Úrlausnir.is

Yfirlit

Hæstaréttardómar (472)
Dómasafn Hæstaréttar (602)
Umboðsmaður Alþingis (3)
Stjórnartíðindi (275)
Dómasafn Landsyfirréttar (137)
Alþingistíðindi (886)
EES-viðbætir við Stjórnartíðindi ESB (184)
Lovsamling for Island (33)
Alþingi (2303)
Aðrir úrlausnaraðilar

• Atvinnuvega- og nýsköpunarráðuneytið (1)
• Áfrýjunarnefnd neytendamála (8)
• Áfrýjunarnefnd samkeppnismála (9)
• Endurupptökudómur (1)
• Endurupptökunefnd (1)
• Félagsdómur (9)
• Fjarskiptastofa (1)
• Héraðsdómur Austurlands (12)
• Héraðsdómur Norðurlands eystra (20)
• Héraðsdómur Norðurlands vestra (7)
• Héraðsdómur Reykjaness (62)
• Héraðsdómur Reykjavíkur (162)
• Héraðsdómur Suðurlands (17)
• Héraðsdómur Vestfjarða (6)
• Héraðsdómur Vesturlands (19)
• Kærunefnd greiðsluaðlögunarmála (12)
• Kærunefnd húsamála (6)
• Kærunefnd lausafjár- og þjónustukaupa (5)
• Kærunefnd útlendingamála (12)
• Kærunefnd vöru- og þjónustukaupa (3)
• Landsréttur (161)
• Landsyfirréttur (13)
• Mannréttindadómstóll Evrópu (4)
• Matsnefnd eignarnámsbóta (2)
• Málskotsnefnd Lánasjóðs íslenskra námsmanna (1)
• Málskotsnefnd Menntasjóðs námsmanna (1)
• Óbyggðanefnd (20)
• Póst- og fjarskiptastofnun (8)
• Ríkisskattanefnd (19)
• Samkeppniseftirlitið (25)
• Samkeppnisráð (52)
• Úrskurðarnefnd almannatrygginga (1)
• Úrskurðarnefnd félagsþjónustu og húsnæðismála (5)
• Úrskurðarnefnd fjarskipta- og póstmála (5)
• Úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála (3)
• Úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála (7)
• Úrskurðarnefnd um upplýsingamál (1)
• Úrskurðarnefnd velferðarmála (22)
• Yfirskattanefnd (107)

Fara á yfirlit

Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Hrd. 1925:53 nr. 33/1924 ^[PDF]

---

Hrd. 1926:243 nr. 35/1925 ^[PDF]

---

Hrd. 1929:977 nr. 28/1928 ^[PDF]

---

Hrd. 1929:1053 nr. 82/1928 ^[PDF]

---

Hrd. 1930:227 nr. 131/1929 ^[PDF]

---

Hrd. 1930:277 nr. 10/1930 ^[PDF]

---

Hrd. 1933:126 nr. 176/1932 ^[PDF]

---

Hrd. 1935:79 nr. 21/1934 ^[PDF]

---

Hrd. 1939:500 nr. 62/1938 ^[PDF]

---

Hrd. 1945:71 nr. 122/1944 ^[PDF]

---

Hrd. 1945:437 nr. 116/1945 ^[PDF]

---

Hrd. 1947:293 nr. 76/1945 (Kostnaður við vegalagningu) ^[PDF]
Davíð, sem var aldraður, samdi um vegalagningu á/við jörð og varð kostnaður hennar nokkuð hár. Nágranninn ætlaði að leggja eitthvað í þetta. Verðmatið fór fram með mati tveggja dómkvaddra manna. Davíð var talinn hafa ekki gert sér grein fyrir því hversu fjárfrekar skuldbindingarnar voru sem hann gekk undir miðað við sína hagi og átti nágrannanum að hafa verið það ljóst. Samningurinn var ógiltur á grundvelli 1. mgr. 31. gr. samningalaganna með lögjöfnun.

---

Hrd. 1951:282 nr. 112/1950 (Dánargjöf eða ekki - Kaupmáli/lífsgjöf) ^[PDF]
Maður kvað á um í kaupmála að við andlát hans yrðu allar eignir hans yrðu að séreign konunnar. Hann átti jafnframt dóttur.

Í dómnum skipti máli hvað hann vissi um væntanlegt andlát sitt. Hann hafði greinst með krabbamein og var dauðvona.

Á þessum tíma var forsjárhyggju heilbrigðisstarfsmanna meiri og því var talið að manninum hefði verið illkunnugt um veikindi sín og hvenær yrði talið að hann myndi deyja af þeim.

Meirihluti Hæstaréttar taldi að um hefði verið um lífsgjöf að ræða. Minnihluti Hæstaréttar taldi þetta vera dánargjöf.

---

Hrd. 1951:288 nr. 28/1951 ^[PDF]

---

Hrd. 1951:414 kærumálið nr. 25/1951 ^[PDF]

---

Hrd. 1951:422 kærumálið nr. 26/1951 ^[PDF]

---

Hrd. 1952:299 kærumálið nr. 9/1952 ^[PDF]

---

Hrd. 1952:394 kærumálið nr. 13/1952 ^[PDF]

---

Hrd. 1953:197 nr. 116/1952 ^[PDF]

---

Hrd. 1953:306 nr. 171/1952 ^[PDF]

---

Hrd. 1953:567 nr. 67/1953 (Erfðaskrá en samt til erfingja beggja) ^[PDF]
Þau áttu ekki börn og höfðu gert erfðaskrá þar sem makinn væri einkaerfingi.
Á þeim tíma var fyrirkomulagið þannig að börn þeirra látnu voru einu skylduerfingjarnir. Án erfðaskrár myndi maki deila arfi með foreldrum hins látna.

---

Hrd. 1954:114 nr. 7/1953 (Bergstaðastræti) ^[PDF]
Spurningin var um viðbót við hús.
K átti húsnæði en síðar hafði verið byggt við það.
Átti K þá allt húsnæðið eða eingöngu hluta þess?

Dómurinn er einnig til marks um að þó fasteign teljist séreign gerir það ekki innbú hennar sjálfkrafa að séreign. Haldið var því fram að séreign hafi verið notuð til að kaupa innbúið en það taldist ekki nægjanlega sannað.

---

Hrd. 1954:282 nr. 65/1953 (Framfærsla) ^[PDF]

---

Hrd. 1955:95 nr. 30/1955 ^[PDF]

---

Hrd. 1955:325 nr. 145/1954 ^[PDF]

---

Hrd. 1957:514 nr. 78/1956 (Laugavegur 80) ^[PDF]

---

Hrd. 1958:359 nr. 39/1958 ^[PDF]

---

Hrd. 1958:486 nr. 167/1957 (Hús o.fl. á Akureyri - Bókasafn ekki „innanhúsgögn“) ^[PDF]
Verðmætt og sérstakt bókasafn var á heimili M og K. Það var ekki talið vera venjulegt innbú.

---

Hrd. 1959:49 nr. 191/1958 (Ættleiðingarleyfi) ^[PDF]

---

Hrd. 1959:73 nr. 159/1956 (Melgerði) ^[PDF]
Skuldheimtumenn M vildu taka ákveðna fasteign í eigu K. Hæstiréttur taldi að skuldheimtumennirnir hefðu ekki fært neinar sönnur á að eignin sé sameign þeirra beggja, hvað þá hjúskapareign M. Kröfunni var því hafnað.

---

Hrd. 1959:541 nr. 134/1958 (Kvennaheimilið Hallveigarstaðir) ^[PDF]

---

Hrd. 1959:559 nr. 102/1959 ^[PDF]

---

Hrd. 1959:759 nr. 129/1959 (Skattareglur um fyrirframgreiddan arf) ^[PDF]

---

Hrd. 1960:1 nr. 172/1958 ^[PDF]

---

Hrd. 1960:118 nr. 209/1959 (Hjartasjúkdómar) ^[PDF]
Arfleifandi gerði erfðaskrá þar sem hann gaf fé til sjóðs innan Landspítalans. Í stjórn sjóðsins átti að sitja læknir Landspítalans en sá læknir vottaði erfðaskrána. Það var ekki talið nægilegt til að hnekkja vottuninni þar sem ekki var talið að læknirinn hefði persónulegra hagsmuna að gæta varðandi erfðaskrána.

---

Hrd. 1960:420 nr. 28/1960 (Sumargjöf) ^[PDF]
„Gamli dómurinn um lausu blöðin“.
Afturköllun var talin gild þótt sú erfðaskrá sem innihélt afturköllunina var talin ógild.

---

Hrd. 1960:550 nr. 213/1959 ^[PDF]

---

Hrd. 1961:201 nr. 85/1960 (Stjúpsonur) ^[PDF]
Maður hafði gert þrjár erfðaskrár. Fyrst gerði hann sameiginlega erfðaskrá með konu árið 1945 en síðan dó hún. Hann gerði síðan tvær eftir það og var deilt um þær. Í 2. erfðaskránni arfleiddi hann tiltekinn aðila að tilteknum eignum og að stjúpsonur hans fengi restina. Í seinustu tilgreindi hann að tilteknir aðilar fengju tilteknar eignir en ekkert um restina né minnst á erfðaskrá nr. 2. Álitamál hvað átti að gera um restina í ljósi þessa.

Niðurstaðan var að 2. og 3. erfðaskráin voru túlkaðar saman. Vitni voru til staðar um að við gerð 3. erfðaskrárinnar að hann teldi sig hafa gert nóg fyrir stjúpsoninn, en það var samt óljóst. Stjúpsonurinn var því talinn eiga að fá restina þar sem ekki var tekið fram að stjúpsonurinn ætti ekki að fá restina.

---

Hrd. 1961:283 nr. 135/1960 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:277 nr. 20/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1962:310 nr. 140/1961 (Bílaverið) ^[PDF]

---

Hrd. 1962:590 nr. 63/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1963:23 nr. 122/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1963:41 nr. 89/1962 (Eignarréttur í fasteign - Ráðskonulaun II) ^[PDF]

---

Hrd. 1963:437 nr. 170/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1963:568 nr. 169/1960 ^[PDF]

---

Hrd. 1964:122 nr. 96/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1964:406 nr. 122/1963 (Árelíusarbörn) ^[PDF]
Reyndi á þá spurningu hvort að viðkomandi var búinn að gefa of mikið áður en hann dó, s.s. að dulbúa gjafir til að komast framhjá arfleiðsluheimild.

---

Hrd. 1964:462 nr. 105/1963 (Erfðaskrá hjóna þrátt fyrir niðja) ^[PDF]
Hjónin gerðu sameiginlega erfðaskrá um að arfleifa hvort annað að öllum sínum eignum. Þau áttu engin sameiginleg börn.

Þau deyja svo með tiltölulega stuttu millibili.

Svo kom í ljós að M mátti ekki ráðstafa 1/3 hluta en K mátti það.

Erfingjarnir sóttust eftir því að ógilda erfðaskrána á grundvelli brostinna forsenda. Erfingjarnir þurftu að bera hallan af því.

