Úrlausnir.is

Hrd. 1943:256 nr. 87/1942 (Handleggsdómur) ^[PDF]
Maður krafðist bóta af ríkinu vegna harðræðis sem hann varð fyrir vegna handtöku hans sem leiddi til þess að hann handleggsbrotnaði. Engin lög voru til staðar er kváðu á um bótaskyldu ríkisins í þessum efnum en Hæstiréttur vísaði til þess að réttlátt væri og eðlilegt að þjóðfélagið bæri ábyrgð á mistökum sem þessum.

Hrd. 1944:52 nr. 68/1943 ^[PDF]

Hrd. 1944:172 nr. 17/1944 ^[PDF]

Hrd. 1945:316 nr. 193/1944 ^[PDF]

Hrd. 1946:60 nr. 112/1945 ^[PDF]

Hrd. 1946:134 nr. 36/1945 ^[PDF]

Hrd. 1946:362 nr. 71/1946 (Heimilisfriði raskað - Spítalastígur) ^[PDF]

Hrd. 1946:585 nr. 31/1946 ^[PDF]

Hrd. 1947:40 nr. 29/1946 ^[PDF]

Hrd. 1947:278 nr. 13/1945 ^[PDF]

Hrd. 1947:438 nr. 54/1946 (Afturvirkni laga) ^[PDF]

Hrd. 1948:196 nr. 46/1946 ^[PDF]

Hrd. 1948:385 nr. 139/1947 ^[PDF]

Hrd. 1948:570 nr. 123/1948 ^[PDF]

Hrd. 1949:236 nr. 111/1948 ^[PDF]

Hrd. 1949:331 nr. 120/1948 ^[PDF]

Hrd. 1949:337 nr. 124/1948 ^[PDF]

Hrd. 1949:346 nr. 121/1948 ^[PDF]

Hrd. 1949:352 nr. 125/1948 ^[PDF]

Hrd. 1950:184 nr. 148/1948 ^[PDF]

Hrd. 1950:241 nr. 156/1949 ^[PDF]

Hrd. 1951:86 nr. 88/1948 ^[PDF]

Hrd. 1951:531 nr. 166/1949 ^[PDF]

Hrd. 1952:80 nr. 46/1950 (Grafarnes - Forsamningur) ^[PDF]

Hrd. 1952:114 nr. 55/1951 (Kaupfélag Ísfirðinga) ^[PDF]

Hrd. 1952:132 nr. 130/1951 (Áminning ráðherra - Ekki launung að öllu leyti) ^[PDF]

Hrd. 1952:190 nr. 62/1950 (NATO mótmæli) ^[PDF]

Hrd. 1953:13 nr. 94/1952 ^[PDF]

Hrd. 1953:223 kærumálið nr. 4/1953 ^[PDF]

Hrd. 1953:231 nr. 67/1952 ^[PDF]

Hrd. 1953:478 kærumálið nr. 10/1953 ^[PDF]

Hrd. 1953:503 nr. 170/1950 ^[PDF]

Hrd. 1954:73 nr. 5/1953 (Stóreignaskattur og fjárhagskerfið) ^[PDF]

Hrd. 1954:104 nr. 65/1952 (Gluggadómur - Handtökumál) ^[PDF]

Hrd. 1954:254 nr. 169/1952 ^[PDF]

Hrd. 1954:297 nr. 42/1952 (Lestarborð) ^[PDF]

Hrd. 1954:653 nr. 33/1954 ^[PDF]

Hrd. 1954:705 nr. 64/1954 ^[PDF]

Hrd. 1955:32 nr. 3/1955 ^[PDF]

Hrd. 1955:413 nr. 193/1954 (Veitingarekstur) ^[PDF]

Hrd. 1955:419 nr. 155/1954 ^[PDF]

Hrd. 1955:423 nr. 154/1954 ^[PDF]

Hrd. 1955:481 nr. 94/1955 ^[PDF]

Hrd. 1955:540 nr. 36/1954 ^[PDF]

Hrd. 1955:708 nr. 196/1954 (Verslunarhúsnæði) ^[PDF]

Hrd. 1956:200 nr. 8/1954 ^[PDF]

Hrd. 1956:284 nr. 10/1956 ^[PDF]

Hrd. 1956:327 nr. 180/1954 ^[PDF]

Hrd. 1956:457 nr. 85/1955 ^[PDF]

Hrd. 1957:564 nr. 173/1955 ^[PDF]

Hrd. 1958:625 nr. 15/1957 (Týli hf.) ^[PDF]

Hrd. 1958:753 nr. 116/1958 (Stóreignaskattur - Skattmat á eign hluthafa í hlutafélagi) ^[PDF]

Hrd. 1959:122 nr. 51/1958 ^[PDF]

Hrd. 1959:135 nr. 55/1958 ^[PDF]

Hrd. 1959:194 nr. 29/1959 ^[PDF]

Hrd. 1960:142 nr. 91/1959 ^[PDF]

Hrd. 1960:149 nr. 92/1959 ^[PDF]

Hrd. 1960:257 nr. 117/1959 ^[PDF]

Hrd. 1960:364 nr. 125/1959 ^[PDF]

Hrd. 1960:512 nr. 26/1960 (Ljóð) ^[PDF]

Hrd. 1960:517 nr. 59/1960 ^[PDF]

Hrd. 1960:818 nr. 44/1959 ^[PDF]

Hrd. 1960:840 nr. 23/1960 ^[PDF]

Hrd. 1961:101 nr. 151/1960 (Bakkað á hús) ^[PDF]

Hrd. 1961:112 nr. 140/1960 ^[PDF]

Hrd. 1961:305 nr. 132/1960 ^[PDF]

Hrd. 1961:359 nr. 223/1960 ^[PDF]

Hrd. 1961:376 nr. 34/1961 ^[PDF]

Hrd. 1961:598 nr. 110/1961 ^[PDF]

Hrd. 1962:310 nr. 140/1961 (Bílaverið) ^[PDF]

Hrd. 1962:335 nr. 179/1961 ^[PDF]

Hrd. 1962:453 nr. 57/1962 ^[PDF]

Hrd. 1962:475 nr. 35/1962 ^[PDF]

Hrd. 1962:512 nr. 169/1961 ^[PDF]

Hrd. 1962:641 nr. 51/1962 ^[PDF]

Hrd. 1962:685 nr. 27/1962 ^[PDF]

Hrd. 1962:900 nr. 50/1962 ^[PDF]

Hrd. 1963:141 nr. 182/1962 ^[PDF]

Hrd. 1963:349 nr. 79/1961 ^[PDF]

Hrd. 1964:1 nr. 1/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:19 nr. 174/1962 ^[PDF]

Hrd. 1964:79 nr. 31/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:122 nr. 96/1962 ^[PDF]

Hrd. 1964:314 nr. 82/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:596 nr. 55/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:695 nr. 24/1964 ^[PDF]

Hrd. 1965:169 nr. 221/1960 (Varmahlíð) ^[PDF]
Skagafjörður vildi stofnsetja héraðsskóla árið 1936. Var framkvæmdin sú að íslenska ríkið tók jörðina Varmahlíð eignarnámi af V og leigði félagi sem sveitarfélagið stofnaði undir þann rekstur.

Þingmaður Varmahlíðar tjáði við V að hann ætlaði sér að leggja fram frumvarp um eignarnám eða leigunám á landi Varmahlíðar þar sem enginn vilji væri fyrir sölu jarðarinnar. V vildi ekki láta af hendi alla jörðina en lýsti sig reiðubúinn til að selja hluta jarðarinnar en því var ekki tekið. Frumvarpið varð síðar samþykkt sem lög nr. 29/1939 er veitti ríkisstjórninni heimild til eignarnámsins í þeim tilgangi. Samningar tókust ekki þannig að V sá til tilneyddan til að gefa út afsal fyrir jörðinni til ríkisins áður en eignarnámið fór fram, en í því var enginn áskilnaður um héraðsskóla.

Ríkisstjórnin afsalaði svo félaginu jörðinni með því skilyrði að reistur yrði héraðsskóli. Ekki var byrjað að reisa héraðsskólann fyrr en árið 1945 en stuttu eftir það urðu grundvallarbreytingar á skólakerfinu þar sem héraðsskólar urðu hluti af almenna skólakerfinu. Í kjölfarið hættu framkvæmdir við byggingu skólans. Árið 1956 var samþykkt ályktun um að reisa þar í staðinn heimavistarbarnaskóla ásamt útleigu húsakynna undir ýmsan atvinnurekstur.

Þá krafði V ráðherra um að afhenda sér aftur jörðina sökum þess að grundvöllur eignarnámsheimildarinnar væri brostinn. Er ráðherra féllst ekki á það krafðist V fyrir dómi að samningur sinn um afhendingu jarðarinnar til ríkisstjórnarinnar yrði ógiltur, ásamt ýmsum öðrum ráðstöfunum sem af því leiddi. Meðal málatilbúnaðar V var að umfang eignarnámsins hefði verið talsvert meira en nauðsyn krafði, að hann hefði verið neyddur til að selja jörðina sökum hættu á að hann hefði fengið enn minna fyrir hana en ella. Þó afsalið hefði ekki minnst á héraðsskóla hefði það samt sem áður verið forsendan fyrir útgáfu þess.

Hæstiréttur staðfesti hinn áfrýjaða dóm með vísan til forsendna en í þeim dómi kom fram að ekki yrði hnekkt mati löggjafans um almenningsþörf með setningu þessara sérlaga um eignarnám á jörð í hans eigu. Augljóst þótti að forsendur þess að V hafi látið af hendi nauðugur af hendi væru þessi sérlög, þó að kaupverðinu undanskildu, og yrði því ekki firrtur þeim rétti að geta endurheimt jörðina sökum skorts á fyrirvara í afsalinu ef notkun hennar væri svo andstæð þeim tilgangi sem lá að baki eignarnámsheimildinni að hann ætti af þeim sökum lögvarinn endurheimturétt.

Ekki var fallist á ógildingu afsals ríkisins til félagsins þar sem það var í samræmi við þann tilgang sem eignarnámsheimildin byggðist á, og félagið væri enn viljugt til að vinna að því markmiði, og því enn í samræmi við tilgang eignarnámsins. Þá skipti máli að V gerði engar virkar og raunhæfar ráðstafanir í langan tíma frá því að honum varð ljóst að forsendurnar hefðu brostið, til endurheimt jarðarinnar. Kröfum V um ógildingu eignarnámsins var því synjað.

Hrd. 1965:195 nr. 160/1964 ^[PDF]

Hrd. 1965:212 nr. 77/1962 ^[PDF]

Hrd. 1965:806 nr. 96/1961 ^[PDF]

Hrd. 1966:275 nr. 161/1964 ^[PDF]

Hrd. 1966:287 nr. 35/1965 ^[PDF]

Hrd. 1966:591 nr. 80/1965 (Skattkrafa) ^[PDF]

Hrd. 1966:696 nr. 59/1965 ^[PDF]

Hrd. 1967:50 nr. 230/1966 ^[PDF]

Hrd. 1967:138 nr. 8/1966 (Laxveiði) ^[PDF]

Hrd. 1967:707 nr. 176/1965 (Hjaltalínsreitir) ^[PDF]

Hrd. 1967:768 nr. 76/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:145 nr. 88/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:292 nr. 109/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:329 nr. 50/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:718 nr. 32/1968 ^[PDF]

Hrd. 1968:1091 nr. 60/1968 ^[PDF]

Hrd. 1968:1155 nr. 137/1968 (Félag íslenzkra kjötiðnaðarmanna) ^[PDF]

Hrd. 1969:305 nr. 129/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:370 nr. 98/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:708 nr. 69/1969 (Milliganga um sölu erlendrar alfræðiorðabókar hérlendis) ^[PDF]

Hrd. 1969:829 nr. 55/1969 ^[PDF]

Hrd. 1969:935 nr. 150/1968 (Rangfærsla skjala til að leyna fjárdrætti) ^[PDF]

Hrd. 1969:1345 nr. 187/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:1394 nr. 133/1969 ^[PDF]

Hrd. 1969:1408 nr. 192/1968 ^[PDF]

Hrd. 1970:33 nr. 242/1969 ^[PDF]

Hrd. 1970:415 nr. 16/1970 (Meðferð við drykkjusýki) ^[PDF]

Hrd. 1970:459 nr. 166/1969 (Ölbrugg) ^[PDF]

Hrd. 1970:601 nr. 91/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:613 nr. 101/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:680 nr. 105/1969 ^[PDF]

Hrd. 1970:908 nr. 100/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:1122 nr. 153/1970 ^[PDF]

Hrd. 1971:33 nr. 194/1970 ^[PDF]

Hrd. 1971:467 nr. 120/1969 ^[PDF]

Hrd. 1971:543 nr. 9/1971 ^[PDF]

Hrd. 1971:755 nr. 109/1970 ^[PDF]

Hrd. 1971:1164 nr. 131/1970 ^[PDF]

Hrd. 1971:1257 nr. 46/1971 ^[PDF]

Hrd. 1971:1271 nr. 155/1970 ^[PDF]

Hrd. 1972:243 nr. 135/1971 (Verðjöfnunarsjóður fiskiðnaðarins) ^[PDF]

Hrd. 1972:293 nr. 84/1971 (Áhlaup á Laxárvirkjun - Stífludómur) ^[PDF]

Hrd. 1972:446 nr. 187/1971 ^[PDF]

Hrd. 1972:455 nr. 141/1971 ^[PDF]

Hrd. 1972:528 nr. 11/1972 ^[PDF]

Hrd. 1972:657 nr. 116/1971 ^[PDF]

Hrd. 1972:734 nr. 105/1971 ^[PDF]

Hrd. 1972:821 nr. 63/1971 ^[PDF]

Hrd. 1972:920 nr. 158/1971 (Skipun eða ráðning ríkisstarfsmanns - Kópavogshæli) ^[PDF]

Hrd. 1972:945 nr. 57/1972 (Verðjöfnunargjald til fiskiðnaðarins - Rækjudómur) ^[PDF]

Hrd. 1972:1013 nr. 163/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:74 nr. 14/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:129 nr. 4/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:164 nr. 89/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:262 nr. 71/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:476 nr. 28/1973 ^[PDF]

Hrd. 1973:601 nr. 89/1973 ^[PDF]

Hrd. 1973:624 nr. 72/1973 ^[PDF]

Hrd. 1973:742 nr. 137/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:782 nr. 80/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:789 nr. 117/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:962 nr. 128/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:974 nr. 115/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:1000 nr. 152/1972 ^[PDF]

Hrd. 1974:96 nr. 20/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:163 nr. 44/1972 ^[PDF]

Hrd. 1974:219 nr. 143/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:435 nr. 111/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:648 nr. 31/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:668 nr. 40/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:707 nr. 51/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:1067 nr. 56/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:1119 nr. 201/1974 (Sogavegur) ^[PDF]

Hrd. 1974:1136 nr. 183/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:1148 nr. 144/1973 ^[PDF]

Hrd. 1975:6 nr. 53/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:164 nr. 37/1973 (Fóstureyðing - Rauðir hundar) ^[PDF]

Hrd. 1975:303 nr. 7/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:307 nr. 8/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:365 nr. 2/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:445 nr. 66/1973 ^[PDF]

Hrd. 1975:522 nr. 144/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:578 nr. 56/1974 (Lögbann á sjónvarpsþátt) ^[PDF]
‚Maður er nefndur‘ var þáttur sem fluttur hafði verið um árabil fluttur í útvarpinu. Fyrirsvarsmenn RÚV höfðu tekið ákvörðun um að taka tiltekinn þátt af dagskrá og byggðu ættingjar eins viðfangsefnisins á því að þar lægi fyrir gild ákvörðun. Þátturinn var fluttur samt sem áður og leit Hæstiréttur svo á að fyrirsvarsmennirnir höfðu ekki tekið ákvörðun sem hefði verið bindandi fyrir RÚV sökum starfssviðs síns.

Hrd. 1975:601 nr. 23/1974 (Hundamál) ^[PDF]
Borgarstjórinn í Reykjavík hafði synjað áfrýjanda um leyfi til að halda hund af íslensku fjárhundakyni á heimili sínu. Eldri lög veittu bæjarstjórnum og hreppsnefndum heimild til að takmarka eða banna hundahald í kaupstöðum og kauptúnum í formi reglugerðar staðfestum af stjórnarráðinu, og nýtti Reykjavík þá heimild á þann veg að banna hundahald á kaupstaðarlóð Reykjavíkur en hægt var að sækja um leyfi fyrir þarfahundum. Ný lög voru sett er tóku við af þeim eldri er höfðu sömu heimildir til banns á hundahaldi en kröfðust samþykktar staðfestri af heilbrigðismálaráðuneytinu.

Hæstiréttur taldi að þessar breyttu kröfur um setningarhátt yrðu ekki til þess að raska gildi reglugerðar sem sett hafði verið með stoð í eldri lögin. Synjaði hann einnig málsástæðu um að tiltekin lagaákvæði hafi verið talin hafa fallið úr gildi þar sem banni við hundahaldi í Reykjavík sbr. reglugerð, hafi ekki verið framfylgt.

Hrd. 1975:761 nr. 36/1973 ^[PDF]

Hrd. 1975:850 nr. 127/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:873 nr. 133/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:959 nr. 162/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:993 nr. 27/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:1002 nr. 28/1974 ^[PDF]

Hrd. 1976:29 nr. 81/1975 ^[PDF]

Hrd. 1976:96 nr. 141/1972 ^[PDF]

Hrd. 1976:447 nr. 73/1975 (Viðlagasjóður vegna jarðelda) ^[PDF]

Hrd. 1976:750 nr. 134/1975 (Hvassaleiti - Safamýri 75) ^[PDF]

Hrd. 1976:1075 nr. 233/1976 ^[PDF]

Hrd. 1977:115 nr. 72/1975 ^[PDF]

Hrd. 1977:343 nr. 37/1975 (Botnvörpungur losnaði frá bryggju) ^[PDF]

Hrd. 1977:567 nr. 45/1976 ^[PDF]

Hrd. 1977:601 nr. 47/1976 ^[PDF]

Hrd. 1977:972 nr. 199/1974 (Uppsögn slökkviliðsmanns) ^[PDF]
Málið er dæmi um löghelgan venju þar sem hún telst sanngjörn, réttlát og haganleg.

Hrd. 1977:1000 nr. 153/1975 ^[PDF]

Hrd. 1977:1043 nr. 181/1977 ^[PDF]

Hrd. 1977:1328 nr. 54/1976 (Keflavíkurflugvöllur) ^[PDF]

Hrd. 1977:1364 nr. 71/1975 ^[PDF]

Hrd. 1977:1398 nr. 236/1976 ^[PDF]

Hrd. 1978:27 nr. 150/1975 ^[PDF]

Hrd. 1978:97 nr. 50/1976 (Hafnargjöld) ^[PDF]
Bræðsluskip var leigt og loðnunni landað í þetta skip töluvert undan höfninni. Rekstraraðilar hafnarinnar voru ósáttir þar sem bátarnir lögðust ekki að höfninni, er leiddi til tekjutaps fyrir sveitarfélagið. Álitamálið var hvort heimilt hafi verið að leggja á hafnargjaldið í slíkum tilvikum. Hæstiréttur taldi að það hafi verið óheimilt þar sem hvorki lög né reglugerður veittu heimild til að rukka gjaldið gagnvart skipum utan marka kaupstaðarins.

Hrd. 1978:105 nr. 99/1976 ^[PDF]

Hrd. 1978:126 nr. 26/1977 ^[PDF]

Hrd. 1978:299 nr. 27/1977 ^[PDF]

Hrd. 1978:372 nr. 151/1976 ^[PDF]

Hrd. 1978:414 nr. 49/1977 ^[PDF]

Hrd. 1978:476 nr. 104/1976 ^[PDF]

Hrd. 1978:563 nr. 119/1975 (Fiskveiðasjóður Íslands) ^[PDF]

Hrd. 1978:782 nr. 76/1976 (Ferðaskrifstofan Sunna hf.) ^[PDF]

Hrd. 1978:936 nr. 145/1978 ^[PDF]

Hrd. 1978:947 nr. 38/1977 ^[PDF]

Hrd. 1978:1055 nr. 199/1977 (Umboðssvik) ^[PDF]

Hrd. 1978:1257 nr. 169/1976 (Scania Vabis) ^[PDF]

Hrd. 1979:72 nr. 125/1976 ^[PDF]

Hrd. 1979:84 nr. 140/1976 (Þjóðhátíð á Þingvöllum) ^[PDF]

Hrd. 1979:104 nr. 141/1976 (Þjóðhátíð á Þingvöllum) ^[PDF]

Hrd. 1979:122 nr. 142/1976 (Þjóðhátíð á Þingvöllum) ^[PDF]

Hrd. 1979:141 nr. 135/1976 (Þjóðhátíð á Þingvöllum) ^[PDF]

Hrd. 1979:219 nr. 110/1977 ^[PDF]

Hrd. 1979:268 nr. 34/1979 ^[PDF]

Hrd. 1979:305 nr. 136/1977 ^[PDF]

Hrd. 1979:430 nr. 229/1976 (Báran h/f) ^[PDF]

Hrd. 1979:588 nr. 77/1977 (Skáldsaga) ^[PDF]

Hrd. 1979:647 nr. 186/1977 ^[PDF]

Hrd. 1979:669 nr. 108/1979 ^[PDF]

Hrd. 1979:675 nr. 109/1979 ^[PDF]

Hrd. 1979:811 nr. 206/1977 ^[PDF]

Hrd. 1979:873 nr. 136/1979 ^[PDF]

Hrd. 1979:1057 nr. 124/1979 ^[PDF]

Hrd. 1979:1213 nr. 174/1977 (Fiskveiðasjóður Íslands) ^[PDF]

Hrd. 1979:1369 nr. 76/1977 (Samvistir fallið brott - Lögskilnaðarleyfi) ^[PDF]

Hrd. 1980:89 nr. 214/1978 (Guðmundar- og Geirfinnsmálið) ^[PDF]

Hrd. 1980:745 nr. 95/1977 ^[PDF]

Hrd. 1980:827 nr. 41/1980 (Búskipti) ^[PDF]

Hrd. 1980:916 nr. 75/1979 ^[PDF]

Hrd. 1980:1115 nr. 186/1978 ^[PDF]

Hrd. 1980:1126 nr. 204/1979 ^[PDF]

Hrd. 1980:1146 nr. 205/1979 ^[PDF]

Hrd. 1980:1180 nr. 98/1977 ^[PDF]

Hrd. 1980:1236 nr. 82/1980 ^[PDF]

Hrd. 1980:1239 nr. 35/1978 ^[PDF]

Hrd. 1980:1291 nr. 98/1978 (Leigusamningur) ^[PDF]

Hrd. 1980:1426 nr. 209/1977 ^[PDF]

Hrd. 1980:1568 nr. 176/1980 ^[PDF]

Hrd. 1980:1585 nr. 136/1978 ^[PDF]

Hrd. 1980:1642 nr. 112/1980 ^[PDF]

Hrd. 1980:1680 nr. 30/1980 ^[PDF]

Hrd. 1980:1715 nr. 175/1978 ^[PDF]

Hrd. 1980:1905 nr. 19/1979 ^[PDF]

Hrd. 1981:72 nr. 1/1979 ^[PDF]

Hrd. 1981:166 nr. 121/1978 ^[PDF]

Hrd. 1981:182 nr. 33/1978 (Mývatnsbotn) ^[PDF]
Greint var á um eignarhald á botni Mývatns og önnur verðmæti á botni Mývatns utan netlaga, og kröfðust landeigendur þeirra landa er lágu að Mývatni að þau teldust óskipt sameign þeirra allra. Fyrir héraði hófst málið með stefnu í júlímánuði 1974 sem að endingu varð að áðurgreindri kröfu. Ríkið höfðaði gagnsök sama mánuð sem að endingu varð sambærileg þeirra sem landeigendurnir gerðu, nema eignarhaldið færi til sín. Aukadómþing Þingeyjarsýslu dæmdi ríkinu í vil með gagnályktun á 1. tölul. 4. gr. vatnalaga nr. 15/1923 þar sem hinum málsaðilunum tókst ekki að sýna fram á að eignarrétturinn að Mývatnsbotni utan netlaga hefði stofnast með lögum eða með öðrum viðurkenndum hætti. Taldi hann í ljósi þessa að ríkið teldist réttmætur eigandi umrædds svæðis.

Fyrir Hæstarétti var málinu vísað frá héraði hvað varðaði kröfur tveggja ábúenda þar sem jarðirnar voru í ríkiseigu, sökum þess að það væri andstætt meginreglum réttarfars um aðild að aðili hafi uppi kröfur gegn sjálfum sér. Litið var svo á að frávísun þeirra krafna leiddi ekki til frávísun málsins í heild.

Hæstiréttur leit svo á að fyrir gildistöku vatnalaganna hafi engin lagaákvæði kveðið beinlínis á um eignarrétt yfir botnum stöðuvatna. Í málinu höfðu áfrýjendur ekki getað sýnt fram á að eignarréttur hafi myndast með öðrum hætti yfir botni Mývatns utan netlaga er leiddi til skerðingar eignarréttinda með 4. gr. vatnalaganna. Var ríkið því sýknað af þeirri kröfu áfrýjenda.

Hvað kröfu ríkisins varðaði vísaði Hæstiréttur til þess að 4. gr. vatnalaganna kvað heldur ekki um að ríkið teldist eigandi Mývatnsbotns utan netlaga né þeirra verðmæta sem tilheyrðu því svæði. Aukinheldur hafi ríkið heldur ekki sýnt fram á í málinu að það hafi stofnað til eignarréttarins með öðrum hætti. Voru landeigendurnir því einnig sýknaðir af kröfum ríkisins. Hins vegar kom fram að handhafar ríkisvalds gætu í skjóli valdheimilda sinna ráðið meðferð og nýtingu botns Mývatns og botnsverðmæta utan netlaga.

Hrd. 1981:287 nr. 118/1980 ^[PDF]

Hrd. 1981:406 nr. 4/1981 (Dýraspítali Watsons) ^[PDF]

Hrd. 1981:430 nr. 209/1979 (Rannsóknarlögreglumaður í Keflavík) ^[PDF]
Fulltrúi sýslumanns tók þátt í atburðarás lögreglumanns um að koma fyrir bjór í farangursgeymslu bifreiðar og almennir borgarar fengnir til að plata bílstjórann til að skutla bjór milli sveitarfélaga. Bílstjórinn var svo handtekinn fyrir smygl á bjór og úrskurðaður í gæsluvarðhald.

Hrd. 1981:834 nr. 198/1978 (Bæjarlögmaður) ^[PDF]

Hrd. 1981:965 nr. 191/1978 ^[PDF]

Hrd. 1981:1219 nr. 75/1978 ^[PDF]

Hrd. 1981:1229 nr. 62/1979 ^[PDF]

Hrd. 1981:1477 nr. 188/1979 ^[PDF]

Hrd. 1981:1499 nr. 31/1981 ^[PDF]

Hrd. 1981:1559 nr. 105/1979 ^[PDF]

Hrd. 1981:1584 nr. 199/1978 (Landmannaafréttardómur síðari) ^[PDF]
Íslenska ríkið hóf mál fyrir aukadómþingi Rangárvallasýslu árið 1975 með eignardómsstefnu þar sem krafist var viðurkenningar á beinum eignarrétti ríkisins á Landmannaafrétti. Tilefnið var ágreiningur um réttarstöðu afréttanna vegna virkjanaframkvæmda hins opinbera við Tungnaá og Þórisvatn. Ríkið taldi sig ávallt hafa átt svæðið án þess að formleg staðfesting hafi verið á þeim rétti, en tók þó fram að það viðurkenndi þegar áunninn upprekstrarréttindi og önnur afréttarnot annarra aðila reist á lögum og venjum.

Meiri hluti aukadómþingsins féllst á kröfu íslenska ríkisins. Sératkvæði eins dómandans hljóðaði upp á sýknu af þeirri kröfu.

Meiri hluti Hæstaréttar taldi að málsvörn áfrýjenda um að þeir ættu landið en ekki ríkið hefði þegar verið tekin fyrir og dæmd í öðru máli málsaðilanna, hrd. Landmannaafréttur I. Enginn áfrýjenda gat sýnt fram á að þeir hafi haft neinn rýmri rétt til afréttanna en málsaðilar téðs máls Hæstaréttar. Annar málatilbúnaður og gögn var síðan ekki sinnt ýmist vegna vanreifunar eða vegna óskýrleika.

Þrátt fyrir þetta taldi meiri hlutinn sig bæran til að leysa úr viðurkenningarkröfu ríkisins um að það ætti beinan eignarrétt á Landmannaafrétti. Gat hann þess að Alþingi hafi ekki sett lög um þetta efni sem hefði verið eðlileg leið. Meiri hlutinn féllst ekki á þann málatilbúnað að íslenska ríkið hafi átt svæðið frá stofnun allsherjarríkisins né að beinn eignarréttur hafi stofnast með lögum eða öðrum hætti eins og eignarhefð. Tilvísanir íslenska ríkisins í námulög, vatnalög og eldri lög um nýbýli voru ekki talin duga að þessu leyti. Meiri hlutinn taldi að bærir handhafar ríkisvalds gætu sett reglur í skjóli valdheimilda sinna um meðferð og nýtingu landsvæðisins. Með hliðsjón af þessu taldi meirihlutinn að ekki væri unnt að taka kröfu íslenska ríkisins til greina.

Sératkvæði tveggja manna minni hluta Hæstaréttar voru um hið andstæða á þeim forsendum að í meginatriðum um þegar hefði verið leyst úr þeim hluta málsins fyrir Hæstarétti er varðaði veiðirétt og vatnsföll á sama svæði af hálfu sömu aðila, án þess að málatilbúnaðurinn hafi verið til þess fallinn að aðgreina það fordæmi né lögð fram ný gögn er gæfu tilefni til annarrar niðurstöðu.

Hrd. 1982:37 nr. 283/1981 ^[PDF]

Hrd. 1982:222 nr. 39/1977 (Litla bílaleigan) ^[PDF]

Hrd. 1982:233 nr. 29/1981 ^[PDF]

Hrd. 1982:260 nr. 130/1979 ^[PDF]

Hrd. 1982:390 nr. 227/1981 ^[PDF]

Hrd. 1982:583 nr. 226/1981 ^[PDF]

Hrd. 1982:593 nr. 156/1979 ^[PDF]

Hrd. 1982:664 nr. 198/1979 ^[PDF]

Hrd. 1982:703 nr. 200/1981 ^[PDF]

Hrd. 1982:902 nr. 60/1980 (Hænsnahús brennt af heilbrigðisyfirvöldum) ^[PDF]
Rottugangur var í hænsnahúsi og kom meindýraeyðir og eitraði fyrir þeim. Hins vegar blönduðu heilbrigðisyfirvöld sér inn í málið létu brenna hænsnahúsið þrátt fyrir að ekki hafi legið fyrir að um stórfellda hættu að ræða. Eiganda hænsnahússins hafði ekki borist tilkynning um aðgerðirnar fyrir fram.

Hrd. 1982:1124 nr. 129/1979 ^[PDF]

Hrd. 1982:1160 nr. 134/1982 ^[PDF]

Hrd. 1982:1278 nr. 194/1982 ^[PDF]

Hrd. 1982:1306 nr. 148/1980 ^[PDF]

Hrd. 1982:1347 nr. 199/1982 ^[PDF]

Hrd. 1982:1527 nr. 211/1982 ^[PDF]

Hrd. 1982:1788 nr. 117/1980 (Fasteignagjöld) ^[PDF]

Hrd. 1982:1801 nr. 142/1980 ^[PDF]

Hrd. 1982:1921 nr. 225/1980 (Gamli frímerkjakaupamaðurinn) ^[PDF]
Meirihlutinn taldi að viðsemjendur mannsins hafi ekki verið grandsamir um ástand mannsins.

Athuga hefði samt að verðbólga var á undanförnu tímabili og því breyttist verðlag hratt. Það hafði eðlilega áhrif á gengi gjaldmiðla. Gamli maðurinn var ekki var um þetta og taldi sig því hafa verið að fá meira en raunin varð.

Hrd. 1982:1941 nr. 90/1981 ^[PDF]

Hrd. 1982:1955 nr. 73/1980 ^[PDF]

Hrd. 1982:2017 nr. 170/1980 ^[PDF]

Hrd. 1983:145 nr. 59/1980 ^[PDF]

Hrd. 1983:188 nr. 68/1982 ^[PDF]

Hrd. 1983:421 nr. 171/1980 ^[PDF]

Hrd. 1983:541 nr. 44/1983 ^[PDF]

Hrd. 1983:546 nr. 51/1983 (Knattspyrnufélagið Fram) ^[PDF]

Hrd. 1983:574 nr. 54/1981 (Nýr ráðningarsamningur ríkisstarfsmanns) ^[PDF]

Hrd. 1983:787 nr. 34/1981 (Aðalstræti - Fjalakötturinn) ^[PDF]

Hrd. 1983:921 nr. 77/1983 ^[PDF]

Hrd. 1983:947 nr. 235/1982 ^[PDF]

Hrd. 1983:977 nr. 145/1980 ^[PDF]

Hrd. 1983:1002 nr. 146/1980 ^[PDF]

Hrd. 1983:1280 nr. 230/1980 (Endurgreiðsla meðlags) ^[PDF]

Hrd. 1983:1327 nr. 221/1982 ^[PDF]

Hrd. 1983:1399 nr. 57/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:1458 nr. 205/1980 (Vörumerkjaréttur) ^[PDF]

Hrd. 1983:1655 nr. 205/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:1718 nr. 121/1982 ^[PDF]

Hrd. 1983:1905 nr. 271/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:2148 nr. 157/1981 (Raflagnir) ^[PDF]

Hrd. 1983:2252 nr. 152/1983 (Útburður eiganda) ^[PDF]

Hrd. 1984:2 nr. 219/1983 ^[PDF]

Hrd. 1984:62 nr. 195/1981 ^[PDF]

Hrd. 1984:133 nr. 119/1982 (lögskiln. jan.´78 – samn. maí´80 – málshöfðun maí´81) ^[PDF]

Hrd. 1984:208 nr. 85/1981 (Gatnagerðargjöld í Mosó) ^[PDF]

Hrd. 1984:325 nr. 40/1982 ^[PDF]

Hrd. 1984:336 nr. 41/1982 ^[PDF]

Hrd. 1984:368 nr. 38/1982 ^[PDF]

Hrd. 1984:427 nr. 181/1982 ^[PDF]

Hrd. 1984:594 nr. 151/1982 ^[PDF]

Hrd. 1984:716 nr. 2/1984 ^[PDF]

Hrd. 1984:855 nr. 16/1983 (Spegilsmál) ^[PDF]

Hrd. 1984:943 nr. 153/1982 (Bifreiðastöð Steindórs sf.) ^[PDF]
Gert var samkomulag um að fjölskylda manns hans fengi leyfið hans eftir að hann lést. Þegar fjölskyldan vildi framselja leyfið var það talið hafa farið út fyrir leyfileg mörk. Talið var að skilyrðið með leyfinu hafi verið heimil.

Hrd. 1984:1126 nr. 126/1982 (Afturköllun á rétti til að stunda leigubifreiðaakstur) ^[PDF]
Ekki var talin vera lagastoð fyrir afturköllun á tilteknu leyfi en það talið í lagi.

Hrd. 1984:1173 nr. 151/1984 (Byggingafulltrúi, bygginganefnd og jarðanefnd) ^[PDF]

Hrd. 1984:1212 nr. 211/1984 ^[PDF]

Hrd. 1984:1263 nr. 212/1984 ^[PDF]

Hrd. 1984:1273 nr. 238/1982 (Stíflusel - Matsverð eignar) ^[PDF]

Hrd. 1984:1281 nr. 213/1984 ^[PDF]

Hrd. 1984:1326 nr. 85/1982 (Dýraspítali Watsons) ^[PDF]
Danskur dýralæknir sótti um atvinnuleyfi á Íslandi.
Yfirdýralæknir veitti umsögn er leita átti vegna afgreiðslu leyfisumsóknarinnar. Fyrir dómi var krafist þess að umsögnin yrði ógilt þar sem í henni voru sjónarmið sem yfirdýralæknirinn veitti fyrir synjun leyfisins væru ekki talin málefnaleg.

Hrd. 1984:1432 nr. 26/1983 (Eyjasel - Stokkseyri) ^[PDF]
Foreldrar keyptu Eyjasel 4 af syni þeirra.
Afsal er gefið út 29. nóvember 1979.
Veðbókarvottorð dags. 23. nóvember 1979. Á því kemur fram lögtak upp á 413 þúsund krónur frá 14. febrúar 1979, kyrrsetning upp á 2.680.100 kr. dags. 4. maí 1979, og fleira.
Á vottorðið vantaði kyrrsetningu upp á 1.574.378 kr. og kyrrsetningu upp á 825.460 kr.

Talið var að réttindi hreppsins ættu að víkja þar sem foreldrarnir voru grandlausir um umfang aðfarargerðanna, að þetta væri óverðskuldað í þeirra garð, og að tjónið myndi vera þeim bagalegra að greiða fjárhæðirnar heldur en hreppnum að verða af þeim.

Hrd. 1985:30 nr. 68/1983 (Fiskvinnslan) ^[PDF]
Deilt var um hvort skilyrði undantekningar 4. gr. laga nr. 19/1979 hefðu verið til staðar. Launþegar héldu því fram að réttlætingar vinnuveitanda síns um slík óviðráðanleg atvik hefðu verið fyrirsláttur þar sem hann hefði verið í slæmri fjárhagsstöðu áður en meint atvik komu upp. Hæstiréttur lét vinnuveitandann njóta vafans og féllst því ekki á kröfu launþeganna í málinu.

