Úrlausnir.is


Merkimiði - Lagaákvæði



RSS-streymi merkimiðans

Athugið að taka ekki þessum listum sem tæmandi.

Yfirlit

Hæstaréttardómar (4294)
Dómasafn Hæstaréttar (2162)
Umboðsmaður Alþingis (867)
Stjórnartíðindi (593)
Dómasafn Félagsdóms (105)
Dómasafn Landsyfirréttar (21)
Alþingistíðindi (4199)
Ársskýrslur umboðsmanns Alþingis (487)
EES-viðbætir við Stjórnartíðindi ESB (482)
Alþingi (11338)
Aðrir úrlausnaraðilar
Fara á yfirlit

Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Hrd. 1923:433 nr. 6/1923 (Skip) [PDF]

Hrd. 1923:436 nr. 67/1922 [PDF]

Hrd. 1924:601 nr. 22/1923 [PDF]

Hrd. 1925:87 nr. 12/1924 (Flutningshvalur og rekahvalur) [PDF]
Litið var svo á að tiltekið konungsbréf hefði ekki leitt til þess að rekabálkur 8. kapítula Jónsbókar hefði fallið úr gildi. Dómurinn virðist þó vera til marks um að það sé möguleiki almennt.
Hrd. 1927:477 nr. 2/1927 (Búnaðarmálastjóri) [PDF]

Hrd. 1928:757 nr. 93/1927 [PDF]

Hrd. 1929:1014 nr. 90/1928 [PDF]

Hrd. 1929:1208 nr. 50/1929 [PDF]

Hrd. 1930:142 nr. 124/1929 (Vatnstaka úr vatnsveitu sveitarfélags) [PDF]

Hrd. 1931:46 nr. 98/1930 [PDF]

Hrd. 1931:87 nr. 101/1930 [PDF]

Hrd. 1931:221 nr. 19/1931 [PDF]

Hrd. 1932:582 nr. 129/1931 [PDF]

Hrd. 1934:616 nr. 88/1933 (Skattur samvinnufélaga - Samvinnuskattur) [PDF]

Hrd. 1934:728 nr. 14/1934 (Álagning á áfengi) [PDF]

Hrd. 1934:828 nr. 53/1934 [PDF]

Hrd. 1934:970 nr. 13/1934 [PDF]

Hrd. 1935:258 nr. 85/1934 [PDF]

Hrd. 1935:311 nr. 199/1932 [PDF]

Hrd. 1935:311 nr. 31/1933 [PDF]

Hrd. 1935:325 nr. 118/1934 [PDF]

Hrd. 1935:562 nr. 108/1935 [PDF]

Hrd. 1936:130 nr. 131/1935 [PDF]

Hrd. 1936:135 nr. 90/1935 [PDF]

Hrd. 1936:145 nr. 85/1935 [PDF]

Hrd. 1936:260 nr. 114/1935 [PDF]

Hrd. 1936:560 nr. 97/1936 [PDF]

Hrd. 1937:150 nr. 44/1936 (Lyfjaskrá) [PDF]

Hrd. 1937:475 nr. 52/1937 [PDF]

Hrd. 1937:541 nr. 183/1936 (Hreppsnefnd Árskógshrepps) [PDF]

Hrd. 1937:549 nr. 75/1937 (Rannsókn opinberra mála - Endurskoðun á bókhaldi þrotamanns) [PDF]

Hrd. 1938:116 nr. 143/1937 [PDF]

Hrd. 1938:369 nr. 126/1937 [PDF]

Hrd. 1938:610 nr. 23/1938 [PDF]

Hrd. 1939:53 nr. 66/1938 [PDF]

Hrd. 1939:146 nr. 123/1937 [PDF]

Hrd. 1939:222 nr. 33/1937 [PDF]

Hrd. 1939:340 nr. 42/1939 [PDF]

Hrd. 1939:581 nr. 126/1938 (Björgunarlaun) [PDF]

Hrd. 1940:91 nr. 72/1939 [PDF]

Hrd. 1940:231 nr. 12/1940 [PDF]

Hrd. 1940:257 nr. 20/1940 (Fiskiræktar- og veiðifélag Árnesinga) [PDF]

Hrd. 1940:313 nr. 121/1939 [PDF]

Hrd. 1941:233 nr. 105/1940 [PDF]

Hrd. 1943:256 nr. 87/1942 (Handleggsdómur) [PDF]
Maður krafðist bóta af ríkinu vegna harðræðis sem hann varð fyrir vegna handtöku hans sem leiddi til þess að hann handleggsbrotnaði. Engin lög voru til staðar er kváðu á um bótaskyldu ríkisins í þessum efnum en Hæstiréttur vísaði til þess að réttlátt væri og eðlilegt að þjóðfélagið bæri ábyrgð á mistökum sem þessum.
Hrd. 1943:359 nr. 38/1943 [PDF]

Hrd. 1943:430 nr. 15/1943 [PDF]

Hrd. 1944:77 nr. 95/1943 [PDF]

Hrd. 1944:158 nr. 116/1943 [PDF]

Hrd. 1944:166 nr. 90/1943 [PDF]

Hrd. 1944:172 nr. 17/1944 [PDF]

Hrd. 1944:345 kærumálið nr. 11/1944 [PDF]

Hrd. 1945:161 nr. 82/1944 [PDF]

Hrd. 1945:188 nr. 85/1944 [PDF]

Hrd. 1945:269 nr. 60/1945 [PDF]

Hrd. 1945:316 nr. 193/1944 [PDF]

Hrd. 1946:106 nr. 91/1945 [PDF]

Hrd. 1946:219 nr. 17/1946 [PDF]

Hrd. 1946:345 nr. 77/1945 (Landauki - Hafnargerð á Dalvík) [PDF]

Hrd. 1946:415 nr. 24/1946 [PDF]

Hrd. 1946:486 nr. 118/1946 [PDF]

Hrd. 1946:594 nr. 30/1946 [PDF]

Hrd. 1947:18 nr. 23/1946 [PDF]

Hrd. 1947:81 nr. 43/1946 (Eiginkona á sjó) [PDF]

Hrd. 1947:278 nr. 13/1945 [PDF]

Hrd. 1947:304 nr. 134/1946 (Bókhaldsbrot) [PDF]

Hrd. 1947:462 nr. 153/1944 [PDF]

Hrd. 1948:131 nr. 5/1948 (Flutningur lögtaksmáls) [PDF]

Hrd. 1948:179 nr. 3/1947 [PDF]

Hrd. 1948:204 nr. 65/1947 [PDF]

Hrd. 1948:215 nr. 7/1948 [PDF]

Hrd. 1948:385 nr. 139/1947 [PDF]

Hrd. 1948:438 kærumálið nr. 7/1948 [PDF]

Hrd. 1949:61 nr. 17/1948 [PDF]

Hrd. 1949:85 nr. 112/1948 [PDF]

Hrd. 1949:205 nr. 70/1949 [PDF]

Hrd. 1949:214 nr. 146/1948 [PDF]

Hrd. 1949:228 nr. 25/1949 (Skattskylda) [PDF]

Hrd. 1949:400 nr. 81/1949 [PDF]

Hrd. 1949:403 kærumálið nr. 17/1949 [PDF]

Hrd. 1949:423 nr. 75/1949 [PDF]

Hrd. 1949:431 nr. 103/1947 [PDF]

Hrd. 1949:467 nr. 128/1948 [PDF]

Hrd. 1950:1 nr. 146/1949 [PDF]

Hrd. 1950:9 nr. 61/1949 [PDF]

Hrd. 1950:66 nr. 77/1949 [PDF]

Hrd. 1950:69 nr. 116/1949 [PDF]

Hrd. 1950:96 nr. 41/1949 [PDF]

Hrd. 1950:192 nr. 63/1949 [PDF]

Hrd. 1950:325 nr. 65/1950 (Stríðsgróðaskattur) [PDF]

Hrd. 1950:359 nr. 142/1949 [PDF]

Hrd. 1950:471 nr. 118/1950 [PDF]

Hrd. 1951:1 nr. 40/1950 [PDF]

Hrd. 1951:6 nr. 3/1949 [PDF]

Hrd. 1951:29 nr. 132/1950 [PDF]

Hrd. 1951:400 nr. 76/1950 [PDF]

Hrd. 1951:404 nr. 77/1950 [PDF]

Hrd. 1951:478 nr. 39/1951 [PDF]

Hrd. 1952:32 nr. 19/1951 [PDF]

Hrd. 1952:37 nr. 125/1951 [PDF]

Hrd. 1952:348 nr. 48/1952 [PDF]

Hrd. 1952:411 kærumálið nr. 18/1952 [PDF]

Hrd. 1952:423 nr. 133/1952 [PDF]

Hrd. 1952:434 nr. 80/1952 (Stóreignaskattur) [PDF]

Hrd. 1952:498 nr. 114/1952 [PDF]

Hrd. 1952:559 nr. 84/1952 [PDF]

Hrd. 1952:572 nr. 133/1951 [PDF]

Hrd. 1952:604 nr. 128/1951 (Flugslys á Vatnajökli) [PDF]

Hrd. 1952:634 nr. 70/1952 [PDF]

Hrd. 1952:652 nr. 134/1952 [PDF]

Hrd. 1953:7 nr. 30/1950 [PDF]

Hrd. 1953:13 nr. 94/1952 [PDF]

Hrd. 1953:21 nr. 93/1953 [PDF]

Hrd. 1953:107 nr. 120/1952 [PDF]

Hrd. 1953:109 nr. 157/1952 [PDF]

Hrd. 1953:134 nr. 17/1952 (Almannaheill) [PDF]

Hrd. 1953:142 nr. 190/1952 (Skattlagning félaga) [PDF]

Hrd. 1953:212 nr. 179/1952 [PDF]

Hrd. 1953:301 kærumálið nr. 7/1953 [PDF]

Hrd. 1953:306 nr. 171/1952 [PDF]

Hrd. 1953:332 nr. 45/1953 [PDF]

Hrd. 1953:368 nr. 49/1953 [PDF]

Hrd. 1953:376 nr. 125/1952 [PDF]

Hrd. 1953:434 nr. 149/1952 [PDF]

Hrd. 1953:456 nr. 148/1952 [PDF]

Hrd. 1953:511

Hrd. 1953:537 nr. 180/1952 [PDF]

Hrd. 1953:579 nr. 43/1953 [PDF]

Hrd. 1953:594 nr. 80/1953 [PDF]

Hrd. 1953:692 nr. 154/1953 [PDF]

Hrd. 1954:73 nr. 5/1953 (Stóreignaskattur og fjárhagskerfið) [PDF]

Hrd. 1954:93 nr. 51/1953 (Stóreignaskattur - Hlutafélagið Hamar) [PDF]

Hrd. 1954:99 nr. 87/1953 [PDF]

Hrd. 1954:145 nr. 190/1953 [PDF]

Hrd. 1954:218 nr. 184/1953 (Fiskþvottakerið) [PDF]

Hrd. 1954:313 nr. 22/1954 [PDF]

Hrd. 1954:370 nr. 53/1953 [PDF]

Hrd. 1954:394 nr. 84/1953 (Húsaleigubrot) [PDF]

Hrd. 1954:439 kærumálið nr. 13/1954 (Skipan ákæruvalds á varnarsvæðinu) [PDF]
Í málinu var tekinn fyrir kærður úrskurður sakadóms Keflavíkurflugvallar og samþykkti utanríkisráðherra kæruna. Fyrir sakadóminum var krafist frávísunar vegna aðildarskorts þar sem málið var höfðað af varnarmáladeild utanríkisráðuneytisins sem ekki væri talin fara með neitt ákæruvald, heldur væri það í hendi dómsmálaráðherra. Þeirri kröfu var synjað af hálfu sakadómsins.

Fyrir Hæstarétti var krafist frávísunar frá héraðsdómi. Hæstiréttur reifaði sjónarmið um að lög kveði á um að dómsmálaráðherra fari með ákæruvaldið og því gæti forsetaúrskurður ekki haggað. Í athugasemdum við bráðabirgðalög um lögreglustjóra á Keflavíkurflugvelli, sem og samþykktum lögum um hið sama efni, var ekki tekin fram slík heimild. Hæstiréttur taldi að þrátt fyrir skýr lögskýringargögn væri ekki hægt að túlka lagaákvæðið á þann hátt að utanríkisráðherra hefði slíka lagaheimild.

Hæstiréttur vísaði málinu hins vegar frá Hæstarétti þar sem þetta þýddi að utanríkisráðherranum hafði brostið heimild til að samþykkja kæru úrskurðarins til Hæstaréttar.
Hrd. 1954:460 nr. 188/1952 [PDF]

Hrd. 1954:494 nr. 21/1954 (Tilskipun um uppboðsþing) [PDF]
Tilskipun frá árinu 1693 um uppboðsþing í Danmörku og Noregi kvað á um að tilteknir uppboðshaldarar væru þeir einu sem mættu halda uppboð hér á landi, en hún var aldrei birt hér á landi. Verslunarmaður var síðan ákærður fyrir að halda uppboð á ýmsum listmunum án réttinda. Vísað var til þess að aðrar tilskipanir sem voru löglega birtar vísuðu í þessa tilskipun og var henni fylgt í framkvæmd fyrir aldamótin 1800. Var því talið að hún hefði vanist í gildi.
Hrd. 1954:501 nr. 92/1954 [PDF]

Hrd. 1954:507 nr. 3/1954 (Lögjöfnunar ekki getið) [PDF]

Hrd. 1954:516 nr. 159/1953 [PDF]

Hrd. 1954:562 kærumálið nr. 19/1954 [PDF]

Hrd. 1954:584 nr. 108/1953 [PDF]

Hrd. 1954:596 nr. 98/1954 [PDF]

Hrd. 1954:621 nr. 119/1954 [PDF]

Hrd. 1954:621 nr. 120/1954 [PDF]

Hrd. 1954:727 nr. 10/1954 [PDF]

Hrd. 1955:188 nr. 27/1955 [PDF]

Hrd. 1955:197 nr. 32/1954 [PDF]

Hrd. 1955:215 nr. 42/1955 [PDF]

Hrd. 1955:236 nr. 112/1954 [PDF]

Hrd. 1955:283 nr. 65/1954 [PDF]

Hrd. 1955:304 nr. 54/1954 [PDF]

Hrd. 1955:310 nr. 87/1954 [PDF]

Hrd. 1955:361 nr. 53/1954 [PDF]

Hrd. 1955:461 nr. 151/1954 [PDF]

Hrd. 1955:489 nr. 125/1954 [PDF]

Hrd. 1955:605 nr. 25/1955 [PDF]

Hrd. 1955:610 nr. 26/1955 [PDF]

Hrd. 1955:637 nr. 64/1955 [PDF]

Hrd. 1955:658 nr. 128/1955 [PDF]

Hrd. 1956:34 nr. 71/1955 [PDF]

Hrd. 1956:65 nr. 153/1955 [PDF]

Hrd. 1956:161 nr. 106/1955 (Setberg) [PDF]

Hrd. 1956:189 nr. 139/1955 [PDF]

Hrd. 1956:255 nr. 110/1954 [PDF]

Hrd. 1956:260 nr. 46/1956 [PDF]

Hrd. 1956:284 nr. 10/1956 [PDF]

Hrd. 1956:351 nr. 81/1956 [PDF]

Hrd. 1956:409 nr. 8/1956 [PDF]

Hrd. 1956:637 nr. 111/1955 (Blaðagrein) [PDF]

Hrd. 1956:678 nr. 142/1956 [PDF]

Hrd. 1956:718 nr. 145/1956 [PDF]

Hrd. 1956:752 nr. 93/1956 [PDF]

Hrd. 1956:771 nr. 123/1956 [PDF]

Hrd. 1957:71 nr. 13/1957 [PDF]

Hrd. 1957:78 nr. 161/1956 [PDF]

Hrd. 1957:107 nr. 49/1956 [PDF]

Hrd. 1957:176 nr. 67/1954 [PDF]

Hrd. 1957:206 nr. 62/1956 [PDF]

Hrd. 1957:229 nr. 157/1956 [PDF]

Hrd. 1957:314 nr. 76/1956 (Skipamiðlari) [PDF]

Hrd. 1957:420 nr. 75/1957 [PDF]

Hrd. 1957:511 nr. 66/1957 [PDF]

Hrd. 1957:564 nr. 173/1955 [PDF]

Hrd. 1957:586 nr. 90/1957 [PDF]

Hrd. 1957:602 nr. 117/1956 [PDF]

Hrd. 1957:628 nr. 22/1957 (Hlutdeild) [PDF]

Hrd. 1958:2 nr. 152/1957 [PDF]

Hrd. 1958:141 nr. 173/1957 (Herrulækur) [PDF]

Hrd. 1958:258 nr. 177/1957 [PDF]

Hrd. 1958:268 nr. 147/1956 (Umboðssala) [PDF]

Hrd. 1958:296 nr. 5/1958 [PDF]

Hrd. 1958:359 nr. 39/1958 [PDF]

Hrd. 1958:477 nr. 158/1957 [PDF]

Hrd. 1958:513 nr. 176/1955 [PDF]

Hrd. 1958:568 nr. 88/1958 (Lífeyrisréttindi) [PDF]

Hrd. 1958:664 nr. 138/1957 [PDF]

Hrd. 1958:698 nr. 9/1958 [PDF]

Hrd. 1958:711 nr. 60/1958 [PDF]

Hrd. 1958:737 nr. 21/1958 (Þóknunardómur - Seta í undirkjörstjórn) [PDF]

Hrd. 1958:753 nr. 116/1958 (Stóreignaskattur - Skattmat á eign hluthafa í hlutafélagi) [PDF]

Hrd. 1958:772 nr. 77/1958 [PDF]

Hrd. 1958:796 nr. 109/1958 [PDF]

Hrd. 1958:808 nr. 16/1958 [PDF]

Hrd. 1959:12 nr. 173/1958 [PDF]

Hrd. 1959:168 nr. 117/1957 [PDF]

Hrd. 1959:213 nr. 19/1959 [PDF]

Hrd. 1959:274 nr. 146/1958 [PDF]

Hrd. 1959:367 nr. 135/1958 [PDF]

Hrd. 1959:464 nr. 128/1958 [PDF]

Hrd. 1959:493 nr. 107/1957 [PDF]

Hrd. 1959:572 nr. 149/1959 [PDF]

Hrd. 1959:613 nr. 143/1958 [PDF]

Hrd. 1959:641 nr. 89/1957 [PDF]

Hrd. 1959:662 nr. 35/1959 [PDF]

Hrd. 1960:203 nr. 144/1959 (Svartagilsdómur) [PDF]

Hrd. 1960:294 nr. 83/1959 [PDF]

Hrd. 1960:332 nr. 165/1959 [PDF]

Hrd. 1960:364 nr. 125/1959 [PDF]

Hrd. 1960:390 nr. 64/1960 [PDF]

Hrd. 1960:393 nr. 204/1959 [PDF]

Hrd. 1960:460 nr. 17/1957 [PDF]

Hrd. 1960:492 nr. 30/1960 [PDF]

Hrd. 1960:535 nr. 126/1958 [PDF]

Hrd. 1960:582 nr. 61/1958 [PDF]

Hrd. 1960:589 nr. 50/1958 [PDF]

Hrd. 1960:672 nr. 36/1959 [PDF]

Hrd. 1960:718 nr. 116/1960 [PDF]

Hrd. 1961:59 nr. 81/1960 [PDF]

Hrd. 1961:63 nr. 121/1960 [PDF]

Hrd. 1961:77 nr. 219/1960 [PDF]

Hrd. 1961:212 nr. 83/1960 [PDF]

Hrd. 1961:247 nr. 191/1960 [PDF]

Hrd. 1961:294 nr. 84/1960 [PDF]

Hrd. 1961:359 nr. 223/1960 [PDF]

Hrd. 1961:413 nr. 108/1959 [PDF]

Hrd. 1961:511 nr. 152/1960 (Andlát af völdum kolsýrlingseitrunar) [PDF]

Hrd. 1961:592 nr. 103/1961 [PDF]

Hrd. 1961:638 nr. 93/1961 [PDF]

Hrd. 1961:772 nr. 164/1960 [PDF]

Hrd. 1961:873 nr. 178/1961 [PDF]

Hrd. 1961:878 nr. 30/1961 [PDF]

Hrd. 1962:69 nr. 8/1961 [PDF]

Hrd. 1962:115 nr. 168/1961 [PDF]

Hrd. 1962:356 nr. 142/1961 [PDF]

Hrd. 1962:401 nr. 46/1962 (Olíufélagið) [PDF]

Hrd. 1962:460 nr. 146/1961 (Lyfsöluleyfi) [PDF]
Aðili hafði fengið konungsleyfi til reksturs verslunar en hafði verið sviptur leyfinu á árinu 1958. Í dómnum er rekið þetta sjónarmið um stigskipt valdmörk og taldi að ráðuneytið gæti ekki svipt leyfi sem konungur hafði veitt á sínum tíma, heldur heyrði það undir forseta.
Hrd. 1962:492 nr. 28/1962 [PDF]

Hrd. 1962:508 nr. 189/1961 [PDF]

Hrd. 1962:573 nr. 29/1962 [PDF]

Hrd. 1962:587 nr. 65/1961 [PDF]

Hrd. 1962:623 nr. 108/1962 [PDF]

Hrd. 1962:666 nr. 18/1962 [PDF]

Hrd. 1962:702 nr. 78/1962 [PDF]

Hrd. 1962:710 nr. 85/1962 [PDF]

Hrd. 1962:715 nr. 101/1962 [PDF]

Hrd. 1962:718 nr. 103/1962 [PDF]

Hrd. 1962:835 nr. 138/1961 [PDF]

Hrd. 1963:115 nr. 115/1962 [PDF]

Hrd. 1963:155 nr. 123/1962 [PDF]

Hrd. 1963:238 nr. 82/1962 [PDF]

Hrd. 1963:295 nr. 51/1963 [PDF]

Hrd. 1963:401 nr. 18/1963 [PDF]

Hrd. 1963:417 nr. 39/1963 [PDF]

Hrd. 1963:437 nr. 170/1962 [PDF]

Hrd. 1963:544 nr. 83/1963 [PDF]

Hrd. 1963:592 nr. 95/1963 [PDF]

Hrd. 1963:674 nr. 104/1962 (Ólöglegur innflutningur á vörum og gjaldeyrisskil) [PDF]

Hrd. 1964:34 nr. 74/1963 [PDF]

Hrd. 1964:44 nr. 175/1962 [PDF]

Hrd. 1964:59 nr. 118/1963 (Rakarastofa) [PDF]

Hrd. 1964:138 nr. 93/1963 (Steinkastsdómur) [PDF]

Hrd. 1964:159 nr. 54/1963 [PDF]

Hrd. 1964:323 nr. 136/1963 [PDF]

Hrd. 1964:406 nr. 122/1963 (Árelíusarbörn) [PDF]
Reyndi á þá spurningu hvort að viðkomandi var búinn að gefa of mikið áður en hann dó, s.s. að dulbúa gjafir til að komast framhjá arfleiðsluheimild.
Hrd. 1964:428 nr. 84/1964 [PDF]

Hrd. 1964:573 nr. 80/1963 (Sundmarðabú) [PDF]

Hrd. 1964:687 nr. 79/1964 [PDF]

Hrd. 1964:695 nr. 24/1964 [PDF]

Hrd. 1964:742 nr. 42/1963 [PDF]

Hrd. 1964:833 nr. 2/1964 [PDF]

Hrd. 1964:838 nr. 120/1964 [PDF]

Hrd. 1964:851 nr. 144/1963 [PDF]

Hrd. 1964:912 nr. 39/1964 [PDF]

Hrd. 1964:936 nr. 108/1963 [PDF]

Hrd. 1964:942 nr. 109/1963 [PDF]

Hrd. 1964:948 nr. 110/1963 [PDF]

Hrd. 1964:954 nr. 111/1963 [PDF]

Hrd. 1964:960 nr. 178/1964 (Mat löggjafans - Takmarkanir við leigubifreiðar) [PDF]

Hrd. 1965:245 nr. 179/1964 [PDF]

Hrd. 1965:283 nr. 137/1964 [PDF]

Hrd. 1965:333 nr. 85/1964 [PDF]

Hrd. 1965:358 nr. 11/1965 [PDF]

Hrd. 1965:400 nr. 129/1964 [PDF]

Hrd. 1965:424 nr. 125/1964 (Stofnlánadeild - Stóreignaskattur) [PDF]

Hrd. 1965:537 nr. 57/1965 (Framtal til aðstöðugjalds) [PDF]

Hrd. 1965:552 nr. 101/1964 [PDF]

Hrd. 1965:596 nr. 146/1946 [PDF]

Hrd. 1965:615 nr. 106/1965 [PDF]

Hrd. 1965:630 nr. 112/1965 [PDF]

Hrd. 1965:796 nr. 140/1964 [PDF]

Hrd. 1965:885 nr. 204/1964 [PDF]

Hrd. 1965:894 nr. 6/1965 [PDF]

Hrd. 1965:907 nr. 54/1965 [PDF]

Hrd. 1965:922 nr. 111/1965 [PDF]

Hrd. 1966:54 nr. 13/1966 (Friðun arnar og tjón í æðarvarpi - Haförninn) [PDF]

Hrd. 1966:158 nr. 175/1965 [PDF]

Hrd. 1966:163 nr. 205/1965 [PDF]

Hrd. 1966:201 nr. 144/1965 [PDF]

Hrd. 1966:275 nr. 161/1964 [PDF]

Hrd. 1966:364 nr. 135/1965 [PDF]

Hrd. 1966:389 nr. 99/1965 [PDF]

Hrd. 1966:535 nr. 45/1966 [PDF]

Hrd. 1966:685 nr. 74/1966 [PDF]

Hrd. 1966:722 nr. 7/1966 [PDF]

Hrd. 1966:837 nr. 203/1966 [PDF]

Hrd. 1966:898 nr. 82/1966 [PDF]

Hrd. 1966:1038 nr. 217/1965 (Heimtaugagjald) [PDF]

Hrd. 1967:159 nr. 249/1966 [PDF]

Hrd. 1967:251 nr. 151/1966 (Landgræðsludómur) [PDF]

Hrd. 1967:264 nr. 35/1966 [PDF]

Hrd. 1967:496 nr. 254/1966 (Blint horn) [PDF]

Hrd. 1967:531 nr. 78/1966 [PDF]

Hrd. 1967:743 nr. 40/1966 [PDF]

Hrd. 1967:753 nr. 49/1967 [PDF]

Hrd. 1967:871 nr. 81/1967 [PDF]

Hrd. 1967:881 nr. 54/1966 [PDF]

Hrd. 1967:895 nr. 21/1967 [PDF]

Hrd 1967:951 nr. 60/1967 (Aðstöðugjald) [PDF]

Hrd. 1967:1036 nr. 97/1967 [PDF]

Hrd. 1967:1103 nr. 2/1967 (Drápuhlíð 48) [PDF]

Hrd. 1968:81 nr. 8/1968 [PDF]

Hrd. 1968:202 nr. 90/1967 [PDF]

Hrd. 1968:235 nr. 177/1967 (Flugkennari flýgur með einstakling sem hafði áfengi meðferðis) [PDF]

Hrd. 1968:240 nr. 181/1967 [PDF]

Hrd. 1968:292 nr. 109/1967 [PDF]

Hrd. 1968:555 nr. 199/1967 [PDF]

Hrd. 1968:597 nr. 75/1968 [PDF]

Hrd. 1968:628 nr. 62/1968 [PDF]

Hrd. 1968:681 nr. 169/1967 [PDF]

Hrd. 1968:718 nr. 32/1968 [PDF]

Hrd. 1968:821 nr. 144/1968 [PDF]

Hrd. 1968:825 nr. 198/1967 [PDF]

Hrd. 1968:848 nr. 127/1968 [PDF]

Hrd. 1968:876 nr. 3/1968 (Drap eiginkonu, sviptur málflutningsréttindum o.fl.) [PDF]

Hrd. 1968:999 nr. 180/1967 [PDF]

Hrd. 1968:1045 nr. 97/1968 [PDF]

Hrd. 1968:1091 nr. 60/1968 [PDF]

Hrd. 1968:1155 nr. 137/1968 (Félag íslenzkra kjötiðnaðarmanna) [PDF]

Hrd. 1969:26 nr. 202/1968 [PDF]

Hrd. 1969:57 nr. 34/1968 [PDF]

Hrd. 1969:145 nr. 141/1968 [PDF]

Hrd. 1969:153 nr. 11/1969 (Eignaauki) [PDF]
Framteljandi hafði á skattframtölum sínum árin 1966 og 1967 talið fram verðmæti eigin vinnu við byggingaframkvæmdir skattárin fyrir 1965 og 1966. Framteljandinn taldi þá vinnu vera skattfrjálsa á grundvelli ákvæðis í skattalögum um að tekjur teldust ekki til eignaauka sem stafa af aukavinnu, sem einstaklingar leggja fram utan reglulegs vinnutíma við byggingu íbúða til eigin nota og að sú ívilnun félli burt að því leyti sem vinnan kunni að fást endurgreidd með söluhagnaði af íbúðinni.

Í reglugerð sem sett var á grundvelli laganna sagði hins vegar þetta: „Nú á maður íbúð og byggir sér aðra stærri til eigin nota, skal þá telja þann hluta eigin aukavinnu hans við nýju íbúðina skattfrjálsan, sem svarar til stærðarmunarins, miðað við rúmmetrafjölda.“

Hæstiréttur taldi að þar sem ekki kæmi í lögunum fram að það myndi skerða ívilnunina að skattþegn hafi áður átt íbúðarhúsnæði, hafi fjármálaráðherra ekki öðlast heimild til þess að skerða ívilnunina enn frekar.
Hrd. 1969:188 nr. 153/1968 (Drukknun við laxveiðar) [PDF]

Hrd. 1969:211 nr. 228/1968 [PDF]

Hrd. 1969:215 nr. 6/1969 [PDF]

Hrd. 1969:231 nr. 24/1969 [PDF]

Hrd. 1969:499 nr. 21/1969 [PDF]

Hrd. 1969:1009 nr. 230/1968 [PDF]

Hrd. 1969:1288 nr. 151/1969 (Botnvörpuveiðar) [PDF]
Bann við botnvörpuveiðum hafði verið birt í Lögbirtingablaðinu en þrátt fyrir það héldu nokkrir sjómenn á botnvörpuveiðar með þeim afleiðingum að þeir voru ákærðir. Eftir málsatvik gerðust var bannið jafnframt birt í Stjórnartíðindum, eins og lögin kváðu á um. Hæstiréttur taldi birtinguna í Lögbirtingablaðinu ekki nægja og sýknaði því mennina.
Hrd. 1969:1292 nr. 152/1969 (Botnvörpuveiðar) [PDF]

Hrd. 1969:1296 nr. 153/1969 (Botnvörpuveiðar) [PDF]

Hrd. 1969:1302 nr. 162/1969 [PDF]

Hrd. 1969:1312 nr. 163/1969 [PDF]

Hrd. 1969:1333 nr. 51/1969 [PDF]

Hrd. 1969:1423 nr. 221/1969 [PDF]

Hrd. 1969:1431 nr. 222/1969 [PDF]

Hrd. 1970:64 nr. 4/1970 [PDF]

Hrd. 1970:77 nr. 204/1969 [PDF]

Hrd. 1970:178 nr. 49/1969 [PDF]

Hrd. 1970:212 nr. 200/1969 (Veiðar á bannsvæði) [PDF]

Hrd. 1970:244 nr. 214/1969 [PDF]

Hrd. 1970:296 nr. 20/1969 (Varnarþing I) [PDF]

Hrd. 1970:415 nr. 16/1970 (Meðferð við drykkjusýki) [PDF]

Hrd. 1970:459 nr. 166/1969 (Ölbrugg) [PDF]

Hrd. 1970:512 nr. 10/1970 (Mjólkursala) [PDF]
Framleiðsluráð landbúnaðarins tók ákvörðun 7. desember 1961 um að Ólafsfjörður væri talinn vera sérstakt mjólkursölusvæði að beiðni tiltekins kaupfélags, og hafði kaupfélagið því einkaleyfi til að selja mjólk á því svæði. Þessi ákvörðun var ekki birt þar sem það var venjulega ekki gert. Tveir menn voru síðan ákærðir fyrir að hafa flutt mjólk til Ólafsfjarðar frá Akureyri og selt hana úr kæligeymslu eða heimsendu til viðskiptavina á vegum tiltekinnar verslunar.

Meirihluti Hæstaréttar vísaði til ákvæðis þess efnis að samkvæmt lögum um birtingu laga og stjórnvaldaerinda skuli birta í Lögbirtingablaði auglýsingar um sérleyfi er stjórnvöld veittu, og taldi ákvörðun framleiðsluráðsins falla undir slíkt. Vísað var til þess að þar sem ákvörðunin „varðaði ótiltekinn fjölda manna og skyldi samkvæmt efni sínu gilda um langan ótiltekinn tíma, og brot gegn henni gat varðað refsingu“ var óheimilt að beita refsingu fyrir brot gegn þessari ákvörðun fyrr en lögmælt birting hefði farið fram.
Hrd. 1970:544 nr. 207/1969 (Varnarliðsbifreið) [PDF]
Starfsmaður varnarliðsins hlaut tjón þegar bifreið vinnuveitanda hans valt vegna bilunar á stýrisbúnaði. Vinnuveitandinn vissi ekki af þessari bilun fyrr en atvikið varð.
Hrd. 1970:591 nr. 44/1970 [PDF]

Hrd. 1970:613 nr. 101/1970 [PDF]

Hrd. 1970:670 nr. 223/1969 (Ábendingar Hæstaréttar um öflun skýrslna vegna túlkunar kaupmála) [PDF]

Hrd. 1970:834 nr. 105/1970 [PDF]

Hrd. 1970:908 nr. 100/1970 [PDF]

Hrd. 1970:977 nr. 195/1970 [PDF]

Hrd. 1970:1004 nr. 170/1970 [PDF]

Hrd. 1970:1085 nr. 35/1970 [PDF]

Hrd. 1970:1151 nr. 148/1970 [PDF]

Hrd. 1970:1159 nr. 184/1970 [PDF]

Hrd. 1971:43 nr. 222/1970 [PDF]

Hrd. 1971:104 nr. 244/1970 [PDF]

Hrd. 1971:200 nr. 14/1971 [PDF]

Hrd. 1971:217 nr. 90/1970 [PDF]

Hrd. 1971:454 nr. 202/1970 [PDF]

Hrd. 1971:485 nr. 36/1971 [PDF]

Hrd. 1971:579 nr. 110/1970 (Efnisflutningar) [PDF]

Hrd. 1971:593 nr. 45/1971 [PDF]

Hrd. 1971:646 nr. 196/1970 [PDF]

Hrd. 1971:679 nr. 64/1971 [PDF]

Hrd. 1971:744 nr. 122/1970 [PDF]

Hrd. 1971:781 nr. 88/1970 [PDF]

Hrd. 1971:968 nr. 82/1971 [PDF]

Hrd. 1971:1004 nr. 39/1970 (Grímshagi) [PDF]

Hrd. 1971:1081 nr. 75/1971 [PDF]

Hrd. 1971:1095 nr. 178/1970 [PDF]

Hrd. 1971:1154 nr. 85/1971 [PDF]

Hrd. 1971:1172 nr. 119/1971 [PDF]

Hrd. 1971:1189 nr. 43/1970 (Svalir í nýbyggingu á Framnesvegi) [PDF]

Hrd. 1971:1231 nr. 169/1971 [PDF]

Hrd. 1971:1257 nr. 46/1971 [PDF]

Hrd. 1971:1281 nr. 128/1971 [PDF]

Hrd. 1972:110 nr. 107/1971 (Ákvæði opins bréfs) [PDF]

Hrd. 1972:215 nr. 223/1970 [PDF]

Hrd. 1972:243 nr. 135/1971 (Verðjöfnunarsjóður fiskiðnaðarins) [PDF]

Hrd. 1972:345 nr. 165/1971 (Tilraunaverknaður - LSD-dómur) [PDF]

Hrd. 1972:417 nr. 74/1971 [PDF]

Hrd. 1972:441 nr. 22/1972 [PDF]

Hrd. 1972:504 nr. 140/1971 [PDF]

Hrd. 1972:528 nr. 11/1972 [PDF]

Hrd. 1972:559 nr. 201/1971 [PDF]

Hrd. 1972:611 nr. 13/1972 [PDF]

Hrd. 1972:620 nr. 129/1970 [PDF]

Hrd. 1972:657 nr. 116/1971 [PDF]

Hrd. 1972:688 nr. 147/1971 [PDF]

Hrd. 1972:696 nr. 97/1971 (Sönnunargögn, fyllingareiður) [PDF]
Konur máttu á þeim tíma fá skráningu á faðerni barns þeirra með eiði.
Hrd. 1972:747 nr. 123/1971 (Bifreiðakaup ólögráða manns) [PDF]

Hrd. 1972:945 nr. 57/1972 (Verðjöfnunargjald til fiskiðnaðarins - Rækjudómur) [PDF]

Hrd. 1973:62 nr. 143/1972 [PDF]

Hrd. 1973:69 nr. 142/1972 [PDF]

Hrd. 1973:74 nr. 14/1972 [PDF]

Hrd. 1973:93 nr. 148/1972 [PDF]

Hrd. 1973:164 nr. 89/1972 [PDF]

Hrd. 1973:207 nr. 146/1972 [PDF]

Hrd. 1973:339 nr. 144/1972 [PDF]

Hrd. 1973:418 nr. 53/1973 [PDF]

Hrd. 1973:584 nr. 118/1972 (Vegagerðin) [PDF]

Hrd. 1973:601 nr. 89/1973 [PDF]

Hrd. 1973:624 nr. 72/1973 [PDF]

Hrd. 1973:782 nr. 80/1972 [PDF]

Hrd. 1973:837 nr. 135/1973 [PDF]

Hrd. 1974:13 nr. 159/1973 [PDF]

Hrd. 1974:275 nr. 148/1973 [PDF]

Hrd. 1974:329 nr. 41/1974 [PDF]

Hrd. 1974:368 nr. 36/1972 (Holtsós) [PDF]

Hrd. 1974:413 nr. 45/1973 (Ein klukkustund og tuttugu mínútur - Mótmælaganga) [PDF]

Hrd. 1974:457 nr. 50/1974 [PDF]

Hrd. 1974:481 nr. 46/1973 [PDF]

Hrd. 1974:648 nr. 31/1973 [PDF]

Hrd. 1974:660 nr. 94/1973 [PDF]

Hrd. 1974:707 nr. 51/1973 [PDF]

Hrd. 1974:833 nr. 160/1974 [PDF]

Hrd. 1974:918 nr. 12/1974 [PDF]

Hrd. 1974:926 nr. 64/1974 [PDF]

Hrd. 1974:934 nr. 86/1974 [PDF]

Hrd. 1974:1015 nr. 192/1974 [PDF]

Hrd. 1974:1079 nr. 44/1973 [PDF]

Hrd. 1974:1119 nr. 201/1974 (Sogavegur) [PDF]

Hrd. 1974:1170 nr. 128/1973 [PDF]

Hrd. 1974:1185 nr. 94/1974 [PDF]

Hrd. 1975:45 nr. 139/1974 [PDF]

Hrd. 1975:87 nr. 9/1975 [PDF]

Hrd. 1975:119 nr. 119/1973 [PDF]

Hrd. 1975:132 nr. 70/1973 [PDF]

Hrd. 1975:164 nr. 37/1973 (Fóstureyðing - Rauðir hundar) [PDF]

Hrd. 1975:445 nr. 66/1973 [PDF]

Hrd. 1975:459 nr. 87/1974 [PDF]

Hrd. 1975:519 nr. 34/1975 [PDF]

Hrd. 1975:556 nr. 4/1974 [PDF]

Hrd. 1975:601 nr. 23/1974 (Hundamál) [PDF]
Borgarstjórinn í Reykjavík hafði synjað áfrýjanda um leyfi til að halda hund af íslensku fjárhundakyni á heimili sínu. Eldri lög veittu bæjarstjórnum og hreppsnefndum heimild til að takmarka eða banna hundahald í kaupstöðum og kauptúnum í formi reglugerðar staðfestum af stjórnarráðinu, og nýtti Reykjavík þá heimild á þann veg að banna hundahald á kaupstaðarlóð Reykjavíkur en hægt var að sækja um leyfi fyrir þarfahundum. Ný lög voru sett er tóku við af þeim eldri er höfðu sömu heimildir til banns á hundahaldi en kröfðust samþykktar staðfestri af heilbrigðismálaráðuneytinu.

Hæstiréttur taldi að þessar breyttu kröfur um setningarhátt yrðu ekki til þess að raska gildi reglugerðar sem sett hafði verið með stoð í eldri lögin. Synjaði hann einnig málsástæðu um að tiltekin lagaákvæði hafi verið talin hafa fallið úr gildi þar sem banni við hundahaldi í Reykjavík sbr. reglugerð, hafi ekki verið framfylgt.
Hrd. 1975:683 nr. 161/1974 (Fasteignaskattur og lögtak) [PDF]

Hrd. 1975:687 nr. 35/1974 (Moskwitch 1971) [PDF]

Hrd. 1975:728 nr. 141/1975 (Missagnir - Ritvillur) [PDF]

Hrd. 1975:814 nr. 62/1974 (Rafha - Gjaldskrá rafveitu) [PDF]
Samkvæmt þágildandi orkulögum sömdu stjórnir veitna gjaldskrár fyrir raforku frá héraðsrafmagnsveitum, sem ráðherrar síðan staðfestu. Rafveita Hafnarfjarðar hækkaði gjaldskrá sína og tilkynnti gjaldskrárhækkunina til viðskiptavina sinna með útsendum greiðsluseðli.

