Úrlausnir.is

Yfirlit

Hæstaréttardómar (223)
Dómasafn Hæstaréttar (465)
Umboðsmaður Alþingis (97)
Stjórnartíðindi - Bls (658)
Stjórnartíðindi - Auglýsingar (553)
Dómasafn Félagsdóms (3)
Alþingistíðindi (136)
Ársskýrslur umboðsmanns Alþingis (227)
EES-viðbætir við Stjórnartíðindi ESB (6)
Alþingi (767)
Aðrir úrlausnaraðilar

• Endurupptökunefnd (1)
• Félagsdómur (1)
• Félagsmálaráðuneytið (1)
• Fjármála- og efnahagsráðuneytið (11)
• Héraðsdómur Austurlands (1)
• Héraðsdómur Reykjaness (7)
• Héraðsdómur Reykjavíkur (57)
• Héraðsdómur Suðurlands (3)
• Héraðsdómur Vestfjarða (1)
• Landsréttur (4)
• Matsnefnd eignarnámsbóta (2)
• Persónuvernd (6)
• Póst- og fjarskiptastofnun (1)
• Ríkisskattanefnd (783)
• Ríkistollanefnd (2)
• Samkeppnisráð (16)
• Tollstjóri (3)
• Úrskurðarnefnd almannatrygginga (1)
• Úrskurðarnefnd félagsþjónustu og húsnæðismála (1)
• Úrskurðarnefnd fjarskipta- og póstmála (1)
• Úrskurðarnefnd fæðingar- og foreldraorlofsmála (5)
• Úrskurðarnefnd velferðarmála (1)
• Yfirskattanefnd (1183)

Fara á yfirlit

Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Hrd. 1984:1043 nr. 246/1982 (Hátún 6 h/f) ^[PDF]

---

Hrd. 1984:1063 nr. 132/1984 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:89 nr. 247/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:1398 nr. 117/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:1405 nr. 139/1984 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:462 nr. 204/1985 (Þungaskattur í formi kílómetragjalds) ^[PDF]
Vörubifreiðastjóri fór í mál til að endurheimta skatt sem hann greiddi.
Síðar voru sett lög sem heimiluðu endurgreiðslu ofgreiddra skatta.

---

Hrd. 1986:1022 nr. 37/1985 (Þórsgata - Skattlagning á sölugróða) ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1095 nr. 99/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1241 nr. 5/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1396 nr. 98/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:664 nr. 327/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:972 nr. 12/1986 (Kjarnaborvél) ^[PDF]

---

Hrd. 1987:1008 nr. 271/1985 (Samsköttun) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:286 nr. 326/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:512 nr. 57/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:518 nr. 153/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:230 nr. 182/1987 (Endurákvörðun opinberra gjalda) ^[PDF]

---

Hrd. 1989:298 nr. 234/1987 (Skattleysi Búnaðarfélags Suðurlands) ^[PDF]

---

Hrd. 1989:696 nr. 19/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:376 nr. 91/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:526 nr. 140/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1186 nr. 97/1989 (Þungaskattur) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1236 nr. 482/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1334 nr. 364/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:154 nr. 286/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1314 nr. 77/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1377 nr. 224/1990 (Viðbótarsölugjald) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1845 nr. 13/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1894 nr. 81/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:720 nr. 141/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:844 nr. 23/1991 (Þrotabú Fórnarlambsins hf. - Sölugjald) ^[PDF]

---

Hrd. 1993:2011 nr. 340/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:2061 nr. 291/1993 (Hrönn hf.) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:245 nr. 28/1991 (Brot á söluskattslögum) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:491 nr. 94/1994 (Krafa um gjaldþrotaskipti) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:576 nr. 136/1992 (Söluskattur - Þýsk-íslenska hf. - Starfsstöð innsigluð) ^[PDF]
Fyrirtæki var í vanskilum á söluskatti og gripu yfirvöld til þess að innsigla starfsstöð þeirra. Það greiddi skuldina fljótt eftir innsiglunina. Hæstiréttur taldi að yfirvöld hefðu átt að bjóða þeim að greiða skuldina áður en gripið yrði til lokunar.

