Yfirlit

Hæstaréttardómar (674)
Dómasafn Hæstaréttar (200)
Umboðsmaður Alþingis (926)
Stjórnartíðindi - Bls (32)
Stjórnartíðindi - Auglýsingar (412)
Dómasafn Félagsdóms (1)
Alþingistíðindi (540)
Ársskýrslur umboðsmanns Alþingis (558)
EES-viðbætir við Stjórnartíðindi ESB (37)
Lagasafn (57)
Lögbirtingablað (19)
Alþingi (1941)
Aðrir úrlausnaraðilar

• Atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneytið (115)
• Atvinnuvegaráðuneytið (11)
• Áfrýjunarnefnd hugverkaréttinda á sviði iðnaðar (11)
• Áfrýjunarnefnd í kærumálum háskólanema (10)
• Áfrýjunarnefnd neytendamála (58)
• Áfrýjunarnefnd samkeppnismála (55)
• Einkaleyfastofan (4)
• Endurskoðendaráð (1)
• Endurupptökunefnd (2)
• Félagsdómur (5)
• Félagsmálaráðuneytið (61)
• Félags- og húsnæðismálaráðuneytið (7)
• Félags- og vinnumarkaðsráðuneytið (5)
• Fjarskiptastofa (18)
• Fjármála- og efnahagsráðuneytið (29)
• Forsætisráðuneytið (2)
• Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytið (3)
• Heilbrigðisráðuneytið (77)
• Héraðsdómur Austurlands (14)
• Héraðsdómur Norðurlands eystra (20)
• Héraðsdómur Norðurlands vestra (6)
• Héraðsdómur Reykjaness (48)
• Héraðsdómur Reykjavíkur (644)
• Héraðsdómur Suðurlands (31)
• Héraðsdómur Vestfjarða (8)
• Héraðsdómur Vesturlands (18)
• Innanríkisráðuneytið (89)
• Innviðaráðuneytið (18)
• Kærunefnd barnaverndarmála (13)
• Kærunefnd greiðsluaðlögunarmála (71)
• Kærunefnd húsamála (13)
• Kærunefnd jafnréttismála (28)
• Kærunefnd lausafjár- og þjónustukaupa (6)
• Kærunefnd útboðsmála (29)
• Kærunefnd útlendingamála (426)
• Kærunefnd vöru- og þjónustukaupa (2)
• Landbúnaðarráðuneytið (9)
• Landsdómur (1)
• Landsréttur (321)
• Matsnefnd eignarnámsbóta (16)
• Matvælaráðuneytið (39)
• Málskotsnefnd Lánasjóðs íslenskra námsmanna (48)
• Málskotsnefnd Menntasjóðs námsmanna (8)
• Menningar- og viðskiptaráðuneytið (20)
• Menntamálaráðuneytið (19)
• Mennta- og barnamálaráðuneytið (3)
• Mennta- og menningarmálaráðuneytið (25)
• Nefnd um eftirlit með lögreglu (1)
• Nefnd vegna lausnar um stundarsakir (6)
• Óbyggðanefnd (2)
• Persónuvernd (33)
• Póst- og fjarskiptastofnun (67)
• Ríkisskattanefnd (2)
• Ríkistollanefnd (8)
• Samgöngu- og sveitarstjórnarráðuneytið (51)
• Samgönguráðuneytið (52)
• Samkeppniseftirlitið (50)
• Samkeppnisráð (21)
• Samkeppnisstofnun (2)
• Sjávarútvegsráðuneytið (1)
• Tollstjóri (1)
• Umhverfis- og auðlindaráðuneytið (3)
• Umhverfisráðuneytið (22)
• Úrskurðarnefnd almannatrygginga (15)
• Úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða (55)
• Úrskurðarnefnd félagsþjónustu og húsnæðismála (92)
• Úrskurðarnefnd fjarskipta- og póstmála (51)
• Úrskurðarnefnd fæðingar- og foreldraorlofsmála (16)
• Úrskurðarnefnd hollustuhátta og mengunarvarna (26)
• Úrskurðarnefnd í vátryggingamálum (2)
• Úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála (152)
• Úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála (802)
• Úrskurðarnefnd um leiðréttingu verðtryggðra fasteignaveðlána (3)
• Úrskurðarnefnd um upplýsingamál (179)
• Úrskurðarnefnd um viðskipti við fjármálafyrirtæki (8)
• Úrskurðarnefnd velferðarmála (473)
• Velferðarráðuneytið (20)
• Yfirfasteignamatsnefnd (48)
• Yfirskattanefnd (112)

Fara á yfirlit

Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Hrd. 1972:293 nr. 84/1971 (Áhlaup á Laxárvirkjun - Stífludómur)^[PDF]

---

Hrd. 1979:268 nr. 34/1979^[PDF]

---

Hrd. 1979:669 nr. 108/1979^[PDF]

---

Hrd. 1979:675 nr. 109/1979^[PDF]

---

Hrd. 1980:1068 nr. 30/1978^[PDF]

---

Hrd. 1980:1585 nr. 136/1978^[PDF]

---

Hrd. 1981:406 nr. 4/1981 (Dýraspítali Watsons)^[PDF]

---

Hrd. 1982:192 nr. 96/1980 (Málskot til dómstóla - Gildi sveitarstjórnarkosninga)^[PDF]

---

Hrd. 1982:664 nr. 198/1979^[PDF]

---

Hrd. 1982:902 nr. 60/1980 (Hænsnahús brennt af heilbrigðisyfirvöldum)^[PDF]
Rottugangur var í hænsnahúsi og kom meindýraeyðir og eitraði fyrir þeim. Hins vegar blönduðu heilbrigðisyfirvöld sér inn í málið létu brenna hænsnahúsið þrátt fyrir að ekki hafi legið fyrir að um stórfellda hættu að ræða. Eiganda hænsnahússins hafði ekki borist tilkynning um aðgerðirnar fyrir fram.

---

Hrd. 1982:1676 nr. 66/1979^[PDF]

---

Hrd. 1984:1173 nr. 151/1984 (Byggingafulltrúi, bygginganefnd og jarðanefnd)^[PDF]

---

Hrd. 1984:1273 nr. 238/1982 (Stíflusel - Matsverð eignar)^[PDF]

---

Hrd. 1984:1281 nr. 213/1984^[PDF]

---

Hrd. 1985:1348 nr. 216/1982^[PDF]

---

Hrd. 1986:1657 nr. 120/1985 (Endurveiting kennarastöðu)^[PDF]

---

Hrd. 1987:473 nr. 95/1986 (Valdsmaður - Fjárhæð meðlags)^[PDF]

---

Hrd. 1987:972 nr. 12/1986 (Kjarnaborvél)^[PDF]

---

Hrd. 1987:1444 nr. 49/1986 (Byggingafræðingur)^[PDF]

---

Hrd. 1988:820 nr. 124/1986 (Skilyrði löggildingar tæknifræðings)^[PDF]

---

Hrd. 1989:1627 nr. 252/1989 (Áfengiskaup hæstaréttardómara)^[PDF]
Forseti Hæstaréttar var sakaður um að hafa misnotað hlunnindi sem handhafi forsetavalds með því að kaupa mikið magn áfengis á kostnaðarverði, þ.e. án áfengisgjalds, með lagaheimild sem þá var til staðar. Forseti Íslands veitti forseta Hæstaréttar lausn um stundarsakir og svo höfðað dómsmál um lausn til frambúðar. Settur Hæstiréttur í málinu taldi að skortur á hámarki í lagaheimildinni skipti ekki máli og með þessu athæfi hefði hæstaréttardómarinn rýrt það almenna traust sem hann átti að njóta og staðfesti þar af leiðandi varanlega lausn hans úr embættinu.

---

Hrd. 1990:551 nr. 152/1989, 254/1989 og 86/1990^[PDF]

---

Hrd. 1990:1398 nr. 85/1990 (Riðuveiki í sauðfé)^[PDF]

---

Hrd. 1991:367 nr. 210/1990 (Lánskjaravísitala)^[PDF]

---

Hrd. 1992:1834 nr. 274/1992^[PDF]

---

Hrd. 1993:1217 nr. 124/1993 (Leigubílstjóraaldur)^[PDF]

---

Hrd. 1993:1475 nr. 293/1993 (Niðurfelling ákærufrestunar)^[PDF]

---

Hrd. 1993:1984 nr. 187/1990^[PDF]

---

Hrd. 1993:2230 nr. 339/1990 (Helga Kress - Veiting lektorsstöðu)^[PDF]
Kvenkyns umsækjandi var hæfari en karl sem var ráðinn. Synjað var miskabótakröfu hennar þar sem hún var orðinn prófessor þegar málið var dæmt.

---

Hrd. 1994:79 nr. 442/1993 (Skinkumál)^[PDF]
Deilt var um hvort framleiðsluráð gæti kveðið á um bann við innflutningi á vöru á grundvelli lagaákvæðis sem skyldaði umleitan álits framleiðsluráðs þegar flytja ætti inn landbúnaðarvöru.

Meirihluti Hæstaréttar (4 af 7) túlkaði lagaákvæðið með þeim hætti að verið væri að tryggja rétt framleiðsluráðsins til umsagnar en ekki sjálfstæða heimild til innflutningstakmörkunar á landbúnaðarvörum. Stjórnvaldsákvarðanir ráðherra um synjun á tollafgreiðslu varanna voru því ógiltar.

---

Hrd. 1994:748 nr. 300/1991 (Einangrunarvistin - Agaviðurlög í fangelsi)^[PDF]
Lög kváðu á um að beiting agaviðurlaga með setningu fanga í einangrun teldist ekki til afplánunartímans, og lengdi því refsinguna. Hæstiréttur taldi það andstætt 2. gr. stjórnarskrárinnar að gera slíkt án dóms. Fallist var því á skaðabótakröfu fangans.

---

Hrd. 1994:1476 nr. 281/1991 (Launaskattur - Atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands)^[PDF]
Með lögum var lagður á launaskattur ásamt heimild til að ákveða álagningu launaskatts á atvinnutekjur hjá fyrirtækjum sem flokkuðust undir fiskverkun og iðnað samkvæmt atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands. Þá var sett reglugerð þar sem heimildin var nýtt og með henni var fylgiskjal með hluta af atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands. Síðar var gefin út önnur reglugerð er tók við af hinni fyrri en án birtingar úr atvinnuvegaflokkuninni, og var það heldur ekki gert síðar. Enn síðar voru birt lög þar sem vinnulaun og þóknanir fyrir störf hjá fyrirtækjum sem flokkast undir fiskverkun og iðnað skv. atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands væru undanþegin skattinum.

Blikksmiðameistari kærði áætlun skattstjóra um álögð gjöld sem endaði á stjórnsýslustigi með álagningu 3,5% launaskatts á vinnu við uppsetningu loftræstikerfa á byggingarstað. Taldi meistarinn að verkið væri undanþegið launaskattsskyldu og að fáránlegt væri að álagning þessa skattar færi eftir því hvar hann ynni verkið . Lögtak varð síðan gert í fasteign hans til tryggingar á skuld hans vegna greiðslu þessa skatts.

Meirihluti Hæstaréttar mat það svo að eingöngu hefði verið hægt að byggja á þeim hlutum atvinnuvegaflokkunarinnar sem hafði þá þegar verið birtur, og því var hafnað að líta á hluta hennar sem óbirtur voru við meðferð málsins og ríkið vísaði í til stuðnings máli sínu. Vísaði hann einnig til þess að löggjafinn hefði ætlað að undanþágan næði einvörðungu til þess hluta sem unninn væri á verkstæðum en ekki samsetningar hluta utan þeirra, hefði þurft að taka það skýrt fram við setningu laganna. Með hliðsjón af þessu var ekki gerður greinarmunur á þessum þáttum starfseminnar.

---

Hrd. 1994:1683 nr. 369/1994^[PDF]

---

Hrd. 1995:382 nr. 190/1992 (Afturköllun á setningu kennara - Fjölbrautaskólinn í Breiðholti)^[PDF]

---

Hrd. 1995:1444 nr. 103/1994 (Dómarafulltrúi - Aðskilnaðardómur VI)^[PDF]

---

Hrd. 1995:1459 nr. 156/1995 (Fiskistofa)^[PDF]

---

Hrd. 1995:1542 nr. 93/1995 (Hið íslenska kennarafélag)^[PDF]

---

Hrd. 1995:2300 nr. 478/1993 (Þungaskattur)^[PDF]

---

Hrd. 1995:2664 nr. 331/1993 (Húsbyrgi)^[PDF]

---

Hrd. 1995:2871 nr. 375/1995^[PDF]

---

Hrd. 1996:126 nr. 401/1994^[PDF]

---

Hrd. 1996:470 nr. 15/1996^[PDF]

---

Hrd. 1996:582 nr. 282/1994 (Búseti)^[PDF]

---

Hrd. 1996:1896 nr. 5/1995 (Landbúnaðarráðuneytið)^[PDF]

---

Hrd. 1996:2776 nr. 230/1995 (Veiðileyfissvipting)^[PDF]

---

Hrd. 1996:2848 nr. 256/1995 (Sveitarfélagamörk á Hellisheiði)^[PDF]

---

Hrd. 1996:2956 nr. 110/1995 (Útflutningsleyfi - Samherji)^[PDF]
Ekki mátti framselja vald til ráðherra um að hvort takmarka mætti innflutning á vöru og hvernig.

---

Hrd. 1996:3563 nr. 418/1995 (Smiður búsettur á Selfossi)^[PDF]

---

Hrd. 1996:3628 nr. 278/1995^[PDF]

---

Hrd. 1996:3920 nr. 270/1996 (Siglufjarðarapótek)^[PDF]

---

Hrd. 1996:3962 nr. 286/1996 (Lyfjalög - Lyfsöluleyfi)^[PDF]

---

Hrd. 1996:4112 nr. 290/1996 (Flugmaður)^[PDF]

---

Hrd. 1996:4260 nr. 427/1995 (Jöfnunargjald á franskar kartöflur)^[PDF]
Almenn lagaheimild var til staðar til að hækka jöfnunargjaldið á franskar kartöflur. Gjaldið var svo hækkað úr 40% í 190%. Ekki voru talin vera fyrir hendi réttlætanleg sjónarmið um að hækka gjaldið eins mikið og gert var. Íslenska ríkið gat ekki sýnt fram á að vandi við niðurgreiðslur og erlendir markaðir hafi verið sjónarmið sem íslenska ríkið hafi byggt á við beitingu þeirrar heimildar.

