Yfirlit

Hæstaréttardómar (366)
Dómasafn Hæstaréttar (274)
Umboðsmaður Alþingis (14)
Stjórnartíðindi - Bls (120)
Stjórnartíðindi - Auglýsingar (93)
Dómasafn Landsyfirréttar (31)
Alþingistíðindi (558)
Ársskýrslur umboðsmanns Alþingis (9)
EES-viðbætir við Stjórnartíðindi ESB (31)
Lagasafn (49)
Lögbirtingablað (80)
Alþingi (594)
Aðrir úrlausnaraðilar

• Atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneytið (1)
• Áfrýjunarnefnd neytendamála (4)
• Áfrýjunarnefnd samkeppnismála (2)
• Eftirlitsnefnd fasteignasala (4)
• Einkaleyfastofan (1)
• Endurskoðendaráð (4)
• Endurupptökudómur (2)
• Endurupptökunefnd (1)
• Félagsdómur (1)
• Félagsmálaráðuneytið (1)
• Fjarskiptastofa (2)
• Héraðsdómur Austurlands (8)
• Héraðsdómur Norðurlands eystra (11)
• Héraðsdómur Norðurlands vestra (3)
• Héraðsdómur Reykjaness (67)
• Héraðsdómur Reykjavíkur (136)
• Héraðsdómur Suðurlands (16)
• Héraðsdómur Vestfjarða (3)
• Héraðsdómur Vesturlands (17)
• Hugverkastofan (1)
• Kærunefnd greiðsluaðlögunarmála (14)
• Kærunefnd húsamála (76)
• Kærunefnd jafnréttismála (1)
• Kærunefnd lausafjár- og þjónustukaupa (4)
• Kærunefnd útboðsmála (3)
• Kærunefnd útlendingamála (3)
• Landsréttur (91)
• Landsyfirréttur (19)
• Matsnefnd eignarnámsbóta (3)
• Menningar- og viðskiptaráðuneytið (3)
• Óbyggðanefnd (28)
• Persónuvernd (3)
• Póst- og fjarskiptastofnun (5)
• Ríkisskattanefnd (10)
• Samgönguráðuneytið (1)
• Samkeppniseftirlitið (7)
• Samkeppnisráð (2)
• Umhverfisráðuneytið (1)
• Úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða (1)
• Úrskurðarnefnd félagsþjónustu og húsnæðismála (5)
• Úrskurðarnefnd fæðingar- og foreldraorlofsmála (2)
• Úrskurðarnefnd hollustuhátta og mengunarvarna (2)
• Úrskurðarnefnd í vátryggingamálum (6)
• Úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála (72)
• Úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála (99)
• Úrskurðarnefnd um upplýsingamál (4)
• Úrskurðarnefnd um viðskipti við fjármálafyrirtæki (3)
• Úrskurðarnefnd velferðarmála (5)
• Velferðarráðuneytið (2)
• Yfirfasteignamatsnefnd (2)
• Yfirskattanefnd (52)

Fara á yfirlit

Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Hrd. 1920:4 nr. 38/1919^[PDF]

---

Hrd. 1920:38 nr. 16/1919^[PDF]

---

Hrd. 1921:213 nr. 12/1921^[PDF]

---

Hrd. 1922:290 nr. 13/1922^[PDF]

---

Hrd. 1923:430 nr. 66/1923^[PDF]

---

Hrd. 1924:657 nr. 16/1924^[PDF]

---

Hrd. 1925:59 nr. 36/1924^[PDF]

---

Hrd. 1925:62 nr. 37/1925^[PDF]

---

Hrd. 1925:87 nr. 12/1924 (Flutningshvalur og rekahvalur)^[PDF]
Litið var svo á að tiltekið konungsbréf hefði ekki leitt til þess að rekabálkur 8. kapítula Jónsbókar hefði fallið úr gildi. Dómurinn virðist þó vera til marks um að það sé möguleiki almennt.

---

Hrd. 1929:1299 nr. 18/1929^[PDF]

---

Hrd. 1930:125 nr. 116/1929^[PDF]

---

Hrd. 1930:413 nr. 74/1930^[PDF]

---

Hrd. 1932:630 nr. 82/1930 (Tvistur VE)^[PDF]

---

Hrd. 1933:514 nr. 149/1932^[PDF]

---

Hrd. 1934:1075 nr. 58/1934^[PDF]

---

Hrd. 1935:258 nr. 85/1934^[PDF]

---

Hrd. 1935:555 nr. 8/1935^[PDF]

---

Hrd. 1935:575 nr. 109/1935^[PDF]

---

Hrd. 1936:450 nr. 169/1934^[PDF]

---

Hrd. 1937:597 nr. 43/1936^[PDF]

---

Hrd. 1938:390 nr. 184/1936^[PDF]

---

Hrd. 1938:655 nr. 15/1938^[PDF]

---

Hrd. 1940:386 nr. 71/1940^[PDF]

---

Hrd. 1941:159 nr. 30/1941^[PDF]

---

Hrd. 1942:129 nr. 35/1942^[PDF]

---

Hrd. 1942:244 nr. 72/1942^[PDF]

---

Hrd. 1943:4 nr. 49/1941^[PDF]

---

Hrd. 1943:10 kærumálið nr. 5/1942^[PDF]

---

Hrd. 1943:282 nr. 116/1942^[PDF]

---

Hrd. 1943:293 nr. 126/1939 (Strandvold og Dúason)^[PDF]

---

Hrd. 1945:406 kærumálið nr. 13/1945^[PDF]

---

Hrd. 1946:269 nr. 21/1946^[PDF]

---

Hrd. 1946:358 nr. 44/1945^[PDF]

---

Hrd. 1946:366 nr. 93/1945^[PDF]

---

Hrd. 1947:31 kærumálið nr. 2/1947^[PDF]

---

Hrd. 1947:33 kærumálið nr. 3/1947^[PDF]

---

Hrd. 1947:293 nr. 76/1945 (Kostnaður við vegalagningu)^[PDF]
Davíð, sem var aldraður, samdi um vegalagningu á/við jörð og varð kostnaður hennar nokkuð hár. Nágranninn ætlaði að leggja eitthvað í þetta. Verðmatið fór fram með mati tveggja dómkvaddra manna. Davíð var talinn hafa ekki gert sér grein fyrir því hversu fjárfrekar skuldbindingarnar voru sem hann gekk undir miðað við sína hagi og átti nágrannanum að hafa verið það ljóst. Samningurinn var ógiltur á grundvelli 1. mgr. 31. gr. samningalaganna með lögjöfnun.

