Úrlausnir.is

Yfirlit

Hæstaréttardómar (1262)
Dómasafn Hæstaréttar (1137)
Umboðsmaður Alþingis (143)
Stjórnartíðindi (439)
Alþingistíðindi (368)
Ársskýrslur umboðsmanns Alþingis (114)
EES-viðbætir við Stjórnartíðindi ESB (38)
Alþingi (1886)
Aðrir úrlausnaraðilar

• Atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneytið (7)
• Áfrýjunarnefnd neytendamála (2)
• Endurupptökudómur (7)
• Endurupptökunefnd (1)
• Félagsmálaráðuneytið (7)
• Héraðsdómur Austurlands (26)
• Héraðsdómur Norðurlands eystra (32)
• Héraðsdómur Norðurlands vestra (11)
• Héraðsdómur Reykjaness (144)
• Héraðsdómur Reykjavíkur (625)
• Héraðsdómur Suðurlands (45)
• Héraðsdómur Vestfjarða (11)
• Héraðsdómur Vesturlands (15)
• Kærunefnd greiðsluaðlögunarmála (240)
• Kærunefnd húsamála (1)
• Kærunefnd jafnréttismála (1)
• Kærunefnd lausafjár- og þjónustukaupa (1)
• Kærunefnd útboðsmála (8)
• Kærunefnd útlendingamála (14)
• Landsréttur (279)
• Mannréttindadómstóll Evrópu (1)
• Matsnefnd eignarnámsbóta (5)
• Matvælaráðuneytið (1)
• Málskotsnefnd Lánasjóðs íslenskra námsmanna (64)
• Málskotsnefnd Menntasjóðs námsmanna (1)
• Óbyggðanefnd (1)
• Póst- og fjarskiptastofnun (2)
• Ríkisskattanefnd (939)
• Ríkistollanefnd (7)
• Samgönguráðuneytið (3)
• Samkeppniseftirlitið (2)
• Samkeppnisráð (2)
• Tollstjóri (12)
• Úrskurðarnefnd almannatrygginga (45)
• Úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða (22)
• Úrskurðarnefnd félagsþjónustu og húsnæðismála (87)
• Úrskurðarnefnd fjarskipta- og póstmála (1)
• Úrskurðarnefnd fæðingar- og foreldraorlofsmála (98)
• Úrskurðarnefnd í vátryggingamálum (1)
• Úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála (2)
• Úrskurðarnefnd um leiðréttingu verðtryggðra fasteignaveðlána (30)
• Úrskurðarnefnd um upplýsingamál (5)
• Úrskurðarnefnd velferðarmála (346)
• Yfirskattanefnd (1737)

Fara á yfirlit

Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Hrd. 1923:564 nr. 26/1923 ^[PDF]

---

Hrd. 1925:209 nr. 32/1925 ^[PDF]

---

Hrd. 1933:126 nr. 176/1932 ^[PDF]

---

Hrd. 1949:228 nr. 25/1949 (Skattskylda) ^[PDF]

---

Hrd. 1952:122 kærumálið nr. 6/1952 ^[PDF]

---

Hrd. 1952:416 nr. 14/1951 ^[PDF]

---

Hrd. 1952:434 nr. 80/1952 (Stóreignaskattur) ^[PDF]

---

Hrd. 1953:142 nr. 190/1952 (Skattlagning félaga) ^[PDF]

---

Hrd. 1953:276 nr. 173/1952 ^[PDF]

---

Hrd. 1954:73 nr. 5/1953 (Stóreignaskattur og fjárhagskerfið) ^[PDF]

---

Hrd. 1954:282 nr. 65/1953 (Framfærsla) ^[PDF]

---

Hrd. 1954:705 nr. 64/1954 ^[PDF]

---

Hrd. 1954:708 nr. 70/1954 ^[PDF]

---

Hrd. 1955:700 nr. 11/1954 ^[PDF]

---

Hrd. 1956:117 nr. 84/1955 ^[PDF]

---

Hrd. 1956:268 nr. 68/1955 ^[PDF]

---

Hrd. 1956:578 nr. 36/1956 ^[PDF]

---

Hrd. 1956:731 nr. 127/1955 ^[PDF]

---

Hrd. 1956:752 nr. 93/1956 ^[PDF]

---

Hrd. 1957:1 nr. 83/1956 ^[PDF]

---

Hrd. 1957:38 nr. 56/1956 ^[PDF]

---

Hrd. 1957:525 nr. 114/1957 ^[PDF]

---

Hrd. 1957:628 nr. 22/1957 (Hlutdeild) ^[PDF]

---

Hrd. 1957:674 nr. 167/1956 ^[PDF]

---

Hrd. 1958:63 nr. 88/1957 ^[PDF]

---

Hrd. 1958:118 nr. 34/1957 (Sending) ^[PDF]

---

Hrd. 1958:258 nr. 177/1957 ^[PDF]

---

Hrd. 1958:350 nr. 136/1955 ^[PDF]

---

Hrd. 1958:486 nr. 167/1957 (Hús o.fl. á Akureyri - Bókasafn ekki „innanhúsgögn“) ^[PDF]
Verðmætt og sérstakt bókasafn var á heimili M og K. Það var ekki talið vera venjulegt innbú.

---

Hrd. 1958:664 nr. 138/1957 ^[PDF]

---

Hrd. 1959:73 nr. 159/1956 (Melgerði) ^[PDF]
Skuldheimtumenn M vildu taka ákveðna fasteign í eigu K. Hæstiréttur taldi að skuldheimtumennirnir hefðu ekki fært neinar sönnur á að eignin sé sameign þeirra beggja, hvað þá hjúskapareign M. Kröfunni var því hafnað.

---

Hrd. 1959:348 nr. 33/1958 ^[PDF]

---

Hrd. 1959:367 nr. 135/1958 ^[PDF]

---

Hrd. 1959:423 nr. 194/1958 ^[PDF]

---

Hrd. 1959:473 nr. 27/1959 ^[PDF]

---

Hrd. 1959:755 nr. 46/1959 ^[PDF]

---

Hrd. 1959:775 nr. 114/1959 ^[PDF]

---

Hrd. 1960:1 nr. 172/1958 ^[PDF]

---

Hrd. 1960:165 nr. 85/1959 ^[PDF]

---

Hrd. 1960:249 nr. 69/1959 ^[PDF]

---

Hrd. 1960:689 nr. 19/1958 ^[PDF]

---

Hrd. 1961:432 nr. 216/1960 (Hjólreiðamaður) ^[PDF]

---

Hrd. 1961:511 nr. 152/1960 (Andlát af völdum kolsýrlingseitrunar) ^[PDF]

---

Hrd. 1961:629 nr. 13/1960 ^[PDF]

---

Hrd. 1961:749 nr. 184/1960 ^[PDF]

---

Hrd. 1961:793 nr. 83/1961 ^[PDF]

---

Hrd. 1961:887 nr. 61/1961 ^[PDF]

---

Hrd. 1961:888 nr. 180/1960 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:74 nr. 74/1961 (Slönguslagur) ^[PDF]
Slagur um slöngu í fiskverkunarstöð og hlaut forsprakki slagsins meiðsli af hníf. Vinnuveitandaábyrgð var ekki talin eiga við.

---

Hrd. 1962:217 nr. 155/1961 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:243 nr. 154/1961 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:335 nr. 179/1961 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:376 nr. 187/1961 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:415 nr. 90/1961 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:590 nr. 63/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:628 nr. 72/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:641 nr. 51/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:783 nr. 24/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:797 nr. 38/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1963:41 nr. 89/1962 (Eignarréttur í fasteign - Ráðskonulaun II) ^[PDF]

---

Hrd. 1963:71 nr. 48/1962 (Vélasjóður) ^[PDF]
Skaðabótaábyrgð hélst hjá leigusalanum. Ríkissjóður leigði út vélar ásamt stjórnanda. Starfsmaðurinn varð síðan fyrir líkamstjón af hans eigin völdum. Þá lá einnig fyrir að starfsmaðurinn tók einnig við fyrirmælum frá Vélasjóði. Leigusalinn (Vélasjóður) var talinn bera ábyrgð.

---

Hrd. 1963:561 nr. 73/1963 ^[PDF]

---

Hrd. 1963:603 nr. 25/1963 ^[PDF]

---

Hrd. 1963:618 nr. 8/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1964:19 nr. 174/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1964:406 nr. 122/1963 (Árelíusarbörn) ^[PDF]
Reyndi á þá spurningu hvort að viðkomandi var búinn að gefa of mikið áður en hann dó, s.s. að dulbúa gjafir til að komast framhjá arfleiðsluheimild.

---

Hrd. 1964:513 nr. 139/1963 ^[PDF]

---

Hrd. 1964:573 nr. 80/1963 (Sundmarðabú) ^[PDF]

---

Hrd. 1964:805 nr. 32/1964 ^[PDF]

---

Hrd. 1965:74 nr. 1/1964 ^[PDF]

---

Hrd. 1965:321 nr. 95/1964 ^[PDF]

---

Hrd. 1965:537 nr. 57/1965 (Framtal til aðstöðugjalds) ^[PDF]

---

Hrd. 1965:649 nr. 109/1965 ^[PDF]

---

Hrd. 1965:750 nr. 20/1964 ^[PDF]

---

Hrd. 1965:889 nr. 82/1965 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:22 nr. 213/1964 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:141 nr. 78/1964 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:275 nr. 161/1964 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:339 nr. 211/1965 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:360 nr. 36/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:504 nr. 138/1965 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:801 nr. 27/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:808 nr. 28/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:907 nr. 33/1965 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:924 nr. 108/1965 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:1015 nr. 81/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:23 nr. 188/1965 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:171 nr. 18/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:194 nr. 90/1965 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:259 nr. 34/1967 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:264 nr. 35/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:318 nr. 96/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:462 nr. 43/1967 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:573 nr. 59/1967 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:707 nr. 176/1965 (Hjaltalínsreitir) ^[PDF]

---

Hrd 1967:951 nr. 60/1967 (Aðstöðugjald) ^[PDF]

---

Hrd. 1967:1163 nr. 76/1966 (Lögregluþjónn við dyravörslu) ^[PDF]
Lögreglumaður starfaði við dyravörslu á veitingahúsi sem aukastarf. Gestur fór í bótamál við lögreglumanninn ásamt veitingastaðnum og lögreglustjóranum (sem embættismanni). Málsástæðum vegna ábyrgðar lögreglustjórans var hafnað þar sem lögreglumaðurinn var ekki að vinna sem slíkur.

---

Hrd. 1968:94 nr. 93/1964 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:140 nr. 119/1967 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:259 nr. 42/1967 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:292 nr. 109/1967 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:336 nr. 104/1966 (Krossavík) ^[PDF]

---

Hrd. 1968:428 nr. 33/1967 (Hjónavígsla) ^[PDF]

---

Hrd. 1968:470 nr. 29/1967 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:555 nr. 199/1967 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:718 nr. 32/1968 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:951 nr. 36/1968 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:1051 nr. 103/1968 (Öryggisbelti) ^[PDF]
Starfsmaður varð fyrir tjóni þegar öryggisbelti losnaði sökum galla og hann féll niður. Vinnuveitandinn var talinn bera hlutlæga ábyrgð þótt um leyndan galla væri að ræða.

---

Hrd. 1968:1136 nr. 147/1968 (Hátún) ^[PDF]

---

Hrd. 1968:1226 nr. 160/1968 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:1271 nr. 96/1968 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:145 nr. 141/1968 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:153 nr. 11/1969 (Eignaauki) ^[PDF]
Framteljandi hafði á skattframtölum sínum árin 1966 og 1967 talið fram verðmæti eigin vinnu við byggingaframkvæmdir skattárin fyrir 1965 og 1966. Framteljandinn taldi þá vinnu vera skattfrjálsa á grundvelli ákvæðis í skattalögum um að tekjur teldust ekki til eignaauka sem stafa af aukavinnu, sem einstaklingar leggja fram utan reglulegs vinnutíma við byggingu íbúða til eigin nota og að sú ívilnun félli burt að því leyti sem vinnan kunni að fást endurgreidd með söluhagnaði af íbúðinni.

Í reglugerð sem sett var á grundvelli laganna sagði hins vegar þetta: „Nú á maður íbúð og byggir sér aðra stærri til eigin nota, skal þá telja þann hluta eigin aukavinnu hans við nýju íbúðina skattfrjálsan, sem svarar til stærðarmunarins, miðað við rúmmetrafjölda.“

Hæstiréttur taldi að þar sem ekki kæmi í lögunum fram að það myndi skerða ívilnunina að skattþegn hafi áður átt íbúðarhúsnæði, hafi fjármálaráðherra ekki öðlast heimild til þess að skerða ívilnunina enn frekar.

---

Hrd. 1969:588 nr. 110/1968 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:624 nr. 212/1968 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:728 nr. 224/1968 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:750 nr. 209/1968 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:935 nr. 150/1968 (Rangfærsla skjala til að leyna fjárdrætti) ^[PDF]

---

Hrd. 1969:1278 nr. 62/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:1281 nr. 63/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:1312 nr. 163/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:56 nr. 3/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:301 nr. 234/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:434 nr. 19/1970 (Hausunarvél) ^[PDF]
Starfsmaður fiskvinnslu hlaut líkamstjón þegar hann var að vinnu við hausunarvél. Tjónsatvikið var ekki rakið til ógætni starfsmannsins og stöðvunarrofi virkaði ekki sem skyldi.

---

Hrd. 1970:498 nr. 139/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:544 nr. 207/1969 (Varnarliðsbifreið) ^[PDF]
Starfsmaður varnarliðsins hlaut tjón þegar bifreið vinnuveitanda hans valt vegna bilunar á stýrisbúnaði. Vinnuveitandinn vissi ekki af þessari bilun fyrr en atvikið varð.

---

Hrd. 1970:578 nr. 15/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:591 nr. 44/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:613 nr. 101/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:834 nr. 105/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:217 nr. 90/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:435 nr. 189/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:467 nr. 120/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:491 nr. 126/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:703 nr. 23/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:744 nr. 122/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:986 nr. 36/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:1200 nr. 70/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:374 nr. 177/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:417 nr. 74/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:528 nr. 11/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:544 nr. 110/1971 (Jöfnunarhlutabréf) ^[PDF]

---

Hrd. 1972:673 nr. 83/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:798 nr. 104/1970 (Þverband sporðreisist) ^[PDF]
Starfsmaður fyrirtækis er stóð að húsbyggingu féll niður af vinnupalli þegar þverband er lá yfir vinnupallinn sporðreistist. Starfsmaðurinn höfðaði skaðabótamál á hendur fyrirtækinu sem réð hann og húsasmíðameistara sem það fyrirtæki réð í verkið. Fyrirtækið sjálft var sýknað af vinnuveitandaábyrgð en húsasmíðameistarinn var talinn hafa borið bótaábyrgð vegna smíði vinnupallanna.

---

Hrd. 1972:878 nr. 178/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:920 nr. 158/1971 (Skipun eða ráðning ríkisstarfsmanns - Kópavogshæli) ^[PDF]

---

Hrd. 1973:224 nr. 47/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:347 nr. 85/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:484 nr. 124/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:676 nr. 106/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:700 nr. 82/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:708 nr. 84/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:866 nr. 105/1972 (Húsgrunnur) ^[PDF]

---

Hrd. 1974:109 nr. 151/1972 (Hraunbær) ^[PDF]

---

Hrd. 1974:135 nr. 113/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:154 nr. 62/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:186 nr. 176/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:620 nr. 195/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:648 nr. 31/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:823 nr. 68/1973 (Skattframkvæmd á reiki) ^[PDF]

---

Hrd. 1974:944 nr. 107/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:977 nr. 78/1973 (Gosflaska - Sódavatnsflöskudómur) ^[PDF]

---

Hrd. 1974:1095 nr. 86/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:494 nr. 162/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:640 nr. 54/1974 (Nýsköpunartogarinn) ^[PDF]

---

Hrd. 1975:675 nr. 39/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:823 nr. 99/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:959 nr. 162/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:993 nr. 27/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:1002 nr. 28/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:1051 nr. 148/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:1105 nr. 146/1974 (Líkamstjón) ^[PDF]

---

Hrd. 1976:96 nr. 141/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:212 nr. 194/1974 (Réttmæt synjun) ^[PDF]

---

Hrd. 1976:300 nr. 195/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:503 nr. 18/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:621 nr. 184/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:656 nr. 147/1975 (Forsjá barns) ^[PDF]

---

Hrd. 1976:755 nr. 161/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:863 nr. 76/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:955 nr. 46/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:984 nr. 22/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:1080 nr. 15/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1977:143 nr. 177/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1977:153 nr. 30/1974 (Kirkjuvegur) ^[PDF]

---

Hrd. 1977:646 nr. 88/1975 (Skinnaverksmiðjan á Akureyri) ^[PDF]

---

Hrd. 1977:798 nr. 18/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1977:879 nr. 137/1977 ^[PDF]

---

Hrd. 1977:882 nr. 140/1977 ^[PDF]

---

Hrd. 1977:1025 nr. 148/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1977:1244 nr. 34/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1977:1364 nr. 71/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:58 nr. 3/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:88 nr. 14/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:196 nr. 39/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:205 nr. 31/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:284 nr. 40/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:318 nr. 31/1976 ^[PDF]
Fjárskipti í lok sambúðar. Á þeim hafði tíðkast að dæma svokölluð ráðskonulaun en hlutdeild í eignamyndun væri að ryðja sér til rúms.
K fór í mál við M. K studdi kröfu sína með tilvísun í venju dómstóla að dæma þóknun og vísaði í ráðskonulaun og hlutdeild í eignamyndun, og taldi héraðsdómur að hún ætti að fá einhverja þóknun án þess að tilgreina hvort það var. Hæstiréttur það óljóst hvort hún væri að óska ráðskonulauna eða hlutdeildar í eignamyndun, og taldi þann málatilbúnað ódómhæfan.