---

Hrd. 1997:350 nr. 290/1995^[PDF]

---

Hrd. 1997:856 nr. 100/1997^[PDF]

---

Hrd. 1997:2025 nr. 346/1996 (Syðribrú - Forkaupsréttur sveitarfélags)^[PDF]

---

Hrd. 1997:2275 nr. 336/1997 (Meðlagsskuld)^[PDF]

---

Hrd. 1997:2488 nr. 456/1996 (Hofstaðir - Laxá - Ákvörðun Náttúruverndarráðs)^[PDF]

---

Hrd. 1997:2625 nr. 156/1997 (Kirkjugarðar Reykjavíkurprófastsdæma)^[PDF]

---

Hrd. 1997:2647 nr. 454/1996^[PDF]

---

Hrd. 1997:3337 nr. 457/1997 (Valdimar Jóhannesson - Veiðileyfamálið)^[PDF]

---

Hrd. 1998:441 nr. 56/1997^[PDF]

---

Hrd. 1998:601 nr. 476/1997 (Möðrufell í Eyjafjarðarsveit - Dalabyggð - Röksemdir ráðuneytis)^[PDF]

---

Hrd. 1998:799 nr. 305/1997^[PDF]

---

Hrd. 1998:1291 nr. 215/1997 (Skrifstofustjóri)^[PDF]

---

Hrd. 1998:1300 nr. 500/1997^[PDF]

---

Hrd. 1998:1662 nr. 347/1997 (Lyfjaverðlagsnefnd)^[PDF]

---

Hrd. 1998:1677 nr. 348/1997 (Lyfjaverðlagsnefnd)^[PDF]

---

Hrd. 1998:2270 nr. 218/1998^[PDF]

---

Hrd. 1998:2821 nr. 297/1998 (Myllan-Brauð hf. og Mjólkursamsalan í Reykjavík)^[PDF]

---

Hrd. 1998:3096 nr. 497/1997 (Iðnlánasjóður - Nýsköpunarsjóður atvinnulífsins)^[PDF]

---

Hrd. 1998:3194 nr. 453/1997^[PDF]

---

Hrd. 1998:3398 nr. 101/1998 (Kvensjúkdómalæknir lokar skurðstofu)^[PDF]

---

Hrd. 1998:3460 nr. 50/1998 (Lyfjaeftirlitsgjald I)^[PDF]
Lyfsala var gert að greiða Lyfjaeftirliti ríkisins eftirlitsgjald sem skilgreint var í reglugerð sem tiltekið hlutfall „veltu og/eða umfangi eftirlitsskyldrar starfsemi“. Hæstiréttur taldi að skýra hefði lagaákvæðið á þann hátt að um væri að ræða heimild til þess að leggja á þjónustugjald og ekki voru færð viðhlítandi rök af hálfu stjórnvalda fyrir því að veltan ein og sér endurspeglaði þörfina á eftirliti með einstökum lyfjabúðum. Eftirlitsgjaldið sem lagt var á með reglugerðinni var ekki talið standast kröfur 40. og 77. gr. stjórnarskrárinnar.

---

Hrd. 1998:3599 nr. 46/1998 (Héraðsdýralæknir)^[PDF]

---

Hrd. 1998:3975 nr. 108/1998 (Tryggingarráð - Tryggingastofnun - Örorkulífeyrir)^[PDF]

---

Hrd. 1998:4076 nr. 145/1998 (Desemberdómur um stjórn fiskveiða - Valdimarsdómur)^[PDF]
Sjávarútvegsráðuneytið synjaði beiðni umsækjanda um almennt leyfi til fiskveiða í atvinnuskyni auk sérstaks leyfis til veiða á tilteknum tegundum. Vísaði ráðherra á 5. gr. þágildandi laga um stjórn fiskveiða sem batt leyfin við fiskiskip og yrðu ekki veitt einstaklingum eða lögpersónum. Forsenda veitingu sérstakra leyfa væri að viðkomandi fiskiskip hefði jafnframt leyfi til veiða í atvinnuskyni, og var því þeim hluta umsóknarinnar um sérstakt leyfi jafnframt hafnað.

Umsækjandinn höfðaði mál til ógildingar þeirrar ákvörðunar og vísaði til þess að 5. gr. laganna bryti í bága við jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar sem og ákvæðis hennar um atvinnufrelsi. Héraðsdómur sýknaði íslenska ríkið af þeirri kröfu en Hæstiréttur var á öðru máli. Hæstiréttur taldi að almennt væri heimilt að setja skorður á atvinnufrelsi til fiskveiða við strendur Íslands, en slíkar skorður yrðu að samrýmast grundvallarreglum stjórnarskrárinnar.

Hæstiréttur taldi að með því að binda veiðiheimildirnar við fiskiskip, hefði verið sett tilhögun sem fæli í sér mismunun milli þeirra er áttu skip á tilteknum tíma, og þeirra sem hafa ekki átt og eiga ekki kost að komast í slíka aðstöðu. Þrátt fyrir brýnt mikilvægi þess að grípa til sérstakra úrræða á sínum tíma vegna þverrandi fiskistofna við Íslands, var talið að ekki hafði verið sýnt fram á nauðsyn þess að lögbinda þá mismunun um ókomna tíð. Íslenska ríkið hafði í málinu ekki sýnt fram á að engin vægari úrræði væru til staðar til að ná því lögmæta markmiði. Hæstiréttur féllst því ekki á að áðurgreind mismunun væri heimild til frambúðar og dæmdi því í hag umsækjandans.

---

Hrd. 1998:4578 nr. 473/1998^[PDF]

---

Hrd. 1999:802 nr. 247/1998 (Svæðisskrifstofa málefna fatlaðra)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:973 nr. 343/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:987 nr. 344/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:989 nr. 345/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:991 nr. 346/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:993 nr. 347/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:995 nr. 348/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:997 nr. 349/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:999 nr. 350/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1001 nr. 351/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1003 nr. 352/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1005 nr. 353/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1007 nr. 354/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1009 nr. 355/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1011 nr. 356/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1013 nr. 357/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1015 nr. 358/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1017 nr. 359/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1019 nr. 360/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1021 nr. 361/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1023 nr. 362/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1025 nr. 363/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1027 nr. 364/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1029 nr. 365/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1031 nr. 366/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1033 nr. 367/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1035 nr. 368/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1298 nr. 388/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1404 nr. 81/1999 (Flutningur sýslumanns)^[HTML][PDF]
Sýslumaður var fluttur á milli embætta en kaus að fara á eftirlaun. Litið var svo á að um væri að ræða fleiri kröfur um sama efnið þar sem ein krafan var innifalin í hinni.

---

Hrd. 1999:1709 nr. 403/1998 (Ósoneyðandi efni)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1794 nr. 272/1998 (Selvogsgrunn)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:2794 nr. 450/1998 (Kolbeinsstaðarhreppur)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:2809 nr. 451/1998^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:3140 nr. 345/1999 (Samtök fiskvinnslustöðva án útgerðar)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:3780 nr. 64/1999 (Bára Siguróladóttir - Búnaðarmálasjóðsgjald II)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:4177 nr. 427/1999^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:4181 nr. 428/1999^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:4247 nr. 132/1999 (Forstjóri Landmælinga ríkisins - Brottvikning)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:132 nr. 311/1999^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:383 nr. 277/1999 (Uppsögn lektors í spænsku við HÍ)^[HTML][PDF]
Samkvæmt reglum er giltu á þeim tíma þurfti staðfestingu ráðherra til að ráða starfsfólk. Óheimilt var að segja upp lektornum án staðfestingar ráðherra þar sem ráðherra kom að staðfestingu ráðningar hans.

---

Hrd. 2000:931 nr. 71/2000^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:1344 nr. 95/2000 (Dýri BA 98)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:1379 nr. 324/1999 (Smyrlaberg - Ákvörðun um innlausn jarðarhluta)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:1500 nr. 361/1999^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:1621 nr. 15/2000 (Stjörnugrís I)^[HTML][PDF]
Of víðtækt framsal til ráðherra um hvort framkvæmdir þyrftu að fara í mat á umhverfisáhrifum.

---

Hrd. 2000:1825 nr. 30/2000^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:1855 nr. 492/1999 (Hundahald)^[HTML][PDF]
Samningur var gerður um að greiða fyrir ákveðinn fjölda hunda en sá samningur var ekki gildur þar sem engin lagaheimild var fyrir því að afmarka tiltekinn fjölda hunda.

---

Hrd. 2000:2131 nr. 486/1999 (Dómnefnd um lektorsstarf)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:2622 nr. 313/2000 (Óstaðfest samkomulag)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:2713 nr. 150/2000 (Lóðir í Hafnarfirði - Kjóahraun)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:2788 nr. 324/2000 (Hornafjörður - Umráð yfir grjóti - Siglingastofnun ríkisins)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:2829 nr. 351/2000 (Dagsektir)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:2887 nr. 72/2000 (Menntaskólinn í Kópavogi)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:3252 nr. 157/2000^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:3268 nr. 158/2000 (Sýslumaður)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:3440 nr. 147/2000 (Taka barns af heimili)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:3757 nr. 151/2000 (Uppsögn vagnstjóra hjá Strætó)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:4016 nr. 295/2000 (L.A. Café)^[HTML][PDF]
Veitingastaður sótti um rýmkun á afgreiðslutíma áfengis þar sem slík rýmkun hafi verið almennt leyfð á öðru svæði innan Reykjavíkurborgar. Meiri hluti Hæstaréttar taldi að afmörkun svæðisins sem almenna rýmkunin gilti um væri málefnaleg.

---

Hrd. 2001:311 nr. 271/2000 (Agaviðurlög)^[HTML]

---

Hrd. 2001:1090 nr. 58/2000 (Vatnsendi)^[HTML]
ÞH gerði kröfu á hendur L um niðurfellingu eignarnáms á spildu af landi Vatnsenda er fram hafði farið árið 1947. Kröfuna byggði hann á að því sem eignarnáminu var ætlað að ná fram á sínum tíma hefði ekki gengið eftir, og að L ætlaði að selja Kópavogsbæ landið undir íbúðabyggð í stað þess að skila því.

Við nánari eftirgrennslan kom í ljós að eingöngu lítill hluti af hinu eignarnumda landsvæðis hafði verið notað til þess að reisa fjarskiptamannvirki og því stórt svæði sem ekki hafði verið notað í þeim tilgangi. Héraðsdómur taldi að afsalið sem gefið var út árið 1947 hafi verið algert og því ætti eignarnámsþolinn enga kröfu til þess að fá aftur landspildur sem væru ekki notaðar í samræmi við eignarnámsheimildina. Hæstiréttur staðfesti niðurstöðu héraðsdóms en tók þó fram slík endurheimt á landi þyrfti ekki að fara fram nema fyrir lægi lagaheimild eða sérstakar aðstæður.

---

Hrd. 2001:1245 nr. 257/2000^[HTML]

---

Hrd. 2001:1398 nr. 390/2000 (Jarðasala II)^[HTML]

---

Hrd. 2001:1558 nr. 442/2000 (Þórsgata)^[HTML]

---

Hrd. 2001:1647 nr. 132/2001 (Toppfiskur ehf.)^[HTML]

---

Hrd. 2001:1756 nr. 146/2001 (Haffærnisskírteini)^[HTML]

---

Hrd. 2001:1885 nr. 25/2001 (Sýslumannsflutningur - Tilflutningur í starfi)^[HTML]

---

Hrd. 2001:2028 nr. 113/2001 (Stjörnugrís II - Hæfi ráðherra)^[HTML]
Stjörnugrís hf. (S) leitaði til heilbrigðisnefndar um fyrirhugaða stækkun svínabús í samræmi við nýsett lög um umhverfismat. Við meðferð málsins aflaði heilbrigðisnefndin skriflegs álits umhverfisráðuneytisins um hvort henni væri heimilt að gefa út starfsleyfi samkvæmt eldri lögunum eða hvort það yrði að gefa út samkvæmt nýju lögunum þar sem krafist væri mats á umhverfisáhrifum. Ráðuneytið leit svo á að nýju lögin ættu að gilda. S kærði niðurstöðuna til umhverfisráðherra og krafðist ógildingar á ákvörðun heilbrigðisnefndarinnar og krafðist þess að bæði umhverfisráðherra og allt starfsfólk ráðuneytisins viki sæti í málinu.

Hæstiréttur taldi að umhverfisráðherra hefði verið vanhæfur til meðferðar málsins á æðra stjórnsýslustigi þar sem álitið sem heilbrigðisnefndin aflaði frá ráðuneytinu hafi verið skrifað í umboði ráðherra og þar af leiðandi falið í sér afstöðu ráðherra sjálfs, óháð því hvort ráðherrann sjálfur hafi kveðið upp úrskurðinn eða starfsmenn þeir sem undirrituðu bréfið.

---

Hrd. 2001:2917 nr. 114/2001 (Byggingarleyfi fellt úr gildi - Heiðargerði)^[HTML]

---

Hrd. 2001:3025 nr. 3/2001 (Eystrasalt)^[HTML]

---

Hrd. 2001:3215 nr. 118/2001^[HTML]

---

Hrd. 2001:3577 nr. 145/2001 (Ríp)^[HTML]

---

Hrd. 2001:3723 nr. 120/2001 (Landsímamál)^[HTML]

---

Hrd. 2001:3962 nr. 417/2001 (Gagnagrunnur á heilbrigðissviði)^[HTML]
Ágreiningur var hvort dóttir látins manns hefði lögvarða hagsmuni af kröfu um að tilteknar upplýsingar um föður sinn færu ekki í gagnagrunn Íslenskrar erfðagreiningar. Hæstiréttur taldi að með því að hægt væri að ráða heilsufarsupplýsingar um hana út frá gögnum um föður sinn, þá hefði hún lögvarða hagsmuni af þeirri úrlausn.

---

Hrd. 2001:4074 nr. 170/2001 (Krossgerði)^[HTML]

---

Hrd. 2002:957 nr. 94/2002^[HTML]

---

Hrd. 2002:1212 nr. 306/2001 (Lögmaður og vitni)^[HTML]

---

Hrd. 2002:1372 nr. 394/2001^[HTML]

---

Hrd. 2002:1418 nr. 156/2002 (Yfirskattanefnd - Virðisaukaskattur - Málshöfðunarfrestur)^[HTML]

---

Hrd. 2002:1429 nr. 339/2001^[HTML]

---

Hrd. 2002:1441 nr. 340/2001^[HTML]

---

Hrd. 2002:1452 nr. 341/2001^[HTML]

---

Hrd. 2002:1464 nr. 342/2001^[HTML]

---

Hrd. 2002:1981 nr. 448/2001 (Íbúðalánasjóður - Langholtsvegur)^[HTML]
Íbúðalaunasjóður krafðist nauðungarsölu á íbúð með áhvílandi láni frá þeim. Hann kaupir svo íbúðina á sömu nauðungarsölu á lægra verði. Fólkið sem bjó í íbúðinni vildi kaupa íbúðina á því verði sem hann keypti hana á.

