Úrlausnir.is

Hrd. 1962:460 nr. 146/1961 (Lyfsöluleyfi) ^[PDF]
Aðili hafði fengið konungsleyfi til reksturs verslunar en hafði verið sviptur leyfinu á árinu 1958. Í dómnum er rekið þetta sjónarmið um stigskipt valdmörk og taldi að ráðuneytið gæti ekki svipt leyfi sem konungur hafði veitt á sínum tíma, heldur heyrði það undir forseta.

Hrd. 1962:545 nr. 204/1960 ^[PDF]

Hrd. 1962:850 nr. 97/1962 ^[PDF]

Hrd. 1963:115 nr. 115/1962 ^[PDF]

Hrd. 1963:141 nr. 182/1962 ^[PDF]

Hrd. 1963:161 nr. 146/1962 (Fiskverkunarstöð) ^[PDF]

Hrd. 1963:295 nr. 51/1963 ^[PDF]

Hrd. 1963:378 nr. 64/1962 (Stórholt) ^[PDF]

Hrd. 1963:480 nr. 155/1962 ^[PDF]

Hrd. 1963:539 nr. 62/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:138 nr. 93/1963 (Steinkastsdómur) ^[PDF]

Hrd. 1964:159 nr. 54/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:296 nr. 132/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:309 nr. 77/1963 (Laugarásbíó) ^[PDF]

Hrd. 1964:314 nr. 82/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:337 nr. 20/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:385 nr. 147/1962 ^[PDF]

Hrd. 1964:417 nr. 7/1963 ^[PDF]

Hrd. 1964:503 nr. 140/1963 (Geitafellsómagameðlag) ^[PDF]

Hrd. 1964:573 nr. 80/1963 (Sundmarðabú) ^[PDF]

Hrd. 1964:638 nr. 103/1963 (Fiskiðjuver Ísfirðings) ^[PDF]

Hrd. 1964:687 nr. 79/1964 ^[PDF]

Hrd. 1964:872 nr. 104/1963 (Hringver) ^[PDF]

Hrd. 1965:417 nr. 114/1964 ^[PDF]

Hrd. 1965:424 nr. 125/1964 (Stofnlánadeild - Stóreignaskattur) ^[PDF]

Hrd. 1965:537 nr. 57/1965 (Framtal til aðstöðugjalds) ^[PDF]

Hrd. 1965:552 nr. 101/1964 ^[PDF]

Hrd. 1965:649 nr. 109/1965 ^[PDF]

Hrd. 1965:706 nr. 3/1965 ^[PDF]

Hrd. 1965:766 nr. 177/1965 (Digranesvegur - Áfrýjunarleyfi) ^[PDF]

Hrd. 1965:796 nr. 140/1964 ^[PDF]

Hrd. 1966:2 nr. 121/1964 ^[PDF]

Hrd. 1966:47 nr. 58/1963 ^[PDF]

Hrd. 1966:54 nr. 13/1966 (Friðun arnar og tjón í æðarvarpi - Haförninn) ^[PDF]

Hrd. 1966:87 nr. 178/1965 (Verðmæti þýfis) ^[PDF]

Hrd. 1966:90 nr. 128/1964 ^[PDF]

Hrd. 1966:182 nr. 64/1965 ^[PDF]

Hrd. 1966:236 nr. 115/1965 (Slysaforföll) ^[PDF]

Hrd. 1966:246 nr. 95/1965 (Áfrýjunarleyfi) ^[PDF]

Hrd. 1966:275 nr. 161/1964 ^[PDF]

Hrd. 1966:339 nr. 211/1965 ^[PDF]

Hrd. 1966:529 nr. 183/1965 ^[PDF]

Hrd. 1966:696 nr. 59/1965 ^[PDF]

Hrd. 1966:704 nr. 57/1966 (Kvöldsöluleyfi) ^[PDF]
Aðili fékk leyfi til kvöldsölu frá sveitarfélaginu og greiddi gjaldið. Sveitarfélagið hætti við og endurgreiddi gjaldið. Meiri hluti Hæstaréttar taldi að óheimilt hafi verið að afturkalla leyfið enda ekkert sem gaf til kynna að hann hefði misfarið með leyfið.

Lögreglan hafði innsiglað búðina og taldi meiri hluti Hæstaréttar að eigandi búðarinnar hefði átt að fá innsiglinu hnekkt í stað þess að brjóta það.

Hrd. 1966:722 nr. 7/1966 ^[PDF]

Hrd. 1966:758 nr. 107/1965 ^[PDF]

Hrd. 1966:795 nr. 26/1966 ^[PDF]

Hrd. 1966:801 nr. 27/1966 ^[PDF]

Hrd. 1966:808 nr. 28/1966 ^[PDF]

Hrd. 1966:845 nr. 145/1965 ^[PDF]

Hrd. 1966:907 nr. 33/1965 ^[PDF]

Hrd. 1967:3 nr. 251/1966 ^[PDF]

Hrd. 1967:117 nr. 3/1967 (Kol og Salt) ^[PDF]

Hrd. 1967:251 nr. 151/1966 (Landgræðsludómur) ^[PDF]

Hrd. 1967:264 nr. 35/1966 ^[PDF]

Hrd. 1967:486 nr. 225/1966 ^[PDF]

Hrd. 1967:534 nr. 214/1966 ^[PDF]

Hrd. 1967:682 nr. 141/1966 ^[PDF]

Hrd. 1967:688 nr. 228/1966 (Þverbrekka 7) ^[PDF]

Hrd. 1967:707 nr. 176/1965 (Hjaltalínsreitir) ^[PDF]

Hrd. 1967:753 nr. 49/1967 ^[PDF]

Hrd. 1967:796 nr. 226/1966 ^[PDF]

Hrd. 1967:895 nr. 21/1967 ^[PDF]

Hrd. 1967:916 nr. 84/1966 (Reyðarvatn) ^[PDF]

Hrd. 1967:1021 nr. 121/1967 ^[PDF]

Hrd. 1967:1082 nr. 25/1967 ^[PDF]

Hrd. 1967:1184 nr. 94/1966 ^[PDF]

Hrd. 1968:18 nr. 9/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:81 nr. 8/1968 ^[PDF]

Hrd. 1968:132 nr. 52/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:292 nr. 109/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:336 nr. 104/1966 (Krossavík) ^[PDF]

Hrd. 1968:422 nr. 110/1967 (Vatnsendi I) ^[PDF]

Hrd. 1968:470 nr. 29/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:681 nr. 169/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:876 nr. 3/1968 (Drap eiginkonu, sviptur málflutningsréttindum o.fl.) ^[PDF]

Hrd. 1968:1105 nr. 168/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:1136 nr. 147/1968 (Hátún) ^[PDF]

Hrd. 1968:1155 nr. 137/1968 (Félag íslenzkra kjötiðnaðarmanna) ^[PDF]

Hrd. 1968:1186 nr. 218/1968 (Þrotabúsmálið) ^[PDF]

Hrd. 1968:1197 nr. 219/1968 ^[PDF]

Hrd. 1968:1244 nr. 14/1967 ^[PDF]

Hrd. 1968:1324 nr. 106/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:110 nr. 184/1967 ^[PDF]

Hrd. 1969:135 nr. 48/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:188 nr. 153/1968 (Drukknun við laxveiðar) ^[PDF]

Hrd. 1969:278 nr. 45/1967 ^[PDF]

Hrd. 1969:305 nr. 129/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:425 nr. 12/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:510 nr. 128/1967 (Nýjabæjarafréttarmál) ^[PDF]

Hrd. 1969:579 nr. 109/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:588 nr. 110/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:597 nr. 111/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:604 nr. 112/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:708 nr. 69/1969 (Milliganga um sölu erlendrar alfræðiorðabókar hérlendis) ^[PDF]

Hrd. 1969:782 nr. 117/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:1149 nr. 30/1969 (Álfaskeið 98) ^[PDF]

Hrd. 1969:1163 nr. 177/1968 ^[PDF]

Hrd. 1969:1224 nr. 18/1969 ^[PDF]

Hrd. 1969:1251 nr. 213/1968 ^[PDF]

Hrd. 1970:33 nr. 242/1969 ^[PDF]

Hrd. 1970:212 nr. 200/1969 (Veiðar á bannsvæði) ^[PDF]

Hrd. 1970:244 nr. 214/1969 ^[PDF]

Hrd. 1970:296 nr. 20/1969 (Varnarþing I) ^[PDF]

Hrd. 1970:311 nr. 224/1969 ^[PDF]

Hrd. 1970:396 nr. 9/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:479 nr. 45/1970 (Húsfélag - Fjölbýlishús - Hitunarkostnaður) ^[PDF]

Hrd. 1970:498 nr. 139/1969 ^[PDF]

Hrd. 1970:591 nr. 44/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:680 nr. 105/1969 ^[PDF]

Hrd. 1970:700 nr. 74/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:884 nr. 103/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:908 nr. 100/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:933 nr. 188/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:1013 nr. 192/1969 ^[PDF]

Hrd. 1970:1035 nr. 24/1970 ^[PDF]

Hrd. 1970:1044 nr. 99/1970 ^[PDF]

Hrd. 1971:43 nr. 222/1970 ^[PDF]

Hrd. 1971:133 nr. 130/1970 ^[PDF]

Hrd. 1971:385 nr. 17/1971 ^[PDF]

Hrd. 1971:399 nr. 64/1970 ^[PDF]

Hrd. 1971:543 nr. 9/1971 ^[PDF]

Hrd. 1971:722 nr. 37/1971 ^[PDF]

Hrd. 1971:744 nr. 122/1970 ^[PDF]

Hrd. 1971:923 nr. 143/1971 ^[PDF]

Hrd. 1971:980 nr. 144/1971 ^[PDF]

Hrd. 1971:1057 nr. 26/1971 (Geislameðferðin) ^[PDF]

Hrd. 1971:1164 nr. 131/1970 ^[PDF]

Hrd. 1971:1257 nr. 46/1971 ^[PDF]

Hrd. 1971:1271 nr. 155/1970 ^[PDF]

Hrd. 1972:23 nr. 31/1971 ^[PDF]

Hrd. 1972:191 nr. 27/1970 (Mannhelgi Jónsbókar) ^[PDF]
Tveir verkamenn voru að vinna og var annar þeirra á gröfu. Geðveikur maður skýtur úr riffli í átt að þeim og fara sum skotin í stýrishúsið. Þrátt fyrir að gerandinn hafi verið talinn ósakhæfur var deilt um það hvort hann væri samt sem áður bótaskyldur. Hann var dæmdur bótaskyldur á grundvelli Mannhelgisbálks Jónsbókar.

Hrd. 1972:243 nr. 135/1971 (Verðjöfnunarsjóður fiskiðnaðarins) ^[PDF]

Hrd. 1972:293 nr. 84/1971 (Áhlaup á Laxárvirkjun - Stífludómur) ^[PDF]

Hrd. 1972:417 nr. 74/1971 ^[PDF]

Hrd. 1972:441 nr. 22/1972 ^[PDF]

Hrd. 1972:504 nr. 140/1971 ^[PDF]

Hrd. 1972:544 nr. 110/1971 (Jöfnunarhlutabréf) ^[PDF]

Hrd. 1972:657 nr. 116/1971 ^[PDF]

Hrd. 1972:865 nr. 45/1972 (Innra-Leiti) ^[PDF]

Hrd. 1972:904 nr. 167/1971 (Vegarstæði) ^[PDF]

Hrd. 1972:945 nr. 57/1972 (Verðjöfnunargjald til fiskiðnaðarins - Rækjudómur) ^[PDF]

Hrd. 1972:1020 nr. 197/1971 ^[PDF]

Hrd. 1972:1033 nr. 56/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:164 nr. 89/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:178 nr. 132/1971 ^[PDF]

Hrd. 1973:194 nr. 123/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:270 nr. 77/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:469 nr. 81/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:521 nr. 62/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:552 nr. 99/1971 (Sigtún) ^[PDF]

Hrd. 1973:608 nr. 93/1973 ^[PDF]

Hrd. 1973:667 nr. 42/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:700 nr. 82/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:736 nr. 111/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:742 nr. 137/1972 ^[PDF]

Hrd. 1973:826 nr. 149/1973 ^[PDF]

Hrd. 1973:1026 nr. 129/1972 (Reynisvatn) ^[PDF]

Hrd. 1974:4 nr. 170/1972 ^[PDF]

Hrd. 1974:186 nr. 176/1970 ^[PDF]

Hrd. 1974:219 nr. 143/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:368 nr. 36/1972 (Holtsós) ^[PDF]

Hrd. 1974:439 nr. 132/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:469 nr. 171/1972 ^[PDF]

Hrd. 1974:626 nr. 43/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:707 nr. 51/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:814 nr. 131/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:860 nr. 150/1974 ^[PDF]

Hrd. 1974:870 nr. 5/1974 ^[PDF]

Hrd. 1974:905 nr. 109/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:962 nr. 84/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:977 nr. 78/1973 (Gosflaska - Sódavatnsflöskudómur) ^[PDF]

Hrd. 1974:1057 nr. 198/1974 ^[PDF]

Hrd. 1974:1079 nr. 44/1973 ^[PDF]

Hrd. 1974:1170 nr. 128/1973 ^[PDF]

Hrd. 1975:6 nr. 53/1974 ^[PDF]

Hrd. 1975:30 nr. 111/1974 (Þjórsártungur) ^[PDF]

Hrd. 1975:55 nr. 65/1971 (Arnarvatnsheiði) ^[PDF]
SÓ seldi hluta Arnarvatnsheiðar árið 1880 en áskildi að hann og erfingjar hans, sem kunni að búa á tilteknu nánar afmörkuðu svæði, að hefðu rétt til eggjatöku og silungsveiði í því landi fyrir sig og sína erfingja. Kaupendurnir skiptu síðan landinu upp í tvo hluta og seldu síðan hlutana árið 1884 til tveggja nafngreindra hreppa. Löngu síðar fóru aðrir að veiða silunga á svæðinu og var þá deilt um hvort túlka mætti það afsal er fylgdi jörðinni árið 1880 á þann veg að erfingjarnir hefðu einkarétt á þessum veiðum eða deildu þeim réttindum með eigendum jarðarinnar hverju sinni.

Hæstiréttur vísaði til þess að það væri „forn og ný réttarregla, að landeigandi eigi fiskveiði í vötnum á landi sínu, [...] þá var rík ástæða til þess, að [SÓ] kvæði afdráttarlaust að orði, ef ætlun hans var sú, að enginn réttur til silungsveiði í vötnum á hinu selda landi fylgdi með við sölu þess“. Ákvæðin um þennan áskilnað voru talin óskýr að þessu leyti og litið til mótmæla hreppsbænda á tilteknum manntalsþingum sem merki þess að bændurnir hafi ekki litið þannig á ákvæðin að allur silungsrétturinn hafi verið undanskilinn sölunni. Þar að auki höfðu fylgt dómsmálinu ýmis vottorð manna er bjuggu í nágrenninu að þeir hefðu stundað silungsveiði á landinu án sérstaks leyfis niðja [SÓ]s.

Hrd. 1975:87 nr. 9/1975 ^[PDF]

Hrd. 1975:164 nr. 37/1973 (Fóstureyðing - Rauðir hundar) ^[PDF]

Hrd. 1975:195 nr. 150/1973 ^[PDF]

Hrd. 1975:311 nr. 79/1973 ^[PDF]

Hrd. 1975:728 nr. 141/1975 (Missagnir - Ritvillur) ^[PDF]

Hrd. 1976:145 nr. 218/1974 ^[PDF]

Hrd. 1976:232 nr. 126/1974 ^[PDF]

Hrd. 1976:399 nr. 61/1976 ^[PDF]

Hrd. 1976:437 nr. 5/1975 ^[PDF]

Hrd. 1976:447 nr. 73/1975 (Viðlagasjóður vegna jarðelda) ^[PDF]

Hrd. 1976:527 nr. 114/1976 ^[PDF]

Hrd. 1976:563 nr. 196/1974 ^[PDF]

Hrd. 1976:874 nr. 54/1975 ^[PDF]

Hrd. 1976:984 nr. 22/1975 ^[PDF]

Hrd. 1977:32 nr. 103/1976 ^[PDF]

Hrd. 1977:45 nr. 174/1974 ^[PDF]

Hrd. 1977:58 nr. 20/1974 ^[PDF]

Hrd. 1977:153 nr. 30/1974 (Kirkjuvegur) ^[PDF]

Hrd. 1977:243 nr. 191/1976 (Bílskúr krafa um brottnám) ^[PDF]

Hrd. 1977:343 nr. 37/1975 (Botnvörpungur losnaði frá bryggju) ^[PDF]

Hrd. 1977:375 nr. 110/1975 (Varið land) ^[PDF]

Hrd. 1977:415 nr. 109/1975 ^[PDF]

Hrd. 1977:453 nr. 149/1975 ^[PDF]

Hrd. 1977:463 nr. 44/1976 ^[PDF]

Hrd. 1977:488 nr. 143/1976 ^[PDF]

Hrd. 1977:537 nr. 144/1976 ^[PDF]

Hrd. 1977:672 nr. 145/1976 ^[PDF]

Hrd. 1977:702 nr. 78/1977 (Fasteignavarnarþing - Varnarþing II) ^[PDF]

Hrd. 1977:742 nr. 100/1975 ^[PDF]

Hrd. 1977:844 nr. 58/1975 ^[PDF]

Hrd. 1977:1000 nr. 153/1975 ^[PDF]

Hrd. 1977:1083 nr. 13/1976 ^[PDF]

Hrd. 1977:1113 nr. 132/1975 ^[PDF]

Hrd. 1977:1184 nr. 112/1976 ^[PDF]

Hrd. 1977:1220 nr. 219/1974 ^[PDF]

Hrd. 1977:1328 nr. 54/1976 (Keflavíkurflugvöllur) ^[PDF]

Hrd. 1977:1398 nr. 236/1976 ^[PDF]

Hrd. 1978:5 nr. 223/1977 ^[PDF]

Hrd. 1978:15 nr. 1/1978 (Launamunur) ^[PDF]

Hrd. 1978:63 nr. 217/1977 ^[PDF]

Hrd. 1978:97 nr. 50/1976 (Hafnargjöld) ^[PDF]
Bræðsluskip var leigt og loðnunni landað í þetta skip töluvert undan höfninni. Rekstraraðilar hafnarinnar voru ósáttir þar sem bátarnir lögðust ekki að höfninni, er leiddi til tekjutaps fyrir sveitarfélagið. Álitamálið var hvort heimilt hafi verið að leggja á hafnargjaldið í slíkum tilvikum. Hæstiréttur taldi að það hafi verið óheimilt þar sem hvorki lög né reglugerður veittu heimild til að rukka gjaldið gagnvart skipum utan marka kaupstaðarins.

Hrd. 1978:126 nr. 26/1977 ^[PDF]

Hrd. 1978:210 nr. 163/1977 ^[PDF]

Hrd. 1978:299 nr. 27/1977 ^[PDF]

Hrd. 1978:318 nr. 31/1976 ^[PDF]
Fjárskipti í lok sambúðar. Á þeim hafði tíðkast að dæma svokölluð ráðskonulaun en hlutdeild í eignamyndun væri að ryðja sér til rúms.
K fór í mál við M. K studdi kröfu sína með tilvísun í venju dómstóla að dæma þóknun og vísaði í ráðskonulaun og hlutdeild í eignamyndun, og taldi héraðsdómur að hún ætti að fá einhverja þóknun án þess að tilgreina hvort það var. Hæstiréttur það óljóst hvort hún væri að óska ráðskonulauna eða hlutdeildar í eignamyndun, og taldi þann málatilbúnað ódómhæfan.

Hrd. 1978:414 nr. 49/1977 ^[PDF]

Hrd. 1978:447 nr. 50/1978 ^[PDF]

Hrd. 1978:476 nr. 104/1976 ^[PDF]

Hrd. 1978:563 nr. 119/1975 (Fiskveiðasjóður Íslands) ^[PDF]

Hrd. 1978:622 nr. 210/1976 ^[PDF]

Hrd. 1978:782 nr. 76/1976 (Ferðaskrifstofan Sunna hf.) ^[PDF]

Hrd. 1978:893 nr. 32/1976 (Óvígð sambúð - Vinnuframlag á heimili - Ráðskonulaun V) ^[PDF]

Hrd. 1978:936 nr. 145/1978 ^[PDF]

Hrd. 1978:1002 nr. 198/1977 (Akstur) ^[PDF]

Hrd. 1978:1007 nr. 66/1977 ^[PDF]

Hrd. 1978:1014 nr. 67/1977 ^[PDF]

Hrd. 1978:1060 nr. 205/1976 (Kárastaðir) ^[PDF]

Hrd. 1978:1100 nr. 166/1978 ^[PDF]

Hrd. 1978:1120 nr. 105/1977 ^[PDF]

Hrd. 1978:1198 nr. 65/1975 ^[PDF]

Hrd. 1978:1207 nr. 200/1978 ^[PDF]

Hrd. 1978:1247 nr. 157/1977 (Fatagerðin B.Ó.T.) ^[PDF]

Hrd. 1978:1283 nr. 55/1977 ^[PDF]

Hrd. 1979:21 nr. 206/1976 ^[PDF]

Hrd. 1979:32 nr. 145/1977 (Hátún) ^[PDF]

Hrd. 1979:104 nr. 141/1976 (Þjóðhátíð á Þingvöllum) ^[PDF]

Hrd. 1979:219 nr. 110/1977 ^[PDF]

Hrd. 1979:236 nr. 34/1977 ^[PDF]

Hrd. 1979:268 nr. 34/1979 ^[PDF]

Hrd. 1979:350 nr. 52/1979 ^[PDF]

Hrd. 1979:377 nr. 207/1977 ^[PDF]

Hrd. 1979:403 nr. 189/1977 ^[PDF]

Hrd. 1979:439 nr. 115/1977 ^[PDF]

Hrd. 1979:511 nr. 76/1979 ^[PDF]

Hrd. 1979:544 nr. 86/1977 (Launaflokkur) ^[PDF]
Starfsmaður fékk greitt samkvæmt einum launaflokki en taldi sig eiga að fá greitt samkvæmt öðrum launaflokki, og höfðaði mál til að fá mismuninn. Í héraði breytti dómari kröfunni í viðurkenningu en hún var upprunalega greiðslukrafa. Hæstiréttur taldi þá kröfu ódómhæfa enda hvarf fjárhæðin út, og vísaði málinu frá héraðsdómi.

Hrd. 1979:580 nr. 123/1977 ^[PDF]

Hrd. 1979:588 nr. 77/1977 (Skáldsaga) ^[PDF]

Hrd. 1979:647 nr. 186/1977 ^[PDF]

Hrd. 1979:669 nr. 108/1979 ^[PDF]

Hrd. 1979:675 nr. 109/1979 ^[PDF]

Hrd. 1979:775 nr. 162/1975 ^[PDF]

Hrd. 1979:811 nr. 206/1977 ^[PDF]

Hrd. 1979:1028 nr. 57/1979 ^[PDF]

Hrd. 1979:1073 nr. 184/1979 (Kirkjuvegur) ^[PDF]

Hrd. 1979:1077 nr. 63/1975 ^[PDF]

Hrd. 1979:1157 nr. 173/1978 (Umgengnisréttur eftir óvígða sambúð) ^[PDF]

Hrd. 1979:1224 nr. 199/1979 ^[PDF]

Hrd. 1979:1369 nr. 76/1977 (Samvistir fallið brott - Lögskilnaðarleyfi) ^[PDF]

Hrd. 1980:2 nr. 17/1979 (Verslunarráð Íslands) ^[PDF]

Hrd. 1980:89 nr. 214/1978 (Guðmundar- og Geirfinnsmálið) ^[PDF]

Hrd. 1980:745 nr. 95/1977 ^[PDF]

Hrd. 1980:768 nr. 79/1979 ^[PDF]

Hrd. 1980:787 nr. 178/1977 ^[PDF]

Hrd. 1980:920 nr. 99/1978 (Leirvogstunga) ^[PDF]

Hrd. 1980:1068 nr. 30/1978 ^[PDF]

Hrd. 1980:1115 nr. 186/1978 ^[PDF]

Hrd. 1980:1146 nr. 205/1979 ^[PDF]

Hrd. 1980:1180 nr. 98/1977 ^[PDF]

Hrd. 1980:1198 nr. 57/1980 ^[PDF]

Hrd. 1980:1291 nr. 98/1978 (Leigusamningur) ^[PDF]

Hrd. 1980:1426 nr. 209/1977 ^[PDF]

Hrd. 1980:1647 nr. 187/1980 ^[PDF]

Hrd. 1980:1654 nr. 74/1978 ^[PDF]

Hrd. 1980:1692 nr. 127/1978 ^[PDF]

Hrd. 1980:1702 nr. 219/1979 ^[PDF]

Hrd. 1980:1763 nr. 66/1978 (Andmælaréttur - Eignarnám - Lagarfell í Fellahreppi) ^[PDF]

Hrd. 1980:1920 nr. 137/1978 ^[PDF]

Hrd. 1980:1961 nr. 123/1978 ^[PDF]

Hrd. 1981:35 nr. 2/1980 (Loftnet skemmist í flutningi - Vöruflutningamiðstöðin) ^[PDF]

Hrd. 1981:72 nr. 1/1979 ^[PDF]

Hrd. 1981:166 nr. 121/1978 ^[PDF]

Hrd. 1981:182 nr. 33/1978 (Mývatnsbotn) ^[PDF]
Greint var á um eignarhald á botni Mývatns og önnur verðmæti á botni Mývatns utan netlaga, og kröfðust landeigendur þeirra landa er lágu að Mývatni að þau teldust óskipt sameign þeirra allra. Fyrir héraði hófst málið með stefnu í júlímánuði 1974 sem að endingu varð að áðurgreindri kröfu. Ríkið höfðaði gagnsök sama mánuð sem að endingu varð sambærileg þeirra sem landeigendurnir gerðu, nema eignarhaldið færi til sín. Aukadómþing Þingeyjarsýslu dæmdi ríkinu í vil með gagnályktun á 1. tölul. 4. gr. vatnalaga nr. 15/1923 þar sem hinum málsaðilunum tókst ekki að sýna fram á að eignarrétturinn að Mývatnsbotni utan netlaga hefði stofnast með lögum eða með öðrum viðurkenndum hætti. Taldi hann í ljósi þessa að ríkið teldist réttmætur eigandi umrædds svæðis.

Fyrir Hæstarétti var málinu vísað frá héraði hvað varðaði kröfur tveggja ábúenda þar sem jarðirnar voru í ríkiseigu, sökum þess að það væri andstætt meginreglum réttarfars um aðild að aðili hafi uppi kröfur gegn sjálfum sér. Litið var svo á að frávísun þeirra krafna leiddi ekki til frávísun málsins í heild.

Hæstiréttur leit svo á að fyrir gildistöku vatnalaganna hafi engin lagaákvæði kveðið beinlínis á um eignarrétt yfir botnum stöðuvatna. Í málinu höfðu áfrýjendur ekki getað sýnt fram á að eignarréttur hafi myndast með öðrum hætti yfir botni Mývatns utan netlaga er leiddi til skerðingar eignarréttinda með 4. gr. vatnalaganna. Var ríkið því sýknað af þeirri kröfu áfrýjenda.

Hvað kröfu ríkisins varðaði vísaði Hæstiréttur til þess að 4. gr. vatnalaganna kvað heldur ekki um að ríkið teldist eigandi Mývatnsbotns utan netlaga né þeirra verðmæta sem tilheyrðu því svæði. Aukinheldur hafi ríkið heldur ekki sýnt fram á í málinu að það hafi stofnað til eignarréttarins með öðrum hætti. Voru landeigendurnir því einnig sýknaðir af kröfum ríkisins. Hins vegar kom fram að handhafar ríkisvalds gætu í skjóli valdheimilda sinna ráðið meðferð og nýtingu botns Mývatns og botnsverðmæta utan netlaga.