---

Hrd. 1978:387 nr. 167/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:484 nr. 147/1976 (Sök helminguð - Ökuréttindaleysi) ^[PDF]

---

Hrd. 1978:593 nr. 152/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:609 nr. 134/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:622 nr. 210/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:678 nr. 81/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:828 nr. 226/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:893 nr. 32/1976 (Óvígð sambúð - Vinnuframlag á heimili - Ráðskonulaun V) ^[PDF]

---

Hrd. 1978:1007 nr. 66/1977 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:1014 nr. 67/1977 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:1100 nr. 166/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:1257 nr. 169/1976 (Scania Vabis) ^[PDF]

---

Hrd. 1979:178 nr. 223/1976 (Miðvangur 125 - Lóðarréttindi) ^[PDF]

---

Hrd. 1979:310 nr. 59/1977 (Arður til framfærslu) ^[PDF]

---

Hrd. 1979:403 nr. 189/1977 ^[PDF]

---

Hrd. 1979:430 nr. 229/1976 (Báran h/f) ^[PDF]

---

Hrd. 1979:597 nr. 181/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1979:775 nr. 162/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1979:1121 nr. 9/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1979:1303 nr. 240/1977 ^[PDF]

---

Hrd. 1979:1358 nr. 4/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:827 nr. 41/1980 (Búskipti) ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1426 nr. 209/1977 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1560 nr. 32/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1596 nr. 19/1978 (Túngata 25, Álftanesi) ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1692 nr. 127/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1732 nr. 141/1979 (Skyldusparnaður - Afturvirkni skattalaga) ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1775 nr. 111/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1797 nr. 124/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1831 nr. 33/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1905 nr. 19/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1948 nr. 18/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1955 nr. 198/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:128 nr. 6/1978 (Skipti fólks í óvígðri sambúð - Ráðskonukaup) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:145 nr. 110/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:310 nr. 298/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:395 nr. 159/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:496 nr. 141/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:630 nr. 88/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:780 nr. 108/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:834 nr. 198/1978 (Bæjarlögmaður) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1056 nr. 183/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1113 nr. 156/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:44 nr. 12/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:82 nr. 2/1978 (Grúfustökk) ^[PDF]

---

Hrd. 1982:711 nr. 27/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:1084 nr. 11/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:1107 nr. 5/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:1412 nr. 132/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:1440 nr. 181/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:1831 nr. 69/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:89 nr. 50/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:304 nr. 43/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:834 nr. 33/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:977 nr. 145/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1002 nr. 146/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1399 nr. 57/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1423 nr. 10/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1578 nr. 156/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1718 nr. 121/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1938 nr. 201/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:2076 nr. 132/1981 (Sandur - Spilda úr landi Sands) ^[PDF]

---

Hrd. 1984:290 nr. 31/1984 ^[PDF]

---

Hrd. 1984:423 nr. 230/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1984:917 nr. 62/1981 (Vaxtafótur I) ^[PDF]

---

Hrd. 1984:1043 nr. 246/1982 (Hátún 6 h/f) ^[PDF]

---

Hrd. 1984:1069 nr. 150/1984 ^[PDF]

---

Hrd. 1984:1085 nr. 10/1983 (skabos+samn. jan.´79 – lögskiln. okt´80 – málshöfðun sept.´82) ^[PDF]

---

Hrd. 1984:1126 nr. 126/1982 (Afturköllun á rétti til að stunda leigubifreiðaakstur) ^[PDF]
Ekki var talin vera lagastoð fyrir afturköllun á tilteknu leyfi en það talið í lagi.

---

Hrd. 1984:1154 nr. 103/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1984:1373 nr. 105/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:218 nr. 87/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:322 nr. 9/1985 (Rauðilækur með 2 ár) ^[PDF]

---

Hrd. 1985:444 nr. 82/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:587 nr. 172/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:832 nr. 192/1983 (Frumkvæði á hallaðan M - K annaðist barn - K naut ekki lífeyris frá M) ^[PDF]

---

Hrd. 1985:1085 nr. 194/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:1327 nr. 105/1984 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:835 nr. 260/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1022 nr. 37/1985 (Þórsgata - Skattlagning á sölugróða) ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1043 nr. 251/1984 (Lífsgjöf á dánarbeði) ^[PDF]
Reyndi á þá spurningu hvort að viðkomandi var búinn að gefa of mikið áður en hann dó, s.s. að dulbúa gjafir til að komast framhjá arfleiðsluheimild.

---

Hrd. 1986:1095 nr. 99/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1318 nr. 169/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1396 nr. 98/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1671 nr. 25/1985 (Vöruúttekt í reikning) ^[PDF]

---

Hrd. 1987:410 nr. 242/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:473 nr. 95/1986 (Valdsmaður - Fjárhæð meðlags) ^[PDF]

---

Hrd. 1987:587 nr. 85/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:608 nr. 154/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:617 nr. 155/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:626 nr. 156/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:664 nr. 327/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:1031 nr. 134/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:1465 nr. 108/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:207 nr. 208/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:267 nr. 14/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:316 nr. 31/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:474 nr. 34/1987 (Hallaði á K á marga vísu) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:512 nr. 57/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:754 nr. 100/1987 (Túlkun álfheimadóms) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:862 nr. 160/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:990 nr. 295/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1157 nr. 174/1987 (Áfrýjunarfrestur) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1260 nr. 337/1988 (Óljós en búið að efna) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1422 nr. 244/1988 (Oddhólsmál II) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1432 nr. 305/1988 (Helmingaskipti - Skammvinnur hjúskapur) ^[PDF]

---

Hrd. 1989:58 nr. 84/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:119 nr. 11/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:230 nr. 182/1987 (Endurákvörðun opinberra gjalda) ^[PDF]

---

Hrd. 1989:298 nr. 234/1987 (Skattleysi Búnaðarfélags Suðurlands) ^[PDF]

---

Hrd. 1989:380 nr. 369/1987 („Gjöf“ á bifreið) ^[PDF]

---

Hrd. 1989:653 nr. 329/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:754 nr. 360/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:1318 nr. 375/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:1330 nr. 119/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:1427 nr. 308/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:376 nr. 91/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:409 nr. 219/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:789 nr. 343/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:972 nr. 263/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:1581 nr. 22/1989 (36 ár, sameignir) ^[PDF]
M og K höfðu verið í sambúð í 36 ár.
Þau deildu aðallega um skiptingu á tveimur fasteignum, andvirði bifreiðar, bankainnstæðum og verðbréfum. Dómstólar mátu svo að framangreindar eignir skyldu skiptast að jöfnu en tóku þó ekki afstöðu til útlagningar né hvor aðilinn ætti tilkall til þess að leysa einstakar eignir til sín.
Sumar aðrar eignir mat hann svo að annar aðilinn ætti að eiga þær að fullu.

---

Hrd. 1991:228 nr. 137/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:426 nr. 74/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:449 nr. 93/1988 (Vaxtafótur v. örorkubóta) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:570 nr. 73/1989 (Misneyting - Ömmudómur I) ^[PDF]
Fyrrverandi stjúpdóttir fer að gefa sig eldri manni. Hann gerir erfðaskrá og gefur henni peninga, og þar að auki gerir hann kaupsamning. Hún er síðan saksótt í einkamáli.

Héraðsdómur ógilti erfðaskrána á grundvelli 34. gr. erfðalaga, nr. 8/1962, en Hæstiréttur ógilti hana á grundvelli 37. gr. erfðalaganna um misneytingu og því ekki á grundvelli þess að arfleifandinn hafi verið óhæfur til að gera erfðaskrána. Aðrir gerningar voru ógiltir á grundvelli 31. gr. samningalaga, nr. 7/1936.

Arfleifandi var enn á lífi þegar málið var til úrlausnar hjá dómstólum.

---

Hrd. 1991:936 nr. 19/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1236 nr. 482/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1334 nr. 364/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1592 nr. 453/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:154 nr. 286/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:342 nr. 352/1989 (Umboð lögmanns ófullnægjandi) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:386 nr. 175/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:542 nr. 110/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:646 nr. 126/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:886 nr. 321/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1101 nr. 490/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1281 nr. 258/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1314 nr. 77/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1377 nr. 224/1990 (Viðbótarsölugjald) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1462 nr. 307/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1845 nr. 13/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:2031 nr. 235/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:2302 nr. 280/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:2325 nr. 471/1989 (Látraströnd, skuldheimtumenn) ^[PDF]
Gerður hafði verið kaupmáli þar sem eign hafði verið gerð að séreign K.
Kaupmálanum hafði ekki verið breytt þrátt fyrir að eignin hafði tekið ýmsum breytingum.
K hélt því fram að hún ætti hluta af eigninni við Látraströnd þrátt fyrir skráningu á nafni M.

Hæstiréttur taldi sannfærandi að hún hefði látið hluta séreignarinnar í eignina við Látraströndina. Hins vegar skipti það ekki máli þar sem sú eign var þinglýst eign M.
Dómurinn sérstakur þar sem þetta var sá eini þar sem byggt var á þinglýsingu einni saman.

---

Hrd. 1993:311 nr. 272/1990 (Íbúð, innstæður og bíll) ^[PDF]

---

Hrd. 1993:373 nr. 164/1990 (Málamyndaskuld) ^[PDF]
Hjónin höfðu búið í íbúð sem afi M átti og leigði þeim hana. Afinn seldi íbúðina og þau keyptu sér aðra. Óljóst var hvort afinn hafi látið þau fá peninga að gjöf eða láni.

K flytur út og um mánuði eftir að þau ákváðu að skilja útbjó M skuldabréf þar sem hann stillti því þannig upp að hann skrifaði undir skuldabréf þar sem hann skuldaði afanum peninga, og skrifaði M einn undir þau. M vildi stilla því upp að skuldirnar væru sín megin svo K ætti minna tilkall til eignanna. Afinn sagðist ekki myndi rukka eitt eða neitt og leit ekki svo á að honum hefði verið skuldað neitt. K vildi meina að skuldirnar væru til málamynda og tóku dómstólar undir það.

---

Hrd. 1993:404 nr. 195/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:623 nr. 355/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:677 nr. 108/1993 (Brattakinn) ^[PDF]
K var skráð fyrir eignunum en M var með tekjuöflunina. Framlög M voru skýr. Mikil fjárhagsleg samstaða.

---

Hrd. 1993:807 nr. 259/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:831 nr. 147/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:961 nr. 57/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:988 nr. 119/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1156 nr. 275/1990 (Mæðralaun - Sambúð) ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1319 nr. 146/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1395 nr. 114/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1532 nr. 314/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1653 nr. 151/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1737 nr. 51/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1936 nr. 411/1990 (Fyrirtækjabifreiðin - Bílvelta við Úlfarsfell) ^[PDF]
Starfsmaður fékk bifreið frá vinnuveitanda að láni til afnota. Sonur starfsmannsins fékk hana svo að láni og olli tjóni á henni af einföldu gáleysi. Starfsmaðurinn og sonur hans voru dæmdir í óskiptri ábyrgð. Sonurinn bar ábyrgð á sakargrundvelli en faðirinn á grundvelli hlutlægrar ábyrgðar.

---

Hrd. 1993:1984 nr. 187/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1999 nr. 470/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:2011 nr. 340/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:2061 nr. 291/1993 (Hrönn hf.) ^[PDF]

---

Hrd. 1993:2119 nr. 61/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:2273 nr. 132/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:2285 nr. 167/1991 (Framnesvegur) ^[PDF]

---

Hrd. 1993:2328 nr. 255/1992 (Íslandsbanki - Fjárdráttur - Gilsdómur) ^[PDF]
Bankastjóri réð mann sem bendlaður hafði verið við fjárdrátt í öðrum banka, líklega sem greiða við tengdaforeldra þess manns. Maðurinn var svo staðinn að fjárdrætti í þeim banka. Bankastjórinn hafði samband við tengdaforeldrana og gerði þeim að greiða skuldina vegna fjárdráttarins ella yrði málið kært til lögreglu. Var svo samningur undirritaður þess efnis.

Fyrir dómi var samningurinn ógiltur á grundvelli 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936, sökum ójafnræðis við samningsgerðina. Í kröfugerð málsins var ekki byggt á nauðung.

---

Hrd. 1994:413 nr. 461/1991 (Örorkubætur, upphaf sambúðar o.fl.) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:526 nr. 377/1991 (Jörðin Hagavík) ^[PDF]
Foreldrar M skiptu jörðinni Hagavík milli M og systkina hans með ósk um að hún yrði skilgreind sem séreign í hjúskap. M og systkini hans skiptu síðar jörðinni upp í þrjá hluta sem endaði á því að M fékk stærri hlut. Þessa viðbót greiddi M til systkina sinna með hjúskapareign, en þó er látið liggja milli hluta hvort um hefði verið að ræða hjúskapareign M eða K, eða jafnvel beggja.

Deilt var um í málinu hvort viðbótin teldist séreign M eða ekki. Hæstiréttur taldi að viðbótin teldist séreign M þar sem ekki væri hægt að skipta henni frekar upp en K ætti kröfu á endurgjald þar sem greitt var fyrir viðbótina með hjúskapareign.

K bar sönnunarbyrðina á því að sýna fram á að M ætti ekki viðbótina að séreign. Henni tókst það ekki.

---

Hrd. 1994:576 nr. 136/1992 (Söluskattur - Þýsk-íslenska hf. - Starfsstöð innsigluð) ^[PDF]
Fyrirtæki var í vanskilum á söluskatti og gripu yfirvöld til þess að innsigla starfsstöð þeirra. Það greiddi skuldina fljótt eftir innsiglunina. Hæstiréttur taldi að yfirvöld hefðu átt að bjóða þeim að greiða skuldina áður en gripið yrði til lokunar.

---

Hrd. 1994:606 nr. 189/1993 (Reykjavíkurvegur, riftun, ábyrgð f. barn) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:758 nr. 10/1994 (Skattfrjáls jöfnunarhlutabréf) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:844 nr. 141/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1012 nr. 76/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1022 nr. 313/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1117 nr. 173/1991 (Kaupþing) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1314 nr. 252/1994 (Nýr dómari) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1404 nr. 156/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1476 nr. 281/1991 (Launaskattur - Atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands) ^[PDF]
Með lögum var lagður á launaskattur ásamt heimild til að ákveða álagningu launaskatts á atvinnutekjur hjá fyrirtækjum sem flokkuðust undir fiskverkun og iðnað samkvæmt atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands. Þá var sett reglugerð þar sem heimildin var nýtt og með henni var fylgiskjal með hluta af atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands. Síðar var gefin út önnur reglugerð er tók við af hinni fyrri en án birtingar úr atvinnuvegaflokkuninni, og var það heldur ekki gert síðar. Enn síðar voru birt lög þar sem vinnulaun og þóknanir fyrir störf hjá fyrirtækjum sem flokkast undir fiskverkun og iðnað skv. atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands væru undanþegin skattinum.

Blikksmiðameistari kærði áætlun skattstjóra um álögð gjöld sem endaði á stjórnsýslustigi með álagningu 3,5% launaskatts á vinnu við uppsetningu loftræstikerfa á byggingarstað. Taldi meistarinn að verkið væri undanþegið launaskattsskyldu og að fáránlegt væri að álagning þessa skattar færi eftir því hvar hann ynni verkið . Lögtak varð síðan gert í fasteign hans til tryggingar á skuld hans vegna greiðslu þessa skatts.

Meirihluti Hæstaréttar mat það svo að eingöngu hefði verið hægt að byggja á þeim hlutum atvinnuvegaflokkunarinnar sem hafði þá þegar verið birtur, og því var hafnað að líta á hluta hennar sem óbirtur voru við meðferð málsins og ríkið vísaði í til stuðnings máli sínu. Vísaði hann einnig til þess að löggjafinn hefði ætlað að undanþágan næði einvörðungu til þess hluta sem unninn væri á verkstæðum en ekki samsetningar hluta utan þeirra, hefði þurft að taka það skýrt fram við setningu laganna. Með hliðsjón af þessu var ekki gerður greinarmunur á þessum þáttum starfseminnar.

---

Hrd. 1994:1497 nr. 29/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1634 nr. 327/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1666 nr. 289/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1695 nr. 396/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2071 nr. 282/1991 (Slípirokkur) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2384 nr. 334/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2447 nr. 240/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2474 nr. 457/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2912 nr. 489/1991 (Sjómannaafsláttur) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:19 nr. 500/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:279 nr. 155/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:604 nr. 371/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:400 nr. 204/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:435 nr. 256/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:525 nr. 35/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:822 nr. 292/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:989 nr. 386/1992 (Sérfræðiskýrsla læknis) ^[PDF]
Hæstiréttur taldi óheimilt fyrir lækni í vitnaskýrslu að gefa álit á sérfræðilegum atriðum.

---

Hrd. 1995:1145 nr. 37/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1212 nr. 266/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1220 nr. 18/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1257 nr. 371/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1287 nr. 139/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1503 nr. 32/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1692 nr. 90/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1727 nr. 11/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1739 nr. 265/1993 (Húseigendaþjónustan) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1819 nr. 432/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1859 nr. 209/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1936 nr. 225/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1945 nr. 241/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2208 nr. 483/1993 (Félagsútgerðin) ^[PDF]
Tvær feðgar, G og S, áttu saman bát sem gerður var út til fiskveiða. G var skipstjóri bátsins og talinn eiga 60% í bátnum, og S 40%. Rekstur útgerðarinnar var allur á nafni G. G slasaðist við vinnu sína um borð og fékk greidd forfallalaun. G og S kröfðu síðan Tryggingastofnun ríkisins um endurgreiðslu forfallalaunanna.

Hæstiréttur sýknaði Tryggingastofnun af kröfum feðganna á þeim grundvelli að G sem skipverji gæti ekki öðlast lögvarða kröfu gagnvart sjálfum sér sem útgerðarmanni, enda gæti enginn átt kröfurétt á hendur sjálfum sér.

---

Hrd. 1995:2288 nr. 366/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2300 nr. 478/1993 (Þungaskattur) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2328 nr. 290/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2502 nr. 353/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2559 nr. 326/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2693 nr. 195/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2796 nr. 244/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:3012 nr. 388/1995 (Hraunbæjarveð, hrein hjúskapareign) ^[PDF]
M hafði ákveðið að hjálpa bróður K við að taka lán.
Bankinn vildi ábyrgðarmann á lánið og gekkst M við því. Bróðirinn borgaði síðan ekki og þurfti M sjálfur að taka lán til að standa skil á ábyrgð sinni.

Bankinn vildi ekki lána M án veðs að allri fasteigninni sem M og K áttu saman.
K samþykkir veðsetninguna með undirskrift í reit er tilgreindi samþykki maka. Deilt var um hvort hún væri að samþykkja að M mætti veðsetja eignina eða hvort hún hefði (einnig) verið að taka ábyrgð á skuldinni.

