Rannsóknarlögregla ríkisins og skiptaráðandinn í Reykjavík höfðu fengið ábendingar frá ónafngreindum aðila um að tiltekinn maður í gjaldþrotameðferð væri að selja fágætar og verðmætar bækur úr heildstæðu safni bóka, og að salan færi fram á 1. hæð tiltekins hús á tilteknum tíma. Fékkst í kjölfarið húsleitarheimild til að leita á þeim stað ásamt handtökuheimild þrotamannsins og annarra sem tengdust ætluðu broti hans. Við framkvæmd heimildarinnar var hins vegar einnig leitað á 2. hæð hússins sem var íbúð í eigu þriðja aðila sem krafðist bóta úr hendi ríkisins í máli þessu. Að mati dómsins lá fyrir fullt samþykki bótakrefjanda til leitar á 2. hæð hússins sem var svo framkvæmd með lauslegri athugun. Með hliðsjón af þessum og öðrum staðreyndum málsins var sýknað af bótakröfunni.