---

Hrd. 1947:353 nr. 34/1947^[PDF]

---

Hrd. 1948:538 nr. 20/1947^[PDF]

---

Hrd. 1949:41 nr. 158/1948^[PDF]

---

Hrd. 1949:427 nr. 137/1947^[PDF]

---

Hrd. 1951:236 nr. 124/1949^[PDF]

---

Hrd. 1951:293 nr. 110/1950 (Hofsós)^[PDF]

---

Hrd. 1951:549 nr. 32/1951^[PDF]

---

Hrd. 1952:167 nr. 18/1950^[PDF]

---

Hrd. 1952:503 nr. 83/1950^[PDF]

---

Hrd. 1952:527 nr. 8/1951^[PDF]

---

Hrd. 1953:21 nr. 93/1953^[PDF]

---

Hrd. 1953:182 nr. 64/1952 (Brettingsstaðir - Lífstíðarábúð)^[PDF]

---

Hrd. 1953:363 nr. 9/1952^[PDF]

---

Hrd. 1953:677 nr. 63/1953^[PDF]

---

Hrd. 1954:139 nr. 48/1951^[PDF]

---

Hrd. 1954:149 nr. 192/1953^[PDF]

---

Hrd. 1954:547 kærumálið nr. 20/1954^[PDF]

---

Hrd. 1954:601 kærumálið nr. 21/1954^[PDF]

---

Hrd. 1954:637 nr. 133/1953^[PDF]

---

Hrd. 1954:714 nr. 63/1952 (Landmaður)^[PDF]

---

Hrd. 1956:1 nr. 193/1953^[PDF]

---

Hrd. 1956:33 nr. 71/1955^[PDF]

---

Hrd. 1956:305 nr. 171/1954 (Leó II)^[PDF]

---

Hrd. 1956:318 nr. 27/1953^[PDF]

---

Hrd. 1956:657 nr. 63/1956^[PDF]

---

Hrd. 1957:459 nr. 98/1957^[PDF]

---

Hrd. 1959:274 nr. 146/1958^[PDF]

---

Hrd. 1959:313 nr. 144/1958^[PDF]

---

Hrd. 1959:401 nr. 145/1958^[PDF]

---

Hrd. 1959:780 nr. 80/1957^[PDF]

---

Hrd. 1960:175 nr. 118/1958 (V/s Oddur)^[PDF]

---

Hrd. 1960:325 nr. 171/1959^[PDF]

---

Hrd. 1960:447 nr. 164/1959 (Stóra Hof I)^[PDF]

---

Hrd. 1960:519 nr. 122/1959^[PDF]

---

Hrd. 1960:541 nr. 157/1959^[PDF]

---

Hrd. 1961:779 nr. 21/1961^[PDF]

---

Hrd. 1962:84 nr. 98/1961^[PDF]

---

Hrd. 1962:207 nr. 149/1961^[PDF]

---

Hrd. 1963:137 nr. 112/1962 (Bílskúrsréttindi)^[PDF]

---

Hrd. 1963:310 nr. 149/1962 (Bílaverið h/f - Bílstuldur)^[PDF]

---

Hrd. 1963:378 nr. 64/1962 (Stórholt)^[PDF]

---

Hrd. 1963:417 nr. 39/1963^[PDF]

---

Hrd. 1964:79 nr. 31/1963^[PDF]

---

Hrd. 1964:167 nr. 188/1962^[PDF]

---

Hrd. 1964:314 nr. 82/1963^[PDF]

---

Hrd. 1964:528 nr. 134/1963^[PDF]

---

Hrd. 1964:742 nr. 42/1963^[PDF]

---

Hrd. 1965:63 nr. 87/1964 (Skaftahlíð)^[PDF]

---

Hrd. 1965:466 nr. 75/1965^[PDF]

---

Hrd. 1966:11 nr. 104/1965^[PDF]

---

Hrd. 1966:614 nr. 60/1965^[PDF]

---

Hrd. 1967:318 nr. 96/1966^[PDF]

---

Hrd. 1967:768 nr. 76/1967^[PDF]

---

Hrd. 1968:45 nr. 53/1967^[PDF]

---

Hrd. 1968:329 nr. 50/1967^[PDF]

---

Hrd. 1968:336 nr. 104/1966 (Krossavík)^[PDF]

---

Hrd. 1969:145 nr. 141/1968^[PDF]

---

Hrd. 1969:278 nr. 45/1967^[PDF]

---

Hrd. 1969:699 nr. 190/1968^[PDF]

---

Hrd. 1970:87 nr. 89/1969^[PDF]

---

Hrd. 1970:123 nr. 80/1969^[PDF]

---

Hrd. 1970:1008 nr. 123/1969 (Grímshagi)^[PDF]

---

Hrd. 1970:1013 nr. 192/1969^[PDF]

---

Hrd. 1970:1085 nr. 35/1970^[PDF]

---

Hrd. 1971:817 nr. 129/1971^[PDF]

---

Hrd. 1972:226 nr. 30/1972^[PDF]

---

Hrd. 1972:293 nr. 84/1971 (Áhlaup á Laxárvirkjun - Stífludómur)^[PDF]

---

Hrd. 1972:528 nr. 11/1972^[PDF]

---

Hrd. 1972:865 nr. 45/1972 (Innra-Leiti)^[PDF]

---

Hrd. 1973:231 nr. 186/1971^[PDF]

---

Hrd. 1973:418 nr. 53/1973^[PDF]

---

Hrd. 1973:771 nr. 169/1972^[PDF]

---

Hrd. 1973:984 nr. 103/1972^[PDF]

---

Hrd. 1974:13 nr. 159/1973^[PDF]

---

Hrd. 1974:76 nr. 10/1974^[PDF]

---

Hrd. 1974:96 nr. 20/1973^[PDF]

---

Hrd. 1975:522 nr. 144/1974^[PDF]

---

Hrd. 1976:413 nr. 51/1974^[PDF]

---

Hrd. 1976:680 nr. 155/1974^[PDF]

---

Hrd. 1976:933 nr. 89/1975^[PDF]

---

Hrd. 1977:153 nr. 30/1974 (Kirkjuvegur)^[PDF]

---

Hrd. 1977:727 nr. 81/1977^[PDF]

---

Hrd. 1978:196 nr. 39/1976^[PDF]

---

Hrd. 1978:379 nr. 88/1975^[PDF]

---

Hrd. 1978:693 nr. 175/1976^[PDF]

---

Hrd. 1979:310 nr. 59/1977 (Arður til framfærslu)^[PDF]

---

Hrd. 1979:924 nr. 116/1977 (Árnahús)^[PDF]
Eigandi ætlaði að leigja sinn eignarhluta en sameigandi hans telur að það þurfti hans leyfi til þess.

---

Hrd. 1979:951 nr. 77/1976^[PDF]

---

Hrd. 1980:778 nr. 38/1978^[PDF]

---

Hrd. 1980:1207 nr. 108/1978^[PDF]

---

Hrd. 1980:1596 nr. 19/1978 (Túngata 25, Álftanesi)^[PDF]

---

Hrd. 1981:67 nr. 7/1981^[PDF]

---

Hrd. 1981:247 nr. 209/1978^[PDF]

---

Hrd. 1981:310 nr. 298/1979^[PDF]

---

Hrd. 1981:359 nr. 83/1979^[PDF]

---

Hrd. 1981:1584 nr. 199/1978 (Landmannaafréttardómur síðari)^[PDF]
Íslenska ríkið hóf mál fyrir aukadómþingi Rangárvallasýslu árið 1975 með eignardómsstefnu þar sem krafist var viðurkenningar á beinum eignarrétti ríkisins á Landmannaafrétti. Tilefnið var ágreiningur um réttarstöðu afréttanna vegna virkjanaframkvæmda hins opinbera við Tungnaá og Þórisvatn. Ríkið taldi sig ávallt hafa átt svæðið án þess að formleg staðfesting hafi verið á þeim rétti, en tók þó fram að það viðurkenndi þegar áunninn upprekstrarréttindi og önnur afréttarnot annarra aðila reist á lögum og venjum.

