Fara á yfirlitÚrlausnir Hæstaréttar Íslands
Hrd. 1923:555 nr. 44/1923 (Nefndarmaður í sambandslaganefnd) [PDF]
Hrd. 1924:636 nr. 5/1924 [PDF]
Hrd. 1926:308 nr. 64/1924 [PDF]
Hrd. 1927:477 nr. 2/1927 (Búnaðarmálastjóri) [PDF]
Hrd. 1929:982 nr. 7/1929 (Bankaráðsmaður í Landsbankanum) [PDF]
Hrd. 1929:1027 nr. 83/1928 [PDF]
Hrd. 1930:142 nr. 124/1929 (Vatnstaka úr vatnsveitu sveitarfélags) [PDF]
Hrd. 1932:473 nr. 67/1931 (Meðlag skv. fátækralögum) [PDF]Lagaheimild var til staðar um að börn gætu undir ákveðnum kringumstæðum verið tekin af foreldrum og foreldrar látnir greiða meðlag. Faðir var svo úrskurðaður til að greiða meðlag án þess að sonur hans hafi verið tekinn af honum. Þar sem drengurinn var ekki tekinn af föðurnum áður en meðlagið var úrskurðað var litið svo á að lagaheimild hafi skort til að úrskurða föðurinn til greiðslu þess.
Hrd. 1934:584 nr. 43/1933 [PDF]
Hrd. 1934:790 nr. 36/1934 (Smjörlíki) [PDF]
Hrd. 1935:273 nr. 147/1934 [PDF]
Hrd. 1935:473 nr. 34/1935 [PDF]
Hrd. 1936:145 nr. 85/1935 [PDF]
Hrd. 1937:273 nr. 128/1936 [PDF]
Hrd. 1937:332 nr. 6/1937 (Dómur um mat á almenningsheillum) [PDF]
Hrd. 1937:492 nr. 135/1936 (Fossagata) [PDF]
Hrd. 1938:484 nr. 10/1938 [PDF]
Hrd. 1939:10 nr. 21/1937 [PDF]
Hrd. 1939:400 nr. 47/1939 (Innlausn veiðiréttar) [PDF]
Hrd. 1940:91 nr. 72/1939 [PDF]
Hrd. 1940:239 nr. 15/1940 (Kirkjujarðarsjóður) [PDF]
Hrd. 1941:282 nr. 53/1941 [PDF]
Hrd. 1942:287 nr. 110/1942 (Ungmennadómur) [PDF]
Hrd. 1943:154 nr. 59/1942 (Iðnfyrirtæki) [PDF]Hæstiréttur taldi að lögbundin skattaundanþága fyrirtækis gæti ekki verið afnumin á þegar byrjuðu tímabili.
Hrd. 1943:237 nr. 118/1942 (Hrafnkatla) [PDF]
Hrd. 1943:430 nr. 15/1943 [PDF]
Hrd. 1944:112 kærumálið nr. 5/1944 [PDF]
Hrd. 1944:365 nr. 75/1944 [PDF]
Hrd. 1946:266 kærumálið nr. 6/1946 [PDF]
Hrd. 1946:345 nr. 77/1945 (Landauki - Hafnargerð á Dalvík) [PDF]
Hrd. 1948:278 nr. 95/1946 [PDF]
Hrd. 1948:336 nr. 60/1947 [PDF]
Hrd. 1948:587 nr. 154/1948 (Skattfrelsi stríðsáhættuþóknunar loftskeytamanns) [PDF]
Hrd. 1949:74 kærumálið nr. 8/1949 [PDF]
Hrd. 1951:268 nr. 41/1951 [PDF]
Hrd. 1952:434 nr. 80/1952 (Stóreignaskattur) [PDF]
Hrd. 1953:142 nr. 190/1952 (Skattlagning félaga) [PDF]
Hrd. 1953:231 nr. 67/1952 [PDF]
Hrd. 1953:473 nr. 93/1953 [PDF]
Hrd. 1954:73 nr. 5/1953 (Stóreignaskattur og fjárhagskerfið) [PDF]
Hrd. 1954:93 nr. 51/1953 (Stóreignaskattur - Hlutafélagið Hamar) [PDF]
Hrd. 1954:135 nr. 95/1953 [PDF]
Hrd. 1954:439 kærumálið nr. 13/1954 (Skipan ákæruvalds á varnarsvæðinu) [PDF]Í málinu var tekinn fyrir kærður úrskurður sakadóms Keflavíkurflugvallar og samþykkti utanríkisráðherra kæruna. Fyrir sakadóminum var krafist frávísunar vegna aðildarskorts þar sem málið var höfðað af varnarmáladeild utanríkisráðuneytisins sem ekki væri talin fara með neitt ákæruvald, heldur væri það í hendi dómsmálaráðherra. Þeirri kröfu var synjað af hálfu sakadómsins.
Fyrir Hæstarétti var krafist frávísunar frá héraðsdómi. Hæstiréttur reifaði sjónarmið um að lög kveði á um að dómsmálaráðherra fari með ákæruvaldið og því gæti forsetaúrskurður ekki haggað. Í athugasemdum við bráðabirgðalög um lögreglustjóra á Keflavíkurflugvelli, sem og samþykktum lögum um hið sama efni, var ekki tekin fram slík heimild. Hæstiréttur taldi að þrátt fyrir skýr lögskýringargögn væri ekki hægt að túlka lagaákvæðið á þann hátt að utanríkisráðherra hefði slíka lagaheimild.
Hæstiréttur vísaði málinu hins vegar frá Hæstarétti þar sem þetta þýddi að utanríkisráðherranum hafði brostið heimild til að samþykkja kæru úrskurðarins til Hæstaréttar.
Hrd. 1954:562 kærumálið nr. 19/1954 [PDF]
Hrd. 1954:580 nr. 155/1952 [PDF]
Hrd. 1955:431 nr. 51/1955 (Kifsá) [PDF]
Hrd. 1956:255 nr. 110/1954 [PDF]
Hrd. 1956:400 nr. 88/1956 [PDF]
Hrd. 1956:403 nr. 89/1956 [PDF]
Hrd. 1958:534 nr. 85/1958 [PDF]
Hrd. 1958:609 nr. 30/1958 (Kostnaður af yfirmatsgerð - Lausn ítaka af jörðum - Þorp) [PDF]
Hrd. 1958:737 nr. 21/1958 (Þóknunardómur - Seta í undirkjörstjórn) [PDF]
Hrd. 1958:753 nr. 116/1958 (Stóreignaskattur - Skattmat á eign hluthafa í hlutafélagi) [PDF]
Hrd. 1959:49 nr. 191/1958 (Ættleiðingarleyfi) [PDF]
Hrd. 1959:217 nr. 38/1959 [PDF]
Hrd. 1959:274 nr. 146/1958 [PDF]
Hrd. 1959:454 nr. 68/1959 [PDF]
Hrd. 1959:530 nr. 103/1959 [PDF]
Hrd. 1959:532 nr. 104/1959 [PDF]
Hrd. 1959:534 nr. 105/1959 [PDF]
Hrd. 1959:537 nr. 106/1959 [PDF]
Hrd. 1959:539 nr. 107/1959 [PDF]
Hrd. 1959:572 nr. 149/1959 [PDF]
Hrd. 1959:618 nr. 61/1959 [PDF]
Hrd. 1959:700 nr. 193/1959 [PDF]
Hrd. 1959:703 nr. 194/1959 [PDF]
Hrd. 1959:707 nr. 195/1959 [PDF]
Hrd. 1959:711 nr. 196/1959 [PDF]
Hrd. 1959:715 nr. 197/1959 [PDF]
Hrd. 1959:759 nr. 129/1959 (Skattareglur um fyrirframgreiddan arf) [PDF]
Hrd. 1960:399 nr. 72/1959 [PDF]
Hrd. 1960:460 nr. 17/1957 [PDF]
Hrd. 1960:818 nr. 44/1959 [PDF]
Hrd. 1961:359 nr. 223/1960 [PDF]
Hrd. 1961:724 nr. 69/1961 [PDF]
Hrd. 1961:734 nr. 202/1959 [PDF]
Hrd. 1962:460 nr. 146/1961 (Lyfsöluleyfi) [PDF]Aðili hafði fengið konungsleyfi til reksturs verslunar en hafði verið sviptur leyfinu á árinu 1958. Í dómnum er rekið þetta sjónarmið um stigskipt valdmörk og taldi að ráðuneytið gæti ekki svipt leyfi sem konungur hafði veitt á sínum tíma, heldur heyrði það undir forseta.
Hrd. 1962:508 nr. 189/1961 [PDF]
Hrd. 1962:752 nr. 90/1962 [PDF]
Hrd. 1963:238 nr. 82/1962 [PDF]
Hrd. 1963:319 nr. 5/1963 [PDF]
Hrd. 1964:59 nr. 118/1963 (Rakarastofa) [PDF]
Hrd. 1964:79 nr. 31/1963 [PDF]
Hrd. 1964:122 nr. 96/1962 [PDF]
Hrd. 1964:366 nr. 96/1963 [PDF]
Hrd. 1964:573 nr. 80/1963 (Sundmarðabú) [PDF]
Hrd. 1964:960 nr. 178/1964 (Mat löggjafans - Takmarkanir við leigubifreiðar) [PDF]
Hrd. 1965:193 nr. 34/1965 (Helgi Hóseasson I) [PDF]
Hrd. 1965:212 nr. 77/1962 [PDF]
Hrd. 1965:238 nr. 40/1965 [PDF]
Hrd. 1965:424 nr. 125/1964 (Stofnlánadeild - Stóreignaskattur) [PDF]
Hrd. 1965:681 nr. 156/1965 [PDF]
Hrd. 1965:685 nr. 162/1965 [PDF]
Hrd. 1965:689 nr. 163/1965 [PDF]
Hrd. 1965:693 nr. 164/1965 [PDF]
Hrd. 1965:696 nr. 165/1965 [PDF]
Hrd. 1966:54 nr. 13/1966 (Friðun arnar og tjón í æðarvarpi - Haförninn) [PDF]
Hrd. 1966:246 nr. 95/1965 (Áfrýjunarleyfi) [PDF]
Hrd. 1966:275 nr. 161/1964 [PDF]
Hrd. 1966:529 nr. 183/1965 [PDF]
Hrd. 1966:591 nr. 80/1965 (Skattkrafa) [PDF]
Hrd. 1966:628 nr. 44/1965 [PDF]
Hrd. 1966:758 nr. 107/1965 [PDF]
Hrd. 1966:837 nr. 203/1966 [PDF]
Hrd. 1967:100 nr. 13/1967 [PDF]
Hrd. 1967:768 nr. 76/1967 [PDF]
Hrd. 1967:815 nr. 31/1967 [PDF]
Hrd. 1967:819 nr. 32/1967 [PDF]
Hrd. 1967:1011 nr. 85/1967 [PDF]
Hrd. 1967:1014 nr. 120/1967 [PDF]
Hrd. 1967:1021 nr. 121/1967 [PDF]
Hrd. 1967:1029 nr. 122/1967 [PDF]
Hrd. 1967:1047 nr. 87/1966 (Selveiði í Þjórsá) [PDF]
Hrd. 1967:1147 nr. 189/1967 [PDF]
Hrd. 1968:71 nr. 147/1966 (Landsmiðjan - Landhelgisgæslan) [PDF]
Hrd. 1968:92 nr. 9/1968 (Helgi Hóseasson II) [PDF]
Hrd. 1968:110 nr. 256/1966 [PDF]
Hrd. 1968:145 nr. 88/1967 [PDF]
Hrd. 1968:292 nr. 109/1967 [PDF]
Hrd. 1968:407 nr. 174/1967 [PDF]
Hrd. 1968:848 nr. 127/1968 [PDF]
Hrd. 1968:972 nr. 178/1968 (Tanngarður - Gervitannadómur) [PDF]
Hrd. 1968:1007 nr. 159/1968 (Læknatal) [PDF]
Hrd. 1968:1155 nr. 137/1968 (Félag íslenzkra kjötiðnaðarmanna) [PDF]
Hrd. 1969:305 nr. 129/1968 [PDF]
Hrd. 1969:692 nr. 92/1969 [PDF]
Hrd. 1969:694 nr. 93/1969 [PDF]
Hrd. 1969:697 nr. 94/1969 [PDF]
Hrd. 1969:1076 nr. 141/1969 [PDF]
Hrd. 1969:1192 nr. 205/1968 [PDF]
Hrd. 1970:1 nr. 2/1970 [PDF]
Hrd. 1970:116 nr. 18/1970 [PDF]
Hrd. 1970:278 nr. 138/1969 (Samningur um framfærslueyri, ráðuneytið gat ekki breytt) [PDF]
Hrd. 1970:296 nr. 20/1969 (Varnarþing I) [PDF]
Hrd. 1970:510 nr. 95/1970 [PDF]
Hrd. 1970:908 nr. 100/1970 [PDF]
Hrd. 1970:1122 nr. 153/1970 [PDF]
Hrd. 1970:1151 nr. 148/1970 [PDF]
Hrd. 1970:1159 nr. 184/1970 [PDF]
Hrd. 1971:3 nr. 226/1970 [PDF]
Hrd. 1971:5 nr. 200/1970 [PDF]
Hrd. 1971:483 nr. 52/1971 [PDF]
Hrd. 1971:654 nr. 78/1971 [PDF]
Hrd. 1971:688 nr. 208/1970 [PDF]
Hrd. 1971:817 nr. 129/1971 [PDF]
Hrd. 1971:968 nr. 82/1971 [PDF]
Hrd. 1971:1170 nr. 183/1971 [PDF]
Hrd. 1972:1 nr. 2/1972 [PDF]
Hrd. 1972:243 nr. 135/1971 (Verðjöfnunarsjóður fiskiðnaðarins) [PDF]
Hrd. 1972:291 nr. 39/1972 [PDF]
Hrd. 1972:293 nr. 84/1971 (Áhlaup á Laxárvirkjun - Stífludómur) [PDF]
Hrd. 1972:400 nr. 168/1971 [PDF]
Hrd. 1972:446 nr. 187/1971 [PDF]
Hrd. 1972:657 nr. 116/1971 [PDF]
Hrd. 1972:688 nr. 147/1971 [PDF]
Hrd. 1972:787 nr. 138/1972 [PDF]
Hrd. 1972:904 nr. 167/1971 (Vegarstæði) [PDF]
Hrd. 1972:920 nr. 158/1971 (Skipun eða ráðning ríkisstarfsmanns - Kópavogshæli) [PDF]
Hrd. 1972:945 nr. 57/1972 (Verðjöfnunargjald til fiskiðnaðarins - Rækjudómur) [PDF]
Hrd. 1972:1061 nr. 121/1972 [PDF]
Hrd. 1973:1 nr. 2/1973 [PDF]
Hrd. 1973:33 nr. 11/1973 [PDF]
Hrd. 1973:37 nr. 12/1973 [PDF]
Hrd. 1973:74 nr. 14/1972 [PDF]
Hrd. 1973:581 nr. 98/1973 [PDF]
Hrd. 1973:584 nr. 118/1972 (Vegagerðin) [PDF]
Hrd. 1973:601 nr. 89/1973 [PDF]
Hrd. 1973:622 nr. 103/1973 [PDF]
Hrd. 1973:646 nr. 110/1973 [PDF]
Hrd. 1973:811 nr. 19/1972 [PDF]
Hrd. 1973:1000 nr. 152/1972 [PDF]
Hrd. 1974:163 nr. 44/1972 [PDF]
Hrd. 1974:413 nr. 45/1973 (Ein klukkustund og tuttugu mínútur - Mótmælaganga) [PDF]
Hrd. 1974:528 nr. 77/1974 [PDF]
Hrd. 1974:544 nr. 164/1973 (100 veski) [PDF]
Hrd. 1974:812 nr. 157/1974 [PDF]
Hrd. 1974:942 nr. 182/1974 [PDF]
Hrd. 1974:959 nr. 189/1974 [PDF]
Hrd. 1974:1145 nr. 206/1974 [PDF]
Hrd. 1975:2 nr. 223/1974 [PDF]
Hrd. 1975:28 nr. 6/1975 [PDF]
Hrd. 1975:415 nr. 36/1975 [PDF]
Hrd. 1975:556 nr. 4/1974 [PDF]
Hrd. 1975:578 nr. 56/1974 (Lögbann á sjónvarpsþátt) [PDF]‚Maður er nefndur‘ var þáttur sem fluttur hafði verið um árabil fluttur í útvarpinu. Fyrirsvarsmenn RÚV höfðu tekið ákvörðun um að taka tiltekinn þátt af dagskrá og byggðu ættingjar eins viðfangsefnisins á því að þar lægi fyrir gild ákvörðun. Þátturinn var fluttur samt sem áður og leit Hæstiréttur svo á að fyrirsvarsmennirnir höfðu ekki tekið ákvörðun sem hefði verið bindandi fyrir RÚV sökum starfssviðs síns.
Hrd. 1975:601 nr. 23/1974 (Hundamál) [PDF]Borgarstjórinn í Reykjavík hafði synjað áfrýjanda um leyfi til að halda hund af íslensku fjárhundakyni á heimili sínu. Eldri lög veittu bæjarstjórnum og hreppsnefndum heimild til að takmarka eða banna hundahald í kaupstöðum og kauptúnum í formi reglugerðar staðfestum af stjórnarráðinu, og nýtti Reykjavík þá heimild á þann veg að banna hundahald á kaupstaðarlóð Reykjavíkur en hægt var að sækja um leyfi fyrir þarfahundum. Ný lög voru sett er tóku við af þeim eldri er höfðu sömu heimildir til banns á hundahaldi en kröfðust samþykktar staðfestri af heilbrigðismálaráðuneytinu.
Hæstiréttur taldi að þessar breyttu kröfur um setningarhátt yrðu ekki til þess að raska gildi reglugerðar sem sett hafði verið með stoð í eldri lögin. Synjaði hann einnig málsástæðu um að tiltekin lagaákvæði hafi verið talin hafa fallið úr gildi þar sem banni við hundahaldi í Reykjavík sbr. reglugerð, hafi ekki verið framfylgt.
Hrd. 1975:669 nr. 102/1975 [PDF]
Hrd. 1975:700 nr. 136/1975 [PDF]
Hrd. 1975:905 nr. 163/1975 [PDF]
Hrd. 1976:73 nr. 23/1976 [PDF]
Hrd. 1976:76 nr. 24/1976 [PDF]
Hrd. 1976:138 nr. 204/1974 [PDF]
Hrd. 1976:164 nr. 180/1974 [PDF]
Hrd. 1976:205 nr. 58/1976 [PDF]
Hrd. 1976:207 nr. 59/1976 [PDF]
Hrd. 1976:232 nr. 126/1974 [PDF]
Hrd. 1976:282 nr. 74/1976 [PDF]
Hrd. 1976:397 nr. 91/1976 [PDF]
Hrd. 1976:447 nr. 73/1975 (Viðlagasjóður vegna jarðelda) [PDF]
Hrd. 1976:482 nr. 105/1976 [PDF]
Hrd. 1976:524 nr. 124/1976 [PDF]
Hrd. 1976:621 nr. 184/1974 [PDF]
Hrd. 1976:676 nr. 166/1976 [PDF]
Hrd. 1976:713 nr. 131/1976 [PDF]
Hrd. 1976:944 nr. 218/1976 [PDF]
Hrd. 1976:1075 nr. 233/1976 [PDF]
Hrd. 1977:6 nr. 95/1975 [PDF]
Hrd. 1977:375 nr. 110/1975 (Varið land) [PDF]
Hrd. 1977:415 nr. 109/1975 [PDF]
Hrd. 1977:463 nr. 44/1976 [PDF]
Hrd. 1977:488 nr. 143/1976 [PDF]
Hrd. 1977:537 nr. 144/1976 [PDF]
Hrd. 1977:672 nr. 145/1976 [PDF]
Hrd. 1977:888 nr. 164/1977 [PDF]
Hrd. 1977:1079 nr. 195/1977 [PDF]
Hrd. 1977:1081 nr. 193/1977 [PDF]
Hrd. 1977:1184 nr. 112/1976 [PDF]
Hrd. 1977:1398 nr. 236/1976 [PDF]
Hrd. 1978:1 nr. 233/1977 [PDF]
Hrd. 1978:12 nr. 7/1978 [PDF]
Hrd. 1978:63 nr. 217/1977 [PDF]
Hrd. 1978:97 nr. 50/1976 (Hafnargjöld) [PDF]Bræðsluskip var leigt og loðnunni landað í þetta skip töluvert undan höfninni. Rekstraraðilar hafnarinnar voru ósáttir þar sem bátarnir lögðust ekki að höfninni, er leiddi til tekjutaps fyrir sveitarfélagið. Álitamálið var hvort heimilt hafi verið að leggja á hafnargjaldið í slíkum tilvikum. Hæstiréttur taldi að það hafi verið óheimilt þar sem hvorki lög né reglugerður veittu heimild til að rukka gjaldið gagnvart skipum utan marka kaupstaðarins.
Hrd. 1978:126 nr. 26/1977 [PDF]
Hrd. 1978:181 nr. 28/1978 [PDF]
Hrd. 1978:225 nr. 52/1977 (Manndráp á Akureyri - Tilefnislaus árás) [PDF]
Hrd. 1978:299 nr. 27/1977 [PDF]
Hrd. 1978:306 nr. 45/1978 [PDF]
Hrd. 1978:379 nr. 88/1975 [PDF]
Hrd. 1978:414 nr. 49/1977 [PDF]
Hrd. 1978:429 nr. 60/1978 [PDF]
Hrd. 1978:447 nr. 50/1978 [PDF]
Hrd. 1978:501 nr. 77/1978 [PDF]
Hrd. 1978:1060 nr. 205/1976 (Kárastaðir) [PDF]
Hrd. 1978:1283 nr. 55/1977 [PDF]
Hrd. 1979:21 nr. 206/1976 [PDF]
Hrd. 1979:84 nr. 140/1976 (Þjóðhátíð á Þingvöllum) [PDF]
Hrd. 1979:104 nr. 141/1976 (Þjóðhátíð á Þingvöllum) [PDF]
Hrd. 1979:122 nr. 142/1976 (Þjóðhátíð á Þingvöllum) [PDF]
Hrd. 1979:141 nr. 135/1976 (Þjóðhátíð á Þingvöllum) [PDF]
Hrd. 1979:390 nr. 69/1979 [PDF]
Hrd. 1979:403 nr. 189/1977 [PDF]
Hrd. 1979:418 nr. 71/1979 [PDF]
Hrd. 1979:430 nr. 229/1976 (Báran h/f) [PDF]
Hrd. 1979:544 nr. 86/1977 (Launaflokkur) [PDF]Starfsmaður fékk greitt samkvæmt einum launaflokki en taldi sig eiga að fá greitt samkvæmt öðrum launaflokki, og höfðaði mál til að fá mismuninn. Í héraði breytti dómari kröfunni í viðurkenningu en hún var upprunalega greiðslukrafa. Hæstiréttur taldi þá kröfu ódómhæfa enda hvarf fjárhæðin út, og vísaði málinu frá héraðsdómi.
Hrd. 1979:588 nr. 77/1977 (Skáldsaga) [PDF]
Hrd. 1979:647 nr. 186/1977 [PDF]
Hrd. 1979:669 nr. 108/1979 [PDF]
Hrd. 1979:675 nr. 109/1979 [PDF]
Hrd. 1979:811 nr. 206/1977 [PDF]
Hrd. 1979:891 nr. 165/1979 [PDF]
Hrd. 1979:951 nr. 77/1976 [PDF]
Hrd. 1979:1077 nr. 63/1975 [PDF]
Hrd. 1979:1157 nr. 173/1978 (Umgengnisréttur eftir óvígða sambúð) [PDF]
Hrd. 1979:1369 nr. 76/1977 (Samvistir fallið brott - Lögskilnaðarleyfi) [PDF]
Hrd. 1980:41 nr. 35/1978 [PDF]
Hrd. 1980:686 nr. 59/1978 (Skemmtanaskattur) [PDF]
Hrd. 1980:920 nr. 99/1978 (Leirvogstunga) [PDF]
Hrd. 1980:1446 nr. 97/1980 [PDF]
Hrd. 1980:1485 nr. 131/1980 [PDF]
Hrd. 1980:1522 nr. 174/1980 [PDF]
Hrd. 1980:1651 nr. 195/1980 [PDF]
Hrd. 1980:1732 nr. 141/1979 (Skyldusparnaður - Afturvirkni skattalaga) [PDF]
Hrd. 1980:1744 nr. 32/1980 [PDF]
Hrd. 1980:1763 nr. 66/1978 (Andmælaréttur - Eignarnám - Lagarfell í Fellahreppi) [PDF]
Hrd. 1980:1794 nr. 227/1980 [PDF]
Hrd. 1980:1961 nr. 123/1978 [PDF]
Hrd. 1981:52 nr. 6/1981 [PDF]
Hrd. 1981:67 nr. 7/1981 [PDF]
Hrd. 1981:160 nr. 13/1979 [PDF]
Hrd. 1981:182 nr. 33/1978 (Mývatnsbotn) [PDF]Greint var á um eignarhald á botni Mývatns og önnur verðmæti á botni Mývatns utan netlaga, og kröfðust landeigendur þeirra landa er lágu að Mývatni að þau teldust óskipt sameign þeirra allra. Fyrir héraði hófst málið með stefnu í júlímánuði 1974 sem að endingu varð að áðurgreindri kröfu. Ríkið höfðaði gagnsök sama mánuð sem að endingu varð sambærileg þeirra sem landeigendurnir gerðu, nema eignarhaldið færi til sín. Aukadómþing Þingeyjarsýslu dæmdi ríkinu í vil með gagnályktun á 1. tölul. 4. gr. vatnalaga nr. 15/1923 þar sem hinum málsaðilunum tókst ekki að sýna fram á að eignarrétturinn að Mývatnsbotni utan netlaga hefði stofnast með lögum eða með öðrum viðurkenndum hætti. Taldi hann í ljósi þessa að ríkið teldist réttmætur eigandi umrædds svæðis.
Fyrir Hæstarétti var málinu vísað frá héraði hvað varðaði kröfur tveggja ábúenda þar sem jarðirnar voru í ríkiseigu, sökum þess að það væri andstætt meginreglum réttarfars um aðild að aðili hafi uppi kröfur gegn sjálfum sér. Litið var svo á að frávísun þeirra krafna leiddi ekki til frávísun málsins í heild.
Hæstiréttur leit svo á að fyrir gildistöku vatnalaganna hafi engin lagaákvæði kveðið beinlínis á um eignarrétt yfir botnum stöðuvatna. Í málinu höfðu áfrýjendur ekki getað sýnt fram á að eignarréttur hafi myndast með öðrum hætti yfir botni Mývatns utan netlaga er leiddi til skerðingar eignarréttinda með 4. gr. vatnalaganna. Var ríkið því sýknað af þeirri kröfu áfrýjenda.
Hvað kröfu ríkisins varðaði vísaði Hæstiréttur til þess að 4. gr. vatnalaganna kvað heldur ekki um að ríkið teldist eigandi Mývatnsbotns utan netlaga né þeirra verðmæta sem tilheyrðu því svæði. Aukinheldur hafi ríkið heldur ekki sýnt fram á í málinu að það hafi stofnað til eignarréttarins með öðrum hætti. Voru landeigendurnir því einnig sýknaðir af kröfum ríkisins. Hins vegar kom fram að handhafar ríkisvalds gætu í skjóli valdheimilda sinna ráðið meðferð og nýtingu botns Mývatns og botnsverðmæta utan netlaga.
Hrd. 1981:229 nr. 51/1981 [PDF]
Hrd. 1981:406 nr. 4/1981 (Dýraspítali Watsons) [PDF]
Hrd. 1981:675 nr. 103/1981 [PDF]
Hrd. 1981:678 nr. 113/1981 [PDF]
Hrd. 1981:684 nr. 114/1981 [PDF]
Hrd. 1981:762 nr. 119/1981 [PDF]
Hrd. 1981:775 nr. 181/1979 [PDF]
Hrd. 1981:910 nr. 131/1979 [PDF]
Hrd. 1981:928 nr. 151/1979 [PDF]
Hrd. 1981:965 nr. 191/1978 [PDF]
Hrd. 1981:1046 nr. 162/1981 [PDF]
Hrd. 1981:1138 nr. 191/1981 [PDF]
Hrd. 1981:1480 nr. 236/1981 [PDF]
Hrd. 1981:1520 nr. 253/1981 [PDF]
Hrd. 1981:1570 nr. 260/1981 [PDF]
Hrd. 1981:1584 nr. 199/1978 (Landmannaafréttardómur síðari) [PDF]Íslenska ríkið hóf mál fyrir aukadómþingi Rangárvallasýslu árið 1975 með eignardómsstefnu þar sem krafist var viðurkenningar á beinum eignarrétti ríkisins á Landmannaafrétti. Tilefnið var ágreiningur um réttarstöðu afréttanna vegna virkjanaframkvæmda hins opinbera við Tungnaá og Þórisvatn. Ríkið taldi sig ávallt hafa átt svæðið án þess að formleg staðfesting hafi verið á þeim rétti, en tók þó fram að það viðurkenndi þegar áunninn upprekstrarréttindi og önnur afréttarnot annarra aðila reist á lögum og venjum.
Meiri hluti aukadómþingsins féllst á kröfu íslenska ríkisins. Sératkvæði eins dómandans hljóðaði upp á sýknu af þeirri kröfu.
Meiri hluti Hæstaréttar taldi að málsvörn áfrýjenda um að þeir ættu landið en ekki ríkið hefði þegar verið tekin fyrir og dæmd í öðru máli málsaðilanna,
hrd. Landmannaafréttur I. Enginn áfrýjenda gat sýnt fram á að þeir hafi haft neinn rýmri rétt til afréttanna en málsaðilar téðs máls Hæstaréttar. Annar málatilbúnaður og gögn var síðan ekki sinnt ýmist vegna vanreifunar eða vegna óskýrleika.
Þrátt fyrir þetta taldi meiri hlutinn sig bæran til að leysa úr viðurkenningarkröfu ríkisins um að það ætti beinan eignarrétt á Landmannaafrétti. Gat hann þess að Alþingi hafi ekki sett lög um þetta efni sem hefði verið eðlileg leið. Meiri hlutinn féllst ekki á þann málatilbúnað að íslenska ríkið hafi átt svæðið frá stofnun allsherjarríkisins né að beinn eignarréttur hafi stofnast með lögum eða öðrum hætti eins og eignarhefð. Tilvísanir íslenska ríkisins í námulög, vatnalög og eldri lög um nýbýli voru ekki talin duga að þessu leyti. Meiri hlutinn taldi að bærir handhafar ríkisvalds gætu sett reglur í skjóli valdheimilda sinna um meðferð og nýtingu landsvæðisins. Með hliðsjón af þessu taldi meirihlutinn að ekki væri unnt að taka kröfu íslenska ríkisins til greina.
Sératkvæði tveggja manna minni hluta Hæstaréttar voru um hið andstæða á þeim forsendum að í meginatriðum um þegar hefði verið leyst úr þeim hluta málsins fyrir Hæstarétti er varðaði veiðirétt og vatnsföll á sama svæði af hálfu sömu aðila, án þess að málatilbúnaðurinn hafi verið til þess fallinn að aðgreina það fordæmi né lögð fram ný gögn er gæfu tilefni til annarrar niðurstöðu.
Hrd. 1982:116 nr. 28/1982 [PDF]
Hrd. 1982:192 nr. 96/1980 (Málskot til dómstóla - Gildi sveitarstjórnarkosninga) [PDF]
Hrd. 1982:379 nr. 54/1982 [PDF]
Hrd. 1982:428 nr. 150/1978 [PDF]
Hrd. 1982:568 nr. 79/1982 [PDF]
Hrd. 1982:889 nr. 128/1982 [PDF]
Hrd. 1982:902 nr. 60/1980 (Hænsnahús brennt af heilbrigðisyfirvöldum) [PDF]Rottugangur var í hænsnahúsi og kom meindýraeyðir og eitraði fyrir þeim. Hins vegar blönduðu heilbrigðisyfirvöld sér inn í málið létu brenna hænsnahúsið þrátt fyrir að ekki hafi legið fyrir að um stórfellda hættu að ræða. Eiganda hænsnahússins hafði ekki borist tilkynning um aðgerðirnar fyrir fram.
Hrd. 1982:918 nr. 177/1981 [PDF]
Hrd. 1982:1175 nr. 139/1982 [PDF]
Hrd. 1982:1187 nr. 163/1982 [PDF]
Hrd. 1982:1661 nr. 231/1982 [PDF]
Hrd. 1982:1884 nr. 239/1982 [PDF]
Hrd. 1983:8 nr. 6/1983 [PDF]
Hrd. 1983:170 nr. 32/1983 [PDF]
Hrd. 1983:1031 nr. 95/1983 [PDF]
Hrd. 1983:1034 nr. 94/1983 [PDF]
Hrd. 1983:1055 nr. 49/1981 [PDF]
Hrd. 1983:1063 nr. 52/1981 [PDF]
Hrd. 1983:1232 nr. 196/1983 [PDF]
Hrd. 1983:1464 nr. 119/1983 [PDF]
Hrd. 1983:1538 nr. 89/1980 (Haldlagning - Neðri-Dalur) [PDF]Efnið var talið hafa lítið markaðslegt gildi. Jarðeigandinn var ekki talinn geta sýnt fram á að geta selt öðrum það. Hæstiréttur taldi að þrátt fyrir það ætti jarðeigandinn rétt á bótum.
Hrd. 1983:1568 nr. 137/1983 (Spegilsmál) [PDF]
Hrd. 1983:1578 nr. 156/1983 [PDF]
Hrd. 1983:1655 nr. 205/1981 [PDF]
Hrd. 1983:1807 nr. 203/1983 [PDF]
Hrd. 1983:1915 nr. 207/1983 [PDF]
Hrd. 1983:2183 nr. 128/1981 [PDF]
Hrd. 1983:2191 nr. 130/1981 [PDF]
Hrd. 1983:2202 nr. 228/1983 [PDF]
Hrd. 1983:2260 nr. 233/1983 [PDF]
Hrd. 1983:2264 nr. 234/1983 [PDF]
Hrd. 1984:108 nr. 25/1984 [PDF]
Hrd. 1984:336 nr. 41/1982 [PDF]
Hrd. 1984:560 nr. 39/1982 (Ónýtt bundið slitlag) [PDF]
Hrd. 1984:587 nr. 84/1982 (Danfosshitakerfi) [PDF]
Hrd. 1984:594 nr. 151/1982 [PDF]
Hrd. 1984:824 nr. 79/1984 (Lög sett með stjórnskipulega réttum hætti - Ólöglegt hundahald) [PDF]ÖK var ákærð fyrir að óhlýðnast dómsátt með því að hafa haldið hundinn áfram án tilskilins leyfis. Hélt hún því fram að tiltekin breytingarlög hefðu ekki verið sett með stjórnskipulega réttum hætti þar sem dómsmálaráðherra hefði verið staðgengill forsætisráðherra sem einn af handhöfum forsetavalds, þegar umrædd lög voru undirrituð. Hæstiréttur taldi að þrátt fyrir þetta teldust lögin hafa verið sett með stjórnskipulegum hætti.
Hrd. 1984:828 nr. 71/1984 [PDF]
Hrd. 1984:855 nr. 16/1983 (Spegilsmál) [PDF]
Hrd. 1984:875 nr. 124/1982 [PDF]
Hrd. 1984:906 nr. 220/1982 (Ásgarður) [PDF]Hjón höfðu með erfðaskrá arfleitt nokkra aðila að jörðinni Ásgarði. Hjónin létust og ákvað sveitarfélagið að nýta lögboðinn forkaupsrétt sinn. Lög kváðu á að verðágreiningi yrði skotið til matsnefndar eignarnámsbóta.
Dánarbú hjónanna var ekki sátt við verðmat nefndarinnar og skaut málinu til aukadómþings, þar sem það teldi jörðina margfalt verðmætari sökum nálægra sumarhúsalóða og veiðiréttarins sem jörðinni fylgdi, er myndi fyrirsjáanlega auka eftirspurn. Rök sveitarfélagsins voru á þá leið að jörðin væri ekki skipulögð undir sumarhús auk þess að samkvæmt lögum væri bannað að nota jarðir undir sumarhús sem ekki væri búið að leysa úr landbúnaðarnotum, og því ætti ekki að taka tillit til slíkra mögulegrar framtíðarnýtingar í þá veru.
Dómkvaddir matsmenn mátu jörðina og töldu virði hennar talsvert nær því sem dánarbúið hélt fram, og vísuðu til nálægðar við þéttbýlisbyggð og náttúrufegurðar. Dómþingið tók undir verðmat þeirra matsmanna og nefndi að hægt væri að leysa jörðina úr landbúnaðarnotum án þess að því yrði mótmælt og því jafnframt mögulegt að skipuleggja sumarhúsabyggð á jörðina í framtíðinni. Aukadómþingið taldi því að sveitarfélagið skyldi greiða dánarbúinu upphæð samkvæmt mati hinna dómkvöddu matsmanna.
Hæstiréttur staðfesti dóm aukadómþingsins en hækkaði upphæðina vegna veiðiréttindanna sem fylgdu jörðinni.
Hrd. 1984:1043 nr. 246/1982 (Hátún 6 h/f) [PDF]
Hrd. 1984:1063 nr. 132/1984 [PDF]
Hrd. 1984:1126 nr. 126/1982 (Afturköllun á rétti til að stunda leigubifreiðaakstur) [PDF]Ekki var talin vera lagastoð fyrir afturköllun á tilteknu leyfi en það talið í lagi.
Hrd. 1984:1142 nr. 66/1984 [PDF]
Hrd. 1984:1148 nr. 67/1984 [PDF]
Hrd. 1984:1179 nr. 209/1984 [PDF]
Hrd. 1984:1136 nr. 65/1984 (Veiði silungs í lagnet) [PDF]Í lögum var kveðið á um heimild til ráðherra til að takmarka eða banna veiði göngusilungs í sjó á tilteknum svæðum og um tiltekinn tíma með þeim formerkjum að nánar skilgreindir aðilar æsktu þess og tilteknir aðilar mæltu með henni.
Ráðherra setti slíkar reglur sem uppfyllti þessi skilyrði en sökum efnislegs galla gaf hann þær aftur út endurskoðaðar með viðeigandi breytingum. Hins vegar láðist ráðherra að afla meðmælanna á ný er leiddi til þess að seinni reglurnar voru ekki rétt settar, og því voru þær ekki löggiltur refsigrundvöllur.
Hrd. 1984:1255 nr. 219/1984 [PDF]
Hrd. 1984:1257 nr. 220/1984 [PDF]
Hrd. 1984:1273 nr. 238/1982 (Stíflusel - Matsverð eignar) [PDF]
Hrd. 1984:1321 nr. 227/1984 [PDF]
Hrd. 1985:27 nr. 3/1985 [PDF]
Hrd. 1985:216 nr. 28/1985 [PDF]
Hrd. 1985:429 nr. 75/1985 [PDF]
Hrd. 1985:463 nr. 122/1983 [PDF]
Hrd. 1985:479 nr. 124/1984 [PDF]
Hrd. 1985:519 nr. 17/1983 (Skipagata) [PDF]
Hrd. 1985:801 nr. 110/1983 (Lok frestar - Nes) [PDF]
Hrd. 1985:964 nr. 183/1985 [PDF]
Hrd. 1985:966 nr. 184/1985 [PDF]
Hrd. 1985:970 nr. 191/1985 [PDF]
Hrd. 1985:975 nr. 198/1985 [PDF]
Hrd. 1985:1290 nr. 77/1985 (Aðskilnaðardómur I) [PDF]
Hrd. 1985:1296 nr. 201/1983 (Lífeyrissjóður hjúkrunarkvenna - Verðbætur á lífeyri) [PDF]
Hrd. 1985:1380 nr. 177/1985 [PDF]
Hrd. 1985:1423 nr. 167/1984 [PDF]
Hrd. 1985:1428 nr. 169/1984 [PDF]
Hrd. 1985:1432 nr. 172/1984 [PDF]
Hrd. 1985:1544 nr. 81/1983 (Kjarnfóðurgjald) [PDF]Bráðabirgðalög, nr. 63/1980, voru sett þann 23. júní 1980. Með þeim var kominn á 200% skattur á innkaupsverði kjarnfóðurs, kjarnfóðurgjald, og mögulegt væri að fá endurgreiðslu að hluta eftir reglum sem Framleiðsluráð landbúnaðarins ákvæði. Hæstiréttur taldi að með þessu væri skattlagningarvaldið í reynd hjá framleiðsluráði og væri því brot á 40. gr. stjórnarskrárinnar. Engu breytti þótt umræddar reglur væru háðar ráðherrastaðfestingu.
Með síðari breytingarlögum, nr. 45/1981, var ráðherra falið að ákveða endurgreiðslu gjaldsins að fengnum tillögum Framleiðsluráðs landbúnaðarins, í stað þess að framleiðsluráðið ákvæði reglurnar. Í þessu tilfelli taldi Hæstiréttur hins vegar að um væri að ræða langa og athugasemdalausa venju að fela ráðherra að ákveða innan vissra marka hvort innheimta skuli tiltekna skatta. Umrædd venja hafi því hnikað til merkingu 40. gr. stjórnarskrárinnar.
Athuga skal þó að árið 1995 kom inn nýmæli í stjórnarskrána sem tók fyrir hendur þessa heimild löggjafans til að framselja stjórnvöldum ákvörðunarvald til skattlagningar. Því er talið að sú venja hafi verið lögð af með þeirri stjórnarskrárbreytingu.
Hrd. 1986:383 nr. 31/1986 [PDF]
Hrd. 1986:462 nr. 204/1985 (Þungaskattur í formi kílómetragjalds) [PDF]Vörubifreiðastjóri fór í mál til að endurheimta skatt sem hann greiddi.
Síðar voru sett lög sem heimiluðu endurgreiðslu ofgreiddra skatta.
Hrd. 1986:487 nr. 68/1986 [PDF]
Hrd. 1986:490 nr. 69/1986 [PDF]
Hrd. 1986:619 nr. 34/1984 (Vextir af skyldusparnaði) [PDF]
Hrd. 1986:680 nr. 123/1986 [PDF]
Hrd. 1986:689 nr. 127/1986 [PDF]
Hrd. 1986:706 nr. 133/1984 (Hlunnindaskattur Haffjarðarár - Utansveitarmenn) [PDF]
Hrd. 1986:714 nr. 134/1984 [PDF]
Hrd. 1986:935 nr. 172/1986 (Kosningaréttur gæsluvarðhaldsfanga) [PDF]Manni í gæsluvarðhaldi var meinað að taka þátt í kosningum. Hæstiréttur taldi að ekki hefði verið sýnt fram á að þátttaka í þeim kosningum hefði stefnt hagsmununum sem gæsluvarðhaldið hefði átt að skila væru í hættu.
Hrd. 1986:1022 nr. 37/1985 (Þórsgata - Skattlagning á sölugróða) [PDF]
Hrd. 1986:1030 nr. 182/1986 [PDF]
Hrd. 1986:1361 nr. 114/1985 (Búnaðarmálasjóðsgjald I) [PDF]
Hrd. 1986:1473 nr. 18/1985 [PDF]
Hrd. 1987:6 nr. 342/1986 [PDF]
Hrd. 1987:26 nr. 186/1986 [PDF]
Hrd. 1987:31 nr. 15/1987 [PDF]
Hrd. 1987:229 nr. 46/1987 [PDF]
Hrd. 1987:356 nr. 273/1986 (Aðskilnaðardómur II) [PDF]
Hrd. 1987:394 nr. 300/1986 (Tóbaksauglýsingar) [PDF]
Hrd. 1987:473 nr. 95/1986 (Valdsmaður - Fjárhæð meðlags) [PDF]
Hrd. 1987:655 nr. 148/1987 [PDF]
Hrd. 1987:683 nr. 52/1986 (Rauðamelsdómur) [PDF]
Hrd. 1987:748 nr. 259/1986 [PDF]
Hrd. 1987:757 nr. 262/1986 [PDF]
Hrd. 1987:788 nr. 199/1985 [PDF]
Hrd. 1987:830 nr. 200/1985 [PDF]
Hrd. 1987:863 nr. 201/1985 [PDF]
Hrd. 1987:972 nr. 12/1986 (Kjarnaborvél) [PDF]
Hrd. 1987:1008 nr. 271/1985 (Samsköttun) [PDF]
Hrd. 1987:1018 nr. 175/1986 (Gengismunur) [PDF]
Hrd. 1987:1103 nr. 196/1987 [PDF]
Hrd. 1987:1263 nr. 229/1986 (Lyfjapróf Jóns Páls) [PDF]
Hrd. 1987:1280 nr. 272/1986 (Þorgeir Þorgeirs) [PDF]
Hrd. 1987:1361 nr. 263/1986 [PDF]
Hrd. 1987:1444 nr. 49/1986 (Byggingafræðingur) [PDF]
Hrd. 1987:1575 nr. 237/1987 [PDF]
Hrd. 1988:19 nr. 355/1987 [PDF]
Hrd. 1988:381 nr. 38/1988 (Jarðir í Snæfells- og Hnappadalssýslu - Hreppsnefnd Eyjahrepps - Höfði) [PDF]
Hrd. 1988:413 nr. 222/1987 [PDF]
Hrd. 1988:430 nr. 63/1988 [PDF]
Hrd. 1988:449 nr. 216/1987 [PDF]
Hrd. 1988:502 nr. 78/1988 [PDF]
Hrd. 1988:769 nr. 159/1988 [PDF]
Hrd. 1988:820 nr. 124/1986 (Skilyrði löggildingar tæknifræðings) [PDF]
Hrd. 1988:1130 nr. 4/1987 [PDF]
Hrd. 1988:1354 nr. 336/1988 [PDF]
Hrd. 1988:1532 nr. 239/1987 (Framadómur) [PDF]Í reglugerð var kveðið á um það skilyrði fyrir atvinnuleyfi að bifreiðastjóri yrði að vera í Bifreiðastjórafélaginu Frama. Bifreiðarstjórinn fékk atvinnuleyfi árið 1984 og skuldbatt sig til að fylgja ákvæðum reglugerðarinnar í einu og öllu. Árið eftir hætti hann að greiða félagsgjöldin og taldi sig vera óskylt að vera í félaginu. Umsjónarnefnd leigubifreiða innkallaði atvinnuleyfið að ósk félagsins og staðfesti ráðherra þá ákvörðun. Bifreiðarstjórinn höfðaði mál til ógildingar á þeirri ákvörðun.
