Úrlausnir.is - Merkimiði - 1. mgr. 34. gr. laga um réttindi og skyldur starfsmanna ríkisins, nr. 70/1996

Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Hrd. 1999:4234 nr. 223/1999 (Niðurlagning stöðu - Ótímabundinn starfsmaður hjá RÚV - Biðlaun)^[HTML]^[PDF]

Hrd. 2000:468 nr. 357/1999 (Starfslokasamningur starfsmanns við Landsbanka Íslands)^[HTML]^[PDF]
Landsbankinn, sem þá var í ríkiseigu, sagði upp starfsmanni. Gerðu aðilar sín á milli starfslokasamning þar sem fram kom að um væri að ræða endanlegt uppgjör og hvorugur aðili ætti kröfu á hinn.

Hæstiréttur tók undir með héraðsdómi að um ekki hefði verið ólögmæt nauðung að ræða þar sem efni samningsins kvað á um betri hagsmuni fyrir stefnanda heldur en ef honum hefði verið sagt upp. Hins vegar ógilti Hæstiréttur nokkur ákvæði samningsins á grundvelli 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936, þar sem þau fólu í sér afsal á greiðslum sem starfsmaðurinn hefði ella hlotið við niðurlagningu starfs síns. Bankastjórn hefði með því hlunnfarið starfsmanninn og við samningsgerðina naut starfsmaðurinn ekki aðstoðar lögmanns.

Hrd. 2000:1056 nr. 378/1999 (Landsbanki Íslands)^[HTML]^[PDF]

Hrd. 2000:1072 nr. 377/1999^[HTML]^[PDF]

Hrd. 2002:2901 nr. 92/2002 (Tilfærslur í starfi)^[HTML]

Hrd. nr. 76/2010 dags. 9. desember 2010^[HTML]

Hrd. nr. 650/2016 dags. 21. september 2017^[HTML]

Hrd. nr. 185/2017 dags. 1. mars 2018^[HTML]