Meiri hluti aukadómþingsins féllst á kröfu íslenska ríkisins. Sératkvæði eins dómandans hljóðaði upp á sýknu af þeirri kröfu.

Meiri hluti Hæstaréttar taldi að málsvörn áfrýjenda um að þeir ættu landið en ekki ríkið hefði þegar verið tekin fyrir og dæmd í öðru máli málsaðilanna, hrd. Landmannaafréttur I. Enginn áfrýjenda gat sýnt fram á að þeir hafi haft neinn rýmri rétt til afréttanna en málsaðilar téðs máls Hæstaréttar. Annar málatilbúnaður og gögn var síðan ekki sinnt ýmist vegna vanreifunar eða vegna óskýrleika.

Þrátt fyrir þetta taldi meiri hlutinn sig bæran til að leysa úr viðurkenningarkröfu ríkisins um að það ætti beinan eignarrétt á Landmannaafrétti. Gat hann þess að Alþingi hafi ekki sett lög um þetta efni sem hefði verið eðlileg leið. Meiri hlutinn féllst ekki á þann málatilbúnað að íslenska ríkið hafi átt svæðið frá stofnun allsherjarríkisins né að beinn eignarréttur hafi stofnast með lögum eða öðrum hætti eins og eignarhefð. Tilvísanir íslenska ríkisins í námulög, vatnalög og eldri lög um nýbýli voru ekki talin duga að þessu leyti. Meiri hlutinn taldi að bærir handhafar ríkisvalds gætu sett reglur í skjóli valdheimilda sinna um meðferð og nýtingu landsvæðisins. Með hliðsjón af þessu taldi meirihlutinn að ekki væri unnt að taka kröfu íslenska ríkisins til greina.

Sératkvæði tveggja manna minni hluta Hæstaréttar voru um hið andstæða á þeim forsendum að í meginatriðum um þegar hefði verið leyst úr þeim hluta málsins fyrir Hæstarétti er varðaði veiðirétt og vatnsföll á sama svæði af hálfu sömu aðila, án þess að málatilbúnaðurinn hafi verið til þess fallinn að aðgreina það fordæmi né lögð fram ný gögn er gæfu tilefni til annarrar niðurstöðu.

---

Hrd. 1982:281 nr. 222/1980^[PDF]

---

Hrd. 1983:316 nr. 53/1979^[PDF]

---

Hrd. 1983:381 nr. 121/1980 (Stefán Jónsson rithöfundur)^[PDF]
Stefán og Anna voru gift og gerðu sameiginlega erfðaskrá þar sem þau arfleiddu hvort annað af öllum sínum eignum, og tilgreindu hvert eignirnar ættu að fara eftir lát beggja.

Önnu var um í mun að varðveita minningu Stefáns og vildi arfleiða Rithöfundasambandið að íbúð þeirra með tilteknum skilyrðum.

Talið var að hún hefði ráðstafað eigninni umfram heimild. Ekki var talið hægt að láta Rithöfundasambandið fá upphæðina í formi fjár eða afhenda því hluta íbúðarinnar, að því marki sem það var innan heimildar hennar.

---

Hrd. 1983:684 nr. 153/1981 (Sumarhúsið Bræðratunga)^[PDF]

---

Hrd. 1983:715 nr. 150/1980 (Þingvallastræti)^[PDF]

---

Hrd. 1983:1679 nr. 115/1983^[PDF]

---

Hrd. 1984:855 nr. 16/1983 (Spegilsmál)^[PDF]

---

Hrd. 1984:886 nr. 72/1980 (Upprekstrarleið)^[PDF]

---

Hrd. 1984:1373 nr. 105/1983^[PDF]

---

Hrd. 1985:142 nr. 21/1985^[PDF]

---

Hrd. 1986:367 nr. 61/1984^[PDF]

---

Hrd. 1986:742 nr. 121/1985 (Sigurfari SH 105)^[PDF]

---

Hrd. 1986:1071 nr. 22/1986 (Káeta)^[PDF]

---

Hrd. 1986:1121 nr. 81/1985 (Veiðarfærabruni á Þórshöfn)^[PDF]
Sendur út gíróseðill. Bruni á veiðarfærum. Þegar bruninn varð hafði viðkomandi ekki greitt iðgjaldið og vildi vátryggingartaki meina að hann hefði ekki fengið tilkynningu. Félagið prentaði út lista yfir vátryggingartaka sem höfðu fengið gíróseðil og það var látið duga. Því talið að tryggingin hafði fallið niður þegar bruninn varð.

---

Hrd. 1986:1318 nr. 169/1986^[PDF]

---

Hrd. 1986:1349 nr. 17/1985^[PDF]

---

Hrd. 1986:1386 nr. 68/1985^[PDF]

---

Hrd. 1986:1702 nr. 274/1985 (Goðheimar)^[PDF]

---

Hrd. 1987:647 nr. 105/1987^[PDF]

---

Hrd. 1987:1563 nr. 25/1987^[PDF]

---

Hrd. 1987:1575 nr. 237/1987^[PDF]

---

Hrd. 1988:98 nr. 56/1987^[PDF]

---

Hrd. 1988:1477 nr. 68/1987 (Chevrolet Chevy)^[PDF]

---

Hrd. 1988:1570 nr. 343/1987 (Skurðgrafa)^[PDF]
Seld ellefu ára gömul skurðgrafa. Hæstiréttur lagði til grundvallar að sannvirðið án galla væri 400 þúsund en hins vegar lá ekki fyrir sannvirðið með gallanum. Ekki þótti viðeigandi að láta afsláttinn svara eingöngu til kostnaðarins við viðgerðina þar sem viðgerðin myndi leiða til verðmætisaukningar. Afslátturinn var því ákveðinn með þeim hætti að verðmætisaukningin var tekin inn í, en þó dæmdur að álitum.

---

Hrd. 1989:745 nr. 127/1988^[PDF]

---

Hrd. 1989:852 nr. 318/1987^[PDF]

---

Hrd. 1990:670 nr. 62/1989 (Lögmannsþóknun)^[PDF]

---

Hrd. 1990:972 nr. 263/1987^[PDF]

---

Hrd. 1991:1236 nr. 482/1990^[PDF]

---

Hrd. 1991:1531 nr. 379/1990^[PDF]

---

Hrd. 1992:56 nr. 178/1989^[PDF]

---

Hrd. 1992:1101 nr. 490/1991^[PDF]

---

Hrd. 1992:1950 nr. 112/1989 (Háaleitisbraut)^[PDF]

---

Hrd. 1992:2241 nr. 89/1989^[PDF]

---

Hrd. 1992:2249 nr. 90/1989^[PDF]

---

Hrd. 1992:2259 nr. 91/1989^[PDF]

---

Hrd. 1992:2276 nr. 92/1989^[PDF]

---

Hrd. 1992:2285 nr. 213/1989^[PDF]

---

Hrd. 1993:493 nr. 146/1992^[PDF]

---

Hrd. 1993:2181 nr. 444/1993^[PDF]

---

Hrd. 1994:526 nr. 377/1991 (Jörðin Hagavík)^[PDF]
Foreldrar M skiptu jörðinni Hagavík milli M og systkina hans með ósk um að hún yrði skilgreind sem séreign í hjúskap. M og systkini hans skiptu síðar jörðinni upp í þrjá hluta sem endaði á því að M fékk stærri hlut. Þessa viðbót greiddi M til systkina sinna með hjúskapareign, en þó er látið liggja milli hluta hvort um hefði verið að ræða hjúskapareign M eða K, eða jafnvel beggja.

