Úrlausnir.is


Merkimiði - Barnalög, nr. 20/1992

Síað eftir merkimiðanum „Barnalög, nr. 20/1992“.
Sýna merkimiða.
ⓘ = Hlekkurinn inniheldur nánari upplýsingar um efni merkimiðans.

Álit umboðsmanns Alþingis

Álit sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Álit umboðsmanns Alþingis nr. 1053/1994 dags. 18. júlí 1994[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 1107/1994 dags. 19. desember 1995[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 1218/1994 dags. 31. október 1995[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 1262/1994 dags. 4. júní 1996[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 1266/1994 dags. 19. apríl 1995[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 1359/1995 dags. 2. nóvember 1995 (Aðgangur að upplýsingum um foreldri)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 1377/1995 dags. 13. mars 1995[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 1881/1996 dags. 12. júní 1997[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 2222/1997 (Verklagsreglur um fjárhæð framfærslueyris)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 2496/1998 dags. 5. apríl 2000[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 2604/1998 dags. 16. apríl 1999[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 2886/1999[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 3087/2000 dags. 13. nóvember 2001[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 3212/2001 dags. 31. desember 2001[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 3395/2001 dags. 21. janúar 2003 (Endurheimta ofgreidds meðlags)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 3609/2002 (Umsókn um að taka barnabarn í fóstur)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 3724/2003 dags. 31. október 2003[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 4044/2004 dags. 24. júní 2004[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 4064/2004 dags. 3. nóvember 2004 (Fjárhagsaðstoð sveitarfélaga)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 4070/2004 dags. 3. nóvember 2004 (Fjárhagsaðstoð sveitarfélaga)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 4252/2004 dags. 20. júní 2005 (Innheimtustofnun sveitarfélaga)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 4312/2005 dags. 30. desember 2005[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 4474/2005 dags. 7. apríl 2006 (Fósturforeldrar)[HTML] [PDF]
Tekin var ákvörðun um umgengni kynforeldra við fósturbarn en fósturforeldrarnir voru ekki aðilar málsins. Umboðsmaður leit svo á að fósturforeldrarnir hefðu átt að hafa aðild að málinu þar sem málið snerti réttindi og skyldur þeirra að nægilega miklu leyti.

Álit umboðsmanns Alþingis nr. 600/1992 dags. 22. september 1992[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 661/1992[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 765/1993 dags. 6. október 1994 (Forsjá barns)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 7934/2014 dags. 4. mars 2015[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 813/1993 (Ákvörðun meðlags)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 9205/2017 dags. 31. október 2018[HTML] [PDF]


Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Hrd. 1993:127 nr. 35/1993 (Farbann í forsjármáli) [PDF]


Hrd. 1993:226 nr. 360/1992 (Svipting umgengnisréttar) [PDF]


Hrd. 1993:578 nr. 101/1993 [PDF]


Hrd. 1993:758 nr. 121/1993 (Skýring meðlagssamnings) [PDF]


Hrd. 1993:1374 nr. 263/1993 [PDF]


Hrd. 1994:1389 nr. 265/1994 [PDF]


Hrd. 1994:1532 nr. 283/1994 [PDF]


Hrd. 1995:196 nr. 426/1993 (Forsjá) [PDF]


Hrd. 1995:470 nr. 246/1994 [PDF]


Hrd. 1995:602 nr. 67/1995 [PDF]


Hrd. 1995:692 nr. 59/1995 [PDF]


Hrd. 1995:970 nr. 116/1995 [PDF]


Hrd. 1995:1311 nr. 237/1994 [PDF]


Hrd. 1996:949 nr. 42/1994 (Túlkun á samningi) [PDF]


Hrd. 1996:1387 nr. 384/1995 [PDF]


Hrd. 1996:1449 nr. 478/1994 (Endurgreiðsla ofgreidds meðlags) [PDF]


Hrd. 1996:2071 nr. 322/1995 [PDF]


Hrd. 1996:3451 nr. 413/1996 [PDF]