Hrd. 1985:92 nr. 167/1982 (Oddhólsmál I) ^[PDF]

Hrd. 1985:116 nr. 193/1983 ^[PDF]

Hrd. 1985:225 nr. 151/1983 (Malarnáma - Efnistaka vegna Austurlandsvegar) ^[PDF]

Hrd. 1985:354 nr. 143/1983 (Klapparberg 29) ^[PDF]

Hrd. 1985:444 nr. 82/1981 ^[PDF]

Hrd. 1985:463 nr. 122/1983 ^[PDF]

Hrd. 1985:519 nr. 17/1983 (Skipagata) ^[PDF]

Hrd. 1985:542 nr. 10/1985 ^[PDF]

Hrd. 1985:625 nr. 111/1983 (Hagkaup) ^[PDF]

Hrd. 1985:692 nr. 116/1983 ^[PDF]

Hrd. 1985:854 nr. 222/1983 ^[PDF]

Hrd. 1985:883 nr. 157/1984 ^[PDF]

Hrd. 1985:992 nr. 91/1985 ^[PDF]

Hrd. 1985:1210 nr. 224/1983 ^[PDF]

Hrd. 1985:1296 nr. 201/1983 (Lífeyrissjóður hjúkrunarkvenna - Verðbætur á lífeyri) ^[PDF]

Hrd. 1985:1436 nr. 265/1985 ^[PDF]

Hrd. 1985:1544 nr. 81/1983 (Kjarnfóðurgjald) ^[PDF]
Bráðabirgðalög, nr. 63/1980, voru sett þann 23. júní 1980. Með þeim var kominn á 200% skattur á innkaupsverði kjarnfóðurs, kjarnfóðurgjald, og mögulegt væri að fá endurgreiðslu að hluta eftir reglum sem Framleiðsluráð landbúnaðarins ákvæði. Hæstiréttur taldi að með þessu væri skattlagningarvaldið í reynd hjá framleiðsluráði og væri því brot á 40. gr. stjórnarskrárinnar. Engu breytti þótt umræddar reglur væru háðar ráðherrastaðfestingu.

Með síðari breytingarlögum, nr. 45/1981, var ráðherra falið að ákveða endurgreiðslu gjaldsins að fengnum tillögum Framleiðsluráðs landbúnaðarins, í stað þess að framleiðsluráðið ákvæði reglurnar. Í þessu tilfelli taldi Hæstiréttur hins vegar að um væri að ræða langa og athugasemdalausa venju að fela ráðherra að ákveða innan vissra marka hvort innheimta skuli tiltekna skatta. Umrædd venja hafi því hnikað til merkingu 40. gr. stjórnarskrárinnar.

Athuga skal þó að árið 1995 kom inn nýmæli í stjórnarskrána sem tók fyrir hendur þessa heimild löggjafans til að framselja stjórnvöldum ákvörðunarvald til skattlagningar. Því er talið að sú venja hafi verið lögð af með þeirri stjórnarskrárbreytingu.

Hrd. 1986:55 nr. 11/1986 ^[PDF]

Hrd. 1986:462 nr. 204/1985 (Þungaskattur í formi kílómetragjalds) ^[PDF]
Vörubifreiðastjóri fór í mál til að endurheimta skatt sem hann greiddi.
Síðar voru sett lög sem heimiluðu endurgreiðslu ofgreiddra skatta.

Hrd. 1986:471 nr. 252/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:471 nr. 170/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:471 nr. 169/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:492 nr. 104/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:770 nr. 165/1984 ^[PDF]

Hrd. 1986:780 nr. 182/1983 (5 ára) ^[PDF]

Hrd. 1986:927 nr. 193/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:993 nr. 160/1984 ^[PDF]

Hrd. 1986:1034 nr. 180/1986 ^[PDF]

Hrd. 1986:1119 nr. 192/1986 ^[PDF]

Hrd. 1986:1206 nr. 151/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:1214 nr. 235/1986 (Sjö veðskuldabréf) ^[PDF]
Rannsókn var um hvort sjö tiltekin veðskuldabréf voru greiðsla fyrir fyrirtæki í tengslum við fjársvik.

Hrd. 1986:1258 nr. 157/1986 ^[PDF]

Hrd. 1986:1371 nr. 87/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:1434 nr. 235/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:1492 nr. 263/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:1534 nr. 187/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:1551 nr. 39/1986 (Flóagaflstorfan) ^[PDF]

Hrd. 1986:1608 nr. 297/1986 ^[PDF]

Hrd. 1986:1657 nr. 120/1985 (Endurveiting kennarastöðu) ^[PDF]

Hrd. 1986:1690 nr. 54/1986 (Kanaríklúbburinn) ^[PDF]

Hrd. 1986:1742 nr. 223/1984 (Íbúðaval hf - Brekkubyggð) ^[PDF]

Hrd. 1987:253 nr. 186/1985 (Mjólkurkælir) ^[PDF]

Hrd. 1987:274 nr. 98/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:330 nr. 24/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:462 nr. 60/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:560 nr. 174/1985 (Ísafoldarprentsmiðja) ^[PDF]

Hrd. 1987:608 nr. 154/1985 ^[PDF]

Hrd. 1987:617 nr. 155/1985 ^[PDF]

Hrd. 1987:626 nr. 156/1985 ^[PDF]

Hrd. 1987:769 nr. 261/1986 (Verkfall hjá Ríkisútvarpinu) ^[PDF]

Hrd. 1987:788 nr. 199/1985 ^[PDF]

Hrd. 1987:1018 nr. 175/1986 (Gengismunur) ^[PDF]

Hrd. 1987:1031 nr. 134/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:1096 nr. 33/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:1136 nr. 199/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1138 nr. 191/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1168 nr. 203/1985 ^[PDF]

Hrd. 1987:1247 nr. 207/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:1263 nr. 229/1986 (Lyfjapróf Jóns Páls) ^[PDF]

Hrd. 1987:1374 nr. 14/1986 (Samvinnufélagið Hreyfill) ^[PDF]

Hrd. 1987:1444 nr. 49/1986 (Byggingafræðingur) ^[PDF]

Hrd. 1987:1456 nr. 50/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:1460 nr. 51/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:1465 nr. 108/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:1495 nr. 296/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1505 nr. 297/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1512 nr. 298/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1563 nr. 25/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1690 nr. 69/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:79 nr. 200/1986 (Vörubílspallur) ^[PDF]

Hrd. 1988:286 nr. 326/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:388 nr. 196/1986 (Ísafjörður) ^[PDF]

Hrd. 1988:413 nr. 222/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:430 nr. 63/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:449 nr. 216/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:567 nr. 368/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:578 nr. 94/1986 (Hárskeri) ^[PDF]

Hrd. 1988:651 nr. 283/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:786 nr. 32/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:814 nr. 219/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:820 nr. 124/1986 (Skilyrði löggildingar tæknifræðings) ^[PDF]

Hrd. 1988:840 nr. 45/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:862 nr. 160/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:1023 nr. 146/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:1105 nr. 294/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:1130 nr. 4/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:1252 nr. 5/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:1360 nr. 293/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:1381 nr. 22/1987 (Grunnskólakennari - Ráðning stundakennara) ^[PDF]
Deilt var um hvort ríkissjóður eða sveitarfélagið bæri ábyrgð á greiðslu launa í kjölfar ólögmætrar uppsagnar stundakennara við grunnskóla. Hæstiréttur leit til breytingar sem gerð var á frumvarpinu við meðferð þess á þingi til marks um það að stundakennarar séu ríkisstarfsmenn. Ríkissjóður hafði þar að auki fengið greidd laun beint frá fjármálaráðuneytinu án milligöngu sveitarfélagsins. Ríkissjóður bar því ábyrgð á greiðslu launa stundakennarans.

Hrd. 1988:1580 nr. 2/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:28 nr. 5/1989 (Ríkisendurskoðun) ^[PDF]
Ríkisendurskoðun hafði krafist aðgangs að sjúkraskýrslum ákveðins tímabils í því skyni að sannreyna hvort gjaldskrárreikningar sem nafngreindur heimilislæknir hafði gert og fengið greitt fyrir ættu stoð í skýrslunum. Eingöngu trúnaðarlæknir stofnunarinnar fengi að kynna sér efni skýrslnanna en ekki aðrir starfsmenn stofnunarinnar. Í málinu var vísað til almenns ákvæðis í lögum þar sem stofnunin hefði fengið víðtækar heimildir til þess að kanna gögn er lægju til grundvallar reikningsgerð á hendur ríkinu. Læknirinn mótmælti og krafðist þess að aðgangi stofnunarinnar og trúnaðarlæknisins yrði synjað á grundvelli einkalífsvernd sjúklinganna og leyndarskyldu lækna.

Hæstiréttur taldi í ljósi eðli málsins að aðrir starfsmenn heilbrigðisstofnunarinnar hljóti að hafa vitneskju um gögnin og þar að auki bera reikningarnir með sér að tilteknar aðgerðir hafi verið gerðar. Því væri ekki um að ræða meginbreytingar varðandi leynd gagnanna þó trúnaðarlæknir, sem bundinn væri þagnarskyldu, myndi kynna sér gögnin á vegum Ríkisendurskoðunar að því marki sem krafist var í málinu. Var því lækninum skylt, að mati réttarins, að verða við kröfu Ríkisendurskoðunar um aðgang að gögnunum.

Í ræðu framsögumanns þingnefndar í neðri deild Alþingis, við afgreiðslu frumvarpsins, sagði að viðhorf þingnefndarinnar að til að viðhalda trúnaði við sjúklinga myndi sérstakur trúnaðarlæknir á vegum Ríkisendurskoðunar annast athuganir stofnunarinnar á sjúkragögnum er lægju til grundvallar greiðslum til lækna. Talið er að ræðan hafi haft verulega þýðingu fyrir úrslit málsins í Hæstarétti.

Hrd. 1989:205 nr. 136/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:413 nr. 54/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:599 nr. 238/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:618 nr. 203/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:717 nr. 142/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:771 nr. 159/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:776 nr. 100/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:799 nr. 306/1987 (Hringbraut) ^[PDF]

Hrd. 1989:838 nr. 362/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:844 nr. 363/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:959 nr. 188/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1080 nr. 104/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:1123 nr. 246/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1166 nr. 253/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1358 nr. 2/1988 (Sjallinn á Akureyri) ^[PDF]

Hrd. 1989:1372 nr. 305/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1627 nr. 252/1989 (Áfengiskaup hæstaréttardómara) ^[PDF]
Forseti Hæstaréttar var sakaður um að hafa misnotað hlunnindi sem handhafi forsetavalds með því að kaupa mikið magn áfengis á kostnaðarverði, þ.e. án áfengisgjalds, með lagaheimild sem þá var til staðar. Forseti Íslands veitti forseta Hæstaréttar lausn um stundarsakir og svo höfðað dómsmál um lausn til frambúðar. Settur Hæstiréttur í málinu taldi að skortur á hámarki í lagaheimildinni skipti ekki máli og með þessu athæfi hefði hæstaréttardómarinn rýrt það almenna traust sem hann átti að njóta og staðfesti þar af leiðandi varanlega lausn hans úr embættinu.

Hrd. 1989:1764 nr. 216/1989 ^[PDF]

Hrd. 1990:214 nr. 87/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:232 nr. 262/1989 ^[PDF]

Hrd. 1990:376 nr. 91/1990 ^[PDF]

Hrd. 1990:645 nr. 334/1989 (Drekavogur - Misneyting) ^[PDF]

Hrd. 1990:849 nr. 243/1989 ^[PDF]

Hrd. 1990:853 nr. 152/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:972 nr. 263/1987 ^[PDF]

Hrd. 1990:1103 nr. 189/1990 (Sjónvarpsstjóri Stöðvar 2) ^[PDF]

Hrd. 1990:1221 nr. 379/1989 ^[PDF]

Hrd. 1990:1287 nr. 266/1990 ^[PDF]

Hrd. 1990:1427 nr. 153/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:1637 nr. 443/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:3 nr. 447/1990 (Olíuverslun Íslands) ^[PDF]

Hrd. 1991:25 nr. 464/1990 ^[PDF]

Hrd. 1991:118 nr. 265/1987 (Foss- og vatnsréttindi Orkubús Vestfjarða - Fornjótsdómurinn) ^[PDF]

Hrd. 1991:178 nr. 304/1988 (Brekkugerði) ^[PDF]

Hrd. 1991:331 nr. 94/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:348 nr. 53/1990 (Lánskjaravísitala) ^[PDF]

Hrd. 1991:367 nr. 210/1990 (Lánskjaravísitala) ^[PDF]

Hrd. 1991:412 nr. 465/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:443 nr. 287/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:522 nr. 323/1990 ^[PDF]

Hrd. 1991:561 nr. 72/1989 (Ömmudómur II, barnabarn) ^[PDF]
Um er að ræða sömu atvik og í Ömmudómi I^ⓘ nema hér var um að ræða afsal til barnabarns konunnar sem var grandlaust um misneytinguna. Í þessum dómi var afsalið ógilt á grundvelli 36. gr. samningalaga nr. 7/1936 þrátt fyrir að um misneytingu hafi verið að ræða.

Hrd. 1991:615 nr. 98/1990 (Gatnagerðargjald) ^[PDF]

Hrd. 1991:691 nr. 477/1990 ^[PDF]

Hrd. 1991:795 nr. 89/1990 (Götuljóð) ^[PDF]
Tímarit birti ljóðið Götuljóð og beitti fyrir sig undanþáguákvæði höfundalaga um endurgjaldslausa sanngjarna notkun. Héraðsdómur tók ekki undir þær forsendur tímaritsins og túlkaði ákvæðið þröngt vegna markmiðs ákvæðisins til að gegna tilteknu kynningarhlutverki en víðari skilningur á ákvæðinu myndi grafa undan ákvörðunar- og fjárhagslegum rétti höfundar. Hæstiréttur staðfesti dóms héraðsdóms með vísan til forsendna hans.

Hrd. 1991:827 nr. 21/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:857 nr. 117/1988 (Fógetinn) ^[PDF]

Hrd. 1991:1186 nr. 97/1989 (Þungaskattur) ^[PDF]

Hrd. 1991:1334 nr. 364/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:1398 nr. 264/1991 (Göltur) ^[PDF]

Hrd. 1991:1419 nr. 31/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:1419 nr. 83/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:1419 nr. 143/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:1555 nr. 80/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:1726 nr. 488/1989 (Fermingarmyndir) ^[PDF]

Hrd. 1991:1759 nr. 31/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:1817 nr. 432/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:1827 nr. 354/1989 (Hreppsnefnd Skorradalshrepps - Hvammur í Skorradal) ^[PDF]

Hrd. 1991:1867 nr. 175/1990 ^[PDF]

Hrd. 1991:2006 nr. 269/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:2036 nr. 119/1991 ^[PDF]

Hrd. 1992:32 nr. 56/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:38 nr. 57/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:148 nr. 21/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:328 nr. 198/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:448 nr. 168/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:560 nr. 345/1991 ^[PDF]

Hrd. 1992:641 nr. 141/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:691 nr. 350/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:877 nr. 139/1991 ^[PDF]

Hrd. 1992:1009 nr. 302/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:1033 nr. 62/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:1056 nr. 221/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1101 nr. 490/1991 ^[PDF]

Hrd. 1992:1197 nr. 373/1989 (Landsbankinn - Þrotabú Vatneyrar) ^[PDF]

Hrd. 1992:1224 nr. 290/1991 ^[PDF]

Hrd. 1992:1240 nr. 397/1988 ^[PDF]

Hrd. 1992:1295 nr. 294/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1343 nr. 435/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:1360 nr. 408/1989 (Aukavatnsskattur) ^[PDF]

Hrd. 1992:1377 nr. 224/1990 (Viðbótarsölugjald) ^[PDF]

Hrd. 1992:1473 nr. 40/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1647 nr. 200/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:1720 nr. 344/1989 (Grísará) ^[PDF]

Hrd. 1992:1812 nr. 34/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1962 nr. 129/1991 (BHMR-dómur) ^[PDF]

Hrd. 1993:8 nr. 451/1992 ^[PDF]

Hrd. 1993:16 nr. 449/1992 ^[PDF]

Hrd. 1993:72 nr. 182/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:108 nr. 355/1989 (Eystri Hóll) ^[PDF]

Hrd. 1993:174 nr. 304/1992 ^[PDF]

Hrd. 1993:226 nr. 360/1992 (Svipting umgengnisréttar) ^[PDF]

Hrd. 1993:350 nr. 89/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:578 nr. 101/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:603 nr. 27/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:726 nr. 403/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:844 nr. 23/1991 (Þrotabú Fórnarlambsins hf. - Sölugjald) ^[PDF]

Hrd. 1993:951 nr. 171/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1014 nr. 168/1993 (Laugavegur 27 - Réttmæti geymslugreiðslu) ^[PDF]
Skuldari taldi sig hafa verið í vafa um hverjum hann ætti að greiða en héraðsdómur taldi engan vafa hafa verið fyrir hendi. Hann mat svo að með því hafi skilyrðin fyrir geymslugreiðslunni ekki verið fyrir hendi, og taldi gjaldfellinguna heimila.

Hæstiréttur sneri dómnum við og nefndi að skuldarinn hafði verið haldinn misskilningi um greiðsluna og þótt geymslugreiðslan hafi ekki uppfyllt öll skilyrðin hafi verið sýnt fram á viljann og getuna til að inna greiðsluna af hendi, meðal annars í ljósi þess að geymslugreiðslan hafi farið fram afar nálægt gjalddaga. Taldi hann því að gjaldfellingin hefði ekki verið heimil.

Hrd. 1993:1026 nr. 369/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:1152 nr. 169/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1228 nr. 208/1992 ^[PDF]

Hrd. 1993:1418 nr. 186/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:1535 nr. 363/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1540 nr. 316/1993 (Bátur í Kópavogshöfn - Silja) ^[PDF]
Aðili tók eftir að bátur byrjaði að sökkva í Kópavogshöfn. Hann dró bátinn í land, gerði við hann, og krafði eigandann svo um greiðslu fyrir björgunina og viðgerðina. Hæstiréttur tók ekki undir kröfu aðilans um greiðslu vegna viðgerðarinnar af hendi eiganda bátsins.

Hrd. 1993:1585 nr. 263/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:1594 nr. 300/1992 ^[PDF]

Hrd. 1993:1970 nr. 425/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1984 nr. 187/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:2119 nr. 61/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:2230 nr. 339/1990 (Helga Kress - Veiting lektorsstöðu) ^[PDF]
Kvenkyns umsækjandi var hæfari en karl sem var ráðinn. Synjað var miskabótakröfu hennar þar sem hún var orðinn prófessor þegar málið var dæmt.

Hrd. 1993:2440 nr. 450/1993 (b/v Júpiter) ^[PDF]

Hrd. 1994:79 nr. 442/1993 (Skinkumál) ^[PDF]
Deilt var um hvort framleiðsluráð gæti kveðið á um bann við innflutningi á vöru á grundvelli lagaákvæðis sem skyldaði umleitan álits framleiðsluráðs þegar flytja ætti inn landbúnaðarvöru.

Meirihluti Hæstaréttar (4 af 7) túlkaði lagaákvæðið með þeim hætti að verið væri að tryggja rétt framleiðsluráðsins til umsagnar en ekki sjálfstæða heimild til innflutningstakmörkunar á landbúnaðarvörum. Stjórnvaldsákvarðanir ráðherra um synjun á tollafgreiðslu varanna voru því ógiltar.

Hrd. 1994:175 nr. 442/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:354 nr. 41/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:367 nr. 3/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:469 nr. 198/1993 (Flugumferðarstjórar) ^[PDF]

Hrd. 1994:566 nr. 372/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:576 nr. 136/1992 (Söluskattur - Þýsk-íslenska hf. - Starfsstöð innsigluð) ^[PDF]
Fyrirtæki var í vanskilum á söluskatti og gripu yfirvöld til þess að innsigla starfsstöð þeirra. Það greiddi skuldina fljótt eftir innsiglunina. Hæstiréttur taldi að yfirvöld hefðu átt að bjóða þeim að greiða skuldina áður en gripið yrði til lokunar.

Hrd. 1994:590 nr. 244/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:748 nr. 300/1991 (Einangrunarvistin - Agaviðurlög í fangelsi) ^[PDF]
Lög kváðu á um að beiting agaviðurlaga með setningu fanga í einangrun teldist ekki til afplánunartímans, og lengdi því refsinguna. Hæstiréttur taldi það andstætt 2. gr. stjórnarskrárinnar að gera slíkt án dóms. Fallist var því á skaðabótakröfu fangans.

Hrd. 1994:813 nr. 387/1993 (Herbergi sonar - Árás á lögreglumann) ^[PDF]
Húsleit fór fram í herbergi manns er bjó í foreldrahúsum. Hann átti að mæta í yfirheyrslu og hann mætti ekki. Lögreglan fór heim til hans til að sækja hann og pabbi mannsins hleypir lögreglunni inn og fór þá lögreglan inn í herbergi sonarins til að hafa uppi á honum og handtók hann. Hæstiréttur taldi að þótt faðir mannsins væri umráðamaður hússins hefði hann ekki verið bær til að samþykkja leit í herbergi sonarins.

Hrd. 1994:901 nr. 34/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:914 nr. 397/1990 (Loftskeytamannatal) ^[PDF]

Hrd. 1994:924 nr. 169/1990 ^[PDF]

Hrd. 1994:934 nr. 60/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:947 nr. 105/1992 (Lóðajöfnunargjald) ^[PDF]

Hrd. 1994:1109 nr. 289/1991 (Frjáls fjölmiðlun) ^[PDF]

Hrd. 1994:1117 nr. 173/1991 (Kaupþing) ^[PDF]

Hrd. 1994:1191 nr. 472/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:1203 nr. 194/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1397 nr. 221/1991 (Vogalax) ^[PDF]

Hrd. 1994:1476 nr. 281/1991 (Launaskattur - Atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands) ^[PDF]
Með lögum var lagður á launaskattur ásamt heimild til að ákveða álagningu launaskatts á atvinnutekjur hjá fyrirtækjum sem flokkuðust undir fiskverkun og iðnað samkvæmt atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands. Þá var sett reglugerð þar sem heimildin var nýtt og með henni var fylgiskjal með hluta af atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands. Síðar var gefin út önnur reglugerð er tók við af hinni fyrri en án birtingar úr atvinnuvegaflokkuninni, og var það heldur ekki gert síðar. Enn síðar voru birt lög þar sem vinnulaun og þóknanir fyrir störf hjá fyrirtækjum sem flokkast undir fiskverkun og iðnað skv. atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands væru undanþegin skattinum.

Blikksmiðameistari kærði áætlun skattstjóra um álögð gjöld sem endaði á stjórnsýslustigi með álagningu 3,5% launaskatts á vinnu við uppsetningu loftræstikerfa á byggingarstað. Taldi meistarinn að verkið væri undanþegið launaskattsskyldu og að fáránlegt væri að álagning þessa skattar færi eftir því hvar hann ynni verkið . Lögtak varð síðan gert í fasteign hans til tryggingar á skuld hans vegna greiðslu þessa skatts.

Meirihluti Hæstaréttar mat það svo að eingöngu hefði verið hægt að byggja á þeim hlutum atvinnuvegaflokkunarinnar sem hafði þá þegar verið birtur, og því var hafnað að líta á hluta hennar sem óbirtur voru við meðferð málsins og ríkið vísaði í til stuðnings máli sínu. Vísaði hann einnig til þess að löggjafinn hefði ætlað að undanþágan næði einvörðungu til þess hluta sem unninn væri á verkstæðum en ekki samsetningar hluta utan þeirra, hefði þurft að taka það skýrt fram við setningu laganna. Með hliðsjón af þessu var ekki gerður greinarmunur á þessum þáttum starfseminnar.

Hrd. 1994:1497 nr. 29/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:1553 nr. 288/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1577 nr. 379/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1642 nr. 315/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1656 nr. 325/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1683 nr. 369/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1839 nr. 11/1991 (Sportvöruverslun) ^[PDF]
Viðskipti áttu sér stað um rekstur sportvöruverslunar og fasteigninni þar sem verslunin var staðsett, og gerður sitt hvor samningurinn. Meðal forsendna var að seljandinn hugðist áfram ætla að vera heildsali fyrir vörumerkið Puma á Íslandi. Rekstur verslunarinnar gengur ekki svo vel eftir kaupin, meðal annars þar sem heildsalan varð gjaldþrota, og telur kaupandinn að hann hafi verið blekktur. Kaupandinn beitti þá stöðvunarréttinum á sína greiðslu fyrir fasteignina, og var fallist á það.

Hrd. 1994:1880 nr. 84/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:1937 nr. 2/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:1961 nr. 196/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:2275 nr. 302/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:2497 nr. 285/1991 (Haldlagning myndbandsspóla) ^[PDF]

Hrd. 1994:2527 nr. 245/1991 (Sala fasteignar - Brot gegn lögum um sölu fasteigna) ^[PDF]
Seljendur voru fasteignasalarnir sjálfir. Þrátt fyrir að brotið hefði verið á lögum um sölu fasteigna leiddi það ekki til ógildingu sölunnar.

Hrd. 1994:2568 nr. 158/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:2592 nr. 470/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:2611 nr. 184/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:2655 nr. 199/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:2664 nr. 318/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:2768 nr. 202/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:2898 nr. 272/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:2904 nr. 330/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:2921 nr. 216/1993 (Handtaka) ^[PDF]

Hrd. 1995:46 nr. 7/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:114 nr. 65/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:167 nr. 312/1992 (Aðgangur að eldri sjúkraskrám) ^[PDF]

Hrd. 1995:233 nr. 327/1992 (Egilsbraut) ^[PDF]

Hrd. 1995:248 nr. 316/1991 ^[PDF]

Hrd. 1995:257 nr. 317/1991 ^[PDF]

Hrd. 1995:267 nr. 27/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:332 nr. 417/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:355 nr. 178/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:382 nr. 190/1992 (Afturköllun á setningu kennara - Fjölbrautaskólinn í Breiðholti) ^[PDF]

Hrd. 1995:408 nr. 122/1992 (Gallerí Borg) ^[PDF]

Hrd. 1995:577 nr. 100/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:592 nr. 60/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:736 nr. 339/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:900 nr. 106/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:976 nr. 375/1992 (Esjuberg - Efnistaka) ^[PDF]

Hrd. 1995:1052 nr. 55/1992 (Málarameistarinn) ^[PDF]

Hrd. 1995:1103 nr. 96/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1122 nr. 38/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1212 nr. 266/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:1293 nr. 136/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:1347 nr. 41/1993 (Niðurlagning stöðu) ^[PDF]

Hrd. 1995:1363 nr. 237/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:1416 nr. 430/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:1423 nr. 505/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:1431 nr. 431/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:1459 nr. 156/1995 (Fiskistofa) ^[PDF]

Hrd. 1995:1474 nr. 69/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1652 nr. 83/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1692 nr. 90/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:1722 nr. 50/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1760 nr. 416/1992 (Hafeldi) ^[PDF]

Hrd. 1995:1807 nr. 170/1993 (Bakkasíða) ^[PDF]

Hrd. 1995:1890 nr. 349/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:1900 nr. 217/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1985 nr. 252/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2001 nr. 266/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2002 nr. 277/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2034 nr. 292/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2064 nr. 166/1993 (Aðaltún) ^[PDF]

Hrd. 1995:2154 nr. 338/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2194 nr. 165/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2235 nr. 234/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2282 nr. 338/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2300 nr. 478/1993 (Þungaskattur) ^[PDF]

Hrd. 1995:2417 nr. 359/1994 (Prestadómur) ^[PDF]
Forseti Íslands gaf út bráðabirgðalög er skylduðu Kjaradóm til að taka nýja ákvörðun í stað fyrri ákvörðunar er hækkuðu laun tiltekinna embættis- og starfsmanna ríkisins, og dró þessi nýja ákvörðun úr fyrri hækkun. Prestur stefndi ráðherra fyrir dóm og krafðist mismun þeirra fjárhæða.

Meirihluti Hæstaréttar taldi ekki ástæðu til þess að efast um það mat bráðabirgðalöggjafans á brýnni nauðsyn í skilningi 28. gr. stjórnarskrárinnar, sem hann framkvæmdi við setningu bráðabirgðalaganna, né að hann hafi misbeitt því valdi.

Í þessum dómi reyndi í fyrsta skipti á hin hertu skilyrði 28. gr. stjórnarskrárinnar um setningu bráðabirgðalaga eins og henni hafði verið breytt árið 1991.

Hrd. 1995:2433 nr. 233/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:2517 nr. 356/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2522 nr. 357/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2530 nr. 358/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2582 nr. 186/1995 (Tollstjórinn) ^[PDF]

Hrd. 1995:2592 nr. 29/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:2664 nr. 331/1993 (Húsbyrgi) ^[PDF]

Hrd. 1995:2678 nr. 109/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:2712 nr. 344/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2760 nr. 366/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2777 nr. 373/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2796 nr. 244/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2818 nr. 277/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:2830 nr. 356/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2871 nr. 375/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2958 nr. 8/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:2972 nr. 9/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:2994 nr. 343/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:78 nr. 180/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:150 nr. 358/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:257 nr. 35/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:284 nr. 291/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:301 nr. 342/1994 (Radíóbúðin) ^[PDF]

Hrd. 1996:470 nr. 15/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:503 nr. 417/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:582 nr. 282/1994 (Búseti) ^[PDF]

Hrd. 1996:629 nr. 427/1993 (Grundarstígur 23) ^[PDF]
Kaupandi fasteignar krafði seljanda hennar um skaðabætur er næmu 44 milljónum króna en kaupverð fasteignarinnar var um 5 milljónir króna. Hæstiréttur taldi kaupandann ekki hafa sýnt seljandanum nægilega tillitssemi við kröfugerðina og eðlilegra hefði verið að rifta samningnum en að setja fram svo háa skaðabótakröfu.

Hrd. 1996:670 nr. 422/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:744 nr. 427/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:753 nr. 119/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:790 nr. 264/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:973 nr. 104/1996 (Iðnlánasjóðsgjald og iðnaðarmálagjald) ^[PDF]

Hrd. 1996:1173 nr. 229/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1199 nr. 23/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:1347 nr. 123/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:1356 nr. 118/1996 (Skandia) ^[PDF]

Hrd. 1996:1432 nr. 482/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:1613 nr. 14/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:1665 nr. 54/1995 (Lánasjóður íslenskra námsmanna) ^[PDF]

Hrd. 1996:1673 nr. 231/1994 (Lóðamörk) ^[PDF]

Hrd. 1996:1769 nr. 29/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1868 nr. 95/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:1945 nr. 183/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2042 nr. 155/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2195 nr. 167/1995 (Sumarbústaður) ^[PDF]

Hrd. 1996:2221 nr. 147/1995 (Vikurvinnslusamstæða) ^[PDF]
Bótaábyrgðin færðist frá leigusala til leigutaka.
Verkamaður hjá Víkurvinnslu hlaut líkamstjón vegna háttsemi kranamanns sem hafði ásamt krana verið leigður frá öðru fyrirtæki. Litið var meðal annars til þess að kranamaðurinn tók við fyrirmælum frá starfsmönnum leigjandans. Verkið var hluti af nokkuð stóru heildarverki en ekki eitt afmarkað verk. Helmingur tjónsins var fellt á verkamanninn vegna skorts á aðgæslu hans.

Hrd. 1996:2328 nr. 281/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2331 nr. 313/1996 (Hundahald án leyfis) ^[PDF]

Hrd. 1996:2334 nr. 314/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2356 nr. 239/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2376 nr. 247/1996 (Ítalía pizza sf.) ^[PDF]

Hrd. 1996:2384 nr. 301/1996 (Krókur í Kjalarneshreppi I) ^[PDF]

Hrd. 1996:2561 nr. 242/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2584 nr. 187/1995 (Skylduaðild að lífeyrissjóðum) ^[PDF]

Hrd. 1996:2707 nr. 58/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2776 nr. 230/1995 (Veiðileyfissvipting) ^[PDF]

Hrd. 1996:2806 nr. 220/1995 (Hilda Hafsteinsdóttir) ^[PDF]

Hrd. 1996:2892 nr. 287/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2910 nr. 158/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2942 nr. 262/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2956 nr. 110/1995 (Útflutningsleyfi - Samherji) ^[PDF]
Ekki mátti framselja vald til ráðherra um að hvort takmarka mætti innflutning á vöru og hvernig.

Hrd. 1996:3002 nr. 221/1995 (Fullvirðisréttur og greiðslumark í landbúnaði - Greiðslumark I - Fosshólar) ^[PDF]

Hrd. 1996:3079 nr. 301/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3088 nr. 386/1996 (Landvernd) ^[PDF]

Hrd. 1996:3237 nr. 409/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3251 nr. 11/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:3316 nr. 309/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3544 nr. 96/1996 (Deilur skipverja) ^[PDF]

Hrd. 1996:3563 nr. 418/1995 (Smiður búsettur á Selfossi) ^[PDF]

Hrd. 1996:3628 nr. 278/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3760 nr. 431/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3794 nr. 331/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3835 nr. 285/1995 (Greiðslustaður víxils - Þarabakki) ^[PDF]

Hrd. 1996:3920 nr. 270/1996 (Siglufjarðarapótek) ^[PDF]

Hrd. 1996:4076 nr. 73/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:4112 nr. 290/1996 (Flugmaður) ^[PDF]

Hrd. 1996:4260 nr. 427/1995 (Jöfnunargjald á franskar kartöflur) ^[PDF]
Almenn lagaheimild var til staðar til að hækka jöfnunargjaldið á franskar kartöflur. Gjaldið var svo hækkað úr 40% í 190%. Ekki voru talin vera fyrir hendi réttlætanleg sjónarmið um að hækka gjaldið eins mikið og gert var. Íslenska ríkið gat ekki sýnt fram á að vandi við niðurgreiðslur og erlendir markaðir hafi verið sjónarmið sem íslenska ríkið hafi byggt á við beitingu þeirrar heimildar.

Hrd. 1997:65 nr. 277/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:86 nr. 317/1995 (Brúttólestir) ^[PDF]

Hrd. 1997:106 nr. 318/1995 (Brúttólestir) ^[PDF]

Hrd. 1997:116 nr. 319/1995 (Brúttólestir) ^[PDF]

Hrd. 1997:157 nr. 60/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:195 nr. 187/1996 (Hundahald I) ^[PDF]

Hrd. 1997:259 nr. 38/1997 (Brottnám barns) ^[PDF]

Hrd. 1997:267 nr. 45/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:269 nr. 100/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:342 nr. 230/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:350 nr. 290/1995 ^[PDF]

Hrd. 1997:385 nr. 3/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:436 nr. 55/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:490 nr. 110/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:538 nr. 302/1996 (Sumarhús á Spáni - La Marina) ^[PDF]
Íslenskir seljendur og íslenskir kaupendur.
Spænskur lögmaður gerir samninginn.
Afturkölluð kaupin og seljandinn fékk húsið aftur, en kaupverðinu ekki skilað.
Kaupandinn heldur fram að hann hafi verið neyddur til að skrifa undir skjalið.
Litið var á aðstæður við samningsgerðina, er tók 1-2 klst. Vitni gáfu til kynna að kaupandinn hefði verið glaður og farið með seljandanum út að borða eftir á.

Hrd. 1997:591 nr. 156/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:617 nr. 177/1996 (Drangavík) ^[PDF]

Hrd. 1997:683 nr. 147/1996 (Kistustökk í leikfimi - Örorka unglingsstúlku) ^[PDF]

Hrd. 1997:712 nr. 233/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:864 nr. 219/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:887 nr. 262/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:930 nr. 195/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:965 nr. 103/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:971 nr. 112/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:1008 nr. 255/1996 (Útsendingarstjórar) ^[PDF]

Hrd. 1997:1269 nr. 222/1996 (Félagsbúið Stekkum) ^[PDF]

Hrd. 1997:1282 nr. 134/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1323 nr. 210/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1457 nr. 178/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:1487 nr. 293/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1499 nr. 447/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1509 nr. 448/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1544 nr. 310/1996 (Veiting kennarastöðu) ^[PDF]
Umsækjandi um kennarastöðu átti, á meðan umsóknarferlinu stóð, í forsjárdeilum vegna barna sinna. Þá átti umsækjandi einnig í deilum vegna innheimtu gjalda í hreppnum. Byggt var á nokkrum sjónarmiðum fyrir synjun, meðal annars að viðkomandi hafi ekki greitt tiltekin gjöld til sveitarfélagsins. Hæstiréttur taldi ómálefnalegt að beita því vegna umsóknar hans um kennarastöðu.

Hrd. 1997:1615 nr. 335/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1630 nr. 228/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1641 nr. 229/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1693 nr. 351/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1711 nr. 213/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:1737 nr. 296/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1852 nr. 12/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:1857 nr. 321/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1905 nr. 216/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1998 nr. 162/1997 (Haffjarðará II) ^[PDF]

Hrd. 1997:2012 nr. 372/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:2021 nr. 126/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2025 nr. 346/1996 (Syðribrú - Forkaupsréttur sveitarfélags) ^[PDF]

Hrd. 1997:2117 nr. 137/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2174 nr. 282/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2227 nr. 342/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2298 nr. 292/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2429 nr. 466/1996 (K var við bága heilsu og naut ekki aðstoðar) ^[PDF]

Hrd. 1997:2481 nr. 380/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:2513 nr. 440/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:2663 nr. 49/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2691 nr. 390/1996 (Myndstef) ^[PDF]
Dómurinn er til marks um að málsóknarumboð veitir ekki heimild til málsóknar um miskabótakröfu.

Hrd. 1997:2707 nr. 435/1996 (Vistun á Unglingaheimili ríkisins) ^[PDF]
Óljóst var hvernig framlenging á vistun á unglingaheimili þjónaði þeim tilgangi að stúlka öðlaðist bata. Hún var á móti framlengingunni.

Hrd. 1997:2773 nr. 457/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:2918 nr. 432/1996 (Ákvörðun byggingarnefndar - Blómaskáli) ^[PDF]

Hrd. 1997:2939 nr. 427/1996 (Baughús - Viðskeyting vegna framkvæmda) ^[PDF]

Hrd. 1997:2956 nr. 22/1997 (Skotvopn) ^[PDF]

Hrd. 1997:3111 nr. 450/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:3152 nr. 34/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3193 nr. 25/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3337 nr. 457/1997 (Valdimar Jóhannesson - Veiðileyfamálið) ^[PDF]

Hrd. 1997:3341 nr. 69/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3408 nr. 76/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3476 nr. 473/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3600 nr. 134/1997 (Fóstureyðing) ^[PDF]

Hrd. 1997:3731 nr. 72/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3749 nr. 200/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3776 nr. 325/1996 (Starfsuppsögn) ^[PDF]

Hrd. 1997:3786 nr. 326/1996 ^[PDF]

Hrd. 1998:18 nr. 520/1997 (Félag íslenskra stórkaupmanna) ^[PDF]

Hrd. 1998:60 nr. 16/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:137 nr. 286/1997 (Siglfirðingur ehf.) ^[PDF]

Hrd. 1998:227 nr. 124/1997 (Levis gallabuxur) ^[PDF]

Hrd. 1998:238 nr. 138/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:323 nr. 22/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:400 nr. 140/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:500 nr. 208/1997 (Barnsburðarleyfi) ^[PDF]

Hrd. 1998:560 nr. 52/1998 (Svarta Pannan ehf.) ^[PDF]

Hrd. 1998:601 nr. 476/1997 (Möðrufell í Eyjafjarðarsveit - Dalabyggð - Röksemdir ráðuneytis) ^[PDF]

Hrd. 1998:642 nr. 230/1997 (Dýpkunarfélagið - Ríkisábyrgðarsjóður) ^[PDF]

Hrd. 1998:799 nr. 305/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:859 nr. 299/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:881 nr. 310/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:897 nr. 132/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:914 nr. 253/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:922 nr. 477/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:939 nr. 462/1994 ^[PDF]

Hrd. 1998:951 nr. 129/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:985 nr. 216/1997 (Arnarnesland - Eignarnám á Arnarneshálsi) ^[PDF]
Garðabær sagðist hafa reynt í einhvern tíma en án árangurs að kaupa tilteknar landspildur á Arnarnesi, en eignarnámsþolarnir töldu það ekki vera rétt.