Hrd. 1981:247 nr. 209/1978 ^[PDF]

Hrd. 1981:374 nr. 167/1978 ^[PDF]

Hrd. 1981:395 nr. 159/1979 ^[PDF]

Hrd. 1981:406 nr. 4/1981 (Dýraspítali Watsons) ^[PDF]

Hrd. 1981:496 nr. 141/1978 ^[PDF]

Hrd. 1981:605 nr. 70/1979 ^[PDF]

Hrd. 1981:610 nr. 156/1977 (Ísborg) ^[PDF]

Hrd. 1981:785 nr. 185/1978 ^[PDF]

Hrd. 1981:834 nr. 198/1978 (Bæjarlögmaður) ^[PDF]

Hrd. 1981:965 nr. 191/1978 ^[PDF]

Hrd. 1981:1089 nr. 64/1979 (Avalisti) ^[PDF]

Hrd. 1981:1113 nr. 156/1978 ^[PDF]

Hrd. 1981:1138 nr. 191/1981 ^[PDF]

Hrd. 1981:1183 nr. 154/1979 (Leigubílstjóri) ^[PDF]

Hrd. 1981:1203 nr. 10/1980 ^[PDF]

Hrd. 1981:1213 nr. 9/1980 ^[PDF]

Hrd. 1981:1243 nr. 84/1979 ^[PDF]

Hrd. 1981:1357 nr. 203/1979 (Afl) ^[PDF]

Hrd. 1981:1363 nr. 62/1980 (Suðurlandsbraut) ^[PDF]

Hrd. 1981:1398 nr. 61/1979 (Miðvangur - Uppboð) ^[PDF]

Hrd. 1981:1584 nr. 199/1978 (Landmannaafréttardómur síðari) ^[PDF]
Íslenska ríkið hóf mál fyrir aukadómþingi Rangárvallasýslu árið 1975 með eignardómsstefnu þar sem krafist var viðurkenningar á beinum eignarrétti ríkisins á Landmannaafrétti. Tilefnið var ágreiningur um réttarstöðu afréttanna vegna virkjanaframkvæmda hins opinbera við Tungnaá og Þórisvatn. Ríkið taldi sig ávallt hafa átt svæðið án þess að formleg staðfesting hafi verið á þeim rétti, en tók þó fram að það viðurkenndi þegar áunninn upprekstrarréttindi og önnur afréttarnot annarra aðila reist á lögum og venjum.

Meiri hluti aukadómþingsins féllst á kröfu íslenska ríkisins. Sératkvæði eins dómandans hljóðaði upp á sýknu af þeirri kröfu.

Meiri hluti Hæstaréttar taldi að málsvörn áfrýjenda um að þeir ættu landið en ekki ríkið hefði þegar verið tekin fyrir og dæmd í öðru máli málsaðilanna, hrd. Landmannaafréttur I. Enginn áfrýjenda gat sýnt fram á að þeir hafi haft neinn rýmri rétt til afréttanna en málsaðilar téðs máls Hæstaréttar. Annar málatilbúnaður og gögn var síðan ekki sinnt ýmist vegna vanreifunar eða vegna óskýrleika.

Þrátt fyrir þetta taldi meiri hlutinn sig bæran til að leysa úr viðurkenningarkröfu ríkisins um að það ætti beinan eignarrétt á Landmannaafrétti. Gat hann þess að Alþingi hafi ekki sett lög um þetta efni sem hefði verið eðlileg leið. Meiri hlutinn féllst ekki á þann málatilbúnað að íslenska ríkið hafi átt svæðið frá stofnun allsherjarríkisins né að beinn eignarréttur hafi stofnast með lögum eða öðrum hætti eins og eignarhefð. Tilvísanir íslenska ríkisins í námulög, vatnalög og eldri lög um nýbýli voru ekki talin duga að þessu leyti. Meiri hlutinn taldi að bærir handhafar ríkisvalds gætu sett reglur í skjóli valdheimilda sinna um meðferð og nýtingu landsvæðisins. Með hliðsjón af þessu taldi meirihlutinn að ekki væri unnt að taka kröfu íslenska ríkisins til greina.

Sératkvæði tveggja manna minni hluta Hæstaréttar voru um hið andstæða á þeim forsendum að í meginatriðum um þegar hefði verið leyst úr þeim hluta málsins fyrir Hæstarétti er varðaði veiðirétt og vatnsföll á sama svæði af hálfu sömu aðila, án þess að málatilbúnaðurinn hafi verið til þess fallinn að aðgreina það fordæmi né lögð fram ný gögn er gæfu tilefni til annarrar niðurstöðu.

Hrd. 1982:68 nr. 2/1982 ^[PDF]

Hrd. 1982:192 nr. 96/1980 (Málskot til dómstóla - Gildi sveitarstjórnarkosninga) ^[PDF]

Hrd. 1982:222 nr. 39/1977 (Litla bílaleigan) ^[PDF]

Hrd. 1982:247 nr. 99/1979 ^[PDF]

Hrd. 1982:281 nr. 222/1980 ^[PDF]

Hrd. 1982:428 nr. 150/1978 ^[PDF]

Hrd. 1982:437 nr. 117/1979 ^[PDF]

Hrd. 1982:593 nr. 156/1979 ^[PDF]

Hrd. 1982:613 nr. 27/1979 (Alviðrumálið - Landvernd) ^[PDF]

Hrd. 1982:836 nr. 214/1977 (Farþegi gegn gjaldi - Bílslys í Þjórsárdal) ^[PDF]

Hrd. 1982:902 nr. 60/1980 (Hænsnahús brennt af heilbrigðisyfirvöldum) ^[PDF]
Rottugangur var í hænsnahúsi og kom meindýraeyðir og eitraði fyrir þeim. Hins vegar blönduðu heilbrigðisyfirvöld sér inn í málið létu brenna hænsnahúsið þrátt fyrir að ekki hafi legið fyrir að um stórfellda hættu að ræða. Eiganda hænsnahússins hafði ekki borist tilkynning um aðgerðirnar fyrir fram.

Hrd. 1982:1045 nr. 16/1980 (Hjónagarðar) ^[PDF]

Hrd. 1982:1229 nr. 51/1980 ^[PDF]

Hrd. 1982:1334 nr. 217/1979 ^[PDF]

Hrd. 1982:1544 nr. 265/1981 ^[PDF]

Hrd. 1982:1801 nr. 142/1980 ^[PDF]

Hrd. 1982:1831 nr. 69/1981 ^[PDF]

Hrd. 1982:1890 nr. 26/1980 ^[PDF]

Hrd. 1982:1955 nr. 73/1980 ^[PDF]

Hrd. 1982:1968 nr. 108/1981 (Nýja bílasmiðjan) ^[PDF]

Hrd. 1983:69 nr. 244/1982 ^[PDF]

Hrd. 1983:254 nr. 215/1982 (Mb. Guðlaugur Guðmundsson) ^[PDF]

Hrd. 1983:260 nr. 192/1979 ^[PDF]

Hrd. 1983:281 nr. 193/1979 ^[PDF]

Hrd. 1983:381 nr. 121/1980 (Stefán Jónsson rithöfundur) ^[PDF]
Stefán og Anna voru gift og gerðu sameiginlega erfðaskrá þar sem þau arfleiddu hvort annað af öllum sínum eignum, og tilgreindu hvert eignirnar ættu að fara eftir lát beggja.

Önnu var um í mun að varðveita minningu Stefáns og vildi arfleiða Rithöfundasambandið að íbúð þeirra með tilteknum skilyrðum.

Talið var að hún hefði ráðstafað eigninni umfram heimild. Ekki var talið hægt að láta Rithöfundasambandið fá upphæðina í formi fjár eða afhenda því hluta íbúðarinnar, að því marki sem það var innan heimildar hennar.

Hrd. 1983:421 nr. 171/1980 ^[PDF]

Hrd. 1983:474 nr. 124/1980 ^[PDF]

Hrd. 1983:509 nr. 126/1980 ^[PDF]

Hrd. 1983:523 nr. 127/1980 ^[PDF]

Hrd. 1983:574 nr. 54/1981 (Nýr ráðningarsamningur ríkisstarfsmanns) ^[PDF]

Hrd. 1983:582 nr. 9/1982 (Drap eiginmann - Svipt erfðarétti - Ráðagerð um langan tíma) ^[PDF]

Hrd. 1983:701 nr. 267/1981 (Anna í Ámundakoti II) ^[PDF]

Hrd. 1983:715 nr. 150/1980 (Þingvallastræti) ^[PDF]

Hrd. 1983:770 nr. 64/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:787 nr. 34/1981 (Aðalstræti - Fjalakötturinn) ^[PDF]

Hrd. 1983:851 nr. 1/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:1055 nr. 49/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:1063 nr. 52/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:1234 nr. 92/1982 (Manndráp - Hefnd vegna kynferðisbrota) ^[PDF]

Hrd. 1983:1310 nr. 15/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:1469 nr. 118/1982 (Steinsteypa) ^[PDF]

Hrd. 1983:1508 nr. 69/1980 (Garðaflöt 23) ^[PDF]

Hrd. 1983:1538 nr. 89/1980 (Haldlagning - Neðri-Dalur) ^[PDF]
Efnið var talið hafa lítið markaðslegt gildi. Jarðeigandinn var ekki talinn geta sýnt fram á að geta selt öðrum það. Hæstiréttur taldi að þrátt fyrir það ætti jarðeigandinn rétt á bótum.

Hrd. 1983:1655 nr. 205/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:1664 nr. 139/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:1714 nr. 76/1983 ^[PDF]

Hrd. 1983:1802 nr. 156/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:1826 nr. 59/1981 (Kalkkústur) ^[PDF]

Hrd. 1983:1867 nr. 127/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:1894 nr. 190/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:1948 nr. 96/1983 (Krafinn úrlausnar) ^[PDF]

Hrd. 1983:1967 nr. 49/1982 (Eitt ár + ekki samstaða) ^[PDF]

Hrd. 1983:2059 nr. 199/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:2111 nr. 219/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:2134 nr. 225/1981 (Skilningur á kaupmála) ^[PDF]
K og M deildu um gildi kaupmála sem þau gerðu sín á milli.

M hélt því fram að K hefði allt frumkvæðið og séð um fjármálin. Hún hefði heimtað að kaupmálinn yrði gerður og eignirnar væru hennar séreignir. Hún hefði ákveðið að skilja við M skömmu eftir skráningu kaupmálans. M taldi að K hefði ætlað sér að skilja við hann um leið og hann samþykkti kaupmálann.
K var með 75% örorkumat og lága greindarvísitölu og því ekki í stöðu til að þvinga kaupmálanum í gegn. M taldi sig einnig að kaupmálinn kæmi einvörðungu til framkvæmda í tilfelli andláts annars þeirra en ekki vegna skilnaðar.

Ólíkt héraðsdómi taldi Hæstiréttur að ekki ætti að ógilda kaupmálann.

Hrd. 1983:2148 nr. 157/1981 (Raflagnir) ^[PDF]

Hrd. 1983:2187 nr. 129/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:2191 nr. 130/1981 ^[PDF]

Hrd. 1983:2231 nr. 203/1982 ^[PDF]

Hrd. 1983:2237 nr. 143/1981 ^[PDF]

Hrd. 1984:39 nr. 17/1982 (Slys við eigin húsbyggingu) ^[PDF]
Strætisvagnabílstjóri var að byggja sér hús í Kópavogi og slasast hann við húsbygginguna. Leitaði hann því bóta í slysatryggingu launþega er gilti allan sólarhringinn. Fyrirtækið hafði ekki keypt trygginguna þannig að bílstjórinn sótti bætur til fyrirtækisins sjálfs. Að koma þaki yfir höfuð var ekki talið til arðbærra starfa og því fallist á bætur.

Hrd. 1984:49 nr. 35/1982 (Gjalddagi leigugjalds) ^[PDF]
Ekki fallist á að um hefði verið misritun hefði verið að ræða og ekki talin vera fullgild sönnun að vísa í samning við annan leigutaka um að önnur dagsetning hefði verið rituð.

Hrd. 1984:165 nr. 93/1982 (Andlegt ástand) ^[PDF]
M sagðist hafa verið miður sín og að K hefði beitt sig þvingunum. Það var ekki talið sannað.

Hrd. 1984:208 nr. 85/1981 (Gatnagerðargjöld í Mosó) ^[PDF]

Hrd. 1984:296 nr. 60/1982 ^[PDF]

Hrd. 1984:325 nr. 40/1982 ^[PDF]

Hrd. 1984:336 nr. 41/1982 ^[PDF]

Hrd. 1984:439 nr. 109/1982 (Drykkjusýki) ^[PDF]
Hæstiréttur taldi að áfengismeðferð sem launþegi fór í hafi ekki leitt til réttar í slysa- og veikindaforföllum þar sem hann taldi að áfengissýki teldist ekki sjúkdómur í þeim skilningi.

Hrd. 1984:530 nr. 215/1983 ^[PDF]

Hrd. 1984:573 nr. 48/1982 ^[PDF]

Hrd. 1984:594 nr. 151/1982 ^[PDF]

Hrd. 1984:648 nr. 75/1984 (Félagsdómur) ^[PDF]

Hrd. 1984:716 nr. 2/1984 ^[PDF]

Hrd. 1984:775 nr. 88/1982 (Starfsmannavegabréf) ^[PDF]
P krafði ríkissjóð um bætur fyrir ólögmæta handtöku þar sem hún hafði einungis framvísað starfsmannavegabréfi í stað gestavegabréfs. Handtakan var réttlætt með vísun í reglugerð settra með heimild í eldri lögum er giltu þá. Þau lög voru síðar afnumin með tilkomu laga um notkun nafnskírteina og talið að þá hafi grundvöllur reglugerðarinnar brostið. Krafa P um skaðabætur var því samþykkt.

Hrd. 1984:855 nr. 16/1983 (Spegilsmál) ^[PDF]

Hrd. 1984:875 nr. 124/1982 ^[PDF]

Hrd. 1984:906 nr. 220/1982 (Ásgarður) ^[PDF]
Hjón höfðu með erfðaskrá arfleitt nokkra aðila að jörðinni Ásgarði. Hjónin létust og ákvað sveitarfélagið að nýta lögboðinn forkaupsrétt sinn. Lög kváðu á að verðágreiningi yrði skotið til matsnefndar eignarnámsbóta.

Dánarbú hjónanna var ekki sátt við verðmat nefndarinnar og skaut málinu til aukadómþings, þar sem það teldi jörðina margfalt verðmætari sökum nálægra sumarhúsalóða og veiðiréttarins sem jörðinni fylgdi, er myndi fyrirsjáanlega auka eftirspurn. Rök sveitarfélagsins voru á þá leið að jörðin væri ekki skipulögð undir sumarhús auk þess að samkvæmt lögum væri bannað að nota jarðir undir sumarhús sem ekki væri búið að leysa úr landbúnaðarnotum, og því ætti ekki að taka tillit til slíkra mögulegrar framtíðarnýtingar í þá veru.

Dómkvaddir matsmenn mátu jörðina og töldu virði hennar talsvert nær því sem dánarbúið hélt fram, og vísuðu til nálægðar við þéttbýlisbyggð og náttúrufegurðar. Dómþingið tók undir verðmat þeirra matsmanna og nefndi að hægt væri að leysa jörðina úr landbúnaðarnotum án þess að því yrði mótmælt og því jafnframt mögulegt að skipuleggja sumarhúsabyggð á jörðina í framtíðinni. Aukadómþingið taldi því að sveitarfélagið skyldi greiða dánarbúinu upphæð samkvæmt mati hinna dómkvöddu matsmanna.

Hæstiréttur staðfesti dóm aukadómþingsins en hækkaði upphæðina vegna veiðiréttindanna sem fylgdu jörðinni.

Hrd. 1984:955 nr. 141/1980 ^[PDF]

Hrd. 1984:1030 nr. 16/1982 ^[PDF]

Hrd. 1984:1043 nr. 246/1982 (Hátún 6 h/f) ^[PDF]

Hrd. 1984:1281 nr. 213/1984 ^[PDF]

Hrd. 1984:1326 nr. 85/1982 (Dýraspítali Watsons) ^[PDF]
Danskur dýralæknir sótti um atvinnuleyfi á Íslandi.
Yfirdýralæknir veitti umsögn er leita átti vegna afgreiðslu leyfisumsóknarinnar. Fyrir dómi var krafist þess að umsögnin yrði ógilt þar sem í henni voru sjónarmið sem yfirdýralæknirinn veitti fyrir synjun leyfisins væru ekki talin málefnaleg.

Hrd. 1984:1432 nr. 26/1983 (Eyjasel - Stokkseyri) ^[PDF]
Foreldrar keyptu Eyjasel 4 af syni þeirra.
Afsal er gefið út 29. nóvember 1979.
Veðbókarvottorð dags. 23. nóvember 1979. Á því kemur fram lögtak upp á 413 þúsund krónur frá 14. febrúar 1979, kyrrsetning upp á 2.680.100 kr. dags. 4. maí 1979, og fleira.
Á vottorðið vantaði kyrrsetningu upp á 1.574.378 kr. og kyrrsetningu upp á 825.460 kr.

Talið var að réttindi hreppsins ættu að víkja þar sem foreldrarnir voru grandlausir um umfang aðfarargerðanna, að þetta væri óverðskuldað í þeirra garð, og að tjónið myndi vera þeim bagalegra að greiða fjárhæðirnar heldur en hreppnum að verða af þeim.

Hrd. 1985:30 nr. 68/1983 (Fiskvinnslan) ^[PDF]
Deilt var um hvort skilyrði undantekningar 4. gr. laga nr. 19/1979 hefðu verið til staðar. Launþegar héldu því fram að réttlætingar vinnuveitanda síns um slík óviðráðanleg atvik hefðu verið fyrirsláttur þar sem hann hefði verið í slæmri fjárhagsstöðu áður en meint atvik komu upp. Hæstiréttur lét vinnuveitandann njóta vafans og féllst því ekki á kröfu launþeganna í málinu.

Hrd. 1985:128 nr. 146/1983 ^[PDF]

Hrd. 1985:218 nr. 87/1982 ^[PDF]

Hrd. 1985:225 nr. 151/1983 (Malarnáma - Efnistaka vegna Austurlandsvegar) ^[PDF]

Hrd. 1985:235 nr. 223/1982 ^[PDF]

Hrd. 1985:322 nr. 9/1985 (Rauðilækur með 2 ár) ^[PDF]

Hrd. 1985:368 nr. 135/1983 ^[PDF]

Hrd. 1985:426 nr. 51/1985 ^[PDF]

Hrd. 1985:444 nr. 82/1981 ^[PDF]

Hrd. 1985:479 nr. 124/1984 ^[PDF]

Hrd. 1985:625 nr. 111/1983 (Hagkaup) ^[PDF]

Hrd. 1985:671 nr. 187/1983 (Nóatún - Gnoðavogur) ^[PDF]

Hrd. 1985:854 nr. 222/1983 ^[PDF]

Hrd. 1985:1339 nr. 131/1984 (Útilíf) ^[PDF]
Verslunin Útilíf pantaði vörur frá erlendum birgja og fékk reikning. Á honum stóð að krafan hefði verið framseld gagnvart öðrum aðila. Samt sem áður greiddi verslunin seljandanum en ekki framsalshafa. Seljandinn fór svo í þrot. Framsalshafinn vildi svo fá sína greiðslu.

Klofinn dómur. Meiri hlutinn taldi að kaupandinn hefði þurft að sæta sig við það þar sem tilkynningin var í sama letri og annar texti en ekki smáu letri. Þá var kaupandinn talinn vera reyndur í viðskiptum og réttmætt að krefjast þess að hann læsi allan reikninginn í ljósi upphæðar hans.

Minni hlutinn taldi að tilkynningin hefði ekki verið nógu áberandi og væri eins og hver annar texti á sjö blaðsíðna óundirrituðum reikningi.

Hrd. 1985:1348 nr. 216/1982 ^[PDF]

Hrd. 1985:1380 nr. 177/1985 ^[PDF]

Hrd. 1985:1440 nr. 141/1984 (Rafveita Hafnarfjarðar) ^[PDF]
Rafveita Hafnarfjarðar setti fram lögtaksbeiðni gegn Gísla Jónssyni, prófessor í rafmagnsverkfræði og fyrrverandi framkvæmdastjóra Sambands íslenskra rafveitna, til tryggingar á gjaldskuld. Sú skuld átti rætur að rekja til rafmagnsreiknings. Breytingar höfðu átt sér stað á gjaldskránni er leiddu til hækkunar en Gísli greiddi einvörðungu upphæðina skv. eldri taxtanum, og beindist því lögtakið að mismuninum þar á milli.

Deilt var í málinu hvort hinir breyttu skilmálar hafi verið rétt birtir. Gísli hélt því fram að skv. orkulögum skuli skilmálar settir í reglugerðum en ekki í gjaldskrá. Rétturinn tók ekki undir þá málsástæðu þar sem skilmálarnir eru staðfestir af ráðherra og birtir í B-deild Stjórnartíðinda, og því „hliðsett stjórnvaldsregla reglugerðinni og því gild réttarheimild“.

Hrd. 1985:1465 nr. 238/1985 ^[PDF]

Hrd. 1985:1504 nr. 149/1985 ^[PDF]

Hrd. 1985:1544 nr. 81/1983 (Kjarnfóðurgjald) ^[PDF]
Bráðabirgðalög, nr. 63/1980, voru sett þann 23. júní 1980. Með þeim var kominn á 200% skattur á innkaupsverði kjarnfóðurs, kjarnfóðurgjald, og mögulegt væri að fá endurgreiðslu að hluta eftir reglum sem Framleiðsluráð landbúnaðarins ákvæði. Hæstiréttur taldi að með þessu væri skattlagningarvaldið í reynd hjá framleiðsluráði og væri því brot á 40. gr. stjórnarskrárinnar. Engu breytti þótt umræddar reglur væru háðar ráðherrastaðfestingu.

Með síðari breytingarlögum, nr. 45/1981, var ráðherra falið að ákveða endurgreiðslu gjaldsins að fengnum tillögum Framleiðsluráðs landbúnaðarins, í stað þess að framleiðsluráðið ákvæði reglurnar. Í þessu tilfelli taldi Hæstiréttur hins vegar að um væri að ræða langa og athugasemdalausa venju að fela ráðherra að ákveða innan vissra marka hvort innheimta skuli tiltekna skatta. Umrædd venja hafi því hnikað til merkingu 40. gr. stjórnarskrárinnar.

Athuga skal þó að árið 1995 kom inn nýmæli í stjórnarskrána sem tók fyrir hendur þessa heimild löggjafans til að framselja stjórnvöldum ákvörðunarvald til skattlagningar. Því er talið að sú venja hafi verið lögð af með þeirri stjórnarskrárbreytingu.

Hrd. 1986:66 nr. 223/1983 ^[PDF]

Hrd. 1986:110 nr. 67/1983 (Svínabúið í Straumsvík - Flúorkjúklingur) ^[PDF]

Hrd. 1986:360 nr. 78/1984 ^[PDF]

Hrd. 1986:513 nr. 1/1986 ^[PDF]

Hrd. 1986:518 nr. 180/1983 ^[PDF]

Hrd. 1986:589 nr. 166/1984 ^[PDF]

Hrd. 1986:619 nr. 34/1984 (Vextir af skyldusparnaði) ^[PDF]

Hrd. 1986:691 nr. 59/1986 ^[PDF]

Hrd. 1986:780 nr. 182/1983 (5 ára) ^[PDF]

Hrd. 1986:880 nr. 147/1986 ^[PDF]

Hrd. 1986:896 nr. 136/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:941 nr. 15/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:1095 nr. 99/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:1109 nr. 20/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:1154 nr. 231/1986 (Interpool Ltd.) ^[PDF]

Hrd. 1986:1219 nr. 250/1984 (Magnhemill) ^[PDF]

Hrd. 1986:1349 nr. 17/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:1396 nr. 98/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:1455 nr. 279/1986 ^[PDF]

Hrd. 1986:1464 nr. 280/1986 ^[PDF]

Hrd. 1986:1520 nr. 254/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:1534 nr. 187/1985 ^[PDF]

Hrd. 1986:1551 nr. 39/1986 (Flóagaflstorfan) ^[PDF]

Hrd. 1986:1601 nr. 246/1984 ^[PDF]

Hrd. 1986:1626 nr. 180/1985 (Ásgarður) ^[PDF]
Hjón áttu jörðina Ásgarð og ráðstöfuðu til tveggja félagasamtaka með kvöðum.

Sveitarfélagið kemur við andlát þeirra og neytir forkaupsréttar sbr. lagaheimild.

Átti að deila út andvirðinu til félagasamtakanna eða ekki? Sökum brostinna forsenda fengu þau hvorki jörðina né fjármunina.

Hrd. 1986:1657 nr. 120/1985 (Endurveiting kennarastöðu) ^[PDF]

Hrd. 1986:1759 nr. 237/1985 (Fasteignakaup) ^[PDF]

Hrd. 1987:93 nr. 153/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:129 nr. 227/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:232 nr. 88/1985 ^[PDF]

Hrd. 1987:362 nr. 23/1986 (Endurgreiðsla opinberra gjalda) ^[PDF]

Hrd. 1987:462 nr. 60/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:490 nr. 166/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:497 nr. 165/1986 (Sólberg - Setberg) ^[PDF]

Hrd. 1987:534 nr. 36/1986 (Laugavegur) ^[PDF]

Hrd. 1987:547 nr. 117/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:587 nr. 85/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:664 nr. 327/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:724 nr. 151/1987 (Óstaðfestur samningur óskuldbindandi) ^[PDF]

Hrd. 1987:748 nr. 259/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:788 nr. 199/1985 ^[PDF]

Hrd. 1987:830 nr. 200/1985 ^[PDF]

Hrd. 1987:863 nr. 201/1985 ^[PDF]

Hrd. 1987:890 nr. 307/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:890 nr. 328/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:972 nr. 12/1986 (Kjarnaborvél) ^[PDF]

Hrd. 1987:990 nr. 157/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1008 nr. 271/1985 (Samsköttun) ^[PDF]

Hrd. 1987:1018 nr. 175/1986 (Gengismunur) ^[PDF]

Hrd. 1987:1110 nr. 194/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1119 nr. 47/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:1168 nr. 203/1985 ^[PDF]

Hrd. 1987:1201 nr. 235/1984 (Gröf - Ytri-Tjarnir ^[PDF]

Hrd. 1987:1263 nr. 229/1986 (Lyfjapróf Jóns Páls) ^[PDF]

Hrd. 1987:1280 nr. 272/1986 (Þorgeir Þorgeirs) ^[PDF]

Hrd. 1987:1354 nr. 295/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:1400 nr. 291/1986 (Munnleg arfleiðsla) ^[PDF]
M fær slæmt krabbamein og var lagður inn á spítala. M var talinn hafa gert sér grein fyrir því að hann væri að fara að deyja. Hann gerði erfðaskrá til hagsbóta fyrir sambýliskonu sína til þrjátíu ára.

Móðir hans og systkini fóru í mál til að ógilda erfðaskrána.

Gögn voru til úr tækjum spítalans og af þeim mátti ekki sjá að hann hefði verið óhæfur til að gera hana.

Hrd. 1987:1444 nr. 49/1986 (Byggingafræðingur) ^[PDF]

Hrd. 1987:1495 nr. 296/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1540 nr. 246/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:1575 nr. 237/1987 ^[PDF]

Hrd. 1987:1600 nr. 244/1985 (Hjarðarhagi 58 - Merkjateigur 7) ^[PDF]

Hrd. 1987:1706 nr. 241/1986 ^[PDF]

Hrd. 1987:1758 nr. 345/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:29 nr. 338/1986 ^[PDF]

Hrd. 1988:116 nr. 331/1986 ^[PDF]

Hrd. 1988:241 nr. 348/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:267 nr. 14/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:324 nr. 174/1986 (Mosfellsbær - Byggingareftirlit) ^[PDF]

Hrd. 1988:350 nr. 20/1987 (Grásleppuhrogn) ^[PDF]

Hrd. 1988:372 nr. 53/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:413 nr. 222/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:449 nr. 216/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:512 nr. 57/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:518 nr. 153/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:683 nr. 19/1987 (Ámundarstaðir og Höskuldarnes á Melrakkasléttu) ^[PDF]

Hrd. 1988:820 nr. 124/1986 (Skilyrði löggildingar tæknifræðings) ^[PDF]

Hrd. 1988:862 nr. 160/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:990 nr. 295/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:1012 nr. 165/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:1023 nr. 146/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:1109 nr. 196/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:1144 nr. 81/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:1169 nr. 270/1986 (Esjubraut) ^[PDF]

Hrd. 1988:1260 nr. 337/1988 (Óljós en búið að efna) ^[PDF]

Hrd. 1988:1341 nr. 282/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:1349 nr. 21/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:1360 nr. 293/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:1381 nr. 22/1987 (Grunnskólakennari - Ráðning stundakennara) ^[PDF]
Deilt var um hvort ríkissjóður eða sveitarfélagið bæri ábyrgð á greiðslu launa í kjölfar ólögmætrar uppsagnar stundakennara við grunnskóla. Hæstiréttur leit til breytingar sem gerð var á frumvarpinu við meðferð þess á þingi til marks um það að stundakennarar séu ríkisstarfsmenn. Ríkissjóður hafði þar að auki fengið greidd laun beint frá fjármálaráðuneytinu án milligöngu sveitarfélagsins. Ríkissjóður bar því ábyrgð á greiðslu launa stundakennarans.