M og K skildu og fóru að raða eignum og skuldum. Þau komust síðan að því að það skipti talsverðu máli hvort lánið væri á þeim báðum eða eingöngu hjá M.

Hæstiréttur leit svo á að undirskrift K væri eingöngu um samþykki um að M veðsetti eignina en ekki að hún hefði ábyrgst lán M. Lánið var því álitið að öllu leyti hjá M.

---

Hrd. 1995:3054 nr. 247/1993 (P. Samúelsson) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:3098 nr. 386/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:3169 nr. 166/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:3197 nr. 158/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:3206 nr. 160/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:3252 nr. 201/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:284 nr. 291/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:470 nr. 15/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:503 nr. 417/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:613 nr. 458/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:949 nr. 42/1994 (Túlkun á samningi) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:990 nr. 44/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1002 nr. 419/1994 (Hálka við Blómaval) ^[PDF]
Blómaval varð skaðabótaskylt á þeim grundvelli að það gerði ekki varúðarráðstafanir vegna hálku fyrir framan búðina.

---

Hrd. 1996:1059 nr. 55/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1114 nr. 115/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1199 nr. 23/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1308 nr. 404/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1457 nr. 451/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1475 nr. 452/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1523 nr. 148/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1793 nr. 10/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1955 nr. 310/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2006 nr. 206/1996 (Grettisgata, upphaf sambúðar) ^[PDF]
Fjallar um það hvenær til sambúðar hefur stofnast.

---

Hrd. 1996:2221 nr. 147/1995 (Vikurvinnslusamstæða) ^[PDF]
Bótaábyrgðin færðist frá leigusala til leigutaka.
Verkamaður hjá Víkurvinnslu hlaut líkamstjón vegna háttsemi kranamanns sem hafði ásamt krana verið leigður frá öðru fyrirtæki. Litið var meðal annars til þess að kranamaðurinn tók við fyrirmælum frá starfsmönnum leigjandans. Verkið var hluti af nokkuð stóru heildarverki en ekki eitt afmarkað verk. Helmingur tjónsins var fellt á verkamanninn vegna skorts á aðgæslu hans.

---

Hrd. 1996:2237 nr. 280/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2376 nr. 247/1996 (Ítalía pizza sf.) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2574 nr. 247/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2610 nr. 53/1996 (Fjárdráttur I) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2813 nr. 284/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3037 nr. 254/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3049 nr. 122/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3114 nr. 429/1995 (Álagning bifreiðagjalds eftir þyngd bifreiða) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3154 nr. 282/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3225 nr. 180/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3323 nr. 255/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3439 nr. 405/1996 (Dánarbú) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3558 nr. 286/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3604 nr. 296/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3760 nr. 431/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3804 nr. 101/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:4139 nr. 245/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:4248 nr. 432/1995 (Verkfræðistofa) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:86 nr. 317/1995 (Brúttólestir) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:144 nr. 111/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:232 nr. 23/1997 (Grindavík II - 20 ár) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:385 nr. 3/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:602 nr. 88/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:759 nr. 163/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:817 nr. 299/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1071 nr. 140/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1130 nr. 306/1996 (Ofbeldi, kaupmáli til að komast hjá bótum) ^[PDF]
Kona kærir M fyrir tilraun til ofbeldis og nauðgunar. Hann neitar sökum.
M gerði síðar kaupmála við eiginkonu sína (K) um að gefa henni eigur sínar til að komast hjá því að greiða konunni bætur.
Konan var með skaðabótakröfu og M sagðist vera eignalaus. Hún krafðist svo gjaldþrotaskipta og kemst þá að því að M var búinn að gera þennan kaupmála við K.
Sönnunarbyrðin var á K um að það væri um venjulega gjöf að ræða og að M væri gjaldfær, og tókst henni ekki að sanna það. Kaupmálanum var því rift.

---

Hrd. 1997:1230 nr. 120/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1258 nr. 461/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1388 nr. 79/1996 (Smiður sem vann við að leggja þakplötur féll ofan af þaki) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1544 nr. 310/1996 (Veiting kennarastöðu) ^[PDF]
Umsækjandi um kennarastöðu átti, á meðan umsóknarferlinu stóð, í forsjárdeilum vegna barna sinna. Þá átti umsækjandi einnig í deilum vegna innheimtu gjalda í hreppnum. Byggt var á nokkrum sjónarmiðum fyrir synjun, meðal annars að viðkomandi hafi ekki greitt tiltekin gjöld til sveitarfélagsins. Hæstiréttur taldi ómálefnalegt að beita því vegna umsóknar hans um kennarastöðu.

---

Hrd. 1997:1683 nr. 364/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1808 nr. 363/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1913 nr. 121/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2012 nr. 372/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2128 nr. 255/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2227 nr. 342/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2252 nr. 321/1997 (Fljótasel, húsaleiga, tímamark, skipti á milli hjóna) ^[PDF]
M og K höfðu slitið samvistum og K flutti út.
K vildi meina að M hefði verið skuldbundinn til að greiða húsaleigu vegna leigu á húsnæðinu sem K flutti í. Þeirri kröfu var hafnað á þeim grundvelli að maki gæti einvörðungu skuldbundið hinn á meðan samvistum stendur.

M var eini þinglýsti eigandi fasteignar. K hélt því fram að hún ætti hluta í henni.
Framlögin til fasteignarinnar voru rakin.
Þinglýsing eignarinnar réð ekki úrslitum, þó hún hafi verið talin gefa sterkar vísbendingar.
Strangt í þessum dómi að eingöngu sé farið í peningana og eignarhlutföll í þessari fasteign og fyrri fasteignum sem þau höfðu átt, en ekki einnig farið í önnur framlög K.
K var talin hafa 25% eignarhlutdeild.

---

Hrd. 1997:2275 nr. 336/1997 (Meðlagsskuld) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2312 nr. 254/1996 (Ekki sótt um örorkulífeyri) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2336 nr. 350/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2429 nr. 466/1996 (K var við bága heilsu og naut ekki aðstoðar) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2510 nr. 465/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2513 nr. 440/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2563 nr. 42/1997 (Reykhóll) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2578 nr. 43/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2792 nr. 274/1996 (Laugarvellir) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2894 nr. 474/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3023 nr. 52/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3039 nr. 97/1997 (Freyja hf. - Eftirlaunasamningur) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3098 nr. 46/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3150 nr. 243/1997 (Fyrirtæki meðdómsmanns til rannsóknar) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3182 nr. 94/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3274 nr. 51/1997 (Endurákvörðun skatta) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3287 nr. 47/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3384 nr. 460/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3443 nr. 78/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3523 nr. 166/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3537 nr. 86/1997 (Flugumferðarstjóri) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:9 nr. 506/1997 (Dánarbússkipti I) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:121 nr. 4/1997 (Lóð í Keflavík - Þrotabú) ^[PDF]
Snerist um lóð þar sem M og K ætluðu að byggja hús.
M fékk úthlutað lóð en nokkrum árum síðar færði M helminginn yfir á K.
M varð gjaldþrota og yfirfærslunni rift þannig að M taldist eiga hana alla.

---

Hrd. 1998:268 nr. 456/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:386 nr. 43/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:421 nr. 114/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:536 nr. 224/1997 (Aukatekjur presta) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1094 nr. 150/1997 (Skattlagning söluhagnaðar af fasteign) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1115 nr. 335/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1134 nr. 71/1998 (Kattavinafélagið) ^[PDF]
Getgátur voru um hvort arfleifandinn, K, hafi verið haldin geðklofa og einnig ýmsum ranghugmyndum, sem sagt að hún hafi ekki talin hafa verið með fullu viti.

K sagði að Kattavinafélagið á Akureyri fengi arfinn en Kattavinafélag Reykjavíkur fengi það ef hitt væri ekki til. Hins vegar var hvorugt til. Hins vegar var Kattavinafélag Íslands til. Það fór í dómsmál og fékk arfinn.

---

Hrd. 1998:1446 nr. 311/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1572 nr. 248/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1653 nr. 251/1997 (Uppgreiðsla skuldabréfs - Mistök banka) ^[PDF]
Skuldabréf gefið út vegna gatnagerðargjalda vegna fasteignar í Reykjavík. Bréfið var vaxtalaust og bankinn látinn innheimta bréfið. Fyrsta afborgun bréfsins var túlkuð sem höfuðstóll og afhent fullnaðarkvittun þegar hún var greidd. Við lok síðustu greiðslunnar var bréfinu aflýst en skuldarinn hafði í raun greitt einvörðungu ⅓ af skuldinni. Skuldarinn lést og spurði ekkja skuldarans bankann hvort þetta væri rétt, sem bankinn játti. Talið var að ekkjan hefði átt að vita af mistökum bankans. Greiðsluseðlarnir voru því ekki skuldbindandi fyrir kröfuhafann.

---

Hrd. 1998:1694 nr. 153/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1807 nr. 191/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1976 nr. 311/1997 (Breytt mat á örorku - Reikniregla) ^[PDF]
Sett var ný reikniregla um umreikning. Haldið var því fram að reiknireglan væri gölluð því hún bætti ekki alla starfsorkuskerðingu. Hæstiréttur var ósammála þar sem veita ætti löggjafanum svigrúm til að stilla þetta af.

---

Hrd. 1998:2092 nr. 201/1998 (Grímsey - 26 ár) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2098 nr. 420/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2187 nr. 247/1997 (Lækjarás 34c, riftun, skuldir) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2440 nr. 233/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2794 nr. 514/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2833 nr. 257/1998 (Varmidalur) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2856 nr. 365/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2875 nr. 29/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2971 nr. 85/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3115 nr. 333/1997 (Dönsk skaðabótalög) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3398 nr. 101/1998 (Kvensjúkdómalæknir lokar skurðstofu) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3478 nr. 62/1998 (Andmælaréttur fyrir endurkröfunefnd) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3651 nr. 119/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3781 nr. 93/1998 (Viðbótarálagning) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3870 nr. 55/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4328 nr. 147/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4457 nr. 464/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4471 nr. 465/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4578 nr. 473/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1999:79 nr. 246/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:151 nr. 210/1998 (Áhættutaka farþega ölvaðs ökumanns - Áhættutaka II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:158 nr. 237/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:231 nr. 222/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:568 nr. 328/1998 (Gamli Álafoss hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:592 nr. 329/1998 (Farg hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:654 nr. 278/1998 (Framleiðsluréttur á mjólk)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:838 nr. 240/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:942 nr. 139/1997 (Rithandarrannsókn ekki afgerandi, litið til annarra atvika)^{[HTML] [PDF]}
Reynt var að sýna fram á fölsun rithandar með rannsókn.

Einstaklingur hafði fengið námslán og fengið skuldabréf. Haldið því fram að undirritunin á skuldabréfinu hefði verið fölsuð. Rannsóknin benti ekki nægileg líking væri fyrir því að um fölsun hefði verið að ræða, en heldur ekki í hina áttina. Að endingu var greiðsluskyldan staðfest.

---

Hrd. 1999:1237 nr. 306/1998 (Bifreiðar- og landbúnaðarvélar hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1360 nr. 340/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1592 nr. 405/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1877 nr. 164/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1955 nr. 436/1998 (Söluturninn Svali)^{[HTML] [PDF]}
Aðili leigði húsnæði undir verslun til tíu ára. Skyldmenni tóku að sér ábyrgð á efndum samningsins af hálfu leigjanda.

Hæstiréttur sneri við héraðsdómi og féllst ekki á ógildingu þar sem aðilar gætu ekki búist við að samningar séu áhættulausir.

---

Hrd. 1999:2147 nr. 512/1998 (Opinbert mál)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2294 nr. 504/1998 (Samningur um helmingaskipti - 23 ár)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2306 nr. 384/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2362 nr. 513/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2645 nr. 140/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2756 nr. 32/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2834 nr. 18/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3009 nr. 304/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3062 nr. 258/1999 (Stóðhesturinn Safír og fleiri hestar)^{[HTML] [PDF]}
K og M deildu um það hvort þeirra fengi hvaða hest.
M hafði selt Safír áður en þau skildu, á um 2,3 milljónir. Viðmiðunardagur skipta var eftir söluna. K taldi að það hefði verið eitthvað undarlegt við söluna og krafðist verðmats á hestinum, sem var um 7,3 milljónir. Dómurinn taldi að M hefði misbeitt ráðum yfir hjúskapareign með því að gera málamyndasamning um svo lágt söluverð. Verðmæti Safírs samkvæmt verðmatinu var því lagt til grundvallar í skiptunum.

Hæstiréttur taldi hins vegar að ekki væri hægt að gera kröfu um tiltekna útlagningu fyrr en búið væri að fá niðurstöðu um virði og eignarstöðu hverrar eignar.

---

Hrd. 1999:3225 nr. 508/1997^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3453 nr. 144/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3633 nr. 242/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3750 nr. 156/1999 (Skattaupplýsingar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3921 nr. 26/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3956 nr. 424/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3964 nr. 215/1999 (Baugur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4035 nr. 161/1999 (Málverk)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4153 nr. 285/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4662 nr. 472/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4804 nr. 225/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4862 nr. 344/1999 (Keflavík í Skagafirði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4965 nr. 307/1999 (Afferming tengivagns)^{[HTML] [PDF]}
Ekki var talið að tjónið hafi verið vegna notkunar bifreiðarinnar þar sem hún var kyrrstæð og verið var að afferma hana.

---

Hrd. 2000:87 nr. 284/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:447 nr. 371/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:571 nr. 356/1999 (Matsreglur ríkisskattstjóra)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:691 nr. 370/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:723 nr. 306/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:774 nr. 425/1999 (Slysamál)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:897 nr. 310/1999 (Lækur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1415 nr. 475/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1658 nr. 291/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1791 nr. 1/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1855 nr. 492/1999 (Hundahald)^{[HTML] [PDF]}
Samningur var gerður um að greiða fyrir ákveðinn fjölda hunda en sá samningur var ekki gildur þar sem engin lagaheimild var fyrir því að afmarka tiltekinn fjölda hunda.

---

Hrd. 2000:1980 nr. 192/2000 (Helmingaskiptaregla laga nr. 31/1993)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2073 nr. 33/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2582 nr. 263/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2922 nr. 124/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2946 nr. 91/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3093 nr. 101/2000 (Uppgjör bóta)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3118 nr. 92/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3168 nr. 173/2000 (Sýslumaðurinn á Húsavík)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3219 nr. 114/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3296 nr. 140/2000 (Hótel Bræðraborg)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3395 nr. 144/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3412 nr. 248/2000 (Fingurbrot)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3526 nr. 135/2000 (Fjárskipti og meðlag)^{[HTML] [PDF]}
M og K höfðu komið sér saman um venjulegan samning. Hins vegar gerðu þau annan hliðarsamning þar sem K fékk meira í sinn hlut og þar með væru meðlagsgreiðslurnar uppgerðar.
Nokkrum árum eftir krafðist K M um meðlag sem M taldi ekki heimilt. Þær kröfur voru taldar of óskýrar.
Dómstólar nefndu að ekki sé heimilt að greiða það í einu lagi en þó gæti K ekki allt í einu farið að rukka M um meðlag eftir að hafa látið það ógert í langan tíma, við þessar aðstæður.

---

Hrd. 2000:3587 nr. 97/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:4282 nr. 84/2000 (Tunglið brann)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:4480 nr. 125/2000 (Öryrkjadómur I)^{[HTML] [PDF]}
Niðurstöðu málsins fyrir Hæstarétti er oft skipt í tímabil: Fyrri tímabilið er krafa er átti við 1. janúar 1994 til 31. desember 1998 og hið seinna frá 1. janúar 1999. Ástæða skiptingarinnar er sú að forsendur úrlausnarinnar fyrir sitt hvort tímabilið voru mismunandi í mikilvægum aðalatriðum.

Þann 1. janúar 1994 tóku gildi ný heildarlög til almannatrygginga en við setningu þeirra var í gildi reglugerð, um tekjutryggingu, heimilisuppbót og heimildarhækkanir, með stoð í eldri lögunum. Ný reglugerð, um tekjutryggingu, var síðan sett 5. september 1995 með stoð í nýju lögunum en þar var kveðið á um heimild til lækkunar á greiðslum byggðum á tekjum maka örorkulífeyrisþegans. Þann 1. janúar 1999 var reglugerðarákvæðinu færð lagastoð með gildistöku breytingarlaga nr. 149/1998.

Ágreiningurinn í máli er varðaði fyrra tímabilið sneri í meginatriðum um hvort íslenska ríkið hafi haft lagaheimild til að skerða tekjur örorkulífeyrisþegans með umræddum hætti á meðan því stóð. Er kom að seinna tímabilinu kom það ekki sérstaklega til álita enda hafði lögunum verið breytt til að koma slíkri á en þá reyndi sérstaklega á samræmi hennar við stjórnarskrá.

Niðurstaða Hæstaréttar var sú að skerðingarheimildin hafi verið óheimil vegna beggja tímabilanna. Allir dómararnir sem dæmdu í málinu voru sammála um fyrra tímabilið. Tveir dómaranna skiluðu sératkvæði þar sem þeir lýstu sig ósammála meirihlutanum um niðurstöðuna um seinna tímabilið en voru sammála að öðru leyti.

Forsendur niðurstöðu meirihlutans um seinna tímabilið voru í megindráttum þær að þar sem tekjur maka skiptu ekki máli við annars konar greiðslur frá ríkinu, eins og slysatrygginga og sjúkratrygginga, væri talið í gildi sé sú aðalregla að greiðslur úr opinberum sjóðum skuli vera án tillits til tekna maka, og vísað þar til jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar. Þó megi taka tillit til hjúskaparstöðu fólks varðandi framfærslu ef málefnaleg rök styðja slíkt.

76. gr. stjórnarskrárinnar, nr. 33/1944, spilar hér stórt hlutverk. Meirihlutinn taldi að þrátt fyrir að löggjafinn hafi talsvert svigrúm til mats við að ákveða inntak þeirrar aðstoðar sem ákvæðið kveður á um, þá komist dómstólar ekki hjá því að taka afstöðu til þess hvort það fyrirkomulag sé í samræmi við önnur ákvæði stjórnarskrárinnar eins og þau séu skýrð með hliðsjón af þeim þjóðréttarlegu skuldbindingum sem íslenska ríkið hefur undirgengist.