---

Hrd. 1964:503 nr. 140/1963 (Geitafellsómagameðlag) ^[PDF]

---

Hrd. 1964:528 nr. 134/1963 ^[PDF]

---

Hrd. 1964:649 nr. 146/1963 ^[PDF]

---

Hrd. 1964:843 nr. 106/1964 (Ráðsmannskaup - Ráðskonulaun III) ^[PDF]

---

Hrd. 1965:796 nr. 140/1964 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:550 nr. 175/1964 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:591 nr. 80/1965 (Skattkrafa) ^[PDF]

---

Hrd. 1967:50 nr. 230/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1967:910 nr. 155/1967 (Margrétarhús) ^[PDF]

---

Hrd. 1967:1055 nr. 22/1967 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:110 nr. 256/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:336 nr. 104/1966 (Krossavík) ^[PDF]

---

Hrd. 1968:422 nr. 110/1967 (Vatnsendi I) ^[PDF]

---

Hrd. 1969:110 nr. 184/1967 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:225 nr. 161/1968 (Timburþurrkofn) ^[PDF]

---

Hrd. 1969:231 nr. 24/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:469 nr. 123/1968 (Málleysingjaskólinn) ^[PDF]
M er nánast heyrnarlaus og nánast mállaus. M var þroskaskertur að einhverju leyti. Hann var eingöngu skrifandi á nafn sitt. Hann var ekki talinn vera rosalega sjálfbjarga en nóg til þess að virða sjálfstæði hans.

M tjáði vilja sinn til bankastarfsmanns sem hann hafði þekkt í einhvern tíma um hvernig ætti að ráðstafa eignum sínum.
Bankastarfsmaðurinn ritaði vilja M á ritvél og bar síðan undir M.

Þegar hann dó urðu mikil átök milli bréferfingja og lögerfingja. Í grunninn snerist málið um hvort hefði verið hæfur til að gera erfðaskrá eða ekki. Deilt var um hvort vilja M hefði verið nægilega vel lýst. Efast var um að hún hefði verið sérstaklega vel lesin upp fyrir hann.

Skoðað var við rekstur málsins hversu sjálfstæður hann var í sínu lífi.

Erfðaskráin var talin gild.

---

Hrd. 1969:505 nr. 70/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:721 nr. 36/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:782 nr. 117/1968 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:1092 nr. 161/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:1189 nr. 37/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:1481 nr. 238/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:354 nr. 41/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:365 nr. 65/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:410 nr. 30/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:710 nr. 135/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:1095 nr. 178/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:767 nr. 120/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:1040 nr. 109/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:39 nr. 21/1972 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:137 nr. 34/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:1037 nr. 27/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:306 nr. 59/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:317 nr. 156/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:1015 nr. 192/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:959 nr. 162/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:197 nr. 125/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:955 nr. 46/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:984 nr. 22/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:1105 nr. 169/1974 (Garðakot) ^[PDF]

---

Hrd. 1977:1201 nr. 9/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:1225 nr. 138/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1979:377 nr. 207/1977 ^[PDF]

---

Hrd. 1979:531 nr. 79/1977 ^[PDF]

---

Hrd. 1979:1121 nr. 9/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1979:1346 nr. 213/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1979:1384 nr. 44/1978 (Vesturberg - Gjöf fósturmóður til K) ^[PDF]
K sagði að íbúðin hefði verið gjöf en M sagði að íbúðin hefði verið gefin þeim báðum. Skiptir máli hverjum sé gefið og að það sé skýrt.
Gefandi nefndi ekki að gjöfin væri séreign.
Það var talið að M hafi lagt nógu mikið í íbúðina.
Ekki fallist á skáskipti.

---

Hrd. 1980:768 nr. 79/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:992 nr. 53/1980 (Fyrirfram samþykki sonar) ^[PDF]
Talið var þurfa samþykki sonarins vegna setu í óskiptu búi.
Ekki var hægt að byggja á fyrirfram samþykki sonarins í þessu tilviki.

---

Hrd. 1980:1455 nr. 58/1978 (Gröf) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:247 nr. 209/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:884 nr. 44/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1060 nr. 126/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:68 nr. 2/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:754 nr. 261/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:1084 nr. 11/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:1141 nr. 1/1980 (Óvígð sambúð - Sameign - Sandholt - Eignarhlutdeild) ^[PDF]
M og K eiga bæði eignina, sinn helminginn hvort.

---

Hrd. 1983:233 nr. 123/1982 (Kaplaskjólsvegur) ^[PDF]

---

Hrd. 1983:381 nr. 121/1980 (Stefán Jónsson rithöfundur) ^[PDF]
Stefán og Anna voru gift og gerðu sameiginlega erfðaskrá þar sem þau arfleiddu hvort annað af öllum sínum eignum, og tilgreindu hvert eignirnar ættu að fara eftir lát beggja.

Önnu var um í mun að varðveita minningu Stefáns og vildi arfleiða Rithöfundasambandið að íbúð þeirra með tilteknum skilyrðum.

Talið var að hún hefði ráðstafað eigninni umfram heimild. Ekki var talið hægt að láta Rithöfundasambandið fá upphæðina í formi fjár eða afhenda því hluta íbúðarinnar, að því marki sem það var innan heimildar hennar.

---

Hrd. 1983:415 nr. 182/1982 (Óskilgetið barn) ^[PDF]
Skoða þurfti þágildandi barnalög þegar hún fæddist, þ.e. um faðernisviðurkenningu.
Ekki var litið svo á að henni hafi tekist að sanna að hún hafi talist vera barn mannsins að lögum.

---

Hrd. 1983:582 nr. 9/1982 (Drap eiginmann - Svipt erfðarétti - Ráðagerð um langan tíma) ^[PDF]

---

Hrd. 1983:787 nr. 34/1981 (Aðalstræti - Fjalakötturinn) ^[PDF]

---

Hrd. 1983:2134 nr. 225/1981 (Skilningur á kaupmála) ^[PDF]
K og M deildu um gildi kaupmála sem þau gerðu sín á milli.

M hélt því fram að K hefði allt frumkvæðið og séð um fjármálin. Hún hefði heimtað að kaupmálinn yrði gerður og eignirnar væru hennar séreignir. Hún hefði ákveðið að skilja við M skömmu eftir skráningu kaupmálans. M taldi að K hefði ætlað sér að skilja við hann um leið og hann samþykkti kaupmálann.
K var með 75% örorkumat og lága greindarvísitölu og því ekki í stöðu til að þvinga kaupmálanum í gegn. M taldi sig einnig að kaupmálinn kæmi einvörðungu til framkvæmda í tilfelli andláts annars þeirra en ekki vegna skilnaðar.

Ólíkt héraðsdómi taldi Hæstiréttur að ekki ætti að ógilda kaupmálann.

---

Hrd. 1983:2219 nr. 190/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:2225 nr. 220/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1984:361 nr. 95/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1984:906 nr. 220/1982 (Ásgarður) ^[PDF]
Hjón höfðu með erfðaskrá arfleitt nokkra aðila að jörðinni Ásgarði. Hjónin létust og ákvað sveitarfélagið að nýta lögboðinn forkaupsrétt sinn. Lög kváðu á að verðágreiningi yrði skotið til matsnefndar eignarnámsbóta.

Dánarbú hjónanna var ekki sátt við verðmat nefndarinnar og skaut málinu til aukadómþings, þar sem það teldi jörðina margfalt verðmætari sökum nálægra sumarhúsalóða og veiðiréttarins sem jörðinni fylgdi, er myndi fyrirsjáanlega auka eftirspurn. Rök sveitarfélagsins voru á þá leið að jörðin væri ekki skipulögð undir sumarhús auk þess að samkvæmt lögum væri bannað að nota jarðir undir sumarhús sem ekki væri búið að leysa úr landbúnaðarnotum, og því ætti ekki að taka tillit til slíkra mögulegrar framtíðarnýtingar í þá veru.

Dómkvaddir matsmenn mátu jörðina og töldu virði hennar talsvert nær því sem dánarbúið hélt fram, og vísuðu til nálægðar við þéttbýlisbyggð og náttúrufegurðar. Dómþingið tók undir verðmat þeirra matsmanna og nefndi að hægt væri að leysa jörðina úr landbúnaðarnotum án þess að því yrði mótmælt og því jafnframt mögulegt að skipuleggja sumarhúsabyggð á jörðina í framtíðinni. Aukadómþingið taldi því að sveitarfélagið skyldi greiða dánarbúinu upphæð samkvæmt mati hinna dómkvöddu matsmanna.

Hæstiréttur staðfesti dóm aukadómþingsins en hækkaði upphæðina vegna veiðiréttindanna sem fylgdu jörðinni.

---

Hrd. 1984:1290 nr. 69/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1984:1311 nr. 225/1984 (Fósturdóttir) ^[PDF]

---

Hrd. 1984:1391 nr. 150/1982 (Eyrarkot) ^[PDF]

---

Hrd. 1985:38 nr. 248/1984 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:808 nr. 54/1984 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:958 nr. 79/1985 (Bann við sölu og veðsetningu - Sóleyjargata) ^[PDF]
Í erfðaskrá var sett allsherjarbann við framsali og veðtöku. Það bann var talið standast.

---

Hrd. 1986:962 nr. 80/1985 (Bann við sölu og veðsetningu - Sóleyjargata) ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1105 nr. 119/1985 (Iðnaðarbankinn) ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1386 nr. 68/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1626 nr. 180/1985 (Ásgarður) ^[PDF]
Hjón áttu jörðina Ásgarð og ráðstöfuðu til tveggja félagasamtaka með kvöðum.

Sveitarfélagið kemur við andlát þeirra og neytir forkaupsréttar sbr. lagaheimild.

Átti að deila út andvirðinu til félagasamtakanna eða ekki? Sökum brostinna forsenda fengu þau hvorki jörðina né fjármunina.

---

Hrd. 1986:1671 nr. 25/1985 (Vöruúttekt í reikning) ^[PDF]

---

Hrd. 1987:473 nr. 95/1986 (Valdsmaður - Fjárhæð meðlags) ^[PDF]

---

Hrd. 1987:683 nr. 52/1986 (Rauðamelsdómur) ^[PDF]

---

Hrd. 1987:1563 nr. 25/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:381 nr. 38/1988 (Jarðir í Snæfells- og Hnappadalssýslu - Hreppsnefnd Eyjahrepps - Höfði) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1432 nr. 305/1988 (Helmingaskipti - Skammvinnur hjúskapur) ^[PDF]

---

Hrd. 1989:239 nr. 218/1987 (Vífilfell) ^[PDF]
Systkini eiga stór fyrirtæki, meðal annars Vífilfell. Þau voru misvirk í stjórn en einn bróðirinn er að reka það. Ein systirin fær heilasjúkdóm og fer í margar geislameðferðir. Augljóst var að hún hafði hlotið alvarlegan skaða. Síðan gerði hún erfðaskrá þar sem hún arfleiddi einn bróður sinn að sínum hlut.

Læknarnir voru mjög misvísandi um hvort hún væri hæf til að gera erfðaskrá. Ekkert læknisvottorð var til fyrir þann dag sem hún gerði erfðaskrána.

Allir sammála um að aðgerðirnar gerðar á K hefðu valdið einhverri andlegri skerðingu í kjölfarið. Þurfti þá að meta áhrif skerðingarinnar á hæfi hennar til að gera erfðaskrá á þeim tíma sem hún var undirrituð/samþykkt.

Vottorðið var svolítið gallað. Fulltrúi sýslumanns í Reykjavík hafði notað sama textann á vottorðið árum saman, eða jafnvel áratugum saman. Hæstiréttur leit á að það væri gallað en það kæmi ekki að sök.