Hæstiréttur taldi breytinguna ekki hafa hlotið gildi fyrr en við birtingu hennar í Stjórnartíðindum, og þurfti því rafveitan að endurgreiða viðskiptavininum það sem ofgreitt var.
Hrd. 1975:873 nr. 133/1974 [PDF]

Hrd. 1975:907 nr. 105/1974 [PDF]

Hrd. 1975:914 nr. 106/1974 [PDF]

Hrd. 1975:933 nr. 80/1974 [PDF]

Hrd. 1975:948 nr. 43/1974 [PDF]

Hrd. 1975:993 nr. 27/1974 [PDF]

Hrd. 1975:1002 nr. 28/1974 [PDF]

Hrd. 1975:1011 nr. 18/1973 (Eimskip II - Bruni í vöruskála - Dettifoss) [PDF]
Eimskip var talið hafa með fullnægjandi hætti undanþegið sig ábyrgð á tilteknu tjóni er varð vegna bruna í vörurskála. Sönnunarbyrðin um sök Eimskips var talin liggja hjá tjónþola sem náði svo ekki að axla hana.
Hrd. 1975:1077 nr. 168/1975 [PDF]

Hrd. 1976:29 nr. 81/1975 [PDF]

Hrd. 1976:232 nr. 126/1974 [PDF]

Hrd. 1976:367 nr. 73/1976 (Sauðfjárböðun) [PDF]

Hrd. 1976:563 nr. 196/1974 [PDF]

Hrd. 1976:621 nr. 184/1974 [PDF]

Hrd. 1976:653 nr. 127/1976 [PDF]

Hrd. 1976:744 nr. 66/1976 [PDF]

Hrd. 1976:908 nr. 216/1974 (Hamranes) [PDF]
Útgerð veðsetti skipið Hamranes með skilmálum um að veðsetningin næði einnig til vátryggingabóta. Skipverjar voru taldir sökkt skipinu með saknæmum hætti og útgerðin ekki talin geta átt rétt á vátryggingabótum. Hins vegar var talið að veðhafinn gæti haft slíkan rétt þó vátryggingartakinn, útgerðin, ætti ekki rétt á þeim.
Hrd. 1976:1011 nr. 132/1974 [PDF]

Hrd. 1977:13 nr. 143/1974 (Steinahlíð) [PDF]

Hrd. 1977:32 nr. 103/1976 [PDF]

Hrd. 1977:80 nr. 116/1975 [PDF]

Hrd. 1977:243 nr. 191/1976 (Bílskúr krafa um brottnám) [PDF]

Hrd. 1977:287 nr. 183/1976 [PDF]

Hrd. 1977:327 nr. 182/1976 [PDF]

Hrd. 1977:343 nr. 37/1975 (Botnvörpungur losnaði frá bryggju) [PDF]

Hrd. 1977:375 nr. 110/1975 (Varið land) [PDF]

Hrd. 1977:463 nr. 44/1976 [PDF]

Hrd. 1977:631 nr. 181/1976 [PDF]

Hrd. 1977:885 nr. 158/1977 [PDF]

Hrd. 1977:960 nr. 239/1976 [PDF]

Hrd. 1977:1000 nr. 153/1975 [PDF]

Hrd. 1977:1048 nr. 111/1975 (Vöruflutningabifreið) [PDF]

Hrd. 1977:1143 nr. 32/1977 [PDF]

Hrd. 1978:1 nr. 233/1977 [PDF]

Hrd. 1978:15 nr. 1/1978 (Launamunur) [PDF]

Hrd. 1978:27 nr. 150/1975 [PDF]

Hrd. 1978:34 nr. 29/1977 [PDF]

Hrd. 1978:72 nr. 46/1977 [PDF]

Hrd. 1978:97 nr. 50/1976 (Hafnargjöld) [PDF]
Bræðsluskip var leigt og loðnunni landað í þetta skip töluvert undan höfninni. Rekstraraðilar hafnarinnar voru ósáttir þar sem bátarnir lögðust ekki að höfninni, er leiddi til tekjutaps fyrir sveitarfélagið. Álitamálið var hvort heimilt hafi verið að leggja á hafnargjaldið í slíkum tilvikum. Hæstiréttur taldi að það hafi verið óheimilt þar sem hvorki lög né reglugerður veittu heimild til að rukka gjaldið gagnvart skipum utan marka kaupstaðarins.
Hrd. 1978:255 nr. 93/1976 (Krafa eftirlifandi sambúðarkonu til vátryggingarbóta vegna sjóslyss) [PDF]

Hrd. 1978:325 nr. 9/1977 [PDF]

Hrd. 1978:344 nr. 47/1978 [PDF]

Hrd. 1978:447 nr. 50/1978 [PDF]

Hrd. 1978:622 nr. 210/1976 [PDF]

Hrd. 1978:659 nr. 66/1975 [PDF]

Hrd. 1978:672 nr. 67/1975 [PDF]

Hrd. 1978:678 nr. 81/1976 [PDF]

Hrd. 1978:772 nr. 84/1977 [PDF]

Hrd. 1978:893 nr. 32/1976 (Óvígð sambúð - Vinnuframlag á heimili - Ráðskonulaun V) [PDF]

Hrd. 1978:926 nr. 139/1978 [PDF]

Hrd. 1978:1007 nr. 66/1977 [PDF]

Hrd. 1978:1060 nr. 205/1976 (Kárastaðir) [PDF]

Hrd. 1978:1071 nr. 196/1976 [PDF]

Hrd. 1978:1086 nr. 197/1976 [PDF]

Hrd. 1978:1113 nr. 201/1977 (Malbikunarflokkur) [PDF]

Hrd. 1978:1120 nr. 105/1977 [PDF]

Hrd. 1978:1173 nr. 75/1977 [PDF]

Hrd. 1978:1186 nr. 87/1976 [PDF]

Hrd. 1978:1207 nr. 200/1978 [PDF]

Hrd. 1978:1283 nr. 55/1977 [PDF]

Hrd. 1978:1316 nr. 234/1977 [PDF]

Hrd. 1979:21 nr. 206/1976 [PDF]

Hrd. 1979:62 nr. 78/1978 [PDF]

Hrd. 1979:78 nr. 94/1978 [PDF]

Hrd. 1979:122 nr. 142/1976 (Þjóðhátíð á Þingvöllum) [PDF]

Hrd. 1979:219 nr. 110/1977 [PDF]

Hrd. 1979:236 nr. 34/1977 [PDF]

Hrd. 1979:268 nr. 34/1979 [PDF]

Hrd. 1979:287 nr. 16/1978 [PDF]

Hrd. 1979:377 nr. 207/1977 [PDF]

Hrd. 1979:403 nr. 189/1977 [PDF]

Hrd. 1979:430 nr. 229/1976 (Báran h/f) [PDF]

Hrd. 1979:544 nr. 86/1977 (Launaflokkur) [PDF]
Starfsmaður fékk greitt samkvæmt einum launaflokki en taldi sig eiga að fá greitt samkvæmt öðrum launaflokki, og höfðaði mál til að fá mismuninn. Í héraði breytti dómari kröfunni í viðurkenningu en hún var upprunalega greiðslukrafa. Hæstiréttur taldi þá kröfu ódómhæfa enda hvarf fjárhæðin út, og vísaði málinu frá héraðsdómi.
Hrd. 1979:562 nr. 165/1977 (Hveragerði) [PDF]

Hrd. 1979:640 nr. 107/1979 [PDF]

Hrd. 1979:647 nr. 186/1977 [PDF]

Hrd. 1979:897 nr. 56/1979 [PDF]

Hrd. 1979:906 nr. 59/1979 [PDF]

Hrd. 1979:951 nr. 77/1976 [PDF]

Hrd. 1979:1077 nr. 63/1975 [PDF]

Hrd. 1979:1157 nr. 173/1978 (Umgengnisréttur eftir óvígða sambúð) [PDF]

Hrd. 1979:1181 nr. 71/1977 [PDF]

Hrd. 1979:1199 nr. 232/1977 (Gimbrar) [PDF]
Ábúandi átti að greiða leigu með gimbrum en hann hætti því og afhenti í staðinn 10 dilka. Hæstiréttur taldi að það hefði verið hægt að gera eitthvað í þessu ef gerð hefði verið athugasemd á sínum tíma, en svo var ekki gert.
Hrd. 1979:1231 nr. 10/1979 [PDF]

Hrd. 1979:1251 nr. 39/1978 (Verksamningur) [PDF]

Hrd. 1979:1270 nr. 89/1979 [PDF]

Hrd. 1979:1285 nr. 21/1978 (Vönun) [PDF]
Vinnuveitandi og læknir voru taldir bera bótaábyrgð.
Hrd. 1979:1294 nr. 92/1978 (Heiðarlundur) [PDF]

Hrd. 1979:1336 nr. 91/1979 [PDF]

Hrd. 1979:1369 nr. 76/1977 (Samvistir fallið brott - Lögskilnaðarleyfi) [PDF]

Hrd. 1980:89 nr. 214/1978 (Guðmundar- og Geirfinnsmálið) [PDF]

Hrd. 1980:686 nr. 59/1978 (Skemmtanaskattur) [PDF]

Hrd. 1980:702 nr. 90/1979 [PDF]

Hrd. 1980:768 nr. 79/1979 [PDF]

Hrd. 1980:787 nr. 178/1977 [PDF]

Hrd. 1980:976 nr. 176/1979 [PDF]

Hrd. 1980:1239 nr. 35/1978 [PDF]

Hrd. 1980:1344 nr. 206/1979 [PDF]

Hrd. 1980:1409 nr. 90/1980 (Sérdómstóll) [PDF]

Hrd. 1980:1426 nr. 209/1977 [PDF]

Hrd. 1980:1489 nr. 116/1980 (Opinber skipti) [PDF]

Hrd. 1980:1501 nr. 36/1980 [PDF]

Hrd. 1980:1515 nr. 175/1979 [PDF]

Hrd. 1980:1572 nr. 180/1979 [PDF]

Hrd. 1980:1578 nr. 45/1980 [PDF]

Hrd. 1980:1585 nr. 136/1978 [PDF]

Hrd. 1980:1673 nr. 47/1980 [PDF]

Hrd. 1980:1727 nr. 44/1980 [PDF]

Hrd. 1980:1732 nr. 141/1979 (Skyldusparnaður - Afturvirkni skattalaga) [PDF]

Hrd. 1980:1817 nr. 118/1979 [PDF]

Hrd. 1980:1961 nr. 123/1978 [PDF]

Hrd. 1981:108 nr. 178/1979 [PDF]

Hrd. 1981:145 nr. 110/1980 [PDF]

Hrd. 1981:182 nr. 33/1978 (Mývatnsbotn) [PDF]
Greint var á um eignarhald á botni Mývatns og önnur verðmæti á botni Mývatns utan netlaga, og kröfðust landeigendur þeirra landa er lágu að Mývatni að þau teldust óskipt sameign þeirra allra. Fyrir héraði hófst málið með stefnu í júlímánuði 1974 sem að endingu varð að áðurgreindri kröfu. Ríkið höfðaði gagnsök sama mánuð sem að endingu varð sambærileg þeirra sem landeigendurnir gerðu, nema eignarhaldið færi til sín. Aukadómþing Þingeyjarsýslu dæmdi ríkinu í vil með gagnályktun á 1. tölul. 4. gr. vatnalaga nr. 15/1923 þar sem hinum málsaðilunum tókst ekki að sýna fram á að eignarrétturinn að Mývatnsbotni utan netlaga hefði stofnast með lögum eða með öðrum viðurkenndum hætti. Taldi hann í ljósi þessa að ríkið teldist réttmætur eigandi umrædds svæðis.

Fyrir Hæstarétti var málinu vísað frá héraði hvað varðaði kröfur tveggja ábúenda þar sem jarðirnar voru í ríkiseigu, sökum þess að það væri andstætt meginreglum réttarfars um aðild að aðili hafi uppi kröfur gegn sjálfum sér. Litið var svo á að frávísun þeirra krafna leiddi ekki til frávísun málsins í heild.

Hæstiréttur leit svo á að fyrir gildistöku vatnalaganna hafi engin lagaákvæði kveðið beinlínis á um eignarrétt yfir botnum stöðuvatna. Í málinu höfðu áfrýjendur ekki getað sýnt fram á að eignarréttur hafi myndast með öðrum hætti yfir botni Mývatns utan netlaga er leiddi til skerðingar eignarréttinda með 4. gr. vatnalaganna. Var ríkið því sýknað af þeirri kröfu áfrýjenda.

Hvað kröfu ríkisins varðaði vísaði Hæstiréttur til þess að 4. gr. vatnalaganna kvað heldur ekki um að ríkið teldist eigandi Mývatnsbotns utan netlaga né þeirra verðmæta sem tilheyrðu því svæði. Aukinheldur hafi ríkið heldur ekki sýnt fram á í málinu að það hafi stofnað til eignarréttarins með öðrum hætti. Voru landeigendurnir því einnig sýknaðir af kröfum ríkisins. Hins vegar kom fram að handhafar ríkisvalds gætu í skjóli valdheimilda sinna ráðið meðferð og nýtingu botns Mývatns og botnsverðmæta utan netlaga.
Hrd. 1981:247 nr. 209/1978 [PDF]

Hrd. 1981:299 nr. 41/1981 (Fagrabrekka) [PDF]

Hrd. 1981:345 nr. 46/1979 (Bátur sökk í togi frá Tálknafirði til Njarðvíkur - t/b Sleipnir) [PDF]
Bátur bilaði í Tálknafirði og ákvað eigandinn að fara með hann í slipp. Hann ákvað hins vegar ekki að gera það í nálægu sveitarfélagi, heldur í Njarðvík. Á leiðinni þangað sekkur báturinn. Borið var við að það hafi orðið áhættuaukning með því að toga hann svo langa leið og ætti félagið að losna undan ábyrgð. Ekki var það talið óforsvaranlegt fyrir eigandann að láta toga bátinn alla leið og félaginu því gert að greiða bæturnar. Eigandinn hafði ekki fengið kynningu á skilmálunum.
Hrd. 1981:406 nr. 4/1981 (Dýraspítali Watsons) [PDF]

Hrd. 1981:430 nr. 209/1979 (Rannsóknarlögreglumaður í Keflavík) [PDF]
Fulltrúi sýslumanns tók þátt í atburðarás lögreglumanns um að koma fyrir bjór í farangursgeymslu bifreiðar og almennir borgarar fengnir til að plata bílstjórann til að skutla bjór milli sveitarfélaga. Bílstjórinn var svo handtekinn fyrir smygl á bjór og úrskurðaður í gæsluvarðhald.
Hrd. 1981:496 nr. 141/1978 [PDF]

Hrd. 1981:547 nr. 222/1978 [PDF]

Hrd. 1981:572 nr. 167/1980 [PDF]

Hrd. 1981:633 nr. 101/1981 [PDF]

Hrd. 1981:689 nr. 43/1980 [PDF]

Hrd. 1981:775 nr. 181/1979 [PDF]

Hrd. 1981:815 nr. 131/1978 (Tjarnarból) [PDF]

Hrd. 1981:834 nr. 198/1978 (Bæjarlögmaður) [PDF]

Hrd. 1981:952 nr. 173/1979 [PDF]

Hrd. 1981:965 nr. 191/1978 [PDF]

Hrd. 1981:1086 nr. 219/1980 (Skilorðsbundin náðun) [PDF]

Hrd. 1981:1089 nr. 64/1979 (Avalisti) [PDF]

Hrd. 1981:1138 nr. 191/1981 [PDF]

Hrd. 1981:1183 nr. 154/1979 (Leigubílstjóri) [PDF]

Hrd. 1981:1203 nr. 10/1980 [PDF]

Hrd. 1981:1213 nr. 9/1980 [PDF]

Hrd. 1981:1264 nr. 159/1980 [PDF]

Hrd. 1981:1300 nr. 164/1980 [PDF]

Hrd. 1981:1357 nr. 203/1979 (Afl) [PDF]

Hrd. 1981:1370 nr. 209/1981 (Njarðvík) [PDF]

Hrd. 1981:1398 nr. 61/1979 (Miðvangur - Uppboð) [PDF]

Hrd. 1981:1415 nr. 28/1981 [PDF]

Hrd. 1981:1449 nr. 30/1981 [PDF]

Hrd. 1981:1454 nr. 214/1980 [PDF]

Hrd. 1981:1499 nr. 31/1981 [PDF]

Hrd. 1981:1552 nr. 17/1981 [PDF]

Hrd. 1981:1584 nr. 199/1978 (Landmannaafréttardómur síðari) [PDF]
Íslenska ríkið hóf mál fyrir aukadómþingi Rangárvallasýslu árið 1975 með eignardómsstefnu þar sem krafist var viðurkenningar á beinum eignarrétti ríkisins á Landmannaafrétti. Tilefnið var ágreiningur um réttarstöðu afréttanna vegna virkjanaframkvæmda hins opinbera við Tungnaá og Þórisvatn. Ríkið taldi sig ávallt hafa átt svæðið án þess að formleg staðfesting hafi verið á þeim rétti, en tók þó fram að það viðurkenndi þegar áunninn upprekstrarréttindi og önnur afréttarnot annarra aðila reist á lögum og venjum.

Meiri hluti aukadómþingsins féllst á kröfu íslenska ríkisins. Sératkvæði eins dómandans hljóðaði upp á sýknu af þeirri kröfu.

Meiri hluti Hæstaréttar taldi að málsvörn áfrýjenda um að þeir ættu landið en ekki ríkið hefði þegar verið tekin fyrir og dæmd í öðru máli málsaðilanna, hrd. Landmannaafréttur I. Enginn áfrýjenda gat sýnt fram á að þeir hafi haft neinn rýmri rétt til afréttanna en málsaðilar téðs máls Hæstaréttar. Annar málatilbúnaður og gögn var síðan ekki sinnt ýmist vegna vanreifunar eða vegna óskýrleika.

Þrátt fyrir þetta taldi meiri hlutinn sig bæran til að leysa úr viðurkenningarkröfu ríkisins um að það ætti beinan eignarrétt á Landmannaafrétti. Gat hann þess að Alþingi hafi ekki sett lög um þetta efni sem hefði verið eðlileg leið. Meiri hlutinn féllst ekki á þann málatilbúnað að íslenska ríkið hafi átt svæðið frá stofnun allsherjarríkisins né að beinn eignarréttur hafi stofnast með lögum eða öðrum hætti eins og eignarhefð. Tilvísanir íslenska ríkisins í námulög, vatnalög og eldri lög um nýbýli voru ekki talin duga að þessu leyti. Meiri hlutinn taldi að bærir handhafar ríkisvalds gætu sett reglur í skjóli valdheimilda sinna um meðferð og nýtingu landsvæðisins. Með hliðsjón af þessu taldi meirihlutinn að ekki væri unnt að taka kröfu íslenska ríkisins til greina.

Sératkvæði tveggja manna minni hluta Hæstaréttar voru um hið andstæða á þeim forsendum að í meginatriðum um þegar hefði verið leyst úr þeim hluta málsins fyrir Hæstarétti er varðaði veiðirétt og vatnsföll á sama svæði af hálfu sömu aðila, án þess að málatilbúnaðurinn hafi verið til þess fallinn að aðgreina það fordæmi né lögð fram ný gögn er gæfu tilefni til annarrar niðurstöðu.

Hrd. 1982:72 nr. 175/1981 [PDF]

Hrd. 1982:124 nr. 18/1981 (Spyrnudómur) [PDF]

Hrd. 1982:146 nr. 168/1980 (Nafnbirting í fjölmiðlum ekki virt til málsbóta) [PDF]

Hrd. 1982:192 nr. 96/1980 (Málskot til dómstóla - Gildi sveitarstjórnarkosninga) [PDF]

Hrd. 1982:363 nr. 93/1981 [PDF]

Hrd. 1982:383 nr. 94/1981 [PDF]

Hrd. 1982:390 nr. 227/1981 [PDF]

Hrd. 1982:437 nr. 117/1979 [PDF]

Hrd. 1982:527 nr. 53/1982 [PDF]

Hrd. 1982:593 nr. 156/1979 [PDF]

Hrd. 1982:664 nr. 198/1979 [PDF]

Hrd. 1982:749 nr. 192/1981 [PDF]

Hrd. 1982:766 nr. 117/1982 [PDF]

Hrd. 1982:771 nr. 8/1982 [PDF]

Hrd. 1982:918 nr. 177/1981 [PDF]

Hrd. 1982:1045 nr. 16/1980 (Hjónagarðar) [PDF]

Hrd. 1982:1160 nr. 134/1982 [PDF]

Hrd. 1982:1289 nr. 71/1982 [PDF]

Hrd. 1982:1295 nr. 179/1980 (Íbúðarbruni á Akranesi) [PDF]

Hrd. 1982:1334 nr. 217/1979 [PDF]

Hrd. 1982:1507 nr. 132/1980 [PDF]

Hrd. 1982:1618 nr. 212/1982 [PDF]

Hrd. 1982:1641 nr. 31/1982 [PDF]

Hrd. 1982:1788 nr. 117/1980 (Fasteignagjöld) [PDF]

Hrd. 1982:1831 nr. 69/1981 [PDF]

Hrd. 1983:85 nr. 185/1981 [PDF]

Hrd. 1983:140 nr. 156/1982 [PDF]

Hrd. 1983:188 nr. 68/1982 [PDF]

Hrd. 1983:224 nr. 66/1980 (Mæðralaun - Lagaforsendur) [PDF]

Hrd. 1983:233 nr. 123/1982 (Kaplaskjólsvegur) [PDF]

Hrd. 1983:260 nr. 192/1979 [PDF]

Hrd. 1983:281 nr. 193/1979 [PDF]

Hrd. 1983:541 nr. 44/1983 [PDF]

Hrd. 1983:574 nr. 54/1981 (Nýr ráðningarsamningur ríkisstarfsmanns) [PDF]

Hrd. 1983:877 nr. 155/1982 [PDF]

Hrd. 1983:972 nr. 59/1983 [PDF]

Hrd. 1983:1055 nr. 49/1981 [PDF]

Hrd. 1983:1063 nr. 52/1981 [PDF]

Hrd. 1983:1212 nr. 13/1983 [PDF]

Hrd. 1983:1226 nr. 83/1983 [PDF]

Hrd. 1983:1342 nr. 4/1983 [PDF]

Hrd. 1983:1390 nr. 63/1982 (Útafakstur) [PDF]

Hrd. 1983:1458 nr. 205/1980 (Vörumerkjaréttur) [PDF]

Hrd. 1983:1469 nr. 118/1982 (Steinsteypa) [PDF]

Hrd. 1983:1497 nr. 61/1983 [PDF]

Hrd. 1983:1559 nr. 247/1980 [PDF]

Hrd. 1983:1655 nr. 205/1981 [PDF]

Hrd. 1983:1664 nr. 139/1981 [PDF]

Hrd. 1983:1707 nr. 131/1981 (BÚR) [PDF]

Hrd. 1983:1714 nr. 76/1983 [PDF]

Hrd. 1983:1787 nr. 186/1981 [PDF]

Hrd. 1983:1811 nr. 65/1983 [PDF]

Hrd. 1983:1847 nr. 133/1983 [PDF]

Hrd. 1983:1894 nr. 190/1981 [PDF]

Hrd. 1983:1948 nr. 96/1983 (Krafinn úrlausnar) [PDF]

Hrd. 1983:2035 nr. 48/1983 [PDF]

Hrd. 1983:2111 nr. 219/1981 [PDF]

Hrd. 1983:2134 nr. 225/1981 (Skilningur á kaupmála) [PDF]
K og M deildu um gildi kaupmála sem þau gerðu sín á milli.

M hélt því fram að K hefði allt frumkvæðið og séð um fjármálin. Hún hefði heimtað að kaupmálinn yrði gerður og eignirnar væru hennar séreignir. Hún hefði ákveðið að skilja við M skömmu eftir skráningu kaupmálans. M taldi að K hefði ætlað sér að skilja við hann um leið og hann samþykkti kaupmálann.
K var með 75% örorkumat og lága greindarvísitölu og því ekki í stöðu til að þvinga kaupmálanum í gegn. M taldi sig einnig að kaupmálinn kæmi einvörðungu til framkvæmda í tilfelli andláts annars þeirra en ekki vegna skilnaðar.

Ólíkt héraðsdómi taldi Hæstiréttur að ekki ætti að ógilda kaupmálann.
Hrd. 1983:2183 nr. 128/1981 [PDF]

Hrd. 1983:2191 nr. 130/1981 [PDF]

Hrd. 1984:102 nr. 185/1983 [PDF]

Hrd. 1984:133 nr. 119/1982 (lögskiln. jan.´78 – samn. maí´80 – málshöfðun maí´81) [PDF]

Hrd. 1984:296 nr. 60/1982 [PDF]

Hrd. 1984:319 nr. 15/1982 [PDF]

Hrd. 1984:423 nr. 230/1982 [PDF]

Hrd. 1984:560 nr. 39/1982 (Ónýtt bundið slitlag) [PDF]

Hrd. 1984:657 nr. 129/1982 [PDF]

Hrd. 1984:663 nr. 130/1983 [PDF]

Hrd. 1984:716 nr. 2/1984 [PDF]

Hrd. 1984:723 nr. 3/1984 [PDF]

Hrd. 1984:855 nr. 16/1983 (Spegilsmál) [PDF]

Hrd. 1984:917 nr. 62/1981 (Vaxtafótur I) [PDF]

Hrd. 1984:1057 nr. 209/1982 [PDF]

Hrd. 1984:1069 nr. 150/1984 [PDF]

Hrd. 1984:1142 nr. 66/1984 [PDF]

Hrd. 1984:1148 nr. 67/1984 [PDF]

Hrd. 1984:1173 nr. 151/1984 (Byggingafulltrúi, bygginganefnd og jarðanefnd) [PDF]

Hrd. 1984:1136 nr. 65/1984 (Veiði silungs í lagnet) [PDF]
Í lögum var kveðið á um heimild til ráðherra til að takmarka eða banna veiði göngusilungs í sjó á tilteknum svæðum og um tiltekinn tíma með þeim formerkjum að nánar skilgreindir aðilar æsktu þess og tilteknir aðilar mæltu með henni.

Ráðherra setti slíkar reglur sem uppfyllti þessi skilyrði en sökum efnislegs galla gaf hann þær aftur út endurskoðaðar með viðeigandi breytingum. Hins vegar láðist ráðherra að afla meðmælanna á ný er leiddi til þess að seinni reglurnar voru ekki rétt settar, og því voru þær ekki löggiltur refsigrundvöllur.
Hrd. 1984:1207 nr. 104/1984 [PDF]

Hrd. 1984:1273 nr. 238/1982 (Stíflusel - Matsverð eignar) [PDF]

Hrd. 1984:1281 nr. 213/1984 [PDF]

Hrd. 1984:1326 nr. 85/1982 (Dýraspítali Watsons) [PDF]
Danskur dýralæknir sótti um atvinnuleyfi á Íslandi.
Yfirdýralæknir veitti umsögn er leita átti vegna afgreiðslu leyfisumsóknarinnar. Fyrir dómi var krafist þess að umsögnin yrði ógilt þar sem í henni voru sjónarmið sem yfirdýralæknirinn veitti fyrir synjun leyfisins væru ekki talin málefnaleg.
Hrd. 1984:1359 nr. 82/1984 [PDF]

Hrd. 1984:1369 nr. 137/1982 [PDF]

Hrd. 1984:1341 nr. 110/1984 (Ólögleg eggjataka) [PDF]

Hrd. 1984:1406 nr. 116/1982 (Aðflutningsgjöld) [PDF]

Hrd. 1985:30 nr. 68/1983 (Fiskvinnslan) [PDF]
Deilt var um hvort skilyrði undantekningar 4. gr. laga nr. 19/1979 hefðu verið til staðar. Launþegar héldu því fram að réttlætingar vinnuveitanda síns um slík óviðráðanleg atvik hefðu verið fyrirsláttur þar sem hann hefði verið í slæmri fjárhagsstöðu áður en meint atvik komu upp. Hæstiréttur lét vinnuveitandann njóta vafans og féllst því ekki á kröfu launþeganna í málinu.
Hrd. 1985:92 nr. 167/1982 (Oddhólsmál I) [PDF]

Hrd. 1985:128 nr. 146/1983 [PDF]

Hrd. 1985:196 nr. 217/1984 [PDF]

Hrd. 1985:235 nr. 223/1982 [PDF]

Hrd. 1985:315 nr. 63/1984 [PDF]

Hrd. 1985:479 nr. 124/1984 [PDF]

Hrd. 1985:542 nr. 10/1985 [PDF]

Hrd. 1985:625 nr. 111/1983 (Hagkaup) [PDF]

Hrd. 1985:671 nr. 187/1983 (Nóatún - Gnoðavogur) [PDF]

Hrd. 1985:692 nr. 116/1983 [PDF]

Hrd. 1985:801 nr. 110/1983 (Lok frestar - Nes) [PDF]

Hrd. 1985:826 nr. 47/1985 [PDF]

Hrd. 1985:854 nr. 222/1983 [PDF]

Hrd. 1985:1011 nr. 158/1983 [PDF]

Hrd. 1985:1042 nr. 213/1983 [PDF]

Hrd. 1985:1085 nr. 194/1985 [PDF]

Hrd. 1985:1174 nr. 123/1985 [PDF]

Hrd. 1985:1224 nr. 181/1985 [PDF]

Hrd. 1985:1279 nr. 190/1985 [PDF]

Hrd. 1985:1296 nr. 201/1983 (Lífeyrissjóður hjúkrunarkvenna - Verðbætur á lífeyri) [PDF]

Hrd. 1985:1305 nr. 148/1985 [PDF]

Hrd. 1985:1360 nr. 138/1984 [PDF]

Hrd. 1985:1363 nr. 125/1985 [PDF]

Hrd. 1985:1380 nr. 177/1985 [PDF]

Hrd. 1985:1389 nr. 38/1984 [PDF]

Hrd. 1985:1436 nr. 265/1985 [PDF]

Hrd. 1985:1440 nr. 141/1984 (Rafveita Hafnarfjarðar) [PDF]
Rafveita Hafnarfjarðar setti fram lögtaksbeiðni gegn Gísla Jónssyni, prófessor í rafmagnsverkfræði og fyrrverandi framkvæmdastjóra Sambands íslenskra rafveitna, til tryggingar á gjaldskuld. Sú skuld átti rætur að rekja til rafmagnsreiknings. Breytingar höfðu átt sér stað á gjaldskránni er leiddu til hækkunar en Gísli greiddi einvörðungu upphæðina skv. eldri taxtanum, og beindist því lögtakið að mismuninum þar á milli.

Deilt var í málinu hvort hinir breyttu skilmálar hafi verið rétt birtir. Gísli hélt því fram að skv. orkulögum skuli skilmálar settir í reglugerðum en ekki í gjaldskrá. Rétturinn tók ekki undir þá málsástæðu þar sem skilmálarnir eru staðfestir af ráðherra og birtir í B-deild Stjórnartíðinda, og því „hliðsett stjórnvaldsregla reglugerðinni og því gild réttarheimild“.
Hrd. 1985:1465 nr. 238/1985 [PDF]

Hrd. 1985:1475 nr. 176/1985 [PDF]

Hrd. 1985:1481 nr. 188/1985 [PDF]

Hrd. 1985:1486 nr. 189/1985 [PDF]

Hrd. 1985:1491 nr. 209/1985 [PDF]

Hrd. 1985:1499 nr. 210/1985 [PDF]

Hrd. 1985:1504 nr. 149/1985 [PDF]

Hrd. 1986:169 nr. 133/1985 [PDF]

Hrd. 1986:462 nr. 204/1985 (Þungaskattur í formi kílómetragjalds) [PDF]
Vörubifreiðastjóri fór í mál til að endurheimta skatt sem hann greiddi.
Síðar voru sett lög sem heimiluðu endurgreiðslu ofgreiddra skatta.
Hrd. 1986:471 nr. 252/1985 [PDF]

Hrd. 1986:471 nr. 170/1985 [PDF]

Hrd. 1986:471 nr. 169/1985 [PDF]

Hrd. 1986:605 nr. 52/1984 [PDF]

Hrd. 1986:619 nr. 34/1984 (Vextir af skyldusparnaði) [PDF]

Hrd. 1986:646 nr. 240/1985 [PDF]

Hrd. 1986:668 nr. 75/1986 [PDF]

Hrd. 1986:706 nr. 133/1984 (Hlunnindaskattur Haffjarðarár - Utansveitarmenn) [PDF]

Hrd. 1986:714 nr. 134/1984 [PDF]

Hrd. 1986:822 nr. 198/1983 [PDF]

Hrd. 1986:877 nr. 149/1986 (Túngata) [PDF]

Hrd. 1986:935 nr. 172/1986 (Kosningaréttur gæsluvarðhaldsfanga) [PDF]
Manni í gæsluvarðhaldi var meinað að taka þátt í kosningum. Hæstiréttur taldi að ekki hefði verið sýnt fram á að þátttaka í þeim kosningum hefði stefnt hagsmununum sem gæsluvarðhaldið hefði átt að skila væru í hættu.
Hrd. 1986:980 nr. 117/1985 [PDF]

Hrd. 1986:993 nr. 160/1984 [PDF]

Hrd. 1986:1022 nr. 37/1985 (Þórsgata - Skattlagning á sölugróða) [PDF]

Hrd. 1986:1055 nr. 85/1985 (Lögfræðingur) [PDF]

Hrd. 1986:1071 nr. 22/1986 (Káeta) [PDF]

Hrd. 1986:1161 nr. 232/1986 [PDF]

Hrd. 1986:1168 nr. 233/1986 [PDF]

Hrd. 1986:1184 nr. 152/1986 [PDF]

Hrd. 1986:1455 nr. 279/1986 [PDF]

Hrd. 1986:1464 nr. 280/1986 [PDF]

Hrd. 1986:1482 nr. 204/1986 [PDF]

Hrd. 1986:1598 nr. 302/1986 [PDF]

Hrd. 1986:1626 nr. 180/1985 (Ásgarður) [PDF]
Hjón áttu jörðina Ásgarð og ráðstöfuðu til tveggja félagasamtaka með kvöðum.

Sveitarfélagið kemur við andlát þeirra og neytir forkaupsréttar sbr. lagaheimild.

Átti að deila út andvirðinu til félagasamtakanna eða ekki? Sökum brostinna forsenda fengu þau hvorki jörðina né fjármunina.
Hrd. 1986:1759 nr. 237/1985 (Fasteignakaup) [PDF]

Hrd. 1987:36 nr. 7/1987 [PDF]

Hrd. 1987:129 nr. 227/1986 [PDF]

Hrd. 1987:362 nr. 23/1986 (Endurgreiðsla opinberra gjalda) [PDF]

Hrd. 1987:373 nr. 138/1986 (Slys við byggingarvinnu - Vextir af bótum) [PDF]

Hrd. 1987:404 nr. 48/1986 [PDF]

Hrd. 1987:473 nr. 95/1986 (Valdsmaður - Fjárhæð meðlags) [PDF]

Hrd. 1987:608 nr. 154/1985 [PDF]

Hrd. 1987:617 nr. 155/1985 [PDF]

Hrd. 1987:626 nr. 156/1985 [PDF]

Hrd. 1987:643 nr. 18/1986 [PDF]

Hrd. 1987:664 nr. 327/1986 [PDF]

Hrd. 1987:683 nr. 52/1986 (Rauðamelsdómur) [PDF]

Hrd. 1987:748 nr. 259/1986 [PDF]

Hrd. 1987:757 nr. 262/1986 [PDF]

Hrd. 1987:788 nr. 199/1985 [PDF]

Hrd. 1987:830 nr. 200/1985 [PDF]

Hrd. 1987:863 nr. 201/1985 [PDF]

Hrd. 1987:937 nr. 38/1987 [PDF]

Hrd. 1987:968 nr. 150/1986 [PDF]

Hrd. 1987:972 nr. 12/1986 (Kjarnaborvél) [PDF]

Hrd. 1987:1008 nr. 271/1985 (Samsköttun) [PDF]

Hrd. 1987:1018 nr. 175/1986 (Gengismunur) [PDF]

Hrd. 1987:1031 nr. 134/1986 [PDF]

Hrd. 1987:1078 nr. 299/1986 [PDF]

Hrd. 1987:1110 nr. 194/1987 [PDF]

Hrd. 1987:1119 nr. 47/1986 [PDF]

Hrd. 1987:1558 nr. 315/1987 [PDF]

Hrd. 1987:1575 nr. 237/1987 [PDF]

Hrd. 1987:1735 nr. 331/1987 (Hafskip) [PDF]

Hrd. 1988:5 nr. 361/1987 [PDF]

Hrd. 1988:75 nr. 202/1986 [PDF]

Hrd. 1988:91 nr. 293/1986 [PDF]

Hrd. 1988:98 nr. 56/1987 [PDF]

Hrd. 1988:104 nr. 304/1987 (Bjórlíki) [PDF]

Hrd. 1988:112 nr. 25/1988 [PDF]

Hrd. 1988:116 nr. 331/1986 [PDF]

Hrd. 1988:126 nr. 31/1987 [PDF]

Hrd. 1988:316 nr. 31/1988 [PDF]

Hrd. 1988:340 nr. 245/1986 [PDF]

Hrd. 1988:350 nr. 20/1987 (Grásleppuhrogn) [PDF]

Hrd. 1988:381 nr. 38/1988 (Jarðir í Snæfells- og Hnappadalssýslu - Hreppsnefnd Eyjahrepps - Höfði) [PDF]

Hrd. 1988:388 nr. 196/1986 (Ísafjörður) [PDF]

Hrd. 1988:449 nr. 216/1987 [PDF]

Hrd. 1988:518 nr. 153/1987 [PDF]

Hrd. 1988:547 nr. 284/1987 [PDF]

Hrd. 1988:578 nr. 94/1986 (Hárskeri) [PDF]

Hrd. 1988:590 nr. 113/1987 [PDF]

Hrd. 1988:734 nr. 106/1987 [PDF]

Hrd. 1988:742 nr. 321/1986 [PDF]

Hrd. 1988:800 nr. 140/1988 [PDF]

Hrd. 1988:802 nr. 141/1988 [PDF]

Hrd. 1988:820 nr. 124/1986 (Skilyrði löggildingar tæknifræðings) [PDF]

Hrd. 1988:938 nr. 253/1987 [PDF]

Hrd. 1988:949 nr. 148/1988 [PDF]

Hrd. 1988:1049 nr. 169/1987 [PDF]

Hrd. 1988:1127 nr. 198/1988 [PDF]

Hrd. 1988:1130 nr. 4/1987 [PDF]

Hrd. 1988:1189 nr. 366/1987 (Fólksflutningabifreið ekið aftur á bak) [PDF]

Hrd. 1988:1211 nr. 261/1987 (Flotvörpuhlerar) [PDF]

Hrd. 1988:1260 nr. 337/1988 (Óljós en búið að efna) [PDF]

Hrd. 1988:1341 nr. 282/1987 [PDF]

Hrd. 1988:1381 nr. 22/1987 (Grunnskólakennari - Ráðning stundakennara) [PDF]
Deilt var um hvort ríkissjóður eða sveitarfélagið bæri ábyrgð á greiðslu launa í kjölfar ólögmætrar uppsagnar stundakennara við grunnskóla. Hæstiréttur leit til breytingar sem gerð var á frumvarpinu við meðferð þess á þingi til marks um það að stundakennarar séu ríkisstarfsmenn. Ríkissjóður hafði þar að auki fengið greidd laun beint frá fjármálaráðuneytinu án milligöngu sveitarfélagsins. Ríkissjóður bar því ábyrgð á greiðslu launa stundakennarans.
Hrd. 1988:1422 nr. 244/1988 (Oddhólsmál II) [PDF]

Hrd. 1988:1432 nr. 305/1988 (Helmingaskipti - Skammvinnur hjúskapur) [PDF]

Hrd. 1988:1532 nr. 239/1987 (Framadómur) [PDF]
Í reglugerð var kveðið á um það skilyrði fyrir atvinnuleyfi að bifreiðastjóri yrði að vera í Bifreiðastjórafélaginu Frama. Bifreiðarstjórinn fékk atvinnuleyfi árið 1984 og skuldbatt sig til að fylgja ákvæðum reglugerðarinnar í einu og öllu. Árið eftir hætti hann að greiða félagsgjöldin og taldi sig vera óskylt að vera í félaginu. Umsjónarnefnd leigubifreiða innkallaði atvinnuleyfið að ósk félagsins og staðfesti ráðherra þá ákvörðun. Bifreiðarstjórinn höfðaði mál til ógildingar á þeirri ákvörðun.

Í lögunum, sem reglugerðin byggði á, var ekki mælt fyrir um skyldu atvinnuleyfishafa til að vera í stéttarfélagi eða einungis megi veita atvinnuleyfi til þeirra sem væru í stéttarfélagi bifreiðastjóra. Hæstiréttur taldi að ákvæði stjórnarskrár um atvinnufrelsi kvæði á um að lagaboð þyrfti til að leggja bönd á atvinnufrelsi manna og vísaði þá í sett lög frá Alþingi, og þar af leiðandi dygðu reglugerðarákvæðin ekki ein og sér. Taldi dómurinn því að óheimilt hafi verið að svipta bifreiðarstjórann atvinnuleyfinu á þeim forsendum.
Hrd. 1988:1540 nr. 132/1987 [PDF]

Hrd. 1988:1624 nr. 210/1988 [PDF]

Hrd. 1989:28 nr. 5/1989 (Ríkisendurskoðun) [PDF]
Ríkisendurskoðun hafði krafist aðgangs að sjúkraskýrslum ákveðins tímabils í því skyni að sannreyna hvort gjaldskrárreikningar sem nafngreindur heimilislæknir hafði gert og fengið greitt fyrir ættu stoð í skýrslunum. Eingöngu trúnaðarlæknir stofnunarinnar fengi að kynna sér efni skýrslnanna en ekki aðrir starfsmenn stofnunarinnar. Í málinu var vísað til almenns ákvæðis í lögum þar sem stofnunin hefði fengið víðtækar heimildir til þess að kanna gögn er lægju til grundvallar reikningsgerð á hendur ríkinu. Læknirinn mótmælti og krafðist þess að aðgangi stofnunarinnar og trúnaðarlæknisins yrði synjað á grundvelli einkalífsvernd sjúklinganna og leyndarskyldu lækna.

Hæstiréttur taldi í ljósi eðli málsins að aðrir starfsmenn heilbrigðisstofnunarinnar hljóti að hafa vitneskju um gögnin og þar að auki bera reikningarnir með sér að tilteknar aðgerðir hafi verið gerðar. Því væri ekki um að ræða meginbreytingar varðandi leynd gagnanna þó trúnaðarlæknir, sem bundinn væri þagnarskyldu, myndi kynna sér gögnin á vegum Ríkisendurskoðunar að því marki sem krafist var í málinu. Var því lækninum skylt, að mati réttarins, að verða við kröfu Ríkisendurskoðunar um aðgang að gögnunum.

Í ræðu framsögumanns þingnefndar í neðri deild Alþingis, við afgreiðslu frumvarpsins, sagði að viðhorf þingnefndarinnar að til að viðhalda trúnaði við sjúklinga myndi sérstakur trúnaðarlæknir á vegum Ríkisendurskoðunar annast athuganir stofnunarinnar á sjúkragögnum er lægju til grundvallar greiðslum til lækna. Talið er að ræðan hafi haft verulega þýðingu fyrir úrslit málsins í Hæstarétti.
Hrd. 1989:131 nr. 238/1987 (Síritinn - Líkamstjón við fæðingu) [PDF]

Hrd. 1989:185 nr. 347/1987 [PDF]

Hrd. 1989:239 nr. 218/1987 (Vífilfell) [PDF]
Systkini eiga stór fyrirtæki, meðal annars Vífilfell. Þau voru misvirk í stjórn en einn bróðirinn er að reka það. Ein systirin fær heilasjúkdóm og fer í margar geislameðferðir. Augljóst var að hún hafði hlotið alvarlegan skaða. Síðan gerði hún erfðaskrá þar sem hún arfleiddi einn bróður sinn að sínum hlut.

Læknarnir voru mjög misvísandi um hvort hún væri hæf til að gera erfðaskrá. Ekkert læknisvottorð var til fyrir þann dag sem hún gerði erfðaskrána.

Allir sammála um að aðgerðirnar gerðar á K hefðu valdið einhverri andlegri skerðingu í kjölfarið. Þurfti þá að meta áhrif skerðingarinnar á hæfi hennar til að gera erfðaskrá á þeim tíma sem hún var undirrituð/samþykkt.

Vottorðið var svolítið gallað. Fulltrúi sýslumanns í Reykjavík hafði notað sama textann á vottorðið árum saman, eða jafnvel áratugum saman. Hæstiréttur leit á að það væri gallað en það kæmi ekki að sök.

Hæstiréttur klofnaði og taldi meirihlutinn hana hæfa en minnihlutinn ekki. Hún var talin hafa skilið það nógu vel um hversu mikið virði væri að ræða.
Hrd. 1989:306 nr. 353/1988 [PDF]

Hrd. 1989:329 nr. 39/1988 (Dráttarvél) [PDF]
H krafðist greiðslu af seljanda dráttarvélar sem hann keypti sökum þess að seljandinn synjaði, á grundvelli ábyrgðarskírteinisins, beiðni H um að bera kostnaðinn við að flytja vélina til og frá viðgerðarstað.

Í lagaákvæðinu var kveðið á um að ábyrgðaryfirlýsing mætti eingöngu gefa út ef hún veitti viðtakanda betri rétt en hann hefði samkvæmt gildandi lögum en í athugasemdunum og framsöguræðu ráðherra kom fram að ætlun löggjafans hafi verið sú að það ætti einvörðungu við um ábyrgðartíma vara. Hæstiréttur taldi ekki ástæðu til þess að víkja frá skýrum orðum lagaákvæðisins á grundvelli þessara lögskýringargagna.
Hrd. 1989:343 nr. 201/1988 (Andlegt ástand brotaþola) [PDF]

Hrd. 1989:380 nr. 369/1987 („Gjöf“ á bifreið) [PDF]

Hrd. 1989:398 nr. 151/1988 [PDF]

Hrd. 1989:398 nr. 365/1988 [PDF]

Hrd. 1989:398 nr. 374/1988 [PDF]

Hrd. 1989:420 nr. 139/1987 [PDF]

Hrd. 1989:442 nr. 195/1988 (Stormasöm sambúð) [PDF]

Hrd. 1989:477 nr. 342/1988 [PDF]

Hrd. 1989:488 nr. 19/1989 (Minni möskvar) [PDF]

Hrd. 1989:512 nr. 306/1988 (Áhrif mótþróa) [PDF]
Maður var álitinn handtekinn þegar hann sýndi mótþróa gagnvart lögreglu.
Hrd. 1989:573 nr. 7/1989 [PDF]

Hrd. 1989:605 nr. 101/1988 [PDF]

Hrd. 1989:614 nr. 133/1989 [PDF]

Hrd. 1989:737 nr. 173/1988 [PDF]

Hrd. 1989:765 nr. 371/1988 [PDF]

Hrd. 1989:771 nr. 159/1989 [PDF]

Hrd. 1989:898 nr. 9/1989 [PDF]

Hrd. 1989:909 nr. 150/1989 [PDF]

Hrd. 1989:917 nr. 335/1987 [PDF]

Hrd. 1989:961 nr. 187/1989 [PDF]

Hrd. 1989:978 nr. 116/1989 [PDF]

Hrd. 1989:1004 nr. 226/1989 [PDF]

Hrd. 1989:1187 nr. 298/1989 [PDF]

Hrd. 1989:1218 nr. 269/1988 [PDF]

Hrú. 1989:1370 nr. 155/1989 [PDF]

Hrd. 1989:1386 nr. 185/1989 [PDF]

Hrd. 1989:1627 nr. 252/1989 (Áfengiskaup hæstaréttardómara) [PDF]
Forseti Hæstaréttar var sakaður um að hafa misnotað hlunnindi sem handhafi forsetavalds með því að kaupa mikið magn áfengis á kostnaðarverði, þ.e. án áfengisgjalds, með lagaheimild sem þá var til staðar. Forseti Íslands veitti forseta Hæstaréttar lausn um stundarsakir og svo höfðað dómsmál um lausn til frambúðar. Settur Hæstiréttur í málinu taldi að skortur á hámarki í lagaheimildinni skipti ekki máli og með þessu athæfi hefði hæstaréttardómarinn rýrt það almenna traust sem hann átti að njóta og staðfesti þar af leiðandi varanlega lausn hans úr embættinu.
Hrd. 1989:1666 nr. 166/1988 [PDF]

Hrd. 1989:1676 nr. 168/1988 [PDF]

Hrd. 1989:1693 nr. 272/1987 [PDF]

Hrd. 1989:1697 nr. 273/1987 [PDF]

Hrd. 1989:1701 nr. 274/1987 [PDF]

Hrd. 1989:1705 nr. 275/1987 [PDF]

Hrd. 1989:1710 nr. 276/1987 [PDF]

Hrd. 1989:1716 nr. 32/1989 [PDF]

Hrd. 1990:2 nr. 120/1989 (Aðskilnaðardómur III) [PDF]
G var sakaður um skjalafals auk þess að hafa ranglega látið skrifa vörur á fyrirtæki án heimildar. Málið var rekið á dómþingi sakadóms Árnessýslu og dæmdi dómarafulltrúi í málinu en hann starfaði á ábyrgð sýslumanns. Samkvæmt skjölunum var málið rannsakað af lögreglunni í Árnessýslu og ekki séð að dómarafulltrúinn hafi haft önnur afskipti af málinu en þau að senda málið til fyrirsagnar ríkissaksóknara.