---

Hrd. 2002:2208 nr. 107/2002^[HTML]

---

Hrd. 2002:2226 nr. 249/2002^[HTML]

---

Hrd. 2002:2241 nr. 231/2002 (Kárahnjúkavirkjun)^[HTML]
Aðilar sem nutu rýmkaðrar aðilar á stjórnsýslustigi gátu ekki notið hennar fyrir dómstólum þar sem löggjöf sem aðilarnir nýttu til að eiga aðild að stjórnsýslumálinu sjálfu var afmörkuð við stjórnsýslumálsmeðferð en náði ekki til meðferðar dómsmála vegna þeirra. Fyrir dómi varð því að meta lögvörðu hagsmunina á grundvelli almennra reglna, en stefnendur málsins í héraði voru ekki taldir njóta lögvarinna hagsmuna til að fá leyst úr þeim tilteknu dómkröfum sem þeir lögðu fram.

---

Hrd. 2002:2855 nr. 310/2002^[HTML]

---

Hrd. 2002:3373 nr. 157/2002 (Sorpförgun fyrir Varnarliðið)^[HTML]

---

Hrd. 2002:3440 nr. 211/2002 (Samrit ökuskírteinis gefið út á grundvelli rangra upplýsinga)^[HTML]

---

Hrd. 2002:3647 nr. 458/2002 (Framsóknarfélag Mýrasýslu)^[HTML]

---

Hrd. 2002:3910 nr. 501/2002 (Hallsvegur)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2003:567 nr. 384/2002^[HTML]

---

Hrd. 2003:596 nr. 70/2002 (Forkaupsréttur - Dalabyggð - Sælingsdalstunga)^[HTML]
Sveitarfélag nýtti sér forkaupsrétt á grundvelli þess að ætlunin var að efla ferðaþjónustu. Kaupandinn taldi að ræða hefði átt við hann um að rækja þetta markmið. Hæstiréttur féllst ekki á mál kaupandans.

---

Hrd. 2003:673 nr. 568/2002 (Kárahnjúkamál II)^[HTML]

---

Hrd. 2003:934 nr. 381/2002 (Snjóflóðahætta - Hnífsdalur)^[HTML]
A byggði hús í Hnífsdal í lóð sem hann fékk úthlutaðri árið 1982 og flutti lögheimili sitt þangað árið 1985. Síðar sama ár voru sett lög er kváðu á um gerð snjóflóðahættumats. Slíkt var var gert og mat á þessu svæði staðfest árið 1992, og samkvæmt því var hús A á hættusvæði. Árið 1995 var sett inn heimild í lögin fyrir sveitarstjórnir til að gera tillögu um að kaupa eða flytja eignir á hættusvæðum teldist það hagkvæmara en aðrar varnaraðgerðir ofanflóðasjóðs. Í lögunum var nánar kveðið á um þau viðmið sem ákvarðanir úr greiðslum úr sjóðnum ættu að fara eftir.

Sveitarfélagið gerði kaupsamning við A um kaup á eign hans árið 1996 eftir að tveir lögmenn höfðu metið eignina að beiðni sveitarfélagsins. A og sambýliskona hans settu fyrirvara í kaupsamninginn um endurskoðun kaupverðsins þar sem þau teldu það ekki samræmast ákvæðum stjórnarskrár um friðhelgi eignarréttarins né jafnræðisreglu hennar. Árið 1998 var gefið út fyrirvaralaust afsal fyrir eigninni og flutti A brott úr sveitarfélaginu.

A taldi að eignarréttarákvæði stjórnarskrárinnar fæli í sér að hann hefði átt að fá því sem jafngilti brunabótamati fyrir fasteignina enda hefði hann fengið þá upphæð ef hús hans hefði farist í snjóflóði eða meinað að búa í eigninni sökum snjóflóðahættu. Sveitarfélagið taldi að brunabótamat væri undantekning sem ætti ekki við í þessu máli og að þar sem A flutti brott reyndi ekki á verð á eins eða sambærilegri eign innan sveitarfélagsins, og þar að auki hefði engin sambærileg eign verið til staðar fyrir hann í sveitarfélaginu.

Hæstiréttur nefndi að þótt svo vandað hús hefði ekki verið fáanlegt á þessum tíma voru samt sem áður til sölu sem virtust vera af álíka stærð og gerð. Þá taldi hann að markaðsverð ætti að teljast fullt verð nema sérstaklega stæði á, og nefndi að slíkt hefði komið til greina af A hefði ekki átt kost á að kaupa sambærilega eign innan sveitarfélagsins né byggja nýtt hús fyrir sig og fjölskyldu sína, og því neyðst til að flytja á brott. A þurfti að bera hallan af því að hafa ekki sýnt fram á að slíkar sérstakar aðstæður ættu við í málinu. Staðfesti Hæstiréttur því hinn áfrýjaða sýknudóm.

---

Hrd. 2003:1085 nr. 438/2002 (Lyfjaeftirlitsgjald II)^[HTML]

---

Hrd. 2003:1158 nr. 388/2002 (Eignarnám - Fífuhvammur)^[HTML]
Afkomendur eignarnámsþola, er hafði þurft að sæta eignarnámi í hluta lands hans árið 1945, kröfðust viðurkenningar á eignarrétti sínum á spildunni, til vara að eignarnámið yrði dæmt ógilt, og til þrautavara var bótakrafa vegna eignarnámsins. Töldu afkomendurnir að ósannað hefði verið að eignarnámið hefði farið rétt fram, að eignarneminn hefði ekki greitt fyrir landspilduna á sínum tíma, og að eignarheimildinni hefði ekki verið þinglýst. Varakrafan byggðist á því að nýting landspildunnar væri afar lítil og hagsmunir eignarnemans af umráðum spildunnar væru afar litlir.

Hæstiréttur tók ekki undir með afkomendunum að spildan hefði verið vannýtt. Eignarneminn hafi greitt skatta af henni, girt hana af, og reist mannvirki á henni undir þá starfsemi. Þá voru lögð fram ýmis skjöl í málinu þar sem eigendur landsins hefðu viðurkennt eignarnámið. Enn fremur væru 52 ár liðin frá því málsaðilarnir hefðu beint fyrirspurnum til eignarnemans um eignarheimild hans að landspildunni. Ósannað væri að eignarnámsbæturnar hefðu verið greiddar en kröfur um þær væru fallnar niður fyrir fyrningu. Krafa eignarnemans um viðurkenningu á eignarrétti sínum voru því teknar til greina þrátt fyrir skort á þinglýstri eignarheimild.

---

Hrd. 2003:1203 nr. 424/2002 (Flutningsjöfnunarsjóður - Olía)^[HTML]

---

Hrd. 2003:2286 nr. 186/2003^[HTML]

---

Hrd. 2003:2313 nr. 168/2003 (Kaupréttur að jörð - Stóri-Klofi)^[HTML]

---

Hrd. 2003:2329 nr. 499/2002 (Hlutabréfakaup)^[HTML]
J keypti hlutabréf árið 1996 og nýtti sér frádráttarheimild þágildandi laga til að draga frá allt að 80% fjárfestingarinnar frá tekjum sínum og var heimilt að flytja frádrátt til annarra skattára og nýta á næstu fimm árum. Í ársbyrjun 1997 tóku í gildi ný lög þar sem frádráttarheimildin var lækkuð í áföngum á næstu þremur árum en farið yrði með eldri ónýttan frádrátt með sama hætti og ef til hans hefði verið stofnað eftir gildistöku laganna.

Í málinu byggði J á því að með því að lækka frádráttarheimild hans með þessum hætti ætti sér stað afturvirk skerðing á rétti sem hann hefði löglega til unnið og féllst meirihluti Hæstaréttar á það.

---

Hrd. 2003:2477 nr. 68/2003^[HTML]

---

Hrd. 2003:2685 nr. 83/2003 (Samkeppnismál - Hf. Eimskipafélag Íslands)^[HTML]
Eimskipafélag Íslands krafðist ógildingar úrskurðar áfrýjunarnefndar samkeppnismála um að Samskip hf. teldist aðili að stjórnsýslumáli sem Samkeppnisstofnun í kjölfar ábendingar Samskipa, en í því var Eimskipafélagið rannsakað fyrir samkeppnisbrot. Hvorki í samkeppnislögum né stjórnsýslulögum var skilgreint hver skilyrðin væru til þess að vera aðili máls samkvæmt þeim lögum.

Litið var til þess að lögskýringargögn gáfu til kynna að aðildarhugtak í stjórnsýslumálum bæri að skýra rúmt þannig að það ætti ekki einvörðungu við um þá sem ættu beina aðild að málum heldur einnig aðila er hefðu óbeinna hagsmuni að gæta. Að mati Hæstaréttar mátti ráða af erindi Samskipa að fyrirtækið hefði mikilvæga og sérstaka hagsmuni að gæta af úrslitum málsins. Var kröfunni um ógildingu úrskurðarins því synjað.

---

Hrd. 2003:2955 nr. 327/2003 (Íslenskur markaður hf.)^[HTML]

---

Hrd. 2003:3618 nr. 128/2003^[HTML]

---

Hrd. 2003:3698 nr. 37/2003 (Grænmetismál)^[HTML]

---

Hrd. 2003:3996 nr. 238/2003^[HTML]

---

Hrd. 2003:4153 nr. 151/2003 (Gagnagrunnur á heilbrigðissviði)^[HTML]
Á grundvelli skyldna í 1. mgr. 71. gr. stjórnarskrárinnar var ekki talið fullnægjandi framkvæmd yfirlýsts markmiðs laga er heimiluðu söfnun ópersónugreinanlegra upplýsinga í gagnagrunn á heilbrigðissviði, að kveða á um ýmiss konar eftirlit með gerð og starfrækslu gagnagrunns opinberra stofnana og nefnda án þess að þær hafi ákveðin og lögmælt viðmið að styðjast í störfum sínum. Þá nægði heldur ekki að fela ráðherra að kveða á um skilmála í rekstrarleyfi né fela öðrum handhöfum opinbers valds að setja eða samþykkja verklagsreglur þess efnis.

---

Hrd. 2003:4366 nr. 145/2003^[HTML]

---

Hrd. 2003:4547 nr. 447/2003^[HTML]

---

Hrd. 2003:4714 nr. 172/2003 (Svipting forsjár barna)^[HTML]

---

Hrd. 2004:104 nr. 469/2003 (Tollstjóri)^[HTML]

---

Hrd. 2004:171 nr. 280/2003 (Kárahnjúkavirkjun)^[HTML]

---

Hrd. 2004:1431 nr. 371/2003^[HTML]

---

Hrd. 2004:2509 nr. 171/2004 (Skipulag Strandahverfis - Sjáland - Skrúðás)^[HTML]

---

Hrd. 2004:2760 nr. 52/2004 (Brottvísun útlendings - Hættulegur hagsmunum almennings)^[HTML]
K kom til Íslands frá Litháen og var með dvalarleyfi. Dvalarleyfið var síðan afturkallað þar sem útlendingaeftirlitið hefði komist á snoðir um ákæru fyrir glæp í heimalandi sínu en síðan dæmdur sekur en verið ósakhæfur, og að útlendingaeftirlitið efaðist um réttmæti útskriftar hans. Hann var síðan útskrifaður sem heilbrigður og fer síðar til Íslands. Greint var á um það hvort heimilt hefði verið að afturkalla það, meðal annars á þeim forsendum að málið hefði ekki verið rannsakað nægilega.

Hæstiréttur felldi úr gildi afturköllunina á dvalarleyfi K og þar af leiðandi grundvöll brottvísunarinnar. Í síðara máli Hrd. nr. 56/2008 dags. 16. október 2008 (Bætur vegna hrd. 52/2004)^ⓘ fékk K miskabætur vegna brottvísunarinnar.

---

Hrd. 2004:2806 nr. 76/2004 (Landspítali)^[HTML]

---

Hrd. 2004:3398 nr. 358/2004 (Siðanefnd Háskóla Íslands)^[HTML]

---

Hrd. 2004:3411 nr. 385/2004^[HTML]

---

Hrd. 2004:3973 nr. 80/2004 (Þveráraurar)^[HTML]

---

Hrd. 2004:4285 nr. 422/2004^[HTML]

---

Hrd. 2004:4339 nr. 220/2004^[HTML]

---

Hrd. 2004:4355 nr. 221/2004 (Loðnuvinnslan)^[HTML]

---

Hrd. 2004:4806 nr. 444/2004^[HTML]

---

Hrd. 2005:30 nr. 504/2004^[HTML]

---

Hrd. 2005:268 nr. 514/2004^[HTML]

---

Hrd. 2005:806 nr. 360/2004^[HTML]

---

Hrd. 2005:823 nr. 65/2005 (Framsal sakamanns)^[HTML]

---

Hrd. 2005:1578 nr. 441/2004^[HTML]

---

Hrd. 2005:1870 nr. 475/2004^[HTML]

---

Hrd. 2005:1961 nr. 146/2005^[HTML]

---

Hrd. 2005:2315 nr. 216/2005^[HTML]

---

Hrd. 2005:2503 nr. 20/2005 (Starfsleyfi álvers í Reyðarfirði)^[HTML]

---

Hrd. 2005:2567 nr. 217/2005 (Hólar)^[HTML]

---

Hrd. 2005:2945 nr. 377/2005^[HTML]

---

Hrd. 2005:3601 nr. 101/2005 (Vatnsendablettur I)^[HTML]

---

Hrd. 2005:3714 nr. 429/2005^[HTML]

---

Hrd. 2005:3920 nr. 149/2005^[HTML]

---

Hrd. 2005:3936 nr. 122/2005 (Landssími Íslands)^[HTML]

---

Hrd. 2005:4506 nr. 182/2005 (Héðinsfjarðargöng I)^[HTML]
Vegagerðin bauð út verk á Evrópska efnahagssvæðinu um gerð Héðinsfjarðarganga. Lægsta boðið var sameiginlegt tilboð íslensks aðila og dansks aðila sem var 3,2% yfir kostnaðaráætlun. Fyrir tilkynningu úrslita útboðsins samþykkti ríkisstjórn Íslands að fresta verkinu um þrjú ár og nýtt útboð færi fram miðað við það. Í kjölfarið tilkynnti Vegagerðin öllum bjóðendum að öllum tilboðum hefði verið hafnað á grundvelli þensluástands í þjóðfélaginu og að stofnunin fengi ekki nægt fjármagn fyrir þessar framkvæmdir.

Aðilarnir er áttu lægsta boðið kærðu ákvörðunina til kærunefndar útboðsmála og taldi nefndin að ákvörðunin hefði verið ólögmæt og að hún væri skaðabótaskyld, þó án afstöðu til efndabóta. Þeir höfðuðu svo viðurkenningarmál fyrir dómstólum um skaðabætur. Hæstiréttur taldi að þó lagaheimild væri sannarlega til staðar um að hafna öllum tilboðum væri þó ekki hægt að beita þeirri heimild án þess að fyrir lægju bæði málefnalegar og rökstuddar ástæður. Hann taldi engar málefnalegar ástæður liggja fyrir þeirri ákvörðun. Nefndi hann þar að auki að á Vegagerðinni hefði legið sönnunarbyrðin um að ekki hefði verið samið við lægstbjóðendur en hún axlaði ekki þá sönnunarbyrði. Þar sem lægstbjóðendur hefðu boðið sem næmi hærri fjárhæð en kostnaðaráætlun hljóðaði upp á var talið að þeir hefðu sýnt fram á að þeir hefðu orðið fyrir tjóni. Var því viðurkennd bótaskylda íslenska ríkisins gagnvart lægstbjóðendum.

