Úrlausnir.is


Merkimiði - Málvenjur

Síað eftir merkimiðanum „Málvenjur“.
Sýna merkimiða.
ⓘ = Hlekkurinn inniheldur nánari upplýsingar um efni merkimiðans.

Álit umboðsmanns Alþingis

Álit sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Álit umboðsmanns Alþingis nr. 11113/2021 dags. 1. nóvember 2021[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 1838/1996 dags. 17. febrúar 1997[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 1969/1996 dags. 16. október 1997[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 236/1990 dags. 27. maí 1991[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 2485/1998 dags. 17. nóvember 2000 (Ófullnægjandi upplýsingar um slys - Sjómaður - Skaði á öxl)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 2516/1998 dags. 31. ágúst 2000[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 2630/1998 dags. 7. apríl 2000[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 2638/1999 (Fjallskilgjald í Dalasýslu)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 4254/2004 dags. 2. maí 2005[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 4279/2004 dags. 10. janúar 2006[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 4332/2005 dags. 25. október 2005 (Endurnýjun fiskibáts)[HTML] [PDF]
Fiskistofa hafði synjað umsóknum um aukna aflahlutdeild á þeim forsendum að umsækjendurnir hefðu við breytingar og lagfæringar á bátum sínum ekki endurnýjað þá í skilningi bráðabirgðaákvæðis er heimilaði aukna aflahlutdeild ef svo yrði gert, sem var skilgreint í reglugerð að um væri að ræða útskiptingu fiskibátsins fyrir annan og aflaheimildir fluttar yfir.

Við meðferð málanna vísaði umboðsmaður Alþingis til skilgreiningar orðabókarinnar um merkingu orðsins ‚endurnýjun‘ sem almenns málskilnings og nýtti þá skilgreiningu til stuðnings niðurstöðu sinni um að endurnýjun þurfi ekki endilega að fela í sér algera útskiptingu, heldur geti einnig verið endurnýjun að hluta til.

Við almenna umræðu um frumvarp á Alþingi kom flutningsmaður þess (ráðherrann) á framfæri tilteknum skilningi og tóku ýmsir aðrir þingmenn, þ.m.t. nefndarmenn í fastanefndinni sem afgreiddi frumvarpið, undir það að þeir höfðu einnig skilið málið á sama hátt. Taldi hann að reglugerðin sem ráðherrann setti gæti því ekki kveðið á um annað.

Álit umboðsmanns Alþingis nr. 4378/2005 dags. 30. desember 2005[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 4398/2005 dags. 25. október 2005 (Endurnýjun fiskibáts)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 4764/2006[HTML] [PDF]


Bréf umboðsmanns Alþingis nr. 586/1992 dags. 6. nóvember 1992[HTML] [PDF]


Bréf umboðsmanns Alþingis nr. 631/1992 dags. 6. nóvember 1992[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 6365/2011 dags. 31. maí 2012[HTML] [PDF]


Bréf umboðsmanns Alþingis nr. 692/1992 dags. 6. nóvember 1992[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 8678/2015 dags. 23. desember 2016[HTML] [PDF]


Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Hrd. 1923:433 nr. 6/1923 (Skip) [PDF]


Hrd. 1926:308 nr. 64/1924 [PDF]


Hrd. 1935:473 nr. 34/1935 [PDF]


Hrd. 1943:285 nr. 41/1943 [PDF]


Hrd. 1950:225 nr. 31/1949 [PDF]


Hrd. 1951:96 nr. 16/1951 [PDF]


Hrd. 1951:391 nr. 105/1950 [PDF]


Hrd. 1952:479 kærumálið nr. 21/1952 [PDF]


Hrd. 1954:452 kærumálið nr. 16/1954 [PDF]


Hrd. 1955:599 nr. 129/1954 [PDF]


Hrd. 1955:658 nr. 128/1955 [PDF]


Hrd. 1957:501 nr. 48/1955 [PDF]


Hrd. 1958:486 nr. 167/1957 (Hús o.fl. á Akureyri - Bókasafn ekki „innanhúsgögn“) [PDF]
Verðmætt og sérstakt bókasafn var á heimili M og K. Það var ekki talið vera venjulegt innbú.