Garðabær hafi slitið samningaviðræðunum áður en mörg erfið álitaefni höfðu verið rædd til þrautar, og höfðu verðhugmyndir aðila ekki verið reyndar til fulls. Samþykkt tillagna um deiliskipulag höfðu ekki verið leiddar til lykta án þess að Garðabær hafi skýrt með fullnægjandi hætti ástæður þeirrar frestunar. Í ljósi þessa og að virtu samhengi viðræðnanna í heild, féllst Hæstiréttur á kröfu eignarnámsþolanna um ógildingu ákvörðunarinnar um eignarnám.

Hrd. 1998:1067 nr. 122/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1115 nr. 335/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1209 nr. 225/1997 (Mb. Freyr) ^[PDF]
Verið að selja krókabát. Síðar voru sett lög sem hækkuðu verðmæti bátsins. Seljandinn taldi sig hafa átt að fá meira fyrir bátinn og bar fyrir sig að hann hafi verið ungur og óreyndur. Talið að hann hefði getað ráðfært sig við föður sinn.

Þessi dómur er umdeildur þar sem Hæstiréttur nefndi að seljandinn hefði getað gert hitt eða þetta.

Hrd. 1998:1291 nr. 215/1997 (Skrifstofustjóri) ^[PDF]

Hrd. 1998:1300 nr. 500/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1346 nr. 88/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:1376 nr. 280/1997 (Húsnæðisstofnun) ^[PDF]

Hrd. 1998:1662 nr. 347/1997 (Lyfjaverðlagsnefnd) ^[PDF]

Hrd. 1998:1677 nr. 348/1997 (Lyfjaverðlagsnefnd) ^[PDF]

Hrd. 1998:1795 nr. 165/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:1807 nr. 191/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:1846 nr. 406/1997 (Hlaðmaður) ^[PDF]

Hrd. 1998:1898 nr. 32/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:1928 nr. 160/1998 (Sameining sveitarfélaga í Skagafirði) ^[PDF]

Hrd. 1998:1976 nr. 311/1997 (Breytt mat á örorku - Reikniregla) ^[PDF]
Sett var ný reikniregla um umreikning. Haldið var því fram að reiknireglan væri gölluð því hún bætti ekki alla starfsorkuskerðingu. Hæstiréttur var ósammála þar sem veita ætti löggjafanum svigrúm til að stilla þetta af.

Hrd. 1998:2002 nr. 312/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2021 nr. 389/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2084 nr. 211/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2140 nr. 368/1997 (Lífeyrissjóður sjómanna - Sjómaður) ^[PDF]

Hrd. 1998:2233 nr. 317/1997 (Lágmarksmiskastig - Grundvöllur bótaútreiknings) ^[PDF]

Hrd. 1998:2270 nr. 218/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2319 nr. 231/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2390 nr. 478/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2528 nr. 418/1997 (Sjálfstæði dómarafulltrúa og 6. gr. MSE) ^[PDF]
Mál hafði verið dæmt af dómarafulltrúa í héraði sem var svo talin vera andstæð stjórnarskrá. Málsaðilinn höfðaði skaðabótamál vegna aukins málskostnaðar og var fallist á bótaskyldu vegna þessa, þrátt fyrir að slíkt fyrirkomulag hafi tíðkast lengi vel.

Hrd. 1998:2573 nr. 239/1998 ^[PDF]

Hrú. 1998:2608 nr. 169/1998 (Fagtún) ^[PDF]
Hæstaréttardómur sem kveðinn var upp í málinu: Hrd. 1999:4429 nr. 169/1998 (Fagtún)^ⓘ

Hrd. 1998:2648 nr. 301/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2670 nr. 268/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2794 nr. 514/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:3037 nr. 31/1998 (Gráðugur fasteignasali) ^[PDF]

Hrd. 1998:3051 nr. 389/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3072 nr. 180/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3115 nr. 333/1997 (Dönsk skaðabótalög) ^[PDF]

Hrd. 1998:3164 nr. 19/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3181 nr. 432/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:3194 nr. 453/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:3238 nr. 40/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3303 nr. 303/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:3398 nr. 101/1998 (Kvensjúkdómalæknir lokar skurðstofu) ^[PDF]

Hrd. 1998:3418 nr. 25/1998 (Krókabátar) ^[PDF]
Lög voru birt en áttu ekki að koma til framkvæmda fyrr en á ákveðnum degi síðar sama ár. Með lögunum var skilgreindur frestur fyrir veiðimenn til að velja kerfi fyrir lok tiltekins dags, sem var nokkrum dögum eftir birtinguna. Stjórnvöld úrskurðuðu í máli vegna þessa áður en lögin komu til framkvæmda. Hæstiréttur ógilti úrskurðinn á þeim forsendum að óheimilt var að byggja úrskurð á lagaákvæði sem ekki var komið til framkvæmda.

Hrd. 1998:3451 nr. 396/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3460 nr. 50/1998 (Lyfjaeftirlitsgjald I) ^[PDF]
Lyfsala var gert að greiða Lyfjaeftirliti ríkisins eftirlitsgjald sem skilgreint var í reglugerð sem tiltekið hlutfall „veltu og/eða umfangi eftirlitsskyldrar starfsemi“. Hæstiréttur taldi að skýra hefði lagaákvæðið á þann hátt að um væri að ræða heimild til þess að leggja á þjónustugjald og ekki voru færð viðhlítandi rök af hálfu stjórnvalda fyrir því að veltan ein og sér endurspeglaði þörfina á eftirliti með einstökum lyfjabúðum. Eftirlitsgjaldið sem lagt var á með reglugerðinni var ekki talið standast kröfur 40. og 77. gr. stjórnarskrárinnar.

Hrd. 1998:3499 nr. 26/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3525 nr. 48/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3599 nr. 46/1998 (Héraðsdýralæknir) ^[PDF]

Hrd. 1998:3857 nr. 151/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3957 nr. 150/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3975 nr. 108/1998 (Tryggingarráð - Tryggingastofnun - Örorkulífeyrir) ^[PDF]

Hrd. 1998:4006 nr. 125/1998 (Tilvitnunarmerki) ^[PDF]

Hrd. 1998:4076 nr. 145/1998 (Desemberdómur um stjórn fiskveiða - Valdimarsdómur) ^[PDF]
Sjávarútvegsráðuneytið synjaði beiðni umsækjanda um almennt leyfi til fiskveiða í atvinnuskyni auk sérstaks leyfis til veiða á tilteknum tegundum. Vísaði ráðherra á 5. gr. þágildandi laga um stjórn fiskveiða sem batt leyfin við fiskiskip og yrðu ekki veitt einstaklingum eða lögpersónum. Forsenda veitingu sérstakra leyfa væri að viðkomandi fiskiskip hefði jafnframt leyfi til veiða í atvinnuskyni, og var því þeim hluta umsóknarinnar um sérstakt leyfi jafnframt hafnað.

Umsækjandinn höfðaði mál til ógildingar þeirrar ákvörðunar og vísaði til þess að 5. gr. laganna bryti í bága við jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar sem og ákvæðis hennar um atvinnufrelsi. Héraðsdómur sýknaði íslenska ríkið af þeirri kröfu en Hæstiréttur var á öðru máli. Hæstiréttur taldi að almennt væri heimilt að setja skorður á atvinnufrelsi til fiskveiða við strendur Íslands, en slíkar skorður yrðu að samrýmast grundvallarreglum stjórnarskrárinnar.

Hæstiréttur taldi að með því að binda veiðiheimildirnar við fiskiskip, hefði verið sett tilhögun sem fæli í sér mismunun milli þeirra er áttu skip á tilteknum tíma, og þeirra sem hafa ekki átt og eiga ekki kost að komast í slíka aðstöðu. Þrátt fyrir brýnt mikilvægi þess að grípa til sérstakra úrræða á sínum tíma vegna þverrandi fiskistofna við Íslands, var talið að ekki hafði verið sýnt fram á nauðsyn þess að lögbinda þá mismunun um ókomna tíð. Íslenska ríkið hafði í málinu ekki sýnt fram á að engin vægari úrræði væru til staðar til að ná því lögmæta markmiði. Hæstiréttur féllst því ekki á að áðurgreind mismunun væri heimild til frambúðar og dæmdi því í hag umsækjandans.

Hrd. 1998:4089 nr. 458/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4107 nr. 475/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4133 nr. 168/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4180 nr. 146/1998 (Jöfnunargjald) ^[PDF]

Hrd. 1998:4196 nr. 109/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4232 nr. 190/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4278 nr. 471/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4342 nr. 187/1998 (Sómastaðir - Niðurrif) ^[PDF]

Hrd. 1998:4361 nr. 228/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4374 nr. 122/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4406 nr. 166/1998 (Iðnaðarmálagjald) ^[PDF]

Hrd. 1998:4421 nr. 189/1998 (Kjóavellir) ^[PDF]

Hrd. 1998:4457 nr. 464/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4471 nr. 465/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4515 nr. 490/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4533 nr. 224/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4552 nr. 312/1998 (Flutningur Landmælinga Íslands) ^[PDF]
Ráðherra gaf út fyrirmæli um að færa ætti Landmælingar Íslands frá Reykjavík til Akraness. Hæstiréttur taldi að þrátt fyrir að engin bein fyrirmæli væru um það í lögum að ríkisstofnunin skuli staðsett í Reykjavík væri það ekki til þess að ráðherra hefði frjálst val um staðsetningu hennar. Ákvarðanir um heimili stofnunar og varnarþing væru meðal grundvallaratriða í skipulagi hennar og því yrðu breytingar sem þessar að hafa skýra heimild í almennum lögum.

Hrd. 1999:4 nr. 6/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:15 nr. 9/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:46 nr. 310/1998 (Íþróttataska)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:252 nr. 517/1997 (Áfengissala)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:262 nr. 241/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:322 nr. 244/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:379 nr. 253/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:390 nr. 177/1998 (Blindur nemandi við HÍ)^[HTML] ^[PDF]
Blindur nemandi sótti um og fékk inngöngu í HÍ. Síðar hrökklaðist nemandinn úr námi vegna skorts á aðgengi að kennsluefni sem hann gæti nýtt sér. Hæstiréttur túlkaði skyldur HÍ gagnvart nemandanum í ljósi ákvæða MSE um jafnræði og réttar til menntunar.

Hrd. 1999:524 nr. 288/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:654 nr. 278/1998 (Framleiðsluréttur á mjólk)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:686 nr. 279/1998 (Framleiðsluréttur á mjólk)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:724 nr. 379/1998 (Akraneskaupstaður)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:735 nr. 298/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:747 nr. 50/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:750 nr. 55/1999 (Lunde Varv)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:756 nr. 296/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:802 nr. 247/1998 (Svæðisskrifstofa málefna fatlaðra)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:894 nr. 235/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:905 nr. 305/1998 (Dýralæknir - Kynbótahross)^[HTML] ^[PDF]
Hestur lést og lyfjaglasi hafði verið fargað og hesturinn var ekki krufinn. Ekki tókst að sanna saknæmi.

Hrd. 1999:957 nr. 275/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:973 nr. 343/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1145 nr. 337/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1177 nr. 434/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1247 nr. 243/1998 (Skeljatangi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1280 nr. 441/1998 (Visa Ísland)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1298 nr. 388/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1404 nr. 81/1999 (Flutningur sýslumanns)^[HTML] ^[PDF]
Sýslumaður var fluttur á milli embætta en kaus að fara á eftirlaun. Litið var svo á að um væri að ræða fleiri kröfur um sama efnið þar sem ein krafan var innifalin í hinni.

Hrd. 1999:1511 nr. 511/1998 (Umgengnisréttur forsjársviptrar móður við barn sitt)^[HTML] ^[PDF]
Umgengni hafði verið ákveðin þannig að aðili hafði umgengnisrétt upp á 1,5 klukkustund á ári. Hæstiréttur taldi að ekki hafði verið sýnt fram á nauðsyn þess að takmarka umgengnina svo mikið.

Hrd. 1999:1542 nr. 391/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1709 nr. 403/1998 (Ósoneyðandi efni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1728 nr. 491/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1794 nr. 272/1998 (Selvogsgrunn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1817 nr. 406/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1939 nr. 385/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1946 nr. 286/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1995 nr. 414/1998 (Suðurlandsbraut 14)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2015 nr. 151/1999 (Táknmálstúlkun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2025 nr. 428/1998 (Eignamiðstöðin Hátún og makaskipti)^[HTML] ^[PDF]
Hjón komu við á fasteignasölu og vildu framkvæma makaskipti. Ekki tókst að ganga frá þeim viðskiptum. Höfðu þau veitt fasteignasölunni söluumboð en Hæstiréttur taldi það hafa verið einskorðað við makaskiptin. Hjónin höfðu samband við fasteignasalann og sögðust ekki þurfa lengur aðstoð að halda og sömdu sjálf beint við kaupendur. Hæstiréttur taldi að umboðið hefði þá fallið niður.

Hrd. 1999:2076 nr. 266/1998 (Háskólabíó)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2105 nr. 393/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2186 nr. 188/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2261 nr. 487/1998 (Stjórnarmaður í hlutafélagi - Búlandstindur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2306 nr. 384/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2338 nr. 500/1998 (Islandia og Bolur I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2343 nr. 501/1998 (Islandia og Bolur II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2446 nr. 178/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2452 nr. 202/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2482 nr. 484/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2488 nr. 133/1999 (Lyfjainnflutningur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2505 nr. 10/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2621 nr. 468/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2713 nr. 35/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2720 nr. 497/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2733 nr. 28/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2746 nr. 13/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2767 nr. 36/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2794 nr. 450/1998 (Kolbeinsstaðarhreppur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2809 nr. 451/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3009 nr. 304/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3032 nr. 320/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3052 nr. 245/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3140 nr. 345/1999 (Samtök fiskvinnslustöðva án útgerðar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3173 nr. 46/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3189 nr. 24/1999^[HTML]

Hrd. 1999:3315 nr. 34/1999 („Kartöflu-Lína“)^[HTML] ^[PDF]
Handhafar vörumerkisins Lína fóru í einkamál við handhafa vörumerkisins Kartöflu-Lína en beitt var þeirri vörn að málið yrði að vera höfðað sem sakamál. Þrátt fyrir mistök við lagasetningu voru lögin túlkuð á þann hátt að höfða mætti málið sem einkamál í þessu tilviki.

Hrd. 1999:3362 nr. 88/1999 (Bílasala)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3386 nr. 65/1999 (Good Morning America)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3414 nr. 365/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3424 nr. 379/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3475 nr. 188/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3574 nr. 138/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3589 nr. 168/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3691 nr. 157/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3742 nr. 82/1999 (Skuldabréf)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3762 nr. 182/1999 (Hafnarstræti - Þakviðgerð í tvíbýlishúsi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3780 nr. 64/1999 (Bára Siguróladóttir - Búnaðarmálasjóðsgjald II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3836 nr. 414/1999 (Verksmiðja Reykdals)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3858 nr. 422/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3956 nr. 424/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3964 nr. 215/1999 (Baugur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4153 nr. 285/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4208 nr. 271/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4234 nr. 223/1999 (Niðurlagning stöðu - Ótímabundinn starfsmaður hjá RÚV - Biðlaun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4247 nr. 132/1999 (Forstjóri Landmælinga ríkisins - Brottvikning)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4290 nr. 295/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4316 nr. 131/1999 (Hekla hf.)^[HTML] ^[PDF]
Hekla krafðist endurgreiðslu vaxta af kröfu vegna ofgreidds virðisaukaskatts og deilt var um í málinu hvort krafan bæri dráttarvexti eða aðra vexti þar sem lög um tekju- og eignaskatt kváðu á um dráttarvexti en ekki lög um virðisaukaskatt. Hæstiréttur taldi að túlka bæri ákvæðið þröngt þar sem víðari túlkun fæli í sér frávik frá þeirri meginreglu kröfuréttar um dráttarvexti við endurheimtu ofgreidds fjár.

Hrd. 1999:4402 nr. 240/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4429 nr. 169/1998 (Fagtún)^[HTML]
Hæstaréttarúrskurður sem kveðinn var upp í málinu: Hrú. 1998:2608 nr. 169/1998 (Fagtún)^ⓘ

Verktakafyrirtæki bauð í framkvæmdir til að byggja Borgarholtsskóla. Fyrirtækið varð aðalverktaki er naut svo liðsinnis undirverktakann Fagtún er átti að sjá um þakeiningar. Þær voru smíðaðar í Noregi. Samningur milli byggingarnefndar skólans og verktakafyrirtækisins hljóðaði hins vegar upp á að þakeiningarnar yrðu smíðaðar á Íslandi. Fagtún var svo komið út úr verkinu af þeim sökum en það stefndi svo íslenska ríkinu ásamt fleirum til greiðslu skaðabóta. EFTA-dómstóllinn var spurður hvort slíkt samningsákvæði stæðist EES-samninginn en mat dómstólsins var að það bryti gegn 11. gr. hans.

Fagtún byggði bótakröfu sína á skaðabótum utan samninga og EES-reglunum en íslenska ríkið benti á að ekkert samningssamband væri milli Fagtúns og bygginganefndar Borgarholtsskóla. Hæstiréttur tók undir að samningsákvæðið, sem sett var eftir að útboðið fór fram, færi gegn EES-samningnum. Þá nefndi rétturinn að þar sem Fagtún var hrundið frá verkinu á grundvelli ólögmæts samningsákvæðis hefði byggingarnefndin valdið Fagtúni tjóni með saknæmum hætti er það bæri bótaábyrgð á. Hæstiréttur féllst á bótalið Fagtúns um að það ætti að fá bætt missis hagnaðar. Bótafjárhæðin tók mið af því að litið var á framlagða reikninga en þó lagt til grundvallar að þeir voru ekki unnir af óvilhöllum matsmönnum og fjárhæðin því dæmd að álitum.

Hrd. 1999:4523 nr. 226/1999 (Hafnarstræti 20)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4583 nr. 192/1999 (SÁÁ)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4631 nr. 211/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4647 nr. 459/1999 (Dýraspítali Watsons)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4662 nr. 472/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4727 nr. 300/1999 (Saumastofa - Saumnálin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4746 nr. 272/1999 (PWC - Nathan & Olsen - Skaðabótaábyrgð endurskoðanda)^[HTML] ^[PDF]
Félag fór í mál við endurskoðanda varðandi 32ja milljóna króna fjárdrátt sem endurskoðandinn tók ekki eftir við rækslu starfs síns. Hæstiréttur taldi að stjórnin hefði borið meiri ábyrgð, en endurskoðunarfyrirtækið bæri hluta af skiptri ábyrgð upp á 4 milljónir.

Hrd. 1999:4769 nr. 195/1999 (Lífeyrissjóður sjómanna - Kjartan Ásmundsson)^[HTML] ^[PDF]
Á sumum prófum hefur verið ranglega vísað til ártals dómsins sem 1994.

K var stýrimaður á skipi árið 1978 þegar hann varð fyrir slysi við sjómennsku. Hann fékk 100% örorkumat er kom að fyrri störfum. Varanleg almenn örorka var metin sem 25%.

Á þeim tíma sem slysið var voru viðmið örorku á þann veg að hún var metin með hliðsjón af því starfi sem viðkomandi gegndi á þeim tíma. Árið 1992 voru sett lög sem breyttu því mati þannig að eingöngu væri byggt á hæfi til almennra starfa og til að eiga rétt á greiðslum frá L yrði almenna örorkan að vera a.m.k. 35%. Við þessa breytingu missti K rétt sinn til greiðslu lífeyris úr sjóðum L.

Í málinu hélt K því fram að lífeyrisréttur sinn nyti verndar 72. gr. stjórnarskrárinnar og þyrfti að byggja á skýrri lagaheimild. L vísaði til hallarekstur sjóðsins og því hefði L óskað eftir lagabreytingum sem varð síðan af.

Hæstiréttur taldi að málefnalegar forsendur hefðu legið að baki skerðingunum og að breytingin hefði verið almenn og tók til allra sem nutu eða gátu notið örorkulífeyris úr sjóðnum. Lagabreytingin kvað á um fimm ára aðlögunarfrest sem gilti jafnt um alla sjóðfélaga. Sýknaði því Hæstiréttur Lífeyrissjóðinn og íslenska ríkið af kröfum K.

K skaut síðan málinu til Mannréttindadómstóls Evrópu (umsókn nr. 60669/00) sem dæmdi honum síðan í hag.

Hrd. 1999:4820 nr. 267/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4956 nr. 296/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4997 nr. 219/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:5007 nr. 269/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:38 nr. 502/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:115 nr. 339/1999 (Hitt húsið - Tímarit)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:132 nr. 311/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:166 nr. 23/1999 (Raddbandalömun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:244 nr. 293/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:265 nr. 317/1999 (Líkamsárás á Akranesi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:329 nr. 328/1999 (Úttekt umboðsmanns af bankareikningi eldri manns)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:339 nr. 394/1999 (Umhirða kúa)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:383 nr. 277/1999 (Uppsögn lektors í spænsku við HÍ)^[HTML] ^[PDF]
Samkvæmt reglum er giltu á þeim tíma þurfti staðfestingu ráðherra til að ráða starfsfólk. Óheimilt var að segja upp lektornum án staðfestingar ráðherra þar sem ráðherra kom að staðfestingu ráðningar hans.

Hrd. 2000:447 nr. 371/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:468 357/1999 (Starfslokasamningur starfsmanns við Landsbanka Íslands)^[HTML] ^[PDF]
Landsbankinn, sem þá var í ríkiseigu, sagði upp starfsmanni. Gerðu aðilar sín á milli starfslokasamning þar sem fram kom að um væri að ræða endanlegt uppgjör og hvorugur aðili ætti kröfu á hinn.

Hæstiréttur tók undir með héraðsdómi að um ekki hefði verið ólögmæt nauðung að ræða þar sem efni samningsins kvað á um betri hagsmuni fyrir stefnanda heldur en ef honum hefði verið sagt upp. Hins vegar ógilti Hæstiréttur nokkur ákvæði samningsins á grundvelli 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936, þar sem þau fólu í sér afsal á greiðslum sem starfsmaðurinn hefði ella hlotið við niðurlagningu starfs síns. Bankastjórn hefði með því hlunnfarið starfsmanninn og við samningsgerðina naut starfsmaðurinn ekki aðstoðar lögmanns.

Hrd. 2000:557 nr. 342/1999 (Afnot af jeppabifreið)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:571 nr. 356/1999 (Matsreglur ríkisskattstjóra)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:617 nr. 327/1999 (Afturköllun flugumferðarstjóraskírteinis)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:712 nr. 369/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:789 nr. 48/2000 (Samtök atvinnulífsins - Skaðabætur vegna verkfalls)^[HTML] ^[PDF]
Tvö verkalýðsfélög boðuðu vinnustöðvun gegn Vinnuveitendafélagi Vestfjarða. Fyrirtækið Frosti hf., sem var aðili að vinnuveitendafélaginu, lét sigla einu skipa sinna til hafnar utan svæðis verkalýðsfélaganna til að landa, en þar komu félagsmenn í verkalýðsfélögunum í veg fyrir löndun. Fór skipið svo til annarrar hafnar en tókst það heldur ekki þar. Annað skip fyrirtækisins gerði svo tilraun til löndunar í enn annarri höfn en tókst það heldur ekki. Fyrirtækið fékk svo greitt úr vinnudeilusjóði Vinnuveitendasambandsins (síðar Samtök Atvinnulífsins) og framseldi svo allar ódæmdar bótakröfur vegna deilunnar til þeirra samtaka.

SA fór svo í skaðabótamál gegn verkalýðsfélögunum tveimur og þeim félagsmönnum sem áttu þátt í að hindra téðar landanir. Sumir félagsmenn tóku þátt í öllum aðgerðunum en sumir eingöngu í hluta þeirra. Í stefnunni var tilgreind heildarfjárhæð í einni dómkröfu en svo var ítarleg sundurliðun í henni hvaða hlutfalls af þeirri upphæð væri krafist af hverjum og einum. Hæstiréttur taldi orðalagið villandi en kröfugerðin hefði þó verið nægilega ljós að ekki ætti að beita frávísun.

Hæstiréttur taldi að skilyrðum um kröfusamlag væru uppfyllt þar sem um væri að ræða þrjár samkynja kröfur, þ.e. allar um greiðslu peningafjárhæðar, og hver þeirra vegna sjálfstæðra atvika. Þá var þeim öllum beint að verkalýðsfélögunum tveimur auk tveggja félagsmanna. Þó svo hefði ekki verið nákvæmlega eins háttað um hina félagsmennina sem voru til varnar var litið svo á að Samtök atvinnulífsins hafi verið heimilt að sækja þau í þessu máli á grundvelli aðilasamlags enda væri meint bótaskylda hinna rakin til sömu atvika. Var því ekki fallist kröfu málsaðila um frávísun málsins.

Hrd. 2000:809 nr. 61/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:869 nr. 374/1999 (Flugafgreiðslan - Hlaðmaður)^[HTML] ^[PDF]
Hlaðmanni á Keflavíkurflugvelli var sagt upp fyrirvaralaust vegna ásakana um að hann hefði stolið varningi úr farmi, auk þess sem hann var kærður til lögreglu. Á meðan sakamálinu stóð höfðaði hann einkamál til að krefjast launa er samsvöruðu launagreiðslum í uppsagnarfresti og lauk því með fullnaðarsamkomulagi. Sakamálið var svo fellt niður. Hann kærði svo stjórn vinnuveitanda síns fyrir rangar sakargiftir. Hæstiréttur taldi að þar sem uppsögnin var reist á sögusögnum hefði hún verið óréttmæt. Starfsmaðurinn var ekki álitinn hafa afsalað sér öðrum rétti með útgáfu einfaldrar fullnaðarkvittunar þar sem hún ætti eingöngu við um þá kröfu.

Hrd. 2000:886 nr. 429/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1002 nr. 360/1999 (Menntamálaráðuneytið)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1017 nr. 386/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1040 nr. 6/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1103 nr. 443/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1126 nr. 446/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1174 nr. 358/1999 (Jöfnunargjald)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1183 nr. 359/1999 (Jöfnunargjald - Sama sakarefni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1211 nr. 329/1999 (Jöfnunargjald)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1252 nr. 340/1999 (Óvirk lífeyrisréttindi - Lífeyrissjóður sjómanna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1322 nr. 407/1999 (Brúnir og Tjarnir - Jarðasala I)^[HTML] ^[PDF]
Íslenska ríkið seldi tilteknar jarðir til S án auglýsingar. Þ var ekki sáttur við það og sóttist eftir ógildingu sölunnar og útgáfu afsalsins til S. Hæstiréttur nefndi að ákvarðanir stjórnvalda um ráðstafanir á eignum ríkisins gilti meðal annars jafnræðisregla stjórnsýsluréttarins er myndi leiða til þess að auglýsa skyldi fyrirætlaðar sölur á eignum ríkisins til að veita öllum borgurum sama tækifæri til að gera kauptilboð. Hins vegar taldi rétturinn málsástæður í þessu máli ekki nægar ástæður til þess að ógilda gerningana.

Hrd. 2000:1344 nr. 95/2000 (Dýri BA 98)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1353 nr. 435/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1500 nr. 361/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1534 nr. 12/2000 (Vatneyrardómur)^[HTML] ^[PDF]
Skipstjóri, ásamt öðrum aðila, voru ákærðir fyrir brot gegn ýmsum lögum fyrir að hafa haldið til botnvörpuveiða án nokkurra aflaheimilda til veiðanna. Báðir viðurkenndu að hafa enga aflaheimild en sögðu að lagaskyldan um aflaheimild bryti í bága við stjórnarskrárvarin réttindi þeirra.

Meirihluti Hæstaréttar féllst ekki á þá málsvörn og beitti samræmisskýringu á milli 65. og 75. gr. stjórnarskrárinnar. Talið var að löggjafinn hafi almenna heimild til að takmarka frelsi manna til að stunda fiskveiðar í atvinnuskyni, en yrði þá að gæta jafnræðis. Takmarkanir á leyfilegum heildarafla verði að vera nauðsynlegar og þær yrðu að vera reistar á efnislegum mælikvarða (málefnalegum sjónarmiðum) svo jafnræðis sé gætt. Þá nefndi Hæstiréttur að þó slíkt mat væri á valdi löggjafans væri það samt hlutverk dómstóla að leysa úr því hvort lögin sem reist væru á því mati samræmdust grundvallarreglum stjórnarskrárinnar. Hæstiréttur taldi að umrædd takmörkun hefði verið reist á málefnalegum sjónarmiðum.

Í dómnum var vísað til desemberdómsins um stjórn fiskveiða og skýrt frá því að í þeim dómi hafði ekki verið tekin frekari afstaða til þess hvort viðurkenna átti rétt málsaðilans á úthlutun aflaheimilda. Með framangreindu hafnaði Hæstiréttur málsástæðum þeirra ákærðu um að umrætt mál hefði skorið úr um stjórnskipulegt gildi 7. gr. laga um stjórn fiskveiða.

Hrd. 2000:1621 nr. 15/2000 (Stjörnugrís I)^[HTML] ^[PDF]
Of víðtækt framsal til ráðherra um hvort framkvæmdir þyrftu að fara í mat á umhverfisáhrifum.

Hrd. 2000:1658 nr. 291/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1702 nr. 474/1999 (Stífluð skólplögn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1825 nr. 30/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1855 nr. 492/1999 (Hundahald)^[HTML] ^[PDF]
Samningur var gerður um að greiða fyrir ákveðinn fjölda hunda en sá samningur var ekki gildur þar sem engin lagaheimild var fyrir því að afmarka tiltekinn fjölda hunda.

Hrd. 2000:1932 nr. 133/2000 dags. 18. maí 2000 (Uppsögn læknaprófessors)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1992 nr. 183/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2008 nr. 501/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2083 nr. 29/2000 (Fínn miðill)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2104 nr. 11/2000 (Jafnréttisfulltrúi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2131 nr. 486/1999 (Dómnefnd um lektorsstarf)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2161 nr. 220/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2174 nr. 69/2000 (Skilyrði fyrir kindakjöt og mjólk - Greiðslumark II)^[HTML] ^[PDF]
Greiðslukerfi í landbúnaði var breytt og höfðaði sauðfjárbóndi einn mál þar sem verið væri að hygla kúabændum við þær breytingar.

Hæstiréttur féllst ekki á að í því fælist óheimil mismunun í skilningi jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar þar sem löggjafanum hafi ekki verið skylt að láta sömu lagareglur gilda um allar greinar landbúnaðar. Þá hafi þeir breytingar sem áttu sér stað verið gerðar í lögmætum tilgangi, til þess fallnar að ná fram ákveðnum markmiðum í sauðfjárrækt og náðu til allra er stunduðu hana.

Hrd. 2000:2255 nr. 230/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2301 nr. 70/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2315 nr. 73/2000 (Fiskistofa)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2346 nr. 231/2000 (Sveinspróf)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2352 nr. 181/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2367 nr. 52/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2532 nr. 259/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2562 nr. 253/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2622 nr. 313/2000 (Óstaðfest samkomulag)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2669 nr. 349/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2713 nr. 150/2000 (Lóðir í Hafnarfirði - Kjóahraun)^[HTML]

Hrd. 2000:2862 nr. 210/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2878 nr. 105/2000 (Framhaldsskólakennari - Áminning)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2887 nr. 72/2000 (Menntaskólinn í Kópavogi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2922 nr. 124/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2946 nr. 91/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3078 nr. 46/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3168 nr. 173/2000 (Sýslumaðurinn á Húsavík)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3208 nr. 32/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3239 nr. 178/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3252 nr. 157/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3268 nr. 158/2000 (Sýslumaður)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3395 nr. 144/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3412 nr. 248/2000 (Fingurbrot)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3440 nr. 147/2000 (Taka barns af heimili)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3543 nr. 218/2000 (Ísfélagsdómur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3601 nr. 290/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3757 nr. 151/2000 (Uppsögn vagnstjóra hjá Strætó)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3781 nr. 146/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3799 nr. 207/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3814 nr. 215/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3876 nr. 76/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3986 nr. 159/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3995 nr. 160/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4016 nr. 295/2000 (L.A. Café)^[HTML] ^[PDF]
Veitingastaður sótti um rýmkun á afgreiðslutíma áfengis þar sem slík rýmkun hafi verið almennt leyfð á öðru svæði innan Reykjavíkurborgar. Meiri hluti Hæstaréttar taldi að afmörkun svæðisins sem almenna rýmkunin gilti um væri málefnaleg.

Hrd. 2000:4036 nr. 201/2000 (Kæra um kynferðisbrot)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4050 nr. 399/2000 (Umgengnisréttur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4092 nr. 310/2000 (Mál og Mynd sf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4122 nr. 153/2000 (Kauphóll)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4155 nr. 75/2000 (Hleðsluforrit)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4182 nr. 226/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4191 nr. 208/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4205 nr. 209/2000 (Varanlegt fóstur)^[HTML] ^[PDF]
Lagaákvæðið sjálft var túlkað á þá leið að með varanlegu fóstri sé átt við að það haldist þar til forsjárskyldur féllu niður samkvæmt lögum en ekki að fósturbarn hverfi aftur til foreldra sinna að nýju að því ástandi loknu.

Hrd. 2000:4228 nr. 431/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4236 nr. 403/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4250 nr. 426/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4261 nr. 430/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4272 nr. 440/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4298 nr. 102/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4327 nr. 251/2000 (Miklabraut)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4506 nr. 272/2000 (Bankaráðsformaður)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:27 nr. 445/2000 (Félagsprentsmiðjan)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:39 nr. 315/2000 (Mannlíf)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:78 nr. 462/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:84 nr. 172/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:208 nr. 249/2000 (Lífeyrissjóður bankamanna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:311 nr. 271/2000 (Agaviðurlög)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:345 nr. 256/2000 (Bakverkur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:397 nr. 433/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:447 nr. 298/2000 (Hitaveita Stykkishólms - Útboð)^[HTML] ^[PDF]
Stykkishólmsbær bauð út lagningu hitaveitu og auglýsti hana sem almennt útboð. Níu tilboð komu fram og lagði ráðgjafi fram að lægsta boðinu yrði tekið. Á bæjarstjórnarfundi var hins vegar ákveðið að ganga til samninga við aðila er bauð 27% hærri upphæð í verkið sem þar að auki var með aðsetur í bænum. Réttlætingin fyrir frávikinu var sögð mikilvægi þess að svo stórt verk væri unnið af heimamönnum.

Lægstbjóðandi fór í bótamál við sveitarfélagið og nefndi meðal annars að útboðið hefði ekki verið í samræmi við EES-reglur um útboð. Grundvöllur aðal bótakröfunnar voru efndabætur en varakrafan hljóðaði upp á vangildisbætur. Hæstiréttur féllst á vangildisbætur en nefndi að þótt sjónarmið um staðsetningu þátttakenda í útboði gætu verið málefnaleg þyrfti að líta til þess að það hafi samt sem áður verið auglýst sem almennt útboð og ekkert í henni sem gaf til kynna að sjónarmið sem þessi vægju svo þungt.

Hrd. 2001:507 nr. 23/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:574 nr. 360/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:718 nr. 385/2000 (Slakrofi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:742 nr. 312/2000 (MDMA-töflur)^[HTML] ^[PDF]
Maður fékk reynslulausn og álitamál skapaðist um hvort hann hafi öðlast réttarstöðu sakbornings á meðan henni stóð. Hæstiréttur leit svo á að úrskurður um hlerun hefði leitt til þess að hann hefði talist vera sakborningur. Reynslulausnin varð svo dæmd upp.

Hrd. 2001:833 nr. 293/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:862 nr. 261/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:946 nr. 359/2000 (Laxalind)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:986 nr. 366/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:993 nr. 280/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1023 nr. 269/2000 (2 klst. gæsla)^[HTML] ^[PDF]

hrd. 2001:1073 nr. 279/2000 (Geitaskarð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1090 nr. 58/2000 (Vatnsendi)^[HTML] ^[PDF]
ÞH gerði kröfu á hendur L um niðurfellingu eignarnáms á spildu af landi Vatnsenda er fram hafði farið árið 1947. Kröfuna byggði hann á að því sem eignarnáminu var ætlað að ná fram á sínum tíma hefði ekki gengið eftir, og að L ætlaði að selja Kópavogsbæ landið undir íbúðabyggð í stað þess að skila því.

Við nánari eftirgrennslan kom í ljós að eingöngu lítill hluti af hinu eignarnumda landsvæðis hafði verið notað til þess að reisa fjarskiptamannvirki og því stórt svæði sem ekki hafði verið notað í þeim tilgangi. Héraðsdómur taldi að afsalið sem gefið var út árið 1947 hafi verið algert og því ætti eignarnámsþolinn enga kröfu til þess að fá aftur landspildur sem væru ekki notaðar í samræmi við eignarnámsheimildina. Hæstiréttur staðfesti niðurstöðu héraðsdóms en tók þó fram slík endurheimt á landi þyrfti ekki að fara fram nema fyrir lægi lagaheimild eða sérstakar aðstæður.

Hrd. 2001:1135 nr. 449/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1154 nr. 84/2001 (Varmárbakkar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1169 nr. 395/2000 (Hámark viðmiðunartekna við bætur - Svæfingalæknir)^[HTML] ^[PDF]
Svæfingalæknir slasast. Hann var með það miklar tekjur að þær fóru yfir hámarksárslaunaviðmiðið og taldi hann það ekki standast 72. gr. stjórnarskrárinnar. Hæstiréttur taldi hámarkið standast.