Hæstiréttur klofnaði og taldi meirihlutinn hana hæfa en minnihlutinn ekki. Hún var talin hafa skilið það nógu vel um hversu mikið virði væri að ræða.

---

Hrd. 1989:682 nr. 255/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:1166 nr. 253/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:1372 nr. 305/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:645 nr. 334/1989 (Drekavogur - Misneyting) ^[PDF]

---

Hrd. 1990:972 nr. 263/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:1083 nr. 430/1989 (Fjárhagslegur stuðningur) ^[PDF]

---

Hrd. 1990:1581 nr. 22/1989 (36 ár, sameignir) ^[PDF]
M og K höfðu verið í sambúð í 36 ár.
Þau deildu aðallega um skiptingu á tveimur fasteignum, andvirði bifreiðar, bankainnstæðum og verðbréfum. Dómstólar mátu svo að framangreindar eignir skyldu skiptast að jöfnu en tóku þó ekki afstöðu til útlagningar né hvor aðilinn ætti tilkall til þess að leysa einstakar eignir til sín.
Sumar aðrar eignir mat hann svo að annar aðilinn ætti að eiga þær að fullu.

---

Hrd. 1991:118 nr. 265/1987 (Foss- og vatnsréttindi Orkubús Vestfjarða - Fornjótsdómurinn) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:561 nr. 72/1989 (Ömmudómur II, barnabarn) ^[PDF]
Um er að ræða sömu atvik og í Ömmudómi I^ⓘ nema hér var um að ræða afsal til barnabarns konunnar sem var grandlaust um misneytinguna. Í þessum dómi var afsalið ógilt á grundvelli 36. gr. samningalaga nr. 7/1936 þrátt fyrir að um misneytingu hafi verið að ræða.

---

Hrd. 1991:570 nr. 73/1989 (Misneyting - Ömmudómur I) ^[PDF]
Fyrrverandi stjúpdóttir fer að gefa sig eldri manni. Hann gerir erfðaskrá og gefur henni peninga, og þar að auki gerir hann kaupsamning. Hún er síðan saksótt í einkamáli.

Héraðsdómur ógilti erfðaskrána á grundvelli 34. gr. erfðalaga, nr. 8/1962, en Hæstiréttur ógilti hana á grundvelli 37. gr. erfðalaganna um misneytingu og því ekki á grundvelli þess að arfleifandinn hafi verið óhæfur til að gera erfðaskrána. Aðrir gerningar voru ógiltir á grundvelli 31. gr. samningalaga, nr. 7/1936.

Arfleifandi var enn á lífi þegar málið var til úrlausnar hjá dómstólum.

---

Hrd. 1991:1592 nr. 453/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1827 nr. 354/1989 (Hreppsnefnd Skorradalshrepps - Hvammur í Skorradal) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:8 nr. 497/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:296 nr. 80/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:342 nr. 352/1989 (Umboð lögmanns ófullnægjandi) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1259 nr. 247/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1762 nr. 361/1992 (Jónína og Benjamín) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1858 nr. 156/1987 (Sæból) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1926 nr. 317/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:2031 nr. 235/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:2293 nr. 345/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:485 nr. 114/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1570 nr. 362/1993 (Hverfisgata) ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1855 nr. 413/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:2119 nr. 61/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:2307 nr. 272/1991 (Syðribrú) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:526 nr. 377/1991 (Jörðin Hagavík) ^[PDF]
Foreldrar M skiptu jörðinni Hagavík milli M og systkina hans með ósk um að hún yrði skilgreind sem séreign í hjúskap. M og systkini hans skiptu síðar jörðinni upp í þrjá hluta sem endaði á því að M fékk stærri hlut. Þessa viðbót greiddi M til systkina sinna með hjúskapareign, en þó er látið liggja milli hluta hvort um hefði verið að ræða hjúskapareign M eða K, eða jafnvel beggja.

Deilt var um í málinu hvort viðbótin teldist séreign M eða ekki. Hæstiréttur taldi að viðbótin teldist séreign M þar sem ekki væri hægt að skipta henni frekar upp en K ætti kröfu á endurgjald þar sem greitt var fyrir viðbótina með hjúskapareign.

K bar sönnunarbyrðina á því að sýna fram á að M ætti ekki viðbótina að séreign. Henni tókst það ekki.

---

Hrd. 1994:924 nr. 169/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:991 nr. 129/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2182 nr. 263/1992 (Esjudómur) ^[PDF]
Í erfðaskránni var kvöð um að reisa kláf er gengi upp á Esjuna.

Hvaða bönd má leggja á erfingja?
Hann setti ýmis skilyrði fyrir arfinum, m.a. að tiltekið ferðafélag fengi fullt af peningum með því skilyrði að það myndi setja upp kláf upp á Esjuna.
Ferðafélagið fékk síðan arfinn án þess að þurfa að setja upp kláfinn.

---

Hrd. 1995:127 nr. 279/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1240 nr. 501/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1572 nr. 58/1994 (Sjávarréttir) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1819 nr. 432/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2958 nr. 8/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2972 nr. 9/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:177 nr. 17/1996 (Lungnaveiki, minnispunktar) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:270 nr. 36/1996 (Saurar) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:931 nr. 227/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1904 nr. 193/1996 (Gæsluvarðhald) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1912 nr. 202/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2006 nr. 206/1996 (Grettisgata, upphaf sambúðar) ^[PDF]
Fjallar um það hvenær til sambúðar hefur stofnast.

---

Hrd. 1996:2928 nr. 261/1995 (Hlutabréf) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2942 nr. 262/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3178 nr. 260/1995 ^[PDF]
Fagmenn í fasteignaviðskiptum áttu að hafa séð að áhættan yrði meiri en tjónþolinn átti að sjá fyrir. Ósannað þótti að fagmennirnir hafi kynnt þessa auknu áhættu fyrir tjónþolanum.

---

Hrd. 1996:3439 nr. 405/1996 (Dánarbú) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3704 nr. 421/1996 (Dánarbú - Þrotabú) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:138 nr. 17/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1024 nr. 26/1997 (Drap systur sína en átti ekki erfðarétt) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1156 nr. 148/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2275 nr. 336/1997 (Meðlagsskuld) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2792 nr. 274/1996 (Laugarvellir) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:9 nr. 506/1997 (Dánarbússkipti I) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:550 nr. 523/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:818 nr. 73/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1134 nr. 71/1998 (Kattavinafélagið) ^[PDF]
Getgátur voru um hvort arfleifandinn, K, hafi verið haldin geðklofa og einnig ýmsum ranghugmyndum, sem sagt að hún hafi ekki talin hafa verið með fullu viti.

K sagði að Kattavinafélagið á Akureyri fengi arfinn en Kattavinafélag Reykjavíkur fengi það ef hitt væri ekki til. Hins vegar var hvorugt til. Hins vegar var Kattavinafélag Íslands til. Það fór í dómsmál og fékk arfinn.

---

Hrd. 1998:1522 nr. 322/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2092 nr. 201/1998 (Grímsey - 26 ár) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2390 nr. 478/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2666 nr. 259/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2695 nr. 294/1998 (Hestar) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2833 nr. 257/1998 (Varmidalur) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3144 nr. 392/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4483 nr. 466/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4524 nr. 494/1998 (Snóksdalur) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4578 nr. 473/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1999:30 nr. 1/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1407 nr. 420/1998^{[HTML] [PDF]}
Aðili átti hús og tryggði innbúið. Trygging upp á 4 milljónir. Flytur síðan til Spánar og leigir húsið. Síðan leigir hann öðrum aðila eftir það. Síðar byrja vandræði með vandræðagemsa sem rækja komur sínar til leigutakans. Síðan óskar vátryggingartakinn eftir hækkun á innbústryggingunni.

Síðan hverfur allt innbúið og það ónýtt. Vátryggingarfélagið synjaði kröfu vátryggingartakans þar sem hann upplýsti félagið ekki um þessa auknu áhættu sem hann vissi um á þeim tíma.

---

Hrd. 1999:1808 nr. 383/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3373 nr. 251/1999 (Ytri-Langamýri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4329 nr. 227/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4710 nr. 316/1999 (Lán til fasteignakaupa)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4862 nr. 344/1999 (Keflavík í Skagafirði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4883 nr. 477/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:22 nr. 484/1999 (Hlutabréf í Eimskip)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:752 nr. 368/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1942 nr. 45/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1980 nr. 192/2000 (Helmingaskiptaregla laga nr. 31/1993)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2582 nr. 263/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3467 nr. 143/2000 (Brunabótafélagið)^{[HTML] [PDF]}
Fyrirkomulag var um að félagsmenn í tryggingafélagi myndu eingöngu fá tilbaka það sem þeir lögðu í félagið ef því yrði slitið.
Félagsmaður lést og erfingjar hans kröfðust þess að fá hans hlut í félaginu, en var synjað um það.
Hæstiréttur taldi að eignarhluturinn hefði ekki erfst og hefði fallið til félagsins sjálfs við andlátið.

---

Hrd. 2000:3563 nr. 195/2000 (Héraðsnefnd Austur-Húnvetninga)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:585 nr. 339/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1090 nr. 58/2000 (Vatnsendi)^{[HTML] [PDF]}
ÞH gerði kröfu á hendur L um niðurfellingu eignarnáms á spildu af landi Vatnsenda er fram hafði farið árið 1947. Kröfuna byggði hann á að því sem eignarnáminu var ætlað að ná fram á sínum tíma hefði ekki gengið eftir, og að L ætlaði að selja Kópavogsbæ landið undir íbúðabyggð í stað þess að skila því.

Við nánari eftirgrennslan kom í ljós að eingöngu lítill hluti af hinu eignarnumda landsvæðis hafði verið notað til þess að reisa fjarskiptamannvirki og því stórt svæði sem ekki hafði verið notað í þeim tilgangi. Héraðsdómur taldi að afsalið sem gefið var út árið 1947 hafi verið algert og því ætti eignarnámsþolinn enga kröfu til þess að fá aftur landspildur sem væru ekki notaðar í samræmi við eignarnámsheimildina. Hæstiréttur staðfesti niðurstöðu héraðsdóms en tók þó fram slík endurheimt á landi þyrfti ekki að fara fram nema fyrir lægi lagaheimild eða sérstakar aðstæður.

---

Hrd. 2001:1792 nr. 421/2000 (Einholt)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2366 nr. 65/2001 (Ytri-Langamýri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2622 nr. 358/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2740 nr. 259/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2773 nr. 262/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2834 nr. 300/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3016 nr. 338/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3101 nr. 356/2001 (Bræðurnir Ormsson ehf)^{[HTML] [PDF]}
M sat í óskiptu búi og vildi taka lán til að fjárfesta meiru í einkahlutafélagið Bræðurnir Ormsson þar sem fyrirtækið var í fjárkröggum og veðsetti hlutabréf sín í fyrirtækinu til að fjármagna það.

Eitt barnið var ósátt við það og vildu fá móðurarfinn sinn úr búinu. Fallist var á það.

---

Hrd. 2001:3249 nr. 80/2001 (Vestari Hóll)^{[HTML] [PDF]}
SJ tók við búskap á jörðinni Vestari-Hóll árið 1954 eftir andlát ættingja hans. Sá ættingi hefði einnig tekið við búskapi á jörðinni eftir föður sinn sem var enn hinn þinglýsti eigandi jarðarinnar. Engin gögn voru til staðar um skipti á dánarbúi hins síðastnefnda.

