Úrlausnir.is - Merkimiði - Rökstuðningur

Hrd. 1943:256 nr. 87/1942 (Handleggsdómur) ^[PDF]
Maður krafðist bóta af ríkinu vegna harðræðis sem hann varð fyrir vegna handtöku hans sem leiddi til þess að hann handleggsbrotnaði. Engin lög voru til staðar er kváðu á um bótaskyldu ríkisins í þessum efnum en Hæstiréttur vísaði til þess að réttlátt væri og eðlilegt að þjóðfélagið bæri ábyrgð á mistökum sem þessum.

Hrd. 1943:319 kærumálið nr. 8/1943 ^[PDF]

Hrd. 1944:75 nr. 54/1943 ^[PDF]

Hrd. 1945:106 nr. 134/1944 ^[PDF]

Hrd. 1945:280 nr. 93/1944 ^[PDF]

Hrd. 1945:421 nr. 9/1944 ^[PDF]

Hrd. 1945:460 nr. 99/1945 ^[PDF]

Hrd. 1946:106 nr. 91/1945 ^[PDF]

Hrd. 1946:129 nr. 158/1945 (Fyrning skips) ^[PDF]

Hrd. 1946:297 nr. 101/1945 ^[PDF]

Hrd. 1946:358 nr. 44/1945 ^[PDF]

Hrd. 1946:460 nr. 26/1945 ^[PDF]

Hrd. 1946:599 kærumálið nr. 8/1945 ^[PDF]

Hrd. 1946:608 kærumálið nr. 19/1946 ^[PDF]

Hrd. 1947:61 nr. 89/1943 ^[PDF]

Hrd. 1947:213 nr. 22/1947 ^[PDF]

Hrd. 1947:274 nr. 121/1945 ^[PDF]

Hrd. 1947:370 kærumálið nr. 11/1947 ^[PDF]

Hrd. 1947:417 nr. 139/1946 ^[PDF]

Hrd. 1947:447 nr. 50/1946 (Landráð) ^[PDF]

Hrd. 1947:481 nr. 130/1946 ^[PDF]

Hrd. 1947:499 nr. 61/1946 ^[PDF]

Hrd. 1947:558 nr. 92/1947 ^[PDF]

Hrd. 1948:155 nr. 122/1945 (Einkaleyfi til kvikmyndahússrekstrar) ^[PDF]
Kvikmyndahús var ekki talið hafa einkaleyfi til reksturs kvikmyndahúss þar sem engin lagaheimild var fyrir slíku einkaleyfi.

Hrd. 1948:170 nr. 35/1947 (Langá) ^[PDF]

Hrd. 1948:450 nr. 126/1947 ^[PDF]

Hrd. 1948:547 nr. 87/1948 ^[PDF]

Hrd. 1949:255 nr. 42/1946 ^[PDF]

Hrd. 1949:305 kærumálið nr. 12/1949 ^[PDF]

Hrd. 1949:326 nr. 50/1948 ^[PDF]

Hrd. 1949:427 nr. 137/1947 ^[PDF]

Hrd. 1950:20 nr. 1/1948 ^[PDF]

Hrd. 1950:117 nr. 60/1948 (Rafveita Ólafsfjarðar) ^[PDF]

Hrd. 1950:217 nr. 75/1948 ^[PDF]

Hrd. 1950:282 nr. 108/1948 ^[PDF]

Hrd. 1950:311 kærumálið nr. 9/1950 ^[PDF]

Hrd. 1951:17 nr. 83/1948 ^[PDF]

Hrd. 1951:74 nr. 130/1949 ^[PDF]

Hrd. 1951:90 nr. 167/1949 (Einangrunartorf) ^[PDF]

Hrd. 1951:125 kærumálið nr. 2/1951 (Vitnaskýrslur) ^[PDF]

Hrd. 1951:152 nr. 46/1949 ^[PDF]

Hrd. 1952:45 nr. 136/1950 ^[PDF]

Hrd. 1952:71

Hrd. 1952:114 nr. 55/1951 (Kaupfélag Ísfirðinga) ^[PDF]

Hrd. 1952:399 kærumálið nr. 15/1952 ^[PDF]

Hrd. 1952:434 nr. 80/1952 (Stóreignaskattur) ^[PDF]

Hrd. 1952:470 nr. 142/1950 ^[PDF]

Hrd. 1952:518 kærumálið nr. 23/1952 ^[PDF]

Hrd. 1952:634 nr. 70/1952 ^[PDF]

Hrd. 1953:36 kærumálið nr. 27/1952 (Ákært fyrir brot á viðskipta- og gjaldeyrisslöggjöf) ^[PDF]

Hrd. 1953:74 nr. 141/1951 ^[PDF]

Hrd. 1953:142 nr. 190/1952 (Skattlagning félaga) ^[PDF]

Hrd. 1953:363 nr. 9/1952 ^[PDF]

Hrd. 1953:466 kærumálið nr. 9/1953 ^[PDF]

Hrd. 1953:507 nr. 69/1953 ^[PDF]

Hrd. 1953:521 nr. 146/1950 ^[PDF]

Hrd. 1953:630 nr. 106/1949 ^[PDF]

Hrd. 1954:73 nr. 5/1953 (Stóreignaskattur og fjárhagskerfið) ^[PDF]

Hrd. 1954:104 nr. 65/1952 (Gluggadómur - Handtökumál) ^[PDF]

Hrd. 1954:218 nr. 184/1953 (Fiskþvottakerið) ^[PDF]

Hrd. 1954:249 nr. 170/1951 (Sólbrekka) ^[PDF]

Hrd. 1954:257 kærumálið nr. 10/1954 ^[PDF]

Hrd. 1954:303 nr. 58/1954 ^[PDF]

Hrd. 1954:317 nr. 12/1951 (Þriggja ára drengur flækist í vagni - Rafstöð Vestmannaeyja) ^[PDF]

Hrd. 1954:447 kærumálið nr. 14/1954 ^[PDF]

Hrd. 1954:539 nr. 181/1952 ^[PDF]

Hrd. 1954:601 kærumálið nr. 21/1954 ^[PDF]

Hrd. 1954:608 nr. 142/1953 ^[PDF]

Hrd. 1954:684 kærumálið nr. 25/1954 ^[PDF]

Hrd. 1955:3 nr. 28/1954 ^[PDF]

Hrd. 1955:108 nr. 103/1953 (Landmannaafréttur I) ^[PDF]

Hrd. 1955:197 nr. 32/1954 ^[PDF]

Hrd. 1955:367 nr. 169/1954 ^[PDF]

Hrd. 1955:397 nr. 169/1953 ^[PDF]

Hrd. 1955:512 nr. 151/1953 ^[PDF]

Hrd. 1955:528 nr. 157/1954 (Buick - Málningarviðgerð) ^[PDF]

Hrd. 1955:554 nr. 141/1955 ^[PDF]

Hrd. 1955:626 nr. 158/1953 ^[PDF]

Hrd. 1955:698 nr. 171/1955 ^[PDF]

Hrd. 1956:68 nr. 34/1955 ^[PDF]

Hrd. 1956:263 nr. 145/1955 ^[PDF]

Hrd. 1956:268 nr. 68/1955 ^[PDF]

Hrd. 1956:318 nr. 27/1953 ^[PDF]

Hrd. 1956:387 nr. 134/1955 ^[PDF]

Hrd. 1956:669 nr. 146/1956 ^[PDF]

Hrd. 1956:702 nr. 47/1955 (Slys út á sjó) ^[PDF]
Skipverji slasaðist við vinnu á skipi og krafði útgerðina um skaðabætur, og taldi að slysið hefði mátt rekja til mistaka skipstjórnarmanna. 225. gr. þágildandi siglingalaga, nr. 56/1914, kvað á um bætur fyrir slík slys gætu verið að hámarki 4200 kr. sem skipverjinn taldi langt frá því að vera nóg. Upphæð hámarksins miðaði við verðlagið árið 1890 og töldu dómstólar það úrelt. Ekki var litið til ákvæðisins af þeim sökum og að ákvæðið hafi verið einskorðað við árekstur skipa.

Hrd. 1957:30 nr. 6/1957 ^[PDF]

Hrd. 1957:94 nr. 58/1956 (Dýptarmælir) ^[PDF]

Hrd. 1957:140 nr. 26/1957 ^[PDF]

Hrd. 1957:259 nr. 65/1956 (Fiskiroð) ^[PDF]

Hrd. 1957:277 nr. 53/1957 ^[PDF]

Hrd. 1957:280 nr. 51/1957 ^[PDF]

Hrd. 1957:284 nr. 156/1955 ^[PDF]

Hrd. 1957:472 nr. 139/1957 ^[PDF]

Hrd. 1957:482 nr. 12/1956 (Framfærsluskylda) ^[PDF]

Hrd. 1957:495 nr. 156/1957 ^[PDF]

Hrd. 1957:498 nr. 155/1957 ^[PDF]

Hrd. 1957:508 nr. 161/1957 ^[PDF]

Hrd. 1957:520 nr. 190/1955 ^[PDF]

Hrd. 1957:602 nr. 117/1956 ^[PDF]

Hrd. 1958:130 nr. 121/1957 ^[PDF]

Hrd. 1958:466 nr. 69/1958 ^[PDF]

Hrd. 1958:525 nr. 76/1958 ^[PDF]

Hrd. 1958:529 nr. 74/1958 ^[PDF]

Hrd. 1958:598 nr. 96/1958 ^[PDF]

Hrd. 1958:629 nr. 129/1958 ^[PDF]

Hrd. 1959:26 nr. 187/1958 ^[PDF]

Hrd. 1959:49 nr. 191/1958 (Ættleiðingarleyfi) ^[PDF]

Hrd. 1959:92 nr. 184/1958 ^[PDF]

Hrd. 1959:116 nr. 38/1957 ^[PDF]

Hrd. 1959:423 nr. 194/1958 ^[PDF]

Hrd. 1959:435 nr. 188/1958 ^[PDF]

Hrd. 1959:471 nr. 96/1959 ^[PDF]

Hrd. 1959:509 nr. 27/1954 ^[PDF]

Hrd. 1959:530 nr. 103/1959 ^[PDF]

Hrd. 1959:532 nr. 104/1959 ^[PDF]

Hrd. 1959:534 nr. 105/1959 ^[PDF]

Hrd. 1959:537 nr. 106/1959 ^[PDF]

Hrd. 1959:539 nr. 107/1959 ^[PDF]

Hrd. 1959:541 nr. 134/1958 (Kvennaheimilið Hallveigarstaðir) ^[PDF]

Hrd. 1959:594 nr. 127/1959 (Hlíðarvegur 35) ^[PDF]

Hrd. 1959:657 nr. 192/1959 ^[PDF]

Hrd. 1959:719 nr. 57/1959 ^[PDF]

Hrd. 1959:759 nr. 129/1959 (Skattareglur um fyrirframgreiddan arf) ^[PDF]

Hrd. 1959:793 nr. 34/1959 (Öryggis- og kynditæki) ^[PDF]

Hrd. 1960:1 nr. 172/1958 ^[PDF]

Hrd. 1960:128 nr. 94/1959 ^[PDF]

Hrd. 1960:197 nr. 3/1959 ^[PDF]

Hrd. 1960:243 nr. 111/1959 ^[PDF]

Hrd. 1960:380 nr. 143/1957 ^[PDF]

Hrd. 1960:393 nr. 204/1959 ^[PDF]

Hrd. 1960:447 nr. 164/1959 (Stóra Hof I) ^[PDF]

Hrd. 1960:484 nr. 9/1959 ^[PDF]

Hrd. 1960:509 nr. 184/1959 ^[PDF]

Hrd. 1960:525 nr. 92/1960 ^[PDF]

Hrd. 1960:560 nr. 183/1959 ^[PDF]

Hrd. 1960:563 nr. 185/1959 ^[PDF]

Hrd. 1960:566 nr. 186/1959 ^[PDF]

Hrd. 1960:569 nr. 187/1959 ^[PDF]

Hrd. 1960:622 nr. 137/1960 ^[PDF]

Hrd. 1960:658 nr. 107/1960 ^[PDF]

Hrd. 1960:709 nr. 173/1960 ^[PDF]

Hrd. 1960:765 nr. 183/1960 ^[PDF]

Hrd. 1960:774 nr. 219/1959 ^[PDF]

Hrd. 1960:846 nr. 213/1960 ^[PDF]

Hrd. 1961:46 nr. 43/1959 ^[PDF]

Hrd. 1961:86 nr. 57/1960 ^[PDF]

Hrd. 1961:283 nr. 135/1960 ^[PDF]

Hrd. 1961:446 nr. 192/1960 ^[PDF]

Hrd. 1961:607 nr. 14/1959 ^[PDF]

Hrd. 1961:610 nr. 127/1961 ^[PDF]

Hrd. 1961:815 nr. 56/1961 ^[PDF]

Hrd. 1961:849 nr. 143/1960 ^[PDF]

Hrd. 1961:868 nr. 9/1961 ^[PDF]

Hrd. 1962:74 nr. 74/1961 (Slönguslagur) ^[PDF]
Slagur um slöngu í fiskverkunarstöð og hlaut forsprakki slagsins meiðsli af hníf. Vinnuveitandaábyrgð var ekki talin eiga við.

Hrd. 1962:163 nr. 120/1961 ^[PDF]

Hrd. 1962:182 nr. 104/1961 ^[PDF]

Hrd. 1962:184 nr. 167/1960 ^[PDF]

Hrd. 1962:192 nr. 139/1961 ^[PDF]

Hrd. 1962:310 nr. 140/1961 (Bílaverið) ^[PDF]

Hrd. 1962:372 nr. 126/1961 ^[PDF]

Hrd. 1962:392 nr. 3/1961 ^[PDF]

Hrd. 1962:410 nr. 172/1961 ^[PDF]

Hrd. 1962:590 nr. 63/1962 ^[PDF]

Hrd. 1962:680 nr. 88/1962 ^[PDF]

Hrd. 1962:752 nr. 90/1962 ^[PDF]

Hrd. 1962:900 nr. 50/1962 ^[PDF]

Hrd. 1963:55 nr. 127/1962 (Birkihvammur) ^[PDF]

Hrd. 1963:63 nr. 166/1962 ^[PDF]

Hrd. 1963:71 nr. 48/1962 (Vélasjóður) ^[PDF]
Skaðabótaábyrgð hélst hjá leigusalanum. Ríkissjóður leigði út vélar ásamt stjórnanda. Starfsmaðurinn varð síðan fyrir líkamstjón af hans eigin völdum. Þá lá einnig fyrir að starfsmaðurinn tók einnig við fyrirmælum frá Vélasjóði. Leigusalinn (Vélasjóður) var talinn bera ábyrgð.

Hrd. 1963:128 nr. 87/1962 ^[PDF]

Hrd. 1963:141 nr. 182/1962 ^[PDF]

Hrd. 1963:155 nr. 123/1962 ^[PDF]

Hrd. 1963:295 nr. 51/1963 ^[PDF]

Hrd. 1963:437 nr. 170/1962 ^[PDF]

Hrd. 1963:568 nr. 169/1960 ^[PDF]

Hrd. 1963:646 nr. 99/1962 ^[PDF]

Hrd. 1963:659 nr. 72/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:119 nr. 56/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:122 nr. 96/1962 ^[PDF]

Hrd. 1964:174 nr. 142/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:179 nr. 16/1963 ^[PDF]
Einstaklingur var ósáttur við landskiptingu og skrifaði harðorða grein í blöð. Landskiptagjörðin var felld úr gildi.

Hrd. 1964:197 nr. 76/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:296 nr. 132/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:344 nr. 117/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:371 nr. 92/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:428 nr. 84/1964 ^[PDF]

Hrd. 1964:462 nr. 105/1963 (Erfðaskrá hjóna þrátt fyrir niðja) ^[PDF]
Hjónin gerðu sameiginlega erfðaskrá um að arfleifa hvort annað að öllum sínum eignum. Þau áttu engin sameiginleg börn.

Þau deyja svo með tiltölulega stuttu millibili.

Svo kom í ljós að M mátti ekki ráðstafa 1/3 hluta en K mátti það.

Erfingjarnir sóttust eftir því að ógilda erfðaskrána á grundvelli brostinna forsenda. Erfingjarnir þurftu að bera hallan af því.

Hrd. 1964:474 nr. 40/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:561 nr. 151/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:573 nr. 80/1963 (Sundmarðabú) ^[PDF]

Hrd. 1964:618 nr. 13/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:649 nr. 146/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:805 nr. 32/1964 ^[PDF]

Hrd. 1964:912 nr. 39/1964 ^[PDF]

Hrd. 1965:63 nr. 87/1964 (Skaftahlíð) ^[PDF]

Hrd. 1965:104 nr. 130/1964 ^[PDF]

Hrd. 1965:169 nr. 221/1960 (Varmahlíð) ^[PDF]
Skagafjörður vildi stofnsetja héraðsskóla árið 1936. Var framkvæmdin sú að íslenska ríkið tók jörðina Varmahlíð eignarnámi af V og leigði félagi sem sveitarfélagið stofnaði undir þann rekstur.

Þingmaður Varmahlíðar tjáði við V að hann ætlaði sér að leggja fram frumvarp um eignarnám eða leigunám á landi Varmahlíðar þar sem enginn vilji væri fyrir sölu jarðarinnar. V vildi ekki láta af hendi alla jörðina en lýsti sig reiðubúinn til að selja hluta jarðarinnar en því var ekki tekið. Frumvarpið varð síðar samþykkt sem lög nr. 29/1939 er veitti ríkisstjórninni heimild til eignarnámsins í þeim tilgangi. Samningar tókust ekki þannig að V sá til tilneyddan til að gefa út afsal fyrir jörðinni til ríkisins áður en eignarnámið fór fram, en í því var enginn áskilnaður um héraðsskóla.

Ríkisstjórnin afsalaði svo félaginu jörðinni með því skilyrði að reistur yrði héraðsskóli. Ekki var byrjað að reisa héraðsskólann fyrr en árið 1945 en stuttu eftir það urðu grundvallarbreytingar á skólakerfinu þar sem héraðsskólar urðu hluti af almenna skólakerfinu. Í kjölfarið hættu framkvæmdir við byggingu skólans. Árið 1956 var samþykkt ályktun um að reisa þar í staðinn heimavistarbarnaskóla ásamt útleigu húsakynna undir ýmsan atvinnurekstur.

Þá krafði V ráðherra um að afhenda sér aftur jörðina sökum þess að grundvöllur eignarnámsheimildarinnar væri brostinn. Er ráðherra féllst ekki á það krafðist V fyrir dómi að samningur sinn um afhendingu jarðarinnar til ríkisstjórnarinnar yrði ógiltur, ásamt ýmsum öðrum ráðstöfunum sem af því leiddi. Meðal málatilbúnaðar V var að umfang eignarnámsins hefði verið talsvert meira en nauðsyn krafði, að hann hefði verið neyddur til að selja jörðina sökum hættu á að hann hefði fengið enn minna fyrir hana en ella. Þó afsalið hefði ekki minnst á héraðsskóla hefði það samt sem áður verið forsendan fyrir útgáfu þess.

Hæstiréttur staðfesti hinn áfrýjaða dóm með vísan til forsendna en í þeim dómi kom fram að ekki yrði hnekkt mati löggjafans um almenningsþörf með setningu þessara sérlaga um eignarnám á jörð í hans eigu. Augljóst þótti að forsendur þess að V hafi látið af hendi nauðugur af hendi væru þessi sérlög, þó að kaupverðinu undanskildu, og yrði því ekki firrtur þeim rétti að geta endurheimt jörðina sökum skorts á fyrirvara í afsalinu ef notkun hennar væri svo andstæð þeim tilgangi sem lá að baki eignarnámsheimildinni að hann ætti af þeim sökum lögvarinn endurheimturétt.

Ekki var fallist á ógildingu afsals ríkisins til félagsins þar sem það var í samræmi við þann tilgang sem eignarnámsheimildin byggðist á, og félagið væri enn viljugt til að vinna að því markmiði, og því enn í samræmi við tilgang eignarnámsins. Þá skipti máli að V gerði engar virkar og raunhæfar ráðstafanir í langan tíma frá því að honum varð ljóst að forsendurnar hefðu brostið, til endurheimt jarðarinnar. Kröfum V um ógildingu eignarnámsins var því synjað.

Hrd. 1965:296 nr. 69/1963 ^[PDF]

Hrd. 1965:333 nr. 85/1964 ^[PDF]

Hrd. 1965:353 nr. 103/1964 ^[PDF]

Hrd. 1965:424 nr. 125/1964 (Stofnlánadeild - Stóreignaskattur) ^[PDF]

Hrd. 1965:448 nr. 67/1964 ^[PDF]

Hrd. 1965:461 nr. 173/1964 ^[PDF]

Hrd. 1965:463 nr. 174/1964 ^[PDF]

Hrd. 1965:492 nr. 211/1964 ^[PDF]

Hrd. 1965:615 nr. 106/1965 ^[PDF]

Hrd. 1965:646 nr. 131/1965 ^[PDF]

Hrd. 1965:813 nr. 142/1964 ^[PDF]

Hrd. 1966:22 nr. 213/1964 ^[PDF]

Hrd. 1966:100 nr. 75/1964 ^[PDF]

Hrd. 1966:236 nr. 115/1965 (Slysaforföll) ^[PDF]

Hrd. 1966:251 nr. 7/1965 ^[PDF]

Hrd. 1966:360 nr. 36/1966 ^[PDF]

Hrd. 1966:504 nr. 138/1965 ^[PDF]

Hrd. 1966:550 nr. 175/1964 ^[PDF]

Hrd. 1966:741 nr. 157/1966 ^[PDF]

Hrd. 1966:752 nr. 204/1966 ^[PDF]

Hrd. 1966:945 nr. 236/1966 ^[PDF]

Hrd. 1966:1038 nr. 217/1965 (Heimtaugagjald) ^[PDF]

Hrd. 1967:3 nr. 251/1966 ^[PDF]

Hrd. 1967:171 nr. 18/1966 ^[PDF]

Hrd. 1967:206 nr. 48/1966 ^[PDF]

Hrd. 1967:225 nr. 64/1966 (Sogavegur 32) ^[PDF]

Hrd. 1967:251 nr. 151/1966 (Landgræðsludómur) ^[PDF]

Hrd. 1967:259 nr. 34/1967 ^[PDF]

Hrd. 1967:318 nr. 96/1966 ^[PDF]

Hrd. 1967:518 nr. 156/1966 ^[PDF]

Hrd. 1967:573 nr. 59/1967 ^[PDF]

Hrd. 1967:604 nr. 10/1967 ^[PDF]

Hrd. 1967:627 nr. 78/1967 ^[PDF]

Hrd. 1967:707 nr. 176/1965 (Hjaltalínsreitir) ^[PDF]

Hrd. 1967:768 nr. 76/1967 ^[PDF]

Hrd. 1967:839 nr. 114/1967 ^[PDF]

Hrd. 1967:875 nr. 151/1967 ^[PDF]

Hrd. 1967:935 nr. 237/1966 ^[PDF]

Hrd 1967:951 nr. 60/1967 (Aðstöðugjald) ^[PDF]

Hrd. 1967:968 nr. 166/1967 ^[PDF]

Hrd. 1967:1055 nr. 22/1967 ^[PDF]

Hrd. 1967:1116 nr. 117/1967 ^[PDF]

Hrd. 1967:1163 nr. 76/1966 (Lögregluþjónn við dyravörslu) ^[PDF]
Lögreglumaður starfaði við dyravörslu á veitingahúsi sem aukastarf. Gestur fór í bótamál við lögreglumanninn ásamt veitingastaðnum og lögreglustjóranum (sem embættismanni). Málsástæðum vegna ábyrgðar lögreglustjórans var hafnað þar sem lögreglumaðurinn var ekki að vinna sem slíkur.

Hrd. 1967:1184 nr. 94/1966 ^[PDF]

Hrd. 1968:92 nr. 9/1968 (Helgi Hóseasson II) ^[PDF]

Hrd. 1968:94 nr. 93/1964 ^[PDF]

Hrd. 1968:110 nr. 256/1966 ^[PDF]

Hrd. 1968:140 nr. 119/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:145 nr. 88/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:281 nr. 23/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:292 nr. 109/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:319 nr. 196/1967 (Sér hitalögn) ^[PDF]

Hrd. 1968:329 nr. 50/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:376 nr. 204/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:407 nr. 174/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:509 nr. 6/1968 ^[PDF]

Hrd. 1968:523 nr. 141/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:533 nr. 143/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:555 nr. 199/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:738 nr. 175/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:762 nr. 196/1966 ^[PDF]

Hrd. 1968:787 nr. 130/1968 ^[PDF]

Hrd. 1968:804 nr. 54/1967 (Úthlíð) ^[PDF]

Hrd. 1968:928 nr. 93/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:1136 nr. 147/1968 (Hátún) ^[PDF]

Hrd. 1968:1226 nr. 160/1968 ^[PDF]

Hrd. 1968:1271 nr. 96/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:110 nr. 184/1967 ^[PDF]

Hrd. 1969:145 nr. 141/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:160 nr. 71/1967 ^[PDF]

Hrd. 1969:469 nr. 123/1968 (Málleysingjaskólinn) ^[PDF]
M er nánast heyrnarlaus og nánast mállaus. M var þroskaskertur að einhverju leyti. Hann var eingöngu skrifandi á nafn sitt. Hann var ekki talinn vera rosalega sjálfbjarga en nóg til þess að virða sjálfstæði hans.

M tjáði vilja sinn til bankastarfsmanns sem hann hafði þekkt í einhvern tíma um hvernig ætti að ráðstafa eignum sínum.
Bankastarfsmaðurinn ritaði vilja M á ritvél og bar síðan undir M.

Þegar hann dó urðu mikil átök milli bréferfingja og lögerfingja. Í grunninn snerist málið um hvort hefði verið hæfur til að gera erfðaskrá eða ekki. Deilt var um hvort vilja M hefði verið nægilega vel lýst. Efast var um að hún hefði verið sérstaklega vel lesin upp fyrir hann.

Skoðað var við rekstur málsins hversu sjálfstæður hann var í sínu lífi.

Erfðaskráin var talin gild.

Hrd. 1969:510 nr. 128/1967 (Nýjabæjarafréttarmál) ^[PDF]

Hrd. 1969:663 nr. 16/1969 (Mercedes Benz) ^[PDF]

Hrd. 1969:708 nr. 69/1969 (Milliganga um sölu erlendrar alfræðiorðabókar hérlendis) ^[PDF]

Hrd. 1969:721 nr. 36/1969 ^[PDF]

Hrd. 1969:728 nr. 224/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:790 nr. 87/1969 ^[PDF]

Hrd. 1969:845 nr. 56/1968 (Skipasmíðastöð KEA) ^[PDF]

Hrd. 1969:921 nr. 110/1969 (Flóabáturinn Baldur) ^[PDF]

Hrd. 1969:1104 nr. 151/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:1116 nr. 214/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:1149 nr. 30/1969 (Álfaskeið 98) ^[PDF]

Hrd. 1969:1192 nr. 205/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:1213 nr. 84/1969 (Sokkaverksmiðjan Eva) ^[PDF]
Gerð var krafa um dagsektir þar til veðbandslausn á keyptri eign færi fram.

Hrd. 1969:1224 nr. 18/1969 ^[PDF]

Hrd. 1969:1338 nr. 187/1969 ^[PDF]

Hrd. 1969:1345 nr. 187/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:1375 nr. 181/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:1394 nr. 133/1969 ^[PDF]

Hrd. 1970:3 nr. 113/1969 (Ölflaska springur) ^[PDF]
Ölgerð Egils tókst ekki að sýna fram á að gerðar hafi verið nægar öryggisráðstafanir til að forðast slys umrætt sinn.

Hrd. 1970:33 nr. 242/1969 ^[PDF]

Hrd. 1970:64 nr. 4/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:87 nr. 89/1969 ^[PDF]

Hrd. 1970:173 nr. 167/1968 ^[PDF]

Hrd. 1970:202 nr. 11/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:296 nr. 20/1969 (Varnarþing I) ^[PDF]

Hrd. 1970:365 nr. 65/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:459 nr. 166/1969 (Ölbrugg) ^[PDF]

Hrd. 1970:487 nr. 126/1969 ^[PDF]

Hrd. 1970:522 nr. 46/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:647 nr. 180/1969 (m/s Ísborg) ^[PDF]
Kjallaraíbúð var seld og helmingur kaupverðs hennar var greitt með handhafaskuldabréfum útgefnum af öðrum. Síðar urðu atvikin þau að kröfurnar voru ekki greiddar. Kaupandi íbúðarinnar var talinn hafa verið var um slæma stöðu skuldara skuldabréfanna m.a. þar sem hann var í stjórn þess. Kaupandinn var því talinn þurfa að standa skil á þeim hluta greiðslunnar sem kröfurnar áttu að standa fyrir.

Hrd. 1970:693 nr. 59/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:710 nr. 135/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:784 nr. 22/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:834 nr. 105/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:902 nr. 49/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:933 nr. 188/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:977 nr. 195/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:984 nr. 85/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:1013 nr. 192/1969 ^[PDF]

Hrd. 1970:1035 nr. 24/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:1122 nr. 153/1970 ^[PDF]

Hrd. 1971:5 nr. 200/1970 ^[PDF]

Hrá. 1971:16 nr. 185/1960 (Sandgerði) ^[PDF]

Hrd. 1971:166 nr. 86/1970 ^[PDF]

Hrd. 1971:200 nr. 14/1971 ^[PDF]

Hrd. 1971:385 nr. 17/1971 ^[PDF]

Hrd. 1971:435 nr. 189/1970 ^[PDF]

Hrd. 1971:454 nr. 202/1970 ^[PDF]

Hrd. 1971:485 nr. 36/1971 ^[PDF]

Hrd. 1971:521 nr. 140/1970 ^[PDF]

Hrd. 1971:525 nr. 218/1970 (Garðaflöt) ^[PDF]

Hrd. 1971:610 nr. 69/1970 ^[PDF]

Hrd. 1971:646 nr. 196/1970 ^[PDF]

Hrd. 1971:703 nr. 23/1971 ^[PDF]

Hrd. 1971:722 nr. 37/1971 ^[PDF]

Hrd. 1971:817 nr. 129/1971 ^[PDF]

Hrd. 1971:873 nr. 150/1970 ^[PDF]

Hrd. 1971:943 nr. 151/1971 ^[PDF]

Hrd. 1971:957 nr. 3/1971 ^[PDF]

Hrd. 1971:1137 nr. 193/1970 (Reyðarvatn) ^[PDF]

Hrd. 1972:4 nr. 149/1970 ^[PDF]

Hrd. 1972:18 nr. 159/1970 (Viðgerð) ^[PDF]

Hrd. 1972:30 nr. 134/1971 ^[PDF]

Hrd. 1972:93 nr. 145/1970 (ÁTVR) ^[PDF]
Kona rak verslun í eigin nafni þar sem hún stofnaði ekki félag um það. Bróðir hennar rak verslunina vegna veikinda hennar. Hann stofnaði til viðskipta við ÁTVR og ætlaði ÁTVR síðan að innheimta skuld. Konan nefndi að á þeim tíma hefði bróðir hennar tekið við rekstrinum og því hefði hann stofnað til skuldina sjálfur en ekki í umboði hennar. ÁTVR var talið grandlaust þar sem það hefði ekki vitað af þessum eigendaskiptum.

Hrd. 1972:110 nr. 107/1971 (Ákvæði opins bréfs) ^[PDF]

Hrd. 1972:166 nr. 23/1972 ^[PDF]

Hrd. 1972:215 nr. 223/1970 ^[PDF]

Hrd. 1972:226 nr. 30/1972 ^[PDF]

Hrd. 1972:261 nr. 157/1970 ^[PDF]

Hrd. 1972:483 nr. 133/1971 ^[PDF]

Hrd. 1972:504 nr. 140/1971 ^[PDF]

Hrd. 1972:528 nr. 11/1972 ^[PDF]

Hrd. 1972:566 nr. 28/1970 ^[PDF]

Hrd. 1972:635 nr. 175/1971 ^[PDF]

Hrd. 1972:657 nr. 116/1971 ^[PDF]

Hrd. 1972:673 nr. 83/1972 ^[PDF]

Hrd. 1972:688 nr. 147/1971 ^[PDF]

Hrd. 1972:747 nr. 123/1971 (Bifreiðakaup ólögráða manns) ^[PDF]

Hrd. 1972:767 nr. 120/1972 ^[PDF]

Hrd. 1972:780 nr. 100/1971 (Moskwitch 1968) ^[PDF]

Hrd. 1972:865 nr. 45/1972 (Innra-Leiti) ^[PDF]

Hrd. 1972:904 nr. 167/1971 (Vegarstæði) ^[PDF]

Hrd. 1972:920 nr. 158/1971 (Skipun eða ráðning ríkisstarfsmanns - Kópavogshæli) ^[PDF]

Hrd. 1972:945 nr. 57/1972 (Verðjöfnunargjald til fiskiðnaðarins - Rækjudómur) ^[PDF]

Hrd. 1972:995 nr. 113/1971 ^[PDF]

Hrd. 1972:1033 nr. 56/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:33 nr. 11/1973 ^[PDF]

Hrd. 1973:93 nr. 148/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:143 nr. 146/1971 ^[PDF]

Hrd. 1973:194 nr. 123/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:231 nr. 186/1971 ^[PDF]

Hrd. 1973:270 nr. 77/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:278 nr. 108/1971 (Smáraflöt 49) ^[PDF]

Hrd. 1973:418 nr. 53/1973 ^[PDF]

Hrd. 1973:469 nr. 81/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:484 nr. 124/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:494 nr. 193/1971 ^[PDF]

Hrd. 1973:513 nr. 52/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:521 nr. 62/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:656 nr. 133/1973 ^[PDF]

Hrd. 1973:676 nr. 106/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:708 nr. 84/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:742 nr. 137/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:866 nr. 105/1972 (Húsgrunnur) ^[PDF]

Hrd. 1973:907 nr. 94/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:984 nr. 103/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:1017 nr. 57/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:13 nr. 159/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:163 nr. 44/1972 ^[PDF]

Hrd. 1974:186 nr. 176/1970 ^[PDF]

Hrd. 1974:329 nr. 41/1974 ^[PDF]

Hrd. 1974:435 nr. 111/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:446 nr. 117/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:530 nr. 28/1972 (Benz 319) ^[PDF]

Hrd. 1974:538 nr. 72/1974 ^[PDF]

Hrd. 1974:555 nr. 146/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:563 nr. 29/1973 (Innheimtulaun) ^[PDF]
Skuldari greiddi afborgunina en ekki innheimtulaun þar sem hann taldi sér það óskylt. Kröfuhafinn ákvað á þeim grundvelli að gjaldfella allt bréfið. Hæstiréttur taldi það óheimilt þar sem gjaldfellingarákvæðið var takmarkað við vanefnd á afborguninni og vöxtum.

Hrd. 1974:567 nr. 48/1974 (Fullur ökumaður II) ^[PDF]

Hrd. 1974:609 nr. 147/1972 ^[PDF]

Hrd. 1974:620 nr. 195/1971 ^[PDF]

Hrd. 1974:626 nr. 43/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:648 nr. 31/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:668 nr. 40/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:707 nr. 51/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:823 nr. 68/1973 (Skattframkvæmd á reiki) ^[PDF]

Hrd. 1974:890 nr. 8/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:977 nr. 78/1973 (Gosflaska - Sódavatnsflöskudómur) ^[PDF]

Hrd. 1974:1000 nr. 125/1973 (Útsvar) ^[PDF]

Hrd. 1974:1004 nr. 123/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:1057 nr. 198/1974 ^[PDF]

Hrd. 1974:1148 nr. 144/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:1170 nr. 128/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:1179 nr. 26/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:73 nr. 101/1973 ^[PDF]

Hrd. 1975:83 nr. 97/1973 ^[PDF]

Hrd. 1975:87 nr. 9/1975 ^[PDF]

Hrd. 1975:132 nr. 70/1973 ^[PDF]

Hrd. 1975:145 nr. 136/1972 ^[PDF]

Hrd. 1975:164 nr. 37/1973 (Fóstureyðing - Rauðir hundar) ^[PDF]

Hrd. 1975:283 nr. 185/1973 ^[PDF]

Hrd. 1975:311 nr. 79/1973 ^[PDF]

Hrd. 1975:365 nr. 2/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:374 nr. 71/1973 (Benz ’55/’57) ^[PDF]

Hrd. 1975:396 nr. 73/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:482 nr. 34/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:500 nr. 91/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:578 nr. 56/1974 (Lögbann á sjónvarpsþátt) ^[PDF]
‚Maður er nefndur‘ var þáttur sem fluttur hafði verið um árabil fluttur í útvarpinu. Fyrirsvarsmenn RÚV höfðu tekið ákvörðun um að taka tiltekinn þátt af dagskrá og byggðu ættingjar eins viðfangsefnisins á því að þar lægi fyrir gild ákvörðun. Þátturinn var fluttur samt sem áður og leit Hæstiréttur svo á að fyrirsvarsmennirnir höfðu ekki tekið ákvörðun sem hefði verið bindandi fyrir RÚV sökum starfssviðs síns.

Hrd. 1975:594 nr. 39/1975 ^[PDF]

Hrd. 1975:728 nr. 141/1975 (Missagnir - Ritvillur) ^[PDF]

Hrd. 1975:814 nr. 62/1974 (Rafha - Gjaldskrá rafveitu) ^[PDF]
Samkvæmt þágildandi orkulögum sömdu stjórnir veitna gjaldskrár fyrir raforku frá héraðsrafmagnsveitum, sem ráðherrar síðan staðfestu. Rafveita Hafnarfjarðar hækkaði gjaldskrá sína og tilkynnti gjaldskrárhækkunina til viðskiptavina sinna með útsendum greiðsluseðli.

Hæstiréttur taldi breytinguna ekki hafa hlotið gildi fyrr en við birtingu hennar í Stjórnartíðindum, og þurfti því rafveitan að endurgreiða viðskiptavininum það sem ofgreitt var.

Hrd. 1975:850 nr. 127/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:873 nr. 133/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:921 nr. 128/1975 ^[PDF]

Hrd. 1975:944 nr. 164/1975 ^[PDF]

Hrd. 1975:959 nr. 162/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:993 nr. 27/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:1002 nr. 28/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:1020 nr. 70/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:1071 nr. 65/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:1077 nr. 168/1975 ^[PDF]

Hrd. 1976:14 nr. 42/1974 (Vélsmiðjan Héðinn) ^[PDF]

Hrd. 1976:22 nr. 178/1976 ^[PDF]

Hrd. 1976:26 nr. 10/1976 (Geiteyjarströnd) ^[PDF]

Hrd. 1976:29 nr. 81/1975 ^[PDF]

Hrd. 1976:59 nr. 58/1974 ^[PDF]

Hrd. 1976:90 nr. 27/1976 ^[PDF]

Hrd. 1976:138 nr. 204/1974 ^[PDF]

Hrd. 1976:286 nr. 172/1973 ^[PDF]

Hrd. 1976:345 nr. 102/1974 (Dvergabakki 24) ^[PDF]

Hrd. 1976:399 nr. 61/1976 ^[PDF]

Hrd. 1976:413 nr. 51/1974 ^[PDF]

Hrd. 1976:424 nr. 168/1974 (Álfheimadómur) ^[PDF]

Hrd. 1976:469 nr. 100/1976 ^[PDF]

Hrd. 1976:489 nr. 35/1975 ^[PDF]

Hrd. 1976:539 nr. 116/1976 ^[PDF]

Hrd. 1976:578 nr. 171/1974 ^[PDF]

Hrd. 1976:586 nr. 172/1974 (H.B. & Co. hf.) ^[PDF]

Hrd. 1976:594 nr. 118/1974 ^[PDF]

Hrd. 1976:735 nr. 163/1976 ^[PDF]

Hrd. 1976:874 nr. 54/1975 ^[PDF]

Hrd. 1976:908 nr. 216/1974 (Hamranes) ^[PDF]
Útgerð veðsetti skipið Hamranes með skilmálum um að veðsetningin næði einnig til vátryggingabóta. Skipverjar voru taldir sökkt skipinu með saknæmum hætti og útgerðin ekki talin geta átt rétt á vátryggingabótum. Hins vegar var talið að veðhafinn gæti haft slíkan rétt þó vátryggingartakinn, útgerðin, ætti ekki rétt á þeim.

Hrd. 1976:963 nr. 114/1975 ^[PDF]

Hrd. 1976:984 nr. 22/1975 ^[PDF]

Hrd. 1976:1030 nr. 95/1975 (Tjarnargata) ^[PDF]

Hrd. 1976:1048 nr. 79/1975 ^[PDF]

Hrd. 1976:1080 nr. 15/1974 ^[PDF]

Hrd. 1976:1118 nr. 153/1976 ^[PDF]

Hrd. 1977:6 nr. 95/1975 ^[PDF]

Hrd. 1977:32 nr. 103/1976 ^[PDF]

Hrd. 1977:74 nr. 220/1974 ^[PDF]

Hrd. 1977:80 nr. 116/1975 ^[PDF]

Hrd. 1977:143 nr. 177/1975 ^[PDF]

Hrd. 1977:153 nr. 30/1974 (Kirkjuvegur) ^[PDF]

Hrd. 1977:243 nr. 191/1976 (Bílskúr krafa um brottnám) ^[PDF]

Hrd. 1977:277 nr. 180/1977 ^[PDF]

Hrd. 1977:375 nr. 110/1975 (Varið land) ^[PDF]

Hrd. 1977:415 nr. 109/1975 ^[PDF]

Hrd. 1977:453 nr. 149/1975 ^[PDF]

Hrd. 1977:463 nr. 44/1976 ^[PDF]

Hrd. 1977:488 nr. 143/1976 ^[PDF]

Hrd. 1977:516 nr. 122/1974 ^[PDF]

Hrd. 1977:537 nr. 144/1976 ^[PDF]

Hrd. 1977:579 nr. 84/1975 ^[PDF]

Hrd. 1977:672 nr. 145/1976 ^[PDF]

Hrd. 1977:727 nr. 81/1977 ^[PDF]

Hrd. 1977:734 nr. 152/1975 ^[PDF]

Hrd. 1977:752 nr. 69/1976 (USA, 2 hjónabönd) ^[PDF]

Hrd. 1977:766 nr. 149/1976 (Tómasarhagi) ^[PDF]

Hrd. 1977:779 nr. 154/1975 ^[PDF]

Hrd. 1977:831 nr. 43/1974 ^[PDF]

Hrd. 1977:1065 nr. 33/1976 ^[PDF]

Hrd. 1977:1152 nr. 111/1977 ^[PDF]

Hrd. 1977:1159 nr. 196/1977 ^[PDF]

Hrd. 1977:1184 nr. 112/1976 ^[PDF]

Hrd. 1977:1220 nr. 219/1974 ^[PDF]

Hrd. 1977:1236 nr. 62/1975 ^[PDF]

Hrd. 1977:1260 nr. 38/1975 (Sunnuvegur) ^[PDF]

Hrd. 1977:1351 nr. 165/1975 ^[PDF]

Hrd. 1978:5 nr. 223/1977 ^[PDF]

Hrd. 1978:15 nr. 1/1978 (Launamunur) ^[PDF]

Hrd. 1978:58 nr. 3/1978 ^[PDF]

Hrd. 1978:120 nr. 99/1975 (Þvottahús) ^[PDF]

Hrd. 1978:196 nr. 39/1976 ^[PDF]

Hrd. 1978:205 nr. 31/1978 ^[PDF]

Hrd. 1978:246 nr. 70/1976 ^[PDF]

Hrd. 1978:263 nr. 92/1975 ^[PDF]

Hrd. 1978:309 nr. 102/1976 ^[PDF]

Hrd. 1978:372 nr. 151/1976 ^[PDF]

Hrd. 1978:447 nr. 50/1978 ^[PDF]

Hrd. 1978:484 nr. 147/1976 (Sök helminguð - Ökuréttindaleysi) ^[PDF]

Hrd. 1978:535 nr. 212/1976 ^[PDF]

Hrd. 1978:563 nr. 119/1975 (Fiskveiðasjóður Íslands) ^[PDF]

Hrd. 1978:609 nr. 134/1976 ^[PDF]

Hrd. 1978:653 nr. 12/1976 ^[PDF]

Hrd. 1978:693 nr. 175/1976 ^[PDF]

Hrd. 1978:722 nr. 15/1976 ^[PDF]

Hrd. 1978:731 nr. 16/1976 ^[PDF]

Hrd. 1978:782 nr. 76/1976 (Ferðaskrifstofan Sunna hf.) ^[PDF]

Hrd. 1978:828 nr. 226/1976 ^[PDF]

Hrd. 1978:855 nr. 232/1976 ^[PDF]

Hrd. 1978:877 nr. 116/1978 ^[PDF]

Hrd. 1978:893 nr. 32/1976 (Óvígð sambúð - Vinnuframlag á heimili - Ráðskonulaun V) ^[PDF]

Hrd. 1978:926 nr. 139/1978 ^[PDF]

Hrd. 1978:947 nr. 38/1977 ^[PDF]

Hrd. 1978:1007 nr. 66/1977 ^[PDF]

Hrd. 1978:1014 nr. 67/1977 ^[PDF]

Hrd. 1978:1060 nr. 205/1976 (Kárastaðir) ^[PDF]

Hrd. 1978:1173 nr. 75/1977 ^[PDF]

Hrd. 1978:1198 nr. 65/1975 ^[PDF]

Hrd. 1978:1225 nr. 138/1978 ^[PDF]

Hrd. 1979:21 nr. 206/1976 ^[PDF]

Hrd. 1979:32 nr. 145/1977 (Hátún) ^[PDF]

Hrd. 1979:255 nr. 38/1979 ^[PDF]

Hrd. 1979:295 nr. 14/1977 ^[PDF]

Hrd. 1979:305 nr. 136/1977 ^[PDF]

Hrd. 1979:350 nr. 52/1979 ^[PDF]

Hrd. 1979:360 nr. 16/1977 ^[PDF]

Hrd. 1979:422 nr. 78/1979 ^[PDF]

Hrd. 1979:430 nr. 229/1976 (Báran h/f) ^[PDF]

Hrd. 1979:511 nr. 76/1979 ^[PDF]

Hrd. 1979:562 nr. 165/1977 (Hveragerði) ^[PDF]

Hrd. 1979:588 nr. 77/1977 (Skáldsaga) ^[PDF]

Hrd. 1979:623 nr. 158/1978 ^[PDF]

Hrd. 1979:628 nr. 213/1978 (Landsmót Hestamanna 1978) ^[PDF]

Hrd. 1979:775 nr. 162/1975 ^[PDF]

Hrd. 1979:829 nr. 92/1974 ^[PDF]

Hrd. 1979:924 nr. 116/1977 (Árnahús) ^[PDF]
Eigandi ætlaði að leigja sinn eignarhluta en sameigandi hans telur að það þurfti hans leyfi til þess.

Hrd. 1979:1004 nr. 4/1977 ^[PDF]

Hrd. 1979:1023 nr. 183/1979 ^[PDF]

Hrd. 1979:1174 nr. 43/1977 ^[PDF]

Hrd. 1979:1181 nr. 71/1977 ^[PDF]

Hrd. 1979:1224 nr. 199/1979 ^[PDF]

Hrd. 1979:1270 nr. 89/1979 ^[PDF]

Hrd. 1979:1303 nr. 240/1977 ^[PDF]

Hrd. 1979:1346 nr. 213/1979 ^[PDF]

Hrd. 1980:2 nr. 17/1979 (Verslunarráð Íslands) ^[PDF]

Hrd. 1980:66 nr. 135/1977 (Sólbjörg EA-142) ^[PDF]
Bátakaup. Kaupandi vissi af fyrrum ágreiningi um galla. Ekki var fallist á bætur.

Hrd. 1980:89 nr. 214/1978 (Guðmundar- og Geirfinnsmálið) ^[PDF]

Hrd. 1980:686 nr. 59/1978 (Skemmtanaskattur) ^[PDF]

Hrd. 1980:787 nr. 178/1977 ^[PDF]

Hrd. 1980:839 nr. 38/1976 (Járnhurð skellur á höfði háseta) ^[PDF]

Hrd. 1980:992 nr. 53/1980 (Fyrirfram samþykki sonar) ^[PDF]
Talið var þurfa samþykki sonarins vegna setu í óskiptu búi.
Ekki var hægt að byggja á fyrirfram samþykki sonarins í þessu tilviki.

Hrd. 1980:1068 nr. 30/1978 ^[PDF]

Hrd. 1980:1168 nr. 294/1977 ^[PDF]

Hrd. 1980:1239 nr. 35/1978 ^[PDF]

Hrd. 1980:1291 nr. 98/1978 (Leigusamningur) ^[PDF]

Hrd. 1980:1329 nr. 152/1979 (TF-AIT) ^[PDF]

Hrd. 1980:1426 nr. 209/1977 ^[PDF]

Hrd. 1980:1455 nr. 58/1978 (Gröf) ^[PDF]

Hrd. 1980:1568 nr. 176/1980 ^[PDF]

Hrd. 1980:1585 nr. 136/1978 ^[PDF]

Hrd. 1980:1596 nr. 19/1978 (Túngata 25, Álftanesi) ^[PDF]

Hrd. 1980:1727 nr. 44/1980 ^[PDF]

Hrd. 1980:1763 nr. 66/1978 (Andmælaréttur - Eignarnám - Lagarfell í Fellahreppi) ^[PDF]

Hrd. 1981:10 nr. 242/1980 (Riftun - Æsufell) ^[PDF]

Hrd. 1981:182 nr. 33/1978 (Mývatnsbotn) ^[PDF]
Greint var á um eignarhald á botni Mývatns og önnur verðmæti á botni Mývatns utan netlaga, og kröfðust landeigendur þeirra landa er lágu að Mývatni að þau teldust óskipt sameign þeirra allra. Fyrir héraði hófst málið með stefnu í júlímánuði 1974 sem að endingu varð að áðurgreindri kröfu. Ríkið höfðaði gagnsök sama mánuð sem að endingu varð sambærileg þeirra sem landeigendurnir gerðu, nema eignarhaldið færi til sín. Aukadómþing Þingeyjarsýslu dæmdi ríkinu í vil með gagnályktun á 1. tölul. 4. gr. vatnalaga nr. 15/1923 þar sem hinum málsaðilunum tókst ekki að sýna fram á að eignarrétturinn að Mývatnsbotni utan netlaga hefði stofnast með lögum eða með öðrum viðurkenndum hætti. Taldi hann í ljósi þessa að ríkið teldist réttmætur eigandi umrædds svæðis.

Fyrir Hæstarétti var málinu vísað frá héraði hvað varðaði kröfur tveggja ábúenda þar sem jarðirnar voru í ríkiseigu, sökum þess að það væri andstætt meginreglum réttarfars um aðild að aðili hafi uppi kröfur gegn sjálfum sér. Litið var svo á að frávísun þeirra krafna leiddi ekki til frávísun málsins í heild.

Hæstiréttur leit svo á að fyrir gildistöku vatnalaganna hafi engin lagaákvæði kveðið beinlínis á um eignarrétt yfir botnum stöðuvatna. Í málinu höfðu áfrýjendur ekki getað sýnt fram á að eignarréttur hafi myndast með öðrum hætti yfir botni Mývatns utan netlaga er leiddi til skerðingar eignarréttinda með 4. gr. vatnalaganna. Var ríkið því sýknað af þeirri kröfu áfrýjenda.

Hvað kröfu ríkisins varðaði vísaði Hæstiréttur til þess að 4. gr. vatnalaganna kvað heldur ekki um að ríkið teldist eigandi Mývatnsbotns utan netlaga né þeirra verðmæta sem tilheyrðu því svæði. Aukinheldur hafi ríkið heldur ekki sýnt fram á í málinu að það hafi stofnað til eignarréttarins með öðrum hætti. Voru landeigendurnir því einnig sýknaðir af kröfum ríkisins. Hins vegar kom fram að handhafar ríkisvalds gætu í skjóli valdheimilda sinna ráðið meðferð og nýtingu botns Mývatns og botnsverðmæta utan netlaga.

Hrd. 1981:233 nr. 140/1978 ^[PDF]

Hrd. 1981:266 nr. 80/1979 (Borgarspítalinn - Hæfnisnefnd) ^[PDF]

Hrd. 1981:496 nr. 141/1978 ^[PDF]

Hrd. 1981:535 nr. 94/1979 ^[PDF]

Hrd. 1981:547 nr. 222/1978 ^[PDF]

Hrd. 1981:610 nr. 156/1977 (Ísborg) ^[PDF]

Hrd. 1981:633 nr. 101/1981 ^[PDF]

Hrd. 1981:687 nr. 78/1981 ^[PDF]

Hrd. 1981:834 nr. 198/1978 (Bæjarlögmaður) ^[PDF]

Hrd. 1981:898 nr. 144/1978 ^[PDF]

Hrd. 1981:997 nr. 224/1978 (m.b. Skálafell) ^[PDF]
Bátur var keyptur og hann fórst. Vátryggingarfé var ráðstafað í áhvílandi skuldir. Kaupendur kröfðust riftunar á þessu og nefndu m.a. að þau hefðu ekki fengið upplýsingar um áhvílandi skuldir og að seljandinn hafði ekki viðhlítandi eignarheimild. Talið var að þessir misbrestir væru það miklir að það réttlætti riftun.

Hrd. 1981:1029 nr. 136/1981 (Oddhólsmál I) ^[PDF]

Hrd. 1981:1113 nr. 156/1978 ^[PDF]

Hrd. 1981:1160 nr. 63/1979 ^[PDF]

Hrd. 1981:1183 nr. 154/1979 (Leigubílstjóri) ^[PDF]

Hrd. 1981:1219 nr. 75/1978 ^[PDF]

Hrd. 1981:1370 nr. 209/1981 (Njarðvík) ^[PDF]

Hrd. 1981:1398 nr. 61/1979 (Miðvangur - Uppboð) ^[PDF]

Hrd. 1981:1474 nr. 56/1980 ^[PDF]

Hrd. 1981:1512 nr. 110/1979 (Volvo) ^[PDF]

Hrd. 1981:1584 nr. 199/1978 (Landmannaafréttardómur síðari) ^[PDF]
Íslenska ríkið hóf mál fyrir aukadómþingi Rangárvallasýslu árið 1975 með eignardómsstefnu þar sem krafist var viðurkenningar á beinum eignarrétti ríkisins á Landmannaafrétti. Tilefnið var ágreiningur um réttarstöðu afréttanna vegna virkjanaframkvæmda hins opinbera við Tungnaá og Þórisvatn. Ríkið taldi sig ávallt hafa átt svæðið án þess að formleg staðfesting hafi verið á þeim rétti, en tók þó fram að það viðurkenndi þegar áunninn upprekstrarréttindi og önnur afréttarnot annarra aðila reist á lögum og venjum.

Meiri hluti aukadómþingsins féllst á kröfu íslenska ríkisins. Sératkvæði eins dómandans hljóðaði upp á sýknu af þeirri kröfu.

Meiri hluti Hæstaréttar taldi að málsvörn áfrýjenda um að þeir ættu landið en ekki ríkið hefði þegar verið tekin fyrir og dæmd í öðru máli málsaðilanna, hrd. Landmannaafréttur I. Enginn áfrýjenda gat sýnt fram á að þeir hafi haft neinn rýmri rétt til afréttanna en málsaðilar téðs máls Hæstaréttar. Annar málatilbúnaður og gögn var síðan ekki sinnt ýmist vegna vanreifunar eða vegna óskýrleika.

Þrátt fyrir þetta taldi meiri hlutinn sig bæran til að leysa úr viðurkenningarkröfu ríkisins um að það ætti beinan eignarrétt á Landmannaafrétti. Gat hann þess að Alþingi hafi ekki sett lög um þetta efni sem hefði verið eðlileg leið. Meiri hlutinn féllst ekki á þann málatilbúnað að íslenska ríkið hafi átt svæðið frá stofnun allsherjarríkisins né að beinn eignarréttur hafi stofnast með lögum eða öðrum hætti eins og eignarhefð. Tilvísanir íslenska ríkisins í námulög, vatnalög og eldri lög um nýbýli voru ekki talin duga að þessu leyti. Meiri hlutinn taldi að bærir handhafar ríkisvalds gætu sett reglur í skjóli valdheimilda sinna um meðferð og nýtingu landsvæðisins. Með hliðsjón af þessu taldi meirihlutinn að ekki væri unnt að taka kröfu íslenska ríkisins til greina.