Hrd. 1996:3710 nr. 424/1996 [PDF]


Hrd. 1997:259 nr. 38/1997 (Brottnám barns) [PDF]


Hrd. 1997:474 nr. 133/1996 (Eftirlit / hlutverk) [PDF]


Hrd. 1997:1948 nr. 196/1997 [PDF]


Hrd. 1997:2180 nr. 308/1997 [PDF]


Hrd. 1997:2194 nr. 315/1997 [PDF]


Hrd. 1997:2275 nr. 336/1997 (Meðlagsskuld) [PDF]


Hrd. 1997:2729 nr. 402/1997 (Blóðrannsókn - Meintur faðir höfðar I) [PDF]


Hrd. 1997:2816 nr. 157/1997 (Tæknifrjóvgun) [PDF]
Kona fer í tæknifrjóvgun en hafði ekki skriflegt samþykki mannsins. Maðurinn taldi sig ekki vita að konan væri að fara í tæknifrjóvgun og sagðist hafa lagst gegn tæknifrjóvguninni, og vildi því ekki gangast við að vera faðir barnanna, en sá vitnisburður var talinn ótrúverðugur.

Maðurinn var dæmdur faðir barnsins þrátt fyrir skýrt lagaákvæði um að fyrir þurfi að liggja skriflegt samþykki M sökum þátttöku hans í ferlinu.

Hrd. 1998:408 nr. 95/1997 (Innheimtustofnun sveitarfélaga - Niðurfelling meðlags) [PDF]


Hrd. 1998:500 nr. 208/1997 (Barnsburðarleyfi) [PDF]


Hrd. 1998:525 nr. 111/1997 [PDF]


Hrd. 1998:666 nr. 289/1997 [PDF]


Hrd. 1998:726 nr. 68/1998 [PDF]


Hrd. 1998:829 nr. 78/1998 (Yfirskattanefnd - Frávísun) [PDF]


Hrd. 1998:840 nr. 87/1998 [PDF]


Hrd. 1998:1315 nr. 324/1997 [PDF]


Hrd. 1998:2253 nr. 116/1998 [PDF]


Hrd. 1998:2445 nr. 236/1998 [PDF]


Hrd. 1998:2467 nr. 123/1998 (Umgengnistálmanir) [PDF]


Hrd. 1998:2702 nr. 342/1998 (Ný yfirmatskrafa) [PDF]
Héraðsdómari hafði hafnað kröfu sóknaraðila um yfirmat. Sóknaraðilinn lét hjá líða í því tilviki að kæra úrskurðinn og lýsti síðar gagnaöflun lokið þegar aðalmeðferð málsins var ákveðin. Hann setti síðan fram nýja kröfu um yfirmat sem var einnig synjað.

Hæstiréttur taldi að hin nýja krafa væri í andstöðu við þá meginreglu einkamálaréttarfars um hraða og greiða málsmeðferð, og hafi sóknaraðilinn í þessu tilviki fyrirgert rétti sínum til yfirmats.

Hrd. 1998:3451 nr. 396/1998 [PDF]


Hrd. 1998:4167 nr. 223/1998 (Faðernismál) [PDF]


Hrd. 1998:4578 nr. 473/1998 [PDF]


Hrd. 1999:1182 nr. 289/1998[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:1511 nr. 511/1998 (Umgengnisréttur forsjársviptrar móður við barn sitt)[HTML] [PDF]
Umgengni hafði verið ákveðin þannig að aðili hafði umgengnisrétt upp á 1,5 klukkustund á ári. Hæstiréttur taldi að ekki hafði verið sýnt fram á nauðsyn þess að takmarka umgengnina svo mikið.

Hrd. 1999:2682 nr. 506/1998[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:3079 nr. 254/1999[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:3132 nr. 239/1999 (Kynfaðernismál)[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:3421 nr. 372/1999[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:4167 nr. 183/1999[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:4467 nr. 48/1999[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:4723 nr. 203/1999 (Lögjöfnun)[HTML] [PDF]
Kona kemur og segir að hin stefnda kona hafi ranglega verið skráð sem móðir hennar, og vefengir móðerni sitt. Krafist var mannerfðafræðilegrar rannsóknar en barnalögin kváðu eingöngu á um slíkt í tilviki vefengingar á faðerni. Samþykkt var að beita lögjöfnun.

