Úrlausnir.is

Yfirlit

Hæstaréttardómar (2581)
Dómasafn Hæstaréttar (4059)
Umboðsmaður Alþingis (37)
Stjórnartíðindi (367)
Dómasafn Félagsdóms (16)
Dómasafn Landsyfirréttar (119)
Alþingistíðindi (846)
Ársskýrslur umboðsmanns Alþingis (18)
EES-viðbætir við Stjórnartíðindi ESB (84)
Lovsamling for Island (6)
Alþingi (1854)
Aðrir úrlausnaraðilar

• Atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneytið (7)
• Áfrýjunarnefnd neytendamála (2)
• Endurupptökudómur (3)
• Endurupptökunefnd (4)
• Félagsdómur (14)
• Félagsmálaráðuneytið (6)
• Fjarskiptastofa (2)
• Heilbrigðisráðuneytið (2)
• Héraðsdómur Austurlands (65)
• Héraðsdómur Norðurlands eystra (91)
• Héraðsdómur Norðurlands vestra (38)
• Héraðsdómur Reykjaness (366)
• Héraðsdómur Reykjavíkur (789)
• Héraðsdómur Suðurlands (150)
• Héraðsdómur Vestfjarða (29)
• Héraðsdómur Vesturlands (86)
• Kærunefnd greiðsluaðlögunarmála (18)
• Kærunefnd húsamála (167)
• Kærunefnd lausafjár- og þjónustukaupa (186)
• Kærunefnd útboðsmála (3)
• Kærunefnd útlendingamála (8)
• Kærunefnd vöru- og þjónustukaupa (11)
• Landsréttur (407)
• Landsyfirréttur (43)
• Mannréttindadómstóll Evrópu (1)
• Matsnefnd eignarnámsbóta (55)
• Matvælaráðuneytið (2)
• Óbyggðanefnd (70)
• Póst- og fjarskiptastofnun (6)
• Ríkisskattanefnd (24)
• Ríkistollanefnd (2)
• Samgöngu- og sveitarstjórnarráðuneytið (7)
• Samgönguráðuneytið (4)
• Samkeppniseftirlitið (2)
• Samkeppnisráð (5)
• Umhverfisráðuneytið (1)
• Úrskurðarnefnd almannatrygginga (1)
• Úrskurðarnefnd félagsþjónustu og húsnæðismála (19)
• Úrskurðarnefnd fjarskipta- og póstmála (2)
• Úrskurðarnefnd fæðingar- og foreldraorlofsmála (4)
• Úrskurðarnefnd hollustuhátta og mengunarvarna (1)
• Úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála (32)
• Úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála (57)
• Úrskurðarnefnd um leiðréttingu verðtryggðra fasteignaveðlána (5)
• Úrskurðarnefnd um upplýsingamál (11)
• Úrskurðarnefnd velferðarmála (39)
• Yfirskattanefnd (138)

Fara á yfirlit

Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Hrd. 1920:4 nr. 38/1919 ^[PDF]

---

Hrd. 1920:8 nr. 62/1919 ^[PDF]

---

Hrd. 1920:60 nr. 5/1920 ^[PDF]

---

Hrd. 1920:64 nr. 17/1920 ^[PDF]

---

Hrd. 1920:66 nr. 59/1919 (Höfðabrekka) ^[PDF]

---

Hrd. 1920:80 nr. 1/1920 ^[PDF]

---

Hrd. 1921:127 nr. 13/1920 ^[PDF]

---

Hrd. 1922:294 nr. 9/1922 (Bergstaðastræti - O. Johnson & Kaaber) ^[PDF]

---

Hrd. 1922:327 nr. 8/1922 ^[PDF]

---

Hrd. 1923:415 nr. 61/1922 ^[PDF]

---

Hrd. 1923:430 nr. 66/1923 ^[PDF]

---

Hrd. 1924:644 nr. 65/1923 ^[PDF]

---

Hrd. 1926:237 nr. 15/1925 (Skólavörðustígur) ^[PDF]
Fólk keypti húsnæði sem átti að nota í sameiginlegan veitingarekstur ásamt öðrum stað fyrir heimili þeirra. Húsnæðið fékkst ekki afhent á réttum tíma og riftu þau því þeim samningi. Riftunin var talin heimil, m.a. í ljósi þess að seljanda var kunnugt um að kaupendur hefðu sérstaka hagsmuni af efndum á réttum tíma. Gerðu þau einnig kröfu um skaðabætur byggð á því að þau höfðu orðið af tekjum í nokkurn tíma, eða frá því að afhending átti að fara fram og þar til þau fundu annað húsnæði sem hentaði undir veitingareksturinn. Fallist var á skaðabótakröfuna.

---

Hrd. 1927:519 nr. 52/1926 ^[PDF]

---

Hrd. 1927:586 nr. 49/1927 ^[PDF]

---

Hrd. 1929:952 nr. 20/1928 ^[PDF]

---

Hrd. 1929:961 nr. 104/1927 (Skólavörðustígur) ^[PDF]

---

Hrd. 1929:1102 nr. 58/1927 ^[PDF]

---

Hrd. 1929:1155 nr. 88/1927 ^[PDF]

---

Hrd. 1930:19 nr. 81/1929 ^[PDF]

---

Hrd. 1930:51 nr. 84/1929 ^[PDF]

---

Hrd. 1930:197 nr. 94/1929 (Hallveigarstígur 2) ^[PDF]

---

Hrd. 1930:277 nr. 10/1930 ^[PDF]

---

Hrd. 1931:34 nr. 59/1930 ^[PDF]

---

Hrd. 1931:154 nr. 91/1930 ^[PDF]

---

Hrd. 1931:170 nr. 17/1931 ^[PDF]

---

Hrd. 1931:309 nr. 43/1931 ^[PDF]

---

Hrú. 1931:316 nr. 6/1931 ^[PDF]

---

Hrd. 1932:828 nr. 96/1931 ^[PDF]

---

Hrd. 1933:114 nr. 48/1932 ^[PDF]

---

Hrd. 1933:236 nr. 6/1931 ^[PDF]

---

Hrd. 1933:289 nr. 89/1932 ^[PDF]

---

Hrd. 1933:336 nr. 163/1932 ^[PDF]

---

Hrd. 1933:440 nr. 18/1933 ^[PDF]

---

Hrd. 1934:629 nr. 116/1933 ^[PDF]

---

Hrd. 1934:801 nr. 1/1934 ^[PDF]

---

Hrd. 1934:1054 nr. 102/1933 ^[PDF]

---

Hrd. 1935:236 nr. 121/1934 ^[PDF]

---

Hrd. 1935:289 nr. 160/1934 ^[PDF]

---

Hrd. 1936:1 nr. 74/1935 ^[PDF]

---

Hrd. 1936:6 nr. 184/1934 ^[PDF]

---

Hrd. 1936:67 nr. 24/1935 ^[PDF]

---

Hrd. 1936:160 nr. 120/1935 (Uppboðsskilmálar) ^[PDF]

---

Hrd. 1936:294 nr. 55/1936 (Hrefna II) ^[PDF]

---

Hrd. 1936:378 nr. 65/1936 ^[PDF]

---

Hrd. 1936:441 nr. 120/1936 (Leifsgata 32) ^[PDF]

---

Hrd. 1936:511 nr. 102/1936 ^[PDF]

---

Hrd. 1937:44 nr. 130/1935 ^[PDF]

---

Hrd. 1937:200 nr. 113/1936 ^[PDF]

---

Hrd. 1938:41 nr. 55/1937 (Leifsgata) ^[PDF]

---

Hrd. 1938:399 nr. 48/1938 (Leifsgata 32) ^[PDF]

---

Hrd. 1938:735 nr. 43/1938 (Sogamýrarblettur V - Fagridalur) ^[PDF]

---

Hrd. 1938:772 nr. 107/1938 ^[PDF]

---

Hrd. 1939:28 nr. 80/1938 (Einarsnes) ^[PDF]
Reynt var á hvort hefð hefði unnist á landamerkjum innan beggja jarða. Fallist var á hefðun í þeim tilvikum enda hefði hefðandinn haft full umráð á svæðinu.

---

Hrd. 1939:109 nr. 128/1937 (Rauðarárbúið) ^[PDF]

---

Hrd. 1939:146 nr. 123/1937 ^[PDF]

---

Hrd. 1939:213 nr. 129/1937 ^[PDF]

---

Hrd. 1939:400 nr. 47/1939 (Innlausn veiðiréttar) ^[PDF]

---

Hrd. 1939:421 nr. 16/1939 ^[PDF]

---

Hrd. 1939:431 nr. 95/1936 ^[PDF]

---

Hrd. 1939:451 nr. 52/1938 ^[PDF]

---

Hrd. 1939:500 nr. 62/1938 ^[PDF]

---

Hrd. 1939:553 nr. 7/1939 (Eldhúsbúnaður) ^[PDF]

---

Hrd. 1940:44 nr. 120/1938 ^[PDF]

---

Hrd. 1940:108 nr. 63/1939 (Rauðasandshreppur - 46% matsverð) ^[PDF]

---

Hrd. 1940:189 nr. 98/1939 ^[PDF]

---

Hrd. 1940:246 nr. 109/1939 ^[PDF]

---

Hrd. 1940:279 nr. 58/1939 ^[PDF]

---

Hrd. 1940:298 nr. 24/1940 ^[PDF]

---

Hrd. 1940:301 nr. 29/1939 ^[PDF]

---

Hrd. 1940:386 nr. 71/1940 ^[PDF]

---

Hrd. 1940:500 nr. 98/1940 ^[PDF]

---

Hrd. 1941:154 nr. 15/1941 ^[PDF]

---

Hrd. 1941:194 nr. 60/1940 (Mótorbáturinn Kolbeinn ungi) ^[PDF]

---

Hrd. 1941:210 nr. 24/1941 ^[PDF]

---

Hrd. 1942:5 nr. 55/1941 (Hverfisgata 94) ^[PDF]

---

Hrd. 1942:99 nr. 3/1940 ^[PDF]

---

Hrd. 1942:129 nr. 35/1942 ^[PDF]

---

Hrd. 1942:134 nr. 98/1941 ^[PDF]

---

Hrd. 1942:153 nr. 10/1942 (Forkaupsréttur sveitarfélags að Urriðakoti) ^[PDF]
Í lögum var ákvæði er veitti leiguliðum og hreppsfélögum forkaupsrétt á jarðeignum en síðar voru samþykkt breytingarlög er settu undanþágur frá því þegar kaupandinn var skyldur seljanda með tæmandi töldum hætti, þ.e. barni, kjörbarni, fósturbarni, systkini eða foreldri.

Í þessu máli var kaupandinn barnabarn seljandans og því deilt um hvort forkaupsrétturinn ætti við eða ekki. Með vísan í markmið breytingarlaganna um að forkaupsrétturinn yrði ekki til þess að jarðir gengju úr ættum og að á listanum væru ættingjar er væru fjærri en barnabörn, var hugtakið ‚barn‘ túlkað það rúmt að það ætti einnig við um barnabörn.

---

Hrd. 1943:108 nr. 69/1942 ^[PDF]

---

Hrd. 1943:142 nr. 44/1942 ^[PDF]

---

Hrd. 1943:330 nr. 57/1943 ^[PDF]

---

Hrd. 1943:418 nr. 61/1943 (Afturköllun eftir kauptilboð - Hafnarstjórn) ^[PDF]

---

Hrd. 1944:1 nr. 82/1943 ^[PDF]

---

Hrd. 1944:75 nr. 54/1943 ^[PDF]

---

Hrd. 1944:114 nr. 113/1943 (Bræðraborgarstígur) ^[PDF]

---

Hrd. 1944:121 nr. 58/1943 (Vörubíll) ^[PDF]
Keypt vörubifreið sem átti að vera árgerð 1935 og átti að bera þrjú tonn en reyndist svo vera árgerð 1932 og bar tvö tonn.

---

Hrd. 1944:192 nr. 63/1943 ^[PDF]

---

Hrd. 1944:249 nr. 43/1944 ^[PDF]

---

Hrd. 1944:277 nr. 53/1944 (Hótel Hekla) ^[PDF]

---

Hrd. 1944:286 kærumálið nr. 9/1944 ^[PDF]

---

Hrd. 1945:113 nr. 79/1944 ^[PDF]

---

Hrd. 1945:193 nr. 74/1944 (Jarðakaupasjóður ríkisins) ^[PDF]

---

Hrd. 1945:220 nr. 69/1944 (Bifreið í verra ásigkomulagi) ^[PDF]

---

Hrd. 1945:280 nr. 93/1944 ^[PDF]

---

Hrd. 1945:388 nr. 1/1945 (Grundarstígur - Verðlaunagripir) ^[PDF]
Gripir voru merktir nafni M. M hélt því fram að þeir ættu að standa utan skipta. Dómstólar féllust ekki á það.

---

Hrd. 1946:106 nr. 91/1945 ^[PDF]

---

Hrd. 1946:174 nr. 132/1944 ^[PDF]

---

Hrd. 1946:314 nr. 38/1945 ^[PDF]

---

Hrd. 1946:366 nr. 93/1945 ^[PDF]

---

Hrd. 1946:610 kærumálið nr. 20/1946 ^[PDF]

---

Hrd. 1947:72 nr. 44/1943 (Lækjarbotnar) ^[PDF]

---

Hrd. 1947:223 nr. 107/1946 ^[PDF]

---

Hrd. 1947:293 nr. 76/1945 (Kostnaður við vegalagningu) ^[PDF]
Davíð, sem var aldraður, samdi um vegalagningu á/við jörð og varð kostnaður hennar nokkuð hár. Nágranninn ætlaði að leggja eitthvað í þetta. Verðmatið fór fram með mati tveggja dómkvaddra manna. Davíð var talinn hafa ekki gert sér grein fyrir því hversu fjárfrekar skuldbindingarnar voru sem hann gekk undir miðað við sína hagi og átti nágrannanum að hafa verið það ljóst. Samningurinn var ógiltur á grundvelli 1. mgr. 31. gr. samningalaganna með lögjöfnun.

---

Hrd. 1947:304 nr. 134/1946 (Bókhaldsbrot) ^[PDF]

---

Hrd. 1947:357 nr. 109/1946 ^[PDF]

---

Hrd. 1947:417 nr. 139/1946 ^[PDF]

---

Hrd. 1947:518 nr. 155/1945 (Spítalastígur) ^[PDF]

---

Hrd. 1947:520 nr. 77/1946 (Flókagata 11) ^[PDF]

---

Hrd. 1947:548 kærumálið nr. 21/1947 ^[PDF]

---

Hrd. 1948:1 nr. 138/1946 (Akranesbrenna) ^[PDF]
J ætlaði að brenna byggingu með hlutum í, og sækja vátryggingabætur. Bauð J vini sínum, B, að vera með og gaf J út tryggingarvíxil til B í bílnum sínum. Þegar J neitaði svo að afhenda B umsaminn hlut lagði B fram kæru á hendur J til saksóknara fyrir fjársvik. Hæstiréttur taldi að þar sem löggerningarnir voru þáttur í glæpsamlegum athöfnum þeirra beggja hafði ekki stofnast efnislegur réttur þeirra á milli.

---

Hrd. 1948:170 nr. 35/1947 (Langá) ^[PDF]

---

Hrd. 1948:232 nr. 12/1947 (Bátur í haffæru ástandi) ^[PDF]

---

Hrd. 1948:307 nr. 1/1947 ^[PDF]

---

Hrd. 1948:339 nr. 127/1946 ^[PDF]

---

Hrd. 1948:343 nr. 114/1947 (Litlu-Ásgeirsmóar) ^[PDF]

---

Hrd. 1948:428 nr. 63/1948 (Ásvallagata 69 - Húseign byggingarsamvinnufélags) ^[PDF]

---

Hrd. 1948:538 nr. 20/1947 ^[PDF]

---

Hrd. 1948:556 nr. 103/1946 ^[PDF]

---

Hrd. 1949:11 nr. 132/1948 (Eskihlíð) ^[PDF]

---

Hrd. 1949:41 nr. 158/1948 ^[PDF]

---

Hrd. 1949:205 nr. 70/1949 ^[PDF]

---

Hrd. 1949:209 nr. 156/1948 ^[PDF]

---

Hrd. 1949:255 nr. 42/1946 ^[PDF]

---

Hrd. 1949:365 nr. 81/1948 ^[PDF]

---

Hrd. 1949:407 nr. 7/1947 (Laufás - Laufástún) ^[PDF]

---

Hrd. 1949:493 nr. 92/1946 ^[PDF]

---

Hrd. 1950:87 nr. 30/1947 ^[PDF]

---

Hrd. 1950:106 nr. 141/1947 ^[PDF]

---

Hrd. 1950:237 nr. 51/1949 ^[PDF]

---

Hrd. 1950:282 nr. 108/1948 ^[PDF]

---

Hrd. 1950:424 kærumálið nr. 12/1950 ^[PDF]

---

Hrd. 1951:32 kærumálið nr. 14/1950 ^[PDF]

---

Hrd. 1951:125 kærumálið nr. 2/1951 (Vitnaskýrslur) ^[PDF]

---

Hrd. 1951:194 nr. 11/1950 (Framnesvegur) ^[PDF]

---

Hrd. 1951:246 kærumálið nr. 9/1951 (Fasteignasali) ^[PDF]

---

Hrd. 1951:268 nr. 41/1951 ^[PDF]

---

Hrd. 1951:418 nr. 14/1950 ^[PDF]

---

Hrd. 1951:422 kærumálið nr. 26/1951 ^[PDF]

---

Hrd. 1951:424 nr. 14/1948 ^[PDF]

---

Hrd. 1951:441 nr. 82/1950 (Náttúrulækningahúsið) ^[PDF]

---

Hrd. 1952:80 nr. 46/1950 (Grafarnes - Forsamningur) ^[PDF]

---

Hrd. 1952:114 nr. 55/1951 (Kaupfélag Ísfirðinga) ^[PDF]

---

Hrd. 1952:162 nr. 163/1950 (Uppboð til slita á sameign) ^[PDF]

---

Hrd. 1952:181 nr. 181/1951 ^[PDF]

---

Hrd. 1952:375 nr. 149/1951 ^[PDF]

---

Hrd. 1952:378 nr. 40/1951 ^[PDF]

---

Hrd. 1952:527 nr. 8/1951 ^[PDF]

---

Hrd. 1952:629 nr. 82/1951 (Víðimelur) ^[PDF]
M og K bjuggu í tveggja hæða húsi með kjallara. M var þinglýstur eigandi íbúðanna og seldi þriðja aðila íbúðir á báðum hæðunum án samþykkis K, þar á meðal íbúðina sem þau tvö bjuggu í.
K fór í riftunarmál gagnvart þriðja aðilanum til að rifta sölunum á báðum íbúðunum. Hæstiréttur féllst á riftunina fyrir þær báðar, þrátt fyrir að hvorugt þeirra bjuggu í annarri þeirra.

Reifað var að umboðsmaður kaupandans hafi verið kunnugt um að bæði M og K bjuggu í annarri þeirra, og varð sú grandsemi hans til téðrar riftunar. Í síðari hjúskaparlögum skiptir þó grandleysi ekki máli.

---

Hrd. 1952:664 nr. 98/1951 ^[PDF]

---

Hrd. 1953:120 nr. 95/1951 ^[PDF]

---

Hrd. 1953:281 nr. 31/1951 (Hraunteigur) ^[PDF]

---

Hrd. 1953:343 nr. 16/1953 (Dynskógajárnið - E/s Persier) ^[PDF]

---

Hrd. 1953:363 nr. 9/1952 ^[PDF]

---

Hrd. 1953:411 nr. 50/1953 ^[PDF]

---

Hrd. 1953:439 nr. 3/1952 ^[PDF]

---

Hrd. 1953:489 nr. 164/1951 ^[PDF]

---

Hrd. 1953:516

---

Hrd. 1953:521 nr. 146/1950 ^[PDF]

---

Hrd. 1953:572 kærumálið nr. 13/1953 ^[PDF]

---

Hrd. 1953:579 nr. 43/1953 ^[PDF]

---

Hrd. 1953:639 nr. 185/1952 ^[PDF]

---

Hrd. 1953:677 nr. 63/1953 ^[PDF]

---

Hrd. 1953:698 nr. 186/1952 ^[PDF]

---

Hrd. 1954:26 nr. 194/1952 (Heklugos) ^[PDF]
Forkaupsréttarhafa var boðið að kaupa jörð sem hann neitaði. Jörðin spilltist sökum eldgoss er leiddi til verðlækkunar. Ekki var talin ástæða til þess að skylda seljanda til að bjóða forkaupsréttarhafanum aftur að ganga inn í söluna þar sem ekki var litið svo á að verið væri að sniðganga forkaupsréttinn.

---

Hrd. 1954:139 nr. 48/1951 ^[PDF]

---

Hrd. 1954:166 nr. 24/1950 (Langholtsvegslóð) ^[PDF]

---

Hrd. 1954:249 nr. 170/1951 (Sólbrekka) ^[PDF]

---

Hrd. 1954:297 nr. 42/1952 (Lestarborð) ^[PDF]

---

Hrd. 1954:357 nr. 77/1953 ^[PDF]

---

Hrd. 1954:374 nr. 134/1953 ^[PDF]

---

Hrd. 1954:433 nr. 112/1952 (Meðlag óskilgetins barns) ^[PDF]

---

Hrd. 1954:444 nr. 97/1954 ^[PDF]

---

Hrd. 1954:452 kærumálið nr. 16/1954 ^[PDF]

---

Hrd. 1954:460 nr. 188/1952 ^[PDF]

---

Hrd. 1954:534 nr. 17/1953 (Njarðargata) ^[PDF]

---

Hrd. 1954:584 nr. 108/1953 ^[PDF]

---

Hrd. 1955:12 nr. 163/1953 ^[PDF]

---

Hrd. 1955:39 nr. 61/1954 (Hverfisgata) ^[PDF]

---

Hrd. 1955:67 nr. 118/1953 (Um gildi kvaðar á húslóð - Kirkjutún) ^[PDF]

---

Hrd. 1955:75 nr. 143/1953 ^[PDF]

---

Hrd. 1955:108 nr. 103/1953 (Landmannaafréttur I) ^[PDF]

---

Hrd. 1955:204 nr. 145/1953 ^[PDF]

---

Hrd. 1955:443 nr. 131/1953 (Leigugjald) ^[PDF]

---

Hrd. 1955:537 nr. 29/1955 ^[PDF]

---

Hrd. 1955:572 nr. 47/1954 ^[PDF]

---

Hrd. 1955:648 nr. 159/1955 ^[PDF]

---

Hrd. 1956:1 nr. 193/1953 ^[PDF]

---

Hrd. 1956:79 nr. 140/1954 ^[PDF]

---

Hrd. 1956:209 nr. 112/1955 (Mjóahlíð) ^[PDF]

---

Hrd. 1956:278 nr. 122/1954 (Þórsgata) ^[PDF]

---

Hrd. 1956:305 nr. 171/1954 (Leó II) ^[PDF]

---

Hrd. 1956:318 nr. 27/1953 ^[PDF]

---

Hrd. 1956:327 nr. 180/1954 ^[PDF]

---

Hrd. 1956:723 nr. 16/1955 ^[PDF]

---

Hrd. 1956:756 nr. 19/1954 ^[PDF]

---

Hrd. 1956:763 nr. 203/1954 (Vífilfell) ^[PDF]

---

Hrd. 1957:35 nr. 146/1955 ^[PDF]

---

Hrd. 1957:56 nr. 63/1954 ^[PDF]

---

Hrd. 1957:226 nr. 108/1954 ^[PDF]

---

Hrd. 1957:501 nr. 48/1955 ^[PDF]

---

Hrd. 1957:602 nr. 117/1956 ^[PDF]

---

Hrd. 1957:708 nr. 118/1956 (Stórholt) ^[PDF]

---

Hrd. 1957:727 nr. 82/1957 (Geymsla undir útitröppum) ^[PDF]

---

Hrd. 1958:91 nr. 4/1958 ^[PDF]

---

Hrd. 1958:134 nr. 100/1954 (Fúinn skrokkur - Skipaskoðunarvottorð) ^[PDF]

---

Hrd. 1958:339 nr. 40/1958 ^[PDF]

---

Hrd. 1958:407 nr. 119/1956 ^[PDF]

---

Hrd. 1958:425 nr. 64/1958 ^[PDF]

---

Hrd. 1958:486 nr. 167/1957 (Hús o.fl. á Akureyri - Bókasafn ekki „innanhúsgögn“) ^[PDF]
Verðmætt og sérstakt bókasafn var á heimili M og K. Það var ekki talið vera venjulegt innbú.

---

Hrd. 1958:565 nr. 87/1958 ^[PDF]

---

Hrd. 1958:584 nr. 113/1958 ^[PDF]

---

Hrd. 1958:681 nr. 148/1958 ^[PDF]

---

Hrd. 1958:746 nr. 140/1958 ^[PDF]

---

Hrd. 1959:49 nr. 191/1958 (Ættleiðingarleyfi) ^[PDF]

---

Hrd. 1959:116 nr. 38/1957 ^[PDF]

---

Hrd. 1959:194 nr. 29/1959 ^[PDF]

---

Hrd. 1959:416 nr. 76/1959 ^[PDF]

---

Hrd. 1959:450 nr. 138/1958 (Hraunbrekka) ^[PDF]

---

Hrd. 1959:486 nr. 5/1959 ^[PDF]

---

Hrd. 1959:541 nr. 134/1958 (Kvennaheimilið Hallveigarstaðir) ^[PDF]

---

Hrd. 1959:594 nr. 127/1959 (Hlíðarvegur 35) ^[PDF]

---

Hrd. 1959:598 nr. 28/1959 (Fjármál hjóna - Tilboð í „þrotabú“) ^[PDF]

---

Hrd. 1959:759 nr. 129/1959 (Skattareglur um fyrirframgreiddan arf) ^[PDF]

---

Hrd. 1959:772 nr. 49/1958 ^[PDF]

---

Hrd. 1959:793 nr. 34/1959 (Öryggis- og kynditæki) ^[PDF]

---

Hrd. 1960:1 nr. 172/1958 ^[PDF]

---

Hrd. 1960:134 nr. 2/1960 ^[PDF]

---

Hrd. 1960:175 nr. 118/1958 (V/s Oddur) ^[PDF]

---

Hrd. 1960:197 nr. 3/1959 ^[PDF]

---

Hrd. 1960:306 nr. 27/1960 (Rauðarárstígur) ^[PDF]

---

Hrd. 1960:550 nr. 213/1959 ^[PDF]

---

Hrd. 1960:578 nr. 101/1960 ^[PDF]

---

Hrd. 1960:605 nr. 56/1960 ^[PDF]

---

Hrd. 1960:726 nr. 162/1959 (Skeljabrekkudómur I) ^[PDF]

---

Hrd. 1960:765 nr. 183/1960 ^[PDF]

---

Hrd. 1960:786 nr. 169/1959 (Skeljabrekkudómur II) ^[PDF]

---

Hrd. 1960:807 nr. 170/1959 ^[PDF]

---

Hrd. 1961:86 nr. 57/1960 ^[PDF]

---

Hrd. 1961:163 nr. 24/1961 ^[PDF]

---

Hrd. 1961:219 nr. 106/1960 (Olís í Vestmannaeyjum) ^[PDF]

---

Hrd. 1961:350 nr. 163/1959 (Skeljabrekkudómur III) ^[PDF]

---

Hrd. 1961:421 nr. 158/1960 ^[PDF]

---

Hrd. 1961:500 nr. 62/1961 ^[PDF]

---

Hrd. 1961:629 nr. 13/1960 ^[PDF]

---

Hrd. 1961:685 nr. 133/1960 ^[PDF]

---

Hrd. 1961:739 nr. 24/1960 ^[PDF]

---

Hrd. 1961:830 nr. 19/1960 (Miklabraut) ^[PDF]

---

Hrd. 1962:31 nr. 12/1960 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:84 nr. 98/1961 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:90 nr. 145/1960 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:243 nr. 154/1961 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:277 nr. 20/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:372 nr. 126/1961 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:410 nr. 172/1961 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:424 nr. 59/1961 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:488 nr. 33/1961 (Nýpukot) ^[PDF]

---

Hrd. 1962:508 nr. 189/1961 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:527 nr. 69/1962 (Bugðulækur) ^[PDF]

---

Hrd. 1962:580 nr. 150/1961 (Leifsgata - Makaskipti) ^[PDF]
Þar hafi seljandi ábyrgst að byggingarrétturinn sem samningurinn snerist um væri tryggur gagnvart öðrum leigjendum Leifsgötu 13. Fallist var á að kaupandi hafi haft heimild til að rifta samningnum þegar hann uppgötvaði að svo reyndist ekki, og að hann ætti rétt til vangildisbóta.

---

Hrd. 1962:590 nr. 63/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:705 nr. 156/1961 (Silfurtún) ^[PDF]

---

Hrd. 1962:835 nr. 138/1961 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:881 nr. 9/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1963:23 nr. 122/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1963:41 nr. 89/1962 (Eignarréttur í fasteign - Ráðskonulaun II) ^[PDF]

---

Hrd. 1963:55 nr. 127/1962 (Birkihvammur) ^[PDF]

---

Hrd. 1963:137 nr. 112/1962 (Bílskúrsréttindi) ^[PDF]

---

Hrd. 1963:173 nr. 163/1961 ^[PDF]

---

Hrd. 1963:196 nr. 134/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1963:238 nr. 82/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1963:245 nr. 9/1963 ^[PDF]

---

Hrd. 1963:324 nr. 47/1963 ^[PDF]

---

Hrd. 1963:355 nr. 67/1962 (Braggi) ^[PDF]
Reykjavík keypti árið 1945 svokallað Camp by Town, sem var herskálahverfi, og leigði út bragga í þeim. Einn leigjandinn seldi svo braggann til annars manns sem sína eign árið 1951, sem seldi hann til annars árið 1955, sem seldi hann svo áfram árið 1958. Sveitarfélagið taldi sig eiga braggann og höfðaði mál gegn seinasta aðila keðjunnar. Hæstiréttur taldi að sveitarfélagið hefði ekki orðið fyrir tjóni og féllst því ekki á skaðabótakröfu þess.

---

Hrd. 1963:378 nr. 64/1962 (Stórholt) ^[PDF]

---

Hrd. 1963:499 nr. 111/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1963:613 nr. 158/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1963:664 nr. 52/1963 ^[PDF]

---

Hrd. 1964:79 nr. 31/1963 ^[PDF]

---

Hrd. 1964:108 nr. 28/1963 (Barónsstígur) ^[PDF]

---

Hrd. 1964:371 nr. 92/1963 ^[PDF]

---

Hrd. 1964:406 nr. 122/1963 (Árelíusarbörn) ^[PDF]
Reyndi á þá spurningu hvort að viðkomandi var búinn að gefa of mikið áður en hann dó, s.s. að dulbúa gjafir til að komast framhjá arfleiðsluheimild.

---

Hrd. 1964:528 nr. 134/1963 ^[PDF]

---

Hrd. 1964:618 nr. 13/1963 ^[PDF]

---

Hrd. 1964:716 nr. 185/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1964:892 nr. 37/1964 ^[PDF]

---

Hrd. 1965:8 nr. 13/1964 ^[PDF]

---

Hrd. 1965:63 nr. 87/1964 (Skaftahlíð) ^[PDF]

---

Hrd. 1965:134 nr. 28/1961 ^[PDF]

---

Hrd. 1965:153 nr. 166/1964 ^[PDF]

---

Hrd. 1965:169 nr. 221/1960 (Varmahlíð) ^[PDF]
Skagafjörður vildi stofnsetja héraðsskóla árið 1936. Var framkvæmdin sú að íslenska ríkið tók jörðina Varmahlíð eignarnámi af V og leigði félagi sem sveitarfélagið stofnaði undir þann rekstur.

Þingmaður Varmahlíðar tjáði við V að hann ætlaði sér að leggja fram frumvarp um eignarnám eða leigunám á landi Varmahlíðar þar sem enginn vilji væri fyrir sölu jarðarinnar. V vildi ekki láta af hendi alla jörðina en lýsti sig reiðubúinn til að selja hluta jarðarinnar en því var ekki tekið. Frumvarpið varð síðar samþykkt sem lög nr. 29/1939 er veitti ríkisstjórninni heimild til eignarnámsins í þeim tilgangi. Samningar tókust ekki þannig að V sá til tilneyddan til að gefa út afsal fyrir jörðinni til ríkisins áður en eignarnámið fór fram, en í því var enginn áskilnaður um héraðsskóla.

Ríkisstjórnin afsalaði svo félaginu jörðinni með því skilyrði að reistur yrði héraðsskóli. Ekki var byrjað að reisa héraðsskólann fyrr en árið 1945 en stuttu eftir það urðu grundvallarbreytingar á skólakerfinu þar sem héraðsskólar urðu hluti af almenna skólakerfinu. Í kjölfarið hættu framkvæmdir við byggingu skólans. Árið 1956 var samþykkt ályktun um að reisa þar í staðinn heimavistarbarnaskóla ásamt útleigu húsakynna undir ýmsan atvinnurekstur.

Þá krafði V ráðherra um að afhenda sér aftur jörðina sökum þess að grundvöllur eignarnámsheimildarinnar væri brostinn. Er ráðherra féllst ekki á það krafðist V fyrir dómi að samningur sinn um afhendingu jarðarinnar til ríkisstjórnarinnar yrði ógiltur, ásamt ýmsum öðrum ráðstöfunum sem af því leiddi. Meðal málatilbúnaðar V var að umfang eignarnámsins hefði verið talsvert meira en nauðsyn krafði, að hann hefði verið neyddur til að selja jörðina sökum hættu á að hann hefði fengið enn minna fyrir hana en ella. Þó afsalið hefði ekki minnst á héraðsskóla hefði það samt sem áður verið forsendan fyrir útgáfu þess.

Hæstiréttur staðfesti hinn áfrýjaða dóm með vísan til forsendna en í þeim dómi kom fram að ekki yrði hnekkt mati löggjafans um almenningsþörf með setningu þessara sérlaga um eignarnám á jörð í hans eigu. Augljóst þótti að forsendur þess að V hafi látið af hendi nauðugur af hendi væru þessi sérlög, þó að kaupverðinu undanskildu, og yrði því ekki firrtur þeim rétti að geta endurheimt jörðina sökum skorts á fyrirvara í afsalinu ef notkun hennar væri svo andstæð þeim tilgangi sem lá að baki eignarnámsheimildinni að hann ætti af þeim sökum lögvarinn endurheimturétt.

Ekki var fallist á ógildingu afsals ríkisins til félagsins þar sem það var í samræmi við þann tilgang sem eignarnámsheimildin byggðist á, og félagið væri enn viljugt til að vinna að því markmiði, og því enn í samræmi við tilgang eignarnámsins. Þá skipti máli að V gerði engar virkar og raunhæfar ráðstafanir í langan tíma frá því að honum varð ljóst að forsendurnar hefðu brostið, til endurheimt jarðarinnar. Kröfum V um ógildingu eignarnámsins var því synjað.