Hrd. 1960:726 nr. 162/1959 (Skeljabrekkudómur I) [PDF]


Hrd. 1960:786 nr. 169/1959 (Skeljabrekkudómur II) [PDF]


Hrd. 1961:350 nr. 163/1959 (Skeljabrekkudómur III) [PDF]


Hrd. 1965:134 nr. 28/1961 [PDF]


Hrd. 1965:737 nr. 184/1964 [PDF]


Hrd. 1966:182 nr. 64/1965 [PDF]


Hrd. 1966:628 nr. 44/1965 [PDF]


Hrd. 1966:845 nr. 145/1965 [PDF]


Hrd. 1967:877 nr. 68/1967 [PDF]


Hrd. 1968:1146 nr. 46/1968 (Ölvaður maður kastaði sér til sunds) [PDF]


Hrd. 1969:510 nr. 128/1967 (Nýjabæjarafréttarmál) [PDF]


Hrd. 1969:845 nr. 56/1968 (Skipasmíðastöð KEA) [PDF]


Hrd. 1973:418 nr. 53/1973 [PDF]


Hrd. 1974:368 nr. 36/1972 (Holtsós) [PDF]


Hrd. 1975:83 nr. 97/1973 [PDF]


Hrd. 1975:933 nr. 80/1974 [PDF]


Hrd. 1976:437 nr. 5/1975 [PDF]


Hrd. 1978:1316 nr. 234/1977 [PDF]


Hrd. 1979:392 nr. 80/1975 [PDF]


Hrd. 1979:647 nr. 186/1977 [PDF]


Hrd. 1981:1213 nr. 9/1980 [PDF]


Hrd. 1983:85 nr. 185/1981 [PDF]


Hrd. 1983:1707 nr. 131/1981 (BÚR) [PDF]


Hrd. 1983:2183 nr. 128/1981 [PDF]


Hrd. 1983:2191 nr. 130/1981 [PDF]


Hrd. 1984:1290 nr. 69/1983 [PDF]


Hrd. 1985:1210 nr. 224/1983 [PDF]


Hrd. 1986:25 nr. 297/1984 [PDF]


Hrd. 1986:1248 nr. 23/1985 [PDF]


Hrd. 1987:1540 nr. 246/1986 [PDF]


Hrd. 1988:518 nr. 153/1987 [PDF]


Hrd. 1991:1444 nr. 282/1988 (Skógar og Brúsholt) [PDF]


Hrd. 1993:565 nr. 92/1991 [PDF]


Hrd. 1993:2205 nr. 325/1990 (Brekka) [PDF]


Hrd. 1993:2400 nr. 347/1990 (Ókeypis - Myndsýn hf.) [PDF]
Beitt var almennri málvenju við túlkun orðsins ‚ókeypis‘ í auglýsingu Myndsýnar hf. um að með hverri framköllun fengju viðskiptavinir ókeypis filmur. Filmurnar voru ekki ókeypis þar sem þær hafi í raun og veru verið innifaldar í verðinu fyrir framköllun.

Hrd. 1994:924 nr. 169/1990 [PDF]


Hrd. 1997:315 nr. 61/1996 (Snjóblásari) [PDF]


Hrd. 1997:2763 nr. 154/1997 (Sæluhús við Álftavatn) [PDF]
Eigandi sumarhúss rétt hjá Álftavatni taldi að sumarhúsið teldist til sæluhúsa í skilningi undanþáguákvæðis í lögum um tekjustofna sveitarfélaga. Að mati Hæstaréttar var skilgreining orðabókar á orðinu ‚sæluhús‘ talsvert rýmri en mætti álykta út frá lögunum sjálfum, og því var hún ekki lögð til grundvallar við úrlausn málsins.

Hrd. 1999:2095 nr. 460/1998[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:2261 nr. 487/1998 (Stjórnarmaður í hlutafélagi - Búlandstindur)[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:2405 nr. 4/1999[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:3090 nr. 255/1999[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:3259 nr. 17/1999[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:2281 nr. 173/2001 (Hverfell)[HTML] [PDF]
Hæstiréttur taldi stefnendur málsins hefði skort lögvarða hagsmuni af því að leyst yrði úr fyrir dómi hvernig nafn fjalls yrði stafsett á landakorti.

Hrd. 2001:3231 nr. 110/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:4097 nr. 398/2001 (Global Refund á Íslandi)[HTML] [PDF]
Samningsákvæði um samkeppnisbann kvað á um að það gilti „for hele Skandinavien“ (á allri Skandinavíu) og snerist ágreiningurinn um hvort Ísland væri innifalið í þeirri skilgreiningu. Hæstiréttur féllst ekki á að það gilti á Íslandi.