Hrd. 1988:1443 nr. 367/1988 ^[PDF]

Hrd. 1988:1447 nr. 333/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:1532 nr. 239/1987 (Framadómur) ^[PDF]
Í reglugerð var kveðið á um það skilyrði fyrir atvinnuleyfi að bifreiðastjóri yrði að vera í Bifreiðastjórafélaginu Frama. Bifreiðarstjórinn fékk atvinnuleyfi árið 1984 og skuldbatt sig til að fylgja ákvæðum reglugerðarinnar í einu og öllu. Árið eftir hætti hann að greiða félagsgjöldin og taldi sig vera óskylt að vera í félaginu. Umsjónarnefnd leigubifreiða innkallaði atvinnuleyfið að ósk félagsins og staðfesti ráðherra þá ákvörðun. Bifreiðarstjórinn höfðaði mál til ógildingar á þeirri ákvörðun.

Í lögunum, sem reglugerðin byggði á, var ekki mælt fyrir um skyldu atvinnuleyfishafa til að vera í stéttarfélagi eða einungis megi veita atvinnuleyfi til þeirra sem væru í stéttarfélagi bifreiðastjóra. Hæstiréttur taldi að ákvæði stjórnarskrár um atvinnufrelsi kvæði á um að lagaboð þyrfti til að leggja bönd á atvinnufrelsi manna og vísaði þá í sett lög frá Alþingi, og þar af leiðandi dygðu reglugerðarákvæðin ekki ein og sér. Taldi dómurinn því að óheimilt hafi verið að svipta bifreiðarstjórann atvinnuleyfinu á þeim forsendum.

Hrd. 1988:1540 nr. 132/1987 ^[PDF]

Hrd. 1988:1689 nr. 412/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:28 nr. 5/1989 (Ríkisendurskoðun) ^[PDF]
Ríkisendurskoðun hafði krafist aðgangs að sjúkraskýrslum ákveðins tímabils í því skyni að sannreyna hvort gjaldskrárreikningar sem nafngreindur heimilislæknir hafði gert og fengið greitt fyrir ættu stoð í skýrslunum. Eingöngu trúnaðarlæknir stofnunarinnar fengi að kynna sér efni skýrslnanna en ekki aðrir starfsmenn stofnunarinnar. Í málinu var vísað til almenns ákvæðis í lögum þar sem stofnunin hefði fengið víðtækar heimildir til þess að kanna gögn er lægju til grundvallar reikningsgerð á hendur ríkinu. Læknirinn mótmælti og krafðist þess að aðgangi stofnunarinnar og trúnaðarlæknisins yrði synjað á grundvelli einkalífsvernd sjúklinganna og leyndarskyldu lækna.

Hæstiréttur taldi í ljósi eðli málsins að aðrir starfsmenn heilbrigðisstofnunarinnar hljóti að hafa vitneskju um gögnin og þar að auki bera reikningarnir með sér að tilteknar aðgerðir hafi verið gerðar. Því væri ekki um að ræða meginbreytingar varðandi leynd gagnanna þó trúnaðarlæknir, sem bundinn væri þagnarskyldu, myndi kynna sér gögnin á vegum Ríkisendurskoðunar að því marki sem krafist var í málinu. Var því lækninum skylt, að mati réttarins, að verða við kröfu Ríkisendurskoðunar um aðgang að gögnunum.

Í ræðu framsögumanns þingnefndar í neðri deild Alþingis, við afgreiðslu frumvarpsins, sagði að viðhorf þingnefndarinnar að til að viðhalda trúnaði við sjúklinga myndi sérstakur trúnaðarlæknir á vegum Ríkisendurskoðunar annast athuganir stofnunarinnar á sjúkragögnum er lægju til grundvallar greiðslum til lækna. Talið er að ræðan hafi haft verulega þýðingu fyrir úrslit málsins í Hæstarétti.

Hrd. 1989:230 nr. 182/1987 (Endurákvörðun opinberra gjalda) ^[PDF]

Hrd. 1989:239 nr. 218/1987 (Vífilfell) ^[PDF]
Systkini eiga stór fyrirtæki, meðal annars Vífilfell. Þau voru misvirk í stjórn en einn bróðirinn er að reka það. Ein systirin fær heilasjúkdóm og fer í margar geislameðferðir. Augljóst var að hún hafði hlotið alvarlegan skaða. Síðan gerði hún erfðaskrá þar sem hún arfleiddi einn bróður sinn að sínum hlut.

Læknarnir voru mjög misvísandi um hvort hún væri hæf til að gera erfðaskrá. Ekkert læknisvottorð var til fyrir þann dag sem hún gerði erfðaskrána.

Allir sammála um að aðgerðirnar gerðar á K hefðu valdið einhverri andlegri skerðingu í kjölfarið. Þurfti þá að meta áhrif skerðingarinnar á hæfi hennar til að gera erfðaskrá á þeim tíma sem hún var undirrituð/samþykkt.

Vottorðið var svolítið gallað. Fulltrúi sýslumanns í Reykjavík hafði notað sama textann á vottorðið árum saman, eða jafnvel áratugum saman. Hæstiréttur leit á að það væri gallað en það kæmi ekki að sök.

Hæstiréttur klofnaði og taldi meirihlutinn hana hæfa en minnihlutinn ekki. Hún var talin hafa skilið það nógu vel um hversu mikið virði væri að ræða.

Hrd. 1989:298 nr. 234/1987 (Skattleysi Búnaðarfélags Suðurlands) ^[PDF]

Hrd. 1989:385 nr. 217/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:420 nr. 139/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:553 nr. 15/1988 (Laufásvegur) ^[PDF]
Einn eigandinn var ólögráða en hafði samþykkt veðsetningu fyrir sitt leyti. Því var veðsetning hans hluta ógild.

Hrd. 1989:696 nr. 19/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:722 nr. 1/1988 (Bíldshöfði) ^[PDF]

Hrd. 1989:799 nr. 306/1987 (Hringbraut) ^[PDF]

Hrd. 1989:852 nr. 318/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:953 nr. 191/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:990 nr. 92/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:1080 nr. 104/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:1108 nr. 29/1988 (Gjaldskrá fyrir talsíma til útlanda) ^[PDF]

Hrd. 1989:1116 nr. 98/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:1123 nr. 246/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1128 nr. 249/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1132 nr. 250/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1166 nr. 253/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1179 nr. 277/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1257 nr. 130/1987 ^[PDF]

Hrd. 1989:1404 nr. 128/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:1473 nr. 34/1988 (Tækjasalan) ^[PDF]

Hrd. 1989:1486 nr. 33/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:1666 nr. 166/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:1676 nr. 168/1988 ^[PDF]

Hrd. 1989:1716 nr. 32/1989 ^[PDF]

Hrd. 1989:1788 nr. 170/1989 ^[PDF]

Hrd. 1990:29 nr. 8/1990 ^[PDF]

Hrd. 1990:92 nr. 31/1990 (Hæfi héraðsdómara - Gæsluvarðhaldsúrskurður I - Aðskilnaðardómur V) ^[PDF]

Hrd. 1990:214 nr. 87/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:452 nr. 283/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:479 nr. 124/1989 ^[PDF]

Hrd. 1990:853 nr. 152/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:972 nr. 263/1987 ^[PDF]

Hrd. 1990:1037 nr. 267/1990 ^[PDF]

Hrd. 1990:1041 nr. 282/1990 ^[PDF]

Hrd. 1990:1124 nr. 302/1987 ^[PDF]

Hrd. 1990:1250 nr. 71/1989 (Þb. Ingólfs Óskarssonar I) ^[PDF]

Hrd. 1990:1276 nr. 251/1989 ^[PDF]

Hrd. 1990:1398 nr. 85/1990 (Riðuveiki í sauðfé) ^[PDF]

Hrd. 1990:1482 nr. 281/1990 ^[PDF]

Hrd. 1990:1610 nr. 206/1990 ^[PDF]

Hrd. 1990:1637 nr. 443/1989 ^[PDF]

Hrd. 1990:1659 nr. 29/1989 (Leigukaupasamningur) ^[PDF]

Hrd. 1990:1667 nr. 354/1988 ^[PDF]

Hrd. 1990:1716 nr. 461/1990 (Fjárhæð meðlags) ^[PDF]

Hrd. 1991:97 nr. 266/1988 (Súrheysturn) ^[PDF]

Hrd. 1991:228 nr. 137/1988 ^[PDF]

Hrd. 1991:348 nr. 53/1990 (Lánskjaravísitala) ^[PDF]

Hrd. 1991:367 nr. 210/1990 (Lánskjaravísitala) ^[PDF]

Hrd. 1991:426 nr. 74/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:449 nr. 93/1988 (Vaxtafótur v. örorkubóta) ^[PDF]

Hrd. 1991:570 nr. 73/1989 (Misneyting - Ömmudómur I) ^[PDF]
Fyrrverandi stjúpdóttir fer að gefa sig eldri manni. Hann gerir erfðaskrá og gefur henni peninga, og þar að auki gerir hann kaupsamning. Hún er síðan saksótt í einkamáli.

Héraðsdómur ógilti erfðaskrána á grundvelli 34. gr. erfðalaga, nr. 8/1962, en Hæstiréttur ógilti hana á grundvelli 37. gr. erfðalaganna um misneytingu og því ekki á grundvelli þess að arfleifandinn hafi verið óhæfur til að gera erfðaskrána. Aðrir gerningar voru ógiltir á grundvelli 31. gr. samningalaga, nr. 7/1936.

Arfleifandi var enn á lífi þegar málið var til úrlausnar hjá dómstólum.

Hrd. 1991:615 nr. 98/1990 (Gatnagerðargjald) ^[PDF]

Hrd. 1991:644 nr. 96/1990 ^[PDF]

Hrd. 1991:795 nr. 89/1990 (Götuljóð) ^[PDF]
Tímarit birti ljóðið Götuljóð og beitti fyrir sig undanþáguákvæði höfundalaga um endurgjaldslausa sanngjarna notkun. Héraðsdómur tók ekki undir þær forsendur tímaritsins og túlkaði ákvæðið þröngt vegna markmiðs ákvæðisins til að gegna tilteknu kynningarhlutverki en víðari skilningur á ákvæðinu myndi grafa undan ákvörðunar- og fjárhagslegum rétti höfundar. Hæstiréttur staðfesti dóms héraðsdóms með vísan til forsendna hans.

Hrd. 1991:827 nr. 21/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:872 nr. 170/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:879 nr. 180/1991 (K krafðist aflýsingar skuldabréfs) ^[PDF]

Hrd. 1991:936 nr. 19/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:1127 nr. 433/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:1186 nr. 97/1989 (Þungaskattur) ^[PDF]

Hrd. 1991:1334 nr. 364/1989 ^[PDF]

Hrd. 1991:1387 nr. 226/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:1408 nr. 363/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:1413 nr. 277/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:1413 nr. 278/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:1444 nr. 282/1988 (Skógar og Brúsholt) ^[PDF]

Hrd. 1991:1468 nr. 157/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:1663 nr. 1/1990 ^[PDF]

Hrd. 1991:1690 nr. 93/1989 (Jökull hf. - Sjávarafli) ^[PDF]

Hrd. 1991:1726 nr. 488/1989 (Fermingarmyndir) ^[PDF]

Hrd. 1991:1817 nr. 432/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:1827 nr. 354/1989 (Hreppsnefnd Skorradalshrepps - Hvammur í Skorradal) ^[PDF]

Hrd. 1991:1862 nr. 456/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:1928 nr. 185/1991 ^[PDF]

Hrd. 1991:1997 nr. 201/1989 (Jarðýta) ^[PDF]

Hrd. 1991:2078 nr. 425/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:8 nr. 497/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:117 nr. 306/1989 (Þb. Ingólfs Óskarssonar II) ^[PDF]

Hrd. 1992:269 nr. 273/1989 (Hamraberg) ^[PDF]

Hrd. 1992:328 nr. 198/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:352 nr. 42/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:401 nr. 274/1991 (Staðahaldarinn í Viðey) ^[PDF]

Hrd. 1992:646 nr. 126/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:651 nr. 489/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:671 nr. 490/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:682 nr. 491/1989 ^[PDF]

Hrd. 1992:717 nr. 358/1989 (Selvogsgrunn) ^[PDF]

Hrd. 1992:837 nr. 154/1992 (Sæbraut II) ^[PDF]

Hrd. 1992:844 nr. 155/1992 (Sæbraut III) ^[PDF]

Hrd. 1992:987 nr. 73/1992 (Val hnífs í eldhúsi - Reiði og hatur) ^[PDF]

Hrd. 1992:1101 nr. 490/1991 ^[PDF]

Hrd. 1992:1231 nr. 236/1992 (Seilugrandi) ^[PDF]

Hrd. 1992:1235 nr. 240/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1240 nr. 397/1988 ^[PDF]

Hrd. 1992:1250 nr. 108/1991 ^[PDF]

Hrd. 1992:1305 nr. 296/1992 (Víkurás) ^[PDF]

Hrd. 1992:1308 nr. 315/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1360 nr. 408/1989 (Aukavatnsskattur) ^[PDF]

Hrd. 1992:1377 nr. 224/1990 (Viðbótarsölugjald) ^[PDF]

Hrd. 1992:1434 nr. 91/1992 (Stálvík hf.) ^[PDF]
Iðnlánasjóður tók veð í fasteigninni ásamt lausafé, þ.m.t. skurðarvél. Annar veðhafi hafði fengið veð í skurðarvélinni en lausafjárbókin nefndi ekkert um áhvílandi veð á henni.

Hrd. 1992:1440 nr. 395/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:1445 nr. 396/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:1511 nr. 286/1989 (Óttarsstaðir) ^[PDF]

Hrd. 1992:1531 nr. 498/1991 ^[PDF]

Hrd. 1992:1551 nr. 177/1992 (Gólfteppi) ^[PDF]

Hrd. 1992:1557 nr. 354/1992 (Helmingaskiptaregla laga nr. 60/1972 - Stóragerði) ^[PDF]
Athuga þarf fordæmisgildi dómsins sökum tiltekinna breytinga sem urðu með gildistöku hjúskaparlaga nr. 31/1993.

M og K slitu samvistum og tók M margar sjálfstæðar ákvarðanir um öflun eigna. Hann vildi halda eignunum utan skipta en Hæstiréttur taldi það ekki eiga við þar sem M var ekki að koma með þær inn í búið.

Hrd. 1992:1563 nr. 93/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:1615 nr. 383/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1627 nr. 61/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1677 nr. 87/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1698 nr. 74/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:1762 nr. 361/1992 (Jónína og Benjamín) ^[PDF]

Hrd. 1992:1780 nr. 163/1990 ^[PDF]

Hrd. 1992:1804 nr. 403/1992 (Sæbraut IV) ^[PDF]

Hrd. 1992:1812 nr. 34/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1834 nr. 274/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1845 nr. 13/1991 ^[PDF]

Hrd. 1992:1858 nr. 156/1987 (Sæból) ^[PDF]

Hrd. 1992:1889 nr. 97/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:1962 nr. 129/1991 (BHMR-dómur) ^[PDF]

Hrd. 1992:2171 nr. 411/1992 ^[PDF]

Hrd. 1992:2198 nr. 442/1992 (Autohaus Feldstrasse) ^[PDF]

Hrd. 1992:2325 nr. 471/1989 (Látraströnd, skuldheimtumenn) ^[PDF]
Gerður hafði verið kaupmáli þar sem eign hafði verið gerð að séreign K.
Kaupmálanum hafði ekki verið breytt þrátt fyrir að eignin hafði tekið ýmsum breytingum.
K hélt því fram að hún ætti hluta af eigninni við Látraströnd þrátt fyrir skráningu á nafni M.

Hæstiréttur taldi sannfærandi að hún hefði látið hluta séreignarinnar í eignina við Látraströndina. Hins vegar skipti það ekki máli þar sem sú eign var þinglýst eign M.
Dómurinn sérstakur þar sem þetta var sá eini þar sem byggt var á þinglýsingu einni saman.

Hrd. 1992:2339 nr. 70/1992 ^[PDF]

Hrd. 1993:8 nr. 451/1992 ^[PDF]

Hrd. 1993:12 nr. 437/1992 ^[PDF]

Hrd. 1993:23 nr. 10/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:76 nr. 78/1990 (Einföld ábyrgð sveitarfélags) ^[PDF]

Hrd. 1993:204 nr. 59/1993 (Fjölmiðlun) ^[PDF]

Hrd. 1993:226 nr. 360/1992 (Svipting umgengnisréttar) ^[PDF]

Hrd. 1993:276 nr. 66/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:346 nr. 85/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:383 nr. 458/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:416 nr. 183/1989 ^[PDF]

Hrd. 1993:435 nr. 77/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:450 nr. 95/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:485 nr. 114/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:537 nr. 108/1991 (Blýpotturinn - Engin þýðing kröfugerðar) ^[PDF]
Starfsmaður lenti í reykeitrun við hreinsun blýpotts. Sýknað var af bótakröfu hans þar sem skoðun undanfarin ár hafði ekki leitt til athugasemda við aðbúnaðinn.

Hrd. 1993:553 nr. 204/1989 ^[PDF]

Hrd. 1993:603 nr. 27/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:634 nr. 126/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:713 nr. 362/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:726 nr. 403/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:822 nr. 150/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:844 nr. 23/1991 (Þrotabú Fórnarlambsins hf. - Sölugjald) ^[PDF]

Hrd. 1993:951 nr. 171/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1040 nr. 179/1992 ^[PDF]

Hrd. 1993:1061 nr. 43/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:1137 nr. 88/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:1189 nr. 212/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1217 nr. 124/1993 (Leigubílastjóraaldur) ^[PDF]

Hrd. 1993:1282 nr. 119/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:1309 nr. 177/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1378 nr. 253/1993 (Hrísbrú) ^[PDF]

Hrd. 1993:1455 nr. 273/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1457 nr. 175/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1475 nr. 293/1993 (Niðurfelling ákærufrestunar) ^[PDF]

Hrd. 1993:1604 nr. 121/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:1612 nr. 275/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1653 nr. 151/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1703 nr. 24/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:1721 nr. 397/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1750 nr. 493/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:1887 nr. 346/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:1931 nr. 410/1993 (Þb. Selavíkur hf. - Raflagnir) ^[PDF]

Hrd. 1993:1936 nr. 411/1990 (Fyrirtækjabifreiðin - Bílvelta við Úlfarsfell) ^[PDF]
Starfsmaður fékk bifreið frá vinnuveitanda að láni til afnota. Sonur starfsmannsins fékk hana svo að láni og olli tjóni á henni af einföldu gáleysi. Starfsmaðurinn og sonur hans voru dæmdir í óskiptri ábyrgð. Sonurinn bar ábyrgð á sakargrundvelli en faðirinn á grundvelli hlutlægrar ábyrgðar.

Hrd. 1993:1973 nr. 403/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:1984 nr. 187/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:2016 nr. 437/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:2061 nr. 291/1993 (Hrönn hf.) ^[PDF]

Hrd. 1993:2099 nr. 439/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:2119 nr. 61/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:2139 nr. 248/1991 ^[PDF]

Hrd. 1993:2147 nr. 313/1990 ^[PDF]

Hrd. 1993:2179 nr. 474/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:2181 nr. 444/1993 ^[PDF]

Hrd. 1993:2205 nr. 325/1990 (Brekka) ^[PDF]

Hrd. 1993:2230 nr. 339/1990 (Helga Kress - Veiting lektorsstöðu) ^[PDF]
Kvenkyns umsækjandi var hæfari en karl sem var ráðinn. Synjað var miskabótakröfu hennar þar sem hún var orðinn prófessor þegar málið var dæmt.

Hrd. 1993:2302 nr. 45/1992 ^[PDF]

Hrd. 1993:2307 nr. 272/1991 (Syðribrú) ^[PDF]

Hrd. 1993:2364 nr. 420/1990 (Þungaskattur) ^[PDF]

Hrd. 1994:3 nr. 507/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:6 nr. 449/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:20 nr. 1/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:58 nr. 321/1991 (Ljósfari HF 182) ^[PDF]

Hrd. 1994:79 nr. 442/1993 (Skinkumál) ^[PDF]
Deilt var um hvort framleiðsluráð gæti kveðið á um bann við innflutningi á vöru á grundvelli lagaákvæðis sem skyldaði umleitan álits framleiðsluráðs þegar flytja ætti inn landbúnaðarvöru.

Meirihluti Hæstaréttar (4 af 7) túlkaði lagaákvæðið með þeim hætti að verið væri að tryggja rétt framleiðsluráðsins til umsagnar en ekki sjálfstæða heimild til innflutningstakmörkunar á landbúnaðarvörum. Stjórnvaldsákvarðanir ráðherra um synjun á tollafgreiðslu varanna voru því ógiltar.

Hrd. 1994:97 nr. 2/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:143 nr. 406/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:161 nr. 393/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:343 nr. 379/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:469 nr. 198/1993 (Flugumferðarstjórar) ^[PDF]

Hrd. 1994:590 nr. 244/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:678 nr. 134/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:686 nr. 126/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:728 nr. 101/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:758 nr. 10/1994 (Skattfrjáls jöfnunarhlutabréf) ^[PDF]

Hrd. 1994:844 nr. 141/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:855 nr. 152/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:861 nr. 139/1994 (Polaris) ^[PDF]

Hrd. 1994:872 nr. 168/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:987 nr. 170/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1032 nr. 20/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:1055 nr. 77/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1078 nr. 186/1994 (Skotta hf.) ^[PDF]

Hrd. 1994:1117 nr. 173/1991 (Kaupþing) ^[PDF]

Hrd. 1994:1191 nr. 472/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:1316 nr. 187/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1335 nr. 397/1991 (Laufás) ^[PDF]

Hrd. 1994:1357 nr. 184/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:1379 nr. 261/1994 ^[PDF]

Hrú. 1994:1461 nr. 227/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1517 nr. 66/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1541 nr. 263/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1634 nr. 327/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1642 nr. 315/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1674 nr. 335/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1743 nr. 381/1994 (Mikligarður) ^[PDF]

Hrd. 1994:1823 nr. 36/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:1855 nr. 175/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:1906 nr. 357/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:1913 nr. 288/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:1924 nr. 413/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:1949 nr. 28/1992 (Haffjarðará) ^[PDF]

Hrd. 1994:1973 nr. 207/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:2007 nr. 320/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:2030 nr. 299/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:2043 nr. 125/1992 ^[PDF]

Hrd. 1994:2139 nr. 150/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:2271 nr. 46/1992 (Íslandsbanki - Þrotabú Íslensk-portúgalska) ^[PDF]

Hrd. 1994:2306 nr. 425/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:2425 nr. 516/1993 (Tölvuþjónustan í Reykjavík) ^[PDF]

Hrd. 1994:2435 nr. 127/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:2470 nr. 460/1994 (Skólavörðustígur) ^[PDF]

Hrd. 1994:2514 nr. 3/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:2521 nr. 4/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:2583 nr. 473/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:2592 nr. 470/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:2611 nr. 184/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:2743 nr. 480/1994 ^[PDF]

Hrd. 1994:2768 nr. 202/1993 ^[PDF]

Hrd. 1994:2814 nr. 324/1991 ^[PDF]

Hrd. 1994:2912 nr. 489/1991 (Sjómannaafsláttur) ^[PDF]

Hrd. 1994:2941 nr. 438/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:46 nr. 7/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:53 nr. 8/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:105 nr. 103/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:167 nr. 312/1992 (Aðgangur að eldri sjúkraskrám) ^[PDF]

Hrd. 1995:215 nr. 239/1992 (Hamraborg 14 og 14A) ^[PDF]

Hrd. 1995:233 nr. 327/1992 (Egilsbraut) ^[PDF]

Hrd. 1995:332 nr. 417/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:390 nr. 337/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:453 nr. 445/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:509 nr. 222/1993 (Kleppsvegur) ^[PDF]

Hrd. 1995:548 nr. 501/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:577 nr. 100/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:648 nr. 238/1993 (Flugslys) ^[PDF]

Hrd. 1995:736 nr. 339/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:752 nr. 498/1993 (Kraftlyftingar - Vaxtarræktarummæli) ^[PDF]

Hrd. 1995:774 nr. 145/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:797 nr. 66/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:841 nr. 118/1994 (Mercedes Benz) ^[PDF]

Hrd. 1995:867 nr. 193/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:888 nr. 99/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1010 nr. 48/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:1052 nr. 55/1992 (Málarameistarinn) ^[PDF]

Hrd. 1995:1136 nr. 117/1993 (Bólstaðarhlíð 11) ^[PDF]

Hrd. 1995:1145 nr. 37/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1161 nr. 341/1992 (Mótorbáturinn Dagný) ^[PDF]
Krafist var ógildingar á kaupsamningi um bát. Ný lög um stjórn fiskveiða tóku gildi eftir söluna þar sem leyft var framsal á aflaheimild báta, og jókst virði báta verulega við gildistöku laganna. Kaupverðið var um 1,6 milljón og síðar kom út mat um virði bátsins ásamt aflahlutdeild um að hann hefði orðið um 5 milljóna króna virði. Seljandinn ætlaði að kaupa sér stærri bát en bátarnir sem hann hugðist ætla að kaupa ruku upp í verði.

Meirihlutinn taldi að ógilda ætti samninginn á grundvelli 36. gr. sml.

Í sératkvæðum minnihlutans var staða aðila talin jöfn við samningsgerðina og að ekki ætti að ógilda samninginn. Báðir aðilar höfðu vitneskju um fyrirhugaða löggjöf.

Dómurinn hefur verið nokkuð gagnrýndur.

Hrd. 1995:1175 nr. 342/1992 (Umboð lögmanns - Trillur) ^[PDF]

Hrd. 1995:1245 nr. 301/1992 ^[PDF]

Hrd. 1995:1287 nr. 139/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1333 nr. 383/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:1347 nr. 41/1993 (Niðurlagning stöðu) ^[PDF]

Hrd. 1995:1387 nr. 159/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1401 nr. 320/1993 (Bakkahlíð 17) ^[PDF]

Hrd. 1995:1459 nr. 156/1995 (Fiskistofa) ^[PDF]

Hrd. 1995:1572 nr. 58/1994 (Sjávarréttir) ^[PDF]

Hrd. 1995:1727 nr. 11/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:1739 nr. 265/1993 (Húseigendaþjónustan) ^[PDF]

Hrd. 1995:1752 nr. 162/1993 (Óskipulögð framsetning héraðsdóms) ^[PDF]

Hrd. 1995:1785 nr. 177/1995 (Þingeyrarkirkja) ^[PDF]

Hrd. 1995:1890 nr. 349/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:1936 nr. 225/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1945 nr. 241/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:1952 nr. 268/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2016 nr. 272/1995 (Vörðufell) ^[PDF]

Hrd. 1995:2169 nr. 320/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2175 nr. 418/1993 (Rauðilækur) ^[PDF]

Hrd. 1995:2194 nr. 165/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2226 nr. 461/1994 (Féfang hf.) ^[PDF]

Hrd. 1995:2244 nr. 239/1995 (Náðhúsið) ^[PDF]

Hrd. 1995:2300 nr. 478/1993 (Þungaskattur) ^[PDF]

Hrd. 1995:2315 nr. 367/1993 (Silungakvísl 6) ^[PDF]

Hrd. 1995:2410 nr. 104/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2417 nr. 359/1994 (Prestadómur) ^[PDF]
Forseti Íslands gaf út bráðabirgðalög er skylduðu Kjaradóm til að taka nýja ákvörðun í stað fyrri ákvörðunar er hækkuðu laun tiltekinna embættis- og starfsmanna ríkisins, og dró þessi nýja ákvörðun úr fyrri hækkun. Prestur stefndi ráðherra fyrir dóm og krafðist mismun þeirra fjárhæða.

