Úrlausnir.is

Hrd. 1979:1199 nr. 232/1977 (Gimbrar) ^[PDF]
Ábúandi átti að greiða leigu með gimbrum en hann hætti því og afhenti í staðinn 10 dilka. Hæstiréttur taldi að það hefði verið hægt að gera eitthvað í þessu ef gerð hefði verið athugasemd á sínum tíma, en svo var ekki gert.

Hrd. 1980:1239 nr. 35/1978 ^[PDF]

Hrd. 1981:266 nr. 80/1979 (Borgarspítalinn - Hæfnisnefnd) ^[PDF]

Hrd. 1981:665 nr. 107/1981 ^[PDF]

Hrd. 1981:785 nr. 185/1978 ^[PDF]

Hrd. 1981:898 nr. 144/1978 ^[PDF]

Hrd. 1981:1323 nr. 161/1979 (Stálvirkinn) ^[PDF]

Hrd. 1982:1107 nr. 5/1980 ^[PDF]

Hrd. 1982:1141 nr. 1/1980 (Óvígð sambúð - Sameign - Sandholt - Eignarhlutdeild) ^[PDF]
M og K eiga bæði eignina, sinn helminginn hvort.

Hrd. 1982:1192 nr. 80/1980 ^[PDF]

Hrd. 1983:1110 nr. 2/1981 (Bræðraborgarstígur 41) ^[PDF]

Hrd. 1983:1327 nr. 221/1982 ^[PDF]

Hrd. 1983:1538 nr. 89/1980 (Haldlagning - Neðri-Dalur) ^[PDF]
Efnið var talið hafa lítið markaðslegt gildi. Jarðeigandinn var ekki talinn geta sýnt fram á að geta selt öðrum það. Hæstiréttur taldi að þrátt fyrir það ætti jarðeigandinn rétt á bótum.

Hrd. 1983:1894 nr. 190/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:1913

Hrd. 1983:1967 nr. 49/1982 (Eitt ár + ekki samstaða) ^[PDF]

Hrd. 1983:2111 nr. 219/1981 ^[PDF]

Hrd. 1984:133 nr. 119/1982 (lögskiln. jan.´78 – samn. maí´80 – málshöfðun maí´81) ^[PDF]

Hrd. 1984:325 nr. 40/1982 ^[PDF]

Hrd. 1984:336 nr. 41/1982 ^[PDF]

Hrd. 1985:128 nr. 146/1983 ^[PDF]

Hrd. 1985:142 nr. 21/1985 ^[PDF]

Hrd. 1985:671 nr. 187/1983 (Nóatún - Gnoðavogur) ^[PDF]

Hrd. 1985:1516 nr. 60/1984 (Miðbraut) ^[PDF]

Hrd. 1985:1544 nr. 81/1983 (Kjarnfóðurgjald) ^[PDF]
Bráðabirgðalög, nr. 63/1980, voru sett þann 23. júní 1980. Með þeim var kominn á 200% skattur á innkaupsverði kjarnfóðurs, kjarnfóðurgjald, og mögulegt væri að fá endurgreiðslu að hluta eftir reglum sem Framleiðsluráð landbúnaðarins ákvæði. Hæstiréttur taldi að með þessu væri skattlagningarvaldið í reynd hjá framleiðsluráði og væri því brot á 40. gr. stjórnarskrárinnar. Engu breytti þótt umræddar reglur væru háðar ráðherrastaðfestingu.

Með síðari breytingarlögum, nr. 45/1981, var ráðherra falið að ákveða endurgreiðslu gjaldsins að fengnum tillögum Framleiðsluráðs landbúnaðarins, í stað þess að framleiðsluráðið ákvæði reglurnar. Í þessu tilfelli taldi Hæstiréttur hins vegar að um væri að ræða langa og athugasemdalausa venju að fela ráðherra að ákveða innan vissra marka hvort innheimta skuli tiltekna skatta. Umrædd venja hafi því hnikað til merkingu 40. gr. stjórnarskrárinnar.

Athuga skal þó að árið 1995 kom inn nýmæli í stjórnarskrána sem tók fyrir hendur þessa heimild löggjafans til að framselja stjórnvöldum ákvörðunarvald til skattlagningar. Því er talið að sú venja hafi verið lögð af með þeirri stjórnarskrárbreytingu.

Hrd. 1986:59 nr. 229/1983 ^[PDF]

Hrd. 1986:149 nr. 214/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:376 nr. 6/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:619 nr. 34/1984 (Vextir af skyldusparnaði) ^[PDF]

Hrd. 1986:691 nr. 59/1986 ^[PDF]

Hrd. 1986:877 nr. 149/1986 (Túngata) ^[PDF]

Hrd. 1986:1034 nr. 180/1986 ^[PDF]

Hrd. 1986:1109 nr. 20/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:1318 nr. 169/1986 ^[PDF]

Hrd. 1986:1361 nr. 114/1985 (Búnaðarmálasjóðsgjald I) ^[PDF]

Hrd. 1986:1436 nr. 263/1984 ^[PDF]

Hrd. 1986:1473 nr. 18/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:1498 nr. 247/1984 ^[PDF]

Hrd. 1986:1541 nr. 162/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:1742 nr. 223/1984 (Íbúðaval hf - Brekkubyggð) ^[PDF]

Hrd. 1986:1759 nr. 237/1985 (Fasteignakaup) ^[PDF]

Hrd. 1987:17 nr. 37/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:77 nr. 202/1985 ^[PDF]

Hrd. 1987:253 nr. 186/1985 (Mjólkurkælir) ^[PDF]

Hrd. 1987:330 nr. 24/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:338 nr. 255/1985 (Max Factor - Mary Quant - Snyrtivöruheildsala) ^[PDF]

Hrd. 1987:373 nr. 138/1986 (Slys við byggingarvinnu - Vextir af bótum) ^[PDF]

Hrd. 1987:384 nr. 67/1987 (Innsetning í umráð barna) ^[PDF]

Hrd. 1987:534 nr. 36/1986 (Laugavegur) ^[PDF]

Hrd. 1987:578 nr. 108/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:724 nr. 151/1987 (Óstaðfestur samningur óskuldbindandi) ^[PDF]

Hrd. 1987:782 nr. 111/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:830 nr. 200/1985 ^[PDF]

Hrd. 1987:863 nr. 201/1985 ^[PDF]

Hrd. 1987:968 nr. 150/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:972 nr. 12/1986 (Kjarnaborvél) ^[PDF]

Hrd. 1987:1089 nr. 26/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1136 nr. 199/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1201 nr. 235/1984 (Gröf - Ytri-Tjarnir ^[PDF]

Hrd. 1987:1273 nr. 258/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:1326 nr. 49/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1374 nr. 14/1986 (Samvinnufélagið Hreyfill) ^[PDF]

Hrd. 1987:1483 nr. 274/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:1521 nr. 316/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1540 nr. 246/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:1600 nr. 244/1985 (Hjarðarhagi 58 - Merkjateigur 7) ^[PDF]

Hrd. 1987:1706 nr. 241/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:1735 nr. 331/1987 (Hafskip) ^[PDF]

Hrd. 1988:29 nr. 338/1986 ^[PDF]

Hrd. 1988:98 nr. 56/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:203 nr. 365/1987 (Ytri-Njarðvík) ^[PDF]

Hrd. 1988:340 nr. 245/1986 ^[PDF]

Hrú. 1988:349 nr. 104/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:350 nr. 20/1987 (Grásleppuhrogn) ^[PDF]

Hrd. 1988:388 nr. 196/1986 (Ísafjörður) ^[PDF]

Hrd. 1988:413 nr. 222/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:512 nr. 57/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:578 nr. 94/1986 (Hárskeri) ^[PDF]

Hrd. 1988:772 nr. 267/1986 ^[PDF]

Hrd. 1988:820 nr. 124/1986 (Skilyrði löggildingar tæknifræðings) ^[PDF]

Hrd. 1988:831 nr. 264/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:848 nr. 223/1987 (Þrotabú Heimis hf.) ^[PDF]
Maður greiddi kröfu og var talinn hafa öðlast veð sem var fyrir henni.

Hrd. 1988:1012 nr. 165/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:1023 nr. 146/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:1127 nr. 198/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:1252 nr. 5/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:1260 nr. 337/1988 (Óljós en búið að efna) ^[PDF]

Hrd. 1988:1319 nr. 159/1985 ^[PDF]

Hrd. 1988:1354 nr. 336/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:1367 nr. 60/1988 (Verðmat) ^[PDF]

Hrd. 1988:1432 nr. 305/1988 (Helmingaskipti - Skammvinnur hjúskapur) ^[PDF]

Hrd. 1988:1504 nr. 236/1985 ^[PDF]

Hrd. 1988:1532 nr. 239/1987 (Framadómur) ^[PDF]
Í reglugerð var kveðið á um það skilyrði fyrir atvinnuleyfi að bifreiðastjóri yrði að vera í Bifreiðastjórafélaginu Frama. Bifreiðarstjórinn fékk atvinnuleyfi árið 1984 og skuldbatt sig til að fylgja ákvæðum reglugerðarinnar í einu og öllu. Árið eftir hætti hann að greiða félagsgjöldin og taldi sig vera óskylt að vera í félaginu. Umsjónarnefnd leigubifreiða innkallaði atvinnuleyfið að ósk félagsins og staðfesti ráðherra þá ákvörðun. Bifreiðarstjórinn höfðaði mál til ógildingar á þeirri ákvörðun.

Í lögunum, sem reglugerðin byggði á, var ekki mælt fyrir um skyldu atvinnuleyfishafa til að vera í stéttarfélagi eða einungis megi veita atvinnuleyfi til þeirra sem væru í stéttarfélagi bifreiðastjóra. Hæstiréttur taldi að ákvæði stjórnarskrár um atvinnufrelsi kvæði á um að lagaboð þyrfti til að leggja bönd á atvinnufrelsi manna og vísaði þá í sett lög frá Alþingi, og þar af leiðandi dygðu reglugerðarákvæðin ekki ein og sér. Taldi dómurinn því að óheimilt hafi verið að svipta bifreiðarstjórann atvinnuleyfinu á þeim forsendum.

Hrd. 1988:1570 nr. 343/1987 (Skurðgrafa) ^[PDF]
Seld ellefu ára gömul skurðgrafa. Hæstiréttur lagði til grundvallar að sannvirðið án galla væri 400 þúsund en hins vegar lá ekki fyrir sannvirðið með gallanum. Ekki þótti viðeigandi að láta afsláttinn svara eingöngu til kostnaðarins við viðgerðina þar sem viðgerðin myndi leiða til verðmætisaukningar. Afslátturinn var því ákveðinn með þeim hætti að verðmætisaukningin var tekin inn í, en þó dæmdur að álitum.

Hrd. 1988:1624 nr. 210/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:1696 nr. 137/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:28 nr. 5/1989 (Ríkisendurskoðun) ^[PDF]
Ríkisendurskoðun hafði krafist aðgangs að sjúkraskýrslum ákveðins tímabils í því skyni að sannreyna hvort gjaldskrárreikningar sem nafngreindur heimilislæknir hafði gert og fengið greitt fyrir ættu stoð í skýrslunum. Eingöngu trúnaðarlæknir stofnunarinnar fengi að kynna sér efni skýrslnanna en ekki aðrir starfsmenn stofnunarinnar. Í málinu var vísað til almenns ákvæðis í lögum þar sem stofnunin hefði fengið víðtækar heimildir til þess að kanna gögn er lægju til grundvallar reikningsgerð á hendur ríkinu. Læknirinn mótmælti og krafðist þess að aðgangi stofnunarinnar og trúnaðarlæknisins yrði synjað á grundvelli einkalífsvernd sjúklinganna og leyndarskyldu lækna.

Hæstiréttur taldi í ljósi eðli málsins að aðrir starfsmenn heilbrigðisstofnunarinnar hljóti að hafa vitneskju um gögnin og þar að auki bera reikningarnir með sér að tilteknar aðgerðir hafi verið gerðar. Því væri ekki um að ræða meginbreytingar varðandi leynd gagnanna þó trúnaðarlæknir, sem bundinn væri þagnarskyldu, myndi kynna sér gögnin á vegum Ríkisendurskoðunar að því marki sem krafist var í málinu. Var því lækninum skylt, að mati réttarins, að verða við kröfu Ríkisendurskoðunar um aðgang að gögnunum.

Í ræðu framsögumanns þingnefndar í neðri deild Alþingis, við afgreiðslu frumvarpsins, sagði að viðhorf þingnefndarinnar að til að viðhalda trúnaði við sjúklinga myndi sérstakur trúnaðarlæknir á vegum Ríkisendurskoðunar annast athuganir stofnunarinnar á sjúkragögnum er lægju til grundvallar greiðslum til lækna. Talið er að ræðan hafi haft verulega þýðingu fyrir úrslit málsins í Hæstarétti.

Hrd. 1989:199 nr. 310/1987 (Valtari) ^[PDF]
Keyptur valtari og útlagningarvél á 2,4 milljónir. Valtarinn hefði átt að vera árgerð 1974 en reyndist svo vera árgerð 1969. Verðmunurinn milli valtaranna var 270 þúsund. Hins vegar lá kaupverð valtarans ekki fyrir sérstaklega þar sem kostnaður hans og útlagningarvélarinnar voru ekki sundurgreind.

Hrd. 1989:216 nr. 110/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:222 nr. 317/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:239 nr. 218/1987 (Vífilfell) ^[PDF]
Systkini eiga stór fyrirtæki, meðal annars Vífilfell. Þau voru misvirk í stjórn en einn bróðirinn er að reka það. Ein systirin fær heilasjúkdóm og fer í margar geislameðferðir. Augljóst var að hún hafði hlotið alvarlegan skaða. Síðan gerði hún erfðaskrá þar sem hún arfleiddi einn bróður sinn að sínum hlut.

Læknarnir voru mjög misvísandi um hvort hún væri hæf til að gera erfðaskrá. Ekkert læknisvottorð var til fyrir þann dag sem hún gerði erfðaskrána.

Allir sammála um að aðgerðirnar gerðar á K hefðu valdið einhverri andlegri skerðingu í kjölfarið. Þurfti þá að meta áhrif skerðingarinnar á hæfi hennar til að gera erfðaskrá á þeim tíma sem hún var undirrituð/samþykkt.

Vottorðið var svolítið gallað. Fulltrúi sýslumanns í Reykjavík hafði notað sama textann á vottorðið árum saman, eða jafnvel áratugum saman. Hæstiréttur leit á að það væri gallað en það kæmi ekki að sök.

Hæstiréttur klofnaði og taldi meirihlutinn hana hæfa en minnihlutinn ekki. Hún var talin hafa skilið það nógu vel um hversu mikið virði væri að ræða.

Hrd. 1989:380 nr. 369/1987 („Gjöf“ á bifreið) ^[PDF]

Hrd. 1989:470 nr. 8/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:696 nr. 19/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:737 nr. 173/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:754 nr. 360/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:799 nr. 306/1987 (Hringbraut) ^[PDF]

Hrd. 1989:833 nr. 141/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:852 nr. 318/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:995 nr. 245/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:1011 nr. 28/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:1022 nr. 29/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:1063 nr. 280/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:1108 nr. 29/1988 (Gjaldskrá fyrir talsíma til útlanda) ^[PDF]

Hrd. 1989:1208 nr. 318/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1254 nr. 353/1989 (Synjun kröfu um haldlagningu barns) ^[PDF]

Hrd. 1989:1372 nr. 305/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1473 nr. 34/1988 (Tækjasalan) ^[PDF]

Hrd. 1989:1486 nr. 33/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:1492 nr. 176/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:1508 nr. 82/1988 (Skartgripir) ^[PDF]

Hrd. 1989:1610 nr. 161/1987 (Brekkusel) ^[PDF]

Hrd. 1989:1627 nr. 252/1989 (Áfengiskaup hæstaréttardómara) ^[PDF]
Forseti Hæstaréttar var sakaður um að hafa misnotað hlunnindi sem handhafi forsetavalds með því að kaupa mikið magn áfengis á kostnaðarverði, þ.e. án áfengisgjalds, með lagaheimild sem þá var til staðar. Forseti Íslands veitti forseta Hæstaréttar lausn um stundarsakir og svo höfðað dómsmál um lausn til frambúðar. Settur Hæstiréttur í málinu taldi að skortur á hámarki í lagaheimildinni skipti ekki máli og með þessu athæfi hefði hæstaréttardómarinn rýrt það almenna traust sem hann átti að njóta og staðfesti þar af leiðandi varanlega lausn hans úr embættinu.

Hrd. 1989:1782 nr. 69/1989 (Dráttarvextir - Launaskattur) ^[PDF]

Hrd. 1990:39 nr. 14/1990 ^[PDF]

Hrd. 1990:147 nr. 106/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:190 nr. 162/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:240 nr. 50/1990 ^[PDF]

Hrd. 1990:322 nr. 264/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:329 nr. 265/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:376 nr. 91/1990 ^[PDF]

Hrd. 1990:409 nr. 219/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:452 nr. 283/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:490 nr. 278/1987 ^[PDF]

Hrd. 1990:699 nr. 111/1988 (Hvolpadauði í minkabúi í Skagafirði) ^[PDF]
Í seinni hluta aprílmánaðar kom í ljós að óvenjulegur hvolpadauði hafði átt sér stað. Eigandi búsins leitaði til dýralæknis og sýni voru tekin í maí og send. Í lok júní var send tilkynning til vátryggingafélagsins. Ástæðan var síðan rekin til óheppilegrar samsetningar á fóðri.

Vátryggingafélagið beitti því fyrir sér að það hefði ekki átt tækifæri til að meta tjónið, en ekki fallist á það. Litið var til þess að félagið hafði ekkert gert í kjölfar tilkynningarinnar, eins og með því að gera tilraun til að meta tjónið.

Hrd. 1990:728 nr. 146/1989 ^[PDF]

Hrd. 1990:748 nr. 417/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:767 nr. 254/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:772 nr. 127/1989 ^[PDF]

Hrd. 1990:840 nr. 75/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:951 nr. 376/1989 ^[PDF]

Hrd. 1990:972 nr. 263/1987 ^[PDF]

Hrd. 1990:1003 nr. 237/1990 ^[PDF]

Hrd. 1990:1013 nr. 191/1988 (Sumarbústaður) ^[PDF]

Hrd. 1990:1078 nr. 267/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:1237 nr. 186/1989 ^[PDF]

Hrd. 1990:1268 nr. 70/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:1272 nr. 71/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:1276 nr. 251/1989 ^[PDF]

Hrd. 1990:1418 nr. 399/1990 ^[PDF]

Hrd. 1990:1442 nr. 82/1990 ^[PDF]

Hrd. 1990:1458 nr. 363/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:1509 nr. 11/1989 ^[PDF]

Hrd. 1990:1534 nr. 208/1990 ^[PDF]

Hrd. 1990:1581 nr. 22/1989 (36 ár, sameignir) ^[PDF]
M og K höfðu verið í sambúð í 36 ár.
Þau deildu aðallega um skiptingu á tveimur fasteignum, andvirði bifreiðar, bankainnstæðum og verðbréfum. Dómstólar mátu svo að framangreindar eignir skyldu skiptast að jöfnu en tóku þó ekki afstöðu til útlagningar né hvor aðilinn ætti tilkall til þess að leysa einstakar eignir til sín.
Sumar aðrar eignir mat hann svo að annar aðilinn ætti að eiga þær að fullu.

Hrd. 1990:1606 nr. 145/1989 ^[PDF]

Hrd. 1990:1667 nr. 354/1988 ^[PDF]

Hrd. 1991:25 nr. 464/1990 ^[PDF]

Hrd. 1991:194 nr. 419/1988 ^[PDF]

Hrd. 1991:242 nr. 102/1989 (Samningur of óljós til að byggja á kröfu um uppgjör) ^[PDF]
M vildi greiða sinn hluta til hennar með skuldabréfum. Ekki talið að skiptum væri lokið þar sem greiðslum var ekki lokið. Samþykkt beiðni um opinber skipti.

Hrd. 1991:321 nr. 147/1988 ^[PDF]

Hrd. 1991:334 nr. 80/1989 (Borgartún) ^[PDF]

Hrd. 1991:348 nr. 53/1990 (Lánskjaravísitala) ^[PDF]

Hrd. 1991:367 nr. 210/1990 (Lánskjaravísitala) ^[PDF]

Hrd. 1991:404 nr. 135/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:765 nr. 176/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:872 nr. 170/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:925 nr. 273/1990 ^[PDF]

Hrd. 1991:1155 nr. 186/1991 (Goddi hf. - Smiðjuvegur) ^[PDF]

Hrd. 1991:1155 nr. 162/1991 (Goddi hf. - Smiðjuvegur) ^[PDF]

Hrd. 1991:1166 nr. 356/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:1199 nr. 25/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:1236 nr. 482/1990 ^[PDF]

Hrd. 1991:1334 nr. 364/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:1356 nr. 300/1988 ^[PDF]

Hrd. 1991:1368 nr. 44/1989 (Brúarhóll) ^[PDF]

Hrú. 1991:1393 nr. 156/1987 ^[PDF]

Hrd. 1991:1401 nr. 299/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:1444 nr. 282/1988 (Skógar og Brúsholt) ^[PDF]

Hrd. 1991:1471 nr. 378/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:1524 nr. 332/1989 (Mýrarás) ^[PDF]

Hrd. 1991:1558 nr. 394/1988 ^[PDF]

Hrd. 1991:1571 nr. 414/1988 (Skólavörðustígur - Gjöf foreldra til K) ^[PDF]
Búið að selja íbúðina á uppboði áður en dómur féll.
* Fjallar um gjafir

Hrd. 1991:1592 nr. 453/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:1609 nr. 291/1989 (Verslunarhúsnæði) ^[PDF]

Hrd. 1991:1663 nr. 1/1990 ^[PDF]

Hrd. 1991:1704 nr. 215/1990 ^[PDF]

Hrd. 1991:1753 nr. 49/1990 ^[PDF]

Hrd. 1991:1759 nr. 31/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:1820 nr. 437/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:2087 nr. 132/1989 (Laufskálarétt) ^[PDF]
Maður keyrði nokkra á Skagafjörð gegn því að fá bílinn að láni til að mæta í vinnu, gegn því að sækja þá að vinnu lokinni. Svo varð tjón á bílnum. Hæstiréttur taldi lánið ekki vera endurgjaldslaust og bar lántakinn því ábyrgð á tjóninu á sakargrundvelli.

Hrd. 1992:111 nr. 143/1988 ^[PDF]

Hrd. 1992:167 nr. 520/1991 ^[PDF]

Hrd. 1992:217 nr. 37/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:342 nr. 352/1989 (Umboð lögmanns ófullnægjandi) ^[PDF]

Hrd. 1992:352 nr. 42/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:379 nr. 60/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:545 nr. 107/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:560 nr. 345/1991 ^[PDF]

Hrd. 1992:691 nr. 350/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:747 nr. 316/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:764 nr. 138/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:800 nr. 218/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:1002 nr. 270/1990 (Veikur sjómaður) ^[PDF]

Hrd. 1992:1022 nr. 357/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:1178 nr. 99/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:1235 nr. 240/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1240 nr. 397/1988 ^[PDF]

Hrd. 1992:1295 nr. 294/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1329 nr. 26/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:1331 nr. 321/1992 (Þrotabú ÓÞÓ) ^[PDF]

Hrd. 1992:1377 nr. 224/1990 (Viðbótarsölugjald) ^[PDF]

Hrd. 1992:1434 nr. 91/1992 (Stálvík hf.) ^[PDF]
Iðnlánasjóður tók veð í fasteigninni ásamt lausafé, þ.m.t. skurðarvél. Annar veðhafi hafði fengið veð í skurðarvélinni en lausafjárbókin nefndi ekkert um áhvílandi veð á henni.

Hrd. 1992:1462 nr. 307/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:1557 nr. 354/1992 (Helmingaskiptaregla laga nr. 60/1972 - Stóragerði) ^[PDF]
Athuga þarf fordæmisgildi dómsins sökum tiltekinna breytinga sem urðu með gildistöku hjúskaparlaga nr. 31/1993.

M og K slitu samvistum og tók M margar sjálfstæðar ákvarðanir um öflun eigna. Hann vildi halda eignunum utan skipta en Hæstiréttur taldi það ekki eiga við þar sem M var ekki að koma með þær inn í búið.

Hrd. 1992:1563 nr. 93/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:1597 nr. 339/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1618 nr. 502/1991 ^[PDF]

Hrd. 1992:1627 nr. 61/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1677 nr. 87/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1681 nr. 396/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1687 nr. 394/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1698 nr. 74/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:1804 nr. 403/1992 (Sæbraut IV) ^[PDF]

Hrd. 1992:1815 nr. 242/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:1858 nr. 156/1987 (Sæból) ^[PDF]

Hrd. 1992:1926 nr. 317/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1950 nr. 112/1989 (Háaleitisbraut) ^[PDF]

Hrd. 1992:1995 nr. 487/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:2064 nr. 18/1989 (Arkitektinn) ^[PDF]

Hrd. 1992:2095 nr. 308/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:2122 nr. 162/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:2155 nr. 403/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:2203 nr. 107/1991 ^[PDF]

Hrd. 1992:2339 nr. 70/1992 ^[PDF]

Hrd. 1993:8 nr. 451/1992 ^[PDF]

Hrd. 1993:23 nr. 10/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:42 nr. 434/1989 ^[PDF]

Hrd. 1993:108 nr. 355/1989 (Eystri Hóll) ^[PDF]

Hrd. 1993:185 nr. 190/1989 (Triton) ^[PDF]

Hrd. 1993:259 nr. 135/1990 (Innheimtustarfsemi) ^[PDF]

Hrd. 1993:311 nr. 272/1990 (Íbúð, innstæður og bíll) ^[PDF]

Hrd. 1993:326 nr. 42/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:333 nr. 44/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:373 nr. 164/1990 (Málamyndaskuld) ^[PDF]
Hjónin höfðu búið í íbúð sem afi M átti og leigði þeim hana. Afinn seldi íbúðina og þau keyptu sér aðra. Óljóst var hvort afinn hafi látið þau fá peninga að gjöf eða láni.

K flytur út og um mánuði eftir að þau ákváðu að skilja útbjó M skuldabréf þar sem hann stillti því þannig upp að hann skrifaði undir skuldabréf þar sem hann skuldaði afanum peninga, og skrifaði M einn undir þau. M vildi stilla því upp að skuldirnar væru sín megin svo K ætti minna tilkall til eignanna. Afinn sagðist ekki myndi rukka eitt eða neitt og leit ekki svo á að honum hefði verið skuldað neitt. K vildi meina að skuldirnar væru til málamynda og tóku dómstólar undir það.

Hrd. 1993:383 nr. 458/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:404 nr. 195/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:416 nr. 183/1989 ^[PDF]

Hrd. 1993:455 nr. 315/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:469 nr. 429/1989 (Fasteign og uppþvottavél) ^[PDF]
Dráttarvextir voru dæmdir frá dómsuppsögudegi í Hæstarétti, án þess að það var skýrt nánar.

Hrd. 1993:537 nr. 108/1991 (Blýpotturinn - Engin þýðing kröfugerðar) ^[PDF]
Starfsmaður lenti í reykeitrun við hreinsun blýpotts. Sýknað var af bótakröfu hans þar sem skoðun undanfarin ár hafði ekki leitt til athugasemda við aðbúnaðinn.

Hrd. 1993:565 nr. 92/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:572 nr. 464/1989 ^[PDF]

Hrd. 1993:623 nr. 355/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:677 nr. 108/1993 (Brattakinn) ^[PDF]
K var skráð fyrir eignunum en M var með tekjuöflunina. Framlög M voru skýr. Mikil fjárhagsleg samstaða.

Hrd. 1993:713 nr. 362/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:720 nr. 141/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:777 nr. 395/1989 (Salatpökkunarvél) ^[PDF]
Í kaupsamningi kom fram að salatpökkunar hefði ákveðna eiginleika um afkastagetu. Matsmaður mat svo vélina og komst að þeirri niðurstöðu að vélin hefði ekki nærrum því þá afkastagetu. Kaupandinn var talinn bera sönnunarbyrðina.

Hrd. 1993:839 nr. 371/1990 (Safamýri 75) ^[PDF]
Í ljós kom að húsið hafði ekki verið steypt heldur var það hlaðið. Skv. matsgerð var álitið að verðmunurinn væri um 5%.

Hrd. 1993:844 nr. 23/1991 (Þrotabú Fórnarlambsins hf. - Sölugjald) ^[PDF]

Hrd. 1993:932 nr. 187/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:988 nr. 119/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1010 nr. 239/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:1152 nr. 169/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1168 nr. 102/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1251 nr. 211/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1276 nr. 54/1992 ^[PDF]

Hrd. 1993:1282 nr. 119/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:1309 nr. 177/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1364 nr. 231/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1374 nr. 263/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1395 nr. 114/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:1409 nr. 356/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:1426 nr. 63/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:1457 nr. 175/1993 ^[PDF]

Hrú. 1993:1473 nr. 429/1992 ^[PDF]

Hrd. 1993:1511 nr. 351/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1519 nr. 283/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1521 nr. 278/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1527 nr. 302/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1540 nr. 316/1993 (Bátur í Kópavogshöfn - Silja) ^[PDF]
Aðili tók eftir að bátur byrjaði að sökkva í Kópavogshöfn. Hann dró bátinn í land, gerði við hann, og krafði eigandann svo um greiðslu fyrir björgunina og viðgerðina. Hæstiréttur tók ekki undir kröfu aðilans um greiðslu vegna viðgerðarinnar af hendi eiganda bátsins.

Hrd. 1993:1576 nr. 262/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:1590 nr. 483/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:1675 nr. 121/1989 ^[PDF]

Hrd. 1993:1703 nr. 24/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:1995 nr. 469/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:1999 nr. 470/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:2003 nr. 471/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:2061 nr. 291/1993 (Hrönn hf.) ^[PDF]

Hrd. 1993:2074 nr. 247/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:2106 nr. 465/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:2119 nr. 61/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:2139 nr. 248/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:2147 nr. 313/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:2186 nr. 475/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:2192 nr. 163/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:2198 nr. 418/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:2205 nr. 325/1990 (Brekka) ^[PDF]

Hrd. 1993:2253 nr. 476/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:2269 nr. 469/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:2279 nr. 327/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:2285 nr. 167/1991 (Framnesvegur) ^[PDF]

Hrd. 1993:2307 nr. 272/1991 (Syðribrú) ^[PDF]

Hrd. 1993:2340 nr. 310/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:2424 nr. 144/1993 (Virðisaukaskattur) ^[PDF]

Hrd. 1993:2440 nr. 450/1993 (b/v Júpiter) ^[PDF]

Hrd. 1994:3 nr. 507/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:17 nr. 522/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:20 nr. 1/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:44 nr. 15/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:69 nr. 201/1990 ^[PDF]

Hrd. 1994:110 nr. 20/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:129 nr. 28/1994 (Lyftari - Glitnir hf.) ^[PDF]

Hrd. 1994:221 nr. 47/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:262 nr. 68/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:271 nr. 62/1991 (Timburgólf - Gólf í einingahúsi) ^[PDF]

Hrd. 1994:333 nr. 134/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:343 nr. 379/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:387 nr. 202/1991 (Vogatunga) ^[PDF]

Hrd. 1994:413 nr. 461/1991 (Örorkubætur, upphaf sambúðar o.fl.) ^[PDF]

Hrd. 1994:469 nr. 198/1993 (Flugumferðarstjórar) ^[PDF]

Hrd. 1994:526 nr. 377/1991 (Jörðin Hagavík) ^[PDF]
Foreldrar M skiptu jörðinni Hagavík milli M og systkina hans með ósk um að hún yrði skilgreind sem séreign í hjúskap. M og systkini hans skiptu síðar jörðinni upp í þrjá hluta sem endaði á því að M fékk stærri hlut. Þessa viðbót greiddi M til systkina sinna með hjúskapareign, en þó er látið liggja milli hluta hvort um hefði verið að ræða hjúskapareign M eða K, eða jafnvel beggja.

Deilt var um í málinu hvort viðbótin teldist séreign M eða ekki. Hæstiréttur taldi að viðbótin teldist séreign M þar sem ekki væri hægt að skipta henni frekar upp en K ætti kröfu á endurgjald þar sem greitt var fyrir viðbótina með hjúskapareign.

K bar sönnunarbyrðina á því að sýna fram á að M ætti ekki viðbótina að séreign. Henni tókst það ekki.

Hrd. 1994:576 nr. 136/1992 (Söluskattur - Þýsk-íslenska hf. - Starfsstöð innsigluð) ^[PDF]
Fyrirtæki var í vanskilum á söluskatti og gripu yfirvöld til þess að innsigla starfsstöð þeirra. Það greiddi skuldina fljótt eftir innsiglunina. Hæstiréttur taldi að yfirvöld hefðu átt að bjóða þeim að greiða skuldina áður en gripið yrði til lokunar.

Hrd. 1994:590 nr. 244/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:606 nr. 189/1993 (Reykjavíkurvegur, riftun, ábyrgð f. barn) ^[PDF]

Hrd. 1994:628 nr. 73/1990 ^[PDF]

Hrd. 1994:645 nr. 455/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:678 nr. 134/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:690 nr. 108/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:694 nr. 108/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:758 nr. 10/1994 (Skattfrjáls jöfnunarhlutabréf) ^[PDF]

Hrd. 1994:809 nr. 210/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:861 nr. 139/1994 (Polaris) ^[PDF]

Hrd. 1994:901 nr. 34/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:914 nr. 397/1990 (Loftskeytamannatal) ^[PDF]

Hrd. 1994:924 nr. 169/1990 ^[PDF]

Hrd. 1994:1009 nr. 189/1991 (Stýrimaður) ^[PDF]

Hrd. 1994:1032 nr. 20/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:1076 nr. 216/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1257 nr. 440/1991 (Björgunarlaun) ^[PDF]

Hrd. 1994:1263 nr. 338/1992 (Spattaður hestur) ^[PDF]

Hrd. 1994:1282 nr. 21/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:1314 nr. 252/1994 (Nýr dómari) ^[PDF]

Hrd. 1994:1316 nr. 187/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1365 nr. 136/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:1379 nr. 261/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1389 nr. 265/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1421 nr. 435/1991 (Langamýri 10) ^[PDF]

Hrd. 1994:1439 nr. 124/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:1451 nr. 270/1994 (EES-samningur) ^[PDF]
„[D]ómstólar verða ekki krafðir álits um lögfræðileg efni nema að því leyti, sem nauðsynlegt er til úrlausnar um ákveðna kröfu í dómsmáli.“

Hrd. 1994:1497 nr. 29/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:1532 nr. 283/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1541 nr. 263/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1547 nr. 250/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1553 nr. 288/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1586 nr. 336/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1704 nr. 360/1994 (Skipholt) ^[PDF]

Hrd. 1994:1743 nr. 381/1994 (Mikligarður) ^[PDF]

Hrd. 1994:1776 nr. 398/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1783 nr. 317/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1809 nr. 397/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1817 nr. 390/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1823 nr. 36/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:1906 nr. 357/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:1913 nr. 288/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:1949 nr. 28/1992 (Haffjarðará) ^[PDF]

Hrd. 1994:1961 nr. 196/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:1973 nr. 207/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:2007 nr. 320/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:2019 nr. 98/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:2120 nr. 343/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:2149 nr. 161/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:2154 nr. 88/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:2265 nr. 192/1991 (Yrsufell) ^[PDF]

Hrd. 1994:2271 nr. 46/1992 (Íslandsbanki - Þrotabú Íslensk-portúgalska) ^[PDF]

Hrd. 1994:2325 nr. 245/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:2384 nr. 334/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:2398 nr. 417/1992 (Sunnuflöt) ^[PDF]

Hrd. 1994:2407 nr. 439/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:2412 nr. 459/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:2425 nr. 516/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:2435 nr. 127/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:2444 nr. 385/1992 (Málflutningshæfi - Hæstiréttur) ^[PDF]

Hrd. 1994:2447 nr. 240/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:2474 nr. 457/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:2479 nr. 466/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:2527 nr. 245/1991 (Sala fasteignar - Brot gegn lögum um sölu fasteigna) ^[PDF]
Seljendur voru fasteignasalarnir sjálfir. Þrátt fyrir að brotið hefði verið á lögum um sölu fasteigna leiddi það ekki til ógildingu sölunnar.

Hrd. 1994:2555 nr. 39/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:2592 nr. 470/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:2611 nr. 184/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:2655 nr. 199/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:2717 nr. 75/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:2743 nr. 480/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:2799 nr. 417/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:2814 nr. 324/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:2858 nr. 221/1993 (Gatnagerðargjald) ^[PDF]
Vitneskja skuldara var talin leiða til þess að dráttur kröfuhafa á kröfu um viðbótargreiðslu var ekki túlkuð gegn honum.

Hrd. 1994:2909 nr. 160/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:2912 nr. 489/1991 (Sjómannaafsláttur) ^[PDF]

Hrd. 1994:2935 nr. 378/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:19 nr. 500/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:29 nr. 322/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:37 nr. 5/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:46 nr. 7/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:114 nr. 65/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:136 nr. 84/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:196 nr. 426/1993 (Forsjá) ^[PDF]

Hrd. 1995:215 nr. 239/1992 (Hamraborg 14 og 14A) ^[PDF]

Hrd. 1995:228 nr. 20/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:233 nr. 327/1992 (Egilsbraut) ^[PDF]

Hrd. 1995:240 nr. 311/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:248 nr. 316/1991 ^[PDF]

Hrd. 1995:257 nr. 317/1991 ^[PDF]

Hrd. 1995:267 nr. 27/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:299 nr. 27/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:332 nr. 417/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:376 nr. 105/1993 (Graðhesturinn Gassi) ^[PDF]

Hrd. 1995:390 nr. 337/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:470 nr. 246/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:572 nr. 134/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:602 nr. 67/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:626 nr. 245/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:692 nr. 59/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:700 nr. 76/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:736 nr. 339/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:822 nr. 292/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:841 nr. 118/1994 (Mercedes Benz) ^[PDF]

Hrd. 1995:881 nr. 206/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:888 nr. 99/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:923 nr. 237/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:970 nr. 116/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:976 nr. 375/1992 (Esjuberg - Efnistaka) ^[PDF]

Hrd. 1995:1091 nr. 276/1993 (Leiga) ^[PDF]

Hrd. 1995:1161 nr. 341/1992 (Mótorbáturinn Dagný) ^[PDF]
Krafist var ógildingar á kaupsamningi um bát. Ný lög um stjórn fiskveiða tóku gildi eftir söluna þar sem leyft var framsal á aflaheimild báta, og jókst virði báta verulega við gildistöku laganna. Kaupverðið var um 1,6 milljón og síðar kom út mat um virði bátsins ásamt aflahlutdeild um að hann hefði orðið um 5 milljóna króna virði. Seljandinn ætlaði að kaupa sér stærri bát en bátarnir sem hann hugðist ætla að kaupa ruku upp í verði.