---

Hrd. 1965:268 nr. 7/1964 (Reykir) ^[PDF]

---

Hrd. 1965:441 nr. 38/1965 ^[PDF]

---

Hrd. 1965:492 nr. 211/1964 ^[PDF]

---

Hrd. 1965:635 nr. 208/1964 ^[PDF]

---

Hrd. 1965:727 nr. 88/1964 ^[PDF]

---

Hrd. 1965:766 nr. 177/1965 (Digranesvegur - Áfrýjunarleyfi) ^[PDF]

---

Hrd. 1965:773 nr. 20/1965 ^[PDF]

---

Hrd. 1965:806 nr. 96/1961 ^[PDF]

---

Hrd. 1965:819 nr. 29/1964 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:40 nr. 79/1965 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:112 nr. 94/1965 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:189 nr. 16/1965 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:231 nr. 86/1965 (Eldavélarsamstæða) ^[PDF]

---

Hrd. 1966:262 nr. 24/1965 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:360 nr. 36/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:369 nr. 50/1965 (Ísfirðingur) ^[PDF]

---

Hrd. 1966:423 nr. 29/1965 (Hátún) ^[PDF]

---

Hrd. 1966:550 nr. 175/1964 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:614 nr. 60/1965 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:628 nr. 44/1965 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:764 nr. 68/1965 (Ljósheimar 6) ^[PDF]

---

Hrd. 1966:789 nr. 192/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:792 nr. 193/1965 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:808 nr. 28/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:921 nr. 100/1965 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:971 nr. 41/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:50 nr. 230/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:65 nr. 103/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:108 nr. 209/1965 (Bugðulækur) ^[PDF]

---

Hrd. 1967:672 nr. 209/1964 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:688 nr. 228/1966 (Þverbrekka 7) ^[PDF]

---

Hrd. 1967:707 nr. 176/1965 (Hjaltalínsreitir) ^[PDF]

---

Hrd. 1967:753 nr. 49/1967 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:768 nr. 76/1967 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:796 nr. 226/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:910 nr. 155/1967 (Margrétarhús) ^[PDF]

---

Hrd. 1967:916 nr. 84/1966 (Reyðarvatn) ^[PDF]

---

Hrd. 1967:935 nr. 237/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:1003 nr. 68/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:1055 nr. 22/1967 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:1072 nr. 158/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:1103 nr. 2/1967 (Drápuhlíð 48) ^[PDF]

---

Hrd. 1967:1144 nr. 20/1966 (Stimpilgjald) ^[PDF]

---

Hrd. 1967:1184 nr. 94/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:145 nr. 88/1967 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:319 nr. 196/1967 (Sér hitalögn) ^[PDF]

---

Hrd. 1968:336 nr. 104/1966 (Krossavík) ^[PDF]

---

Hrd. 1968:382 nr. 217/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:416 nr. 58/1968 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:509 nr. 6/1968 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:549 nr. 204/1965 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:718 nr. 32/1968 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:728 nr. 57/1968 (Álfsnesland) ^[PDF]

---

Hrd. 1968:738 nr. 175/1967 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:848 nr. 127/1968 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:941 nr. 4/1968 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:1123 nr. 77/1968 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:1136 nr. 147/1968 (Hátún) ^[PDF]

---

Hrd. 1969:145 nr. 141/1968 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:153 nr. 11/1969 (Eignaauki) ^[PDF]
Framteljandi hafði á skattframtölum sínum árin 1966 og 1967 talið fram verðmæti eigin vinnu við byggingaframkvæmdir skattárin fyrir 1965 og 1966. Framteljandinn taldi þá vinnu vera skattfrjálsa á grundvelli ákvæðis í skattalögum um að tekjur teldust ekki til eignaauka sem stafa af aukavinnu, sem einstaklingar leggja fram utan reglulegs vinnutíma við byggingu íbúða til eigin nota og að sú ívilnun félli burt að því leyti sem vinnan kunni að fást endurgreidd með söluhagnaði af íbúðinni.

Í reglugerð sem sett var á grundvelli laganna sagði hins vegar þetta: „Nú á maður íbúð og byggir sér aðra stærri til eigin nota, skal þá telja þann hluta eigin aukavinnu hans við nýju íbúðina skattfrjálsan, sem svarar til stærðarmunarins, miðað við rúmmetrafjölda.“

Hæstiréttur taldi að þar sem ekki kæmi í lögunum fram að það myndi skerða ívilnunina að skattþegn hafi áður átt íbúðarhúsnæði, hafi fjármálaráðherra ekki öðlast heimild til þess að skerða ívilnunina enn frekar.

---

Hrd. 1969:241 nr. 185/1967 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:278 nr. 45/1967 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:510 nr. 128/1967 (Nýjabæjarafréttarmál) ^[PDF]

---

Hrd. 1969:555 nr. 220/1968 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:663 nr. 16/1969 (Mercedes Benz) ^[PDF]

---

Hrd. 1969:829 nr. 55/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:845 nr. 56/1968 (Skipasmíðastöð KEA) ^[PDF]

---

Hrd. 1969:1070 nr. 115/1968 (Snorrastaðir) ^[PDF]

---

Hrd. 1969:1149 nr. 30/1969 (Álfaskeið 98) ^[PDF]

---

Hrd. 1969:1361 nr. 128/1969 (Bollagata - Þrjú ár of mikið) ^[PDF]

---

Hrd. 1969:1414 nr. 122/1969 (Síðari þinglýsing 2 - Garðsendi) ^[PDF]

---

Hrd. 1970:64 nr. 4/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:87 nr. 89/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:123 nr. 80/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:178 nr. 49/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:296 nr. 20/1969 (Varnarþing I) ^[PDF]

---

Hrd. 1970:311 nr. 224/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:522 nr. 46/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:536 nr. 17/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:578 nr. 15/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:591 nr. 44/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:647 nr. 180/1969 (m/s Ísborg) ^[PDF]
Kjallaraíbúð var seld og helmingur kaupverðs hennar var greitt með handhafaskuldabréfum útgefnum af öðrum. Síðar urðu atvikin þau að kröfurnar voru ekki greiddar. Kaupandi íbúðarinnar var talinn hafa verið var um slæma stöðu skuldara skuldabréfanna m.a. þar sem hann var í stjórn þess. Kaupandinn var því talinn þurfa að standa skil á þeim hluta greiðslunnar sem kröfurnar áttu að standa fyrir.

---

Hrd. 1970:719 nr. 66/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:749 nr. 52/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:968 nr. 198/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:991 nr. 162/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:1008 nr. 123/1969 (Grímshagi) ^[PDF]

---

Hrd. 1970:1013 nr. 192/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:1085 nr. 35/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:179 nr. 177/1969 (Keðjuhús) ^[PDF]

---

Hrd. 1971:209 nr. 93/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:217 nr. 90/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:399 nr. 64/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:411 nr. 68/1970 (Réttarholtsvegur) ^[PDF]

---

Hrd. 1971:424 nr. 192/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:508 nr. 115/1970 (Dunhagi - Fálkagata) ^[PDF]

---

Hrd. 1971:525 nr. 218/1970 (Garðaflöt) ^[PDF]

---

Hrd. 1971:617 nr. 156/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:630 nr. 44/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:654 nr. 78/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:688 nr. 208/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:744 nr. 122/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:762 nr. 199/1970 (Hitaeinangrun) ^[PDF]

---

Hrd. 1971:887 nr. 5/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:923 nr. 143/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:931 nr. 38/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:943 nr. 151/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:974 nr. 125/1970 (Hafþór Guðjónsson VE 265) ^[PDF]
Í útgefnu afsali vegna sölu vélbáts var sett skilyrði að hann skyldi afhendast málaður að utan og í „ríkisskoðunarstandi“. Við afhendinguna komst kaupandinn að því að mikið vantaði upp á síðarnefnda skilyrðið og þurfti að kosta miklu vegna þeirra úrbóta. Matsmenn töldu hins vegar að úrbæturnar hefðu verið mikið meiri en nauðsynlegt taldi til að koma bátnum í það ástand, og mátu talsvert lægri upphæð en kaupandinn lagði reikninga fyrir. Jafnframt voru teknar fyrir aðrar kröfur, m.a. um iðgjöld og reikning fyrir veiðarfærum.

---

Hrd. 1971:1004 nr. 39/1970 (Grímshagi) ^[PDF]

---

Hrd. 1971:1090 nr. 220/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:1095 nr. 178/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:1137 nr. 193/1970 (Reyðarvatn) ^[PDF]

---

Hrd. 1972:100 nr. 4/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:144 nr. 8/1971 (Háaloft) ^[PDF]
Í afsali hinnar seldu eignar, útgefnu 29. apríl 1967, kom fram að háaloft fylgdi íbúð. Því afsali var svo þinglýst með athugasemdum og kvað ein þeirra um að háalofts yfir íbúðinni hefði ekki verið getið á afsalinu sem seljandinn framvísaði þegar hann keypti íbúðina á sínum tíma.

Síðari eftirgrennslan kaupanda leiddi í ljós að háaloftið væri sameign hússins, og sótti hann því eftir matsgerð dómkvaddra matsmanna til að meta tjónið af ágangi annarra íbúa um háaloftið. Í matsgerðinni var litið svo á að þetta teldist eigi bótahæft. Hæstiréttur staðfesti niðurstöðu dómsins í héraði að gefinni þeirri athugasemd að kaupandinn hefði ekki leitt fram neinar sönnur er hnekktu því mati matsgerðarinnar.

---

Hrd. 1972:158 nr. 148/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:389 nr. 82/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:577 nr. 71/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:635 nr. 175/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:657 nr. 116/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:673 nr. 83/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:747 nr. 123/1971 (Bifreiðakaup ólögráða manns) ^[PDF]

---

Hrd. 1972:758 nr. 122/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:772 nr. 161/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:865 nr. 45/1972 (Innra-Leiti) ^[PDF]

---

Hrd. 1972:904 nr. 167/1971 (Vegarstæði) ^[PDF]

---

Hrd. 1972:977 nr. 152/1971 (Stóra-Hof, búseta eiginkonu) ^[PDF]
K hafði flutt af eigninni en ekki fallist á kröfu M þar sem hún átti enn lögheimili þar og litið á flutning hennar til Reykjavíkur sem tímabundinn.

---

Hrd. 1973:12 nr. 6/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:27 nr. 55/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:278 nr. 108/1971 (Smáraflöt 49) ^[PDF]

---

Hrd. 1973:459 nr. 32/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:505 nr. 82/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:570 nr. 90/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:624 nr. 72/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:656 nr. 133/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:660 nr. 115/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:700 nr. 82/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:778 nr. 98/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:789 nr. 117/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:811 nr. 19/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:846 nr. 35/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:962 nr. 128/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:984 nr. 103/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:1026 nr. 129/1972 (Reynisvatn) ^[PDF]

---

Hrd. 1974:76 nr. 10/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:96 nr. 20/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:109 nr. 151/1972 (Hraunbær) ^[PDF]

---

Hrd. 1974:329 nr. 41/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:446 nr. 117/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:522 nr. 163/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:530 nr. 28/1972 (Benz 319) ^[PDF]

---

Hrd. 1974:581 nr. 5/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:588 nr. 30/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:807 nr. 123/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:849 nr. 164/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:1061 nr. 108/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:1136 nr. 183/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:10 nr. 18/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:55 nr. 65/1971 (Arnarvatnsheiði) ^[PDF]
SÓ seldi hluta Arnarvatnsheiðar árið 1880 en áskildi að hann og erfingjar hans, sem kunni að búa á tilteknu nánar afmörkuðu svæði, að hefðu rétt til eggjatöku og silungsveiði í því landi fyrir sig og sína erfingja. Kaupendurnir skiptu síðan landinu upp í tvo hluta og seldu síðan hlutana árið 1884 til tveggja nafngreindra hreppa. Löngu síðar fóru aðrir að veiða silunga á svæðinu og var þá deilt um hvort túlka mætti það afsal er fylgdi jörðinni árið 1880 á þann veg að erfingjarnir hefðu einkarétt á þessum veiðum eða deildu þeim réttindum með eigendum jarðarinnar hverju sinni.

Hæstiréttur vísaði til þess að það væri „forn og ný réttarregla, að landeigandi eigi fiskveiði í vötnum á landi sínu, [...] þá var rík ástæða til þess, að [SÓ] kvæði afdráttarlaust að orði, ef ætlun hans var sú, að enginn réttur til silungsveiði í vötnum á hinu selda landi fylgdi með við sölu þess“. Ákvæðin um þennan áskilnað voru talin óskýr að þessu leyti og litið til mótmæla hreppsbænda á tilteknum manntalsþingum sem merki þess að bændurnir hafi ekki litið þannig á ákvæðin að allur silungsrétturinn hafi verið undanskilinn sölunni. Þar að auki höfðu fylgt dómsmálinu ýmis vottorð manna er bjuggu í nágrenninu að þeir hefðu stundað silungsveiði á landinu án sérstaks leyfis niðja [SÓ]s.

---

Hrd. 1975:83 nr. 97/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:87 nr. 9/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:132 nr. 70/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:263 nr. 68/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:374 nr. 71/1973 (Benz ’55/’57) ^[PDF]

---

Hrd. 1975:396 nr. 73/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:482 nr. 34/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:611 nr. 161/1972 (Hraunbær 34) ^[PDF]

---

Hrd. 1975:777 nr. 37/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:804 nr. 134/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:823 nr. 99/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:850 nr. 127/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:929 nr. 151/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:973 nr. 63/1973 (Kirkjuból í Korpudal) ^[PDF]

---

Hrd. 1975:1077 nr. 168/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:82 nr. 202/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:164 nr. 180/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:286 nr. 172/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:345 nr. 102/1974 (Dvergabakki 24) ^[PDF]

---

Hrd. 1976:399 nr. 61/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:447 nr. 73/1975 (Viðlagasjóður vegna jarðelda) ^[PDF]

---

Hrd. 1976:474 nr. 15/1975 (Grettisgata) ^[PDF]
Skuldari var ekki talinn hafa sannað að hann hafi boðið kröfuhafa upp á greiðsluna með nægilegum hætti áður en hann geymslugreiddi hana, og hún fór það seint fram að gjaldfelling skuldarinnar var álitin réttmæt.

---

Hrd. 1976:594 nr. 118/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:680 nr. 155/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:750 nr. 134/1975 (Hvassaleiti - Safamýri 75) ^[PDF]

---

Hrd. 1976:810 nr. 63/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:896 nr. 42/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:908 nr. 216/1974 (Hamranes) ^[PDF]
Útgerð veðsetti skipið Hamranes með skilmálum um að veðsetningin næði einnig til vátryggingabóta. Skipverjar voru taldir sökkt skipinu með saknæmum hætti og útgerðin ekki talin geta átt rétt á vátryggingabótum. Hins vegar var talið að veðhafinn gæti haft slíkan rétt þó vátryggingartakinn, útgerðin, ætti ekki rétt á þeim.

---

Hrd. 1976:933 nr. 89/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:1105 nr. 169/1974 (Garðakot) ^[PDF]

---

Hrd. 1977:153 nr. 30/1974 (Kirkjuvegur) ^[PDF]

---

Hrd. 1977:190 nr. 193/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1977:537 nr. 144/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1977:601 nr. 47/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1977:712 nr. 94/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1977:742 nr. 100/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1977:766 nr. 149/1976 (Tómasarhagi) ^[PDF]

---

Hrd. 1977:1048 nr. 111/1975 (Vöruflutningabifreið) ^[PDF]

---

Hrd. 1977:1113 nr. 132/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:27 nr. 150/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:88 nr. 14/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:166 nr. 138/1975 (Hringbraut 111) ^[PDF]

---

Hrd. 1978:196 nr. 39/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:284 nr. 40/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:379 nr. 88/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:460 nr. 139/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:504 nr. 135/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:514 nr. 165/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:563 nr. 119/1975 (Fiskveiðasjóður Íslands) ^[PDF]

---

Hrd. 1978:693 nr. 175/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:855 nr. 232/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:877 nr. 116/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:903 nr. 178/1976 (Hamraborg) ^[PDF]

---

Hrd. 1978:912 nr. 179/1976 (Hamraborg 16 - Miðbæjarframkvæmdir) ^[PDF]

---

Hrd. 1978:920 nr. 196/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:1021 nr. 168/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:1055 nr. 199/1977 (Umboðssvik) ^[PDF]

---

Hrd. 1978:1106 nr. 67/1976 (Emma GK 279) ^[PDF]

---

Hrd. 1978:1186 nr. 87/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:1215 nr. 168/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:1225 nr. 138/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:1257 nr. 169/1976 (Scania Vabis) ^[PDF]

---

Hrd. 1979:32 nr. 145/1977 (Hátún) ^[PDF]

---

Hrd. 1979:164 nr. 24/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1979:178 nr. 223/1976 (Miðvangur 125 - Lóðarréttindi) ^[PDF]

---

Hrd. 1979:268 nr. 34/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1979:310 nr. 59/1977 (Arður til framfærslu) ^[PDF]

---

Hrd. 1979:330 nr. 99/1977 ^[PDF]

---

Hrd. 1979:430 nr. 229/1976 (Báran h/f) ^[PDF]

---

Hrd. 1979:531 nr. 79/1977 ^[PDF]

---

Hrd. 1979:846 nr. 164/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1979:924 nr. 116/1977 (Árnahús) ^[PDF]
Eigandi ætlaði að leigja sinn eignarhluta en sameigandi hans telur að það þurfti hans leyfi til þess.

---

Hrd. 1979:938 nr. 188/1977 (Sumarhús Baldurshaga) ^[PDF]

---

Hrd. 1979:951 nr. 77/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1979:962 nr. 15/1978 (Gölluð fasteign) ^[PDF]

---

Hrd. 1979:1077 nr. 63/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1979:1151 nr. 222/1977 (Sólheimar 30) ^[PDF]

---

Hrd. 1979:1251 nr. 39/1978 (Verksamningur) ^[PDF]

---

Hrd. 1979:1294 nr. 92/1978 (Heiðarlundur) ^[PDF]

---

Hrd. 1979:1346 nr. 213/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1979:1358 nr. 4/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:66 nr. 135/1977 (Sólbjörg EA-142) ^[PDF]
Bátakaup. Kaupandi vissi af fyrrum ágreiningi um galla. Ekki var fallist á bætur.

---

Hrd. 1980:745 nr. 95/1977 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:778 nr. 38/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:787 nr. 178/1977 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:827 nr. 41/1980 (Búskipti) ^[PDF]

---

Hrd. 1980:951 nr. 49/1980 (Miðstræti) ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1068 nr. 30/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1168 nr. 294/1977 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1396 nr. 18/1980 (Skipasmíðasamningur) ^[PDF]
Verksamningur um skipasmíði. Verkkaupinn ráðstafaði svo kröfurétti sínum og óskaði svo eftir að afsalið væri gefið út til framsalshafa. Svo voru óuppgerð ýmis verklaun. Verkkaupinn fór svo í mál við framseljandann til að fá greitt og taldi Hæstiréttur að framseljandinn hefði ekki sýnt fram á, gegn andmælum verktakans, að hann hefði einnig framselt skuldbindingum sínum gagnvart verktakanum.

---

Hrd. 1980:1415 nr. 23/1978 (Litlu hjónin - Kjallaraíbúð) ^[PDF]
Hjón ætluðu að selja íbúð sína. Nágranni þeirra fær veður af ætlan þeirra og sannfærði þau um að selja honum íbúðina á 1,3 milljónir og að hann sem nágranni þeirra ætti forkaupsrétt. Eiginleg útborgun var engin þar sem hann greiddi með víxlum og skuldabréfi.

Talið að nágrannanum hefði átt að vera ljós aðstöðumunur er sneri að því að hjónin voru bæði með lága greindarvísitölu. Fallist var á ógildingu samningsins.

---

Hrd. 1980:1455 nr. 58/1978 (Gröf) ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1474 nr. 115/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1527 nr. 125/1978 (Hólagata - Lyklum skilað) ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1560 nr. 32/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1627 nr. 102/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1811 nr. 126/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1817 nr. 118/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1920 nr. 137/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1955 nr. 198/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1974 nr. 2/1979 (Safamýri) ^[PDF]
Hæstiréttur taldi að gjaldfelling handhafaskuldabréfs hefði verið óheimil þar sem skuldarinn hafi ekki vitað um greiðslustaðinn fyrr en í fyrsta lagi þegar tilkynning um gjaldfellingu barst honum.

---

Hrd. 1981:10 nr. 242/1980 (Riftun - Æsufell) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:26 nr. 25/1979 (Túngata) ^[PDF]
Hæstiréttur taldi óheimilt að gjaldfella önnur skuldabréf á grundvelli vanefnda á öðrum og vísaði til þess að skuldara væri almennt heimilt að velja hvaða skuld hann greiðir. Þá taldi hann fyrirgefanlegt að skuldarinn hafi ekki reynt að greiða af skuldabréfinu fyrr en um viku eftir greiðslukröfu bankans, en atvik þessa máls áttu sér stað nokkru fyrir tíð rafrænna viðskipta.

---

Hrd. 1981:88 nr. 32/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:128 nr. 6/1978 (Skipti fólks í óvígðri sambúð - Ráðskonukaup) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:182 nr. 33/1978 (Mývatnsbotn) ^[PDF]
Greint var á um eignarhald á botni Mývatns og önnur verðmæti á botni Mývatns utan netlaga, og kröfðust landeigendur þeirra landa er lágu að Mývatni að þau teldust óskipt sameign þeirra allra. Fyrir héraði hófst málið með stefnu í júlímánuði 1974 sem að endingu varð að áðurgreindri kröfu. Ríkið höfðaði gagnsök sama mánuð sem að endingu varð sambærileg þeirra sem landeigendurnir gerðu, nema eignarhaldið færi til sín. Aukadómþing Þingeyjarsýslu dæmdi ríkinu í vil með gagnályktun á 1. tölul. 4. gr. vatnalaga nr. 15/1923 þar sem hinum málsaðilunum tókst ekki að sýna fram á að eignarrétturinn að Mývatnsbotni utan netlaga hefði stofnast með lögum eða með öðrum viðurkenndum hætti. Taldi hann í ljósi þessa að ríkið teldist réttmætur eigandi umrædds svæðis.

Fyrir Hæstarétti var málinu vísað frá héraði hvað varðaði kröfur tveggja ábúenda þar sem jarðirnar voru í ríkiseigu, sökum þess að það væri andstætt meginreglum réttarfars um aðild að aðili hafi uppi kröfur gegn sjálfum sér. Litið var svo á að frávísun þeirra krafna leiddi ekki til frávísun málsins í heild.

Hæstiréttur leit svo á að fyrir gildistöku vatnalaganna hafi engin lagaákvæði kveðið beinlínis á um eignarrétt yfir botnum stöðuvatna. Í málinu höfðu áfrýjendur ekki getað sýnt fram á að eignarréttur hafi myndast með öðrum hætti yfir botni Mývatns utan netlaga er leiddi til skerðingar eignarréttinda með 4. gr. vatnalaganna. Var ríkið því sýknað af þeirri kröfu áfrýjenda.

Hvað kröfu ríkisins varðaði vísaði Hæstiréttur til þess að 4. gr. vatnalaganna kvað heldur ekki um að ríkið teldist eigandi Mývatnsbotns utan netlaga né þeirra verðmæta sem tilheyrðu því svæði. Aukinheldur hafi ríkið heldur ekki sýnt fram á í málinu að það hafi stofnað til eignarréttarins með öðrum hætti. Voru landeigendurnir því einnig sýknaðir af kröfum ríkisins. Hins vegar kom fram að handhafar ríkisvalds gætu í skjóli valdheimilda sinna ráðið meðferð og nýtingu botns Mývatns og botnsverðmæta utan netlaga.

---

Hrd. 1981:247 nr. 209/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:299 nr. 41/1981 (Fagrabrekka) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:383 nr. 112/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:416 nr. 97/1979 (Fálkagata) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:815 nr. 131/1978 (Tjarnarból) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:834 nr. 198/1978 (Bæjarlögmaður) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:997 nr. 224/1978 (m.b. Skálafell) ^[PDF]
Bátur var keyptur og hann fórst. Vátryggingarfé var ráðstafað í áhvílandi skuldir. Kaupendur kröfðust riftunar á þessu og nefndu m.a. að þau hefðu ekki fengið upplýsingar um áhvílandi skuldir og að seljandinn hafði ekki viðhlítandi eignarheimild. Talið var að þessir misbrestir væru það miklir að það réttlætti riftun.

---

Hrd. 1981:1025 nr. 135/1981 (Oddhólsmál I) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1029 nr. 136/1981 (Oddhólsmál I) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1040 nr. 158/1981 (Moskwich) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1060 nr. 126/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1160 nr. 63/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1219 nr. 75/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1367

---

Hrd. 1981:1390 nr. 3/1980 (Ford Taunus) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1398 nr. 61/1979 (Miðvangur - Uppboð) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1422 nr. 149/1979 (Hrísholt) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1474 nr. 56/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1483 nr. 13/1980 (Hólmgarður) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1499 nr. 31/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1512 nr. 110/1979 (Volvo) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1540 nr. 91/1980 (Sementsverksmiðjan) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1584 nr. 199/1978 (Landmannaafréttardómur síðari) ^[PDF]
Íslenska ríkið hóf mál fyrir aukadómþingi Rangárvallasýslu árið 1975 með eignardómsstefnu þar sem krafist var viðurkenningar á beinum eignarrétti ríkisins á Landmannaafrétti. Tilefnið var ágreiningur um réttarstöðu afréttanna vegna virkjanaframkvæmda hins opinbera við Tungnaá og Þórisvatn. Ríkið taldi sig ávallt hafa átt svæðið án þess að formleg staðfesting hafi verið á þeim rétti, en tók þó fram að það viðurkenndi þegar áunninn upprekstrarréttindi og önnur afréttarnot annarra aðila reist á lögum og venjum.

Meiri hluti aukadómþingsins féllst á kröfu íslenska ríkisins. Sératkvæði eins dómandans hljóðaði upp á sýknu af þeirri kröfu.

Meiri hluti Hæstaréttar taldi að málsvörn áfrýjenda um að þeir ættu landið en ekki ríkið hefði þegar verið tekin fyrir og dæmd í öðru máli málsaðilanna, hrd. Landmannaafréttur I. Enginn áfrýjenda gat sýnt fram á að þeir hafi haft neinn rýmri rétt til afréttanna en málsaðilar téðs máls Hæstaréttar. Annar málatilbúnaður og gögn var síðan ekki sinnt ýmist vegna vanreifunar eða vegna óskýrleika.

Þrátt fyrir þetta taldi meiri hlutinn sig bæran til að leysa úr viðurkenningarkröfu ríkisins um að það ætti beinan eignarrétt á Landmannaafrétti. Gat hann þess að Alþingi hafi ekki sett lög um þetta efni sem hefði verið eðlileg leið. Meiri hlutinn féllst ekki á þann málatilbúnað að íslenska ríkið hafi átt svæðið frá stofnun allsherjarríkisins né að beinn eignarréttur hafi stofnast með lögum eða öðrum hætti eins og eignarhefð. Tilvísanir íslenska ríkisins í námulög, vatnalög og eldri lög um nýbýli voru ekki talin duga að þessu leyti. Meiri hlutinn taldi að bærir handhafar ríkisvalds gætu sett reglur í skjóli valdheimilda sinna um meðferð og nýtingu landsvæðisins. Með hliðsjón af þessu taldi meirihlutinn að ekki væri unnt að taka kröfu íslenska ríkisins til greina.

Sératkvæði tveggja manna minni hluta Hæstaréttar voru um hið andstæða á þeim forsendum að í meginatriðum um þegar hefði verið leyst úr þeim hluta málsins fyrir Hæstarétti er varðaði veiðirétt og vatnsföll á sama svæði af hálfu sömu aðila, án þess að málatilbúnaðurinn hafi verið til þess fallinn að aðgreina það fordæmi né lögð fram ný gögn er gæfu tilefni til annarrar niðurstöðu.

---

Hrd. 1982:37 nr. 283/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:68 nr. 2/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:398 nr. 193/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:428 nr. 150/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:613 nr. 27/1979 (Alviðrumálið - Landvernd) ^[PDF]

---

Hrd. 1982:657 nr. 78/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:664 nr. 198/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:754 nr. 261/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:771 nr. 8/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:876 nr. 180/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:891 nr. 97/1982 (Eyjasel) ^[PDF]

---

Hrd. 1982:934 nr. 189/1979 (Þingvallastræti á Akureyri) ^[PDF]

---

Hrd. 1982:961 nr. 29/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:1059 nr. 203/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:1124 nr. 129/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:1141 nr. 1/1980 (Óvígð sambúð - Sameign - Sandholt - Eignarhlutdeild) ^[PDF]
M og K eiga bæði eignina, sinn helminginn hvort.

---

Hrd. 1982:1271 nr. 192/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:1306 nr. 148/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:1334 nr. 217/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:1424 nr. 189/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:1583 nr. 25/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:1676 nr. 66/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:1890 nr. 26/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:1955 nr. 73/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:97 nr. 186/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:104 nr. 14/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:371 nr. 131/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:574 nr. 54/1981 (Nýr ráðningarsamningur ríkisstarfsmanns) ^[PDF]

---

Hrd. 1983:621 nr. 250/1980 (Málefni ófjárráða) ^[PDF]

---

Hrd. 1983:654 nr. 90/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:684 nr. 153/1981 (Sumarhúsið Bræðratunga) ^[PDF]

---

Hrd. 1983:691 nr. 84/1981 (Skuldskeyting við fasteignakaup - Kleppsvegur) ^[PDF]

---

Hrd. 1983:701 nr. 267/1981 (Anna í Ámundakoti II) ^[PDF]

---

Hrd. 1983:715 nr. 150/1980 (Þingvallastræti) ^[PDF]

---

Hrd. 1983:787 nr. 34/1981 (Aðalstræti - Fjalakötturinn) ^[PDF]

---

Hrd. 1983:865 nr. 45/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:963 nr. 144/1982 (Toyota) ^[PDF]
Kröfuhafinn sendi greiðsluseðil þar sem vantaði eitt núll á afborguninni, sem skuldarinn greiddi. Síðar gjaldfelldi kröfuhafinn skuldabréfið og nefndi að skuldarinn hefði átt að gera sér grein fyrir að hann afborgunin hefði átt að vera mikið hærri. Skuldarinn beitti því fyrir að hann væri stórtækur í viðskiptum, hann fengi ýmis innheimtubréf og gæti ekki hugsað um öll atriði slíkra bréfa. Hæstiréttur tók undir þau rök skuldarans og taldi hann hafa sýnt nægan vilja og getu til að greiða skuldabréfið, og væri því ekki nægur grundvöllur til að gjaldfella það.

---

Hrd. 1983:1096 nr. 177/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1110 nr. 2/1981 (Bræðraborgarstígur 41) ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1179 nr. 66/1981 (Vestmannaeyjar) ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1374 nr. 216/1981 (Mb. Særún) ^[PDF]
Aðili fer með skjöl til þinglýsingar.
Bátur í Vestmannaeyjum.
Fasteignir í Hafnarfirði.
Kyrrsetningargerð varðandi bát.
Átt að afhenda kyrrsetningargerð í röngu umdæmi og “þinglýsir henni”. Gerðin fékk því ekki réttarvernd.

---

Hrd. 1983:1497 nr. 61/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1508 nr. 69/1980 (Garðaflöt 23) ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1538 nr. 89/1980 (Haldlagning - Neðri-Dalur) ^[PDF]
Efnið var talið hafa lítið markaðslegt gildi. Jarðeigandinn var ekki talinn geta sýnt fram á að geta selt öðrum það. Hæstiréttur taldi að þrátt fyrir það ætti jarðeigandinn rétt á bótum.

---

Hrd. 1983:1559 nr. 247/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1578 nr. 156/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1591 nr. 8/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1605 nr. 171/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1683 nr. 126/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1766 nr. 222/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1847 nr. 133/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1867 nr. 127/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1938 nr. 201/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1948 nr. 96/1983 (Krafinn úrlausnar) ^[PDF]

---

Hrd. 1983:2076 nr. 132/1981 (Sandur - Spilda úr landi Sands) ^[PDF]

---

Hrd. 1983:2148 nr. 157/1981 (Raflagnir) ^[PDF]

---

Hrd. 1983:2211 nr. 45/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1984:56 nr. 44/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1984:99 nr. 183/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1984:140 nr. 130/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1984:152 nr. 75/1982 (Goðatún) ^[PDF]

---

Hrd. 1984:172 nr. 12/1982 (Flóagaflsey) ^[PDF]

---

Hrd. 1984:361 nr. 95/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1984:587 nr. 84/1982 (Danfosshitakerfi) ^[PDF]

---

Hrd. 1984:620 nr. 189/1981 (Ford Bronco) ^[PDF]

---

Hrd. 1984:636 nr. 77/1984 (Engjasel) ^[PDF]

---

Hrd. 1984:709 nr. 145/1982 (Hrísateigur) ^[PDF]

---

Hrd. 1984:716 nr. 2/1984 ^[PDF]

---

Hrd. 1984:723 nr. 3/1984 ^[PDF]

---

Hrd. 1984:760 nr. 245/1982 (Miðvangur) ^[PDF]
Fasteignakaupendur réðu lögmann í tengslum við framkvæmd fasteignakaupa. Hæstiréttur taldi að þeim hefði verið rétt að halda eftir greiðslu á grundvelli lögmannskostnaðar síns.

---

Hrd. 1984:845 nr. 59/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1984:871 nr. 106/1984 ^[PDF]

---

Hrd. 1984:886 nr. 72/1980 (Upprekstrarleið) ^[PDF]

---

Hrd. 1984:906 nr. 220/1982 (Ásgarður) ^[PDF]
Hjón höfðu með erfðaskrá arfleitt nokkra aðila að jörðinni Ásgarði. Hjónin létust og ákvað sveitarfélagið að nýta lögboðinn forkaupsrétt sinn. Lög kváðu á að verðágreiningi yrði skotið til matsnefndar eignarnámsbóta.

Dánarbú hjónanna var ekki sátt við verðmat nefndarinnar og skaut málinu til aukadómþings, þar sem það teldi jörðina margfalt verðmætari sökum nálægra sumarhúsalóða og veiðiréttarins sem jörðinni fylgdi, er myndi fyrirsjáanlega auka eftirspurn. Rök sveitarfélagsins voru á þá leið að jörðin væri ekki skipulögð undir sumarhús auk þess að samkvæmt lögum væri bannað að nota jarðir undir sumarhús sem ekki væri búið að leysa úr landbúnaðarnotum, og því ætti ekki að taka tillit til slíkra mögulegrar framtíðarnýtingar í þá veru.

Dómkvaddir matsmenn mátu jörðina og töldu virði hennar talsvert nær því sem dánarbúið hélt fram, og vísuðu til nálægðar við þéttbýlisbyggð og náttúrufegurðar. Dómþingið tók undir verðmat þeirra matsmanna og nefndi að hægt væri að leysa jörðina úr landbúnaðarnotum án þess að því yrði mótmælt og því jafnframt mögulegt að skipuleggja sumarhúsabyggð á jörðina í framtíðinni. Aukadómþingið taldi því að sveitarfélagið skyldi greiða dánarbúinu upphæð samkvæmt mati hinna dómkvöddu matsmanna.

Hæstiréttur staðfesti dóm aukadómþingsins en hækkaði upphæðina vegna veiðiréttindanna sem fylgdu jörðinni.

---

Hrd. 1984:983 nr. 87/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1984:1069 nr. 150/1984 ^[PDF]

---

Hrd. 1984:1096 nr. 165/1982 (Vélbáturinn Hamravík) ^[PDF]
Aðilar sömdu um kaup á vélbáti (Hamravík) og lá fyrir við samningsgerð að lög heimiluðu ekki innflutning á bátnum. Menn voru að reyna að leggja fram sérstakt frumvarp um innflutning á þessum bát en það náði ekki fram að ganga.

Hæstiréttur taldi samningurinn hafa fallið úr gildi og hvor aðili bæri ábyrgð gagnvart hinum vegna þessa. Vísað var til þess að samningsaðilarnir hafi vitað hver lagalegan staðan hefði verið á þeim tíma.

---

Hrd. 1984:1126 nr. 126/1982 (Afturköllun á rétti til að stunda leigubifreiðaakstur) ^[PDF]
Ekki var talin vera lagastoð fyrir afturköllun á tilteknu leyfi en það talið í lagi.