---

Hrd. 2005:4940 nr. 175/2005 (Framkvæmdastjóri Jafnréttisstofu)^[HTML]
V höfðaði skaðabótamál á hendur íslenska ríkinu vegna málsmeðferðar félagsmálaráðherra við starfslok hennar úr starfi framkvæmdastýru Jafnréttisstofu. V hafði lagt til að hún viki tímabundið úr starfi á meðan mál um ráðningu leikhússtjóra Leikfélags Akureyrar væri til meðferðar hjá dómstólum. Félagsmálaráðherra hafði látið hjá líða að fallast á þetta boð V.

Hæstiréttur taldi að ráðherra hefði átt að fallast á þetta boð þar sem í því hefði falist vægari valkostur en að víkja henni varanlega úr embættinu.

---

Hrd. 2005:5237 nr. 208/2005 (Bætur frá Tryggingastofnun)^[HTML]

---

Hrd. 2006:119 nr. 375/2005 (Arkitektar)^[HTML]

---

Hrd. 2006:167 nr. 326/2005 (Byggingaleyfi - Sunnuhvoll I)^[HTML]

---

Hrd. 2006:519 nr. 321/2005 (Sundagarðar)^[HTML]

---

Hrd. 2006:773 nr. 383/2005 (Kynferðisbrot IV)^[HTML]

---

Hrd. 2006:866 nr. 371/2005 (Síldeyjardómur)^[HTML]

---

Hrd. 2006:1080 nr. 415/2005^[HTML]

---

Hrd. 2006:1149 nr. 384/2005^[HTML]

---

Hrd. 2006:1176 nr. 441/2005^[HTML]

---

Hrd. 2006:2032 nr. 196/2006^[HTML]

---

Hrd. 2006:2418 nr. 235/2006 (Beiting forkaupsréttar - Bálkastaðir ytri)^[HTML]

---

Hrd. 2006:2469 nr. 511/2005 (Fjarskiptamastur - Gullver)^[HTML]
Ætlunin var að segja upp fjarskiptamastur á tiltekinn stað. Talið var að eignarnámsþolinn bæri sönnunarbyrðina um að rannsókn í undirbúningi ákvörðunar um eignarnám hefði verið ófullnægjandi.

---

Hrd. 2006:2705 nr. 36/2006 (Lífeyrir)^[HTML]

---

Hrd. 2006:2851 nr. 248/2006 (Skattrannsókn)^[HTML]

---

Hrd. 2006:2894 nr. 8/2006 (Breyting á starfi yfirlæknis)^[HTML]

---

Hrd. 2006:2948 nr. 547/2005^[HTML]

---

Hrd. 2006:4542 nr. 563/2006^[HTML]

---

Hrd. 2006:4891 nr. 195/2006 (Sendiráðsprestur í London)^[HTML]

---

Hrd. 2006:5244 nr. 145/2006 (Bjartur í Vík ehf.)^[HTML]

---

Hrd. 2006:5284 nr. 260/2006 (Skemmtistaður í Þingholtsstræti)^[HTML]
Sjónarmið um að ölvað fólk sem er farið út úr veitingastaðnum sé á eigin ábyrgð en Hæstiréttur tók ekki undir það, heldur bæri ábyrgð innan skynsamlegra marka.

---

Hrd. nr. 649/2006 dags. 4. janúar 2007 (Snæfellsbær)^[HTML]

---

Hrd. nr. 661/2006 dags. 23. janúar 2007 (Skattahluti Baugsmálsins - Ríkislögreglustjóri)^[HTML]

---

Hrd. nr. 395/2006 dags. 1. febrúar 2007^[HTML]

---

Hrd. nr. 304/2006 dags. 8. febrúar 2007^[HTML]

---

Hrd. nr. 56/2007 dags. 13. febrúar 2007^[HTML]

---

Hrd. nr. 241/2006 dags. 22. febrúar 2007^[HTML]

---

Hrd. nr. 87/2007 dags. 27. febrúar 2007 (Suðurhús I)^[HTML]

---

Hrd. nr. 438/2006 dags. 1. mars 2007 (Sinfóníuhljómsveit Íslands)^[HTML]
Reynt var á hvort stjórnsýslulögin ættu við. Starfsmanni hljómsveitarinnar hafði verið sagt upp þar sem hann stæði sig ekki nógu vel í starfi, og var ekki veittur andmælaréttur. Hæstiréttur taldi að hljómsveitin teldist ekki ríkisstofnun en hins vegar ættu stjórnsýslulögin við. Hún væri stjórnvald sökum þess að hún væri í eigu opinberra aðila og rekin fyrir almannafé.

---

Hrd. nr. 373/2006 dags. 15. mars 2007^[HTML]

---

Hrd. nr. 92/2007 dags. 16. mars 2007 (Olíusamráðsdómur - Forstjórar olíufélaga)^[HTML]
Forstjórar olíufélaga voru ákærðir. Álitið var að skilin á milli rannsóknar samkeppnisyfirvalda og sakamálarannsóknar lögreglu. Ákærunni var vísað frá dómi þar sem fyrrnefnda rannsóknin var framkvæmd á þeim grundvelli að ákærðu voru neyddir að lögum til að fella á sig sök, sem notað var svo gegn þeim í síðarnefndu rannsókninni. Hæstiréttur taldi þetta leiða til þess að rannsóknin var ónýt að öllu leyti.

---

Hrd. nr. 289/2006 dags. 22. mars 2007 (Landskiptagerð - Grjóteyri)^[HTML]

---

Hrd. nr. 498/2006 dags. 29. mars 2007^[HTML]

---

Hrd. nr. 519/2006 dags. 26. apríl 2007 (Umgengnisréttur)^[HTML]

---

Hrd. nr. 590/2006 dags. 24. maí 2007 (Öryrkjabandalag Íslands - Loforð ráðherra um hækkun örorkulífeyris)^[HTML]

---

Hrd. nr. 275/2007 dags. 30. maí 2007^[HTML]
Hæstiréttur staðfesti úrskurð héraðsdómara um að hann víki ekki sæti, en í héraði var sú krafa reist á því að fyrri dómar héraðsdómarans í sambærilegum málum hefðu mótað skoðanir dómarans með þeim hætti að óhlutdrægnin hefði með réttu verið dregin í efa.

---

Hrd. nr. 423/2006 dags. 7. júní 2007 (Blönduós - Ræktunarlóð)^[HTML]

---

Hrd. nr. 323/2007 dags. 15. ágúst 2007^[HTML]

---

Hrd. nr. 388/2007 dags. 27. ágúst 2007^[HTML]

---

Hrd. nr. 548/2007 dags. 31. október 2007^[HTML]

---

Hrd. nr. 155/2007 dags. 15. nóvember 2007^[HTML]

---

Hrd. nr. 44/2007 dags. 22. nóvember 2007^[HTML]

---

Hrd. nr. 201/2007 dags. 6. desember 2007^[HTML]

---

Hrd. nr. 634/2007 dags. 10. desember 2007 (Framsal sakamanns)^[HTML]

---

Hrd. nr. 518/2007 dags. 13. mars 2008 (Svæfingalæknir)^[HTML]

---

Hrd. nr. 558/2007 dags. 10. apríl 2008 (Ummæli yfirmanns Samkeppnisstofnunar)^[HTML]
Forstjórinn mætti á fund kúabónda og hraunaði yfir fundarmenn.
Hæstiréttur taldi það ekki hafa leitt til vanhæfis í því tilviki.

---

Hrd. nr. 366/2007 dags. 23. apríl 2008 (Portus - Tónlistarhúsið Harpan)^[HTML]
Tveir aðilar sem höfðu ekki verið valdir til að fá sérleyfi til byggingar, eign og rekstur tónlistar- og ráðstefnuhúsið Hörpuna, kröfðust afrits af samkomulags sem Austurhöfn-TR ehf., fyrirtæki stofnað af íslenska ríkinu og Reykjavíkurborg, gerði við Portus ehf. Þeirri beiðni var synjað af hálfu Ríkiskaupa og Reykjavíkurborgar og var henni skotið til úrskurðarnefndar upplýsingamála sem féllst svo á beiðnina.

Hæstiréttur hafnaði málsástæðu um að samningurinn félli utan við gildissvið upplýsingalaga og vísaði þar á meðal að í þeim lögum hefði ekki verið neinn áskilnaður um ákvörðun er varðaði rétt eða skyldu manna. Þá var einnig getið þess í dómnum að Ríkiskaup sáu um þau innkaup sem voru aðdragandi samningins auk þess að hann var undirritaður af fulltrúum íslenska ríkisins og Reykjavíkurborgar. Ljóst var að Ríkiskaup og Reykjavíkurborg höfðu haft samninginn undir höndum vegna verkefna þeirra á sviði stjórnsýslu.

---

Hrd. nr. 179/2008 dags. 28. apríl 2008 (Punktar í ökuferilsskrá)^[HTML]
Málið var höfðað til ógildingar á ákvörðun sýslumanns um að afturkalla ökuréttindi A. Þann 27. apríl 2007 tók í gildi nýtt ákvæði í umferðarlögum er heimilaði beitingu akstursbanns gegn handhafa bráðabirgðaökuskírteinis. Við gildistöku ákvæðisins var viðmið um fjölda punkta lækkað úr sjö niður í fjóra áður en heimilt væri að setja viðkomandi í akstursbann. Á þeim tíma hafði A þegar hlotið þrjá punkta. Þann 29. ágúst 2007 hlaut A fjórða punktinn á ökuskírteinið og var þá settur í akstursbann.

A krafðist ógildingar akstursbannsins á grundvelli þess að um væri að ræða afturvirk réttaráhrif. Hæstiréttur tók ekki undir þann málflutning þar sem hann taldi að um væri að ræða viðurlagaákvörðun er byggðist á lögmæltri ítrekunarheimild en ekki refsinga í skilningi V. kafla almennra hegningarlaga, nr. 19/1940.

---

Hrd. nr. 411/2007 dags. 30. apríl 2008 (Sálfræðingafélagið)^[HTML]

---

Hrd. nr. 184/2008 dags. 30. apríl 2008^[HTML]

---

Hrd. nr. 450/2007 dags. 8. maí 2008 (Hópbílaleigan I)^[HTML]
Aðili var lægstbjóðandi í akstur á tveimur tilteknum svæðum. Samt sem áður var tilboði hans hafnað á grundvelli fjárhagslegrar getu og tæknilegs hæfis sem voru ekki tiltekin sérstaklega í útboðsgögnum. Fyrir Hæstarétti var viðurkenndur réttur hans til skaðabóta.

---

Hrd. nr. 207/2008 dags. 8. maí 2008 (Ákvörðun ríkissaksóknara um niðurfellingu rannsóknar)^[HTML]
Barn hafði dáið með voveiflegum hætti og málið var svo fellt niður. Sú niðurfelling var kærð til ríkissaksóknara sem staðfesti niðurstöðuna. Foreldrarnir fóru í dómsmál og kröfðust ógildingar niðurfellingarinnar. Hæstiréttur klofnaði og taldi meiri hlutinn sig ekki geta endurskoðað ákvarðanir ríkissaksóknara og vísaði málinu því frá. Minni hlutinn taldi það leiða af 70. gr. stjórnarskrárinnar að hægt væri að fá endurskoðun dómstóla á slíkum ákvörðunum.

---

Hrd. nr. 269/2008 dags. 26. maí 2008^[HTML]

---

Hrd. nr. 264/2008 dags. 18. júní 2008 (Vestfjarðarvegur - Fuglaverndarfélag Íslands)^[HTML]

---

Hrd. nr. 404/2008 dags. 2. september 2008 (Arnórsstaðir)^[HTML]

---

Hrd. nr. 430/2007 dags. 18. september 2008 (Hjúkrunarfræðingur á geðsviði)^[HTML]
X starfaði sem hjúkrunarfræðingur á geðsviði Landspítala Íslands ásamt hjúkrunarfræðingnum Y. Y sakaði X um kynferðislega áreitni utan vinnustaðar og lýsti því yfir að hann væri tilbúinn til þess að færa sig milli deilda.

Yfirmenn X ákváðu að færa X milli deilda gegn vilja hennar vegna ágreiningsins sem ríkti meðal þeirra tveggja og að ágreiningurinn truflaði starfsemina. Landspítalinn hélt því fram að um væri að ræða ákvörðun á grundvelli stjórnunarréttar vinnuveitenda og því ættu reglur stjórnsýsluréttarins ekki við.

Hæstiréttur taldi að ákvörðunin hefði slík áhrif á æru X, réttindi hennar og réttarstöðu hennar að öðru leyti, að hún teldist vera stjórnvaldsákvörðun. Fallist var á kröfu X um ógildingu þeirrar ákvörðunar Landspítalans um að flytja hana úr starfi milli deilda og greiðslu miskabóta.

---

Hrd. nr. 550/2006 dags. 18. september 2008 (Faxaflóahafnir)^[HTML]
Aðili taldi að Faxaflóahöfnum hafi verið óheimilt að setja áfenga og óáfenga drykki í mismunandi gjaldflokka vörugjalds hafnarinnar og höfðaði mál á grundvelli meints brots á jafnræðisreglu 11. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 og 65. gr. stjórnarskrárinnar.

Hæstiréttur leit svo á að áfengar og óáfengar drykkjarvörur væru eðlisólíkar og því ekki um sambærilegar vörur að ræða, og hafnaði því þeirri málsástæðu.

---

Hrd. nr. 484/2007 dags. 25. september 2008^[HTML]

---

Hrd. nr. 640/2007 dags. 2. október 2008^[HTML]

---

Hrd. nr. 550/2007 dags. 2. október 2008^[HTML]

---

Hrd. nr. 70/2008 dags. 30. október 2008 (Kostnaður vegna málsmeðferðar í Landbúnaðarráðuneytinu - Varnargarður í Hvítá III - Blöndal)^[HTML]
Ekki algengt að slík bótaskylda sé dæmd. Hæstiréttur taldi að mistökin á stjórnsýslustigi hefðu verið svo mikil að háttsemin teldist saknæm og ólögmæt og bæri ríkið því bótaskyldu vegna kostnaðar aðilanna vegna meðferð málsins á stjórnsýslustigi.

