Lögreglustjóri gaf út ákæru vegna meints brots á 233. gr. b almennra hegningarlaga, nr. 19/1940, ásamt öðrum greinum þeirra laga. Hæstiréttur taldi lögreglustjóra ekki heimilt að gefa út ákæru í þeim tegundum mála sbr. 1. mgr. 24. gr. laga um meðferð sakamála, nr. 88/2008, sbr. b-lið 1. mgr. 23. gr. sömu laga, en þær tegundir mála voru á forræði héraðssaksóknara. Var því fallist á kröfu um frávísun málsins frá héraðsdómi.