Ekki er vitað að hvaða niðurstöðu dómstólar kæmust ef á reyndi í dag sökum athugasemda við barnalögin frá 2003.


Hrd. 2000:318 nr. 34/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:663 nr. 37/2000 (Tvöfalt dánarbú)[HTML] [PDF]
Hjón hér á landi ættleiddu dreng árið 1962. Altalað um að maðurinn gæti ekki eignast barn. Árið 2006 verður maðurinn mikið veikur og leggst á spítala. Þá kemur kona frá Bretlandi ásamt dreng og segist vera konan hans á Bretlandi og að drengurinn sé sonur mannsins. Svo deyr maðurinn. Við skipti dánarbús mannsins brást hinn ættleiddi illa við þegar drengnum frá Bretlandi var teflt fram sem erfingja.

Drengurinn frá Bretlandi nefndi að maðurinn hefði viðurkennt faðernið og þurfti þá að fara í eldri reglur og mátað við. Samtímaheimildirnar voru fátæklegar. Hæstiréttur taldi of óskýrt og gat ekki viðurkennt faðernisviðurkenninguna.

Ættleiddi sonurinn krafðist mannerfðafræðilegrar rannsóknar í stað þess að krefjast þess að skortur á faðernisviðurkenningu yrði til þess að málið félli á því.

Hrd. 2000:2148 nr. 205/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:2352 nr. 181/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:2505 nr. 56/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:2562 nr. 253/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:2622 nr. 313/2000 (Óstaðfest samkomulag)[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:2669 nr. 349/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:2829 nr. 351/2000 (Dagsektir)[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:3440 nr. 147/2000 (Taka barns af heimili)[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:3526 nr. 135/2000 (Fjárskipti og meðlag)[HTML] [PDF]
M og K höfðu komið sér saman um venjulegan samning. Hins vegar gerðu þau annan hliðarsamning þar sem K fékk meira í sinn hlut og þar með væru meðlagsgreiðslurnar uppgerðar.
Nokkrum árum eftir krafðist K M um meðlag sem M taldi ekki heimilt. Þær kröfur voru taldar of óskýrar.
Dómstólar nefndu að ekki sé heimilt að greiða það í einu lagi en þó gæti K ekki allt í einu farið að rukka M um meðlag eftir að hafa látið það ógert í langan tíma, við þessar aðstæður.

Hrd. 2000:3830 nr. 405/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:3964 nr. 420/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:4050 nr. 399/2000 (Umgengnisréttur)[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:4236 nr. 403/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:4250 nr. 426/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:4361 nr. 273/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:4394 nr. 419/2000 (Viðurkenning á faðerni - Sóknaraðild í faðernismáli)[HTML] [PDF]
Áður en málið féll höfðu einungis barnið sjálft og móðir þess lagalega heimild til að höfða faðernismál.

Stefnandi var maður sem taldi sig vera föður barns og höfðaði mál til þess að fá það viðurkennt. Hæstiréttur taldi að útilokun hins meinta föður hefði verið brot á stjórnarskrá, og honum því heimilað að sækja málið þrátt fyrir að vera ekki á lista yfir aðila sem gætu sótt slíkt mál samkvæmt almennum landslögum.

Hrd. 2000:4480 nr. 125/2000 (Öryrkjadómur I)[HTML] [PDF]
Niðurstöðu málsins fyrir Hæstarétti er oft skipt í tímabil: Fyrri tímabilið er krafa er átti við 1. janúar 1994 til 31. desember 1998 og hið seinna frá 1. janúar 1999. Ástæða skiptingarinnar er sú að forsendur úrlausnarinnar fyrir sitt hvort tímabilið voru mismunandi í mikilvægum aðalatriðum.