Hrd. 2001:1188 nr. 354/2000 (Tolleftirlit með bókasendingum)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur taldi að sú framkvæmd að opna allar fyrirvaralaust og án samþykkis viðtakenda póstsendinga til þess að finna reikninga í pökkum, væri óheimil. Tollyfirvöld sýndu ekki fram á að það hefði verið nauðsynlegt.

Hrd. 2001:1226 nr. 429/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1245 nr. 257/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1329 nr. 99/2001 (Frískir menn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1382 nr. 368/2000 (Lögreglumaður)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1398 nr. 390/2000 (Jarðasala II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1428 nr. 398/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1472 nr. 318/2000 (Metró)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1483 nr. 326/2000 (Snæbjörg ÓF-4)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1558 nr. 442/2000 (Þórsgata)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1574 nr. 361/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1586 nr. 362/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1647 nr. 132/2001 (Toppfiskur ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1672 nr. 446/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1707 nr. 460/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1719 nr. 457/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1756 nr. 146/2001 (Haffærnisskírteini)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1792 nr. 421/2000 (Einholt)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1804 nr. 369/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1837 nr. 155/2001 (Faðernisviðurkenning - Málshöfðunarfrestur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1857 nr. 71/2001 (Oddviti lét af störfum í kjölfar fjárdráttar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1885 nr. 25/2001 (Sýslumannsflutningur - Tilflutningur í starfi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1966 nr. 453/2000 (Hrútur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1977 nr. 4/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2028 nr. 113/2001 (Stjörnugrís II - Hæfi ráðherra)^[HTML] ^[PDF]
Stjörnugrís hf. (S) leitaði til heilbrigðisnefndar um fyrirhugaða stækkun svínabús í samræmi við nýsett lög um umhverfismat. Við meðferð málsins aflaði heilbrigðisnefndin skriflegs álits umhverfisráðuneytisins um hvort henni væri heimilt að gefa út starfsleyfi samkvæmt eldri lögunum eða hvort það yrði að gefa út samkvæmt nýju lögunum þar sem krafist væri mats á umhverfisáhrifum. Ráðuneytið leit svo á að nýju lögin ættu að gilda. S kærði niðurstöðuna til umhverfisráðherra og krafðist ógildingar á ákvörðun heilbrigðisnefndarinnar og krafðist þess að bæði umhverfisráðherra og allt starfsfólk ráðuneytisins viki sæti í málinu.

Hæstiréttur taldi að umhverfisráðherra hefði verið vanhæfur til meðferðar málsins á æðra stjórnsýslustigi þar sem álitið sem heilbrigðisnefndin aflaði frá ráðuneytinu hafi verið skrifað í umboði ráðherra og þar af leiðandi falið í sér afstöðu ráðherra sjálfs, óháð því hvort ráðherrann sjálfur hafi kveðið upp úrskurðinn eða starfsmenn þeir sem undirrituðu bréfið.

Hrd. 2001:2211 nr. 83/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2245 nr. 67/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2281 nr. 173/2001 (Hverfell)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur taldi stefnendur málsins hefði skort lögvarða hagsmuni af því að leyst yrði úr fyrir dómi hvernig nafn fjalls yrði stafsett á landakorti.

Hrd. 2001:2292 nr. 451/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2328 nr. 16/2001 (Skandia)^[HTML] ^[PDF]
Fjallar um afleiðusamning. Krafist var ógildingar á samningnum en ekki var fallist á það þar sem öll lög gerðu ráð fyrir slíkum samningi.

Hrd. 2001:2340 nr. 194/2001 (Húftrygging)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2352 nr. 7/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2366 nr. 65/2001 (Ytri-Langamýri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2382 nr. 109/2001 (Soffanías Cecilsson)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2529 nr. 22/2001 (Lögmannsþóknun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2666 nr. 256/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2733 nr. 247/2001 (Ólögmæti og vikið til hliðar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2746 nr. 268/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2752 nr. 270/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2766 nr. 276/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2773 nr. 262/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2789 nr. 267/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2795 nr. 284/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2865 nr. 317/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2873 nr. 325/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2894 nr. 75/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2901 nr. 117/2001 (Kaupskylda sveitarstjórnar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2917 nr. 114/2001 (Byggingarleyfi fellt úr gildi - Heiðargerði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2963 nr. 46/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3010 nr. 357/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3025 nr. 3/2001 (Eystrasalt)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3052 nr. 130/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3069 nr. 102/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3159 nr. 164/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3168 nr. 165/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3215 nr. 118/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3249 nr. 80/2001 (Vestari Hóll)^[HTML] ^[PDF]
SJ tók við búskap á jörðinni Vestari-Hóll árið 1954 eftir andlát ættingja hans. Sá ættingi hefði einnig tekið við búskapi á jörðinni eftir föður sinn sem var enn hinn þinglýsti eigandi jarðarinnar. Engin gögn voru til staðar um skipti á dánarbúi hins síðastnefnda.

Í málatilbúnaði SJ hélt hann því fram í varakröfu um að hann hefði áunnið sér eignarhefð á jörðinni, ef aðalkröfu hans um að hafa fengið jörðina afhenta til eignar frá SJ á sínum tíma næði ekki fram.

Hæstiréttur leit svo á að hefðandi sem var ókunnugur um eignarhald annars aðila og reyndi að varðveita þann ókunnugleika af ásettu ráði, gat ekki borið hann fyrir sig sér til tekna. Hins vegar taldi Hæstiréttur í þessu máli að ekki hefði verið sýnt fram á ásetning að þessu leyti og hefðin því verið fullnuð.

Hrd. 2001:3309 nr. 380/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3358 nr. 39/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3416 nr. 162/2001 (Bæjarstjóri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3434 nr. 277/2001 (Alþýðusamband Íslands)^[HTML] ^[PDF]
Reynt var á hvort uppbygging Alþýðusambandsins væri slík að hún heimilaði málsókn þess vegna hagsmuna félagsmanna undirfélaga sinna.

Hrd. 2001:3451 nr. 129/2001 (Slys í Vestfjarðagöngum - Áhættutaka III - Farþegi í bifreið)^[HTML] ^[PDF]
Tímamótadómur þar sem breytt var frá fyrri fordæmum um að farþegar missi bótarétt þegar þeir fá sér far með ölvuðum ökumönnum þar sem um hefði verið að ræða áhættutöku, og talið að farþegar undir slíkum kringumstæðum beri í staðinn meðábyrgð á tjóninu.

Hrd. 2001:3470 nr. 87/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3484 nr. 144/2001 (Staðgengilslaun - Skagstrendingur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3514 nr. 267/2001^[HTML]

Hrd. 2001:3534 nr. 410/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3537 nr. 411/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3566 nr. 90/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3723 nr. 120/2001 (Landsímamál)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3775 nr. 241/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3914 nr. 396/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3992 nr. 273/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4074 nr. 170/2001 (Krossgerði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4188 nr. 229/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4237 nr. 393/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4266 nr. 313/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4319 nr. 195/2001 (Hópuppsagnir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4330 nr. 196/2001 (Kaupfélag Þingeyinga)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4390 nr. 178/2001^[HTML] ^[PDF]
Íslenska ríkið var krafið um skaðabætur þar sem sakborningur í nauðgunarmáli var ekki í gæsluvarðhald né farbanni eftir rannsókn málsins og þar til tekin var ákvörðun um ákæru. Urðu afleiðingarnar þær að hann fór til Grænlands áður en ákæra og fyrirkall hafði verið birt honum. Tilraun ríkissaksóknara um að fá hann framseldan tókst ekki þannig að hann taldi sig ekki geta aðhafst frekar.

Hæstiréttur staðfesti sýknudóm héraðsdóms á þeim grundvelli að ákvörðun ríkissaksóknara um að krefjast ekki gæsluvarðhalds eða farbanns sæti ekki endurskoðun dómstóla.

Hrd. 2001:4472 nr. 245/2001 (Handsal)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4629 nr. 442/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:92 nr. 9/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:123 nr. 15/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:196 nr. 282/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:243 nr. 5/2002^[HTML]

Hrd. 2002:274 nr. 314/2001 (Aðstoðarskólastjóri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:419 nr. 333/2001 (Sápugerðin Frigg I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:428 nr. 334/2001 (Sápugerðin Frigg II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:456 nr. 390/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:533 nr. 48/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:655 nr. 312/2001 (Tennisæfing)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:688 nr. 285/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:697 nr. 304/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:765 nr. 318/2001 (Helga RE 49)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:837 nr. 279/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:884 nr. 335/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:900 nr. 298/2001 (Samkaup - Verslunarstjóri)^[HTML] ^[PDF]
Verslunarstjóra hafði án fullnægjandi ástæðu verið vikið fyrirvaralaust úr starfi en ekki þótti réttlætanlegt að víkja honum svo skjótt úr starfi. Fallist var á bótakröfu verslunarstjórans, er nam m.a. launum út uppsagnarfrestsins, en hins vegar var sú krafa lækkuð þar sem starfsmaðurinn hafði ekki reynt að leita sér að nýrri vinnu á því tímabili.

Hrd. 2002:1037 nr. 366/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1078 nr. 98/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1108 nr. 116/2002 (Lyfjaverslun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1130 nr. 120/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1140 nr. 115/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1176 nr. 354/2001 (Söltunarfélag Dalvíkur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1212 nr. 306/2001 (Lögmaður og vitni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1277 nr. 153/2002 (Amfetamín ekki refsivert)^[HTML] ^[PDF]
Verjandi taldi að tiltekin amfetamíntegund sem sakborningur var sakaður um að hafa haft undir höndum væri ekki refsiverð þar sem hún var ekki tilgreind í reglugerð, og þar af leiðandi væri ekki tilefni fyrir því að sakborningur væri í gæsluvarðhald. Kröfu sakbornings var vísað frá héraðsdómi en Hæstiréttur leit svo á að beiting lögreglu á ákvæði laga um meðferð sakamála um hvort rétt væri að leysa sakborning úr haldi væri málefni sem héraðsdómi bæri að leysa úr á þessu stigi máls ef eftir því væri leitað.

Hrd. 2002:1372 nr. 394/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1429 nr. 339/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1441 nr. 340/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1452 nr. 341/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1464 nr. 342/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1476 nr. 307/2001 (Blikanes - Þrotabú)^[HTML] ^[PDF]
K og M gengu í hjúskap 23. mars 1969. M hafði keypt kaupsamning um hluta húseignar 22. nóvember 1968 og fengið afsal fyrir henni 12. nóvember 1970. Þau fluttu þar inn eftir giftinguna. M seldi eignina 13. desember 1972 og fékk afsal fyrir annarri eign 25. apríl 1973, en ekki lá fyrir í málinu kaupsamningur um þá eign. Sú eign var seld með afsali 26. október 1984 en þann 15. maí 1984 hafi M fengið afsal fyrir tiltekinni eign í Garðabæ. Andvirðið af sölu fyrri eignarinnar var varið í þá næstu.

M tók þátt í rekstri tveggja sameignarfélaga og rak þau bæði með föður sínum. K kvaðst ekki hafa tekið þátt í þeim rekstri og hafi ekki verið í ábyrgð fyrir kröfum á hendur þeim. Viðvarandi taprekstur var á þessum félögum leiddi til þess að M tók ítrekað lán með veðsetningum í tiltekinni fasteign í Garðabæ frá vori 1990 en með því fleytti hann áfram taprekstri sameignarfélaganna sem stöðugt söfnuðu skuldum, án þess að reksturinn væri á vegum K.

Bú M var tekið til gjaldþrotaskipta þann 18. janúar 2000 með úrskurði héraðsdóms, og var skipaður skiptastjóri. Á fundi 9. febrúar það ár tjáði M við skiptastjóra að hann væri eignalaus en hefði áður átt tiltekna fasteign í Garðabæ sem hann hefði selt 9. apríl 1999 fyrir 20 milljónir króna, sem hefði rétt svo dugað fyrir áhvílandi veðskuldum. Söluandvirðið samkvæmt kaupsamningnum var 19,5 milljónir þar sem 5 milljónir yrðu greiddar við undirritun og frekari greiðslur á nánar tilteknum upphæðum á tilteknum dagsetningum, sú seinasta þann 10. júní 2000. Kaupendur myndu yfirtaka áhvílandi veðskuldir er námu 1,17 milljónum króna. Seljendur tóku þá að létta verulega af veðskuldum eignarinnar og létu tiltekinn lögmann um það gera það fyrir þeirra hönd.

Þrotabúið krafðist þess að hluti þess söluandvirðis, um 5,1 milljón króna tilheyrði þrotabúinu. Til tryggingar á fullnustu kröfunnar krafðist þrotabúið kyrrsetningar á eign K, þar sem hún var kaupandi eignarinnar skv. umræddum kaupsamningi ásamt eiginmanni sínum, er tilgreindi að eignarhluti hennar yrði 99% og M ætti 1% eignarhluta. Þrotabúið leit svo á að um hefði verið gjafagerning að ræða í tilraun til þess að skjóta undan eignum.

Fyrir héraðsdómi fólust varnir K aðallega í sér málsástæður sem ættu heima í deilum um eignaskipti milli hjóna. Fasteignin í Garðabæ var þinglýst eign M og því hefðu skuldheimtumenn hans mátt ætla að fasteignin stæði óskipt til fullnustu á kröfum á hendur honum. Því var lagt til grundvallar að eignin væri hjúskapareign M. Fallist var því á dómkröfur þrotabúsins.

Hæstiréttur fer, ólíkt héraðsdómi, efnislega yfir málsástæður K sem reistar voru á grundvelli ákvæða hjúskaparlaga. Að mati réttarins þótti K ekki hafa sýnt nægilega vel fram á það að hún hafi raunverulega innt af hendi greiðslur til kaupanna né tengsl hugsanlegra framlaga hennar til kaupverðs nokkurra þeirra kaupsamninga sem um ræddi í málinu né hvað varðaði tilhögun á greiðslu þeirra. Því hafi K ekki tekist að sanna að tiltekin fasteign í Garðabæ hafi verið að hluta til hjúskapareign þeirra. Var því talið að ráðstöfun á hluta andvirðis eignarinnar til K hafi verið gjafagerningur. Þar sem K hafi ekki getað sýnt fram á að M hafi verið gjaldfær við greiðslu fyrstu þriggja greiðslnanna var fallist á kröfu þrotabúsins um riftun. Fjórða greiðslan fór fram um tveimur vikum eftir að úrskurður gekk um gjaldþrotaskipti á búi M og því hlyti K að hafa verið kunnugt um að M hefði þá misst rétt til að ráða yfir þeim réttindum sem til búsins skyldu falla. Sú greiðsla var því ólögmæt og ber K því að endurgreiða þrotabúinu þá upphæð án þess að til riftunar kæmi á þeirri ráðstöfun.

Hæstiréttur breytti tímamarki vaxta frá því sem hafði verið dæmt af héraðsdómi. Hæstiréttur minnist ekki í dómsorði um gildi dóms héraðsdóms en tekur samt afstöðu til dómkrafna. Hann kveður á um riftun þriggja greiðslna af þeim fjórum sem þrotabúið hafði krafist, greiðslu K á samtölu upphæðar til þrotabúsins sem jafnast á við allar fjórar greiðslurnar. Í dómsorði er ekki að finna afstöðu til staðfestingu kyrrsetningarinnar sem hann staðfestir þó í niðurstöðukafla sínum.

Hrd. 2002:1591 nr. 28/2002 (Refsivist vegna innflutnings - MDMA töflur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1617 nr. 435/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1639 nr. 177/2002 (Húsleit hjá olíufélögum - Samkeppnisstofnun - Tölvupóstur)^[HTML] ^[PDF]
Deilt um í málinu hvort rétt hefði að afrita öll þau gögn sem haldlögð voru í stað þess að afrita eingöngu þau sem talin höfðu hafa sönnunargildi.

Hrd. 2002:1652 nr. 178/2002 (Húsleit hjá olíufélögum)^[HTML] ^[PDF]
Deilt um í málinu hvort rétt hefði að afrita öll þau gögn sem haldlögð voru í stað þess að afrita eingöngu þau sem talin höfðu hafa sönnunargildi.

Hrd. 2002:1687 nr. 428/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1703 nr. 12/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1755 nr. 387/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1791 nr. 457/2001 (Samskip)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1805 nr. 108/2002 (Samskip)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1902 nr. 216/2002 (Hælisleitandi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1906 nr. 217/2002 (Umsókn um hæli)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1941 nr. 218/2002 (Í skóm drekans)^[HTML] ^[PDF]
Þátttaka keppenda í fegurðarsamkeppni var tekin upp án vitneskju þeirra. Myndbönd voru lögð fram í héraði en skoðun þeirra takmörkuð við dómendur í málinu. Hæstiréttur taldi þetta brjóta gegn þeirri grundvallarreglu einkamálaréttarfars um að jafnræðis skuli gæta um rétt málsaðila til að kynna sér og tjá sig um sönnunargögn gagnaðila síns.

Hrd. 2002:1981 nr. 448/2001 (Íbúðalánasjóður - Langholtsvegur)^[HTML] ^[PDF]
Íbúðalaunasjóður krafðist nauðungarsölu á íbúð með áhvílandi láni frá þeim. Hann kaupir svo íbúðina á sömu nauðungarsölu á lægra verði. Fólkið sem bjó í íbúðinni vildi kaupa íbúðina á því verði sem hann keypti hana á.

Hrd. 2002:2048 nr. 257/2001 (Rauðagerði 39 - Tré felld í heimildarleysi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2124 nr. 24/2002 (Skiptaverðmæti)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2152 nr. 25/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2208 nr. 107/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2241 nr. 231/2002 (Kárahnjúkavirkjun)^[HTML] ^[PDF]
Aðilar sem nutu rýmkaðrar aðilar á stjórnsýslustigi gátu ekki notið hennar fyrir dómstólum þar sem löggjöf sem aðilarnir nýttu til að eiga aðild að stjórnsýslumálinu sjálfu var afmörkuð við stjórnsýslumálsmeðferð en náði ekki til meðferðar dómsmála vegna þeirra. Fyrir dómi varð því að meta lögvörðu hagsmunina á grundvelli almennra reglna, en stefnendur málsins í héraði voru ekki taldir njóta lögvarinna hagsmuna til að fá leyst úr þeim tilteknu dómkröfum sem þeir lögðu fram.

Hrd. 2002:2270 nr. 458/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2281 nr. 459/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2396 nr. 449/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2507 nr. 356/2002 (Bandaríki Norður-Ameríku)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2593 nr. 313/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2631 nr. 316/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2657 nr. 373/2002 (Aðgangur að skrá yfir stofnfjáreigendur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2679 nr. 124/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2730 nr. 90/2002 (Hjúkrunarforstjóri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2775 nr. 159/2002 (Hótel Loftleiðir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2823 nr. 425/2002 (Húsleit)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2888 nr. 127/2002 (Uppgjör bóta fyrir missi framfæranda I - 639 gestir í erfidrykkju)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2910 nr. 103/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3009 nr. 196/2002 (Varpaði allri ábyrgð á stjúpdóttur sína)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3066 nr. 121/2002 (Sýslumaður á Keflavíkurflugvelli)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3097 nr. 182/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3202 nr. 254/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3265 nr. 239/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3295 nr. 144/2002 (Eignarhaldsfélag Hörpu hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3310 nr. 101/2002 (Lífeyrissjóður hjúkrunarfræðinga)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3373 nr. 157/2002 (Sorpförgun fyrir Varnarliðið)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3401 nr. 112/2002 (Greiðslumiðlun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3459 nr. 142/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3525 nr. 147/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3534 nr. 194/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3555 nr. 240/2002 (Óþarfar málalengingar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3596 nr. 212/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3612 nr. 190/2002 (Hoffell)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3675 nr. 327/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3686 nr. 167/2002 (ASÍ-dómur - Lagasetning á sjómannaverkfall)^[HTML] ^[PDF]
Í málinu var deilt um lagasetningu á verkföll og verkbönn ýmissa félaga innan Sjómannasambands Íslands og Farmanna- og fiskimannasambands Íslands, og eru þau félög innan ASÍ. ASÍ stefndi ríkinu og Samtökum atvinnulífsins til að fá úr skorið um lögmæti lagasetningarinnar. Hæstiréttur staðfesti dóm héraðsdóms með vísan til forsendna hans.

Megindeilurnar byggðust á því að með setningu laganna væri vegið að samningsfrelsi þeirra og verkfallsrétti sem nyti verndar 74. gr. stjórnarskrárinnar, sbr. 11. gr. MSE. Þá snerust þær einnig um að lögin hefðu einnig náð yfir aðildarfélög sem höfðu ekki tekið þátt í umræddum aðgerðum. Að auki var vísað til jafnræðisreglu 65. gr. stjórnarskrárinnar þar sem eitt aðildarfélaga Samtaka atvinnulífsins hafði gert kjarasamning við Vélstjórafélag Íslands um mörg atriði nátengd deilumálunum sem gerðardómur skyldi líta til.

Litið var til þess að með sérstakri upptalningu á stéttarfélögum í 74. gr. yrðu gerðar ríkari kröfur til takmarkana á réttindum þeirra. Hins vegar var ákvæðið ekki túlkað með þeim hætti að löggjafanum væri óheimilt að setja lög sem stöðvuðu vinnustöðvanir tímabundið. Við setningu laganna hafði verkfallið þá staðið í sex vikur og taldi löggjafinn að ef ekkert væri gert hefði það neikvæð áhrif á almannahagsmuni. Ekki voru talin efni til þess að hnekkja því mati löggjafans.

Lagasetningin kvað á um að gerðardómur myndi ákvarða kjör allra aðildarfélaganna og jafnframt þeirra sem ekki höfðu tekið þátt í umræddum aðgerðum. Í greinargerð viðurkenndi íslenska ríkið að það hefði ekki verið ætlun laganna að þau næðu jafnframt yfir félög sem hvorki væru í verkfalli né verkbanni við gildistöku laganna. Gerðardómur taldi sig samt knúinn til þess að ákvarða einnig kjör þeirra sökum lagafyrirmælanna og takmarkaðs valdsviðs. Dómur héraðsdóms, með vísan til 1. mgr. 74. gr. stjórnarskrárinnar, taldi að almannaheill hafi ekki krafist svo víðtæks gildissviðs og var því dæmt að umrætt bann laganna næði ekki yfir þau né ákvörðun gerðardómsins.

Dómsorð:
Fallist er á kröfu stefnanda að því leyti, að viðurkennt er að Verkalýðsfélagi Snæfellsbæjar, Verkalýðsfélaginu Stjörnunni í Grundarfirði og Verkalýðsfélagi Stykkishólms sé, þrátt fyrir ákvæði l. gr., 2. gr., og 3. gr. laga nr. 34/2001, heimilt að efna til verkfalls og að ákvörðun gerðardóms samkvæmt sömu lögum ráði ekki kjörum fiskimanna í þessum félögum.
Stefndu, íslenska ríkið og Samtök atvinnulífsins, skulu að öðru leyti vera sýknir af kröfum stefnanda, Alþýðusambands Íslands, í máli þessu.
Málskostnaður fellur niður.

Hrd. 2002:3713 nr. 491/2002 (Núpalind - Hótun um sjálfsmorð og fasteignakaup)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3733 nr. 495/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3861 nr. 223/2002 (Safamýri 27)^[HTML] ^[PDF]
Fasteignasali og seljandi fasteignar voru báðir dæmdir í in solidum ábyrgð gagnvart kaupanda til að greiða honum bætur vegna gólfhalla sem var í fasteign. Bótaábyrgð seljandans var túlkuð vera innan samninga en bótaábyrgð fasteignasalans utan samninga.

Hrd. 2002:3934 nr. 512/2002 (Keflavík í Skagafirði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3943 nr. 523/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3948 nr. 500/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3959 nr. 268/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4011 nr. 229/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4071 nr. 299/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4363 nr. 277/2002 (Tækja-Tækni)^[HTML] ^[PDF]
Kostnaður vegna gagnaöflunar gagnvart stjórnvöldum var ekki viðurkenndur sem tjón þar sem ekki lá fyrir að það þurfti að úthýsa þeirri vinnu til utanaðkomandi aðila.

Hrd. 2003:8 nr. 555/2002 (Tölvur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:16 nr. 553/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:21 nr. 556/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:38 nr. 565/2002 (Örorkunefnd)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:115 nr. 343/2002 (Starfslokasamningur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:139 nr. 226/2002 (Skarð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:198 nr. 335/2002 (Tölvuþjónustan)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:271 nr. 16/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:279 nr. 18/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:288 nr. 25/2003 (Dagbók)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:413 nr. 407/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:527 nr. 30/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:577 nr. 302/2002 (Krókur á Kjalarnesi II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:673 nr. 568/2002 (Kárahnjúkamál II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:718 nr. 421/2002 (Knattspyrnumót)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:761 nr. 403/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:784 nr. 542/2002 (Einkadans)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:934 nr. 381/2002 (Snjóflóðahætta - Hnífsdalur)^[HTML] ^[PDF]
A byggði hús í Hnífsdal í lóð sem hann fékk úthlutaðri árið 1982 og flutti lögheimili sitt þangað árið 1985. Síðar sama ár voru sett lög er kváðu á um gerð snjóflóðahættumats. Slíkt var var gert og mat á þessu svæði staðfest árið 1992, og samkvæmt því var hús A á hættusvæði. Árið 1995 var sett inn heimild í lögin fyrir sveitarstjórnir til að gera tillögu um að kaupa eða flytja eignir á hættusvæðum teldist það hagkvæmara en aðrar varnaraðgerðir ofanflóðasjóðs. Í lögunum var nánar kveðið á um þau viðmið sem ákvarðanir úr greiðslum úr sjóðnum ættu að fara eftir.

Sveitarfélagið gerði kaupsamning við A um kaup á eign hans árið 1996 eftir að tveir lögmenn höfðu metið eignina að beiðni sveitarfélagsins. A og sambýliskona hans settu fyrirvara í kaupsamninginn um endurskoðun kaupverðsins þar sem þau teldu það ekki samræmast ákvæðum stjórnarskrár um friðhelgi eignarréttarins né jafnræðisreglu hennar. Árið 1998 var gefið út fyrirvaralaust afsal fyrir eigninni og flutti A brott úr sveitarfélaginu.

A taldi að eignarréttarákvæði stjórnarskrárinnar fæli í sér að hann hefði átt að fá því sem jafngilti brunabótamati fyrir fasteignina enda hefði hann fengið þá upphæð ef hús hans hefði farist í snjóflóði eða meinað að búa í eigninni sökum snjóflóðahættu. Sveitarfélagið taldi að brunabótamat væri undantekning sem ætti ekki við í þessu máli og að þar sem A flutti brott reyndi ekki á verð á eins eða sambærilegri eign innan sveitarfélagsins, og þar að auki hefði engin sambærileg eign verið til staðar fyrir hann í sveitarfélaginu.

Hæstiréttur nefndi að þótt svo vandað hús hefði ekki verið fáanlegt á þessum tíma voru samt sem áður til sölu sem virtust vera af álíka stærð og gerð. Þá taldi hann að markaðsverð ætti að teljast fullt verð nema sérstaklega stæði á, og nefndi að slíkt hefði komið til greina af A hefði ekki átt kost á að kaupa sambærilega eign innan sveitarfélagsins né byggja nýtt hús fyrir sig og fjölskyldu sína, og því neyðst til að flytja á brott. A þurfti að bera hallan af því að hafa ekki sýnt fram á að slíkar sérstakar aðstæður ættu við í málinu. Staðfesti Hæstiréttur því hinn áfrýjaða sýknudóm.

Hrd. 2003:1024 nr. 72/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1032 nr. 444/2002 (Smiðjuvegur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1055 nr. 484/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1085 nr. 438/2002 (Lyfjaeftirlitsgjald II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1203 nr. 424/2002 (Flutningsjöfnunarsjóður - Olía)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1261 nr. 333/2002 (Valhöll)^[HTML] ^[PDF]
Fasteignasali lét duga að treysta einhliða yfirlýsingu seljandans um engar skuldir við húsfélag en svo reyndist ekki vera. Þetta var ekki talið uppfylla skilyrðið um faglega þjónustu.

Hrd. 2003:1284 nr. 283/2002 (Rúllustigi í Kringlunni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1429 nr. 372/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1500 nr. 338/2002 (Tollvörður - Bótaskylda vegna rangrar frávikningar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1589 nr. 117/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1633 nr. 116/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1643 nr. 100/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1655 nr. 99/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1716 nr. 461/2002 (Sparisjóðsbók)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1790 nr. 142/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1820 nr. 131/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1834 nr. 149/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1847 nr. 160/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1859 nr. 156/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1904 nr. 435/2002 (Umferðarmiðstöð á Selfossi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1918 nr. 413/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1987 nr. 4/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2012 nr. 167/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2020 nr. 454/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2045 nr. 477/2002 (Bókadómur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2073 nr. 457/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2286 nr. 186/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2307 nr. 181/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2329 nr. 499/2002 (Hlutabréfakaup)^[HTML] ^[PDF]
J keypti hlutabréf árið 1996 og nýtti sér frádráttarheimild þágildandi laga til að draga frá allt að 80% fjárfestingarinnar frá tekjum sínum og var heimilt að flytja frádrátt til annarra skattára og nýta á næstu fimm árum. Í ársbyrjun 1997 tóku í gildi ný lög þar sem frádráttarheimildin var lækkuð í áföngum á næstu þremur árum en farið yrði með eldri ónýttan frádrátt með sama hætti og ef til hans hefði verið stofnað eftir gildistöku laganna.

Í málinu byggði J á því að með því að lækka frádráttarheimild hans með þessum hætti ætti sér stað afturvirk skerðing á rétti sem hann hefði löglega til unnið og féllst meirihluti Hæstaréttar á það.

Hrd. 2003:2346 nr. 560/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2579 nr. 561/2002 (Þyrill ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2727 nr. 51/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2752 nr. 225/2003 (Íslenski reiðskólinn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2809 nr. 278/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2879 nr. 279/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2890 nr. 286/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2955 nr. 327/2003 (Íslenskur markaður hf.)^[HTML]

Hrd. 2003:2970 nr. 520/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2989 nr. 472/2002 (Dóttir héraðsdómara)^[HTML] ^[PDF]
Héraðsdómur var ómerktur þar sem dóttir héraðsdómara og sonur eins vitnisins voru í hjúskap.

Hrd. 2003:3023 nr. 73/2003 (Vatn - Dalabyggð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3046 nr. 65/2003 (Hóla-Biskup)^[HTML] ^[PDF]
Samkomulag var um eignarhald aðilanna Þ og H til helmings hvor í hestinum Hóla-Biskup. H fékk síðar heilablóðfall og var í kjölfarið sviptur fjárræði sínu vegna afleiðinga þess. Þ flutti hestinn til útlanda án vitneskju H og lögráðamanns hans. Athæfið var kært af hálfu H með kröfu um skaðabætur og miskabætur.

Í lögregluskýrslu kom fram að Þ héldi því fram að brostnar forsendur hefðu verið á samkomulaginu þar sem hún hefði ein borið kostnaðinn af hestinum, og ætti því hann að fullu. Sökum tímaskorts af hennar hálfu ákvað Þ að flytja hestinn út þar sem hann hafði ekki verið í notkun undanfarið, þar á meðal til undaneldis, og reynt að koma honum í verð. Hélt hún því fram að athæfið hefði verið í samræmi við samkomulag hennar við H frá því áður en H veiktist.

Þ var ekki talin hafa getað sýnt fram á að athæfið hafi verið hluti af samkomulagi hennar við H. Þar sem ekki var heimilt með lögmætum hætti að flytja hestinn aftur til Íslands var Þ talin hafa svipt H eignarráðum yfir hestinum og bæri því skaðabótaábyrgð. Miskabótakrafan var ekki tekin til greina.

Hrd. 2003:3136 nr. 36/2003 (Meiðyrðamál)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3169 nr. 139/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3343 nr. 79/2003 (Eyvindarstaðavegur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3404 nr. 82/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3411 nr. 549/2002 (Öryrkjadómur II)^[HTML] ^[PDF]
Eftir uppkvaðningu fyrri öryrkjadómsins, hrd. Öryrkjadómur I (2000:4480), samþykkti Alþingi lög er kváðu á um skerðingar kröfuréttinda er Hæstiréttur staðfesti í þeim dómi á þann veg að kröfur vegna tiltekins tímabils teldust fyrndar og kröfur vegna annars tiltekins tímabils voru lækkaðar.

Öryrki er varð fyrir skerðingu vegna laganna höfðaði dómsmál á þeim grundvelli þess að viðkomandi ætti að fá fullar bætur. Hæstiréttur tók undir og áréttaði að kröfuréttur hefði stofnast með fyrrnefndum dómi Hæstaréttar sem mætti ekki skerða með afturvirkum og íþyngjandi hætti.

Hrd. 2003:3469 nr. 52/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3524 nr. 154/2003 (Reykjamelur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3542 nr. 124/2003 (Plast, miðar og tæki)^[HTML] ^[PDF]
Talið var að samningskveðið févíti sem lagt var á starfsmann sökum brota hans á ákvæði ráðningarsamnings um tímabundið samkeppnisbann hafi verið hóflegt.

Hrd. 2003:3698 nr. 37/2003 (Grænmetismál)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3781 nr. 147/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3836 nr. 184/2003 (Hlutafjárloforð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3928 nr. 106/2003 (Kristín HF 12)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3953 nr. 169/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4008 nr. 333/2003 (Koeppen-dómur - Ávinningur af fíkniefnasölu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4141 nr. 245/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4202 nr. 217/2003 (Veiðireynsla)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4227 nr. 233/2003 (Bliki BA)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4256 nr. 194/2003 (Björgunarbátur)^[HTML] ^[PDF]
Sbr. matsgerð var sýnt fram á að báturinn gæti ekki náð tilætluðum hraða þar sem ganghraðinn væri ekki í samræmi við smíðalýsingar. Bóta var krafist um þann kostnað sem þyrfti að reiða af hendi til að breyta bátnum.

Hrd. 2003:4306 nr. 439/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4366 nr. 145/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4410 nr. 163/2003 (Hitaveita Dalabyggðar - Aðveituæð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4538 nr. 461/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4547 nr. 447/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4582 nr. 228/2003 (Vífilfell)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4597 nr. 247/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4714 nr. 172/2003 (Svipting forsjár barna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1 nr. 335/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:33 nr. 377/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:55 nr. 372/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:79 nr. 2/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:104 nr. 469/2003 (Tollstjóri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:153 nr. 330/2003 (Ráðning leikhússtjóra)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:171 nr. 280/2003 (Kárahnjúkavirkjun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:236 nr. 489/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:257 nr. 226/2003 (Aflahlutdeild)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:323 nr. 283/2003 (Uppgjör bóta fyrir missi framfæranda II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:397 nr. 481/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:432 nr. 237/2003^[HTML] ^[PDF]
F krafðist bóta vegna ólögmætrar handtöku en sú handtaka hafði verið reist á almennum grunsemdum um fíkniefnamisferli, studdum sögusögnum og vitneskju um brotaferil hans, en hún var ekki heldur reist á rannsókn á neinu tilteknu broti. Hæstiréttur féllst á að handtakan hefði verið ólögmæt og féllst á bótakröfu F gegn íslenska ríkinu.

Hrd. 2004:489 nr. 272/2003 (Vesturberg)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:509 nr. 229/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:519 nr. 269/2003 (Nýbrauð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:555 nr. 218/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:576 nr. 46/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:584 nr. 490/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:640 nr. 265/2003 (Sleipnir - Forgangsréttarákvæði í kjarasamningi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:656 nr. 266/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:700 nr. 209/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:731 nr. 323/2003 (Skífan hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:757 nr. 324/2003 (Sprengjuviðvörun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:784 nr. 23/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:791 nr. 301/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:822 nr. 244/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:870 nr. 430/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:879 nr. 347/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:965 nr. 305/2003 (Corona)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:982 nr. 464/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1060 nr. 292/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1159 nr. 342/2003 (Skagstrendingur hf.)^[HTML] ^[PDF]
Útgerðarfélag sagði starfsmanni upp og starfsmaðurinn stefndi því þar sem hann taldi að uppsögnin ætti að vera í samræmi við ákvæði laga um réttindi og skyldur starfsmanna ríkisins. Hæstiréttur synjaði ósk hans um lögjöfnun á þeim grundvelli að ríkisstarfsmenn njóti slíkra réttinda í skiptum fyrir lægri laun en gengur og gerist á almennum markaði.

Hrd. 2004:1178 nr. 365/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1224 nr. 360/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1293 nr. 275/2003 (Niðurlagning stöðu - Prófessor við læknadeild)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1402 nr. 368/2003 (Brotthlaup)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1431 nr. 371/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1478 nr. 78/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1506 nr. 373/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1533 nr. 354/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1553 nr. 382/2003 (Dómnefndarálit)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1612 nr. 83/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1699 nr. 385/2003 (Hálkuslysið)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1718 nr. 341/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1732 nr. 407/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1771 nr. 389/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1806 nr. 410/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1881 nr. 465/2003 (Flugstöð Leifs Eiríkssonar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1905 nr. 366/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1970 nr. 124/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2030 nr. 182/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2032 nr. 183/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2047 nr. 3/2004 (Bakkafoss)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2194 nr. 5/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2325 nr. 22/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2336 nr. 15/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2354 nr. 477/2003 (Handtaka án tilefnis)^[HTML] ^[PDF]
Lögreglumaður á vakt hugðist fara í sjoppu til að kaupa snarl. Kúnni fór að abbast upp á hann með því að taka mynd af lögreglumanninum að borða og handtók lögreglumaðurinn kúnnann. Honum var vikið úr starfi og hann svo sakfelldur.

Hrd. 2004:2448 nr. 482/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2464 nr. 496/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2506 nr. 226/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2509 nr. 171/2004 (Skipulag Strandahverfis - Sjáland - Skrúðás)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2537 nr. 39/2004 (Neyðarlínan)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2548 nr. 30/2004 (Þitt mál)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2660 nr. 60/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2747 nr. 239/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2760 nr. 52/2004 (Brottvísun útlendings - Hættulegur hagsmunum almennings)^[HTML] ^[PDF]
K kom til Íslands frá Litháen og var með dvalarleyfi. Dvalarleyfið var síðan afturkallað þar sem útlendingaeftirlitið hefði komist á snoðir um ákæru fyrir glæp í heimalandi sínu en síðan dæmdur sekur en verið ósakhæfur, og að útlendingaeftirlitið efaðist um réttmæti útskriftar hans. Hann var síðan útskrifaður sem heilbrigður og fer síðar til Íslands. Greint var á um það hvort heimilt hefði verið að afturkalla það, meðal annars á þeim forsendum að málið hefði ekki verið rannsakað nægilega.