Hæstiréttur rakti forsögu þess að fyrirkomulagið hafi áður verið talist standast stjórnarskrá með vísan til 2. gr. hennar þar sem 61. gr. hennar gerði ráð fyrir því að dómendur geti haft umboðsstörf á hendi. Þessi dómsúrlausn er þekkt fyrir það að Hæstiréttur hvarf frá þessari löngu dómaframkvæmd án þess að viðeigandi lagabreytingar höfðu átt sér stað. Ný lög um aðskilnað dómsvalds og umboðsvalds í héraði höfðu verið sett en áttu ekki að taka gildi fyrr en 1. júlí 1992, meira en tveimur árum eftir að þessi dómur væri kveðinn upp.

Þau atriði sem Hæstiréttur sagði að líta ætti á í málinu (bein tilvitnun úr dómnum):
* Í stjórnarskrá lýðveldisins er byggt á þeirri meginreglu, að ríkisvaldið sé þríþætt og að sérstakir dómarar fari með dómsvaldið.
* Þær sérstöku sögulegu og landfræðilegu aðstæður, sem bjuggu því að baki, að sömu menn fara utan Reykjavíkur oftsinnis bæði með stjórnsýslu og dómstörf, hafa nú minni þýðingu en fyrr, meðal annars vegna greiðari samgangna en áður var.
* Alþingi hefur sett lög um aðskilnað dómsvalds og umboðsvalds í héraði, sem taka eigi gildi 1. júlí 1992.
* Ísland hefur að þjóðarétti skuldbundið sig til að virða mannréttindasáttmála Evrópu.
* Mannréttindanefnd Evrópu hefur einróma ályktað, að málsmeðferðin í máli Jóns Kristinssonar, sem fyrr er lýst, hafi ekki verið í samræmi við 6. gr. 1. mgr. mannréttindasáttmálans.
* Ríkisstjórn Íslands hefur, eftir að fyrrgreindu máli var skotið til Mannréttindadómstóls Evrópu, gert sátt við Jón Kristinsson, svo og annan mann sem kært hefur svipað málefni með þeim hætti sem lýst hefur verið.
* Í 36. gr. 7. tl. laga nr. 85/1936 um meðferð einkamála í héraði segir meðal annars, að dómari skuli víkja úr dómarasæti, ef hætta er á því, „að hann fái ekki litið óhlutdrægt á málavöxtu“. Þessu ákvæði ber einnig að beita um opinber mál samkvæmt 15. gr. 2. mgr. laga nr. 74/1974 um meðferð opinberra mála.
* Í máli þessu er ekkert komið fram, sem bendir til þess, að dómarafulltrúinn, sem kvað upp héraðsdóminn, hafi litið hlutdrægt á málavöxtu. Hins vegar verður að fallast á það með Mannréttindanefnd Evrópu, að almennt verði ekki talin næg trygging fyrir óhlutdrægni í dómstörfum, þegar sami maður vinnur bæði að þeim og lögreglustjórn.

Með hliðsjón af þessu leit Hæstiréttur svo á að skýra beri ætti tilvitnuð ákvæði einkamálalaga og sakamálalaga á þann hátt að sýslumanninum og dómarafulltrúanum hefði borið að víkja sæti í málinu. Hinn áfrýjaði dómur var felldur úr gildi og öll málsmeðferðin fyrir sakadómi, og lagt fyrir sakadóminn að taka málið aftur til löglegrar meðferðar og dómsálagningar.
Hrd. 1990:35 nr. 300/1989 [PDF]

Hrd. 1990:92 nr. 31/1990 (Hæfi héraðsdómara - Gæsluvarðhaldsúrskurður I - Aðskilnaðardómur V) [PDF]

Hrd. 1990:156 nr. 143/1989 [PDF]

Hrd. 1990:182 nr. 438/1989 [PDF]

Hrd. 1990:214 nr. 87/1988 [PDF]

Hrd. 1990:224 nr. 481/1989 [PDF]

Hrd. 1990:266 nr. 460/1989 [PDF]

Hrd. 1990:347 nr. 193/1989 [PDF]

Hrd. 1990:347 nr. 312/1989 [PDF]

Hrd. 1990:385 nr. 450/1989 [PDF]

Hrd. 1990:420 nr. 436/1989 [PDF]

Hrd. 1990:420 nr. 461/1989 [PDF]

Hrd. 1990:452 nr. 283/1988 [PDF]

Hrd. 1990:473 nr. 129/1990 [PDF]

Hrd. 1990:512 nr. 281/1989 [PDF]

Hrd. 1990:712 nr. 299/1989 [PDF]

Hrd. 1990:1050 nr. 190/1990 [PDF]

Hrd. 1990:1124 nr. 302/1987 [PDF]

Hrd. 1990:1151 nr. 357/1990 [PDF]

Hrd. 1990:1215 nr. 373/1990 [PDF]

Hrd. 1990:1246 nr. 126/1989 [PDF]

Hrd. 1990:1276 nr. 251/1989 [PDF]

Hrd. 1990:1287 nr. 266/1990 [PDF]

Hrd. 1990:1313 nr. 419/1989 [PDF]

Hrd. 1990:1427 nr. 153/1988 [PDF]

Hrd. 1990:1437 nr. 273/1988 [PDF]

Hrd. 1990:1482 nr. 281/1990 [PDF]

Hrd. 1990:1534 nr. 208/1990 [PDF]

Hrd. 1990:1624 nr. 408/1988 [PDF]

Hrd. 1990:1712 nr. 322/1990 [PDF]

Hrd. 1991:3 nr. 447/1990 (Olíuverslun Íslands) [PDF]

Hrd. 1991:70 nr. 370/1989 (Skipstjóri) [PDF]

Hrd. 1991:118 nr. 265/1987 (Foss- og vatnsréttindi Orkubús Vestfjarða - Fornjótsdómurinn) [PDF]

Hrd. 1991:138 nr. 166/1989 [PDF]

Hrd. 1991:348 nr. 53/1990 (Lánskjaravísitala) [PDF]

Hrd. 1991:367 nr. 210/1990 (Lánskjaravísitala) [PDF]

Hrd. 1991:385 nr. 211/1990 (Lánskjaravísitala) [PDF]

Hrd. 1991:608 nr. 319/1990 [PDF]

Hrd. 1991:615 nr. 98/1990 (Gatnagerðargjald) [PDF]

Hrd. 1991:795 nr. 89/1990 (Götuljóð) [PDF]
Tímarit birti ljóðið Götuljóð og beitti fyrir sig undanþáguákvæði höfundalaga um endurgjaldslausa sanngjarna notkun. Héraðsdómur tók ekki undir þær forsendur tímaritsins og túlkaði ákvæðið þröngt vegna markmiðs ákvæðisins til að gegna tilteknu kynningarhlutverki en víðari skilningur á ákvæðinu myndi grafa undan ákvörðunar- og fjárhagslegum rétti höfundar. Hæstiréttur staðfesti dóms héraðsdóms með vísan til forsendna hans.
Hrd. 1991:883 nr. 45/1991 [PDF]

Hrd. 1991:910 nr. 36/1991 [PDF]

Hrd. 1991:936 nr. 19/1991 [PDF]

Hrd. 1991:1155 nr. 186/1991 (Goddi hf. - Smiðjuvegur) [PDF]

Hrd. 1991:1155 nr. 162/1991 (Goddi hf. - Smiðjuvegur) [PDF]

Hrd. 1991:1166 nr. 356/1989 [PDF]

Hrd. 1991:1186 nr. 97/1989 (Þungaskattur) [PDF]

Hrd. 1991:1334 nr. 364/1989 [PDF]

Hrd. 1991:1368 nr. 44/1989 (Brúarhóll) [PDF]

Hrd. 1991:1558 nr. 394/1988 [PDF]

Hrd. 1991:1605 nr. 200/1991 [PDF]

Hrd. 1991:1618 nr. 423/1991 [PDF]

Hrd. 1991:1625 nr. 152/1991 [PDF]

Hrd. 1991:1653 nr. 9/1990 [PDF]

Hrd. 1991:1653 nr. 10/1990 [PDF]

Hrd. 1991:1726 nr. 488/1989 (Fermingarmyndir) [PDF]

Hrd. 1991:1753 nr. 49/1990 [PDF]

Hrd. 1991:1820 nr. 437/1991 [PDF]

Hrd. 1991:1827 nr. 354/1989 (Hreppsnefnd Skorradalshrepps - Hvammur í Skorradal) [PDF]

Hrd. 1991:1855 nr. 340/1991 (Ms. Haukur) [PDF]

Hrd. 1991:1862 nr. 456/1991 [PDF]

Hrd. 1992:32 nr. 56/1989 [PDF]

Hrd. 1992:38 nr. 57/1989 [PDF]

Hrd. 1992:48 nr. 521/1991 [PDF]

Hrd. 1992:84 nr. 7/1992 [PDF]

Hrd. 1992:247 nr. 63/1992 [PDF]

Hrd. 1992:258 nr. 480/1991 [PDF]

Hrd. 1992:269 nr. 273/1989 (Hamraberg) [PDF]

Hrd. 1992:280 nr. 306/1991 [PDF]

Hrd. 1992:386 nr. 175/1989 [PDF]

Hrd. 1992:401 nr. 274/1991 (Staðahaldarinn í Viðey) [PDF]

Hrd. 1992:436 nr. 499/1991 [PDF]

Hrd. 1992:439 nr. 481/1991 [PDF]

Hrd. 1992:458 nr. 409/1990 (Steinull) [PDF]

Hrd. 1992:483 nr. 259/1990 [PDF]

Hrd. 1992:487 nr. 450/1991 [PDF]

Hrd. 1992:496 nr. 61/1992 [PDF]

Hrd. 1992:545 nr. 107/1992 [PDF]

Hrd. 1992:560 nr. 345/1991 [PDF]

Hrd. 1992:624 nr. 415/1991 [PDF]

Hrd. 1992:800 nr. 218/1989 [PDF]

Hrd. 1992:852 nr. 164/1992 [PDF]

Hrd. 1992:899 nr. 65/1992 [PDF]

Hrd. 1992:961 nr. 348/1990 [PDF]

Hrd. 1992:966 nr. 25/1992 [PDF]

Hrd. 1992:1002 nr. 270/1990 (Veikur sjómaður) [PDF]

Hrd. 1992:1056 nr. 221/1992 [PDF]

Hrd. 1992:1073 nr. 128/1990 [PDF]

Hrd. 1992:1101 nr. 490/1991 [PDF]

Hrd. 1992:1193 nr. 205/1992 [PDF]

Hrd. 1992:1197 nr. 373/1989 (Landsbankinn - Þrotabú Vatneyrar) [PDF]

Hrd. 1992:1219 nr. 52/1991 [PDF]

Hrd. 1992:1224 nr. 290/1991 [PDF]

Hrd. 1992:1235 nr. 240/1992 [PDF]

Hrd. 1992:1305 nr. 296/1992 (Víkurás) [PDF]

Hrd. 1992:1314 nr. 77/1991 [PDF]

Hrd. 1992:1331 nr. 321/1992 (Þrotabú ÓÞÓ) [PDF]

Hrd. 1992:1343 nr. 435/1990 [PDF]

Hrd. 1992:1360 nr. 408/1989 (Aukavatnsskattur) [PDF]

Hrd. 1992:1367 nr. 476/1991 [PDF]

Hrd. 1992:1531 nr. 498/1991 [PDF]

Hrd. 1992:1639 nr. 388/1992 [PDF]

Hrd. 1992:1705 nr. 314/1992 [PDF]

Hrd. 1992:1748 nr. 398/1990 (Melabraut) [PDF]

Hrd. 1992:1804 nr. 403/1992 (Sæbraut IV) [PDF]

Hrd. 1992:1815 nr. 242/1990 [PDF]

Hrd. 1992:1834 nr. 274/1992 [PDF]

Hrd. 1992:1995 nr. 487/1989 [PDF]

Hrd. 1992:2026 nr. 425/1992 (Afmáning) [PDF]

Hrd. 1992:2232 nr. 88/1989 (Reynt að rifta veðbandslausn) [PDF]

Hrd. 1992:2241 nr. 89/1989 [PDF]

Hrd. 1992:2249 nr. 90/1989 [PDF]

Hrd. 1992:2285 nr. 213/1989 [PDF]

Hrd. 1992:2302 nr. 280/1990 [PDF]

Hrd. 1992:2325 nr. 471/1989 (Látraströnd, skuldheimtumenn) [PDF]
Gerður hafði verið kaupmáli þar sem eign hafði verið gerð að séreign K.
Kaupmálanum hafði ekki verið breytt þrátt fyrir að eignin hafði tekið ýmsum breytingum.
K hélt því fram að hún ætti hluta af eigninni við Látraströnd þrátt fyrir skráningu á nafni M.

Hæstiréttur taldi sannfærandi að hún hefði látið hluta séreignarinnar í eignina við Látraströndina. Hins vegar skipti það ekki máli þar sem sú eign var þinglýst eign M.
Dómurinn sérstakur þar sem þetta var sá eini þar sem byggt var á þinglýsingu einni saman.
Hrd. 1993:56 nr. 21/1993 [PDF]

Hrd. 1993:108 nr. 355/1989 (Eystri Hóll) [PDF]

Hrd. 1993:196 nr. 420/1992 [PDF]

Hrd. 1993:272 nr. 60/1993 [PDF]

Hrd. 1993:404 nr. 195/1990 [PDF]

Hrd. 1993:509 nr. 119/1992 [PDF]

Hrd. 1993:578 nr. 101/1993 [PDF]

Hrd. 1993:623 nr. 355/1990 [PDF]

Hrd. 1993:644 nr. 42/1990 (Torfufell - Viðskiptafræðingur) [PDF]
I gaf út skuldabréf sem skuldari við G. Á fyrsta veðrétti hvíldu 24 þúsund krónur. Á öðrum veðrétti voru tvö veðskuldabréf sem G átti. Á veðskuldabréfunum voru fyrirvarar um að kröfuhafa væri var um þinglýstar kvaðir sem á eigninni hvíldu. Þeim var þinglýst athugasemdalaust en það hefði ekki átt að gera. Ekki var greitt af bréfinu. Íbúðin var svo seld á nauðungarsölu og nýtti Íbúðastofnun ríksins þá rétt sinn og tók hana til sín á matsverði, sem var talsvert lægra en fyrir skuldunum. G gat ekki innheimt skuldina gagnvart skuldara né þrotabúi hans og fór í mál við ríkið.

Talið var að þinglýsingarstjórinn hefði átt að setja athugasemd um þessar kvaðir. Hæstiréttur taldi að um mistök þinglýsingarstjóra væri að ræða en texti fyrirvaranna gaf til kynna að G hefði verið kunnugt um kvaðir sem þessar. G væri viðskiptafræðingur en ætlað var að hann ætti að vita nóg til að sýna aðgæslu.
Hrd. 1993:683 nr. 125/1993 [PDF]

Hrd. 1993:739 nr. 46/1993 [PDF]

Hrd. 1993:773 nr. 12/1993 [PDF]

Hrd. 1993:844 nr. 23/1991 (Þrotabú Fórnarlambsins hf. - Sölugjald) [PDF]

Hrd. 1993:873 nr. 160/1993 [PDF]

Hrd. 1993:876 nr. 152/1993 [PDF]

Hrd. 1993:906 nr. 440/1992 [PDF]

Hrd. 1993:951 nr. 171/1993 [PDF]

Hrd. 1993:1040 nr. 179/1992 [PDF]

Hrd. 1993:1081 nr. 67/1993 (Skæradómur - Ofsaakstur - Tálbeita) [PDF]
Maður sem afplánaði dóm leitaði til lögreglu um fyrirhugað fíkniefnabrot samfanga síns. Lögreglan fékk hann til að vera í sambandi við samfangann og fá hann til að lokka ákærða til slíks brots. Hæstiréttur leit til þess að notkun tálbeitu hefði hvorki breytt ásetningi til að fremja brotið né eðli þess.

Þegar dómurinn féll voru ekki til staðar reglur er kváðu um að tálbeiturnar þyrftu endilega að vera lögreglumenn.
Hrd. 1993:1137 nr. 88/1991 [PDF]

Hrd. 1993:1258 nr. 2/1991 [PDF]

Hrd. 1993:1296 nr. 96/1993 [PDF]

Hrd. 1993:1316 nr. 229/1993 [PDF]

Hrd. 1993:1329 nr. 16/1993 [PDF]

Hrd. 1993:1329 nr. 184/1993 [PDF]

Hrd. 1993:1378 nr. 253/1993 (Hrísbrú) [PDF]

Hrd. 1993:1386 nr. 235/1993 [PDF]

Hrd. 1993:1400 nr. 63/1990 [PDF]

Hrd. 1993:1409 nr. 356/1990 [PDF]

Hrd. 1993:1475 nr. 293/1993 (Niðurfelling ákærufrestunar) [PDF]

Hrd. 1993:1493 nr. 348/1993 [PDF]

Hrd. 1993:1508 nr. 282/1993 [PDF]

Hrd. 1993:1521 nr. 278/1993 [PDF]

Hrd. 1993:1547 nr. 301/1993 (Iðavellir) [PDF]

Hrd. 1993:1612 nr. 275/1993 [PDF]

Hrd. 1993:1703 nr. 24/1990 [PDF]

Hrd. 1993:1728 nr. 220/1993 [PDF]

Hrd. 1993:1792 nr. 228/1993 [PDF]

Hrd. 1993:1809 nr. 203/1993 [PDF]

Hrd. 1993:1836 nr. 135/1991 (Leigjandi) [PDF]
Borið upp að til staðar væru gallar á vottun.

Hæstiréttur nefndi að eingöngu væri snúið sönnunarbyrðinni ef um væri að ræða hæfi arfleifanda, ekki um vottun.

Litið á gallan einn og sér ekki slíkan að hann valdi ekki endilega ógildingu.
Hrd. 1993:1887 nr. 346/1990 [PDF]

Hrd. 1993:1960 nr. 19/1992 [PDF]

Hrd. 1993:1970 nr. 425/1993 [PDF]

Hrd. 1993:1973 nr. 403/1993 [PDF]

Hrd. 1993:2061 nr. 291/1993 (Hrönn hf.) [PDF]

Hrd. 1993:2074 nr. 247/1990 [PDF]

Hrd. 1993:2181 nr. 444/1993 [PDF]

Hrd. 1993:2273 nr. 132/1993 [PDF]

Hrd. 1993:2279 nr. 327/1991 [PDF]

Hrd. 1993:2302 nr. 45/1992 [PDF]

Hrd. 1993:2328 nr. 255/1992 (Íslandsbanki - Fjárdráttur - Gilsdómur) [PDF]
Bankastjóri réð mann sem bendlaður hafði verið við fjárdrátt í öðrum banka, líklega sem greiða við tengdaforeldra þess manns. Maðurinn var svo staðinn að fjárdrætti í þeim banka. Bankastjórinn hafði samband við tengdaforeldrana og gerði þeim að greiða skuldina vegna fjárdráttarins ella yrði málið kært til lögreglu. Var svo samningur undirritaður þess efnis.

Fyrir dómi var samningurinn ógiltur á grundvelli 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936, sökum ójafnræðis við samningsgerðina. Í kröfugerð málsins var ekki byggt á nauðung.
Hrd. 1993:2378 nr. 289/1993 [PDF]

Hrd. 1993:2397 nr. 423/1993 [PDF]

Hrd. 1993:2440 nr. 450/1993 (b/v Júpiter) [PDF]

Hrd. 1994:17 nr. 522/1993 [PDF]

Hrd. 1994:79 nr. 442/1993 (Skinkumál) [PDF]
Deilt var um hvort framleiðsluráð gæti kveðið á um bann við innflutningi á vöru á grundvelli lagaákvæðis sem skyldaði umleitan álits framleiðsluráðs þegar flytja ætti inn landbúnaðarvöru.

Meirihluti Hæstaréttar (4 af 7) túlkaði lagaákvæðið með þeim hætti að verið væri að tryggja rétt framleiðsluráðsins til umsagnar en ekki sjálfstæða heimild til innflutningstakmörkunar á landbúnaðarvörum. Stjórnvaldsákvarðanir ráðherra um synjun á tollafgreiðslu varanna voru því ógiltar.
Hrd. 1994:117 nr. 514/1993 (Fjallaskáli á Fimmvörðuhálsi - Þórsmörk) [PDF]

Hrd. 1994:136 nr. 31/1994 (Hvammur) [PDF]

Hrd. 1994:208 nr. 341/1993 [PDF]

Hrd. 1994:221 nr. 47/1994 [PDF]

Hrd. 1994:245 nr. 28/1991 (Brot á söluskattslögum) [PDF]

Hrd. 1994:252 nr. 380/1993 [PDF]

Hrd. 1994:381 nr. 386/1993 [PDF]

Hrd. 1994:461 nr. 435/1993 [PDF]

Hrd. 1994:590 nr. 244/1993 [PDF]

Hrd. 1994:606 nr. 189/1993 (Reykjavíkurvegur, riftun, ábyrgð f. barn) [PDF]

Hrd. 1994:639 nr. 510/1993 [PDF]

Hrd. 1994:671 nr. 12/1994 [PDF]

Hrd. 1994:722 nr. 464/1993 [PDF]

Hrd. 1994:748 nr. 300/1991 (Einangrunarvistin - Agaviðurlög í fangelsi) [PDF]
Lög kváðu á um að beiting agaviðurlaga með setningu fanga í einangrun teldist ekki til afplánunartímans, og lengdi því refsinguna. Hæstiréttur taldi það andstætt 2. gr. stjórnarskrárinnar að gera slíkt án dóms. Fallist var því á skaðabótakröfu fangans.
Hrd. 1994:758 nr. 10/1994 (Skattfrjáls jöfnunarhlutabréf) [PDF]

Hrd. 1994:792 nr. 490/1993 [PDF]

Hrd. 1994:872 nr. 168/1994 [PDF]

Hrd. 1994:924 nr. 169/1990 [PDF]

Hrd. 1994:959 nr. 523/1993 [PDF]

Hrd. 1994:1015 nr. 116/1994 [PDF]

Hrd. 1994:1047 nr. 131/1994 [PDF]

Hrd. 1994:1060 nr. 11/1994 [PDF]

Hrd. 1994:1068 nr. 112/1994 [PDF]

Hrd. 1994:1130 nr. 436/1993 [PDF]

Hrd. 1994:1184 nr. 410/1991 (Einholt) [PDF]

Hrd. 1994:1335 nr. 397/1991 (Laufás) [PDF]

Hrd. 1994:1404 nr. 156/1994 [PDF]

Hrd. 1994:1476 nr. 281/1991 (Launaskattur - Atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands) [PDF]
Með lögum var lagður á launaskattur ásamt heimild til að ákveða álagningu launaskatts á atvinnutekjur hjá fyrirtækjum sem flokkuðust undir fiskverkun og iðnað samkvæmt atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands. Þá var sett reglugerð þar sem heimildin var nýtt og með henni var fylgiskjal með hluta af atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands. Síðar var gefin út önnur reglugerð er tók við af hinni fyrri en án birtingar úr atvinnuvegaflokkuninni, og var það heldur ekki gert síðar. Enn síðar voru birt lög þar sem vinnulaun og þóknanir fyrir störf hjá fyrirtækjum sem flokkast undir fiskverkun og iðnað skv. atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands væru undanþegin skattinum.

Blikksmiðameistari kærði áætlun skattstjóra um álögð gjöld sem endaði á stjórnsýslustigi með álagningu 3,5% launaskatts á vinnu við uppsetningu loftræstikerfa á byggingarstað. Taldi meistarinn að verkið væri undanþegið launaskattsskyldu og að fáránlegt væri að álagning þessa skattar færi eftir því hvar hann ynni verkið . Lögtak varð síðan gert í fasteign hans til tryggingar á skuld hans vegna greiðslu þessa skatts.

Meirihluti Hæstaréttar mat það svo að eingöngu hefði verið hægt að byggja á þeim hlutum atvinnuvegaflokkunarinnar sem hafði þá þegar verið birtur, og því var hafnað að líta á hluta hennar sem óbirtur voru við meðferð málsins og ríkið vísaði í til stuðnings máli sínu. Vísaði hann einnig til þess að löggjafinn hefði ætlað að undanþágan næði einvörðungu til þess hluta sem unninn væri á verkstæðum en ekki samsetningar hluta utan þeirra, hefði þurft að taka það skýrt fram við setningu laganna. Með hliðsjón af þessu var ekki gerður greinarmunur á þessum þáttum starfseminnar.
Hrd. 1994:1532 nr. 283/1994 [PDF]

Hrd. 1994:1541 nr. 263/1994 [PDF]

Hrd. 1994:1634 nr. 327/1994 [PDF]

Hrd. 1994:1704 nr. 360/1994 (Skipholt) [PDF]

Hrd. 1994:1719 nr. 346/1994 (Þrotabú Miklagarðs) [PDF]

Hrd. 1994:1743 nr. 381/1994 (Mikligarður) [PDF]

Hrd. 1994:1880 nr. 84/1992 [PDF]

Hrd. 1994:1899 nr. 331/1994 [PDF]

Hrd. 1994:1961 nr. 196/1991 [PDF]

Hrd. 1994:2100 nr. 303/1994 [PDF]

Hrd. 1994:2114 nr. 430/1994 [PDF]

Hrd. 1994:2116 nr. 483/1991 [PDF]

Hrd. 1994:2154 nr. 88/1993 [PDF]

Hrd. 1994:2164 nr. 366/1994 [PDF]

Hrd. 1994:2221 nr. 344/1994 [PDF]

Hrd. 1994:2227 nr. 247/1994 (Geitland) [PDF]

Hrd. 1994:2237 nr. 332/1994 [PDF]

Hrd. 1994:2271 nr. 46/1992 (Íslandsbanki - Þrotabú Íslensk-portúgalska) [PDF]

Hrd. 1994:2275 nr. 302/1994 [PDF]

Hrd. 1994:2368 nr. 436/1994 [PDF]

Hrd. 1994:2374 nr. 443/1994 [PDF]

Hrd. 1994:2384 nr. 334/1991 [PDF]

Hrd. 1994:2421 nr. 441/1994 [PDF]

Hrd. 1994:2425 nr. 516/1993 [PDF]

Hrd. 1994:2474 nr. 457/1994 [PDF]

Hrd. 1994:2487 nr. 393/1994 [PDF]

Hrd. 1994:2497 nr. 285/1991 (Haldlagning myndbandsspóla) [PDF]

Hrd. 1994:2514 nr. 3/1993 [PDF]

Hrd. 1994:2521 nr. 4/1993 [PDF]

Hrd. 1994:2555 nr. 39/1992 [PDF]

Hrd. 1994:2568 nr. 158/1992 [PDF]

Hrd. 1994:2592 nr. 470/1994 [PDF]

Hrd. 1994:2611 nr. 184/1991 [PDF]

Hrd. 1994:2621 nr. 376/1994 [PDF]

Hrd. 1994:2655 nr. 199/1993 [PDF]

Hrd. 1994:2732 nr. 476/1994 [PDF]

Hrd. 1994:2799 nr. 417/1991 [PDF]

Hrd. 1994:2892 nr. 361/1994 [PDF]

Hrd. 1994:2898 nr. 272/1992 [PDF]

Hrd. 1994:2904 nr. 330/1992 [PDF]

Hrd. 1994:2912 nr. 489/1991 (Sjómannaafsláttur) [PDF]

Hrd. 1995:8 nr. 3/1995 (Öðlingur) [PDF]

Hrd. 1995:26 nr. 12/1995 [PDF]

Hrd. 1995:46 nr. 7/1995 [PDF]

Hrd. 1995:53 nr. 8/1995 [PDF]

Hrd. 1995:167 nr. 312/1992 (Aðgangur að eldri sjúkraskrám) [PDF]

Hrd. 1995:215 nr. 239/1992 (Hamraborg 14 og 14A) [PDF]

Hrd. 1995:248 nr. 316/1991 [PDF]

Hrd. 1995:257 nr. 317/1991 [PDF]

Hrd. 1995:267 nr. 27/1992 [PDF]

Hrd. 1995:376 nr. 105/1993 (Graðhesturinn Gassi) [PDF]

Hrd. 1995:408 nr. 122/1992 (Gallerí Borg) [PDF]

Hrd. 1995:435 nr. 256/1992 [PDF]

Hrd. 1995:548 nr. 501/1994 [PDF]

Hrd. 1995:553 nr. 505/1994 [PDF]

Hrd. 1995:577 nr. 100/1992 [PDF]

Hrd. 1995:597 nr. 70/1995 [PDF]

Hrd. 1995:648 nr. 238/1993 (Flugslys) [PDF]

Hrd. 1995:694 nr. 84/1995 [PDF]

Hrd. 1995:791 nr. 74/1995 (Hreindýradráp - Niðurfelling máls hjá ríkissaksóknara) [PDF]

Hrd. 1995:908 nr. 107/1995 [PDF]

Hrd. 1995:937 nr. 429/1992 [PDF]

Hrd. 1995:966 nr. 112/1995 (Tælenska konan II) [PDF]
Málshöfðun í framhaldi af málavöxtum í Hrd. 1994:2876 nr. 487/1994 (Tælenska konan I).
Stefnandi birti stefnuna fyrir tilgreindri manneskju staðsettri „í sömu íbúð“ og stefndi átti heima í á Íslandi. Hún var talin uppfylla hæfisreglur einkamálalaga um móttöku á stefnu. Hins vegar hafi hún afhent stefnanda stefnuna aftur til baka í þeim tilgangi að hinn síðarnefndi hefði tekið að sér að póstleggja stefnuna til stefndu. Hæstiréttur taldi það óheimilt og taldi hana ekki rétt birta.

Í framhaldinu fór fram málshöfðun er leiddi til Hrd. 1995:2031 nr. 308/1995 (Tælenska konan III)
Hrd. 1995:1043 nr. 21/1995 [PDF]

Hrd. 1995:1091 nr. 276/1993 (Leiga) [PDF]

Hrd. 1995:1161 nr. 341/1992 (Mótorbáturinn Dagný) [PDF]
Krafist var ógildingar á kaupsamningi um bát. Ný lög um stjórn fiskveiða tóku gildi eftir söluna þar sem leyft var framsal á aflaheimild báta, og jókst virði báta verulega við gildistöku laganna. Kaupverðið var um 1,6 milljón og síðar kom út mat um virði bátsins ásamt aflahlutdeild um að hann hefði orðið um 5 milljóna króna virði. Seljandinn ætlaði að kaupa sér stærri bát en bátarnir sem hann hugðist ætla að kaupa ruku upp í verði.

Meirihlutinn taldi að ógilda ætti samninginn á grundvelli 36. gr. sml.

Í sératkvæðum minnihlutans var staða aðila talin jöfn við samningsgerðina og að ekki ætti að ógilda samninginn. Báðir aðilar höfðu vitneskju um fyrirhugaða löggjöf.

Dómurinn hefur verið nokkuð gagnrýndur.
Hrd. 1995:1175 nr. 342/1992 (Umboð lögmanns - Trillur) [PDF]

Hrd. 1995:1220 nr. 18/1992 [PDF]

Hrd. 1995:1257 nr. 371/1993 [PDF]

Hrd. 1995:1319 nr. 73/1993 [PDF]

Hrd. 1995:1375 nr. 274/1993 [PDF]

Hrd. 1995:1387 nr. 159/1995 [PDF]

Hrd. 1995:1416 nr. 430/1992 [PDF]

Hrd. 1995:1444 nr. 103/1994 (Dómarafulltrúi - Aðskilnaðardómur VI) [PDF]

Hrd. 1995:1480 nr. 79/1995 [PDF]

Hrd. 1995:1646 nr. 316/1992 (Öryggisþjónustan Vari) [PDF]

Hrd. 1995:1652 nr. 83/1995 [PDF]

Hrd. 1995:1692 nr. 90/1993 [PDF]

Hrd. 1995:1777 nr. 384/1993 [PDF]

Hrd. 1995:1785 nr. 177/1995 (Þingeyrarkirkja) [PDF]

Hrd. 1995:1900 nr. 217/1995 [PDF]

Hrd. 1995:1917 nr. 275/1995 [PDF]

Hrd. 1995:1945 nr. 241/1995 [PDF]

Hrd. 1995:1963 nr. 251/1995 [PDF]

Hrd. 1995:2001 nr. 266/1995 [PDF]

Hrd. 1995:2003 nr. 271/1995 [PDF]

Hrd. 1995:2012 nr. 297/1995 (Kaupskylda sveitarfélags) [PDF]

Hrd. 1995:2064 nr. 166/1993 (Aðaltún) [PDF]

Hrd. 1995:2163 nr. 312/1995 [PDF]

Hrd. 1995:2190 nr. 169/1995 (Skuldarviðurkenning) [PDF]

Hrd. 1995:2194 nr. 165/1993 [PDF]

Hrd. 1995:2208 nr. 483/1993 (Félagsútgerðin) [PDF]
Tvær feðgar, G og S, áttu saman bát sem gerður var út til fiskveiða. G var skipstjóri bátsins og talinn eiga 60% í bátnum, og S 40%. Rekstur útgerðarinnar var allur á nafni G. G slasaðist við vinnu sína um borð og fékk greidd forfallalaun. G og S kröfðu síðan Tryggingastofnun ríkisins um endurgreiðslu forfallalaunanna.

Hæstiréttur sýknaði Tryggingastofnun af kröfum feðganna á þeim grundvelli að G sem skipverji gæti ekki öðlast lögvarða kröfu gagnvart sjálfum sér sem útgerðarmanni, enda gæti enginn átt kröfurétt á hendur sjálfum sér.
Hrd. 1995:2300 nr. 478/1993 (Þungaskattur) [PDF]

Hrd. 1995:2328 nr. 290/1993 [PDF]

Hrd. 1995:2336 nr. 243/1995 [PDF]

Hrd. 1995:2342 nr. 93/1994 [PDF]

Hrd. 1995:2355 nr. 168/1995 [PDF]

Hrd. 1995:2372 nr. 345/1995 [PDF]

Hrd. 1995:2445 nr. 236/1993 (Íslandsbanki - Þrotabú Álafoss) [PDF]

Hrd. 1995:2474 nr. 182/1995 [PDF]

Hrd. 1995:2498 nr. 352/1995 [PDF]

Hrd. 1995:2507 nr. 299/1994 [PDF]

Hrd. 1995:2559 nr. 326/1993 [PDF]

Hrd. 1995:2592 nr. 29/1994 [PDF]

Hrd. 1995:2744 nr. 504/1993 [PDF]

Hrd. 1995:2760 nr. 366/1995 [PDF]

Hrd. 1995:2796 nr. 244/1995 [PDF]

Hrd. 1995:2847 nr. 382/1993 [PDF]

Hrd. 1995:2879 nr. 382/1995 [PDF]

Hrd. 1995:2886 nr. 326/1994 (Baader Ísland hf.) [PDF]
Gefið var út veðskuldabréf vegna skuldar sem var þegar til staðar. Veðið var sett á fiskvinnsluvél en þinglýsingarstjóra láðist að minnast á að um 40 önnur veð voru á undan.

Hæstiréttur taldi að um þinglýsingarmistök hefðu átt sér stað en efaðist um að Baader hefði orðið fyrir tjóni þar sem það hefði ekki haft nein áhrif á stofnun skuldarinnar sem tryggja átti.
Hrd. 1995:2941 nr. 500/1993 (Árlax) [PDF]

Hrd. 1995:2958 nr. 8/1994 [PDF]

Hrd. 1995:2994 nr. 343/1994 [PDF]

Hrd. 1995:3010 nr. 387/1995 [PDF]

Hrd. 1995:3059 nr. 52/1995 (Tannsmiðir) [PDF]

Hrd. 1995:3098 nr. 386/1995 [PDF]

Hrd. 1995:3149 nr. 342/1995 (Vansvefta skipstjóri - Bjartsmál) [PDF]

Hrd. 1996:8 nr. 424/1995 (Vanhæfi) [PDF]

Hrd. 1996:33 nr. 425/1996 [PDF]

Hrd. 1996:159 nr. 223/1994 (Snjóflóð) [PDF]
Starfsmaður Vegagerðarinnar varð fyrir tjóni við snjóruðning. Synjað var um bótaábyrgð Vegagerðarinnar en hins vegar var vátryggingarfyrirtækið látið bera ábyrgð þar sem starfsmaðurinn var að nota ökutækið á þeirri stundu.
Hrd. 1996:189 nr. 412/1995 (Vextir) [PDF]

Hrd. 1996:205 nr. 67/1994 (Gleðskapur við Bergþórugötu) [PDF]

Hrd. 1996:270 nr. 36/1996 (Saurar) [PDF]

Hrd. 1996:284 nr. 291/1994 [PDF]

Hrd. 1996:396 nr. 372/1994 [PDF]

Hrd. 1996:455 nr. 57/1996 [PDF]

Hrd. 1996:480 nr. 190/1994 [PDF]

Hrd. 1996:561 nr. 33/1994 [PDF]

Hrd. 1996:582 nr. 282/1994 (Búseti) [PDF]

Hrd. 1996:670 nr. 422/1995 [PDF]

Hrd. 1996:696 nr. 92/1995 (Blikdalur) [PDF]
Hæstiréttur taldi tiltekin ítaksréttindi hafi verið talin glötuð til eilífðarnóns.
Hrd. 1996:790 nr. 264/1994 [PDF]

Hrd. 1996:812 nr. 119/1994 [PDF]

Hrd. 1996:858 nr. 309/1994 (Grafarvogssókn) [PDF]
Þrotabú verktakafyrirtækis höfðaði mál gegn Grafarvogssókn og tryggingafélagi og setti fram dómkröfur sínar þannig að Grafarvogssókn bæri að greiða sér fjárhæð og tryggingafélagið yrði að þola dóm í málinu á hendur sókninni.

Hæstiréttur taldi að þar sem engri dómkröfu hefði verið beint að tryggingafélaginu né því stefnt til réttargæslu í málinu, væri rétt að vísa málsókninni gagnvart því ex officio frá héraðsdómi.
Hrd. 1996:883 nr. 392/1995 [PDF]

Hrd. 1996:892 nr. 410/1994 [PDF]

Hrd. 1996:901 nr. 463/1994 [PDF]

Hrd. 1996:911 nr. 306/1994 [PDF]

Hrd. 1996:943 nr. 259/1994 [PDF]

Hrd. 1996:973 nr. 104/1996 (Iðnlánasjóðsgjald og iðnaðarmálagjald) [PDF]

Hrd. 1996:1016 nr. 177/1994 [PDF]

Hrd. 1996:1070 nr. 312/1994 [PDF]

Hrd. 1996:1108 nr. 98/1996 [PDF]

Hrd. 1996:1132 nr. 31/1995 [PDF]

Hrd. 1996:1173 nr. 229/1995 [PDF]

Hrd. 1996:1183 nr. 71/1995 [PDF]

Hrd. 1996:1199 nr. 23/1996 [PDF]

Hrd. 1996:1314 nr. 173/1995 [PDF]

Hrd. 1996:1323 nr. 54/1996 [PDF]

Hrd. 1996:1347 nr. 123/1996 [PDF]

Hrd. 1996:1399 nr. 47/1996 [PDF]

Hrd. 1996:1432 nr. 482/1994 [PDF]

Hrd. 1996:1457 nr. 451/1994 [PDF]

Hrd. 1996:1475 nr. 452/1994 [PDF]

Hrd. 1996:1493 nr. 24/1995 [PDF]

Hrd. 1996:1542 nr. 137/1995 (Tígulgosinn hf.) [PDF]
Kaupsamningur hafði verið stofnaður í nafni óstofnaðs félags. Dómsmál var svo höfðað vegna samningsins á hendur því. Málinu var vísað frá þar sem málið var höfðað gegn hinu óstofnaða félagi en ekki þess stofnaða enda hafði hið síðarnefnda félag tekið við skyldum fyrrnefnda félagsins og að greiðslan hafði á stofndeginum ekki enn fallið í gjalddaga.
Hrd. 1996:1580 nr. 378/1994 [PDF]

Hrd. 1996:1665 nr. 54/1995 (Lánasjóður íslenskra námsmanna) [PDF]

Hrd. 1996:1673 nr. 231/1994 (Lóðamörk) [PDF]

Hrd. 1996:1720 nr. 45/1995 [PDF]

Hrd. 1996:1868 nr. 95/1996 [PDF]

Hrd. 1996:1896 nr. 5/1995 (Landbúnaðarráðuneytið) [PDF]

Hrd. 1996:1945 nr. 183/1995 [PDF]

Hrd. 1996:1955 nr. 310/1995 [PDF]

Hrd. 1996:1982 nr. 7/1996 [PDF]

Hrd. 1996:1992 nr. 200/1996 (Snoppuvegur - Frystihús) [PDF]

Hrd. 1996:2123 nr. 71/1996 [PDF]

Hrd. 1996:2171 nr. 150/1996 [PDF]

Hrd. 1996:2181 nr. 94/1996 [PDF]

Hrd. 1996:2187 nr. 225/1996 [PDF]

Hrd. 1996:2255 nr. 132/1995 [PDF]

Hrd. 1996:2269 nr. 125/1995 (Hrognatunnur) [PDF]

Hrd. 1996:2321 nr. 240/1996 [PDF]

Hrd. 1996:2384 nr. 301/1996 (Krókur í Kjalarneshreppi I) [PDF]

Hrd. 1996:2392 nr. 282/1996 [PDF]

Hrd. 1996:2428 nr. 337/1996 [PDF]

Hrd. 1996:2553 nr. 356/1996 (Sími) [PDF]
Aðili krafðist bóta frá ríkinu á þeim forsendum að eingöngu var aflað dómsúrskurðar vegna símanúmers viðmælanda hans en ekki einnig hans síma. Hæstiréttur vísaði til eðlis símtækja sem tækja til að hringja og taka á móti símtölum til og frá öðrum símum. Bótakröfunni var því hafnað.
Hrd. 1996:2568 nr. 154/1996 [PDF]

Hrd. 1996:2584 nr. 187/1995 (Skylduaðild að lífeyrissjóðum) [PDF]

Hrd. 1996:2626 nr. 102/1995 [PDF]

Hrd. 1996:2641 nr. 103/1995 [PDF]

Hrd. 1996:2716 nr. 153/1996 [PDF]

Hrd. 1996:2811 nr. 271/1996 [PDF]

Hrd. 1996:2813 nr. 284/1996 [PDF]

Hrd. 1996:2848 nr. 256/1995 (Sveitarfélagamörk á Hellisheiði) [PDF]

Hrd. 1996:2915 nr. 89/1996 [PDF]

Hrd. 1996:2928 nr. 261/1995 (Hlutabréf) [PDF]

Hrd. 1996:2942 nr. 262/1995 [PDF]

Hrd. 1996:2956 nr. 110/1995 (Útflutningsleyfi - Samherji) [PDF]
Ekki mátti framselja vald til ráðherra um að hvort takmarka mætti innflutning á vöru og hvernig.
Hrd. 1996:2987 nr. 330/1995 [PDF]

Hrd. 1996:3002 nr. 221/1995 (Fullvirðisréttur og greiðslumark í landbúnaði - Greiðslumark I - Fosshólar) [PDF]

Hrd. 1996:3049 nr. 122/1995 [PDF]

Hrd. 1996:3120 nr. 453/1994 (Áhættutaka I - Áhættutaka farþega ölvaðs ökumanns) [PDF]

Hrd. 1996:3141 nr. 329/1995 [PDF]

Hrd. 1996:3149 nr. 362/1996 [PDF]

Hrd. 1996:3218 nr. 272/1996 (Trésmíðaverkstæði) [PDF]

Hrd. 1996:3309 nr. 306/1995 (Sigluberg hf.) [PDF]

Hrd. 1996:3331 nr. 378/1995 [PDF]

Hrd. 1996:3417 nr. 90/1996 [PDF]

Hrd. 1996:3428 nr. 408/1996 [PDF]

Hrd. 1996:3457 nr. 433/1995 [PDF]

Hrd. 1996:3466 nr. 25/1996 (Kirkjuferja - Kaup á loðdýrahúsum) [PDF]
Meirihluti Hæstaréttar skýrði orðið ‚lán‘ í skilningi 40. gr. stjórnarskrárinnar rúmt þannig að það næði jafnframt yfir tilvik þar sem veitt væri viðtaka eldri lána í gegnum fasteignakaup. Gagnstæð skýring hefði annars leitt til víðtækari heimildir framkvæmdarvaldsins til lántöku en stjórnarskrárgjafinn ætlaðist til og skert þannig fjárstjórnarvald Alþingis.