---

Hrd. nr. 32/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Viðbygging ofan á hús - Suðurhús - Brottflutningur I)^[HTML]

---

Hrd. nr. 121/2008 dags. 6. nóvember 2008^[HTML]

---

Hrd. nr. 28/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML]

---

Hrd. nr. 607/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML]

---

Hrd. nr. 623/2008 dags. 2. desember 2008^[HTML]

---

Hrd. nr. 181/2008 dags. 4. desember 2008 (Lóðarúthlutun í Kópavogi)^[HTML]

---

Hrd. nr. 19/2008 dags. 22. janúar 2009 (Fasteignir Vesturbyggðar ehf.)^[HTML]
Stjórnin vildi reka framkvæmdastjórann og taldi hann að ekki hefði verið rétt staðið að uppsögninni þar sem stjórnin hefði ekki gætt stjórnsýslulaganna við það ferli. Hæstiréttur taldi að um einkaréttarlegt félag væri að ræða en ekki stjórnvald. Þó félaginu væri falin verkefni stjórnvalda að einhverju leyti er stjórnsýslulög giltu um, þá giltu þau ekki um starfsmannahald félagsins. Hins vegar þurfti að líta til þess að í ráðningarsamningnum við framkvæmdastjórann hafði stjórn félagsins samið um víðtækari rétt framkvæmdastjórans er kæmi að uppsögn hans þannig að hann átti rétt á bótum vegna uppsagnarinnar.

---

Hrd. nr. 239/2008 dags. 22. janúar 2009 (Framhaldsskólakennari)^[HTML]

---

Hrd. nr. 246/2008 dags. 22. janúar 2009 (Vatnsendablettur II - Eignarnám)^[HTML]

---

Hrd. nr. 15/2009 dags. 10. febrúar 2009^[HTML]

---

Hrd. nr. 395/2008 dags. 26. febrúar 2009^[HTML]

---

Hrd. nr. 63/2009 dags. 6. mars 2009 (Framsal sakamanns IX)^[HTML]

---

Hrd. nr. 353/2008 dags. 12. mars 2009 (Hælisumsókn - Hælisleitandi frá Máritaníu)^[HTML]

---

Hrd. nr. 425/2008 dags. 19. mars 2009 (Vegagerðin og eignarnám - Brekka í Núpasveit)^[HTML]
Vegagerðin vildi leggja þjóðveg og valdi leið er myndi krefjast eignarnáms jarðarinnar Brekku í Núpasveit. Í þeim tilgangi fékk Vegagerðin framkvæmdaleyfi frá sveitarfélaginu og krafðist umrædds eignarnáms, er eigendur jarðarinnar voru ekki sáttir með. Yfirlýstur tilgangur þeirrar tilteknu leiðar væri að stytta akstursvegalengdir milli þéttbýliskjarna og þar af leiðandi stuðla að myndun eins þjónustusvæðis. Nokkrir möguleikar voru fyrir hendi og voru valkostirnir sendir til úrskurðar hjá Skipulagsstofnun og við málsmeðferð hennar leitaði hún umsagnar sveitarfélagsins. Hún taldi þrjár leiðir koma helst til greina (nr. 140, 141, og 150) en taldi þá leið sem málið snýst um (nr. 141) vera þá álitlegustu. Fornleifavernd ríkisins ritaði til Skipulagsstofnunar í tilefni úrskurðsins og taldi hina völdu leið þrengja mjög að fornminjum á svæðinu og leið nr. 150 vera ákjósanlegri.

Eigendurnir kærðu úrskurð Skipulagsstofnunar til ráðherra og færðu í kæru sinni rök fyrir leið nr. 150 og tefldu því einnig fram að hægt væri að nýta jarðir sem íslenska ríkið ætti þá þegar. Ábúendurnir kærðu þá einnig úrskurð Skipulagsstofnunar þar sem andmælt væri vali á leið nr. 150. Ráðherra taldi ekki ástæðu til annars en að staðfesta hinn kærða úrskurð en þó með skilyrðum eftir því hvaða leið yrði valin.

Fyrir héraðsdómi kröfðust eigendurnir ógildingar á eignarnáminu og framkvæmdaleyfinu. Í héraði voru málsúrslit þau að bæði Vegagerðin og sveitarfélagið voru sýknuð af téðum kröfum eigendanna.

Hæstiréttur sýknaði sveitarfélagið af kröfu um ógildingu framkvæmdaleyfisins þar sem ekki fundust annmarkar í stjórnsýslumeðferð málsins er réttlætti það, en hann ógilti hins vegar eignarnámið á þeim forsendum að Vegagerðin gat ekki sýnt fram á að leið nr. 141 hafi verið betri en hinar, þar á meðal á grundvelli óstuddra yfirlýsinga um kostnaðarauka ef leið nr. 150 yrði valin í staðinn. Þær jarðir sem leið 150 hefði legið um voru allar í eign ríkisins og því leitt til vægari aðgerða gagnvart almenningi en hinar leiðirnar.

---

Hrd. nr. 83/2009 dags. 24. mars 2009^[HTML]

---

Hrd. nr. 138/2009 dags. 27. mars 2009^[HTML]

---

Hrd. nr. 444/2008 dags. 7. apríl 2009 (Sumarhús af sameiginlegri lóð - Miðengi - Sunnuhvoll II)^[HTML]

---

Hrd. nr. 575/2008 dags. 28. maí 2009^[HTML]

---

Hrd. nr. 270/2009 dags. 16. júní 2009^[HTML]

---

Hrd. nr. 327/2009 dags. 22. júní 2009^[HTML]

---

Hrd. nr. 24/2009 dags. 24. september 2009^[HTML]

---

Hrd. nr. 596/2008 dags. 24. september 2009^[HTML]

---

Hrd. nr. 53/2009 dags. 1. október 2009^[HTML]

---

Hrd. nr. 22/2009 dags. 22. október 2009 (Vegalagning í Nesjum í Hornafirði - Hornafjarðarfljót)^[HTML]

---

Hrd. nr. 27/2009 dags. 5. nóvember 2009^[HTML]

---

Hrd. nr. 122/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Arnórsstaðapartur)^[HTML]

---

Hrd. nr. 120/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Arnórsstaðir)^[HTML]

---

Hrd. nr. 601/2009 dags. 25. nóvember 2009^[HTML]

---

Hrd. nr. 710/2009 dags. 14. desember 2009^[HTML]

---

Hrd. nr. 180/2009 dags. 17. desember 2009 (Makaskipti á Brákarbraut)^[HTML]

---

Hrd. nr. 665/2008 dags. 17. desember 2009 (Gildi lífeyrissjóður)^[HTML]
Á þeim tíma þurfti ráðherra að staðfesta samþykktir lífeyrissjóða væru réttar (þ.e. færu að lögum og reglur, jafnræði, eignarrétt, og þvíumlíkt). Í stjórn sjóðsins sat ráðuneytisstjóri fjármálaráðuneytisins og kom ráðuneytisstjórinn ekki að málinu innan ráðuneytisins og vék því ekki af fundi þegar ráðherra undirritaði breytinguna. Hæstiréttur taldi að ráðuneytisstjórinn hefði ekki verið vanhæfur.

---

Hrd. nr. 15/2010 dags. 3. febrúar 2010 (Fjármálaeftirlitið / Baldur Guðlaugsson - Innherjaupplýsingar)^[HTML]
Maður var til rannsóknar hjá Fjármálaeftirlitinu fyrir innherjasvik. Málið var svo fellt niður að gefnum skýringum mannsins, en sú niðurfelling af bundin einhverjum skilyrðum. Málið var svo tekið aftur upp og vildi maðurinn meina að skilyrðið hafi verið ógilt. Hæstiréttur féllst ekki á málatilbúnað mannsins að þessu leyti þar sem ákvörðunin hafi verið til þess fallin að ná markmiði rannsóknarinnar.

---

Hrd. nr. 88/2009 dags. 4. febrúar 2010 (Arðskrá Veiðifélags Miðfirðinga)^[HTML]
Arði var úthlutað eftir aðskrá. Þegar arðskrá er metin er horft til fjölda atriða. Hæstiréttur taldi sér óheimilt að endurskoða þetta nema hvað varðar ómálefnanleg sjónarmið.

---

Hrd. nr. 138/2010 dags. 12. mars 2010^[HTML]

---

Hrd. nr. 129/2010 dags. 19. mars 2010^[HTML]

---

Hrd. nr. 215/2010 dags. 29. apríl 2010^[HTML]

---

Hrd. nr. 501/2009 dags. 10. júní 2010 (Fyrirspurn um byggingarleyfi)^[HTML]

---

Hrd. nr. 266/2010 dags. 14. júní 2010^[HTML]

---

Hrd. nr. 436/2010 dags. 19. júlí 2010 (Aðalskipulag Flóahrepps - Urriðafossvirkjun - Flýtimeðferð)^[HTML]

---

Hrd. nr. 415/2010 dags. 23. ágúst 2010 (Hólmsheiði)^[HTML]

---

Hrd. nr. 615/2009 dags. 14. október 2010 (Hælisumsókn - Hælisleitandi frá Íran)^[HTML]

---

Hrd. nr. 28/2010 dags. 14. október 2010 (Fjölskyldunefnd)^[HTML]
Forsjá barns var komin til fjölskyldunefndar og ekki var búið að skipa því lögráðamann. Talið var því að skort hafi heimild til að áfrýja fyrir hönd þess.

---

Hrd. nr. 559/2009 dags. 21. október 2010^[HTML]

---

Hrd. nr. 708/2009 dags. 4. nóvember 2010 (Óttarsstaðir - Straumsbúið o.fl.)^[HTML]
Ætlað tjón vegna umhverfismengunar. Tjónþoli taldi að hann ætti rétt á bótum þar sem hann mætti ekki nota landið til að reisa íbúðarhús.

---

Hrd. nr. 151/2010 dags. 11. nóvember 2010 (Lóðaskil í Reykjavíkurborg - Hádegismóar)^[HTML]
Hugar ehf. hafði fengið úthlutað lóð til atvinnustarfsemi frá Reykjavíkurborg og átti þess í stað að greiða gatnagerðargjald og kaupverð byggingarréttarins. Fyrirtækið krafðist í kjölfar efnahagshrunsins 2008 að skila lóðinni gegn endurgreiðslu en þá hafði Reykjavíkurborg breytt stjórnsýsluframkvæmd sinni og byrjað að neita að taka aftur við lóðum í ljósi skipulagsmarkmiða og að ólíklegt væri að sóst yrði um úthlutun á þeim lóðum sem yrði skilað.

Dómurinn er til marks um þá meginreglu að óheimilt væri að breyta langvarandi og kunnri stjórnsýsluframkvæmd með íþyngjandi hætti gagnvart almenningi einvörðungu á þeim grundvelli að málefnalegar ástæður liggi þar fyrir, heldur verði að taka formlega ákvörðun þar að lútandi þannig að aðilar sem eigi hagsmuna að niðurstöðunni geti gætt hagsmuna sinna.

Þrátt fyrir þetta synjaði Hæstiréttur málsástæðu fyrirtækisins um að venja hefði myndast um endurgreiðslu gjaldanna af hálfu Reykjavíkurborgar vegna skila á atvinnuhúsalóðum þar sem ekki hefði verið nóg að benda á fáein tilvik því til stuðnings.

---

Hrd. nr. 188/2010 dags. 18. nóvember 2010^[HTML]

---

Hrd. nr. 494/2010 dags. 9. desember 2010 (Skráning einkahlutafélags)^[HTML]

---

Hrd. nr. 128/2010 dags. 9. desember 2010^[HTML]

---

Hrd. nr. 653/2010 dags. 14. desember 2010 (Sparisjóður Mýrarsýslu II)^[HTML]

---

Hrd. nr. 688/2010 dags. 26. janúar 2011^[HTML]

---

Hrd. nr. 244/2010 dags. 27. janúar 2011 (Hjúkrunarfræðingur)^[HTML]

---

Hrd. nr. 19/2011 dags. 4. mars 2011^[HTML]

---

Hrd. nr. 406/2010 dags. 24. mars 2011 (Leiga á landspildu - Akrar í Borgarbyggð - Brottflutningur mannvirkis)^[HTML]

---

Hrd. nr. 437/2010 dags. 31. mars 2011^[HTML]

---

Hrd. nr. 187/2011 dags. 11. apríl 2011 (HOB-vín)^[HTML]

---

Hrd. nr. 412/2010 dags. 14. apríl 2011 (Bótaábyrgð ráðherra vegna dómaraskipunar)^[HTML]
Sérstök dómnefnd hafði farið yfir umsóknir um skipun í embætti héraðsdómara og flokkaði þrjá efstu umsækjendurna sem hæfustu. Aðili sem raðaðist í 5. sæti í röð dómnefndarinnar hafði verið aðstoðarmaður dómsmálaráðherra er fór með skipunarvaldið. Ad hoc ráðherra var svo settur yfir málið og vék frá niðurstöðu dómnefndarinnar með því að skipa þann aðila.

Einn af þeim sem dómnefndin hafði sett í flokk hæfustu fór svo í bótamál gegn ríkinu og ad hoc ráðherrann sjálfan. Hæstiréttur sýknaði aðila af kröfunni um fjárhagstjón þar sem umsækjandinn hafði ekki sannað að hann hefði hlotið stöðuna þótt ákvörðun ad hoc ráðherrans hefði verið í samræmi við niðurstöðu dómnefndarinnar. Hins vegar taldi Hæstiréttur að bæði ad hoc ráðherrann og íslenska ríkið bæru sameiginlega miskabótaábyrgð með því að fara framhjá honum á listanum og velja umsækjanda sem var neðar á lista dómnefndarinnar.

---

Hrd. nr. 473/2010 dags. 12. maí 2011 (Réttur til að skila úthlutaðri lóð)^[HTML]

---

Hrd. nr. 474/2010 dags. 12. maí 2011 (Réttur til að skila úthlutaðri lóð)^[HTML]

---

Hrd. nr. 475/2010 dags. 12. maí 2011 (Réttur til að skila úthlutaðri lóð)^[HTML]

---

Hrd. nr. 488/2011 dags. 23. ágúst 2011^[HTML]

---

Hrd. nr. 340/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin - FSCS)^[HTML]
Við hrun fjármálamarkaðarins árið 2008 voru sett svokölluð neyðarlög (nr. 125/2008). Í 6. gr. laganna var bætt við nýju ákvæði í lög um fjármálafyrirtæki er kvað á að „[v]ið skipti á búi fjármálafyrirtækis njóta kröfur vegna innstæðna, samkvæmt lögum um innstæðutryggingar og tryggingakerfi fyrir fjárfesta, rétthæðar skv. 1. mgr. 112. gr. laga um gjaldþrotaskipti o.fl.“. Þetta olli ósáttum við slitameðferð Landsbanka Íslands hf. og fór það fyrir dóm.

Einn kröfuhafinn, breskur tryggingarsjóður fyrir viðskiptavini viðurkenndra fjármálafyrirtækja (FSCS), krafðist viðurkenningar á kröfu sem slitastjórnin hafði samþykkt sem forgangskröfu. Aðrir kröfuhafar voru ekki sáttir og báru upp ágreining sinn við slitastjórnina. Slitastjórnin vísaði ágreiningnum til héraðsdóms.