Sératkvæði tveggja manna minni hluta Hæstaréttar voru um hið andstæða á þeim forsendum að í meginatriðum um þegar hefði verið leyst úr þeim hluta málsins fyrir Hæstarétti er varðaði veiðirétt og vatnsföll á sama svæði af hálfu sömu aðila, án þess að málatilbúnaðurinn hafi verið til þess fallinn að aðgreina það fordæmi né lögð fram ný gögn er gæfu tilefni til annarrar niðurstöðu.

Hrd. 1982:96 nr. 113/1980 ^[PDF]

Hrd. 1982:192 nr. 96/1980 (Málskot til dómstóla - Gildi sveitarstjórnarkosninga) ^[PDF]

Hrd. 1982:214 nr. 29/1982 ^[PDF]

Hrd. 1982:409 nr. 96/1981 ^[PDF]

Hrd. 1982:437 nr. 117/1979 ^[PDF]

Hrd. 1982:462 nr. 193/1978 (Aðalstræti) ^[PDF]

Hrd. 1982:511 nr. 113/1978 ^[PDF]

Hrd. 1982:593 nr. 156/1979 ^[PDF]

Hrd. 1982:613 nr. 27/1979 (Alviðrumálið - Landvernd) ^[PDF]

Hrd. 1982:754 nr. 261/1981 ^[PDF]

Hrd. 1982:891 nr. 97/1982 (Eyjasel) ^[PDF]

Hrd. 1982:934 nr. 189/1979 (Þingvallastræti á Akureyri) ^[PDF]

Hrd. 1982:1160 nr. 134/1982 ^[PDF]

Hrd. 1982:1180 nr. 136/1982 ^[PDF]

Hrd. 1982:1334 nr. 217/1979 ^[PDF]

Hrd. 1982:1368 nr. 193/1982 ^[PDF]

Hrd. 1982:1408 nr. 48/1981 ^[PDF]

Hrd. 1982:1492 nr. 226/1980 ^[PDF]

Hrd. 1982:1507 nr. 132/1980 ^[PDF]

Hrd. 1982:1570 nr. 74/1982 ^[PDF]

Hrd. 1982:1583 nr. 25/1980 ^[PDF]

Hrd. 1982:1665 nr. 133/1980 (Kig-Ind A/S) ^[PDF]

Hrd. 1982:1718 nr. 62/1982 ^[PDF]

Hrd. 1982:1801 nr. 142/1980 ^[PDF]

Hrd. 1982:1831 nr. 69/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:69 nr. 244/1982 ^[PDF]

Hrd. 1983:85 nr. 185/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:89 nr. 50/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:97 nr. 186/1980 ^[PDF]

Hrd. 1983:106 nr. 19/1983 ^[PDF]

Hrd. 1983:224 nr. 66/1980 (Mæðralaun - Lagaforsendur) ^[PDF]

Hrd. 1983:316 nr. 53/1979 ^[PDF]

Hrd. 1983:421 nr. 171/1980 ^[PDF]

Hrd. 1983:474 nr. 124/1980 ^[PDF]

Hrd. 1983:495 nr. 125/1980 ^[PDF]

Hrd. 1983:509 nr. 126/1980 ^[PDF]

Hrd. 1983:523 nr. 127/1980 ^[PDF]

Hrd. 1983:673 nr. 46/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:684 nr. 153/1981 (Sumarhúsið Bræðratunga) ^[PDF]

Hrd. 1983:701 nr. 267/1981 (Anna í Ámundakoti II) ^[PDF]

Hrd. 1983:770 nr. 64/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:787 nr. 34/1981 (Aðalstræti - Fjalakötturinn) ^[PDF]

Hrd. 1983:834 nr. 33/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:877 nr. 155/1982 ^[PDF]

Hrd. 1983:906 nr. 189/1979 ^[PDF]

Hrd. 1983:963 nr. 144/1982 (Toyota) ^[PDF]
Kröfuhafinn sendi greiðsluseðil þar sem vantaði eitt núll á afborguninni, sem skuldarinn greiddi. Síðar gjaldfelldi kröfuhafinn skuldabréfið og nefndi að skuldarinn hefði átt að gera sér grein fyrir að hann afborgunin hefði átt að vera mikið hærri. Skuldarinn beitti því fyrir að hann væri stórtækur í viðskiptum, hann fengi ýmis innheimtubréf og gæti ekki hugsað um öll atriði slíkra bréfa. Hæstiréttur tók undir þau rök skuldarans og taldi hann hafa sýnt nægan vilja og getu til að greiða skuldabréfið, og væri því ekki nægur grundvöllur til að gjaldfella það.

Hrd. 1983:977 nr. 145/1980 ^[PDF]

Hrd. 1983:1002 nr. 146/1980 ^[PDF]

Hrd. 1983:1071 nr. 50/1983 ^[PDF]

Hrd. 1983:1110 nr. 2/1981 (Bræðraborgarstígur 41) ^[PDF]

Hrd. 1983:1220 nr. 103/1983 (Fasteignauppgjör) ^[PDF]

Hrd. 1983:1288 nr. 109/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:1293 nr. 110/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:1327 nr. 221/1982 ^[PDF]

Hrd. 1983:1374 nr. 216/1981 (Mb. Særún) ^[PDF]
Aðili fer með skjöl til þinglýsingar.
Bátur í Vestmannaeyjum.
Fasteignir í Hafnarfirði.
Kyrrsetningargerð varðandi bát.
Átt að afhenda kyrrsetningargerð í röngu umdæmi og “þinglýsir henni”. Gerðin fékk því ekki réttarvernd.

Hrd. 1983:1399 nr. 57/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:1423 nr. 10/1982 ^[PDF]

Hrd. 1983:1469 nr. 118/1982 (Steinsteypa) ^[PDF]

Hrd. 1983:1508 nr. 69/1980 (Garðaflöt 23) ^[PDF]

Hrd. 1983:1568 nr. 137/1983 (Spegilsmál) ^[PDF]

Hrd. 1983:1664 nr. 139/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:1718 nr. 121/1982 ^[PDF]

Hrd. 1983:1754 nr. 121/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:1787 nr. 186/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:1867 nr. 127/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:1894 nr. 190/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:1974 nr. 270/1981 (Ágirnd) ^[PDF]
RÚV keypti sýningarrétt á kvikmyndinni Ágirnd af manni sem reyndist svo ekki hafa fullan höfundarrétt að myndinni. Meðhöfundur kvikmyndarinnar sætti sig ekki við þetta og höfðaði mál við RÚV til að fá skaðabætur.

Hrd. 1983:2076 nr. 132/1981 (Sandur - Spilda úr landi Sands) ^[PDF]

Hrd. 1983:2130 nr. 214/1983 (Hjónavígsla á Austurvelli) ^[PDF]
M og K voru úti að skemmta sér hjá Austurvelli og voru undir áhrifum. Þau rákust á allsherjargoða og fengu hann til að gifta sig. Goðinn tilkynnti síðan hjónabandið, án þess að M og K hefðu gert sér grein fyrir því.
Ekki var fallist á ógildingu þar sem málshöfðunarfresturinn var liðinn.

Hrd. 1983:2134 nr. 225/1981 (Skilningur á kaupmála) ^[PDF]
K og M deildu um gildi kaupmála sem þau gerðu sín á milli.

M hélt því fram að K hefði allt frumkvæðið og séð um fjármálin. Hún hefði heimtað að kaupmálinn yrði gerður og eignirnar væru hennar séreignir. Hún hefði ákveðið að skilja við M skömmu eftir skráningu kaupmálans. M taldi að K hefði ætlað sér að skilja við hann um leið og hann samþykkti kaupmálann.
K var með 75% örorkumat og lága greindarvísitölu og því ekki í stöðu til að þvinga kaupmálanum í gegn. M taldi sig einnig að kaupmálinn kæmi einvörðungu til framkvæmda í tilfelli andláts annars þeirra en ekki vegna skilnaðar.

Ólíkt héraðsdómi taldi Hæstiréttur að ekki ætti að ógilda kaupmálann.

Hrd. 1983:2225 nr. 220/1983 ^[PDF]

Hrd. 1984:2 nr. 219/1983 ^[PDF]

Hrd. 1984:39 nr. 17/1982 (Slys við eigin húsbyggingu) ^[PDF]
Strætisvagnabílstjóri var að byggja sér hús í Kópavogi og slasast hann við húsbygginguna. Leitaði hann því bóta í slysatryggingu launþega er gilti allan sólarhringinn. Fyrirtækið hafði ekki keypt trygginguna þannig að bílstjórinn sótti bætur til fyrirtækisins sjálfs. Að koma þaki yfir höfuð var ekki talið til arðbærra starfa og því fallist á bætur.

Hrd. 1984:65 nr. 142/1982 ^[PDF]

Hrd. 1984:140 nr. 130/1982 ^[PDF]

Hrd. 1984:172 nr. 12/1982 (Flóagaflsey) ^[PDF]

Hrd. 1984:208 nr. 85/1981 (Gatnagerðargjöld í Mosó) ^[PDF]

Hrd. 1984:349 nr. 94/1982 ^[PDF]

Hrd. 1984:368 nr. 38/1982 ^[PDF]

Hrd. 1984:427 nr. 181/1982 ^[PDF]

Hrd. 1984:657 nr. 129/1982 ^[PDF]

Hrd. 1984:663 nr. 130/1983 ^[PDF]

Hrd. 1984:760 nr. 245/1982 (Miðvangur) ^[PDF]
Fasteignakaupendur réðu lögmann í tengslum við framkvæmd fasteignakaupa. Hæstiréttur taldi að þeim hefði verið rétt að halda eftir greiðslu á grundvelli lögmannskostnaðar síns.

Hrd. 1984:955 nr. 141/1980 ^[PDF]

Hrd. 1984:1030 nr. 16/1982 ^[PDF]

Hrd. 1984:1043 nr. 246/1982 (Hátún 6 h/f) ^[PDF]

Hrd. 1984:1197 nr. 162/1982 (Melgerði) ^[PDF]

Hrd. 1984:1212 nr. 211/1984 ^[PDF]

Hrd. 1984:1273 nr. 238/1982 (Stíflusel - Matsverð eignar) ^[PDF]

Hrd. 1984:1311 nr. 225/1984 (Fósturdóttir) ^[PDF]

Hrd. 1984:1323 nr. 221/1984 (Óskiljanlegt) ^[PDF]

Hrd. 1984:1326 nr. 85/1982 (Dýraspítali Watsons) ^[PDF]
Danskur dýralæknir sótti um atvinnuleyfi á Íslandi.
Yfirdýralæknir veitti umsögn er leita átti vegna afgreiðslu leyfisumsóknarinnar. Fyrir dómi var krafist þess að umsögnin yrði ógilt þar sem í henni voru sjónarmið sem yfirdýralæknirinn veitti fyrir synjun leyfisins væru ekki talin málefnaleg.

Hrd. 1985:128 nr. 146/1983 ^[PDF]

Hrd. 1985:251 nr. 196/1984 ^[PDF]

Hrd. 1985:266 nr. 189/1984 ^[PDF]

Hrd. 1985:310 nr. 42/1985 (Ölkútar - Bjórlíki) ^[PDF]
Ölkútur var haldlagður vegna gruns um ólögmæta bruggun á áfengi.

Hrd. 1985:354 nr. 143/1983 (Klapparberg 29) ^[PDF]

Hrd. 1985:374 nr. 6/1984 (Bárugata) ^[PDF]

Hrd. 1985:479 nr. 124/1984 ^[PDF]

Hrd. 1985:573 nr. 195/1983 ^[PDF]

Hrd. 1985:692 nr. 116/1983 ^[PDF]

Hrd. 1985:832 nr. 192/1983 (Frumkvæði á hallaðan M - K annaðist barn - K naut ekki lífeyris frá M) ^[PDF]

Hrd. 1985:860 nr. 137/1985 (Innheimtulaun uppboðshaldara) ^[PDF]

Hrd. 1985:1148 nr. 99/1984 ^[PDF]

Hrd. 1985:1168 nr. 222/1985 (Bein fógetagerð vegna forsjár - Innsetningargerð II) ^[PDF]

Hrd. 1985:1185 nr. 8/1985 ^[PDF]

Hrd. 1985:1247 nr. 226/1983 (Karfavogur) ^[PDF]
Fimm hús voru í röð og undir einu þeirra var kolakjallari sem var notaður til að kynda þau öll. Svo voru húsin hitaveituvædd og þá myndaðist ónotað rými. Eigendur húsanna deildu um eignarhald rýmisins þar sem eigendur hinna húsanna vildu eiga hlutdeild í rýminu. Hæstiréttur taldi að rýmið væri sameign húsanna fimm.

Hrd. 1985:1423 nr. 167/1984 ^[PDF]

Hrd. 1985:1428 nr. 169/1984 ^[PDF]

Hrd. 1985:1432 nr. 172/1984 ^[PDF]

Hrd. 1985:1440 nr. 141/1984 (Rafveita Hafnarfjarðar) ^[PDF]
Rafveita Hafnarfjarðar setti fram lögtaksbeiðni gegn Gísla Jónssyni, prófessor í rafmagnsverkfræði og fyrrverandi framkvæmdastjóra Sambands íslenskra rafveitna, til tryggingar á gjaldskuld. Sú skuld átti rætur að rekja til rafmagnsreiknings. Breytingar höfðu átt sér stað á gjaldskránni er leiddu til hækkunar en Gísli greiddi einvörðungu upphæðina skv. eldri taxtanum, og beindist því lögtakið að mismuninum þar á milli.

Deilt var í málinu hvort hinir breyttu skilmálar hafi verið rétt birtir. Gísli hélt því fram að skv. orkulögum skuli skilmálar settir í reglugerðum en ekki í gjaldskrá. Rétturinn tók ekki undir þá málsástæðu þar sem skilmálarnir eru staðfestir af ráðherra og birtir í B-deild Stjórnartíðinda, og því „hliðsett stjórnvaldsregla reglugerðinni og því gild réttarheimild“.

Hrd. 1986:374 nr. 20/1985 (Lindarflöt) ^[PDF]
Lánveitanda tókst ekki að sanna að maður væri að veðsetja eignina í heild en ekki eingöngu sinn hluta.

Hrd. 1986:427 nr. 194/1983 ^[PDF]

Hrd. 1986:605 nr. 52/1984 ^[PDF]

Hrd. 1986:780 nr. 182/1983 (5 ára) ^[PDF]

Hrd. 1986:1034 nr. 180/1986 ^[PDF]

Hrd. 1986:1055 nr. 85/1985 (Lögfræðingur) ^[PDF]

Hrd. 1986:1109 nr. 20/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:1252 nr. 197/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:1349 nr. 17/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:1361 nr. 114/1985 (Búnaðarmálasjóðsgjald I) ^[PDF]

Hrd. 1986:1626 nr. 180/1985 (Ásgarður) ^[PDF]
Hjón áttu jörðina Ásgarð og ráðstöfuðu til tveggja félagasamtaka með kvöðum.

Sveitarfélagið kemur við andlát þeirra og neytir forkaupsréttar sbr. lagaheimild.

Átti að deila út andvirðinu til félagasamtakanna eða ekki? Sökum brostinna forsenda fengu þau hvorki jörðina né fjármunina.

Hrd. 1987:2 nr. 340/1986 (Myndbönd) ^[PDF]

Hrd. 1987:4 nr. 341/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:232 nr. 88/1985 ^[PDF]

Hrd. 1987:253 nr. 186/1985 (Mjólkurkælir) ^[PDF]

Hrd. 1987:310 nr. 198/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:362 nr. 23/1986 (Endurgreiðsla opinberra gjalda) ^[PDF]

Hrd. 1987:373 nr. 138/1986 (Slys við byggingarvinnu - Vextir af bótum) ^[PDF]

Hrd. 1987:388 nr. 232/1985 (Stóðhestar) ^[PDF]

Hrd. 1987:404 nr. 48/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:453 nr. 30/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:473 nr. 95/1986 (Valdsmaður - Fjárhæð meðlags) ^[PDF]

Hrd. 1987:497 nr. 165/1986 (Sólberg - Setberg) ^[PDF]

Hrd. 1987:547 nr. 117/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:560 nr. 174/1985 (Ísafoldarprentsmiðja) ^[PDF]

Hrd. 1987:647 nr. 105/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:743 nr. 9/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:782 nr. 111/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:788 nr. 199/1985 ^[PDF]

Hrd. 1987:915 nr. 313/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:928 nr. 141/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:968 nr. 150/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:972 nr. 12/1986 (Kjarnaborvél) ^[PDF]

Hrd. 1987:1008 nr. 271/1985 (Samsköttun) ^[PDF]

Hrd. 1987:1031 nr. 134/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:1110 nr. 194/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1119 nr. 47/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:1138 nr. 191/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1146 nr. 225/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1185 nr. 271/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1253 nr. 224/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1273 nr. 258/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:1280 nr. 272/1986 (Þorgeir Þorgeirs) ^[PDF]

Hrd. 1987:1293 nr. 251/1986 (Endurskoðandinn) ^[PDF]
Endurskoðandi gekkst undir bann við að starfa fyrir viðskiptamenn endurskoðunarskrifstofunnar í tvö ár eftir starfslok.
Hann hóf störf í eigin endurskoðunarskrifstofu og þjónustaði einhverja viðskiptamenn fyrri vinnuveitanda.
Hann var dæmdur til að greiða bætur.

Hrd. 1987:1299 nr. 249/1985 (Mistök starfsmanns byggingareftirlits) ^[PDF]

Hrd. 1987:1465 nr. 108/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:1495 nr. 296/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1505 nr. 297/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1512 nr. 298/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1524 nr. 45/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1558 nr. 315/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1614 nr. 177/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:1706 nr. 241/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:1735 nr. 331/1987 (Hafskip) ^[PDF]

Hrd. 1987:1758 nr. 345/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:5 nr. 361/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:43 nr. 167/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:116 nr. 331/1986 ^[PDF]

Hrd. 1988:126 nr. 31/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:157 nr. 3/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:316 nr. 31/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:358 nr. 226/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:409 nr. 115/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:430 nr. 63/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:449 nr. 216/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:507 nr. 229/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:512 nr. 57/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:518 nr. 153/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:547 nr. 284/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:631 nr. 187/1986 ^[PDF]

Hrd. 1988:754 nr. 100/1987 (Túlkun álfheimadóms) ^[PDF]

Hrd. 1988:772 nr. 267/1986 ^[PDF]

Hrd. 1988:797 nr. 32/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:814 nr. 219/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:820 nr. 124/1986 (Skilyrði löggildingar tæknifræðings) ^[PDF]

Hrd. 1988:1096 nr. 253/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:1130 nr. 4/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:1260 nr. 337/1988 (Óljós en búið að efna) ^[PDF]

Hrd. 1988:1285 nr. 48/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:1354 nr. 336/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:1453 nr. 33/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:8 nr. 6/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:131 nr. 238/1987 (Síritinn - Líkamstjón við fæðingu) ^[PDF]

Hrd. 1989:230 nr. 182/1987 (Endurákvörðun opinberra gjalda) ^[PDF]

Hrd. 1989:553 nr. 15/1988 (Laufásvegur) ^[PDF]
Einn eigandinn var ólögráða en hafði samþykkt veðsetningu fyrir sitt leyti. Því var veðsetning hans hluta ógild.

Hrd. 1989:653 nr. 329/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:682 nr. 255/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:717 nr. 142/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:722 nr. 1/1988 (Bíldshöfði) ^[PDF]

Hrd. 1989:776 nr. 100/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:799 nr. 306/1987 (Hringbraut) ^[PDF]

Hrd. 1989:844 nr. 363/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:885 nr. 14/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:892 nr. 67/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:931 nr. 199/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:995 nr. 245/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:1007 nr. 217/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1022 nr. 29/1987 ^[PDF]

Hrú. 1989:1061 nr. 152/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:1073 nr. 236/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1101 nr. 244/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1123 nr. 246/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1214 nr. 296/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1228 nr. 295/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1268 nr. 259/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:1287 nr. 155/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:1358 nr. 2/1988 (Sjallinn á Akureyri) ^[PDF]

Hrd. 1989:1397 nr. 255/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1404 nr. 128/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:1473 nr. 34/1988 (Tækjasalan) ^[PDF]

Hrd. 1989:1508 nr. 82/1988 (Skartgripir) ^[PDF]

Hrd. 1989:1514 nr. 416/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1534 nr. 412/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1598 nr. 182/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:1627 nr. 252/1989 (Áfengiskaup hæstaréttardómara) ^[PDF]
Forseti Hæstaréttar var sakaður um að hafa misnotað hlunnindi sem handhafi forsetavalds með því að kaupa mikið magn áfengis á kostnaðarverði, þ.e. án áfengisgjalds, með lagaheimild sem þá var til staðar. Forseti Íslands veitti forseta Hæstaréttar lausn um stundarsakir og svo höfðað dómsmál um lausn til frambúðar. Settur Hæstiréttur í málinu taldi að skortur á hámarki í lagaheimildinni skipti ekki máli og með þessu athæfi hefði hæstaréttardómarinn rýrt það almenna traust sem hann átti að njóta og staðfesti þar af leiðandi varanlega lausn hans úr embættinu.

Hrd. 1989:1693 nr. 272/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:1697 nr. 273/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:1701 nr. 274/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:1705 nr. 275/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:1710 nr. 276/1987 ^[PDF]

Hrd. 1990:92 nr. 31/1990 (Hæfi héraðsdómara - Gæsluvarðhaldsúrskurður I - Aðskilnaðardómur V) ^[PDF]

Hrd. 1990:448 nr. 171/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:479 nr. 124/1989 ^[PDF]

Hrd. 1990:490 nr. 278/1987 ^[PDF]

Hrd. 1990:670 nr. 62/1989 (Lögmannsþóknun) ^[PDF]

Hrd. 1990:688 nr. 63/1989 ^[PDF]

Hrd. 1990:699 nr. 111/1988 (Hvolpadauði í minkabúi í Skagafirði) ^[PDF]
Í seinni hluta aprílmánaðar kom í ljós að óvenjulegur hvolpadauði hafði átt sér stað. Eigandi búsins leitaði til dýralæknis og sýni voru tekin í maí og send. Í lok júní var send tilkynning til vátryggingafélagsins. Ástæðan var síðan rekin til óheppilegrar samsetningar á fóðri.

Vátryggingafélagið beitti því fyrir sér að það hefði ekki átt tækifæri til að meta tjónið, en ekki fallist á það. Litið var til þess að félagið hafði ekkert gert í kjölfar tilkynningarinnar, eins og með því að gera tilraun til að meta tjónið.

Hrd. 1990:748 nr. 417/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:840 nr. 75/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:853 nr. 152/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:1078 nr. 267/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:1138 nr. 324/1990 ^[PDF]

Hrú. 1990:1143 nr. 255/1990 ^[PDF]

Hrd. 1990:1398 nr. 85/1990 (Riðuveiki í sauðfé) ^[PDF]

Hrd. 1990:1542 nr. 173/1990 ^[PDF]

Hrd. 1990:1581 nr. 22/1989 (36 ár, sameignir) ^[PDF]
M og K höfðu verið í sambúð í 36 ár.
Þau deildu aðallega um skiptingu á tveimur fasteignum, andvirði bifreiðar, bankainnstæðum og verðbréfum. Dómstólar mátu svo að framangreindar eignir skyldu skiptast að jöfnu en tóku þó ekki afstöðu til útlagningar né hvor aðilinn ætti tilkall til þess að leysa einstakar eignir til sín.
Sumar aðrar eignir mat hann svo að annar aðilinn ætti að eiga þær að fullu.

Hrd. 1990:1606 nr. 145/1989 ^[PDF]

Hrd. 1990:1698 nr. 400/1988 (Eskiholt II) ^[PDF]

Hrd. 1990:1716 nr. 461/1990 (Fjárhæð meðlags) ^[PDF]

Hrd. 1991:3 nr. 447/1990 (Olíuverslun Íslands) ^[PDF]

Hrd. 1991:25 nr. 464/1990 ^[PDF]

Hrd. 1991:70 nr. 370/1989 (Skipstjóri) ^[PDF]

Hrd. 1991:97 nr. 266/1988 (Súrheysturn) ^[PDF]

Hrd. 1991:219 nr. 28/1989 (Hnotuberg - Greniberg) ^[PDF]

Hrú. 1991:249 nr. 38/1990 ^[PDF]

Hrd. 1991:251 nr. 88/1990 ^[PDF]

Hrd. 1991:686 nr. 336/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:703 nr. 232/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:930 nr. 59/1989 (Hafnarstjórn Reyðarfjarðarhrepps) ^[PDF]
Hafnarstjórn Reyðarfjarðarhrepps fékk lögbann á gerð smábátaaðstöðu innan hafnarsvæðisins en utan hinnar eiginlegu hafnar eftir að nokkrir aðilar hófu framkvæmdir þrátt fyrir synjun hafnarstjórnarinnar þar að lútandi.

Í hafnalögum var skilyrt að höfn félli eingöngu undir lögin á grundvelli reglugerðar samkvæmt staðfestu deiliskipulagi sem staðfesti mörk hennar auk annarra nauðsynlegra stjórnunarákvæða. Aðilar málsins voru ekki sammála um hvernig bæri að skilja setningu reglugerðar „samkvæmt staðfestu deiliskipulagi“ en þau orð rötuðu inn í frumvarp um hafnalögin í meðförum þingsins án þess að skilja eftir neinar vísbendingar um tilgang þessarar viðbótar. Hæstiréttur taldi rétt að skýra ákvæðið þannig að um hafnir yrði gert deiliskipulag sem yrði staðfest en ekki að reglugerðin yrði ekki gefin út án staðfests deiliskipulags.

Hrd. 1991:936 nr. 19/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:1166 nr. 356/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:1186 nr. 97/1989 (Þungaskattur) ^[PDF]

Hrd. 1991:1236 nr. 482/1990 ^[PDF]

Hrd. 1991:1334 nr. 364/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:1398 nr. 264/1991 (Göltur) ^[PDF]

Hrd. 1991:1440 nr. 313/1989 (Fiskkassar) ^[PDF]

Hrd. 1991:1474 nr. 173/1989 (Ólöglegt hús) ^[PDF]

Hrd. 1991:1690 nr. 93/1989 (Jökull hf. - Sjávarafli) ^[PDF]

Hrd. 1991:1704 nr. 215/1990 ^[PDF]

Hrd. 1991:1726 nr. 488/1989 (Fermingarmyndir) ^[PDF]

Hrd. 1991:1807 nr. 283/1990 (Lífeyrissjóður leigubílstjóra) ^[PDF]

Hrd. 1991:1827 nr. 354/1989 (Hreppsnefnd Skorradalshrepps - Hvammur í Skorradal) ^[PDF]

Hrd. 1991:1973 nr. 140/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:2006 nr. 269/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:2022 nr. 243/1990 ^[PDF]

Hrd. 1991:2078 nr. 425/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:48 nr. 521/1991 ^[PDF]

Hrd. 1992:286 nr. 166/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:312 nr. 2/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:328 nr. 198/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:352 nr. 42/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:448 nr. 168/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:542 nr. 110/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:560 nr. 345/1991 ^[PDF]

Hrd. 1992:691 nr. 350/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:837 nr. 154/1992 (Sæbraut II) ^[PDF]

Hrd. 1992:931 nr. 194/1992 (Bifreiðaskráning) ^[PDF]

Hrd. 1992:1002 nr. 270/1990 (Veikur sjómaður) ^[PDF]

Hrd. 1992:1009 nr. 302/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:1040 nr. 316/1990 (Hrafnaklettur 8) ^[PDF]

Hrd. 1992:1056 nr. 221/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1240 nr. 397/1988 ^[PDF]

Hrd. 1992:1308 nr. 315/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1367 nr. 476/1991 ^[PDF]

Hrd. 1992:1383 nr. 491/1991 ^[PDF]

Hrd. 1992:1457 nr. 67/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1531 nr. 498/1991 ^[PDF]

Hrd. 1992:1581 nr. 326/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:1602 nr. 351/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1639 nr. 388/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1647 nr. 200/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:1677 nr. 87/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1681 nr. 396/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1720 nr. 344/1989 (Grísará) ^[PDF]

Hrd. 1992:1858 nr. 156/1987 (Sæból) ^[PDF]

Hrd. 1992:1886 nr. 402/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1914 nr. 391/1989 ^[PDF]
Rannsóknarlögregla ríkisins og skiptaráðandinn í Reykjavík höfðu fengið ábendingar frá ónafngreindum aðila um að tiltekinn maður í gjaldþrotameðferð væri að selja fágætar og verðmætar bækur úr heildstæðu safni bóka, og að salan færi fram á 1. hæð tiltekins hús á tilteknum tíma. Fékkst í kjölfarið húsleitarheimild til að leita á þeim stað ásamt handtökuheimild þrotamannsins og annarra sem tengdust ætluðu broti hans. Við framkvæmd heimildarinnar var hins vegar einnig leitað á 2. hæð hússins sem var íbúð í eigu þriðja aðila sem krafðist bóta úr hendi ríkisins í máli þessu. Að mati dómsins lá fyrir fullt samþykki bótakrefjanda til leitar á 2. hæð hússins sem var svo framkvæmd með lauslegri athugun. Með hliðsjón af þessum og öðrum staðreyndum málsins var sýknað af bótakröfunni.

Hrd. 1992:2064 nr. 18/1989 (Arkitektinn) ^[PDF]

Hrd. 1992:2203 nr. 107/1991 ^[PDF]

Hrd. 1992:2241 nr. 89/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:2249 nr. 90/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:2259 nr. 91/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:2276 nr. 92/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:2285 nr. 213/1989 ^[PDF]

Hrd. 1993:65 nr. 19/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:152 nr. 188/1992 ^[PDF]

Hrd. 1993:204 nr. 59/1993 (Fjölmiðlun) ^[PDF]

Hrd. 1993:291 nr. 445/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:365 nr. 298/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:389 nr. 66/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:450 nr. 95/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:603 nr. 27/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:677 nr. 108/1993 (Brattakinn) ^[PDF]
K var skráð fyrir eignunum en M var með tekjuöflunina. Framlög M voru skýr. Mikil fjárhagsleg samstaða.

Hrd. 1993:691 nr. 8/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:713 nr. 362/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:822 nr. 150/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:844 nr. 23/1991 (Þrotabú Fórnarlambsins hf. - Sölugjald) ^[PDF]

Hrd. 1993:898 nr. 136/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:946 nr. 400/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:1061 nr. 43/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:1205 nr. 431/1989 ^[PDF]

Hrd. 1993:1240 nr. 229/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:1426 nr. 63/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:1469 nr. 256/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1475 nr. 293/1993 (Niðurfelling ákærufrestunar) ^[PDF]

Hrd. 1993:1483 nr. 333/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1504 nr. 300/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1532 nr. 314/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1540 nr. 316/1993 (Bátur í Kópavogshöfn - Silja) ^[PDF]
Aðili tók eftir að bátur byrjaði að sökkva í Kópavogshöfn. Hann dró bátinn í land, gerði við hann, og krafði eigandann svo um greiðslu fyrir björgunina og viðgerðina. Hæstiréttur tók ekki undir kröfu aðilans um greiðslu vegna viðgerðarinnar af hendi eiganda bátsins.

Hrd. 1993:1555 nr. 285/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1612 nr. 275/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1653 nr. 151/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1721 nr. 397/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1750 nr. 493/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:1764 nr. 235/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:1901 nr. 193/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:1984 nr. 187/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:2011 nr. 340/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:2061 nr. 291/1993 (Hrönn hf.) ^[PDF]

Hrd. 1993:2074 nr. 247/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:2119 nr. 61/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:2205 nr. 325/1990 (Brekka) ^[PDF]

Hrd. 1993:2230 nr. 339/1990 (Helga Kress - Veiting lektorsstöðu) ^[PDF]
Kvenkyns umsækjandi var hæfari en karl sem var ráðinn. Synjað var miskabótakröfu hennar þar sem hún var orðinn prófessor þegar málið var dæmt.

Hrd. 1993:2253 nr. 476/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:2262 nr. 494/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:2285 nr. 167/1991 (Framnesvegur) ^[PDF]

Hrd. 1993:2328 nr. 255/1992 (Íslandsbanki - Fjárdráttur - Gilsdómur) ^[PDF]
Bankastjóri réð mann sem bendlaður hafði verið við fjárdrátt í öðrum banka, líklega sem greiða við tengdaforeldra þess manns. Maðurinn var svo staðinn að fjárdrætti í þeim banka. Bankastjórinn hafði samband við tengdaforeldrana og gerði þeim að greiða skuldina vegna fjárdráttarins ella yrði málið kært til lögreglu. Var svo samningur undirritaður þess efnis.

Fyrir dómi var samningurinn ógiltur á grundvelli 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936, sökum ójafnræðis við samningsgerðina. Í kröfugerð málsins var ekki byggt á nauðung.

Hrd. 1993:2440 nr. 450/1993 (b/v Júpiter) ^[PDF]

Hrd. 1994:79 nr. 442/1993 (Skinkumál) ^[PDF]
Deilt var um hvort framleiðsluráð gæti kveðið á um bann við innflutningi á vöru á grundvelli lagaákvæðis sem skyldaði umleitan álits framleiðsluráðs þegar flytja ætti inn landbúnaðarvöru.

Meirihluti Hæstaréttar (4 af 7) túlkaði lagaákvæðið með þeim hætti að verið væri að tryggja rétt framleiðsluráðsins til umsagnar en ekki sjálfstæða heimild til innflutningstakmörkunar á landbúnaðarvörum. Stjórnvaldsákvarðanir ráðherra um synjun á tollafgreiðslu varanna voru því ógiltar.

Hrd. 1994:117 nr. 514/1993 (Fjallaskáli á Fimmvörðuhálsi - Þórsmörk) ^[PDF]

Hrd. 1994:129 nr. 28/1994 (Lyftari - Glitnir hf.) ^[PDF]

Hrd. 1994:213 nr. 52/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:333 nr. 134/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:343 nr. 379/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:354 nr. 41/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:413 nr. 461/1991 (Örorkubætur, upphaf sambúðar o.fl.) ^[PDF]

Hrd. 1994:547 nr. 101/1994 (Fálkagata) ^[PDF]

Hrd. 1994:566 nr. 372/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:576 nr. 136/1992 (Söluskattur - Þýsk-íslenska hf. - Starfsstöð innsigluð) ^[PDF]
Fyrirtæki var í vanskilum á söluskatti og gripu yfirvöld til þess að innsigla starfsstöð þeirra. Það greiddi skuldina fljótt eftir innsiglunina. Hæstiréttur taldi að yfirvöld hefðu átt að bjóða þeim að greiða skuldina áður en gripið yrði til lokunar.

Hrd. 1994:657 nr. 452/1990 (Skaðatrygging - Nesfiskur) ^[PDF]
Bruni var í frystihúsi þar sem vátryggjandi geymdi frystar sjávarafurðir ásamt bókhaldsgögnum. Kveðið á um í tryggingu að vátryggingartakinn ætti mánaðarlega að upplýsa um birgðastöðuna og verðmæti þeirra. Vátryggingartakinn misskildi það og trassaði skylduna. Þær birgðir voru því ekki tilkynntar og því tók vátryggingin ekki til þeirra.

Hrd. 1994:662 nr. 463/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:694 nr. 108/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:748 nr. 300/1991 (Einangrunarvistin - Agaviðurlög í fangelsi) ^[PDF]
Lög kváðu á um að beiting agaviðurlaga með setningu fanga í einangrun teldist ekki til afplánunartímans, og lengdi því refsinguna. Hæstiréttur taldi það andstætt 2. gr. stjórnarskrárinnar að gera slíkt án dóms. Fallist var því á skaðabótakröfu fangans.

Hrd. 1994:813 nr. 387/1993 (Herbergi sonar - Árás á lögreglumann) ^[PDF]
Húsleit fór fram í herbergi manns er bjó í foreldrahúsum. Hann átti að mæta í yfirheyrslu og hann mætti ekki. Lögreglan fór heim til hans til að sækja hann og pabbi mannsins hleypir lögreglunni inn og fór þá lögreglan inn í herbergi sonarins til að hafa uppi á honum og handtók hann. Hæstiréttur taldi að þótt faðir mannsins væri umráðamaður hússins hefði hann ekki verið bær til að samþykkja leit í herbergi sonarins.

Hrd. 1994:855 nr. 152/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:947 nr. 105/1992 (Lóðajöfnunargjald) ^[PDF]

Hrd. 1994:1257 nr. 440/1991 (Björgunarlaun) ^[PDF]

Hrd. 1994:1263 nr. 338/1992 (Spattaður hestur) ^[PDF]

Hrd. 1994:1293 nr. 206/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1316 nr. 187/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1357 nr. 184/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:1376 nr. 251/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1386 nr. 253/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1421 nr. 435/1991 (Langamýri 10) ^[PDF]

Hrd. 1994:1439 nr. 124/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:1476 nr. 281/1991 (Launaskattur - Atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands) ^[PDF]
Með lögum var lagður á launaskattur ásamt heimild til að ákveða álagningu launaskatts á atvinnutekjur hjá fyrirtækjum sem flokkuðust undir fiskverkun og iðnað samkvæmt atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands. Þá var sett reglugerð þar sem heimildin var nýtt og með henni var fylgiskjal með hluta af atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands. Síðar var gefin út önnur reglugerð er tók við af hinni fyrri en án birtingar úr atvinnuvegaflokkuninni, og var það heldur ekki gert síðar. Enn síðar voru birt lög þar sem vinnulaun og þóknanir fyrir störf hjá fyrirtækjum sem flokkast undir fiskverkun og iðnað skv. atvinnuvegaflokkun Hagstofu Íslands væru undanþegin skattinum.

Blikksmiðameistari kærði áætlun skattstjóra um álögð gjöld sem endaði á stjórnsýslustigi með álagningu 3,5% launaskatts á vinnu við uppsetningu loftræstikerfa á byggingarstað. Taldi meistarinn að verkið væri undanþegið launaskattsskyldu og að fáránlegt væri að álagning þessa skattar færi eftir því hvar hann ynni verkið . Lögtak varð síðan gert í fasteign hans til tryggingar á skuld hans vegna greiðslu þessa skatts.

Meirihluti Hæstaréttar mat það svo að eingöngu hefði verið hægt að byggja á þeim hlutum atvinnuvegaflokkunarinnar sem hafði þá þegar verið birtur, og því var hafnað að líta á hluta hennar sem óbirtur voru við meðferð málsins og ríkið vísaði í til stuðnings máli sínu. Vísaði hann einnig til þess að löggjafinn hefði ætlað að undanþágan næði einvörðungu til þess hluta sem unninn væri á verkstæðum en ekki samsetningar hluta utan þeirra, hefði þurft að taka það skýrt fram við setningu laganna. Með hliðsjón af þessu var ekki gerður greinarmunur á þessum þáttum starfseminnar.

Hrd. 1994:1638 nr. 340/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1674 nr. 335/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1719 nr. 346/1994 (Þrotabú Miklagarðs) ^[PDF]

Hrd. 1994:1759 nr. 341/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1817 nr. 390/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1839 nr. 11/1991 (Sportvöruverslun) ^[PDF]
Viðskipti áttu sér stað um rekstur sportvöruverslunar og fasteigninni þar sem verslunin var staðsett, og gerður sitt hvor samningurinn. Meðal forsendna var að seljandinn hugðist áfram ætla að vera heildsali fyrir vörumerkið Puma á Íslandi. Rekstur verslunarinnar gengur ekki svo vel eftir kaupin, meðal annars þar sem heildsalan varð gjaldþrota, og telur kaupandinn að hann hafi verið blekktur. Kaupandinn beitti þá stöðvunarréttinum á sína greiðslu fyrir fasteignina, og var fallist á það.

Hrd. 1994:1937 nr. 2/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:2013 nr. 420/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:2203 nr. 270/1991 (Tangarhöfði) ^[PDF]

Hrd. 1994:2255 nr. 325/1991 (Fannafold) ^[PDF]

Hrd. 1994:2275 nr. 302/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:2306 nr. 425/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:2317 nr. 328/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:2321 nr. 329/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:2391 nr. 307/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:2447 nr. 240/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:2497 nr. 285/1991 (Haldlagning myndbandsspóla) ^[PDF]

Hrd. 1994:2527 nr. 245/1991 (Sala fasteignar - Brot gegn lögum um sölu fasteigna) ^[PDF]
Seljendur voru fasteignasalarnir sjálfir. Þrátt fyrir að brotið hefði verið á lögum um sölu fasteigna leiddi það ekki til ógildingu sölunnar.

Hrd. 1994:2551 nr. 375/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:2583 nr. 473/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:2611 nr. 184/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:2844 nr. 222/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:2869 nr. 486/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:2912 nr. 489/1991 (Sjómannaafsláttur) ^[PDF]

Hrd. 1995:63 nr. 355/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:72 nr. 62/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:127 nr. 279/1991 ^[PDF]

Hrd. 1995:136 nr. 84/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:167 nr. 312/1992 (Aðgangur að eldri sjúkraskrám) ^[PDF]

Hrd. 1995:355 nr. 178/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:435 nr. 256/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:577 nr. 100/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:662 nr. 270/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:700 nr. 76/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:783 nr. 39/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:791 nr. 74/1995 (Hreindýradráp - Niðurfelling máls hjá ríkissaksóknara) ^[PDF]

Hrd. 1995:934 nr. 78/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:937 nr. 429/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:970 nr. 116/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:989 nr. 386/1992 (Sérfræðiskýrsla læknis) ^[PDF]
Hæstiréttur taldi óheimilt fyrir lækni í vitnaskýrslu að gefa álit á sérfræðilegum atriðum.

Hrd. 1995:1010 nr. 48/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:1103 nr. 96/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1114 nr. 120/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1122 nr. 38/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1161 nr. 341/1992 (Mótorbáturinn Dagný) ^[PDF]
Krafist var ógildingar á kaupsamningi um bát. Ný lög um stjórn fiskveiða tóku gildi eftir söluna þar sem leyft var framsal á aflaheimild báta, og jókst virði báta verulega við gildistöku laganna. Kaupverðið var um 1,6 milljón og síðar kom út mat um virði bátsins ásamt aflahlutdeild um að hann hefði orðið um 5 milljóna króna virði. Seljandinn ætlaði að kaupa sér stærri bát en bátarnir sem hann hugðist ætla að kaupa ruku upp í verði.

Meirihlutinn taldi að ógilda ætti samninginn á grundvelli 36. gr. sml.

Í sératkvæðum minnihlutans var staða aðila talin jöfn við samningsgerðina og að ekki ætti að ógilda samninginn. Báðir aðilar höfðu vitneskju um fyrirhugaða löggjöf.

Dómurinn hefur verið nokkuð gagnrýndur.

Hrd. 1995:1175 nr. 342/1992 (Umboð lögmanns - Trillur) ^[PDF]

Hrd. 1995:1220 nr. 18/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:1270 nr. 148/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1273 nr. 149/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1387 nr. 159/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1423 nr. 505/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:1493 nr. 56/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:1678 nr. 352/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:1682 nr. 137/1993 (Bv. Sigurey) ^[PDF]

Hrd. 1995:1727 nr. 11/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:1785 nr. 177/1995 (Þingeyrarkirkja) ^[PDF]

Hrd. 1995:1863 nr. 245/1994 (Þverársel) ^[PDF]

Hrd. 1995:1890 nr. 349/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:1905 nr. 224/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1936 nr. 225/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1945 nr. 241/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2081 nr. 161/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2091 nr. 296/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:2154 nr. 338/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2175 nr. 418/1993 (Rauðilækur) ^[PDF]

Hrd. 1995:2226 nr. 461/1994 (Féfang hf.) ^[PDF]

Hrd. 1995:2288 nr. 366/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2336 nr. 243/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2417 nr. 359/1994 (Prestadómur) ^[PDF]
Forseti Íslands gaf út bráðabirgðalög er skylduðu Kjaradóm til að taka nýja ákvörðun í stað fyrri ákvörðunar er hækkuðu laun tiltekinna embættis- og starfsmanna ríkisins, og dró þessi nýja ákvörðun úr fyrri hækkun. Prestur stefndi ráðherra fyrir dóm og krafðist mismun þeirra fjárhæða.

Meirihluti Hæstaréttar taldi ekki ástæðu til þess að efast um það mat bráðabirgðalöggjafans á brýnni nauðsyn í skilningi 28. gr. stjórnarskrárinnar, sem hann framkvæmdi við setningu bráðabirgðalaganna, né að hann hafi misbeitt því valdi.

Í þessum dómi reyndi í fyrsta skipti á hin hertu skilyrði 28. gr. stjórnarskrárinnar um setningu bráðabirgðalaga eins og henni hafði verið breytt árið 1991.

Hrd. 1995:2480 nr. 361/1993 (Skipagata 13 - Fjárfestingafélagið Skandia hf.) ^[PDF]
Veðskuldabréf gefið út í öðrum veðrétti. Útgefandinn var Skipagata 13 hf. Verðbréfasjóður fær síðan bréfið og var því þinglýst athugasemdalaust. Mistök voru gerð með athugasemdalausri þinglýsingu þar sem húsinu fylgdu engin lóðarréttindi.

Þegar nauðungarsölunni lauk þurfti gerðarbeiðandi svo að kosta flutning hússins af lóðinni.
Hæstiréttur taldi sjóðinn bera eigin sök þar sem hann leitaði ekki upplýsinga sem hann hefði átt að gera.

Hrd. 1995:2712 nr. 344/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2859 nr. 34/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2886 nr. 326/1994 (Baader Ísland hf.) ^[PDF]
Gefið var út veðskuldabréf vegna skuldar sem var þegar til staðar. Veðið var sett á fiskvinnsluvél en þinglýsingarstjóra láðist að minnast á að um 40 önnur veð voru á undan.

Hæstiréttur taldi að um þinglýsingarmistök hefðu átt sér stað en efaðist um að Baader hefði orðið fyrir tjóni þar sem það hefði ekki haft nein áhrif á stofnun skuldarinnar sem tryggja átti.

Hrd. 1995:3054 nr. 247/1993 (P. Samúelsson) ^[PDF]

Hrd. 1995:3269 nr. 202/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:3287 nr. 430/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1 nr. 414/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:96 nr. 169/1994 (Miðholt) ^[PDF]

Hrd. 1996:126 nr. 401/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:139 nr. 365/1994 (Hjólaskófla) ^[PDF]

Hrd. 1996:150 nr. 358/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:205 nr. 67/1994 (Gleðskapur við Bergþórugötu) ^[PDF]

Hrd. 1996:229 nr. 224/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:240 nr. 402/1994 (Borgarheiði 11) ^[PDF]

Hrd. 1996:270 nr. 36/1996 (Saurar) ^[PDF]

Hrd. 1996:284 nr. 291/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:320 nr. 383/1994 (Umfang máls) ^[PDF]

Hrd. 1996:470 nr. 15/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:539 nr. 423/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:629 nr. 427/1993 (Grundarstígur 23) ^[PDF]
Kaupandi fasteignar krafði seljanda hennar um skaðabætur er næmu 44 milljónum króna en kaupverð fasteignarinnar var um 5 milljónir króna. Hæstiréttur taldi kaupandann ekki hafa sýnt seljandanum nægilega tillitssemi við kröfugerðina og eðlilegra hefði verið að rifta samningnum en að setja fram svo háa skaðabótakröfu.

Hrd. 1996:696 nr. 92/1995 (Blikdalur) ^[PDF]
Hæstiréttur taldi tiltekin ítaksréttindi hafi verið talin glötuð til eilífðarnóns.

Hrd. 1996:744 nr. 427/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:753 nr. 119/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:765 nr. 35/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:812 nr. 119/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:858 nr. 309/1994 (Grafarvogssókn) ^[PDF]
Þrotabú verktakafyrirtækis höfðaði mál gegn Grafarvogssókn og tryggingafélagi og setti fram dómkröfur sínar þannig að Grafarvogssókn bæri að greiða sér fjárhæð og tryggingafélagið yrði að þola dóm í málinu á hendur sókninni.

Hæstiréttur taldi að þar sem engri dómkröfu hefði verið beint að tryggingafélaginu né því stefnt til réttargæslu í málinu, væri rétt að vísa málsókninni gagnvart því ex officio frá héraðsdómi.

Hrd. 1996:949 nr. 42/1994 (Túlkun á samningi) ^[PDF]

Hrd. 1996:990 nr. 44/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1021 nr. 503/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:1023 nr. 19/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1059 nr. 55/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1143 nr. 498/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:1163 nr. 100/1994 (Eimskip - Fiskfarmur - Haldsréttur) ^[PDF]

Hrd. 1996:1173 nr. 229/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1199 nr. 23/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:1236 nr. 483/1994 (Aflagrandi 20) ^[PDF]

Hrd. 1996:1432 nr. 482/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:1449 nr. 478/1994 (Endurgreiðsla ofgreidds meðlags) ^[PDF]

Hrd. 1996:1457 nr. 451/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:1475 nr. 452/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:1559 nr. 16/1996 (Suðurbraut á Hofsósi) ^[PDF]

Hrd. 1996:1646 nr. 109/1995 (Söluturninn Ísborg) ^[PDF]
Ógilding skv. 33. gr. samningalaga, nr. 7/1936, vegna fötlunarástands kaupandans. Seljandinn var talinn hafa mátt vita um andlega annmarka kaupandans.

Hrd. 1996:1788 nr. 188/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:1896 nr. 5/1995 (Landbúnaðarráðuneytið) ^[PDF]

Hrd. 1996:1904 nr. 193/1996 (Gæsluvarðhald) ^[PDF]

Hrd. 1996:1931 nr. 65/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1945 nr. 183/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1955 nr. 310/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2023 nr. 218/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2071 nr. 322/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2146 nr. 145/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2195 nr. 167/1995 (Sumarbústaður) ^[PDF]

Hrd. 1996:2221 nr. 147/1995 (Vikurvinnslusamstæða) ^[PDF]
Bótaábyrgðin færðist frá leigusala til leigutaka.
Verkamaður hjá Víkurvinnslu hlaut líkamstjón vegna háttsemi kranamanns sem hafði ásamt krana verið leigður frá öðru fyrirtæki. Litið var meðal annars til þess að kranamaðurinn tók við fyrirmælum frá starfsmönnum leigjandans. Verkið var hluti af nokkuð stóru heildarverki en ekki eitt afmarkað verk. Helmingur tjónsins var fellt á verkamanninn vegna skorts á aðgæslu hans.

Hrd. 1996:2350 nr. 273/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2433 nr. 343/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2501 nr. 201/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2553 nr. 356/1996 (Sími) ^[PDF]
Aðili krafðist bóta frá ríkinu á þeim forsendum að eingöngu var aflað dómsúrskurðar vegna símanúmers viðmælanda hans en ekki einnig hans síma. Hæstiréttur vísaði til eðlis símtækja sem tækja til að hringja og taka á móti símtölum til og frá öðrum símum. Bótakröfunni var því hafnað.

Hrd. 1996:2626 nr. 102/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2641 nr. 103/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2776 nr. 230/1995 (Veiðileyfissvipting) ^[PDF]

Hrd. 1996:2786 nr. 276/1995 (Langholtsvegur) ^[PDF]

Hrd. 1996:2928 nr. 261/1995 (Hlutabréf) ^[PDF]

Hrd. 1996:2942 nr. 262/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2987 nr. 330/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3002 nr. 221/1995 (Fullvirðisréttur og greiðslumark í landbúnaði - Greiðslumark I - Fosshólar) ^[PDF]

Hrd. 1996:3037 nr. 254/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3049 nr. 122/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3154 nr. 282/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3178 nr. 260/1995 ^[PDF]
Fagmenn í fasteignaviðskiptum áttu að hafa séð að áhættan yrði meiri en tjónþolinn átti að sjá fyrir. Ósannað þótti að fagmennirnir hafi kynnt þessa auknu áhættu fyrir tjónþolanum.

Hrd. 1996:3358 nr. 184/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3417 nr. 90/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:3439 nr. 405/1996 (Dánarbú) ^[PDF]

Hrd. 1996:3563 nr. 418/1995 (Smiður búsettur á Selfossi) ^[PDF]

Hrd. 1996:3575 nr. 416/1996 (Tæknifrjóvgun) ^[PDF]
Hæstiréttur leit til þess hvort spurningarnar væru slíkar að prestur væri þá að ljóstra upp því sem trúnaður ríkti. Hann féllst ekki á að spurningarnar væru þess eðlis og mat svo að spurningarnar skiptu sköpum fyrir sakarefnið.

Hrd. 1996:3628 nr. 278/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3639 nr. 38/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:3738 nr. 105/1996 (Þvottasnigill) ^[PDF]

Hrd. 1996:3748 nr. 108/1996 (Grundarkjör) ^[PDF]

Hrd. 1996:3789 nr. 152/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:3829 nr. 355/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3842 nr. 425/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:3845 nr. 428/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:3920 nr. 270/1996 (Siglufjarðarapótek) ^[PDF]

Hrd. 1996:4045 nr. 235/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:4089 nr. 121/1996 (Einarsreitur) ^[PDF]
Fyrirtæki sóttist eftir ógildingu á eignarnámi Hafnarfjarðarbæjar á svokölluðum Einarsreit sökum deilna um upphæð eignarnámsbóta sem matsnefnd eignarnámsbóta úrskurðaði um. Eignarhald fyrirtækisins byggðist á tveimur erfðafestusamningum milli þess og Hafnarfjarðarbæjar og á eigninni voru ýmis mannvirki. Hafnarfjarðarbær greiddi eignarnámsbætur en fyrirtækið tók við þeim með fyrirvara um að leita til dómstóla ef ósættir væru um upphæðina.

Fyrirtækið leitaði svo til dómstóla um að kallaðir yrðu til dómkvaddir matsmenn til að meta virði Einarsreits og töldu þeir hann vera meira virði en úrskurður matsnefndarinnar hljóðaði upp á. Óskað var eftir yfirmatsgerð sem leiddi til enn meiri hækkunar. Hafnarfjarðarbær var ósáttur við yfirmatið og höfðaði dómsmál vegna þess. Meðal ágreiningsefna var að fiskreitur hafði verið metinn hafa fjárhagslegt gildi en Hafnarfjarðarbæ taldi að hann væri verðlaus.

Héraðsdómur tók ekki undir þann málatilbúnað þar sem ekki hefði verið sýnt fram á að matsgerðirnar hefðu verið rangar og ekki hefði verið sýnt fram á að fiskverkunarhúsin væru verðlaus þrátt fyrir að fiskverkunaraðferðin sjálf væri útdauð. Hins vegar kvað hann á um lækkun sökum þess að fiskreiturinn hefði líklega þröngan kaupendahóp og að staðurinn yrði líklega ekki notaður undir fiskverkun í framtíðinni.

Meiri hluti Hæstaréttar lækkaði verðið enn frekar sökum óvissu um að markaður væri fyrir húsin. Hins vegar taldi hann að andlagið hefði fjárhagslegt gildi sökum hins almenna minjagildis.

Hrd. 1996:4112 nr. 290/1996 (Flugmaður) ^[PDF]

Hrd. 1996:4171 nr. 423/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:4219 nr. 113/1996 (Slys við línuveiðar) ^[PDF]
Bilun var í búnaði í stýrishúsi skips. Tvennar bilanir urðu en hvorug var sönnuð hafa ollið því að stýrimaður fékk krók í augað. Atvikið var því flokkað sem óhappatilvik.

Hrd. 1997:34 nr. 9/1997 (Opinberir starfsmenn og starfsmenn á almennum vinnumarkaði - Meiðyrðamál) ^[PDF]

Hrd. 1997:52 nr. 18/1995 (Línulög eignarnema - Sjónmengun - Ytri-Löngumýri) ^[PDF]

Hrd. 1997:86 nr. 317/1995 (Brúttólestir) ^[PDF]

Hrd. 1997:144 nr. 111/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:175 nr. 33/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:195 nr. 187/1996 (Hundahald I) ^[PDF]

Hrd. 1997:244 nr. 16/1997 (Grund) ^[PDF]

Hrd. 1997:259 nr. 38/1997 (Brottnám barns) ^[PDF]

Hrd. 1997:263 nr. 37/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:350 nr. 290/1995 ^[PDF]

Hrd. 1997:380 nr. 11/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:385 nr. 3/1997 (Vífilfell) ^[PDF]

Hrd. 1997:446 nr. 189/1996 (Glerísetning) ^[PDF]

Hrd. 1997:586 nr. 214/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:683 nr. 147/1996 (Kistustökk í leikfimi - Örorka unglingsstúlku) ^[PDF]

Hrd. 1997:759 nr. 163/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:789 nr. 344/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:829 nr. 220/1996 (Fíkniefnahundar) ^[PDF]

Hrd. 1997:841 nr. 285/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:850 nr. 85/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:856 nr. 100/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:864 nr. 219/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:887 nr. 262/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:904 nr. 403/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:930 nr. 195/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1065 nr. 355/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1106 nr. 119/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:1156 nr. 148/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:1197 nr. 184/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1230 nr. 120/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1269 nr. 222/1996 (Félagsbúið Stekkum) ^[PDF]

Hrd. 1997:1323 nr. 210/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1373 nr. 263/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1472 nr. 316/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1487 nr. 293/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1630 nr. 228/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1641 nr. 229/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1683 nr. 364/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1719 nr. 199/1997 (Eftirlit Fiskistofu á Flæmingjagrunni) ^[PDF]

Hrd. 1997:1754 nr. 389/1996 (Byggingarsamvinnufélag - Vantaði kaupmála um gjöf) ^[PDF]
Undirstöðudómur um að gjöf án kaupmála sé ógild.
Skuldheimtumenn fóru í mál til riftunar á gjafagerningi.
K átti íbúð og hafði átt hana í talsverðan tíma og bjó þar með M.
Íbúðin er svo seld og gerðu þau samning við byggingasamvinnufélag um að byggja nýja íbúð.
Fyrst var gerður samningur við bæði en síðar eingöngu á nafni M.
K varð síðar gjaldþrota og þá verður þessi saga dularfull.
Héraðsdómur taldi að K hefði eingöngu gefið M helminginn en Hæstiréttur taldi hana eiga íbúðina að fullu þrátt fyrir að íbúðin hefði öll verið á nafni M.
Ekki hafði tekist að sanna að M hefði átt hluta í íbúðinni. M varð því að skila því sem hann fékk.