Það athugast að oft er vísað til þessa blaðsíðutals í tengslum við dóminn ‚Kirkjuferjuhjáleiga‘, en sá dómur er í raun hrd. 1996:3482. Þessi mál eru samt sams konar.
Hrd. 1996:3482 nr. 26/1996 (Kirkjuferjuhjáleiga) [PDF]

Hrd. 1996:3524 nr. 50/1996 (Furulundur) [PDF]

Hrd. 1996:3544 nr. 96/1996 (Deilur skipverja) [PDF]

Hrd. 1996:3581 nr. 422/1996 (Vanhæfi héraðsdómara) [PDF]

Hrd. 1996:3604 nr. 296/1995 [PDF]

Hrd. 1996:3628 nr. 278/1995 [PDF]

Hrd. 1996:3738 nr. 105/1996 (Þvottasnigill) [PDF]

Hrd. 1996:3824 nr. 332/1996 [PDF]

Hrd. 1996:3845 nr. 428/1996 [PDF]

Hrd. 1996:3920 nr. 270/1996 (Siglufjarðarapótek) [PDF]

Hrd. 1996:3940 nr. 339/1996 [PDF]

Hrd. 1996:4031 nr. 437/1996 (Sambúðarfólk - Gjaldheimtan í Reykjavík) [PDF]

Hrd. 1996:4112 nr. 290/1996 (Flugmaður) [PDF]

Hrd. 1996:4139 nr. 245/1996 [PDF]

Hrd. 1996:4219 nr. 113/1996 (Slys við línuveiðar) [PDF]
Bilun var í búnaði í stýrishúsi skips. Tvennar bilanir urðu en hvorug var sönnuð hafa ollið því að stýrimaður fékk krók í augað. Atvikið var því flokkað sem óhappatilvik.
Hrd. 1996:4228 nr. 141/1996 (Vélar og Þjónusta) [PDF]

Hrd. 1996:4260 nr. 427/1995 (Jöfnunargjald á franskar kartöflur) [PDF]
Almenn lagaheimild var til staðar til að hækka jöfnunargjaldið á franskar kartöflur. Gjaldið var svo hækkað úr 40% í 190%. Ekki voru talin vera fyrir hendi réttlætanleg sjónarmið um að hækka gjaldið eins mikið og gert var. Íslenska ríkið gat ekki sýnt fram á að vandi við niðurgreiðslur og erlendir markaðir hafi verið sjónarmið sem íslenska ríkið hafi byggt á við beitingu þeirrar heimildar.
Hrd. 1996:4284 nr. 186/1996 [PDF]

Hrd. 1997:30 nr. 10/1997 [PDF]

Hrd. 1997:34 nr. 9/1997 (Opinberir starfsmenn og starfsmenn á almennum vinnumarkaði - Meiðyrðamál) [PDF]

Hrd. 1997:138 nr. 17/1997 [PDF]

Hrd. 1997:144 nr. 111/1996 [PDF]

Hrd. 1997:157 nr. 60/1996 [PDF]

Hrd. 1997:244 nr. 16/1997 (Grund) [PDF]

Hrd. 1997:293 nr. 159/1996 [PDF]

Hrd. 1997:350 nr. 290/1995 [PDF]

Hrd. 1997:375 nr. 374/1996 [PDF]

Hrd. 1997:474 nr. 133/1996 (Eftirlit / hlutverk) [PDF]

Hrd. 1997:567 nr. 421/1995 [PDF]

Hrd. 1997:602 nr. 88/1996 [PDF]

Hrd. 1997:643 nr. 63/1997 (Kirkjugarðar Reykjavíkur) [PDF]
Dómkröfum á hendur áfrýjunarnefnd samkeppnismála var vísað ex officio frá héraðsdómi þar sem hún, sem úrskurðarnefnd á málsskotsstigi innan stjórnsýslunnar, var ekki talin hafa lögvarða hagsmuni af úrlausn dómkrafnanna.
Hrd. 1997:656 nr. 212/1996 [PDF]

Hrd. 1997:712 nr. 233/1996 [PDF]

Hrd. 1997:759 nr. 163/1996 [PDF]

Hrd. 1997:789 nr. 344/1996 [PDF]

Hrd. 1997:850 nr. 85/1997 [PDF]

Hrd. 1997:856 nr. 100/1997 [PDF]

Hrd. 1997:864 nr. 219/1996 [PDF]

Hrd. 1997:930 nr. 195/1996 [PDF]

Hrd. 1997:954 nr. 90/1997 (Álftamýri - Bílskúr) [PDF]

Hrd. 1997:986 nr. 471/1996 [PDF]

Hrd. 1997:1057 nr. 473/1996 [PDF]

Hrd. 1997:1096 nr. 317/1996 [PDF]

Hrd. 1997:1106 nr. 119/1997 [PDF]

Hrd. 1997:1156 nr. 148/1997 [PDF]

Hrd. 1997:1354 nr. 434/1996 [PDF]

Hrd. 1997:1409 nr. 287/1996 [PDF]

Hrd. 1997:1499 nr. 447/1996 [PDF]

Hrd. 1997:1509 nr. 448/1996 [PDF]

Hrd. 1997:1537 nr. 288/1996 [PDF]

Hrd. 1997:1754 nr. 389/1996 (Byggingarsamvinnufélag - Vantaði kaupmála um gjöf) [PDF]
Undirstöðudómur um að gjöf án kaupmála sé ógild.
Skuldheimtumenn fóru í mál til riftunar á gjafagerningi.
K átti íbúð og hafði átt hana í talsverðan tíma og bjó þar með M.
Íbúðin er svo seld og gerðu þau samning við byggingasamvinnufélag um að byggja nýja íbúð.
Fyrst var gerður samningur við bæði en síðar eingöngu á nafni M.
K varð síðar gjaldþrota og þá verður þessi saga dularfull.
Héraðsdómur taldi að K hefði eingöngu gefið M helminginn en Hæstiréttur taldi hana eiga íbúðina að fullu þrátt fyrir að íbúðin hefði öll verið á nafni M.
Ekki hafði tekist að sanna að M hefði átt hluta í íbúðinni. M varð því að skila því sem hann fékk.
Hrd. 1997:1760 nr. 120/1997 [PDF]

Hrd. 1997:1778 nr. 53/1997 [PDF]

Hrd. 1997:1894 nr. 232/1997 [PDF]

Hrd. 1997:1931 nr. 83/1997 [PDF]

Hrd. 1997:2058 nr. 240/1997 [PDF]

Hrd. 1997:2087 nr. 369/1996 [PDF]

Hrd. 1997:2117 nr. 137/1997 [PDF]

Hrd. 1997:2155 nr. 300/1997 [PDF]

Hrd. 1997:2174 nr. 282/1997 [PDF]

Hrd. 1997:2275 nr. 336/1997 (Meðlagsskuld) [PDF]

Hrd. 1997:2378 nr. 205/1997 [PDF]

Hrd. 1997:2420 nr. 183/1997 (Neðri Hundadalur) [PDF]

Hrd. 1997:2440 nr. 385/1996 (Þjófnaður úr húsi í Vogunum) [PDF]
Maður átti hús og ákvað að leigja húsið og geyma allt innbúið í háaloftinu. Maðurinn fékk síðan fréttir af því að “fólk með fortíð og takmarkaða framtíð” fór að venja komur sínar í háaloftið. Hann gerði samt sem áður engar ráðstafanir til að passa upp á innbúið. Svo fór að hluta af innbúinu var stolið. Vátryggingarfélagið bar fyrir sig vanrækslu á varúðarreglu að koma ekki mununum fyrir annars staðar.
Hrd. 1997:2459 nr. 391/1997 [PDF]

Hrd. 1997:2488 nr. 456/1996 (Hofstaðir - Laxá - Ákvörðun Náttúruverndarráðs) [PDF]

Hrd. 1997:2563 nr. 42/1997 (Reykhóll) [PDF]

Hrd. 1997:2578 nr. 43/1997 [PDF]

Hrd. 1997:2593 nr. 14/1997 [PDF]

Hrd. 1997:2625 nr. 156/1997 (Kirkjugarðar Reykjavíkurprófastsdæma) [PDF]

Hrd. 1997:2737 nr. 417/1997 [PDF]

Hrd. 1997:2763 nr. 154/1997 (Sæluhús við Álftavatn) [PDF]
Eigandi sumarhúss rétt hjá Álftavatni taldi að sumarhúsið teldist til sæluhúsa í skilningi undanþáguákvæðis í lögum um tekjustofna sveitarfélaga. Að mati Hæstaréttar var skilgreining orðabókar á orðinu ‚sæluhús‘ talsvert rýmri en mætti álykta út frá lögunum sjálfum, og því var hún ekki lögð til grundvallar við úrlausn málsins.
Hrd. 1997:2956 nr. 22/1997 (Skotvopn) [PDF]

Hrd. 1997:3023 nr. 52/1997 [PDF]

Hrd. 1997:3039 nr. 97/1997 (Freyja hf. - Eftirlaunasamningur) [PDF]

Hrd. 1997:3120 nr. 430/1997 [PDF]

Hrd. 1997:3160 nr. 39/1997 [PDF]

Hrd. 1997:3173 nr. 396/1997 [PDF]

Hrd. 1997:3182 nr. 94/1997 [PDF]

Hrd. 1997:3249 nr. 71/1997 (Búlandstindur - Forkaupsréttur að hlutafé) [PDF]

Hrd. 1997:3263 nr. 169/1997 [PDF]

Hrd. 1997:3274 nr. 51/1997 (Endurákvörðun skatta) [PDF]

Hrd. 1997:3287 nr. 47/1997 [PDF]

Hrd. 1997:3337 nr. 457/1997 (Valdimar Jóhannesson - Veiðileyfamálið) [PDF]

Hrd. 1997:3357 nr. 276/1997 [PDF]

Hrd. 1997:3399 nr. 466/1997 [PDF]

Hrd. 1997:3419 nr. 326/1997 (Tollalagabrot) [PDF]

Hrd. 1997:3450 nr. 381/1997 [PDF]

Hrd. 1997:3480 nr. 252/1997 [PDF]

Hrd. 1997:3537 nr. 86/1997 (Flugumferðarstjóri) [PDF]

Hrd. 1997:3608 nr. 127/1997 [PDF]

Hrd. 1997:3645 nr. 217/1997 [PDF]

Hrd. 1997:3786 nr. 326/1996 [PDF]

Hrd. 1998:36 nr. 5/1998 [PDF]

Hrd. 1998:41 nr. 6/1998 [PDF]

Hrd. 1998:67 nr. 4/1998 [PDF]

Hrd. 1998:137 nr. 286/1997 (Siglfirðingur ehf.) [PDF]

Hrd. 1998:238 nr. 138/1997 [PDF]

Hrd. 1998:268 nr. 456/1997 [PDF]

Hrd. 1998:337 nr. 14/1998 [PDF]

Hrd. 1998:374 nr. 7/1998 [PDF]

Hrd. 1998:386 nr. 43/1998 [PDF]

Hrd. 1998:408 nr. 95/1997 (Innheimtustofnun sveitarfélaga - Niðurfelling meðlags) [PDF]

Hrd. 1998:441 nr. 56/1997 [PDF]

Hrd. 1998:490 nr. 193/1997 [PDF]

Hrd. 1998:500 nr. 208/1997 (Barnsburðarleyfi) [PDF]

Hrd. 1998:536 nr. 224/1997 (Aukatekjur presta) [PDF]

Hrd. 1998:560 nr. 52/1998 (Svarta Pannan ehf.) [PDF]

Hrd. 1998:583 nr. 458/1997 [PDF]

Hrd. 1998:592 nr. 177/1997 [PDF]

Hrd. 1998:601 nr. 476/1997 (Möðrufell í Eyjafjarðarsveit - Dalabyggð - Röksemdir ráðuneytis) [PDF]

Hrd. 1998:642 nr. 230/1997 (Dýpkunarfélagið - Ríkisábyrgðarsjóður) [PDF]

Hrd. 1998:734 nr. 77/1998 [PDF]

Hrd. 1998:737 nr. 265/1997 [PDF]

Hrd. 1998:792 nr. 306/1997 [PDF]

Hrd. 1998:799 nr. 305/1997 [PDF]

Hrd. 1998:829 nr. 78/1998 (Yfirskattanefnd - Frávísun) [PDF]

Hrd. 1998:969 nr. 464/1997 (Myndbandaleiga) [PDF]

Hrd. 1998:985 nr. 216/1997 (Arnarnesland - Eignarnám á Arnarneshálsi) [PDF]
Garðabær sagðist hafa reynt í einhvern tíma en án árangurs að kaupa tilteknar landspildur á Arnarnesi, en eignarnámsþolarnir töldu það ekki vera rétt.

Garðabær hafi slitið samningaviðræðunum áður en mörg erfið álitaefni höfðu verið rædd til þrautar, og höfðu verðhugmyndir aðila ekki verið reyndar til fulls. Samþykkt tillagna um deiliskipulag höfðu ekki verið leiddar til lykta án þess að Garðabær hafi skýrt með fullnægjandi hætti ástæður þeirrar frestunar. Í ljósi þessa og að virtu samhengi viðræðnanna í heild, féllst Hæstiréttur á kröfu eignarnámsþolanna um ógildingu ákvörðunarinnar um eignarnám.
Hrd. 1998:1094 nr. 150/1997 (Skattlagning söluhagnaðar af fasteign) [PDF]

Hrd. 1998:1162 nr. 505/1997 [PDF]

Hrd. 1998:1190 nr. 504/1997 [PDF]

Hrd. 1998:1204 nr. 519/1997 [PDF]

Hrd. 1998:1209 nr. 225/1997 (Mb. Freyr) [PDF]
Verið að selja krókabát. Síðar voru sett lög sem hækkuðu verðmæti bátsins. Seljandinn taldi sig hafa átt að fá meira fyrir bátinn og bar fyrir sig að hann hafi verið ungur og óreyndur. Talið að hann hefði getað ráðfært sig við föður sinn.

Þessi dómur er umdeildur þar sem Hæstiréttur nefndi að seljandinn hefði getað gert hitt eða þetta.
Hrd. 1998:1227 nr. 267/1997 (Aðaltún 22) [PDF]

Hrd. 1998:1238 nr. 268/1997 (Aðaltún 10) [PDF]

Hrd. 1998:1300 nr. 500/1997 [PDF]

Hrd. 1998:1361 nr. 132/1998 [PDF]

Hrd. 1998:1376 nr. 280/1997 (Húsnæðisstofnun) [PDF]

Hrd. 1998:1426 nr. 298/1997 (Héraðsdómari) [PDF]

Hrd. 1998:1446 nr. 311/1995 [PDF]

Hrd. 1998:1537 nr. 293/1997 (Stimpilgjald) [PDF]

Hrd. 1998:1602 nr. 309/1997 [PDF]

Hrd. 1998:1662 nr. 347/1997 (Lyfjaverðlagsnefnd) [PDF]

Hrd. 1998:1677 nr. 348/1997 (Lyfjaverðlagsnefnd) [PDF]

Hrd. 1998:1686 nr. 176/1998 (Málskostnaður - Kæra úrskurðar um málskostnað) [PDF]

Hrd. 1998:1705 nr. 254/1997 [PDF]

Hrd. 1998:1832 nr. 41/1998 [PDF]

Hrd. 1998:1865 nr. 377/1997 (Íslandsbanki - Þrotabú Íslensks bergvatns) [PDF]

Hrd. 1998:1917 nr. 409/1997 [PDF]

Hrd. 1998:1928 nr. 160/1998 (Sameining sveitarfélaga í Skagafirði) [PDF]

Hrd. 1998:2021 nr. 389/1997 [PDF]

Hrd. 1998:2173 nr. 82/1998 [PDF]

Hrd. 1998:2233 nr. 317/1997 (Lágmarksmiskastig - Grundvöllur bótaútreiknings) [PDF]

Hrd. 1998:2270 nr. 218/1998 [PDF]

Hrd. 1998:2319 nr. 231/1998 [PDF]

Hrd. 1998:2390 nr. 478/1997 [PDF]

Hrd. 1998:2445 nr. 236/1998 [PDF]

Hrd. 1998:2460 nr. 33/1998 [PDF]

Hrd. 1998:2528 nr. 418/1997 (Sjálfstæði dómarafulltrúa og 6. gr. MSE) [PDF]
Mál hafði verið dæmt af dómarafulltrúa í héraði sem var svo talin vera andstæð stjórnarskrá. Málsaðilinn höfðaði skaðabótamál vegna aukins málskostnaðar og var fallist á bótaskyldu vegna þessa, þrátt fyrir að slíkt fyrirkomulag hafi tíðkast lengi vel.
Hrd. 1998:2553 nr. 162/1998 [PDF]

Hrd. 1998:2690 nr. 274/1998 [PDF]

Hrd. 1998:2821 nr. 297/1998 (Myllan-Brauð hf. og Mjólkursamsalan í Reykjavík) [PDF]

Hrd. 1998:2833 nr. 257/1998 (Varmidalur) [PDF]

Hrd. 1998:2844 nr. 377/1998 [PDF]

Hrd. 1998:2930 nr. 36/1998 [PDF]

Hrd. 1998:2951 nr. 419/1997 (Range Rover II) [PDF]

Hrd. 1998:2971 nr. 85/1998 [PDF]

Hrd. 1998:2992 nr. 105/1998 [PDF]

Hrd. 1998:3096 nr. 497/1997 (Iðnlánasjóður - Nýsköpunarsjóður atvinnulífsins) [PDF]

Hrd. 1998:3144 nr. 392/1998 [PDF]

Hrd. 1998:3156 nr. 34/1998 (Jónsbókarréttur - Hella) [PDF]

Hrd. 1998:3194 nr. 453/1997 [PDF]

Hrd. 1998:3322 nr. 430/1998 [PDF]

Hrd. 1998:3326 nr. 418/1998 [PDF]

Hrd. 1998:3335 nr. 398/1998 [PDF]

Hrd. 1998:3438 nr. 30/1998 (Bókbær) [PDF]

Hrd. 1998:3460 nr. 50/1998 (Lyfjaeftirlitsgjald I) [PDF]
Lyfsala var gert að greiða Lyfjaeftirliti ríkisins eftirlitsgjald sem skilgreint var í reglugerð sem tiltekið hlutfall „veltu og/eða umfangi eftirlitsskyldrar starfsemi“. Hæstiréttur taldi að skýra hefði lagaákvæðið á þann hátt að um væri að ræða heimild til þess að leggja á þjónustugjald og ekki voru færð viðhlítandi rök af hálfu stjórnvalda fyrir því að veltan ein og sér endurspeglaði þörfina á eftirliti með einstökum lyfjabúðum. Eftirlitsgjaldið sem lagt var á með reglugerðinni var ekki talið standast kröfur 40. og 77. gr. stjórnarskrárinnar.
Hrd. 1998:3517 nr. 67/1998 [PDF]

Hrd. 1998:3651 nr. 119/1998 [PDF]

Hrd. 1998:3740 nr. 448/1998 (Islandia-Internet ehf.) [PDF]

Hrd. 1998:3745 nr. 99/1998 [PDF]

Hrd. 1998:3757 nr. 136/1998 [PDF]

Hrd. 1998:3781 nr. 93/1998 (Viðbótarálagning) [PDF]

Hrd. 1998:4076 nr. 145/1998 (Desemberdómur um stjórn fiskveiða - Valdimarsdómur) [PDF]
Sjávarútvegsráðuneytið synjaði beiðni umsækjanda um almennt leyfi til fiskveiða í atvinnuskyni auk sérstaks leyfis til veiða á tilteknum tegundum. Vísaði ráðherra á 5. gr. þágildandi laga um stjórn fiskveiða sem batt leyfin við fiskiskip og yrðu ekki veitt einstaklingum eða lögpersónum. Forsenda veitingu sérstakra leyfa væri að viðkomandi fiskiskip hefði jafnframt leyfi til veiða í atvinnuskyni, og var því þeim hluta umsóknarinnar um sérstakt leyfi jafnframt hafnað.

Umsækjandinn höfðaði mál til ógildingar þeirrar ákvörðunar og vísaði til þess að 5. gr. laganna bryti í bága við jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar sem og ákvæðis hennar um atvinnufrelsi. Héraðsdómur sýknaði íslenska ríkið af þeirri kröfu en Hæstiréttur var á öðru máli. Hæstiréttur taldi að almennt væri heimilt að setja skorður á atvinnufrelsi til fiskveiða við strendur Íslands, en slíkar skorður yrðu að samrýmast grundvallarreglum stjórnarskrárinnar.

Hæstiréttur taldi að með því að binda veiðiheimildirnar við fiskiskip, hefði verið sett tilhögun sem fæli í sér mismunun milli þeirra er áttu skip á tilteknum tíma, og þeirra sem hafa ekki átt og eiga ekki kost að komast í slíka aðstöðu. Þrátt fyrir brýnt mikilvægi þess að grípa til sérstakra úrræða á sínum tíma vegna þverrandi fiskistofna við Íslands, var talið að ekki hafði verið sýnt fram á nauðsyn þess að lögbinda þá mismunun um ókomna tíð. Íslenska ríkið hafði í málinu ekki sýnt fram á að engin vægari úrræði væru til staðar til að ná því lögmæta markmiði. Hæstiréttur féllst því ekki á að áðurgreind mismunun væri heimild til frambúðar og dæmdi því í hag umsækjandans.
Hrd. 1998:4125 nr. 196/1998 (Loðnuvinnslan) [PDF]

Hrd. 1998:4180 nr. 146/1998 (Jöfnunargjald) [PDF]

Hrd. 1998:4196 nr. 109/1998 [PDF]

Hrd. 1998:4310 nr. 199/1998 (Gallerí Sport) [PDF]

Hrd. 1998:4342 nr. 187/1998 (Sómastaðir - Niðurrif) [PDF]

Hrd. 1998:4374 nr. 122/1998 [PDF]

Hrd. 1998:4406 nr. 166/1998 (Iðnaðarmálagjald) [PDF]

Hrd. 1998:4450 nr. 463/1998 [PDF]

Hrd. 1998:4471 nr. 465/1998 [PDF]

Hrd. 1998:4524 nr. 494/1998 (Snóksdalur) [PDF]

Hrd. 1998:4552 nr. 312/1998 (Flutningur Landmælinga Íslands) [PDF]
Ráðherra gaf út fyrirmæli um að færa ætti Landmælingar Íslands frá Reykjavík til Akraness. Hæstiréttur taldi að þrátt fyrir að engin bein fyrirmæli væru um það í lögum að ríkisstofnunin skuli staðsett í Reykjavík væri það ekki til þess að ráðherra hefði frjálst val um staðsetningu hennar. Ákvarðanir um heimili stofnunar og varnarþing væru meðal grundvallaratriða í skipulagi hennar og því yrðu breytingar sem þessar að hafa skýra heimild í almennum lögum.
Hrd. 1998:4578 nr. 473/1998 [PDF]

Hrd. 1999:30 nr. 1/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:50 nr. 308/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:79 nr. 246/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:111 nr. 171/1998 (Gilsá)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:158 nr. 237/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:231 nr. 222/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:275 nr. 433/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:280 nr. 338/1998 (Áfrýjunarstefna - Rangur framburður)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:390 nr. 177/1998 (Blindur nemandi við HÍ)[HTML] [PDF]
Blindur nemandi sótti um og fékk inngöngu í HÍ. Síðar hrökklaðist nemandinn úr námi vegna skorts á aðgengi að kennsluefni sem hann gæti nýtt sér. Hæstiréttur túlkaði skyldur HÍ gagnvart nemandanum í ljósi ákvæða MSE um jafnræði og réttar til menntunar.
Hrd. 1999:486 nr. 263/1998 (Litli-Langidalur)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:524 nr. 288/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:550 nr. 323/1998 (Lágmarksfjárhæð sekta vegna vanskila á vörslusköttum)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:568 nr. 328/1998 (Gamli Álafoss hf.)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:592 nr. 329/1998 (Farg hf.)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:686 nr. 279/1998 (Framleiðsluréttur á mjólk)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:709 nr. 271/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:724 nr. 379/1998 (Akraneskaupstaður)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:781 nr. 415/1998 (Áfengisauglýsingar - Egils Sterkur)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:802 nr. 247/1998 (Svæðisskrifstofa málefna fatlaðra)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:881 nr. 84/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:894 nr. 235/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:942 nr. 139/1997 (Rithandarrannsókn ekki afgerandi, litið til annarra atvika)[HTML] [PDF]
Reynt var að sýna fram á fölsun rithandar með rannsókn.

Einstaklingur hafði fengið námslán og fengið skuldabréf. Haldið því fram að undirritunin á skuldabréfinu hefði verið fölsuð. Rannsóknin benti ekki nægileg líking væri fyrir því að um fölsun hefði verið að ræða, en heldur ekki í hina áttina. Að endingu var greiðsluskyldan staðfest.
Hrd. 1999:957 nr. 275/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:973 nr. 343/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:1047 nr. 75/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:1080 nr. 254/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:1096 nr. 255/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:1112 nr. 256/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:1145 nr. 337/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:1220 nr. 485/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:1280 nr. 441/1998 (Visa Ísland)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:1407 nr. 420/1998[HTML] [PDF]
Aðili átti hús og tryggði innbúið. Trygging upp á 4 milljónir. Flytur síðan til Spánar og leigir húsið. Síðan leigir hann öðrum aðila eftir það. Síðar byrja vandræði með vandræðagemsa sem rækja komur sínar til leigutakans. Síðan óskar vátryggingartakinn eftir hækkun á innbústryggingunni.

Síðan hverfur allt innbúið og það ónýtt. Vátryggingarfélagið synjaði kröfu vátryggingartakans þar sem hann upplýsti félagið ekki um þessa auknu áhættu sem hann vissi um á þeim tíma.
Hrd. 1999:1431 nr. 493/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:1467 nr. 290/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:1476 nr. 489/1998 (Birting áfrýjunarstefnu)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:1505 nr. 137/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:1511 nr. 511/1998 (Umgengnisréttur forsjársviptrar móður við barn sitt)[HTML] [PDF]
Umgengni hafði verið ákveðin þannig að aðili hafði umgengnisrétt upp á 1,5 klukkustund á ári. Hæstiréttur taldi að ekki hafði verið sýnt fram á nauðsyn þess að takmarka umgengnina svo mikið.
Hrd. 1999:1542 nr. 391/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:1592 nr. 405/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:1628 nr. 134/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:1751 nr. 334/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:1823 nr. 293/1998 (Árbók Akureyrar)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:1877 nr. 164/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:1900 nr. 440/1998 (Húsnæðissamvinnufélög)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:1965 nr. 402/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:1995 nr. 414/1998 (Suðurlandsbraut 14)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:2006 nr. 41/1999 (Rjúpnaveiðar - Sandfellshagi)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:2066 nr. 11/1999 (Sendibifreið)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:2105 nr. 393/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:2119 nr. 508/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:2147 nr. 512/1998 (Opinbert mál)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:2186 nr. 188/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:2282 nr. 502/1998 (Hávöxtunarfélagið)[HTML] [PDF]
Starfsmaður verðbréfafyrirtækis gerði mistök við kaup á skuldabréfi fyrir viðskiptavin sem leiddi til tjóns fyrir viðskiptavininn, sem það krafðist síðan vátryggjanda sinn um fjárhæð er samsvaraði sinna eigin bóta til viðskiptavinarins. Verðbréfafyrirtækið bar það fyrir sig að það væri viðskiptavinur í skilningi laga um verðbréfaviðskipti og verðbréfasjóði og því næði starfsábyrgðartrygging þess til mistaka starfsmannsins.

Hæstiréttur mat það svo að orðalag og efnisskipan laganna bæri það ekki með sér að verðbréfafyrirtækið teldist sem viðskiptavinur í þeim skilningi, og synjaði því kröfu þess.
Hrd. 1999:2306 nr. 384/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:2348 nr. 191/1999 (Vanhæfi)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:2362 nr. 513/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:2436 nr. 79/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:2467 nr. 496/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:2488 nr. 133/1999 (Lyfjainnflutningur)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:2628 nr. 37/1999 (Fiskiðjan Ver)[HTML] [PDF]
G var sjómaður sem ráðinn var til starfa hjá félaginu I sem leigði skipið af félaginu K. G krafði H, eiganda skipsins, um greiðslu ógreiddra launa vegna starfa á skipi hans. Kröfuna byggði hann á ákvæði siglingalaga um að hann hefði sjóveðrétt í skipinu og heimildarákvæði sömu laga til að sækja fullnustu slíkra krafna hvort sem er hjá eiganda eða skipstjóra þess.

Hæstiréttur skýrði síðarnefnda ákvæðið þannig að það leiddi ekki sjálfkrafa til þess að eigandi skipsins bæri persónulega ábyrgð á greiðslu krafna sem sjóveðréttur væri í, og leit til þess að bæði eldra ákvæðið og hið nýja væru efnislega hin sömu. H hafði ekki persónulega ábyrgst greiðslu á slíkum kröfum og því gæti G ekki beint kröfu sinni til hans. Þá skipti máli að G hafði heldur ekki áður beint launakröfu að I né sótt mál til fullnustu hennar. Var málinu því vísað frá héraðsdómi.
Hrd. 1999:2767 nr. 36/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:2777 nr. 40/1999 (Krýsuvík og Stóri Nýibær)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:2794 nr. 450/1998 (Kolbeinsstaðarhreppur)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:2809 nr. 451/1998[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:2885 nr. 33/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:2927 nr. 264/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:2997 nr. 302/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3052 nr. 245/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3062 nr. 258/1999 (Stóðhesturinn Safír og fleiri hestar)[HTML] [PDF]
K og M deildu um það hvort þeirra fengi hvaða hest.
M hafði selt Safír áður en þau skildu, á um 2,3 milljónir. Viðmiðunardagur skipta var eftir söluna. K taldi að það hefði verið eitthvað undarlegt við söluna og krafðist verðmats á hestinum, sem var um 7,3 milljónir. Dómurinn taldi að M hefði misbeitt ráðum yfir hjúskapareign með því að gera málamyndasamning um svo lágt söluverð. Verðmæti Safírs samkvæmt verðmatinu var því lagt til grundvallar í skiptunum.

Hæstiréttur taldi hins vegar að ekki væri hægt að gera kröfu um tiltekna útlagningu fyrr en búið væri að fá niðurstöðu um virði og eignarstöðu hverrar eignar.
Hrd. 1999:3079 nr. 254/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3090 nr. 255/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3129 nr. 354/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3140 nr. 345/1999 (Samtök fiskvinnslustöðva án útgerðar)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3147 nr. 363/1999[HTML] [PDF]
Hæstiréttur leit svo á að skýrslutaka á þolanda kynferðisbrots yngri en 18 ára (nú 15 ára) eigi að fara fram fyrir dómi, og ekkert svigrúm sé til að meta nauðsyn hennar.
Hrd. 1999:3276 nr. 376/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3283 nr. 381/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3286 nr. 382/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3289 nr. 387/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3303 nr. 213/1999 (Hjólbarði)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3373 nr. 251/1999 (Ytri-Langamýri)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3408 nr. 395/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3412 nr. 397/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3424 nr. 379/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3428 nr. 403/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3504 nr. 53/1999 (Biðlaunaréttur)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3514 nr. 85/1999 (Biðlaunaréttur)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3536 nr. 398/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3548 nr. 383/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3557 nr. 384/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3565 nr. 385/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3589 nr. 168/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3599 nr. 153/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3679 nr. 409/1999 (Fimleikahús ÍR - Kaþólska biskupsdæmið)[HTML] [PDF]
ÍR leigði lóð af kaþólska biskupsdæminu á Íslandi árið 1930 til nota fyrir íþróttahús. Leigusamningurinn átti að renna út árið 1964 og var í honum ákvæði að eftir lok leigutímans skyldi leigutakinn fjarlægja húsið af lóðinni og skila henni vel frágenginni nema leigusamningurinn yrði framlengdur. Þá kom fram að leigusalinn hefði áskilið sér rétt til að kaupa húsið af leigjandanum við lok leigusamningsins. Þegar samningurinn rann svo út var húsið ekki fjarlægt, lóðinni ekki skilað, og biskupsdæmið nýtti heldur ekki kauprétt sinn í húsinu.

ÍR byggði á því að félagið ætti lóðina á grundvelli hefðunar þar sem biskupsdæmið hefði fyrst gert kröfu um endurheimt á umráðum lóðarinnar árið 1987. Hins vegar var lagt fyrir dóm bréf sem ÍR hafði sent til sveitarfélags árið 1970 þar sem því var boðið að kaupa húsið, en viðurkenndu í sama bréfi eignarhald biskupsdæmisins á lóðinni. Hæstiréttur taldi að með þeirri viðurkenningu hefði ÍR viðurkennt að félagið nyti einungis afnotaréttar af lóðinni og hefði því ekki getað áunnið sér eignarhefð á lóðinni.
Hrd. 1999:3704 nr. 265/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3713 nr. 159/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3750 nr. 156/1999 (Skattaupplýsingar)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3780 nr. 64/1999 (Bára Siguróladóttir - Búnaðarmálasjóðsgjald II)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3931 nr. 103/1999 (Stjórn Viðlagatryggingar Íslands)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:3985 nr. 250/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:4007 nr. 91/1999 (Landbúnaðargjöld)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:4035 nr. 161/1999 (Málverk)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:4146 nr. 234/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:4177 nr. 427/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:4181 nr. 428/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:4199 nr. 186/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:4208 nr. 271/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:4234 nr. 223/1999 (Niðurlagning stöðu - Ótímabundinn starfsmaður hjá RÚV - Biðlaun)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:4247 nr. 132/1999 (Forstjóri Landmælinga ríkisins - Brottvikning)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:4316 nr. 131/1999 (Hekla hf.)[HTML] [PDF]
Hekla krafðist endurgreiðslu vaxta af kröfu vegna ofgreidds virðisaukaskatts og deilt var um í málinu hvort krafan bæri dráttarvexti eða aðra vexti þar sem lög um tekju- og eignaskatt kváðu á um dráttarvexti en ekki lög um virðisaukaskatt. Hæstiréttur taldi að túlka bæri ákvæðið þröngt þar sem víðari túlkun fæli í sér frávik frá þeirri meginreglu kröfuréttar um dráttarvexti við endurheimtu ofgreidds fjár.
Hrd. 1999:4429 nr. 169/1998 (Fagtún)[HTML]
Hæstaréttarúrskurður sem kveðinn var upp í málinu: Hrú. 1998:2608 nr. 169/1998 (Fagtún)

Verktakafyrirtæki bauð í framkvæmdir til að byggja Borgarholtsskóla. Fyrirtækið varð aðalverktaki er naut svo liðsinnis undirverktakann Fagtún er átti að sjá um þakeiningar. Þær voru smíðaðar í Noregi. Samningur milli byggingarnefndar skólans og verktakafyrirtækisins hljóðaði hins vegar upp á að þakeiningarnar yrðu smíðaðar á Íslandi. Fagtún var svo komið út úr verkinu af þeim sökum en það stefndi svo íslenska ríkinu ásamt fleirum til greiðslu skaðabóta. EFTA-dómstóllinn var spurður hvort slíkt samningsákvæði stæðist EES-samninginn en mat dómstólsins var að það bryti gegn 11. gr. hans.

Fagtún byggði bótakröfu sína á skaðabótum utan samninga og EES-reglunum en íslenska ríkið benti á að ekkert samningssamband væri milli Fagtúns og bygginganefndar Borgarholtsskóla. Hæstiréttur tók undir að samningsákvæðið, sem sett var eftir að útboðið fór fram, færi gegn EES-samningnum. Þá nefndi rétturinn að þar sem Fagtún var hrundið frá verkinu á grundvelli ólögmæts samningsákvæðis hefði byggingarnefndin valdið Fagtúni tjóni með saknæmum hætti er það bæri bótaábyrgð á. Hæstiréttur féllst á bótalið Fagtúns um að það ætti að fá bætt missis hagnaðar. Bótafjárhæðin tók mið af því að litið var á framlagða reikninga en þó lagt til grundvallar að þeir voru ekki unnir af óvilhöllum matsmönnum og fjárhæðin því dæmd að álitum.
Hrd. 1999:4523 nr. 226/1999 (Hafnarstræti 20)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:4631 nr. 211/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:4662 nr. 472/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:4746 nr. 272/1999 (PWC - Nathan & Olsen - Skaðabótaábyrgð endurskoðanda)[HTML] [PDF]
Félag fór í mál við endurskoðanda varðandi 32ja milljóna króna fjárdrátt sem endurskoðandinn tók ekki eftir við rækslu starfs síns. Hæstiréttur taldi að stjórnin hefði borið meiri ábyrgð, en endurskoðunarfyrirtækið bæri hluta af skiptri ábyrgð upp á 4 milljónir.
Hrd. 1999:4769 nr. 195/1999 (Lífeyrissjóður sjómanna - Kjartan Ásmundsson)[HTML] [PDF]
Á sumum prófum hefur verið ranglega vísað til ártals dómsins sem 1994.

K var stýrimaður á skipi árið 1978 þegar hann varð fyrir slysi við sjómennsku. Hann fékk 100% örorkumat er kom að fyrri störfum. Varanleg almenn örorka var metin sem 25%.

Á þeim tíma sem slysið var voru viðmið örorku á þann veg að hún var metin með hliðsjón af því starfi sem viðkomandi gegndi á þeim tíma. Árið 1992 voru sett lög sem breyttu því mati þannig að eingöngu væri byggt á hæfi til almennra starfa og til að eiga rétt á greiðslum frá L yrði almenna örorkan að vera a.m.k. 35%. Við þessa breytingu missti K rétt sinn til greiðslu lífeyris úr sjóðum L.

Í málinu hélt K því fram að lífeyrisréttur sinn nyti verndar 72. gr. stjórnarskrárinnar og þyrfti að byggja á skýrri lagaheimild. L vísaði til hallarekstur sjóðsins og því hefði L óskað eftir lagabreytingum sem varð síðan af.

Hæstiréttur taldi að málefnalegar forsendur hefðu legið að baki skerðingunum og að breytingin hefði verið almenn og tók til allra sem nutu eða gátu notið örorkulífeyris úr sjóðnum. Lagabreytingin kvað á um fimm ára aðlögunarfrest sem gilti jafnt um alla sjóðfélaga. Sýknaði því Hæstiréttur Lífeyrissjóðinn og íslenska ríkið af kröfum K.

K skaut síðan málinu til Mannréttindadómstóls Evrópu (umsókn nr. 60669/00) sem dæmdi honum síðan í hag.
Hrd. 1999:4793 nr. 278/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:4804 nr. 225/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:4820 nr. 267/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:4906 nr. 332/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:4916 nr. 236/1999 (Erla María Sveinbjörnsdóttir)[HTML] [PDF]

Hrd. 1999:4956 nr. 296/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:10 nr. 494/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:63 nr. 499/1999 (Skýrslutaka barns)[HTML] [PDF]
Hæstiréttur taldi að lagaheimild að víkja sakborningi úr dómsal á meðan skýrslutaka færi fram yfir brotaþola stæðist stjórnarskrá á meðan sakborningurinn geti fylgst með réttarhöldunum jafnóðum annars staðar frá og komið spurningum á framfæri við dómara.
Hrd. 2000:81 nr. 17/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:87 nr. 284/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:132 nr. 311/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:201 nr. 349/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:244 nr. 293/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:318 nr. 34/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:383 nr. 277/1999 (Uppsögn lektors í spænsku við HÍ)[HTML] [PDF]
Samkvæmt reglum er giltu á þeim tíma þurfti staðfestingu ráðherra til að ráða starfsfólk. Óheimilt var að segja upp lektornum án staðfestingar ráðherra þar sem ráðherra kom að staðfestingu ráðningar hans.
Hrd. 2000:447 nr. 371/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:468 357/1999 (Starfslokasamningur starfsmanns við Landsbanka Íslands)[HTML] [PDF]
Landsbankinn, sem þá var í ríkiseigu, sagði upp starfsmanni. Gerðu aðilar sín á milli starfslokasamning þar sem fram kom að um væri að ræða endanlegt uppgjör og hvorugur aðili ætti kröfu á hinn.

Hæstiréttur tók undir með héraðsdómi að um ekki hefði verið ólögmæt nauðung að ræða þar sem efni samningsins kvað á um betri hagsmuni fyrir stefnanda heldur en ef honum hefði verið sagt upp. Hins vegar ógilti Hæstiréttur nokkur ákvæði samningsins á grundvelli 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936, þar sem þau fólu í sér afsal á greiðslum sem starfsmaðurinn hefði ella hlotið við niðurlagningu starfs síns. Bankastjórn hefði með því hlunnfarið starfsmanninn og við samningsgerðina naut starfsmaðurinn ekki aðstoðar lögmanns.
Hrd. 2000:490 nr. 13/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:505 nr. 348/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:516 nr. 367/1999 (Fiskveiðibrot)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:571 nr. 356/1999 (Matsreglur ríkisskattstjóra)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:617 nr. 327/1999 (Afturköllun flugumferðarstjóraskírteinis)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:701 nr. 412/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:789 nr. 48/2000 (Samtök atvinnulífsins - Skaðabætur vegna verkfalls)[HTML] [PDF]
Tvö verkalýðsfélög boðuðu vinnustöðvun gegn Vinnuveitendafélagi Vestfjarða. Fyrirtækið Frosti hf., sem var aðili að vinnuveitendafélaginu, lét sigla einu skipa sinna til hafnar utan svæðis verkalýðsfélaganna til að landa, en þar komu félagsmenn í verkalýðsfélögunum í veg fyrir löndun. Fór skipið svo til annarrar hafnar en tókst það heldur ekki þar. Annað skip fyrirtækisins gerði svo tilraun til löndunar í enn annarri höfn en tókst það heldur ekki. Fyrirtækið fékk svo greitt úr vinnudeilusjóði Vinnuveitendasambandsins (síðar Samtök Atvinnulífsins) og framseldi svo allar ódæmdar bótakröfur vegna deilunnar til þeirra samtaka.

SA fór svo í skaðabótamál gegn verkalýðsfélögunum tveimur og þeim félagsmönnum sem áttu þátt í að hindra téðar landanir. Sumir félagsmenn tóku þátt í öllum aðgerðunum en sumir eingöngu í hluta þeirra. Í stefnunni var tilgreind heildarfjárhæð í einni dómkröfu en svo var ítarleg sundurliðun í henni hvaða hlutfalls af þeirri upphæð væri krafist af hverjum og einum. Hæstiréttur taldi orðalagið villandi en kröfugerðin hefði þó verið nægilega ljós að ekki ætti að beita frávísun.