Í lögunum, sem reglugerðin byggði á, var ekki mælt fyrir um skyldu atvinnuleyfishafa til að vera í stéttarfélagi eða einungis megi veita atvinnuleyfi til þeirra sem væru í stéttarfélagi bifreiðastjóra. Hæstiréttur taldi að ákvæði stjórnarskrár um atvinnufrelsi kvæði á um að lagaboð þyrfti til að leggja bönd á atvinnufrelsi manna og vísaði þá í sett lög frá Alþingi, og þar af leiðandi dygðu reglugerðarákvæðin ekki ein og sér. Taldi dómurinn því að óheimilt hafi verið að svipta bifreiðarstjórann atvinnuleyfinu á þeim forsendum.
Hrd. 1988:1540 nr. 132/1987 [PDF]
Hrd. 1989:28 nr. 5/1989 (Ríkisendurskoðun) [PDF]Ríkisendurskoðun hafði krafist aðgangs að sjúkraskýrslum ákveðins tímabils í því skyni að sannreyna hvort gjaldskrárreikningar sem nafngreindur heimilislæknir hafði gert og fengið greitt fyrir ættu stoð í skýrslunum. Eingöngu trúnaðarlæknir stofnunarinnar fengi að kynna sér efni skýrslnanna en ekki aðrir starfsmenn stofnunarinnar. Í málinu var vísað til almenns ákvæðis í lögum þar sem stofnunin hefði fengið víðtækar heimildir til þess að kanna gögn er lægju til grundvallar reikningsgerð á hendur ríkinu. Læknirinn mótmælti og krafðist þess að aðgangi stofnunarinnar og trúnaðarlæknisins yrði synjað á grundvelli einkalífsvernd sjúklinganna og leyndarskyldu lækna.
Hæstiréttur taldi í ljósi eðli málsins að aðrir starfsmenn heilbrigðisstofnunarinnar hljóti að hafa vitneskju um gögnin og þar að auki bera reikningarnir með sér að tilteknar aðgerðir hafi verið gerðar. Því væri ekki um að ræða meginbreytingar varðandi leynd gagnanna þó trúnaðarlæknir, sem bundinn væri þagnarskyldu, myndi kynna sér gögnin á vegum Ríkisendurskoðunar að því marki sem krafist var í málinu. Var því lækninum skylt, að mati réttarins, að verða við kröfu Ríkisendurskoðunar um aðgang að gögnunum.
Í ræðu framsögumanns þingnefndar í neðri deild Alþingis, við afgreiðslu frumvarpsins, sagði að viðhorf þingnefndarinnar að til að viðhalda trúnaði við sjúklinga myndi sérstakur trúnaðarlæknir á vegum Ríkisendurskoðunar annast athuganir stofnunarinnar á sjúkragögnum er lægju til grundvallar greiðslum til lækna. Talið er að ræðan hafi haft verulega þýðingu fyrir úrslit málsins í Hæstarétti.
Hrd. 1989:298 nr. 234/1987 (Skattleysi Búnaðarfélags Suðurlands) [PDF]
Hrd. 1989:358 nr. 64/1989 [PDF]
Hrd. 1989:505 nr. 103/1989 [PDF]
Hrd. 1989:693 nr. 148/1989 [PDF]
Hrd. 1989:882 nr. 195/1989 [PDF]
Hrd. 1989:915 nr. 198/1989 [PDF]
Hrd. 1989:1004 nr. 226/1989 [PDF]
Hrd. 1989:1073 nr. 236/1989 [PDF]
Hrd. 1989:1076 nr. 239/1989 [PDF]
Hrd. 1989:1175 nr. 272/1989 [PDF]
Hrd. 1989:1190 nr. 294/1989 [PDF]
Hrd. 1989:1268 nr. 259/1988 [PDF]
Hrd. 1989:1325 nr. 172/1988 [PDF]
Hrd. 1989:1404 nr. 128/1988 [PDF]
Hrd. 1989:1627 nr. 252/1989 (Áfengiskaup hæstaréttardómara) [PDF]Forseti Hæstaréttar var sakaður um að hafa misnotað hlunnindi sem handhafi forsetavalds með því að kaupa mikið magn áfengis á kostnaðarverði, þ.e. án áfengisgjalds, með lagaheimild sem þá var til staðar. Forseti Íslands veitti forseta Hæstaréttar lausn um stundarsakir og svo höfðað dómsmál um lausn til frambúðar. Settur Hæstiréttur í málinu taldi að skortur á hámarki í lagaheimildinni skipti ekki máli og með þessu athæfi hefði hæstaréttardómarinn rýrt það almenna traust sem hann átti að njóta og staðfesti þar af leiðandi varanlega lausn hans úr embættinu.
Hrd. 1990:2 nr. 120/1989 (Aðskilnaðardómur III) [PDF]G var sakaður um skjalafals auk þess að hafa ranglega látið skrifa vörur á fyrirtæki án heimildar. Málið var rekið á dómþingi sakadóms Árnessýslu og dæmdi dómarafulltrúi í málinu en hann starfaði á ábyrgð sýslumanns. Samkvæmt skjölunum var málið rannsakað af lögreglunni í Árnessýslu og ekki séð að dómarafulltrúinn hafi haft önnur afskipti af málinu en þau að senda málið til fyrirsagnar ríkissaksóknara.
Hæstiréttur rakti forsögu þess að fyrirkomulagið hafi áður verið talist standast stjórnarskrá með vísan til 2. gr. hennar þar sem 61. gr. hennar gerði ráð fyrir því að dómendur geti haft umboðsstörf á hendi. Þessi dómsúrlausn er þekkt fyrir það að Hæstiréttur hvarf frá þessari löngu dómaframkvæmd án þess að viðeigandi lagabreytingar höfðu átt sér stað. Ný lög um aðskilnað dómsvalds og umboðsvalds í héraði höfðu verið sett en áttu ekki að taka gildi fyrr en 1. júlí 1992, meira en tveimur árum eftir að þessi dómur væri kveðinn upp.
Þau atriði sem Hæstiréttur sagði að líta ætti á í málinu (bein tilvitnun úr dómnum):
* Í stjórnarskrá lýðveldisins er byggt á þeirri meginreglu, að ríkisvaldið sé þríþætt og að sérstakir dómarar fari með dómsvaldið.
* Þær sérstöku sögulegu og landfræðilegu aðstæður, sem bjuggu því að baki, að sömu menn fara utan Reykjavíkur oftsinnis bæði með stjórnsýslu og dómstörf, hafa nú minni þýðingu en fyrr, meðal annars vegna greiðari samgangna en áður var.
* Alþingi hefur sett lög um aðskilnað dómsvalds og umboðsvalds í héraði, sem taka eigi gildi 1. júlí 1992.
* Ísland hefur að þjóðarétti skuldbundið sig til að virða mannréttindasáttmála Evrópu.
* Mannréttindanefnd Evrópu hefur einróma ályktað, að málsmeðferðin í máli Jóns Kristinssonar, sem fyrr er lýst, hafi ekki verið í samræmi við 6. gr. 1. mgr. mannréttindasáttmálans.
* Ríkisstjórn Íslands hefur, eftir að fyrrgreindu máli var skotið til Mannréttindadómstóls Evrópu, gert sátt við Jón Kristinsson, svo og annan mann sem kært hefur svipað málefni með þeim hætti sem lýst hefur verið.
* Í 36. gr. 7. tl. laga nr. 85/1936 um meðferð einkamála í héraði segir meðal annars, að dómari skuli víkja úr dómarasæti, ef hætta er á því, „að hann fái ekki litið óhlutdrægt á málavöxtu“. Þessu ákvæði ber einnig að beita um opinber mál samkvæmt 15. gr. 2. mgr. laga nr. 74/1974 um meðferð opinberra mála.
* Í máli þessu er ekkert komið fram, sem bendir til þess, að dómarafulltrúinn, sem kvað upp héraðsdóminn, hafi litið hlutdrægt á málavöxtu. Hins vegar verður að fallast á það með Mannréttindanefnd Evrópu, að almennt verði ekki talin næg trygging fyrir óhlutdrægni í dómstörfum, þegar sami maður vinnur bæði að þeim og lögreglustjórn.
Með hliðsjón af þessu leit Hæstiréttur svo á að skýra beri ætti tilvitnuð ákvæði einkamálalaga og sakamálalaga á þann hátt að sýslumanninum og dómarafulltrúanum hefði borið að víkja sæti í málinu. Hinn áfrýjaði dómur var felldur úr gildi og öll málsmeðferðin fyrir sakadómi, og lagt fyrir sakadóminn að taka málið aftur til löglegrar meðferðar og dómsálagningar.
Hrd. 1990:14 nr. 240/1989 (Bæjarfógeti og lögreglustjóri - Aðskilnaðardómur IV) [PDF]
Hrd. 1990:35 nr. 300/1989 [PDF]
Hrd. 1990:39 nr. 14/1990 [PDF]
Hrd. 1990:103 nr. 66/1989 [PDF]
Hrd. 1990:107 nr. 428/1989 [PDF]
Hrd. 1990:125 nr. 437/1989 [PDF]
Hrd. 1990:153 nr. 177/1989 [PDF]
Hrd. 1990:214 nr. 87/1988 [PDF]
Hrd. 1990:232 nr. 262/1989 [PDF]
Hrd. 1990:266 nr. 460/1989 [PDF]
Hrd. 1990:322 nr. 264/1988 [PDF]
Hrd. 1990:329 nr. 265/1988 [PDF]
Hrd. 1990:338 nr. 448/1989 [PDF]
Hrd. 1990:712 nr. 299/1989 [PDF]
Hrd. 1990:972 nr. 263/1987 [PDF]
Hrd. 1990:1055 nr. 192/1990 [PDF]
Hrd. 1990:1061 nr. 334/1990 [PDF]
Hrd. 1990:1103 nr. 189/1990 (Sjónvarpsstjóri Stöðvar 2) [PDF]
Hrd. 1990:1156 nr. 372/1990 [PDF]
Hrd. 1990:1219 nr. 218/1990 [PDF]
Hrd. 1990:1256 nr. 383/1990 [PDF]
Hrd. 1990:1398 nr. 85/1990 (Riðuveiki í sauðfé) [PDF]
Hrd. 1990:1716 nr. 461/1990 (Fjárhæð meðlags) [PDF]
Hrd. 1991:25 nr. 464/1990 [PDF]
Hrd. 1991:30 nr. 464/1990 [PDF]
Hrd. 1991:135 nr. 54/1991 [PDF]
Hrd. 1991:256 nr. 191/1990 [PDF]
Hrd. 1991:331 nr. 94/1991 [PDF]
Hrd. 1991:348 nr. 53/1990 (Lánskjaravísitala) [PDF]
Hrd. 1991:367 nr. 210/1990 (Lánskjaravísitala) [PDF]
Hrd. 1991:385 nr. 211/1990 (Lánskjaravísitala) [PDF]
Hrd. 1991:615 nr. 98/1990 (Gatnagerðargjald) [PDF]
Hrd. 1991:635 nr. 106/1990 [PDF]
Hrd. 1991:638 nr. 107/1990 [PDF]
Hrd. 1991:641 nr. 109/1990 [PDF]
Hrd. 1991:644 nr. 96/1990 [PDF]
Hrd. 1991:651 nr. 100/1990 [PDF]
Hrd. 1991:654 nr. 102/1990 [PDF]
Hrd. 1991:657 nr. 103/1990 [PDF]
Hrd. 1991:660 nr. 104/1990 [PDF]
Hrd. 1991:663 nr. 105/1990 [PDF]
Hrd. 1991:666 nr. 97/1990 [PDF]
Hrd. 1991:673 nr. 99/1990 [PDF]
Hrd. 1991:676 nr. 101/1990 [PDF]
Hrd. 1991:679 nr. 110/1990 [PDF]
Hrd. 1991:847 nr. 215/1991 [PDF]
Hrd. 1991:936 nr. 19/1991 [PDF]
Hrd. 1991:1186 nr. 97/1989 (Þungaskattur) [PDF]
Hrd. 1991:1368 nr. 44/1989 (Brúarhóll) [PDF]
Hrd. 1991:1431 nr. 366/1991 [PDF]
Hrd. 1991:1474 nr. 173/1989 (Ólöglegt hús) [PDF]
Hrd. 1991:1555 nr. 80/1991 [PDF]
Hrd. 1991:1690 nr. 93/1989 (Jökull hf. - Sjávarafli) [PDF]
Hrd. 1991:1807 nr. 283/1990 (Lífeyrissjóður leigubílstjóra) [PDF]
Hrd. 1991:1827 nr. 354/1989 (Hreppsnefnd Skorradalshrepps - Hvammur í Skorradal) [PDF]
Hrd. 1992:17 nr. 504/1991 (Sæbraut I) [PDF]
Hrd. 1992:195 nr. 51/1992 [PDF]
Hrd. 1992:401 nr. 274/1991 (Staðahaldarinn í Viðey) [PDF]
Hrd. 1992:644 nr. 142/1992 [PDF]
Hrd. 1992:830 nr. 163/1992 [PDF]
Hrd. 1992:837 nr. 154/1992 (Sæbraut II) [PDF]
Hrd. 1992:844 nr. 155/1992 (Sæbraut III) [PDF]
Hrd. 1992:1314 nr. 77/1991 [PDF]
Hrd. 1992:1462 nr. 307/1990 [PDF]
Hrd. 1992:1563 nr. 93/1990 [PDF]
Hrd. 1992:1597 nr. 339/1992 [PDF]
Hrd. 1992:1618 nr. 502/1991 [PDF]
Hrd. 1992:1720 nr. 344/1989 (Grísará) [PDF]
Hrd. 1992:1828 nr. 195/1992 (Skylduaðild að stéttarfélagi) [PDF]Aðili keyrði á tiltekið svæði með vörur án þess að vera í tilteknu stéttarfélagi. Lagaheimild skorti til að takmarka aðgengi að svæðinu á þeim grundvelli.
Hrd. 1992:1834 nr. 274/1992 [PDF]
Hrd. 1992:1962 nr. 129/1991 (BHMR-dómur) [PDF]
Hrd. 1993:164 nr. 49/1993 [PDF]
Hrd. 1993:167 nr. 50/1993 [PDF]
Hrd. 1993:226 nr. 360/1992 (Svipting umgengnisréttar) [PDF]
Hrd. 1993:259 nr. 135/1990 (Innheimtustarfsemi) [PDF]
Hrd. 1993:565 nr. 92/1991 [PDF]
Hrd. 1993:822 nr. 150/1993 [PDF]
Hrd. 1993:826 nr. 141/1993 [PDF]
Hrd. 1993:1217 nr. 124/1993 (Leigubílastjóraaldur) [PDF]
Hrd. 1993:1309 nr. 177/1993 [PDF]
Hrd. 1993:1409 nr. 356/1990 [PDF]
Hrd. 1993:1475 nr. 293/1993 (Niðurfelling ákærufrestunar) [PDF]
Hrd. 1993:1775 nr. 92/1990 (Dánarbússkipti á Ísafirði) [PDF]
Hrd. 1993:1820 nr. 147/1991 (Ábúðarjörð - Haffjarðará I) [PDF]
Hrd. 1993:1984 nr. 187/1990 [PDF]
Hrd. 1993:2061 nr. 291/1993 (Hrönn hf.) [PDF]
Hrd. 1993:2181 nr. 444/1993 [PDF]
Hrd. 1993:2205 nr. 325/1990 (Brekka) [PDF]
Hrd. 1994:79 nr. 442/1993 (Skinkumál) [PDF]Deilt var um hvort framleiðsluráð gæti kveðið á um bann við innflutningi á vöru á grundvelli lagaákvæðis sem skyldaði umleitan álits framleiðsluráðs þegar flytja ætti inn landbúnaðarvöru.
Meirihluti Hæstaréttar (4 af 7) túlkaði lagaákvæðið með þeim hætti að verið væri að tryggja rétt framleiðsluráðsins til umsagnar en ekki sjálfstæða heimild til innflutningstakmörkunar á landbúnaðarvörum. Stjórnvaldsákvarðanir ráðherra um synjun á tollafgreiðslu varanna voru því ógiltar.
Hrd. 1994:287 nr. 392/1993 [PDF]
Hrd. 1994:469 nr. 198/1993 (Flugumferðarstjórar) [PDF]
Hrd. 1994:566 nr. 372/1993 [PDF]
Hrd. 1994:590 nr. 244/1993 [PDF]
Hrd. 1994:748 nr. 300/1991 (Einangrunarvistin - Agaviðurlög í fangelsi) [PDF]Lög kváðu á um að beiting agaviðurlaga með setningu fanga í einangrun teldist ekki til afplánunartímans, og lengdi því refsinguna. Hæstiréttur taldi það andstætt 2. gr. stjórnarskrárinnar að gera slíkt án dóms. Fallist var því á skaðabótakröfu fangans.
Hrd. 1994:758 nr. 10/1994 (Skattfrjáls jöfnunarhlutabréf) [PDF]
Hrd. 1994:777 nr. 493/1993 [PDF]Stórlega vítaverðar starfsaðferðir lögreglu voru ekki álitnar koma í veg fyrir sakfellingu, enda réðst sú sönnunarfærslan ekki á þeim atriðum sem starfsaðferðin leiddi í ljós.
Hrd. 1994:813 nr. 387/1993 (Herbergi sonar - Árás á lögreglumann) [PDF]Húsleit fór fram í herbergi manns er bjó í foreldrahúsum. Hann átti að mæta í yfirheyrslu og hann mætti ekki. Lögreglan fór heim til hans til að sækja hann og pabbi mannsins hleypir lögreglunni inn og fór þá lögreglan inn í herbergi sonarins til að hafa uppi á honum og handtók hann. Hæstiréttur taldi að þótt faðir mannsins væri umráðamaður hússins hefði hann ekki verið bær til að samþykkja leit í herbergi sonarins.
Hrd. 1994:947 nr. 105/1992 (Lóðajöfnunargjald) [PDF]
Hrd. 1994:1209 nr. 183/1994 [PDF]
Hrd. 1994:1451 nr. 270/1994 (EES-samningur) [PDF]„[D]ómstólar verða ekki krafðir álits um lögfræðileg efni nema að því leyti, sem nauðsynlegt er til úrlausnar um ákveðna kröfu í dómsmáli.“
Hrd. 1994:1476 nr. 281/1991 (Launaskattur - Atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands) [PDF]Með lögum var lagður á launaskattur ásamt heimild til að ákveða álagningu launaskatts á atvinnutekjur hjá fyrirtækjum sem flokkuðust undir fiskverkun og iðnað samkvæmt atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands. Þá var sett reglugerð þar sem heimildin var nýtt og með henni var fylgiskjal með hluta af atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands. Síðar var gefin út önnur reglugerð er tók við af hinni fyrri en án birtingar úr atvinnuvegaflokkuninni, og var það heldur ekki gert síðar. Enn síðar voru birt lög þar sem vinnulaun og þóknanir fyrir störf hjá fyrirtækjum sem flokkast undir fiskverkun og iðnað skv. atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands væru undanþegin skattinum.
Blikksmiðameistari kærði áætlun skattstjóra um álögð gjöld sem endaði á stjórnsýslustigi með álagningu 3,5% launaskatts á vinnu við uppsetningu loftræstikerfa á byggingarstað. Taldi meistarinn að verkið væri undanþegið launaskattsskyldu og að fáránlegt væri að álagning þessa skattar færi eftir því hvar hann ynni verkið . Lögtak varð síðan gert í fasteign hans til tryggingar á skuld hans vegna greiðslu þessa skatts.
Meirihluti Hæstaréttar mat það svo að eingöngu hefði verið hægt að byggja á þeim hlutum atvinnuvegaflokkunarinnar sem hafði þá þegar verið birtur, og því var hafnað að líta á hluta hennar sem óbirtur voru við meðferð málsins og ríkið vísaði í til stuðnings máli sínu. Vísaði hann einnig til þess að löggjafinn hefði ætlað að undanþágan næði einvörðungu til þess hluta sem unninn væri á verkstæðum en ekki samsetningar hluta utan þeirra, hefði þurft að taka það skýrt fram við setningu laganna. Með hliðsjón af þessu var ekki gerður greinarmunur á þessum þáttum starfseminnar.
Hrd. 1994:2170 nr. 242/1994 [PDF]
Hrd. 1994:2353 nr. 450/1994 [PDF]
Hrd. 1994:2592 nr. 470/1994 [PDF]
Hrd. 1994:2632 nr. 68/1992 (Hrafnabjörg - Nauðungarvistun á sjúkrahúsi) [PDF]
Hrd. 1994:2640 nr. 425/1994 (Sameining sveitarfélaga Helgafellssveit) [PDF]
Hrd. 1994:2717 nr. 75/1992 [PDF]
Hrd. 1994:2912 nr. 489/1991 (Sjómannaafsláttur) [PDF]
Hrd. 1994:2921 nr. 216/1993 (Handtaka) [PDF]
Hrd. 1994:2931 nr. 217/1993 (Handtaka) [PDF]
Hrd. 1995:408 nr. 122/1992 (Gallerí Borg) [PDF]
Hrd. 1995:752 nr. 498/1993 (Kraftlyftingar - Vaxtarræktarummæli) [PDF]
Hrd. 1995:774 nr. 145/1994 [PDF]
Hrd. 1995:867 nr. 193/1992 [PDF]
Hrd. 1995:1114 nr. 120/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1161 nr. 341/1992 (Mótorbáturinn Dagný) [PDF]Krafist var ógildingar á kaupsamningi um bát. Ný lög um stjórn fiskveiða tóku gildi eftir söluna þar sem leyft var framsal á aflaheimild báta, og jókst virði báta verulega við gildistöku laganna. Kaupverðið var um 1,6 milljón og síðar kom út mat um virði bátsins ásamt aflahlutdeild um að hann hefði orðið um 5 milljóna króna virði. Seljandinn ætlaði að kaupa sér stærri bát en bátarnir sem hann hugðist ætla að kaupa ruku upp í verði.
Meirihlutinn taldi að ógilda ætti samninginn á grundvelli 36. gr. sml.
Í sératkvæðum minnihlutans var staða aðila talin jöfn við samningsgerðina og að ekki ætti að ógilda samninginn. Báðir aðilar höfðu vitneskju um fyrirhugaða löggjöf.
Dómurinn hefur verið nokkuð gagnrýndur.
Hrd. 1995:1175 nr. 342/1992 (Umboð lögmanns - Trillur) [PDF]
Hrd. 1995:1444 nr. 103/1994 (Dómarafulltrúi - Aðskilnaðardómur VI) [PDF]
Hrd. 1995:1518 nr. 135/1994 [PDF]
Hrd. 1995:1525 nr. 174/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1534 nr. 178/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1536 nr. 121/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1538 nr. 144/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1540 nr. 179/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1570 nr. 62/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1586 nr. 232/1994 (Húsvarðaríbúðin í Efstaleiti) [PDF]
Hrd. 1995:1594 nr. 188/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1596 nr. 517/1993 [PDF]
Hrd. 1995:1597 nr. 484/1994 [PDF]
Hrd. 1995:1598 nr. 518/1993 [PDF]
Hrd. 1995:1599 nr. 489/1994 [PDF]
Hrd. 1995:1600 nr. 515/1993 [PDF]
Hrd. 1995:1601 nr. 191/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1603 nr. 332/1993 [PDF]
Hrd. 1995:1605 nr. 181/1994 [PDF]
Hrd. 1995:1606 nr. 236/1994 [PDF]
Hrd. 1995:1607 nr. 244/1994 [PDF]
Hrd. 1995:1608 nr. 111/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1609 nr. 243/1994 [PDF]
Hrd. 1995:1610 nr. 304/1994 [PDF]
Hrd. 1995:1611 nr. 388/1994 [PDF]
Hrd. 1995:1613 nr. 404/1994 [PDF]
Hrd. 1995:1614 nr. 415/1994 [PDF]
Hrd. 1995:1615 nr. 82/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1616 nr. 117/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1617 nr. 138/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1618 nr. 151/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1623 nr. 193/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1625 nr. 219/1994 [PDF]
Hrd. 1995:1626 nr. 240/1994 [PDF]
Hrd. 1995:1627 nr. 286/1994 [PDF]
Hrd. 1995:1628 nr. 298/1994 [PDF]
Hrd. 1995:1629 nr. 301/1994 [PDF]
Hrd. 1995:1630 nr. 194/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1666 nr. 197/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1676 nr. 202/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1846 nr. 210/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1847 nr. 212/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1936 nr. 225/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1966 nr. 267/1995 (Brattahlíð - Lögveð) [PDF]
Hrd. 1995:1977 nr. 200/1995 (Dómarafulltrúi - Aðskilnaðardómur VII) [PDF]
Hrd. 1995:1978 nr. 203/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1979 nr. 206/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1980 nr. 207/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1981 nr. 211/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1982 nr. 213/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1983 nr. 214/1995 [PDF]
Hrd. 1995:1984 nr. 226/1995 [PDF]
Hrd. 1995:2034 nr. 292/1995 [PDF]
Hrd. 1995:2079 nr. 246/1995 [PDF]
Hrd. 1995:2080 nr. 279/1995 [PDF]
Hrd. 1995:2172 nr. 328/1995 [PDF]
Hrd. 1995:2277 nr. 344/1995 [PDF]
Hrd. 1995:2300 nr. 478/1993 (Þungaskattur) [PDF]
Hrd. 1995:2417 nr. 359/1994 (Prestadómur) [PDF]Forseti Íslands gaf út bráðabirgðalög er skylduðu Kjaradóm til að taka nýja ákvörðun í stað fyrri ákvörðunar er hækkuðu laun tiltekinna embættis- og starfsmanna ríkisins, og dró þessi nýja ákvörðun úr fyrri hækkun. Prestur stefndi ráðherra fyrir dóm og krafðist mismun þeirra fjárhæða.
Meirihluti Hæstaréttar taldi ekki ástæðu til þess að efast um það mat bráðabirgðalöggjafans á brýnni nauðsyn í skilningi 28. gr. stjórnarskrárinnar, sem hann framkvæmdi við setningu bráðabirgðalaganna, né að hann hafi misbeitt því valdi.
Í þessum dómi reyndi í fyrsta skipti á hin hertu skilyrði 28. gr. stjórnarskrárinnar um setningu bráðabirgðalaga eins og henni hafði verið breytt árið 1991.
Hrd. 1995:2548 nr. 362/1995 [PDF]
Hrd. 1995:2629 nr. 295/1995 [PDF]
Hrd. 1995:2871 nr. 375/1995 [PDF]
Hrd. 1995:2958 nr. 8/1994 [PDF]
Hrd. 1995:2972 nr. 9/1994 [PDF]
Hrd. 1995:2994 nr. 343/1994 [PDF]
Hrd. 1995:3023 nr. 399/1995 (Farbann) [PDF]
Hrd. 1995:3059 nr. 52/1995 (Tannsmiðir) [PDF]
Hrd. 1995:3149 nr. 342/1995 (Vansvefta skipstjóri - Bjartsmál) [PDF]
Hrd. 1996:40 nr. 419/1995 [PDF]
Hrd. 1996:85 nr. 225/1994 (Laufásvegur) [PDF]
Hrd. 1996:126 nr. 401/1994 [PDF]
Hrd. 1996:577 nr. 70/1996 [PDF]
Hrd. 1996:582 nr. 282/1994 (Búseti) [PDF]
Hrd. 1996:696 nr. 92/1995 (Blikdalur) [PDF]Hæstiréttur taldi tiltekin ítaksréttindi hafi verið talin glötuð til eilífðarnóns.
Hrd. 1996:731 nr. 396/1995 [PDF]
Hrd. 1996:790 nr. 264/1994 [PDF]
Hrd. 1996:973 nr. 104/1996 (Iðnlánasjóðsgjald og iðnaðarmálagjald) [PDF]
Hrd. 1996:1089 nr. 339/1994 [PDF]
Hrd. 1996:1788 nr. 188/1996 [PDF]
Hrd. 1996:1852 nr. 28/1995 [PDF]
Hrd. 1996:1868 nr. 95/1996 [PDF]
Hrd. 1996:1896 nr. 5/1995 (Landbúnaðarráðuneytið) [PDF]
Hrd. 1996:1977 nr. 68/1996 [PDF]
Hrd. 1996:1998 nr. 151/1996 (Gæsluvarðhaldsúrskurður II) [PDF]
Hrd. 1996:2255 nr. 132/1995 [PDF]
Hrd. 1996:2553 nr. 356/1996 (Sími) [PDF]Aðili krafðist bóta frá ríkinu á þeim forsendum að eingöngu var aflað dómsúrskurðar vegna símanúmers viðmælanda hans en ekki einnig hans síma. Hæstiréttur vísaði til eðlis símtækja sem tækja til að hringja og taka á móti símtölum til og frá öðrum símum. Bótakröfunni var því hafnað.
Hrd. 1996:2584 nr. 187/1995 (Skylduaðild að lífeyrissjóðum) [PDF]
Hrd. 1996:2610 nr. 53/1996 (Fjárdráttur I) [PDF]
Hrd. 1996:2776 nr. 230/1995 (Veiðileyfissvipting) [PDF]
Hrd. 1996:2806 nr. 220/1995 (Hilda Hafsteinsdóttir) [PDF]
Hrd. 1996:2956 nr. 110/1995 (Útflutningsleyfi - Samherji) [PDF]Ekki mátti framselja vald til ráðherra um að hvort takmarka mætti innflutning á vöru og hvernig.
Hrd. 1996:3002 nr. 221/1995 (Fullvirðisréttur og greiðslumark í landbúnaði - Greiðslumark I - Fosshólar) [PDF]
Hrd. 1996:3114 nr. 429/1995 (Álagning bifreiðagjalds eftir þyngd bifreiða) [PDF]
Hrd. 1996:3352 nr. 323/1995 [PDF]
Hrd. 1996:3417 nr. 90/1996 [PDF]
Hrd. 1996:3466 nr. 25/1996 (Kirkjuferja - Kaup á loðdýrahúsum) [PDF]Meirihluti Hæstaréttar skýrði orðið ‚lán‘ í skilningi 40. gr. stjórnarskrárinnar rúmt þannig að það næði jafnframt yfir tilvik þar sem veitt væri viðtaka eldri lána í gegnum fasteignakaup. Gagnstæð skýring hefði annars leitt til víðtækari heimildir framkvæmdarvaldsins til lántöku en stjórnarskrárgjafinn ætlaðist til og skert þannig fjárstjórnarvald Alþingis.
Það athugast að oft er vísað til þessa blaðsíðutals í tengslum við dóminn ‚Kirkjuferjuhjáleiga‘, en sá dómur er í raun hrd. 1996:3482. Þessi mál eru samt sams konar.
Hrd. 1996:3482 nr. 26/1996 (Kirkjuferjuhjáleiga) [PDF]
Hrd. 1996:3563 nr. 418/1995 (Smiður búsettur á Selfossi) [PDF]
Hrd. 1996:3575 nr. 416/1996 (Tæknifrjóvgun) [PDF]Hæstiréttur leit til þess hvort spurningarnar væru slíkar að prestur væri þá að ljóstra upp því sem trúnaður ríkti. Hann féllst ekki á að spurningarnar væru þess eðlis og mat svo að spurningarnar skiptu sköpum fyrir sakarefnið.
Hrd. 1996:3581 nr. 422/1996 (Vanhæfi héraðsdómara) [PDF]
Hrd. 1996:3920 nr. 270/1996 (Siglufjarðarapótek) [PDF]
Hrd. 1996:3962 nr. 286/1996 (Lyfjalög - Lyfsöluleyfi) [PDF]
Hrd. 1996:4031 nr. 437/1996 (Sambúðarfólk - Gjaldheimtan í Reykjavík) [PDF]
Hrd. 1996:4089 nr. 121/1996 (Einarsreitur) [PDF]Fyrirtæki sóttist eftir ógildingu á eignarnámi Hafnarfjarðarbæjar á svokölluðum Einarsreit sökum deilna um upphæð eignarnámsbóta sem matsnefnd eignarnámsbóta úrskurðaði um. Eignarhald fyrirtækisins byggðist á tveimur erfðafestusamningum milli þess og Hafnarfjarðarbæjar og á eigninni voru ýmis mannvirki. Hafnarfjarðarbær greiddi eignarnámsbætur en fyrirtækið tók við þeim með fyrirvara um að leita til dómstóla ef ósættir væru um upphæðina.
Fyrirtækið leitaði svo til dómstóla um að kallaðir yrðu til dómkvaddir matsmenn til að meta virði Einarsreits og töldu þeir hann vera meira virði en úrskurður matsnefndarinnar hljóðaði upp á. Óskað var eftir yfirmatsgerð sem leiddi til enn meiri hækkunar. Hafnarfjarðarbær var ósáttur við yfirmatið og höfðaði dómsmál vegna þess. Meðal ágreiningsefna var að fiskreitur hafði verið metinn hafa fjárhagslegt gildi en Hafnarfjarðarbæ taldi að hann væri verðlaus.
Héraðsdómur tók ekki undir þann málatilbúnað þar sem ekki hefði verið sýnt fram á að matsgerðirnar hefðu verið rangar og ekki hefði verið sýnt fram á að fiskverkunarhúsin væru verðlaus þrátt fyrir að fiskverkunaraðferðin sjálf væri útdauð. Hins vegar kvað hann á um lækkun sökum þess að fiskreiturinn hefði líklega þröngan kaupendahóp og að staðurinn yrði líklega ekki notaður undir fiskverkun í framtíðinni.
Meiri hluti Hæstaréttar lækkaði verðið enn frekar sökum óvissu um að markaður væri fyrir húsin. Hins vegar taldi hann að andlagið hefði fjárhagslegt gildi sökum hins almenna minjagildis.
Hrd. 1996:4112 nr. 290/1996 (Flugmaður) [PDF]
Hrd. 1996:4248 nr. 432/1995 (Verkfræðistofa) [PDF]
Hrd. 1996:4260 nr. 427/1995 (Jöfnunargjald á franskar kartöflur) [PDF]Almenn lagaheimild var til staðar til að hækka jöfnunargjaldið á franskar kartöflur. Gjaldið var svo hækkað úr 40% í 190%. Ekki voru talin vera fyrir hendi réttlætanleg sjónarmið um að hækka gjaldið eins mikið og gert var. Íslenska ríkið gat ekki sýnt fram á að vandi við niðurgreiðslur og erlendir markaðir hafi verið sjónarmið sem íslenska ríkið hafi byggt á við beitingu þeirrar heimildar.
Hrd. 1997:34 nr. 9/1997 (Opinberir starfsmenn og starfsmenn á almennum vinnumarkaði - Meiðyrðamál) [PDF]
Hrd. 1997:45 nr. 20/1997 [PDF]
Hrd. 1997:52 nr. 18/1995 (Línulög eignarnema - Sjónmengun - Ytri-Löngumýri) [PDF]
Hrd. 1997:86 nr. 317/1995 (Brúttólestir) [PDF]
Hrd. 1997:106 nr. 318/1995 (Brúttólestir) [PDF]
Hrd. 1997:116 nr. 319/1995 (Brúttólestir) [PDF]
Hrd. 1997:232 nr. 23/1997 (Grindavík II - 20 ár) [PDF]
Hrd. 1997:350 nr. 290/1995 [PDF]
Hrd. 1997:385 nr. 3/1997 (Vífilfell) [PDF]
Hrd. 1997:683 nr. 147/1996 (Kistustökk í leikfimi - Örorka unglingsstúlku) [PDF]
Hrd. 1997:789 nr. 344/1996 [PDF]
Hrd. 1997:841 nr. 285/1996 [PDF]
Hrd. 1997:887 nr. 262/1996 [PDF]
Hrd. 1997:1008 nr. 255/1996 (Útsendingarstjórar) [PDF]
Hrd. 1997:1096 nr. 317/1996 [PDF]
Hrd. 1997:1162 nr. 66/1996 (Auðkúluheiði) [PDF]
Hrd. 1997:1269 nr. 222/1996 (Félagsbúið Stekkum) [PDF]
Hrd. 1997:1373 nr. 263/1996 [PDF]
Hrd. 1997:1499 nr. 447/1996 [PDF]
Hrd. 1997:1509 nr. 448/1996 [PDF]
Hrd. 1997:1719 nr. 199/1997 (Eftirlit Fiskistofu á Flæmingjagrunni) [PDF]
Hrd. 1997:1760 nr. 120/1997 [PDF]
Hrd. 1997:1948 nr. 196/1997 [PDF]
Hrd. 1997:1998 nr. 162/1997 (Haffjarðará II) [PDF]
Hrd. 1997:2025 nr. 346/1996 (Syðribrú - Forkaupsréttur sveitarfélags) [PDF]
Hrd. 1997:2056 nr. 257/1997 [PDF]
Hrd. 1997:2072 nr. 125/1997 [PDF]
Hrd. 1997:2117 nr. 137/1997 [PDF]
Hrd. 1997:2128 nr. 255/1997 [PDF]
Hrd. 1997:2137 nr. 244/1997 [PDF]
Hrd. 1997:2155 nr. 300/1997 [PDF]
Hrd. 1997:2166 nr. 334/1997 [PDF]
Hrd. 1997:2275 nr. 336/1997 (Meðlagsskuld) [PDF]
Hrd. 1997:2397 nr. 364/1997 [PDF]
Hrd. 1997:2488 nr. 456/1996 (Hofstaðir - Laxá - Ákvörðun Náttúruverndarráðs) [PDF]
Hrd. 1997:2513 nr. 440/1996 [PDF]
Hrd. 1997:2563 nr. 42/1997 (Reykhóll) [PDF]
Hrd. 1997:2578 nr. 43/1997 [PDF]
Hrd. 1997:2625 nr. 156/1997 (Kirkjugarðar Reykjavíkurprófastsdæma) [PDF]
Hrd. 1997:2729 nr. 402/1997 (Blóðrannsókn - Meintur faðir höfðar I) [PDF]
Hrd. 1997:2742 nr. 32/1997 [PDF]
Hrd. 1997:2828 nr. 302/1997 (Framsal sakamanna til Bandaríkjanna) [PDF]Bandarísk hjón voru framseld til Bandaríkjanna. Bandarísku stjórnvöldin handtóku hjónin með því að setja þau í járn. Talið var að íslensk stjórnvöld hefðu átt að skilyrða framsalið til að koma í veg fyrir vanvirðandi meðferð.
Hrd. 1997:2908 nr. 236/1997 [PDF]
Hrd. 1997:2918 nr. 432/1996 (Ákvörðun byggingarnefndar - Blómaskáli) [PDF]
Hrd. 1997:2981 nr. 297/1997 [PDF]
Hrd. 1997:3231 nr. 449/1997 [PDF]
Hrd. 1997:3333 nr. 468/1997 [PDF]
Hrd. 1997:3337 nr. 457/1997 (Valdimar Jóhannesson - Veiðileyfamálið) [PDF]
Hrd. 1997:3357 nr. 276/1997 [PDF]
Hrd. 1997:3419 nr. 326/1997 (Tollalagabrot) [PDF]
Hrd. 1997:3537 nr. 86/1997 (Flugumferðarstjóri) [PDF]
Hrd. 1997:3560 nr. 87/1997 [PDF]
Hrd. 1997:3574 nr. 88/1997 [PDF]
Hrd. 1997:3618 nr. 274/1997 (Fangelsismálastjóri) [PDF]
Hrd. 1997:3700 nr. 495/1997 (Gæsluvarðhaldsúrskurður dómarafulltrúa) [PDF]
Hrd. 1997:3704 nr. 494/1997 (Útgerðarmaður) [PDF]Pro se mál. Málinu var vísað frá dómi vegna misbrests við að aðgreina sakarefnið og ódómhæfrar dómkröfu.
Hrd. 1997:3776 nr. 325/1996 (Starfsuppsögn) [PDF]
Hrd. 1997:3786 nr. 326/1996 [PDF]
Hrd. 1998:137 nr. 286/1997 (Siglfirðingur ehf.) [PDF]
Hrd. 1998:400 nr. 140/1997 [PDF]
Hrd. 1998:441 nr. 56/1997 [PDF]
Hrd. 1998:500 nr. 208/1997 (Barnsburðarleyfi) [PDF]
Hrd. 1998:516 nr. 206/1997 (Dreifing kláms) [PDF]
Hrd. 1998:601 nr. 476/1997 (Möðrufell í Eyjafjarðarsveit - Dalabyggð - Röksemdir ráðuneytis) [PDF]
Hrd. 1998:693 nr. 260/1997 (Hundamál) [PDF]
Hrd. 1998:718 nr. 259/1997 (Lögmannafélagið) [PDF]Einn félagsmaðurinn í Lögmannafélaginu neitaði að borga félagsgjöldin á þeim grundvelli að félagið hefði farið út fyrir hlutverk sitt, m.a. með sumarbústaðastarfsemi. Hæstiréttur komst að þeirri niðurstöðu að það þyrfti að skilja þá starfsemi frá lögbundna hlutverkinu.
Hrd. 1998:829 nr. 78/1998 (Yfirskattanefnd - Frávísun) [PDF]
Hrd. 1998:847 nr. 83/1998 [PDF]
Hrd. 1998:881 nr. 310/1997 [PDF]
Hrd. 1998:985 nr. 216/1997 (Arnarnesland - Eignarnám á Arnarneshálsi) [PDF]Garðabær sagðist hafa reynt í einhvern tíma en án árangurs að kaupa tilteknar landspildur á Arnarnesi, en eignarnámsþolarnir töldu það ekki vera rétt.
Garðabær hafi slitið samningaviðræðunum áður en mörg erfið álitaefni höfðu verið rædd til þrautar, og höfðu verðhugmyndir aðila ekki verið reyndar til fulls. Samþykkt tillagna um deiliskipulag höfðu ekki verið leiddar til lykta án þess að Garðabær hafi skýrt með fullnægjandi hætti ástæður þeirrar frestunar. Í ljósi þessa og að virtu samhengi viðræðnanna í heild, féllst Hæstiréttur á kröfu eignarnámsþolanna um ógildingu ákvörðunarinnar um eignarnám.
Hrd. 1998:1094 nr. 150/1997 (Skattlagning söluhagnaðar af fasteign) [PDF]
Hrd. 1998:1291 nr. 215/1997 (Skrifstofustjóri) [PDF]
Hrd. 1998:1300 nr. 500/1997 [PDF]
Hrd. 1998:1346 nr. 88/1998 [PDF]
Hrd. 1998:1376 nr. 280/1997 (Húsnæðisstofnun) [PDF]
Hrd. 1998:1426 nr. 298/1997 (Héraðsdómari) [PDF]
Hrd. 1998:1537 nr. 293/1997 (Stimpilgjald) [PDF]
Hrd. 1998:1662 nr. 347/1997 (Lyfjaverðlagsnefnd) [PDF]
Hrd. 1998:1769 nr. 291/1997 (Galtará) [PDF]P, sem átti jörðina Galtará, lést árið 1981. Eignarhlutdeildinni var skipt í sex jafna hluta og fengu fimm eftirlifandi börn hans hvern sinn hlut og skiptist sá sjötti milli tveggja barnabarna hans.
Ágreiningur var á milli J og S, tveggja erfingja P, um eignarhald á fyrrnefndum torfbæ sem á jörðinni var. J hafði á árunum 1973-1976 gert upp bústaðinn á eigin kostnað sem þá var í svo slæmu ásigkomulagi að vinnan hefði jafnað til nýbyggingar annars húss. Hinn umdeildi torfbær var ekki talinn til eigna dánarbús P við skiptin né var hann talinn upp í erfðafjárskýrslu skiptanna né í eignaskiptayfirlýsingu frá 1985.