---

Hrd. 1994:728 nr. 101/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:758 nr. 10/1994 (Skattfrjáls jöfnunarhlutabréf) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1300 nr. 174/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1404 nr. 156/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1476 nr. 281/1991 (Launaskattur - Atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands) ^[PDF]
Með lögum var lagður á launaskattur ásamt heimild til að ákveða álagningu launaskatts á atvinnutekjur hjá fyrirtækjum sem flokkuðust undir fiskverkun og iðnað samkvæmt atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands. Þá var sett reglugerð þar sem heimildin var nýtt og með henni var fylgiskjal með hluta af atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands. Síðar var gefin út önnur reglugerð er tók við af hinni fyrri en án birtingar úr atvinnuvegaflokkuninni, og var það heldur ekki gert síðar. Enn síðar voru birt lög þar sem vinnulaun og þóknanir fyrir störf hjá fyrirtækjum sem flokkast undir fiskverkun og iðnað skv. atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands væru undanþegin skattinum.

Blikksmiðameistari kærði áætlun skattstjóra um álögð gjöld sem endaði á stjórnsýslustigi með álagningu 3,5% launaskatts á vinnu við uppsetningu loftræstikerfa á byggingarstað. Taldi meistarinn að verkið væri undanþegið launaskattsskyldu og að fáránlegt væri að álagning þessa skattar færi eftir því hvar hann ynni verkið . Lögtak varð síðan gert í fasteign hans til tryggingar á skuld hans vegna greiðslu þessa skatts.

Meirihluti Hæstaréttar mat það svo að eingöngu hefði verið hægt að byggja á þeim hlutum atvinnuvegaflokkunarinnar sem hafði þá þegar verið birtur, og því var hafnað að líta á hluta hennar sem óbirtur voru við meðferð málsins og ríkið vísaði í til stuðnings máli sínu. Vísaði hann einnig til þess að löggjafinn hefði ætlað að undanþágan næði einvörðungu til þess hluta sem unninn væri á verkstæðum en ekki samsetningar hluta utan þeirra, hefði þurft að taka það skýrt fram við setningu laganna. Með hliðsjón af þessu var ekki gerður greinarmunur á þessum þáttum starfseminnar.