Meirihluti Hæstaréttar taldi ekki ástæðu til þess að efast um það mat bráðabirgðalöggjafans á brýnni nauðsyn í skilningi 28. gr. stjórnarskrárinnar, sem hann framkvæmdi við setningu bráðabirgðalaganna, né að hann hafi misbeitt því valdi.

Í þessum dómi reyndi í fyrsta skipti á hin hertu skilyrði 28. gr. stjórnarskrárinnar um setningu bráðabirgðalaga eins og henni hafði verið breytt árið 1991.

Hrd. 1995:2433 nr. 233/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:2456 nr. 204/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2461 nr. 87/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:2513 nr. 46/1994 (Skútahraun) ^[PDF]

Hrd. 1995:2541 nr. 360/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2548 nr. 362/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2592 nr. 29/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:2664 nr. 331/1993 (Húsbyrgi) ^[PDF]

Hrd. 1995:2760 nr. 366/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:2830 nr. 356/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:2958 nr. 8/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:3003 nr. 370/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:3025 nr. 258/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:3054 nr. 247/1993 (P. Samúelsson) ^[PDF]

Hrd. 1995:3094 nr. 401/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:3117 nr. 408/1995 ^[PDF]

Hrd. 1995:3126 nr. 400/1995 (Garðastræti) ^[PDF]

Hrd. 1995:3153 nr. 375/1993 ^[PDF]

Hrd. 1995:3197 nr. 158/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:3206 nr. 160/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:3269 nr. 202/1994 ^[PDF]

Hrd. 1995:3277 nr. 230/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:40 nr. 419/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:51 nr. 234/1994 (Barnaljóð) ^[PDF]
Styrktarfélag krabbameinssjúkra barna (SKB) gerði samning við Klettaútgáfuna um útgáfu bókarinnar Barnaljóð. Samið var um að SKB fengi fasta greiðslu á hvert selt eintak og var auglýst að bókin hafi verið seld til styrktar félaginu. Bókin varð svo metsölubók og hagnaðist útgefandinn verulega á því.

SKB vildi fá hlutdeild í þessum aukna hagnaði og krafðist beitingar 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936, í þeim tilgangi en á það var ekki fallist. Litið var til þess að SKB bar enga áhættu af útgáfunni.

Hrd. 1996:96 nr. 169/1994 (Miðholt) ^[PDF]

Hrd. 1996:159 nr. 223/1994 (Snjóflóð) ^[PDF]
Starfsmaður Vegagerðarinnar varð fyrir tjóni við snjóruðning. Synjað var um bótaábyrgð Vegagerðarinnar en hins vegar var vátryggingarfyrirtækið látið bera ábyrgð þar sem starfsmaðurinn var að nota ökutækið á þeirri stundu.

Hrd. 1996:229 nr. 224/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:240 nr. 402/1994 (Borgarheiði 11) ^[PDF]

Hrd. 1996:284 nr. 291/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:480 nr. 190/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:561 nr. 33/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:582 nr. 282/1994 (Búseti) ^[PDF]

Hrd. 1996:613 nr. 458/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:620 nr. 418/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:629 nr. 427/1993 (Grundarstígur 23) ^[PDF]
Kaupandi fasteignar krafði seljanda hennar um skaðabætur er næmu 44 milljónum króna en kaupverð fasteignarinnar var um 5 milljónir króna. Hæstiréttur taldi kaupandann ekki hafa sýnt seljandanum nægilega tillitssemi við kröfugerðina og eðlilegra hefði verið að rifta samningnum en að setja fram svo háa skaðabótakröfu.

Hrd. 1996:652 nr. 391/1995 (Keyrt á mann á reiðhjóli) ^[PDF]

Hrd. 1996:696 nr. 92/1995 (Blikdalur) ^[PDF]
Hæstiréttur taldi tiltekin ítaksréttindi hafi verið talin glötuð til eilífðarnóns.

Hrd. 1996:790 nr. 264/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:812 nr. 119/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:851 nr. 75/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:892 nr. 410/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:919 nr. 159/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:927 nr. 85/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:966 nr. 102/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:980 nr. 287/1994 (Fossháls - Kaupþing) ^[PDF]
Sleppt var að gera athugasemd sem hefði átti að vera færð inn.

Hrd. 1996:1050 nr. 147/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:1059 nr. 55/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1085 nr. 69/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:1114 nr. 115/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:1132 nr. 31/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1143 nr. 498/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:1152 nr. 281/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:1236 nr. 483/1994 (Aflagrandi 20) ^[PDF]

Hrd. 1996:1255 nr. 53/1994 (Ávöxtun sf. - Bankaeftirlit Seðlabankans) ^[PDF]

Hrd. 1996:1338 nr. 136/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:1356 nr. 118/1996 (Skandia) ^[PDF]

Hrd. 1996:1432 nr. 482/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:1457 nr. 451/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:1475 nr. 452/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:1523 nr. 148/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:1547 nr. 41/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1559 nr. 16/1996 (Suðurbraut á Hofsósi) ^[PDF]

Hrd. 1996:1580 nr. 378/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:1642 nr. 183/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:1673 nr. 231/1994 (Lóðamörk) ^[PDF]

Hrd. 1996:1720 nr. 45/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1793 nr. 10/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1896 nr. 5/1995 (Landbúnaðarráðuneytið) ^[PDF]

Hrd. 1996:1912 nr. 202/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:1955 nr. 310/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:1992 nr. 200/1996 (Snoppuvegur - Frystihús) ^[PDF]

Hrd. 1996:1998 nr. 151/1996 (Gæsluvarðhaldsúrskurður II) ^[PDF]

Hrd. 1996:2042 nr. 155/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2071 nr. 322/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2101 nr. 114/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2195 nr. 167/1995 (Sumarbústaður) ^[PDF]

Hrd. 1996:2245 nr. 26/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2269 nr. 125/1995 (Hrognatunnur) ^[PDF]

Hrd. 1996:2321 nr. 240/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2350 nr. 273/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2384 nr. 301/1996 (Krókur í Kjalarneshreppi I) ^[PDF]

Hrd. 1996:2392 nr. 282/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2489 nr. 240/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2501 nr. 201/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2561 nr. 242/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2574 nr. 247/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2584 nr. 187/1995 (Skylduaðild að lífeyrissjóðum) ^[PDF]

Hrd. 1996:2598 nr. 490/1994 ^[PDF]

Hrd. 1996:2626 nr. 102/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2641 nr. 103/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2659 nr. 348/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2684 nr. 2/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2701 nr. 57/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2737 nr. 195/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:2848 nr. 256/1995 (Sveitarfélagamörk á Hellisheiði) ^[PDF]

Hrd. 1996:2915 nr. 89/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:2956 nr. 110/1995 (Útflutningsleyfi - Samherji) ^[PDF]
Ekki mátti framselja vald til ráðherra um að hvort takmarka mætti innflutning á vöru og hvernig.

Hrd. 1996:2987 nr. 330/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3002 nr. 221/1995 (Fullvirðisréttur og greiðslumark í landbúnaði - Greiðslumark I - Fosshólar) ^[PDF]

Hrd. 1996:3037 nr. 254/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3049 nr. 122/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3114 nr. 429/1995 (Álagning bifreiðagjalds eftir þyngd bifreiða) ^[PDF]

Hrd. 1996:3154 nr. 282/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3178 nr. 260/1995 ^[PDF]
Fagmenn í fasteignaviðskiptum áttu að hafa séð að áhættan yrði meiri en tjónþolinn átti að sjá fyrir. Ósannað þótti að fagmennirnir hafi kynnt þessa auknu áhættu fyrir tjónþolanum.

Hrd. 1996:3196 nr. 333/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3214 nr. 394/1996 (Áfengisstuldur) ^[PDF]

Hrd. 1996:3237 nr. 409/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3331 nr. 378/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3338 nr. 389/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3344 nr. 215/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3358 nr. 184/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3381 nr. 127/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3432 nr. 407/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:3439 nr. 405/1996 (Dánarbú) ^[PDF]

Hrd. 1996:3466 nr. 25/1996 (Kirkjuferja - Kaup á loðdýrahúsum) ^[PDF]
Meirihluti Hæstaréttar skýrði orðið ‚lán‘ í skilningi 40. gr. stjórnarskrárinnar rúmt þannig að það næði jafnframt yfir tilvik þar sem veitt væri viðtaka eldri lána í gegnum fasteignakaup. Gagnstæð skýring hefði annars leitt til víðtækari heimildir framkvæmdarvaldsins til lántöku en stjórnarskrárgjafinn ætlaðist til og skert þannig fjárstjórnarvald Alþingis.

Það athugast að oft er vísað til þessa blaðsíðutals í tengslum við dóminn ‚Kirkjuferjuhjáleiga‘, en sá dómur er í raun hrd. 1996:3482. Þessi mál eru samt sams konar.

Hrd. 1996:3482 nr. 26/1996 (Kirkjuferjuhjáleiga) ^[PDF]

Hrd. 1996:3499 nr. 136/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3544 nr. 96/1996 (Deilur skipverja) ^[PDF]

Hrd. 1996:3563 nr. 418/1995 (Smiður búsettur á Selfossi) ^[PDF]

Hrd. 1996:3581 nr. 422/1996 (Vanhæfi héraðsdómara) ^[PDF]

Hrd. 1996:3604 nr. 296/1995 ^[PDF]

Hrd. 1996:3639 nr. 38/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:3669 nr. 359/1995 (Drangavík VE) ^[PDF]

Hrd. 1996:3710 nr. 424/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:3718 nr. 414/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:3748 nr. 108/1996 (Grundarkjör) ^[PDF]

Hrd. 1996:3835 nr. 285/1995 (Greiðslustaður víxils - Þarabakki) ^[PDF]

Hrd. 1996:3920 nr. 270/1996 (Siglufjarðarapótek) ^[PDF]

Hrd. 1996:3962 nr. 286/1996 (Lyfjalög - Lyfsöluleyfi) ^[PDF]

Hrd. 1996:4031 nr. 437/1996 (Sambúðarfólk - Gjaldheimtan í Reykjavík) ^[PDF]

Hrd. 1996:4060 nr. 132/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:4076 nr. 73/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:4089 nr. 121/1996 (Einarsreitur) ^[PDF]
Fyrirtæki sóttist eftir ógildingu á eignarnámi Hafnarfjarðarbæjar á svokölluðum Einarsreit sökum deilna um upphæð eignarnámsbóta sem matsnefnd eignarnámsbóta úrskurðaði um. Eignarhald fyrirtækisins byggðist á tveimur erfðafestusamningum milli þess og Hafnarfjarðarbæjar og á eigninni voru ýmis mannvirki. Hafnarfjarðarbær greiddi eignarnámsbætur en fyrirtækið tók við þeim með fyrirvara um að leita til dómstóla ef ósættir væru um upphæðina.

Fyrirtækið leitaði svo til dómstóla um að kallaðir yrðu til dómkvaddir matsmenn til að meta virði Einarsreits og töldu þeir hann vera meira virði en úrskurður matsnefndarinnar hljóðaði upp á. Óskað var eftir yfirmatsgerð sem leiddi til enn meiri hækkunar. Hafnarfjarðarbær var ósáttur við yfirmatið og höfðaði dómsmál vegna þess. Meðal ágreiningsefna var að fiskreitur hafði verið metinn hafa fjárhagslegt gildi en Hafnarfjarðarbæ taldi að hann væri verðlaus.

Héraðsdómur tók ekki undir þann málatilbúnað þar sem ekki hefði verið sýnt fram á að matsgerðirnar hefðu verið rangar og ekki hefði verið sýnt fram á að fiskverkunarhúsin væru verðlaus þrátt fyrir að fiskverkunaraðferðin sjálf væri útdauð. Hins vegar kvað hann á um lækkun sökum þess að fiskreiturinn hefði líklega þröngan kaupendahóp og að staðurinn yrði líklega ekki notaður undir fiskverkun í framtíðinni.

Meiri hluti Hæstaréttar lækkaði verðið enn frekar sökum óvissu um að markaður væri fyrir húsin. Hins vegar taldi hann að andlagið hefði fjárhagslegt gildi sökum hins almenna minjagildis.

Hrd. 1996:4112 nr. 290/1996 (Flugmaður) ^[PDF]

Hrd. 1996:4139 nr. 245/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:4171 nr. 423/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:4211 nr. 178/1996 ^[PDF]

Hrd. 1996:4248 nr. 432/1995 (Verkfræðistofa) ^[PDF]

Hrd. 1996:4260 nr. 427/1995 (Jöfnunargjald á franskar kartöflur) ^[PDF]
Almenn lagaheimild var til staðar til að hækka jöfnunargjaldið á franskar kartöflur. Gjaldið var svo hækkað úr 40% í 190%. Ekki voru talin vera fyrir hendi réttlætanleg sjónarmið um að hækka gjaldið eins mikið og gert var. Íslenska ríkið gat ekki sýnt fram á að vandi við niðurgreiðslur og erlendir markaðir hafi verið sjónarmið sem íslenska ríkið hafi byggt á við beitingu þeirrar heimildar.

Hrd. 1996:4284 nr. 186/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:11 nr. 468/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:16 nr. 472/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:34 nr. 9/1997 (Opinberir starfsmenn og starfsmenn á almennum vinnumarkaði - Meiðyrðamál) ^[PDF]

Hrd. 1997:52 nr. 18/1995 (Línulög eignarnema - Sjónmengun - Ytri-Löngumýri) ^[PDF]

Hrd. 1997:86 nr. 317/1995 (Brúttólestir) ^[PDF]

Hrd. 1997:126 nr. 222/1995 ^[PDF]

Hrd. 1997:144 nr. 111/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:232 nr. 23/1997 (Grindavík II - 20 ár) ^[PDF]

Hrd. 1997:244 nr. 16/1997 (Grund) ^[PDF]

Hrd. 1997:350 nr. 290/1995 ^[PDF]

Hrd. 1997:385 nr. 3/1997 (Vífilfell) ^[PDF]

Hrd. 1997:490 nr. 110/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:525 nr. 44/1997 (Berjarimi) ^[PDF]

Hrd. 1997:553 nr. 168/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:602 nr. 88/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:643 nr. 63/1997 (Kirkjugarðar Reykjavíkur) ^[PDF]
Dómkröfum á hendur áfrýjunarnefnd samkeppnismála var vísað ex officio frá héraðsdómi þar sem hún, sem úrskurðarnefnd á málsskotsstigi innan stjórnsýslunnar, var ekki talin hafa lögvarða hagsmuni af úrlausn dómkrafnanna.

Hrd. 1997:667 nr. 231/1996 (Umferðarslys) ^[PDF]

Hrd. 1997:789 nr. 344/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:841 nr. 285/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:864 nr. 219/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:954 nr. 90/1997 (Álftamýri - Bílskúr) ^[PDF]

Hrd. 1997:1008 nr. 255/1996 (Útsendingarstjórar) ^[PDF]

Hrd. 1997:1106 nr. 119/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:1162 nr. 66/1996 (Auðkúluheiði) ^[PDF]

Hrd. 1997:1183 nr. 67/1996 (Eyvindarstaðaheiði) ^[PDF]

Hrd. 1997:1197 nr. 184/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1230 nr. 120/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1248 nr. 167/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:1282 nr. 134/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1323 nr. 210/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1373 nr. 263/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1388 nr. 79/1996 (Smiður sem vann við að leggja þakplötur féll ofan af þaki) ^[PDF]

Hrd. 1997:1409 nr. 287/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1487 nr. 293/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1499 nr. 447/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1509 nr. 448/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1519 nr. 188/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:1544 nr. 310/1996 (Veiting kennarastöðu) ^[PDF]
Umsækjandi um kennarastöðu átti, á meðan umsóknarferlinu stóð, í forsjárdeilum vegna barna sinna. Þá átti umsækjandi einnig í deilum vegna innheimtu gjalda í hreppnum. Byggt var á nokkrum sjónarmiðum fyrir synjun, meðal annars að viðkomandi hafi ekki greitt tiltekin gjöld til sveitarfélagsins. Hæstiréttur taldi ómálefnalegt að beita því vegna umsóknar hans um kennarastöðu.

Hrd. 1997:1683 nr. 364/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1704 nr. 350/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1792 nr. 358/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1834 nr. 207/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:1857 nr. 321/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:1913 nr. 121/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:1948 nr. 196/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:1985 nr. 327/1995 ^[PDF]

Hrd. 1997:1998 nr. 162/1997 (Haffjarðará II) ^[PDF]

Hrd. 1997:2025 nr. 346/1996 (Syðribrú - Forkaupsréttur sveitarfélags) ^[PDF]

Hrd. 1997:2087 nr. 369/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:2117 nr. 137/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2128 nr. 255/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2155 nr. 300/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2174 nr. 282/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2252 nr. 321/1997 (Fljótasel, húsaleiga, tímamark, skipti á milli hjóna) ^[PDF]
M og K höfðu slitið samvistum og K flutti út.
K vildi meina að M hefði verið skuldbundinn til að greiða húsaleigu vegna leigu á húsnæðinu sem K flutti í. Þeirri kröfu var hafnað á þeim grundvelli að maki gæti einvörðungu skuldbundið hinn á meðan samvistum stendur.

M var eini þinglýsti eigandi fasteignar. K hélt því fram að hún ætti hluta í henni.
Framlögin til fasteignarinnar voru rakin.
Þinglýsing eignarinnar réð ekki úrslitum, þó hún hafi verið talin gefa sterkar vísbendingar.
Strangt í þessum dómi að eingöngu sé farið í peningana og eignarhlutföll í þessari fasteign og fyrri fasteignum sem þau höfðu átt, en ekki einnig farið í önnur framlög K.
K var talin hafa 25% eignarhlutdeild.

Hrd. 1997:2275 nr. 336/1997 (Meðlagsskuld) ^[PDF]

Hrd. 1997:2303 nr. 73/1997 (Sæfell) ^[PDF]

Hrd. 1997:2307 nr. 342/1996 (Sólborg) ^[PDF]

Hrd. 1997:2336 nr. 350/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2488 nr. 456/1996 (Hofstaðir - Laxá - Ákvörðun Náttúruverndarráðs) ^[PDF]

Hrd. 1997:2602 nr. 441/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:2625 nr. 156/1997 (Kirkjugarðar Reykjavíkurprófastsdæma) ^[PDF]

Hrd. 1997:2647 nr. 454/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:2663 nr. 49/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2707 nr. 435/1996 (Vistun á Unglingaheimili ríkisins) ^[PDF]
Óljóst var hvernig framlenging á vistun á unglingaheimili þjónaði þeim tilgangi að stúlka öðlaðist bata. Hún var á móti framlengingunni.

Hrd. 1997:2729 nr. 402/1997 (Blóðrannsókn - Meintur faðir höfðar I) ^[PDF]

Hrd. 1997:2737 nr. 417/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:2779 nr. 7/1997 (Hafald hf.) ^[PDF]
Umdeild túlkun á sennilegri afleiðingu.
Skipið Særún er eign G. Særún er svo flutt milli umdæma og á henni hvíldu 7 milljónir króna og 0,5 milljónir á öðrum veðrétti. Þurfti því að flytja veðréttinn í skipabækur hins umdæmisins. Hins vegar gleymdist að flytja 7 milljóna króna veðið. Síðar gaf Landsbankinn út veðskuldabréf byggt á því að það lægi 0,5 milljón króna lán.

Hæstiréttur taldi að fyrirsvarsmenn Særúnar hefðu vísvitandi nýtt sér mistökin og því væri ekki um sennilega afleiðingu að ræða.

Hrd. 1997:2816 nr. 157/1997 (Tæknifrjóvgun) ^[PDF]
Kona fer í tæknifrjóvgun en hafði ekki skriflegt samþykki mannsins. Maðurinn taldi sig ekki vita að konan væri að fara í tæknifrjóvgun og sagðist hafa lagst gegn tæknifrjóvguninni, og vildi því ekki gangast við að vera faðir barnanna, en sá vitnisburður var talinn ótrúverðugur.

Maðurinn var dæmdur faðir barnsins þrátt fyrir skýrt lagaákvæði um að fyrir þurfi að liggja skriflegt samþykki M sökum þátttöku hans í ferlinu.

Hrd. 1997:2828 nr. 302/1997 (Framsal sakamanna til Bandaríkjanna) ^[PDF]
Bandarísk hjón voru framseld til Bandaríkjanna. Bandarísku stjórnvöldin handtóku hjónin með því að setja þau í járn. Talið var að íslensk stjórnvöld hefðu átt að skilyrða framsalið til að koma í veg fyrir vanvirðandi meðferð.

Hrd. 1997:2862 nr. 2/1997 (Inntak hf.) ^[PDF]

Hrd. 1997:2885 nr. 464/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:2894 nr. 474/1996 ^[PDF]

Hrd. 1997:2918 nr. 432/1996 (Ákvörðun byggingarnefndar - Blómaskáli) ^[PDF]

Hrd. 1997:2939 nr. 427/1996 (Baughús - Viðskeyting vegna framkvæmda) ^[PDF]

Hrd. 1997:2956 nr. 22/1997 (Skotvopn) ^[PDF]

Hrd. 1997:2965 nr. 428/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3012 nr. 28/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3023 nr. 52/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3087 nr. 21/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3098 nr. 46/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3182 nr. 94/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3193 nr. 25/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3201 nr. 202/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3287 nr. 47/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3357 nr. 276/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3384 nr. 460/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3419 nr. 326/1997 (Tollalagabrot) ^[PDF]

Hrd. 1997:3469 nr. 469/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3523 nr. 166/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3537 nr. 86/1997 (Flugumferðarstjóri) ^[PDF]

Hrd. 1997:3560 nr. 87/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3574 nr. 88/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3587 nr. 160/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3600 nr. 134/1997 (Fóstureyðing) ^[PDF]

Hrd. 1997:3610 nr. 328/1997 ^[PDF]

Hrd. 1997:3618 nr. 274/1997 (Fangelsismálastjóri) ^[PDF]

Hrd. 1997:3731 nr. 72/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:18 nr. 520/1997 (Félag íslenskra stórkaupmanna) ^[PDF]

Hrd. 1998:28 nr. 503/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:76 nr. 149/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:106 nr. 155/1997 (Hafnað bágri heilsu M) ^[PDF]

Hrd. 1998:121 nr. 4/1997 (Lóð í Keflavík - Þrotabú) ^[PDF]
Snerist um lóð þar sem M og K ætluðu að byggja hús.
M fékk úthlutað lóð en nokkrum árum síðar færði M helminginn yfir á K.
M varð gjaldþrota og yfirfærslunni rift þannig að M taldist eiga hana alla.

Hrd. 1998:128 nr. 98/1997 (Landsbankinn) ^[PDF]

Hrd. 1998:137 nr. 286/1997 (Siglfirðingur ehf.) ^[PDF]

Hrd. 1998:179 nr. 15/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:187 nr. 113/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:268 nr. 456/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:305 nr. 80/1997 (Byggingarvísitala) ^[PDF]

Hrd. 1998:323 nr. 22/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:342 nr. 38/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:347 nr. 13/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:374 nr. 7/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:400 nr. 140/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:408 nr. 95/1997 (Innheimtustofnun sveitarfélaga - Niðurfelling meðlags) ^[PDF]

Hrd. 1998:433 nr. 214/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:441 nr. 56/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:500 nr. 208/1997 (Barnsburðarleyfi) ^[PDF]

Hrd. 1998:536 nr. 224/1997 (Aukatekjur presta) ^[PDF]

Hrd. 1998:550 nr. 523/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:601 nr. 476/1997 (Möðrufell í Eyjafjarðarsveit - Dalabyggð - Röksemdir ráðuneytis) ^[PDF]

Hrd. 1998:693 nr. 260/1997 (Hundamál) ^[PDF]

Hrd. 1998:708 nr. 237/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:737 nr. 265/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:792 nr. 306/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:799 nr. 305/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:829 nr. 78/1998 (Yfirskattanefnd - Frávísun) ^[PDF]

Hrd. 1998:859 nr. 299/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:867 nr. 345/1997 (Ferðaskrifstofan Vilborg) ^[PDF]

Hrd. 1998:985 nr. 216/1997 (Arnarnesland - Eignarnám á Arnarneshálsi) ^[PDF]
Garðabær sagðist hafa reynt í einhvern tíma en án árangurs að kaupa tilteknar landspildur á Arnarnesi, en eignarnámsþolarnir töldu það ekki vera rétt.

Garðabær hafi slitið samningaviðræðunum áður en mörg erfið álitaefni höfðu verið rædd til þrautar, og höfðu verðhugmyndir aðila ekki verið reyndar til fulls. Samþykkt tillagna um deiliskipulag höfðu ekki verið leiddar til lykta án þess að Garðabær hafi skýrt með fullnægjandi hætti ástæður þeirrar frestunar. Í ljósi þessa og að virtu samhengi viðræðnanna í heild, féllst Hæstiréttur á kröfu eignarnámsþolanna um ógildingu ákvörðunarinnar um eignarnám.

Hrd. 1998:1094 nr. 150/1997 (Skattlagning söluhagnaðar af fasteign) ^[PDF]

Hrd. 1998:1115 nr. 335/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1134 nr. 71/1998 (Kattavinafélagið) ^[PDF]
Getgátur voru um hvort arfleifandinn, K, hafi verið haldin geðklofa og einnig ýmsum ranghugmyndum, sem sagt að hún hafi ekki talin hafa verið með fullu viti.

K sagði að Kattavinafélagið á Akureyri fengi arfinn en Kattavinafélag Reykjavíkur fengi það ef hitt væri ekki til. Hins vegar var hvorugt til. Hins vegar var Kattavinafélag Íslands til. Það fór í dómsmál og fékk arfinn.

Hrd. 1998:1300 nr. 500/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1331 nr. 138/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:1346 nr. 88/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:1376 nr. 280/1997 (Húsnæðisstofnun) ^[PDF]

Hrd. 1998:1469 nr. 186/1997 (Lyfjaverslun Íslands) ^[PDF]

Hrd. 1998:1522 nr. 322/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1537 nr. 293/1997 (Stimpilgjald) ^[PDF]

Hrd. 1998:1602 nr. 309/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1615 nr. 226/1997 (Jón E. Jakobsson II) ^[PDF]

Hrd. 1998:1634 nr. 227/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1653 nr. 251/1997 (Uppgreiðsla skuldabréfs - Mistök banka) ^[PDF]
Skuldabréf gefið út vegna gatnagerðargjalda vegna fasteignar í Reykjavík. Bréfið var vaxtalaust og bankinn látinn innheimta bréfið. Fyrsta afborgun bréfsins var túlkuð sem höfuðstóll og afhent fullnaðarkvittun þegar hún var greidd. Við lok síðustu greiðslunnar var bréfinu aflýst en skuldarinn hafði í raun greitt einvörðungu ⅓ af skuldinni. Skuldarinn lést og spurði ekkja skuldarans bankann hvort þetta væri rétt, sem bankinn játti. Talið var að ekkjan hefði átt að vita af mistökum bankans. Greiðsluseðlarnir voru því ekki skuldbindandi fyrir kröfuhafann.

Hrd. 1998:1662 nr. 347/1997 (Lyfjaverðlagsnefnd) ^[PDF]

Hrd. 1998:1682 nr. 175/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:1705 nr. 254/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1724 nr. 346/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1762 nr. 281/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1800 nr. 173/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:1807 nr. 191/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:1846 nr. 406/1997 (Hlaðmaður) ^[PDF]

Hrd. 1998:1865 nr. 377/1997 (Íslandsbanki - Þrotabú Íslensks bergvatns) ^[PDF]

Hrd. 1998:1879 nr. 24/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1928 nr. 160/1998 (Sameining sveitarfélaga í Skagafirði) ^[PDF]

Hrd. 1998:1938 nr. 178/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:1964 nr. 231/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:1976 nr. 311/1997 (Breytt mat á örorku - Reikniregla) ^[PDF]
Sett var ný reikniregla um umreikning. Haldið var því fram að reiknireglan væri gölluð því hún bætti ekki alla starfsorkuskerðingu. Hæstiréttur var ósammála þar sem veita ætti löggjafanum svigrúm til að stilla þetta af.