Umráð J á húsinu stóðu svo athugasemdalaus þar til árið 1995 þegar eiginmaður S fékk skráningu á eignarhaldi hússins breytt hjá Fasteignamati ríkisins. Í kjölfarið gaf J út yfirlýsingu um að hann væri eigandi hússins og undirrituðu aðrir eigendur jarðarinnar undir þá yfirlýsingu að S undanskilinni. Hæstiréttur taldi að sökum tómlætis og aðgæsluleysis hagsmuna hefði S ekki getað átt ⅙ hluta í upprunalega torfbænum og því heldur ekki átt það hlutfall í þeim sem kom í staðinn.
Hrd. 1998:1800 nr. 173/1998 [PDF]
Hrd. 1998:1928 nr. 160/1998 (Sameining sveitarfélaga í Skagafirði) [PDF]
Hrd. 1998:1976 nr. 311/1997 (Breytt mat á örorku - Reikniregla) [PDF]Sett var ný reikniregla um umreikning. Haldið var því fram að reiknireglan væri gölluð því hún bætti ekki alla starfsorkuskerðingu. Hæstiréttur var ósammála þar sem veita ætti löggjafanum svigrúm til að stilla þetta af.
Hrd. 1998:2002 nr. 312/1997 [PDF]
Hrd. 1998:2021 nr. 389/1997 [PDF]
Hrd. 1998:2140 nr. 368/1997 (Lífeyrissjóður sjómanna - Sjómaður) [PDF]
Hrd. 1998:2233 nr. 317/1997 (Lágmarksmiskastig - Grundvöllur bótaútreiknings) [PDF]
Hrd. 1998:2270 nr. 218/1998 [PDF]
Hrd. 1998:2286 nr. 213/1998 (Málsmeðferð á rannsóknarstigi) [PDF]
Hrd. 1998:2528 nr. 418/1997 (Sjálfstæði dómarafulltrúa og 6. gr. MSE) [PDF]Mál hafði verið dæmt af dómarafulltrúa í héraði sem var svo talin vera andstæð stjórnarskrá. Málsaðilinn höfðaði skaðabótamál vegna aukins málskostnaðar og var fallist á bótaskyldu vegna þessa, þrátt fyrir að slíkt fyrirkomulag hafi tíðkast lengi vel.
Hrd. 1998:2637 nr. 273/1998 [PDF]
Hrd. 1998:2640 nr. 295/1998 [PDF]
Hrd. 1998:2908 nr. 394/1998 (Vanhæfi héraðsdómara) [PDF]
Hrd. 1998:2913 nr. 436/1997 [PDF]
Hrd. 1998:3115 nr. 333/1997 (Dönsk skaðabótalög) [PDF]
Hrd. 1998:3156 nr. 34/1998 (Jónsbókarréttur - Hella) [PDF]
Hrd. 1998:3194 nr. 453/1997 [PDF]
Hrd. 1998:3259 nr. 242/1997 (Notaðir vélsleðar) [PDF]
Hrd. 1998:3398 nr. 101/1998 (Kvensjúkdómalæknir lokar skurðstofu) [PDF]
Hrd. 1998:3418 nr. 25/1998 (Krókabátar) [PDF]Lög voru birt en áttu ekki að koma til framkvæmda fyrr en á ákveðnum degi síðar sama ár. Með lögunum var skilgreindur frestur fyrir veiðimenn til að velja kerfi fyrir lok tiltekins dags, sem var nokkrum dögum eftir birtinguna. Stjórnvöld úrskurðuðu í máli vegna þessa áður en lögin komu til framkvæmda. Hæstiréttur ógilti úrskurðinn á þeim forsendum að óheimilt var að byggja úrskurð á lagaákvæði sem ekki var komið til framkvæmda.
Hrd. 1998:3451 nr. 396/1998 [PDF]
Hrd. 1998:3460 nr. 50/1998 (Lyfjaeftirlitsgjald I) [PDF]Lyfsala var gert að greiða Lyfjaeftirliti ríkisins eftirlitsgjald sem skilgreint var í reglugerð sem tiltekið hlutfall „veltu og/eða umfangi eftirlitsskyldrar starfsemi“. Hæstiréttur taldi að skýra hefði lagaákvæðið á þann hátt að um væri að ræða heimild til þess að leggja á þjónustugjald og ekki voru færð viðhlítandi rök af hálfu stjórnvalda fyrir því að veltan ein og sér endurspeglaði þörfina á eftirliti með einstökum lyfjabúðum. Eftirlitsgjaldið sem lagt var á með reglugerðinni var ekki talið standast kröfur 40. og 77. gr. stjórnarskrárinnar.
Hrd. 1998:3499 nr. 26/1998 [PDF]
Hrd. 1998:3538 nr. 202/1998 [PDF]
Hrd. 1998:3551 nr. 203/1998 (Lyfjaverslun ríkisins) [PDF]
Hrd. 1998:3563 nr. 204/1998 [PDF]
Hrd. 1998:3575 nr. 205/1998 [PDF]
Hrd. 1998:3587 nr. 206/1998 [PDF]
Hrd. 1998:3651 nr. 119/1998 [PDF]
Hrd. 1998:3745 nr. 99/1998 [PDF]
Hrd. 1998:3957 nr. 150/1998 [PDF]
Hrd. 1998:4076 nr. 145/1998 (Desemberdómur um stjórn fiskveiða - Valdimarsdómur) [PDF]Sjávarútvegsráðuneytið synjaði beiðni umsækjanda um almennt leyfi til fiskveiða í atvinnuskyni auk sérstaks leyfis til veiða á tilteknum tegundum. Vísaði ráðherra á 5. gr. þágildandi laga um stjórn fiskveiða sem batt leyfin við fiskiskip og yrðu ekki veitt einstaklingum eða lögpersónum. Forsenda veitingu sérstakra leyfa væri að viðkomandi fiskiskip hefði jafnframt leyfi til veiða í atvinnuskyni, og var því þeim hluta umsóknarinnar um sérstakt leyfi jafnframt hafnað.
Umsækjandinn höfðaði mál til ógildingar þeirrar ákvörðunar og vísaði til þess að 5. gr. laganna bryti í bága við jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar sem og ákvæðis hennar um atvinnufrelsi. Héraðsdómur sýknaði íslenska ríkið af þeirri kröfu en Hæstiréttur var á öðru máli. Hæstiréttur taldi að almennt væri heimilt að setja skorður á atvinnufrelsi til fiskveiða við strendur Íslands, en slíkar skorður yrðu að samrýmast grundvallarreglum stjórnarskrárinnar.
Hæstiréttur taldi að með því að binda veiðiheimildirnar við fiskiskip, hefði verið sett tilhögun sem fæli í sér mismunun milli þeirra er áttu skip á tilteknum tíma, og þeirra sem hafa ekki átt og eiga ekki kost að komast í slíka aðstöðu. Þrátt fyrir brýnt mikilvægi þess að grípa til sérstakra úrræða á sínum tíma vegna þverrandi fiskistofna við Íslands, var talið að ekki hafði verið sýnt fram á nauðsyn þess að lögbinda þá mismunun um ókomna tíð. Íslenska ríkið hafði í málinu ekki sýnt fram á að engin vægari úrræði væru til staðar til að ná því lögmæta markmiði. Hæstiréttur féllst því ekki á að áðurgreind mismunun væri heimild til frambúðar og dæmdi því í hag umsækjandans.
Hrd. 1998:4167 nr. 223/1998 (Faðernismál) [PDF]
Hrd. 1998:4232 nr. 190/1998 [PDF]
Hrd. 1998:4328 nr. 147/1998 [PDF]
Hrd. 1998:4342 nr. 187/1998 (Sómastaðir - Niðurrif) [PDF]
Hrd. 1998:4406 nr. 166/1998 (Iðnaðarmálagjald) [PDF]
Hrd. 1998:4471 nr. 465/1998 [PDF]
Hrd. 1998:4497 nr. 472/1998 (Sekt og vararefsing) [PDF]
Hrd. 1998:4512 nr. 488/1998 (Vanhæfi meðdómsmanns) [PDF]
Hrd. 1998:4552 nr. 312/1998 (Flutningur Landmælinga Íslands) [PDF]Ráðherra gaf út fyrirmæli um að færa ætti Landmælingar Íslands frá Reykjavík til Akraness. Hæstiréttur taldi að þrátt fyrir að engin bein fyrirmæli væru um það í lögum að ríkisstofnunin skuli staðsett í Reykjavík væri það ekki til þess að ráðherra hefði frjálst val um staðsetningu hennar. Ákvarðanir um heimili stofnunar og varnarþing væru meðal grundvallaratriða í skipulagi hennar og því yrðu breytingar sem þessar að hafa skýra heimild í almennum lögum.
Hrd. 1998:4578 nr. 473/1998 [PDF]
Hrd. 1999:74 nr. 425/1998 (Skrá ráðherra um sektir - Sektarreglugerð)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:89 nr. 20/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:158 nr. 237/1998[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:211 nr. 225/1998 (Framleiðsla landa)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:219 nr. 209/1998[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:280 nr. 338/1998 (Áfrýjunarstefna - Rangur framburður)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:390 nr. 177/1998 (Blindur nemandi við HÍ)[HTML] [PDF]Blindur nemandi sótti um og fékk inngöngu í HÍ. Síðar hrökklaðist nemandinn úr námi vegna skorts á aðgengi að kennsluefni sem hann gæti nýtt sér. Hæstiréttur túlkaði skyldur HÍ gagnvart nemandanum í ljósi ákvæða MSE um jafnræði og réttar til menntunar.
Hrd. 1999:544 nr. 327/1998 (Skattalagabrot)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:550 nr. 323/1998 (Lágmarksfjárhæð sekta vegna vanskila á vörslusköttum)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:568 nr. 328/1998 (Gamli Álafoss hf.)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:592 nr. 329/1998 (Farg hf.)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:654 nr. 278/1998 (Framleiðsluréttur á mjólk)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:686 nr. 279/1998 (Framleiðsluréttur á mjólk)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:781 nr. 415/1998 (Áfengisauglýsingar - Egils Sterkur)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:857 nr. 252/1998 (Ævisaga geðlæknis - Sálumessa syndara)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:877 nr. 71/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:973 nr. 343/1998[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:1080 nr. 254/1998[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:1096 nr. 255/1998[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:1112 nr. 256/1998[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:1145 nr. 337/1998[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:1216 nr. 97/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:1298 nr. 388/1998[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:1404 nr. 81/1999 (Flutningur sýslumanns)[HTML] [PDF]Sýslumaður var fluttur á milli embætta en kaus að fara á eftirlaun. Litið var svo á að um væri að ræða fleiri kröfur um sama efnið þar sem ein krafan var innifalin í hinni.
Hrd. 1999:1467 nr. 290/1998[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:1511 nr. 511/1998 (Umgengnisréttur forsjársviptrar móður við barn sitt)[HTML] [PDF]Umgengni hafði verið ákveðin þannig að aðili hafði umgengnisrétt upp á 1,5 klukkustund á ári. Hæstiréttur taldi að ekki hafði verið sýnt fram á nauðsyn þess að takmarka umgengnina svo mikið.
Hrd. 1999:1606 nr. 386/1998 (Síldarverksmiðjur ríkisins)[HTML] [PDF]Síldarverksmiðjur ríkisins voru einkavæddar, stöður lagðar niður og fengu sumir starfsmenn boð um að flytjast yfir í hið nýja félag. Ágreiningur var um hvort bæta bæri innheimtukostnað starfsmanns við að leita til lögmanns um að innheimta fyrir sig ógreidd biðlaun sem starfsmaðurinn taldi sig eiga rétt á, en engin krafa var gerð um þann innheimtukostnað í kröfugerðinni. Hæstiréttur taldi að framsetning sakarefnisins hefði verið í það miklu ósamræmi að vísa bæri frá því máli frá héraðsdómi.
Hrd. 1999:1617 nr. 387/1998[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:1709 nr. 403/1998 (Ósoneyðandi efni)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:1749 nr. 165/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:1877 nr. 164/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:1916 nr. 426/1998 (Hnefaleikar - Hnefaleikabann)[HTML] [PDF]Í málinu var ákært fyrir brot á lögum um bann við hnefaleikum, nr. 92/1956, og báru ákærðu það fyrir sig að lögin hefðu fallið úr gildi fyrir notkunarleysi. Einnig báru þeir fyrir sig að bannið næði ekki yfir þá háttsemi þeir voru sakaðir um þar sem þeir hafi stundað áhugamannahnefaleika sem hefði ekki sömu hættueiginleika og þeir hnefaleikar sem voru stundaðir þegar bannið var sett á. Hæstiréttur féllst ekki á þessar málsvarnir og taldi að lögin hefðu ekki fallið brott sökum notkunarleysis né vera andstæð jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar.
Hrd. 1999:2015 nr. 151/1999 (Táknmálstúlkun)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:2056 nr. 336/1998[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:2353 nr. 205/1999 (Stórfellt fíkniefnabrot - Gæsluvarðhaldsdeila)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:2616 nr. 221/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:2621 nr. 468/1998[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:2651 nr. 63/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:2666 nr. 461/1998 (Sorpstöð Suðurlands)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:2767 nr. 36/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:2777 nr. 40/1999 (Krýsuvík og Stóri Nýibær)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:2794 nr. 450/1998 (Kolbeinsstaðarhreppur)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:2809 nr. 451/1998[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:2845 nr. 142/1999 (Reglugerð um sektir og viðurlög við umferðarlagabrotum)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:2851 nr. 143/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:2988 nr. 270/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:2997 nr. 302/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:3280 nr. 373/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:3294 nr. 389/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:3297 nr. 390/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:3300 nr. 391/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:3386 nr. 65/1999 (Good Morning America)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:3400 nr. 66/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:3475 nr. 188/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:3504 nr. 53/1999 (Biðlaunaréttur)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:3514 nr. 85/1999 (Biðlaunaréttur)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:3536 nr. 398/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:3574 nr. 138/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:3691 nr. 157/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:3704 nr. 265/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:3750 nr. 156/1999 (Skattaupplýsingar)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:3780 nr. 64/1999 (Bára Siguróladóttir - Búnaðarmálasjóðsgjald II)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:3858 nr. 422/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:3870 nr. 286/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:3931 nr. 103/1999 (Stjórn Viðlagatryggingar Íslands)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:3944 nr. 432/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:3950 nr. 438/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:4007 nr. 91/1999 (Landbúnaðargjöld)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:4146 nr. 234/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:4208 nr. 271/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:4247 nr. 132/1999 (Forstjóri Landmælinga ríkisins - Brottvikning)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:4290 nr. 295/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:4523 nr. 226/1999 (Hafnarstræti 20)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:4631 nr. 211/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:4769 nr. 195/1999 (Lífeyrissjóður sjómanna - Kjartan Ásmundsson)[HTML] [PDF]Á sumum prófum hefur verið ranglega vísað til ártals dómsins sem 1994.
K var stýrimaður á skipi árið 1978 þegar hann varð fyrir slysi við sjómennsku. Hann fékk 100% örorkumat er kom að fyrri störfum. Varanleg almenn örorka var metin sem 25%.
Á þeim tíma sem slysið var voru viðmið örorku á þann veg að hún var metin með hliðsjón af því starfi sem viðkomandi gegndi á þeim tíma. Árið 1992 voru sett lög sem breyttu því mati þannig að eingöngu væri byggt á hæfi til almennra starfa og til að eiga rétt á greiðslum frá L yrði almenna örorkan að vera a.m.k. 35%. Við þessa breytingu missti K rétt sinn til greiðslu lífeyris úr sjóðum L.
Í málinu hélt K því fram að lífeyrisréttur sinn nyti verndar 72. gr. stjórnarskrárinnar og þyrfti að byggja á skýrri lagaheimild. L vísaði til hallarekstur sjóðsins og því hefði L óskað eftir lagabreytingum sem varð síðan af.
Hæstiréttur taldi að málefnalegar forsendur hefðu legið að baki skerðingunum og að breytingin hefði verið almenn og tók til allra sem nutu eða gátu notið örorkulífeyris úr sjóðnum. Lagabreytingin kvað á um fimm ára aðlögunarfrest sem gilti jafnt um alla sjóðfélaga. Sýknaði því Hæstiréttur Lífeyrissjóðinn og íslenska ríkið af kröfum K.
K skaut síðan málinu til Mannréttindadómstóls Evrópu (umsókn nr. 60669/00) sem dæmdi honum síðan í hag.
Hrd. 1999:4793 nr. 278/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:4820 nr. 267/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:4906 nr. 332/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:4916 nr. 236/1999 (Erla María Sveinbjörnsdóttir)[HTML] [PDF]
Hrd. 1999:4990 nr. 330/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:38 nr. 502/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:63 nr. 499/1999 (Skýrslutaka barns)[HTML] [PDF]Hæstiréttur taldi að lagaheimild að víkja sakborningi úr dómsal á meðan skýrslutaka færi fram yfir brotaþola stæðist stjórnarskrá á meðan sakborningurinn geti fylgst með réttarhöldunum jafnóðum annars staðar frá og komið spurningum á framfæri við dómara.
Hrd. 2000:132 nr. 311/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:280 nr. 442/1999 (Hlutlæg refsiábyrgð skipstjóra - Smyglvarningur)[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:300 nr. 57/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:318 nr. 34/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:383 nr. 277/1999 (Uppsögn lektors í spænsku við HÍ)[HTML] [PDF]Samkvæmt reglum er giltu á þeim tíma þurfti staðfestingu ráðherra til að ráða starfsfólk. Óheimilt var að segja upp lektornum án staðfestingar ráðherra þar sem ráðherra kom að staðfestingu ráðningar hans.
Hrd. 2000:505 nr. 348/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:545 nr. 393/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:571 nr. 356/1999 (Matsreglur ríkisskattstjóra)[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:683 nr. 380/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:869 nr. 374/1999 (Flugafgreiðslan - Hlaðmaður)[HTML] [PDF]Hlaðmanni á Keflavíkurflugvelli var sagt upp fyrirvaralaust vegna ásakana um að hann hefði stolið varningi úr farmi, auk þess sem hann var kærður til lögreglu. Á meðan sakamálinu stóð höfðaði hann einkamál til að krefjast launa er samsvöruðu launagreiðslum í uppsagnarfresti og lauk því með fullnaðarsamkomulagi. Sakamálið var svo fellt niður. Hann kærði svo stjórn vinnuveitanda síns fyrir rangar sakargiftir. Hæstiréttur taldi að þar sem uppsögnin var reist á sögusögnum hefði hún verið óréttmæt. Starfsmaðurinn var ekki álitinn hafa afsalað sér öðrum rétti með útgáfu einfaldrar fullnaðarkvittunar þar sem hún ætti eingöngu við um þá kröfu.
Hrd. 2000:897 nr. 310/1999 (Lækur)[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:992 nr. 504/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:1056 nr. 378/1999 (Landsbanki Íslands)[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:1072 nr. 377/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:1183 nr. 359/1999 (Jöfnunargjald - Sama sakarefni)[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:1211 nr. 329/1999 (Jöfnunargjald)[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:1228 nr. 82/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:1252 nr. 340/1999 (Óvirk lífeyrisréttindi - Lífeyrissjóður sjómanna)[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:1322 nr. 407/1999 (Brúnir og Tjarnir - Jarðasala I)[HTML] [PDF]Íslenska ríkið seldi tilteknar jarðir til S án auglýsingar. Þ var ekki sáttur við það og sóttist eftir ógildingu sölunnar og útgáfu afsalsins til S. Hæstiréttur nefndi að ákvarðanir stjórnvalda um ráðstafanir á eignum ríkisins gilti meðal annars jafnræðisregla stjórnsýsluréttarins er myndi leiða til þess að auglýsa skyldi fyrirætlaðar sölur á eignum ríkisins til að veita öllum borgurum sama tækifæri til að gera kauptilboð. Hins vegar taldi rétturinn málsástæður í þessu máli ekki nægar ástæður til þess að ógilda gerningana.
Hrd. 2000:1344 nr. 95/2000 (Dýri BA 98)[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:1353 nr. 435/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:1379 nr. 324/1999 (Smyrlaberg - Ákvörðun um innlausn jarðarhluta)[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:1534 nr. 12/2000 (Vatneyrardómur)[HTML] [PDF]Skipstjóri, ásamt öðrum aðila, voru ákærðir fyrir brot gegn ýmsum lögum fyrir að hafa haldið til botnvörpuveiða án nokkurra aflaheimilda til veiðanna. Báðir viðurkenndu að hafa enga aflaheimild en sögðu að lagaskyldan um aflaheimild bryti í bága við stjórnarskrárvarin réttindi þeirra.
Meirihluti Hæstaréttar féllst ekki á þá málsvörn og beitti samræmisskýringu á milli 65. og 75. gr. stjórnarskrárinnar. Talið var að löggjafinn hafi almenna heimild til að takmarka frelsi manna til að stunda fiskveiðar í atvinnuskyni, en yrði þá að gæta jafnræðis. Takmarkanir á leyfilegum heildarafla verði að vera nauðsynlegar og þær yrðu að vera reistar á efnislegum mælikvarða (málefnalegum sjónarmiðum) svo jafnræðis sé gætt. Þá nefndi Hæstiréttur að þó slíkt mat væri á valdi löggjafans væri það samt hlutverk dómstóla að leysa úr því hvort lögin sem reist væru á því mati samræmdust grundvallarreglum stjórnarskrárinnar. Hæstiréttur taldi að umrædd takmörkun hefði verið reist á málefnalegum sjónarmiðum.
Í dómnum var vísað til desemberdómsins um stjórn fiskveiða og skýrt frá því að í þeim dómi hafði ekki verið tekin frekari afstaða til þess hvort viðurkenna átti rétt málsaðilans á úthlutun aflaheimilda. Með framangreindu hafnaði Hæstiréttur málsástæðum þeirra ákærðu um að umrætt mál hefði skorið úr um stjórnskipulegt gildi 7. gr. laga um stjórn fiskveiða.
Hrd. 2000:1621 nr. 15/2000 (Stjörnugrís I)[HTML] [PDF]Of víðtækt framsal til ráðherra um hvort framkvæmdir þyrftu að fara í mat á umhverfisáhrifum.
Hrd. 2000:1658 nr. 291/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:1811 nr. 152/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:1855 nr. 492/1999 (Hundahald)[HTML] [PDF]Samningur var gerður um að greiða fyrir ákveðinn fjölda hunda en sá samningur var ekki gildur þar sem engin lagaheimild var fyrir því að afmarka tiltekinn fjölda hunda.
Hrd. 2000:1881 nr. 193/2000 (Ákvörðun dómara um aðalmeðferð máls)[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:2008 nr. 501/1999[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:2104 nr. 11/2000 (Jafnréttisfulltrúi)[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:2161 nr. 220/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:2174 nr. 69/2000 (Skilyrði fyrir kindakjöt og mjólk - Greiðslumark II)[HTML] [PDF]Greiðslukerfi í landbúnaði var breytt og höfðaði sauðfjárbóndi einn mál þar sem verið væri að hygla kúabændum við þær breytingar.
Hæstiréttur féllst ekki á að í því fælist óheimil mismunun í skilningi jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar þar sem löggjafanum hafi ekki verið skylt að láta sömu lagareglur gilda um allar greinar landbúnaðar. Þá hafi þeir breytingar sem áttu sér stað verið gerðar í lögmætum tilgangi, til þess fallnar að ná fram ákveðnum markmiðum í sauðfjárrækt og náðu til allra er stunduðu hana.
Hrd. 2000:2301 nr. 70/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:2346 nr. 231/2000 (Sveinspróf)[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:2622 nr. 313/2000 (Óstaðfest samkomulag)[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:2713 nr. 150/2000 (Lóðir í Hafnarfirði - Kjóahraun)[HTML]
Hrd. 2000:2788 nr. 324/2000 (Hornafjörður - Umráð yfir grjóti - Siglingastofnun ríkisins)[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:2922 nr. 124/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:2946 nr. 91/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:2957 nr. 238/2000 (Gaffallyftari)[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:3019 nr. 198/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:3118 nr. 92/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:3135 nr. 175/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:3182 nr. 364/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:3239 nr. 178/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:3252 nr. 157/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:3268 nr. 158/2000 (Sýslumaður)[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:3387 nr. 149/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:3412 nr. 248/2000 (Fingurbrot)[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:3440 nr. 147/2000 (Taka barns af heimili)[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:3467 nr. 143/2000 (Brunabótafélagið)[HTML] [PDF]Fyrirkomulag var um að félagsmenn í tryggingafélagi myndu eingöngu fá tilbaka það sem þeir lögðu í félagið ef því yrði slitið.
Félagsmaður lést og erfingjar hans kröfðust þess að fá hans hlut í félaginu, en var synjað um það.
Hæstiréttur taldi að eignarhluturinn hefði ekki erfst og hefði fallið til félagsins sjálfs við andlátið.
Hrd. 2000:3521 nr. 236/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:3543 nr. 218/2000 (Ísfélagsdómur)[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:3587 nr. 97/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:3799 nr. 207/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:3915 nr. 277/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:3969 nr. 83/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:3986 nr. 159/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:3995 nr. 160/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:4016 nr. 295/2000 (L.A. Café)[HTML] [PDF]Veitingastaður sótti um rýmkun á afgreiðslutíma áfengis þar sem slík rýmkun hafi verið almennt leyfð á öðru svæði innan Reykjavíkurborgar. Meiri hluti Hæstaréttar taldi að afmörkun svæðisins sem almenna rýmkunin gilti um væri málefnaleg.
Hrd. 2000:4050 nr. 399/2000 (Umgengnisréttur)[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:4074 nr. 155/2000 (SR-Mjöl)[HTML] [PDF]Gengið hafði verið frá kaupum SR-Mjöls á skipi og 50% kaupverðsins greitt, en svo voru samþykkt lög á Alþingi er gerðu skipið svo gott sem verðlaust. SR-Mjöl keypti veiðileyfi skips en ekki aflahlutdeildina. Veiðileyfið varð verðlaust. Krafist var ógildingar kaupsamningsins.
Látið þar við sitja að frekari efndir samkvæmt samningnum voru felldar niður, sýknað af endurgreiðslukröfu og aðilarnir látnir bera hallann af lagabreytingunum.
Hrd. 2000:4141 nr. 331/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:4224 nr. 438/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:4261 nr. 430/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2000:4394 nr. 419/2000 (Viðurkenning á faðerni - Sóknaraðild í faðernismáli)[HTML] [PDF]Áður en málið féll höfðu einungis barnið sjálft og móðir þess lagalega heimild til að höfða faðernismál.
Stefnandi var maður sem taldi sig vera föður barns og höfðaði mál til þess að fá það viðurkennt. Hæstiréttur taldi að útilokun hins meinta föður hefði verið brot á stjórnarskrá, og honum því heimilað að sækja málið þrátt fyrir að vera ekki á lista yfir aðila sem gætu sótt slíkt mál samkvæmt almennum landslögum.
Hrd. 2000:4480 nr. 125/2000 (Öryrkjadómur I)[HTML] [PDF]Niðurstöðu málsins fyrir Hæstarétti er oft skipt í tímabil: Fyrri tímabilið er krafa er átti við 1. janúar 1994 til 31. desember 1998 og hið seinna frá 1. janúar 1999. Ástæða skiptingarinnar er sú að forsendur úrlausnarinnar fyrir sitt hvort tímabilið voru mismunandi í mikilvægum aðalatriðum.
Þann 1. janúar 1994 tóku gildi ný heildarlög til almannatrygginga en við setningu þeirra var í gildi reglugerð, um tekjutryggingu, heimilisuppbót og heimildarhækkanir, með stoð í eldri lögunum. Ný reglugerð, um tekjutryggingu, var síðan sett 5. september 1995 með stoð í nýju lögunum en þar var kveðið á um heimild til lækkunar á greiðslum byggðum á tekjum maka örorkulífeyrisþegans. Þann 1. janúar 1999 var reglugerðarákvæðinu færð lagastoð með gildistöku breytingarlaga nr. 149/1998.
Ágreiningurinn í máli er varðaði fyrra tímabilið sneri í meginatriðum um hvort íslenska ríkið hafi haft lagaheimild til að skerða tekjur örorkulífeyrisþegans með umræddum hætti á meðan því stóð. Er kom að seinna tímabilinu kom það ekki sérstaklega til álita enda hafði lögunum verið breytt til að koma slíkri á en þá reyndi sérstaklega á samræmi hennar við stjórnarskrá.
Niðurstaða Hæstaréttar var sú að skerðingarheimildin hafi verið óheimil vegna beggja tímabilanna. Allir dómararnir sem dæmdu í málinu voru sammála um fyrra tímabilið. Tveir dómaranna skiluðu sératkvæði þar sem þeir lýstu sig ósammála meirihlutanum um niðurstöðuna um seinna tímabilið en voru sammála að öðru leyti.
Forsendur niðurstöðu meirihlutans um seinna tímabilið voru í megindráttum þær að þar sem tekjur maka skiptu ekki máli við annars konar greiðslur frá ríkinu, eins og slysatrygginga og sjúkratrygginga, væri talið í gildi sé sú aðalregla að greiðslur úr opinberum sjóðum skuli vera án tillits til tekna maka, og vísað þar til jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar. Þó megi taka tillit til hjúskaparstöðu fólks varðandi framfærslu ef málefnaleg rök styðja slíkt.
76. gr. stjórnarskrárinnar, nr. 33/1944, spilar hér stórt hlutverk. Meirihlutinn taldi að þrátt fyrir að löggjafinn hafi talsvert svigrúm til mats við að ákveða inntak þeirrar aðstoðar sem ákvæðið kveður á um, þá komist dómstólar ekki hjá því að taka afstöðu til þess hvort það fyrirkomulag sé í samræmi við önnur ákvæði stjórnarskrárinnar eins og þau séu skýrð með hliðsjón af þeim þjóðréttarlegu skuldbindingum sem íslenska ríkið hefur undirgengist.
Þá leit meirihlutinn svo á að við breytingarnar sem urðu að núverandi 1. mgr. 76. gr. stjórnarskrárinnar, nr. 33/1944, en við þær breytingar var fellt út orðalag um undanþágu ríkisins frá því að veita slíka aðstoð í þeim tilvikum þegar viðkomandi nyti ekki þegar framfærslu annarra en í greinargerð var lýst því yfir að ekki væri um efnislega breytingu að ræða. Meirihluti Hæstaréttar taldi að þrátt fyrir staðhæfinguna í lögskýringargögnum hefði breytingin á ákvæðinu samt sem áður slík áhrif.
Eftirmálar dómsúrlausnarinnar fyrir Hæstarétti voru miklir og hefur Hæstiréttur í síðari dómaframkvæmd minnkað áhrif dómsins að einhverju leyti.
Hrd. 2001:78 nr. 462/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:208 nr. 249/2000 (Lífeyrissjóður bankamanna)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:229 nr. 250/2000 (Lífeyrissjóður bankamanna)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:362 nr. 9/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:402 nr. 432/2000 (Svipting skotvopnaleyfis - Hreindýraveiðar)[HTML] [PDF]Veiðimaður var ákærður fyrir að hafa skotið þrjú hreindýr án þess að vera í fylgd veiðieftirlitsmanns og án þess að hafa verið með leyfi til að skjóta eitt þeirra. Í sértækri reglugerðarheimild var ráðherra falið að setja nánari reglur um ýmis atriði, þar á meðal um framkvæmd veiðanna og um veiðieftirlitsmenn.
Ein af málsvörnum hins ákærða var að ekki hefði verið næg stoð til þess að skylda fylgd veiðieftirlitsmanna samkvæmt þessu. Hæstiréttur tók ekki undir þá málsástæðu þar sem reglugerðin hafi í eðlilegu samhengi tekið upp þráðinn þar sem lögin enduðu og þetta væri ekki komið harðar niður á veiðimönnum en málefnalegar ástæður stóðu til. Var veiðimaðurinn því sakfelldur.
Hrd. 2001:742 nr. 312/2000 (MDMA-töflur)[HTML] [PDF]Maður fékk reynslulausn og álitamál skapaðist um hvort hann hafi öðlast réttarstöðu sakbornings á meðan henni stóð. Hæstiréttur leit svo á að úrskurður um hlerun hefði leitt til þess að hann hefði talist vera sakborningur. Reynslulausnin varð svo dæmd upp.
Hrd. 2001:879 nr. 49/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:1023 nr. 269/2000 (2 klst. gæsla)[HTML] [PDF]
hrd. 2001:1073 nr. 279/2000 (Geitaskarð)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:1090 nr. 58/2000 (Vatnsendi)[HTML] [PDF]ÞH gerði kröfu á hendur L um niðurfellingu eignarnáms á spildu af landi Vatnsenda er fram hafði farið árið 1947. Kröfuna byggði hann á að því sem eignarnáminu var ætlað að ná fram á sínum tíma hefði ekki gengið eftir, og að L ætlaði að selja Kópavogsbæ landið undir íbúðabyggð í stað þess að skila því.
Við nánari eftirgrennslan kom í ljós að eingöngu lítill hluti af hinu eignarnumda landsvæðis hafði verið notað til þess að reisa fjarskiptamannvirki og því stórt svæði sem ekki hafði verið notað í þeim tilgangi. Héraðsdómur taldi að afsalið sem gefið var út árið 1947 hafi verið algert og því ætti eignarnámsþolinn enga kröfu til þess að fá aftur landspildur sem væru ekki notaðar í samræmi við eignarnámsheimildina. Hæstiréttur staðfesti niðurstöðu héraðsdóms en tók þó fram slík endurheimt á landi þyrfti ekki að fara fram nema fyrir lægi lagaheimild eða sérstakar aðstæður.
Hrd. 2001:1154 nr. 84/2001 (Varmárbakkar)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:1169 nr. 395/2000 (Hámark viðmiðunartekna við bætur - Svæfingalæknir)[HTML] [PDF]Svæfingalæknir slasast. Hann var með það miklar tekjur að þær fóru yfir hámarksárslaunaviðmiðið og taldi hann það ekki standast 72. gr. stjórnarskrárinnar. Hæstiréttur taldi hámarkið standast.
Hrd. 2001:1188 nr. 354/2000 (Tolleftirlit með bókasendingum)[HTML] [PDF]Hæstiréttur taldi að sú framkvæmd að opna allar fyrirvaralaust og án samþykkis viðtakenda póstsendinga til þess að finna reikninga í pökkum, væri óheimil. Tollyfirvöld sýndu ekki fram á að það hefði verið nauðsynlegt.
Hrd. 2001:1245 nr. 257/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:1339 nr. 89/2001 (Tal hf. - 1)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:1398 nr. 390/2000 (Jarðasala II)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:1558 nr. 442/2000 (Þórsgata)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:1647 nr. 132/2001 (Toppfiskur ehf.)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:1707 nr. 460/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:1736 nr. 454/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:1744 nr. 124/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:1756 nr. 146/2001 (Haffærnisskírteini)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:1837 nr. 155/2001 (Faðernisviðurkenning - Málshöfðunarfrestur)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:1885 nr. 25/2001 (Sýslumannsflutningur - Tilflutningur í starfi)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:1977 nr. 4/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:2028 nr. 113/2001 (Stjörnugrís II - Hæfi ráðherra)[HTML] [PDF]Stjörnugrís hf. (S) leitaði til heilbrigðisnefndar um fyrirhugaða stækkun svínabús í samræmi við nýsett lög um umhverfismat. Við meðferð málsins aflaði heilbrigðisnefndin skriflegs álits umhverfisráðuneytisins um hvort henni væri heimilt að gefa út starfsleyfi samkvæmt eldri lögunum eða hvort það yrði að gefa út samkvæmt nýju lögunum þar sem krafist væri mats á umhverfisáhrifum. Ráðuneytið leit svo á að nýju lögin ættu að gilda. S kærði niðurstöðuna til umhverfisráðherra og krafðist ógildingar á ákvörðun heilbrigðisnefndarinnar og krafðist þess að bæði umhverfisráðherra og allt starfsfólk ráðuneytisins viki sæti í málinu.
Hæstiréttur taldi að umhverfisráðherra hefði verið vanhæfur til meðferðar málsins á æðra stjórnsýslustigi þar sem álitið sem heilbrigðisnefndin aflaði frá ráðuneytinu hafi verið skrifað í umboði ráðherra og þar af leiðandi falið í sér afstöðu ráðherra sjálfs, óháð því hvort ráðherrann sjálfur hafi kveðið upp úrskurðinn eða starfsmenn þeir sem undirrituðu bréfið.
Hrd. 2001:2245 nr. 67/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:2292 nr. 451/2000[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:2347 nr. 193/2001 (Margmiðlun-Internet ehf.)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:2352 nr. 7/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:2505 nr. 17/2001 (Lánasýslan)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:2828 nr. 296/2001 (Umgengnisréttur)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:2865 nr. 317/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:2894 nr. 75/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:2901 nr. 117/2001 (Kaupskylda sveitarstjórnar)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:2917 nr. 114/2001 (Byggingarleyfi fellt úr gildi - Heiðargerði)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:3025 nr. 3/2001 (Eystrasalt)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:3069 nr. 102/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:3358 nr. 39/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:3434 nr. 277/2001 (Alþýðusamband Íslands)[HTML] [PDF]Reynt var á hvort uppbygging Alþýðusambandsins væri slík að hún heimilaði málsókn þess vegna hagsmuna félagsmanna undirfélaga sinna.
Hrd. 2001:3484 nr. 144/2001 (Staðgengilslaun - Skagstrendingur)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:3534 nr. 410/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:3537 nr. 411/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:3577 nr. 145/2001 (Ríp)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:3723 nr. 120/2001 (Landsímamál)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:3950 nr. 418/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:3962 nr. 417/2001 (Gagnagrunnur á heilbrigðissviði)[HTML] [PDF]Ágreiningur var hvort dóttir látins manns hefði lögvarða hagsmuni af kröfu um að tilteknar upplýsingar um föður sinn færu ekki í gagnagrunn Íslenskrar erfðagreiningar. Hæstiréttur taldi að með því að hægt væri að ráða heilsufarsupplýsingar um hana út frá gögnum um föður sinn, þá hefði hún lögvarða hagsmuni af þeirri úrlausn.
Hrd. 2001:4097 nr. 398/2001 (Global Refund á Íslandi)[HTML] [PDF]Samningsákvæði um samkeppnisbann kvað á um að það gilti „for hele Skandinavien“ (á allri Skandinavíu) og snerist ágreiningurinn um hvort Ísland væri innifalið í þeirri skilgreiningu. Hæstiréttur féllst ekki á að það gilti á Íslandi.
Hrd. 2001:4126 nr. 423/2001 (Mismunun vegna sjómannaafsláttar - frávísun)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:4188 nr. 229/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:4201 nr. 69/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:4237 nr. 393/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:4390 nr. 178/2001[HTML] [PDF]Íslenska ríkið var krafið um skaðabætur þar sem sakborningur í nauðgunarmáli var ekki í gæsluvarðhald né farbanni eftir rannsókn málsins og þar til tekin var ákvörðun um ákæru. Urðu afleiðingarnar þær að hann fór til Grænlands áður en ákæra og fyrirkall hafði verið birt honum. Tilraun ríkissaksóknara um að fá hann framseldan tókst ekki þannig að hann taldi sig ekki geta aðhafst frekar.
Hæstiréttur staðfesti sýknudóm héraðsdóms á þeim grundvelli að ákvörðun ríkissaksóknara um að krefjast ekki gæsluvarðhalds eða farbanns sæti ekki endurskoðun dómstóla.
Hrd. 2001:4465 nr. 308/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:4532 nr. 319/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:4559 nr. 204/2001 (Lífeyrissjóður sjómanna V)[HTML] [PDF]
Hrd. 2001:4629 nr. 442/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:44 nr. 152/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:143 nr. 331/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:167 nr. 274/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:314 nr. 413/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:533 nr. 48/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:549 nr. 38/2002 (Tal hf. - 2)[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:584 nr. 47/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:643 nr. 255/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:678 nr. 355/2001 (Tollurinn út fyrir valdmörk sín - Sake)[HTML] [PDF]Mjöður hafði verið tollaður sem sósa í mörg ár en hann var áfengur. Lagt var hald á eina sendinguna og óvissa var um hvort álitaefnið ætti heima hjá tollyfirvöldum eða lögreglunni.
Hrd. 2002:697 nr. 304/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:717 nr. 11/2001[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:943 nr. 87/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:1024 nr. 397/2001 (Minnisblaðsdómur)[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:1105 nr. 123/2002 (Heimsóknar- og fjölmiðlabann)[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:1212 nr. 306/2001 (Lögmaður og vitni)[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:1342 nr. 29/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:1418 nr. 156/2002 (Yfirskattanefnd - Virðisaukaskattur - Málshöfðunarfrestur)[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:1485 nr. 461/2001 (Hvíta Ísland)[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:1544 nr. 193/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:1639 nr. 177/2002 (Húsleit hjá olíufélögum - Samkeppnisstofnun - Tölvupóstur)[HTML] [PDF]Deilt um í málinu hvort rétt hefði að afrita öll þau gögn sem haldlögð voru í stað þess að afrita eingöngu þau sem talin höfðu hafa sönnunargildi.
Hrd. 2002:1652 nr. 178/2002 (Húsleit hjá olíufélögum)[HTML] [PDF]Deilt um í málinu hvort rétt hefði að afrita öll þau gögn sem haldlögð voru í stað þess að afrita eingöngu þau sem talin höfðu hafa sönnunargildi.
Hrd. 2002:1703 nr. 12/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:1941 nr. 218/2002 (Í skóm drekans)[HTML] [PDF]Þátttaka keppenda í fegurðarsamkeppni var tekin upp án vitneskju þeirra. Myndbönd voru lögð fram í héraði en skoðun þeirra takmörkuð við dómendur í málinu. Hæstiréttur taldi þetta brjóta gegn þeirri grundvallarreglu einkamálaréttarfars um að jafnræðis skuli gæta um rétt málsaðila til að kynna sér og tjá sig um sönnunargögn gagnaðila síns.
Hrd. 2002:1966 nr. 138/2002 (Svipting ökuréttar)[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:1981 nr. 448/2001 (Íbúðalánasjóður - Langholtsvegur)[HTML] [PDF]Íbúðalaunasjóður krafðist nauðungarsölu á íbúð með áhvílandi láni frá þeim. Hann kaupir svo íbúðina á sömu nauðungarsölu á lægra verði. Fólkið sem bjó í íbúðinni vildi kaupa íbúðina á því verði sem hann keypti hana á.
Hrd. 2002:2048 nr. 257/2001 (Rauðagerði 39 - Tré felld í heimildarleysi)[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:2124 nr. 24/2002 (Skiptaverðmæti)[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:2152 nr. 25/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:2241 nr. 231/2002 (Kárahnjúkavirkjun)[HTML] [PDF]Aðilar sem nutu rýmkaðrar aðilar á stjórnsýslustigi gátu ekki notið hennar fyrir dómstólum þar sem löggjöf sem aðilarnir nýttu til að eiga aðild að stjórnsýslumálinu sjálfu var afmörkuð við stjórnsýslumálsmeðferð en náði ekki til meðferðar dómsmála vegna þeirra. Fyrir dómi varð því að meta lögvörðu hagsmunina á grundvelli almennra reglna, en stefnendur málsins í héraði voru ekki taldir njóta lögvarinna hagsmuna til að fá leyst úr þeim tilteknu dómkröfum sem þeir lögðu fram.
Hrd. 2002:2315 nr. 19/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:2470 nr. 320/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:2507 nr. 356/2002 (Bandaríki Norður-Ameríku)[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:2679 nr. 124/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:2700 nr. 71/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:2730 nr. 90/2002 (Hjúkrunarforstjóri)[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:2823 nr. 425/2002 (Húsleit)[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:2888 nr. 127/2002 (Uppgjör bóta fyrir missi framfæranda I - 639 gestir í erfidrykkju)[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:3066 nr. 121/2002 (Sýslumaður á Keflavíkurflugvelli)[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:3210 nr. 294/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:3259 nr. 478/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:3310 nr. 101/2002 (Lífeyrissjóður hjúkrunarfræðinga)[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:3534 nr. 194/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:3555 nr. 240/2002 (Óþarfar málalengingar)[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:3647 nr. 458/2002 (Framsóknarfélag Mýrasýslu)[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:3686 nr. 167/2002 (ASÍ-dómur - Lagasetning á sjómannaverkfall)[HTML] [PDF]Í málinu var deilt um lagasetningu á verkföll og verkbönn ýmissa félaga innan Sjómannasambands Íslands og Farmanna- og fiskimannasambands Íslands, og eru þau félög innan ASÍ. ASÍ stefndi ríkinu og Samtökum atvinnulífsins til að fá úr skorið um lögmæti lagasetningarinnar. Hæstiréttur staðfesti dóm héraðsdóms með vísan til forsendna hans.
Megindeilurnar byggðust á því að með setningu laganna væri vegið að samningsfrelsi þeirra og verkfallsrétti sem nyti verndar 74. gr. stjórnarskrárinnar, sbr. 11. gr. MSE. Þá snerust þær einnig um að lögin hefðu einnig náð yfir aðildarfélög sem höfðu ekki tekið þátt í umræddum aðgerðum. Að auki var vísað til jafnræðisreglu 65. gr. stjórnarskrárinnar þar sem eitt aðildarfélaga Samtaka atvinnulífsins hafði gert kjarasamning við Vélstjórafélag Íslands um mörg atriði nátengd deilumálunum sem gerðardómur skyldi líta til.