Meirihlutinn taldi að ógilda ætti samninginn á grundvelli 36. gr. sml.

Í sératkvæðum minnihlutans var staða aðila talin jöfn við samningsgerðina og að ekki ætti að ógilda samninginn. Báðir aðilar höfðu vitneskju um fyrirhugaða löggjöf.

Dómurinn hefur verið nokkuð gagnrýndur.

Hrd. 1995:1175 nr. 342/1992 (Umboð lögmanns - Trillur) ^[PDF]

Hrd. 1995:1231 nr. 282/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:1311 nr. 237/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:1319 nr. 73/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:1333 nr. 383/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:1342 nr. 401/1993 (Stóri Núpur) ^[PDF]

Hrd. 1995:1375 nr. 274/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:1389 nr. 163/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1395 nr. 373/1993 (Sigurey) ^[PDF]

Hrd. 1995:1444 nr. 103/1994 (Dómarafulltrúi - Aðskilnaðardómur VI) ^[PDF]

Hrd. 1995:1553 nr. 336/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:1572 nr. 58/1994 (Sjávarréttir) ^[PDF]

Hrd. 1995:1638 nr. 17/1993 (Vegarstæði að sumarbústaðarlandi) ^[PDF]

Hrd. 1995:1658 nr. 445/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:1668 nr. 185/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1682 nr. 137/1993 (Bv. Sigurey) ^[PDF]

Hrd. 1995:1700 nr. 241/1993 (Eimskip) ^[PDF]

Hrd. 1995:1752 nr. 162/1993 (Óskipulögð framsetning héraðsdóms) ^[PDF]

Hrd. 1995:1760 nr. 416/1992 (Hafeldi) ^[PDF]

Hrd. 1995:1789 nr. 205/1995 (Selbraut) ^[PDF]

Hrd. 1995:1792 nr. 345/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:1840 nr. 355/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:1851 nr. 208/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1863 nr. 245/1994 (Þverársel) ^[PDF]

Hrd. 1995:1900 nr. 217/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2012 nr. 297/1995 (Kaupskylda sveitarfélags) ^[PDF]

Hrd. 1995:2038 nr. 304/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2042 nr. 318/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:2091 nr. 296/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:2101 nr. 362/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:2120 nr. 340/1993 (Nefsholt og Gata) ^[PDF]

Hrd. 1995:2130 nr. 26/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2163 nr. 312/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2169 nr. 320/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2175 nr. 418/1993 (Rauðilækur) ^[PDF]

Hrd. 1995:2190 nr. 169/1995 (Skuldarviðurkenning) ^[PDF]

Hrd. 1995:2194 nr. 165/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2249 nr. 209/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2264 nr. 339/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2300 nr. 478/1993 (Þungaskattur) ^[PDF]

Hrd. 1995:2315 nr. 367/1993 (Silungakvísl 6) ^[PDF]

Hrd. 1995:2355 nr. 168/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2379 nr. 347/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2392 nr. 492/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2433 nr. 233/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:2461 nr. 87/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:2467 nr. 446/1993 (Bjarkarhlíð) ^[PDF]

Hrd. 1995:2489 nr. 346/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2541 nr. 360/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2580 nr. 133/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:2582 nr. 186/1995 (Tollstjórinn) ^[PDF]

Hrd. 1995:2636 nr. 369/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2657 nr. 487/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2703 nr. 325/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2712 nr. 344/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2733 nr. 222/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:2777 nr. 373/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2824 nr. 399/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2838 nr. 255/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2871 nr. 375/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2879 nr. 382/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2883 nr. 259/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2886 nr. 326/1994 (Baader Ísland hf.) ^[PDF]
Gefið var út veðskuldabréf vegna skuldar sem var þegar til staðar. Veðið var sett á fiskvinnsluvél en þinglýsingarstjóra láðist að minnast á að um 40 önnur veð voru á undan.

Hæstiréttur taldi að um þinglýsingarmistök hefðu átt sér stað en efaðist um að Baader hefði orðið fyrir tjóni þar sem það hefði ekki haft nein áhrif á stofnun skuldarinnar sem tryggja átti.

Hrd. 1995:2910 nr. 296/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2925 nr. 286/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2941 nr. 500/1993 (Árlax) ^[PDF]

Hrd. 1995:3003 nr. 370/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:3012 nr. 388/1995 (Hraunbæjarveð, hrein hjúskapareign) ^[PDF]
M hafði ákveðið að hjálpa bróður K við að taka lán.
Bankinn vildi ábyrgðarmann á lánið og gekkst M við því. Bróðirinn borgaði síðan ekki og þurfti M sjálfur að taka lán til að standa skil á ábyrgð sinni.

Bankinn vildi ekki lána M án veðs að allri fasteigninni sem M og K áttu saman.
K samþykkir veðsetninguna með undirskrift í reit er tilgreindi samþykki maka. Deilt var um hvort hún væri að samþykkja að M mætti veðsetja eignina eða hvort hún hefði (einnig) verið að taka ábyrgð á skuldinni.

M og K skildu og fóru að raða eignum og skuldum. Þau komust síðan að því að það skipti talsverðu máli hvort lánið væri á þeim báðum eða eingöngu hjá M.

Hæstiréttur leit svo á að undirskrift K væri eingöngu um samþykki um að M veðsetti eignina en ekki að hún hefði ábyrgst lán M. Lánið var því álitið að öllu leyti hjá M.

Hrd. 1995:3025 nr. 258/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:3059 nr. 52/1995 (Tannsmiðir) ^[PDF]

Hrd. 1995:3074 nr. 53/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:3081 nr. 99/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:3098 nr. 386/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:3222 nr. 208/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:3229 nr. 364/1991 ^[PDF]

Hrd. 1996:8 nr. 424/1995 (Vanhæfi) ^[PDF]

Hrd. 1996:51 nr. 234/1994 (Barnaljóð) ^[PDF]
Styrktarfélag krabbameinssjúkra barna (SKB) gerði samning við Klettaútgáfuna um útgáfu bókarinnar Barnaljóð. Samið var um að SKB fengi fasta greiðslu á hvert selt eintak og var auglýst að bókin hafi verið seld til styrktar félaginu. Bókin varð svo metsölubók og hagnaðist útgefandinn verulega á því.

SKB vildi fá hlutdeild í þessum aukna hagnaði og krafðist beitingar 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936, í þeim tilgangi en á það var ekki fallist. Litið var til þess að SKB bar enga áhættu af útgáfunni.

Hrd. 1996:68 nr. 38/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:85 nr. 225/1994 (Laufásvegur) ^[PDF]

Hrd. 1996:96 nr. 169/1994 (Miðholt) ^[PDF]

Hrd. 1996:126 nr. 401/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:159 nr. 223/1994 (Snjóflóð) ^[PDF]
Starfsmaður Vegagerðarinnar varð fyrir tjóni við snjóruðning. Synjað var um bótaábyrgð Vegagerðarinnar en hins vegar var vátryggingarfyrirtækið látið bera ábyrgð þar sem starfsmaðurinn var að nota ökutækið á þeirri stundu.

Hrd. 1996:213 nr. 350/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:229 nr. 224/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:240 nr. 402/1994 (Borgarheiði 11) ^[PDF]

Hrd. 1996:262 nr. 32/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:270 nr. 36/1996 (Saurar) ^[PDF]

Hrd. 1996:301 nr. 342/1994 (Radíóbúðin) ^[PDF]

Hrd. 1996:313 nr. 333/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:358 nr. 110/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:365 nr. 111/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:371 nr. 52/1996 (Starmýri) ^[PDF]

Hrd. 1996:384 nr. 59/1996 (Grindavík I, opinber skipti) ^[PDF]
Eingöngu skráð með lögheimili saman í tvö ár en voru saman í um 20 ár.
Litið á að þau hafi verið í sambúð.

Hrd. 1996:431 nr. 164/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:445 nr. 73/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:470 nr. 15/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:522 nr. 416/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:539 nr. 423/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:545 nr. 387/1994 (Ford 250) ^[PDF]

Hrd. 1996:561 nr. 33/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:605 nr. 200/1994 (Arnól) ^[PDF]

Hrd. 1996:696 nr. 92/1995 (Blikdalur) ^[PDF]
Hæstiréttur taldi tiltekin ítaksréttindi hafi verið talin glötuð til eilífðarnóns.

Hrd. 1996:710 nr. 311/1994 (Honda Accord) ^[PDF]
Bifreið hafði verið ekin a.m.k. 135 þúsund kílómetra en í afsali stóð að hann hefði verið ekinn 84.000 kílómetra. Kaupandi bifreiðarinnar var talinn eiga rétt á afslætti af kaupverði bifreiðarinnar óháð vitneskju seljanda um þetta misræmi.

Hrd. 1996:780 nr. 74/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:812 nr. 119/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:851 nr. 75/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:858 nr. 309/1994 (Grafarvogssókn) ^[PDF]
Þrotabú verktakafyrirtækis höfðaði mál gegn Grafarvogssókn og tryggingafélagi og setti fram dómkröfur sínar þannig að Grafarvogssókn bæri að greiða sér fjárhæð og tryggingafélagið yrði að þola dóm í málinu á hendur sókninni.

Hæstiréttur taldi að þar sem engri dómkröfu hefði verið beint að tryggingafélaginu né því stefnt til réttargæslu í málinu, væri rétt að vísa málsókninni gagnvart því ex officio frá héraðsdómi.

Hrd. 1996:901 nr. 463/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:931 nr. 227/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:949 nr. 42/1994 (Túlkun á samningi) ^[PDF]

Hrd. 1996:1050 nr. 147/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:1059 nr. 55/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1089 nr. 339/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:1114 nr. 115/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:1123 nr. 90/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1132 nr. 31/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1183 nr. 71/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1236 nr. 483/1994 (Aflagrandi 20) ^[PDF]

Hrd. 1996:1326 nr. 170/1995 (Bifröst) ^[PDF]

Hrd. 1996:1338 nr. 136/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:1356 nr. 118/1996 (Skandia) ^[PDF]

Hrd. 1996:1387 nr. 384/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1432 nr. 482/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:1443 nr. 270/1995 (Áburðarverksmiðjan - Lífeyrissjóður SÁR) ^[PDF]

Hrd. 1996:1523 nr. 148/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:1563 nr. 47/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1638 nr. 182/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:1646 nr. 109/1995 (Söluturninn Ísborg) ^[PDF]
Ógilding skv. 33. gr. samningalaga, nr. 7/1936, vegna fötlunarástands kaupandans. Seljandinn var talinn hafa mátt vita um andlega annmarka kaupandans.

Hrd. 1996:1665 nr. 54/1995 (Lánasjóður íslenskra námsmanna) ^[PDF]

Hrd. 1996:1735 nr. 411/1994 (Vesturberg 79) ^[PDF]

Hrd. 1996:1769 nr. 29/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1779 nr. 162/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:1812 nr. 48/1995 (Húsgagnaloftið) ^[PDF]

Hrd. 1996:1868 nr. 95/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:1926 nr. 196/1996 (Hesthólmi) ^[PDF]

Hrd. 1996:1931 nr. 65/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1945 nr. 183/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1955 nr. 310/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2006 nr. 206/1996 (Grettisgata, upphaf sambúðar) ^[PDF]
Fjallar um það hvenær til sambúðar hefur stofnast.

Hrd. 1996:2017 nr. 205/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2023 nr. 218/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2042 nr. 155/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2071 nr. 322/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2089 nr. 145/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2101 nr. 114/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2185 nr. 217/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2245 nr. 26/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2269 nr. 125/1995 (Hrognatunnur) ^[PDF]

Hrd. 1996:2315 nr. 253/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2318 nr. 267/1996 (Flateyri) ^[PDF]
Stefnandi var að renna á tíma til að beita ákvæði um ógildingu samnings um skilnaðarkjör en það mál endaði svo sem útivistarmál. Héraðsdómari hafi síðar skoðað málið og séð að lögheimili stefnda hafi farist í snjóflóði en flutti í nálægt sumarhús. Stefndi hafi verið á ferðalagi til Reykjavíkur og ekki von á honum fyrr en eftir lok stefnufrests. Stefnandi hafi svo ákveðið að birta stefnuna í Lögbirtingablaðinu. Dómari taldi því að ekkert hefði því verið í fyrirstöðu að stefna stefnda með öðrum vægari hætti, og leit á birtinguna sem ólögmæta. Hæstaréttur staðfesti svo þann dóm með vísan til forsendna.

Hrd. 1996:2321 nr. 240/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2340 nr. 236/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2365 nr. 276/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2376 nr. 247/1996 (Ítalía pizza sf.) ^[PDF]

Hrd. 1996:2384 nr. 301/1996 (Krókur í Kjalarneshreppi I) ^[PDF]

Hrd. 1996:2436 nr. 340/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2489 nr. 240/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2501 nr. 201/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2559 nr. 359/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2584 nr. 187/1995 (Skylduaðild að lífeyrissjóðum) ^[PDF]

Hrd. 1996:2598 nr. 490/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:2693 nr. 302/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2737 nr. 195/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2754 nr. 365/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2764 nr. 375/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2766 nr. 379/1995 (Kaldrananeshreppur) ^[PDF]

Hrd. 1996:2786 nr. 276/1995 (Langholtsvegur) ^[PDF]

Hrd. 1996:2848 nr. 256/1995 (Sveitarfélagamörk á Hellisheiði) ^[PDF]

Hrd. 1996:2915 nr. 89/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2928 nr. 261/1995 (Hlutabréf) ^[PDF]

Hrd. 1996:2942 nr. 262/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2977 nr. 281/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3037 nr. 254/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3088 nr. 386/1996 (Landvernd) ^[PDF]

Hrd. 1996:3093 nr. 351/1995 (Hlíðarbær) ^[PDF]

Hrd. 1996:3225 nr. 180/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3251 nr. 11/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:3267 nr. 349/1995 (Ábyrgð á VISA úttektum) ^[PDF]

Hrd. 1996:3277 nr. 417/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3309 nr. 306/1995 (Sigluberg hf.) ^[PDF]

Hrd. 1996:3323 nr. 255/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3352 nr. 323/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3358 nr. 184/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3417 nr. 90/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:3432 nr. 407/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:3451 nr. 413/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:3531 nr. 416/1995 (Albert Ólafsson HF 39) ^[PDF]

Hrd. 1996:3575 nr. 416/1996 (Tæknifrjóvgun) ^[PDF]
Hæstiréttur leit til þess hvort spurningarnar væru slíkar að prestur væri þá að ljóstra upp því sem trúnaður ríkti. Hann féllst ekki á að spurningarnar væru þess eðlis og mat svo að spurningarnar skiptu sköpum fyrir sakarefnið.

Hrd. 1996:3587 nr. 305/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3604 nr. 296/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3639 nr. 38/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:3669 nr. 359/1995 (Drangavík VE) ^[PDF]

Hrd. 1996:3683 nr. 56/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:3710 nr. 424/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:3723 nr. 62/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:3738 nr. 105/1996 (Þvottasnigill) ^[PDF]

Hrd. 1996:3760 nr. 431/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3842 nr. 425/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:3911 nr. 242/1996 (Range Rover I) ^[PDF]
Kaupandi hélt því fram að bréfið væri gott enda væri verið að greiða inn á það. Einnig hélt hann því fram að hann hefði greitt á þeirri forsendu að um væri að ræða fullnaðargreiðslu. Hæstiréttur taldi ósannað, gegn andmælum seljanda, að þetta hefði talist vera fullnaðargreiðsla.

Hrd. 1996:3920 nr. 270/1996 (Siglufjarðarapótek) ^[PDF]

Hrd. 1996:3948 nr. 336/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:4018 nr. 431/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:4045 nr. 235/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:4067 nr. 243/1996 (Vinnuslys í Reykjavíkurborg - Slysatrygging) ^[PDF]

Hrd. 1996:4089 nr. 121/1996 (Einarsreitur) ^[PDF]
Fyrirtæki sóttist eftir ógildingu á eignarnámi Hafnarfjarðarbæjar á svokölluðum Einarsreit sökum deilna um upphæð eignarnámsbóta sem matsnefnd eignarnámsbóta úrskurðaði um. Eignarhald fyrirtækisins byggðist á tveimur erfðafestusamningum milli þess og Hafnarfjarðarbæjar og á eigninni voru ýmis mannvirki. Hafnarfjarðarbær greiddi eignarnámsbætur en fyrirtækið tók við þeim með fyrirvara um að leita til dómstóla ef ósættir væru um upphæðina.

Fyrirtækið leitaði svo til dómstóla um að kallaðir yrðu til dómkvaddir matsmenn til að meta virði Einarsreits og töldu þeir hann vera meira virði en úrskurður matsnefndarinnar hljóðaði upp á. Óskað var eftir yfirmatsgerð sem leiddi til enn meiri hækkunar. Hafnarfjarðarbær var ósáttur við yfirmatið og höfðaði dómsmál vegna þess. Meðal ágreiningsefna var að fiskreitur hafði verið metinn hafa fjárhagslegt gildi en Hafnarfjarðarbæ taldi að hann væri verðlaus.

Héraðsdómur tók ekki undir þann málatilbúnað þar sem ekki hefði verið sýnt fram á að matsgerðirnar hefðu verið rangar og ekki hefði verið sýnt fram á að fiskverkunarhúsin væru verðlaus þrátt fyrir að fiskverkunaraðferðin sjálf væri útdauð. Hins vegar kvað hann á um lækkun sökum þess að fiskreiturinn hefði líklega þröngan kaupendahóp og að staðurinn yrði líklega ekki notaður undir fiskverkun í framtíðinni.

Meiri hluti Hæstaréttar lækkaði verðið enn frekar sökum óvissu um að markaður væri fyrir húsin. Hins vegar taldi hann að andlagið hefði fjárhagslegt gildi sökum hins almenna minjagildis.

Hrd. 1996:4171 nr. 423/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:4211 nr. 178/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:4219 nr. 113/1996 (Slys við línuveiðar) ^[PDF]
Bilun var í búnaði í stýrishúsi skips. Tvennar bilanir urðu en hvorug var sönnuð hafa ollið því að stýrimaður fékk krók í augað. Atvikið var því flokkað sem óhappatilvik.

Hrd. 1996:4260 nr. 427/1995 (Jöfnunargjald á franskar kartöflur) ^[PDF]
Almenn lagaheimild var til staðar til að hækka jöfnunargjaldið á franskar kartöflur. Gjaldið var svo hækkað úr 40% í 190%. Ekki voru talin vera fyrir hendi réttlætanleg sjónarmið um að hækka gjaldið eins mikið og gert var. Íslenska ríkið gat ekki sýnt fram á að vandi við niðurgreiðslur og erlendir markaðir hafi verið sjónarmið sem íslenska ríkið hafi byggt á við beitingu þeirrar heimildar.

Hrd. 1996:4284 nr. 186/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:11 nr. 468/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:21 nr. 475/1996 (Skipasund - Veðskuldabréf) ^[PDF]

Hrd. 1997:30 nr. 10/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:52 nr. 18/1995 (Línulög eignarnema - Sjónmengun - Ytri-Löngumýri) ^[PDF]

Hrd. 1997:65 nr. 277/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:126 nr. 222/1995 ^[PDF]

Hrd. 1997:138 nr. 17/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:144 nr. 111/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:232 nr. 23/1997 (Grindavík II - 20 ár) ^[PDF]

Hrd. 1997:385 nr. 3/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:474 nr. 133/1996 (Eftirlit / hlutverk) ^[PDF]

Hrd. 1997:538 nr. 302/1996 (Sumarhús á Spáni - La Marina) ^[PDF]
Íslenskir seljendur og íslenskir kaupendur.
Spænskur lögmaður gerir samninginn.
Afturkölluð kaupin og seljandinn fékk húsið aftur, en kaupverðinu ekki skilað.
Kaupandinn heldur fram að hann hafi verið neyddur til að skrifa undir skjalið.
Litið var á aðstæður við samningsgerðina, er tók 1-2 klst. Vitni gáfu til kynna að kaupandinn hefði verið glaður og farið með seljandanum út að borða eftir á.

Hrd. 1997:553 nr. 168/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:567 nr. 421/1995 ^[PDF]

Hrd. 1997:591 nr. 156/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:602 nr. 88/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:617 nr. 177/1996 (Drangavík) ^[PDF]

Hrd. 1997:632 nr. 61/1997 (Eyrarland) ^[PDF]

Hrd. 1997:656 nr. 212/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:700 nr. 261/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:746 nr. 207/1996 (Grensásvegur) ^[PDF]

Hrd. 1997:759 nr. 163/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:856 nr. 100/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:930 nr. 195/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:971 nr. 112/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:1082 nr. 353/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1106 nr. 119/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:1130 nr. 306/1996 (Ofbeldi, kaupmáli til að komast hjá bótum) ^[PDF]
Kona kærir M fyrir tilraun til ofbeldis og nauðgunar. Hann neitar sökum.
M gerði síðar kaupmála við eiginkonu sína (K) um að gefa henni eigur sínar til að komast hjá því að greiða konunni bætur.
Konan var með skaðabótakröfu og M sagðist vera eignalaus. Hún krafðist svo gjaldþrotaskipta og kemst þá að því að M var búinn að gera þennan kaupmála við K.
Sönnunarbyrðin var á K um að það væri um venjulega gjöf að ræða og að M væri gjaldfær, og tókst henni ekki að sanna það. Kaupmálanum var því rift.

Hrd. 1997:1137 nr. 257/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1197 nr. 184/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1269 nr. 222/1996 (Félagsbúið Stekkum) ^[PDF]

Hrd. 1997:1282 nr. 134/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1298 nr. 171/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:1302 nr. 173/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:1307 nr. 324/1996 (Netstjóri) ^[PDF]

Hrd. 1997:1323 nr. 210/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1409 nr. 287/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1423 nr. 323/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1433 nr. 349/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1453 nr. 336/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1469 nr. 195/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:1472 nr. 316/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1487 nr. 293/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1528 nr. 292/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1537 nr. 288/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1615 nr. 335/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1693 nr. 351/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1704 nr. 350/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1737 nr. 296/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1808 nr. 363/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1827 nr. 220/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:1867 nr. 209/1996 (Skemmdir á dráttarbáti) ^[PDF]

Hrd. 1997:1905 nr. 216/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1985 nr. 327/1995 ^[PDF]

Hrd. 1997:2025 nr. 346/1996 (Syðribrú - Forkaupsréttur sveitarfélags) ^[PDF]

Hrd. 1997:2087 nr. 369/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:2155 nr. 300/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2174 nr. 282/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2194 nr. 315/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2245 nr. 341/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2252 nr. 321/1997 (Fljótasel, húsaleiga, tímamark, skipti á milli hjóna) ^[PDF]
M og K höfðu slitið samvistum og K flutti út.
K vildi meina að M hefði verið skuldbundinn til að greiða húsaleigu vegna leigu á húsnæðinu sem K flutti í. Þeirri kröfu var hafnað á þeim grundvelli að maki gæti einvörðungu skuldbundið hinn á meðan samvistum stendur.

M var eini þinglýsti eigandi fasteignar. K hélt því fram að hún ætti hluta í henni.
Framlögin til fasteignarinnar voru rakin.
Þinglýsing eignarinnar réð ekki úrslitum, þó hún hafi verið talin gefa sterkar vísbendingar.
Strangt í þessum dómi að eingöngu sé farið í peningana og eignarhlutföll í þessari fasteign og fyrri fasteignum sem þau höfðu átt, en ekki einnig farið í önnur framlög K.
K var talin hafa 25% eignarhlutdeild.

Hrd. 1997:2275 nr. 336/1997 (Meðlagsskuld) ^[PDF]

Hrd. 1997:2336 nr. 350/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2345 nr. 387/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:2368 nr. 322/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:2403 nr. 376/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2420 nr. 183/1997 (Neðri Hundadalur) ^[PDF]

Hrd. 1997:2429 nr. 466/1996 (K var við bága heilsu og naut ekki aðstoðar) ^[PDF]

Hrd. 1997:2440 nr. 385/1996 (Þjófnaður úr húsi í Vogunum) ^[PDF]
Maður átti hús og ákvað að leigja húsið og geyma allt innbúið í háaloftinu. Maðurinn fékk síðan fréttir af því að “fólk með fortíð og takmarkaða framtíð” fór að venja komur sínar í háaloftið. Hann gerði samt sem áður engar ráðstafanir til að passa upp á innbúið. Svo fór að hluta af innbúinu var stolið. Vátryggingarfélagið bar fyrir sig vanrækslu á varúðarreglu að koma ekki mununum fyrir annars staðar.

Hrd. 1997:2459 nr. 391/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2510 nr. 465/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:2513 nr. 440/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:2602 nr. 441/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:2625 nr. 156/1997 (Kirkjugarðar Reykjavíkurprófastsdæma) ^[PDF]

Hrd. 1997:2663 nr. 49/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2691 nr. 390/1996 (Myndstef) ^[PDF]
Dómurinn er til marks um að málsóknarumboð veitir ekki heimild til málsóknar um miskabótakröfu.

Hrd. 1997:2729 nr. 402/1997 (Blóðrannsókn - Meintur faðir höfðar I) ^[PDF]

Hrd. 1997:2792 nr. 274/1996 (Laugarvellir) ^[PDF]

Hrd. 1997:2816 nr. 157/1997 (Tæknifrjóvgun) ^[PDF]
Kona fer í tæknifrjóvgun en hafði ekki skriflegt samþykki mannsins. Maðurinn taldi sig ekki vita að konan væri að fara í tæknifrjóvgun og sagðist hafa lagst gegn tæknifrjóvguninni, og vildi því ekki gangast við að vera faðir barnanna, en sá vitnisburður var talinn ótrúverðugur.

Maðurinn var dæmdur faðir barnsins þrátt fyrir skýrt lagaákvæði um að fyrir þurfi að liggja skriflegt samþykki M sökum þátttöku hans í ferlinu.

Hrd. 1997:2828 nr. 302/1997 (Framsal sakamanna til Bandaríkjanna) ^[PDF]
Bandarísk hjón voru framseld til Bandaríkjanna. Bandarísku stjórnvöldin handtóku hjónin með því að setja þau í járn. Talið var að íslensk stjórnvöld hefðu átt að skilyrða framsalið til að koma í veg fyrir vanvirðandi meðferð.

Hrd. 1997:2856 nr. 429/1997 (Fremri Langey í Dalabyggð - Dýrahald) ^[PDF]
Dómkröfum beindum að umhverfisráðherra, er hafði aðkomu að stjórnsýslumáli sem æðra stjórnvald, var vísað ex officio frá héraðsdómi þar sem ráðherrann var ekki talinn hafa lögvarða hagsmuni af úrlausn málsins.

Hrd. 1997:2862 nr. 2/1997 (Inntak hf.) ^[PDF]

Hrd. 1997:2885 nr. 464/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:2918 nr. 432/1996 (Ákvörðun byggingarnefndar - Blómaskáli) ^[PDF]

Hrd. 1997:2939 nr. 427/1996 (Baughús - Viðskeyting vegna framkvæmda) ^[PDF]

Hrd. 1997:2965 nr. 428/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3012 nr. 28/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3098 nr. 46/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3124 nr. 433/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3137 nr. 434/1997 (Krókur í Kjalarneshreppi II) ^[PDF]

Hrd. 1997:3152 nr. 34/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3160 nr. 39/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3190 nr. 30/1997 (Ósamræmi á áritun og stefnu) ^[PDF]
Mál á milli lögpersóna þar sem stefnan var birt í Lögbirtingablaði. Árangurslaus birting fór fram á lögheimili stjórnarmanns stefnda. Birt var á lögheimili föður stjórnarmannsins og skráð á birtingarvottorð að þar hafi verið dvalarstaður viðkomandi stjórnarmanns. Hæstiréttur tók eftir að lögheimili föðursins var skráð í Norður-Ameríku og óvissa var því um rétta birtingu, og féllst því rétturinn ekki á að birtingin í Lögbirtingablaðinu hefði verið lögmæt, og vísaði því málinu frá ex officio.

Hrd. 1997:3217 nr. 442/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3224 nr. 441/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3235 nr. 451/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3249 nr. 71/1997 (Búlandstindur - Forkaupsréttur að hlutafé) ^[PDF]

Hrd. 1997:3300 nr. 96/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3318 nr. 447/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3341 nr. 69/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3408 nr. 76/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3426 nr. 190/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3469 nr. 469/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3480 nr. 252/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3510 nr. 152/1997 (Teppadómur) ^[PDF]
Á fékk lánað tvö austurlensk teppi frá teppaverslun. Hann undirritaði yfirlýsingu um að hann væri að fá teppin lánuð í þrjá daga og að hafi teppunum ekki verið skilað innan tólf daga væru komin á viðskipti án afsláttar. Á skilaði ekki teppunum fyrr en löngu eftir að sá frestur var liðinn.

Á krafðist þess að ógilda kaupsamninginn á þeim forsendum að um væri að ræða einhliða skilmála og að fyrirkomulagið væri andstætt góðum viðskiptavenjum (aðallega 36. gr. samningalaga). Ógildingarkröfunni var synjað þar sem áðurgreind lánsskilyrði voru talin vera nægilega skýr, meðal annars þar sem þau komu fram í stóru letri við hliðina á fyrirsögn skjalsins.

Hrd. 1997:3517 nr. 128/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3523 nr. 166/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3632 nr. 487/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3640 nr. 192/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3696 nr. 374/1995 ^[PDF]

Hrd. 1997:3731 nr. 72/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3759 nr. 165/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:9 nr. 506/1997 (Dánarbússkipti I) ^[PDF]

Hrd. 1998:28 nr. 503/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:49 nr. 521/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:106 nr. 155/1997 (Hafnað bágri heilsu M) ^[PDF]

Hrd. 1998:179 nr. 15/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:255 nr. 223/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:268 nr. 456/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:298 nr. 234/1997 (Húsasmiðjan) ^[PDF]

Hrd. 1998:305 nr. 80/1997 (Byggingarvísitala) ^[PDF]

Hrd. 1998:323 nr. 22/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:342 nr. 38/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:374 nr. 7/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:386 nr. 43/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:421 nr. 114/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:455 nr. 37/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:471 nr. 179/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:490 nr. 193/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:500 nr. 208/1997 (Barnsburðarleyfi) ^[PDF]

Hrd. 1998:525 nr. 111/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:550 nr. 523/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:601 nr. 476/1997 (Möðrufell í Eyjafjarðarsveit - Dalabyggð - Röksemdir ráðuneytis) ^[PDF]

Hrd. 1998:666 nr. 289/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:673 nr. 63/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:708 nr. 237/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:726 nr. 68/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:737 nr. 265/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:756 nr. 288/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:792 nr. 306/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:829 nr. 78/1998 (Yfirskattanefnd - Frávísun) ^[PDF]

Hrd. 1998:840 nr. 87/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:847 nr. 83/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:867 nr. 345/1997 (Ferðaskrifstofan Vilborg) ^[PDF]

Hrd. 1998:897 nr. 132/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:951 nr. 129/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:979 nr. 372/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:985 nr. 216/1997 (Arnarnesland - Eignarnám á Arnarneshálsi) ^[PDF]
Garðabær sagðist hafa reynt í einhvern tíma en án árangurs að kaupa tilteknar landspildur á Arnarnesi, en eignarnámsþolarnir töldu það ekki vera rétt.

Garðabær hafi slitið samningaviðræðunum áður en mörg erfið álitaefni höfðu verið rædd til þrautar, og höfðu verðhugmyndir aðila ekki verið reyndar til fulls. Samþykkt tillagna um deiliskipulag höfðu ekki verið leiddar til lykta án þess að Garðabær hafi skýrt með fullnægjandi hætti ástæður þeirrar frestunar. Í ljósi þessa og að virtu samhengi viðræðnanna í heild, féllst Hæstiréttur á kröfu eignarnámsþolanna um ógildingu ákvörðunarinnar um eignarnám.

Hrd. 1998:1067 nr. 122/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1115 nr. 335/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1134 nr. 71/1998 (Kattavinafélagið) ^[PDF]
Getgátur voru um hvort arfleifandinn, K, hafi verið haldin geðklofa og einnig ýmsum ranghugmyndum, sem sagt að hún hafi ekki talin hafa verið með fullu viti.

K sagði að Kattavinafélagið á Akureyri fengi arfinn en Kattavinafélag Reykjavíkur fengi það ef hitt væri ekki til. Hins vegar var hvorugt til. Hins vegar var Kattavinafélag Íslands til. Það fór í dómsmál og fékk arfinn.

Hrd. 1998:1209 nr. 225/1997 (Mb. Freyr) ^[PDF]
Verið að selja krókabát. Síðar voru sett lög sem hækkuðu verðmæti bátsins. Seljandinn taldi sig hafa átt að fá meira fyrir bátinn og bar fyrir sig að hann hafi verið ungur og óreyndur. Talið að hann hefði getað ráðfært sig við föður sinn.

Þessi dómur er umdeildur þar sem Hæstiréttur nefndi að seljandinn hefði getað gert hitt eða þetta.

Hrd. 1998:1281 nr. 275/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1315 nr. 324/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1361 nr. 132/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:1426 nr. 298/1997 (Héraðsdómari) ^[PDF]

Hrd. 1998:1469 nr. 186/1997 (Lyfjaverslun Íslands) ^[PDF]

Hrd. 1998:1537 nr. 293/1997 (Stimpilgjald) ^[PDF]

Hrd. 1998:1595 nr. 398/1997 (Kælismiðjan Frost) ^[PDF]

Hrd. 1998:1615 nr. 226/1997 (Jón E. Jakobsson II) ^[PDF]

Hrd. 1998:1634 nr. 227/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1705 nr. 254/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1724 nr. 346/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1745 nr. 380/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1762 nr. 281/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1769 nr. 291/1997 (Galtará) ^[PDF]
P, sem átti jörðina Galtará, lést árið 1981. Eignarhlutdeildinni var skipt í sex jafna hluta og fengu fimm eftirlifandi börn hans hvern sinn hlut og skiptist sá sjötti milli tveggja barnabarna hans.

Ágreiningur var á milli J og S, tveggja erfingja P, um eignarhald á fyrrnefndum torfbæ sem á jörðinni var. J hafði á árunum 1973-1976 gert upp bústaðinn á eigin kostnað sem þá var í svo slæmu ásigkomulagi að vinnan hefði jafnað til nýbyggingar annars húss. Hinn umdeildi torfbær var ekki talinn til eigna dánarbús P við skiptin né var hann talinn upp í erfðafjárskýrslu skiptanna né í eignaskiptayfirlýsingu frá 1985.

Umráð J á húsinu stóðu svo athugasemdalaus þar til árið 1995 þegar eiginmaður S fékk skráningu á eignarhaldi hússins breytt hjá Fasteignamati ríkisins. Í kjölfarið gaf J út yfirlýsingu um að hann væri eigandi hússins og undirrituðu aðrir eigendur jarðarinnar undir þá yfirlýsingu að S undanskilinni. Hæstiréttur taldi að sökum tómlætis og aðgæsluleysis hagsmuna hefði S ekki getað átt ⅙ hluta í upprunalega torfbænum og því heldur ekki átt það hlutfall í þeim sem kom í staðinn.

Hrd. 1998:1782 nr. 221/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1824 nr. 185/1998 (Viðurkenningardómur) ^[PDF]

Hrd. 1998:1846 nr. 406/1997 (Hlaðmaður) ^[PDF]

Hrd. 1998:1879 nr. 24/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1938 nr. 178/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:1949 nr. 198/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:1964 nr. 231/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1976 nr. 311/1997 (Breytt mat á örorku - Reikniregla) ^[PDF]
Sett var ný reikniregla um umreikning. Haldið var því fram að reiknireglan væri gölluð því hún bætti ekki alla starfsorkuskerðingu. Hæstiréttur var ósammála þar sem veita ætti löggjafanum svigrúm til að stilla þetta af.

Hrd. 1998:2049 nr. 370/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2084 nr. 211/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2092 nr. 201/1998 (Grímsey - 26 ár) ^[PDF]

Hrd. 1998:2155 nr. 290/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2180 nr. 325/1997 (Upphafsdagur dráttarvaxta) ^[PDF]
Forkaupsréttarhafi gengur inn í samning um kaup á jörð. Í kaupsamningi og veðskuldabréfi var ártalið skráð 1994 en seljandinn taldi sig eiga rétt á vöxtunum frá 1993.

Hrd. 1998:2253 nr. 116/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2314 nr. 234/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2363 nr. 20/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2390 nr. 478/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2445 nr. 236/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2467 nr. 123/1998 (Umgengnistálmanir) ^[PDF]

Hrd. 1998:2588 nr. 151/1997 ^[PDF]

Hrú. 1998:2608 nr. 169/1998 (Fagtún) ^[PDF]
Hæstaréttardómur sem kveðinn var upp í málinu: Hrd. 1999:4429 nr. 169/1998 (Fagtún)^ⓘ

Hrd. 1998:2616 nr. 338/1996 ^[PDF]

Hrd. 1998:2644 nr. 260/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2670 nr. 268/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2695 nr. 294/1998 (Hestar) ^[PDF]

Hrd. 1998:2702 nr. 342/1998 (Ný yfirmatskrafa) ^[PDF]
Héraðsdómari hafði hafnað kröfu sóknaraðila um yfirmat. Sóknaraðilinn lét hjá líða í því tilviki að kæra úrskurðinn og lýsti síðar gagnaöflun lokið þegar aðalmeðferð málsins var ákveðin. Hann setti síðan fram nýja kröfu um yfirmat sem var einnig synjað.

Hæstiréttur taldi að hin nýja krafa væri í andstöðu við þá meginreglu einkamálaréttarfars um hraða og greiða málsmeðferð, og hafi sóknaraðilinn í þessu tilviki fyrirgert rétti sínum til yfirmats.

Hrd. 1998:2716 nr. 313/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2773 nr. 479/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2794 nr. 514/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2812 nr. 498/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2833 nr. 257/1998 (Varmidalur) ^[PDF]

Hrd. 1998:2856 nr. 365/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2875 nr. 29/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2913 nr. 436/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2951 nr. 419/1997 (Range Rover II) ^[PDF]

Hrd. 1998:2971 nr. 85/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3144 nr. 392/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3156 nr. 34/1998 (Jónsbókarréttur - Hella) ^[PDF]

Hrd. 1998:3164 nr. 19/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3181 nr. 432/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:3245 nr. 61/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3303 nr. 303/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:3326 nr. 418/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3335 nr. 398/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3448 nr. 423/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3451 nr. 396/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3460 nr. 50/1998 (Lyfjaeftirlitsgjald I) ^[PDF]
Lyfsala var gert að greiða Lyfjaeftirliti ríkisins eftirlitsgjald sem skilgreint var í reglugerð sem tiltekið hlutfall „veltu og/eða umfangi eftirlitsskyldrar starfsemi“. Hæstiréttur taldi að skýra hefði lagaákvæðið á þann hátt að um væri að ræða heimild til þess að leggja á þjónustugjald og ekki voru færð viðhlítandi rök af hálfu stjórnvalda fyrir því að veltan ein og sér endurspeglaði þörfina á eftirliti með einstökum lyfjabúðum. Eftirlitsgjaldið sem lagt var á með reglugerðinni var ekki talið standast kröfur 40. og 77. gr. stjórnarskrárinnar.