Þá leit meirihlutinn svo á að við breytingarnar sem urðu að núverandi 1. mgr. 76. gr. stjórnarskrárinnar, nr. 33/1944, en við þær breytingar var fellt út orðalag um undanþágu ríkisins frá því að veita slíka aðstoð í þeim tilvikum þegar viðkomandi nyti ekki þegar framfærslu annarra en í greinargerð var lýst því yfir að ekki væri um efnislega breytingu að ræða. Meirihluti Hæstaréttar taldi að þrátt fyrir staðhæfinguna í lögskýringargögnum hefði breytingin á ákvæðinu samt sem áður slík áhrif.

Eftirmálar dómsúrlausnarinnar fyrir Hæstarétti voru miklir og hefur Hæstiréttur í síðari dómaframkvæmd minnkað áhrif dómsins að einhverju leyti.

---

Hrd. 2001:168 nr. 274/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:178 nr. 202/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:557 nr. 388/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:742 nr. 312/2000 (MDMA-töflur)^{[HTML] [PDF]}
Maður fékk reynslulausn og álitamál skapaðist um hvort hann hafi öðlast réttarstöðu sakbornings á meðan henni stóð. Hæstiréttur leit svo á að úrskurður um hlerun hefði leitt til þess að hann hefði talist vera sakborningur. Reynslulausnin varð svo dæmd upp.

---

Hrd. 2001:833 nr. 293/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:848 nr. 375/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:862 nr. 261/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1245 nr. 257/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1497 nr. 373/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1736 nr. 454/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1943 nr. 20/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2048 nr. 348/2000 (Breiðabólsstaður II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2810 nr. 295/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2851 nr. 305/2001 (Gefið andvirði lána)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3080 nr. 77/2001 (Timburborð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3120 nr. 56/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3151 nr. 160/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3558 nr. 112/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3669 nr. 201/2001 (Skaðabætur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4126 nr. 423/2001 (Mismunun vegna sjómannaafsláttar - frávísun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4134 nr. 182/2001 (Skíði í Austurríki)^{[HTML] [PDF]}
Árekstur var í skíðabrekku. Skoðaðar voru alþjóðlegar reglur skíðasambandsins um það hver væri í rétti og hver í órétti.

---

Hrd. 2001:4311 nr. 143/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4532 nr. 319/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4551 nr. 211/2001 (Fannafold, 2 ár)^{[HTML] [PDF]}
Tveir aðilar voru í óvígðri sambúð og voru báðir þinglýstir eigendur fasteignar. Eingöngu annar aðilinn hafði lagt fram fé til kaupanna. Hæstiréttur taldi á þeim forsendum að eingöngu annar aðilinn væri talinn eigandi fasteignarinnar.

---

Hrd. 2001:4655 nr. 264/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:167 nr. 274/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:232 nr. 34/2002 (Krafa á K vegna skatta M)^{[HTML] [PDF]}
Þau höfðu slitið fjárfélagi og var gengið á K vegna skatta M. K taldi sig ekki bera ábyrgð á þeim.

---

Hrd. 2002:274 nr. 314/2001 (Aðstoðarskólastjóri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:342 nr. 244/2001 (Vinnuskólinn - Vatnsskvetta)^{[HTML] [PDF]}
Unglingar hrekktu starfsmann sveitarfélags með því að skvetta vatni á hann á meðan hann var með höfuð sitt undir ökutæki, sem olli því að hann hrökk við og rak höfuð sitt í undirlag þess.

---

Hrd. 2002:393 nr. 266/2001 (Sambúðarslit - Kranabíllinn ehf.)^{[HTML] [PDF]}
Deilt var um fjárslitasamning á milli M og K. Þau höfðu rekið saman einkahlutafélag og M vanefnir þá skuldbindingu samkvæmt samningnum. Hann beitti fyrir sér að K hefði ekki getað borið fyrir sig samninginn á grundvelli 33. gr. samningalaga, nr. 7/1936.

Hæstiréttur sneri héraðsdómi við og taldi samningsákvæðin vera skýr og að þau bæði hefðu verið fullkunnugt um þá þætti fyrirtækisins sem skiptu máli. Hæstiréttur hafnaði einnig að 36. gr. samningalaganna ætti við.

---

Hrd. 2002:578 nr. 58/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:753 nr. 82/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:943 nr. 87/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1342 nr. 29/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1729 nr. 200/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1994 nr. 26/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2270 nr. 458/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2281 nr. 459/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2307 nr. 51/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2315 nr. 19/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2409 nr. 23/2002 (Sæþotur)^{[HTML] [PDF]}
Líkamstjón hlaust af notkun sæþota. Tveir strákar leigðu tækin og annar slasaðist. Við leigutökuna undirrituðu strákarnir samning um takmarkanirnar á bótaábyrgð leigusalans.

---

Hrd. 2002:2534 nr. 391/2002 (Gunnlaugur og Guðlaug)^{[HTML] [PDF]}
Reyndi á fleira en eina tegund af ráðstöfunum.

Gunnlaugur var upphaflega giftur Estheri og átti barn með henni og sat í óskiptu búi.

Með móðurarfi sem Gunnlaugur greiddi barninu fylgdi sérstök yfirlýsing. Minnst er á samkomulag um að innbúinu yrði skipt síðar. Óljóst hvort skiptunum var lokið eða ekki.

Gunnlaugur giftist aftur og gerir erfðaskrá með Guðlaugu. Gunnlaugur deyr og situr Guðlaug þá í óskiptu búi. Átta árum síðar krefst barn Gunnlaugs um skipti á því óskipta búi.

Guðlaug hafði flutt út úr íbúð þeirra Gunnlaugs og var dóttir Guðlaugar komin inn í íbúðina.

Veitt hafði verið leyfi til að veðsetja fasteignina. Í málinu var talið sannað að það hefði mátt þar sem við skiptin var áhættan orðin nánast engin. Guðlaugu var talin hafa verið heimilt að selja hlutabréf, fara til útlanda og verja fé í viðhald.

---

Hrd. 2002:2583 nr. 324/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2614 nr. 325/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2631 nr. 316/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2745 nr. 210/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2784 nr. 20/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2931 nr. 95/2002 (Varmidalur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3035 nr. 68/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3066 nr. 121/2002 (Sýslumaður á Keflavíkurflugvelli)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3118 nr. 445/2002 (Lífeyrisréttindi, tímamörk í mati)^{[HTML] [PDF]}
Hreinræktað dæmi um dóm um hvort lífeyrisréttindin eigi að vera utan eða innan skipta.

K krafðist að lífeyrisréttindi M ættu að koma til skipta.
Deilt var um verðmat á þeim.
K fékk matsmann til að framkvæma verðmat miðað við viðmiðunardag skipta.
K hefði átt að miða fjölda stiga í lífeyrisréttindunum við viðmiðunardag skipta en verðmætið við þann dag sem verðmat fór fram.

---

Hrd. 2002:3202 nr. 254/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3244 nr. 465/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3707 nr. 483/2002 (Gjöf til barna)^{[HTML] [PDF]}
M og K voru að skilja. M hafði 2-3 árum áður gefið börnum sínum frá fyrra hjónabandi gjöf að upphæð 6 milljónir og taldi K að gjöfin hefði verið óhófleg. K krafðist þess að í stað þess að rifta gjöfinni að hún fengi endurgjald.
Hæstiréttur taldi að þar sem M hafði gefið um 15% af eignum hefði gjöfin ekki talist óhófleg. Auk þess voru engin merki um að verið væri að skjóta eignum frá skiptunum.

---

Hrd. 2002:4050 nr. 205/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:4066 nr. 275/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:4111 nr. 538/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:4195 nr. 164/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:4254 nr. 353/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:130 nr. 415/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:231 nr. 309/2002 (Skammel)^{[HTML] [PDF]}
Bótaábyrgð lögð á Landspítalann og ríkið þegar skurðhjúkrunarfræðingur féll um skammel sem einhver starfsfélagi tjónþolans skildi eftir.

---

Hrd. 2003:943 nr. 411/2002 (Örorkubætur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:964 nr. 354/2002 (Bólstaðarhlíð, gjöf)^{[HTML] [PDF]}
Par keypti sér íbúð á meðan þau voru í sambúð. Síðar ganga þau í hjónaband og gera kaupmála. Íbúðin var gerð að séreign K. Ári síðar varð M gjaldþrota.
Sérstakt mál þar sem enginn vafi var að þau ættu íbúðina saman.
Vafi var hvort K hefði gefið M helming íbúðarinnar eða ekki.
Sönnunarbyrðin var á K að sýna fram á að um hefði verið að ræða gjöf. Ekki var tekið fram í kaupmálanum að K hefði verið að gefa M hlut í fasteigninni.

---

Hrd. 2003:1107 nr. 443/2002 (Uppgjör skaðabóta - Fullnaðaruppgjör - Rangar forsendur)^{[HTML] [PDF]}
Deilt var um hvort örorkulífeyrisgreiðslur frá Tryggingastofnun ríkisins veittu vegna umferðarslyss féllu undir tiltekið lagaákvæði um að draga mætti frá skaðabótum vegna tímabundins atvinnutjóns bætur frá opinberum tryggingum svo og aðrar greiðslur sem tjónþoli fær annars staðar frá vegna þess að hann væri ekki fullvinnufær. Hæstiréttur taldi þær falla þar undir meðal annars vegna þeirrar meginreglu skaðabótaréttar að tjónþoli ætti ekki rétt á hærri bótum en sem svari raunverulegu fjártjóni hans.

---

Hrd. 2003:1466 nr. 90/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1476 nr. 101/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1500 nr. 338/2002 (Tollvörður - Bótaskylda vegna rangrar frávikningar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1576 nr. 497/2002 (Björgunarsveitarmaður - Fall af þaki)^{[HTML] [PDF]}
Björgunarsveitarmaður var að festa þakplötur í óveðri. Hann varð fyrir líkamstjóni og krafði húseigandann um bætur á grundvelli reglna um óbeðinn erindisrekstur. Hæstiréttur taldi skilyrðin um óbeðinn erindisrekstur ekki eiga við í málinu.

---

Hrd. 2003:1589 nr. 117/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1834 nr. 149/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2120 nr. 170/2003 (Hamraborg, 3 ár)^{[HTML] [PDF]}
K hafði keypt fasteign á meðan hjúskap varði en eftir samvistarslit.
K og M höfðu slitið samvistum þegar K kaupir íbúð. K vildi halda íbúðinni utan skipta þrátt fyrir að hún hafði keypt íbúðina fyrir viðmiðunardag skipta. Litið var á samstöðu hjónanna og séð að ekki hafi verið mikil fjárhagsleg samstaða meðal þeirra. Talið var sanngjarnt að K mætti halda henni utan skipta.

---

Hrd. 2003:2127 nr. 514/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2159 nr. 467/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2224 nr. 447/2002 (Siglufjarðarvegur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2329 nr. 499/2002 (Hlutabréfakaup)^{[HTML] [PDF]}
J keypti hlutabréf árið 1996 og nýtti sér frádráttarheimild þágildandi laga til að draga frá allt að 80% fjárfestingarinnar frá tekjum sínum og var heimilt að flytja frádrátt til annarra skattára og nýta á næstu fimm árum. Í ársbyrjun 1997 tóku í gildi ný lög þar sem frádráttarheimildin var lækkuð í áföngum á næstu þremur árum en farið yrði með eldri ónýttan frádrátt með sama hætti og ef til hans hefði verið stofnað eftir gildistöku laganna.

Í málinu byggði J á því að með því að lækka frádráttarheimild hans með þessum hætti ætti sér stað afturvirk skerðing á rétti sem hann hefði löglega til unnið og féllst meirihluti Hæstaréttar á það.

---

Hrd. 2003:2566 nr. 8/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2660 nr. 216/2003 (Bálkastaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2939 nr. 311/2003 (Veðskuldabréf til málamynda)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3006 nr. 551/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3036 nr. 3/2003 (Lífiðn)^{[HTML] [PDF]}
Maður ritaði undir veðskuldabréf þar sem hann gekkst undir ábyrgð fyrir skuld annars aðila við banka. Engin lagaskylda var um greiðslumat þegar lánið var tekið og lét bankinn hjá líða að kanna greiðslugetu lántakans áður en lánið var veitt. Ábyrgðarmaðurinn var samkvæmt mati dómkvadds manns með þroskahömlun ásamt því að vera ólæs. Hann var því talinn hafa skort hæfi til að gera sér grein fyrir skuldbindingunni.

Undirritun ábyrgðarmannsins var því ógilt á grundvelli 36. gr. samningalaga nr. 7/1936.

---

Hrd. 2003:3323 nr. 144/2003 (Skattskyld hlunnindi)^{[HTML] [PDF]}
Eftir hlutafélagavæðingu ríkisbanka var ákveðið að hækka hlutafé annars þeirra með því að bjóða starfsmönnum sínum að kaupa hlutabréf í honum á lægra gengi en almenningi bauðst stuttu síðar þegar bréfin voru seld opinberlega. Skattayfirvöld túlkuðu verðmuninn sem skattskyld hlunnindi og færðu hann til tekna starfsmannsins. Starfsmaðurinn krafðist ógildingar úrskurðar yfirskattanefndar sem staðfesti ákvörðun skattayfirvalda.

Hæstiréttur staðfesti héraðsdóm með vísan til röksemda hans. Héraðsdómur taldi að túlka ætti ákvæði laga um tekju- og eignaskatt um hvað teljist til skattskyldra tekna með rúmum hætti og sýknaði því íslenska ríkið af kröfum starfsmannsins.

---

Hrd. 2003:3377 nr. 112/2003 (Úrbætur vegna tafa í sakamáli)^{[HTML] [PDF]}
Málið reyndist vera tiltölulega einfalt úrlausnar að mati Hæstaréttar.
Tæp tvö ár liðu frá lok rannsóknar skattrannsóknarstjóra og þar til hann vísaði málinu til opinberrar rannsóknar ríkislögreglustjóra.
Óhæfilegur dráttur varð svo hjá ríkislögreglustjóra við að hefja rannsókn þess fyrir sitt leyti.
Liðu meira en sex ár frá upphafi rannsóknar skattrannsóknarstjóra og þar til ákært var í málinu.
Sektargreiðsla sem ákærða var dæmd var ákveðin á þann veg að helmingur hennar skyldi greiðast þremur árum frá dómsuppsögu og hinn helmingur hennar myndi falla niður ef hinn ákærði héldi skilorð á því tímabili.

---

Hrd. 2003:3461 nr. 121/2003 (Hólmadrangur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3515 nr. 157/2003 (Húftryggingarbætur vegna Bjarma VE)^{[HTML] [PDF]}
Í húftryggingu var tekið sérstaklega fram að tryggingin félli niður við eigandaskipti. Skömmu eftir eigendaskipti sökk báturinn og fórust tveir með. Fallist var á synjun um greiðslu bóta.

Veðhafi höfðaði svo annað mál í kjölfar þessa dóms er leiddi til Hrd. 2005:4338 nr. 209/2005 (Krafa um bæturnar á grundvelli meðábyrgðar)^ⓘ.

---

Hrd. 2003:3803 nr. 395/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4008 nr. 333/2003 (Koeppen-dómur - Ávinningur af fíkniefnasölu)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4130 nr. 419/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4366 nr. 145/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4452 nr. 111/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4612 nr. 207/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:96 nr. 487/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:470 nr. 295/2003 (Bíll annars til persónulegra nota hins, grandsemi kaupanda/kærustu)^{[HTML] [PDF]}
Fallist var á að rifta gjafagerningi M til kærustu sinnar stuttu fyrir skilnað þar sem bíllinn var keyptur í þágu K sem notaði hann.

---

Hrd. 2004:584 nr. 490/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:688 nr. 328/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:700 nr. 209/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:804 nr. 19/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1171 nr. 393/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1336 nr. 374/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1699 nr. 385/2003 (Hálkuslysið)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2220 nr. 296/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2287 nr. 172/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2993 nr. 299/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3072 nr. 267/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3274 nr. 59/2004 (Veitingasala)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3368 nr. 50/2004 (Slys á Keflavíkurvegi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3548 nr. 193/2004 (Bjargshóll - Minningarsjóðsmálið)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4106 nr. 188/2004 (Eitt námsár - 500.000 kr.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4394 nr. 151/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4482 nr. 424/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4545 nr. 178/2004 (Brjóstaminnkun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4734 nr. 265/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4988 nr. 295/2004 (Bergur-Huginn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:5018 nr. 214/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:5030 nr. 201/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:5049 nr. 264/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:58 nr. 5/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:537 nr. 222/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:643 nr. 364/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1043 nr. 404/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1072 nr. 386/2004 (Byggingarvinna)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1208 nr. 311/2004 (Háttsemi sakbornings)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1222 nr. 363/2004 (15% eignamyndun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1507 nr. 453/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1578 nr. 441/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1906 nr. 367/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3015 nr. 367/2005 (Skaftafell I og III í Öræfum - Óbyggðanefnd)^{[HTML] [PDF]}
Íslenska ríkið var stefnandi þjóðlendumáls og var dómkröfum þess beint að nokkrum jarðeigendum auk þess að það stefndi sjálfu sér sem eigenda sumra jarðanna sem undir voru í málinu. Hæstiréttur mat það svo að sami aðili gæti ekki stefnt sjálfum sér og vísaði frá þeim kröfum sem íslenska ríkið beindi gegn sér sjálfu.

---

Hrd. 2005:3106 nr. 344/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3370 nr. 112/2005 (Tollstjóri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3641 nr. 82/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3920 nr. 149/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4355 nr. 178/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4438 nr. 204/2005 (Fegurðarsamkeppni)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4546 nr. 240/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4560 nr. 132/2005 (Grafík)^{[HTML] [PDF]}
Uppsögn verkkaupa á verktaka talin óheimil. Hinn fyrrnefndi var álitinn eiga rétt á efndabótum.

---

Hrd. 2005:4673 nr. 191/2005^{[HTML] [PDF]}
Safnkrafa og svo krafist bóta vegna annars fjártjóns að tiltekinni upphæð án þess að það hafi verið rökstutt.

---

Hrd. 2005:4745 nr. 199/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4859 nr. 487/2005 (Eignarhlutur og skuld vegna vinnu og útlagðs)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:320 nr. 370/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:426 nr. 66/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:519 nr. 321/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:645 nr. 346/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:884 nr. 386/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:944 nr. 96/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:969 nr. 407/2005 (Dánar/dánarbeðs/lífsgjöf)^{[HTML] [PDF]}
Aldraður maður og sonur hans og sonarsonur standa honum við hlið.

