Merkimiði - Lög um breyting á lögum nr. 1 31. jan. 1966, um leigubifreiðar, nr. 22/1967

Niðurhala PDF eintaki þessarar auglýsingar Stjórnartíðinda:
Skannað eintak úr prentaðri útgáfu Stjórnartíðinda
Athugið: Inniheldur ekki síðari breytingar á auglýsingunni (ef einhverjar), og mögulega ekki leiðréttingar sem gætu hafa verið gerðar á auglýsingunni.

RSS-streymi merkimiðans

Alþingi:
  Þingmál: A155 á 87. löggjafarþingi
  Samþykkt þann 11. apríl 1967
  Málsheiti: leigubifreiðar
  Slóð á þingmál
  Þingskjöl:
    Þskj. 304 [PDF] - Frumvarp - Alþingistíðindi: 87. löggjafarþing - Þingskjaladeild, bls. 1043
    Þskj. 341 [PDF] - Nefndarálit - Alþingistíðindi: 87. löggjafarþing - Þingskjaladeild, bls. 1119
    Þskj. 398 [PDF] - Nefndarálit - Alþingistíðindi: 87. löggjafarþing - Þingskjaladeild, bls. 1242
    Þskj. 454 [PDF] - Lög (samhlj.) - Alþingistíðindi: 87. löggjafarþing - Þingskjaladeild, bls. 1322
Stjórnartíðindi:
  Dagsetning undirritunar: 22. apríl 1967.
  Birting: A-deild 1967, bls. 26
  Birting fór fram í tölublaðinu A3 ársins 1967 - Útgefið þann 9. maí 1967.
  Tilkynning fór fram í tölublaðinu B9 ársins 1967 - Útgefið þann 10. febrúar 1968.

Athugið að taka ekki þessum listum sem tæmandi.

Yfirlit

Hæstaréttardómar (1)
Fara á yfirlit

Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Hrd. 1988:1532 nr. 239/1987 (Framadómur)[PDF]
Í reglugerð var kveðið á um það skilyrði fyrir atvinnuleyfi að bifreiðastjóri yrði að vera í Bifreiðastjórafélaginu Frama. Bifreiðarstjórinn fékk atvinnuleyfi árið 1984 og skuldbatt sig til að fylgja ákvæðum reglugerðarinnar í einu og öllu. Árið eftir hætti hann að greiða félagsgjöldin og taldi sig vera óskylt að vera í félaginu. Umsjónarnefnd leigubifreiða innkallaði atvinnuleyfið að ósk félagsins og staðfesti ráðherra þá ákvörðun. Bifreiðarstjórinn höfðaði mál til ógildingar á þeirri ákvörðun.

Í lögunum, sem reglugerðin byggði á, var ekki mælt fyrir um skyldu atvinnuleyfishafa til að vera í stéttarfélagi eða einungis megi veita atvinnuleyfi til þeirra sem væru í stéttarfélagi bifreiðastjóra. Hæstiréttur taldi að ákvæði stjórnarskrár um atvinnufrelsi kvæði á um að lagaboð þyrfti til að leggja bönd á atvinnufrelsi manna og vísaði þá í sett lög frá Alþingi, og þar af leiðandi dygðu reglugerðarákvæðin ekki ein og sér. Taldi dómurinn því að óheimilt hafi verið að svipta bifreiðarstjórann atvinnuleyfinu á þeim forsendum.