Hæstiréttur felldi úr gildi afturköllunina á dvalarleyfi K og þar af leiðandi grundvöll brottvísunarinnar. Í síðara máli Hrd. 56/2008 dags. 16. október 2008 (Bætur vegna hrd. 52/2004)^ⓘ fékk K miskabætur vegna brottvísunarinnar.

Hrd. 2004:2772 nr. 62/2004 (Þakvirki ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2788 nr. 61/2004 (Þungun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2806 nr. 76/2004 (Landspítali)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2847 nr. 67/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2861 nr. 75/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2888 nr. 7/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2964 nr. 266/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3072 nr. 267/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3232 nr. 8/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3294 nr. 112/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3312 nr. 87/2004 (Sjálfstæður dómur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3340 nr. 81/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3411 nr. 385/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3566 nr. 170/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3691 nr. 174/2004 (Atlantsskip)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3745 nr. 404/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3796 nr. 48/2004 (Biskupstungur - Framaafréttur - Úthlíð)^[HTML] ^[PDF]
Íslenska ríkið stefndi í héraði nánar tilgreindum aðilum til ógildingar á tilteknum hluta úrskurðar óbyggðanefndar er fjallaði um tiltekin mörk milli eignarlands og þjóðlenda. Gagnsakarmál voru höfðuð af tveim stefndu í málinu.

Niðurstaða héraðsdóms var staðfesting úrskurðar óbyggðanefndar að öllu leyti nema að landið í kringum Hagafell, eins og það var afmarkað í úrskurðinum, teldist afréttur Bláskógabyggðar. Öðrum kröfum gagnstefnenda var vísað frá dómi.

Hæstiréttur staðfesti héraðsdóm, að hluta til með vísan til forsendna hans. Í dómnum rekur Hæstiréttur niðurstöðu hrd. Landmannaafréttur I og II, markmið laga þjóðlendulaga, og III. kafla laganna um setningu og hlutverk óbyggðanefndar. Fyrsta landsvæðið sem nefndin fjallaði um var norðanverð Árnessýsla sem hún gerði í sjö málum. Málið sem var skotið til dómstóla var eitt þeirra.

Hæstiréttur taldi greina þurfti, í ljósi þjóðlendulaganna, á milli þjóðlendna og ríkisjarða þar sem íslenska ríkið ætti ekki beinan eignarrétt að svæðum er teljast til þjóðlendna. Sérstaða þjóðlendna væri sú að um væri að ræða forræði yfir tilteknum heimildum á landi sem enginn gæti sannað eignarrétt sinn að.

Fyrir dómi hélt íslenska ríkið því fram að óbyggðanefnd hafi hafnað málatilbúnaði íslenska ríkisins um að nánar afmörkuð landsvæði teldust til þjóðlenda en án þess að taka afstöðu til þess hvaða aðilar teldust vera handhafar eignarréttinda innan þess. Taldi íslenska ríkið því rétt að krefjast endurskoðunar á þeim hluta úrskurðarins þar sem óbyggðanefnd á að hafa lagt alla sönnunarbyrðina á íslenska ríkið um að ekki sé um eignarland að ræða.

Til stuðnings máli sínu vísaði ríkið meðal annars til landamerkjalaga nr. 5/1882 en þar hafi fyrst verið kveðið á um skyldu til jarðeigenda um að gera landamerkjabréf fyrir jarðir sínar. Þau bréf hafi verið einhliða samin og því ekki tæk sem sönnun á eignarhaldi og þar að auki merki um að jarðeigendur hafi í einhverjum tilvikum verið að eigna sér eigandalaust land. Um mörk landsvæða í slíkum landamerkjabréfum sé um að ræða samning milli hlutaðeigandi aðila sem sé ríkinu óviðkomandi. Þá væri heldur ekki hægt að líta svo á að athugasemdalausar þinglýsingar landamerkjabréfa hafi falið í sér viðurkenningu ríkisins á efni þeirra, hvort sem það hafi verið með athöfn eða athafnaleysi.

Af hálfu stefndu í málinu var þeim málflutningi ríkisins andmælt á þeim forsendum að landamerki hvað aðliggjandi jarðir ræðir séu samkomulag þeirra eigenda og að íslenska ríkið ætti að bera sönnunarbyrðina fyrir því að hin þinglýstu jarðamerki væru röng. Séu lagðar fram ríkari kröfur um eignarheimildir myndi það leiða til meira ónæðis og kostnaðar en gagnvart öðrum landeigendum, ásamt því að leiða til óvissu um eignarréttinn. Athugasemdalaus þinglýsing hafi þar að auki falið í sér réttmætar væntingar þinglýsenda.

Hæstiréttur taldi að þinglýsing landamerkjabréfa væri ekki óyggjandi sönnun á mörkum lands heldur þyrfti að meta hvert bréf sérstaklega. Þar leit hann meðal annars á það hvort eigendur aðliggjandi jarða hafi samþykkt mörkin og hvort ágreiningur hefði verið borinn upp. Þá voru aðrar heimildir og gögn jafnan metin samhliða. Með hliðsjón af þessu mati var ekki fallist á kröfu íslenska ríkisins um ógildingu úrskurðar óbyggðanefndar.

Hrd. 2004:4083 nr. 416/2004 (Elliðahvammur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4131 nr. 216/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4147 nr. 189/2004 (Spölur ehf. - Afhending veglykils)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4285 nr. 422/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4386 nr. 186/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4410 nr. 196/2004 (Ásar í Svínavatnshreppi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4449 nr. 206/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4618 nr. 134/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4632 nr. 218/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4639 nr. 219/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4646 nr. 169/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4666 nr. 452/2004 (Leikskálar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4709 nr. 154/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4724 nr. 234/2004 (Hreindýrakjöt)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4903 nr. 285/2004 (York Linings)^[HTML] ^[PDF]
Einkahlutafélag gerði samning við York um sjá um umsýslu fyrir það félag. Mál var höfðað gegn framkvæmdastjóra einkahlutafélagsins en Hæstiréttur taldi engan bótagrundvöll vera fyrir hendi þar sem samningurinn hafi verið við einkahlutafélagið sjálft en ekki framkvæmdastjóra þess.

Hrd. 2004:4936 nr. 477/2004 (Elliðahvammur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4957 nr. 472/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:5078 nr. 294/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:5121 nr. 215/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:122 nr. 258/2004 (Félagsráðgjafi - Tæknifræðingur - Deildarstjóri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:248 nr. 241/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:304 nr. 253/2004 (Dýraspítali Watsons)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:436 nr. 305/2004 (Axlarbrot)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:470 nr. 344/2004 (Djúpiklettur - Yfirtaka löndunar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:537 nr. 222/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:587 nr. 374/2004 (Kaupþing)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:613 nr. 370/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:643 nr. 364/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:677 nr. 318/2004 (Ósæmileg framkoma í dómsal)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:698 nr. 314/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:708 nr. 371/2004 (Síld og fiskur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:730 nr. 48/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:833 nr. 400/2004 (Melabraut)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:876 nr. 395/2004 (Kristbjörg II HF-75)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:886 nr. 396/2004 (Skeljahöllin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:928 nr. 419/2004 (Leit.is)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:948 nr. 68/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:960 nr. 380/2004 (GlaxoSmithKline - Lyf - Lamictal)^[HTML] ^[PDF]
Aukaverkun á lyfi, sem ekki var listuð, varð til þess að neytandi varð 75% öryrki.

Hrd. 2005:1052 nr. 436/2004 (SPM - Hvammur 2)^[HTML] ^[PDF]
Sparisjóðsstjórinn var ekki talinn hafa verið grandlaus.

Hrd. 2005:1072 nr. 386/2004 (Byggingarvinna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1086 nr. 378/2004 (Uppsögn á reynslutíma)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1096 nr. 389/2004 (Bernhard - Ofgreitt fé)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur taldi að aðili er ofgreiddi ætti ekki rétt á dráttarvöxtum frá því ofgreiðslan átti sér stað.

Hrd. 2005:1175 nr. 88/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1373 nr. 356/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1402 nr. 107/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1433 nr. 121/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1612 nr. 168/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1702 nr. 347/2004 (Landsímamál)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1840 nr. 505/2004 (Hereford steikhús - Framkvæmdir í verslunarhúsnæði)^[HTML] ^[PDF]
Gerður var samningur um að reka mætti verslun á 2. hæð. Deilt var um hvort mætti breyta versluninni sem sett var upp þar í veitingahús.

Hrd. 2005:1861 nr. 496/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1870 nr. 475/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1961 nr. 146/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2245 nr. 501/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2332 nr. 499/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2422 nr. 226/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2440 nr. 38/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2503 nr. 20/2005 (Starfsleyfi álvers í Reyðarfirði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2567 nr. 217/2005 (Hólar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2596 nr. 97/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2700 nr. 46/2005 (Byggingarleyfi kært eftir að kærufrestur rann út)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2734 nr. 234/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2787 nr. 297/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2925 nr. 312/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2974 nr. 352/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2945 nr. 377/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2981 nr. 309/2005 (Hótel Valhöll)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2999 nr. 294/2005 (Sönn íslensk sakamál - Miskabætur)^[HTML] ^[PDF]
Nokkrir aðilar settu fram eina dómkröfu um miskabætur vegna umfjöllunar þáttarins „Sönn sakamál“ sem bæði RÚV og þrotabú framleiðanda þáttarins ættu að greiða, án þess að tiltekið væri að um væri óskipta ábyrgð þeirra að ræða.

Í dómi Hæstaréttar kom fram að skilyrði samlagsaðildar töldust uppfyllt, enda hefðu stefndu í héraði ekki gert kröfu um frávísun á grundvelli heimildarbrestar til aðilasamlags, né af öðrum ástæðum. Þar sem krafa stefnenda fól í sér að bæturnar yrðu dæmdar til þeirra óskiptar, án þess að sá annmarki væri leiðréttur, tók Hæstiréttur undir með héraðsdómi að dómkrafan væri ódómtæk. Var því úrskurður héraðsdóms um ex officio frávísun staðfestur.

Hrd. 2005:3015 nr. 367/2005 (Skaftafell I og III í Öræfum - Óbyggðanefnd)^[HTML] ^[PDF]
Íslenska ríkið var stefnandi þjóðlendumáls og var dómkröfum þess beint að nokkrum jarðeigendum auk þess að það stefndi sjálfu sér sem eigenda sumra jarðanna sem undir voru í málinu. Hæstiréttur mat það svo að sami aðili gæti ekki stefnt sjálfum sér og vísaði frá þeim kröfum sem íslenska ríkið beindi gegn sér sjálfu.

Hrd. 2005:3090 nr. 365/2005 (Elliðahvammur II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3106 nr. 344/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3132 nr. 75/2005 (Húsasmiðjan gegn Stáliðjunni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3205 nr. 308/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3234 nr. 60/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3255 nr. 61/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3274 nr. 62/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3296 nr. 86/2005 (Fiskiskipið Valur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3315 nr. 87/2005 (Valur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3380 nr. 51/2005 (Kostnaður vegna skólagöngu fatlaðs barns)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3431 nr. 33/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3465 nr. 49/2005 (Brot á kynfrelsi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3539 nr. 67/2005 (Sandsíli)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3678 nr. 130/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3727 nr. 420/2005 (Baugur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3830 nr. 108/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3920 nr. 149/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3936 nr. 122/2005 (Landssími Íslands)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3968 nr. 89/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3987 nr. 177/2005 (Eskja)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4024 nr. 119/2005 (Útreikningur skaðabóta)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4074 nr. 439/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4111 nr. 139/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4142 nr. 195/2005 (Flugstöðvarmálið)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4191 nr. 184/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4256 nr. 164/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4285 nr. 172/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4346 nr. 229/2005 (Lögreglumaður - Réttarvörsluhvatir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4389 nr. 154/2005 (Sæfari)^[HTML] ^[PDF]
Aðili seldi alla hluti sína í einkahlutafélagi og rifti svo kaupsamningnum daginn eftir gjalddaga. Hæstiréttur taldi vanefndina svo óverulega miðað við hagsmuni seljanda á þessum tímapunkti að ekki hefði verið nægt tilefni til að rifta kaupsamningnum þótt kaupandinn hefði verið í vanskilum með alla peningagreiðsluna. Hagsmunir seljandans voru taldir nægilega tryggðir með dráttarvöxtum.

Hrd. 2005:4407 nr. 463/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4438 nr. 204/2005 (Fegurðarsamkeppni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4506 nr. 182/2005 (Héðinsfjarðargöng I)^[HTML] ^[PDF]
Vegagerðin bauð út verk á Evrópska efnahagssvæðinu um gerð Héðinsfjarðarganga. Lægsta boðið var sameiginlegt tilboð íslensks aðila og dansks aðila sem var 3,2% yfir kostnaðaráætlun. Fyrir tilkynningu úrslita útboðsins samþykkti ríkisstjórn Íslands að fresta verkinu um þrjú ár og nýtt útboð færi fram miðað við það. Í kjölfarið tilkynnti Vegagerðin öllum bjóðendum að öllum tilboðum hefði verið hafnað á grundvelli þensluástands í þjóðfélaginu og að stofnunin fengi ekki nægt fjármagn fyrir þessar framkvæmdir.

Aðilarnir er áttu lægsta boðið kærðu ákvörðunina til kærunefndar útboðsmála og taldi nefndin að ákvörðunin hefði verið ólögmæt og að hún væri skaðabótaskyld, þó án afstöðu til efndabóta. Þeir höfðuðu svo viðurkenningarmál fyrir dómstólum um skaðabætur. Hæstiréttur taldi að þó lagaheimild væri sannarlega til staðar um að hafna öllum tilboðum væri þó ekki hægt að beita þeirri heimild án þess að fyrir lægju bæði málefnalegar og rökstuddar ástæður. Hann taldi engar málefnalegar ástæður liggja fyrir þeirri ákvörðun. Nefndi hann þar að auki að á Vegagerðinni hefði legið sönnunarbyrðin um að ekki hefði verið samið við lægstbjóðendur en hún axlaði ekki þá sönnunarbyrði. Þar sem lægstbjóðendur hefðu boðið sem næmi hærri fjárhæð en kostnaðaráætlun hljóðaði upp á var talið að þeir hefðu sýnt fram á að þeir hefðu orðið fyrir tjóni. Var því viðurkennd bótaskylda íslenska ríkisins gagnvart lægstbjóðendum.

Hrd. 2005:4546 nr. 240/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4560 nr. 132/2005 (Grafík)^[HTML] ^[PDF]
Uppsögn verkkaupa á verktaka talin óheimil. Hinn fyrrnefndi var álitinn eiga rétt á efndabótum.

Hrd. 2005:4599 nr. 459/2005 (Álit um bótaskyldu - Opinber innkaup)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4604 nr. 480/2005 (Ný lögreglurannsókn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4694 nr. 495/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4701 nr. 478/2005 (Erfðafjárskattur II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4745 nr. 199/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4912 nr. 265/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4924 nr. 239/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4940 nr. 175/2005 (Framkvæmdastjóri Jafnréttisstofu)^[HTML] ^[PDF]
V höfðaði skaðabótamál á hendur íslenska ríkinu vegna málsmeðferðar félagsmálaráðherra við starfslok hennar úr starfi framkvæmdastýru Jafnréttisstofu. V hafði lagt til að hún viki tímabundið úr starfi á meðan mál um ráðningu leikhússtjóra Leikfélags Akureyrar væri til meðferðar hjá dómstólum. Félagsmálaráðherra hafði látið hjá líða að fallast á þetta boð V.

Hæstiréttur taldi að ráðherra hefði átt að fallast á þetta boð þar sem í því hefði falist vægari valkostur en að víkja henni varanlega úr embættinu.

Hrd. 2005:5039 nr. 483/2005 (Bugðulækur)^[HTML] ^[PDF]
Ágreiningur var um hvort dómari hefði getað sameinað mál. Hæstiréttur taldi að héraðsdómara bæri ex officio skyldu að skoða hvort skilyrði séu til að uppfylla mál, óháð athugasemdaleysi málsaðila. Hæstiréttur ómerkti málsmeðferðina frá sameiningu málanna í héraði og lagði fyrir héraðsdómara að aðskilja þau og taka umrætt mál til efnismeðferðar.

Hrd. 2005:5105 nr. 181/2005 (Skattasniðganga)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:5118 nr. 289/2005 (Ísland DMC - Ferðaskrifstofa Akureyrar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:5153 nr. 305/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:5200 nr. 514/2005 (Skógræktarfélagið Hnúki gegn íslenska ríkinu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:5217 nr. 315/2005 (Iðnaðarmálagjald)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:5264 nr. 235/2005 (Eurovision 1986-2003)^[HTML] ^[PDF]
Gunnlaugur Briem (GB) hafði lengi leikið inn á hljómdiska sem Dagur Group ehf. (DG) gaf svo út. Samningar um þann leik voru einvörðungu munnlegir en GB gaf út reikning í hvert sinn. DG hafði stundum endurútgefið tónlistina á ýmsum safndiskum án þess að GB hafi krafist frekari greiðslna fyrir endurútgáfurnar né gefið út reikninga vegna þeirra. Þegar DG gaf út safndisk með Eurovision lögum krafðist GB svo fjárhæðar fyrir endurútgáfuna, sem DG synjaði þar sem fyrirtækið taldi að um eingreiðslu væri að ræða.

Hæstiréttur taldi að GB hefði átt að tilgreina í upphafi hvort hann vildi áskilja sér endurgjald vegna endurútgáfu laganna. DG hefði því getað gert ráð fyrir því að ekki kæmi til greiðslu til GB vegna umrædds disks.

Hrd. 2006:41 nr. 538/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:82 nr. 166/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:95 nr. 318/2005 (Skógarás)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:119 nr. 375/2005 (Arkitektar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:167 nr. 326/2005 (Byggingaleyfi - Sunnuhvoll I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:308 nr. 317/2005 (Sýking í baki)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:387 nr. 316/2005 (Fæðingardeild Landspítalans)^[HTML] ^[PDF]
Líkamstjón varð á barni við fæðingu þess. Fæðingarlæknirinn var sýknaður af bótakröfu þar sem hann hafði unnið í samræmi við hefðbundið verklag.

Hrd. 2006:457 nr. 348/2005 (Kaupás)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:519 nr. 321/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:696 nr. 79/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:717 nr. 380/2005 (deCode)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:773 nr. 383/2005 (Kynferðisbrot IV)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:805 nr. 355/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:866 nr. 371/2005 (Síldeyjardómur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:969 nr. 407/2005 (Dánar/dánarbeðs/lífsgjöf)^[HTML] ^[PDF]
Aldraður maður og sonur hans og sonarsonur standa honum við hlið.

Hann fer að gefa þeim umboð til að taka út peninga af reikningum sínum. Eftir að hann dó var farið að rekja úttektir þeirra aftur í tímann.

Efast var um einhverjar úttektir sem voru nálægt andlátinu og spurt hvað varð um peningana þar sem þeir runnu í þeirra þágu en ekki gamla mannsins.

Hrd. 2006:996 nr. 218/2005 (Tegund fíkniefna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1020 nr. 411/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1080 nr. 415/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1112 nr. 417/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1149 nr. 384/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1176 nr. 441/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1211 nr. 108/2006 (Austurvegur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1257 nr. 440/2005 (Ásar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1296 nr. 406/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1344 nr. 158/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1354 nr. 433/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1364 nr. 445/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1434 nr. 206/2005 (Brottnám til Frakklands)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1444 nr. 134/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1464 nr. 138/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1589 nr. 403/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1618 nr. 159/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1689 nr. 220/2005 (Tóbaksdómur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1850 nr. 471/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2032 nr. 196/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2141 nr. 203/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2279 nr. 496/2005 (Fjall og Breiðármörk í Öræfum - Skeiðársandur (Skaftafell II))^[HTML] ^[PDF]
Íslenska ríkið lýsti yfir kröfu á hluta tiltekinna jarða. Dómurinn er sérstakur fyrir það að ekki væri um að ræða afréttir, heldur jarðir. Á þessu tímabili hafði verið hlýindaskeið og jöklar því hopað. Landamerkjabréfin voru gerð þegar jöklarnir höfðu skriðið fram megnið af landinu. Í mörg hundruð ár höfðu ekki verið nein raunveruleg afnot af því landi sem jöklarnir höfðu skriðið yfir. Síðar hopuðu jöklarnir eitthvað.

Hrd. 2006:2436 nr. 447/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2449 nr. 466/2005 (Garður)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2469 nr. 511/2005 (Fjarskiptamastur - Gullver)^[HTML] ^[PDF]
Ætlunin var að segja upp fjarskiptamastur á tiltekinn stað. Talið var að eignarnámsþolinn bæri sönnunarbyrðina um að rannsókn í undirbúningi ákvörðunar um eignarnám hefði verið ófullnægjandi.

Hrd. 2006:2556 nr. 520/2005 (Aðfangaeftirlitið)^[HTML] ^[PDF]
Rukkað var þjónustugjald fyrir svokallað aðfangaeftirlit. Reynt á hvort það mátti leggja gjaldið og hvort rækja mætti eftirlitið. Brotið var bæði á formreglu og heimildarreglu lögmætisreglunnar.

Hrd. 2006:2596 nr. 476/2005 (Eignarréttur að fasteign)^[HTML] ^[PDF]
M og K voru í sambúð, hvort þeirra áttu börn úr fyrri hjónaböndum.
M deyr og því haldið fram að K ætti íbúðina ein.
Niðurstaðan var sú að M og K hefðu átt sitthvorn helminginn.

Hrd. 2006:2650 nr. 210/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2661 nr. 232/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2705 nr. 36/2006 (Lífeyrir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2745 nr. 549/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2759 nr. 541/2005 (Birting tölvupósta í Fréttablaðinu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2802 nr. 282/2006 (Radíó Reykjavík FM 104,5)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2851 nr. 248/2006 (Skattrannsókn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2872 nr. 517/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2894 nr. 8/2006 (Tómas Zoëga)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2911 nr. 45/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2931 nr. 28/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2948 nr. 547/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2988 nr. 313/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3091 nr. 61/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3118 nr. 540/2005 (Tryggingasvik)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3130 nr. 1/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3179 nr. 43/2006 (Hnúkur í Klofningshreppi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3219 nr. 32/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3275 nr. 369/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3375 nr. 379/2006 (Rekstur frísvæðis)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3382 nr. 393/2006 (Reynivellir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3440 nr. 407/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3476 nr. 354/2006 (Frávísun kröfuliða)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3507 nr. 456/2006 (Suðurhús - Lögbann)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3581 nr. 58/2006 (VÍS II)^[HTML] ^[PDF]
Ekki var fallist á með tjónþola að áætlun VÍS á vátryggingaskuld vegna slyss tjónþolans og færsla hennar í bótasjóð sinn hefði falið í sér viðurkenningu er hefði rofið fyrningu.

Hrd. 2006:3596 nr. 152/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3605 nr. 101/2006 (Kostnaður vegna umgengni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3674 nr. 63/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3745 nr. 553/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3810 nr. 498/2005 (Stafafell - Lón í Hornafirði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4013 nr. 60/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4041 nr. 117/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4061 nr. 83/2006 (Stálbiti)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4150 nr. 91/2006 (River Rafting - Fljótareiðin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4161 nr. 55/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4223 nr. 420/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4289 nr. 54/2006 (Eyrarvegur 34 - Landsafl hf.)^[HTML] ^[PDF]
Fasteignasala gerði GG, fyrir hönd eigenda lóðarinnar E, kauptilboð í lóð GG. Síðar gerði GG gagntilboð fyrir sína hönd og annarra eigenda lóðarinnar og var það samþykkt. Hins vegar neitaði GG síðan að veita samþykki gagntilboðsins móttöku. Eigendur lóðarinnar stofnuðu síðan einkahlutafélag og afsöluðu lóð sinni til þess. Fyrir dómi var síðan krafist þess að viðurkennt yrði að með samþykkt gagntilboðsins hafi komist á bindandi kaupsamningur.

Hæstiréttur taldi að þar sem umboð hinna lóðareigendanna sem GG sagðist hafa þegar hann gerði gagntilboðið voru ekki skrifleg, uppfyllti það ekki skilyrði laga til þess að það gæti orðið bindandi þar sem það gæti ekki orðið skuldbindandi fyrir sameigendur hans. Umboðsmaðurinn var ekki sérfróður aðili og var því ekki talinn hafa mátt vita af þánýlegri lagabreytingu um að hin nauðsynlegu umboð yrðu að vera skrifleg. Kröfu um skaðabætur var synjað þar sem fulltrúum Landsafls hefði átt að gera sér ljóst að umboð GG hefði ekki verið fullnægjandi.

Hrd. 2006:4425 nr. 122/2006 (Synjun Mosfellsbæjar á umsókn um byggingarleyfi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4483 nr. 174/2006 (Handveðsyfirlýsing)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4542 nr. 563/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4553 nr. 183/2006 (Festarfell)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4566 nr. 184/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4611 nr. 186/2006 (Traktorsgrafa)^[HTML] ^[PDF]
Ekki voru hagsmunir til þess að haldleggja traktorsgröfu lengur.

Hrd. 2006:4786 nr. 194/2006 (Svenni EA - Aflaheimildir)^[HTML] ^[PDF]
Seljandinn sá eftir að hafa selt bát á svo lágu verði og krafðist breytinga á kaupverði til hækkunar.

Hrd. 2006:4846 nr. 309/2006 (Sjómannabætur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4891 nr. 195/2006 (Sendiráðsprestur í London)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4983 nr. 577/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4993 nr. 212/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5035 nr. 213/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5076 nr. 214/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5134 nr. 222/2006 (Jökull)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5193 nr. 592/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5244 nr. 145/2006 (Bjartur í Vík ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5284 nr. 260/2006 (Skemmtistaður í Þingholtsstræti)^[HTML] ^[PDF]
Sjónarmið um að ölvað fólk sem er farið út úr veitingastaðnum sé á eigin ábyrgð en Hæstiréttur tók ekki undir það, heldur bæri ábyrgð innan skynsamlegra marka.

Hrd. 2006:5370 nr. 286/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5403 nr. 160/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5504 nr. 323/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5523 nr. 324/2006 (Búðir í Snæfellsbæ)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5547 nr. 310/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5584 nr. 340/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 638/2006 dags. 4. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 653/2006 dags. 4. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 649/2006 dags. 4. janúar 2007 (Snæfellsbær)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 664/2006 dags. 8. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 632/2006 dags. 16. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 654/2006 dags. 18. janúar 2007 (Olíusamráð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 474/2005 nr. 18. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 417/2006 dags. 18. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 661/2006 dags. 23. janúar 2007 (Skattahluti Baugsmálsins - Ríkislögreglustjóri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 540/2006 dags. 25. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 55/2007 dags. 31. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 395/2006 dags. 1. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 329/2006 dags. 1. febrúar 2007 (hefnd)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 53/2007 dags. 7. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 56/2007 dags. 13. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 120/2006 dags. 15. febrúar 2007 (Karl K. Karlsson - ÁTVR)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 449/2006 dags. 22. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 241/2006 dags. 22. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 406/2006 dags. 22. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 87/2007 dags. 27. febrúar 2007 (Suðurhús I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 278/2006 dags. 1. mars 2007 (Bubbi fallinn)^[HTML] ^[PDF]
Bubbi krafðist bóta frá bæði útgefanda og ritstjóra fjölmiðils þar sem hann taldi að umfjöllun fjölmiðilsins hafa vegið að friðhelgi einkalífs hans. Ábyrgðarkerfið sem lögin um prentrétt setti upp kvað á um að hægt væri að krefjast bóta frá útgefandanum eða ritstjóranum. Hæstiréttur túlkaði ákvæðið á þann veg að eingöngu væri hægt að krefjast bótanna frá öðrum þeirra en ekki báðum.

Hrd. 438/2006 dags. 1. mars 2007 (Sinfóníuhljómsveit Íslands)^[HTML] ^[PDF]
Reynt var á hvort stjórnsýslulögin ættu við. Starfsmanni hljómsveitarinnar hafði verið sagt upp þar sem hann stæði sig ekki nógu vel í starfi, og var ekki veittur andmælaréttur. Hæstiréttur taldi að hljómsveitin teldist ekki ríkisstofnun en hins vegar ættu stjórnsýslulögin við. Hún væri stjórnvald sökum þess að hún væri í eigu opinberra aðila og rekin fyrir almannafé.

Hrd. 442/2006 dags. 1. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 106/2007 dags. 5. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 105/2007 dags. 5. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 315/2006 dags. 8. mars 2007 (Glútaraldehýð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 500/2006 dags. 15. mars 2007 (Álafossvegur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 92/2007 dags. 16. mars 2007 (Olíusamráðsdómur - Forstjórar olíufélaga)^[HTML] ^[PDF]
Forstjórar olíufélaga voru ákærðir. Álitið var að skilin á milli rannsóknar samkeppnisyfirvalda og sakamálarannsóknar lögreglu. Ákærunni var vísað frá dómi þar sem fyrrnefnda rannsóknin var framkvæmd á þeim grundvelli að ákærðu voru neyddir að lögum til að fella á sig sök, sem notað var svo gegn þeim í síðarnefndu rannsókninni. Hæstiréttur taldi þetta leiða til þess að rannsóknin var ónýt að öllu leyti.

Hrd. 123/2007 dags. 19. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 485/2006 dags. 22. mars 2007 (Slys í Suðurveri)^[HTML] ^[PDF]
Vinnuveitandinn útvegaði vörurnar og fór tjónþolinn, sem var starfsmaður hans, á milli verslana til að dreifa þeim. Vinnuveitandi tjónþola var sýknaður af kröfu tjónþola sökum þess að hann hafði ekkert um að segja um verslunarhúsnæðið í þeirri verslun þar sem tjónið átti sér stað.

Hrd. 289/2006 dags. 22. mars 2007 (Landskiptagerð - Grjóteyri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 466/2006 dags. 22. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 331/2006 dags. 22. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 498/2006 dags. 29. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 433/2006 dags. 29. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 585/2006 dags. 2. apríl 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 581/2006 dags. 2. apríl 2007 (Álversslys)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 519/2006 dags. 26. apríl 2007 (Umgengnisréttur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 551/2006 dags. 26. apríl 2007 (Þrándarstaðir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 542/2006 dags. 26. apríl 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 630/2006 dags. 26. apríl 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 543/2006 dags. 3. maí 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 218/2007 dags. 8. maí 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 647/2006 dags. 10. maí 2007 (Salmann Tamimi gegn Landspítala-háskólasjúkrahúsi - Uppsögn ríkisstarfsmanns)^[HTML] ^[PDF]
Ríkisstarfsmanni var sagt upp vegna útskiptingar á tölvukerfum og fór hann í mál. Hæstiréttur nefndi að það skipti máli í hvaða starf viðkomandi var ráðinn og ef starfi er skipt út fyrir annað þurfi að kanna hvort finna megi önnur störf innan stjórnvaldsins sem starfsmaðurinn er hæfur til að gegna. Talið var að uppsögnin hafi verið ólögmæt.

Hrd. 590/2006 dags. 24. maí 2007 (Öryrkjabandalag Íslands - Loforð ráðherra um hækkun örorkulífeyris)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 598/2006 dags. 24. maí 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 574/2006 dags. 24. maí 2007 (Innlausn eigna á jörð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 573/2006 dags. 24. maí 2007 (Innlausn eigna á jörð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 450/2006 dags. 24. maí 2007 (Pizza-Pizza)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 575/2006 dags. 24. maí 2007 (Innlausn eigna á jörð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 247/2007 dags. 25. maí 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 275/2007 dags. 30. maí 2007^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur staðfesti úrskurð héraðsdómara um að hann víki ekki sæti, en í héraði var sú krafa reist á því að fyrri dómar héraðsdómarans í sambærilegum málum hefðu mótað skoðanir dómarans með þeim hætti að óhlutdrægnin hefði með réttu verið dregin í efa.

Hrd. 635/2006 dags. 31. maí 2007 (Fannborg)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 254/2007 dags. 1. júní 2007 (Baugsmál I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 281/2007 dags. 6. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 282/2007 dags. 6. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 656/2006 dags. 7. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 668/2006 dags. 14. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 634/2006 dags. 14. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 31/2007 dags. 18. júní 2007 (Hnífstunga í bak - Tilviljunin ein)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 389/2007 dags. 10. ágúst 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 421/2007 dags. 14. ágúst 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 323/2007 dags. 15. ágúst 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 399/2007 dags. 22. ágúst 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 396/2007 dags. 23. ágúst 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 416/2007 dags. 29. ágúst 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 41/2007 dags. 13. september 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 408/2007 dags. 18. september 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 523/2006 dags. 20. september 2007 (Starfsmannaleigur - Impregilo SpA)^[HTML] ^[PDF]
Spurt var um hver ætti að skila skattinum. Fyrirætlað í lögskýringargögnum en kom ekki fram í lagatextanum, og því ekki hægt að byggja á lagaákvæðinu.

Hrd. 479/2007 dags. 25. september 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 27/2007 dags. 4. október 2007 (Tindfjallajökull - Grænafjall - Þjóðlenda)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 37/2007 dags. 4. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 491/2006 dags. 11. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 516/2007 dags. 15. október 2007 (Ólögmæt handtaka, fjártjón/miski)^[HTML] ^[PDF]
Aðili bar upp viðurkenningarkröfu vegna meintrar ólögmætrar handtöku og einnig bótakröfu. Hæstiréttur taldi að um væri að ræða tvær aðskildar kröfur.

Hrd. 535/2007 dags. 15. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 537/2007 dags. 16. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 520/2007 dags. 18. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 79/2007 dags. 18. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 96/2007 dags. 18. október 2007 (ABC Holding)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 505/2007 dags. 23. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 540/2007 dags. 24. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 109/2007 dags. 25. október 2007 (Þjóðkirkjan og önnur trúfélög - Ásatrúarfélagið)^[HTML] ^[PDF]
Í þessu máli reyndi á í fyrsta skipti á þau forréttindi sem Þjóðkirkjan fær umfram önnur trúfélög. Ásatrúarfélagið stefndi ríkinu á þeim forsendum að aukin fjárframlög ríkisins til Þjóðkirkjunnar miðað við önnur trúfélög fælu í sér ólögmæta mismunun.

Hæstiréttur mat það svo að þær auknu skyldur sem ríkið setur á Þjóðkirkjuna leiddu til þess að hún og Ásatrúarfélagið væru ekki í sambærilegri stöðu og því væri ekki um mismunun að ræða.

Hrd. 68/2007 dags. 25. október 2007 (Sparisjóður Vestmannaeyja)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 72/2007 dags. 25. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 67/2007 dags. 25. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 561/2007 dags. 29. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 548/2007 dags. 31. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 171/2007 dags. 1. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 594/2006 dags. 1. nóvember 2007 (Brekkuás)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 148/2007 dags. 1. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 663/2006 dags. 8. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 7/2007 dags. 8. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 135/2007 dags. 8. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 163/2007 dags. 8. nóvember 2007 (Pétursbúð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 587/2007 dags. 9. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 588/2007 dags. 13. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 575/2007 dags. 13. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 121/2007 dags. 15. nóvember 2007 (Neikvæðar hvatir í garð útlendinga)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 155/2007 dags. 15. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 489/2006 dags. 15. nóvember 2007 (Þorragata 5, 7 og 9)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 114/2007 dags. 15. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 606/2007 dags. 22. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 253/2007 dags. 22. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 127/2007 dags. 22. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 581/2007 dags. 22. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 118/2007 dags. 22. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 381/2007 dags. 29. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 612/2007 dags. 5. desember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 201/2007 dags. 6. desember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 374/2007 dags. 6. desember 2007 (Hnífstunga í brjóstkassa)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 611/2007 dags. 10. desember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 153/2007 dags. 13. desember 2007 (Flugslys í Hvalfirði)^[HTML] ^[PDF]
Flugkennari losnaði undan bótaskyldu.

Hrd. 241/2007 dags. 13. desember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 169/2007 dags. 13. desember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 448/2007 dags. 20. desember 2007 (Knattspyrnuleikur á Litla-Hrauni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 208/2007 dags. 20. desember 2007 (Stangarhylur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 202/2007 dags. 17. janúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 245/2007 dags. 17. janúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 31/2008 dags. 23. janúar 2008 (Galtalækjarskógur)^[HTML] ^[PDF]
Ekki var tekið fram hver spildan var sem var leigð.

Hrd. 128/2007 dags. 24. janúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 211/2007 dags. 24. janúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 181/2007 dags. 24. janúar 2008 (Álftarós)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 457/2007 dags. 24. janúar 2008 (Línuveiðar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 439/2007 dags. 24. janúar 2008 (Línuveiðar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 262/2007 dags. 24. janúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 15/2008 dags. 29. janúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 142/2007 dags. 7. febrúar 2008 (Olíusamráð - Reykjavíkurborg)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 143/2007 dags. 7. febrúar 2008 (Olíusamráð - Strætó bs.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 38/2008 dags. 8. febrúar 2008 (Eftirfararbúnaður á bifreið)^[HTML] ^[PDF]
Sakborningur fann eftirfararbúnað í bifreið sinni og krafði hann dómara um að þeirri aðgerð yrði hætt. Dómari féllst á kröfuna.

Hrd. 50/2008 dags. 8. febrúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 68/2008 dags. 12. febrúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 49/2008 dags. 12. febrúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 72/2008 dags. 13. febrúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 252/2007 dags. 14. febrúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 283/2007 dags. 14. febrúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 61/2008 dags. 22. febrúar 2008^[HTML] ^[PDF]
Maður fann eftirfararbúnað í bifreið sinni og krafðist þess að þeirri rannsóknaraðgerð yrði hætt. Lögmaður mannsins bað um gögn málsins eftir að málinu lauk fyrir Hæstarétti. Hæstiréttur taldi að lögmaðurinn hefði ekki verið við slíkur eftir dómsuppsögu fyrir Hæstarétti. Við það hafi lokið skipun lögmannsins sem verjanda sakbornings og hafði hann ekki réttarstöðu sem slíkur.

Hrd. 67/2008 dags. 25. febrúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 220/2007 dags. 28. febrúar 2008 (Áfengisvandi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 87/2008 dags. 29. febrúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 319/2007 dags. 6. mars 2008 (Vaxtarsamningur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 221/2007 dags. 13. mars 2008 (Höfundaréttur)^[HTML] ^[PDF]
Í útgáfu ævisögu Halldórs Laxness voru fjölmargar tilvitnanir sem taldar voru brjóta gegn höfundarétti. Hæstiréttur taldi að málshöfðunarfrestur til að hafa uppi refsikröfu í einkamáli hefði verið liðinn og var þeim kröfulið vísað sjálfkrafa frá héraðsdómi.

