Úrlausnir.is

Yfirlit

Hæstaréttardómar (920)
Dómasafn Hæstaréttar (153)
Umboðsmaður Alþingis (1465)
Stjórnartíðindi - Bls (113)
Stjórnartíðindi - Auglýsingar (620)
Dómasafn Félagsdóms (8)
Alþingistíðindi (19)
Ársskýrslur umboðsmanns Alþingis (793)
Alþingi (1148)
Aðrir úrlausnaraðilar

• Atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneytið (210)
• Áfrýjunarnefnd hugverkaréttinda á sviði iðnaðar (23)
• Áfrýjunarnefnd í kærumálum háskólanema (16)
• Áfrýjunarnefnd neytendamála (119)
• Áfrýjunarnefnd samkeppnismála (90)
• Dómsmálaráðuneytið (2)
• EFTA-dómstóllinn (1)
• Eftirlitsnefnd fasteignasala (5)
• Einkaleyfastofan (19)
• Endurskoðendaráð (16)
• Endurupptökudómur (1)
• Endurupptökunefnd (8)
• Félagsdómur (23)
• Félagsmálaráðuneytið (183)
• Félags- og tryggingamálaráðuneytið (5)
• Félags- og vinnumarkaðsráðuneytið (12)
• Fjarskiptastofa (5)
• Fjármála- og efnahagsráðuneytið (65)
• Forsætisráðuneytið (3)
• Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytið (7)
• Heilbrigðisráðuneytið (117)
• Héraðsdómur Austurlands (25)
• Héraðsdómur Norðurlands eystra (49)
• Héraðsdómur Norðurlands vestra (16)
• Héraðsdómur Reykjaness (55)
• Héraðsdómur Reykjavíkur (835)
• Héraðsdómur Suðurlands (40)
• Héraðsdómur Vestfjarða (11)
• Héraðsdómur Vesturlands (30)
• Hugverkastofan (8)
• Innanríkisráðuneytið (114)
• Innviðaráðuneytið (10)
• Kærunefnd barnaverndarmála (31)
• Kærunefnd greiðsluaðlögunarmála (129)
• Kærunefnd húsamála (20)
• Kærunefnd jafnréttismála (30)
• Kærunefnd lausafjár- og þjónustukaupa (6)
• Kærunefnd útboðsmála (198)
• Kærunefnd útlendingamála (2374)
• Kærunefnd vöru- og þjónustukaupa (3)
• Landbúnaðarráðuneytið (10)
• Landsréttur (358)
• Mannanafnanefnd (20)
• Matsnefnd eignarnámsbóta (30)
• Matvælaráðuneytið (54)
• Málskotsnefnd Lánasjóðs íslenskra námsmanna (114)
• Málskotsnefnd Menntasjóðs námsmanna (16)
• Menningar- og viðskiptaráðuneytið (24)
• Menntamálaráðuneytið (21)
• Mennta- og barnamálaráðuneytið (6)
• Mennta- og menningarmálaráðuneytið (50)
• Nefnd um dómarastörf (2)
• Nefnd um eftirlit með lögreglu (8)
• Nefnd vegna lausnar um stundarsakir (10)
• Óbyggðanefnd (35)
• Persónuvernd (199)
• Póst- og fjarskiptastofnun (27)
• Ríkistollanefnd (44)
• Samgöngu- og sveitarstjórnarráðuneytið (71)
• Samgönguráðuneytið (102)
• Samkeppniseftirlitið (77)
• Samkeppnisráð (25)
• Tollstjóri (33)
• Umhverfis- og auðlindaráðuneytið (2)
• Umhverfisráðuneytið (72)
• Utanríkisráðuneytið (1)
• Úrskurðarnefnd almannatrygginga (49)
• Úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða (266)
• Úrskurðarnefnd félagsþjónustu og húsnæðismála (94)
• Úrskurðarnefnd fjarskipta- og póstmála (58)
• Úrskurðarnefnd fæðingar- og foreldraorlofsmála (82)
• Úrskurðarnefnd hollustuhátta og mengunarvarna (45)
• Úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála (389)
• Úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála (1088)
• Úrskurðarnefnd um leiðréttingu verðtryggðra fasteignaveðlána (24)
• Úrskurðarnefnd um upplýsingamál (561)
• Úrskurðarnefnd velferðarmála (1187)
• Velferðarráðuneytið (55)
• Yfirfasteignamatsnefnd (101)
• Yfirskattanefnd (883)

Fara á yfirlit

Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Hrd. 1994:1949 nr. 28/1992 (Haffjarðará) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:791 nr. 74/1995 (Hreindýradráp - Niðurfelling máls hjá ríkissaksóknara) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1459 nr. 156/1995 (Fiskistofa) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1900 nr. 217/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2012 nr. 297/1995 (Kaupskylda sveitarfélags) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2300 nr. 478/1993 (Þungaskattur) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2664 nr. 331/1993 (Húsbyrgi) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:33 nr. 425/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:455 nr. 57/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:470 nr. 15/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2956 nr. 110/1995 (Útflutningsleyfi - Samherji) ^[PDF]
Ekki mátti framselja vald til ráðherra um að hvort takmarka mætti innflutning á vöru og hvernig.

---

Hrd. 1996:3563 nr. 418/1995 (Smiður búsettur á Selfossi) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3962 nr. 286/1996 (Lyfjalög - Lyfsöluleyfi) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:4112 nr. 290/1996 (Flugmaður) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:4293 nr. 459/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:86 nr. 317/1995 (Brúttólestir) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:385 nr. 3/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:490 nr. 110/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:643 nr. 63/1997 (Kirkjugarðar Reykjavíkur) ^[PDF]
Dómkröfum á hendur áfrýjunarnefnd samkeppnismála var vísað ex officio frá héraðsdómi þar sem hún, sem úrskurðarnefnd á málsskotsstigi innan stjórnsýslunnar, var ekki talin hafa lögvarða hagsmuni af úrlausn dómkrafnanna.

---

Hrd. 1997:1373 nr. 263/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1544 nr. 310/1996 (Veiting kennarastöðu) ^[PDF]
Umsækjandi um kennarastöðu átti, á meðan umsóknarferlinu stóð, í forsjárdeilum vegna barna sinna. Þá átti umsækjandi einnig í deilum vegna innheimtu gjalda í hreppnum. Byggt var á nokkrum sjónarmiðum fyrir synjun, meðal annars að viðkomandi hafi ekki greitt tiltekin gjöld til sveitarfélagsins. Hæstiréttur taldi ómálefnalegt að beita því vegna umsóknar hans um kennarastöðu.

---

Hrd. 1997:1693 nr. 351/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1948 nr. 196/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2025 nr. 346/1996 (Syðribrú - Forkaupsréttur sveitarfélags) ^[PDF]

---

Hrú. 1997:2070 nr. 311/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2275 nr. 336/1997 (Meðlagsskuld) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2625 nr. 156/1997 (Kirkjugarðar Reykjavíkurprófastsdæma) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2707 nr. 435/1996 (Vistun á Unglingaheimili ríkisins) ^[PDF]
Óljóst var hvernig framlenging á vistun á unglingaheimili þjónaði þeim tilgangi að stúlka öðlaðist bata. Hún var á móti framlengingunni.

---

Hrd. 1997:2828 nr. 302/1997 (Framsal sakamanna til Bandaríkjanna) ^[PDF]
Bandarísk hjón voru framseld til Bandaríkjanna. Bandarísku stjórnvöldin handtóku hjónin með því að setja þau í járn. Talið var að íslensk stjórnvöld hefðu átt að skilyrða framsalið til að koma í veg fyrir vanvirðandi meðferð.

---

Hrd. 1997:2856 nr. 429/1997 (Fremri Langey í Dalabyggð - Dýrahald) ^[PDF]
Dómkröfum beindum að umhverfisráðherra, er hafði aðkomu að stjórnsýslumáli sem æðra stjórnvald, var vísað ex officio frá héraðsdómi þar sem ráðherrann var ekki talinn hafa lögvarða hagsmuni af úrlausn málsins.

---

Hrd. 1997:2918 nr. 432/1996 (Ákvörðun byggingarnefndar - Blómaskáli) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3193 nr. 25/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3274 nr. 51/1997 (Endurákvörðun skatta) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:137 nr. 286/1997 (Siglfirðingur ehf.) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:268 nr. 456/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:601 nr. 476/1997 (Möðrufell í Eyjafjarðarsveit - Dalabyggð - Röksemdir ráðuneytis) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:693 nr. 260/1997 (Hundamál) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:859 nr. 299/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:985 nr. 216/1997 (Arnarnesland - Eignarnám á Arnarneshálsi) ^[PDF]
Garðabær sagðist hafa reynt í einhvern tíma en án árangurs að kaupa tilteknar landspildur á Arnarnesi, en eignarnámsþolarnir töldu það ekki vera rétt.

Garðabær hafi slitið samningaviðræðunum áður en mörg erfið álitaefni höfðu verið rædd til þrautar, og höfðu verðhugmyndir aðila ekki verið reyndar til fulls. Samþykkt tillagna um deiliskipulag höfðu ekki verið leiddar til lykta án þess að Garðabær hafi skýrt með fullnægjandi hætti ástæður þeirrar frestunar. Í ljósi þessa og að virtu samhengi viðræðnanna í heild, féllst Hæstiréttur á kröfu eignarnámsþolanna um ógildingu ákvörðunarinnar um eignarnám.

---

Hrd. 1998:1291 nr. 215/1997 (Skrifstofustjóri) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2286 nr. 213/1998 (Málsmeðferð á rannsóknarstigi) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2299 nr. 221/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2390 nr. 478/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2821 nr. 297/1998 (Myllan-Brauð hf. og Mjólkursamsalan í Reykjavík) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3096 nr. 497/1997 (Iðnlánasjóður - Nýsköpunarsjóður atvinnulífsins) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3194 nr. 453/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3259 nr. 242/1997 (Notaðir vélsleðar) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3335 nr. 398/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3418 nr. 25/1998 (Krókabátar) ^[PDF]
Lög voru birt en áttu ekki að koma til framkvæmda fyrr en á ákveðnum degi síðar sama ár. Með lögunum var skilgreindur frestur fyrir veiðimenn til að velja kerfi fyrir lok tiltekins dags, sem var nokkrum dögum eftir birtinguna. Stjórnvöld úrskurðuðu í máli vegna þessa áður en lögin komu til framkvæmda. Hæstiréttur ógilti úrskurðinn á þeim forsendum að óheimilt var að byggja úrskurð á lagaákvæði sem ekki var komið til framkvæmda.

---

Hrd. 1998:3460 nr. 50/1998 (Lyfjaeftirlitsgjald I) ^[PDF]
Lyfsala var gert að greiða Lyfjaeftirliti ríkisins eftirlitsgjald sem skilgreint var í reglugerð sem tiltekið hlutfall „veltu og/eða umfangi eftirlitsskyldrar starfsemi“. Hæstiréttur taldi að skýra hefði lagaákvæðið á þann hátt að um væri að ræða heimild til þess að leggja á þjónustugjald og ekki voru færð viðhlítandi rök af hálfu stjórnvalda fyrir því að veltan ein og sér endurspeglaði þörfina á eftirliti með einstökum lyfjabúðum. Eftirlitsgjaldið sem lagt var á með reglugerðinni var ekki talið standast kröfur 40. og 77. gr. stjórnarskrárinnar.

---

Hrd. 1998:3478 nr. 62/1998 (Andmælaréttur fyrir endurkröfunefnd) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3599 nr. 46/1998 (Héraðsdýralæknir) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3651 nr. 119/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3682 nr. 53/1998 (Slökkviliðsmenn) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3781 nr. 93/1998 (Viðbótarálagning) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3957 nr. 150/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3975 nr. 108/1998 (Tryggingarráð - Tryggingastofnun - Örorkulífeyrir) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4109 nr. 157/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4232 nr. 190/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4342 nr. 187/1998 (Sómastaðir - Niðurrif) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4471 nr. 465/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4578 nr. 473/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1999:379 nr. 253/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:390 nr. 177/1998 (Blindur nemandi við HÍ)^{[HTML] [PDF]}
Blindur nemandi sótti um og fékk inngöngu í HÍ. Síðar hrökklaðist nemandinn úr námi vegna skorts á aðgengi að kennsluefni sem hann gæti nýtt sér. Hæstiréttur túlkaði skyldur HÍ gagnvart nemandanum í ljósi ákvæða MSE um jafnræði og réttar til menntunar.

---

Hrd. 1999:802 nr. 247/1998 (Svæðisskrifstofa málefna fatlaðra)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:957 nr. 275/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:973 nr. 343/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1247 nr. 243/1998 (Skeljatangi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1280 nr. 441/1998 (Visa Ísland)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1298 nr. 388/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1404 nr. 81/1999 (Flutningur sýslumanns)^{[HTML] [PDF]}
Sýslumaður var fluttur á milli embætta en kaus að fara á eftirlaun. Litið var svo á að um væri að ræða fleiri kröfur um sama efnið þar sem ein krafan var innifalin í hinni.

---

Hrd. 1999:1511 nr. 511/1998 (Umgengnisréttur forsjársviptrar móður við barn sitt)^{[HTML] [PDF]}
Umgengni hafði verið ákveðin þannig að aðili hafði umgengnisrétt upp á 1,5 klukkustund á ári. Hæstiréttur taldi að ekki hafði verið sýnt fram á nauðsyn þess að takmarka umgengnina svo mikið.

---

Hrd. 1999:1551 nr. 318/1998 (Meðferðarheimili)^{[HTML] [PDF]}
Líta mátti til sjónarmiða um ásakanir um ölvun og kynferðislega áreitni gagnvart forstöðumanni þegar tekin var ákvörðun um að synja um framlengingu á samningi.

---

Hrd. 1999:1709 nr. 403/1998 (Ósoneyðandi efni)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1794 nr. 272/1998 (Selvogsgrunn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1877 nr. 164/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2076 nr. 266/1998 (Háskólabíó)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2261 nr. 487/1998 (Stjórnarmaður í hlutafélagi - Búlandstindur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2756 nr. 32/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2794 nr. 450/1998 (Kolbeinsstaðarhreppur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2809 nr. 451/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3009 nr. 304/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3132 nr. 239/1999 (Kynfaðernismál)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3196 nr. 78/1999 (Ristill - Eftirmeðferð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3704 nr. 265/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3750 nr. 156/1999 (Skattaupplýsingar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3931 nr. 103/1999 (Stjórn Viðlagatryggingar Íslands)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3956 nr. 424/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4153 nr. 285/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4208 nr. 271/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4247 nr. 132/1999 (Forstjóri Landmælinga ríkisins - Brottvikning)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4523 nr. 226/1999 (Hafnarstræti 20)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4906 nr. 332/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:132 nr. 311/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:383 nr. 277/1999 (Uppsögn lektors í spænsku við HÍ)^{[HTML] [PDF]}
Samkvæmt reglum er giltu á þeim tíma þurfti staðfestingu ráðherra til að ráða starfsfólk. Óheimilt var að segja upp lektornum án staðfestingar ráðherra þar sem ráðherra kom að staðfestingu ráðningar hans.

---

Hrd. 2000:545 nr. 393/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:712 nr. 369/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1002 nr. 360/1999 (Menntamálaráðuneytið)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1309 nr. 455/1999 (Íslenskir aðalverktakar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1322 nr. 407/1999 (Brúnir og Tjarnir - Jarðasala I)^{[HTML] [PDF]}
Íslenska ríkið seldi tilteknar jarðir til S án auglýsingar. Þ var ekki sáttur við það og sóttist eftir ógildingu sölunnar og útgáfu afsalsins til S. Hæstiréttur nefndi að ákvarðanir stjórnvalda um ráðstafanir á eignum ríkisins gilti meðal annars jafnræðisregla stjórnsýsluréttarins er myndi leiða til þess að auglýsa skyldi fyrirætlaðar sölur á eignum ríkisins til að veita öllum borgurum sama tækifæri til að gera kauptilboð. Hins vegar taldi rétturinn málsástæður í þessu máli ekki nægar ástæður til þess að ógilda gerningana.