Hrd. 1998:3493 nr. 76/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3499 nr. 26/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3517 nr. 67/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3599 nr. 46/1998 (Héraðsdýralæknir) ^[PDF]

Hrd. 1998:3624 nr. 81/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3639 nr. 17/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3645 nr. 18/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3651 nr. 119/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3721 nr. 111/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3729 nr. 100/1998 (Lokauppgjör) ^[PDF]

Hrd. 1998:3682 nr. 53/1998 (Slökkviliðsmenn) ^[PDF]

Hrd. 1998:3757 nr. 136/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3838 nr. 89/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4006 nr. 125/1998 (Tilvitnunarmerki) ^[PDF]

Hrd. 1998:4022 nr. 91/1998 (Kvótadómur) ^[PDF]
Hjón skildu og gerðu á endanum þrjá samninga. Þau gerðu samning í apríl en svo var K ósátt og gerður var annar samningur sama mánuð. Síðar á árinu var svo gerður þriðji samningurinn.
Deilt var síðan um hvort miða skyldi verðmatið við fyrsta samninginn eða seinasta samninginn. Héraðsdómur vildi miða við tímasetningu fyrsta samningsins en Hæstiréttur við seinasta samninginn þar sem hann hefði verið hinn endanlegi samningur.

Hrd. 1998:4042 nr. 10/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4089 nr. 458/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4096 nr. 462/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4167 nr. 223/1998 (Faðernismál) ^[PDF]

Hrd. 1998:4189 nr. 57/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4232 nr. 190/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4287 nr. 242/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4320 nr. 200/1998 (Borgarfell) ^[PDF]

Hrd. 1998:4342 nr. 187/1998 (Sómastaðir - Niðurrif) ^[PDF]

Hrd. 1998:4361 nr. 228/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4369 nr. 229/1998 (Kaupfélag) ^[PDF]

Hrd. 1998:4392 nr. 313/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:4421 nr. 189/1998 (Kjóavellir) ^[PDF]

Hrd. 1998:4450 nr. 463/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4471 nr. 465/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4500 nr. 474/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4512 nr. 488/1998 (Vanhæfi meðdómsmanns) ^[PDF]

Hrd. 1998:4524 nr. 494/1998 (Snóksdalur) ^[PDF]

Hrd. 1998:4569 nr. 477/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4578 nr. 473/1998 ^[PDF]

Hrd. 1999:26 nr. 2/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:91 nr. 21/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:139 nr. 269/1998 (Starfslok)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:173 nr. 411/1997 (Olíuverslun Íslands hf. - Bensínstöð)^[HTML] ^[PDF]
Aðili semur við OLÍS um að reka og sjá um eftirlit bensínstöðvar á Húsavík. Lánsviðskipti voru óheimil nema með samþykki OLÍS. Tap varð á rekstrinum og fór stöðin í skuld.

Starfsmenn OLÍS hefðu átt að gera sér grein fyrir rekstrinum og stöðunni. OLÍS gerði ekki allsherjarúttekt á rekstrinum þrátt fyrir að hafa vitað af slæmri stöðu hans.
Matsmenn höfðu talið að samningurinn bæri með sér fyrirkomulag sem væri dæmt til að mistakast.

Beitt var sjónarmiðum um andstæðu við góðar viðskiptavenjur í skilningi 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936.

Hrd. 1999:211 nr. 225/1998 (Framleiðsla landa)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:312 nr. 155/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:322 nr. 244/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:338 nr. 8/1999 (Lindalax)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:360 nr. 39/1999 (Uns rekstrarráðgjöf)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:424 nr. 432/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:486 nr. 263/1998 (Litli-Langidalur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:558 nr. 292/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:568 nr. 328/1998 (Gamli Álafoss hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:592 nr. 329/1998 (Farg hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:617 nr. 315/1998 (Loðnumjöl)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:654 nr. 278/1998 (Framleiðsluréttur á mjólk)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:709 nr. 271/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:724 nr. 379/1998 (Akraneskaupstaður)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:750 nr. 55/1999 (Lunde Varv)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:770 nr. 319/1998 (Suðurlandsbraut 12)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:827 nr. 341/1998 (Litli-fingurinn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:905 nr. 305/1998 (Dýralæknir - Kynbótahross)^[HTML] ^[PDF]
Hestur lést og lyfjaglasi hafði verið fargað og hesturinn var ekki krufinn. Ekki tókst að sanna saknæmi.

Hrd. 1999:936 nr. 331/1998 (mb. Jói á Nesi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1047 nr. 75/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1053 nr. 86/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1080 nr. 254/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1096 nr. 255/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1112 nr. 256/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1182 nr. 289/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1231 nr. 419/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1260 nr. 143/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1384 nr. 94/1999 (Nautgripir)^[HTML] ^[PDF]
Þau voru sammála um að viðmiðunardagur skipta yrði settur á dag fyrsta skiptafundarins.

Deilt var um verðmat á nautgripabúi. Opinber skipti höfðu farið fram en M hafði umráð búsins. K hafði flutt annað.
Nautgripirnir höfðu verið listaðir upp. Ekki fyrr en tveimur árum síðar kemur í ljós að innan við helmingurinn af þeim væri til staðar. M nefndi að um væri að ræða eðlilegan rekstur og sum þeirra höfðu drepist.
Skiptastjórinn benti á að M væri óheimilt að ráðstafa nautgripunum án síns samþykkis og að umráðafólki eigna sem falla undir opinber skipti er skylt að fara vel með þær. M var þá gert að rekja örlög hvers nauts og höfðu þá sum þeirra drepist. Kom þá í ljós að M hafði selt naut úr búinu en á óeðlilega lágu verði.

Hrd. 1999:1407 nr. 420/1998^[HTML] ^[PDF]
Aðili átti hús og tryggði innbúið. Trygging upp á 4 milljónir. Flytur síðan til Spánar og leigir húsið. Síðan leigir hann öðrum aðila eftir það. Síðar byrja vandræði með vandræðagemsa sem rækja komur sínar til leigutakans. Síðan óskar vátryggingartakinn eftir hækkun á innbústryggingunni.

Síðan hverfur allt innbúið og það ónýtt. Vátryggingarfélagið synjaði kröfu vátryggingartakans þar sem hann upplýsti félagið ekki um þessa auknu áhættu sem hann vissi um á þeim tíma.

Hrd. 1999:1498 nr. 126/1999 (Ármúli)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1569 nr. 258/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1579 nr. 409/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1592 nr. 405/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1666 nr. 454/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1680 nr. 284/1998 (Laugavegur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1817 nr. 406/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1823 nr. 293/1998 (Árbók Akureyrar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1877 nr. 164/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1900 nr. 440/1998 (Húsnæðissamvinnufélög)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1939 nr. 385/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1982 nr. 456/1998 (Lobo)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1995 nr. 414/1998 (Suðurlandsbraut 14)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2095 nr. 460/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2119 nr. 508/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2140 nr. 483/1998 (Bakkavör)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2195 nr. 5/1999 (Fasteignatorgið)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2261 nr. 487/1998 (Stjórnarmaður í hlutafélagi - Búlandstindur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2294 nr. 504/1998 (Samningur um helmingaskipti - 23 ár)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2338 nr. 500/1998 (Islandia og Bolur I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2343 nr. 501/1998 (Islandia og Bolur II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2425 nr. 449/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2505 nr. 10/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2529 nr. 499/1998 (Norberg)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2558 nr. 210/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2666 nr. 461/1998 (Sorpstöð Suðurlands)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2682 nr. 506/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2692 nr. 231/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2701 nr. 232/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2767 nr. 36/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2777 nr. 40/1999 (Krýsuvík og Stóri Nýibær)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2829 nr. 56/1999 (Torghöllin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2834 nr. 18/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2845 nr. 142/1999 (Reglugerð um sektir og viðurlög við umferðarlagabrotum)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2851 nr. 143/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2857 nr. 219/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2910 nr. 263/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2919 nr. 268/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2977 nr. 237/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2988 nr. 270/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3018 nr. 315/1999 (Mýrarhús, Krókur og Neðri-Lág - Landskipti)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3052 nr. 245/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3062 nr. 258/1999 (Stóðhesturinn Safír og fleiri hestar)^[HTML] ^[PDF]
K og M deildu um það hvort þeirra fengi hvaða hest.
M hafði selt Safír áður en þau skildu, á um 2,3 milljónir. Viðmiðunardagur skipta var eftir söluna. K taldi að það hefði verið eitthvað undarlegt við söluna og krafðist verðmats á hestinum, sem var um 7,3 milljónir. Dómurinn taldi að M hefði misbeitt ráðum yfir hjúskapareign með því að gera málamyndasamning um svo lágt söluverð. Verðmæti Safírs samkvæmt verðmatinu var því lagt til grundvallar í skiptunum.

Hæstiréttur taldi hins vegar að ekki væri hægt að gera kröfu um tiltekna útlagningu fyrr en búið væri að fá niðurstöðu um virði og eignarstöðu hverrar eignar.

Hrd. 1999:3096 nr. 273/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3118 nr. 299/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3159 nr. 25/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3259 nr. 17/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3315 nr. 34/1999 („Kartöflu-Lína“)^[HTML] ^[PDF]
Handhafar vörumerkisins Lína fóru í einkamál við handhafa vörumerkisins Kartöflu-Lína en beitt var þeirri vörn að málið yrði að vera höfðað sem sakamál. Þrátt fyrir mistök við lagasetningu voru lögin túlkuð á þann hátt að höfða mætti málið sem einkamál í þessu tilviki.

Hrd. 1999:3335 nr. 431/1998 (Háfur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3373 nr. 251/1999 (Ytri-Langamýri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3421 nr. 372/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3453 nr. 144/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3524 nr. 166/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3548 nr. 383/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3557 nr. 384/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3565 nr. 385/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3612 nr. 72/1999 (Kastalagerði)^[HTML] ^[PDF]
Afsláttur var ákveðinn með hliðsjón af viðgerðarkostnaði.

Hrd. 1999:3679 nr. 409/1999 (Fimleikahús ÍR - Kaþólska biskupsdæmið)^[HTML] ^[PDF]
ÍR leigði lóð af kaþólska biskupsdæminu á Íslandi árið 1930 til nota fyrir íþróttahús. Leigusamningurinn átti að renna út árið 1964 og var í honum ákvæði að eftir lok leigutímans skyldi leigutakinn fjarlægja húsið af lóðinni og skila henni vel frágenginni nema leigusamningurinn yrði framlengdur. Þá kom fram að leigusalinn hefði áskilið sér rétt til að kaupa húsið af leigjandanum við lok leigusamningsins. Þegar samningurinn rann svo út var húsið ekki fjarlægt, lóðinni ekki skilað, og biskupsdæmið nýtti heldur ekki kauprétt sinn í húsinu.

ÍR byggði á því að félagið ætti lóðina á grundvelli hefðunar þar sem biskupsdæmið hefði fyrst gert kröfu um endurheimt á umráðum lóðarinnar árið 1987. Hins vegar var lagt fyrir dóm bréf sem ÍR hafði sent til sveitarfélags árið 1970 þar sem því var boðið að kaupa húsið, en viðurkenndu í sama bréfi eignarhald biskupsdæmisins á lóðinni. Hæstiréttur taldi að með þeirri viðurkenningu hefði ÍR viðurkennt að félagið nyti einungis afnotaréttar af lóðinni og hefði því ekki getað áunnið sér eignarhefð á lóðinni.

Hrd. 1999:3742 nr. 82/1999 (Skuldabréf)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3762 nr. 182/1999 (Hafnarstræti - Þakviðgerð í tvíbýlishúsi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3799 nr. 114/1999 (MS-félagið)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3836 nr. 414/1999 (Verksmiðja Reykdals)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3843 nr. 417/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3849 nr. 420/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3858 nr. 422/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3921 nr. 26/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3964 nr. 215/1999 (Baugur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3985 nr. 250/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4167 nr. 183/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4177 nr. 427/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4181 nr. 428/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4199 nr. 186/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4218 nr. 214/1999 (Suðurlandsbraut 4a - Ábyrgð á leigu)^[HTML] ^[PDF]
Ágreiningur var um í ljósi þess að seljandi húsnæðis hafði ábyrgst skaðleysi leigusamninga í kaupsamningi. Leigjendur vanefndu svo leigusamninginn með því að greiða ekki leigugjaldið. Hæstiréttur leit svo á að ábyrgðaryfirlýsinguna ætti ekki að túlka svo víðtækt að seljandinn væri að taka að sér ábyrgð á vanefndum leigusamningsins.

Kaupandi fasteignarinnar leitaði til seljandans sem innti af hendi hluta upphæðarinnar og neitaði hann svo að greiða meira. Seljandinn krafðist endurgreiðslu um þrettán mánuðum síðar, með gagnstefnu í héraði. Litið var til þess að báðir aðilar höfðu mikla reynslu og var seljandinn álitinn hafa greitt inn á kröfuna af stórfelldu gáleysi. Kaupandinn var álitinn vera grandlaus. Ekki var fallist á endurgreiðslukröfu seljandans.

Hrd. 1999:4234 nr. 223/1999 (Niðurlagning stöðu - Ótímabundinn starfsmaður hjá RÚV - Biðlaun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4247 nr. 132/1999 (Forstjóri Landmælinga ríkisins - Brottvikning)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4305 nr. 176/1999 (Sláturfélagið)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4423 nr. 243/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4467 nr. 48/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4504 nr. 224/1999 (Skólavörðustígur - Gagnkvæmur forkaupsréttur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4563 nr. 220/1999 (Þinghólsbraut)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4583 nr. 192/1999 (SÁÁ)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4622 nr. 260/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4647 nr. 459/1999 (Dýraspítali Watsons)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4688 nr. 259/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4723 nr. 203/1999 (Lögjöfnun)^[HTML] ^[PDF]
Kona kemur og segir að hin stefnda kona hafi ranglega verið skráð sem móðir hennar, og vefengir móðerni sitt. Krafist var mannerfðafræðilegrar rannsóknar en barnalögin kváðu eingöngu á um slíkt í tilviki vefengingar á faðerni. Samþykkt var að beita lögjöfnun.

Ekki er vitað að hvaða niðurstöðu dómstólar kæmust ef á reyndi í dag sökum athugasemda við barnalögin frá 2003.

Hrd. 1999:4862 nr. 344/1999 (Keflavík í Skagafirði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4883 nr. 477/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4956 nr. 296/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:5007 nr. 269/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:7 nr. 495/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:16 nr. 498/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:59 nr. 3/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:63 nr. 499/1999 (Skýrslutaka barns)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur taldi að lagaheimild að víkja sakborningi úr dómsal á meðan skýrslutaka færi fram yfir brotaþola stæðist stjórnarskrá á meðan sakborningurinn geti fylgst með réttarhöldunum jafnóðum annars staðar frá og komið spurningum á framfæri við dómara.

Hrd. 2000:71 nr. 9/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:132 nr. 311/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:166 nr. 23/1999 (Raddbandalömun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:179 nr. 218/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:220 nr. 350/1999 (Bílasalan Borg)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:293 nr. 319/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:318 nr. 34/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:329 nr. 328/1999 (Úttekt umboðsmanns af bankareikningi eldri manns)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:339 nr. 394/1999 (Umhirða kúa)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:351 nr. 338/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:373 nr. 305/1999 (Matsgerðin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:383 nr. 277/1999 (Uppsögn lektors í spænsku við HÍ)^[HTML] ^[PDF]
Samkvæmt reglum er giltu á þeim tíma þurfti staðfestingu ráðherra til að ráða starfsfólk. Óheimilt var að segja upp lektornum án staðfestingar ráðherra þar sem ráðherra kom að staðfestingu ráðningar hans.

Hrd. 2000:423 nr. 351/1999 (Knickerbox)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:436 nr. 352/1999 (Knickerbox)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:505 nr. 348/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:557 nr. 342/1999 (Afnot af jeppabifreið)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:617 nr. 327/1999 (Afturköllun flugumferðarstjóraskírteinis)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:683 nr. 380/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:691 nr. 370/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:723 nr. 306/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:738 nr. 325/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:800 nr. 62/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:809 nr. 61/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:860 nr. 431/1999 (Ingolf Jón Petersen gegn Samvinnusjóði Íslands hf. - Bifreiðaviðskipti)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:869 nr. 374/1999 (Flugafgreiðslan - Hlaðmaður)^[HTML] ^[PDF]
Hlaðmanni á Keflavíkurflugvelli var sagt upp fyrirvaralaust vegna ásakana um að hann hefði stolið varningi úr farmi, auk þess sem hann var kærður til lögreglu. Á meðan sakamálinu stóð höfðaði hann einkamál til að krefjast launa er samsvöruðu launagreiðslum í uppsagnarfresti og lauk því með fullnaðarsamkomulagi. Sakamálið var svo fellt niður. Hann kærði svo stjórn vinnuveitanda síns fyrir rangar sakargiftir. Hæstiréttur taldi að þar sem uppsögnin var reist á sögusögnum hefði hún verið óréttmæt. Starfsmaðurinn var ekki álitinn hafa afsalað sér öðrum rétti með útgáfu einfaldrar fullnaðarkvittunar þar sem hún ætti eingöngu við um þá kröfu.

Hrd. 2000:897 nr. 310/1999 (Lækur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:963 nr. 399/1999 (Völubein)^[HTML] ^[PDF]
Tjónþolinn var látinn bera hallan af skorti á rannsókn tjónsatviksins.

Hrd. 2000:974 nr. 426/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1017 nr. 386/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1050 nr. 60/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1126 nr. 446/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1145 nr. 436/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1279 nr. 430/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1297 nr. 490/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1322 nr. 407/1999 (Brúnir og Tjarnir - Jarðasala I)^[HTML] ^[PDF]
Íslenska ríkið seldi tilteknar jarðir til S án auglýsingar. Þ var ekki sáttur við það og sóttist eftir ógildingu sölunnar og útgáfu afsalsins til S. Hæstiréttur nefndi að ákvarðanir stjórnvalda um ráðstafanir á eignum ríkisins gilti meðal annars jafnræðisregla stjórnsýsluréttarins er myndi leiða til þess að auglýsa skyldi fyrirætlaðar sölur á eignum ríkisins til að veita öllum borgurum sama tækifæri til að gera kauptilboð. Hins vegar taldi rétturinn málsástæður í þessu máli ekki nægar ástæður til þess að ógilda gerningana.

Hrd. 2000:1379 nr. 324/1999 (Smyrlaberg - Ákvörðun um innlausn jarðarhluta)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1437 nr. 87/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1447 nr. 88/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1458 nr. 130/2000 (Atvinnuhúsnæði - Smiðjuvegur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1605 nr. 127/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1648 nr. 470/1999 (Geymslufé)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1658 nr. 291/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1681 nr. 478/1999 (Kaldsjávarrækja)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1760 nr. 290/1999 (Víkartindur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1791 nr. 1/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1845 nr. 476/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1855 nr. 492/1999 (Hundahald)^[HTML] ^[PDF]
Samningur var gerður um að greiða fyrir ákveðinn fjölda hunda en sá samningur var ekki gildur þar sem engin lagaheimild var fyrir því að afmarka tiltekinn fjölda hunda.

Hrd. 2000:1900 nr. 10/2000 (Mjódd - Aðferð fjöleignarhúsalaga - Göngugata)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1965 nr. 189/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1980 nr. 192/2000 (Helmingaskiptaregla laga nr. 31/1993)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2044 nr. 39/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2124 nr. 59/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2148 nr. 205/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2253 nr. 221/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2255 nr. 230/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2315 nr. 73/2000 (Fiskistofa)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2352 nr. 181/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2367 nr. 52/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2488 nr. 54/2000 (Rækjukaup)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2505 nr. 56/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2532 nr. 259/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2574 nr. 260/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2595 nr. 287/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2598 nr. 291/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2707 nr. 78/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2713 nr. 150/2000 (Lóðir í Hafnarfirði - Kjóahraun)^[HTML]

Hrd. 2000:2742 nr. 115/2000 (Þverholt)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2867 nr. 116/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2909 nr. 179/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3007 nr. 138/2000 (Parketfjöl)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3042 nr. 372/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3078 nr. 46/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3168 nr. 173/2000 (Sýslumaðurinn á Húsavík)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3296 nr. 140/2000 (Hótel Bræðraborg)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3395 nr. 144/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3428 nr. 99/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3456 nr. 177/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3521 nr. 236/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3563 nr. 195/2000 (Héraðsnefnd Austur-Húnvetninga)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3587 nr. 97/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3744 nr. 199/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3830 nr. 405/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3876 nr. 76/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3933 nr. 225/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3951 nr. 416/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4003 nr. 163/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4050 nr. 399/2000 (Umgengnisréttur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4122 nr. 153/2000 (Kauphóll)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4170 nr. 284/2000 (Fjallalind)^[HTML] ^[PDF]
Kröfu tjónvalds um lækkun á bótakröfu tjónþola var synjað, en forsendur þeirrar kröfu voru þær að tjónþoli hefði átt að takmarka tjón sitt með því að vanefna samninginn fyrir sitt leyti.

Hrd. 2000:4182 nr. 226/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4224 nr. 438/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4228 nr. 431/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4236 nr. 403/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4250 nr. 426/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4261 nr. 430/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4282 nr. 84/2000 (Tunglið brann)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4298 nr. 102/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4361 nr. 273/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4389 nr. 447/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4394 nr. 419/2000 (Viðurkenning á faðerni - Sóknaraðild í faðernismáli)^[HTML] ^[PDF]
Áður en málið féll höfðu einungis barnið sjálft og móðir þess lagalega heimild til að höfða faðernismál.

Stefnandi var maður sem taldi sig vera föður barns og höfðaði mál til þess að fá það viðurkennt. Hæstiréttur taldi að útilokun hins meinta föður hefði verið brot á stjórnarskrá, og honum því heimilað að sækja málið þrátt fyrir að vera ekki á lista yfir aðila sem gætu sótt slíkt mál samkvæmt almennum landslögum.

Hrd. 2000:4480 nr. 125/2000 (Öryrkjadómur I)^[HTML] ^[PDF]
Niðurstöðu málsins fyrir Hæstarétti er oft skipt í tímabil: Fyrri tímabilið er krafa er átti við 1. janúar 1994 til 31. desember 1998 og hið seinna frá 1. janúar 1999. Ástæða skiptingarinnar er sú að forsendur úrlausnarinnar fyrir sitt hvort tímabilið voru mismunandi í mikilvægum aðalatriðum.

Þann 1. janúar 1994 tóku gildi ný heildarlög til almannatrygginga en við setningu þeirra var í gildi reglugerð, um tekjutryggingu, heimilisuppbót og heimildarhækkanir, með stoð í eldri lögunum. Ný reglugerð, um tekjutryggingu, var síðan sett 5. september 1995 með stoð í nýju lögunum en þar var kveðið á um heimild til lækkunar á greiðslum byggðum á tekjum maka örorkulífeyrisþegans. Þann 1. janúar 1999 var reglugerðarákvæðinu færð lagastoð með gildistöku breytingarlaga nr. 149/1998.

Ágreiningurinn í máli er varðaði fyrra tímabilið sneri í meginatriðum um hvort íslenska ríkið hafi haft lagaheimild til að skerða tekjur örorkulífeyrisþegans með umræddum hætti á meðan því stóð. Er kom að seinna tímabilinu kom það ekki sérstaklega til álita enda hafði lögunum verið breytt til að koma slíkri á en þá reyndi sérstaklega á samræmi hennar við stjórnarskrá.

Niðurstaða Hæstaréttar var sú að skerðingarheimildin hafi verið óheimil vegna beggja tímabilanna. Allir dómararnir sem dæmdu í málinu voru sammála um fyrra tímabilið. Tveir dómaranna skiluðu sératkvæði þar sem þeir lýstu sig ósammála meirihlutanum um niðurstöðuna um seinna tímabilið en voru sammála að öðru leyti.

Forsendur niðurstöðu meirihlutans um seinna tímabilið voru í megindráttum þær að þar sem tekjur maka skiptu ekki máli við annars konar greiðslur frá ríkinu, eins og slysatrygginga og sjúkratrygginga, væri talið í gildi sé sú aðalregla að greiðslur úr opinberum sjóðum skuli vera án tillits til tekna maka, og vísað þar til jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar. Þó megi taka tillit til hjúskaparstöðu fólks varðandi framfærslu ef málefnaleg rök styðja slíkt.

76. gr. stjórnarskrárinnar, nr. 33/1944, spilar hér stórt hlutverk. Meirihlutinn taldi að þrátt fyrir að löggjafinn hafi talsvert svigrúm til mats við að ákveða inntak þeirrar aðstoðar sem ákvæðið kveður á um, þá komist dómstólar ekki hjá því að taka afstöðu til þess hvort það fyrirkomulag sé í samræmi við önnur ákvæði stjórnarskrárinnar eins og þau séu skýrð með hliðsjón af þeim þjóðréttarlegu skuldbindingum sem íslenska ríkið hefur undirgengist.

Þá leit meirihlutinn svo á að við breytingarnar sem urðu að núverandi 1. mgr. 76. gr. stjórnarskrárinnar, nr. 33/1944, en við þær breytingar var fellt út orðalag um undanþágu ríkisins frá því að veita slíka aðstoð í þeim tilvikum þegar viðkomandi nyti ekki þegar framfærslu annarra en í greinargerð var lýst því yfir að ekki væri um efnislega breytingu að ræða. Meirihluti Hæstaréttar taldi að þrátt fyrir staðhæfinguna í lögskýringargögnum hefði breytingin á ákvæðinu samt sem áður slík áhrif.

Eftirmálar dómsúrlausnarinnar fyrir Hæstarétti voru miklir og hefur Hæstiréttur í síðari dómaframkvæmd minnkað áhrif dómsins að einhverju leyti.

Hrd. 2001:3 nr. 458/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:27 nr. 445/2000 (Félagsprentsmiðjan)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:123 nr. 314/2000 (Atvinnuleysistrygging launþega)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:135 nr. 265/2000 (Rauðsíða ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:157 nr. 322/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:178 nr. 202/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:208 nr. 249/2000 (Lífeyrissjóður bankamanna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:229 nr. 250/2000 (Lífeyrissjóður bankamanna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:262 nr. 317/2000 (Star Powr vél)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:293 nr. 340/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:367 nr. 43/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:507 nr. 23/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:574 nr. 360/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:648 nr. 55/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:665 nr. 350/2000 (Bifreiðar og landbúnaðarvélar hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:833 nr. 293/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:862 nr. 261/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:918 nr. 336/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:946 nr. 359/2000 (Laxalind)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:986 nr. 366/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:993 nr. 280/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1040 nr. 384/2000 (Óskráð sambúð)^[HTML] ^[PDF]
Fólk var í óskráðri sambúð og spurt hvort þau voru í sambúð eða ekki. Móðirin hafði dáið og því torvelt að fá svar.
Niðurstaðan var að þau voru í sambúð þegar barnið fæddist og því var M skráður faðir.
Síðar var lögunum breytt þannig að krafist var skráðrar sambúðar.

Hrd. 2001:1047 nr. 397/2000 (Mímisbar)^[HTML] ^[PDF]
Maður var á bar og með glas í hendi. Svo bregður hann sér frá og félagi hann stendur við glasið. Hann bað félaga sinn um að færa sig, sem hinn neitar. Félaginn slær hann og maðurinn slær félagann með glasi. Vátryggingafélagið synjaði um bætur þar sem um er að ræða handalögmál.

Deilt var um hvort undanþága í skilmálum slysatryggingar hefði leitt til þess að vátryggingafélag þyrfti ekki að greiða út bætur vegna tiltekins tjóns sökum atviks sem félagið taldi falla undir handalögmál. Hæstiréttur taldi að um handalögmál hefði verið um að ræða og féll það því undir undantekninguna. Taldi hann jafnframt að aðilum hafði verið heimilt að undanskilja handalögmál í skilmálunum á grundvelli þess að samningsfrelsi aðilanna heimilaði þeim að þrengja gildissvið vátrygginga með þeim hætti sem var gert í þessu tilviki.

Hrd. 2001:1071 nr. 76/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1090 nr. 58/2000 (Vatnsendi)^[HTML] ^[PDF]
ÞH gerði kröfu á hendur L um niðurfellingu eignarnáms á spildu af landi Vatnsenda er fram hafði farið árið 1947. Kröfuna byggði hann á að því sem eignarnáminu var ætlað að ná fram á sínum tíma hefði ekki gengið eftir, og að L ætlaði að selja Kópavogsbæ landið undir íbúðabyggð í stað þess að skila því.

Við nánari eftirgrennslan kom í ljós að eingöngu lítill hluti af hinu eignarnumda landsvæðis hafði verið notað til þess að reisa fjarskiptamannvirki og því stórt svæði sem ekki hafði verið notað í þeim tilgangi. Héraðsdómur taldi að afsalið sem gefið var út árið 1947 hafi verið algert og því ætti eignarnámsþolinn enga kröfu til þess að fá aftur landspildur sem væru ekki notaðar í samræmi við eignarnámsheimildina. Hæstiréttur staðfesti niðurstöðu héraðsdóms en tók þó fram slík endurheimt á landi þyrfti ekki að fara fram nema fyrir lægi lagaheimild eða sérstakar aðstæður.

Hrd. 2001:1188 nr. 354/2000 (Tolleftirlit með bókasendingum)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur taldi að sú framkvæmd að opna allar fyrirvaralaust og án samþykkis viðtakenda póstsendinga til þess að finna reikninga í pökkum, væri óheimil. Tollyfirvöld sýndu ekki fram á að það hefði verið nauðsynlegt.

Hrd. 2001:1261 nr. 243/2000 (Lundey)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1329 nr. 99/2001 (Frískir menn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1343 nr. 107/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1398 nr. 390/2000 (Jarðasala II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1435 nr. 85/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1446 nr. 86/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1457 nr. 98/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1472 nr. 318/2000 (Metró)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1497 nr. 373/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1558 nr. 442/2000 (Þórsgata)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1606 nr. 413/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1614 nr. 434/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1647 nr. 132/2001 (Toppfiskur ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1672 nr. 446/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1707 nr. 460/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1736 nr. 454/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1772 nr. 136/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1804 nr. 369/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1837 nr. 155/2001 (Faðernisviðurkenning - Málshöfðunarfrestur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1885 nr. 25/2001 (Sýslumannsflutningur - Tilflutningur í starfi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2139 nr. 135/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2245 nr. 67/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2292 nr. 451/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2382 nr. 109/2001 (Soffanías Cecilsson)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2443 nr. 184/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2445 nr. 185/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2447 nr. 213/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2458 nr. 209/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2477 nr. 111/2001 (Fannafold - Sameign, öll eignin veðsett)^[HTML] ^[PDF]
M og K áttu hvorn sinn helminginn.
Talið var að K hefði eingöngu skrifað undir samþykki maka en ekki sem veðsali. Hins vegar stóð í feitu letri í tryggingarbréfinu að öll eignin væri veðsett og var því litið svo á að K væri einnig að veðsetja sinn hluta.

Hrd. 2001:2505 nr. 17/2001 (Lánasýslan)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2622 nr. 358/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2666 nr. 256/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2746 nr. 268/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2752 nr. 270/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2770 nr. 281/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2773 nr. 262/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2789 nr. 267/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2810 nr. 295/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2834 nr. 300/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2841 nr. 301/2001 (Kærustupar, opinber skipti)^[HTML] ^[PDF]
Samband í 5 ár en ekki skráð.
M vildi opinber skipti.
Ekki þótti sannað að sambúðin hefði varað í tvö ár samfellt.

Hrd. 2001:2865 nr. 317/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2873 nr. 325/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2901 nr. 117/2001 (Kaupskylda sveitarstjórnar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2917 nr. 114/2001 (Byggingarleyfi fellt úr gildi - Heiðargerði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2940 nr. 10/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2963 nr. 46/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3016 nr. 338/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3025 nr. 3/2001 (Eystrasalt)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3080 nr. 77/2001 (Timburborð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3101 nr. 356/2001 (Bræðurnir Ormsson ehf)^[HTML] ^[PDF]
M sat í óskiptu búi og vildi taka lán til að fjárfesta meiru í einkahlutafélagið Bræðurnir Ormsson þar sem fyrirtækið var í fjárkröggum og veðsetti hlutabréf sín í fyrirtækinu til að fjármagna það.

Eitt barnið var ósátt við það og vildu fá móðurarfinn sinn úr búinu. Fallist var á það.

Hrd. 2001:3168 nr. 165/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3231 nr. 110/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3279 nr. 101/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3307 nr. 360/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3309 nr. 380/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3373 nr. 79/2001 (Bræðraborgarstígur 23 og 23A)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3386 nr. 207/2001 (Gripið og greitt II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3434 nr. 277/2001 (Alþýðusamband Íslands)^[HTML] ^[PDF]
Reynt var á hvort uppbygging Alþýðusambandsins væri slík að hún heimilaði málsókn þess vegna hagsmuna félagsmanna undirfélaga sinna.

Hrd. 2001:3470 nr. 87/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3520 nr. 389/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3522 nr. 400/2001 (Skuldbreytingarskjöl)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3540 nr. 402/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3577 nr. 145/2001 (Ríp)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3638 nr. 92/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3659 nr. 157/2001 (Langeyrarvegur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3676 nr. 31/2001 (15 ára agaleysi)^[HTML] ^[PDF]
Forsjármál höfðað af föður barns gagnvart móður þess, til breytingar á samningi um forsjá á þann hátt að forsjáin verði falin honum.

Faðir og móður barnsins höfðu skilið að borði og sæng árið 1991 en ekkert stendur í dómnum um lögskilnað.
Barnið bjó hjá föður sínum veturinn 1997-8 en sökum óánægju móðurinnar með þá tilhögun ákvað hún að barnið flytti á annað heimili í sveitinni og nefndi að barnið hefði sóst eftir því að koma aftur heim.
Matsmaður nefndi að móðirin hafi lengi átt við þunglyndi og alkóhólisma að stríða. Barnið var í góðum tengslum við báða foreldra þess en samdi ekki við vin móður sinnar sem flutt hafði þá inn á heimili móður sinnar.

Á meðan málið var rekið fyrir Hæstarétti hafði barnið nokkrum sinnum leitað til Rauðakrosshússins vegna áfengisneyslu og erfiðleika á heimili móðurinnar. Námsframvinda barnsins var algjörlega óviðunandi og skólasókn þess slök.

Í viðbótarálitsgerð fyrir Hæstarétti kom fram að hegðun barnsins hafi verið afleiðing aga- og uppeldisleysis um langan tíma. Í henni kemur einnig fram að áfengisneyslan á heimili móður þess olli umróti og slæmri lífsfestu.

Talið var að vilji barnsins skipti verulegu máli um úrslit málsins. En hins vegar sé ekki skýr vilji þess um að vilja vera hjá móður. Þá nefndi Hæstiréttur að hafi viljinn verið fyrir hendi hafi hann aðallega stjórnast af því að hún get náð sínu fram gagnvart móður sinni.

Áhyggjur lágu fyrir um að faðirinn væri nokkuð lengi að heiman þar sem hann var skipstjóri sem fór í langa róðra. Hann hafði þó breytt vinnu sinni og því sé hann ekki eins lengi að heiman í einu.

Sökum uppeldisskilyrðanna hjá móður barnsins og að faðirinn sé almennt talinn hæfur til að fara með þá forsjá, ásamt málavöxtum málsins í heild, þá hafi Hæstiréttur talið rétt að verða við kröfu föðursins um að forsjáin yrði hjá honum. Þó yrði að tryggja að gott samband verði milli barnsins og móðurinnar og umgengni yrði komið í fast horf.

Hrd. 2001:3690 nr. 404/2001 (Fölsun föður)^[HTML] ^[PDF]
Fjárnám framkvæmt á grundvelli skuldabréfs. Það var ógilt fyrir héraðsdómi en fyrir Hæstarétti voru lögð fram gögn með viðurkenningu viðkomandi á að hafa falsað undirritunina. Hæstiréttur ógilti fjárnámið þar sem kominn var réttmætur vafi á því að skuldbindingin hefði verið gild.

Hrd. 2001:3699 nr. 405/2001 (Fölsun föður)^[HTML] ^[PDF]
Fjárnám framkvæmt á grundvelli skuldabréfs. Það var ógilt fyrir héraðsdómi en fyrir Hæstarétti voru lögð fram gögn með viðurkenningu viðkomandi á að hafa falsað undirritunina. Hæstiréttur ógilti fjárnámið þar sem kominn var réttmætur vafi á því að skuldbindingin hefði verið gild.

Hrd. 2001:3719 nr. 416/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3723 nr. 120/2001 (Landsímamál)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3766 nr. 283/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3914 nr. 396/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4025 nr. 215/2001 (Persónutrygging - Örorka)^[HTML] ^[PDF]
Fyrir gildistöku skaðabótalaga, nr. 50/1993, var ekki gerður sérstakur greinarmunur á varanlegri örorku og varanlegum miska.

Tjónþoli í áburðarverksmiðju missti annan fótinn og var metinn með einhvern varanlegan miska og varanlega örorku. Kjarasamningsbundin trygging vinnuveitandans kvað eingöngu á um greiðslu vegna læknisfræðilegrar örorku, og eingöngu þær greiddar. Hæstiréttur taldi að svo ætti ekki að fara og dæmdi aukalegar bætur til tjónþola af hendi vinnuveitanda mannsins.

Hrd. 2001:4036 nr. 78/2001 (Rótarfylling á jaxli)^[HTML] ^[PDF]
Talið var að allt verklag hefði verið rétt.

Hrd. 2001:4051 nr. 169/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4074 nr. 170/2001 (Krossgerði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4175 nr. 228/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4214 nr. 103/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4237 nr. 393/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4256 nr. 430/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4311 nr. 143/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4377 nr. 203/2001 (The Fashion Group)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4390 nr. 178/2001^[HTML] ^[PDF]
Íslenska ríkið var krafið um skaðabætur þar sem sakborningur í nauðgunarmáli var ekki í gæsluvarðhald né farbanni eftir rannsókn málsins og þar til tekin var ákvörðun um ákæru. Urðu afleiðingarnar þær að hann fór til Grænlands áður en ákæra og fyrirkall hafði verið birt honum. Tilraun ríkissaksóknara um að fá hann framseldan tókst ekki þannig að hann taldi sig ekki geta aðhafst frekar.

