Úrlausnir.is - Merkimiði - 27. gr. laga um vátryggingarsamninga, nr. 30/2004

Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Hrd. nr. 107/2009 dags. 12. nóvember 2009 (Troja trésmiðja - Matsgerð um ökuhraða)^[HTML]
Einhliða skýrslu var aflað um atriði án þess að gagnaðili fékk færi á að koma að eigin hagsmunum og sjónarmiðum. Var hún af þeim ástæðum ekki talin hafa þýðingu í málinu.

Hrd. nr. 487/2009 dags. 21. apríl 2010^[HTML]

Hrd. nr. 503/2009 dags. 12. maí 2010 (Bátur sökk - Leki við rafgeyma og dælur slógu út)^[HTML]
Smábátur var vátryggður og í samningnum kveðið á um að skipið þyrfti að vera fullkomlega haffært. Síðan kom leki og hann sökk. Ljóst að einhver leki var á bátum sem eigandanum var kunnugt um. Einnig voru rafgeymar hafðir á gólfi. Þegar báturinn lak slógu rafgeymarnir út og urðu þeir óvirkir, er leiddi til þess að báturinn sökk. Hæstiréttur taldi að varúðarregla hefði verið brotin en í þessu tilviki voru þær ekki felldar alveg niður en þær skertar um helming.

Hrd. nr. 19/2010 dags. 14. október 2010^[HTML]

Hrd. nr. 100/2010 dags. 18. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. nr. 689/2010 dags. 3. nóvember 2011 (Ökumaður ekki undir áhrifum)^[HTML]
Einstaklingur lenti í umferðarslysi þegar hann var að taka framúr í íbúðarhverfi. Hann ók á steinvegg og sótti bætur sér til handa. Félagið beitti því fyrir sér að hann hefði fyrirgert bótarétti þar sem háttsemin jafnaði við stórfellt gáleysi. Hæstiréttur tók undir að um væri að ræða stórfellt gáleysis enda var ökumaðurinn langt yfir hámarkshraða og að bifreiðin væri vanbúin. Talið var að hann bæri ⅓ hluta tjónsins sjálfur og ábyrgð félagsins viðurkennd að ⅔.

Hrd. nr. 194/2011 dags. 17. nóvember 2011^[HTML]

Hrd. nr. 264/2012 dags. 29. nóvember 2012 (Café Amsterdam)^[HTML]

Hrd. nr. 561/2012 dags. 7. mars 2013 (Dráttarvél lagt í myrkri á röngum helmingi)^[HTML]
Maður lenti í alvarlegu líkamstjóni þegar bifreið ók á hann á þjóðvegi nr. 1 á Suðurlandi. Maðurinn stöðvaði dráttarvél og lagði henni á öfugan vegarhelming og fyrir aftan annan bíl. Ljós voru á dráttarvélinni. Tjónvaldurinn hélt að dráttarvélin væri að keyra í sömu akstursátt.

Hæstiréttur taldi í ljósi atvika að ekki ætti að skerða bæturnar þar sem bæði tjónvaldur og tjónþoli sýndu af sér stórfellt gáleysi.

Hrd. nr. 694/2012 dags. 6. júní 2013^[HTML]

Hrd. nr. 126/2013 dags. 19. september 2013 (Hraðakstur á Hringbraut)^[HTML]

Hrd. nr. 44/2013 dags. 3. október 2013^[HTML]

Hrd. nr. 696/2013 dags. 5. júní 2014 (Dyravarsla - Ellefan)^[HTML]
Dyravörður hafði synjað R inngöngu á veitingastað með ýtingum hans og annars dyravarðar. Um 15 mínútum eftir þau samskipti, þegar R hafi verið kominn nokkurn spöl frá veitingastaðnum, hafi dyraverðirnir ráðist á hann. Ekki var fallist á kröfu R um skaðabætur frá vinnuveitendum dyravarðanna á grundvelli vinnuveitandaábyrgðar þar sem framferði dyravarðanna var of fjarri starfsskyldum þeirra.

Hrd. nr. 366/2014 dags. 29. janúar 2015^[HTML]

Hrd. nr. 365/2014 dags. 29. janúar 2015^[HTML]

Hrd. nr. 202/2015 dags. 19. nóvember 2015^[HTML]

Hrd. nr. 486/2015 dags. 26. maí 2016^[HTML]

Hrd. nr. 671/2016 dags. 2. nóvember 2017^[HTML]

Hrd. nr. 215/2017 dags. 8. mars 2018 (Fiskverkun)^[HTML]

Hrá. nr. 2018-247 dags. 13. desember 2018^[HTML]

Hrá. nr. 2021-304 dags. 14. janúar 2022^[HTML]

Hrd. nr. 4/2022 dags. 22. júní 2022^[HTML]

Hrá. nr. 2024-89 dags. 13. september 2024^[HTML]