---

Hrd. 2000:1379 nr. 324/1999 (Smyrlaberg - Ákvörðun um innlausn jarðarhluta)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1500 nr. 361/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1621 nr. 15/2000 (Stjörnugrís I)^{[HTML] [PDF]}
Of víðtækt framsal til ráðherra um hvort framkvæmdir þyrftu að fara í mat á umhverfisáhrifum.

---

Hrd. 2000:1855 nr. 492/1999 (Hundahald)^{[HTML] [PDF]}
Samningur var gerður um að greiða fyrir ákveðinn fjölda hunda en sá samningur var ekki gildur þar sem engin lagaheimild var fyrir því að afmarka tiltekinn fjölda hunda.

---

Hrd. 2000:1874 nr. 473/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2131 nr. 486/1999 (Dómnefnd um lektorsstarf)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2174 nr. 69/2000 (Skilyrði fyrir kindakjöt og mjólk - Greiðslumark II)^{[HTML] [PDF]}
Greiðslukerfi í landbúnaði var breytt og höfðaði sauðfjárbóndi einn mál þar sem verið væri að hygla kúabændum við þær breytingar.

Hæstiréttur féllst ekki á að í því fælist óheimil mismunun í skilningi jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar þar sem löggjafanum hafi ekki verið skylt að láta sömu lagareglur gilda um allar greinar landbúnaðar. Þá hafi þeir breytingar sem áttu sér stað verið gerðar í lögmætum tilgangi, til þess fallnar að ná fram ákveðnum markmiðum í sauðfjárrækt og náðu til allra er stunduðu hana.

---

Hrd. 2000:2301 nr. 70/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2346 nr. 231/2000 (Sveinspróf)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2367 nr. 52/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2788 nr. 324/2000 (Hornafjörður - Umráð yfir grjóti - Siglingastofnun ríkisins)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2829 nr. 351/2000 (Dagsektir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2878 nr. 105/2000 (Framhaldsskólakennari - Áminning)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2887 nr. 72/2000 (Menntaskólinn í Kópavogi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2922 nr. 124/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2946 nr. 91/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3118 nr. 92/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3252 nr. 157/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3268 nr. 158/2000 (Sýslumaður)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3428 nr. 99/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3440 nr. 147/2000 (Taka barns af heimili)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3521 nr. 236/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3587 nr. 97/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3757 nr. 151/2000 (Uppsögn vagnstjóra hjá Strætó)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3799 nr. 207/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3915 nr. 277/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:4016 nr. 295/2000 (L.A. Café)^{[HTML] [PDF]}
Veitingastaður sótti um rýmkun á afgreiðslutíma áfengis þar sem slík rýmkun hafi verið almennt leyfð á öðru svæði innan Reykjavíkurborgar. Meiri hluti Hæstaréttar taldi að afmörkun svæðisins sem almenna rýmkunin gilti um væri málefnaleg.

---

Hrd. 2000:4191 nr. 208/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:4205 nr. 209/2000 (Varanlegt fóstur)^{[HTML] [PDF]}
Lagaákvæðið sjálft var túlkað á þá leið að með varanlegu fóstri sé átt við að það haldist þar til forsjárskyldur féllu niður samkvæmt lögum en ekki að fósturbarn hverfi aftur til foreldra sinna að nýju að því ástandi loknu.

---

Hrd. 2000:4317 nr. 219/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:114 nr. 302/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:311 nr. 271/2000 (Agaviðurlög)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:447 nr. 298/2000 (Hitaveita Stykkishólms - Útboð)^{[HTML] [PDF]}
Stykkishólmsbær bauð út lagningu hitaveitu og auglýsti hana sem almennt útboð. Níu tilboð komu fram og lagði ráðgjafi fram að lægsta boðinu yrði tekið. Á bæjarstjórnarfundi var hins vegar ákveðið að ganga til samninga við aðila er bauð 27% hærri upphæð í verkið sem þar að auki var með aðsetur í bænum. Réttlætingin fyrir frávikinu var sögð mikilvægi þess að svo stórt verk væri unnið af heimamönnum.

Lægstbjóðandi fór í bótamál við sveitarfélagið og nefndi meðal annars að útboðið hefði ekki verið í samræmi við EES-reglur um útboð. Grundvöllur aðal bótakröfunnar voru efndabætur en varakrafan hljóðaði upp á vangildisbætur. Hæstiréttur féllst á vangildisbætur en nefndi að þótt sjónarmið um staðsetningu þátttakenda í útboði gætu verið málefnaleg þyrfti að líta til þess að það hafi samt sem áður verið auglýst sem almennt útboð og ekkert í henni sem gaf til kynna að sjónarmið sem þessi vægju svo þungt.

---

Hrd. 2001:458 nr. 402/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1090 nr. 58/2000 (Vatnsendi)^{[HTML] [PDF]}
ÞH gerði kröfu á hendur L um niðurfellingu eignarnáms á spildu af landi Vatnsenda er fram hafði farið árið 1947. Kröfuna byggði hann á að því sem eignarnáminu var ætlað að ná fram á sínum tíma hefði ekki gengið eftir, og að L ætlaði að selja Kópavogsbæ landið undir íbúðabyggð í stað þess að skila því.

Við nánari eftirgrennslan kom í ljós að eingöngu lítill hluti af hinu eignarnumda landsvæðis hafði verið notað til þess að reisa fjarskiptamannvirki og því stórt svæði sem ekki hafði verið notað í þeim tilgangi. Héraðsdómur taldi að afsalið sem gefið var út árið 1947 hafi verið algert og því ætti eignarnámsþolinn enga kröfu til þess að fá aftur landspildur sem væru ekki notaðar í samræmi við eignarnámsheimildina. Hæstiréttur staðfesti niðurstöðu héraðsdóms en tók þó fram slík endurheimt á landi þyrfti ekki að fara fram nema fyrir lægi lagaheimild eða sérstakar aðstæður.

---

Hrd. 2001:1154 nr. 84/2001 (Varmárbakkar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1188 nr. 354/2000 (Tolleftirlit með bókasendingum)^{[HTML] [PDF]}
Hæstiréttur taldi að sú framkvæmd að opna allar fyrirvaralaust og án samþykkis viðtakenda póstsendinga til þess að finna reikninga í pökkum, væri óheimil. Tollyfirvöld sýndu ekki fram á að það hefði verið nauðsynlegt.

---

Hrd. 2001:1245 nr. 257/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1288 nr. 352/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1296 nr. 353/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1398 nr. 390/2000 (Jarðasala II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1558 nr. 442/2000 (Þórsgata)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1647 nr. 132/2001 (Toppfiskur ehf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1885 nr. 25/2001 (Sýslumannsflutningur - Tilflutningur í starfi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2028 nr. 113/2001 (Stjörnugrís II - Hæfi ráðherra)^{[HTML] [PDF]}
Stjörnugrís hf. (S) leitaði til heilbrigðisnefndar um fyrirhugaða stækkun svínabús í samræmi við nýsett lög um umhverfismat. Við meðferð málsins aflaði heilbrigðisnefndin skriflegs álits umhverfisráðuneytisins um hvort henni væri heimilt að gefa út starfsleyfi samkvæmt eldri lögunum eða hvort það yrði að gefa út samkvæmt nýju lögunum þar sem krafist væri mats á umhverfisáhrifum. Ráðuneytið leit svo á að nýju lögin ættu að gilda. S kærði niðurstöðuna til umhverfisráðherra og krafðist ógildingar á ákvörðun heilbrigðisnefndarinnar og krafðist þess að bæði umhverfisráðherra og allt starfsfólk ráðuneytisins viki sæti í málinu.

Hæstiréttur taldi að umhverfisráðherra hefði verið vanhæfur til meðferðar málsins á æðra stjórnsýslustigi þar sem álitið sem heilbrigðisnefndin aflaði frá ráðuneytinu hafi verið skrifað í umboði ráðherra og þar af leiðandi falið í sér afstöðu ráðherra sjálfs, óháð því hvort ráðherrann sjálfur hafi kveðið upp úrskurðinn eða starfsmenn þeir sem undirrituðu bréfið.

---

Hrd. 2001:2245 nr. 67/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2716 nr. 233/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2789 nr. 267/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2917 nr. 114/2001 (Byggingarleyfi fellt úr gildi - Heiðargerði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3215 nr. 118/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3507 nr. 403/2001 (Kæra dregin til baka)^{[HTML] [PDF]}
Aðili dró kæru til baka og tók lögreglan upp rannsókn málsins að nýju eftir það. Sakborningurinn leitaði til dómara um að þeirri rannsókn yrði hætt.

---

Hrd. 2001:3514 nr. 267/2001^[HTML]

---

Hrd. 2001:3723 nr. 120/2001 (Landsímamál)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3841 nr. 97/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3962 nr. 417/2001 (Gagnagrunnur á heilbrigðissviði)^{[HTML] [PDF]}
Ágreiningur var hvort dóttir látins manns hefði lögvarða hagsmuni af kröfu um að tilteknar upplýsingar um föður sinn færu ekki í gagnagrunn Íslenskrar erfðagreiningar. Hæstiréttur taldi að með því að hægt væri að ráða heilsufarsupplýsingar um hana út frá gögnum um föður sinn, þá hefði hún lögvarða hagsmuni af þeirri úrlausn.

---

Hrd. 2001:4074 nr. 170/2001 (Krossgerði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4620 nr. 431/2001 (Hundahald II - Hundur í Bessastaðahreppi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:8 nr. 2/2002 (Byggingarland í Garðabæ)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:274 nr. 314/2001 (Aðstoðarskólastjóri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:943 nr. 87/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1024 nr. 397/2001 (Minnisblaðsdómur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1078 nr. 98/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1087 nr. 88/2002 (Kísiliðjan, Mývatni)^{[HTML] [PDF]}
Hæstiréttur taldi að ekki hefði verið hægt að bæta úr annmarka á lögvörðum hagsmunum eftir á.

---

Hrd. 2002:1169 nr. 378/2001 (Hönnun hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1342 nr. 29/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1418 nr. 156/2002 (Yfirskattanefnd - Virðisaukaskattur - Málshöfðunarfrestur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1429 nr. 339/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1441 nr. 340/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1452 nr. 341/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1464 nr. 342/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1981 nr. 448/2001 (Íbúðalánasjóður - Langholtsvegur)^{[HTML] [PDF]}
Íbúðalaunasjóður krafðist nauðungarsölu á íbúð með áhvílandi láni frá þeim. Hann kaupir svo íbúðina á sömu nauðungarsölu á lægra verði. Fólkið sem bjó í íbúðinni vildi kaupa íbúðina á því verði sem hann keypti hana á.

---

Hrd. 2002:1994 nr. 26/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2208 nr. 107/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2241 nr. 231/2002 (Kárahnjúkavirkjun)^{[HTML] [PDF]}
Aðilar sem nutu rýmkaðrar aðilar á stjórnsýslustigi gátu ekki notið hennar fyrir dómstólum þar sem löggjöf sem aðilarnir nýttu til að eiga aðild að stjórnsýslumálinu sjálfu var afmörkuð við stjórnsýslumálsmeðferð en náði ekki til meðferðar dómsmála vegna þeirra. Fyrir dómi varð því að meta lögvörðu hagsmunina á grundvelli almennra reglna, en stefnendur málsins í héraði voru ekki taldir njóta lögvarinna hagsmuna til að fá leyst úr þeim tilteknu dómkröfum sem þeir lögðu fram.

---

Hrd. 2002:2631 nr. 316/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2730 nr. 90/2002 (Hjúkrunarforstjóri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2823 nr. 425/2002 (Húsleit)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2855 nr. 310/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3066 nr. 121/2002 (Sýslumaður á Keflavíkurflugvelli)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3373 nr. 157/2002 (Sorpförgun fyrir Varnarliðið)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3647 nr. 458/2002 (Framsóknarfélag Mýrasýslu)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3910 nr. 501/2002 (Hallsvegur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:115 nr. 343/2002 (Starfslokasamningur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:567 nr. 384/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:596 nr. 70/2002 (Forkaupsréttur - Dalabyggð - Sælingsdalstunga)^{[HTML] [PDF]}
Sveitarfélag nýtti sér forkaupsrétt á grundvelli þess að ætlunin var að efla ferðaþjónustu. Kaupandinn taldi að ræða hefði átt við hann um að rækja þetta markmið. Hæstiréttur féllst ekki á mál kaupandans.

---

Hrd. 2003:673 nr. 568/2002 (Kárahnjúkamál II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:913 nr. 462/2002 (Læknaráð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1024 nr. 72/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1085 nr. 438/2002 (Lyfjaeftirlitsgjald II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1303 nr. 367/2002 (Skeljatangi með bílskúr - Nefndarmenn í úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1888 nr. 150/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2170 nr. 510/2002 (Framhaldsskólakennari - Bakari)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2301 nr. 187/2003 (Engjasel 85 I)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2313 nr. 168/2003 (Kaupréttur að jörð - Stóri-Klofi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2477 nr. 68/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2685 nr. 83/2003 (Samkeppnismál - Hf. Eimskipafélag Íslands)^{[HTML] [PDF]}
Eimskipafélag Íslands krafðist ógildingar úrskurðar áfrýjunarnefndar samkeppnismála um að Samskip hf. teldist aðili að stjórnsýslumáli sem Samkeppnisstofnun í kjölfar ábendingar Samskipa, en í því var Eimskipafélagið rannsakað fyrir samkeppnisbrot. Hvorki í samkeppnislögum né stjórnsýslulögum var skilgreint hver skilyrðin væru til þess að vera aðili máls samkvæmt þeim lögum.

Litið var til þess að lögskýringargögn gáfu til kynna að aðildarhugtak í stjórnsýslumálum bæri að skýra rúmt þannig að það ætti ekki einvörðungu við um þá sem ættu beina aðild að málum heldur einnig aðila er hefðu óbeinna hagsmuni að gæta. Að mati Hæstaréttar mátti ráða af erindi Samskipa að fyrirtækið hefði mikilvæga og sérstaka hagsmuni að gæta af úrslitum málsins. Var kröfunni um ógildingu úrskurðarins því synjað.

---

Hrd. 2003:3104 nr. 564/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3323 nr. 144/2003 (Skattskyld hlunnindi)^{[HTML] [PDF]}
Eftir hlutafélagavæðingu ríkisbanka var ákveðið að hækka hlutafé annars þeirra með því að bjóða starfsmönnum sínum að kaupa hlutabréf í honum á lægra gengi en almenningi bauðst stuttu síðar þegar bréfin voru seld opinberlega. Skattayfirvöld túlkuðu verðmuninn sem skattskyld hlunnindi og færðu hann til tekna starfsmannsins. Starfsmaðurinn krafðist ógildingar úrskurðar yfirskattanefndar sem staðfesti ákvörðun skattayfirvalda.

Hæstiréttur staðfesti héraðsdóm með vísan til röksemda hans. Héraðsdómur taldi að túlka ætti ákvæði laga um tekju- og eignaskatt um hvað teljist til skattskyldra tekna með rúmum hætti og sýknaði því íslenska ríkið af kröfum starfsmannsins.