Litið var til þess að með sérstakri upptalningu á stéttarfélögum í 74. gr. yrðu gerðar ríkari kröfur til takmarkana á réttindum þeirra. Hins vegar var ákvæðið ekki túlkað með þeim hætti að löggjafanum væri óheimilt að setja lög sem stöðvuðu vinnustöðvanir tímabundið. Við setningu laganna hafði verkfallið þá staðið í sex vikur og taldi löggjafinn að ef ekkert væri gert hefði það neikvæð áhrif á almannahagsmuni. Ekki voru talin efni til þess að hnekkja því mati löggjafans.
Lagasetningin kvað á um að gerðardómur myndi ákvarða kjör allra aðildarfélaganna og jafnframt þeirra sem ekki höfðu tekið þátt í umræddum aðgerðum. Í greinargerð viðurkenndi íslenska ríkið að það hefði ekki verið ætlun laganna að þau næðu jafnframt yfir félög sem hvorki væru í verkfalli né verkbanni við gildistöku laganna. Gerðardómur taldi sig samt knúinn til þess að ákvarða einnig kjör þeirra sökum lagafyrirmælanna og takmarkaðs valdsviðs. Dómur héraðsdóms, með vísan til 1. mgr. 74. gr. stjórnarskrárinnar, taldi að almannaheill hafi ekki krafist svo víðtæks gildissviðs og var því dæmt að umrætt bann laganna næði ekki yfir þau né ákvörðun gerðardómsins.
Dómsorð:
Fallist er á kröfu stefnanda að því leyti, að viðurkennt er að Verkalýðsfélagi Snæfellsbæjar, Verkalýðsfélaginu Stjörnunni í Grundarfirði og Verkalýðsfélagi Stykkishólms sé, þrátt fyrir ákvæði l. gr., 2. gr., og 3. gr. laga nr. 34/2001, heimilt að efna til verkfalls og að ákvörðun gerðardóms samkvæmt sömu lögum ráði ekki kjörum fiskimanna í þessum félögum.
Stefndu, íslenska ríkið og Samtök atvinnulífsins, skulu að öðru leyti vera sýknir af kröfum stefnanda, Alþýðusambands Íslands, í máli þessu.
Málskostnaður fellur niður.
Hrd. 2002:3907 nr. 519/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:3910 nr. 501/2002 (Hallsvegur)[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:3934 nr. 512/2002 (Keflavík í Skagafirði)[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:3948 nr. 500/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2002:4098 nr. 530/2002 (Betri Pizzur ehf. gegn Papa John ́s International Inc.)[HTML] [PDF]Ekki var fallist á að ákvæði í sérleyfissamningi um að tiltekinn breskur gerðardómur færi með lögsögu ágreinings um tiltekin atriði samningsins fæli í sér skerðingu á aðgengi að dómstólum. Var því haldið fram að hinn mikli kostnaður er fælist í meðferð mála við þann dómstól jafnaði til afsals á aðgengi að óhlutdrægum og óvilhöllum dómstóli til lausnar ágreiningsins.
Dómstólar nefndu að stefnanda málsins, Betri Pizzur ehf., hefði mátt gera sér grein fyrir kostnaðarlegum afleiðingum gerðardómsmeðferðar ef á reyndi og ósannað að hinn stefndi hefði átt að veita stefnanda sérstakar upplýsingar um þetta. Ástæðan fyrir því að stefnandinn hafi fallist á gerðardómsmeðferð var ekki talin hafa verið vegna lakari samningsstöðu hans. Þá var ekki fallist á málsástæður um svik, óheiðarleika né ósanngirni í tengslum við samningsgerðina né síðar. Var því málinu vísað frá dómi.
Hrd. 2002:4166 nr. 328/2002 (Bandaríska sendiráðið)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:38 nr. 565/2002 (Örorkunefnd)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:115 nr. 343/2002 (Starfslokasamningur)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:271 nr. 16/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:303 nr. 301/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:422 nr. 400/2002 (Byggingarsamvinnufélag I)[HTML] [PDF]Fjölbýlishús var reist af Samtökum aldraðra, sem voru byggingarsamvinnufélag. Í samþykktum félagsins var í 17. gr. var kveðið á um forkaupsrétt félagsins á íbúðum ásamt kvöðum um hámarkssöluverð íbúðanna. VG átti íbúð í fjölbýlishúsinu en lést svo. VJ keypti íbúðina af dánarbúinu og féll byggingarsamvinnufélagið frá forkaupsréttinum. Á íbúðinni lá fyrir þinglýst sem kvöð á hana yfirlýsingu um að íbúðin skyldi aldrei seld né afhent til afnota öðrum en þeim sem væru orðnir 63 ára að aldri og félagar í Samtökum aldraðra, en ekkert minnst á hámarkssöluverð.
Hæstiréttur taldi að áskilnaður samþykktanna um hámarkssöluverðið yrði ekki beitt gagnvart aðila sem eigi var kunnugt um skuldbindinguna að þeim tíma liðnum sem lögin áskildu. Þá var VJ ekki meðlimur í Samtökum aldraðra og ekki sannað að henni hefði verið kunnugt um það skilyrði samþykktanna.
Hrd. 2003:535 nr. 375/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:596 nr. 70/2002 (Forkaupsréttur - Dalabyggð - Sælingsdalstunga)[HTML] [PDF]Sveitarfélag nýtti sér forkaupsrétt á grundvelli þess að ætlunin var að efla ferðaþjónustu. Kaupandinn taldi að ræða hefði átt við hann um að rækja þetta markmið. Hæstiréttur féllst ekki á mál kaupandans.
Hrd. 2003:631 nr. 423/2002 (Hurðar - Fíkniefni)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:673 nr. 568/2002 (Kárahnjúkamál II)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:784 nr. 542/2002 (Einkadans)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:934 nr. 381/2002 (Snjóflóðahætta - Hnífsdalur)[HTML] [PDF]A byggði hús í Hnífsdal í lóð sem hann fékk úthlutaðri árið 1982 og flutti lögheimili sitt þangað árið 1985. Síðar sama ár voru sett lög er kváðu á um gerð snjóflóðahættumats. Slíkt var var gert og mat á þessu svæði staðfest árið 1992, og samkvæmt því var hús A á hættusvæði. Árið 1995 var sett inn heimild í lögin fyrir sveitarstjórnir til að gera tillögu um að kaupa eða flytja eignir á hættusvæðum teldist það hagkvæmara en aðrar varnaraðgerðir ofanflóðasjóðs. Í lögunum var nánar kveðið á um þau viðmið sem ákvarðanir úr greiðslum úr sjóðnum ættu að fara eftir.
Sveitarfélagið gerði kaupsamning við A um kaup á eign hans árið 1996 eftir að tveir lögmenn höfðu metið eignina að beiðni sveitarfélagsins. A og sambýliskona hans settu fyrirvara í kaupsamninginn um endurskoðun kaupverðsins þar sem þau teldu það ekki samræmast ákvæðum stjórnarskrár um friðhelgi eignarréttarins né jafnræðisreglu hennar. Árið 1998 var gefið út fyrirvaralaust afsal fyrir eigninni og flutti A brott úr sveitarfélaginu.
A taldi að eignarréttarákvæði stjórnarskrárinnar fæli í sér að hann hefði átt að fá því sem jafngilti brunabótamati fyrir fasteignina enda hefði hann fengið þá upphæð ef hús hans hefði farist í snjóflóði eða meinað að búa í eigninni sökum snjóflóðahættu. Sveitarfélagið taldi að brunabótamat væri undantekning sem ætti ekki við í þessu máli og að þar sem A flutti brott reyndi ekki á verð á eins eða sambærilegri eign innan sveitarfélagsins, og þar að auki hefði engin sambærileg eign verið til staðar fyrir hann í sveitarfélaginu.
Hæstiréttur nefndi að þótt svo vandað hús hefði ekki verið fáanlegt á þessum tíma voru samt sem áður til sölu sem virtust vera af álíka stærð og gerð. Þá taldi hann að markaðsverð ætti að teljast fullt verð nema sérstaklega stæði á, og nefndi að slíkt hefði komið til greina af A hefði ekki átt kost á að kaupa sambærilega eign innan sveitarfélagsins né byggja nýtt hús fyrir sig og fjölskyldu sína, og því neyðst til að flytja á brott. A þurfti að bera hallan af því að hafa ekki sýnt fram á að slíkar sérstakar aðstæður ættu við í málinu. Staðfesti Hæstiréttur því hinn áfrýjaða sýknudóm.
Hrd. 2003:1024 nr. 72/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:1032 nr. 444/2002 (Smiðjuvegur)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:1085 nr. 438/2002 (Lyfjaeftirlitsgjald II)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:1158 nr. 388/2002 (Eignarnám - Fífuhvammur)[HTML] [PDF]Afkomendur eignarnámsþola, er hafði þurft að sæta eignarnámi í hluta lands hans árið 1945, kröfðust viðurkenningar á eignarrétti sínum á spildunni, til vara að eignarnámið yrði dæmt ógilt, og til þrautavara var bótakrafa vegna eignarnámsins. Töldu afkomendurnir að ósannað hefði verið að eignarnámið hefði farið rétt fram, að eignarneminn hefði ekki greitt fyrir landspilduna á sínum tíma, og að eignarheimildinni hefði ekki verið þinglýst. Varakrafan byggðist á því að nýting landspildunnar væri afar lítil og hagsmunir eignarnemans af umráðum spildunnar væru afar litlir.
Hæstiréttur tók ekki undir með afkomendunum að spildan hefði verið vannýtt. Eignarneminn hafi greitt skatta af henni, girt hana af, og reist mannvirki á henni undir þá starfsemi. Þá voru lögð fram ýmis skjöl í málinu þar sem eigendur landsins hefðu viðurkennt eignarnámið. Enn fremur væru 52 ár liðin frá því málsaðilarnir hefðu beint fyrirspurnum til eignarnemans um eignarheimild hans að landspildunni. Ósannað væri að eignarnámsbæturnar hefðu verið greiddar en kröfur um þær væru fallnar niður fyrir fyrningu. Krafa eignarnemans um viðurkenningu á eignarrétti sínum voru því teknar til greina þrátt fyrir skort á þinglýstri eignarheimild.
Hrd. 2003:1338 nr. 113/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:1363 nr. 449/2002 (Arnarvarp í Miðhúsaeyjum)[HTML] [PDF]Ekki var nægilega ljóst samkvæmt lögunum og lögskýringargögnunum hvort notkun hugtaksins „lífsvæði dýra“ í náttúruverndarlögum gerði kröfu á að um væri að ræða staði þar sem örn kynni að verpa á eða raunverulega verpti á. Refsiheimildin uppfyllti því ekki kröfur um skýrleika.
Hrd. 2003:1500 nr. 338/2002 (Tollvörður - Bótaskylda vegna rangrar frávikningar)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:1532 nr. 426/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:1566 nr. 570/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:1619 nr. 122/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:1690 nr. 433/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:1888 nr. 150/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:2045 nr. 477/2002 (Bókadómur)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:2313 nr. 168/2003 (Kaupréttur að jörð - Stóri-Klofi)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:2329 nr. 499/2002 (Hlutabréfakaup)[HTML] [PDF]J keypti hlutabréf árið 1996 og nýtti sér frádráttarheimild þágildandi laga til að draga frá allt að 80% fjárfestingarinnar frá tekjum sínum og var heimilt að flytja frádrátt til annarra skattára og nýta á næstu fimm árum. Í ársbyrjun 1997 tóku í gildi ný lög þar sem frádráttarheimildin var lækkuð í áföngum á næstu þremur árum en farið yrði með eldri ónýttan frádrátt með sama hætti og ef til hans hefði verið stofnað eftir gildistöku laganna.
Í málinu byggði J á því að með því að lækka frádráttarheimild hans með þessum hætti ætti sér stað afturvirk skerðing á rétti sem hann hefði löglega til unnið og féllst meirihluti Hæstaréttar á það.
Hrd. 2003:2357 nr. 84/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:2430 nr. 203/2003 (Starfsannir verjanda)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:2477 nr. 68/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:2693 nr. 39/2003 (Nunnudómur hinn síðari - Samtök um kvennaathvarf II)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:2780 nr. 240/2003 (Skeljungur á Hornafirði)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:2884 nr. 284/2003 (Spilda úr landi Ness (I) - Verksamningur)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:2955 nr. 327/2003 (Íslenskur markaður hf.)[HTML]
Hrd. 2003:2970 nr. 520/2002[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:2989 nr. 472/2002 (Dóttir héraðsdómara)[HTML] [PDF]Héraðsdómur var ómerktur þar sem dóttir héraðsdómara og sonur eins vitnisins voru í hjúskap.
Hrd. 2003:3023 nr. 73/2003 (Vatn - Dalabyggð)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:3121 nr. 21/2003 (Grjótvarða)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:3136 nr. 36/2003 (Meiðyrðamál)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:3355 nr. 46/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:3377 nr. 112/2003 (Úrbætur vegna tafa í sakamáli)[HTML] [PDF]Málið reyndist vera tiltölulega einfalt úrlausnar að mati Hæstaréttar.
Tæp tvö ár liðu frá lok rannsóknar skattrannsóknarstjóra og þar til hann vísaði málinu til opinberrar rannsóknar ríkislögreglustjóra.
Óhæfilegur dráttur varð svo hjá ríkislögreglustjóra við að hefja rannsókn þess fyrir sitt leyti.
Liðu meira en sex ár frá upphafi rannsóknar skattrannsóknarstjóra og þar til ákært var í málinu.
Sektargreiðsla sem ákærða var dæmd var ákveðin á þann veg að helmingur hennar skyldi greiðast þremur árum frá dómsuppsögu og hinn helmingur hennar myndi falla niður ef hinn ákærði héldi skilorð á því tímabili.
Hrd. 2003:3411 nr. 549/2002 (Öryrkjadómur II)[HTML] [PDF]Eftir uppkvaðningu fyrri öryrkjadómsins,
hrd. Öryrkjadómur I (2000:4480), samþykkti Alþingi lög er kváðu á um skerðingar kröfuréttinda er Hæstiréttur staðfesti í þeim dómi á þann veg að kröfur vegna tiltekins tímabils teldust fyrndar og kröfur vegna annars tiltekins tímabils voru lækkaðar.
Öryrki er varð fyrir skerðingu vegna laganna höfðaði dómsmál á þeim grundvelli þess að viðkomandi ætti að fá fullar bætur. Hæstiréttur tók undir og áréttaði að kröfuréttur hefði stofnast með fyrrnefndum dómi Hæstaréttar sem mætti ekki skerða með afturvirkum og íþyngjandi hætti.
Hrd. 2003:3542 nr. 124/2003 (Plast, miðar og tæki)[HTML] [PDF]Talið var að samningskveðið févíti sem lagt var á starfsmann sökum brota hans á ákvæði ráðningarsamnings um tímabundið samkeppnisbann hafi verið hóflegt.
Hrd. 2003:3618 nr. 128/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:3633 nr. 388/2003 (British Tobacco)[HTML] [PDF]Sett voru lög sem höfðu meðal annars þau áhrif að ekki hefði mátt hafa tóbak sýnilegt gagnvart almenningi. Tóbaksframleiðandi fór í mál gegn íslenska ríkinu þar sem það taldi lögin andstæð hagsmunum sínum vegna minni sölu. Héraðsdómur taldi framleiðandann skorta lögvarða hagsmuni þar sem ÁTVR væri seljandi tóbaks en ekki framleiðandinn. Hæstiréttur var ekki sammála því mati héraðsdóms og taldi tóbaksframleiðandann hafa lögvarða hagsmuni um úrlausn dómkröfunnar.
Hrd. 2003:3698 nr. 37/2003 (Grænmetismál)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:3953 nr. 169/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:3977 nr. 422/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:3996 nr. 238/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:4153 nr. 151/2003 (Gagnagrunnur á heilbrigðissviði)[HTML] [PDF]Á grundvelli skyldna í 1. mgr. 71. gr. stjórnarskrárinnar var ekki talið fullnægjandi framkvæmd yfirlýsts markmiðs laga er heimiluðu söfnun ópersónugreinanlegra upplýsinga í gagnagrunn á heilbrigðissviði, að kveða á um ýmiss konar eftirlit með gerð og starfrækslu gagnagrunns opinberra stofnana og nefnda án þess að þær hafi ákveðin og lögmælt viðmið að styðjast í störfum sínum. Þá nægði heldur ekki að fela ráðherra að kveða á um skilmála í rekstrarleyfi né fela öðrum handhöfum opinbers valds að setja eða samþykkja verklagsreglur þess efnis.
Hrd. 2003:4182 nr. 223/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:4290 nr. 455/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:4306 nr. 439/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:4351 nr. 171/2003 (Reiknireglur varðandi varanlega örorku barna)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:4430 nr. 319/2003 (Bæklunarlæknar)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:4476 nr. 177/2003 (Greiðslumark III)[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:4547 nr. 447/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:4681 nr. 291/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2003:4714 nr. 172/2003 (Svipting forsjár barna)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:4 nr. 479/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:79 nr. 2/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:96 nr. 487/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:104 nr. 469/2003 (Tollstjóri)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:171 nr. 280/2003 (Kárahnjúkavirkjun)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:323 nr. 283/2003 (Uppgjör bóta fyrir missi framfæranda II)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:397 nr. 481/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:432 nr. 237/2003[HTML] [PDF]F krafðist bóta vegna ólögmætrar handtöku en sú handtaka hafði verið reist á almennum grunsemdum um fíkniefnamisferli, studdum sögusögnum og vitneskju um brotaferil hans, en hún var ekki heldur reist á rannsókn á neinu tilteknu broti. Hæstiréttur féllst á að handtakan hefði verið ólögmæt og féllst á bótakröfu F gegn íslenska ríkinu.
Hrd. 2004:540 nr. 234/2003 (Starfsmaður á Sólheimum)[HTML] [PDF]Vistmaður á sambýli réðst á starfsmann en starfsmaðurinn vildi sækja bætur vegna árásarinnar. Gerð var lagaleg krafa um framlagningu kæru en starfsmaðurinn vildi það ekki. Honum var því synjað af bætur af hálfu bótanefndar og sótt hann því dómsmál til að fá ákvörðuninni hnekkt. Eftir höfðun málsins var fjarlægð áðurnefnd lagaleg krafa um kæru og í framhaldinu var dómkrafa starfsmannsins um ógildingu ákvörðunarinnar samþykkt.
Hrd. 2004:584 nr. 490/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:640 nr. 265/2003 (Sleipnir - Forgangsréttarákvæði í kjarasamningi)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:656 nr. 266/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:700 nr. 209/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:757 nr. 324/2003 (Sprengjuviðvörun)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:791 nr. 301/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:822 nr. 244/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:850 nr. 334/2003 (Fiskiskip - Stimpilgjald við sölu fiskiskips)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:1017 nr. 86/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:1047 nr. 363/2003 (Verðtrygging)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:1159 nr. 342/2003 (Skagstrendingur hf.)[HTML] [PDF]Útgerðarfélag sagði starfsmanni upp og starfsmaðurinn stefndi því þar sem hann taldi að uppsögnin ætti að vera í samræmi við ákvæði laga um réttindi og skyldur starfsmanna ríkisins. Hæstiréttur synjaði ósk hans um lögjöfnun á þeim grundvelli að ríkisstarfsmenn njóti slíkra réttinda í skiptum fyrir lægri laun en gengur og gerist á almennum markaði.
Hrd. 2004:1178 nr. 365/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:1533 nr. 354/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:1553 nr. 382/2003 (Dómnefndarálit)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:1612 nr. 83/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:2104 nr. 428/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:2147 nr. 325/2003 (Stóra málverkafölsunarmálið)[HTML] [PDF]Í raun voru málin tvö.
Í fyrra málinu hafði ákærði merkt málverk undir öðrum listamanni.
Í seinna málinu höfðu falsanirnar voru mismunandi og þurfti að fá tugi sérfræðinga til að meta þær. Myndirnar voru rúmlega 100 og átti Listasafn Íslands eina þeirra. Hæstiréttur leit svo á að ótækt væri að vísa til mats sérfræðinganna sem lögreglan leitaði til og höfðu unnið hjá Listasafni Íslands.
Hrd. 2004:2336 nr. 15/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:2354 nr. 477/2003 (Handtaka án tilefnis)[HTML] [PDF]Lögreglumaður á vakt hugðist fara í sjoppu til að kaupa snarl. Kúnni fór að abbast upp á hann með því að taka mynd af lögreglumanninum að borða og handtók lögreglumaðurinn kúnnann. Honum var vikið úr starfi og hann svo sakfelldur.
Hrd. 2004:2509 nr. 171/2004 (Skipulag Strandahverfis - Sjáland - Skrúðás)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:2578 nr. 27/2004 (Mismunandi flokkar bótaþega samkvæmt almannatryggingalögum)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:2701 nr. 448/2003[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:2720 nr. 195/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:2727 nr. 213/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:2760 nr. 52/2004 (Brottvísun útlendings - Hættulegur hagsmunum almennings)[HTML] [PDF]K kom til Íslands frá Litháen og var með dvalarleyfi. Dvalarleyfið var síðan afturkallað þar sem útlendingaeftirlitið hefði komist á snoðir um ákæru fyrir glæp í heimalandi sínu en síðan dæmdur sekur en verið ósakhæfur, og að útlendingaeftirlitið efaðist um réttmæti útskriftar hans. Hann var síðan útskrifaður sem heilbrigður og fer síðar til Íslands. Greint var á um það hvort heimilt hefði verið að afturkalla það, meðal annars á þeim forsendum að málið hefði ekki verið rannsakað nægilega.
Hæstiréttur felldi úr gildi afturköllunina á dvalarleyfi K og þar af leiðandi grundvöll brottvísunarinnar. Í síðara máli
Hrd. 56/2008 dags. 16. október 2008 (Bætur vegna hrd. 52/2004)ⓘ fékk K miskabætur vegna brottvísunarinnar.
Hrd. 2004:2772 nr. 62/2004 (Þakvirki ehf.)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:2806 nr. 76/2004 (Landspítali)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:2861 nr. 75/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:2964 nr. 266/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:3294 nr. 112/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:3398 nr. 358/2004 (Siðanefnd Háskóla Íslands)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:3411 nr. 385/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:3548 nr. 193/2004 (Bjargshóll - Minningarsjóðsmálið)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:3608 nr. 88/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:3649 nr. 104/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:3660 nr. 105/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:3670 nr. 106/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:3691 nr. 174/2004 (Atlantsskip)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:3796 nr. 48/2004 (Biskupstungur - Framaafréttur - Úthlíð)[HTML] [PDF]Íslenska ríkið stefndi í héraði nánar tilgreindum aðilum til ógildingar á tilteknum hluta úrskurðar óbyggðanefndar er fjallaði um tiltekin mörk milli eignarlands og þjóðlenda. Gagnsakarmál voru höfðuð af tveim stefndu í málinu.
Niðurstaða héraðsdóms var staðfesting úrskurðar óbyggðanefndar að öllu leyti nema að landið í kringum Hagafell, eins og það var afmarkað í úrskurðinum, teldist afréttur Bláskógabyggðar. Öðrum kröfum gagnstefnenda var vísað frá dómi.
Hæstiréttur staðfesti héraðsdóm, að hluta til með vísan til forsendna hans. Í dómnum rekur Hæstiréttur niðurstöðu hrd. Landmannaafréttur I og II, markmið laga þjóðlendulaga, og III. kafla laganna um setningu og hlutverk óbyggðanefndar. Fyrsta landsvæðið sem nefndin fjallaði um var norðanverð Árnessýsla sem hún gerði í sjö málum. Málið sem var skotið til dómstóla var eitt þeirra.
Hæstiréttur taldi greina þurfti, í ljósi þjóðlendulaganna, á milli þjóðlendna og ríkisjarða þar sem íslenska ríkið ætti ekki beinan eignarrétt að svæðum er teljast til þjóðlendna. Sérstaða þjóðlendna væri sú að um væri að ræða forræði yfir tilteknum heimildum á landi sem enginn gæti sannað eignarrétt sinn að.
Fyrir dómi hélt íslenska ríkið því fram að óbyggðanefnd hafi hafnað málatilbúnaði íslenska ríkisins um að nánar afmörkuð landsvæði teldust til þjóðlenda en án þess að taka afstöðu til þess hvaða aðilar teldust vera handhafar eignarréttinda innan þess. Taldi íslenska ríkið því rétt að krefjast endurskoðunar á þeim hluta úrskurðarins þar sem óbyggðanefnd á að hafa lagt alla sönnunarbyrðina á íslenska ríkið um að ekki sé um eignarland að ræða.
Til stuðnings máli sínu vísaði ríkið meðal annars til landamerkjalaga nr. 5/1882 en þar hafi fyrst verið kveðið á um skyldu til jarðeigenda um að gera landamerkjabréf fyrir jarðir sínar. Þau bréf hafi verið einhliða samin og því ekki tæk sem sönnun á eignarhaldi og þar að auki merki um að jarðeigendur hafi í einhverjum tilvikum verið að eigna sér eigandalaust land. Um mörk landsvæða í slíkum landamerkjabréfum sé um að ræða samning milli hlutaðeigandi aðila sem sé ríkinu óviðkomandi. Þá væri heldur ekki hægt að líta svo á að athugasemdalausar þinglýsingar landamerkjabréfa hafi falið í sér viðurkenningu ríkisins á efni þeirra, hvort sem það hafi verið með athöfn eða athafnaleysi.
Af hálfu stefndu í málinu var þeim málflutningi ríkisins andmælt á þeim forsendum að landamerki hvað aðliggjandi jarðir ræðir séu samkomulag þeirra eigenda og að íslenska ríkið ætti að bera sönnunarbyrðina fyrir því að hin þinglýstu jarðamerki væru röng. Séu lagðar fram ríkari kröfur um eignarheimildir myndi það leiða til meira ónæðis og kostnaðar en gagnvart öðrum landeigendum, ásamt því að leiða til óvissu um eignarréttinn. Athugasemdalaus þinglýsing hafi þar að auki falið í sér réttmætar væntingar þinglýsenda.
Hæstiréttur taldi að þinglýsing landamerkjabréfa væri ekki óyggjandi sönnun á mörkum lands heldur þyrfti að meta hvert bréf sérstaklega. Þar leit hann meðal annars á það hvort eigendur aðliggjandi jarða hafi samþykkt mörkin og hvort ágreiningur hefði verið borinn upp. Þá voru aðrar heimildir og gögn jafnan metin samhliða. Með hliðsjón af þessu mati var ekki fallist á kröfu íslenska ríkisins um ógildingu úrskurðar óbyggðanefndar.
Hrd. 2004:3895 nr. 47/2004 (Biskupstungnaafréttur „norðan vatna“)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:4014 nr. 251/2004 (EES-reglugerð - Hvíldartími ökumanna)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:4030 nr. 94/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:4134 nr. 194/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:4147 nr. 189/2004 (Spölur ehf. - Afhending veglykils)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:4158 nr. 240/2004 (Torfufell)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:4285 nr. 422/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:4309 nr. 211/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:4339 nr. 220/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:4355 nr. 221/2004 (Loðnuvinnslan)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:4410 nr. 196/2004 (Ásar í Svínavatnshreppi)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:4438 nr. 236/2004 (Gaffallyftari II - Vinnuvélar)[HTML] [PDF]Maður var ákærður fyrir að stjórna lyftara án leyfis. Vinnueftirlitinu hafði verið falið heimild til að ákvarða hvers konar háttsemi væri refsiverð, en það taldi Hæstiréttur ekki heimilt.
Hrd. 2004:4449 nr. 206/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:4666 nr. 452/2004 (Leikskálar)[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:4684 nr. 460/2004 (Öryggi vitna)[HTML] [PDF]Úrskurðað var að hinn ákærði viki úr þinghaldi á meðan þremur tilteknum vitnaskýrslum stæði þar sem talið var að vitnin væru of hrædd við hann. Hæstiréttur taldi að ekki hefði verið sýnt fram á að þeim stæði raunveruleg ógn á öryggi sínu, og féllst því ekki á beitingu undantekningarheimildar þess efnis.
Hrd. 2004:4709 nr. 154/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:4734 nr. 265/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:4806 nr. 444/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:4816 nr. 465/2004 (Erfðafjárskattur I)[HTML] [PDF]Þann 31. mars 2004 voru birt ný lög um erfðafjárskatt, nr. 14/2004, er felldu brott eldri lög um erfðafjárskatt, nr. 83/1984. Nýju lögin giltu einvörðungu um skipti á dánarbúum eftir þá er létust 1. apríl 2004 eða síðar. Engan fyrirvara mátti finna um að eldri lögin giltu áfram um skipti einstaklinga er létust fyrir þann dag. Samkvæmt lögunum var erfðafjárskattur lagður á þegar erfðafjárskýrslan væri afhent sýslumanni. Bráðabirgðalög, nr. 15/2004, voru birt þann 20. apríl 2004 þar sem settur var slíkur fyrirvari en þá hafði sýslumaður ekki tekið afstöðu til skýrslunnar.
Í umræddu máli lést arfleifandinn 29. desember 2003, erfingjarnir fengu leyfi til einkaskipta þann 16. febrúar 2004, og var erfðafjárskýrslunni skilað til sýslumanns þann 13. apríl 2004. Meirihluti Hæstaréttar mat það sem svo að engri lagaheimild var til að dreifa til að leggja á erfðafjárskatt þegar umræddri skýrslu var skilað og því þurftu erfingjarnir ekki að greiða neinn erfðafjárskatt af arfinum. Ekki væri hægt að beita ákvæðum bráðabirgðalaganna í málinu þar sem þau höfðu þá ekki tekið gildi.
Í sératkvæði var ekki tekið undir niðurstöðu meirihlutans með vísan til ætlunar löggjafans og 65. gr. stjórnarskrárinnar. Taldi dómarinn að afnám skattskyldu þyrfti að vera ótvíræð en því væri ekki að dreifa í tilfelli þeirra sem ekki höfðu lokið skiptum við gildistökuna, og með það í huga hefðu eldri lög um erfðafjárskatt eingöngu fallið niður hvað varði búskipti eftir þá sem látist eftir 1. apríl 2004.
Hrd. 2004:5001 nr. 390/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2004:5037 nr. 277/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:3 nr. 1/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:30 nr. 504/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:58 nr. 5/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:122 nr. 258/2004 (Félagsráðgjafi - Tæknifræðingur - Deildarstjóri)[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:170 nr. 257/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:315 nr. 306/2004 (Síldarvinnslan hf.)[HTML] [PDF]Síldarvinnslunni var gert að greiða stimpilgjald þegar fyrirtækið óskaði eftir að umskrá þinglýstar fasteignir annars fyrirtækis eftir að samruna fyrirtækjanna beggja. Fór þá hið álagða stimpilgjald eftir eignarhlut í hinu sameinaða félagi. Í lögunum sem sýslumaður vísaði til voru ákvæðin bundin við tilvik þar sem eigendaskipti eiga sér stað, en ekki væri um slíkt að ræða í tilviki samruna.
Hæstiréttur túlkaði lögin um stimpilgjald með þeim hætti að stimpilskylda laganna ætti ekki við um eigendaskipti vegna samruna fyrirtækja, og því uppfyllti gjaldtakan ekki skilyrði stjórnarskrár um að heimildir stjórnvalda til innheimtu gjalda af þegnum yrðu að vera fortakslausar og ótvíræðar.
Hrd. 2005:530 nr. 354/2004 (Bótanefnd samkvæmt lögum nr. 69/1995)[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:613 nr. 370/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:657 nr. 357/2004 (Sjómaður slasast á leið um borð í fiskiskip)[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:806 nr. 360/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:948 nr. 68/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:1027 nr. 457/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:1168 nr. 95/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:1208 nr. 311/2004 (Háttsemi sakbornings)[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:1237 nr. 349/2004 (Þjórsártún)[HTML] [PDF]Vegagerðin sóttist eftir eignarnámi á spildu úr landi Þjórsártúns vegna lagningu vegar yfir Þjórsá. Eignarnámið sjálft studdi við ákvæði þágildandi vegalaga er kvað á um skyldu landareigenda til að láta af hendi land vegna vegalagningar. Síðar sendi hún inn beiðni um að matsnefnd eignarnámsbóta mæti hæfilega eignarnámsbætur og beiðni um snemmbær umráð hins eignarnumda sem nefndin heimilaði. Hún mat síðan eignarnámið með þremur matsliðum.
Þegar K leitaði eftir greiðslum eignarnámsbótanna kvað Vegagerðin að hún ætlaði eingöngu að hlíta úrskurðinum hvað varðaði einn matsliðinn og tilkynnti að hún ætlaði að fara fram á dómkvaðningu matsmanna. K andmælti þar sem hún taldi Vegagerðina bundna af úrskurði matsnefndarinnar og að matsgerð þeirrar nefndar sé réttari en matsgerð dómkvaddra matsmanna. Vegagerðin hélt því fram að lögin kvæðu á um heimild dómstóla um úrlausn ágreinings um fjárhæðir og því heimilt að kveða dómkvadda matsmenn.
Hinir dómkvöddu matsmenn komust að annari niðurstöðu en matsnefnd eignarnámsbóta og lækkuðu stórlega virði spildunnar. Héraðsdómur féllst á kröfu K um að farið yrði eftir úrskurði matsnefndar eignarnámsbóta þar sem mati matsnefndarinnar hefði ekki verið hnekkt.
Hæstiréttur tók undir með héraðsdómi að heimilt hefði verið að leggja ágreininginn undir dómstóla en hins vegar væru úrskurðir matsnefndarinnar ekki sjálfkrafa réttari en matsgerðir dómkvaddra matsmanna heldur yrði að meta það í hverju tilviki. Í þessu tilviki hefði úrskurður matsnefndarinnar verið lítið rökstuddur á meðan matsgerð hinna dómkvöddu manna væri ítarlegri, og því ætti að byggja á hinu síðarnefnda. Þá gekk hann lengra og dæmdi K lægri fjárhæð en matsgerð dómkvöddu mannana hljóðaði upp á þar sem hvorki matsnefndin né dómkvöddu mennirnir hafi rökstutt almenna verðrýrnun sem á að hafa orðið á landinu meðfram veginum með fullnægjandi hætti, né hafi K sýnt fram á hana með öðrum hætti í málinu.
Hrd. 2005:1534 nr. 474/2004 (Frístundabyggð - Sumarhús - Bláskógabyggð)[HTML] [PDF]Krafist var viðurkenningar á því að hjón ásamt börnum þeirra ættu lögheimili að tilteknu húsi á svæði sem sveitarfélagið hafði skipulagt sem frístundabyggð. Hagstofan hafði synjað þeim um þá skráningu.
Hæstiréttur taldi að sóknaraðilar ættu rétt á að ráða búsetu sinni sbr. 4. mgr. 66. gr. stjórnarskrárinnar og lægju ekki fyrir haldbærar lagaheimildir til að takmarka rétt sóknaraðilanna til að skrá lögheimili þeirra á húsið í frístundabyggðinni. Þar sem sóknaraðilarnir höfðu fasta búsetu í húsinu í samræmi við 2. mgr. 1. gr. laga um lögheimili og 1. mgr. ákvæðisins yrði skýrt á þann veg að lögheimili væri sá staður sem maður hefði fasta búsetu, var krafa sóknaraðila tekin til greina.
Niðurstaðan er talin óvenjuleg að því leyti að í stað þess að eingöngu ómerkja synjunina sjálfa var jafnframt tekin ný ákvörðun í hennar stað.
Hrd. 2005:1840 nr. 505/2004 (Hereford steikhús - Framkvæmdir í verslunarhúsnæði)[HTML] [PDF]Gerður var samningur um að reka mætti verslun á 2. hæð. Deilt var um hvort mætti breyta versluninni sem sett var upp þar í veitingahús.
Hrd. 2005:1870 nr. 475/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:2171 nr. 520/2004[HTML] [PDF]Mikilvæg vitni komu ekki fyrir dóm en þau höfðu áður borið vitni um atburði hjá lögreglu. Sýknað var af hinum ákærðu brotum þar sem ekki höfðu næg sönnunargögn verið lögð fram í tengslum við hið meinta athæfi.
Hrd. 2005:2245 nr. 501/2004[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:2302 nr. 202/2005 (Iceland Seafood International - Lögbann)[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:2469 nr. 36/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:2503 nr. 20/2005 (Starfsleyfi álvers í Reyðarfirði)[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:2700 nr. 46/2005 (Byggingarleyfi kært eftir að kærufrestur rann út)[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:2734 nr. 234/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:2925 nr. 312/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:2962 nr. 340/2005 (Brekka - Ábúðarsamningur)[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:2974 nr. 352/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:2999 nr. 294/2005 (Sönn íslensk sakamál - Miskabætur)[HTML] [PDF]Nokkrir aðilar settu fram eina dómkröfu um miskabætur vegna umfjöllunar þáttarins „Sönn sakamál“ sem bæði RÚV og þrotabú framleiðanda þáttarins ættu að greiða, án þess að tiltekið væri að um væri óskipta ábyrgð þeirra að ræða.
Í dómi Hæstaréttar kom fram að skilyrði samlagsaðildar töldust uppfyllt, enda hefðu stefndu í héraði ekki gert kröfu um frávísun á grundvelli heimildarbrestar til aðilasamlags, né af öðrum ástæðum. Þar sem krafa stefnenda fól í sér að bæturnar yrðu dæmdar til þeirra óskiptar, án þess að sá annmarki væri leiðréttur, tók Hæstiréttur undir með héraðsdómi að dómkrafan væri ódómtæk. Var því úrskurður héraðsdóms um ex officio frávísun staðfestur.
Hrd. 2005:3015 nr. 367/2005 (Skaftafell I og III í Öræfum - Óbyggðanefnd)[HTML] [PDF]Íslenska ríkið var stefnandi þjóðlendumáls og var dómkröfum þess beint að nokkrum jarðeigendum auk þess að það stefndi sjálfu sér sem eigenda sumra jarðanna sem undir voru í málinu. Hæstiréttur mat það svo að sami aðili gæti ekki stefnt sjálfum sér og vísaði frá þeim kröfum sem íslenska ríkið beindi gegn sér sjálfu.
Hrd. 2005:3106 nr. 344/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:3168 nr. 47/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:3205 nr. 308/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:3380 nr. 51/2005 (Kostnaður vegna skólagöngu fatlaðs barns)[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:3413 nr. 59/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:3465 nr. 49/2005 (Brot á kynfrelsi)[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:3802 nr. 221/2005 (Spilda úr landi Ness II)[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:3830 nr. 108/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:4024 nr. 119/2005 (Útreikningur skaðabóta)[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:4042 nr. 148/2005 (Kynferðisbrot III)[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:4216 nr. 197/2005 (Frístundahús)[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:4234 nr. 242/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:4256 nr. 164/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:4407 nr. 463/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:4506 nr. 182/2005 (Héðinsfjarðargöng I)[HTML] [PDF]Vegagerðin bauð út verk á Evrópska efnahagssvæðinu um gerð Héðinsfjarðarganga. Lægsta boðið var sameiginlegt tilboð íslensks aðila og dansks aðila sem var 3,2% yfir kostnaðaráætlun. Fyrir tilkynningu úrslita útboðsins samþykkti ríkisstjórn Íslands að fresta verkinu um þrjú ár og nýtt útboð færi fram miðað við það. Í kjölfarið tilkynnti Vegagerðin öllum bjóðendum að öllum tilboðum hefði verið hafnað á grundvelli þensluástands í þjóðfélaginu og að stofnunin fengi ekki nægt fjármagn fyrir þessar framkvæmdir.
Aðilarnir er áttu lægsta boðið kærðu ákvörðunina til kærunefndar útboðsmála og taldi nefndin að ákvörðunin hefði verið ólögmæt og að hún væri skaðabótaskyld, þó án afstöðu til efndabóta. Þeir höfðuðu svo viðurkenningarmál fyrir dómstólum um skaðabætur. Hæstiréttur taldi að þó lagaheimild væri sannarlega til staðar um að hafna öllum tilboðum væri þó ekki hægt að beita þeirri heimild án þess að fyrir lægju bæði málefnalegar og rökstuddar ástæður. Hann taldi engar málefnalegar ástæður liggja fyrir þeirri ákvörðun. Nefndi hann þar að auki að á Vegagerðinni hefði legið sönnunarbyrðin um að ekki hefði verið samið við lægstbjóðendur en hún axlaði ekki þá sönnunarbyrði. Þar sem lægstbjóðendur hefðu boðið sem næmi hærri fjárhæð en kostnaðaráætlun hljóðaði upp á var talið að þeir hefðu sýnt fram á að þeir hefðu orðið fyrir tjóni. Var því viðurkennd bótaskylda íslenska ríkisins gagnvart lægstbjóðendum.
Hrd. 2005:4604 nr. 480/2005 (Ný lögreglurannsókn)[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:4673 nr. 191/2005[HTML] [PDF]Safnkrafa og svo krafist bóta vegna annars fjártjóns að tiltekinni upphæð án þess að það hafi verið rökstutt.
Hrd. 2005:4701 nr. 478/2005 (Erfðafjárskattur II)[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:4745 nr. 199/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:4897 nr. 499/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:5105 nr. 181/2005 (Skattasniðganga)[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:5217 nr. 315/2005 (Iðnaðarmálagjald)[HTML] [PDF]
Hrd. 2005:5237 nr. 208/2005 (Bætur frá Tryggingastofnun)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:22 nr. 537/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:192 nr. 388/2005 (Vatnsréttindi Króks)[HTML] [PDF]Jörð var seld án þess að getið hefði verið um aðskilnað vatnsréttinda frá henni en það hafði átt sér stað árið 1918 (um 74 árum áður). Talið var að kaupandinn hefði verið grandlaus, þó þekkt höfðu verið mörg tilvik í því nágrenni að algengt hefði verið að skilja slík réttindi frá.
Hrd. 2006:519 nr. 321/2005 (Sundagarðar)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:701 nr. 59/2006 (Lögmenn Laugardal - Upplýsingar um bankareikninga)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:759 nr. 404/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:766 nr. 405/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:805 nr. 355/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:823 nr. 98/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:866 nr. 371/2005 (Síldeyjardómur)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:944 nr. 96/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:1031 nr. 413/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:1080 nr. 415/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:1257 nr. 440/2005 (Ásar)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:1344 nr. 158/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:1444 nr. 134/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:1575 nr. 490/2005 (Kæra lögreglumanna)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:1589 nr. 403/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:1689 nr. 220/2005 (Tóbaksdómur)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:1776 nr. 462/2005 (Bann við að sýna tóbak)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:1850 nr. 471/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:1899 nr. 168/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:2203 nr. 345/2005 (Fell)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:2252 nr. 454/2005 (Ærfjall, fyrir landi Kvískerja í Öræfum - Þjóðlendumál)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:2279 nr. 496/2005 (Fjall og Breiðármörk í Öræfum - Skeiðársandur (Skaftafell II))[HTML] [PDF]Íslenska ríkið lýsti yfir kröfu á hluta tiltekinna jarða. Dómurinn er sérstakur fyrir það að ekki væri um að ræða afréttir, heldur jarðir. Á þessu tímabili hafði verið hlýindaskeið og jöklar því hopað. Landamerkjabréfin voru gerð þegar jöklarnir höfðu skriðið fram megnið af landinu. Í mörg hundruð ár höfðu ekki verið nein raunveruleg afnot af því landi sem jöklarnir höfðu skriðið yfir. Síðar hopuðu jöklarnir eitthvað.
Hrd. 2006:2405 nr. 209/2006 (Upplýsingar um IP-tölur)[HTML] [PDF]Lögreglan krafðist þess að öll símafyrirtæki léti af hendi upplýsingar um notendur tiltekins vistfangs á tilteknum tíma. Hæstiréttur féllst á beiðni lögreglunnar um upplýsingar og féllst ekki á beiðni fyrirtækisins um að vita hvort lögreglan hefði getið aflað þessara upplýsinga frá því án dómsúrskurðar.
Hrd. 2006:2449 nr. 466/2005 (Garður)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:2469 nr. 511/2005 (Fjarskiptamastur - Gullver)[HTML] [PDF]Ætlunin var að segja upp fjarskiptamastur á tiltekinn stað. Talið var að eignarnámsþolinn bæri sönnunarbyrðina um að rannsókn í undirbúningi ákvörðunar um eignarnám hefði verið ófullnægjandi.
Hrd. 2006:2646 nr. 274/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:2650 nr. 210/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:2759 nr. 541/2005 (Birting tölvupósta í Fréttablaðinu)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:2851 nr. 248/2006 (Skattrannsókn)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:2872 nr. 517/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:2894 nr. 8/2006 (Tómas Zoëga)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:2948 nr. 547/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:3013 nr. 307/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:3102 nr. 19/2006 (Hámarkslaunaviðmið)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:3288 nr. 353/2006 (Frávísun)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:3307 nr. 380/2006 (Dalsbraut 1K)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:3315 nr. 382/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:3375 nr. 379/2006 (Rekstur frísvæðis)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:3649 nr. 72/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:3745 nr. 553/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:3774 nr. 497/2005 (Hoffells-Lambatungur)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:3810 nr. 498/2005 (Stafafell - Lón í Hornafirði)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:3896 nr. 67/2006 (Þingvellir - Skjaldbreiður)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:3939 nr. 85/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:3963 nr. 133/2006 (Hrunaheiðar)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:4128 nr. 503/2005[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:4425 nr. 122/2006 (Synjun Mosfellsbæjar á umsókn um byggingarleyfi)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:4637 nr. 240/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:4655 nr. 559/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:4859 nr. 234/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:4988 nr. 567/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:5284 nr. 260/2006 (Skemmtistaður í Þingholtsstræti)[HTML] [PDF]Sjónarmið um að ölvað fólk sem er farið út úr veitingastaðnum sé á eigin ábyrgð en Hæstiréttur tók ekki undir það, heldur bæri ábyrgð innan skynsamlegra marka.