Hæstiréttur taldi að skilyrðum um kröfusamlag væru uppfyllt þar sem um væri að ræða þrjár samkynja kröfur, þ.e. allar um greiðslu peningafjárhæðar, og hver þeirra vegna sjálfstæðra atvika. Þá var þeim öllum beint að verkalýðsfélögunum tveimur auk tveggja félagsmanna. Þó svo hefði ekki verið nákvæmlega eins háttað um hina félagsmennina sem voru til varnar var litið svo á að Samtök atvinnulífsins hafi verið heimilt að sækja þau í þessu máli á grundvelli aðilasamlags enda væri meint bótaskylda hinna rakin til sömu atvika. Var því ekki fallist kröfu málsaðila um frávísun málsins.
Hrd. 2000:800 nr. 62/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:809 nr. 61/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:838 nr. 333/1999 (Skjalafals)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:897 nr. 310/1999 (Lækur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:931 nr. 71/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:992 nr. 504/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:1056 nr. 378/1999 (Landsbanki Íslands)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:1072 nr. 377/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:1117 nr. 31/2000 (Roðklæði)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:1174 nr. 358/1999 (Jöfnunargjald)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:1183 nr. 359/1999 (Jöfnunargjald - Sama sakarefni)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:1309 nr. 455/1999 (Íslenskir aðalverktakar)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:1322 nr. 407/1999 (Brúnir og Tjarnir - Jarðasala I)[HTML] [PDF]
Íslenska ríkið seldi tilteknar jarðir til S án auglýsingar. Þ var ekki sáttur við það og sóttist eftir ógildingu sölunnar og útgáfu afsalsins til S. Hæstiréttur nefndi að ákvarðanir stjórnvalda um ráðstafanir á eignum ríkisins gilti meðal annars jafnræðisregla stjórnsýsluréttarins er myndi leiða til þess að auglýsa skyldi fyrirætlaðar sölur á eignum ríkisins til að veita öllum borgurum sama tækifæri til að gera kauptilboð. Hins vegar taldi rétturinn málsástæður í þessu máli ekki nægar ástæður til þess að ógilda gerningana.
Hrd. 2000:1353 nr. 435/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:1379 nr. 324/1999 (Smyrlaberg - Ákvörðun um innlausn jarðarhluta)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:1437 nr. 87/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:1447 nr. 88/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:1500 nr. 361/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:1534 nr. 12/2000 (Vatneyrardómur)[HTML] [PDF]
Skipstjóri, ásamt öðrum aðila, voru ákærðir fyrir brot gegn ýmsum lögum fyrir að hafa haldið til botnvörpuveiða án nokkurra aflaheimilda til veiðanna. Báðir viðurkenndu að hafa enga aflaheimild en sögðu að lagaskyldan um aflaheimild bryti í bága við stjórnarskrárvarin réttindi þeirra.

Meirihluti Hæstaréttar féllst ekki á þá málsvörn og beitti samræmisskýringu á milli 65. og 75. gr. stjórnarskrárinnar. Talið var að löggjafinn hafi almenna heimild til að takmarka frelsi manna til að stunda fiskveiðar í atvinnuskyni, en yrði þá að gæta jafnræðis. Takmarkanir á leyfilegum heildarafla verði að vera nauðsynlegar og þær yrðu að vera reistar á efnislegum mælikvarða (málefnalegum sjónarmiðum) svo jafnræðis sé gætt. Þá nefndi Hæstiréttur að þó slíkt mat væri á valdi löggjafans væri það samt hlutverk dómstóla að leysa úr því hvort lögin sem reist væru á því mati samræmdust grundvallarreglum stjórnarskrárinnar. Hæstiréttur taldi að umrædd takmörkun hefði verið reist á málefnalegum sjónarmiðum.

Í dómnum var vísað til desemberdómsins um stjórn fiskveiða og skýrt frá því að í þeim dómi hafði ekki verið tekin frekari afstaða til þess hvort viðurkenna átti rétt málsaðilans á úthlutun aflaheimilda. Með framangreindu hafnaði Hæstiréttur málsástæðum þeirra ákærðu um að umrætt mál hefði skorið úr um stjórnskipulegt gildi 7. gr. laga um stjórn fiskveiða.
Hrd. 2000:1702 nr. 474/1999 (Stífluð skólplögn)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:1791 nr. 1/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:1855 nr. 492/1999 (Hundahald)[HTML] [PDF]
Samningur var gerður um að greiða fyrir ákveðinn fjölda hunda en sá samningur var ekki gildur þar sem engin lagaheimild var fyrir því að afmarka tiltekinn fjölda hunda.
Hrd. 2000:1900 nr. 10/2000 (Mjódd - Aðferð fjöleignarhúsalaga - Göngugata)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:1970 nr. 190/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:1980 nr. 192/2000 (Helmingaskiptaregla laga nr. 31/1993)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:2008 nr. 501/1999[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:2131 nr. 486/1999 (Dómnefnd um lektorsstarf)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:2174 nr. 69/2000 (Skilyrði fyrir kindakjöt og mjólk - Greiðslumark II)[HTML] [PDF]
Greiðslukerfi í landbúnaði var breytt og höfðaði sauðfjárbóndi einn mál þar sem verið væri að hygla kúabændum við þær breytingar.

Hæstiréttur féllst ekki á að í því fælist óheimil mismunun í skilningi jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar þar sem löggjafanum hafi ekki verið skylt að láta sömu lagareglur gilda um allar greinar landbúnaðar. Þá hafi þeir breytingar sem áttu sér stað verið gerðar í lögmætum tilgangi, til þess fallnar að ná fram ákveðnum markmiðum í sauðfjárrækt og náðu til allra er stunduðu hana.
Hrd. 2000:2255 nr. 230/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:2352 nr. 181/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:2367 nr. 52/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:2387 nr. 49/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:2522 nr. 244/2000 (BT tölvur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:2542 nr. 281/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:2566 nr. 258/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:2702 nr. 187/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:2713 nr. 150/2000 (Lóðir í Hafnarfirði - Kjóahraun)[HTML]

Hrd. 2000:2819 nr. 346/2000 (Opinber gjöld)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:2835 nr. 142/2000 (Félagsmálastofnun Reykjavíkur - Fjárdráttur í heimaþjónustu)[HTML] [PDF]
Starfsmaður félagsþjónustu sem sinnti þjónustu fyrir aldraða konu varð uppvís að fjárdrætti er fólst í því að hann dró að sér fé frá bankareikningi konunnar. Hún var talin hafa getað ætlað að bankafærslur starfsmannsins fyrir hana væru hluti af starfsskyldum hans.
Hrd. 2000:2862 nr. 210/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:2946 nr. 91/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:2957 nr. 238/2000 (Gaffallyftari)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3051 nr. 356/2000 (Hótel Egilsstaðir)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3118 nr. 92/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3135 nr. 175/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3168 nr. 173/2000 (Sýslumaðurinn á Húsavík)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3198 nr. 330/2000 (Rannsóknarnefnd sjóslysa)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3208 nr. 32/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3239 nr. 178/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3252 nr. 157/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3268 nr. 158/2000 (Sýslumaður)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3319 nr. 389/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3341 nr. 229/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3387 nr. 149/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3440 nr. 147/2000 (Taka barns af heimili)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3467 nr. 143/2000 (Brunabótafélagið)[HTML] [PDF]
Fyrirkomulag var um að félagsmenn í tryggingafélagi myndu eingöngu fá tilbaka það sem þeir lögðu í félagið ef því yrði slitið.
Félagsmaður lést og erfingjar hans kröfðust þess að fá hans hlut í félaginu, en var synjað um það.
Hæstiréttur taldi að eignarhluturinn hefði ekki erfst og hefði fallið til félagsins sjálfs við andlátið.
Hrd. 2000:3507 nr. 396/2000 (Einholt)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3543 nr. 218/2000 (Ísfélagsdómur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3563 nr. 195/2000 (Héraðsnefnd Austur-Húnvetninga)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3587 nr. 97/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3697 nr. 407/2000 (Aðgangur fjölmiðla að réttarhöldum máls)[HTML] [PDF]
Í málinu voru teknar fyrir tvær ákærur, ein þeirra fjallaði um nauðgun og fyrir morð. Réttarhöld vegna morðmála voru venjulega opin en þeim var lokað í heild sökum ákærunnar um nauðgun. Fréttamaður kærði lokunarúrskurðinn til Hæstaréttar sem staðfesti úrskurðinn meðal annars vegna náinna tengsla ákæruefnanna.
Hrd. 2000:3830 nr. 405/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3898 nr. 237/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3951 nr. 416/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:3986 nr. 159/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:4016 nr. 295/2000 (L.A. Café)[HTML] [PDF]
Veitingastaður sótti um rýmkun á afgreiðslutíma áfengis þar sem slík rýmkun hafi verið almennt leyfð á öðru svæði innan Reykjavíkurborgar. Meiri hluti Hæstaréttar taldi að afmörkun svæðisins sem almenna rýmkunin gilti um væri málefnaleg.
Hrd. 2000:4050 nr. 399/2000 (Umgengnisréttur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:4074 nr. 155/2000 (SR-Mjöl)[HTML] [PDF]
Gengið hafði verið frá kaupum SR-Mjöls á skipi og 50% kaupverðsins greitt, en svo voru samþykkt lög á Alþingi er gerðu skipið svo gott sem verðlaust. SR-Mjöl keypti veiðileyfi skips en ekki aflahlutdeildina. Veiðileyfið varð verðlaust. Krafist var ógildingar kaupsamningsins.

Látið þar við sitja að frekari efndir samkvæmt samningnum voru felldar niður, sýknað af endurgreiðslukröfu og aðilarnir látnir bera hallann af lagabreytingunum.
Hrd. 2000:4141 nr. 331/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:4228 nr. 431/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:4236 nr. 403/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:4250 nr. 426/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:4261 nr. 430/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:4282 nr. 84/2000 (Tunglið brann)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:4306 nr. 285/2000 (Gripið og greitt I)[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:4389 nr. 447/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:4394 nr. 419/2000 (Viðurkenning á faðerni - Sóknaraðild í faðernismáli)[HTML] [PDF]
Áður en málið féll höfðu einungis barnið sjálft og móðir þess lagalega heimild til að höfða faðernismál.

Stefnandi var maður sem taldi sig vera föður barns og höfðaði mál til þess að fá það viðurkennt. Hæstiréttur taldi að útilokun hins meinta föður hefði verið brot á stjórnarskrá, og honum því heimilað að sækja málið þrátt fyrir að vera ekki á lista yfir aðila sem gætu sótt slíkt mál samkvæmt almennum landslögum.
Hrd. 2000:4443 nr. 333/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2000:4480 nr. 125/2000 (Öryrkjadómur I)[HTML] [PDF]
Niðurstöðu málsins fyrir Hæstarétti er oft skipt í tímabil: Fyrri tímabilið er krafa er átti við 1. janúar 1994 til 31. desember 1998 og hið seinna frá 1. janúar 1999. Ástæða skiptingarinnar er sú að forsendur úrlausnarinnar fyrir sitt hvort tímabilið voru mismunandi í mikilvægum aðalatriðum.

Þann 1. janúar 1994 tóku gildi ný heildarlög til almannatrygginga en við setningu þeirra var í gildi reglugerð, um tekjutryggingu, heimilisuppbót og heimildarhækkanir, með stoð í eldri lögunum. Ný reglugerð, um tekjutryggingu, var síðan sett 5. september 1995 með stoð í nýju lögunum en þar var kveðið á um heimild til lækkunar á greiðslum byggðum á tekjum maka örorkulífeyrisþegans. Þann 1. janúar 1999 var reglugerðarákvæðinu færð lagastoð með gildistöku breytingarlaga nr. 149/1998.

Ágreiningurinn í máli er varðaði fyrra tímabilið sneri í meginatriðum um hvort íslenska ríkið hafi haft lagaheimild til að skerða tekjur örorkulífeyrisþegans með umræddum hætti á meðan því stóð. Er kom að seinna tímabilinu kom það ekki sérstaklega til álita enda hafði lögunum verið breytt til að koma slíkri á en þá reyndi sérstaklega á samræmi hennar við stjórnarskrá.

Niðurstaða Hæstaréttar var sú að skerðingarheimildin hafi verið óheimil vegna beggja tímabilanna. Allir dómararnir sem dæmdu í málinu voru sammála um fyrra tímabilið. Tveir dómaranna skiluðu sératkvæði þar sem þeir lýstu sig ósammála meirihlutanum um niðurstöðuna um seinna tímabilið en voru sammála að öðru leyti.

Forsendur niðurstöðu meirihlutans um seinna tímabilið voru í megindráttum þær að þar sem tekjur maka skiptu ekki máli við annars konar greiðslur frá ríkinu, eins og slysatrygginga og sjúkratrygginga, væri talið í gildi sé sú aðalregla að greiðslur úr opinberum sjóðum skuli vera án tillits til tekna maka, og vísað þar til jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar. Þó megi taka tillit til hjúskaparstöðu fólks varðandi framfærslu ef málefnaleg rök styðja slíkt.

76. gr. stjórnarskrárinnar, nr. 33/1944, spilar hér stórt hlutverk. Meirihlutinn taldi að þrátt fyrir að löggjafinn hafi talsvert svigrúm til mats við að ákveða inntak þeirrar aðstoðar sem ákvæðið kveður á um, þá komist dómstólar ekki hjá því að taka afstöðu til þess hvort það fyrirkomulag sé í samræmi við önnur ákvæði stjórnarskrárinnar eins og þau séu skýrð með hliðsjón af þeim þjóðréttarlegu skuldbindingum sem íslenska ríkið hefur undirgengist.

Þá leit meirihlutinn svo á að við breytingarnar sem urðu að núverandi 1. mgr. 76. gr. stjórnarskrárinnar, nr. 33/1944, en við þær breytingar var fellt út orðalag um undanþágu ríkisins frá því að veita slíka aðstoð í þeim tilvikum þegar viðkomandi nyti ekki þegar framfærslu annarra en í greinargerð var lýst því yfir að ekki væri um efnislega breytingu að ræða. Meirihluti Hæstaréttar taldi að þrátt fyrir staðhæfinguna í lögskýringargögnum hefði breytingin á ákvæðinu samt sem áður slík áhrif.

Eftirmálar dómsúrlausnarinnar fyrir Hæstarétti voru miklir og hefur Hæstiréttur í síðari dómaframkvæmd minnkað áhrif dómsins að einhverju leyti.
Hrd. 2001:19 nr. 13/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:27 nr. 445/2000 (Félagsprentsmiðjan)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:69 nr. 217/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:78 nr. 462/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:84 nr. 172/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:135 nr. 265/2000 (Rauðsíða ehf.)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:178 nr. 202/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:208 nr. 249/2000 (Lífeyrissjóður bankamanna)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:262 nr. 317/2000 (Star Powr vél)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:333 nr. 294/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:362 nr. 9/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:379 nr. 245/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:402 nr. 432/2000 (Svipting skotvopnaleyfis - Hreindýraveiðar)[HTML] [PDF]
Veiðimaður var ákærður fyrir að hafa skotið þrjú hreindýr án þess að vera í fylgd veiðieftirlitsmanns og án þess að hafa verið með leyfi til að skjóta eitt þeirra. Í sértækri reglugerðarheimild var ráðherra falið að setja nánari reglur um ýmis atriði, þar á meðal um framkvæmd veiðanna og um veiðieftirlitsmenn.

Ein af málsvörnum hins ákærða var að ekki hefði verið næg stoð til þess að skylda fylgd veiðieftirlitsmanna samkvæmt þessu. Hæstiréttur tók ekki undir þá málsástæðu þar sem reglugerðin hafi í eðlilegu samhengi tekið upp þráðinn þar sem lögin enduðu og þetta væri ekki komið harðar niður á veiðimönnum en málefnalegar ástæður stóðu til. Var veiðimaðurinn því sakfelldur.
Hrd. 2001:426 nr. 323/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:458 nr. 402/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:498 nr. 26/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:502 nr. 45/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:574 nr. 360/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:598 nr. 404/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:627 nr. 307/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:742 nr. 312/2000 (MDMA-töflur)[HTML] [PDF]
Maður fékk reynslulausn og álitamál skapaðist um hvort hann hafi öðlast réttarstöðu sakbornings á meðan henni stóð. Hæstiréttur leit svo á að úrskurður um hlerun hefði leitt til þess að hann hefði talist vera sakborningur. Reynslulausnin varð svo dæmd upp.
Hrd. 2001:879 nr. 49/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:946 nr. 359/2000 (Laxalind)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:986 nr. 366/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:1058 nr. 52/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:1090 nr. 58/2000 (Vatnsendi)[HTML] [PDF]
ÞH gerði kröfu á hendur L um niðurfellingu eignarnáms á spildu af landi Vatnsenda er fram hafði farið árið 1947. Kröfuna byggði hann á að því sem eignarnáminu var ætlað að ná fram á sínum tíma hefði ekki gengið eftir, og að L ætlaði að selja Kópavogsbæ landið undir íbúðabyggð í stað þess að skila því.

Við nánari eftirgrennslan kom í ljós að eingöngu lítill hluti af hinu eignarnumda landsvæðis hafði verið notað til þess að reisa fjarskiptamannvirki og því stórt svæði sem ekki hafði verið notað í þeim tilgangi. Héraðsdómur taldi að afsalið sem gefið var út árið 1947 hafi verið algert og því ætti eignarnámsþolinn enga kröfu til þess að fá aftur landspildur sem væru ekki notaðar í samræmi við eignarnámsheimildina. Hæstiréttur staðfesti niðurstöðu héraðsdóms en tók þó fram slík endurheimt á landi þyrfti ekki að fara fram nema fyrir lægi lagaheimild eða sérstakar aðstæður.
Hrd. 2001:1114 nr. 381/2000 (Kaupfélag Þingeyinga)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:1154 nr. 84/2001 (Varmárbakkar)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:1169 nr. 395/2000 (Hámark viðmiðunartekna við bætur - Svæfingalæknir)[HTML] [PDF]
Svæfingalæknir slasast. Hann var með það miklar tekjur að þær fóru yfir hámarksárslaunaviðmiðið og taldi hann það ekki standast 72. gr. stjórnarskrárinnar. Hæstiréttur taldi hámarkið standast.
Hrd. 2001:1188 nr. 354/2000 (Tolleftirlit með bókasendingum)[HTML] [PDF]
Hæstiréttur taldi að sú framkvæmd að opna allar fyrirvaralaust og án samþykkis viðtakenda póstsendinga til þess að finna reikninga í pökkum, væri óheimil. Tollyfirvöld sýndu ekki fram á að það hefði verið nauðsynlegt.
Hrd. 2001:1245 nr. 257/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:1339 nr. 89/2001 (Tal hf. - 1)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:1382 nr. 368/2000 (Lögreglumaður)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:1398 nr. 390/2000 (Jarðasala II)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:1435 nr. 85/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:1446 nr. 86/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:1462 nr. 5/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:1647 nr. 132/2001 (Toppfiskur ehf.)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:1657 nr. 37/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:1672 nr. 446/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:1736 nr. 454/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:1756 nr. 146/2001 (Haffærnisskírteini)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:1772 nr. 136/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:1885 nr. 25/2001 (Sýslumannsflutningur - Tilflutningur í starfi)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2028 nr. 113/2001 (Stjörnugrís II - Hæfi ráðherra)[HTML] [PDF]
Stjörnugrís hf. (S) leitaði til heilbrigðisnefndar um fyrirhugaða stækkun svínabús í samræmi við nýsett lög um umhverfismat. Við meðferð málsins aflaði heilbrigðisnefndin skriflegs álits umhverfisráðuneytisins um hvort henni væri heimilt að gefa út starfsleyfi samkvæmt eldri lögunum eða hvort það yrði að gefa út samkvæmt nýju lögunum þar sem krafist væri mats á umhverfisáhrifum. Ráðuneytið leit svo á að nýju lögin ættu að gilda. S kærði niðurstöðuna til umhverfisráðherra og krafðist ógildingar á ákvörðun heilbrigðisnefndarinnar og krafðist þess að bæði umhverfisráðherra og allt starfsfólk ráðuneytisins viki sæti í málinu.

Hæstiréttur taldi að umhverfisráðherra hefði verið vanhæfur til meðferðar málsins á æðra stjórnsýslustigi þar sem álitið sem heilbrigðisnefndin aflaði frá ráðuneytinu hafi verið skrifað í umboði ráðherra og þar af leiðandi falið í sér afstöðu ráðherra sjálfs, óháð því hvort ráðherrann sjálfur hafi kveðið upp úrskurðinn eða starfsmenn þeir sem undirrituðu bréfið.
Hrd. 2001:2043 nr. 127/2001 (Upptaka veiðitækja)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2091 nr. 24/2001 (Hefnd vegna framburðar - 18 ára fangelsi)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2182 nr. 105/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2207 nr. 150/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2245 nr. 67/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2292 nr. 451/2000[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2328 nr. 16/2001 (Skandia)[HTML] [PDF]
Fjallar um afleiðusamning. Krafist var ógildingar á samningnum en ekki var fallist á það þar sem öll lög gerðu ráð fyrir slíkum samningi.
Hrd. 2001:2347 nr. 193/2001 (Margmiðlun-Internet ehf.)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2352 nr. 7/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2382 nr. 109/2001 (Soffanías Cecilsson)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2447 nr. 213/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2458 nr. 209/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2505 nr. 17/2001 (Lánasýslan)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2547 nr. 40/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2666 nr. 256/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2687 nr. 258/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2701 nr. 222/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2716 nr. 233/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2766 nr. 276/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2828 nr. 296/2001 (Umgengnisréttur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2834 nr. 300/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2858 nr. 316/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2873 nr. 325/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2894 nr. 75/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2901 nr. 117/2001 (Kaupskylda sveitarstjórnar)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:2917 nr. 114/2001 (Byggingarleyfi fellt úr gildi - Heiðargerði)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:3025 nr. 3/2001 (Eystrasalt)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:3069 nr. 102/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:3080 nr. 77/2001 (Timburborð)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:3101 nr. 356/2001 (Bræðurnir Ormsson ehf)[HTML] [PDF]
M sat í óskiptu búi og vildi taka lán til að fjárfesta meiru í einkahlutafélagið Bræðurnir Ormsson þar sem fyrirtækið var í fjárkröggum og veðsetti hlutabréf sín í fyrirtækinu til að fjármagna það.

Eitt barnið var ósátt við það og vildu fá móðurarfinn sinn úr búinu. Fallist var á það.
Hrd. 2001:3134 nr. 57/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:3309 nr. 380/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:3434 nr. 277/2001 (Alþýðusamband Íslands)[HTML] [PDF]
Reynt var á hvort uppbygging Alþýðusambandsins væri slík að hún heimilaði málsókn þess vegna hagsmuna félagsmanna undirfélaga sinna.
Hrd. 2001:3451 nr. 129/2001 (Slys í Vestfjarðagöngum - Áhættutaka III - Farþegi í bifreið)[HTML] [PDF]
Tímamótadómur þar sem breytt var frá fyrri fordæmum um að farþegar missi bótarétt þegar þeir fá sér far með ölvuðum ökumönnum þar sem um hefði verið að ræða áhættutöku, og talið að farþegar undir slíkum kringumstæðum beri í staðinn meðábyrgð á tjóninu.
Hrd. 2001:3484 nr. 144/2001 (Staðgengilslaun - Skagstrendingur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:3495 nr. 379/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:3507 nr. 403/2001 (Kæra dregin til baka)[HTML] [PDF]
Aðili dró kæru til baka og tók lögreglan upp rannsókn málsins að nýju eftir það. Sakborningurinn leitaði til dómara um að þeirri rannsókn yrði hætt.
Hrd. 2001:3543 nr. 181/2001 (Skíðakona í Hlíðafjalli, Akureyri)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:3558 nr. 112/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:3566 nr. 90/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:3708 nr. 406/2001 (Tungufell - Þorvaldsstaðir)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:3723 nr. 120/2001 (Landsímamál)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:3775 nr. 241/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:3873 nr. 161/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:3914 nr. 396/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:3962 nr. 417/2001 (Gagnagrunnur á heilbrigðissviði)[HTML] [PDF]
Ágreiningur var hvort dóttir látins manns hefði lögvarða hagsmuni af kröfu um að tilteknar upplýsingar um föður sinn færu ekki í gagnagrunn Íslenskrar erfðagreiningar. Hæstiréttur taldi að með því að hægt væri að ráða heilsufarsupplýsingar um hana út frá gögnum um föður sinn, þá hefði hún lögvarða hagsmuni af þeirri úrlausn.
Hrd. 2001:3988 nr. 382/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:4074 nr. 170/2001 (Krossgerði)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:4131 nr. 427/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:4465 nr. 308/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:4472 nr. 245/2001 (Handsal)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:4559 nr. 204/2001 (Lífeyrissjóður sjómanna V)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:4576 nr. 234/2001 (Slys í fiskkari)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:4629 nr. 442/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:4655 nr. 264/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:4712 nr. 186/2001 (Svalbakur ÞH)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:4722 nr. 187/2001 (Svalbakur ÞH)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:4732 nr. 188/2001 (Svalbakur ÞH)[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:4743 nr. 189/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2001:4779 nr. 253/2001 (Lífeyrisréttindi utan skipta)[HTML] [PDF]
Hreinræktað dæmi um dóm um hvort lífeyrisréttindin eigi að vera utan eða innan skipta.
K gerði fjárkröfu í lífeyrisréttindi M. Fallist var á þá fjárkröfu.
Hrd. 2002:20 nr. 321/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:105 nr. 6/2002 (Vélsmiðja Orms og Víglundar)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:143 nr. 331/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:196 nr. 282/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:220 nr. 291/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:232 nr. 34/2002 (Krafa á K vegna skatta M)[HTML] [PDF]
Þau höfðu slitið fjárfélagi og var gengið á K vegna skatta M. K taldi sig ekki bera ábyrgð á þeim.
Hrd. 2002:584 nr. 47/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:623 nr. 348/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:678 nr. 355/2001 (Tollurinn út fyrir valdmörk sín - Sake)[HTML] [PDF]
Mjöður hafði verið tollaður sem sósa í mörg ár en hann var áfengur. Lagt var hald á eina sendinguna og óvissa var um hvort álitaefnið ætti heima hjá tollyfirvöldum eða lögreglunni.
Hrd. 2002:765 nr. 318/2001 (Helga RE 49)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:1024 nr. 397/2001 (Minnisblaðsdómur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:1065 nr. 454/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:1148 nr. 384/2001 (Kampýlóbakter)[HTML] [PDF]
Baktería kom upp á kjúklingabúi. Neytendur keyptu kjúkling beint af því búi, grilluðu hann, og urðu svo fyrir sýkingu. Ljóst þótti að þau hefðu ekki grillað hann nógu vel þar sem þeim hefði tekist að drepa bakteríuna ef þau hefðu gert það. Var því ekki fallist á bótakröfu neytendanna.
Hrd. 2002:1160 nr. 383/2001 (Lífeyrissjóður Vesturlands)[HTML] [PDF]
Í málinu var deilt um merkingu hugtakið ‚frestdagur‘ þar sem hún skipti máli til að meta hvort lífeyrissjóðsiðgjöld fyrirtækis er tekið var til gjaldþrotaskipta nyti ábyrgðar Ábyrgðasjóðs launa eður ei. Umrædd iðgjöld féllu í gjalddaga eftir frestdag en áður en bú fyrirtækisins voru tekin til gjaldþrotaskipta þar sem starfsemi félagsins hélt áfram í smá tíma eftir að krafa um gjaldþrotaskipti var lögð fram fyrir dóm.

Hæstiréttur taldi að það væri nokkuð skýrt að með hugtakinu frestdagur eins og það væri notað í lögum um ábyrgðasjóð launa væri verið að skírskota til hugtaksins í skilningi laga um gjaldþrotaskipti þrátt fyrir að lagabreyting er breytti fyrirkomulaginu hafi ekki innihaldið rökstuðning fyrir breyttu orðalagi.
Hrd. 2002:1169 nr. 378/2001 (Hönnun hf.)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:1176 nr. 354/2001 (Söltunarfélag Dalvíkur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:1212 nr. 306/2001 (Lögmaður og vitni)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:1297 nr. 149/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:1310 nr. 160/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:1342 nr. 29/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:1400 nr. 460/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:1406 nr. 179/2002 (Synjun um lokun þinghalds)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:1411 nr. 180/2002 (Viðbót við greinargerð stefnda)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:1418 nr. 156/2002 (Yfirskattanefnd - Virðisaukaskattur - Málshöfðunarfrestur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:1485 nr. 461/2001 (Hvíta Ísland)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:1572 nr. 187/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:1639 nr. 177/2002 (Húsleit hjá olíufélögum - Samkeppnisstofnun - Tölvupóstur)[HTML] [PDF]
Deilt um í málinu hvort rétt hefði að afrita öll þau gögn sem haldlögð voru í stað þess að afrita eingöngu þau sem talin höfðu hafa sönnunargildi.
Hrd. 2002:1652 nr. 178/2002 (Húsleit hjá olíufélögum)[HTML] [PDF]
Deilt um í málinu hvort rétt hefði að afrita öll þau gögn sem haldlögð voru í stað þess að afrita eingöngu þau sem talin höfðu hafa sönnunargildi.
Hrd. 2002:1697 nr. 66/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:1703 nr. 12/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:1718 nr. 146/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:1755 nr. 387/2001[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:1791 nr. 457/2001 (Samskip)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:1994 nr. 26/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2031 nr. 251/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2045 nr. 256/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2065 nr. 16/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2082 nr. 391/2001 (Dalbraut - H-Sel - Dráttarvextir vegna húseignakaupa)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2124 nr. 24/2002 (Skiptaverðmæti)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2152 nr. 25/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2241 nr. 231/2002 (Kárahnjúkavirkjun)[HTML] [PDF]
Aðilar sem nutu rýmkaðrar aðilar á stjórnsýslustigi gátu ekki notið hennar fyrir dómstólum þar sem löggjöf sem aðilarnir nýttu til að eiga aðild að stjórnsýslumálinu sjálfu var afmörkuð við stjórnsýslumálsmeðferð en náði ekki til meðferðar dómsmála vegna þeirra. Fyrir dómi varð því að meta lögvörðu hagsmunina á grundvelli almennra reglna, en stefnendur málsins í héraði voru ekki taldir njóta lögvarinna hagsmuna til að fá leyst úr þeim tilteknu dómkröfum sem þeir lögðu fram.
Hrd. 2002:2307 nr. 51/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2315 nr. 19/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2335 nr. 69/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2464 nr. 307/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2467 nr. 306/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2495 nr. 395/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2498 nr. 396/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2507 nr. 356/2002 (Bandaríki Norður-Ameríku)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2525 nr. 361/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2547 nr. 340/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2617 nr. 291/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2679 nr. 124/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2700 nr. 71/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2823 nr. 425/2002 (Húsleit)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:2876 nr. 126/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:3066 nr. 121/2002 (Sýslumaður á Keflavíkurflugvelli)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:3118 nr. 445/2002 (Lífeyrisréttindi, tímamörk í mati)[HTML] [PDF]
Hreinræktað dæmi um dóm um hvort lífeyrisréttindin eigi að vera utan eða innan skipta.

K krafðist að lífeyrisréttindi M ættu að koma til skipta.
Deilt var um verðmat á þeim.
K fékk matsmann til að framkvæma verðmat miðað við viðmiðunardag skipta.
K hefði átt að miða fjölda stiga í lífeyrisréttindunum við viðmiðunardag skipta en verðmætið við þann dag sem verðmat fór fram.
Hrd. 2002:3210 nr. 294/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:3221 nr. 106/2002 (Yfirlýsing eftir staðfestingu samnings)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:3350 nr. 73/2002 (K veitti m.a. móttöku greiðslu skv. samningi - Flugslys í Skerjafirði)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:3265 nr. 239/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:3275 nr. 143/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:3310 nr. 101/2002 (Lífeyrissjóður hjúkrunarfræðinga)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:3373 nr. 157/2002 (Sorpförgun fyrir Varnarliðið)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:3459 nr. 142/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:3534 nr. 194/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:3555 nr. 240/2002 (Óþarfar málalengingar)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:3647 nr. 458/2002 (Framsóknarfélag Mýrasýslu)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:3686 nr. 167/2002 (ASÍ-dómur - Lagasetning á sjómannaverkfall)[HTML] [PDF]
Í málinu var deilt um lagasetningu á verkföll og verkbönn ýmissa félaga innan Sjómannasambands Íslands og Farmanna- og fiskimannasambands Íslands, og eru þau félög innan ASÍ. ASÍ stefndi ríkinu og Samtökum atvinnulífsins til að fá úr skorið um lögmæti lagasetningarinnar. Hæstiréttur staðfesti dóm héraðsdóms með vísan til forsendna hans.

Megindeilurnar byggðust á því að með setningu laganna væri vegið að samningsfrelsi þeirra og verkfallsrétti sem nyti verndar 74. gr. stjórnarskrárinnar, sbr. 11. gr. MSE. Þá snerust þær einnig um að lögin hefðu einnig náð yfir aðildarfélög sem höfðu ekki tekið þátt í umræddum aðgerðum. Að auki var vísað til jafnræðisreglu 65. gr. stjórnarskrárinnar þar sem eitt aðildarfélaga Samtaka atvinnulífsins hafði gert kjarasamning við Vélstjórafélag Íslands um mörg atriði nátengd deilumálunum sem gerðardómur skyldi líta til.

Litið var til þess að með sérstakri upptalningu á stéttarfélögum í 74. gr. yrðu gerðar ríkari kröfur til takmarkana á réttindum þeirra. Hins vegar var ákvæðið ekki túlkað með þeim hætti að löggjafanum væri óheimilt að setja lög sem stöðvuðu vinnustöðvanir tímabundið. Við setningu laganna hafði verkfallið þá staðið í sex vikur og taldi löggjafinn að ef ekkert væri gert hefði það neikvæð áhrif á almannahagsmuni. Ekki voru talin efni til þess að hnekkja því mati löggjafans.

Lagasetningin kvað á um að gerðardómur myndi ákvarða kjör allra aðildarfélaganna og jafnframt þeirra sem ekki höfðu tekið þátt í umræddum aðgerðum. Í greinargerð viðurkenndi íslenska ríkið að það hefði ekki verið ætlun laganna að þau næðu jafnframt yfir félög sem hvorki væru í verkfalli né verkbanni við gildistöku laganna. Gerðardómur taldi sig samt knúinn til þess að ákvarða einnig kjör þeirra sökum lagafyrirmælanna og takmarkaðs valdsviðs. Dómur héraðsdóms, með vísan til 1. mgr. 74. gr. stjórnarskrárinnar, taldi að almannaheill hafi ekki krafist svo víðtæks gildissviðs og var því dæmt að umrætt bann laganna næði ekki yfir þau né ákvörðun gerðardómsins.

Dómsorð:
Fallist er á kröfu stefnanda að því leyti, að viðurkennt er að Verkalýðsfélagi Snæfellsbæjar, Verkalýðsfélaginu Stjörnunni í Grundarfirði og Verkalýðsfélagi Stykkishólms sé, þrátt fyrir ákvæði l. gr., 2. gr., og 3. gr. laga nr. 34/2001, heimilt að efna til verkfalls og að ákvörðun gerðardóms samkvæmt sömu lögum ráði ekki kjörum fiskimanna í þessum félögum.
Stefndu, íslenska ríkið og Samtök atvinnulífsins, skulu að öðru leyti vera sýknir af kröfum stefnanda, Alþýðusambands Íslands, í máli þessu.
Málskostnaður fellur niður.
Hrd. 2002:3733 nr. 495/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:3795 nr. 235/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:3907 nr. 519/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:3934 nr. 512/2002 (Keflavík í Skagafirði)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:3948 nr. 500/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:3978 nr. 215/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:4019 nr. 295/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:4089 nr. 524/2002 (Laugavegur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:4166 nr. 328/2002 (Bandaríska sendiráðið)[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:4363 nr. 277/2002 (Tækja-Tækni)[HTML] [PDF]
Kostnaður vegna gagnaöflunar gagnvart stjórnvöldum var ekki viðurkenndur sem tjón þar sem ekki lá fyrir að það þurfti að úthýsa þeirri vinnu til utanaðkomandi aðila.
Hrd. 2002:4379 nr. 292/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2002:4412 nr. 562/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:182 nr. 573/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:186 nr. 574/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:198 nr. 335/2002 (Tölvuþjónustan)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:271 nr. 16/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:358 nr. 359/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:422 nr. 400/2002 (Byggingarsamvinnufélag I)[HTML] [PDF]
Fjölbýlishús var reist af Samtökum aldraðra, sem voru byggingarsamvinnufélag. Í samþykktum félagsins var í 17. gr. var kveðið á um forkaupsrétt félagsins á íbúðum ásamt kvöðum um hámarkssöluverð íbúðanna. VG átti íbúð í fjölbýlishúsinu en lést svo. VJ keypti íbúðina af dánarbúinu og féll byggingarsamvinnufélagið frá forkaupsréttinum. Á íbúðinni lá fyrir þinglýst sem kvöð á hana yfirlýsingu um að íbúðin skyldi aldrei seld né afhent til afnota öðrum en þeim sem væru orðnir 63 ára að aldri og félagar í Samtökum aldraðra, en ekkert minnst á hámarkssöluverð.

Hæstiréttur taldi að áskilnaður samþykktanna um hámarkssöluverðið yrði ekki beitt gagnvart aðila sem eigi var kunnugt um skuldbindinguna að þeim tíma liðnum sem lögin áskildu. Þá var VJ ekki meðlimur í Samtökum aldraðra og ekki sannað að henni hefði verið kunnugt um það skilyrði samþykktanna.
Hrd. 2003:435 nr. 393/2002 (Alþingismaður)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:535 nr. 375/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:673 nr. 568/2002 (Kárahnjúkamál II)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:718 nr. 421/2002 (Knattspyrnumót)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:730 nr. 349/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:784 nr. 542/2002 (Einkadans)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:874 nr. 214/2002 (Bifreiðar og landbúnaðarvélar hf. II)[HTML] [PDF]
Rör í brunakerfi réð ekki við íslenskt vatn og var dæmdur afsláttur.
Hrd. 2003:934 nr. 381/2002 (Snjóflóðahætta - Hnífsdalur)[HTML] [PDF]
A byggði hús í Hnífsdal í lóð sem hann fékk úthlutaðri árið 1982 og flutti lögheimili sitt þangað árið 1985. Síðar sama ár voru sett lög er kváðu á um gerð snjóflóðahættumats. Slíkt var var gert og mat á þessu svæði staðfest árið 1992, og samkvæmt því var hús A á hættusvæði. Árið 1995 var sett inn heimild í lögin fyrir sveitarstjórnir til að gera tillögu um að kaupa eða flytja eignir á hættusvæðum teldist það hagkvæmara en aðrar varnaraðgerðir ofanflóðasjóðs. Í lögunum var nánar kveðið á um þau viðmið sem ákvarðanir úr greiðslum úr sjóðnum ættu að fara eftir.

Sveitarfélagið gerði kaupsamning við A um kaup á eign hans árið 1996 eftir að tveir lögmenn höfðu metið eignina að beiðni sveitarfélagsins. A og sambýliskona hans settu fyrirvara í kaupsamninginn um endurskoðun kaupverðsins þar sem þau teldu það ekki samræmast ákvæðum stjórnarskrár um friðhelgi eignarréttarins né jafnræðisreglu hennar. Árið 1998 var gefið út fyrirvaralaust afsal fyrir eigninni og flutti A brott úr sveitarfélaginu.

A taldi að eignarréttarákvæði stjórnarskrárinnar fæli í sér að hann hefði átt að fá því sem jafngilti brunabótamati fyrir fasteignina enda hefði hann fengið þá upphæð ef hús hans hefði farist í snjóflóði eða meinað að búa í eigninni sökum snjóflóðahættu. Sveitarfélagið taldi að brunabótamat væri undantekning sem ætti ekki við í þessu máli og að þar sem A flutti brott reyndi ekki á verð á eins eða sambærilegri eign innan sveitarfélagsins, og þar að auki hefði engin sambærileg eign verið til staðar fyrir hann í sveitarfélaginu.

Hæstiréttur nefndi að þótt svo vandað hús hefði ekki verið fáanlegt á þessum tíma voru samt sem áður til sölu sem virtust vera af álíka stærð og gerð. Þá taldi hann að markaðsverð ætti að teljast fullt verð nema sérstaklega stæði á, og nefndi að slíkt hefði komið til greina af A hefði ekki átt kost á að kaupa sambærilega eign innan sveitarfélagsins né byggja nýtt hús fyrir sig og fjölskyldu sína, og því neyðst til að flytja á brott. A þurfti að bera hallan af því að hafa ekki sýnt fram á að slíkar sérstakar aðstæður ættu við í málinu. Staðfesti Hæstiréttur því hinn áfrýjaða sýknudóm.
Hrd. 2003:1085 nr. 438/2002 (Lyfjaeftirlitsgjald II)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:1107 nr. 443/2002 (Uppgjör skaðabóta - Fullnaðaruppgjör - Rangar forsendur)[HTML] [PDF]
Deilt var um hvort örorkulífeyrisgreiðslur frá Tryggingastofnun ríkisins veittu vegna umferðarslyss féllu undir tiltekið lagaákvæði um að draga mætti frá skaðabótum vegna tímabundins atvinnutjóns bætur frá opinberum tryggingum svo og aðrar greiðslur sem tjónþoli fær annars staðar frá vegna þess að hann væri ekki fullvinnufær. Hæstiréttur taldi þær falla þar undir meðal annars vegna þeirrar meginreglu skaðabótaréttar að tjónþoli ætti ekki rétt á hærri bótum en sem svari raunverulegu fjártjóni hans.
Hrd. 2003:1135 nr. 87/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:1139 nr. 88/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:1176 nr. 473/2002 (Aðgangur - Fagrimúli)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:1217 nr. 448/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:1261 nr. 333/2002 (Valhöll)[HTML] [PDF]
Fasteignasali lét duga að treysta einhliða yfirlýsingu seljandans um engar skuldir við húsfélag en svo reyndist ekki vera. Þetta var ekki talið uppfylla skilyrðið um faglega þjónustu.
Hrd. 2003:1284 nr. 283/2002 (Rúllustigi í Kringlunni)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:1298 nr. 490/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:1303 nr. 367/2002 (Skeljatangi með bílskúr - Nefndarmenn í úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:1338 nr. 113/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:1363 nr. 449/2002 (Arnarvarp í Miðhúsaeyjum)[HTML] [PDF]
Ekki var nægilega ljóst samkvæmt lögunum og lögskýringargögnunum hvort notkun hugtaksins „lífsvæði dýra“ í náttúruverndarlögum gerði kröfu á að um væri að ræða staði þar sem örn kynni að verpa á eða raunverulega verpti á. Refsiheimildin uppfyllti því ekki kröfur um skýrleika.
Hrd. 2003:1429 nr. 372/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:1466 nr. 90/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:1500 nr. 338/2002 (Tollvörður - Bótaskylda vegna rangrar frávikningar)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:1566 nr. 570/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:1601 nr. 107/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:1643 nr. 100/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:1716 nr. 461/2002 (Sparisjóðsbók)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:1859 nr. 156/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:1875 nr. 153/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:1958 nr. 48/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:2020 nr. 454/2002[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:2045 nr. 477/2002 (Bókadómur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:2180 nr. 20/2003 (Þórsnes)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:2329 nr. 499/2002 (Hlutabréfakaup)[HTML] [PDF]
J keypti hlutabréf árið 1996 og nýtti sér frádráttarheimild þágildandi laga til að draga frá allt að 80% fjárfestingarinnar frá tekjum sínum og var heimilt að flytja frádrátt til annarra skattára og nýta á næstu fimm árum. Í ársbyrjun 1997 tóku í gildi ný lög þar sem frádráttarheimildin var lækkuð í áföngum á næstu þremur árum en farið yrði með eldri ónýttan frádrátt með sama hætti og ef til hans hefði verið stofnað eftir gildistöku laganna.

Í málinu byggði J á því að með því að lækka frádráttarheimild hans með þessum hætti ætti sér stað afturvirk skerðing á rétti sem hann hefði löglega til unnið og féllst meirihluti Hæstaréttar á það.
Hrd. 2003:2357 nr. 84/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:2749 nr. 224/2003 (Skipun talsmanns)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:2836 nr. 246/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:2850 nr. 256/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:2950 nr. 326/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:2965 nr. 359/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:3058 nr. 34/2003 (Trygging ferðaskrifstofu)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:3085 nr. 369/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:3185 nr. 77/2003 (Hvammur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:3298 nr. 303/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:3323 nr. 144/2003 (Skattskyld hlunnindi)[HTML] [PDF]
Eftir hlutafélagavæðingu ríkisbanka var ákveðið að hækka hlutafé annars þeirra með því að bjóða starfsmönnum sínum að kaupa hlutabréf í honum á lægra gengi en almenningi bauðst stuttu síðar þegar bréfin voru seld opinberlega. Skattayfirvöld túlkuðu verðmuninn sem skattskyld hlunnindi og færðu hann til tekna starfsmannsins. Starfsmaðurinn krafðist ógildingar úrskurðar yfirskattanefndar sem staðfesti ákvörðun skattayfirvalda.

Hæstiréttur staðfesti héraðsdóm með vísan til röksemda hans. Héraðsdómur taldi að túlka ætti ákvæði laga um tekju- og eignaskatt um hvað teljist til skattskyldra tekna með rúmum hætti og sýknaði því íslenska ríkið af kröfum starfsmannsins.
Hrd. 2003:3355 nr. 46/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:3404 nr. 82/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:3411 nr. 549/2002 (Öryrkjadómur II)[HTML] [PDF]
Eftir uppkvaðningu fyrri öryrkjadómsins, hrd. Öryrkjadómur I (2000:4480), samþykkti Alþingi lög er kváðu á um skerðingar kröfuréttinda er Hæstiréttur staðfesti í þeim dómi á þann veg að kröfur vegna tiltekins tímabils teldust fyrndar og kröfur vegna annars tiltekins tímabils voru lækkaðar.