---

Hrd. 2003:3618 nr. 128/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3655 nr. 402/2003 (Engjasel 85 II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3698 nr. 37/2003 (Grænmetismál)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3996 nr. 238/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4182 nr. 223/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4332 nr. 136/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4366 nr. 145/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4476 nr. 177/2003 (Greiðslumark III)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4547 nr. 447/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4597 nr. 247/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4714 nr. 172/2003 (Svipting forsjár barna)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:104 nr. 469/2003 (Tollstjóri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:171 nr. 280/2003 (Kárahnjúkavirkjun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:540 nr. 234/2003 (Starfsmaður á Sólheimum)^{[HTML] [PDF]}
Vistmaður á sambýli réðst á starfsmann en starfsmaðurinn vildi sækja bætur vegna árásarinnar. Gerð var lagaleg krafa um framlagningu kæru en starfsmaðurinn vildi það ekki. Honum var því synjað af bætur af hálfu bótanefndar og sótt hann því dómsmál til að fá ákvörðuninni hnekkt. Eftir höfðun málsins var fjarlægð áðurnefnd lagaleg krafa um kæru og í framhaldinu var dómkrafa starfsmannsins um ógildingu ákvörðunarinnar samþykkt.

---

Hrd. 2004:731 nr. 323/2003 (Skífan hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:879 nr. 347/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1214 nr. 329/2003 (Fósturlaun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1293 nr. 275/2003 (Niðurlagning stöðu - Prófessor við læknadeild)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1431 nr. 371/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1718 nr. 341/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1732 nr. 407/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2354 nr. 477/2003 (Handtaka án tilefnis)^{[HTML] [PDF]}
Lögreglumaður á vakt hugðist fara í sjoppu til að kaupa snarl. Kúnni fór að abbast upp á hann með því að taka mynd af lögreglumanninum að borða og handtók lögreglumaðurinn kúnnann. Honum var vikið úr starfi og hann svo sakfelldur.

---

Hrd. 2004:2439 nr. 21/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2509 nr. 171/2004 (Skipulag Strandahverfis - Sjáland - Skrúðás)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2760 nr. 52/2004 (Brottvísun útlendings - Hættulegur hagsmunum almennings)^{[HTML] [PDF]}
K kom til Íslands frá Litháen og var með dvalarleyfi. Dvalarleyfið var síðan afturkallað þar sem útlendingaeftirlitið hefði komist á snoðir um ákæru fyrir glæp í heimalandi sínu en síðan dæmdur sekur en verið ósakhæfur, og að útlendingaeftirlitið efaðist um réttmæti útskriftar hans. Hann var síðan útskrifaður sem heilbrigður og fer síðar til Íslands. Greint var á um það hvort heimilt hefði verið að afturkalla það, meðal annars á þeim forsendum að málið hefði ekki verið rannsakað nægilega.

Hæstiréttur felldi úr gildi afturköllunina á dvalarleyfi K og þar af leiðandi grundvöll brottvísunarinnar. Í síðara máli Hrd. 56/2008 dags. 16. október 2008 (Bætur vegna hrd. 52/2004)^ⓘ fékk K miskabætur vegna brottvísunarinnar.

---

Hrd. 2004:2772 nr. 62/2004 (Þakvirki ehf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2806 nr. 76/2004 (Landspítali)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3411 nr. 385/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3691 nr. 174/2004 (Atlantsskip)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3796 nr. 48/2004 (Biskupstungur - Framaafréttur - Úthlíð)^{[HTML] [PDF]}
Íslenska ríkið stefndi í héraði nánar tilgreindum aðilum til ógildingar á tilteknum hluta úrskurðar óbyggðanefndar er fjallaði um tiltekin mörk milli eignarlands og þjóðlenda. Gagnsakarmál voru höfðuð af tveim stefndu í málinu.

Niðurstaða héraðsdóms var staðfesting úrskurðar óbyggðanefndar að öllu leyti nema að landið í kringum Hagafell, eins og það var afmarkað í úrskurðinum, teldist afréttur Bláskógabyggðar. Öðrum kröfum gagnstefnenda var vísað frá dómi.

Hæstiréttur staðfesti héraðsdóm, að hluta til með vísan til forsendna hans. Í dómnum rekur Hæstiréttur niðurstöðu hrd. Landmannaafréttur I og II, markmið laga þjóðlendulaga, og III. kafla laganna um setningu og hlutverk óbyggðanefndar. Fyrsta landsvæðið sem nefndin fjallaði um var norðanverð Árnessýsla sem hún gerði í sjö málum. Málið sem var skotið til dómstóla var eitt þeirra.

Hæstiréttur taldi greina þurfti, í ljósi þjóðlendulaganna, á milli þjóðlendna og ríkisjarða þar sem íslenska ríkið ætti ekki beinan eignarrétt að svæðum er teljast til þjóðlendna. Sérstaða þjóðlendna væri sú að um væri að ræða forræði yfir tilteknum heimildum á landi sem enginn gæti sannað eignarrétt sinn að.

Fyrir dómi hélt íslenska ríkið því fram að óbyggðanefnd hafi hafnað málatilbúnaði íslenska ríkisins um að nánar afmörkuð landsvæði teldust til þjóðlenda en án þess að taka afstöðu til þess hvaða aðilar teldust vera handhafar eignarréttinda innan þess. Taldi íslenska ríkið því rétt að krefjast endurskoðunar á þeim hluta úrskurðarins þar sem óbyggðanefnd á að hafa lagt alla sönnunarbyrðina á íslenska ríkið um að ekki sé um eignarland að ræða.

Til stuðnings máli sínu vísaði ríkið meðal annars til landamerkjalaga nr. 5/1882 en þar hafi fyrst verið kveðið á um skyldu til jarðeigenda um að gera landamerkjabréf fyrir jarðir sínar. Þau bréf hafi verið einhliða samin og því ekki tæk sem sönnun á eignarhaldi og þar að auki merki um að jarðeigendur hafi í einhverjum tilvikum verið að eigna sér eigandalaust land. Um mörk landsvæða í slíkum landamerkjabréfum sé um að ræða samning milli hlutaðeigandi aðila sem sé ríkinu óviðkomandi. Þá væri heldur ekki hægt að líta svo á að athugasemdalausar þinglýsingar landamerkjabréfa hafi falið í sér viðurkenningu ríkisins á efni þeirra, hvort sem það hafi verið með athöfn eða athafnaleysi.

Af hálfu stefndu í málinu var þeim málflutningi ríkisins andmælt á þeim forsendum að landamerki hvað aðliggjandi jarðir ræðir séu samkomulag þeirra eigenda og að íslenska ríkið ætti að bera sönnunarbyrðina fyrir því að hin þinglýstu jarðamerki væru röng. Séu lagðar fram ríkari kröfur um eignarheimildir myndi það leiða til meira ónæðis og kostnaðar en gagnvart öðrum landeigendum, ásamt því að leiða til óvissu um eignarréttinn. Athugasemdalaus þinglýsing hafi þar að auki falið í sér réttmætar væntingar þinglýsenda.

Hæstiréttur taldi að þinglýsing landamerkjabréfa væri ekki óyggjandi sönnun á mörkum lands heldur þyrfti að meta hvert bréf sérstaklega. Þar leit hann meðal annars á það hvort eigendur aðliggjandi jarða hafi samþykkt mörkin og hvort ágreiningur hefði verið borinn upp. Þá voru aðrar heimildir og gögn jafnan metin samhliða. Með hliðsjón af þessu mati var ekki fallist á kröfu íslenska ríkisins um ógildingu úrskurðar óbyggðanefndar.

---

Hrd. 2004:3895 nr. 47/2004 (Biskupstungnaafréttur „norðan vatna“)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4147 nr. 189/2004 (Spölur ehf. - Afhending veglykils)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4339 nr. 220/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4355 nr. 221/2004 (Loðnuvinnslan)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4410 nr. 196/2004 (Ásar í Svínavatnshreppi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4482 nr. 424/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4806 nr. 444/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:5001 nr. 390/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:657 nr. 357/2004 (Sjómaður slasast á leið um borð í fiskiskip)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:893 nr. 244/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:955 nr. 84/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1043 nr. 404/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1086 nr. 378/2004 (Uppsögn á reynslutíma)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1237 nr. 349/2004 (Þjórsártún)^{[HTML] [PDF]}
Vegagerðin sóttist eftir eignarnámi á spildu úr landi Þjórsártúns vegna lagningu vegar yfir Þjórsá. Eignarnámið sjálft studdi við ákvæði þágildandi vegalaga er kvað á um skyldu landareigenda til að láta af hendi land vegna vegalagningar. Síðar sendi hún inn beiðni um að matsnefnd eignarnámsbóta mæti hæfilega eignarnámsbætur og beiðni um snemmbær umráð hins eignarnumda sem nefndin heimilaði. Hún mat síðan eignarnámið með þremur matsliðum.

Þegar K leitaði eftir greiðslum eignarnámsbótanna kvað Vegagerðin að hún ætlaði eingöngu að hlíta úrskurðinum hvað varðaði einn matsliðinn og tilkynnti að hún ætlaði að fara fram á dómkvaðningu matsmanna. K andmælti þar sem hún taldi Vegagerðina bundna af úrskurði matsnefndarinnar og að matsgerð þeirrar nefndar sé réttari en matsgerð dómkvaddra matsmanna. Vegagerðin hélt því fram að lögin kvæðu á um heimild dómstóla um úrlausn ágreinings um fjárhæðir og því heimilt að kveða dómkvadda matsmenn.

Hinir dómkvöddu matsmenn komust að annari niðurstöðu en matsnefnd eignarnámsbóta og lækkuðu stórlega virði spildunnar. Héraðsdómur féllst á kröfu K um að farið yrði eftir úrskurði matsnefndar eignarnámsbóta þar sem mati matsnefndarinnar hefði ekki verið hnekkt.

Hæstiréttur tók undir með héraðsdómi að heimilt hefði verið að leggja ágreininginn undir dómstóla en hins vegar væru úrskurðir matsnefndarinnar ekki sjálfkrafa réttari en matsgerðir dómkvaddra matsmanna heldur yrði að meta það í hverju tilviki. Í þessu tilviki hefði úrskurður matsnefndarinnar verið lítið rökstuddur á meðan matsgerð hinna dómkvöddu manna væri ítarlegri, og því ætti að byggja á hinu síðarnefnda. Þá gekk hann lengra og dæmdi K lægri fjárhæð en matsgerð dómkvöddu mannana hljóðaði upp á þar sem hvorki matsnefndin né dómkvöddu mennirnir hafi rökstutt almenna verðrýrnun sem á að hafa orðið á landinu meðfram veginum með fullnægjandi hætti, né hafi K sýnt fram á hana með öðrum hætti í málinu.

---

Hrd. 2005:1534 nr. 474/2004 (Frístundabyggð - Sumarhús - Bláskógabyggð)^{[HTML] [PDF]}
Krafist var viðurkenningar á því að hjón ásamt börnum þeirra ættu lögheimili að tilteknu húsi á svæði sem sveitarfélagið hafði skipulagt sem frístundabyggð. Hagstofan hafði synjað þeim um þá skráningu.

Hæstiréttur taldi að sóknaraðilar ættu rétt á að ráða búsetu sinni sbr. 4. mgr. 66. gr. stjórnarskrárinnar og lægju ekki fyrir haldbærar lagaheimildir til að takmarka rétt sóknaraðilanna til að skrá lögheimili þeirra á húsið í frístundabyggðinni. Þar sem sóknaraðilarnir höfðu fasta búsetu í húsinu í samræmi við 2. mgr. 1. gr. laga um lögheimili og 1. mgr. ákvæðisins yrði skýrt á þann veg að lögheimili væri sá staður sem maður hefði fasta búsetu, var krafa sóknaraðila tekin til greina.

Niðurstaðan er talin óvenjuleg að því leyti að í stað þess að eingöngu ómerkja synjunina sjálfa var jafnframt tekin ný ákvörðun í hennar stað.

---

Hrd. 2005:1578 nr. 441/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1840 nr. 505/2004 (Hereford steikhús - Framkvæmdir í verslunarhúsnæði)^{[HTML] [PDF]}
Gerður var samningur um að reka mætti verslun á 2. hæð. Deilt var um hvort mætti breyta versluninni sem sett var upp þar í veitingahús.

---

Hrd. 2005:1870 nr. 475/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1961 nr. 146/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2503 nr. 20/2005 (Starfsleyfi álvers í Reyðarfirði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2596 nr. 97/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2700 nr. 46/2005 (Byggingarleyfi kært eftir að kærufrestur rann út)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3106 nr. 344/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3214 nr. 248/2005 (Innheimta sakarkostnaðar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3380 nr. 51/2005 (Kostnaður vegna skólagöngu fatlaðs barns)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3431 nr. 33/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3641 nr. 82/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3936 nr. 122/2005 (Landssími Íslands)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4377 nr. 194/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4506 nr. 182/2005 (Héðinsfjarðargöng I)^{[HTML] [PDF]}
Vegagerðin bauð út verk á Evrópska efnahagssvæðinu um gerð Héðinsfjarðarganga. Lægsta boðið var sameiginlegt tilboð íslensks aðila og dansks aðila sem var 3,2% yfir kostnaðaráætlun. Fyrir tilkynningu úrslita útboðsins samþykkti ríkisstjórn Íslands að fresta verkinu um þrjú ár og nýtt útboð færi fram miðað við það. Í kjölfarið tilkynnti Vegagerðin öllum bjóðendum að öllum tilboðum hefði verið hafnað á grundvelli þensluástands í þjóðfélaginu og að stofnunin fengi ekki nægt fjármagn fyrir þessar framkvæmdir.

Aðilarnir er áttu lægsta boðið kærðu ákvörðunina til kærunefndar útboðsmála og taldi nefndin að ákvörðunin hefði verið ólögmæt og að hún væri skaðabótaskyld, þó án afstöðu til efndabóta. Þeir höfðuðu svo viðurkenningarmál fyrir dómstólum um skaðabætur. Hæstiréttur taldi að þó lagaheimild væri sannarlega til staðar um að hafna öllum tilboðum væri þó ekki hægt að beita þeirri heimild án þess að fyrir lægju bæði málefnalegar og rökstuddar ástæður. Hann taldi engar málefnalegar ástæður liggja fyrir þeirri ákvörðun. Nefndi hann þar að auki að á Vegagerðinni hefði legið sönnunarbyrðin um að ekki hefði verið samið við lægstbjóðendur en hún axlaði ekki þá sönnunarbyrði. Þar sem lægstbjóðendur hefðu boðið sem næmi hærri fjárhæð en kostnaðaráætlun hljóðaði upp á var talið að þeir hefðu sýnt fram á að þeir hefðu orðið fyrir tjóni. Var því viðurkennd bótaskylda íslenska ríkisins gagnvart lægstbjóðendum.

---

Hrd. 2005:4840 nr. 492/2005 (Baugsmál I)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4873 nr. 500/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:22 nr. 537/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:119 nr. 375/2005 (Arkitektar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:167 nr. 326/2005 (Byggingaleyfi - Sunnuhvoll I)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:465 nr. 337/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:519 nr. 321/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:773 nr. 383/2005 (Kynferðisbrot IV)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1080 nr. 415/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1149 nr. 384/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1176 nr. 441/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1257 nr. 440/2005 (Ásar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1514 nr. 531/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1589 nr. 403/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2032 nr. 196/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2074 nr. 486/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2203 nr. 345/2005 (Fell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2469 nr. 511/2005 (Fjarskiptamastur - Gullver)^{[HTML] [PDF]}
Ætlunin var að segja upp fjarskiptamastur á tiltekinn stað. Talið var að eignarnámsþolinn bæri sönnunarbyrðina um að rannsókn í undirbúningi ákvörðunar um eignarnám hefði verið ófullnægjandi.