Deilt var um í málinu hvort viðbótin teldist séreign M eða ekki. Hæstiréttur taldi að viðbótin teldist séreign M þar sem ekki væri hægt að skipta henni frekar upp en K ætti kröfu á endurgjald þar sem greitt var fyrir viðbótina með hjúskapareign.

K bar sönnunarbyrðina á því að sýna fram á að M ætti ekki viðbótina að séreign. Henni tókst það ekki.

---

Hrd. 1994:1335 nr. 397/1991 (Laufás)^[PDF]

---

Hrd. 1994:1713 nr. 203/1992^[PDF]

---

Hrd. 1994:1906 nr. 357/1992^[PDF]

---

Hrd. 1994:2019 nr. 98/1991^[PDF]

---

Hrd. 1994:2227 nr. 247/1994 (Geitland)^[PDF]

---

Hrd. 1994:2435 nr. 127/1993^[PDF]

---

Hrd. 1994:2700 nr. 2/1993^[PDF]

---

Hrd. 1995:390 nr. 337/1993^[PDF]

---

Hrd. 1995:1161 nr. 341/1992 (Mótorbáturinn Dagný)^[PDF]
Krafist var ógildingar á kaupsamningi um bát. Ný lög um stjórn fiskveiða tóku gildi eftir söluna þar sem leyft var framsal á aflaheimild báta, og jókst virði báta verulega við gildistöku laganna. Kaupverðið var um 1,6 milljón og síðar kom út mat um virði bátsins ásamt aflahlutdeild um að hann hefði orðið um 5 milljóna króna virði. Seljandinn ætlaði að kaupa sér stærri bát en bátarnir sem hann hugðist ætla að kaupa ruku upp í verði.

Meirihlutinn taldi að ógilda ætti samninginn á grundvelli 36. gr. sml.

Í sératkvæðum minnihlutans var staða aðila talin jöfn við samningsgerðina og að ekki ætti að ógilda samninginn. Báðir aðilar höfðu vitneskju um fyrirhugaða löggjöf.

Dómurinn hefur verið nokkuð gagnrýndur.

---

Hrd. 1995:1819 nr. 432/1993^[PDF]

---

Hrd. 1995:3025 nr. 258/1995^[PDF]

---

Hrd. 1996:85 nr. 225/1994 (Laufásvegur)^[PDF]

---

Hrd. 1996:2384 nr. 301/1996 (Krókur í Kjalarneshreppi I)^[PDF]

---

Hrd. 1996:2813 nr. 284/1996^[PDF]

---

Hrd. 1996:3992 nr. 213/1996 (Kranavírar slitnuðu vegna innra ryðs)^[PDF]
Þegar hífa átti frystigám með krana slitnuðu vírar vegna ryðs. Talið var að ekki hefði verið um stórfellt gáleysi að ræða þar sem ryðið var innan víranna án þess að það sást utan á þeim. Árið eftir var rekist á mar á kranahúsinu og síðar komist að því að það mátti rekja til slitsins. Árið eftir það var farið út í skipta um snúningslegur og vátryggingarfélaginu tilkynnt um þetta. Talið var að hinn vátryggði vanrækti tilkynningarskylduna gróflega en ekki leitt til þess að félagið hefði ekki getað gætt hagsmuna sinna, og leiddi það því eingöngu til lækkunar á bótum.

Borið var við að brotin hafi verið varúðarregla í vátryggingarskilmálum um að starfsmenn fyrirtækisins ættu að halda tækjum í góðu rekstrarástandi. Hæstiréttur taldi varúðarregluna vera alltof almenna.

---

Hrd. 1997:746 nr. 207/1996 (Grensásvegur)^[PDF]

---

Hrd. 1997:2918 nr. 432/1996 (Ákvörðun byggingarnefndar - Blómaskáli)^[PDF]

---

Hrd. 1997:3150 nr. 243/1997 (Fyrirtæki meðdómsmanns til rannsóknar)^[PDF]

---

Hrd. 1997:3341 nr. 69/1997^[PDF]

---

Hrd. 1998:121 nr. 4/1997 (Lóð í Keflavík - Þrotabú)^[PDF]
Snerist um lóð þar sem M og K ætluðu að byggja hús.
M fékk úthlutað lóð en nokkrum árum síðar færði M helminginn yfir á K.
M varð gjaldþrota og yfirfærslunni rift þannig að M taldist eiga hana alla.

---

Hrd. 1998:490 nr. 193/1997^[PDF]

---

Hrd. 1998:1209 nr. 225/1997 (Mb. Freyr)^[PDF]
Verið að selja krókabát. Síðar voru sett lög sem hækkuðu verðmæti bátsins. Seljandinn taldi sig hafa átt að fá meira fyrir bátinn og bar fyrir sig að hann hafi verið ungur og óreyndur. Talið að hann hefði getað ráðfært sig við föður sinn.

Þessi dómur er umdeildur þar sem Hæstiréttur nefndi að seljandinn hefði getað gert hitt eða þetta.

---

Hrd. 1998:1376 nr. 280/1997 (Húsnæðisstofnun)^[PDF]

---

Hrd. 1998:3156 nr. 34/1998 (Jónsbókarréttur - Hella)^[PDF]

---

Hrd. 1998:4022 nr. 91/1998 (Kvótadómur)^[PDF]
Hjón skildu og gerðu á endanum þrjá samninga. Þau gerðu samning í apríl en svo var K ósátt og gerður var annar samningur sama mánuð. Síðar á árinu var svo gerður þriðji samningurinn.
Deilt var síðan um hvort miða skyldi verðmatið við fyrsta samninginn eða seinasta samninginn. Héraðsdómur vildi miða við tímasetningu fyrsta samningsins en Hæstiréttur við seinasta samninginn þar sem hann hefði verið hinn endanlegi samningur.

---

Hrd. 1998:4117 nr. 142/1998^[PDF]

---

Hrd. 1998:4232 nr. 190/1998^[PDF]

---

Hrd. 1998:4262 nr. 167/1998 (Ferðaþjónusta á Breiðamerkursandi - Jökulsárlón)^[PDF]

---

Hrd. 1999:486 nr. 263/1998 (Litli-Langidalur)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:550 nr. 323/1998 (Lágmarksfjárhæð sekta vegna vanskila á vörslusköttum)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:1794 nr. 272/1998 (Selvogsgrunn)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:2025 nr. 428/1998 (Eignamiðstöðin Hátún og makaskipti)^[HTML][PDF]
Hjón komu við á fasteignasölu og vildu framkvæma makaskipti. Ekki tókst að ganga frá þeim viðskiptum. Höfðu þau veitt fasteignasölunni söluumboð en Hæstiréttur taldi það hafa verið einskorðað við makaskiptin. Hjónin höfðu samband við fasteignasalann og sögðust ekki þurfa lengur aðstoð að halda og sömdu sjálf beint við kaupendur. Hæstiréttur taldi að umboðið hefði þá fallið niður.