---

Hrd. 1994:1634 nr. 327/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1695 nr. 396/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1906 nr. 357/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2306 nr. 425/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2355 nr. 447/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2912 nr. 489/1991 (Sjómannaafsláttur) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1 nr. 2/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:297 nr. 35/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:435 nr. 256/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:577 nr. 100/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1900 nr. 217/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2300 nr. 478/1993 (Þungaskattur) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2328 nr. 290/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2502 nr. 353/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:3054 nr. 247/1993 (P. Samúelsson) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:470 nr. 15/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1114 nr. 115/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1955 nr. 310/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2255 nr. 132/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2376 nr. 247/1996 (Ítalía pizza sf.) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3049 nr. 122/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3114 nr. 429/1995 (Álagning bifreiðagjalds eftir þyngd bifreiða) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3141 nr. 329/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:4031 nr. 437/1996 (Sambúðarfólk - Gjaldheimtan í Reykjavík) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:4248 nr. 432/1995 (Verkfræðistofa) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:385 nr. 3/1997 (Vífilfell) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:602 nr. 88/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:637 nr. 60/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:759 nr. 163/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1323 nr. 210/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1913 nr. 121/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2563 nr. 42/1997 (Reykhóll) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2578 nr. 43/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2729 nr. 402/1997 (Blóðrannsókn - Meintur faðir höfðar I) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3023 nr. 52/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3039 nr. 97/1997 (Freyja hf. - Eftirlaunasamningur) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3150 nr. 243/1997 (Fyrirtæki meðdómsmanns til rannsóknar) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3182 nr. 94/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3217 nr. 442/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3224 nr. 441/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3274 nr. 51/1997 (Endurákvörðun skatta) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3384 nr. 460/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:49 nr. 521/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:268 nr. 456/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:408 nr. 95/1997 (Innheimtustofnun sveitarfélaga - Niðurfelling meðlags) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:536 nr. 224/1997 (Aukatekjur presta) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1094 nr. 150/1997 (Skattlagning söluhagnaðar af fasteign) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2971 nr. 85/1998 (Myllan-Brauð) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3259 nr. 242/1997 (Notaðir vélsleðar) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3398 nr. 101/1998 (Kvensjúkdómalæknir lokar skurðstofu) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3651 nr. 119/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3745 nr. 99/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3781 nr. 93/1998 (Viðbótarálagning) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3844 nr. 102/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3857 nr. 151/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3957 nr. 150/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4167 nr. 223/1998 (Faðernismál) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4369 nr. 229/1998 (Kaupfélag) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4471 nr. 465/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1999:158 nr. 237/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:568 nr. 328/1998 (Gamli Álafoss hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:592 nr. 329/1998 (Farg hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:654 nr. 278/1998 (Framleiðsluréttur á mjólk)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:686 nr. 279/1998 (Framleiðsluréttur á mjólk)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1360 nr. 340/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1946 nr. 286/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2056 nr. 336/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2306 nr. 384/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2362 nr. 513/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2756 nr. 32/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3062 nr. 258/1999 (Stóðhesturinn Safír og fleiri hestar)^{[HTML] [PDF]}
K og M deildu um það hvort þeirra fengi hvaða hest.
M hafði selt Safír áður en þau skildu, á um 2,3 milljónir. Viðmiðunardagur skipta var eftir söluna. K taldi að það hefði verið eitthvað undarlegt við söluna og krafðist verðmats á hestinum, sem var um 7,3 milljónir. Dómurinn taldi að M hefði misbeitt ráðum yfir hjúskapareign með því að gera málamyndasamning um svo lágt söluverð. Verðmæti Safírs samkvæmt verðmatinu var því lagt til grundvallar í skiptunum.

Hæstiréttur taldi hins vegar að ekki væri hægt að gera kröfu um tiltekna útlagningu fyrr en búið væri að fá niðurstöðu um virði og eignarstöðu hverrar eignar.

---

Hrd. 1999:3606 nr. 194/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3750 nr. 156/1999 (Skattaupplýsingar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4007 nr. 91/1999 (Landbúnaðargjöld)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4153 nr. 285/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4316 nr. 131/1999 (Hekla hf.)^{[HTML] [PDF]}
Hekla krafðist endurgreiðslu vaxta af kröfu vegna ofgreidds virðisaukaskatts og deilt var um í málinu hvort krafan bæri dráttarvexti eða aðra vexti þar sem lög um tekju- og eignaskatt kváðu á um dráttarvexti en ekki lög um virðisaukaskatt. Hæstiréttur taldi að túlka bæri ákvæðið þröngt þar sem víðari túlkun fæli í sér frávik frá þeirri meginreglu kröfuréttar um dráttarvexti við endurheimtu ofgreidds fjár.

---

Hrd. 1999:4662 nr. 472/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4906 nr. 332/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:545 nr. 393/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:571 nr. 356/1999 (Matsreglur ríkisskattstjóra)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2819 nr. 346/2000 (Opinber gjöld)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2922 nr. 124/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2946 nr. 91/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3118 nr. 92/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3168 nr. 173/2000 (Sýslumaðurinn á Húsavík)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3219 nr. 114/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3587 nr. 97/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3814 nr. 215/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:4480 nr. 125/2000 (Öryrkjadómur I)^{[HTML] [PDF]}
Niðurstöðu málsins fyrir Hæstarétti er oft skipt í tímabil: Fyrri tímabilið er krafa er átti við 1. janúar 1994 til 31. desember 1998 og hið seinna frá 1. janúar 1999. Ástæða skiptingarinnar er sú að forsendur úrlausnarinnar fyrir sitt hvort tímabilið voru mismunandi í mikilvægum aðalatriðum.