---

Hrd. 2006:2705 nr. 36/2006 (Lífeyrir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2894 nr. 8/2006 (Tómas Zoëga)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3130 nr. 1/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3231 nr. 113/2006 (Sektarboð lögreglustjóra)^{[HTML] [PDF]}
Einstaklingur keyrði bíl eftir að hafa verið sviptur ökuréttindum. Honum var boðið að ljúka málinu með greiðslu sektar, en engin lagaheimild var fyrir því. Sektarboðið var ekki afturkallað heldur birt ákæra. Hæstiréttur taldi að birting ákærunnar hafi verið ígildi afturköllunar.

---

Hrd. 2006:3745 nr. 553/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3774 nr. 497/2005 (Hoffells-Lambatungur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3810 nr. 498/2005 (Stafafell - Lón í Hornafirði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3896 nr. 67/2006 (Þingvellir - Skjaldbreiður)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3939 nr. 85/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3963 nr. 133/2006 (Hrunaheiðar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4425 nr. 122/2006 (Synjun Mosfellsbæjar á umsókn um byggingarleyfi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4655 nr. 559/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4891 nr. 195/2006 (Sendiráðsprestur í London)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5244 nr. 145/2006 (Bjartur í Vík ehf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5284 nr. 260/2006 (Skemmtistaður í Þingholtsstræti)^{[HTML] [PDF]}
Sjónarmið um að ölvað fólk sem er farið út úr veitingastaðnum sé á eigin ábyrgð en Hæstiréttur tók ekki undir það, heldur bæri ábyrgð innan skynsamlegra marka.

---

Hrd. 2006:5662 nr. 339/2006 (Saurbær)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 649/2006 dags. 4. janúar 2007 (Snæfellsbær)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 661/2006 dags. 23. janúar 2007 (Skattahluti Baugsmálsins - Ríkislögreglustjóri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 395/2006 dags. 1. febrúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 304/2006 dags. 8. febrúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 56/2007 dags. 13. febrúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 241/2006 dags. 22. febrúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 438/2006 dags. 1. mars 2007 (Sinfóníuhljómsveit Íslands)^{[HTML] [PDF]}
Reynt var á hvort stjórnsýslulögin ættu við. Starfsmanni hljómsveitarinnar hafði verið sagt upp þar sem hann stæði sig ekki nógu vel í starfi, og var ekki veittur andmælaréttur. Hæstiréttur taldi að hljómsveitin teldist ekki ríkisstofnun en hins vegar ættu stjórnsýslulögin við. Hún væri stjórnvald sökum þess að hún væri í eigu opinberra aðila og rekin fyrir almannafé.

---

Hrd. 345/2006 dags. 8. mars 2007 (Kaupþing banki hf. - Skattaupplýsingar)^{[HTML] [PDF]}
Ríkisskattstjóri óskaði eftir ítarlegum upplýsingum um stóran hóp aðila hjá Kaupþing banka en var synjað. Hæstiréttur taldi að afhending upplýsinganna ætti að fara fram og vísaði til þess að tilgangurinn með lagaheimildinni hefði verið málefnalegur og beiting ríkisskattstjóra hafi verið í samræmi við meðalhófsreglu stjórnsýslulaganna.

---

Hrd. 333/2006 dags. 8. mars 2007 (Glitnir banki hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 325/2006 dags. 8. mars 2007 (Landsbanki Íslands hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 92/2007 dags. 16. mars 2007 (Olíusamráðsdómur - Forstjórar olíufélaga)^{[HTML] [PDF]}
Forstjórar olíufélaga voru ákærðir. Álitið var að skilin á milli rannsóknar samkeppnisyfirvalda og sakamálarannsóknar lögreglu. Ákærunni var vísað frá dómi þar sem fyrrnefnda rannsóknin var framkvæmd á þeim grundvelli að ákærðu voru neyddir að lögum til að fella á sig sök, sem notað var svo gegn þeim í síðarnefndu rannsókninni. Hæstiréttur taldi þetta leiða til þess að rannsóknin var ónýt að öllu leyti.

---

Hrd. 498/2006 dags. 29. mars 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 516/2006 dags. 29. mars 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 519/2006 dags. 26. apríl 2007 (Umgengnisréttur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 551/2006 dags. 26. apríl 2007 (Þrándarstaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 647/2006 dags. 10. maí 2007 (Salmann Tamimi gegn Landspítala-háskólasjúkrahúsi - Uppsögn ríkisstarfsmanns)^{[HTML] [PDF]}
Ríkisstarfsmanni var sagt upp vegna útskiptingar á tölvukerfum og fór hann í mál. Hæstiréttur nefndi að það skipti máli í hvaða starf viðkomandi var ráðinn og ef starfi er skipt út fyrir annað þurfi að kanna hvort finna megi önnur störf innan stjórnvaldsins sem starfsmaðurinn er hæfur til að gegna. Talið var að uppsögnin hafi verið ólögmæt.

---

Hrd. 590/2006 dags. 24. maí 2007 (Öryrkjabandalag Íslands - Loforð ráðherra um hækkun örorkulífeyris)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 642/2006 dags. 24. maí 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 423/2006 dags. 7. júní 2007 (Blönduós - Ræktunarlóð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 5/2007 dags. 14. júní 2007 (Lögreglumaður - Túlkun kjarasamnings)^{[HTML] [PDF]}
Árið 2004 hafði fallið dómur er staðfesti skilning stéttarfélagsins á túlkun samningsins. Íslenska ríkið leiðrétti í samræmi við þann dóm en greiddi enga dráttarvexti. Lögreglumaður setti fram viðurkenningarkröfu um að íslenska ríkið myndi greiða dráttarvexti af vangoldnum launum hans. Hæstiréttur mat svo að dráttarvextir hefðu átt að greiðast frá gjalddaga hver mánaðarmót af þeirri upphæð sem vangreidd var. Þó lögfræðilegur vafi hafi verið á túlkun viðkomandi kjarasamningsákvæðis var niðurstaðan samt sem áður sú að skilningur íslenska ríkisins laut lægra haldi og gat ekki skýlt sér bak við vanþekkingu sína.

---

Hrd. 323/2007 dags. 15. ágúst 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 331/2007 dags. 27. ágúst 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 523/2006 dags. 20. september 2007 (Starfsmannaleigur - Impregilo SpA)^{[HTML] [PDF]}
Spurt var um hver ætti að skila skattinum. Fyrirætlað í lögskýringargögnum en kom ekki fram í lagatextanum, og því ekki hægt að byggja á lagaákvæðinu.

---

Hrd. 479/2007 dags. 25. september 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 516/2007 dags. 15. október 2007 (Ólögmæt handtaka, fjártjón/miski)^{[HTML] [PDF]}
Aðili bar upp viðurkenningarkröfu vegna meintrar ólögmætrar handtöku og einnig bótakröfu. Hæstiréttur taldi að um væri að ræða tvær aðskildar kröfur.

---

Hrd. 594/2006 dags. 1. nóvember 2007 (Brekkuás)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 163/2007 dags. 8. nóvember 2007 (Pétursbúð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 606/2007 dags. 22. nóvember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 157/2007 dags. 29. nóvember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 374/2007 dags. 6. desember 2007 (Hnífstunga í brjóstkassa)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 169/2007 dags. 13. desember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 286/2007 dags. 17. janúar 2008 (Lífeyrissjóður starfsmanna Reykjavíkurborgar)^{[HTML] [PDF]}
Hæstiréttur taldi að ákvæði stjórnsýslulaga giltu ekki um Lífeyrissjóð starfsmanna Reykjavíkurborgar þar sem um hann giltu ákvæði laga nr. 129/1997 um skyldutryggingu lífeyrisréttinda og starfsemi lífeyrissjóða. Þá gat Hæstiréttur þess að engin sérákvæði væru í lögum sem giltu um starfsemi sjóðsins sem gerði hann frábrugðinn öðrum lífeyrissjóðum, og breytti sú staðreynd ekki því mati þó svo að samþykktir sjóðsins kvæðu á um að eigendur hans teldust vera Reykjavíkurborg og sjóðfélagar, og að hinn fyrrnefndi skipaði þrjá stjórnarmenn í fimm manna stjórn sjóðsins og Starfsmannafélag Reykjavíkurborgar tvo.

---

Hrd. 202/2007 dags. 17. janúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 671/2007 dags. 23. janúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 181/2007 dags. 24. janúar 2008 (Álftarós)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 382/2007 dags. 7. febrúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 107/2008 dags. 29. febrúar 2008 (Viðurkenning á fyrningu)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 518/2007 dags. 13. mars 2008 (Svæfingalæknir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 114/2008 dags. 14. mars 2008 (Hringvegur um Hornafjörð)^{[HTML] [PDF]}
Landeigendur sem voru ekki aðilar máls á ákveðnu stjórnsýslustigi voru samt sem áður taldir geta orðið aðilar að dómsmáli á grundvelli lögvarinna hagsmuna um úrlausnarefnið.

---

Hrd. 558/2007 dags. 10. apríl 2008 (Ummæli yfirmanns Samkeppnisstofnunar)^{[HTML] [PDF]}
Forstjórinn mætti á fund kúabónda og hraunaði yfir fundarmenn.
Hæstiréttur taldi það ekki hafa leitt til vanhæfis í því tilviki.

---

Hrd. 418/2007 dags. 23. apríl 2008 (Teigarás - Akrar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 366/2007 dags. 23. apríl 2008 (Portus - Tónlistarhúsið Harpan)^{[HTML] [PDF]}
Tveir aðilar sem höfðu ekki verið valdir til að fá sérleyfi til byggingar, eign og rekstur tónlistar- og ráðstefnuhúsið Hörpuna, kröfðust afrits af samkomulags sem Austurhöfn-TR ehf., fyrirtæki stofnað af íslenska ríkinu og Reykjavíkurborg, gerði við Portus ehf. Þeirri beiðni var synjað af hálfu Ríkiskaupa og Reykjavíkurborgar og var henni skotið til úrskurðarnefndar upplýsingamála sem féllst svo á beiðnina.

Hæstiréttur hafnaði málsástæðu um að samningurinn félli utan við gildissvið upplýsingalaga og vísaði þar á meðal að í þeim lögum hefði ekki verið neinn áskilnaður um ákvörðun er varðaði rétt eða skyldu manna. Þá var einnig getið þess í dómnum að Ríkiskaup sáu um þau innkaup sem voru aðdragandi samningins auk þess að hann var undirritaður af fulltrúum íslenska ríkisins og Reykjavíkurborgar. Ljóst var að Ríkiskaup og Reykjavíkurborg höfðu haft samninginn undir höndum vegna verkefna þeirra á sviði stjórnsýslu.

---

Hrd. 379/2007 dags. 8. maí 2008 (Sala á Íslenskum aðalverktökum hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 74/2008 dags. 8. maí 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 287/2008 dags. 2. júní 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 556/2007 dags. 12. júní 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 264/2008 dags. 18. júní 2008 (Vestfjarðarvegur - Fuglaverndarfélag Íslands)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 397/2007 dags. 19. júní 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 404/2008 dags. 2. september 2008 (Arnórsstaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 417/2008 dags. 2. september 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 430/2007 dags. 18. september 2008 (Hjúkrunarfræðingur á geðsviði)^{[HTML] [PDF]}
X starfaði sem hjúkrunarfræðingur á geðsviði Landspítala Íslands ásamt hjúkrunarfræðingnum Y. Y sakaði X um kynferðislega áreitni utan vinnustaðar og lýsti því yfir að hann væri tilbúinn til þess að færa sig milli deilda.

Yfirmenn X ákváðu að færa X milli deilda gegn vilja hennar vegna ágreiningsins sem ríkti meðal þeirra tveggja og að ágreiningurinn truflaði starfsemina. Landspítalinn hélt því fram að um væri að ræða ákvörðun á grundvelli stjórnunarréttar vinnuveitenda og því ættu reglur stjórnsýsluréttarins ekki við.

Hæstiréttur taldi að ákvörðunin hefði slík áhrif á æru X, réttindi hennar og réttarstöðu hennar að öðru leyti, að hún teldist vera stjórnvaldsákvörðun. Fallist var á kröfu X um ógildingu þeirrar ákvörðunar Landspítalans um að flytja hana úr starfi milli deilda og greiðslu miskabóta.

---

Hrd. 550/2006 dags. 18. september 2008 (Faxaflóahafnir)^{[HTML] [PDF]}
Aðili taldi að Faxaflóahöfnum hafi verið óheimilt að setja áfenga og óáfenga drykki í mismunandi gjaldflokka vörugjalds hafnarinnar og höfðaði mál á grundvelli meints brots á jafnræðisreglu 11. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 og 65. gr. stjórnarskrárinnar.

Hæstiréttur leit svo á að áfengar og óáfengar drykkjarvörur væru eðlisólíkar og því ekki um sambærilegar vörur að ræða, og hafnaði því þeirri málsástæðu.

---

Hrd. 484/2007 dags. 25. september 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 640/2007 dags. 2. október 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 550/2007 dags. 2. október 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 514/2008 dags. 3. október 2008 (Valitor)^{[HTML] [PDF]}
Skattyfirvöld vildu upplýsingar um alla sem áttu erlend greiðslukort með tiltekinni heimild. Meiri hluti Hæstaréttar taldi lagaákvæðið vera nógu skýrt.

---

Hrd. 56/2008 dags. 16. október 2008 (Bætur vegna hrd. 52/2004)^{[HTML] [PDF]}
K fékk miskabætur vegna brottvísunar hans er var felld úr gildi með Hrd. 2004:2760 nr. 52/2004 (Brottvísun útlendings - Hættulegur hagsmunum almennings)^ⓘ.

---

Hrd. 547/2008 dags. 16. október 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 78/2008 dags. 16. október 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 106/2008 dags. 16. október 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 70/2008 dags. 30. október 2008 (Kostnaður vegna málsmeðferðar í Landbúnaðarráðuneytinu - Varnargarður í Hvítá III - Blöndal)^{[HTML] [PDF]}
Ekki algengt að slík bótaskylda sé dæmd. Hæstiréttur taldi að mistökin á stjórnsýslustigi hefðu verið svo mikil að háttsemin teldist saknæm og ólögmæt og bæri ríkið því bótaskyldu vegna kostnaðar aðilanna vegna meðferð málsins á stjórnsýslustigi.

---

Hrd. 32/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Viðbygging ofan á hús - Suðurhús - Brottflutningur I)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 54/2008 dags. 6. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 566/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Skálmholtshraun í Flóahreppi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 121/2008 dags. 6. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 28/2008 dags. 13. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 584/2008 dags. 13. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 587/2008 dags. 13. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 586/2008 dags. 13. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 583/2008 dags. 13. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 582/2008 dags. 13. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 585/2008 dags. 13. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 187/2008 dags. 20. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 151/2008 dags. 20. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 181/2008 dags. 4. desember 2008 (Lóðarúthlutun í Kópavogi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 229/2008 dags. 11. desember 2008 (Barnapía)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 209/2008 dags. 11. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 234/2008 dags. 18. desember 2008 (Virðisaukaskattskuld)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 671/2008 dags. 18. desember 2008 (Teigsskógur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 204/2008 dags. 18. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 427/2008 dags. 18. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 19/2008 dags. 22. janúar 2009 (Fasteignir Vesturbyggðar ehf.)^{[HTML] [PDF]}
Stjórnin vildi reka framkvæmdastjórann og taldi hann að ekki hefði verið rétt staðið að uppsögninni þar sem stjórnin hefði ekki gætt stjórnsýslulaganna við það ferli. Hæstiréttur taldi að um einkaréttarlegt félag væri að ræða en ekki stjórnvald. Þó félaginu væri falin verkefni stjórnvalda að einhverju leyti er stjórnsýslulög giltu um, þá giltu þau ekki um starfsmannahald félagsins. Hins vegar þurfti að líta til þess að í ráðningarsamningnum við framkvæmdastjórann hafði stjórn félagsins samið um víðtækari rétt framkvæmdastjórans er kæmi að uppsögn hans þannig að hann átti rétt á bótum vegna uppsagnarinnar.