Í málatilbúnaði SJ hélt hann því fram í varakröfu um að hann hefði áunnið sér eignarhefð á jörðinni, ef aðalkröfu hans um að hafa fengið jörðina afhenta til eignar frá SJ á sínum tíma næði ekki fram.

Hæstiréttur leit svo á að hefðandi sem var ókunnugur um eignarhald annars aðila og reyndi að varðveita þann ókunnugleika af ásettu ráði, gat ekki borið hann fyrir sig sér til tekna. Hins vegar taldi Hæstiréttur í þessu máli að ekki hefði verið sýnt fram á ásetning að þessu leyti og hefðin því verið fullnuð.

---

Hrd. 2001:3708 nr. 406/2001 (Tungufell - Þorvaldsstaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:753 nr. 82/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:960 nr. 30/2002 (Erfðaskrá en ekki til erfingja beggja)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1176 nr. 354/2001 (Söltunarfélag Dalvíkur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1729 nr. 200/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2270 nr. 458/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2281 nr. 459/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2351 nr. 263/2002 (Dóttir og dóttursonur Ólafs)^{[HTML] [PDF]}
Sett var inn rangt nafn á jörð, líklega vegna rangrar afritunar frá annarri erfðaskrá.

---

Hrd. 2002:2534 nr. 391/2002 (Gunnlaugur og Guðlaug)^{[HTML] [PDF]}
Reyndi á fleira en eina tegund af ráðstöfunum.

Gunnlaugur var upphaflega giftur Estheri og átti barn með henni og sat í óskiptu búi.

Með móðurarfi sem Gunnlaugur greiddi barninu fylgdi sérstök yfirlýsing. Minnst er á samkomulag um að innbúinu yrði skipt síðar. Óljóst hvort skiptunum var lokið eða ekki.

Gunnlaugur giftist aftur og gerir erfðaskrá með Guðlaugu. Gunnlaugur deyr og situr Guðlaug þá í óskiptu búi. Átta árum síðar krefst barn Gunnlaugs um skipti á því óskipta búi.

Guðlaug hafði flutt út úr íbúð þeirra Gunnlaugs og var dóttir Guðlaugar komin inn í íbúðina.

Veitt hafði verið leyfi til að veðsetja fasteignina. Í málinu var talið sannað að það hefði mátt þar sem við skiptin var áhættan orðin nánast engin. Guðlaugu var talin hafa verið heimilt að selja hlutabréf, fara til útlanda og verja fé í viðhald.

---

Hrd. 2002:2583 nr. 324/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2931 nr. 95/2002 (Varmidalur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3202 nr. 254/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3721 nr. 496/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:577 nr. 302/2002 (Krókur á Kjalarnesi II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1612 nr. 115/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1748 nr. 456/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2110 nr. 161/2003 (Hæfi við túlkun)^{[HTML] [PDF]}
Bréferfingi manns átti að fá tiltekna íbúð en síðan deyr bréferfinginn. Í stað þess að gera nýja erfðaskrá ræddi lögmaður arfleifanda við hann til að fá afstöðu hans þar sem fram gætu komið efasemdir um hæfi M ef gerð væri ný erfðaskrá.

Foreldrar bréferfingjans vildu fá hlutinn en var synjað þar sem bréfarfurinn var bundinn við tiltekna persónu en myndi ekki erfast. Lögerfingjarnir fengu þann hlut.

---

Hrd. 2003:2815 nr. 242/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2912 nr. 288/2003 (Sanngirni, eignarhlutar, staða hjóna)^{[HTML] [PDF]}
Ekki yfirskilyrði að hjúskapurinn vari stutt, en er eitt almennt skilyrði.
K og M höfðu verið gift í 30 ár.
Sérstakt að þau voru bæði búin að missa annað foreldrið sitt. Um tíma höfðu þau átt arf inni í óskiptu búi. Í tilviki K hafði faðir hennar óskað skipta á sínu búi og arfur greiddur K fyrir viðmiðunardag skipta en K vildi samt halda honum utan skipta á grundvelli þess að annað væri ósanngjarnt. Ekki var fallist á þá kröfu K.
Búið var að samþykkja kauptilboð í hluta eignarinnar.

---

Hrd. 2003:4119 nr. 425/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4430 nr. 319/2003 (Bæklunarlæknar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:784 nr. 23/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1453 nr. 25/2004 (Fyrirframgreiddur arfur)^{[HTML] [PDF]}
Arfurinn hafði svo sannarlega verið greiddur áður, en snerist hann eingöngu tilteknum eignum. Voru arfleifendur að ákveða tiltekinn arf í samræmi við arfleiðsluheimild eða utan hennar?

Erfitt var að leysa úr öllum álitamálum um framreikning fyrirfram greidds arfs, sérstaklega vegna þess að túlka þurfti hvaða ákvæði erfðaskrárinnar trompuðu hin.

Erfingjarnir sem fengu meira en nam sínum hlut þurftu að standa skil á því sem var umfram.

---

Hrd. 2004:2287 nr. 172/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3038 nr. 297/2004 (Eignir/eignaleysi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3072 nr. 267/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3156 nr. 283/2004 (Erfðaskrá - orðalag - til erfingja beggja)^{[HTML] [PDF]}
Erfðaskrá frá 1965.
Makinn var gerður að einkaerfingi en síðan stóð að arfur langlífari makans færi eftir ákvæðum erfðalaga.

---

Hrd. 2004:3548 nr. 193/2004 (Bjargshóll - Minningarsjóðsmálið)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4507 nr. 434/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4816 nr. 465/2004 (Erfðafjárskattur I)^{[HTML] [PDF]}
Þann 31. mars 2004 voru birt ný lög um erfðafjárskatt, nr. 14/2004, er felldu brott eldri lög um erfðafjárskatt, nr. 83/1984. Nýju lögin giltu einvörðungu um skipti á dánarbúum eftir þá er létust 1. apríl 2004 eða síðar. Engan fyrirvara mátti finna um að eldri lögin giltu áfram um skipti einstaklinga er létust fyrir þann dag. Samkvæmt lögunum var erfðafjárskattur lagður á þegar erfðafjárskýrslan væri afhent sýslumanni. Bráðabirgðalög, nr. 15/2004, voru birt þann 20. apríl 2004 þar sem settur var slíkur fyrirvari en þá hafði sýslumaður ekki tekið afstöðu til skýrslunnar.

Í umræddu máli lést arfleifandinn 29. desember 2003, erfingjarnir fengu leyfi til einkaskipta þann 16. febrúar 2004, og var erfðafjárskýrslunni skilað til sýslumanns þann 13. apríl 2004. Meirihluti Hæstaréttar mat það sem svo að engri lagaheimild var til að dreifa til að leggja á erfðafjárskatt þegar umræddri skýrslu var skilað og því þurftu erfingjarnir ekki að greiða neinn erfðafjárskatt af arfinum. Ekki væri hægt að beita ákvæðum bráðabirgðalaganna í málinu þar sem þau höfðu þá ekki tekið gildi.

Í sératkvæði var ekki tekið undir niðurstöðu meirihlutans með vísan til ætlunar löggjafans og 65. gr. stjórnarskrárinnar. Taldi dómarinn að afnám skattskyldu þyrfti að vera ótvíræð en því væri ekki að dreifa í tilfelli þeirra sem ekki höfðu lokið skiptum við gildistökuna, og með það í huga hefðu eldri lög um erfðafjárskatt eingöngu fallið niður hvað varði búskipti eftir þá sem látist eftir 1. apríl 2004.

---

Hrd. 2004:4974 nr. 482/2004 (Brautarholt)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:297 nr. 24/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:504 nr. 22/2005 (Akrar I)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:514 nr. 41/2005 (3 ár + fjárhagsleg samstaða - Eignir við upphaf óvígðrar sambúðar)^{[HTML] [PDF]}
Sést mjög vel hvenær sambúðin hófst, hjúskapur stofnast, og sagan að öðru leyti.
Samvistarslit verða og flytur annað þeirra út úr eigninni. Það sem flutti út krefur hitt um húsaleigu þar sem hún er arður.

---

Hrd. 2005:1448 nr. 127/2005 (Brautarholt III)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2734 nr. 234/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2962 nr. 340/2005 (Brekka - Ábúðarsamningur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3015 nr. 367/2005 (Skaftafell I og III í Öræfum - Óbyggðanefnd)^{[HTML] [PDF]}
Íslenska ríkið var stefnandi þjóðlendumáls og var dómkröfum þess beint að nokkrum jarðeigendum auk þess að það stefndi sjálfu sér sem eigenda sumra jarðanna sem undir voru í málinu. Hæstiréttur mat það svo að sami aðili gæti ekki stefnt sjálfum sér og vísaði frá þeim kröfum sem íslenska ríkið beindi gegn sér sjálfu.

---

Hrd. 2005:3920 nr. 149/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4701 nr. 478/2005 (Erfðafjárskattur II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4859 nr. 487/2005 (Eignarhlutur og skuld vegna vinnu og útlagðs)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:5057 nr. 518/2005 (Gjafabréf - Einföld vottun I)^{[HTML] [PDF]}
Talið að málið hefði verið vanreifað.

---

Hrd. 2006:607 nr. 328/2005 (Vorsabær)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1074 nr. 118/2006 (Kvíur í sameign)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2279 nr. 496/2005 (Fjall og Breiðármörk í Öræfum - Skeiðársandur (Skaftafell II))^{[HTML] [PDF]}
Íslenska ríkið lýsti yfir kröfu á hluta tiltekinna jarða. Dómurinn er sérstakur fyrir það að ekki væri um að ræða afréttir, heldur jarðir. Á þessu tímabili hafði verið hlýindaskeið og jöklar því hopað. Landamerkjabréfin voru gerð þegar jöklarnir höfðu skriðið fram megnið af landinu. Í mörg hundruð ár höfðu ekki verið nein raunveruleg afnot af því landi sem jöklarnir höfðu skriðið yfir. Síðar hopuðu jöklarnir eitthvað.

---

Hrd. 2006:2596 nr. 476/2005 (Eignarréttur að fasteign)^{[HTML] [PDF]}
M og K voru í sambúð, hvort þeirra áttu börn úr fyrri hjónaböndum.
M deyr og því haldið fram að K ætti íbúðina ein.
Niðurstaðan var sú að M og K hefðu átt sitthvorn helminginn.

---

Hrd. 2006:3002 nr. 314/2006 (Ógilding kaupmála/104. gr. - Gjöf 3ja manns - Yfirlýsing eftir á)^{[HTML] [PDF]}
Dómurinn er til marks um það að séreignarkvöð á fyrirfram greiddum arfi verði að byggjast á yfirlýsingu þess efnis í erfðaskrá.

---

Hrd. 2006:3023 nr. 306/2006 (Dánarbússkipti II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3499 nr. 412/2006 (Kaupmála ekki getið)^{[HTML] [PDF]}
K fékk setu í óskiptu búi. Hún hafði gert kaupmála en sagði ekki frá honum. K fór síðan að ráðstafa eignum búsins með ýmsum hætti. Samerfingjarnir voru ekki sáttir við þær ráðstafanir.

Við rekstur dómsmálsins komust erfingjarnir að því að kaupmáli lá fyrir og ýmsar séreignir. Hæstiréttur taldi það ekki slíka rýrnun þar sem peningalega innstæðan var ekki rosalega frábrugðin þeirri sem var þegar leyfið fékkst til setu í óskiptu búi, jafnvel þótt ýmsar breytingar hafa orðið á eignasamsetningunni.