Þann 1. janúar 1994 tóku gildi ný heildarlög til almannatrygginga en við setningu þeirra var í gildi reglugerð, um tekjutryggingu, heimilisuppbót og heimildarhækkanir, með stoð í eldri lögunum. Ný reglugerð, um tekjutryggingu, var síðan sett 5. september 1995 með stoð í nýju lögunum en þar var kveðið á um heimild til lækkunar á greiðslum byggðum á tekjum maka örorkulífeyrisþegans. Þann 1. janúar 1999 var reglugerðarákvæðinu færð lagastoð með gildistöku breytingarlaga nr. 149/1998.

Ágreiningurinn í máli er varðaði fyrra tímabilið sneri í meginatriðum um hvort íslenska ríkið hafi haft lagaheimild til að skerða tekjur örorkulífeyrisþegans með umræddum hætti á meðan því stóð. Er kom að seinna tímabilinu kom það ekki sérstaklega til álita enda hafði lögunum verið breytt til að koma slíkri á en þá reyndi sérstaklega á samræmi hennar við stjórnarskrá.

Niðurstaða Hæstaréttar var sú að skerðingarheimildin hafi verið óheimil vegna beggja tímabilanna. Allir dómararnir sem dæmdu í málinu voru sammála um fyrra tímabilið. Tveir dómaranna skiluðu sératkvæði þar sem þeir lýstu sig ósammála meirihlutanum um niðurstöðuna um seinna tímabilið en voru sammála að öðru leyti.

Forsendur niðurstöðu meirihlutans um seinna tímabilið voru í megindráttum þær að þar sem tekjur maka skiptu ekki máli við annars konar greiðslur frá ríkinu, eins og slysatrygginga og sjúkratrygginga, væri talið í gildi sé sú aðalregla að greiðslur úr opinberum sjóðum skuli vera án tillits til tekna maka, og vísað þar til jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar. Þó megi taka tillit til hjúskaparstöðu fólks varðandi framfærslu ef málefnaleg rök styðja slíkt.

76. gr. stjórnarskrárinnar, nr. 33/1944, spilar hér stórt hlutverk. Meirihlutinn taldi að þrátt fyrir að löggjafinn hafi talsvert svigrúm til mats við að ákveða inntak þeirrar aðstoðar sem ákvæðið kveður á um, þá komist dómstólar ekki hjá því að taka afstöðu til þess hvort það fyrirkomulag sé í samræmi við önnur ákvæði stjórnarskrárinnar eins og þau séu skýrð með hliðsjón af þeim þjóðréttarlegu skuldbindingum sem íslenska ríkið hefur undirgengist.

Þá leit meirihlutinn svo á að við breytingarnar sem urðu að núverandi 1. mgr. 76. gr. stjórnarskrárinnar, nr. 33/1944, en við þær breytingar var fellt út orðalag um undanþágu ríkisins frá því að veita slíka aðstoð í þeim tilvikum þegar viðkomandi nyti ekki þegar framfærslu annarra en í greinargerð var lýst því yfir að ekki væri um efnislega breytingu að ræða. Meirihluti Hæstaréttar taldi að þrátt fyrir staðhæfinguna í lögskýringargögnum hefði breytingin á ákvæðinu samt sem áður slík áhrif.

Eftirmálar dómsúrlausnarinnar fyrir Hæstarétti voru miklir og hefur Hæstiréttur í síðari dómaframkvæmd minnkað áhrif dómsins að einhverju leyti.

Hrd. 2001:648 nr. 55/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:1040 nr. 384/2000 (Óskráð sambúð)[HTML] [PDF]
Fólk var í óskráðri sambúð og spurt hvort þau voru í sambúð eða ekki. Móðirin hafði dáið og því torvelt að fá svar.
Niðurstaðan var að þau voru í sambúð þegar barnið fæddist og því var M skráður faðir.
Síðar var lögunum breytt þannig að krafist var skráðrar sambúðar.