---

Hrd. 239/2008 dags. 22. janúar 2009 (Framhaldsskólakennari)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 15/2009 dags. 10. febrúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 395/2008 dags. 26. febrúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 75/2009 dags. 2. mars 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 352/2008 dags. 5. mars 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 353/2008 dags. 12. mars 2009 (Hælisumsókn - Hælisleitandi frá Máritaníu)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 425/2008 dags. 19. mars 2009 (Vegagerðin og eignarnám - Brekka í Núpasveit)^{[HTML] [PDF]}
Vegagerðin vildi leggja þjóðveg og valdi leið er myndi krefjast eignarnáms jarðarinnar Brekku í Núpasveit. Í þeim tilgangi fékk Vegagerðin framkvæmdaleyfi frá sveitarfélaginu og krafðist umrædds eignarnáms, er eigendur jarðarinnar voru ekki sáttir með. Yfirlýstur tilgangur þeirrar tilteknu leiðar væri að stytta akstursvegalengdir milli þéttbýliskjarna og þar af leiðandi stuðla að myndun eins þjónustusvæðis. Nokkrir möguleikar voru fyrir hendi og voru valkostirnir sendir til úrskurðar hjá Skipulagsstofnun og við málsmeðferð hennar leitaði hún umsagnar sveitarfélagsins. Hún taldi þrjár leiðir koma helst til greina (nr. 140, 141, og 150) en taldi þá leið sem málið snýst um (nr. 141) vera þá álitlegustu. Fornleifavernd ríkisins ritaði til Skipulagsstofnunar í tilefni úrskurðsins og taldi hina völdu leið þrengja mjög að fornminjum á svæðinu og leið nr. 150 vera ákjósanlegri.

Eigendurnir kærðu úrskurð Skipulagsstofnunar til ráðherra og færðu í kæru sinni rök fyrir leið nr. 150 og tefldu því einnig fram að hægt væri að nýta jarðir sem íslenska ríkið ætti þá þegar. Ábúendurnir kærðu þá einnig úrskurð Skipulagsstofnunar þar sem andmælt væri vali á leið nr. 150. Ráðherra taldi ekki ástæðu til annars en að staðfesta hinn kærða úrskurð en þó með skilyrðum eftir því hvaða leið yrði valin.

Fyrir héraðsdómi kröfðust eigendurnir ógildingar á eignarnáminu og framkvæmdaleyfinu. Í héraði voru málsúrslit þau að bæði Vegagerðin og sveitarfélagið voru sýknuð af téðum kröfum eigendanna.

Hæstiréttur sýknaði sveitarfélagið af kröfu um ógildingu framkvæmdaleyfisins þar sem ekki fundust annmarkar í stjórnsýslumeðferð málsins er réttlætti það, en hann ógilti hins vegar eignarnámið á þeim forsendum að Vegagerðin gat ekki sýnt fram á að leið nr. 141 hafi verið betri en hinar, þar á meðal á grundvelli óstuddra yfirlýsinga um kostnaðarauka ef leið nr. 150 yrði valin í staðinn. Þær jarðir sem leið 150 hefði legið um voru allar í eign ríkisins og því leitt til vægari aðgerða gagnvart almenningi en hinar leiðirnar.

---

Hrd. 419/2008 dags. 19. mars 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 83/2009 dags. 24. mars 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 444/2008 dags. 7. apríl 2009 (Sumarhús af sameiginlegri lóð - Miðengi - Sunnuhvoll II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 479/2008 dags. 14. maí 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 562/2008 dags. 14. maí 2009 (Vatnsréttindi Þjórsár - Landsvirkjun - Skálmholtshraun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 520/2008 dags. 28. maí 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 327/2009 dags. 22. júní 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 24/2009 dags. 24. september 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 102/2009 dags. 24. september 2009 (Brú á Jökuldal)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 596/2008 dags. 24. september 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 696/2008 dags. 1. október 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 53/2009 dags. 1. október 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 25/2009 dags. 15. október 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 22/2009 dags. 22. október 2009 (Vegalagning í Nesjum í Hornafirði - Hornafjarðarfljót)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 685/2008 dags. 29. október 2009 (Afréttur Seltjarnarness hins forna - Lyklafell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 583/2009 dags. 6. nóvember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 600/2009 dags. 25. nóvember 2009 (Skjöl á erlendu tungumáli)^{[HTML] [PDF]}
Héraðsdómur vísaði frá máli 27 erlendra banka gegn Seðlabanka Íslands, og var ein af mörgum frávísunarástæðum sú að stefnendur málsins hafi lagt fram átján skjöl á erlendum tungumálum án þýðinga á íslensku. Hæstiréttur staðfesti hinn kærða úrskurð héraðsdóms af þessari og fleirum ástæðum, og staðhæfði þar að auki að framlagning skjala á íslensku væri meginreglan en að þýða þurfi þá hluta sem byggt væri á eða sérstaklega vísað til í málinu nema dómarinn telji sér fært að þýða það.

---

Hrd. 676/2009 dags. 16. desember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 180/2009 dags. 17. desember 2009 (Makaskipti á Brákarbraut)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 665/2008 dags. 17. desember 2009 (Gildi lífeyrissjóður)^{[HTML] [PDF]}
Á þeim tíma þurfti ráðherra að staðfesta samþykktir lífeyrissjóða væru réttar (þ.e. færu að lögum og reglur, jafnræði, eignarrétt, og þvíumlíkt). Í stjórn sjóðsins sat ráðuneytisstjóri fjármálaráðuneytisins og kom ráðuneytisstjórinn ekki að málinu innan ráðuneytisins og vék því ekki af fundi þegar ráðherra undirritaði breytinguna. Hæstiréttur taldi að ráðuneytisstjórinn hefði ekki verið vanhæfur.

---

Hrd. 166/2009 dags. 14. janúar 2010 (Starfsmannaleiga)^{[HTML] [PDF]}
Fyrirtækið S var ráðið til að setja upp loftræstikerfi í Flugstöð Leifs Eiríkssonar á árinu 2000. S fékk portúgalska fyrirtækið M sem undirverktaka sem myndi útvega þjónustu starfsmanna. Fyrirtækið M sæi síðan um launagreiðslur til starfsmannanna sem það útvegaði. Skattstjórinn taldi að umræddir starfsmenn fyrirtækisins M bæru skattskyldu hér á landi og því bæri S að halda eftir staðgreiðslu af launum þeirra.

Hæstiréttur taldi að fyrirtækið M væri launagreiðandinn en ekki S. Tvísköttunarsamningur milli Íslands og Portúgals hafði verið undirritaður var 2. ágúst 1999 og var gildistaka hans auglýst af utanríkisráðuneytinu 31. maí 2002, en hann var ekki auglýstur í C-deild Stjórnartíðinda fyrr en 18. desember 2003. Mat Hæstiréttur því sem svo að hin takmarkaða skattskylda M hefði fallið niður frá ársbyrjun 2003 þó birtingu hans hafi skort á þeim tíma. Úrskurður skattstjóra var því ógiltur.

---

Hrd. 143/2009 dags. 28. janúar 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 277/2009 dags. 28. janúar 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 15/2010 dags. 3. febrúar 2010 (Fjármálaeftirlitið / Baldur Guðlaugsson - Innherjaupplýsingar)^{[HTML] [PDF]}
Maður var til rannsóknar hjá Fjármálaeftirlitinu fyrir innherjasvik. Málið var svo fellt niður að gefnum skýringum mannsins, en sú niðurfelling af bundin einhverjum skilyrðum. Málið var svo tekið aftur upp og vildi maðurinn meina að skilyrðið hafi verið ógilt. Hæstiréttur féllst ekki á málatilbúnað mannsins að þessu leyti þar sem ákvörðunin hafi verið til þess fallin að ná markmiði rannsóknarinnar.

---

Hrd. 88/2009 dags. 4. febrúar 2010 (Arðskrá Veiðifélags Miðfirðinga)^{[HTML] [PDF]}
Arði var úthlutað eftir aðskrá. Þegar arðskrá er metin er horft til fjölda atriða. Hæstiréttur taldi sér óheimilt að endurskoða þetta nema hvað varðar ómálefnanleg sjónarmið.

---

Hrd. 59/2010 dags. 5. febrúar 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 220/2009 dags. 18. febrúar 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 330/2009 dags. 25. febrúar 2010 (Endurkrafa bótanefndar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 290/2009 dags. 4. mars 2010 (Úrskurður ráðuneytis)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 370/2009 dags. 11. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 138/2010 dags. 12. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 129/2010 dags. 19. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 409/2009 dags. 25. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 169/2010 dags. 25. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 155/2010 dags. 19. apríl 2010 (Ákæruvald lögreglustjóra vegna brota gegn 106. gr. hgl.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 206/2010 dags. 23. apríl 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 179/2010 dags. 26. apríl 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 232/2010 dags. 28. apríl 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 215/2010 dags. 29. apríl 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 236/2010 dags. 30. apríl 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 217/2010 dags. 17. maí 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 198/2009 dags. 3. júní 2010 (Ölfus- og Selvogsafréttur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 501/2009 dags. 10. júní 2010 (Fyrirspurn um byggingarleyfi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 266/2010 dags. 14. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 372/2010 dags. 21. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 436/2010 dags. 19. júlí 2010 (Aðalskipulag Flóahrepps - Urriðafossvirkjun - Flýtimeðferð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 435/2010 dags. 20. ágúst 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 434/2010 dags. 20. ágúst 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 415/2010 dags. 23. ágúst 2010 (Hólmsheiði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 722/2009 dags. 7. október 2010 (Hvammur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 723/2009 dags. 7. október 2010 (Laxárdalur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 748/2009 dags. 7. október 2010 (Vatnsendi, Svalbarðshreppi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 749/2009 dags. 7. október 2010 (Þverfellsland)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 517/2009 dags. 7. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 750/2009 dags. 7. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 583/2010 dags. 12. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 615/2009 dags. 14. október 2010 (Hælisumsókn - Hælisleitandi frá Íran)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 28/2010 dags. 14. október 2010 (Fjölskyldunefnd)^{[HTML] [PDF]}
Forsjá barns var komin til fjölskyldunefndar og ekki var búið að skipa því lögráðamann. Talið var því að skort hafi heimild til að áfrýja fyrir hönd þess.

---

Hrd. 559/2009 dags. 21. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 141/2010 dags. 28. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 34/2010 dags. 28. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 612/2010 dags. 28. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 151/2010 dags. 11. nóvember 2010 (Lóðaskil í Reykjavíkurborg - Hádegismóar)^{[HTML] [PDF]}
Hugar ehf. hafði fengið úthlutað lóð til atvinnustarfsemi frá Reykjavíkurborg og átti þess í stað að greiða gatnagerðargjald og kaupverð byggingarréttarins. Fyrirtækið krafðist í kjölfar efnahagshrunsins 2008 að skila lóðinni gegn endurgreiðslu en þá hafði Reykjavíkurborg breytt stjórnsýsluframkvæmd sinni og byrjað að neita að taka aftur við lóðum í ljósi skipulagsmarkmiða og að ólíklegt væri að sóst yrði um úthlutun á þeim lóðum sem yrði skilað.

Dómurinn er til marks um þá meginreglu að óheimilt væri að breyta langvarandi og kunnri stjórnsýsluframkvæmd með íþyngjandi hætti gagnvart almenningi einvörðungu á þeim grundvelli að málefnalegar ástæður liggi þar fyrir, heldur verði að taka formlega ákvörðun þar að lútandi þannig að aðilar sem eigi hagsmuna að niðurstöðunni geti gætt hagsmuna sinna.

Þrátt fyrir þetta synjaði Hæstiréttur málsástæðu fyrirtækisins um að venja hefði myndast um endurgreiðslu gjaldanna af hálfu Reykjavíkurborgar vegna skila á atvinnuhúsalóðum þar sem ekki hefði verið nóg að benda á fáein tilvik því til stuðnings.

---

Hrd. 188/2010 dags. 18. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 619/2010 dags. 26. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 494/2010 dags. 9. desember 2010 (Skráning einkahlutafélags)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 128/2010 dags. 9. desember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 80/2010 dags. 9. desember 2010 (Kiðjaberg - Brottflutningur mannvirkis)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 88/2010 dags. 9. desember 2010 (Hættubrot - Lögregluskilríki)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 653/2010 dags. 14. desember 2010 (Sparisjóður Mýrarsýslu II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 682/2010 dags. 15. desember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 697/2010 dags. 23. desember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 213/2010 dags. 20. janúar 2011 (Hilmir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 244/2010 dags. 27. janúar 2011 (Hjúkrunarfræðingur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 299/2010 dags. 10. febrúar 2011 (Valþjófsstaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 491/2010 dags. 10. febrúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 579/2010 dags. 10. febrúar 2011 (Flóahreppur - Urriðafossvirkjun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 472/2010 dags. 3. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 19/2011 dags. 4. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 626/2010 dags. 31. mars 2011 (Ummæli yfirmanns eftirlitssviðs RSK)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 185/2011 dags. 1. apríl 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 187/2011 dags. 11. apríl 2011 (HOB-vín)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 199/2011 dags. 11. apríl 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 412/2010 dags. 14. apríl 2011 (Bótaábyrgð ráðherra vegna dómaraskipunar)^{[HTML] [PDF]}
Sérstök dómnefnd hafði farið yfir umsóknir um skipun í embætti héraðsdómara og flokkaði þrjá efstu umsækjendurna sem hæfustu. Aðili sem raðaðist í 5. sæti í röð dómnefndarinnar hafði verið aðstoðarmaður dómsmálaráðherra er fór með skipunarvaldið. Ad hoc ráðherra var svo settur yfir málið og vék frá niðurstöðu dómnefndarinnar með því að skipa þann aðila.

Einn af þeim sem dómnefndin hafði sett í flokk hæfustu fór svo í bótamál gegn ríkinu og ad hoc ráðherrann sjálfan. Hæstiréttur sýknaði aðila af kröfunni um fjárhagstjón þar sem umsækjandinn hafði ekki sannað að hann hefði hlotið stöðuna þótt ákvörðun ad hoc ráðherrans hefði verið í samræmi við niðurstöðu dómnefndarinnar. Hins vegar taldi Hæstiréttur að bæði ad hoc ráðherrann og íslenska ríkið bæru sameiginlega miskabótaábyrgð með því að fara framhjá honum á listanum og velja umsækjanda sem var neðar á lista dómnefndarinnar.

---

Hrd. 577/2010 dags. 19. apríl 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 473/2010 dags. 12. maí 2011 (Réttur til að skila úthlutaðri lóð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 474/2010 dags. 12. maí 2011 (Réttur til að skila úthlutaðri lóð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 475/2010 dags. 12. maí 2011 (Réttur til að skila úthlutaðri lóð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 338/2011 dags. 9. júní 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 407/2011 dags. 4. júlí 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 452/2011 dags. 24. ágúst 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 293/2010 dags. 22. september 2011 (Þorvaldsstaðir og Hamar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 294/2010 dags. 22. september 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 40/2011 dags. 29. september 2011 (Hóll)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 56/2011 dags. 29. september 2011 (Hvannstaðir og Víðirhóll)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 75/2011 dags. 29. september 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 198/2011 dags. 13. október 2011 (Ástarsýki)^{[HTML] [PDF]}
G var ákærður fyrir manndráp með því að veitast að A á heimili hans og stinga hann endurtekið með hníf. G hafði orðið ástfanginn af D, en hún var í óskráðri sambúð með A á þeim tíma. G játaði sakargiftir fyrir dómi en taldi sig skorta geðrænt sakhæfi þar sem hann hefði verið haldinn ástarsýki. Fyrir lá í málinu að G hefði skipulagt verknaðinn í þaula fyrir augum að ekki kæmist upp um hann og þar að auki reynt að aftra því að upp um hann kæmist.