Hrd. 1998:2002 nr. 312/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2021 nr. 389/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2049 nr. 370/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2098 nr. 420/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2121 nr. 482/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2140 nr. 368/1997 (Lífeyrissjóður sjómanna - Sjómaður) ^[PDF]

Hrd. 1998:2187 nr. 247/1997 (Lækjarás 34c, riftun, skuldir) ^[PDF]

Hrd. 1998:2220 nr. 295/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2233 nr. 317/1997 (Lágmarksmiskastig - Grundvöllur bótaútreiknings) ^[PDF]

Hrd. 1998:2286 nr. 213/1998 (Málsmeðferð á rannsóknarstigi) ^[PDF]

Hrd. 1998:2363 nr. 20/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2390 nr. 478/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2452 nr. 65/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2460 nr. 33/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2528 nr. 418/1997 (Sjálfstæði dómarafulltrúa og 6. gr. MSE) ^[PDF]
Mál hafði verið dæmt af dómarafulltrúa í héraði sem var svo talin vera andstæð stjórnarskrá. Málsaðilinn höfðaði skaðabótamál vegna aukins málskostnaðar og var fallist á bótaskyldu vegna þessa, þrátt fyrir að slíkt fyrirkomulag hafi tíðkast lengi vel.

Hrd. 1998:2573 nr. 239/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2588 nr. 151/1997 ^[PDF]

Hrú. 1998:2608 nr. 169/1998 (Fagtún) ^[PDF]
Hæstaréttardómur sem kveðinn var upp í málinu: Hrd. 1999:4429 nr. 169/1998 (Fagtún)^ⓘ

Hrd. 1998:2616 nr. 338/1996 ^[PDF]

Hrd. 1998:2670 nr. 268/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2760 nr. 349/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2773 nr. 479/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2780 nr. 388/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2809 nr. 181/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2821 nr. 297/1998 (Myllan-Brauð hf. og Mjólkursamsalan í Reykjavík) ^[PDF]

Hrd. 1998:2833 nr. 257/1998 (Varmidalur) ^[PDF]

Hrd. 1998:2884 nr. 522/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:2930 nr. 36/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:2951 nr. 419/1997 (Range Rover II) ^[PDF]

Hrd. 1998:2971 nr. 85/1998 (Myllan-Brauð) ^[PDF]

Hrd. 1998:3051 nr. 389/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3058 nr. 386/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:3086 nr. 491/1997 (Þverholt) ^[PDF]

Hrd. 1998:3096 nr. 497/1997 (Iðnlánasjóður - Nýsköpunarsjóður atvinnulífsins) ^[PDF]

Hrd. 1998:3115 nr. 333/1997 (Dönsk skaðabótalög) ^[PDF]

Hrd. 1998:3156 nr. 34/1998 (Jónsbókarréttur - Hella) ^[PDF]

Hrd. 1998:3164 nr. 19/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3181 nr. 432/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:3194 nr. 453/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:3259 nr. 242/1997 (Notaðir vélsleðar) ^[PDF]

Hrd. 1998:3303 nr. 303/1997 ^[PDF]

Hrd. 1998:3378 nr. 49/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3398 nr. 101/1998 (Kvensjúkdómalæknir lokar skurðstofu) ^[PDF]

Hrd. 1998:3418 nr. 25/1998 (Krókabátar) ^[PDF]
Lög voru birt en áttu ekki að koma til framkvæmda fyrr en á ákveðnum degi síðar sama ár. Með lögunum var skilgreindur frestur fyrir veiðimenn til að velja kerfi fyrir lok tiltekins dags, sem var nokkrum dögum eftir birtinguna. Stjórnvöld úrskurðuðu í máli vegna þessa áður en lögin komu til framkvæmda. Hæstiréttur ógilti úrskurðinn á þeim forsendum að óheimilt var að byggja úrskurð á lagaákvæði sem ekki var komið til framkvæmda.

Hrd. 1998:3460 nr. 50/1998 (Lyfjaeftirlitsgjald I) ^[PDF]
Lyfsala var gert að greiða Lyfjaeftirliti ríkisins eftirlitsgjald sem skilgreint var í reglugerð sem tiltekið hlutfall „veltu og/eða umfangi eftirlitsskyldrar starfsemi“. Hæstiréttur taldi að skýra hefði lagaákvæðið á þann hátt að um væri að ræða heimild til þess að leggja á þjónustugjald og ekki voru færð viðhlítandi rök af hálfu stjórnvalda fyrir því að veltan ein og sér endurspeglaði þörfina á eftirliti með einstökum lyfjabúðum. Eftirlitsgjaldið sem lagt var á með reglugerðinni var ekki talið standast kröfur 40. og 77. gr. stjórnarskrárinnar.

Hrd. 1998:3478 nr. 62/1998 (Andmælaréttur fyrir endurkröfunefnd) ^[PDF]

Hrd. 1998:3538 nr. 202/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3551 nr. 203/1998 (Lyfjaverslun ríkisins) ^[PDF]

Hrd. 1998:3563 nr. 204/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3575 nr. 205/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3587 nr. 206/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3599 nr. 46/1998 (Héraðsdýralæknir) ^[PDF]

Hrd. 1998:3651 nr. 119/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3682 nr. 53/1998 (Slökkviliðsmenn) ^[PDF]

Hrd. 1998:3745 nr. 99/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3764 nr. 90/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3781 nr. 93/1998 (Viðbótarálagning) ^[PDF]

Hrd. 1998:3838 nr. 89/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3844 nr. 102/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3857 nr. 151/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3870 nr. 55/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:3975 nr. 108/1998 (Tryggingarráð - Tryggingastofnun - Örorkulífeyrir) ^[PDF]

Hrd. 1998:4042 nr. 10/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4076 nr. 145/1998 (Desemberdómur um stjórn fiskveiða - Valdimarsdómur) ^[PDF]
Sjávarútvegsráðuneytið synjaði beiðni umsækjanda um almennt leyfi til fiskveiða í atvinnuskyni auk sérstaks leyfis til veiða á tilteknum tegundum. Vísaði ráðherra á 5. gr. þágildandi laga um stjórn fiskveiða sem batt leyfin við fiskiskip og yrðu ekki veitt einstaklingum eða lögpersónum. Forsenda veitingu sérstakra leyfa væri að viðkomandi fiskiskip hefði jafnframt leyfi til veiða í atvinnuskyni, og var því þeim hluta umsóknarinnar um sérstakt leyfi jafnframt hafnað.

Umsækjandinn höfðaði mál til ógildingar þeirrar ákvörðunar og vísaði til þess að 5. gr. laganna bryti í bága við jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar sem og ákvæðis hennar um atvinnufrelsi. Héraðsdómur sýknaði íslenska ríkið af þeirri kröfu en Hæstiréttur var á öðru máli. Hæstiréttur taldi að almennt væri heimilt að setja skorður á atvinnufrelsi til fiskveiða við strendur Íslands, en slíkar skorður yrðu að samrýmast grundvallarreglum stjórnarskrárinnar.

Hæstiréttur taldi að með því að binda veiðiheimildirnar við fiskiskip, hefði verið sett tilhögun sem fæli í sér mismunun milli þeirra er áttu skip á tilteknum tíma, og þeirra sem hafa ekki átt og eiga ekki kost að komast í slíka aðstöðu. Þrátt fyrir brýnt mikilvægi þess að grípa til sérstakra úrræða á sínum tíma vegna þverrandi fiskistofna við Íslands, var talið að ekki hafði verið sýnt fram á nauðsyn þess að lögbinda þá mismunun um ókomna tíð. Íslenska ríkið hafði í málinu ekki sýnt fram á að engin vægari úrræði væru til staðar til að ná því lögmæta markmiði. Hæstiréttur féllst því ekki á að áðurgreind mismunun væri heimild til frambúðar og dæmdi því í hag umsækjandans.

Hrd. 1998:4096 nr. 462/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4232 nr. 190/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4262 nr. 167/1998 (Ferðaþjónusta á Breiðamerkursandi - Jökulsárlón) ^[PDF]

Hrd. 1998:4287 nr. 242/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4328 nr. 147/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4342 nr. 187/1998 (Sómastaðir - Niðurrif) ^[PDF]

Hrd. 1998:4406 nr. 166/1998 (Iðnaðarmálagjald) ^[PDF]

Hrd. 1998:4471 nr. 465/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4509 nr. 476/1998 (Þinglýsing stefnu - Hansi EA) ^[PDF]

Hrd. 1998:4533 nr. 224/1998 ^[PDF]

Hrd. 1998:4552 nr. 312/1998 (Flutningur Landmælinga Íslands) ^[PDF]
Ráðherra gaf út fyrirmæli um að færa ætti Landmælingar Íslands frá Reykjavík til Akraness. Hæstiréttur taldi að þrátt fyrir að engin bein fyrirmæli væru um það í lögum að ríkisstofnunin skuli staðsett í Reykjavík væri það ekki til þess að ráðherra hefði frjálst val um staðsetningu hennar. Ákvarðanir um heimili stofnunar og varnarþing væru meðal grundvallaratriða í skipulagi hennar og því yrðu breytingar sem þessar að hafa skýra heimild í almennum lögum.

Hrd. 1998:4578 nr. 473/1998 ^[PDF]

Hrd. 1999:26 nr. 2/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:151 nr. 210/1998 (Áhættutaka farþega ölvaðs ökumanns - Áhættutaka II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:262 nr. 241/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:330 nr. 27/1999 (Stóri-Núpur I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:363 nr. 250/1998 (Lindarbyggð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:379 nr. 253/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:390 nr. 177/1998 (Blindur nemandi við HÍ)^[HTML] ^[PDF]
Blindur nemandi sótti um og fékk inngöngu í HÍ. Síðar hrökklaðist nemandinn úr námi vegna skorts á aðgengi að kennsluefni sem hann gæti nýtt sér. Hæstiréttur túlkaði skyldur HÍ gagnvart nemandanum í ljósi ákvæða MSE um jafnræði og réttar til menntunar.

Hrd. 1999:437 nr. 251/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:470 nr. 276/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:558 nr. 292/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:568 nr. 328/1998 (Gamli Álafoss hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:592 nr. 329/1998 (Farg hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:654 nr. 278/1998 (Framleiðsluréttur á mjólk)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:686 nr. 279/1998 (Framleiðsluréttur á mjólk)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:750 nr. 55/1999 (Lunde Varv)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:802 nr. 247/1998 (Svæðisskrifstofa málefna fatlaðra)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:827 nr. 341/1998 (Litli-fingurinn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:894 nr. 235/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:957 nr. 275/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:973 nr. 343/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1053 nr. 86/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1078 nr. 95/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1080 nr. 254/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1096 nr. 255/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1112 nr. 256/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1127 nr. 397/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1137 nr. 382/1998 (Vörulagerinn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1192 nr. 99/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1194 nr. 101/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1196 nr. 104/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1198 nr. 106/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1200 nr. 107/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1202 nr. 108/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1204 nr. 109/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1206 nr. 110/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1247 nr. 243/1998 (Skeljatangi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1280 nr. 441/1998 (Visa Ísland)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1298 nr. 388/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1310 nr. 404/1998 (Gifsmeðferð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1360 nr. 340/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1372 nr. 117/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1404 nr. 81/1999 (Flutningur sýslumanns)^[HTML] ^[PDF]
Sýslumaður var fluttur á milli embætta en kaus að fara á eftirlaun. Litið var svo á að um væri að ræða fleiri kröfur um sama efnið þar sem ein krafan var innifalin í hinni.

Hrd. 1999:1498 nr. 126/1999 (Ármúli)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1511 nr. 511/1998 (Umgengnisréttur forsjársviptrar móður við barn sitt)^[HTML] ^[PDF]
Umgengni hafði verið ákveðin þannig að aðili hafði umgengnisrétt upp á 1,5 klukkustund á ári. Hæstiréttur taldi að ekki hafði verið sýnt fram á nauðsyn þess að takmarka umgengnina svo mikið.

Hrd. 1999:1551 nr. 318/1998 (Meðferðarheimili)^[HTML] ^[PDF]
Líta mátti til sjónarmiða um ásakanir um ölvun og kynferðislega áreitni gagnvart forstöðumanni þegar tekin var ákvörðun um að synja um framlengingu á samningi.

Hrd. 1999:1579 nr. 409/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1592 nr. 405/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1606 nr. 386/1998 (Síldarverksmiðjur ríkisins)^[HTML] ^[PDF]
Síldarverksmiðjur ríkisins voru einkavæddar, stöður lagðar niður og fengu sumir starfsmenn boð um að flytjast yfir í hið nýja félag. Ágreiningur var um hvort bæta bæri innheimtukostnað starfsmanns við að leita til lögmanns um að innheimta fyrir sig ógreidd biðlaun sem starfsmaðurinn taldi sig eiga rétt á, en engin krafa var gerð um þann innheimtukostnað í kröfugerðinni. Hæstiréttur taldi að framsetning sakarefnisins hefði verið í það miklu ósamræmi að vísa bæri frá því máli frá héraðsdómi.

Hrd. 1999:1617 nr. 387/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1638 nr. 148/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1666 nr. 454/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1680 nr. 284/1998 (Laugavegur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1709 nr. 403/1998 (Ósoneyðandi efni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1751 nr. 334/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1794 nr. 272/1998 (Selvogsgrunn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1823 nr. 293/1998 (Árbók Akureyrar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1877 nr. 164/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1916 nr. 426/1998 (Hnefaleikar - Hnefaleikabann)^[HTML] ^[PDF]
Í málinu var ákært fyrir brot á lögum um bann við hnefaleikum, nr. 92/1956, og báru ákærðu það fyrir sig að lögin hefðu fallið úr gildi fyrir notkunarleysi. Einnig báru þeir fyrir sig að bannið næði ekki yfir þá háttsemi þeir voru sakaðir um þar sem þeir hafi stundað áhugamannahnefaleika sem hefði ekki sömu hættueiginleika og þeir hnefaleikar sem voru stundaðir þegar bannið var sett á. Hæstiréttur féllst ekki á þessar málsvarnir og taldi að lögin hefðu ekki fallið brott sökum notkunarleysis né vera andstæð jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar.

Hrd. 1999:1939 nr. 385/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1946 nr. 286/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:1955 nr. 436/1998 (Söluturninn Svali)^[HTML] ^[PDF]
Aðili leigði húsnæði undir verslun til tíu ára. Skyldmenni tóku að sér ábyrgð á efndum samningsins af hálfu leigjanda.

Hæstiréttur sneri við héraðsdómi og féllst ekki á ógildingu þar sem aðilar gætu ekki búist við að samningar séu áhættulausir.

Hrd. 1999:1995 nr. 414/1998 (Suðurlandsbraut 14)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2015 nr. 151/1999 (Táknmálstúlkun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2025 nr. 428/1998 (Eignamiðstöðin Hátún og makaskipti)^[HTML] ^[PDF]
Hjón komu við á fasteignasölu og vildu framkvæma makaskipti. Ekki tókst að ganga frá þeim viðskiptum. Höfðu þau veitt fasteignasölunni söluumboð en Hæstiréttur taldi það hafa verið einskorðað við makaskiptin. Hjónin höfðu samband við fasteignasalann og sögðust ekki þurfa lengur aðstoð að halda og sömdu sjálf beint við kaupendur. Hæstiréttur taldi að umboðið hefði þá fallið niður.

Hrd. 1999:2095 nr. 460/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2105 nr. 393/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2119 nr. 508/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2147 nr. 512/1998 (Opinbert mál)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2261 nr. 487/1998 (Stjórnarmaður í hlutafélagi - Búlandstindur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2306 nr. 384/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2442 nr. 198/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2467 nr. 496/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2569 nr. 180/1999 (Verð undir markaðsverði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2589 nr. 181/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2651 nr. 63/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2666 nr. 461/1998 (Sorpstöð Suðurlands)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2692 nr. 231/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2720 nr. 497/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2733 nr. 28/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2756 nr. 32/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2767 nr. 36/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2794 nr. 450/1998 (Kolbeinsstaðarhreppur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2809 nr. 451/1998^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2845 nr. 142/1999 (Reglugerð um sektir og viðurlög við umferðarlagabrotum)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2851 nr. 143/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2908 nr. 279/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2910 nr. 263/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2977 nr. 237/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2988 nr. 270/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:2997 nr. 302/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3018 nr. 315/1999 (Mýrarhús, Krókur og Neðri-Lág - Landskipti)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3032 nr. 320/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3043 nr. 321/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3052 nr. 245/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3062 nr. 258/1999 (Stóðhesturinn Safír og fleiri hestar)^[HTML] ^[PDF]
K og M deildu um það hvort þeirra fengi hvaða hest.
M hafði selt Safír áður en þau skildu, á um 2,3 milljónir. Viðmiðunardagur skipta var eftir söluna. K taldi að það hefði verið eitthvað undarlegt við söluna og krafðist verðmats á hestinum, sem var um 7,3 milljónir. Dómurinn taldi að M hefði misbeitt ráðum yfir hjúskapareign með því að gera málamyndasamning um svo lágt söluverð. Verðmæti Safírs samkvæmt verðmatinu var því lagt til grundvallar í skiptunum.

Hæstiréttur taldi hins vegar að ekki væri hægt að gera kröfu um tiltekna útlagningu fyrr en búið væri að fá niðurstöðu um virði og eignarstöðu hverrar eignar.

Hrd. 1999:3079 nr. 254/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3090 nr. 255/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3196 nr. 78/1999 (Ristill - Eftirmeðferð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3225 nr. 508/1997^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3315 nr. 34/1999 („Kartöflu-Lína“)^[HTML] ^[PDF]
Handhafar vörumerkisins Lína fóru í einkamál við handhafa vörumerkisins Kartöflu-Lína en beitt var þeirri vörn að málið yrði að vera höfðað sem sakamál. Þrátt fyrir mistök við lagasetningu voru lögin túlkuð á þann hátt að höfða mætti málið sem einkamál í þessu tilviki.

Hrd. 1999:3373 nr. 251/1999 (Ytri-Langamýri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3386 nr. 65/1999 (Good Morning America)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3504 nr. 53/1999 (Biðlaunaréttur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3514 nr. 85/1999 (Biðlaunaréttur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3574 nr. 138/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3589 nr. 168/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3645 nr. 58/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3662 nr. 59/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3679 nr. 409/1999 (Fimleikahús ÍR - Kaþólska biskupsdæmið)^[HTML] ^[PDF]
ÍR leigði lóð af kaþólska biskupsdæminu á Íslandi árið 1930 til nota fyrir íþróttahús. Leigusamningurinn átti að renna út árið 1964 og var í honum ákvæði að eftir lok leigutímans skyldi leigutakinn fjarlægja húsið af lóðinni og skila henni vel frágenginni nema leigusamningurinn yrði framlengdur. Þá kom fram að leigusalinn hefði áskilið sér rétt til að kaupa húsið af leigjandanum við lok leigusamningsins. Þegar samningurinn rann svo út var húsið ekki fjarlægt, lóðinni ekki skilað, og biskupsdæmið nýtti heldur ekki kauprétt sinn í húsinu.

ÍR byggði á því að félagið ætti lóðina á grundvelli hefðunar þar sem biskupsdæmið hefði fyrst gert kröfu um endurheimt á umráðum lóðarinnar árið 1987. Hins vegar var lagt fyrir dóm bréf sem ÍR hafði sent til sveitarfélags árið 1970 þar sem því var boðið að kaupa húsið, en viðurkenndu í sama bréfi eignarhald biskupsdæmisins á lóðinni. Hæstiréttur taldi að með þeirri viðurkenningu hefði ÍR viðurkennt að félagið nyti einungis afnotaréttar af lóðinni og hefði því ekki getað áunnið sér eignarhefð á lóðinni.

Hrd. 1999:3750 nr. 156/1999 (Skattaupplýsingar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3762 nr. 182/1999 (Hafnarstræti - Þakviðgerð í tvíbýlishúsi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3799 nr. 114/1999 (MS-félagið)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3931 nr. 103/1999 (Stjórn Viðlagatryggingar Íslands)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3950 nr. 438/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3956 nr. 424/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:3964 nr. 215/1999 (Baugur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4007 nr. 91/1999 (Landbúnaðargjöld)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4189 nr. 196/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4199 nr. 186/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4218 nr. 214/1999 (Suðurlandsbraut 4a - Ábyrgð á leigu)^[HTML] ^[PDF]
Ágreiningur var um í ljósi þess að seljandi húsnæðis hafði ábyrgst skaðleysi leigusamninga í kaupsamningi. Leigjendur vanefndu svo leigusamninginn með því að greiða ekki leigugjaldið. Hæstiréttur leit svo á að ábyrgðaryfirlýsinguna ætti ekki að túlka svo víðtækt að seljandinn væri að taka að sér ábyrgð á vanefndum leigusamningsins.

Kaupandi fasteignarinnar leitaði til seljandans sem innti af hendi hluta upphæðarinnar og neitaði hann svo að greiða meira. Seljandinn krafðist endurgreiðslu um þrettán mánuðum síðar, með gagnstefnu í héraði. Litið var til þess að báðir aðilar höfðu mikla reynslu og var seljandinn álitinn hafa greitt inn á kröfuna af stórfelldu gáleysi. Kaupandinn var álitinn vera grandlaus. Ekki var fallist á endurgreiðslukröfu seljandans.

Hrd. 1999:4234 nr. 223/1999 (Niðurlagning stöðu - Ótímabundinn starfsmaður hjá RÚV - Biðlaun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4247 nr. 132/1999 (Forstjóri Landmælinga ríkisins - Brottvikning)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4316 nr. 131/1999 (Hekla hf.)^[HTML] ^[PDF]
Hekla krafðist endurgreiðslu vaxta af kröfu vegna ofgreidds virðisaukaskatts og deilt var um í málinu hvort krafan bæri dráttarvexti eða aðra vexti þar sem lög um tekju- og eignaskatt kváðu á um dráttarvexti en ekki lög um virðisaukaskatt. Hæstiréttur taldi að túlka bæri ákvæðið þröngt þar sem víðari túlkun fæli í sér frávik frá þeirri meginreglu kröfuréttar um dráttarvexti við endurheimtu ofgreidds fjár.

Hrd. 1999:4329 nr. 227/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4429 nr. 169/1998 (Fagtún)^[HTML]
Hæstaréttarúrskurður sem kveðinn var upp í málinu: Hrú. 1998:2608 nr. 169/1998 (Fagtún)^ⓘ

Verktakafyrirtæki bauð í framkvæmdir til að byggja Borgarholtsskóla. Fyrirtækið varð aðalverktaki er naut svo liðsinnis undirverktakann Fagtún er átti að sjá um þakeiningar. Þær voru smíðaðar í Noregi. Samningur milli byggingarnefndar skólans og verktakafyrirtækisins hljóðaði hins vegar upp á að þakeiningarnar yrðu smíðaðar á Íslandi. Fagtún var svo komið út úr verkinu af þeim sökum en það stefndi svo íslenska ríkinu ásamt fleirum til greiðslu skaðabóta. EFTA-dómstóllinn var spurður hvort slíkt samningsákvæði stæðist EES-samninginn en mat dómstólsins var að það bryti gegn 11. gr. hans.

Fagtún byggði bótakröfu sína á skaðabótum utan samninga og EES-reglunum en íslenska ríkið benti á að ekkert samningssamband væri milli Fagtúns og bygginganefndar Borgarholtsskóla. Hæstiréttur tók undir að samningsákvæðið, sem sett var eftir að útboðið fór fram, færi gegn EES-samningnum. Þá nefndi rétturinn að þar sem Fagtún var hrundið frá verkinu á grundvelli ólögmæts samningsákvæðis hefði byggingarnefndin valdið Fagtúni tjóni með saknæmum hætti er það bæri bótaábyrgð á. Hæstiréttur féllst á bótalið Fagtúns um að það ætti að fá bætt missis hagnaðar. Bótafjárhæðin tók mið af því að litið var á framlagða reikninga en þó lagt til grundvallar að þeir voru ekki unnir af óvilhöllum matsmönnum og fjárhæðin því dæmd að álitum.

Hrd. 1999:4453 nr. 206/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4504 nr. 224/1999 (Skólavörðustígur - Gagnkvæmur forkaupsréttur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4523 nr. 226/1999 (Hafnarstræti 20)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4563 nr. 220/1999 (Þinghólsbraut)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4583 nr. 192/1999 (SÁÁ)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4631 nr. 211/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4688 nr. 259/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4769 nr. 195/1999 (Lífeyrissjóður sjómanna - Kjartan Ásmundsson)^[HTML] ^[PDF]
Á sumum prófum hefur verið ranglega vísað til ártals dómsins sem 1994.

K var stýrimaður á skipi árið 1978 þegar hann varð fyrir slysi við sjómennsku. Hann fékk 100% örorkumat er kom að fyrri störfum. Varanleg almenn örorka var metin sem 25%.

Á þeim tíma sem slysið var voru viðmið örorku á þann veg að hún var metin með hliðsjón af því starfi sem viðkomandi gegndi á þeim tíma. Árið 1992 voru sett lög sem breyttu því mati þannig að eingöngu væri byggt á hæfi til almennra starfa og til að eiga rétt á greiðslum frá L yrði almenna örorkan að vera a.m.k. 35%. Við þessa breytingu missti K rétt sinn til greiðslu lífeyris úr sjóðum L.

Í málinu hélt K því fram að lífeyrisréttur sinn nyti verndar 72. gr. stjórnarskrárinnar og þyrfti að byggja á skýrri lagaheimild. L vísaði til hallarekstur sjóðsins og því hefði L óskað eftir lagabreytingum sem varð síðan af.

Hæstiréttur taldi að málefnalegar forsendur hefðu legið að baki skerðingunum og að breytingin hefði verið almenn og tók til allra sem nutu eða gátu notið örorkulífeyris úr sjóðnum. Lagabreytingin kvað á um fimm ára aðlögunarfrest sem gilti jafnt um alla sjóðfélaga. Sýknaði því Hæstiréttur Lífeyrissjóðinn og íslenska ríkið af kröfum K.

K skaut síðan málinu til Mannréttindadómstóls Evrópu (umsókn nr. 60669/00) sem dæmdi honum síðan í hag.

Hrd. 1999:4804 nr. 225/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4872 nr. 190/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4916 nr. 236/1999 (Erla María Sveinbjörnsdóttir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4956 nr. 296/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4965 nr. 307/1999 (Afferming tengivagns)^[HTML] ^[PDF]
Ekki var talið að tjónið hafi verið vegna notkunar bifreiðarinnar þar sem hún var kyrrstæð og verið var að afferma hana.

Hrd. 1999:4990 nr. 330/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:4997 nr. 219/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1999:5028 nr. 326/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:10 nr. 494/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:22 nr. 484/1999 (Hlutabréf í Eimskip)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:38 nr. 502/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:132 nr. 311/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:220 nr. 350/1999 (Bílasalan Borg)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:244 nr. 293/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:300 nr. 57/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:318 nr. 34/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:339 nr. 394/1999 (Umhirða kúa)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:351 nr. 338/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:383 nr. 277/1999 (Uppsögn lektors í spænsku við HÍ)^[HTML] ^[PDF]
Samkvæmt reglum er giltu á þeim tíma þurfti staðfestingu ráðherra til að ráða starfsfólk. Óheimilt var að segja upp lektornum án staðfestingar ráðherra þar sem ráðherra kom að staðfestingu ráðningar hans.

Hrd. 2000:447 nr. 371/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:468 357/1999 (Starfslokasamningur starfsmanns við Landsbanka Íslands)^[HTML] ^[PDF]
Landsbankinn, sem þá var í ríkiseigu, sagði upp starfsmanni. Gerðu aðilar sín á milli starfslokasamning þar sem fram kom að um væri að ræða endanlegt uppgjör og hvorugur aðili ætti kröfu á hinn.

Hæstiréttur tók undir með héraðsdómi að um ekki hefði verið ólögmæt nauðung að ræða þar sem efni samningsins kvað á um betri hagsmuni fyrir stefnanda heldur en ef honum hefði verið sagt upp. Hins vegar ógilti Hæstiréttur nokkur ákvæði samningsins á grundvelli 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936, þar sem þau fólu í sér afsal á greiðslum sem starfsmaðurinn hefði ella hlotið við niðurlagningu starfs síns. Bankastjórn hefði með því hlunnfarið starfsmanninn og við samningsgerðina naut starfsmaðurinn ekki aðstoðar lögmanns.