---

Hrd. 1984:1197 nr. 162/1982 (Melgerði) ^[PDF]

---

Hrd. 1984:1215 nr. 56/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1984:1290 nr. 69/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1984:1391 nr. 150/1982 (Eyrarkot) ^[PDF]

---

Hrd. 1984:1432 nr. 26/1983 (Eyjasel - Stokkseyri) ^[PDF]
Foreldrar keyptu Eyjasel 4 af syni þeirra.
Afsal er gefið út 29. nóvember 1979.
Veðbókarvottorð dags. 23. nóvember 1979. Á því kemur fram lögtak upp á 413 þúsund krónur frá 14. febrúar 1979, kyrrsetning upp á 2.680.100 kr. dags. 4. maí 1979, og fleira.
Á vottorðið vantaði kyrrsetningu upp á 1.574.378 kr. og kyrrsetningu upp á 825.460 kr.

Talið var að réttindi hreppsins ættu að víkja þar sem foreldrarnir voru grandlausir um umfang aðfarargerðanna, að þetta væri óverðskuldað í þeirra garð, og að tjónið myndi vera þeim bagalegra að greiða fjárhæðirnar heldur en hreppnum að verða af þeim.

---

Hrd. 1985:3 nr. 40/1983 (Breiðvangur) ^[PDF]

---

Hrd. 1985:49 nr. 13/1984 (Bifreið - Chevrolet) ^[PDF]

---

Hrd. 1985:81 nr. 71/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:92 nr. 167/1982 (Oddhólsmál I) ^[PDF]

---

Hrd. 1985:113 nr. 16/1985 (Álfhólsvegur - Fjölbýlishús) ^[PDF]

---

Hrd. 1985:116 nr. 193/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:187 nr. 23/1984 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:218 nr. 87/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:331 nr. 114/1983 (Höfundarréttarbrot) ^[PDF]

---

Hrd. 1985:368 nr. 135/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:374 nr. 6/1984 (Bárugata) ^[PDF]

---

Hrd. 1985:419 nr. 145/1984 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:463 nr. 122/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:542 nr. 10/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:580 nr. 235/1983 (Garðstígur 3) ^[PDF]

---

Hrd. 1985:587 nr. 172/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:642 nr. 196/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:671 nr. 187/1983 (Nóatún - Gnoðavogur) ^[PDF]

---

Hrd. 1985:821 nr. 150/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:832 nr. 192/1983 (Frumkvæði á hallaðan M - K annaðist barn - K naut ekki lífeyris frá M) ^[PDF]

---

Hrd. 1985:1011 nr. 158/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:1189 nr. 45/1984 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:1247 nr. 226/1983 (Karfavogur) ^[PDF]
Fimm hús voru í röð og undir einu þeirra var kolakjallari sem var notaður til að kynda þau öll. Svo voru húsin hitaveituvædd og þá myndaðist ónotað rými. Eigendur húsanna deildu um eignarhald rýmisins þar sem eigendur hinna húsanna vildu eiga hlutdeild í rýminu. Hæstiréttur taldi að rýmið væri sameign húsanna fimm.

---

Hrd. 1985:1317 nr. 257/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:1448 nr. 195/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:1516 nr. 60/1984 (Miðbraut) ^[PDF]

---

Hrd. 1986:59 nr. 229/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:66 nr. 223/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:130 nr. 212/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:175 nr. 239/1984 (Djúpavík) ^[PDF]

---

Hrd. 1986:518 nr. 180/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:528 nr. 116/1984 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:543 nr. 137/1984 (Knastás) ^[PDF]
Seljandi hafði grunsemdir um að knastás á bíl hefði verið bilaður. Seljandinn, sem hafði atvinnu af bifreiðasölu, var talinn hafa næga vitneskju til þess að gera sér grein fyrir að upplýsingarnar myndu hafa þýðingu fyrir kaupandann.

---

Hrd. 1986:575 nr. 15/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:742 nr. 121/1985 (Sigurfari SH 105) ^[PDF]

---

Hrd. 1986:793 nr. 234/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:808 nr. 54/1984 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1022 nr. 37/1985 (Þórsgata - Skattlagning á sölugróða) ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1043 nr. 251/1984 (Lífsgjöf á dánarbeði) ^[PDF]
Reyndi á þá spurningu hvort að viðkomandi var búinn að gefa of mikið áður en hann dó, s.s. að dulbúa gjafir til að komast framhjá arfleiðsluheimild.

---

Hrd. 1986:1231 nr. 191/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1275 nr. 210/1986 (Neðri-Rauðsdalur) ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1349 nr. 17/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1434 nr. 235/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1473 nr. 18/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1492 nr. 263/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1551 nr. 39/1986 (Flóagaflstorfan) ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1702 nr. 274/1985 (Goðheimar) ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1742 nr. 223/1984 (Íbúðaval hf - Brekkubyggð) ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1759 nr. 237/1985 (Fasteignakaup) ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1770 nr. 252/1984 (Kópubraut) ^[PDF]

---

Hrd. 1987:61 nr. 308/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:93 nr. 153/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:122 nr. 220/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:310 nr. 198/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:401 nr. 136/1987 (Díselskattur) ^[PDF]
Vörubifreið var með hærri ógreiddan þungaskatt en upplýst hafði verið, en lögveð var fyrir honum.

---

Hrd. 1987:437 nr. 35/1986 (Atvikalýsing) ^[PDF]

---

Hrd. 1987:490 nr. 166/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:497 nr. 165/1986 (Sólberg - Setberg) ^[PDF]

---

Hrd. 1987:508 nr. 221/1986 (Mazda 323) ^[PDF]

---

Hrd. 1987:534 nr. 36/1986 (Laugavegur) ^[PDF]

---

Hrd. 1987:580 nr. 121/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:643 nr. 18/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:650 nr. 140/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:748 nr. 259/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:955 nr. 119/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:961 nr. 120/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:1160 nr. 205/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:1253 nr. 224/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:1326 nr. 49/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:1343 nr. 122/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:1361 nr. 263/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:1524 nr. 45/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:1540 nr. 246/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:1563 nr. 25/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:267 nr. 14/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:340 nr. 245/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:381 nr. 38/1988 (Jarðir í Snæfells- og Hnappadalssýslu - Hreppsnefnd Eyjahrepps - Höfði) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:388 nr. 196/1986 (Ísafjörður) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:400 nr. 61/1987 (Kristján SI-18) ^[PDF]
Kaup á gömlum bát. Kaupandi skoðaði ekki bátinn fyrir viðskiptin þrátt fyrir hvatningu seljanda. Kaupandinn glataði gallakröfu sinni sökum tómlætis.

---

Hrd. 1988:413 nr. 222/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:474 nr. 34/1987 (Hallaði á K á marga vísu) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:618 nr. 125/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:693 nr. 150/1987 (Makaskiptasamningur - Bifreið hluti kaupverðs fasteignar) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:982 nr. 195/1987 (Leifsgata) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1012 nr. 165/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1096 nr. 253/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1152 nr. 249/1987 (Miklaholt) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1157 nr. 174/1987 (Áfrýjunarfrestur) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1169 nr. 270/1986 (Esjubraut) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1207 nr. 55/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1319 nr. 159/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1334 nr. 188/1987 (Laufásvegur - Vextir af málskostnaði) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1416 nr. 201/1987 (Autobinanci) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1422 nr. 244/1988 (Oddhólsmál II) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1453 nr. 33/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1477 nr. 68/1987 (Chevrolet Chevy) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1504 nr. 236/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1515 nr. 135/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1570 nr. 343/1987 (Skurðgrafa) ^[PDF]
Seld ellefu ára gömul skurðgrafa. Hæstiréttur lagði til grundvallar að sannvirðið án galla væri 400 þúsund en hins vegar lá ekki fyrir sannvirðið með gallanum. Ekki þótti viðeigandi að láta afsláttinn svara eingöngu til kostnaðarins við viðgerðina þar sem viðgerðin myndi leiða til verðmætisaukningar. Afslátturinn var því ákveðinn með þeim hætti að verðmætisaukningin var tekin inn í, en þó dæmdur að álitum.

---

Hrd. 1988:1696 nr. 137/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:22 nr. 221/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:58 nr. 84/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:119 nr. 11/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:164 nr. 258/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:171 nr. 334/1987 (Langholt) ^[PDF]

---

Hrd. 1989:336 nr. 320/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:398 nr. 151/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:398 nr. 365/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:398 nr. 374/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:413 nr. 54/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:553 nr. 15/1988 (Laufásvegur) ^[PDF]
Einn eigandinn var ólögráða en hafði samþykkt veðsetningu fyrir sitt leyti. Því var veðsetning hans hluta ógild.

---

Hrd. 1989:754 nr. 360/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:776 nr. 100/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:799 nr. 306/1987 (Hringbraut) ^[PDF]

---

Hrd. 1989:824 nr. 37/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:879 nr. 169/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:917 nr. 335/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:1022 nr. 29/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:1050 nr. 272/1988 (Renault) ^[PDF]
Greitt fyrir bíl með tveimur skuldabréfum og veð reyndist handónýtt.
Dánarbú seljanda vildi bifreiðina aftur greidda. Ástand bifreiðarinnar hefði verið slíkt að það væri langtum minna en hið greidda bréf. Seljandinn hafði gott tækifæri til að kanna skuldabréfin og veðið, og kaupandinn skoðað bílinn fyrir kaup. Hæstiréttur taldi því báða aðila hafa tekið áhættu sem þeir voru látnir sæta, og því sýknað af kröfunni.

---

Hrd. 1989:1268 nr. 259/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:1486 nr. 33/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:1569 nr. 445/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:1598 nr. 182/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:1610 nr. 161/1987 (Brekkusel) ^[PDF]

---

Hrd. 1990:20 nr. 482/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:39 nr. 14/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:190 nr. 162/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:240 nr. 50/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:316 nr. 179/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:409 nr. 219/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:496 nr. 12/1989 (Vélsleði) ^[PDF]
Tekið var fram í dómnum að raunvirði sleðans var ekki ákveðið hærra vegna greiðsluháttar.

---

Hrd. 1990:506 nr. 235/1988 (Breiðabakki) ^[PDF]

---

Hrd. 1990:615 nr. 151/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:620 nr. 152/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:645 nr. 334/1989 (Drekavogur - Misneyting) ^[PDF]

---

Hrd. 1990:688 nr. 63/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:830 nr. 190/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:918 nr. 327/1988 (Hátún) ^[PDF]

---

Hrd. 1990:962 nr. 135/1988 (Laxnes II, vestari hálflenda) ^[PDF]

---

Hrd. 1990:972 nr. 263/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:1013 nr. 191/1988 (Sumarbústaður) ^[PDF]

---

Hrd. 1990:1078 nr. 267/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:1221 nr. 379/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:1542 nr. 173/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:1581 nr. 22/1989 (36 ár, sameignir) ^[PDF]
M og K höfðu verið í sambúð í 36 ár.
Þau deildu aðallega um skiptingu á tveimur fasteignum, andvirði bifreiðar, bankainnstæðum og verðbréfum. Dómstólar mátu svo að framangreindar eignir skyldu skiptast að jöfnu en tóku þó ekki afstöðu til útlagningar né hvor aðilinn ætti tilkall til þess að leysa einstakar eignir til sín.
Sumar aðrar eignir mat hann svo að annar aðilinn ætti að eiga þær að fullu.

---

Hrd. 1990:1593 nr. 390/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:1659 nr. 29/1989 (Leigukaupasamningur) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:42 nr. 79/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:118 nr. 265/1987 (Foss- og vatnsréttindi Orkubús Vestfjarða - Fornjótsdómurinn) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:145 nr. 424/1988 (Eftirstöðvabréf) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:178 nr. 304/1988 (Brekkugerði) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:209 nr. 24/1991 (Seljugerði) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:239 nr. 194/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:321 nr. 147/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:561 nr. 72/1989 (Ömmudómur II, barnabarn) ^[PDF]
Um er að ræða sömu atvik og í Ömmudómi I^ⓘ nema hér var um að ræða afsal til barnabarns konunnar sem var grandlaust um misneytinguna. Í þessum dómi var afsalið ógilt á grundvelli 36. gr. samningalaga nr. 7/1936 þrátt fyrir að um misneytingu hafi verið að ræða.

---

Hrd. 1991:570 nr. 73/1989 (Misneyting - Ömmudómur I) ^[PDF]
Fyrrverandi stjúpdóttir fer að gefa sig eldri manni. Hann gerir erfðaskrá og gefur henni peninga, og þar að auki gerir hann kaupsamning. Hún er síðan saksótt í einkamáli.

Héraðsdómur ógilti erfðaskrána á grundvelli 34. gr. erfðalaga, nr. 8/1962, en Hæstiréttur ógilti hana á grundvelli 37. gr. erfðalaganna um misneytingu og því ekki á grundvelli þess að arfleifandinn hafi verið óhæfur til að gera erfðaskrána. Aðrir gerningar voru ógiltir á grundvelli 31. gr. samningalaga, nr. 7/1936.

Arfleifandi var enn á lífi þegar málið var til úrlausnar hjá dómstólum.

---

Hrd. 1991:762 nr. 150/1991 (Hafnargata) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:900 nr. 257/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1155 nr. 186/1991 (Goddi hf. - Smiðjuvegur) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1155 nr. 162/1991 (Goddi hf. - Smiðjuvegur) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1236 nr. 482/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1368 nr. 44/1989 (Brúarhóll) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1382 nr. 256/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1398 nr. 264/1991 (Göltur) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1444 nr. 282/1988 (Skógar og Brúsholt) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1471 nr. 378/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1474 nr. 173/1989 (Ólöglegt hús) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1524 nr. 332/1989 (Mýrarás) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1550 nr. 477/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1592 nr. 453/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1704 nr. 215/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1743 nr. 416/1991 (Pollgata) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1807 nr. 283/1990 (Lífeyrissjóður leigubílstjóra) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1827 nr. 354/1989 (Hreppsnefnd Skorradalshrepps - Hvammur í Skorradal) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1997 nr. 201/1989 (Jarðýta) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:2022 nr. 243/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:2069 nr. 280/1989 (Scottsdale) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1 nr. 477/1991 (Hótel Borg) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:45 nr. 70/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:198 nr. 271/1989 (Reynilundur) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:269 nr. 273/1989 (Hamraberg) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:342 nr. 352/1989 (Umboð lögmanns ófullnægjandi) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:476 nr. 198/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:481 nr. 95/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:717 nr. 358/1989 (Selvogsgrunn) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:747 nr. 316/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:832 nr. 149/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:931 nr. 194/1992 (Bifreiðaskráning) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:945 nr. 289/1989 (Rauðagerði, riftun) ^[PDF]
Ekki var verið að rifta kaupmála, heldur fjárskiptasamningi vegna skilnaðar. Samkvæmt honum var um gjöf að ræða, en slíkt er óheimilt ef þau eiga ekki efni á að greiða skuldir sínar.

---

Hrd. 1992:961 nr. 348/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1022 nr. 357/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1040 nr. 316/1990 (Hrafnaklettur 8) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1209 nr. 30/1990 (Sumarbústaður) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1231 nr. 236/1992 (Seilugrandi) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1276 nr. 257/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1305 nr. 296/1992 (Víkurás) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1343 nr. 435/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1348 nr. 465/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1420 nr. 298/1992 (Dragavegur) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1434 nr. 91/1992 (Stálvík hf.) ^[PDF]
Iðnlánasjóður tók veð í fasteigninni ásamt lausafé, þ.m.t. skurðarvél. Annar veðhafi hafði fengið veð í skurðarvélinni en lausafjárbókin nefndi ekkert um áhvílandi veð á henni.

---

Hrd. 1992:1479 nr. 375/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1488 nr. 144/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1498 nr. 323/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1511 nr. 286/1989 (Óttarsstaðir) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1602 nr. 351/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1720 nr. 344/1989 (Grísará) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1858 nr. 156/1987 (Sæból) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1950 nr. 112/1989 (Háaleitisbraut) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:2064 nr. 18/1989 (Arkitektinn) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:2095 nr. 308/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:2187 nr. 439/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:42 nr. 434/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:108 nr. 355/1989 (Eystri Hóll) ^[PDF]

---

Hrd. 1993:118 nr. 349/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:121 nr. 350/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:132 nr. 327/1990 (Stekkjarholt 2, Akranesi) ^[PDF]

---

Hrd. 1993:140 nr. 303/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:373 nr. 164/1990 (Málamyndaskuld) ^[PDF]
Hjónin höfðu búið í íbúð sem afi M átti og leigði þeim hana. Afinn seldi íbúðina og þau keyptu sér aðra. Óljóst var hvort afinn hafi látið þau fá peninga að gjöf eða láni.

K flytur út og um mánuði eftir að þau ákváðu að skilja útbjó M skuldabréf þar sem hann stillti því þannig upp að hann skrifaði undir skuldabréf þar sem hann skuldaði afanum peninga, og skrifaði M einn undir þau. M vildi stilla því upp að skuldirnar væru sín megin svo K ætti minna tilkall til eignanna. Afinn sagðist ekki myndi rukka eitt eða neitt og leit ekki svo á að honum hefði verið skuldað neitt. K vildi meina að skuldirnar væru til málamynda og tóku dómstólar undir það.

---

Hrd. 1993:469 nr. 429/1989 (Fasteign og uppþvottavél) ^[PDF]
Dráttarvextir voru dæmdir frá dómsuppsögudegi í Hæstarétti, án þess að það var skýrt nánar.

---

Hrd. 1993:509 nr. 119/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:572 nr. 464/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:667 nr. 130/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:831 nr. 147/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:882 nr. 135/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1053 nr. 15/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1192 nr. 182/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1205 nr. 431/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1265 nr. 123/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1378 nr. 253/1993 (Hrísbrú) ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1395 nr. 114/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1426 nr. 63/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1465 nr. 258/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1498 nr. 309/1993 (Kolviðarnes) ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1527 nr. 302/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1547 nr. 301/1993 (Iðavellir) ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1590 nr. 483/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1693 nr. 194/1990 (Akurholt 11 - Afsláttarkrafan sem gleymdist) ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1775 nr. 92/1990 (Dánarbússkipti á Ísafirði) ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1820 nr. 147/1991 (Ábúðarjörð - Haffjarðará I) ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1931 nr. 410/1993 (Þb. Selavíkur hf. - Raflagnir) ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1984 nr. 187/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:2119 nr. 61/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:2139 nr. 248/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:2198 nr. 418/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:2246 nr. 133/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:2273 nr. 132/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:2285 nr. 167/1991 (Framnesvegur) ^[PDF]

---

Hrd. 1993:2424 nr. 144/1993 (Virðisaukaskattur) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:36 nr. 17/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:39 nr. 18/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:48 nr. 23/1994 (Borgartún) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:236 nr. 384/1991 (Opel Kadett) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:387 nr. 202/1991 (Vogatunga) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:413 nr. 461/1991 (Örorkubætur, upphaf sambúðar o.fl.) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:547 nr. 101/1994 (Fálkagata) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:924 nr. 169/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:979 nr. 173/1994 (Baughús) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1032 nr. 20/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1157 nr. 41/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1209 nr. 183/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1307 nr. 204/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1421 nr. 435/1991 (Langamýri 10) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1591 nr. 132/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1698 nr. 316/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1704 nr. 360/1994 (Skipholt) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1817 nr. 390/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1839 nr. 11/1991 (Sportvöruverslun) ^[PDF]
Viðskipti áttu sér stað um rekstur sportvöruverslunar og fasteigninni þar sem verslunin var staðsett, og gerður sitt hvor samningurinn. Meðal forsendna var að seljandinn hugðist áfram ætla að vera heildsali fyrir vörumerkið Puma á Íslandi. Rekstur verslunarinnar gengur ekki svo vel eftir kaupin, meðal annars þar sem heildsalan varð gjaldþrota, og telur kaupandinn að hann hafi verið blekktur. Kaupandinn beitti þá stöðvunarréttinum á sína greiðslu fyrir fasteignina, og var fallist á það.

---

Hrd. 1994:1880 nr. 84/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1961 nr. 196/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2051 nr. 377/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2057 nr. 331/1991 (Kelduhvammur 5) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2067 nr. 85/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2110 nr. 421/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2227 nr. 247/1994 (Geitland) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2398 nr. 417/1992 (Sunnuflöt) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2412 nr. 459/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2527 nr. 245/1991 (Sala fasteignar - Brot gegn lögum um sölu fasteigna) ^[PDF]
Seljendur voru fasteignasalarnir sjálfir. Þrátt fyrir að brotið hefði verið á lögum um sölu fasteigna leiddi það ekki til ógildingu sölunnar.

---

Hrd. 1994:2700 nr. 2/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2717 nr. 75/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2814 nr. 324/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2858 nr. 221/1993 (Gatnagerðargjald) ^[PDF]
Vitneskja skuldara var talin leiða til þess að dráttur kröfuhafa á kröfu um viðbótargreiðslu var ekki túlkuð gegn honum.

---

Hrd. 1994:2941 nr. 438/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:72 nr. 62/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:119 nr. 280/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:390 nr. 337/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:440 nr. 325/1992 (Álftafell) ^[PDF]
Samningur var gerður um kaup á skipi upp á 190 milljónir en fyrirvari gerður um að kostnaður við viðgerðir yrðu dregnar frá. Gagnaðili samþykkti með viðbót um að semja þyrfti um lækkunina.

---

Hrd. 1995:540 nr. 434/1992 (Þverholt) ^[PDF]
Þinglýst tryggingarbréf á Þverholt 20 en síðan er eigninni skipt upp í Þverholt 20, 22, 24, 26, 28, 30, og 32. Við skiptin lætur þinglýsingarstjórinn bréfið eingöngu á Þverholt 20 hlutann.

---

Hrd. 1995:572 nr. 134/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:626 nr. 245/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:841 nr. 118/1994 (Mercedes Benz) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:867 nr. 193/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:893 nr. 89/1995 (Fjörunes) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:902 nr. 100/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:953 nr. 234/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1010 nr. 48/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1075 nr. 269/1992 (Klausturhólar) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1136 nr. 117/1993 (Bólstaðarhlíð 11) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1161 nr. 341/1992 (Mótorbáturinn Dagný) ^[PDF]
Krafist var ógildingar á kaupsamningi um bát. Ný lög um stjórn fiskveiða tóku gildi eftir söluna þar sem leyft var framsal á aflaheimild báta, og jókst virði báta verulega við gildistöku laganna. Kaupverðið var um 1,6 milljón og síðar kom út mat um virði bátsins ásamt aflahlutdeild um að hann hefði orðið um 5 milljóna króna virði. Seljandinn ætlaði að kaupa sér stærri bát en bátarnir sem hann hugðist ætla að kaupa ruku upp í verði.

Meirihlutinn taldi að ógilda ætti samninginn á grundvelli 36. gr. sml.

Í sératkvæðum minnihlutans var staða aðila talin jöfn við samningsgerðina og að ekki ætti að ógilda samninginn. Báðir aðilar höfðu vitneskju um fyrirhugaða löggjöf.

Dómurinn hefur verið nokkuð gagnrýndur.

---

Hrd. 1995:1175 nr. 342/1992 (Umboð lögmanns - Trillur) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1257 nr. 371/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1401 nr. 320/1993 (Bakkahlíð 17) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1423 nr. 505/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1572 nr. 58/1994 (Sjávarréttir) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1620 nr. 192/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1638 nr. 17/1993 (Vegarstæði að sumarbústaðarlandi) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1658 nr. 445/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1692 nr. 90/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1715 nr. 368/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1745 nr. 42/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1749 nr. 43/1993 (Samherji) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1807 nr. 170/1993 (Bakkasíða) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1819 nr. 432/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1879 nr. 315/1993 (Ljósheimar) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1985 nr. 252/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1994 nr. 245/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2003 nr. 271/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2026 nr. 253/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2038 nr. 304/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2059 nr. 300/1994 (Örvar Ingólfsson) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2064 nr. 166/1993 (Aðaltún) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2101 nr. 362/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2120 nr. 340/1993 (Nefsholt og Gata) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2226 nr. 461/1994 (Féfang hf.) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2264 nr. 339/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2270 nr. 321/1995 (Fiskanes) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2282 nr. 338/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2315 nr. 367/1993 (Silungakvísl 6) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2433 nr. 233/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2445 nr. 236/1993 (Íslandsbanki - Þrotabú Álafoss) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2467 nr. 446/1993 (Bjarkarhlíð) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2513 nr. 46/1994 (Skútahraun) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2541 nr. 360/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2678 nr. 109/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2712 nr. 344/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2830 nr. 356/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2838 nr. 255/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2847 nr. 382/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2910 nr. 296/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2958 nr. 8/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2972 nr. 9/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:3098 nr. 386/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:3153 nr. 375/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:3169 nr. 166/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:3175 nr. 211/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:3222 nr. 208/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:85 nr. 225/1994 (Laufásvegur) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:96 nr. 169/1994 (Miðholt) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:240 nr. 402/1994 (Borgarheiði 11) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:270 nr. 36/1996 (Saurar) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:301 nr. 342/1994 (Radíóbúðin) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:358 nr. 110/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:365 nr. 111/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:489 nr. 23/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:522 nr. 416/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:539 nr. 423/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:545 nr. 387/1994 (Ford 250) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:620 nr. 418/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:629 nr. 427/1993 (Grundarstígur 23) ^[PDF]
Kaupandi fasteignar krafði seljanda hennar um skaðabætur er næmu 44 milljónum króna en kaupverð fasteignarinnar var um 5 milljónir króna. Hæstiréttur taldi kaupandann ekki hafa sýnt seljandanum nægilega tillitssemi við kröfugerðina og eðlilegra hefði verið að rifta samningnum en að setja fram svo háa skaðabótakröfu.

---

Hrd. 1996:696 nr. 92/1995 (Blikdalur) ^[PDF]
Hæstiréttur taldi tiltekin ítaksréttindi hafi verið talin glötuð til eilífðarnóns.

---

Hrd. 1996:710 nr. 311/1994 (Honda Accord) ^[PDF]
Bifreið hafði verið ekin a.m.k. 135 þúsund kílómetra en í afsali stóð að hann hefði verið ekinn 84.000 kílómetra. Kaupandi bifreiðarinnar var talinn eiga rétt á afslætti af kaupverði bifreiðarinnar óháð vitneskju seljanda um þetta misræmi.

---

Hrd. 1996:851 nr. 75/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:931 nr. 227/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:943 nr. 259/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:949 nr. 42/1994 (Túlkun á samningi) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:980 nr. 287/1994 (Fossháls - Kaupþing) ^[PDF]
Sleppt var að gera athugasemd sem hefði átti að vera færð inn.

---

Hrd. 1996:1023 nr. 19/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1089 nr. 339/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1236 nr. 483/1994 (Aflagrandi 20) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1338 nr. 136/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1523 nr. 148/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1580 nr. 378/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1646 nr. 109/1995 (Söluturninn Ísborg) ^[PDF]
Ógilding skv. 33. gr. samningalaga, nr. 7/1936, vegna fötlunarástands kaupandans. Seljandinn var talinn hafa mátt vita um andlega annmarka kaupandans.

---

Hrd. 1996:1673 nr. 231/1994 (Lóðamörk) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1697 nr. 34/1995 (Drengur fellur í pytt - Hitavatnsleiðslur að sundlaug) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1735 nr. 411/1994 (Vesturberg 79) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1760 nr. 22/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1868 nr. 95/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2006 nr. 206/1996 (Grettisgata, upphaf sambúðar) ^[PDF]
Fjallar um það hvenær til sambúðar hefur stofnast.

---

Hrd. 1996:2042 nr. 155/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2063 nr. 131/1995 (Grensásvegur) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2089 nr. 145/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2245 nr. 26/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2321 nr. 240/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2373 nr. 250/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2409 nr. 312/1996 (Sparisjóður Höfðhverfinga) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2436 nr. 340/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2466 nr. 216/1995 (Staða skulda við fasteignasölu) ^[PDF]
Kaupendur fóru í bótamál gegn seljendum og fasteignasala. Kaupendurnir voru upplýstir um veðskuld sem þeir tóku svo yfir, og þær uppreiknaðar. Fjárhagsstaða seljandanna var slæm á þeim tíma og lágu fyrir aðrar veðskuldir sem seljendur ætluðu að aflétta en gerðu svo ekki.

Fasteignin var svo seld á nauðungaruppboði. Fasteignasalinn var talinn hafa skapað sér bótaábyrgð með því að hafa ekki látið vita af hinum veðskuldunum með hliðsjón af slæmri fjárhagsstöðu seljendanna en svo tókst ekki að sanna tjónið.

---

Hrd. 1996:2501 nr. 201/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2561 nr. 242/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2727 nr. 238/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2737 nr. 195/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2760 nr. 373/1996 (Vesturgata) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2786 nr. 276/1995 (Langholtsvegur) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2813 nr. 284/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2848 nr. 256/1995 (Sveitarfélagamörk á Hellisheiði) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3049 nr. 122/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3079 nr. 301/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3178 nr. 260/1995 ^[PDF]
Fagmenn í fasteignaviðskiptum áttu að hafa séð að áhættan yrði meiri en tjónþolinn átti að sjá fyrir. Ósannað þótti að fagmennirnir hafi kynnt þessa auknu áhættu fyrir tjónþolanum.

---

Hrd. 1996:3291 nr. 397/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3316 nr. 309/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3352 nr. 323/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3392 nr. 128/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3400 nr. 129/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3409 nr. 130/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3439 nr. 405/1996 (Dánarbú) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3466 nr. 25/1996 (Kirkjuferja - Kaup á loðdýrahúsum) ^[PDF]
Meirihluti Hæstaréttar skýrði orðið ‚lán‘ í skilningi 40. gr. stjórnarskrárinnar rúmt þannig að það næði jafnframt yfir tilvik þar sem veitt væri viðtaka eldri lána í gegnum fasteignakaup. Gagnstæð skýring hefði annars leitt til víðtækari heimildir framkvæmdarvaldsins til lántöku en stjórnarskrárgjafinn ætlaðist til og skert þannig fjárstjórnarvald Alþingis.

Það athugast að oft er vísað til þessa blaðsíðutals í tengslum við dóminn ‚Kirkjuferjuhjáleiga‘, en sá dómur er í raun hrd. 1996:3482. Þessi mál eru samt sams konar.

---

Hrd. 1996:3482 nr. 26/1996 (Kirkjuferjuhjáleiga) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3531 nr. 416/1995 (Albert Ólafsson HF 39) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3544 nr. 96/1996 (Deilur skipverja) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3669 nr. 359/1995 (Drangavík VE) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3723 nr. 62/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3804 nr. 101/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3893 nr. 259/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3911 nr. 242/1996 (Range Rover I) ^[PDF]
Kaupandi hélt því fram að bréfið væri gott enda væri verið að greiða inn á það. Einnig hélt hann því fram að hann hefði greitt á þeirri forsendu að um væri að ræða fullnaðargreiðslu. Hæstiréttur taldi ósannað, gegn andmælum seljanda, að þetta hefði talist vera fullnaðargreiðsla.

---

Hrd. 1996:3948 nr. 336/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:4039 nr. 438/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:4168 nr. 442/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:4200 nr. 446/1996 (Boðagrandi) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:4206 nr. 445/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:4211 nr. 178/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:4284 nr. 186/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:157 nr. 60/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:195 nr. 187/1996 (Hundahald I) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:244 nr. 16/1997 (Grund) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:286 nr. 29/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:342 nr. 230/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:488 nr. 300/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:525 nr. 44/1997 (Berjarimi) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:617 nr. 177/1996 (Drangavík) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:632 nr. 61/1997 (Eyrarland) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:773 nr. 197/1996 (Smiðjuvegur) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:954 nr. 90/1997 (Álftamýri - Bílskúr) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:977 nr. 224/1996 (Fjármögnunarleiga) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1130 nr. 306/1996 (Ofbeldi, kaupmáli til að komast hjá bótum) ^[PDF]
Kona kærir M fyrir tilraun til ofbeldis og nauðgunar. Hann neitar sökum.
M gerði síðar kaupmála við eiginkonu sína (K) um að gefa henni eigur sínar til að komast hjá því að greiða konunni bætur.
Konan var með skaðabótakröfu og M sagðist vera eignalaus. Hún krafðist svo gjaldþrotaskipta og kemst þá að því að M var búinn að gera þennan kaupmála við K.
Sönnunarbyrðin var á K um að það væri um venjulega gjöf að ræða og að M væri gjaldfær, og tókst henni ekki að sanna það. Kaupmálanum var því rift.

---

Hrd. 1997:1153 nr. 153/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1162 nr. 66/1996 (Auðkúluheiði) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1183 nr. 67/1996 (Eyvindarstaðaheiði) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1269 nr. 222/1996 (Félagsbúið Stekkum) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1323 nr. 210/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1388 nr. 79/1996 (Smiður sem vann við að leggja þakplötur féll ofan af þaki) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1409 nr. 287/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1499 nr. 447/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1509 nr. 448/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1528 nr. 292/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1560 nr. 244/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1593 nr. 129/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1737 nr. 296/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1857 nr. 321/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1985 nr. 327/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2058 nr. 240/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2087 nr. 369/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2117 nr. 137/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2227 nr. 342/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2252 nr. 321/1997 (Fljótasel, húsaleiga, tímamark, skipti á milli hjóna) ^[PDF]
M og K höfðu slitið samvistum og K flutti út.
K vildi meina að M hefði verið skuldbundinn til að greiða húsaleigu vegna leigu á húsnæðinu sem K flutti í. Þeirri kröfu var hafnað á þeim grundvelli að maki gæti einvörðungu skuldbundið hinn á meðan samvistum stendur.

M var eini þinglýsti eigandi fasteignar. K hélt því fram að hún ætti hluta í henni.
Framlögin til fasteignarinnar voru rakin.
Þinglýsing eignarinnar réð ekki úrslitum, þó hún hafi verið talin gefa sterkar vísbendingar.
Strangt í þessum dómi að eingöngu sé farið í peningana og eignarhlutföll í þessari fasteign og fyrri fasteignum sem þau höfðu átt, en ekki einnig farið í önnur framlög K.
K var talin hafa 25% eignarhlutdeild.

---

Hrd. 1997:2488 nr. 456/1996 (Hofstaðir - Laxá - Ákvörðun Náttúruverndarráðs) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2513 nr. 440/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2602 nr. 441/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2779 nr. 7/1997 (Hafald hf.) ^[PDF]
Umdeild túlkun á sennilegri afleiðingu.
Skipið Særún er eign G. Særún er svo flutt milli umdæma og á henni hvíldu 7 milljónir króna og 0,5 milljónir á öðrum veðrétti. Þurfti því að flytja veðréttinn í skipabækur hins umdæmisins. Hins vegar gleymdist að flytja 7 milljóna króna veðið. Síðar gaf Landsbankinn út veðskuldabréf byggt á því að það lægi 0,5 milljón króna lán.

Hæstiréttur taldi að fyrirsvarsmenn Særúnar hefðu vísvitandi nýtt sér mistökin og því væri ekki um sennilega afleiðingu að ræða.

---

Hrd. 1997:2792 nr. 274/1996 (Laugarvellir) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2856 nr. 429/1997 (Fremri Langey í Dalabyggð - Dýrahald) ^[PDF]
Dómkröfum beindum að umhverfisráðherra, er hafði aðkomu að stjórnsýslumáli sem æðra stjórnvald, var vísað ex officio frá héraðsdómi þar sem ráðherrann var ekki talinn hafa lögvarða hagsmuni af úrlausn málsins.

---

Hrd. 1997:2885 nr. 464/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2939 nr. 427/1996 (Baughús - Viðskeyting vegna framkvæmda) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2981 nr. 297/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3137 nr. 434/1997 (Krókur í Kjalarneshreppi II) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3152 nr. 34/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3294 nr. 133/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3300 nr. 96/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3645 nr. 217/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3722 nr. 241/1997 (Hamraborg) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3759 nr. 165/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:9 nr. 506/1997 (Dánarbússkipti I) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:71 nr. 261/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:121 nr. 4/1997 (Lóð í Keflavík - Þrotabú) ^[PDF]
Snerist um lóð þar sem M og K ætluðu að byggja hús.
M fékk úthlutað lóð en nokkrum árum síðar færði M helminginn yfir á K.
M varð gjaldþrota og yfirfærslunni rift þannig að M taldist eiga hana alla.