Hæstiréttur taldi að aðdragandi voðaverksins, hvernig að því var staðið, og framferði G í kjölfar þess bæri þau merki að G hefði verið fær um að stjórna gerðum sínum þegar hann réðst á A. G var því dæmdur í 16 ára fangelsi ásamt því að greiða miskabætur til handa foreldrum A ásamt sambýliskonu hans, D.

---

Hrd. 241/2010 dags. 13. október 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 706/2010 dags. 20. október 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 340/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin - FSCS)^{[HTML] [PDF]}
Við hrun fjármálamarkaðarins árið 2008 voru sett svokölluð neyðarlög (nr. 125/2008). Í 6. gr. laganna var bætt við nýju ákvæði í lög um fjármálafyrirtæki er kvað á að „[v]ið skipti á búi fjármálafyrirtækis njóta kröfur vegna innstæðna, samkvæmt lögum um innstæðutryggingar og tryggingakerfi fyrir fjárfesta, rétthæðar skv. 1. mgr. 112. gr. laga um gjaldþrotaskipti o.fl.“. Þetta olli ósáttum við slitameðferð Landsbanka Íslands hf. og fór það fyrir dóm.

Einn kröfuhafinn, breskur tryggingarsjóður fyrir viðskiptavini viðurkenndra fjármálafyrirtækja (FSCS), krafðist viðurkenningar á kröfu sem slitastjórnin hafði samþykkt sem forgangskröfu. Aðrir kröfuhafar voru ekki sáttir og báru upp ágreining sinn við slitastjórnina. Slitastjórnin vísaði ágreiningnum til héraðsdóms.

Hæstiréttur viðurkenndi kröfu FSCS um að krafa þeirra skyldi sett í hærri forgang við skipti búsins. Við úrlausnina þurfti Hæstiréttur að meta stjórnskipulegt gildi 6. gr. laga nr. 125/2008. Þar mat hann svo á að aðstæður fjármálamarkaðarins væru slíkar að bæði stjórnvöld og Alþingi töldu ókleift að endurfjármagna bankana með fé úr ríkissjóði svo þeir gætu starfað áfram. Að auki stefndu önnur stærri fjármálafyrirtæki í óefni og var staða þeirra tæp. Með hliðsjón af „þeim mikla og fordæmalausa vanda, sem við var að etja, og þeim skýru markmiðum sem stefnt var að, verður við úrlausn um lögmæti ákvarðana löggjafans að játa honum ríku svigrúmi við mat á því hvaða leiðir skyldu farnar til að bregðast við því flókna og hættulega ástandi sem upp var komið“.

Þegar kom að mögulegu tjóni sóknaraðila vegna lagabreytinganna var litið til þess að Landsbankinn hafði þegar á þessu stigi höfðað nokkur skaðabótamál og riftunarmál en óljóst væri um árangur þeirra málsókna þegar dómurinn var kveðinn upp og því ókleift að vita á þeim tíma hve mikið myndi fást greitt af þeim þegar uppi væri staðið.

Rök Hæstaréttar varðandi breytingar á rétthæð krafna voru í grunni séð þau að allt frá 1974 hafi komið ítrekað fram í löggjöf breytingar á ákvæðum laga um skipun krafna í réttindaröð á þann veg að forgangskröfur hafi verið ýmist rýmkaðar eða þrengdar, sem hefur áhrif á stöðu annarra krafna í hag eða óhag. Með hliðsjón af þessu var ekki fallist á málatilbúnað sóknaraðila um að þeir hafi haft réttmætar væntingar til þess að reglunum yrði ekki breytt þeim í óhag.

Kröfuhafar komu á framfæri málatilbúnaði um að löggjöfin fæli í sér afturvirkar skerðingar á réttindum þeirra. Hæstiréttur mat málatilbúnaðinn á þann veg að breytingarnar sem löggjöfin fól í sér giltu um skipti almennt sem hæfust eftir gildistöku laganna. Löggjöfin mælti ekki fyrir um breytingar á skipan skipta sem væru þegar hafin eða væri þegar lokið. Af þeirri ástæðu hafnaði hann þeirri málsástæðu kröfuhafanna.

---

Hrd. 313/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 312/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 341/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 301/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 300/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 314/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 310/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 311/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 569/2011 dags. 2. nóvember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 585/2011 dags. 11. nóvember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 49/2011 dags. 17. nóvember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 608/2011 dags. 23. nóvember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 162/2011 dags. 24. nóvember 2011 (Úthlutun lóðar í Kópavogi)^{[HTML] [PDF]}
Jafnræðisreglunnar var ekki gætt um þá einstaklinga sem hlut áttu að máli. Játa varð þeim er stýrðu úthlutuninni eitthvað svigrúm en þó að gættum 11. gr. stjórnsýslulaga og meginreglum stjórnsýsluréttarins.

---

Hrd. 247/2011 dags. 1. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 116/2011 dags. 1. desember 2011 (Vélar og verkfæri ehf.)^{[HTML] [PDF]}
Vélar og verkfæri kærði ákvörðun Samkeppniseftirlitsins til áfrýjunarnefndar, sem taldi svo að endurskilgreina þyrfti svo markaðinn. Hæstiréttur taldi að ákvörðun lægra setta stjórnvaldsins raknaði með ógildingu hins æðra.

---

Hrd. 633/2011 dags. 7. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 258/2011 dags. 8. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 612/2011 dags. 8. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 668/2011 dags. 17. janúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 205/2011 dags. 9. febrúar 2012 (Icelandair – Lækkun sektar vegna samkeppnislagabrota)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 83/2012 dags. 17. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 72/2011 dags. 23. febrúar 2012 (Valitor/Borgun - Upplýsingar um kreditkortanotkun)^{[HTML] [PDF]}
Valitor á að boðið viðskiptavinum Borgunar upp á ókeypis notkun á posum hjá þeim. Borgun veitti upplýsingar sem Samkeppniseftirlitið þurrkaði út að hluta áður en þær voru afhentar Valitor. Dómstólar töldu að Samkeppniseftirlitið hefði átt að framkvæma mat á hagsmunum einstaklinganna sem komu á framfæri ábendingum.

Valitor gerði kröfu um ógildingu á ákvörðunar áfrýjunarnefndar samkeppnismála og einnig ógildingu á ákvörðun Samkeppniseftirlitsins. Hæstiréttur taldi að ekki þyrfti að krefjast ógildingar á ákvörðun lægra setta stjórnvaldsins.

---

Hrd. 525/2011 dags. 23. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 495/2011 dags. 1. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 478/2011 dags. 1. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 144/2012 dags. 13. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 145/2012 dags. 13. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 526/2011 dags. 15. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 263/2011 dags. 26. apríl 2012 (Skattlagning aflamarks)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 266/2012 dags. 30. apríl 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 582/2011 dags. 10. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 359/2011 dags. 10. maí 2012 (Endurvigtanir félagi til hagsbóta)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 599/2011 dags. 10. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 593/2011 dags. 16. maí 2012 (Fjármálaeftirlitið)^{[HTML] [PDF]}
Fjármálaeftirlitið taldi að aðildar féllu undir a-lið reglugerðarákvæðis. Fyrir dómi taldi það að aðilinn félli undir b-lið þess.

---

Hrd. 331/2012 dags. 18. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 316/2012 dags. 25. maí 2012 (Úrskurðarnefnd raforkumála)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 347/2012 dags. 29. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 357/2012 dags. 30. maí 2012 (Haldlagning gagna)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 356/2012 dags. 30. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 404/2011 dags. 31. maí 2012 (Ráðstöfun byggingarréttar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 369/2011 dags. 31. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 391/2011 dags. 31. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 535/2011 dags. 7. júní 2012 (Skil á lóð til Reykjavíkurborgar)^{[HTML] [PDF]}
Dómurinn er dæmi um réttarframkvæmd þar sem krafist er þess að hver sem vill bera fyrir sig venju þurfi að leiða tilvist og efni hennar í ljós. Í málinu tókst ekki að sýna fram á að það hafi verið venjuhelguð framkvæmd að hægt væri að skila lóðum til Reykjavíkurborgar með einhliða gjörningi lóðarhafa og fengið endurgreiðslu á lóðargjöldum.

---

Hrd. 563/2011 dags. 14. júní 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 394/2012 dags. 14. júní 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 432/2012 dags. 20. júní 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 470/2012 dags. 4. júlí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 350/2011 dags. 27. september 2012 (Hofsafréttur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 49/2012 dags. 27. september 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 703/2011 dags. 11. október 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 659/2012 dags. 30. október 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 665/2012 dags. 31. október 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 178/2012 dags. 1. nóvember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 313/2012 dags. 1. nóvember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 277/2012 dags. 8. nóvember 2012 (Stjörnugríssamruni)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 138/2012 dags. 22. nóvember 2012 (Suðurhús II - Brottflutningur II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 249/2012 dags. 29. nóvember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 218/2012 dags. 6. desember 2012 (Samruni fyrirtækja)^{[HTML] [PDF]}
Átt að sekta Símann fyrir að brjóta gegn tveimur skilyrðum sem samkeppnisyfirvöld settu vegna samruna. Talið var að um væri að ræða skýrt brot gegn öðru skilyrðinu en hitt var svo óskýrt að það væri ónothæft sem sektargrundvöllur.

---

Hrd. 153/2012 dags. 6. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 329/2012 dags. 6. desember 2012 (Hrunumannahreppur - Útlaginn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 236/2012 dags. 19. desember 2012 (Starfslok fangavarðar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 759/2012 dags. 3. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 27/2013 dags. 16. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 169/2011 dags. 17. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 18/2013 dags. 22. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 352/2012 dags. 31. janúar 2013 (LSR - Lífeyrissjóður starfsmanna ríkisins)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 437/2012 dags. 31. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 439/2012 dags. 7. febrúar 2013 (Skipulagsvald sveitarfélags - Borgarholtsbraut)^{[HTML] [PDF]}
Maður vildi breyta aðkomu að eign sinni og var synjað af Kópavogsbæ. Hæstiréttur taldi sig ekki geta ógilt þá synjun.

---

Hrd. 445/2012 dags. 7. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 443/2012 dags. 7. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 74/2012 dags. 7. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 68/2013 dags. 12. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 433/2011 dags. 21. febrúar 2013 (Steinvarartunga)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 495/2012 dags. 21. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 432/2011 dags. 28. febrúar 2013 (Þorbrandsstaðatungur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 555/2012 dags. 28. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 534/2012 dags. 28. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 653/2012 dags. 7. mars 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 355/2012 dags. 14. mars 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 137/2013 dags. 14. mars 2013 (Útgáfa afsals)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 652/2012 dags. 26. mars 2013 (Smyrill)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 224/2013 dags. 12. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 614/2012 dags. 18. apríl 2013 (Lóðir í Reykjavík)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 743/2012 dags. 18. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 615/2012 dags. 18. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 616/2012 dags. 18. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 179/2013 dags. 18. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 678/2012 dags. 24. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 695/2012 dags. 24. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 260/2013 dags. 30. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 267/2013 dags. 2. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 297/2013 dags. 6. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 596/2012 dags. 16. maí 2013 (Deka Bank Deutsche Girozentrale gegn íslenska ríkinu)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 340/2013 dags. 29. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 749/2012 dags. 30. maí 2013 (Lagaheimild skilyrða fyrir eftirgjöf á vörugjaldi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 52/2013 dags. 30. maí 2013 (Stjórnvaldssekt)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 85/2013 dags. 6. júní 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 164/2013 dags. 6. júní 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 121/2013 dags. 13. júní 2013 (Uppsögn hjúkrunarfræðings vegna ávirðinga)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 61/2013 dags. 13. júní 2013 (Bótaréttur og búsetuskilyrði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 485/2013 dags. 18. júlí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 565/2013 dags. 27. ágúst 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 392/2013 dags. 28. ágúst 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 557/2013 dags. 6. september 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 472/2013 dags. 16. september 2013 (Sérstakar húsaleigubætur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 601/2013 dags. 17. september 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 141/2013 dags. 19. september 2013 (Álfhólsvegur)^{[HTML] [PDF]}
Dómkröfum var vísað frá dómi ex officio þar sem þær voru taldar vera málsástæður fyrir öðrum dómkröfum í sama máli og ættu því ekki erindi inn í málið sem sjálfstæðar dómkröfur.

---

Hrd. 411/2012 dags. 26. september 2013 (Þingeyjarsveit)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 641/2013 dags. 3. október 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 70/2013 dags. 10. október 2013 (Kaup á hlutabréfum í Glitni)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 191/2012 dags. 17. október 2013 (Frávísun norsks ríkisborgara)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 366/2013 dags. 17. október 2013 (Kærunefnd útboðsmála)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 405/2013 dags. 24. október 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 372/2013 dags. 24. október 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 368/2013 dags. 7. nóvember 2013 (Stoðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 381/2013 dags. 14. nóvember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 710/2013 dags. 18. nóvember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 462/2013 dags. 21. nóvember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 546/2012 dags. 28. nóvember 2013 (Eyvindarstaðaheiði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 333/2013 dags. 28. nóvember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 747/2013 dags. 4. desember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 517/2013 dags. 17. desember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 445/2013 dags. 17. desember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 801/2013 dags. 20. desember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 798/2013 dags. 20. desember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 9/2014 dags. 10. janúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 528/2013 dags. 16. janúar 2014 (Starfsmaður Alþingis)^{[HTML] [PDF]}
Starfsmanni hjá Alþingi var sagt upp og taldi hann að ekki hefði verið staðið rétt að andmælarétti hans. Hæstiréttur taldi stjórnsýslulögin ekki eiga við um Alþingi en taldi hins vegar að óskráðar meginreglur stjórnsýsluréttar gætu gilt þar sem við ætti.

---

Hrd. 394/2013 dags. 16. janúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 814/2013 dags. 22. janúar 2014 (Norræn handtökuskipun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 529/2013 dags. 23. janúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 655/2013 dags. 6. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 3/2014 dags. 12. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 607/2013 dags. 13. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 88/2013 dags. 13. febrúar 2014 (Umboðssvik - Vafningur - Milestone)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 606/2013 dags. 13. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 96/2014 dags. 14. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 643/2013 dags. 27. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 651/2013 dags. 27. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 161/2014 dags. 13. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 206/2014 dags. 4. apríl 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 802/2013 dags. 10. apríl 2014 (Landspildur á Vatnsendabletti)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 231/2014 dags. 29. apríl 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 265/2014 dags. 13. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 296/2014 dags. 14. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 286/2014 dags. 22. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 818/2013 dags. 28. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 382/2014 dags. 11. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 774/2013 dags. 12. júní 2014 (Lóð í Þormóðsdal)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 13/2014 dags. 12. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 353/2014 dags. 16. júní 2014 (Wow air)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 415/2014 dags. 24. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 408/2014 dags. 24. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 480/2014 dags. 11. júlí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 532/2014 dags. 18. ágúst 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 527/2014 dags. 18. ágúst 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 460/2014 dags. 18. ágúst 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 519/2014 dags. 25. ágúst 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 469/2014 dags. 25. ágúst 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 24/2014 dags. 18. september 2014 (Vaskárdalur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 75/2014 dags. 25. september 2014 (Uppsögn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 51/2014 dags. 25. september 2014 (Ráðning sveitarstjóra)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 46/2014 dags. 9. október 2014 (Skólastjóri afhendir dagbók)^{[HTML] [PDF]}
Sveitarfélag var sýknað af kröfu um bótaábyrgð. Skólastjóri afhenti ríkissaksóknara dagbók sem stúlka hafði skrifað þar sem innihald bókarinnar voru meðal annars hugrenningar um ætluð kynferðisbrot. Skólastjórinn var síðan dæmdur á grundvelli sakarábyrgðar.