Hrd. 2002:3350 nr. 73/2002 (K veitti m.a. móttöku greiðslu skv. samningi - Flugslys í Skerjafirði)[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:190 nr. 376/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:2727 nr. 51/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:3121 nr. 21/2003 (Grjótvarða)[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:3796 nr. 48/2004 (Biskupstungur - Framaafréttur - Úthlíð)[HTML] [PDF]
Íslenska ríkið stefndi í héraði nánar tilgreindum aðilum til ógildingar á tilteknum hluta úrskurðar óbyggðanefndar er fjallaði um tiltekin mörk milli eignarlands og þjóðlenda. Gagnsakarmál voru höfðuð af tveim stefndu í málinu.

Niðurstaða héraðsdóms var staðfesting úrskurðar óbyggðanefndar að öllu leyti nema að landið í kringum Hagafell, eins og það var afmarkað í úrskurðinum, teldist afréttur Bláskógabyggðar. Öðrum kröfum gagnstefnenda var vísað frá dómi.

Hæstiréttur staðfesti héraðsdóm, að hluta til með vísan til forsendna hans. Í dómnum rekur Hæstiréttur niðurstöðu hrd. Landmannaafréttur I og II, markmið laga þjóðlendulaga, og III. kafla laganna um setningu og hlutverk óbyggðanefndar. Fyrsta landsvæðið sem nefndin fjallaði um var norðanverð Árnessýsla sem hún gerði í sjö málum. Málið sem var skotið til dómstóla var eitt þeirra.

Hæstiréttur taldi greina þurfti, í ljósi þjóðlendulaganna, á milli þjóðlendna og ríkisjarða þar sem íslenska ríkið ætti ekki beinan eignarrétt að svæðum er teljast til þjóðlendna. Sérstaða þjóðlendna væri sú að um væri að ræða forræði yfir tilteknum heimildum á landi sem enginn gæti sannað eignarrétt sinn að.

Fyrir dómi hélt íslenska ríkið því fram að óbyggðanefnd hafi hafnað málatilbúnaði íslenska ríkisins um að nánar afmörkuð landsvæði teldust til þjóðlenda en án þess að taka afstöðu til þess hvaða aðilar teldust vera handhafar eignarréttinda innan þess. Taldi íslenska ríkið því rétt að krefjast endurskoðunar á þeim hluta úrskurðarins þar sem óbyggðanefnd á að hafa lagt alla sönnunarbyrðina á íslenska ríkið um að ekki sé um eignarland að ræða.

Til stuðnings máli sínu vísaði ríkið meðal annars til landamerkjalaga nr. 5/1882 en þar hafi fyrst verið kveðið á um skyldu til jarðeigenda um að gera landamerkjabréf fyrir jarðir sínar. Þau bréf hafi verið einhliða samin og því ekki tæk sem sönnun á eignarhaldi og þar að auki merki um að jarðeigendur hafi í einhverjum tilvikum verið að eigna sér eigandalaust land. Um mörk landsvæða í slíkum landamerkjabréfum sé um að ræða samning milli hlutaðeigandi aðila sem sé ríkinu óviðkomandi. Þá væri heldur ekki hægt að líta svo á að athugasemdalausar þinglýsingar landamerkjabréfa hafi falið í sér viðurkenningu ríkisins á efni þeirra, hvort sem það hafi verið með athöfn eða athafnaleysi.

Af hálfu stefndu í málinu var þeim málflutningi ríkisins andmælt á þeim forsendum að landamerki hvað aðliggjandi jarðir ræðir séu samkomulag þeirra eigenda og að íslenska ríkið ætti að bera sönnunarbyrðina fyrir því að hin þinglýstu jarðamerki væru röng. Séu lagðar fram ríkari kröfur um eignarheimildir myndi það leiða til meira ónæðis og kostnaðar en gagnvart öðrum landeigendum, ásamt því að leiða til óvissu um eignarréttinn. Athugasemdalaus þinglýsing hafi þar að auki falið í sér réttmætar væntingar þinglýsenda.

Hæstiréttur taldi að þinglýsing landamerkjabréfa væri ekki óyggjandi sönnun á mörkum lands heldur þyrfti að meta hvert bréf sérstaklega. Þar leit hann meðal annars á það hvort eigendur aðliggjandi jarða hafi samþykkt mörkin og hvort ágreiningur hefði verið borinn upp. Þá voru aðrar heimildir og gögn jafnan metin samhliða. Með hliðsjón af þessu mati var ekki fallist á kröfu íslenska ríkisins um ógildingu úrskurðar óbyggðanefndar.