Hrd. 2006:5356 nr. 267/2006 (Impregilo SpA)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:5370 nr. 286/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:5403 nr. 160/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:5504 nr. 323/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:5547 nr. 310/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:5575 nr. 180/2006 (Þverfell)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:5653 nr. 637/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:5662 nr. 339/2006 (Saurbær)[HTML] [PDF]
Hrd. 2006:5758 nr. 670/2006[HTML] [PDF]
Hrd. 649/2006 dags. 4. janúar 2007 (Snæfellsbær)[HTML] [PDF]
Hrd. 18/2007 dags. 12. janúar 2007 (Krafa sýslumannsins á Seyðisfirði um farbann)[HTML] [PDF]
Hrd. 632/2006 dags. 16. janúar 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 650/2006 dags. 16. janúar 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 661/2006 dags. 23. janúar 2007 (Skattahluti Baugsmálsins - Ríkislögreglustjóri)[HTML] [PDF]
Hrd. 102/2006 dags. 1. febrúar 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 165/2006 dags. 8. febrúar 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 120/2006 dags. 15. febrúar 2007 (Karl K. Karlsson - ÁTVR)[HTML] [PDF]
Hrd. 344/2006 dags. 22. febrúar 2007 (Straumnes)[HTML] [PDF]Snýr að reglu 20. kapítúla Kaupabálkar Jónsbókar um rétt til að slíta sameign.
Hrd. 278/2006 dags. 1. mars 2007 (Bubbi fallinn)[HTML] [PDF]Bubbi krafðist bóta frá bæði útgefanda og ritstjóra fjölmiðils þar sem hann taldi að umfjöllun fjölmiðilsins hafa vegið að friðhelgi einkalífs hans. Ábyrgðarkerfið sem lögin um prentrétt setti upp kvað á um að hægt væri að krefjast bóta frá útgefandanum
eða ritstjóranum. Hæstiréttur túlkaði ákvæðið á þann veg að eingöngu væri hægt að krefjast bótanna frá öðrum þeirra en ekki báðum.
Hrd. 117/2007 dags. 14. mars 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 373/2006 dags. 15. mars 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 92/2007 dags. 16. mars 2007 (Olíusamráðsdómur - Forstjórar olíufélaga)[HTML] [PDF]Forstjórar olíufélaga voru ákærðir. Álitið var að skilin á milli rannsóknar samkeppnisyfirvalda og sakamálarannsóknar lögreglu. Ákærunni var vísað frá dómi þar sem fyrrnefnda rannsóknin var framkvæmd á þeim grundvelli að ákærðu voru neyddir að lögum til að fella á sig sök, sem notað var svo gegn þeim í síðarnefndu rannsókninni. Hæstiréttur taldi þetta leiða til þess að rannsóknin var ónýt að öllu leyti.
Hrd. 401/2006 dags. 22. mars 2007 (Lóð úr landi Efsta-Dals - Efsti-Dalur)[HTML] [PDF]Um 30 árum eftir að A girti sér landspildu og reisti sér hús gerði eigandi þeirrar jarðar (B) sem landspildan var úr athugasemdir en A sagði að honum hefði verið fengið landið til eignar á sínum tíma á meðan B taldi að um leigu hefði verið að ræða. Hæstiréttur taldi ósannað að landið hefði verið fært A á grundvelli afnotasamnings en einnig var ósannað að hann hefði fengið það til eignar. A var talinn hafa hefðað sér landið til eignar.
Hrd. 138/2007 dags. 22. mars 2007 (Landspildan)[HTML] [PDF]Settar voru þrjár jafnstæðar dómkröfur þar sem að í einni þeirra var krafist tiltekinnar beitingar ákvæðis erfðafestusamnings en í annarri þeirra krafist ógildingar þess ákvæðis. Þótti það vera ódómtækt.
Hrd. 498/2006 dags. 29. mars 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 516/2006 dags. 29. mars 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 510/2006 dags. 29. mars 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 519/2006 dags. 26. apríl 2007 (Umgengnisréttur)[HTML] [PDF]
Hrd. 647/2006 dags. 10. maí 2007 (Salmann Tamimi gegn Landspítala-háskólasjúkrahúsi - Uppsögn ríkisstarfsmanns)[HTML] [PDF]Ríkisstarfsmanni var sagt upp vegna útskiptingar á tölvukerfum og fór hann í mál. Hæstiréttur nefndi að það skipti máli í hvaða starf viðkomandi var ráðinn og ef starfi er skipt út fyrir annað þurfi að kanna hvort finna megi önnur störf innan stjórnvaldsins sem starfsmaðurinn er hæfur til að gegna. Talið var að uppsögnin hafi verið ólögmæt.
Hrd. 545/2006 dags. 10. maí 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 536/2006 dags. 16. maí 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 448/2006 dags. 16. maí 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 571/2006 dags. 16. maí 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 24/2007 dags. 16. maí 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 590/2006 dags. 24. maí 2007 (Öryrkjabandalag Íslands - Loforð ráðherra um hækkun örorkulífeyris)[HTML] [PDF]
Hrd. 574/2006 dags. 24. maí 2007 (Innlausn eigna á jörð)[HTML] [PDF]
Hrd. 573/2006 dags. 24. maí 2007 (Innlausn eigna á jörð)[HTML] [PDF]
Hrd. 642/2006 dags. 24. maí 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 525/2006 dags. 24. maí 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 575/2006 dags. 24. maí 2007 (Innlausn eigna á jörð)[HTML] [PDF]
Hrd. 275/2007 dags. 30. maí 2007[HTML] [PDF]Hæstiréttur staðfesti úrskurð héraðsdómara um að hann víki ekki sæti, en í héraði var sú krafa reist á því að fyrri dómar héraðsdómarans í sambærilegum málum hefðu mótað skoðanir dómarans með þeim hætti að óhlutdrægnin hefði með réttu verið dregin í efa.
Hrd. 254/2007 dags. 1. júní 2007 (Baugsmál I)[HTML] [PDF]
Hrd. 423/2006 dags. 7. júní 2007 (Blönduós - Ræktunarlóð)[HTML] [PDF]
Hrd. 419/2006 dags. 7. júní 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 23/2007 dags. 14. júní 2007 (Þórsmörk)[HTML] [PDF]
Hrd. 22/2007 dags. 14. júní 2007 (Þórsmörk og Goðaland)[HTML] [PDF]
Hrd. 599/2006 dags. 14. júní 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 580/2006 dags. 14. júní 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 655/2006 dags. 14. júní 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 648/2006 dags. 14. júní 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 26/2007 dags. 14. júní 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 28/2007 dags. 14. júní 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 25/2007 dags. 14. júní 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 356/2007 dags. 13. júlí 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 323/2007 dags. 15. ágúst 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 396/2007 dags. 23. ágúst 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 331/2007 dags. 27. ágúst 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 523/2006 dags. 20. september 2007 (Starfsmannaleigur - Impregilo SpA)[HTML] [PDF]Spurt var um hver ætti að skila skattinum. Fyrirætlað í lögskýringargögnum en kom ekki fram í lagatextanum, og því ekki hægt að byggja á lagaákvæðinu.
Hrd. 479/2007 dags. 25. september 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 182/2007 dags. 27. september 2007 (Leyfi til námuvinnslu á hafsbotni - Björgun)[HTML] [PDF]Árið 1990 fékk félagið Björgun opinbert leyfi til að vinna efni á hafsbotni til 30 ára. Árið 2000 öðluðust svo gildi lög um eignarrétt íslenska ríkisins á hafsbotninum er fólu í sér breytingar á skilyrðum til að fá útgefin eins leyfi og Björgun hafði undir höndum. Með lögunum var almennt orðað bráðabirgðaákvæði um að þáverandi handhafar slíkra leyfa skyldu halda þeim í 5 ár eftir gildistöku laganna.
Árið 2004 fékk svo Björgun tilkynningu um að leyfið þeirra myndi renna út á næsta ári. Félagið sótti þá um endurnýjun á leyfinu til Skipulagsstofnunar en var þá tilkynnt að leyfið þeirra yrði háð mati á umhverfisáhrifum. Björgun var ekki sátt með það.
Hæstiréttur tók undir með Björgun að um væri að ræða skerðingu á eignarréttindum og atvinnuréttindum, ásamt því að lagabreytingin hefði verið sérlega íþyngjandi gagnvart félaginu. Þó var ekki fallist á bótaskyldu þar sem hann taldi að uppfyllt hefðu verið skilyrði um almenningsþörf og ríkir almannahagsmunir væru fyrir því að vernda hafsbotninn. Þá vísaði hann til þess að grundvöllur lagasetningarinnar hefði verið umhverfisvernd og framkvæmd þjóðréttarskuldbindinga íslenska ríkisins. Þessi sjónarmið hefðu meira vægi en eignarréttindi Björgunar á leyfinu en skerðingin væri ekki það mikil að hún stofnaði til bótaskyldu af hendi íslenska ríkisins.
Hrd. 27/2007 dags. 4. október 2007 (Tindfjallajökull - Grænafjall - Þjóðlenda)[HTML] [PDF]
Hrd. 37/2007 dags. 4. október 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 99/2007 dags. 11. október 2007 (Skaftártunguafréttur)[HTML] [PDF]
Hrd. 491/2006 dags. 11. október 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 516/2007 dags. 15. október 2007 (Ólögmæt handtaka, fjártjón/miski)[HTML] [PDF]Aðili bar upp viðurkenningarkröfu vegna meintrar ólögmætrar handtöku og einnig bótakröfu. Hæstiréttur taldi að um væri að ræða tvær aðskildar kröfur.
Hrd. 79/2007 dags. 18. október 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 47/2007 dags. 18. október 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 109/2007 dags. 25. október 2007 (Þjóðkirkjan og önnur trúfélög - Ásatrúarfélagið)[HTML] [PDF]Í þessu máli reyndi á í fyrsta skipti á þau forréttindi sem Þjóðkirkjan fær umfram önnur trúfélög. Ásatrúarfélagið stefndi ríkinu á þeim forsendum að aukin fjárframlög ríkisins til Þjóðkirkjunnar miðað við önnur trúfélög fælu í sér ólögmæta mismunun.
Hæstiréttur mat það svo að þær auknu skyldur sem ríkið setur á Þjóðkirkjuna leiddu til þess að hún og Ásatrúarfélagið væru ekki í sambærilegri stöðu og því væri ekki um mismunun að ræða.
Hrd. 67/2007 dags. 25. október 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 554/2007 dags. 31. október 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 548/2007 dags. 31. október 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 594/2006 dags. 1. nóvember 2007 (Brekkuás)[HTML] [PDF]
Hrd. 148/2007 dags. 1. nóvember 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 272/2007 dags. 1. nóvember 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 663/2006 dags. 8. nóvember 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 7/2007 dags. 8. nóvember 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 206/2007 dags. 8. nóvember 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 586/2007 dags. 13. nóvember 2007 (Herra Garðar ehf. - Aðalstræti I)[HTML] [PDF]
Hrd. 566/2007 dags. 15. nóvember 2007 (Dómkvaðning matsmanna)[HTML] [PDF]
Hrd. 44/2007 dags. 22. nóvember 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 606/2007 dags. 22. nóvember 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 235/2007 dags. 22. nóvember 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 581/2007 dags. 22. nóvember 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 118/2007 dags. 22. nóvember 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 157/2007 dags. 29. nóvember 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 612/2007 dags. 5. desember 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 201/2007 dags. 6. desember 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 634/2007 dags. 10. desember 2007 (Framsal sakamanns)[HTML] [PDF]
Hrd. 210/2007 dags. 13. desember 2007 (Grímstunga - Jarðir í Áshreppi)[HTML] [PDF]
Hrd. 152/2007 dags. 13. desember 2007 (Landspilda úr Teigstorfu, á Þveráraurum)[HTML] [PDF]Aðilar kröfðust viðurkenningar á því að hefð hefði unnist á landspildu innan girðingar lands þeirra. Girðingin hafi átt að hafa verið reist fyrir 1960. Lögð hafði verið fram landskiptabeiðni áður en hefðun væri fullnuð, með vitneskju aðilanna sem kröfðust viðurkenningarinnar, og því hefðu þeir ekki getað hafa talið hafa eignast landspilduna á grundvelli hefðunar.
Hrd. 169/2007 dags. 13. desember 2007[HTML] [PDF]
Hrd. 240/2007 dags. 20. desember 2007 (Örorkulífeyrir)[HTML] [PDF]
Hrd. 239/2007 dags. 20. desember 2007 (Berufjarðará)[HTML] [PDF]Spildu var skipt úr jörð en ekki var vikið að vatni eða veiðiréttar. Eigendurnir töldu sig hafa óskiptan veiðirétt í sameign við hinn hluta jarðarinnar. Hæstiréttur féllst ekki á það.
Hrd. 213/2007 dags. 17. janúar 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 31/2008 dags. 23. janúar 2008 (Galtalækjarskógur)[HTML] [PDF]Ekki var tekið fram hver spildan var sem var leigð.
Hrd. 211/2007 dags. 24. janúar 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 250/2007 dags. 24. janúar 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 262/2007 dags. 24. janúar 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 15/2008 dags. 29. janúar 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 225/2007 dags. 31. janúar 2008 (Sjúkdómatrygging)[HTML] [PDF]
Hrd. 52/2008 dags. 1. febrúar 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 187/2007 dags. 7. febrúar 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 38/2008 dags. 8. febrúar 2008 (Eftirfararbúnaður á bifreið)[HTML] [PDF]Sakborningur fann eftirfararbúnað í bifreið sinni og krafði hann dómara um að þeirri aðgerð yrði hætt. Dómari féllst á kröfuna.
Hrd. 49/2008 dags. 12. febrúar 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 72/2008 dags. 13. febrúar 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 645/2006 dags. 21. febrúar 2008 (Jarðefni - Gangadómar - Reyðarfjarðargöng)[HTML] [PDF]Snerist um borun jarðganga um Almannaskarð, og Reyðarfjarðar og Fáskrúðsfjarðar. Eignarnám var gert í fjöllunum. Vegagerðin nýtti jarðefnið til að leggja vegi og deilt var um hvort eignarnámið hafi náð yfir jarðefnanýtingu. Hæstiréttur taldi að jarðefnið væri hluti fjallsins en efnatakan var svo dýr að hún hefði ekki verið arðbær, og því hefði jarðefnið ekki verðgildi gagnvart jarðeigandanum.
Hrd. 644/2006 dags. 21. febrúar 2008 (Jarðefni - Gangadómar - Almannaskarðsgöng I)[HTML] [PDF]Snerist um borun jarðganga um Almannaskarð, og Reyðarfjarðar og Fáskrúðsfjarðar. Eignarnám var gert í fjöllunum. Vegagerðin nýtti jarðefnið til að leggja vegi og deilt var um hvort eignarnámið hafi náð yfir jarðefnanýtingu. Hæstiréttur taldi að jarðefnið væri hluti fjallsins en efnatakan var svo dýr að hún hefði ekki verið arðbær, og því hefði jarðefnið ekki verðgildi gagnvart jarðeigandanum.
Hrd. 60/2008 dags. 25. febrúar 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 220/2007 dags. 28. febrúar 2008 (Áfengisvandi)[HTML] [PDF]
Hrd. 107/2008 dags. 29. febrúar 2008 (Viðurkenning á fyrningu)[HTML] [PDF]
Hrd. 104/2008 dags. 4. mars 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 84/2008 dags. 5. mars 2008 (Aflaheimildir, vörslur bankareiknings)[HTML] [PDF]M og K voru að skilja.
Miklar eignir í spilunum og hafði verið krafist opinberra skipta án sáttar.
K átti bankareikning og hafði M krafist af skiptastjóra að K yrði svipt umráðum yfir bankareikningi hennar þar sem hann treysti henni ekki til þess að fara vel með féð.
Hæstiréttur taldi að þar sem aðrar eignir búsins hefðu dugað til að jafna mögulegan skaða féllst hann ekki á kröfu M.
Hrd. 102/2008 dags. 5. mars 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 324/2007 dags. 6. mars 2008 (Afvöxtun)[HTML] [PDF]
Hrd. 289/2007 dags. 6. mars 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 288/2007 dags. 6. mars 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 124/2008 dags. 7. mars 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 221/2007 dags. 13. mars 2008 (Höfundaréttur)[HTML] [PDF]Í útgáfu ævisögu Halldórs Laxness voru fjölmargar tilvitnanir sem taldar voru brjóta gegn höfundarétti. Hæstiréttur taldi að málshöfðunarfrestur til að hafa uppi refsikröfu í einkamáli hefði verið liðinn og var þeim kröfulið vísað sjálfkrafa frá héraðsdómi.
Hrd. 518/2007 dags. 13. mars 2008 (Svæfingalæknir)[HTML] [PDF]
Hrd. 114/2008 dags. 14. mars 2008 (Hringvegur um Hornafjörð)[HTML] [PDF]Landeigendur sem voru ekki aðilar máls á ákveðnu stjórnsýslustigi voru samt sem áður taldir geta orðið aðilar að dómsmáli á grundvelli lögvarinna hagsmuna um úrlausnarefnið.
Hrd. 558/2007 dags. 10. apríl 2008 (Ummæli yfirmanns Samkeppnisstofnunar)[HTML] [PDF]Forstjórinn mætti á fund kúabónda og hraunaði yfir fundarmenn.
Hæstiréttur taldi það ekki hafa leitt til vanhæfis í því tilviki.
Hrd. 444/2007 dags. 17. apríl 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 198/2008 dags. 22. apríl 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 418/2007 dags. 23. apríl 2008 (Teigarás - Akrar)[HTML] [PDF]
Hrd. 366/2007 dags. 23. apríl 2008 (Portus - Tónlistarhúsið Harpan)[HTML] [PDF]Tveir aðilar sem höfðu ekki verið valdir til að fá sérleyfi til byggingar, eign og rekstur tónlistar- og ráðstefnuhúsið Hörpuna, kröfðust afrits af samkomulags sem Austurhöfn-TR ehf., fyrirtæki stofnað af íslenska ríkinu og Reykjavíkurborg, gerði við Portus ehf. Þeirri beiðni var synjað af hálfu Ríkiskaupa og Reykjavíkurborgar og var henni skotið til úrskurðarnefndar upplýsingamála sem féllst svo á beiðnina.
Hæstiréttur hafnaði málsástæðu um að samningurinn félli utan við gildissvið upplýsingalaga og vísaði þar á meðal að í þeim lögum hefði ekki verið neinn áskilnaður um ákvörðun er varðaði rétt eða skyldu manna. Þá var einnig getið þess í dómnum að Ríkiskaup sáu um þau innkaup sem voru aðdragandi samningins auk þess að hann var undirritaður af fulltrúum íslenska ríkisins og Reykjavíkurborgar. Ljóst var að Ríkiskaup og Reykjavíkurborg höfðu haft samninginn undir höndum vegna verkefna þeirra á sviði stjórnsýslu.
Hrd. 220/2008 dags. 23. apríl 2008 (Öll íslensk fjármálafyrirtæki)[HTML] [PDF]
Hrd. 221/2008 dags. 23. apríl 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 179/2008 dags. 28. apríl 2008 (Punktar í ökuferilsskrá)[HTML] [PDF]Málið var höfðað til ógildingar á ákvörðun sýslumanns um að afturkalla ökuréttindi A. Þann 27. apríl 2007 tók í gildi nýtt ákvæði í umferðarlögum er heimilaði beitingu akstursbanns gegn handhafa bráðabirgðaökuskírteinis. Við gildistöku ákvæðisins var viðmið um fjölda punkta lækkað úr sjö niður í fjóra áður en heimilt væri að setja viðkomandi í akstursbann. Á þeim tíma hafði A þegar hlotið þrjá punkta. Þann 29. ágúst 2007 hlaut A fjórða punktinn á ökuskírteinið og var þá settur í akstursbann.
A krafðist ógildingar akstursbannsins á grundvelli þess að um væri að ræða afturvirk réttaráhrif. Hæstiréttur tók ekki undir þann málflutning þar sem hann taldi að um væri að ræða viðurlagaákvörðun er byggðist á lögmæltri ítrekunarheimild en ekki refsinga í skilningi V. kafla almennra hegningarlaga, nr. 19/1940.
Hrd. 228/2008 dags. 29. apríl 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 379/2007 dags. 8. maí 2008 (Sala á Íslenskum aðalverktökum hf.)[HTML] [PDF]
Hrd. 644/2007 dags. 8. maí 2008 (Garðagrund)[HTML] [PDF]
Hrd. 82/2008 dags. 8. maí 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 207/2008 dags. 8. maí 2008 (Ákvörðun ríkissaksóknara um niðurfellingu rannsóknar)[HTML] [PDF]Barn hafði dáið með voveiflegum hætti og málið var svo fellt niður. Sú niðurfelling var kærð til ríkissaksóknara sem staðfesti niðurstöðuna. Foreldrarnir fóru í dómsmál og kröfðust ógildingar niðurfellingarinnar. Hæstiréttur klofnaði og taldi meiri hlutinn sig ekki geta endurskoðað ákvarðanir ríkissaksóknara og vísaði málinu því frá. Minni hlutinn taldi það leiða af 70. gr. stjórnarskrárinnar að hægt væri að fá endurskoðun dómstóla á slíkum ákvörðunum.
Hrd. 194/2008 dags. 8. maí 2008 (Istorrent I)[HTML] [PDF]
Hrd. 250/2008 dags. 19. maí 2008 (Hundahaldsmál)[HTML] [PDF]
Hrd. 269/2008 dags. 26. maí 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 185/2008 dags. 29. maí 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 385/2007 dags. 5. júní 2008 (Baugsmál II)[HTML] [PDF]
Hrd. 474/2007 dags. 5. júní 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 555/2007 dags. 12. júní 2008 (Ummæli á Internetinu)[HTML] [PDF]
Hrd. 264/2008 dags. 18. júní 2008 (Vestfjarðarvegur - Fuglaverndarfélag Íslands)[HTML] [PDF]
Hrd. 549/2007 dags. 19. júní 2008 (Iceland Express)[HTML] [PDF]
Hrd. 397/2007 dags. 19. júní 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 260/2008 dags. 19. júní 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 254/2008 dags. 19. júní 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 330/2008 dags. 26. júní 2008 (Innkeyrsla)[HTML] [PDF]
Hrd. 417/2008 dags. 2. september 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 432/2008 dags. 4. september 2008 (Hjaltabakki - Útburður vegna brota á húsreglum)[HTML] [PDF]
Hrd. 358/2008 dags. 5. september 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 430/2007 dags. 18. september 2008 (Hjúkrunarfræðingur á geðsviði)[HTML] [PDF]X starfaði sem hjúkrunarfræðingur á geðsviði Landspítala Íslands ásamt hjúkrunarfræðingnum Y. Y sakaði X um kynferðislega áreitni utan vinnustaðar og lýsti því yfir að hann væri tilbúinn til þess að færa sig milli deilda.
Yfirmenn X ákváðu að færa X milli deilda gegn vilja hennar vegna ágreiningsins sem ríkti meðal þeirra tveggja og að ágreiningurinn truflaði starfsemina. Landspítalinn hélt því fram að um væri að ræða ákvörðun á grundvelli stjórnunarréttar vinnuveitenda og því ættu reglur stjórnsýsluréttarins ekki við.
Hæstiréttur taldi að ákvörðunin hefði slík áhrif á æru X, réttindi hennar og réttarstöðu hennar að öðru leyti, að hún teldist vera stjórnvaldsákvörðun. Fallist var á kröfu X um ógildingu þeirrar ákvörðunar Landspítalans um að flytja hana úr starfi milli deilda og greiðslu miskabóta.
Hrd. 550/2006 dags. 18. september 2008 (Faxaflóahafnir)[HTML] [PDF]Aðili taldi að Faxaflóahöfnum hafi verið óheimilt að setja áfenga og óáfenga drykki í mismunandi gjaldflokka vörugjalds hafnarinnar og höfðaði mál á grundvelli meints brots á jafnræðisreglu 11. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 og 65. gr. stjórnarskrárinnar.
Hæstiréttur leit svo á að áfengar og óáfengar drykkjarvörur væru eðlisólíkar og því ekki um sambærilegar vörur að ræða, og hafnaði því þeirri málsástæðu.
Hrd. 487/2007 dags. 18. september 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 484/2007 dags. 25. september 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 96/2008 dags. 25. september 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 512/2008 dags. 29. september 2008[HTML] [PDF]Sakborningur í skattamáli óskaði eftir skipun annars tiltekins verjanda við hlið þáverandi verjanda. Hæstiréttur taldi að ekki hefði verið heimilt að skipa þann tiltekna verjanda þar sem það gat komið til greina að taka skýrslu af honum við meðferð málsins.
Hrd. 610/2007 dags. 2. október 2008 (Sólheimatorfa)[HTML] [PDF]
Hrd. 596/2007 dags. 2. október 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 653/2007 dags. 2. október 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 550/2007 dags. 2. október 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 619/2007 dags. 2. október 2008 (Veiðifélag Norðurár í Skagafirði)[HTML] [PDF]
Hrd. 56/2008 dags. 16. október 2008 (Bætur vegna hrd. 52/2004)[HTML] [PDF]K fékk miskabætur vegna brottvísunar hans er var felld úr gildi með
Hrd. 2004:2760 nr. 52/2004 (Brottvísun útlendings - Hættulegur hagsmunum almennings)ⓘ.
Hrd. 231/2008 dags. 16. október 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 78/2008 dags. 16. október 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 491/2007 dags. 23. október 2008 (Áfengisauglýsingabann II)[HTML] [PDF]
Hrd. 236/2008 dags. 30. október 2008 (Þvagsýnataka í fangaklefa - Þvagleggur)[HTML] [PDF]Lögreglan var álitin hafa ráðist í lítilsvirðandi rannsóknaraðgerð án þess að hún hefði haft úrslitaþýðingu í málinu. Var því um að ræða brot á meðalhófsreglu 3. mgr. 53. gr. laga um meðferð sakamála, nr. 88/2008, og 13. gr. lögreglulaga, nr. 90/1996.
Hrd. 143/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Áfengisauglýsing II)[HTML] [PDF]
Hrd. 566/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Skálmholtshraun í Flóahreppi)[HTML] [PDF]
Hrd. 613/2008 dags. 17. nóvember 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 602/2008 dags. 17. nóvember 2008[HTML] [PDF]Aðfinnslur voru gerðar við greinargerð ákæruvaldsins sem var það ítarleg að hún var talin jafna við skriflega málsmeðferð.
Hrd. 187/2008 dags. 20. nóvember 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 606/2008 dags. 25. nóvember 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 623/2008 dags. 2. desember 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 383/2008 dags. 4. desember 2008 (Hótel Saga)[HTML] [PDF]
Hrd. 152/2008 dags. 4. desember 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 101/2008 dags. 11. desember 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 34/2008 dags. 11. desember 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 209/2008 dags. 11. desember 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 128/2008 dags. 18. desember 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 240/2008 dags. 18. desember 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 234/2008 dags. 18. desember 2008 (Virðisaukaskattskuld)[HTML] [PDF]
Hrd. 232/2008 dags. 18. desember 2008 (Miðhraun)[HTML] [PDF]M ehf. krafðist staðfestingar lögbanns við því að M sf. stæði fyrir eða efndi til losunar og urðunar jarðvegsúrgangs á sameignarland þeirra beggja þar sem þær athafnir hefðu ekki verið samþykktar af hálfu M ehf.
Niðurstaða fyrri deilna aðilanna um eignarhald landsins hafði verið sú að landið væri óskipt sameign þeirra beggja. Hefðbundin nýting sameignarlandsins hafði verið sem beitarland en M sf. hafði stundað á því sauðfjárbúskap og fiskvinnslu. Aðilar höfðu í sameiningu reynt að sporna við uppblæstri á mel sameignarlandsins með því að auka fótfestu jarðvegar. M sf. hefði borið hey í rofabörð og M ehf. dreift áburði og fræjum á svæðið.
M ehf. hélt því fram að M sf. hefði flutt á svæðið fiskúrgang til dreifingar á svæðinu en M sf. hélt því fram að um væri að ræða mold og lífræn efni, þar á meðal fiskslor, sem blönduð væru á staðnum svo þau gætu brotnað niður í tiltekinn tíma. Ýmsir opinberir aðilar skoðuðu málið og sá enginn þeirra tilefni til neikvæðra athugasemda.
Hæstiréttur taldi að athæfið sem krafist var lögbanns gegn hefði verið eðlileg ráðstöfun á landinu í ljósi tilgangs þeirra beggja um heftun landeyðingar og endurheimtun staðbundins gróðurs, og því hefði ekki verið sýnt fram á að M ehf. hefði orðið fyrir tjóni sökum þessa. Var því synjað um staðfestingu lögbannsins.
Hrd. 671/2008 dags. 18. desember 2008 (Teigsskógur)[HTML] [PDF]
Hrd. 427/2008 dags. 18. desember 2008[HTML] [PDF]
Hrd. 670/2008 dags. 15. janúar 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 246/2008 dags. 22. janúar 2009 (Vatnsendablettur II - Eignarnám)[HTML] [PDF]
Hrd. 248/2008 dags. 22. janúar 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 247/2008 dags. 22. janúar 2009 (Markleysa - Vatnsendi)[HTML] [PDF]
Hrd. 279/2008 dags. 29. janúar 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 321/2008 dags. 29. janúar 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 31/2009 dags. 30. janúar 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 29/2009 dags. 30. janúar 2009 (Skattahluti Baugsmálsins)[HTML] [PDF]
Hrd. 2/2009 dags. 6. febrúar 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 15/2009 dags. 10. febrúar 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 62/2009 dags. 23. febrúar 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 342/2008 dags. 26. febrúar 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 395/2008 dags. 26. febrúar 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 75/2009 dags. 2. mars 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 328/2008 dags. 5. mars 2009 (Ábyrgð blaðamanna)[HTML] [PDF]
Hrd. 460/2008 dags. 5. mars 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 352/2008 dags. 5. mars 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 80/2009 dags. 9. mars 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 353/2008 dags. 12. mars 2009 (Hælisumsókn - Hælisleitandi frá Máritaníu)[HTML] [PDF]
Hrd. 414/2008 dags. 12. mars 2009 (Egilsson - A4)[HTML] [PDF]
Hrd. 456/2008 dags. 12. mars 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 425/2008 dags. 19. mars 2009 (Vegagerðin og eignarnám - Brekka í Núpasveit)[HTML] [PDF]Vegagerðin vildi leggja þjóðveg og valdi leið er myndi krefjast eignarnáms jarðarinnar Brekku í Núpasveit. Í þeim tilgangi fékk Vegagerðin framkvæmdaleyfi frá sveitarfélaginu og krafðist umrædds eignarnáms, er eigendur jarðarinnar voru ekki sáttir með. Yfirlýstur tilgangur þeirrar tilteknu leiðar væri að stytta akstursvegalengdir milli þéttbýliskjarna og þar af leiðandi stuðla að myndun eins þjónustusvæðis. Nokkrir möguleikar voru fyrir hendi og voru valkostirnir sendir til úrskurðar hjá Skipulagsstofnun og við málsmeðferð hennar leitaði hún umsagnar sveitarfélagsins. Hún taldi þrjár leiðir koma helst til greina (nr. 140, 141, og 150) en taldi þá leið sem málið snýst um (nr. 141) vera þá álitlegustu. Fornleifavernd ríkisins ritaði til Skipulagsstofnunar í tilefni úrskurðsins og taldi hina völdu leið þrengja mjög að fornminjum á svæðinu og leið nr. 150 vera ákjósanlegri.
Eigendurnir kærðu úrskurð Skipulagsstofnunar til ráðherra og færðu í kæru sinni rök fyrir leið nr. 150 og tefldu því einnig fram að hægt væri að nýta jarðir sem íslenska ríkið ætti þá þegar. Ábúendurnir kærðu þá einnig úrskurð Skipulagsstofnunar þar sem andmælt væri vali á leið nr. 150. Ráðherra taldi ekki ástæðu til annars en að staðfesta hinn kærða úrskurð en þó með skilyrðum eftir því hvaða leið yrði valin.
Fyrir héraðsdómi kröfðust eigendurnir ógildingar á eignarnáminu og framkvæmdaleyfinu. Í héraði voru málsúrslit þau að bæði Vegagerðin og sveitarfélagið voru sýknuð af téðum kröfum eigendanna.
Hæstiréttur sýknaði sveitarfélagið af kröfu um ógildingu framkvæmdaleyfisins þar sem ekki fundust annmarkar í stjórnsýslumeðferð málsins er réttlætti það, en hann ógilti hins vegar eignarnámið á þeim forsendum að Vegagerðin gat ekki sýnt fram á að leið nr. 141 hafi verið betri en hinar, þar á meðal á grundvelli óstuddra yfirlýsinga um kostnaðarauka ef leið nr. 150 yrði valin í staðinn. Þær jarðir sem leið 150 hefði legið um voru allar í eign ríkisins og því leitt til vægari aðgerða gagnvart almenningi en hinar leiðirnar.
Hrd. 448/2008 dags. 19. mars 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 218/2008 dags. 19. mars 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 136/2009 dags. 6. apríl 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 444/2008 dags. 7. apríl 2009 (Sumarhús af sameiginlegri lóð - Miðengi - Sunnuhvoll II)[HTML] [PDF]
Hrd. 536/2008 dags. 7. apríl 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 475/2008 dags. 30. apríl 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 556/2008 dags. 30. apríl 2009 (Hvítá)[HTML] [PDF]
Hrd. 649/2008 dags. 30. apríl 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 564/2008 dags. 6. maí 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 445/2008 dags. 6. maí 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 609/2008 dags. 6. maí 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 437/2008 dags. 6. maí 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 549/2008 dags. 6. maí 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 530/2008 dags. 14. maí 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 479/2008 dags. 14. maí 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 562/2008 dags. 14. maí 2009 (Vatnsréttindi Þjórsár - Landsvirkjun - Skálmholtshraun)[HTML] [PDF]
Hrd. 683/2008 dags. 14. maí 2009 (Óbeinar reykingar)[HTML] [PDF]
Hrd. 477/2008 dags. 14. maí 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 346/2008 dags. 14. maí 2009 (Veghelgunarsvæði - Vegalagning um Norðurárdal í Skagafirði)[HTML] [PDF]
Hrd. 210/2009 dags. 27. maí 2009 (Heiðmörk)[HTML] [PDF]Skógræktarfélagið fer í mál við Kópavogsbæ þar sem Reykjavíkurborg ætti landið.
Dómurinn er til marks um að tré sem er fast við landareignina er hluti af fasteigninni en þegar það hefur verið tekið upp er það lausafé.
Hæstiréttur taldi að Kópavogsbær bæri skaðabótaábyrgð.
Hrd. 575/2008 dags. 28. maí 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 520/2008 dags. 28. maí 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 150/2008 dags. 4. júní 2009 (Bergþórshvoll)[HTML] [PDF]
Hrd. 604/2008 dags. 18. júní 2009 (Vanhæfur dómari)[HTML] [PDF]P krafðist frekari bóta í kjölfar niðurstöðunnar í
Dómur MDE Pétur Thór Sigurðsson gegn Íslandi dags. 10. apríl 2003 (39731/98)ⓘ.
Hæstiréttur féllst á að íslenska ríkið bæri bótaábyrgð en P sýndi ekki fram á að niðurstaða málsins hefði verið önnur ef annar dómari hefði komið í stað þess dómara sem álitinn var vanhæfur. Taldi hann því að P hefði ekki sýnt fram á að hann ætti rétt á frekari bótum en MDE hafði dæmt P til handa.
Hrd. 626/2008 dags. 18. júní 2009 (Fífuhvammur í Kópavogi - Digranesvegur)[HTML] [PDF]
Hrd. 669/2008 dags. 18. júní 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 363/2009 dags. 3. júlí 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 458/2009 dags. 14. ágúst 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 396/2009 dags. 21. ágúst 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 408/2009 dags. 25. ágúst 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 102/2009 dags. 24. september 2009 (Brú á Jökuldal)[HTML] [PDF]
Hrd. 35/2009 dags. 8. október 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 39/2009 dags. 8. október 2009 (Berghóll)[HTML] [PDF]
Hrd. 693/2008 dags. 8. október 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 345/2008 dags. 8. október 2009 (Jarðgöng 3 - Almannaskarðsgöng II)[HTML] [PDF]
Hrd. 118/2009 dags. 8. október 2009 (Kvöð um umferð á Laugaveg)[HTML] [PDF]
Hrd. 44/2009 dags. 15. október 2009 (Svipting ökuréttar)[HTML] [PDF]Tjónþoli var að ósekju sviptur ökurétti en Hæstiréttur féllst ekki á bætur vegna þess.
Hrd. 94/2009 dags. 22. október 2009 (Eignir, sjálftaka)[HTML] [PDF]
Hrd. 22/2009 dags. 22. október 2009 (Vegalagning í Nesjum í Hornafirði - Hornafjarðarfljót)[HTML] [PDF]
Hrd. 685/2008 dags. 29. október 2009 (Afréttur Seltjarnarness hins forna - Lyklafell)[HTML] [PDF]
Hrd. 291/2009 dags. 29. október 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 98/2009 dags. 5. nóvember 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 255/2009 dags. 12. nóvember 2009 (Leó - Stimpilgjald af fjárnámsendurritum)[HTML] [PDF]Á grundvelli kröfu L var gert fjárnám í þremur fasteignum og afhenti L sýslumanni endurrit úr gerðabók vegna þessa fjárnáms til þinglýsingar. Var honum þá gert að greiða þinglýsingargjald og stimpilgjald. L höfðaði svo þetta mál þar sem hann krafðist endurgreiðslu stimpilgjaldsins. Að mati Hæstaréttar skorti lagastoð fyrir töku stimpilgjaldsins þar sem lagaákvæði skorti fyrir innheimtu þess vegna endurrits fjárnámsgerðar enda yrði hún hvorki lögð að jöfnu við skuldabréf né teldist hún til tryggingarbréfa. Ákvæði 1. mgr. 77. gr. stjórnarskrárinnar stóð því í vegi fyrir beitingu lögjöfnunar í þessu skyni.
Hrd. 641/2009 dags. 16. nóvember 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 122/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Arnórsstaðapartur)[HTML] [PDF]
Hrd. 120/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Arnórsstaðir)[HTML] [PDF]
Hrd. 252/2009 dags. 19. nóvember 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 69/2009 dags. 19. nóvember 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 601/2009 dags. 25. nóvember 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 95/2009 dags. 26. nóvember 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 633/2009 dags. 26. nóvember 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 121/2009 dags. 3. desember 2009 (Elínarmálið - Elín-ÞH)[HTML] [PDF]
Hrd. 664/2009 dags. 10. desember 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 181/2009 dags. 10. desember 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 663/2009 dags. 10. desember 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 710/2009 dags. 14. desember 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 676/2009 dags. 16. desember 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 698/2009 dags. 17. desember 2009[HTML] [PDF]
Hrd. 665/2008 dags. 17. desember 2009 (Gildi lífeyrissjóður)[HTML] [PDF]Á þeim tíma þurfti ráðherra að staðfesta samþykktir lífeyrissjóða væru réttar (þ.e. færu að lögum og reglur, jafnræði, eignarrétt, og þvíumlíkt). Í stjórn sjóðsins sat ráðuneytisstjóri fjármálaráðuneytisins og kom ráðuneytisstjórinn ekki að málinu innan ráðuneytisins og vék því ekki af fundi þegar ráðherra undirritaði breytinguna. Hæstiréttur taldi að ráðuneytisstjórinn hefði ekki verið vanhæfur.
Hrd. 166/2009 dags. 14. janúar 2010 (Starfsmannaleiga)[HTML] [PDF]Fyrirtækið S var ráðið til að setja upp loftræstikerfi í Flugstöð Leifs Eiríkssonar á árinu 2000. S fékk portúgalska fyrirtækið M sem undirverktaka sem myndi útvega þjónustu starfsmanna. Fyrirtækið M sæi síðan um launagreiðslur til starfsmannanna sem það útvegaði. Skattstjórinn taldi að umræddir starfsmenn fyrirtækisins M bæru skattskyldu hér á landi og því bæri S að halda eftir staðgreiðslu af launum þeirra.
Hæstiréttur taldi að fyrirtækið M væri launagreiðandinn en ekki S. Tvísköttunarsamningur milli Íslands og Portúgals hafði verið undirritaður var 2. ágúst 1999 og var gildistaka hans auglýst af utanríkisráðuneytinu 31. maí 2002, en hann var ekki auglýstur í C-deild Stjórnartíðinda fyrr en 18. desember 2003. Mat Hæstiréttur því sem svo að hin takmarkaða skattskylda M hefði fallið niður frá ársbyrjun 2003 þó birtingu hans hafi skort á þeim tíma. Úrskurður skattstjóra var því ógiltur.
Hrd. 24/2010 dags. 15. janúar 2010[HTML] [PDF]Sakborningar voru grunaðir um mansal og hafði brotaþoli verið neydd til að stunda vændi af sakborning. Taldi Hæstiréttur að heimilt hefði verið að víkja sakborningi úr dómsal.
Hrd. 759/2009 dags. 20. janúar 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 230/2009 dags. 21. janúar 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 143/2009 dags. 28. janúar 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 15/2010 dags. 3. febrúar 2010 (Fjármálaeftirlitið / Baldur Guðlaugsson - Innherjaupplýsingar)[HTML] [PDF]Maður var til rannsóknar hjá Fjármálaeftirlitinu fyrir innherjasvik. Málið var svo fellt niður að gefnum skýringum mannsins, en sú niðurfelling af bundin einhverjum skilyrðum. Málið var svo tekið aftur upp og vildi maðurinn meina að skilyrðið hafi verið ógilt. Hæstiréttur féllst ekki á málatilbúnað mannsins að þessu leyti þar sem ákvörðunin hafi verið til þess fallin að ná markmiði rannsóknarinnar.
Hrd. 88/2009 dags. 4. febrúar 2010 (Arðskrá Veiðifélags Miðfirðinga)[HTML] [PDF]Arði var úthlutað eftir aðskrá. Þegar arðskrá er metin er horft til fjölda atriða. Hæstiréttur taldi sér óheimilt að endurskoða þetta nema hvað varðar ómálefnanleg sjónarmið.
Hrd. 237/2009 dags. 4. febrúar 2010 (Skálabrekka)[HTML] [PDF]
Hrd. 104/2009 dags. 18. febrúar 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 81/2010 dags. 19. febrúar 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 257/2009 dags. 25. febrúar 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 334/2009 dags. 25. febrúar 2010 (Landspilda nr. 381 á Vatnsenda)[HTML] [PDF]
Hrd. 73/2010 dags. 26. febrúar 2010 (Skilyrði kyrrsetningar)[HTML] [PDF]
Hrd. 95/2010 dags. 2. mars 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 290/2009 dags. 4. mars 2010 (Úrskurður ráðuneytis)[HTML] [PDF]
Hrd. 124/2010 dags. 10. mars 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 125/2010 dags. 10. mars 2010 (Einsleg vitnaleiðsla)[HTML] [PDF]
Hrd. 123/2010 dags. 10. mars 2010 (Vitni í einrúmi)[HTML] [PDF]Ágreiningur var um hvort leiða mætti vitni sem yrði nafnlaust gagnvart gagnaðila. Hæstiréttur taldi að í því fælist mismunun þar sem þá yrði gagnaðilanum ekki gert kleift að gagnspyrja vitnið.
Hrd. 299/2009 dags. 11. mars 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 454/2009 dags. 11. mars 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 413/2009 dags. 18. mars 2010 (Annmarkar á stefnu)[HTML] [PDF]Stefnandi máls í héraði þingfesti mál í héraði án þess að málatilbúnaður fylgdi, aflaði svo matsgerðar og lagði svo fram sundurliðaða og rökstudda kröfu. Hæstiréttur taldi það óheimilt óháð afstöðu hins stefnda og vísaði málinu frá héraðsdómi ex officio.
Hrd. 378/2009 dags. 18. mars 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 441/2009 dags. 18. mars 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 404/2009 dags. 25. mars 2010 (Mýrar á Fljótsdalshéraði - Fljótsdalslína 3 og 4)[HTML] [PDF]
Hrd. 409/2009 dags. 25. mars 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 201/2010 dags. 13. apríl 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 437/2009 dags. 21. apríl 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 689/2009 dags. 21. apríl 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 560/2009 dags. 29. apríl 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 215/2010 dags. 29. apríl 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 236/2010 dags. 30. apríl 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 288/2010 dags. 10. maí 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 287/2010 dags. 10. maí 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 449/2009 dags. 12. maí 2010 (Umferðarslys á Arnarnesvegi - Sjúkrakostnaður)[HTML] [PDF]Kveðið á um að eingöngu sá er varð fyrir tjóninu geti krafist bótanna.
