Úrlausnir.is


Merkimiði - Innflutningsgjöld

Síað eftir merkimiðanum „Innflutningsgjöld“.
Sýna merkimiða.
ⓘ = Hlekkurinn inniheldur nánari upplýsingar um efni merkimiðans.

Álit umboðsmanns Alþingis

Álit sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Álit umboðsmanns Alþingis nr. 120/1989 dags. 29. mars 1990[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 481/1991 dags. 1. október 1992[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 5035/2007 dags. 17. nóvember 2008 (ÁTVR - Ákvörðun útsöluverðs áfengis)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 73/1989 dags. 31. ágúst 1989[HTML] [PDF]


Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Hrd. 1924:647 nr. 10/1924 [PDF]


Hrd. 1933:411 nr. 59/1932 (Aðflutningsgjald á kakómassa) [PDF]
Heimild var fyrir því að leggja gjald á súkkulaði og kakóduft. Innflytjandi flytur inn kakómassa og lögðu yfirvöld gjaldið á vöruna á grundvelli lögjöfnunar. Hæstiréttur féllst ekki á að heimilt hefði verið að lögjafna gjaldið.

Hrd. 1945:161 nr. 82/1944 [PDF]


Hrd. 1950:229 nr. 59/1949 [PDF]


Hrd. 1977:831 nr. 43/1974 [PDF]


Hrd. 1978:157 nr. 22/1978 [PDF]


Hrd. 1978:344 nr. 47/1978 [PDF]


Hrd. 1980:1831 nr. 33/1980 [PDF]


Hrd. 1981:785 nr. 185/1978 [PDF]


Hrd. 1984:1406 nr. 116/1982 (Aðflutningsgjöld) [PDF]


Hrd. 1984:1422 nr. 49/1983 (Aðflutningsgjöld) [PDF]


Hrd. 1985:1544 nr. 81/1983 (Kjarnfóðurgjald) [PDF]
Bráðabirgðalög, nr. 63/1980, voru sett þann 23. júní 1980. Með þeim var kominn á 200% skattur á innkaupsverði kjarnfóðurs, kjarnfóðurgjald, og mögulegt væri að fá endurgreiðslu að hluta eftir reglum sem Framleiðsluráð landbúnaðarins ákvæði. Hæstiréttur taldi að með þessu væri skattlagningarvaldið í reynd hjá framleiðsluráði og væri því brot á 40. gr. stjórnarskrárinnar. Engu breytti þótt umræddar reglur væru háðar ráðherrastaðfestingu.

Með síðari breytingarlögum, nr. 45/1981, var ráðherra falið að ákveða endurgreiðslu gjaldsins að fengnum tillögum Framleiðsluráðs landbúnaðarins, í stað þess að framleiðsluráðið ákvæði reglurnar. Í þessu tilfelli taldi Hæstiréttur hins vegar að um væri að ræða langa og athugasemdalausa venju að fela ráðherra að ákveða innan vissra marka hvort innheimta skuli tiltekna skatta. Umrædd venja hafi því hnikað til merkingu 40. gr. stjórnarskrárinnar.

Athuga skal þó að árið 1995 kom inn nýmæli í stjórnarskrána sem tók fyrir hendur þessa heimild löggjafans til að framselja stjórnvöldum ákvörðunarvald til skattlagningar. Því er talið að sú venja hafi verið lögð af með þeirri stjórnarskrárbreytingu.

Hrd. 1986:462 nr. 204/1985 (Þungaskattur í formi kílómetragjalds) [PDF]
Vörubifreiðastjóri fór í mál til að endurheimta skatt sem hann greiddi.
Síðar voru sett lög sem heimiluðu endurgreiðslu ofgreiddra skatta.

Hrd. 1991:138 nr. 166/1989 [PDF]


Hrd. 1993:623 nr. 355/1990 [PDF]


Hrd. 1994:2275 nr. 302/1994 [PDF]


Hrd. 1995:2300 nr. 478/1993 (Þungaskattur) [PDF]


Hrd. 1998:2721 nr. 249/1997 [PDF]


Hrd. 1998:3259 nr. 242/1997 (Notaðir vélsleðar) [PDF]


Hrd. 2000:838 nr. 333/1999 (Skjalafals)[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:1697 nr. 66/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:1500 nr. 338/2002 (Tollvörður - Bótaskylda vegna rangrar frávikningar)[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:1096 nr. 389/2004 (Bernhard - Ofgreitt fé)[HTML] [PDF]
Hæstiréttur taldi að aðili er ofgreiddi ætti ekki rétt á dráttarvöxtum frá því ofgreiðslan átti sér stað.

Hrd. 120/2006 dags. 15. febrúar 2007 (Karl K. Karlsson - ÁTVR)[HTML] [PDF]


Hrd. 142/2007 dags. 7. febrúar 2008 (Olíusamráð - Reykjavíkurborg)[HTML] [PDF]


Hrd. 143/2007 dags. 7. febrúar 2008 (Olíusamráð - Strætó bs.)[HTML] [PDF]


Hrd. 478/2008 dags. 19. mars 2009[HTML] [PDF]


Hrd. 146/2013 dags. 12. september 2013[HTML] [PDF]


Hrd. 6/2014 dags. 28. janúar 2014 (M flutti eignir í búið - Málverk)[HTML] [PDF]
M og K hófu sambúð áramótin 2004 og 2005 og gengu í hjónaband árið 2005. Þau slitu samvistum 2012 þar sem K vildi meina að M hefði beitt henni ofbeldi á síðari árum samvista þeirra og því hafi K flúið af sameiginlegu heimili þeirra.

M krafðist skáskipta en K krafðist helmingaskipta auk þess að K krafðist þess að tilteknum myndverkum yrði haldið utan skipta. K hélt því fram að málverkin væru eign foreldra hennar sem hefðu lánað henni þau, en dómstólar töldu þá yfirlýsingu ótrúverðuga. M gerði ekki kröfu um málverkin.

Í úrskurði héraðsdóms er vísað til þess að krafa K um að öll lífeyrisréttindi M komi til skipta sé ekki í formi fjárkröfu og engin tilraun gerð til þess að afmarka þau, og var henni því vísað frá dómi. Í dómi Hæstaréttar var sérstaklega vísað til sambærilegra sjónarmiða og í úrskurði héraðsdóms og bætt um betur að því leyti að nefna sérstaklega að ekki væri byggt á því að í þessu tilliti gætu séreignarlífeyrissparnaður M lotið sérstökum reglum og ekki afmarkaður sérstaklega í málatilbúnaði K. Var hún því látin bera hallan af því.

Aðrar úrlausnir

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Dómur Félagsdóms 1942:182 í máli nr. 10/1941


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-5105/2007 dags. 11. apríl 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2051/2010 dags. 20. apríl 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. S-125/2012 dags. 1. nóvember 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-308/2012 dags. 10. desember 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1477/2012 dags. 4. apríl 2013[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-264/2013 dags. 11. október 2016[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. S-2551/2020 dags. 13. janúar 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-607/2020 dags. 31. mars 2021[HTML]


Lrd. 462/2021 dags. 11. febrúar 2022[HTML]


Lrd. 300/2021 dags. 10. júní 2022[HTML]