Þann 1. janúar 1994 tóku gildi ný heildarlög til almannatrygginga en við setningu þeirra var í gildi reglugerð, um tekjutryggingu, heimilisuppbót og heimildarhækkanir, með stoð í eldri lögunum. Ný reglugerð, um tekjutryggingu, var síðan sett 5. september 1995 með stoð í nýju lögunum en þar var kveðið á um heimild til lækkunar á greiðslum byggðum á tekjum maka örorkulífeyrisþegans. Þann 1. janúar 1999 var reglugerðarákvæðinu færð lagastoð með gildistöku breytingarlaga nr. 149/1998.

Ágreiningurinn í máli er varðaði fyrra tímabilið sneri í meginatriðum um hvort íslenska ríkið hafi haft lagaheimild til að skerða tekjur örorkulífeyrisþegans með umræddum hætti á meðan því stóð. Er kom að seinna tímabilinu kom það ekki sérstaklega til álita enda hafði lögunum verið breytt til að koma slíkri á en þá reyndi sérstaklega á samræmi hennar við stjórnarskrá.

Niðurstaða Hæstaréttar var sú að skerðingarheimildin hafi verið óheimil vegna beggja tímabilanna. Allir dómararnir sem dæmdu í málinu voru sammála um fyrra tímabilið. Tveir dómaranna skiluðu sératkvæði þar sem þeir lýstu sig ósammála meirihlutanum um niðurstöðuna um seinna tímabilið en voru sammála að öðru leyti.

Forsendur niðurstöðu meirihlutans um seinna tímabilið voru í megindráttum þær að þar sem tekjur maka skiptu ekki máli við annars konar greiðslur frá ríkinu, eins og slysatrygginga og sjúkratrygginga, væri talið í gildi sé sú aðalregla að greiðslur úr opinberum sjóðum skuli vera án tillits til tekna maka, og vísað þar til jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar. Þó megi taka tillit til hjúskaparstöðu fólks varðandi framfærslu ef málefnaleg rök styðja slíkt.

76. gr. stjórnarskrárinnar, nr. 33/1944, spilar hér stórt hlutverk. Meirihlutinn taldi að þrátt fyrir að löggjafinn hafi talsvert svigrúm til mats við að ákveða inntak þeirrar aðstoðar sem ákvæðið kveður á um, þá komist dómstólar ekki hjá því að taka afstöðu til þess hvort það fyrirkomulag sé í samræmi við önnur ákvæði stjórnarskrárinnar eins og þau séu skýrð með hliðsjón af þeim þjóðréttarlegu skuldbindingum sem íslenska ríkið hefur undirgengist.

Þá leit meirihlutinn svo á að við breytingarnar sem urðu að núverandi 1. mgr. 76. gr. stjórnarskrárinnar, nr. 33/1944, en við þær breytingar var fellt út orðalag um undanþágu ríkisins frá því að veita slíka aðstoð í þeim tilvikum þegar viðkomandi nyti ekki þegar framfærslu annarra en í greinargerð var lýst því yfir að ekki væri um efnislega breytingu að ræða. Meirihluti Hæstaréttar taldi að þrátt fyrir staðhæfinguna í lögskýringargögnum hefði breytingin á ákvæðinu samt sem áður slík áhrif.

Eftirmálar dómsúrlausnarinnar fyrir Hæstarétti voru miklir og hefur Hæstiréttur í síðari dómaframkvæmd minnkað áhrif dómsins að einhverju leyti.