Hæstiréttur staðfesti sýknudóm héraðsdóms á þeim grundvelli að ákvörðun ríkissaksóknara um að krefjast ekki gæsluvarðhalds eða farbanns sæti ekki endurskoðun dómstóla.

Hrd. 2001:4435 nr. 183/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4472 nr. 245/2001 (Handsal)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4504 nr. 249/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4551 nr. 211/2001 (Fannafold, 2 ár)^[HTML] ^[PDF]
Tveir aðilar voru í óvígðri sambúð og voru báðir þinglýstir eigendur fasteignar. Eingöngu annar aðilinn hafði lagt fram fé til kaupanna. Hæstiréttur taldi á þeim forsendum að eingöngu annar aðilinn væri talinn eigandi fasteignarinnar.

Hrd. 2001:4620 nr. 431/2001 (Hundahald II - Hundur í Bessastaðahreppi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4665 nr. 108/2001 (Innheimta)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4712 nr. 186/2001 (Svalbakur ÞH)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4779 nr. 253/2001 (Lífeyrisréttindi utan skipta)^[HTML] ^[PDF]
Hreinræktað dæmi um dóm um hvort lífeyrisréttindin eigi að vera utan eða innan skipta.
K gerði fjárkröfu í lífeyrisréttindi M. Fallist var á þá fjárkröfu.

Hrd. 2001:4788 nr. 163/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:79 nr. 13/2002 (Félagsbústaðir - Meistaravellir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:84 nr. 14/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:128 nr. 254/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:220 nr. 291/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:232 nr. 34/2002 (Krafa á K vegna skatta M)^[HTML] ^[PDF]
Þau höfðu slitið fjárfélagi og var gengið á K vegna skatta M. K taldi sig ekki bera ábyrgð á þeim.

Hrd. 2002:238 nr. 33/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:243 nr. 5/2002^[HTML]

Hrd. 2002:253 nr. 37/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:296 nr. 303/2001 (Brunaæfing á Ísafirði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:314 nr. 413/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:334 nr. 43/2002 (Þórustígur, opinber skipti)^[HTML] ^[PDF]
Fjallar um opinber skipti eftir óvígða sambúð.

Hrd. 2002:393 nr. 266/2001 (Sambúðarslit - Kranabíllinn ehf.)^[HTML] ^[PDF]
Deilt var um fjárslitasamning á milli M og K. Þau höfðu rekið saman einkahlutafélag og M vanefnir þá skuldbindingu samkvæmt samningnum. Hann beitti fyrir sér að K hefði ekki getað borið fyrir sig samninginn á grundvelli 33. gr. samningalaga, nr. 7/1936.

Hæstiréttur sneri héraðsdómi við og taldi samningsákvæðin vera skýr og að þau bæði hefðu verið fullkunnugt um þá þætti fyrirtækisins sem skiptu máli. Hæstiréttur hafnaði einnig að 36. gr. samningalaganna ætti við.

Hrd. 2002:404 nr. 329/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:419 nr. 333/2001 (Sápugerðin Frigg I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:440 nr. 344/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:445 nr. 297/2001 (Bílaþvottavélar)^[HTML] ^[PDF]
Tjón vegna galla á bílaþvottastöð taldist sannað með öðrum hætti en með matsgerð. Hins vegar náðist ekki að sanna rekstrartjón en þar taldi Hæstiréttur að matsgerð hefði þurft til þess.

Hrd. 2002:517 nr. 231/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:578 nr. 58/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:599 nr. 272/2001 (SP-Fjármögnun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:631 nr. 289/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:753 nr. 82/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:672 nr. 311/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:678 nr. 355/2001 (Tollurinn út fyrir valdmörk sín - Sake)^[HTML] ^[PDF]
Mjöður hafði verið tollaður sem sósa í mörg ár en hann var áfengur. Lagt var hald á eina sendinguna og óvissa var um hvort álitaefnið ætti heima hjá tollyfirvöldum eða lögreglunni.

Hrd. 2002:806 nr. 353/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:815 nr. 248/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:837 nr. 279/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:872 nr. 376/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:952 nr. 81/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:960 nr. 30/2002 (Erfðaskrá en ekki til erfingja beggja)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1024 nr. 397/2001 (Minnisblaðsdómur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1051 nr. 326/2001 (Hársnyrtistofa)^[HTML] ^[PDF]
Kona hafði verið ráðin til starfa og í ráðningarsamningnum var í uppsagnarákvæðinu skylda hennar til að greiða tilteknar greiðslur. Hæstiréttur taldi að þó ákvæðið hefði verið óvenjulegt var það samt sem áður nokkuð skýrt og ekki hægt að teygja þá túlkun.

Hrd. 2002:1058 nr. 345/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1078 nr. 98/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1108 nr. 116/2002 (Lyfjaverslun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1124 nr. 97/2002 (Hlutafjáreign í Lyfjaversluninni hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1169 nr. 378/2001 (Hönnun hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1176 nr. 354/2001 (Söltunarfélag Dalvíkur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1195 nr. 363/2001 (Garðsendi 21)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1212 nr. 306/2001 (Lögmaður og vitni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1249 nr. 358/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1372 nr. 394/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1392 nr. 385/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1400 nr. 460/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1406 nr. 179/2002 (Synjun um lokun þinghalds)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1418 nr. 156/2002 (Yfirskattanefnd - Virðisaukaskattur - Málshöfðunarfrestur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1429 nr. 339/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1441 nr. 340/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1452 nr. 341/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1464 nr. 342/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1548 nr. 170/2002 (Flugstjóri, ósanngjarnt að halda utan)^[HTML] ^[PDF]
Hreinræktað dæmi um dóm um hvort lífeyrisréttindin eigi að vera utan eða innan skipta.

K krafðist að lífeyrisréttindi M, sem var flugstjóri, yrðu dregin inn í skiptin.
Horft var stöðu M og K í heild. Ekki var fallist á það.

Hrd. 2002:1708 nr. 293/2001 (Njörvasund 27)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1729 nr. 200/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1913 nr. 286/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1922 nr. 434/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1941 nr. 218/2002 (Í skóm drekans)^[HTML] ^[PDF]
Þátttaka keppenda í fegurðarsamkeppni var tekin upp án vitneskju þeirra. Myndbönd voru lögð fram í héraði en skoðun þeirra takmörkuð við dómendur í málinu. Hæstiréttur taldi þetta brjóta gegn þeirri grundvallarreglu einkamálaréttarfars um að jafnræðis skuli gæta um rétt málsaðila til að kynna sér og tjá sig um sönnunargögn gagnaðila síns.

Hrd. 2002:1994 nr. 26/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2048 nr. 257/2001 (Rauðagerði 39 - Tré felld í heimildarleysi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2056 nr. 7/2002 (Eldsvoði - Gastankur lyftara)^[HTML] ^[PDF]
Reynt á hvað teldist vera eldsvoði. Gasknúnir lyftarar voru í hleðslu yfir nótt. Gasslanga losnaði og komst rafneisti í er olli sprengingu. Skemmdir urðu á húsnæðinu og nærliggjandi húsi.

Vátryggingarfélagið er tryggði nærliggjandi húsið bætti skemmdirnar á því húsi og endurkrafði vátryggingarfélag fiskþurrkunarinnar. Síðarnefnda vátryggingarfélagið synjaði og beitti undanþágu er fjallaði um tjón af völdum eldsvoða. Vísað var í greinargerð eldri laga um brunatryggingar er innihélt skilgreiningu á hugtakinu eldsvoði. Hæstiréttur kvað á um að greiða skuli endurkröfuna.

Hrd. 2002:2082 nr. 391/2001 (Dalbraut - H-Sel - Dráttarvextir vegna húseignakaupa)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2114 nr. 445/2001 (Vörugámar)^[HTML] ^[PDF]
Flytjandi vörugáma hélt því fram að venja hefði myndast um að í viðskipti milli síns og gagnaðilans um að hinn síðarnefndi leitaði til tiltekins verktaka um að flytja gámana til sín frá flytjandanum, en Hæstiréttur taldi það ósannað og yrði því ekki beitt í málinu gegn andmælum gagnaðilans.

Hrd. 2002:2183 nr. 251/2001^[HTML] ^[PDF]
83ja ára kona seldi spildu úr jörð sinni til G. Börn konunnar riftu samningnum þar sem þau töldu hana ekki hafa gert sér grein fyrir því hvað hún hefði verið að gera. Í málinu var meint vanheilsa hennar ekki sönnuð og því var hún talin hafa verið hæf til að stofna til löggerningsins.

Hrd. 2002:2241 nr. 231/2002 (Kárahnjúkavirkjun)^[HTML] ^[PDF]
Aðilar sem nutu rýmkaðrar aðilar á stjórnsýslustigi gátu ekki notið hennar fyrir dómstólum þar sem löggjöf sem aðilarnir nýttu til að eiga aðild að stjórnsýslumálinu sjálfu var afmörkuð við stjórnsýslumálsmeðferð en náði ekki til meðferðar dómsmála vegna þeirra. Fyrir dómi varð því að meta lögvörðu hagsmunina á grundvelli almennra reglna, en stefnendur málsins í héraði voru ekki taldir njóta lögvarinna hagsmuna til að fá leyst úr þeim tilteknu dómkröfum sem þeir lögðu fram.

Hrd. 2002:2263 nr. 436/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2270 nr. 458/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2281 nr. 459/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2292 nr. 65/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2315 nr. 19/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2376 nr. 3/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2409 nr. 23/2002 (Sæþotur)^[HTML] ^[PDF]
Líkamstjón hlaust af notkun sæþota. Tveir strákar leigðu tækin og annar slasaðist. Við leigutökuna undirrituðu strákarnir samning um takmarkanirnar á bótaábyrgð leigusalans.

Hrd. 2002:2432 nr. 72/2002 (Krónusprengja)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2445 nr. 27/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2553 nr. 323/2002 (Eignarhaldsfélagið Hvammskógur ehf. gegn Kára Stefánssyni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2580 nr. 337/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2583 nr. 324/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2614 nr. 325/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2627 nr. 270/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2657 nr. 373/2002 (Aðgangur að skrá yfir stofnfjáreigendur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2710 nr. 78/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2745 nr. 210/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2762 nr. 102/2002 (Vörubifreið - Loftbúkki)^[HTML] ^[PDF]
Söluhlutur frá Danmörku. Kaupandi vildi að vörubifreið væri útbúinn loftbúkka, en svo varð ekki. Seljandinn var talinn vita af þeirri ósk kaupandans og sem sérfræðingur ætti hann að hafa vitað af því að varan uppfyllti ekki þær kröfur.

Hrd. 2002:2775 nr. 159/2002 (Hótel Loftleiðir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2943 nr. 18/2002 (Skuldabréf)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2984 nr. 135/2002 (Sólbakur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2989 nr. 32/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3035 nr. 68/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3066 nr. 121/2002 (Sýslumaður á Keflavíkurflugvelli)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3089 nr. 129/2002 (Húnaröst - Laun sjómanns)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3118 nr. 445/2002 (Lífeyrisréttindi, tímamörk í mati)^[HTML] ^[PDF]
Hreinræktað dæmi um dóm um hvort lífeyrisréttindin eigi að vera utan eða innan skipta.

K krafðist að lífeyrisréttindi M ættu að koma til skipta.
Deilt var um verðmat á þeim.
K fékk matsmann til að framkvæma verðmat miðað við viðmiðunardag skipta.
K hefði átt að miða fjölda stiga í lífeyrisréttindunum við viðmiðunardag skipta en verðmætið við þann dag sem verðmat fór fram.

Hrd. 2002:3136 nr. 175/2002 (Vélamiðstöð Reykjavíkurborgar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3158 nr. 181/2002 (Austurbrún)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3182 nr. 155/2002 (Njálsgata 33 - Sér Danfoss)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3202 nr. 254/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3221 nr. 106/2002 (Yfirlýsing eftir staðfestingu samnings)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3275 nr. 143/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3295 nr. 144/2002 (Eignarhaldsfélag Hörpu hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3359 nr. 471/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3365 nr. 464/2002 (Kjarasamningar sjómanna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3447 nr. 262/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3596 nr. 212/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3647 nr. 458/2002 (Framsóknarfélag Mýrasýslu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3686 nr. 167/2002 (ASÍ-dómur - Lagasetning á sjómannaverkfall)^[HTML] ^[PDF]
Í málinu var deilt um lagasetningu á verkföll og verkbönn ýmissa félaga innan Sjómannasambands Íslands og Farmanna- og fiskimannasambands Íslands, og eru þau félög innan ASÍ. ASÍ stefndi ríkinu og Samtökum atvinnulífsins til að fá úr skorið um lögmæti lagasetningarinnar. Hæstiréttur staðfesti dóm héraðsdóms með vísan til forsendna hans.

Megindeilurnar byggðust á því að með setningu laganna væri vegið að samningsfrelsi þeirra og verkfallsrétti sem nyti verndar 74. gr. stjórnarskrárinnar, sbr. 11. gr. MSE. Þá snerust þær einnig um að lögin hefðu einnig náð yfir aðildarfélög sem höfðu ekki tekið þátt í umræddum aðgerðum. Að auki var vísað til jafnræðisreglu 65. gr. stjórnarskrárinnar þar sem eitt aðildarfélaga Samtaka atvinnulífsins hafði gert kjarasamning við Vélstjórafélag Íslands um mörg atriði nátengd deilumálunum sem gerðardómur skyldi líta til.

Litið var til þess að með sérstakri upptalningu á stéttarfélögum í 74. gr. yrðu gerðar ríkari kröfur til takmarkana á réttindum þeirra. Hins vegar var ákvæðið ekki túlkað með þeim hætti að löggjafanum væri óheimilt að setja lög sem stöðvuðu vinnustöðvanir tímabundið. Við setningu laganna hafði verkfallið þá staðið í sex vikur og taldi löggjafinn að ef ekkert væri gert hefði það neikvæð áhrif á almannahagsmuni. Ekki voru talin efni til þess að hnekkja því mati löggjafans.

Lagasetningin kvað á um að gerðardómur myndi ákvarða kjör allra aðildarfélaganna og jafnframt þeirra sem ekki höfðu tekið þátt í umræddum aðgerðum. Í greinargerð viðurkenndi íslenska ríkið að það hefði ekki verið ætlun laganna að þau næðu jafnframt yfir félög sem hvorki væru í verkfalli né verkbanni við gildistöku laganna. Gerðardómur taldi sig samt knúinn til þess að ákvarða einnig kjör þeirra sökum lagafyrirmælanna og takmarkaðs valdsviðs. Dómur héraðsdóms, með vísan til 1. mgr. 74. gr. stjórnarskrárinnar, taldi að almannaheill hafi ekki krafist svo víðtæks gildissviðs og var því dæmt að umrætt bann laganna næði ekki yfir þau né ákvörðun gerðardómsins.

Dómsorð:
Fallist er á kröfu stefnanda að því leyti, að viðurkennt er að Verkalýðsfélagi Snæfellsbæjar, Verkalýðsfélaginu Stjörnunni í Grundarfirði og Verkalýðsfélagi Stykkishólms sé, þrátt fyrir ákvæði l. gr., 2. gr., og 3. gr. laga nr. 34/2001, heimilt að efna til verkfalls og að ákvörðun gerðardóms samkvæmt sömu lögum ráði ekki kjörum fiskimanna í þessum félögum.
Stefndu, íslenska ríkið og Samtök atvinnulífsins, skulu að öðru leyti vera sýknir af kröfum stefnanda, Alþýðusambands Íslands, í máli þessu.
Málskostnaður fellur niður.

Hrd. 2002:3713 nr. 491/2002 (Núpalind - Hótun um sjálfsmorð og fasteignakaup)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3755 nr. 502/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3795 nr. 235/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3861 nr. 223/2002 (Safamýri 27)^[HTML] ^[PDF]
Fasteignasali og seljandi fasteignar voru báðir dæmdir í in solidum ábyrgð gagnvart kaupanda til að greiða honum bætur vegna gólfhalla sem var í fasteign. Bótaábyrgð seljandans var túlkuð vera innan samninga en bótaábyrgð fasteignasalans utan samninga.

Hrd. 2002:3893 nr. 284/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3959 nr. 268/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3990 nr. 228/2002 (Reykjavíkurhöfn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4071 nr. 299/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4098 nr. 530/2002 (Betri Pizzur ehf. gegn Papa John ́s International Inc.)^[HTML] ^[PDF]
Ekki var fallist á að ákvæði í sérleyfissamningi um að tiltekinn breskur gerðardómur færi með lögsögu ágreinings um tiltekin atriði samningsins fæli í sér skerðingu á aðgengi að dómstólum. Var því haldið fram að hinn mikli kostnaður er fælist í meðferð mála við þann dómstól jafnaði til afsals á aðgengi að óhlutdrægum og óvilhöllum dómstóli til lausnar ágreiningsins.

Dómstólar nefndu að stefnanda málsins, Betri Pizzur ehf., hefði mátt gera sér grein fyrir kostnaðarlegum afleiðingum gerðardómsmeðferðar ef á reyndi og ósannað að hinn stefndi hefði átt að veita stefnanda sérstakar upplýsingar um þetta. Ástæðan fyrir því að stefnandinn hafi fallist á gerðardómsmeðferð var ekki talin hafa verið vegna lakari samningsstöðu hans. Þá var ekki fallist á málsástæður um svik, óheiðarleika né ósanngirni í tengslum við samningsgerðina né síðar. Var því málinu vísað frá dómi.

Hrd. 2002:4108 nr. 532/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4111 nr. 538/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4126 nr. 541/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4138 nr. 297/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4195 nr. 164/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4217 nr. 174/2002 (Grundartangahöfn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4290 nr. 244/2002 (Líftrygging - Nánustu vandamenn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4310 nr. 296/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4317 nr. 342/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4334 nr. 317/2002 (Opinn gluggi í iðnaðarhverfi)^[HTML] ^[PDF]
Lausafjár- og rekstrarstöðvunartrygging og eignatrygging. Reksturinn var fluttur frá Laugaveginum yfir í iðnaðarhverfi og var brotist inn stuttu eftir flutninginn.

Tryggingafélagið neitaði greiðslu þar sem gluggi í um tveggja metra hæð var skilinn eftir opinn yfir heila helgi. Fallist var á synjun félagsins um að greiða bætur.

Hrd. 2002:4352 nr. 276/2002 (Toyota Landcruiser)^[HTML] ^[PDF]
Kaupandi fékk með sér í lið tvo kunnáttumenn um bíla til að skoða fyrir sig bifreið sem hann ætlaði að festa kaup á. Eftir kaupin komst kaupandinn að því að bíllinn hafi verið tjónaður, þar á meðal þakið og framrúðan. Hæstiréttur taldi að kaupandinn hafi borið ábyrgð á því að hafa ekki skoðað bílinn betur.

Hrd. 2002:4369 nr. 261/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4379 nr. 292/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4393 nr. 293/2002 (Smáratorg)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:21 nr. 556/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:83 nr. 334/2002 (Elliðavatn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:101 nr. 152/2002 (Sparisjóður Ólafsfjarðar)^[HTML] ^[PDF]
Kona gekkst í ábyrgð fyrir yfirdráttarheimild fyrir dóminn sinn. Hún hafði skrifað undir víxil án þess að fjárhæðin hafi verið tilgreind. Síðan hækkaði heimildin. Talið var að hún bæri ekki ábyrgð á hærri upphæð en yfirdráttarheimildin var á þeim tíma þegar hún undirritaði víxilinn.

Hrd. 2003:165 nr. 571/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:271 nr. 16/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:279 nr. 18/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:291 nr. 32/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:294 nr. 6/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:303 nr. 301/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:329 nr. 414/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:347 nr. 351/2002 (Nuddskóli)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:407 nr. 14/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:422 nr. 400/2002 (Byggingarsamvinnufélag I)^[HTML] ^[PDF]
Fjölbýlishús var reist af Samtökum aldraðra, sem voru byggingarsamvinnufélag. Í samþykktum félagsins var í 17. gr. var kveðið á um forkaupsrétt félagsins á íbúðum ásamt kvöðum um hámarkssöluverð íbúðanna. VG átti íbúð í fjölbýlishúsinu en lést svo. VJ keypti íbúðina af dánarbúinu og féll byggingarsamvinnufélagið frá forkaupsréttinum. Á íbúðinni lá fyrir þinglýst sem kvöð á hana yfirlýsingu um að íbúðin skyldi aldrei seld né afhent til afnota öðrum en þeim sem væru orðnir 63 ára að aldri og félagar í Samtökum aldraðra, en ekkert minnst á hámarkssöluverð.

Hæstiréttur taldi að áskilnaður samþykktanna um hámarkssöluverðið yrði ekki beitt gagnvart aðila sem eigi var kunnugt um skuldbindinguna að þeim tíma liðnum sem lögin áskildu. Þá var VJ ekki meðlimur í Samtökum aldraðra og ekki sannað að henni hefði verið kunnugt um það skilyrði samþykktanna.

Hrd. 2003:489 nr. 257/2002 (Sápudælur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:506 nr. 329/2002 (Bátasmiður - Gáski)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:527 nr. 30/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:535 nr. 375/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:577 nr. 302/2002 (Krókur á Kjalarnesi II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:596 nr. 70/2002 (Forkaupsréttur - Dalabyggð - Sælingsdalstunga)^[HTML] ^[PDF]
Sveitarfélag nýtti sér forkaupsrétt á grundvelli þess að ætlunin var að efla ferðaþjónustu. Kaupandinn taldi að ræða hefði átt við hann um að rækja þetta markmið. Hæstiréttur féllst ekki á mál kaupandans.

Hrd. 2003:673 nr. 568/2002 (Kárahnjúkamál II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:804 nr. 446/2002 (Þátttakandi í deilu)^[HTML] ^[PDF]
Sambúð K og M hófst 1992 og hjúskapur stofnaður 1996. Samvistarslit urðu í desember 2001 og flutti K börn þeirra til annars manns í janúar 2002, og búið þar síðan.

Ágreiningur var um forsjá sonar þeirra en K hafði verið dæmd forsjá dóttur þeirra í héraði, sem M og féllst á undir rekstri málsins þar.

Bæði K og M voru talin vera hæfir uppalendur og hafi aðstöðu heima hjá sér fyrir soninn. Honum á að hafa þótt vænt um báða foreldra sína en hefði haft einarðan vilja um að búa hjá föður sínum. Að mati sálfræðingsins mælti ekkert gegn því að systkinin alist upp á sitt hvoru heimilinu.

K og M töldu hafa bæði viljað sameiginlega forsjá en útilokuðu síðar þann möguleika. Staðan varð því sú að eini valmöguleikinn væri að velja á milli annarra hjónanna til að fara eitt með forsjána. Deilan hafði neikvæð áhrif á líðan sonarins þar sem þrýst var mikið á hann af hálfu foreldra sinna að gera upp á milli þeirra, sem Hæstiréttur taldi ganga þvert á skyldur þeirra sem foreldra.

Hæstiréttur taldi að almennt væri æskilegt að systkinin byggju saman og að vilji sonarins til að búa hjá föður sínum hefði ekki verið eins sterkur og héraðsdómur lýsti. Sonurinn hafi þó sterk jákvæð tengsl við föður sinn og að faðir hans hafi tíma og svigrúm til að annast hann. Auk þessa væri aldursmunur á systkinunum. Í ljósi þessa og fleiri atriða taldi Hæstiréttur það ekki vega þyngra að systkinin yrðu ekki aðskilin, sérstaklega með hliðsjón af rúmri umgengni þeirra systkina við hvort annað og báða foreldra sína.

Hrd. 2003:828 nr. 66/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:833 nr. 305/2002 (Dráttar- og lóðsbátur)^[HTML] ^[PDF]
Verktaki tók að sér að smíða bát og átti kaupandinn að skila teikningum til verktakans. Afhending teikninganna dróst og var talið að tafir á verkinu hefðu verið réttlætanlegar í því ljósi enda var afhendingin forsendan fyrir því að verktakinn gæti framkvæmt skyldu sína.

Hrd. 2003:913 nr. 462/2002 (Læknaráð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:964 nr. 354/2002 (Bólstaðarhlíð, gjöf)^[HTML] ^[PDF]
Par keypti sér íbúð á meðan þau voru í sambúð. Síðar ganga þau í hjónaband og gera kaupmála. Íbúðin var gerð að séreign K. Ári síðar varð M gjaldþrota.
Sérstakt mál þar sem enginn vafi var að þau ættu íbúðina saman.
Vafi var hvort K hefði gefið M helming íbúðarinnar eða ekki.
Sönnunarbyrðin var á K að sýna fram á að um hefði verið að ræða gjöf. Ekki var tekið fram í kaupmálanum að K hefði verið að gefa M hlut í fasteigninni.

Hrd. 2003:989 nr. 436/2002 (Munur á hæfi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1000 nr. 58/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1046 nr. 409/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1085 nr. 438/2002 (Lyfjaeftirlitsgjald II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1107 nr. 443/2002 (Uppgjör skaðabóta - Fullnaðaruppgjör - Rangar forsendur)^[HTML] ^[PDF]
Deilt var um hvort örorkulífeyrisgreiðslur frá Tryggingastofnun ríkisins veittu vegna umferðarslyss féllu undir tiltekið lagaákvæði um að draga mætti frá skaðabótum vegna tímabundins atvinnutjóns bætur frá opinberum tryggingum svo og aðrar greiðslur sem tjónþoli fær annars staðar frá vegna þess að hann væri ekki fullvinnufær. Hæstiréttur taldi þær falla þar undir meðal annars vegna þeirrar meginreglu skaðabótaréttar að tjónþoli ætti ekki rétt á hærri bótum en sem svari raunverulegu fjártjóni hans.

Hrd. 2003:1193 nr. 357/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1203 nr. 424/2002 (Flutningsjöfnunarsjóður - Olía)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1234 nr. 94/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1261 nr. 333/2002 (Valhöll)^[HTML] ^[PDF]
Fasteignasali lét duga að treysta einhliða yfirlýsingu seljandans um engar skuldir við húsfélag en svo reyndist ekki vera. Þetta var ekki talið uppfylla skilyrðið um faglega þjónustu.

Hrd. 2003:1271 nr. 387/2002 (Miðdalur - Selvatn - Vatnslind)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1284 nr. 283/2002 (Rúllustigi í Kringlunni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1371 nr. 422/2002 (Benz)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1476 nr. 101/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1486 nr. 429/2002 (Hlíðartún)^[HTML] ^[PDF]
Galli að gluggar héldu ekki vindi og gólfið væri sigið. Í matsgerð kom fram að ekki hefði verið unnt að finna sambærilegt hús á markaði. Afslátturinn var dæmdur að álitum.

Hrd. 2003:1559 nr. 466/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1606 nr. 119/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1682 nr. 515/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1716 nr. 461/2002 (Sparisjóðsbók)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1767 nr. 355/2002 (Knarrarnes á Vatnsleysu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1790 nr. 142/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1809 nr. 134/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1820 nr. 131/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1904 nr. 435/2002 (Umferðarmiðstöð á Selfossi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2224 nr. 447/2002 (Siglufjarðarvegur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2307 nr. 181/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2313 nr. 168/2003 (Kaupréttur að jörð - Stóri-Klofi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2373 nr. 504/2002 (Tjaldanes 9)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2412 nr. 2/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2459 nr. 557/2002 (Brian Tracy)^[HTML] ^[PDF]
Sigurður gerð samning við Fannýju um námskeiðshald á Brian Tracy námskeiði. Erlendu aðilarnir neita að afhenda kennsluefnið vegna skuldar Fannýjar við þá. Fanný stefndi Sigurði vegna vanefnda þar sem hann hélt eftir greiðslu.

Hæstiréttur taldi Sigurð hafa verið rétt að halda eftir greiðslum vegna atvika sem áttu við um Fannýju, og sýknaði hann því af kröfum hennar.

Hrd. 2003:2477 nr. 68/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2522 nr. 69/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2579 nr. 561/2002 (Þyrill ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2610 nr. 9/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2649 nr. 13/2003 (Jarðvinna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2671 nr. 569/2002 (Faxatún 3)^[HTML] ^[PDF]
Afsláttar krafist sem var minna en hálft prósent af kaupverðinu. Hæstiréttur taldi upphæðina það litla að hann féllst ekki á afsláttarkröfuna.

Hrd. 2003:2685 nr. 83/2003 (Samkeppnismál - Hf. Eimskipafélag Íslands)^[HTML] ^[PDF]
Eimskipafélag Íslands krafðist ógildingar úrskurðar áfrýjunarnefndar samkeppnismála um að Samskip hf. teldist aðili að stjórnsýslumáli sem Samkeppnisstofnun í kjölfar ábendingar Samskipa, en í því var Eimskipafélagið rannsakað fyrir samkeppnisbrot. Hvorki í samkeppnislögum né stjórnsýslulögum var skilgreint hver skilyrðin væru til þess að vera aðili máls samkvæmt þeim lögum.

Litið var til þess að lögskýringargögn gáfu til kynna að aðildarhugtak í stjórnsýslumálum bæri að skýra rúmt þannig að það ætti ekki einvörðungu við um þá sem ættu beina aðild að málum heldur einnig aðila er hefðu óbeinna hagsmuni að gæta. Að mati Hæstaréttar mátti ráða af erindi Samskipa að fyrirtækið hefði mikilvæga og sérstaka hagsmuni að gæta af úrslitum málsins. Var kröfunni um ógildingu úrskurðarins því synjað.

Hrd. 2003:2693 nr. 39/2003 (Nunnudómur hinn síðari - Samtök um kvennaathvarf II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2836 nr. 246/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2922 nr. 302/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2955 nr. 327/2003 (Íslenskur markaður hf.)^[HTML]

Hrd. 2003:3006 nr. 551/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3036 nr. 3/2003 (Lífiðn)^[HTML] ^[PDF]
Maður ritaði undir veðskuldabréf þar sem hann gekkst undir ábyrgð fyrir skuld annars aðila við banka. Engin lagaskylda var um greiðslumat þegar lánið var tekið og lét bankinn hjá líða að kanna greiðslugetu lántakans áður en lánið var veitt. Ábyrgðarmaðurinn var samkvæmt mati dómkvadds manns með þroskahömlun ásamt því að vera ólæs. Hann var því talinn hafa skort hæfi til að gera sér grein fyrir skuldbindingunni.

Undirritun ábyrgðarmannsins var því ógilt á grundvelli 36. gr. samningalaga nr. 7/1936.

Hrd. 2003:3046 nr. 65/2003 (Hóla-Biskup)^[HTML] ^[PDF]
Samkomulag var um eignarhald aðilanna Þ og H til helmings hvor í hestinum Hóla-Biskup. H fékk síðar heilablóðfall og var í kjölfarið sviptur fjárræði sínu vegna afleiðinga þess. Þ flutti hestinn til útlanda án vitneskju H og lögráðamanns hans. Athæfið var kært af hálfu H með kröfu um skaðabætur og miskabætur.

Í lögregluskýrslu kom fram að Þ héldi því fram að brostnar forsendur hefðu verið á samkomulaginu þar sem hún hefði ein borið kostnaðinn af hestinum, og ætti því hann að fullu. Sökum tímaskorts af hennar hálfu ákvað Þ að flytja hestinn út þar sem hann hafði ekki verið í notkun undanfarið, þar á meðal til undaneldis, og reynt að koma honum í verð. Hélt hún því fram að athæfið hefði verið í samræmi við samkomulag hennar við H frá því áður en H veiktist.

Þ var ekki talin hafa getað sýnt fram á að athæfið hafi verið hluti af samkomulagi hennar við H. Þar sem ekki var heimilt með lögmætum hætti að flytja hestinn aftur til Íslands var Þ talin hafa svipt H eignarráðum yfir hestinum og bæri því skaðabótaábyrgð. Miskabótakrafan var ekki tekin til greina.

Hrd. 2003:3104 nr. 564/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3121 nr. 21/2003 (Grjótvarða)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3136 nr. 36/2003 (Meiðyrðamál)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3185 nr. 77/2003 (Hvammur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3210 nr. 42/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3298 nr. 303/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3355 nr. 46/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3404 nr. 82/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3411 nr. 549/2002 (Öryrkjadómur II)^[HTML] ^[PDF]
Eftir uppkvaðningu fyrri öryrkjadómsins, hrd. Öryrkjadómur I (2000:4480), samþykkti Alþingi lög er kváðu á um skerðingar kröfuréttinda er Hæstiréttur staðfesti í þeim dómi á þann veg að kröfur vegna tiltekins tímabils teldust fyrndar og kröfur vegna annars tiltekins tímabils voru lækkaðar.

Öryrki er varð fyrir skerðingu vegna laganna höfðaði dómsmál á þeim grundvelli þess að viðkomandi ætti að fá fullar bætur. Hæstiréttur tók undir og áréttaði að kröfuréttur hefði stofnast með fyrrnefndum dómi Hæstaréttar sem mætti ekki skerða með afturvirkum og íþyngjandi hætti.

Hrd. 2003:3446 nr. 64/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3469 nr. 52/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3492 nr. 140/2003 (Fagsmíði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3524 nr. 154/2003 (Reykjamelur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3554 nr. 200/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3587 nr. 289/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3610 nr. 146/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3698 nr. 37/2003 (Grænmetismál)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3781 nr. 147/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3803 nr. 395/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3832 nr. 152/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3855 nr. 210/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3885 nr. 312/2003 (Frjáls fjölmiðlun)^[HTML] ^[PDF]
Kaupandi neitaði að greiða eftirstöðvar í hlutabréfakaupum þar sem verðmæti félagsins væri lægra en það sem var uppgefið. Síðar fór félagið í gjaldþrot. Hæstiréttur leit svo á að um væri að ræða gölluð kaup og ákvarðaði að kaupandinn hefði átt að greiða það sem hann hafði þegar greitt og eftirstöðvarnar sem hann neitaði að greiða yrðu felldar niður.

Hrd. 2003:3969 nr. 190/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4048 nr. 183/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4141 nr. 245/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4202 nr. 217/2003 (Veiðireynsla)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4220 nr. 189/2003 (Fífusel)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4227 nr. 233/2003 (Bliki BA)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4234 nr. 127/2003 (Tupperware)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4242 nr. 185/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4256 nr. 194/2003 (Björgunarbátur)^[HTML] ^[PDF]
Sbr. matsgerð var sýnt fram á að báturinn gæti ekki náð tilætluðum hraða þar sem ganghraðinn væri ekki í samræmi við smíðalýsingar. Bóta var krafist um þann kostnað sem þyrfti að reiða af hendi til að breyta bátnum.

Hrd. 2003:4277 nr. 182/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4306 nr. 439/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4340 nr. 212/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4351 nr. 171/2003 (Reiknireglur varðandi varanlega örorku barna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4366 nr. 145/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4410 nr. 163/2003 (Hitaveita Dalabyggðar - Aðveituæð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4430 nr. 319/2003 (Bæklunarlæknar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4538 nr. 461/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4547 nr. 447/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4582 nr. 228/2003 (Vífilfell)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4626 nr. 173/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4659 nr. 236/2003 (Veisla á Hótel Loftleiðum)^[HTML] ^[PDF]
Maður fæddur 1938 var að fara frá veislu og keyrði bíl undir áhrifum og olli árekstri. Hann gekk frá vettvangi og skildi konuna sína eftir í bílnum. Hann átti heima rétt hjá og sturtaði í sig víni og mældist vínandamagnið í þvagi og blóðsýni nokkuð mikið.
Málið fór fyrir endurkröfunefndina.
Sýknun í héraðsdómi.
Hæstiréttur leit svo á í ljósi skýrslnanna sem lágu fyrir að hann hefði neytt áfengisins nokkru fyrir áreksturinn.

Hrd. 2003:4668 nr. 271/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4674 nr. 297/2003 (Tryggingamiðstöðin - Brjósklostrygging)^[HTML] ^[PDF]
Í dómnum vísar Hæstiréttur til viðurkenndrar meginreglu um að aðilum vátryggingarsamnings sé frjálst að semja um efni hans. Hins vegar taldi Hæstiréttur að ekki væri ósanngjarnt að skýra undanþágu í samræmi við sambærilegar undanþágur í erlendum vátryggingarsamningum.

Í málinu var haldið því fram að undanþáguákvæðið væri ósanngjarnt á grundvelli 36. gr. samningalaga en Hæstiréttur hafnaði því.

Hrd. 2004:9 nr. 491/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:23 nr. 248/2003 (Hekluminjasafn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:65 nr. 472/2003 (Skessubrunnur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:79 nr. 2/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:104 nr. 469/2003 (Tollstjóri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:171 nr. 280/2003 (Kárahnjúkavirkjun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:236 nr. 489/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:244 nr. 473/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:257 nr. 226/2003 (Aflahlutdeild)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:323 nr. 283/2003 (Uppgjör bóta fyrir missi framfæranda II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:349 nr. 316/2003 (Hunter-Fleming)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:360 nr. 317/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:371 nr. 318/2003 (Sturlaugur Ólafsson gegn Jóhanni Þ. Ólafssyni - Hlutabréfaáhætta)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:382 nr. 332/2003 (Gautavík 1)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:397 nr. 481/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:489 nr. 272/2003 (Vesturberg)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:519 nr. 269/2003 (Nýbrauð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:555 nr. 218/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:576 nr. 46/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:632 nr. 276/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:640 nr. 265/2003 (Sleipnir - Forgangsréttarákvæði í kjarasamningi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:656 nr. 266/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:721 nr. 299/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:766 nr. 309/2003 (Núpur II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:783 nr. 68/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:840 nr. 261/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:879 nr. 347/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1047 nr. 363/2003 (Verðtrygging)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1098 nr. 180/2003 (Kaupsamningsgreiðsla um fasteign)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1145 nr. 74/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1147 nr. 304/2003 (Kolgerði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1178 nr. 365/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1214 nr. 329/2003 (Fósturlaun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1239 nr. 344/2002 (Sara Lind Eggertsdóttir - Slagæðaleggur)^[HTML] ^[PDF]
Þessi dómsúrlausn Hæstaréttar var til umfjöllunar í Dómur MDE Sara Lind Eggertsdóttir gegn Íslandi dags. 5. júlí 2007 (31930/04)^ⓘ.

Hrd. 2004:1328 nr. 408/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1402 nr. 368/2003 (Brotthlaup)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1431 nr. 371/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1449 nr. 92/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1453 nr. 25/2004 (Fyrirframgreiddur arfur)^[HTML] ^[PDF]
Arfurinn hafði svo sannarlega verið greiddur áður, en snerist hann eingöngu tilteknum eignum. Voru arfleifendur að ákveða tiltekinn arf í samræmi við arfleiðsluheimild eða utan hennar?

Erfitt var að leysa úr öllum álitamálum um framreikning fyrirfram greidds arfs, sérstaklega vegna þess að túlka þurfti hvaða ákvæði erfðaskrárinnar trompuðu hin.

Erfingjarnir sem fengu meira en nam sínum hlut þurftu að standa skil á því sem var umfram.