Hann fer að gefa þeim umboð til að taka út peninga af reikningum sínum. Eftir að hann dó var farið að rekja úttektir þeirra aftur í tímann.

Efast var um einhverjar úttektir sem voru nálægt andlátinu og spurt hvað varð um peningana þar sem þeir runnu í þeirra þágu en ekki gamla mannsins.

---

Hrd. 2006:1074 nr. 118/2006 (Kvíur í sameign)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1278 nr. 443/2005 (Þverfell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1378 nr. 434/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1514 nr. 531/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1589 nr. 403/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2125 nr. 202/2006 (Skuld v. ölvunaraksturs, 2. mgr. 106. gr.)^{[HTML] [PDF]}
M hafði verið sektaður vegna ölvunaraksturs og vildi að sú upphæð teldist vera skuld hans við skipti hans við K.
Dómstólar tóku ekki afstöðu til þess hvort K bæri ábyrgð á greiðslu þeirrar skuldar en sú skuld var ekki talin með í skiptunum.

---

Hrd. 2006:2160 nr. 475/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2279 nr. 496/2005 (Fjall og Breiðármörk í Öræfum - Skeiðársandur (Skaftafell II))^{[HTML] [PDF]}
Íslenska ríkið lýsti yfir kröfu á hluta tiltekinna jarða. Dómurinn er sérstakur fyrir það að ekki væri um að ræða afréttir, heldur jarðir. Á þessu tímabili hafði verið hlýindaskeið og jöklar því hopað. Landamerkjabréfin voru gerð þegar jöklarnir höfðu skriðið fram megnið af landinu. Í mörg hundruð ár höfðu ekki verið nein raunveruleg afnot af því landi sem jöklarnir höfðu skriðið yfir. Síðar hopuðu jöklarnir eitthvað.

---

Hrd. 2006:2418 nr. 235/2006 (Beiting forkaupsréttar - Bálkastaðir ytri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2449 nr. 466/2005 (Garður)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2596 nr. 476/2005 (Eignarréttur að fasteign)^{[HTML] [PDF]}
M og K voru í sambúð, hvort þeirra áttu börn úr fyrri hjónaböndum.
M deyr og því haldið fram að K ætti íbúðina ein.
Niðurstaðan var sú að M og K hefðu átt sitthvorn helminginn.

---

Hrd. 2006:2818 nr. 273/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2851 nr. 248/2006 (Skattrannsókn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3042 nr. 552/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3499 nr. 412/2006 (Kaupmála ekki getið)^{[HTML] [PDF]}
K fékk setu í óskiptu búi. Hún hafði gert kaupmála en sagði ekki frá honum. K fór síðan að ráðstafa eignum búsins með ýmsum hætti. Samerfingjarnir voru ekki sáttir við þær ráðstafanir.

Við rekstur dómsmálsins komust erfingjarnir að því að kaupmáli lá fyrir og ýmsar séreignir. Hæstiréttur taldi það ekki slíka rýrnun þar sem peningalega innstæðan var ekki rosalega frábrugðin þeirri sem var þegar leyfið fékkst til setu í óskiptu búi, jafnvel þótt ýmsar breytingar hafa orðið á eignasamsetningunni.

---

Hrd. 2006:3581 nr. 58/2006 (VÍS II)^{[HTML] [PDF]}
Ekki var fallist á með tjónþola að áætlun VÍS á vátryggingaskuld vegna slyss tjónþolans og færsla hennar í bótasjóð sinn hefði falið í sér viðurkenningu er hefði rofið fyrningu.

---

Hrd. 2006:3712 nr. 26/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4013 nr. 60/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4110 nr. 89/2006 (Sérfræðigögnin)^{[HTML] [PDF]}
Sérfróðir meðdómendur í héraði töldu matsgerð ekki leiða til sönnunar á áverka í árekstri, og taldi Hæstiréttur að matsgerðin hefði ekki hnekkt niðurstöðu sérfróðu meðdómendanna.

---

Hrd. 2006:4150 nr. 91/2006 (River Rafting - Fljótareiðin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4201 nr. 151/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4260 nr. 52/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4308 nr. 77/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4637 nr. 240/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4655 nr. 559/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4828 nr. 547/2006 (Vilji hjóna - engin krafa)^{[HTML] [PDF]}
Málið var rekið af börnum M úr fyrra hjónabandi gagnvart börnum K úr fyrra hjónabandi. Sameiginleg börn M og K stóðu ekki að málinu.

K var í hjúskap við fyrrum eiginmann á meðan hluta af sambúð hennar og M stóð.
M og K höfðu gert kaupmála.
M og K dóu með stuttu millibili og í málinu reyndi hvort regla erfðaréttar um að hvorugt hjónanna myndi erfa hitt, ætti við eða ekki, þar sem M hafði ekki sótt um leyfi til setu í óskiptu búi þegar hann lést.

Eign hafði verið gerð að séreign K en hún hafði tekið breytingum.
Spurningin var hvort eignin hefði öll verið séreign K eða eingöngu að hluta.
Rekja þurfti sögu séreignarinnar.
Talið var að séreign K hefði verið að lágmarki 60%. Skera þurfti síðan út um stöðu hinna 40%. Niðurstaða Hæstaréttar var að þau hefðu verið að öllu leyti séreign K og fór því í dánarbú hennar.

Engin endurgjaldskrafa var höfð uppi í málinu.

---

Hrd. 2006:4883 nr. 332/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5370 nr. 286/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5676 nr. 246/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 664/2006 dags. 8. janúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 632/2006 dags. 16. janúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 474/2005 nr. 18. janúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 387/2006 dags. 1. febrúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 85/2007 dags. 26. febrúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 345/2006 dags. 8. mars 2007 (Kaupþing banki hf. - Skattaupplýsingar)^{[HTML] [PDF]}
Ríkisskattstjóri óskaði eftir ítarlegum upplýsingum um stóran hóp aðila hjá Kaupþing banka en var synjað. Hæstiréttur taldi að afhending upplýsinganna ætti að fara fram og vísaði til þess að tilgangurinn með lagaheimildinni hefði verið málefnalegur og beiting ríkisskattstjóra hafi verið í samræmi við meðalhófsreglu stjórnsýslulaganna.

---

Hrd. 333/2006 dags. 8. mars 2007 (Glitnir banki hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 325/2006 dags. 8. mars 2007 (Landsbanki Íslands hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 130/2007 dags. 13. mars 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 455/2006 dags. 15. mars 2007 (Skattfrelsi Orkuveitu Reykjavíkur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 485/2006 dags. 22. mars 2007 (Slys í Suðurveri)^{[HTML] [PDF]}
Vinnuveitandinn útvegaði vörurnar og fór tjónþolinn, sem var starfsmaður hans, á milli verslana til að dreifa þeim. Vinnuveitandi tjónþola var sýknaður af kröfu tjónþola sökum þess að hann hafði ekkert um að segja um verslunarhúsnæðið í þeirri verslun þar sem tjónið átti sér stað.

---

Hrd. 401/2006 dags. 22. mars 2007 (Lóð úr landi Efsta-Dals - Efsti-Dalur)^{[HTML] [PDF]}
Um 30 árum eftir að A girti sér landspildu og reisti sér hús gerði eigandi þeirrar jarðar (B) sem landspildan var úr athugasemdir en A sagði að honum hefði verið fengið landið til eignar á sínum tíma á meðan B taldi að um leigu hefði verið að ræða. Hæstiréttur taldi ósannað að landið hefði verið fært A á grundvelli afnotasamnings en einnig var ósannað að hann hefði fengið það til eignar. A var talinn hafa hefðað sér landið til eignar.

---

Hrd. 511/2006 dags. 29. mars 2007 (Spilda í Vatnsenda)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 433/2006 dags. 29. mars 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 166/2007 dags. 29. mars 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 147/2007 dags. 3. apríl 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 227/2007 dags. 16. maí 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 525/2006 dags. 24. maí 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 271/2007 dags. 7. júní 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 304/2007 dags. 12. júní 2007 (3 ár ekki skammur tími, hafnað)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 359/2007 dags. 10. ágúst 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 395/2007 dags. 22. ágúst 2007 (Eignir, skuldir, útlagning)^{[HTML] [PDF]}
Framhald atburðarásarinnar í Hrd. 2004:3125 nr. 323/2004 (Fyrirtaka hjá sýslumanni)^ⓘ.

Haustið 2002 var krafist skilnaðar í kjölfar hins málsins. K krafðist þess að fasteignin sem hún eignaðist eftir viðmiðunardag skipta teldist séreign hennar, og féllst Hæstiréttur á það.
Einnig var deilt um fasteign sem M keypti en hætti við.
Þá var deilt um hjólhýsi sem M seldi og vildi K fá það í sinn hlut. Ekki var fallist á það þar sem hjólhýsið var selt fyrir viðmiðunardaginn.

---

Hrd. 401/2007 dags. 27. ágúst 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 331/2007 dags. 27. ágúst 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 65/2007 dags. 25. október 2007 (Heiðarbær)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 146/2007 dags. 25. október 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 171/2007 dags. 1. nóvember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 562/2007 dags. 1. nóvember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 565/2007 dags. 15. nóvember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 44/2007 dags. 22. nóvember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 628/2007 dags. 27. nóvember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 153/2007 dags. 13. desember 2007 (Flugslys í Hvalfirði)^{[HTML] [PDF]}
Flugkennari losnaði undan bótaskyldu.

---

Hrd. 650/2007 dags. 18. janúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 187/2007 dags. 7. febrúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 21/2008 dags. 8. febrúar 2008 (Ríkislögreglustjóri - Skattrannsóknarstjóri - Skattur)^{[HTML] [PDF]}
Klofinn dómur.
Rannsókn á stóru og umfangsmiklu máli leiddi til uppgötvana um vantalinn skatt. Lögreglan hafði sent skattayfirvöldum til útreiknings á ætluðum skattaundanskotum. Niðurstaða skattayfirvalda hljóðaði eingöngu upp á tvo einstaklinga en ekki hinn þriðja, en sá þriðji hafði ítrekað synjað um afhendingu gagna. Lögreglan taldi að hinn þriðji ætti að hljóta sömu meðferð og krafðist húsleitarheimildar hjá dómstólum.

Í þessu máli vissi aðgerðarþoli og skattrannsóknarstjóri af beiðninni og kærði hinn síðarnefndi úrskurðinn.

---

Hrd. 10/2008 dags. 12. febrúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 252/2007 dags. 14. febrúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 307/2007 dags. 14. febrúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 223/2007 dags. 21. febrúar 2008 (Innbú)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 384/2007 dags. 13. mars 2008 (Ekki leiðbeint - Vankunnátta um helmingaskipti)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 200/2007 dags. 13. mars 2008 (Óvígð sambúð - Fjárskipti)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 449/2007 dags. 18. mars 2008 (VÍS III)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 132/2007 dags. 10. apríl 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 425/2007 dags. 23. apríl 2008 (Ósæmileg ummæli í stefnu)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 253/2008 dags. 16. maí 2008 (K frá Úkraínu, fasteign)^{[HTML] [PDF]}
Dæmigerður skáskiptadómur. M átti fasteign en álitamál hvort hann átti hana fyrir hjúskap eða ekki. Innan við árs hjúskapur.
Lítil fjárhagsleg samstaða.
Talið ósanngjarnt að hún fengi helminginn og því beitt skáskiptum.

---

Hrd. 252/2008 dags. 19. maí 2008 (Sambúðarfólk)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 480/2007 dags. 22. maí 2008 (Spekt)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 546/2007 dags. 29. maí 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 292/2008 dags. 5. júní 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 302/2008 dags. 11. júní 2008 (Garðabær)^{[HTML] [PDF]}
K var skrifuð fyrir eign en M taldi sig eiga hlutdeild.
M var talinn hafa lagt fram of lítið til að það skapaði hlutdeild.
Hæstiréttur nefnir að M hefði ekki lagt fram kröfu um endurgreiðslu vegna vinnu við eignina.

---

Hrd. 301/2008 dags. 16. júní 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 652/2007 dags. 25. september 2008 (Bjarkarland)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 514/2008 dags. 3. október 2008 (Valitor)^{[HTML] [PDF]}
Skattyfirvöld vildu upplýsingar um alla sem áttu erlend greiðslukort með tiltekinni heimild. Meiri hluti Hæstaréttar taldi lagaákvæðið vera nógu skýrt.

---

Hrd. 23/2008 dags. 9. október 2008 (Jörðin Brakandi)^{[HTML] [PDF]}
Jörðin var seld einu barnanna fyrir nokkuð lítið fé miðað við virði hennar. Barnið hafði búið á jörðinni og sá um rekstur hennar.

---

Hrd. 669/2007 dags. 9. október 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 56/2008 dags. 16. október 2008 (Bætur vegna hrd. 52/2004)^{[HTML] [PDF]}
K fékk miskabætur vegna brottvísunar hans er var felld úr gildi með Hrd. 2004:2760 nr. 52/2004 (Brottvísun útlendings - Hættulegur hagsmunum almennings)^ⓘ.

---

Hrd. 509/2007 dags. 23. október 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 54/2008 dags. 6. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 409/2008 dags. 4. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 636/2008 dags. 11. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 89/2008 dags. 16. desember 2008 (Miðhraun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 233/2008 dags. 18. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 670/2008 dags. 15. janúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 691/2008 dags. 19. janúar 2009 (11 mánaða dráttur ekki talinn nægja)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 255/2008 dags. 29. janúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 33/2009 dags. 2. febrúar 2009 (Hjónin að Bæ)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 223/2008 dags. 5. febrúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 50/2006 dags. 19. febrúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 259/2008 dags. 19. febrúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 395/2008 dags. 26. febrúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 406/2008 dags. 26. febrúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 79/2009 dags. 10. mars 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 218/2008 dags. 19. mars 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 393/2008 dags. 26. mars 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 134/2009 dags. 2. apríl 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 539/2008 dags. 7. apríl 2009 (Ekki teljandi munur á foreldrum)^{[HTML] [PDF]}
Hæstiréttur mat tekjur, eignir og skuldir M og K. Hann taldi ekki forsendur til þess að dæma þrefalt meðlag, heldur tvöfalt meðlag.

---

Hrd. 451/2008 dags. 30. apríl 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 208/2009 dags. 4. maí 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 445/2008 dags. 6. maí 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 530/2008 dags. 14. maí 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 273/2009 dags. 3. júní 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 272/2009 dags. 10. júní 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 690/2008 dags. 18. júní 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 363/2009 dags. 3. júlí 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 382/2009 dags. 23. júlí 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 38/2009 dags. 17. september 2009 (Vantaði sérfróða - Tyrkland)^{[HTML] [PDF]}
Mælt var fyrir um meðlag meðfram dómsúrlausn um forsjá.

---

Hrd. 61/2009 dags. 1. október 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 35/2009 dags. 8. október 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 64/2009 dags. 22. október 2009 (Langamýri - Eignarhlutföll - Lán)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 94/2009 dags. 22. október 2009 (Eignir, sjálftaka)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 333/2008 dags. 29. október 2009 (Jörðin Hestur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 594/2009 dags. 11. nóvember 2009 (Fimm erfðaskrár)^{[HTML] [PDF]}
Ástæðan fyrir þeirri fimmtu var að einhver komst að því að sú fjórða hefði verið vottuð með ófullnægjandi hætti.

Vottar vissu ekki að um væri að ræða erfðaskrá og vottuðu heldur ekki um andlegt hæfi arfleifanda. Olli því að sönnunarbyrðinni var snúið við.

---

Hrd. 641/2009 dags. 16. nóvember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 181/2009 dags. 10. desember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 676/2009 dags. 16. desember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 658/2009 dags. 17. desember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 657/2009 dags. 17. desember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 721/2009 dags. 20. janúar 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 143/2009 dags. 28. janúar 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 16/2010 dags. 17. febrúar 2010 (Fjárvörslureikningur)^{[HTML] [PDF]}
Mál erfingja annars hjónanna gagnvart hinu.

Kaupmáli lá fyrir um að hlutabréfaeign M yrði séreign.
Passað hafði verið vel upp á andvirðið og lá það nokkuð óhreyft. Hægt var því að rekja það.

---

Hrd. 355/2009 dags. 18. febrúar 2010 (Málamyndaafsal um sumarbústað)^{[HTML] [PDF]}
Krafa var ekki talin njóta lögverndar þar sem henni var ætlað að skjóta eignum undan aðför.

---

Hrd. 169/2009 dags. 18. febrúar 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 288/2009 dags. 25. febrúar 2010 (Runnið á þilfari)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 142/2009 dags. 25. febrúar 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 96/2010 dags. 3. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 54/2010 dags. 9. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 370/2009 dags. 11. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 374/2009 dags. 18. mars 2010 (Rithandarrannsókn lögð til grundvallar)^{[HTML] [PDF]}
Varðandi Sophiu Hansen í baráttu hennar um börnin hennar.
Hún hafði falsað skuldaviðurkenningu manns á viðurkenningarbréf.
Hún hélt því fram síðar að hennar nafn hefði verið falsað á bréfinu.
Niðurstaða rannsóknarinnar bentu eindregið til þess að hún hefði ritað sitt eigið nafn á skjölin.

---

Hrd. 413/2009 dags. 18. mars 2010 (Annmarkar á stefnu)^{[HTML] [PDF]}
Stefnandi máls í héraði þingfesti mál í héraði án þess að málatilbúnaður fylgdi, aflaði svo matsgerðar og lagði svo fram sundurliðaða og rökstudda kröfu. Hæstiréttur taldi það óheimilt óháð afstöðu hins stefnda og vísaði málinu frá héraðsdómi ex officio.

---

Hrd. 320/2009 dags. 18. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 114/2010 dags. 23. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 157/2010 dags. 24. mars 2010 (Landsbanki Íslands hf. - Ágreiningsmálameðferð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 265/2009 dags. 30. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 437/2009 dags. 21. apríl 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 198/2010 dags. 29. apríl 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 181/2010 dags. 30. apríl 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 209/2010 dags. 5. maí 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 253/2010 dags. 11. maí 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 228/2010 dags. 14. maí 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 227/2010 dags. 14. maí 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 231/2010 dags. 31. maí 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 252/2010 dags. 1. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 43/2010 dags. 3. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 310/2010 dags. 9. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 346/2010 dags. 15. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 345/2010 dags. 15. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 372/2010 dags. 21. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 394/2010 dags. 23. ágúst 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 371/2010 dags. 22. september 2010 (Skattálag - Ne bis in idem I)^{[HTML] [PDF]}
A, B, C, og D voru ákærð fyrir skattalagabrot. Fyrir héraðsdómi var málinu vísað frá að hluta en ákæruvaldið kærði þann úrskurð til Hæstaréttar. Þau ákærðu héldu því fram að þau myndu annars þurfa að þola tvöfalda refsingu þar sem skattayfirvöld höfðu þá þegar beitt refsingu í formi skattaálags.