Hrd. 2000:500 nr. 14/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:516 nr. 367/1999 (Fiskveiðibrot)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:545 nr. 393/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:571 nr. 356/1999 (Matsreglur ríkisskattstjóra)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:594 nr. 362/1999 (Bílaleigubifreið)^[HTML] ^[PDF]
Krafist var greiðslu vegna 427 km er átti að hafa fallið á þremur dögum vegna ferða milli Sandgerðis og Reykjavíkur.

Hrd. 2000:617 nr. 327/1999 (Afturköllun flugumferðarstjóraskírteinis)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:663 nr. 37/2000 (Tvöfalt dánarbú)^[HTML] ^[PDF]
Hjón hér á landi ættleiddu dreng árið 1962. Altalað um að maðurinn gæti ekki eignast barn. Árið 2006 verður maðurinn mikið veikur og leggst á spítala. Þá kemur kona frá Bretlandi ásamt dreng og segist vera konan hans á Bretlandi og að drengurinn sé sonur mannsins. Svo deyr maðurinn. Við skipti dánarbús mannsins brást hinn ættleiddi illa við þegar drengnum frá Bretlandi var teflt fram sem erfingja.

Drengurinn frá Bretlandi nefndi að maðurinn hefði viðurkennt faðernið og þurfti þá að fara í eldri reglur og mátað við. Samtímaheimildirnar voru fátæklegar. Hæstiréttur taldi of óskýrt og gat ekki viðurkennt faðernisviðurkenninguna.

Ættleiddi sonurinn krafðist mannerfðafræðilegrar rannsóknar í stað þess að krefjast þess að skortur á faðernisviðurkenningu yrði til þess að málið félli á því.

Hrd. 2000:691 nr. 370/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:712 nr. 369/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:897 nr. 310/1999 (Lækur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:931 nr. 71/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:963 nr. 399/1999 (Völubein)^[HTML] ^[PDF]
Tjónþolinn var látinn bera hallan af skorti á rannsókn tjónsatviksins.

Hrd. 2000:1002 nr. 360/1999 (Menntamálaráðuneytið)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1017 nr. 386/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1040 nr. 6/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1056 nr. 378/1999 (Landsbanki Íslands)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1072 nr. 377/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1155 nr. 323/1999 (Veggjatítla)^[HTML] ^[PDF]
Mikið veggjatítluvandamál var til staðar í timburhúsi og skaðinn það mikill að húsið væri ónýtt. Grunnurinn var hins vegar steyptur og því væri hægt að byggja nýtt hús ofan á hann.

Hrd. 2000:1174 nr. 358/1999 (Jöfnunargjald)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1183 nr. 359/1999 (Jöfnunargjald - Sama sakarefni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1211 nr. 329/1999 (Jöfnunargjald)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1252 nr. 340/1999 (Óvirk lífeyrisréttindi - Lífeyrissjóður sjómanna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1279 nr. 430/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1297 nr. 490/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1309 nr. 455/1999 (Íslenskir aðalverktakar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1322 nr. 407/1999 (Brúnir og Tjarnir - Jarðasala I)^[HTML] ^[PDF]
Íslenska ríkið seldi tilteknar jarðir til S án auglýsingar. Þ var ekki sáttur við það og sóttist eftir ógildingu sölunnar og útgáfu afsalsins til S. Hæstiréttur nefndi að ákvarðanir stjórnvalda um ráðstafanir á eignum ríkisins gilti meðal annars jafnræðisregla stjórnsýsluréttarins er myndi leiða til þess að auglýsa skyldi fyrirætlaðar sölur á eignum ríkisins til að veita öllum borgurum sama tækifæri til að gera kauptilboð. Hins vegar taldi rétturinn málsástæður í þessu máli ekki nægar ástæður til þess að ógilda gerningana.

Hrd. 2000:1379 nr. 324/1999 (Smyrlaberg - Ákvörðun um innlausn jarðarhluta)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1415 nr. 475/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1458 nr. 130/2000 (Atvinnuhúsnæði - Smiðjuvegur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1500 nr. 361/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1521 nr. 461/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1534 nr. 12/2000 (Vatneyrardómur)^[HTML] ^[PDF]
Skipstjóri, ásamt öðrum aðila, voru ákærðir fyrir brot gegn ýmsum lögum fyrir að hafa haldið til botnvörpuveiða án nokkurra aflaheimilda til veiðanna. Báðir viðurkenndu að hafa enga aflaheimild en sögðu að lagaskyldan um aflaheimild bryti í bága við stjórnarskrárvarin réttindi þeirra.

Meirihluti Hæstaréttar féllst ekki á þá málsvörn og beitti samræmisskýringu á milli 65. og 75. gr. stjórnarskrárinnar. Talið var að löggjafinn hafi almenna heimild til að takmarka frelsi manna til að stunda fiskveiðar í atvinnuskyni, en yrði þá að gæta jafnræðis. Takmarkanir á leyfilegum heildarafla verði að vera nauðsynlegar og þær yrðu að vera reistar á efnislegum mælikvarða (málefnalegum sjónarmiðum) svo jafnræðis sé gætt. Þá nefndi Hæstiréttur að þó slíkt mat væri á valdi löggjafans væri það samt hlutverk dómstóla að leysa úr því hvort lögin sem reist væru á því mati samræmdust grundvallarreglum stjórnarskrárinnar. Hæstiréttur taldi að umrædd takmörkun hefði verið reist á málefnalegum sjónarmiðum.

Í dómnum var vísað til desemberdómsins um stjórn fiskveiða og skýrt frá því að í þeim dómi hafði ekki verið tekin frekari afstaða til þess hvort viðurkenna átti rétt málsaðilans á úthlutun aflaheimilda. Með framangreindu hafnaði Hæstiréttur málsástæðum þeirra ákærðu um að umrætt mál hefði skorið úr um stjórnskipulegt gildi 7. gr. laga um stjórn fiskveiða.

Hrd. 2000:1605 nr. 127/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1621 nr. 15/2000 (Stjörnugrís I)^[HTML] ^[PDF]
Of víðtækt framsal til ráðherra um hvort framkvæmdir þyrftu að fara í mat á umhverfisáhrifum.

Hrd. 2000:1658 nr. 291/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1681 nr. 478/1999 (Kaldsjávarrækja)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1702 nr. 474/1999 (Stífluð skólplögn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1811 nr. 152/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1855 nr. 492/1999 (Hundahald)^[HTML] ^[PDF]
Samningur var gerður um að greiða fyrir ákveðinn fjölda hunda en sá samningur var ekki gildur þar sem engin lagaheimild var fyrir því að afmarka tiltekinn fjölda hunda.

Hrd. 2000:1884 nr. 169/2000 (Arnarborgin - Lausn úr skiprúmi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:1900 nr. 10/2000 (Mjódd - Aðferð fjöleignarhúsalaga - Göngugata)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2008 nr. 501/1999^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2064 nr. 35/2000 (Starfslokayfirlýsing)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2104 nr. 11/2000 (Jafnréttisfulltrúi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2131 nr. 486/1999 (Dómnefnd um lektorsstarf)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2174 nr. 69/2000 (Skilyrði fyrir kindakjöt og mjólk - Greiðslumark II)^[HTML] ^[PDF]
Greiðslukerfi í landbúnaði var breytt og höfðaði sauðfjárbóndi einn mál þar sem verið væri að hygla kúabændum við þær breytingar.

Hæstiréttur féllst ekki á að í því fælist óheimil mismunun í skilningi jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar þar sem löggjafanum hafi ekki verið skylt að láta sömu lagareglur gilda um allar greinar landbúnaðar. Þá hafi þeir breytingar sem áttu sér stað verið gerðar í lögmætum tilgangi, til þess fallnar að ná fram ákveðnum markmiðum í sauðfjárrækt og náðu til allra er stunduðu hana.

Hrd. 2000:2235 nr. 21/2000 (Sjómaður slasaðist í átökum við skipsfélaga)^[HTML] ^[PDF]
Sjómenn voru við fiskverkun á skipi og varð þar orðaskak á milli tveggja eða fleiri. Tveir þeirra fóru upp á borð og slóust. Eftir atvikið héldu þeir áfram að vinna. Þegar komið var til lands fór einn þeirra til læknis og læknirinn taldi hann hafa tognað á hálsi. Sjómaðurinn hélt því fram að orsökin hafi verið sú að hinn hafi tekið hann hálstaki.

Hæstiréttur taldi að sökum þátttöku tjónþola í atburðinum yrðu bæturnar skertar um helming.

Hrd. 2000:2315 nr. 73/2000 (Fiskistofa)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2352 nr. 181/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2387 nr. 49/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2595 nr. 287/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2598 nr. 291/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2622 nr. 313/2000 (Óstaðfest samkomulag)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2633 nr. 282/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2665 nr. 347/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2682 nr. 94/2000 (Fljótasel 34)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2713 nr. 150/2000 (Lóðir í Hafnarfirði - Kjóahraun)^[HTML]

Hrd. 2000:2788 nr. 324/2000 (Hornafjörður - Umráð yfir grjóti - Siglingastofnun ríkisins)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2846 nr. 186/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2887 nr. 72/2000 (Menntaskólinn í Kópavogi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2922 nr. 124/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2946 nr. 91/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:2971 nr. 79/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3093 nr. 101/2000 (Uppgjör bóta)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3168 nr. 173/2000 (Sýslumaðurinn á Húsavík)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3198 nr. 330/2000 (Rannsóknarnefnd sjóslysa)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3219 nr. 114/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3239 nr. 178/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3252 nr. 157/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3268 nr. 158/2000 (Sýslumaður)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3305 nr. 203/2000 (Skipaþjónusta Suðurlands hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3331 nr. 211/2000 (Einbreið brú í Önundarfirði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3467 nr. 143/2000 (Brunabótafélagið)^[HTML] ^[PDF]
Fyrirkomulag var um að félagsmenn í tryggingafélagi myndu eingöngu fá tilbaka það sem þeir lögðu í félagið ef því yrði slitið.
Félagsmaður lést og erfingjar hans kröfðust þess að fá hans hlut í félaginu, en var synjað um það.
Hæstiréttur taldi að eignarhluturinn hefði ekki erfst og hefði fallið til félagsins sjálfs við andlátið.

Hrd. 2000:3521 nr. 236/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3526 nr. 135/2000 (Fjárskipti og meðlag)^[HTML] ^[PDF]
M og K höfðu komið sér saman um venjulegan samning. Hins vegar gerðu þau annan hliðarsamning þar sem K fékk meira í sinn hlut og þar með væru meðlagsgreiðslurnar uppgerðar.
Nokkrum árum eftir krafðist K M um meðlag sem M taldi ekki heimilt. Þær kröfur voru taldar of óskýrar.
Dómstólar nefndu að ekki sé heimilt að greiða það í einu lagi en þó gæti K ekki allt í einu farið að rukka M um meðlag eftir að hafa látið það ógert í langan tíma, við þessar aðstæður.

Hrd. 2000:3543 nr. 218/2000 (Ísfélagsdómur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3601 nr. 290/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3697 nr. 407/2000 (Aðgangur fjölmiðla að réttarhöldum máls)^[HTML] ^[PDF]
Í málinu voru teknar fyrir tvær ákærur, ein þeirra fjallaði um nauðgun og fyrir morð. Réttarhöld vegna morðmála voru venjulega opin en þeim var lokað í heild sökum ákærunnar um nauðgun. Fréttamaður kærði lokunarúrskurðinn til Hæstaréttar sem staðfesti úrskurðinn meðal annars vegna náinna tengsla ákæruefnanna.

Hrd. 2000:3757 nr. 151/2000 (Uppsögn vagnstjóra hjá Strætó)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3781 nr. 146/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3799 nr. 207/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3876 nr. 76/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3969 nr. 83/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:3995 nr. 160/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4016 nr. 295/2000 (L.A. Café)^[HTML] ^[PDF]
Veitingastaður sótti um rýmkun á afgreiðslutíma áfengis þar sem slík rýmkun hafi verið almennt leyfð á öðru svæði innan Reykjavíkurborgar. Meiri hluti Hæstaréttar taldi að afmörkun svæðisins sem almenna rýmkunin gilti um væri málefnaleg.

Hrd. 2000:4050 nr. 399/2000 (Umgengnisréttur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4074 nr. 155/2000 (SR-Mjöl)^[HTML] ^[PDF]
Gengið hafði verið frá kaupum SR-Mjöls á skipi og 50% kaupverðsins greitt, en svo voru samþykkt lög á Alþingi er gerðu skipið svo gott sem verðlaust. SR-Mjöl keypti veiðileyfi skips en ekki aflahlutdeildina. Veiðileyfið varð verðlaust. Krafist var ógildingar kaupsamningsins.

Látið þar við sitja að frekari efndir samkvæmt samningnum voru felldar niður, sýknað af endurgreiðslukröfu og aðilarnir látnir bera hallann af lagabreytingunum.

Hrd. 2000:4092 nr. 310/2000 (Mál og Mynd sf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4122 nr. 153/2000 (Kauphóll)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4141 nr. 331/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4182 nr. 226/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4191 nr. 208/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4205 nr. 209/2000 (Varanlegt fóstur)^[HTML] ^[PDF]
Lagaákvæðið sjálft var túlkað á þá leið að með varanlegu fóstri sé átt við að það haldist þar til forsjárskyldur féllu niður samkvæmt lögum en ekki að fósturbarn hverfi aftur til foreldra sinna að nýju að því ástandi loknu.

Hrd. 2000:4228 nr. 431/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4236 nr. 403/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4261 nr. 430/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4306 nr. 285/2000 (Gripið og greitt I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4344 nr. 241/2000 (Logafold)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4361 nr. 273/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4443 nr. 333/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2000:4480 nr. 125/2000 (Öryrkjadómur I)^[HTML] ^[PDF]
Niðurstöðu málsins fyrir Hæstarétti er oft skipt í tímabil: Fyrri tímabilið er krafa er átti við 1. janúar 1994 til 31. desember 1998 og hið seinna frá 1. janúar 1999. Ástæða skiptingarinnar er sú að forsendur úrlausnarinnar fyrir sitt hvort tímabilið voru mismunandi í mikilvægum aðalatriðum.

Þann 1. janúar 1994 tóku gildi ný heildarlög til almannatrygginga en við setningu þeirra var í gildi reglugerð, um tekjutryggingu, heimilisuppbót og heimildarhækkanir, með stoð í eldri lögunum. Ný reglugerð, um tekjutryggingu, var síðan sett 5. september 1995 með stoð í nýju lögunum en þar var kveðið á um heimild til lækkunar á greiðslum byggðum á tekjum maka örorkulífeyrisþegans. Þann 1. janúar 1999 var reglugerðarákvæðinu færð lagastoð með gildistöku breytingarlaga nr. 149/1998.

Ágreiningurinn í máli er varðaði fyrra tímabilið sneri í meginatriðum um hvort íslenska ríkið hafi haft lagaheimild til að skerða tekjur örorkulífeyrisþegans með umræddum hætti á meðan því stóð. Er kom að seinna tímabilinu kom það ekki sérstaklega til álita enda hafði lögunum verið breytt til að koma slíkri á en þá reyndi sérstaklega á samræmi hennar við stjórnarskrá.

Niðurstaða Hæstaréttar var sú að skerðingarheimildin hafi verið óheimil vegna beggja tímabilanna. Allir dómararnir sem dæmdu í málinu voru sammála um fyrra tímabilið. Tveir dómaranna skiluðu sératkvæði þar sem þeir lýstu sig ósammála meirihlutanum um niðurstöðuna um seinna tímabilið en voru sammála að öðru leyti.

Forsendur niðurstöðu meirihlutans um seinna tímabilið voru í megindráttum þær að þar sem tekjur maka skiptu ekki máli við annars konar greiðslur frá ríkinu, eins og slysatrygginga og sjúkratrygginga, væri talið í gildi sé sú aðalregla að greiðslur úr opinberum sjóðum skuli vera án tillits til tekna maka, og vísað þar til jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar. Þó megi taka tillit til hjúskaparstöðu fólks varðandi framfærslu ef málefnaleg rök styðja slíkt.

76. gr. stjórnarskrárinnar, nr. 33/1944, spilar hér stórt hlutverk. Meirihlutinn taldi að þrátt fyrir að löggjafinn hafi talsvert svigrúm til mats við að ákveða inntak þeirrar aðstoðar sem ákvæðið kveður á um, þá komist dómstólar ekki hjá því að taka afstöðu til þess hvort það fyrirkomulag sé í samræmi við önnur ákvæði stjórnarskrárinnar eins og þau séu skýrð með hliðsjón af þeim þjóðréttarlegu skuldbindingum sem íslenska ríkið hefur undirgengist.

Þá leit meirihlutinn svo á að við breytingarnar sem urðu að núverandi 1. mgr. 76. gr. stjórnarskrárinnar, nr. 33/1944, en við þær breytingar var fellt út orðalag um undanþágu ríkisins frá því að veita slíka aðstoð í þeim tilvikum þegar viðkomandi nyti ekki þegar framfærslu annarra en í greinargerð var lýst því yfir að ekki væri um efnislega breytingu að ræða. Meirihluti Hæstaréttar taldi að þrátt fyrir staðhæfinguna í lögskýringargögnum hefði breytingin á ákvæðinu samt sem áður slík áhrif.

Eftirmálar dómsúrlausnarinnar fyrir Hæstarétti voru miklir og hefur Hæstiréttur í síðari dómaframkvæmd minnkað áhrif dómsins að einhverju leyti.

Hrd. 2000:4506 nr. 272/2000 (Bankaráðsformaður)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3 nr. 458/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:14 nr. 6/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:84 nr. 172/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:114 nr. 302/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:123 nr. 314/2000 (Atvinnuleysistrygging launþega)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:157 nr. 322/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:178 nr. 202/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:208 nr. 249/2000 (Lífeyrissjóður bankamanna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:229 nr. 250/2000 (Lífeyrissjóður bankamanna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:244 nr. 262/2000 (Lögmaður - Bótakrafa fyrnist - Tilvísun í rökstuðning stefndu)^[HTML] ^[PDF]
Krafa hafði fyrnst vegna aðgerðaleysis lögmanna sem höfðu fengið kröfu framsenda. Leyst var úr málinu með vísan til siðareglna lögmanna.

Hrd. 2001:262 nr. 317/2000 (Star Powr vél)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:379 nr. 245/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:447 nr. 298/2000 (Hitaveita Stykkishólms - Útboð)^[HTML] ^[PDF]
Stykkishólmsbær bauð út lagningu hitaveitu og auglýsti hana sem almennt útboð. Níu tilboð komu fram og lagði ráðgjafi fram að lægsta boðinu yrði tekið. Á bæjarstjórnarfundi var hins vegar ákveðið að ganga til samninga við aðila er bauð 27% hærri upphæð í verkið sem þar að auki var með aðsetur í bænum. Réttlætingin fyrir frávikinu var sögð mikilvægi þess að svo stórt verk væri unnið af heimamönnum.

Lægstbjóðandi fór í bótamál við sveitarfélagið og nefndi meðal annars að útboðið hefði ekki verið í samræmi við EES-reglur um útboð. Grundvöllur aðal bótakröfunnar voru efndabætur en varakrafan hljóðaði upp á vangildisbætur. Hæstiréttur féllst á vangildisbætur en nefndi að þótt sjónarmið um staðsetningu þátttakenda í útboði gætu verið málefnaleg þyrfti að líta til þess að það hafi samt sem áður verið auglýst sem almennt útboð og ekkert í henni sem gaf til kynna að sjónarmið sem þessi vægju svo þungt.

Hrd. 2001:458 nr. 402/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:648 nr. 55/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:718 nr. 385/2000 (Slakrofi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:742 nr. 312/2000 (MDMA-töflur)^[HTML] ^[PDF]
Maður fékk reynslulausn og álitamál skapaðist um hvort hann hafi öðlast réttarstöðu sakbornings á meðan henni stóð. Hæstiréttur leit svo á að úrskurður um hlerun hefði leitt til þess að hann hefði talist vera sakborningur. Reynslulausnin varð svo dæmd upp.

Hrd. 2001:862 nr. 261/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:918 nr. 336/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:946 nr. 359/2000 (Laxalind)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1058 nr. 52/2001^[HTML] ^[PDF]

hrd. 2001:1073 nr. 279/2000 (Geitaskarð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1090 nr. 58/2000 (Vatnsendi)^[HTML] ^[PDF]
ÞH gerði kröfu á hendur L um niðurfellingu eignarnáms á spildu af landi Vatnsenda er fram hafði farið árið 1947. Kröfuna byggði hann á að því sem eignarnáminu var ætlað að ná fram á sínum tíma hefði ekki gengið eftir, og að L ætlaði að selja Kópavogsbæ landið undir íbúðabyggð í stað þess að skila því.

Við nánari eftirgrennslan kom í ljós að eingöngu lítill hluti af hinu eignarnumda landsvæðis hafði verið notað til þess að reisa fjarskiptamannvirki og því stórt svæði sem ekki hafði verið notað í þeim tilgangi. Héraðsdómur taldi að afsalið sem gefið var út árið 1947 hafi verið algert og því ætti eignarnámsþolinn enga kröfu til þess að fá aftur landspildur sem væru ekki notaðar í samræmi við eignarnámsheimildina. Hæstiréttur staðfesti niðurstöðu héraðsdóms en tók þó fram slík endurheimt á landi þyrfti ekki að fara fram nema fyrir lægi lagaheimild eða sérstakar aðstæður.

Hrd. 2001:1169 nr. 395/2000 (Hámark viðmiðunartekna við bætur - Svæfingalæknir)^[HTML] ^[PDF]
Svæfingalæknir slasast. Hann var með það miklar tekjur að þær fóru yfir hámarksárslaunaviðmiðið og taldi hann það ekki standast 72. gr. stjórnarskrárinnar. Hæstiréttur taldi hámarkið standast.

Hrd. 2001:1188 nr. 354/2000 (Tolleftirlit með bókasendingum)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur taldi að sú framkvæmd að opna allar fyrirvaralaust og án samþykkis viðtakenda póstsendinga til þess að finna reikninga í pökkum, væri óheimil. Tollyfirvöld sýndu ekki fram á að það hefði verið nauðsynlegt.

Hrd. 2001:1212 nr. 266/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1245 nr. 257/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1261 nr. 243/2000 (Lundey)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1343 nr. 107/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1368 nr. 377/2000 (Saurbær)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1398 nr. 390/2000 (Jarðasala II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1457 nr. 98/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1483 nr. 326/2000 (Snæbjörg ÓF-4)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1558 nr. 442/2000 (Þórsgata)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1606 nr. 413/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1614 nr. 434/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1647 nr. 132/2001 (Toppfiskur ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1719 nr. 457/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1736 nr. 454/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1744 nr. 124/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1756 nr. 146/2001 (Haffærnisskírteini)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1772 nr. 136/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1804 nr. 369/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1885 nr. 25/2001 (Sýslumannsflutningur - Tilflutningur í starfi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1943 nr. 20/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:1989 nr. 1/2001 (Togspil)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2048 nr. 348/2000 (Breiðabólsstaður II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2091 nr. 24/2001 (Hefnd vegna framburðar - 18 ára fangelsi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2245 nr. 67/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2281 nr. 173/2001 (Hverfell)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur taldi stefnendur málsins hefði skort lögvarða hagsmuni af því að leyst yrði úr fyrir dómi hvernig nafn fjalls yrði stafsett á landakorti.

Hrd. 2001:2292 nr. 451/2000^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2312 nr. 58/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2382 nr. 109/2001 (Soffanías Cecilsson)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2401 nr. 32/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2458 nr. 209/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2505 nr. 17/2001 (Lánasýslan)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2547 nr. 40/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2666 nr. 256/2001 (Lyfjaverslun Íslands)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2716 nr. 233/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2746 nr. 268/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2752 nr. 270/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2789 nr. 267/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2810 nr. 295/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2828 nr. 296/2001 (Umgengnisréttur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2873 nr. 325/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2901 nr. 117/2001 (Kaupskylda sveitarstjórnar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2917 nr. 114/2001 (Byggingarleyfi fellt úr gildi - Heiðargerði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2940 nr. 10/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2963 nr. 46/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:2995 nr. 95/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3025 nr. 3/2001 (Eystrasalt)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3111 nr. 138/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3120 nr. 56/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3151 nr. 160/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3168 nr. 165/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3200 nr. 377/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3231 nr. 110/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3309 nr. 380/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3358 nr. 39/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3434 nr. 277/2001 (Alþýðusamband Íslands)^[HTML] ^[PDF]
Reynt var á hvort uppbygging Alþýðusambandsins væri slík að hún heimilaði málsókn þess vegna hagsmuna félagsmanna undirfélaga sinna.

Hrd. 2001:3451 nr. 129/2001 (Slys í Vestfjarðagöngum - Áhættutaka III - Farþegi í bifreið)^[HTML] ^[PDF]
Tímamótadómur þar sem breytt var frá fyrri fordæmum um að farþegar missi bótarétt þegar þeir fá sér far með ölvuðum ökumönnum þar sem um hefði verið að ræða áhættutöku, og talið að farþegar undir slíkum kringumstæðum beri í staðinn meðábyrgð á tjóninu.

Hrd. 2001:3484 nr. 144/2001 (Staðgengilslaun - Skagstrendingur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3514 nr. 267/2001^[HTML]

Hrd. 2001:3543 nr. 181/2001 (Skíðakona í Hlíðafjalli, Akureyri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3558 nr. 112/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3577 nr. 145/2001 (Ríp)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3597 nr. 122/2001 (Eykt ehf. - Ísfell)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur sýknaði af kröfu um févíti sökum tómlætis þar sem eitt og hálft ár leið frá verklokum og þar til févítiskrafan var höfð uppi.

Hrd. 2001:3659 nr. 157/2001 (Langeyrarvegur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3723 nr. 120/2001 (Landsímamál)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3841 nr. 97/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3856 nr. 200/2001 (Vísað í sakaferil til þyngingar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:3950 nr. 418/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4025 nr. 215/2001 (Persónutrygging - Örorka)^[HTML] ^[PDF]
Fyrir gildistöku skaðabótalaga, nr. 50/1993, var ekki gerður sérstakur greinarmunur á varanlegri örorku og varanlegum miska.

Tjónþoli í áburðarverksmiðju missti annan fótinn og var metinn með einhvern varanlegan miska og varanlega örorku. Kjarasamningsbundin trygging vinnuveitandans kvað eingöngu á um greiðslu vegna læknisfræðilegrar örorku, og eingöngu þær greiddar. Hæstiréttur taldi að svo ætti ekki að fara og dæmdi aukalegar bætur til tjónþola af hendi vinnuveitanda mannsins.

Hrd. 2001:4074 nr. 170/2001 (Krossgerði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4126 nr. 423/2001 (Mismunun vegna sjómannaafsláttar - frávísun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4134 nr. 182/2001 (Skíði í Austurríki)^[HTML] ^[PDF]
Árekstur var í skíðabrekku. Skoðaðar voru alþjóðlegar reglur skíðasambandsins um það hver væri í rétti og hver í órétti.

Hrd. 2001:4175 nr. 228/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4201 nr. 69/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4214 nr. 103/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4232 nr. 309/2001 (Eiturlyfjagengi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4237 nr. 393/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4341 nr. 197/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4350 nr. 198/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4359 nr. 199/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4368 nr. 214/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4390 nr. 178/2001^[HTML] ^[PDF]
Íslenska ríkið var krafið um skaðabætur þar sem sakborningur í nauðgunarmáli var ekki í gæsluvarðhald né farbanni eftir rannsókn málsins og þar til tekin var ákvörðun um ákæru. Urðu afleiðingarnar þær að hann fór til Grænlands áður en ákæra og fyrirkall hafði verið birt honum. Tilraun ríkissaksóknara um að fá hann framseldan tókst ekki þannig að hann taldi sig ekki geta aðhafst frekar.

Hæstiréttur staðfesti sýknudóm héraðsdóms á þeim grundvelli að ákvörðun ríkissaksóknara um að krefjast ekki gæsluvarðhalds eða farbanns sæti ekki endurskoðun dómstóla.