Hrd. 2004:1487 nr. 108/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1612 nr. 83/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1629 nr. 379/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1647 nr. 409/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1658 nr. 434/2003 (Guðrún Gísladóttir KE-15)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1684 nr. 358/2003 (Naustabryggja)^[HTML] ^[PDF]
Kaupendur íbúðar fengu hana afhenta á réttum tíma en hún var þó ekki fullbúin. Ekki var talið að í þessu hafi falist greiðsludráttur þar sem orsökina mátti rekja til beiðni kaupendanna sjálfra um frestun á ýmsum þáttum verksins.

Hrd. 2004:1699 nr. 385/2003 (Hálkuslysið)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1771 nr. 389/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1806 nr. 410/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1818 nr. 96/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1845 nr. 100/2004 (Báturinn Bjarmi - Bátakaup)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1890 nr. 294/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1892 nr. 364/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1905 nr. 366/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1981 nr. 443/2003 (Óvígð sambúð - Endurgreiðsla)^[HTML] ^[PDF]
Stutt sambúð.
Keypt fasteign og K millifærði fjárhæðir yfir á M. Svo slitnar sambúðin og K vill eitthvað til baka.
Krefst endurgreiðslu á fjármunum á grundvelli forsendubrestar.
Fékk endurgreiðsluna ásamt dráttarvöxtum.

K og M voru í óvígðri sambúð frá 1. september 1998 með hléum þar til endanlega slitnaði upp úr sambandi þeirra vorið 2002. Fyrir upphafi sambúðarinnar átti K barn sem hún sá um. Þau höfðu ráðgert að ganga í hjónaband 1. janúar 2000 en ekkert varð úr þeim áformum vegna deilna þeirra um kaupmála sem M vildi gera fyrir vígsluna. Ekki náðist samkomulag eftir að slitnaði upp úr sambúðinni og gerði þá K kröfu um opinber skipti með vísan í 100. gr. l. nr. 20/1991. Þeirri kröfu var hafnað með úrskurði héraðsdóms þann 18. október 2002 á þeim forsendum að sambúðin hefði ekki staðið samfellt í tvö ár.

K krafðist staðfestingar á kyrrsetningargerð að um 6,7 milljónum króna í tiltekinni fasteign. Þá krafðist K greiðslu af hendi M til hennar að um 5,6 milljónum króna ásamt vöxtum og dráttarvöxtum, eða lægri upphæð að mati dómsins. Þá krafðist K endurgreiðslu á greiðslum hennar til M á tilteknu tímabili uppreiknuðum miðað við lánskjaravísitölu.

Til vara áðurgreindri kröfu krafðist K staðfestingu á áðurgreindri kyrrsetningargerð, greiðslu tiltekinnar (lægri) upphæðar af hendi M til hennar ásamt vöxtum og dráttarvöxtum, eða lægri upphæð að mati dómsins.

Fyrir héraðsdómi var aðalkröfu K, er varðaði uppreiknaða upphæð miðað við lánskjaravísitölu, hafnað þar sem ekki lægi fyrir samningur milli aðila um verðtryggt lán eins og heimilt sé að gera skv. 14. gr. l. nr. 38/2001 og ekki lágu fyrir nein haldbær rök fyrir heimild til að uppreikna greiðslurnar um þeim hætti. Varakröfu K var einnig hafnað vegna sönnunarskorts. Kyrrsetningin var felld úr gildi.

Hæstiréttur sneri við niðurstöðu héraðsdóms er varðaði höfnun á varakröfu K og staðfesti kyrrsetninguna. Hann felldi niður málskostnað í héraði og dæmdi M til að greiða K málskostnað fyrir Hæstarétti.

Hrd. 2004:2052 nr. 483/2003 (Boðagrandi - Flatarmálságreiningur - Húsaleigugreiðsla)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2134 nr. 4/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2184 nr. 370/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2243 nr. 459/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2272 nr. 136/2004 (Sóleyjarimi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2287 nr. 172/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2294 nr. 40/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2304 nr. 432/2003 (North Atlantic Computers)^[HTML] ^[PDF]
Samningurinn var ógiltur af mismunandi ástæðum í héraði (svik) og Hæstarétti (brostnar forsendur).
Kaupandi hlutafjár hafði verið útibússtjóri hjá banka.

Hrd. 2004:2423 nr. 386/2003 (Aðflutningsgjöld)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2448 nr. 482/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2471 nr. 31/2004 (K dæmd forsjá allra)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2482 nr. 147/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2509 nr. 171/2004 (Skipulag Strandahverfis - Sjáland - Skrúðás)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2632 nr. 162/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2645 nr. 36/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2666 nr. 53/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2737 nr. 158/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2795 nr. 58/2004 (Hrauneyjarfossstöð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2835 nr. 12/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2939 nr. 340/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2943 nr. 230/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2964 nr. 266/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2993 nr. 299/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3011 nr. 302/2004 (Þrotabú Móa hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3029 nr. 324/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3038 nr. 297/2004 (Eignir/eignaleysi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3072 nr. 267/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3097 nr. 276/2004 (Markaðssetning á lyfjum)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3118 nr. 278/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3125 nr. 323/2004 (Fyrirtaka hjá sýslumanni)^[HTML] ^[PDF]
Ekki var sátt um viðmiðunardag skipta. K keypti fasteign stuttu eftir og vildi að fasteignin yrði utan skipta.

K vildi meina að hún hefði mætt til að óska skilnaðs en sýslumaður bókaði að hún hafði eingöngu sóst eftir ráðleggingu. K yrði að sæta því að þetta hefði verið bókað svo.

Framhald þessarar atburðarásar: Hrd. 395/2007 dags. 22. ágúst 2007 (Eignir, skuldir, útlagning)^ⓘ

Hrd. 2004:3156 nr. 283/2004 (Erfðaskrá - orðalag - til erfingja beggja)^[HTML] ^[PDF]
Erfðaskrá frá 1965.
Makinn var gerður að einkaerfingi en síðan stóð að arfur langlífari makans færi eftir ákvæðum erfðalaga.

Hrd. 2004:3202 nr. 57/2004 (Boðagrandi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3274 nr. 59/2004 (Veitingasala)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3368 nr. 50/2004 (Slys á Keflavíkurvegi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3587 nr. 117/2004 (Breki KE 61 - Magnel - Veiki kokkurinn)^[HTML] ^[PDF]
Matsveinn á skipi og var ráðningarfyrirkomulag hans sérstakt miðað við almennan vinnumarkað. Hann veikist og taldi sig eiga veikindarétt. Vinnuveitandinn réð hann stöðugt til skamms tíma og taldi matsveinninn það vera til málamynda.

Hæstiréttur nefndi að samkvæmt sjómannalögum væri hægt að gera tímabundna ráðningarsamninga en litið á aðstæður. Þar sem útgerðin var í fjárhagskröggum og allir sjómennirnir voru einnig ráðnir í tímabundinn tíma með því markmiði að bjarga útgerðinni. Taldi hann því fyrirkomulagið í þessu tilviki hafi ekki verið ósanngjarnt. Ekki var sýnt fram á að um hefði verið að ræða málamyndagerning.

Hrd. 2004:3597 nr. 408/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3608 nr. 88/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3624 nr. 131/2004 (Ísnet)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3681 nr. 116/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3691 nr. 174/2004 (Atlantsskip)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3745 nr. 404/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3796 nr. 48/2004 (Biskupstungur - Framaafréttur - Úthlíð)^[HTML] ^[PDF]
Íslenska ríkið stefndi í héraði nánar tilgreindum aðilum til ógildingar á tilteknum hluta úrskurðar óbyggðanefndar er fjallaði um tiltekin mörk milli eignarlands og þjóðlenda. Gagnsakarmál voru höfðuð af tveim stefndu í málinu.

Niðurstaða héraðsdóms var staðfesting úrskurðar óbyggðanefndar að öllu leyti nema að landið í kringum Hagafell, eins og það var afmarkað í úrskurðinum, teldist afréttur Bláskógabyggðar. Öðrum kröfum gagnstefnenda var vísað frá dómi.

Hæstiréttur staðfesti héraðsdóm, að hluta til með vísan til forsendna hans. Í dómnum rekur Hæstiréttur niðurstöðu hrd. Landmannaafréttur I og II, markmið laga þjóðlendulaga, og III. kafla laganna um setningu og hlutverk óbyggðanefndar. Fyrsta landsvæðið sem nefndin fjallaði um var norðanverð Árnessýsla sem hún gerði í sjö málum. Málið sem var skotið til dómstóla var eitt þeirra.

Hæstiréttur taldi greina þurfti, í ljósi þjóðlendulaganna, á milli þjóðlendna og ríkisjarða þar sem íslenska ríkið ætti ekki beinan eignarrétt að svæðum er teljast til þjóðlendna. Sérstaða þjóðlendna væri sú að um væri að ræða forræði yfir tilteknum heimildum á landi sem enginn gæti sannað eignarrétt sinn að.

Fyrir dómi hélt íslenska ríkið því fram að óbyggðanefnd hafi hafnað málatilbúnaði íslenska ríkisins um að nánar afmörkuð landsvæði teldust til þjóðlenda en án þess að taka afstöðu til þess hvaða aðilar teldust vera handhafar eignarréttinda innan þess. Taldi íslenska ríkið því rétt að krefjast endurskoðunar á þeim hluta úrskurðarins þar sem óbyggðanefnd á að hafa lagt alla sönnunarbyrðina á íslenska ríkið um að ekki sé um eignarland að ræða.

Til stuðnings máli sínu vísaði ríkið meðal annars til landamerkjalaga nr. 5/1882 en þar hafi fyrst verið kveðið á um skyldu til jarðeigenda um að gera landamerkjabréf fyrir jarðir sínar. Þau bréf hafi verið einhliða samin og því ekki tæk sem sönnun á eignarhaldi og þar að auki merki um að jarðeigendur hafi í einhverjum tilvikum verið að eigna sér eigandalaust land. Um mörk landsvæða í slíkum landamerkjabréfum sé um að ræða samning milli hlutaðeigandi aðila sem sé ríkinu óviðkomandi. Þá væri heldur ekki hægt að líta svo á að athugasemdalausar þinglýsingar landamerkjabréfa hafi falið í sér viðurkenningu ríkisins á efni þeirra, hvort sem það hafi verið með athöfn eða athafnaleysi.

Af hálfu stefndu í málinu var þeim málflutningi ríkisins andmælt á þeim forsendum að landamerki hvað aðliggjandi jarðir ræðir séu samkomulag þeirra eigenda og að íslenska ríkið ætti að bera sönnunarbyrðina fyrir því að hin þinglýstu jarðamerki væru röng. Séu lagðar fram ríkari kröfur um eignarheimildir myndi það leiða til meira ónæðis og kostnaðar en gagnvart öðrum landeigendum, ásamt því að leiða til óvissu um eignarréttinn. Athugasemdalaus þinglýsing hafi þar að auki falið í sér réttmætar væntingar þinglýsenda.

Hæstiréttur taldi að þinglýsing landamerkjabréfa væri ekki óyggjandi sönnun á mörkum lands heldur þyrfti að meta hvert bréf sérstaklega. Þar leit hann meðal annars á það hvort eigendur aðliggjandi jarða hafi samþykkt mörkin og hvort ágreiningur hefði verið borinn upp. Þá voru aðrar heimildir og gögn jafnan metin samhliða. Með hliðsjón af þessu mati var ekki fallist á kröfu íslenska ríkisins um ógildingu úrskurðar óbyggðanefndar.

Hrd. 2004:3895 nr. 47/2004 (Biskupstungnaafréttur „norðan vatna“)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3936 nr. 165/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3951 nr. 415/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3973 nr. 80/2004 (Þveráraurar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3983 nr. 160/2004 (Boðahlein)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4021 nr. 198/2004 (Ísland/Frakkland)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4044 nr. 409/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4070 nr. 412/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4083 nr. 416/2004 (Elliðahvammur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4106 nr. 188/2004 (Eitt námsár - 500.000 kr.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4147 nr. 189/2004 (Spölur ehf. - Afhending veglykils)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4211 nr. 421/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4214 nr. 425/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4220 nr. 428/2004 (Smárahvammur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4275 nr. 431/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4285 nr. 422/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4386 nr. 186/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4394 nr. 151/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4420 nr. 163/2004 (Brattakinn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4449 nr. 206/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4482 nr. 424/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4507 nr. 434/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4513 nr. 179/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4539 nr. 203/2004 (Ingvar Helgason)^[HTML] ^[PDF]
Samningi var sagt upp í andstöðu við lög. Umboðsmaður fyrirtækisins á Akranesi höfðaði mál gegn því en ekki var fallist á bótakröfu hans þar sem hann gat ekki sýnt fram á að vanefndin hefði leitt til tjóns fyrir hann.

Hrd. 2004:4610 nr. 256/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4632 nr. 218/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4639 nr. 219/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4663 nr. 439/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4666 nr. 452/2004 (Leikskálar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4689 nr. 459/2004 (Sóleyjarimi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4704 nr. 451/2004 (Jarðyrkjuvélar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4724 nr. 234/2004 (Hreindýrakjöt)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4734 nr. 265/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4816 nr. 465/2004 (Erfðafjárskattur I)^[HTML] ^[PDF]
Þann 31. mars 2004 voru birt ný lög um erfðafjárskatt, nr. 14/2004, er felldu brott eldri lög um erfðafjárskatt, nr. 83/1984. Nýju lögin giltu einvörðungu um skipti á dánarbúum eftir þá er létust 1. apríl 2004 eða síðar. Engan fyrirvara mátti finna um að eldri lögin giltu áfram um skipti einstaklinga er létust fyrir þann dag. Samkvæmt lögunum var erfðafjárskattur lagður á þegar erfðafjárskýrslan væri afhent sýslumanni. Bráðabirgðalög, nr. 15/2004, voru birt þann 20. apríl 2004 þar sem settur var slíkur fyrirvari en þá hafði sýslumaður ekki tekið afstöðu til skýrslunnar.

Í umræddu máli lést arfleifandinn 29. desember 2003, erfingjarnir fengu leyfi til einkaskipta þann 16. febrúar 2004, og var erfðafjárskýrslunni skilað til sýslumanns þann 13. apríl 2004. Meirihluti Hæstaréttar mat það sem svo að engri lagaheimild var til að dreifa til að leggja á erfðafjárskatt þegar umræddri skýrslu var skilað og því þurftu erfingjarnir ekki að greiða neinn erfðafjárskatt af arfinum. Ekki væri hægt að beita ákvæðum bráðabirgðalaganna í málinu þar sem þau höfðu þá ekki tekið gildi.

Í sératkvæði var ekki tekið undir niðurstöðu meirihlutans með vísan til ætlunar löggjafans og 65. gr. stjórnarskrárinnar. Taldi dómarinn að afnám skattskyldu þyrfti að vera ótvíræð en því væri ekki að dreifa í tilfelli þeirra sem ekki höfðu lokið skiptum við gildistökuna, og með það í huga hefðu eldri lög um erfðafjárskatt eingöngu fallið niður hvað varði búskipti eftir þá sem látist eftir 1. apríl 2004.

Hrd. 2004:4888 nr. 184/2004 (Aflétting lána)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4908 nr. 164/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4918 nr. 192/2004 (Hreimur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4936 nr. 477/2004 (Elliðahvammur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4964 nr. 480/2004 (Skilgreining umgengni)^[HTML] ^[PDF]
Nefnt að önnur hver helgi væri lágmarksviðmið umgengni.

Hrd. 2004:4974 nr. 482/2004 (Brautarholt)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4988 nr. 295/2004 (Bergur-Huginn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:5001 nr. 390/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:5037 nr. 277/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:5049 nr. 264/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:5066 nr. 287/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:5078 nr. 294/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:5091 nr. 268/2004 (Lögmannsþóknun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:23 nr. 503/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:36 nr. 517/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:64 nr. 10/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:74 nr. 506/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:84 nr. 493/2004 (Innsetning/15 ára)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:99 nr. 13/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:104 nr. 6/2005 (Olís)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:229 nr. 304/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:236 nr. 351/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:268 nr. 514/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:304 nr. 253/2004 (Dýraspítali Watsons)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:470 nr. 344/2004 (Djúpiklettur - Yfirtaka löndunar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:498 nr. 355/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:504 nr. 22/2005 (Akrar I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:514 nr. 41/2005 (3 ár + fjárhagsleg samstaða - Eignir við upphaf óvígðrar sambúðar)^[HTML] ^[PDF]
Sést mjög vel hvenær sambúðin hófst, hjúskapur stofnast, og sagan að öðru leyti.
Samvistarslit verða og flytur annað þeirra út úr eigninni. Það sem flutti út krefur hitt um húsaleigu þar sem hún er arður.

Hrd. 2005:573 nr. 279/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:597 nr. 315/2004 (Hyrjarhöfði 2)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:631 nr. 369/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:719 nr. 54/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:730 nr. 48/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:833 nr. 400/2004 (Melabraut)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:886 nr. 396/2004 (Skeljahöllin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:988 nr. 401/2004 (Kópavogsbraut)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1009 nr. 402/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1030 nr. 411/2004 (Brekkugerði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1043 nr. 404/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1052 nr. 436/2004 (SPM - Hvammur 2)^[HTML] ^[PDF]
Sparisjóðsstjórinn var ekki talinn hafa verið grandlaus.

Hrd. 2005:1061 nr. 322/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1072 nr. 386/2004 (Byggingarvinna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1086 nr. 378/2004 (Uppsögn á reynslutíma)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1096 nr. 389/2004 (Bernhard - Ofgreitt fé)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur taldi að aðili er ofgreiddi ætti ekki rétt á dráttarvöxtum frá því ofgreiðslan átti sér stað.

Hrd. 2005:1159 nr. 55/2005 (Gögn frá þriðja aðila)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1168 nr. 95/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1180 nr. 98/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1187 nr. 77/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1222 nr. 363/2004 (15% eignamyndun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1237 nr. 349/2004 (Þjórsártún)^[HTML] ^[PDF]
Vegagerðin sóttist eftir eignarnámi á spildu úr landi Þjórsártúns vegna lagningu vegar yfir Þjórsá. Eignarnámið sjálft studdi við ákvæði þágildandi vegalaga er kvað á um skyldu landareigenda til að láta af hendi land vegna vegalagningar. Síðar sendi hún inn beiðni um að matsnefnd eignarnámsbóta mæti hæfilega eignarnámsbætur og beiðni um snemmbær umráð hins eignarnumda sem nefndin heimilaði. Hún mat síðan eignarnámið með þremur matsliðum.

Þegar K leitaði eftir greiðslum eignarnámsbótanna kvað Vegagerðin að hún ætlaði eingöngu að hlíta úrskurðinum hvað varðaði einn matsliðinn og tilkynnti að hún ætlaði að fara fram á dómkvaðningu matsmanna. K andmælti þar sem hún taldi Vegagerðina bundna af úrskurði matsnefndarinnar og að matsgerð þeirrar nefndar sé réttari en matsgerð dómkvaddra matsmanna. Vegagerðin hélt því fram að lögin kvæðu á um heimild dómstóla um úrlausn ágreinings um fjárhæðir og því heimilt að kveða dómkvadda matsmenn.

Hinir dómkvöddu matsmenn komust að annari niðurstöðu en matsnefnd eignarnámsbóta og lækkuðu stórlega virði spildunnar. Héraðsdómur féllst á kröfu K um að farið yrði eftir úrskurði matsnefndar eignarnámsbóta þar sem mati matsnefndarinnar hefði ekki verið hnekkt.

Hæstiréttur tók undir með héraðsdómi að heimilt hefði verið að leggja ágreininginn undir dómstóla en hins vegar væru úrskurðir matsnefndarinnar ekki sjálfkrafa réttari en matsgerðir dómkvaddra matsmanna heldur yrði að meta það í hverju tilviki. Í þessu tilviki hefði úrskurður matsnefndarinnar verið lítið rökstuddur á meðan matsgerð hinna dómkvöddu manna væri ítarlegri, og því ætti að byggja á hinu síðarnefnda. Þá gekk hann lengra og dæmdi K lægri fjárhæð en matsgerð dómkvöddu mannana hljóðaði upp á þar sem hvorki matsnefndin né dómkvöddu mennirnir hafi rökstutt almenna verðrýrnun sem á að hafa orðið á landinu meðfram veginum með fullnægjandi hætti, né hafi K sýnt fram á hana með öðrum hætti í málinu.

Hrd. 2005:1258 nr. 449/2004 (Bjarni Bærings)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1415 nr. 113/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1425 nr. 117/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1448 nr. 127/2005 (Brautarholt III)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1457 nr. 138/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1507 nr. 453/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1534 nr. 474/2004 (Frístundabyggð - Sumarhús - Bláskógabyggð)^[HTML] ^[PDF]
Krafist var viðurkenningar á því að hjón ásamt börnum þeirra ættu lögheimili að tilteknu húsi á svæði sem sveitarfélagið hafði skipulagt sem frístundabyggð. Hagstofan hafði synjað þeim um þá skráningu.

Hæstiréttur taldi að sóknaraðilar ættu rétt á að ráða búsetu sinni sbr. 4. mgr. 66. gr. stjórnarskrárinnar og lægju ekki fyrir haldbærar lagaheimildir til að takmarka rétt sóknaraðilanna til að skrá lögheimili þeirra á húsið í frístundabyggðinni. Þar sem sóknaraðilarnir höfðu fasta búsetu í húsinu í samræmi við 2. mgr. 1. gr. laga um lögheimili og 1. mgr. ákvæðisins yrði skýrt á þann veg að lögheimili væri sá staður sem maður hefði fasta búsetu, var krafa sóknaraðila tekin til greina.

Niðurstaðan er talin óvenjuleg að því leyti að í stað þess að eingöngu ómerkja synjunina sjálfa var jafnframt tekin ný ákvörðun í hennar stað.

Hrd. 2005:1694 nr. 34/2005 (Leynir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1787 nr. 120/2005 (Hafnarstræti 20)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1840 nr. 505/2004 (Hereford steikhús - Framkvæmdir í verslunarhúsnæði)^[HTML] ^[PDF]
Gerður var samningur um að reka mætti verslun á 2. hæð. Deilt var um hvort mætti breyta versluninni sem sett var upp þar í veitingahús.

Hrd. 2005:1961 nr. 146/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1973 nr. 170/2005 (Læknafélag Íslands)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1985 nr. 153/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2040 nr. 494/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2075 nr. 497/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2130 nr. 365/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2147 nr. 479/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2171 nr. 520/2004^[HTML] ^[PDF]
Mikilvæg vitni komu ekki fyrir dóm en þau höfðu áður borið vitni um atburði hjá lögreglu. Sýknað var af hinum ákærðu brotum þar sem ekki höfðu næg sönnunargögn verið lögð fram í tengslum við hið meinta athæfi.

Hrd. 2005:2221 nr. 203/2005 (Brautarholt V)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2245 nr. 501/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2261 nr. 11/2005 (Geislagata)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2312 nr. 196/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2382 nr. 498/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2403 nr. 222/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2414 nr. 231/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2432 nr. 44/2005 (Óðinsgata)^[HTML] ^[PDF]
Uppgefin stærð á íbúð var 45 m² í skrám Fasteignamats ríkisins og söluyfirliti fasteignasölunnar en var svo í raun 34,2 m². Ef tekið hefði verið tillit til hlutdeildar í sameign hefði hún orðið 35,74 m². Staðfesti Hæstiréttur því rétt kaupanda til afsláttar af kaupverðinu.

Hrd. 2005:2469 nr. 36/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2503 nr. 20/2005 (Starfsleyfi álvers í Reyðarfirði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2584 nr. 43/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2674 nr. 42/2005 (Vörslufé)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2734 nr. 234/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2757 nr. 259/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2825 nr. 339/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2841 nr. 261/2005 (Eignaleysi / Ekki skipti á skuldum)^[HTML] ^[PDF]
K óskaði skilnaðarleyfis og kom með yfirlýsingu um eignaleysi. Leyfið var gefið út.
Svo kom M og sagðist vera ósáttur og krafðist opinberra skipta. Hann viðurkenndi að ekki væru eignir en vildi krefjast slíkra skipta til að vita hvernig skuldum M yrði skipt, þó engar væru eignirnar. Hann taldi sig ekki eiga að bera einan ábyrgð á þeim.
Í héraði var litið svo á að þar sem lánin höfðu verið tekin á tíma hjúskaparins í þágu þeirra beggja, og því ættu þau bæði að greiða þau. Héraðsdómur taldi ósanngjarnt að hann bæri einn ábyrgð á skuldunum og því ættu opinberu skiptin að fara fram.
Hæstiréttur segir að ekki skipti máli hvenær lánin voru tekin, þar sem opinber skipti væru eingöngu til þess að ákvarða um tilkall til eigna, og því ekki hægt að leysa úr þeim með opinberum skiptum. Beiðninni var því hafnað.

Hrd. 2005:2848 nr. 266/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2883 nr. 275/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2887 nr. 276/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2895 nr. 298/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2900 nr. 320/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2910 nr. 334/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2918 nr. 324/2005 (Barnatönn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2962 nr. 340/2005 (Brekka - Ábúðarsamningur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2974 nr. 352/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2945 nr. 377/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2958 nr. 300/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3015 nr. 367/2005 (Skaftafell I og III í Öræfum - Óbyggðanefnd)^[HTML] ^[PDF]
Íslenska ríkið var stefnandi þjóðlendumáls og var dómkröfum þess beint að nokkrum jarðeigendum auk þess að það stefndi sjálfu sér sem eigenda sumra jarðanna sem undir voru í málinu. Hæstiréttur mat það svo að sami aðili gæti ekki stefnt sjálfum sér og vísaði frá þeim kröfum sem íslenska ríkið beindi gegn sér sjálfu.

Hrd. 2005:3084 nr. 319/2005 (Roðasalir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3090 nr. 365/2005 (Elliðahvammur II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3106 nr. 344/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3142 nr. 26/2005 (Gistiheimili á Njálsgötu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3157 nr. 481/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3168 nr. 47/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3228 nr. 401/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3315 nr. 87/2005 (Valur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3394 nr. 66/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3580 nr. 76/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3601 nr. 101/2005 (Vatnsendablettur I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3720 nr. 430/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3791 nr. 114/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3802 nr. 221/2005 (Spilda úr landi Ness II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3816 nr. 116/2005 (Rykbindisalt)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3885 nr. 410/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3936 nr. 122/2005 (Landssími Íslands)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3968 nr. 89/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4074 nr. 439/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4111 nr. 139/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4216 nr. 197/2005 (Frístundahús)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4267 nr. 144/2005 (Básbryggja - Húsasmiðjan)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4355 nr. 178/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4389 nr. 154/2005 (Sæfari)^[HTML] ^[PDF]
Aðili seldi alla hluti sína í einkahlutafélagi og rifti svo kaupsamningnum daginn eftir gjalddaga. Hæstiréttur taldi vanefndina svo óverulega miðað við hagsmuni seljanda á þessum tímapunkti að ekki hefði verið nægt tilefni til að rifta kaupsamningnum þótt kaupandinn hefði verið í vanskilum með alla peningagreiðsluna. Hagsmunir seljandans voru taldir nægilega tryggðir með dráttarvöxtum.

Hrd. 2005:4407 nr. 463/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4506 nr. 182/2005 (Héðinsfjarðargöng I)^[HTML] ^[PDF]
Vegagerðin bauð út verk á Evrópska efnahagssvæðinu um gerð Héðinsfjarðarganga. Lægsta boðið var sameiginlegt tilboð íslensks aðila og dansks aðila sem var 3,2% yfir kostnaðaráætlun. Fyrir tilkynningu úrslita útboðsins samþykkti ríkisstjórn Íslands að fresta verkinu um þrjú ár og nýtt útboð færi fram miðað við það. Í kjölfarið tilkynnti Vegagerðin öllum bjóðendum að öllum tilboðum hefði verið hafnað á grundvelli þensluástands í þjóðfélaginu og að stofnunin fengi ekki nægt fjármagn fyrir þessar framkvæmdir.

Aðilarnir er áttu lægsta boðið kærðu ákvörðunina til kærunefndar útboðsmála og taldi nefndin að ákvörðunin hefði verið ólögmæt og að hún væri skaðabótaskyld, þó án afstöðu til efndabóta. Þeir höfðuðu svo viðurkenningarmál fyrir dómstólum um skaðabætur. Hæstiréttur taldi að þó lagaheimild væri sannarlega til staðar um að hafna öllum tilboðum væri þó ekki hægt að beita þeirri heimild án þess að fyrir lægju bæði málefnalegar og rökstuddar ástæður. Hann taldi engar málefnalegar ástæður liggja fyrir þeirri ákvörðun. Nefndi hann þar að auki að á Vegagerðinni hefði legið sönnunarbyrðin um að ekki hefði verið samið við lægstbjóðendur en hún axlaði ekki þá sönnunarbyrði. Þar sem lægstbjóðendur hefðu boðið sem næmi hærri fjárhæð en kostnaðaráætlun hljóðaði upp á var talið að þeir hefðu sýnt fram á að þeir hefðu orðið fyrir tjóni. Var því viðurkennd bótaskylda íslenska ríkisins gagnvart lægstbjóðendum.

Hrd. 2005:4546 nr. 240/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4604 nr. 480/2005 (Ný lögreglurannsókn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4621 nr. 200/2005 (Smíðakennari)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4673 nr. 191/2005^[HTML] ^[PDF]
Safnkrafa og svo krafist bóta vegna annars fjártjóns að tiltekinni upphæð án þess að það hafi verið rökstutt.

Hrd. 2005:4707 nr. 353/2005 (Myndlistarsýning)^[HTML] ^[PDF]
Listaverk sem ríkið fékk að láni voru til sýnis á Þingvöllum. Ríkið ákvað svo einhliða að hafa þau áfram án þess að afla heimildar. Svo eyðilögðust þau á því tímabili af óhappatilviljun. Íslenska ríkið var talið bera hlutlæga ábyrgð á því tjóni sökum casus mixtus cum culpa.

Hrd. 2005:4722 nr. 354/2005 (Listaverk - Myndlistarsýning)^[HTML] ^[PDF]
Listaverk sem ríkið fékk að láni voru til sýnis á Þingvöllum. Ríkið ákvað svo einhliða að hafa þau áfram án þess að afla heimildar. Svo eyðilögðust þau á því tímabili af óhappatilviljun. Íslenska ríkið var talið bera hlutlæga ábyrgð á því tjóni sökum casus mixtus cum culpa.

Hrd. 2005:4737 nr. 165/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4780 nr. 254/2005 (Iceland Seafood International)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4859 nr. 487/2005 (Eignarhlutur og skuld vegna vinnu og útlagðs)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4873 nr. 500/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4903 nr. 501/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4989 nr. 233/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:5089 nr. 280/2005 (Framnesvegur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:5171 nr. 292/2005 (Sóleyjarimi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:5254 nr. 246/2005 (Þór Kolbeinsson)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:5264 nr. 235/2005 (Eurovision 1986-2003)^[HTML] ^[PDF]
Gunnlaugur Briem (GB) hafði lengi leikið inn á hljómdiska sem Dagur Group ehf. (DG) gaf svo út. Samningar um þann leik voru einvörðungu munnlegir en GB gaf út reikning í hvert sinn. DG hafði stundum endurútgefið tónlistina á ýmsum safndiskum án þess að GB hafi krafist frekari greiðslna fyrir endurútgáfurnar né gefið út reikninga vegna þeirra. Þegar DG gaf út safndisk með Eurovision lögum krafðist GB svo fjárhæðar fyrir endurútgáfuna, sem DG synjaði þar sem fyrirtækið taldi að um eingreiðslu væri að ræða.

Hæstiréttur taldi að GB hefði átt að tilgreina í upphafi hvort hann vildi áskilja sér endurgjald vegna endurútgáfu laganna. DG hefði því getað gert ráð fyrir því að ekki kæmi til greiðslu til GB vegna umrædds disks.

Hrd. 2005:5276 nr. 267/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:76 nr. 290/2005 (Leirá og Hávarsstaðir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:156 nr. 313/2005 (Tjónamat og skoðun - Alþjóðleg miðlun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:167 nr. 326/2005 (Byggingaleyfi - Sunnuhvoll I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:181 nr. 272/2005 (Sparisjóður Hafnarfjarðar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:221 nr. 13/2006 (Afstaða til viku/viku umgengnis)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:241 nr. 31/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:293 nr. 252/2005 (Björgunarlaun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:351 nr. 363/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:387 nr. 316/2005 (Fæðingardeild Landspítalans)^[HTML] ^[PDF]
Líkamstjón varð á barni við fæðingu þess. Fæðingarlæknirinn var sýknaður af bótakröfu þar sem hann hafði unnið í samræmi við hefðbundið verklag.

Hrd. 2006:419 nr. 350/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:498 nr. 362/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:519 nr. 321/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:657 nr. 382/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:745 nr. 376/2005 (Heimilisfræðikennari)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:829 nr. 87/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:834 nr. 391/2005 (Breiðabólsstaður)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:843 nr. 393/2005 (Kasper ehf. - Ölgerðin)^[HTML] ^[PDF]
Kasper rak bar á Höfðabakka og átti Ölgerðin að ráða hljómsveitir til að spila á barnum. Ölgerðin taldi forsendur samningsins brostnar þar sem bjórsalan hefði ekki orðið eins mikil og búist var og vildi ekki lengur ráða hljómsveitir til að spila á barnum, og beitti fyrir sig orðalagi viðaukasamnings sem Hæstiréttur túlkaði sem skilyrði. Ölgerðin var sýknuð af kröfum Kaspers ehf.

Hrd. 2006:884 nr. 386/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:944 nr. 96/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:956 nr. 412/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1006 nr. 372/2005 (Námur í Skipalóni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1074 nr. 118/2006 (Kvíur í sameign)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1096 nr. 397/2005 (Eskihlíð)^[HTML] ^[PDF]
48 ára gamalt hús. Galli var 5,56% frávik sem ekki var talið duga.

Hrd. 2006:1106 nr. 423/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1149 nr. 384/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1176 nr. 441/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1249 nr. 427/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1268 nr. 425/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1278 nr. 443/2005 (Þverfell)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1309 nr. 343/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1364 nr. 445/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1378 nr. 434/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1472 nr. 155/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1480 nr. 156/2006 (Frakkastígsreitur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1489 nr. 157/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1556 nr. 453/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1637 nr. 172/2006 (Einhliða yfirlýsing dugir ekki)^[HTML] ^[PDF]
Krafa um skilnað að borði og sæng árið 2003 frá öðru þeirra.
Sýslumaður reyndi árangurslaust að hafa samband við hitt og vísaði því málinu frá árið 2004.

K höfðaði síðan forsjármál árið 2005.
M fer síðan í skaðabótamál gegn K. Hann hélt því fram að K skuldi honum pening í tengslum við hjúskapinn. Því máli var vísað frá.
M hafði höfðað svo mál til að krefjast framfærslu og lífeyris.

K höfðaði síðan mál til að krefjast skilnaðar. Kröfunni var synjað þar sem ekki hafði komið fram krafa um opinber skipti.

Hrd. 2006:1643 nr. 170/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1689 nr. 220/2005 (Tóbaksdómur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1899 nr. 168/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1975 nr. 438/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2032 nr. 196/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2056 nr. 200/2006 (Réttur til húsnæðis/útburður)^[HTML] ^[PDF]
Hjón bjuggu á jörð í eigu föður K. Þau höfðu aðstoðað við reksturinn og ákváðu þau svo að skilja. K vildi að M flyttu út þar sem faðir hennar hafi átt jörðina, en M neitaði því.
M hélt því fram að hann ætti einhvern ábúðarrétt. Héraðsdómur tók undir þau rök en Hæstiréttur var ósammála og taldi hana eiga rétt á að vera þar en ekki M. Samþykkt var beiðni K um útburð á M.

Hrd. 2006:2113 nr. 223/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2115 nr. 216/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2125 nr. 202/2006 (Skuld v. ölvunaraksturs, 2. mgr. 106. gr.)^[HTML] ^[PDF]
M hafði verið sektaður vegna ölvunaraksturs og vildi að sú upphæð teldist vera skuld hans við skipti hans við K.
Dómstólar tóku ekki afstöðu til þess hvort K bæri ábyrgð á greiðslu þeirrar skuldar en sú skuld var ekki talin með í skiptunum.

Hrd. 2006:2141 nr. 203/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2157 nr. 252/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2198 nr. 5/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2203 nr. 345/2005 (Fell)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2252 nr. 454/2005 (Ærfjall, fyrir landi Kvískerja í Öræfum - Þjóðlendumál)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2279 nr. 496/2005 (Fjall og Breiðármörk í Öræfum - Skeiðársandur (Skaftafell II))^[HTML] ^[PDF]
Íslenska ríkið lýsti yfir kröfu á hluta tiltekinna jarða. Dómurinn er sérstakur fyrir það að ekki væri um að ræða afréttir, heldur jarðir. Á þessu tímabili hafði verið hlýindaskeið og jöklar því hopað. Landamerkjabréfin voru gerð þegar jöklarnir höfðu skriðið fram megnið af landinu. Í mörg hundruð ár höfðu ekki verið nein raunveruleg afnot af því landi sem jöklarnir höfðu skriðið yfir. Síðar hopuðu jöklarnir eitthvað.

Hrd. 2006:2402 nr. 236/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2502 nr. 494/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2513 nr. 502/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2531 nr. 34/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2556 nr. 520/2005 (Aðfangaeftirlitið)^[HTML] ^[PDF]
Rukkað var þjónustugjald fyrir svokallað aðfangaeftirlit. Reynt á hvort það mátti leggja gjaldið og hvort rækja mætti eftirlitið. Brotið var bæði á formreglu og heimildarreglu lögmætisreglunnar.

Hrd. 2006:2573 nr. 254/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2596 nr. 476/2005 (Eignarréttur að fasteign)^[HTML] ^[PDF]
M og K voru í sambúð, hvort þeirra áttu börn úr fyrri hjónaböndum.
M deyr og því haldið fram að K ætti íbúðina ein.
Niðurstaðan var sú að M og K hefðu átt sitthvorn helminginn.

Hrd. 2006:2631 nr. 534/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2681 nr. 259/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2693 nr. 280/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2814 nr. 283/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2818 nr. 273/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2851 nr. 248/2006 (Skattrannsókn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2887 nr. 47/2006 (Steinn í Svíþjóð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2894 nr. 8/2006 (Tómas Zoëga)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2964 nr. 548/2005 (Skipta börnum)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2977 nr. 262/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3002 nr. 314/2006 (Ógilding kaupmála/104. gr. - Gjöf 3ja manns - Yfirlýsing eftir á)^[HTML] ^[PDF]
Dómurinn er til marks um það að séreignarkvöð á fyrirfram greiddum arfi verði að byggjast á yfirlýsingu þess efnis í erfðaskrá.