Hæstiréttur vísaði til 2. gr. laganna um mannréttindasáttmála Evrópu um að dómar MDE væru ekki bindandi að landsrétti. Þrátt fyrir að innlendir dómstólar litu til dóma MDE við úrlausn mála hjá þeim væri það samt sem áður hlutverk löggjafans að gera nauðsynlegar breytingar á landsrétti til að efna þær þjóðréttarlegu skuldbindingar. Þá vísaði Hæstiréttur til þess að dómaframkvæmd MDE hvað úrlausnarefnið varðaði væri misvísandi. MDE hafi í sinni dómaframkvæmd hafnað því að 4. gr. 7. viðaukans yrði metin á þann hátt að mögulegt væri að fjalla um endurákvörðun skatta og beitingu álags í sitt hvoru málinu. Sökum þessarar óvissu vildi Hæstiréttur ekki slá því á föstu að um brot væri að ræða á MSE fyrr en það væri skýrt að íslensk lög færu í bága við hann að þessu leyti.

Úrskurðurinn var felldur úr gildi og lagt fyrir héraðsdóm að taka málið til efnismeðferðar.

---

Hrd. 716/2009 dags. 30. september 2010 (Hótel Saga)^{[HTML] [PDF]}
Hafnað því að eigandi og rekstraraðili hótelsins bæri ábyrgð á líkamstjóni gests sem var á árshátíð í sal. Verktaki sá um atburðinn á grundvelli þjónustusamnings við hótelið og sá alfarið um það.

---

Hrd. 683/2009 dags. 30. september 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 707/2009 dags. 30. september 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 701/2009 dags. 30. september 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 499/2010 dags. 5. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 70/2010 dags. 7. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 531/2010 dags. 12. október 2010 (Hjólhýsi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 779/2009 dags. 14. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 702/2009 dags. 21. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 607/2010 dags. 26. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 621/2010 dags. 8. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 72/2010 dags. 11. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 223/2010 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 137/2010 dags. 2. desember 2010 (Hesthús)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 622/2010 dags. 7. desember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 647/2010 dags. 16. desember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 651/2010 dags. 16. desember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 611/2010 dags. 16. desember 2010 (Kantsteinn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 213/2010 dags. 20. janúar 2011 (Hilmir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 53/2011 dags. 18. febrúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 405/2010 dags. 24. febrúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 78/2010 dags. 3. mars 2011 (Skattalagabrot)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 14/2011 dags. 10. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 521/2010 dags. 24. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 626/2010 dags. 31. mars 2011 (Ummæli yfirmanns eftirlitssviðs RSK)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 639/2010 dags. 14. apríl 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 508/2010 dags. 19. apríl 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 533/2010 dags. 26. maí 2011 (Syðra Fjall 1)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 370/2010 dags. 26. maí 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 272/2011 dags. 27. maí 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 254/2011 dags. 1. júní 2011 (Almenn hlutdeild í öllum eignum)^{[HTML] [PDF]}
M og K slitu langri sambúð.
Tekin var fyrir hver eign fyrir sig og metin samstaða. Hver séu framlögin til hverrar eignar fyrir sig. Rökstyðja þyrfti tilkall til hverrar eignar fyrir sig en dómkröfurnar endurspegluðu það ekki.
Aðaldeilan var um fyrirtækið, þ.e. virði þess.
M vildi halda fyrirtækinu en í staðinn mætti K halda tilteknum eignum.
M var talinn hafa átt fyrirtækið þrátt fyrir að K hefði unnið þar áður. K tókst ekki að sanna neinn eignarhlut í því.

---

Hrd. 724/2009 dags. 1. júní 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 652/2010 dags. 9. júní 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 488/2011 dags. 23. ágúst 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 402/2011 dags. 2. september 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 664/2010 dags. 6. október 2011 (Spónarplata)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 241/2010 dags. 13. október 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 60/2011 dags. 27. október 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 725/2010 dags. 3. nóvember 2011 (Kaðall)^{[HTML] [PDF]}
Slys í fiskvinnslusal hafði ekki verið tilkynnt þrátt fyrir lagaskyldu. Tjón var ósannað.

---

Hrd. 33/2011 dags. 3. nóvember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 138/2011 dags. 1. desember 2011 (Ákvörðun árslauna til verktaka í einkafirma og einkahlutafélags)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 226/2011 dags. 1. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 227/2011 dags. 8. desember 2011 (Rafmagnsslys)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 221/2011 dags. 8. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 288/2011 dags. 15. desember 2011 (20 ára sambúð)^{[HTML] [PDF]}
K og M gerðu fjárskiptasamning sín á milli eftir nær 20 ára sambúð. Eignir beggja voru alls 60 milljónir og skuldir beggja alls 30 milljónir. Eignamyndun þeirra fór öll fram á sambúðartíma þeirra. Í samningnum var kveðið á um að M héldi eftir meiri hluta eignanna en myndi í staðinn taka að sér allar skuldir þeirra beggja.

K krafðist svo ógildingar á samningnum og bar fram ýmis ákvæði samningalaga, 7/1936, eins og óheiðarleika og að M hafi nýtt sér yfirburðastöðu sína með misneytingu. Hæstiréttur taldi hvorugt eiga við en breytti samningnum á grundvelli 36. gr. samningalaganna. Tekið var tillit til talsverðrar hækkunar eignanna við efnahagshrunið 2008 og var M gert að greiða K mismuninn á milli þeirra 5 milljóna sem hún fékk og þeirra 15 milljóna sem helmingur hennar hefði átt að vera.

---

Hrd. 131/2011 dags. 15. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 206/2011 dags. 20. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 418/2011 dags. 26. janúar 2012 (Framkvæmdastjóri til málamynda)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 362/2011 dags. 2. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 324/2011 dags. 2. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 477/2011 dags. 16. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 504/2011 dags. 16. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 525/2011 dags. 23. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 495/2011 dags. 1. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 133/2012 dags. 20. apríl 2012 (Ofgreitt/endurgreiðsla)^{[HTML] [PDF]}
Fjallar um hið endanlega uppgjör.
Erfingjarnir fengu meira en sinn hlut.
Erfingjarnir áttu að endurgreiða það sem var umfram þeirra hlut.
Orðalag um að ákvæði erfðalaga stæðu því ekki fyrir vegi.

---

Hrd. 263/2011 dags. 26. apríl 2012 (Skattlagning aflamarks)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 545/2011 dags. 16. maí 2012 (Nýbygging í Kópavogi)^{[HTML] [PDF]}
Vinnueftirlitið taldi tröppurnar ekki henta við verkið en Hæstiréttur var ósammála því.

---

Hrd. 347/2012 dags. 29. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 613/2011 dags. 7. júní 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 638/2011 dags. 7. júní 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 549/2011 dags. 14. júní 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 554/2011 dags. 14. júní 2012 (Tjörvastaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 568/2012 dags. 17. september 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 104/2012 dags. 20. september 2012 (Rúllustigi)^{[HTML] [PDF]}
Sérstaklega vísað til sérstöku hættunnar af þessu.

---

Hrd. 88/2012 dags. 20. september 2012 (Stefna sem málsástæða)^{[HTML] [PDF]}
Hæstiréttur gerði aðfinnslur um að héraðsdómari hafi tekið upp í dóminn langar orðréttar lýsingar úr stefnum og úr fræðiritum.

---

Hrd. 472/2012 dags. 26. september 2012 (Latibær)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 169/2012 dags. 1. nóvember 2012 (h.v. tengdasonurinn)^{[HTML] [PDF]}
Maður vann hjá Landsbankanum og gangast tengdaforeldrar hans við ábyrgð á láni. Talin var hafa verið skylda á Landsbankanum á að kynna tengdaforeldrunum slæma fjárhagsstöðu mannsins. Landsbankinn var talinn hafa verið grandsamur um að ákvörðun tengdaforeldranna hafi verið reist á röngum upplýsingum. Greiðslumatið nefndi eingöngu eitt lánið sem þau gengust í ábyrgð fyrir. Auk þess var það aðfinnsluvert að bankinn hafi falið tengdasyninum sjálfum um að bera samninginn undir tengdaforeldra sína.

Samþykki þeirra um að veita veðleyfið var takmarkað við 6,5 milljónir.

---

Hrd. 153/2012 dags. 6. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 250/2012 dags. 6. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 704/2012 dags. 14. desember 2012 (Sjónarmið / Bein og óbein framlög)^{[HTML] [PDF]}
Sönnunarbyrðin fyrir því að annar en þinglýstur eigandi geti krafist eignarhluta liggur hjá þeim aðila er ber uppi þá kröfu. K var talin bera sönnunarbyrði um að hún hefði veitt framlög, bein eða óbein, til eignarinnar.

K og M hófu sambúð apríl-maí 2002 og slitu henni mánaðarmótin janúar-febrúar 2010. Viðmiðunardagur skipta er 1. febrúar 2010, og var ekki gerður ágreiningur um það. Við upphaf sambúðarinnar kveðst M hafa átt verulegar eignir, þar á meðal fengið um 9 milljónir í slysabætur 27. maí 2001. Fyrir sambúðartímann hafi hann fest kaup á íbúð sem síðar seldist fyrir 18,6 milljónir, og hafi fengið 10 milljónir í sinn hlut. Fjárhæðin hafi runnið í raðhús sem keypt var á 20,5 milljónir, og höfðu 11,5 milljónir verið teknar að láni að auki til að fjármagna kaupin. Þá hafi M lagt fram fé til að fullgera húsið og unnið að standsetningu þess ásamt iðnarmönnum. M hafi því átt húsið að öllu leyti áður en sambúð hófst. M er eini þinglýsti eigandi hússins.

Á meðan sambúðartímanum stóð stóð K í umfangsmiklum bifreiðaviðskiptum að frumkvæði M en K hafi verið skráður eigandi þeirra, tryggingataki og annað sem til hafi þurft vegna þeirra viðskipta. M, sem var bifreiðasmiður, gerði þær upp og seldi aftur. Tekjur þeirra af þessu voru töluverðar og hafi K litið svo á að þær hafi verið sameiginlegar. Tekjurnar voru hins vegar ekki taldar fram til skatts. M andmælti staðhæfingu K um að hún hafi átt mikinn þátt í bifreiðaviðskiptum sínum og því að hún hafi í einhverjum tilvikum lagt fram fé til kaupa á bifreiðum í einhverjum tilvikum. M kveðst hafa stundað viðskiptin á eigin kennitölu og hafi í öllum tilvikum séð um að greiða seljendum bifreiða og taka við fé frá kaupendum þegar þær voru svo aftur seldar. Engin gögn lágu fyrir um framlög K til bifreiðakaupa, en á skattframtölum þeirra mátti sjá að K hafi alls keypt og selt 21 bifreið á árunum 2002 til 2009.

Þau eignuðust tvö börn á sambúðartímanum, árin 2003 og 2005, og kveðst K þá hafa verið meira heimavinnandi en M við umönnun þeirra, auk þess að hún hafi stundað nám hluta af tímanum. Þetta hafi valdið því að launatekjur K hafi verið lægri en hjá M og hún hafi þar að auki tekið námslán sem hafi að óskiptu runnið til framfærslu heimilis þeirra. M mótmælti því að námslánið hafi runnið til sameiginlegs heimilishalds. Bæði lögðu þau fram greiðslur vegna kostnaðar vegna heimilisreksturs, en M hafi þó greitt mun meira en K þar sem hann var tekjuhærri.

Fyrir héraði krafðist K þess:
1. Að tiltekin fasteign kæmi við opinber skipti á búi aðila þannig að 30% eignarhlutur kæmi í hlut K en 70% í hlut M.
2. Að aðrar eignir aðila sem til staðar voru við slit óvígðrar sambúðar, þ.e. sumarhús, ökutækjaeign og bankainnistæður á beggja nafni komi til skipta á milli aðila að jöfnu.
3. Að skuld á nafni K við LÍN, eins og hún var við sambúðarslit, komi til skipta á milli aðila að jöfnu.
4. Að skuld á nafni K við skattstjóra miðað við álagningu í ágúst 2011 komi til skipta á milli aðila að jöfnu.
5. Að M beri að greiða K helming húsaleigukostnaðar hennar tímabilið mars 2010 til mars 2012, alls 2 milljónir króna.
6. Að hafnað verði að aðrar eignir eða skuldir verði teknar með í skiptin á búi þeirra en fram koma í dómkröfum K.
7. Að M greiði málskostnað og að M greiði óskipt kostnað við skiptameðferð bús þeirra.

Fyrir héraði krafðist M þess:
1. Að hafnað verði dómkröfum K nr. 1-6 að undanskilinni dómkröfu 4.
2. Að K greiði málskostnað og að M greiði óskipt kostnað við skiptameðferð bús þeirra.

Fyrir héraðsdómi var dómkröfum K ýmist hafnað eða vísað frá dómi nema kröfu um að skattaskuld á nafni K miðað við álagningu í ágúst 2011 komi til skipta milli aðila að jöfnu, en M hafði samþykkt þá kröfu. Kröfum beggja varðandi skiptakostnað var sömuleiðis vísað frá dómi. Forsendur frávísana dómkrafna voru þær að skiptastjóri hafði ekki vísað þeim til héraðsdóms, sbr. 3. tl. 1. mgr. 122. gr. l. nr. 20/1991. Málskostnaður var felldur niður.

Hæstiréttur staðfesti úrskurð héraðsdóms nema að því leyti að K hafi átt 20% eignarhlutdeild í fasteigninni og 15% eignarhlutdeild í sumarhúsinu við fjárslitin. Leit Hæstiréttur svo á málavexti að meðal þeirra hafi verið rík fjármálaleg samstaða milli þeirra, meðal annars í sameiginlegum bifreiðaviðskiptum, hafi K öðlast hlutdeild í eignamyndun á sambúðartímanum. Kaupin á sumarhúsinu voru fjármögnuð með sölu á þremur skuldlausum bifreiðum, ein þeirra var þá í eigu K. Þá breytti Hæstiréttur ákvæðum úrskurðarins um niðurfellingu málskostnaðar, en M var dæmdur til að greiða 600 þúsund í málskostnað í héraði ásamt kærumálskostnaði fyrir Hæstarétti.

---

Hrd. 718/2012 dags. 18. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 308/2012 dags. 19. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 653/2011 dags. 19. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 320/2012 dags. 19. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 727/2012 dags. 14. janúar 2013 (Ekkja og sonur)^{[HTML] [PDF]}
Dæmi um það sem má óttast þegar til staðar er sameiginlegt barn og stjúpbarn.

K sat í óskiptu búi í skjóli erfðaskrár með sameiginlegu barni. Stjúpbarnið fer að spyrja K um ráðstafanir hennar en hún svarar engu. Það fer til sýslumanns og biður um lista yfir skulda og eignir, og lærir að eignirnar hafa rýrnað eitthvað.

K hafði selt ýmsar fasteignir og tekið ýmis lán. Síðan tók hún um 20 milljónir út úr bankabók og lánaði sameiginlega barninu. Óljóst var á skuldaviðurkenningu um hvenær ætti að greiða af láninu og hvernig, og það þótti ekki vera í lagi.

---

Hrd. 751/2012 dags. 23. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 542/2012 dags. 24. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 74/2012 dags. 7. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 555/2012 dags. 28. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 67/2013 dags. 1. mars 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 489/2012 dags. 7. mars 2013 (Árekstur á Listabraut)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 127/2013 dags. 12. mars 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 583/2012 dags. 14. mars 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 579/2012 dags. 21. mars 2013 (Húsaleiga eftir nauðungarsölu)^{[HTML] [PDF]}
Hjón bjuggu í húsi og lentu í greiðsluvandræðum. Húsið var síðan selt á nauðungaruppboði. Þau fengu að búa áfram í húsinu.
M hafði verið í samskiptum við bankann og gekk frá því samkomulagi.
Bankinn vildi koma þeim út þar sem þau höfðu ekki greitt húsaleiguna.
K hélt því fram að hún væri ekki skuldbundin og því ekki hægt að ganga að henni, en því var hafnað. K bar því sameiginlega ábyrgð með M á greiðslu húsaleigunnar til bankans.

---

Hrd. 606/2012 dags. 26. mars 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 186/2013 dags. 9. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 203/2013 dags. 9. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 185/2013 dags. 9. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 222/2013 dags. 17. apríl 2013 (Latibær II)^{[HTML] [PDF]}
Reynt hafði verið á samskonar fjárfestingar í fyrri Latabæjardómnum sem var svo vísað til í þessum dómi.

---

Hrd. 711/2012 dags. 23. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 527/2012 dags. 24. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 190/2013 dags. 24. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 701/2012 dags. 3. maí 2013 (Vatnsendi 6)^{[HTML] [PDF]}
Greint var á um staðsetningu beins eignarréttar að jörðinni Vatnsenda, þ.e. hvort hann hefði í raun færst frá dánarbúi SKLH til MSH eða hvort hann væri enn í dánarbúinu. Hæstiréttur taldi að um hið síðarnefnda væri að ræða.

---

Hrd. 748/2012 dags. 16. maí 2013 (Rúta - Stigaslys)^{[HTML] [PDF]}
Tjónþoli féll niður stiga við vinnu við að fjarlægja ryk af þaki rútu. Hæstiréttur vísaði til skráðra hátternisreglna, reglugerða settum á grundvelli almennra laga. Þótt var óforsvaranlegt að nota venjulegan stiga við þetta tiltekna verk án sérstakra öryggisráðstafana. Litið var svo á að auðvelt hefði verið að útvega vinnupall. Starfsmaðurinn var látinn bera 1/3 tjónsins vegna óvarfærni við verkið.