Öryrki er varð fyrir skerðingu vegna laganna höfðaði dómsmál á þeim grundvelli þess að viðkomandi ætti að fá fullar bætur. Hæstiréttur tók undir og áréttaði að kröfuréttur hefði stofnast með fyrrnefndum dómi Hæstaréttar sem mætti ekki skerða með afturvirkum og íþyngjandi hætti.
Hrd. 2003:3633 nr. 388/2003 (British Tobacco)[HTML] [PDF]
Sett voru lög sem höfðu meðal annars þau áhrif að ekki hefði mátt hafa tóbak sýnilegt gagnvart almenningi. Tóbaksframleiðandi fór í mál gegn íslenska ríkinu þar sem það taldi lögin andstæð hagsmunum sínum vegna minni sölu. Héraðsdómur taldi framleiðandann skorta lögvarða hagsmuni þar sem ÁTVR væri seljandi tóbaks en ekki framleiðandinn. Hæstiréttur var ekki sammála því mati héraðsdóms og taldi tóbaksframleiðandann hafa lögvarða hagsmuni um úrlausn dómkröfunnar.
Hrd. 2003:3698 nr. 37/2003 (Grænmetismál)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:3940 nr. 277/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:3953 nr. 169/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:3991 nr. 219/2003 (Vigri RE - Vanmannað skip)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:4141 nr. 245/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:4153 nr. 151/2003 (Gagnagrunnur á heilbrigðissviði)[HTML] [PDF]
Á grundvelli skyldna í 1. mgr. 71. gr. stjórnarskrárinnar var ekki talið fullnægjandi framkvæmd yfirlýsts markmiðs laga er heimiluðu söfnun ópersónugreinanlegra upplýsinga í gagnagrunn á heilbrigðissviði, að kveða á um ýmiss konar eftirlit með gerð og starfrækslu gagnagrunns opinberra stofnana og nefnda án þess að þær hafi ákveðin og lögmælt viðmið að styðjast í störfum sínum. Þá nægði heldur ekki að fela ráðherra að kveða á um skilmála í rekstrarleyfi né fela öðrum handhöfum opinbers valds að setja eða samþykkja verklagsreglur þess efnis.
Hrd. 2003:4202 nr. 217/2003 (Veiðireynsla)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:4242 nr. 185/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:4300 nr. 438/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:4321 nr. 199/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:4351 nr. 171/2003 (Reiknireglur varðandi varanlega örorku barna)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:4366 nr. 145/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:4400 nr. 446/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:4430 nr. 319/2003 (Bæklunarlæknar)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:4476 nr. 177/2003 (Greiðslumark III)[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:4547 nr. 447/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:4597 nr. 247/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:4612 nr. 207/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:4674 nr. 297/2003 (Tryggingamiðstöðin - Brjósklostrygging)[HTML] [PDF]
Í dómnum vísar Hæstiréttur til viðurkenndrar meginreglu um að aðilum vátryggingarsamnings sé frjálst að semja um efni hans. Hins vegar taldi Hæstiréttur að ekki væri ósanngjarnt að skýra undanþágu í samræmi við sambærilegar undanþágur í erlendum vátryggingarsamningum.

Í málinu var haldið því fram að undanþáguákvæðið væri ósanngjarnt á grundvelli 36. gr. samningalaga en Hæstiréttur hafnaði því.
Hrd. 2003:4681 nr. 291/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2003:4800 nr. 495/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:96 nr. 487/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:139 nr. 344/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:171 nr. 280/2003 (Kárahnjúkavirkjun)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:257 nr. 226/2003 (Aflahlutdeild)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:273 nr. 227/2003 (Nathan & Olsen ehf.)[HTML] [PDF]
Gerð var áreiðanleikakönnun vegna kaupa á fyrirtæki og benti hún á ýmsa ágalla. Í kjölfarið var samið um afslátt af kaupverðinu. Nokkrum mánuðum eftir afhendingu komst kaupandinn að því að ástandið hjá fyrirtækinu hefði verið enn verra. Hæstiréttur taldi kaupandann ekki geta borið þetta fyrir sig gagnvart seljandanum þótt áreiðanleikakönnunin hafi ekki gefið rétta mynd af stöðunni.
Hrd. 2004:308 nr. 158/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:323 nr. 283/2003 (Uppgjör bóta fyrir missi framfæranda II)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:349 nr. 316/2003 (Hunter-Fleming)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:360 nr. 317/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:371 nr. 318/2003 (Sturlaugur Ólafsson gegn Jóhanni Þ. Ólafssyni - Hlutabréfaáhætta)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:397 nr. 481/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:446 nr. 239/2003 (Kennari í námsleyfi - Greiðslur úr námsleyfasjóði)[HTML] [PDF]
Stjórn námsleyfasjóðs var óheimilt að beita nýjum reglum um úthlutun námsleyfa afturvirkt á ákvarðanir sem þegar höfðu verið teknar.
Hrd. 2004:475 nr. 367/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:540 nr. 234/2003 (Starfsmaður á Sólheimum)[HTML] [PDF]
Vistmaður á sambýli réðst á starfsmann en starfsmaðurinn vildi sækja bætur vegna árásarinnar. Gerð var lagaleg krafa um framlagningu kæru en starfsmaðurinn vildi það ekki. Honum var því synjað af bætur af hálfu bótanefndar og sótt hann því dómsmál til að fá ákvörðuninni hnekkt. Eftir höfðun málsins var fjarlægð áðurnefnd lagaleg krafa um kæru og í framhaldinu var dómkrafa starfsmannsins um ógildingu ákvörðunarinnar samþykkt.
Hrd. 2004:615 nr. 337/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:624 nr. 338/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:640 nr. 265/2003 (Sleipnir - Forgangsréttarákvæði í kjarasamningi)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:656 nr. 266/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:688 nr. 328/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:719 nr. 73/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:731 nr. 323/2003 (Skífan hf.)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:1060 nr. 292/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:1203 nr. 380/2003 (Skotveiðar við Hvalfjörð)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:1239 nr. 344/2002 (Sara Lind Eggertsdóttir - Slagæðaleggur)[HTML] [PDF]
Þessi dómsúrlausn Hæstaréttar var til umfjöllunar í Dómur MDE Sara Lind Eggertsdóttir gegn Íslandi dags. 5. júlí 2007 (31930/04).
Hrd. 2004:1282 nr. 64/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:1293 nr. 275/2003 (Niðurlagning stöðu - Prófessor við læknadeild)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:1392 nr. 355/2003 (Samvistarslitin)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:1487 nr. 108/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:1506 nr. 373/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:1533 nr. 354/2003[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:1553 nr. 382/2003 (Dómnefndarálit)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:1699 nr. 385/2003 (Hálkuslysið)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:1818 nr. 96/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:1881 nr. 465/2003 (Flugstöð Leifs Eiríkssonar)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:1899 nr. 35/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:2336 nr. 15/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:2423 nr. 386/2003 (Aðflutningsgjöld)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:2578 nr. 27/2004 (Mismunandi flokkar bótaþega samkvæmt almannatryggingalögum)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:2622 nr. 231/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:2625 nr. 232/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:2628 nr. 233/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:2772 nr. 62/2004 (Þakvirki ehf.)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:2930 nr. 328/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:2964 nr. 266/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:3052 nr. 247/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:3059 nr. 248/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:3066 nr. 249/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:3072 nr. 267/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:3125 nr. 323/2004 (Fyrirtaka hjá sýslumanni)[HTML] [PDF]
Ekki var sátt um viðmiðunardag skipta. K keypti fasteign stuttu eftir og vildi að fasteignin yrði utan skipta.

K vildi meina að hún hefði mætt til að óska skilnaðs en sýslumaður bókaði að hún hafði eingöngu sóst eftir ráðleggingu. K yrði að sæta því að þetta hefði verið bókað svo.

Framhald þessarar atburðarásar: Hrd. 395/2007 dags. 22. ágúst 2007 (Eignir, skuldir, útlagning)
Hrd. 2004:3145 nr. 343/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:3232 nr. 8/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:3274 nr. 59/2004 (Veitingasala)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:3368 nr. 50/2004 (Slys á Keflavíkurvegi)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:3445 nr. 145/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:3474 nr. 33/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:3521 nr. 97/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:3559 nr. 89/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:3691 nr. 174/2004 (Atlantsskip)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:3717 nr. 114/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:3796 nr. 48/2004 (Biskupstungur - Framaafréttur - Úthlíð)[HTML] [PDF]
Íslenska ríkið stefndi í héraði nánar tilgreindum aðilum til ógildingar á tilteknum hluta úrskurðar óbyggðanefndar er fjallaði um tiltekin mörk milli eignarlands og þjóðlenda. Gagnsakarmál voru höfðuð af tveim stefndu í málinu.

Niðurstaða héraðsdóms var staðfesting úrskurðar óbyggðanefndar að öllu leyti nema að landið í kringum Hagafell, eins og það var afmarkað í úrskurðinum, teldist afréttur Bláskógabyggðar. Öðrum kröfum gagnstefnenda var vísað frá dómi.

Hæstiréttur staðfesti héraðsdóm, að hluta til með vísan til forsendna hans. Í dómnum rekur Hæstiréttur niðurstöðu hrd. Landmannaafréttur I og II, markmið laga þjóðlendulaga, og III. kafla laganna um setningu og hlutverk óbyggðanefndar. Fyrsta landsvæðið sem nefndin fjallaði um var norðanverð Árnessýsla sem hún gerði í sjö málum. Málið sem var skotið til dómstóla var eitt þeirra.

Hæstiréttur taldi greina þurfti, í ljósi þjóðlendulaganna, á milli þjóðlendna og ríkisjarða þar sem íslenska ríkið ætti ekki beinan eignarrétt að svæðum er teljast til þjóðlendna. Sérstaða þjóðlendna væri sú að um væri að ræða forræði yfir tilteknum heimildum á landi sem enginn gæti sannað eignarrétt sinn að.

Fyrir dómi hélt íslenska ríkið því fram að óbyggðanefnd hafi hafnað málatilbúnaði íslenska ríkisins um að nánar afmörkuð landsvæði teldust til þjóðlenda en án þess að taka afstöðu til þess hvaða aðilar teldust vera handhafar eignarréttinda innan þess. Taldi íslenska ríkið því rétt að krefjast endurskoðunar á þeim hluta úrskurðarins þar sem óbyggðanefnd á að hafa lagt alla sönnunarbyrðina á íslenska ríkið um að ekki sé um eignarland að ræða.

Til stuðnings máli sínu vísaði ríkið meðal annars til landamerkjalaga nr. 5/1882 en þar hafi fyrst verið kveðið á um skyldu til jarðeigenda um að gera landamerkjabréf fyrir jarðir sínar. Þau bréf hafi verið einhliða samin og því ekki tæk sem sönnun á eignarhaldi og þar að auki merki um að jarðeigendur hafi í einhverjum tilvikum verið að eigna sér eigandalaust land. Um mörk landsvæða í slíkum landamerkjabréfum sé um að ræða samning milli hlutaðeigandi aðila sem sé ríkinu óviðkomandi. Þá væri heldur ekki hægt að líta svo á að athugasemdalausar þinglýsingar landamerkjabréfa hafi falið í sér viðurkenningu ríkisins á efni þeirra, hvort sem það hafi verið með athöfn eða athafnaleysi.

Af hálfu stefndu í málinu var þeim málflutningi ríkisins andmælt á þeim forsendum að landamerki hvað aðliggjandi jarðir ræðir séu samkomulag þeirra eigenda og að íslenska ríkið ætti að bera sönnunarbyrðina fyrir því að hin þinglýstu jarðamerki væru röng. Séu lagðar fram ríkari kröfur um eignarheimildir myndi það leiða til meira ónæðis og kostnaðar en gagnvart öðrum landeigendum, ásamt því að leiða til óvissu um eignarréttinn. Athugasemdalaus þinglýsing hafi þar að auki falið í sér réttmætar væntingar þinglýsenda.

Hæstiréttur taldi að þinglýsing landamerkjabréfa væri ekki óyggjandi sönnun á mörkum lands heldur þyrfti að meta hvert bréf sérstaklega. Þar leit hann meðal annars á það hvort eigendur aðliggjandi jarða hafi samþykkt mörkin og hvort ágreiningur hefði verið borinn upp. Þá voru aðrar heimildir og gögn jafnan metin samhliða. Með hliðsjón af þessu mati var ekki fallist á kröfu íslenska ríkisins um ógildingu úrskurðar óbyggðanefndar.

Hrd. 2004:3895 nr. 47/2004 (Biskupstungnaafréttur „norðan vatna“)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:3983 nr. 160/2004 (Boðahlein)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:4014 nr. 251/2004 (EES-reglugerð - Hvíldartími ökumanna)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:4134 nr. 194/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:4147 nr. 189/2004 (Spölur ehf. - Afhending veglykils)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:4216 nr. 426/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:4220 nr. 428/2004 (Smárahvammur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:4252 nr. 270/2004 (Þrotabú Byggðaverks ehf. - Tryggingarbréf)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:4327 nr. 212/2004 (Viðveruskylda kennara)[HTML] [PDF]
Deilt var um uppgjör launa þar sem kennarinn hafði ekki samfelldar kennslustundir og hvort kennaranum bæri að vera á staðnum í eyðunum.
Hrd. 2004:4339 nr. 220/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:4355 nr. 221/2004 (Loðnuvinnslan)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:4394 nr. 151/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:4410 nr. 196/2004 (Ásar í Svínavatnshreppi)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:4438 nr. 236/2004 (Gaffallyftari II - Vinnuvélar)[HTML] [PDF]
Maður var ákærður fyrir að stjórna lyftara án leyfis. Vinnueftirlitinu hafði verið falið heimild til að ákvarða hvers konar háttsemi væri refsiverð, en það taldi Hæstiréttur ekki heimilt.
Hrd. 2004:4513 nr. 179/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:4597 nr. 262/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:4632 nr. 218/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:4639 nr. 219/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:4674 nr. 458/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:4776 nr. 204/2004 (Flugþjónustan - Hlaðmaður)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:4816 nr. 465/2004 (Erfðafjárskattur I)[HTML] [PDF]
Þann 31. mars 2004 voru birt ný lög um erfðafjárskatt, nr. 14/2004, er felldu brott eldri lög um erfðafjárskatt, nr. 83/1984. Nýju lögin giltu einvörðungu um skipti á dánarbúum eftir þá er létust 1. apríl 2004 eða síðar. Engan fyrirvara mátti finna um að eldri lögin giltu áfram um skipti einstaklinga er létust fyrir þann dag. Samkvæmt lögunum var erfðafjárskattur lagður á þegar erfðafjárskýrslan væri afhent sýslumanni. Bráðabirgðalög, nr. 15/2004, voru birt þann 20. apríl 2004 þar sem settur var slíkur fyrirvari en þá hafði sýslumaður ekki tekið afstöðu til skýrslunnar.

Í umræddu máli lést arfleifandinn 29. desember 2003, erfingjarnir fengu leyfi til einkaskipta þann 16. febrúar 2004, og var erfðafjárskýrslunni skilað til sýslumanns þann 13. apríl 2004. Meirihluti Hæstaréttar mat það sem svo að engri lagaheimild var til að dreifa til að leggja á erfðafjárskatt þegar umræddri skýrslu var skilað og því þurftu erfingjarnir ekki að greiða neinn erfðafjárskatt af arfinum. Ekki væri hægt að beita ákvæðum bráðabirgðalaganna í málinu þar sem þau höfðu þá ekki tekið gildi.

Í sératkvæði var ekki tekið undir niðurstöðu meirihlutans með vísan til ætlunar löggjafans og 65. gr. stjórnarskrárinnar. Taldi dómarinn að afnám skattskyldu þyrfti að vera ótvíræð en því væri ekki að dreifa í tilfelli þeirra sem ekki höfðu lokið skiptum við gildistökuna, og með það í huga hefðu eldri lög um erfðafjárskatt eingöngu fallið niður hvað varði búskipti eftir þá sem látist eftir 1. apríl 2004.
Hrd. 2004:4861 nr. 316/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:4950 nr. 476/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:4974 nr. 482/2004 (Brautarholt)[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:5049 nr. 264/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:5066 nr. 287/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:5078 nr. 294/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2004:5091 nr. 268/2004 (Lögmannsþóknun)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:84 nr. 493/2004 (Innsetning/15 ára)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:122 nr. 258/2004 (Félagsráðgjafi - Tæknifræðingur - Deildarstjóri)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:157 nr. 275/2004 (Hamborgari)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:170 nr. 257/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:188 nr. 298/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:236 nr. 351/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:285 nr. 12/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:425 nr. 30/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:446 nr. 286/2004 (Olíuverslun Íslands hf. - Marz AK 80)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:460 nr. 392/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:487 nr. 336/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:514 nr. 41/2005 (3 ár + fjárhagsleg samstaða - Eignir við upphaf óvígðrar sambúðar)[HTML] [PDF]
Sést mjög vel hvenær sambúðin hófst, hjúskapur stofnast, og sagan að öðru leyti.
Samvistarslit verða og flytur annað þeirra út úr eigninni. Það sem flutti út krefur hitt um húsaleigu þar sem hún er arður.
Hrd. 2005:537 nr. 222/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:690 nr. 180/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:730 nr. 48/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:893 nr. 244/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:1030 nr. 411/2004 (Brekkugerði)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:1043 nr. 404/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:1096 nr. 389/2004 (Bernhard - Ofgreitt fé)[HTML] [PDF]
Hæstiréttur taldi að aðili er ofgreiddi ætti ekki rétt á dráttarvöxtum frá því ofgreiðslan átti sér stað.
Hrd. 2005:1150 nr. 73/2005 (Tengsl við erfðaskrá)[HTML] [PDF]
M hafði verið giftur áður og átt börn með fyrri eiginkonu sinni. M og K gerðu síðan kaupmála um að eignir hans yrðu séreign M og ákvæði til að tryggja stöðu K við andlát. Kaupmálinn og erfðaskrárnar áttu síðan að verka saman. Erfðaskrá M var síðan úrskurðuð ógild.
K hélt því fram að um væri að ræða brostnar forsendur og því ætti kaupmálinn ekki að gilda, en þeirri kröfu var hafnað. Dómstólar ýjuðu að því að það hefði verið að halda því fram ef sú forsenda hefði verið rituð í kaupmálann.
Hrd. 2005:1168 nr. 95/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:1196 nr. 94/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:1208 nr. 311/2004 (Háttsemi sakbornings)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:1373 nr. 356/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:1448 nr. 127/2005 (Brautarholt III)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:1490 nr. 527/2004 (Ölvunarakstur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:1495 nr. 15/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:1534 nr. 474/2004 (Frístundabyggð - Sumarhús - Bláskógabyggð)[HTML] [PDF]
Krafist var viðurkenningar á því að hjón ásamt börnum þeirra ættu lögheimili að tilteknu húsi á svæði sem sveitarfélagið hafði skipulagt sem frístundabyggð. Hagstofan hafði synjað þeim um þá skráningu.

Hæstiréttur taldi að sóknaraðilar ættu rétt á að ráða búsetu sinni sbr. 4. mgr. 66. gr. stjórnarskrárinnar og lægju ekki fyrir haldbærar lagaheimildir til að takmarka rétt sóknaraðilanna til að skrá lögheimili þeirra á húsið í frístundabyggðinni. Þar sem sóknaraðilarnir höfðu fasta búsetu í húsinu í samræmi við 2. mgr. 1. gr. laga um lögheimili og 1. mgr. ákvæðisins yrði skýrt á þann veg að lögheimili væri sá staður sem maður hefði fasta búsetu, var krafa sóknaraðila tekin til greina.

Niðurstaðan er talin óvenjuleg að því leyti að í stað þess að eingöngu ómerkja synjunina sjálfa var jafnframt tekin ný ákvörðun í hennar stað.
Hrd. 2005:1569 nr. 471/2004 (Vörumerki)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:1644 nr. 510/2004 (Líkfundarmál)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:1776 nr. 464/2004 (Gangstéttarbrún)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:1798 nr. 103/2005 (Afurðalánasamningur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:1825 nr. 28/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:1840 nr. 505/2004 (Hereford steikhús - Framkvæmdir í verslunarhúsnæði)[HTML] [PDF]
Gerður var samningur um að reka mætti verslun á 2. hæð. Deilt var um hvort mætti breyta versluninni sem sett var upp þar í veitingahús.
Hrd. 2005:1961 nr. 146/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:1985 nr. 153/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:2011 nr. 509/2004 (Tryggingasjóður lækna)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:2110 nr. 80/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:2130 nr. 365/2004[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:2221 nr. 203/2005 (Brautarholt V)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:2302 nr. 202/2005 (Iceland Seafood International - Lögbann)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:2368 nr. 23/2005 (Niðurlagning stöðu)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:2481 nr. 72/2005 (Eignaupptaka)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:2503 nr. 20/2005 (Starfsleyfi álvers í Reyðarfirði)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:2581 nr. 224/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:2612 nr. 50/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:2692 nr. 71/2005 (Flétturimi)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:2734 nr. 234/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:2757 nr. 259/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:2807 nr. 310/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:2841 nr. 261/2005 (Eignaleysi / Ekki skipti á skuldum)[HTML] [PDF]
K óskaði skilnaðarleyfis og kom með yfirlýsingu um eignaleysi. Leyfið var gefið út.
Svo kom M og sagðist vera ósáttur og krafðist opinberra skipta. Hann viðurkenndi að ekki væru eignir en vildi krefjast slíkra skipta til að vita hvernig skuldum M yrði skipt, þó engar væru eignirnar. Hann taldi sig ekki eiga að bera einan ábyrgð á þeim.
Í héraði var litið svo á að þar sem lánin höfðu verið tekin á tíma hjúskaparins í þágu þeirra beggja, og því ættu þau bæði að greiða þau. Héraðsdómur taldi ósanngjarnt að hann bæri einn ábyrgð á skuldunum og því ættu opinberu skiptin að fara fram.
Hæstiréttur segir að ekki skipti máli hvenær lánin voru tekin, þar sem opinber skipti væru eingöngu til þess að ákvarða um tilkall til eigna, og því ekki hægt að leysa úr þeim með opinberum skiptum. Beiðninni var því hafnað.
Hrd. 2005:2891 nr. 282/2005 (Bjarni VE-66)[HTML] [PDF]
Fiskiskip og aflaheimildir þess voru settar að veði og síðan fórst skipið og í kjölfarið var útgerðin tekin til gjaldþrotaskipta. Tryggingarfélag bátsins var svo sýknað af kröfu um greiðslu vátryggingabóta fyrir Hæstarétti. Skiptastjórinn seldi svo aflaheimildirnar og rann andvirði þeirra í þrotabúið.

Veðhafinn krafði þrotabú útgerðarinnar um að krafan nyti stöðu veðkröfu sökum aflaheimildanna og synjaði þrotabúið því. Reynt var á gildi þeirrar synjunar fyrir dómi og var hún svo staðfest þar með vísan til lagaákvæðis um að aflaheimildir gætu ekki verið sjálfstætt andlag veðréttar.
Hrd. 2005:2900 nr. 320/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:2962 nr. 340/2005 (Brekka - Ábúðarsamningur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:2958 nr. 300/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:2981 nr. 309/2005 (Hótel Valhöll)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:2999 nr. 294/2005 (Sönn íslensk sakamál - Miskabætur)[HTML] [PDF]
Nokkrir aðilar settu fram eina dómkröfu um miskabætur vegna umfjöllunar þáttarins „Sönn sakamál“ sem bæði RÚV og þrotabú framleiðanda þáttarins ættu að greiða, án þess að tiltekið væri að um væri óskipta ábyrgð þeirra að ræða.

Í dómi Hæstaréttar kom fram að skilyrði samlagsaðildar töldust uppfyllt, enda hefðu stefndu í héraði ekki gert kröfu um frávísun á grundvelli heimildarbrestar til aðilasamlags, né af öðrum ástæðum. Þar sem krafa stefnenda fól í sér að bæturnar yrðu dæmdar til þeirra óskiptar, án þess að sá annmarki væri leiðréttur, tók Hæstiréttur undir með héraðsdómi að dómkrafan væri ódómtæk. Var því úrskurður héraðsdóms um ex officio frávísun staðfestur.
Hrd. 2005:3015 nr. 367/2005 (Skaftafell I og III í Öræfum - Óbyggðanefnd)[HTML] [PDF]
Íslenska ríkið var stefnandi þjóðlendumáls og var dómkröfum þess beint að nokkrum jarðeigendum auk þess að það stefndi sjálfu sér sem eigenda sumra jarðanna sem undir voru í málinu. Hæstiréttur mat það svo að sami aðili gæti ekki stefnt sjálfum sér og vísaði frá þeim kröfum sem íslenska ríkið beindi gegn sér sjálfu.
Hrd. 2005:3106 nr. 344/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:3202 nr. 416/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:3205 nr. 308/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:3214 nr. 248/2005 (Innheimta sakarkostnaðar)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:3348 nr. 57/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:3380 nr. 51/2005 (Kostnaður vegna skólagöngu fatlaðs barns)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:3413 nr. 59/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:3457 nr. 4/2005 (Tollalagabrot)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:3539 nr. 67/2005 (Sandsíli)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:3727 nr. 420/2005 (Baugur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:3774 nr. 442/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:3867 nr. 151/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:3885 nr. 410/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:3920 nr. 149/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:3936 nr. 122/2005 (Landssími Íslands)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:4024 nr. 119/2005 (Útreikningur skaðabóta)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:4042 nr. 148/2005 (Kynferðisbrot III)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:4090 nr. 444/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:4094 nr. 180/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:4131 nr. 213/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:4191 nr. 184/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:4204 nr. 147/2005 (Móar)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:4216 nr. 197/2005 (Frístundahús)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:4230 nr. 356/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:4234 nr. 242/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:4285 nr. 172/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:4407 nr. 463/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:4453 nr. 157/2005 (Skilasvik)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:4506 nr. 182/2005 (Héðinsfjarðargöng I)[HTML] [PDF]
Vegagerðin bauð út verk á Evrópska efnahagssvæðinu um gerð Héðinsfjarðarganga. Lægsta boðið var sameiginlegt tilboð íslensks aðila og dansks aðila sem var 3,2% yfir kostnaðaráætlun. Fyrir tilkynningu úrslita útboðsins samþykkti ríkisstjórn Íslands að fresta verkinu um þrjú ár og nýtt útboð færi fram miðað við það. Í kjölfarið tilkynnti Vegagerðin öllum bjóðendum að öllum tilboðum hefði verið hafnað á grundvelli þensluástands í þjóðfélaginu og að stofnunin fengi ekki nægt fjármagn fyrir þessar framkvæmdir.

Aðilarnir er áttu lægsta boðið kærðu ákvörðunina til kærunefndar útboðsmála og taldi nefndin að ákvörðunin hefði verið ólögmæt og að hún væri skaðabótaskyld, þó án afstöðu til efndabóta. Þeir höfðuðu svo viðurkenningarmál fyrir dómstólum um skaðabætur. Hæstiréttur taldi að þó lagaheimild væri sannarlega til staðar um að hafna öllum tilboðum væri þó ekki hægt að beita þeirri heimild án þess að fyrir lægju bæði málefnalegar og rökstuddar ástæður. Hann taldi engar málefnalegar ástæður liggja fyrir þeirri ákvörðun. Nefndi hann þar að auki að á Vegagerðinni hefði legið sönnunarbyrðin um að ekki hefði verið samið við lægstbjóðendur en hún axlaði ekki þá sönnunarbyrði. Þar sem lægstbjóðendur hefðu boðið sem næmi hærri fjárhæð en kostnaðaráætlun hljóðaði upp á var talið að þeir hefðu sýnt fram á að þeir hefðu orðið fyrir tjóni. Var því viðurkennd bótaskylda íslenska ríkisins gagnvart lægstbjóðendum.
Hrd. 2005:4581 nr. 358/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:4604 nr. 480/2005 (Ný lögreglurannsókn)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:4745 nr. 199/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:4819 nr. 306/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:4956 nr. 364/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:5029 nr. 519/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:5071 nr. 214/2005 (Stóri-Skógur)[HTML] [PDF]
Í þessu tilviki var forkaupsréttur að jörð bundinn við eiganda annarar tilgreindrar jarðar „að frágengnum þeim er kynnu að eiga hann lögum samkvæmt“.
Hrd. 2005:5089 nr. 280/2005 (Framnesvegur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:5118 nr. 289/2005 (Ísland DMC - Ferðaskrifstofa Akureyrar)[HTML] [PDF]

Hrd. 2005:5272 nr. 301/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4 nr. 3/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:47 nr. 33/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:119 nr. 375/2005 (Arkitektar)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:293 nr. 252/2005 (Björgunarlaun)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:308 nr. 317/2005 (Sýking í baki)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:351 nr. 363/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:444 nr. 69/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:457 nr. 348/2005 (Kaupás)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:519 nr. 321/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:572 nr. 351/2005 (Leiguhúsnæði skóla)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:688 nr. 49/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:701 nr. 59/2006 (Lögmenn Laugardal - Upplýsingar um bankareikninga)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:717 nr. 380/2005 (deCode)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:745 nr. 376/2005 (Heimilisfræðikennari)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:866 nr. 371/2005 (Síldeyjardómur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:953 nr. 80/2006 (Endurupptaka fyrir enskum dómstól)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:989 nr. 467/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1006 nr. 372/2005 (Námur í Skipalóni)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1031 nr. 413/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1051 nr. 97/2006 (Bankareikningar lögmannsstofu)[HTML] [PDF]
Viðskipti með stofnfjárbréf voru kærð. Lögregla leitaði til Fjármálaeftirlitsins um gagnaöflun og voru þau svo afhent lögreglunni. Deilt var um hvort lögreglan gæti nýtt atbeina annarra aðila til að afla fyrir sig gögn. Hæstiréttur taldi að slíkt væri heimilt.
Hrd. 2006:1135 nr. 264/2005 (Kransæðasjúkdómur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1149 nr. 384/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1238 nr. 144/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1257 nr. 440/2005 (Ásar)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1378 nr. 434/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1472 nr. 155/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1499 nr. 469/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1539 nr. 428/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1575 nr. 490/2005 (Kæra lögreglumanna)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1589 nr. 403/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1618 nr. 159/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1634 nr. 179/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1643 nr. 170/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1679 nr. 424/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1689 nr. 220/2005 (Tóbaksdómur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1776 nr. 462/2005 (Bann við að sýna tóbak)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1850 nr. 471/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1916 nr. 432/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1950 nr. 21/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:1957 nr. 338/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:2032 nr. 196/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:2056 nr. 200/2006 (Réttur til húsnæðis/útburður)[HTML] [PDF]
Hjón bjuggu á jörð í eigu föður K. Þau höfðu aðstoðað við reksturinn og ákváðu þau svo að skilja. K vildi að M flyttu út þar sem faðir hennar hafi átt jörðina, en M neitaði því.
M hélt því fram að hann ætti einhvern ábúðarrétt. Héraðsdómur tók undir þau rök en Hæstiréttur var ósammála og taldi hana eiga rétt á að vera þar en ekki M. Samþykkt var beiðni K um útburð á M.
Hrd. 2006:2141 nr. 203/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:2154 nr. 253/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:2418 nr. 235/2006 (Beiting forkaupsréttar - Bálkastaðir ytri)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:2449 nr. 466/2005 (Garður)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:2469 nr. 511/2005 (Fjarskiptamastur - Gullver)[HTML] [PDF]
Ætlunin var að segja upp fjarskiptamastur á tiltekinn stað. Talið var að eignarnámsþolinn bæri sönnunarbyrðina um að rannsókn í undirbúningi ákvörðunar um eignarnám hefði verið ófullnægjandi.
Hrd. 2006:2646 nr. 274/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:2668 nr. 284/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:2688 nr. 272/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:2693 nr. 280/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:2705 nr. 36/2006 (Lífeyrir)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:2745 nr. 549/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:2800 nr. 288/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:2851 nr. 248/2006 (Skattrannsókn)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:2948 nr. 547/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:2977 nr. 262/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:3231 nr. 113/2006 (Sektarboð lögreglustjóra)[HTML] [PDF]
Einstaklingur keyrði bíl eftir að hafa verið sviptur ökuréttindum. Honum var boðið að ljúka málinu með greiðslu sektar, en engin lagaheimild var fyrir því. Sektarboðið var ekki afturkallað heldur birt ákæra. Hæstiréttur taldi að birting ákærunnar hafi verið ígildi afturköllunar.
Hrd. 2006:3265 nr. 361/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:3288 nr. 353/2006 (Frávísun)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:3307 nr. 380/2006 (Dalsbraut 1K)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:3315 nr. 382/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:3476 nr. 354/2006 (Frávísun kröfuliða)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:3507 nr. 456/2006 (Suðurhús - Lögbann)[HTML] [PDF]

Hrd. 507/2006 [engin bls.] dags. 25. september 2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:3745 nr. 553/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:3896 nr. 67/2006 (Þingvellir - Skjaldbreiður)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:3963 nr. 133/2006 (Hrunaheiðar)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:3994 nr. 81/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4013 nr. 60/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4087 nr. 93/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4128 nr. 503/2005[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4150 nr. 91/2006 (River Rafting - Fljótareiðin)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4161 nr. 55/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4223 nr. 420/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4246 nr. 175/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4289 nr. 54/2006 (Eyrarvegur 34 - Landsafl hf.)[HTML] [PDF]
Fasteignasala gerði GG, fyrir hönd eigenda lóðarinnar E, kauptilboð í lóð GG. Síðar gerði GG gagntilboð fyrir sína hönd og annarra eigenda lóðarinnar og var það samþykkt. Hins vegar neitaði GG síðan að veita samþykki gagntilboðsins móttöku. Eigendur lóðarinnar stofnuðu síðan einkahlutafélag og afsöluðu lóð sinni til þess. Fyrir dómi var síðan krafist þess að viðurkennt yrði að með samþykkt gagntilboðsins hafi komist á bindandi kaupsamningur.

Hæstiréttur taldi að þar sem umboð hinna lóðareigendanna sem GG sagðist hafa þegar hann gerði gagntilboðið voru ekki skrifleg, uppfyllti það ekki skilyrði laga til þess að það gæti orðið bindandi þar sem það gæti ekki orðið skuldbindandi fyrir sameigendur hans. Umboðsmaðurinn var ekki sérfróður aðili og var því ekki talinn hafa mátt vita af þánýlegri lagabreytingu um að hin nauðsynlegu umboð yrðu að vera skrifleg. Kröfu um skaðabætur var synjað þar sem fulltrúum Landsafls hefði átt að gera sér ljóst að umboð GG hefði ekki verið fullnægjandi.
Hrd. 2006:4308 nr. 77/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4370 nr. 537/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4425 nr. 122/2006 (Synjun Mosfellsbæjar á umsókn um byggingarleyfi)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4542 nr. 563/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4580 nr. 357/2006 (Pakki)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4637 nr. 240/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4655 nr. 559/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 150/2006 [engin bls.] dags. 9. nóvember 2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4690 nr. 182/2006 (Festarfell)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4737 nr. 225/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4759 nr. 244/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4846 nr. 309/2006 (Sjómannabætur)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4859 nr. 234/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4891 nr. 195/2006 (Sendiráðsprestur í London)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4919 nr. 198/2006 (Vinnueftirlit ríkisins - Erlend kona slasast við að henda rusli í gám á lóð Ingvars Helgasonar hf.)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4988 nr. 567/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:4993 nr. 212/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:5035 nr. 213/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:5076 nr. 214/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:5230 nr. 163/2006 (Strætisvagn)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:5244 nr. 145/2006 (Bjartur í Vík ehf.)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:5339 nr. 316/2006 (K vissi að það var ójafnt)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:5377 nr. 147/2006 (Framleiðsla á hættulegu fíkniefni)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:5403 nr. 160/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:5584 nr. 340/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:5607 nr. 312/2006 (Roðasalir - Aðfararveð - Samningsveð)[HTML] [PDF]
Nauðungarsala gerð á helming tiltekinnar fasteignar. G krafðist viðurkenningar á að ganga inn í veðréttinn á þeim helmingi og féllst Hæstiréttur á það.
Hrd. 2006:5676 nr. 246/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:5696 nr. 263/2006 (Kona undir áfengisáhrifum ók á steinvegg)[HTML] [PDF]

Hrd. 2006:5758 nr. 670/2006[HTML] [PDF]

Hrd. 665/2006 dags. 10. janúar 2007 (Arfur til arfleifanda)[HTML] [PDF]
Maður gerði erfðaskrá og hafði ekki skylduerfingja. Hann ráðstafaði til vinar síns tilteknum eignum, sem voru mest af því sem hann átti. Meðal eignanna voru innstæður hans á tiltekinni bankabók. Hann hafði ekki tilgreint að erfðaskráin myndi einnig eiga við um eignir sem hann kynni að eignast í framtíðinni.

Systir hans deyr rétt áður en hann lést og var hann einkaerfingi hennar. Hann fékk leyfi til einkaskipta. Hann dó áður en sá arfur var greiddur. Mesti hluti þess arfs var lagður inn á bankabókina eftir að maðurinn dó.

Lögerfingjarnir fengu þann hluta sem var lagður inn á bankabókina eftir lát mannsins.
Hrd. 650/2006 dags. 16. janúar 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 17/2007 dags. 16. janúar 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 458/2006 dags. 18. janúar 2007 (Náttúruvernd - Jarðýtudómur)[HTML] [PDF]

Hrd. 164/2006 dags. 18. janúar 2007 (Dómþoli hafði sæst við brotaþola)[HTML] [PDF]

Hrd. 417/2006 dags. 18. janúar 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 181/2006 dags. 25. janúar 2007 (Baugur I)[HTML] [PDF]
JÁ var ákærður fyrir brot á lögum um ársreikninga og reyndi þá á skýringu orðsins ‚lán‘. Í dómi Hæstaréttar kemur fram að til að fá úr um skorið hvort um væri að ræða refsiverða háttsemi eður ei þyrfti að skýra framangreint orð. Af þeim sökum var ekki hægt að túlka orðið víðtækar en af orðanna hljóðan þrátt fyrir lögskýringargögn bentu til þess að skýra ætti það með öðrum hætti.
Hrd. 329/2006 dags. 1. febrúar 2007 (hefnd)[HTML] [PDF]

Hrd. 513/2006 dags. 8. febrúar 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 304/2006 dags. 8. febrúar 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 52/2007 dags. 12. febrúar 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 120/2006 dags. 15. febrúar 2007 (Karl K. Karlsson - ÁTVR)[HTML] [PDF]

Hrd. 409/2006 dags. 15. febrúar 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 416/2006 dags. 15. febrúar 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 344/2006 dags. 22. febrúar 2007 (Straumnes)[HTML] [PDF]
Snýr að reglu 20. kapítúla Kaupabálkar Jónsbókar um rétt til að slíta sameign.
Hrd. 241/2006 dags. 22. febrúar 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 87/2007 dags. 27. febrúar 2007 (Suðurhús I)[HTML] [PDF]

Hrd. 105/2007 dags. 5. mars 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 405/2006 dags. 8. mars 2007 (Djúpavogshreppur)[HTML] [PDF]
Með lögum var kveðið á um lokun B-deildar Lífeyrissjóðs starfsmanna ríkisins gagnvart nýjum launagreiðendum en launagreiðendur er höfðu fyrir gildistöku laganna heimild til að greiða í hann mættu gera það áfram. Sveitarstjóri Djúpavogs hafði áður greitt í þá deild fyrir gildistöku laganna. Lögum um lífeyrissjóðinn hafði þá verið breytt til þess að heimila sveitarfélögum að greiða iðgjöld fyrir starfsmenn sína en það væri samt háð samþykki stjórnar sjóðsins, og með breytingarlögunum er lokuðu deildinni hefði einnig verið bætt við ákvæði er kvæði á um að kennarar og skólastjórnendur skóla reknum af sveitarfélögum skyldu vera sjóðsfélagar í lífeyrissjóðnum og greiða iðgjöld til hans. Djúpivogur túlkaði þetta ákvæði á þann veg að þar með væri sveitarfélagið komið með slíka heimild án takmarkana.

Með vísan til frumvarps laganna, sögulegri skýringu og almennu markmiði laganna skýrði Hæstiréttur lagaákvæðið á þann veg að sveitarfélagið gæti einvörðungu greitt áfram vegna þeirra starfsmanna sinna sem höfðu sérstaka heimild stjórnar sjóðsins til slíks, en þannig háttaði ekki um sveitarfélagið. Ef lögin yrðu túlkuð á þann hátt sem Djúpivogur taldi að ætti að túlka þau væri ekki hægt að ná því markmiði laganna að loka B-deild sjóðsins. Lífeyrissjóðurinn var því sýknaður af viðurkenningarkröfu sveitarfélagsins.
Hrd. 345/2006 dags. 8. mars 2007 (Kaupþing banki hf. - Skattaupplýsingar)[HTML] [PDF]
Ríkisskattstjóri óskaði eftir ítarlegum upplýsingum um stóran hóp aðila hjá Kaupþing banka en var synjað. Hæstiréttur taldi að afhending upplýsinganna ætti að fara fram og vísaði til þess að tilgangurinn með lagaheimildinni hefði verið málefnalegur og beiting ríkisskattstjóra hafi verið í samræmi við meðalhófsreglu stjórnsýslulaganna.
Hrd. 333/2006 dags. 8. mars 2007 (Glitnir banki hf.)[HTML] [PDF]

Hrd. 424/2006 dags. 8. mars 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 325/2006 dags. 8. mars 2007 (Landsbanki Íslands hf.)[HTML] [PDF]

Hrd. 122/2007 dags. 12. mars 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 117/2007 dags. 14. mars 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 425/2006 dags. 15. mars 2007 (Kambasel 69-85)[HTML] [PDF]

Hrd. 92/2007 dags. 16. mars 2007 (Olíusamráðsdómur - Forstjórar olíufélaga)[HTML] [PDF]
Forstjórar olíufélaga voru ákærðir. Álitið var að skilin á milli rannsóknar samkeppnisyfirvalda og sakamálarannsóknar lögreglu. Ákærunni var vísað frá dómi þar sem fyrrnefnda rannsóknin var framkvæmd á þeim grundvelli að ákærðu voru neyddir að lögum til að fella á sig sök, sem notað var svo gegn þeim í síðarnefndu rannsókninni. Hæstiréttur taldi þetta leiða til þess að rannsóknin var ónýt að öllu leyti.
Hrd. 289/2006 dags. 22. mars 2007 (Landskiptagerð - Grjóteyri)[HTML] [PDF]

Hrd. 396/2006 dags. 22. mars 2007 (Líftrygging)[HTML] [PDF]
Maðurinn gaf ekki upp að hann væri með kransæðasjúkdóm og vátryggingafélagið neitaði að greiða líftrygginguna þegar á reyndi.
Hrd. 516/2006 dags. 29. mars 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 433/2006 dags. 29. mars 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 510/2006 dags. 29. mars 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 421/2006 dags. 2. apríl 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 543/2006 dags. 3. maí 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 42/2007 dags. 3. maí 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 429/2006 dags. 10. maí 2007 (Skemmtibáturinn Harpa)[HTML] [PDF]

Hrd. 545/2006 dags. 10. maí 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 264/2006 dags. 10. maí 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 255/2007 dags. 11. maí 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 571/2006 dags. 16. maí 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 258/2007 dags. 22. maí 2007 (Kjarvalsmálverk)[HTML] [PDF]

Hrd. 574/2006 dags. 24. maí 2007 (Innlausn eigna á jörð)[HTML] [PDF]

Hrd. 573/2006 dags. 24. maí 2007 (Innlausn eigna á jörð)[HTML] [PDF]

Hrd. 575/2006 dags. 24. maí 2007 (Innlausn eigna á jörð)[HTML] [PDF]

Hrd. 247/2007 dags. 25. maí 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 666/2006 dags. 31. maí 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 4/2007 dags. 31. maí 2007 (Höskuldsstaðir)[HTML] [PDF]

Hrd. 254/2007 dags. 1. júní 2007 (Baugsmál I)[HTML] [PDF]

Hrd. 149/2007 dags. 7. júní 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 580/2006 dags. 14. júní 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 655/2006 dags. 14. júní 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 54/2007 dags. 14. júní 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 333/2007 dags. 26. júní 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 373/2007 dags. 11. júlí 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 372/2007 dags. 11. júlí 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 389/2007 dags. 10. ágúst 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 359/2007 dags. 10. ágúst 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 388/2007 dags. 27. ágúst 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 407/2007 dags. 27. ágúst 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 331/2007 dags. 27. ágúst 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 403/2007 dags. 3. september 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 363/2007 dags. 3. september 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 404/2007 dags. 3. september 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 406/2007 dags. 3. september 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 405/2007 dags. 3. september 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 38/2007 dags. 13. september 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 523/2006 dags. 20. september 2007 (Starfsmannaleigur - Impregilo SpA)[HTML] [PDF]
Spurt var um hver ætti að skila skattinum. Fyrirætlað í lögskýringargögnum en kom ekki fram í lagatextanum, og því ekki hægt að byggja á lagaákvæðinu.
Hrd. 479/2007 dags. 25. september 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 182/2007 dags. 27. september 2007 (Leyfi til námuvinnslu á hafsbotni - Björgun)[HTML] [PDF]
Árið 1990 fékk félagið Björgun opinbert leyfi til að vinna efni á hafsbotni til 30 ára. Árið 2000 öðluðust svo gildi lög um eignarrétt íslenska ríkisins á hafsbotninum er fólu í sér breytingar á skilyrðum til að fá útgefin eins leyfi og Björgun hafði undir höndum. Með lögunum var almennt orðað bráðabirgðaákvæði um að þáverandi handhafar slíkra leyfa skyldu halda þeim í 5 ár eftir gildistöku laganna.