---

Hrd. 2006:4807 nr. 386/2006 (Hlíðarendi í Fljótshlíð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4828 nr. 547/2006 (Vilji hjóna - engin krafa)^{[HTML] [PDF]}
Málið var rekið af börnum M úr fyrra hjónabandi gagnvart börnum K úr fyrra hjónabandi. Sameiginleg börn M og K stóðu ekki að málinu.

K var í hjúskap við fyrrum eiginmann á meðan hluta af sambúð hennar og M stóð.
M og K höfðu gert kaupmála.
M og K dóu með stuttu millibili og í málinu reyndi hvort regla erfðaréttar um að hvorugt hjónanna myndi erfa hitt, ætti við eða ekki, þar sem M hafði ekki sótt um leyfi til setu í óskiptu búi þegar hann lést.

Eign hafði verið gerð að séreign K en hún hafði tekið breytingum.
Spurningin var hvort eignin hefði öll verið séreign K eða eingöngu að hluta.
Rekja þurfti sögu séreignarinnar.
Talið var að séreign K hefði verið að lágmarki 60%. Skera þurfti síðan út um stöðu hinna 40%. Niðurstaða Hæstaréttar var að þau hefðu verið að öllu leyti séreign K og fór því í dánarbú hennar.

Engin endurgjaldskrafa var höfð uppi í málinu.

---

Hrd. 633/2006 dags. 9. janúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 665/2006 dags. 10. janúar 2007 (Arfur til arfleifanda)^{[HTML] [PDF]}
Maður gerði erfðaskrá og hafði ekki skylduerfingja. Hann ráðstafaði til vinar síns tilteknum eignum, sem voru mest af því sem hann átti. Meðal eignanna voru innstæður hans á tiltekinni bankabók. Hann hafði ekki tilgreint að erfðaskráin myndi einnig eiga við um eignir sem hann kynni að eignast í framtíðinni.

Systir hans deyr rétt áður en hann lést og var hann einkaerfingi hennar. Hann fékk leyfi til einkaskipta. Hann dó áður en sá arfur var greiddur. Mesti hluti þess arfs var lagður inn á bankabókina eftir að maðurinn dó.

Lögerfingjarnir fengu þann hluta sem var lagður inn á bankabókina eftir lát mannsins.

---

Hrd. 6/2007 dags. 18. janúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 14/2007 dags. 29. janúar 2007 (Gjafabréf - einföld vottun II)^{[HTML] [PDF]}
Yfirlýsing bar heitið gjafabréf en ekki erfðaskrá.

Einföld vottun nægir þegar um er að ræða gjafabréf.

Rætt var við vottana og athugað hvort þeir vissu hvað þeir voru að votta o.s.frv.

---

Hrd. 511/2006 dags. 29. mars 2007 (Spilda í Vatnsenda)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 320/2006 dags. 10. maí 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 258/2007 dags. 22. maí 2007 (Kjarvalsmálverk)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 304/2007 dags. 12. júní 2007 (3 ár ekki skammur tími, hafnað)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 357/2007 dags. 27. ágúst 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 414/2007 dags. 27. ágúst 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 331/2007 dags. 27. ágúst 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 20/2007 dags. 20. september 2007 (Kvíar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 65/2007 dags. 25. október 2007 (Heiðarbær)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 560/2007 dags. 6. nóvember 2007 (Vatnsendi 4)^{[HTML] [PDF]}
Krafist var ógildingar á erfðaskrá MEH þar sem veigamikil brot höfðu verið á framkvæmd ákvæða hennar og brostnar forsendur um gildi hennar. Þeim málatilbúnaði var hafnað þar sem hún hefði verið lögð til grundvallar skipta á þremur dánarbúum og andmælum við skipti á dánarbúi MEH hefði verið hafnað á sínum tíma, og leiðir til að krefjast ógildingar höfðu ekki verið fullnýttar þá. Málinu var því vísað frá.

---

Hrd. 542/2007 dags. 21. nóvember 2007 (Vilji systranna)^{[HTML] [PDF]}
Systur gera sameiginlega erfðaskrá árið 2001. Þær voru ekki giftar og áttu engin börn. Þær gerðu meira en eina. Hún var vottuð af fulltrúa sýslumannsins í Reykjavík og stimpluð. Ekki var minnst á í vottorðinu á andlegt hæfi arfleifanda til að gera erfðaskrána.

---

Hrd. 641/2007 dags. 18. desember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 668/2007 dags. 14. janúar 2008 (Undirritun/vottun á niðurfellingu kaupmála)^{[HTML] [PDF]}
Vottarnir voru ekki tilkvaddir né báðir viðstaddir samtímis.

---

Hrd. 213/2007 dags. 17. janúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 10/2008 dags. 12. febrúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 306/2007 dags. 28. febrúar 2008 (Kjarval)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 157/2008 dags. 7. apríl 2008 (Dánarbússkipti)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 183/2008 dags. 28. apríl 2008 (Tvöfalt líf)^{[HTML] [PDF]}
Maður er í hjónabandi og þau ættleiða barn þar sem maðurinn gat ekki eignast börn. Hann veiktist alvarlega árið 2006 og síðan deyr hann. Kona frá Englandi kemur í kjölfarið með tvítugan son og segir hún að maðurinn væri faðirinn. Sonurinn gat ekki sannað að hann væri sonur þessa manns og vildi ekki fara í mannerfðafræðilega rannsókn.

Framhald atburðarásar: Hrd. 160/2009 dags. 8. maí 2009 (Tvöfalt líf II)^ⓘ

---

Hrd. 471/2007 dags. 15. maí 2008 (Nesvegur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 292/2008 dags. 5. júní 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 339/2008 dags. 25. júní 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 338/2008 dags. 26. júní 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 487/2007 dags. 18. september 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 610/2007 dags. 2. október 2008 (Sólheimatorfa)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 521/2008 dags. 13. október 2008 (Dánarbú)^{[HTML] [PDF]}
Eftirlifandi maki hvers dánarbú sem var til skipta gat ekki skorast undan vitnaskyldu á grundvelli tengsla við hinn látna maka.

---

Hrd. 591/2008 dags. 7. nóvember 2008 (Lambhagi - Jafnaskarð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 622/2008 dags. 4. desember 2008 (Séreign barna)^{[HTML] [PDF]}
Gerð var erfðaskrá þar sem tilgreint var að hvert barn fengi tiltekinn arfshluta og nefnt að hvert þeirra bæri að gera hana að séreign. Orðalagið var talið vera yfirlýsing en ekki kvöð.

Í Hrd. 1994:526 nr. 377/1991 (Jörðin Hagavík)^ⓘ var eignin gerð að séreign í kaupmála en svo var ekki í þessu máli.
Lögmaðurinn sem ritaði erfðaskrána taldi að vilji arfleifanda hefði verið sá að eignin yrði séreign.

---

Hrd. 329/2008 dags. 29. janúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 33/2009 dags. 2. febrúar 2009 (Hjónin að Bæ)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 30/2009 dags. 4. febrúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2/2009 dags. 6. febrúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 249/2008 dags. 19. febrúar 2009 (Afsal sumarbústaðar)^{[HTML] [PDF]}
Frumkvæðið kom frá seljandanum og hafði hann einnig frumkvæði á kaupverðinu. Seljandinn nýtti margra ára gamalt verðmat og lagt til grundvallar að hún var öðrum háð og var sjónskert. Munurinn var um þrefaldur. Samningurinn var ógiltur á grundvelli misneytingar.

---

Hrd. 444/2008 dags. 7. apríl 2009 (Sumarhús af sameiginlegri lóð - Miðengi - Sunnuhvoll II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 160/2009 dags. 8. maí 2009 (Tvöfalt líf II)^{[HTML] [PDF]}
Framhald á atburðarásinni í Hrd. 183/2008 dags. 28. apríl 2008 (Tvöfalt líf)^ⓘ.

Syninum tókst heldur ekki að sanna faðernið í þessu máli.

---

Hrd. 626/2008 dags. 18. júní 2009 (Fífuhvammur í Kópavogi - Digranesvegur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 461/2009 dags. 31. ágúst 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 594/2009 dags. 11. nóvember 2009 (Fimm erfðaskrár)^{[HTML] [PDF]}
Ástæðan fyrir þeirri fimmtu var að einhver komst að því að sú fjórða hefði verið vottuð með ófullnægjandi hætti.

Vottar vissu ekki að um væri að ræða erfðaskrá og vottuðu heldur ekki um andlegt hæfi arfleifanda. Olli því að sönnunarbyrðinni var snúið við.

---

Hrd. 599/2009 dags. 13. nóvember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 661/2009 dags. 8. desember 2009 (Hjúskapur í Japan)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 697/2009 dags. 16. desember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 704/2009 dags. 16. desember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 757/2009 dags. 20. janúar 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 237/2009 dags. 4. febrúar 2010 (Skálabrekka)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 479/2009 dags. 11. febrúar 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 258/2009 dags. 18. febrúar 2010 (Laufskálar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 334/2009 dags. 25. febrúar 2010 (Landspilda nr. 381 á Vatnsenda)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 209/2010 dags. 5. maí 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 617/2009 dags. 20. maí 2010 (Sambúð - Vatnsendi)^{[HTML] [PDF]}
Andlag samnings varð verðmeira eftir samningsgerð og samningi breytt þannig að greiða yrði viðbótarfjárhæð.

---

Hrd. 252/2010 dags. 1. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 494/2009 dags. 10. júní 2010 (Ketilsstaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 438/2009 dags. 21. júní 2010 (Séreignarlífeyrissparnaður)^{[HTML] [PDF]}
K missti manninn sinn og sat í óskiptu búi. Hún hélt að hún fengi séreignarlífeyrissparnað M.

Lífeyrissjóðurinn neitaði að láta það af hendi þrátt fyrir kröfu K.

Niðurstaðan verður sú að séreignarlífeyrissparnaður greiðist framhjá dánarbúinu og beint til maka og barna.

---

Hrd. 468/2010 dags. 31. ágúst 2010 (Barnaspítali Hringsins)^{[HTML] [PDF]}
Í erfðaskrá var Barnaspítali Hringsins arfleiddur að eignum en enginn slíkur aðili var lögformlega til. Hins vegar var til kvenfélag sem hét Hringurinn og það rak barnaspítalasjóð. Kvenfélagið Hringurinn og Landspítalinn gerðu bæði tilkall til arfisins. Reynt var að finna út hver vilji arfleifanda var. Landspítalinn fékk arfinn.

Kvenfélagið sýndi m.a. bréfsefnið frá þeim til að reyna að sýna fram á að sjóðurinn þeirra væri þekktur sem slíkur, en án árangurs. Barn arfleifanda hafði verið lagt inn á deild Landspítalans en ekki hafði verið sýnt fram á nein tengsl við kvenfélagið.

---

Hrd. 771/2009 dags. 16. september 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 4/2010 dags. 7. október 2010 (Athafnaleysi)^{[HTML] [PDF]}
Erfingjar dánarbús eru með efasemdir um að úttektir hafi farið út í að greiða reikninga hins látna innan umboðs.

---

Hrd. 748/2009 dags. 7. október 2010 (Vatnsendi, Svalbarðshreppi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 708/2009 dags. 4. nóvember 2010 (Óttarsstaðir - Straumsbúið o.fl.)^{[HTML] [PDF]}
Ætlað tjón vegna umhverfismengunar. Tjónþoli taldi að hann ætti rétt á bótum þar sem hann mætti ekki nota landið til að reisa íbúðarhús.