Hrd. 2006:3091 nr. 61/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3179 nr. 43/2006 (Hnúkur í Klofningshreppi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3219 nr. 32/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3340 nr. 352/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3349 nr. 368/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3375 nr. 379/2006 (Rekstur frísvæðis)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3476 nr. 354/2006 (Frávísun kröfuliða)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3507 nr. 456/2006 (Suðurhús - Lögbann)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3542 nr. 467/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3549 nr. 464/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3605 nr. 101/2006 (Kostnaður vegna umgengni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3674 nr. 63/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3735 nr. 76/2006 (Kostnaður/vinna)^[HTML] ^[PDF]
Stutt sambúð.
Viðurkennt að það hafi ekki verið fjárhagsleg samstaða.
K höfðaði málið því henni fannst henni hafa lagt fram meira.
Vill fá til baka það sem hún hafði lagt fram að ósekju í málið.
Málinu var vísað frá þar sem málatilbúnaður er of ruglingslegur þar sem K væri að rugla saman kröfugerð og röksemdum, ásamt því að forma dómkröfurnar of illa.

Hrd. 2006:3774 nr. 497/2005 (Hoffells-Lambatungur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3810 nr. 498/2005 (Stafafell - Lón í Hornafirði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3876 nr. 502/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3896 nr. 67/2006 (Þingvellir - Skjaldbreiður)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4013 nr. 60/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4087 nr. 93/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4128 nr. 503/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4150 nr. 91/2006 (River Rafting - Fljótareiðin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4161 nr. 55/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4189 nr. 285/2006 (Ferrari Enzo)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4260 nr. 52/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4277 nr. 161/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4370 nr. 537/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4405 nr. 143/2006 (NorðurBragð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4425 nr. 122/2006 (Synjun Mosfellsbæjar á umsókn um byggingarleyfi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4445 nr. 149/2006 (Ísþorskur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4467 nr. 14/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4483 nr. 174/2006 (Handveðsyfirlýsing)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4550 nr. 557/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4553 nr. 183/2006 (Festarfell)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4566 nr. 184/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4599 nr. 205/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4637 nr. 240/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4666 nr. 548/2006 (Atlantsskip)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4700 nr. 215/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4749 nr. 178/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4767 nr. 221/2006 (Hlutafélag)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4786 nr. 194/2006 (Svenni EA - Aflaheimildir)^[HTML] ^[PDF]
Seljandinn sá eftir að hafa selt bát á svo lágu verði og krafðist breytinga á kaupverði til hækkunar.

Hrd. 2006:4807 nr. 386/2006 (Hlíðarendi í Fljótshlíð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4859 nr. 234/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4883 nr. 332/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4919 nr. 198/2006 (Vinnueftirlit ríkisins - Erlend kona slasast við að henda rusli í gám á lóð Ingvars Helgasonar hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5134 nr. 222/2006 (Jökull)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5186 nr. 579/2006 (Verðmat á jörð)^[HTML] ^[PDF]
Hjón deildu um verðmat á jörð og K fer fram á verðmat en vill að miðað sé við tvö tímamörk. Biður fyrst um verðmat miðað við framlagningu umsóknar en síðan einnig um verðmat frá 2005 þegar óskað var opinberra skipta. Matið fer fram árið 2006.
Dómstóllinn segir að verðmatið eigi að miða við gangverð á þeim tíma sem verðmatið fór fram. Synjað var því dómkröfu K um verðmat á þeim dögum sem hún vildi miða við.

Hrd. 2006:5198 nr. 601/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5221 nr. 167/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5230 nr. 163/2006 (Strætisvagn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5267 nr. 360/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5284 nr. 260/2006 (Skemmtistaður í Þingholtsstræti)^[HTML] ^[PDF]
Sjónarmið um að ölvað fólk sem er farið út úr veitingastaðnum sé á eigin ábyrgð en Hæstiréttur tók ekki undir það, heldur bæri ábyrgð innan skynsamlegra marka.

Hrd. 2006:5332 nr. 290/2006 (Byggingarfélagið Hyrna - Tjarnartún - Verðtrygging í kaupsamningi)^[HTML] ^[PDF]
E gerði kauptilboð í eina af þeim íbúðum sem byggingarfélag var að reisa, og var það svo samþykkt. Í samningnum var bætt við orðalaginu „Allar greiðslur samkvæmt kaupsamningi þessum eru vísitölutryggðar og hækka í samræmi við breytingar á byggingavísitölu og miðast við grunnvísitölu 285,6.“ og einnig var þar að finna ákvæði um að uppgjör vegna vísitöluhækkunar færi fram við útgáfu afsals. Varð þetta til þess að kaupverðið hækkaði um 666 þúsund krónur strax við undirritun.

Hæstiréttur vísaði meðal annars til þess að vísitalan hafi strax við samningsgerð verið 14 mánaða gömul. Þá var litið til stöðu samningsaðila og að ákvæðið hafi ekki verið kynnt kaupanda með fullnægjandi hætti. Téðu ákvæði var vikið til hliðar á grundvelli 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936.

Hrd. 2006:5339 nr. 316/2006 (K vissi að það var ójafnt)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5477 nr. 622/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5584 nr. 340/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5636 nr. 627/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5645 nr. 621/2006 (2 börn, opinber skipti)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur taldi að tilvist barna einna og sér skapaði rétt til opinberra skipta.

Hrd. 2006:5676 nr. 246/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5725 nr. 336/2006 (Þjónustusamningur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5743 nr. 269/2006 (Bergstaðastræti)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 653/2006 dags. 4. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 664/2006 dags. 8. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 665/2006 dags. 10. janúar 2007 (Arfur til arfleifanda)^[HTML] ^[PDF]
Maður gerði erfðaskrá og hafði ekki skylduerfingja. Hann ráðstafaði til vinar síns tilteknum eignum, sem voru mest af því sem hann átti. Meðal eignanna voru innstæður hans á tiltekinni bankabók. Hann hafði ekki tilgreint að erfðaskráin myndi einnig eiga við um eignir sem hann kynni að eignast í framtíðinni.

Systir hans deyr rétt áður en hann lést og var hann einkaerfingi hennar. Hann fékk leyfi til einkaskipta. Hann dó áður en sá arfur var greiddur. Mesti hluti þess arfs var lagður inn á bankabókina eftir að maðurinn dó.

Lögerfingjarnir fengu þann hluta sem var lagður inn á bankabókina eftir lát mannsins.

Hrd. 639/2006 dags. 10. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 650/2006 dags. 16. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 319/2006 dags. 18. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 474/2005 nr. 18. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1/2007 dags. 18. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 6/2007 dags. 18. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 661/2006 dags. 23. janúar 2007 (Skattahluti Baugsmálsins - Ríkislögreglustjóri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 50/2007 dags. 31. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 387/2006 dags. 1. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 57/2007 dags. 7. febrúar 2007 (Aðili eða málflytjandi)^[HTML] ^[PDF]
Málið var upprunalega höfðað til að fá það viðurkennt að þau stefndu hefði ekki verið vottar að undirskrift stefnanda á kaupsamnings hans við SG.

Stefnandi lagði fram kröfu í héraði um að dómari málsins viki úr sæti á þeim grundvelli að lögmaður stefndu hefði áður verið lögmaður SG auk þess að hann og dómari málsins hafi verið góðvinir og hittist oft og reglulega. Þeirri kröfu var synjað af hálfu héraðsdómara á þeim forsendum að þótt yfirlýsingin um tengslin væru efnislega rétt leiddi það ekki til þess að hann viki sæti. Þá vísaði héraðsdómarinn til þess að ekki séu gerðar eins strangar kröfur vegna tengsla dómara og lögmanns og vegna dómara og málsaðila.

Hæstiréttur staðfesti úrskurð héraðsdóms með vísan til forsendna hans.

Hrd. 304/2006 dags. 8. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 56/2007 dags. 13. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 120/2006 dags. 15. febrúar 2007 (Karl K. Karlsson - ÁTVR)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 344/2006 dags. 22. febrúar 2007 (Straumnes)^[HTML] ^[PDF]
Snýr að reglu 20. kapítúla Kaupabálkar Jónsbókar um rétt til að slíta sameign.

Hrd. 241/2006 dags. 22. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 462/2006 dags. 22. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 406/2006 dags. 22. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 85/2007 dags. 26. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 435/2006 dags. 1. mars 2007 (Yfirgangssemi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 97/2007 dags. 5. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 64/2007 dags. 7. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 474/2006 dags. 8. mars 2007 (Þjófavarnarkerfi ekki virkt)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 424/2006 dags. 8. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 116/2007 dags. 9. mars 2007 (Barátta fyrir lífsýni IV)^[HTML] ^[PDF]
Fjórði hæstaréttardómurinn milli sömu aðila. Fyrsta málið var höfðað árið 2005.

Í fyrsta málinu sagði Hæstiréttur að sanna hefði þurft að mamman hefði lýst því yfir að annar aðili væri faðirinn. Í fjórða málinu fékk maðurinn bróður sinn til að bera vitni um að móðir þeirra hefði sagt að tiltekinn maður væri faðir hans. Þá var loksins samþykkt að fram skuli fara mannerfðafræðileg rannsókn.

Hrd. 130/2007 dags. 13. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 504/2006 dags. 15. mars 2007 (Lánssamningur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 92/2007 dags. 16. mars 2007 (Olíusamráðsdómur - Forstjórar olíufélaga)^[HTML] ^[PDF]
Forstjórar olíufélaga voru ákærðir. Álitið var að skilin á milli rannsóknar samkeppnisyfirvalda og sakamálarannsóknar lögreglu. Ákærunni var vísað frá dómi þar sem fyrrnefnda rannsóknin var framkvæmd á þeim grundvelli að ákærðu voru neyddir að lögum til að fella á sig sök, sem notað var svo gegn þeim í síðarnefndu rannsókninni. Hæstiréttur taldi þetta leiða til þess að rannsóknin var ónýt að öllu leyti.

Hrd. 123/2007 dags. 19. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 289/2006 dags. 22. mars 2007 (Landskiptagerð - Grjóteyri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 481/2006 dags. 22. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 331/2006 dags. 22. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 138/2007 dags. 22. mars 2007 (Landspildan)^[HTML] ^[PDF]
Settar voru þrjár jafnstæðar dómkröfur þar sem að í einni þeirra var krafist tiltekinnar beitingar ákvæðis erfðafestusamnings en í annarri þeirra krafist ógildingar þess ákvæðis. Þótti það vera ódómtækt.

Hrd. 137/2007 dags. 27. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 511/2006 dags. 29. mars 2007 (Spilda í Vatnsenda)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 433/2006 dags. 29. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 510/2006 dags. 29. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 552/2006 dags. 29. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 166/2007 dags. 29. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 555/2006 dags. 2. apríl 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 535/2006 dags. 2. apríl 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 147/2007 dags. 3. apríl 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 199/2007 dags. 23. apríl 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 198/2007 dags. 23. apríl 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 204/2007 dags. 25. apríl 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 519/2006 dags. 26. apríl 2007 (Umgengnisréttur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 542/2006 dags. 26. apríl 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 517/2006 dags. 26. apríl 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 197/2007 dags. 27. apríl 2007 (Krafa leidd af réttindum yfir fasteign)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 543/2006 dags. 3. maí 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 264/2006 dags. 10. maí 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 536/2006 dags. 16. maí 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 571/2006 dags. 16. maí 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 227/2007 dags. 16. maí 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 450/2006 dags. 24. maí 2007 (Pizza-Pizza)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 525/2006 dags. 24. maí 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 275/2007 dags. 30. maí 2007^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur staðfesti úrskurð héraðsdómara um að hann víki ekki sæti, en í héraði var sú krafa reist á því að fyrri dómar héraðsdómarans í sambærilegum málum hefðu mótað skoðanir dómarans með þeim hætti að óhlutdrægnin hefði með réttu verið dregin í efa.

Hrd. 493/2006 dags. 31. maí 2007 (Húsvirki hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 4/2007 dags. 31. maí 2007 (Höskuldsstaðir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 279/2007 dags. 4. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 281/2007 dags. 6. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 282/2007 dags. 6. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 296/2007 dags. 6. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 440/2006 dags. 7. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 423/2006 dags. 7. júní 2007 (Blönduós - Ræktunarlóð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 656/2006 dags. 7. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 591/2006 dags. 7. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 271/2007 dags. 7. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 304/2007 dags. 12. júní 2007 (3 ár ekki skammur tími, hafnað)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 22/2007 dags. 14. júní 2007 (Þórsmörk og Goðaland)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 580/2006 dags. 14. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 658/2006 dags. 14. júní 2007 (Sætún)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 303/2007 dags. 15. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 608/2006 dags. 18. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 623/2006 dags. 18. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 375/2007 dags. 20. júlí 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 389/2007 dags. 10. ágúst 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 323/2007 dags. 15. ágúst 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 395/2007 dags. 22. ágúst 2007 (Eignir, skuldir, útlagning)^[HTML] ^[PDF]
Framhald atburðarásarinnar í Hrd. 2004:3125 nr. 323/2004 (Fyrirtaka hjá sýslumanni)^ⓘ.

Haustið 2002 var krafist skilnaðar í kjölfar hins málsins. K krafðist þess að fasteignin sem hún eignaðist eftir viðmiðunardag skipta teldist séreign hennar, og féllst Hæstiréttur á það.
Einnig var deilt um fasteign sem M keypti en hætti við.
Þá var deilt um hjólhýsi sem M seldi og vildi K fá það í sinn hlut. Ekki var fallist á það þar sem hjólhýsið var selt fyrir viðmiðunardaginn.

Hrd. 399/2007 dags. 22. ágúst 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 427/2007 dags. 24. ágúst 2007 (Stöðugleiki)^[HTML] ^[PDF]
Framhald atburðarásar: Hrd. 140/2008 dags. 30. október 2008 (Tengsl umfram stöðugleika)^ⓘ

Hrd. 388/2007 dags. 27. ágúst 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 452/2007 dags. 6. september 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 32/2007 dags. 13. september 2007 (Landsbanki Íslands hf. - Launaútreikningur)^[HTML] ^[PDF]
Mistök leiddu til of hárrar launagreiðslu og þremur árum síðar var krafist endurgreiðslu fyrir því ofgreidda. Hæstiréttur vísaði til þess að meginregla gilti um rétt skuldara til slíkrar endurkröfu sem á væru undantekningar. Í því sambandi nefndi hann að launagreiðandanum hefði átt að vera mistökin ljós, þar sem hann var banki, og var endurkröfunni því synjað.

Hrd. 611/2006 dags. 13. september 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 408/2007 dags. 18. september 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 460/2007 dags. 19. september 2007 (Hluti fasteignar - Ísland og Þýskaland)^[HTML] ^[PDF]
M var Íslendingar og K Þjóðverji.
Gerðu hjúskaparsamning, eins og það var kallað, á Þýskalandi.
Í honum var ákvæði um aðskilinn fjárhag og yfirlýsing um að allt varðandi þeirra hjúskap skyldi lúta þýskum reglum.
Slitu samvistum og M kemur hingað til lands og kaupir íbúð.
Þau taka síðan aftur samvistum. Íbúðin seld og keypt önnur eign.
Þau gera kaupmála á Íslandi. Á honum er kveðið á um að fasteign væri séreign M og allt sem kæmi í hennar stað.
Þau skilja síðan og reka dómsmál á Íslandi um skiptingu fasteignanna.
Deildu um það hvort fasteignin væri öll eða að hluta séreign M.
Hvorugt kemur með mótbárur að þetta tiltekna mál sé rekið á Íslandi né krefjast þess að einhver hluti málsins sé rekið á öðru landi eða færi eftir reglum erlendra ríkja.
Niðurstaðan var sérkennileg en héraðsdómur kvað á um að M ætti 59% hluta.
M mistókst að reyna á það hvort eignin væri séreign hans eða ekki þar sem hann hafði ekki kært úrskurð héraðsdóms fyrir sitt leyti.
Dómstólar tóku ekki afstöðu til þeirra 41% sem eftir voru þar sem þeim hluta var vísað frá.
K reyndi hvorki að útskýra hjúskaparsaminginn né þýskar réttarreglur.

Hrd. 523/2006 dags. 20. september 2007 (Starfsmannaleigur - Impregilo SpA)^[HTML] ^[PDF]
Spurt var um hver ætti að skila skattinum. Fyrirætlað í lögskýringargögnum en kom ekki fram í lagatextanum, og því ekki hægt að byggja á lagaákvæðinu.

Hrd. 20/2007 dags. 20. september 2007 (Kvíar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 15/2007 dags. 20. september 2007 (Trésmiðja Snorra Hjaltasonar hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 9/2007 dags. 27. september 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 662/2006 dags. 4. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 78/2007 dags. 4. október 2007 (Greiðslumark)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 99/2007 dags. 11. október 2007 (Skaftártunguafréttur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 491/2006 dags. 11. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 46/2007 dags. 11. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 141/2007 dags. 18. október 2007 (Fasteignasalar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 520/2007 dags. 18. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 525/2007 dags. 18. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 521/2007 dags. 18. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 12/2007 dags. 18. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 551/2007 dags. 22. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 65/2007 dags. 25. október 2007 (Heiðarbær)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 146/2007 dags. 25. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 58/2007 dags. 25. október 2007 (Klettháls)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 7/2007 dags. 8. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 135/2007 dags. 8. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 163/2007 dags. 8. nóvember 2007 (Pétursbúð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 176/2007 dags. 8. nóvember 2007 (Yamaha)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 159/2007 dags. 8. nóvember 2007 (Orkuveita)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 151/2007 dags. 15. nóvember 2007 (Unnarsholtskot - Gjafir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 114/2007 dags. 15. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 565/2007 dags. 15. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 583/2007 dags. 20. nóvember 2007 (Perú)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 542/2007 dags. 21. nóvember 2007 (Vilji systranna)^[HTML] ^[PDF]
Systur gera sameiginlega erfðaskrá árið 2001. Þær voru ekki giftar og áttu engin börn. Þær gerðu meira en eina. Hún var vottuð af fulltrúa sýslumannsins í Reykjavík og stimpluð. Ekki var minnst á í vottorðinu á andlegt hæfi arfleifanda til að gera erfðaskrána.

Hrd. 127/2007 dags. 22. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 189/2007 dags. 29. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 157/2007 dags. 29. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 201/2007 dags. 6. desember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 634/2007 dags. 10. desember 2007 (Framsal sakamanns)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 631/2007 dags. 12. desember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 327/2007 dags. 13. desember 2007 (Dóra Dröfn Skúladóttir gegn Landspítala)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 210/2007 dags. 13. desember 2007 (Grímstunga - Jarðir í Áshreppi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 152/2007 dags. 13. desember 2007 (Landspilda úr Teigstorfu, á Þveráraurum)^[HTML] ^[PDF]
Aðilar kröfðust viðurkenningar á því að hefð hefði unnist á landspildu innan girðingar lands þeirra. Girðingin hafi átt að hafa verið reist fyrir 1960. Lögð hafði verið fram landskiptabeiðni áður en hefðun væri fullnuð, með vitneskju aðilanna sem kröfðust viðurkenningarinnar, og því hefðu þeir ekki getað hafa talið hafa eignast landspilduna á grundvelli hefðunar.

Hrd. 292/2007 dags. 13. desember 2007 (Keilufell)^[HTML] ^[PDF]
Skilyrði um gallaþröskuld var ekki talið vera uppfyllt þar sem flatarmálsmunur einbýlishúss samkvæmt söluyfirliti og kaupsamningi borið saman við raunstærð reyndist vera 14,4%.

Hrd. 196/2007 dags. 13. desember 2007 (Auto Ísland ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 251/2007 dags. 20. desember 2007 (Lögskilnaður - Breyting á samningi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 240/2007 dags. 20. desember 2007 (Örorkulífeyrir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 239/2007 dags. 20. desember 2007 (Berufjarðará)^[HTML] ^[PDF]
Spildu var skipt úr jörð en ekki var vikið að vatni eða veiðiréttar. Eigendurnir töldu sig hafa óskiptan veiðirétt í sameign við hinn hluta jarðarinnar. Hæstiréttur féllst ekki á það.

Hrd. 80/2007 dags. 20. desember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 212/2007 dags. 20. desember 2007 (V&Þ - Tíföld frestun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 195/2007 dags. 17. janúar 2008 (Umferðarslys - Sjálfsmorð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 229/2007 dags. 17. janúar 2008 (Saxhóll)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 245/2007 dags. 17. janúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 89/2007 dags. 17. janúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 31/2008 dags. 23. janúar 2008 (Galtalækjarskógur)^[HTML] ^[PDF]
Ekki var tekið fram hver spildan var sem var leigð.

Hrd. 181/2007 dags. 24. janúar 2008 (Álftarós)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 250/2007 dags. 24. janúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 15/2008 dags. 29. janúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 224/2007 dags. 31. janúar 2008 (Fiskhausar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 226/2007 dags. 31. janúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 158/2007 dags. 31. janúar 2008 (Vopnað rán)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 36/2008 dags. 31. janúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 142/2007 dags. 7. febrúar 2008 (Olíusamráð - Reykjavíkurborg)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 143/2007 dags. 7. febrúar 2008 (Olíusamráð - Strætó bs.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 310/2007 dags. 7. febrúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 50/2008 dags. 8. febrúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 25/2008 dags. 12. febrúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 307/2007 dags. 14. febrúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 283/2007 dags. 14. febrúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 645/2006 dags. 21. febrúar 2008 (Jarðefni - Gangadómar - Reyðarfjarðargöng)^[HTML] ^[PDF]
Snerist um borun jarðganga um Almannaskarð, og Reyðarfjarðar og Fáskrúðsfjarðar. Eignarnám var gert í fjöllunum. Vegagerðin nýtti jarðefnið til að leggja vegi og deilt var um hvort eignarnámið hafi náð yfir jarðefnanýtingu. Hæstiréttur taldi að jarðefnið væri hluti fjallsins en efnatakan var svo dýr að hún hefði ekki verið arðbær, og því hefði jarðefnið ekki verðgildi gagnvart jarðeigandanum.

Hrd. 644/2006 dags. 21. febrúar 2008 (Jarðefni - Gangadómar - Almannaskarðsgöng I)^[HTML] ^[PDF]
Snerist um borun jarðganga um Almannaskarð, og Reyðarfjarðar og Fáskrúðsfjarðar. Eignarnám var gert í fjöllunum. Vegagerðin nýtti jarðefnið til að leggja vegi og deilt var um hvort eignarnámið hafi náð yfir jarðefnanýtingu. Hæstiréttur taldi að jarðefnið væri hluti fjallsins en efnatakan var svo dýr að hún hefði ekki verið arðbær, og því hefði jarðefnið ekki verðgildi gagnvart jarðeigandanum.

Hrd. 326/2007 dags. 21. febrúar 2008 (Hafrót - Fiskútflutningur)^[HTML] ^[PDF]
Hafrót flytur út fisk til Þýskalands í eigin nafni en fyrir Torfnes. Torfnesi voru veittar ýmsar lánafyrirgreiðslur. Hafrót gerir ýmsar athugasemdir við þýska félaginu þar sem greiðslurnar voru lægri en kostnaður Hafrótar. Ekki var talið að þýska félagið gæti skuldajafnað skuldina við Torfnesi þar sem um hefði verið að ræða umsýsluviðskipti, ólíkt umboðsviðskiptum.

Hrd. 231/2007 dags. 21. febrúar 2008 (Vatnslögn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 223/2007 dags. 21. febrúar 2008 (Innbú)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 233/2007 dags. 21. febrúar 2008 (Skaginn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 306/2007 dags. 28. febrúar 2008 (Kjarval)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 165/2007 dags. 6. mars 2008 (Leiðbeint - Hafnað hótunum eða þrýstingi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 289/2007 dags. 6. mars 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 319/2007 dags. 6. mars 2008 (Vaxtarsamningur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 353/2007 dags. 6. mars 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 332/2007 dags. 6. mars 2008 (Jurtaríki)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 288/2007 dags. 6. mars 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 384/2007 dags. 13. mars 2008 (Ekki leiðbeint - Vankunnátta um helmingaskipti)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 434/2007 dags. 13. mars 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 200/2007 dags. 13. mars 2008 (Óvígð sambúð - Fjárskipti)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 301/2007 dags. 18. mars 2008 (Elliðahvammur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 330/2007 dags. 18. mars 2008 (Þorsklifur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 558/2007 dags. 10. apríl 2008 (Ummæli yfirmanns Samkeppnisstofnunar)^[HTML] ^[PDF]
Forstjórinn mætti á fund kúabónda og hraunaði yfir fundarmenn.
Hæstiréttur taldi það ekki hafa leitt til vanhæfis í því tilviki.

Hrd. 370/2007 dags. 10. apríl 2008 (Umferðarslys)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 248/2007 dags. 10. apríl 2008 (Iveco bátavél)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 156/2008 dags. 16. apríl 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 164/2008 dags. 16. apríl 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 444/2007 dags. 17. apríl 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 366/2007 dags. 23. apríl 2008 (Portus - Tónlistarhúsið Harpan)^[HTML] ^[PDF]
Tveir aðilar sem höfðu ekki verið valdir til að fá sérleyfi til byggingar, eign og rekstur tónlistar- og ráðstefnuhúsið Hörpuna, kröfðust afrits af samkomulags sem Austurhöfn-TR ehf., fyrirtæki stofnað af íslenska ríkinu og Reykjavíkurborg, gerði við Portus ehf. Þeirri beiðni var synjað af hálfu Ríkiskaupa og Reykjavíkurborgar og var henni skotið til úrskurðarnefndar upplýsingamála sem féllst svo á beiðnina.

Hæstiréttur hafnaði málsástæðu um að samningurinn félli utan við gildissvið upplýsingalaga og vísaði þar á meðal að í þeim lögum hefði ekki verið neinn áskilnaður um ákvörðun er varðaði rétt eða skyldu manna. Þá var einnig getið þess í dómnum að Ríkiskaup sáu um þau innkaup sem voru aðdragandi samningins auk þess að hann var undirritaður af fulltrúum íslenska ríkisins og Reykjavíkurborgar. Ljóst var að Ríkiskaup og Reykjavíkurborg höfðu haft samninginn undir höndum vegna verkefna þeirra á sviði stjórnsýslu.

Hrd. 429/2007 dags. 23. apríl 2008 (Cadillac Escalade)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 183/2008 dags. 28. apríl 2008 (Tvöfalt líf)^[HTML] ^[PDF]
Maður er í hjónabandi og þau ættleiða barn þar sem maðurinn gat ekki eignast börn. Hann veiktist alvarlega árið 2006 og síðan deyr hann. Kona frá Englandi kemur í kjölfarið með tvítugan son og segir hún að maðurinn væri faðirinn. Sonurinn gat ekki sannað að hann væri sonur þessa manns og vildi ekki fara í mannerfðafræðilega rannsókn.

Framhald atburðarásar: Hrd. 160/2009 dags. 8. maí 2009 (Tvöfalt líf II)^ⓘ

Hrd. 191/2008 dags. 29. apríl 2008 (Fjárskipti vegna síðari skilnaðar)^[HTML] ^[PDF]
Samkvæmt fjárskiptasamningi fékk K fasteign í sinn hlut gegn því að greiða M tiltekna fjárhæð og hafði greitt M hluta þeirrar upphæðar. Óvíst var í hvað peningarnir fóru.
Síðan tóku þau saman aftur og hófu að búa aftur saman. Skabos féll þá niður.

Síðar var aftur óskað um skilnað að borði og sæng og var þá spurning hvort fjárskiptasamningurinn sem lá þá fyrir áður myndi þá gilda. Dómstólar töldu að hann hefði fallið úr gildi.
M vildi meina að ef K vildi halda íbúðinni þyrfti hún að greiða honum 17 milljónir. K krafðist lækkunar á upphæðinni niður í 13 milljónir og dómstólar samþykktu það.

Hrd. 228/2008 dags. 29. apríl 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 195/2008 dags. 29. apríl 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 309/2007 dags. 30. apríl 2008 (Tjón af olíusamráði - Ker)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 411/2007 dags. 30. apríl 2008 (Sálfræðingafélagið)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 350/2007 dags. 30. apríl 2008 (Turnhamar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 184/2008 dags. 30. apríl 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 379/2007 dags. 8. maí 2008 (Sala á Íslenskum aðalverktökum hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 462/2007 dags. 8. maí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 445/2007 dags. 8. maí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 194/2008 dags. 8. maí 2008 (Istorrent I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 253/2008 dags. 16. maí 2008 (K frá Úkraínu, fasteign)^[HTML] ^[PDF]
Dæmigerður skáskiptadómur. M átti fasteign en álitamál hvort hann átti hana fyrir hjúskap eða ekki. Innan við árs hjúskapur.
Lítil fjárhagsleg samstaða.
Talið ósanngjarnt að hún fengi helminginn og því beitt skáskiptum.

Hrd. 252/2008 dags. 19. maí 2008 (Sambúðarfólk)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 257/2008 dags. 26. maí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 275/2008 dags. 26. maí 2008 (Skoðun á þaki)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 494/2007 dags. 29. maí 2008 (Lögmæt forföll)^[HTML] ^[PDF]
Lögmaður málsaðila var veikur og hafði hann upplýst dómara um það. Dómari hefði átt að fresta þinghaldinu en gerði það ekki. Hæstiréttur taldi það brot á jafnræði málsaðila.

Hrd. 522/2007 dags. 5. júní 2008 (Ekið í hlið bifreiðar á Drottningarbraut)^[HTML] ^[PDF]
Talið að um stórfellt gáleysi hefði verið að ræða.
Bíll keyrði yfir rautt ljós og ók í veg fyrir bíl sem var að þvera götuna. Ágreiningur var um hvort ökumaðurinn sem var að þvera götuna hafði sýnt af sér stórfellt gáleysi. Hæstiréttur taldi að við þessar aðstæður hefði ökumaðurinn átt að gæta sín betur og leit einnig til þess að bjart var úti.

Hrd. 334/2007 dags. 5. júní 2008 (Sölustjóri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 336/2007 dags. 5. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 337/2007 dags. 5. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 340/2007 dags. 5. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 338/2007 dags. 5. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 474/2007 dags. 5. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 335/2007 dags. 5. júní 2008 (A. Karlsson)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 339/2007 dags. 5. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 302/2008 dags. 11. júní 2008 (Garðabær)^[HTML] ^[PDF]
K var skrifuð fyrir eign en M taldi sig eiga hlutdeild.
M var talinn hafa lagt fram of lítið til að það skapaði hlutdeild.
Hæstiréttur nefnir að M hefði ekki lagt fram kröfu um endurgreiðslu vegna vinnu við eignina.

Hrd. 305/2008 dags. 11. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 467/2007 dags. 12. júní 2008 (Aldraður maður og sala báts - Ingvar ÍS 770)^[HTML] ^[PDF]
Ekkert kom fram í málinu um andlega annmarka seljandans. Vitni sögðu líka að seljandinn hafi vitað af því að söluverð bátsins var lægra en virði hans. Þá var litið til þess að um tvö ár voru liðin frá sölunni og þar til formleg krafa um hærra verð var borin fram. Hæstiréttur hafnaði því að breyta kaupsamningnum til hækkunar kaupverðs þar sem ekki væru uppfyllt skilyrði 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936.

Hrd. 615/2007 dags. 12. júní 2008 (Vátryggingarsamningur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 298/2008 dags. 16. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 549/2007 dags. 19. júní 2008 (Iceland Express)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 324/2008 dags. 25. júní 2008 (Skaginn hf.)^[HTML] ^[PDF]
Skip smíðað í Póllandi, það var svo flutt til Íslands og verkinu lokið þar. Ágreiningur var svo um hvar efndirnar fóru fram.

Hrd. 338/2008 dags. 26. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 376/2008 dags. 17. júlí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 457/2008 dags. 4. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 344/2008 dags. 5. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 358/2008 dags. 5. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 373/2008 dags. 10. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 394/2008 dags. 10. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 396/2008 dags. 17. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 430/2007 dags. 18. september 2008 (Hjúkrunarfræðingur á geðsviði)^[HTML] ^[PDF]
X starfaði sem hjúkrunarfræðingur á geðsviði Landspítala Íslands ásamt hjúkrunarfræðingnum Y. Y sakaði X um kynferðislega áreitni utan vinnustaðar og lýsti því yfir að hann væri tilbúinn til þess að færa sig milli deilda.

Yfirmenn X ákváðu að færa X milli deilda gegn vilja hennar vegna ágreiningsins sem ríkti meðal þeirra tveggja og að ágreiningurinn truflaði starfsemina. Landspítalinn hélt því fram að um væri að ræða ákvörðun á grundvelli stjórnunarréttar vinnuveitenda og því ættu reglur stjórnsýsluréttarins ekki við.

Hæstiréttur taldi að ákvörðunin hefði slík áhrif á æru X, réttindi hennar og réttarstöðu hennar að öðru leyti, að hún teldist vera stjórnvaldsákvörðun. Fallist var á kröfu X um ógildingu þeirrar ákvörðunar Landspítalans um að flytja hana úr starfi milli deilda og greiðslu miskabóta.

Hrd. 550/2006 dags. 18. september 2008 (Faxaflóahafnir)^[HTML] ^[PDF]
Aðili taldi að Faxaflóahöfnum hafi verið óheimilt að setja áfenga og óáfenga drykki í mismunandi gjaldflokka vörugjalds hafnarinnar og höfðaði mál á grundvelli meints brots á jafnræðisreglu 11. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 og 65. gr. stjórnarskrárinnar.

Hæstiréttur leit svo á að áfengar og óáfengar drykkjarvörur væru eðlisólíkar og því ekki um sambærilegar vörur að ræða, og hafnaði því þeirri málsástæðu.

Hrd. 487/2007 dags. 18. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 513/2008 dags. 19. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 523/2007 dags. 25. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 45/2008 dags. 25. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 596/2007 dags. 2. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 653/2007 dags. 2. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 640/2007 dags. 2. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 619/2007 dags. 2. október 2008 (Veiðifélag Norðurár í Skagafirði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 51/2008 dags. 2. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 514/2008 dags. 3. október 2008 (Valitor)^[HTML] ^[PDF]
Skattyfirvöld vildu upplýsingar um alla sem áttu erlend greiðslukort með tiltekinni heimild. Meiri hluti Hæstaréttar taldi lagaákvæðið vera nógu skýrt.

Hrd. 23/2008 dags. 9. október 2008 (Jörðin Brakandi)^[HTML] ^[PDF]
Jörðin var seld einu barnanna fyrir nokkuð lítið fé miðað við virði hennar. Barnið hafði búið á jörðinni og sá um rekstur hennar.

Hrd. 637/2007 dags. 9. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 91/2008 dags. 16. október 2008 (Grænagata)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 557/2008 dags. 20. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 555/2008 dags. 21. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 69/2008 dags. 23. október 2008 (Aðild - Kaupsamningur feðga)^[HTML] ^[PDF]
Maður í óskiptu búi seldi syni sínum jörð úr búinu. Eftir andlát mannsins vildi dóttir hans ógilda samninginn á grundvelli óheiðarleika.

Hæstiréttur taldi að hún gæti ekki átt lögvarða hagsmuni enda var dánarbúið enn í skiptum og hún því ekki fengið neina kröfu.

Hrd. 661/2007 dags. 23. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 672/2007 dags. 23. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 545/2008 dags. 23. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 140/2008 dags. 30. október 2008 (Tengsl umfram stöðugleika)^[HTML] ^[PDF]
Framhald af: Hrd. 427/2007 dags. 24. ágúst 2007 (Stöðugleiki)^ⓘ

K og M kynntust árið 1997 og tóku stuttu síðar upp sambúð. Þau eignuðust tvö börn saman, A árið 1998 og B árið 2001. Sambúð þeirra lauk árið 2003. Þau tvö gerðu samkomulag um sameiginlega forsjá barnanna tveggja, en A myndi eiga lögheimili hjá K og B hjá M. Samkomulagið var staðfest af sýslumanni sama ár.

Börnin bjuggu síðan vikulega til skiptist hjá hvoru foreldrinu. Vorið 2006 óskaði K eftir því að lögheimili beggja barnanna yrðu færð til hennar en eftir sáttameðferðina var ákveðið að lögheimilisfyrirkomulagið yrði óbreytt. K vildi flytja inn til annars manns ári síðar en ekki náðust sættir milli hennar og M um flutning barnanna. Hún fór svo í þetta forsjármál.

Hún krafðist bráðabirgðaúrskurðar um að hún fengi óskipta forsjá barnanna, sem var svo hafnað af héraðsdómi með úrskurði en hins vegar var fallist á til bráðabirgða að lögheimili barnanna yrði hjá henni á meðan málarekstri stæði. M skaut bráðabirgðaúrskurðinum til Hæstaréttar, er varð að máli nr. 427/2007, en þar var staðfest synjun héraðsdóms um bráðabirgðaforsjá en felldur úr gildi sá hluti úrskurðarins um að lögheimili beggja barnanna yrði hjá K.

K gerði dómkröfu um að fyrra samkomulag hennar við M yrði fellt úr gildi og henni falið óskipt forsjá barnanna A og B, og ákveðið í dómnum hvernig umgengninni við M yrði háttað. Einnig krafðist hún einfalds meðlags frá M með hvoru barninu.

M gerði sambærilegar forsjárkröfur gagnvart K, og umgengni eins og lýst var nánar í stefnu.
Fyrir héraðsdómi gaf matsmaður skýrslu og lýsti þeirri skoðun sinni að eldra barnið hefði lýst skýrum vilja til að vera hjá móður, en eldra barnið hefði ekki viljað taka afstöðu. Matsmaðurinn taldi drengina vera mjög tengda.

Fyrir Hæstarétti var lögð fram ný matsgerð sem gerð var eftir dómsuppsögu í héraði. Samkvæmt henni voru til staðar jákvæð tengsl barnsins A við foreldra sína, en mun sterkari í garð móður sinnar. Afstaða barnsins A teldist skýr og afdráttarlaus á þá vegu að hann vilji búa hjá móður sinni og fara í umgengni til föður síns. Því var ekki talið að breytingar á búsetu hefðu neikvæð áhrif.

Tengsl barnsins B við foreldra sína voru jákvæð og einnig jákvæð í garð stjúpföður en neikvæð gagnvart stjúpmóður. Hins vegar voru ekki næg gögn til þess að fá fram afstöðu hans til búsetu.

Hæstiréttur taldi með hliðsjón af þessu að K skyldi fara með óskipta forsjá barnanna A og B. M skyldi greiða einfalt meðlag með hvoru barnanna, og rækja umgengni við þau.

Hrd. 70/2008 dags. 30. október 2008 (Kostnaður vegna málsmeðferðar í Landbúnaðarráðuneytinu - Varnargarður í Hvítá III - Blöndal)^[HTML] ^[PDF]
Ekki algengt að slík bótaskylda sé dæmd. Hæstiréttur taldi að mistökin á stjórnsýslustigi hefðu verið svo mikil að háttsemin teldist saknæm og ólögmæt og bæri ríkið því bótaskyldu vegna kostnaðar aðilanna vegna meðferð málsins á stjórnsýslustigi.