Hæstiréttur viðurkenndi kröfu FSCS um að krafa þeirra skyldi sett í hærri forgang við skipti búsins. Við úrlausnina þurfti Hæstiréttur að meta stjórnskipulegt gildi 6. gr. laga nr. 125/2008. Þar mat hann svo á að aðstæður fjármálamarkaðarins væru slíkar að bæði stjórnvöld og Alþingi töldu ókleift að endurfjármagna bankana með fé úr ríkissjóði svo þeir gætu starfað áfram. Að auki stefndu önnur stærri fjármálafyrirtæki í óefni og var staða þeirra tæp. Með hliðsjón af „þeim mikla og fordæmalausa vanda, sem við var að etja, og þeim skýru markmiðum sem stefnt var að, verður við úrlausn um lögmæti ákvarðana löggjafans að játa honum ríku svigrúmi við mat á því hvaða leiðir skyldu farnar til að bregðast við því flókna og hættulega ástandi sem upp var komið“.

Þegar kom að mögulegu tjóni sóknaraðila vegna lagabreytinganna var litið til þess að Landsbankinn hafði þegar á þessu stigi höfðað nokkur skaðabótamál og riftunarmál en óljóst væri um árangur þeirra málsókna þegar dómurinn var kveðinn upp og því ókleift að vita á þeim tíma hve mikið myndi fást greitt af þeim þegar uppi væri staðið.

Rök Hæstaréttar varðandi breytingar á rétthæð krafna voru í grunni séð þau að allt frá 1974 hafi komið ítrekað fram í löggjöf breytingar á ákvæðum laga um skipun krafna í réttindaröð á þann veg að forgangskröfur hafi verið ýmist rýmkaðar eða þrengdar, sem hefur áhrif á stöðu annarra krafna í hag eða óhag. Með hliðsjón af þessu var ekki fallist á málatilbúnað sóknaraðila um að þeir hafi haft réttmætar væntingar til þess að reglunum yrði ekki breytt þeim í óhag.

Kröfuhafar komu á framfæri málatilbúnaði um að löggjöfin fæli í sér afturvirkar skerðingar á réttindum þeirra. Hæstiréttur mat málatilbúnaðinn á þann veg að breytingarnar sem löggjöfin fól í sér giltu um skipti almennt sem hæfust eftir gildistöku laganna. Löggjöfin mælti ekki fyrir um breytingar á skipan skipta sem væru þegar hafin eða væri þegar lokið. Af þeirri ástæðu hafnaði hann þeirri málsástæðu kröfuhafanna.

---

Hrd. nr. 301/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML]

---

Hrd. nr. 300/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML]

---

Hrd. nr. 49/2011 dags. 17. nóvember 2011^[HTML]

---

Hrd. nr. 162/2011 dags. 24. nóvember 2011 (Úthlutun lóðar í Kópavogi)^[HTML]
Jafnræðisreglunnar var ekki gætt um þá einstaklinga sem hlut áttu að máli. Játa varð þeim er stýrðu úthlutuninni eitthvað svigrúm en þó að gættum 11. gr. stjórnsýslulaga og meginreglum stjórnsýsluréttarins.

---

Hrd. nr. 124/2011 dags. 24. nóvember 2011 (Sjóferðir Arnars ehf. - Vélbáturinn Þingey)^[HTML]
Álitamál 1:
Kaupandi vélbáts átti að greiða eina milljón við undirritun og einnig standa við síðari greiðslu. Ljóst þótti að kaupandinn greiddi ekki fyrri greiðsluna á þeim tíma en seljandinn þinglýsti samt sem áður samningnum. Kaupandinn innti af hendi þá greiðslu síðar án athugasemda frá seljandanum. Hæstiréttur taldi að seljandinn gæti ekki notað þessa vanefnd gegn kaupandanum síðar af þeim sökum þegar aðrar vanefndir voru bornar upp.

Álitamál 2:
Afhenda átti bát eigi síðar en tiltekinn dag á atvinnustöð kaupanda að Húsavík. Hæstiréttur taldi að hér hafi verið um reiðukaup að ræða og 3. mgr. 6. gr. laga um lausafjárkaup, nr. 50/2000, ætti við. Seljandinn var talinn vera skyldugur til þess að tilkynna kaupandanum tímanlega hvenær afhending fyrir þann dag ætti að fara fram. Þá taldi Hæstiréttur að um hefði verið um afhendingardrátt að ræða sökum þess að báturinn hafi ekki verið í umsömdu ástandi og kaupandinn því ekki getað tekið við bátnum.

Í ljósi vanefnda beggja aðila væru ekki skilyrði uppfyllt um riftun samningsins.

---

Hrd. nr. 258/2011 dags. 8. desember 2011^[HTML]

---

Hrd. nr. 205/2011 dags. 9. febrúar 2012 (Icelandair – Lækkun sektar vegna samkeppnislagabrota)^[HTML]

---

Hrd. nr. 279/2011 dags. 17. febrúar 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 389/2011 dags. 8. mars 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 144/2012 dags. 13. mars 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 145/2012 dags. 13. mars 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 263/2011 dags. 26. apríl 2012 (Skattlagning aflamarks)^[HTML]

---

Hrd. nr. 622/2011 dags. 3. maí 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 539/2011 dags. 10. maí 2012 (Skortur á heimild í reglugerð)^[HTML]
Íbúðalánasjóði krafðist bankaábyrgðar til tryggingar fyrir láni á grundvelli stjórnvaldsfyrirmæla sem áttu sér svo ekki lagastoð.

---

Hrd. nr. 359/2011 dags. 10. maí 2012 (Endurvigtanir félagi til hagsbóta)^[HTML]

---

Hrd. nr. 593/2011 dags. 16. maí 2012 (Fjármálaeftirlitið)^[HTML]
Fjármálaeftirlitið taldi að aðildar féllu undir a-lið reglugerðarákvæðis. Fyrir dómi taldi það að aðilinn félli undir b-lið þess.

---

Hrd. nr. 521/2011 dags. 24. maí 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 316/2012 dags. 25. maí 2012 (Úrskurðarnefnd raforkumála)^[HTML]

---

Hrd. nr. 357/2012 dags. 30. maí 2012 (Haldlagning gagna)^[HTML]

---

Hrd. nr. 356/2012 dags. 30. maí 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 404/2011 dags. 31. maí 2012 (Ráðstöfun byggingarréttar)^[HTML]

---

Hrd. nr. 369/2011 dags. 31. maí 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 391/2011 dags. 31. maí 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 327/2012 dags. 6. júní 2012 (Drómi)^[HTML]

---

Hrd. nr. 328/2012 dags. 6. júní 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 535/2011 dags. 7. júní 2012 (Skil á lóð til Reykjavíkurborgar)^[HTML]
Dómurinn er dæmi um réttarframkvæmd þar sem krafist er þess að hver sem vill bera fyrir sig venju þurfi að leiða tilvist og efni hennar í ljós. Í málinu tókst ekki að sýna fram á að það hafi verið venjuhelguð framkvæmd að hægt væri að skila lóðum til Reykjavíkurborgar með einhliða gjörningi lóðarhafa og fengið endurgreiðslu á lóðargjöldum.

---

Hrd. nr. 524/2011 dags. 7. júní 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 394/2012 dags. 14. júní 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 415/2012 dags. 18. júní 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 506/2012 dags. 6. september 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 59/2012 dags. 20. september 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 485/2012 dags. 21. september 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 703/2011 dags. 11. október 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 313/2012 dags. 1. nóvember 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 277/2012 dags. 8. nóvember 2012 (Stjörnugríssamruni)^[HTML]

---

Hrd. nr. 137/2012 dags. 22. nóvember 2012 (Suðurhús - Brottflutningur II)^[HTML]

---

Hrd. nr. 138/2012 dags. 22. nóvember 2012 (Suðurhús II - Brottflutningur II)^[HTML]

---

Hrd. nr. 218/2012 dags. 6. desember 2012 (Samruni fyrirtækja)^[HTML]
Átt að sekta Símann fyrir að brjóta gegn tveimur skilyrðum sem samkeppnisyfirvöld settu vegna samruna. Talið var að um væri að ræða skýrt brot gegn öðru skilyrðinu en hitt var svo óskýrt að það væri ónothæft sem sektargrundvöllur.

---

Hrd. nr. 329/2012 dags. 6. desember 2012 (Hrunumannahreppur - Útlaginn)^[HTML]

---

Hrd. nr. 250/2012 dags. 6. desember 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 303/2012 dags. 13. desember 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 236/2012 dags. 19. desember 2012 (Starfslok fangavarðar)^[HTML]

---

Hrd. nr. 733/2012 dags. 9. janúar 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 169/2011 dags. 17. janúar 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 18/2013 dags. 22. janúar 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 416/2012 dags. 31. janúar 2013 (Endurgreiðsla virðisaukaskatts)^[HTML]

---

Hrd. nr. 437/2012 dags. 31. janúar 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 439/2012 dags. 7. febrúar 2013 (Skipulagsvald sveitarfélags - Borgarholtsbraut)^[HTML]
Maður vildi breyta aðkomu að eign sinni og var synjað af Kópavogsbæ. Hæstiréttur taldi sig ekki geta ógilt þá synjun.

---

Hrd. nr. 495/2012 dags. 21. febrúar 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 115/2013 dags. 8. mars 2013 (Skotæfingasvæði)^[HTML]
Þar sagði Hæstiréttur í fyrsta skipti að óþarfi hafi verið að stefna sveitarfélaginu, en áður hafði ekki verið gerð athugasemd við það að sleppa þeim.

---

Hrd. nr. 137/2013 dags. 14. mars 2013 (Útgáfa afsals)^[HTML]

---

Hrd. nr. 614/2012 dags. 18. apríl 2013 (Lóðir í Reykjavík)^[HTML]

---

Hrd. nr. 615/2012 dags. 18. apríl 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 616/2012 dags. 18. apríl 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 695/2012 dags. 24. apríl 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 306/2013 dags. 10. maí 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 310/2013 dags. 14. maí 2013 (Auðgunarhvatir - VSP)^[HTML]

---

Hrd. nr. 596/2012 dags. 16. maí 2013 (Deka Bank Deutsche Girozentrale gegn íslenska ríkinu)^[HTML]

---

Hrd. nr. 749/2012 dags. 30. maí 2013 (Lagaheimild skilyrða fyrir eftirgjöf á vörugjaldi)^[HTML]

---

Hrd. nr. 85/2013 dags. 6. júní 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 55/2013 dags. 6. júní 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 121/2013 dags. 13. júní 2013 (Uppsögn hjúkrunarfræðings vegna ávirðinga)^[HTML]

---

Hrd. nr. 61/2013 dags. 13. júní 2013 (Bótaréttur og búsetuskilyrði)^[HTML]

---

Hrd. nr. 351/2013 dags. 13. júní 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 392/2013 dags. 28. ágúst 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 472/2013 dags. 16. september 2013 (Sérstakar húsaleigubætur)^[HTML]

---

Hrd. nr. 491/2013 dags. 26. september 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 191/2012 dags. 17. október 2013 (Frávísun norsks ríkisborgara)^[HTML]

---

Hrd. nr. 366/2013 dags. 17. október 2013 (Kærunefnd útboðsmála)^[HTML]

---

Hrd. nr. 405/2013 dags. 24. október 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 381/2013 dags. 14. nóvember 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 677/2013 dags. 21. nóvember 2013 (Gálgahraun)^[HTML]

---

Hrd. nr. 348/2013 dags. 21. nóvember 2013 (Yfirdráttarlán)^[HTML]
Skuldarar greiddu miðað við gengisbindingu sem stóðst svo ekki.

---

Hrd. nr. 304/2013 dags. 5. desember 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 436/2013 dags. 12. desember 2013 (Hópbílaleigan ehf. II)^[HTML]
Framhald af atburðarásinni í Hrd. nr. 450/2007 dags. 8. maí 2008 (Hópbílaleigan I)^ⓘ. Krafist var skaðabóta og matsgerð lögð fram þeim til stuðnings, og þær svo viðurkenndar af Hæstarétti.

---

Hrd. nr. 193/2013 dags. 12. desember 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 445/2013 dags. 17. desember 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 528/2013 dags. 16. janúar 2014 (Starfsmaður Alþingis)^[HTML]
Starfsmanni hjá Alþingi var sagt upp og taldi hann að ekki hefði verið staðið rétt að andmælarétti hans. Hæstiréttur taldi stjórnsýslulögin ekki eiga við um Alþingi en taldi hins vegar að óskráðar meginreglur stjórnsýsluréttar gætu gilt þar sem við ætti.

---

Hrd. nr. 359/2013 dags. 16. janúar 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 413/2013 dags. 16. janúar 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 412/2013 dags. 16. janúar 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 356/2013 dags. 16. janúar 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 688/2013 dags. 30. janúar 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 3/2014 dags. 12. febrúar 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 607/2013 dags. 13. febrúar 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 88/2013 dags. 13. febrúar 2014 (Umboðssvik - Vafningur - Milestone)^[HTML]

---

Hrd. nr. 606/2013 dags. 13. febrúar 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 643/2013 dags. 27. febrúar 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 632/2013 dags. 20. mars 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 206/2014 dags. 4. apríl 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 267/2014 dags. 29. apríl 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 231/2014 dags. 29. apríl 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 290/2014 dags. 7. maí 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 296/2014 dags. 14. maí 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 303/2014 dags. 15. maí 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 286/2014 dags. 22. maí 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 13/2014 dags. 12. júní 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 353/2014 dags. 16. júní 2014 (Wow air)^[HTML]

---

Hrd. nr. 403/2014 dags. 16. júní 2014 (Lekamálið)^[HTML]

---

Hrd. nr. 527/2014 dags. 18. ágúst 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 460/2014 dags. 18. ágúst 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 490/2014 dags. 25. ágúst 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 539/2014 dags. 4. september 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 51/2014 dags. 25. september 2014 (Ráðning sveitarstjóra)^[HTML]

---

Hrd. nr. 46/2014 dags. 9. október 2014 (Skólastjóri afhendir dagbók)^[HTML]
Sveitarfélag var sýknað af kröfu um bótaábyrgð. Skólastjóri afhenti ríkissaksóknara dagbók sem stúlka hafði skrifað þar sem innihald bókarinnar voru meðal annars hugrenningar um ætluð kynferðisbrot. Skólastjórinn var síðan dæmdur á grundvelli sakarábyrgðar.

---

Hrd. nr. 111/2014 dags. 9. október 2014 (Vífilfell)^[HTML]
Deilt var um hvort kolsýrðir drykkir teldust til vatnsdrykkja og taldi Vífillfell það ekki nógu vel rannsakað. Fyrir Hæstarétti byrjaði Samkeppniseftirlitið að koma með nýjar málsástæður og málsgögn. Hæstiréttur taldi að ekki væri horft á gögn sem voru ekki til fyrir.