---

Hrd. 1999:3109 nr. 282/1999^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:3335 nr. 431/1998 (Háfur)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:3799 nr. 114/1999 (MS-félagið)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 1999:4218 nr. 214/1999 (Suðurlandsbraut 4a - Ábyrgð á leigu)^[HTML][PDF]
Ágreiningur var um í ljósi þess að seljandi húsnæðis hafði ábyrgst skaðleysi leigusamninga í kaupsamningi. Leigjendur vanefndu svo leigusamninginn með því að greiða ekki leigugjaldið. Hæstiréttur leit svo á að ábyrgðaryfirlýsinguna ætti ekki að túlka svo víðtækt að seljandinn væri að taka að sér ábyrgð á vanefndum leigusamningsins.

Kaupandi fasteignarinnar leitaði til seljandans sem innti af hendi hluta upphæðarinnar og neitaði hann svo að greiða meira. Seljandinn krafðist endurgreiðslu um þrettán mánuðum síðar, með gagnstefnu í héraði. Litið var til þess að báðir aðilar höfðu mikla reynslu og var seljandinn álitinn hafa greitt inn á kröfuna af stórfelldu gáleysi. Kaupandinn var álitinn vera grandlaus. Ekki var fallist á endurgreiðslukröfu seljandans.

---

Hrd. 1999:4523 nr. 226/1999 (Hafnarstræti 20)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:179 nr. 218/1999^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:1379 nr. 324/1999 (Smyrlaberg - Ákvörðun um innlausn jarðarhluta)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:1900 nr. 10/2000 (Mjódd - Aðferð fjöleignarhúsalaga - Göngugata)^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:3284 nr. 240/2000^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2000:3710 nr. 139/2000^[HTML][PDF]

---

Hrd. 2001:57 nr. 311/2000^[HTML]

---

Hrd. 2001:244 nr. 262/2000 (Lögmaður - Bótakrafa fyrnist - Tilvísun í rökstuðning stefndu)^[HTML]
Krafa hafði fyrnst vegna aðgerðaleysis lögmanna sem höfðu fengið kröfu framsenda. Leyst var úr málinu með vísan til siðareglna lögmanna.

---

Hrd. 2001:862 nr. 261/2000^[HTML]

---

Hrd. 2001:1017 nr. 342/2000 (Bílapartasala Garðabæjar)^[HTML]

---

Hrd. 2001:1073 nr. 279/2000 (Geitaskarð)^[HTML]

---

Hrd. 2001:1472 nr. 318/2000 (Metró)^[HTML]

---

Hrd. 2001:2746 nr. 268/2001^[HTML]

---

Hrd. 2001:3873 nr. 161/2001^[HTML]

---

Hrd. 2002:2700 nr. 71/2002^[HTML]

---

Hrd. 2002:3721 nr. 496/2002^[HTML]

---

Hrd. 2003:165 nr. 571/2002^[HTML]

---

Hrd. 2003:934 nr. 381/2002 (Snjóflóðahætta - Hnífsdalur)^[HTML]
A byggði hús í Hnífsdal í lóð sem hann fékk úthlutaðri árið 1982 og flutti lögheimili sitt þangað árið 1985. Síðar sama ár voru sett lög er kváðu á um gerð snjóflóðahættumats. Slíkt var var gert og mat á þessu svæði staðfest árið 1992, og samkvæmt því var hús A á hættusvæði. Árið 1995 var sett inn heimild í lögin fyrir sveitarstjórnir til að gera tillögu um að kaupa eða flytja eignir á hættusvæðum teldist það hagkvæmara en aðrar varnaraðgerðir ofanflóðasjóðs. Í lögunum var nánar kveðið á um þau viðmið sem ákvarðanir úr greiðslum úr sjóðnum ættu að fara eftir.

Sveitarfélagið gerði kaupsamning við A um kaup á eign hans árið 1996 eftir að tveir lögmenn höfðu metið eignina að beiðni sveitarfélagsins. A og sambýliskona hans settu fyrirvara í kaupsamninginn um endurskoðun kaupverðsins þar sem þau teldu það ekki samræmast ákvæðum stjórnarskrár um friðhelgi eignarréttarins né jafnræðisreglu hennar. Árið 1998 var gefið út fyrirvaralaust afsal fyrir eigninni og flutti A brott úr sveitarfélaginu.

A taldi að eignarréttarákvæði stjórnarskrárinnar fæli í sér að hann hefði átt að fá því sem jafngilti brunabótamati fyrir fasteignina enda hefði hann fengið þá upphæð ef hús hans hefði farist í snjóflóði eða meinað að búa í eigninni sökum snjóflóðahættu. Sveitarfélagið taldi að brunabótamat væri undantekning sem ætti ekki við í þessu máli og að þar sem A flutti brott reyndi ekki á verð á eins eða sambærilegri eign innan sveitarfélagsins, og þar að auki hefði engin sambærileg eign verið til staðar fyrir hann í sveitarfélaginu.

Hæstiréttur nefndi að þótt svo vandað hús hefði ekki verið fáanlegt á þessum tíma voru samt sem áður til sölu sem virtust vera af álíka stærð og gerð. Þá taldi hann að markaðsverð ætti að teljast fullt verð nema sérstaklega stæði á, og nefndi að slíkt hefði komið til greina af A hefði ekki átt kost á að kaupa sambærilega eign innan sveitarfélagsins né byggja nýtt hús fyrir sig og fjölskyldu sína, og því neyðst til að flytja á brott. A þurfti að bera hallan af því að hafa ekki sýnt fram á að slíkar sérstakar aðstæður ættu við í málinu. Staðfesti Hæstiréttur því hinn áfrýjaða sýknudóm.

---

Hrd. 2003:1193 nr. 357/2002^[HTML]

---

Hrd. 2003:1323 nr. 76/2003^[HTML]

---

Hrd. 2003:1894 nr. 437/2002^[HTML]

---

Hrd. 2003:1958 nr. 48/2003^[HTML]

---

Hrd. 2003:3046 nr. 65/2003 (Hóla-Biskup)^[HTML]
Samkomulag var um eignarhald aðilanna Þ og H til helmings hvor í hestinum Hóla-Biskup. H fékk síðar heilablóðfall og var í kjölfarið sviptur fjárræði sínu vegna afleiðinga þess. Þ flutti hestinn til útlanda án vitneskju H og lögráðamanns hans. Athæfið var kært af hálfu H með kröfu um skaðabætur og miskabætur.