Hrd. 208/2010 dags. 14. maí 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 184/2010 dags. 2. júní 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 198/2009 dags. 3. júní 2010 (Ölfus- og Selvogsafréttur)[HTML] [PDF]
Hrd. 184/2009 dags. 3. júní 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 14/2010 dags. 3. júní 2010 (Hvíldartími ökumanna II)[HTML] [PDF]
Hrd. 494/2009 dags. 10. júní 2010 (Ketilsstaðir)[HTML] [PDF]
Hrd. 576/2009 dags. 10. júní 2010 (Bíllyklum stolið úr íbúðarhúsi á Þórshöfn)[HTML] [PDF]
Hrd. 266/2010 dags. 14. júní 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 340/2010 dags. 16. júní 2010 (Uppgröftur líks)[HTML] [PDF]
Hrd. 457/2009 dags. 16. júní 2010 (Gæsluvarðhald)[HTML] [PDF]
Hrd. 372/2010 dags. 21. júní 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 436/2010 dags. 19. júlí 2010 (Aðalskipulag Flóahrepps - Urriðafossvirkjun - Flýtimeðferð)[HTML] [PDF]
Hrd. 440/2010 dags. 13. ágúst 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 352/2010 dags. 13. ágúst 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 384/2010 dags. 13. ágúst 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 420/2010 dags. 23. ágúst 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 507/2010 dags. 26. ágúst 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 469/2010 dags. 31. ágúst 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 648/2009 dags. 16. september 2010 (Starfslokasamningur framkvæmdastjóra FÍS)[HTML] [PDF]Andrés vann sem framkvæmdarstjóri Félags Íslenskra Stórkaupmanna (FÍS) en gerði svo starfslokasamning. Í þeim samningi stóð að hann ynni ekki hjá þeim út uppsagnarfrestinn jafnvel þótt hann ynni annars staðar. Síðan var Andrés ráðinn hjá samkeppnisaðila FÍS. Félagið var ósátt og neitaði um frekari launagreiðslur. Andrés höfðaði svo málið til að innheimta ógreiddu launin.
Fyrir dómi bar FÍS fyrir brostnar forsendur en ekki var fallist á þá málsvörn. Hæstiréttur taldi að ákvæðið hafi verið skýrt og ef félagið teldi sig hafa ætlað að banna honum að vinna í keppinauti, þá hefði það hæglega getað sett slíkt ákvæði inn í samninginn.
Hrd. 473/2009 dags. 16. september 2010 (Krepputunga)[HTML] [PDF]
Hrd. 380/2010 dags. 16. september 2010 (Sauðfjárslátrun)[HTML] [PDF]
Hrd. 462/2010 dags. 16. september 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 371/2010 dags. 22. september 2010 (Skattálag - Ne bis in idem I)[HTML] [PDF]A, B, C, og D voru ákærð fyrir skattalagabrot. Fyrir héraðsdómi var málinu vísað frá að hluta en ákæruvaldið kærði þann úrskurð til Hæstaréttar. Þau ákærðu héldu því fram að þau myndu annars þurfa að þola tvöfalda refsingu þar sem skattayfirvöld höfðu þá þegar beitt refsingu í formi skattaálags.
Hæstiréttur vísaði til 2. gr. laganna um mannréttindasáttmála Evrópu um að dómar MDE væru ekki bindandi að landsrétti. Þrátt fyrir að innlendir dómstólar litu til dóma MDE við úrlausn mála hjá þeim væri það samt sem áður hlutverk löggjafans að gera nauðsynlegar breytingar á landsrétti til að efna þær þjóðréttarlegu skuldbindingar. Þá vísaði Hæstiréttur til þess að dómaframkvæmd MDE hvað úrlausnarefnið varðaði væri misvísandi. MDE hafi í sinni dómaframkvæmd hafnað því að 4. gr. 7. viðaukans yrði metin á þann hátt að mögulegt væri að fjalla um endurákvörðun skatta og beitingu álags í sitt hvoru málinu. Sökum þessarar óvissu vildi Hæstiréttur ekki slá því á föstu að um brot væri að ræða á MSE fyrr en það væri skýrt að íslensk lög færu í bága við hann að þessu leyti.
Úrskurðurinn var felldur úr gildi og lagt fyrir héraðsdóm að taka málið til efnismeðferðar.
Hrd. 722/2009 dags. 7. október 2010 (Hvammur)[HTML] [PDF]
Hrd. 379/2009 dags. 7. október 2010 (Heiðarmúli)[HTML] [PDF]
Hrd. 723/2009 dags. 7. október 2010 (Laxárdalur)[HTML] [PDF]
Hrd. 748/2009 dags. 7. október 2010 (Vatnsendi, Svalbarðshreppi)[HTML] [PDF]
Hrd. 749/2009 dags. 7. október 2010 (Þverfellsland)[HTML] [PDF]
Hrd. 546/2009 dags. 7. október 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 517/2009 dags. 7. október 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 750/2009 dags. 7. október 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 70/2010 dags. 7. október 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 583/2010 dags. 12. október 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 684/2009 dags. 14. október 2010 (Þjóðhátíðarlundur)[HTML] [PDF]
Hrd. 706/2009 dags. 14. október 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 615/2009 dags. 14. október 2010 (Hælisumsókn - Hælisleitandi frá Íran)[HTML] [PDF]
Hrd. 779/2009 dags. 14. október 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 28/2010 dags. 14. október 2010 (Fjölskyldunefnd)[HTML] [PDF]Forsjá barns var komin til fjölskyldunefndar og ekki var búið að skipa því lögráðamann. Talið var því að skort hafi heimild til að áfrýja fyrir hönd þess.
Hrd. 504/2008 dags. 18. október 2010 (Víkurver)[HTML] [PDF]
Hrd. 559/2009 dags. 21. október 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 18/2010 dags. 21. október 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 289/2010 dags. 28. október 2010 (Bolungarvík - Sjómaður sofnar)[HTML] [PDF]
Hrd. 204/2010 dags. 28. október 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 708/2009 dags. 4. nóvember 2010 (Óttarsstaðir - Straumsbúið o.fl.)[HTML] [PDF]Ætlað tjón vegna umhverfismengunar. Tjónþoli taldi að hann ætti rétt á bótum þar sem hann mætti ekki nota landið til að reisa íbúðarhús.
Hrd. 262/2010 dags. 8. nóvember 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 768/2009 dags. 11. nóvember 2010 (Almenningsskógar Álftaneshrepps)[HTML] [PDF]
Hrd. 188/2010 dags. 18. nóvember 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 274/2010 dags. 25. nóvember 2010 (Greiðsluaðlögun - Kröfuábyrgð - Sparisjóður Vestmannaeyja)[HTML] [PDF]Þann 1. apríl 2009 tóku í gildi breytingarlög, nr. 24/2009, er breyttu gildandi lögum um gjaldþrotaskipti o.fl., nr. 21/1991 til að innleiða úrræði um greiðsluaðlögun. Alþingi samþykkti jafnframt annað frumvarp til laga um ábyrgðarmenn, nr. 32/2009, er höfðu þau áhrif að nauðasamningar og aðrar eftirgjafir, þ.m.t. nauðasamningar til greiðsluaðlögunar er kváðu á um lækkun krafna á hendur lántaka hafa sömu áhrif til lækkunar kröfu á hendur ábyrgðarmönnum. Það frumvarp var samþykkt á sama degi og frumvarp til breytingarlaganna en tók gildi 4. apríl það ár.
D fékk staðfestan nauðasamning til greiðsluaðlögunar með úrskurði héraðsdóms þann 15. september 2009. Í þeim nauðasamningi voru samningskröfur gefnar eftir að fullu. S, einn lánadrottna D, stefndi B og C til innheimtu á sjálfskuldarábyrgð þeirra fyrir skuld D gagnvart S. Málatilbúnaður B og C í málinu var á þá leið að þrátt fyrir að ákvæði laga um ábyrgðarmenn stönguðust á við eignarréttarákvæði stjórnarskrárinnar yrði afleiðingin ekki sú að S gæti gengið á ábyrgðina, heldur yrði íslenska ríkið bótaskylt gagnvart S vegna tjóns sem S yrði fyrir sökum skerðingarinnar.
Að mati Hæstaréttar var um að ræða afturvirka og íþyngjandi skerðingu á kröfuréttindum sem yrði ekki skert án bóta. Forsendurnar fyrir niðurfellingunni í löggjöfinni voru þar af leiðandi brostnar og því ekki hægt að beita henni. Af þeirri ástæðu staðfesti Hæstiréttur kröfu S um að B og C greiddu sér umkrafða fjárhæð.
Hrd. 113/2010 dags. 25. nóvember 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 488/2009 dags. 2. desember 2010 (Ásbjarnarnes)[HTML] [PDF]Snýr að reglu 20. kapítúla Kaupabálkar Jónsbókar um rétt til að slíta sameign.
Hrd. 80/2010 dags. 9. desember 2010 (Kiðjaberg - Brottflutningur mannvirkis)[HTML] [PDF]
Hrd. 647/2010 dags. 16. desember 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 572/2010 dags. 16. desember 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 687/2010 dags. 20. desember 2010[HTML] [PDF]
Hrd. 34/2011 dags. 18. janúar 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 212/2010 dags. 20. janúar 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 145/2010 dags. 27. janúar 2011 (Leiruland)[HTML] [PDF]
Hrd. 299/2010 dags. 10. febrúar 2011 (Valþjófsstaðir)[HTML] [PDF]
Hrd. 77/2010 dags. 10. febrúar 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 491/2010 dags. 10. febrúar 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 579/2010 dags. 10. febrúar 2011 (Flóahreppur - Urriðafossvirkjun)[HTML] [PDF]
Hrd. 425/2010 dags. 24. febrúar 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 325/2010 dags. 24. febrúar 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 71/2010 dags. 3. mars 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 78/2010 dags. 3. mars 2011 (Skattalagabrot)[HTML] [PDF]
Hrd. 19/2011 dags. 4. mars 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 109/2011 dags. 7. mars 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 92/2011 dags. 8. mars 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 52/2011 dags. 9. mars 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 330/2010 dags. 10. mars 2011 (Áfrýjunarstefna)[HTML] [PDF]
Hrd. 517/2010 dags. 10. mars 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 329/2010 dags. 10. mars 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 42/2011 dags. 10. mars 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 114/2011 dags. 21. mars 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 139/2011 dags. 23. mars 2011 (Eftirfararbúnaður á bíl fyrrverandi maka)[HTML] [PDF]
Hrd. 52/2010 dags. 24. mars 2011 (Markaðsmisnotkun - Exista)[HTML] [PDF]
Hrd. 626/2010 dags. 31. mars 2011 (Ummæli yfirmanns eftirlitssviðs RSK)[HTML] [PDF]
Hrd. 390/2010 dags. 31. mars 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 187/2011 dags. 11. apríl 2011 (HOB-vín)[HTML] [PDF]
Hrd. 199/2011 dags. 11. apríl 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 188/2011 dags. 12. apríl 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 189/2011 dags. 12. apríl 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 218/2011 dags. 12. apríl 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 412/2010 dags. 14. apríl 2011 (Bótaábyrgð ráðherra vegna dómaraskipunar)[HTML] [PDF]Sérstök dómnefnd hafði farið yfir umsóknir um skipun í embætti héraðsdómara og flokkaði þrjá efstu umsækjendurna sem hæfustu. Aðili sem raðaðist í 5. sæti í röð dómnefndarinnar hafði verið aðstoðarmaður dómsmálaráðherra er fór með skipunarvaldið. Ad hoc ráðherra var svo settur yfir málið og vék frá niðurstöðu dómnefndarinnar með því að skipa þann aðila.
Einn af þeim sem dómnefndin hafði sett í flokk hæfustu fór svo í bótamál gegn ríkinu og ad hoc ráðherrann sjálfan. Hæstiréttur sýknaði aðila af kröfunni um fjárhagstjón þar sem umsækjandinn hafði ekki sannað að hann hefði hlotið stöðuna þótt ákvörðun ad hoc ráðherrans hefði verið í samræmi við niðurstöðu dómnefndarinnar. Hins vegar taldi Hæstiréttur að bæði ad hoc ráðherrann og íslenska ríkið bæru sameiginlega miskabótaábyrgð með því að fara framhjá honum á listanum og velja umsækjanda sem var neðar á lista dómnefndarinnar.
Hrd. 500/2010 dags. 14. apríl 2011 (Jöfnunarsjóður alþjónustu)[HTML] [PDF]
Hrd. 560/2010 dags. 14. apríl 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 142/2011 dags. 15. apríl 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 200/2011 dags. 15. apríl 2011 (Útflutningsálag)[HTML] [PDF]
Hrd. 177/2011 dags. 15. apríl 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 389/2010 dags. 19. apríl 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 527/2010 dags. 12. maí 2011 (Iceland Excursions)[HTML] [PDF]
Hrd. 473/2010 dags. 12. maí 2011 (Réttur til að skila úthlutaðri lóð)[HTML] [PDF]
Hrd. 474/2010 dags. 12. maí 2011 (Réttur til að skila úthlutaðri lóð)[HTML] [PDF]
Hrd. 475/2010 dags. 12. maí 2011 (Réttur til að skila úthlutaðri lóð)[HTML] [PDF]
Hrd. 388/2010 dags. 26. maí 2011 (Heimreið í óskiptri sameign)[HTML] [PDF]Í eldri húsum var það þannig að stundum var kjöllurum breytt í nokkrar íbúðir og eingöngu 1-2 bílskúrar. Greint var á hvort að eignaskiptayfirlýsingin leiddi til þess að svæðið fyrir framan bílskúrinn teldist sameign þótt bílskúrinn sjálfur væri séreign.
Hrd. 367/2010 dags. 26. maí 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 302/2011 dags. 27. maí 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 724/2009 dags. 1. júní 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 674/2010 dags. 9. júní 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 338/2011 dags. 9. júní 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 365/2011 dags. 21. júní 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 374/2011 dags. 22. júní 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 462/2011 dags. 12. ágúst 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 488/2011 dags. 23. ágúst 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 372/2011 dags. 25. ágúst 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 410/2011 dags. 2. september 2011 (Lausafé á Vatnsstíg)[HTML] [PDF]
Hrd. 435/2011 dags. 2. september 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 436/2011 dags. 2. september 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 293/2010 dags. 22. september 2011 (Þorvaldsstaðir og Hamar)[HTML] [PDF]
Hrd. 294/2010 dags. 22. september 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 368/2010 dags. 22. september 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 40/2011 dags. 29. september 2011 (Hóll)[HTML] [PDF]
Hrd. 56/2011 dags. 29. september 2011 (Hvannstaðir og Víðirhóll)[HTML] [PDF]
Hrd. 75/2011 dags. 29. september 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 184/2011 dags. 13. október 2011 (Tvígreidd bifreið - Ólögmæt meðferð fundins fjár II)[HTML] [PDF]
Hrd. 241/2010 dags. 13. október 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 706/2010 dags. 20. október 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 243/2011 dags. 20. október 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 340/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin - FSCS)[HTML] [PDF]Við hrun fjármálamarkaðarins árið 2008 voru sett svokölluð neyðarlög (nr. 125/2008). Í 6. gr. laganna var bætt við nýju ákvæði í lög um fjármálafyrirtæki er kvað á að „[v]ið skipti á búi fjármálafyrirtækis njóta kröfur vegna innstæðna, samkvæmt lögum um innstæðutryggingar og tryggingakerfi fyrir fjárfesta, rétthæðar skv. 1. mgr. 112. gr. laga um gjaldþrotaskipti o.fl.“. Þetta olli ósáttum við slitameðferð Landsbanka Íslands hf. og fór það fyrir dóm.
Einn kröfuhafinn, breskur tryggingarsjóður fyrir viðskiptavini viðurkenndra fjármálafyrirtækja (FSCS), krafðist viðurkenningar á kröfu sem slitastjórnin hafði samþykkt sem forgangskröfu. Aðrir kröfuhafar voru ekki sáttir og báru upp ágreining sinn við slitastjórnina. Slitastjórnin vísaði ágreiningnum til héraðsdóms.
Hæstiréttur viðurkenndi kröfu FSCS um að krafa þeirra skyldi sett í hærri forgang við skipti búsins. Við úrlausnina þurfti Hæstiréttur að meta stjórnskipulegt gildi 6. gr. laga nr. 125/2008. Þar mat hann svo á að aðstæður fjármálamarkaðarins væru slíkar að bæði stjórnvöld og Alþingi töldu ókleift að endurfjármagna bankana með fé úr ríkissjóði svo þeir gætu starfað áfram. Að auki stefndu önnur stærri fjármálafyrirtæki í óefni og var staða þeirra tæp. Með hliðsjón af „þeim mikla og fordæmalausa vanda, sem við var að etja, og þeim skýru markmiðum sem stefnt var að, verður við úrlausn um lögmæti ákvarðana löggjafans að játa honum ríku svigrúmi við mat á því hvaða leiðir skyldu farnar til að bregðast við því flókna og hættulega ástandi sem upp var komið“.
Þegar kom að mögulegu tjóni sóknaraðila vegna lagabreytinganna var litið til þess að Landsbankinn hafði þegar á þessu stigi höfðað nokkur skaðabótamál og riftunarmál en óljóst væri um árangur þeirra málsókna þegar dómurinn var kveðinn upp og því ókleift að vita á þeim tíma hve mikið myndi fást greitt af þeim þegar uppi væri staðið.
Rök Hæstaréttar varðandi breytingar á rétthæð krafna voru í grunni séð þau að allt frá 1974 hafi komið ítrekað fram í löggjöf breytingar á ákvæðum laga um skipun krafna í réttindaröð á þann veg að forgangskröfur hafi verið ýmist rýmkaðar eða þrengdar, sem hefur áhrif á stöðu annarra krafna í hag eða óhag. Með hliðsjón af þessu var ekki fallist á málatilbúnað sóknaraðila um að þeir hafi haft réttmætar væntingar til þess að reglunum yrði ekki breytt þeim í óhag.
Kröfuhafar komu á framfæri málatilbúnaði um að löggjöfin fæli í sér afturvirkar skerðingar á réttindum þeirra. Hæstiréttur mat málatilbúnaðinn á þann veg að breytingarnar sem löggjöfin fól í sér giltu um skipti almennt sem hæfust eftir gildistöku laganna. Löggjöfin mælti ekki fyrir um breytingar á skipan skipta sem væru þegar hafin eða væri þegar lokið. Af þeirri ástæðu hafnaði hann þeirri málsástæðu kröfuhafanna.
Hrd. 276/2011 dags. 28. október 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 313/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)[HTML] [PDF]
Hrd. 312/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)[HTML] [PDF]
Hrd. 341/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)[HTML] [PDF]
Hrd. 301/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)[HTML] [PDF]
Hrd. 300/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)[HTML] [PDF]
Hrd. 314/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)[HTML] [PDF]
Hrd. 277/2011 dags. 28. október 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 310/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)[HTML] [PDF]
Hrd. 311/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)[HTML] [PDF]
Hrd. 561/2011 dags. 2. nóvember 2011 (Stórólfur)[HTML] [PDF]
Hrd. 569/2011 dags. 2. nóvember 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 453/2009 dags. 3. nóvember 2011 (Veiðifélag Miðfirðinga - Veiðiréttur í Ytri Rangá - Kotvöllur)[HTML] [PDF]Skógræktarfélag Rangæinga krafðist viðurkenningar á veiðirétti sínum í Eystri-Rangá og Fiská á grundvelli jarðarinnar Kotvöllur sem lá þó ekki að þeim, byggt á að...:
- Félaginu hafði verið ákvörðuð hlutdeild í arðskrá Veiðifélags Eystri-Rangár árið 1999.
- Umráðamenn Kotvallar hafi um áratugabil átt aðild að því veiðifélagi og forvera þess.
- Kotvöllur hafi átt land að Eystri-Rangá fram til landskipta er fóru fram árið 1963, auk hlutdeildar landsins í sameiginlegu landi Vallartorfu ásamt meðfylgjandi hlunnindum þeirra, sem aldrei hafi verið skipt.
- Veiðirétturinn hafi unnist fyrir hefð.
Hæstiréttur taldi ósannað í málinu að Kotvellir hafi fram til landskiptanna tilheyrt óskiptu landi er lægi að þessum ám, og bæri skógræktarfélagið þá sönnunarbyrði sem það axlaði svo ekki. Væri því ekki hægt að líta svo á að réttlætt væri undantekning frá meginreglunni um að veiðiréttur væri eingöngu á hendi þeirra sem ættu land að vatni.
Hrd. 693/2010 dags. 3. nóvember 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 705/2010 dags. 3. nóvember 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 102/2011 dags. 3. nóvember 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 291/2010 dags. 10. nóvember 2011 (Fádæma dráttur)[HTML] [PDF]
Hrd. 65/2011 dags. 10. nóvember 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 608/2011 dags. 23. nóvember 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 100/2011 dags. 24. nóvember 2011 (Eiður Smári - Fjármál knattspyrnumanns)[HTML] [PDF]Eiður Smári (E) höfðaði mál á hendur ritstjórum DV ásamt höfundi greinar þar sem hann teldi að þær umfjallanir væru til þess gerðar að vega að rétti hans til friðhelgis einkalífs.
E taldi að lögjafna bæri ákvæði laga um prentrétt á þann hátt að ákvæðin um ábyrgð á efni ættu einnig við um efni sem birt væru á vefútgáfu blaðsins. Ekki var fallist á slíka lögjöfnun.
Ekki var fallist á að umfjöllunin um fjármál E ættu ekki erindi til almennings þar sem hún væri í samræmi við stöðu þjóðfélagsmála á þeim tíma. Þá var einnig litið til þess að E væri þjóðþekktur knattspyrnumaður sem viki sér ekki undan fjölmiðlaumfjöllun sem slíkur. Hvað umfjallanir um spilafíkn E var að ræða var ekki fallist á að sú umfjöllun bryti í bága við friðhelgi einkalífs E þar sem um væri að ræða endursögn áður birtrar umfjöllunar í erlendum fjölmiðlum og að E hefði sjálfur gert spilafíkn sína að umtalsefni í viðtölum.
Hrd. 179/2011 dags. 24. nóvember 2011 (Meðferð bankaláns)[HTML] [PDF]
Hrd. 247/2011 dags. 1. desember 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 648/2011 dags. 7. desember 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 614/2011 dags. 7. desember 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 633/2011 dags. 7. desember 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 242/2011 dags. 8. desember 2011 (Ákvörðun árslauna til hjúkrunarfræðings í endurupptökumáli)[HTML] [PDF]
Hrd. 629/2011 dags. 14. desember 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 158/2011 dags. 15. desember 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 419/2011 dags. 15. desember 2011 (Verjandi og gögn)[HTML] [PDF]Ekki lá fyrir með nógu skýrum hætti að hinn ákærði hafi afsalað sér tilteknum réttindum í tengslum við meðferð dómsmáls. Dómur héraðsdóms var því ómerktur og málinu vísað aftur til héraðs.
Hrd. 387/2011 dags. 15. desember 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 229/2011 dags. 20. desember 2011[HTML] [PDF]
Hrd. 1/2012 dags. 3. janúar 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 660/2011 dags. 12. janúar 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 700/2011 dags. 12. janúar 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 670/2011 dags. 17. janúar 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 704/2011 dags. 17. janúar 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 443/2011 dags. 19. janúar 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 248/2011 dags. 19. janúar 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 685/2011 dags. 25. janúar 2012 (Kyrrsetning felld úr gildi vegna dráttar á rannsókn máls IV)[HTML] [PDF]
Hrd. 684/2011 dags. 25. janúar 2012 (Kyrrsetning felld úr gildi vegna dráttar á rannsókn máls III)[HTML] [PDF]
Hrd. 682/2011 dags. 25. janúar 2012 (Kyrrsetning felld úr gildi vegna dráttar á rannsókn máls I)[HTML] [PDF]
Hrd. 683/2011 dags. 25. janúar 2012 (Kyrrsetning felld úr gildi vegna dráttar á rannsókn máls II)[HTML] [PDF]
Hrd. 175/2011 dags. 26. janúar 2012 (HH o.fl. gegn íslenska ríkinu)[HTML] [PDF]
Hrd. 40/2012 dags. 26. janúar 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 15/2012 dags. 30. janúar 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 62/2012 dags. 31. janúar 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 220/2011 dags. 2. febrúar 2012 (Aðalgata Stykkishólmsbæjar - Gullver)[HTML] [PDF]
Hrd. 335/2011 dags. 2. febrúar 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 68/2012 dags. 8. febrúar 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 405/2011 dags. 9. febrúar 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 95/2012 dags. 13. febrúar 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 600/2011 dags. 15. febrúar 2012 (Gengisdómur - Elvira)[HTML] [PDF]Gengistryggð lán höfðu áður verið dæmd ólögmæt af Hæstarétti og í kjölfarið voru samþykkt lög sem kváðu á um að slík lán ættu að bera seðlabankavexti í stað hinna ólögmætu vaxta. Bankarnir fóru þá að endurreikna vexti slíkra lána í samræmi við hin nýju lög.
Hæstiréttur kvað á um að „[m]eð almennum lögum [væri] ekki unnt með svo íþyngjandi hætti sem á reyndi í málinu, að hrófla með afturvirkum hætti við réttarreglum um efni skuldbindinga og greiðslur skulda frá því sem gilti þegar til þeirra var stofnað og af þeim greitt“. Braut þetta því í bága við 72. gr. stjórnarskrárinnar.
Lántakendur hefðu í góðri trú greitt af þessum lánum. Hins vegar lá fyrir misskilningur um efni laganna. Litið var til þess að lánveitandinn var stórt fjármálafyrirtæki og þyrfti að bera áhættuna af þessu. Hann gæti því ekki endurreiknað greiðslurnar aftur í tímann en gæti gert það til framtíðar.
Hrd. 77/2012 dags. 16. febrúar 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 478/2011 dags. 1. mars 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 482/2011 dags. 1. mars 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 505/2011 dags. 8. mars 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 492/2011 dags. 8. mars 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 113/2012 dags. 12. mars 2012 (Norðurklöpp)[HTML] [PDF]
Hrd. 140/2012 dags. 12. mars 2012 (Sturla Jónsson gegn Hjördísi Sigurðardóttur)[HTML] [PDF]
Hrd. 144/2012 dags. 13. mars 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 145/2012 dags. 13. mars 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 541/2011 dags. 15. mars 2012 (Lögboðinn hvíldartími III)[HTML] [PDF]
Hrd. 623/2011 dags. 22. mars 2012 (Líkamshiti)[HTML] [PDF]
Hrd. 516/2011 dags. 22. mars 2012 (Innlausn flugskýlis á Ólafsfirði)[HTML] [PDF]
Hrd. 112/2012 dags. 22. mars 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 150/2012 dags. 30. mars 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 217/2012 dags. 2. apríl 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 205/2012 dags. 12. apríl 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 263/2011 dags. 26. apríl 2012 (Skattlagning aflamarks)[HTML] [PDF]
Hrd. 523/2011 dags. 26. apríl 2012 (Stjörnugrís III - Svínabú í Hvalfjarðarsveit)[HTML] [PDF]
Hrd. 211/2012 dags. 27. apríl 2012 (Systir ekki aðili)[HTML] [PDF]Til marks um það að systkini geta ekki höfðað mál til þess að ógilda faðernisviðurkenningar vegna faðernis systkina sinna.
Hrd. 231/2012 dags. 27. apríl 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 266/2012 dags. 30. apríl 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 622/2011 dags. 3. maí 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 272/2012 dags. 7. maí 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 293/2012 dags. 8. maí 2012 (Haldlagning á bankainnstæðu)[HTML] [PDF]
Hrd. 262/2012 dags. 9. maí 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 582/2011 dags. 10. maí 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 599/2011 dags. 10. maí 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 593/2011 dags. 16. maí 2012 (Fjármálaeftirlitið)[HTML] [PDF]Fjármálaeftirlitið taldi að aðildar féllu undir a-lið reglugerðarákvæðis. Fyrir dómi taldi það að aðilinn félli undir b-lið þess.
Hrd. 536/2011 dags. 24. maí 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 469/2011 dags. 24. maí 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 326/2012 dags. 24. maí 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 33/2012 dags. 24. maí 2012 (Ekið á slökkvistöð)[HTML] [PDF]
Hrd. 353/2012 dags. 24. maí 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 316/2012 dags. 25. maí 2012 (Úrskurðarnefnd raforkumála)[HTML] [PDF]
Hrd. 246/2012 dags. 25. maí 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 347/2012 dags. 29. maí 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 357/2012 dags. 30. maí 2012 (Haldlagning gagna)[HTML] [PDF]
Hrd. 356/2012 dags. 30. maí 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 591/2011 dags. 31. maí 2012 (Ærumeiðingar í DV)[HTML] [PDF]Ný lög um fjölmiðla tóku við af eldri lögum um prentrétt, er færðu refsi- og fébótaábyrgð á efni rita frá höfundi þess, hafi hann verið nafngreindur, yfir á nafngreinda viðmælendur séu ummælin höfð rétt eftir þeim og með samþykki þeirra. Í máli þessu höfðu verið birt ummæli eftir nafngreindan einstakling eftir gildistöku laganna, en viðtalið hafði verið tekið fyrir gildistökuna. 2. mgr. 2. gr. almennra hegningarlaga kveður á um að við tilvik eins og þessi falli einnig niður aðrar afleiðingar sem refsinæmi hans samkvæmt eldri lögum leiddi af sér.
Hæstiréttur skýrði ákvæðið á þá leið að þar væri verið að vísa til önnur viðurlög en refsingu, en hins vegar raskaði það ekki bótarétti sem hafði þegar stofnast. Þrátt fyrir að ómerking ummæla á grundvelli almennra hegningarlaga teldist til refsikenndra viðurlaga væri hún í eðli sínu staðfesting á því að óviðurkvæmileg ummæli skyldu verða að engu hafandi. Af þessari ástæðu voru þau ekki jöfnuð við íþyngjandi viðurlaga í þessu samhengi. Ummælin voru því dæmd ómerk en miskabæturnar lækkaðar.
Hrd. 404/2011 dags. 31. maí 2012 (Ráðstöfun byggingarréttar)[HTML] [PDF]
Hrd. 369/2011 dags. 31. maí 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 391/2011 dags. 31. maí 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 327/2012 dags. 6. júní 2012 (Drómi)[HTML] [PDF]
Hrd. 328/2012 dags. 6. júní 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 535/2011 dags. 7. júní 2012 (Skil á lóð til Reykjavíkurborgar)[HTML] [PDF]Dómurinn er dæmi um réttarframkvæmd þar sem krafist er þess að hver sem vill bera fyrir sig venju þurfi að leiða tilvist og efni hennar í ljós. Í málinu tókst ekki að sýna fram á að það hafi verið venjuhelguð framkvæmd að hægt væri að skila lóðum til Reykjavíkurborgar með einhliða gjörningi lóðarhafa og fengið endurgreiðslu á lóðargjöldum.
Hrd. 524/2011 dags. 7. júní 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 375/2012 dags. 11. júní 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 368/2012 dags. 13. júní 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 543/2011 dags. 14. júní 2012 (Jöklafold 4)[HTML] [PDF]
Hrd. 554/2011 dags. 14. júní 2012 (Tjörvastaðir)[HTML] [PDF]
Hrd. 563/2011 dags. 14. júní 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 671/2011 dags. 14. júní 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 655/2011 dags. 14. júní 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 394/2012 dags. 14. júní 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 389/2012 dags. 15. júní 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 415/2012 dags. 18. júní 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 361/2011 dags. 19. júní 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 32/2012 dags. 19. júní 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 447/2012 dags. 27. júní 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 535/2012 dags. 9. ágúst 2012[HTML] [PDF]Í héraði var fallist á beiðni um að vitni skyldu njóta nafnleyndar gagnvart hinum ákærðu við skýrslugjöf. Hæstiréttur tók undir úrskurð héraðsdómara svo framarlega sem hinir ákærðu gætu lagt fyrir vitnin spurningar með milligöngu dómara og ekki yrðu spjöll á vörn ákærðu að öðru leyti. Málatilbúnaður ákærðu um að þeir gætu hvort sem er komist að nöfnum vitnanna var ekki talinn duga í þeim efnum.
Hrd. 407/2012 dags. 10. ágúst 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 460/2012 dags. 22. ágúst 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 414/2012 dags. 22. ágúst 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 461/2012 dags. 22. ágúst 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 562/2012 dags. 27. ágúst 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 584/2012 dags. 6. september 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 65/2012 dags. 20. september 2012 (Bræðraklif - Reykjahlíð)[HTML] [PDF]
Hrd. 350/2011 dags. 27. september 2012 (Hofsafréttur)[HTML] [PDF]
Hrd. 49/2012 dags. 27. september 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 457/2011 dags. 11. október 2012 (Krýsuvík)[HTML] [PDF]Deilur um landamerki um Stóru Vatnsleysu og Krýsuvíkur. Sem sagt hvaða landamerki ættu að gilda og landamerki Krýsuvíkar var talið gilda, en um hundrað árum síðar komu aðrir aðilar sem sögðu að eigendur Krýsuvíkur á þeim tíma hefðu ekki verið raunverulegir eigendur. Hæstiréttur vísaði til gildi þinglýstra skjala þar til annað kæmi í ljós.
Hrd. 703/2011 dags. 11. október 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 622/2012 dags. 11. október 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 628/2012 dags. 12. október 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 233/2011 dags. 18. október 2012 (Kárahnjúkavirkjun)[HTML] [PDF]Samið var um árið 2005 um framsal vatnsréttinda á vatnasvæði Kárahnjúkavirkjunar sem reisa átti á svæðinu og að réttarstaðan samkvæmt samningnum yrði að öllu leyti jafngild eignarnámi þeirra réttinda. Á grundvelli samningsins var skipuð sérstök matsnefnd sem ákveða ætti umfang og verðmæti þeirra réttinda. Sumir landeigendanna voru sáttir við niðurstöðuna en margir þeirra ekki.
Hópur landeigenda fór í dómsmál til að hnekkja niðurstöðu nefndarinnar hvað varðaði verðmæti réttindanna, og vísuðu til matsgerðar tveggja dómkvaddra matsmanna. Töldu þeir að nefndin hefði beitt rangri aðferðafræði og því hefðu bæturnar verið alltof lágar.
Hæstiréttur nefndi að þar sem fallréttindi væru afar sérstök þyrfti að beita afbrigðum frá hinum hefðbundnu aðferðum við mat á eignarnámsbótum enda lítill eða enginn virkur markaður fyrir nýtingu slíkra réttinda hér á landi. Hann féllst á aðferðafræðina sem matsnefndin beitti þar sem hún var í samræmi við gildandi réttarframkvæmd í viðlíka málum. Þá þyrfti einnig að hafa í huga þær miklu fjárfestingar er fælust í leit og vinnslu á þeirri orkuauðlind, markað fyrir orkuna, og fleiri atriði. Þó féllst hann á með héraðsdómi að við hæfi væri að hækka þær bætur sem landeigendur áttu að fá samkvæmt matsnefndinni.
Hrd. 673/2011 dags. 18. október 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 258/2012 dags. 18. október 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 464/2012 dags. 18. október 2012 (Borgarbyggð)[HTML] [PDF]
Hrd. 19/2012 dags. 25. október 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 624/2012 dags. 26. október 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 178/2012 dags. 1. nóvember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 661/2012 dags. 2. nóvember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 547/2011 dags. 8. nóvember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 309/2012 dags. 8. nóvember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 513/2012 dags. 8. nóvember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 670/2012 dags. 9. nóvember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 60/2012 dags. 15. nóvember 2012 (Húsfélag við Hverfisgötu - Hverfisgata 68a)[HTML] [PDF]Húsfélag fór í mál við H, sem var einn íbúa hússins, með kröfu um að hún myndi selja íbúð sína eða flytja úr henni sökum þess að hún geymdi mikið magn af rusli í íbúðinni og sameigninni. H bar fram þá málsástæðu að brottrekstur hennar bryti í bága við stjórnarskrárvarins réttar hennar um friðhelgi eignarréttarins.
Hæstiréttur féllst á kröfu húsfélagsins þar sem aðgerðirnar uppfylltu þau skilyrði sem stjórnarskráin gerir, þá einkum skilyrðið um almannaþörf og meðalhóf, og að sérstakt mat hafi farið fram á þessu. Lagastoð væri svo uppfyllt með 55. gr. laga um fjöleignarhús. Þá þyrfti jafnframt að virða friðhelgi eignarréttar hinna íbúðareigenda innan fjöleignarhússins en á því hefði verið brotið vegna verðrýrnunar er athæfi H hefði falið í sér. Óvissan um að hægt yrði að fá endurgjald vegna viðgerða hinna á kostnað H, þrátt fyrir lögveð, var of mikil að sú leið teldist raunhæf.
Með þeirri leið að H geti annaðhvort sjálf séð um sölu eignarinnar eða knúið væri á um uppboð samkvæmt lögum um nauðungarsölu, taldi Hæstiréttur að með því væri nægilega tryggt að H fengi fullt verð fyrir íbúðina í skilningi eignarréttarákvæðis stjórnarskrárinnar.
Hrd. 192/2012 dags. 15. nóvember 2012 (Grindavíkurbær - Skaðabætur)[HTML] [PDF]
Hrd. 69/2012 dags. 15. nóvember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 430/2012 dags. 15. nóvember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 175/2012 dags. 15. nóvember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 431/2012 dags. 15. nóvember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 137/2012 dags. 22. nóvember 2012 (Suðurhús - Brottflutningur II)[HTML] [PDF]
Hrd. 138/2012 dags. 22. nóvember 2012 (Suðurhús II - Brottflutningur II)[HTML] [PDF]
Hrd. 93/2012 dags. 22. nóvember 2012 (Vélar og þjónusta)[HTML] [PDF]
Hrd. 177/2012 dags. 29. nóvember 2012 (Krókabátur og kvótaálag - Vinnslustöðin)[HTML] [PDF]
Hrd. 249/2012 dags. 29. nóvember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 429/2012 dags. 29. nóvember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 669/2012 dags. 30. nóvember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 153/2012 dags. 6. desember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 314/2012 dags. 6. desember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 708/2012 dags. 6. desember 2012 (Uppheimar ehf.)[HTML] [PDF]
Hrd. 329/2012 dags. 6. desember 2012 (Hrunumannahreppur - Útlaginn)[HTML] [PDF]
Hrd. 250/2012 dags. 6. desember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 703/2012 dags. 10. desember 2012 (Al-Thani)[HTML] [PDF]
Hrd. 303/2012 dags. 13. desember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 362/2012 dags. 13. desember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 719/2012 dags. 13. desember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 707/2012 dags. 17. desember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 236/2012 dags. 19. desember 2012 (Starfslok fangavarðar)[HTML] [PDF]
Hrd. 308/2012 dags. 19. desember 2012[HTML] [PDF]
Hrd. 733/2012 dags. 9. janúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 169/2011 dags. 17. janúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 424/2012 dags. 17. janúar 2013 (Grenitrén í Kópavogi)[HTML] [PDF]Krafa var sett fram um að grenitré yrði fjarlægt eða til vara að tréð yrði stytt. Hæstiréttur var í vafa hvernig hefði átt að framkvæma varakröfuna.
Dómurinn er til marks um það almenna viðmið að viðkvæmni fólks nýtur ekki sérstakrar verndar.
Hrd. 400/2012 dags. 17. janúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 334/2012 dags. 17. janúar 2013 (Brot gegn valdstjórninni)[HTML] [PDF]
Hrd. 18/2013 dags. 22. janúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 574/2012 dags. 24. janúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 383/2012 dags. 24. janúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 46/2013 dags. 24. janúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 25/2013 dags. 30. janúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 352/2012 dags. 31. janúar 2013 (LSR - Lífeyrissjóður starfsmanna ríkisins)[HTML] [PDF]
Hrd. 292/2012 dags. 31. janúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 416/2012 dags. 31. janúar 2013 (Endurgreiðsla virðisaukaskatts)[HTML] [PDF]
Hrd. 437/2012 dags. 31. janúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 72/2013 dags. 4. febrúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 59/2013 dags. 6. febrúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 439/2012 dags. 7. febrúar 2013 (Skipulagsvald sveitarfélags - Borgarholtsbraut)[HTML] [PDF]Maður vildi breyta aðkomu að eign sinni og var synjað af Kópavogsbæ. Hæstiréttur taldi sig ekki geta ógilt þá synjun.
Hrd. 445/2012 dags. 7. febrúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 457/2012 dags. 7. febrúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 74/2012 dags. 7. febrúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 484/2012 dags. 14. febrúar 2013 (Ferjubakki)[HTML] [PDF]
Hrd. 524/2012 dags. 14. febrúar 2013 (Uppsalir)[HTML] [PDF]
Hrd. 74/2013 dags. 15. febrúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 525/2012 dags. 21. febrúar 2013 (Pressan)[HTML] [PDF]
Hrd. 532/2012 dags. 21. febrúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 433/2011 dags. 21. febrúar 2013 (Steinvarartunga)[HTML] [PDF]
Hrd. 495/2012 dags. 21. febrúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 118/2013 dags. 25. febrúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 544/2012 dags. 28. febrúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 432/2011 dags. 28. febrúar 2013 (Þorbrandsstaðatungur)[HTML] [PDF]
Hrd. 555/2012 dags. 28. febrúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 534/2012 dags. 28. febrúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 418/2012 dags. 28. febrúar 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 653/2012 dags. 7. mars 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 654/2012 dags. 14. mars 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 137/2013 dags. 14. mars 2013 (Útgáfa afsals)[HTML] [PDF]
Hrd. 163/2013 dags. 15. mars 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 642/2012 dags. 21. mars 2013 (Ábyrgð þriðja manns á raforkuskuldum)[HTML] [PDF]
Hrd. 114/2013 dags. 25. mars 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 652/2012 dags. 26. mars 2013 (Smyrill)[HTML] [PDF]
Hrd. 601/2012 dags. 26. mars 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 217/2013 dags. 27. mars 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 220/2013 dags. 4. apríl 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 155/2013 dags. 8. apríl 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 156/2013 dags. 8. apríl 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 202/2013 dags. 9. apríl 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 186/2013 dags. 9. apríl 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 203/2013 dags. 9. apríl 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 185/2013 dags. 9. apríl 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 182/2013 dags. 12. apríl 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 173/2013 dags. 16. apríl 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 166/2013 dags. 16. apríl 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 614/2012 dags. 18. apríl 2013 (Lóðir í Reykjavík)[HTML] [PDF]
Hrd. 310/2012 dags. 18. apríl 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 743/2012 dags. 18. apríl 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 615/2012 dags. 18. apríl 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 616/2012 dags. 18. apríl 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 179/2013 dags. 18. apríl 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 206/2013 dags. 22. apríl 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 256/2013 dags. 23. apríl 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 672/2012 dags. 24. apríl 2013 (Lýsing hf.)[HTML] [PDF]
Hrd. 695/2012 dags. 24. apríl 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 267/2013 dags. 2. maí 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 306/2013 dags. 10. maí 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 309/2013 dags. 10. maí 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 281/2013 dags. 14. maí 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 283/2013 dags. 14. maí 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 282/2013 dags. 14. maí 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 276/2013 dags. 14. maí 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 275/2013 dags. 14. maí 2013 (Stefnubirting á Spáni)[HTML] [PDF]
Hrd. 277/2013 dags. 14. maí 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 259/2013 dags. 15. maí 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 596/2012 dags. 16. maí 2013 (Deka Bank Deutsche Girozentrale gegn íslenska ríkinu)[HTML] [PDF]
Hrd. 15/2013 dags. 16. maí 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 11/2013 dags. 23. maí 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 49/2013 dags. 23. maí 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 335/2013 dags. 27. maí 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 340/2013 dags. 29. maí 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 749/2012 dags. 30. maí 2013 (Lagaheimild skilyrða fyrir eftirgjöf á vörugjaldi)[HTML] [PDF]
Hrd. 476/2012 dags. 30. maí 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 52/2013 dags. 30. maí 2013 (Stjórnvaldssekt)[HTML] [PDF]
Hrd. 328/2013 dags. 31. maí 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 327/2013 dags. 31. maí 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 362/2013 dags. 4. júní 2013[HTML] [PDF]Hæstiréttur nefndi að heimilt hefði verið að leggja fram upptökur af símtölum sakbornings við tvo nafngreinda lögmenn þar sem þeir voru ekki verjendur hans.
Hrd. 85/2013 dags. 6. júní 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 55/2013 dags. 6. júní 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 164/2013 dags. 6. júní 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 364/2013 dags. 7. júní 2013 (Tómlæti)[HTML] [PDF]Ef maður bíður of lengi með að koma með kröfu um ógildingu, þá er hún of seint fram komin.
Erfingi vefengdi erfðaskrá þremur árum eftir fyrsta skiptafund. Á þeim skiptafundi mætti sá erfingi með lögmanni og tjáði sig ekki þegar sýslumaður spurði hvort einhver vefengdi hana.