---

Hrd. nr. 701/2014 dags. 6. nóvember 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 702/2014 dags. 6. nóvember 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 112/2014 dags. 27. nóvember 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 430/2014 dags. 4. desember 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 739/2014 dags. 8. desember 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 326/2014 dags. 22. desember 2014 (Notkun fjárhagslegra upplýsinga í hefndarskyni)^[HTML]

---

Hrd. nr. 377/2014 dags. 15. janúar 2015 (Uppsögn)^[HTML]

---

Hrd. nr. 389/2014 dags. 15. janúar 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 808/2014 dags. 20. janúar 2015 (Leyfi til að reisa og reka raforkuflutningsvirki - Suðurnesjalína 2)^[HTML]

---

Hrd. nr. 37/2015 dags. 23. janúar 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 14/2015 dags. 23. janúar 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 46/2015 dags. 2. febrúar 2015 (Gjald vegna skipunar tveggja sérfræðinga til að hafa sértækt eftirlit með rekstri hans)^[HTML]

---

Hrd. nr. 387/2014 dags. 5. febrúar 2015 (Ráðning afleysingalæknis í síma)^[HTML]

---

Hrd. nr. 397/2014 dags. 5. febrúar 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 86/2015 dags. 11. febrúar 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 95/2015 dags. 18. febrúar 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 150/2015 dags. 11. mars 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 592/2014 dags. 19. mars 2015 (Veitingaleyfi)^[HTML]

---

Hrd. nr. 583/2014 dags. 26. mars 2015 (Hjarðarhagi)^[HTML]

---

Hrd. nr. 219/2015 dags. 27. mars 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 634/2014 dags. 22. apríl 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 588/2014 dags. 7. maí 2015 (Einelti af hálfu slökkviliðsstjóra)^[HTML]

---

Hrd. nr. 587/2014 dags. 7. maí 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 53/2015 dags. 13. maí 2015 (Umráðataka vegna Suðurnesjalínu 2)^[HTML]
Ágreiningur var um úrskurð matsnefnd eignarnámsbóta vegna snemmbærrar umráðasviptingu landspilda fimm jarða vegna lagningu Suðurnesjalínu 2. Ráðherra hafði áður orðið við beiðni Landsnets um heimild til eignarnáms þessa lands, með vísan til almannaþarfar.

Hæstiréttur taldi að ekki dugði að vísa eingöngu til þeirra almennu sjónarmiða um nauðsyn eignarnámsheimildarinnar, heldur þyrfti einnig að færa fram rök fyrir matsnefndinni að snemmbær umráðasvipting skv. 14. gr. laga um framkvæmd eignarnáms, nr. 11/1973, væri nauðsynleg. Þar sem slík rök voru ekki flutt fyrir matsnefndinni brast henni lagaskilyrði til að verða við þeirri beiðni, og þar af leiðandi var sá úrskurður hennar felldur úr gildi.

---

Hrd. nr. 284/2015 dags. 27. maí 2015 (Ógilding á launaákvörðun Kjararáðs)^[HTML]

---

Hrd. nr. 822/2014 dags. 18. júní 2015 (Isavia ohf.)^[HTML]
Á höfðaði skaðabótamál gegn Isavia ohf. vegna brottreksturs hans úr starfsþjálfun til flugumferðarstjóra, sem Isavia sá um. Með lögum nr. 102/2006 var ríkisstjórninni heimilt að stofna það hlutafélag sem stefnt er í þessu máli og öðlaðist það félag ýmsar lagaheimildir til að annast tilteknar skyldur Flugmálastjórnar Íslands, þar á meðal umrædda starfsþjálfun. Leit Hæstiréttur svo á að ákvæði stjórnsýslulaga giltu um þær ákvarðanir innan þess verksviðs enda hefðu starfsmenn stjórnsýslunnar þurft að fylgja þeim hefði ákvörðunin verið tekin þar. Sökum skilmálana er giltu um námið var ekki talið að hann ætti rétt á bótum vegna fjártjóns en hins vegar voru dæmdar miskabætur.

---

Hrd. nr. 394/2015 dags. 12. ágúst 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 438/2015 dags. 24. ágúst 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 490/2015 dags. 24. ágúst 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 472/2015 dags. 24. ágúst 2015 (Aðgangur að útboðsgögnum)^[HTML]
Fallist var á að Isavia myndi afhenda gögn en Isavia neitaði samt sem áður. Krafist var svo aðfarargerðar á grundvelli stjórnvaldsákvörðunarinnar. Isavia krafðist svo flýtimeðferðar þar sem ella kæmi aðilinn ekki vörnum við. Hæstiréttur synjaði því þar sem Isavia gæti komið vörnum sínum að í aðfararmálinu.

---

Hrd. nr. 28/2015 dags. 10. september 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 84/2015 dags. 24. september 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 72/2015 dags. 24. september 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 846/2014 dags. 1. október 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 114/2015 dags. 1. október 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 132/2015 dags. 1. október 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 22/2015 dags. 8. október 2015 (Þjóðskrá - Skráning og mat vatnsréttinda - Jökulsá á Dal)^[HTML]
Sveitarfélagið tók upp á því að vatnsréttindi yrðu skráð sérstaklega en það vildi Landsvirkjun ekki. Fallist var á sjónarmið sveitarfélagsins á stjórnsýslustigi. Landsvirkjun hélt því fram að það hefði ekki verið gert með þessum hætti. Ekki var talið að komin hefði verið á stjórnsýsluframkvæmd hvað þetta varðaði.

---

Hrd. nr. 456/2014 dags. 8. október 2015 (Imon ehf.)^[HTML]

---

Hrd. nr. 164/2015 dags. 8. október 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 116/2015 dags. 15. október 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 115/2015 dags. 29. október 2015 (Söfnunarsjóður lífeyrisréttinda)^[HTML]
Fjallar um mörk stjórnvalds og einkaréttarlegs lögaðila.
Umboðsmaður hafði í mörg ár byggt á því að þar sem Söfnunarsjóðinn ynni á grundvelli sérlaga félli sjóðurinn undir eftirlit umboðsmanns. Hæstiréttur var ósammála þar sem sjóðurinn starfaði einnig samkvæmt hinum almennu lögum um lífeyrissjóði.

---

Hrd. nr. 721/2015 dags. 12. nóvember 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 198/2015 dags. 12. nóvember 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 745/2015 dags. 18. nóvember 2015 (Háfell)^[HTML]

---

Hrd. nr. 243/2015 dags. 26. nóvember 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 759/2015 dags. 26. nóvember 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 760/2015 dags. 4. desember 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 705/2014 dags. 17. desember 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 168/2015 dags. 17. desember 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 278/2015 dags. 4. febrúar 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 272/2015 dags. 4. febrúar 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 277/2015 dags. 4. febrúar 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 69/2016 dags. 9. febrúar 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 396/2015 dags. 11. febrúar 2016 (Snorri - Ummæli um samkynhneigð á vefmiðli)^[HTML]

---

Hrd. nr. 157/2015 dags. 11. febrúar 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 397/2015 dags. 18. febrúar 2016 (Lóðaskil í Hafnarfirði)^[HTML]
Engin stjórnsýsluframkvæmd var fyrir hendi um að lóðum hafi verið skilað.

---

Hrd. nr. 129/2016 dags. 23. febrúar 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 477/2015 dags. 25. febrúar 2016 (Harpa-tónlistarhús)^[HTML]
Harpa kvartaði undan háum fasteignagjöldum. Snerist um það hvort að aðferðin sem beitt væri við fasteignamatið væri rétt. Harpa taldi aðferðina ranga og fór með sigur á hólmi í málinu.

---

Hrd. nr. 205/2016 dags. 8. apríl 2016 (Aðför vegna Suðurnesjalínu 2)^[HTML]

---

Hrd. nr. 204/2016 dags. 8. apríl 2016 (Aðför vegna Suðurnesjalínu 2)^[HTML]

---

Hrd. nr. 202/2016 dags. 8. apríl 2016 (Aðför vegna Suðurnesjalínu 2)^[HTML]

---

Hrd. nr. 203/2016 dags. 8. apríl 2016 (Aðför vegna Suðurnesjalínu 2)^[HTML]

---

Hrd. nr. 549/2015 dags. 14. apríl 2016 (Deiliskipulag - Gróðurhús)^[HTML]
Kostnaður vegna vinnu við gagnaöflun innan fyrirtækis fékkst ekki viðurkenndur sem tjón.

---

Hrd. nr. 617/2015 dags. 14. apríl 2016 (Drómi)^[HTML]

---

Hrd. nr. 575/2015 dags. 14. apríl 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 243/2016 dags. 26. apríl 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 172/2016 dags. 26. apríl 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 419/2015 dags. 28. apríl 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 615/2015 dags. 28. apríl 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 271/2016 dags. 2. maí 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 585/2015 dags. 4. maí 2016 (Kostnaður vegna málsmeðferðar fyrir Tryggingastofnun ríkisins)^[HTML]

---

Hrd. nr. 541/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)^[HTML]
Ógilt eignarnám er framkvæmt var vegna raforkuvirkis.

---

Hrd. nr. 512/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)^[HTML]

---

Hrd. nr. 511/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)^[HTML]
Landsnet ákvað að láta setja upp háspennulínur í lofti milli Hafnarfjarðar og Reykjanesbæjar árið 2008 í þeim tilgangi að styrkja afhendingaröryggi raforku á Suðurnesjum. Fyrir var Suðurnesjalína 1 sem var á hámarksnýtingu og eina línan þar á milli. Línan myndu þá fara um tugi jarða, þar á meðal jörð Sveitarfélagsins Voga. Ráðherra ákvað árið 2014 að heimila Landsneti ótímabundið eignarnám á tilteknum svæðum í þeim tilgangi.

Sveitarfélagið taldi að ekki hefðu verið uppfyllt skilyrði um almenningsþörf og meðalhóf sökum þess að ráðherrann sinnti ekki rannsóknarskyldu sinni áður en hann veitti heimildina, að samráðsskyldan gagnvart sér hafi verið brotin, og að brotið hafi verið gegn andmælareglunni. Íslenska ríkið andmælti þeim málatilbúnaði þar sem hann hafi boðað til kynningarfunda um málið og að tillögur Landsnets hafi farið í gegnum viðeigandi ferli hjá Skipulagsstofnun og Orkustofnun.

Meiri hluti Hæstaréttar tók undir með sveitarfélaginu að þeir möguleikar að grafa háspennulínuna ofan í jörð hafi ekki verið skoðaðir nógu vel af hálfu Landsnets. Þá hafi eignarnámsþolarnir andmælt tillögunum á sínum tíma og bent á raunhæfa kosti þess að grafa þær í staðinn ofan í jörð. Þrátt fyrir þetta hafi Landsnet ekki farið í neitt mat á þeim möguleika og vísað í staðinn til almennra sjónarmiða um kosti og galla jarðstrengja. Ráðherra hafi þrátt fyrir að málið hafi verið í þessum búningi látið hjá líða að láta rannsaka þann valkost betur. Með hliðsjón af því sem kom fram féllst meiri hluti Hæstaréttar á ógildingu ákvörðunar ráðherra um heimild til eignarnáms. Minni hluti Hæstaréttar taldi að ekki væru efni til að fallast á ógildingarkröfuna.

---

Hrd. nr. 513/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)^[HTML]

---

Hrd. nr. 362/2016 dags. 19. maí 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 595/2015 dags. 2. júní 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 531/2015 dags. 2. júní 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 600/2015 dags. 2. júní 2016 (Hópbílaleigan ehf. III)^[HTML]

---

Hrd. nr. 661/2015 dags. 9. júní 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 268/2016 dags. 9. júní 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 728/2015 dags. 16. júní 2016 (Húsaleigubætur vegna leigu íbúðar af Brynju, hússjóði ÖBÍ)^[HTML]

---

Hrd. nr. 517/2016 dags. 7. september 2016 (Samtök sparifjáreigenda)^[HTML]
Samtök sparifjáreigenda höfðuðu mál á hendur fimm mönnum er voru að afplána refsingu í fangelsinu að Kvíabryggju. Í héraðsdómi var máli vísað frá á þeim forsendum að fangar teldust ekki eiga fasta búsetu í fangelsinu sbr. ákvæði laga um lögheimili þar sem fram kom að dvöl í fangelsi ígilti ekki fastri búsetu, og því væri ekki hægt að byggja afplánunarstað fangans sem grundvöll fyrir varnarþingi í málinu í skilningi 1. mgr. 32. gr. laga um meðferð einkamála, nr. 91/1991.

Hæstiréttur var sammála því mati héraðsdóms en ógilti svo þann úrskurð á þeim forsendum að slíkt hefði verið heimilt skv. 4. mgr. 32. gr. laganna. Stefnandi í héraði vísaði til þess ákvæðis í munnlegum málflutningi en stefndu í héraði andmæltu því á þeim vettvangi þar sem þess hefði ekki verið getið í stefnu, en héraðsdómari sinnti ekki þeim andmælum. Hæstiréttur tók fram að eigi væri skylt að taka fram í héraðsdómsstefnu á hvaða grundvelli stefnandi teldi stefna eiga varnarþing í þeirri þinghá, né að stefnandinn þurfi að svara fyrir fram atriðum sem stefndi gæti reynt að beita sér fyrir í þeim efnum. Með hliðsjón af þessum atriðum og öðrum felldi hann úrskurð héraðsdóms úr gildi og kvað á um að málið skyldi hljóta efnislega umfjöllun hjá héraðsdómi.

---

Hrd. nr. 209/2016 dags. 15. september 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 796/2015 dags. 13. október 2016 (Suðurnesjalína 2 - Leyfi Orkustofnunar)^[HTML]

---

Hrd. nr. 725/2016 dags. 23. nóvember 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 33/2016 dags. 24. nóvember 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 97/2016 dags. 1. desember 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 769/2016 dags. 14. desember 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 18/2016 dags. 15. desember 2016 (Kæra stjórnvalds á máli til lögreglu)^[HTML]

---

Hrd. nr. 212/2016 dags. 15. desember 2016 (Íslandsstofa)^[HTML]
Íslandsstofa stofnaði til útboðs um rammasamning. Hæstiréttur taldi hana bundna af meginreglum stjórnsýsluréttar þar sem hún var (þá) ótvírætt stjórnvald í skilningi íslenskra laga.

---

Hrd. nr. 784/2016 dags. 15. desember 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 776/2016 dags. 16. desember 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 812/2016 dags. 4. janúar 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 278/2016 dags. 26. janúar 2017 (Umboðsmaður skuldara)^[HTML]
Starfsmaður umboðsmanns skuldara skipti sér af þremur málum fyrrverandi eiginmanns síns. Hæstiréttur taldi að veita hefði átt starfsmanninum áminningu þar sem afskiptin voru ekki það alvarleg að þau réttlættu fyrirvaralausa brottvikningu úr starfi.

