Úrlausnir.is


Merkimiði - Faðerni

Síað eftir merkimiðanum „Faðerni“.
Sýna merkimiða.
ⓘ = Hlekkurinn inniheldur nánari upplýsingar um efni merkimiðans.

Álit umboðsmanns Alþingis

Álit sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Álit umboðsmanns Alþingis nr. 1053/1994 dags. 18. júlí 1994[HTML] [PDF]


Bréf umboðsmanns Alþingis nr. 12486/2023 dags. 5. febrúar 2024[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 1881/1996 dags. 12. júní 1997[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 3395/2001 dags. 21. janúar 2003 (Endurheimta ofgreidds meðlags)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 6874/2012 dags. 14. ágúst 2012[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 7934/2014 dags. 4. mars 2015[HTML] [PDF]


Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Hrd. 1920:46 nr. 65/1919 [PDF]


Hrd. 1923:576 nr. 40/1923 [PDF]


Hrd. 1924:631 nr. 30/1924 [PDF]


Hrd. 1927:449 nr. 41/1926 [PDF]


Hrd. 1932:382 nr. 53/1931 [PDF]


Hrd. 1934:930 nr. 114/1933 [PDF]


Hrd. 1934:948 nr. 63/1934 [PDF]


Hrd. 1934:1020 nr. 37/1934 [PDF]


Hrú. 1935:6 nr. 127/1933 [PDF]


Hrd. 1937:193 nr. 83/1936 [PDF]


Hrd. 1937:221 nr. 36/1936 [PDF]


Hrú. 1937:406 nr. 177/1936 [PDF]


Hrd. 1938:28 nr. 76/1937 (Einarsnes) [PDF]


Hrd. 1939:237 nr. 124/1938 [PDF]


Hrd. 1940:168 nr. 98/1937 [PDF]


Hrd. 1941:203 nr. 7/1941 [PDF]


Hrd. 1948:481 nr. 13/1948 [PDF]


Hrd. 1950:271 nr. 20/1950 [PDF]


Hrd. 1951:223 nr. 39/1950 [PDF]


Hrd. 1952:175 kærumálið nr. 7/1952 [PDF]


Hrd. 1952:177 nr. 172/1948 [PDF]


Hrd. 1952:344 nr. 184/1951 [PDF]


Hrd. 1952:493 nr. 182/1951 [PDF]


Hrd. 1954:670 nr. 17/1954 [PDF]


Hrd. 1956:421 nr. 133/1955 [PDF]


Hrd. 1957:145 nr. 29/1957 [PDF]


Hrd. 1958:55 nr. 156/1956 [PDF]


Hrd. 1958:577 nr. 210/1957 [PDF]


Hrd. 1959:49 nr. 191/1958 (Ættleiðingarleyfi) [PDF]


Hrd. 1960:598 nr. 116/1959 [PDF]


Hrd. 1962:660 nr. 160/1961 [PDF]


Hrd. 1963:7 nr. 98/1962 [PDF]


Hrd. 1963:437 nr. 170/1962 [PDF]


Hrd. 1964:356 nr. 77/1961 [PDF]


Hrd. 1964:462 nr. 105/1963 (Erfðaskrá hjóna þrátt fyrir niðja) [PDF]
Hjónin gerðu sameiginlega erfðaskrá um að arfleifa hvort annað að öllum sínum eignum. Þau áttu engin sameiginleg börn.

Þau deyja svo með tiltölulega stuttu millibili.

Svo kom í ljós að M mátti ekki ráðstafa 1/3 hluta en K mátti það.

Erfingjarnir sóttust eftir því að ógilda erfðaskrána á grundvelli brostinna forsenda. Erfingjarnir þurftu að bera hallan af því.

Hrd. 1964:699 nr. 4/1964 [PDF]


Hrd. 1965:52 nr. 110/1964 [PDF]


Hrd. 1967:777 nr. 42/1966 [PDF]


Hrd. 1967:787 nr. 65/1966 [PDF]


Hrd. 1967:1076 nr. 143/1965 [PDF]


Hrd. 1967:1147 nr. 189/1967 [PDF]


Hrd. 1968:422 nr. 110/1967 (Vatnsendi I) [PDF]


Hrd. 1969:348 nr. 183/1967 [PDF]


Hrd. 1969:782 nr. 117/1968 [PDF]


Hrd. 1970:118 nr. 47/1966 [PDF]


Hrd. 1970:787 nr. 84/1970 [PDF]


Hrd. 1971:64 nr. 245/1969 [PDF]


Hrd. 1971:1078 nr. 131/1971 [PDF]


Hrd. 1972:696 nr. 97/1971 (Sönnunargögn, fyllingareiður) [PDF]
Konur máttu á þeim tíma fá skráningu á faðerni barns þeirra með eiði.