---

Hrd. 742/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 740/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 647/2010 dags. 16. desember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 53/2011 dags. 18. febrúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 14/2011 dags. 10. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 406/2010 dags. 24. mars 2011 (Leiga á landspildu - Akrar í Borgarbyggð - Brottflutningur mannvirkis)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 176/2011 dags. 8. apríl 2011 (Bobby Fischer - Hjúskapur í Japan)^{[HTML] [PDF]}
Í þessu máli reyndi á innlenda viðurkenningu á hjónaböndum sem stofnuð eru erlendis með öðrum hætti en hér á landi. Það snerist um erfðarétt maka Bobbie Fischers en hún taldi að til hjúskaparins hefði stofnast í Japan.
Í Japan nægir að senda ákveðið eyðublað til yfirvalda til að stofna til hjónabands en ekki framkvæmd sérstök athöfn.

Í fyrra máli fyrir Hæstarétti taldi Hæstiréttur að ekki hefðu verið lögð fram næg gögn til að sýna fram á það. Það var hins vegar ekki vandamál í þetta skiptið.

---

Hrd. 375/2011 dags. 24. ágúst 2011 (Vatnsendi 5)^{[HTML] [PDF]}
Talið var að í ljósi þess að ekki hefði verið sýnt fram á að skiptum á dánarbúi SKLH væri lokið með formlegum hætti, að fallast yrði á kröfu sóknaraðila um skipun skiptastjóra yfir því búi.

---

Hrd. 517/2011 dags. 23. september 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 490/2011 dags. 29. september 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 553/2011 dags. 28. október 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 33/2011 dags. 3. nóvember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 262/2011 dags. 8. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 260/2011 dags. 8. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 84/2011 dags. 26. janúar 2012 (Jakob Traustason)^{[HTML] [PDF]}
Verðmæti spildu jókst eftir undirritun samnings.
Hæstiréttur féllst ekki á svik.
Tíminn sem leið milli undirritunar skjalanna tveggja var einn þáttur þess að ekki hefði verið hægt að byggja á óheiðarleika við ógildingu þar sem þær gátu aflað sér upplýsinga í millitíðinni.

---

Hrd. 64/2012 dags. 3. febrúar 2012 (Skipti/erfðaskrá)^{[HTML] [PDF]}
Kaupmáli og erfðaskrár lágu fyrir, ásamt breytingum. Allt þetta var ógilt nema ein erfðaskráin.

---

Hrd. 70/2012 dags. 5. mars 2012 (Arfur til kirkjunnar)^{[HTML] [PDF]}
M gerði erfðaskrá K til hagsbóta. Hún hafði hjálpað honum lengi gegnum árin.

Þegar hann var kominn á elliheimili missti hann systur sína og vildi svo gera nýja erfðaskrá. Samband M við K hafði dofnað. Talið var að M hefði átt frumkvæði að framkvæmd breytinga á fyrri erfðaskránni, sem varð svo hin seinni.

Lögmaður gerir erfðaskrána og vottorðið. Auk þess vottar fulltrúi sýslumanns. Hann deyr svo stuttu síðar. Gallar voru á vottorði seinni erfðaskrárinnar að því leyti að orðalagið um vottun um andlegt hæfi var klúðurslegt.

Í seinni erfðaskránni var kirkja arfleidd að eignum og hún auðkennd með kennitölu. Engar kirkjur hafa kennitölur, heldur kirkjusóknir. Kirkjusóknin fór í málið við eldri bréferfingja. Í erfðaskránni stóð kirkja en ekki kirkjusókn.

Hæstiréttur taldi að M hefði verið hæfur til að gera hina nýju erfðaskrá, þrátt fyrir kröfu K um að hann hefði ekki verið það. Í niðurstöðunni var það rökstutt að kirkjan væri eign kirkjusóknarinnar og hún bæri ábyrgð á kirkjunni, og fékk því arfinn.

---

Hrd. 133/2012 dags. 20. apríl 2012 (Ofgreitt/endurgreiðsla)^{[HTML] [PDF]}
Fjallar um hið endanlega uppgjör.
Erfingjarnir fengu meira en sinn hlut.
Erfingjarnir áttu að endurgreiða það sem var umfram þeirra hlut.
Orðalag um að ákvæði erfðalaga stæðu því ekki fyrir vegi.

---

Hrd. 523/2011 dags. 26. apríl 2012 (Stjörnugrís III - Svínabú í Hvalfjarðarsveit)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 211/2012 dags. 27. apríl 2012 (Systir ekki aðili)^{[HTML] [PDF]}
Til marks um það að systkini geta ekki höfðað mál til þess að ógilda faðernisviðurkenningar vegna faðernis systkina sinna.

---

Hrd. 219/2012 dags. 27. apríl 2012 (Sameiginleg erfðaskrá, erfðasamningur)^{[HTML] [PDF]}
Skuldbinding um að afturkalla ekki erfðaskrá.

Hjón höfðu gert sameiginlega erfðaskrá og tilgreindu að henni yrði ekki breytt eða hún afturkölluð án samþykkis hins.

Langlífari makinn, K, gerði nýja erfðaskrá á meðan setu hennar stóð í óskiptu búi. Sú erfðaskrá var ógild sökum erfðasamnings um að hinu væri óheimilt að breyta erfðaskrá sinni án samþykkis hins.

Börnin sendu bréf til K um að þeim þætti vera komið tilefni til að skipta búinu. Hún hafði gert erfðaskrá þar sem hún arfleiddi börn hennar að meiru. K skipti búinu fyrir andlát sitt.

Á gildi nýju erfðaskrárinnar reyndi svo löngu síðar.

---

Hrd. 638/2011 dags. 7. júní 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 554/2011 dags. 14. júní 2012 (Tjörvastaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 192/2012 dags. 15. nóvember 2012 (Grindavíkurbær - Skaðabætur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 718/2012 dags. 18. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 524/2012 dags. 14. febrúar 2013 (Uppsalir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 701/2012 dags. 3. maí 2013 (Vatnsendi 6)^{[HTML] [PDF]}
Greint var á um staðsetningu beins eignarréttar að jörðinni Vatnsenda, þ.e. hvort hann hefði í raun færst frá dánarbúi SKLH til MSH eða hvort hann væri enn í dánarbúinu. Hæstiréttur taldi að um hið síðarnefnda væri að ræða.

---

Hrd. 758/2012 dags. 23. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 300/2013 dags. 31. maí 2013 (Skoðuð framlög beggja - K flutti fasteign í búið)^{[HTML] [PDF]}
K átti fasteign en hafði tekið mest að láni fyrir stofnun hjúskapar.
K og M höfðu verið gift í um þrjú ár.
Fjallaði ekki um hvort M hafði eignast einhvern hlut í eigninni.
M hafði borgað um helming af afborgunum lánsins og eitthvað aðeins meira.
Héraðsdómur hafði fallist á helmingaskipti en Hæstiréttur féllst ekki á það þar sem ekki var litið á að greiðslur M hefðu falið í sér framlag til eignamyndunar og ekki merki um fjárhagslega samstöðu.
Horft mikið á fjárhagslegu samstöðuna.
Hæstiréttur hefur fallist sjaldan á slíkar kröfur.

---

Hrd. 364/2013 dags. 7. júní 2013 (Tómlæti)^{[HTML] [PDF]}
Ef maður bíður of lengi með að koma með kröfu um ógildingu, þá er hún of seint fram komin.

Erfingi vefengdi erfðaskrá þremur árum eftir fyrsta skiptafund. Á þeim skiptafundi mætti sá erfingi með lögmanni og tjáði sig ekki þegar sýslumaður spurði hvort einhver vefengdi hana.

Skiptum var ekki lokið þegar krafan var sett fram en voru vel á veg komin.

---

Hrd. 429/2013 dags. 9. september 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 505/2013 dags. 3. október 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 526/2013 dags. 31. október 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 740/2013 dags. 6. desember 2013 (Vatnsendi 7)^{[HTML] [PDF]}
Í máli þessu var deilt um það hvort réttur aðila til lands hefði verið beinn eða óbeinn eignarréttur að landinu. Hæstiréttur taldi að um hefði verið að ræða óbeinan eignarrétt og því ætti að leiðrétta þinglýsingabækur.

---

Hrd. 323/2013 dags. 23. janúar 2014 (Skattalagabrot)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 6/2014 dags. 28. janúar 2014 (M flutti eignir í búið - Málverk)^{[HTML] [PDF]}
M og K hófu sambúð áramótin 2004 og 2005 og gengu í hjónaband árið 2005. Þau slitu samvistum 2012 þar sem K vildi meina að M hefði beitt henni ofbeldi á síðari árum samvista þeirra og því hafi K flúið af sameiginlegu heimili þeirra.

M krafðist skáskipta en K krafðist helmingaskipta auk þess að K krafðist þess að tilteknum myndverkum yrði haldið utan skipta. K hélt því fram að málverkin væru eign foreldra hennar sem hefðu lánað henni þau, en dómstólar töldu þá yfirlýsingu ótrúverðuga. M gerði ekki kröfu um málverkin.

Í úrskurði héraðsdóms er vísað til þess að krafa K um að öll lífeyrisréttindi M komi til skipta sé ekki í formi fjárkröfu og engin tilraun gerð til þess að afmarka þau, og var henni því vísað frá dómi. Í dómi Hæstaréttar var sérstaklega vísað til sambærilegra sjónarmiða og í úrskurði héraðsdóms og bætt um betur að því leyti að nefna sérstaklega að ekki væri byggt á því að í þessu tilliti gætu séreignarlífeyrissparnaður M lotið sérstökum reglum og ekki afmarkaður sérstaklega í málatilbúnaði K. Var hún því látin bera hallan af því.

---

Hrd. 27/2014 dags. 6. febrúar 2014 (Tvær erfðaskrár, vottar)^{[HTML] [PDF]}
M var giftur konu sem lést, og erfði eftir hana.

M eldist og eldist. Hann er á dvalarheimili og mætir síðan allt í einu með fullbúna erfðaskrá til sýslumanns um að hann myndi arfleiða bróðurdóttur hans, sem hafði hjálpað honum. Hann virtist ekki hafa rætt um slíkan vilja við aðra.

Hann hafði fengið mat um elliglöp en virtist vera tiltölulega stöðugur og sjálfstæður. Grunur var um að hann væri ekki hæfur. Læknisgögnin voru ekki talin geta skorið úr um það. Þá voru dregin til mörg vitni.

Í málinu kom fram að engar upplýsingar höfðu legið fyrir um hver hafi samið hana né hver hafi átt frumkvæði að gerð hennar. Grunsemdir voru um að bróðurdóttir hans hefði prentað út erfðaskrána sem hann fór með til sýslumanns. Ekki var minnst á fyrri erfðaskrána í þeirri seinni.

M var ekki talinn hafa verið hæfur til að gera seinni erfðaskrána.

---

Hrd. 597/2013 dags. 6. febrúar 2014 (Lán eða gjöf)^{[HTML] [PDF]}
Ekki það nálægt andlátinu að það skipti máli, og þetta var talið gjöf.