Hrd. 2001:1614 nr. 434/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:1837 nr. 155/2001 (Faðernisviðurkenning - Málshöfðunarfrestur)[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:2622 nr. 358/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:2807 nr. 294/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:2873 nr. 325/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:3279 nr. 101/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:3676 nr. 31/2001 (15 ára agaleysi)[HTML] [PDF]
Forsjármál höfðað af föður barns gagnvart móður þess, til breytingar á samningi um forsjá á þann hátt að forsjáin verði falin honum.

Faðir og móður barnsins höfðu skilið að borði og sæng árið 1991 en ekkert stendur í dómnum um lögskilnað.
Barnið bjó hjá föður sínum veturinn 1997-8 en sökum óánægju móðurinnar með þá tilhögun ákvað hún að barnið flytti á annað heimili í sveitinni og nefndi að barnið hefði sóst eftir því að koma aftur heim.
Matsmaður nefndi að móðirin hafi lengi átt við þunglyndi og alkóhólisma að stríða. Barnið var í góðum tengslum við báða foreldra þess en samdi ekki við vin móður sinnar sem flutt hafði þá inn á heimili móður sinnar.

Á meðan málið var rekið fyrir Hæstarétti hafði barnið nokkrum sinnum leitað til Rauðakrosshússins vegna áfengisneyslu og erfiðleika á heimili móðurinnar. Námsframvinda barnsins var algjörlega óviðunandi og skólasókn þess slök.

Í viðbótarálitsgerð fyrir Hæstarétti kom fram að hegðun barnsins hafi verið afleiðing aga- og uppeldisleysis um langan tíma. Í henni kemur einnig fram að áfengisneyslan á heimili móður þess olli umróti og slæmri lífsfestu.

Talið var að vilji barnsins skipti verulegu máli um úrslit málsins. En hins vegar sé ekki skýr vilji þess um að vilja vera hjá móður. Þá nefndi Hæstiréttur að hafi viljinn verið fyrir hendi hafi hann aðallega stjórnast af því að hún get náð sínu fram gagnvart móður sinni.

Áhyggjur lágu fyrir um að faðirinn væri nokkuð lengi að heiman þar sem hann var skipstjóri sem fór í langa róðra. Hann hafði þó breytt vinnu sinni og því sé hann ekki eins lengi að heiman í einu.

Sökum uppeldisskilyrðanna hjá móður barnsins og að faðirinn sé almennt talinn hæfur til að fara með þá forsjá, ásamt málavöxtum málsins í heild, þá hafi Hæstiréttur talið rétt að verða við kröfu föðursins um að forsjáin yrði hjá honum. Þó yrði að tryggja að gott samband verði milli barnsins og móðurinnar og umgengni yrði komið í fast horf.


Hrd. 2001:3962 nr. 417/2001 (Gagnagrunnur á heilbrigðissviði)[HTML] [PDF]
Ágreiningur var hvort dóttir látins manns hefði lögvarða hagsmuni af kröfu um að tilteknar upplýsingar um föður sinn færu ekki í gagnagrunn Íslenskrar erfðagreiningar. Hæstiréttur taldi að með því að hægt væri að ráða heilsufarsupplýsingar um hana út frá gögnum um föður sinn, þá hefði hún lögvarða hagsmuni af þeirri úrlausn.

Hrd. 2001:4237 nr. 393/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:4256 nr. 430/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:4788 nr. 163/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:73 nr. 8/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:220 nr. 291/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:1249 nr. 358/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:2580 nr. 337/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:2784 nr. 20/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:3066 nr. 121/2002 (Sýslumaður á Keflavíkurflugvelli)[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:3447 nr. 262/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:3893 nr. 284/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:4045 nr. 525/2002 (Faðernismál)[HTML] [PDF]
Í barnalögum mátti finna ákvæði er hljóðaði á þá leið að höfða mætti mál hér á landi ef móðir barns eða barn væru búsett á Íslandi, og jafnframt sé þar að finna sérreglur um varnarþing vegna slíkra mála. Synjað var kröfu um að lögjafna út frá þessum reglum þar sem ákvæðin geymdu undantekningu frá almennum reglum réttarfars um lögsögu dómstóla og varnarþing, og því skorti heimild til að reka málið fyrir íslenskum dómstólum. Málinu var því vísað frá dómi.