Skiptum var ekki lokið þegar krafan var sett fram en voru vel á veg komin.
Hrd. 61/2013 dags. 13. júní 2013 (Bótaréttur og búsetuskilyrði)[HTML] [PDF]
Hrd. 657/2012 dags. 13. júní 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 172/2013 dags. 13. júní 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 363/2013 dags. 18. júní 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 104/2013 dags. 19. júní 2013 (Bifhjól á ofsahraða)[HTML] [PDF]
Hrd. 383/2013 dags. 19. júní 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 428/2013 dags. 26. ágúst 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 426/2013 dags. 26. ágúst 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 386/2013 dags. 28. ágúst 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 488/2013 dags. 30. ágúst 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 456/2013 dags. 10. september 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 472/2013 dags. 16. september 2013 (Sérstakar húsaleigubætur)[HTML] [PDF]
Hrd. 601/2013 dags. 17. september 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 656/2012 dags. 19. september 2013 (Möðruvallaafréttur)[HTML] [PDF]
Hrd. 519/2013 dags. 19. september 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 400/2013 dags. 19. september 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 452/2013 dags. 24. september 2013 (Faðerni lá þegar fyrir)[HTML] [PDF]
Hrd. 553/2013 dags. 24. september 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 547/2012 dags. 26. september 2013 (Landamerki Reykjahlíðar)[HTML] [PDF]
Hrd. 411/2012 dags. 26. september 2013 (Þingeyjarsveit)[HTML] [PDF]
Hrd. 413/2012 dags. 26. september 2013 (Bleikmýrardalur)[HTML] [PDF]
Hrd. 239/2013 dags. 26. september 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 240/2013 dags. 26. september 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 142/2013 dags. 3. október 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 645/2013 dags. 4. október 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 408/2013 dags. 8. október 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 649/2013 dags. 8. október 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 620/2013 dags. 8. október 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 70/2013 dags. 10. október 2013 (Kaup á hlutabréfum í Glitni)[HTML] [PDF]
Hrd. 617/2012 dags. 10. október 2013 (Land á Hellisheiði)[HTML] [PDF]
Hrd. 191/2012 dags. 17. október 2013 (Frávísun norsks ríkisborgara)[HTML] [PDF]
Hrd. 405/2013 dags. 24. október 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 372/2013 dags. 24. október 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 238/2013 dags. 24. október 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 201/2013 dags. 31. október 2013 (Nauðungarvistun I)[HTML] [PDF]Bótaréttur vegna frelsissviptingar af ósekju getur verið viðurkenndur þrátt fyrir að lagaheimild sé fyrir frelsissviptingunni og hún framkvæmd í góðri trú.
Hrd. 674/2013 dags. 4. nóvember 2013 (Skilnaðarleyfi / andlát)[HTML] [PDF]M hafði óskað skilnaðar að borði og sæng og óskaði opinberra skipta. M lést hins vegar rétt fyrir fyrsta skiptafundinn er varð til þess að skiptaferlinu var lokað. Börn M andmæltu og kröfðust þess að sýslumaður myndi gefa út leyfi til skilnaðar að borði og sæng miðað við daginn sem lögmaður K afhenti sýslumanni með úrskurð héraðsdóms um opinber skipti. Sýslumaður synjaði beiðninni.
Niðurstaða málsins var sú að fallist var á kröfu K um opinber skipti þar sem hún gæti lagt fram slíka kröfu sem maki M, þar sem skilnaðarleyfið hafði ekki verið gefið út fyrir andlátið.
Hrd. 200/2013 dags. 7. nóvember 2013 (Viðskiptablaðið)[HTML] [PDF]
Hrd. 334/2013 dags. 7. nóvember 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 368/2013 dags. 7. nóvember 2013 (Stoðir)[HTML] [PDF]
Hrd. 704/2013 dags. 8. nóvember 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 337/2013 dags. 14. nóvember 2013 (Reynir Finndal)[HTML] [PDF]Fallist var á kröfu um viðbótargreiðslu þar sem eingöngu hefði verið greitt einu sinni af láninu.
Hrd. 286/2013 dags. 14. nóvember 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 710/2013 dags. 18. nóvember 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 265/2013 dags. 21. nóvember 2013 (Bílabúð Benna)[HTML] [PDF]
Hrd. 462/2013 dags. 21. nóvember 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 723/2013 dags. 27. nóvember 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 546/2012 dags. 28. nóvember 2013 (Eyvindarstaðaheiði)[HTML] [PDF]
Hrd. 721/2013 dags. 28. nóvember 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 333/2013 dags. 28. nóvember 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 446/2013 dags. 5. desember 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 740/2013 dags. 6. desember 2013 (Vatnsendi 7)[HTML] [PDF]Í máli þessu var deilt um það hvort réttur aðila til lands hefði verið beinn eða óbeinn eignarréttur að landinu. Hæstiréttur taldi að um hefði verið að ræða óbeinan eignarrétt og því ætti að leiðrétta þinglýsingabækur.
Hrd. 752/2013 dags. 6. desember 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 736/2013 dags. 11. desember 2013 (Starfsráð FÍA)[HTML] [PDF]
Hrd. 193/2013 dags. 12. desember 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 430/2013 dags. 12. desember 2013 (Flugastraumur)[HTML] [PDF]
Hrd. 463/2013 dags. 12. desember 2013 (Hagar)[HTML] [PDF]Hagar var nokkuð stórt fyrirtæki og var lántaki stórs gengisláns. Lánveitandi krafðist mikillar viðbótargreiðslu.
Hæstiréttur leit svo á að um væri að ræða lán til fjárfestinga sem var sérstaklega sniðið að því. Auk þess myndi viðbótargreiðslan ekki leiða til mikils óhagræðis fyrir lántaka. Fallist var því á viðbótargreiðsluna.
Hrd. 772/2013 dags. 13. desember 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 517/2013 dags. 17. desember 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 445/2013 dags. 17. desember 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 779/2013 dags. 17. desember 2013[HTML] [PDF]
Hrd. 816/2013 dags. 8. janúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 806/2013 dags. 8. janúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 528/2013 dags. 16. janúar 2014 (Starfsmaður Alþingis)[HTML] [PDF]Starfsmanni hjá Alþingi var sagt upp og taldi hann að ekki hefði verið staðið rétt að andmælarétti hans. Hæstiréttur taldi stjórnsýslulögin ekki eiga við um Alþingi en taldi hins vegar að óskráðar meginreglur stjórnsýsluréttar gætu gilt þar sem við ætti.
Hrd. 814/2013 dags. 22. janúar 2014 (Norræn handtökuskipun)[HTML] [PDF]
Hrd. 563/2013 dags. 23. janúar 2014 (Sparisjóður Keflavíkur)[HTML] [PDF]
Hrd. 529/2013 dags. 23. janúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 323/2013 dags. 23. janúar 2014 (Skattalagabrot)[HTML] [PDF]
Hrd. 388/2013 dags. 23. janúar 2014 (Verkaskipting stjórnarformanns og framkvæmdastjóra)[HTML] [PDF]
Hrd. 531/2013 dags. 23. janúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 810/2013 dags. 27. janúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 800/2013 dags. 28. janúar 2014 (Réttur til að þekkja uppruna)[HTML] [PDF]
Hrd. 808/2013 dags. 30. janúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 544/2013 dags. 30. janúar 2014 (Hótel Húsavík)[HTML] [PDF]
Hrd. 807/2013 dags. 4. febrúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 62/2014 dags. 5. febrúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 12/2014 dags. 5. febrúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 613/2013 dags. 6. febrúar 2014 (Orkuveita Reykjavíkur - Fráveitugjald)[HTML] [PDF]
Hrd. 584/2013 dags. 6. febrúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 233/2013 dags. 6. febrúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 805/2013 dags. 10. febrúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 101/2014 dags. 12. febrúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 607/2013 dags. 13. febrúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 88/2013 dags. 13. febrúar 2014 (Umboðssvik - Vafningur - Milestone)[HTML] [PDF]
Hrd. 612/2013 dags. 13. febrúar 2014 (Tungufell)[HTML] [PDF]
Hrd. 606/2013 dags. 13. febrúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 100/2014 dags. 13. febrúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 15/2014 dags. 13. febrúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 96/2014 dags. 14. febrúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 116/2014 dags. 19. febrúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 603/2013 dags. 20. febrúar 2014 (Krafa fyrri bréferfingja)[HTML] [PDF]Fjallar um hið endanlega uppgjör.
Erfingjarnir eiga ekki að endurgreiða það sem var umfram, þrátt fyrir að talsverður munur hafi verið milli fjárhæðanna.
Hrd. 576/2013 dags. 20. febrúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 642/2013 dags. 20. febrúar 2014 (Skjaldberg)[HTML] [PDF]
Hrd. 625/2013 dags. 20. febrúar 2014 (Hættulegur vélavagn)[HTML] [PDF]
Hrd. 119/2014 dags. 26. febrúar 2014 (Gálgahraun II)[HTML] [PDF]
Hrd. 643/2013 dags. 27. febrúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 73/2014 dags. 27. febrúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 60/2014 dags. 28. febrúar 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 144/2014 dags. 6. mars 2014 (Félag fasteignasala)[HTML] [PDF]
Hrd. 676/2013 dags. 13. mars 2014 (Fossatún)[HTML] [PDF]Heimild veiðifélags Grímsár í Borgarfirði til að nota hús til leigu fyrir ferðamenn á veturna. Í 2 km fjarlægð frá veiðihúsinu var fólk að reka gististöðuna Fossatún og hafði það fólk aðild að veiðifélaginu og voru ósátt við þessa ráðstöfun. Hæstiréttur fjallaði um heimildir félagsins til þessa og nefndi að þar sem lögum um lax- og silungsveiði sleppti ætti að beita ólögfestu reglunum og einnig lögum um fjöleignarhús.
Hrd. 161/2014 dags. 13. mars 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 615/2013 dags. 27. mars 2014 (Stóra-Árvík)[HTML] [PDF]Eigandi eignarhlutar að jörðinni Stóru-Árvík fékk þann eignarhluta með gjafagerningi árið 1976 sem hann þinglýsti svo. Árið 2009, eftir andlát móttakanda eignarhlutans, kom krafan sem á reyndi í þessu máli, um að þinglýsingabók yrði leiðrétt á grundvelli þess að erfingjar gefandans hefðu ekki undirritað gjafabréfið né hefði það verið vottað. Sýslumaður hafði synjað kröfunni á þeim grundvelli að þetta hefði ekki verið óvenjulegt á þeim tíma.
Hæstiréttur taldi ákvæði 1. mgr. 33. gr. þinglýsingarlaganna, um að móttakandi réttinda þyrfti ekki að þola að heimildarbréf fyrirrennara hans væri ógilt væri hann grandlaus, ekki eiga við þar sem úthlutun arfs felur ekki í sér samning. Þó var kröfu erfingjanna að endingu hafnað sökum tómlætis þar sem þau höfðu lengi vitneskju um gjafabréfið og höfðu sumir þeirra jafnvel vottað gerninga gjafþegans þar sem eignarréttindum jarðarinnar var ráðstafað.
Hrd. 734/2013 dags. 27. mars 2014 (Lífland)[HTML] [PDF]
Hrd. 206/2014 dags. 4. apríl 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 203/2014 dags. 9. apríl 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 726/2013 dags. 10. apríl 2014 (Auðlegðarskattur)[HTML] [PDF]
Hrd. 802/2013 dags. 10. apríl 2014 (Landspildur á Vatnsendabletti)[HTML] [PDF]
Hrd. 247/2014 dags. 10. apríl 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 261/2014 dags. 28. apríl 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 267/2014 dags. 29. apríl 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 242/2014 dags. 29. apríl 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 243/2014 dags. 29. apríl 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 241/2014 dags. 29. apríl 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 266/2014 dags. 30. apríl 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 237/2014 dags. 2. maí 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 255/2014 dags. 2. maí 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 254/2014 dags. 8. maí 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 265/2014 dags. 13. maí 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 465/2013 dags. 15. maí 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 333/2014 dags. 19. maí 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 416/2013 dags. 22. maí 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 286/2014 dags. 22. maí 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 735/2013 dags. 28. maí 2014 (Vigtun sjávarafla - Vigtarnóta - Reglugerð)[HTML] [PDF]
Hrd. 818/2013 dags. 28. maí 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 37/2014 dags. 28. maí 2014 (Réttarfarssekt - Al Thani-málið)[HTML] [PDF]Verjendur voru í ágreiningi við dómara. Dómari þurfti að fara frá málinu vegna heilsu og kom nýr dómari. Verjendurnir sögðu sig frá máli stuttu fyrir aðalmeðferð og lagði dómari á þá sekt án þess að þeir fengju tækifæri til að tjá sig um það. Hæstiréttur taldi það ekki leiða til réttarspjalla og ekki brjóta í bága við meginregluna um réttláta málsmeðferð enda gátu þeir andmælt þessum réttarfarssektum fyrir Hæstarétti.
Dómurinn var kærður til MDE sem gerði engar athugasemdir, bæði í neðri deild og efri deild.
Hrd. 354/2014 dags. 3. júní 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 475/2014 dags. 4. júní 2014 (Forkaupsréttur að fiskiskipi - Síldarvinnslan)[HTML] [PDF]Sveitarfélag taldi sig geta gengið inn í hlutabréfakaup á grundvelli forkaupsréttar. Téður forkaupsréttur byggðist á lagaákvæði um að sveitarfélög hefðu forkaupsrétt á fiskiskipum er hefðu leyfi til veiða í atvinnuskyni til útgerðar sem hefði heimilisfesti í öðru sveitarfélagi, og ætti þá sveitarstjórnin í sveitarfélagi seljanda forkaupsrétt á skipinu.
Héraðsdómur hafði samþykkt kröfu sveitarfélagsins á þeim grundvelli að með sölu á hlutabréfum fyrirtækis væri verið að fara fram hjá markmiði lagaákvæðisins. Hæstiréttur var á öðru máli og taldi að ákvæði stjórnarskrár um friðhelgi eignarréttur mæltu gegn því að lögjafna á þessum forsendum, og synjaði því kröfu sveitarfélagsins.
Hrd. 363/2014 dags. 4. júní 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 538/2013 dags. 5. júní 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 308/2014 dags. 6. júní 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 774/2013 dags. 12. júní 2014 (Lóð í Þormóðsdal)[HTML] [PDF]
Hrd. 669/2013 dags. 12. júní 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 609/2013 dags. 12. júní 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 362/2014 dags. 13. júní 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 353/2014 dags. 16. júní 2014 (Wow air)[HTML] [PDF]
Hrd. 403/2014 dags. 16. júní 2014 (Lekamálið)[HTML] [PDF]
Hrd. 122/2014 dags. 18. júní 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 408/2014 dags. 24. júní 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 429/2014 dags. 15. júlí 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 443/2014 dags. 18. ágúst 2014 (Landesbank - Vanlýsing og stjórnarskrá)[HTML] [PDF]
Hrd. 527/2014 dags. 18. ágúst 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 460/2014 dags. 18. ágúst 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 528/2014 dags. 25. ágúst 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 469/2014 dags. 25. ágúst 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 463/2014 dags. 26. ágúst 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 571/2014 dags. 28. ágúst 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 461/2014 dags. 4. september 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 561/2014 dags. 4. september 2014 (Hljómalindarreitur)[HTML] [PDF]
Hrd. 562/2014 dags. 9. september 2014 (Heiðarvegur)[HTML] [PDF]
Hrd. 233/2014 dags. 11. september 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 591/2014 dags. 17. september 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 24/2014 dags. 18. september 2014 (Vaskárdalur)[HTML] [PDF]
Hrd. 557/2014 dags. 22. september 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 556/2014 dags. 22. september 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 103/2014 dags. 25. september 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 51/2014 dags. 25. september 2014 (Ráðning sveitarstjóra)[HTML] [PDF]
Hrd. 170/2014 dags. 25. september 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 92/2013 dags. 2. október 2014 (Atli Gunnarsson)[HTML] [PDF]Synjað var skaðabótakröfu vegna ætlaðra mistaka við lagasetningu þar sem ekki var talið að meint mistök hafi verið nógu bersýnileg og alvarleg til að dæma bætur.
Hrd. 113/2014 dags. 2. október 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 632/2014 dags. 6. október 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 46/2014 dags. 9. október 2014 (Skólastjóri afhendir dagbók)[HTML] [PDF]Sveitarfélag var sýknað af kröfu um bótaábyrgð. Skólastjóri afhenti ríkissaksóknara dagbók sem stúlka hafði skrifað þar sem innihald bókarinnar voru meðal annars hugrenningar um ætluð kynferðisbrot. Skólastjórinn var síðan dæmdur á grundvelli sakarábyrgðar.
Hrd. 149/2014 dags. 9. október 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 311/2014 dags. 9. október 2014 (Nauðungarvistun II)[HTML] [PDF]
Hrd. 279/2014 dags. 16. október 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 193/2014 dags. 16. október 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 115/2014 dags. 16. október 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 650/2014 dags. 17. október 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 659/2014 dags. 23. október 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 141/2014 dags. 23. október 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 681/2014 dags. 27. október 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 679/2014 dags. 29. október 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 334/2014 dags. 30. október 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 694/2014 dags. 4. nóvember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 176/2014 dags. 6. nóvember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 442/2014 dags. 6. nóvember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 110/2014 dags. 6. nóvember 2014 (Eykt)[HTML] [PDF]
Hrd. 202/2014 dags. 6. nóvember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 735/2014 dags. 19. nóvember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 734/2014 dags. 19. nóvember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 269/2014 dags. 20. nóvember 2014 (PWC)[HTML] [PDF]
Hrd. 214/2014 dags. 20. nóvember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 160/2014 dags. 20. nóvember 2014 (Fasteignamatsgjald)[HTML] [PDF]
Hrd. 446/2014 dags. 20. nóvember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 749/2014 dags. 25. nóvember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 769/2014 dags. 1. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 773/2014 dags. 1. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 772/2014 dags. 1. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 767/2014 dags. 1. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 763/2014 dags. 1. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 774/2014 dags. 1. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 777/2014 dags. 1. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 768/2014 dags. 1. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 771/2014 dags. 1. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 766/2014 dags. 1. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 770/2014 dags. 1. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 765/2014 dags. 1. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 764/2014 dags. 1. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 775/2014 dags. 1. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 776/2014 dags. 1. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 236/2014 dags. 4. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 430/2014 dags. 4. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 762/2014 dags. 4. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 739/2014 dags. 8. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 183/2014 dags. 11. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 299/2014 dags. 11. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 184/2014 dags. 11. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 792/2014 dags. 16. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 215/2014 dags. 18. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 289/2014 dags. 18. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 259/2014 dags. 18. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 317/2014 dags. 18. desember 2014[HTML] [PDF]
Hrd. 821/2014 dags. 14. janúar 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 389/2014 dags. 15. janúar 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 39/2015 dags. 16. janúar 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 12/2015 dags. 19. janúar 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 808/2014 dags. 20. janúar 2015 (Leyfi til að reisa og reka raforkuflutningsvirki - Suðurnesjalína 2)[HTML] [PDF]
Hrd. 62/2015 dags. 22. janúar 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 46/2015 dags. 2. febrúar 2015 (Gjald vegna skipunar tveggja sérfræðinga til að hafa sértækt eftirlit með rekstri hans)[HTML] [PDF]
Hrd. 75/2015 dags. 3. febrúar 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 77/2015 dags. 4. febrúar 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 387/2014 dags. 5. febrúar 2015 (Ráðning afleysingalæknis í síma)[HTML] [PDF]
Hrd. 76/2015 dags. 5. febrúar 2015 (Laugavegur 47)[HTML] [PDF]
Hrd. 52/2014 dags. 5. febrúar 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 96/2015 dags. 10. febrúar 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 32/2015 dags. 10. febrúar 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 145/2014 dags. 12. febrúar 2015 (Al-Thani)[HTML] [PDF]
Hrd. 91/2015 dags. 17. febrúar 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 105/2015 dags. 17. febrúar 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 95/2015 dags. 18. febrúar 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 122/2015 dags. 2. mars 2015 (Eignir í útlöndum)[HTML] [PDF]Hjón voru að skilja og gerðu fjárskiptasamning, og var enginn ágreiningur um hann. Samningurinn var svo samþykktur af sýslumanni. Skilnaðurinn gekk svo í gegn árið 2008.
M varð síðar gjaldþrota. K höfðar í kjölfarið mál og krefst afhendingar á hlutabréfum sem voru föst inn í Kaupþing banka sem hafði farið á hausinn. Ekki var minnst á hlutabréfin í fjárskiptasamningnum. Þrotabú M taldi hlutabréfin vera eign M.
Þá kom í ljós að þau höfðu gert tvo samninga en eingöngu annar þeirra var staðfestur af sýslumanni. Í honum voru eignir þeirra sem voru staðsettar á Íslandi. Hinn samningurinn innihélt samkomulag um skiptingu eigna þeirra erlendis og ætluðu að halda honum leyndum nema nauðsyn krefði.
Í leynisamningnum stóð að K ætti hlutabréfin og viðurkenndi M það.
Dómstólar töldu hinn leynda fjárskiptasamning ekki gildan þar sem hann hafði ekki verið staðfestur. K hefði því ekki eignast hlutabréfin og því ekki fengið þau afhent.
Dómstóllinn ýjaði að því að K hefði mögulega getað beitt fyrir sér að hinn staðfesti samningur teldist ósanngjarn þar sem hann tæki ekki yfir allar eignir þeirra.
Hrd. 129/2015 dags. 2. mars 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 515/2014 dags. 5. mars 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 381/2014 dags. 5. mars 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 516/2014 dags. 5. mars 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 413/2014 dags. 5. mars 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 150/2015 dags. 11. mars 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 431/2014 dags. 12. mars 2015 (Skaðabótamál vegna símahlerunar)[HTML] [PDF]
Hrd. 137/2015 dags. 12. mars 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 185/2015 dags. 13. mars 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 176/2015 dags. 16. mars 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 205/2015 dags. 17. mars 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 592/2014 dags. 19. mars 2015 (Veitingaleyfi)[HTML] [PDF]
Hrd. 533/2014 dags. 19. mars 2015 (Yfirdráttarheimild)[HTML] [PDF]
Hrd. 618/2014 dags. 26. mars 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 583/2014 dags. 26. mars 2015 (Hjarðarhagi)[HTML] [PDF]
Hrd. 218/2015 dags. 27. mars 2015 (Kröfuhafar Glitnis hf.)[HTML] [PDF]
Hrd. 563/2014 dags. 31. mars 2015 (Köfun í Silfru)[HTML] [PDF]Í niðurstöðu málsins var reifað að krafan um lögbundnar refsiheimildir girði ekki fyrir að löggjafinn framselji til stjórnvalda heimild til að mæla fyrir í almennum stjórnvaldsfyrirmælum hvaða háttsemi teljist refsiverð. Hins vegar er þó nefnd sú krafa að í lögunum þurfi að lýsa refsiverðu háttseminni í meginatriðum í löggjöfinni sjálfri.
Hrd. 421/2014 dags. 31. mars 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 487/2014 dags. 31. mars 2015 (Verjandi mætti ekki í þinghöld)[HTML] [PDF]
Hrd. 215/2015 dags. 13. apríl 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 244/2015 dags. 14. apríl 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 256/2015 dags. 17. apríl 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 257/2015 dags. 17. apríl 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 258/2015 dags. 17. apríl 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 255/2015 dags. 17. apríl 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 259/2015 dags. 17. apríl 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 228/2015 dags. 17. apríl 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 251/2015 dags. 21. apríl 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 250/2015 dags. 21. apríl 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 511/2014 dags. 22. apríl 2015 (Meðdómari hraunar yfir saksóknara)[HTML] [PDF]Sérfróður meðdómsmaður í sakamáli var krafinn eftir dómsuppsögu um að víkja úr sæti þar sem hann hafi verið bróðir manns sem hafði verið eigandi og áhrifamaður í Kaupþingsbanka, sem dæmdur hafði verið í öðru máli. Það mál var talið afar líkt því máli sem þar var til umfjöllunar. Sérstakur saksóknari komst ekki að þessum tengslum fyrr en dómur hafði fallið í héraði. Þá hafði meðdómsmaðurinn eftir dómsuppsögu látið ummæli falla þar sem hann gagnrýndi saksóknara málsins í tengslum við málið. Hæstiréttur taldi að með þessu hefði mátt draga í réttu í efa hæfi meðdómsmannsins og sá héraðsdómur ómerktur.
Atburðarásin hélt svo áfram til atburðanna í
Hrd. 655/2015 dags. 13. október 2015ⓘ
Hrd. 514/2014 dags. 22. apríl 2015 (Refsing eins dómþola skilorðsbundin vegna tafa á meðferð málsins)[HTML] [PDF]
Hrd. 675/2014 dags. 22. apríl 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 268/2015 dags. 24. apríl 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 356/2014 dags. 30. apríl 2015 (Hafnarboltakylfa)[HTML] [PDF]
Hrd. 585/2014 dags. 7. maí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 732/2014 dags. 7. maí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 580/2014 dags. 7. maí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 748/2014 dags. 7. maí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 316/2015 dags. 7. maí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 678/2014 dags. 13. maí 2015 (Niðurlagning stöðu)[HTML] [PDF]
Hrd. 786/2014 dags. 13. maí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 53/2015 dags. 13. maí 2015 (Umráðataka vegna Suðurnesjalínu 2)[HTML] [PDF]Ágreiningur var um úrskurð matsnefnd eignarnámsbóta vegna snemmbærrar umráðasviptingu landspilda fimm jarða vegna lagningu Suðurnesjalínu 2. Ráðherra hafði áður orðið við beiðni Landsnets um heimild til eignarnáms þessa lands, með vísan til almannaþarfar.
Hæstiréttur taldi að ekki dugði að vísa eingöngu til þeirra almennu sjónarmiða um nauðsyn eignarnámsheimildarinnar, heldur þyrfti einnig að færa fram rök fyrir matsnefndinni að snemmbær umráðasvipting skv. 14. gr. laga um framkvæmd eignarnáms, nr. 11/1973, væri nauðsynleg. Þar sem slík rök voru ekki flutt fyrir matsnefndinni brast henni lagaskilyrði til að verða við þeirri beiðni, og þar af leiðandi var sá úrskurður hennar felldur úr gildi.
Hrd. 695/2014 dags. 21. maí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 355/2015 dags. 26. maí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 354/2015 dags. 26. maí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 284/2015 dags. 27. maí 2015 (Ógilding á launaákvörðun Kjararáðs)[HTML] [PDF]
Hrd. 819/2014 dags. 28. maí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 812/2014 dags. 28. maí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 818/2014 dags. 28. maí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 820/2014 dags. 28. maí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 813/2014 dags. 28. maí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 760/2014 dags. 28. maí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 802/2014 dags. 28. maí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 817/2014 dags. 28. maí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 814/2014 dags. 28. maí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 815/2014 dags. 28. maí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 816/2014 dags. 28. maí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 340/2015 dags. 2. júní 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 371/2015 dags. 3. júní 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 373/2015 dags. 8. júní 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 837/2014 dags. 11. júní 2015 (Creditinfo)[HTML] [PDF]
Hrd. 550/2014 dags. 11. júní 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 742/2014 dags. 11. júní 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 102/2015 dags. 11. júní 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 568/2014 dags. 18. júní 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 401/2015 dags. 22. júní 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 385/2015 dags. 22. júní 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 400/2015 dags. 24. júní 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 422/2015 dags. 7. júlí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 421/2015 dags. 7. júlí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 493/2015 dags. 27. júlí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 484/2015 dags. 27. júlí 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 394/2015 dags. 12. ágúst 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 467/2015 dags. 13. ágúst 2015 (Verkfallsmál)[HTML] [PDF]
Hrd. 459/2015 dags. 13. ágúst 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 520/2015 dags. 20. ágúst 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 516/2015 dags. 21. ágúst 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 490/2015 dags. 24. ágúst 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 433/2015 dags. 24. ágúst 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 472/2015 dags. 24. ágúst 2015 (Aðgangur að útboðsgögnum)[HTML] [PDF]Fallist var á að Isavia myndi afhenda gögn en Isavia neitaði samt sem áður. Krafist var svo aðfarargerðar á grundvelli stjórnvaldsákvörðunarinnar. Isavia krafðist svo flýtimeðferðar þar sem ella kæmi aðilinn ekki vörnum við. Hæstiréttur synjaði því þar sem Isavia gæti komið vörnum sínum að í aðfararmálinu.
Hrd. 483/2015 dags. 25. ágúst 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 435/2015 dags. 27. ágúst 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 470/2015 dags. 27. ágúst 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 533/2015 dags. 7. september 2015 (Karl Steingrímsson gegn Þrotabúi Vindasúla)[HTML] [PDF]Sóknaraðili krafðist afhendingu gagna sem voru í vörslum skiptastjóra þrotabús sem búið var að ljúka skiptum á. Þrotabúið var því ekki talið hæft til að eiga aðild að dómsmáli.
Hrd. 51/2015 dags. 10. september 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 28/2015 dags. 10. september 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 576/2015 dags. 16. september 2015[HTML] [PDF]Dómstjóri var vanhæfur og skipaði annan dómara til að fara með málið. Það var ekki talið vera til þess fallið að gera þann dómara vanhæfan af þeim sökum.
Hrd. 61/2015 dags. 17. september 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 26/2015 dags. 24. september 2015 (Tollafgreiðsla flugvélar)[HTML] [PDF]
Hrd. 652/2015 dags. 30. september 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 647/2015 dags. 1. október 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 114/2015 dags. 1. október 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 132/2015 dags. 1. október 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 22/2015 dags. 8. október 2015 (Þjóðskrá - Skráning og mat vatnsréttinda - Jökulsá á Dal)[HTML] [PDF]Sveitarfélagið tók upp á því að vatnsréttindi yrðu skráð sérstaklega en það vildi Landsvirkjun ekki. Fallist var á sjónarmið sveitarfélagsins á stjórnsýslustigi. Landsvirkjun hélt því fram að það hefði ekki verið gert með þessum hætti. Ekki var talið að komin hefði verið á stjórnsýsluframkvæmd hvað þetta varðaði.
Hrd. 83/2015 dags. 8. október 2015 (Geysir)[HTML] [PDF]Íslenska ríkið átti Geysi og einkaaðilar áttu umliggjandi svæði í sérstakri sameign. Einkaaðilarnir ákváðu að stofna einkahlutafélagið Landeigendafélagið Geysi í kringum rekstur svæðisins án samþykkis íslenska ríkisins og þrátt fyrir mótmæli þess. Félagið ákvað svo að setja gjaldskrá þar sem innheimt væri gjald af ferðamönnum á svæðinu og sóttist þá íslenska ríkið eftir lögbanni á gjaldheimtuna, sem var til meðferðar í dómsmáli þessu.
Hæstiréttur vísaði til óskráðrar meginreglu að meiri háttar ráðstafanir eigenda sérstakrar sameignar þyrftu samþykki þeirra allra. Að auki hafði ráðstöfunin áhrif á landsvæði sem var að fullu í eign íslenska ríkisins. Þar sem samþykki íslenska ríkisins skorti vegna þessara ráðstafana hefði setning umræddrar gjaldskrár verið óheimil. Staðfesti Hæstiréttur því lögbannið í ljósi þess að innheimta gjaldsins hefði brotið gegn eignarréttindum íslenska ríkisins.
Hrd. 456/2014 dags. 8. október 2015 (Imon ehf.)[HTML] [PDF]
Hrd. 189/2015 dags. 8. október 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 164/2015 dags. 8. október 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 672/2015 dags. 14. október 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 306/2015 dags. 15. október 2015 (Baklóð - Laugavegur 87)[HTML] [PDF]
Hrd. 35/2015 dags. 15. október 2015 (Atlantsolía II)[HTML] [PDF]
Hrd. 116/2015 dags. 15. október 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 34/2015 dags. 15. október 2015 (Atlantsolía I)[HTML] [PDF]
Hrd. 712/2015 dags. 21. október 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 743/2014 dags. 22. október 2015 (Nýjabæjarafréttur)[HTML] [PDF]
Hrd. 130/2015 dags. 22. október 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 101/2015 dags. 22. október 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 724/2015 dags. 28. október 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 115/2015 dags. 29. október 2015 (Söfnunarsjóður lífeyrisréttinda)[HTML] [PDF]Fjallar um mörk stjórnvalds og einkaréttarlegs lögaðila.
Umboðsmaður hafði í mörg ár byggt á því að þar sem Söfnunarsjóðinn ynni á grundvelli sérlaga félli sjóðurinn undir eftirlit umboðsmanns. Hæstiréttur var ósammála þar sem sjóðurinn starfaði einnig samkvæmt hinum almennu lögum um lífeyrissjóði.
Hrd. 707/2015 dags. 3. nóvember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 504/2015 dags. 3. nóvember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 229/2015 dags. 5. nóvember 2015 (Erfingjar sjálfskuldarábyrgðarmanns - Námslán)[HTML] [PDF]SH gekkst í sjálfskuldarábyrgð fyrir námslánum annars aðila en hann lést síðan. Um mánuði eftir andlátið hætti lánþeginn að greiða af láninu. Síðar sama ár var veitt leyfi til einkaskipta á búinu. Um tveimur árum eftir andlát SH tilkynnti lánveitandinn lánþeganum að öll skuldin hefði verið gjaldfelld vegna verulegra vanskila. Erfingjar SH bæru sem erfingjar dánarbús hans óskipta ábyrgð á umræddri skuld.
Í málinu var deilt um það hvort erfingjarnir hafi gengist undir skuldina. Erfingjarnir báru fyrir sig að hún hefði fallið niður við andlát sjálfskuldarábyrgðarmannsins, lögjafnað frá ákvæði er kvæði um niðurfellingu hennar við andlát lánþegans. Hæstiréttur synjaði þeirri málsástæðu á þeim forsendum að með sjálfskuldarábyrgðinni á námslánunum hefðu stofnast tryggingarréttindi í formi persónulegra skuldbindinga sem nytu verndar eignarréttarákvæðis stjórnarskrárinnar, er kæmi bæði í veg fyrir að ákvæðið væri túlkað rýmra en leiddi af því í bókstaflegum skilningi orðanna og að beitt yrði lögjöfnun með þessum hætti.
Þá var jafnframt hafnað málsástæðu um ógildingu á grundvelli 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936.
Hrd. 173/2015 dags. 5. nóvember 2015 (Hestamannafélagið Funi - Reiðvegur)[HTML] [PDF]A krafðist ógildingar á ákvörðun ráðherra um að heimila Hestamannafélagsinu Funa að gera eignarnám í hluta lands í eigu A og nýta andlag eignarnámsins til lagningar reiðstígs.
Fyrir lágu tvær mögulegar leiðir sem reiðstígurinn hefði farið, þar sem önnur myndi liggja um austanverða Eyjafjarðará er myndi þvera Munkaþverá og hinn valkosturinn var að leggja hann um vestanverða Eyjafjarðará án þess að þvera Munkaþverá. Ráðherra valdi fyrrnefndu leiðina með rökstuðningi um aukið umferðaröryggi gagnvart bílaumferð er leiddi síður til þess að hestar myndu fælast, og því lægi fyrir almenningsþörf.
Hæstiréttur tók almennt undir mat ráðherra um almenningsþörfina en taldi hins vegar að ekki hefði nægilega verið gætt að meðalhófi, meðal annars sökum þess takmarkaða hóps er myndi ferðast um stíginn og að stígurinn yrði í einkaeigu. Þá nefndi hann að hinn valkosturinn hefði ekki verið nógu vel rannsakaður og borinn saman við hagsmuni eignarnámsþolans. Féllst Hæstiréttur því á kröfuna um ógildingu ákvörðunar ráðherra.
Hrd. 226/2015 dags. 5. nóvember 2015 (Sértæk skuldaaðlögun á Gnoðarvogi 60)[HTML] [PDF]
Hrd. 210/2015 dags. 5. nóvember 2015 (TH Investments)[HTML] [PDF]
Hrd. 211/2015 dags. 5. nóvember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 370/2015 dags. 5. nóvember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 458/2014 dags. 12. nóvember 2015 (Refsing skilorðsbundin að fullu vegna óhóflegs dráttar á málsmeðferð)[HTML] [PDF]
Hrd. 721/2015 dags. 12. nóvember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 183/2015 dags. 12. nóvember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 706/2015 dags. 12. nóvember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 217/2015 dags. 12. nóvember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 730/2015 dags. 16. nóvember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 660/2014 dags. 19. nóvember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 146/2015 dags. 19. nóvember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 147/2015 dags. 19. nóvember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 786/2015 dags. 24. nóvember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 138/2015 dags. 26. nóvember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 352/2015 dags. 26. nóvember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 351/2015 dags. 26. nóvember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 759/2015 dags. 26. nóvember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 804/2015 dags. 2. desember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 60/2015 dags. 3. desember 2015 (Dráttarvél með ámoksturstæki - Varúðarregla umferðarlaga)[HTML] [PDF]
Hrd. 760/2015 dags. 4. desember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 261/2015 dags. 10. desember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 312/2015 dags. 10. desember 2015 (Birti nektarmyndir af fyrrverandi unnustu sinni í hefndarskyni)[HTML] [PDF]
Hrd. 260/2015 dags. 10. desember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 134/2015 dags. 10. desember 2015 (Parlogis)[HTML] [PDF]
Hrd. 238/2015 dags. 10. desember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 785/2015 dags. 14. desember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 287/2015 dags. 17. desember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 239/2015 dags. 17. desember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 168/2015 dags. 17. desember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 263/2015 dags. 17. desember 2015[HTML] [PDF]
Hrd. 474/2015 dags. 14. janúar 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 2/2016 dags. 18. janúar 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 31/2016 dags. 19. janúar 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 318/2015 dags. 21. janúar 2016 (Tollkvóti)[HTML] [PDF]
Hrd. 319/2015 dags. 21. janúar 2016 (Tollkvóti)[HTML] [PDF]
Hrd. 193/2015 dags. 21. janúar 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 317/2015 dags. 21. janúar 2016 (Aðföng - Tollkvóti)[HTML] [PDF]
Hrd. 42/2016 dags. 22. janúar 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 462/2015 dags. 28. janúar 2016 (Eyrarhóll)[HTML] [PDF]Rækjuveiðar voru kvótasettar en síðan var kvótinn afnuminn af stjórnvöldum. Nokkrum árum síðar voru rækjuveiðar aftur kvótasettar. Aðili er hafði áður fengið kvóta til rækjuveiða vildi aftur kvóta en fékk ekki þar sem hann uppfyllti ekki skilyrði laganna. Hæstiréttur taldi aðferðina málefnalega og synjaði kröfu hans. Aðilinn gæti hins vegar keypt kvóta.
Hrd. 461/2015 dags. 28. janúar 2016 (Halldór fiskvinnsla)[HTML] [PDF]
Hrd. 282/2015 dags. 28. janúar 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 12/2016 dags. 3. febrúar 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 320/2015 dags. 4. febrúar 2016 (Óhefðbundin sambúð - gjöf við slit - Skattlögð gjöf)[HTML] [PDF]Skattamál. Ríkið var í máli við K.
Eiginmaður K, M, var breskur ríkisborgari.
Þau eignuðust barn en ekki löngu eftir það slíta þau sambúðinni.
M keypti fasteign sem K bjó í ásamt barni þeirra.
Gerðu samning um að K myndi halda íbúðinni og fengi 40 milljónir að auki, en M héldi eftir öllum öðrum eignum. M var sterkefnaður.
Skatturinn krefst síðan tekjuskatts af öllum gjöfunum.
Niðurstaðan var sú að K þurfti að greiða tekjuskatt af öllu saman.
Málið er sérstakt hvað varðar svona aðstæður sambúðarslita. Skatturinn lítur venjulega framhjá þessu.
Hrd. 278/2015 dags. 4. febrúar 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 842/2014 dags. 4. febrúar 2016[HTML] [PDF]Verið var að rannsaka meinta markaðsmisnotkun banka í rannsókn á efnahagshruninu 2008. Hæstiréttur mat svo á að hlustun á síma sakbornings í kjölfar skýrslutöku, þar sem hann neitaði að tjá sig um sakargiftir, hefði verið umfram meðalhóf. Líta ætti því framhjá þeim upptökum.
Hrd. 272/2015 dags. 4. febrúar 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 277/2015 dags. 4. febrúar 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 62/2016 dags. 5. febrúar 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 396/2015 dags. 11. febrúar 2016 (Snorri í Betel)[HTML] [PDF]
Hrd. 305/2015 dags. 11. febrúar 2016 (Gjaldtaka í Reykjahlíð)[HTML] [PDF]Eigendur nokkurra lögbýla að Hverum við Námafjall og Leirhnúk stofnuðu einkahlutafélag L um tilteknar ráðstafanir á Reykjahlíð, sem var í sérstakri sameign þeirra allra. Eigendur nokkurra af þeim jörðum, er áttu samtals næstum 30% hluta af sameigninni, kröfðust staðfestingar á lögbanni gegn innheimtu L á aðgangsgjaldi að Hverum við Námafjall og Leirhnúk.
Hæstiréttur leit svo á að gjaldtakan hefði verið meiriháttar breyting á nýtingu landsins og því þurft að byggjast á ótvíræðu samþykki allra sameigenda. Ekki hafði mátt sjá að ótvírætt samþykki allra sameigenda hefði legið fyrir enda mátti ekki sjá á samþykktum L að eigendur sérstöku sameignarinnar hefðu afsalað þeim rétti til þess með ótvíræðum hætti, né tekið undir málatilbúnað L um að téðir eigendur hefðu samþykkt gjaldtökuna á vettvangi félagsins. Skorti því L heimild til gjaldtökunnar og lögbannið því staðfest.
Hrd. 411/2015 dags. 11. febrúar 2016 (Markarfljót - Varnargarður við Þórólfsfell)[HTML] [PDF]Krafist var ógildingar á framkvæmdarleyfi vegna varnargarðs sem hafði eyðilagst og endurreistur með öðrum hætti en hann var.
Landeigendur komu með ýmsar ábendingar um legu varnargarðsins sem átti að endurbyggja, annmarka á plönum, ásamt öðrum atriðum, er leiddi til þess að sönnunarbyrðin um að rannsóknarskyldu í undirbúningi ákvörðunar um eignarnám fluttist yfir til stjórnvaldsins.
Hrd. 157/2015 dags. 11. febrúar 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 397/2015 dags. 18. febrúar 2016 (Lóðaskil í Hafnarfirði)[HTML] [PDF]Engin stjórnsýsluframkvæmd var fyrir hendi um að lóðum hafi verið skilað.
Hrd. 379/2015 dags. 18. febrúar 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 425/2015 dags. 18. febrúar 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 426/2015 dags. 18. febrúar 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 424/2015 dags. 18. febrúar 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 129/2016 dags. 23. febrúar 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 628/2015 dags. 25. febrúar 2016 (Endurupptökunefnd)[HTML] [PDF]Nefnd á vegum framkvæmdavaldsins fékk það vald að fella úr gildi dóma dómstóla. Hæstiréttur taldi það andstætt stjórnarskrá þar sem það fór gegn verkaskiptingu þriggja handhafa ríkisvalds.
Hrd. 477/2015 dags. 25. febrúar 2016 (Harpa-tónlistarhús)[HTML] [PDF]Harpa kvartaði undan háum fasteignagjöldum. Snerist um það hvort að aðferðin sem beitt væri við fasteignamatið væri rétt. Harpa taldi aðferðina ranga og fór með sigur á hólmi í málinu.
Hrd. 530/2015 dags. 3. mars 2016 (Lambhagi - Langanesmelar)[HTML] [PDF]Stóð skýrt í samningnum að verið væri að selja jörð með áskilnaði um að laxveiðiréttindin yrðu eftir.
Hrd. 451/2015 dags. 3. mars 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 475/2015 dags. 3. mars 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 142/2016 dags. 9. mars 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 417/2015 dags. 10. mars 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 436/2015 dags. 10. mars 2016 (Bætur frá Tryggingastofnun)[HTML] [PDF]
Hrd. 121/2016 dags. 16. mars 2016 (Vatnsendi 10)[HTML] [PDF]Hæstiréttur felldi úr gildi úrskurð héraðsdóms um frávísun máls er sneri að því hvort Kópavogsbær hafi greitt réttum aðila þær eignarnámsbætur sem ÞH fékk. Hæstiréttur taldi þýðingarmest í málinu að fyrir liggi eðli og umfang þeirra óbeinu eignarréttinda sem hvíla á jörðinni. Héraðsdómi var gert að taka málið til efnismeðferðar.
Hrd. 529/2015 dags. 17. mars 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 610/2015 dags. 17. mars 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 410/2015 dags. 17. mars 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 453/2015 dags. 17. mars 2016[HTML] [PDF]Aðila sem talaði ekki íslensku var skipaður verjandi á þeim grundvelli þrátt fyrir að bókað væri að hann óskaði ekki eftir verjanda. Hæstiréttur taldi þetta vera slíkan annmarka að hann ógilti málsmeðferðina fyrir héraðsdómi.