Hrd. 2001:4417 nr. 176/2001 (Gaukshólar 2)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4589 nr. 224/2001 (Selásblettur I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4604 nr. 225/2001 (Selásblettur II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4620 nr. 431/2001 (Hundahald II - Hundur í Bessastaðahreppi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4634 nr. 419/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4732 nr. 188/2001 (Svalbakur ÞH)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2001:4788 nr. 163/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:44 nr. 152/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:79 nr. 13/2002 (Félagsbústaðir - Meistaravellir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:257 nr. 450/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:274 nr. 314/2001 (Aðstoðarskólastjóri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:342 nr. 244/2001 (Vinnuskólinn - Vatnsskvetta)^[HTML] ^[PDF]
Unglingar hrekktu starfsmann sveitarfélags með því að skvetta vatni á hann á meðan hann var með höfuð sitt undir ökutæki, sem olli því að hann hrökk við og rak höfuð sitt í undirlag þess.

Hrd. 2002:393 nr. 266/2001 (Sambúðarslit - Kranabíllinn ehf.)^[HTML] ^[PDF]
Deilt var um fjárslitasamning á milli M og K. Þau höfðu rekið saman einkahlutafélag og M vanefnir þá skuldbindingu samkvæmt samningnum. Hann beitti fyrir sér að K hefði ekki getað borið fyrir sig samninginn á grundvelli 33. gr. samningalaga, nr. 7/1936.

Hæstiréttur sneri héraðsdómi við og taldi samningsákvæðin vera skýr og að þau bæði hefðu verið fullkunnugt um þá þætti fyrirtækisins sem skiptu máli. Hæstiréttur hafnaði einnig að 36. gr. samningalaganna ætti við.

Hrd. 2002:404 nr. 329/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:419 nr. 333/2001 (Sápugerðin Frigg I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:428 nr. 334/2001 (Sápugerðin Frigg II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:566 nr. 59/2002 (E-töflumál)^[HTML] ^[PDF]
Verjandi krafðist nýrrar rannsóknar á ætlaðri skaðsemi E-taflna enda varhugavert að byggja á svo gamallri rannsókn. Dómari taldi ekki ástæðu til að fara í slíka rannsókn og taldi að hún myndi tefja málið að óþörfu.

Hrd. 2002:599 nr. 272/2001 (SP-Fjármögnun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:697 nr. 304/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:916 nr. 323/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:952 nr. 81/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1024 nr. 397/2001 (Minnisblaðsdómur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1037 nr. 366/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1078 nr. 98/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1100 nr. 91/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1130 nr. 120/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1169 nr. 378/2001 (Hönnun hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1212 nr. 306/2001 (Lögmaður og vitni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1310 nr. 160/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1406 nr. 179/2002 (Synjun um lokun þinghalds)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1418 nr. 156/2002 (Yfirskattanefnd - Virðisaukaskattur - Málshöfðunarfrestur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1429 nr. 339/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1441 nr. 340/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1452 nr. 341/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1464 nr. 342/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1485 nr. 461/2001 (Hvíta Ísland)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1540 nr. 192/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1544 nr. 193/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1548 nr. 170/2002 (Flugstjóri, ósanngjarnt að halda utan)^[HTML] ^[PDF]
Hreinræktað dæmi um dóm um hvort lífeyrisréttindin eigi að vera utan eða innan skipta.

K krafðist að lífeyrisréttindi M, sem var flugstjóri, yrðu dregin inn í skiptin.
Horft var stöðu M og K í heild. Ekki var fallist á það.

Hrd. 2002:1572 nr. 187/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1582 nr. 324/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1639 nr. 177/2002 (Húsleit hjá olíufélögum - Samkeppnisstofnun - Tölvupóstur)^[HTML] ^[PDF]
Deilt um í málinu hvort rétt hefði að afrita öll þau gögn sem haldlögð voru í stað þess að afrita eingöngu þau sem talin höfðu hafa sönnunargildi.

Hrd. 2002:1652 nr. 178/2002 (Húsleit hjá olíufélögum)^[HTML] ^[PDF]
Deilt um í málinu hvort rétt hefði að afrita öll þau gögn sem haldlögð voru í stað þess að afrita eingöngu þau sem talin höfðu hafa sönnunargildi.

Hrd. 2002:1755 nr. 387/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:1941 nr. 218/2002 (Í skóm drekans)^[HTML] ^[PDF]
Þátttaka keppenda í fegurðarsamkeppni var tekin upp án vitneskju þeirra. Myndbönd voru lögð fram í héraði en skoðun þeirra takmörkuð við dómendur í málinu. Hæstiréttur taldi þetta brjóta gegn þeirri grundvallarreglu einkamálaréttarfars um að jafnræðis skuli gæta um rétt málsaðila til að kynna sér og tjá sig um sönnunargögn gagnaðila síns.

Hrd. 2002:1981 nr. 448/2001 (Íbúðalánasjóður - Langholtsvegur)^[HTML] ^[PDF]
Íbúðalaunasjóður krafðist nauðungarsölu á íbúð með áhvílandi láni frá þeim. Hann kaupir svo íbúðina á sömu nauðungarsölu á lægra verði. Fólkið sem bjó í íbúðinni vildi kaupa íbúðina á því verði sem hann keypti hana á.

Hrd. 2002:1994 nr. 26/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2013 nr. 439/2001^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2048 nr. 257/2001 (Rauðagerði 39 - Tré felld í heimildarleysi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2241 nr. 231/2002 (Kárahnjúkavirkjun)^[HTML] ^[PDF]
Aðilar sem nutu rýmkaðrar aðilar á stjórnsýslustigi gátu ekki notið hennar fyrir dómstólum þar sem löggjöf sem aðilarnir nýttu til að eiga aðild að stjórnsýslumálinu sjálfu var afmörkuð við stjórnsýslumálsmeðferð en náði ekki til meðferðar dómsmála vegna þeirra. Fyrir dómi varð því að meta lögvörðu hagsmunina á grundvelli almennra reglna, en stefnendur málsins í héraði voru ekki taldir njóta lögvarinna hagsmuna til að fá leyst úr þeim tilteknu dómkröfum sem þeir lögðu fram.

Hrd. 2002:2315 nr. 19/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2409 nr. 23/2002 (Sæþotur)^[HTML] ^[PDF]
Líkamstjón hlaust af notkun sæþota. Tveir strákar leigðu tækin og annar slasaðist. Við leigutökuna undirrituðu strákarnir samning um takmarkanirnar á bótaábyrgð leigusalans.

Hrd. 2002:2432 nr. 72/2002 (Krónusprengja)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2464 nr. 307/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2467 nr. 306/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2495 nr. 395/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2498 nr. 396/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2507 nr. 356/2002 (Bandaríki Norður-Ameríku)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2547 nr. 340/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2553 nr. 323/2002 (Eignarhaldsfélagið Hvammskógur ehf. gegn Kára Stefánssyni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2606 nr. 347/2002 (Fiskeldisstöð, Vatnsleysa)^[HTML] ^[PDF]
Sjö eigendur lóðar gerðu samning við Lindalax um leigu á spildu af jörð svo Lindalax gæti reist og rekið fiskeldisstöð. Lindalax mætti skv. samningi veðsetja þann rétt sinn.
Hæstiréttur taldi ekki heimilt að afmá veðsetningarrétt Lindalax úr þinglýsingabók þrátt fyrir að búið væri að rifta samningnum um lóðaréttindi.

Hrd. 2002:2617 nr. 291/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2631 nr. 316/2002 (GÁJ lögfræðistofa)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2657 nr. 373/2002 (Aðgangur að skrá yfir stofnfjáreigendur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2679 nr. 124/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2730 nr. 90/2002 (Hjúkrunarforstjóri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2745 nr. 210/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2775 nr. 159/2002 (Hótel Loftleiðir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2820 nr. 440/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2855 nr. 310/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2901 nr. 92/2002 (Tilfærslur í starfi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2931 nr. 95/2002 (Varmidalur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2975 nr. 36/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:2989 nr. 32/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3035 nr. 68/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3066 nr. 121/2002 (Sýslumaður á Keflavíkurflugvelli)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3166 nr. 202/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3210 nr. 294/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3248 nr. 468/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3295 nr. 144/2002 (Eignarhaldsfélag Hörpu hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3310 nr. 101/2002 (Lífeyrissjóður hjúkrunarfræðinga)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3373 nr. 157/2002 (Sorpförgun fyrir Varnarliðið)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3401 nr. 112/2002 (Greiðslumiðlun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3447 nr. 262/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3472 nr. 485/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3492 nr. 479/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3544 nr. 136/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3555 nr. 240/2002 (Óþarfar málalengingar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3612 nr. 190/2002 (Hoffell)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3623 nr. 233/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3647 nr. 458/2002 (Framsóknarfélag Mýrasýslu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3671 nr. 314/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3686 nr. 167/2002 (ASÍ-dómur - Lagasetning á sjómannaverkfall)^[HTML] ^[PDF]
Í málinu var deilt um lagasetningu á verkföll og verkbönn ýmissa félaga innan Sjómannasambands Íslands og Farmanna- og fiskimannasambands Íslands, og eru þau félög innan ASÍ. ASÍ stefndi ríkinu og Samtökum atvinnulífsins til að fá úr skorið um lögmæti lagasetningarinnar. Hæstiréttur staðfesti dóm héraðsdóms með vísan til forsendna hans.

Megindeilurnar byggðust á því að með setningu laganna væri vegið að samningsfrelsi þeirra og verkfallsrétti sem nyti verndar 74. gr. stjórnarskrárinnar, sbr. 11. gr. MSE. Þá snerust þær einnig um að lögin hefðu einnig náð yfir aðildarfélög sem höfðu ekki tekið þátt í umræddum aðgerðum. Að auki var vísað til jafnræðisreglu 65. gr. stjórnarskrárinnar þar sem eitt aðildarfélaga Samtaka atvinnulífsins hafði gert kjarasamning við Vélstjórafélag Íslands um mörg atriði nátengd deilumálunum sem gerðardómur skyldi líta til.

Litið var til þess að með sérstakri upptalningu á stéttarfélögum í 74. gr. yrðu gerðar ríkari kröfur til takmarkana á réttindum þeirra. Hins vegar var ákvæðið ekki túlkað með þeim hætti að löggjafanum væri óheimilt að setja lög sem stöðvuðu vinnustöðvanir tímabundið. Við setningu laganna hafði verkfallið þá staðið í sex vikur og taldi löggjafinn að ef ekkert væri gert hefði það neikvæð áhrif á almannahagsmuni. Ekki voru talin efni til þess að hnekkja því mati löggjafans.

Lagasetningin kvað á um að gerðardómur myndi ákvarða kjör allra aðildarfélaganna og jafnframt þeirra sem ekki höfðu tekið þátt í umræddum aðgerðum. Í greinargerð viðurkenndi íslenska ríkið að það hefði ekki verið ætlun laganna að þau næðu jafnframt yfir félög sem hvorki væru í verkfalli né verkbanni við gildistöku laganna. Gerðardómur taldi sig samt knúinn til þess að ákvarða einnig kjör þeirra sökum lagafyrirmælanna og takmarkaðs valdsviðs. Dómur héraðsdóms, með vísan til 1. mgr. 74. gr. stjórnarskrárinnar, taldi að almannaheill hafi ekki krafist svo víðtæks gildissviðs og var því dæmt að umrætt bann laganna næði ekki yfir þau né ákvörðun gerðardómsins.

Dómsorð:
Fallist er á kröfu stefnanda að því leyti, að viðurkennt er að Verkalýðsfélagi Snæfellsbæjar, Verkalýðsfélaginu Stjörnunni í Grundarfirði og Verkalýðsfélagi Stykkishólms sé, þrátt fyrir ákvæði l. gr., 2. gr., og 3. gr. laga nr. 34/2001, heimilt að efna til verkfalls og að ákvörðun gerðardóms samkvæmt sömu lögum ráði ekki kjörum fiskimanna í þessum félögum.
Stefndu, íslenska ríkið og Samtök atvinnulífsins, skulu að öðru leyti vera sýknir af kröfum stefnanda, Alþýðusambands Íslands, í máli þessu.
Málskostnaður fellur niður.

Hrd. 2002:3733 nr. 495/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3812 nr. 267/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3835 nr. 243/2002 (Fylgjulos)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3910 nr. 501/2002 (Hallsvegur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3925 nr. 517/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3934 nr. 512/2002 (Keflavík í Skagafirði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3948 nr. 500/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:3990 nr. 228/2002 (Reykjavíkurhöfn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4111 nr. 538/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4217 nr. 174/2002 (Grundartangahöfn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4243 nr. 318/2002 (Slys við eigin atvinnurekstur)^[HTML] ^[PDF]
Kaupfélag var með tryggingu er gilti allan sólarhringinn. Á skírteininu kom fram að þótt tryggingin gilti allan sólarhringinn gilti hún ekki um vinnu hjá öðrum eða önnur arðbær störf.

Maður var að koma upp eigin atvinnurekstri í heimahúsi við framleiðslu gúmmímotta. Hann slasaðist illa á hægri hendi og ætlaði að sækja bætur í slysatryggingu launþega. Undanþáguákvæðið hafði síðan horfið. Félagið vildi engu að síður að atvikið félli utan gildissvið samningsins.

Hæstiréttur leit til markmiðs samningsins byggt á sanngirnismati. Taldi rétturinn að tryggingin gilti eingöngu í frítíma en ekki við vinnu annars staðar, og því hefði brotthvarf ákvæðisins ekki þau áhrif að maðurinn gæti sótt bætur á þeim grundvelli. Félagið varð svo sýknað.

Hrd. 2002:4304 nr. 537/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4317 nr. 342/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2002:4334 nr. 317/2002 (Opinn gluggi í iðnaðarhverfi)^[HTML] ^[PDF]
Lausafjár- og rekstrarstöðvunartrygging og eignatrygging. Reksturinn var fluttur frá Laugaveginum yfir í iðnaðarhverfi og var brotist inn stuttu eftir flutninginn.

Tryggingafélagið neitaði greiðslu þar sem gluggi í um tveggja metra hæð var skilinn eftir opinn yfir heila helgi. Fallist var á synjun félagsins um að greiða bætur.

Hrd. 2002:4379 nr. 292/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:83 nr. 334/2002 (Elliðavatn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:101 nr. 152/2002 (Sparisjóður Ólafsfjarðar)^[HTML] ^[PDF]
Kona gekkst í ábyrgð fyrir yfirdráttarheimild fyrir dóminn sinn. Hún hafði skrifað undir víxil án þess að fjárhæðin hafi verið tilgreind. Síðan hækkaði heimildin. Talið var að hún bæri ekki ábyrgð á hærri upphæð en yfirdráttarheimildin var á þeim tíma þegar hún undirritaði víxilinn.

Hrd. 2003:115 nr. 343/2002 (Starfslokasamningur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:139 nr. 226/2002 (Skarð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:261 nr. 12/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:268 nr. 15/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:271 nr. 16/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:288 nr. 25/2003 (Dagbók)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:329 nr. 414/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:407 nr. 14/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:489 nr. 257/2002 (Sápudælur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:567 nr. 384/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:596 nr. 70/2002 (Forkaupsréttur - Dalabyggð - Sælingsdalstunga)^[HTML] ^[PDF]
Sveitarfélag nýtti sér forkaupsrétt á grundvelli þess að ætlunin var að efla ferðaþjónustu. Kaupandinn taldi að ræða hefði átt við hann um að rækja þetta markmið. Hæstiréttur féllst ekki á mál kaupandans.

Hrd. 2003:673 nr. 568/2002 (Kárahnjúkamál II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:730 nr. 349/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:742 nr. 401/2002 (Átök á veitingastað)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:761 nr. 403/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:784 nr. 542/2002 (Einkadans)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:833 nr. 305/2002 (Dráttar- og lóðsbátur)^[HTML] ^[PDF]
Verktaki tók að sér að smíða bát og átti kaupandinn að skila teikningum til verktakans. Afhending teikninganna dróst og var talið að tafir á verkinu hefðu verið réttlætanlegar í því ljósi enda var afhendingin forsendan fyrir því að verktakinn gæti framkvæmt skyldu sína.

Hrd. 2003:874 nr. 214/2002 (Bifreiðar og landbúnaðarvélar hf. II)^[HTML] ^[PDF]
Rör í brunakerfi réð ekki við íslenskt vatn og var dæmdur afsláttur.

Hrd. 2003:913 nr. 462/2002 (Læknaráð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:934 nr. 381/2002 (Snjóflóðahætta - Hnífsdalur)^[HTML] ^[PDF]
A byggði hús í Hnífsdal í lóð sem hann fékk úthlutaðri árið 1982 og flutti lögheimili sitt þangað árið 1985. Síðar sama ár voru sett lög er kváðu á um gerð snjóflóðahættumats. Slíkt var var gert og mat á þessu svæði staðfest árið 1992, og samkvæmt því var hús A á hættusvæði. Árið 1995 var sett inn heimild í lögin fyrir sveitarstjórnir til að gera tillögu um að kaupa eða flytja eignir á hættusvæðum teldist það hagkvæmara en aðrar varnaraðgerðir ofanflóðasjóðs. Í lögunum var nánar kveðið á um þau viðmið sem ákvarðanir úr greiðslum úr sjóðnum ættu að fara eftir.

Sveitarfélagið gerði kaupsamning við A um kaup á eign hans árið 1996 eftir að tveir lögmenn höfðu metið eignina að beiðni sveitarfélagsins. A og sambýliskona hans settu fyrirvara í kaupsamninginn um endurskoðun kaupverðsins þar sem þau teldu það ekki samræmast ákvæðum stjórnarskrár um friðhelgi eignarréttarins né jafnræðisreglu hennar. Árið 1998 var gefið út fyrirvaralaust afsal fyrir eigninni og flutti A brott úr sveitarfélaginu.

A taldi að eignarréttarákvæði stjórnarskrárinnar fæli í sér að hann hefði átt að fá því sem jafngilti brunabótamati fyrir fasteignina enda hefði hann fengið þá upphæð ef hús hans hefði farist í snjóflóði eða meinað að búa í eigninni sökum snjóflóðahættu. Sveitarfélagið taldi að brunabótamat væri undantekning sem ætti ekki við í þessu máli og að þar sem A flutti brott reyndi ekki á verð á eins eða sambærilegri eign innan sveitarfélagsins, og þar að auki hefði engin sambærileg eign verið til staðar fyrir hann í sveitarfélaginu.

Hæstiréttur nefndi að þótt svo vandað hús hefði ekki verið fáanlegt á þessum tíma voru samt sem áður til sölu sem virtust vera af álíka stærð og gerð. Þá taldi hann að markaðsverð ætti að teljast fullt verð nema sérstaklega stæði á, og nefndi að slíkt hefði komið til greina af A hefði ekki átt kost á að kaupa sambærilega eign innan sveitarfélagsins né byggja nýtt hús fyrir sig og fjölskyldu sína, og því neyðst til að flytja á brott. A þurfti að bera hallan af því að hafa ekki sýnt fram á að slíkar sérstakar aðstæður ættu við í málinu. Staðfesti Hæstiréttur því hinn áfrýjaða sýknudóm.

Hrd. 2003:943 nr. 411/2002 (Örorkubætur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:989 nr. 436/2002 (Munur á hæfi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1009 nr. 17/2003 (Dalsbyggð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1032 nr. 444/2002 (Smiðjuvegur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1085 nr. 438/2002 (Lyfjaeftirlitsgjald II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1143 nr. 89/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1158 nr. 388/2002 (Eignarnám - Fífuhvammur)^[HTML] ^[PDF]
Afkomendur eignarnámsþola, er hafði þurft að sæta eignarnámi í hluta lands hans árið 1945, kröfðust viðurkenningar á eignarrétti sínum á spildunni, til vara að eignarnámið yrði dæmt ógilt, og til þrautavara var bótakrafa vegna eignarnámsins. Töldu afkomendurnir að ósannað hefði verið að eignarnámið hefði farið rétt fram, að eignarneminn hefði ekki greitt fyrir landspilduna á sínum tíma, og að eignarheimildinni hefði ekki verið þinglýst. Varakrafan byggðist á því að nýting landspildunnar væri afar lítil og hagsmunir eignarnemans af umráðum spildunnar væru afar litlir.

Hæstiréttur tók ekki undir með afkomendunum að spildan hefði verið vannýtt. Eignarneminn hafi greitt skatta af henni, girt hana af, og reist mannvirki á henni undir þá starfsemi. Þá voru lögð fram ýmis skjöl í málinu þar sem eigendur landsins hefðu viðurkennt eignarnámið. Enn fremur væru 52 ár liðin frá því málsaðilarnir hefðu beint fyrirspurnum til eignarnemans um eignarheimild hans að landspildunni. Ósannað væri að eignarnámsbæturnar hefðu verið greiddar en kröfur um þær væru fallnar niður fyrir fyrningu. Krafa eignarnemans um viðurkenningu á eignarrétti sínum voru því teknar til greina þrátt fyrir skort á þinglýstri eignarheimild.

Hrd. 2003:1176 nr. 473/2002 (Aðgangur - Fagrimúli)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1234 nr. 94/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1251 nr. 312/2002 (Skorrastaður)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1284 nr. 283/2002 (Rúllustigi í Kringlunni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1303 nr. 367/2002 (Skeljatangi með bílskúr - Nefndarmenn í úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1338 nr. 113/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1500 nr. 338/2002 (Tollvörður - Bótaskylda vegna rangrar frávikningar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1589 nr. 117/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1619 nr. 122/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1690 nr. 433/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1716 nr. 461/2002 (Sparisjóðsbók)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1767 nr. 355/2002 (Knarrarnes á Vatnsleysu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1820 nr. 131/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1834 nr. 149/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1847 nr. 160/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1859 nr. 156/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:1932 nr. 518/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2020 nr. 454/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2045 nr. 477/2002 (Bókadómur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2073 nr. 457/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2110 nr. 161/2003 (Hæfi við túlkun)^[HTML] ^[PDF]
Bréferfingi manns átti að fá tiltekna íbúð en síðan deyr bréferfinginn. Í stað þess að gera nýja erfðaskrá ræddi lögmaður arfleifanda við hann til að fá afstöðu hans þar sem fram gætu komið efasemdir um hæfi M ef gerð væri ný erfðaskrá.

Foreldrar bréferfingjans vildu fá hlutinn en var synjað þar sem bréfarfurinn var bundinn við tiltekna persónu en myndi ekki erfast. Lögerfingjarnir fengu þann hlut.

Hrd. 2003:2127 nr. 514/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2198 nr. 463/2002 (Háspennustaur)^[HTML] ^[PDF]
Orkuveitan var talin hafa sýnt af sér grófa vanrækslu.

Hrd. 2003:2224 nr. 447/2002 (Siglufjarðarvegur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2313 nr. 168/2003 (Kaupréttur að jörð - Stóri-Klofi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2329 nr. 499/2002 (Hlutabréfakaup)^[HTML] ^[PDF]
J keypti hlutabréf árið 1996 og nýtti sér frádráttarheimild þágildandi laga til að draga frá allt að 80% fjárfestingarinnar frá tekjum sínum og var heimilt að flytja frádrátt til annarra skattára og nýta á næstu fimm árum. Í ársbyrjun 1997 tóku í gildi ný lög þar sem frádráttarheimildin var lækkuð í áföngum á næstu þremur árum en farið yrði með eldri ónýttan frádrátt með sama hætti og ef til hans hefði verið stofnað eftir gildistöku laganna.

Í málinu byggði J á því að með því að lækka frádráttarheimild hans með þessum hætti ætti sér stað afturvirk skerðing á rétti sem hann hefði löglega til unnið og féllst meirihluti Hæstaréttar á það.

Hrd. 2003:2459 nr. 557/2002 (Brian Tracy)^[HTML] ^[PDF]
Sigurður gerð samning við Fannýju um námskeiðshald á Brian Tracy námskeiði. Erlendu aðilarnir neita að afhenda kennsluefnið vegna skuldar Fannýjar við þá. Fanný stefndi Sigurði vegna vanefnda þar sem hann hélt eftir greiðslu.

Hæstiréttur taldi Sigurð hafa verið rétt að halda eftir greiðslum vegna atvika sem áttu við um Fannýju, og sýknaði hann því af kröfum hennar.

Hrd. 2003:2477 nr. 68/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2507 nr. 548/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2610 nr. 9/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2649 nr. 13/2003 (Jarðvinna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2693 nr. 39/2003 (Nunnudómur hinn síðari - Samtök um kvennaathvarf II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2713 nr. 108/2003 (Kambar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2727 nr. 51/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2780 nr. 240/2003 (Skeljungur á Hornafirði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2791 nr. 268/2003^[HTML] ^[PDF]
Í máli þessu var tekin til úrlausnar krafa ákæruvaldsins um framlengingu á gæsluvarðhaldi yfir hermanni.

Hermaður bandaríkjahers er vann við herstöðina á Keflavíkurflugvelli var sakaður um tilraun til manndráps í Reykjavík. Hann var handtekinn af lögreglu og svo úrskurðaður í gæsluvarðhald. Varnarliðið óskaði þess við utanríkisráðuneytið að því yrði fengin lögsaga yfir meðferð málsins yfir hermanninum sem ráðuneytið vildi fallast á, sem sendi svo beiðni um flutning þess frá ríkissaksóknara. Ríkissaksóknari synjaði hins vegar beiðninni og taldi embætti sitt hafa lögsöguna. Hæstiréttur staðfesti þann skilning.

Hrd. 2003:2850 nr. 256/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2868 nr. 258/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2890 nr. 286/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:2912 nr. 288/2003 (Sanngirni, eignarhlutar, staða hjóna)^[HTML] ^[PDF]
Ekki yfirskilyrði að hjúskapurinn vari stutt, en er eitt almennt skilyrði.
K og M höfðu verið gift í 30 ár.
Sérstakt að þau voru bæði búin að missa annað foreldrið sitt. Um tíma höfðu þau átt arf inni í óskiptu búi. Í tilviki K hafði faðir hennar óskað skipta á sínu búi og arfur greiddur K fyrir viðmiðunardag skipta en K vildi samt halda honum utan skipta á grundvelli þess að annað væri ósanngjarnt. Ekki var fallist á þá kröfu K.
Búið var að samþykkja kauptilboð í hluta eignarinnar.

Hrd. 2003:2955 nr. 327/2003 (Íslenskur markaður hf.)^[HTML]

Hrd. 2003:2989 nr. 472/2002 (Dóttir héraðsdómara)^[HTML] ^[PDF]
Héraðsdómur var ómerktur þar sem dóttir héraðsdómara og sonur eins vitnisins voru í hjúskap.

Hrd. 2003:3023 nr. 73/2003 (Vatn - Dalabyggð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3036 nr. 3/2003 (Lífiðn)^[HTML] ^[PDF]
Maður ritaði undir veðskuldabréf þar sem hann gekkst undir ábyrgð fyrir skuld annars aðila við banka. Engin lagaskylda var um greiðslumat þegar lánið var tekið og lét bankinn hjá líða að kanna greiðslugetu lántakans áður en lánið var veitt. Ábyrgðarmaðurinn var samkvæmt mati dómkvadds manns með þroskahömlun ásamt því að vera ólæs. Hann var því talinn hafa skort hæfi til að gera sér grein fyrir skuldbindingunni.

Undirritun ábyrgðarmannsins var því ógilt á grundvelli 36. gr. samningalaga nr. 7/1936.

Hrd. 2003:3058 nr. 34/2003 (Trygging ferðaskrifstofu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3104 nr. 564/2002^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3121 nr. 21/2003 (Grjótvarða)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3136 nr. 36/2003 (Meiðyrðamál)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3296 nr. 384/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3298 nr. 303/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3323 nr. 144/2003 (Skattskyld hlunnindi)^[HTML] ^[PDF]
Eftir hlutafélagavæðingu ríkisbanka var ákveðið að hækka hlutafé annars þeirra með því að bjóða starfsmönnum sínum að kaupa hlutabréf í honum á lægra gengi en almenningi bauðst stuttu síðar þegar bréfin voru seld opinberlega. Skattayfirvöld túlkuðu verðmuninn sem skattskyld hlunnindi og færðu hann til tekna starfsmannsins. Starfsmaðurinn krafðist ógildingar úrskurðar yfirskattanefndar sem staðfesti ákvörðun skattayfirvalda.

Hæstiréttur staðfesti héraðsdóm með vísan til röksemda hans. Héraðsdómur taldi að túlka ætti ákvæði laga um tekju- og eignaskatt um hvað teljist til skattskyldra tekna með rúmum hætti og sýknaði því íslenska ríkið af kröfum starfsmannsins.