---

Hrd. 111/2014 dags. 9. október 2014 (Vífilfell)^{[HTML] [PDF]}
Deilt var um hvort kolsýrðir drykkir teldust til vatnsdrykkja og taldi Vífillfell það ekki nógu vel rannsakað. Fyrir Hæstarétti byrjaði Samkeppniseftirlitið að koma með nýjar málsástæður og málsgögn. Hæstiréttur taldi að ekki væri horft á gögn sem voru ekki til fyrir.

---

Hrd. 629/2014 dags. 10. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 279/2014 dags. 16. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 172/2014 dags. 23. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 141/2014 dags. 23. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 693/2014 dags. 3. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 692/2014 dags. 3. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 446/2014 dags. 20. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 112/2014 dags. 27. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 741/2014 dags. 1. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 430/2014 dags. 4. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 739/2014 dags. 8. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 785/2014 dags. 10. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 809/2014 dags. 18. desember 2014 (Ágreiningur um staðfestingu)^{[HTML] [PDF]}
Sýslumaður staðfesti bara vilja annars en ekki samning beggja.

---

Hrd. 326/2014 dags. 22. desember 2014 (Notkun fjárhagslegra upplýsinga í hefndarskyni)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 377/2014 dags. 15. janúar 2015 (Uppsögn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 389/2014 dags. 15. janúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 364/2014 dags. 15. janúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 370/2014 dags. 15. janúar 2015 (Hringiðan ehf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 808/2014 dags. 20. janúar 2015 (Leyfi til að reisa og reka raforkuflutningsvirki - Suðurnesjalína 2)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 38/2015 dags. 21. janúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 37/2015 dags. 23. janúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 46/2015 dags. 2. febrúar 2015 (Gjald vegna skipunar tveggja sérfræðinga til að hafa sértækt eftirlit með rekstri hans)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 387/2014 dags. 5. febrúar 2015 (Ráðning afleysingalæknis í síma)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 397/2014 dags. 5. febrúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 96/2015 dags. 10. febrúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 95/2015 dags. 18. febrúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 381/2014 dags. 5. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 150/2015 dags. 11. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 545/2014 dags. 12. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 592/2014 dags. 19. mars 2015 (Veitingaleyfi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 583/2014 dags. 26. mars 2015 (Hjarðarhagi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 215/2015 dags. 13. apríl 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 588/2014 dags. 7. maí 2015 (Einelti af hálfu slökkviliðsstjóra)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 587/2014 dags. 7. maí 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 585/2014 dags. 7. maí 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 580/2014 dags. 7. maí 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 748/2014 dags. 7. maí 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 678/2014 dags. 13. maí 2015 (Niðurlagning stöðu)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 786/2014 dags. 13. maí 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 53/2015 dags. 13. maí 2015 (Umráðataka vegna Suðurnesjalínu 2)^{[HTML] [PDF]}
Ágreiningur var um úrskurð matsnefnd eignarnámsbóta vegna snemmbærrar umráðasviptingu landspilda fimm jarða vegna lagningu Suðurnesjalínu 2. Ráðherra hafði áður orðið við beiðni Landsnets um heimild til eignarnáms þessa lands, með vísan til almannaþarfar.

Hæstiréttur taldi að ekki dugði að vísa eingöngu til þeirra almennu sjónarmiða um nauðsyn eignarnámsheimildarinnar, heldur þyrfti einnig að færa fram rök fyrir matsnefndinni að snemmbær umráðasvipting skv. 14. gr. laga um framkvæmd eignarnáms, nr. 11/1973, væri nauðsynleg. Þar sem slík rök voru ekki flutt fyrir matsnefndinni brast henni lagaskilyrði til að verða við þeirri beiðni, og þar af leiðandi var sá úrskurður hennar felldur úr gildi.

---

Hrd. 355/2015 dags. 26. maí 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 354/2015 dags. 26. maí 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 284/2015 dags. 27. maí 2015 (Ógilding á launaákvörðun Kjararáðs)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 802/2014 dags. 28. maí 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 377/2015 dags. 8. júní 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 822/2014 dags. 18. júní 2015 (Isavia ohf.)^{[HTML] [PDF]}
Á höfðaði skaðabótamál gegn Isavia ohf. vegna brottreksturs hans úr starfsþjálfun til flugumferðarstjóra, sem Isavia sá um. Með lögum nr. 102/2006 var ríkisstjórninni heimilt að stofna það hlutafélag sem stefnt er í þessu máli og öðlaðist það félag ýmsar lagaheimildir til að annast tilteknar skyldur Flugmálastjórnar Íslands, þar á meðal umrædda starfsþjálfun. Leit Hæstiréttur svo á að ákvæði stjórnsýslulaga giltu um þær ákvarðanir innan þess verksviðs enda hefðu starfsmenn stjórnsýslunnar þurft að fylgja þeim hefði ákvörðunin verið tekin þar. Sökum skilmálana er giltu um námið var ekki talið að hann ætti rétt á bótum vegna fjártjóns en hins vegar voru dæmdar miskabætur.

---

Hrd. 384/2015 dags. 18. júní 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 400/2015 dags. 24. júní 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 394/2015 dags. 12. ágúst 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 520/2015 dags. 20. ágúst 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 516/2015 dags. 21. ágúst 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 490/2015 dags. 24. ágúst 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 472/2015 dags. 24. ágúst 2015 (Aðgangur að útboðsgögnum)^{[HTML] [PDF]}
Fallist var á að Isavia myndi afhenda gögn en Isavia neitaði samt sem áður. Krafist var svo aðfarargerðar á grundvelli stjórnvaldsákvörðunarinnar. Isavia krafðist svo flýtimeðferðar þar sem ella kæmi aðilinn ekki vörnum við. Hæstiréttur synjaði því þar sem Isavia gæti komið vörnum sínum að í aðfararmálinu.

---

Hrd. 470/2015 dags. 27. ágúst 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 28/2015 dags. 10. september 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 84/2015 dags. 24. september 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 26/2015 dags. 24. september 2015 (Tollafgreiðsla flugvélar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 72/2015 dags. 24. september 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 180/2015 dags. 24. september 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 846/2014 dags. 1. október 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 114/2015 dags. 1. október 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 635/2015 dags. 1. október 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 612/2015 dags. 1. október 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 132/2015 dags. 1. október 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 22/2015 dags. 8. október 2015 (Þjóðskrá - Skráning og mat vatnsréttinda - Jökulsá á Dal)^{[HTML] [PDF]}
Sveitarfélagið tók upp á því að vatnsréttindi yrðu skráð sérstaklega en það vildi Landsvirkjun ekki. Fallist var á sjónarmið sveitarfélagsins á stjórnsýslustigi. Landsvirkjun hélt því fram að það hefði ekki verið gert með þessum hætti. Ekki var talið að komin hefði verið á stjórnsýsluframkvæmd hvað þetta varðaði.

---

Hrd. 164/2015 dags. 8. október 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 672/2015 dags. 14. október 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 116/2015 dags. 15. október 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 252/2015 dags. 22. október 2015 (Hvaleyrarbraut 22)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 743/2014 dags. 22. október 2015 (Nýjabæjarafréttur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 115/2015 dags. 29. október 2015 (Söfnunarsjóður lífeyrisréttinda)^{[HTML] [PDF]}
Fjallar um mörk stjórnvalds og einkaréttarlegs lögaðila.
Umboðsmaður hafði í mörg ár byggt á því að þar sem Söfnunarsjóðinn ynni á grundvelli sérlaga félli sjóðurinn undir eftirlit umboðsmanns. Hæstiréttur var ósammála þar sem sjóðurinn starfaði einnig samkvæmt hinum almennu lögum um lífeyrissjóði.

---

Hrd. 229/2015 dags. 5. nóvember 2015 (Erfingjar sjálfskuldarábyrgðarmanns - Námslán)^{[HTML] [PDF]}
SH gekkst í sjálfskuldarábyrgð fyrir námslánum annars aðila en hann lést síðan. Um mánuði eftir andlátið hætti lánþeginn að greiða af láninu. Síðar sama ár var veitt leyfi til einkaskipta á búinu. Um tveimur árum eftir andlát SH tilkynnti lánveitandinn lánþeganum að öll skuldin hefði verið gjaldfelld vegna verulegra vanskila. Erfingjar SH bæru sem erfingjar dánarbús hans óskipta ábyrgð á umræddri skuld.

Í málinu var deilt um það hvort erfingjarnir hafi gengist undir skuldina. Erfingjarnir báru fyrir sig að hún hefði fallið niður við andlát sjálfskuldarábyrgðarmannsins, lögjafnað frá ákvæði er kvæði um niðurfellingu hennar við andlát lánþegans. Hæstiréttur synjaði þeirri málsástæðu á þeim forsendum að með sjálfskuldarábyrgðinni á námslánunum hefðu stofnast tryggingarréttindi í formi persónulegra skuldbindinga sem nytu verndar eignarréttarákvæðis stjórnarskrárinnar, er kæmi bæði í veg fyrir að ákvæðið væri túlkað rýmra en leiddi af því í bókstaflegum skilningi orðanna og að beitt yrði lögjöfnun með þessum hætti.

Þá var jafnframt hafnað málsástæðu um ógildingu á grundvelli 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936.

---

Hrd. 173/2015 dags. 5. nóvember 2015 (Hestamannafélagið Funi - Reiðvegur)^{[HTML] [PDF]}
A krafðist ógildingar á ákvörðun ráðherra um að heimila Hestamannafélagsinu Funa að gera eignarnám í hluta lands í eigu A og nýta andlag eignarnámsins til lagningar reiðstígs.

Fyrir lágu tvær mögulegar leiðir sem reiðstígurinn hefði farið, þar sem önnur myndi liggja um austanverða Eyjafjarðará er myndi þvera Munkaþverá og hinn valkosturinn var að leggja hann um vestanverða Eyjafjarðará án þess að þvera Munkaþverá. Ráðherra valdi fyrrnefndu leiðina með rökstuðningi um aukið umferðaröryggi gagnvart bílaumferð er leiddi síður til þess að hestar myndu fælast, og því lægi fyrir almenningsþörf.

Hæstiréttur tók almennt undir mat ráðherra um almenningsþörfina en taldi hins vegar að ekki hefði nægilega verið gætt að meðalhófi, meðal annars sökum þess takmarkaða hóps er myndi ferðast um stíginn og að stígurinn yrði í einkaeigu. Þá nefndi hann að hinn valkosturinn hefði ekki verið nógu vel rannsakaður og borinn saman við hagsmuni eignarnámsþolans. Féllst Hæstiréttur því á kröfuna um ógildingu ákvörðunar ráðherra.

---

Hrd. 270/2015 dags. 5. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 217/2015 dags. 12. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 745/2015 dags. 18. nóvember 2015 (Háfell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 497/2015 dags. 26. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 751/2015 dags. 4. desember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 760/2015 dags. 4. desember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 168/2015 dags. 17. desember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 263/2015 dags. 17. desember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 318/2015 dags. 21. janúar 2016 (Tollkvóti)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 319/2015 dags. 21. janúar 2016 (Tollkvóti)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 317/2015 dags. 21. janúar 2016 (Aðföng - Tollkvóti)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 320/2015 dags. 4. febrúar 2016 (Óhefðbundin sambúð - gjöf við slit - Skattlögð gjöf)^{[HTML] [PDF]}
Skattamál. Ríkið var í máli við K.
Eiginmaður K, M, var breskur ríkisborgari.
Þau eignuðust barn en ekki löngu eftir það slíta þau sambúðinni.
M keypti fasteign sem K bjó í ásamt barni þeirra.
Gerðu samning um að K myndi halda íbúðinni og fengi 40 milljónir að auki, en M héldi eftir öllum öðrum eignum. M var sterkefnaður.
Skatturinn krefst síðan tekjuskatts af öllum gjöfunum.
Niðurstaðan var sú að K þurfti að greiða tekjuskatt af öllu saman.

Málið er sérstakt hvað varðar svona aðstæður sambúðarslita. Skatturinn lítur venjulega framhjá þessu.

---

Hrd. 278/2015 dags. 4. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 272/2015 dags. 4. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 277/2015 dags. 4. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 62/2016 dags. 5. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 396/2015 dags. 11. febrúar 2016 (Snorri í Betel)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 411/2015 dags. 11. febrúar 2016 (Markarfljót - Varnargarður við Þórólfsfell)^{[HTML] [PDF]}
Krafist var ógildingar á framkvæmdarleyfi vegna varnargarðs sem hafði eyðilagst og endurreistur með öðrum hætti en hann var.

Landeigendur komu með ýmsar ábendingar um legu varnargarðsins sem átti að endurbyggja, annmarka á plönum, ásamt öðrum atriðum, er leiddi til þess að sönnunarbyrðin um að rannsóknarskyldu í undirbúningi ákvörðunar um eignarnám fluttist yfir til stjórnvaldsins.

---

Hrd. 397/2015 dags. 18. febrúar 2016 (Lóðaskil í Hafnarfirði)^{[HTML] [PDF]}
Engin stjórnsýsluframkvæmd var fyrir hendi um að lóðum hafi verið skilað.

---

Hrd. 425/2015 dags. 18. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 426/2015 dags. 18. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 424/2015 dags. 18. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 129/2016 dags. 23. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 477/2015 dags. 25. febrúar 2016 (Harpa-tónlistarhús)^{[HTML] [PDF]}
Harpa kvartaði undan háum fasteignagjöldum. Snerist um það hvort að aðferðin sem beitt væri við fasteignamatið væri rétt. Harpa taldi aðferðina ranga og fór með sigur á hólmi í málinu.

---

Hrd. 436/2015 dags. 10. mars 2016 (Bætur frá Tryggingastofnun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 506/2015 dags. 22. mars 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 291/2016 dags. 20. apríl 2016 (Haldlagning farsíma)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 279/2016 dags. 20. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}
Skýrslutaka af sambúðarkonu ákærða hjá lögreglu var haldin slíkum annmarka að sakamálinu var vísað frá.

---

Hrd. 243/2016 dags. 26. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 419/2015 dags. 28. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 615/2015 dags. 28. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 276/2016 dags. 29. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 585/2015 dags. 4. maí 2016 (Kostnaður vegna málsmeðferðar fyrir Tryggingastofnun ríkisins)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 541/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)^{[HTML] [PDF]}
Ógilt eignarnám er framkvæmt var vegna raforkuvirkis.

---

Hrd. 512/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 511/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)^{[HTML] [PDF]}
Landsnet ákvað að láta setja upp háspennulínur í lofti milli Hafnarfjarðar og Reykjanesbæjar árið 2008 í þeim tilgangi að styrkja afhendingaröryggi raforku á Suðurnesjum. Fyrir var Suðurnesjalína 1 sem var á hámarksnýtingu og eina línan þar á milli. Línan myndu þá fara um tugi jarða, þar á meðal jörð Sveitarfélagsins Voga. Ráðherra ákvað árið 2014 að heimila Landsneti ótímabundið eignarnám á tilteknum svæðum í þeim tilgangi.

Sveitarfélagið taldi að ekki hefðu verið uppfyllt skilyrði um almenningsþörf og meðalhóf sökum þess að ráðherrann sinnti ekki rannsóknarskyldu sinni áður en hann veitti heimildina, að samráðsskyldan gagnvart sér hafi verið brotin, og að brotið hafi verið gegn andmælareglunni. Íslenska ríkið andmælti þeim málatilbúnaði þar sem hann hafi boðað til kynningarfunda um málið og að tillögur Landsnets hafi farið í gegnum viðeigandi ferli hjá Skipulagsstofnun og Orkustofnun.