---

Hrd. 2001:178 nr. 202/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:891 nr. 50/2001 (Fimleikafélag Hafnarfjarðar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2345 nr. 208/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4126 nr. 423/2001 (Mismunun vegna sjómannaafsláttar - frávísun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:232 nr. 34/2002 (Krafa á K vegna skatta M)^{[HTML] [PDF]}
Þau höfðu slitið fjárfélagi og var gengið á K vegna skatta M. K taldi sig ekki bera ábyrgð á þeim.

---

Hrd. 2002:943 nr. 87/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1108 nr. 116/2002 (Lyfjaverslun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1994 nr. 26/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2270 nr. 458/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2281 nr. 459/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2631 nr. 316/2002 (GÁJ lögfræðistofa)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2823 nr. 425/2002 (Húsleit)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2840 nr. 434/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3265 nr. 239/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3275 nr. 143/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3478 nr. 469/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3948 nr. 500/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:4111 nr. 538/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:130 nr. 415/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:294 nr. 6/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2286 nr. 186/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2329 nr. 499/2002 (Hlutabréfakaup)^{[HTML] [PDF]}
J keypti hlutabréf árið 1996 og nýtti sér frádráttarheimild þágildandi laga til að draga frá allt að 80% fjárfestingarinnar frá tekjum sínum og var heimilt að flytja frádrátt til annarra skattára og nýta á næstu fimm árum. Í ársbyrjun 1997 tóku í gildi ný lög þar sem frádráttarheimildin var lækkuð í áföngum á næstu þremur árum en farið yrði með eldri ónýttan frádrátt með sama hætti og ef til hans hefði verið stofnað eftir gildistöku laganna.

Í málinu byggði J á því að með því að lækka frádráttarheimild hans með þessum hætti ætti sér stað afturvirk skerðing á rétti sem hann hefði löglega til unnið og féllst meirihluti Hæstaréttar á það.

---

Hrd. 2003:3323 nr. 144/2003 (Skattskyld hlunnindi)^{[HTML] [PDF]}
Eftir hlutafélagavæðingu ríkisbanka var ákveðið að hækka hlutafé annars þeirra með því að bjóða starfsmönnum sínum að kaupa hlutabréf í honum á lægra gengi en almenningi bauðst stuttu síðar þegar bréfin voru seld opinberlega. Skattayfirvöld túlkuðu verðmuninn sem skattskyld hlunnindi og færðu hann til tekna starfsmannsins. Starfsmaðurinn krafðist ógildingar úrskurðar yfirskattanefndar sem staðfesti ákvörðun skattayfirvalda.

Hæstiréttur staðfesti héraðsdóm með vísan til röksemda hans. Héraðsdómur taldi að túlka ætti ákvæði laga um tekju- og eignaskatt um hvað teljist til skattskyldra tekna með rúmum hætti og sýknaði því íslenska ríkið af kröfum starfsmannsins.

---

Hrd. 2003:4452 nr. 111/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4612 nr. 207/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:104 nr. 469/2003 (Tollstjóri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:584 nr. 490/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:688 nr. 328/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3274 nr. 59/2004 (Veitingasala)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4394 nr. 151/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4482 nr. 424/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1578 nr. 441/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3106 nr. 344/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4355 nr. 178/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:465 nr. 337/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:519 nr. 321/2005 (Sundagarðar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2160 nr. 475/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2851 nr. 248/2006 (Skattrannsókn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5370 nr. 286/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 661/2006 dags. 23. janúar 2007 (Skattahluti Baugsmálsins - Ríkislögreglustjóri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 345/2006 dags. 8. mars 2007 (Kaupþing banki hf. - Skattaupplýsingar)^{[HTML] [PDF]}
Ríkisskattstjóri óskaði eftir ítarlegum upplýsingum um stóran hóp aðila hjá Kaupþing banka en var synjað. Hæstiréttur taldi að afhending upplýsinganna ætti að fara fram og vísaði til þess að tilgangurinn með lagaheimildinni hefði verið málefnalegur og beiting ríkisskattstjóra hafi verið í samræmi við meðalhófsreglu stjórnsýslulaganna.