---

Hrd. 1998:187 nr. 113/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:323 nr. 22/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:347 nr. 13/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:374 nr. 7/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:386 nr. 43/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:471 nr. 179/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:583 nr. 458/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:737 nr. 265/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:756 nr. 288/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:799 nr. 305/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:897 nr. 132/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1082 nr. 455/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1094 nr. 150/1997 (Skattlagning söluhagnaðar af fasteign) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1209 nr. 225/1997 (Mb. Freyr) ^[PDF]
Verið að selja krókabát. Síðar voru sett lög sem hækkuðu verðmæti bátsins. Seljandinn taldi sig hafa átt að fá meira fyrir bátinn og bar fyrir sig að hann hafi verið ungur og óreyndur. Talið að hann hefði getað ráðfært sig við föður sinn.

Þessi dómur er umdeildur þar sem Hæstiréttur nefndi að seljandinn hefði getað gert hitt eða þetta.

---

Hrd. 1998:1227 nr. 267/1997 (Aðaltún 22) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1238 nr. 268/1997 (Aðaltún 10) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1252 nr. 269/1997 (Aðaltún 12) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1257 nr. 270/1997 (Aðaltún 20) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1262 nr. 271/1997 (Aðaltún 24) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1267 nr. 272/1997 (Aðaltún 18) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1331 nr. 138/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1346 nr. 88/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1537 nr. 293/1997 (Stimpilgjald) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1602 nr. 309/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1694 nr. 153/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1705 nr. 254/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1724 nr. 346/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1824 nr. 185/1998 (Viðurkenningardómur) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1879 nr. 24/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1938 nr. 178/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2084 nr. 211/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2092 nr. 201/1998 (Grímsey - 26 ár) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2180 nr. 325/1997 (Upphafsdagur dráttarvaxta) ^[PDF]
Forkaupsréttarhafi gengur inn í samning um kaup á jörð. Í kaupsamningi og veðskuldabréfi var ártalið skráð 1994 en seljandinn taldi sig eiga rétt á vöxtunum frá 1993.

---

Hrd. 1998:2187 nr. 247/1997 (Lækjarás 34c, riftun, skuldir) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2296 nr. 230/1998 (Lindarsíða) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2390 nr. 478/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2573 nr. 239/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2616 nr. 338/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2695 nr. 294/1998 (Hestar) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2735 nr. 374/1997 (Búlandstindur) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2780 nr. 388/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2794 nr. 514/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2833 nr. 257/1998 (Varmidalur) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2851 nr. 397/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2856 nr. 365/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2951 nr. 419/1997 (Range Rover II) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2971 nr. 85/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3037 nr. 31/1998 (Gráðugur fasteignasali) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3144 nr. 392/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3156 nr. 34/1998 (Jónsbókarréttur - Hella) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3181 nr. 432/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3335 nr. 398/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3360 nr. 429/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3478 nr. 62/1998 (Andmælaréttur fyrir endurkröfunefnd) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3538 nr. 202/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3551 nr. 203/1998 (Lyfjaverslun ríkisins) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3563 nr. 204/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3575 nr. 205/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3587 nr. 206/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3618 nr. 113/1998 (Álfaheiði) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3631 nr. 66/1998 (Kambahraun) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3664 nr. 414/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3703 nr. 117/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3771 nr. 107/1998 (Haffjarðará III - Verslun í Hafnarfirði) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4232 nr. 190/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4262 nr. 167/1998 (Ferðaþjónusta á Breiðamerkursandi - Jökulsárlón) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4421 nr. 189/1998 (Kjóavellir) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4450 nr. 463/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4457 nr. 464/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4487 nr. 469/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4509 nr. 476/1998 (Þinglýsing stefnu - Hansi EA) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4515 nr. 490/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4524 nr. 494/1998 (Snóksdalur) ^[PDF]

---

Hrd. 1999:39 nr. 248/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:111 nr. 171/1998 (Gilsá)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:262 nr. 241/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:349 nr. 29/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:424 nr. 432/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:486 nr. 263/1998 (Litli-Langidalur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:654 nr. 278/1998 (Framleiðsluréttur á mjólk)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:686 nr. 279/1998 (Framleiðsluréttur á mjólk)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:724 nr. 379/1998 (Akraneskaupstaður)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:744 nr. 49/1999 (Mjölnisholt - Eignarréttindi og höft)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:770 nr. 319/1998 (Suðurlandsbraut 12)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:884 nr. 314/1998 (Hraunbær)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:936 nr. 331/1998 (mb. Jói á Nesi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1043 nr. 74/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1080 nr. 254/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1096 nr. 255/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1467 nr. 290/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1498 nr. 126/1999 (Ármúli)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1628 nr. 134/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1653 nr. 371/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1680 nr. 284/1998 (Laugavegur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1698 nr. 335/1998 (Huginn fasteignamiðlun - Fjársvik á fasteignasölu)^{[HTML] [PDF]}
Starfsmaður fasteignasölu sveik fé af viðskiptavinum. Að mati Hæstaréttar bar fasteignasalan sjálf ábyrgð á hegðun starfsmannsins enda stóð hún nokkuð nálægt því athæfi.

---

Hrd. 1999:1794 nr. 272/1998 (Selvogsgrunn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1808 nr. 383/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1817 nr. 406/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2025 nr. 428/1998 (Eignamiðstöðin Hátún og makaskipti)^{[HTML] [PDF]}
Hjón komu við á fasteignasölu og vildu framkvæma makaskipti. Ekki tókst að ganga frá þeim viðskiptum. Höfðu þau veitt fasteignasölunni söluumboð en Hæstiréttur taldi það hafa verið einskorðað við makaskiptin. Hjónin höfðu samband við fasteignasalann og sögðust ekki þurfa lengur aðstoð að halda og sömdu sjálf beint við kaupendur. Hæstiréttur taldi að umboðið hefði þá fallið niður.

---

Hrd. 1999:2042 nr. 407/1998 (Marargrund)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2119 nr. 508/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2202 nr. 93/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2505 nr. 10/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2529 nr. 499/1998 (Norberg)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2558 nr. 210/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2569 nr. 180/1999 (Verð undir markaðsverði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2589 nr. 181/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2777 nr. 40/1999 (Krýsuvík og Stóri Nýibær)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2885 nr. 33/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2910 nr. 263/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3018 nr. 315/1999 (Mýrarhús, Krókur og Neðri-Lág - Landskipti)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3052 nr. 245/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3118 nr. 299/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3246 nr. 479/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3351 nr. 127/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3373 nr. 251/1999 (Ytri-Langamýri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3438 nr. 150/1999 (Umferðarslys I)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3612 nr. 72/1999 (Kastalagerði)^{[HTML] [PDF]}
Afsláttur var ákveðinn með hliðsjón af viðgerðarkostnaði.

---

Hrd. 1999:3679 nr. 409/1999 (Fimleikahús ÍR - Kaþólska biskupsdæmið)^{[HTML] [PDF]}
ÍR leigði lóð af kaþólska biskupsdæminu á Íslandi árið 1930 til nota fyrir íþróttahús. Leigusamningurinn átti að renna út árið 1964 og var í honum ákvæði að eftir lok leigutímans skyldi leigutakinn fjarlægja húsið af lóðinni og skila henni vel frágenginni nema leigusamningurinn yrði framlengdur. Þá kom fram að leigusalinn hefði áskilið sér rétt til að kaupa húsið af leigjandanum við lok leigusamningsins. Þegar samningurinn rann svo út var húsið ekki fjarlægt, lóðinni ekki skilað, og biskupsdæmið nýtti heldur ekki kauprétt sinn í húsinu.

ÍR byggði á því að félagið ætti lóðina á grundvelli hefðunar þar sem biskupsdæmið hefði fyrst gert kröfu um endurheimt á umráðum lóðarinnar árið 1987. Hins vegar var lagt fyrir dóm bréf sem ÍR hafði sent til sveitarfélags árið 1970 þar sem því var boðið að kaupa húsið, en viðurkenndu í sama bréfi eignarhald biskupsdæmisins á lóðinni. Hæstiréttur taldi að með þeirri viðurkenningu hefði ÍR viðurkennt að félagið nyti einungis afnotaréttar af lóðinni og hefði því ekki getað áunnið sér eignarhefð á lóðinni.

---

Hrd. 1999:3762 nr. 182/1999 (Hafnarstræti - Þakviðgerð í tvíbýlishúsi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3843 nr. 417/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4199 nr. 186/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4329 nr. 227/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4453 nr. 206/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4495 nr. 235/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4504 nr. 224/1999 (Skólavörðustígur - Gagnkvæmur forkaupsréttur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4523 nr. 226/1999 (Hafnarstræti 20)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4563 nr. 220/1999 (Þinghólsbraut)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4604 nr. 204/1999 (Austurgerði 10)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4677 nr. 454/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4727 nr. 300/1999 (Saumastofa - Saumnálin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4862 nr. 344/1999 (Keflavík í Skagafirði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4872 nr. 190/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4899 nr. 281/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:5028 nr. 326/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:71 nr. 9/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:220 nr. 350/1999 (Bílasalan Borg)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:653 nr. 18/2000 (Breiðabólsstaður I)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:691 nr. 370/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:752 nr. 368/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:766 nr. 411/1999 (Snæland 8)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:800 nr. 62/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:820 nr. 416/1999 (Sala á bát - Hansi EA 61)^{[HTML] [PDF]}
Bátur var seldur ehf. í eigu eins barnanna.

Erfingjarnir fóru ekki rétta leið til að sýna fram á að það væri óeðlilegt.

---

Hrd. 2000:860 nr. 431/1999 (Ingolf Jón Petersen gegn Samvinnusjóði Íslands hf. - Bifreiðaviðskipti)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:897 nr. 310/1999 (Lækur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:931 nr. 71/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:945 nr. 437/1999 (Bakki)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1017 nr. 386/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1126 nr. 446/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1155 nr. 323/1999 (Veggjatítla)^{[HTML] [PDF]}
Mikið veggjatítluvandamál var til staðar í timburhúsi og skaðinn það mikill að húsið væri ónýtt. Grunnurinn var hins vegar steyptur og því væri hægt að byggja nýtt hús ofan á hann.

---

Hrd. 2000:1297 nr. 490/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1322 nr. 407/1999 (Brúnir og Tjarnir - Jarðasala I)^{[HTML] [PDF]}
Íslenska ríkið seldi tilteknar jarðir til S án auglýsingar. Þ var ekki sáttur við það og sóttist eftir ógildingu sölunnar og útgáfu afsalsins til S. Hæstiréttur nefndi að ákvarðanir stjórnvalda um ráðstafanir á eignum ríkisins gilti meðal annars jafnræðisregla stjórnsýsluréttarins er myndi leiða til þess að auglýsa skyldi fyrirætlaðar sölur á eignum ríkisins til að veita öllum borgurum sama tækifæri til að gera kauptilboð. Hins vegar taldi rétturinn málsástæður í þessu máli ekki nægar ástæður til þess að ógilda gerningana.

---

Hrd. 2000:1500 nr. 361/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1605 nr. 127/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1693 nr. 5/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1900 nr. 10/2000 (Mjódd - Aðferð fjöleignarhúsalaga - Göngugata)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2044 nr. 39/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2090 nr. 42/2000 (Ármúli)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2099 nr. 80/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2124 nr. 59/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2155 nr. 206/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2367 nr. 52/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2574 nr. 260/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2946 nr. 91/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3007 nr. 138/2000 (Parketfjöl)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3042 nr. 372/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3051 nr. 356/2000 (Hótel Egilsstaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3093 nr. 101/2000 (Uppgjör bóta)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3208 nr. 32/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3219 nr. 114/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3387 nr. 149/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3507 nr. 396/2000 (Einholt)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3526 nr. 135/2000 (Fjárskipti og meðlag)^{[HTML] [PDF]}
M og K höfðu komið sér saman um venjulegan samning. Hins vegar gerðu þau annan hliðarsamning þar sem K fékk meira í sinn hlut og þar með væru meðlagsgreiðslurnar uppgerðar.
Nokkrum árum eftir krafðist K M um meðlag sem M taldi ekki heimilt. Þær kröfur voru taldar of óskýrar.
Dómstólar nefndu að ekki sé heimilt að greiða það í einu lagi en þó gæti K ekki allt í einu farið að rukka M um meðlag eftir að hafa látið það ógert í langan tíma, við þessar aðstæður.

---

Hrd. 2000:3563 nr. 195/2000 (Héraðsnefnd Austur-Húnvetninga)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3876 nr. 76/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:4064 nr. 234/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:4074 nr. 155/2000 (SR-Mjöl)^{[HTML] [PDF]}
Gengið hafði verið frá kaupum SR-Mjöls á skipi og 50% kaupverðsins greitt, en svo voru samþykkt lög á Alþingi er gerðu skipið svo gott sem verðlaust. SR-Mjöl keypti veiðileyfi skips en ekki aflahlutdeildina. Veiðileyfið varð verðlaust. Krafist var ógildingar kaupsamningsins.

Látið þar við sitja að frekari efndir samkvæmt samningnum voru felldar niður, sýknað af endurgreiðslukröfu og aðilarnir látnir bera hallann af lagabreytingunum.

---

Hrd. 2000:4108 nr. 197/2000 (Dragavegur - Vanheimild)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:4170 nr. 284/2000 (Fjallalind)^{[HTML] [PDF]}
Kröfu tjónvalds um lækkun á bótakröfu tjónþola var synjað, en forsendur þeirrar kröfu voru þær að tjónþoli hefði átt að takmarka tjón sitt með því að vanefna samninginn fyrir sitt leyti.

---

Hrd. 2000:4317 nr. 219/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:4327 nr. 251/2000 (Miklabraut)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:4344 nr. 241/2000 (Logafold)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:84 nr. 172/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:379 nr. 245/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:426 nr. 323/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:498 nr. 26/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:585 nr. 339/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:862 nr. 261/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:918 nr. 336/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:946 nr. 359/2000 (Laxalind)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1017 nr. 342/2000 (Bílapartasala Garðabæjar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1090 nr. 58/2000 (Vatnsendi)^{[HTML] [PDF]}
ÞH gerði kröfu á hendur L um niðurfellingu eignarnáms á spildu af landi Vatnsenda er fram hafði farið árið 1947. Kröfuna byggði hann á að því sem eignarnáminu var ætlað að ná fram á sínum tíma hefði ekki gengið eftir, og að L ætlaði að selja Kópavogsbæ landið undir íbúðabyggð í stað þess að skila því.

Við nánari eftirgrennslan kom í ljós að eingöngu lítill hluti af hinu eignarnumda landsvæðis hafði verið notað til þess að reisa fjarskiptamannvirki og því stórt svæði sem ekki hafði verið notað í þeim tilgangi. Héraðsdómur taldi að afsalið sem gefið var út árið 1947 hafi verið algert og því ætti eignarnámsþolinn enga kröfu til þess að fá aftur landspildur sem væru ekki notaðar í samræmi við eignarnámsheimildina. Hæstiréttur staðfesti niðurstöðu héraðsdóms en tók þó fram slík endurheimt á landi þyrfti ekki að fara fram nema fyrir lægi lagaheimild eða sérstakar aðstæður.

---

Hrd. 2001:1212 nr. 266/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1325 nr. 94/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1343 nr. 107/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1368 nr. 377/2000 (Saurbær)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1398 nr. 390/2000 (Jarðasala II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1472 nr. 318/2000 (Metró)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1729 nr. 456/2000 (Jaðar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1756 nr. 146/2001 (Haffærnisskírteini)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1788 nr. 370/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1849 nr. 149/2001 (Blái turninn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1857 nr. 71/2001 (Oddviti lét af störfum í kjölfar fjárdráttar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2048 nr. 348/2000 (Breiðabólsstaður II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2167 nr. 139/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2268 nr. 126/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2276 nr. 179/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2366 nr. 65/2001 (Ytri-Langamýri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2547 nr. 40/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2701 nr. 222/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2716 nr. 233/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2740 nr. 259/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2752 nr. 270/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2810 nr. 295/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2834 nr. 300/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2901 nr. 117/2001 (Kaupskylda sveitarstjórnar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2963 nr. 46/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2975 nr. 154/2001 (Bárugata - Forgangsáhrif þinglýsingar - Nunnudómur hinn fyrri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3025 nr. 3/2001 (Eystrasalt)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3111 nr. 138/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3249 nr. 80/2001 (Vestari Hóll)^{[HTML] [PDF]}
SJ tók við búskap á jörðinni Vestari-Hóll árið 1954 eftir andlát ættingja hans. Sá ættingi hefði einnig tekið við búskapi á jörðinni eftir föður sinn sem var enn hinn þinglýsti eigandi jarðarinnar. Engin gögn voru til staðar um skipti á dánarbúi hins síðastnefnda.

Í málatilbúnaði SJ hélt hann því fram í varakröfu um að hann hefði áunnið sér eignarhefð á jörðinni, ef aðalkröfu hans um að hafa fengið jörðina afhenta til eignar frá SJ á sínum tíma næði ekki fram.

Hæstiréttur leit svo á að hefðandi sem var ókunnugur um eignarhald annars aðila og reyndi að varðveita þann ókunnugleika af ásettu ráði, gat ekki borið hann fyrir sig sér til tekna. Hins vegar taldi Hæstiréttur í þessu máli að ekki hefði verið sýnt fram á ásetning að þessu leyti og hefðin því verið fullnuð.

---

Hrd. 2001:3328 nr. 106/2001 (Hrefnugata)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3358 nr. 39/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3373 nr. 79/2001 (Bræðraborgarstígur 23 og 23A)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3386 nr. 207/2001 (Gripið og greitt II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3558 nr. 112/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3577 nr. 145/2001 (Ríp)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3659 nr. 157/2001 (Langeyrarvegur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3708 nr. 406/2001 (Tungufell - Þorvaldsstaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3775 nr. 241/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3914 nr. 396/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4074 nr. 170/2001 (Krossgerði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4214 nr. 103/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4417 nr. 176/2001 (Gaukshólar 2)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4454 nr. 210/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4532 nr. 319/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4551 nr. 211/2001 (Fannafold, 2 ár)^{[HTML] [PDF]}
Tveir aðilar voru í óvígðri sambúð og voru báðir þinglýstir eigendur fasteignar. Eingöngu annar aðilinn hafði lagt fram fé til kaupanna. Hæstiréttur taldi á þeim forsendum að eingöngu annar aðilinn væri talinn eigandi fasteignarinnar.

---

Hrd. 2001:4634 nr. 419/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:14 nr. 447/2001 (Hótel Akureyri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:44 nr. 152/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:88 nr. 17/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:105 nr. 6/2002 (Vélsmiðja Orms og Víglundar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:232 nr. 34/2002 (Krafa á K vegna skatta M)^{[HTML] [PDF]}
Þau höfðu slitið fjárfélagi og var gengið á K vegna skatta M. K taldi sig ekki bera ábyrgð á þeim.

---

Hrd. 2002:445 nr. 297/2001 (Bílaþvottavélar)^{[HTML] [PDF]}
Tjón vegna galla á bílaþvottastöð taldist sannað með öðrum hætti en með matsgerð. Hins vegar náðist ekki að sanna rekstrartjón en þar taldi Hæstiréttur að matsgerð hefði þurft til þess.

---

Hrd. 2002:533 nr. 48/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:553 nr. 57/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:599 nr. 272/2001 (SP-Fjármögnun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:796 nr. 349/2001 (Ármúli)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:815 nr. 248/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:860 nr. 278/2001 (Knattborðsstofa)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1176 nr. 354/2001 (Söltunarfélag Dalvíkur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1350 nr. 395/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1476 nr. 307/2001 (Blikanes - Þrotabú)^{[HTML] [PDF]}
K og M gengu í hjúskap 23. mars 1969. M hafði keypt kaupsamning um hluta húseignar 22. nóvember 1968 og fengið afsal fyrir henni 12. nóvember 1970. Þau fluttu þar inn eftir giftinguna. M seldi eignina 13. desember 1972 og fékk afsal fyrir annarri eign 25. apríl 1973, en ekki lá fyrir í málinu kaupsamningur um þá eign. Sú eign var seld með afsali 26. október 1984 en þann 15. maí 1984 hafi M fengið afsal fyrir tiltekinni eign í Garðabæ. Andvirðið af sölu fyrri eignarinnar var varið í þá næstu.

M tók þátt í rekstri tveggja sameignarfélaga og rak þau bæði með föður sínum. K kvaðst ekki hafa tekið þátt í þeim rekstri og hafi ekki verið í ábyrgð fyrir kröfum á hendur þeim. Viðvarandi taprekstur var á þessum félögum leiddi til þess að M tók ítrekað lán með veðsetningum í tiltekinni fasteign í Garðabæ frá vori 1990 en með því fleytti hann áfram taprekstri sameignarfélaganna sem stöðugt söfnuðu skuldum, án þess að reksturinn væri á vegum K.

Bú M var tekið til gjaldþrotaskipta þann 18. janúar 2000 með úrskurði héraðsdóms, og var skipaður skiptastjóri. Á fundi 9. febrúar það ár tjáði M við skiptastjóra að hann væri eignalaus en hefði áður átt tiltekna fasteign í Garðabæ sem hann hefði selt 9. apríl 1999 fyrir 20 milljónir króna, sem hefði rétt svo dugað fyrir áhvílandi veðskuldum. Söluandvirðið samkvæmt kaupsamningnum var 19,5 milljónir þar sem 5 milljónir yrðu greiddar við undirritun og frekari greiðslur á nánar tilteknum upphæðum á tilteknum dagsetningum, sú seinasta þann 10. júní 2000. Kaupendur myndu yfirtaka áhvílandi veðskuldir er námu 1,17 milljónum króna. Seljendur tóku þá að létta verulega af veðskuldum eignarinnar og létu tiltekinn lögmann um það gera það fyrir þeirra hönd.

Þrotabúið krafðist þess að hluti þess söluandvirðis, um 5,1 milljón króna tilheyrði þrotabúinu. Til tryggingar á fullnustu kröfunnar krafðist þrotabúið kyrrsetningar á eign K, þar sem hún var kaupandi eignarinnar skv. umræddum kaupsamningi ásamt eiginmanni sínum, er tilgreindi að eignarhluti hennar yrði 99% og M ætti 1% eignarhluta. Þrotabúið leit svo á að um hefði verið gjafagerning að ræða í tilraun til þess að skjóta undan eignum.

Fyrir héraðsdómi fólust varnir K aðallega í sér málsástæður sem ættu heima í deilum um eignaskipti milli hjóna. Fasteignin í Garðabæ var þinglýst eign M og því hefðu skuldheimtumenn hans mátt ætla að fasteignin stæði óskipt til fullnustu á kröfum á hendur honum. Því var lagt til grundvallar að eignin væri hjúskapareign M. Fallist var því á dómkröfur þrotabúsins.

Hæstiréttur fer, ólíkt héraðsdómi, efnislega yfir málsástæður K sem reistar voru á grundvelli ákvæða hjúskaparlaga. Að mati réttarins þótti K ekki hafa sýnt nægilega vel fram á það að hún hafi raunverulega innt af hendi greiðslur til kaupanna né tengsl hugsanlegra framlaga hennar til kaupverðs nokkurra þeirra kaupsamninga sem um ræddi í málinu né hvað varðaði tilhögun á greiðslu þeirra. Því hafi K ekki tekist að sanna að tiltekin fasteign í Garðabæ hafi verið að hluta til hjúskapareign þeirra. Var því talið að ráðstöfun á hluta andvirðis eignarinnar til K hafi verið gjafagerningur. Þar sem K hafi ekki getað sýnt fram á að M hafi verið gjaldfær við greiðslu fyrstu þriggja greiðslnanna var fallist á kröfu þrotabúsins um riftun. Fjórða greiðslan fór fram um tveimur vikum eftir að úrskurður gekk um gjaldþrotaskipti á búi M og því hlyti K að hafa verið kunnugt um að M hefði þá misst rétt til að ráða yfir þeim réttindum sem til búsins skyldu falla. Sú greiðsla var því ólögmæt og ber K því að endurgreiða þrotabúinu þá upphæð án þess að til riftunar kæmi á þeirri ráðstöfun.

Hæstiréttur breytti tímamarki vaxta frá því sem hafði verið dæmt af héraðsdómi. Hæstiréttur minnist ekki í dómsorði um gildi dóms héraðsdóms en tekur samt afstöðu til dómkrafna. Hann kveður á um riftun þriggja greiðslna af þeim fjórum sem þrotabúið hafði krafist, greiðslu K á samtölu upphæðar til þrotabúsins sem jafnast á við allar fjórar greiðslurnar. Í dómsorði er ekki að finna afstöðu til staðfestingu kyrrsetningarinnar sem hann staðfestir þó í niðurstöðukafla sínum.

---

Hrd. 2002:1564 nr. 185/2002 (Fasteignafélagið Rán útburðargerð)^{[HTML] [PDF]}
Þegar málinu var skotið til Hæstaréttar hafði útburðargerðin liðið undir lok og því skorti lögvörðu hagsmunina.

---

Hrd. 2002:1568 nr. 186/2002 (Fiskverkunarhús)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1708 nr. 293/2001 (Njörvasund 27)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1718 nr. 146/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1729 nr. 200/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1981 nr. 448/2001 (Íbúðalánasjóður - Langholtsvegur)^{[HTML] [PDF]}
Íbúðalaunasjóður krafðist nauðungarsölu á íbúð með áhvílandi láni frá þeim. Hann kaupir svo íbúðina á sömu nauðungarsölu á lægra verði. Fólkið sem bjó í íbúðinni vildi kaupa íbúðina á því verði sem hann keypti hana á.

---

Hrd. 2002:2031 nr. 251/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2065 nr. 16/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2183 nr. 251/2001^{[HTML] [PDF]}
83ja ára kona seldi spildu úr jörð sinni til G. Börn konunnar riftu samningnum þar sem þau töldu hana ekki hafa gert sér grein fyrir því hvað hún hefði verið að gera. Í málinu var meint vanheilsa hennar ekki sönnuð og því var hún talin hafa verið hæf til að stofna til löggerningsins.

---

Hrd. 2002:2270 nr. 458/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2281 nr. 459/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2445 nr. 27/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2507 nr. 356/2002 (Bandaríki Norður-Ameríku)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2553 nr. 323/2002 (Eignarhaldsfélagið Hvammskógur ehf. gegn Kára Stefánssyni)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2573 nr. 379/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2583 nr. 324/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2593 nr. 313/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2700 nr. 71/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2754 nr. 79/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2975 nr. 36/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3136 nr. 175/2002 (Vélamiðstöð Reykjavíkurborgar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3158 nr. 181/2002 (Austurbrún)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3182 nr. 155/2002 (Njálsgata 33 - Sér Danfoss)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3202 nr. 254/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3275 nr. 143/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3325 nr. 145/2002 (Kr. Stef.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3409 nr. 110/2002 (Hrísrimi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3544 nr. 136/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3555 nr. 240/2002 (Óþarfar málalengingar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3721 nr. 496/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3755 nr. 502/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3767 nr. 482/2002 (Viðbygging við flugskýli - Flugskýli I)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3789 nr. 238/2002 (Framsal handhafaskuldabréfs)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3795 nr. 235/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3861 nr. 223/2002 (Safamýri 27)^{[HTML] [PDF]}
Fasteignasali og seljandi fasteignar voru báðir dæmdir í in solidum ábyrgð gagnvart kaupanda til að greiða honum bætur vegna gólfhalla sem var í fasteign. Bótaábyrgð seljandans var túlkuð vera innan samninga en bótaábyrgð fasteignasalans utan samninga.

---

Hrd. 2002:3934 nr. 512/2002 (Keflavík í Skagafirði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3978 nr. 215/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:4089 nr. 524/2002 (Laugavegur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:4108 nr. 532/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:4126 nr. 541/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:4132 nr. 543/2002 (Greinargerðin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:4195 nr. 164/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:4352 nr. 276/2002 (Toyota Landcruiser)^{[HTML] [PDF]}
Kaupandi fékk með sér í lið tvo kunnáttumenn um bíla til að skoða fyrir sig bifreið sem hann ætlaði að festa kaup á. Eftir kaupin komst kaupandinn að því að bíllinn hafi verið tjónaður, þar á meðal þakið og framrúðan. Hæstiréttur taldi að kaupandinn hafi borið ábyrgð á því að hafa ekki skoðað bílinn betur.

---

Hrd. 2002:4369 nr. 261/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:49 nr. 308/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:83 nr. 334/2002 (Elliðavatn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:261 nr. 12/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:347 nr. 351/2002 (Nuddskóli)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:407 nr. 14/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:506 nr. 329/2002 (Bátasmiður - Gáski)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:545 nr. 352/2002 (Smáragata)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:557 nr. 383/2002 (Byggingarfélagið Sólhof hf. - Lækjarsmári)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:577 nr. 302/2002 (Krókur á Kjalarnesi II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:934 nr. 381/2002 (Snjóflóðahætta - Hnífsdalur)^{[HTML] [PDF]}
A byggði hús í Hnífsdal í lóð sem hann fékk úthlutaðri árið 1982 og flutti lögheimili sitt þangað árið 1985. Síðar sama ár voru sett lög er kváðu á um gerð snjóflóðahættumats. Slíkt var var gert og mat á þessu svæði staðfest árið 1992, og samkvæmt því var hús A á hættusvæði. Árið 1995 var sett inn heimild í lögin fyrir sveitarstjórnir til að gera tillögu um að kaupa eða flytja eignir á hættusvæðum teldist það hagkvæmara en aðrar varnaraðgerðir ofanflóðasjóðs. Í lögunum var nánar kveðið á um þau viðmið sem ákvarðanir úr greiðslum úr sjóðnum ættu að fara eftir.

Sveitarfélagið gerði kaupsamning við A um kaup á eign hans árið 1996 eftir að tveir lögmenn höfðu metið eignina að beiðni sveitarfélagsins. A og sambýliskona hans settu fyrirvara í kaupsamninginn um endurskoðun kaupverðsins þar sem þau teldu það ekki samræmast ákvæðum stjórnarskrár um friðhelgi eignarréttarins né jafnræðisreglu hennar. Árið 1998 var gefið út fyrirvaralaust afsal fyrir eigninni og flutti A brott úr sveitarfélaginu.

A taldi að eignarréttarákvæði stjórnarskrárinnar fæli í sér að hann hefði átt að fá því sem jafngilti brunabótamati fyrir fasteignina enda hefði hann fengið þá upphæð ef hús hans hefði farist í snjóflóði eða meinað að búa í eigninni sökum snjóflóðahættu. Sveitarfélagið taldi að brunabótamat væri undantekning sem ætti ekki við í þessu máli og að þar sem A flutti brott reyndi ekki á verð á eins eða sambærilegri eign innan sveitarfélagsins, og þar að auki hefði engin sambærileg eign verið til staðar fyrir hann í sveitarfélaginu.

Hæstiréttur nefndi að þótt svo vandað hús hefði ekki verið fáanlegt á þessum tíma voru samt sem áður til sölu sem virtust vera af álíka stærð og gerð. Þá taldi hann að markaðsverð ætti að teljast fullt verð nema sérstaklega stæði á, og nefndi að slíkt hefði komið til greina af A hefði ekki átt kost á að kaupa sambærilega eign innan sveitarfélagsins né byggja nýtt hús fyrir sig og fjölskyldu sína, og því neyðst til að flytja á brott. A þurfti að bera hallan af því að hafa ekki sýnt fram á að slíkar sérstakar aðstæður ættu við í málinu. Staðfesti Hæstiréttur því hinn áfrýjaða sýknudóm.

---

Hrd. 2003:943 nr. 411/2002 (Örorkubætur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:964 nr. 354/2002 (Bólstaðarhlíð, gjöf)^{[HTML] [PDF]}
Par keypti sér íbúð á meðan þau voru í sambúð. Síðar ganga þau í hjónaband og gera kaupmála. Íbúðin var gerð að séreign K. Ári síðar varð M gjaldþrota.
Sérstakt mál þar sem enginn vafi var að þau ættu íbúðina saman.
Vafi var hvort K hefði gefið M helming íbúðarinnar eða ekki.
Sönnunarbyrðin var á K að sýna fram á að um hefði verið að ræða gjöf. Ekki var tekið fram í kaupmálanum að K hefði verið að gefa M hlut í fasteigninni.

---

Hrd. 2003:1009 nr. 17/2003 (Dalsbyggð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1032 nr. 444/2002 (Smiðjuvegur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1158 nr. 388/2002 (Eignarnám - Fífuhvammur)^{[HTML] [PDF]}
Afkomendur eignarnámsþola, er hafði þurft að sæta eignarnámi í hluta lands hans árið 1945, kröfðust viðurkenningar á eignarrétti sínum á spildunni, til vara að eignarnámið yrði dæmt ógilt, og til þrautavara var bótakrafa vegna eignarnámsins. Töldu afkomendurnir að ósannað hefði verið að eignarnámið hefði farið rétt fram, að eignarneminn hefði ekki greitt fyrir landspilduna á sínum tíma, og að eignarheimildinni hefði ekki verið þinglýst. Varakrafan byggðist á því að nýting landspildunnar væri afar lítil og hagsmunir eignarnemans af umráðum spildunnar væru afar litlir.

Hæstiréttur tók ekki undir með afkomendunum að spildan hefði verið vannýtt. Eignarneminn hafi greitt skatta af henni, girt hana af, og reist mannvirki á henni undir þá starfsemi. Þá voru lögð fram ýmis skjöl í málinu þar sem eigendur landsins hefðu viðurkennt eignarnámið. Enn fremur væru 52 ár liðin frá því málsaðilarnir hefðu beint fyrirspurnum til eignarnemans um eignarheimild hans að landspildunni. Ósannað væri að eignarnámsbæturnar hefðu verið greiddar en kröfur um þær væru fallnar niður fyrir fyrningu. Krafa eignarnemans um viðurkenningu á eignarrétti sínum voru því teknar til greina þrátt fyrir skort á þinglýstri eignarheimild.

---

Hrd. 2003:1193 nr. 357/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1234 nr. 94/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1251 nr. 312/2002 (Skorrastaður)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1261 nr. 333/2002 (Valhöll)^{[HTML] [PDF]}
Fasteignasali lét duga að treysta einhliða yfirlýsingu seljandans um engar skuldir við húsfélag en svo reyndist ekki vera. Þetta var ekki talið uppfylla skilyrðið um faglega þjónustu.

---

Hrd. 2003:1323 nr. 76/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1371 nr. 422/2002 (Benz)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1486 nr. 429/2002 (Hlíðartún)^{[HTML] [PDF]}
Galli að gluggar héldu ekki vindi og gólfið væri sigið. Í matsgerð kom fram að ekki hefði verið unnt að finna sambærilegt hús á markaði. Afslátturinn var dæmdur að álitum.

---

Hrd. 2003:1559 nr. 466/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1612 nr. 115/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1716 nr. 461/2002 (Sparisjóðsbók)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1758 nr. 550/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1809 nr. 134/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1894 nr. 437/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1932 nr. 518/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2373 nr. 504/2002 (Tjaldanes 9)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2671 nr. 569/2002 (Faxatún 3)^{[HTML] [PDF]}
Afsláttar krafist sem var minna en hálft prósent af kaupverðinu. Hæstiréttur taldi upphæðina það litla að hann féllst ekki á afsláttarkröfuna.

---

Hrd. 2003:2693 nr. 39/2003 (Nunnudómur hinn síðari - Samtök um kvennaathvarf II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2836 nr. 246/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2850 nr. 256/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2868 nr. 258/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2879 nr. 279/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2884 nr. 284/2003 (Spilda úr landi Ness (I) - Verksamningur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3006 nr. 551/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3023 nr. 73/2003 (Vatn - Dalabyggð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3046 nr. 65/2003 (Hóla-Biskup)^{[HTML] [PDF]}
Samkomulag var um eignarhald aðilanna Þ og H til helmings hvor í hestinum Hóla-Biskup. H fékk síðar heilablóðfall og var í kjölfarið sviptur fjárræði sínu vegna afleiðinga þess. Þ flutti hestinn til útlanda án vitneskju H og lögráðamanns hans. Athæfið var kært af hálfu H með kröfu um skaðabætur og miskabætur.