---

Hrd. nr. 331/2016 dags. 26. janúar 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 376/2016 dags. 16. febrúar 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 575/2016 dags. 16. febrúar 2017 (Framkvæmdaleyfi vegna Suðurnesjalínu 2)^[HTML]

---

Hrd. nr. 387/2016 dags. 2. mars 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 392/2016 dags. 2. mars 2017 (RED)^[HTML]

---

Hrd. nr. 418/2016 dags. 16. mars 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 85/2017 dags. 16. mars 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 461/2016 dags. 30. mars 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 318/2016 dags. 30. mars 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 525/2016 dags. 6. apríl 2017 (Sjúklingatrygging)^[HTML]

---

Hrd. nr. 504/2016 dags. 6. apríl 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 197/2017 dags. 25. apríl 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 224/2017 dags. 27. apríl 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 250/2017 dags. 11. maí 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 211/2017 dags. 12. maí 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 212/2017 dags. 12. maí 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 246/2017 dags. 17. maí 2017 (Aðför vegna Kröflulínu 4 og 5)^[HTML]

---

Hrd. nr. 563/2016 dags. 18. maí 2017 (Kjötbökumálið)^[HTML]
Matvælastofnun hafði keypt eina pakkningu af kjötbökum til rannsóknar og fann ekkert nautakjöt í bökunni. Fyrirtækið var beitt viðurlögum og birti Matvælastofnun tilkynningu um það á vefsíðu sinni.

Fyrirtækið fór í mál. Hæstiréttur vísaði til þess að með reglugerð var búið að ákveða að heilbrigðiseftirlitið hefði þurft að birta slíkar upplýsingar og brast því Matvælastofnun heimild til þess.

---

Hrd. nr. 768/2016 dags. 1. júní 2017 (Ferðaþjónusta fatlaðra)^[HTML]

---

Hrd. nr. 535/2016 dags. 1. júní 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 193/2017 dags. 15. júní 2017 (Kröflulína 4 og 5)^[HTML]

---

Hrd. nr. 334/2017 dags. 21. júní 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 451/2017 dags. 31. júlí 2017 (Landsréttur)^[HTML]

---

Hrd. nr. 452/2017 dags. 31. júlí 2017 (Landsréttur)^[HTML]

---

Hrd. nr. 432/2017 dags. 2. ágúst 2017 (Aðild Landverndar - Kröflulína 4)^[HTML]

---

Hrd. nr. 389/2017 dags. 21. ágúst 2017 (Útburður úr félagslegu húsnæði)^[HTML]

---

Hrd. nr. 474/2017 dags. 21. ágúst 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 468/2017 dags. 28. ágúst 2017 (Grjóthleðsla)^[HTML]

---

Hrd. nr. 467/2017 dags. 28. ágúst 2017 (Grjóthleðsla)^[HTML]

---

Hrd. nr. 616/2017 dags. 11. október 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 623/2016 dags. 12. október 2017 (Vaxtaendurskoðun)^[HTML]
Vísað var til að sökum þess að engin fyrirmæli voru í nýju lögunum um lagaskil þeirra og eldri laganna bæri að leysa úr ágreiningi um skyldur er stofnaðar voru í tíð eldri laga á grundvelli eldri laganna en ekki þeirra nýrri. Skipti þá engu þótt skyldurnar hafi að einhverju leyti verið ítarlegri skilgreindar í nýju lögunum en þeim eldri.

Í þessu máli var ágreiningur um skyldu lánveitenda um upplýsingagjöf um vexti við gerð lánssamnings að því leyti að bankinn tilgreindi ekki við hvaða aðstæður óbreytilegir vextir myndu breytast. Staðfesti Hæstiréttur því niðurstöðu Neytendastofu og áfrýjunarnefndar neytendamála um að bankinn hefði brotið eldri lögin að þessu leyti.

---

Hrd. nr. 684/2016 dags. 19. október 2017 (Kostnaður vegna málsmeðferðar í umhverfisráðuneytinu)^[HTML]

---

Hrd. nr. 633/2017 dags. 24. október 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 654/2017 dags. 26. október 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 464/2017 dags. 9. nóvember 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 655/2016 dags. 30. nóvember 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 681/2016 dags. 7. desember 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 591/2017 dags. 19. desember 2017 (Skipun landsréttardómara)^[HTML]

---

Hrd. nr. 592/2017 dags. 19. desember 2017 (Skipun landsréttardómara)^[HTML]

---

Hrd. nr. 804/2017 dags. 11. janúar 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 804/2016 dags. 25. janúar 2018 (Lóð við Reykjaneshöfn)^[HTML]

---

Hrd. nr. 4/2017 dags. 25. janúar 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 77/2017 dags. 8. febrúar 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 120/2017 dags. 15. febrúar 2018 (Mamma veit best)^[HTML]
Ágreiningur var um rétta tollflokkun tiltekinnar vöru. Dómari í héraði sýknaði af kröfu byggt á niðurstöðu eigin Google-leitar er leiddi á upplýsingar um vöruna á vef framleiðanda vörunnar og nefndi að þessar upplýsingar voru öllum aðgengilegar. Hæstiréttur ómerkti niðurstöðuna þar sem hann taldi það ekki heimilt.

---

Hrd. nr. 101/2017 dags. 22. febrúar 2018 (Happdrætti Háskóla Íslands)^[HTML]

---

Hrd. nr. 145/2017 dags. 8. mars 2018 (Sjúkratryggingar Íslands)^[HTML]

---

Hrd. nr. 149/2017 dags. 8. mars 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 238/2017 dags. 20. apríl 2018 (Endurákvörðun virðisaukaskatts)^[HTML]

---

Hrd. nr. 303/2017 dags. 20. apríl 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 738/2017 dags. 26. apríl 2018 (Byggingarfulltrúi starfsmaður og undirmaður aðalhönnuðar og hönnunarstjóra mannvirkisins)^[HTML]

---

Hrd. nr. 739/2017 dags. 26. apríl 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 418/2017 dags. 3. maí 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 312/2017 dags. 9. maí 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 14/2018 dags. 30. maí 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 552/2017 dags. 7. júní 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 582/2017 dags. 14. júní 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 755/2017 dags. 21. júní 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 637/2017 dags. 26. júní 2018^[HTML]
Sveitarfélagið Ölfus sagði upp stuðningsfulltrúanum B í kjölfar atviks sem hann átti í gagnvart einum íbúa sambýlis sem hann starfaði á. Hæstiréttur taldi að brot sveitarfélagsins á rannsóknarskyldu þess leiddu þegar af þeirri ástæðu til þess að brottvikning B úr starfi hefði verið ólögmæt, og því dæmt til að greiða B skaðabætur og miskabætur.

---

Hrd. nr. 638/2017 dags. 27. september 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 639/2017 dags. 27. september 2018 (Gjaldeyriseftirlit Seðlabankans)^[HTML]

---

Hrd. nr. 827/2017 dags. 11. október 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 249/2017 dags. 18. október 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 735/2017 dags. 1. nóvember 2018 (Fögrusalir)^[HTML]

---

Hrd. nr. 834/2017 dags. 8. nóvember 2018 (Fífuhvammur)^[HTML]

---

Hrd. nr. 463/2017 dags. 8. nóvember 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 795/2017 dags. 15. nóvember 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 842/2017 dags. 22. nóvember 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 508/2017 dags. 6. desember 2018 (Huginn - Úthlutun aflaheimilda í makríl)^[HTML]
Í lögum um veiðar fyrir utan lögsögu íslenska ríkisins er kveðið á um að ef samfelld veiðireynsla liggur fyrir mætti úthluta með tilteknum hætti.

---

Hrd. nr. 509/2017 dags. 6. desember 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 18/2018 dags. 16. janúar 2019 (Álag á skattstofna og ábyrgð maka - Ekki ábyrgð á álagi)^[HTML]
K var rukkuð um vangoldna skatta M og lætur reyna á allt í málinu. Meðal annars að verið sé að rukka K um bæði skattinn og álagið. Álagið er refsing og því ætti hún ekki að bera ábyrgð á því.

Hæsturéttur vísaði í dómaframkvæmd MSE og þar var búið að kveða á um að skattaálög séu refsikennd viðurlög. Löggjafinn hafði ekki orðað það nógu skýrt að makinn bæri ábyrgð á greiðslu álagsins og þurfti K því ekki að greiða skattinn þar sem bæði skatturinn og álagið voru saman í dómkröfu.

---

Hrd. nr. 26/2018 dags. 27. febrúar 2019^[HTML]

---

Hrd. nr. 43/2019 dags. 23. september 2019 (Kyrrsett þota)^[HTML]
Heimild var í loftferðarlögum um kyrrsetningar á flugvélum á flugvöllum. Fallist var á aðfarargerð um að fjarlægja þotuna af vellinum en síðar úreltust lögvörðu hagsmunirnir þar sem þotan var farin af flugvellinum.

---

Hrd. nr. 32/2019 dags. 9. október 2019 (Hótel Esja)^[HTML]
Eigandi eignar setti hömlur á hvaða atvinnustarfsemi mætti reka á tiltekinni húseign við Hallarmúla.

---

Hrd. nr. 21/2019 dags. 30. október 2019^[HTML]
F skilaði inn umsókn um leyfi til að taka barn í fóstur. Barnaverndarstofa synjaði umsókninni án þess að bjóða henni að taka námskeið þar sem hæfi hennar yrði metið, á þeim grundvelli að það væri tilhæfulaust sökum ástands hennar. Hæstiréttur taldi að synjun umsóknar F á þessu stigi hefði verið brot á rannsóknarreglu stjórnsýsluréttarins.

---

Hrd. nr. 47/2019 dags. 18. nóvember 2019^[HTML]

---

Hrd. nr. 40/2019 dags. 16. desember 2019^[HTML]

---

Hrd. nr. 41/2019 dags. 22. janúar 2020 (Niðurrif á friðuðu húsi)^[HTML]
Fólk höfðaði mál gegn Hafnarfjarðarbæ um að fá tiltekið deiliskipulag fellt niður þar sem þau vildu rífa niður hús og byggja annað í staðinn. Minjastofnun féllst á það með skilyrði um að nýja húsið félli að götumyndinni. Hæstiréttur taldi skilyrðið ólögmætt þar sem Minjastofnun var ekki lagalega heimilt að setja skilyrði um nýja húsið.

---

Hrá. nr. 2020-16 dags. 4. febrúar 2020^[HTML]

---

Hrd. nr. 49/2019 dags. 12. febrúar 2020^[HTML]

---

Hrd. nr. 1/2020 dags. 31. mars 2020 (Náttúruvernd 2 málsóknarfélag)^[HTML]

---

Hrd. nr. 39/2019 dags. 4. júní 2020 (Norðurturninn)^[HTML]
Um er að ræða áfrýjun á Lrd. 647/2018 dags. 7. júní 2019 (Norðurturninn)^ⓘ þar sem komist var að þeirri niðurstöðu að hinn áfrýjaði dómur skyldi verða óraskaður.

---

Hrd. nr. 42/2019 dags. 7. janúar 2021^[HTML]

---

Hrá. nr. 2021-14 dags. 2. febrúar 2021^[HTML]

---

Hrd. nr. 17/2020 dags. 4. febrúar 2021^[HTML]

---

Hrd. nr. 18/2020 dags. 4. febrúar 2021^[HTML]

---

Hrd. nr. 27/2020 dags. 11. febrúar 2021^[HTML]

---

Hrd. nr. 23/2020 dags. 11. febrúar 2021^[HTML]

---

Hrd. nr. 22/2020 dags. 11. febrúar 2021^[HTML]

---

Hrá. nr. 2020-295 dags. 17. febrúar 2021^[HTML]

---

Hrd. nr. 26/2020 dags. 4. mars 2021^[HTML]

---

Hrá. nr. 2021-201 dags. 29. september 2021^[HTML]

---

Hrá. nr. 2021-200 dags. 29. september 2021^[HTML]

---

Hrd. nr. 54/2021 dags. 11. janúar 2022^[HTML]

---

Hrd. nr. 25/2022 dags. 9. maí 2022^[HTML]

---

Hrd. nr. 3/2022 dags. 1. júní 2022^[HTML]

---

Hrá. nr. 2022-154 dags. 23. janúar 2023^[HTML]

---

Hrá. nr. 2023-4 dags. 17. febrúar 2023^[HTML]

---

Hrá. nr. 2023-32 dags. 13. apríl 2023^[HTML]

---

Hrd. nr. 44/2022 dags. 19. apríl 2023^[HTML]

---

Hrá. nr. 2023-63 dags. 22. júní 2023^[HTML]

---

Hrá. nr. 2023-73 dags. 10. júlí 2023^[HTML]

---

Hrd. nr. 9/2023 dags. 25. október 2023^[HTML]

---

Hrd. nr. 16/2023 dags. 1. nóvember 2023^[HTML]

---

Hrd. nr. 39/2023 dags. 22. desember 2023^[HTML]

---

Hrá. nr. 2023-147 dags. 16. janúar 2024^[HTML]

---

Hrá. nr. 2023-146 dags. 16. janúar 2024^[HTML]

---

Hrá. nr. 2023-145 dags. 16. janúar 2024^[HTML]

---

Hrá. nr. 2023-144 dags. 16. janúar 2024^[HTML]

---

Hrá. nr. 2023-143 dags. 16. janúar 2024^[HTML]

---

Hrá. nr. 2023-142 dags. 16. janúar 2024^[HTML]

---

Hrá. nr. 2023-151 dags. 30. janúar 2024^[HTML]

---

Hrd. nr. 24/2023 dags. 28. febrúar 2024^[HTML]

---

Hrá. nr. 2024-10 dags. 5. mars 2024^[HTML]

---

Hrd. nr. 36/2023 dags. 27. mars 2024^[HTML]

---

Hrá. nr. 2024-37 dags. 2. maí 2024^[HTML]

---

Hrá. nr. 2024-36 dags. 24. maí 2024^[HTML]

---

Hrd. nr. 2/2024 dags. 5. júní 2024^[HTML]

---

Hrá. nr. 2024-122 dags. 5. nóvember 2024^[HTML]

---

Hrd. nr. 40/2024 dags. 20. nóvember 2024^[HTML]

---

Hrd. nr. 21/2024 dags. 4. desember 2024^[HTML]

---

Hrd. nr. 18/2024 dags. 9. desember 2024^[HTML]

---

Hrd. nr. 22/2024 dags. 20. desember 2024^[HTML]

---

Hrá. nr. 2024-170 dags. 21. febrúar 2025^[HTML]

---

Hrd. nr. 25/2024 dags. 26. febrúar 2025^[HTML]

---

Hrd. nr. 34/2024 dags. 26. mars 2025^[HTML]

---

Hrd. nr. 52/2024 dags. 7. maí 2025^[HTML]

---

Hrá. nr. 2025-55 dags. 13. maí 2025^[HTML]

---

Hrá. nr. 2025-54 dags. 13. maí 2025^[HTML]

---

Hrd. nr. 56/2024 dags. 21. maí 2025^[HTML]

---

Hrá. nr. 2025-94 dags. 26. júní 2025^[HTML]

---

Hrá. nr. 2025-105 dags. 27. júní 2025^[HTML]

---

Hrd. nr. 11/2025 dags. 9. júlí 2025^[HTML]

---

Hrd. nr. 9/2025 dags. 18. nóvember 2025^[HTML]

---