Úrlausnir.is


Merkimiði - 35. gr. barnalaga, nr. 20/1992

Síað eftir merkimiðanum „35. gr. barnalaga, nr. 20/1992“.
Sýna merkimiða.
ⓘ = Hlekkurinn inniheldur nánari upplýsingar um efni merkimiðans.

Álit umboðsmanns Alþingis

Álit sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Álit umboðsmanns Alþingis nr. 3212/2001 dags. 31. desember 2001[HTML] [PDF]


Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Hrd. 1993:127 nr. 35/1993 (Farbann í forsjármáli) [PDF]


Hrd. 1996:2071 nr. 322/1995 [PDF]


Hrd. 1998:1315 nr. 324/1997 [PDF]


Hrd. 1998:2445 nr. 236/1998 [PDF]


Hrd. 1998:2467 nr. 123/1998 (Umgengnistálmanir) [PDF]


Hrd. 1999:4467 nr. 48/1999[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:2505 nr. 56/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:4361 nr. 273/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:1614 nr. 434/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:3676 nr. 31/2001 (15 ára agaleysi)[HTML] [PDF]
Forsjármál höfðað af föður barns gagnvart móður þess, til breytingar á samningi um forsjá á þann hátt að forsjáin verði falin honum.

Faðir og móður barnsins höfðu skilið að borði og sæng árið 1991 en ekkert stendur í dómnum um lögskilnað.
Barnið bjó hjá föður sínum veturinn 1997-8 en sökum óánægju móðurinnar með þá tilhögun ákvað hún að barnið flytti á annað heimili í sveitinni og nefndi að barnið hefði sóst eftir því að koma aftur heim.
Matsmaður nefndi að móðirin hafi lengi átt við þunglyndi og alkóhólisma að stríða. Barnið var í góðum tengslum við báða foreldra þess en samdi ekki við vin móður sinnar sem flutt hafði þá inn á heimili móður sinnar.

Á meðan málið var rekið fyrir Hæstarétti hafði barnið nokkrum sinnum leitað til Rauðakrosshússins vegna áfengisneyslu og erfiðleika á heimili móðurinnar. Námsframvinda barnsins var algjörlega óviðunandi og skólasókn þess slök.

Í viðbótarálitsgerð fyrir Hæstarétti kom fram að hegðun barnsins hafi verið afleiðing aga- og uppeldisleysis um langan tíma. Í henni kemur einnig fram að áfengisneyslan á heimili móður þess olli umróti og slæmri lífsfestu.

Talið var að vilji barnsins skipti verulegu máli um úrslit málsins. En hins vegar sé ekki skýr vilji þess um að vilja vera hjá móður. Þá nefndi Hæstiréttur að hafi viljinn verið fyrir hendi hafi hann aðallega stjórnast af því að hún get náð sínu fram gagnvart móður sinni.

Áhyggjur lágu fyrir um að faðirinn væri nokkuð lengi að heiman þar sem hann var skipstjóri sem fór í langa róðra. Hann hafði þó breytt vinnu sinni og því sé hann ekki eins lengi að heiman í einu.

Sökum uppeldisskilyrðanna hjá móður barnsins og að faðirinn sé almennt talinn hæfur til að fara með þá forsjá, ásamt málavöxtum málsins í heild, þá hafi Hæstiréttur talið rétt að verða við kröfu föðursins um að forsjáin yrði hjá honum. Þó yrði að tryggja að gott samband verði milli barnsins og móðurinnar og umgengni yrði komið í fast horf.


Hrd. 2002:73 nr. 8/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:3893 nr. 284/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:2412 nr. 2/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:3936 nr. 165/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:2382 nr. 498/2004[HTML] [PDF]