---

Hrd. 1/2013 dags. 30. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 300/2013 dags. 31. maí 2013 (Skoðuð framlög beggja - K flutti fasteign í búið)^{[HTML] [PDF]}
K átti fasteign en hafði tekið mest að láni fyrir stofnun hjúskapar.
K og M höfðu verið gift í um þrjú ár.
Fjallaði ekki um hvort M hafði eignast einhvern hlut í eigninni.
M hafði borgað um helming af afborgunum lánsins og eitthvað aðeins meira.
Héraðsdómur hafði fallist á helmingaskipti en Hæstiréttur féllst ekki á það þar sem ekki var litið á að greiðslur M hefðu falið í sér framlag til eignamyndunar og ekki merki um fjárhagslega samstöðu.
Horft mikið á fjárhagslegu samstöðuna.
Hæstiréttur hefur fallist sjaldan á slíkar kröfur.

---

Hrd. 62/2013 dags. 6. júní 2013 (Óvátryggt ökutæki)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 364/2013 dags. 7. júní 2013 (Tómlæti)^{[HTML] [PDF]}
Ef maður bíður of lengi með að koma með kröfu um ógildingu, þá er hún of seint fram komin.

Erfingi vefengdi erfðaskrá þremur árum eftir fyrsta skiptafund. Á þeim skiptafundi mætti sá erfingi með lögmanni og tjáði sig ekki þegar sýslumaður spurði hvort einhver vefengdi hana.

Skiptum var ekki lokið þegar krafan var sett fram en voru vel á veg komin.

---

Hrd. 20/2013 dags. 13. júní 2013 (Runnið til á pappír)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 705/2012 dags. 13. júní 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 380/2013 dags. 18. júní 2013 (Vottun fullnægjandi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 363/2013 dags. 18. júní 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 146/2013 dags. 12. september 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 550/2013 dags. 20. september 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 620/2013 dags. 8. október 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 476/2013 dags. 14. október 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 249/2013 dags. 24. október 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 674/2013 dags. 4. nóvember 2013 (Skilnaðarleyfi / andlát)^{[HTML] [PDF]}
M hafði óskað skilnaðar að borði og sæng og óskaði opinberra skipta. M lést hins vegar rétt fyrir fyrsta skiptafundinn er varð til þess að skiptaferlinu var lokað. Börn M andmæltu og kröfðust þess að sýslumaður myndi gefa út leyfi til skilnaðar að borði og sæng miðað við daginn sem lögmaður K afhenti sýslumanni með úrskurð héraðsdóms um opinber skipti. Sýslumaður synjaði beiðninni.

Niðurstaða málsins var sú að fallist var á kröfu K um opinber skipti þar sem hún gæti lagt fram slíka kröfu sem maki M, þar sem skilnaðarleyfið hafði ekki verið gefið út fyrir andlátið.

---

Hrd. 368/2013 dags. 7. nóvember 2013 (Stoðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 286/2013 dags. 14. nóvember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 265/2013 dags. 21. nóvember 2013 (Bílabúð Benna)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 348/2013 dags. 21. nóvember 2013 (Yfirdráttarlán)^{[HTML] [PDF]}
Skuldarar greiddu miðað við gengisbindingu sem stóðst svo ekki.

---

Hrd. 376/2013 dags. 28. nóvember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 721/2013 dags. 28. nóvember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 529/2013 dags. 23. janúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 323/2013 dags. 23. janúar 2014 (Skattalagabrot)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 531/2013 dags. 23. janúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 6/2014 dags. 28. janúar 2014 (M flutti eignir í búið - Málverk)^{[HTML] [PDF]}
M og K hófu sambúð áramótin 2004 og 2005 og gengu í hjónaband árið 2005. Þau slitu samvistum 2012 þar sem K vildi meina að M hefði beitt henni ofbeldi á síðari árum samvista þeirra og því hafi K flúið af sameiginlegu heimili þeirra.

M krafðist skáskipta en K krafðist helmingaskipta auk þess að K krafðist þess að tilteknum myndverkum yrði haldið utan skipta. K hélt því fram að málverkin væru eign foreldra hennar sem hefðu lánað henni þau, en dómstólar töldu þá yfirlýsingu ótrúverðuga. M gerði ekki kröfu um málverkin.

Í úrskurði héraðsdóms er vísað til þess að krafa K um að öll lífeyrisréttindi M komi til skipta sé ekki í formi fjárkröfu og engin tilraun gerð til þess að afmarka þau, og var henni því vísað frá dómi. Í dómi Hæstaréttar var sérstaklega vísað til sambærilegra sjónarmiða og í úrskurði héraðsdóms og bætt um betur að því leyti að nefna sérstaklega að ekki væri byggt á því að í þessu tilliti gætu séreignarlífeyrissparnaður M lotið sérstökum reglum og ekki afmarkaður sérstaklega í málatilbúnaði K. Var hún því látin bera hallan af því.

---

Hrd. 719/2013 dags. 28. janúar 2014 (Einkabankaþjónusta - Sala hlutabréfa)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 611/2013 dags. 30. janúar 2014 (Samþykki ógilt)^{[HTML] [PDF]}
K hafði undirritað tryggingarbréf vegna lántöku M með 3. veðrétti í fasteign K. K byggði kröfu sína á 36. gr. samningalaga um að ekki væri hægt að bera ábyrgðaryfirlýsingu hennar samkvæmt tryggingarbréfinu fyrir sig þar sem ekki hefði verið fylgt skilyrðum og skyldum samkvæmt samkomulagi um notkun ábyrgða á skuldum einstaklinga frá 1. nóvember 2001, sem var þá í gildi. Fyrirsvarsmenn varnaraðila hefðu vitað að lánið til M væri vegna áhættufjárfestinga. Greiðslugeta M hafði ekki verið könnuð sérstaklega áður en lánið var veitt og báru gögn málsins ekki með sér að hann gæti staðið undir greiðslubyrði þess. Varnaraðilinn hefði ekki haft samband við K vegna ábyrgðar hennar, en augljós aðstöðumunur hefði verið með aðilum.

---

Hrd. 27/2014 dags. 6. febrúar 2014 (Tvær erfðaskrár, vottar)^{[HTML] [PDF]}
M var giftur konu sem lést, og erfði eftir hana.

M eldist og eldist. Hann er á dvalarheimili og mætir síðan allt í einu með fullbúna erfðaskrá til sýslumanns um að hann myndi arfleiða bróðurdóttur hans, sem hafði hjálpað honum. Hann virtist ekki hafa rætt um slíkan vilja við aðra.

Hann hafði fengið mat um elliglöp en virtist vera tiltölulega stöðugur og sjálfstæður. Grunur var um að hann væri ekki hæfur. Læknisgögnin voru ekki talin geta skorið úr um það. Þá voru dregin til mörg vitni.

Í málinu kom fram að engar upplýsingar höfðu legið fyrir um hver hafi samið hana né hver hafi átt frumkvæði að gerð hennar. Grunsemdir voru um að bróðurdóttir hans hefði prentað út erfðaskrána sem hann fór með til sýslumanns. Ekki var minnst á fyrri erfðaskrána í þeirri seinni.

M var ekki talinn hafa verið hæfur til að gera seinni erfðaskrána.

---

Hrd. 597/2013 dags. 6. febrúar 2014 (Lán eða gjöf)^{[HTML] [PDF]}
Ekki það nálægt andlátinu að það skipti máli, og þetta var talið gjöf.

---

Hrd. 607/2013 dags. 13. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 606/2013 dags. 13. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 626/2013 dags. 27. febrúar 2014 (Stiginn í mjölhúsinu)^{[HTML] [PDF]}
Starfsmaður sem hafði starfað lengi hjá fyrirtæki var beðinn um að þrífa mjölhús. Hann ætlaði að klifra upp stigann og festa hann þegar hann væri kominn upp á hann. Á leiðinni upp slasaðist starfsmaðurinn.

Hæstiréttur féllst ekki á með héraðsdómi að beita reglunni um stórfellt gáleysi.

---

Hrd. 61/2014 dags. 28. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 60/2014 dags. 28. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 163/2014 dags. 17. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 632/2013 dags. 20. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 139/2014 dags. 24. mars 2014 (Fjárúttektir - Umboðsmannamál)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 623/2013 dags. 27. mars 2014 (Slys á Flugvallarbraut)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 615/2013 dags. 27. mars 2014 (Stóra-Árvík)^{[HTML] [PDF]}
Eigandi eignarhlutar að jörðinni Stóru-Árvík fékk þann eignarhluta með gjafagerningi árið 1976 sem hann þinglýsti svo. Árið 2009, eftir andlát móttakanda eignarhlutans, kom krafan sem á reyndi í þessu máli, um að þinglýsingabók yrði leiðrétt á grundvelli þess að erfingjar gefandans hefðu ekki undirritað gjafabréfið né hefði það verið vottað. Sýslumaður hafði synjað kröfunni á þeim grundvelli að þetta hefði ekki verið óvenjulegt á þeim tíma.

Hæstiréttur taldi ákvæði 1. mgr. 33. gr. þinglýsingarlaganna, um að móttakandi réttinda þyrfti ekki að þola að heimildarbréf fyrirrennara hans væri ógilt væri hann grandlaus, ekki eiga við þar sem úthlutun arfs felur ekki í sér samning. Þó var kröfu erfingjanna að endingu hafnað sökum tómlætis þar sem þau höfðu lengi vitneskju um gjafabréfið og höfðu sumir þeirra jafnvel vottað gerninga gjafþegans þar sem eignarréttindum jarðarinnar var ráðstafað.

---

Hrd. 546/2013 dags. 27. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 178/2014 dags. 1. apríl 2014 (Blikanes - VG Investment A/S)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 179/2014 dags. 1. apríl 2014 (VG Investment A/S)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 180/2014 dags. 1. apríl 2014 (VG Investment A/S)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 181/2014 dags. 1. apríl 2014 (VG Investment A/S)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 182/2014 dags. 1. apríl 2014 (VG Investment A/S)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 213/2014 dags. 3. apríl 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 726/2013 dags. 10. apríl 2014 (Auðlegðarskattur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 218/2014 dags. 14. maí 2014 (Stefnumið ehf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 280/2014 dags. 14. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 465/2013 dags. 15. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 303/2014 dags. 15. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 416/2013 dags. 22. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 825/2013 dags. 22. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 826/2013 dags. 22. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 538/2013 dags. 5. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 360/2014 dags. 13. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 467/2014 dags. 25. ágúst 2014 (Helmingur jarðar)^{[HTML] [PDF]}
K afsalaði sér helmingi jarðar sinnar til sambúðarmaka síns, M. 10 árum síðar lýkur sambúðinni og telur K að óheiðarlegt væri fyrir M að beita fyrir sér samningnum.

---

Hrd. 461/2014 dags. 4. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 472/2014 dags. 10. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 503/2014 dags. 11. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 47/2014 dags. 18. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 142/2014 dags. 18. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 51/2014 dags. 25. september 2014 (Ráðning sveitarstjóra)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 170/2014 dags. 25. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 126/2014 dags. 16. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 279/2014 dags. 16. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 172/2014 dags. 23. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 679/2014 dags. 29. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 83/2014 dags. 20. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 762/2014 dags. 4. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 787/2014 dags. 11. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 790/2014 dags. 12. desember 2014 (Sameign)^{[HTML] [PDF]}
K og M voru í sambúð við andlát M.
K er í máli við erfingja hans og var M skráður fyrir eignunum.
Erfingjarnir vildu ekki að hún fengi hlut í eignunum.

---

Hrd. 77/2015 dags. 4. febrúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 122/2015 dags. 2. mars 2015 (Eignir í útlöndum)^{[HTML] [PDF]}
Hjón voru að skilja og gerðu fjárskiptasamning, og var enginn ágreiningur um hann. Samningurinn var svo samþykktur af sýslumanni. Skilnaðurinn gekk svo í gegn árið 2008.

M varð síðar gjaldþrota. K höfðar í kjölfarið mál og krefst afhendingar á hlutabréfum sem voru föst inn í Kaupþing banka sem hafði farið á hausinn. Ekki var minnst á hlutabréfin í fjárskiptasamningnum. Þrotabú M taldi hlutabréfin vera eign M.
Þá kom í ljós að þau höfðu gert tvo samninga en eingöngu annar þeirra var staðfestur af sýslumanni. Í honum voru eignir þeirra sem voru staðsettar á Íslandi. Hinn samningurinn innihélt samkomulag um skiptingu eigna þeirra erlendis og ætluðu að halda honum leyndum nema nauðsyn krefði.
Í leynisamningnum stóð að K ætti hlutabréfin og viðurkenndi M það.

Dómstólar töldu hinn leynda fjárskiptasamning ekki gildan þar sem hann hafði ekki verið staðfestur. K hefði því ekki eignast hlutabréfin og því ekki fengið þau afhent.
Dómstóllinn ýjaði að því að K hefði mögulega getað beitt fyrir sér að hinn staðfesti samningur teldist ósanngjarn þar sem hann tæki ekki yfir allar eignir þeirra.

---

Hrd. 129/2015 dags. 2. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 751/2014 dags. 5. mars 2015 (Vatnsendi 8)^{[HTML] [PDF]}
Litið var svo á að ákvörðun skiptastjóra dánarbús MSH um að úthluta beinum eignarrétti jarðarinnar Vatnsenda til ÞH væri ógild þar sem MSH hefði fengið jörðina afhenta til umráða og afnota, þar sem hinn beini eignarréttur hefði ekki verið til staðar á þeim tíma. Hæstiréttur leit svo á að þau réttindi gætu aldrei gengið til baka til dánarbúsins, óháð því hvort það sé vegna brostinna forsendna fyrir erfðaskránni, andláts MSH né brot ÞH á erfðaskránni, en í síðastnefnda tilvikinu myndi jörðin ganga til næsta rétthafa frekar en aftur til dánarbúsins.

---

Hrd. 381/2014 dags. 5. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 89/2015 dags. 5. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 601/2014 dags. 19. mars 2015 (Verðmæti miðað við eignir búsins)^{[HTML] [PDF]}
Reynt á sameiginlega og gagnkvæma erfðaskrá.

K hafði gefið börnunum eignir upp á hundrað milljónir á meðan hún sat í óskiptu búi. Reynt var á hvort um væri að óhæfilega gjöf eða ekki.

Hæstiréttur minnist á hlutfall hennar miðað við eignir búsins í heild. Eitt barnið var talið hafa fengið sínu meira en önnur. K hafði reynt að gera erfðaskrá og reynt að arfleifa hin börnin að 1/3 til að rétta þetta af, en sú erfðaskrá var talin ógild.

---

Hrd. 535/2014 dags. 19. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 634/2014 dags. 22. apríl 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 655/2014 dags. 30. apríl 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 329/2015 dags. 18. maí 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 550/2014 dags. 11. júní 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 822/2014 dags. 18. júní 2015 (Isavia ohf.)^{[HTML] [PDF]}
Á höfðaði skaðabótamál gegn Isavia ohf. vegna brottreksturs hans úr starfsþjálfun til flugumferðarstjóra, sem Isavia sá um. Með lögum nr. 102/2006 var ríkisstjórninni heimilt að stofna það hlutafélag sem stefnt er í þessu máli og öðlaðist það félag ýmsar lagaheimildir til að annast tilteknar skyldur Flugmálastjórnar Íslands, þar á meðal umrædda starfsþjálfun. Leit Hæstiréttur svo á að ákvæði stjórnsýslulaga giltu um þær ákvarðanir innan þess verksviðs enda hefðu starfsmenn stjórnsýslunnar þurft að fylgja þeim hefði ákvörðunin verið tekin þar. Sökum skilmálana er giltu um námið var ekki talið að hann ætti rétt á bótum vegna fjártjóns en hins vegar voru dæmdar miskabætur.

---

Hrd. 385/2015 dags. 22. júní 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 409/2015 dags. 17. ágúst 2015 (Margar fasteignir)^{[HTML] [PDF]}
K sagðist hafa fengið föðurarf og hafði hún fjárfest honum í fasteign(um).
Kaupmáli hafði verið gerður um að sá arfur væri séreign.
K gat ekki rakið sögu séreignarinnar, heldur reiknaði út verðmæti hennar en Hæstiréttur taldi það ekki vera nóg.
Kröfugerð K var einnig ófullnægjandi.

---

Hrd. 491/2015 dags. 17. ágúst 2015 (LÍN og Lýsing)^{[HTML] [PDF]}
Reynt á tvö atriði: Hjón reyndu bæði að berjast fyrir um hvaða skuldir færu til hvors.

M vildi meina að LÍN-skuld yrði utan skipta en í mesta lagi helmingur hennar. M hélt því fram að upphæðin hefði verið órökrétt þar sem K myndi greiða af því í samræmi við tekjur. M hélt að hún gæti ekki greitt nema um fjórar milljónir á grundvelli tekna og lífslíkna og því væri eingöngu hægt að draga þá upphæð frá.

M hafði tekið bílalán sem fór í vanskil eftir afborganir í nokkur ár og einhver vafi var um hvort honum hafi verið skylt að greiða það. M greiddi tiltekna upphæð í kjölfar dómsáttar eftir tímamarkið og vildi K meina að við þá greiðslu hefði skuldin fyrst orðið til og ætti því að vera utan skipta. Þá taldi hún að M hefði getað varist kröfunni eða jafnvel samið um lækkun.

Dómstólar féllust ekki á neina af ofangreindum málsástæðum.

---

Hrd. 439/2015 dags. 17. ágúst 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 490/2015 dags. 24. ágúst 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 495/2015 dags. 27. ágúst 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 8/2015 dags. 17. september 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 49/2015 dags. 24. september 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 66/2015 dags. 1. október 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 210/2015 dags. 5. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 211/2015 dags. 5. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 217/2015 dags. 12. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 660/2014 dags. 19. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 138/2015 dags. 26. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 264/2015 dags. 3. desember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 260/2015 dags. 10. desember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 311/2015 dags. 17. desember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 825/2015 dags. 6. janúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 324/2015 dags. 14. janúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2/2016 dags. 18. janúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 811/2015 dags. 25. janúar 2016 (24 ára sambúð - Helmingaskipti)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 282/2015 dags. 28. janúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 281/2015 dags. 28. janúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 12/2016 dags. 3. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 320/2015 dags. 4. febrúar 2016 (Óhefðbundin sambúð - gjöf við slit - Skattlögð gjöf)^{[HTML] [PDF]}
Skattamál. Ríkið var í máli við K.
Eiginmaður K, M, var breskur ríkisborgari.
Þau eignuðust barn en ekki löngu eftir það slíta þau sambúðinni.
M keypti fasteign sem K bjó í ásamt barni þeirra.
Gerðu samning um að K myndi halda íbúðinni og fengi 40 milljónir að auki, en M héldi eftir öllum öðrum eignum. M var sterkefnaður.
Skatturinn krefst síðan tekjuskatts af öllum gjöfunum.
Niðurstaðan var sú að K þurfti að greiða tekjuskatt af öllu saman.