Hrd. 1997:1834 nr. 207/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:1913 nr. 121/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2025 nr. 346/1996 (Syðribrú - Forkaupsréttur sveitarfélags) ^[PDF]

Hrd. 1997:2194 nr. 315/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2197 nr. 301/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2275 nr. 336/1997 (Meðlagsskuld) ^[PDF]

Hrd. 1997:2312 nr. 254/1996 (Ekki sótt um örorkulífeyri) ^[PDF]

Hrd. 1997:2353 nr. 164/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2459 nr. 391/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2488 nr. 456/1996 (Hofstaðir - Laxá - Ákvörðun Náttúruverndarráðs) ^[PDF]

Hrd. 1997:2593 nr. 14/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2602 nr. 441/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:2707 nr. 435/1996 (Vistun á Unglingaheimili ríkisins) ^[PDF]
Óljóst var hvernig framlenging á vistun á unglingaheimili þjónaði þeim tilgangi að stúlka öðlaðist bata. Hún var á móti framlengingunni.

Hrd. 1997:2742 nr. 32/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2918 nr. 432/1996 (Ákvörðun byggingarnefndar - Blómaskáli) ^[PDF]

Hrd. 1997:2939 nr. 427/1996 (Baughús - Viðskeyting vegna framkvæmda) ^[PDF]

Hrd. 1997:3023 nr. 52/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3098 nr. 46/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3124 nr. 433/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3137 nr. 434/1997 (Krókur í Kjalarneshreppi II) ^[PDF]

Hrd. 1997:3287 nr. 47/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3318 nr. 447/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3362 nr. 363/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3384 nr. 460/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3394 nr. 465/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3408 nr. 76/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3431 nr. 74/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3618 nr. 274/1997 (Fangelsismálastjóri) ^[PDF]

Hrd. 1997:3704 nr. 494/1997 (Útgerðarmaður) ^[PDF]
Pro se mál. Málinu var vísað frá dómi vegna misbrests við að aðgreina sakarefnið og ódómhæfrar dómkröfu.

Hrd. 1997:3776 nr. 325/1996 (Starfsuppsögn) ^[PDF]

Hrd. 1997:3786 nr. 326/1996 ^[PDF]

Hrd. 1998:18 nr. 520/1997 (Félag íslenskra stórkaupmanna) ^[PDF]

Hrd. 1998:106 nr. 155/1997 (Hafnað bágri heilsu M) ^[PDF]

Hrd. 1998:137 nr. 286/1997 (Siglfirðingur ehf.) ^[PDF]

Hrd. 1998:179 nr. 15/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:268 nr. 456/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:347 nr. 13/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:386 nr. 43/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:441 nr. 56/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:455 nr. 37/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:550 nr. 523/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:601 nr. 476/1997 (Möðrufell í Eyjafjarðarsveit - Dalabyggð - Röksemdir ráðuneytis) ^[PDF]

Hrd. 1998:632 nr. 163/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:693 nr. 260/1997 (Hundamál) ^[PDF]

Hrd. 1998:756 nr. 288/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:799 nr. 305/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:867 nr. 345/1997 (Ferðaskrifstofan Vilborg) ^[PDF]

Hrd. 1998:881 nr. 310/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:897 nr. 132/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1115 nr. 335/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1162 nr. 505/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1272 nr. 161/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1361 nr. 132/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:1446 nr. 311/1995 ^[PDF]

Hrd. 1998:1653 nr. 251/1997 (Uppgreiðsla skuldabréfs - Mistök banka) ^[PDF]
Skuldabréf gefið út vegna gatnagerðargjalda vegna fasteignar í Reykjavík. Bréfið var vaxtalaust og bankinn látinn innheimta bréfið. Fyrsta afborgun bréfsins var túlkuð sem höfuðstóll og afhent fullnaðarkvittun þegar hún var greidd. Við lok síðustu greiðslunnar var bréfinu aflýst en skuldarinn hafði í raun greitt einvörðungu ⅓ af skuldinni. Skuldarinn lést og spurði ekkja skuldarans bankann hvort þetta væri rétt, sem bankinn játti. Talið var að ekkjan hefði átt að vita af mistökum bankans. Greiðsluseðlarnir voru því ekki skuldbindandi fyrir kröfuhafann.

Hrd. 1998:1694 nr. 153/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:1705 nr. 254/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1724 nr. 346/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1807 nr. 191/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:1949 nr. 198/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:1976 nr. 311/1997 (Breytt mat á örorku - Reikniregla) ^[PDF]
Sett var ný reikniregla um umreikning. Haldið var því fram að reiknireglan væri gölluð því hún bætti ekki alla starfsorkuskerðingu. Hæstiréttur var ósammála þar sem veita ætti löggjafanum svigrúm til að stilla þetta af.

Hrd. 1998:2002 nr. 312/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2021 nr. 389/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2033 nr. 273/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2060 nr. 390/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2140 nr. 368/1997 (Lífeyrissjóður sjómanna - Sjómaður) ^[PDF]

Hrd. 1998:2187 nr. 247/1997 (Lækjarás 34c - Riftun - Skuldir) ^[PDF]

Hrd. 1998:2233 nr. 317/1997 (Lágmarksmiskastig - Grundvöllur bótaútreiknings) ^[PDF]

Hrd. 1998:2296 nr. 230/1998 (Lindarsíða) ^[PDF]

Hrd. 1998:2390 nr. 478/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2467 nr. 123/1998 (Umgengnistálmanir) ^[PDF]

Hrd. 1998:2510 nr. 98/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2553 nr. 162/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2588 nr. 151/1997 ^[PDF]

Hrú. 1998:2608 nr. 169/1998 (Fagtún) ^[PDF]
Hæstaréttardómur sem kveðinn var upp í málinu: Hrd. 1999:4429 nr. 169/1998 (Fagtún)^ⓘ

Hrd. 1998:2634 nr. 261/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2637 nr. 273/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2653 nr. 326/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2670 nr. 268/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2702 nr. 342/1998 (Ný yfirmatskrafa) ^[PDF]
Héraðsdómari hafði hafnað kröfu sóknaraðila um yfirmat. Sóknaraðilinn lét hjá líða í því tilviki að kæra úrskurðinn og lýsti síðar gagnaöflun lokið þegar aðalmeðferð málsins var ákveðin. Hann setti síðan fram nýja kröfu um yfirmat sem var einnig synjað.

Hæstiréttur taldi að hin nýja krafa væri í andstöðu við þá meginreglu einkamálaréttarfars um hraða og greiða málsmeðferð, og hafi sóknaraðilinn í þessu tilviki fyrirgert rétti sínum til yfirmats.

Hrd. 1998:2773 nr. 479/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2833 nr. 257/1998 (Varmidalur) ^[PDF]

Hrd. 1998:2913 nr. 436/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2992 nr. 105/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3011 nr. 415/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:3051 nr. 389/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3096 nr. 497/1997 (Iðnlánasjóður - Nýsköpunarsjóður atvinnulífsins) ^[PDF]

Hrd. 1998:3115 nr. 333/1997 (Dönsk skaðabótalög) ^[PDF]

Hrd. 1998:3164 nr. 19/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3181 nr. 432/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:3259 nr. 242/1997 (Notaðir vélsleðar) ^[PDF]

Hrd. 1998:3369 nr. 24/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3378 nr. 49/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3418 nr. 25/1998 (Krókabátar) ^[PDF]
Lög voru birt en áttu ekki að koma til framkvæmda fyrr en á ákveðnum degi síðar sama ár. Með lögunum var skilgreindur frestur fyrir veiðimenn til að velja kerfi fyrir lok tiltekins dags, sem var nokkrum dögum eftir birtinguna. Stjórnvöld úrskurðuðu í máli vegna þessa áður en lögin komu til framkvæmda. Hæstiréttur ógilti úrskurðinn á þeim forsendum að óheimilt var að byggja úrskurð á lagaákvæði sem ekki var komið til framkvæmda.

Hrd. 1998:3478 nr. 62/1998 (Andmælaréttur fyrir endurkröfunefnd) ^[PDF]

Hrd. 1998:3538 nr. 202/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3551 nr. 203/1998 (Lyfjaverslun ríkisins) ^[PDF]

Hrd. 1998:3563 nr. 204/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3575 nr. 205/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3587 nr. 206/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3599 nr. 46/1998 (Héraðsdýralæknir) ^[PDF]

Hrd. 1998:3618 nr. 113/1998 (Álfaheiði) ^[PDF]

Hrd. 1998:3703 nr. 117/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3729 nr. 100/1998 (Lokauppgjör) ^[PDF]

Hrd. 1998:3682 nr. 53/1998 (Slökkviliðsmenn) ^[PDF]

Hrd. 1998:3781 nr. 93/1998 (Viðbótarálagning) ^[PDF]

Hrd. 1998:3838 nr. 89/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3844 nr. 102/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3975 nr. 108/1998 (Tryggingarráð - Tryggingastofnun - Örorkulífeyrir) ^[PDF]

Hrd. 1998:3992 nr. 110/1998 (Efnalaugin Hreinar línur) ^[PDF]
Eigandi efnalaugarinnar fékk milligöngumann (fyrirtækjasala) til að selja hana. Kaupandinn gerði tilboð upp á 5 milljónir en fyrirtækjasalinn hafði metið það á 4,8 milljónir. Seljandinn var talinn hafa vitað að kaupandinn hafi verið í rangri trú um verðmat fyrirtækisins og gat því ekki byggt á samningnum.

Hrd. 1998:4117 nr. 142/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4310 nr. 199/1998 (Gallerí Sport) ^[PDF]

Hrd. 1998:4328 nr. 147/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4342 nr. 187/1998 (Sómastaðir - Niðurrif) ^[PDF]

Hrd. 1998:4392 nr. 313/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:4406 nr. 166/1998 (Iðnaðarmálagjald) ^[PDF]

Hrd. 1998:4457 nr. 464/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4497 nr. 472/1998 (Sekt og vararefsing) ^[PDF]

Hrd. 1998:4533 nr. 224/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4552 nr. 312/1998 (Flutningur Landmælinga Íslands) ^[PDF]
Ráðherra gaf út fyrirmæli um að færa ætti Landmælingar Íslands frá Reykjavík til Akraness. Hæstiréttur taldi að þrátt fyrir að engin bein fyrirmæli væru um það í lögum að ríkisstofnunin skuli staðsett í Reykjavík væri það ekki til þess að ráðherra hefði frjálst val um staðsetningu hennar. Ákvarðanir um heimili stofnunar og varnarþing væru meðal grundvallaratriða í skipulagi hennar og því yrðu breytingar sem þessar að hafa skýra heimild í almennum lögum.

Hrd. 1998:4569 nr. 477/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4578 nr. 473/1998 ^[PDF]

Hrd. 1999:158 nr. 237/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:312 nr. 155/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:363 nr. 250/1998 (Lindarbyggð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:470 nr. 276/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:654 nr. 278/1998 (Framleiðsluréttur á mjólk)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:709 nr. 271/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:802 nr. 247/1998 (Svæðisskrifstofa málefna fatlaðra)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:838 nr. 240/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:869 nr. 62/1999 ^[PDF]

Hrd. 1999:874 nr. 80/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:884 nr. 314/1998 (Hraunbær)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:987 nr. 344/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:989 nr. 345/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:991 nr. 346/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:993 nr. 347/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:995 nr. 348/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:997 nr. 349/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:999 nr. 350/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1001 nr. 351/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1003 nr. 352/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1005 nr. 353/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1007 nr. 354/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1009 nr. 355/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1011 nr. 356/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1013 nr. 357/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1015 nr. 358/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1017 nr. 359/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1019 nr. 360/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1021 nr. 361/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1023 nr. 362/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1025 nr. 363/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1027 nr. 364/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1029 nr. 365/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1031 nr. 366/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1033 nr. 367/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1035 nr. 368/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1070 nr. 96/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1080 nr. 254/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1096 nr. 255/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1112 nr. 256/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1280 nr. 441/1998 (Visa Ísland)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1360 nr. 340/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1404 nr. 81/1999 (Flutningur sýslumanns)^[HTML] ^[PDF]
Sýslumaður var fluttur á milli embætta en kaus að fara á eftirlaun. Litið var svo á að um væri að ræða fleiri kröfur um sama efnið þar sem ein krafan var innifalin í hinni.

Hrd. 1999:1431 nr. 493/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1467 nr. 290/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1505 nr. 137/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1511 nr. 511/1998 (Umgengnisréttur forsjársviptrar móður við barn sitt)^[HTML] ^[PDF]
Umgengni hafði verið ákveðin þannig að aðili hafði umgengnisrétt upp á 1,5 klukkustund á ári. Hæstiréttur taldi að ekki hafði verið sýnt fram á nauðsyn þess að takmarka umgengnina svo mikið.

Hrd. 1999:1569 nr. 258/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1606 nr. 386/1998 (Síldarverksmiðjur ríkisins)^[HTML] ^[PDF]
Síldarverksmiðjur ríkisins voru einkavæddar, stöður lagðar niður og fengu sumir starfsmenn boð um að flytjast yfir í hið nýja félag. Ágreiningur var um hvort bæta bæri innheimtukostnað starfsmanns við að leita til lögmanns um að innheimta fyrir sig ógreidd biðlaun sem starfsmaðurinn taldi sig eiga rétt á, en engin krafa var gerð um þann innheimtukostnað í kröfugerðinni. Hæstiréttur taldi að framsetning sakarefnisins hefði verið í það miklu ósamræmi að vísa bæri frá því máli frá héraðsdómi.

Hrd. 1999:1617 nr. 387/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1666 nr. 454/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1691 nr. 372/1998 (Þormóðsstaðir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1698 nr. 335/1998 (Huginn fasteignamiðlun - Fjársvik á fasteignasölu)^[HTML] ^[PDF]
Starfsmaður fasteignasölu sveik fé af viðskiptavinum. Að mati Hæstaréttar bar fasteignasalan sjálf ábyrgð á hegðun starfsmannsins enda stóð hún nokkuð nálægt því athæfi.

Hrd. 1999:1709 nr. 403/1998 (Ósoneyðandi efni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1737 nr. 498/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1808 nr. 383/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1817 nr. 406/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1877 nr. 164/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1890 nr. 171/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1916 nr. 426/1998 (Hnefaleikar - Hnefaleikabann)^[HTML] ^[PDF]
Í málinu var ákært fyrir brot á lögum um bann við hnefaleikum, nr. 92/1956, og báru ákærðu það fyrir sig að lögin hefðu fallið úr gildi fyrir notkunarleysi. Einnig báru þeir fyrir sig að bannið næði ekki yfir þá háttsemi þeir voru sakaðir um þar sem þeir hafi stundað áhugamannahnefaleika sem hefði ekki sömu hættueiginleika og þeir hnefaleikar sem voru stundaðir þegar bannið var sett á. Hæstiréttur féllst ekki á þessar málsvarnir og taldi að lögin hefðu ekki fallið brott sökum notkunarleysis né vera andstæð jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar.

Hrd. 1999:1982 nr. 456/1998 (Lobo)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2015 nr. 151/1999 (Táknmálstúlkun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2119 nr. 508/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 487/1998^[HTML]

Hrd. 1999:2261 nr. 487/1998 (Stjórnarmaður í hlutafélagi - Búlandstindur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2271 nr. 115/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2282 nr. 502/1998 (Hávöxtunarfélagið)^[HTML] ^[PDF]
Starfsmaður verðbréfafyrirtækis gerði mistök við kaup á skuldabréfi fyrir viðskiptavin sem leiddi til tjóns fyrir viðskiptavininn, sem það krafðist síðan vátryggjanda sinn um fjárhæð er samsvaraði sinna eigin bóta til viðskiptavinarins. Verðbréfafyrirtækið bar það fyrir sig að það væri viðskiptavinur í skilningi laga um verðbréfaviðskipti og verðbréfasjóði og því næði starfsábyrgðartrygging þess til mistaka starfsmannsins.

Hæstiréttur mat það svo að orðalag og efnisskipan laganna bæri það ekki með sér að verðbréfafyrirtækið teldist sem viðskiptavinur í þeim skilningi, og synjaði því kröfu þess.

Hrd. 1999:2306 nr. 384/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2353 nr. 205/1999 (Stórfellt fíkniefnabrot - Gæsluvarðhaldsdeila)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2425 nr. 449/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2549 nr. 201/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2666 nr. 461/1998 (Sorpstöð Suðurlands)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2682 nr. 506/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2711 nr. 233/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2829 nr. 56/1999 (Torghöllin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2919 nr. 268/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3009 nr. 304/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3032 nr. 320/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3062 nr. 258/1999 (Stóðhesturinn Safír og fleiri hestar)^[HTML] ^[PDF]
K og M deildu um það hvort þeirra fengi hvaða hest.
M hafði selt Safír áður en þau skildu, á um 2,3 milljónir. Viðmiðunardagur skipta var eftir söluna. K taldi að það hefði verið eitthvað undarlegt við söluna og krafðist verðmats á hestinum, sem var um 7,3 milljónir. Dómurinn taldi að M hefði misbeitt ráðum yfir hjúskapareign með því að gera málamyndasamning um svo lágt söluverð. Verðmæti Safírs samkvæmt verðmatinu var því lagt til grundvallar í skiptunum.

Hæstiréttur taldi hins vegar að ekki væri hægt að gera kröfu um tiltekna útlagningu fyrr en búið væri að fá niðurstöðu um virði og eignarstöðu hverrar eignar.

Hrd. 1999:3090 nr. 255/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3096 nr. 273/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3129 nr. 354/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3196 nr. 78/1999 (Ristill - Eftirmeðferð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3225 nr. 508/1997^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3259 nr. 17/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3270 nr. 125/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3286 nr. 382/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3315 nr. 34/1999 („Kartöflu-Lína“)^[HTML] ^[PDF]
Handhafar vörumerkisins Lína fóru í einkamál við handhafa vörumerkisins Kartöflu-Lína en beitt var þeirri vörn að málið yrði að vera höfðað sem sakamál. Þrátt fyrir mistök við lagasetningu voru lögin túlkuð á þann hátt að höfða mætti málið sem einkamál í þessu tilviki.

Hrd. 1999:3400 nr. 66/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3401 nr. 67/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3402 nr. 68/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3403 nr. 69/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3404 nr. 70/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3426 nr. 402/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3432 nr. 405/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3438 nr. 150/1999 (Umferðarslys I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3599 nr. 153/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3612 nr. 72/1999 (Kastalagerði)^[HTML] ^[PDF]
Afsláttur var ákveðinn með hliðsjón af viðgerðarkostnaði.

Hrd. 1999:3742 nr. 82/1999 (Skuldabréf)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3750 nr. 156/1999 (Skattaupplýsingar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3780 nr. 64/1999 (Bára Siguróladóttir - Búnaðarmálasjóðsgjald II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3836 nr. 414/1999 (Verksmiðja Reykdals)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3849 nr. 420/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3855 nr. 421/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3956 nr. 424/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3964 nr. 215/1999 (Baugur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4007 nr. 91/1999 (Landbúnaðargjöld)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4247 nr. 132/1999 (Forstjóri Landmælinga ríkisins - Brottvikning)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4316 nr. 131/1999 (Hekla hf.)^[HTML] ^[PDF]
Hekla krafðist endurgreiðslu vaxta af kröfu vegna ofgreidds virðisaukaskatts og deilt var um í málinu hvort krafan bæri dráttarvexti eða aðra vexti þar sem lög um tekju- og eignaskatt kváðu á um dráttarvexti en ekki lög um virðisaukaskatt. Hæstiréttur taldi að túlka bæri ákvæðið þröngt þar sem víðari túlkun fæli í sér frávik frá þeirri meginreglu kröfuréttar um dráttarvexti við endurheimtu ofgreidds fjár.

Hrd. 1999:4583 nr. 192/1999 (SÁÁ)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4600 nr. 465/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4602 nr. 466/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4700 nr. 276/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4717 nr. 274/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4833 nr. 200/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4956 nr. 296/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:5021 nr. 334/1999 (Skjöldur ehf.)^[HTML] ^[PDF]
Í samþykktum þess kom fram að til þurfti alla stjórnarmenn til að veðsetja eign. Samþykktunum hafði verið breytt nokkrum árum áður þannig að tvo þyrfti til að samþykkja skuldbindingar af hálfu félagsins. Þær breytingar voru svo auglýstar í Lögbirtingablaðinu.

Hrd. 2000:38 nr. 502/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:87 nr. 284/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:132 nr. 311/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:179 nr. 218/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:220 nr. 350/1999 (Bílasalan Borg)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:244 nr. 293/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:339 nr. 394/1999 (Umhirða kúa)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:373 nr. 305/1999 (Matsgerðin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:383 nr. 277/1999 (Uppsögn lektors í spænsku við HÍ)^[HTML] ^[PDF]
Samkvæmt reglum er giltu á þeim tíma þurfti staðfestingu ráðherra til að ráða starfsfólk. Óheimilt var að segja upp lektornum án staðfestingar ráðherra þar sem ráðherra kom að staðfestingu ráðningar hans.

Hrd. 2000:468 357/1999 (Starfslokasamningur starfsmanns við Landsbanka Íslands)^[HTML] ^[PDF]
Landsbankinn, sem þá var í ríkiseigu, sagði upp starfsmanni. Gerðu aðilar sín á milli starfslokasamning þar sem fram kom að um væri að ræða endanlegt uppgjör og hvorugur aðili ætti kröfu á hinn.

Hæstiréttur tók undir með héraðsdómi að um ekki hefði verið ólögmæt nauðung að ræða þar sem efni samningsins kvað á um betri hagsmuni fyrir stefnanda heldur en ef honum hefði verið sagt upp. Hins vegar ógilti Hæstiréttur nokkur ákvæði samningsins á grundvelli 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936, þar sem þau fólu í sér afsal á greiðslum sem starfsmaðurinn hefði ella hlotið við niðurlagningu starfs síns. Bankastjórn hefði með því hlunnfarið starfsmanninn og við samningsgerðina naut starfsmaðurinn ekki aðstoðar lögmanns.

Hrd. 2000:490 nr. 13/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:571 nr. 356/1999 (Matsreglur ríkisskattstjóra)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:617 nr. 327/1999 (Afturköllun flugumferðarstjóraskírteinis)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:683 nr. 380/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:723 nr. 306/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:897 nr. 310/1999 (Lækur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1002 nr. 360/1999 (Menntamálaráðuneytið)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1017 nr. 386/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1088 nr. 460/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1183 nr. 359/1999 (Jöfnunargjald - Sama sakarefni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1211 nr. 329/1999 (Jöfnunargjald)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1279 nr. 430/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1322 nr. 407/1999 (Brúnir og Tjarnir - Jarðasala I)^[HTML] ^[PDF]
Íslenska ríkið seldi tilteknar jarðir til S án auglýsingar. Þ var ekki sáttur við það og sóttist eftir ógildingu sölunnar og útgáfu afsalsins til S. Hæstiréttur nefndi að ákvarðanir stjórnvalda um ráðstafanir á eignum ríkisins gilti meðal annars jafnræðisregla stjórnsýsluréttarins er myndi leiða til þess að auglýsa skyldi fyrirætlaðar sölur á eignum ríkisins til að veita öllum borgurum sama tækifæri til að gera kauptilboð. Hins vegar taldi rétturinn málsástæður í þessu máli ekki nægar ástæður til þess að ógilda gerningana.

Hrd. 2000:1344 nr. 95/2000 (Dýri BA 98)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1379 nr. 324/1999 (Smyrlaberg - Ákvörðun um innlausn jarðarhluta)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1500 nr. 361/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1521 nr. 461/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1605 nr. 127/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1621 nr. 15/2000 (Stjörnugrís I)^[HTML] ^[PDF]
Of víðtækt framsal til ráðherra um hvort framkvæmdir þyrftu að fara í mat á umhverfisáhrifum.

Hrd. 2000:1658 nr. 291/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1681 nr. 478/1999 (Kaldsjávarrækja)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1702 nr. 474/1999 (Stífluð skólplögn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1722 nr. 40/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1760 nr. 290/1999 (Víkartindur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1791 nr. 1/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1811 nr. 152/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1855 nr. 492/1999 (Hundahald)^[HTML] ^[PDF]
Samningur var gerður um að greiða fyrir ákveðinn fjölda hunda en sá samningur var ekki gildur þar sem engin lagaheimild var fyrir því að afmarka tiltekinn fjölda hunda.

Hrd. 2000:1992 nr. 183/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2008 nr. 501/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2053 nr. 38/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2064 nr. 35/2000 (Starfslokayfirlýsing)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2131 nr. 486/1999 (Dómnefnd um lektorsstarf)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2155 nr. 206/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2174 nr. 69/2000 (Skilyrði fyrir kindakjöt og mjólk - Greiðslumark II)^[HTML] ^[PDF]
Greiðslukerfi í landbúnaði var breytt og höfðaði sauðfjárbóndi einn mál þar sem verið væri að hygla kúabændum við þær breytingar.

Hæstiréttur féllst ekki á að í því fælist óheimil mismunun í skilningi jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar þar sem löggjafanum hafi ekki verið skylt að láta sömu lagareglur gilda um allar greinar landbúnaðar. Þá hafi þeir breytingar sem áttu sér stað verið gerðar í lögmætum tilgangi, til þess fallnar að ná fram ákveðnum markmiðum í sauðfjárrækt og náðu til allra er stunduðu hana.

Hrd. 2000:2200 nr. 440/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2271 nr. 53/2000 (Rúllubindivél)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2285 nr. 26/2000 (Sumarbústaður og snjór - Eyrarskógur)^[HTML] ^[PDF]
E keypti lóð sem hann ætlaði að reisa sumarhús á, sem hann svo gerði. Fáeinum árum eftir að sumarhúsið hafði verið reist skemmdist það af völdum snjóþunga. Leitaði E þá til byggingarnefndar hreppsins og ályktaði hún að ekki yrði mælt með því að lóðin yrði nýtt sem byggingarlóð fyrir sumarhús.

Skipulagsstjórn ríkisins hafði fyrir byggingu sumarhússins gert skipulag fyrir sumarhúsahverfi í sama skógi, sem hreppurinn hafði samþykkt, og því litið svo á að svæðið væri almennt hæft fyrir sumarbústaði. Af þeim sökum lagði Hæstiréttur sönnunarbyrðina á E um að sýna að restin af lóðinni sem hann keypti hefði einnig verið haldin þeim annmarka að vera óhæf til að reisa sumarhús. Þar sem E gerði enga tilraun til að sýna fram á það var seljandinn sýknaður af kröfum E um ógildingu samningsins og einnig varakröfu hans um riftun.

Hrd. 2000:2301 nr. 70/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2346 nr. 231/2000 (Sveinspróf)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2387 nr. 49/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2488 nr. 54/2000 (Rækjukaup)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2532 nr. 259/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2542 nr. 281/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2619 nr. 305/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2622 nr. 313/2000 (Óstaðfest samkomulag)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2665 nr. 347/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2682 nr. 94/2000 (Fljótasel 34)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2788 nr. 324/2000 (Hornafjörður - Umráð yfir grjóti - Siglingastofnun ríkisins)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2887 nr. 72/2000 (Menntaskólinn í Kópavogi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2946 nr. 91/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3168 nr. 173/2000 (Sýslumaðurinn á Húsavík)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3182 nr. 364/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3252 nr. 157/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3268 nr. 158/2000 (Sýslumaður)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3412 nr. 248/2000 (Fingurbrot)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3526 nr. 135/2000 (Fjárskipti og meðlag)^[HTML] ^[PDF]
M og K höfðu komið sér saman um venjulegan samning. Hins vegar gerðu þau annan hliðarsamning þar sem K fékk meira í sinn hlut og þar með væru meðlagsgreiðslurnar uppgerðar.
Nokkrum árum eftir krafðist K M um meðlag sem M taldi ekki heimilt. Þær kröfur voru taldar of óskýrar.
Dómstólar nefndu að ekki sé heimilt að greiða það í einu lagi en þó gæti K ekki allt í einu farið að rukka M um meðlag eftir að hafa látið það ógert í langan tíma, við þessar aðstæður.

Hrd. 2000:3543 nr. 218/2000 (Ísfélagsdómur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3757 nr. 151/2000 (Uppsögn vagnstjóra hjá Strætó)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3772 nr. 223/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3799 nr. 207/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3814 nr. 215/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4064 nr. 234/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4122 nr. 153/2000 (Kauphóll)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4170 nr. 284/2000 (Fjallalind)^[HTML] ^[PDF]
Kröfu tjónvalds um lækkun á bótakröfu tjónþola var synjað, en forsendur þeirrar kröfu voru þær að tjónþoli hefði átt að takmarka tjón sitt með því að vanefna samninginn fyrir sitt leyti.

Hrd. 2000:4261 nr. 430/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4317 nr. 219/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4418 nr. 321/2000 (Verslunin Taboo - Refsing vegna kláms)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4443 nr. 333/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4480 nr. 125/2000 (Öryrkjadómur I)^[HTML] ^[PDF]
Niðurstöðu málsins fyrir Hæstarétti er oft skipt í tímabil: Fyrri tímabilið er krafa er átti við 1. janúar 1994 til 31. desember 1998 og hið seinna frá 1. janúar 1999. Ástæða skiptingarinnar er sú að forsendur úrlausnarinnar fyrir sitt hvort tímabilið voru mismunandi í mikilvægum aðalatriðum.

Þann 1. janúar 1994 tóku gildi ný heildarlög til almannatrygginga en við setningu þeirra var í gildi reglugerð, um tekjutryggingu, heimilisuppbót og heimildarhækkanir, með stoð í eldri lögunum. Ný reglugerð, um tekjutryggingu, var síðan sett 5. september 1995 með stoð í nýju lögunum en þar var kveðið á um heimild til lækkunar á greiðslum byggðum á tekjum maka örorkulífeyrisþegans. Þann 1. janúar 1999 var reglugerðarákvæðinu færð lagastoð með gildistöku breytingarlaga nr. 149/1998.

Ágreiningurinn í máli er varðaði fyrra tímabilið sneri í meginatriðum um hvort íslenska ríkið hafi haft lagaheimild til að skerða tekjur örorkulífeyrisþegans með umræddum hætti á meðan því stóð. Er kom að seinna tímabilinu kom það ekki sérstaklega til álita enda hafði lögunum verið breytt til að koma slíkri á en þá reyndi sérstaklega á samræmi hennar við stjórnarskrá.

Niðurstaða Hæstaréttar var sú að skerðingarheimildin hafi verið óheimil vegna beggja tímabilanna. Allir dómararnir sem dæmdu í málinu voru sammála um fyrra tímabilið. Tveir dómaranna skiluðu sératkvæði þar sem þeir lýstu sig ósammála meirihlutanum um niðurstöðuna um seinna tímabilið en voru sammála að öðru leyti.

Forsendur niðurstöðu meirihlutans um seinna tímabilið voru í megindráttum þær að þar sem tekjur maka skiptu ekki máli við annars konar greiðslur frá ríkinu, eins og slysatrygginga og sjúkratrygginga, væri talið í gildi sé sú aðalregla að greiðslur úr opinberum sjóðum skuli vera án tillits til tekna maka, og vísað þar til jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar. Þó megi taka tillit til hjúskaparstöðu fólks varðandi framfærslu ef málefnaleg rök styðja slíkt.

76. gr. stjórnarskrárinnar, nr. 33/1944, spilar hér stórt hlutverk. Meirihlutinn taldi að þrátt fyrir að löggjafinn hafi talsvert svigrúm til mats við að ákveða inntak þeirrar aðstoðar sem ákvæðið kveður á um, þá komist dómstólar ekki hjá því að taka afstöðu til þess hvort það fyrirkomulag sé í samræmi við önnur ákvæði stjórnarskrárinnar eins og þau séu skýrð með hliðsjón af þeim þjóðréttarlegu skuldbindingum sem íslenska ríkið hefur undirgengist.

Þá leit meirihlutinn svo á að við breytingarnar sem urðu að núverandi 1. mgr. 76. gr. stjórnarskrárinnar, nr. 33/1944, en við þær breytingar var fellt út orðalag um undanþágu ríkisins frá því að veita slíka aðstoð í þeim tilvikum þegar viðkomandi nyti ekki þegar framfærslu annarra en í greinargerð var lýst því yfir að ekki væri um efnislega breytingu að ræða. Meirihluti Hæstaréttar taldi að þrátt fyrir staðhæfinguna í lögskýringargögnum hefði breytingin á ákvæðinu samt sem áður slík áhrif.

Eftirmálar dómsúrlausnarinnar fyrir Hæstarétti voru miklir og hefur Hæstiréttur í síðari dómaframkvæmd minnkað áhrif dómsins að einhverju leyti.

Hrd. 2000:4506 nr. 272/2000 (Bankaráðsformaður)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:57 nr. 311/2000^[HTML]

Hrd. 2001:69 nr. 217/2000^[HTML]

Hrd. 2001:168 nr. 274/2000^[HTML]

Hrd. 2001:178 nr. 202/2000^[HTML]

Hrd. 2001:208 nr. 249/2000 (Lífeyrissjóður bankamanna)^[HTML]

Hrd. 2001:244 nr. 262/2000 (Lögmaður - Bótakrafa fyrnist - Tilvísun í rökstuðning stefndu)^[HTML]
Krafa hafði fyrnst vegna aðgerðaleysis lögmanna sem höfðu fengið kröfu framsenda. Leyst var úr málinu með vísan til siðareglna lögmanna.

Hrd. 2001:293 nr. 340/2000^[HTML]

Hrd. 2001:345 nr. 256/2000 (Bakverkur)^[HTML]

Hrd. 2001:362 nr. 9/2001^[HTML]

Hrd. 2001:447 nr. 298/2000 (Hitaveita Stykkishólms - Útboð)^[HTML]
Stykkishólmsbær bauð út lagningu hitaveitu og auglýsti hana sem almennt útboð. Níu tilboð komu fram og lagði ráðgjafi fram að lægsta boðinu yrði tekið. Á bæjarstjórnarfundi var hins vegar ákveðið að ganga til samninga við aðila er bauð 27% hærri upphæð í verkið sem þar að auki var með aðsetur í bænum. Réttlætingin fyrir frávikinu var sögð mikilvægi þess að svo stórt verk væri unnið af heimamönnum.

Lægstbjóðandi fór í bótamál við sveitarfélagið og nefndi meðal annars að útboðið hefði ekki verið í samræmi við EES-reglur um útboð. Grundvöllur aðal bótakröfunnar voru efndabætur en varakrafan hljóðaði upp á vangildisbætur. Hæstiréttur féllst á vangildisbætur en nefndi að þótt sjónarmið um staðsetningu þátttakenda í útboði gætu verið málefnaleg þyrfti að líta til þess að það hafi samt sem áður verið auglýst sem almennt útboð og ekkert í henni sem gaf til kynna að sjónarmið sem þessi vægju svo þungt.

Hrd. 2001:458 nr. 402/2000^[HTML]

Hrd. 2001:498 nr. 26/2001^[HTML]

Hrd. 2001:520 nr. 459/2000^[HTML]

Hrd. 2001:617 nr. 309/2000 (Leigusamningur - Stöðvarleyfi)^[HTML]

Hrd. 2001:640 nr. 60/2001^[HTML]

Hrd. 2001:674 nr. 383/2000 (Bláhvammur)^[HTML]

Hrd. 2001:742 nr. 312/2000 (MDMA-töflur)^[HTML]
Maður fékk reynslulausn og álitamál skapaðist um hvort hann hafi öðlast réttarstöðu sakbornings á meðan henni stóð. Hæstiréttur leit svo á að úrskurður um hlerun hefði leitt til þess að hann hefði talist vera sakborningur. Reynslulausnin varð svo dæmd upp.

Hrd. 2001:833 nr. 293/2000^[HTML]

Hrd. 2001:879 nr. 49/2001^[HTML]

Hrd. 2001:891 nr. 50/2001 (Fimleikafélag Hafnarfjarðar)^[HTML]

Hrd. 2001:918 nr. 336/2000^[HTML]

Hrd. 2001:946 nr. 359/2000 (Laxalind)^[HTML]

Hrd. 2001:986 nr. 366/2000^[HTML]

Hrd. 2001:1040 nr. 384/2000 (Óskráð sambúð)^[HTML]
Fólk var í óskráðri sambúð og spurt hvort þau voru í sambúð eða ekki. Móðirin hafði dáið og því torvelt að fá svar.
Niðurstaðan var að þau voru í sambúð þegar barnið fæddist og því var M skráður faðir.
Síðar var lögunum breytt þannig að krafist var skráðrar sambúðar.

hrd. 2001:1073 nr. 279/2000 (Geitaskarð)^[HTML]

Hrd. 2001:1169 nr. 395/2000 (Hámark viðmiðunartekna við bætur - Svæfingalæknir)^[HTML]
Svæfingalæknir slasast. Hann var með það miklar tekjur að þær fóru yfir hámarksárslaunaviðmiðið og taldi hann það ekki standast 72. gr. stjórnarskrárinnar. Hæstiréttur taldi hámarkið standast.

Hrd. 2001:1188 nr. 354/2000 (Tolleftirlit með bókasendingum)^[HTML]
Hæstiréttur taldi að sú framkvæmd að opna allar fyrirvaralaust og án samþykkis viðtakenda póstsendinga til þess að finna reikninga í pökkum, væri óheimil. Tollyfirvöld sýndu ekki fram á að það hefði verið nauðsynlegt.

Hrd. 2001:1212 nr. 266/2000^[HTML]

Hrd. 2001:1398 nr. 390/2000 (Jarðasala II)^[HTML]

Hrd. 2001:1420 nr. 455/2000^[HTML]

Hrd. 2001:1483 nr. 326/2000 (Snæbjörg ÓF-4)^[HTML]

Hrd. 2001:1497 nr. 373/2000^[HTML]

Hrd. 2001:1630 nr. 123/2001^[HTML]

Hrd. 2001:1655 nr. 151/2001^[HTML]

Hrd. 2001:1657 nr. 37/2001^[HTML]

Hrd. 2001:1756 nr. 146/2001 (Haffærnisskírteini)^[HTML]

Hrd. 2001:1849 nr. 149/2001 (Blái turninn)^[HTML]

Hrd. 2001:1885 nr. 25/2001 (Sýslumannsflutningur - Tilflutningur í starfi)^[HTML]

Hrd. 2001:2008 nr. 2/2001^[HTML]

Hrd. 2001:2139 nr. 135/2001^[HTML]

Hrd. 2001:2167 nr. 139/2001^[HTML]

Hrd. 2001:2245 nr. 67/2001^[HTML]

Hrd. 2001:2281 nr. 173/2001 (Hverfell)^[HTML]
Hæstiréttur taldi stefnendur málsins hefði skort lögvarða hagsmuni af því að leyst yrði úr fyrir dómi hvernig nafn fjalls yrði stafsett á landakorti.

Hrd. 2001:2328 nr. 16/2001 (Skandia)^[HTML]
Fjallar um afleiðusamning. Krafist var ógildingar á samningnum en ekki var fallist á það þar sem öll lög gerðu ráð fyrir slíkum samningi.

Hrd. 2001:2366 nr. 65/2001 (Ytri-Langamýri)^[HTML]

Hrd. 2001:2382 nr. 109/2001 (Brottvikning sjómanns vegna ölvunar)^[HTML]

Hrd. 2001:2477 nr. 111/2001 (Fannafold - Sameign - Öll eignin veðsett)^[HTML]
M og K áttu hvorn sinn helminginn.
Talið var að K hefði eingöngu skrifað undir samþykki maka en ekki sem veðsali. Hins vegar stóð í feitu letri í tryggingarbréfinu að öll eignin væri veðsett og var því litið svo á að K væri einnig að veðsetja sinn hluta.

Hrd. 2001:2547 nr. 40/2001^[HTML]

Hrd. 2001:2701 nr. 222/2001^[HTML]

Hrd. 2001:2716 nr. 233/2001^[HTML]

Hrd. 2001:2733 nr. 247/2001 (Ólögmæti og vikið til hliðar)^[HTML]

Hrd. 2001:2752 nr. 270/2001^[HTML]

Hrd. 2001:2789 nr. 267/2001^[HTML]

Hrd. 2001:2810 nr. 295/2001^[HTML]

Hrd. 2001:2873 nr. 325/2001^[HTML]

Hrd. 2001:2917 nr. 114/2001 (Byggingarleyfi fellt úr gildi - Heiðargerði)^[HTML]

Hrd. 2001:2940 nr. 10/2001^[HTML]

Hrd. 2001:3052 nr. 130/2001^[HTML]

Hrd. 2001:3062 nr. 159/2001^[HTML]

Hrd. 2001:3069 nr. 102/2001^[HTML]

Hrd. 2001:3080 nr. 77/2001 (Timburborð)^[HTML]

Hrd. 2001:3134 nr. 57/2001^[HTML]

Hrd. 2001:3200 nr. 377/2001^[HTML]

Hrd. 2001:3307 nr. 360/2001^[HTML]

Hrd. 2001:3373 nr. 79/2001 (Bræðraborgarstígur 23 og 23A)^[HTML]

Hrd. 2001:3358 nr. 39/2001^[HTML]

Hrd. 2001:3451 nr. 129/2001 (Slys í Vestfjarðagöngum - Áhættutaka III - Farþegi í bifreið)^[HTML]
Tímamótadómur þar sem breytt var frá fyrri fordæmum um að farþegar missi bótarétt þegar þeir fá sér far með ölvuðum ökumönnum þar sem um hefði verið að ræða áhættutöku, og talið að farþegar undir slíkum kringumstæðum beri í staðinn meðábyrgð á tjóninu.

Hrd. 2001:3514 nr. 267/2001^[HTML]

Hrd. 2001:3597 nr. 122/2001 (Eykt ehf. - Ísfell)^[HTML]
Hæstiréttur sýknaði af kröfu um févíti sökum tómlætis þar sem eitt og hálft ár leið frá verklokum og þar til févítiskrafan var höfð uppi.

Hrd. 2001:3719 nr. 416/2001^[HTML]

Hrd. 2001:3723 nr. 120/2001 (Landsímamál)^[HTML]

Hrd. 2001:3856 nr. 200/2001 (Vísað í sakaferil til þyngingar)^[HTML]

Hrd. 2001:3941 nr. 415/2001^[HTML]

Hrd. 2001:3950 nr. 418/2001^[HTML]

Hrd. 2001:3962 nr. 417/2001 (Gagnagrunnur á heilbrigðissviði)^[HTML]
Ágreiningur var hvort dóttir látins manns hefði lögvarða hagsmuni af kröfu um að tilteknar upplýsingar um föður sinn færu ekki í gagnagrunn Íslenskrar erfðagreiningar. Hæstiréttur taldi að með því að hægt væri að ráða heilsufarsupplýsingar um hana út frá gögnum um föður sinn, þá hefði hún lögvarða hagsmuni af þeirri úrlausn.

Hrd. 2001:3992 nr. 273/2001^[HTML]

Hrd. 2001:4025 nr. 215/2001 (Persónutrygging - Örorka)^[HTML]
Fyrir gildistöku skaðabótalaga, nr. 50/1993, var ekki gerður sérstakur greinarmunur á varanlegri örorku og varanlegum miska.

Tjónþoli í áburðarverksmiðju missti annan fótinn og var metinn með einhvern varanlegan miska og varanlega örorku. Kjarasamningsbundin trygging vinnuveitandans kvað eingöngu á um greiðslu vegna læknisfræðilegrar örorku, og eingöngu þær greiddar. Hæstiréttur taldi að svo ætti ekki að fara og dæmdi aukalegar bætur til tjónþola af hendi vinnuveitanda mannsins.

Hrd. 2001:4074 nr. 170/2001 (Krossgerði)^[HTML]

Hrd. 2001:4126 nr. 423/2001 (Mismunun vegna sjómannaafsláttar - Frávísun)^[HTML]

Hrd. 2001:4151 nr. 133/2001^[HTML]

Hrd. 2001:4159 nr. 217/2001^[HTML]

Hrd. 2001:4175 nr. 228/2001^[HTML]

Hrd. 2001:4188 nr. 229/2001^[HTML]

Hrd. 2001:4201 nr. 69/2001^[HTML]

Hrd. 2001:4214 nr. 103/2001^[HTML]

Hrd. 2001:4260 nr. 153/2001 (Lykilhótel)^[HTML]

Hrd. 2001:4311 nr. 143/2001^[HTML]

Hrd. 2001:4377 nr. 203/2001 (The Fashion Group)^[HTML]

Hrd. 2001:4435 nr. 183/2001^[HTML]

Hrd. 2001:4472 nr. 245/2001 (Handsal)^[HTML]

Hrd. 2001:4504 nr. 249/2001^[HTML]

Hrd. 2001:4604 nr. 225/2001 (Selásblettur II)^[HTML]

Hrd. 2001:4620 nr. 431/2001 (Hundahald II - Hundur í Bessastaðahreppi)^[HTML]

Hrd. 2001:4629 nr. 442/2001^[HTML]

Hrd. 2001:4634 nr. 419/2001^[HTML]

Hrd. 2001:4788 nr. 163/2001^[HTML]

Hrd. 2002:44 nr. 152/2001^[HTML]

Hrd. 2002:220 nr. 291/2001^[HTML]

Hrd. 2002:238 nr. 33/2002^[HTML]

Hrd. 2002:274 nr. 314/2001 (Aðstoðarskólastjóri)^[HTML]

Hrd. 2002:358 nr. 330/2001 (Hópbifreið ekið yfir einbreiða brú)^[HTML]

Hrd. 2002:445 nr. 297/2001 (Bílaþvottavélar)^[HTML]
Tjón vegna galla á bílaþvottastöð taldist sannað með öðrum hætti en með matsgerð. Hins vegar náðist ekki að sanna rekstrartjón en þar taldi Hæstiréttur að matsgerð hefði þurft til þess.

Hrd. 2002:546 nr. 49/2002^[HTML]

Hrd. 2002:599 nr. 272/2001 (SP-Fjármögnun)^[HTML]

Hrd. 2002:643 nr. 255/2001^[HTML]

Hrd. 2002:774 nr. 38/2001^[HTML]

Hrd. 2002:806 nr. 353/2001^[HTML]

Hrd. 2002:860 nr. 278/2001 (Knattborðsstofa)^[HTML]

Hrd. 2002:872 nr. 376/2001^[HTML]

Hrd. 2002:891 nr. 320/2001 (Byggingarfélagið Kambur hf.)^[HTML]

Hrd. 2002:957 nr. 94/2002^[HTML]

Hrd. 2002:1024 nr. 397/2001 (Minnisblaðsdómur)^[HTML]

Hrd. 2002:1093 nr. 113/2002^[HTML]

Hrd. 2002:1212 nr. 306/2001 (Lögmaður og vitni)^[HTML]

Hrd. 2002:1319 nr. 171/2002 (Wellington Management Services Ltd.)^[HTML]

Hrd. 2002:1400 nr. 460/2001^[HTML]

Hrd. 2002:1418 nr. 156/2002 (Yfirskattanefnd - Virðisaukaskattur - Málshöfðunarfrestur)^[HTML]

Hrd. 2002:1429 nr. 339/2001^[HTML]

Hrd. 2002:1441 nr. 340/2001^[HTML]

Hrd. 2002:1452 nr. 341/2001^[HTML]

Hrd. 2002:1464 nr. 342/2001^[HTML]

Hrd. 2002:1617 nr. 435/2001^[HTML]

Hrd. 2002:1718 nr. 146/2002^[HTML]

Hrd. 2002:1729 nr. 200/2002^[HTML]

Hrd. 2002:1791 nr. 457/2001 (Samskip)^[HTML]

Hrd. 2002:1805 nr. 108/2002 (Samskip)^[HTML]

Hrd. 2002:1902 nr. 216/2002 (Hælisleitandi)^[HTML]

Hrd. 2002:1906 nr. 217/2002 (Umsókn um hæli)^[HTML]

Hrd. 2002:1994 nr. 26/2002^[HTML]

Hrd. 2002:2048 nr. 257/2001 (Rauðagerði 39 - Tré felld í heimildarleysi)^[HTML]

Hrd. 2002:2124 nr. 24/2002 (Skiptaverðmæti)^[HTML]

Hrd. 2002:2152 nr. 25/2002^[HTML]

Hrd. 2002:2226 nr. 249/2002^[HTML]

Hrd. 2002:2241 nr. 231/2002 (Kárahnjúkavirkjun)^[HTML]
Aðilar sem nutu rýmkaðrar aðilar á stjórnsýslustigi gátu ekki notið hennar fyrir dómstólum þar sem löggjöf sem aðilarnir nýttu til að eiga aðild að stjórnsýslumálinu sjálfu var afmörkuð við stjórnsýslumálsmeðferð en náði ekki til meðferðar dómsmála vegna þeirra. Fyrir dómi varð því að meta lögvörðu hagsmunina á grundvelli almennra reglna, en stefnendur málsins í héraði voru ekki taldir njóta lögvarinna hagsmuna til að fá leyst úr þeim tilteknu dómkröfum sem þeir lögðu fram.

Hrd. 2002:2376 nr. 3/2002^[HTML]

Hrd. 2002:2396 nr. 449/2001^[HTML]

Hrd. 2002:2409 nr. 23/2002 (Sæþotur)^[HTML]
Líkamstjón hlaust af notkun sæþota. Tveir strákar leigðu tækin og annar slasaðist. Við leigutökuna undirrituðu strákarnir samning um takmarkanirnar á bótaábyrgð leigusalans.

Hrd. 2002:2432 nr. 72/2002 (Krónusprengja)^[HTML]

Hrd. 2002:2475 nr. 339/2002^[HTML]

Hrd. 2002:2501 nr. 397/2002^[HTML]

Hrd. 2002:2531 nr. 311/2002^[HTML]

Hrd. 2002:2534 nr. 391/2002 (Gunnlaugur og Guðlaug)^[HTML]
Reyndi á fleira en eina tegund af ráðstöfunum.

Gunnlaugur var upphaflega giftur Estheri og átti barn með henni og sat í óskiptu búi.

Með móðurarfi sem Gunnlaugur greiddi barninu fylgdi sérstök yfirlýsing. Minnst er á samkomulag um að innbúinu yrði skipt síðar. Óljóst hvort skiptunum var lokið eða ekki.

Gunnlaugur giftist aftur og gerir erfðaskrá með Guðlaugu. Gunnlaugur deyr og situr Guðlaug þá í óskiptu búi. Átta árum síðar krefst barn Gunnlaugs um skipti á því óskipta búi.

Guðlaug hafði flutt út úr íbúð þeirra Gunnlaugs og var dóttir Guðlaugar komin inn í íbúðina.

Veitt hafði verið leyfi til að veðsetja fasteignina. Í málinu var talið sannað að það hefði mátt þar sem við skiptin var áhættan orðin nánast engin. Guðlaugu var talin hafa verið heimilt að selja hlutabréf, fara til útlanda og verja fé í viðhald.

Hrd. 2002:2547 nr. 340/2002^[HTML]

Hrd. 2002:2617 nr. 291/2002^[HTML]

Hrd. 2002:2631 nr. 316/2002 (GÁJ lögfræðistofa)^[HTML]

Hrd. 2002:2679 nr. 124/2002^[HTML]

Hrd. 2002:2730 nr. 90/2002 (Hjúkrunarforstjóri)^[HTML]

Hrd. 2002:2820 nr. 440/2002^[HTML]

Hrd. 2002:2855 nr. 310/2002^[HTML]

Hrd. 2002:2901 nr. 92/2002 (Tilfærslur í starfi)^[HTML]

Hrd. 2002:3057 nr. 118/2002^[HTML]

Hrd. 2002:3066 nr. 121/2002 (Sýslumaður á Keflavíkurflugvelli)^[HTML]

Hrd. 2002:3097 nr. 182/2002^[HTML]

Hrd. 2002:3210 nr. 294/2002^[HTML]

Hrd. 2002:3248 nr. 468/2002^[HTML]

Hrd. 2002:3275 nr. 143/2002^[HTML]

Hrd. 2002:3295 nr. 144/2002 (Eignarhaldsfélag Hörpu hf.)^[HTML]

Hrd. 2002:3365 nr. 464/2002 (Kjarasamningar sjómanna)^[HTML]

Hrd. 2002:3392 nr. 236/2002 (Guðlaugur Magnússon sf.)^[HTML]

Hrd. 2002:3401 nr. 112/2002 (Greiðslumiðlun)^[HTML]

Hrd. 2002:3447 nr. 262/2002^[HTML]

Hrd. 2002:3459 nr. 142/2002^[HTML]

Hrd. 2002:3555 nr. 240/2002 (Óþarfar málalengingar)^[HTML]

Hrd. 2002:3596 nr. 212/2002^[HTML]

Hrd. 2002:3733 nr. 495/2002^[HTML]

Hrd. 2002:3835 nr. 243/2002 (Fylgjulos)^[HTML]

Hrd. 2002:3910 nr. 501/2002 (Hallsvegur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3990 nr. 228/2002 (Reykjavíkurhöfn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4111 nr. 538/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4217 nr. 174/2002 (Grundartangahöfn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4254 nr. 353/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4290 nr. 244/2002 (Líftrygging - Nánustu vandamenn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4334 nr. 317/2002 (Opinn gluggi í iðnaðarhverfi)^[HTML] ^[PDF]
Lausafjár- og rekstrarstöðvunartrygging og eignatrygging. Reksturinn var fluttur frá Laugaveginum yfir í iðnaðarhverfi og var brotist inn stuttu eftir flutninginn.

Tryggingafélagið neitaði greiðslu þar sem gluggi í um tveggja metra hæð var skilinn eftir opinn yfir heila helgi. Fallist var á synjun félagsins um að greiða bætur.

Hrd. 2002:4369 nr. 261/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:5 nr. 552/2002^[HTML]

Hrd. 2003:21 nr. 556/2002^[HTML]

Hrd. 2003:101 nr. 152/2002 (Sparisjóður Ólafsfjarðar)^[HTML]
Kona gekkst í ábyrgð fyrir yfirdráttarheimild fyrir dóminn sinn. Hún hafði skrifað undir víxil án þess að fjárhæðin hafi verið tilgreind. Síðan hækkaði heimildin. Talið var að hún bæri ekki ábyrgð á hærri upphæð en yfirdráttarheimildin var á þeim tíma þegar hún undirritaði víxilinn.

Hrd. 2003:115 nr. 343/2002 (Starfslokasamningur)^[HTML]

Hrd. 2003:165 nr. 571/2002^[HTML]

Hrd. 2003:268 nr. 15/2003^[HTML]

Hrd. 2003:303 nr. 301/2002^[HTML]

Hrd. 2003:329 nr. 414/2002^[HTML]

Hrd. 2003:358 nr. 359/2002^[HTML]

Hrd. 2003:506 nr. 329/2002 (Bátasmiður - Gáski)^[HTML]

Hrd. 2003:567 nr. 384/2002^[HTML]

Hrd. 2003:596 nr. 70/2002 (Forkaupsréttur - Dalabyggð - Sælingsdalstunga)^[HTML]
Sveitarfélag nýtti sér forkaupsrétt á grundvelli þess að ætlunin var að efla ferðaþjónustu. Kaupandinn taldi að ræða hefði átt við hann um að rækja þetta markmið. Hæstiréttur féllst ekki á mál kaupandans.