Árið 2004 fékk svo Björgun tilkynningu um að leyfið þeirra myndi renna út á næsta ári. Félagið sótti þá um endurnýjun á leyfinu til Skipulagsstofnunar en var þá tilkynnt að leyfið þeirra yrði háð mati á umhverfisáhrifum. Björgun var ekki sátt með það.

Hæstiréttur tók undir með Björgun að um væri að ræða skerðingu á eignarréttindum og atvinnuréttindum, ásamt því að lagabreytingin hefði verið sérlega íþyngjandi gagnvart félaginu. Þó var ekki fallist á bótaskyldu þar sem hann taldi að uppfyllt hefðu verið skilyrði um almenningsþörf og ríkir almannahagsmunir væru fyrir því að vernda hafsbotninn. Þá vísaði hann til þess að grundvöllur lagasetningarinnar hefði verið umhverfisvernd og framkvæmd þjóðréttarskuldbindinga íslenska ríkisins. Þessi sjónarmið hefðu meira vægi en eignarréttindi Björgunar á leyfinu en skerðingin væri ekki það mikil að hún stofnaði til bótaskyldu af hendi íslenska ríkisins.
Hrd. 662/2006 dags. 4. október 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 61/2007 dags. 11. október 2007 (Jakob Valgeir ehf. - Vélstjóri)[HTML] [PDF]
Í kjarasamningum hafði í langan tíma verið ákvæði er kvað á um að skipverji skyldi greiða útgerðarmanni jafngildi launa á fullum uppsagnarfresti ef hann færi fyrirvaralaust úr starfi án lögmætra ástæðna, óháð því hvort sannanlegt tjón hefði hlotist af eður ei né hvort upphæð þess væri jöfn eða hærri en sú fjárhæð. Taldi Hæstiréttur að kjarasamningsákvæðið hefði mörg einkenni févítis. Ákvæði þar að lútandi var síðar lögfest en í stað fulls uppsagnarfrests var kveðið á um hálfan uppsagnarfrest. Með hliðsjón af þessari forsögu var lagaákvæðið skýrt eftir orðanna hljóðan.
Hrd. 99/2007 dags. 11. október 2007 (Skaftártunguafréttur)[HTML] [PDF]

Hrd. 491/2006 dags. 11. október 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 136/2007 dags. 18. október 2007 (Ártúnsbrekka)[HTML] [PDF]

Hrd. 505/2007 dags. 23. október 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 109/2007 dags. 25. október 2007 (Þjóðkirkjan og önnur trúfélög - Ásatrúarfélagið)[HTML] [PDF]
Í þessu máli reyndi á í fyrsta skipti á þau forréttindi sem Þjóðkirkjan fær umfram önnur trúfélög. Ásatrúarfélagið stefndi ríkinu á þeim forsendum að aukin fjárframlög ríkisins til Þjóðkirkjunnar miðað við önnur trúfélög fælu í sér ólögmæta mismunun.

Hæstiréttur mat það svo að þær auknu skyldur sem ríkið setur á Þjóðkirkjuna leiddu til þess að hún og Ásatrúarfélagið væru ekki í sambærilegri stöðu og því væri ekki um mismunun að ræða.
Hrd. 68/2007 dags. 25. október 2007 (Sparisjóður Vestmannaeyja)[HTML] [PDF]

Hrd. 72/2007 dags. 25. október 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 67/2007 dags. 25. október 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 58/2007 dags. 25. október 2007 (Klettháls)[HTML] [PDF]

Hrd. 554/2007 dags. 31. október 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 171/2007 dags. 1. nóvember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 594/2006 dags. 1. nóvember 2007 (Brekkuás)[HTML] [PDF]

Hrd. 148/2007 dags. 1. nóvember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 261/2007 dags. 1. nóvember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 570/2007 dags. 5. nóvember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 135/2007 dags. 8. nóvember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 163/2007 dags. 8. nóvember 2007 (Pétursbúð)[HTML] [PDF]

Hrd. 569/2007 dags. 12. nóvember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 586/2007 dags. 13. nóvember 2007 (Herra Garðar ehf. - Aðalstræti I)[HTML] [PDF]

Hrd. 575/2007 dags. 13. nóvember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 566/2007 dags. 15. nóvember 2007 (Dómkvaðning matsmanna)[HTML] [PDF]

Hrd. 260/2007 dags. 15. nóvember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 44/2007 dags. 22. nóvember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 606/2007 dags. 22. nóvember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 127/2007 dags. 22. nóvember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 235/2007 dags. 22. nóvember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 618/2007 dags. 27. nóvember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 215/2007 dags. 29. nóvember 2007 (Drukknun)[HTML] [PDF]

Hrd. 391/2007 dags. 29. nóvember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 381/2007 dags. 29. nóvember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 189/2007 dags. 29. nóvember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 201/2007 dags. 6. desember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 299/2007 dags. 6. desember 2007 (Beiting hnífs)[HTML] [PDF]

Hrd. 374/2007 dags. 6. desember 2007 (Hnífstunga í brjóstkassa)[HTML] [PDF]

Hrd. 646/2007 dags. 10. desember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 626/2007 dags. 10. desember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 634/2007 dags. 10. desember 2007 (Framsal sakamanns)[HTML] [PDF]

Hrd. 153/2007 dags. 13. desember 2007 (Flugslys í Hvalfirði)[HTML] [PDF]
Flugkennari losnaði undan bótaskyldu.
Hrd. 241/2007 dags. 13. desember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 251/2007 dags. 20. desember 2007 (Lögskilnaður - Breyting á samningi)[HTML] [PDF]

Hrd. 239/2007 dags. 20. desember 2007 (Berufjarðará)[HTML] [PDF]
Spildu var skipt úr jörð en ekki var vikið að vatni eða veiðiréttar. Eigendurnir töldu sig hafa óskiptan veiðirétt í sameign við hinn hluta jarðarinnar. Hæstiréttur féllst ekki á það.
Hrd. 355/2007 dags. 20. desember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 175/2007 dags. 20. desember 2007[HTML] [PDF]

Hrd. 656/2007 dags. 16. janúar 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 195/2007 dags. 17. janúar 2008 (Umferðarslys - Sjálfsmorð)[HTML] [PDF]

Hrd. 286/2007 dags. 17. janúar 2008 (Lífeyrissjóður starfsmanna Reykjavíkurborgar)[HTML] [PDF]
Hæstiréttur taldi að ákvæði stjórnsýslulaga giltu ekki um Lífeyrissjóð starfsmanna Reykjavíkurborgar þar sem um hann giltu ákvæði laga nr. 129/1997 um skyldutryggingu lífeyrisréttinda og starfsemi lífeyrissjóða. Þá gat Hæstiréttur þess að engin sérákvæði væru í lögum sem giltu um starfsemi sjóðsins sem gerði hann frábrugðinn öðrum lífeyrissjóðum, og breytti sú staðreynd ekki því mati þó svo að samþykktir sjóðsins kvæðu á um að eigendur hans teldust vera Reykjavíkurborg og sjóðfélagar, og að hinn fyrrnefndi skipaði þrjá stjórnarmenn í fimm manna stjórn sjóðsins og Starfsmannafélag Reykjavíkurborgar tvo.
Hrd. 202/2007 dags. 17. janúar 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 181/2007 dags. 24. janúar 2008 (Álftarós)[HTML] [PDF]

Hrd. 453/2007 dags. 24. janúar 2008 (Garðklippur - Skipulagning og aðdragandi árásar þóttu bera vott um einbeittan ásetning)[HTML] [PDF]

Hrd. 354/2007 dags. 24. janúar 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 225/2007 dags. 31. janúar 2008 (Sjúkdómatrygging)[HTML] [PDF]

Hrd. 226/2007 dags. 31. janúar 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 158/2007 dags. 31. janúar 2008 (Vopnað rán)[HTML] [PDF]

Hrd. 36/2008 dags. 31. janúar 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 438/2007 dags. 7. febrúar 2008 (Eiginkona - Haglabyssa)[HTML] [PDF]

Hrd. 187/2007 dags. 7. febrúar 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 21/2008 dags. 8. febrúar 2008 (Ríkislögreglustjóri - Skattrannsóknarstjóri - Skattur)[HTML] [PDF]
Klofinn dómur.
Rannsókn á stóru og umfangsmiklu máli leiddi til uppgötvana um vantalinn skatt. Lögreglan hafði sent skattayfirvöldum til útreiknings á ætluðum skattaundanskotum. Niðurstaða skattayfirvalda hljóðaði eingöngu upp á tvo einstaklinga en ekki hinn þriðja, en sá þriðji hafði ítrekað synjað um afhendingu gagna. Lögreglan taldi að hinn þriðji ætti að hljóta sömu meðferð og krafðist húsleitarheimildar hjá dómstólum.

Í þessu máli vissi aðgerðarþoli og skattrannsóknarstjóri af beiðninni og kærði hinn síðarnefndi úrskurðinn.
Hrd. 10/2008 dags. 12. febrúar 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 49/2008 dags. 12. febrúar 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 645/2006 dags. 21. febrúar 2008 (Jarðefni - Gangadómar - Reyðarfjarðargöng)[HTML] [PDF]
Snerist um borun jarðganga um Almannaskarð, og Reyðarfjarðar og Fáskrúðsfjarðar. Eignarnám var gert í fjöllunum. Vegagerðin nýtti jarðefnið til að leggja vegi og deilt var um hvort eignarnámið hafi náð yfir jarðefnanýtingu. Hæstiréttur taldi að jarðefnið væri hluti fjallsins en efnatakan var svo dýr að hún hefði ekki verið arðbær, og því hefði jarðefnið ekki verðgildi gagnvart jarðeigandanum.
Hrd. 644/2006 dags. 21. febrúar 2008 (Jarðefni - Gangadómar - Almannaskarðsgöng I)[HTML] [PDF]
Snerist um borun jarðganga um Almannaskarð, og Reyðarfjarðar og Fáskrúðsfjarðar. Eignarnám var gert í fjöllunum. Vegagerðin nýtti jarðefnið til að leggja vegi og deilt var um hvort eignarnámið hafi náð yfir jarðefnanýtingu. Hæstiréttur taldi að jarðefnið væri hluti fjallsins en efnatakan var svo dýr að hún hefði ekki verið arðbær, og því hefði jarðefnið ekki verðgildi gagnvart jarðeigandanum.
Hrd. 665/2007 dags. 21. febrúar 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 413/2007 dags. 28. febrúar 2008 (Stigið á höfuð)[HTML] [PDF]

Hrd. 104/2008 dags. 4. mars 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 324/2007 dags. 6. mars 2008 (Afvöxtun)[HTML] [PDF]

Hrd. 289/2007 dags. 6. mars 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 288/2007 dags. 6. mars 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 384/2007 dags. 13. mars 2008 (Ekki leiðbeint - Vankunnátta um helmingaskipti)[HTML] [PDF]

Hrd. 221/2007 dags. 13. mars 2008 (Höfundaréttur)[HTML] [PDF]
Í útgáfu ævisögu Halldórs Laxness voru fjölmargar tilvitnanir sem taldar voru brjóta gegn höfundarétti. Hæstiréttur taldi að málshöfðunarfrestur til að hafa uppi refsikröfu í einkamáli hefði verið liðinn og var þeim kröfulið vísað sjálfkrafa frá héraðsdómi.
Hrd. 318/2007 dags. 13. mars 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 293/2007 dags. 13. mars 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 114/2008 dags. 14. mars 2008 (Hringvegur um Hornafjörð)[HTML] [PDF]
Landeigendur sem voru ekki aðilar máls á ákveðnu stjórnsýslustigi voru samt sem áður taldir geta orðið aðilar að dómsmáli á grundvelli lögvarinna hagsmuna um úrlausnarefnið.
Hrd. 207/2007 dags. 18. mars 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 558/2007 dags. 10. apríl 2008 (Ummæli yfirmanns Samkeppnisstofnunar)[HTML] [PDF]
Forstjórinn mætti á fund kúabónda og hraunaði yfir fundarmenn.
Hæstiréttur taldi það ekki hafa leitt til vanhæfis í því tilviki.
Hrd. 370/2007 dags. 10. apríl 2008 (Umferðarslys)[HTML] [PDF]

Hrd. 447/2007 dags. 10. apríl 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 146/2008 dags. 11. apríl 2008 (SMÁÍS - 365 miðlar ehf.)[HTML] [PDF]

Hrd. 398/2007 dags. 17. apríl 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 366/2007 dags. 23. apríl 2008 (Portus - Tónlistarhúsið Harpan)[HTML] [PDF]
Tveir aðilar sem höfðu ekki verið valdir til að fá sérleyfi til byggingar, eign og rekstur tónlistar- og ráðstefnuhúsið Hörpuna, kröfðust afrits af samkomulags sem Austurhöfn-TR ehf., fyrirtæki stofnað af íslenska ríkinu og Reykjavíkurborg, gerði við Portus ehf. Þeirri beiðni var synjað af hálfu Ríkiskaupa og Reykjavíkurborgar og var henni skotið til úrskurðarnefndar upplýsingamála sem féllst svo á beiðnina.

Hæstiréttur hafnaði málsástæðu um að samningurinn félli utan við gildissvið upplýsingalaga og vísaði þar á meðal að í þeim lögum hefði ekki verið neinn áskilnaður um ákvörðun er varðaði rétt eða skyldu manna. Þá var einnig getið þess í dómnum að Ríkiskaup sáu um þau innkaup sem voru aðdragandi samningins auk þess að hann var undirritaður af fulltrúum íslenska ríkisins og Reykjavíkurborgar. Ljóst var að Ríkiskaup og Reykjavíkurborg höfðu haft samninginn undir höndum vegna verkefna þeirra á sviði stjórnsýslu.
Hrd. 557/2007 dags. 23. apríl 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 179/2008 dags. 28. apríl 2008 (Punktar í ökuferilsskrá)[HTML] [PDF]
Málið var höfðað til ógildingar á ákvörðun sýslumanns um að afturkalla ökuréttindi A. Þann 27. apríl 2007 tók í gildi nýtt ákvæði í umferðarlögum er heimilaði beitingu akstursbanns gegn handhafa bráðabirgðaökuskírteinis. Við gildistöku ákvæðisins var viðmið um fjölda punkta lækkað úr sjö niður í fjóra áður en heimilt væri að setja viðkomandi í akstursbann. Á þeim tíma hafði A þegar hlotið þrjá punkta. Þann 29. ágúst 2007 hlaut A fjórða punktinn á ökuskírteinið og var þá settur í akstursbann.

A krafðist ógildingar akstursbannsins á grundvelli þess að um væri að ræða afturvirk réttaráhrif. Hæstiréttur tók ekki undir þann málflutning þar sem hann taldi að um væri að ræða viðurlagaákvörðun er byggðist á lögmæltri ítrekunarheimild en ekki refsinga í skilningi V. kafla almennra hegningarlaga, nr. 19/1940.
Hrd. 183/2008 dags. 28. apríl 2008 (Tvöfalt líf)[HTML] [PDF]
Maður er í hjónabandi og þau ættleiða barn þar sem maðurinn gat ekki eignast börn. Hann veiktist alvarlega árið 2006 og síðan deyr hann. Kona frá Englandi kemur í kjölfarið með tvítugan son og segir hún að maðurinn væri faðirinn. Sonurinn gat ekki sannað að hann væri sonur þessa manns og vildi ekki fara í mannerfðafræðilega rannsókn.

Framhald atburðarásar: Hrd. 160/2009 dags. 8. maí 2009 (Tvöfalt líf II)
Hrd. 228/2008 dags. 29. apríl 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 195/2008 dags. 29. apríl 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 219/2008 dags. 5. maí 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 499/2007 dags. 8. maí 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 445/2007 dags. 8. maí 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 82/2008 dags. 8. maí 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 194/2008 dags. 8. maí 2008 (Istorrent I)[HTML] [PDF]

Hrd. 539/2007 dags. 15. maí 2008 (Svipting lögmannsréttinda)[HTML] [PDF]

Hrd. 455/2007 dags. 15. maí 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 545/2007 dags. 22. maí 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 269/2008 dags. 26. maí 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 435/2007 dags. 29. maí 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 287/2008 dags. 2. júní 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 522/2007 dags. 5. júní 2008 (Ekið í hlið bifreiðar á Drottningarbraut)[HTML] [PDF]
Talið að um stórfellt gáleysi hefði verið að ræða.
Bíll keyrði yfir rautt ljós og ók í veg fyrir bíl sem var að þvera götuna. Ágreiningur var um hvort ökumaðurinn sem var að þvera götuna hafði sýnt af sér stórfellt gáleysi. Hæstiréttur taldi að við þessar aðstæður hefði ökumaðurinn átt að gæta sín betur og leit einnig til þess að bjart var úti.
Hrd. 385/2007 dags. 5. júní 2008 (Baugsmál II)[HTML] [PDF]

Hrd. 340/2007 dags. 5. júní 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 338/2007 dags. 5. júní 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 335/2007 dags. 5. júní 2008 (A. Karlsson)[HTML] [PDF]

Hrd. 498/2007 dags. 5. júní 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 555/2007 dags. 12. júní 2008 (Ummæli á Internetinu)[HTML] [PDF]

Hrd. 282/2008 dags. 16. júní 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 264/2008 dags. 18. júní 2008 (Vestfjarðarvegur - Fuglaverndarfélag Íslands)[HTML] [PDF]

Hrd. 397/2007 dags. 19. júní 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 83/2008 dags. 19. júní 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 260/2008 dags. 19. júní 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 254/2008 dags. 19. júní 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 355/2008 dags. 11. júlí 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 407/2008 dags. 28. júlí 2008 (Framsal sakamanns)[HTML] [PDF]

Hrd. 423/2008 dags. 7. ágúst 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 404/2008 dags. 2. september 2008 (Arnórsstaðir)[HTML] [PDF]

Hrd. 446/2008 dags. 2. september 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 401/2008 dags. 2. september 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 417/2008 dags. 2. september 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 432/2008 dags. 4. september 2008 (Hjaltabakki - Útburður vegna brota á húsreglum)[HTML] [PDF]

Hrd. 462/2008 dags. 4. september 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 420/2008 dags. 5. september 2008[HTML] [PDF]
Dómara bar að gefa verjanda kost á að reifa um tiltekið atriði þótt enga nauðsyn bæri til að efna til munnlegs málflutnings af því tilefni.
Hrd. 358/2008 dags. 5. september 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 394/2008 dags. 10. september 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 614/2007 dags. 18. september 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 550/2006 dags. 18. september 2008 (Faxaflóahafnir)[HTML] [PDF]
Aðili taldi að Faxaflóahöfnum hafi verið óheimilt að setja áfenga og óáfenga drykki í mismunandi gjaldflokka vörugjalds hafnarinnar og höfðaði mál á grundvelli meints brots á jafnræðisreglu 11. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 og 65. gr. stjórnarskrárinnar.

Hæstiréttur leit svo á að áfengar og óáfengar drykkjarvörur væru eðlisólíkar og því ekki um sambærilegar vörur að ræða, og hafnaði því þeirri málsástæðu.
Hrd. 473/2008 dags. 18. september 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 127/2008 dags. 18. september 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 513/2008 dags. 19. september 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 591/2007 dags. 25. september 2008 (Hraði, slitnir hjólbarðar, stilla útvarp)[HTML] [PDF]
Ökumaður var að skipta um rás í útvarpinu og var að keyra yfir hámarkshraða. Það var ekki talið vera stórfellt gáleysi en taldist þó vera einfalt gáleysi. Ekki var talið sannað að slit hjólbarðanna ein og sér hefðu valdið slysinu.
Hrd. 484/2007 dags. 25. september 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 610/2007 dags. 2. október 2008 (Sólheimatorfa)[HTML] [PDF]

Hrd. 596/2007 dags. 2. október 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 640/2007 dags. 2. október 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 550/2007 dags. 2. október 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 534/2008 dags. 2. október 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 372/2008 dags. 2. október 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 514/2008 dags. 3. október 2008 (Valitor)[HTML] [PDF]
Skattyfirvöld vildu upplýsingar um alla sem áttu erlend greiðslukort með tiltekinni heimild. Meiri hluti Hæstaréttar taldi lagaákvæðið vera nógu skýrt.
Hrd. 23/2008 dags. 9. október 2008 (Jörðin Brakandi)[HTML] [PDF]
Jörðin var seld einu barnanna fyrir nokkuð lítið fé miðað við virði hennar. Barnið hafði búið á jörðinni og sá um rekstur hennar.
Hrd. 554/2008 dags. 13. október 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 91/2008 dags. 16. október 2008 (Grænagata)[HTML] [PDF]

Hrd. 231/2008 dags. 16. október 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 78/2008 dags. 16. október 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 106/2008 dags. 16. október 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 661/2007 dags. 23. október 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 491/2007 dags. 23. október 2008 (Áfengisauglýsingabann II)[HTML] [PDF]

Hrd. 172/2008 dags. 23. október 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 70/2008 dags. 30. október 2008 (Kostnaður vegna málsmeðferðar í Landbúnaðarráðuneytinu - Varnargarður í Hvítá III - Blöndal)[HTML] [PDF]
Ekki algengt að slík bótaskylda sé dæmd. Hæstiréttur taldi að mistökin á stjórnsýslustigi hefðu verið svo mikil að háttsemin teldist saknæm og ólögmæt og bæri ríkið því bótaskyldu vegna kostnaðar aðilanna vegna meðferð málsins á stjórnsýslustigi.
Hrd. 75/2008 dags. 30. október 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 227/2008 dags. 30. október 2008 (Aldur brotaþola)[HTML] [PDF]

Hrd. 226/2008 dags. 30. október 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 236/2008 dags. 30. október 2008 (Þvagsýnataka í fangaklefa - Þvagleggur)[HTML] [PDF]
Lögreglan var álitin hafa ráðist í lítilsvirðandi rannsóknaraðgerð án þess að hún hefði haft úrslitaþýðingu í málinu. Var því um að ræða brot á meðalhófsreglu 3. mgr. 53. gr. laga um meðferð sakamála, nr. 88/2008, og 13. gr. lögreglulaga, nr. 90/1996.
Hrd. 143/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Áfengisauglýsing II)[HTML] [PDF]

Hrd. 32/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Viðbygging ofan á hús - Suðurhús - Brottflutningur I)[HTML] [PDF]

Hrd. 365/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Sandskeið)[HTML] [PDF]

Hrd. 54/2008 dags. 6. nóvember 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 566/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Skálmholtshraun í Flóahreppi)[HTML] [PDF]

Hrd. 591/2008 dags. 7. nóvember 2008 (Lambhagi - Jafnaskarð)[HTML] [PDF]

Hrd. 607/2008 dags. 13. nóvember 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 77/2008 dags. 13. nóvember 2008 (VÍS IV)[HTML] [PDF]

Hrd. 613/2008 dags. 17. nóvember 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 602/2008 dags. 17. nóvember 2008[HTML] [PDF]
Aðfinnslur voru gerðar við greinargerð ákæruvaldsins sem var það ítarleg að hún var talin jafna við skriflega málsmeðferð.
Hrd. 600/2008 dags. 17. nóvember 2008 (Ístak - E. Pihl & Søn A.S.)[HTML] [PDF]

Hrd. 187/2008 dags. 20. nóvember 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 151/2008 dags. 20. nóvember 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 612/2008 dags. 2. desember 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 623/2008 dags. 2. desember 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 314/2008 dags. 4. desember 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 383/2008 dags. 4. desember 2008 (Hótel Saga)[HTML] [PDF]

Hrd. 335/2008 dags. 4. desember 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 334/2008 dags. 4. desember 2008 (Byrgismálið)[HTML] [PDF]

Hrd. 640/2008 dags. 8. desember 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 209/2008 dags. 11. desember 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 651/2008 dags. 15. desember 2008 (Gjafsókn)[HTML] [PDF]
Dómarinn hélt að báðir aðilarnir væru með gjafsókn en eftir dóminn fattaði hann mistökin. Sá sem vann málið var ekki með gjafsókn og „leiðrétti“ dómarinn þetta með því að breyta þessu í að aðilinn sem laut lægra haldi greiddi hinum og sendi aðilunum nýtt endurrit. Hæstiréttur taldi þetta óheimilt.
Hrd. 234/2008 dags. 18. desember 2008 (Virðisaukaskattskuld)[HTML] [PDF]

Hrd. 671/2008 dags. 18. desember 2008 (Teigsskógur)[HTML] [PDF]

Hrd. 233/2008 dags. 18. desember 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 687/2008 dags. 23. desember 2008[HTML] [PDF]

Hrd. 673/2008 dags. 14. janúar 2009 (Vatnsendablettur - Vallakór)[HTML] [PDF]

Hrd. 679/2008 dags. 15. janúar 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 23/2009 dags. 19. janúar 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 28/2009 dags. 23. janúar 2009 (Framsal sakamanns VII)[HTML] [PDF]

Hrd. 93/2008 dags. 29. janúar 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 329/2008 dags. 29. janúar 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 558/2008 dags. 29. janúar 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 255/2008 dags. 29. janúar 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 321/2008 dags. 29. janúar 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 266/2008 dags. 5. febrúar 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 318/2008 dags. 5. febrúar 2009 (Fæðingarorlof)[HTML] [PDF]

Hrd. 224/2008 dags. 5. febrúar 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 2/2009 dags. 6. febrúar 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 60/2009 dags. 10. febrúar 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 15/2009 dags. 10. febrúar 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 202/2008 dags. 12. febrúar 2009 (Rektor)[HTML] [PDF]

Hrd. 73/2009 dags. 16. febrúar 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 86/2009 dags. 25. febrúar 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 85/2009 dags. 25. febrúar 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 369/2008 dags. 26. febrúar 2009 (Meðlag/viðbótarmeðlag)[HTML] [PDF]
Hæstiréttur taldi í þessu máli að munur væri á grunnmeðlag og viðbótarmeðlagið. Hann hafði dæmt að ekki mætti greiða einfalt meðlag í eingreiðslu (sbr. Hrd. 2000:3526 nr. 135/2000 (Fjárskipti og meðlag)) en hins vegar mætti gera slíkt við viðbótarmeðlagið.
Hrd. 342/2008 dags. 26. febrúar 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 84/2009 dags. 4. mars 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 426/2008 dags. 5. mars 2009 (Eiðismýri - Búseti)[HTML] [PDF]

Hrd. 460/2008 dags. 5. mars 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 481/2008 dags. 5. mars 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 381/2008 dags. 5. mars 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 380/2008 dags. 5. mars 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 352/2008 dags. 5. mars 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 353/2008 dags. 12. mars 2009 (Hælisumsókn - Hælisleitandi frá Máritaníu)[HTML] [PDF]

Hrd. 620/2008 dags. 12. mars 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 425/2008 dags. 19. mars 2009 (Vegagerðin og eignarnám - Brekka í Núpasveit)[HTML] [PDF]
Vegagerðin vildi leggja þjóðveg og valdi leið er myndi krefjast eignarnáms jarðarinnar Brekku í Núpasveit. Í þeim tilgangi fékk Vegagerðin framkvæmdaleyfi frá sveitarfélaginu og krafðist umrædds eignarnáms, er eigendur jarðarinnar voru ekki sáttir með. Yfirlýstur tilgangur þeirrar tilteknu leiðar væri að stytta akstursvegalengdir milli þéttbýliskjarna og þar af leiðandi stuðla að myndun eins þjónustusvæðis. Nokkrir möguleikar voru fyrir hendi og voru valkostirnir sendir til úrskurðar hjá Skipulagsstofnun og við málsmeðferð hennar leitaði hún umsagnar sveitarfélagsins. Hún taldi þrjár leiðir koma helst til greina (nr. 140, 141, og 150) en taldi þá leið sem málið snýst um (nr. 141) vera þá álitlegustu. Fornleifavernd ríkisins ritaði til Skipulagsstofnunar í tilefni úrskurðsins og taldi hina völdu leið þrengja mjög að fornminjum á svæðinu og leið nr. 150 vera ákjósanlegri.

Eigendurnir kærðu úrskurð Skipulagsstofnunar til ráðherra og færðu í kæru sinni rök fyrir leið nr. 150 og tefldu því einnig fram að hægt væri að nýta jarðir sem íslenska ríkið ætti þá þegar. Ábúendurnir kærðu þá einnig úrskurð Skipulagsstofnunar þar sem andmælt væri vali á leið nr. 150. Ráðherra taldi ekki ástæðu til annars en að staðfesta hinn kærða úrskurð en þó með skilyrðum eftir því hvaða leið yrði valin.

Fyrir héraðsdómi kröfðust eigendurnir ógildingar á eignarnáminu og framkvæmdaleyfinu. Í héraði voru málsúrslit þau að bæði Vegagerðin og sveitarfélagið voru sýknuð af téðum kröfum eigendanna.

Hæstiréttur sýknaði sveitarfélagið af kröfu um ógildingu framkvæmdaleyfisins þar sem ekki fundust annmarkar í stjórnsýslumeðferð málsins er réttlætti það, en hann ógilti hins vegar eignarnámið á þeim forsendum að Vegagerðin gat ekki sýnt fram á að leið nr. 141 hafi verið betri en hinar, þar á meðal á grundvelli óstuddra yfirlýsinga um kostnaðarauka ef leið nr. 150 yrði valin í staðinn. Þær jarðir sem leið 150 hefði legið um voru allar í eign ríkisins og því leitt til vægari aðgerða gagnvart almenningi en hinar leiðirnar.
Hrd. 470/2008 dags. 19. mars 2009 (Bæjarlind)[HTML] [PDF]
Ekki hafði verið tilgreint í tilkynningu til forkaupsréttarhafa á hvaða verði hver eignarhluti væri verðlagður. Leiddi það til þess að forkaupsréttarhafinn gæti beitt fyrir sér að greiða það verð sem væri í stærðarhlutfalli eignarinnar af heildarsölunni.
Hrd. 419/2008 dags. 19. mars 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 684/2008 dags. 19. mars 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 484/2008 dags. 19. mars 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 218/2008 dags. 19. mars 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 563/2008 dags. 26. mars 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 605/2008 dags. 26. mars 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 393/2008 dags. 26. mars 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 11/2009 dags. 3. apríl 2009 (Albanskir hælisleitendur)[HTML] [PDF]
Rúm túlkun lögsögureglna.
Eitt hjóna, sem bæði voru albanskir hælisleitendur, vildi skilja en hvorugt hafði skráð lögheimili á Íslandi. Hæstiréttur taldi að heimilt hefði verið að höfða það mál fyrir íslenskum dómstólum.
Hrd. 116/2009 dags. 3. apríl 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 444/2008 dags. 7. apríl 2009 (Sumarhús af sameiginlegri lóð - Miðengi - Sunnuhvoll II)[HTML] [PDF]

Hrd. 415/2008 dags. 7. apríl 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 155/2009 dags. 30. apríl 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 564/2008 dags. 6. maí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 609/2008 dags. 6. maí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 630/2008 dags. 6. maí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 437/2008 dags. 6. maí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 549/2008 dags. 6. maí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 540/2008 dags. 6. maí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 225/2009 dags. 12. maí 2009 (Blóðtaka án úrskurðar eða samþykki)[HTML] [PDF]

Hrd. 530/2008 dags. 14. maí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 479/2008 dags. 14. maí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 562/2008 dags. 14. maí 2009 (Vatnsréttindi Þjórsár - Landsvirkjun - Skálmholtshraun)[HTML] [PDF]

Hrd. 565/2008 dags. 14. maí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 236/2009 dags. 15. maí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 57/2009 dags. 20. maí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 9/2009 dags. 20. maí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 575/2008 dags. 28. maí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 520/2008 dags. 28. maí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 266/2009 dags. 2. júní 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 260/2009 dags. 2. júní 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 150/2008 dags. 4. júní 2009 (Bergþórshvoll)[HTML] [PDF]

Hrd. 298/2009 dags. 11. júní 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 150/2009 dags. 11. júní 2009 (Norræna)[HTML] [PDF]

Hrd. 173/2009 dags. 12. júní 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 172/2009 dags. 12. júní 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 174/2009 dags. 12. júní 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 667/2008 dags. 18. júní 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 152/2009 dags. 18. júní 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 363/2009 dags. 3. júlí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 367/2009 dags. 3. júlí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 392/2009 dags. 13. júlí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 389/2009 dags. 13. júlí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 391/2009 dags. 13. júlí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 390/2009 dags. 13. júlí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 380/2009 dags. 13. júlí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 395/2009 dags. 15. júlí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 382/2009 dags. 23. júlí 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 425/2009 dags. 5. ágúst 2009 (Brottnám frá USA)[HTML] [PDF]

Hrd. 446/2009 dags. 12. ágúst 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 515/2009 dags. 10. september 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 92/2009 dags. 17. september 2009 (Brotist inn í bíl og lyklar teknir úr hanskahólfi)[HTML] [PDF]
Maður sótti bíl á verkstæði og sett varalyklana í hanskahólfið. Þjófur tekur bílinn traustataki og notar lyklana til að keyra bílnum burt. Bíllinn finnst svo ónýtur. Hæstiréttur telur að varúðarreglan hafi verið brotin en skerti bæturnar um helming.
Hrd. 153/2009 dags. 17. september 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 19/2009 dags. 17. september 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 497/2009 dags. 21. september 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 495/2009 dags. 21. september 2009[HTML] [PDF]
Verjendur óskuðu eftir afriti af upptökum af yfirheyrslum en því var synjað. Hæstiréttur taldi að ekki ætti að túlka hugtakið skjöl þannig að þau nái yfir hljóð- og myndbandsupptökur.
Hrd. 496/2009 dags. 21. september 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 596/2008 dags. 24. september 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 678/2008 dags. 24. september 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 696/2008 dags. 1. október 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 533/2009 dags. 7. október 2009 (Stóri-Klofi)[HTML] [PDF]

Hrd. 39/2009 dags. 8. október 2009 (Berghóll)[HTML] [PDF]

Hrd. 44/2009 dags. 15. október 2009 (Svipting ökuréttar)[HTML] [PDF]
Tjónþoli var að ósekju sviptur ökurétti en Hæstiréttur féllst ekki á bætur vegna þess.
Hrd. 25/2009 dags. 15. október 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 595/2009 dags. 20. október 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 562/2009 dags. 22. október 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 572/2009 dags. 23. október 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 685/2008 dags. 29. október 2009 (Afréttur Seltjarnarness hins forna - Lyklafell)[HTML] [PDF]

Hrd. 112/2009 dags. 29. október 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 228/2009 dags. 29. október 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 622/2009 dags. 30. október 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 621/2009 dags. 4. nóvember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 630/2009 dags. 4. nóvember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 197/2009 dags. 5. nóvember 2009 (Stöðugleiki / tálmun)[HTML] [PDF]

Hrd. 98/2009 dags. 5. nóvember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 640/2009 dags. 6. nóvember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 583/2009 dags. 6. nóvember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 639/2009 dags. 9. nóvember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 255/2009 dags. 12. nóvember 2009 (Leó - Stimpilgjald af fjárnámsendurritum)[HTML] [PDF]
Á grundvelli kröfu L var gert fjárnám í þremur fasteignum og afhenti L sýslumanni endurrit úr gerðabók vegna þessa fjárnáms til þinglýsingar. Var honum þá gert að greiða þinglýsingargjald og stimpilgjald. L höfðaði svo þetta mál þar sem hann krafðist endurgreiðslu stimpilgjaldsins. Að mati Hæstaréttar skorti lagastoð fyrir töku stimpilgjaldsins þar sem lagaákvæði skorti fyrir innheimtu þess vegna endurrits fjárnámsgerðar enda yrði hún hvorki lögð að jöfnu við skuldabréf né teldist hún til tryggingarbréfa. Ákvæði 1. mgr. 77. gr. stjórnarskrárinnar stóð því í vegi fyrir beitingu lögjöfnunar í þessu skyni.
Hrd. 487/2008 dags. 12. nóvember 2009 (4 líkamsárásir gegn fyrrverandi sambýliskonu og tveimur börnum hennar)[HTML] [PDF]

Hrd. 641/2009 dags. 16. nóvember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 654/2009 dags. 17. nóvember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 652/2009 dags. 17. nóvember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 122/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Arnórsstaðapartur)[HTML] [PDF]

Hrd. 120/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Arnórsstaðir)[HTML] [PDF]

Hrd. 252/2009 dags. 19. nóvember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 156/2009 dags. 19. nóvember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 69/2009 dags. 19. nóvember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 95/2009 dags. 26. nóvember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 72/2009 dags. 26. nóvember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 509/2009 dags. 3. desember 2009 (Fíkniefni á skútu)[HTML] [PDF]

Hrd. 121/2009 dags. 3. desember 2009 (Elínarmálið - Elín-ÞH)[HTML] [PDF]

Hrd. 276/2009 dags. 3. desember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 668/2009 dags. 8. desember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 664/2009 dags. 10. desember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 663/2009 dags. 10. desember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 710/2009 dags. 14. desember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 699/2009 dags. 16. desember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 697/2009 dags. 16. desember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 676/2009 dags. 16. desember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 665/2008 dags. 17. desember 2009 (Gildi lífeyrissjóður)[HTML] [PDF]
Á þeim tíma þurfti ráðherra að staðfesta samþykktir lífeyrissjóða væru réttar (þ.e. færu að lögum og reglur, jafnræði, eignarrétt, og þvíumlíkt). Í stjórn sjóðsins sat ráðuneytisstjóri fjármálaráðuneytisins og kom ráðuneytisstjórinn ekki að málinu innan ráðuneytisins og vék því ekki af fundi þegar ráðherra undirritaði breytinguna. Hæstiréttur taldi að ráðuneytisstjórinn hefði ekki verið vanhæfur.
Hrd. 249/2009 dags. 17. desember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 54/2009 dags. 17. desember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 203/2009 dags. 21. desember 2009[HTML] [PDF]

Hrd. 711/2009 dags. 8. janúar 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 230/2009 dags. 21. janúar 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 426/2009 dags. 21. janúar 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 143/2009 dags. 28. janúar 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 50/2010 dags. 3. febrúar 2010 (Hafsbrún ehf.)[HTML] [PDF]
Samningur á milli aðila um varnarþing sem var svo hunsað. Ósannað var um að samkomulag hefði verið á milli lögmanna aðilanna þess efnis.
Hrd. 88/2009 dags. 4. febrúar 2010 (Arðskrá Veiðifélags Miðfirðinga)[HTML] [PDF]
Arði var úthlutað eftir aðskrá. Þegar arðskrá er metin er horft til fjölda atriða. Hæstiréttur taldi sér óheimilt að endurskoða þetta nema hvað varðar ómálefnanleg sjónarmið.
Hrd. 60/2010 dags. 5. febrúar 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 11/2010 dags. 10. febrúar 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 214/2009 dags. 11. febrúar 2010 (Istorrent II)[HTML] [PDF]
Reyndi á því hvort milligönguaðilinn bæri ábyrgð á efninu. Eingöngu væri verið að útvega fjarskiptanet. Talið að þetta ætti ekki við þar sem þjónustan væri gagngert í ólöglegum tilgangi.
Hrd. 504/2009 dags. 11. febrúar 2010 (Gróf brot gegn börnum á sameiginlegu heimili)[HTML] [PDF]

Hrd. 340/2009 dags. 18. febrúar 2010 (Vélsleði)[HTML] [PDF]
Ekki var fallist á bótaábyrgð þar sem ökumaður vélsleðans notaði ekki hlífðarhjálm þrátt fyrir lagafyrirmæli þar um. Auk þess var tjónþolinn sjálfur ökumaður sleðans en reglan um hlutlæga ábyrgð nær ekki til tjóns sem ökumaðurinn veldur sjálfum sér.
Hrd. 104/2009 dags. 18. febrúar 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 169/2009 dags. 18. febrúar 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 127/2009 dags. 18. febrúar 2010 (Klingenberg og Cochran ehf.)[HTML] [PDF]

Hrd. 58/2010 dags. 19. febrúar 2010 (MP banki)[HTML] [PDF]

Hrd. 334/2009 dags. 25. febrúar 2010 (Landspilda nr. 381 á Vatnsenda)[HTML] [PDF]

Hrd. 142/2009 dags. 25. febrúar 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 109/2010 dags. 26. febrúar 2010 (Framsal til Brasilíu)[HTML] [PDF]

Hrd. 95/2010 dags. 2. mars 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 411/2009 dags. 4. mars 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 127/2010 dags. 4. mars 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 124/2010 dags. 10. mars 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 125/2010 dags. 10. mars 2010 (Einsleg vitnaleiðsla)[HTML] [PDF]

Hrd. 123/2010 dags. 10. mars 2010 (Vitni í einrúmi)[HTML] [PDF]
Ágreiningur var um hvort leiða mætti vitni sem yrði nafnlaust gagnvart gagnaðila. Hæstiréttur taldi að í því fælist mismunun þar sem þá yrði gagnaðilanum ekki gert kleift að gagnspyrja vitnið.
Hrd. 164/2010 dags. 15. mars 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 99/2010 dags. 17. mars 2010 (Húsráð)[HTML] [PDF]

Hrd. 413/2009 dags. 18. mars 2010 (Annmarkar á stefnu)[HTML] [PDF]
Stefnandi máls í héraði þingfesti mál í héraði án þess að málatilbúnaður fylgdi, aflaði svo matsgerðar og lagði svo fram sundurliðaða og rökstudda kröfu. Hæstiréttur taldi það óheimilt óháð afstöðu hins stefnda og vísaði málinu frá héraðsdómi ex officio.
Hrd. 115/2010 dags. 18. mars 2010 (Rafbréf)[HTML] [PDF]
Tekist var á um hvort rafbréf taldist víxill. Ráðist af víxillögum. Hafnað að rafrænt verðbréf gæti verið skjal í þeim skilningi.
Hrd. 456/2009 dags. 18. mars 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 360/2009 dags. 18. mars 2010 (Umferðarlys II)[HTML] [PDF]

Hrd. 168/2010 dags. 18. mars 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 132/2010 dags. 23. mars 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 114/2010 dags. 23. mars 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 177/2010 dags. 23. mars 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 157/2010 dags. 24. mars 2010 (Landsbanki Íslands hf. - Ágreiningsmálameðferð)[HTML] [PDF]

Hrd. 154/2010 dags. 24. mars 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 754/2009 dags. 25. mars 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 158/2010 dags. 25. mars 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 265/2009 dags. 30. mars 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 429/2009 dags. 30. mars 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 216/2010 dags. 13. apríl 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 220/2010 dags. 13. apríl 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 163/2010 dags. 16. apríl 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 162/2010 dags. 16. apríl 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 155/2010 dags. 19. apríl 2010 (Ákæruvald lögreglustjóra vegna brota gegn 106. gr. hgl.)[HTML] [PDF]

Hrd. 487/2009 dags. 21. apríl 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 689/2009 dags. 21. apríl 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 407/2009 dags. 29. apríl 2010 (Stofnfjárbréf)[HTML] [PDF]

Hrd. 560/2009 dags. 29. apríl 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 215/2010 dags. 29. apríl 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 211/2010 dags. 30. apríl 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 236/2010 dags. 30. apríl 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 709/2009 dags. 6. maí 2010 (Ártúnsbrekka)[HTML] [PDF]

Hrd. 244/2009 dags. 6. maí 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 185/2009 dags. 6. maí 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 528/2009 dags. 6. maí 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 527/2009 dags. 6. maí 2010 (Safamýri 31)[HTML] [PDF]

Hrd. 591/2009 dags. 6. maí 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 288/2010 dags. 10. maí 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 287/2010 dags. 10. maí 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 449/2009 dags. 12. maí 2010 (Umferðarslys á Arnarnesvegi - Sjúkrakostnaður)[HTML] [PDF]
Kveðið á um að eingöngu sá er varð fyrir tjóninu geti krafist bótanna.
Hrd. 502/2009 dags. 12. maí 2010 (Gróf og alvarleg kynferðisbrot gegn þáverandi sambúðarkonu)[HTML] [PDF]

Hrd. 303/2010 dags. 18. maí 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 617/2009 dags. 20. maí 2010 (Sambúð - Vatnsendi)[HTML] [PDF]
Andlag samnings varð verðmeira eftir samningsgerð og samningi breytt þannig að greiða yrði viðbótarfjárhæð.
Hrd. 467/2009 dags. 20. maí 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 452/2009 dags. 20. maí 2010 (Framkvæmdastjóri)[HTML] [PDF]

Hrd. 268/2010 dags. 21. maí 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 321/2010 dags. 26. maí 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 532/2009 dags. 27. maí 2010 (Dýragarðurinn)[HTML] [PDF]

Hrd. 42/2010 dags. 27. maí 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 326/2010 dags. 1. júní 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 184/2010 dags. 2. júní 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 198/2009 dags. 3. júní 2010 (Ölfus- og Selvogsafréttur)[HTML] [PDF]

Hrd. 612/2009 dags. 3. júní 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 184/2009 dags. 3. júní 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 43/2010 dags. 3. júní 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 501/2009 dags. 10. júní 2010 (Fyrirspurn um byggingarleyfi)[HTML] [PDF]

Hrd. 153/2010 dags. 16. júní 2010 (Lýsing - Gengislánadómur)[HTML] [PDF]

Hrd. 92/2010 dags. 16. júní 2010 (SP-Fjármögnun - Gengislán)[HTML] [PDF]

Hrd. 204/2009 dags. 16. júní 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 224/2010 dags. 16. júní 2010 (Mansal)[HTML] [PDF]

Hrd. 364/2010 dags. 18. júní 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 363/2010 dags. 18. júní 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 356/2010 dags. 18. júní 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 358/2010 dags. 18. júní 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 365/2010 dags. 18. júní 2010 (Vændiskaupamál - Lokun þinghalds)[HTML] [PDF]

Hrd. 360/2010 dags. 18. júní 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 357/2010 dags. 18. júní 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 361/2010 dags. 18. júní 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 355/2010 dags. 18. júní 2010 (Talskona Feministafélags Íslands)[HTML] [PDF]
Ákærði var sakaður um vændiskaup og var úrskurðað um að málið yrði lokað. Blaðamaður og talskona Feministafélags Íslands kærði úrskurðinn til Hæstaréttar sem borgari, blaðamaður og talskona Femínistafélags Íslands. Hæstiréttur taldi að kærandi úrskurðarins ætti ekki lögvarða hagsmuni af kærunni þar sem hún væri að láta sig málið varða sem almennur borgari sem hefði áhuga á að fylgjast með málinu og vísaði kærumálinu því frá Hæstarétti.
Hrd. 362/2010 dags. 18. júní 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 359/2010 dags. 18. júní 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 438/2009 dags. 21. júní 2010 (Séreignarlífeyrissparnaður)[HTML] [PDF]
K missti manninn sinn og sat í óskiptu búi. Hún hélt að hún fengi séreignarlífeyrissparnað M.