Málið er sérstakt hvað varðar svona aðstæður sambúðarslita. Skatturinn lítur venjulega framhjá þessu.

---

Hrd. 72/2016 dags. 11. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 331/2015 dags. 10. mars 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 417/2015 dags. 10. mars 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 121/2016 dags. 16. mars 2016 (Vatnsendi 10)^{[HTML] [PDF]}
Hæstiréttur felldi úr gildi úrskurð héraðsdóms um frávísun máls er sneri að því hvort Kópavogsbær hafi greitt réttum aðila þær eignarnámsbætur sem ÞH fékk. Hæstiréttur taldi þýðingarmest í málinu að fyrir liggi eðli og umfang þeirra óbeinu eignarréttinda sem hvíla á jörðinni. Héraðsdómi var gert að taka málið til efnismeðferðar.

---

Hrd. 509/2015 dags. 14. apríl 2016 (Tunguás)^{[HTML] [PDF]}
Maður gefur 15 börnum sínum land sem kallað er Tunguás með gjafabréfi. Á því var kvöð um sameign, að hana mætti ekki selja eða ráðstafa henni og hvert og eitt ætti forkaupsrétt innbyrðis. Sum systkinin vildu skipta sameigninni en hin andmæltu því. Hæstiréttur taldi að ekki hefði verið skýrt í gjafabréfinu að bannað væri að skipta henni og taldi það því heimilt. Þau yrðu samt sem áður bundin af kvöðunum áfram hver á sínum eignarhluta.

---

Hrd. 103/2015 dags. 20. apríl 2016 (Fjársvik gegn 15 einstaklingum - Einbeittur brotavilji)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 74/2015 dags. 28. apríl 2016 (Milestone - Endurskoðendur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 454/2015 dags. 28. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 591/2015 dags. 28. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 579/2015 dags. 28. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 578/2015 dags. 28. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 615/2015 dags. 28. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 195/2016 dags. 3. maí 2016 (Fasteign skv. skiptalögum / séreignarlífeyrissparnaður)^{[HTML] [PDF]}
Deilt um verðmat á fasteign sem verður til í hjúskapnum fyrir samvistarslit.

K var að reka fyrirtæki þar sem hún var búin að ganga í ábyrgðir. Sá rekstur gekk illa og borgaði M skuldir þessa fyrirtækis.
M þurfti að verjast mörgum einkamálum ásamt sakamálum í kjölfar efnahagshrunsins 2008 og var að bíða eftir afplánun. Óvíst var um hverjir tekjumöguleikar hans yrðu í framtíðinni.

Hjónin voru sammála um að fá verðmat frá fasteignasala. K var ósátt við það verðmat og vildi fá annan fasteignasala og þau sammæltust um það. K var heldur ekki sátt við það og fá þau þá þriðja matið. K var einnig ósátt við þriðja matið og krafðist þess að fá dómkvadda matsmenn til að verðmeta fasteignina. Það mat var lægra en möt fasteignasalanna og miðaði K þá kröfu sína um annað mat fasteignasalanna.
Ekki var krafist yfirmats né krafist vaxta af verðmati til skipta.
M hafði safnað um 185 milljónum í séreignarlífeyrissparnað á um tveimur árum.

Hæstiréttur nefndi að í málinu reyndi ekki á 102. gr. hjskl. hvað séreignarlífeyrissparnað hans varðaði þar sem M gerði enga tilraun til þess að krefjast beitingar þess lagaákvæðis. Engin tilraun var gerð til þess að halda honum utan skipta. M reyndi í staðinn að krefjast skáskipta og var fallist á það.

Hæstiréttur taldi enn fremur að ef ósættir séu um verðmat eigi skiptastjórinn að kveða matsmenn, og síðan fengið yfirmat séu ósættir við það. Aðilar geti því ekki látið framkvæma nokkur verðmöt og velja úr þeim. Því var ekki hægt að miða við mat fasteignasalanna.

---

Hrd. 574/2015 dags. 4. maí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 308/2016 dags. 10. maí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 627/2015 dags. 26. maí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 637/2015 dags. 2. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 638/2015 dags. 2. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 322/2015 dags. 9. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 182/2015 dags. 9. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 323/2015 dags. 9. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 713/2015 dags. 9. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 488/2016 dags. 5. júlí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 472/2016 dags. 26. ágúst 2016 (Viðurkenndur réttur til helmings - Sambúðarmaki)^{[HTML] [PDF]}
Mál milli K og barna M.

Skera þurfti úr um skiptingu eigna sambúðarinnar. Börnin kröfðust þess að M ætti allt og því ætti það að renna í dánarbú hans.

M hafði gert plagg sem hann kallaði erfðaskrá. Hann hafði hitt bróður sinn sem varð til þess að hann lýsti vilja sínum um að sambúðarkona hans mætti sitja í óskiptu búi ef hann félli á undan. Hins vegar var sú ráðstöfun ógild þar sem hann hafði ekki slíka heimild, enda um sambúð að ræða. Þar að auki voru engin börn fyrir K til að sitja í óskiptu búi með.

K gat sýnt fram á einhverja eignamyndun, og fékk hún helminginn.

---

Hrd. 511/2016 dags. 15. september 2016 (Skipta jafnt eignum þeirra - Sameign eftir 16 ár)^{[HTML] [PDF]}
M hafði staðið í miklum verðbréfaviðskiptum og hafði miklar tekjur.
K hafði sáralitlar tekjur en sá um börn.
K fékk fyrirfram greiddan arf og arð, alls um 30 milljónir. Hann rann inn í bú þeirra.
M hafði unnið í fyrirtæki í eigu fjölskyldu K og fékk góð laun þar.
Þau voru talin vera sameigendur alls þess sem M hafði eignast.

---

Hrd. 793/2015 dags. 15. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 691/2015 dags. 15. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 499/2015 dags. 22. september 2016 (Afhenti lögreglu ekki bókhaldsgögn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 14/2016 dags. 29. september 2016 (Æðarvarp)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 45/2016 dags. 29. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 11/2016 dags. 13. október 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 76/2016 dags. 20. október 2016 (K meðvituð um óljóst verðmat)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 845/2015 dags. 27. október 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 738/2015 dags. 3. nóvember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 358/2015 dags. 17. nóvember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 706/2016 dags. 25. nóvember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 17/2016 dags. 1. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 763/2016 dags. 1. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 245/2016 dags. 8. desember 2016 (Sameiginlegur lögmaður)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 762/2016 dags. 13. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 829/2015 dags. 15. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 852/2016 dags. 12. janúar 2017 (Ekki hlutdeild eftir 15 ár)^{[HTML] [PDF]}
Ekki dæmd hlutdeild eftir tiltölulegan tíma.
Líta þarf til þess hversu lengi eignin var til staðar.
Ekki litið svo á að það hefðu verið næg framlög frá M í eigninni.

---

Hrd. 525/2015 dags. 19. janúar 2017 (SPRON)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 438/2016 dags. 19. janúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 278/2016 dags. 26. janúar 2017 (Umboðsmaður skuldara)^{[HTML] [PDF]}
Starfsmaður umboðsmanns skuldara skipti sér af þremur málum fyrrverandi eiginmanns síns. Hæstiréttur taldi að veita hefði átt starfsmanninum áminningu þar sem afskiptin voru ekki það alvarleg að þau réttlættu fyrirvaralausa brottvikningu úr starfi.

---

Hrd. 378/2016 dags. 2. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 248/2016 dags. 2. febrúar 2017 (Sjóklæðagerðin - KPMG)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 349/2016 dags. 9. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 453/2016 dags. 9. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 223/2016 dags. 9. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 319/2016 dags. 9. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 376/2016 dags. 16. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 460/2016 dags. 2. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 545/2016 dags. 2. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 417/2016 dags. 9. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 213/2016 dags. 23. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 468/2016 dags. 30. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 318/2016 dags. 30. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 489/2016 dags. 30. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 152/2017 dags. 5. apríl 2017 (Skipt að jöfnu verðmæti hlutafjár)^{[HTML] [PDF]}
Dómkröfu K var hafnað í héraðsdómi en fallist á hana fyrir Hæstarétti þar sem litið var sérstaklega til þess að sambúðin hafði varið í 15 ár, aðilar voru eignalausir í upphafi hennar og ríkti fjárhagsleg samstaða í öllum atriðum. Einnig var reifað um að aðilar höfðu sætt sig að óbreyttu við helmingaskipti á öðrum eigum þeirra. Jafnframt var litið til framlaga þeirra til öflunar launatekna, eignamyndunar og uppeldis barna og heimilishalds, og að ekki hefði hallað á annað þeirra heildstætt séð.

Ekki var deilt um að félagið sem M stofnaði var hugarfóstur hans, hann hafi stýrt því og byggt upp án beinnar aðkomu K. Verðmætin sem M skapaði með rekstri félagsins hafi meðal annars orðið til vegna framlags K til annarra þátta er vörðuðu sambúð þeirra beggja og fjárhagslega afkomu. Ekki væru haldbær rök um að annað skiptafyrirkomulag ætti að gilda um félagið en aðrar eigur málsaðilanna.

Hæstiréttur taldi ekki þurfa að sanna framlög til hverrar og einnar eignar, ólíkt því sem hann gerði í dómi í Hrd. 254/2011 dags. 1. júní 2011 (Almenn hlutdeild í öllum eignum)^ⓘ.

---

Hrd. 770/2015 dags. 6. apríl 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 242/2017 dags. 9. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 196/2017 dags. 16. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 709/2016 dags. 18. maí 2017 (Styrkleiki fíkniefna)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 391/2016 dags. 24. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 301/2017 dags. 26. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 213/2017 dags. 26. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 535/2016 dags. 1. júní 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 541/2016 dags. 1. júní 2017 (Hæfi dómara)^{[HTML] [PDF]}
Aðili taldi að dómari málsins í héraði hefði spurt einkennilega og ekki gætt sín nægilega vel. Hæstiréttur taldi að það hafi gengið svo langt að vísa ætti málinu á ný til málsmeðferðar í héraði.

---

Hrd. 445/2016 dags. 1. júní 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 337/2017 dags. 2. júní 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 527/2016 dags. 15. júní 2017 (Umtalsverðar eignir - Riftun - Kaupmáli)^{[HTML] [PDF]}
K og M hófu sambúð árið 2002 en gengu hjónaband 31. janúar 2009. Þau gerðu kaupmála 28. janúar 2009 og var hann móttekinn til skráningar í kaupmálabók sýslumanns 30. s.m. Þann dag afsalaði M þremur bifreiðum í sinni eigu til K.

Í hrd. 204/2014 var tekin til greina krafa Landsbankans hf. um að bú M yrði tekið til gjaldþrotaskipta. Frestdagur við skiptin var 12. febrúar 2013 og lauk kröfulýsingarfresti 10. maí 2014. Lýstar kröfur í búið námu 2.336.688.534 kr.

Við skoðun skiptastjóra á eignum og skuldum búsins taldi hann að M hefði ráðstafað verulegum hluta eigna sinna án endurgjalds. Höfðað var mál til riftunar á ráðstöfunum samkvæmt kaupmálanum og afsals á bifreiðunum. Málið var þingfest en K mætti ekki á þing. Málið var dómtekið en vísað frá þar sem það hafði verið höfðað að liðnum málshöfðunarfresti skv. 148. gjaldþrotalaga. Hæstiréttur felldi úr gildi frávísunarúrskurðinn með dómi í máli nr. 495/2015 og lagði fyrir héraðsdóm að taka það til efnismeðferðar. Dómur gekk síðan í málinu þar sem ráðstöfununum var rift og K gert að afhenda þrotabúinu eignirnar. K óskaði endurupptöku á málinu og var fallist á þá beiðni og kvað upp þann dóm sem áfrýjað var í þessu máli.

---

Hrd. 446/2017 dags. 28. ágúst 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 426/2017 dags. 28. ágúst 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 597/2016 dags. 21. september 2017 (Úttekt af bankareikningum - Fasteign afsalað til sonar sambýliskonu)^{[HTML] [PDF]}
Dánarbú eldri manns (A) er tekið til skipta. Búið er tekið til opinberra skipta. Fyrir andlátið hafði A selt syni sambýliskonu sinnar (B) fasteign. Dánarbúið fór svo í mál gegn B þar sem kaupverðið var greitt en ekki í peningum.

Hæstiréttur taldi í ljósi þess að seljandinn hafi verið með Alzheimer og samkvæmt læknismati hafi hann verið heilabilaður við samningsgerðina, og að B hafi átt að vera fullkunnugt um það ástand.

Deilt var um fjármuni sem B hafi átt að hafa tekið út af bankareikningi A. B tókst ekki að sýna fram á að fjármunirnir hafi verið nýttir í þágu A né verið innan umboðsins og var því gert að endurgreiða fjármunina.

---

Hrd. 625/2016 dags. 21. september 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 283/2016 dags. 21. september 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 790/2016 dags. 5. október 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 682/2016 dags. 12. október 2017 (Ártún)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 659/2017 dags. 23. október 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 730/2016 dags. 2. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 643/2016 dags. 2. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 644/2016 dags. 2. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 731/2016 dags. 2. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 780/2016 dags. 9. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 672/2017 dags. 20. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 514/2016 dags. 23. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 763/2017 dags. 13. desember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 830/2016 dags. 14. desember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 591/2017 dags. 19. desember 2017 (Skipun landsréttardómara)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 592/2017 dags. 19. desember 2017 (Skipun landsréttardómara)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 765/2017 dags. 8. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 804/2017 dags. 11. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 791/2017 dags. 16. janúar 2018 (Ekki jöfn skipti á öðrum eignum)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 750/2017 dags. 16. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 823/2017 dags. 17. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 514/2017 dags. 1. febrúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 72/2017 dags. 1. febrúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 195/2017 dags. 22. febrúar 2018 (Vitneskja um ójafna hluti)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 71/2017 dags. 22. febrúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 70/2017 dags. 22. febrúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 175/2017 dags. 8. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 217/2017 dags. 15. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 418/2017 dags. 3. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 367/2017 dags. 3. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 462/2017 dags. 9. maí 2018 (Atvinnurekandi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 431/2017 dags. 9. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 445/2017 dags. 24. maí 2018 (Slysatrygging - Dagpeningar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 501/2017 dags. 24. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 14/2018 dags. 30. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 817/2017 dags. 31. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 423/2017 dags. 31. maí 2018 (Vinnuslys)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 815/2017 dags. 7. júní 2018 (Lögreglumaður)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 597/2017 dags. 7. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 557/2017 dags. 7. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 575/2017 dags. 7. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 651/2017 dags. 21. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 623/2017 dags. 21. júní 2018 (Lambhagabúið)^{[HTML] [PDF]}
Ekki er nægilegt að skuldari hafi boðið fram tillögu að lausn gagnvart kröfuhafa, án þess að bjóða fram greiðsluna sjálfa.

---

Hrd. 802/2017 dags. 21. júní 2018 (Sigurður Steinar gegn Verði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 824/2017 dags. 20. september 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 160/2017 dags. 20. september 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 11/2018 dags. 20. september 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 590/2017 dags. 4. október 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 589/2017 dags. 4. október 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 849/2017 dags. 18. október 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 373/2017 dags. 1. nóvember 2018 (Deloitte ehf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 795/2017 dags. 15. nóvember 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 842/2017 dags. 22. nóvember 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 811/2017 dags. 22. nóvember 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 576/2017 dags. 22. nóvember 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 18/2018 dags. 16. janúar 2019 (Álag á skattstofna og ábyrgð maka - Ekki ábyrgð á álagi)^{[HTML] [PDF]}
K var rukkuð um vangoldna skatta M og lætur reyna á allt í málinu. Meðal annars að verið sé að rukka K um bæði skattinn og álagið. Álagið er refsing og því ætti hún ekki að bera ábyrgð á því.

Hæsturéttur vísaði í dómaframkvæmd MSE og þar var búið að kveða á um að skattaálög séu refsikennd viðurlög. Löggjafinn hafði ekki orðað það nógu skýrt að makinn bæri ábyrgð á greiðslu álagsins og þurfti K því ekki að greiða skattinn þar sem bæði skatturinn og álagið voru saman í dómkröfu.

---

Hrd. 12/2018 dags. 21. maí 2019 (Endurupptaka - Skattur - Ne bis in idem)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 19/2019 dags. 5. febrúar 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 7/2020 dags. 20. maí 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2/2020 dags. 19. júní 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 5/2020 dags. 26. júní 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 23/2020 dags. 11. febrúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 22/2020 dags. 11. febrúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 29/2020 dags. 25. mars 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 23/2021 dags. 23. júní 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 15/2021 dags. 23. september 2021 (MeToo brottvikning)^[HTML]

---

Hrd. 28/2021 dags. 25. nóvember 2021^[HTML]

---

Hrd. 49/2021 dags. 16. febrúar 2022^[HTML]

---

Hrd. 46/2021 dags. 2. mars 2022^[HTML]

---

Hrd. 35/2020 dags. 22. júní 2022^[HTML]

---

Hrd. 21/2022 dags. 14. september 2022^[HTML]

---

Hrd. 17/2022 dags. 2. nóvember 2022^[HTML]

---

Hrd. 16/2022 dags. 2. nóvember 2022^[HTML]

---

Hrd. 15/2022 dags. 2. nóvember 2022^[HTML]

---

Hrd. 10/2022 dags. 9. nóvember 2022^[HTML]

---

Hrd. 33/2022 dags. 21. desember 2022^[HTML]

---

Hrd. 42/2022 dags. 8. febrúar 2023^[HTML]

---

Hrd. 45/2022 dags. 23. maí 2023^[HTML]

---

Hrd. 10/2023 dags. 6. júní 2023^[HTML]

---

Hrd. 14/2023 dags. 4. október 2023^[HTML]

---

Hrd. 1/2024 dags. 27. mars 2024^[HTML]

---

Hrd. 54/2023 dags. 26. júní 2024^[HTML]

---

Hrd. 51/2023 dags. 26. júní 2024^[HTML]

---

Hrd. 50/2023 dags. 26. júní 2024^[HTML]

---

Hrd. 41/2023 dags. 26. júní 2024^[HTML]

---