Í lögregluskýrslu kom fram að Þ héldi því fram að brostnar forsendur hefðu verið á samkomulaginu þar sem hún hefði ein borið kostnaðinn af hestinum, og ætti því hann að fullu. Sökum tímaskorts af hennar hálfu ákvað Þ að flytja hestinn út þar sem hann hafði ekki verið í notkun undanfarið, þar á meðal til undaneldis, og reynt að koma honum í verð. Hélt hún því fram að athæfið hefði verið í samræmi við samkomulag hennar við H frá því áður en H veiktist.

Þ var ekki talin hafa getað sýnt fram á að athæfið hafi verið hluti af samkomulagi hennar við H. Þar sem ekki var heimilt með lögmætum hætti að flytja hestinn aftur til Íslands var Þ talin hafa svipt H eignarráðum yfir hestinum og bæri því skaðabótaábyrgð. Miskabótakrafan var ekki tekin til greina.

---

Hrd. 2003:3803 nr. 395/2003^[HTML]

---

Hrd. 2004:2600 nr. 10/2004 (Ryðvörn Þórðar)^[HTML]

---

Hrd. 2004:2611 nr. 11/2004^[HTML]

---

Hrd. 2004:2943 nr. 230/2004^[HTML]

---

Hrd. 2004:3411 nr. 385/2004^[HTML]

---

Hrd. 2005:109 nr. 14/2005^[HTML]

---

Hrd. 2005:613 nr. 370/2004^[HTML]

---

Hrd. 2005:631 nr. 369/2004^[HTML]

---

Hrd. 2005:1840 nr. 505/2004 (Hereford steikhús - Framkvæmdir í verslunarhúsnæði)^[HTML]
Gerður var samningur um að reka mætti verslun á 2. hæð. Deilt var um hvort mætti breyta versluninni sem sett var upp þar í veitingahús.

---

Hrd. 2005:2674 nr. 42/2005 (Vörslufé)^[HTML]

---

Hrd. 2005:2981 nr. 309/2005 (Hótel Valhöll)^[HTML]

---

Hrd. 2005:5071 nr. 214/2005 (Stóri-Skógur)^[HTML]
Í þessu tilviki var forkaupsréttur að jörð bundinn við eiganda annarar tilgreindrar jarðar „að frágengnum þeim er kynnu að eiga hann lögum samkvæmt“.

---

Hrd. 2006:95 nr. 318/2005 (Skógarás)^[HTML]

---

Hrd. 2006:167 nr. 326/2005 (Byggingaleyfi - Sunnuhvoll I)^[HTML]

---

Hrd. 2006:1652 nr. 150/2005^[HTML]

---

Hrd. 2006:2596 nr. 476/2005 (Eignarréttur að fasteign)^[HTML]
M og K voru í sambúð, hvort þeirra áttu börn úr fyrri hjónaböndum.
M deyr og því haldið fram að K ætti íbúðina ein.
Niðurstaðan var sú að M og K hefðu átt sitthvorn helminginn.

---

Hrd. 2006:2964 nr. 548/2005 (Skipta börnum)^[HTML]

---

Hrd. 2006:3189 nr. 7/2006 (Njálsgata)^[HTML]
Hús byggt 1904 og keypt 2003. Húsið hafði verið endurgert að miklu leyti árið 1992. Margir gallar komu í ljós, þar á meðal í upplýsingaskyldu, en hitakerfið var ranglega sagt vera sérstakt Danfoss hitakerfi en var í sameign. Verðrýrnunin hefði verið 800 þúsund ef upplýsingarnar hefðu verið réttar og að auki voru aðrir gallar. Hæstiréttur lagði saman alla gallana við matið á gallaþröskuldinum, en héraðsdómur hafði skilið galla á upplýsingaskyldu frá öðrum.

---

Hrd. 2006:4289 nr. 54/2006 (Eyrarvegur 34 - Landsafl hf.)^[HTML]
Fasteignasala gerði GG, fyrir hönd eigenda lóðarinnar E, kauptilboð í lóð GG. Síðar gerði GG gagntilboð fyrir sína hönd og annarra eigenda lóðarinnar og var það samþykkt. Hins vegar neitaði GG síðan að veita samþykki gagntilboðsins móttöku. Eigendur lóðarinnar stofnuðu síðan einkahlutafélag og afsöluðu lóð sinni til þess. Fyrir dómi var síðan krafist þess að viðurkennt yrði að með samþykkt gagntilboðsins hafi komist á bindandi kaupsamningur.

Hæstiréttur taldi að þar sem umboð hinna lóðareigendanna sem GG sagðist hafa þegar hann gerði gagntilboðið voru ekki skrifleg, uppfyllti það ekki skilyrði laga til þess að það gæti orðið bindandi þar sem það gæti ekki orðið skuldbindandi fyrir sameigendur hans. Umboðsmaðurinn var ekki sérfróður aðili og var því ekki talinn hafa mátt vita af þánýlegri lagabreytingu um að hin nauðsynlegu umboð yrðu að vera skrifleg. Kröfu um skaðabætur var synjað þar sem fulltrúum Landsafls hefði átt að gera sér ljóst að umboð GG hefði ekki verið fullnægjandi.

---

Hrd. 2006:4767 nr. 221/2006 (Hlutafélag)^[HTML]

---

Hrd. 2006:4807 nr. 386/2006 (Hlíðarendi í Fljótshlíð)^[HTML]

---

Hrd. 2006:5539 nr. 238/2006^[HTML]

---

Hrd. nr. 344/2006 dags. 22. febrúar 2007 (Straumnes)^[HTML]
Snýr að reglu 20. kapítúla Kaupabálkar Jónsbókar um rétt til að slíta sameign.

---

Hrd. nr. 500/2006 dags. 15. mars 2007 (Álafossvegur)^[HTML]

---

Hrd. nr. 545/2006 dags. 10. maí 2007^[HTML]

---

Hrd. nr. 24/2007 dags. 16. maí 2007^[HTML]

---

Hrd. nr. 254/2007 dags. 1. júní 2007 (Baugsmál I)^[HTML]

---

Hrd. nr. 416/2007 dags. 29. ágúst 2007^[HTML]

---

Hrd. nr. 659/2006 dags. 18. október 2007 (Hellisvellir)^[HTML]

---

Hrd. nr. 342/2007 dags. 8. nóvember 2007^[HTML]

---

Hrd. nr. 586/2007 dags. 13. nóvember 2007 (Herra Garðar ehf. - Aðalstræti I)^[HTML]

---

Hrd. nr. 164/2008 dags. 16. apríl 2008^[HTML]

---

Hrd. nr. 466/2007 dags. 17. apríl 2008 (Búrfell)^[HTML]
Ágreiningur var um hluta jarðar, en hann var 19,4% minni en uppgefin stærð.

---

Hrd. nr. 385/2007 dags. 5. júní 2008 (Baugsmál II)^[HTML]

---

Hrd. nr. 330/2008 dags. 26. júní 2008 (Innkeyrsla)^[HTML]

---

Hrd. nr. 487/2007 dags. 18. september 2008^[HTML]

---

Hrd. nr. 23/2008 dags. 9. október 2008 (Jörðin Brakandi)^[HTML]
Jörðin var seld einu barnanna fyrir nokkuð lítið fé miðað við virði hennar. Barnið hafði búið á jörðinni og sá um rekstur hennar.