Hrd. 318/2007 dags. 13. mars 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 518/2007 dags. 13. mars 2008 (Svæfingalæknir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 114/2008 dags. 14. mars 2008 (Hringvegur um Hornafjörð)^[HTML] ^[PDF]
Landeigendur sem voru ekki aðilar máls á ákveðnu stjórnsýslustigi voru samt sem áður taldir geta orðið aðilar að dómsmáli á grundvelli lögvarinna hagsmuna um úrlausnarefnið.

Hrd. 142/2008 dags. 14. mars 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 207/2007 dags. 18. mars 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 301/2007 dags. 18. mars 2008 (Elliðahvammur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 330/2007 dags. 18. mars 2008 (Þorsklifur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 161/2008 dags. 26. mars 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 352/2007 dags. 10. apríl 2008 (Ölvaður maður hljóp í veg fyrir bifreið)^[HTML] ^[PDF]
Ölvaður maður fékk far í Hvalfjörðinn og fór út úr bílnum til að hlaupa yfir götuna. Hann lenti svo í veg fyrir bifreið. Háttsemin taldist vera stórfellt gáleysi og átti tjónþolinn því að bera tjón sitt að ⅓ hluta.

Hrd. 437/2007 dags. 10. apríl 2008 (Kvikmyndin Hafið)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 398/2007 dags. 17. apríl 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 196/2008 dags. 18. apríl 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 418/2007 dags. 23. apríl 2008 (Teigarás - Akrar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 366/2007 dags. 23. apríl 2008 (Portus - Tónlistarhúsið Harpan)^[HTML] ^[PDF]
Tveir aðilar sem höfðu ekki verið valdir til að fá sérleyfi til byggingar, eign og rekstur tónlistar- og ráðstefnuhúsið Hörpuna, kröfðust afrits af samkomulags sem Austurhöfn-TR ehf., fyrirtæki stofnað af íslenska ríkinu og Reykjavíkurborg, gerði við Portus ehf. Þeirri beiðni var synjað af hálfu Ríkiskaupa og Reykjavíkurborgar og var henni skotið til úrskurðarnefndar upplýsingamála sem féllst svo á beiðnina.

Hæstiréttur hafnaði málsástæðu um að samningurinn félli utan við gildissvið upplýsingalaga og vísaði þar á meðal að í þeim lögum hefði ekki verið neinn áskilnaður um ákvörðun er varðaði rétt eða skyldu manna. Þá var einnig getið þess í dómnum að Ríkiskaup sáu um þau innkaup sem voru aðdragandi samningins auk þess að hann var undirritaður af fulltrúum íslenska ríkisins og Reykjavíkurborgar. Ljóst var að Ríkiskaup og Reykjavíkurborg höfðu haft samninginn undir höndum vegna verkefna þeirra á sviði stjórnsýslu.

Hrd. 425/2007 dags. 23. apríl 2008 (Ósæmileg ummæli í stefnu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 179/2008 dags. 28. apríl 2008 (Punktar í ökuferilsskrá)^[HTML] ^[PDF]
Málið var höfðað til ógildingar á ákvörðun sýslumanns um að afturkalla ökuréttindi A. Þann 27. apríl 2007 tók í gildi nýtt ákvæði í umferðarlögum er heimilaði beitingu akstursbanns gegn handhafa bráðabirgðaökuskírteinis. Við gildistöku ákvæðisins var viðmið um fjölda punkta lækkað úr sjö niður í fjóra áður en heimilt væri að setja viðkomandi í akstursbann. Á þeim tíma hafði A þegar hlotið þrjá punkta. Þann 29. ágúst 2007 hlaut A fjórða punktinn á ökuskírteinið og var þá settur í akstursbann.

A krafðist ógildingar akstursbannsins á grundvelli þess að um væri að ræða afturvirk réttaráhrif. Hæstiréttur tók ekki undir þann málflutning þar sem hann taldi að um væri að ræða viðurlagaákvörðun er byggðist á lögmæltri ítrekunarheimild en ekki refsinga í skilningi V. kafla almennra hegningarlaga, nr. 19/1940.

Hrd. 228/2008 dags. 29. apríl 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 309/2007 dags. 30. apríl 2008 (Tjón af olíusamráði - Ker)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 350/2007 dags. 30. apríl 2008 (Turnhamar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 379/2007 dags. 8. maí 2008 (Sala á Íslenskum aðalverktökum hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 462/2007 dags. 8. maí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 446/2007 dags. 8. maí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 450/2007 dags. 8. maí 2008 (Hópbílaleigan I)^[HTML] ^[PDF]
Aðili var lægstbjóðandi í akstur á tveimur tilteknum svæðum. Samt sem áður var tilboði hans hafnað á grundvelli fjárhagslegrar getu og tæknilegs hæfis sem voru ekki tiltekin sérstaklega í útboðsgögnum. Fyrir Hæstarétti var viðurkenndur réttur hans til skaðabóta.

Hrd. 426/2007 dags. 8. maí 2008 (Hringrás)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 445/2007 dags. 8. maí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 207/2008 dags. 8. maí 2008 (Ákvörðun ríkissaksóknara um niðurfellingu rannsóknar)^[HTML] ^[PDF]
Barn hafði dáið með voveiflegum hætti og málið var svo fellt niður. Sú niðurfelling var kærð til ríkissaksóknara sem staðfesti niðurstöðuna. Foreldrarnir fóru í dómsmál og kröfðust ógildingar niðurfellingarinnar. Hæstiréttur klofnaði og taldi meiri hlutinn sig ekki geta endurskoðað ákvarðanir ríkissaksóknara og vísaði málinu því frá. Minni hlutinn taldi það leiða af 70. gr. stjórnarskrárinnar að hægt væri að fá endurskoðun dómstóla á slíkum ákvörðunum.

Hrd. 194/2008 dags. 8. maí 2008 (Istorrent I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 458/2007 dags. 15. maí 2008 (Sýkt blóð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 455/2007 dags. 15. maí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 261/2008 dags. 20. maí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 480/2007 dags. 22. maí 2008 (Spekt)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 417/2007 dags. 22. maí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 281/2008 dags. 22. maí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 275/2008 dags. 26. maí 2008 (Skoðun á þaki)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 285/2008 dags. 27. maí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 289/2008 dags. 28. maí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 546/2007 dags. 29. maí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 173/2008 dags. 29. maí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 303/2008 dags. 3. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 304/2008 dags. 3. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 481/2007 dags. 5. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 385/2007 dags. 5. júní 2008 (Baugsmál II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 337/2007 dags. 5. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 474/2007 dags. 5. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 48/2008 dags. 5. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 47/2008 dags. 5. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 556/2007 dags. 12. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 648/2007 dags. 12. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 555/2007 dags. 12. júní 2008 (Ummæli á Internetinu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 319/2008 dags. 12. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 298/2008 dags. 16. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 282/2008 dags. 16. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 567/2007 dags. 19. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 397/2007 dags. 19. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 350/2008 dags. 27. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 375/2008 dags. 11. júlí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 417/2008 dags. 2. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 480/2008 dags. 4. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 358/2008 dags. 5. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 430/2007 dags. 18. september 2008 (Hjúkrunarfræðingur á geðsviði)^[HTML] ^[PDF]
X starfaði sem hjúkrunarfræðingur á geðsviði Landspítala Íslands ásamt hjúkrunarfræðingnum Y. Y sakaði X um kynferðislega áreitni utan vinnustaðar og lýsti því yfir að hann væri tilbúinn til þess að færa sig milli deilda.

Yfirmenn X ákváðu að færa X milli deilda gegn vilja hennar vegna ágreiningsins sem ríkti meðal þeirra tveggja og að ágreiningurinn truflaði starfsemina. Landspítalinn hélt því fram að um væri að ræða ákvörðun á grundvelli stjórnunarréttar vinnuveitenda og því ættu reglur stjórnsýsluréttarins ekki við.

Hæstiréttur taldi að ákvörðunin hefði slík áhrif á æru X, réttindi hennar og réttarstöðu hennar að öðru leyti, að hún teldist vera stjórnvaldsákvörðun. Fallist var á kröfu X um ógildingu þeirrar ákvörðunar Landspítalans um að flytja hana úr starfi milli deilda og greiðslu miskabóta.

Hrd. 550/2006 dags. 18. september 2008 (Faxaflóahafnir)^[HTML] ^[PDF]
Aðili taldi að Faxaflóahöfnum hafi verið óheimilt að setja áfenga og óáfenga drykki í mismunandi gjaldflokka vörugjalds hafnarinnar og höfðaði mál á grundvelli meints brots á jafnræðisreglu 11. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 og 65. gr. stjórnarskrárinnar.

Hæstiréttur leit svo á að áfengar og óáfengar drykkjarvörur væru eðlisólíkar og því ekki um sambærilegar vörur að ræða, og hafnaði því þeirri málsástæðu.

Hrd. 420/2007 dags. 18. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 510/2007 dags. 18. september 2008 (Oddviti)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 487/2007 dags. 18. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 493/2008 dags. 22. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 604/2007 dags. 25. september 2008 (Búvélar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 484/2007 dags. 25. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 523/2007 dags. 25. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 653/2007 dags. 2. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 640/2007 dags. 2. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 550/2007 dags. 2. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 637/2007 dags. 9. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 14/2008 dags. 9. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 56/2008 dags. 16. október 2008 (Bætur vegna hrd. 52/2004)^[HTML] ^[PDF]
K fékk miskabætur vegna brottvísunar hans er var felld úr gildi með Hrd. 2004:2760 nr. 52/2004 (Brottvísun útlendings - Hættulegur hagsmunum almennings)^ⓘ.

Hrd. 73/2008 dags. 16. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 78/2008 dags. 16. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 120/2008 dags. 16. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 546/2008 dags. 22. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 70/2008 dags. 30. október 2008 (Kostnaður vegna málsmeðferðar í Landbúnaðarráðuneytinu - Varnargarður í Hvítá III - Blöndal)^[HTML] ^[PDF]
Ekki algengt að slík bótaskylda sé dæmd. Hæstiréttur taldi að mistökin á stjórnsýslustigi hefðu verið svo mikil að háttsemin teldist saknæm og ólögmæt og bæri ríkið því bótaskyldu vegna kostnaðar aðilanna vegna meðferð málsins á stjórnsýslustigi.

Hrd. 129/2008 dags. 30. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 236/2008 dags. 30. október 2008 (Þvagsýnataka í fangaklefa - Þvagleggur)^[HTML] ^[PDF]
Lögreglan var álitin hafa ráðist í lítilsvirðandi rannsóknaraðgerð án þess að hún hefði haft úrslitaþýðingu í málinu. Var því um að ræða brot á meðalhófsreglu 3. mgr. 53. gr. laga um meðferð sakamála, nr. 88/2008, og 13. gr. lögreglulaga, nr. 90/1996.

Hrd. 55/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Bumbuslagur)^[HTML] ^[PDF]
Ekki litið svo á að bumbuslagurinn hafi falið í sér stórfellt gáleysi.

Hrd. 32/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Viðbygging ofan á hús - Suðurhús - Brottflutningur I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 54/2008 dags. 6. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 559/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Istorrent)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 578/2008 dags. 10. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 584/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 336/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 587/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 586/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 583/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 582/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 585/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 187/2008 dags. 20. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 606/2008 dags. 25. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 611/2008 dags. 27. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 634/2008 dags. 2. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 181/2008 dags. 4. desember 2008 (Lóðarúthlutun í Kópavogi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 152/2008 dags. 4. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 640/2008 dags. 8. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 632/2008 dags. 9. desember 2008 (Innsetning - Vilji)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 101/2008 dags. 11. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 34/2008 dags. 11. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 229/2008 dags. 11. desember 2008 (Barnapía)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 209/2008 dags. 11. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 232/2008 dags. 18. desember 2008 (Miðhraun)^[HTML] ^[PDF]
M ehf. krafðist staðfestingar lögbanns við því að M sf. stæði fyrir eða efndi til losunar og urðunar jarðvegsúrgangs á sameignarland þeirra beggja þar sem þær athafnir hefðu ekki verið samþykktar af hálfu M ehf.

Niðurstaða fyrri deilna aðilanna um eignarhald landsins hafði verið sú að landið væri óskipt sameign þeirra beggja. Hefðbundin nýting sameignarlandsins hafði verið sem beitarland en M sf. hafði stundað á því sauðfjárbúskap og fiskvinnslu. Aðilar höfðu í sameiningu reynt að sporna við uppblæstri á mel sameignarlandsins með því að auka fótfestu jarðvegar. M sf. hefði borið hey í rofabörð og M ehf. dreift áburði og fræjum á svæðið.

M ehf. hélt því fram að M sf. hefði flutt á svæðið fiskúrgang til dreifingar á svæðinu en M sf. hélt því fram að um væri að ræða mold og lífræn efni, þar á meðal fiskslor, sem blönduð væru á staðnum svo þau gætu brotnað niður í tiltekinn tíma. Ýmsir opinberir aðilar skoðuðu málið og sá enginn þeirra tilefni til neikvæðra athugasemda.

Hæstiréttur taldi að athæfið sem krafist var lögbanns gegn hefði verið eðlileg ráðstöfun á landinu í ljósi tilgangs þeirra beggja um heftun landeyðingar og endurheimtun staðbundins gróðurs, og því hefði ekki verið sýnt fram á að M ehf. hefði orðið fyrir tjóni sökum þessa. Var því synjað um staðfestingu lögbannsins.

Hrd. 233/2008 dags. 18. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 147/2008 dags. 18. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 427/2008 dags. 18. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 688/2008 dags. 23. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 670/2008 dags. 15. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 19/2008 dags. 22. janúar 2009 (Fasteignir Vesturbyggðar ehf.)^[HTML] ^[PDF]
Stjórnin vildi reka framkvæmdastjórann og taldi hann að ekki hefði verið rétt staðið að uppsögninni þar sem stjórnin hefði ekki gætt stjórnsýslulaganna við það ferli. Hæstiréttur taldi að um einkaréttarlegt félag væri að ræða en ekki stjórnvald. Þó félaginu væri falin verkefni stjórnvalda að einhverju leyti er stjórnsýslulög giltu um, þá giltu þau ekki um starfsmannahald félagsins. Hins vegar þurfti að líta til þess að í ráðningarsamningnum við framkvæmdastjórann hafði stjórn félagsins samið um víðtækari rétt framkvæmdastjórans er kæmi að uppsögn hans þannig að hann átti rétt á bótum vegna uppsagnarinnar.

Hrd. 239/2008 dags. 22. janúar 2009 (Framhaldsskólakennari)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 230/2008 dags. 22. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 148/2008 dags. 22. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 149/2008 dags. 22. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 28/2009 dags. 23. janúar 2009 (Framsal sakamanns VII)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 279/2008 dags. 29. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 329/2008 dags. 29. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 312/2008 dags. 29. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 31/2009 dags. 30. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 29/2009 dags. 30. janúar 2009 (Skattahluti Baugsmálsins)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 318/2008 dags. 5. febrúar 2009 (Fæðingarorlof)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2/2009 dags. 6. febrúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 50/2009 dags. 10. febrúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 249/2008 dags. 19. febrúar 2009 (Afsal sumarbústaðar)^[HTML] ^[PDF]
Frumkvæðið kom frá seljandanum og hafði hann einnig frumkvæði á kaupverðinu. Seljandinn nýtti margra ára gamalt verðmat og lagt til grundvallar að hún var öðrum háð og var sjónskert. Munurinn var um þrefaldur. Samningurinn var ógiltur á grundvelli misneytingar.

Hrd. 50/2006 dags. 19. febrúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 369/2008 dags. 26. febrúar 2009 (Meðlag/viðbótarmeðlag)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur taldi í þessu máli að munur væri á grunnmeðlag og viðbótarmeðlagið. Hann hafði dæmt að ekki mætti greiða einfalt meðlag í eingreiðslu (sbr. Hrd. 2000:3526 nr. 135/2000 (Fjárskipti og meðlag)^ⓘ) en hins vegar mætti gera slíkt við viðbótarmeðlagið.

Hrd. 406/2008 dags. 26. febrúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 84/2009 dags. 4. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 352/2008 dags. 5. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 63/2009 dags. 6. mars 2009 (Framsal sakamanns IX)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 96/2009 dags. 10. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 353/2008 dags. 12. mars 2009 (Hælisumsókn - Hælisleitandi frá Máritaníu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 484/2008 dags. 19. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 83/2009 dags. 24. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 605/2008 dags. 26. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 138/2009 dags. 27. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 653/2008 dags. 2. apríl 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 654/2008 dags. 2. apríl 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 444/2008 dags. 7. apríl 2009 (Sumarhús af sameiginlegri lóð - Miðengi - Sunnuhvoll II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 157/2009 dags. 24. apríl 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 475/2008 dags. 30. apríl 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 556/2008 dags. 30. apríl 2009 (Hvítá)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 485/2008 dags. 30. apríl 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 209/2009 dags. 4. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 445/2008 dags. 6. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 225/2009 dags. 12. maí 2009 (Blóðtaka án úrskurðar eða samþykki)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 479/2008 dags. 14. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 477/2008 dags. 14. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 190/2009 dags. 15. maí 2009 (Rafstöðvarvegur II - Krafa um breytingu á þinglýsingu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1/2009 dags. 20. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 231/2009 dags. 22. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 267/2009 dags. 26. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 210/2009 dags. 27. maí 2009 (Heiðmörk)^[HTML] ^[PDF]
Skógræktarfélagið fer í mál við Kópavogsbæ þar sem Reykjavíkurborg ætti landið.
Dómurinn er til marks um að tré sem er fast við landareignina er hluti af fasteigninni en þegar það hefur verið tekið upp er það lausafé.
Hæstiréttur taldi að Kópavogsbær bæri skaðabótaábyrgð.

Hrd. 575/2008 dags. 28. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 520/2008 dags. 28. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 266/2009 dags. 2. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 150/2008 dags. 4. júní 2009 (Bergþórshvoll)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 519/2008 dags. 4. júní 2009 (Prestbakki 11-21)^[HTML] ^[PDF]
Í málinu reyndi á fyrirkomulagið hvað varðaði raðhús. Nýr eigandi kom inn og taldi að fjöleignarhúsalögin giltu. Hæstiréttur vísaði til 5. mgr. 46. gr. er gilti um allt annað og beitti ákvæðinu með þeim hætti að sýknað var um kröfu um að eigendur allra raðhúsanna yrðu að taka þátt í hlutfalli viðhaldskostnaðar sem hinn nýi eigandi krafðist af hinum.

Hrd. 268/2009 dags. 4. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 263/2009 dags. 10. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 689/2008 dags. 11. júní 2009 (Stúlka rekur kú)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 472/2008 dags. 11. júní 2009 („Ásgarður“)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 697/2008 dags. 11. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 532/2008 dags. 11. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 298/2009 dags. 11. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 297/2009 dags. 11. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 173/2009 dags. 12. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 172/2009 dags. 12. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 174/2009 dags. 12. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 604/2008 dags. 18. júní 2009 (Vanhæfur dómari)^[HTML] ^[PDF]
P krafðist frekari bóta í kjölfar niðurstöðunnar í Dómur MDE Pétur Thór Sigurðsson gegn Íslandi dags. 10. apríl 2003 (39731/98)^ⓘ.

Hæstiréttur féllst á að íslenska ríkið bæri bótaábyrgð en P sýndi ekki fram á að niðurstaða málsins hefði verið önnur ef annar dómari hefði komið í stað þess dómara sem álitinn var vanhæfur. Taldi hann því að P hefði ekki sýnt fram á að hann ætti rétt á frekari bótum en MDE hafði dæmt P til handa.

Hrd. 646/2008 dags. 18. júní 2009 (Bruni á Bolungarvík)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 690/2008 dags. 18. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 363/2009 dags. 3. júlí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 425/2009 dags. 5. ágúst 2009 (Brottnám frá USA)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 415/2009 dags. 31. ágúst 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 461/2009 dags. 31. ágúst 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 508/2009 dags. 8. september 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 18/2009 dags. 17. september 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 628/2008 dags. 17. september 2009 (Tryggingastofnun ríkisins)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 596/2008 dags. 24. september 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 525/2009 dags. 28. september 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 696/2008 dags. 1. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 53/2009 dags. 1. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 65/2009 dags. 8. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 71/2009 dags. 8. október 2009 (Borgaraleg handtaka)^[HTML] ^[PDF]
Hið meinta brot var ekki talið nægilega alvarlegt til þess að réttlæta borgaralega handtöku.

Hrd. 182/2009 dags. 8. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 553/2008 dags. 15. október 2009 (Veiðiréttur í Apavatni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 94/2009 dags. 22. október 2009 (Eignir, sjálftaka)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 562/2009 dags. 22. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 588/2009 dags. 23. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 685/2008 dags. 29. október 2009 (Afréttur Seltjarnarness hins forna - Lyklafell)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 228/2009 dags. 29. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 622/2009 dags. 30. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 98/2009 dags. 5. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 583/2009 dags. 6. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 135/2009 dags. 12. nóvember 2009 (Jing Zhang gegn Sigríði Jónu Jónsdóttur og Magnúsi Ásgeirssyni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 125/2009 dags. 12. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 252/2009 dags. 19. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 111/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Framkvæmdastjóri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 600/2009 dags. 25. nóvember 2009 (Skjöl á erlendu tungumáli)^[HTML] ^[PDF]
Héraðsdómur vísaði frá máli 27 erlendra banka gegn Seðlabanka Íslands, og var ein af mörgum frávísunarástæðum sú að stefnendur málsins hafi lagt fram átján skjöl á erlendum tungumálum án þýðinga á íslensku. Hæstiréttur staðfesti hinn kærða úrskurð héraðsdóms af þessari og fleirum ástæðum, og staðhæfði þar að auki að framlagning skjala á íslensku væri meginreglan en að þýða þurfi þá hluta sem byggt væri á eða sérstaklega vísað til í málinu nema dómarinn telji sér fært að þýða það.

Hrd. 601/2009 dags. 25. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 669/2009 dags. 25. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 633/2009 dags. 26. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 121/2009 dags. 3. desember 2009 (Elínarmálið - Elín-ÞH)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 251/2009 dags. 10. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 181/2009 dags. 10. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 685/2009 dags. 15. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 688/2009 dags. 15. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 676/2009 dags. 16. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 698/2009 dags. 17. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 147/2009 dags. 21. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 776/2009 dags. 31. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 775/2009 dags. 31. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 778/2009 dags. 31. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 777/2009 dags. 31. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 774/2009 dags. 31. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 166/2009 dags. 14. janúar 2010 (Starfsmannaleiga)^[HTML] ^[PDF]
Fyrirtækið S var ráðið til að setja upp loftræstikerfi í Flugstöð Leifs Eiríkssonar á árinu 2000. S fékk portúgalska fyrirtækið M sem undirverktaka sem myndi útvega þjónustu starfsmanna. Fyrirtækið M sæi síðan um launagreiðslur til starfsmannanna sem það útvegaði. Skattstjórinn taldi að umræddir starfsmenn fyrirtækisins M bæru skattskyldu hér á landi og því bæri S að halda eftir staðgreiðslu af launum þeirra.

Hæstiréttur taldi að fyrirtækið M væri launagreiðandinn en ekki S. Tvísköttunarsamningur milli Íslands og Portúgals hafði verið undirritaður var 2. ágúst 1999 og var gildistaka hans auglýst af utanríkisráðuneytinu 31. maí 2002, en hann var ekki auglýstur í C-deild Stjórnartíðinda fyrr en 18. desember 2003. Mat Hæstiréttur því sem svo að hin takmarkaða skattskylda M hefði fallið niður frá ársbyrjun 2003 þó birtingu hans hafi skort á þeim tíma. Úrskurður skattstjóra var því ógiltur.

Hrd. 350/2009 dags. 14. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 757/2009 dags. 20. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 398/2009 dags. 21. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 12/2010 dags. 26. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 222/2009 dags. 28. janúar 2010 (Ósamþykktur fyrirvari við greiðslu til Arion banka)^[HTML] ^[PDF]
Stefnandi setti fyrirvara í uppgjör við greiðslu veðkröfu um endurheimta hluta hennar. Hæstiréttur taldi að eðli fyrirvarans væri slíkur að í honum fólst nýtt tilboð. Þar sem stefndi hafði ekki samþykkt tilboðið væri hann ekki bundinn af því.

Hrd. 143/2009 dags. 28. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 277/2009 dags. 28. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 478/2009 dags. 28. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 47/2010 dags. 29. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 46/2010 dags. 29. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 48/2010 dags. 29. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 45/2010 dags. 29. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 773/2009 dags. 1. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 15/2010 dags. 3. febrúar 2010 (Fjármálaeftirlitið / Baldur Guðlaugsson - Innherjaupplýsingar)^[HTML] ^[PDF]
Maður var til rannsóknar hjá Fjármálaeftirlitinu fyrir innherjasvik. Málið var svo fellt niður að gefnum skýringum mannsins, en sú niðurfelling af bundin einhverjum skilyrðum. Málið var svo tekið aftur upp og vildi maðurinn meina að skilyrðið hafi verið ógilt. Hæstiréttur féllst ekki á málatilbúnað mannsins að þessu leyti þar sem ákvörðunin hafi verið til þess fallin að ná markmiði rannsóknarinnar.

Hrd. 88/2009 dags. 4. febrúar 2010 (Arðskrá Veiðifélags Miðfirðinga)^[HTML] ^[PDF]
Arði var úthlutað eftir aðskrá. Þegar arðskrá er metin er horft til fjölda atriða. Hæstiréttur taldi sér óheimilt að endurskoða þetta nema hvað varðar ómálefnanleg sjónarmið.

Hrd. 618/2009 dags. 4. febrúar 2010 (Framleiðsla fíkniefna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 11/2010 dags. 10. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 214/2009 dags. 11. febrúar 2010 (Istorrent II)^[HTML] ^[PDF]
Reyndi á því hvort milligönguaðilinn bæri ábyrgð á efninu. Eingöngu væri verið að útvega fjarskiptanet. Talið að þetta ætti ekki við þar sem þjónustan væri gagngert í ólöglegum tilgangi.

Hrd. 504/2009 dags. 11. febrúar 2010 (Gróf brot gegn börnum á sameiginlegu heimili)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 49/2010 dags. 11. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 104/2009 dags. 18. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 127/2009 dags. 18. febrúar 2010 (Klingenberg og Cochran ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 220/2009 dags. 18. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 68/2010 dags. 19. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 288/2009 dags. 25. febrúar 2010 (Runnið á þilfari)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 351/2009 dags. 25. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 142/2009 dags. 25. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 90/2010 dags. 25. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 104/2010 dags. 26. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 103/2010 dags. 26. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 73/2010 dags. 26. febrúar 2010 (Skilyrði kyrrsetningar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 117/2010 dags. 1. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 122/2010 dags. 3. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 336/2009 dags. 4. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 411/2009 dags. 4. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 335/2009 dags. 4. mars 2010 (Hið íslenska gáfumannafélag ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 108/2010 dags. 8. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 139/2010 dags. 10. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 140/2010 dags. 10. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 454/2009 dags. 11. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 428/2009 dags. 11. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 315/2009 dags. 11. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 370/2009 dags. 11. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 456/2009 dags. 18. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 129/2010 dags. 19. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 167/2010 dags. 24. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 444/2009 dags. 25. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 430/2009 dags. 25. mars 2010 (Ný gögn fyrir Hæstarétti)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 443/2009 dags. 25. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 445/2009 dags. 25. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 126/2010 dags. 25. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 172/2010 dags. 25. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 442/2009 dags. 30. mars 2010 (Arion banki hf. - Lundur rekstrarfélag - Viðbótartrygging)^[HTML] ^[PDF]
Í gjaldmiðla- og vaxtaskiptasamningi var sett krafa um að viðskiptamaður setti viðbótartryggingu fyrir viðskiptunum við ákveðnar aðstæður. Skilmálarnir um skilgreiningu á tryggingaþörf samningsins voru óljósir að því marki hverjar skyldur viðskiptamannsins voru að því marki og var semjandi skilmálanna látinn bera hallann af óskýrleika orðalagsins enda var ekki úr því bætt með kynningu eða á annan hátt.

Hrd. 210/2010 dags. 9. apríl 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 689/2009 dags. 21. apríl 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 183/2010 dags. 21. apríl 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 206/2010 dags. 23. apríl 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 526/2009 dags. 29. apríl 2010 (Dekkjaróla)^[HTML] ^[PDF]
Talið var að allt verklag hefði verið rétt.

Hrd. 407/2009 dags. 29. apríl 2010 (Stofnfjárbréf)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 259/2010 dags. 30. apríl 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 211/2010 dags. 30. apríl 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 236/2010 dags. 30. apríl 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 709/2009 dags. 6. maí 2010 (Ártúnsbrekka)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 244/2009 dags. 6. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 185/2009 dags. 6. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 591/2009 dags. 6. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 245/2009 dags. 6. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 205/2010 dags. 7. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 288/2010 dags. 10. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 287/2010 dags. 10. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 502/2009 dags. 12. maí 2010 (Gróf og alvarleg kynferðisbrot gegn þáverandi sambúðarkonu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 296/2010 dags. 14. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 306/2010 dags. 18. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 305/2010 dags. 18. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 311/2010 dags. 19. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 617/2009 dags. 20. maí 2010 (Sambúð - Vatnsendi)^[HTML] ^[PDF]
Andlag samnings varð verðmeira eftir samningsgerð og samningi breytt þannig að greiða yrði viðbótarfjárhæð.

Hrd. 480/2009 dags. 20. maí 2010 (Samstarf við annan mann í þjófnaðarbroti)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 452/2009 dags. 20. maí 2010 (Framkvæmdastjóri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 316/2010 dags. 20. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 471/2009 dags. 27. maí 2010 (Innheimtufyrirtæki)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 563/2009 dags. 27. maí 2010 (Unnarholtskot II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 532/2009 dags. 27. maí 2010 (Dýragarðurinn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 585/2009 dags. 3. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 105/2010 dags. 3. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 43/2010 dags. 3. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 324/2010 dags. 8. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 501/2009 dags. 10. júní 2010 (Fyrirspurn um byggingarleyfi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 421/2009 dags. 10. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 266/2010 dags. 14. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 153/2010 dags. 16. júní 2010 (Lýsing - Gengislánadómur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 92/2010 dags. 16. júní 2010 (SP-Fjármögnun - Gengislán)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 44/2010 dags. 16. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 347/2010 dags. 16. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 224/2010 dags. 16. júní 2010 (Mansal)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 315/2010 dags. 16. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 317/2010 dags. 16. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 327/2010 dags. 16. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 705/2009 dags. 21. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 372/2010 dags. 21. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 436/2010 dags. 19. júlí 2010 (Aðalskipulag Flóahrepps - Urriðafossvirkjun - Flýtimeðferð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 384/2010 dags. 13. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 435/2010 dags. 20. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 434/2010 dags. 20. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 420/2010 dags. 23. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 415/2010 dags. 23. ágúst 2010 (Hólmsheiði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 459/2010 dags. 24. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 460/2010 dags. 24. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 469/2010 dags. 31. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 648/2009 dags. 16. september 2010 (Starfslokasamningur framkvæmdastjóra FÍS)^[HTML] ^[PDF]
Andrés vann sem framkvæmdarstjóri Félags Íslenskra Stórkaupmanna (FÍS) en gerði svo starfslokasamning. Í þeim samningi stóð að hann ynni ekki hjá þeim út uppsagnarfrestinn jafnvel þótt hann ynni annars staðar. Síðan var Andrés ráðinn hjá samkeppnisaðila FÍS. Félagið var ósátt og neitaði um frekari launagreiðslur. Andrés höfðaði svo málið til að innheimta ógreiddu launin.

Fyrir dómi bar FÍS fyrir brostnar forsendur en ekki var fallist á þá málsvörn. Hæstiréttur taldi að ákvæðið hafi verið skýrt og ef félagið teldi sig hafa ætlað að banna honum að vinna í keppinauti, þá hefði það hæglega getað sett slíkt ákvæði inn í samninginn.

Hrd. 471/2010 dags. 16. september 2010 (Vextir gengistryggðs láns)^[HTML] ^[PDF]
Lán bundið gengi tveggja erlendra gjaldmiðla. Ágreiningur var um hvaða vexti skuldari ætti að greiða í ljósi þess að gengislán voru dæmd hafa verið ólögmæt. Hæstiréttur leit svo á að þetta lán hefði verið óverðtryggt þar sem ekki var um það samið. Með því hefðu vextir einnig verið kipptir úr sambandi og því bæri lánið almenna vexti sbr. 4. gr. laga um vexti og verðtryggingu, nr. 38/2001.

Hrd. 93/2010 dags. 16. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 380/2010 dags. 16. september 2010 (Sauðfjárslátrun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 716/2009 dags. 30. september 2010 (Hótel Saga)^[HTML] ^[PDF]
Hafnað því að eigandi og rekstraraðili hótelsins bæri ábyrgð á líkamstjóni gests sem var á árshátíð í sal. Verktaki sá um atburðinn á grundvelli þjónustusamnings við hótelið og sá alfarið um það.

Hrd. 558/2010 dags. 30. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 4/2010 dags. 7. október 2010 (Athafnaleysi)^[HTML] ^[PDF]
Erfingjar dánarbús eru með efasemdir um að úttektir hafi farið út í að greiða reikninga hins látna innan umboðs.

Hrd. 546/2009 dags. 7. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 70/2010 dags. 7. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 251/2010 dags. 7. október 2010 (Handrukkun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 531/2010 dags. 12. október 2010 (Hjólhýsi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 576/2010 dags. 12. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 684/2009 dags. 14. október 2010 (Þjóðhátíðarlundur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 779/2009 dags. 14. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 28/2010 dags. 14. október 2010 (Fjölskyldunefnd)^[HTML] ^[PDF]
Forsjá barns var komin til fjölskyldunefndar og ekki var búið að skipa því lögráðamann. Talið var því að skort hafi heimild til að áfrýja fyrir hönd þess.

Hrd. 593/2010 dags. 14. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 504/2008 dags. 18. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 584/2010 dags. 18. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 598/2010 dags. 19. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 36/2010 dags. 21. október 2010 (Þingsókn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 559/2009 dags. 21. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 702/2009 dags. 21. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 713/2009 dags. 21. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 13/2010 dags. 21. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 18/2010 dags. 21. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 606/2010 dags. 26. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2/2010 dags. 28. október 2010 (Löngun til að dæma - Vilji barna til viku/viku umgengni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 708/2009 dags. 4. nóvember 2010 (Óttarsstaðir - Straumsbúið o.fl.)^[HTML] ^[PDF]
Ætlað tjón vegna umhverfismengunar. Tjónþoli taldi að hann ætti rétt á bótum þar sem hann mætti ekki nota landið til að reisa íbúðarhús.

Hrd. 323/2010 dags. 4. nóvember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 193/2010 dags. 11. nóvember 2010 (Átök um umgengni)^[HTML] ^[PDF]
Dæmi um það hvernig umgengnin var ákveðin mismunandi eftir barni.

Hrd. 151/2010 dags. 11. nóvember 2010 (Lóðaskil í Reykjavíkurborg - Hádegismóar)^[HTML] ^[PDF]
Hugar ehf. hafði fengið úthlutað lóð til atvinnustarfsemi frá Reykjavíkurborg og átti þess í stað að greiða gatnagerðargjald og kaupverð byggingarréttarins. Fyrirtækið krafðist í kjölfar efnahagshrunsins 2008 að skila lóðinni gegn endurgreiðslu en þá hafði Reykjavíkurborg breytt stjórnsýsluframkvæmd sinni og byrjað að neita að taka aftur við lóðum í ljósi skipulagsmarkmiða og að ólíklegt væri að sóst yrði um úthlutun á þeim lóðum sem yrði skilað.

Dómurinn er til marks um þá meginreglu að óheimilt væri að breyta langvarandi og kunnri stjórnsýsluframkvæmd með íþyngjandi hætti gagnvart almenningi einvörðungu á þeim grundvelli að málefnalegar ástæður liggi þar fyrir, heldur verði að taka formlega ákvörðun þar að lútandi þannig að aðilar sem eigi hagsmuna að niðurstöðunni geti gætt hagsmuna sinna.

Þrátt fyrir þetta synjaði Hæstiréttur málsástæðu fyrirtækisins um að venja hefði myndast um endurgreiðslu gjaldanna af hálfu Reykjavíkurborgar vegna skila á atvinnuhúsalóðum þar sem ekki hefði verið nóg að benda á fáein tilvik því til stuðnings.

Hrd. 667/2009 dags. 11. nóvember 2010 (Sorpa)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 57/2010 dags. 11. nóvember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 188/2010 dags. 18. nóvember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 426/2010 dags. 18. nóvember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 113/2010 dags. 25. nóvember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 732/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 735/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 223/2010 dags. 25. nóvember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 658/2010 dags. 30. nóvember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 714/2009 dags. 2. desember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 66/2010 dags. 2. desember 2010 (Sjúkraflutningar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 137/2010 dags. 2. desember 2010 (Hesthús)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 628/2010 dags. 7. desember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 128/2010 dags. 9. desember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 80/2010 dags. 9. desember 2010 (Kiðjaberg - Brottflutningur mannvirkis)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 663/2010 dags. 20. desember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 650/2010 dags. 18. janúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 212/2010 dags. 20. janúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 142/2010 dags. 20. janúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 638/2010 dags. 24. janúar 2011 (Njála)^[HTML] ^[PDF]
Fjármálafyrirtæki bauð upp á áhættusama gerninga og aðilar gátu tekið þátt í þeim.
Landsbankinn gerði afleiðusamninga við Njálu ehf. og var hinn síðarnefndi ranglega flokkaður sem fagfjárfestir. Njála byggði á því að ekki hefði verið heimilt að flokka fyrirtækið með þeim hætti.

Hæstiréttur féllst á að Landsbankinn hefði ekki átt að flokka Njálu sem slíkan, en hins vegar stóð ekki í lögum að hægt hefði verið að ógilda samning vegna annmarka af þeim toga. Taldi Hæstiréttur að sjónarmið um ógildingu á grundvelli brostinna forsenda ættu ekki við við og hafnaði því einnig ógildingu af þeirri málsástæðu.

