Síað eftir merkimiðanum „Hrd. 233/2010 dags. 14. apríl 2010“.
Í héraðsdómi, sem Hæstiréttur staðfesti með vísan til forsendna, kom fram að ástæða þótti að sakborningurinn héldi áfram brotastarfsemi þar sem hún væri eina tekjulind hans. Væri því ástæða til þess að sakborningur sætti áfram gæsluvarðhaldi á meðan áfrýjunarfresti sakamálsins stæði. Var því fallist á áframhaldandi gæsluvarðhald yfir sakborningnum.