Hrd. 226/2008 dags. 30. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 32/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Viðbygging ofan á hús - Suðurhús - Brottflutningur I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 122/2008 dags. 6. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 54/2008 dags. 6. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 97/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 607/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 77/2008 dags. 13. nóvember 2008 (VÍS IV)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 600/2008 dags. 17. nóvember 2008 (Ístak - E. Pihl & Søn A.S.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 182/2008 dags. 20. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 80/2008 dags. 20. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 151/2008 dags. 20. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 79/2008 dags. 20. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 57/2008 dags. 20. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 606/2008 dags. 25. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 623/2008 dags. 2. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 622/2008 dags. 4. desember 2008 (Séreign barna)^[HTML] ^[PDF]
Gerð var erfðaskrá þar sem tilgreint var að hvert barn fengi tiltekinn arfshluta og nefnt að hvert þeirra bæri að gera hana að séreign. Orðalagið var talið vera yfirlýsing en ekki kvöð.

Í Hrd. 1994:526 nr. 377/1991 (Jörðin Hagavík)^ⓘ var eignin gerð að séreign í kaupmála en svo var ekki í þessu máli.
Lögmaðurinn sem ritaði erfðaskrána taldi að vilji arfleifanda hefði verið sá að eignin yrði séreign.

Hrd. 181/2008 dags. 4. desember 2008 (Lóðarúthlutun í Kópavogi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 640/2008 dags. 8. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 632/2008 dags. 9. desember 2008 (Innsetning - Vilji)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 101/2008 dags. 11. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 210/2008 dags. 11. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 636/2008 dags. 11. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 89/2008 dags. 16. desember 2008 (Miðhraun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 647/2008 dags. 17. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 648/2008 dags. 17. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 234/2008 dags. 18. desember 2008 (Virðisaukaskattskuld)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 232/2008 dags. 18. desember 2008 (Miðhraun)^[HTML] ^[PDF]
M ehf. krafðist staðfestingar lögbanns við því að M sf. stæði fyrir eða efndi til losunar og urðunar jarðvegsúrgangs á sameignarland þeirra beggja þar sem þær athafnir hefðu ekki verið samþykktar af hálfu M ehf.

Niðurstaða fyrri deilna aðilanna um eignarhald landsins hafði verið sú að landið væri óskipt sameign þeirra beggja. Hefðbundin nýting sameignarlandsins hafði verið sem beitarland en M sf. hafði stundað á því sauðfjárbúskap og fiskvinnslu. Aðilar höfðu í sameiningu reynt að sporna við uppblæstri á mel sameignarlandsins með því að auka fótfestu jarðvegar. M sf. hefði borið hey í rofabörð og M ehf. dreift áburði og fræjum á svæðið.

M ehf. hélt því fram að M sf. hefði flutt á svæðið fiskúrgang til dreifingar á svæðinu en M sf. hélt því fram að um væri að ræða mold og lífræn efni, þar á meðal fiskslor, sem blönduð væru á staðnum svo þau gætu brotnað niður í tiltekinn tíma. Ýmsir opinberir aðilar skoðuðu málið og sá enginn þeirra tilefni til neikvæðra athugasemda.

Hæstiréttur taldi að athæfið sem krafist var lögbanns gegn hefði verið eðlileg ráðstöfun á landinu í ljósi tilgangs þeirra beggja um heftun landeyðingar og endurheimtun staðbundins gróðurs, og því hefði ekki verið sýnt fram á að M ehf. hefði orðið fyrir tjóni sökum þessa. Var því synjað um staðfestingu lögbannsins.

Hrd. 671/2008 dags. 18. desember 2008 (Teigsskógur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 233/2008 dags. 18. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 204/2008 dags. 18. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 679/2008 dags. 15. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 668/2008 dags. 16. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 682/2008 dags. 16. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 19/2008 dags. 22. janúar 2009 (Fasteignir Vesturbyggðar ehf.)^[HTML] ^[PDF]
Stjórnin vildi reka framkvæmdastjórann og taldi hann að ekki hefði verið rétt staðið að uppsögninni þar sem stjórnin hefði ekki gætt stjórnsýslulaganna við það ferli. Hæstiréttur taldi að um einkaréttarlegt félag væri að ræða en ekki stjórnvald. Þó félaginu væri falin verkefni stjórnvalda að einhverju leyti er stjórnsýslulög giltu um, þá giltu þau ekki um starfsmannahald félagsins. Hins vegar þurfti að líta til þess að í ráðningarsamningnum við framkvæmdastjórann hafði stjórn félagsins samið um víðtækari rétt framkvæmdastjórans er kæmi að uppsögn hans þannig að hann átti rétt á bótum vegna uppsagnarinnar.

Hrd. 246/2008 dags. 22. janúar 2009 (Vatnsendablettur II - Eignarnám)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 248/2008 dags. 22. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 133/2008 dags. 22. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 148/2008 dags. 22. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 149/2008 dags. 22. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 247/2008 dags. 22. janúar 2009 (Markleysa - Vatnsendi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 199/2008 dags. 22. janúar 2009 (Kaupás)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 3/2009 dags. 28. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 255/2008 dags. 29. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 321/2008 dags. 29. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 312/2008 dags. 29. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 33/2009 dags. 2. febrúar 2009 (Hjónin að Bæ)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 374/2008 dags. 5. febrúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 307/2008 dags. 5. febrúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 223/2008 dags. 5. febrúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 15/2009 dags. 10. febrúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 390/2008 dags. 12. febrúar 2009 (Golfkúla)^[HTML] ^[PDF]
GÓ krafðist viðurkenningar á skaðabótaskyldu GG þar sem hinn síðarnefndi sló golfkúlu sem lenti í hægra auga GÓ. Hæstiréttur féllst á þær forsendur héraðsdóms um viðhorf um vægara sakarmat við golfiðkun og um íþrótta almennt, en féllst þó ekki á að þau leiddu til þess að sök legðist ekki á GG. Litið var til þess að GÓ hefði verið staddur nánast beint í skotlínu GG og að GÓ hlyti að hafa séð GG þegar hann sló í kúluna. Ekki var fallist á að sjónarmið GG um áhættutöku leiddu til þess að hann væri ekki gerður bótaábyrgur fyrir tjóni GÓ. Var því GG talinn bera fébótaábyrgð á tjóninu. GÓ var látinn bera helming tjónsins þar sem hann hafði ekki uppfyllt nægilega aðgæslukröfur sem honum hafi verið gerðar.

Hrd. 202/2008 dags. 12. febrúar 2009 (Rektor)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 297/2008 dags. 12. febrúar 2009 (Þýðing uppáskrifta fyrir gildi landamerkjabréfs - Landamerki)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 51/2009 dags. 12. febrúar 2009 (Skaginn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 46/2009 dags. 13. febrúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 50/2006 dags. 19. febrúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 369/2008 dags. 26. febrúar 2009 (Meðlag/viðbótarmeðlag)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur taldi í þessu máli að munur væri á grunnmeðlag og viðbótarmeðlagið. Hann hafði dæmt að ekki mætti greiða einfalt meðlag í eingreiðslu (sbr. Hrd. 2000:3526 nr. 135/2000 (Fjárskipti og meðlag)^ⓘ) en hins vegar mætti gera slíkt við viðbótarmeðlagið.

Hrd. 342/2008 dags. 26. febrúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 402/2008 dags. 26. febrúar 2009 (Fosshótel - Barónsstígur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 395/2008 dags. 26. febrúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 75/2009 dags. 2. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 84/2009 dags. 4. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 392/2008 dags. 5. mars 2009 (Sala veiðiheimilda - Þórsberg ehf. gegn Skarfakletti)^[HTML] ^[PDF]
Kvóta og skipasalan gerði skriflegt tilboð til Þórsbergs um sölu tiltekinna veiðiheimilda. Þórsbergi var stefnt til að greiða. Talið var að um hefði verið að ræða umsýsluviðskipti og vísað í óskráðar reglur fjármunaréttar.

Hrd. 488/2008 dags. 5. mars 2009 (Fyrirætlanir húsfélags)^[HTML] ^[PDF]
Kaupendur vissu ekki af framkvæmdum fyrr en þær hófust en ekki var fallist á bótaábyrgð þar sem fasteignasalinn fór eftir hátternisreglum.

Hrd. 481/2008 dags. 5. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 208/2008 dags. 5. mars 2009 (Lónsbraut - Milliloft)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 352/2008 dags. 5. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 68/2009 dags. 9. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 99/2009 dags. 18. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 100/2009 dags. 18. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 470/2008 dags. 19. mars 2009 (Bæjarlind)^[HTML] ^[PDF]
Ekki hafði verið tilgreint í tilkynningu til forkaupsréttarhafa á hvaða verði hver eignarhluti væri verðlagður. Leiddi það til þess að forkaupsréttarhafinn gæti beitt fyrir sér að greiða það verð sem væri í stærðarhlutfalli eignarinnar af heildarsölunni.

Hrd. 478/2008 dags. 19. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 91/2009 dags. 23. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 263/2008 dags. 26. mars 2009 (Stúlka með Asperger heilkenni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 418/2008 dags. 2. apríl 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 134/2009 dags. 2. apríl 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 11/2009 dags. 3. apríl 2009 (Albanskir hælisleitendur)^[HTML] ^[PDF]
Rúm túlkun lögsögureglna.
Eitt hjóna, sem bæði voru albanskir hælisleitendur, vildi skilja en hvorugt hafði skráð lögheimili á Íslandi. Hæstiréttur taldi að heimilt hefði verið að höfða það mál fyrir íslenskum dómstólum.

Hrd. 444/2008 dags. 7. apríl 2009 (Sumarhús af sameiginlegri lóð - Miðengi - Sunnuhvoll II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 522/2008 dags. 7. apríl 2009 (Ryn - Innborganir í greinargerð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 157/2009 dags. 24. apríl 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 556/2008 dags. 30. apríl 2009 (Hvítá)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 451/2008 dags. 30. apríl 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 155/2009 dags. 30. apríl 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 163/2009 dags. 8. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 565/2008 dags. 14. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 439/2008 dags. 20. maí 2009 (Yfirmatsgerð)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur taldi að þar sem yfirmatsgerðin hafi verið samhljóða undirmatinu leit hann svo á að með því hefði tjónið verið sannað.

Hrd. 518/2008 dags. 20. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 476/2008 dags. 20. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 210/2009 dags. 27. maí 2009 (Heiðmörk)^[HTML] ^[PDF]
Skógræktarfélagið fer í mál við Kópavogsbæ þar sem Reykjavíkurborg ætti landið.
Dómurinn er til marks um að tré sem er fast við landareignina er hluti af fasteigninni en þegar það hefur verið tekið upp er það lausafé.
Hæstiréttur taldi að Kópavogsbær bæri skaðabótaábyrgð.

Hrd. 125/2008 dags. 28. maí 2009 (Landfylling sjávarjarða - Slétta - Sanddæluskip)^[HTML] ^[PDF]
Álverið í Reyðarfirði.
Jarðefni tekið innan netlaga. Það var talið hafa fjárhagslegt gildi og bótaskylt.

Hrd. 263/2009 dags. 10. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 689/2008 dags. 11. júní 2009 (Stúlka rekur kú)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 666/2008 dags. 11. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 532/2008 dags. 11. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 305/2009 dags. 15. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 280/2009 dags. 15. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 652/2008 dags. 18. júní 2009 (Ritalín)^[HTML] ^[PDF]
Dæmi um talsverða þróun aðstæðna á meðan dómsmeðferð stendur.
Deilt var um forsjá en eingöngu hvort barnið ætti að taka ritalín eða ekki.
Barnið var hjá föður sínum en í móðir þess með umgengni. Móðirin vildi að barnið tæki ritalín en faðirinn ekki.
Fyrir héraðsdómi réð neitun föðursins um að barnið tæki ritalín úrslitum varðandi forsjána, og fékk faðirinn hana ekki. Eftir dómsuppsögu í héraðsdómi skipti faðirinn um skoðun og leyfði barninu að taka lyfið. Hann gaf út yfirlýsingu þess efnis.
Hæstiréttur vísaði til þess að aðstæður hefðu gjörbreyst og dæmdi föðurnum forsjána.

Hrd. 368/2009 dags. 8. júlí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 425/2009 dags. 5. ágúst 2009 (Brottnám frá USA)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 439/2009 dags. 13. ágúst 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 405/2009 dags. 21. ágúst 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 461/2009 dags. 31. ágúst 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 433/2009 dags. 31. ágúst 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 484/2009 dags. 9. september 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 38/2009 dags. 17. september 2009 (Vantaði sérfróða - Tyrkland)^[HTML] ^[PDF]
Mælt var fyrir um meðlag meðfram dómsúrlausn um forsjá.

Hrd. 18/2009 dags. 17. september 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 92/2009 dags. 17. september 2009 (Brotist inn í bíl og lyklar teknir úr hanskahólfi)^[HTML] ^[PDF]
Maður sótti bíl á verkstæði og sett varalyklana í hanskahólfið. Þjófur tekur bílinn traustataki og notar lyklana til að keyra bílnum burt. Bíllinn finnst svo ónýtur. Hæstiréttur telur að varúðarreglan hafi verið brotin en skerti bæturnar um helming.

Hrd. 102/2009 dags. 24. september 2009 (Brú á Jökuldal)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 596/2008 dags. 24. september 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 17/2009 dags. 24. september 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 21/2009 dags. 24. september 2009 (Byko)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur áréttaði að hvorki gagnaðilinn né dómarinn hafði hvatt aðilann til skýrslugjafar og því ekki nægar forsendur til þess að túlka skort á skýrslugjöf hans honum í óhag.

Hrd. 525/2009 dags. 28. september 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 20/2009 dags. 1. október 2009 (Rafvirkjanemi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 65/2009 dags. 8. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 472/2009 dags. 13. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 90/2009 dags. 15. október 2009 (Neysla)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 552/2008 dags. 15. október 2009 (Veiðiréttur í Apavatni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 553/2008 dags. 15. október 2009 (Veiðiréttur í Apavatni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 550/2009 dags. 16. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 64/2009 dags. 22. október 2009 (Langamýri - Eignarhlutföll - Lán)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 94/2009 dags. 22. október 2009 (Eignir, sjálftaka)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 101/2009 dags. 22. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 575/2009 dags. 22. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 562/2009 dags. 22. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 40/2009 dags. 22. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 572/2009 dags. 23. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 685/2008 dags. 29. október 2009 (Afréttur Seltjarnarness hins forna - Lyklafell)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 112/2009 dags. 29. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 291/2009 dags. 29. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 622/2009 dags. 30. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 197/2009 dags. 5. nóvember 2009 (Stöðugleiki / tálmun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 256/2009 dags. 5. nóvember 2009 (Þriðja tilraun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 640/2009 dags. 6. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 597/2009 dags. 6. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 594/2009 dags. 11. nóvember 2009 (Fimm erfðaskrár)^[HTML] ^[PDF]
Ástæðan fyrir þeirri fimmtu var að einhver komst að því að sú fjórða hefði verið vottuð með ófullnægjandi hætti.

Vottar vissu ekki að um væri að ræða erfðaskrá og vottuðu heldur ekki um andlegt hæfi arfleifanda. Olli því að sönnunarbyrðinni var snúið við.

Hrd. 255/2009 dags. 12. nóvember 2009 (Leó - Stimpilgjald af fjárnámsendurritum)^[HTML] ^[PDF]
Á grundvelli kröfu L var gert fjárnám í þremur fasteignum og afhenti L sýslumanni endurrit úr gerðabók vegna þessa fjárnáms til þinglýsingar. Var honum þá gert að greiða þinglýsingargjald og stimpilgjald. L höfðaði svo þetta mál þar sem hann krafðist endurgreiðslu stimpilgjaldsins. Að mati Hæstaréttar skorti lagastoð fyrir töku stimpilgjaldsins þar sem lagaákvæði skorti fyrir innheimtu þess vegna endurrits fjárnámsgerðar enda yrði hún hvorki lögð að jöfnu við skuldabréf né teldist hún til tryggingarbréfa. Ákvæði 1. mgr. 77. gr. stjórnarskrárinnar stóð því í vegi fyrir beitingu lögjöfnunar í þessu skyni.

Hrd. 135/2009 dags. 12. nóvember 2009 (Jing Zhang gegn Sigríði Jónu Jónsdóttur og Magnúsi Ásgeirssyni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 179/2009 dags. 12. nóvember 2009 (Forsjá barns)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 107/2009 dags. 12. nóvember 2009 (Troja trésmiðja - Matsgerð um ökuhraða)^[HTML] ^[PDF]
Einhliða skýrslu var aflað um atriði án þess að gagnaðili fékk færi á að koma að eigin hagsmunum og sjónarmiðum. Var hún af þeim ástæðum ekki talin hafa þýðingu í málinu.

Hrd. 641/2009 dags. 16. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 590/2009 dags. 16. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 122/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Arnórsstaðapartur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 120/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Arnórsstaðir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 149/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Verkstæðisskúr á Akureyrarflugvelli)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 111/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Framkvæmdastjóri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 69/2009 dags. 19. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 644/2009 dags. 24. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 600/2009 dags. 25. nóvember 2009 (Skjöl á erlendu tungumáli)^[HTML] ^[PDF]
Héraðsdómur vísaði frá máli 27 erlendra banka gegn Seðlabanka Íslands, og var ein af mörgum frávísunarástæðum sú að stefnendur málsins hafi lagt fram átján skjöl á erlendum tungumálum án þýðinga á íslensku. Hæstiréttur staðfesti hinn kærða úrskurð héraðsdóms af þessari og fleirum ástæðum, og staðhæfði þar að auki að framlagning skjala á íslensku væri meginreglan en að þýða þurfi þá hluta sem byggt væri á eða sérstaklega vísað til í málinu nema dómarinn telji sér fært að þýða það.

Hrd. 601/2009 dags. 25. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 95/2009 dags. 26. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 132/2009 dags. 26. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 72/2009 dags. 26. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 662/2009 dags. 1. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 679/2009 dags. 2. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 303/2009 dags. 3. desember 2009 (Eitt barn af fjórum)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 195/2009 dags. 10. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 103/2009 dags. 10. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 676/2009 dags. 16. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 686/2009 dags. 16. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 264/2009 dags. 17. desember 2009 (Sönnun - Engin rök til að synja)^[HTML] ^[PDF]
Höfðað var forsjármál en þau gerðu strax dómsátt um forsjána. Hins vegar var dæmt um umgengnina.

Hrd. 180/2009 dags. 17. desember 2009 (Makaskipti á Brákarbraut)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 199/2009 dags. 17. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 162/2009 dags. 17. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 147/2009 dags. 21. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 711/2009 dags. 8. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 137/2009 dags. 14. janúar 2010 (Task)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 757/2009 dags. 20. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 758/2009 dags. 20. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 224/2009 dags. 21. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 148/2009 dags. 21. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 277/2009 dags. 28. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 50/2010 dags. 3. febrúar 2010 (Hafsbrún ehf.)^[HTML] ^[PDF]
Samningur á milli aðila um varnarþing sem var svo hunsað. Ósannað var um að samkomulag hefði verið á milli lögmanna aðilanna þess efnis.

Hrd. 88/2009 dags. 4. febrúar 2010 (Arðskrá Veiðifélags Miðfirðinga)^[HTML] ^[PDF]
Arði var úthlutað eftir aðskrá. Þegar arðskrá er metin er horft til fjölda atriða. Hæstiréttur taldi sér óheimilt að endurskoða þetta nema hvað varðar ómálefnanleg sjónarmið.

Hrd. 237/2009 dags. 4. febrúar 2010 (Skálabrekka)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 241/2009 dags. 4. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 281/2009 dags. 4. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 11/2010 dags. 10. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 214/2009 dags. 11. febrúar 2010 (Istorrent II)^[HTML] ^[PDF]
Reyndi á því hvort milligönguaðilinn bæri ábyrgð á efninu. Eingöngu væri verið að útvega fjarskiptanet. Talið að þetta ætti ekki við þar sem þjónustan væri gagngert í ólöglegum tilgangi.

Hrd. 49/2010 dags. 11. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 16/2010 dags. 17. febrúar 2010 (Fjárvörslureikningur)^[HTML] ^[PDF]
Mál erfingja annars hjónanna gagnvart hinu.

Kaupmáli lá fyrir um að hlutabréfaeign M yrði séreign.
Passað hafði verið vel upp á andvirðið og lá það nokkuð óhreyft. Hægt var því að rekja það.

Hrd. 329/2009 dags. 18. febrúar 2010 (Sjóslys á Viðeyjarsundi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 127/2009 dags. 18. febrúar 2010 (Klingenberg og Cochran ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 58/2010 dags. 19. febrúar 2010 (MP banki)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 81/2010 dags. 19. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 288/2009 dags. 25. febrúar 2010 (Runnið á þilfari)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 412/2009 dags. 25. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 90/2010 dags. 25. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 290/2009 dags. 4. mars 2010 (Úrskurður ráðuneytis)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 211/2009 dags. 4. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 124/2010 dags. 10. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 125/2010 dags. 10. mars 2010 (Einsleg vitnaleiðsla)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 123/2010 dags. 10. mars 2010 (Vitni í einrúmi)^[HTML] ^[PDF]
Ágreiningur var um hvort leiða mætti vitni sem yrði nafnlaust gagnvart gagnaðila. Hæstiréttur taldi að í því fælist mismunun þar sem þá yrði gagnaðilanum ekki gert kleift að gagnspyrja vitnið.

Hrd. 373/2009 dags. 18. mars 2010 (Sjónarmið um kostnað vegna umgengni)^[HTML] ^[PDF]
Nefnir að meginreglan sé að umgengnisforeldrið eigi að bera kostnaðinn. Nefnt sjónarmið um að meta þyrfti efnahag fólksins.
Ekki hafði verið lagt neitt mat á fjárhagslega stöðu fólksins.

Hrd. 320/2009 dags. 18. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 441/2009 dags. 18. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 173/2010 dags. 18. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 154/2010 dags. 24. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 444/2009 dags. 25. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 430/2009 dags. 25. mars 2010 (Ný gögn fyrir Hæstarétti)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 486/2009 dags. 25. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 443/2009 dags. 25. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 445/2009 dags. 25. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 404/2009 dags. 25. mars 2010 (Mýrar á Fljótsdalshéraði - Fljótsdalslína 3 og 4)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 409/2009 dags. 25. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 172/2010 dags. 25. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 450/2009 dags. 30. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 455/2009 dags. 30. mars 2010 (Ábyrgð við skuldskeytingu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 163/2010 dags. 16. apríl 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 175/2010 dags. 20. apríl 2010 (Skilnaður f. dómi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 437/2009 dags. 21. apríl 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 689/2009 dags. 21. apríl 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 183/2010 dags. 21. apríl 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 526/2009 dags. 29. apríl 2010 (Dekkjaróla)^[HTML] ^[PDF]
Talið var að allt verklag hefði verið rétt.

Hrd. 407/2009 dags. 29. apríl 2010 (Stofnfjárbréf)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 560/2009 dags. 29. apríl 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 195/2010 dags. 30. apríl 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 209/2010 dags. 5. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 747/2009 dags. 6. maí 2010 (Skráning, framlög)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 709/2009 dags. 6. maí 2010 (Ártúnsbrekka)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 399/2009 dags. 6. maí 2010 (Skuggahverfi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 527/2009 dags. 6. maí 2010 (Safamýri 31)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 591/2009 dags. 6. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 230/2010 dags. 11. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 449/2009 dags. 12. maí 2010 (Umferðarslys á Arnarnesvegi - Sjúkrakostnaður)^[HTML] ^[PDF]
Kveðið á um að eingöngu sá er varð fyrir tjóninu geti krafist bótanna.

Hrd. 459/2009 dags. 20. maí 2010 (Bakkastaðir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 338/2009 dags. 20. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 523/2009 dags. 27. maí 2010 (Sýningarbásar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 471/2009 dags. 27. maí 2010 (Innheimtufyrirtæki)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 563/2009 dags. 27. maí 2010 (Unnarholtskot II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 184/2010 dags. 2. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 489/2009 dags. 3. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 518/2009 dags. 3. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 43/2010 dags. 3. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 324/2010 dags. 8. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 646/2009 dags. 10. júní 2010 (Laugardalslaug)^[HTML] ^[PDF]
Maður stingur sér í öllu afli ofan í grynnri enda sundlaugar og verður fyrir tjóni, með 100% örorku. Á skilti við laugina stóð D-0,96. Maðurinn var af erlendu bergi brotinn og skildi ekki merkinguna. Meðábyrgðin í þessu máli hafði samt verið augljós undir venjulegum kringumstæðum.
Litið til þess að Reykjavíkurborg væri stór aðili sem nyti ýmislegra fjárhagslegra réttinda og vátryggingar.

Hrd. 501/2009 dags. 10. júní 2010 (Fyrirspurn um byggingarleyfi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 280/2010 dags. 11. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 342/2010 dags. 15. júní 2010 (Málskostnaður Byrs hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 344/2010 dags. 15. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 343/2010 dags. 15. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 340/2010 dags. 16. júní 2010 (Uppgröftur líks)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 153/2010 dags. 16. júní 2010 (Lýsing - Gengislánadómur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 92/2010 dags. 16. júní 2010 (SP-Fjármögnun - Gengislán)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 347/2010 dags. 16. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 315/2010 dags. 16. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 327/2010 dags. 16. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 318/2010 dags. 16. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 331/2010 dags. 18. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 454/2010 dags. 29. júlí 2010 (Tálmun/aðför)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 449/2010 dags. 13. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 378/2010 dags. 13. ágúst 2010 (Skjöl á erlendu tungumáli - Aðfinnslur)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur gerði athugasemdir um að nánast öll skrifleg gögn í málinu voru lögð fram á erlendu máli án þýðinga á íslensku. Hann taldi það vítavert en það var ekki talið duga eitt og sér til þess að vísa málinu frá héraðsdómi.

Hrd. 352/2010 dags. 13. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 383/2010 dags. 13. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 408/2010 dags. 20. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 435/2010 dags. 20. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 418/2010 dags. 20. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 434/2010 dags. 20. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 415/2010 dags. 23. ágúst 2010 (Hólmsheiði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 507/2010 dags. 26. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 482/2010 dags. 26. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 478/2010 dags. 26. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 468/2010 dags. 31. ágúst 2010 (Barnaspítali Hringsins)^[HTML] ^[PDF]
Í erfðaskrá var Barnaspítali Hringsins arfleiddur að eignum en enginn slíkur aðili var lögformlega til. Hins vegar var til kvenfélag sem hét Hringurinn og það rak barnaspítalasjóð. Kvenfélagið Hringurinn og Landspítalinn gerðu bæði tilkall til arfisins. Reynt var að finna út hver vilji arfleifanda var. Landspítalinn fékk arfinn.

Kvenfélagið sýndi m.a. bréfsefnið frá þeim til að reyna að sýna fram á að sjóðurinn þeirra væri þekktur sem slíkur, en án árangurs. Barn arfleifanda hafði verið lagt inn á deild Landspítalans en ekki hafði verið sýnt fram á nein tengsl við kvenfélagið.

Hrd. 528/2010 dags. 2. september 2010^[HTML] ^[PDF]
Verksamningur um þjónustu var á milli aðila og í honum var samkeppnisbann í sex mánuði eftir verklok. Verktakinn fór svo í samkeppni með stofnun fyrirtækis. Verkkaupinn fékk svo lögbann á þá starfsemi er var svo staðfest fyrir Hæstarétti.

Hrd. 483/2010 dags. 6. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 484/2010 dags. 6. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 753/2009 dags. 16. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 473/2009 dags. 16. september 2010 (Krepputunga)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 462/2010 dags. 16. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 532/2010 dags. 20. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 513/2010 dags. 20. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 545/2010 dags. 27. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 683/2009 dags. 30. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 397/2009 dags. 30. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 178/2010 dags. 30. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 4/2010 dags. 7. október 2010 (Athafnaleysi)^[HTML] ^[PDF]
Erfingjar dánarbús eru með efasemdir um að úttektir hafi farið út í að greiða reikninga hins látna innan umboðs.

Hrd. 524/2009 dags. 7. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 722/2009 dags. 7. október 2010 (Hvammur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 379/2009 dags. 7. október 2010 (Heiðarmúli)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 723/2009 dags. 7. október 2010 (Laxárdalur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 748/2009 dags. 7. október 2010 (Vatnsendi, Svalbarðshreppi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 749/2009 dags. 7. október 2010 (Þverfellsland)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 517/2009 dags. 7. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 772/2009 dags. 7. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 750/2009 dags. 7. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 569/2009 dags. 7. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 29/2010 dags. 7. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 531/2010 dags. 12. október 2010 (Hjólhýsi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 568/2010 dags. 12. október 2010 (Þörungaverksmiðjan)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 725/2009 dags. 14. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 781/2009 dags. 14. október 2010 (Matsmaður VÍS)^[HTML] ^[PDF]
Sérfróður meðdómsmaður, sem var læknir, hafði gert margar matsgerðir fyrir einn aðila málsins áður fyrr. Hæstiréttur taldi að hann hefði átt að víkja úr sæti á grundvelli þess mikla viðskiptasambands sem þar væri á milli.

Hrd. 19/2010 dags. 14. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 504/2008 dags. 18. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 519/2010 dags. 20. október 2010 (Strýtusel 15)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 21/2010 dags. 21. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 559/2009 dags. 21. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 713/2009 dags. 21. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 592/2010 dags. 21. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 13/2010 dags. 21. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2/2010 dags. 28. október 2010 (Löngun til að dæma - Vilji barna til viku/viku umgengni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 289/2010 dags. 28. október 2010 (Bolungarvík - Sjómaður sofnar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 549/2010 dags. 28. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 34/2010 dags. 28. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 262/2010 dags. 8. nóvember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 618/2010 dags. 8. nóvember 2010 (Build a Bear Workshop)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 193/2010 dags. 11. nóvember 2010 (Átök um umgengni)^[HTML] ^[PDF]
Dæmi um það hvernig umgengnin var ákveðin mismunandi eftir barni.

Hrd. 101/2010 dags. 11. nóvember 2010 (Utanhúsviðgerðir í Hraunbæ)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 768/2009 dags. 11. nóvember 2010 (Almenningsskógar Álftaneshrepps)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 112/2010 dags. 11. nóvember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 558/2009 dags. 18. nóvember 2010 (Hafnarstræti 11)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 188/2010 dags. 18. nóvember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 82/2010 dags. 18. nóvember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 274/2010 dags. 25. nóvember 2010 (Greiðsluaðlögun - Kröfuábyrgð - Sparisjóður Vestmannaeyja)^[HTML] ^[PDF]
Þann 1. apríl 2009 tóku í gildi breytingarlög, nr. 24/2009, er breyttu gildandi lögum um gjaldþrotaskipti o.fl., nr. 21/1991 til að innleiða úrræði um greiðsluaðlögun. Alþingi samþykkti jafnframt annað frumvarp til laga um ábyrgðarmenn, nr. 32/2009, er höfðu þau áhrif að nauðasamningar og aðrar eftirgjafir, þ.m.t. nauðasamningar til greiðsluaðlögunar er kváðu á um lækkun krafna á hendur lántaka hafa sömu áhrif til lækkunar kröfu á hendur ábyrgðarmönnum. Það frumvarp var samþykkt á sama degi og frumvarp til breytingarlaganna en tók gildi 4. apríl það ár.

D fékk staðfestan nauðasamning til greiðsluaðlögunar með úrskurði héraðsdóms þann 15. september 2009. Í þeim nauðasamningi voru samningskröfur gefnar eftir að fullu. S, einn lánadrottna D, stefndi B og C til innheimtu á sjálfskuldarábyrgð þeirra fyrir skuld D gagnvart S. Málatilbúnaður B og C í málinu var á þá leið að þrátt fyrir að ákvæði laga um ábyrgðarmenn stönguðust á við eignarréttarákvæði stjórnarskrárinnar yrði afleiðingin ekki sú að S gæti gengið á ábyrgðina, heldur yrði íslenska ríkið bótaskylt gagnvart S vegna tjóns sem S yrði fyrir sökum skerðingarinnar.

Að mati Hæstaréttar var um að ræða afturvirka og íþyngjandi skerðingu á kröfuréttindum sem yrði ekki skert án bóta. Forsendurnar fyrir niðurfellingunni í löggjöfinni voru þar af leiðandi brostnar og því ekki hægt að beita henni. Af þeirri ástæðu staðfesti Hæstiréttur kröfu S um að B og C greiddu sér umkrafða fjárhæð.

Hrd. 715/2009 dags. 25. nóvember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 620/2010 dags. 25. nóvember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 488/2009 dags. 2. desember 2010 (Ásbjarnarnes)^[HTML] ^[PDF]
Snýr að reglu 20. kapítúla Kaupabálkar Jónsbókar um rétt til að slíta sameign.

Hrd. 146/2010 dags. 2. desember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 137/2010 dags. 2. desember 2010 (Hesthús)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 185/2010 dags. 2. desember 2010 (Klettháls)^[HTML] ^[PDF]
Staðfest var að heimilt væri að nýta fyrnda gagnkröfu til skuldajafnaðar þar sem gagnkrafan var samrætt aðalkröfunni.

Hrd. 628/2010 dags. 7. desember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 656/2010 dags. 7. desember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 624/2010 dags. 8. desember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 128/2010 dags. 9. desember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 641/2010 dags. 14. desember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 653/2010 dags. 14. desember 2010 (Sparisjóður Mýrarsýslu II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 646/2010 dags. 14. desember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 264/2010 dags. 16. desember 2010 (Rarik)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 695/2010 dags. 16. desember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 314/2010 dags. 16. desember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 681/2010 dags. 17. desember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 663/2010 dags. 20. desember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 256/2010 dags. 21. desember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 702/2010 dags. 17. janúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 165/2010 dags. 20. janúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 638/2010 dags. 24. janúar 2011 (Njála)^[HTML] ^[PDF]
Fjármálafyrirtæki bauð upp á áhættusama gerninga og aðilar gátu tekið þátt í þeim.
Landsbankinn gerði afleiðusamninga við Njálu ehf. og var hinn síðarnefndi ranglega flokkaður sem fagfjárfestir. Njála byggði á því að ekki hefði verið heimilt að flokka fyrirtækið með þeim hætti.

Hæstiréttur féllst á að Landsbankinn hefði ekki átt að flokka Njálu sem slíkan, en hins vegar stóð ekki í lögum að hægt hefði verið að ógilda samning vegna annmarka af þeim toga. Taldi Hæstiréttur að sjónarmið um ógildingu á grundvelli brostinna forsenda ættu ekki við við og hafnaði því einnig ógildingu af þeirri málsástæðu.

Hrd. 672/2010 dags. 26. janúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 685/2010 dags. 26. janúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 673/2010 dags. 26. janúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 349/2010 dags. 27. janúar 2011 (Húftrygging - Markaðsverð bifreiðar)^[HTML] ^[PDF]
Álitaefni um hvað teldist vera markaðsverð bifreiðar sem eigandinn hafði flutt sjálfur inn. Eigandinn keyrði á steinvegg og skemmdi hana. Bíllinn var ekki til sölu hér á landi. Eigandinn vildi fá fjárhæð er samsvaraði kostnaði bíls af þeirri tegund við innflutning frá Þýskalandi. Hæstiréttur féllst á það sjónarmið.

Hrd. 244/2010 dags. 27. janúar 2011 (Hjúkrunarfræðingur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 376/2010 dags. 27. janúar 2011 (Aflahlutdeild)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 145/2010 dags. 27. janúar 2011 (Leiruland)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 707/2010 dags. 27. janúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 300/2010 dags. 27. janúar 2011 (Hamravík 40)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 348/2010 dags. 27. janúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 20/2011 dags. 7. febrúar 2011 (Hagsmunir barna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 399/2010 dags. 10. febrúar 2011 (Veikindi og neysla)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 387/2010 dags. 10. febrúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 299/2010 dags. 10. febrúar 2011 (Valþjófsstaðir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 604/2010 dags. 14. febrúar 2011 (Mjóstræti - Frjálsi fjárfestingarbankinn - Gengistrygging)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 603/2010 dags. 14. febrúar 2011 (Tölvu-Pósturinn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 427/2010 dags. 17. febrúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 401/2010 dags. 17. febrúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 53/2011 dags. 18. febrúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 660/2010 dags. 18. febrúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 350/2010 dags. 24. febrúar 2011 (Miklar umgengnistálmanir - Áhrif á forsjárhæfni)^[HTML] ^[PDF]
Alvarleg athugasemd varð gerð um forsjárhæfni beggja.
Ekki umdeilt að K hefði tálmað umgengni.
M var gagnrýndur fyrir að fylgja rétti sínum til umgengni of hart.

Kjarnadæmi um það hvernig úrlausnarkerfið gagnast ekki til að leysa úr svona málum.
Pabbinn höfðaði nýtt forsjármál í þetta skiptið. Fyrsta málið í þessari atburðarrás hafði verið höfðað mörgum árum árum.
Ekki dæmigerð forsjárdeila.

Hrd. 405/2010 dags. 24. febrúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 453/2010 dags. 24. febrúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 328/2010 dags. 24. febrúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 417/2010 dags. 24. febrúar 2011 (Útgerðartækni ehf. )^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 104/2011 dags. 25. febrúar 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 9/2011 dags. 3. mars 2011 (Kambsvegur)^[HTML] ^[PDF]
Flytja átti veðskuldabréf milli fasteigna (veðflutningur).
Ekki á að aflýsa bréfinu á fyrri eign fyrr en búið er að lýsa því á hina eignina.
Í þessu máli var bréfinu aflýst á fyrri eigninni án þess að tryggja að það væri komið yfir á hina eignina. Bréfinu var því aftur lýst á fyrri eignina.

Hrd. 692/2010 dags. 3. mars 2011 (Eimskip Íslands)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 444/2010 dags. 3. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 438/2010 dags. 3. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 69/2011 dags. 4. mars 2011 (Stjörnublikk)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 714/2010 dags. 4. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 713/2010 dags. 4. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 715/2010 dags. 4. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 19/2011 dags. 4. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 109/2011 dags. 7. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 82/2011 dags. 7. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 30/2011 dags. 8. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 31/2011 dags. 8. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 52/2011 dags. 9. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 517/2010 dags. 10. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 14/2011 dags. 10. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 42/2011 dags. 10. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 24/2011 dags. 14. mars 2011^[HTML] ^[PDF]
Aðili setti tvær vélar að veði og seldi síðan tækin án þess að geta um veðin. Veðhafarnir sóttu síðan að veðinu sem kaupandinn andmælti. Hæstiréttur taldi að kaupandinn hafi sýnt af sér gáleysi með því að athuga ekki hvort áhvílandi veð væru á tækinu, einkum í ljósi þess að hann var fjármálafyrirtæki. Hann taldi hins vegar að háttsemi seljanda við kaupin hafi verið svo andstæð góðri trú og heiðarleika að það leiddi til þess að gáleysi kaupanda fæli ekki í sér brottfall bótaábyrgðar seljanda.