Hrd. 464/2015 dags. 17. mars 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 162/2016 dags. 18. mars 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 163/2016 dags. 18. mars 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 519/2015 dags. 22. mars 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 523/2015 dags. 22. mars 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 506/2015 dags. 22. mars 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 711/2015 dags. 22. mars 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 236/2016 dags. 30. mars 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 205/2016 dags. 8. apríl 2016 (Aðför vegna Suðurnesjalínu 2)[HTML] [PDF]
Hrd. 204/2016 dags. 8. apríl 2016 (Aðför vegna Suðurnesjalínu 2)[HTML] [PDF]
Hrd. 202/2016 dags. 8. apríl 2016 (Aðför vegna Suðurnesjalínu 2)[HTML] [PDF]
Hrd. 203/2016 dags. 8. apríl 2016 (Aðför vegna Suðurnesjalínu 2)[HTML] [PDF]
Hrd. 549/2015 dags. 14. apríl 2016 (Deiliskipulag - Gróðurhús)[HTML] [PDF]Kostnaður vegna vinnu við gagnaöflun innan fyrirtækis fékkst ekki viðurkenndur sem tjón.
Hrd. 509/2015 dags. 14. apríl 2016 (Tunguás)[HTML] [PDF]Maður gefur 15 börnum sínum land sem kallað er Tunguás með gjafabréfi. Á því var kvöð um sameign, að hana mætti ekki selja eða ráðstafa henni og hvert og eitt ætti forkaupsrétt innbyrðis. Sum systkinin vildu skipta sameigninni en hin andmæltu því. Hæstiréttur taldi að ekki hefði verið skýrt í gjafabréfinu að bannað væri að skipta henni og taldi það því heimilt. Þau yrðu samt sem áður bundin af kvöðunum áfram hver á sínum eignarhluta.
Hrd. 616/2015 dags. 20. apríl 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 291/2016 dags. 20. apríl 2016 (Haldlagning farsíma)[HTML] [PDF]
Hrd. 297/2016 dags. 20. apríl 2016 (Haldlagning farsíma)[HTML] [PDF]
Hrd. 279/2016 dags. 20. apríl 2016[HTML] [PDF]Skýrslutaka af sambúðarkonu ákærða hjá lögreglu var haldin slíkum annmarka að sakamálinu var vísað frá.
Hrd. 224/2016 dags. 26. apríl 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 243/2016 dags. 26. apríl 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 419/2015 dags. 28. apríl 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 615/2015 dags. 28. apríl 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 276/2016 dags. 29. apríl 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 227/2016 dags. 29. apríl 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 271/2016 dags. 2. maí 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 585/2015 dags. 4. maí 2016 (Kostnaður vegna málsmeðferðar fyrir Tryggingastofnun ríkisins)[HTML] [PDF]
Hrd. 537/2015 dags. 4. maí 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 247/2016 dags. 6. maí 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 326/2016 dags. 11. maí 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 541/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)[HTML] [PDF]Ógilt eignarnám er framkvæmt var vegna raforkuvirkis.
Hrd. 512/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)[HTML] [PDF]
Hrd. 511/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)[HTML] [PDF]Landsnet ákvað að láta setja upp háspennulínur í lofti milli Hafnarfjarðar og Reykjanesbæjar árið 2008 í þeim tilgangi að styrkja afhendingaröryggi raforku á Suðurnesjum. Fyrir var Suðurnesjalína 1 sem var á hámarksnýtingu og eina línan þar á milli. Línan myndu þá fara um tugi jarða, þar á meðal jörð Sveitarfélagsins Voga. Ráðherra ákvað árið 2014 að heimila Landsneti ótímabundið eignarnám á tilteknum svæðum í þeim tilgangi.
Sveitarfélagið taldi að ekki hefðu verið uppfyllt skilyrði um almenningsþörf og meðalhóf sökum þess að ráðherrann sinnti ekki rannsóknarskyldu sinni áður en hann veitti heimildina, að samráðsskyldan gagnvart sér hafi verið brotin, og að brotið hafi verið gegn andmælareglunni. Íslenska ríkið andmælti þeim málatilbúnaði þar sem hann hafi boðað til kynningarfunda um málið og að tillögur Landsnets hafi farið í gegnum viðeigandi ferli hjá Skipulagsstofnun og Orkustofnun.
Meiri hluti Hæstaréttar tók undir með sveitarfélaginu að þeir möguleikar að grafa háspennulínuna ofan í jörð hafi ekki verið skoðaðir nógu vel af hálfu Landsnets. Þá hafi eignarnámsþolarnir andmælt tillögunum á sínum tíma og bent á raunhæfa kosti þess að grafa þær í staðinn ofan í jörð. Þrátt fyrir þetta hafi Landsnet ekki farið í neitt mat á þeim möguleika og vísað í staðinn til almennra sjónarmiða um kosti og galla jarðstrengja. Ráðherra hafi þrátt fyrir að málið hafi verið í þessum búningi látið hjá líða að láta rannsaka þann valkost betur. Með hliðsjón af því sem kom fram féllst meiri hluti Hæstaréttar á ógildingu ákvörðunar ráðherra um heimild til eignarnáms. Minni hluti Hæstaréttar taldi að ekki væru efni til að fallast á ógildingarkröfuna.
Hrd. 513/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)[HTML] [PDF]
Hrd. 311/2016 dags. 12. maí 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 310/2016 dags. 19. maí 2016 (Stakkahlíð í Loðmundarfirði)[HTML] [PDF]Ekki var um augljós mistök að ræða og þinglýsingarstjórinn fór því út fyrir heimild sína þar sem honum hefði ekki verið heimilt að leiðrétta mistökin.
Hrd. 327/2016 dags. 19. maí 2016 (Svertingsstaðir)[HTML] [PDF]
Hrd. 535/2015 dags. 19. maí 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 597/2015 dags. 19. maí 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 584/2015 dags. 26. maí 2016 (Smygl á Litla Hrauni)[HTML] [PDF]Löggjafinn má kveða á með almennum hætti á um hvaða háttsemi telst refsiverð og láta stjórnvaldi eftir að útfæra regluna nánar í stjórnvaldsfyrirmælum, en hins vegar var löggjafanum óheimilt að veita stjórnvaldi svo víðtækt vald að setja efnisreglu frá grunni. Framsalið braut því í bága við meginreglu 1. mgr. 69. gr. stjórnarskrárinnar um skýrleika refsiheimilda.
Hrd. 550/2015 dags. 26. maí 2016 (Smygl á munum og efnum inn í fangelsi)[HTML] [PDF]
Hrd. 627/2015 dags. 26. maí 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 637/2015 dags. 2. júní 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 638/2015 dags. 2. júní 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 595/2015 dags. 2. júní 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 531/2015 dags. 2. júní 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 705/2015 dags. 2. júní 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 426/2016 dags. 8. júní 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 661/2015 dags. 9. júní 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 268/2016 dags. 9. júní 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 427/2016 dags. 10. júní 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 368/2016 dags. 14. júní 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 436/2016 dags. 14. júní 2016[HTML] [PDF]Sakborningur var sakaður um að hafa bakkað bíl á ungt barn þannig að það lést. Eitt vitni var að þessu og hafði verjandi sakborningsins samband við vitnið. Var verjandinn sakaður um að reyna að hafa áhrif á framburð vitnisins en verjandinn sagðist hafa verið í upplýsingaöflun. Hæstiréttur hafnaði þeirri kröfu.
Hrd. 422/2016 dags. 14. júní 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 728/2015 dags. 16. júní 2016 (Húsaleigubætur vegna leigu íbúðar af ÖBÍ)[HTML] [PDF]
Hrd. 607/2015 dags. 16. júní 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 609/2015 dags. 16. júní 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 779/2015 dags. 16. júní 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 61/2016 dags. 16. júní 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 488/2016 dags. 5. júlí 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 470/2016 dags. 13. júlí 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 523/2016 dags. 26. júlí 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 521/2016 dags. 29. júlí 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 512/2016 dags. 5. september 2016 (Slökkviliðsstjóri)[HTML] [PDF]Ákvæði kjarasamnings um frávikningu frá réttinum til úrlausnar ágreinings fyrir dómstólum var talið of misvísandi til að það gæti verið bindandi. Því var synjað kröfu málsaðila um frávísun málsins frá héraðsdómi.
Hrd. 455/2016 dags. 7. september 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 601/2016 dags. 14. september 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 816/2015 dags. 15. september 2016 (Loforð fjármálaráðherra um endurgreiðslu skatts)[HTML] [PDF]
Hrd. 789/2015 dags. 15. september 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 146/2016 dags. 15. september 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 528/2016 dags. 16. september 2016 (365 miðlar ehf.)[HTML] [PDF]
Hrd. 429/2016 dags. 16. september 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 428/2016 dags. 16. september 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 641/2015 dags. 22. september 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 88/2016 dags. 22. september 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 850/2015 dags. 29. september 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 35/2016 dags. 29. september 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 471/2016 dags. 29. september 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 670/2016 dags. 3. október 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 498/2015 dags. 6. október 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 207/2015 dags. 13. október 2016[HTML] [PDF]Fyrir Hæstarétti var tekin fyrir krafa ákærða um niðurfellingu máls sökum tafa á rannsókn málsins, og var fallist á hana. Þá gagnrýndi Hæstiréttur meðal annars þann langa tíma sem það tók ákæruvaldið að skila málsgögnum til Hæstaréttar en þegar gögnunum var skilað höfðu liðið ellefu ár frá hinu ætlaða broti.
Hrd. 796/2015 dags. 13. október 2016 (Suðurnesjalína 2 - Leyfi Orkustofnunar)[HTML] [PDF]
Hrd. 749/2015 dags. 13. október 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 828/2015 dags. 13. október 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 34/2016 dags. 13. október 2016 (Þorbjörn hf.)[HTML] [PDF]
Hrd. 20/2016 dags. 13. október 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 59/2016 dags. 20. október 2016 (Torfufell)[HTML] [PDF]
Hrd. 321/2015 dags. 27. október 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 845/2015 dags. 27. október 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 117/2016 dags. 27. október 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 466/2016 dags. 3. nóvember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 269/2016 dags. 3. nóvember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 712/2016 dags. 4. nóvember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 707/2016 dags. 9. nóvember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 322/2016 dags. 10. nóvember 2016 (Hnjótafjall)[HTML] [PDF]
Hrd. 323/2016 dags. 10. nóvember 2016 (Skíðadalsafréttur)[HTML] [PDF]
Hrd. 556/2016 dags. 10. nóvember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 91/2016 dags. 10. nóvember 2016 (Ursus)[HTML] [PDF]
Hrd. 714/2016 dags. 10. nóvember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 135/2016 dags. 24. nóvember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 760/2016 dags. 29. nóvember 2016 (Landspilda í Vopnafirði)[HTML] [PDF]
Hrd. 360/2015 dags. 1. desember 2016 (Júlíus Þór Sigurþórsson o.fl. - Verðsamráð - Einbeittur brotavilji)[HTML] [PDF]Margir voru ákærðir vegna ólögmæts samráðs á markaði. Meðákærðir voru viðstaddir þegar aðrir ákærðir gáfu skýrslu. Talið var að ákærðu hefðu ekki átt að hlýða á framburð meðákærðu áður en þeir sjálfir væru búnir að gefa sína skýrslu.
Hrd. 80/2016 dags. 1. desember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 78/2016 dags. 1. desember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 729/2016 dags. 1. desember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 106/2016 dags. 8. desember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 104/2016 dags. 8. desember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 102/2016 dags. 8. desember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 107/2016 dags. 8. desember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 101/2016 dags. 8. desember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 103/2016 dags. 8. desember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 108/2016 dags. 8. desember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 105/2016 dags. 8. desember 2016 (Gálgahraun II)[HTML] [PDF]
Hrd. 100/2016 dags. 8. desember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 775/2016 dags. 8. desember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 781/2016 dags. 12. desember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 769/2016 dags. 14. desember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 660/2016 dags. 15. desember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 776/2016 dags. 16. desember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 150/2016 dags. 20. desember 2016 (Hraðfrystihús Hellissands)[HTML] [PDF]
Hrd. 149/2016 dags. 20. desember 2016 (Guðmundur Runólfsson)[HTML] [PDF]
Hrd. 221/2016 dags. 20. desember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 82/2016 dags. 20. desember 2016 (Festir)[HTML] [PDF]
Hrd. 824/2016 dags. 20. desember 2016[HTML] [PDF]
Hrd. 812/2016 dags. 4. janúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 840/2016 dags. 6. janúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 826/2016 dags. 12. janúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 817/2016 dags. 12. janúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 808/2016 dags. 12. janúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 838/2016 dags. 17. janúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 839/2016 dags. 17. janúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 850/2016 dags. 17. janúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 866/2016 dags. 18. janúar 2017 (Vinnukona - Túlkun 10. gr. barnalaga)[HTML] [PDF]Barn fæðist um árið 1926 og það höfðar dómsmálið löngu, löngu síðar. Málið var höfðað gegn hálfsystkinum barnsins þar sem aðrir aðilar voru látnir.
Móðir þess var í vist og varð ófrísk. Hún giftist öðrum manni fyrir fæðingu barnsins og sá aðili varð skráður faðir barnsins.
Bakkað aðeins með kröfuna í hrd. barátta fyrir lífsýni seríunni. Þó þurfti að sýna fram á að móðirin og hinn meinti faðir höfðu þekkst.
Hrd. 36/2017 dags. 18. janúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 272/2016 dags. 19. janúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 274/2016 dags. 19. janúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 273/2016 dags. 19. janúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 254/2016 dags. 19. janúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 275/2016 dags. 19. janúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 314/2016 dags. 19. janúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 270/2016 dags. 19. janúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 39/2017 dags. 23. janúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 38/2017 dags. 23. janúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 260/2016 dags. 26. janúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 331/2016 dags. 26. janúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 250/2016 dags. 2. febrúar 2017 (Bjargráðasjóður - Stjörnugrís III)[HTML] [PDF]Einstaklingur sem þurfti að borga búnaðargjald (vegna landbúnaðarstarfsemi) vildi fá það endurgreitt. Það gjald hafði runnið til Svínaræktarfélags Íslands, Bændasamtakanna og Bjargráðasjóðs. Vildi einstaklingurinn meina að með skyldu til greiðslu gjaldanna til þessara einkaaðila sé verið að greiða félagsgjald. Hæstiréttur nefndi að í tilviki Bjargráðasjóðs að sökum hlutverks sjóðsins og að stjórn sjóðsins væri skipuð af ráðherra yrði að líta til þess að sjóðurinn væri stjórnvald, og því væri um skatt að ræða.
Hrd. 273/2015 dags. 2. febrúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 242/2016 dags. 2. febrúar 2017 (Innnes ehf. I)[HTML] [PDF]
Hrd. 241/2016 dags. 2. febrúar 2017 (Dalsnes)[HTML] [PDF]Krafan um viðbótargreiðslu samsvaraði 15% af tekjum eins árs hjá lántaka og 10% af eigin fé hans. Fallist var á hana.
Hrd. 248/2016 dags. 2. febrúar 2017 (Sjóklæðagerðin - KPMG)[HTML] [PDF]
Hrd. 223/2016 dags. 9. febrúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 15/2017 dags. 15. febrúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 575/2016 dags. 16. febrúar 2017 (Framkvæmdaleyfi vegna Suðurnesjalínu 2)[HTML] [PDF]
Hrd. 102/2017 dags. 16. febrúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 113/2017 dags. 21. febrúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 809/2015 dags. 23. febrúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 363/2016 dags. 23. febrúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 127/2017 dags. 23. febrúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 83/2017 dags. 28. febrúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 82/2017 dags. 28. febrúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 84/2017 dags. 28. febrúar 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 840/2015 dags. 2. mars 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 387/2016 dags. 2. mars 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 417/2016 dags. 9. mars 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 64/2017 dags. 13. mars 2017 (Þjóðskjalasafn)[HTML] [PDF]
Hrd. 165/2017 dags. 15. mars 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 856/2015 dags. 16. mars 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 418/2016 dags. 16. mars 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 390/2016 dags. 16. mars 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 345/2016 dags. 16. mars 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 85/2017 dags. 16. mars 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 213/2016 dags. 23. mars 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 367/2016 dags. 30. mars 2017 (Staðgöngumæðrun)[HTML] [PDF]Lesbíur fóru til Bandaríkjanna sem höfðu samið við staðgöngumóður um að ganga með barn. Dómstóll í Bandaríkjunum gaf út úrskurð um að lesbíurnar væru foreldrar barnsins.
Þær komu aftur til Íslands og krefjast skráningar barnsins í þjóðskrá. Þjóðskrá Íslands spyr um uppruna barnsins og þær gefa upp fyrirkomulagið um staðgöngumæðrun. Þjóðskrá Íslands synjar um skráninguna og þær kærðu ákvörðunina til ráðuneytisins. Þar fór ákvörðunin til dómstóla sem endaði með synjun Hæstaréttar.
Barnið var sett í forsjá barnaverndaryfirvalda sem settu það í fóstur, þar var því ráðstafað í fóstur hjá lesbíunum sökum tengsla við barnið.
Hrd. 199/2017 dags. 3. apríl 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 525/2016 dags. 6. apríl 2017 (Sjúklingatrygging)[HTML] [PDF]
Hrd. 507/2016 dags. 6. apríl 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 544/2016 dags. 11. apríl 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 235/2017 dags. 21. apríl 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 189/2017 dags. 25. apríl 2017 (Hamarshjáleiga)[HTML] [PDF]
Hrd. 197/2017 dags. 25. apríl 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 309/2016 dags. 11. maí 2017 (Nikótínfilterar í rafsígarettur - CE merkingar)[HTML] [PDF]
Hrd. 621/2016 dags. 11. maí 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 264/2017 dags. 16. maí 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 196/2017 dags. 16. maí 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 246/2017 dags. 17. maí 2017 (Aðför vegna Kröflulínu 4 og 5)[HTML] [PDF]
Hrd. 391/2016 dags. 24. maí 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 301/2017 dags. 26. maí 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 285/2017 dags. 30. maí 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 768/2016 dags. 1. júní 2017 (Ferðaþjónusta fatlaðra)[HTML] [PDF]
Hrd. 501/2016 dags. 1. júní 2017 (Tímabil atvinnuleysisbóta)[HTML] [PDF]
Hrd. 541/2016 dags. 1. júní 2017 (Hæfi dómara)[HTML] [PDF]Aðili taldi að dómari málsins í héraði hefði spurt einkennilega og ekki gætt sín nægilega vel. Hæstiréttur taldi að það hafi gengið svo langt að vísa ætti málinu á ný til málsmeðferðar í héraði.
Hrd. 90/2016 dags. 1. júní 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 298/2017 dags. 1. júní 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 335/2017 dags. 6. júní 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 624/2016 dags. 8. júní 2017 (101 Skuggahverfi)[HTML] [PDF]
Hrd. 349/2017 dags. 8. júní 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 313/2017 dags. 12. júní 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 193/2017 dags. 15. júní 2017 (Kröflulína 4 og 5)[HTML] [PDF]
Hrd. 347/2017 dags. 15. júní 2017 (Óundirritaður verksamningur)[HTML] [PDF]Málsástæða aðila sett fram fyrir Hæstarétti um að málatilbúnaður gagnaðila síns í héraði hefði ekki uppfyllt skilyrði eml. um skýran og glöggan málatilbúnað var ekki talinn koma til álita, nema að því leyti sem hann innihéldi galla á málatilbúnaði sem heimilt væri að vísa frá ex officio.
Hrd. 334/2017 dags. 21. júní 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 407/2017 dags. 27. júní 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 451/2017 dags. 31. júlí 2017 (Landsréttur)[HTML] [PDF]
Hrd. 452/2017 dags. 31. júlí 2017 (Landsréttur)[HTML] [PDF]
Hrd. 432/2017 dags. 2. ágúst 2017 (Aðild Landverndar - Kröflulína 4)[HTML] [PDF]
Hrd. 505/2017 dags. 14. ágúst 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 504/2017 dags. 14. ágúst 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 474/2017 dags. 21. ágúst 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 458/2017 dags. 21. ágúst 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 457/2017 dags. 21. ágúst 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 459/2017 dags. 21. ágúst 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 446/2017 dags. 28. ágúst 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 539/2017 dags. 31. ágúst 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 381/2017 dags. 4. september 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 379/2017 dags. 7. september 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 563/2017 dags. 12. september 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 569/2017 dags. 13. september 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 570/2017 dags. 13. september 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 283/2016 dags. 21. september 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 779/2016 dags. 21. september 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 603/2017 dags. 25. september 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 93/2017 dags. 28. september 2017 (Djúpidalur)[HTML] [PDF]
Hrd. 94/2017 dags. 28. september 2017 (Hvassafell)[HTML] [PDF]
Hrd. 599/2017 dags. 28. september 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 266/2017 dags. 5. október 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 562/2016 dags. 12. október 2017 (Fagurhóll og Grásteinn)[HTML] [PDF]
Hrd. 505/2016 dags. 12. október 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 555/2016 dags. 12. október 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 634/2016 dags. 12. október 2017 (Hálönd við Akureyri)[HTML] [PDF]
Hrd. 634/2017 dags. 17. október 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 627/2017 dags. 17. október 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 625/2017 dags. 17. október 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 628/2017 dags. 17. október 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 156/2016 dags. 19. október 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 633/2017 dags. 24. október 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 681/2017 dags. 1. nóvember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 678/2017 dags. 1. nóvember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 372/2017 dags. 2. nóvember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 730/2016 dags. 2. nóvember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 439/2016 dags. 2. nóvember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 689/2016 dags. 2. nóvember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 643/2016 dags. 2. nóvember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 644/2016 dags. 2. nóvember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 731/2016 dags. 2. nóvember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 645/2016 dags. 2. nóvember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 665/2017 dags. 2. nóvember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 716/2016 dags. 9. nóvember 2017 (Upphlutur)[HTML] [PDF]
Hrd. 20/2017 dags. 9. nóvember 2017 (Byggingarsamvinnufélag II)[HTML] [PDF]Hér er um að ræða sama fjöleignarhús og í
Hrd. 2003:422 nr. 400/2002 (Byggingarsamvinnufélag I)ⓘ nema verklaginu hafði verið breytt þannig að kaupendur gengust undir sérstaka skuldbindingu um hámarkssöluverð með umsókn um félagsaðild, ásamt því að kvaðirnar voru tíundaðar í kauptilboði í íbúðina og í kaupsamningi. Hæstiréttur taldi það hafa verið fullnægjandi þannig að erfingjar dánarbús eiganda íbúðarinnar voru bundnir af þeim.
Hrd. 464/2017 dags. 9. nóvember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 705/2017 dags. 14. nóvember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 862/2016 dags. 16. nóvember 2017 (Staðarmörk Reykjavíkur)[HTML] [PDF]
Hrd. 671/2017 dags. 16. nóvember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 718/2017 dags. 16. nóvember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 694/2017 dags. 28. nóvember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 717/2017 dags. 28. nóvember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 655/2016 dags. 30. nóvember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 114/2017 dags. 30. nóvember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 863/2016 dags. 7. desember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 718/2016 dags. 7. desember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 717/2016 dags. 14. desember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 354/2017 dags. 14. desember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 415/2017 dags. 14. desember 2017 (Hatursorðræða)[HTML] [PDF]
Hrd. 577/2017 dags. 14. desember 2017 (Hatursorðræða)[HTML] [PDF]
Hrd. 711/2017 dags. 14. desember 2017 (Eignarnámsbætur)[HTML] [PDF]
Hrd. 591/2017 dags. 19. desember 2017 (Skipun landsréttardómara)[HTML] [PDF]
Hrd. 592/2017 dags. 19. desember 2017 (Skipun landsréttardómara)[HTML] [PDF]
Hrd. 867/2016 dags. 19. desember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 646/2016 dags. 19. desember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 10/2017 dags. 19. desember 2017[HTML] [PDF]
Hrd. 778/2017 dags. 5. janúar 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 782/2017 dags. 8. janúar 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 804/2017 dags. 11. janúar 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 750/2017 dags. 16. janúar 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 846/2017 dags. 16. janúar 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 823/2017 dags. 17. janúar 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 666/2016 dags. 18. janúar 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 667/2016 dags. 18. janúar 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 804/2016 dags. 25. janúar 2018 (Lóð við Reykjaneshöfn)[HTML] [PDF]
Hrd. 683/2016 dags. 25. janúar 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 435/2017 dags. 25. janúar 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 72/2017 dags. 1. febrúar 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 77/2017 dags. 8. febrúar 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 120/2017 dags. 15. febrúar 2018 (Mamma veit best)[HTML] [PDF]Ágreiningur var um rétta tollflokkun tiltekinnar vöru. Dómari í héraði sýknaði af kröfu byggt á niðurstöðu eigin Google-leitar er leiddi á upplýsingar um vöruna á vef framleiðanda vörunnar og nefndi að þessar upplýsingar voru öllum aðgengilegar. Hæstiréttur ómerkti niðurstöðuna þar sem hann taldi það ekki heimilt.
Hrd. 101/2017 dags. 22. febrúar 2018 (Happdrætti Háskóla Íslands)[HTML] [PDF]
Hrd. 177/2017 dags. 22. febrúar 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 5/2018 dags. 8. mars 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 191/2017 dags. 8. mars 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 159/2017 dags. 8. mars 2018 (Greiðsluaðlögun)[HTML] [PDF]Skuldari fór í greiðsluaðlögun og fékk greiðsluskjól er fólst í því að enginn kröfuhafi mátti beita vanefndaúrræðum á hendur skuldaranum á þeim tíma. Þegar greiðsluskjólið leið undir lok fór einn kröfuhafi skuldarans í dómsmál og krafðist dráttarvaxta fyrir það tímabil.
Hæstiréttur synjaði dráttarvaxtakröfunni fyrir tímabilið sem greiðsluskjólsúrræðið var virkt á þeim forsendum að lánardrottnar mættu ekki krefjast né taka við greiðslum frá skuldara á meðan það ástand varaði og ættu því ekki kröfu á dráttarvexti. Hins vegar reiknast almennir vextir á umræddu tímabili.
Hrd. 149/2017 dags. 8. mars 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 814/2016 dags. 15. mars 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 217/2017 dags. 15. mars 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 42/2017 dags. 27. mars 2018 (Heiðarvegur 10 - Græðisbraut)[HTML] [PDF]Óþinglýstur réttur til bílastæða á landi sem tilheyrir þriðja aðila. Reyndi á grandleysi þegar landið var selt. Hæstiréttur vísaði til augljósra ummerkja á landinu og hefði kaupandinn þá átt að kynna sér nánar forsögu þeirra.
Hrd. 23/2017 dags. 20. apríl 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 328/2017 dags. 20. apríl 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 169/2017 dags. 20. apríl 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 493/2017 dags. 20. apríl 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 438/2017 dags. 20. apríl 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 353/2017 dags. 20. apríl 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 738/2017 dags. 26. apríl 2018 (Byggingarfulltrúi starfsmaður og undirmaður aðalhönnuðar og hönnunarstjóra mannvirkisins)[HTML] [PDF]
Hrd. 243/2017 dags. 26. apríl 2018 (Litli-Saurbær)[HTML] [PDF]
Hrd. 739/2017 dags. 26. apríl 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 404/2017 dags. 3. maí 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 418/2017 dags. 3. maí 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 321/2017 dags. 3. maí 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 405/2017 dags. 3. maí 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 40/2017 dags. 9. maí 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 789/2017 dags. 17. maí 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 325/2017 dags. 17. maí 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 10/2018 dags. 24. maí 2018 (Umferðarlagabrot)[HTML] [PDF]
Hrd. 501/2017 dags. 24. maí 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 14/2018 dags. 30. maí 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 344/2017 dags. 31. maí 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 8/2018 dags. 5. júní 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 604/2017 dags. 7. júní 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 578/2017 dags. 7. júní 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 16/2018 dags. 20. júní 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 617/2017 dags. 21. júní 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 636/2017 dags. 26. júní 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 729/2017 dags. 26. júní 2018 (Ærumeiðing)[HTML] [PDF]
Hrd. 11/2018 dags. 20. september 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 638/2017 dags. 27. september 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 639/2017 dags. 27. september 2018 (Gjaldeyriseftirlit Seðlabankans)[HTML] [PDF]
Hrd. 521/2017 dags. 27. september 2018 (Guðmundar- og Geirfinnsmálið II - Sýkna)[HTML] [PDF]
Hrd. 590/2017 dags. 4. október 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 589/2017 dags. 4. október 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 154/2017 dags. 11. október 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 827/2017 dags. 11. október 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 614/2017 dags. 11. október 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 33/2017 dags. 18. október 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 25/2017 dags. 18. október 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 106/2017 dags. 25. október 2018 (aðgengi fatlaðs einstaklings að fasteignum á vegum sveitarfélags)[HTML] [PDF]
Hrd. 275/2017 dags. 25. október 2018 (Jarðhitaréttindi í Skútustaðahreppi)[HTML] [PDF]
Hrd. 812/2017 dags. 25. október 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 735/2017 dags. 1. nóvember 2018 (Fögrusalir)[HTML] [PDF]
Hrd. 851/2017 dags. 1. nóvember 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 492/2017 dags. 1. nóvember 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 834/2017 dags. 8. nóvember 2018 (Fífuhvammur)[HTML] [PDF]
Hrd. 463/2017 dags. 8. nóvember 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 855/2017 dags. 15. nóvember 2018 (Gerðakot)[HTML] [PDF]
Hrd. 828/2017 dags. 15. nóvember 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 795/2017 dags. 15. nóvember 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 632/2017 dags. 22. nóvember 2018 (Grenlækur)[HTML] [PDF]
Hrd. 842/2017 dags. 22. nóvember 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 811/2017 dags. 22. nóvember 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 576/2017 dags. 22. nóvember 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 546/2017 dags. 22. nóvember 2018 (Innnes II)[HTML] [PDF]
Hrd. 545/2017 dags. 22. nóvember 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 544/2017 dags. 22. nóvember 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 857/2017 dags. 6. desember 2018 (Zoe)[HTML] [PDF]Foreldrar barns kröfðust þess að úrskurður mannanafnanefndar um að synja barninu um að heita Zoe yrði ógiltur, og einnig viðurkenningu um að barnið mætti heita það. Úrskurðurinn byggði á því að ekki mætti rita nöfn með zetu. Hæstiréttur vísaði til reglugerðar þar sem heimilt var að rita mannanöfn með zetu. Hæstiréttur ógilti úrskurð mannanafnanefndar en vísaði frá viðurkenningarkröfunni.
Eftir málslokin komst mannanafnanefnd að þeirri niðurstöðu að hún mætti heita Zoe.
Hrd. 30/2018 dags. 20. desember 2018[HTML] [PDF]
Hrd. 18/2018 dags. 16. janúar 2019 (Álag á skattstofna og ábyrgð maka - Ekki ábyrgð á álagi)[HTML] [PDF]K var rukkuð um vangoldna skatta M og lætur reyna á allt í málinu. Meðal annars að verið sé að rukka K um bæði skattinn og álagið. Álagið er refsing og því ætti hún ekki að bera ábyrgð á því.
Hæsturéttur vísaði í dómaframkvæmd MSE og þar var búið að kveða á um að skattaálög séu refsikennd viðurlög. Löggjafinn hafði ekki orðað það nógu skýrt að makinn bæri ábyrgð á greiðslu álagsins og þurfti K því ekki að greiða skattinn þar sem bæði skatturinn og álagið voru saman í dómkröfu.
Hrd. 601/2015 dags. 20. febrúar 2019[HTML] [PDF]
Hrd. 26/2018 dags. 27. febrúar 2019[HTML] [PDF]
Hrd. 27/2018 dags. 6. mars 2019 (Hjúkrunarfræðingur)[HTML] [PDF]Hæstiréttur taldi að ekki væri hægt að beita hlutlægri ábyrgð við mat á bótakröfu vegna rannsóknar á meintu manndrápi af gáleysi við vinnu sína, sem viðkomandi var sýknaður fyrir dómi.
Hrd. 12/2019 dags. 19. mars 2019 (Tekjutengdar greiðslur)[HTML] [PDF]
Hrd. 29/2018 dags. 22. mars 2019[HTML] [PDF]
Hrd. 34/2018 dags. 14. maí 2019 (Jöfnunarsjóður sveitarfélaga - Tekjustofnum sveitarfélaga breytt með reglugerð)[HTML] [PDF]Gerð var breyting á lögum og með reglugerð var kveðið á um að sum sveitarfélög fengju ekki jöfnunargjöldin lengur. Sveitarfélagið var ekki sátt og fer fram á það við dómi að íslenska ríkið greiði þeim samsvarandi upphæð og ef niðurfellingin hefði ekki orðið.
Hæstiréttur klofnaði í niðurstöðu sinni. Meiri hlutinn taldi að hér væri um að ræða of víðtækt framsal valds og féllst því á kröfu sveitarfélagsins. Ágreiningurinn milli meiri og minni hluta virðist felast í því hversu strangar kröfur þarf að gera til slíks framsals.
Hrd. 12/2018 dags. 21. maí 2019 (Endurupptaka - Skattur - Ne bis in idem)[HTML] [PDF]
Hrd. 24/2019 dags. 6. júní 2019[HTML] [PDF]
Hrd. 29/2019 dags. 27. júní 2019[HTML] [PDF]
Hrd. 33/2019 dags. 29. ágúst 2019[HTML] [PDF]
Hrd. 26/2019 dags. 18. september 2019[HTML] [PDF]
Hrd. 43/2019 dags. 23. september 2019 (Kyrrsett þota)[HTML] [PDF]Heimild var í loftferðarlögum um kyrrsetningar á flugvélum á flugvöllum. Fallist var á aðfarargerð um að fjarlægja þotuna af vellinum en síðar úreltust lögvörðu hagsmunirnir þar sem þotan var farin af flugvellinum.
Hrd. 21/2019 dags. 30. október 2019[HTML] [PDF]F skilaði inn umsókn um leyfi til að taka barn í fóstur. Barnaverndarstofa synjaði umsókninni án þess að bjóða henni að taka námskeið þar sem hæfi hennar yrði metið, á þeim grundvelli að það væri tilhæfulaust sökum ástands hennar. Hæstiréttur taldi að synjun umsóknar F á þessu stigi hefði verið brot á rannsóknarreglu stjórnsýsluréttarins.
Hrd. 47/2019 dags. 18. nóvember 2019[HTML] [PDF]
Hrd. 22/2019 dags. 20. nóvember 2019[HTML] [PDF]
Hrd. 38/2019 dags. 27. nóvember 2019[HTML] [PDF]
Hrd. 25/2019 dags. 9. desember 2019[HTML] [PDF]
Hrd. 36/2019 dags. 20. desember 2019 (Verktaki nr. 16)[HTML] [PDF]Í málinu lá fyrir munnlegur samningur eiganda mannvirkis við byggingarstjóra þrátt fyrir að í lögum um mannvirki var kveðið á um skyldu um skriflegra samninga í þeim tilvikum. Hæstiréttur minntist á meginregluna um formfrelsi samninga og leit hann svo á að í lögunum væri ekki áskilið að gildi samningsins sé bundið við að hann sé skriflegur, og stæði því umrætt lagaákvæði ekki í vegi fyrir gildi hins umdeilda samnings.
Hrd. 41/2019 dags. 22. janúar 2020 (Niðurrif á friðuðu húsi)[HTML] [PDF]Fólk höfðaði mál gegn Hafnarfjarðarbæ um að fá tiltekið deiliskipulag fellt niður þar sem þau vildu rífa niður hús og byggja annað í staðinn. Minjastofnun féllst á það með skilyrði um að nýja húsið félli að götumyndinni. Hæstiréttur taldi skilyrðið ólögmætt þar sem Minjastofnun var ekki lagalega heimilt að setja skilyrði um nýja húsið.
Hrd. 49/2019 dags. 12. febrúar 2020[HTML] [PDF]
Hrd. 58/2019 dags. 10. mars 2020[HTML] [PDF]
Hrd. 1/2020 dags. 31. mars 2020 (Náttúruvernd 2 málsóknarfélag)[HTML] [PDF]
Hrd. 30/2019 dags. 28. apríl 2020 (LMFÍ lagði fram kvörtun á hendur félagsmanni)[HTML] [PDF]
Hrd. 50/2019 dags. 4. maí 2020[HTML] [PDF]
Hrd. 52/2019 dags. 25. maí 2020[HTML] [PDF]
Hrd. 39/2019 dags. 4. júní 2020 (Norðurturninn)[HTML] [PDF]Um er að ræða áfrýjun á
Lrd. 647/2018 dags. 7. júní 2019 (Norðurturninn)ⓘ þar sem komist var að þeirri niðurstöðu að hinn áfrýjaði dómur skyldi verða óraskaður.
Hrd. 3/2020 dags. 16. júní 2020[HTML] [PDF]
Hrd. 2/2020 dags. 19. júní 2020[HTML] [PDF]
Hrd. 54/2019 dags. 17. september 2020[HTML] [PDF]
Hrd. 13/2020 dags. 8. október 2020[HTML] [PDF]
Hrd. 16/2020 dags. 15. október 2020[HTML] [PDF]
Hrd. 14/2020 dags. 19. nóvember 2020[HTML] [PDF]
Hrd. 31/2020 dags. 9. desember 2020[HTML] [PDF]
Hrd. 32/2020 dags. 9. desember 2020[HTML] [PDF]
Hrd. 25/2020 dags. 17. desember 2020[HTML] [PDF]
Hrd. 42/2019 dags. 7. janúar 2021[HTML] [PDF]
Hrd. 17/2020 dags. 4. febrúar 2021[HTML] [PDF]
Hrd. 18/2020 dags. 4. febrúar 2021[HTML] [PDF]
Hrd. 9/2020 dags. 5. febrúar 2021[HTML] [PDF]
Hrd. 27/2020 dags. 11. febrúar 2021[HTML] [PDF]
Hrd. 23/2020 dags. 11. febrúar 2021[HTML] [PDF]
Hrd. 22/2020 dags. 11. febrúar 2021[HTML] [PDF]
Hrd. 30/2020 dags. 18. febrúar 2021 (Heilari)[HTML] [PDF]
Hrd. 26/2020 dags. 4. mars 2021[HTML] [PDF]
Hrd. 11/2021 dags. 5. mars 2021[HTML] [PDF]
Hrd. 10/2021 dags. 5. mars 2021[HTML] [PDF]
Hrd. 34/2019 dags. 12. mars 2021[HTML] [PDF]
Hrd. 35/2019 dags. 12. mars 2021 (Markaðsmisnotkun - Landsbankinn)[HTML] [PDF]
Hrd. 34/2020 dags. 18. mars 2021 (Dómur Landsréttar ómerktur og vísað heim)[HTML] [PDF]Ákæruvaldið vildi láta spila skýrslu yfir nafngreindum lögreglumanni en taldi í upphafi ekki þarft að spila skýrslu ákærða, og verjandi andmælti því ekki. Svo tók ákæruvaldið þá afstöðu að spila ætti einnig skýrslu ákærða.
Ákveðið var að kveða ákærða til skýrslutöku en ákærði beitti þagnarréttinum fyrir Landsrétti. Skýrsla ákærða fyrir héraðsdómi var ekki spiluð fyrir Landsrétti. Þrátt fyrir það endurskoðaði Landsréttur sönnunargildi munnlegs framburðar hins ákærða í dómi sínum. Hæstiréttur ómerkti þann dóm og vísaði málinu aftur til Landsréttar til löglegrar meðferðar og dómsálagningar að nýju.
Hrd. 38/2020 dags. 25. mars 2021[HTML] [PDF]
Hrd. 29/2020 dags. 25. mars 2021[HTML] [PDF]
Hrd. 40/2020 dags. 29. apríl 2021[HTML] [PDF]
Hrd. 20/2021 dags. 18. maí 2021[HTML] [PDF]
Hrd. 12/2021 dags. 16. júní 2021 (Þynging vegna nauðgunarbrots)[HTML] [PDF]
Hrd. 8/2021 dags. 16. júní 2021[HTML] [PDF]
Hrd. 24/2021 dags. 23. júní 2021[HTML] [PDF]
Hrd. 17/2021 dags. 6. október 2021[HTML]
Hrd. 27/2021 dags. 18. nóvember 2021[HTML]
Hrd. 22/2021 dags. 18. nóvember 2021[HTML]
Hrd. 28/2021 dags. 25. nóvember 2021[HTML]
Hrd. 30/2021 dags. 9. desember 2021[HTML]
Hrd. 31/2021 dags. 16. desember 2021[HTML]
Hrd. 54/2021 dags. 11. janúar 2022[HTML]
Hrd. 38/2021 dags. 9. febrúar 2022[HTML]
Hrd. 46/2021 dags. 2. mars 2022[HTML]
Hrd. 19/2022 dags. 25. mars 2022[HTML]
Hrd. 52/2021 dags. 6. apríl 2022[HTML]
Hrd. 50/2021 dags. 4. maí 2022[HTML]
Hrd. 23/2022 dags. 4. maí 2022[HTML]
Hrd. 25/2022 dags. 9. maí 2022[HTML]
Hrd. 53/2021 dags. 1. júní 2022[HTML]
Hrd. 3/2022 dags. 1. júní 2022[HTML]
Hrd. 35/2020 dags. 22. júní 2022[HTML]
Hrd. 7/2022 dags. 5. október 2022[HTML]
Hrd. 31/2022 dags. 11. október 2022[HTML]
Hrd. 20/2022 dags. 26. október 2022[HTML]
Hrd. 17/2022 dags. 2. nóvember 2022[HTML]
Hrd. 16/2022 dags. 2. nóvember 2022[HTML]
Hrd. 15/2022 dags. 2. nóvember 2022[HTML]
Hrd. 22/2022 dags. 2. nóvember 2022[HTML]
Hrd. 8/2022 dags. 9. nóvember 2022[HTML]
Hrd. 10/2022 dags. 9. nóvember 2022[HTML]
Hrd. 32/2022 dags. 16. nóvember 2022[HTML]
Hrd. 30/2022 dags. 30. nóvember 2022[HTML]
Hrd. 28/2022 dags. 7. desember 2022[HTML]
Hrd. 35/2022 dags. 14. desember 2022[HTML]
Hrd. 29/2022 dags. 21. desember 2022[HTML]
Hrd. 51/2022 dags. 25. janúar 2023[HTML]
Hrd. 58/2022 dags. 25. janúar 2023[HTML]
Hrd. 36/2022 dags. 8. febrúar 2023[HTML]
Hrd. 46/2022 dags. 22. febrúar 2023[HTML]
Hrd. 40/2022 dags. 1. mars 2023[HTML]
Hrd. 48/2022 dags. 29. mars 2023[HTML]
Hrd. 44/2022 dags. 19. apríl 2023[HTML]
Hrd. 6/2023 dags. 6. júní 2023[HTML]
Hrd. 8/2023 dags. 21. júní 2023[HTML]
Hrd. 4/2023 dags. 28. júní 2023[HTML]
Hrd. 3/2023 dags. 28. júní 2023[HTML]
Hrd. 2/2023 dags. 28. júní 2023[HTML]
Hrd. 5/2023 dags. 28. júní 2023[HTML]
Hrd. 56/2022 dags. 4. október 2023[HTML]
Hrd. 32/2023 dags. 11. október 2023[HTML]
Hrd. 7/2023 dags. 18. október 2023[HTML]
Hrd. 9/2023 dags. 25. október 2023[HTML]
Hrd. 16/2023 dags. 1. nóvember 2023[HTML]
Hrd. 49/2023 dags. 23. nóvember 2023[HTML]
Hrd. 39/2023 dags. 22. desember 2023[HTML]
Hrd. 19/2023 dags. 22. desember 2023[HTML]
Hrd. 25/2023 dags. 29. desember 2023[HTML]
Hrd. 31/2023 dags. 31. janúar 2024[HTML]
Hrd. 43/2023 dags. 14. febrúar 2024[HTML]
Hrd. 30/2023 dags. 6. mars 2024[HTML]
Hrd. 27/2023 dags. 13. mars 2024[HTML]
Hrd. 36/2023 dags. 27. mars 2024[HTML]
Hrd. 1/2024 dags. 27. mars 2024[HTML]
Hrd. 16/2024 dags. 19. apríl 2024[HTML]
Hrd. 34/2023 dags. 6. maí 2024[HTML]
Hrd. 56/2023 dags. 22. maí 2024[HTML]
Hrd. 2/2024 dags. 5. júní 2024[HTML]
Hrd. 4/2024 dags. 19. júní 2024[HTML]
Hrd. 10/2024 dags. 14. október 2024[HTML]
Hrd. 12/2024 dags. 23. október 2024[HTML]
Hrd. 9/2024 dags. 6. nóvember 2024[HTML]
Hrd. 8/2024 dags. 6. nóvember 2024[HTML]
Hrd. 40/2024 dags. 20. nóvember 2024[HTML]
Hrd. 15/2024 dags. 20. nóvember 2024[HTML]
Hrd. 11/2024 dags. 27. nóvember 2024[HTML]
Hrd. 21/2024 dags. 4. desember 2024[HTML]
Hrd. 19/2024 dags. 4. desember 2024[HTML]
Hrd. 18/2024 dags. 9. desember 2024[HTML]
Hrd. 27/2024 dags. 18. desember 2024[HTML]
Hrd. 29/2024 dags. 18. desember 2024[HTML]
Hrd. 22/2024 dags. 20. desember 2024[HTML]