Hrd. 2003:631 nr. 423/2002 (Hurðar - Fíkniefni)^[HTML]

Hrd. 2003:673 nr. 568/2002 (Kárahnjúkamál II)^[HTML]

Hrd. 2003:718 nr. 421/2002 (Knattspyrnumót)^[HTML]

Hrd. 2003:761 nr. 403/2002^[HTML]

Hrd. 2003:804 nr. 446/2002 (Þátttakandi í deilu)^[HTML]
Sambúð K og M hófst 1992 og hjúskapur stofnaður 1996. Samvistarslit urðu í desember 2001 og flutti K börn þeirra til annars manns í janúar 2002, og búið þar síðan.

Ágreiningur var um forsjá sonar þeirra en K hafði verið dæmd forsjá dóttur þeirra í héraði, sem M og féllst á undir rekstri málsins þar.

Bæði K og M voru talin vera hæfir uppalendur og hafi aðstöðu heima hjá sér fyrir soninn. Honum á að hafa þótt vænt um báða foreldra sína en hefði haft einarðan vilja um að búa hjá föður sínum. Að mati sálfræðingsins mælti ekkert gegn því að systkinin alist upp á sitt hvoru heimilinu.

K og M töldu hafa bæði viljað sameiginlega forsjá en útilokuðu síðar þann möguleika. Staðan varð því sú að eini valmöguleikinn væri að velja á milli annarra hjónanna til að fara eitt með forsjána. Deilan hafði neikvæð áhrif á líðan sonarins þar sem þrýst var mikið á hann af hálfu foreldra sinna að gera upp á milli þeirra, sem Hæstiréttur taldi ganga þvert á skyldur þeirra sem foreldra.

Hæstiréttur taldi að almennt væri æskilegt að systkinin byggju saman og að vilji sonarins til að búa hjá föður sínum hefði ekki verið eins sterkur og héraðsdómur lýsti. Sonurinn hafi þó sterk jákvæð tengsl við föður sinn og að faðir hans hafi tíma og svigrúm til að annast hann. Auk þessa væri aldursmunur á systkinunum. Í ljósi þessa og fleiri atriða taldi Hæstiréttur það ekki vega þyngra að systkinin yrðu ekki aðskilin, sérstaklega með hliðsjón af rúmri umgengni þeirra systkina við hvort annað og báða foreldra sína.

Hrd. 2003:833 nr. 305/2002 (Dráttar- og lóðsbátur)^[HTML]
Verktaki tók að sér að smíða bát og átti kaupandinn að skila teikningum til verktakans. Afhending teikninganna dróst og var talið að tafir á verkinu hefðu verið réttlætanlegar í því ljósi enda var afhendingin forsendan fyrir því að verktakinn gæti framkvæmt skyldu sína.

Hrd. 2003:913 nr. 462/2002 (Læknaráð)^[HTML]

Hrd. 2003:964 nr. 354/2002 (Bólstaðarhlíð - Gjöf)^[HTML]
Par keypti sér íbúð á meðan þau voru í sambúð. Síðar ganga þau í hjónaband og gera kaupmála. Íbúðin var gerð að séreign K. Ári síðar varð M gjaldþrota.
Sérstakt mál þar sem enginn vafi var að þau ættu íbúðina saman.
Vafi var hvort K hefði gefið M helming íbúðarinnar eða ekki.
Sönnunarbyrðin var á K að sýna fram á að um hefði verið að ræða gjöf. Ekki var tekið fram í kaupmálanum að K hefði verið að gefa M hlut í fasteigninni.

Hrd. 2003:1032 nr. 444/2002 (Smiðjuvegur)^[HTML]

Hrd. 2003:1071 nr. 511/2002^[HTML]

Hrd. 2003:1085 nr. 438/2002 (Lyfjaeftirlitsgjald II)^[HTML]

Hrd. 2003:1158 nr. 388/2002 (Eignarnám - Fífuhvammur)^[HTML]
Afkomendur eignarnámsþola, er hafði þurft að sæta eignarnámi í hluta lands hans árið 1945, kröfðust viðurkenningar á eignarrétti sínum á spildunni, til vara að eignarnámið yrði dæmt ógilt, og til þrautavara var bótakrafa vegna eignarnámsins. Töldu afkomendurnir að ósannað hefði verið að eignarnámið hefði farið rétt fram, að eignarneminn hefði ekki greitt fyrir landspilduna á sínum tíma, og að eignarheimildinni hefði ekki verið þinglýst. Varakrafan byggðist á því að nýting landspildunnar væri afar lítil og hagsmunir eignarnemans af umráðum spildunnar væru afar litlir.

Hæstiréttur tók ekki undir með afkomendunum að spildan hefði verið vannýtt. Eignarneminn hafi greitt skatta af henni, girt hana af, og reist mannvirki á henni undir þá starfsemi. Þá voru lögð fram ýmis skjöl í málinu þar sem eigendur landsins hefðu viðurkennt eignarnámið. Enn fremur væru 52 ár liðin frá því málsaðilarnir hefðu beint fyrirspurnum til eignarnemans um eignarheimild hans að landspildunni. Ósannað væri að eignarnámsbæturnar hefðu verið greiddar en kröfur um þær væru fallnar niður fyrir fyrningu. Krafa eignarnemans um viðurkenningu á eignarrétti sínum voru því teknar til greina þrátt fyrir skort á þinglýstri eignarheimild.

Hrd. 2003:1176 nr. 473/2002 (Aðgangur - Fagrimúli)^[HTML]

Hrd. 2003:1183 nr. 374/2002^[HTML]

Hrd. 2003:1193 nr. 357/2002^[HTML]

Hrd. 2003:1203 nr. 424/2002 (Flutningsjöfnunarsjóður - Olía)^[HTML]

Hrd. 2003:1234 nr. 94/2003^[HTML]

Hrd. 2003:1303 nr. 367/2002 (Skeljatangi með bílskúr - Nefndarmenn í úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála)^[HTML]

Hrd. 2003:1356 nr. 453/2002^[HTML]

Hrd. 2003:1371 nr. 422/2002 (Benz)^[HTML]

Hrd. 2003:1379 nr. 168/2002 (Shaken Baby Syndrome)^[HTML]

Hrd. 2003:1451 nr. 476/2002 (Kiðjaberg)^[HTML]

Hrd. 2003:1486 nr. 429/2002 (Hlíðartún)^[HTML]
Galli að gluggar héldu ekki vindi og gólfið væri sigið. Í matsgerð kom fram að ekki hefði verið unnt að finna sambærilegt hús á markaði. Afslátturinn var dæmdur að álitum.

Hrd. 2003:1500 nr. 338/2002 (Tollvörður - Bótaskylda vegna rangrar frávikningar)^[HTML]

Hrd. 2003:1532 nr. 426/2002^[HTML]

Hrd. 2003:1612 nr. 115/2003^[HTML]

Hrd. 2003:1619 nr. 122/2003^[HTML]

Hrd. 2003:1690 nr. 433/2002^[HTML]

Hrd. 2003:1716 nr. 461/2002 (Sparisjóðsbók)^[HTML]

Hrd. 2003:1767 nr. 355/2002 (Knarrarnes á Vatnsleysu)^[HTML]

Hrd. 2003:1820 nr. 131/2003^[HTML]

Hrd. 2003:1834 nr. 149/2003^[HTML]

Hrd. 2003:1847 nr. 160/2003^[HTML]

Hrd. 2003:1918 nr. 413/2002^[HTML]

Hrd. 2003:1932 nr. 518/2002^[HTML]

Hrd. 2003:2045 nr. 477/2002 (Bókadómur)^[HTML]

Hrd. 2003:2091 nr. 544/2002^[HTML]

Hrd. 2003:2120 nr. 170/2003 (Hamraborg - 3 ár)^[HTML]
K hafði keypt fasteign á meðan hjúskap varði en eftir samvistarslit.
K og M höfðu slitið samvistum þegar K kaupir íbúð. K vildi halda íbúðinni utan skipta þrátt fyrir að hún hafði keypt íbúðina fyrir viðmiðunardag skipta. Litið var á samstöðu hjónanna og séð að ekki hafi verið mikil fjárhagsleg samstaða meðal þeirra. Talið var sanngjarnt að K mætti halda henni utan skipta.

Hrd. 2003:2198 nr. 463/2002 (Háspennustaur)^[HTML]
Orkuveitan var talin hafa sýnt af sér grófa vanrækslu.

Hrd. 2003:2224 nr. 447/2002 (Siglufjarðarvegur)^[HTML]

Hrd. 2003:2286 nr. 186/2003^[HTML]

Hrd. 2003:2298 nr. 196/2003^[HTML]

Hrd. 2003:2307 nr. 181/2003^[HTML]

Hrd. 2003:2346 nr. 560/2002^[HTML]

Hrd. 2003:2373 nr. 504/2002 (Tjaldanes 9)^[HTML]

Hrd. 2003:2388 nr. 75/2003 (Svefndrungi - 196. gr. alm. hgl.)^[HTML]

Hrd. 2003:2435 nr. 527/2002 (Cafe Margret ehf.)^[HTML]

Hrd. 2003:2477 nr. 68/2003^[HTML]

Hrd. 2003:2553 nr. 213/2003^[HTML]

Hrd. 2003:2622 nr. 558/2002^[HTML]

Hrd. 2003:2638 nr. 559/2002^[HTML]

Hrd. 2003:2836 nr. 246/2003^[HTML]

Hrd. 2003:3046 nr. 65/2003 (Hóla-Biskup)^[HTML]
Samkomulag var um eignarhald aðilanna Þ og H til helmings hvor í hestinum Hóla-Biskup. H fékk síðar heilablóðfall og var í kjölfarið sviptur fjárræði sínu vegna afleiðinga þess. Þ flutti hestinn til útlanda án vitneskju H og lögráðamanns hans. Athæfið var kært af hálfu H með kröfu um skaðabætur og miskabætur.

Í lögregluskýrslu kom fram að Þ héldi því fram að brostnar forsendur hefðu verið á samkomulaginu þar sem hún hefði ein borið kostnaðinn af hestinum, og ætti því hann að fullu. Sökum tímaskorts af hennar hálfu ákvað Þ að flytja hestinn út þar sem hann hafði ekki verið í notkun undanfarið, þar á meðal til undaneldis, og reynt að koma honum í verð. Hélt hún því fram að athæfið hefði verið í samræmi við samkomulag hennar við H frá því áður en H veiktist.

Þ var ekki talin hafa getað sýnt fram á að athæfið hafi verið hluti af samkomulagi hennar við H. Þar sem ekki var heimilt með lögmætum hætti að flytja hestinn aftur til Íslands var Þ talin hafa svipt H eignarráðum yfir hestinum og bæri því skaðabótaábyrgð. Miskabótakrafan var ekki tekin til greina.

Hrd. 2003:3085 nr. 369/2003^[HTML]

Hrd. 2003:3136 nr. 36/2003 (Meiðyrðamál)^[HTML]

Hrd. 2003:3239 nr. 23/2003 (Sýking í hælbeini)^[HTML]

Hrd. 2003:3262 nr. 235/2003^[HTML]

Hrd. 2003:3298 nr. 303/2003^[HTML]

Hrd. 2003:3323 nr. 144/2003 (Skattskyld hlunnindi)^[HTML]
Eftir hlutafélagavæðingu ríkisbanka var ákveðið að hækka hlutafé annars þeirra með því að bjóða starfsmönnum sínum að kaupa hlutabréf í honum á lægra gengi en almenningi bauðst stuttu síðar þegar bréfin voru seld opinberlega. Skattayfirvöld túlkuðu verðmuninn sem skattskyld hlunnindi og færðu hann til tekna starfsmannsins. Starfsmaðurinn krafðist ógildingar úrskurðar yfirskattanefndar sem staðfesti ákvörðun skattayfirvalda.

Hæstiréttur staðfesti héraðsdóm með vísan til röksemda hans. Héraðsdómur taldi að túlka ætti ákvæði laga um tekju- og eignaskatt um hvað teljist til skattskyldra tekna með rúmum hætti og sýknaði því íslenska ríkið af kröfum starfsmannsins.

Hrd. 2003:3355 nr. 46/2003^[HTML]

Hrd. 2003:3411 nr. 549/2002 (Öryrkjadómur II)^[HTML]
Eftir uppkvaðningu fyrri öryrkjadómsins, hrd. Öryrkjadómur I (2000:4480), samþykkti Alþingi lög er kváðu á um skerðingar kröfuréttinda er Hæstiréttur staðfesti í þeim dómi á þann veg að kröfur vegna tiltekins tímabils teldust fyrndar og kröfur vegna annars tiltekins tímabils voru lækkaðar.

Öryrki er varð fyrir skerðingu vegna laganna höfðaði dómsmál á þeim grundvelli þess að viðkomandi ætti að fá fullar bætur. Hæstiréttur tók undir og áréttaði að kröfuréttur hefði stofnast með fyrrnefndum dómi Hæstaréttar sem mætti ekki skerða með afturvirkum og íþyngjandi hætti.

Hrd. 2003:3507 nr. 396/2003^[HTML]

Hrd. 2003:3524 nr. 154/2003 (Reykjamelur)^[HTML]

Hrd. 2003:3877 nr. 420/2003^[HTML]

Hrd. 2003:3988 nr. 141/2003^[HTML]

Hrd. 2003:3996 nr. 238/2003^[HTML]

Hrd. 2003:4008 nr. 333/2003 (Koeppen-dómur - Ávinningur af fíkniefnasölu)^[HTML]

Hrd. 2003:4058 nr. 155/2003 (Lyngheiði 6)^[HTML]

Hrd. 2003:4125 nr. 427/2003^[HTML]

Hrd. 2003:4141 nr. 245/2003^[HTML]

Hrd. 2003:4153 nr. 151/2003 (Gagnagrunnur á heilbrigðissviði)^[HTML]
Á grundvelli skyldna í 1. mgr. 71. gr. stjórnarskrárinnar var ekki talið fullnægjandi framkvæmd yfirlýsts markmiðs laga er heimiluðu söfnun ópersónugreinanlegra upplýsinga í gagnagrunn á heilbrigðissviði, að kveða á um ýmiss konar eftirlit með gerð og starfrækslu gagnagrunns opinberra stofnana og nefnda án þess að þær hafi ákveðin og lögmælt viðmið að styðjast í störfum sínum. Þá nægði heldur ekki að fela ráðherra að kveða á um skilmála í rekstrarleyfi né fela öðrum handhöfum opinbers valds að setja eða samþykkja verklagsreglur þess efnis.

Hrd. 2003:4227 nr. 233/2003 (Bliki BA)^[HTML]

Hrd. 2003:4332 nr. 136/2003^[HTML]

Hrd. 2003:4366 nr. 145/2003^[HTML]

Hrd. 2003:4387 nr. 440/2003^[HTML]

Hrd. 2003:4400 nr. 446/2003^[HTML]

Hrd. 2003:4476 nr. 177/2003 (Greiðslumark III)^[HTML]

Hrd. 2003:4528 nr. 462/2003^[HTML]

Hrd. 2003:4714 nr. 172/2003 (Svipting forsjár barna)^[HTML]

Hrd. 2004:9 nr. 491/2003^[HTML]

Hrd. 2004:13 nr. 492/2003^[HTML]

Hrd. 2004:121 nr. 201/2003 (Kaldasel)^[HTML]

Hrd. 2004:153 nr. 330/2003 (Ráðning leikhússtjóra)^[HTML]

Hrd. 2004:171 nr. 280/2003 (Kárahnjúkavirkjun)^[HTML]

Hrd. 2004:244 nr. 473/2003^[HTML]

Hrd. 2004:273 nr. 227/2003 (Nathan & Olsen ehf.)^[HTML]
Gerð var áreiðanleikakönnun vegna kaupa á fyrirtæki og benti hún á ýmsa ágalla. Í kjölfarið var samið um afslátt af kaupverðinu. Nokkrum mánuðum eftir afhendingu komst kaupandinn að því að ástandið hjá fyrirtækinu hefði verið enn verra. Hæstiréttur taldi kaupandann ekki geta borið þetta fyrir sig gagnvart seljandanum þótt áreiðanleikakönnunin hafi ekki gefið rétta mynd af stöðunni.

Hrd. 2004:308 nr. 158/2003^[HTML]

Hrd. 2004:489 nr. 272/2003 (Vesturberg)^[HTML]

Hrd. 2004:529 nr. 254/2003 (Hópferðabifreið)^[HTML]

Hrd. 2004:540 nr. 234/2003 (Starfsmaður á Sólheimum)^[HTML]
Vistmaður á sambýli réðst á starfsmann en starfsmaðurinn vildi sækja bætur vegna árásarinnar. Gerð var lagaleg krafa um framlagningu kæru en starfsmaðurinn vildi það ekki. Honum var því synjað af bætur af hálfu bótanefndar og sótt hann því dómsmál til að fá ákvörðuninni hnekkt. Eftir höfðun málsins var fjarlægð áðurnefnd lagaleg krafa um kæru og í framhaldinu var dómkrafa starfsmannsins um ógildingu ákvörðunarinnar samþykkt.

Hrd. 2004:576 nr. 46/2004^[HTML]

Hrd. 2004:581 nr. 6/2004^[HTML]

Hrd. 2004:671 nr. 322/2003^[HTML]

Hrd. 2004:757 nr. 324/2003 (Sprengjuviðvörun)^[HTML]

Hrd. 2004:784 nr. 23/2004^[HTML]

Hrd. 2004:804 nr. 19/2003^[HTML]

Hrd. 2004:822 nr. 244/2003^[HTML]

Hrd. 2004:879 nr. 347/2003^[HTML]

Hrd. 2004:1060 nr. 292/2003^[HTML]

Hrd. 2004:1098 nr. 180/2003 (Kaupsamningsgreiðsla um fasteign)^[HTML]

Hrd. 2004:1129 nr. 37/2004^[HTML]

Hrd. 2004:1142 nr. 103/2004^[HTML]

Hrd. 2004:1159 nr. 342/2003 (Skagstrendingur hf.)^[HTML]
Útgerðarfélag sagði starfsmanni upp og starfsmaðurinn stefndi því þar sem hann taldi að uppsögnin ætti að vera í samræmi við ákvæði laga um réttindi og skyldur starfsmanna ríkisins. Hæstiréttur synjaði ósk hans um lögjöfnun á þeim grundvelli að ríkisstarfsmenn njóti slíkra réttinda í skiptum fyrir lægri laun en gengur og gerist á almennum markaði.

Hrd. 2004:1224 nr. 360/2003^[HTML]

Hrd. 2004:1239 nr. 344/2002 (Slagæðaleggur)^[HTML]
Þessi dómsúrlausn Hæstaréttar var til umfjöllunar í Dómur MDE Sara Lind Eggertsdóttir gegn Íslandi dags. 5. júlí 2007 (31930/04)^ⓘ.

Hrd. 2004:1282 nr. 64/2004^[HTML]

Hrd. 2004:1293 nr. 275/2003 (Niðurlagning stöðu - Prófessor við læknadeild)^[HTML]

Hrd. 2004:1328 nr. 408/2003^[HTML]

Hrd. 2004:1453 nr. 25/2004 (Fyrirframgreiddur arfur)^[HTML]
Arfurinn hafði svo sannarlega verið greiddur áður, en snerist hann eingöngu tilteknum eignum. Voru arfleifendur að ákveða tiltekinn arf í samræmi við arfleiðsluheimild eða utan hennar?

Erfitt var að leysa úr öllum álitamálum um framreikning fyrirfram greidds arfs, sérstaklega vegna þess að túlka þurfti hvaða ákvæði erfðaskrárinnar trompuðu hin.

Erfingjarnir sem fengu meira en nam sínum hlut þurftu að standa skil á því sem var umfram.

Hrd. 2004:1487 nr. 108/2004^[HTML]

Hrd. 2004:1533 nr. 354/2003^[HTML]

Hrd. 2004:1553 nr. 382/2003 (Dómnefndarálit)^[HTML]

Hrd. 2004:1629 nr. 379/2003^[HTML]

Hrd. 2004:1732 nr. 407/2003^[HTML]

Hrd. 2004:1782 nr. 375/2003^[HTML]

Hrd. 2004:1788 nr. 376/2003^[HTML]

Hrd. 2004:1845 nr. 100/2004 (Báturinn Bjarmi - Bátakaup)^[HTML]

Hrd. 2004:1881 nr. 465/2003 (Flugstöð Leifs Eiríkssonar)^[HTML]

Hrd. 2004:1905 nr. 366/2003^[HTML]

Hrd. 2004:1919 nr. 390/2003^[HTML]

Hrd. 2004:1958 nr. 119/2004^[HTML]

Hrd. 2004:2104 nr. 428/2003^[HTML]

Hrd. 2004:2134 nr. 4/2004^[HTML]

Hrd. 2004:2147 nr. 325/2003 (Stóra málverkafölsunarmálið)^[HTML]
Í raun voru málin tvö.
Í fyrra málinu hafði ákærði merkt málverk undir öðrum listamanni.
Í seinna málinu höfðu falsanirnar voru mismunandi og þurfti að fá tugi sérfræðinga til að meta þær. Myndirnar voru rúmlega 100 og átti Listasafn Íslands eina þeirra. Hæstiréttur leit svo á að ótækt væri að vísa til mats sérfræðinganna sem lögreglan leitaði til og höfðu unnið hjá Listasafni Íslands.

Hrd. 2004:2220 nr. 296/2003^[HTML]

Hrd. 2004:2325 nr. 22/2004^[HTML]

Hrd. 2004:2336 nr. 15/2004^[HTML]

Hrd. 2004:2354 nr. 477/2003 (Handtaka án tilefnis)^[HTML]
Lögreglumaður á vakt hugðist fara í sjoppu til að kaupa snarl. Kúnni fór að abbast upp á hann með því að taka mynd af lögreglumanninum að borða og handtók lögreglumaðurinn kúnnann. Honum var vikið úr starfi og hann svo sakfelldur.

Hrd. 2004:2439 nr. 21/2004^[HTML]

Hrd. 2004:2448 nr. 482/2003^[HTML]

Hrd. 2004:2482 nr. 147/2004^[HTML]

Hrd. 2004:2509 nr. 171/2004 (Skipulag Strandahverfis - Sjáland - Skrúðás)^[HTML]

Hrd. 2004:2548 nr. 30/2004 (Þitt mál)^[HTML]

Hrd. 2004:2666 nr. 53/2004^[HTML]

Hrd. 2004:2701 nr. 448/2003^[HTML]

Hrd. 2004:2720 nr. 195/2004^[HTML]

Hrd. 2004:2772 nr. 62/2004 (Þakvirki ehf.)^[HTML]

Hrd. 2004:2788 nr. 61/2004 (Þungun)^[HTML]

Hrd. 2004:2795 nr. 58/2004 (Hrauneyjarfossstöð)^[HTML]

Hrd. 2004:2806 nr. 76/2004 (Landspítali)^[HTML]

Hrd. 2004:2847 nr. 67/2004^[HTML]

Hrd. 2004:2861 nr. 75/2004^[HTML]

Hrd. 2004:2955 nr. 238/2004^[HTML]

Hrd. 2004:3132 nr. 333/2004^[HTML]

Hrd. 2004:3145 nr. 343/2004^[HTML]

Hrd. 2004:3185 nr. 155/2004^[HTML]

Hrd. 2004:3398 nr. 358/2004 (Siðanefnd Háskóla Íslands)^[HTML]

Hrd. 2004:3445 nr. 145/2004^[HTML]

Hrd. 2004:3566 nr. 170/2004^[HTML]

Hrd. 2004:3691 nr. 174/2004 (Atlantsskip)^[HTML]

Hrd. 2004:3745 nr. 404/2003^[HTML]

Hrd. 2004:3796 nr. 48/2004 (Biskupstungur - Framaafréttur - Úthlíð)^[HTML]
Íslenska ríkið stefndi í héraði nánar tilgreindum aðilum til ógildingar á tilteknum hluta úrskurðar óbyggðanefndar er fjallaði um tiltekin mörk milli eignarlands og þjóðlenda. Gagnsakarmál voru höfðuð af tveim stefndu í málinu.

Niðurstaða héraðsdóms var staðfesting úrskurðar óbyggðanefndar að öllu leyti nema að landið í kringum Hagafell, eins og það var afmarkað í úrskurðinum, teldist afréttur Bláskógabyggðar. Öðrum kröfum gagnstefnenda var vísað frá dómi.

Hæstiréttur staðfesti héraðsdóm, að hluta til með vísan til forsendna hans. Í dómnum rekur Hæstiréttur niðurstöðu hrd. Landmannaafréttur I og II, markmið laga þjóðlendulaga, og III. kafla laganna um setningu og hlutverk óbyggðanefndar. Fyrsta landsvæðið sem nefndin fjallaði um var norðanverð Árnessýsla sem hún gerði í sjö málum. Málið sem var skotið til dómstóla var eitt þeirra.

Hæstiréttur taldi greina þurfti, í ljósi þjóðlendulaganna, á milli þjóðlendna og ríkisjarða þar sem íslenska ríkið ætti ekki beinan eignarrétt að svæðum er teljast til þjóðlendna. Sérstaða þjóðlendna væri sú að um væri að ræða forræði yfir tilteknum heimildum á landi sem enginn gæti sannað eignarrétt sinn að.

Fyrir dómi hélt íslenska ríkið því fram að óbyggðanefnd hafi hafnað málatilbúnaði íslenska ríkisins um að nánar afmörkuð landsvæði teldust til þjóðlenda en án þess að taka afstöðu til þess hvaða aðilar teldust vera handhafar eignarréttinda innan þess. Taldi íslenska ríkið því rétt að krefjast endurskoðunar á þeim hluta úrskurðarins þar sem óbyggðanefnd á að hafa lagt alla sönnunarbyrðina á íslenska ríkið um að ekki sé um eignarland að ræða.

Til stuðnings máli sínu vísaði ríkið meðal annars til landamerkjalaga nr. 5/1882 en þar hafi fyrst verið kveðið á um skyldu til jarðeigenda um að gera landamerkjabréf fyrir jarðir sínar. Þau bréf hafi verið einhliða samin og því ekki tæk sem sönnun á eignarhaldi og þar að auki merki um að jarðeigendur hafi í einhverjum tilvikum verið að eigna sér eigandalaust land. Um mörk landsvæða í slíkum landamerkjabréfum sé um að ræða samning milli hlutaðeigandi aðila sem sé ríkinu óviðkomandi. Þá væri heldur ekki hægt að líta svo á að athugasemdalausar þinglýsingar landamerkjabréfa hafi falið í sér viðurkenningu ríkisins á efni þeirra, hvort sem það hafi verið með athöfn eða athafnaleysi.

Af hálfu stefndu í málinu var þeim málflutningi ríkisins andmælt á þeim forsendum að landamerki hvað aðliggjandi jarðir ræðir séu samkomulag þeirra eigenda og að íslenska ríkið ætti að bera sönnunarbyrðina fyrir því að hin þinglýstu jarðamerki væru röng. Séu lagðar fram ríkari kröfur um eignarheimildir myndi það leiða til meira ónæðis og kostnaðar en gagnvart öðrum landeigendum, ásamt því að leiða til óvissu um eignarréttinn. Athugasemdalaus þinglýsing hafi þar að auki falið í sér réttmætar væntingar þinglýsenda.

Hæstiréttur taldi að þinglýsing landamerkjabréfa væri ekki óyggjandi sönnun á mörkum lands heldur þyrfti að meta hvert bréf sérstaklega. Þar leit hann meðal annars á það hvort eigendur aðliggjandi jarða hafi samþykkt mörkin og hvort ágreiningur hefði verið borinn upp. Þá voru aðrar heimildir og gögn jafnan metin samhliða. Með hliðsjón af þessu mati var ekki fallist á kröfu íslenska ríkisins um ógildingu úrskurðar óbyggðanefndar.

Hrd. 2004:3895 nr. 47/2004 (Biskupstungnaafréttur „norðan vatna“)^[HTML]

Hrd. 2004:4044 nr. 409/2004^[HTML]

Hrd. 2004:4106 nr. 188/2004 (Eitt námsár - 500.000 kr.)^[HTML]

Hrd. 2004:4134 nr. 194/2004^[HTML]

Hrd. 2004:4147 nr. 189/2004 (Spölur ehf. - Afhending veglykils)^[HTML]

Hrd. 2004:4216 nr. 426/2004^[HTML]

Hrd. 2004:4327 nr. 212/2004 (Viðveruskylda kennara)^[HTML]
Deilt var um uppgjör launa þar sem kennarinn hafði ekki samfelldar kennslustundir og hvort kennaranum bæri að vera á staðnum í eyðunum.

Hrd. 2004:4339 nr. 220/2004^[HTML]

Hrd. 2004:4355 nr. 221/2004 (Loðnuvinnslan)^[HTML]

Hrd. 2004:4410 nr. 196/2004 (Ásar í Svínavatnshreppi)^[HTML]

Hrd. 2004:4482 nr. 424/2004^[HTML]

Hrd. 2004:4513 nr. 179/2004^[HTML]

Hrd. 2004:4545 nr. 178/2004 (Brjóstaminnkun)^[HTML]

Hrd. 2004:4709 nr. 154/2004^[HTML]

Hrd. 2004:4764 nr. 209/2004^[HTML]

Hrd. 2004:5078 nr. 294/2004^[HTML]

Hrd. 2005:20 nr. 7/2005^[HTML]

Hrd. 2005:30 nr. 504/2004^[HTML]

Hrd. 2005:74 nr. 506/2004^[HTML]

Hrd. 2005:84 nr. 493/2004 (Innsetning - 15 ára)^[HTML]

Hrd. 2005:122 nr. 258/2004 (Félagsráðgjafi - Tæknifræðingur - Deildarstjóri)^[HTML]

Hrd. 2005:188 nr. 298/2004^[HTML]

Hrd. 2005:268 nr. 514/2004^[HTML]

Hrd. 2005:315 nr. 306/2004 (Síldarvinnslan hf.)^[HTML]
Síldarvinnslunni var gert að greiða stimpilgjald þegar fyrirtækið óskaði eftir að umskrá þinglýstar fasteignir annars fyrirtækis eftir að samruna fyrirtækjanna beggja. Fór þá hið álagða stimpilgjald eftir eignarhlut í hinu sameinaða félagi. Í lögunum sem sýslumaður vísaði til voru ákvæðin bundin við tilvik þar sem eigendaskipti eiga sér stað, en ekki væri um slíkt að ræða í tilviki samruna.

Hæstiréttur túlkaði lögin um stimpilgjald með þeim hætti að stimpilskylda laganna ætti ekki við um eigendaskipti vegna samruna fyrirtækja, og því uppfyllti gjaldtakan ekki skilyrði stjórnarskrár um að heimildir stjórnvalda til innheimtu gjalda af þegnum yrðu að vera fortakslausar og ótvíræðar.

Hrd. 2005:325 nr. 350/2004^[HTML]

Hrd. 2005:339 nr. 342/2004 (Líkkistur)^[HTML]

Hrd. 2005:348 nr. 308/2004^[HTML]

Hrd. 2005:522 nr. 339/2004^[HTML]

Hrd. 2005:657 nr. 357/2004 (Sjómaður slasast á leið um borð í fiskiskip)^[HTML]

Hrd. 2005:664 nr. 345/2004^[HTML]

Hrd. 2005:708 nr. 371/2004 (Síld og fiskur)^[HTML]

Hrd. 2005:743 nr. 382/2004^[HTML]

Hrd. 2005:960 nr. 380/2004 (GlaxoSmithKline - Lyf - Lamictal)^[HTML]
Aukaverkun á lyfi, sem ekki var listuð, varð til þess að neytandi varð 75% öryrki.

Hrd. 2005:1009 nr. 402/2004^[HTML]

Hrd. 2005:1043 nr. 404/2004^[HTML]

Hrd. 2005:1086 nr. 378/2004 (Uppsögn á reynslutíma)^[HTML]

Hrd. 2005:1208 nr. 311/2004 (Háttsemi sakbornings)^[HTML]

Hrd. 2005:1237 nr. 349/2004 (Þjórsártún)^[HTML]
Vegagerðin sóttist eftir eignarnámi á spildu úr landi Þjórsártúns vegna lagningu vegar yfir Þjórsá. Eignarnámið sjálft studdi við ákvæði þágildandi vegalaga er kvað á um skyldu landareigenda til að láta af hendi land vegna vegalagningar. Síðar sendi hún inn beiðni um að matsnefnd eignarnámsbóta mæti hæfilega eignarnámsbætur og beiðni um snemmbær umráð hins eignarnumda sem nefndin heimilaði. Hún mat síðan eignarnámið með þremur matsliðum.

Þegar K leitaði eftir greiðslum eignarnámsbótanna kvað Vegagerðin að hún ætlaði eingöngu að hlíta úrskurðinum hvað varðaði einn matsliðinn og tilkynnti að hún ætlaði að fara fram á dómkvaðningu matsmanna. K andmælti þar sem hún taldi Vegagerðina bundna af úrskurði matsnefndarinnar og að matsgerð þeirrar nefndar sé réttari en matsgerð dómkvaddra matsmanna. Vegagerðin hélt því fram að lögin kvæðu á um heimild dómstóla um úrlausn ágreinings um fjárhæðir og því heimilt að kveða dómkvadda matsmenn.

Hinir dómkvöddu matsmenn komust að annari niðurstöðu en matsnefnd eignarnámsbóta og lækkuðu stórlega virði spildunnar. Héraðsdómur féllst á kröfu K um að farið yrði eftir úrskurði matsnefndar eignarnámsbóta þar sem mati matsnefndarinnar hefði ekki verið hnekkt.

Hæstiréttur tók undir með héraðsdómi að heimilt hefði verið að leggja ágreininginn undir dómstóla en hins vegar væru úrskurðir matsnefndarinnar ekki sjálfkrafa réttari en matsgerðir dómkvaddra matsmanna heldur yrði að meta það í hverju tilviki. Í þessu tilviki hefði úrskurður matsnefndarinnar verið lítið rökstuddur á meðan matsgerð hinna dómkvöddu manna væri ítarlegri, og því ætti að byggja á hinu síðarnefnda. Þá gekk hann lengra og dæmdi K lægri fjárhæð en matsgerð dómkvöddu mannana hljóðaði upp á þar sem hvorki matsnefndin né dómkvöddu mennirnir hafi rökstutt almenna verðrýrnun sem á að hafa orðið á landinu meðfram veginum með fullnægjandi hætti, né hafi K sýnt fram á hana með öðrum hætti í málinu.

Hrd. 2005:1306 nr. 348/2004^[HTML]

Hrd. 2005:1433 nr. 121/2005^[HTML]

Hrd. 2005:1457 nr. 138/2005^[HTML]

Hrd. 2005:1507 nr. 453/2004^[HTML]

Hrd. 2005:1569 nr. 471/2004 (Vörumerki)^[HTML]

Hrd. 2005:1612 nr. 168/2005^[HTML]

Hrd. 2005:1798 nr. 103/2005 (Afurðalánasamningur)^[HTML]

Hrd. 2005:1870 nr. 475/2004^[HTML]

Hrd. 2005:1961 nr. 146/2005^[HTML]

Hrd. 2005:2011 nr. 509/2004 (Tryggingasjóður lækna)^[HTML]

Hrd. 2005:2040 nr. 494/2004^[HTML]

Hrd. 2005:2147 nr. 479/2004^[HTML]

Hrd. 2005:2209 nr. 186/2005 (Sauðlauksdalsflugvöllur)^[HTML]

Hrd. 2005:2268 nr. 27/2005^[HTML]

Hrd. 2005:2414 nr. 231/2005^[HTML]

Hrd. 2005:2422 nr. 226/2005^[HTML]

Hrd. 2005:2503 nr. 20/2005 (Starfsleyfi álvers í Reyðarfirði)^[HTML]

Hrd. 2005:2567 nr. 217/2005 (Hólar)^[HTML]

Hrd. 2005:2700 nr. 46/2005 (Byggingarleyfi kært eftir að kærufrestur rann út)^[HTML]

Hrd. 2005:2734 nr. 234/2005^[HTML]

Hrd. 2005:2925 nr. 312/2005^[HTML]

Hrd. 2005:2938 nr. 366/2005 (Grísará)^[HTML]

Hrd. 2005:2981 nr. 309/2005 (Hótel Valhöll)^[HTML]

Hrd. 2005:2999 nr. 294/2005 (Sönn íslensk sakamál - Miskabætur)^[HTML]
Nokkrir aðilar settu fram eina dómkröfu um miskabætur vegna umfjöllunar þáttarins „Sönn sakamál“ sem bæði RÚV og þrotabú framleiðanda þáttarins ættu að greiða, án þess að tiltekið væri að um væri óskipta ábyrgð þeirra að ræða.

Í dómi Hæstaréttar kom fram að skilyrði samlagsaðildar töldust uppfyllt, enda hefðu stefndu í héraði ekki gert kröfu um frávísun á grundvelli heimildarbrestar til aðilasamlags, né af öðrum ástæðum. Þar sem krafa stefnenda fól í sér að bæturnar yrðu dæmdar til þeirra óskiptar, án þess að sá annmarki væri leiðréttur, tók Hæstiréttur undir með héraðsdómi að dómkrafan væri ódómtæk. Var því úrskurður héraðsdóms um ex officio frávísun staðfestur.

Hrd. 2005:3084 nr. 319/2005 (Roðasalir)^[HTML]

Hrd. 2005:3106 nr. 344/2005^[HTML]

Hrd. 2005:3205 nr. 308/2005^[HTML]

Hrd. 2005:3214 nr. 248/2005 (Innheimta sakarkostnaðar)^[HTML]

Hrd. 2005:3413 nr. 59/2005^[HTML]

Hrd. 2005:3465 nr. 49/2005 (Brot á kynfrelsi)^[HTML]

Hrd. 2005:3493 nr. 115/2005^[HTML]

Hrd. 2005:3601 nr. 101/2005 (Vatnsendablettur I)^[HTML]

Hrd. 2005:3885 nr. 410/2005^[HTML]

Hrd. 2005:4090 nr. 444/2005^[HTML]

Hrd. 2005:4094 nr. 180/2005^[HTML]

Hrd. 2005:4111 nr. 139/2005^[HTML]

Hrd. 2005:4157 nr. 152/2005 (Íþróttakennari)^[HTML]

Hrd. 2005:4180 nr. 458/2005^[HTML]

Hrd. 2005:4216 nr. 197/2005 (Frístundahús)^[HTML]

Hrd. 2005:4256 nr. 164/2005^[HTML]

Hrd. 2005:4438 nr. 204/2005 (Fegurðarsamkeppni)^[HTML]

Hrd. 2005:4453 nr. 157/2005 (Skilasvik)^[HTML]

Hrd. 2005:4506 nr. 182/2005 (Héðinsfjarðargöng I)^[HTML]
Vegagerðin bauð út verk á Evrópska efnahagssvæðinu um gerð Héðinsfjarðarganga. Lægsta boðið var sameiginlegt tilboð íslensks aðila og dansks aðila sem var 3,2% yfir kostnaðaráætlun. Fyrir tilkynningu úrslita útboðsins samþykkti ríkisstjórn Íslands að fresta verkinu um þrjú ár og nýtt útboð færi fram miðað við það. Í kjölfarið tilkynnti Vegagerðin öllum bjóðendum að öllum tilboðum hefði verið hafnað á grundvelli þensluástands í þjóðfélaginu og að stofnunin fengi ekki nægt fjármagn fyrir þessar framkvæmdir.

Aðilarnir er áttu lægsta boðið kærðu ákvörðunina til kærunefndar útboðsmála og taldi nefndin að ákvörðunin hefði verið ólögmæt og að hún væri skaðabótaskyld, þó án afstöðu til efndabóta. Þeir höfðuðu svo viðurkenningarmál fyrir dómstólum um skaðabætur. Hæstiréttur taldi að þó lagaheimild væri sannarlega til staðar um að hafna öllum tilboðum væri þó ekki hægt að beita þeirri heimild án þess að fyrir lægju bæði málefnalegar og rökstuddar ástæður. Hann taldi engar málefnalegar ástæður liggja fyrir þeirri ákvörðun. Nefndi hann þar að auki að á Vegagerðinni hefði legið sönnunarbyrðin um að ekki hefði verið samið við lægstbjóðendur en hún axlaði ekki þá sönnunarbyrði. Þar sem lægstbjóðendur hefðu boðið sem næmi hærri fjárhæð en kostnaðaráætlun hljóðaði upp á var talið að þeir hefðu sýnt fram á að þeir hefðu orðið fyrir tjóni. Var því viðurkennd bótaskylda íslenska ríkisins gagnvart lægstbjóðendum.

Hrd. 2005:4673 nr. 191/2005^[HTML]
Safnkrafa og svo krafist bóta vegna annars fjártjóns að tiltekinni upphæð án þess að það hafi verið rökstutt.

Hrd. 2005:4697 nr. 482/2005^[HTML]

Hrd. 2005:4701 nr. 478/2005 (Erfðafjárskattur II)^[HTML]

Hrd. 2005:4767 nr. 253/2005 (Iceland Seafood International)^[HTML]

Hrd. 2005:4780 nr. 254/2005 (Iceland Seafood International)^[HTML]

Hrd. 2005:4795 nr. 255/2005 (Iceland Seafood International)^[HTML]

Hrd. 2005:4807 nr. 256/2005 (Iceland Seafood International)^[HTML]

Hrd. 2005:4873 nr. 500/2005^[HTML]

Hrd. 2005:4912 nr. 265/2005^[HTML]

Hrd. 2005:4940 nr. 175/2005 (Framkvæmdastjóri Jafnréttisstofu)^[HTML]
V höfðaði skaðabótamál á hendur íslenska ríkinu vegna málsmeðferðar félagsmálaráðherra við starfslok hennar úr starfi framkvæmdastýru Jafnréttisstofu. V hafði lagt til að hún viki tímabundið úr starfi á meðan mál um ráðningu leikhússtjóra Leikfélags Akureyrar væri til meðferðar hjá dómstólum. Félagsmálaráðherra hafði látið hjá líða að fallast á þetta boð V.

Hæstiréttur taldi að ráðherra hefði átt að fallast á þetta boð þar sem í því hefði falist vægari valkostur en að víkja henni varanlega úr embættinu.

Hrd. 2005:4989 nr. 233/2005^[HTML]

Hrd. 2005:5105 nr. 181/2005 (Skattasniðganga)^[HTML]

Hrd. 2005:5217 nr. 315/2005 (Iðnaðarmálagjald)^[HTML]

Hrd. 2006:15 nr. 539/2005^[HTML]

Hrd. 2006:167 nr. 326/2005 (Byggingaleyfi - Sunnuhvoll I)^[HTML]

Hrd. 2006:192 nr. 388/2005 (Vatnsréttindi Króks)^[HTML]
Jörð var seld án þess að getið hefði verið um aðskilnað vatnsréttinda frá henni en það hafði átt sér stað árið 1918 (um 74 árum áður). Talið var að kaupandinn hefði verið grandlaus, þó þekkt höfðu verið mörg tilvik í því nágrenni að algengt hefði verið að skilja slík réttindi frá.

Hrd. 2006:335 nr. 284/2005^[HTML]

Hrd. 2006:351 nr. 363/2005^[HTML]

Hrd. 2006:387 nr. 316/2005 (Fæðingardeild Landspítalans)^[HTML]
Líkamstjón varð á barni við fæðingu þess. Fæðingarlæknirinn var sýknaður af bótakröfu þar sem hann hafði unnið í samræmi við hefðbundið verklag.

Hrd. 2006:498 nr. 362/2005^[HTML]

Hrd. 2006:519 nr. 321/2005 (Sundagarðar)^[HTML]

Hrd. 2006:572 nr. 351/2005 (Leiguhúsnæði skóla)^[HTML]

Hrd. 2006:607 nr. 328/2005 (Vorsabær)^[HTML]

Hrd. 2006:678 nr. 53/2006^[HTML]

Hrd. 2006:732 nr. 449/2005^[HTML]

Hrd. 2006:745 nr. 376/2005 (Heimilisfræðikennari)^[HTML]

Hrd. 2006:783 nr. 409/2005^[HTML]

Hrd. 2006:843 nr. 393/2005 (Kasper ehf. - Ölgerðin)^[HTML]
Kasper rak bar á Höfðabakka og átti Ölgerðin að ráða hljómsveitir til að spila á barnum. Ölgerðin taldi forsendur samningsins brostnar þar sem bjórsalan hefði ekki orðið eins mikil og búist var og vildi ekki lengur ráða hljómsveitir til að spila á barnum, og beitti fyrir sig orðalagi viðaukasamnings sem Hæstiréttur túlkaði sem skilyrði. Ölgerðin var sýknuð af kröfum Kaspers ehf.

Hrd. 2006:884 nr. 386/2005^[HTML]

Hrd. 2006:912 nr. 408/2005 (Þvottasnúra)^[HTML]

Hrd. 2006:933 nr. 419/2005^[HTML]

Hrd. 2006:1006 nr. 372/2005 (Námur í Skipalóni)^[HTML]

Hrd. 2006:1080 nr. 415/2005^[HTML]

Hrd. 2006:1149 nr. 384/2005^[HTML]

Hrd. 2006:1257 nr. 440/2005 (Ásar)^[HTML]

Hrd. 2006:1351 nr. 132/2006^[HTML]

Hrd. 2006:1364 nr. 445/2005^[HTML]

Hrd. 2006:1461 nr. 171/2006^[HTML]

Hrd. 2006:1589 nr. 403/2005^[HTML]

Hrd. 2006:1618 nr. 159/2006^[HTML]

Hrd. 2006:1689 nr. 220/2005 (Tóbaksdómur)^[HTML]

Hrd. 2006:1776 nr. 462/2005 (Bann við að sýna tóbak)^[HTML]

Hrd. 2006:1975 nr. 438/2005^[HTML]

Hrd. 2006:2101 nr. 505/2005^[HTML]

Hrd. 2006:2125 nr. 202/2006 (Skuld v. ölvunaraksturs, 2. mgr. 106. gr.)^[HTML]
M hafði verið sektaður vegna ölvunaraksturs og vildi að sú upphæð teldist vera skuld hans við skipti hans við K.
Dómstólar tóku ekki afstöðu til þess hvort K bæri ábyrgð á greiðslu þeirrar skuldar en sú skuld var ekki talin með í skiptunum.

Hrd. 2006:2141 nr. 203/2006^[HTML]

Hrd. 2006:2203 nr. 345/2005 (Fell)^[HTML]

Hrd. 2006:2469 nr. 511/2005 (Fjarskiptamastur - Gullver)^[HTML]
Ætlunin var að segja upp fjarskiptamastur á tiltekinn stað. Talið var að eignarnámsþolinn bæri sönnunarbyrðina um að rannsókn í undirbúningi ákvörðunar um eignarnám hefði verið ófullnægjandi.

Hrd. 2006:2508 nr. 530/2005 (Höfði og Fjárstoð)^[HTML]

Hrd. 2006:2646 nr. 274/2006^[HTML]

Hrd. 2006:2693 nr. 280/2006^[HTML]

Hrd. 2006:2705 nr. 36/2006 (Lífeyrir)^[HTML]

Hrd. 2006:2726 nr. 18/2006^[HTML]

Hrd. 2006:2785 nr. 44/2006^[HTML]

Hrd. 2006:2872 nr. 517/2005^[HTML]

Hrd. 2006:2894 nr. 8/2006 (Breyting á starfi yfirlæknis)^[HTML]

Hrd. 2006:2911 nr. 45/2006^[HTML]

Hrd. 2006:2977 nr. 262/2006^[HTML]

Hrd. 2006:3102 nr. 19/2006 (Hámarkslaunaviðmið)^[HTML]

Hrd. 2006:3118 nr. 540/2005 (Tryggingasvik)^[HTML]

Hrd. 2006:3130 nr. 1/2006^[HTML]

Hrd. 2006:3375 nr. 379/2006 (Rekstur frísvæðis)^[HTML]

Hrd. 2006:3393 nr. 337/2006^[HTML]

Hrd. 2006:3447 nr. 434/2006^[HTML]

Hrd. 2006:3623 nr. 496/2006^[HTML]

Hrd. 2006:3629 nr. 329/2005^[HTML]

Hrd. 2006:3745 nr. 553/2005^[HTML]

Hrd. 2006:3810 nr. 498/2005 (Stafafell - Lón í Hornafirði)^[HTML]

Hrd. 2006:3896 nr. 67/2006 (Þingvellir - Skjaldbreiður)^[HTML]

Hrd. 2006:3954 nr. 135/2006^[HTML]

Hrd. 2006:3963 nr. 133/2006 (Hrunaheiðar)^[HTML]

Hrd. 2006:4013 nr. 60/2006^[HTML]

Hrd. 2006:4110 nr. 89/2006 (Sérfræðigögnin)^[HTML]
Sérfróðir meðdómendur í héraði töldu matsgerð ekki leiða til sönnunar á áverka í árekstri, og taldi Hæstiréttur að matsgerðin hefði ekki hnekkt niðurstöðu sérfróðu meðdómendanna.

Hrd. 2006:4161 nr. 55/2006^[HTML]

Hrd. 2006:4211 nr. 538/2006^[HTML]

Hrd. 2006:4269 nr. 51/2006 (Berjarimi)^[HTML]

Hrd. 2006:4289 nr. 54/2006 (Eyrarvegur 34 - Landsafl hf.)^[HTML]
Fasteignasala gerði GG, fyrir hönd eigenda lóðarinnar E, kauptilboð í lóð GG. Síðar gerði GG gagntilboð fyrir sína hönd og annarra eigenda lóðarinnar og var það samþykkt. Hins vegar neitaði GG síðan að veita samþykki gagntilboðsins móttöku. Eigendur lóðarinnar stofnuðu síðan einkahlutafélag og afsöluðu lóð sinni til þess. Fyrir dómi var síðan krafist þess að viðurkennt yrði að með samþykkt gagntilboðsins hafi komist á bindandi kaupsamningur.

Hæstiréttur taldi að þar sem umboð hinna lóðareigendanna sem GG sagðist hafa þegar hann gerði gagntilboðið voru ekki skrifleg, uppfyllti það ekki skilyrði laga til þess að það gæti orðið bindandi þar sem það gæti ekki orðið skuldbindandi fyrir sameigendur hans. Umboðsmaðurinn var ekki sérfróður aðili og var því ekki talinn hafa mátt vita af þánýlegri lagabreytingu um að hin nauðsynlegu umboð yrðu að vera skrifleg. Kröfu um skaðabætur var synjað þar sem fulltrúum Landsafls hefði átt að gera sér ljóst að umboð GG hefði ekki verið fullnægjandi.

Hrd. 2006:4308 nr. 77/2006^[HTML]

Hrd. 2006:4425 nr. 122/2006 (Synjun Mosfellsbæjar á umsókn um byggingarleyfi)^[HTML]

Hrd. 2006:4467 nr. 14/2006^[HTML]

Hrd. 2006:4587 nr. 173/2006^[HTML]

Hrd. 150/2006 [engin bls.] dags. 9. nóvember 2006^[HTML]

Hrd. 2006:4891 nr. 195/2006 (Sendiráðsprestur í London)^[HTML]

Hrd. 2006:4919 nr. 198/2006 (Vinnueftirlit ríkisins - Erlend kona slasast við að henda rusli í gám á lóð Ingvars Helgasonar hf.)^[HTML]

Hrd. 2006:4947 nr. 239/2006^[HTML]

Hrd. 2006:5176 nr. 597/2006^[HTML]

Hrd. 2006:5230 nr. 163/2006 (Strætisvagn)^[HTML]

Hrd. 2006:5284 nr. 260/2006 (Skemmtistaður í Þingholtsstræti)^[HTML]
Sjónarmið um að ölvað fólk sem er farið út úr veitingastaðnum sé á eigin ábyrgð en Hæstiréttur tók ekki undir það, heldur bæri ábyrgð innan skynsamlegra marka.

Hrd. 2006:5323 nr. 609/2006^[HTML]

Hrd. 2006:5332 nr. 290/2006 (Byggingarfélagið Hyrna - Tjarnartún - Verðtrygging í kaupsamningi)^[HTML]
E gerði kauptilboð í eina af þeim íbúðum sem byggingarfélag var að reisa, og var það svo samþykkt. Í samningnum var bætt við orðalaginu „Allar greiðslur samkvæmt kaupsamningi þessum eru vísitölutryggðar og hækka í samræmi við breytingar á byggingavísitölu og miðast við grunnvísitölu 285,6.“ og einnig var þar að finna ákvæði um að uppgjör vegna vísitöluhækkunar færi fram við útgáfu afsals. Varð þetta til þess að kaupverðið hækkaði um 666 þúsund krónur strax við undirritun.

Hæstiréttur vísaði meðal annars til þess að vísitalan hafi strax við samningsgerð verið 14 mánaða gömul. Þá var litið til stöðu samningsaðila og að ákvæðið hafi ekki verið kynnt kaupanda með fullnægjandi hætti. Téðu ákvæði var vikið til hliðar á grundvelli 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936.

Hrd. 2006:5451 nr. 391/2006^[HTML]

Hrd. 2006:5523 nr. 324/2006 (Búðir í Snæfellsbæ)^[HTML]

Hrd. 2006:5607 nr. 312/2006 (Roðasalir - Aðfararveð - Samningsveð)^[HTML]
Nauðungarsala gerð á helming tiltekinnar fasteignar. G krafðist viðurkenningar á að ganga inn í veðréttinn á þeim helmingi og féllst Hæstiréttur á það.

Hrd. 2006:5625 nr. 626/2006 (Starmýri 4-8)^[HTML]

Hrd. 2006:5662 nr. 339/2006 (Saurbær)^[HTML]

Hrd. 2006:5685 nr. 105/2006^[HTML]

Hrd. 2006:5696 nr. 263/2006 (Kona undir áfengisáhrifum ók á steinvegg)^[HTML]

Hrd. 650/2006 dags. 16. janúar 2007^[HTML]

Hrd. 654/2006 dags. 18. janúar 2007 (Olíusamráð)^[HTML]

Hrd. 319/2006 dags. 18. janúar 2007^[HTML]

Hrd. 661/2006 dags. 23. janúar 2007 (Skattahluti Baugsmálsins - Ríkislögreglustjóri)^[HTML]

Hrd. 13/2007 dags. 24. janúar 2007^[HTML]

Hrd. 364/2006 dags. 25. janúar 2007 (Slitgigt)^[HTML]

Hrd. 395/2006 dags. 1. febrúar 2007^[HTML]

Hrd. 304/2006 dags. 8. febrúar 2007^[HTML]

Hrd. 120/2006 dags. 15. febrúar 2007 (Karl K. Karlsson - ÁTVR)^[HTML]

Hrd. 344/2006 dags. 22. febrúar 2007 (Straumnes)^[HTML]
Snýr að reglu 20. kapítúla Kaupabálkar Jónsbókar um rétt til að slíta sameign.

Hrd. 438/2006 dags. 1. mars 2007 (Sinfóníuhljómsveit Íslands)^[HTML]
Reynt var á hvort stjórnsýslulögin ættu við. Starfsmanni hljómsveitarinnar hafði verið sagt upp þar sem hann stæði sig ekki nógu vel í starfi, og var ekki veittur andmælaréttur. Hæstiréttur taldi að hljómsveitin teldist ekki ríkisstofnun en hins vegar ættu stjórnsýslulögin við. Hún væri stjórnvald sökum þess að hún væri í eigu opinberra aðila og rekin fyrir almannafé.

Hrd. 562/2006 dags. 1. mars 2007 (Hnífstunga í síðu)^[HTML]

Hrd. 105/2007 dags. 5. mars 2007^[HTML]

Hrd. 345/2006 dags. 8. mars 2007 (Kaupþing banki hf. - Skattaupplýsingar)^[HTML]
Ríkisskattstjóri óskaði eftir ítarlegum upplýsingum um stóran hóp aðila hjá Kaupþing banka en var synjað. Hæstiréttur taldi að afhending upplýsinganna ætti að fara fram og vísaði til þess að tilgangurinn með lagaheimildinni hefði verið málefnalegur og beiting ríkisskattstjóra hafi verið í samræmi við meðalhófsreglu stjórnsýslulaganna.

Hrd. 333/2006 dags. 8. mars 2007 (Glitnir banki hf.)^[HTML]

Hrd. 424/2006 dags. 8. mars 2007^[HTML]

Hrd. 325/2006 dags. 8. mars 2007 (Landsbanki Íslands hf.)^[HTML]

Hrd. 589/2006 dags. 8. mars 2007^[HTML]

Hrd. 505/2006 dags. 15. mars 2007^[HTML]

Hrd. 289/2006 dags. 22. mars 2007 (Landskiptagerð - Grjóteyri)^[HTML]

Hrd. 138/2007 dags. 22. mars 2007 (Landspildan)^[HTML]
Settar voru þrjár jafnstæðar dómkröfur þar sem að í einni þeirra var krafist tiltekinnar beitingar ákvæðis erfðafestusamnings en í annarri þeirra krafist ógildingar þess ákvæðis. Þótti það vera ódómtækt.