---

Hrd. 28/2014 dags. 17. febrúar 2014 (Annar bróðir fær arf)^{[HTML] [PDF]}
Hjón eiga tvo syni og þau gera allt í einu erfðaskrá til hagsbóta öðrum þeirra. Eftir lát hjónanna deila bræðurnir um erfðaskrána og fannst bróðurnum sem fékk ekki arf að hjónin hafi ekki haft næga vitræna getu. Hann hafi alltaf hjálpað þeim.

Hinn bróðirinn sagði sögu um að hjónin hefðu gengist í ábyrgð fyrir þann bróður sem þau arfleiddu ekki, og þær ábyrgðir hefðu fallið fyrir lát þeirra. Þau hefðu síðan minnkað samband sitt við hann.

Hjónin fóru fjórum sinnum til lögmanns til að ræða gerð erfðaskrárinnar. Ekki voru merki um að bróðirinn sem fékk arf hafi komið að gerð erfðaskrárinnar né mætt með þeim á fundina með lögmanninum.

Ekki kom fram í vottorðinu að vottarnir væru tilkvaddir né um að þeir vissu að þetta væri erfðaskrá. Hæstiréttur taldi að þetta hafi legið fyrir í kringumstæðunum er umluktu téðar vottanir að um væri að ræða þessi atriði. Í vottorðunum var ekki tilgreint heimilisfang en ekki minnst á það í dómnum.

Haldið uppi sökum um misneytingu.

---

Hrd. 603/2013 dags. 20. febrúar 2014 (Krafa fyrri bréferfingja)^{[HTML] [PDF]}
Fjallar um hið endanlega uppgjör.

Erfingjarnir eiga ekki að endurgreiða það sem var umfram, þrátt fyrir að talsverður munur hafi verið milli fjárhæðanna.

---

Hrd. 132/2014 dags. 5. mars 2014 (Einn vottur)^{[HTML] [PDF]}
Farið til lögmanns og lögmaðurinn sjálfur skrifar einn undir og bað skjólstæðing sinn um að fara með hana til sýslumanns til skráningar.

Framhald málsins: Hrd. 47/2016 dags. 13. október 2016 (Afleiðingar ógildis erfðaskrár)^ⓘ

---

Hrd. 32/2014 dags. 12. mars 2014 (Maki sviptur fjárræði - Sameiginleg erfðaskrá)^{[HTML] [PDF]}
Hjón gerðu sameiginlega og gagnkvæma erfðaskrá árið 1986 sem hvorugt mátti breyta án samþykkis hins. Gríðarlegir fjármunir voru undir og þau áttu þrjú börn.

Maðurinn missti völdin í fyrirtækinu og fékk eftirlaunasamning. Sá samningur var síðan ógiltur. Maðurinn var síðan lagður inn á sjúkrahús með heilabilun.

Konan krafðist ógildingar sökum brostinna forsendna. Ekki var fallist á það.

---

Hrd. 615/2013 dags. 27. mars 2014 (Stóra-Árvík)^{[HTML] [PDF]}
Eigandi eignarhlutar að jörðinni Stóru-Árvík fékk þann eignarhluta með gjafagerningi árið 1976 sem hann þinglýsti svo. Árið 2009, eftir andlát móttakanda eignarhlutans, kom krafan sem á reyndi í þessu máli, um að þinglýsingabók yrði leiðrétt á grundvelli þess að erfingjar gefandans hefðu ekki undirritað gjafabréfið né hefði það verið vottað. Sýslumaður hafði synjað kröfunni á þeim grundvelli að þetta hefði ekki verið óvenjulegt á þeim tíma.

Hæstiréttur taldi ákvæði 1. mgr. 33. gr. þinglýsingarlaganna, um að móttakandi réttinda þyrfti ekki að þola að heimildarbréf fyrirrennara hans væri ógilt væri hann grandlaus, ekki eiga við þar sem úthlutun arfs felur ekki í sér samning. Þó var kröfu erfingjanna að endingu hafnað sökum tómlætis þar sem þau höfðu lengi vitneskju um gjafabréfið og höfðu sumir þeirra jafnvel vottað gerninga gjafþegans þar sem eignarréttindum jarðarinnar var ráðstafað.

---

Hrd. 87/2010 dags. 3. apríl 2014 (Hróarsholt)^{[HTML] [PDF]}
Tekist á um meinta fölsun. Maður krafðist viðurkenningar gagnvart tengdaföður á að hafa eignast landspildu sem hann og systkini hans hefðu erft eftir föður sinn.
Stefnandinn hafði falsað yfirlýsingu stefnda, samkvæmt rannsókn á rithönd.

---

Hrd. 253/2014 dags. 23. apríl 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 231/2014 dags. 29. apríl 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 234/2014 dags. 30. apríl 2014 (Þrjú laus blöð o.fl.)^{[HTML] [PDF]}
Erfðaskráin var gerð á þremur lausum blöðum. Meginefnið var á tveimur þeirra en undirritunin var á því þriðja. Blaðsíðurnar með meginefninu voru ekki undirritaðar né vottfestar.

---

Hrd. 716/2013 dags. 28. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 363/2014 dags. 4. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 360/2014 dags. 13. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 362/2014 dags. 13. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 520/2014 dags. 4. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 591/2014 dags. 17. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 657/2014 dags. 20. október 2014 (Sam. erfðaskrá, ekki erfðasamningur)^{[HTML] [PDF]}
Hjón gerðu sameiginlega erfðaskrá.

Langlífari maki í óskiptu búi gerir nýja erfðaskrá á meðan setu stendur í óskiptu búi. Sú erfðaskrá var gild. Ekkert loforð var í sameiginlegu erfðaskránni um að ekki mætti fella hana úr gildi einhliða eða breyta henni.

---

Hrd. 334/2014 dags. 30. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 710/2014 dags. 11. nóvember 2014 (Ákæru vísað frá)^{[HTML] [PDF]}
M sat í óskiptu búi.

Hann spreðaði kyrfilega. Hann millifærði milljónir til kvenna í Ghana. Hann hafði fengið bætur vegna jarðskjálftans á Suðurlandi með því skilyrði að hann lagaði húsið, en hann gerði það ekki. Þegar búinu var svo skipt var það svo eignalaust.

Gerð var skaðabótakrafa í sakamáli. Hæstaréttur taldi skorta á heimfærslu við umboðssvik og fjárdrátt.

---

Hrd. 790/2014 dags. 12. desember 2014 (Sameign)^{[HTML] [PDF]}
K og M voru í sambúð við andlát M.
K er í máli við erfingja hans og var M skráður fyrir eignunum.
Erfingjarnir vildu ekki að hún fengi hlut í eignunum.

---

Hrd. 821/2014 dags. 14. janúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 24/2015 dags. 30. janúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 36/2015 dags. 10. febrúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 465/2014 dags. 26. febrúar 2015 (Seljavegur)^{[HTML] [PDF]}
14% flatarmálsmunur var ekki talinn duga.

---

Hrd. 751/2014 dags. 5. mars 2015 (Vatnsendi 8)^{[HTML] [PDF]}
Litið var svo á að ákvörðun skiptastjóra dánarbús MSH um að úthluta beinum eignarrétti jarðarinnar Vatnsenda til ÞH væri ógild þar sem MSH hefði fengið jörðina afhenta til umráða og afnota, þar sem hinn beini eignarréttur hefði ekki verið til staðar á þeim tíma. Hæstiréttur leit svo á að þau réttindi gætu aldrei gengið til baka til dánarbúsins, óháð því hvort það sé vegna brostinna forsendna fyrir erfðaskránni, andláts MSH né brot ÞH á erfðaskránni, en í síðastnefnda tilvikinu myndi jörðin ganga til næsta rétthafa frekar en aftur til dánarbúsins.

---

Hrd. 167/2015 dags. 12. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 601/2014 dags. 19. mars 2015 (Verðmæti miðað við eignir búsins)^{[HTML] [PDF]}
Reynt á sameiginlega og gagnkvæma erfðaskrá.

K hafði gefið börnunum eignir upp á hundrað milljónir á meðan hún sat í óskiptu búi. Reynt var á hvort um væri að óhæfilega gjöf eða ekki.

Hæstiréttur minnist á hlutfall hennar miðað við eignir búsins í heild. Eitt barnið var talið hafa fengið sínu meira en önnur. K hafði reynt að gera erfðaskrá og reynt að arfleifa hin börnin að 1/3 til að rétta þetta af, en sú erfðaskrá var talin ógild.

---

Hrd. 535/2014 dags. 19. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 327/2015 dags. 4. júní 2015 (Afturköllun kaupmála ógild - Staðfestingarhæfi)^{[HTML] [PDF]}
Reyndi á þýðingu orðsins „staðfestingarhæfi“.
Vottarnir voru börn hjónanna en það mátti ekki. Þau voru talin of nátengd til að geta komið með trúverðugan vitnisburð.

---

Hrd. 409/2015 dags. 17. ágúst 2015 (Margar fasteignir)^{[HTML] [PDF]}
K sagðist hafa fengið föðurarf og hafði hún fjárfest honum í fasteign(um).
Kaupmáli hafði verið gerður um að sá arfur væri séreign.
K gat ekki rakið sögu séreignarinnar, heldur reiknaði út verðmæti hennar en Hæstiréttur taldi það ekki vera nóg.
Kröfugerð K var einnig ófullnægjandi.

---

Hrd. 439/2015 dags. 17. ágúst 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 8/2015 dags. 17. september 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 706/2015 dags. 12. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 802/2015 dags. 6. janúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 286/2015 dags. 4. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 530/2015 dags. 3. mars 2016 (Lambhagi - Langanesmelar)^{[HTML] [PDF]}
Stóð skýrt í samningnum að verið væri að selja jörð með áskilnaði um að laxveiðiréttindin yrðu eftir.

---

Hrd. 142/2016 dags. 9. mars 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 121/2016 dags. 16. mars 2016 (Vatnsendi 10)^{[HTML] [PDF]}
Hæstiréttur felldi úr gildi úrskurð héraðsdóms um frávísun máls er sneri að því hvort Kópavogsbær hafi greitt réttum aðila þær eignarnámsbætur sem ÞH fékk. Hæstiréttur taldi þýðingarmest í málinu að fyrir liggi eðli og umfang þeirra óbeinu eignarréttinda sem hvíla á jörðinni. Héraðsdómi var gert að taka málið til efnismeðferðar.

---

Hrd. 320/2016 dags. 10. maí 2016 (Undirritun/vottun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 308/2016 dags. 10. maí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 327/2016 dags. 19. maí 2016 (Svertingsstaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 408/2016 dags. 16. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 456/2016 dags. 26. ágúst 2016 (Seta í óskiptu búi fallin niður)^{[HTML] [PDF]}
K sat í óskiptu búi með barninu sínu. Barnið deyr svo.

K gerði svo erfðaskrá og arfleiddi tiltekið fólk að öllum eignum sínum. Hún deyr svo.

Spurning var hvort K hafi setið í óskiptu búi til æviloka að erfingjar M hefðu átt að fá arf eða ekki. Hæstiréttur taldi það hafa fallið sjálfkrafa niður við andlát barnsins þar sem hún var einkaerfingi þess.

---

Hrd. 472/2016 dags. 26. ágúst 2016 (Viðurkenndur réttur til helmings - Sambúðarmaki)^{[HTML] [PDF]}
Mál milli K og barna M.

Skera þurfti úr um skiptingu eigna sambúðarinnar. Börnin kröfðust þess að M ætti allt og því ætti það að renna í dánarbú hans.