Lífeyrissjóðurinn neitaði að láta það af hendi þrátt fyrir kröfu K.

Niðurstaðan verður sú að séreignarlífeyrissparnaður greiðist framhjá dánarbúinu og beint til maka og barna.
Hrd. 372/2010 dags. 21. júní 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 396/2010 dags. 22. júní 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 410/2010 dags. 28. júní 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 411/2010 dags. 28. júní 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 391/2010 dags. 13. ágúst 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 378/2010 dags. 13. ágúst 2010 (Skjöl á erlendu tungumáli - Aðfinnslur)[HTML] [PDF]
Hæstiréttur gerði athugasemdir um að nánast öll skrifleg gögn í málinu voru lögð fram á erlendu máli án þýðinga á íslensku. Hann taldi það vítavert en það var ekki talið duga eitt og sér til þess að vísa málinu frá héraðsdómi.
Hrd. 352/2010 dags. 13. ágúst 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 384/2010 dags. 13. ágúst 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 383/2010 dags. 13. ágúst 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 418/2010 dags. 20. ágúst 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 394/2010 dags. 23. ágúst 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 420/2010 dags. 23. ágúst 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 415/2010 dags. 23. ágúst 2010 (Hólmsheiði)[HTML] [PDF]

Hrd. 503/2010 dags. 23. ágúst 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 416/2010 dags. 24. ágúst 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 465/2010 dags. 26. ágúst 2010 (Húsfélagið A - Útburður vegna hávaða)[HTML] [PDF]

Hrd. 478/2010 dags. 26. ágúst 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 471/2010 dags. 16. september 2010 (Vextir gengistryggðs láns)[HTML] [PDF]
Lán bundið gengi tveggja erlendra gjaldmiðla. Ágreiningur var um hvaða vexti skuldari ætti að greiða í ljósi þess að gengislán voru dæmd hafa verið ólögmæt. Hæstiréttur leit svo á að þetta lán hefði verið óverðtryggt þar sem ekki var um það samið. Með því hefðu vextir einnig verið kipptir úr sambandi og því bæri lánið almenna vexti sbr. 4. gr. laga um vexti og verðtryggingu, nr. 38/2001.
Hrd. 752/2009 dags. 16. september 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 473/2009 dags. 16. september 2010 (Krepputunga)[HTML] [PDF]

Hrd. 285/2010 dags. 16. september 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 93/2010 dags. 16. september 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 462/2010 dags. 16. september 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 513/2010 dags. 20. september 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 371/2010 dags. 22. september 2010 (Skattálag - Ne bis in idem I)[HTML] [PDF]
A, B, C, og D voru ákærð fyrir skattalagabrot. Fyrir héraðsdómi var málinu vísað frá að hluta en ákæruvaldið kærði þann úrskurð til Hæstaréttar. Þau ákærðu héldu því fram að þau myndu annars þurfa að þola tvöfalda refsingu þar sem skattayfirvöld höfðu þá þegar beitt refsingu í formi skattaálags.

Hæstiréttur vísaði til 2. gr. laganna um mannréttindasáttmála Evrópu um að dómar MDE væru ekki bindandi að landsrétti. Þrátt fyrir að innlendir dómstólar litu til dóma MDE við úrlausn mála hjá þeim væri það samt sem áður hlutverk löggjafans að gera nauðsynlegar breytingar á landsrétti til að efna þær þjóðréttarlegu skuldbindingar. Þá vísaði Hæstiréttur til þess að dómaframkvæmd MDE hvað úrlausnarefnið varðaði væri misvísandi. MDE hafi í sinni dómaframkvæmd hafnað því að 4. gr. 7. viðaukans yrði metin á þann hátt að mögulegt væri að fjalla um endurákvörðun skatta og beitingu álags í sitt hvoru málinu. Sökum þessarar óvissu vildi Hæstiréttur ekki slá því á föstu að um brot væri að ræða á MSE fyrr en það væri skýrt að íslensk lög færu í bága við hann að þessu leyti.

Úrskurðurinn var felldur úr gildi og lagt fyrir héraðsdóm að taka málið til efnismeðferðar.
Hrd. 610/2009 dags. 23. september 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 516/2009 dags. 30. september 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 574/2010 dags. 5. október 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 524/2009 dags. 7. október 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 379/2009 dags. 7. október 2010 (Heiðarmúli)[HTML] [PDF]

Hrd. 546/2009 dags. 7. október 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 772/2009 dags. 7. október 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 531/2010 dags. 12. október 2010 (Hjólhýsi)[HTML] [PDF]

Hrd. 581/2010 dags. 12. október 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 582/2010 dags. 12. október 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 779/2009 dags. 14. október 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 504/2008 dags. 18. október 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 519/2010 dags. 20. október 2010 (Strýtusel 15)[HTML] [PDF]

Hrd. 559/2009 dags. 21. október 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 289/2010 dags. 28. október 2010 (Bolungarvík - Sjómaður sofnar)[HTML] [PDF]

Hrd. 34/2010 dags. 28. október 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 708/2009 dags. 4. nóvember 2010 (Óttarsstaðir - Straumsbúið o.fl.)[HTML] [PDF]
Ætlað tjón vegna umhverfismengunar. Tjónþoli taldi að hann ætti rétt á bótum þar sem hann mætti ekki nota landið til að reisa íbúðarhús.
Hrd. 596/2010 dags. 8. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 262/2010 dags. 8. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 629/2010 dags. 8. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 151/2010 dags. 11. nóvember 2010 (Lóðaskil í Reykjavíkurborg - Hádegismóar)[HTML] [PDF]
Hugar ehf. hafði fengið úthlutað lóð til atvinnustarfsemi frá Reykjavíkurborg og átti þess í stað að greiða gatnagerðargjald og kaupverð byggingarréttarins. Fyrirtækið krafðist í kjölfar efnahagshrunsins 2008 að skila lóðinni gegn endurgreiðslu en þá hafði Reykjavíkurborg breytt stjórnsýsluframkvæmd sinni og byrjað að neita að taka aftur við lóðum í ljósi skipulagsmarkmiða og að ólíklegt væri að sóst yrði um úthlutun á þeim lóðum sem yrði skilað.

Dómurinn er til marks um þá meginreglu að óheimilt væri að breyta langvarandi og kunnri stjórnsýsluframkvæmd með íþyngjandi hætti gagnvart almenningi einvörðungu á þeim grundvelli að málefnalegar ástæður liggi þar fyrir, heldur verði að taka formlega ákvörðun þar að lútandi þannig að aðilar sem eigi hagsmuna að niðurstöðunni geti gætt hagsmuna sinna.

Þrátt fyrir þetta synjaði Hæstiréttur málsástæðu fyrirtækisins um að venja hefði myndast um endurgreiðslu gjaldanna af hálfu Reykjavíkurborgar vegna skila á atvinnuhúsalóðum þar sem ekki hefði verið nóg að benda á fáein tilvik því til stuðnings.
Hrd. 112/2010 dags. 11. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 600/2010 dags. 16. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 265/2010 dags. 18. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 188/2010 dags. 18. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 147/2010 dags. 18. nóvember 2010 (Réttarvörsluhvatir)[HTML] [PDF]

Hrd. 426/2010 dags. 18. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 274/2010 dags. 25. nóvember 2010 (Greiðsluaðlögun - Kröfuábyrgð - Sparisjóður Vestmannaeyja)[HTML] [PDF]
Þann 1. apríl 2009 tóku í gildi breytingarlög, nr. 24/2009, er breyttu gildandi lögum um gjaldþrotaskipti o.fl., nr. 21/1991 til að innleiða úrræði um greiðsluaðlögun. Alþingi samþykkti jafnframt annað frumvarp til laga um ábyrgðarmenn, nr. 32/2009, er höfðu þau áhrif að nauðasamningar og aðrar eftirgjafir, þ.m.t. nauðasamningar til greiðsluaðlögunar er kváðu á um lækkun krafna á hendur lántaka hafa sömu áhrif til lækkunar kröfu á hendur ábyrgðarmönnum. Það frumvarp var samþykkt á sama degi og frumvarp til breytingarlaganna en tók gildi 4. apríl það ár.

D fékk staðfestan nauðasamning til greiðsluaðlögunar með úrskurði héraðsdóms þann 15. september 2009. Í þeim nauðasamningi voru samningskröfur gefnar eftir að fullu. S, einn lánadrottna D, stefndi B og C til innheimtu á sjálfskuldarábyrgð þeirra fyrir skuld D gagnvart S. Málatilbúnaður B og C í málinu var á þá leið að þrátt fyrir að ákvæði laga um ábyrgðarmenn stönguðust á við eignarréttarákvæði stjórnarskrárinnar yrði afleiðingin ekki sú að S gæti gengið á ábyrgðina, heldur yrði íslenska ríkið bótaskylt gagnvart S vegna tjóns sem S yrði fyrir sökum skerðingarinnar.

Að mati Hæstaréttar var um að ræða afturvirka og íþyngjandi skerðingu á kröfuréttindum sem yrði ekki skert án bóta. Forsendurnar fyrir niðurfellingunni í löggjöfinni voru þar af leiðandi brostnar og því ekki hægt að beita henni. Af þeirri ástæðu staðfesti Hæstiréttur kröfu S um að B og C greiddu sér umkrafða fjárhæð.
Hrd. 674/2009 dags. 25. nóvember 2010 (Hnífsstunga í Bankastræti)[HTML] [PDF]

Hrd. 113/2010 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 770/2009 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 726/2009 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 736/2009 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 731/2009 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 742/2009 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 738/2009 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 732/2009 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 730/2009 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 741/2009 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 727/2009 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 729/2009 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 739/2009 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 743/2009 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 735/2009 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 737/2009 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 734/2009 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 728/2009 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 733/2009 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 740/2009 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 223/2010 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 655/2010 dags. 30. nóvember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 714/2009 dags. 2. desember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 146/2010 dags. 2. desember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 495/2010 dags. 2. desember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 185/2010 dags. 2. desember 2010 (Klettháls)[HTML] [PDF]
Staðfest var að heimilt væri að nýta fyrnda gagnkröfu til skuldajafnaðar þar sem gagnkrafan var samrætt aðalkröfunni.
Hrd. 644/2010 dags. 7. desember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 79/2010 dags. 9. desember 2010 (Biðskýlið Njarðvík - Skaðsemisábyrgð og EES tilskipun - Sælgætisúði)[HTML] [PDF]
Framleiðendur og dreifingaraðilar voru álitnir bótaskyldir gagnvart stúlku sem lenti í tjóni vegna sælgætisúða.
Hrd. 481/2010 dags. 9. desember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 646/2010 dags. 14. desember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 284/2010 dags. 16. desember 2010[HTML] [PDF]

Hrd. 6/2011 dags. 7. janúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 16/2011 dags. 12. janúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 15/2011 dags. 12. janúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 165/2010 dags. 20. janúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 213/2010 dags. 20. janúar 2011 (Hilmir)[HTML] [PDF]

Hrd. 212/2010 dags. 20. janúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 277/2010 dags. 20. janúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 308/2010 dags. 20. janúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 686/2010 dags. 21. janúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 638/2010 dags. 24. janúar 2011 (Njála)[HTML] [PDF]
Fjármálafyrirtæki bauð upp á áhættusama gerninga og aðilar gátu tekið þátt í þeim.
Landsbankinn gerði afleiðusamninga við Njálu ehf. og var hinn síðarnefndi ranglega flokkaður sem fagfjárfestir. Njála byggði á því að ekki hefði verið heimilt að flokka fyrirtækið með þeim hætti.

Hæstiréttur féllst á að Landsbankinn hefði ekki átt að flokka Njálu sem slíkan, en hins vegar stóð ekki í lögum að hægt hefði verið að ógilda samning vegna annmarka af þeim toga. Taldi Hæstiréttur að sjónarmið um ógildingu á grundvelli brostinna forsenda ættu ekki við við og hafnaði því einnig ógildingu af þeirri málsástæðu.
Hrd. 679/2010 dags. 24. janúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 672/2010 dags. 26. janúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 688/2010 dags. 26. janúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 673/2010 dags. 26. janúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 744/2009 dags. 27. janúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 717/2010 dags. 27. janúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 407/2010 dags. 27. janúar 2011[HTML] [PDF]
Ákært var fyrir brot á tollalögum og var sakfellt á grundvelli 169. gr. laganna en ekki var getið hennar í ákæruskjali. Hæstiréttur taldi að gefa hefði verjanda færi á að haga vörn sinni í samræmi við það.
Hrd. 348/2010 dags. 27. janúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 148/2010 dags. 27. janúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 70/2011 dags. 3. febrúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 433/2010 dags. 10. febrúar 2011 (Mjólkursamsalan)[HTML] [PDF]
Þó Vinnueftirlitið hafði ekki gert neinar athugasemdir við kæliskáp bar vinnuveitandinn samt sem áður bótaábyrgð.
Hrd. 387/2010 dags. 10. febrúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 299/2010 dags. 10. febrúar 2011 (Valþjófsstaðir)[HTML] [PDF]

Hrd. 229/2010 dags. 10. febrúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 491/2010 dags. 10. febrúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 579/2010 dags. 10. febrúar 2011 (Flóahreppur - Urriðafossvirkjun)[HTML] [PDF]

Hrd. 604/2010 dags. 14. febrúar 2011 (Mjóstræti - Frjálsi fjárfestingarbankinn - Gengistrygging)[HTML] [PDF]

Hrd. 603/2010 dags. 14. febrúar 2011 (Tölvu-Pósturinn)[HTML] [PDF]

Hrd. 479/2010 dags. 17. febrúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 98/2011 dags. 17. febrúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 97/2011 dags. 17. febrúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 660/2010 dags. 18. febrúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 453/2010 dags. 24. febrúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 328/2010 dags. 24. febrúar 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 9/2011 dags. 3. mars 2011 (Kambsvegur)[HTML] [PDF]
Flytja átti veðskuldabréf milli fasteigna (veðflutningur).
Ekki á að aflýsa bréfinu á fyrri eign fyrr en búið er að lýsa því á hina eignina.
Í þessu máli var bréfinu aflýst á fyrri eigninni án þess að tryggja að það væri komið yfir á hina eignina. Bréfinu var því aftur lýst á fyrri eignina.
Hrd. 438/2010 dags. 3. mars 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 71/2010 dags. 3. mars 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 457/2010 dags. 3. mars 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 78/2010 dags. 3. mars 2011 (Skattalagabrot)[HTML] [PDF]

Hrd. 19/2011 dags. 4. mars 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 30/2011 dags. 8. mars 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 21/2011 dags. 8. mars 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 92/2011 dags. 8. mars 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 31/2011 dags. 8. mars 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 341/2010 dags. 10. mars 2011 (Meðgöngueitrun)[HTML] [PDF]

Hrd. 517/2010 dags. 10. mars 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 14/2011 dags. 10. mars 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 66/2011 dags. 10. mars 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 42/2011 dags. 10. mars 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 24/2011 dags. 14. mars 2011[HTML] [PDF]
Aðili setti tvær vélar að veði og seldi síðan tækin án þess að geta um veðin. Veðhafarnir sóttu síðan að veðinu sem kaupandinn andmælti. Hæstiréttur taldi að kaupandinn hafi sýnt af sér gáleysi með því að athuga ekki hvort áhvílandi veð væru á tækinu, einkum í ljósi þess að hann var fjármálafyrirtæki. Hann taldi hins vegar að háttsemi seljanda við kaupin hafi verið svo andstæð góðri trú og heiðarleika að það leiddi til þess að gáleysi kaupanda fæli ekki í sér brottfall bótaábyrgðar seljanda.
Hrd. 160/2011 dags. 18. mars 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 153/2011 dags. 18. mars 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 139/2011 dags. 23. mars 2011 (Eftirfararbúnaður á bíl fyrrverandi maka)[HTML] [PDF]

Hrd. 96/2011 dags. 29. mars 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 626/2010 dags. 31. mars 2011 (Ummæli yfirmanns eftirlitssviðs RSK)[HTML] [PDF]

Hrd. 390/2010 dags. 31. mars 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 509/2010 dags. 31. mars 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 197/2011 dags. 4. apríl 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 496/2010 dags. 7. apríl 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 199/2011 dags. 11. apríl 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 412/2010 dags. 14. apríl 2011 (Bótaábyrgð ráðherra vegna dómaraskipunar)[HTML] [PDF]
Sérstök dómnefnd hafði farið yfir umsóknir um skipun í embætti héraðsdómara og flokkaði þrjá efstu umsækjendurna sem hæfustu. Aðili sem raðaðist í 5. sæti í röð dómnefndarinnar hafði verið aðstoðarmaður dómsmálaráðherra er fór með skipunarvaldið. Ad hoc ráðherra var svo settur yfir málið og vék frá niðurstöðu dómnefndarinnar með því að skipa þann aðila.

Einn af þeim sem dómnefndin hafði sett í flokk hæfustu fór svo í bótamál gegn ríkinu og ad hoc ráðherrann sjálfan. Hæstiréttur sýknaði aðila af kröfunni um fjárhagstjón þar sem umsækjandinn hafði ekki sannað að hann hefði hlotið stöðuna þótt ákvörðun ad hoc ráðherrans hefði verið í samræmi við niðurstöðu dómnefndarinnar. Hins vegar taldi Hæstiréttur að bæði ad hoc ráðherrann og íslenska ríkið bæru sameiginlega miskabótaábyrgð með því að fara framhjá honum á listanum og velja umsækjanda sem var neðar á lista dómnefndarinnar.
Hrd. 500/2010 dags. 14. apríl 2011 (Jöfnunarsjóður alþjónustu)[HTML] [PDF]

Hrd. 446/2010 dags. 14. apríl 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 508/2010 dags. 19. apríl 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 389/2010 dags. 19. apríl 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 487/2010 dags. 19. apríl 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 577/2010 dags. 19. apríl 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 186/2011 dags. 3. maí 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 473/2010 dags. 12. maí 2011 (Réttur til að skila úthlutaðri lóð)[HTML] [PDF]

Hrd. 474/2010 dags. 12. maí 2011 (Réttur til að skila úthlutaðri lóð)[HTML] [PDF]

Hrd. 475/2010 dags. 12. maí 2011 (Réttur til að skila úthlutaðri lóð)[HTML] [PDF]

Hrd. 191/2011 dags. 17. maí 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 192/2011 dags. 17. maí 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 388/2010 dags. 26. maí 2011 (Heimreið í óskiptri sameign)[HTML] [PDF]
Í eldri húsum var það þannig að stundum var kjöllurum breytt í nokkrar íbúðir og eingöngu 1-2 bílskúrar. Greint var á hvort að eignaskiptayfirlýsingin leiddi til þess að svæðið fyrir framan bílskúrinn teldist sameign þótt bílskúrinn sjálfur væri séreign.
Hrd. 367/2010 dags. 26. maí 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 237/2011 dags. 27. maí 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 337/2011 dags. 30. maí 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 320/2011 dags. 30. maí 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 327/2011 dags. 30. maí 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 724/2009 dags. 1. júní 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 268/2011 dags. 1. júní 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 201/2011 dags. 10. júní 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 352/2011 dags. 16. júní 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 589/2010 dags. 21. júní 2011 (Brennubrot - Stigagangur)[HTML] [PDF]

Hrd. 374/2011 dags. 22. júní 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 400/2011 dags. 28. júní 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 414/2011 dags. 7. júlí 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 379/2011 dags. 7. júlí 2011 (BSI Spain Wealth Management A.V., S.A.)[HTML] [PDF]

Hrd. 462/2011 dags. 12. ágúst 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 488/2011 dags. 23. ágúst 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 475/2011 dags. 2. september 2011 (Loforð um íbúðakaup)[HTML] [PDF]
K taldi öll skiptin ósanngjörn en krafðist hins vegar ógildingar samningsins á grundvelli vanefnda um íbúðarkaupin í stað þess að beita ósanngirni.
M hafði lofað K í fjárskiptasamningi að hann myndi kaupa handa henni íbúð innan ákveðins tíma. Hins vegar varð ekkert af kaupunum. Samningurinn var því talinn hafa fallið úr gildi. Fallist var á kröfu K um opinber skipti.
Hrd. 476/2011 dags. 2. september 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 451/2011 dags. 2. september 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 388/2011 dags. 2. september 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 450/2011 dags. 2. september 2011 (Urðarhvarf)[HTML] [PDF]

Hrd. 402/2011 dags. 2. september 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 377/2011 dags. 2. september 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 474/2011 dags. 6. september 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 479/2011 dags. 19. september 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 480/2010 dags. 22. september 2011 (Kaldakinn - Gjafagerningur jarðar)[HTML] [PDF]

Hrd. 664/2010 dags. 6. október 2011 (Spónarplata)[HTML] [PDF]

Hrd. 719/2010 dags. 6. október 2011 (Samson)[HTML] [PDF]

Hrd. 148/2011 dags. 6. október 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 398/2011 dags. 12. október 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 184/2011 dags. 13. október 2011 (Tvígreidd bifreið - Ólögmæt meðferð fundins fjár II)[HTML] [PDF]

Hrd. 198/2011 dags. 13. október 2011 (Ástarsýki)[HTML] [PDF]
G var ákærður fyrir manndráp með því að veitast að A á heimili hans og stinga hann endurtekið með hníf. G hafði orðið ástfanginn af D, en hún var í óskráðri sambúð með A á þeim tíma. G játaði sakargiftir fyrir dómi en taldi sig skorta geðrænt sakhæfi þar sem hann hefði verið haldinn ástarsýki. Fyrir lá í málinu að G hefði skipulagt verknaðinn í þaula fyrir augum að ekki kæmist upp um hann og þar að auki reynt að aftra því að upp um hann kæmist.

Hæstiréttur taldi að aðdragandi voðaverksins, hvernig að því var staðið, og framferði G í kjölfar þess bæri þau merki að G hefði verið fær um að stjórna gerðum sínum þegar hann réðst á A. G var því dæmdur í 16 ára fangelsi ásamt því að greiða miskabætur til handa foreldrum A ásamt sambýliskonu hans, D.
Hrd. 654/2010 dags. 13. október 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 241/2010 dags. 13. október 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 556/2011 dags. 13. október 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 538/2011 dags. 18. október 2011 (Laugavegur 16)[HTML] [PDF]

Hrd. 282/2011 dags. 20. október 2011 (Þrotabú AB 258)[HTML] [PDF]

Hrd. 60/2011 dags. 27. október 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 12/2011 dags. 27. október 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 255/2011 dags. 27. október 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 340/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin - FSCS)[HTML] [PDF]
Við hrun fjármálamarkaðarins árið 2008 voru sett svokölluð neyðarlög (nr. 125/2008). Í 6. gr. laganna var bætt við nýju ákvæði í lög um fjármálafyrirtæki er kvað á að „[v]ið skipti á búi fjármálafyrirtækis njóta kröfur vegna innstæðna, samkvæmt lögum um innstæðutryggingar og tryggingakerfi fyrir fjárfesta, rétthæðar skv. 1. mgr. 112. gr. laga um gjaldþrotaskipti o.fl.“. Þetta olli ósáttum við slitameðferð Landsbanka Íslands hf. og fór það fyrir dóm.

Einn kröfuhafinn, breskur tryggingarsjóður fyrir viðskiptavini viðurkenndra fjármálafyrirtækja (FSCS), krafðist viðurkenningar á kröfu sem slitastjórnin hafði samþykkt sem forgangskröfu. Aðrir kröfuhafar voru ekki sáttir og báru upp ágreining sinn við slitastjórnina. Slitastjórnin vísaði ágreiningnum til héraðsdóms.

Hæstiréttur viðurkenndi kröfu FSCS um að krafa þeirra skyldi sett í hærri forgang við skipti búsins. Við úrlausnina þurfti Hæstiréttur að meta stjórnskipulegt gildi 6. gr. laga nr. 125/2008. Þar mat hann svo á að aðstæður fjármálamarkaðarins væru slíkar að bæði stjórnvöld og Alþingi töldu ókleift að endurfjármagna bankana með fé úr ríkissjóði svo þeir gætu starfað áfram. Að auki stefndu önnur stærri fjármálafyrirtæki í óefni og var staða þeirra tæp. Með hliðsjón af „þeim mikla og fordæmalausa vanda, sem við var að etja, og þeim skýru markmiðum sem stefnt var að, verður við úrlausn um lögmæti ákvarðana löggjafans að játa honum ríku svigrúmi við mat á því hvaða leiðir skyldu farnar til að bregðast við því flókna og hættulega ástandi sem upp var komið“.

Þegar kom að mögulegu tjóni sóknaraðila vegna lagabreytinganna var litið til þess að Landsbankinn hafði þegar á þessu stigi höfðað nokkur skaðabótamál og riftunarmál en óljóst væri um árangur þeirra málsókna þegar dómurinn var kveðinn upp og því ókleift að vita á þeim tíma hve mikið myndi fást greitt af þeim þegar uppi væri staðið.

Rök Hæstaréttar varðandi breytingar á rétthæð krafna voru í grunni séð þau að allt frá 1974 hafi komið ítrekað fram í löggjöf breytingar á ákvæðum laga um skipun krafna í réttindaröð á þann veg að forgangskröfur hafi verið ýmist rýmkaðar eða þrengdar, sem hefur áhrif á stöðu annarra krafna í hag eða óhag. Með hliðsjón af þessu var ekki fallist á málatilbúnað sóknaraðila um að þeir hafi haft réttmætar væntingar til þess að reglunum yrði ekki breytt þeim í óhag.

Kröfuhafar komu á framfæri málatilbúnaði um að löggjöfin fæli í sér afturvirkar skerðingar á réttindum þeirra. Hæstiréttur mat málatilbúnaðinn á þann veg að breytingarnar sem löggjöfin fól í sér giltu um skipti almennt sem hæfust eftir gildistöku laganna. Löggjöfin mælti ekki fyrir um breytingar á skipan skipta sem væru þegar hafin eða væri þegar lokið. Af þeirri ástæðu hafnaði hann þeirri málsástæðu kröfuhafanna.
Hrd. 276/2011 dags. 28. október 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 313/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)[HTML] [PDF]

Hrd. 312/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)[HTML] [PDF]

Hrd. 341/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)[HTML] [PDF]

Hrd. 301/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)[HTML] [PDF]

Hrd. 300/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)[HTML] [PDF]

Hrd. 553/2011 dags. 28. október 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 314/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)[HTML] [PDF]

Hrd. 277/2011 dags. 28. október 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 310/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)[HTML] [PDF]

Hrd. 311/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)[HTML] [PDF]

Hrd. 561/2011 dags. 2. nóvember 2011 (Stórólfur)[HTML] [PDF]

Hrd. 453/2009 dags. 3. nóvember 2011 (Veiðifélag Miðfirðinga - Veiðiréttur í Ytri Rangá - Kotvöllur)[HTML] [PDF]
Skógræktarfélag Rangæinga krafðist viðurkenningar á veiðirétti sínum í Eystri-Rangá og Fiská á grundvelli jarðarinnar Kotvöllur sem lá þó ekki að þeim, byggt á að...:
  1. Félaginu hafði verið ákvörðuð hlutdeild í arðskrá Veiðifélags Eystri-Rangár árið 1999.
  2. Umráðamenn Kotvallar hafi um áratugabil átt aðild að því veiðifélagi og forvera þess.
  3. Kotvöllur hafi átt land að Eystri-Rangá fram til landskipta er fóru fram árið 1963, auk hlutdeildar landsins í sameiginlegu landi Vallartorfu ásamt meðfylgjandi hlunnindum þeirra, sem aldrei hafi verið skipt.
  4. Veiðirétturinn hafi unnist fyrir hefð.

Hæstiréttur taldi ósannað í málinu að Kotvellir hafi fram til landskiptanna tilheyrt óskiptu landi er lægi að þessum ám, og bæri skógræktarfélagið þá sönnunarbyrði sem það axlaði svo ekki. Væri því ekki hægt að líta svo á að réttlætt væri undantekning frá meginreglunni um að veiðiréttur væri eingöngu á hendi þeirra sem ættu land að vatni.

Hrd. 693/2010 dags. 3. nóvember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 705/2010 dags. 3. nóvember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 669/2010 dags. 3. nóvember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 368/2011 dags. 3. nóvember 2011 (Yfirgaf vettvang - Fyrrverandi sambúðarkona)[HTML] [PDF]

Hrd. 102/2011 dags. 3. nóvember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 291/2010 dags. 10. nóvember 2011 (Fádæma dráttur)[HTML] [PDF]

Hrd. 595/2011 dags. 10. nóvember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 65/2011 dags. 10. nóvember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 594/2011 dags. 10. nóvember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 576/2011 dags. 11. nóvember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 470/2010 dags. 17. nóvember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 151/2011 dags. 17. nóvember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 608/2011 dags. 23. nóvember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 100/2011 dags. 24. nóvember 2011 (Eiður Smári - Fjármál knattspyrnumanns)[HTML] [PDF]
Eiður Smári (E) höfðaði mál á hendur ritstjórum DV ásamt höfundi greinar þar sem hann teldi að þær umfjallanir væru til þess gerðar að vega að rétti hans til friðhelgis einkalífs.

E taldi að lögjafna bæri ákvæði laga um prentrétt á þann hátt að ákvæðin um ábyrgð á efni ættu einnig við um efni sem birt væru á vefútgáfu blaðsins. Ekki var fallist á slíka lögjöfnun.

Ekki var fallist á að umfjöllunin um fjármál E ættu ekki erindi til almennings þar sem hún væri í samræmi við stöðu þjóðfélagsmála á þeim tíma. Þá var einnig litið til þess að E væri þjóðþekktur knattspyrnumaður sem viki sér ekki undan fjölmiðlaumfjöllun sem slíkur. Hvað umfjallanir um spilafíkn E var að ræða var ekki fallist á að sú umfjöllun bryti í bága við friðhelgi einkalífs E þar sem um væri að ræða endursögn áður birtrar umfjöllunar í erlendum fjölmiðlum og að E hefði sjálfur gert spilafíkn sína að umtalsefni í viðtölum.
Hrd. 136/2011 dags. 24. nóvember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 179/2011 dags. 24. nóvember 2011 (Meðferð bankaláns)[HTML] [PDF]

Hrd. 93/2011 dags. 24. nóvember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 257/2011 dags. 24. nóvember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 609/2011 dags. 28. nóvember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 441/2011 dags. 28. nóvember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 226/2011 dags. 1. desember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 129/2011 dags. 1. desember 2011 (Atorka)[HTML] [PDF]

Hrd. 116/2011 dags. 1. desember 2011 (Vélar og verkfæri ehf.)[HTML] [PDF]
Vélar og verkfæri kærði ákvörðun Samkeppniseftirlitsins til áfrýjunarnefndar, sem taldi svo að endurskilgreina þyrfti svo markaðinn. Hæstiréttur taldi að ákvörðun lægra setta stjórnvaldsins raknaði með ógildingu hins æðra.
Hrd. 76/2011 dags. 1. desember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 614/2011 dags. 7. desember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 258/2011 dags. 8. desember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 262/2011 dags. 8. desember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 631/2011 dags. 9. desember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 669/2011 dags. 14. desember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 654/2011 dags. 14. desember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 288/2011 dags. 15. desember 2011 (20 ára sambúð)[HTML] [PDF]
K og M gerðu fjárskiptasamning sín á milli eftir nær 20 ára sambúð. Eignir beggja voru alls 60 milljónir og skuldir beggja alls 30 milljónir. Eignamyndun þeirra fór öll fram á sambúðartíma þeirra. Í samningnum var kveðið á um að M héldi eftir meiri hluta eignanna en myndi í staðinn taka að sér allar skuldir þeirra beggja.

K krafðist svo ógildingar á samningnum og bar fram ýmis ákvæði samningalaga, 7/1936, eins og óheiðarleika og að M hafi nýtt sér yfirburðastöðu sína með misneytingu. Hæstiréttur taldi hvorugt eiga við en breytti samningnum á grundvelli 36. gr. samningalaganna. Tekið var tillit til talsverðrar hækkunar eignanna við efnahagshrunið 2008 og var M gert að greiða K mismuninn á milli þeirra 5 milljóna sem hún fékk og þeirra 15 milljóna sem helmingur hennar hefði átt að vera.
Hrd. 244/2011 dags. 15. desember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 643/2011 dags. 19. desember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 265/2011 dags. 20. desember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 229/2011 dags. 20. desember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 686/2011 dags. 22. desember 2011[HTML] [PDF]

Hrd. 29/2012 dags. 11. janúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 700/2011 dags. 12. janúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 396/2011 dags. 19. janúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 443/2011 dags. 19. janúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 562/2011 dags. 19. janúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 248/2011 dags. 19. janúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 223/2011 dags. 19. janúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 25/2012 dags. 24. janúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 685/2011 dags. 25. janúar 2012 (Kyrrsetning felld úr gildi vegna dráttar á rannsókn máls IV)[HTML] [PDF]

Hrd. 684/2011 dags. 25. janúar 2012 (Kyrrsetning felld úr gildi vegna dráttar á rannsókn máls III)[HTML] [PDF]

Hrd. 682/2011 dags. 25. janúar 2012 (Kyrrsetning felld úr gildi vegna dráttar á rannsókn máls I)[HTML] [PDF]

Hrd. 683/2011 dags. 25. janúar 2012 (Kyrrsetning felld úr gildi vegna dráttar á rannsókn máls II)[HTML] [PDF]

Hrd. 298/2011 dags. 26. janúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 84/2011 dags. 26. janúar 2012 (Jakob Traustason)[HTML] [PDF]
Verðmæti spildu jókst eftir undirritun samnings.
Hæstiréttur féllst ekki á svik.
Tíminn sem leið milli undirritunar skjalanna tveggja var einn þáttur þess að ekki hefði verið hægt að byggja á óheiðarleika við ógildingu þar sem þær gátu aflað sér upplýsinga í millitíðinni.
Hrd. 445/2011 dags. 26. janúar 2012[HTML] [PDF]
Ákæruvaldið hafði ekki fengið tilkynningu um að inn á upptöku hefði slæðst trúnaðarsamtal sakbornings og verjanda hans, svo það gæti brugðist við. Hæstiréttur taldi vítavert að ákæruvaldið hafi lagt mynddisk með samtalinu með sem sönnunargagn í málinu fyrir héraði og að héraðsdómarar hafi athugasemdalaust hlýtt og horft á það.
Hrd. 175/2011 dags. 26. janúar 2012 (HH o.fl. gegn íslenska ríkinu)[HTML] [PDF]

Hrd. 40/2012 dags. 26. janúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 447/2011 dags. 27. janúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 287/2011 dags. 2. febrúar 2012 (Varakrafa)[HTML] [PDF]

Hrd. 367/2011 dags. 2. febrúar 2012 (Asperger stúlkan)[HTML] [PDF]

Hrd. 335/2011 dags. 2. febrúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 209/2011 dags. 9. febrúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 84/2012 dags. 9. febrúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 10/2012 dags. 13. febrúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 9/2012 dags. 13. febrúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 12/2012 dags. 13. febrúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 11/2012 dags. 13. febrúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 98/2012 dags. 14. febrúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 504/2011 dags. 16. febrúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 279/2011 dags. 17. febrúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 111/2012 dags. 21. febrúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 468/2011 dags. 23. febrúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 471/2011 dags. 23. febrúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 525/2011 dags. 23. febrúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 76/2012 dags. 23. febrúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 105/2012 dags. 29. febrúar 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 495/2011 dags. 1. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 478/2011 dags. 1. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 482/2011 dags. 1. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 497/2011 dags. 1. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 85/2012 dags. 2. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 146/2012 dags. 7. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 389/2011 dags. 8. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 124/2012 dags. 12. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 140/2012 dags. 12. mars 2012 (Sturla Jónsson gegn Hjördísi Sigurðardóttur)[HTML] [PDF]

Hrd. 144/2012 dags. 13. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 145/2012 dags. 13. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 472/2011 dags. 15. mars 2012 (Kal)[HTML] [PDF]
Tjónþoli vildi meina að vinnuveitandi bæri ábyrgð á tjóni sem þeir yrðu fyrir við vinnu. Hæstiréttur taldi að reglan í 23. gr. a skaðabótalaga um hlutlæga ábyrgð ætti ekki við.
Hrd. 541/2011 dags. 15. mars 2012 (Lögboðinn hvíldartími III)[HTML] [PDF]

Hrd. 485/2011 dags. 15. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 532/2011 dags. 15. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 526/2011 dags. 15. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 149/2012 dags. 15. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 513/2011 dags. 22. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 506/2011 dags. 22. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 516/2011 dags. 22. mars 2012 (Innlausn flugskýlis á Ólafsfirði)[HTML] [PDF]

Hrd. 156/2012 dags. 22. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 147/2012 dags. 23. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 106/2012 dags. 23. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 128/2012 dags. 26. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 186/2012 dags. 27. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 187/2012 dags. 27. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 540/2011 dags. 29. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 510/2011 dags. 29. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 210/2012 dags. 29. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 150/2012 dags. 30. mars 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 180/2012 dags. 2. apríl 2012 (Erfingjar/samaðild)[HTML] [PDF]

Hrd. 217/2012 dags. 2. apríl 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 205/2012 dags. 12. apríl 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 282/2012 dags. 25. apríl 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 283/2012 dags. 25. apríl 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 263/2011 dags. 26. apríl 2012 (Skattlagning aflamarks)[HTML] [PDF]

Hrd. 550/2011 dags. 26. apríl 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 58/2012 dags. 26. apríl 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 211/2012 dags. 27. apríl 2012 (Systir ekki aðili)[HTML] [PDF]
Til marks um það að systkini geta ekki höfðað mál til þess að ógilda faðernisviðurkenningar vegna faðernis systkina sinna.
Hrd. 190/2012 dags. 27. apríl 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 189/2012 dags. 27. apríl 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 229/2012 dags. 27. apríl 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 206/2012 dags. 27. apríl 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 266/2012 dags. 30. apríl 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 622/2011 dags. 3. maí 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 272/2012 dags. 7. maí 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 268/2012 dags. 8. maí 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 293/2012 dags. 8. maí 2012 (Haldlagning á bankainnstæðu)[HTML] [PDF]

Hrd. 359/2011 dags. 10. maí 2012 (Endurvigtanir félagi til hagsbóta)[HTML] [PDF]

Hrd. 459/2011 dags. 10. maí 2012 (Vanlýsing)[HTML] [PDF]

Hrd. 306/2012 dags. 18. maí 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 230/2012 dags. 18. maí 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 652/2011 dags. 24. maí 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 326/2012 dags. 24. maí 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 33/2012 dags. 24. maí 2012 (Ekið á slökkvistöð)[HTML] [PDF]

Hrd. 285/2012 dags. 25. maí 2012 (Keops)[HTML] [PDF]

Hrd. 316/2012 dags. 25. maí 2012 (Úrskurðarnefnd raforkumála)[HTML] [PDF]

Hrd. 287/2012 dags. 25. maí 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 286/2012 dags. 25. maí 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 246/2012 dags. 25. maí 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 357/2012 dags. 30. maí 2012 (Haldlagning gagna)[HTML] [PDF]

Hrd. 356/2012 dags. 30. maí 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 404/2011 dags. 31. maí 2012 (Ráðstöfun byggingarréttar)[HTML] [PDF]

Hrd. 620/2011 dags. 31. maí 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 288/2012 dags. 6. júní 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 328/2012 dags. 6. júní 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 367/2012 dags. 6. júní 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 535/2011 dags. 7. júní 2012 (Skil á lóð til Reykjavíkurborgar)[HTML] [PDF]
Dómurinn er dæmi um réttarframkvæmd þar sem krafist er þess að hver sem vill bera fyrir sig venju þurfi að leiða tilvist og efni hennar í ljós. Í málinu tókst ekki að sýna fram á að það hafi verið venjuhelguð framkvæmd að hægt væri að skila lóðum til Reykjavíkurborgar með einhliða gjörningi lóðarhafa og fengið endurgreiðslu á lóðargjöldum.
Hrd. 392/2011 dags. 7. júní 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 417/2011 dags. 7. júní 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 393/2011 dags. 7. júní 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 636/2011 dags. 7. júní 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 442/2011 dags. 7. júní 2012 (Exeter Holdings ehf.)[HTML] [PDF]

Hrd. 396/2012 dags. 8. júní 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 341/2012 dags. 12. júní 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 406/2012 dags. 13. júní 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 621/2011 dags. 14. júní 2012 (Jón Ásgeir gegn Glitni hf.)[HTML] [PDF]

Hrd. 30/2012 dags. 14. júní 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 549/2011 dags. 14. júní 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 543/2011 dags. 14. júní 2012 (Jöklafold 4)[HTML] [PDF]

Hrd. 671/2011 dags. 14. júní 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 655/2011 dags. 14. júní 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 689/2011 dags. 14. júní 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 394/2012 dags. 14. júní 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 32/2012 dags. 19. júní 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 471/2012 dags. 17. ágúst 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 479/2012 dags. 20. ágúst 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 414/2012 dags. 22. ágúst 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 501/2012 dags. 24. ágúst 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 528/2012 dags. 24. ágúst 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 562/2012 dags. 27. ágúst 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 518/2012 dags. 29. ágúst 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 506/2012 dags. 6. september 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 584/2012 dags. 6. september 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 578/2012 dags. 12. september 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 597/2012 dags. 17. september 2012[HTML] [PDF]

Hrd. 67/2012 dags. 20. september 2012 (Frávísun)[HTML] [PDF]
K höfðaði mál með kröfu um opinber skipti en gerði það eins og um væri einkamál að ræða.

K vildi meina að þau hefðu ruglað saman reitum sínum það mikið að skráningin hafi verið röng þar sem hún sé raunverulegur eigandi tiltekinnar eignar. Hún vildi fá úr því skorið að hún ætti eignina.
Hæstiréttur synjaði að taka afstöðu til þeirrar kröfu.
Hrd. 104/2012 dags. 20. september 2012 (Rúllustigi)[HTML] [PDF]
Sérstaklega vísað til sérstöku hættunnar af þessu.
Hrd. 645/2011 dags. 20. september 2012