Hrd. 2002:4123 nr. 534/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:804 nr. 446/2002 (Þátttakandi í deilu)[HTML] [PDF]
Sambúð K og M hófst 1992 og hjúskapur stofnaður 1996. Samvistarslit urðu í desember 2001 og flutti K börn þeirra til annars manns í janúar 2002, og búið þar síðan.

Ágreiningur var um forsjá sonar þeirra en K hafði verið dæmd forsjá dóttur þeirra í héraði, sem M og féllst á undir rekstri málsins þar.

Bæði K og M voru talin vera hæfir uppalendur og hafi aðstöðu heima hjá sér fyrir soninn. Honum á að hafa þótt vænt um báða foreldra sína en hefði haft einarðan vilja um að búa hjá föður sínum. Að mati sálfræðingsins mælti ekkert gegn því að systkinin alist upp á sitt hvoru heimilinu.

K og M töldu hafa bæði viljað sameiginlega forsjá en útilokuðu síðar þann möguleika. Staðan varð því sú að eini valmöguleikinn væri að velja á milli annarra hjónanna til að fara eitt með forsjána. Deilan hafði neikvæð áhrif á líðan sonarins þar sem þrýst var mikið á hann af hálfu foreldra sinna að gera upp á milli þeirra, sem Hæstiréttur taldi ganga þvert á skyldur þeirra sem foreldra.

Hæstiréttur taldi að almennt væri æskilegt að systkinin byggju saman og að vilji sonarins til að búa hjá föður sínum hefði ekki verið eins sterkur og héraðsdómur lýsti. Sonurinn hafi þó sterk jákvæð tengsl við föður sinn og að faðir hans hafi tíma og svigrúm til að annast hann. Auk þessa væri aldursmunur á systkinunum. Í ljósi þessa og fleiri atriða taldi Hæstiréttur það ekki vega þyngra að systkinin yrðu ekki aðskilin, sérstaklega með hliðsjón af rúmri umgengni þeirra systkina við hvort annað og báða foreldra sína.

Hrd. 2003:828 nr. 66/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:989 nr. 436/2002 (Munur á hæfi)[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:2412 nr. 2/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:2749 nr. 224/2003 (Skipun talsmanns)[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:3504 nr. 401/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:3610 nr. 146/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:3781 nr. 147/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:3969 nr. 190/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:4153 nr. 151/2003 (Gagnagrunnur á heilbrigðissviði)[HTML] [PDF]
Á grundvelli skyldna í 1. mgr. 71. gr. stjórnarskrárinnar var ekki talið fullnægjandi framkvæmd yfirlýsts markmiðs laga er heimiluðu söfnun ópersónugreinanlegra upplýsinga í gagnagrunn á heilbrigðissviði, að kveða á um ýmiss konar eftirlit með gerð og starfrækslu gagnagrunns opinberra stofnana og nefnda án þess að þær hafi ákveðin og lögmælt viðmið að styðjast í störfum sínum. Þá nægði heldur ekki að fela ráðherra að kveða á um skilmála í rekstrarleyfi né fela öðrum handhöfum opinbers valds að setja eða samþykkja verklagsreglur þess efnis.

Hrd. 2003:4277 nr. 182/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:4306 nr. 439/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:79 nr. 2/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:576 nr. 46/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:1872 nr. 128/2004 (Meðalganga - Forsjá 2)[HTML] [PDF]
Meðalgöngu eiginkonu málsaðila í forsjármáli var synjað meðal annars á þeim grundvelli að réttur hennar til lögbundinnar forsjár skv. barnalögum var bundinn við að eiginmaður hennar færi með forsjá barnsins. Hún var af þeim sökum ekki talin hafa nógu sjálfstæða hagsmuni af úrlausn málsins.