Í lögregluskýrslu kom fram að Þ héldi því fram að brostnar forsendur hefðu verið á samkomulaginu þar sem hún hefði ein borið kostnaðinn af hestinum, og ætti því hann að fullu. Sökum tímaskorts af hennar hálfu ákvað Þ að flytja hestinn út þar sem hann hafði ekki verið í notkun undanfarið, þar á meðal til undaneldis, og reynt að koma honum í verð. Hélt hún því fram að athæfið hefði verið í samræmi við samkomulag hennar við H frá því áður en H veiktist.

Þ var ekki talin hafa getað sýnt fram á að athæfið hafi verið hluti af samkomulagi hennar við H. Þar sem ekki var heimilt með lögmætum hætti að flytja hestinn aftur til Íslands var Þ talin hafa svipt H eignarráðum yfir hestinum og bæri því skaðabótaábyrgð. Miskabótakrafan var ekki tekin til greina.

---

Hrd. 2003:3094 nr. 62/2003 (Selásblettur - Vatnsendavegur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3121 nr. 21/2003 (Grjótvarða)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3185 nr. 77/2003 (Hvammur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3343 nr. 79/2003 (Eyvindarstaðavegur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3377 nr. 112/2003 (Úrbætur vegna tafa í sakamáli)^{[HTML] [PDF]}
Málið reyndist vera tiltölulega einfalt úrlausnar að mati Hæstaréttar.
Tæp tvö ár liðu frá lok rannsóknar skattrannsóknarstjóra og þar til hann vísaði málinu til opinberrar rannsóknar ríkislögreglustjóra.
Óhæfilegur dráttur varð svo hjá ríkislögreglustjóra við að hefja rannsókn þess fyrir sitt leyti.
Liðu meira en sex ár frá upphafi rannsóknar skattrannsóknarstjóra og þar til ákært var í málinu.
Sektargreiðsla sem ákærða var dæmd var ákveðin á þann veg að helmingur hennar skyldi greiðast þremur árum frá dómsuppsögu og hinn helmingur hennar myndi falla niður ef hinn ákærði héldi skilorð á því tímabili.

---

Hrd. 2003:3446 nr. 64/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3469 nr. 52/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3515 nr. 157/2003 (Húftryggingarbætur vegna Bjarma VE)^{[HTML] [PDF]}
Í húftryggingu var tekið sérstaklega fram að tryggingin félli niður við eigandaskipti. Skömmu eftir eigendaskipti sökk báturinn og fórust tveir með. Fallist var á synjun um greiðslu bóta.

Veðhafi höfðaði svo annað mál í kjölfar þessa dóms er leiddi til Hrd. 2005:4338 nr. 209/2005 (Krafa um bæturnar á grundvelli meðábyrgðar)^ⓘ.

---

Hrd. 2003:3524 nr. 154/2003 (Reykjamelur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3542 nr. 124/2003 (Plast, miðar og tæki)^{[HTML] [PDF]}
Talið var að samningskveðið févíti sem lagt var á starfsmann sökum brota hans á ákvæði ráðningarsamnings um tímabundið samkeppnisbann hafi verið hóflegt.

---

Hrd. 2003:3661 nr. 120/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3928 nr. 106/2003 (Kristín HF 12)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4058 nr. 155/2003 (Lyngheiði 6)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4202 nr. 217/2003 (Veiðireynsla)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4220 nr. 189/2003 (Fífusel)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4242 nr. 185/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4452 nr. 111/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4528 nr. 462/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4582 nr. 228/2003 (Vífilfell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4626 nr. 173/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4668 nr. 271/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4 nr. 479/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:236 nr. 489/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:257 nr. 226/2003 (Aflahlutdeild)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:382 nr. 332/2003 (Gautavík 1)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:470 nr. 295/2003 (Bíll annars til persónulegra nota hins, grandsemi kaupanda/kærustu)^{[HTML] [PDF]}
Fallist var á að rifta gjafagerningi M til kærustu sinnar stuttu fyrir skilnað þar sem bíllinn var keyptur í þágu K sem notaði hann.

---

Hrd. 2004:519 nr. 269/2003 (Nýbrauð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:529 nr. 254/2003 (Hópferðabifreið)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:555 nr. 218/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:721 nr. 299/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:766 nr. 309/2003 (Núpur II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:784 nr. 23/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:840 nr. 261/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:850 nr. 334/2003 (Fiskiskip - Stimpilgjald við sölu fiskiskips)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1147 nr. 304/2003 (Kolgerði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1392 nr. 355/2003 (Samvistarslitin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1478 nr. 78/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1523 nr. 413/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1684 nr. 358/2003 (Naustabryggja)^{[HTML] [PDF]}
Kaupendur íbúðar fengu hana afhenta á réttum tíma en hún var þó ekki fullbúin. Ekki var talið að í þessu hafi falist greiðsludráttur þar sem orsökina mátti rekja til beiðni kaupendanna sjálfra um frestun á ýmsum þáttum verksins.

---

Hrd. 2004:1771 nr. 389/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1845 nr. 100/2004 (Báturinn Bjarmi - Bátakaup)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1970 nr. 124/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2104 nr. 428/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2272 nr. 136/2004 (Sóleyjarimi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2410 nr. 486/2003 (Holtsgata)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2482 nr. 147/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2527 nr. 157/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2567 nr. 214/2003 (Súsanna Rós Westlund - Tígulsteinn)^{[HTML] [PDF]}
Dómsúrlausnin var tekin fyrir í Dómur MDE Súsanna Rós Westlund gegn Íslandi dags. 6. desember 2007 (42628/04).

---

Hrd. 2004:2645 nr. 36/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2654 nr. 66/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2747 nr. 239/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2772 nr. 62/2004 (Þakvirki ehf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2943 nr. 230/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2955 nr. 238/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2993 nr. 299/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3029 nr. 324/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3132 nr. 333/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3202 nr. 57/2004 (Boðagrandi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3312 nr. 87/2004 (Sjálfstæður dómur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3330 nr. 95/2004 (Karfavogur 33)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3359 nr. 126/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3548 nr. 193/2004 (Bjargshóll - Minningarsjóðsmálið)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3559 nr. 89/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3624 nr. 131/2004 (Ísnet)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3681 nr. 116/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3796 nr. 48/2004 (Biskupstungur - Framaafréttur - Úthlíð)^{[HTML] [PDF]}
Íslenska ríkið stefndi í héraði nánar tilgreindum aðilum til ógildingar á tilteknum hluta úrskurðar óbyggðanefndar er fjallaði um tiltekin mörk milli eignarlands og þjóðlenda. Gagnsakarmál voru höfðuð af tveim stefndu í málinu.

Niðurstaða héraðsdóms var staðfesting úrskurðar óbyggðanefndar að öllu leyti nema að landið í kringum Hagafell, eins og það var afmarkað í úrskurðinum, teldist afréttur Bláskógabyggðar. Öðrum kröfum gagnstefnenda var vísað frá dómi.

Hæstiréttur staðfesti héraðsdóm, að hluta til með vísan til forsendna hans. Í dómnum rekur Hæstiréttur niðurstöðu hrd. Landmannaafréttur I og II, markmið laga þjóðlendulaga, og III. kafla laganna um setningu og hlutverk óbyggðanefndar. Fyrsta landsvæðið sem nefndin fjallaði um var norðanverð Árnessýsla sem hún gerði í sjö málum. Málið sem var skotið til dómstóla var eitt þeirra.

Hæstiréttur taldi greina þurfti, í ljósi þjóðlendulaganna, á milli þjóðlendna og ríkisjarða þar sem íslenska ríkið ætti ekki beinan eignarrétt að svæðum er teljast til þjóðlendna. Sérstaða þjóðlendna væri sú að um væri að ræða forræði yfir tilteknum heimildum á landi sem enginn gæti sannað eignarrétt sinn að.

Fyrir dómi hélt íslenska ríkið því fram að óbyggðanefnd hafi hafnað málatilbúnaði íslenska ríkisins um að nánar afmörkuð landsvæði teldust til þjóðlenda en án þess að taka afstöðu til þess hvaða aðilar teldust vera handhafar eignarréttinda innan þess. Taldi íslenska ríkið því rétt að krefjast endurskoðunar á þeim hluta úrskurðarins þar sem óbyggðanefnd á að hafa lagt alla sönnunarbyrðina á íslenska ríkið um að ekki sé um eignarland að ræða.

Til stuðnings máli sínu vísaði ríkið meðal annars til landamerkjalaga nr. 5/1882 en þar hafi fyrst verið kveðið á um skyldu til jarðeigenda um að gera landamerkjabréf fyrir jarðir sínar. Þau bréf hafi verið einhliða samin og því ekki tæk sem sönnun á eignarhaldi og þar að auki merki um að jarðeigendur hafi í einhverjum tilvikum verið að eigna sér eigandalaust land. Um mörk landsvæða í slíkum landamerkjabréfum sé um að ræða samning milli hlutaðeigandi aðila sem sé ríkinu óviðkomandi. Þá væri heldur ekki hægt að líta svo á að athugasemdalausar þinglýsingar landamerkjabréfa hafi falið í sér viðurkenningu ríkisins á efni þeirra, hvort sem það hafi verið með athöfn eða athafnaleysi.

Af hálfu stefndu í málinu var þeim málflutningi ríkisins andmælt á þeim forsendum að landamerki hvað aðliggjandi jarðir ræðir séu samkomulag þeirra eigenda og að íslenska ríkið ætti að bera sönnunarbyrðina fyrir því að hin þinglýstu jarðamerki væru röng. Séu lagðar fram ríkari kröfur um eignarheimildir myndi það leiða til meira ónæðis og kostnaðar en gagnvart öðrum landeigendum, ásamt því að leiða til óvissu um eignarréttinn. Athugasemdalaus þinglýsing hafi þar að auki falið í sér réttmætar væntingar þinglýsenda.

Hæstiréttur taldi að þinglýsing landamerkjabréfa væri ekki óyggjandi sönnun á mörkum lands heldur þyrfti að meta hvert bréf sérstaklega. Þar leit hann meðal annars á það hvort eigendur aðliggjandi jarða hafi samþykkt mörkin og hvort ágreiningur hefði verið borinn upp. Þá voru aðrar heimildir og gögn jafnan metin samhliða. Með hliðsjón af þessu mati var ekki fallist á kröfu íslenska ríkisins um ógildingu úrskurðar óbyggðanefndar.

---

Hrd. 2004:3895 nr. 47/2004 (Biskupstungnaafréttur „norðan vatna“)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3983 nr. 160/2004 (Boðahlein)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 433/2004 [engin bls.] dags. 11. nóvember 2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4252 nr. 270/2004 (Þrotabú Byggðaverks ehf. - Tryggingarbréf)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4410 nr. 196/2004 (Ásar í Svínavatnshreppi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4539 nr. 203/2004 (Ingvar Helgason)^{[HTML] [PDF]}
Samningi var sagt upp í andstöðu við lög. Umboðsmaður fyrirtækisins á Akranesi höfðaði mál gegn því en ekki var fallist á bótakröfu hans þar sem hann gat ekki sýnt fram á að vanefndin hefði leitt til tjóns fyrir hann.

---

Hrd. 2004:4632 nr. 218/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4689 nr. 459/2004 (Sóleyjarimi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4700 nr. 469/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4764 nr. 209/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4888 nr. 184/2004 (Aflétting lána)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4974 nr. 482/2004 (Brautarholt)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:5078 nr. 294/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:5102 nr. 291/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:74 nr. 506/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:268 nr. 514/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:315 nr. 306/2004 (Síldarvinnslan hf.)^{[HTML] [PDF]}
Síldarvinnslunni var gert að greiða stimpilgjald þegar fyrirtækið óskaði eftir að umskrá þinglýstar fasteignir annars fyrirtækis eftir að samruna fyrirtækjanna beggja. Fór þá hið álagða stimpilgjald eftir eignarhlut í hinu sameinaða félagi. Í lögunum sem sýslumaður vísaði til voru ákvæðin bundin við tilvik þar sem eigendaskipti eiga sér stað, en ekki væri um slíkt að ræða í tilviki samruna.

Hæstiréttur túlkaði lögin um stimpilgjald með þeim hætti að stimpilskylda laganna ætti ekki við um eigendaskipti vegna samruna fyrirtækja, og því uppfyllti gjaldtakan ekki skilyrði stjórnarskrár um að heimildir stjórnvalda til innheimtu gjalda af þegnum yrðu að vera fortakslausar og ótvíræðar.

---

Hrd. 2005:332 nr. 321/2004 (Bátur sök við landfestar í Kópavogi)^{[HTML] [PDF]}
Bátur sem aðilar keyptu. Átti að gera við eða endurbæta hann. Báturinn var svo tryggður og þar var varúðarregla um að tryggja ætti tryggilega festu við höfn og um eftirlitsskylda. Aðili var fenginn til þess að sinna eftirlitsskyldunni en hann komst aldrei að til að skoða. Síðan gerist það að báturinn sekkur og var orsökin óljóst en líklegt að sjór hafi komist um borð en dælur ekki haft undan. Þessi skortur á eftirliti var talið hafa verið óviðunandi skv. varúðarreglunni. Vátryggingarfélagið var svo sýknað af bótakröfu.

Eldri lög um vátryggingarsamninga voru í gildi þegar tjónsatburður var.

---

Hrd. 2005:378 nr. 273/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:446 nr. 286/2004 (Olíuverslun Íslands hf. - Marz AK 80)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:504 nr. 22/2005 (Akrar I)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:597 nr. 315/2004 (Hyrjarhöfði 2)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:833 nr. 400/2004 (Melabraut)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:988 nr. 401/2004 (Kópavogsbraut)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1009 nr. 402/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1052 nr. 436/2004 (SPM - Hvammur 2)^{[HTML] [PDF]}
Sparisjóðsstjórinn var ekki talinn hafa verið grandlaus.

---

Hrd. 2005:1141 nr. 85/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1180 nr. 98/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1222 nr. 363/2004 (15% eignamyndun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1258 nr. 449/2004 (Bjarni Bærings)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1265 nr. 372/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1448 nr. 127/2005 (Brautarholt III)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1578 nr. 441/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1593 nr. 414/2004 (Glaðheimar)^{[HTML] [PDF]}
Hús byggt 1960 og keypt árið 2000. Hæstiréttur taldi 7,46% hafi ekki talist uppfylla skilyrðið en brot seljanda á upplýsingaskyldu leiddi til þess að gallaþröskuldurinn ætti ekki við.

Kaupandinn hélt eftir lokagreiðslu sem var meira en tvöföld á við gallann sem kaupandinn hélt fram. Var hann svo dæmdur til að greiða mismuninn á upphæðunum ásamt dráttarvöxtum frá gjalddaga.

---

Hrd. 2005:1834 nr. 467/2004 (Hitaveita Akraness og Borgarfjarðar - Innsta-Vogsland 3)^{[HTML] [PDF]}
Hitaveita tekur hluta af jörð á leigu. Synir jarðareiganda fá jörðina og vita af leigusamningnum. Þeir selja síðan G jörð. Poppar þá upp forkaupsréttur sem getið er í leigusamningnum. Synirnir vissu um leigusamninginn en ekki um forkaupsréttinn í honum. Leigusamningurinn hafði ekki verið þinglýstur. Hitaveitan beitir þá forkaupsréttinum. Hæstiréttur taldi að þó eigandi viti af að á eign hvíli óþinglýst réttindi teljist hann ekki sjálfkrafa grandsamur um önnur réttindi.

---

Hrd. 2005:2004 nr. 188/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2147 nr. 479/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2209 nr. 186/2005 (Sauðlauksdalsflugvöllur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2221 nr. 203/2005 (Brautarholt V)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2432 nr. 44/2005 (Óðinsgata)^{[HTML] [PDF]}
Uppgefin stærð á íbúð var 45 m² í skrám Fasteignamats ríkisins og söluyfirliti fasteignasölunnar en var svo í raun 34,2 m². Ef tekið hefði verið tillit til hlutdeildar í sameign hefði hún orðið 35,74 m². Staðfesti Hæstiréttur því rétt kaupanda til afsláttar af kaupverðinu.

---

Hrd. 2005:2440 nr. 38/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2454 nr. 39/2005 (Kaldaberg)^{[HTML] [PDF]}
Bjarki nokkur hafði verið í sambúð við Elísabetu og áttu hlutafélagið Kaldbak. Sambúðarslit urðu og voru gerð drög að fjárskiptasamningi. Samhliða gaf Bjarki út yfirlýsingu um að leysa Sigurð (föður Elísabetar) af ábyrgð vegna Kaldbaks og Bjarki myndi taka við félagið. Ekkert varð af fjárskiptasamningnum og fór Kaldbakur í þrot.

Sigurður fór í mál við Bjarka. Talið var að yfirlýsingin hafi verið gefin út í tengslum við fjárskiptasamninginn og því hefði forsendubrestur orðið og hún því ekki gild.

---

Hrd. 2005:2584 nr. 43/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2596 nr. 97/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2674 nr. 42/2005 (Vörslufé)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2717 nr. 111/2005 (Blikaás)^{[HTML] [PDF]}
Kaupandi fasteignar hélt eftir lokagreiðslu sem var nær áttföld á við gallann sem kaupandinn hélt fram. Var hann svo dæmdur til að greiða mismuninn á upphæðunum ásamt dráttarvöxtum frá gjalddaga.

---

Hrd. 2005:2734 nr. 234/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2757 nr. 259/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2861 nr. 277/2005 (Hnoðrahöll ehf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2874 nr. 330/2005 (Miðskógar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2883 nr. 275/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2887 nr. 276/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2938 nr. 366/2005 (Grísará)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2981 nr. 309/2005 (Hótel Valhöll)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3015 nr. 367/2005 (Skaftafell I og III í Öræfum - Óbyggðanefnd)^{[HTML] [PDF]}
Íslenska ríkið var stefnandi þjóðlendumáls og var dómkröfum þess beint að nokkrum jarðeigendum auk þess að það stefndi sjálfu sér sem eigenda sumra jarðanna sem undir voru í málinu. Hæstiréttur mat það svo að sami aðili gæti ekki stefnt sjálfum sér og vísaði frá þeim kröfum sem íslenska ríkið beindi gegn sér sjálfu.

---

Hrd. 2005:3132 nr. 75/2005 (Húsasmiðjan gegn Stáliðjunni)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3336 nr. 524/2004 (Fasteignasali - Umboðssvik)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3413 nr. 59/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3500 nr. 495/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3601 nr. 101/2005 (Vatnsendablettur I)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3802 nr. 221/2005 (Spilda úr landi Ness II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3850 nr. 525/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4305 nr. 270/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4338 nr. 209/2005 (Krafa um bæturnar á grundvelli meðábyrgðar)^{[HTML] [PDF]}
Eftir Hrd. 2003:3515 nr. 157/2003 (Húftryggingarbætur vegna Bjarma VE)^ⓘ fór veðhafi í mál til að sækja bæturnar. Hið sama átti við í þessu máli hvað varðaði skilmála tryggingarinnar um niðurfall við eigandaskipti.

---

Hrd. 2005:4355 nr. 178/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4389 nr. 154/2005 (Sæfari)^{[HTML] [PDF]}
Aðili seldi alla hluti sína í einkahlutafélagi og rifti svo kaupsamningnum daginn eftir gjalddaga. Hæstiréttur taldi vanefndina svo óverulega miðað við hagsmuni seljanda á þessum tímapunkti að ekki hefði verið nægt tilefni til að rifta kaupsamningnum þótt kaupandinn hefði verið í vanskilum með alla peningagreiðsluna. Hagsmunir seljandans voru taldir nægilega tryggðir með dráttarvöxtum.

---

Hrd. 2005:4453 nr. 157/2005 (Skilasvik)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4847 nr. 485/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4859 nr. 487/2005 (Eignarhlutur og skuld vegna vinnu og útlagðs)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:5033 nr. 493/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:5039 nr. 483/2005 (Bugðulækur)^{[HTML] [PDF]}
Ágreiningur var um hvort dómari hefði getað sameinað mál. Hæstiréttur taldi að héraðsdómara bæri ex officio skyldu að skoða hvort skilyrði séu til að uppfylla mál, óháð athugasemdaleysi málsaðila. Hæstiréttur ómerkti málsmeðferðina frá sameiningu málanna í héraði og lagði fyrir héraðsdómara að aðskilja þau og taka umrætt mál til efnismeðferðar.

---

Hrd. 2005:5071 nr. 214/2005 (Stóri-Skógur)^{[HTML] [PDF]}
Í þessu tilviki var forkaupsréttur að jörð bundinn við eiganda annarar tilgreindrar jarðar „að frágengnum þeim er kynnu að eiga hann lögum samkvæmt“.

---

Hrd. 2005:5089 nr. 280/2005 (Framnesvegur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:5171 nr. 292/2005 (Sóleyjarimi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:41 nr. 538/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:95 nr. 318/2005 (Skógarás)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:167 nr. 326/2005 (Byggingaleyfi - Sunnuhvoll I)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:192 nr. 388/2005 (Vatnsréttindi Króks)^{[HTML] [PDF]}
Jörð var seld án þess að getið hefði verið um aðskilnað vatnsréttinda frá henni en það hafði átt sér stað árið 1918 (um 74 árum áður). Talið var að kaupandinn hefði verið grandlaus, þó þekkt höfðu verið mörg tilvik í því nágrenni að algengt hefði verið að skilja slík réttindi frá.

---

Hrd. 2006:241 nr. 31/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:607 nr. 328/2005 (Vorsabær)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1006 nr. 372/2005 (Námur í Skipalóni)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1074 nr. 118/2006 (Kvíur í sameign)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1096 nr. 397/2005 (Eskihlíð)^{[HTML] [PDF]}
48 ára gamalt hús. Galli var 5,56% frávik sem ekki var talið duga.

---

Hrd. 2006:1211 nr. 108/2006 (Austurvegur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1257 nr. 440/2005 (Ásar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1278 nr. 443/2005 (Þverfell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1326 nr. 360/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1364 nr. 445/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1378 nr. 434/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1480 nr. 156/2006 (Frakkastígsreitur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1489 nr. 157/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1679 nr. 424/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2121 nr. 233/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2125 nr. 202/2006 (Skuld v. ölvunaraksturs, 2. mgr. 106. gr.)^{[HTML] [PDF]}
M hafði verið sektaður vegna ölvunaraksturs og vildi að sú upphæð teldist vera skuld hans við skipti hans við K.
Dómstólar tóku ekki afstöðu til þess hvort K bæri ábyrgð á greiðslu þeirrar skuldar en sú skuld var ekki talin með í skiptunum.

---

Hrd. 2006:2203 nr. 345/2005 (Fell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2279 nr. 496/2005 (Fjall og Breiðármörk í Öræfum - Skeiðársandur (Skaftafell II))^{[HTML] [PDF]}
Íslenska ríkið lýsti yfir kröfu á hluta tiltekinna jarða. Dómurinn er sérstakur fyrir það að ekki væri um að ræða afréttir, heldur jarðir. Á þessu tímabili hafði verið hlýindaskeið og jöklar því hopað. Landamerkjabréfin voru gerð þegar jöklarnir höfðu skriðið fram megnið af landinu. Í mörg hundruð ár höfðu ekki verið nein raunveruleg afnot af því landi sem jöklarnir höfðu skriðið yfir. Síðar hopuðu jöklarnir eitthvað.

---

Hrd. 2006:2449 nr. 466/2005 (Garður)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2469 nr. 511/2005 (Fjarskiptamastur - Gullver)^{[HTML] [PDF]}
Ætlunin var að segja upp fjarskiptamastur á tiltekinn stað. Talið var að eignarnámsþolinn bæri sönnunarbyrðina um að rannsókn í undirbúningi ákvörðunar um eignarnám hefði verið ófullnægjandi.

---

Hrd. 2006:2596 nr. 476/2005 (Eignarréttur að fasteign)^{[HTML] [PDF]}
M og K voru í sambúð, hvort þeirra áttu börn úr fyrri hjónaböndum.
M deyr og því haldið fram að K ætti íbúðina ein.
Niðurstaðan var sú að M og K hefðu átt sitthvorn helminginn.

---

Hrd. 2006:2650 nr. 210/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2661 nr. 232/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2818 nr. 273/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3002 nr. 314/2006 (Ógilding kaupmála/104. gr. - Gjöf 3ja manns - Yfirlýsing eftir á)^{[HTML] [PDF]}
Dómurinn er til marks um það að séreignarkvöð á fyrirfram greiddum arfi verði að byggjast á yfirlýsingu þess efnis í erfðaskrá.

---

Hrd. 2006:3013 nr. 307/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3179 nr. 43/2006 (Hnúkur í Klofningshreppi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3307 nr. 380/2006 (Dalsbraut 1K)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3315 nr. 382/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3349 nr. 368/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3364 nr. 372/2006 (Hagamelur 22)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3382 nr. 393/2006 (Reynivellir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3390 nr. 328/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3412 nr. 350/2006 (Grænagata)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3422 nr. 351/2006 (Hyrna ehf. - Vaðlatún)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3542 nr. 467/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3649 nr. 72/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3810 nr. 498/2005 (Stafafell - Lón í Hornafirði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3876 nr. 502/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3896 nr. 67/2006 (Þingvellir - Skjaldbreiður)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3963 nr. 133/2006 (Hrunaheiðar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3994 nr. 81/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4052 nr. 111/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4269 nr. 51/2006 (Berjarimi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4289 nr. 54/2006 (Eyrarvegur 34 - Landsafl hf.)^{[HTML] [PDF]}
Fasteignasala gerði GG, fyrir hönd eigenda lóðarinnar E, kauptilboð í lóð GG. Síðar gerði GG gagntilboð fyrir sína hönd og annarra eigenda lóðarinnar og var það samþykkt. Hins vegar neitaði GG síðan að veita samþykki gagntilboðsins móttöku. Eigendur lóðarinnar stofnuðu síðan einkahlutafélag og afsöluðu lóð sinni til þess. Fyrir dómi var síðan krafist þess að viðurkennt yrði að með samþykkt gagntilboðsins hafi komist á bindandi kaupsamningur.

Hæstiréttur taldi að þar sem umboð hinna lóðareigendanna sem GG sagðist hafa þegar hann gerði gagntilboðið voru ekki skrifleg, uppfyllti það ekki skilyrði laga til þess að það gæti orðið bindandi þar sem það gæti ekki orðið skuldbindandi fyrir sameigendur hans. Umboðsmaðurinn var ekki sérfróður aðili og var því ekki talinn hafa mátt vita af þánýlegri lagabreytingu um að hin nauðsynlegu umboð yrðu að vera skrifleg. Kröfu um skaðabætur var synjað þar sem fulltrúum Landsafls hefði átt að gera sér ljóst að umboð GG hefði ekki verið fullnægjandi.

---

Hrd. 2006:4370 nr. 537/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4425 nr. 122/2006 (Synjun Mosfellsbæjar á umsókn um byggingarleyfi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4467 nr. 14/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4599 nr. 205/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4786 nr. 194/2006 (Svenni EA - Aflaheimildir)^{[HTML] [PDF]}
Seljandinn sá eftir að hafa selt bát á svo lágu verði og krafðist breytinga á kaupverði til hækkunar.

---

Hrd. 2006:4807 nr. 386/2006 (Hlíðarendi í Fljótshlíð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5244 nr. 145/2006 (Bjartur í Vík ehf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5267 nr. 360/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5332 nr. 290/2006 (Byggingarfélagið Hyrna - Tjarnartún - Verðtrygging í kaupsamningi)^{[HTML] [PDF]}
E gerði kauptilboð í eina af þeim íbúðum sem byggingarfélag var að reisa, og var það svo samþykkt. Í samningnum var bætt við orðalaginu „Allar greiðslur samkvæmt kaupsamningi þessum eru vísitölutryggðar og hækka í samræmi við breytingar á byggingavísitölu og miðast við grunnvísitölu 285,6.“ og einnig var þar að finna ákvæði um að uppgjör vegna vísitöluhækkunar færi fram við útgáfu afsals. Varð þetta til þess að kaupverðið hækkaði um 666 þúsund krónur strax við undirritun.

Hæstiréttur vísaði meðal annars til þess að vísitalan hafi strax við samningsgerð verið 14 mánaða gömul. Þá var litið til stöðu samningsaðila og að ákvæðið hafi ekki verið kynnt kaupanda með fullnægjandi hætti. Téðu ákvæði var vikið til hliðar á grundvelli 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936.

---

Hrd. 2006:5467 nr. 603/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5523 nr. 324/2006 (Búðir í Snæfellsbæ)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5575 nr. 180/2006 (Þverfell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5607 nr. 312/2006 (Roðasalir - Aðfararveð - Samningsveð)^{[HTML] [PDF]}
Nauðungarsala gerð á helming tiltekinnar fasteignar. G krafðist viðurkenningar á að ganga inn í veðréttinn á þeim helmingi og féllst Hæstiréttur á það.

---

Hrd. 2006:5716 nr. 82/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5743 nr. 269/2006 (Bergstaðastræti)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 639/2006 dags. 10. janúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 6/2007 dags. 18. janúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 402/2006 dags. 25. janúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 387/2006 dags. 1. febrúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 52/2007 dags. 12. febrúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 56/2007 dags. 13. febrúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 366/2006 dags. 15. febrúar 2007 (Brekkuland 3 - Réttarágalli - Umferðarréttur)^{[HTML] [PDF]}
Hæstiréttur féllst ekki á það með kaupanda, er hélt eftir greiðslu, að réttarágalli hefði legið fyrir vegna umferðarréttar skv. aðalskipulagi. Þetta hefði legið fyrir á aðalskipulaginu í lengri tíma og báðum aðilum hefði verið jafn skylt að kynna sér skipulagið áður en viðskiptin fóru fram.

---

Hrd. 344/2006 dags. 22. febrúar 2007 (Straumnes)^{[HTML] [PDF]}
Snýr að reglu 20. kapítúla Kaupabálkar Jónsbókar um rétt til að slíta sameign.

---

Hrd. 85/2007 dags. 26. febrúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 64/2007 dags. 7. mars 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 437/2006 dags. 8. mars 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 424/2006 dags. 8. mars 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 130/2007 dags. 13. mars 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 425/2006 dags. 15. mars 2007 (Kambasel 69-85)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 500/2006 dags. 15. mars 2007 (Álafossvegur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 113/2007 dags. 20. mars 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 401/2006 dags. 22. mars 2007 (Lóð úr landi Efsta-Dals - Efsti-Dalur)^{[HTML] [PDF]}
Um 30 árum eftir að A girti sér landspildu og reisti sér hús gerði eigandi þeirrar jarðar (B) sem landspildan var úr athugasemdir en A sagði að honum hefði verið fengið landið til eignar á sínum tíma á meðan B taldi að um leigu hefði verið að ræða. Hæstiréttur taldi ósannað að landið hefði verið fært A á grundvelli afnotasamnings en einnig var ósannað að hann hefði fengið það til eignar. A var talinn hafa hefðað sér landið til eignar.

---

Hrd. 138/2007 dags. 22. mars 2007 (Landspildan)^{[HTML] [PDF]}
Settar voru þrjár jafnstæðar dómkröfur þar sem að í einni þeirra var krafist tiltekinnar beitingar ákvæðis erfðafestusamnings en í annarri þeirra krafist ógildingar þess ákvæðis. Þótti það vera ódómtækt.

---

Hrd. 511/2006 dags. 29. mars 2007 (Spilda í Vatnsenda)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 510/2006 dags. 29. mars 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 535/2006 dags. 2. apríl 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 173/2007 dags. 11. apríl 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 551/2006 dags. 26. apríl 2007 (Þrándarstaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 586/2006 dags. 26. apríl 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 542/2006 dags. 26. apríl 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 222/2007 dags. 4. maí 2007 (Rúmlega fjögur ár talin verulegur dráttur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 536/2006 dags. 16. maí 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 227/2007 dags. 16. maí 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 258/2007 dags. 22. maí 2007 (Kjarvalsmálverk)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 525/2006 dags. 24. maí 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 4/2007 dags. 31. maí 2007 (Höskuldsstaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 440/2006 dags. 7. júní 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 271/2007 dags. 7. júní 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 302/2007 dags. 12. júní 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 22/2007 dags. 14. júní 2007 (Þórsmörk og Goðaland)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 580/2006 dags. 14. júní 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 614/2006 dags. 18. júní 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 395/2007 dags. 22. ágúst 2007 (Eignir, skuldir, útlagning)^{[HTML] [PDF]}
Framhald atburðarásarinnar í Hrd. 2004:3125 nr. 323/2004 (Fyrirtaka hjá sýslumanni)^ⓘ.

Haustið 2002 var krafist skilnaðar í kjölfar hins málsins. K krafðist þess að fasteignin sem hún eignaðist eftir viðmiðunardag skipta teldist séreign hennar, og féllst Hæstiréttur á það.
Einnig var deilt um fasteign sem M keypti en hætti við.
Þá var deilt um hjólhýsi sem M seldi og vildi K fá það í sinn hlut. Ekki var fallist á það þar sem hjólhýsið var selt fyrir viðmiðunardaginn.

---

Hrd. 399/2007 dags. 22. ágúst 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 400/2007 dags. 27. ágúst 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 441/2007 dags. 30. ágúst 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 317/2007 dags. 10. september 2007 (Hótel Valhöll)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 408/2007 dags. 18. september 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 460/2007 dags. 19. september 2007 (Hluti fasteignar - Ísland og Þýskaland)^{[HTML] [PDF]}
M var Íslendingar og K Þjóðverji.
Gerðu hjúskaparsamning, eins og það var kallað, á Þýskalandi.
Í honum var ákvæði um aðskilinn fjárhag og yfirlýsing um að allt varðandi þeirra hjúskap skyldi lúta þýskum reglum.
Slitu samvistum og M kemur hingað til lands og kaupir íbúð.
Þau taka síðan aftur samvistum. Íbúðin seld og keypt önnur eign.
Þau gera kaupmála á Íslandi. Á honum er kveðið á um að fasteign væri séreign M og allt sem kæmi í hennar stað.
Þau skilja síðan og reka dómsmál á Íslandi um skiptingu fasteignanna.
Deildu um það hvort fasteignin væri öll eða að hluta séreign M.
Hvorugt kemur með mótbárur að þetta tiltekna mál sé rekið á Íslandi né krefjast þess að einhver hluti málsins sé rekið á öðru landi eða færi eftir reglum erlendra ríkja.
Niðurstaðan var sérkennileg en héraðsdómur kvað á um að M ætti 59% hluta.
M mistókst að reyna á það hvort eignin væri séreign hans eða ekki þar sem hann hafði ekki kært úrskurð héraðsdóms fyrir sitt leyti.
Dómstólar tóku ekki afstöðu til þeirra 41% sem eftir voru þar sem þeim hluta var vísað frá.
K reyndi hvorki að útskýra hjúskaparsaminginn né þýskar réttarreglur.