---

Hrd. nr. 89/2008 dags. 16. desember 2008 (Miðhraun)^[HTML]

---

Hrd. nr. 204/2008 dags. 18. desember 2008^[HTML]

---

Hrd. nr. 297/2008 dags. 12. febrúar 2009 (Þýðing uppáskrifta fyrir gildi landamerkjabréfs - Landamerki)^[HTML]

---

Hrd. nr. 416/2008 dags. 19. mars 2009^[HTML]

---

Hrd. nr. 444/2008 dags. 7. apríl 2009 (Sumarhús af sameiginlegri lóð - Miðengi - Sunnuhvoll II)^[HTML]

---

Hrd. nr. 94/2009 dags. 22. október 2009 (Eignir - Sjálftaka)^[HTML]

---

Hrd. nr. 645/2009 dags. 7. desember 2009^[HTML]

---

Hrd. nr. 403/2009 dags. 11. mars 2010^[HTML]

---

Hrd. nr. 437/2009 dags. 21. apríl 2010^[HTML]

---

Hrd. nr. 459/2009 dags. 20. maí 2010 (Bakkastaðir)^[HTML]

---

Hrd. nr. 452/2009 dags. 20. maí 2010 (Framkvæmdastjóri)^[HTML]

---

Hrd. nr. 532/2009 dags. 27. maí 2010 (Dýragarðurinn)^[HTML]

---

Hrd. nr. 184/2009 dags. 3. júní 2010^[HTML]

---

Hrd. nr. 346/2010 dags. 15. júní 2010^[HTML]

---

Hrd. nr. 345/2010 dags. 15. júní 2010^[HTML]

---

Hrd. nr. 712/2010 dags. 4. mars 2011^[HTML]

---

Hrd. nr. 19/2011 dags. 4. mars 2011^[HTML]

---

Hrd. nr. 333/2010 dags. 24. mars 2011 (Asbest)^[HTML]

---

Hrd. nr. 406/2010 dags. 24. mars 2011 (Leiga á landspildu - Akrar í Borgarbyggð - Brottflutningur mannvirkis)^[HTML]

---

Hrd. nr. 724/2009 dags. 1. júní 2011^[HTML]

---

Hrd. nr. 428/2011 dags. 2. september 2011^[HTML]

---

Hrd. nr. 480/2010 dags. 22. september 2011 (Kaldakinn - Gjafagerningur jarðar)^[HTML]

---

Hrd. nr. 226/2011 dags. 1. desember 2011^[HTML]

---

Hrd. nr. 157/2011 dags. 8. desember 2011^[HTML]

---

Hrd. nr. 62/2012 dags. 31. janúar 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 211/2011 dags. 9. febrúar 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 497/2011 dags. 1. mars 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 357/2012 dags. 30. maí 2012 (Haldlagning gagna)^[HTML]

---

Hrd. nr. 356/2012 dags. 30. maí 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 60/2012 dags. 15. nóvember 2012 (Húsfélag við Hverfisgötu - Hverfisgata 68a)^[HTML]
Húsfélag fór í mál við H, sem var einn íbúa hússins, með kröfu um að hún myndi selja íbúð sína eða flytja úr henni sökum þess að hún geymdi mikið magn af rusli í íbúðinni og sameigninni. H bar fram þá málsástæðu að brottrekstur hennar bryti í bága við stjórnarskrárvarins réttar hennar um friðhelgi eignarréttarins.

Hæstiréttur féllst á kröfu húsfélagsins þar sem aðgerðirnar uppfylltu þau skilyrði sem stjórnarskráin gerir, þá einkum skilyrðið um almannaþörf og meðalhóf, og að sérstakt mat hafi farið fram á þessu. Lagastoð væri svo uppfyllt með 55. gr. laga um fjöleignarhús. Þá þyrfti jafnframt að virða friðhelgi eignarréttar hinna íbúðareigenda innan fjöleignarhússins en á því hefði verið brotið vegna verðrýrnunar er athæfi H hefði falið í sér. Óvissan um að hægt yrði að fá endurgjald vegna viðgerða hinna á kostnað H, þrátt fyrir lögveð, var of mikil að sú leið teldist raunhæf.

Með þeirri leið að H geti annaðhvort sjálf séð um sölu eignarinnar eða knúið væri á um uppboð samkvæmt lögum um nauðungarsölu, taldi Hæstiréttur að með því væri nægilega tryggt að H fengi fullt verð fyrir íbúðina í skilningi eignarréttarákvæðis stjórnarskrárinnar.

---

Hrd. nr. 303/2012 dags. 13. desember 2012^[HTML]

---

Hrd. nr. 524/2012 dags. 14. febrúar 2013 (Uppsalir)^[HTML]

---

Hrd. nr. 680/2012 dags. 18. apríl 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 564/2012 dags. 2. maí 2013 (Ytri-Skógar og Eystri-Skógar)^[HTML]

---

Hrd. nr. 697/2012 dags. 19. júní 2013 (Þvingun - Framburður leiddi til ákæru)^[HTML]

---

Hrd. nr. 411/2012 dags. 26. september 2013 (Þingeyjarsveit)^[HTML]

---

Hrd. nr. 505/2013 dags. 3. október 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 617/2012 dags. 10. október 2013 (Land á Hellisheiði)^[HTML]

---

Hrd. nr. 458/2013 dags. 5. desember 2013^[HTML]

---

Hrd. nr. 807/2013 dags. 4. febrúar 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 673/2013 dags. 20. mars 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 825/2013 dags. 22. maí 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 760/2013 dags. 22. maí 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 826/2013 dags. 22. maí 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 728/2013 dags. 28. maí 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 363/2014 dags. 4. júní 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 457/2014 dags. 9. september 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 503/2014 dags. 11. september 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 334/2014 dags. 30. október 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 691/2014 dags. 3. nóvember 2014^[HTML]

---

Hrd. nr. 857/2014 dags. 7. janúar 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 262/2015 dags. 16. apríl 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 342/2015 dags. 21. maí 2015 (Ice Lagoon - Frávísun)^[HTML]
Meiri hluti Hæstaréttar taldi ráðstöfun um undirritun leigusamnings lögmæta þar sem hún krafðist ekki samþykkis allra félagsmanna þar sem hún var ekki meiriháttar, auk þess sem rétt hefði verið staðið að ákvörðunarferlinu. Þá fengu þeir sem voru á móti áformunum tilkynningu um fyrirhugaða ákvörðunartöku og fengu tækifæri til að koma sínum sjónarmiðum á framfæri.

Litið var til þess að einn þeirra aðila hefði um margra ára skeið boðið upp á sambærilega þjónustu og gefið út yfirlýsingu á sínum tíma að aðrir sameigendur hefðu rétt til þess að nýta landið á sambærilegan hátt á öðrum hlutum landsins en hann var að nota. Fyrirliggjandi leigusamningur var því ekki talinn hvorki fela í sér óvenjulega né meiriháttar ráðstöfun.

Sératkvæði í málinu fól í sér að dómarinn hafi verið ósammála meiri hlutanum hvað varðar bærni félagsins til að taka þá ákvörðun, og ráðstöfunin hafi því talist óheimil.