Hrd. 2004:4806 nr. 444/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:332 nr. 321/2004 (Bátur sök við landfestar í Kópavogi)[HTML] [PDF]
Bátur sem aðilar keyptu. Átti að gera við eða endurbæta hann. Báturinn var svo tryggður og þar var varúðarregla um að tryggja ætti tryggilega festu við höfn og um eftirlitsskylda. Aðili var fenginn til þess að sinna eftirlitsskyldunni en hann komst aldrei að til að skoða. Síðan gerist það að báturinn sekkur og var orsökin óljóst en líklegt að sjór hafi komist um borð en dælur ekki haft undan. Þessi skortur á eftirliti var talið hafa verið óviðunandi skv. varúðarreglunni. Vátryggingarfélagið var svo sýknað af bótakröfu.

Eldri lög um vátryggingarsamninga voru í gildi þegar tjónsatburður var.

Hrd. 2005:3168 nr. 47/2005[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:5105 nr. 181/2005 (Skattasniðganga)[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:866 nr. 371/2005 (Síldeyjardómur)[HTML] [PDF]


Hrd. 278/2006 dags. 1. mars 2007 (Bubbi fallinn)[HTML] [PDF]
Bubbi krafðist bóta frá bæði útgefanda og ritstjóra fjölmiðils þar sem hann taldi að umfjöllun fjölmiðilsins hafa vegið að friðhelgi einkalífs hans. Ábyrgðarkerfið sem lögin um prentrétt setti upp kvað á um að hægt væri að krefjast bóta frá útgefandanum eða ritstjóranum. Hæstiréttur túlkaði ákvæðið á þann veg að eingöngu væri hægt að krefjast bótanna frá öðrum þeirra en ekki báðum.

Hrd. 89/2007 dags. 17. janúar 2008[HTML] [PDF]


Hrd. 211/2007 dags. 24. janúar 2008[HTML] [PDF]


Hrd. 89/2008 dags. 16. desember 2008 (Miðhraun)[HTML] [PDF]


Hrd. 120/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Arnórsstaðir)[HTML] [PDF]


Hrd. 122/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Arnórsstaðapartur)[HTML] [PDF]


Hrd. 184/2009 dags. 3. júní 2010[HTML] [PDF]


Hrd. 289/2010 dags. 28. október 2010 (Bolungarvík - Sjómaður sofnar)[HTML] [PDF]


Hrd. 368/2010 dags. 22. september 2011[HTML] [PDF]


Hrd. 529/2011 dags. 12. apríl 2012 (Hjón lenda í átökum)[HTML] [PDF]


Hrd. 59/2012 dags. 20. september 2012[HTML] [PDF]


Hrd. 233/2011 dags. 18. október 2012 (Kárahnjúkavirkjun)[HTML] [PDF]
Samið var um árið 2005 um framsal vatnsréttinda á vatnasvæði Kárahnjúkavirkjunar sem reisa átti á svæðinu og að réttarstaðan samkvæmt samningnum yrði að öllu leyti jafngild eignarnámi þeirra réttinda. Á grundvelli samningsins var skipuð sérstök matsnefnd sem ákveða ætti umfang og verðmæti þeirra réttinda. Sumir landeigendanna voru sáttir við niðurstöðuna en margir þeirra ekki.

Hópur landeigenda fór í dómsmál til að hnekkja niðurstöðu nefndarinnar hvað varðaði verðmæti réttindanna, og vísuðu til matsgerðar tveggja dómkvaddra matsmanna. Töldu þeir að nefndin hefði beitt rangri aðferðafræði og því hefðu bæturnar verið alltof lágar.

Hæstiréttur nefndi að þar sem fallréttindi væru afar sérstök þyrfti að beita afbrigðum frá hinum hefðbundnu aðferðum við mat á eignarnámsbótum enda lítill eða enginn virkur markaður fyrir nýtingu slíkra réttinda hér á landi. Hann féllst á aðferðafræðina sem matsnefndin beitti þar sem hún var í samræmi við gildandi réttarframkvæmd í viðlíka málum. Þá þyrfti einnig að hafa í huga þær miklu fjárfestingar er fælust í leit og vinnslu á þeirri orkuauðlind, markað fyrir orkuna, og fleiri atriði. Þó féllst hann á með héraðsdómi að við hæfi væri að hækka þær bætur sem landeigendur áttu að fá samkvæmt matsnefndinni.