Hrd. 1973:912 nr. 114/1973 (Yrsufell - Fullur ökumaður I) [PDF]


Hrd. 1974:306 nr. 59/1973 [PDF]


Hrd. 1974:1154 nr. 73/1973 [PDF]


Hrd. 1975:435 nr. 157/1973 [PDF]


Hrd. 1976:955 nr. 46/1975 [PDF]


Hrd. 1977:405 nr. 3/1975 [PDF]


Hrd. 1977:1169 nr. 177/1976 [PDF]


Hrd. 1977:1201 nr. 9/1976 [PDF]


Hrd. 1978:447 nr. 50/1978 [PDF]


Hrd. 1979:1157 nr. 173/1978 (Umgengnisréttur eftir óvígða sambúð) [PDF]


Hrd. 1983:415 nr. 182/1982 (Óskilgetið barn) [PDF]
Skoða þurfti þágildandi barnalög þegar hún fæddist, þ.e. um faðernisviðurkenningu.
Ekki var litið svo á að henni hafi tekist að sanna að hún hafi talist vera barn mannsins að lögum.

Hrd. 1983:1204 nr. 293/1980 [PDF]


Hrd. 1983:1280 nr. 230/1980 (Endurgreiðsla meðlags) [PDF]


Hrd. 1984:1444 nr. 25/1983 [PDF]


Hrd. 1992:858 nr. 168/1992 [PDF]


Hrd. 1992:2057 nr. 84/1990 [PDF]


Hrd. 1996:3575 nr. 416/1996 (Tæknifrjóvgun) [PDF]
Hæstiréttur leit til þess hvort spurningarnar væru slíkar að prestur væri þá að ljóstra upp því sem trúnaður ríkti. Hann féllst ekki á að spurningarnar væru þess eðlis og mat svo að spurningarnar skiptu sköpum fyrir sakarefnið.

Hrd. 1997:2729 nr. 402/1997 (Blóðrannsókn - Meintur faðir höfðar I) [PDF]


Hrd. 1997:2816 nr. 157/1997 (Tæknifrjóvgun) [PDF]
Kona fer í tæknifrjóvgun en hafði ekki skriflegt samþykki mannsins. Maðurinn taldi sig ekki vita að konan væri að fara í tæknifrjóvgun og sagðist hafa lagst gegn tæknifrjóvguninni, og vildi því ekki gangast við að vera faðir barnanna, en sá vitnisburður var talinn ótrúverðugur.

Maðurinn var dæmdur faðir barnsins þrátt fyrir skýrt lagaákvæði um að fyrir þurfi að liggja skriflegt samþykki M sökum þátttöku hans í ferlinu.

Hrd. 1997:3600 nr. 134/1997 (Fóstureyðing) [PDF]


Hrd. 1998:408 nr. 95/1997 (Innheimtustofnun sveitarfélaga - Niðurfelling meðlags) [PDF]


Hrd. 1998:4167 nr. 223/1998 (Faðernismál) [PDF]


Hrd. 1999:3132 nr. 239/1999 (Kynfaðernismál)[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:4723 nr. 203/1999 (Lögjöfnun)[HTML] [PDF]
Kona kemur og segir að hin stefnda kona hafi ranglega verið skráð sem móðir hennar, og vefengir móðerni sitt. Krafist var mannerfðafræðilegrar rannsóknar en barnalögin kváðu eingöngu á um slíkt í tilviki vefengingar á faðerni. Samþykkt var að beita lögjöfnun.

Ekki er vitað að hvaða niðurstöðu dómstólar kæmust ef á reyndi í dag sökum athugasemda við barnalögin frá 2003.


Hrd. 2000:663 nr. 37/2000 (Tvöfalt dánarbú)[HTML] [PDF]
Hjón hér á landi ættleiddu dreng árið 1962. Altalað um að maðurinn gæti ekki eignast barn. Árið 2006 verður maðurinn mikið veikur og leggst á spítala. Þá kemur kona frá Bretlandi ásamt dreng og segist vera konan hans á Bretlandi og að drengurinn sé sonur mannsins. Svo deyr maðurinn. Við skipti dánarbús mannsins brást hinn ættleiddi illa við þegar drengnum frá Bretlandi var teflt fram sem erfingja.