---

Hrd. nr. 409/2015 dags. 17. ágúst 2015 (Margar fasteignir)^[HTML]
K sagðist hafa fengið föðurarf og hafði hún fjárfest honum í fasteign(um).
Kaupmáli hafði verið gerður um að sá arfur væri séreign.
K gat ekki rakið sögu séreignarinnar, heldur reiknaði út verðmæti hennar en Hæstiréttur taldi það ekki vera nóg.
Kröfugerð K var einnig ófullnægjandi.

---

Hrd. nr. 439/2015 dags. 17. ágúst 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 846/2014 dags. 1. október 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 127/2015 dags. 15. október 2015 (Dyrhólaey)^[HTML]

---

Hrd. nr. 117/2015 dags. 5. nóvember 2015^[HTML]

---

Hrd. nr. 305/2015 dags. 11. febrúar 2016 (Gjaldtaka í Reykjahlíð)^[HTML]
Eigendur nokkurra lögbýla að Hverum við Námafjall og Leirhnúk stofnuðu einkahlutafélag L um tilteknar ráðstafanir á Reykjahlíð, sem var í sérstakri sameign þeirra allra. Eigendur nokkurra af þeim jörðum, er áttu samtals næstum 30% hluta af sameigninni, kröfðust staðfestingar á lögbanni gegn innheimtu L á aðgangsgjaldi að Hverum við Námafjall og Leirhnúk.

Hæstiréttur leit svo á að gjaldtakan hefði verið meiriháttar breyting á nýtingu landsins og því þurft að byggjast á ótvíræðu samþykki allra sameigenda. Ekki hafði mátt sjá að ótvírætt samþykki allra sameigenda hefði legið fyrir enda mátti ekki sjá á samþykktum L að eigendur sérstöku sameignarinnar hefðu afsalað þeim rétti til þess með ótvíræðum hætti, né tekið undir málatilbúnað L um að téðir eigendur hefðu samþykkt gjaldtökuna á vettvangi félagsins. Skorti því L heimild til gjaldtökunnar og lögbannið því staðfest.

---

Hrd. nr. 417/2015 dags. 10. mars 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 271/2016 dags. 2. maí 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 310/2016 dags. 19. maí 2016 (Stakkahlíð í Loðmundarfirði)^[HTML]
Ekki var um augljós mistök að ræða og þinglýsingarstjórinn fór því út fyrir heimild sína þar sem honum hefði ekki verið heimilt að leiðrétta mistökin.

---

Hrd. nr. 693/2015 dags. 26. maí 2016^[HTML]

---

Hrd. nr. 438/2016 dags. 19. janúar 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 305/2016 dags. 26. janúar 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 390/2016 dags. 16. mars 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 492/2016 dags. 6. apríl 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 624/2016 dags. 8. júní 2017 (101 Skuggahverfi)^[HTML]

---

Hrd. nr. 584/2016 dags. 8. júní 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 193/2017 dags. 15. júní 2017 (Kröflulína 4 og 5)^[HTML]

---

Hrd. nr. 635/2016 dags. 12. október 2017 (Reynivellir)^[HTML]

---

Hrd. nr. 555/2016 dags. 12. október 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 680/2016 dags. 23. nóvember 2017 (K/F Stjörnan)^[HTML]

---

Hrd. nr. 694/2017 dags. 28. nóvember 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 784/2017 dags. 14. desember 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 797/2017 dags. 18. desember 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 592/2017 dags. 19. desember 2017 (Skipun landsréttardómara)^[HTML]

---

Hrd. nr. 826/2017 dags. 28. desember 2017^[HTML]

---

Hrd. nr. 6/2017 dags. 15. febrúar 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 170/2017 dags. 27. mars 2018 (Eyrartröð)^[HTML]

---

Hrd. nr. 739/2017 dags. 26. apríl 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 440/2017 dags. 9. maí 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 582/2017 dags. 14. júní 2018^[HTML]

---

Hrd. nr. 647/2017 dags. 21. júní 2018 (Kálfaströnd)^[HTML]

---

Hrd. nr. 373/2017 dags. 1. nóvember 2018 (Deloitte ehf.)^[HTML]

---

Hrd. nr. 855/2017 dags. 15. nóvember 2018 (Gerðakot)^[HTML]

---

Hrd. nr. 33/2018 dags. 21. maí 2019 (Hluthafasamkomulag)^[HTML]
Tvær fjölskyldur áttu saman hlutafélag, um helming hvor. Önnur þeirra samanstóð af fjórum einstaklingum, er gerðu hluthafasamning sín á milli árið 2010 og svo var hluthafasamningur milli allra hluthafa. Í fyrrnefnda samningnum var ákvæði um að samþykki allra aðila þess samnings þyrfti svo einn gæti framselt hlut sinn. Einn aðilinn að fyrrnefnda samningnum framseldi hluta sinn til erlends einkahlutafélags, án þess að afla slíkrar heimildar, og það félag framseldi svo þann hluta til einkahlutafélags í fullri eigu þess einstaklings. Þessir gjörningar voru álitnir heimilaðir samkvæmt síðarnefnda samningnum, svo breyttum árið 2014.

Hæstiréttur taldi að fyrstnefndi framsalsgerningurinn væri brot á fyrrnefnda samningnum þrátt fyrir að hinn endanlegi eigandi væri fyrirtæki í fullri eigu viðkomandi einstaklings. Litið var á að hluthafinn ætti um 34% hlut í hlutafélaginu er stæði af 69% af þeim 50% hlut sem hluthafasamningurinn næði yfir. Sá sem rifti samningnum var talinn eiga verulegra hagsmuna að gæta í þessu og ekki væri tryggt að félagið sem ætti þennan 34% hlut kæmist ekki í eigu utanaðkomandi aðila. Væri því um verulega vanefnd að ræða og gæti hver og einn hinna aðila hluthafasamningsins rift honum á þeim forsendum.

---

Hrd. nr. 7/2019 dags. 31. maí 2019 (Áreiðanleikakönnun)^[HTML]
Einkahlutafélag lét fjármálafyrirtæki gera áreiðanleikakönnun og taldi hinn síðarnefnda hafa gert hana illa.

Engar skráðar reglur lágu fyrir um framkvæmd áreiðanleikakannana en litið var til fyrirheita sem fjármálafyrirtækið gaf út. Ekki var talið hafa verið til staðar gáleysi af hálfu fjármálafyrirtækisins fyrir að hafa ekki skoðað fleiri atriði en það hefði sjálft talið upp.

---

Hrd. nr. 32/2021 dags. 9. febrúar 2022^[HTML]

---

Hrd. nr. 22/2022 dags. 2. nóvember 2022^[HTML]

---

Hrd. nr. 33/2022 dags. 21. desember 2022^[HTML]

---

Hrd. nr. 26/2023 dags. 28. júní 2023^[HTML]

---

Hrá. nr. 2023-117 dags. 27. nóvember 2023^[HTML]

---

Hrd. nr. 57/2023 dags. 2. maí 2024^[HTML]

---

Hrá. nr. 2024-110 dags. 31. október 2024^[HTML]

---

Hrd. nr. 48/2024 dags. 24. nóvember 2025^[HTML]

---