Hrd. 672/2010 dags. 26. janúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 688/2010 dags. 26. janúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 673/2010 dags. 26. janúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 313/2010 dags. 27. janúar 2011 (Kerfi fyrirtækjaþjónusta - Vatnshreinsivél)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 244/2010 dags. 27. janúar 2011 (Hjúkrunarfræðingur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 400/2010 dags. 27. janúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 348/2010 dags. 27. janúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 675/2010 dags. 28. janúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 678/2010 dags. 28. janúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 677/2010 dags. 28. janúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 676/2010 dags. 28. janúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 718/2010 dags. 4. febrúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 20/2011 dags. 7. febrúar 2011 (Hagsmunir barna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 579/2010 dags. 10. febrúar 2011 (Flóahreppur - Urriðafossvirkjun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 604/2010 dags. 14. febrúar 2011 (Mjóstræti - Frjálsi fjárfestingarbankinn - Gengistrygging)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 603/2010 dags. 14. febrúar 2011 (Tölvu-Pósturinn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 427/2010 dags. 17. febrúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 334/2010 dags. 17. febrúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 660/2010 dags. 18. febrúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 22/2011 dags. 18. febrúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 83/2011 dags. 18. febrúar 2011 (Sebastes ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 453/2010 dags. 24. febrúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 425/2010 dags. 24. febrúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 692/2010 dags. 3. mars 2011 (Eimskip Íslands)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 444/2010 dags. 3. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 438/2010 dags. 3. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 472/2010 dags. 3. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 69/2011 dags. 4. mars 2011 (Stjörnublikk)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 714/2010 dags. 4. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 713/2010 dags. 4. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 91/2011 dags. 4. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 109/2011 dags. 7. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 30/2011 dags. 8. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 92/2011 dags. 8. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 31/2011 dags. 8. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 52/2011 dags. 9. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 57/2011 dags. 10. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 330/2010 dags. 10. mars 2011 (Áfrýjunarstefna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 517/2010 dags. 10. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 329/2010 dags. 10. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 42/2011 dags. 10. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 146/2011 dags. 17. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 64/2011 dags. 22. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 68/2011 dags. 23. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 333/2010 dags. 24. mars 2011 (Asbest)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 406/2010 dags. 24. mars 2011 (Leiga á landspildu - Akrar í Borgarbyggð - Brottflutningur mannvirkis)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 521/2010 dags. 24. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 52/2010 dags. 24. mars 2011 (Markaðsmisnotkun - Exista)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 626/2010 dags. 31. mars 2011 (Ummæli yfirmanns eftirlitssviðs RSK)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 547/2010 dags. 31. mars 2011 (Yrpuholt)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 437/2010 dags. 31. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 552/2010 dags. 31. mars 2011 (Eddufell)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 570/2010 dags. 7. apríl 2011 (Gróf brot gegn fötluðum bróðurbörnum)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 187/2011 dags. 11. apríl 2011 (HOB-vín)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 412/2010 dags. 14. apríl 2011 (Bótaábyrgð ráðherra vegna dómaraskipunar)^[HTML] ^[PDF]
Sérstök dómnefnd hafði farið yfir umsóknir um skipun í embætti héraðsdómara og flokkaði þrjá efstu umsækjendurna sem hæfustu. Aðili sem raðaðist í 5. sæti í röð dómnefndarinnar hafði verið aðstoðarmaður dómsmálaráðherra er fór með skipunarvaldið. Ad hoc ráðherra var svo settur yfir málið og vék frá niðurstöðu dómnefndarinnar með því að skipa þann aðila.

Einn af þeim sem dómnefndin hafði sett í flokk hæfustu fór svo í bótamál gegn ríkinu og ad hoc ráðherrann sjálfan. Hæstiréttur sýknaði aðila af kröfunni um fjárhagstjón þar sem umsækjandinn hafði ekki sannað að hann hefði hlotið stöðuna þótt ákvörðun ad hoc ráðherrans hefði verið í samræmi við niðurstöðu dómnefndarinnar. Hins vegar taldi Hæstiréttur að bæði ad hoc ráðherrann og íslenska ríkið bæru sameiginlega miskabótaábyrgð með því að fara framhjá honum á listanum og velja umsækjanda sem var neðar á lista dómnefndarinnar.

Hrd. 273/2010 dags. 14. apríl 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 639/2010 dags. 14. apríl 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 200/2011 dags. 15. apríl 2011 (Útflutningsálag)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 381/2010 dags. 19. apríl 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 389/2010 dags. 19. apríl 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 577/2010 dags. 19. apríl 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 492/2010 dags. 19. apríl 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 261/2011 dags. 3. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 283/2011 dags. 10. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 284/2011 dags. 10. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 527/2010 dags. 12. maí 2011 (Iceland Excursions)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 191/2011 dags. 17. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 192/2011 dags. 17. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 526/2010 dags. 26. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 302/2011 dags. 27. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 304/2011 dags. 27. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 274/2011 dags. 27. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 337/2011 dags. 30. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 320/2011 dags. 30. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 232/2011 dags. 30. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 259/2011 dags. 30. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 724/2009 dags. 1. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 640/2010 dags. 1. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 231/2011 dags. 1. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 268/2011 dags. 1. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 634/2010 dags. 9. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 338/2011 dags. 9. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 155/2011 dags. 9. júní 2011 (Motormax)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 364/2011 dags. 14. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 458/2010 dags. 16. júní 2011 (Sjálfseignarstofnun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 667/2010 dags. 16. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 374/2011 dags. 22. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 456/2011 dags. 27. júlí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 462/2011 dags. 12. ágúst 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 480/2011 dags. 19. ágúst 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 488/2011 dags. 23. ágúst 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 452/2011 dags. 24. ágúst 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 378/2011 dags. 2. september 2011 (Strengur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 454/2011 dags. 2. september 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 428/2011 dags. 2. september 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 402/2011 dags. 2. september 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 455/2011 dags. 2. september 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 453/2011 dags. 2. september 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 724/2010 dags. 22. september 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 280/2011 dags. 29. september 2011^[HTML] ^[PDF]
Systir ákærða gaf skýrslu fyrir lögreglu en henni hafði ekki verið kynntur réttur sinn til að skorast undan því að svara spurningum um refsiverða háttsemi bróður síns, auk þess sagði lögreglan henni ranglega að bróðir sinn fengi ekki aðgang að skýrslunni. Hæstiréttur taldi að við þessar aðstæður yrði að líta framhjá skýrslugjöf hennar í málinu.

Hrd. 511/2011 dags. 3. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 95/2011 dags. 6. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 719/2010 dags. 6. október 2011 (Samson)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 184/2011 dags. 13. október 2011 (Tvígreidd bifreið - Ólögmæt meðferð fundins fjár II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 198/2011 dags. 13. október 2011 (Ástarsýki)^[HTML] ^[PDF]
G var ákærður fyrir manndráp með því að veitast að A á heimili hans og stinga hann endurtekið með hníf. G hafði orðið ástfanginn af D, en hún var í óskráðri sambúð með A á þeim tíma. G játaði sakargiftir fyrir dómi en taldi sig skorta geðrænt sakhæfi þar sem hann hefði verið haldinn ástarsýki. Fyrir lá í málinu að G hefði skipulagt verknaðinn í þaula fyrir augum að ekki kæmist upp um hann og þar að auki reynt að aftra því að upp um hann kæmist.

Hæstiréttur taldi að aðdragandi voðaverksins, hvernig að því var staðið, og framferði G í kjölfar þess bæri þau merki að G hefði verið fær um að stjórna gerðum sínum þegar hann réðst á A. G var því dæmdur í 16 ára fangelsi ásamt því að greiða miskabætur til handa foreldrum A ásamt sambýliskonu hans, D.

Hrd. 704/2010 dags. 20. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 721/2010 dags. 20. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 666/2010 dags. 20. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 706/2010 dags. 20. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 126/2011 dags. 27. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 340/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin - FSCS)^[HTML] ^[PDF]
Við hrun fjármálamarkaðarins árið 2008 voru sett svokölluð neyðarlög (nr. 125/2008). Í 6. gr. laganna var bætt við nýju ákvæði í lög um fjármálafyrirtæki er kvað á að „[v]ið skipti á búi fjármálafyrirtækis njóta kröfur vegna innstæðna, samkvæmt lögum um innstæðutryggingar og tryggingakerfi fyrir fjárfesta, rétthæðar skv. 1. mgr. 112. gr. laga um gjaldþrotaskipti o.fl.“. Þetta olli ósáttum við slitameðferð Landsbanka Íslands hf. og fór það fyrir dóm.

Einn kröfuhafinn, breskur tryggingarsjóður fyrir viðskiptavini viðurkenndra fjármálafyrirtækja (FSCS), krafðist viðurkenningar á kröfu sem slitastjórnin hafði samþykkt sem forgangskröfu. Aðrir kröfuhafar voru ekki sáttir og báru upp ágreining sinn við slitastjórnina. Slitastjórnin vísaði ágreiningnum til héraðsdóms.

Hæstiréttur viðurkenndi kröfu FSCS um að krafa þeirra skyldi sett í hærri forgang við skipti búsins. Við úrlausnina þurfti Hæstiréttur að meta stjórnskipulegt gildi 6. gr. laga nr. 125/2008. Þar mat hann svo á að aðstæður fjármálamarkaðarins væru slíkar að bæði stjórnvöld og Alþingi töldu ókleift að endurfjármagna bankana með fé úr ríkissjóði svo þeir gætu starfað áfram. Að auki stefndu önnur stærri fjármálafyrirtæki í óefni og var staða þeirra tæp. Með hliðsjón af „þeim mikla og fordæmalausa vanda, sem við var að etja, og þeim skýru markmiðum sem stefnt var að, verður við úrlausn um lögmæti ákvarðana löggjafans að játa honum ríku svigrúmi við mat á því hvaða leiðir skyldu farnar til að bregðast við því flókna og hættulega ástandi sem upp var komið“.

Þegar kom að mögulegu tjóni sóknaraðila vegna lagabreytinganna var litið til þess að Landsbankinn hafði þegar á þessu stigi höfðað nokkur skaðabótamál og riftunarmál en óljóst væri um árangur þeirra málsókna þegar dómurinn var kveðinn upp og því ókleift að vita á þeim tíma hve mikið myndi fást greitt af þeim þegar uppi væri staðið.

Rök Hæstaréttar varðandi breytingar á rétthæð krafna voru í grunni séð þau að allt frá 1974 hafi komið ítrekað fram í löggjöf breytingar á ákvæðum laga um skipun krafna í réttindaröð á þann veg að forgangskröfur hafi verið ýmist rýmkaðar eða þrengdar, sem hefur áhrif á stöðu annarra krafna í hag eða óhag. Með hliðsjón af þessu var ekki fallist á málatilbúnað sóknaraðila um að þeir hafi haft réttmætar væntingar til þess að reglunum yrði ekki breytt þeim í óhag.

Kröfuhafar komu á framfæri málatilbúnaði um að löggjöfin fæli í sér afturvirkar skerðingar á réttindum þeirra. Hæstiréttur mat málatilbúnaðinn á þann veg að breytingarnar sem löggjöfin fól í sér giltu um skipti almennt sem hæfust eftir gildistöku laganna. Löggjöfin mælti ekki fyrir um breytingar á skipan skipta sem væru þegar hafin eða væri þegar lokið. Af þeirri ástæðu hafnaði hann þeirri málsástæðu kröfuhafanna.

Hrd. 276/2011 dags. 28. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 313/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 312/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 341/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 301/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 300/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 314/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 277/2011 dags. 28. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 310/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 311/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 567/2011 dags. 1. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 561/2011 dags. 2. nóvember 2011 (Stórólfur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 725/2010 dags. 3. nóvember 2011 (Kaðall)^[HTML] ^[PDF]
Slys í fiskvinnslusal hafði ekki verið tilkynnt þrátt fyrir lagaskyldu. Tjón var ósannað.

Hrd. 693/2010 dags. 3. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 705/2010 dags. 3. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 368/2011 dags. 3. nóvember 2011 (Yfirgaf vettvang - Fyrrverandi sambúðarkona)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 102/2011 dags. 3. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 55/2011 dags. 3. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 520/2011 dags. 3. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 648/2010 dags. 10. nóvember 2011 (Fiskislóð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 106/2011 dags. 10. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 65/2011 dags. 10. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 576/2011 dags. 11. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 87/2011 dags. 17. nóvember 2011 (Héðinsreitur)^[HTML] ^[PDF]
Fjármögnunarsamningur milli Byrs sparisjóðs og byggingarverktaka. Sparisjóðurinn tilkynnti að sökum forsendubrestar væri fjármögnunarsamningurinn niðurfallinn. Í bréfi sparisjóðsins kom fram að forsendurnar hefðu verið mikill byggingarhraði og fastmótuð byggingaráætlun en það hefði ekki gengið upp vegna ýmissa vandkvæða, meðal annars tafir á útgáfu byggingarleyfis.

Fyrir dómi krafðist sparisjóðurinn riftunar. Hæstiréttur taldi að sparisjóðurinn hefði haft fulla vitneskju um tafirnar á verkinu og skammur byggingartími hafi ekki verið ákvörðunarástæða. Þá taldi hann að byggingarverktakanum hafi verið kunnugt um þær forsendur sem sparisjóðurinn tefldi fram.

Varðandi kröfur á sviði kröfuréttar taldi Hæstiréttur ekki hafa verið sýnt fram á vanefnd er gæti réttlætt riftun, hvorki samkvæmt almennum reglum né samkvæmt samningi þeirra.

Hrd. 470/2010 dags. 17. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 49/2011 dags. 17. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 601/2011 dags. 18. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 551/2011 dags. 23. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 552/2011 dags. 23. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 608/2011 dags. 23. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 100/2011 dags. 24. nóvember 2011 (Eiður Smári - Fjármál knattspyrnumanns)^[HTML] ^[PDF]
Eiður Smári (E) höfðaði mál á hendur ritstjórum DV ásamt höfundi greinar þar sem hann teldi að þær umfjallanir væru til þess gerðar að vega að rétti hans til friðhelgis einkalífs.

E taldi að lögjafna bæri ákvæði laga um prentrétt á þann hátt að ákvæðin um ábyrgð á efni ættu einnig við um efni sem birt væru á vefútgáfu blaðsins. Ekki var fallist á slíka lögjöfnun.

Ekki var fallist á að umfjöllunin um fjármál E ættu ekki erindi til almennings þar sem hún væri í samræmi við stöðu þjóðfélagsmála á þeim tíma. Þá var einnig litið til þess að E væri þjóðþekktur knattspyrnumaður sem viki sér ekki undan fjölmiðlaumfjöllun sem slíkur. Hvað umfjallanir um spilafíkn E var að ræða var ekki fallist á að sú umfjöllun bryti í bága við friðhelgi einkalífs E þar sem um væri að ræða endursögn áður birtrar umfjöllunar í erlendum fjölmiðlum og að E hefði sjálfur gert spilafíkn sína að umtalsefni í viðtölum.

Hrd. 162/2011 dags. 24. nóvember 2011 (Úthlutun lóðar í Kópavogi)^[HTML] ^[PDF]
Jafnræðisreglunnar var ekki gætt um þá einstaklinga sem hlut áttu að máli. Játa varð þeim er stýrðu úthlutuninni eitthvað svigrúm en þó að gættum 11. gr. stjórnsýslulaga og meginreglum stjórnsýsluréttarins.

Hrd. 179/2011 dags. 24. nóvember 2011 (Meðferð bankaláns)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 117/2011 dags. 24. nóvember 2011 (Stofnfjárkaup)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 124/2011 dags. 24. nóvember 2011 (Sjóferðir Arnars ehf. - Vélbáturinn Þingey)^[HTML] ^[PDF]
Álitamál 1:
Kaupandi vélbáts átti að greiða eina milljón við undirritun og einnig standa við síðari greiðslu. Ljóst þótti að kaupandinn greiddi ekki fyrri greiðsluna á þeim tíma en seljandinn þinglýsti samt sem áður samningnum. Kaupandinn innti af hendi þá greiðslu síðar án athugasemda frá seljandanum. Hæstiréttur taldi að seljandinn gæti ekki notað þessa vanefnd gegn kaupandanum síðar af þeim sökum þegar aðrar vanefndir voru bornar upp.

Álitamál 2:
Afhenda átti bát eigi síðar en tiltekinn dag á atvinnustöð kaupanda að Húsavík. Hæstiréttur taldi að hér hafi verið um reiðukaup að ræða og 3. mgr. 6. gr. laga um lausafjárkaup, nr. 50/2000, ætti við. Seljandinn var talinn vera skyldugur til þess að tilkynna kaupandanum tímanlega hvenær afhending fyrir þann dag ætti að fara fram. Þá taldi Hæstiréttur að um hefði verið um afhendingardrátt að ræða sökum þess að báturinn hafi ekki verið í umsömdu ástandi og kaupandinn því ekki getað tekið við bátnum.

Í ljósi vanefnda beggja aðila væru ekki skilyrði uppfyllt um riftun samningsins.

Hrd. 427/2011 dags. 24. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 257/2011 dags. 24. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 609/2011 dags. 28. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 129/2011 dags. 1. desember 2011 (Atorka)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 116/2011 dags. 1. desember 2011 (Vélar og verkfæri ehf.)^[HTML] ^[PDF]
Vélar og verkfæri kærði ákvörðun Samkeppniseftirlitsins til áfrýjunarnefndar, sem taldi svo að endurskilgreina þyrfti svo markaðinn. Hæstiréttur taldi að ákvörðun lægra setta stjórnvaldsins raknaði með ógildingu hins æðra.

Hrd. 614/2011 dags. 7. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 227/2011 dags. 8. desember 2011 (Rafmagnsslys)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 242/2011 dags. 8. desember 2011 (Ákvörðun árslauna til hjúkrunarfræðings í endurupptökumáli)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 258/2011 dags. 8. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 262/2011 dags. 8. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 62/2011 dags. 8. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 260/2011 dags. 8. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 157/2011 dags. 8. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 632/2011 dags. 9. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 642/2011 dags. 12. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 629/2011 dags. 14. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 158/2011 dags. 15. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 244/2011 dags. 15. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 137/2011 dags. 15. desember 2011 (Kársnessókn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 285/2011 dags. 15. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 643/2011 dags. 19. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 236/2011 dags. 20. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 210/2011 dags. 20. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 229/2011 dags. 20. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 107/2011 dags. 20. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 661/2011 dags. 10. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 660/2011 dags. 12. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 674/2011 dags. 13. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 670/2011 dags. 17. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 24/2012 dags. 17. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 426/2011 dags. 19. janúar 2012 (Álversslys)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 386/2011 dags. 19. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 396/2011 dags. 19. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 443/2011 dags. 19. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 562/2011 dags. 19. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 248/2011 dags. 19. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 223/2011 dags. 19. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 37/2012 dags. 24. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 25/2012 dags. 24. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 685/2011 dags. 25. janúar 2012 (Kyrrsetning felld úr gildi vegna dráttar á rannsókn máls IV)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 684/2011 dags. 25. janúar 2012 (Kyrrsetning felld úr gildi vegna dráttar á rannsókn máls III)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 682/2011 dags. 25. janúar 2012 (Kyrrsetning felld úr gildi vegna dráttar á rannsókn máls I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 683/2011 dags. 25. janúar 2012 (Kyrrsetning felld úr gildi vegna dráttar á rannsókn máls II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 298/2011 dags. 26. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 84/2011 dags. 26. janúar 2012 (Jakob Traustason)^[HTML] ^[PDF]
Verðmæti spildu jókst eftir undirritun samnings.
Hæstiréttur féllst ekki á svik.
Tíminn sem leið milli undirritunar skjalanna tveggja var einn þáttur þess að ekki hefði verið hægt að byggja á óheiðarleika við ógildingu þar sem þær gátu aflað sér upplýsinga í millitíðinni.

Hrd. 445/2011 dags. 26. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]
Ákæruvaldið hafði ekki fengið tilkynningu um að inn á upptöku hefði slæðst trúnaðarsamtal sakbornings og verjanda hans, svo það gæti brugðist við. Hæstiréttur taldi vítavert að ákæruvaldið hafi lagt mynddisk með samtalinu með sem sönnunargagn í málinu fyrir héraði og að héraðsdómarar hafi athugasemdalaust hlýtt og horft á það.

Hrd. 175/2011 dags. 26. janúar 2012 (HH o.fl. gegn íslenska ríkinu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 447/2011 dags. 27. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 62/2012 dags. 31. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 252/2011 dags. 2. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 270/2011 dags. 2. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 271/2011 dags. 2. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 324/2011 dags. 2. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 269/2011 dags. 2. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 335/2011 dags. 2. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 8/2012 dags. 6. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 205/2011 dags. 9. febrúar 2012 (Icelandair – Lækkun sektar vegna samkeppnislagabrota)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 408/2011 dags. 9. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 600/2011 dags. 15. febrúar 2012 (Gengisdómur - Elvira)^[HTML] ^[PDF]
Gengistryggð lán höfðu áður verið dæmd ólögmæt af Hæstarétti og í kjölfarið voru samþykkt lög sem kváðu á um að slík lán ættu að bera seðlabankavexti í stað hinna ólögmætu vaxta. Bankarnir fóru þá að endurreikna vexti slíkra lána í samræmi við hin nýju lög.

Hæstiréttur kvað á um að „[m]eð almennum lögum [væri] ekki unnt með svo íþyngjandi hætti sem á reyndi í málinu, að hrófla með afturvirkum hætti við réttarreglum um efni skuldbindinga og greiðslur skulda frá því sem gilti þegar til þeirra var stofnað og af þeim greitt“. Braut þetta því í bága við 72. gr. stjórnarskrárinnar.

Lántakendur hefðu í góðri trú greitt af þessum lánum. Hins vegar lá fyrir misskilningur um efni laganna. Litið var til þess að lánveitandinn var stórt fjármálafyrirtæki og þyrfti að bera áhættuna af þessu. Hann gæti því ekki endurreiknað greiðslurnar aftur í tímann en gæti gert það til framtíðar.

Hrd. 504/2011 dags. 16. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 267/2011 dags. 16. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 279/2011 dags. 17. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 83/2012 dags. 17. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 468/2011 dags. 23. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 471/2011 dags. 23. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 495/2011 dags. 1. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 497/2011 dags. 1. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 389/2011 dags. 8. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 113/2012 dags. 12. mars 2012 (Norðurklöpp)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 124/2012 dags. 12. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 507/2011 dags. 15. mars 2012 (Orkuveitan)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 526/2011 dags. 15. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 513/2011 dags. 22. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 522/2011 dags. 22. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 506/2011 dags. 22. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 508/2011 dags. 22. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 516/2011 dags. 22. mars 2012 (Innlausn flugskýlis á Ólafsfirði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 112/2012 dags. 22. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 195/2012 dags. 23. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 194/2012 dags. 23. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 128/2012 dags. 26. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 135/2012 dags. 28. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 510/2011 dags. 29. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 188/2012 dags. 2. apríl 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 220/2012 dags. 3. apríl 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 221/2012 dags. 3. apríl 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 263/2011 dags. 26. apríl 2012 (Skattlagning aflamarks)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 523/2011 dags. 26. apríl 2012 (Stjörnugrís III - Svínabú í Hvalfjarðarsveit)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 231/2012 dags. 27. apríl 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 232/2012 dags. 27. apríl 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 216/2012 dags. 27. apríl 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 266/2012 dags. 30. apríl 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 294/2012 dags. 3. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 295/2012 dags. 3. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 226/2012 dags. 8. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 296/2012 dags. 8. maí 2012 (Málflutningur fyrir eiginkonu)^[HTML] ^[PDF]
Hjón voru bæði málsaðilar í héraði en kæran til Hæstaréttar var eingöngu undirrituð af eiginmanninum og í henni var yfirlýsing um að hann væri að flytja málið fyrir þau bæði, en engin gögn fylgdu því til sönnunar. Hæstiréttur vísaði málinu frá Hæstarétti hvað eiginkonuna varðaði þar sem hún hafði ekki heimild til að fela eiginmanni sínum málflutninginn, óháð því hvort hún hefði í raun staðið að kærunni eður ei.

Hrd. 273/2012 dags. 8. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 262/2012 dags. 9. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 539/2011 dags. 10. maí 2012 (Skortur á heimild í reglugerð)^[HTML] ^[PDF]
Íbúðalánasjóði krafðist bankaábyrgðar til tryggingar fyrir láni á grundvelli stjórnvaldsfyrirmæla sem áttu sér svo ekki lagastoð.

Hrd. 359/2011 dags. 10. maí 2012 (Endurvigtanir félagi til hagsbóta)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 518/2011 dags. 10. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 491/2011 dags. 16. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 572/2011 dags. 16. maí 2012 (Kynferðisbrot)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 527/2011 dags. 16. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 261/2012 dags. 16. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 301/2012 dags. 23. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 649/2011 dags. 24. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 536/2011 dags. 24. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 652/2011 dags. 24. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 316/2012 dags. 25. maí 2012 (Úrskurðarnefnd raforkumála)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 315/2012 dags. 29. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 357/2012 dags. 30. maí 2012 (Haldlagning gagna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 356/2012 dags. 30. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 591/2011 dags. 31. maí 2012 (Ærumeiðingar í DV)^[HTML] ^[PDF]
Ný lög um fjölmiðla tóku við af eldri lögum um prentrétt, er færðu refsi- og fébótaábyrgð á efni rita frá höfundi þess, hafi hann verið nafngreindur, yfir á nafngreinda viðmælendur séu ummælin höfð rétt eftir þeim og með samþykki þeirra. Í máli þessu höfðu verið birt ummæli eftir nafngreindan einstakling eftir gildistöku laganna, en viðtalið hafði verið tekið fyrir gildistökuna. 2. mgr. 2. gr. almennra hegningarlaga kveður á um að við tilvik eins og þessi falli einnig niður aðrar afleiðingar sem refsinæmi hans samkvæmt eldri lögum leiddi af sér.

Hæstiréttur skýrði ákvæðið á þá leið að þar væri verið að vísa til önnur viðurlög en refsingu, en hins vegar raskaði það ekki bótarétti sem hafði þegar stofnast. Þrátt fyrir að ómerking ummæla á grundvelli almennra hegningarlaga teldist til refsikenndra viðurlaga væri hún í eðli sínu staðfesting á því að óviðurkvæmileg ummæli skyldu verða að engu hafandi. Af þessari ástæðu voru þau ekki jöfnuð við íþyngjandi viðurlaga í þessu samhengi. Ummælin voru því dæmd ómerk en miskabæturnar lækkaðar.

Hrd. 404/2011 dags. 31. maí 2012 (Ráðstöfun byggingarréttar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 369/2011 dags. 31. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 391/2011 dags. 31. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 598/2011 dags. 31. maí 2012 (Atvinnusjúkdómur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 620/2011 dags. 31. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 337/2012 dags. 5. júní 2012 (Ófjárráða)^[HTML] ^[PDF]
K sat í óskiptu búi með stjúpbörnum sínum. Hún átti síðan einnig son sem hún var náin.

K hafði veitt syni sínum allsherjarumboð til að sjá um sín mál. Einhverjar áhyggjur voru með þær ráðstafanir og kröfðust stjúpdætur hennar þess að hún yrði svipt fjárræði sökum elliglapa. Fallist var á þá beiðni þrátt fyrir að hún hafi ekki verið spurð.

K var ósátt við þessi málalok og gerði hún, með hjálp sonar síns, erfðaskrá til að minnka hlut dætra henna í arfinum og til hagsbóta fyrir son sinn. Hún biður hann um að hjálpa sér og lætur undirbúa drög. Hann biður sýslumann um að koma til að votta. Sýslumaður synjaði um vottun erfðaskrár þar sem hann taldi hana ekki hæfa sökum skorts á lögræði, án leyfis lögráðamanns hennar. Lögráðamaðurinn synjaði um þá beiðni án þess að hitta K.

Niðurstaða dómstóla var að erfðaskráin væri ógild. Hæstiréttur minntist sérstaklega á að lögræði væri ekki skilyrði til að gera erfðaskrá.

Hrd. 288/2012 dags. 6. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 535/2011 dags. 7. júní 2012 (Skil á lóð til Reykjavíkurborgar)^[HTML] ^[PDF]
Dómurinn er dæmi um réttarframkvæmd þar sem krafist er þess að hver sem vill bera fyrir sig venju þurfi að leiða tilvist og efni hennar í ljós. Í málinu tókst ekki að sýna fram á að það hafi verið venjuhelguð framkvæmd að hægt væri að skila lóðum til Reykjavíkurborgar með einhliða gjörningi lóðarhafa og fengið endurgreiðslu á lóðargjöldum.

Hrd. 666/2011 dags. 7. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 524/2011 dags. 7. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 442/2011 dags. 7. júní 2012 (Exeter Holdings ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 332/2012 dags. 11. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 549/2011 dags. 14. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 543/2011 dags. 14. júní 2012 (Jöklafold 4)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 563/2011 dags. 14. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 671/2011 dags. 14. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 389/2012 dags. 15. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 3/2012 dags. 15. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 627/2011 dags. 19. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 46/2012 dags. 19. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 452/2012 dags. 27. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 436/2012 dags. 29. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 470/2012 dags. 4. júlí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 488/2012 dags. 16. júlí 2012^[HTML] ^[PDF]
Lögregla fékk húsleitarheimild til að fjarlægja kött af heimili í kjölfar kæru til lögreglu um að viðkomandi hefði stolið ketti. Héraðsdómur taldi að lögregla hafi ekki rökstutt nógu vel að nægir rannsóknarhagsmunir hafi verið fyrir hendi til að réttlæta húsleitarheimild. Hæstiréttur staðfesti úrskurðinn þó á þeim forsendum að um væri að ræða einkaréttarlegan ágreining.

Hrd. 453/2012 dags. 10. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 403/2012 dags. 10. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 471/2012 dags. 17. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 460/2012 dags. 22. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 461/2012 dags. 22. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 459/2012 dags. 22. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 455/2012 dags. 23. ágúst 2012 (Alnus)^[HTML] ^[PDF]
Alus og Gamli Glitnir.
Glitnir seldi ýmis bréf og kaupverðið lánað af Glitni.
Alnus lenti í mínus vegna þeirra.
Haldið fram minniháttar nauðung og vísað til þess að bankastjóri Glitnis hefði hringt í framkvæmdarstjóra Alnusar að næturlagi og fengið hann til að ganga að samningum, og þyrfti að greiða um 90 milljónir ef hann kjaftaði frá samningaviðræðunum.
Nauðungin átti að hafa falist í því að ef ekki hefði verið gengið að uppgjörssamningnum myndu öll lán félagsins við bankann verða gjaldfelld.
Hæstiréttur taldi að ekki hefði verið um nauðung að ræða, m.a. vegna þess að Glitnir hefði eingöngu beitt lögmætum aðferðum.

Hrd. 505/2012 dags. 27. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 518/2012 dags. 29. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 517/2012 dags. 29. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 487/2012 dags. 30. ágúst 2012 (Þrotabú Milestone ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 530/2012 dags. 31. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 506/2012 dags. 6. september 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 578/2012 dags. 12. september 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 416/2011 dags. 20. september 2012 (Íslenskir aðalverktakar hf. - NCC International AS - Héðinsfjarðargöng II)^[HTML] ^[PDF]
Framhald af atburðarásinni í Hrd. 2005:4506 nr. 182/2005 (Héðinsfjarðargöng I)^ⓘ en eftir þau málalok náðust ekki sættir um bætur. Var þá sett fram bótakrafa studd með matsgerð dómkvaddra matsmanna. Þar sem verkið hafði verið unnið var hægt að taka mið af því, en þar spilaði inn í að verkið reyndist flóknara en áður sýndist.

Hrd. 104/2012 dags. 20. september 2012 (Rúllustigi)^[HTML] ^[PDF]
Sérstaklega vísað til sérstöku hættunnar af þessu.

Hrd. 88/2012 dags. 20. september 2012 (Stefna sem málsástæða)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur gerði aðfinnslur um að héraðsdómari hafi tekið upp í dóminn langar orðréttar lýsingar úr stefnum og úr fræðiritum.

Hrd. 36/2012 dags. 20. september 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 48/2012 dags. 20. september 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 472/2012 dags. 26. september 2012 (Latibær)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 99/2012 dags. 27. september 2012 (Tré fellt)^[HTML] ^[PDF]
Líkamstjón varð við fellingu trés.
Engar reglur voru til staðar en stuðst var við fræðsluefni sem lá fyrir.

Hrd. 75/2012 dags. 27. september 2012 (Sala verslunar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 702/2011 dags. 27. september 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 50/2012 dags. 27. september 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 610/2012 dags. 27. september 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 49/2012 dags. 27. september 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 122/2012 dags. 27. september 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 620/2012 dags. 9. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 117/2012 dags. 11. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 467/2011 dags. 11. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 703/2011 dags. 11. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 622/2012 dags. 11. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 628/2012 dags. 12. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 636/2012 dags. 15. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 233/2011 dags. 18. október 2012 (Kárahnjúkavirkjun)^[HTML] ^[PDF]
Samið var um árið 2005 um framsal vatnsréttinda á vatnasvæði Kárahnjúkavirkjunar sem reisa átti á svæðinu og að réttarstaðan samkvæmt samningnum yrði að öllu leyti jafngild eignarnámi þeirra réttinda. Á grundvelli samningsins var skipuð sérstök matsnefnd sem ákveða ætti umfang og verðmæti þeirra réttinda. Sumir landeigendanna voru sáttir við niðurstöðuna en margir þeirra ekki.

Hópur landeigenda fór í dómsmál til að hnekkja niðurstöðu nefndarinnar hvað varðaði verðmæti réttindanna, og vísuðu til matsgerðar tveggja dómkvaddra matsmanna. Töldu þeir að nefndin hefði beitt rangri aðferðafræði og því hefðu bæturnar verið alltof lágar.

Hæstiréttur nefndi að þar sem fallréttindi væru afar sérstök þyrfti að beita afbrigðum frá hinum hefðbundnu aðferðum við mat á eignarnámsbótum enda lítill eða enginn virkur markaður fyrir nýtingu slíkra réttinda hér á landi. Hann féllst á aðferðafræðina sem matsnefndin beitti þar sem hún var í samræmi við gildandi réttarframkvæmd í viðlíka málum. Þá þyrfti einnig að hafa í huga þær miklu fjárfestingar er fælust í leit og vinnslu á þeirri orkuauðlind, markað fyrir orkuna, og fleiri atriði. Þó féllst hann á með héraðsdómi að við hæfi væri að hækka þær bætur sem landeigendur áttu að fá samkvæmt matsnefndinni.

Hrd. 673/2011 dags. 18. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 406/2011 dags. 18. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 658/2011 dags. 18. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 464/2012 dags. 18. október 2012 (Borgarbyggð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 19/2012 dags. 25. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 151/2012 dags. 25. október 2012 (Olíusamráð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 176/2012 dags. 25. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 659/2012 dags. 30. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 169/2012 dags. 1. nóvember 2012 (h.v. tengdasonurinn)^[HTML] ^[PDF]
Maður vann hjá Landsbankanum og gangast tengdaforeldrar hans við ábyrgð á láni. Talin var hafa verið skylda á Landsbankanum á að kynna tengdaforeldrunum slæma fjárhagsstöðu mannsins. Landsbankinn var talinn hafa verið grandsamur um að ákvörðun tengdaforeldranna hafi verið reist á röngum upplýsingum. Greiðslumatið nefndi eingöngu eitt lánið sem þau gengust í ábyrgð fyrir. Auk þess var það aðfinnsluvert að bankinn hafi falið tengdasyninum sjálfum um að bera samninginn undir tengdaforeldra sína.

Samþykki þeirra um að veita veðleyfið var takmarkað við 6,5 milljónir.

Hrd. 486/2011 dags. 1. nóvember 2012 (Meðgöngueitrun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 66/2012 dags. 1. nóvember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 178/2012 dags. 1. nóvember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 619/2012 dags. 5. nóvember 2012 (þb. Baugs gegn stjórnendatryggjendum)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 547/2011 dags. 8. nóvember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 625/2012 dags. 12. nóvember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 650/2012 dags. 14. nóvember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 668/2012 dags. 14. nóvember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 60/2012 dags. 15. nóvember 2012 (Húsfélag við Hverfisgötu - Hverfisgata 68a)^[HTML] ^[PDF]
Húsfélag fór í mál við H, sem var einn íbúa hússins, með kröfu um að hún myndi selja íbúð sína eða flytja úr henni sökum þess að hún geymdi mikið magn af rusli í íbúðinni og sameigninni. H bar fram þá málsástæðu að brottrekstur hennar bryti í bága við stjórnarskrárvarins réttar hennar um friðhelgi eignarréttarins.

Hæstiréttur féllst á kröfu húsfélagsins þar sem aðgerðirnar uppfylltu þau skilyrði sem stjórnarskráin gerir, þá einkum skilyrðið um almannaþörf og meðalhóf, og að sérstakt mat hafi farið fram á þessu. Lagastoð væri svo uppfyllt með 55. gr. laga um fjöleignarhús. Þá þyrfti jafnframt að virða friðhelgi eignarréttar hinna íbúðareigenda innan fjöleignarhússins en á því hefði verið brotið vegna verðrýrnunar er athæfi H hefði falið í sér. Óvissan um að hægt yrði að fá endurgjald vegna viðgerða hinna á kostnað H, þrátt fyrir lögveð, var of mikil að sú leið teldist raunhæf.

Með þeirri leið að H geti annaðhvort sjálf séð um sölu eignarinnar eða knúið væri á um uppboð samkvæmt lögum um nauðungarsölu, taldi Hæstiréttur að með því væri nægilega tryggt að H fengi fullt verð fyrir íbúðina í skilningi eignarréttarákvæðis stjórnarskrárinnar.