Drengurinn frá Bretlandi nefndi að maðurinn hefði viðurkennt faðernið og þurfti þá að fara í eldri reglur og mátað við. Samtímaheimildirnar voru fátæklegar. Hæstiréttur taldi of óskýrt og gat ekki viðurkennt faðernisviðurkenninguna.

Ættleiddi sonurinn krafðist mannerfðafræðilegrar rannsóknar í stað þess að krefjast þess að skortur á faðernisviðurkenningu yrði til þess að málið félli á því.

Hrd. 2000:2148 nr. 205/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:4394 nr. 419/2000 (Viðurkenning á faðerni - Sóknaraðild í faðernismáli)[HTML] [PDF]
Áður en málið féll höfðu einungis barnið sjálft og móðir þess lagalega heimild til að höfða faðernismál.

Stefnandi var maður sem taldi sig vera föður barns og höfðaði mál til þess að fá það viðurkennt. Hæstiréttur taldi að útilokun hins meinta föður hefði verið brot á stjórnarskrá, og honum því heimilað að sækja málið þrátt fyrir að vera ekki á lista yfir aðila sem gætu sótt slíkt mál samkvæmt almennum landslögum.

Hrd. 2001:1040 nr. 384/2000 (Óskráð sambúð)[HTML] [PDF]
Fólk var í óskráðri sambúð og spurt hvort þau voru í sambúð eða ekki. Móðirin hafði dáið og því torvelt að fá svar.
Niðurstaðan var að þau voru í sambúð þegar barnið fæddist og því var M skráður faðir.
Síðar var lögunum breytt þannig að krafist var skráðrar sambúðar.

Hrd. 2001:1614 nr. 434/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:1837 nr. 155/2001 (Faðernisviðurkenning - Málshöfðunarfrestur)[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:220 nr. 291/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:561 nr. 46/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:2784 nr. 20/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:4045 nr. 525/2002 (Faðernismál)[HTML] [PDF]
Í barnalögum mátti finna ákvæði er hljóðaði á þá leið að höfða mætti mál hér á landi ef móðir barns eða barn væru búsett á Íslandi, og jafnframt sé þar að finna sérreglur um varnarþing vegna slíkra mála. Synjað var kröfu um að lögjafna út frá þessum reglum þar sem ákvæðin geymdu undantekningu frá almennum reglum réttarfars um lögsögu dómstóla og varnarþing, og því skorti heimild til að reka málið fyrir íslenskum dómstólum. Málinu var því vísað frá dómi.

Hrd. 2003:3504 nr. 401/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:18 nr. 1/2004 (Aukameðalganga - Forsjá 1)[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:576 nr. 46/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:2268 nr. 159/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:2964 nr. 266/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:2089 nr. 174/2005 (Barátta fyrir lífsýni I)[HTML] [PDF]
Skyndilega eru gerðar miklu strangari kröfur en áður til málshöfðunar í faðernismáli.
Barnið (fullorðinn maður) er að höfða málið. Vandamálið var að móðirin hefði aldrei sagt það upphátt að meintur faðir væri faðir barnsins.

Framhald atburðarásar: Hrd. 2005:3881 nr. 426/2005 (Barátta fyrir lífsýni II).

Hrd. 2005:2382 nr. 498/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:2918 nr. 324/2005 (Barnatönn)[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:3881 nr. 426/2005 (Barátta fyrir lífsýni II)[HTML] [PDF]
Framhald á Hrd. 2005:2089 nr. 174/2005 (Barátta fyrir lífsýni I).

Hrd. 2006:228 nr. 27/2006 (Röng blóðflokkagreining)[HTML] [PDF]
Móðir í hjónabandi kynntist öðrum manni og þau tóku upp samband. Síðan fæddist barn. Eiginmaður hennar var skráður faðir þess þrátt fyrir að sambúðarmaðurinn hafi veitt sæðið. Farið í blóðflokkagreiningu þar sem viðhaldið var útilokað en ekki eiginmaðurinn.

Síðan árið 2004 fer fram önnur erfðafræðileg rannsókn og leiðir til þess að eiginmaðurinn er útilokaður sem faðir. Þá kemur upp spurningin um viðhaldið. Barnið fer í mál við viðhaldið til að fá slíka rannsókn gagnvart þeim aðila, en það mætti andstöðu gagnaðila.