---

Hrd. 333/2006 dags. 8. mars 2007 (Glitnir banki hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 325/2006 dags. 8. mars 2007 (Landsbanki Íslands hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 455/2006 dags. 15. mars 2007 (Skattfrelsi Orkuveitu Reykjavíkur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 433/2006 dags. 29. mars 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 401/2007 dags. 27. ágúst 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 523/2006 dags. 20. september 2007 (Starfsmannaleigur - Impregilo SpA)^{[HTML] [PDF]}
Spurt var um hver ætti að skila skattinum. Fyrirætlað í lögskýringargögnum en kom ekki fram í lagatextanum, og því ekki hægt að byggja á lagaákvæðinu.

---

Hrd. 44/2007 dags. 22. nóvember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 187/2007 dags. 7. febrúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 21/2008 dags. 8. febrúar 2008 (Ríkislögreglustjóri - Skattrannsóknarstjóri - Skattur)^{[HTML] [PDF]}
Klofinn dómur.
Rannsókn á stóru og umfangsmiklu máli leiddi til uppgötvana um vantalinn skatt. Lögreglan hafði sent skattayfirvöldum til útreiknings á ætluðum skattaundanskotum. Niðurstaða skattayfirvalda hljóðaði eingöngu upp á tvo einstaklinga en ekki hinn þriðja, en sá þriðji hafði ítrekað synjað um afhendingu gagna. Lögreglan taldi að hinn þriðji ætti að hljóta sömu meðferð og krafðist húsleitarheimildar hjá dómstólum.

Í þessu máli vissi aðgerðarþoli og skattrannsóknarstjóri af beiðninni og kærði hinn síðarnefndi úrskurðinn.

---

Hrd. 307/2007 dags. 14. febrúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 132/2007 dags. 10. apríl 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 514/2008 dags. 3. október 2008 (Valitor)^{[HTML] [PDF]}
Skattyfirvöld vildu upplýsingar um alla sem áttu erlend greiðslukort með tiltekinni heimild. Meiri hluti Hæstaréttar taldi lagaákvæðið vera nógu skýrt.

---

Hrd. 54/2008 dags. 6. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 427/2008 dags. 18. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 395/2008 dags. 26. febrúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 218/2008 dags. 19. mars 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 136/2009 dags. 6. apríl 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 208/2009 dags. 4. maí 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 641/2009 dags. 16. nóvember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 181/2009 dags. 10. desember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 166/2009 dags. 14. janúar 2010 (Starfsmannaleiga)^{[HTML] [PDF]}
Fyrirtækið S var ráðið til að setja upp loftræstikerfi í Flugstöð Leifs Eiríkssonar á árinu 2000. S fékk portúgalska fyrirtækið M sem undirverktaka sem myndi útvega þjónustu starfsmanna. Fyrirtækið M sæi síðan um launagreiðslur til starfsmannanna sem það útvegaði. Skattstjórinn taldi að umræddir starfsmenn fyrirtækisins M bæru skattskyldu hér á landi og því bæri S að halda eftir staðgreiðslu af launum þeirra.

Hæstiréttur taldi að fyrirtækið M væri launagreiðandinn en ekki S. Tvísköttunarsamningur milli Íslands og Portúgals hafði verið undirritaður var 2. ágúst 1999 og var gildistaka hans auglýst af utanríkisráðuneytinu 31. maí 2002, en hann var ekki auglýstur í C-deild Stjórnartíðinda fyrr en 18. desember 2003. Mat Hæstiréttur því sem svo að hin takmarkaða skattskylda M hefði fallið niður frá ársbyrjun 2003 þó birtingu hans hafi skort á þeim tíma. Úrskurður skattstjóra var því ógiltur.