Hrd. 69/2012 dags. 15. nóvember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 430/2012 dags. 15. nóvember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 118/2012 dags. 15. nóvember 2012 (Ágreiningur á bifreiðastæði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 431/2012 dags. 15. nóvember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 137/2012 dags. 22. nóvember 2012 (Suðurhús - Brottflutningur II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 138/2012 dags. 22. nóvember 2012 (Suðurhús II - Brottflutningur II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 158/2012 dags. 29. nóvember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 177/2012 dags. 29. nóvember 2012 (Krókabátur og kvótaálag - Vinnslustöðin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 184/2012 dags. 29. nóvember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 183/2012 dags. 29. nóvember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 207/2012 dags. 29. nóvember 2012 (Drómundur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 677/2012 dags. 30. nóvember 2012 (Skuldabréf)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 673/2012 dags. 30. nóvember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 153/2012 dags. 6. desember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 314/2012 dags. 6. desember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 329/2012 dags. 6. desember 2012 (Hrunumannahreppur - Útlaginn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 265/2012 dags. 13. desember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 693/2012 dags. 13. desember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 362/2012 dags. 13. desember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 719/2012 dags. 13. desember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 740/2012 dags. 14. desember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 742/2012 dags. 14. desember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 739/2012 dags. 14. desember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 741/2012 dags. 14. desember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 707/2012 dags. 17. desember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 350/2012 dags. 19. desember 2012 (Gangaslagur í MR)^[HTML] ^[PDF]
Tjónþoli fékk bætur eftir að hafa hálsbrotnað í gangaslag sem var algengur innan þess skóla, þrátt fyrir að skólinn hafi gert einhverjar ráðstafanir til að koma í veg fyrir háttsemina. Hins vegar þurfti tjónþolinn að bera hluta tjónsins sjálfur vegna meðábyrgðar hans.

Skortur var á mati sem sýndi læknisfræðilega þörf fyrir breytingu á húsnæði.

Hrd. 236/2012 dags. 19. desember 2012 (Starfslok fangavarðar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 374/2012 dags. 19. desember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 308/2012 dags. 19. desember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 379/2012 dags. 19. desember 2012 (Borgarahreyfingin)^[HTML] ^[PDF]
Stjórnmálaflokkurinn Borgarahreyfingin réð sér verkefnastjóra og var síðar deilt um uppgjör eftir uppsögn. Flokkurinn taldi sig hafa gagnkröfu á kröfu verkefnastjórans um ógreidd laun að fjárhæð um 1,1 milljón kr. Talið var að skilyrði gagnkröfunnar væru uppfyllt en hún byggði á því að verkefnastjórinn hefði ráðstafað fé flokksins í útlandaferð fyrir sig til Brussel ótengdri vinnu sinni án heimildar, og því brotið vinnusamninginn. Lög um greiðslu verkkaups, nr. 28/1930, voru ekki talin eiga við um skuldajöfnuðinn.

Hrd. 169/2013 dags. 16. janúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 169/2011 dags. 17. janúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 386/2012 dags. 17. janúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 317/2012 dags. 17. janúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 400/2012 dags. 17. janúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 334/2012 dags. 17. janúar 2013 (Brot gegn valdstjórninni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 385/2012 dags. 17. janúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 4/2013 dags. 21. janúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 280/2012 dags. 24. janúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 383/2012 dags. 24. janúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 738/2012 dags. 25. janúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 378/2012 dags. 31. janúar 2013 (Framlag/lán/gjöf?)^[HTML] ^[PDF]
M hafði óumdeilanlega lagt fram framlög til að kaupa eign. Eignin var svo keypt á nafni K.
M hélt því fram að skráning eignarinnar á K hefði verið málamyndagerningur.
M tókst ekki að forma málsástæður nógu vel í héraði og því voru kröfurnar settar fram með of óljósum hætti. Reyndi að laga þetta fyrir Hæstarétti en gerður afturreka með það.

M hélt því bæði fram að skráning K fyrir fasteigninni hefði verið af hagkvæmisástæðum ásamt því að hann hefði veitt henni lán til kaupanna. M tryggði sér ekki sönnun á slíkri lánveitingu, sérstaklega á þeim grundvelli að K væri þinglýstur eigandi beggja fasteigna og að þau hefðu aðskilinn fjárhag. M gerði ekki viðhlýtandi grein fyrir grundvelli kröfu um greiðslu úr hendi K vegna óréttmætrar auðgunar né með hvaða hætti hann kynni að eiga slíka kröfu á hendur henni á grundvelli almennra skaðabótareglna. Nefndi Hæstiréttur að sú ráðstöfun M að afhenda K fjármuni til kaupa á hvorri eign fyrir sig en gera engar ráðstafanir til að verða sér úti um gögn til að sýna fram á slíkt, rynni stoðum undir fullyrðingu K að um gjöf væri að ræða af hans hálfu til hennar.

Hrd. 352/2012 dags. 31. janúar 2013 (LSR - Lífeyrissjóður starfsmanna ríkisins)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 437/2012 dags. 31. janúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 162/2012 dags. 31. janúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 12/2013 dags. 1. febrúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 439/2012 dags. 7. febrúar 2013 (Skipulagsvald sveitarfélags - Borgarholtsbraut)^[HTML] ^[PDF]
Maður vildi breyta aðkomu að eign sinni og var synjað af Kópavogsbæ. Hæstiréttur taldi sig ekki geta ógilt þá synjun.

Hrd. 445/2012 dags. 7. febrúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 384/2012 dags. 7. febrúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 443/2012 dags. 7. febrúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 19/2013 dags. 8. febrúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 37/2013 dags. 11. febrúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 409/2012 dags. 14. febrúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 537/2012 dags. 14. febrúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 550/2012 dags. 14. febrúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 30/2013 dags. 14. febrúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 74/2013 dags. 15. febrúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 525/2012 dags. 21. febrúar 2013 (Pressan)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 495/2012 dags. 21. febrúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 110/2013 dags. 22. febrúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 17/2013 dags. 25. febrúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 103/2013 dags. 26. febrúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 536/2012 dags. 28. febrúar 2013 (Viðbygging sumarhúss)^[HTML] ^[PDF]
Framkvæmdir við viðbyggingu sumarhúss. Skírskotað til stórfelldrar slysahættu.

Málið var höfðað gegn:
P, byggingarstjóra framkvæmda og skráðum húsasmíðameistara,
R, smið ráðnum í framkvæmdirnar á grundvelli verksamnings við sumarhúsaeigandann,
S, eiganda sumarhússins, og
V ehf., sem vátryggjanda ábyrgðartrygginga P og S

Tjónþoli var sonur eiganda sumarhúss og aðstoðaði föður sinn við byggingu viðbyggingar meðfram ýmsum öðrum. Búið var að steypa kjallaraveggi og grunnplötuna en upp úr henni stóðu járnteinar. Hurð var við rýmið. Um kvöldið fengu nokkrir sér í tá og fóru að sofa. Maðurinn í svefngalsa fer samt sem áður um hurðina og dettur þannig að teinarnir fóru í gegnum búk hans, og hlaut því líkamstjón.

Fallist var á bótaábyrgð allra sem málið var höfðað gegn. Auk þess var talið að R hefði átt að gera sér grein fyrir hættunni á staðnum. P var ekki geta talinn geta komist framhjá lögbundinni ábyrgð húsasmíðameistara með því að fela R tiltekið verk.

Síðar höfðaði tjónþolinn mál gagnvart vátryggingafélagi sínu um greiðslur úr frítímaslysatryggingu sinni, er varð Hrd. 821/2013 dags. 22. maí 2014 (Maður féll ofan á steyputeina í grunni viðbyggingar)^ⓘ.

Hrd. 538/2012 dags. 28. febrúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 555/2012 dags. 28. febrúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 534/2012 dags. 28. febrúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 418/2012 dags. 28. febrúar 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 116/2013 dags. 1. mars 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 575/2012 dags. 7. mars 2013 (Veðleyfi tengdaföður)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 599/2012 dags. 7. mars 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 545/2012 dags. 7. mars 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 99/2013 dags. 8. mars 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 73/2013 dags. 8. mars 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 127/2013 dags. 12. mars 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 130/2013 dags. 13. mars 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 533/2012 dags. 14. mars 2013 (MP banki hf.)^[HTML] ^[PDF]
Kona setti með handveðsetningu til MP banka sem tryggingu og einnig tiltekinn reikning í hennar eigu hjá Kaupþingi. Innstæða hafði verið flutt af þessum reikningi til MP banka. Hún krafði bankann um féð þar sem hún taldi bankann hafa ráðstafað fénu án leyfis. Hæstiréttur taldi að handveðsetningin hefði ekki fallið niður vegna þessa.

Hrd. 593/2012 dags. 14. mars 2013 (Sláturfélag Suðurlands)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 355/2012 dags. 14. mars 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 605/2012 dags. 14. mars 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 579/2012 dags. 21. mars 2013 (Húsaleiga eftir nauðungarsölu)^[HTML] ^[PDF]
Hjón bjuggu í húsi og lentu í greiðsluvandræðum. Húsið var síðan selt á nauðungaruppboði. Þau fengu að búa áfram í húsinu.
M hafði verið í samskiptum við bankann og gekk frá því samkomulagi.
Bankinn vildi koma þeim út þar sem þau höfðu ekki greitt húsaleiguna.
K hélt því fram að hún væri ekki skuldbundin og því ekki hægt að ganga að henni, en því var hafnað. K bar því sameiginlega ábyrgð með M á greiðslu húsaleigunnar til bankans.

Hrd. 642/2012 dags. 21. mars 2013 (Ábyrgð þriðja manns á raforkuskuldum)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 311/2012 dags. 21. mars 2013 (Eftirför - Byssa)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 652/2012 dags. 26. mars 2013 (Smyrill)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 580/2012 dags. 26. mars 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 698/2012 dags. 26. mars 2013 (Hótun gegn barnaperra)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 601/2012 dags. 26. mars 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 585/2012 dags. 26. mars 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 155/2013 dags. 8. apríl 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 156/2013 dags. 8. apríl 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 209/2013 dags. 11. apríl 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 196/2013 dags. 15. apríl 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 222/2013 dags. 17. apríl 2013 (Latibær II)^[HTML] ^[PDF]
Reynt hafði verið á samskonar fjárfestingar í fyrri Latabæjardómnum sem var svo vísað til í þessum dómi.

Hrd. 614/2012 dags. 18. apríl 2013 (Lóðir í Reykjavík)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 310/2012 dags. 18. apríl 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 743/2012 dags. 18. apríl 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 615/2012 dags. 18. apríl 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 744/2012 dags. 18. apríl 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 616/2012 dags. 18. apríl 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 179/2013 dags. 18. apríl 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 206/2013 dags. 22. apríl 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 210/2013 dags. 22. apríl 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 711/2012 dags. 23. apríl 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 189/2013 dags. 23. apríl 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 672/2012 dags. 24. apríl 2013 (Lýsing hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 678/2012 dags. 24. apríl 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 682/2012 dags. 24. apríl 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 268/2013 dags. 30. apríl 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 631/2012 dags. 2. maí 2013 (LBI hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 632/2012 dags. 2. maí 2013 (Árekstur á Hringbraut/Birkimel)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 633/2012 dags. 2. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 634/2012 dags. 2. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 564/2012 dags. 2. maí 2013 (Ytri-Skógar og Eystri-Skógar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 712/2012 dags. 2. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 726/2012 dags. 2. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 715/2012 dags. 2. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 531/2012 dags. 2. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 630/2012 dags. 2. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 701/2012 dags. 3. maí 2013 (Vatnsendi 6)^[HTML] ^[PDF]
Greint var á um staðsetningu beins eignarréttar að jörðinni Vatnsenda, þ.e. hvort hann hefði í raun færst frá dánarbúi SKLH til MSH eða hvort hann væri enn í dánarbúinu. Hæstiréttur taldi að um hið síðarnefnda væri að ræða.

Hrd. 769/2012 dags. 8. maí 2013 (Norðurmjólk - Plasteyri)^[HTML] ^[PDF]
Auðhumla var sýknuð af kröfum Plasteyris þar sem ekki var litið svo á að ekki væri kominn eiginlegur samningur.

Hrd. 263/2013 dags. 8. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 261/2013 dags. 8. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 306/2013 dags. 10. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 223/2013 dags. 13. maí 2013 (Þinglýsing og aflýsing - Langholt)^[HTML] ^[PDF]
M var skuldari á veðskuldabréfi sem var svo þinglýst á eignina án þess að fyrir lá samþykki K sem maka M. Þessi þinglýsingarmistök voru samt sem áður ekki leiðrétt sökum þess að K undirritaði síðar skilmálabreytingu er lengdi gildistíma veðskuldabréfsins. Með þessari undiritun var K talin hafa veitt eftir-á-samþykki.

K höfðaði ekki málið á grundvelli heimildar hjúskaparlaga til riftunar löggernings vegna skorts á samþykki maka þar sem sá málshöfðunarfrestur var liðinn.

Hrd. 283/2013 dags. 14. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 282/2013 dags. 14. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 275/2013 dags. 14. maí 2013 (Stefnubirting á Spáni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 259/2013 dags. 15. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 596/2012 dags. 16. maí 2013 (Deka Bank Deutsche Girozentrale gegn íslenska ríkinu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 737/2012 dags. 16. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 399/2012 dags. 16. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 757/2012 dags. 16. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 714/2012 dags. 16. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 3/2013 dags. 16. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 22/2013 dags. 16. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 750/2012 dags. 23. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 43/2013 dags. 23. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 49/2013 dags. 23. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 26/2013 dags. 23. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 335/2013 dags. 27. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 331/2013 dags. 28. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 332/2013 dags. 28. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 341/2013 dags. 29. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 96/2013 dags. 30. maí 2013 (Óseyrarbraut - Vinnuslys)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 749/2012 dags. 30. maí 2013 (Lagaheimild skilyrða fyrir eftirgjöf á vörugjaldi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 476/2012 dags. 30. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 754/2012 dags. 30. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 52/2013 dags. 30. maí 2013 (Stjórnvaldssekt)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 50/2013 dags. 30. maí 2013 (Plastiðjan)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 41/2013 dags. 30. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 54/2013 dags. 30. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 342/2013 dags. 31. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 328/2013 dags. 31. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 327/2013 dags. 31. maí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 374/2013 dags. 4. júní 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 62/2013 dags. 6. júní 2013 (Óvátryggt ökutæki)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 85/2013 dags. 6. júní 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 694/2012 dags. 6. júní 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 131/2013 dags. 6. júní 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 55/2013 dags. 6. júní 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 364/2013 dags. 7. júní 2013 (Tómlæti)^[HTML] ^[PDF]
Ef maður bíður of lengi með að koma með kröfu um ógildingu, þá er hún of seint fram komin.

Erfingi vefengdi erfðaskrá þremur árum eftir fyrsta skiptafund. Á þeim skiptafundi mætti sá erfingi með lögmanni og tjáði sig ekki þegar sýslumaður spurði hvort einhver vefengdi hana.

Skiptum var ekki lokið þegar krafan var sett fram en voru vel á veg komin.

Hrd. 365/2013 dags. 7. júní 2013 (Héðinsreitur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 346/2013 dags. 10. júní 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 345/2013 dags. 11. júní 2013 (Sameign, hluti eignar veðsettur)^[HTML] ^[PDF]
Íbúðalánasjóður keypti fasteign K á nauðungaruppboði, en hún var fyrir þann tíma þinglýstur eigandi fasteigninnar. K bjó þar og fluttu ekki þaðan þrátt fyrir tilmæli Íbúðalánasjóðs.

K byggði mál sitt á að nauðungarsalan hafi verið ólögmæt þar sem undirritanir K á veðskuldabréfi því sem var grundvöllur nauðungarsölunnar, hafi verið falsaðar samkvæmt skjalarannsókn sem lögreglan hafi látið framkvæma á árunum 2009 og 2010. K hélt því einnig fram að andvirði veðskuldabréfsins hafi runnið inn á reikning fyrrverandi eiginmanns hennar og hún ekki vitað af þessu.

K hafði ekki leitað úrlausnar héraðsdómara um ógildingu á veðskuldabréfinu samkvæmt fyrirmælum XIII. kafla laga um nauðungarsölu og ekki heldur samkvæmt XIV. kafla sömu laga. Í skýrslunni um meinta fölsun gerði höfundur skýrslunnar þann fyrirvara um verulegt skriftarlegt misræmi þar sem hann hefði ekki frumgögn undir höndum, og þá lá fyrir að lögreglan hætti rannsókn málsins.

Hæstiréttur, ólíkt héraðsdómi, mat svo að undirritun K bæri ekki með sér að hún hafi samþykkt veðsetningu síns eignarhluta og veittu önnur gögn málsins ekki vísbendingu um slíka ætlan. Því væri einungis hægt að túlka undirritanir K á þá vegu að K hafi samþykkt sem maki, og annar þinglýstra eigenda, að M hafi mátt veðsetja sinn hluta eignarinnar, en ekki veðsetningu síns eigin hluta.

Hæstiréttur taldi að uppboðsbeiðni Íbúðalánasjóðs hefði gengið lengra en veðréttur hans hefði veitt honum, og því hafi nauðungarsala á eignarhluta M verið án heimildar í lögum. Hins vegar hafi K ekki neytt úrræða XII. og XIV. kafla laga um nauðungarsölu innan þeirra tímafresta sem þar væru. K væri því bundin af nauðungarsölunni og myndi framangreindur annmarki ekki standa í vegi þeim rétti sem Íbúðalánasjóður öðlaðist á grundvelli kvaðalausa uppboðsafsalsins. Hæstiréttur útilokaði ekki að sækja mætti skaðabætur eða aðra peningagreiðslu á grundvelli 1.-3. mgr. 80. gr. laga um nauðungarsölu.

Hrd. 20/2013 dags. 13. júní 2013 (Runnið til á pappír)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 75/2013 dags. 13. júní 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 121/2013 dags. 13. júní 2013 (Uppsögn hjúkrunarfræðings vegna ávirðinga)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 61/2013 dags. 13. júní 2013 (Bótaréttur og búsetuskilyrði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 705/2012 dags. 13. júní 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 112/2013 dags. 13. júní 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 697/2012 dags. 19. júní 2013 (Þvingun - Framburður leiddi til ákæru)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 215/2013 dags. 19. júní 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 98/2013 dags. 19. júní 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 444/2013 dags. 8. júlí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 460/2013 dags. 12. júlí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 459/2013 dags. 12. júlí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 469/2013 dags. 12. júlí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 479/2013 dags. 16. júlí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 480/2013 dags. 16. júlí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 478/2013 dags. 16. júlí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 501/2013 dags. 23. júlí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 484/2013 dags. 25. júlí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 507/2013 dags. 26. júlí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 506/2013 dags. 26. júlí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 513/2013 dags. 29. júlí 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 426/2013 dags. 26. ágúst 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 409/2013 dags. 28. ágúst 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 392/2013 dags. 28. ágúst 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 410/2013 dags. 30. ágúst 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 497/2013 dags. 30. ágúst 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 146/2013 dags. 12. september 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 128/2013 dags. 12. september 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 138/2013 dags. 12. september 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 87/2013 dags. 12. september 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 472/2013 dags. 16. september 2013 (Sérstakar húsaleigubætur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 141/2013 dags. 19. september 2013 (Álfhólsvegur)^[HTML] ^[PDF]
Dómkröfum var vísað frá dómi ex officio þar sem þær voru taldar vera málsástæður fyrir öðrum dómkröfum í sama máli og ættu því ekki erindi inn í málið sem sjálfstæðar dómkröfur.

Hrd. 755/2012 dags. 19. september 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 519/2013 dags. 19. september 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 499/2013 dags. 19. september 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 572/2013 dags. 19. september 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 437/2013 dags. 20. september 2013 (Skútuvogur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 493/2013 dags. 23. september 2013 (Afleiðusamningur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 553/2013 dags. 24. september 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 491/2013 dags. 26. september 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 629/2013 dags. 26. september 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 498/2013 dags. 2. október 2013 (SevenMiles)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 635/2013 dags. 2. október 2013 (Haldlagning á reiðufé og skjölum)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 178/2013 dags. 3. október 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 148/2013 dags. 3. október 2013 (Ofbeldisbrot o.fl.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 142/2013 dags. 3. október 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 408/2013 dags. 8. október 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 489/2013 dags. 8. október 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 620/2013 dags. 8. október 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 70/2013 dags. 10. október 2013 (Kaup á hlutabréfum í Glitni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 194/2013 dags. 10. október 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 102/2013 dags. 10. október 2013 (Díselolía - Lögvillusjónarmiðum hafnað)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 453/2013 dags. 11. október 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 666/2013 dags. 15. október 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 191/2012 dags. 17. október 2013 (Frávísun norsks ríkisborgara)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 569/2013 dags. 21. október 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 627/2013 dags. 21. október 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 675/2013 dags. 22. október 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 653/2013 dags. 22. október 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 405/2013 dags. 24. október 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 372/2013 dags. 24. október 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 227/2013 dags. 24. október 2013 (Olíusamráð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 316/2013 dags. 24. október 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 226/2013 dags. 24. október 2013 (Olíusamráð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 271/2013 dags. 24. október 2013 (Ungur aldur - Andlegur þroski)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 238/2013 dags. 24. október 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 552/2013 dags. 28. október 2013 (Commerzbank II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 201/2013 dags. 31. október 2013 (Nauðungarvistun I)^[HTML] ^[PDF]
Bótaréttur vegna frelsissviptingar af ósekju getur verið viðurkenndur þrátt fyrir að lagaheimild sé fyrir frelsissviptingunni og hún framkvæmd í góðri trú.

Hrd. 291/2013 dags. 31. október 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 254/2013 dags. 31. október 2013 (K7 ehf.)^[HTML] ^[PDF]
Í ráðningarsamningi starfsmanns hönnunarfyrirtækis var ákvæði um bann við ráðningu á önnur störf á samningstímanum án samþykkis fyrirtækisins. Starfsmaðurinn tók að sér hönnunarverk fyrir annað fyrirtæki og fékk greiðslu fyrir það. Hæstiréttur taldi þá háttsemi réttlæta fyrirvaralausa riftun ráðningarsamningsins en hins vegar ekki synjun vinnuveitandans um að greiða fyrir þau verk sem starfsmaðurinn hefði þegar unnið fyrir vinnuveitandann áður en riftunin fór fram.

Hrd. 325/2013 dags. 31. október 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 135/2013 dags. 31. október 2013 (Styrmir Þór Bragason)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 200/2013 dags. 7. nóvember 2013 (Viðskiptablaðið)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 302/2013 dags. 7. nóvember 2013 (Vinnulyftur ehf. / KPMG)^[HTML] ^[PDF]
KPMG var með milligöngu um sölu á fyrirtæki en gætti ekki nægilega vel að hagsmunum seljandans. Sérfræðingur frá KPMG var látinn bera ⅔ hluta bótaskyldunnar á grundvelli sérfræðiábyrgðar en viðskiptavinurinn restina sökum skorts á varkárni.

Hrd. 237/2013 dags. 7. nóvember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 368/2013 dags. 7. nóvember 2013 (Stoðir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 337/2013 dags. 14. nóvember 2013 (Reynir Finndal)^[HTML] ^[PDF]
Fallist var á kröfu um viðbótargreiðslu þar sem eingöngu hefði verið greitt einu sinni af láninu.

Hrd. 284/2013 dags. 14. nóvember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 695/2013 dags. 19. nóvember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 677/2013 dags. 21. nóvember 2013 (Gálgahraun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 361/2013 dags. 21. nóvember 2013 (Ræktunarsamband)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 377/2013 dags. 21. nóvember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 709/2013 dags. 21. nóvember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 348/2013 dags. 21. nóvember 2013 (Yfirdráttarlán)^[HTML] ^[PDF]
Skuldarar greiddu miðað við gengisbindingu sem stóðst svo ekki.

Hrd. 548/2013 dags. 21. nóvember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 391/2013 dags. 21. nóvember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 723/2013 dags. 27. nóvember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 720/2013 dags. 27. nóvember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 396/2013 dags. 28. nóvember 2013 (Orkuveita Reykjavíkur - Vatnsgjald I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 397/2013 dags. 28. nóvember 2013 (Vatnsgjald II)^[HTML] ^[PDF]
Lagaákvæði í vatnsveitulögum gerði ráð fyrir því að innheimt væri vatnsgjald af öllum fasteignum þar sem vatn gátu notið. Hæstiréttur taldi að orðalagið vera slíkt að óheimilt væri að heimta vatnsgjaldið vegna tímabils áður en búið væri að tengja vatnið.

Hrd. 367/2013 dags. 28. nóvember 2013 (Aztiq Pharma)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 333/2013 dags. 28. nóvember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 293/2013 dags. 28. nóvember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 108/2013 dags. 28. nóvember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 731/2013 dags. 2. desember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 514/2013 dags. 5. desember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 458/2013 dags. 5. desember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 446/2013 dags. 5. desember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 752/2013 dags. 6. desember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 763/2013 dags. 6. desember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 753/2013 dags. 11. desember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 736/2013 dags. 11. desember 2013 (Starfsráð FÍA)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 436/2013 dags. 12. desember 2013 (Hópbílaleigan ehf. II)^[HTML] ^[PDF]
Framhald af atburðarásinni í Hrd. 450/2007 dags. 8. maí 2008 (Hópbílaleigan I)^ⓘ. Krafist var skaðabóta og matsgerð lögð fram þeim til stuðnings, og þær svo viðurkenndar af Hæstarétti.

Hrd. 423/2013 dags. 12. desember 2013 (Pizza - Pizza ehf.)^[HTML] ^[PDF]
Starfsmaður hafði þegar ákveðið að hefja samkeppni við vinnuveitanda sinn og taldi Hæstiréttur að þær fyrirætlanir réttlættu fyrirvaralausa brottvikningu.

Hrd. 193/2013 dags. 12. desember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 430/2013 dags. 12. desember 2013 (Flugastraumur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 463/2013 dags. 12. desember 2013 (Hagar)^[HTML] ^[PDF]
Hagar var nokkuð stórt fyrirtæki og var lántaki stórs gengisláns. Lánveitandi krafðist mikillar viðbótargreiðslu.

Hæstiréttur leit svo á að um væri að ræða lán til fjárfestinga sem var sérstaklega sniðið að því. Auk þess myndi viðbótargreiðslan ekki leiða til mikils óhagræðis fyrir lántaka. Fallist var því á viðbótargreiðsluna.

Hrd. 754/2013 dags. 13. desember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 466/2013 dags. 17. desember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 517/2013 dags. 17. desember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 510/2013 dags. 17. desember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 445/2013 dags. 17. desember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 518/2013 dags. 17. desember 2013^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 767/2013 dags. 8. janúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 21/2014 dags. 13. janúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 528/2013 dags. 16. janúar 2014 (Starfsmaður Alþingis)^[HTML] ^[PDF]
Starfsmanni hjá Alþingi var sagt upp og taldi hann að ekki hefði verið staðið rétt að andmælarétti hans. Hæstiréttur taldi stjórnsýslulögin ekki eiga við um Alþingi en taldi hins vegar að óskráðar meginreglur stjórnsýsluréttar gætu gilt þar sem við ætti.

Hrd. 359/2013 dags. 16. janúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 394/2013 dags. 16. janúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 661/2013 dags. 16. janúar 2014 (Gísli)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 413/2013 dags. 16. janúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 412/2013 dags. 16. janúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 356/2013 dags. 16. janúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 14/2014 dags. 20. janúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 814/2013 dags. 22. janúar 2014 (Norræn handtökuskipun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 563/2013 dags. 23. janúar 2014 (Sparisjóður Keflavíkur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 577/2013 dags. 23. janúar 2014 (Draupnir)^[HTML] ^[PDF]
Ágreiningur milli banka og fjárfestingarfélags.
Draupnir fékk lánað fyrir byggingu Norðurturnsins og veðið í fyrirhugaðri byggingu.
Hæstiréttur taldi að ekki hefði verið sýnt fram á beitingu neinna þvingana og að bankinn hefði eingöngu beitt heimildum sem bankinn hafði og mátti beita.

Hrd. 529/2013 dags. 23. janúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 323/2013 dags. 23. janúar 2014 (Skattalagabrot)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 568/2013 dags. 23. janúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 570/2013 dags. 23. janúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 768/2013 dags. 24. janúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 769/2013 dags. 24. janúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 16/2014 dags. 24. janúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 810/2013 dags. 27. janúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 719/2013 dags. 28. janúar 2014 (Einkabankaþjónusta - Sala hlutabréfa)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 804/2013 dags. 28. janúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 812/2013 dags. 29. janúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 670/2013 dags. 30. janúar 2014 (JPY)^[HTML] ^[PDF]
Ágreiningur um hvort réttilega hefði verið bundið við gengi erlends gjaldmiðils. Lánsfjárhæðin samkvæmt skuldabréfi var tilgreind vera í japönskum jenum og að óheimilt væri að breyta upphæðinni yfir í íslenskar krónur. Tryggingarbréf var gefið út þar sem tiltekin var hámarksfjárhæð í japönskum jenum eða jafnvirði annarrar fjárhæðar í íslenskum krónum.

Í dómi Hæstiréttur var ekki fallist á með útgefanda tryggingarbréfsins að hámarkið væri bundið við upphæðina í íslenskum krónum og því fallist á að heimilt hafði verið að binda það við gengi japanska yensins.

Hrd. 544/2013 dags. 30. janúar 2014 (Hótel Húsavík)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 688/2013 dags. 30. janúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 799/2013 dags. 31. janúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 807/2013 dags. 4. febrúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 12/2014 dags. 5. febrúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 597/2013 dags. 6. febrúar 2014 (Lán eða gjöf)^[HTML] ^[PDF]
Ekki það nálægt andlátinu að það skipti máli, og þetta var talið gjöf.

Hrd. 613/2013 dags. 6. febrúar 2014 (Orkuveita Reykjavíkur - Fráveitugjald)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 583/2013 dags. 6. febrúar 2014 (Engjasel 84-86)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 584/2013 dags. 6. febrúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 805/2013 dags. 10. febrúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 74/2014 dags. 10. febrúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 604/2013 dags. 13. febrúar 2014 (Icelandair ehf. - Uppsögn)^[HTML] ^[PDF]
Flugstjóra var vikið úr starfi fyrirvaralaust sökum ávirðinga auk annarra atvika er áttu sér stað. Hæstiréttur taldi brottvikninguna hafa verið ólögmæta. Þá hélt Icelandair fram ýmsum öðrum atvikum en rétturinn taldi þau haldlaus í málinu þar sem félagið hefði ekki veitt flugstjóranum áminningu vegna þeirra á sínum tíma.

Hrd. 614/2013 dags. 13. febrúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 481/2013 dags. 13. febrúar 2014^[HTML] ^[PDF]
Þrír stjórnendur sóttu í trygginguna þar sem Glitnir hefði sótt mál gegn þeim í New York. Málskostnaðurinn væri að hrannast upp og töldu þeir að tryggingin ætti að dekka hann.

TM byggði á að frumkvæði þess sem hættir skipti máli en slíkt ætti ekki við í máli þeirra þar sem slitastjórn tók við. Málið féll á því að 72ja mánaða tímabilið ætti ekki við þar sem Glitnir hafði sagst hafa fengið aðra tryggingu.

Hrd. 607/2013 dags. 13. febrúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 582/2013 dags. 13. febrúar 2014 (Íslandshótel hf.)^[HTML] ^[PDF]
Starfsmaður tók sér vín í heimildarleysi sem var á boðstólnum í starfsmannaveislu auk þess notaði starfsmaðurinn ekki stimpilklukku vinnustaðarins í samræmi við fyrirmæli. Talið var henni til hags að hún hafði skýrt yfirmanni frá brotinu skjótlega og bætt fyrir það, auk þess skildi hún ekki gildi yfirlýsingar sem hún undirritaði sökum tungumálaörðugleika. Hæstiréttur taldi því ekki vera um brot að ræða sem réttlætt hefði fyrirvaralausa brottvikningu úr starfi, heldur hefði þurft áminningu.

Hrd. 88/2013 dags. 13. febrúar 2014 (Umboðssvik - Vafningur - Milestone)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 608/2013 dags. 13. febrúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 606/2013 dags. 13. febrúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 7/2014 dags. 13. febrúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 96/2014 dags. 14. febrúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 80/2014 dags. 19. febrúar 2014 (Lánssamningur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 576/2013 dags. 20. febrúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 106/2014 dags. 20. febrúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 117/2014 dags. 25. febrúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 119/2014 dags. 26. febrúar 2014 (Gálgahraun II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 626/2013 dags. 27. febrúar 2014 (Stiginn í mjölhúsinu)^[HTML] ^[PDF]
Starfsmaður sem hafði starfað lengi hjá fyrirtæki var beðinn um að þrífa mjölhús. Hann ætlaði að klifra upp stigann og festa hann þegar hann væri kominn upp á hann. Á leiðinni upp slasaðist starfsmaðurinn.

Hæstiréttur féllst ekki á með héraðsdómi að beita reglunni um stórfellt gáleysi.

Hrd. 495/2013 dags. 27. febrúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 643/2013 dags. 27. febrúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 651/2013 dags. 27. febrúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 73/2014 dags. 27. febrúar 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 128/2014 dags. 3. mars 2014 (Viðurkenning um myntkörfulán og krafa um greiðslu samkvæmt sama láni)^[HTML] ^[PDF]
Skuldari bar upp viðurkenningarkröfu um ólögmæta gengistryggingu en kröfuhafi krafðist greiðslu á tilteknum skuldum í öðru máli. Skuldarinn taldi að síðarnefnda málið væri hið sama og hið fyrra og ætti að vísa síðara málinu frá. Hæstiréttur tók ekki undir það.

Hrd. 108/2014 dags. 3. mars 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 618/2013 dags. 6. mars 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 602/2013 dags. 6. mars 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 118/2014 dags. 7. mars 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 95/2014 dags. 7. mars 2014 (Byggingahúsið - Myntveltureikningur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 638/2013 dags. 13. mars 2014 (Lýsing hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 676/2013 dags. 13. mars 2014 (Fossatún)^[HTML] ^[PDF]
Heimild veiðifélags Grímsár í Borgarfirði til að nota hús til leigu fyrir ferðamenn á veturna. Í 2 km fjarlægð frá veiðihúsinu var fólk að reka gististöðuna Fossatún og hafði það fólk aðild að veiðifélaginu og voru ósátt við þessa ráðstöfun. Hæstiréttur fjallaði um heimildir félagsins til þessa og nefndi að þar sem lögum um lax- og silungsveiði sleppti ætti að beita ólögfestu reglunum og einnig lögum um fjöleignarhús.

Hrd. 793/2013 dags. 13. mars 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 450/2013 dags. 13. mars 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 151/2014 dags. 13. mars 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 157/2014 dags. 13. mars 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 163/2014 dags. 17. mars 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 633/2013 dags. 20. mars 2014 (Ásgarður 131 - Seljendur sýknaðir)^[HTML] ^[PDF]
Seljendur fóru í verulegar framkvæmdir í kjallara fasteignar og frágangurinn eftir framkvæmdirnar varð slíkur að hann leiddi til rakaskemmda auk fleiri skemmda. Seldu þeir svo eignina fyrir 30 milljónir króna. Var talið að um galla hefði verið að ræða en ekki nægur til að heimila riftun, en hins vegar féllst Hæstiréttur á kröfu kaupanda um skaðabætur úr ábyrgðartryggingu fasteignasalans.

Hrd. 639/2013 dags. 20. mars 2014 (Samtök sunnlenskra sveitarfélaga gegn Bílum og fólki ehf. - Strætó útboð)^[HTML] ^[PDF]
Útboð fór fram á akstri almenningsfarartækja. Engar athugasemdir voru gerðar við fundinn þar sem tilboðin voru opnuð. Um tveimur mínútum fyrir slit fundarins barst tölvupóstur þar sem kostnaður tilboðs, sem var hið lægsta, hefði verið misritaður þar sem á það vantaði kostnaðarliði. Litið var svo á að tilboðið hefði verið gilt þar sem ekki var sýnt fram á misritun.

Hæstiréttur taldi að útbjóðanda hafði verið rétt að lýsa yfir riftun samningsins þar sem ljóst þótti að lægstbjóðandi ætlaði sér ekki að efna samninginn í samræmi við tilboðið, á grundvelli almennra reglna kröfuréttar um fyrirsjáanlegar vanefndir.

Hrd. 632/2013 dags. 20. mars 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 678/2013 dags. 20. mars 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 673/2013 dags. 20. mars 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 689/2013 dags. 20. mars 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 177/2014 dags. 21. mars 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 187/2014 dags. 26. mars 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 734/2013 dags. 27. mars 2014 (Lífland)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 750/2013 dags. 27. mars 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 546/2013 dags. 27. mars 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 205/2014 dags. 31. mars 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 207/2014 dags. 31. mars 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 178/2014 dags. 1. apríl 2014 (Blikanes - VG Investment A/S)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 179/2014 dags. 1. apríl 2014 (VG Investment A/S)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 180/2014 dags. 1. apríl 2014 (VG Investment A/S)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 181/2014 dags. 1. apríl 2014 (VG Investment A/S)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 182/2014 dags. 1. apríl 2014 (VG Investment A/S)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 87/2010 dags. 3. apríl 2014 (Hróarsholt)^[HTML] ^[PDF]
Tekist á um meinta fölsun. Maður krafðist viðurkenningar gagnvart tengdaföður á að hafa eignast landspildu sem hann og systkini hans hefðu erft eftir föður sinn.
Stefnandinn hafði falsað yfirlýsingu stefnda, samkvæmt rannsókn á rithönd.

Hrd. 717/2013 dags. 3. apríl 2014 (Lýsing hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 647/2013 dags. 3. apríl 2014 (Straumborg gegn Glitni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 749/2013 dags. 3. apríl 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 204/2014 dags. 3. apríl 2014 (Landsbankinn - „rekstrarfjármögnun í formi reikningslínu“)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 206/2014 dags. 4. apríl 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 209/2014 dags. 8. apríl 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 203/2014 dags. 9. apríl 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 726/2013 dags. 10. apríl 2014 (Auðlegðarskattur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 802/2013 dags. 10. apríl 2014 (Landspildur á Vatnsendabletti)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 593/2013 dags. 10. apríl 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 267/2014 dags. 29. apríl 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 217/2014 dags. 29. apríl 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 230/2014 dags. 29. apríl 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 234/2014 dags. 30. apríl 2014 (Þrjú laus blöð o.fl.)^[HTML] ^[PDF]
Erfðaskráin var gerð á þremur lausum blöðum. Meginefnið var á tveimur þeirra en undirritunin var á því þriðja. Blaðsíðurnar með meginefninu voru ekki undirritaðar né vottfestar.

Hrd. 255/2014 dags. 2. maí 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 246/2014 dags. 5. maí 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 662/2013 dags. 8. maí 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 326/2013 dags. 8. maí 2014 (Þagnarskyldubrot - Hefndarhvatir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 288/2014 dags. 12. maí 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 265/2014 dags. 13. maí 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 218/2014 dags. 14. maí 2014 (Stefnumið ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 305/2014 dags. 14. maí 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 672/2013 dags. 15. maí 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 341/2014 dags. 19. maí 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 340/2014 dags. 19. maí 2014^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 343/2014 dags. 19. maí 2014^[HTML] ^[PDF]