Hrd. 2006:2067 nr. 201/2006[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:2672 nr. 224/2006 (Barátta fyrir lífsýni III)[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:2993 nr. 308/2006[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:4983 nr. 577/2006[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:5323 nr. 609/2006[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:5377 nr. 147/2006 (Framleiðsla á hættulegu fíkniefni)[HTML] [PDF]


Hrd. 116/2007 dags. 9. mars 2007 (Barátta fyrir lífsýni IV)[HTML] [PDF]
Fjórði hæstaréttardómurinn milli sömu aðila. Fyrsta málið var höfðað árið 2005.

Í fyrsta málinu sagði Hæstiréttur að sanna hefði þurft að mamman hefði lýst því yfir að annar aðili væri faðirinn. Í fjórða málinu fékk maðurinn bróður sinn til að bera vitni um að móðir þeirra hefði sagt að tiltekinn maður væri faðir hans. Þá var loksins samþykkt að fram skuli fara mannerfðafræðileg rannsókn.

Hrd. 204/2007 dags. 25. apríl 2007[HTML] [PDF]


Hrd. 247/2007 dags. 25. maí 2007[HTML] [PDF]


Hrd. 291/2007 dags. 4. júní 2007[HTML] [PDF]


Hrd. 634/2006 dags. 14. júní 2007[HTML] [PDF]


Hrd. 583/2007 dags. 20. nóvember 2007 (Perú)[HTML] [PDF]


Hrd. 183/2008 dags. 28. apríl 2008 (Tvöfalt líf)[HTML] [PDF]
Maður er í hjónabandi og þau ættleiða barn þar sem maðurinn gat ekki eignast börn. Hann veiktist alvarlega árið 2006 og síðan deyr hann. Kona frá Englandi kemur í kjölfarið með tvítugan son og segir hún að maðurinn væri faðirinn. Sonurinn gat ekki sannað að hann væri sonur þessa manns og vildi ekki fara í mannerfðafræðilega rannsókn.

Framhald atburðarásar: Hrd. 160/2009 dags. 8. maí 2009 (Tvöfalt líf II)

Hrd. 184/2008 dags. 30. apríl 2008[HTML] [PDF]


Hrd. 658/2008 dags. 15. desember 2008 (Ákveða faðerni)[HTML] [PDF]
Dæmi um það hvernig reglurnar virka um sjálfvirkt faðerni.

Kona er í sambandi við M og verður ófrísk. Síðan slitnar upp í sambandinu og vildi M ekkert með barnið að gera. Þegar hún var gengin þrjá mánuði á leið kynntist hún nýjum manni , þau samþykkja að barnið teljist hans, og þau ganga síðan í hjónaband fyrir fæðingu barnsins. Sá maður verður sjálfkrafa skráður faðir barnsins. Barnið vildi síðar fá staðfestingu á því að M væri faðirinn.

Hrd. 539/2008 dags. 7. apríl 2009 (Ekki teljandi munur á foreldrum)[HTML] [PDF]
Hæstiréttur mat tekjur, eignir og skuldir M og K. Hann taldi ekki forsendur til þess að dæma þrefalt meðlag, heldur tvöfalt meðlag.

Hrd. 160/2009 dags. 8. maí 2009 (Tvöfalt líf II)[HTML] [PDF]
Framhald á atburðarásinni í Hrd. 183/2008 dags. 28. apríl 2008 (Tvöfalt líf).

Syninum tókst heldur ekki að sanna faðernið í þessu máli.

Hrd. 340/2010 dags. 16. júní 2010 (Uppgröftur líks)[HTML] [PDF]


Hrd. 608/2011 dags. 23. nóvember 2011[HTML] [PDF]


Hrd. 86/2012 dags. 16. febrúar 2012[HTML] [PDF]


Hrd. 526/2011 dags. 15. mars 2012[HTML] [PDF]


Hrd. 180/2012 dags. 2. apríl 2012 (Erfingjar/samaðild)[HTML] [PDF]


Hrd. 211/2012 dags. 27. apríl 2012 (Systir ekki aðili)[HTML] [PDF]
Til marks um það að systkini geta ekki höfðað mál til þess að ógilda faðernisviðurkenningar vegna faðernis systkina sinna.