Hrd. 2004:3936 nr. 165/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:36 nr. 517/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:498 nr. 355/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:573 nr. 279/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:657 nr. 357/2004 (Sjómaður slasast á leið um borð í fiskiskip)[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:1187 nr. 77/2005[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:2382 nr. 498/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:2825 nr. 339/2005[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:2964 nr. 548/2005 (Skipta börnum)[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:4637 nr. 240/2006[HTML] [PDF]


Hrd. 519/2006 dags. 26. apríl 2007 (Umgengnisréttur)[HTML] [PDF]


Hrd. 427/2007 dags. 24. ágúst 2007 (Stöðugleiki)[HTML] [PDF]
Framhald atburðarásar: Hrd. 140/2008 dags. 30. október 2008 (Tengsl umfram stöðugleika)

Hrd. 169/2007 dags. 13. desember 2007[HTML] [PDF]


Hrd. 83/2008 dags. 19. júní 2008[HTML] [PDF]


Hrd. 376/2008 dags. 17. júlí 2008[HTML] [PDF]


Hrd. 560/2008 dags. 21. október 2008 (Meðlag IV)[HTML] [PDF]


Hrd. 369/2008 dags. 26. febrúar 2009 (Meðlag/viðbótarmeðlag)[HTML] [PDF]
Hæstiréttur taldi í þessu máli að munur væri á grunnmeðlag og viðbótarmeðlagið. Hann hafði dæmt að ekki mætti greiða einfalt meðlag í eingreiðslu (sbr. Hrd. 2000:3526 nr. 135/2000 (Fjárskipti og meðlag)) en hins vegar mætti gera slíkt við viðbótarmeðlagið.

Hrd. 160/2009 dags. 8. maí 2009 (Tvöfalt líf II)[HTML] [PDF]
Framhald á atburðarásinni í Hrd. 183/2008 dags. 28. apríl 2008 (Tvöfalt líf).

Syninum tókst heldur ekki að sanna faðernið í þessu máli.

Hrd. 136/2011 dags. 24. nóvember 2011[HTML] [PDF]


Hrd. 211/2012 dags. 27. apríl 2012 (Systir ekki aðili)[HTML] [PDF]
Til marks um það að systkini geta ekki höfðað mál til þess að ógilda faðernisviðurkenningar vegna faðernis systkina sinna.

Hrd. 685/2012 dags. 30. nóvember 2012[HTML] [PDF]


Hrd. 452/2013 dags. 24. september 2013 (Faðerni lá þegar fyrir)[HTML] [PDF]


Hrd. 80/2015 dags. 11. febrúar 2015 (Breytt lögheimili til bráðabirgða)[HTML] [PDF]


Hrd. 17/2021 dags. 6. október 2021[HTML]


Hrd. 27/2021 dags. 18. nóvember 2021[HTML]


Hrd. 32/2023 dags. 11. október 2023[HTML]


Hrd. 27/2023 dags. 13. mars 2024[HTML]


Aðrar úrlausnir

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Dómur Héraðsdóms Austurlands í máli nr. E-320/2004 dags. 9. mars 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4906/2005 dags. 18. apríl 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-6189/2005 dags. 27. október 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-7840/2005 dags. 6. nóvember 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-6942/2005 dags. 11. maí 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands vestra í máli nr. S-229/2007 dags. 10. desember 2007[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-1119/2008 dags. 20. júní 2008[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-1930/2010 dags. 7. október 2010[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-11095/2008 dags. 6. desember 2010[HTML]


Lrú. 149/2019 dags. 9. apríl 2019[HTML]


Lrú. 401/2019 dags. 21. júní 2019[HTML]


Lrú. 421/2020 dags. 13. nóvember 2020[HTML]


Lrd. 817/2019 dags. 5. febrúar 2021[HTML]


Lrd. 268/2019 dags. 5. mars 2021[HTML]


Lrú. 3/2023 dags. 25. janúar 2023[HTML]