---

Hrd. 469/2007 dags. 20. september 2007 (Syðra-Lágafell I)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 20/2007 dags. 20. september 2007 (Kvíar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 15/2007 dags. 20. september 2007 (Trésmiðja Snorra Hjaltasonar hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 9/2007 dags. 27. september 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 78/2007 dags. 4. október 2007 (Greiðslumark)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 90/2007 dags. 11. október 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 46/2007 dags. 11. október 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 141/2007 dags. 18. október 2007 (Fasteignasalar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 525/2007 dags. 18. október 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 79/2007 dags. 18. október 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 521/2007 dags. 18. október 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 96/2007 dags. 18. október 2007 (ABC Holding)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 47/2007 dags. 18. október 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 12/2007 dags. 18. október 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 72/2007 dags. 25. október 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 60/2007 dags. 25. október 2007 (Hákot - Deildartún)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 145/2007 dags. 8. nóvember 2007 (Kirkjubæjarskólalóð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 135/2007 dags. 8. nóvember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 163/2007 dags. 8. nóvember 2007 (Pétursbúð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 176/2007 dags. 8. nóvember 2007 (Yamaha)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 586/2007 dags. 13. nóvember 2007 (Herra Garðar ehf. - Aðalstræti I)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 155/2007 dags. 15. nóvember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 151/2007 dags. 15. nóvember 2007 (Unnarsholtskot - Gjafir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 19/2007 dags. 22. nóvember 2007 (Strandasel)^{[HTML] [PDF]}
Fasteign byggð 1977 og keypt 2004. Gallinn var í halla gólfs í sólstofu sem byggð hafði verið árið 1992. Gallinn var ekki nógu mikill til að uppfylla lagakröfur um gallaþröskuld, og hann var talinn það augljós að undantekning um vanrækslu á upplýsingaskyldu var ekki talin eiga við.

---

Hrd. 581/2007 dags. 22. nóvember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 189/2007 dags. 29. nóvember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 612/2007 dags. 5. desember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 611/2007 dags. 10. desember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 210/2007 dags. 13. desember 2007 (Grímstunga - Jarðir í Áshreppi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 292/2007 dags. 13. desember 2007 (Keilufell)^{[HTML] [PDF]}
Skilyrði um gallaþröskuld var ekki talið vera uppfyllt þar sem flatarmálsmunur einbýlishúss samkvæmt söluyfirliti og kaupsamningi borið saman við raunstærð reyndist vera 14,4%.

---

Hrd. 239/2007 dags. 20. desember 2007 (Berufjarðará)^{[HTML] [PDF]}
Spildu var skipt úr jörð en ekki var vikið að vatni eða veiðiréttar. Eigendurnir töldu sig hafa óskiptan veiðirétt í sameign við hinn hluta jarðarinnar. Hæstiréttur féllst ekki á það.

---

Hrd. 208/2007 dags. 20. desember 2007 (Stangarhylur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 229/2007 dags. 17. janúar 2008 (Saxhóll)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 194/2007 dags. 17. janúar 2008 (Stóri-Skógur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 89/2007 dags. 17. janúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 213/2007 dags. 17. janúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 31/2008 dags. 23. janúar 2008 (Galtalækjarskógur)^{[HTML] [PDF]}
Ekki var tekið fram hver spildan var sem var leigð.

---

Hrd. 181/2007 dags. 24. janúar 2008 (Álftarós)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 226/2007 dags. 31. janúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 50/2008 dags. 8. febrúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 10/2008 dags. 12. febrúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 325/2007 dags. 14. febrúar 2008 (Uppgjör fasteignakaupa - Lögmenn reikna lokagreiðslu - Fulning)^{[HTML] [PDF]}
Dómurinn fjallar um mat hvort viðsemjandinn hafi verið í góðri trú eða ekki, og hvort viðsemjandinn hafi haft áhrif á það.

Samkomulag var gert eftir að galli kom upp en samkomulagið byggði á röngum tölum, sem sagt reikningsleg mistök, en afskipti kaupandans voru talin hafa valdið því. Seljandinn var því ekki talinn skuldbundinn af fjárhæðinni.

---

Hrd. 223/2007 dags. 21. febrúar 2008 (Innbú)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 233/2007 dags. 21. febrúar 2008 (Skaginn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 238/2007 dags. 21. febrúar 2008 (Opel Vectra)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 278/2007 dags. 21. febrúar 2008 (Tjarnarkot)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 306/2007 dags. 28. febrúar 2008 (Kjarval)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 165/2007 dags. 6. mars 2008 (Leiðbeint - Hafnað hótunum eða þrýstingi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 384/2007 dags. 13. mars 2008 (Ekki leiðbeint - Vankunnátta um helmingaskipti)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 318/2007 dags. 13. mars 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 132/2007 dags. 10. apríl 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 473/2007 dags. 17. apríl 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 466/2007 dags. 17. apríl 2008 (Búrfell)^{[HTML] [PDF]}
Ágreiningur var um hluta jarðar, en hann var 19,4% minni en uppgefin stærð.

---

Hrd. 196/2008 dags. 18. apríl 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 418/2007 dags. 23. apríl 2008 (Teigarás - Akrar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 429/2007 dags. 23. apríl 2008 (Cadillac Escalade)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 191/2008 dags. 29. apríl 2008 (Fjárskipti vegna síðari skilnaðar)^{[HTML] [PDF]}
Samkvæmt fjárskiptasamningi fékk K fasteign í sinn hlut gegn því að greiða M tiltekna fjárhæð og hafði greitt M hluta þeirrar upphæðar. Óvíst var í hvað peningarnir fóru.
Síðan tóku þau saman aftur og hófu að búa aftur saman. Skabos féll þá niður.

Síðar var aftur óskað um skilnað að borði og sæng og var þá spurning hvort fjárskiptasamningurinn sem lá þá fyrir áður myndi þá gilda. Dómstólar töldu að hann hefði fallið úr gildi.
M vildi meina að ef K vildi halda íbúðinni þyrfti hún að greiða honum 17 milljónir. K krafðist lækkunar á upphæðinni niður í 13 milljónir og dómstólar samþykktu það.

---

Hrd. 238/2008 dags. 9. maí 2008 (Rafstöðvarvegur I)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 471/2007 dags. 15. maí 2008 (Nesvegur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 253/2008 dags. 16. maí 2008 (K frá Úkraínu, fasteign)^{[HTML] [PDF]}
Dæmigerður skáskiptadómur. M átti fasteign en álitamál hvort hann átti hana fyrir hjúskap eða ekki. Innan við árs hjúskapur.
Lítil fjárhagsleg samstaða.
Talið ósanngjarnt að hún fengi helminginn og því beitt skáskiptum.

---

Hrd. 257/2008 dags. 26. maí 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 481/2007 dags. 5. júní 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 385/2007 dags. 5. júní 2008 (Baugsmál II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 290/2008 dags. 6. júní 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 291/2008 dags. 6. júní 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 302/2008 dags. 11. júní 2008 (Garðabær)^{[HTML] [PDF]}
K var skrifuð fyrir eign en M taldi sig eiga hlutdeild.
M var talinn hafa lagt fram of lítið til að það skapaði hlutdeild.
Hæstiréttur nefnir að M hefði ekki lagt fram kröfu um endurgreiðslu vegna vinnu við eignina.

---

Hrd. 467/2007 dags. 12. júní 2008 (Aldraður maður og sala báts - Ingvar ÍS 770)^{[HTML] [PDF]}
Ekkert kom fram í málinu um andlega annmarka seljandans. Vitni sögðu líka að seljandinn hafi vitað af því að söluverð bátsins var lægra en virði hans. Þá var litið til þess að um tvö ár voru liðin frá sölunni og þar til formleg krafa um hærra verð var borin fram. Hæstiréttur hafnaði því að breyta kaupsamningnum til hækkunar kaupverðs þar sem ekki væru uppfyllt skilyrði 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936.

---

Hrd. 301/2008 dags. 16. júní 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 298/2008 dags. 16. júní 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 613/2007 dags. 19. júní 2008 (Haukagil)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 404/2008 dags. 2. september 2008 (Arnórsstaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 446/2008 dags. 2. september 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 468/2008 dags. 18. september 2008 (Hof)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 487/2007 dags. 18. september 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 469/2008 dags. 22. september 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 652/2007 dags. 25. september 2008 (Bjarkarland)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 523/2007 dags. 25. september 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 490/2008 dags. 30. september 2008 (Þrotabú Trésmiðju Fljótsdalshéraðs hf. )^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 489/2008 dags. 30. september 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 610/2007 dags. 2. október 2008 (Sólheimatorfa)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 596/2007 dags. 2. október 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 23/2008 dags. 9. október 2008 (Jörðin Brakandi)^{[HTML] [PDF]}
Jörðin var seld einu barnanna fyrir nokkuð lítið fé miðað við virði hennar. Barnið hafði búið á jörðinni og sá um rekstur hennar.

---

Hrd. 14/2008 dags. 9. október 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 91/2008 dags. 16. október 2008 (Grænagata)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 541/2008 dags. 16. október 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 546/2008 dags. 22. október 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 69/2008 dags. 23. október 2008 (Aðild - Kaupsamningur feðga)^{[HTML] [PDF]}
Maður í óskiptu búi seldi syni sínum jörð úr búinu. Eftir andlát mannsins vildi dóttir hans ógilda samninginn á grundvelli óheiðarleika.

Hæstiréttur taldi að hún gæti ekki átt lögvarða hagsmuni enda var dánarbúið enn í skiptum og hún því ekki fengið neina kröfu.

---

Hrd. 509/2007 dags. 23. október 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 86/2008 dags. 6. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 115/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Lyngberg)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 122/2008 dags. 6. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 566/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Skálmholtshraun í Flóahreppi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 591/2008 dags. 7. nóvember 2008 (Lambhagi - Jafnaskarð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 97/2008 dags. 13. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 584/2008 dags. 13. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 587/2008 dags. 13. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 586/2008 dags. 13. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 583/2008 dags. 13. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 582/2008 dags. 13. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 585/2008 dags. 13. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 600/2008 dags. 17. nóvember 2008 (Ístak - E. Pihl & Søn A.S.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 182/2008 dags. 20. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 139/2008 dags. 27. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 409/2008 dags. 4. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 645/2008 dags. 4. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 640/2008 dags. 8. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 636/2008 dags. 11. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 89/2008 dags. 16. desember 2008 (Miðhraun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 232/2008 dags. 18. desember 2008 (Miðhraun)^{[HTML] [PDF]}
M ehf. krafðist staðfestingar lögbanns við því að M sf. stæði fyrir eða efndi til losunar og urðunar jarðvegsúrgangs á sameignarland þeirra beggja þar sem þær athafnir hefðu ekki verið samþykktar af hálfu M ehf.

Niðurstaða fyrri deilna aðilanna um eignarhald landsins hafði verið sú að landið væri óskipt sameign þeirra beggja. Hefðbundin nýting sameignarlandsins hafði verið sem beitarland en M sf. hafði stundað á því sauðfjárbúskap og fiskvinnslu. Aðilar höfðu í sameiningu reynt að sporna við uppblæstri á mel sameignarlandsins með því að auka fótfestu jarðvegar. M sf. hefði borið hey í rofabörð og M ehf. dreift áburði og fræjum á svæðið.

M ehf. hélt því fram að M sf. hefði flutt á svæðið fiskúrgang til dreifingar á svæðinu en M sf. hélt því fram að um væri að ræða mold og lífræn efni, þar á meðal fiskslor, sem blönduð væru á staðnum svo þau gætu brotnað niður í tiltekinn tíma. Ýmsir opinberir aðilar skoðuðu málið og sá enginn þeirra tilefni til neikvæðra athugasemda.

Hæstiréttur taldi að athæfið sem krafist var lögbanns gegn hefði verið eðlileg ráðstöfun á landinu í ljósi tilgangs þeirra beggja um heftun landeyðingar og endurheimtun staðbundins gróðurs, og því hefði ekki verið sýnt fram á að M ehf. hefði orðið fyrir tjóni sökum þessa. Var því synjað um staðfestingu lögbannsins.

---

Hrd. 233/2008 dags. 18. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 204/2008 dags. 18. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 673/2008 dags. 14. janúar 2009 (Vatnsendablettur - Vallakór)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 670/2008 dags. 15. janúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 668/2008 dags. 16. janúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 246/2008 dags. 22. janúar 2009 (Vatnsendablettur II - Eignarnám)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 13/2009 dags. 23. janúar 2009 (Kolsstaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 3/2009 dags. 28. janúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 93/2008 dags. 29. janúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 329/2008 dags. 29. janúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 224/2008 dags. 5. febrúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2/2009 dags. 6. febrúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 465/2008 dags. 12. febrúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 249/2008 dags. 19. febrúar 2009 (Afsal sumarbústaðar)^{[HTML] [PDF]}
Frumkvæðið kom frá seljandanum og hafði hann einnig frumkvæði á kaupverðinu. Seljandinn nýtti margra ára gamalt verðmat og lagt til grundvallar að hún var öðrum háð og var sjónskert. Munurinn var um þrefaldur. Samningurinn var ógiltur á grundvelli misneytingar.

---

Hrd. 402/2008 dags. 26. febrúar 2009 (Fosshótel - Barónsstígur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 75/2009 dags. 2. mars 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 392/2008 dags. 5. mars 2009 (Sala veiðiheimilda - Þórsberg ehf. gegn Skarfakletti)^{[HTML] [PDF]}
Kvóta og skipasalan gerði skriflegt tilboð til Þórsbergs um sölu tiltekinna veiðiheimilda. Þórsbergi var stefnt til að greiða. Talið var að um hefði verið að ræða umsýsluviðskipti og vísað í óskráðar reglur fjármunaréttar.

---

Hrd. 412/2008 dags. 5. mars 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 208/2008 dags. 5. mars 2009 (Lónsbraut - Milliloft)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 381/2008 dags. 5. mars 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 68/2009 dags. 9. mars 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 391/2008 dags. 12. mars 2009 (Glitur ehf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 470/2008 dags. 19. mars 2009 (Bæjarlind)^{[HTML] [PDF]}
Ekki hafði verið tilgreint í tilkynningu til forkaupsréttarhafa á hvaða verði hver eignarhluti væri verðlagður. Leiddi það til þess að forkaupsréttarhafinn gæti beitt fyrir sér að greiða það verð sem væri í stærðarhlutfalli eignarinnar af heildarsölunni.

---

Hrd. 458/2008 dags. 19. mars 2009 (Blátún 4)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 105/2009 dags. 23. mars 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 444/2008 dags. 7. apríl 2009 (Sumarhús af sameiginlegri lóð - Miðengi - Sunnuhvoll II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 486/2008 dags. 7. apríl 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 533/2008 dags. 7. apríl 2009 (Síðumúli)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 175/2009 dags. 17. apríl 2009 (Langur brotaferill)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 157/2009 dags. 24. apríl 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 495/2008 dags. 6. maí 2009 (Neðristígur 11)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 223/2009 dags. 8. maí 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 562/2008 dags. 14. maí 2009 (Vatnsréttindi Þjórsár - Landsvirkjun - Skálmholtshraun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 565/2008 dags. 14. maí 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 346/2008 dags. 14. maí 2009 (Veghelgunarsvæði - Vegalagning um Norðurárdal í Skagafirði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 190/2009 dags. 15. maí 2009 (Rafstöðvarvegur II - Krafa um breytingu á þinglýsingu)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 543/2008 dags. 28. maí 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 544/2008 dags. 28. maí 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 266/2009 dags. 2. júní 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 150/2008 dags. 4. júní 2009 (Bergþórshvoll)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 697/2008 dags. 11. júní 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 297/2009 dags. 11. júní 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 626/2008 dags. 18. júní 2009 (Fífuhvammur í Kópavogi - Digranesvegur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 461/2009 dags. 31. ágúst 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 433/2009 dags. 31. ágúst 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 61/2009 dags. 1. október 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 533/2009 dags. 7. október 2009 (Stóri-Klofi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 693/2008 dags. 8. október 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 345/2008 dags. 8. október 2009 (Jarðgöng 3 - Almannaskarðsgöng II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 552/2008 dags. 15. október 2009 (Veiðiréttur í Apavatni)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 553/2008 dags. 15. október 2009 (Veiðiréttur í Apavatni)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 94/2009 dags. 22. október 2009 (Eignir, sjálftaka)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 588/2009 dags. 23. október 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 572/2009 dags. 23. október 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 685/2008 dags. 29. október 2009 (Afréttur Seltjarnarness hins forna - Lyklafell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 333/2008 dags. 29. október 2009 (Jörðin Hestur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 450/2008 dags. 29. október 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 571/2009 dags. 4. nóvember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 37/2009 dags. 5. nóvember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 594/2009 dags. 11. nóvember 2009 (Fimm erfðaskrár)^{[HTML] [PDF]}
Ástæðan fyrir þeirri fimmtu var að einhver komst að því að sú fjórða hefði verið vottuð með ófullnægjandi hætti.

Vottar vissu ekki að um væri að ræða erfðaskrá og vottuðu heldur ekki um andlegt hæfi arfleifanda. Olli því að sönnunarbyrðinni var snúið við.

---

Hrd. 255/2009 dags. 12. nóvember 2009 (Leó - Stimpilgjald af fjárnámsendurritum)^{[HTML] [PDF]}
Á grundvelli kröfu L var gert fjárnám í þremur fasteignum og afhenti L sýslumanni endurrit úr gerðabók vegna þessa fjárnáms til þinglýsingar. Var honum þá gert að greiða þinglýsingargjald og stimpilgjald. L höfðaði svo þetta mál þar sem hann krafðist endurgreiðslu stimpilgjaldsins. Að mati Hæstaréttar skorti lagastoð fyrir töku stimpilgjaldsins þar sem lagaákvæði skorti fyrir innheimtu þess vegna endurrits fjárnámsgerðar enda yrði hún hvorki lögð að jöfnu við skuldabréf né teldist hún til tryggingarbréfa. Ákvæði 1. mgr. 77. gr. stjórnarskrárinnar stóð því í vegi fyrir beitingu lögjöfnunar í þessu skyni.

---

Hrd. 135/2009 dags. 12. nóvember 2009 (Jing Zhang gegn Sigríði Jónu Jónsdóttur og Magnúsi Ásgeirssyni)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 590/2009 dags. 16. nóvember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 122/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Arnórsstaðapartur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 120/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Arnórsstaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 149/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Verkstæðisskúr á Akureyrarflugvelli)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 72/2009 dags. 26. nóvember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 647/2009 dags. 27. nóvember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 121/2009 dags. 3. desember 2009 (Elínarmálið - Elín-ÞH)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 195/2009 dags. 10. desember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 688/2009 dags. 15. desember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 699/2009 dags. 16. desember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 704/2009 dags. 16. desember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 180/2009 dags. 17. desember 2009 (Makaskipti á Brákarbraut)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 711/2009 dags. 8. janúar 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 285/2009 dags. 14. janúar 2010 (Fasteignakaup að Framnesvegi, fyrirvari um fjármögnun banka)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 757/2009 dags. 20. janúar 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 224/2009 dags. 21. janúar 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 35/2010 dags. 3. febrúar 2010 (Lambeyrar I)^{[HTML] [PDF]}
Skjali var vísað frá þinglýsingu þar sem fasteignin hafði ekki verið stofnuð í fasteignabók.

---

Hrd. 50/2010 dags. 3. febrúar 2010 (Hafsbrún ehf.)^{[HTML] [PDF]}
Samningur á milli aðila um varnarþing sem var svo hunsað. Ósannað var um að samkomulag hefði verið á milli lögmanna aðilanna þess efnis.

---

Hrd. 88/2009 dags. 4. febrúar 2010 (Arðskrá Veiðifélags Miðfirðinga)^{[HTML] [PDF]}
Arði var úthlutað eftir aðskrá. Þegar arðskrá er metin er horft til fjölda atriða. Hæstiréttur taldi sér óheimilt að endurskoða þetta nema hvað varðar ómálefnanleg sjónarmið.

---

Hrd. 237/2009 dags. 4. febrúar 2010 (Skálabrekka)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 281/2009 dags. 4. febrúar 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 243/2009 dags. 11. febrúar 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 355/2009 dags. 18. febrúar 2010 (Málamyndaafsal um sumarbústað)^{[HTML] [PDF]}
Krafa var ekki talin njóta lögverndar þar sem henni var ætlað að skjóta eignum undan aðför.

---

Hrd. 258/2009 dags. 18. febrúar 2010 (Laufskálar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 334/2009 dags. 25. febrúar 2010 (Landspilda nr. 381 á Vatnsenda)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 411/2009 dags. 4. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 428/2009 dags. 11. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 456/2009 dags. 18. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 490/2009 dags. 25. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 409/2009 dags. 25. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 427/2009 dags. 30. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 487/2009 dags. 21. apríl 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 560/2009 dags. 29. apríl 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 200/2010 dags. 30. apríl 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 209/2010 dags. 5. maí 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 747/2009 dags. 6. maí 2010 (Skráning, framlög)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 570/2009 dags. 6. maí 2010 (Hugtakið sala - Síðumúli)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 709/2009 dags. 6. maí 2010 (Ártúnsbrekka)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 180/2010 dags. 10. maí 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 208/2010 dags. 14. maí 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 617/2009 dags. 20. maí 2010 (Sambúð - Vatnsendi)^{[HTML] [PDF]}
Andlag samnings varð verðmeira eftir samningsgerð og samningi breytt þannig að greiða yrði viðbótarfjárhæð.

---

Hrd. 467/2009 dags. 20. maí 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 301/2010 dags. 21. maí 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 471/2009 dags. 27. maí 2010 (Innheimtufyrirtæki)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 563/2009 dags. 27. maí 2010 (Unnarholtskot II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 489/2009 dags. 3. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 184/2009 dags. 3. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 585/2009 dags. 3. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 518/2009 dags. 3. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 281/2010 dags. 8. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 494/2009 dags. 10. júní 2010 (Ketilsstaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 501/2009 dags. 10. júní 2010 (Fyrirspurn um byggingarleyfi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 576/2009 dags. 10. júní 2010 (Bíllyklum stolið úr íbúðarhúsi á Þórshöfn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 153/2010 dags. 16. júní 2010 (Lýsing - Gengislánadómur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 327/2010 dags. 16. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 318/2010 dags. 16. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 420/2010 dags. 23. ágúst 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 416/2010 dags. 24. ágúst 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 771/2009 dags. 16. september 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 473/2009 dags. 16. september 2010 (Krepputunga)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 351/2010 dags. 16. september 2010 (Fjárdráttur II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 554/2009 dags. 30. september 2010 (Hof í Skagafirði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 4/2010 dags. 7. október 2010 (Athafnaleysi)^{[HTML] [PDF]}
Erfingjar dánarbús eru með efasemdir um að úttektir hafi farið út í að greiða reikninga hins látna innan umboðs.

---

Hrd. 379/2009 dags. 7. október 2010 (Heiðarmúli)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 470/2009 dags. 7. október 2010^{[HTML] [PDF]}
Afhendingardráttur var til staðar af hálfu seljanda og héldi kaupendur eftir eigin greiðslum á meðan honum stóð. Frumkvæðisskylda var lögð á kaupendur fasteignar á þeirri stundu sem fasteignin var afhent og þurftu þeir því að greiða dráttarvexti frá afhendingardegi og þar til þeir létu greiðslu sína af hendi.

---

Hrd. 569/2009 dags. 7. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 29/2010 dags. 7. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 70/2010 dags. 7. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 568/2010 dags. 12. október 2010 (Þörungaverksmiðjan)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 488/2010 dags. 12. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 576/2010 dags. 12. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 489/2010 dags. 12. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 490/2010 dags. 12. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 39/2010 dags. 14. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 713/2009 dags. 21. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 595/2010 dags. 3. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 708/2009 dags. 4. nóvember 2010 (Óttarsstaðir - Straumsbúið o.fl.)^{[HTML] [PDF]}
Ætlað tjón vegna umhverfismengunar. Tjónþoli taldi að hann ætti rétt á bótum þar sem hann mætti ekki nota landið til að reisa íbúðarhús.

---

Hrd. 601/2010 dags. 5. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 596/2010 dags. 8. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 617/2010 dags. 9. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 101/2010 dags. 11. nóvember 2010 (Utanhúsviðgerðir í Hraunbæ)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 768/2009 dags. 11. nóvember 2010 (Almenningsskógar Álftaneshrepps)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 265/2010 dags. 18. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 137/2010 dags. 2. desember 2010 (Hesthús)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 628/2010 dags. 7. desember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 656/2010 dags. 7. desember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 647/2010 dags. 16. desember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 663/2010 dags. 20. desember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 256/2010 dags. 21. desember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 142/2010 dags. 20. janúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 688/2010 dags. 26. janúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 349/2010 dags. 27. janúar 2011 (Húftrygging - Markaðsverð bifreiðar)^{[HTML] [PDF]}
Álitaefni um hvað teldist vera markaðsverð bifreiðar sem eigandinn hafði flutt sjálfur inn. Eigandinn keyrði á steinvegg og skemmdi hana. Bíllinn var ekki til sölu hér á landi. Eigandinn vildi fá fjárhæð er samsvaraði kostnaði bíls af þeirri tegund við innflutning frá Þýskalandi. Hæstiréttur féllst á það sjónarmið.

---

Hrd. 376/2010 dags. 27. janúar 2011 (Aflahlutdeild)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 145/2010 dags. 27. janúar 2011 (Leiruland)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 300/2010 dags. 27. janúar 2011 (Hamravík 40)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 703/2010 dags. 31. janúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 299/2010 dags. 10. febrúar 2011 (Valþjófsstaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 427/2010 dags. 17. febrúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 83/2011 dags. 18. febrúar 2011 (Sebastes ehf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 453/2010 dags. 24. febrúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 328/2010 dags. 24. febrúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 9/2011 dags. 3. mars 2011 (Kambsvegur)^{[HTML] [PDF]}
Flytja átti veðskuldabréf milli fasteigna (veðflutningur).
Ekki á að aflýsa bréfinu á fyrri eign fyrr en búið er að lýsa því á hina eignina.
Í þessu máli var bréfinu aflýst á fyrri eigninni án þess að tryggja að það væri komið yfir á hina eignina. Bréfinu var því aftur lýst á fyrri eignina.

---

Hrd. 439/2010 dags. 3. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 457/2010 dags. 3. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 54/2011 dags. 4. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 69/2011 dags. 4. mars 2011 (Stjörnublikk)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 19/2011 dags. 4. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 406/2010 dags. 24. mars 2011 (Leiga á landspildu - Akrar í Borgarbyggð - Brottflutningur mannvirkis)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 85/2011 dags. 29. mars 2011 (Aðalstræti II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 547/2010 dags. 31. mars 2011 (Yrpuholt)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 386/2010 dags. 31. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 561/2010 dags. 7. apríl 2011 (Gift fjárfestingarfélag)^{[HTML] [PDF]}
Rannsóknarskýrsla Alþingis leysti Gift fjárfestingarfélagið ekki undan skyldu sinni til að sanna óheiðarleika Landsbankans við samningsgerðina.

Hæstiréttur nefnir að síðari atvik eftir samningsgerðina réttlættu heldur ekki beitingu 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936.

---

Hrd. 525/2010 dags. 7. apríl 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 199/2011 dags. 11. apríl 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 282/2010 dags. 12. maí 2011 (Íslenskir aðalverktakar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 533/2010 dags. 26. maí 2011 (Syðra Fjall 1)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 700/2009 dags. 26. maí 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 367/2010 dags. 26. maí 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 304/2011 dags. 27. maí 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 303/2011 dags. 30. maí 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 320/2011 dags. 30. maí 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 634/2010 dags. 9. júní 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 674/2010 dags. 9. júní 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 364/2011 dags. 14. júní 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 475/2011 dags. 2. september 2011 (Loforð um íbúðakaup)^{[HTML] [PDF]}
K taldi öll skiptin ósanngjörn en krafðist hins vegar ógildingar samningsins á grundvelli vanefnda um íbúðarkaupin í stað þess að beita ósanngirni.
M hafði lofað K í fjárskiptasamningi að hann myndi kaupa handa henni íbúð innan ákveðins tíma. Hins vegar varð ekkert af kaupunum. Samningurinn var því talinn hafa fallið úr gildi. Fallist var á kröfu K um opinber skipti.

---

Hrd. 435/2011 dags. 2. september 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 380/2011 dags. 2. september 2011 (Forkaupsréttur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 402/2011 dags. 2. september 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 436/2011 dags. 2. september 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 500/2011 dags. 15. september 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 480/2010 dags. 22. september 2011 (Kaldakinn - Gjafagerningur jarðar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 293/2010 dags. 22. september 2011 (Þorvaldsstaðir og Hamar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 294/2010 dags. 22. september 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 40/2011 dags. 29. september 2011 (Hóll)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 56/2011 dags. 29. september 2011 (Hvannstaðir og Víðirhóll)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 490/2011 dags. 29. september 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 148/2011 dags. 6. október 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 184/2011 dags. 13. október 2011 (Tvígreidd bifreið - Ólögmæt meðferð fundins fjár II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 538/2011 dags. 18. október 2011 (Laugavegur 16)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 415/2011 dags. 18. október 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 555/2011 dags. 19. október 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 721/2010 dags. 20. október 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 282/2011 dags. 20. október 2011 (Þrotabú AB 258)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 558/2011 dags. 21. október 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 561/2011 dags. 2. nóvember 2011 (Stórólfur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 453/2009 dags. 3. nóvember 2011 (Veiðifélag Miðfirðinga - Veiðiréttur í Ytri Rangá - Kotvöllur)^{[HTML] [PDF]}
Skógræktarfélag Rangæinga krafðist viðurkenningar á veiðirétti sínum í Eystri-Rangá og Fiská á grundvelli jarðarinnar Kotvöllur sem lá þó ekki að þeim, byggt á að...:

1. Félaginu hafði verið ákvörðuð hlutdeild í arðskrá Veiðifélags Eystri-Rangár árið 1999.
2. Umráðamenn Kotvallar hafi um áratugabil átt aðild að því veiðifélagi og forvera þess.
3. Kotvöllur hafi átt land að Eystri-Rangá fram til landskipta er fóru fram árið 1963, auk hlutdeildar landsins í sameiginlegu landi Vallartorfu ásamt meðfylgjandi hlunnindum þeirra, sem aldrei hafi verið skipt.
4. Veiðirétturinn hafi unnist fyrir hefð.

Hæstiréttur taldi ósannað í málinu að Kotvellir hafi fram til landskiptanna tilheyrt óskiptu landi er lægi að þessum ám, og bæri skógræktarfélagið þá sönnunarbyrði sem það axlaði svo ekki. Væri því ekki hægt að líta svo á að réttlætt væri undantekning frá meginreglunni um að veiðiréttur væri eingöngu á hendi þeirra sem ættu land að vatni.

---

Hrd. 33/2011 dags. 3. nóvember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 55/2011 dags. 3. nóvember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 579/2011 dags. 7. nóvember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 90/2011 dags. 10. nóvember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 123/2011 dags. 17. nóvember 2011 (Kambavað í Reykjavík - Byggingarstjórinn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 124/2011 dags. 24. nóvember 2011 (Sjóferðir Arnars ehf. - Vélbáturinn Þingey)^{[HTML] [PDF]}
Álitamál 1:
Kaupandi vélbáts átti að greiða eina milljón við undirritun og einnig standa við síðari greiðslu. Ljóst þótti að kaupandinn greiddi ekki fyrri greiðsluna á þeim tíma en seljandinn þinglýsti samt sem áður samningnum. Kaupandinn innti af hendi þá greiðslu síðar án athugasemda frá seljandanum. Hæstiréttur taldi að seljandinn gæti ekki notað þessa vanefnd gegn kaupandanum síðar af þeim sökum þegar aðrar vanefndir voru bornar upp.

Álitamál 2:
Afhenda átti bát eigi síðar en tiltekinn dag á atvinnustöð kaupanda að Húsavík. Hæstiréttur taldi að hér hafi verið um reiðukaup að ræða og 3. mgr. 6. gr. laga um lausafjárkaup, nr. 50/2000, ætti við. Seljandinn var talinn vera skyldugur til þess að tilkynna kaupandanum tímanlega hvenær afhending fyrir þann dag ætti að fara fram. Þá taldi Hæstiréttur að um hefði verið um afhendingardrátt að ræða sökum þess að báturinn hafi ekki verið í umsömdu ástandi og kaupandinn því ekki getað tekið við bátnum.

Í ljósi vanefnda beggja aðila væru ekki skilyrði uppfyllt um riftun samningsins.

---

Hrd. 76/2011 dags. 1. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 597/2011 dags. 2. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 262/2011 dags. 8. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 260/2011 dags. 8. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 157/2011 dags. 8. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 288/2011 dags. 15. desember 2011 (20 ára sambúð)^{[HTML] [PDF]}
K og M gerðu fjárskiptasamning sín á milli eftir nær 20 ára sambúð. Eignir beggja voru alls 60 milljónir og skuldir beggja alls 30 milljónir. Eignamyndun þeirra fór öll fram á sambúðartíma þeirra. Í samningnum var kveðið á um að M héldi eftir meiri hluta eignanna en myndi í staðinn taka að sér allar skuldir þeirra beggja.

K krafðist svo ógildingar á samningnum og bar fram ýmis ákvæði samningalaga, 7/1936, eins og óheiðarleika og að M hafi nýtt sér yfirburðastöðu sína með misneytingu. Hæstiréttur taldi hvorugt eiga við en breytti samningnum á grundvelli 36. gr. samningalaganna. Tekið var tillit til talsverðrar hækkunar eignanna við efnahagshrunið 2008 og var M gert að greiða K mismuninn á milli þeirra 5 milljóna sem hún fékk og þeirra 15 milljóna sem helmingur hennar hefði átt að vera.

---

Hrd. 210/2011 dags. 20. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 698/2011 dags. 11. janúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 674/2011 dags. 13. janúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 24/2012 dags. 17. janúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 25/2012 dags. 24. janúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 84/2011 dags. 26. janúar 2012 (Jakob Traustason)^{[HTML] [PDF]}
Verðmæti spildu jókst eftir undirritun samnings.
Hæstiréttur féllst ekki á svik.
Tíminn sem leið milli undirritunar skjalanna tveggja var einn þáttur þess að ekki hefði verið hægt að byggja á óheiðarleika við ógildingu þar sem þær gátu aflað sér upplýsinga í millitíðinni.

---

Hrd. 418/2011 dags. 26. janúar 2012 (Framkvæmdastjóri til málamynda)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 220/2011 dags. 2. febrúar 2012 (Aðalgata Stykkishólmsbæjar - Gullver)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 270/2011 dags. 2. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 271/2011 dags. 2. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 269/2011 dags. 2. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 471/2011 dags. 23. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 430/2011 dags. 23. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 76/2012 dags. 23. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 482/2011 dags. 1. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 389/2011 dags. 8. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 485/2011 dags. 15. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 507/2011 dags. 15. mars 2012 (Orkuveitan)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 506/2011 dags. 22. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 508/2011 dags. 22. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 516/2011 dags. 22. mars 2012 (Innlausn flugskýlis á Ólafsfirði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 307/2011 dags. 29. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 529/2011 dags. 12. apríl 2012 (Hjón lenda í átökum)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 133/2012 dags. 20. apríl 2012 (Ofgreitt/endurgreiðsla)^{[HTML] [PDF]}
Fjallar um hið endanlega uppgjör.
Erfingjarnir fengu meira en sinn hlut.
Erfingjarnir áttu að endurgreiða það sem var umfram þeirra hlut.
Orðalag um að ákvæði erfðalaga stæðu því ekki fyrir vegi.

---

Hrd. 519/2011 dags. 26. apríl 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 204/2012 dags. 27. apríl 2012 (Eignamyndun/endurgreiðsla?)^{[HTML] [PDF]}
M krafðist endurgreiðslu á 1,3 milljónum.
Eign keypt á nafni K og bæði lántakendur. M hafði greitt 1,3 milljónir inn á lánið.
Hæstarétti þótti M ekki hafa sett málið rétt fram.

M og K hófu sambúð árið 2006 og stóð hún til ársins 2009. Fasteignin var keypt árið 2007 og var K eini skráði eigandi hennar. Samkvæmt íbúðalánum sem færð voru í þinglýsingabók sem hvíla á fyrsta og öðrum veðrétti fasteignarinnar var K skráð sem A-skuldari en M sem B-skuldari.