Hrd. 618/2012 dags. 26. mars 2013 (Meintur faðir horfinn)[HTML] [PDF]


Hrd. 224/2013 dags. 12. apríl 2013[HTML] [PDF]


Hrd. 743/2012 dags. 18. apríl 2013[HTML] [PDF]


Hrd. 251/2013 dags. 23. apríl 2013[HTML] [PDF]


Hrd. 375/2013 dags. 12. júní 2013[HTML] [PDF]


Hrd. 452/2013 dags. 24. september 2013 (Faðerni lá þegar fyrir)[HTML] [PDF]


Hrd. 242/2013 dags. 31. október 2013 (Engin sönnunargögn)[HTML] [PDF]
Undirstrikað að mannerfðafræðileg rannsókn væri ekki hið eina sönnunargagn sem mætti leggja fram.

Ágæt vissa var um hver væri faðirinn. Sá aðili var fluttur úr landi og ekki lá fyrir slík rannsókn. Reynt að láta reyna á það hvort það væri hægt að gera það án slíkrar rannsóknar.

Hrd. 243/2013 dags. 31. október 2013[HTML] [PDF]


Hrd. 691/2013 dags. 6. nóvember 2013[HTML] [PDF]


Hrd. 800/2013 dags. 28. janúar 2014 (Réttur til að þekkja uppruna)[HTML] [PDF]


Hrd. 655/2013 dags. 6. febrúar 2014[HTML] [PDF]


Hrd. 130/2014 dags. 3. mars 2014[HTML] [PDF]


Hrd. 290/2014 dags. 7. maí 2014[HTML] [PDF]


Hrd. 362/2014 dags. 13. júní 2014[HTML] [PDF]


Hrd. 463/2014 dags. 26. ágúst 2014[HTML] [PDF]


Hrd. 273/2014 dags. 11. desember 2014[HTML] [PDF]


Hrd. 40/2015 dags. 28. maí 2015[HTML] [PDF]


Hrd. 369/2015 dags. 4. júní 2015[HTML] [PDF]


Hrd. 459/2015 dags. 13. ágúst 2015[HTML] [PDF]


Hrd. 517/2015 dags. 11. september 2015 (Mál eftir ættleiðingu I)[HTML] [PDF]
Búið að slaka aðeins á þeirri ströngu kröfu að móðir þyrfti að hafa sagt að viðkomandi aðili væri faðirinn. Hins vegar ekki bakkað alla leið.

Skylt er að leiða nægar líkur á því að tiltekinn aðili hafi haft samfarir við móðurina á getnaðartíma barnsins.

Minnst á ljósmyndir er sýni fram á að barnið sé líkt meintum föður sínum.

Hrd. 518/2015 dags. 11. september 2015 (Mál eftir ættleiðingu II)[HTML] [PDF]


Hrd. 84/2015 dags. 24. september 2015[HTML] [PDF]


Hrd. 352/2015 dags. 26. nóvember 2015[HTML] [PDF]


Hrd. 661/2015 dags. 9. júní 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 866/2016 dags. 18. janúar 2017 (Vinnukona - Túlkun 10. gr. barnalaga)[HTML] [PDF]
Barn fæðist um árið 1926 og það höfðar dómsmálið löngu, löngu síðar. Málið var höfðað gegn hálfsystkinum barnsins þar sem aðrir aðilar voru látnir.

Móðir þess var í vist og varð ófrísk. Hún giftist öðrum manni fyrir fæðingu barnsins og sá aðili varð skráður faðir barnsins.

Bakkað aðeins með kröfuna í hrd. barátta fyrir lífsýni seríunni. Þó þurfti að sýna fram á að móðirin og hinn meinti faðir höfðu þekkst.

Hrd. 15/2017 dags. 15. febrúar 2017[HTML] [PDF]


Hrd. 367/2016 dags. 30. mars 2017 (Staðgöngumæðrun)[HTML] [PDF]
Lesbíur fóru til Bandaríkjanna sem höfðu samið við staðgöngumóður um að ganga með barn. Dómstóll í Bandaríkjunum gaf út úrskurð um að lesbíurnar væru foreldrar barnsins.

Þær komu aftur til Íslands og krefjast skráningar barnsins í þjóðskrá. Þjóðskrá Íslands spyr um uppruna barnsins og þær gefa upp fyrirkomulagið um staðgöngumæðrun. Þjóðskrá Íslands synjar um skráninguna og þær kærðu ákvörðunina til ráðuneytisins. Þar fór ákvörðunin til dómstóla sem endaði með synjun Hæstaréttar.