Hrd. 314/2012 dags. 6. desember 2012[HTML] [PDF]


Hrd. 702/2012 dags. 2. maí 2013 (Klettaklifur)[HTML] [PDF]
Kona var í klettaklifri í Ástralíu og slasaðist illa. Talið hafði verið upp með tæmandi hætti að slys væru ekki bætt vegna tiltekinn íþrótta, meðal annars fjallaklifur. Talið var að undanþágan ætti ekki við um klettaklifur og fékk hún því bæturnar greiddar út.

Vátryggingartakinn hafði verið spurður við töku tryggingarinnar hvort viðkomandi stundaði fjallaklifur eða klettaklifur. Það var merki um að vátryggingarfélagið gerði greinarmun á þessu tvennu.

Hrd. 128/2013 dags. 12. september 2013[HTML] [PDF]


Hrd. 411/2012 dags. 26. september 2013 (Þingeyjarsveit)[HTML] [PDF]


Hrd. 547/2012 dags. 26. september 2013 (Landamerki Reykjahlíðar)[HTML] [PDF]


Hrd. 617/2012 dags. 10. október 2013 (Land á Hellisheiði)[HTML] [PDF]


Hrd. 726/2013 dags. 10. apríl 2014 (Auðlegðarskattur)[HTML] [PDF]


Hrd. 609/2013 dags. 12. júní 2014[HTML] [PDF]


Hrd. 492/2014 dags. 25. ágúst 2014[HTML] [PDF]


Hrd. 360/2013 dags. 18. september 2014[HTML] [PDF]


Hrd. 743/2014 dags. 22. október 2015 (Nýjabæjarafréttur)[HTML] [PDF]


Hrd. 246/2016 dags. 6. maí 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 322/2016 dags. 10. nóvember 2016 (Hnjótafjall)[HTML] [PDF]


Hrd. 186/2016 dags. 1. desember 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 369/2017 dags. 14. júní 2017[HTML] [PDF]


Hrd. 505/2016 dags. 12. október 2017[HTML] [PDF]


Hrd. 9/2020 dags. 5. febrúar 2021[HTML] [PDF]


Hrd. 42/2021 dags. 9. mars 2022[HTML]


Aðrar úrlausnir

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Lyrd. 1903:558 í máli nr. 35/1902 [PDF]


Lyrd. 1910:452 í máli nr. 14/1910 [PDF]


Lyrd. 1913:116 í máli nr. 25/1913 [PDF]


Lyrd. 1917:27 í máli nr. 56/1916 [PDF]


Dómur Félagsdóms 1944:115 í máli nr. 11/1943


Dómur Félagsdóms 1944:134 í máli nr. 1/1944


Dómur Félagsdóms 1948:4 í máli nr. 2/1948


Dómur Félagsdóms 1989:307 í máli nr. 6/1989


Dómur Félagsdóms 1992:567 í máli nr. 12/1992


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-6907/2005 dags. 28. mars 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Austurlands í máli nr. E-245/2005 dags. 15. nóvember 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3220/2006 dags. 1. desember 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Vestfjarða í máli nr. S-17/2006 dags. 8. janúar 2007[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Austurlands í máli nr. Q-1/2005 dags. 9. janúar 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2212/2006 dags. 16. mars 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-7608/2006 dags. 26. október 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Vesturlands í máli nr. E-379/2005 dags. 14. nóvember 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-696/2007 dags. 28. nóvember 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2867/2008 dags. 6. nóvember 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Austurlands í máli nr. E-175/2008 dags. 20. janúar 2009[HTML]


Dómur Héraðsdóms Austurlands í máli nr. E-176/2008 dags. 20. janúar 2009[HTML]


Dómur Héraðsdóms Suðurlands í máli nr. E-15/2007 dags. 27. janúar 2009[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Suðurlands í máli nr. E-240/2008 dags. 10. mars 2009[HTML]


Dómur Héraðsdóms Austurlands í máli nr. E-135/2008 dags. 2. nóvember 2009[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-9490/2009 dags. 5. mars 2010[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1141/2010 dags. 27. apríl 2010[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-10220/2009 dags. 7. júlí 2010[HTML]