Hrd. 498/2006 dags. 29. mars 2007^[HTML]

Hrd. 516/2006 dags. 29. mars 2007^[HTML]

Hrd. 433/2006 dags. 29. mars 2007^[HTML]

Hrd. 581/2006 dags. 2. apríl 2007 (Álversslys)^[HTML]

Hrd. 555/2006 dags. 2. apríl 2007^[HTML]

Hrd. 519/2006 dags. 26. apríl 2007 (Umgengnisréttur)^[HTML]

Hrd. 551/2006 dags. 26. apríl 2007 (Þrándarstaðir)^[HTML]

Hrd. 647/2006 dags. 10. maí 2007 (Salmann Tamimi gegn Landspítala-háskólasjúkrahúsi - Uppsögn ríkisstarfsmanns)^[HTML]
Ríkisstarfsmanni var sagt upp vegna útskiptingar á tölvukerfum og fór hann í mál. Hæstiréttur nefndi að það skipti máli í hvaða starf viðkomandi var ráðinn og ef starfi er skipt út fyrir annað þurfi að kanna hvort finna megi önnur störf innan stjórnvaldsins sem starfsmaðurinn er hæfur til að gegna. Talið var að uppsögnin hafi verið ólögmæt.

Hrd. 429/2006 dags. 10. maí 2007 (Skemmtibáturinn Harpa)^[HTML]

Hrd. 571/2006 dags. 16. maí 2007^[HTML]

Hrd. 598/2006 dags. 24. maí 2007^[HTML]

Hrd. 574/2006 dags. 24. maí 2007 (Innlausn eigna á jörð)^[HTML]

Hrd. 573/2006 dags. 24. maí 2007 (Innlausn eigna á jörð)^[HTML]

Hrd. 575/2006 dags. 24. maí 2007 (Innlausn eigna á jörð)^[HTML]

Hrd. 275/2007 dags. 30. maí 2007^[HTML]
Hæstiréttur staðfesti úrskurð héraðsdómara um að hann víki ekki sæti, en í héraði var sú krafa reist á því að fyrri dómar héraðsdómarans í sambærilegum málum hefðu mótað skoðanir dómarans með þeim hætti að óhlutdrægnin hefði með réttu verið dregin í efa.

Hrd. 4/2007 dags. 31. maí 2007 (Höskuldsstaðir)^[HTML]

Hrd. 254/2007 dags. 1. júní 2007 (Baugsmál I)^[HTML]

Hrd. 281/2007 dags. 6. júní 2007^[HTML]

Hrd. 282/2007 dags. 6. júní 2007^[HTML]

Hrd. 423/2006 dags. 7. júní 2007 (Blönduós - Ræktunarlóð)^[HTML]

Hrd. 656/2006 dags. 7. júní 2007^[HTML]

Hrd. 294/2007 dags. 8. júní 2007^[HTML]

Hrd. 302/2007 dags. 12. júní 2007^[HTML]

Hrd. 599/2006 dags. 14. júní 2007^[HTML]

Hrd. 634/2006 dags. 14. júní 2007^[HTML]

Hrd. 658/2006 dags. 14. júní 2007 (Sætún)^[HTML]

Hrd. 54/2007 dags. 14. júní 2007^[HTML]

Hrd. 303/2007 dags. 15. júní 2007^[HTML]

Hrd. 346/2007 dags. 29. júní 2007^[HTML]

Hrd. 365/2007 dags. 11. júlí 2007^[HTML]

Hrd. 323/2007 dags. 15. ágúst 2007^[HTML]

Hrd. 428/2007 dags. 17. ágúst 2007^[HTML]

Hrd. 369/2007 dags. 27. ágúst 2007 (Ekki ósanngjarnt - Skipti í heild)^[HTML]
Hreinræktað dæmi um dóm um hvort lífeyrisréttindin eigi að vera utan eða innan skipta.

Hrd. 357/2007 dags. 27. ágúst 2007^[HTML]

Hrd. 414/2007 dags. 27. ágúst 2007^[HTML]

Hrd. 611/2006 dags. 13. september 2007^[HTML]

Hrd. 477/2007 dags. 18. september 2007^[HTML]

Hrd. 408/2007 dags. 18. september 2007^[HTML]

Hrd. 460/2007 dags. 19. september 2007 (Hluti fasteignar - Ísland og Þýskaland)^[HTML]
M var Íslendingar og K Þjóðverji.
Gerðu hjúskaparsamning, eins og það var kallað, á Þýskalandi.
Í honum var ákvæði um aðskilinn fjárhag og yfirlýsing um að allt varðandi þeirra hjúskap skyldi lúta þýskum reglum.
Slitu samvistum og M kemur hingað til lands og kaupir íbúð.
Þau taka síðan aftur samvistum. Íbúðin seld og keypt önnur eign.
Þau gera kaupmála á Íslandi. Á honum er kveðið á um að fasteign væri séreign M og allt sem kæmi í hennar stað.
Þau skilja síðan og reka dómsmál á Íslandi um skiptingu fasteignanna.
Deildu um það hvort fasteignin væri öll eða að hluta séreign M.
Hvorugt kemur með mótbárur að þetta tiltekna mál sé rekið á Íslandi né krefjast þess að einhver hluti málsins sé rekið á öðru landi eða færi eftir reglum erlendra ríkja.
Niðurstaðan var sérkennileg en héraðsdómur kvað á um að M ætti 59% hluta.
M mistókst að reyna á það hvort eignin væri séreign hans eða ekki þar sem hann hafði ekki kært úrskurð héraðsdóms fyrir sitt leyti.
Dómstólar tóku ekki afstöðu til þeirra 41% sem eftir voru þar sem þeim hluta var vísað frá.
K reyndi hvorki að útskýra hjúskaparsaminginn né þýskar réttarreglur.

Hrd. 523/2006 dags. 20. september 2007 (Starfsmannaleigur - Impregilo SpA)^[HTML]
Spurt var um hver ætti að skila skattinum. Fyrirætlað í lögskýringargögnum en kom ekki fram í lagatextanum, og því ekki hægt að byggja á lagaákvæðinu.

Hrd. 27/2007 dags. 4. október 2007 (Tindfjallajökull - Grænafjall - Þjóðlenda)^[HTML]

Hrd. 61/2007 dags. 11. október 2007 (Jakob Valgeir ehf. - Vélstjóri)^[HTML]
Í kjarasamningum hafði í langan tíma verið ákvæði er kvað á um að skipverji skyldi greiða útgerðarmanni jafngildi launa á fullum uppsagnarfresti ef hann færi fyrirvaralaust úr starfi án lögmætra ástæðna, óháð því hvort sannanlegt tjón hefði hlotist af eður ei né hvort upphæð þess væri jöfn eða hærri en sú fjárhæð. Taldi Hæstiréttur að kjarasamningsákvæðið hefði mörg einkenni févítis. Ákvæði þar að lútandi var síðar lögfest en í stað fulls uppsagnarfrests var kveðið á um hálfan uppsagnarfrest. Með hliðsjón af þessari forsögu var lagaákvæðið skýrt eftir orðanna hljóðan.

Hrd. 99/2007 dags. 11. október 2007 (Skaftártunguafréttur)^[HTML]

Hrd. 491/2006 dags. 11. október 2007^[HTML]

Hrd. 516/2007 dags. 15. október 2007 (Ólögmæt handtaka - Fjártjón - Miski)^[HTML]
Aðili bar upp viðurkenningarkröfu vegna meintrar ólögmætrar handtöku og einnig bótakröfu. Hæstiréttur taldi að um væri að ræða tvær aðskildar kröfur.

Hrd. 619/2006 dags. 18. október 2007^[HTML]

Hrd. 520/2007 dags. 18. október 2007^[HTML]

Hrd. 47/2007 dags. 18. október 2007^[HTML]

Hrd. 540/2007 dags. 24. október 2007^[HTML]

Hrd. 68/2007 dags. 25. október 2007 (Sparisjóður Vestmannaeyja)^[HTML]

Hrd. 146/2007 dags. 25. október 2007^[HTML]

Hrd. 67/2007 dags. 25. október 2007^[HTML]

Hrd. 58/2007 dags. 25. október 2007 (Klettháls)^[HTML]

Hrd. 594/2006 dags. 1. nóvember 2007 (Brekkuás)^[HTML]

Hrd. 148/2007 dags. 1. nóvember 2007^[HTML]

Hrd. 570/2007 dags. 5. nóvember 2007^[HTML]

Hrd. 560/2007 dags. 6. nóvember 2007 (Vatnsendi 4)^[HTML]
Krafist var ógildingar á erfðaskrá MEH þar sem veigamikil brot höfðu verið á framkvæmd ákvæða hennar og brostnar forsendur um gildi hennar. Þeim málatilbúnaði var hafnað þar sem hún hefði verið lögð til grundvallar skipta á þremur dánarbúum og andmælum við skipti á dánarbúi MEH hefði verið hafnað á sínum tíma, og leiðir til að krefjast ógildingar höfðu ekki verið fullnýttar þá. Málinu var því vísað frá.

Hrd. 7/2007 dags. 8. nóvember 2007^[HTML]

Hrd. 163/2007 dags. 8. nóvember 2007 (Pétursbúð)^[HTML]

Hrd. 206/2007 dags. 8. nóvember 2007^[HTML]

Hrd. 590/2007 dags. 12. nóvember 2007^[HTML]

Hrd. 589/2007 dags. 12. nóvember 2007^[HTML]

Hrd. 489/2006 dags. 15. nóvember 2007 (Þorragata 5, 7 og 9)^[HTML]

Hrd. 566/2007 dags. 15. nóvember 2007 (Dómkvaðning matsmanna)^[HTML]

Hrd. 44/2007 dags. 22. nóvember 2007^[HTML]

Hrd. 118/2007 dags. 22. nóvember 2007^[HTML]

Hrd. 160/2007 dags. 6. desember 2007 (Fótarmissir)^[HTML]

Hrd. 201/2007 dags. 6. desember 2007^[HTML]

Hrd. 631/2007 dags. 12. desember 2007^[HTML]

Hrd. 153/2007 dags. 13. desember 2007 (Flugslys í Hvalfirði)^[HTML]
Flugkennari losnaði undan bótaskyldu.

Hrd. 292/2007 dags. 13. desember 2007 (Keilufell)^[HTML]
Skilyrði um gallaþröskuld var ekki talið vera uppfyllt þar sem flatarmálsmunur einbýlishúss samkvæmt söluyfirliti og kaupsamningi borið saman við raunstærð reyndist vera 14,4%.

Hrd. 244/2007 dags. 13. desember 2007^[HTML]
Fundið var að því að ekki öll framlögð skjöl höfðu verið þýdd yfir á tungumál sakbornings.

Hrd. 196/2007 dags. 13. desember 2007 (Auto Ísland ehf.)^[HTML]

Hrd. 169/2007 dags. 13. desember 2007^[HTML]

Hrd. 649/2007 dags. 13. desember 2007^[HTML]

Hrd. 605/2007 dags. 18. desember 2007^[HTML]

Hrd. 80/2007 dags. 20. desember 2007^[HTML]

Hrd. 208/2007 dags. 20. desember 2007 (Stangarhylur)^[HTML]

Hrd. 12/2008 dags. 10. janúar 2008^[HTML]

Hrd. 18/2008 dags. 15. janúar 2008^[HTML]

Hrd. 656/2007 dags. 16. janúar 2008^[HTML]

Hrd. 655/2007 dags. 16. janúar 2008^[HTML]

Hrd. 195/2007 dags. 17. janúar 2008 (Umferðarslys - Sjálfsmorð)^[HTML]

Hrd. 286/2007 dags. 17. janúar 2008 (Lífeyrissjóður starfsmanna Reykjavíkurborgar)^[HTML]
Hæstiréttur taldi að ákvæði stjórnsýslulaga giltu ekki um Lífeyrissjóð starfsmanna Reykjavíkurborgar þar sem um hann giltu ákvæði laga nr. 129/1997 um skyldutryggingu lífeyrisréttinda og starfsemi lífeyrissjóða. Þá gat Hæstiréttur þess að engin sérákvæði væru í lögum sem giltu um starfsemi sjóðsins sem gerði hann frábrugðinn öðrum lífeyrissjóðum, og breytti sú staðreynd ekki því mati þó svo að samþykktir sjóðsins kvæðu á um að eigendur hans teldust vera Reykjavíkurborg og sjóðfélagar, og að hinn fyrrnefndi skipaði þrjá stjórnarmenn í fimm manna stjórn sjóðsins og Starfsmannafélag Reykjavíkurborgar tvo.

Hrd. 202/2007 dags. 17. janúar 2008^[HTML]

Hrd. 8/2008 dags. 17. janúar 2008^[HTML]

Hrd. 650/2007 dags. 18. janúar 2008^[HTML]

Hrd. 31/2008 dags. 23. janúar 2008 (Galtalækjarskógur)^[HTML]
Ekki var tekið fram hver spildan var sem var leigð.

Hrd. 211/2007 dags. 24. janúar 2008^[HTML]

Hrd. 262/2007 dags. 24. janúar 2008^[HTML]

Hrd. 44/2008 dags. 30. janúar 2008^[HTML]

Hrd. 43/2008 dags. 30. janúar 2008^[HTML]

Hrd. 225/2007 dags. 31. janúar 2008 (Sjúkdómatrygging)^[HTML]

Hrd. 224/2007 dags. 31. janúar 2008 (Fiskhausar)^[HTML]

Hrd. 216/2007 dags. 31. janúar 2008^[HTML]

Hrd. 36/2008 dags. 31. janúar 2008^[HTML]

Hrd. 142/2007 dags. 7. febrúar 2008 (Olíusamráð - Reykjavíkurborg)^[HTML]

Hrd. 143/2007 dags. 7. febrúar 2008 (Olíusamráð - Strætó bs.)^[HTML]

Hrd. 38/2008 dags. 8. febrúar 2008 (Eftirfararbúnaður á bifreið)^[HTML]
Sakborningur fann eftirfararbúnað í bifreið sinni og krafði hann dómara um að þeirri aðgerð yrði hætt. Dómari féllst á kröfuna.

Hrd. 50/2008 dags. 8. febrúar 2008^[HTML]

Hrd. 25/2008 dags. 12. febrúar 2008^[HTML]

Hrd. 72/2008 dags. 13. febrúar 2008^[HTML]

Hrd. 645/2006 dags. 21. febrúar 2008 (Jarðefni - Gangadómar - Reyðarfjarðargöng)^[HTML]
Snerist um borun jarðganga um Almannaskarð, og Reyðarfjarðar og Fáskrúðsfjarðar. Eignarnám var gert í fjöllunum. Vegagerðin nýtti jarðefnið til að leggja vegi og deilt var um hvort eignarnámið hafi náð yfir jarðefnanýtingu. Hæstiréttur taldi að jarðefnið væri hluti fjallsins en efnatakan var svo dýr að hún hefði ekki verið arðbær, og því hefði jarðefnið ekki verðgildi gagnvart jarðeigandanum.

Hrd. 644/2006 dags. 21. febrúar 2008 (Jarðefni - Gangadómar - Almannaskarðsgöng I)^[HTML]
Snerist um borun jarðganga um Almannaskarð, og Reyðarfjarðar og Fáskrúðsfjarðar. Eignarnám var gert í fjöllunum. Vegagerðin nýtti jarðefnið til að leggja vegi og deilt var um hvort eignarnámið hafi náð yfir jarðefnanýtingu. Hæstiréttur taldi að jarðefnið væri hluti fjallsins en efnatakan var svo dýr að hún hefði ekki verið arðbær, og því hefði jarðefnið ekki verðgildi gagnvart jarðeigandanum.

Hrd. 61/2008 dags. 22. febrúar 2008^[HTML]
Maður fann eftirfararbúnað í bifreið sinni og krafðist þess að þeirri rannsóknaraðgerð yrði hætt. Lögmaður mannsins bað um gögn málsins eftir að málinu lauk fyrir Hæstarétti. Hæstiréttur taldi að lögmaðurinn hefði ekki verið við slíkur eftir dómsuppsögu fyrir Hæstarétti. Við það hafi lokið skipun lögmannsins sem verjanda sakbornings og hafði hann ekki réttarstöðu sem slíkur.

Hrd. 284/2007 dags. 28. febrúar 2008^[HTML]

Hrd. 220/2007 dags. 28. febrúar 2008 (Áfengisvandi)^[HTML]

Hrd. 134/2007 dags. 28. febrúar 2008^[HTML]

Hrd. 99/2008 dags. 28. febrúar 2008^[HTML]

Hrd. 319/2007 dags. 6. mars 2008 (Vaxtarsamningur)^[HTML]

Hrd. 517/2007 dags. 6. mars 2008 (Þjófnaður)^[HTML]

Hrd. 221/2007 dags. 13. mars 2008 (Höfundaréttur)^[HTML]
Í útgáfu ævisögu Halldórs Laxness voru fjölmargar tilvitnanir sem taldar voru brjóta gegn höfundarétti. Hæstiréttur taldi að málshöfðunarfrestur til að hafa uppi refsikröfu í einkamáli hefði verið liðinn og var þeim kröfulið vísað sjálfkrafa frá héraðsdómi.

Hrd. 518/2007 dags. 13. mars 2008 (Svæfingalæknir)^[HTML]

Hrd. 200/2007 dags. 13. mars 2008 (Óvígð sambúð - Fjárskipti)^[HTML]

Hrd. 114/2008 dags. 14. mars 2008 (Hringvegur um Hornafjörð)^[HTML]
Landeigendur sem voru ekki aðilar máls á ákveðnu stjórnsýslustigi voru samt sem áður taldir geta orðið aðilar að dómsmáli á grundvelli lögvarinna hagsmuna um úrlausnarefnið.

Hrd. 449/2007 dags. 18. mars 2008 (VÍS III)^[HTML]

Hrd. 558/2007 dags. 10. apríl 2008 (Ummæli yfirmanns Samkeppnisstofnunar)^[HTML]
Forstjórinn mætti á fund kúabónda og hraunaði yfir fundarmenn.
Hæstiréttur taldi það ekki hafa leitt til vanhæfis í því tilviki.

Hrd. 370/2007 dags. 10. apríl 2008 (Umferðarslys)^[HTML]

Hrd. 444/2007 dags. 17. apríl 2008^[HTML]

Hrd. 418/2007 dags. 23. apríl 2008 (Teigarás - Akrar)^[HTML]

Hrd. 366/2007 dags. 23. apríl 2008 (Portus - Tónlistarhúsið Harpan)^[HTML]
Tveir aðilar sem höfðu ekki verið valdir til að fá sérleyfi til byggingar, eign og rekstur tónlistar- og ráðstefnuhúsið Hörpuna, kröfðust afrits af samkomulags sem Austurhöfn-TR ehf., fyrirtæki stofnað af íslenska ríkinu og Reykjavíkurborg, gerði við Portus ehf. Þeirri beiðni var synjað af hálfu Ríkiskaupa og Reykjavíkurborgar og var henni skotið til úrskurðarnefndar upplýsingamála sem féllst svo á beiðnina.

Hæstiréttur hafnaði málsástæðu um að samningurinn félli utan við gildissvið upplýsingalaga og vísaði þar á meðal að í þeim lögum hefði ekki verið neinn áskilnaður um ákvörðun er varðaði rétt eða skyldu manna. Þá var einnig getið þess í dómnum að Ríkiskaup sáu um þau innkaup sem voru aðdragandi samningins auk þess að hann var undirritaður af fulltrúum íslenska ríkisins og Reykjavíkurborgar. Ljóst var að Ríkiskaup og Reykjavíkurborg höfðu haft samninginn undir höndum vegna verkefna þeirra á sviði stjórnsýslu.

Hrd. 425/2007 dags. 23. apríl 2008 (Ósæmileg ummæli í stefnu)^[HTML]

Hrd. 195/2008 dags. 29. apríl 2008^[HTML]

Hrd. 411/2007 dags. 30. apríl 2008 (Sálfræðingafélagið)^[HTML]

Hrd. 379/2007 dags. 8. maí 2008 (Sala á Íslenskum aðalverktökum hf.)^[HTML]

Hrd. 462/2007 dags. 8. maí 2008^[HTML]

Hrd. 450/2007 dags. 8. maí 2008 (Hópbílaleigan I)^[HTML]
Aðili var lægstbjóðandi í akstur á tveimur tilteknum svæðum. Samt sem áður var tilboði hans hafnað á grundvelli fjárhagslegrar getu og tæknilegs hæfis sem voru ekki tiltekin sérstaklega í útboðsgögnum. Fyrir Hæstarétti var viðurkenndur réttur hans til skaðabóta.

Hrd. 426/2007 dags. 8. maí 2008 (Hringrás)^[HTML]

Hrd. 194/2008 dags. 8. maí 2008 (Istorrent I)^[HTML]

Hrd. 458/2007 dags. 15. maí 2008 (Sýkt blóð)^[HTML]

Hrd. 471/2007 dags. 15. maí 2008 (Nesvegur)^[HTML]

Hrd. 256/2008 dags. 26. maí 2008^[HTML]

Hrd. 257/2008 dags. 26. maí 2008^[HTML]

Hrd. 185/2008 dags. 29. maí 2008^[HTML]

Hrd. 385/2007 dags. 5. júní 2008 (Baugsmál II)^[HTML]

Hrd. 337/2007 dags. 5. júní 2008^[HTML]

Hrd. 498/2007 dags. 5. júní 2008^[HTML]

Hrd. 290/2008 dags. 6. júní 2008^[HTML]

Hrd. 291/2008 dags. 6. júní 2008^[HTML]

Hrd. 582/2007 dags. 12. júní 2008^[HTML]

Hrd. 556/2007 dags. 12. júní 2008^[HTML]

Hrd. 298/2008 dags. 16. júní 2008^[HTML]

Hrd. 282/2008 dags. 16. júní 2008^[HTML]

Hrd. 264/2008 dags. 18. júní 2008 (Vestfjarðarvegur - Fuglaverndarfélag Íslands)^[HTML]

Hrd. 549/2007 dags. 19. júní 2008 (Iceland Express)^[HTML]

Hrd. 100/2008 dags. 19. júní 2008 (Berserksgangur á Egilsstöðum)^[HTML]

Hrd. 567/2007 dags. 19. júní 2008^[HTML]

Hrd. 83/2008 dags. 19. júní 2008^[HTML]

Hrd. 339/2008 dags. 25. júní 2008^[HTML]

Hrd. 413/2008 dags. 30. júlí 2008^[HTML]

Hrd. 441/2008 dags. 13. ágúst 2008^[HTML]

Hrd. 401/2008 dags. 2. september 2008^[HTML]

Hrd. 417/2008 dags. 2. september 2008^[HTML]

Hrd. 420/2008 dags. 5. september 2008^[HTML]
Dómara bar að gefa verjanda kost á að reifa um tiltekið atriði þótt enga nauðsyn bæri til að efna til munnlegs málflutnings af því tilefni.

Hrd. 483/2008 dags. 5. september 2008^[HTML]

Hrd. 357/2008 dags. 8. september 2008^[HTML]

Hrd. 394/2008 dags. 10. september 2008^[HTML]

Hrd. 430/2007 dags. 18. september 2008 (Hjúkrunarfræðingur á geðsviði)^[HTML]
X starfaði sem hjúkrunarfræðingur á geðsviði Landspítala Íslands ásamt hjúkrunarfræðingnum Y. Y sakaði X um kynferðislega áreitni utan vinnustaðar og lýsti því yfir að hann væri tilbúinn til þess að færa sig milli deilda.

Yfirmenn X ákváðu að færa X milli deilda gegn vilja hennar vegna ágreiningsins sem ríkti meðal þeirra tveggja og að ágreiningurinn truflaði starfsemina. Landspítalinn hélt því fram að um væri að ræða ákvörðun á grundvelli stjórnunarréttar vinnuveitenda og því ættu reglur stjórnsýsluréttarins ekki við.

Hæstiréttur taldi að ákvörðunin hefði slík áhrif á æru X, réttindi hennar og réttarstöðu hennar að öðru leyti, að hún teldist vera stjórnvaldsákvörðun. Fallist var á kröfu X um ógildingu þeirrar ákvörðunar Landspítalans um að flytja hana úr starfi milli deilda og greiðslu miskabóta.

Hrd. 487/2007 dags. 18. september 2008^[HTML]

Hrd. 473/2008 dags. 18. september 2008^[HTML]

Hrd. 652/2007 dags. 25. september 2008 (Bjarkarland)^[HTML]

Hrd. 484/2007 dags. 25. september 2008^[HTML]

Hrd. 512/2008 dags. 29. september 2008^[HTML]
Sakborningur í skattamáli óskaði eftir skipun annars tiltekins verjanda við hlið þáverandi verjanda. Hæstiréttur taldi að ekki hefði verið heimilt að skipa þann tiltekna verjanda þar sem það gat komið til greina að taka skýrslu af honum við meðferð málsins.

Hrd. 654/2007 dags. 2. október 2008^[HTML]

Hrd. 640/2007 dags. 2. október 2008^[HTML]

Hrd. 51/2008 dags. 2. október 2008^[HTML]

Hrd. 23/2008 dags. 9. október 2008 (Jörðin Brakandi)^[HTML]
Jörðin var seld einu barnanna fyrir nokkuð lítið fé miðað við virði hennar. Barnið hafði búið á jörðinni og sá um rekstur hennar.

Hrd. 78/2008 dags. 16. október 2008^[HTML]

Hrd. 106/2008 dags. 16. október 2008^[HTML]

Hrd. 672/2007 dags. 23. október 2008^[HTML]

Hrd. 70/2008 dags. 30. október 2008 (Kostnaður vegna málsmeðferðar í Landbúnaðarráðuneytinu - Varnargarður í Hvítá III - Blöndal)^[HTML]
Ekki algengt að slík bótaskylda sé dæmd. Hæstiréttur taldi að mistökin á stjórnsýslustigi hefðu verið svo mikil að háttsemin teldist saknæm og ólögmæt og bæri ríkið því bótaskyldu vegna kostnaðar aðilanna vegna meðferð málsins á stjórnsýslustigi.

Hrd. 579/2008 dags. 30. október 2008^[HTML]

Hrd. 129/2008 dags. 30. október 2008^[HTML]

Hrd. 55/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Bumbuslagur)^[HTML]
Ekki litið svo á að bumbuslagurinn hafi falið í sér stórfellt gáleysi.

Hrd. 32/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Viðbygging ofan á hús - Suðurhús - Brottflutningur I)^[HTML]

Hrd. 86/2008 dags. 6. nóvember 2008^[HTML]

Hrd. 115/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Lyngberg)^[HTML]

Hrd. 122/2008 dags. 6. nóvember 2008^[HTML]

Hrd. 566/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Skálmholtshraun í Flóahreppi)^[HTML]

Hrd. 559/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Istorrent)^[HTML]

Hrd. 28/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML]

Hrd. 113/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML]

Hrd. 602/2008 dags. 17. nóvember 2008^[HTML]
Aðfinnslur voru gerðar við greinargerð ákæruvaldsins sem var það ítarleg að hún var talin jafna við skriflega málsmeðferð.

Hrd. 600/2008 dags. 17. nóvember 2008 (Ístak - E. Pihl & Søn A.S.)^[HTML]

Hrd. 187/2008 dags. 20. nóvember 2008^[HTML]

Hrd. 151/2008 dags. 20. nóvember 2008^[HTML]

Hrd. 57/2008 dags. 20. nóvember 2008^[HTML]

Hrd. 633/2008 dags. 24. nóvember 2008^[HTML]

Hrd. 623/2008 dags. 2. desember 2008^[HTML]

Hrd. 349/2008 dags. 4. desember 2008 (Slökkvitæki)^[HTML]

Hrd. 181/2008 dags. 4. desember 2008 (Lóðarúthlutun í Kópavogi)^[HTML]

Hrd. 383/2008 dags. 4. desember 2008 (Hótel Saga)^[HTML]

Hrd. 152/2008 dags. 4. desember 2008^[HTML]

Hrd. 632/2008 dags. 9. desember 2008 (Innsetning - Vilji)^[HTML]

Hrd. 242/2008 dags. 11. desember 2008^[HTML]

Hrd. 284/2008 dags. 11. desember 2008 (Ferðaþjónusta fatlaðra)^[HTML]

Hrd. 209/2008 dags. 11. desember 2008^[HTML]

Hrd. 672/2008 dags. 17. desember 2008^[HTML]

Hrd. 13/2008 dags. 18. desember 2008^[HTML]
Fundið var að því að dómtúlkurinn hafi ekki verið löggiltur. Hæstiréttur taldi að mögulegt hefði verið að fá löggiltan dómtúlk til að kanna hvort þýðingarnar hafi verið réttar.

Hrd. 147/2008 dags. 18. desember 2008^[HTML]

Hrd. 427/2008 dags. 18. desember 2008^[HTML]

Hrd. 681/2008 dags. 22. desember 2008^[HTML]

Hrd. 688/2008 dags. 23. desember 2008^[HTML]

Hrd. 670/2008 dags. 15. janúar 2009^[HTML]

Hrd. 692/2008 dags. 21. janúar 2009^[HTML]

Hrd. 19/2008 dags. 22. janúar 2009 (Fasteignir Vesturbyggðar ehf.)^[HTML]
Stjórnin vildi reka framkvæmdastjórann og taldi hann að ekki hefði verið rétt staðið að uppsögninni þar sem stjórnin hefði ekki gætt stjórnsýslulaganna við það ferli. Hæstiréttur taldi að um einkaréttarlegt félag væri að ræða en ekki stjórnvald. Þó félaginu væri falin verkefni stjórnvalda að einhverju leyti er stjórnsýslulög giltu um, þá giltu þau ekki um starfsmannahald félagsins. Hins vegar þurfti að líta til þess að í ráðningarsamningnum við framkvæmdastjórann hafði stjórn félagsins samið um víðtækari rétt framkvæmdastjórans er kæmi að uppsögn hans þannig að hann átti rétt á bótum vegna uppsagnarinnar.

Hrd. 239/2008 dags. 22. janúar 2009 (Framhaldsskólakennari)^[HTML]

Hrd. 246/2008 dags. 22. janúar 2009 (Vatnsendablettur II - Eignarnám)^[HTML]

Hrd. 248/2008 dags. 22. janúar 2009^[HTML]

Hrd. 247/2008 dags. 22. janúar 2009 (Markleysa - Vatnsendi)^[HTML]

Hrd. 279/2008 dags. 29. janúar 2009^[HTML]

Hrd. 321/2008 dags. 29. janúar 2009^[HTML]

Hrd. 272/2008 dags. 5. febrúar 2009^[HTML]

Hrd. 374/2008 dags. 5. febrúar 2009^[HTML]

Hrd. 318/2008 dags. 5. febrúar 2009 (Fæðingarorlof)^[HTML]

Hrd. 307/2008 dags. 5. febrúar 2009^[HTML]

Hrd. 224/2008 dags. 5. febrúar 2009^[HTML]

Hrd. 223/2008 dags. 5. febrúar 2009^[HTML]

Hrd. 2/2009 dags. 6. febrúar 2009^[HTML]

Hrd. 15/2009 dags. 10. febrúar 2009^[HTML]

Hrd. 390/2008 dags. 12. febrúar 2009 (Golfkúla)^[HTML]
GÓ krafðist viðurkenningar á skaðabótaskyldu GG þar sem hinn síðarnefndi sló golfkúlu sem lenti í hægra auga GÓ. Hæstiréttur féllst á þær forsendur héraðsdóms um viðhorf um vægara sakarmat við golfiðkun og um íþrótta almennt, en féllst þó ekki á að þau leiddu til þess að sök legðist ekki á GG. Litið var til þess að GÓ hefði verið staddur nánast beint í skotlínu GG og að GÓ hlyti að hafa séð GG þegar hann sló í kúluna. Ekki var fallist á að sjónarmið GG um áhættutöku leiddu til þess að hann væri ekki gerður bótaábyrgur fyrir tjóni GÓ. Var því GG talinn bera fébótaábyrgð á tjóninu. GÓ var látinn bera helming tjónsins þar sem hann hafði ekki uppfyllt nægilega aðgæslukröfur sem honum hafi verið gerðar.

Hrd. 297/2008 dags. 12. febrúar 2009 (Þýðing uppáskrifta fyrir gildi landamerkjabréfs - Landamerki)^[HTML]

Hrd. 249/2008 dags. 19. febrúar 2009 (Afsal sumarbústaðar)^[HTML]
Frumkvæðið kom frá seljandanum og hafði hann einnig frumkvæði á kaupverðinu. Seljandinn nýtti margra ára gamalt verðmat og lagt til grundvallar að hún var öðrum háð og var sjónskert. Munurinn var um þrefaldur. Samningurinn var ógiltur á grundvelli misneytingar.

Hrd. 342/2008 dags. 26. febrúar 2009^[HTML]

Hrd. 395/2008 dags. 26. febrúar 2009^[HTML]

Hrd. 75/2009 dags. 2. mars 2009^[HTML]

Hrd. 84/2009 dags. 4. mars 2009^[HTML]

Hrd. 208/2008 dags. 5. mars 2009 (Lónsbraut - Milliloft)^[HTML]

Hrd. 381/2008 dags. 5. mars 2009^[HTML]

Hrd. 380/2008 dags. 5. mars 2009^[HTML]

Hrd. 353/2008 dags. 12. mars 2009 (Hælisumsókn - Hælisleitandi frá Máritaníu)^[HTML]

Hrd. 456/2008 dags. 12. mars 2009^[HTML]

Hrd. 218/2008 dags. 19. mars 2009^[HTML]

Hrd. 416/2008 dags. 19. mars 2009^[HTML]

Hrd. 144/2009 dags. 24. mars 2009^[HTML]

Hrd. 83/2009 dags. 24. mars 2009^[HTML]

Hrd. 263/2008 dags. 26. mars 2009 (Stúlka með Asperger heilkenni)^[HTML]

Hrd. 563/2008 dags. 26. mars 2009^[HTML]

Hrd. 116/2009 dags. 3. apríl 2009^[HTML]

Hrd. 136/2009 dags. 6. apríl 2009^[HTML]

Hrd. 538/2008 dags. 7. apríl 2009^[HTML]

Hrd. 444/2008 dags. 7. apríl 2009 (Sumarhús af sameiginlegri lóð - Miðengi - Sunnuhvoll II)^[HTML]

Hrd. 533/2008 dags. 7. apríl 2009 (Síðumúli)^[HTML]

Hrd. 556/2008 dags. 30. apríl 2009 (Hvítá)^[HTML]

Hrd. 155/2009 dags. 30. apríl 2009^[HTML]

Hrd. 627/2008 dags. 6. maí 2009^[HTML]

Hrd. 574/2008 dags. 6. maí 2009^[HTML]

Hrd. 445/2008 dags. 6. maí 2009^[HTML]

Hrd. 437/2008 dags. 6. maí 2009^[HTML]

Hrd. 530/2008 dags. 14. maí 2009^[HTML]

Hrd. 562/2008 dags. 14. maí 2009 (Vatnsréttindi Þjórsár - Landsvirkjun - Skálmholtshraun)^[HTML]

Hrd. 575/2008 dags. 28. maí 2009^[HTML]

Hrd. 260/2009 dags. 2. júní 2009^[HTML]

Hrd. 274/2009 dags. 9. júní 2009^[HTML]

Hrd. 472/2008 dags. 11. júní 2009 („Ásgarður“)^[HTML]

Hrd. 298/2009 dags. 11. júní 2009^[HTML]

Hrd. 297/2009 dags. 11. júní 2009^[HTML]

Hrd. 173/2009 dags. 12. júní 2009^[HTML]

Hrd. 172/2009 dags. 12. júní 2009^[HTML]

Hrd. 174/2009 dags. 12. júní 2009^[HTML]

Hrd. 604/2008 dags. 18. júní 2009 (Vanhæfur dómari)^[HTML]
P krafðist frekari bóta í kjölfar niðurstöðunnar í Dómur MDE Pétur Thór Sigurðsson gegn Íslandi dags. 10. apríl 2003 (39731/98)^ⓘ.

Hæstiréttur féllst á að íslenska ríkið bæri bótaábyrgð en P sýndi ekki fram á að niðurstaða málsins hefði verið önnur ef annar dómari hefði komið í stað þess dómara sem álitinn var vanhæfur. Taldi hann því að P hefði ekki sýnt fram á að hann ætti rétt á frekari bótum en MDE hafði dæmt P til handa.

Hrd. 6/2009 dags. 18. júní 2009^[HTML]

Hrd. 646/2008 dags. 18. júní 2009 (Bruni á Bolungarvík)^[HTML]

Hrd. 327/2009 dags. 22. júní 2009^[HTML]

Hrd. 363/2009 dags. 3. júlí 2009^[HTML]

Hrd. 361/2009 dags. 8. júlí 2009^[HTML]

Hrd. 425/2009 dags. 5. ágúst 2009 (Brottnám frá USA)^[HTML]

Hrd. 439/2009 dags. 13. ágúst 2009^[HTML]

Hrd. 458/2009 dags. 14. ágúst 2009^[HTML]

Hrd. 405/2009 dags. 21. ágúst 2009^[HTML]

Hrd. 508/2009 dags. 8. september 2009^[HTML]

Hrd. 686/2008 dags. 24. september 2009^[HTML]

Hrd. 102/2009 dags. 24. september 2009 (Brú á Jökuldal)^[HTML]

Hrd. 596/2008 dags. 24. september 2009^[HTML]

Hrd. 53/2009 dags. 1. október 2009^[HTML]

Hrd. 35/2009 dags. 8. október 2009^[HTML]

Hrd. 345/2008 dags. 8. október 2009 (Jarðgöng 3 - Almannaskarðsgöng II)^[HTML]

Hrd. 71/2009 dags. 8. október 2009 (Borgaraleg handtaka)^[HTML]
Hið meinta brot var ekki talið nægilega alvarlegt til þess að réttlæta borgaralega handtöku.

Hrd. 25/2009 dags. 15. október 2009^[HTML]

Hrd. 22/2009 dags. 22. október 2009 (Vegalagning í Nesjum í Hornafirði - Hornafjarðarfljót)^[HTML]

Hrd. 671/2008 dags. 22. október 2009 (Teigsskógur)^[HTML]

Hrd. 562/2009 dags. 22. október 2009^[HTML]

Hrd. 588/2009 dags. 23. október 2009^[HTML]

Hrd. 572/2009 dags. 23. október 2009^[HTML]

Hrd. 685/2008 dags. 29. október 2009 (Afréttur Seltjarnarness hins forna - Lyklafell)^[HTML]

Hrd. 228/2009 dags. 29. október 2009^[HTML]

Hrd. 623/2009 dags. 3. nóvember 2009^[HTML]

Hrd. 27/2009 dags. 5. nóvember 2009^[HTML]

Hrd. 583/2009 dags. 6. nóvember 2009^[HTML]

Hrd. 634/2009 dags. 6. nóvember 2009^[HTML]

Hrd. 255/2009 dags. 12. nóvember 2009 (Leó - Stimpilgjald af fjárnámsendurritum)^[HTML]
Á grundvelli kröfu L var gert fjárnám í þremur fasteignum og afhenti L sýslumanni endurrit úr gerðabók vegna þessa fjárnáms til þinglýsingar. Var honum þá gert að greiða þinglýsingargjald og stimpilgjald. L höfðaði svo þetta mál þar sem hann krafðist endurgreiðslu stimpilgjaldsins. Að mati Hæstaréttar skorti lagastoð fyrir töku stimpilgjaldsins þar sem lagaákvæði skorti fyrir innheimtu þess vegna endurrits fjárnámsgerðar enda yrði hún hvorki lögð að jöfnu við skuldabréf né teldist hún til tryggingarbréfa. Ákvæði 1. mgr. 77. gr. stjórnarskrárinnar stóð því í vegi fyrir beitingu lögjöfnunar í þessu skyni.

Hrd. 487/2008 dags. 12. nóvember 2009 (4 líkamsárásir gegn fyrrverandi sambýliskonu og tveimur börnum hennar)^[HTML]

Hrd. 133/2009 dags. 12. nóvember 2009^[HTML]

Hrd. 641/2009 dags. 16. nóvember 2009^[HTML]

Hrd. 122/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Arnórsstaðapartur)^[HTML]

Hrd. 120/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Arnórsstaðir)^[HTML]

Hrd. 69/2009 dags. 19. nóvember 2009^[HTML]

Hrd. 95/2009 dags. 26. nóvember 2009^[HTML]

Hrd. 633/2009 dags. 26. nóvember 2009^[HTML]

Hrd. 662/2009 dags. 1. desember 2009^[HTML]

Hrd. 303/2009 dags. 3. desember 2009 (Eitt barn af fjórum)^[HTML]

Hrd. 201/2009 dags. 10. desember 2009 (Arnarhraun 2)^[HTML]
Kaupandi íbúðar hélt fram að íbúðin væri gölluð og hélt eftir lokagreiðslunni. Hæstiréttur leit svo á að kaupanda hefði verið óheimilt að halda eftir þeirri greiðslu þar sem galli hefði ekki verið til staðar.

Hrd. 181/2009 dags. 10. desember 2009^[HTML]

Hrd. 103/2009 dags. 10. desember 2009^[HTML]

Hrd. 663/2009 dags. 10. desember 2009^[HTML]

Hrd. 699/2009 dags. 16. desember 2009^[HTML]

Hrd. 676/2009 dags. 16. desember 2009^[HTML]

Hrd. 704/2009 dags. 16. desember 2009^[HTML]

Hrd. 180/2009 dags. 17. desember 2009 (Makaskipti á Brákarbraut)^[HTML]

Hrd. 665/2008 dags. 17. desember 2009 (Gildi lífeyrissjóður)^[HTML]
Á þeim tíma þurfti ráðherra að staðfesta samþykktir lífeyrissjóða væru réttar (þ.e. færu að lögum og reglur, jafnræði, eignarrétt, og þvíumlíkt). Í stjórn sjóðsins sat ráðuneytisstjóri fjármálaráðuneytisins og kom ráðuneytisstjórinn ekki að málinu innan ráðuneytisins og vék því ekki af fundi þegar ráðherra undirritaði breytinguna. Hæstiréttur taldi að ráðuneytisstjórinn hefði ekki verið vanhæfur.

Hrd. 166/2009 dags. 14. janúar 2010 (Starfsmannaleiga)^[HTML]
Fyrirtækið S var ráðið til að setja upp loftræstikerfi í Flugstöð Leifs Eiríkssonar á árinu 2000. S fékk portúgalska fyrirtækið M sem undirverktaka sem myndi útvega þjónustu starfsmanna. Fyrirtækið M sæi síðan um launagreiðslur til starfsmannanna sem það útvegaði. Skattstjórinn taldi að umræddir starfsmenn fyrirtækisins M bæru skattskyldu hér á landi og því bæri S að halda eftir staðgreiðslu af launum þeirra.

Hæstiréttur taldi að fyrirtækið M væri launagreiðandinn en ekki S. Tvísköttunarsamningur milli Íslands og Portúgals hafði verið undirritaður var 2. ágúst 1999 og var gildistaka hans auglýst af utanríkisráðuneytinu 31. maí 2002, en hann var ekki auglýstur í C-deild Stjórnartíðinda fyrr en 18. desember 2003. Mat Hæstiréttur því sem svo að hin takmarkaða skattskylda M hefði fallið niður frá ársbyrjun 2003 þó birtingu hans hafi skort á þeim tíma. Úrskurður skattstjóra var því ógiltur.

Hrd. 250/2009 dags. 14. janúar 2010^[HTML]

Hrd. 24/2010 dags. 15. janúar 2010^[HTML]
Sakborningar voru grunaðir um mansal og hafði brotaþoli verið neydd til að stunda vændi af sakborning. Taldi Hæstiréttur að heimilt hefði verið að víkja sakborningi úr dómsal.

Hrd. 32/2010 dags. 18. janúar 2010 (Aðildarskortur fréttamanns)^[HTML]

Hrd. 38/2010 dags. 26. janúar 2010 (Fulltrúi lögreglustjóra)^[HTML]

Hrd. 143/2009 dags. 28. janúar 2010^[HTML]

Hrd. 277/2009 dags. 28. janúar 2010^[HTML]

Hrd. 773/2009 dags. 1. febrúar 2010^[HTML]

Hrd. 15/2010 dags. 3. febrúar 2010 (Fjármálaeftirlitið / Baldur Guðlaugsson - Innherjaupplýsingar)^[HTML]
Maður var til rannsóknar hjá Fjármálaeftirlitinu fyrir innherjasvik. Málið var svo fellt niður að gefnum skýringum mannsins, en sú niðurfelling af bundin einhverjum skilyrðum. Málið var svo tekið aftur upp og vildi maðurinn meina að skilyrðið hafi verið ógilt. Hæstiréttur féllst ekki á málatilbúnað mannsins að þessu leyti þar sem ákvörðunin hafi verið til þess fallin að ná markmiði rannsóknarinnar.

Hrd. 88/2009 dags. 4. febrúar 2010 (Arðskrá Veiðifélags Miðfirðinga)^[HTML]
Arði var úthlutað eftir aðskrá. Þegar arðskrá er metin er horft til fjölda atriða. Hæstiréttur taldi sér óheimilt að endurskoða þetta nema hvað varðar ómálefnanleg sjónarmið.

Hrd. 11/2010 dags. 10. febrúar 2010^[HTML]

Hrd. 214/2009 dags. 11. febrúar 2010 (Istorrent II)^[HTML]
Reyndi á því hvort milligönguaðilinn bæri ábyrgð á efninu. Eingöngu væri verið að útvega fjarskiptanet. Talið að þetta ætti ekki við þar sem þjónustan væri gagngert í ólöglegum tilgangi.

Hrd. 340/2009 dags. 18. febrúar 2010 (Vélsleði)^[HTML]
Ekki var fallist á bótaábyrgð þar sem ökumaður vélsleðans notaði ekki hlífðarhjálm þrátt fyrir lagafyrirmæli þar um. Auk þess var tjónþolinn sjálfur ökumaður sleðans en reglan um hlutlæga ábyrgð nær ekki til tjóns sem ökumaðurinn veldur sjálfum sér.

Hrd. 169/2009 dags. 18. febrúar 2010^[HTML]

Hrd. 68/2010 dags. 19. febrúar 2010^[HTML]

Hrd. 58/2010 dags. 19. febrúar 2010 (MP banki)^[HTML]

Hrd. 97/2010 dags. 19. febrúar 2010^[HTML]

Hrd. 81/2010 dags. 19. febrúar 2010^[HTML]

Hrd. 188/2009 dags. 25. febrúar 2010 (Áburðarverksmiðjan - Gufunes)^[HTML]
Tjónþoli taldi sig hafa orðið fyrir líkamstjóni vegna loftmengunar frá áburðarverksmiðju á Gufunesi. Hæstiréttur taldi að ekki yrði beitt ólögfestri hlutlægri ábyrgð og beitt sakarreglunni með afbrigðum.

Kona sem reykti um 20 sígarettur á dag fékk samt sem áður bætur vegna öndunarfæratjóns er leiddi af mengun.

Hrd. 351/2009 dags. 25. febrúar 2010^[HTML]

Hrd. 257/2009 dags. 25. febrúar 2010^[HTML]

Hrd. 142/2009 dags. 25. febrúar 2010^[HTML]

Hrd. 95/2010 dags. 2. mars 2010^[HTML]

Hrd. 75/2010 dags. 2. mars 2010^[HTML]

Hrd. 211/2009 dags. 4. mars 2010^[HTML]

Hrd. 299/2009 dags. 11. mars 2010^[HTML]

Hrd. 315/2009 dags. 11. mars 2010^[HTML]

Hrd. 370/2009 dags. 11. mars 2010^[HTML]

Hrd. 74/2010 dags. 11. mars 2010^[HTML]

Hrd. 99/2010 dags. 17. mars 2010 (Húsráð)^[HTML]

Hrd. 413/2009 dags. 18. mars 2010 (Annmarkar á stefnu)^[HTML]
Stefnandi máls í héraði þingfesti mál í héraði án þess að málatilbúnaður fylgdi, aflaði svo matsgerðar og lagði svo fram sundurliðaða og rökstudda kröfu. Hæstiréttur taldi það óheimilt óháð afstöðu hins stefnda og vísaði málinu frá héraðsdómi ex officio.

Hrd. 115/2010 dags. 18. mars 2010 (Rafbréf)^[HTML]
Tekist var á um hvort rafbréf taldist víxill. Ráðist af víxillögum. Hafnað að rafrænt verðbréf gæti verið skjal í þeim skilningi.

Hrd. 320/2009 dags. 18. mars 2010^[HTML]

Hrd. 456/2009 dags. 18. mars 2010^[HTML]

Hrd. 378/2009 dags. 18. mars 2010^[HTML]

Hrd. 441/2009 dags. 18. mars 2010^[HTML]

Hrd. 430/2009 dags. 25. mars 2010 (Ný gögn fyrir Hæstarétti)^[HTML]

Hrd. 486/2009 dags. 25. mars 2010^[HTML]

Hrd. 404/2009 dags. 25. mars 2010 (Mýrar á Fljótsdalshéraði - Fljótsdalslína 3 og 4)^[HTML]

Hrd. 409/2009 dags. 25. mars 2010^[HTML]

Hrd. 265/2009 dags. 30. mars 2010^[HTML]

Hrd. 186/2010 dags. 20. apríl 2010^[HTML]

Hrd. 187/2010 dags. 20. apríl 2010^[HTML]

Hrd. 437/2009 dags. 21. apríl 2010^[HTML]

Hrd. 206/2010 dags. 23. apríl 2010^[HTML]

Hrd. 232/2010 dags. 28. apríl 2010^[HTML]

Hrd. 407/2009 dags. 29. apríl 2010 (Stofnfjárbréf)^[HTML]

Hrd. 560/2009 dags. 29. apríl 2010^[HTML]

Hrd. 215/2010 dags. 29. apríl 2010^[HTML]

Hrd. 200/2010 dags. 30. apríl 2010^[HTML]

Hrd. 399/2009 dags. 6. maí 2010 (Skuggahverfi)^[HTML]

Hrd. 591/2009 dags. 6. maí 2010^[HTML]

Hrd. 245/2009 dags. 6. maí 2010^[HTML]

Hrd. 288/2010 dags. 10. maí 2010^[HTML]

Hrd. 287/2010 dags. 10. maí 2010^[HTML]

Hrd. 180/2010 dags. 10. maí 2010^[HTML]

Hrd. 449/2009 dags. 12. maí 2010 (Umferðarslys á Arnarnesvegi - Sjúkrakostnaður)^[HTML]
Kveðið á um að eingöngu sá er varð fyrir tjóninu geti krafist bótanna.

Hrd. 762/2009 dags. 12. maí 2010^[HTML]

Hrd. 459/2009 dags. 20. maí 2010 (Bakkastaðir)^[HTML]

Hrd. 617/2009 dags. 20. maí 2010 (Sambúð - Vatnsendi)^[HTML]
Andlag samnings varð verðmeira eftir samningsgerð og samningi breytt þannig að greiða yrði viðbótarfjárhæð.

Hrd. 467/2009 dags. 20. maí 2010^[HTML]

Hrd. 451/2009 dags. 20. maí 2010 (Rekstrarstjóri)^[HTML]

Hrd. 452/2009 dags. 20. maí 2010 (Framkvæmdastjóri)^[HTML]

Hrd. 301/2010 dags. 21. maí 2010^[HTML]

Hrd. 268/2010 dags. 21. maí 2010^[HTML]

Hrd. 523/2009 dags. 27. maí 2010 (Sýningarbásar)^[HTML]

Hrd. 252/2010 dags. 1. júní 2010^[HTML]

Hrd. 184/2010 dags. 2. júní 2010^[HTML]

Hrd. 184/2009 dags. 3. júní 2010^[HTML]

Hrd. 324/2010 dags. 8. júní 2010^[HTML]

Hrd. 646/2009 dags. 10. júní 2010 (Laugardalslaug)^[HTML]
Maður stingur sér í öllu afli ofan í grynnri enda sundlaugar og verður fyrir tjóni, með 100% örorku. Á skilti við laugina stóð D-0,96. Maðurinn var af erlendu bergi brotinn og skildi ekki merkinguna. Meðábyrgðin í þessu máli hafði samt verið augljós undir venjulegum kringumstæðum.
Litið til þess að Reykjavíkurborg væri stór aðili sem nyti ýmislegra fjárhagslegra réttinda og vátryggingar.

Hrd. 501/2009 dags. 10. júní 2010 (Fyrirspurn um byggingarleyfi)^[HTML]

Hrd. 280/2010 dags. 11. júní 2010^[HTML]

Hrd. 266/2010 dags. 14. júní 2010^[HTML]

Hrd. 92/2010 dags. 16. júní 2010 (SP-Fjármögnun - Gengislán)^[HTML]

Hrd. 44/2010 dags. 16. júní 2010^[HTML]

Hrd. 327/2010 dags. 16. júní 2010^[HTML]

Hrd. 331/2010 dags. 18. júní 2010^[HTML]

Hrd. 372/2010 dags. 21. júní 2010^[HTML]

Hrd. 436/2010 dags. 19. júlí 2010 (Aðalskipulag Flóahrepps - Urriðafossvirkjun - Flýtimeðferð)^[HTML]

Hrd. 456/2010 dags. 22. júlí 2010^[HTML]

Hrd. 440/2010 dags. 13. ágúst 2010^[HTML]

Hrd. 384/2010 dags. 13. ágúst 2010^[HTML]

Hrd. 435/2010 dags. 20. ágúst 2010^[HTML]

Hrd. 418/2010 dags. 20. ágúst 2010^[HTML]

Hrd. 434/2010 dags. 20. ágúst 2010^[HTML]

Hrd. 420/2010 dags. 23. ágúst 2010^[HTML]

Hrd. 415/2010 dags. 23. ágúst 2010 (Hólmsheiði)^[HTML]

Hrd. 416/2010 dags. 24. ágúst 2010^[HTML]

Hrd. 468/2010 dags. 31. ágúst 2010 (Barnaspítali Hringsins)^[HTML]
Í erfðaskrá var Barnaspítali Hringsins arfleiddur að eignum en enginn slíkur aðili var lögformlega til. Hins vegar var til kvenfélag sem hét Hringurinn og það rak barnaspítalasjóð. Kvenfélagið Hringurinn og Landspítalinn gerðu bæði tilkall til arfisins. Reynt var að finna út hver vilji arfleifanda var. Landspítalinn fékk arfinn.

Kvenfélagið sýndi m.a. bréfsefnið frá þeim til að reyna að sýna fram á að sjóðurinn þeirra væri þekktur sem slíkur, en án árangurs. Barn arfleifanda hafði verið lagt inn á deild Landspítalans en ekki hafði verið sýnt fram á nein tengsl við kvenfélagið.

Hrd. 537/2010 dags. 15. september 2010^[HTML]

Hrd. 471/2010 dags. 16. september 2010 (Vextir gengistryggðs láns)^[HTML]
Lán bundið gengi tveggja erlendra gjaldmiðla. Ágreiningur var um hvaða vexti skuldari ætti að greiða í ljósi þess að gengislán voru dæmd hafa verið ólögmæt. Hæstiréttur leit svo á að þetta lán hefði verið óverðtryggt þar sem ekki var um það samið. Með því hefðu vextir einnig verið kipptir úr sambandi og því bæri lánið almenna vexti sbr. 4. gr. laga um vexti og verðtryggingu, nr. 38/2001.

Hrd. 285/2010 dags. 16. september 2010^[HTML]

Hrd. 462/2010 dags. 16. september 2010^[HTML]

Hrd. 716/2009 dags. 30. september 2010 (Hótel Saga)^[HTML]
Hafnað því að eigandi og rekstraraðili hótelsins bæri ábyrgð á líkamstjóni gests sem var á árshátíð í sal. Verktaki sá um atburðinn á grundvelli þjónustusamnings við hótelið og sá alfarið um það.

