Síað eftir merkimiðanum „Hrd. 1988:24 nr. 176/1986“.
Meðdómandi hafði bent málsaðila við vettvangsferð öðru máli fyrir héraðsdómi að frágangur útveggja væri ófullnægjandi og leiddi það til frekari könnunar og síðar beint tilefni þeirrar málshöfðunar er lá fyrir. Sami meðdómandi hafði verið skipaður í héraði í þessu máli og leit Hæstiréttur á að athugasemdin leiddi til þess að viðkomandi meðdómandi væri vanhæfur. Hinn áfrýjaði dómur og meðferð málsins frá því þinghaldi sem meðdómendur tóku sæti í héraði voru ómerkt og málinu vísað aftur í hérað.