Dómur Héraðsdóms Austurlands í máli nr. E-1/2008 dags. 25. janúar 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4909/2010 dags. 5. apríl 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-509/2011 dags. 7. júlí 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-751/2011 dags. 28. október 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1996/2011 dags. 5. mars 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-67/2009 dags. 13. mars 2012[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4805/2010 dags. 9. maí 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-110/2010 dags. 20. júní 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Suðurlands í máli nr. E-611/2010 dags. 27. júní 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2943/2011 dags. 4. júlí 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1557/2012 dags. 12. október 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-118/2012 dags. 29. október 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Austurlands í máli nr. E-119/2011 dags. 11. desember 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Suðurlands í máli nr. E-279/2011 dags. 18. júní 2013[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2932/2013 dags. 30. ágúst 2013[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-179/2013 dags. 24. október 2013[HTML]


Dómur Héraðsdóms Vestfjarða í máli nr. S-48/2013 dags. 19. desember 2013[HTML]


Úrskurður úrskurðarnefndar í vátryggingamálum, nr. 101/2014 (Hvarf síma úr vasa á ættarmóti)
Reynt á hvað teldist vera almannafæri. Í skilmálum kom fram að hlutir sem væri skilinn eftir eða týndur á almannafæri fengust ekki bættir.
Talið var að vera hlutar í vasa viðkomandi væri ekki almannafæri og því var vátryggingafélaginu gert að greiða út bætur.

Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-1085/2013 dags. 6. júní 2014[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. X-154/2013 dags. 26. júní 2014[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4849/2014 dags. 8. desember 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4932/2014 dags. 22. desember 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-196/2012 dags. 2. febrúar 2016[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4041/2015 dags. 14. mars 2016[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4079/2015 dags. 14. mars 2016[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-528/2015 dags. 4. júlí 2016[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. Y-6/2016 dags. 23. nóvember 2016[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. Y-8/2016 dags. 23. nóvember 2016[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. Y-9/2016 dags. 23. nóvember 2016[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2462/2016 dags. 2. desember 2016[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2108/2016 dags. 1. mars 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands vestra í máli nr. S-8/2016 dags. 10. mars 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Vesturlands í máli nr. E-15/2016 dags. 4. júlí 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-836/2016 dags. 16. október 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Austurlands í máli nr. E-89/2016 dags. 15. nóvember 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-285/2017 dags. 24. nóvember 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Austurlands í máli nr. E-62/2016 dags. 14. febrúar 2018[HTML]


Lrd. 24/2018 dags. 20. apríl 2018[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-1146/2017 dags. 21. júní 2018[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2922/2016 dags. 26. júlí 2018[HTML]


Lrd. 123/2018 dags. 5. október 2018[HTML]


Lrd. 532/2018 dags. 22. nóvember 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1304/2018 dags. 29. nóvember 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1274/2019 dags. 3. desember 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands vestra í máli nr. E-3/2019 dags. 11. mars 2020[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-749/2019 dags. 8. júlí 2020[HTML]


Dómur Félagsdóms í máli nr. F-11/2020 dags. 17. desember 2020


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-216/2017 dags. 30. mars 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-5367/2020 dags. 10. júní 2021[HTML]


Lrd. 185/2020 dags. 17. september 2021[HTML]


Lrd. 488/2020 dags. 19. nóvember 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-3223/2021 dags. 3. desember 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-1255/2021 dags. 12. janúar 2022[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-903/2021 dags. 14. janúar 2022[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3542/2021 dags. 14. febrúar 2022[HTML]


Dómur Félagsdóms í máli nr. F-24/2021 dags. 17. febrúar 2022


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1989/2021 dags. 23. mars 2022[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2982/2020 dags. 14. júlí 2022[HTML]


Lrú. 442/2021 dags. 28. október 2022[HTML]


Lrd. 44/2022 dags. 17. febrúar 2023[HTML]


Lrd. 207/2022 dags. 24. mars 2023[HTML]


Lrd. 74/2022 dags. 12. maí 2023[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4871/2022 dags. 13. júlí 2023[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-5298/2022 dags. 14. september 2023[HTML]


Lrd. 308/2022 dags. 29. september 2023[HTML]


Dómur Félagsdóms í máli nr. F-8/2023 dags. 4. október 2023


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-654/2023 dags. 14. desember 2023[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4081/2023 dags. 5. febrúar 2024[HTML]