Hrd. 516/2009 dags. 30. september 2010^[HTML]

Hrd. 722/2009 dags. 7. október 2010 (Hvammur)^[HTML]

Hrd. 379/2009 dags. 7. október 2010 (Heiðarmúli)^[HTML]

Hrd. 723/2009 dags. 7. október 2010 (Laxárdalur)^[HTML]

Hrd. 748/2009 dags. 7. október 2010 (Vatnsendi, Svalbarðshreppi)^[HTML]

Hrd. 749/2009 dags. 7. október 2010 (Þverfellsland)^[HTML]

Hrd. 517/2009 dags. 7. október 2010^[HTML]

Hrd. 750/2009 dags. 7. október 2010^[HTML]

Hrd. 29/2010 dags. 7. október 2010^[HTML]

Hrd. 69/2010 dags. 14. október 2010 (Endurkrafa - Bótanefnd)^[HTML]

Hrd. 615/2009 dags. 14. október 2010 (Hælisumsókn - Hælisleitandi frá Íran)^[HTML]

Hrd. 591/2010 dags. 15. október 2010^[HTML]

Hrd. 504/2008 dags. 18. október 2010 (Víkurver)^[HTML]

Hrd. 584/2010 dags. 18. október 2010^[HTML]

Hrd. 519/2010 dags. 20. október 2010 (Strýtusel 15)^[HTML]

Hrd. 21/2010 dags. 21. október 2010^[HTML]

Hrd. 36/2010 dags. 21. október 2010 (Þingsókn)^[HTML]

Hrd. 559/2009 dags. 21. október 2010^[HTML]

Hrd. 702/2009 dags. 21. október 2010^[HTML]

Hrd. 18/2010 dags. 21. október 2010^[HTML]

Hrd. 289/2010 dags. 28. október 2010 (Bolungarvík - Sjómaður sofnar)^[HTML]

Hrd. 708/2009 dags. 4. nóvember 2010 (Óttarsstaðir - Straumsbúið o.fl.)^[HTML]
Ætlað tjón vegna umhverfismengunar. Tjónþoli taldi að hann ætti rétt á bótum þar sem hann mætti ekki nota landið til að reisa íbúðarhús.

Hrd. 618/2010 dags. 8. nóvember 2010 (Build a Bear Workshop)^[HTML]

Hrd. 151/2010 dags. 11. nóvember 2010 (Lóðaskil í Reykjavíkurborg - Hádegismóar)^[HTML]
Hugar ehf. hafði fengið úthlutað lóð til atvinnustarfsemi frá Reykjavíkurborg og átti þess í stað að greiða gatnagerðargjald og kaupverð byggingarréttarins. Fyrirtækið krafðist í kjölfar efnahagshrunsins 2008 að skila lóðinni gegn endurgreiðslu en þá hafði Reykjavíkurborg breytt stjórnsýsluframkvæmd sinni og byrjað að neita að taka aftur við lóðum í ljósi skipulagsmarkmiða og að ólíklegt væri að sóst yrði um úthlutun á þeim lóðum sem yrði skilað.

Dómurinn er til marks um þá meginreglu að óheimilt væri að breyta langvarandi og kunnri stjórnsýsluframkvæmd með íþyngjandi hætti gagnvart almenningi einvörðungu á þeim grundvelli að málefnalegar ástæður liggi þar fyrir, heldur verði að taka formlega ákvörðun þar að lútandi þannig að aðilar sem eigi hagsmuna að niðurstöðunni geti gætt hagsmuna sinna.

Þrátt fyrir þetta synjaði Hæstiréttur málsástæðu fyrirtækisins um að venja hefði myndast um endurgreiðslu gjaldanna af hálfu Reykjavíkurborgar vegna skila á atvinnuhúsalóðum þar sem ekki hefði verið nóg að benda á fáein tilvik því til stuðnings.

Hrd. 72/2010 dags. 11. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 558/2009 dags. 18. nóvember 2010 (Hafnarstræti 11)^[HTML]

Hrd. 188/2010 dags. 18. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 82/2010 dags. 18. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 426/2010 dags. 18. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 113/2010 dags. 25. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 770/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 726/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 736/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 731/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 742/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 738/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 732/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 730/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 741/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 727/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 729/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 739/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 743/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 735/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 737/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 734/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 728/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 733/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 740/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML]

Hrd. 488/2009 dags. 2. desember 2010 (Ásbjarnarnes)^[HTML]
Snýr að reglu 20. kapítúla Kaupabálkar Jónsbókar um rétt til að slíta sameign.

Hrd. 714/2009 dags. 2. desember 2010^[HTML]

Hrd. 146/2010 dags. 2. desember 2010^[HTML]

Hrd. 495/2010 dags. 2. desember 2010^[HTML]

Hrd. 137/2010 dags. 2. desember 2010 (Hesthús)^[HTML]

Hrd. 185/2010 dags. 2. desember 2010 (Klettháls)^[HTML]
Staðfest var að heimilt væri að nýta fyrnda gagnkröfu til skuldajafnaðar þar sem gagnkrafan var samrætt aðalkröfunni.

Hrd. 644/2010 dags. 7. desember 2010^[HTML]

Hrd. 624/2010 dags. 8. desember 2010^[HTML]

Hrd. 79/2010 dags. 9. desember 2010 (Biðskýlið Njarðvík - Skaðsemisábyrgð og EES tilskipun - Sælgætisúði)^[HTML]
Framleiðendur og dreifingaraðilar voru álitnir bótaskyldir gagnvart stúlku sem lenti í tjóni vegna sælgætisúða.

Hrd. 80/2010 dags. 9. desember 2010 (Kiðjaberg - Brottflutningur mannvirkis)^[HTML]

Hrd. 641/2010 dags. 14. desember 2010^[HTML]

Hrd. 256/2010 dags. 21. desember 2010^[HTML]

Hrd. 4/2011 dags. 4. janúar 2011^[HTML]

Hrd. 34/2011 dags. 18. janúar 2011^[HTML]

Hrd. 213/2010 dags. 20. janúar 2011 (Hilmir)^[HTML]

Hrd. 212/2010 dags. 20. janúar 2011^[HTML]

Hrd. 308/2010 dags. 20. janúar 2011^[HTML]

Hrd. 638/2010 dags. 24. janúar 2011 (Njála)^[HTML]
Fjármálafyrirtæki bauð upp á áhættusama gerninga og aðilar gátu tekið þátt í þeim.
Landsbankinn gerði afleiðusamninga við Njálu ehf. og var hinn síðarnefndi ranglega flokkaður sem fagfjárfestir. Njála byggði á því að ekki hefði verið heimilt að flokka fyrirtækið með þeim hætti.

Hæstiréttur féllst á að Landsbankinn hefði ekki átt að flokka Njálu sem slíkan, en hins vegar stóð ekki í lögum að hægt hefði verið að ógilda samning vegna annmarka af þeim toga. Taldi Hæstiréttur að sjónarmið um ógildingu á grundvelli brostinna forsenda ættu ekki við við og hafnaði því einnig ógildingu af þeirri málsástæðu.

Hrd. 672/2010 dags. 26. janúar 2011^[HTML]

Hrd. 685/2010 dags. 26. janúar 2011^[HTML]

Hrd. 688/2010 dags. 26. janúar 2011^[HTML]

Hrd. 673/2010 dags. 26. janúar 2011^[HTML]

Hrd. 244/2010 dags. 27. janúar 2011 (Hjúkrunarfræðingur)^[HTML]

Hrd. 145/2010 dags. 27. janúar 2011 (Leiruland)^[HTML]

Hrd. 707/2010 dags. 27. janúar 2011^[HTML]

Hrd. 375/2010 dags. 3. febrúar 2011 (Slípirokkur)^[HTML]

Hrd. 399/2010 dags. 10. febrúar 2011 (Veikindi og neysla)^[HTML]

Hrd. 433/2010 dags. 10. febrúar 2011 (Mjólkursamsalan)^[HTML]
Þó Vinnueftirlitið hafði ekki gert neinar athugasemdir við kæliskáp bar vinnuveitandinn samt sem áður bótaábyrgð.

Hrd. 299/2010 dags. 10. febrúar 2011 (Valþjófsstaðir)^[HTML]

Hrd. 77/2010 dags. 10. febrúar 2011^[HTML]

Hrd. 579/2010 dags. 10. febrúar 2011 (Flóahreppur - Urriðafossvirkjun)^[HTML]

Hrd. 603/2010 dags. 14. febrúar 2011 (Tölvu-Pósturinn)^[HTML]

Hrd. 53/2011 dags. 18. febrúar 2011^[HTML]

Hrd. 660/2010 dags. 18. febrúar 2011^[HTML]

Hrd. 22/2011 dags. 18. febrúar 2011^[HTML]

Hrd. 405/2010 dags. 24. febrúar 2011^[HTML]

Hrd. 439/2010 dags. 3. mars 2011^[HTML]

Hrd. 472/2010 dags. 3. mars 2011^[HTML]

Hrd. 78/2010 dags. 3. mars 2011 (Skattalagabrot)^[HTML]

Hrd. 54/2011 dags. 4. mars 2011^[HTML]

Hrd. 715/2010 dags. 4. mars 2011^[HTML]

Hrd. 82/2011 dags. 7. mars 2011^[HTML]

Hrd. 21/2011 dags. 8. mars 2011^[HTML]

Hrd. 52/2011 dags. 9. mars 2011^[HTML]

Hrd. 128/2011 dags. 9. mars 2011 (Samruni)^[HTML]

Hrd. 341/2010 dags. 10. mars 2011 (Meðgöngueitrun)^[HTML]

Hrd. 14/2011 dags. 10. mars 2011^[HTML]

Hrd. 66/2011 dags. 10. mars 2011^[HTML]

Hrd. 42/2011 dags. 10. mars 2011^[HTML]

Hrd. 132/2011 dags. 18. mars 2011^[HTML]

Hrd. 133/2011 dags. 18. mars 2011^[HTML]

Hrd. 64/2011 dags. 22. mars 2011 (Glitnir banki hf.)^[HTML]

Hrd. 68/2011 dags. 23. mars 2011^[HTML]

Hrd. 139/2011 dags. 23. mars 2011 (Eftirfararbúnaður á bíl fyrrverandi maka)^[HTML]

Hrd. 85/2011 dags. 29. mars 2011 (Aðalstræti II)^[HTML]

Hrd. 626/2010 dags. 31. mars 2011 (Ummæli yfirmanns eftirlitssviðs RSK)^[HTML]

Hrd. 386/2010 dags. 31. mars 2011^[HTML]

Hrd. 509/2010 dags. 31. mars 2011^[HTML]

Hrd. 570/2010 dags. 7. apríl 2011 (Gróf brot gegn fötluðum bróðurbörnum)^[HTML]

Hrd. 187/2011 dags. 11. apríl 2011 (HOB-vín)^[HTML]

Hrd. 196/2011 dags. 11. apríl 2011^[HTML]

Hrd. 412/2010 dags. 14. apríl 2011 (Bótaábyrgð ráðherra vegna dómaraskipunar)^[HTML]
Sérstök dómnefnd hafði farið yfir umsóknir um skipun í embætti héraðsdómara og flokkaði þrjá efstu umsækjendurna sem hæfustu. Aðili sem raðaðist í 5. sæti í röð dómnefndarinnar hafði verið aðstoðarmaður dómsmálaráðherra er fór með skipunarvaldið. Ad hoc ráðherra var svo settur yfir málið og vék frá niðurstöðu dómnefndarinnar með því að skipa þann aðila.

Einn af þeim sem dómnefndin hafði sett í flokk hæfustu fór svo í bótamál gegn ríkinu og ad hoc ráðherrann sjálfan. Hæstiréttur sýknaði aðila af kröfunni um fjárhagstjón þar sem umsækjandinn hafði ekki sannað að hann hefði hlotið stöðuna þótt ákvörðun ad hoc ráðherrans hefði verið í samræmi við niðurstöðu dómnefndarinnar. Hins vegar taldi Hæstiréttur að bæði ad hoc ráðherrann og íslenska ríkið bæru sameiginlega miskabótaábyrgð með því að fara framhjá honum á listanum og velja umsækjanda sem var neðar á lista dómnefndarinnar.

Hrd. 273/2010 dags. 14. apríl 2011^[HTML]

Hrd. 500/2010 dags. 14. apríl 2011 (Jöfnunarsjóður alþjónustu)^[HTML]

Hrd. 154/2011 dags. 14. apríl 2011^[HTML]

Hrd. 508/2010 dags. 19. apríl 2011^[HTML]

Hrd. 186/2011 dags. 3. maí 2011^[HTML]

Hrd. 527/2010 dags. 12. maí 2011 (Iceland Excursions)^[HTML]

Hrd. 473/2010 dags. 12. maí 2011 (Réttur til að skila úthlutaðri lóð)^[HTML]

Hrd. 474/2010 dags. 12. maí 2011 (Réttur til að skila úthlutaðri lóð)^[HTML]

Hrd. 475/2010 dags. 12. maí 2011 (Réttur til að skila úthlutaðri lóð)^[HTML]

Hrd. 225/2011 dags. 13. maí 2011^[HTML]

Hrd. 191/2011 dags. 17. maí 2011^[HTML]

Hrd. 192/2011 dags. 17. maí 2011^[HTML]

Hrd. 65/2010 dags. 19. maí 2011 (Kaffi Akureyri)^[HTML]

Hrd. 571/2010 dags. 19. maí 2011^[HTML]

Hrd. 77/2011 dags. 23. maí 2011 (Skilmálar við afleiðuviðskipti)^[HTML]

Hrd. 219/2011 dags. 24. maí 2011^[HTML]

Hrd. 257/2010 dags. 26. maí 2011 (Ístak)^[HTML]

Hrd. 302/2011 dags. 27. maí 2011^[HTML]

Hrd. 272/2011 dags. 27. maí 2011^[HTML]

Hrd. 320/2011 dags. 30. maí 2011^[HTML]

Hrd. 254/2011 dags. 1. júní 2011 (Almenn hlutdeild í öllum eignum)^[HTML]
M og K slitu langri sambúð.
Tekin var fyrir hver eign fyrir sig og metin samstaða. Hver séu framlögin til hverrar eignar fyrir sig. Rökstyðja þyrfti tilkall til hverrar eignar fyrir sig en dómkröfurnar endurspegluðu það ekki.
Aðaldeilan var um fyrirtækið, þ.e. virði þess.
M vildi halda fyrirtækinu en í staðinn mætti K halda tilteknum eignum.
M var talinn hafa átt fyrirtækið þrátt fyrir að K hefði unnið þar áður. K tókst ekki að sanna neinn eignarhlut í því.

Hrd. 268/2011 dags. 1. júní 2011^[HTML]

Hrd. 216/2011 dags. 7. júní 2011^[HTML]

Hrd. 634/2010 dags. 9. júní 2011^[HTML]

Hrd. 364/2011 dags. 14. júní 2011^[HTML]

Hrd. 357/2011 dags. 15. júní 2011^[HTML]

Hrd. 354/2011 dags. 15. júní 2011^[HTML]

Hrd. 353/2011 dags. 15. júní 2011^[HTML]

Hrd. 355/2011 dags. 15. júní 2011^[HTML]

Hrd. 356/2011 dags. 15. júní 2011^[HTML]

Hrd. 289/2011 dags. 15. júní 2011^[HTML]

Hrd. 351/2011 dags. 15. júní 2011^[HTML]

Hrd. 328/2011 dags. 20. júní 2011^[HTML]

Hrd. 379/2011 dags. 7. júlí 2011 (BSI Spain Wealth Management A.V., S.A.)^[HTML]

Hrd. 462/2011 dags. 12. ágúst 2011^[HTML]

Hrd. 488/2011 dags. 23. ágúst 2011^[HTML]

Hrd. 372/2011 dags. 25. ágúst 2011^[HTML]

Hrd. 475/2011 dags. 2. september 2011 (Loforð um íbúðakaup)^[HTML]
K taldi öll skiptin ósanngjörn en krafðist hins vegar ógildingar samningsins á grundvelli vanefnda um íbúðarkaupin í stað þess að beita ósanngirni.
M hafði lofað K í fjárskiptasamningi að hann myndi kaupa handa henni íbúð innan ákveðins tíma. Hins vegar varð ekkert af kaupunum. Samningurinn var því talinn hafa fallið úr gildi. Fallist var á kröfu K um opinber skipti.

Hrd. 476/2011 dags. 2. september 2011^[HTML]

Hrd. 434/2011 dags. 2. september 2011^[HTML]

Hrd. 474/2011 dags. 6. september 2011^[HTML]

Hrd. 293/2010 dags. 22. september 2011 (Þorvaldsstaðir og Hamar)^[HTML]

Hrd. 294/2010 dags. 22. september 2011^[HTML]

Hrd. 40/2011 dags. 29. september 2011 (Hóll)^[HTML]

Hrd. 56/2011 dags. 29. september 2011 (Hvannstaðir og Víðirhóll)^[HTML]

Hrd. 75/2011 dags. 29. september 2011^[HTML]

Hrd. 664/2010 dags. 6. október 2011 (Spónarplata)^[HTML]

Hrd. 148/2011 dags. 6. október 2011^[HTML]

Hrd. 533/2011 dags. 10. október 2011^[HTML]

Hrd. 398/2011 dags. 12. október 2011^[HTML]

Hrd. 665/2010 dags. 13. október 2011 (Desjárstífla)^[HTML]
Með tilliti til erfiðra aðstæðna var háttsemin talin saknæm þar sem tjónvaldur hefði átt að gera sér grein fyrir hættunni.

Hrd. 81/2011 dags. 13. október 2011 (Kaupþing - IceCapital)^[HTML]
Bankar keyptu mikið af eigin bréfum en kappkostuðu við að fara ekki yfir 5% mörkin.

Fyrirtækið IceCapital ehf. (þá Sund ehf.) hafði gert samning við banka um eignastýringu. Fjárfestingarstefnunni hafði verið breytt þannig að heimilt hafði verið að fjárfesta öllu fénu í hlutabréf. Bankinn nýtti sér það til að láta fyrirtækið kaupa hlut í sjálfum sér. Handveð voru lögð fram í hlutabréfunum sjálfum.

Hæstiréttur taldi ósannað að beitt hafi verið svikum, þrátt fyrir að Rannsóknarskýrsla Alþingis hafi verið lögð fram.

Hrd. 241/2010 dags. 13. október 2011^[HTML]

Hrd. 706/2010 dags. 20. október 2011^[HTML]

Hrd. 558/2011 dags. 21. október 2011^[HTML]

Hrd. 340/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin - FSCS)^[HTML]
Við hrun fjármálamarkaðarins árið 2008 voru sett svokölluð neyðarlög (nr. 125/2008). Í 6. gr. laganna var bætt við nýju ákvæði í lög um fjármálafyrirtæki er kvað á að „[v]ið skipti á búi fjármálafyrirtækis njóta kröfur vegna innstæðna, samkvæmt lögum um innstæðutryggingar og tryggingakerfi fyrir fjárfesta, rétthæðar skv. 1. mgr. 112. gr. laga um gjaldþrotaskipti o.fl.“. Þetta olli ósáttum við slitameðferð Landsbanka Íslands hf. og fór það fyrir dóm.

Einn kröfuhafinn, breskur tryggingarsjóður fyrir viðskiptavini viðurkenndra fjármálafyrirtækja (FSCS), krafðist viðurkenningar á kröfu sem slitastjórnin hafði samþykkt sem forgangskröfu. Aðrir kröfuhafar voru ekki sáttir og báru upp ágreining sinn við slitastjórnina. Slitastjórnin vísaði ágreiningnum til héraðsdóms.

Hæstiréttur viðurkenndi kröfu FSCS um að krafa þeirra skyldi sett í hærri forgang við skipti búsins. Við úrlausnina þurfti Hæstiréttur að meta stjórnskipulegt gildi 6. gr. laga nr. 125/2008. Þar mat hann svo á að aðstæður fjármálamarkaðarins væru slíkar að bæði stjórnvöld og Alþingi töldu ókleift að endurfjármagna bankana með fé úr ríkissjóði svo þeir gætu starfað áfram. Að auki stefndu önnur stærri fjármálafyrirtæki í óefni og var staða þeirra tæp. Með hliðsjón af „þeim mikla og fordæmalausa vanda, sem við var að etja, og þeim skýru markmiðum sem stefnt var að, verður við úrlausn um lögmæti ákvarðana löggjafans að játa honum ríku svigrúmi við mat á því hvaða leiðir skyldu farnar til að bregðast við því flókna og hættulega ástandi sem upp var komið“.

Þegar kom að mögulegu tjóni sóknaraðila vegna lagabreytinganna var litið til þess að Landsbankinn hafði þegar á þessu stigi höfðað nokkur skaðabótamál og riftunarmál en óljóst væri um árangur þeirra málsókna þegar dómurinn var kveðinn upp og því ókleift að vita á þeim tíma hve mikið myndi fást greitt af þeim þegar uppi væri staðið.

Rök Hæstaréttar varðandi breytingar á rétthæð krafna voru í grunni séð þau að allt frá 1974 hafi komið ítrekað fram í löggjöf breytingar á ákvæðum laga um skipun krafna í réttindaröð á þann veg að forgangskröfur hafi verið ýmist rýmkaðar eða þrengdar, sem hefur áhrif á stöðu annarra krafna í hag eða óhag. Með hliðsjón af þessu var ekki fallist á málatilbúnað sóknaraðila um að þeir hafi haft réttmætar væntingar til þess að reglunum yrði ekki breytt þeim í óhag.

Kröfuhafar komu á framfæri málatilbúnaði um að löggjöfin fæli í sér afturvirkar skerðingar á réttindum þeirra. Hæstiréttur mat málatilbúnaðinn á þann veg að breytingarnar sem löggjöfin fól í sér giltu um skipti almennt sem hæfust eftir gildistöku laganna. Löggjöfin mælti ekki fyrir um breytingar á skipan skipta sem væru þegar hafin eða væri þegar lokið. Af þeirri ástæðu hafnaði hann þeirri málsástæðu kröfuhafanna.

Hrd. 276/2011 dags. 28. október 2011^[HTML]

Hrd. 313/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML]

Hrd. 312/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML]

Hrd. 341/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML]

Hrd. 301/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML]

Hrd. 300/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML]

Hrd. 553/2011 dags. 28. október 2011^[HTML]

Hrd. 314/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML]

Hrd. 277/2011 dags. 28. október 2011^[HTML]

Hrd. 310/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML]

Hrd. 311/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML]

Hrd. 453/2009 dags. 3. nóvember 2011 (Veiðifélag Miðfirðinga - Veiðiréttur í Ytri Rangá - Kotvöllur)^[HTML]
Skógræktarfélag Rangæinga krafðist viðurkenningar á veiðirétti sínum í Eystri-Rangá og Fiská á grundvelli jarðarinnar Kotvöllur sem lá þó ekki að þeim, byggt á að...:

Félaginu hafði verið ákvörðuð hlutdeild í arðskrá Veiðifélags Eystri-Rangár árið 1999.
Umráðamenn Kotvallar hafi um áratugabil átt aðild að því veiðifélagi og forvera þess.
Kotvöllur hafi átt land að Eystri-Rangá fram til landskipta er fóru fram árið 1963, auk hlutdeildar landsins í sameiginlegu landi Vallartorfu ásamt meðfylgjandi hlunnindum þeirra, sem aldrei hafi verið skipt.
Veiðirétturinn hafi unnist fyrir hefð.

Hæstiréttur taldi ósannað í málinu að Kotvellir hafi fram til landskiptanna tilheyrt óskiptu landi er lægi að þessum ám, og bæri skógræktarfélagið þá sönnunarbyrði sem það axlaði svo ekki. Væri því ekki hægt að líta svo á að réttlætt væri undantekning frá meginreglunni um að veiðiréttur væri eingöngu á hendi þeirra sem ættu land að vatni.

Hrd. 693/2010 dags. 3. nóvember 2011^[HTML]

Hrd. 669/2010 dags. 3. nóvember 2011^[HTML]

Hrd. 11/2011 dags. 3. nóvember 2011^[HTML]

Hrd. 10/2011 dags. 3. nóvember 2011^[HTML]

Hrd. 291/2010 dags. 10. nóvember 2011 (Fádæma dráttur)^[HTML]

Hrd. 165/2011 dags. 10. nóvember 2011^[HTML]

Hrd. 65/2011 dags. 10. nóvember 2011^[HTML]

Hrd. 87/2011 dags. 17. nóvember 2011 (Héðinsreitur)^[HTML]
Fjármögnunarsamningur milli Byrs sparisjóðs og byggingarverktaka. Sparisjóðurinn tilkynnti að sökum forsendubrestar væri fjármögnunarsamningurinn niðurfallinn. Í bréfi sparisjóðsins kom fram að forsendurnar hefðu verið mikill byggingarhraði og fastmótuð byggingaráætlun en það hefði ekki gengið upp vegna ýmissa vandkvæða, meðal annars tafir á útgáfu byggingarleyfis.

Fyrir dómi krafðist sparisjóðurinn riftunar. Hæstiréttur taldi að sparisjóðurinn hefði haft fulla vitneskju um tafirnar á verkinu og skammur byggingartími hafi ekki verið ákvörðunarástæða. Þá taldi hann að byggingarverktakanum hafi verið kunnugt um þær forsendur sem sparisjóðurinn tefldi fram.

Varðandi kröfur á sviði kröfuréttar taldi Hæstiréttur ekki hafa verið sýnt fram á vanefnd er gæti réttlætt riftun, hvorki samkvæmt almennum reglum né samkvæmt samningi þeirra.

Hrd. 123/2011 dags. 17. nóvember 2011 (Kambavað í Reykjavík - Byggingarstjórinn)^[HTML]

Hrd. 150/2011 dags. 17. nóvember 2011^[HTML]

Hrd. 605/2011 dags. 18. nóvember 2011^[HTML]

Hrd. 100/2011 dags. 24. nóvember 2011 (Eiður Smári - Fjármál knattspyrnumanns)^[HTML]
Eiður Smári (E) höfðaði mál á hendur ritstjórum DV ásamt höfundi greinar þar sem hann teldi að þær umfjallanir væru til þess gerðar að vega að rétti hans til friðhelgis einkalífs.

E taldi að lögjafna bæri ákvæði laga um prentrétt á þann hátt að ákvæðin um ábyrgð á efni ættu einnig við um efni sem birt væru á vefútgáfu blaðsins. Ekki var fallist á slíka lögjöfnun.

Ekki var fallist á að umfjöllunin um fjármál E ættu ekki erindi til almennings þar sem hún væri í samræmi við stöðu þjóðfélagsmála á þeim tíma. Þá var einnig litið til þess að E væri þjóðþekktur knattspyrnumaður sem viki sér ekki undan fjölmiðlaumfjöllun sem slíkur. Hvað umfjallanir um spilafíkn E var að ræða var ekki fallist á að sú umfjöllun bryti í bága við friðhelgi einkalífs E þar sem um væri að ræða endursögn áður birtrar umfjöllunar í erlendum fjölmiðlum og að E hefði sjálfur gert spilafíkn sína að umtalsefni í viðtölum.

Hrd. 162/2011 dags. 24. nóvember 2011 (Úthlutun lóðar í Kópavogi)^[HTML]
Jafnræðisreglunnar var ekki gætt um þá einstaklinga sem hlut áttu að máli. Játa varð þeim er stýrðu úthlutuninni eitthvað svigrúm en þó að gættum 11. gr. stjórnsýslulaga og meginreglum stjórnsýsluréttarins.

Hrd. 136/2011 dags. 24. nóvember 2011^[HTML]

Hrd. 179/2011 dags. 24. nóvember 2011 (Meðferð bankaláns)^[HTML]

Hrd. 427/2011 dags. 24. nóvember 2011^[HTML]

Hrd. 115/2011 dags. 24. nóvember 2011^[HTML]

Hrd. 257/2011 dags. 24. nóvember 2011^[HTML]

Hrd. 120/2011 dags. 24. nóvember 2011^[HTML]

Hrd. 441/2011 dags. 28. nóvember 2011^[HTML]

Hrd. 138/2011 dags. 1. desember 2011 (Ákvörðun árslauna til verktaka í einkafirma og einkahlutafélags)^[HTML]

Hrd. 226/2011 dags. 1. desember 2011^[HTML]

Hrd. 247/2011 dags. 1. desember 2011^[HTML]

Hrd. 116/2011 dags. 1. desember 2011 (Vélar og verkfæri ehf.)^[HTML]
Vélar og verkfæri kærði ákvörðun Samkeppniseftirlitsins til áfrýjunarnefndar, sem taldi svo að endurskilgreina þyrfti svo markaðinn. Hæstiréttur taldi að ákvörðun lægra setta stjórnvaldsins raknaði með ógildingu hins æðra.

Hrd. 597/2011 dags. 2. desember 2011^[HTML]

Hrd. 690/2010 dags. 7. desember 2011 (Völuteigur 31 og 31a)^[HTML]

Hrd. 614/2011 dags. 7. desember 2011^[HTML]

Hrd. 227/2011 dags. 8. desember 2011 (Rafmagnsslys)^[HTML]

Hrd. 262/2011 dags. 8. desember 2011^[HTML]

Hrd. 619/2011 dags. 8. desember 2011^[HTML]

Hrd. 157/2011 dags. 8. desember 2011^[HTML]

Hrd. 629/2011 dags. 14. desember 2011^[HTML]

Hrd. 137/2011 dags. 15. desember 2011 (Kársnessókn)^[HTML]

Hrd. 229/2011 dags. 20. desember 2011^[HTML]

Hrd. 107/2011 dags. 20. desember 2011^[HTML]

Hrd. 660/2011 dags. 12. janúar 2012^[HTML]

Hrd. 668/2011 dags. 17. janúar 2012^[HTML]

Hrd. 26/2012 dags. 17. janúar 2012^[HTML]

Hrd. 24/2012 dags. 17. janúar 2012^[HTML]

Hrd. 426/2011 dags. 19. janúar 2012 (Álversslys)^[HTML]

Hrd. 332/2011 dags. 19. janúar 2012 (Hamraborg 14)^[HTML]

Hrd. 223/2011 dags. 19. janúar 2012^[HTML]

Hrd. 37/2012 dags. 24. janúar 2012^[HTML]

Hrd. 25/2012 dags. 24. janúar 2012^[HTML]

Hrd. 685/2011 dags. 25. janúar 2012 (Kyrrsetning felld úr gildi vegna dráttar á rannsókn máls IV)^[HTML]

Hrd. 684/2011 dags. 25. janúar 2012 (Kyrrsetning felld úr gildi vegna dráttar á rannsókn máls III)^[HTML]

Hrd. 682/2011 dags. 25. janúar 2012 (Kyrrsetning felld úr gildi vegna dráttar á rannsókn máls I)^[HTML]

Hrd. 683/2011 dags. 25. janúar 2012 (Kyrrsetning felld úr gildi vegna dráttar á rannsókn máls II)^[HTML]

Hrd. 208/2011 dags. 26. janúar 2012^[HTML]

Hrd. 418/2011 dags. 26. janúar 2012 (Framkvæmdastjóri til málamynda)^[HTML]

Hrd. 175/2011 dags. 26. janúar 2012 (HH o.fl. gegn íslenska ríkinu)^[HTML]

Hrd. 331/2011 dags. 26. janúar 2012^[HTML]

Hrd. 27/2012 dags. 30. janúar 2012^[HTML]

Hrd. 15/2012 dags. 30. janúar 2012^[HTML]

Hrd. 62/2012 dags. 31. janúar 2012^[HTML]

Hrd. 367/2011 dags. 2. febrúar 2012 (Asperger stúlkan)^[HTML]

Hrd. 220/2011 dags. 2. febrúar 2012 (Aðalgata Stykkishólmsbæjar - Gullver)^[HTML]

Hrd. 270/2011 dags. 2. febrúar 2012^[HTML]

Hrd. 324/2011 dags. 2. febrúar 2012^[HTML]

Hrd. 269/2011 dags. 2. febrúar 2012^[HTML]

Hrd. 335/2011 dags. 2. febrúar 2012^[HTML]

Hrd. 205/2011 dags. 9. febrúar 2012 (Icelandair – Lækkun sektar vegna samkeppnislagabrota)^[HTML]

Hrd. 10/2012 dags. 13. febrúar 2012^[HTML]

Hrd. 9/2012 dags. 13. febrúar 2012^[HTML]

Hrd. 12/2012 dags. 13. febrúar 2012^[HTML]

Hrd. 11/2012 dags. 13. febrúar 2012^[HTML]

Hrd. 624/2011 dags. 16. febrúar 2012^[HTML]

Hrd. 279/2011 dags. 17. febrúar 2012^[HTML]

Hrd. 83/2012 dags. 17. febrúar 2012^[HTML]

Hrd. 82/2012 dags. 20. febrúar 2012 (Dittó)^[HTML]

Hrd. 114/2012 dags. 22. febrúar 2012^[HTML]

Hrd. 72/2011 dags. 23. febrúar 2012 (Valitor - Borgun - Upplýsingar um kreditkortanotkun)^[HTML]
Valitor á að boðið viðskiptavinum Borgunar upp á ókeypis notkun á posum hjá þeim. Borgun veitti upplýsingar sem Samkeppniseftirlitið þurrkaði út að hluta áður en þær voru afhentar Valitor. Dómstólar töldu að Samkeppniseftirlitið hefði átt að framkvæma mat á hagsmunum einstaklinganna sem komu á framfæri ábendingum.

Valitor gerði kröfu um ógildingu á ákvörðunar áfrýjunarnefndar samkeppnismála og einnig ógildingu á ákvörðun Samkeppniseftirlitsins. Hæstiréttur taldi að ekki þyrfti að krefjast ógildingar á ákvörðun lægra setta stjórnvaldsins.

Hrd. 525/2011 dags. 23. febrúar 2012^[HTML]

Hrd. 461/2011 dags. 1. mars 2012 (Þorbjörn hf. gegn Byr sparisjóði)^[HTML]
Þorbjörn hefði ekki getað afturkallað munnlegt loforð um greiðslu á víxli. Ekki var til staðar rýmri afturköllunarfrestur.

Hrd. 495/2011 dags. 1. mars 2012^[HTML]

Hrd. 482/2011 dags. 1. mars 2012^[HTML]

Hrd. 85/2012 dags. 2. mars 2012^[HTML]

Hrd. 146/2012 dags. 7. mars 2012^[HTML]

Hrd. 389/2011 dags. 8. mars 2012^[HTML]

Hrd. 113/2012 dags. 12. mars 2012 (Norðurklöpp)^[HTML]

Hrd. 124/2012 dags. 12. mars 2012^[HTML]

Hrd. 140/2012 dags. 12. mars 2012 (Ætluð meingerð með innheimtubréfi - Vanreifun á aðild)^[HTML]

Hrd. 532/2011 dags. 15. mars 2012^[HTML]

Hrd. 508/2011 dags. 22. mars 2012^[HTML]

Hrd. 128/2012 dags. 26. mars 2012^[HTML]

Hrd. 307/2011 dags. 29. mars 2012^[HTML]

Hrd. 510/2011 dags. 29. mars 2012^[HTML]

Hrd. 531/2011 dags. 29. mars 2012^[HTML]

Hrd. 142/2012 dags. 2. apríl 2012 (Fons)^[HTML]

Hrd. 215/2012 dags. 2. apríl 2012^[HTML]

Hrd. 217/2012 dags. 2. apríl 2012^[HTML]

Hrd. 529/2011 dags. 12. apríl 2012 (Hjón lenda í átökum)^[HTML]

Hrd. 243/2012 dags. 18. apríl 2012^[HTML]

Hrd. 211/2012 dags. 27. apríl 2012 (Systir ekki aðili)^[HTML]
Til marks um það að systkini geta ekki höfðað mál til þess að ógilda faðernisviðurkenningar vegna faðernis systkina sinna.

Hrd. 231/2012 dags. 27. apríl 2012^[HTML]

Hrd. 206/2012 dags. 27. apríl 2012^[HTML]

Hrd. 216/2012 dags. 27. apríl 2012^[HTML]

Hrd. 266/2012 dags. 30. apríl 2012^[HTML]

Hrd. 622/2011 dags. 3. maí 2012^[HTML]

Hrd. 268/2012 dags. 8. maí 2012^[HTML]

Hrd. 582/2011 dags. 10. maí 2012^[HTML]

Hrd. 501/2011 dags. 10. maí 2012^[HTML]

Hrd. 491/2011 dags. 16. maí 2012^[HTML]

Hrd. 593/2011 dags. 16. maí 2012 (Fjármálaeftirlitið)^[HTML]
Fjármálaeftirlitið taldi að aðildar féllu undir a-lið reglugerðarákvæðis. Fyrir dómi taldi það að aðilinn félli undir b-lið þess.

Hrd. 230/2012 dags. 18. maí 2012^[HTML]

Hrd. 652/2011 dags. 24. maí 2012^[HTML]

Hrd. 326/2012 dags. 24. maí 2012^[HTML]

Hrd. 316/2012 dags. 25. maí 2012 (Úrskurðarnefnd raforkumála)^[HTML]

Hrd. 357/2012 dags. 30. maí 2012 (Haldlagning gagna)^[HTML]

Hrd. 356/2012 dags. 30. maí 2012^[HTML]

Hrd. 369/2011 dags. 31. maí 2012^[HTML]

Hrd. 391/2011 dags. 31. maí 2012^[HTML]

Hrd. 620/2011 dags. 31. maí 2012^[HTML]

Hrd. 367/2012 dags. 6. júní 2012^[HTML]

Hrd. 535/2011 dags. 7. júní 2012 (Skil á lóð til Reykjavíkurborgar)^[HTML]
Dómurinn er dæmi um réttarframkvæmd þar sem krafist er þess að hver sem vill bera fyrir sig venju þurfi að leiða tilvist og efni hennar í ljós. Í málinu tókst ekki að sýna fram á að það hafi verið venjuhelguð framkvæmd að hægt væri að skila lóðum til Reykjavíkurborgar með einhliða gjörningi lóðarhafa og fengið endurgreiðslu á lóðargjöldum.

Hrd. 666/2011 dags. 7. júní 2012^[HTML]

Hrd. 636/2011 dags. 7. júní 2012^[HTML]

Hrd. 341/2012 dags. 12. júní 2012^[HTML]

Hrd. 406/2012 dags. 13. júní 2012^[HTML]

Hrd. 30/2012 dags. 14. júní 2012^[HTML]

Hrd. 549/2011 dags. 14. júní 2012^[HTML]

Hrd. 563/2011 dags. 14. júní 2012^[HTML]

Hrd. 394/2012 dags. 14. júní 2012^[HTML]

Hrd. 31/2012 dags. 14. júní 2012^[HTML]

Hrd. 393/2012 dags. 15. júní 2012^[HTML]

Hrd. 436/2012 dags. 29. júní 2012^[HTML]

Hrd. 466/2012 dags. 4. júlí 2012^[HTML]

Hrd. 474/2012 dags. 4. júlí 2012^[HTML]

Hrd. 483/2012 dags. 11. júlí 2012^[HTML]

Hrd. 482/2012 dags. 11. júlí 2012^[HTML]

Hrd. 479/2012 dags. 20. ágúst 2012^[HTML]

Hrd. 557/2012 dags. 21. ágúst 2012^[HTML]

Hrd. 459/2012 dags. 22. ágúst 2012^[HTML]

Hrd. 455/2012 dags. 23. ágúst 2012 (Alnus)^[HTML]
Alus og Gamli Glitnir.
Glitnir seldi ýmis bréf og kaupverðið lánað af Glitni.
Alnus lenti í mínus vegna þeirra.
Haldið fram minniháttar nauðung og vísað til þess að bankastjóri Glitnis hefði hringt í framkvæmdarstjóra Alnusar að næturlagi og fengið hann til að ganga að samningum, og þyrfti að greiða um 90 milljónir ef hann kjaftaði frá samningaviðræðunum.
Nauðungin átti að hafa falist í því að ef ekki hefði verið gengið að uppgjörssamningnum myndu öll lán félagsins við bankann verða gjaldfelld.
Hæstiréttur taldi að ekki hefði verið um nauðung að ræða, m.a. vegna þess að Glitnir hefði eingöngu beitt lögmætum aðferðum.

Hrd. 451/2012 dags. 27. ágúst 2012^[HTML]

Hrd. 505/2012 dags. 27. ágúst 2012^[HTML]

Hrd. 517/2012 dags. 29. ágúst 2012^[HTML]

Hrd. 493/2012 dags. 31. ágúst 2012^[HTML]

Hrd. 422/2012 dags. 3. september 2012 (Þrotabú Fons gegn Römlu ehf.)^[HTML]
Dómurinn er til marks um að brotavarnarþing geti byggst á staðsetningu bankaútibús þar sem bankareikningur var staðsettur.

Hrd. 578/2012 dags. 12. september 2012^[HTML]

Hrd. 600/2012 dags. 17. september 2012^[HTML]

Hrd. 65/2012 dags. 20. september 2012 (Bræðraklif - Reykjahlíð)^[HTML]

Hrd. 59/2012 dags. 20. september 2012^[HTML]

Hrd. 485/2012 dags. 21. september 2012^[HTML]

Hrd. 472/2012 dags. 26. september 2012 (Latibær)^[HTML]

Hrd. 129/2012 dags. 27. september 2012^[HTML]

Hrd. 13/2012 dags. 4. október 2012 (Hrófá í Strandabyggð)^[HTML]

Hrd. 552/2012 dags. 9. október 2012^[HTML]

Hrd. 457/2011 dags. 11. október 2012 (Krýsuvík)^[HTML]
Deilur um landamerki um Stóru Vatnsleysu og Krýsuvíkur. Sem sagt hvaða landamerki ættu að gilda og landamerki Krýsuvíkar var talið gilda, en um hundrað árum síðar komu aðrir aðilar sem sögðu að eigendur Krýsuvíkur á þeim tíma hefðu ekki verið raunverulegir eigendur. Hæstiréttur vísaði til gildi þinglýstra skjala þar til annað kæmi í ljós.

Hrd. 622/2012 dags. 11. október 2012^[HTML]

Hrd. 233/2011 dags. 18. október 2012 (Kárahnjúkavirkjun)^[HTML]
Samið var um árið 2005 um framsal vatnsréttinda á vatnasvæði Kárahnjúkavirkjunar sem reisa átti á svæðinu og að réttarstaðan samkvæmt samningnum yrði að öllu leyti jafngild eignarnámi þeirra réttinda. Á grundvelli samningsins var skipuð sérstök matsnefnd sem ákveða ætti umfang og verðmæti þeirra réttinda. Sumir landeigendanna voru sáttir við niðurstöðuna en margir þeirra ekki.

Hópur landeigenda fór í dómsmál til að hnekkja niðurstöðu nefndarinnar hvað varðaði verðmæti réttindanna, og vísuðu til matsgerðar tveggja dómkvaddra matsmanna. Töldu þeir að nefndin hefði beitt rangri aðferðafræði og því hefðu bæturnar verið alltof lágar.

Hæstiréttur nefndi að þar sem fallréttindi væru afar sérstök þyrfti að beita afbrigðum frá hinum hefðbundnu aðferðum við mat á eignarnámsbótum enda lítill eða enginn virkur markaður fyrir nýtingu slíkra réttinda hér á landi. Hann féllst á aðferðafræðina sem matsnefndin beitti þar sem hún var í samræmi við gildandi réttarframkvæmd í viðlíka málum. Þá þyrfti einnig að hafa í huga þær miklu fjárfestingar er fælust í leit og vinnslu á þeirri orkuauðlind, markað fyrir orkuna, og fleiri atriði. Þó féllst hann á með héraðsdómi að við hæfi væri að hækka þær bætur sem landeigendur áttu að fá samkvæmt matsnefndinni.

Hrd. 406/2011 dags. 18. október 2012^[HTML]

Hrd. 6/2012 dags. 25. október 2012^[HTML]

Hrd. 19/2012 dags. 25. október 2012^[HTML]

Hrd. 151/2012 dags. 25. október 2012 (Olíusamráð)^[HTML]

Hrd. 176/2012 dags. 25. október 2012^[HTML]

Hrd. 624/2012 dags. 26. október 2012^[HTML]

Hrd. 354/2012 dags. 1. nóvember 2012^[HTML]

Hrd. 313/2012 dags. 1. nóvember 2012^[HTML]

Hrd. 277/2012 dags. 8. nóvember 2012 (Stjörnugríssamruni)^[HTML]

Hrd. 547/2011 dags. 8. nóvember 2012^[HTML]

Hrd. 668/2012 dags. 14. nóvember 2012^[HTML]

Hrd. 192/2012 dags. 15. nóvember 2012 (Grindavíkurbær - Skaðabætur)^[HTML]

Hrd. 69/2012 dags. 15. nóvember 2012^[HTML]

Hrd. 185/2012 dags. 15. nóvember 2012^[HTML]

Hrd. 138/2012 dags. 22. nóvember 2012 (Suðurhús II - Brottflutningur II)^[HTML]

Hrd. 158/2012 dags. 29. nóvember 2012^[HTML]

Hrd. 264/2012 dags. 29. nóvember 2012 (Café Amsterdam)^[HTML]

Hrd. 177/2012 dags. 29. nóvember 2012 (Krókabátur og kvótaálag - Vinnslustöðin)^[HTML]

Hrd. 208/2012 dags. 29. nóvember 2012^[HTML]

Hrd. 207/2012 dags. 29. nóvember 2012 (Drómundur)^[HTML]

Hrd. 673/2012 dags. 30. nóvember 2012^[HTML]

Hrd. 669/2012 dags. 30. nóvember 2012^[HTML]

Hrd. 218/2012 dags. 6. desember 2012 (Samruni fyrirtækja)^[HTML]
Átt að sekta Símann fyrir að brjóta gegn tveimur skilyrðum sem samkeppnisyfirvöld settu vegna samruna. Talið var að um væri að ræða skýrt brot gegn öðru skilyrðinu en hitt var svo óskýrt að það væri ónothæft sem sektargrundvöllur.

Hrd. 153/2012 dags. 6. desember 2012^[HTML]

Hrd. 312/2012 dags. 6. desember 2012^[HTML]

Hrd. 708/2012 dags. 6. desember 2012 (Uppheimar ehf.)^[HTML]

Hrd. 512/2012 dags. 6. desember 2012^[HTML]

Hrd. 250/2012 dags. 6. desember 2012^[HTML]

Hrd. 703/2012 dags. 10. desember 2012 (Al-Thani)^[HTML]

Hrd. 260/2012 dags. 13. desember 2012^[HTML]

Hrd. 739/2012 dags. 14. desember 2012^[HTML]

Hrd. 350/2012 dags. 19. desember 2012 (Gangaslagur í MR)^[HTML]
Tjónþoli fékk bætur eftir að hafa hálsbrotnað í gangaslag sem var algengur innan þess skóla, þrátt fyrir að skólinn hafi gert einhverjar ráðstafanir til að koma í veg fyrir háttsemina. Hins vegar þurfti tjónþolinn að bera hluta tjónsins sjálfur vegna meðábyrgðar hans.

Skortur var á mati sem sýndi læknisfræðilega þörf fyrir breytingu á húsnæði.

Hrd. 236/2012 dags. 19. desember 2012 (Starfslok fangavarðar)^[HTML]

Hrd. 374/2012 dags. 19. desember 2012^[HTML]

Hrd. 222/2012 dags. 19. desember 2012 (Grímsborgir I - Ásborgir)^[HTML]

Hrd. 723/2012 dags. 19. desember 2012 (Commerzbank I)^[HTML]

Hrd. 735/2012 dags. 14. janúar 2013^[HTML]

Hrd. 736/2012 dags. 14. janúar 2013^[HTML]

Hrd. 169/2011 dags. 17. janúar 2013^[HTML]

Hrd. 334/2012 dags. 17. janúar 2013 (Brot gegn valdstjórninni)^[HTML]

Hrd. 542/2012 dags. 24. janúar 2013^[HTML]

Hrd. 280/2012 dags. 24. janúar 2013^[HTML]

Hrd. 335/2012 dags. 24. janúar 2013^[HTML]

Hrd. 253/2012 dags. 24. janúar 2013^[HTML]

Hrd. 383/2012 dags. 24. janúar 2013^[HTML]

Hrd. 63/2013 dags. 30. janúar 2013^[HTML]

Hrd. 378/2012 dags. 31. janúar 2013 (Framlag, lán eða gjöf?)^[HTML]
M hafði óumdeilanlega lagt fram framlög til að kaupa eign. Eignin var svo keypt á nafni K.
M hélt því fram að skráning eignarinnar á K hefði verið málamyndagerningur.
M tókst ekki að forma málsástæður nógu vel í héraði og því voru kröfurnar settar fram með of óljósum hætti. Reyndi að laga þetta fyrir Hæstarétti en gerður afturreka með það.

M hélt því bæði fram að skráning K fyrir fasteigninni hefði verið af hagkvæmisástæðum ásamt því að hann hefði veitt henni lán til kaupanna. M tryggði sér ekki sönnun á slíkri lánveitingu, sérstaklega á þeim grundvelli að K væri þinglýstur eigandi beggja fasteigna og að þau hefðu aðskilinn fjárhag. M gerði ekki viðhlýtandi grein fyrir grundvelli kröfu um greiðslu úr hendi K vegna óréttmætrar auðgunar né með hvaða hætti hann kynni að eiga slíka kröfu á hendur henni á grundvelli almennra skaðabótareglna. Nefndi Hæstiréttur að sú ráðstöfun M að afhenda K fjármuni til kaupa á hvorri eign fyrir sig en gera engar ráðstafanir til að verða sér úti um gögn til að sýna fram á slíkt, rynni stoðum undir fullyrðingu K að um gjöf væri að ræða af hans hálfu til hennar.

Hrd. 437/2012 dags. 31. janúar 2013^[HTML]

Hrd. 521/2012 dags. 31. janúar 2013 (Hells Angels - Líkamsárás o.fl.)^[HTML]

Hrd. 162/2012 dags. 31. janúar 2013^[HTML]

Hrd. 13/2013 dags. 5. febrúar 2013 (Hylur ehf.)^[HTML]

Hrd. 59/2013 dags. 6. febrúar 2013^[HTML]

Hrd. 458/2012 dags. 7. febrúar 2013 (Akraneshöfn)^[HTML]
Netagerðarmaður hefði átt að taka við nótunni beint úr krana en gerði það ekki. Hins vegar var venja um að leggja netið beint á bryggjuna og greiða svo úr því.

Vinnueftirlitið gerði engar athugasemdir en Hæstiréttur taldi aðstæðurnar á bryggjunni vera nógu erfiðar að fallist var á bótaábyrgð. Vinnuveitandinn var svo talinn bera hana.

Hrd. 439/2012 dags. 7. febrúar 2013 (Skipulagsvald sveitarfélags - Borgarholtsbraut)^[HTML]
Maður vildi breyta aðkomu að eign sinni og var synjað af Kópavogsbæ. Hæstiréttur taldi sig ekki geta ógilt þá synjun.

Hrd. 74/2012 dags. 7. febrúar 2013^[HTML]

Hrd. 19/2013 dags. 8. febrúar 2013^[HTML]

Hrd. 65/2013 dags. 11. febrúar 2013 (Fæðubótarefni - Beis ehf. gegn íslenska ríkinu)^[HTML]

Hrd. 37/2013 dags. 11. febrúar 2013^[HTML]

Hrd. 524/2012 dags. 14. febrúar 2013 (Uppsalir)^[HTML]

Hrd. 23/2013 dags. 15. febrúar 2013^[HTML]

Hrd. 525/2012 dags. 21. febrúar 2013 (Pressan)^[HTML]

Hrd. 532/2012 dags. 21. febrúar 2013^[HTML]

Hrd. 433/2011 dags. 21. febrúar 2013 (Steinvarartunga)^[HTML]

Hrd. 495/2012 dags. 21. febrúar 2013^[HTML]

Hrd. 39/2013 dags. 26. febrúar 2013^[HTML]

Hrd. 53/2013 dags. 27. febrúar 2013^[HTML]
Kaupþing keypti tryggingu í London og spurt hvort þurfti að stefna öllum tryggjendunum eða einum. Hæstiréttur taldi að hið síðarnefnda ætti við.

Hrd. 89/2013 dags. 27. febrúar 2013^[HTML]

Hrd. 536/2012 dags. 28. febrúar 2013 (Viðbygging sumarhúss)^[HTML]
Framkvæmdir við viðbyggingu sumarhúss. Skírskotað til stórfelldrar slysahættu.

Málið var höfðað gegn:
P, byggingarstjóra framkvæmda og skráðum húsasmíðameistara,
R, smið ráðnum í framkvæmdirnar á grundvelli verksamnings við sumarhúsaeigandann,
S, eiganda sumarhússins, og
V ehf., sem vátryggjanda ábyrgðartrygginga P og S

Tjónþoli var sonur eiganda sumarhúss og aðstoðaði föður sinn við byggingu viðbyggingar meðfram ýmsum öðrum. Búið var að steypa kjallaraveggi og grunnplötuna en upp úr henni stóðu járnteinar. Hurð var við rýmið. Um kvöldið fengu nokkrir sér í tá og fóru að sofa. Maðurinn í svefngalsa fer samt sem áður um hurðina og dettur þannig að teinarnir fóru í gegnum búk hans, og hlaut því líkamstjón.

Fallist var á bótaábyrgð allra sem málið var höfðað gegn. Auk þess var talið að R hefði átt að gera sér grein fyrir hættunni á staðnum. P var ekki geta talinn geta komist framhjá lögbundinni ábyrgð húsasmíðameistara með því að fela R tiltekið verk.

Síðar höfðaði tjónþolinn mál gagnvart vátryggingafélagi sínu um greiðslur úr frítímaslysatryggingu sinni, er varð Hrd. 821/2013 dags. 22. maí 2014 (Maður féll ofan á steyputeina í grunni viðbyggingar)^ⓘ.

Hrd. 432/2011 dags. 28. febrúar 2013 (Þorbrandsstaðatungur)^[HTML]

Hrd. 418/2012 dags. 28. febrúar 2013^[HTML]

Hrd. 561/2012 dags. 7. mars 2013 (Dráttarvél lagt í myrkri á röngum helmingi)^[HTML]
Maður lenti í alvarlegu líkamstjóni þegar bifreið ók á hann á þjóðvegi nr. 1 á Suðurlandi. Maðurinn stöðvaði dráttarvél og lagði henni á öfugan vegarhelming og fyrir aftan annan bíl. Ljós voru á dráttarvélinni. Tjónvaldurinn hélt að dráttarvélin væri að keyra í sömu akstursátt.

Hæstiréttur taldi í ljósi atvika að ekki ætti að skerða bæturnar þar sem bæði tjónvaldur og tjónþoli sýndu af sér stórfellt gáleysi.

Hrd. 599/2012 dags. 7. mars 2013^[HTML]

Hrd. 99/2013 dags. 8. mars 2013^[HTML]

Hrd. 608/2012 dags. 14. mars 2013^[HTML]

Hrd. 355/2012 dags. 14. mars 2013^[HTML]

Hrd. 623/2012 dags. 21. mars 2013 (Árekstur á Hringbraut - Bætur fyrir missi framfæranda)^[HTML]

Hrd. 641/2012 dags. 21. mars 2013^[HTML]

Hrd. 171/2013 dags. 22. mars 2013^[HTML]

Hrd. 119/2013 dags. 25. mars 2013^[HTML]

Hrd. 606/2012 dags. 26. mars 2013^[HTML]

Hrd. 652/2012 dags. 26. mars 2013 (Smyrill)^[HTML]

Hrd. 601/2012 dags. 26. mars 2013^[HTML]

Hrd. 585/2012 dags. 26. mars 2013^[HTML]

Hrd. 217/2013 dags. 27. mars 2013^[HTML]

Hrd. 216/2013 dags. 27. mars 2013^[HTML]

Hrd. 155/2013 dags. 8. apríl 2013^[HTML]

Hrd. 186/2013 dags. 9. apríl 2013^[HTML]

Hrd. 185/2013 dags. 9. apríl 2013^[HTML]

Hrd. 180/2013 dags. 16. apríl 2013^[HTML]

Hrd. 166/2013 dags. 16. apríl 2013^[HTML]

Hrd. 310/2012 dags. 18. apríl 2013^[HTML]

Hrd. 179/2013 dags. 18. apríl 2013^[HTML]

Hrd. 210/2013 dags. 22. apríl 2013^[HTML]

Hrd. 711/2012 dags. 23. apríl 2013^[HTML]

Hrd. 672/2012 dags. 24. apríl 2013 (Lýsing hf.)^[HTML]

Hrd. 190/2013 dags. 24. apríl 2013^[HTML]

Hrd. 252/2013 dags. 30. apríl 2013^[HTML]

Hrd. 260/2013 dags. 30. apríl 2013^[HTML]

Hrd. 681/2012 dags. 2. maí 2013^[HTML]

Hrd. 701/2012 dags. 3. maí 2013 (Vatnsendi 6)^[HTML]
Greint var á um staðsetningu beins eignarréttar að jörðinni Vatnsenda, þ.e. hvort hann hefði í raun færst frá dánarbúi SKLH til MSH eða hvort hann væri enn í dánarbúinu. Hæstiréttur taldi að um hið síðarnefnda væri að ræða.

Hrd. 229/2013 dags. 7. maí 2013 (ALMC I)^[HTML]

Hrd. 262/2013 dags. 8. maí 2013^[HTML]

Hrd. 261/2013 dags. 8. maí 2013^[HTML]

Hrd. 14/2013 dags. 8. maí 2013^[HTML]

Hrd. 318/2013 dags. 10. maí 2013^[HTML]
Deilt var um aðgang ákærða að tilteknu gagni sem var greinargerð vegna fyrri ákæru málsins. Beiðni varnaraðila um að hún yrði lögð fram var synjað enda var hún hvorki ákæran sjálf né sönnunargagn um atvik málsins sem verið var að ákæra.