Barnið var sett í forsjá barnaverndaryfirvalda sem settu það í fóstur, þar var því ráðstafað í fóstur hjá lesbíunum sökum tengsla við barnið.

Hrd. 24/2017 dags. 28. september 2017[HTML] [PDF]


Hrd. 17/2021 dags. 6. október 2021[HTML]


Hrd. 51/2022 dags. 25. janúar 2023[HTML]


Hrd. 32/2023 dags. 11. október 2023[HTML]


Aðrar úrlausnir

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Lyrd. 1885:410 í máli nr. 47/1884 [PDF]


Lyrd. 1886:38 í máli nr. 17/1886 [PDF]


Lyrd. 1899:29 í máli nr. 9/1899 [PDF]


Lyrd. 1901:368 í máli nr. 39/1901 [PDF]


Lyrd. 1914:351 í máli nr. 15/1914 [PDF]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-6599/2005 dags. 23. mars 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-536/2005 dags. 4. apríl 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-866/2005 dags. 1. júní 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Vestfjarða í máli nr. E-141/2006 dags. 21. september 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4715/2005 dags. 8. janúar 2007[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. A-23/2007 dags. 13. apríl 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-8597/2007 dags. 14. mars 2008[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. Q-20/2007 dags. 3. júní 2008[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-1044/2008 dags. 16. júní 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-3644/2008 dags. 5. febrúar 2009[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. Q-11/2008 dags. 13. mars 2009[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-2853/2010 dags. 17. janúar 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-2931/2010 dags. 26. janúar 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4832/2010 dags. 24. júní 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4031/2011 dags. 23. desember 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Austurlands í máli nr. E-87/2012 dags. 12. nóvember 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-225/2011 dags. 7. desember 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4566/2013 dags. 12. desember 2014[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4732/2014 dags. 2. júlí 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2488/2015 dags. 2. mars 2016[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-96/2016 dags. 25. janúar 2018[HTML]


Lrú. 269/2018 dags. 18. apríl 2018[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Vesturlands í máli nr. Q-2/2017 dags. 10. júlí 2018[HTML]


Lrú. 619/2018 dags. 14. ágúst 2018 (Aðför heimil)[HTML]
K og M eignuðust barn eftir skammvinn kynni og höfðu því ekki verið í föstu sambandi og voru ekki í neinum samskiptum á meðan meðgöngu stóð. Stuttu eftir fæðingu fór M fram á DNA-próf til að sannreyna faðernið og sagði K við M að barnið væri hans. Síðan hafi M þá farið að hitta barnið með reglulegu millibili. Síðar óskaði K eftir að barnið færi aftur í mannerfðafræðilega rannsókn, og í blóðrannsókn í það skiptið. Eftir að niðurstöður þeirrar rannsóknar lágu fyrir hitti M barnið sjaldnar en áður.

K tók saman við unnusta sinn og tilraunir M til að fá að heimsækja barnið gengu illa. Þetta ástand varði í rétt yfir ár. M óskaði árið 2012 við sýslumann eftir umgengnissamningi og að komið yrði á reglulegri umgengni. K taldi að barnið sjálft ætti að ráða henni, en það var þá rúmlega ársgamalt. Sýslumaðurinn kvað síðar upp úrskurð með nánara afmörkuðu inntaki. Eftir það hafi samskipti K og M batnað og umgengni hafi farið fram að mestu í samræmi við þann úrskurð þar til K flutti til útlanda með barnið sumarið 2014 en þá féll umgengnin niður að mestu.

K flutti aftur til Íslands en þá hélt umgengnin áfram en ekki í samræmi við úrskurð sýslumanns. K hélt því fram að barnið ætti að ráða því sjálft. Fór þá umgengnin fram með þeim hætti að M sótti það til K þá morgna sem umgengnin fór fram en skilað því til baka á kvöldin.

M fór þá til sýslumanns og krafðist álagningar dagsekta vegna tálmunar K á umgengni hans við barnið. Sýslumaður tók undir þá beiðni og lagði á dagsektir en tók þá fram að K hafði mótmælt því að tálmun hafi átt sér stað og setti á ný fram það sjónarmið að barnið ætti að ráða því hvort umgengnin fari fram eða ekki og hvort það myndi gista hjá M. Þá úrskurðaði hann einnig um umgengnina.