M greiddi 1,3 milljónir inn á umrætt lán í mars 2008. Hann kvaðst hafa verið að leggja fram sinn skerf til eignamyndunar í búinu en K sagði þetta hafa verið gert til að lækka mánaðarlega greiðslubyrði þess. K kvaðst hafa boðið M upp á viðurkenndan eignarhluta í eigninni á móti en því boði hafi verið hafnað.

M sendi bréf til K, dags. 6. september 2010, og gerði þar kröfu til K um endurgreiðslu á láni. Er rakið í bréfinu að M hafi lánað K umræddar 1,3 milljónir til kaupa í íbúðinni. K svaraði M með bréfi dags. 21. september 2010 og hafnaði þeirri kröfu á þeim forsendum að um hefði verið að ræða framlag M til sameiginlegs heimilisreksturs á meðan sambúðinni stóð, en ekki lán.

M krafðist þess að K yrði gert að greiða honum 1,3 milljónir króna auk almennra vaxta frá tilteknum degi til greiðsludags. Til vara krafðist hann viðurkenningar á 10,44% eignarhluta hans í tiltekinni eign ásamt öllu sem eignarhlutanum fylgi og fylgja beri, og að K verði gert að gefa út afsal fyrir þeim hluta.

K krafðist frávísunar á kröfum M, en sýknu af varakröfu. Til vara krafðist hún sýknu af öllum kröfum en til þrautavara að viðurkenndur verði 89,56% eignarhluti hennar og að hvorum aðila fyrir sig beri ábyrgð á öllum áhvílandi skuldum til samræmis við eignarhlut.

Héraðsdómur Norðurlands eystra vísaði málinu frá dómi sökum þverstæðu í málagrundvelli. Hæstiréttur staðfesti þann úrskurð.

---

Hrd. 216/2012 dags. 27. apríl 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 293/2012 dags. 8. maí 2012 (Haldlagning á bankainnstæðu)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 296/2012 dags. 8. maí 2012 (Málflutningur fyrir eiginkonu)^{[HTML] [PDF]}
Hjón voru bæði málsaðilar í héraði en kæran til Hæstaréttar var eingöngu undirrituð af eiginmanninum og í henni var yfirlýsing um að hann væri að flytja málið fyrir þau bæði, en engin gögn fylgdu því til sönnunar. Hæstiréttur vísaði málinu frá Hæstarétti hvað eiginkonuna varðaði þar sem hún hafði ekki heimild til að fela eiginmanni sínum málflutninginn, óháð því hvort hún hefði í raun staðið að kærunni eður ei.

---

Hrd. 518/2011 dags. 10. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 599/2011 dags. 10. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 590/2011 dags. 16. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 527/2011 dags. 16. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 652/2011 dags. 24. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 369/2011 dags. 31. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 391/2011 dags. 31. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 638/2011 dags. 7. júní 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 368/2012 dags. 13. júní 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 543/2011 dags. 14. júní 2012 (Jöklafold 4)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 554/2011 dags. 14. júní 2012 (Tjörvastaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 423/2012 dags. 29. júní 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 436/2012 dags. 29. júní 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 414/2012 dags. 22. ágúst 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 506/2012 dags. 6. september 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 578/2012 dags. 12. september 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 67/2012 dags. 20. september 2012 (Frávísun)^{[HTML] [PDF]}
K höfðaði mál með kröfu um opinber skipti en gerði það eins og um væri einkamál að ræða.

K vildi meina að þau hefðu ruglað saman reitum sínum það mikið að skráningin hafi verið röng þar sem hún sé raunverulegur eigandi tiltekinnar eignar. Hún vildi fá úr því skorið að hún ætti eignina.
Hæstiréttur synjaði að taka afstöðu til þeirrar kröfu.

---

Hrd. 65/2012 dags. 20. september 2012 (Bræðraklif - Reykjahlíð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 75/2012 dags. 27. september 2012 (Sala verslunar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 350/2011 dags. 27. september 2012 (Hofsafréttur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 163/2012 dags. 4. október 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 457/2011 dags. 11. október 2012 (Krýsuvík)^{[HTML] [PDF]}
Deilur um landamerki um Stóru Vatnsleysu og Krýsuvíkur. Sem sagt hvaða landamerki ættu að gilda og landamerki Krýsuvíkar var talið gilda, en um hundrað árum síðar komu aðrir aðilar sem sögðu að eigendur Krýsuvíkur á þeim tíma hefðu ekki verið raunverulegir eigendur. Hæstiréttur vísaði til gildi þinglýstra skjala þar til annað kæmi í ljós.

---

Hrd. 131/2012 dags. 11. október 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 467/2011 dags. 11. október 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 703/2011 dags. 11. október 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 233/2011 dags. 18. október 2012 (Kárahnjúkavirkjun)^{[HTML] [PDF]}
Samið var um árið 2005 um framsal vatnsréttinda á vatnasvæði Kárahnjúkavirkjunar sem reisa átti á svæðinu og að réttarstaðan samkvæmt samningnum yrði að öllu leyti jafngild eignarnámi þeirra réttinda. Á grundvelli samningsins var skipuð sérstök matsnefnd sem ákveða ætti umfang og verðmæti þeirra réttinda. Sumir landeigendanna voru sáttir við niðurstöðuna en margir þeirra ekki.

Hópur landeigenda fór í dómsmál til að hnekkja niðurstöðu nefndarinnar hvað varðaði verðmæti réttindanna, og vísuðu til matsgerðar tveggja dómkvaddra matsmanna. Töldu þeir að nefndin hefði beitt rangri aðferðafræði og því hefðu bæturnar verið alltof lágar.

Hæstiréttur nefndi að þar sem fallréttindi væru afar sérstök þyrfti að beita afbrigðum frá hinum hefðbundnu aðferðum við mat á eignarnámsbótum enda lítill eða enginn virkur markaður fyrir nýtingu slíkra réttinda hér á landi. Hann féllst á aðferðafræðina sem matsnefndin beitti þar sem hún var í samræmi við gildandi réttarframkvæmd í viðlíka málum. Þá þyrfti einnig að hafa í huga þær miklu fjárfestingar er fælust í leit og vinnslu á þeirri orkuauðlind, markað fyrir orkuna, og fleiri atriði. Þó féllst hann á með héraðsdómi að við hæfi væri að hækka þær bætur sem landeigendur áttu að fá samkvæmt matsnefndinni.

---

Hrd. 181/2012 dags. 1. nóvember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 668/2012 dags. 14. nóvember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 60/2012 dags. 15. nóvember 2012 (Húsfélag við Hverfisgötu - Hverfisgata 68a)^{[HTML] [PDF]}
Húsfélag fór í mál við H, sem var einn íbúa hússins, með kröfu um að hún myndi selja íbúð sína eða flytja úr henni sökum þess að hún geymdi mikið magn af rusli í íbúðinni og sameigninni. H bar fram þá málsástæðu að brottrekstur hennar bryti í bága við stjórnarskrárvarins réttar hennar um friðhelgi eignarréttarins.

Hæstiréttur féllst á kröfu húsfélagsins þar sem aðgerðirnar uppfylltu þau skilyrði sem stjórnarskráin gerir, þá einkum skilyrðið um almannaþörf og meðalhóf, og að sérstakt mat hafi farið fram á þessu. Lagastoð væri svo uppfyllt með 55. gr. laga um fjöleignarhús. Þá þyrfti jafnframt að virða friðhelgi eignarréttar hinna íbúðareigenda innan fjöleignarhússins en á því hefði verið brotið vegna verðrýrnunar er athæfi H hefði falið í sér. Óvissan um að hægt yrði að fá endurgjald vegna viðgerða hinna á kostnað H, þrátt fyrir lögveð, var of mikil að sú leið teldist raunhæf.

Með þeirri leið að H geti annaðhvort sjálf séð um sölu eignarinnar eða knúið væri á um uppboð samkvæmt lögum um nauðungarsölu, taldi Hæstiréttur að með því væri nægilega tryggt að H fengi fullt verð fyrir íbúðina í skilningi eignarréttarákvæðis stjórnarskrárinnar.

---

Hrd. 175/2012 dags. 15. nóvember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 264/2012 dags. 29. nóvember 2012 (Café Amsterdam)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 184/2012 dags. 29. nóvember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 183/2012 dags. 29. nóvember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 153/2012 dags. 6. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 312/2012 dags. 6. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 139/2012 dags. 6. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 276/2012 dags. 13. desember 2012 (Bergsmári 4)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 260/2012 dags. 13. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 725/2012 dags. 17. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 720/2012 dags. 18. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 308/2012 dags. 19. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 222/2012 dags. 19. desember 2012 (Grímsborgir I - Ásborgir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 653/2011 dags. 19. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 424/2012 dags. 17. janúar 2013 (Grenitrén í Kópavogi)^{[HTML] [PDF]}
Krafa var sett fram um að grenitré yrði fjarlægt eða til vara að tréð yrði stytt. Hæstiréttur var í vafa hvernig hefði átt að framkvæma varakröfuna.

Dómurinn er til marks um það almenna viðmið að viðkvæmni fólks nýtur ekki sérstakrar verndar.

---

Hrd. 738/2012 dags. 25. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 378/2012 dags. 31. janúar 2013 (Framlag/lán/gjöf?)^{[HTML] [PDF]}
M hafði óumdeilanlega lagt fram framlög til að kaupa eign. Eignin var svo keypt á nafni K.
M hélt því fram að skráning eignarinnar á K hefði verið málamyndagerningur.
M tókst ekki að forma málsástæður nógu vel í héraði og því voru kröfurnar settar fram með of óljósum hætti. Reyndi að laga þetta fyrir Hæstarétti en gerður afturreka með það.

M hélt því bæði fram að skráning K fyrir fasteigninni hefði verið af hagkvæmisástæðum ásamt því að hann hefði veitt henni lán til kaupanna. M tryggði sér ekki sönnun á slíkri lánveitingu, sérstaklega á þeim grundvelli að K væri þinglýstur eigandi beggja fasteigna og að þau hefðu aðskilinn fjárhag. M gerði ekki viðhlýtandi grein fyrir grundvelli kröfu um greiðslu úr hendi K vegna óréttmætrar auðgunar né með hvaða hætti hann kynni að eiga slíka kröfu á hendur henni á grundvelli almennra skaðabótareglna. Nefndi Hæstiréttur að sú ráðstöfun M að afhenda K fjármuni til kaupa á hvorri eign fyrir sig en gera engar ráðstafanir til að verða sér úti um gögn til að sýna fram á slíkt, rynni stoðum undir fullyrðingu K að um gjöf væri að ræða af hans hálfu til hennar.

---

Hrd. 162/2012 dags. 31. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 24/2013 dags. 6. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 37/2013 dags. 11. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 524/2012 dags. 14. febrúar 2013 (Uppsalir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 23/2013 dags. 15. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 560/2012 dags. 21. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}
Kaupanda fasteignar var játað svigrúm til að halda eftir meiru en sem nam gallakröfu sinni, þ.e. fyrir matskostnaði dómskvadds matsmanns og lögmannskostnaði fyrir tiltekið tímabil. Það sem var umfram var kaupanda gert að greiða seljanda með dráttarvöxtum.

---

Hrd. 17/2013 dags. 25. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 563/2012 dags. 28. febrúar 2013 (Myglusveppur)^{[HTML] [PDF]}
Myglusveppur í fasteign var ekki staðreyndur fyrr en 2,5 árum eftir afhendingu. Ósannað þótti að hann hafi verið til staðar við áhættuskiptin og seljandi fasteignarinnar því sýknaður af þeirri bótakröfu kaupanda.

---

Hrd. 427/2012 dags. 28. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 570/2012 dags. 28. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 99/2013 dags. 8. mars 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 137/2013 dags. 14. mars 2013 (Útgáfa afsals)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 579/2012 dags. 21. mars 2013 (Húsaleiga eftir nauðungarsölu)^{[HTML] [PDF]}
Hjón bjuggu í húsi og lentu í greiðsluvandræðum. Húsið var síðan selt á nauðungaruppboði. Þau fengu að búa áfram í húsinu.
M hafði verið í samskiptum við bankann og gekk frá því samkomulagi.
Bankinn vildi koma þeim út þar sem þau höfðu ekki greitt húsaleiguna.
K hélt því fram að hún væri ekki skuldbundin og því ekki hægt að ganga að henni, en því var hafnað. K bar því sameiginlega ábyrgð með M á greiðslu húsaleigunnar til bankans.

---

Hrd. 119/2013 dags. 25. mars 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 253/2013 dags. 22. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 672/2012 dags. 24. apríl 2013 (Lýsing hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 631/2012 dags. 2. maí 2013 (LBI hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 632/2012 dags. 2. maí 2013 (Árekstur á Hringbraut/Birkimel)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 633/2012 dags. 2. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 634/2012 dags. 2. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 630/2012 dags. 2. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 701/2012 dags. 3. maí 2013 (Vatnsendi 6)^{[HTML] [PDF]}
Greint var á um staðsetningu beins eignarréttar að jörðinni Vatnsenda, þ.e. hvort hann hefði í raun færst frá dánarbúi SKLH til MSH eða hvort hann væri enn í dánarbúinu. Hæstiréttur taldi að um hið síðarnefnda væri að ræða.

---

Hrd. 229/2013 dags. 7. maí 2013 (ALMC I)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 262/2013 dags. 8. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 261/2013 dags. 8. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 283/2013 dags. 14. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 282/2013 dags. 14. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 275/2013 dags. 14. maí 2013 (Stefnubirting á Spáni)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 399/2012 dags. 16. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 714/2012 dags. 16. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 758/2012 dags. 23. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 341/2013 dags. 29. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 476/2012 dags. 30. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 45/2013 dags. 30. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 300/2013 dags. 31. maí 2013 (Skoðuð framlög beggja - K flutti fasteign í búið)^{[HTML] [PDF]}
K átti fasteign en hafði tekið mest að láni fyrir stofnun hjúskapar.
K og M höfðu verið gift í um þrjú ár.
Fjallaði ekki um hvort M hafði eignast einhvern hlut í eigninni.
M hafði borgað um helming af afborgunum lánsins og eitthvað aðeins meira.
Héraðsdómur hafði fallist á helmingaskipti en Hæstiréttur féllst ekki á það þar sem ekki var litið á að greiðslur M hefðu falið í sér framlag til eignamyndunar og ekki merki um fjárhagslega samstöðu.
Horft mikið á fjárhagslegu samstöðuna.
Hæstiréttur hefur fallist sjaldan á slíkar kröfur.

---

Hrd. 321/2013 dags. 3. júní 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 374/2013 dags. 4. júní 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 62/2013 dags. 6. júní 2013 (Óvátryggt ökutæki)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 364/2013 dags. 7. júní 2013 (Tómlæti)^{[HTML] [PDF]}
Ef maður bíður of lengi með að koma með kröfu um ógildingu, þá er hún of seint fram komin.

Erfingi vefengdi erfðaskrá þremur árum eftir fyrsta skiptafund. Á þeim skiptafundi mætti sá erfingi með lögmanni og tjáði sig ekki þegar sýslumaður spurði hvort einhver vefengdi hana.

Skiptum var ekki lokið þegar krafan var sett fram en voru vel á veg komin.

---

Hrd. 349/2013 dags. 7. júní 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 345/2013 dags. 11. júní 2013 (Sameign, hluti eignar veðsettur)^{[HTML] [PDF]}
Íbúðalánasjóður keypti fasteign K á nauðungaruppboði, en hún var fyrir þann tíma þinglýstur eigandi fasteigninnar. K bjó þar og fluttu ekki þaðan þrátt fyrir tilmæli Íbúðalánasjóðs.

K byggði mál sitt á að nauðungarsalan hafi verið ólögmæt þar sem undirritanir K á veðskuldabréfi því sem var grundvöllur nauðungarsölunnar, hafi verið falsaðar samkvæmt skjalarannsókn sem lögreglan hafi látið framkvæma á árunum 2009 og 2010. K hélt því einnig fram að andvirði veðskuldabréfsins hafi runnið inn á reikning fyrrverandi eiginmanns hennar og hún ekki vitað af þessu.

K hafði ekki leitað úrlausnar héraðsdómara um ógildingu á veðskuldabréfinu samkvæmt fyrirmælum XIII. kafla laga um nauðungarsölu og ekki heldur samkvæmt XIV. kafla sömu laga. Í skýrslunni um meinta fölsun gerði höfundur skýrslunnar þann fyrirvara um verulegt skriftarlegt misræmi þar sem hann hefði ekki frumgögn undir höndum, og þá lá fyrir að lögreglan hætti rannsókn málsins.

Hæstiréttur, ólíkt héraðsdómi, mat svo að undirritun K bæri ekki með sér að hún hafi samþykkt veðsetningu síns eignarhluta og veittu önnur gögn málsins ekki vísbendingu um slíka ætlan. Því væri einungis hægt að túlka undirritanir K á þá vegu að K hafi samþykkt sem maki, og annar þinglýstra eigenda, að M hafi mátt veðsetja sinn hluta eignarinnar, en ekki veðsetningu síns eigin hluta.

Hæstiréttur taldi að uppboðsbeiðni Íbúðalánasjóðs hefði gengið lengra en veðréttur hans hefði veitt honum, og því hafi nauðungarsala á eignarhluta M verið án heimildar í lögum. Hins vegar hafi K ekki neytt úrræða XII. og XIV. kafla laga um nauðungarsölu innan þeirra tímafresta sem þar væru. K væri því bundin af nauðungarsölunni og myndi framangreindur annmarki ekki standa í vegi þeim rétti sem Íbúðalánasjóður öðlaðist á grundvelli kvaðalausa uppboðsafsalsins. Hæstiréttur útilokaði ekki að sækja mætti skaðabætur eða aðra peningagreiðslu á grundvelli 1.-3. mgr. 80. gr. laga um nauðungarsölu.

---

Hrd. 705/2012 dags. 13. júní 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 363/2013 dags. 18. júní 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 90/2013 dags. 19. júní 2013 (Ljósastandur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 444/2013 dags. 8. júlí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 460/2013 dags. 12. júlí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 427/2013 dags. 12. júlí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 484/2013 dags. 25. júlí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 406/2013 dags. 28. ágúst 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 409/2013 dags. 28. ágúst 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 556/2013 dags. 28. ágúst 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 146/2013 dags. 12. september 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 162/2013 dags. 12. september 2013 (Flugskýli II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 656/2012 dags. 19. september 2013 (Möðruvallaafréttur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 755/2012 dags. 19. september 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 437/2013 dags. 20. september 2013 (Skútuvogur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 547/2012 dags. 26. september 2013 (Landamerki Reykjahlíðar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 411/2012 dags. 26. september 2013 (Þingeyjarsveit)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 413/2012 dags. 26. september 2013 (Bleikmýrardalur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 617/2012 dags. 10. október 2013 (Land á Hellisheiði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 476/2013 dags. 14. október 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 308/2013 dags. 17. október 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 653/2013 dags. 22. október 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 663/2013 dags. 24. október 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 552/2013 dags. 28. október 2013 (Commerzbank II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 232/2013 dags. 31. október 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 254/2013 dags. 31. október 2013 (K7 ehf.)^{[HTML] [PDF]}
Í ráðningarsamningi starfsmanns hönnunarfyrirtækis var ákvæði um bann við ráðningu á önnur störf á samningstímanum án samþykkis fyrirtækisins. Starfsmaðurinn tók að sér hönnunarverk fyrir annað fyrirtæki og fékk greiðslu fyrir það. Hæstiréttur taldi þá háttsemi réttlæta fyrirvaralausa riftun ráðningarsamningsins en hins vegar ekki synjun vinnuveitandans um að greiða fyrir þau verk sem starfsmaðurinn hefði þegar unnið fyrir vinnuveitandann áður en riftunin fór fram.

---

Hrd. 302/2013 dags. 7. nóvember 2013 (Vinnulyftur ehf. / KPMG)^{[HTML] [PDF]}
KPMG var með milligöngu um sölu á fyrirtæki en gætti ekki nægilega vel að hagsmunum seljandans. Sérfræðingur frá KPMG var látinn bera ⅔ hluta bótaskyldunnar á grundvelli sérfræðiábyrgðar en viðskiptavinurinn restina sökum skorts á varkárni.

---

Hrd. 334/2013 dags. 7. nóvember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 703/2013 dags. 19. nóvember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 546/2012 dags. 28. nóvember 2013 (Eyvindarstaðaheiði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 246/2013 dags. 28. nóvember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 304/2013 dags. 5. desember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 736/2013 dags. 11. desember 2013 (Starfsráð FÍA)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 468/2013 dags. 12. desember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 764/2013 dags. 12. desember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 518/2013 dags. 17. desember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 509/2013 dags. 16. janúar 2014 (Afleiðusamningur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 568/2013 dags. 23. janúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 531/2013 dags. 23. janúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 768/2013 dags. 24. janúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 769/2013 dags. 24. janúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 16/2014 dags. 24. janúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 33/2014 dags. 4. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 805/2013 dags. 10. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 582/2013 dags. 13. febrúar 2014 (Íslandshótel hf.)^{[HTML] [PDF]}
Starfsmaður tók sér vín í heimildarleysi sem var á boðstólnum í starfsmannaveislu auk þess notaði starfsmaðurinn ekki stimpilklukku vinnustaðarins í samræmi við fyrirmæli. Talið var henni til hags að hún hafði skýrt yfirmanni frá brotinu skjótlega og bætt fyrir það, auk þess skildi hún ekki gildi yfirlýsingar sem hún undirritaði sökum tungumálaörðugleika. Hæstiréttur taldi því ekki vera um brot að ræða sem réttlætt hefði fyrirvaralausa brottvikningu úr starfi, heldur hefði þurft áminningu.

---

Hrd. 598/2013 dags. 13. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 608/2013 dags. 13. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 99/2014 dags. 20. febrúar 2014 (Hjúkrunarheimilið Eir)^{[HTML] [PDF]}
Eir er sjálfseignarstofnun. Skv. lögunum sem hjúkrunarheimilið starfaði eftir voru takmarkanir á sölu og veðsetningu, þ.e. að afla þurfi samþykkis tiltekinna aðila.

Eir veðsetti margar öryggisíbúðir án þess að samþykkin lágu fyrir og voru þau þinglýst. Mál var höfðað um gildi þinglýsingarinnar. Hæstiréttur taldi að um hefði verið að ræða mistök við þinglýsingu að ræða en málinu var vísað frá þar sem skorti lögvarða hagsmuni.

---

Hrd. 630/2013 dags. 20. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 664/2013 dags. 27. febrúar 2014 (Veigur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 643/2013 dags. 27. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 648/2013 dags. 27. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 105/2014 dags. 27. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 602/2013 dags. 6. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 32/2014 dags. 12. mars 2014 (Maki sviptur fjárræði - Sameiginleg erfðaskrá)^{[HTML] [PDF]}
Hjón gerðu sameiginlega og gagnkvæma erfðaskrá árið 1986 sem hvorugt mátti breyta án samþykkis hins. Gríðarlegir fjármunir voru undir og þau áttu þrjú börn.

Maðurinn missti völdin í fyrirtækinu og fékk eftirlaunasamning. Sá samningur var síðan ógiltur. Maðurinn var síðan lagður inn á sjúkrahús með heilabilun.

Konan krafðist ógildingar sökum brostinna forsendna. Ekki var fallist á það.

---

Hrd. 638/2013 dags. 13. mars 2014 (Lýsing hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 676/2013 dags. 13. mars 2014 (Fossatún)^{[HTML] [PDF]}
Heimild veiðifélags Grímsár í Borgarfirði til að nota hús til leigu fyrir ferðamenn á veturna. Í 2 km fjarlægð frá veiðihúsinu var fólk að reka gististöðuna Fossatún og hafði það fólk aðild að veiðifélaginu og voru ósátt við þessa ráðstöfun. Hæstiréttur fjallaði um heimildir félagsins til þessa og nefndi að þar sem lögum um lax- og silungsveiði sleppti ætti að beita ólögfestu reglunum og einnig lögum um fjöleignarhús.

---

Hrd. 136/2014 dags. 13. mars 2014 (Fljótsdalur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 163/2014 dags. 17. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 633/2013 dags. 20. mars 2014 (Ásgarður 131 - Seljendur sýknaðir)^{[HTML] [PDF]}
Seljendur fóru í verulegar framkvæmdir í kjallara fasteignar og frágangurinn eftir framkvæmdirnar varð slíkur að hann leiddi til rakaskemmda auk fleiri skemmda. Seldu þeir svo eignina fyrir 30 milljónir króna. Var talið að um galla hefði verið að ræða en ekki nægur til að heimila riftun, en hins vegar féllst Hæstiréttur á kröfu kaupanda um skaðabætur úr ábyrgðartryggingu fasteignasalans.

---

Hrd. 177/2014 dags. 21. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 615/2013 dags. 27. mars 2014 (Stóra-Árvík)^{[HTML] [PDF]}
Eigandi eignarhlutar að jörðinni Stóru-Árvík fékk þann eignarhluta með gjafagerningi árið 1976 sem hann þinglýsti svo. Árið 2009, eftir andlát móttakanda eignarhlutans, kom krafan sem á reyndi í þessu máli, um að þinglýsingabók yrði leiðrétt á grundvelli þess að erfingjar gefandans hefðu ekki undirritað gjafabréfið né hefði það verið vottað. Sýslumaður hafði synjað kröfunni á þeim grundvelli að þetta hefði ekki verið óvenjulegt á þeim tíma.

Hæstiréttur taldi ákvæði 1. mgr. 33. gr. þinglýsingarlaganna, um að móttakandi réttinda þyrfti ekki að þola að heimildarbréf fyrirrennara hans væri ógilt væri hann grandlaus, ekki eiga við þar sem úthlutun arfs felur ekki í sér samning. Þó var kröfu erfingjanna að endingu hafnað sökum tómlætis þar sem þau höfðu lengi vitneskju um gjafabréfið og höfðu sumir þeirra jafnvel vottað gerninga gjafþegans þar sem eignarréttindum jarðarinnar var ráðstafað.

---

Hrd. 174/2014 dags. 2. apríl 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 87/2010 dags. 3. apríl 2014 (Hróarsholt)^{[HTML] [PDF]}
Tekist á um meinta fölsun. Maður krafðist viðurkenningar gagnvart tengdaföður á að hafa eignast landspildu sem hann og systkini hans hefðu erft eftir föður sinn.
Stefnandinn hafði falsað yfirlýsingu stefnda, samkvæmt rannsókn á rithönd.

---

Hrd. 718/2013 dags. 3. apríl 2014 (Krókur í Borgarbyggð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 717/2013 dags. 3. apríl 2014 (Lýsing hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 749/2013 dags. 3. apríl 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 203/2014 dags. 9. apríl 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 217/2014 dags. 29. apríl 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 230/2014 dags. 29. apríl 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 227/2014 dags. 30. apríl 2014 (Búseturéttur - Drekavogur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 246/2014 dags. 5. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 250/2014 dags. 5. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 264/2014 dags. 6. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 304/2014 dags. 14. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 303/2014 dags. 15. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 328/2014 dags. 20. maí 2014 (Klausturhvammur 20)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 352/2014 dags. 3. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 475/2014 dags. 4. júní 2014 (Forkaupsréttur að fiskiskipi - Síldarvinnslan)^{[HTML] [PDF]}
Sveitarfélag taldi sig geta gengið inn í hlutabréfakaup á grundvelli forkaupsréttar. Téður forkaupsréttur byggðist á lagaákvæði um að sveitarfélög hefðu forkaupsrétt á fiskiskipum er hefðu leyfi til veiða í atvinnuskyni til útgerðar sem hefði heimilisfesti í öðru sveitarfélagi, og ætti þá sveitarstjórnin í sveitarfélagi seljanda forkaupsrétt á skipinu.

Héraðsdómur hafði samþykkt kröfu sveitarfélagsins á þeim grundvelli að með sölu á hlutabréfum fyrirtækis væri verið að fara fram hjá markmiði lagaákvæðisins. Hæstiréttur var á öðru máli og taldi að ákvæði stjórnarskrár um friðhelgi eignarréttur mæltu gegn því að lögjafna á þessum forsendum, og synjaði því kröfu sveitarfélagsins.

---

Hrd. 363/2014 dags. 4. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 373/2014 dags. 5. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 350/2014 dags. 10. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 774/2013 dags. 12. júní 2014 (Lóð í Þormóðsdal)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 669/2013 dags. 12. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 414/2014 dags. 24. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 467/2014 dags. 25. ágúst 2014 (Helmingur jarðar)^{[HTML] [PDF]}
K afsalaði sér helmingi jarðar sinnar til sambúðarmaka síns, M. 10 árum síðar lýkur sambúðinni og telur K að óheiðarlegt væri fyrir M að beita fyrir sér samningnum.

---

Hrd. 451/2014 dags. 25. ágúst 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 452/2014 dags. 25. ágúst 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 561/2014 dags. 4. september 2014 (Hljómalindarreitur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 472/2014 dags. 10. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 503/2014 dags. 11. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 540/2014 dags. 16. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 24/2014 dags. 18. september 2014 (Vaskárdalur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 360/2013 dags. 18. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 91/2014 dags. 18. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 56/2014 dags. 18. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 557/2014 dags. 22. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 556/2014 dags. 22. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 560/2014 dags. 30. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 642/2014 dags. 8. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 152/2014 dags. 9. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 648/2014 dags. 13. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 658/2014 dags. 16. október 2014 (Hvassaleiti)^{[HTML] [PDF]}
Eign var veðsett samkvæmt umboði. Lánastofnun tekur umboðið gott og gilt og þinglýsti tryggingarbréfinu á eign. Í umboðinu kom ekki fram heimild til að veðsetja eignina. Um hefði því verið að ræða þinglýsingarmistök er þinglýsingarstjóra bæri að leiðrétta.

---

Hrd. 318/2014 dags. 23. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 672/2014 dags. 27. október 2014^{[HTML] [PDF]}
Í kaupleigusamningi einstaklings við Lýsingu var að finna samningsákvæði um gengistryggt lán. Hann greiddi ekki samkvæmt samningnum í einhvern tíma og rifti Lýsing þá samningnum. Síðar greiddi svo upphæð sem hann taldi sig skulda og taldi að það hefði verið fullnaðaruppgjör. Hæstiréttur taldi að eftirfarandi greiðsla einstaklingsins hróflaði ekki við riftuninni sjálfri og fæli jafnframt í sér viðurkenningu á skuldinni.

---

Hrd. 334/2014 dags. 30. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 82/2014 dags. 6. nóvember 2014 (Grimsborgir II - Ásborgir)^{[HTML] [PDF]}
Aðili keypti af sveitarfélagi tvær byggingarlóðir í landi og ætlaði að koma þar upp íbúðarbyggð. Fáeinum árum eftir kaupin uppgötvar kaupandinn umræður um það hvort skilgreina ætti svæðið einnig sem atvinnusvæði, og svo verður af því. Hæstiréttur taldi að seljandinn hefði brotið á samningsskyldum sínum með saknæmum hætti með þeirri endurskilgreiningu. Þetta var talið vera eftirfarandi vanefnd á kaupsamningi þeirra.

---

Hrd. 176/2014 dags. 6. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 700/2014 dags. 6. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 707/2014 dags. 10. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 446/2014 dags. 20. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 754/2014 dags. 2. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 29/2014 dags. 4. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 376/2014 dags. 4. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 783/2014 dags. 9. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 787/2014 dags. 11. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 792/2014 dags. 16. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 289/2014 dags. 18. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 849/2014 dags. 7. janúar 2015 (Krafa um útburð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 804/2014 dags. 7. janúar 2015 (Klettshús í Hindisvík)^{[HTML] [PDF]}
Hluti sameigenda ætlaði að reyna að útiloka einn eigandann frá nýtingu húss sem þau áttu öll. Hæstiréttur féllst ekki á lögmæti þess.

---

Hrd. 855/2014 dags. 9. janúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 807/2014 dags. 14. janúar 2015 (Hallgrímur SI)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 422/2014 dags. 15. janúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 27/2015 dags. 20. janúar 2015 (Hafhús)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 407/2014 dags. 29. janúar 2015 (Vingþór - Grjótháls)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 24/2015 dags. 30. janúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 76/2015 dags. 5. febrúar 2015 (Laugavegur 47)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 423/2014 dags. 19. febrúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 509/2014 dags. 26. febrúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 465/2014 dags. 26. febrúar 2015 (Seljavegur)^{[HTML] [PDF]}
14% flatarmálsmunur var ekki talinn duga.

---

Hrd. 135/2015 dags. 2. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 751/2014 dags. 5. mars 2015 (Vatnsendi 8)^{[HTML] [PDF]}
Litið var svo á að ákvörðun skiptastjóra dánarbús MSH um að úthluta beinum eignarrétti jarðarinnar Vatnsenda til ÞH væri ógild þar sem MSH hefði fengið jörðina afhenta til umráða og afnota, þar sem hinn beini eignarréttur hefði ekki verið til staðar á þeim tíma. Hæstiréttur leit svo á að þau réttindi gætu aldrei gengið til baka til dánarbúsins, óháð því hvort það sé vegna brostinna forsendna fyrir erfðaskránni, andláts MSH né brot ÞH á erfðaskránni, en í síðastnefnda tilvikinu myndi jörðin ganga til næsta rétthafa frekar en aftur til dánarbúsins.

---

Hrd. 144/2015 dags. 9. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 148/2015 dags. 10. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 554/2014 dags. 12. mars 2015 (Málamyndasamningur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 474/2014 dags. 12. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 545/2014 dags. 12. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 167/2015 dags. 12. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 174/2015 dags. 16. mars 2015 (Landamerki)^{[HTML] [PDF]}
Ágreiningur var um landamerki milli tveggja jarða. Héraðsdómari taldi gögnin of óskýr til að leggja mat á mörkin vegna skorts á hnitum. Hæstiréttur taldi að dómaranum í héraði hefði verið rétt að kalla eftir hnitsettum kröfum.

---

Hrd. 188/2015 dags. 17. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 179/2015 dags. 18. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 601/2014 dags. 19. mars 2015 (Verðmæti miðað við eignir búsins)^{[HTML] [PDF]}
Reynt á sameiginlega og gagnkvæma erfðaskrá.

K hafði gefið börnunum eignir upp á hundrað milljónir á meðan hún sat í óskiptu búi. Reynt var á hvort um væri að óhæfilega gjöf eða ekki.

Hæstiréttur minnist á hlutfall hennar miðað við eignir búsins í heild. Eitt barnið var talið hafa fengið sínu meira en önnur. K hafði reynt að gera erfðaskrá og reynt að arfleifa hin börnin að 1/3 til að rétta þetta af, en sú erfðaskrá var talin ógild.

---

Hrd. 200/2015 dags. 20. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 583/2014 dags. 26. mars 2015 (Hjarðarhagi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 597/2014 dags. 26. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 215/2015 dags. 13. apríl 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 247/2015 dags. 15. apríl 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 232/2015 dags. 17. apríl 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 233/2015 dags. 17. apríl 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 274/2015 dags. 29. apríl 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 605/2014 dags. 30. apríl 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 827/2014 dags. 30. apríl 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 285/2015 dags. 5. maí 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 85/2015 dags. 7. maí 2015 (Hafnarberg)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 662/2014 dags. 13. maí 2015 (Dráttarvél II)^{[HTML] [PDF]}
Ósérfróður einstaklingur um dráttarvélar sá auglýsingu um dráttarvél, 14 ára, til sölu og greiddi fyrir hana 2,2 milljónir króna. Kemur svo í ljós að hún var haldin miklum göllum. Dómkvaddur matsmaður mat viðgerðarkostnað vera á milli 922-2177 þúsund krónur (42-99% af kaupverðinu).