Hrd. 281/2013 dags. 14. maí 2013^[HTML]

Hrd. 310/2013 dags. 14. maí 2013 (Auðgunarhvatir - VSP)^[HTML]

Hrd. 277/2013 dags. 14. maí 2013^[HTML]

Hrd. 259/2013 dags. 15. maí 2013^[HTML]

Hrd. 596/2012 dags. 16. maí 2013 (Deka Bank Deutsche Girozentrale gegn íslenska ríkinu)^[HTML]

Hrd. 753/2012 dags. 16. maí 2013 (Þrotabú Icarusar ehf.)^[HTML]

Hrd. 757/2012 dags. 16. maí 2013^[HTML]

Hrd. 3/2013 dags. 16. maí 2013^[HTML]

Hrd. 307/2013 dags. 16. maí 2013^[HTML]

Hrd. 15/2013 dags. 16. maí 2013^[HTML]

Hrd. 750/2012 dags. 23. maí 2013^[HTML]

Hrd. 43/2013 dags. 23. maí 2013^[HTML]

Hrd. 49/2013 dags. 23. maí 2013^[HTML]

Hrd. 26/2013 dags. 23. maí 2013^[HTML]

Hrd. 335/2013 dags. 27. maí 2013^[HTML]

Hrd. 332/2013 dags. 28. maí 2013^[HTML]

Hrd. 353/2013 dags. 28. maí 2013^[HTML]

Hrd. 350/2013 dags. 29. maí 2013^[HTML]

Hrd. 749/2012 dags. 30. maí 2013 (Lagaheimild skilyrða fyrir eftirgjöf á vörugjaldi)^[HTML]

Hrd. 52/2013 dags. 30. maí 2013 (Stjórnvaldssekt)^[HTML]

Hrd. 50/2013 dags. 30. maí 2013 (Plastiðjan)^[HTML]

Hrd. 54/2013 dags. 30. maí 2013^[HTML]

Hrd. 328/2013 dags. 31. maí 2013^[HTML]

Hrd. 327/2013 dags. 31. maí 2013^[HTML]

Hrd. 362/2013 dags. 4. júní 2013^[HTML]
Hæstiréttur nefndi að heimilt hefði verið að leggja fram upptökur af símtölum sakbornings við tvo nafngreinda lögmenn þar sem þeir voru ekki verjendur hans.

Hrd. 347/2013 dags. 5. júní 2013^[HTML]

Hrd. 85/2013 dags. 6. júní 2013^[HTML]

Hrd. 694/2012 dags. 6. júní 2013^[HTML]

Hrd. 55/2013 dags. 6. júní 2013^[HTML]

Hrd. 20/2013 dags. 13. júní 2013 (Runnið til á pappír)^[HTML]

Hrd. 9/2013 dags. 13. júní 2013^[HTML]

Hrd. 121/2013 dags. 13. júní 2013 (Uppsögn hjúkrunarfræðings vegna ávirðinga)^[HTML]

Hrd. 705/2012 dags. 13. júní 2013^[HTML]

Hrd. 172/2013 dags. 13. júní 2013^[HTML]

Hrd. 363/2013 dags. 18. júní 2013^[HTML]

Hrd. 432/2013 dags. 26. júní 2013^[HTML]

Hrd. 455/2013 dags. 9. júlí 2013^[HTML]

Hrd. 406/2013 dags. 28. ágúst 2013^[HTML]

Hrd. 409/2013 dags. 28. ágúst 2013^[HTML]

Hrd. 556/2013 dags. 28. ágúst 2013^[HTML]

Hrd. 392/2013 dags. 28. ágúst 2013^[HTML]

Hrd. 488/2013 dags. 30. ágúst 2013^[HTML]

Hrd. 520/2013 dags. 2. september 2013^[HTML]

Hrd. 435/2013 dags. 9. september 2013^[HTML]

Hrd. 429/2013 dags. 9. september 2013^[HTML]

Hrd. 456/2013 dags. 10. september 2013^[HTML]

Hrd. 146/2013 dags. 12. september 2013^[HTML]

Hrd. 128/2013 dags. 12. september 2013^[HTML]

Hrd. 472/2013 dags. 16. september 2013 (Sérstakar húsaleigubætur)^[HTML]

Hrd. 141/2013 dags. 19. september 2013 (Álfhólsvegur)^[HTML]
Dómkröfum var vísað frá dómi ex officio þar sem þær voru taldar vera málsástæður fyrir öðrum dómkröfum í sama máli og ættu því ekki erindi inn í málið sem sjálfstæðar dómkröfur.

Hrd. 533/2013 dags. 19. september 2013^[HTML]

Hrd. 144/2013 dags. 19. september 2013^[HTML]

Hrd. 519/2013 dags. 19. september 2013^[HTML]

Hrd. 437/2013 dags. 20. september 2013 (Skútuvogur)^[HTML]

Hrd. 437/2013 dags. 20. september 2013^[HTML]

Hrd. 490/2013 dags. 23. september 2013 (Endurfjármögnunarsamningur Giftar)^[HTML]
Loforðsgjafinn var Kaupþing og móttakandi Gift, og þriðji aðilinn SPRON verðbréf ehf. Kaupþing hafði tekið að sér að greiða skuldir Giftar til tiltekins þriðja aðila. Deilt var um hvort SPRON ætti beinan rétt til efnda á þeim samningi. Svo var ekki að mati Hæstaréttar.

Hrd. 547/2012 dags. 26. september 2013 (Landamerki Reykjahlíðar)^[HTML]

Hrd. 411/2012 dags. 26. september 2013 (Þingeyjarsveit)^[HTML]

Hrd. 413/2012 dags. 26. september 2013 (Bleikmýrardalur)^[HTML]

Hrd. 491/2013 dags. 26. september 2013^[HTML]

Hrd. 239/2013 dags. 26. september 2013^[HTML]

Hrd. 541/2013 dags. 2. október 2013^[HTML]

Hrd. 178/2013 dags. 3. október 2013^[HTML]

Hrd. 148/2013 dags. 3. október 2013 (Ofbeldisbrot o.fl.)^[HTML]

Hrd. 142/2013 dags. 3. október 2013^[HTML]

Hrd. 511/2013 dags. 8. október 2013 (Snjóflóðavarnargarður)^[HTML]
Stefnandi máls í héraði höfðaði mál gegn nokkrum aðilum. Gagnvart tveimur stefndu lá fyrir sitt hvor samningurinn þar sem kveðið var á um mismunandi varnarþing. Hæstiréttur taldi þetta ekki leiða til þess að stefnandi væri firrtur rétti sínum til að velja varnarþing í samræmi við heimild 1. mgr. 42. gr. laga um meðferð einkamála, nr. 91/1991.

Hrd. 620/2013 dags. 8. október 2013^[HTML]

Hrd. 617/2012 dags. 10. október 2013 (Land á Hellisheiði)^[HTML]

Hrd. 453/2013 dags. 11. október 2013^[HTML]

Hrd. 476/2013 dags. 14. október 2013^[HTML]

Hrd. 191/2012 dags. 17. október 2013 (Frávísun norsks ríkisborgara)^[HTML]

Hrd. 366/2013 dags. 17. október 2013 (Kærunefnd útboðsmála)^[HTML]

Hrd. 303/2013 dags. 17. október 2013^[HTML]

Hrd. 273/2013 dags. 24. október 2013 (Bifhjólaslys á Akranesi)^[HTML]

Hrd. 405/2013 dags. 24. október 2013^[HTML]

Hrd. 372/2013 dags. 24. október 2013^[HTML]

Hrd. 227/2013 dags. 24. október 2013 (Olíusamráð)^[HTML]

Hrd. 226/2013 dags. 24. október 2013 (Olíusamráð)^[HTML]

Hrd. 238/2013 dags. 24. október 2013^[HTML]

Hrd. 552/2013 dags. 28. október 2013 (Commerzbank II)^[HTML]

Hrd. 314/2013 dags. 31. október 2013^[HTML]

Hrd. 200/2013 dags. 7. nóvember 2013 (Viðskiptablaðið)^[HTML]

Hrd. 368/2013 dags. 7. nóvember 2013 (Stoðir)^[HTML]

Hrd. 694/2013 dags. 11. nóvember 2013 (Hafnað kröfu um skýrslugjöf þriggja nafngreindra vitna)^[HTML]
Ágreiningur um hvort stefna hafði verið rétt birt. Stefndi vildi kalla til vitni til að bera vitni um að aðilinn sem stefnan var birt fyrir væri ekki nægilega náinn samverkamaður. Hæstiréttur tók undir synjun héraðsdómara á þeirri beiðni enda talið óþarft sökum þess að vitnisburðurinn myndi ekki ráða úrslitum.

Hrd. 708/2013 dags. 18. nóvember 2013^[HTML]

Hrd. 677/2013 dags. 21. nóvember 2013 (Gálgahraun)^[HTML]

Hrd. 361/2013 dags. 21. nóvember 2013 (Ræktunarsamband)^[HTML]

Hrd. 384/2013 dags. 21. nóvember 2013^[HTML]

Hrd. 348/2013 dags. 21. nóvember 2013 (Yfirdráttarlán)^[HTML]
Skuldarar greiddu miðað við gengisbindingu sem stóðst svo ekki.

Hrd. 548/2013 dags. 21. nóvember 2013^[HTML]

Hrd. 723/2013 dags. 27. nóvember 2013^[HTML]

Hrd. 396/2013 dags. 28. nóvember 2013 (Orkuveita Reykjavíkur - Vatnsgjald I)^[HTML]

Hrd. 376/2013 dags. 28. nóvember 2013^[HTML]

Hrd. 397/2013 dags. 28. nóvember 2013 (Vatnsgjald II)^[HTML]
Lagaákvæði í vatnsveitulögum gerði ráð fyrir því að innheimt væri vatnsgjald af öllum fasteignum þar sem vatn gátu notið. Hæstiréttur taldi að orðalagið vera slíkt að óheimilt væri að heimta vatnsgjaldið vegna tímabils áður en búið væri að tengja vatnið.

Hrd. 546/2012 dags. 28. nóvember 2013 (Eyvindarstaðaheiði)^[HTML]

Hrd. 732/2013 dags. 29. nóvember 2013^[HTML]

Hrd. 467/2013 dags. 5. desember 2013^[HTML]

Hrd. 304/2013 dags. 5. desember 2013^[HTML]

Hrd. 740/2013 dags. 6. desember 2013 (Vatnsendi 7)^[HTML]
Í máli þessu var deilt um það hvort réttur aðila til lands hefði verið beinn eða óbeinn eignarréttur að landinu. Hæstiréttur taldi að um hefði verið að ræða óbeinan eignarrétt og því ætti að leiðrétta þinglýsingabækur.

Hrd. 737/2013 dags. 6. desember 2013^[HTML]

Hrd. 436/2013 dags. 12. desember 2013 (Hópbílaleigan ehf. II)^[HTML]
Framhald af atburðarásinni í Hrd. 450/2007 dags. 8. maí 2008 (Hópbílaleigan I)^ⓘ. Krafist var skaðabóta og matsgerð lögð fram þeim til stuðnings, og þær svo viðurkenndar af Hæstarétti.

Hrd. 575/2013 dags. 12. desember 2013^[HTML]

Hrd. 193/2013 dags. 12. desember 2013^[HTML]

Hrd. 762/2013 dags. 13. desember 2013^[HTML]

Hrd. 466/2013 dags. 17. desember 2013^[HTML]

Hrd. 445/2013 dags. 17. desember 2013^[HTML]

Hrd. 779/2013 dags. 17. desember 2013^[HTML]

Hrd. 815/2013 dags. 23. desember 2013^[HTML]

Hrd. 528/2013 dags. 16. janúar 2014 (Starfsmaður Alþingis)^[HTML]
Starfsmanni hjá Alþingi var sagt upp og taldi hann að ekki hefði verið staðið rétt að andmælarétti hans. Hæstiréttur taldi stjórnsýslulögin ekki eiga við um Alþingi en taldi hins vegar að óskráðar meginreglur stjórnsýsluréttar gætu gilt þar sem við ætti.

Hrd. 509/2013 dags. 16. janúar 2014 (Afleiðusamningur)^[HTML]

Hrd. 359/2013 dags. 16. janúar 2014^[HTML]

Hrd. 394/2013 dags. 16. janúar 2014^[HTML]

Hrd. 191/2013 dags. 16. janúar 2014^[HTML]

Hrd. 356/2013 dags. 16. janúar 2014^[HTML]

Hrd. 817/2013 dags. 20. janúar 2014^[HTML]

Hrd. 563/2013 dags. 23. janúar 2014 (Sparisjóður Keflavíkur)^[HTML]

Hrd. 577/2013 dags. 23. janúar 2014 (Draupnir)^[HTML]
Ágreiningur milli banka og fjárfestingarfélags.
Draupnir fékk lánað fyrir byggingu Norðurturnsins og veðið í fyrirhugaðri byggingu.
Hæstiréttur taldi að ekki hefði verið sýnt fram á beitingu neinna þvingana og að bankinn hefði eingöngu beitt heimildum sem bankinn hafði og mátti beita.

Hrd. 529/2013 dags. 23. janúar 2014^[HTML]

Hrd. 425/2013 dags. 23. janúar 2014^[HTML]

Hrd. 531/2013 dags. 23. janúar 2014^[HTML]

Hrd. 6/2014 dags. 28. janúar 2014 (M flutti eignir í búið - Málverk)^[HTML]
M og K hófu sambúð áramótin 2004 og 2005 og gengu í hjónaband árið 2005. Þau slitu samvistum 2012 þar sem K vildi meina að M hefði beitt henni ofbeldi á síðari árum samvista þeirra og því hafi K flúið af sameiginlegu heimili þeirra.

M krafðist skáskipta en K krafðist helmingaskipta auk þess að K krafðist þess að tilteknum myndverkum yrði haldið utan skipta. K hélt því fram að málverkin væru eign foreldra hennar sem hefðu lánað henni þau, en dómstólar töldu þá yfirlýsingu ótrúverðuga. M gerði ekki kröfu um málverkin.

Í úrskurði héraðsdóms er vísað til þess að krafa K um að öll lífeyrisréttindi M komi til skipta sé ekki í formi fjárkröfu og engin tilraun gerð til þess að afmarka þau, og var henni því vísað frá dómi. Í dómi Hæstaréttar var sérstaklega vísað til sambærilegra sjónarmiða og í úrskurði héraðsdóms og bætt um betur að því leyti að nefna sérstaklega að ekki væri byggt á því að í þessu tilliti gætu séreignarlífeyrissparnaður M lotið sérstökum reglum og ekki afmarkaður sérstaklega í málatilbúnaði K. Var hún því látin bera hallan af því.

Hrd. 719/2013 dags. 28. janúar 2014 (Einkabankaþjónusta - Sala hlutabréfa)^[HTML]

Hrd. 39/2014 dags. 28. janúar 2014^[HTML]

Hrd. 611/2013 dags. 30. janúar 2014 (Samþykki ógilt)^[HTML]
K hafði undirritað tryggingarbréf vegna lántöku M með 3. veðrétti í fasteign K. K byggði kröfu sína á 36. gr. samningalaga um að ekki væri hægt að bera ábyrgðaryfirlýsingu hennar samkvæmt tryggingarbréfinu fyrir sig þar sem ekki hefði verið fylgt skilyrðum og skyldum samkvæmt samkomulagi um notkun ábyrgða á skuldum einstaklinga frá 1. nóvember 2001, sem var þá í gildi. Fyrirsvarsmenn varnaraðila hefðu vitað að lánið til M væri vegna áhættufjárfestinga. Greiðslugeta M hafði ekki verið könnuð sérstaklega áður en lánið var veitt og báru gögn málsins ekki með sér að hann gæti staðið undir greiðslubyrði þess. Varnaraðilinn hefði ekki haft samband við K vegna ábyrgðar hennar, en augljós aðstöðumunur hefði verið með aðilum.

Hrd. 670/2013 dags. 30. janúar 2014 (JPY)^[HTML]
Ágreiningur um hvort réttilega hefði verið bundið við gengi erlends gjaldmiðils. Lánsfjárhæðin samkvæmt skuldabréfi var tilgreind vera í japönskum jenum og að óheimilt væri að breyta upphæðinni yfir í íslenskar krónur. Tryggingarbréf var gefið út þar sem tiltekin var hámarksfjárhæð í japönskum jenum eða jafnvirði annarrar fjárhæðar í íslenskum krónum.

Í dómi Hæstiréttur var ekki fallist á með útgefanda tryggingarbréfsins að hámarkið væri bundið við upphæðina í íslenskum krónum og því fallist á að heimilt hafði verið að binda það við gengi japanska yensins.

Hrd. 545/2013 dags. 30. janúar 2014^[HTML]

Hrd. 439/2013 dags. 30. janúar 2014^[HTML]

Hrd. 544/2013 dags. 30. janúar 2014 (Hótel Húsavík)^[HTML]

Hrd. 33/2014 dags. 4. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 62/2014 dags. 5. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 584/2013 dags. 6. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 592/2013 dags. 6. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 805/2013 dags. 10. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 3/2014 dags. 12. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 101/2014 dags. 12. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 687/2013 dags. 13. febrúar 2014 (Afneita barni)^[HTML]
K og M hófu sambúð haustið 2000 eftir að K flutti til Íslands. Þau gengu í hjúskap árið 2001. Þau eignuðust síðan barnið A árið 2004. K átti fyrir barnið B sem býr hjá K. Þau skildu að borði og sæng árið 2009 og voru ásátt um sameiginlega forsjá beggja á A, að lögheimili A yrði hjá K, og að M myndi greiða K einfalt meðlag.

Ágreiningur kom upp fljótlega eftir skilnaðinn um umgengni A við M og krafðist M úrskurðar sýslumanns og krafðist viku/viku umgengni en K vildi eingöngu umgengni aðra hvora helgi. Sýslumaður kvað upp úrskurð sem fór ákveðna millileið.

M höfðaði mál gegn K þar sem hann krafðist fullrar forsjár barnsins A, að henni yrði gert að greiða honum einfalt meðlag frá dómsuppkvaðningu og að inntak umgengnisréttar yrði ákveðið með dómi.
K gerði einnig kröfu um fulla forsjá og að M yrði áfram gert að greiða henni einfalt meðlag.

M kvað sig hafa rökstuddan grun um ofbeldi sem A yrði fyrir á heimili K, og vísaði til þess að A hafi sagt honum frá tveimur atvikum. Kærasti K átti að hafa ýtt A upp við vegg og skammað A, á meðan K hafi fylgst með en ekkert aðhafst. K sagðist kannast við það atvik en lýst með öðrum hætti. Síðan hafi K átt að hafa rassskellt A með inniskó. K neitaði staðfastlega að það hafi átt sér stað, en viðurkenndi að hafa einu sinni rassskellt B með þeim hætti, en hún hafi einsett sér það að láta slíkt aldrei gerast aftur.

Barnavernd skoðaði aðstæður í ljósi framangreindra atvika ásamt fleiri sem upptalin voru í dómnum. Niðurstaðan var sú að ekki væri tilefni til frekari afskipta miðað við fyrirliggjandi gögn.
Héraðsdómur taldi að þau atvik sem M lýsti fælu ekki í sér ofbeldi og hefðu einar og sér ekki áhrif á niðurstöðu forsjárdeilu þeirra beggja. Þá lægju engin gögn fyrir í málinu sem styddu fullyrðingar M um að A liði illa hjá K. Í matsgerð dómkvadds matsmann kom fram að forsjárhæfni bæði K og M væri mjög góð.

Héraðsdómur taldi í ljósi heildstæðs mats á málavöxtum leiði til þess að K ætti að fara með fulla forsjá með A, og telur upp þrjú atriði sem vegi þyngst:
* Að í fyrsta lagi hafi A búið alla ævi hjá móður sinni og að B búi þar einnig, ásamt því að A gangi vel í skólanum og hafi sterk félagsleg tengsl.
* Í öðru lagi að M sé líklegri en K til að hindra eða takmarka umgengni A við hitt foreldrið sem fengi ekki forsjána. K hafði lýst því að hún sé jákvæð fyrir aukinni umgengni M við A, og hún hafði ekki áður hindrað umgengni í samræmi við úrskurð sýslumanns. M hafi aftur á móti sett fram hugmyndir um takmarkaðri umgengni K við A. M taldi það ekki mikilvægt að A kynntist heimalandi og tungumáli K, en dómkvaddur matsmaður taldi það mikilvægt.
* Í þriðja lagi var K talin vera hæfari uppalanda að ýmsu leyti þó þau bæði séu almennt hæf til að ala upp A. Persónulegir eiginleikar K væru taldir öflugri og uppbyggilegri en hjá M. Þá taldi héraðsdómur að M hefði stöðvað umgengni A við K á veikum forsendum mestallt sumarið árið 2012. M hafði einnig lýst því yfir að ef hann fengi ekki forsjána myndi hann slíta öll tengsl við A, en óljóst var hvort um væri að ræða hótun sem M myndi ekki standa við eða raunverulegan ásetning þegar yfirlýsingin var gefin, en með henni taldi héraðsdómur felast í því að M hefði skort alvarlegt innsæi í þarfir A. Matsmaður hafði lýst því fyrir dómi að slíkar aðgerðir myndu valda barninu verulegu og alvarlegu tjóni.

Héraðsdómur taldi ekki tilefni til að breyta fyrirkomulagi umgenginnar út frá gildandi úrskurði sýslumanns, en ekkert væri því til fyrirstöðu að auka við hana ef K og M kæmu sér saman um það.

Hæstiréttur staðfesti dóm héraðsdóms með vísan til forsendna hans.

Hrd. 596/2013 dags. 13. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 614/2013 dags. 13. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 607/2013 dags. 13. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 598/2013 dags. 13. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 606/2013 dags. 13. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 7/2014 dags. 13. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 59/2014 dags. 17. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 603/2013 dags. 20. febrúar 2014 (Krafa fyrri bréferfingja)^[HTML]
Fjallar um hið endanlega uppgjör.

Erfingjarnir eiga ekki að endurgreiða það sem var umfram, þrátt fyrir að talsverður munur hafi verið milli fjárhæðanna.

Hrd. 99/2014 dags. 20. febrúar 2014 (Hjúkrunarheimilið Eir)^[HTML]
Eir er sjálfseignarstofnun. Skv. lögunum sem hjúkrunarheimilið starfaði eftir voru takmarkanir á sölu og veðsetningu, þ.e. að afla þurfi samþykkis tiltekinna aðila.

Eir veðsetti margar öryggisíbúðir án þess að samþykkin lágu fyrir og voru þau þinglýst. Mál var höfðað um gildi þinglýsingarinnar. Hæstiréttur taldi að um hefði verið að ræða mistök við þinglýsingu að ræða en málinu var vísað frá þar sem skorti lögvarða hagsmuni.

Hrd. 576/2013 dags. 20. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 630/2013 dags. 20. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 106/2014 dags. 20. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 55/2014 dags. 20. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 119/2014 dags. 26. febrúar 2014 (Gálgahraun II)^[HTML]

Hrd. 643/2013 dags. 27. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 651/2013 dags. 27. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 648/2013 dags. 27. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 143/2014 dags. 27. febrúar 2014^[HTML]

Hrd. 138/2014 dags. 3. mars 2014^[HTML]

Hrd. 108/2014 dags. 3. mars 2014^[HTML]

Hrd. 676/2013 dags. 13. mars 2014 (Fossatún)^[HTML]
Heimild veiðifélags Grímsár í Borgarfirði til að nota hús til leigu fyrir ferðamenn á veturna. Í 2 km fjarlægð frá veiðihúsinu var fólk að reka gististöðuna Fossatún og hafði það fólk aðild að veiðifélaginu og voru ósátt við þessa ráðstöfun. Hæstiréttur fjallaði um heimildir félagsins til þessa og nefndi að þar sem lögum um lax- og silungsveiði sleppti ætti að beita ólögfestu reglunum og einnig lögum um fjöleignarhús.

Hrd. 136/2014 dags. 13. mars 2014 (Fljótsdalur)^[HTML]

Hrd. 450/2013 dags. 13. mars 2014^[HTML]

Hrd. 161/2014 dags. 13. mars 2014^[HTML]

Hrd. 163/2014 dags. 17. mars 2014^[HTML]

Hrd. 171/2014 dags. 19. mars 2014^[HTML]

Hrd. 633/2013 dags. 20. mars 2014 (Ásgarður 131 - Seljendur sýknaðir)^[HTML]
Seljendur fóru í verulegar framkvæmdir í kjallara fasteignar og frágangurinn eftir framkvæmdirnar varð slíkur að hann leiddi til rakaskemmda auk fleiri skemmda. Seldu þeir svo eignina fyrir 30 milljónir króna. Var talið að um galla hefði verið að ræða en ekki nægur til að heimila riftun, en hins vegar féllst Hæstiréttur á kröfu kaupanda um skaðabætur úr ábyrgðartryggingu fasteignasalans.

Hrd. 639/2013 dags. 20. mars 2014 (Samtök sunnlenskra sveitarfélaga gegn Bílum og fólki ehf. - Strætó útboð)^[HTML]
Útboð fór fram á akstri almenningsfarartækja. Engar athugasemdir voru gerðar við fundinn þar sem tilboðin voru opnuð. Um tveimur mínútum fyrir slit fundarins barst tölvupóstur þar sem kostnaður tilboðs, sem var hið lægsta, hefði verið misritaður þar sem á það vantaði kostnaðarliði. Litið var svo á að tilboðið hefði verið gilt þar sem ekki var sýnt fram á misritun.

Hæstiréttur taldi að útbjóðanda hafði verið rétt að lýsa yfir riftun samningsins þar sem ljóst þótti að lægstbjóðandi ætlaði sér ekki að efna samninginn í samræmi við tilboðið, á grundvelli almennra reglna kröfuréttar um fyrirsjáanlegar vanefndir.

Hrd. 632/2013 dags. 20. mars 2014^[HTML]

Hrd. 773/2013 dags. 20. mars 2014^[HTML]

Hrd. 177/2014 dags. 21. mars 2014^[HTML]

Hrd. 175/2014 dags. 24. mars 2014^[HTML]

Hrd. 178/2014 dags. 1. apríl 2014 (Blikanes - VG Investment A/S)^[HTML]

Hrd. 179/2014 dags. 1. apríl 2014 (VG Investment A/S)^[HTML]

Hrd. 180/2014 dags. 1. apríl 2014 (VG Investment A/S)^[HTML]

Hrd. 181/2014 dags. 1. apríl 2014 (VG Investment A/S)^[HTML]

Hrd. 182/2014 dags. 1. apríl 2014 (VG Investment A/S)^[HTML]

Hrd. 211/2014 dags. 2. apríl 2014^[HTML]

Hrd. 647/2013 dags. 3. apríl 2014 (Straumborg gegn Glitni)^[HTML]

Hrd. 225/2014 dags. 3. apríl 2014^[HTML]

Hrd. 203/2014 dags. 9. apríl 2014^[HTML]

Hrd. 196/2014 dags. 9. apríl 2014^[HTML]

Hrd. 726/2013 dags. 10. apríl 2014 (Auðlegðarskattur)^[HTML]

Hrd. 802/2013 dags. 10. apríl 2014 (Landspildur á Vatnsendabletti)^[HTML]

Hrd. 247/2014 dags. 10. apríl 2014^[HTML]

Hrd. 249/2014 dags. 25. apríl 2014^[HTML]

Hrd. 245/2014 dags. 28. apríl 2014^[HTML]

Hrd. 221/2014 dags. 29. apríl 2014^[HTML]

Hrd. 251/2014 dags. 29. apríl 2014^[HTML]

Hrd. 252/2014 dags. 2. maí 2014^[HTML]

Hrd. 662/2013 dags. 8. maí 2014^[HTML]

Hrd. 120/2014 dags. 8. maí 2014^[HTML]

Hrd. 265/2014 dags. 13. maí 2014^[HTML]

Hrd. 218/2014 dags. 14. maí 2014 (Stefnumið ehf.)^[HTML]

Hrd. 305/2014 dags. 14. maí 2014^[HTML]

Hrd. 672/2013 dags. 15. maí 2014^[HTML]

Hrd. 303/2014 dags. 15. maí 2014^[HTML]

Hrd. 821/2013 dags. 22. maí 2014 (Maður féll ofan á steyputeina í grunni viðbyggingar)^[HTML]
Um er að ræða mál sem tjónþolinn í Hrd. 536/2012 dags. 28. febrúar 2013 (Viðbygging sumarhúss)^ⓘ höfðaði gagnvart vátryggingafélagi til að fá óskertar bætur úr frítímaslysatryggingu sinni en félagið hafði viðurkennt greiðsluskyldu sína að ¾ hluta þar sem ¼ hluti var skertur sökum stórfellds gáleysis tjónþolans. Hæstiréttur staðfesti dóm héraðsdóms um að hlutfallið héldist óbreytt.

Hrd. 825/2013 dags. 22. maí 2014^[HTML]

Hrd. 826/2013 dags. 22. maí 2014^[HTML]

Hrd. 727/2013 dags. 22. maí 2014^[HTML]

Hrd. 286/2014 dags. 22. maí 2014^[HTML]

Hrd. 281/2014 dags. 23. maí 2014^[HTML]

Hrd. 818/2013 dags. 28. maí 2014^[HTML]

Hrd. 37/2014 dags. 28. maí 2014 (Réttarfarssekt - Al Thani-málið)^[HTML]
Verjendur voru í ágreiningi við dómara. Dómari þurfti að fara frá málinu vegna heilsu og kom nýr dómari. Verjendurnir sögðu sig frá máli stuttu fyrir aðalmeðferð og lagði dómari á þá sekt án þess að þeir fengju tækifæri til að tjá sig um það. Hæstiréttur taldi það ekki leiða til réttarspjalla og ekki brjóta í bága við meginregluna um réttláta málsmeðferð enda gátu þeir andmælt þessum réttarfarssektum fyrir Hæstarétti.

Dómurinn var kærður til MDE sem gerði engar athugasemdir, bæði í neðri deild og efri deild.

Hrd. 354/2014 dags. 3. júní 2014^[HTML]

Hrd. 363/2014 dags. 4. júní 2014^[HTML]

Hrd. 696/2013 dags. 5. júní 2014 (Dyravarsla - Ellefan)^[HTML]
Dyravörður hafði synjað R inngöngu á veitingastað með ýtingum hans og annars dyravarðar. Um 15 mínútum eftir þau samskipti, þegar R hafi verið kominn nokkurn spöl frá veitingastaðnum, hafi dyraverðirnir ráðist á hann. Ekki var fallist á kröfu R um skaðabætur frá vinnuveitendum dyravarðanna á grundvelli vinnuveitandaábyrgðar þar sem framferði dyravarðanna var of fjarri starfsskyldum þeirra.

Hrd. 50/2014 dags. 5. júní 2014^[HTML]

Hrd. 373/2014 dags. 5. júní 2014^[HTML]

Hrd. 308/2014 dags. 6. júní 2014^[HTML]

Hrd. 13/2014 dags. 12. júní 2014^[HTML]

Hrd. 360/2014 dags. 13. júní 2014^[HTML]

Hrd. 353/2014 dags. 16. júní 2014 (Wow air)^[HTML]

Hrd. 403/2014 dags. 16. júní 2014 (Lekamálið)^[HTML]

Hrd. 729/2013 dags. 18. júní 2014 (Hnífstungur - Blóðferlar)^[HTML]

Hrd. 408/2014 dags. 24. júní 2014^[HTML]

Hrd. 439/2014 dags. 18. ágúst 2014^[HTML]

Hrd. 546/2014 dags. 19. ágúst 2014^[HTML]

Hrd. 467/2014 dags. 25. ágúst 2014 (Helmingur jarðar)^[HTML]
K afsalaði sér helmingi jarðar sinnar til sambúðarmaka síns, M. 10 árum síðar lýkur sambúðinni og telur K að óheiðarlegt væri fyrir M að beita fyrir sér samningnum.

Hrd. 444/2014 dags. 25. ágúst 2014^[HTML]

Hrd. 528/2014 dags. 25. ágúst 2014^[HTML]

Hrd. 410/2014 dags. 25. ágúst 2014^[HTML]

Hrd. 469/2014 dags. 25. ágúst 2014^[HTML]

Hrd. 517/2014 dags. 25. ágúst 2014^[HTML]

Hrd. 492/2014 dags. 25. ágúst 2014^[HTML]

Hrd. 571/2014 dags. 28. ágúst 2014^[HTML]

Hrd. 524/2014 dags. 29. ágúst 2014^[HTML]

Hrd. 562/2014 dags. 9. september 2014 (Heiðarvegur)^[HTML]

Hrd. 593/2014 dags. 9. september 2014^[HTML]

Hrd. 503/2014 dags. 11. september 2014^[HTML]

Hrd. 57/2014 dags. 11. september 2014^[HTML]

Hrd. 47/2014 dags. 18. september 2014^[HTML]

Hrd. 24/2014 dags. 18. september 2014 (Vaskárdalur)^[HTML]

Hrd. 789/2013 dags. 18. september 2014^[HTML]

Hrd. 58/2014 dags. 18. september 2014 (Fonsi)^[HTML]

Hrd. 607/2014 dags. 22. september 2014^[HTML]

Hrd. 557/2014 dags. 22. september 2014^[HTML]

Hrd. 556/2014 dags. 22. september 2014^[HTML]

Hrd. 75/2014 dags. 25. september 2014 (Uppsögn)^[HTML]

Hrd. 51/2014 dags. 25. september 2014 (Ráðning sveitarstjóra)^[HTML]

Hrd. 778/2013 dags. 25. september 2014 (Héðinsfjarðargöng II)^[HTML]

Hrd. 114/2014 dags. 25. september 2014 (Faris)^[HTML]
Tæp þrjú ár liðu þangað til krafist var leiðréttingar og var það talið of langur tími, einkum í ljósi þess að sá er krafðist viðbótargreiðslunnar var bókhaldsskylt atvinnufyrirtæki.

Hrd. 560/2014 dags. 30. september 2014^[HTML]

Hrd. 630/2014 dags. 1. október 2014^[HTML]

Hrd. 92/2013 dags. 2. október 2014 (Atli Gunnarsson)^[HTML]
Synjað var skaðabótakröfu vegna ætlaðra mistaka við lagasetningu þar sem ekki var talið að meint mistök hafi verið nógu bersýnileg og alvarleg til að dæma bætur.

Hrd. 94/2014 dags. 2. október 2014 (Sveitarfélagið Skagafjörður - Lánasjóður sveitarfélaga I)^[HTML]

Hrd. 642/2014 dags. 8. október 2014^[HTML]

Hrd. 46/2014 dags. 9. október 2014 (Skólastjóri afhendir dagbók)^[HTML]
Sveitarfélag var sýknað af kröfu um bótaábyrgð. Skólastjóri afhenti ríkissaksóknara dagbók sem stúlka hafði skrifað þar sem innihald bókarinnar voru meðal annars hugrenningar um ætluð kynferðisbrot. Skólastjórinn var síðan dæmdur á grundvelli sakarábyrgðar.

Hrd. 124/2014 dags. 9. október 2014^[HTML]

Hrd. 111/2014 dags. 9. október 2014 (Vífilfell)^[HTML]
Deilt var um hvort kolsýrðir drykkir teldust til vatnsdrykkja og taldi Vífillfell það ekki nógu vel rannsakað. Fyrir Hæstarétti byrjaði Samkeppniseftirlitið að koma með nýjar málsástæður og málsgögn. Hæstiréttur taldi að ekki væri horft á gögn sem voru ekki til fyrir.

Hrd. 658/2014 dags. 16. október 2014 (Hvassaleiti)^[HTML]
Eign var veðsett samkvæmt umboði. Lánastofnun tekur umboðið gott og gilt og þinglýsti tryggingarbréfinu á eign. Í umboðinu kom ekki fram heimild til að veðsetja eignina. Um hefði því verið að ræða þinglýsingarmistök er þinglýsingarstjóra bæri að leiðrétta.

Hrd. 279/2014 dags. 16. október 2014^[HTML]

Hrd. 193/2014 dags. 16. október 2014^[HTML]

Hrd. 673/2014 dags. 17. október 2014 (Niðurfelling saksóknar)^[HTML]

Hrd. 650/2014 dags. 17. október 2014^[HTML]

Hrd. 664/2014 dags. 20. október 2014^[HTML]

Hrd. 172/2014 dags. 23. október 2014^[HTML]

Hrd. 190/2014 dags. 23. október 2014^[HTML]

Hrd. 668/2014 dags. 27. október 2014 (Drómi - Afleiðusamningur)^[HTML]

Hrd. 672/2014 dags. 27. október 2014^[HTML]
Í kaupleigusamningi einstaklings við Lýsingu var að finna samningsákvæði um gengistryggt lán. Hann greiddi ekki samkvæmt samningnum í einhvern tíma og rifti Lýsing þá samningnum. Síðar greiddi svo upphæð sem hann taldi sig skulda og taldi að það hefði verið fullnaðaruppgjör. Hæstiréttur taldi að eftirfarandi greiðsla einstaklingsins hróflaði ekki við riftuninni sjálfri og fæli jafnframt í sér viðurkenningu á skuldinni.

Hrd. 676/2014 dags. 30. október 2014^[HTML]

Hrd. 334/2014 dags. 30. október 2014^[HTML]

Hrd. 693/2014 dags. 3. nóvember 2014^[HTML]

Hrd. 692/2014 dags. 3. nóvember 2014^[HTML]

Hrd. 127/2014 dags. 6. nóvember 2014^[HTML]

Hrd. 701/2014 dags. 6. nóvember 2014^[HTML]

Hrd. 110/2014 dags. 6. nóvember 2014 (Eykt)^[HTML]

Hrd. 702/2014 dags. 6. nóvember 2014^[HTML]

Hrd. 202/2014 dags. 6. nóvember 2014^[HTML]

Hrd. 708/2014 dags. 11. nóvember 2014^[HTML]

Hrd. 301/2014 dags. 13. nóvember 2014^[HTML]

Hrd. 83/2014 dags. 20. nóvember 2014^[HTML]

Hrd. 214/2014 dags. 20. nóvember 2014^[HTML]

Hrd. 112/2014 dags. 27. nóvember 2014^[HTML]

Hrd. 538/2014 dags. 27. nóvember 2014^[HTML]

Hrd. 769/2014 dags. 1. desember 2014^[HTML]

Hrd. 773/2014 dags. 1. desember 2014^[HTML]

Hrd. 772/2014 dags. 1. desember 2014^[HTML]

Hrd. 767/2014 dags. 1. desember 2014^[HTML]

Hrd. 763/2014 dags. 1. desember 2014^[HTML]

Hrd. 774/2014 dags. 1. desember 2014^[HTML]

Hrd. 777/2014 dags. 1. desember 2014^[HTML]

Hrd. 768/2014 dags. 1. desember 2014^[HTML]

Hrd. 771/2014 dags. 1. desember 2014^[HTML]

Hrd. 766/2014 dags. 1. desember 2014^[HTML]

Hrd. 770/2014 dags. 1. desember 2014^[HTML]

Hrd. 765/2014 dags. 1. desember 2014^[HTML]

Hrd. 764/2014 dags. 1. desember 2014^[HTML]

Hrd. 775/2014 dags. 1. desember 2014^[HTML]

Hrd. 776/2014 dags. 1. desember 2014^[HTML]

Hrd. 786/2013 dags. 4. desember 2014^[HTML]

Hrd. 430/2014 dags. 4. desember 2014^[HTML]

Hrd. 598/2014 dags. 4. desember 2014^[HTML]

Hrd. 29/2014 dags. 4. desember 2014^[HTML]

Hrd. 762/2014 dags. 4. desember 2014^[HTML]

Hrd. 739/2014 dags. 8. desember 2014^[HTML]

Hrd. 789/2014 dags. 11. desember 2014^[HTML]

Hrd. 345/2014 dags. 11. desember 2014^[HTML]

Hrd. 289/2014 dags. 18. desember 2014^[HTML]

Hrd. 826/2014 dags. 18. desember 2014^[HTML]

Hrd. 857/2014 dags. 7. janúar 2015^[HTML]

Hrd. 858/2014 dags. 7. janúar 2015^[HTML]

Hrd. 855/2014 dags. 9. janúar 2015^[HTML]

Hrd. 853/2014 dags. 12. janúar 2015^[HTML]

Hrd. 377/2014 dags. 15. janúar 2015 (Uppsögn)^[HTML]

Hrd. 346/2014 dags. 15. janúar 2015^[HTML]

Hrd. 389/2014 dags. 15. janúar 2015^[HTML]

Hrd. 364/2014 dags. 15. janúar 2015^[HTML]

Hrd. 320/2014 dags. 15. janúar 2015^[HTML]

Hrd. 422/2014 dags. 15. janúar 2015^[HTML]

Hrd. 808/2014 dags. 20. janúar 2015 (Leyfi til að reisa og reka raforkuflutningsvirki - Suðurnesjalína 2)^[HTML]

Hrd. 27/2015 dags. 20. janúar 2015 (Hafhús)^[HTML]

Hrd. 140/2014 dags. 22. janúar 2015^[HTML]

Hrd. 271/2014 dags. 29. janúar 2015^[HTML]

Hrd. 407/2014 dags. 29. janúar 2015 (Vingþór - Grjótháls)^[HTML]

Hrd. 823/2014 dags. 30. janúar 2015^[HTML]

Hrd. 24/2015 dags. 30. janúar 2015^[HTML]

Hrd. 46/2015 dags. 2. febrúar 2015 (Gjald vegna skipunar tveggja sérfræðinga til að hafa sértækt eftirlit með rekstri hans)^[HTML]

Hrd. 387/2014 dags. 5. febrúar 2015 (Ráðning afleysingalæknis í síma)^[HTML]

Hrd. 394/2014 dags. 5. febrúar 2015^[HTML]

Hrd. 425/2014 dags. 12. febrúar 2015 (Sólheimar 30)^[HTML]

Hrd. 406/2014 dags. 12. febrúar 2015^[HTML]

Hrd. 412/2014 dags. 12. febrúar 2015^[HTML]

Hrd. 92/2015 dags. 17. febrúar 2015^[HTML]

Hrd. 91/2015 dags. 17. febrúar 2015^[HTML]

Hrd. 95/2015 dags. 18. febrúar 2015^[HTML]

Hrd. 459/2014 dags. 19. febrúar 2015 (Kirkjuhurð)^[HTML]

Hrd. 423/2014 dags. 19. febrúar 2015^[HTML]

Hrd. 440/2014 dags. 26. febrúar 2015^[HTML]

Hrd. 509/2014 dags. 26. febrúar 2015^[HTML]

Hrd. 378/2014 dags. 26. febrúar 2015 (Skiptasamningur)^[HTML]

Hrd. 441/2014 dags. 26. febrúar 2015^[HTML]

Hrd. 121/2015 dags. 4. mars 2015^[HTML]

Hrd. 751/2014 dags. 5. mars 2015 (Vatnsendi 8)^[HTML]
Litið var svo á að ákvörðun skiptastjóra dánarbús MSH um að úthluta beinum eignarrétti jarðarinnar Vatnsenda til ÞH væri ógild þar sem MSH hefði fengið jörðina afhenta til umráða og afnota, þar sem hinn beini eignarréttur hefði ekki verið til staðar á þeim tíma. Hæstiréttur leit svo á að þau réttindi gætu aldrei gengið til baka til dánarbúsins, óháð því hvort það sé vegna brostinna forsendna fyrir erfðaskránni, andláts MSH né brot ÞH á erfðaskránni, en í síðastnefnda tilvikinu myndi jörðin ganga til næsta rétthafa frekar en aftur til dánarbúsins.

Hrd. 488/2014 dags. 5. mars 2015^[HTML]

Hrd. 625/2014 dags. 5. mars 2015 (Eyjólfur)^[HTML]

Hrd. 381/2014 dags. 5. mars 2015^[HTML]

Hrd. 626/2014 dags. 5. mars 2015 (Stefanía)^[HTML]
Kröfuhafinn var ekki talinn geta borið fyrir sig vitneskjuskort um samningsatriði sökum þess að útsendir innheimtuseðlar báru með sér að hann var krafinn um verðbætur og um breytilega vexti. Því var hafnað að kröfuhafinn hefði ekki getað verið mögulegt að afla nánari upplýsinga um það.

Hrd. 89/2015 dags. 5. mars 2015^[HTML]

Hrd. 144/2015 dags. 9. mars 2015^[HTML]

Hrd. 150/2015 dags. 11. mars 2015^[HTML]

Hrd. 554/2014 dags. 12. mars 2015 (Málamyndasamningur)^[HTML]

Hrd. 590/2014 dags. 12. mars 2015^[HTML]

Hrd. 216/2014 dags. 12. mars 2015^[HTML]

Hrd. 507/2014 dags. 12. mars 2015^[HTML]

Hrd. 545/2014 dags. 12. mars 2015^[HTML]

Hrd. 185/2015 dags. 13. mars 2015^[HTML]

Hrd. 156/2015 dags. 13. mars 2015^[HTML]

Hrd. 188/2015 dags. 17. mars 2015^[HTML]

Hrd. 592/2014 dags. 19. mars 2015 (Veitingaleyfi)^[HTML]

Hrd. 535/2014 dags. 19. mars 2015^[HTML]

Hrd. 209/2015 dags. 24. mars 2015^[HTML]

Hrd. 583/2014 dags. 26. mars 2015 (Hjarðarhagi)^[HTML]

Hrd. 219/2015 dags. 27. mars 2015^[HTML]

Hrd. 218/2015 dags. 27. mars 2015 (Kröfuhafar Glitnis hf.)^[HTML]

Hrd. 633/2014 dags. 31. mars 2015^[HTML]

Hrd. 639/2014 dags. 31. mars 2015 (Aumur og marinn)^[HTML]
Sjómaður fékk greitt 12 sinnum inn á tjónið yfir árstímabil. Félagið hafnaði svo greiðsluskyldu þar sem það taldi skorta orsakasamband. Hæstiréttur taldi að greiðslurnar hefðu falið í sér viðurkenningu á greiðsluskyldunni og hefði félagið getað komið með þetta talsvert fyrr.

Hrd. 262/2015 dags. 16. apríl 2015^[HTML]

Hrd. 242/2015 dags. 16. apríl 2015^[HTML]

Hrd. 267/2015 dags. 17. apríl 2015^[HTML]

Hrd. 228/2015 dags. 17. apríl 2015^[HTML]

Hrd. 251/2015 dags. 21. apríl 2015^[HTML]

Hrd. 250/2015 dags. 21. apríl 2015^[HTML]

Hrd. 612/2014 dags. 22. apríl 2015^[HTML]

Hrd. 634/2014 dags. 22. apríl 2015^[HTML]

Hrd. 220/2015 dags. 27. apríl 2015^[HTML]

Hrd. 295/2015 dags. 28. apríl 2015^[HTML]

Hrd. 274/2015 dags. 29. apríl 2015^[HTML]

Hrd. 283/2015 dags. 30. apríl 2015 (Um hvað er sáttameðferðin?)^[HTML]
Sáttameðferð var í umgengnisdeilu K og M.
M höfðaði svo forsjármál.
Málshöfðun M var ruglingsleg þar sem hann gerði ekki greinarmun á umgengni og lögheimili.
Niðurstaðan var að sáttavottorð um umgengni væri ekki nóg fyrir mál um forsjá og lögheimili.

Hrd. 605/2014 dags. 30. apríl 2015^[HTML]

Hrd. 291/2015 dags. 5. maí 2015^[HTML]

Hrd. 313/2015 dags. 5. maí 2015^[HTML]

Hrd. 588/2014 dags. 7. maí 2015 (Einelti af hálfu slökkviliðsstjóra)^[HTML]

Hrd. 587/2014 dags. 7. maí 2015^[HTML]

Hrd. 585/2014 dags. 7. maí 2015^[HTML]

Hrd. 748/2014 dags. 7. maí 2015^[HTML]

Hrd. 160/2015 dags. 13. maí 2015 (Verðtrygging)^[HTML]

Hrd. 678/2014 dags. 13. maí 2015 (Niðurlagning stöðu)^[HTML]

Hrd. 697/2014 dags. 13. maí 2015^[HTML]

Hrd. 53/2015 dags. 13. maí 2015 (Umráðataka vegna Suðurnesjalínu 2)^[HTML]
Ágreiningur var um úrskurð matsnefnd eignarnámsbóta vegna snemmbærrar umráðasviptingu landspilda fimm jarða vegna lagningu Suðurnesjalínu 2. Ráðherra hafði áður orðið við beiðni Landsnets um heimild til eignarnáms þessa lands, með vísan til almannaþarfar.

Hæstiréttur taldi að ekki dugði að vísa eingöngu til þeirra almennu sjónarmiða um nauðsyn eignarnámsheimildarinnar, heldur þyrfti einnig að færa fram rök fyrir matsnefndinni að snemmbær umráðasvipting skv. 14. gr. laga um framkvæmd eignarnáms, nr. 11/1973, væri nauðsynleg. Þar sem slík rök voru ekki flutt fyrir matsnefndinni brast henni lagaskilyrði til að verða við þeirri beiðni, og þar af leiðandi var sá úrskurður hennar felldur úr gildi.

Hrd. 330/2015 dags. 18. maí 2015^[HTML]

Hrd. 726/2014 dags. 21. maí 2015 (Fjarðabyggð gegn Lánasjóði sveitarfélaga ohf.)^[HTML]
Fjarðabyggð byggði á að samningur ætti að vera ógiltur sökum brostinna forsenda af þeirri ástæðu að gengi íslensku krónunnar hefði fallið meira en sveitarfélagið gerði ráð fyrir. Hæstiréttur taldi það ósannað að fyrir hafi legið ákvörðunarástæða um að gengisþróun yrði með tilteknum hætti né að stefndi hefði mátt vita um slíka forsendu af hálfu sveitarfélagsins.

Hrd. 736/2014 dags. 21. maí 2015 (Greiðslukortaskuld - Greiðsluaðlögun)^[HTML]

Hrd. 354/2015 dags. 26. maí 2015^[HTML]

Hrd. 357/2015 dags. 28. maí 2015^[HTML]

Hrd. 307/2015 dags. 28. maí 2015^[HTML]

Hrd. 475/2014 dags. 4. júní 2015 (Forkaupsréttur að fiskiskipi - Síldarvinnslan)^[HTML]
Sveitarfélag taldi sig geta gengið inn í hlutabréfakaup á grundvelli forkaupsréttar. Téður forkaupsréttur byggðist á lagaákvæði um að sveitarfélög hefðu forkaupsrétt á fiskiskipum er hefðu leyfi til veiða í atvinnuskyni til útgerðar sem hefði heimilisfesti í öðru sveitarfélagi, og ætti þá sveitarstjórnin í sveitarfélagi seljanda forkaupsrétt á skipinu.

Héraðsdómur hafði samþykkt kröfu sveitarfélagsins á þeim grundvelli að með sölu á hlutabréfum fyrirtækis væri verið að fara fram hjá markmiði lagaákvæðisins. Hæstiréttur var á öðru máli og taldi að ákvæði stjórnarskrár um friðhelgi eignarréttur mæltu gegn því að lögjafna á þessum forsendum, og synjaði því kröfu sveitarfélagsins.

Hrd. 731/2014 dags. 4. júní 2015^[HTML]

Hrd. 336/2015 dags. 5. júní 2015^[HTML]

Hrd. 372/2015 dags. 10. júní 2015^[HTML]

Hrd. 822/2014 dags. 18. júní 2015 (Isavia ohf.)^[HTML]
Á höfðaði skaðabótamál gegn Isavia ohf. vegna brottreksturs hans úr starfsþjálfun til flugumferðarstjóra, sem Isavia sá um. Með lögum nr. 102/2006 var ríkisstjórninni heimilt að stofna það hlutafélag sem stefnt er í þessu máli og öðlaðist það félag ýmsar lagaheimildir til að annast tilteknar skyldur Flugmálastjórnar Íslands, þar á meðal umrædda starfsþjálfun. Leit Hæstiréttur svo á að ákvæði stjórnsýslulaga giltu um þær ákvarðanir innan þess verksviðs enda hefðu starfsmenn stjórnsýslunnar þurft að fylgja þeim hefði ákvörðunin verið tekin þar. Sökum skilmálana er giltu um námið var ekki talið að hann ætti rétt á bótum vegna fjártjóns en hins vegar voru dæmdar miskabætur.

Hrd. 30/2015 dags. 18. júní 2015^[HTML]

Hrd. 568/2014 dags. 18. júní 2015^[HTML]

Hrd. 384/2015 dags. 18. júní 2015^[HTML]

Hrd. 403/2015 dags. 25. júní 2015 (Breytt forsjá til bráðabirgða)^[HTML]

Hrd. 503/2015 dags. 10. ágúst 2015^[HTML]

Hrd. 459/2015 dags. 13. ágúst 2015^[HTML]

Hrd. 527/2015 dags. 18. ágúst 2015^[HTML]

Hrd. 526/2015 dags. 18. ágúst 2015^[HTML]

Hrd. 431/2015 dags. 24. ágúst 2015^[HTML]

Hrd. 448/2015 dags. 24. ágúst 2015^[HTML]

Hrd. 490/2015 dags. 24. ágúst 2015^[HTML]

Hrd. 433/2015 dags. 24. ágúst 2015^[HTML]

Hrd. 472/2015 dags. 24. ágúst 2015 (Aðgangur að útboðsgögnum)^[HTML]
Fallist var á að Isavia myndi afhenda gögn en Isavia neitaði samt sem áður. Krafist var svo aðfarargerðar á grundvelli stjórnvaldsákvörðunarinnar. Isavia krafðist svo flýtimeðferðar þar sem ella kæmi aðilinn ekki vörnum við. Hæstiréttur synjaði því þar sem Isavia gæti komið vörnum sínum að í aðfararmálinu.

Hrd. 432/2015 dags. 24. ágúst 2015^[HTML]

Hrd. 557/2015 dags. 25. ágúst 2015^[HTML]

Hrd. 555/2015 dags. 25. ágúst 2015^[HTML]

Hrd. 556/2015 dags. 25. ágúst 2015^[HTML]

Hrd. 495/2015 dags. 27. ágúst 2015^[HTML]

Hrd. 466/2015 dags. 27. ágúst 2015^[HTML]

Hrd. 5/2015 dags. 10. september 2015^[HTML]

Hrd. 28/2015 dags. 10. september 2015^[HTML]

Hrd. 576/2015 dags. 16. september 2015^[HTML]
Dómstjóri var vanhæfur og skipaði annan dómara til að fara með málið. Það var ekki talið vera til þess fallið að gera þann dómara vanhæfan af þeim sökum.

Hrd. 8/2015 dags. 17. september 2015^[HTML]

Hrd. 26/2015 dags. 24. september 2015 (Tollafgreiðsla flugvélar)^[HTML]

Hrd. 72/2015 dags. 24. september 2015^[HTML]

Hrd. 49/2015 dags. 24. september 2015^[HTML]

Hrd. 553/2015 dags. 30. september 2015 (Berlice ehf. - Þorsteinn Hjaltested - Afleiðutengd skuldabréf)^[HTML]

Hrd. 132/2015 dags. 1. október 2015^[HTML]

Hrd. 22/2015 dags. 8. október 2015 (Þjóðskrá - Skráning og mat vatnsréttinda - Jökulsá á Dal)^[HTML]
Sveitarfélagið tók upp á því að vatnsréttindi yrðu skráð sérstaklega en það vildi Landsvirkjun ekki. Fallist var á sjónarmið sveitarfélagsins á stjórnsýslustigi. Landsvirkjun hélt því fram að það hefði ekki verið gert með þessum hætti. Ekki var talið að komin hefði verið á stjórnsýsluframkvæmd hvað þetta varðaði.

Hrd. 83/2015 dags. 8. október 2015 (Geysir)^[HTML]
Íslenska ríkið átti Geysi og einkaaðilar áttu umliggjandi svæði í sérstakri sameign. Einkaaðilarnir ákváðu að stofna einkahlutafélagið Landeigendafélagið Geysi í kringum rekstur svæðisins án samþykkis íslenska ríkisins og þrátt fyrir mótmæli þess. Félagið ákvað svo að setja gjaldskrá þar sem innheimt væri gjald af ferðamönnum á svæðinu og sóttist þá íslenska ríkið eftir lögbanni á gjaldheimtuna, sem var til meðferðar í dómsmáli þessu.

Hæstiréttur vísaði til óskráðrar meginreglu að meiri háttar ráðstafanir eigenda sérstakrar sameignar þyrftu samþykki þeirra allra. Að auki hafði ráðstöfunin áhrif á landsvæði sem var að fullu í eign íslenska ríkisins. Þar sem samþykki íslenska ríkisins skorti vegna þessara ráðstafana hefði setning umræddrar gjaldskrár verið óheimil. Staðfesti Hæstiréttur því lögbannið í ljósi þess að innheimta gjaldsins hefði brotið gegn eignarréttindum íslenska ríkisins.