---

Hrd. 371/2010 dags. 22. september 2010 (Skattálag - Ne bis in idem I)^{[HTML] [PDF]}
A, B, C, og D voru ákærð fyrir skattalagabrot. Fyrir héraðsdómi var málinu vísað frá að hluta en ákæruvaldið kærði þann úrskurð til Hæstaréttar. Þau ákærðu héldu því fram að þau myndu annars þurfa að þola tvöfalda refsingu þar sem skattayfirvöld höfðu þá þegar beitt refsingu í formi skattaálags.

Hæstiréttur vísaði til 2. gr. laganna um mannréttindasáttmála Evrópu um að dómar MDE væru ekki bindandi að landsrétti. Þrátt fyrir að innlendir dómstólar litu til dóma MDE við úrlausn mála hjá þeim væri það samt sem áður hlutverk löggjafans að gera nauðsynlegar breytingar á landsrétti til að efna þær þjóðréttarlegu skuldbindingar. Þá vísaði Hæstiréttur til þess að dómaframkvæmd MDE hvað úrlausnarefnið varðaði væri misvísandi. MDE hafi í sinni dómaframkvæmd hafnað því að 4. gr. 7. viðaukans yrði metin á þann hátt að mögulegt væri að fjalla um endurákvörðun skatta og beitingu álags í sitt hvoru málinu. Sökum þessarar óvissu vildi Hæstiréttur ekki slá því á föstu að um brot væri að ræða á MSE fyrr en það væri skýrt að íslensk lög færu í bága við hann að þessu leyti.

Úrskurðurinn var felldur úr gildi og lagt fyrir héraðsdóm að taka málið til efnismeðferðar.

---

Hrd. 779/2009 dags. 14. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 223/2010 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 626/2010 dags. 31. mars 2011 (Ummæli yfirmanns eftirlitssviðs RSK)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 724/2009 dags. 1. júní 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 652/2010 dags. 9. júní 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 241/2010 dags. 13. október 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 477/2011 dags. 16. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 263/2011 dags. 26. apríl 2012 (Skattlagning aflamarks)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 153/2012 dags. 6. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 250/2012 dags. 6. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 74/2012 dags. 7. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 529/2013 dags. 23. janúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 607/2013 dags. 13. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 606/2013 dags. 13. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 726/2013 dags. 10. apríl 2014 (Auðlegðarskattur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 679/2014 dags. 29. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 77/2015 dags. 4. febrúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 381/2014 dags. 5. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 72/2016 dags. 11. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 627/2015 dags. 26. maí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 531/2015 dags. 2. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 318/2016 dags. 30. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 617/2016 dags. 19. desember 2017 (Gunnar - Endurgreiðsla ofgreiddra skatta)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 501/2017 dags. 24. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 373/2017 dags. 1. nóvember 2018 (Deloitte ehf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 811/2017 dags. 22. nóvember 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 18/2018 dags. 16. janúar 2019 (Álag á skattstofna og ábyrgð maka - Ekki ábyrgð á álagi)^{[HTML] [PDF]}
K var rukkuð um vangoldna skatta M og lætur reyna á allt í málinu. Meðal annars að verið sé að rukka K um bæði skattinn og álagið. Álagið er refsing og því ætti hún ekki að bera ábyrgð á því.

Hæsturéttur vísaði í dómaframkvæmd MSE og þar var búið að kveða á um að skattaálög séu refsikennd viðurlög. Löggjafinn hafði ekki orðað það nógu skýrt að makinn bæri ábyrgð á greiðslu álagsins og þurfti K því ekki að greiða skattinn þar sem bæði skatturinn og álagið voru saman í dómkröfu.

---

Hrd. 12/2018 dags. 21. maí 2019 (Endurupptaka - Skattur - Ne bis in idem)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2/2020 dags. 19. júní 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 10/2022 dags. 9. nóvember 2022^[HTML]

---