M hafði gert plagg sem hann kallaði erfðaskrá. Hann hafði hitt bróður sinn sem varð til þess að hann lýsti vilja sínum um að sambúðarkona hans mætti sitja í óskiptu búi ef hann félli á undan. Hins vegar var sú ráðstöfun ógild þar sem hann hafði ekki slíka heimild, enda um sambúð að ræða. Þar að auki voru engin börn fyrir K til að sitja í óskiptu búi með.

K gat sýnt fram á einhverja eignamyndun, og fékk hún helminginn.

---

Hrd. 475/2016 dags. 31. ágúst 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 511/2016 dags. 15. september 2016 (Skipta jafnt eignum þeirra - Sameign eftir 16 ár)^{[HTML] [PDF]}
M hafði staðið í miklum verðbréfaviðskiptum og hafði miklar tekjur.
K hafði sáralitlar tekjur en sá um börn.
K fékk fyrirfram greiddan arf og arð, alls um 30 milljónir. Hann rann inn í bú þeirra.
M hafði unnið í fyrirtæki í eigu fjölskyldu K og fékk góð laun þar.
Þau voru talin vera sameigendur alls þess sem M hafði eignast.

---

Hrd. 508/2015 dags. 15. september 2016 (Fjöldamörg brot m.a. gagnvart fyrrverandi sambýliskonu)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 850/2015 dags. 29. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 47/2016 dags. 13. október 2016 (Afleiðingar ógildis erfðaskrár)^{[HTML] [PDF]}
Framkvæmd vottunar.

Erfingjarnir fóru til tryggingarfélags lögmannsins og kröfðust bóta, og samþykkti tryggingarfélagið það.

Deilan snerist um kostnað. Erfingjarnir vildu einnig að tryggingarfélagið greiddi kostnaðinn en það taldi að það þyrfti ekki að greiða hann.

---

Hrd. 20/2016 dags. 13. október 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 76/2016 dags. 20. október 2016 (K meðvituð um óljóst verðmat)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 59/2016 dags. 20. október 2016 (Torfufell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 694/2016 dags. 3. nóvember 2016 (Matsgerðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 322/2016 dags. 10. nóvember 2016 (Hnjótafjall)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 729/2016 dags. 1. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 245/2016 dags. 8. desember 2016 (Sameiginlegur lögmaður)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 46/2017 dags. 8. mars 2017 (Ofgreitt/hafnað endurgreiðslu)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 390/2016 dags. 16. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 152/2017 dags. 5. apríl 2017 (Skipt að jöfnu verðmæti hlutafjár)^{[HTML] [PDF]}
Dómkröfu K var hafnað í héraðsdómi en fallist á hana fyrir Hæstarétti þar sem litið var sérstaklega til þess að sambúðin hafði varið í 15 ár, aðilar voru eignalausir í upphafi hennar og ríkti fjárhagsleg samstaða í öllum atriðum. Einnig var reifað um að aðilar höfðu sætt sig að óbreyttu við helmingaskipti á öðrum eigum þeirra. Jafnframt var litið til framlaga þeirra til öflunar launatekna, eignamyndunar og uppeldis barna og heimilishalds, og að ekki hefði hallað á annað þeirra heildstætt séð.

Ekki var deilt um að félagið sem M stofnaði var hugarfóstur hans, hann hafi stýrt því og byggt upp án beinnar aðkomu K. Verðmætin sem M skapaði með rekstri félagsins hafi meðal annars orðið til vegna framlags K til annarra þátta er vörðuðu sambúð þeirra beggja og fjárhagslega afkomu. Ekki væru haldbær rök um að annað skiptafyrirkomulag ætti að gilda um félagið en aðrar eigur málsaðilanna.

Hæstiréttur taldi ekki þurfa að sanna framlög til hverrar og einnar eignar, ólíkt því sem hann gerði í dómi í Hrd. 254/2011 dags. 1. júní 2011 (Almenn hlutdeild í öllum eignum)^ⓘ.

---

Hrd. 576/2016 dags. 18. maí 2017 (Hafnað ógildingu gjafar)^{[HTML] [PDF]}
K sat í óskiptu búi.

Í búinu var hlutdeild í jarðeign sem K ráðstafaði með gjafagerningi sem var þinglýst.

Síðar fóru fram skipti og reynt á hvort hægt væri að ógilda þá gjöf. Langur tími hafði liðið. Frestur samkvæmt erfðalögum var liðinn og reyndu erfingjarnir að rifta henni skv. samningalögum. Þá hefði þurft að reyna að sýna fram á svik eða misneytingu.

Synjað var dómkröfu um ógildingu gjafarinnar.

---

Hrd. 541/2016 dags. 1. júní 2017 (Hæfi dómara)^{[HTML] [PDF]}
Aðili taldi að dómari málsins í héraði hefði spurt einkennilega og ekki gætt sín nægilega vel. Hæstiréttur taldi að það hafi gengið svo langt að vísa ætti málinu á ný til málsmeðferðar í héraði.

---

Hrd. 527/2016 dags. 15. júní 2017 (Umtalsverðar eignir - Riftun - Kaupmáli)^{[HTML] [PDF]}
K og M hófu sambúð árið 2002 en gengu hjónaband 31. janúar 2009. Þau gerðu kaupmála 28. janúar 2009 og var hann móttekinn til skráningar í kaupmálabók sýslumanns 30. s.m. Þann dag afsalaði M þremur bifreiðum í sinni eigu til K.

Í hrd. 204/2014 var tekin til greina krafa Landsbankans hf. um að bú M yrði tekið til gjaldþrotaskipta. Frestdagur við skiptin var 12. febrúar 2013 og lauk kröfulýsingarfresti 10. maí 2014. Lýstar kröfur í búið námu 2.336.688.534 kr.

Við skoðun skiptastjóra á eignum og skuldum búsins taldi hann að M hefði ráðstafað verulegum hluta eigna sinna án endurgjalds. Höfðað var mál til riftunar á ráðstöfunum samkvæmt kaupmálanum og afsals á bifreiðunum. Málið var þingfest en K mætti ekki á þing. Málið var dómtekið en vísað frá þar sem það hafði verið höfðað að liðnum málshöfðunarfresti skv. 148. gjaldþrotalaga. Hæstiréttur felldi úr gildi frávísunarúrskurðinn með dómi í máli nr. 495/2015 og lagði fyrir héraðsdóm að taka það til efnismeðferðar. Dómur gekk síðan í málinu þar sem ráðstöfununum var rift og K gert að afhenda þrotabúinu eignirnar. K óskaði endurupptöku á málinu og var fallist á þá beiðni og kvað upp þann dóm sem áfrýjað var í þessu máli.

---

Hrd. 379/2017 dags. 7. september 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 597/2016 dags. 21. september 2017 (Úttekt af bankareikningum - Fasteign afsalað til sonar sambýliskonu)^{[HTML] [PDF]}
Dánarbú eldri manns (A) er tekið til skipta. Búið er tekið til opinberra skipta. Fyrir andlátið hafði A selt syni sambýliskonu sinnar (B) fasteign. Dánarbúið fór svo í mál gegn B þar sem kaupverðið var greitt en ekki í peningum.

Hæstiréttur taldi í ljósi þess að seljandinn hafi verið með Alzheimer og samkvæmt læknismati hafi hann verið heilabilaður við samningsgerðina, og að B hafi átt að vera fullkunnugt um það ástand.

Deilt var um fjármuni sem B hafi átt að hafa tekið út af bankareikningi A. B tókst ekki að sýna fram á að fjármunirnir hafi verið nýttir í þágu A né verið innan umboðsins og var því gert að endurgreiða fjármunina.

---

Hrd. 790/2016 dags. 5. október 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 659/2017 dags. 23. október 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 372/2017 dags. 2. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 716/2016 dags. 9. nóvember 2017 (Upphlutur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 689/2017 dags. 23. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 711/2017 dags. 14. desember 2017 (Eignarnámsbætur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 808/2017 dags. 8. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 754/2017 dags. 11. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 791/2017 dags. 16. janúar 2018 (Ekki jöfn skipti á öðrum eignum)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 750/2017 dags. 16. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 822/2017 dags. 24. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 175/2017 dags. 8. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 243/2017 dags. 26. apríl 2018 (Litli-Saurbær)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 647/2017 dags. 21. júní 2018 (Kálfaströnd)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 618/2017 dags. 21. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 638/2017 dags. 27. september 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 639/2017 dags. 27. september 2018 (Gjaldeyriseftirlit Seðlabankans)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 834/2017 dags. 8. nóvember 2018 (Fífuhvammur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 811/2017 dags. 22. nóvember 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 33/2018 dags. 21. maí 2019 (Hluthafasamkomulag)^{[HTML] [PDF]}
Tvær fjölskyldur áttu saman hlutafélag, um helming hvor. Önnur þeirra samanstóð af fjórum einstaklingum, er gerðu hluthafasamning sín á milli árið 2010 og svo var hluthafasamningur milli allra hluthafa. Í fyrrnefnda samningnum var ákvæði um að samþykki allra aðila þess samnings þyrfti svo einn gæti framselt hlut sinn. Einn aðilinn að fyrrnefnda samningnum framseldi hluta sinn til erlends einkahlutafélags, án þess að afla slíkrar heimildar, og það félag framseldi svo þann hluta til einkahlutafélags í fullri eigu þess einstaklings. Þessir gjörningar voru álitnir heimilaðir samkvæmt síðarnefnda samningnum, svo breyttum árið 2014.

Hæstiréttur taldi að fyrstnefndi framsalsgerningurinn væri brot á fyrrnefnda samningnum þrátt fyrir að hinn endanlegi eigandi væri fyrirtæki í fullri eigu viðkomandi einstaklings. Litið var á að hluthafinn ætti um 34% hlut í hlutafélaginu er stæði af 69% af þeim 50% hlut sem hluthafasamningurinn næði yfir. Sá sem rifti samningnum var talinn eiga verulegra hagsmuna að gæta í þessu og ekki væri tryggt að félagið sem ætti þennan 34% hlut kæmist ekki í eigu utanaðkomandi aðila. Væri því um verulega vanefnd að ræða og gæti hver og einn hinna aðila hluthafasamningsins rift honum á þeim forsendum.

---

Hrd. 32/2019 dags. 9. október 2019 (Hótel Esja)^{[HTML] [PDF]}
Eigandi eignar setti hömlur á hvaða atvinnustarfsemi mætti reka á tiltekinni húseign við Hallarmúla.

---

Hrd. 31/2019 dags. 29. janúar 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 37/2020 dags. 12. janúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 36/2021 dags. 15. september 2021^[HTML]

---

Hrd. 17/2021 dags. 6. október 2021^[HTML]

---

Hrd. 45/2021 dags. 24. nóvember 2021^[HTML]

---

Hrd. 35/2020 dags. 22. júní 2022^[HTML]

---

Hrd. 41/2022 dags. 31. ágúst 2022^[HTML]

---

Hrd. 51/2022 dags. 25. janúar 2023^[HTML]

---

Hrd. 45/2022 dags. 23. maí 2023^[HTML]

---

Hrd. 32/2023 dags. 11. október 2023^[HTML]

---

Hrd. 40/2023 dags. 13. desember 2023^[HTML]

---

Hrd. 43/2022 dags. 29. desember 2023^[HTML]

---

Hrd. 25/2023 dags. 29. desember 2023^[HTML]

---