Hrd. 306/2015 dags. 15. október 2015 (Baklóð - Laugavegur 87)^[HTML]

Hrd. 116/2015 dags. 15. október 2015^[HTML]

Hrd. 712/2015 dags. 21. október 2015^[HTML]

Hrd. 69/2015 dags. 22. október 2015 (Bílvelta á Hellisheiði eystri)^[HTML]
Maður verður fyrir alvarlegu slysi.
75% varanleg örorka og 90 stig í varanlegan miska.
Sé grunur um að meta þurfi eitthvað framtíðartjón.
Maðurinn krafðist fjár til að kaupa smáhjól til að stunda þau áhugamál sem hann væri að stunda. Hæstiréttur ræðir um hvort útgjöldin teljist nauðsynleg og eðlileg og í þessu tilviki teljist krafan um kaup á smáhjólinu og aðstoðarmönnum sé utan bótamarka.

Hrd. 252/2015 dags. 22. október 2015 (Hvaleyrarbraut 22)^[HTML]

Hrd. 743/2014 dags. 22. október 2015 (Nýjabæjarafréttur)^[HTML]

Hrd. 130/2015 dags. 22. október 2015^[HTML]

Hrd. 166/2015 dags. 22. október 2015^[HTML]

Hrd. 101/2015 dags. 22. október 2015^[HTML]

Hrd. 717/2015 dags. 26. október 2015^[HTML]

Hrd. 115/2015 dags. 29. október 2015 (Söfnunarsjóður lífeyrisréttinda)^[HTML]
Fjallar um mörk stjórnvalds og einkaréttarlegs lögaðila.
Umboðsmaður hafði í mörg ár byggt á því að þar sem Söfnunarsjóðinn ynni á grundvelli sérlaga félli sjóðurinn undir eftirlit umboðsmanns. Hæstiréttur var ósammála þar sem sjóðurinn starfaði einnig samkvæmt hinum almennu lögum um lífeyrissjóði.

Hrd. 2/2015 dags. 29. október 2015^[HTML]

Hrd. 703/2015 dags. 4. nóvember 2015^[HTML]

Hrd. 229/2015 dags. 5. nóvember 2015 (Erfingjar sjálfskuldarábyrgðarmanns - Námslán)^[HTML]
SH gekkst í sjálfskuldarábyrgð fyrir námslánum annars aðila en hann lést síðan. Um mánuði eftir andlátið hætti lánþeginn að greiða af láninu. Síðar sama ár var veitt leyfi til einkaskipta á búinu. Um tveimur árum eftir andlát SH tilkynnti lánveitandinn lánþeganum að öll skuldin hefði verið gjaldfelld vegna verulegra vanskila. Erfingjar SH bæru sem erfingjar dánarbús hans óskipta ábyrgð á umræddri skuld.

Í málinu var deilt um það hvort erfingjarnir hafi gengist undir skuldina. Erfingjarnir báru fyrir sig að hún hefði fallið niður við andlát sjálfskuldarábyrgðarmannsins, lögjafnað frá ákvæði er kvæði um niðurfellingu hennar við andlát lánþegans. Hæstiréttur synjaði þeirri málsástæðu á þeim forsendum að með sjálfskuldarábyrgðinni á námslánunum hefðu stofnast tryggingarréttindi í formi persónulegra skuldbindinga sem nytu verndar eignarréttarákvæðis stjórnarskrárinnar, er kæmi bæði í veg fyrir að ákvæðið væri túlkað rýmra en leiddi af því í bókstaflegum skilningi orðanna og að beitt yrði lögjöfnun með þessum hætti.

Þá var jafnframt hafnað málsástæðu um ógildingu á grundvelli 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936.

Hrd. 173/2015 dags. 5. nóvember 2015 (Hestamannafélagið Funi - Reiðvegur)^[HTML]
A krafðist ógildingar á ákvörðun ráðherra um að heimila Hestamannafélagsinu Funa að gera eignarnám í hluta lands í eigu A og nýta andlag eignarnámsins til lagningar reiðstígs.

Fyrir lágu tvær mögulegar leiðir sem reiðstígurinn hefði farið, þar sem önnur myndi liggja um austanverða Eyjafjarðará er myndi þvera Munkaþverá og hinn valkosturinn var að leggja hann um vestanverða Eyjafjarðará án þess að þvera Munkaþverá. Ráðherra valdi fyrrnefndu leiðina með rökstuðningi um aukið umferðaröryggi gagnvart bílaumferð er leiddi síður til þess að hestar myndu fælast, og því lægi fyrir almenningsþörf.

Hæstiréttur tók almennt undir mat ráðherra um almenningsþörfina en taldi hins vegar að ekki hefði nægilega verið gætt að meðalhófi, meðal annars sökum þess takmarkaða hóps er myndi ferðast um stíginn og að stígurinn yrði í einkaeigu. Þá nefndi hann að hinn valkosturinn hefði ekki verið nógu vel rannsakaður og borinn saman við hagsmuni eignarnámsþolans. Féllst Hæstiréttur því á kröfuna um ógildingu ákvörðunar ráðherra.

Hrd. 226/2015 dags. 5. nóvember 2015 (Sértæk skuldaaðlögun á Gnoðarvogi 60)^[HTML]

Hrd. 117/2015 dags. 5. nóvember 2015^[HTML]

Hrd. 210/2015 dags. 5. nóvember 2015 (TH Investments)^[HTML]

Hrd. 211/2015 dags. 5. nóvember 2015^[HTML]

Hrd. 71/2015 dags. 12. nóvember 2015 (Líkamsrækt)^[HTML]
Tjónvaldur hefði átt að hafa gert sér grein fyrir tjónshættu en gerði ekkert í því. Gerðar voru úrbætur á tækinu eftir slysið.

Hrd. 198/2015 dags. 12. nóvember 2015^[HTML]

Hrd. 217/2015 dags. 12. nóvember 2015^[HTML]

Hrd. 745/2015 dags. 18. nóvember 2015 (Háfell)^[HTML]

Hrd. 197/2015 dags. 19. nóvember 2015 (Kvistaland)^[HTML]

Hrd. 359/2015 dags. 19. nóvember 2015^[HTML]

Hrd. 783/2015 dags. 20. nóvember 2015^[HTML]

Hrd. 786/2015 dags. 24. nóvember 2015^[HTML]

Hrd. 138/2015 dags. 26. nóvember 2015^[HTML]

Hrd. 243/2015 dags. 26. nóvember 2015^[HTML]

Hrd. 759/2015 dags. 26. nóvember 2015^[HTML]

Hrd. 732/2015 dags. 27. nóvember 2015^[HTML]

Hrd. 112/2015 dags. 3. desember 2015^[HTML]

Hrd. 760/2015 dags. 4. desember 2015^[HTML]

Hrd. 261/2015 dags. 10. desember 2015^[HTML]

Hrd. 134/2015 dags. 10. desember 2015 (Parlogis)^[HTML]

Hrd. 238/2015 dags. 10. desember 2015^[HTML]

Hrd. 297/2015 dags. 10. desember 2015^[HTML]

Hrd. 366/2015 dags. 17. desember 2015^[HTML]

Hrd. 263/2015 dags. 17. desember 2015^[HTML]

Hrd. 172/2015 dags. 17. desember 2015 (KAX)^[HTML]
KS var að láta reisa einbýlishús og réð KAX sem lögmann vegna ágreinings sem átti sér stað í tengslum við byggingu þess. Deilurnar í þessu máli snerust um það að KS hefði ráðið KAX til að vinna verkið en ekki fulltrúa hans. Hæstiréttur taldi að KS hefði átt að vera ljóst að KAX ynni ekki einn að verkinu og átti skilningurinn að vera sá að KAX væri í forsvari í dómsmálinu.

Hrd. 4/2016 dags. 5. janúar 2016^[HTML]

Hrd. 812/2015 dags. 7. janúar 2016 (RR-Skil)^[HTML]

Hrd. 787/2015 dags. 7. janúar 2016 (Afhending gagna)^[HTML]
Fallist var á kröfu um afhendingu gagna sem voru eingöngu afhend matsmönnum en ekki gagnaðila.

Hrd. 266/2015 dags. 14. janúar 2016^[HTML]

Hrd. 474/2015 dags. 14. janúar 2016^[HTML]

Hrd. 324/2015 dags. 14. janúar 2016^[HTML]

Hrd. 2/2016 dags. 18. janúar 2016^[HTML]

Hrd. 807/2015 dags. 20. janúar 2016 (Gunnars majónes)^[HTML]

Hrd. 246/2015 dags. 21. janúar 2016^[HTML]

Hrd. 593/2015 dags. 21. janúar 2016^[HTML]

Hrd. 88/2015 dags. 21. janúar 2016^[HTML]

Hrd. 12/2016 dags. 3. febrúar 2016^[HTML]

Hrd. 278/2015 dags. 4. febrúar 2016^[HTML]

Hrd. 272/2015 dags. 4. febrúar 2016^[HTML]

Hrd. 381/2015 dags. 4. febrúar 2016^[HTML]

Hrd. 277/2015 dags. 4. febrúar 2016^[HTML]

Hrd. 757/2015 dags. 4. febrúar 2016^[HTML]

Hrd. 69/2016 dags. 9. febrúar 2016^[HTML]

Hrd. 24/2016 dags. 9. febrúar 2016^[HTML]

Hrd. 411/2015 dags. 11. febrúar 2016 (Markarfljót - Varnargarður við Þórólfsfell)^[HTML]
Krafist var ógildingar á framkvæmdarleyfi vegna varnargarðs sem hafði eyðilagst og endurreistur með öðrum hætti en hann var.

Landeigendur komu með ýmsar ábendingar um legu varnargarðsins sem átti að endurbyggja, annmarka á plönum, ásamt öðrum atriðum, er leiddi til þess að sönnunarbyrðin um að rannsóknarskyldu í undirbúningi ákvörðunar um eignarnám fluttist yfir til stjórnvaldsins.

Hrd. 393/2015 dags. 11. febrúar 2016^[HTML]

Hrd. 326/2015 dags. 11. febrúar 2016^[HTML]

Hrd. 72/2016 dags. 11. febrúar 2016^[HTML]

Hrd. 397/2015 dags. 18. febrúar 2016 (Lóðaskil í Hafnarfirði)^[HTML]
Engin stjórnsýsluframkvæmd var fyrir hendi um að lóðum hafi verið skilað.

Hrd. 383/2015 dags. 18. febrúar 2016^[HTML]

Hrd. 560/2015 dags. 18. febrúar 2016^[HTML]

Hrd. 70/2016 dags. 22. febrúar 2016 (Ljárskógar)^[HTML]

Hrd. 477/2015 dags. 25. febrúar 2016 (Harpa-tónlistarhús)^[HTML]
Harpa kvartaði undan háum fasteignagjöldum. Snerist um það hvort að aðferðin sem beitt væri við fasteignamatið væri rétt. Harpa taldi aðferðina ranga og fór með sigur á hólmi í málinu.

Hrd. 120/2016 dags. 26. febrúar 2016^[HTML]

Hrd. 388/2015 dags. 3. mars 2016^[HTML]

Hrd. 174/2016 dags. 8. mars 2016^[HTML]

Hrd. 781/2014 dags. 10. mars 2016 (Kaupréttarfélög)^[HTML]

Hrd. 468/2015 dags. 10. mars 2016^[HTML]

Hrd. 417/2015 dags. 10. mars 2016^[HTML]

Hrd. 450/2015 dags. 10. mars 2016^[HTML]

Hrd. 194/2016 dags. 11. mars 2016^[HTML]

Hrd. 464/2015 dags. 17. mars 2016^[HTML]

Hrd. 170/2016 dags. 17. mars 2016^[HTML]

Hrd. 162/2016 dags. 18. mars 2016^[HTML]

Hrd. 478/2015 dags. 22. mars 2016^[HTML]

Hrd. 506/2015 dags. 22. mars 2016^[HTML]

Hrd. 253/2016 dags. 7. apríl 2016^[HTML]

Hrd. 549/2015 dags. 14. apríl 2016 (Deiliskipulag - Gróðurhús)^[HTML]
Kostnaður vegna vinnu við gagnaöflun innan fyrirtækis fékkst ekki viðurkenndur sem tjón.

Hrd. 509/2015 dags. 14. apríl 2016 (Tunguás)^[HTML]
Maður gefur 15 börnum sínum land sem kallað er Tunguás með gjafabréfi. Á því var kvöð um sameign, að hana mætti ekki selja eða ráðstafa henni og hvert og eitt ætti forkaupsrétt innbyrðis. Sum systkinin vildu skipta sameigninni en hin andmæltu því. Hæstiréttur taldi að ekki hefði verið skýrt í gjafabréfinu að bannað væri að skipta henni og taldi það því heimilt. Þau yrðu samt sem áður bundin af kvöðunum áfram hver á sínum eignarhluta.

Hrd. 617/2015 dags. 14. apríl 2016 (Drómi)^[HTML]

Hrd. 649/2015 dags. 14. apríl 2016^[HTML]

Hrd. 140/2016 dags. 19. apríl 2016^[HTML]

Hrd. 232/2016 dags. 20. apríl 2016^[HTML]

Hrd. 251/2016 dags. 25. apríl 2016^[HTML]

Hrd. 224/2016 dags. 26. apríl 2016^[HTML]

Hrd. 172/2016 dags. 26. apríl 2016^[HTML]

Hrd. 112/2016 dags. 28. apríl 2016 (Brottnám frá Póllandi)^[HTML]

Hrd. 74/2015 dags. 28. apríl 2016 (Milestone - Endurskoðendur)^[HTML]

Hrd. 419/2015 dags. 28. apríl 2016^[HTML]

Hrd. 578/2015 dags. 28. apríl 2016^[HTML]

Hrd. 225/2016 dags. 29. apríl 2016^[HTML]

Hrd. 235/2016 dags. 2. maí 2016^[HTML]

Hrd. 585/2015 dags. 4. maí 2016 (Kostnaður vegna málsmeðferðar fyrir Tryggingastofnun ríkisins)^[HTML]

Hrd. 130/2016 dags. 4. maí 2016^[HTML]

Hrd. 247/2016 dags. 6. maí 2016^[HTML]

Hrd. 246/2016 dags. 6. maí 2016^[HTML]

Hrd. 237/2016 dags. 10. maí 2016^[HTML]

Hrd. 541/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)^[HTML]
Ógilt eignarnám er framkvæmt var vegna raforkuvirkis.

Hrd. 547/2015 dags. 12. maí 2016 (Krikaskóli í Mosfellsbæ)^[HTML]

Hrd. 546/2015 dags. 12. maí 2016 (Krikaskóli í Mosfellsbæ)^[HTML]

Hrd. 545/2015 dags. 12. maí 2016 (Krikaskóli í Mosfellsbæ)^[HTML]

Hrd. 544/2015 dags. 12. maí 2016 (Krikaskóli í Mosfellsbæ)^[HTML]

Hrd. 543/2015 dags. 12. maí 2016 (Krikaskóli í Mosfellsbæ)^[HTML]

Hrd. 542/2015 dags. 12. maí 2016 (Krikaskóli í Mosfellsbæ)^[HTML]

Hrd. 512/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)^[HTML]

Hrd. 577/2015 dags. 12. maí 2016^[HTML]

Hrd. 511/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)^[HTML]
Landsnet ákvað að láta setja upp háspennulínur í lofti milli Hafnarfjarðar og Reykjanesbæjar árið 2008 í þeim tilgangi að styrkja afhendingaröryggi raforku á Suðurnesjum. Fyrir var Suðurnesjalína 1 sem var á hámarksnýtingu og eina línan þar á milli. Línan myndu þá fara um tugi jarða, þar á meðal jörð Sveitarfélagsins Voga. Ráðherra ákvað árið 2014 að heimila Landsneti ótímabundið eignarnám á tilteknum svæðum í þeim tilgangi.

Sveitarfélagið taldi að ekki hefðu verið uppfyllt skilyrði um almenningsþörf og meðalhóf sökum þess að ráðherrann sinnti ekki rannsóknarskyldu sinni áður en hann veitti heimildina, að samráðsskyldan gagnvart sér hafi verið brotin, og að brotið hafi verið gegn andmælareglunni. Íslenska ríkið andmælti þeim málatilbúnaði þar sem hann hafi boðað til kynningarfunda um málið og að tillögur Landsnets hafi farið í gegnum viðeigandi ferli hjá Skipulagsstofnun og Orkustofnun.

Meiri hluti Hæstaréttar tók undir með sveitarfélaginu að þeir möguleikar að grafa háspennulínuna ofan í jörð hafi ekki verið skoðaðir nógu vel af hálfu Landsnets. Þá hafi eignarnámsþolarnir andmælt tillögunum á sínum tíma og bent á raunhæfa kosti þess að grafa þær í staðinn ofan í jörð. Þrátt fyrir þetta hafi Landsnet ekki farið í neitt mat á þeim möguleika og vísað í staðinn til almennra sjónarmiða um kosti og galla jarðstrengja. Ráðherra hafi þrátt fyrir að málið hafi verið í þessum búningi látið hjá líða að láta rannsaka þann valkost betur. Með hliðsjón af því sem kom fram féllst meiri hluti Hæstaréttar á ógildingu ákvörðunar ráðherra um heimild til eignarnáms. Minni hluti Hæstaréttar taldi að ekki væru efni til að fallast á ógildingarkröfuna.

Hrd. 513/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)^[HTML]

Hrd. 310/2016 dags. 19. maí 2016 (Stakkahlíð í Loðmundarfirði)^[HTML]
Ekki var um augljós mistök að ræða og þinglýsingarstjórinn fór því út fyrir heimild sína þar sem honum hefði ekki verið heimilt að leiðrétta mistökin.

Hrd. 333/2016 dags. 24. maí 2016^[HTML]

Hrd. 581/2015 dags. 26. maí 2016^[HTML]

Hrd. 693/2015 dags. 26. maí 2016^[HTML]

Hrd. 330/2016 dags. 30. maí 2016 (Aðili flutti mál sitt sjálfur)^[HTML]
Máli var vísað frá í héraði og ekki var upplýst að dómarinn hefði fullnægt leiðbeiningarskyldunni. Frávísunin var felld úr gildi og héraðsdómi gert að taka það til löglegrar meðferðar að nýju.

Hrd. 304/2016 dags. 30. maí 2016^[HTML]

Hrd. 638/2015 dags. 2. júní 2016^[HTML]

Hrd. 643/2015 dags. 2. júní 2016 (Laugar í Súgandafirði)^[HTML]
Sveitarfélag keypti jarðhita af bónda og ætlaði að nota jarðhitann fyrir hitaveitu. Hæstiréttur leyfði þessu að ágangast þar sem þetta væri í hag almennings og ekki í andstöðu við tilgang laganna.

Hrd. 598/2015 dags. 2. júní 2016^[HTML]

Hrd. 600/2015 dags. 2. júní 2016 (Hópbílaleigan ehf. III)^[HTML]

Hrd. 479/2015 dags. 2. júní 2016^[HTML]

Hrd. 420/2015 dags. 2. júní 2016^[HTML]

Hrd. 67/2016 dags. 9. júní 2016 (Tengsl - Tálmanir - Tilraun)^[HTML]

Hrd. 661/2015 dags. 9. júní 2016^[HTML]

Hrd. 368/2016 dags. 14. júní 2016^[HTML]

Hrd. 728/2015 dags. 16. júní 2016 (Húsaleigubætur vegna leigu íbúðar af Brynju, hússjóði ÖBÍ)^[HTML]

Hrd. 488/2016 dags. 5. júlí 2016^[HTML]

Hrd. 523/2016 dags. 26. júlí 2016^[HTML]

Hrd. 548/2016 dags. 1. ágúst 2016^[HTML]

Hrd. 472/2016 dags. 26. ágúst 2016 (Viðurkenndur réttur til helmings - Sambúðarmaki)^[HTML]
Mál milli K og barna M.

Skera þurfti úr um skiptingu eigna sambúðarinnar. Börnin kröfðust þess að M ætti allt og því ætti það að renna í dánarbú hans.

M hafði gert plagg sem hann kallaði erfðaskrá. Hann hafði hitt bróður sinn sem varð til þess að hann lýsti vilja sínum um að sambúðarkona hans mætti sitja í óskiptu búi ef hann félli á undan. Hins vegar var sú ráðstöfun ógild þar sem hann hafði ekki slíka heimild, enda um sambúð að ræða. Þar að auki voru engin börn fyrir K til að sitja í óskiptu búi með.

K gat sýnt fram á einhverja eignamyndun, og fékk hún helminginn.

Hrd. 476/2016 dags. 29. ágúst 2016^[HTML]

Hrd. 554/2016 dags. 5. september 2016^[HTML]

Hrd. 458/2016 dags. 5. september 2016^[HTML]

Hrd. 511/2016 dags. 15. september 2016 (Skipta jafnt eignum þeirra - Sameign eftir 16 ár)^[HTML]
M hafði staðið í miklum verðbréfaviðskiptum og hafði miklar tekjur.
K hafði sáralitlar tekjur en sá um börn.
K fékk fyrirfram greiddan arf og arð, alls um 30 milljónir. Hann rann inn í bú þeirra.
M hafði unnið í fyrirtæki í eigu fjölskyldu K og fékk góð laun þar.
Þau voru talin vera sameigendur alls þess sem M hafði eignast.

Hrd. 816/2015 dags. 15. september 2016 (Loforð fjármálaráðherra um endurgreiðslu skatts)^[HTML]

Hrd. 789/2015 dags. 15. september 2016^[HTML]

Hrd. 629/2015 dags. 15. september 2016^[HTML]

Hrd. 66/2016 dags. 15. september 2016^[HTML]

Hrd. 146/2016 dags. 15. september 2016^[HTML]

Hrd. 528/2016 dags. 16. september 2016 (365 miðlar ehf.)^[HTML]

Hrd. 428/2016 dags. 16. september 2016^[HTML]

Hrd. 850/2015 dags. 29. september 2016^[HTML]

Hrd. 30/2016 dags. 29. september 2016^[HTML]

Hrd. 16/2016 dags. 29. september 2016^[HTML]

Hrd. 614/2016 dags. 4. október 2016^[HTML]

Hrd. 23/2016 dags. 6. október 2016 (Grettisgata 6)^[HTML]

Hrd. 21/2016 dags. 6. október 2016^[HTML]

Hrd. 39/2016 dags. 6. október 2016^[HTML]

Hrd. 64/2016 dags. 6. október 2016^[HTML]

Hrd. 647/2016 dags. 10. október 2016 (Gegn vilja foreldris)^[HTML]

Hrd. 657/2016 dags. 11. október 2016^[HTML]

Hrd. 658/2016 dags. 12. október 2016^[HTML]

Hrd. 796/2015 dags. 13. október 2016 (Suðurnesjalína 2 - Leyfi Orkustofnunar)^[HTML]

Hrd. 749/2015 dags. 13. október 2016^[HTML]

Hrd. 20/2016 dags. 13. október 2016^[HTML]

Hrd. 11/2016 dags. 13. október 2016^[HTML]

Hrd. 76/2016 dags. 20. október 2016 (K meðvituð um óljóst verðmat)^[HTML]

Hrd. 59/2016 dags. 20. október 2016 (Torfufell)^[HTML]

Hrd. 855/2015 dags. 20. október 2016 (SPB)^[HTML]

Hrd. 322/2016 dags. 10. nóvember 2016 (Hnjótafjall)^[HTML]

Hrd. 323/2016 dags. 10. nóvember 2016 (Skíðadalsafréttur)^[HTML]

Hrd. 92/2016 dags. 10. nóvember 2016^[HTML]

Hrd. 73/2016 dags. 10. nóvember 2016^[HTML]

Hrd. 91/2016 dags. 10. nóvember 2016 (Ursus)^[HTML]

Hrd. 714/2016 dags. 10. nóvember 2016^[HTML]

Hrd. 841/2015 dags. 17. nóvember 2016^[HTML]

Hrd. 715/2016 dags. 17. nóvember 2016^[HTML]

Hrd. 188/2016 dags. 17. nóvember 2016^[HTML]

Hrd. 705/2016 dags. 17. nóvember 2016 (VBS)^[HTML]

Hrd. 739/2016 dags. 22. nóvember 2016^[HTML]

Hrd. 167/2016 dags. 24. nóvember 2016^[HTML]

Hrd. 75/2016 dags. 24. nóvember 2016^[HTML]

Hrd. 760/2016 dags. 29. nóvember 2016 (Landspilda í Vopnafirði)^[HTML]

Hrd. 360/2015 dags. 1. desember 2016 (Júlíus Þór Sigurþórsson o.fl. - Verðsamráð - Einbeittur brotavilji)^[HTML]
Margir voru ákærðir vegna ólögmæts samráðs á markaði. Meðákærðir voru viðstaddir þegar aðrir ákærðir gáfu skýrslu. Talið var að ákærðu hefðu ekki átt að hlýða á framburð meðákærðu áður en þeir sjálfir væru búnir að gefa sína skýrslu.

Hrd. 80/2016 dags. 1. desember 2016^[HTML]

Hrd. 729/2016 dags. 1. desember 2016^[HTML]

Hrd. 735/2016 dags. 8. desember 2016^[HTML]

Hrd. 769/2016 dags. 14. desember 2016^[HTML]

Hrd. 18/2016 dags. 15. desember 2016 (Kæra stjórnvalds á máli til lögreglu)^[HTML]

Hrd. 829/2015 dags. 15. desember 2016^[HTML]

Hrd. 440/2016 dags. 15. desember 2016^[HTML]

Hrd. 191/2016 dags. 15. desember 2016^[HTML]

Hrd. 660/2016 dags. 15. desember 2016^[HTML]

Hrd. 214/2016 dags. 15. desember 2016^[HTML]

Hrd. 116/2016 dags. 15. desember 2016^[HTML]

Hrd. 798/2016 dags. 6. janúar 2017^[HTML]

Hrd. 852/2016 dags. 12. janúar 2017 (Ekki hlutdeild eftir 15 ár)^[HTML]
Ekki dæmd hlutdeild eftir tiltölulegan tíma.
Líta þarf til þess hversu lengi eignin var til staðar.
Ekki litið svo á að það hefðu verið næg framlög frá M í eigninni.

Hrd. 826/2016 dags. 12. janúar 2017^[HTML]

Hrd. 3/2017 dags. 13. janúar 2017^[HTML]

Hrd. 525/2015 dags. 19. janúar 2017 (SPRON)^[HTML]

Hrd. 254/2016 dags. 19. janúar 2017^[HTML]

Hrd. 411/2016 dags. 19. janúar 2017 (Vélasamstæða)^[HTML]

Hrd. 835/2016 dags. 25. janúar 2017^[HTML]

Hrd. 278/2016 dags. 26. janúar 2017 (Umboðsmaður skuldara)^[HTML]
Starfsmaður umboðsmanns skuldara skipti sér af þremur málum fyrrverandi eiginmanns síns. Hæstiréttur taldi að veita hefði átt starfsmanninum áminningu þar sem afskiptin voru ekki það alvarleg að þau réttlættu fyrirvaralausa brottvikningu úr starfi.

Hrd. 260/2016 dags. 26. janúar 2017^[HTML]

Hrd. 331/2016 dags. 26. janúar 2017^[HTML]

Hrd. 273/2015 dags. 2. febrúar 2017^[HTML]

Hrd. 338/2016 dags. 2. febrúar 2017^[HTML]

Hrd. 242/2016 dags. 2. febrúar 2017 (Innnes ehf. I)^[HTML]

Hrd. 241/2016 dags. 2. febrúar 2017 (Dalsnes)^[HTML]
Krafan um viðbótargreiðslu samsvaraði 15% af tekjum eins árs hjá lántaka og 10% af eigin fé hans. Fallist var á hana.

Hrd. 300/2016 dags. 2. febrúar 2017 (Samþykki veðsetningar)^[HTML]

Hrd. 60/2017 dags. 2. febrúar 2017^[HTML]

Hrd. 223/2016 dags. 9. febrúar 2017^[HTML]

Hrd. 15/2017 dags. 15. febrúar 2017^[HTML]

Hrd. 376/2016 dags. 16. febrúar 2017^[HTML]

Hrd. 575/2016 dags. 16. febrúar 2017 (Framkvæmdaleyfi vegna Suðurnesjalínu 2)^[HTML]

Hrd. 447/2016 dags. 23. febrúar 2017^[HTML]

Hrd. 83/2017 dags. 28. febrúar 2017^[HTML]

Hrd. 82/2017 dags. 28. febrúar 2017^[HTML]

Hrd. 84/2017 dags. 28. febrúar 2017^[HTML]

Hrd. 387/2016 dags. 2. mars 2017^[HTML]

Hrd. 545/2016 dags. 2. mars 2017^[HTML]

Hrd. 138/2017 dags. 6. mars 2017^[HTML]
Lögreglumaður lá undir grun um misbeitingu á valdi sínu og var málið svo fellt niður. Ríkissaksóknari ógilti niðurfellinguna og öðlaðist tilnefning verjandans sjálfkrafa aftur gildi við það.

Hrd. 284/2016 dags. 9. mars 2017^[HTML]

Hrd. 43/2017 dags. 13. mars 2017^[HTML]

Hrd. 64/2017 dags. 13. mars 2017 (Þjóðskjalasafn)^[HTML]

Hrd. 133/2017 dags. 15. mars 2017^[HTML]

Hrd. 399/2016 dags. 16. mars 2017^[HTML]

Hrd. 345/2016 dags. 16. mars 2017^[HTML]

Hrd. 302/2016 dags. 16. mars 2017^[HTML]

Hrd. 85/2017 dags. 16. mars 2017^[HTML]

Hrd. 143/2017 dags. 17. mars 2017^[HTML]

Hrd. 147/2017 dags. 21. mars 2017^[HTML]

Hrd. 186/2017 dags. 22. mars 2017^[HTML]

Hrd. 187/2016 dags. 23. mars 2017^[HTML]

Hrd. 432/2016 dags. 23. mars 2017^[HTML]

Hrd. 213/2016 dags. 23. mars 2017^[HTML]

Hrd. 566/2016 dags. 30. mars 2017 (Á eyrunum)^[HTML]

Hrd. 461/2016 dags. 30. mars 2017^[HTML]

Hrd. 318/2016 dags. 30. mars 2017^[HTML]

Hrd. 489/2016 dags. 30. mars 2017^[HTML]

Hrd. 490/2016 dags. 30. mars 2017^[HTML]

Hrd. 457/2016 dags. 6. apríl 2017 (Árni úr járni)^[HTML]
Tekið var undir málsástæður um áhættutöku tjónþola. Í dómnum var rakið að Lárus, sem verið var að steggja, tók þátt í glímu við Árna, sem var vanur glímumaður, ólíkt Lárusi. Við glímuna varð Lárus fyrir líkamstjóninu sem var tilefni málshöfðunarinnar. Árni var ekki talinn hafa sýnt af sér saknæma háttsemi og voru því bæði hann og félagið Mjölnir sýknuð af bótakröfum Lárusar.

Hrd. 525/2016 dags. 6. apríl 2017 (Sjúklingatrygging)^[HTML]

Hrd. 384/2016 dags. 6. apríl 2017^[HTML]

Hrd. 462/2016 dags. 6. apríl 2017^[HTML]

Hrd. 137/2017 dags. 6. apríl 2017^[HTML]

Hrd. 189/2017 dags. 25. apríl 2017 (Hamarshjáleiga)^[HTML]

Hrd. 197/2017 dags. 25. apríl 2017^[HTML]

Hrd. 189/2016 dags. 11. maí 2017^[HTML]

Hrd. 621/2016 dags. 11. maí 2017^[HTML]

Hrd. 452/2016 dags. 11. maí 2017^[HTML]

Hrd. 211/2017 dags. 12. maí 2017^[HTML]

Hrd. 212/2017 dags. 12. maí 2017^[HTML]

Hrd. 196/2017 dags. 16. maí 2017^[HTML]

Hrd. 563/2016 dags. 18. maí 2017 (Kjötbökumálið)^[HTML]
Matvælastofnun hafði keypt eina pakkningu af kjötbökum til rannsóknar og fann ekkert nautakjöt í bökunni. Fyrirtækið var beitt viðurlögum og birti Matvælastofnun tilkynningu um það á vefsíðu sinni.

Fyrirtækið fór í mál. Hæstiréttur vísaði til þess að með reglugerð var búið að ákveða að heilbrigðiseftirlitið hefði þurft að birta slíkar upplýsingar og brast því Matvælastofnun heimild til þess.

Hrd. 391/2016 dags. 24. maí 2017^[HTML]

Hrd. 258/2017 dags. 30. maí 2017^[HTML]

Hrd. 768/2016 dags. 1. júní 2017 (Ferðaþjónusta fatlaðra)^[HTML]

Hrd. 501/2016 dags. 1. júní 2017 (Tímabil atvinnuleysisbóta)^[HTML]

Hrd. 778/2016 dags. 1. júní 2017^[HTML]

Hrd. 510/2016 dags. 1. júní 2017^[HTML]

Hrd. 636/2016 dags. 1. júní 2017 (Of mikið burðarþol hjólbarða)^[HTML]

Hrd. 80/2017 dags. 1. júní 2017^[HTML]

Hrd. 308/2017 dags. 1. júní 2017^[HTML]

Hrd. 298/2017 dags. 1. júní 2017^[HTML]

Hrd. 335/2017 dags. 6. júní 2017^[HTML]

Hrd. 336/2017 dags. 12. júní 2017^[HTML]

Hrd. 369/2017 dags. 14. júní 2017^[HTML]

Hrd. 193/2017 dags. 15. júní 2017 (Kröflulína 4 og 5)^[HTML]

Hrd. 442/2017 dags. 11. júlí 2017^[HTML]

Hrd. 451/2017 dags. 31. júlí 2017 (Landsréttur)^[HTML]

Hrd. 452/2017 dags. 31. júlí 2017 (Landsréttur)^[HTML]

Hrd. 432/2017 dags. 2. ágúst 2017 (Aðild Landverndar - Kröflulína 4)^[HTML]

Hrd. 352/2017 dags. 21. ágúst 2017^[HTML]

Hrd. 474/2017 dags. 21. ágúst 2017^[HTML]

Hrd. 516/2017 dags. 21. ágúst 2017^[HTML]

Hrd. 392/2017 dags. 22. ágúst 2017 (Krókur hótel)^[HTML]

Hrd. 447/2017 dags. 22. ágúst 2017 (Málsóknarfélag hluthafa Landsbanka Íslands)^[HTML]

Hrd. 391/2017 dags. 22. ágúst 2017^[HTML]

Hrd. 449/2017 dags. 22. ágúst 2017 (Málsóknarfélag hluthafa Landsbanka Íslands III)^[HTML]

Hrd. 448/2017 dags. 22. ágúst 2017 (Málsóknarfélag hluthafa Landsbanka Íslands II)^[HTML]

Hrd. 365/2017 dags. 28. ágúst 2017^[HTML]

Hrd. 366/2017 dags. 28. ágúst 2017^[HTML]

Hrd. 417/2017 dags. 30. ágúst 2017^[HTML]

Hrd. 341/2017 dags. 6. september 2017^[HTML]

Hrd. 565/2017 dags. 12. september 2017^[HTML]

Hrd. 656/2016 dags. 21. september 2017^[HTML]

Hrd. 625/2016 dags. 21. september 2017^[HTML]

Hrd. 283/2016 dags. 21. september 2017^[HTML]

Hrd. 653/2016 dags. 21. september 2017^[HTML]

Hrd. 542/2017 dags. 28. september 2017^[HTML]

Hrd. 616/2017 dags. 11. október 2017^[HTML]

Hrd. 554/2017 dags. 11. október 2017^[HTML]

Hrd. 505/2016 dags. 12. október 2017^[HTML]

Hrd. 684/2016 dags. 19. október 2017 (Kostnaður vegna málsmeðferðar í umhverfisráðuneytinu)^[HTML]

Hrd. 679/2016 dags. 19. október 2017^[HTML]

Hrd. 156/2016 dags. 19. október 2017^[HTML]

Hrd. 633/2017 dags. 24. október 2017^[HTML]

Hrd. 372/2017 dags. 2. nóvember 2017^[HTML]

Hrd. 716/2016 dags. 9. nóvember 2017 (Upphlutur)^[HTML]

Hrd. 780/2016 dags. 9. nóvember 2017^[HTML]

Hrd. 862/2016 dags. 16. nóvember 2017 (Staðarmörk Reykjavíkur)^[HTML]

Hrd. 687/2016 dags. 16. nóvember 2017^[HTML]

Hrd. 672/2017 dags. 20. nóvember 2017^[HTML]

Hrd. 868/2016 dags. 23. nóvember 2017 (Kraninn)^[HTML]

Hrd. 716/2017 dags. 28. nóvember 2017^[HTML]

Hrd. 717/2017 dags. 28. nóvember 2017^[HTML]

Hrd. 702/2017 dags. 29. nóvember 2017^[HTML]

Hrd. 721/2016 dags. 30. nóvember 2017^[HTML]

Hrd. 802/2016 dags. 14. desember 2017^[HTML]

Hrd. 791/2016 dags. 14. desember 2017^[HTML]

Hrd. 711/2017 dags. 14. desember 2017 (Eignarnámsbætur)^[HTML]

Hrd. 784/2017 dags. 14. desember 2017^[HTML]

Hrd. 797/2017 dags. 18. desember 2017^[HTML]

Hrd. 793/2017 dags. 18. desember 2017^[HTML]

Hrd. 591/2017 dags. 19. desember 2017 (Skipun landsréttardómara)^[HTML]

Hrd. 592/2017 dags. 19. desember 2017 (Skipun landsréttardómara)^[HTML]

Hrd. 617/2016 dags. 19. desember 2017 (Gunnar - Endurgreiðsla ofgreiddra skatta)^[HTML]

Hrd. 867/2016 dags. 19. desember 2017^[HTML]

Hrd. 86/2017 dags. 19. desember 2017^[HTML]

Hrd. 808/2017 dags. 8. janúar 2018^[HTML]

Hrd. 782/2017 dags. 8. janúar 2018^[HTML]

Hrd. 845/2017 dags. 11. janúar 2018^[HTML]

Hrd. 791/2017 dags. 16. janúar 2018 (Ekki jöfn skipti á öðrum eignum)^[HTML]

Hrd. 677/2016 dags. 18. janúar 2018^[HTML]

Hrd. 683/2016 dags. 25. janúar 2018^[HTML]

Hrd. 435/2017 dags. 25. janúar 2018^[HTML]

Hrd. 4/2017 dags. 25. janúar 2018^[HTML]

Hrd. 720/2016 dags. 1. febrúar 2018^[HTML]

Hrd. 514/2017 dags. 1. febrúar 2018^[HTML]

Hrd. 77/2017 dags. 8. febrúar 2018^[HTML]

Hrd. 869/2016 dags. 15. febrúar 2018^[HTML]

Hrd. 120/2017 dags. 15. febrúar 2018 (Mamma veit best)^[HTML]
Ágreiningur var um rétta tollflokkun tiltekinnar vöru. Dómari í héraði sýknaði af kröfu byggt á niðurstöðu eigin Google-leitar er leiddi á upplýsingar um vöruna á vef framleiðanda vörunnar og nefndi að þessar upplýsingar voru öllum aðgengilegar. Hæstiréttur ómerkti niðurstöðuna þar sem hann taldi það ekki heimilt.

Hrd. 88/2017 dags. 22. febrúar 2018^[HTML]

Hrd. 177/2017 dags. 22. febrúar 2018^[HTML]

Hrd. 49/2017 dags. 22. febrúar 2018 (Goðatún)^[HTML]

Hrd. 125/2017 dags. 1. mars 2018^[HTML]

Hrd. 158/2017 dags. 1. mars 2018^[HTML]

Hrd. 5/2018 dags. 8. mars 2018^[HTML]

Hrd. 89/2017 dags. 8. mars 2018^[HTML]

Hrd. 172/2017 dags. 8. mars 2018^[HTML]

Hrd. 164/2017 dags. 8. mars 2018^[HTML]

Hrd. 218/2017 dags. 15. mars 2018^[HTML]

Hrd. 279/2017 dags. 22. mars 2018 (pr.pr. Ístraktor)^[HTML]
Kona hafði fengið umboð til að skuldbinda Ístraktor en umboðið hennar var ekki prókúruumboð. Haldið var því fram að undirritun hennar hefði ekki væri rétt. Hæstiréttur taldi að þar sem konan hafði umboðið til að undirrita samninginn og því myndi sú yfirsjón að rita pr.pr. ekki hagga gildi undirritunarinnar.

Hrd. 91/2017 dags. 22. mars 2018^[HTML]

Hrd. 170/2017 dags. 27. mars 2018 (Eyrartröð)^[HTML]

Hrd. 261/2017 dags. 27. mars 2018 (Handveðsettir fjármálagerningar)^[HTML]

Hrd. 305/2017 dags. 27. mars 2018^[HTML]

Hrd. 269/2017 dags. 20. apríl 2018 (Þrotabú KNH ehf.)^[HTML]

Hrd. 271/2017 dags. 20. apríl 2018 (Skaginn hf.)^[HTML]
Ágreiningur var um riftun vinnusamnings er klæddur hafði verið í búning verksamnings. Starfsmaðurinn sýndi tómlæti við að skila inn umsömdum vinnustundum sem var látið átölulaust í nokkurn tíma. Viðsemjandi fyrirtækis starfsmannsins rifti þeim samningi svo fyrirvaralaust. Hæstiréttur mat ekki svo að um hefði verið um verulega vanefnd að ræða og að vanefndirnar hefðu verið þess eðlis að viðsemjandinn hefði átt að veita áminningu áður en hann færi að rifta samningnum. Hefði því komið til greina skaðabótakrafa ef slíkri hefði verið haldið uppi, en slíkri kröfu var ekki til að dreifa í málinu.

Hrd. 303/2017 dags. 20. apríl 2018^[HTML]

Hrd. 738/2017 dags. 26. apríl 2018 (Byggingarfulltrúi starfsmaður og undirmaður aðalhönnuðar og hönnunarstjóra mannvirkisins)^[HTML]

Hrd. 287/2017 dags. 26. apríl 2018^[HTML]

Hrd. 739/2017 dags. 26. apríl 2018^[HTML]

Hrd. 506/2016 dags. 3. maí 2018^[HTML]

Hrd. 478/2017 dags. 3. maí 2018^[HTML]

Hrd. 309/2017 dags. 3. maí 2018^[HTML]

Hrd. 418/2017 dags. 3. maí 2018^[HTML]

Hrd. 620/2017 dags. 3. maí 2018^[HTML]

Hrd. 321/2017 dags. 3. maí 2018^[HTML]

Hrd. 312/2017 dags. 9. maí 2018^[HTML]

Hrd. 424/2017 dags. 9. maí 2018^[HTML]

Hrd. 342/2017 dags. 9. maí 2018^[HTML]

Hrd. 443/2017 dags. 9. maí 2018^[HTML]

Hrd. 494/2017 dags. 17. maí 2018 (Kvistir ehf.)^[HTML]
Einstaklingur var ráðinn sem bústjóri hjá fyrirtæki með hrossarækt. Hann keypti svo hryssu með öðum manni í gegnum einkahlutafélag á sex milljónir króna og seldi hana svo til eiganda hrossaræktarbúsins á níu milljónir króna. Hagnaðnum af sölunni skipti hann svo með viðskiptafélaga sínum, og fékk hvor 1,5 milljónir króna í sinn hlut. Vinnuveitandinn taldi hann hafa með þessu brotið gróflega gegn ráðningarsamningi sínu með þessu athæfi og rak starfsmanninn fyrirvaralaust úr starfi.

Hæstiréttur taldi að um hefði verið að ræða gróft brot starfsmanns á starfsskyldum er talin voru réttlæta riftun vinnuveitanda hans á samningi þeirra.

Hrd. 488/2017 dags. 17. maí 2018^[HTML]

Hrd. 501/2017 dags. 24. maí 2018^[HTML]

Hrd. 728/2017 dags. 24. maí 2018^[HTML]

Hrd. 527/2017 dags. 24. maí 2018^[HTML]

Hrd. 14/2018 dags. 30. maí 2018^[HTML]

Hrd. 817/2017 dags. 31. maí 2018^[HTML]

Hrd. 344/2017 dags. 31. maí 2018^[HTML]

Hrd. 491/2017 dags. 31. maí 2018^[HTML]

Hrd. 583/2017 dags. 31. maí 2018^[HTML]

Hrd. 8/2018 dags. 5. júní 2018^[HTML]

Hrd. 611/2017 dags. 7. júní 2018 (Perlan RE sökk)^[HTML]

Hrd. 815/2017 dags. 7. júní 2018 (Lögreglumaður)^[HTML]

Hrd. 604/2017 dags. 7. júní 2018^[HTML]

Hrd. 622/2017 dags. 7. júní 2018^[HTML]

Hrd. 557/2017 dags. 7. júní 2018^[HTML]

Hrd. 578/2017 dags. 7. júní 2018^[HTML]

Hrd. 626/2017 dags. 21. júní 2018^[HTML]

Hrd. 617/2017 dags. 21. júní 2018^[HTML]

Hrd. 598/2017 dags. 21. júní 2018^[HTML]

Hrd. 802/2017 dags. 21. júní 2018 (Ásökun um að lögmaður hefði vanrækt hagsmunagæslu í bótamáli)^[HTML]

Hrd. 773/2017 dags. 26. júní 2018^[HTML]

Hrd. 729/2017 dags. 26. júní 2018 (Ærumeiðing)^[HTML]

Hrd. 806/2017 dags. 20. september 2018^[HTML]

Hrd. 644/2017 dags. 20. september 2018^[HTML]

Hrd. 160/2017 dags. 20. september 2018^[HTML]

Hrd. 638/2017 dags. 27. september 2018^[HTML]

Hrd. 590/2017 dags. 4. október 2018^[HTML]

Hrd. 589/2017 dags. 4. október 2018^[HTML]

Hrd. 154/2017 dags. 11. október 2018^[HTML]

Hrd. 827/2017 dags. 11. október 2018^[HTML]

Hrd. 614/2017 dags. 11. október 2018^[HTML]

Hrd. 190/2017 dags. 18. október 2018 (LÍN og sjálfskuldarábyrgð)^[HTML]

Hrd. 849/2017 dags. 18. október 2018^[HTML]

Hrd. 835/2017 dags. 18. október 2018^[HTML]

Hrd. 249/2017 dags. 18. október 2018^[HTML]

Hrd. 33/2017 dags. 18. október 2018^[HTML]

Hrd. 106/2017 dags. 25. október 2018 (Aðgengi fatlaðs einstaklings að fasteignum á vegum sveitarfélags)^[HTML]

Hrd. 275/2017 dags. 25. október 2018 (Jarðhitaréttindi í Skútustaðahreppi)^[HTML]

Hrd. 812/2017 dags. 25. október 2018^[HTML]

Hrd. 788/2017 dags. 25. október 2018^[HTML]

Hrd. 306/2017 dags. 25. október 2018^[HTML]

Hrd. 22/2018 dags. 30. október 2018^[HTML]

Hrd. 735/2017 dags. 1. nóvember 2018 (Fögrusalir)^[HTML]

Hrd. 851/2017 dags. 1. nóvember 2018^[HTML]

Hrd. 373/2017 dags. 1. nóvember 2018 (Deloitte ehf.)^[HTML]

Hrd. 834/2017 dags. 8. nóvember 2018 (Fífuhvammur)^[HTML]

Hrd. 463/2017 dags. 8. nóvember 2018^[HTML]

Hrd. 855/2017 dags. 15. nóvember 2018 (Gerðakot)^[HTML]

Hrd. 828/2017 dags. 15. nóvember 2018^[HTML]

Hrd. 632/2017 dags. 22. nóvember 2018 (Grenlækur)^[HTML]

Hrd. 811/2017 dags. 22. nóvember 2018^[HTML]

Hrd. 28/2018 dags. 5. desember 2018^[HTML]

Hrd. 508/2017 dags. 6. desember 2018 (Huginn - Úthlutun aflaheimilda í makríl)^[HTML]
Í lögum um veiðar fyrir utan lögsögu íslenska ríkisins er kveðið á um að ef samfelld veiðireynsla liggur fyrir mætti úthluta með tilteknum hætti.

Hrd. 843/2017 dags. 6. desember 2018^[HTML]

Hrd. 586/2017 dags. 6. desember 2018^[HTML]

Hrd. 509/2017 dags. 6. desember 2018^[HTML]

Hrd. 30/2018 dags. 20. desember 2018^[HTML]

Hrd. 601/2015 dags. 20. febrúar 2019^[HTML]

Hrd. 27/2018 dags. 6. mars 2019 (Hjúkrunarfræðingur)^[HTML]
Hæstiréttur taldi að ekki væri hægt að beita hlutlægri ábyrgð við mat á bótakröfu vegna rannsóknar á meintu manndrápi af gáleysi við vinnu sína, sem viðkomandi var sýknaður fyrir dómi.

Hrd. 29/2018 dags. 22. mars 2019^[HTML]

Hrd. 16/2019 dags. 4. apríl 2019 (Kæruheimild varnaraðila)^[HTML]
Stefndi í héraði kærði frávísun á dómkröfu stefnanda í héraði. Hæstiréttur taldi þar vera skort á lögvörðum hagsmunum.

Hrd. 34/2018 dags. 14. maí 2019 (Jöfnunarsjóður sveitarfélaga - Tekjustofnum sveitarfélaga breytt með reglugerð)^[HTML]
Gerð var breyting á lögum og með reglugerð var kveðið á um að sum sveitarfélög fengju ekki jöfnunargjöldin lengur. Sveitarfélagið var ekki sátt og fer fram á það við dómi að íslenska ríkið greiði þeim samsvarandi upphæð og ef niðurfellingin hefði ekki orðið.

Hæstiréttur klofnaði í niðurstöðu sinni. Meiri hlutinn taldi að hér væri um að ræða of víðtækt framsal valds og féllst því á kröfu sveitarfélagsins. Ágreiningurinn milli meiri og minni hluta virðist felast í því hversu strangar kröfur þarf að gera til slíks framsals.

Hrd. 12/2018 dags. 21. maí 2019 (Endurupptaka - Skattur - Ne bis in idem)^[HTML]

Hrd. 4/2019 dags. 28. maí 2019 (Reiknistofa bankanna)^[HTML]

Hrd. 3/2019 dags. 28. maí 2019 (Reiknistofa bankanna I)^[HTML]

Hrd. 10/2019 dags. 26. júní 2019^[HTML]

Hrd. 26/2019 dags. 18. september 2019^[HTML]

Hrd. 43/2019 dags. 23. september 2019 (Kyrrsett þota)^[HTML]
Heimild var í loftferðarlögum um kyrrsetningar á flugvélum á flugvöllum. Fallist var á aðfarargerð um að fjarlægja þotuna af vellinum en síðar úreltust lögvörðu hagsmunirnir þar sem þotan var farin af flugvellinum.

Hrd. 32/2019 dags. 9. október 2019 (Hótel Esja)^[HTML]
Eigandi eignar setti hömlur á hvaða atvinnustarfsemi mætti reka á tiltekinni húseign við Hallarmúla.

Hrd. 21/2019 dags. 30. október 2019^[HTML]
F skilaði inn umsókn um leyfi til að taka barn í fóstur. Barnaverndarstofa synjaði umsókninni án þess að bjóða henni að taka námskeið þar sem hæfi hennar yrði metið, á þeim grundvelli að það væri tilhæfulaust sökum ástands hennar. Hæstiréttur taldi að synjun umsóknar F á þessu stigi hefði verið brot á rannsóknarreglu stjórnsýsluréttarins.

Hrd. 47/2019 dags. 18. nóvember 2019^[HTML]

Hrd. 38/2019 dags. 27. nóvember 2019^[HTML]

Hrd. 25/2019 dags. 9. desember 2019^[HTML]

Hrd. 40/2019 dags. 16. desember 2019^[HTML]

Hrd. 41/2019 dags. 22. janúar 2020 (Niðurrif á friðuðu húsi)^[HTML]
Fólk höfðaði mál gegn Hafnarfjarðarbæ um að fá tiltekið deiliskipulag fellt niður þar sem þau vildu rífa niður hús og byggja annað í staðinn. Minjastofnun féllst á það með skilyrði um að nýja húsið félli að götumyndinni. Hæstiréttur taldi skilyrðið ólögmætt þar sem Minjastofnun var ekki lagalega heimilt að setja skilyrði um nýja húsið.

Hrd. 31/2019 dags. 29. janúar 2020^[HTML]

Hrd. 49/2019 dags. 12. febrúar 2020^[HTML]

Hrd. 58/2019 dags. 10. mars 2020^[HTML]

Hrd. 1/2020 dags. 31. mars 2020 (Náttúruvernd 2 málsóknarfélag)^[HTML]

Hrd. 50/2019 dags. 4. maí 2020^[HTML]

Hrd. 11/2020 dags. 13. maí 2020 (Selfoss - Brenna)^[HTML]

Hrd. 7/2020 dags. 20. maí 2020^[HTML]

Hrd. 52/2019 dags. 25. maí 2020^[HTML]

Hrd. 39/2019 dags. 4. júní 2020 (Norðurturninn)^[HTML]
Um er að ræða áfrýjun á Lrd. 647/2018 dags. 7. júní 2019 (Norðurturninn)^ⓘ þar sem komist var að þeirri niðurstöðu að hinn áfrýjaði dómur skyldi verða óraskaður.

Hrd. 56/2019 dags. 8. júní 2020^[HTML]

Hrd. 57/2019 dags. 9. júní 2020^[HTML]

Hrd. 5/2020 dags. 26. júní 2020^[HTML]

Hrd. 13/2020 dags. 8. október 2020^[HTML]

Hrd. 19/2020 dags. 29. október 2020^[HTML]

Hrd. 14/2020 dags. 19. nóvember 2020^[HTML]

Hrd. 21/2020 dags. 10. desember 2020^[HTML]

Hrd. 20/2020 dags. 10. desember 2020^[HTML]

Hrd. 25/2020 dags. 17. desember 2020^[HTML]

Hrd. 24/2020 dags. 22. desember 2020^[HTML]

Hrd. 42/2019 dags. 7. janúar 2021^[HTML]

Hrd. 17/2020 dags. 4. febrúar 2021^[HTML]

Hrd. 18/2020 dags. 4. febrúar 2021^[HTML]

Hrd. 9/2020 dags. 5. febrúar 2021^[HTML]

Hrd. 27/2020 dags. 11. febrúar 2021^[HTML]

Hrd. 23/2020 dags. 11. febrúar 2021^[HTML]

Hrd. 22/2020 dags. 11. febrúar 2021^[HTML]

Hrd. 26/2020 dags. 4. mars 2021^[HTML]

Hrd. 34/2019 dags. 12. mars 2021^[HTML]

Hrd. 34/2020 dags. 18. mars 2021 (Dómur Landsréttar ómerktur og vísað heim)^[HTML]
Ákæruvaldið vildi láta spila skýrslu yfir nafngreindum lögreglumanni en taldi í upphafi ekki þarft að spila skýrslu ákærða, og verjandi andmælti því ekki. Svo tók ákæruvaldið þá afstöðu að spila ætti einnig skýrslu ákærða.

Ákveðið var að kveða ákærða til skýrslutöku en ákærði beitti þagnarréttinum fyrir Landsrétti. Skýrsla ákærða fyrir héraðsdómi var ekki spiluð fyrir Landsrétti. Þrátt fyrir það endurskoðaði Landsréttur sönnunargildi munnlegs framburðar hins ákærða í dómi sínum. Hæstiréttur ómerkti þann dóm og vísaði málinu aftur til Landsréttar til löglegrar meðferðar og dómsálagningar að nýju.

Hrd. 24/2021 dags. 23. júní 2021^[HTML]

Hrd. 23/2021 dags. 23. júní 2021^[HTML]

Hrd. 15/2021 dags. 23. september 2021 (MeToo brottvikning)^[HTML]

Hrd. 21/2021 dags. 11. nóvember 2021^[HTML]

Hrd. 28/2021 dags. 25. nóvember 2021^[HTML]

Hrd. 31/2021 dags. 16. desember 2021^[HTML]

Hrd. 42/2021 dags. 9. mars 2022^[HTML]

Hrd. 5/2022 dags. 25. maí 2022^[HTML]

Hrd. 31/2022 dags. 11. október 2022^[HTML]

Hrd. 2/2022 dags. 19. október 2022^[HTML]

Hrd. 18/2022 dags. 9. nóvember 2022^[HTML]

Hrd. 45/2022 dags. 23. maí 2023^[HTML]