Meiri hluti Hæstaréttar tók undir með sveitarfélaginu að þeir möguleikar að grafa háspennulínuna ofan í jörð hafi ekki verið skoðaðir nógu vel af hálfu Landsnets. Þá hafi eignarnámsþolarnir andmælt tillögunum á sínum tíma og bent á raunhæfa kosti þess að grafa þær í staðinn ofan í jörð. Þrátt fyrir þetta hafi Landsnet ekki farið í neitt mat á þeim möguleika og vísað í staðinn til almennra sjónarmiða um kosti og galla jarðstrengja. Ráðherra hafi þrátt fyrir að málið hafi verið í þessum búningi látið hjá líða að láta rannsaka þann valkost betur. Með hliðsjón af því sem kom fram féllst meiri hluti Hæstaréttar á ógildingu ákvörðunar ráðherra um heimild til eignarnáms. Minni hluti Hæstaréttar taldi að ekki væru efni til að fallast á ógildingarkröfuna.

---

Hrd. 513/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 359/2016 dags. 12. maí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 597/2015 dags. 19. maí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 362/2016 dags. 19. maí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 627/2015 dags. 26. maí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 661/2015 dags. 9. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 427/2016 dags. 10. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 728/2015 dags. 16. júní 2016 (Húsaleigubætur vegna leigu íbúðar af ÖBÍ)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 61/2016 dags. 16. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 470/2016 dags. 13. júlí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 521/2016 dags. 29. júlí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 476/2016 dags. 29. ágúst 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 573/2016 dags. 30. ágúst 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 88/2016 dags. 22. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 850/2015 dags. 29. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 647/2016 dags. 10. október 2016 (Gegn vilja foreldris)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 796/2015 dags. 13. október 2016 (Suðurnesjalína 2 - Leyfi Orkustofnunar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 20/2016 dags. 13. október 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 59/2016 dags. 20. október 2016 (Torfufell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 726/2016 dags. 26. október 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 119/2016 dags. 27. október 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 322/2016 dags. 10. nóvember 2016 (Hnjótafjall)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 757/2016 dags. 14. nóvember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 33/2016 dags. 24. nóvember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 135/2016 dags. 24. nóvember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 80/2016 dags. 1. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 412/2016 dags. 1. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 777/2016 dags. 2. desember 2016 (Sérstakt hæfi lögreglustjóra)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 106/2016 dags. 8. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 104/2016 dags. 8. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 102/2016 dags. 8. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 107/2016 dags. 8. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 101/2016 dags. 8. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 103/2016 dags. 8. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 108/2016 dags. 8. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 105/2016 dags. 8. desember 2016 (Gálgahraun II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 100/2016 dags. 8. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 769/2016 dags. 14. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 823/2016 dags. 14. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 18/2016 dags. 15. desember 2016 (Kæra stjórnvalds á máli til lögreglu)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 212/2016 dags. 15. desember 2016 (Íslandsstofa)^{[HTML] [PDF]}
Íslandsstofa stofnaði til útboðs um rammasamning. Hæstiréttur taldi hana bundna af meginreglum stjórnsýsluréttar þar sem hún var (þá) ótvírætt stjórnvald í skilningi íslenskra laga.

---

Hrd. 660/2016 dags. 15. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 815/2016 dags. 15. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 784/2016 dags. 15. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 808/2016 dags. 12. janúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 858/2016 dags. 17. janúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 278/2016 dags. 26. janúar 2017 (Umboðsmaður skuldara)^{[HTML] [PDF]}
Starfsmaður umboðsmanns skuldara skipti sér af þremur málum fyrrverandi eiginmanns síns. Hæstiréttur taldi að veita hefði átt starfsmanninum áminningu þar sem afskiptin voru ekki það alvarleg að þau réttlættu fyrirvaralausa brottvikningu úr starfi.

---

Hrd. 331/2016 dags. 26. janúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 250/2016 dags. 2. febrúar 2017 (Bjargráðasjóður - Stjörnugrís III)^{[HTML] [PDF]}
Einstaklingur sem þurfti að borga búnaðargjald (vegna landbúnaðarstarfsemi) vildi fá það endurgreitt. Það gjald hafði runnið til Svínaræktarfélags Íslands, Bændasamtakanna og Bjargráðasjóðs. Vildi einstaklingurinn meina að með skyldu til greiðslu gjaldanna til þessara einkaaðila sé verið að greiða félagsgjald. Hæstiréttur nefndi að í tilviki Bjargráðasjóðs að sökum hlutverks sjóðsins og að stjórn sjóðsins væri skipuð af ráðherra yrði að líta til þess að sjóðurinn væri stjórnvald, og því væri um skatt að ræða.

---

Hrd. 376/2016 dags. 16. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 575/2016 dags. 16. febrúar 2017 (Framkvæmdaleyfi vegna Suðurnesjalínu 2)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 387/2016 dags. 2. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 138/2017 dags. 6. mars 2017^{[HTML] [PDF]}
Lögreglumaður lá undir grun um misbeitingu á valdi sínu og var málið svo fellt niður. Ríkissaksóknari ógilti niðurfellinguna og öðlaðist tilnefning verjandans sjálfkrafa aftur gildi við það.

---

Hrd. 418/2016 dags. 16. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 85/2017 dags. 16. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 124/2017 dags. 17. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 432/2016 dags. 23. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 367/2016 dags. 30. mars 2017 (Staðgöngumæðrun)^{[HTML] [PDF]}
Lesbíur fóru til Bandaríkjanna sem höfðu samið við staðgöngumóður um að ganga með barn. Dómstóll í Bandaríkjunum gaf út úrskurð um að lesbíurnar væru foreldrar barnsins.

Þær komu aftur til Íslands og krefjast skráningar barnsins í þjóðskrá. Þjóðskrá Íslands spyr um uppruna barnsins og þær gefa upp fyrirkomulagið um staðgöngumæðrun. Þjóðskrá Íslands synjar um skráninguna og þær kærðu ákvörðunina til ráðuneytisins. Þar fór ákvörðunin til dómstóla sem endaði með synjun Hæstaréttar.

Barnið var sett í forsjá barnaverndaryfirvalda sem settu það í fóstur, þar var því ráðstafað í fóstur hjá lesbíunum sökum tengsla við barnið.

---

Hrd. 318/2016 dags. 30. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 525/2016 dags. 6. apríl 2017 (Sjúklingatrygging)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 230/2017 dags. 9. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 250/2017 dags. 11. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 246/2017 dags. 17. maí 2017 (Aðför vegna Kröflulínu 4 og 5)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 563/2016 dags. 18. maí 2017 (Kjötbökumálið)^{[HTML] [PDF]}
Matvælastofnun hafði keypt eina pakkningu af kjötbökum til rannsóknar og fann ekkert nautakjöt í bökunni. Fyrirtækið var beitt viðurlögum og birti Matvælastofnun tilkynningu um það á vefsíðu sinni.

Fyrirtækið fór í mál. Hæstiréttur vísaði til þess að með reglugerð var búið að ákveða að heilbrigðiseftirlitið hefði þurft að birta slíkar upplýsingar og brast því Matvælastofnun heimild til þess.

---

Hrd. 768/2016 dags. 1. júní 2017 (Ferðaþjónusta fatlaðra)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 369/2017 dags. 14. júní 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 193/2017 dags. 15. júní 2017 (Kröflulína 4 og 5)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 451/2017 dags. 31. júlí 2017 (Landsréttur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 452/2017 dags. 31. júlí 2017 (Landsréttur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 389/2017 dags. 21. ágúst 2017 (Útburður úr félagslegu húsnæði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 352/2017 dags. 21. ágúst 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 474/2017 dags. 21. ágúst 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 426/2017 dags. 28. ágúst 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 537/2017 dags. 29. ágúst 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 779/2016 dags. 21. september 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 94/2017 dags. 28. september 2017 (Hvassafell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 266/2017 dags. 5. október 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 173/2017 dags. 5. október 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 684/2016 dags. 19. október 2017 (Kostnaður vegna málsmeðferðar í umhverfisráðuneytinu)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 730/2016 dags. 2. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 643/2016 dags. 2. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 644/2016 dags. 2. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 731/2016 dags. 2. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 645/2016 dags. 2. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 464/2017 dags. 9. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 693/2017 dags. 13. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 671/2017 dags. 16. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 763/2017 dags. 13. desember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 591/2017 dags. 19. desember 2017 (Skipun landsréttardómara)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 592/2017 dags. 19. desember 2017 (Skipun landsréttardómara)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 617/2016 dags. 19. desember 2017 (Gunnar - Endurgreiðsla ofgreiddra skatta)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 804/2017 dags. 11. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 823/2017 dags. 17. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 804/2016 dags. 25. janúar 2018 (Lóð við Reykjaneshöfn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 683/2016 dags. 25. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 435/2017 dags. 25. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 4/2017 dags. 25. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 72/2017 dags. 1. febrúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 77/2017 dags. 8. febrúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 101/2017 dags. 22. febrúar 2018 (Happdrætti Háskóla Íslands)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 158/2017 dags. 1. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 5/2018 dags. 8. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 149/2017 dags. 8. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 218/2017 dags. 15. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 115/2017 dags. 22. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 305/2017 dags. 27. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 238/2017 dags. 20. apríl 2018 (Endurákvörðun virðisaukaskatts)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 738/2017 dags. 26. apríl 2018 (Byggingarfulltrúi starfsmaður og undirmaður aðalhönnuðar og hönnunarstjóra mannvirkisins)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 287/2017 dags. 26. apríl 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 739/2017 dags. 26. apríl 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 418/2017 dags. 3. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 187/2017 dags. 17. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 789/2017 dags. 17. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 10/2018 dags. 24. maí 2018 (Umferðarlagabrot)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 501/2017 dags. 24. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 423/2017 dags. 31. maí 2018 (Vinnuslys)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 578/2017 dags. 7. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 582/2017 dags. 14. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 755/2017 dags. 21. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 637/2017 dags. 26. júní 2018^{[HTML] [PDF]}
Sveitarfélagið Ölfus sagði upp stuðningsfulltrúanum B í kjölfar atviks sem hann átti í gagnvart einum íbúa sambýlis sem hann starfaði á. Hæstiréttur taldi að brot sveitarfélagsins á rannsóknarskyldu þess leiddu þegar af þeirri ástæðu til þess að brottvikning B úr starfi hefði verið ólögmæt, og því dæmt til að greiða B skaðabætur og miskabætur.

---

Hrd. 806/2017 dags. 20. september 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 160/2017 dags. 20. september 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 638/2017 dags. 27. september 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 639/2017 dags. 27. september 2018 (Gjaldeyriseftirlit Seðlabankans)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 590/2017 dags. 4. október 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 589/2017 dags. 4. október 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 827/2017 dags. 11. október 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 816/2017 dags. 11. október 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 834/2017 dags. 8. nóvember 2018 (Fífuhvammur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 463/2017 dags. 8. nóvember 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 811/2017 dags. 22. nóvember 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 576/2017 dags. 22. nóvember 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 857/2017 dags. 6. desember 2018 (Zoe)^{[HTML] [PDF]}
Foreldrar barns kröfðust þess að úrskurður mannanafnanefndar um að synja barninu um að heita Zoe yrði ógiltur, og einnig viðurkenningu um að barnið mætti heita það. Úrskurðurinn byggði á því að ekki mætti rita nöfn með zetu. Hæstiréttur vísaði til reglugerðar þar sem heimilt var að rita mannanöfn með zetu. Hæstiréttur ógilti úrskurð mannanafnanefndar en vísaði frá viðurkenningarkröfunni.

Eftir málslokin komst mannanafnanefnd að þeirri niðurstöðu að hún mætti heita Zoe.

---

Hrd. 843/2017 dags. 6. desember 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 18/2018 dags. 16. janúar 2019 (Álag á skattstofna og ábyrgð maka - Ekki ábyrgð á álagi)^{[HTML] [PDF]}
K var rukkuð um vangoldna skatta M og lætur reyna á allt í málinu. Meðal annars að verið sé að rukka K um bæði skattinn og álagið. Álagið er refsing og því ætti hún ekki að bera ábyrgð á því.

Hæsturéttur vísaði í dómaframkvæmd MSE og þar var búið að kveða á um að skattaálög séu refsikennd viðurlög. Löggjafinn hafði ekki orðað það nógu skýrt að makinn bæri ábyrgð á greiðslu álagsins og þurfti K því ekki að greiða skattinn þar sem bæði skatturinn og álagið voru saman í dómkröfu.

---

Hrd. 26/2018 dags. 27. febrúar 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 33/2019 dags. 29. ágúst 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 43/2019 dags. 23. september 2019 (Kyrrsett þota)^{[HTML] [PDF]}
Heimild var í loftferðarlögum um kyrrsetningar á flugvélum á flugvöllum. Fallist var á aðfarargerð um að fjarlægja þotuna af vellinum en síðar úreltust lögvörðu hagsmunirnir þar sem þotan var farin af flugvellinum.

---

Hrd. 21/2019 dags. 30. október 2019^{[HTML] [PDF]}
F skilaði inn umsókn um leyfi til að taka barn í fóstur. Barnaverndarstofa synjaði umsókninni án þess að bjóða henni að taka námskeið þar sem hæfi hennar yrði metið, á þeim grundvelli að það væri tilhæfulaust sökum ástands hennar. Hæstiréttur taldi að synjun umsóknar F á þessu stigi hefði verið brot á rannsóknarreglu stjórnsýsluréttarins.

---

Hrd. 47/2019 dags. 18. nóvember 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 40/2019 dags. 16. desember 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 41/2019 dags. 22. janúar 2020 (Niðurrif á friðuðu húsi)^{[HTML] [PDF]}
Fólk höfðaði mál gegn Hafnarfjarðarbæ um að fá tiltekið deiliskipulag fellt niður þar sem þau vildu rífa niður hús og byggja annað í staðinn. Minjastofnun féllst á það með skilyrði um að nýja húsið félli að götumyndinni. Hæstiréttur taldi skilyrðið ólögmætt þar sem Minjastofnun var ekki lagalega heimilt að setja skilyrði um nýja húsið.

---

Hrd. 49/2019 dags. 12. febrúar 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 58/2019 dags. 10. mars 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1/2020 dags. 31. mars 2020 (Náttúruvernd 2 málsóknarfélag)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 30/2019 dags. 28. apríl 2020 (LMFÍ lagði fram kvörtun á hendur félagsmanni)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 50/2019 dags. 4. maí 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 52/2019 dags. 25. maí 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 39/2019 dags. 4. júní 2020 (Norðurturninn)^{[HTML] [PDF]}
Um er að ræða áfrýjun á Lrd. 647/2018 dags. 7. júní 2019 (Norðurturninn)^ⓘ þar sem komist var að þeirri niðurstöðu að hinn áfrýjaði dómur skyldi verða óraskaður.

---

Hrd. 13/2020 dags. 8. október 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 42/2019 dags. 7. janúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 17/2020 dags. 4. febrúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 18/2020 dags. 4. febrúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 27/2020 dags. 11. febrúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 23/2020 dags. 11. febrúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 22/2020 dags. 11. febrúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 21/2021 dags. 11. nóvember 2021^[HTML]

---

Hrd. 50/2021 dags. 4. maí 2022^[HTML]

---

Hrd. 25/2022 dags. 9. maí 2022^[HTML]

---

Hrd. 28/2022 dags. 7. desember 2022^[HTML]

---

Hrd. 16/2023 dags. 1. nóvember 2023^[HTML]

---

Hrd. 39/2023 dags. 22. desember 2023^[HTML]

---

Hrd. 30/2023 dags. 6. mars 2024^[HTML]

---

Hrd. 36/2023 dags. 27. mars 2024^[HTML]

---

Hrd. 42/2023 dags. 10. apríl 2024^[HTML]

---

Hrd. 52/2023 dags. 15. maí 2024^[HTML]

---

Hrd. 39/2024 dags. 14. október 2024^[HTML]

---