Úrskurður sýslumanns um umgengni og dagsektir var kærður til ráðuneytisins. Ráðuneytið staðfesti dagsektarúrskurðinn óbreyttan en umgengnisúrskurðinn með breytingum. Framkvæmd umgengninnar eftir það gekk alls ekki.

Árið 2018 krafðist M að gert yrði fjárnám hjá K vegna innheimtu dagsektanna, og lauk þeirri gerð með árangurslausu fjárnámi. Stuttu síðar komust K og M að samkomulagi um umgengni og var óskað eftir aðstoð frá sýslumanni til þess. Sáttamaðurinn náði sambandi við M en gekk erfiðlega að ná sambandi við K. K afþakkaði þá frekari aðkomu sýslumanns, og var síðar gefið út vottorð um árangurslausa sáttameðferð.

M krafðist þess að umgengni hans við barn sitt og K yrði komið á með aðför. K var talin hafa með margvíslegum hætti tálmað umgengni M við barn sitt þrátt fyrir að fyrir lægju úrskurðir sýslumanns og dómsmálaráðuneytisins.
Ekkert lá fyrir sem benti til þess að M gæti ekki tekið á móti barninu í umgengni né að umgengnin væri andstæð hagsmunum barnsins eða þörfum þess.

Við meðferð málsins í héraði tilkynnti lögmaður K um að hún og barnið væru flutt til tiltekins lands en ekki um nánari staðsetningu innan þess. K fór því fram á frávísun málsins á grundvelli skorts á lögsögu dómstóla. Hins vegar voru lögð fram gögn um að bæði K og barnið væru í raun og veru búsett á Íslandi. Frávísunarkröfu K var því hafnað.

Þá var talið að K hefði vanrækt tilkynningarskyldu sína um að tilkynna M um lögheimilisflutning barnsins og heldur ekki upplýst hann um meintan dvalarstað þess í útlöndum.

Með hliðsjón af málavöxtum féllst héraðsdómur á kröfu M um að umgengni hans við barnið yrði komið á með aðfarargerð.

Landsréttur staðfesti úrskurð héraðsdóms með vísan til forsendna hans.

Lrú. 620/2018 dags. 11. október 2018 (Faðernismál eftir andlát)[HTML]
Maður gerði erfðaskrá og tók fram að hann ætti engan skylduerfingja, og arfleiddi tiltekinn hóp að eignum.
Síðan kom barn mannsins og krafðist arfs.
Málið snerist aðallega að um það hvort þetta tvennt gæti samrýmst. Var erfðaskráin ógild í heild eða eingöngu að einum þriðja?
Héraðsdómur taldi hana ógilda en Hæstiréttur taldi hana víst gilda að 1/3 hluta.

Lrd. 673/2018 dags. 25. janúar 2019[HTML]


Lrú. 149/2019 dags. 9. apríl 2019[HTML]


Lrú. 506/2019 dags. 28. ágúst 2019[HTML]


Lrú. 32/2020 dags. 12. febrúar 2020[HTML]


Lrú. 861/2019 dags. 28. febrúar 2020[HTML]


Lrú. 124/2020 dags. 27. mars 2020[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1762/2019 dags. 2. apríl 2020[HTML]


Lrú. 527/2020 dags. 21. október 2020[HTML]


Lrú. 566/2020 dags. 6. nóvember 2020[HTML]


Lrd. 817/2019 dags. 5. febrúar 2021[HTML]


Lrú. 253/2021 dags. 3. júní 2021[HTML]


Lrú. 552/2021 dags. 25. október 2021[HTML]


Lrú. 637/2021 dags. 8. desember 2021[HTML]


Lrú. 90/2022 dags. 8. mars 2022[HTML]


Lrú. 145/2022 dags. 2. maí 2022[HTML]


Lrú. 475/2022 dags. 5. september 2022[HTML]


Lrú. 553/2022 dags. 12. október 2022[HTML]


Lrú. 554/2022 dags. 12. október 2022[HTML]


Lrú. 730/2022 dags. 2. janúar 2023[HTML]


Lrú. 282/2023 dags. 26. maí 2023[HTML]


Lrd. 154/2023 dags. 9. júní 2023[HTML]


Lrd. 87/2023 dags. 23. júní 2023[HTML]


Úrskurður Endurupptökudóms í máli nr. 5/2023 dags. 6. desember 2023[HTML]