Héraðsdómur féllst ekki á riftun vegna vanrækslu kaupandans á skoðunarskyldu sinni en Hæstiréttur sneri því við og vísaði til þess að kaupandinn hefði getað treyst á yfirlýsingu seljandans um að hún hefði verið öll nýuppgerð og yfirfarin. Á móti hefði kaupandi ekki sinnt hvatningu seljanda um að skoða hana sjálfur sem fékk þó ekki mikið vægi sökum yfirlýsingar í auglýsingunni og að kaupandinn hefði ekki haft sérfræðiþekkingu. Því væri ekki við kaupanda að sakast um að hafa ekki tekið eftir göllum sem honum voru ekki sýnilegar við kaupin. Gallinn félli því undir gallahugtak 17. gr. laga um lausafjárkaup, nr. 50/2000. Af þessu leiddi að Hæstiréttur féllst á riftun kaupandans á kaupunum.

---

Hrd. 343/2015 dags. 21. maí 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 355/2015 dags. 26. maí 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 760/2014 dags. 28. maí 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 357/2015 dags. 28. maí 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 327/2015 dags. 4. júní 2015 (Afturköllun kaupmála ógild - Staðfestingarhæfi)^{[HTML] [PDF]}
Reyndi á þýðingu orðsins „staðfestingarhæfi“.
Vottarnir voru börn hjónanna en það mátti ekki. Þau voru talin of nátengd til að geta komið með trúverðugan vitnisburð.

---

Hrd. 395/2015 dags. 18. júní 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 389/2015 dags. 13. ágúst 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 409/2015 dags. 17. ágúst 2015 (Margar fasteignir)^{[HTML] [PDF]}
K sagðist hafa fengið föðurarf og hafði hún fjárfest honum í fasteign(um).
Kaupmáli hafði verið gerður um að sá arfur væri séreign.
K gat ekki rakið sögu séreignarinnar, heldur reiknaði út verðmæti hennar en Hæstiréttur taldi það ekki vera nóg.
Kröfugerð K var einnig ófullnægjandi.

---

Hrd. 413/2015 dags. 17. ágúst 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 521/2015 dags. 20. ágúst 2015 (Meint gjöf og arður)^{[HTML] [PDF]}
K fékk leyfi til setu í óskiptu búi og seldi einu þeirra fasteign undir markaðsverði. Tvö önnur börn hennar fóru í mál vegna þess. Ekki var kallaður til dómkvaddur matsmaður.

Ósannað var talið að um væri að ræða gjöf. Minnst var á í dómnum að hún hefði fengið greiddar 9,3 milljónir í arð sem rök fyrir því að ekki væri að óttast rýrnun, en ekki höfðu verið gerðar athugasemdir um það í rekstri málsins.

---

Hrd. 438/2015 dags. 24. ágúst 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 470/2015 dags. 27. ágúst 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 495/2015 dags. 27. ágúst 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 466/2015 dags. 27. ágúst 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 510/2015 dags. 1. september 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 460/2015 dags. 7. september 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 553/2015 dags. 30. september 2015 (Berlice ehf. - Þorsteinn Hjaltested - Afleiðutengd skuldabréf)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 66/2015 dags. 1. október 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 22/2015 dags. 8. október 2015 (Þjóðskrá - Skráning og mat vatnsréttinda - Jökulsá á Dal)^{[HTML] [PDF]}
Sveitarfélagið tók upp á því að vatnsréttindi yrðu skráð sérstaklega en það vildi Landsvirkjun ekki. Fallist var á sjónarmið sveitarfélagsins á stjórnsýslustigi. Landsvirkjun hélt því fram að það hefði ekki verið gert með þessum hætti. Ekki var talið að komin hefði verið á stjórnsýsluframkvæmd hvað þetta varðaði.

---

Hrd. 83/2015 dags. 8. október 2015 (Geysir)^{[HTML] [PDF]}
Íslenska ríkið átti Geysi og einkaaðilar áttu umliggjandi svæði í sérstakri sameign. Einkaaðilarnir ákváðu að stofna einkahlutafélagið Landeigendafélagið Geysi í kringum rekstur svæðisins án samþykkis íslenska ríkisins og þrátt fyrir mótmæli þess. Félagið ákvað svo að setja gjaldskrá þar sem innheimt væri gjald af ferðamönnum á svæðinu og sóttist þá íslenska ríkið eftir lögbanni á gjaldheimtuna, sem var til meðferðar í dómsmáli þessu.

Hæstiréttur vísaði til óskráðrar meginreglu að meiri háttar ráðstafanir eigenda sérstakrar sameignar þyrftu samþykki þeirra allra. Að auki hafði ráðstöfunin áhrif á landsvæði sem var að fullu í eign íslenska ríkisins. Þar sem samþykki íslenska ríkisins skorti vegna þessara ráðstafana hefði setning umræddrar gjaldskrár verið óheimil. Staðfesti Hæstiréttur því lögbannið í ljósi þess að innheimta gjaldsins hefði brotið gegn eignarréttindum íslenska ríkisins.

---

Hrd. 127/2015 dags. 15. október 2015 (Dyrhólaey)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 252/2015 dags. 22. október 2015 (Hvaleyrarbraut 22)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 743/2014 dags. 22. október 2015 (Nýjabæjarafréttur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2/2015 dags. 29. október 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 226/2015 dags. 5. nóvember 2015 (Sértæk skuldaaðlögun á Gnoðarvogi 60)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 217/2015 dags. 12. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 194/2015 dags. 19. nóvember 2015 (Miðhraun 14)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 197/2015 dags. 19. nóvember 2015 (Kvistaland)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 352/2015 dags. 26. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 243/2015 dags. 26. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 351/2015 dags. 26. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 750/2015 dags. 3. desember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 776/2015 dags. 3. desember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 334/2015 dags. 10. desember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 346/2015 dags. 17. desember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 802/2015 dags. 6. janúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 324/2015 dags. 14. janúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 246/2015 dags. 21. janúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 320/2015 dags. 4. febrúar 2016 (Óhefðbundin sambúð - gjöf við slit - Skattlögð gjöf)^{[HTML] [PDF]}
Skattamál. Ríkið var í máli við K.
Eiginmaður K, M, var breskur ríkisborgari.
Þau eignuðust barn en ekki löngu eftir það slíta þau sambúðinni.
M keypti fasteign sem K bjó í ásamt barni þeirra.
Gerðu samning um að K myndi halda íbúðinni og fengi 40 milljónir að auki, en M héldi eftir öllum öðrum eignum. M var sterkefnaður.
Skatturinn krefst síðan tekjuskatts af öllum gjöfunum.
Niðurstaðan var sú að K þurfti að greiða tekjuskatt af öllu saman.

Málið er sérstakt hvað varðar svona aðstæður sambúðarslita. Skatturinn lítur venjulega framhjá þessu.

---

Hrd. 757/2015 dags. 4. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 305/2015 dags. 11. febrúar 2016 (Gjaldtaka í Reykjahlíð)^{[HTML] [PDF]}
Eigendur nokkurra lögbýla að Hverum við Námafjall og Leirhnúk stofnuðu einkahlutafélag L um tilteknar ráðstafanir á Reykjahlíð, sem var í sérstakri sameign þeirra allra. Eigendur nokkurra af þeim jörðum, er áttu samtals næstum 30% hluta af sameigninni, kröfðust staðfestingar á lögbanni gegn innheimtu L á aðgangsgjaldi að Hverum við Námafjall og Leirhnúk.

Hæstiréttur leit svo á að gjaldtakan hefði verið meiriháttar breyting á nýtingu landsins og því þurft að byggjast á ótvíræðu samþykki allra sameigenda. Ekki hafði mátt sjá að ótvírætt samþykki allra sameigenda hefði legið fyrir enda mátti ekki sjá á samþykktum L að eigendur sérstöku sameignarinnar hefðu afsalað þeim rétti til þess með ótvíræðum hætti, né tekið undir málatilbúnað L um að téðir eigendur hefðu samþykkt gjaldtökuna á vettvangi félagsins. Skorti því L heimild til gjaldtökunnar og lögbannið því staðfest.

---

Hrd. 344/2015 dags. 11. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 325/2015 dags. 11. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 397/2015 dags. 18. febrúar 2016 (Lóðaskil í Hafnarfirði)^{[HTML] [PDF]}
Engin stjórnsýsluframkvæmd var fyrir hendi um að lóðum hafi verið skilað.

---

Hrd. 383/2015 dags. 18. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 560/2015 dags. 18. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 70/2016 dags. 22. febrúar 2016 (Ljárskógar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 471/2015 dags. 3. mars 2016 (Glammastaðir)^{[HTML] [PDF]}
Heimilt var að selja veiðiréttinn þar sem landið var í eyði.

---

Hrd. 530/2015 dags. 3. mars 2016 (Lambhagi - Langanesmelar)^{[HTML] [PDF]}
Stóð skýrt í samningnum að verið væri að selja jörð með áskilnaði um að laxveiðiréttindin yrðu eftir.

---

Hrd. 392/2015 dags. 10. mars 2016 (Sturlureykir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 468/2015 dags. 10. mars 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 121/2016 dags. 16. mars 2016 (Vatnsendi 10)^{[HTML] [PDF]}
Hæstiréttur felldi úr gildi úrskurð héraðsdóms um frávísun máls er sneri að því hvort Kópavogsbær hafi greitt réttum aðila þær eignarnámsbætur sem ÞH fékk. Hæstiréttur taldi þýðingarmest í málinu að fyrir liggi eðli og umfang þeirra óbeinu eignarréttinda sem hvíla á jörðinni. Héraðsdómi var gert að taka málið til efnismeðferðar.

---

Hrd. 410/2015 dags. 17. mars 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 500/2015 dags. 22. mars 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 549/2015 dags. 14. apríl 2016 (Deiliskipulag - Gróðurhús)^{[HTML] [PDF]}
Kostnaður vegna vinnu við gagnaöflun innan fyrirtækis fékkst ekki viðurkenndur sem tjón.

---

Hrd. 509/2015 dags. 14. apríl 2016 (Tunguás)^{[HTML] [PDF]}
Maður gefur 15 börnum sínum land sem kallað er Tunguás með gjafabréfi. Á því var kvöð um sameign, að hana mætti ekki selja eða ráðstafa henni og hvert og eitt ætti forkaupsrétt innbyrðis. Sum systkinin vildu skipta sameigninni en hin andmæltu því. Hæstiréttur taldi að ekki hefði verið skýrt í gjafabréfinu að bannað væri að skipta henni og taldi það því heimilt. Þau yrðu samt sem áður bundin af kvöðunum áfram hver á sínum eignarhluta.

---

Hrd. 617/2015 dags. 14. apríl 2016 (Drómi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 604/2015 dags. 4. maí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 247/2016 dags. 6. maí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 246/2016 dags. 6. maí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 326/2016 dags. 11. maí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 310/2016 dags. 19. maí 2016 (Stakkahlíð í Loðmundarfirði)^{[HTML] [PDF]}
Ekki var um augljós mistök að ræða og þinglýsingarstjórinn fór því út fyrir heimild sína þar sem honum hefði ekki verið heimilt að leiðrétta mistökin.

---

Hrd. 327/2016 dags. 19. maí 2016 (Svertingsstaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 630/2015 dags. 19. maí 2016 (Sumarhús)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 643/2015 dags. 2. júní 2016 (Laugar í Súgandafirði)^{[HTML] [PDF]}
Sveitarfélag keypti jarðhita af bónda og ætlaði að nota jarðhitann fyrir hitaveitu. Hæstiréttur leyfði þessu að ágangast þar sem þetta væri í hag almennings og ekki í andstöðu við tilgang laganna.

---

Hrd. 420/2015 dags. 2. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 354/2016 dags. 8. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 182/2015 dags. 9. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 713/2015 dags. 9. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 268/2016 dags. 9. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 368/2016 dags. 14. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 540/2015 dags. 16. júní 2016 (Laugarásvegur 62 - Matsgerð)^{[HTML] [PDF]}
Miklar yfirlýsingar fóru fram í fasteignaauglýsingu, sem sem að fasteign hefði verið endurbyggð frá grunni, en raunin var að stór hluti hennar var upprunalegur.

Hæstiréttur nefndi að með afdráttarlausum yfirlýsingum sé seljandi ekki eingöngu að ábyrgjast réttmæti upplýsinganna heldur einnig ábyrgjast gæði verksins. Reynist þær upplýsingar ekki sannar þurfi seljandinn að skila þeirri verðmætaaukningu aftur til kaupandans.

---

Hrd. 408/2016 dags. 16. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 547/2016 dags. 26. ágúst 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 539/2016 dags. 29. ágúst 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 512/2016 dags. 5. september 2016 (Slökkviliðsstjóri)^{[HTML] [PDF]}
Ákvæði kjarasamnings um frávikningu frá réttinum til úrlausnar ágreinings fyrir dómstólum var talið of misvísandi til að það gæti verið bindandi. Því var synjað kröfu málsaðila um frávísun málsins frá héraðsdómi.

---

Hrd. 517/2016 dags. 7. september 2016 (Samtök sparifjáreigenda)^{[HTML] [PDF]}
Samtök sparifjáreigenda höfðuðu mál á hendur fimm mönnum er voru að afplána refsingu í fangelsinu að Kvíabryggju. Í héraðsdómi var máli vísað frá á þeim forsendum að fangar teldust ekki eiga fasta búsetu í fangelsinu sbr. ákvæði laga um lögheimili þar sem fram kom að dvöl í fangelsi ígilti ekki fastri búsetu, og því væri ekki hægt að byggja afplánunarstað fangans sem grundvöll fyrir varnarþingi í málinu í skilningi 1. mgr. 32. gr. laga um meðferð einkamála, nr. 91/1991.

Hæstiréttur var sammála því mati héraðsdóms en ógilti svo þann úrskurð á þeim forsendum að slíkt hefði verið heimilt skv. 4. mgr. 32. gr. laganna. Stefnandi í héraði vísaði til þess ákvæðis í munnlegum málflutningi en stefndu í héraði andmæltu því á þeim vettvangi þar sem þess hefði ekki verið getið í stefnu, en héraðsdómari sinnti ekki þeim andmælum. Hæstiréttur tók fram að eigi væri skylt að taka fram í héraðsdómsstefnu á hvaða grundvelli stefnandi teldi stefna eiga varnarþing í þeirri þinghá, né að stefnandinn þurfi að svara fyrir fram atriðum sem stefndi gæti reynt að beita sér fyrir í þeim efnum. Með hliðsjón af þessum atriðum og öðrum felldi hann úrskurð héraðsdóms úr gildi og kvað á um að málið skyldi hljóta efnislega umfjöllun hjá héraðsdómi.

---

Hrd. 557/2016 dags. 13. september 2016 (Heiðarvegur 10)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 511/2016 dags. 15. september 2016 (Skipta jafnt eignum þeirra - Sameign eftir 16 ár)^{[HTML] [PDF]}
M hafði staðið í miklum verðbréfaviðskiptum og hafði miklar tekjur.
K hafði sáralitlar tekjur en sá um börn.
K fékk fyrirfram greiddan arf og arð, alls um 30 milljónir. Hann rann inn í bú þeirra.
M hafði unnið í fyrirtæki í eigu fjölskyldu K og fékk góð laun þar.
Þau voru talin vera sameigendur alls þess sem M hafði eignast.

---

Hrd. 629/2015 dags. 15. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 429/2016 dags. 16. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 428/2016 dags. 16. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 592/2016 dags. 27. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 14/2016 dags. 29. september 2016 (Æðarvarp)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 850/2015 dags. 29. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 749/2015 dags. 13. október 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 833/2015 dags. 13. október 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 109/2016 dags. 13. október 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 20/2016 dags. 13. október 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 59/2016 dags. 20. október 2016 (Torfufell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 855/2015 dags. 20. október 2016 (SPB)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 83/2016 dags. 27. október 2016 (Sjóklæðagerðin hf.)^{[HTML] [PDF]}
Sjóklæðagerðin leigði atvinnuhúsnæði. Brunavarnir gerðu athugasemdir við húsið og þurfti því að fara í breytingar á húsnæðinu. Leigjandinn taldi þær breytingar ekki fullnægjandi og rifti samningnum. Leigusalinn fór svo í mál við Sjóklæðagerðina og krafðist efnda samkvæmt samningnum en Hæstiréttur taldi riftunina lögmæta en féllst ekki á hægt væri að krefjast efnda in natura og riftunar. Hins vegar féllst hann á að skaðabótaskylda hefði verið til staðar.

---

Hrd. 712/2016 dags. 4. nóvember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 322/2016 dags. 10. nóvember 2016 (Hnjótafjall)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 323/2016 dags. 10. nóvember 2016 (Skíðadalsafréttur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 96/2016 dags. 17. nóvember 2016 (Fjármögnunarleiga)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 74/2016 dags. 24. nóvember 2016 (Háteigsvegur 24)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 95/2016 dags. 24. nóvember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 760/2016 dags. 29. nóvember 2016 (Landspilda í Vopnafirði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 729/2016 dags. 1. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 218/2016 dags. 15. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 214/2016 dags. 15. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 222/2016 dags. 20. desember 2016 (Austurstræti 10A ehf.)^{[HTML] [PDF]}
Aðili seldi öðrum aðila, fyrir 115 milljónir króna, einkahlutafélagið Austurstræti 10A ehf., og átti að afhenda eignina 15. desember 2014. Eina eign þess félags var eign að þessu heimilisfangi. Á þeirri eign hvíldi 49 milljón króna lán sem kaupandi félagsins samdi um að yfirtaka. Greiða skyldi af því 16 milljónir við kaupsamning, 7 milljónir þremur mánuðum síðar, 6 milljónir sex mánuðum síðar, sömu upphæð níu mánuðum síðar, 7,5 milljónir tólf mánuðum síðar. Kaupandi skuldbatt sig þar að auki selja félagið Gjáhellu 7 ehf. sem stofna ætti um samnefnda fasteign, að virði 23,5 milljónir króna. Svo reyndist vera að félagið Gjáhella 7 ehf. hefði ekki verið eign kaupandans og ætlaði kaupandi sér að redda sér þeirri eign.

Seljandinn rifti svo samningnum þann 19. desember 2014, þ.e. fjórum dögum eftir umsaminn afhendingardag, vegna meintra verulegra vanefnda kaupanda, þar á meðal væru yfir 20 milljóna veð enn áhvílandi á Gjáhellu 7. Þessari riftun andmælti kaupandi þann 23. desember sama ár. Kaupandinn krafðist fyrir dómi viðurkenningar um gildi þessa samnings og að seljanda væri skylt að framselja eignirnar.

Hæstiréttur tók fram að heildarmat á málsatvikum réði því hvort um hefði verið verulega vanefnd að ræða. Hlutfall Gjáhellu 7 af vanefndinni var um 20,4%, að í samningnum var óljóst hvort seljandi eða kaupandi ætti að hlutast til um stofnun einkahlutafélagsins utan um þá fasteign, og að seljandi hefði sjálfur veðsett 27 milljónir af Austurstræti 10A og því sjálfur vanefnt kaupsamninginn. Í ljósi þessara atriða féllst hann ekki á riftun samningsins.

---

Hrd. 834/2016 dags. 4. janúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 827/2016 dags. 12. janúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 837/2016 dags. 13. janúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 807/2016 dags. 16. janúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 7/2017 dags. 18. janúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 270/2016 dags. 19. janúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 338/2016 dags. 2. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 358/2016 dags. 2. febrúar 2017 (Lækjarsmári 7)^{[HTML] [PDF]}
Dómurinn er til marks um það að gallaþröskuldur laga um fasteignakaup eigi ekki við þegar seljandi vanrækir upplýsingaskyldu sína. Kaupanda var því dæmdur afsláttur af kaupverði.

---

Hrd. 300/2016 dags. 2. febrúar 2017 (Samþykki veðsetningar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 44/2017 dags. 7. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 15/2017 dags. 15. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 104/2017 dags. 14. mars 2017 (Fagurey)^{[HTML] [PDF]}
Kona situr í óskiptu búi en fékk ekki þinglýst búsetuleyfi á eignina. Síðan afsalar hún eigninni á J og K, sem hún mátti ekki gera það. Þinglýsingin var gerð og fékk búsetuleyfið eftir það. Annmarkanum var bætt úr eftir á og þurfti því ekki að gera neitt meira.

---

Hrd. 133/2017 dags. 15. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 390/2016 dags. 16. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 124/2017 dags. 17. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 174/2017 dags. 27. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 566/2016 dags. 30. mars 2017 (Á eyrunum)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 162/2017 dags. 31. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 179/2017 dags. 3. apríl 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 770/2015 dags. 6. apríl 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 492/2016 dags. 6. apríl 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 389/2016 dags. 6. apríl 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 437/2016 dags. 11. apríl 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 189/2017 dags. 25. apríl 2017 (Hamarshjáleiga)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 242/2017 dags. 9. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 452/2016 dags. 11. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 571/2016 dags. 11. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 250/2017 dags. 11. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 248/2017 dags. 12. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 264/2017 dags. 16. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 576/2016 dags. 18. maí 2017 (Hafnað ógildingu gjafar)^{[HTML] [PDF]}
K sat í óskiptu búi.

Í búinu var hlutdeild í jarðeign sem K ráðstafaði með gjafagerningi sem var þinglýst.

Síðar fóru fram skipti og reynt á hvort hægt væri að ógilda þá gjöf. Langur tími hafði liðið. Frestur samkvæmt erfðalögum var liðinn og reyndu erfingjarnir að rifta henni skv. samningalögum. Þá hefði þurft að reyna að sýna fram á svik eða misneytingu.

Synjað var dómkröfu um ógildingu gjafarinnar.

---

Hrd. 596/2016 dags. 18. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 258/2017 dags. 30. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 293/2017 dags. 30. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 778/2016 dags. 1. júní 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 541/2016 dags. 1. júní 2017 (Hæfi dómara)^{[HTML] [PDF]}
Aðili taldi að dómari málsins í héraði hefði spurt einkennilega og ekki gætt sín nægilega vel. Hæstiréttur taldi að það hafi gengið svo langt að vísa ætti málinu á ný til málsmeðferðar í héraði.

---

Hrd. 445/2016 dags. 1. júní 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 317/2017 dags. 12. júní 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 527/2016 dags. 15. júní 2017 (Umtalsverðar eignir - Riftun - Kaupmáli)^{[HTML] [PDF]}
K og M hófu sambúð árið 2002 en gengu hjónaband 31. janúar 2009. Þau gerðu kaupmála 28. janúar 2009 og var hann móttekinn til skráningar í kaupmálabók sýslumanns 30. s.m. Þann dag afsalaði M þremur bifreiðum í sinni eigu til K.

Í hrd. 204/2014 var tekin til greina krafa Landsbankans hf. um að bú M yrði tekið til gjaldþrotaskipta. Frestdagur við skiptin var 12. febrúar 2013 og lauk kröfulýsingarfresti 10. maí 2014. Lýstar kröfur í búið námu 2.336.688.534 kr.

Við skoðun skiptastjóra á eignum og skuldum búsins taldi hann að M hefði ráðstafað verulegum hluta eigna sinna án endurgjalds. Höfðað var mál til riftunar á ráðstöfunum samkvæmt kaupmálanum og afsals á bifreiðunum. Málið var þingfest en K mætti ekki á þing. Málið var dómtekið en vísað frá þar sem það hafði verið höfðað að liðnum málshöfðunarfresti skv. 148. gjaldþrotalaga. Hæstiréttur felldi úr gildi frávísunarúrskurðinn með dómi í máli nr. 495/2015 og lagði fyrir héraðsdóm að taka það til efnismeðferðar. Dómur gekk síðan í málinu þar sem ráðstöfununum var rift og K gert að afhenda þrotabúinu eignirnar. K óskaði endurupptöku á málinu og var fallist á þá beiðni og kvað upp þann dóm sem áfrýjað var í þessu máli.

---

Hrd. 347/2017 dags. 15. júní 2017 (Óundirritaður verksamningur)^{[HTML] [PDF]}
Málsástæða aðila sett fram fyrir Hæstarétti um að málatilbúnaður gagnaðila síns í héraði hefði ekki uppfyllt skilyrði eml. um skýran og glöggan málatilbúnað var ekki talinn koma til álita, nema að því leyti sem hann innihéldi galla á málatilbúnaði sem heimilt væri að vísa frá ex officio.

---

Hrd. 703/2016 dags. 20. júní 2017 (Hluti eignar/öll eign - Klofinn dómur)^{[HTML] [PDF]}
Deilt um það hvort veðskuldabréfin báru það með sér að öll fasteignin hefði verið sett að veði, ekki eingöngu eignarhluti E. Ekki lá fyrir annað en að K og E hefði átt eignina að jöfnu í óskiptri sameign.

Undirritun K á veðskuldabréfin báru ekki skýrt með sér að hann hafi samþykkt veðsetningu síns eignarhluta í fasteigninni og önnur gögn málsins veittu ekki vísbendingu um aðra ætlun K. Í hf. vísaði til venju við undirritun þinglýstra eigenda á veðskjöl en studdi þetta ekki með gögnum og yrði slíkri málsástæðu ekki beitt gegn mótmælum K.

Litið var svo á að þar sem Í hf. væri fjármálastofnun væru gerðar kröfur til þeirra um að skjalagerð og skjalafrágangur sé vandaður þegar um er að ræða mikilvægar ráðstafanir eins og þessar og tryggi skýrar og ótvíræðar sannanir fyrir veðréttindum. Slíkan óskýrleika verði að túlka Í hf. í óhag.

---

Hrd. 334/2017 dags. 21. júní 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 392/2017 dags. 22. ágúst 2017 (Krókur hótel)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 425/2017 dags. 22. ágúst 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 391/2017 dags. 22. ágúst 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 395/2017 dags. 28. ágúst 2017 (Ytri-Hólmur)^{[HTML] [PDF]}
Skjal var móttekið til þinglýsingar árið 1958 en ekki fært í þinglýsingarbókina. Það var síðar leiðrétt. Ekki var talið að vafinn væri nægur til að útiloka að mistökin hefðu verið augljós.

---

Hrd. 468/2017 dags. 28. ágúst 2017 (Grjóthleðsla)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 467/2017 dags. 28. ágúst 2017 (Grjóthleðsla)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 379/2017 dags. 7. september 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 597/2016 dags. 21. september 2017 (Úttekt af bankareikningum - Fasteign afsalað til sonar sambýliskonu)^{[HTML] [PDF]}
Dánarbú eldri manns (A) er tekið til skipta. Búið er tekið til opinberra skipta. Fyrir andlátið hafði A selt syni sambýliskonu sinnar (B) fasteign. Dánarbúið fór svo í mál gegn B þar sem kaupverðið var greitt en ekki í peningum.

Hæstiréttur taldi í ljósi þess að seljandinn hafi verið með Alzheimer og samkvæmt læknismati hafi hann verið heilabilaður við samningsgerðina, og að B hafi átt að vera fullkunnugt um það ástand.

Deilt var um fjármuni sem B hafi átt að hafa tekið út af bankareikningi A. B tókst ekki að sýna fram á að fjármunirnir hafi verið nýttir í þágu A né verið innan umboðsins og var því gert að endurgreiða fjármunina.

---

Hrd. 625/2016 dags. 21. september 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 653/2016 dags. 21. september 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 94/2017 dags. 28. september 2017 (Hvassafell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 616/2017 dags. 11. október 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 554/2017 dags. 11. október 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 555/2017 dags. 11. október 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 635/2016 dags. 12. október 2017 (Reynivellir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 562/2016 dags. 12. október 2017 (Fagurhóll og Grásteinn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 505/2016 dags. 12. október 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 555/2016 dags. 12. október 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 634/2016 dags. 12. október 2017 (Hálönd við Akureyri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 136/2017 dags. 9. nóvember 2017 (Á og Skarð á Skarðströnd)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 774/2016 dags. 9. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 862/2016 dags. 16. nóvember 2017 (Staðarmörk Reykjavíkur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 771/2016 dags. 16. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 770/2016 dags. 16. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 672/2017 dags. 20. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 680/2016 dags. 23. nóvember 2017 (K/F Stjörnan)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 642/2016 dags. 23. nóvember 2017 (Kaplaskjólsvegur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 514/2016 dags. 23. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 681/2016 dags. 7. desember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 802/2016 dags. 14. desember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 791/2016 dags. 14. desember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 780/2017 dags. 4. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 736/2017 dags. 9. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 754/2017 dags. 11. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 791/2017 dags. 16. janúar 2018 (Ekki jöfn skipti á öðrum eignum)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 750/2017 dags. 16. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 856/2017 dags. 17. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 740/2016 dags. 18. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 72/2017 dags. 1. febrúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 54/2017 dags. 15. febrúar 2018 (Greiðslumat)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 65/2017 dags. 22. febrúar 2018 (Blikaberg)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 49/2017 dags. 22. febrúar 2018 (Goðatún)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 105/2017 dags. 22. febrúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 125/2017 dags. 1. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 172/2017 dags. 8. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 175/2017 dags. 8. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 164/2017 dags. 8. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 63/2017 dags. 15. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 91/2017 dags. 22. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 115/2017 dags. 22. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 42/2017 dags. 27. mars 2018 (Heiðarvegur 10 - Græðisbraut)^{[HTML] [PDF]}
Óþinglýstur réttur til bílastæða á landi sem tilheyrir þriðja aðila. Reyndi á grandleysi þegar landið var selt. Hæstiréttur vísaði til augljósra ummerkja á landinu og hefði kaupandinn þá átt að kynna sér nánar forsögu þeirra.

---

Hrd. 170/2017 dags. 27. mars 2018 (Eyrartröð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 216/2017 dags. 20. apríl 2018 (Gólfflísar)^{[HTML] [PDF]}
Kaupandi hélt eftir fjórum milljónum króna greiðslu á grundvelli gagnkröfu sinnar upp á tvö hundruð þúsund.

---

Hrd. 169/2017 dags. 20. apríl 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 243/2017 dags. 26. apríl 2018 (Litli-Saurbær)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 237/2017 dags. 26. apríl 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 524/2017 dags. 24. maí 2018 (Bókun hjá sýslumanni)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 543/2017 dags. 24. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 344/2017 dags. 31. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 647/2017 dags. 21. júní 2018 (Kálfaströnd)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 651/2017 dags. 21. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 617/2017 dags. 21. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 798/2017 dags. 20. september 2018 (Langalína 2)^{[HTML] [PDF]}
Banki tók ákvörðun um húsbyggingu og var stjórnin ekki talin bera ábyrgð, heldur bankinn sjálfur.

---

Hrd. 495/2017 dags. 20. september 2018 (Hagaflöt 20)^{[HTML] [PDF]}
Fasteign var keypt á 71 milljón króna. Kaupandi taldi hana verulega gallaða og aflaði sér matsgerðar um þá. Samkvæmt henni námu gallarnir alls 3,2 milljónum (4,5% af kaupverðinu). Kaupandi bar fyrir sig að seljandi hefði bakað sér sök vegna vanrækslu upplýsingaskyldu sinnar.

Hæstiréttur féllst ekki á hina meintu vanrækslu upplýsingarskyldunnar og taldi að gallarnir væru ekki nógu miklar til að heimila riftun án hinnar meintu sakar. Hins vegar féllst hann á skaðabótakröfu kaupandans upp á 1,1 milljón króna.

---

Hrd. 275/2017 dags. 25. október 2018 (Jarðhitaréttindi í Skútustaðahreppi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 812/2017 dags. 25. október 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 788/2017 dags. 25. október 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 22/2018 dags. 30. október 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 735/2017 dags. 1. nóvember 2018 (Fögrusalir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 834/2017 dags. 8. nóvember 2018 (Fífuhvammur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 855/2017 dags. 15. nóvember 2018 (Gerðakot)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 811/2017 dags. 22. nóvember 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 508/2017 dags. 6. desember 2018 (Huginn - Úthlutun aflaheimilda í makríl)^{[HTML] [PDF]}
Í lögum um veiðar fyrir utan lögsögu íslenska ríkisins er kveðið á um að ef samfelld veiðireynsla liggur fyrir mætti úthluta með tilteknum hætti.

---

Hrd. 586/2017 dags. 6. desember 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 509/2017 dags. 6. desember 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 21/2018 dags. 23. janúar 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 16/2019 dags. 4. apríl 2019 (Kæruheimild varnaraðila)^{[HTML] [PDF]}
Stefndi í héraði kærði frávísun á dómkröfu stefnanda í héraði. Hæstiréttur taldi þar vera skort á lögvörðum hagsmunum.

---

Hrd. 9/2019 dags. 5. júní 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 8/2019 dags. 12. júní 2019 (Kleifar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 29/2019 dags. 27. júní 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 26/2019 dags. 18. september 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 32/2019 dags. 9. október 2019 (Hótel Esja)^{[HTML] [PDF]}
Eigandi eignar setti hömlur á hvaða atvinnustarfsemi mætti reka á tiltekinni húseign við Hallarmúla.

---

Hrd. 18/2019 dags. 30. október 2019 (Stýriverktaka)^{[HTML] [PDF]}
Íslenskir Aðalverktakar gerðu samning 2006 um byggingu Hörpunnar. Sömdu um stýriverktöku þegar bílakjallarinn var byggður. ÍAV hélt því fram að þetta næði yfir allan bílakjallarann. Deilt var um hvort stýriverktakan væri kvöð á eigninni eða kröfuréttindi. Hæstiréttur taldi að um væru kröfuréttindi að ræða.

Til þess að eignarréttindi geta stofnast þurfa þau í eðli sínu að geta talist vera hlutbundin réttindi og að það hafi verið ætlan samningsaðila að stofna slík réttindi. ÍAV áttu því eingöngu kröfu um þetta gagnvart gamla eigandanum á grundvelli síðara atriðisins.

---

Hrd. 31/2019 dags. 29. janúar 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 8/2020 dags. 20. maí 2020 (JTWROS)^{[HTML] [PDF]}
Dómurinn er til marks um það að Hæstiréttur getur beitt erlendum réttarreglum.

---

Hrd. 53/2019 dags. 25. maí 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 39/2019 dags. 4. júní 2020 (Norðurturninn)^{[HTML] [PDF]}
Um er að ræða áfrýjun á Lrd. 647/2018 dags. 7. júní 2019 (Norðurturninn)^ⓘ þar sem komist var að þeirri niðurstöðu að hinn áfrýjaði dómur skyldi verða óraskaður.

---

Hrd. 57/2019 dags. 9. júní 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 19/2020 dags. 29. október 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 25/2020 dags. 17. desember 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 24/2020 dags. 22. desember 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 37/2020 dags. 12. janúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 13/2021 dags. 25. febrúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 3/2021 dags. 27. maí 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 9/2021 dags. 1. júlí 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 41/2020 dags. 13. október 2021^[HTML]

---

Hrd. 26/2021 dags. 2. desember 2021^[HTML]

---

Hrd. 44/2021 dags. 9. desember 2021^[HTML]

---

Hrd. 43/2021 dags. 30. mars 2022^[HTML]

---

Hrd. 39/2021 dags. 13. apríl 2022^[HTML]

---

Hrd. 23/2022 dags. 4. maí 2022^[HTML]

---

Hrd. 53/2021 dags. 1. júní 2022^[HTML]

---

Hrd. 39/2022 dags. 22. september 2022^[HTML]

---

Hrd. 20/2022 dags. 26. október 2022^[HTML]

---

Hrd. 30/2022 dags. 30. nóvember 2022^[HTML]

---

Hrd. 33/2022 dags. 21. desember 2022^[HTML]

---

Hrd. 47/2022 dags. 10. maí 2023^[HTML]

---

Hrd. 45/2022 dags. 23. maí 2023^[HTML]

---

Hrd. 26/2023 dags. 28. júní 2023^[HTML]

---

Hrd. 43/2022 dags. 29. desember 2023^[HTML]

---

Hrd. 25/2023 dags. 29. desember 2023^[HTML]

---

Hrd. 34/2023 dags. 6. maí 2024^[HTML]

---

Hrd. 48/2023 dags. 15. maí 2024^[HTML]

---

Hrd. 56/2023 dags. 22. maí 2024^[HTML]

---

Hrd. 47/2023 dags. 12. júní 2024^[HTML]

---

Hrd. 24/2024 dags. 19. júní 2024^[HTML]

---