Hrd. 146/2011 dags. 17. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 132/2011 dags. 18. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 133/2011 dags. 18. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 64/2011 dags. 22. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 529/2010 dags. 24. mars 2011 (Samskip - Tali ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 406/2010 dags. 24. mars 2011 (Leiga á landspildu - Akrar í Borgarbyggð - Brottflutningur mannvirkis)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 85/2011 dags. 29. mars 2011 (Aðalstræti II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 96/2011 dags. 29. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 548/2010 dags. 31. mars 2011 (Innkeyrsluhurðir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 498/2010 dags. 31. mars 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 122/2011 dags. 5. apríl 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 190/2011 dags. 5. apríl 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 623/2010 dags. 7. apríl 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 525/2010 dags. 7. apríl 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 176/2011 dags. 8. apríl 2011 (Bobby Fischer - Hjúskapur í Japan)^[HTML] ^[PDF]
Í þessu máli reyndi á innlenda viðurkenningu á hjónaböndum sem stofnuð eru erlendis með öðrum hætti en hér á landi. Það snerist um erfðarétt maka Bobbie Fischers en hún taldi að til hjúskaparins hefði stofnast í Japan.
Í Japan nægir að senda ákveðið eyðublað til yfirvalda til að stofna til hjónabands en ekki framkvæmd sérstök athöfn.

Í fyrra máli fyrir Hæstarétti taldi Hæstiréttur að ekki hefðu verið lögð fram næg gögn til að sýna fram á það. Það var hins vegar ekki vandamál í þetta skiptið.

Hrd. 199/2011 dags. 11. apríl 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 154/2011 dags. 14. apríl 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 142/2011 dags. 15. apríl 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 508/2010 dags. 19. apríl 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 463/2010 dags. 19. apríl 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 178/2011 dags. 28. apríl 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 527/2010 dags. 12. maí 2011 (Iceland Excursions)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 282/2010 dags. 12. maí 2011 (Íslenskir aðalverktakar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 240/2011 dags. 12. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 230/2011 dags. 12. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 241/2011 dags. 12. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 239/2011 dags. 12. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 238/2011 dags. 12. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 225/2011 dags. 13. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 191/2011 dags. 17. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 77/2011 dags. 23. maí 2011 (skilmálar við afleiðuviðskipti)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 388/2010 dags. 26. maí 2011 (Heimreið í óskiptri sameign)^[HTML] ^[PDF]
Í eldri húsum var það þannig að stundum var kjöllurum breytt í nokkrar íbúðir og eingöngu 1-2 bílskúrar. Greint var á hvort að eignaskiptayfirlýsingin leiddi til þess að svæðið fyrir framan bílskúrinn teldist sameign þótt bílskúrinn sjálfur væri séreign.

Hrd. 700/2009 dags. 26. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 257/2010 dags. 26. maí 2011 (Ístak)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 526/2010 dags. 26. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 367/2010 dags. 26. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 251/2011 dags. 27. maí 2011 (Undirritun/vottun ófullnægjandi)^[HTML] ^[PDF]
Hrl. vottaði kaupmála en var ekki viðstaddur undirritun eða staðfestingu hans.

Hrd. 302/2011 dags. 27. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 304/2011 dags. 27. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 259/2011 dags. 30. maí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 254/2011 dags. 1. júní 2011 (Almenn hlutdeild í öllum eignum)^[HTML] ^[PDF]
M og K slitu langri sambúð.
Tekin var fyrir hver eign fyrir sig og metin samstaða. Hver séu framlögin til hverrar eignar fyrir sig. Rökstyðja þyrfti tilkall til hverrar eignar fyrir sig en dómkröfurnar endurspegluðu það ekki.
Aðaldeilan var um fyrirtækið, þ.e. virði þess.
M vildi halda fyrirtækinu en í staðinn mætti K halda tilteknum eignum.
M var talinn hafa átt fyrirtækið þrátt fyrir að K hefði unnið þar áður. K tókst ekki að sanna neinn eignarhlut í því.

Hrd. 640/2010 dags. 1. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 268/2011 dags. 1. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 336/2011 dags. 6. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 216/2011 dags. 7. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 674/2010 dags. 9. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 497/2010 dags. 9. júní 2011 (Grindarvíkurvegur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 155/2011 dags. 9. júní 2011 (Motormax)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 201/2011 dags. 10. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 315/2011 dags. 15. júní 2011 (Gjaldeyristakmarkanir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 289/2011 dags. 15. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 458/2010 dags. 16. júní 2011 (Sjálfseignarstofnun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 667/2010 dags. 16. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 352/2011 dags. 16. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 321/2011 dags. 20. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 328/2011 dags. 20. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 661/2010 dags. 21. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 365/2011 dags. 21. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 334/2011 dags. 21. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 333/2011 dags. 21. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 325/2011 dags. 27. júní 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 379/2011 dags. 7. júlí 2011 (BSI Spain Wealth Management A.V., S.A.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 371/2011 dags. 29. júlí 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 464/2011 dags. 3. ágúst 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 462/2011 dags. 12. ágúst 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 480/2011 dags. 19. ágúst 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 375/2011 dags. 24. ágúst 2011 (Vatnsendi 5)^[HTML] ^[PDF]
Talið var að í ljósi þess að ekki hefði verið sýnt fram á að skiptum á dánarbúi SKLH væri lokið með formlegum hætti, að fallast yrði á kröfu sóknaraðila um skipun skiptastjóra yfir því búi.

Hrd. 452/2011 dags. 24. ágúst 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 372/2011 dags. 25. ágúst 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 475/2011 dags. 2. september 2011 (Loforð um íbúðakaup)^[HTML] ^[PDF]
K taldi öll skiptin ósanngjörn en krafðist hins vegar ógildingar samningsins á grundvelli vanefnda um íbúðarkaupin í stað þess að beita ósanngirni.
M hafði lofað K í fjárskiptasamningi að hann myndi kaupa handa henni íbúð innan ákveðins tíma. Hins vegar varð ekkert af kaupunum. Samningurinn var því talinn hafa fallið úr gildi. Fallist var á kröfu K um opinber skipti.

Hrd. 410/2011 dags. 2. september 2011 (Lausafé á Vatnsstíg)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 476/2011 dags. 2. september 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 390/2011 dags. 2. september 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 380/2011 dags. 2. september 2011 (Forkaupsréttur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 434/2011 dags. 2. september 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 402/2011 dags. 2. september 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 455/2011 dags. 2. september 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 377/2011 dags. 2. september 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 448/2011 dags. 6. september 2011 (Endurkaup fasteignar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 474/2011 dags. 6. september 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 470/2011 dags. 7. september 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 500/2011 dags. 15. september 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 480/2010 dags. 22. september 2011 (Kaldakinn - Gjafagerningur jarðar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 368/2010 dags. 22. september 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 517/2011 dags. 23. september 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 40/2011 dags. 29. september 2011 (Hóll)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 56/2011 dags. 29. september 2011 (Hvannstaðir og Víðirhóll)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 75/2011 dags. 29. september 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 511/2011 dags. 3. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 148/2011 dags. 6. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 398/2011 dags. 12. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 81/2011 dags. 13. október 2011 (Kaupþing - IceCapital)^[HTML] ^[PDF]
Bankar keyptu mikið af eigin bréfum en kappkostuðu við að fara ekki yfir 5% mörkin.

Fyrirtækið IceCapital ehf. (þá Sund ehf.) hafði gert samning við banka um eignastýringu. Fjárfestingarstefnunni hafði verið breytt þannig að heimilt hafði verið að fjárfesta öllu fénu í hlutabréf. Bankinn nýtti sér það til að láta fyrirtækið kaupa hlut í sjálfum sér. Handveð voru lögð fram í hlutabréfunum sjálfum.

Hæstiréttur taldi ósannað að beitt hafi verið svikum, þrátt fyrir að Rannsóknarskýrsla Alþingis hafi verið lögð fram.

Hrd. 662/2010 dags. 13. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 415/2011 dags. 18. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 721/2010 dags. 20. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 3/2011 dags. 20. október 2011 (Hagaflöt á Akranesi)^[HTML] ^[PDF]
Margslungnir gallar á bæði sameignum og séreignum. Einn vátryggingaatburður að mati Hæstaréttar þó íbúarnir vildu meina að um væri að ræða marga.

Hrd. 706/2010 dags. 20. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 282/2011 dags. 20. október 2011 (Þrotabú AB 258)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 558/2011 dags. 21. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 60/2011 dags. 27. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 340/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin - FSCS)^[HTML] ^[PDF]
Við hrun fjármálamarkaðarins árið 2008 voru sett svokölluð neyðarlög (nr. 125/2008). Í 6. gr. laganna var bætt við nýju ákvæði í lög um fjármálafyrirtæki er kvað á að „[v]ið skipti á búi fjármálafyrirtækis njóta kröfur vegna innstæðna, samkvæmt lögum um innstæðutryggingar og tryggingakerfi fyrir fjárfesta, rétthæðar skv. 1. mgr. 112. gr. laga um gjaldþrotaskipti o.fl.“. Þetta olli ósáttum við slitameðferð Landsbanka Íslands hf. og fór það fyrir dóm.

Einn kröfuhafinn, breskur tryggingarsjóður fyrir viðskiptavini viðurkenndra fjármálafyrirtækja (FSCS), krafðist viðurkenningar á kröfu sem slitastjórnin hafði samþykkt sem forgangskröfu. Aðrir kröfuhafar voru ekki sáttir og báru upp ágreining sinn við slitastjórnina. Slitastjórnin vísaði ágreiningnum til héraðsdóms.

Hæstiréttur viðurkenndi kröfu FSCS um að krafa þeirra skyldi sett í hærri forgang við skipti búsins. Við úrlausnina þurfti Hæstiréttur að meta stjórnskipulegt gildi 6. gr. laga nr. 125/2008. Þar mat hann svo á að aðstæður fjármálamarkaðarins væru slíkar að bæði stjórnvöld og Alþingi töldu ókleift að endurfjármagna bankana með fé úr ríkissjóði svo þeir gætu starfað áfram. Að auki stefndu önnur stærri fjármálafyrirtæki í óefni og var staða þeirra tæp. Með hliðsjón af „þeim mikla og fordæmalausa vanda, sem við var að etja, og þeim skýru markmiðum sem stefnt var að, verður við úrlausn um lögmæti ákvarðana löggjafans að játa honum ríku svigrúmi við mat á því hvaða leiðir skyldu farnar til að bregðast við því flókna og hættulega ástandi sem upp var komið“.

Þegar kom að mögulegu tjóni sóknaraðila vegna lagabreytinganna var litið til þess að Landsbankinn hafði þegar á þessu stigi höfðað nokkur skaðabótamál og riftunarmál en óljóst væri um árangur þeirra málsókna þegar dómurinn var kveðinn upp og því ókleift að vita á þeim tíma hve mikið myndi fást greitt af þeim þegar uppi væri staðið.

Rök Hæstaréttar varðandi breytingar á rétthæð krafna voru í grunni séð þau að allt frá 1974 hafi komið ítrekað fram í löggjöf breytingar á ákvæðum laga um skipun krafna í réttindaröð á þann veg að forgangskröfur hafi verið ýmist rýmkaðar eða þrengdar, sem hefur áhrif á stöðu annarra krafna í hag eða óhag. Með hliðsjón af þessu var ekki fallist á málatilbúnað sóknaraðila um að þeir hafi haft réttmætar væntingar til þess að reglunum yrði ekki breytt þeim í óhag.

Kröfuhafar komu á framfæri málatilbúnaði um að löggjöfin fæli í sér afturvirkar skerðingar á réttindum þeirra. Hæstiréttur mat málatilbúnaðinn á þann veg að breytingarnar sem löggjöfin fól í sér giltu um skipti almennt sem hæfust eftir gildistöku laganna. Löggjöfin mælti ekki fyrir um breytingar á skipan skipta sem væru þegar hafin eða væri þegar lokið. Af þeirri ástæðu hafnaði hann þeirri málsástæðu kröfuhafanna.

Hrd. 276/2011 dags. 28. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 313/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 312/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 341/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 301/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 300/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 553/2011 dags. 28. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 314/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 277/2011 dags. 28. október 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 310/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 311/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 567/2011 dags. 1. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 561/2011 dags. 2. nóvember 2011 (Stórólfur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 725/2010 dags. 3. nóvember 2011 (Kaðall)^[HTML] ^[PDF]
Slys í fiskvinnslusal hafði ekki verið tilkynnt þrátt fyrir lagaskyldu. Tjón var ósannað.

Hrd. 453/2009 dags. 3. nóvember 2011 (Veiðifélag Miðfirðinga - Veiðiréttur í Ytri Rangá - Kotvöllur)^[HTML] ^[PDF]
Skógræktarfélag Rangæinga krafðist viðurkenningar á veiðirétti sínum í Eystri-Rangá og Fiská á grundvelli jarðarinnar Kotvöllur sem lá þó ekki að þeim, byggt á að...:

Félaginu hafði verið ákvörðuð hlutdeild í arðskrá Veiðifélags Eystri-Rangár árið 1999.
Umráðamenn Kotvallar hafi um áratugabil átt aðild að því veiðifélagi og forvera þess.
Kotvöllur hafi átt land að Eystri-Rangá fram til landskipta er fóru fram árið 1963, auk hlutdeildar landsins í sameiginlegu landi Vallartorfu ásamt meðfylgjandi hlunnindum þeirra, sem aldrei hafi verið skipt.
Veiðirétturinn hafi unnist fyrir hefð.

Hæstiréttur taldi ósannað í málinu að Kotvellir hafi fram til landskiptanna tilheyrt óskiptu landi er lægi að þessum ám, og bæri skógræktarfélagið þá sönnunarbyrði sem það axlaði svo ekki. Væri því ekki hægt að líta svo á að réttlætt væri undantekning frá meginreglunni um að veiðiréttur væri eingöngu á hendi þeirra sem ættu land að vatni.

Hrd. 11/2011 dags. 3. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 33/2011 dags. 3. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 55/2011 dags. 3. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 26/2011 dags. 3. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 10/2011 dags. 3. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 577/2011 dags. 9. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 291/2010 dags. 10. nóvember 2011 (Fádæma dráttur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 648/2010 dags. 10. nóvember 2011 (Fiskislóð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 330/2011 dags. 10. nóvember 2011 (Málatilbúnaður)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 87/2011 dags. 17. nóvember 2011 (Héðinsreitur)^[HTML] ^[PDF]
Fjármögnunarsamningur milli Byrs sparisjóðs og byggingarverktaka. Sparisjóðurinn tilkynnti að sökum forsendubrestar væri fjármögnunarsamningurinn niðurfallinn. Í bréfi sparisjóðsins kom fram að forsendurnar hefðu verið mikill byggingarhraði og fastmótuð byggingaráætlun en það hefði ekki gengið upp vegna ýmissa vandkvæða, meðal annars tafir á útgáfu byggingarleyfis.

Fyrir dómi krafðist sparisjóðurinn riftunar. Hæstiréttur taldi að sparisjóðurinn hefði haft fulla vitneskju um tafirnar á verkinu og skammur byggingartími hafi ekki verið ákvörðunarástæða. Þá taldi hann að byggingarverktakanum hafi verið kunnugt um þær forsendur sem sparisjóðurinn tefldi fram.

Varðandi kröfur á sviði kröfuréttar taldi Hæstiréttur ekki hafa verið sýnt fram á vanefnd er gæti réttlætt riftun, hvorki samkvæmt almennum reglum né samkvæmt samningi þeirra.

Hrd. 123/2011 dags. 17. nóvember 2011 (Kambavað í Reykjavík - Byggingarstjórinn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 470/2010 dags. 17. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 103/2011 dags. 17. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 605/2011 dags. 18. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 608/2011 dags. 23. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 119/2011 dags. 24. nóvember 2011 (Stofnfjárkaup)^[HTML] ^[PDF]
Glitnir kynnti viðskiptin og nefndi að fólk myndi ekki tapa meiru en tiltekinni upphæð. Litið á að kaupandinn hafi ekki vitað mikið um málefnið.

Hrd. 93/2011 dags. 24. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 124/2011 dags. 24. nóvember 2011 (Sjóferðir Arnars ehf. - Vélbáturinn Þingey)^[HTML] ^[PDF]
Álitamál 1:
Kaupandi vélbáts átti að greiða eina milljón við undirritun og einnig standa við síðari greiðslu. Ljóst þótti að kaupandinn greiddi ekki fyrri greiðsluna á þeim tíma en seljandinn þinglýsti samt sem áður samningnum. Kaupandinn innti af hendi þá greiðslu síðar án athugasemda frá seljandanum. Hæstiréttur taldi að seljandinn gæti ekki notað þessa vanefnd gegn kaupandanum síðar af þeim sökum þegar aðrar vanefndir voru bornar upp.

Álitamál 2:
Afhenda átti bát eigi síðar en tiltekinn dag á atvinnustöð kaupanda að Húsavík. Hæstiréttur taldi að hér hafi verið um reiðukaup að ræða og 3. mgr. 6. gr. laga um lausafjárkaup, nr. 50/2000, ætti við. Seljandinn var talinn vera skyldugur til þess að tilkynna kaupandanum tímanlega hvenær afhending fyrir þann dag ætti að fara fram. Þá taldi Hæstiréttur að um hefði verið um afhendingardrátt að ræða sökum þess að báturinn hafi ekki verið í umsömdu ástandi og kaupandinn því ekki getað tekið við bátnum.

Í ljósi vanefnda beggja aðila væru ekki skilyrði uppfyllt um riftun samningsins.

Hrd. 609/2011 dags. 28. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 441/2011 dags. 28. nóvember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 138/2011 dags. 1. desember 2011 (Ákvörðun árslauna til verktaka í einkafirma og einkahlutafélags)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 247/2011 dags. 1. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 76/2011 dags. 1. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 690/2010 dags. 7. desember 2011 (Völuteigur 31 og 31a)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 635/2011 dags. 7. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 648/2011 dags. 7. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 614/2011 dags. 7. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 242/2011 dags. 8. desember 2011 (Ákvörðun árslauna til hjúkrunarfræðings í endurupptökumáli)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 612/2011 dags. 8. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 262/2011 dags. 8. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 260/2011 dags. 8. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 619/2011 dags. 8. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 632/2011 dags. 9. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 288/2011 dags. 15. desember 2011 (20 ára sambúð)^[HTML] ^[PDF]
K og M gerðu fjárskiptasamning sín á milli eftir nær 20 ára sambúð. Eignir beggja voru alls 60 milljónir og skuldir beggja alls 30 milljónir. Eignamyndun þeirra fór öll fram á sambúðartíma þeirra. Í samningnum var kveðið á um að M héldi eftir meiri hluta eignanna en myndi í staðinn taka að sér allar skuldir þeirra beggja.

K krafðist svo ógildingar á samningnum og bar fram ýmis ákvæði samningalaga, 7/1936, eins og óheiðarleika og að M hafi nýtt sér yfirburðastöðu sína með misneytingu. Hæstiréttur taldi hvorugt eiga við en breytti samningnum á grundvelli 36. gr. samningalaganna. Tekið var tillit til talsverðrar hækkunar eignanna við efnahagshrunið 2008 og var M gert að greiða K mismuninn á milli þeirra 5 milljóna sem hún fékk og þeirra 15 milljóna sem helmingur hennar hefði átt að vera.

Hrd. 318/2011 dags. 15. desember 2011 (Ferð úr landi)^[HTML] ^[PDF]
M sóttist eftir að fara með barnið úr landi til umgengni.
K kvað á um að ekki mætti fara með barnið úr landi án hennar samþykkis.

Hrd. 224/2011 dags. 15. desember 2011 (Lögmannsþóknun)^[HTML] ^[PDF]
Samningur var talinn hafa sterkust tengsl við Kanada. Kanadískt félag stefndi málinu á Íslandi.

Hafnað var dráttarvaxtakröfu á þeim grundvelli að ef samningurinn færi eftir kanadískum lögum, þá væri ekki hægt að beita ákvæðum íslensku vaxtalaganna um dráttarvexti og ekki var upplýst í málinu hvernig því væri háttað í Kanada.

Hrd. 137/2011 dags. 15. desember 2011 (Kársnessókn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 131/2011 dags. 15. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 637/2011 dags. 16. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 656/2011 dags. 19. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 206/2011 dags. 20. desember 2011^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 698/2011 dags. 11. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 700/2011 dags. 12. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 674/2011 dags. 13. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 670/2011 dags. 17. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 668/2011 dags. 17. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 678/2011 dags. 17. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 4/2012 dags. 17. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 248/2011 dags. 19. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 223/2011 dags. 19. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 699/2011 dags. 23. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 37/2012 dags. 24. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 25/2012 dags. 24. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 208/2011 dags. 26. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 298/2011 dags. 26. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 84/2011 dags. 26. janúar 2012 (Jakob Traustason)^[HTML] ^[PDF]
Verðmæti spildu jókst eftir undirritun samnings.
Hæstiréttur féllst ekki á svik.
Tíminn sem leið milli undirritunar skjalanna tveggja var einn þáttur þess að ekki hefði verið hægt að byggja á óheiðarleika við ógildingu þar sem þær gátu aflað sér upplýsinga í millitíðinni.

Hrd. 5/2012 dags. 26. janúar 2012 (Hljóðupptökur - Útburður úr fjöleignarhúsi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 245/2011 dags. 26. janúar 2012 (Framvirkir samningar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 175/2011 dags. 26. janúar 2012 (HH o.fl. gegn íslenska ríkinu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 40/2012 dags. 26. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 27/2012 dags. 30. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 62/2012 dags. 31. janúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 14/2012 dags. 1. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 423/2011 dags. 2. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 220/2011 dags. 2. febrúar 2012 (Aðalgata Stykkishólmsbæjar - Gullver)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 335/2011 dags. 2. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 8/2012 dags. 6. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 68/2012 dags. 8. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 205/2011 dags. 9. febrúar 2012 (Icelandair – Lækkun sektar vegna samkeppnislagabrota)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 405/2011 dags. 9. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 79/2012 dags. 13. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 95/2012 dags. 13. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 10/2012 dags. 13. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 9/2012 dags. 13. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 78/2012 dags. 13. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 12/2012 dags. 13. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 11/2012 dags. 13. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 600/2011 dags. 15. febrúar 2012 (Gengisdómur - Elvira)^[HTML] ^[PDF]
Gengistryggð lán höfðu áður verið dæmd ólögmæt af Hæstarétti og í kjölfarið voru samþykkt lög sem kváðu á um að slík lán ættu að bera seðlabankavexti í stað hinna ólögmætu vaxta. Bankarnir fóru þá að endurreikna vexti slíkra lána í samræmi við hin nýju lög.

Hæstiréttur kvað á um að „[m]eð almennum lögum [væri] ekki unnt með svo íþyngjandi hætti sem á reyndi í málinu, að hrófla með afturvirkum hætti við réttarreglum um efni skuldbindinga og greiðslur skulda frá því sem gilti þegar til þeirra var stofnað og af þeim greitt“. Braut þetta því í bága við 72. gr. stjórnarskrárinnar.

Lántakendur hefðu í góðri trú greitt af þessum lánum. Hins vegar lá fyrir misskilningur um efni laganna. Litið var til þess að lánveitandinn var stórt fjármálafyrirtæki og þyrfti að bera áhættuna af þessu. Hann gæti því ekki endurreiknað greiðslurnar aftur í tímann en gæti gert það til framtíðar.

Hrd. 342/2011 dags. 16. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 86/2012 dags. 16. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 83/2012 dags. 17. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 72/2011 dags. 23. febrúar 2012 (Valitor/Borgun - Upplýsingar um kreditkortanotkun)^[HTML] ^[PDF]
Valitor á að boðið viðskiptavinum Borgunar upp á ókeypis notkun á posum hjá þeim. Borgun veitti upplýsingar sem Samkeppniseftirlitið þurrkaði út að hluta áður en þær voru afhentar Valitor. Dómstólar töldu að Samkeppniseftirlitið hefði átt að framkvæma mat á hagsmunum einstaklinganna sem komu á framfæri ábendingum.

Valitor gerði kröfu um ógildingu á ákvörðunar áfrýjunarnefndar samkeppnismála og einnig ógildingu á ákvörðun Samkeppniseftirlitsins. Hæstiréttur taldi að ekki þyrfti að krefjast ógildingar á ákvörðun lægra setta stjórnvaldsins.

Hrd. 471/2011 dags. 23. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 412/2011 dags. 23. febrúar 2012 (Féll á borði á Spáni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 525/2011 dags. 23. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 430/2011 dags. 23. febrúar 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 56/2012 dags. 24. febrúar 2012 (Hlutabréf/peningar)^[HTML] ^[PDF]
Kaupmáli lá fyrir um að hlutabréfaeign M yrði séreign.
Andvirðið hafði verið lagt inn á reikning en hann notaður afar frjálslega. Tekið var út af honum í ýmsum tilgangi.
Talið var að orðið hafi verið slík samblöndun að séreignin hafi horfið.

Hrd. 482/2011 dags. 1. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 497/2011 dags. 1. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 481/2011 dags. 1. mars 2012 (Kristján Sveinbjörnsson gegn Jóni Egilssyni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 85/2012 dags. 2. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 70/2012 dags. 5. mars 2012 (Arfur til kirkjunnar)^[HTML] ^[PDF]
M gerði erfðaskrá K til hagsbóta. Hún hafði hjálpað honum lengi gegnum árin.

Þegar hann var kominn á elliheimili missti hann systur sína og vildi svo gera nýja erfðaskrá. Samband M við K hafði dofnað. Talið var að M hefði átt frumkvæði að framkvæmd breytinga á fyrri erfðaskránni, sem varð svo hin seinni.

Lögmaður gerir erfðaskrána og vottorðið. Auk þess vottar fulltrúi sýslumanns. Hann deyr svo stuttu síðar. Gallar voru á vottorði seinni erfðaskrárinnar að því leyti að orðalagið um vottun um andlegt hæfi var klúðurslegt.

Í seinni erfðaskránni var kirkja arfleidd að eignum og hún auðkennd með kennitölu. Engar kirkjur hafa kennitölur, heldur kirkjusóknir. Kirkjusóknin fór í málið við eldri bréferfingja. Í erfðaskránni stóð kirkja en ekki kirkjusókn.

Hæstiréttur taldi að M hefði verið hæfur til að gera hina nýju erfðaskrá, þrátt fyrir kröfu K um að hann hefði ekki verið það. Í niðurstöðunni var það rökstutt að kirkjan væri eign kirkjusóknarinnar og hún bæri ábyrgð á kirkjunni, og fékk því arfinn.

Hrd. 113/2012 dags. 12. mars 2012 (Norðurklöpp)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 103/2012 dags. 12. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 140/2012 dags. 12. mars 2012 (Sturla Jónsson gegn Hjördísi Sigurðardóttur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 119/2012 dags. 12. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 115/2012 dags. 13. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 526/2011 dags. 15. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 513/2011 dags. 22. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 522/2011 dags. 22. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 506/2011 dags. 22. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 508/2011 dags. 22. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 112/2012 dags. 22. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 156/2012 dags. 22. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 147/2012 dags. 23. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 106/2012 dags. 23. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 128/2012 dags. 26. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 307/2011 dags. 29. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 531/2011 dags. 29. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 150/2012 dags. 30. mars 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 180/2012 dags. 2. apríl 2012 (Erfingjar/samaðild)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 529/2011 dags. 12. apríl 2012 (Hjón lenda í átökum)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 205/2012 dags. 12. apríl 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 523/2011 dags. 26. apríl 2012 (Stjörnugrís III - Svínabú í Hvalfjarðarsveit)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 519/2011 dags. 26. apríl 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 550/2011 dags. 26. apríl 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 212/2012 dags. 26. apríl 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 199/2012 dags. 27. apríl 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 231/2012 dags. 27. apríl 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 190/2012 dags. 27. apríl 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 189/2012 dags. 27. apríl 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 206/2012 dags. 27. apríl 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 248/2012 dags. 3. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 267/2012 dags. 8. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 296/2012 dags. 8. maí 2012 (Málflutningur fyrir eiginkonu)^[HTML] ^[PDF]
Hjón voru bæði málsaðilar í héraði en kæran til Hæstaréttar var eingöngu undirrituð af eiginmanninum og í henni var yfirlýsing um að hann væri að flytja málið fyrir þau bæði, en engin gögn fylgdu því til sönnunar. Hæstiréttur vísaði málinu frá Hæstarétti hvað eiginkonuna varðaði þar sem hún hafði ekki heimild til að fela eiginmanni sínum málflutninginn, óháð því hvort hún hefði í raun staðið að kærunni eður ei.

Hrd. 273/2012 dags. 8. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 545/2011 dags. 16. maí 2012 (Nýbygging í Kópavogi)^[HTML] ^[PDF]
Vinnueftirlitið taldi tröppurnar ekki henta við verkið en Hæstiréttur var ósammála því.

Hrd. 491/2011 dags. 16. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 325/2012 dags. 16. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 306/2012 dags. 18. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 230/2012 dags. 18. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 546/2011 dags. 24. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 652/2011 dags. 24. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 316/2012 dags. 25. maí 2012 (Úrskurðarnefnd raforkumála)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 246/2012 dags. 25. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 598/2011 dags. 31. maí 2012 (Atvinnusjúkdómur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 620/2011 dags. 31. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 570/2011 dags. 31. maí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 337/2012 dags. 5. júní 2012 (Ófjárráða)^[HTML] ^[PDF]
K sat í óskiptu búi með stjúpbörnum sínum. Hún átti síðan einnig son sem hún var náin.

K hafði veitt syni sínum allsherjarumboð til að sjá um sín mál. Einhverjar áhyggjur voru með þær ráðstafanir og kröfðust stjúpdætur hennar þess að hún yrði svipt fjárræði sökum elliglapa. Fallist var á þá beiðni þrátt fyrir að hún hafi ekki verið spurð.

K var ósátt við þessi málalok og gerði hún, með hjálp sonar síns, erfðaskrá til að minnka hlut dætra henna í arfinum og til hagsbóta fyrir son sinn. Hún biður hann um að hjálpa sér og lætur undirbúa drög. Hann biður sýslumann um að koma til að votta. Sýslumaður synjaði um vottun erfðaskrár þar sem hann taldi hana ekki hæfa sökum skorts á lögræði, án leyfis lögráðamanns hennar. Lögráðamaðurinn synjaði um þá beiðni án þess að hitta K.

Niðurstaða dómstóla var að erfðaskráin væri ógild. Hæstiréttur minntist sérstaklega á að lögræði væri ekki skilyrði til að gera erfðaskrá.

Hrd. 367/2012 dags. 6. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 535/2011 dags. 7. júní 2012 (Skil á lóð til Reykjavíkurborgar)^[HTML] ^[PDF]
Dómurinn er dæmi um réttarframkvæmd þar sem krafist er þess að hver sem vill bera fyrir sig venju þurfi að leiða tilvist og efni hennar í ljós. Í málinu tókst ekki að sýna fram á að það hafi verið venjuhelguð framkvæmd að hægt væri að skila lóðum til Reykjavíkurborgar með einhliða gjörningi lóðarhafa og fengið endurgreiðslu á lóðargjöldum.

Hrd. 392/2011 dags. 7. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 417/2011 dags. 7. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 524/2011 dags. 7. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 638/2011 dags. 7. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 393/2011 dags. 7. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 636/2011 dags. 7. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 376/2012 dags. 11. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 381/2012 dags. 12. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 368/2012 dags. 13. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 621/2011 dags. 14. júní 2012 (Jón Ásgeir gegn Glitni hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 30/2012 dags. 14. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 543/2011 dags. 14. júní 2012 (Jöklafold 4)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 554/2011 dags. 14. júní 2012 (Tjörvastaðir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 676/2011 dags. 14. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 655/2011 dags. 14. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 689/2011 dags. 14. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 394/2012 dags. 14. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 389/2012 dags. 15. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 3/2012 dags. 15. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 46/2012 dags. 19. júní 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 478/2012 dags. 11. júlí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 486/2012 dags. 20. júlí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 509/2012 dags. 31. júlí 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 535/2012 dags. 9. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]
Í héraði var fallist á beiðni um að vitni skyldu njóta nafnleyndar gagnvart hinum ákærðu við skýrslugjöf. Hæstiréttur tók undir úrskurð héraðsdómara svo framarlega sem hinir ákærðu gætu lagt fyrir vitnin spurningar með milligöngu dómara og ekki yrðu spjöll á vörn ákærðu að öðru leyti. Málatilbúnaður ákærðu um að þeir gætu hvort sem er komist að nöfnum vitnanna var ekki talinn duga í þeim efnum.

Hrd. 403/2012 dags. 10. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 410/2012 dags. 16. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 475/2012 dags. 17. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 479/2012 dags. 20. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 414/2012 dags. 22. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 459/2012 dags. 22. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 455/2012 dags. 23. ágúst 2012 (Alnus)^[HTML] ^[PDF]
Alus og Gamli Glitnir.
Glitnir seldi ýmis bréf og kaupverðið lánað af Glitni.
Alnus lenti í mínus vegna þeirra.
Haldið fram minniháttar nauðung og vísað til þess að bankastjóri Glitnis hefði hringt í framkvæmdarstjóra Alnusar að næturlagi og fengið hann til að ganga að samningum, og þyrfti að greiða um 90 milljónir ef hann kjaftaði frá samningaviðræðunum.
Nauðungin átti að hafa falist í því að ef ekki hefði verið gengið að uppgjörssamningnum myndu öll lán félagsins við bankann verða gjaldfelld.
Hæstiréttur taldi að ekki hefði verið um nauðung að ræða, m.a. vegna þess að Glitnir hefði eingöngu beitt lögmætum aðferðum.

Hrd. 501/2012 dags. 24. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 451/2012 dags. 27. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 505/2012 dags. 27. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 551/2012 dags. 27. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 465/2012 dags. 27. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 480/2012 dags. 27. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 518/2012 dags. 29. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 517/2012 dags. 29. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 530/2012 dags. 31. ágúst 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 401/2012 dags. 3. september 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 578/2012 dags. 12. september 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 526/2012 dags. 13. september 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 568/2012 dags. 17. september 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 67/2012 dags. 20. september 2012 (Frávísun)^[HTML] ^[PDF]
K höfðaði mál með kröfu um opinber skipti en gerði það eins og um væri einkamál að ræða.

K vildi meina að þau hefðu ruglað saman reitum sínum það mikið að skráningin hafi verið röng þar sem hún sé raunverulegur eigandi tiltekinnar eignar. Hún vildi fá úr því skorið að hún ætti eignina.
Hæstiréttur synjaði að taka afstöðu til þeirrar kröfu.

Hrd. 65/2012 dags. 20. september 2012 (Bræðraklif - Reykjahlíð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 667/2011 dags. 20. september 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 472/2012 dags. 26. september 2012 (Latibær)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 99/2012 dags. 27. september 2012 (Tré fellt)^[HTML] ^[PDF]
Líkamstjón varð við fellingu trés.
Engar reglur voru til staðar en stuðst var við fræðsluefni sem lá fyrir.

Hrd. 75/2012 dags. 27. september 2012 (Sala verslunar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 45/2012 dags. 27. september 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 350/2011 dags. 27. september 2012 (Hofsafréttur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 421/2011 dags. 27. september 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 50/2012 dags. 27. september 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 129/2012 dags. 27. september 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 13/2012 dags. 4. október 2012 (Hrófá í Strandabyggð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 116/2012 dags. 4. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 163/2012 dags. 4. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 552/2012 dags. 9. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 457/2011 dags. 11. október 2012 (Krýsuvík)^[HTML] ^[PDF]
Deilur um landamerki um Stóru Vatnsleysu og Krýsuvíkur. Sem sagt hvaða landamerki ættu að gilda og landamerki Krýsuvíkar var talið gilda, en um hundrað árum síðar komu aðrir aðilar sem sögðu að eigendur Krýsuvíkur á þeim tíma hefðu ekki verið raunverulegir eigendur. Hæstiréttur vísaði til gildi þinglýstra skjala þar til annað kæmi í ljós.

Hrd. 117/2012 dags. 11. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 131/2012 dags. 11. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 703/2011 dags. 11. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 628/2012 dags. 12. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 233/2011 dags. 18. október 2012 (Kárahnjúkavirkjun)^[HTML] ^[PDF]
Samið var um árið 2005 um framsal vatnsréttinda á vatnasvæði Kárahnjúkavirkjunar sem reisa átti á svæðinu og að réttarstaðan samkvæmt samningnum yrði að öllu leyti jafngild eignarnámi þeirra réttinda. Á grundvelli samningsins var skipuð sérstök matsnefnd sem ákveða ætti umfang og verðmæti þeirra réttinda. Sumir landeigendanna voru sáttir við niðurstöðuna en margir þeirra ekki.

Hópur landeigenda fór í dómsmál til að hnekkja niðurstöðu nefndarinnar hvað varðaði verðmæti réttindanna, og vísuðu til matsgerðar tveggja dómkvaddra matsmanna. Töldu þeir að nefndin hefði beitt rangri aðferðafræði og því hefðu bæturnar verið alltof lágar.

Hæstiréttur nefndi að þar sem fallréttindi væru afar sérstök þyrfti að beita afbrigðum frá hinum hefðbundnu aðferðum við mat á eignarnámsbótum enda lítill eða enginn virkur markaður fyrir nýtingu slíkra réttinda hér á landi. Hann féllst á aðferðafræðina sem matsnefndin beitti þar sem hún var í samræmi við gildandi réttarframkvæmd í viðlíka málum. Þá þyrfti einnig að hafa í huga þær miklu fjárfestingar er fælust í leit og vinnslu á þeirri orkuauðlind, markað fyrir orkuna, og fleiri atriði. Þó féllst hann á með héraðsdómi að við hæfi væri að hækka þær bætur sem landeigendur áttu að fá samkvæmt matsnefndinni.

Hrd. 6/2012 dags. 25. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 19/2012 dags. 25. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 151/2012 dags. 25. október 2012 (Olíusamráð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 176/2012 dags. 25. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 624/2012 dags. 26. október 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 66/2012 dags. 1. nóvember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 181/2012 dags. 1. nóvember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 658/2012 dags. 2. nóvember 2012^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 619/2012 dags. 5. nóvember 2012 (þb. Baugs gegn stjórnendatryggjendum)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 136/2012 dags. 8. nóvember 2012 (Sterk tengsl föður)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 277/2012 dags. 8. nóvember 2012 (Stjörnugríssamruni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 547/2011 dags. 8. nóvember 2012^[HTML] ^[PDF]