Hrd. 2003:3343 nr. 79/2003 (Eyvindarstaðavegur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3355 nr. 46/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3411 nr. 549/2002 (Öryrkjadómur II)^[HTML] ^[PDF]
Eftir uppkvaðningu fyrri öryrkjadómsins, hrd. Öryrkjadómur I (2000:4480), samþykkti Alþingi lög er kváðu á um skerðingar kröfuréttinda er Hæstiréttur staðfesti í þeim dómi á þann veg að kröfur vegna tiltekins tímabils teldust fyrndar og kröfur vegna annars tiltekins tímabils voru lækkaðar.

Öryrki er varð fyrir skerðingu vegna laganna höfðaði dómsmál á þeim grundvelli þess að viðkomandi ætti að fá fullar bætur. Hæstiréttur tók undir og áréttaði að kröfuréttur hefði stofnast með fyrrnefndum dómi Hæstaréttar sem mætti ekki skerða með afturvirkum og íþyngjandi hætti.

Hrd. 2003:3455 nr. 110/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3492 nr. 140/2003 (Fagsmíði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3524 nr. 154/2003 (Reykjamelur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3542 nr. 124/2003 (Plast, miðar og tæki)^[HTML] ^[PDF]
Talið var að samningskveðið févíti sem lagt var á starfsmann sökum brota hans á ákvæði ráðningarsamnings um tímabundið samkeppnisbann hafi verið hóflegt.

Hrd. 2003:3554 nr. 200/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3587 nr. 289/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3597 nr. 105/2003 (Múm - Plötuútgáfusamningur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3618 nr. 128/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3633 nr. 388/2003 (British Tobacco)^[HTML] ^[PDF]
Sett voru lög sem höfðu meðal annars þau áhrif að ekki hefði mátt hafa tóbak sýnilegt gagnvart almenningi. Tóbaksframleiðandi fór í mál gegn íslenska ríkinu þar sem það taldi lögin andstæð hagsmunum sínum vegna minni sölu. Héraðsdómur taldi framleiðandann skorta lögvarða hagsmuni þar sem ÁTVR væri seljandi tóbaks en ekki framleiðandinn. Hæstiréttur var ekki sammála því mati héraðsdóms og taldi tóbaksframleiðandann hafa lögvarða hagsmuni um úrlausn dómkröfunnar.

Hrd. 2003:3698 nr. 37/2003 (Grænmetismál)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3781 nr. 147/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3803 nr. 395/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3885 nr. 312/2003 (Frjáls fjölmiðlun)^[HTML] ^[PDF]
Kaupandi neitaði að greiða eftirstöðvar í hlutabréfakaupum þar sem verðmæti félagsins væri lægra en það sem var uppgefið. Síðar fór félagið í gjaldþrot. Hæstiréttur leit svo á að um væri að ræða gölluð kaup og ákvarðaði að kaupandinn hefði átt að greiða það sem hann hafði þegar greitt og eftirstöðvarnar sem hann neitaði að greiða yrðu felldar niður.

Hrd. 2003:3920 nr. 193/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3977 nr. 422/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3988 nr. 141/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:3996 nr. 238/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4075 nr. 78/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4141 nr. 245/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4153 nr. 151/2003 (Gagnagrunnur á heilbrigðissviði)^[HTML] ^[PDF]
Á grundvelli skyldna í 1. mgr. 71. gr. stjórnarskrárinnar var ekki talið fullnægjandi framkvæmd yfirlýsts markmiðs laga er heimiluðu söfnun ópersónugreinanlegra upplýsinga í gagnagrunn á heilbrigðissviði, að kveða á um ýmiss konar eftirlit með gerð og starfrækslu gagnagrunns opinberra stofnana og nefnda án þess að þær hafi ákveðin og lögmælt viðmið að styðjast í störfum sínum. Þá nægði heldur ekki að fela ráðherra að kveða á um skilmála í rekstrarleyfi né fela öðrum handhöfum opinbers valds að setja eða samþykkja verklagsreglur þess efnis.

Hrd. 2003:4182 nr. 223/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4202 nr. 217/2003 (Veiðireynsla)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4294 nr. 429/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4300 nr. 438/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4332 nr. 136/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4351 nr. 171/2003 (Reiknireglur varðandi varanlega örorku barna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4366 nr. 145/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4384 nr. 442/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4410 nr. 163/2003 (Hitaveita Dalabyggðar - Aðveituæð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4430 nr. 319/2003 (Bæklunarlæknar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4476 nr. 177/2003 (Greiðslumark III)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4492 nr. 449/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4498 nr. 450/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4504 nr. 451/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4510 nr. 452/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4516 nr. 453/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4522 nr. 454/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4528 nr. 462/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4547 nr. 447/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4582 nr. 228/2003 (Vífilfell)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4597 nr. 247/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4626 nr. 173/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4639 nr. 164/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4647 nr. 159/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2003:4659 nr. 236/2003 (Veisla á Hótel Loftleiðum)^[HTML] ^[PDF]
Maður fæddur 1938 var að fara frá veislu og keyrði bíl undir áhrifum og olli árekstri. Hann gekk frá vettvangi og skildi konuna sína eftir í bílnum. Hann átti heima rétt hjá og sturtaði í sig víni og mældist vínandamagnið í þvagi og blóðsýni nokkuð mikið.
Málið fór fyrir endurkröfunefndina.
Sýknun í héraðsdómi.
Hæstiréttur leit svo á í ljósi skýrslnanna sem lágu fyrir að hann hefði neytt áfengisins nokkru fyrir áreksturinn.

Hrd. 2003:4714 nr. 172/2003 (Svipting forsjár barna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4 nr. 479/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:18 nr. 1/2004 (Aukameðalganga - Forsjá 1)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:23 nr. 248/2003 (Hekluminjasafn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:38 nr. 264/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:79 nr. 2/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:121 nr. 201/2003 (Kaldasel)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:139 nr. 344/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:153 nr. 330/2003 (Ráðning leikhússtjóra)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:171 nr. 280/2003 (Kárahnjúkavirkjun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:236 nr. 489/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:257 nr. 226/2003 (Aflahlutdeild)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:323 nr. 283/2003 (Uppgjör bóta fyrir missi framfæranda II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:382 nr. 332/2003 (Gautavík 1)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:397 nr. 481/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:446 nr. 239/2003 (Kennari í námsleyfi - Greiðslur úr námsleyfasjóði)^[HTML] ^[PDF]
Stjórn námsleyfasjóðs var óheimilt að beita nýjum reglum um úthlutun námsleyfa afturvirkt á ákvarðanir sem þegar höfðu verið teknar.

Hrd. 2004:489 nr. 272/2003 (Vesturberg)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:509 nr. 229/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:555 nr. 218/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:584 nr. 490/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:640 nr. 265/2003 (Sleipnir - Forgangsréttarákvæði í kjarasamningi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:656 nr. 266/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:700 nr. 209/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:731 nr. 323/2003 (Skífan hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:766 nr. 309/2003 (Núpur II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:791 nr. 301/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:822 nr. 244/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:850 nr. 334/2003 (Fiskiskip - Stimpilgjald við sölu fiskiskips)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:879 nr. 347/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1017 nr. 86/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1047 nr. 363/2003 (Verðtrygging)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1060 nr. 292/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1159 nr. 342/2003 (Skagstrendingur hf.)^[HTML] ^[PDF]
Útgerðarfélag sagði starfsmanni upp og starfsmaðurinn stefndi því þar sem hann taldi að uppsögnin ætti að vera í samræmi við ákvæði laga um réttindi og skyldur starfsmanna ríkisins. Hæstiréttur synjaði ósk hans um lögjöfnun á þeim grundvelli að ríkisstarfsmenn njóti slíkra réttinda í skiptum fyrir lægri laun en gengur og gerist á almennum markaði.

Hrd. 2004:1178 nr. 365/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1239 nr. 344/2002 (Sara Lind Eggertsdóttir - Slagæðaleggur)^[HTML] ^[PDF]
Þessi dómsúrlausn Hæstaréttar var til umfjöllunar í Dómur MDE Sara Lind Eggertsdóttir gegn Íslandi dags. 5. júlí 2007 (31930/04)^ⓘ.

Hrd. 2004:1293 nr. 275/2003 (Niðurlagning stöðu - Prófessor við læknadeild)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1353 nr. 349/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1361 nr. 350/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1369 nr. 351/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1376 nr. 352/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1384 nr. 353/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1392 nr. 355/2003 (Samvistarslitin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1402 nr. 368/2003 (Brotthlaup)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1431 nr. 371/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1492 nr. 378/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1533 nr. 354/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1553 nr. 382/2003 (Dómnefndarálit)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1568 nr. 463/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1647 nr. 409/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1658 nr. 434/2003 (Guðrún Gísladóttir KE-15)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1684 nr. 358/2003 (Naustabryggja)^[HTML] ^[PDF]
Kaupendur íbúðar fengu hana afhenta á réttum tíma en hún var þó ekki fullbúin. Ekki var talið að í þessu hafi falist greiðsludráttur þar sem orsökina mátti rekja til beiðni kaupendanna sjálfra um frestun á ýmsum þáttum verksins.

Hrd. 2004:1718 nr. 341/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1732 nr. 407/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1818 nr. 96/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1826 nr. 85/2004 (Gönguferð í Glymsgil)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1881 nr. 465/2003 (Flugstöð Leifs Eiríkssonar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:1958 nr. 119/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2047 nr. 3/2004 (Bakkafoss)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2060 nr. 41/2004 (Mannsbani á Klapparstíg)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2104 nr. 428/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2134 nr. 4/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2147 nr. 325/2003 (Stóra málverkafölsunarmálið)^[HTML] ^[PDF]
Í raun voru málin tvö.
Í fyrra málinu hafði ákærði merkt málverk undir öðrum listamanni.
Í seinna málinu höfðu falsanirnar voru mismunandi og þurfti að fá tugi sérfræðinga til að meta þær. Myndirnar voru rúmlega 100 og átti Listasafn Íslands eina þeirra. Hæstiréttur leit svo á að ótækt væri að vísa til mats sérfræðinganna sem lögreglan leitaði til og höfðu unnið hjá Listasafni Íslands.

Hrd. 2004:2184 nr. 370/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2220 nr. 296/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2272 nr. 136/2004 (Sóleyjarimi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2304 nr. 432/2003 (North Atlantic Computers)^[HTML] ^[PDF]
Samningurinn var ógiltur af mismunandi ástæðum í héraði (svik) og Hæstarétti (brostnar forsendur).
Kaupandi hlutafjár hafði verið útibússtjóri hjá banka.

Hrd. 2004:2325 nr. 22/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2336 nr. 15/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2354 nr. 477/2003 (Handtaka án tilefnis)^[HTML] ^[PDF]
Lögreglumaður á vakt hugðist fara í sjoppu til að kaupa snarl. Kúnni fór að abbast upp á hann með því að taka mynd af lögreglumanninum að borða og handtók lögreglumaðurinn kúnnann. Honum var vikið úr starfi og hann svo sakfelldur.

Hrd. 2004:2410 nr. 486/2003 (Holtsgata)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2423 nr. 386/2003 (Aðflutningsgjöld)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2439 nr. 21/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2448 nr. 482/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2471 nr. 31/2004 (K dæmd forsjá allra)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2496 nr. 223/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2509 nr. 171/2004 (Skipulag Strandahverfis - Sjáland - Skrúðás)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2531 nr. 51/2004 (Lækjarbotnar - Erfðafestuland í Hafnarfirði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2537 nr. 39/2004 (Neyðarlínan)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2548 nr. 30/2004 (Þitt mál)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2578 nr. 27/2004 (Mismunandi flokkar bótaþega samkvæmt almannatryggingalögum)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2645 nr. 36/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2666 nr. 53/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2677 nr. 331/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2720 nr. 195/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2772 nr. 62/2004 (Þakvirki ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2788 nr. 61/2004 (Þungun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2806 nr. 76/2004 (Landspítali)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2933 nr. 331/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:2964 nr. 266/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3011 nr. 302/2004 (Þrotabú Móa hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3029 nr. 324/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3072 nr. 267/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3088 nr. 307/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3097 nr. 276/2004 (Markaðssetning á lyfjum)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3145 nr. 343/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3156 nr. 283/2004 (Erfðaskrá - orðalag - til erfingja beggja)^[HTML] ^[PDF]
Erfðaskrá frá 1965.
Makinn var gerður að einkaerfingi en síðan stóð að arfur langlífari makans færi eftir ákvæðum erfðalaga.

Hrd. 2004:3232 nr. 8/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3274 nr. 59/2004 (Veitingasala)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3294 nr. 112/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3368 nr. 50/2004 (Slys á Keflavíkurvegi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3379 nr. 115/2004 (Bílfoss)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3398 nr. 358/2004 (Siðanefnd Háskóla Íslands)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3548 nr. 193/2004 (Bjargshóll - Minningarsjóðsmálið)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3559 nr. 89/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3587 nr. 117/2004 (Breki KE 61 - Magnel - Veiki kokkurinn)^[HTML] ^[PDF]
Matsveinn á skipi og var ráðningarfyrirkomulag hans sérstakt miðað við almennan vinnumarkað. Hann veikist og taldi sig eiga veikindarétt. Vinnuveitandinn réð hann stöðugt til skamms tíma og taldi matsveinninn það vera til málamynda.

Hæstiréttur nefndi að samkvæmt sjómannalögum væri hægt að gera tímabundna ráðningarsamninga en litið á aðstæður. Þar sem útgerðin var í fjárhagskröggum og allir sjómennirnir voru einnig ráðnir í tímabundinn tíma með því markmiði að bjarga útgerðinni. Taldi hann því fyrirkomulagið í þessu tilviki hafi ekki verið ósanngjarnt. Ekki var sýnt fram á að um hefði verið að ræða málamyndagerning.

Hrd. 2004:3597 nr. 408/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3624 nr. 131/2004 (Ísnet)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3691 nr. 174/2004 (Atlantsskip)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3745 nr. 404/2003^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3796 nr. 48/2004 (Biskupstungur - Framaafréttur - Úthlíð)^[HTML] ^[PDF]
Íslenska ríkið stefndi í héraði nánar tilgreindum aðilum til ógildingar á tilteknum hluta úrskurðar óbyggðanefndar er fjallaði um tiltekin mörk milli eignarlands og þjóðlenda. Gagnsakarmál voru höfðuð af tveim stefndu í málinu.

Niðurstaða héraðsdóms var staðfesting úrskurðar óbyggðanefndar að öllu leyti nema að landið í kringum Hagafell, eins og það var afmarkað í úrskurðinum, teldist afréttur Bláskógabyggðar. Öðrum kröfum gagnstefnenda var vísað frá dómi.

Hæstiréttur staðfesti héraðsdóm, að hluta til með vísan til forsendna hans. Í dómnum rekur Hæstiréttur niðurstöðu hrd. Landmannaafréttur I og II, markmið laga þjóðlendulaga, og III. kafla laganna um setningu og hlutverk óbyggðanefndar. Fyrsta landsvæðið sem nefndin fjallaði um var norðanverð Árnessýsla sem hún gerði í sjö málum. Málið sem var skotið til dómstóla var eitt þeirra.

Hæstiréttur taldi greina þurfti, í ljósi þjóðlendulaganna, á milli þjóðlendna og ríkisjarða þar sem íslenska ríkið ætti ekki beinan eignarrétt að svæðum er teljast til þjóðlendna. Sérstaða þjóðlendna væri sú að um væri að ræða forræði yfir tilteknum heimildum á landi sem enginn gæti sannað eignarrétt sinn að.

Fyrir dómi hélt íslenska ríkið því fram að óbyggðanefnd hafi hafnað málatilbúnaði íslenska ríkisins um að nánar afmörkuð landsvæði teldust til þjóðlenda en án þess að taka afstöðu til þess hvaða aðilar teldust vera handhafar eignarréttinda innan þess. Taldi íslenska ríkið því rétt að krefjast endurskoðunar á þeim hluta úrskurðarins þar sem óbyggðanefnd á að hafa lagt alla sönnunarbyrðina á íslenska ríkið um að ekki sé um eignarland að ræða.

Til stuðnings máli sínu vísaði ríkið meðal annars til landamerkjalaga nr. 5/1882 en þar hafi fyrst verið kveðið á um skyldu til jarðeigenda um að gera landamerkjabréf fyrir jarðir sínar. Þau bréf hafi verið einhliða samin og því ekki tæk sem sönnun á eignarhaldi og þar að auki merki um að jarðeigendur hafi í einhverjum tilvikum verið að eigna sér eigandalaust land. Um mörk landsvæða í slíkum landamerkjabréfum sé um að ræða samning milli hlutaðeigandi aðila sem sé ríkinu óviðkomandi. Þá væri heldur ekki hægt að líta svo á að athugasemdalausar þinglýsingar landamerkjabréfa hafi falið í sér viðurkenningu ríkisins á efni þeirra, hvort sem það hafi verið með athöfn eða athafnaleysi.

Af hálfu stefndu í málinu var þeim málflutningi ríkisins andmælt á þeim forsendum að landamerki hvað aðliggjandi jarðir ræðir séu samkomulag þeirra eigenda og að íslenska ríkið ætti að bera sönnunarbyrðina fyrir því að hin þinglýstu jarðamerki væru röng. Séu lagðar fram ríkari kröfur um eignarheimildir myndi það leiða til meira ónæðis og kostnaðar en gagnvart öðrum landeigendum, ásamt því að leiða til óvissu um eignarréttinn. Athugasemdalaus þinglýsing hafi þar að auki falið í sér réttmætar væntingar þinglýsenda.

Hæstiréttur taldi að þinglýsing landamerkjabréfa væri ekki óyggjandi sönnun á mörkum lands heldur þyrfti að meta hvert bréf sérstaklega. Þar leit hann meðal annars á það hvort eigendur aðliggjandi jarða hafi samþykkt mörkin og hvort ágreiningur hefði verið borinn upp. Þá voru aðrar heimildir og gögn jafnan metin samhliða. Með hliðsjón af þessu mati var ekki fallist á kröfu íslenska ríkisins um ógildingu úrskurðar óbyggðanefndar.

Hrd. 2004:3895 nr. 47/2004 (Biskupstungnaafréttur „norðan vatna“)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:3951 nr. 415/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4044 nr. 409/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4083 nr. 416/2004 (Elliðahvammur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4106 nr. 188/2004 (Eitt námsár - 500.000 kr.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4134 nr. 194/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4147 nr. 189/2004 (Spölur ehf. - Afhending veglykils)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4238 nr. 313/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4261 nr. 243/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4285 nr. 422/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4301 nr. 435/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4327 nr. 212/2004 (Viðveruskylda kennara)^[HTML] ^[PDF]
Deilt var um uppgjör launa þar sem kennarinn hafði ekki samfelldar kennslustundir og hvort kennaranum bæri að vera á staðnum í eyðunum.

Hrd. 2004:4339 nr. 220/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4355 nr. 221/2004 (Loðnuvinnslan)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4386 nr. 186/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4410 nr. 196/2004 (Ásar í Svínavatnshreppi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4420 nr. 163/2004 (Brattakinn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4449 nr. 206/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4482 nr. 424/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4513 nr. 179/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4545 nr. 178/2004 (Brjóstaminnkun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4632 nr. 218/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4734 nr. 265/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4806 nr. 444/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:4816 nr. 465/2004 (Erfðafjárskattur I)^[HTML] ^[PDF]
Þann 31. mars 2004 voru birt ný lög um erfðafjárskatt, nr. 14/2004, er felldu brott eldri lög um erfðafjárskatt, nr. 83/1984. Nýju lögin giltu einvörðungu um skipti á dánarbúum eftir þá er létust 1. apríl 2004 eða síðar. Engan fyrirvara mátti finna um að eldri lögin giltu áfram um skipti einstaklinga er létust fyrir þann dag. Samkvæmt lögunum var erfðafjárskattur lagður á þegar erfðafjárskýrslan væri afhent sýslumanni. Bráðabirgðalög, nr. 15/2004, voru birt þann 20. apríl 2004 þar sem settur var slíkur fyrirvari en þá hafði sýslumaður ekki tekið afstöðu til skýrslunnar.

Í umræddu máli lést arfleifandinn 29. desember 2003, erfingjarnir fengu leyfi til einkaskipta þann 16. febrúar 2004, og var erfðafjárskýrslunni skilað til sýslumanns þann 13. apríl 2004. Meirihluti Hæstaréttar mat það sem svo að engri lagaheimild var til að dreifa til að leggja á erfðafjárskatt þegar umræddri skýrslu var skilað og því þurftu erfingjarnir ekki að greiða neinn erfðafjárskatt af arfinum. Ekki væri hægt að beita ákvæðum bráðabirgðalaganna í málinu þar sem þau höfðu þá ekki tekið gildi.

Í sératkvæði var ekki tekið undir niðurstöðu meirihlutans með vísan til ætlunar löggjafans og 65. gr. stjórnarskrárinnar. Taldi dómarinn að afnám skattskyldu þyrfti að vera ótvíræð en því væri ekki að dreifa í tilfelli þeirra sem ekki höfðu lokið skiptum við gildistökuna, og með það í huga hefðu eldri lög um erfðafjárskatt eingöngu fallið niður hvað varði búskipti eftir þá sem látist eftir 1. apríl 2004.

Hrd. 2004:4988 nr. 295/2004 (Bergur-Huginn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:5001 nr. 390/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2004:5102 nr. 291/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:30 nr. 504/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:36 nr. 517/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:74 nr. 506/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:84 nr. 493/2004 (Innsetning/15 ára)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:109 nr. 14/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:122 nr. 258/2004 (Félagsráðgjafi - Tæknifræðingur - Deildarstjóri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:170 nr. 257/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:188 nr. 298/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:208 nr. 312/2004 (Fjárdráttur - Íslenski dansflokkurinn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:268 nr. 514/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:304 nr. 253/2004 (Dýraspítali Watsons)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:353 nr. 320/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:378 nr. 273/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:425 nr. 30/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:514 nr. 41/2005 (3 ár + fjárhagsleg samstaða - Eignir við upphaf óvígðrar sambúðar)^[HTML] ^[PDF]
Sést mjög vel hvenær sambúðin hófst, hjúskapur stofnast, og sagan að öðru leyti.
Samvistarslit verða og flytur annað þeirra út úr eigninni. Það sem flutti út krefur hitt um húsaleigu þar sem hún er arður.

Hrd. 2005:530 nr. 354/2004 (Bótanefnd samkvæmt lögum nr. 69/1995)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:537 nr. 222/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:730 nr. 48/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:743 nr. 382/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:820 nr. 74/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:833 nr. 400/2004 (Melabraut)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:893 nr. 244/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:948 nr. 68/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1009 nr. 402/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1030 nr. 411/2004 (Brekkugerði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1043 nr. 404/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1072 nr. 386/2004 (Byggingarvinna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1096 nr. 389/2004 (Bernhard - Ofgreitt fé)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur taldi að aðili er ofgreiddi ætti ekki rétt á dráttarvöxtum frá því ofgreiðslan átti sér stað.

Hrd. 2005:1150 nr. 73/2005 (Tengsl við erfðaskrá)^[HTML] ^[PDF]
M hafði verið giftur áður og átt börn með fyrri eiginkonu sinni. M og K gerðu síðan kaupmála um að eignir hans yrðu séreign M og ákvæði til að tryggja stöðu K við andlát. Kaupmálinn og erfðaskrárnar áttu síðan að verka saman. Erfðaskrá M var síðan úrskurðuð ógild.
K hélt því fram að um væri að ræða brostnar forsendur og því ætti kaupmálinn ekki að gilda, en þeirri kröfu var hafnað. Dómstólar ýjuðu að því að það hefði verið að halda því fram ef sú forsenda hefði verið rituð í kaupmálann.

Hrd. 2005:1187 nr. 77/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1208 nr. 311/2004 (Háttsemi sakbornings)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1237 nr. 349/2004 (Þjórsártún)^[HTML] ^[PDF]
Vegagerðin sóttist eftir eignarnámi á spildu úr landi Þjórsártúns vegna lagningu vegar yfir Þjórsá. Eignarnámið sjálft studdi við ákvæði þágildandi vegalaga er kvað á um skyldu landareigenda til að láta af hendi land vegna vegalagningar. Síðar sendi hún inn beiðni um að matsnefnd eignarnámsbóta mæti hæfilega eignarnámsbætur og beiðni um snemmbær umráð hins eignarnumda sem nefndin heimilaði. Hún mat síðan eignarnámið með þremur matsliðum.

Þegar K leitaði eftir greiðslum eignarnámsbótanna kvað Vegagerðin að hún ætlaði eingöngu að hlíta úrskurðinum hvað varðaði einn matsliðinn og tilkynnti að hún ætlaði að fara fram á dómkvaðningu matsmanna. K andmælti þar sem hún taldi Vegagerðina bundna af úrskurði matsnefndarinnar og að matsgerð þeirrar nefndar sé réttari en matsgerð dómkvaddra matsmanna. Vegagerðin hélt því fram að lögin kvæðu á um heimild dómstóla um úrlausn ágreinings um fjárhæðir og því heimilt að kveða dómkvadda matsmenn.

Hinir dómkvöddu matsmenn komust að annari niðurstöðu en matsnefnd eignarnámsbóta og lækkuðu stórlega virði spildunnar. Héraðsdómur féllst á kröfu K um að farið yrði eftir úrskurði matsnefndar eignarnámsbóta þar sem mati matsnefndarinnar hefði ekki verið hnekkt.

Hæstiréttur tók undir með héraðsdómi að heimilt hefði verið að leggja ágreininginn undir dómstóla en hins vegar væru úrskurðir matsnefndarinnar ekki sjálfkrafa réttari en matsgerðir dómkvaddra matsmanna heldur yrði að meta það í hverju tilviki. Í þessu tilviki hefði úrskurður matsnefndarinnar verið lítið rökstuddur á meðan matsgerð hinna dómkvöddu manna væri ítarlegri, og því ætti að byggja á hinu síðarnefnda. Þá gekk hann lengra og dæmdi K lægri fjárhæð en matsgerð dómkvöddu mannana hljóðaði upp á þar sem hvorki matsnefndin né dómkvöddu mennirnir hafi rökstutt almenna verðrýrnun sem á að hafa orðið á landinu meðfram veginum með fullnægjandi hætti, né hafi K sýnt fram á hana með öðrum hætti í málinu.

Hrd. 2005:1306 nr. 348/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1329 nr. 359/2004 (Fjarðabyggð - Veitingasala)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1448 nr. 127/2005 (Brautarholt III)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1500 nr. 456/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1507 nr. 453/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1534 nr. 474/2004 (Frístundabyggð - Sumarhús - Bláskógabyggð)^[HTML] ^[PDF]
Krafist var viðurkenningar á því að hjón ásamt börnum þeirra ættu lögheimili að tilteknu húsi á svæði sem sveitarfélagið hafði skipulagt sem frístundabyggð. Hagstofan hafði synjað þeim um þá skráningu.

Hæstiréttur taldi að sóknaraðilar ættu rétt á að ráða búsetu sinni sbr. 4. mgr. 66. gr. stjórnarskrárinnar og lægju ekki fyrir haldbærar lagaheimildir til að takmarka rétt sóknaraðilanna til að skrá lögheimili þeirra á húsið í frístundabyggðinni. Þar sem sóknaraðilarnir höfðu fasta búsetu í húsinu í samræmi við 2. mgr. 1. gr. laga um lögheimili og 1. mgr. ákvæðisins yrði skýrt á þann veg að lögheimili væri sá staður sem maður hefði fasta búsetu, var krafa sóknaraðila tekin til greina.

Niðurstaðan er talin óvenjuleg að því leyti að í stað þess að eingöngu ómerkja synjunina sjálfa var jafnframt tekin ný ákvörðun í hennar stað.

Hrd. 2005:1694 nr. 34/2005 (Leynir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1798 nr. 103/2005 (Afurðalánasamningur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1840 nr. 505/2004 (Hereford steikhús - Framkvæmdir í verslunarhúsnæði)^[HTML] ^[PDF]
Gerður var samningur um að reka mætti verslun á 2. hæð. Deilt var um hvort mætti breyta versluninni sem sett var upp þar í veitingahús.

Hrd. 2005:1861 nr. 496/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1870 nr. 475/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:1985 nr. 153/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2040 nr. 494/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2094 nr. 193/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2096 nr. 163/2005 (Sparisjóður Hafnarfjarðar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2130 nr. 365/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2147 nr. 479/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2209 nr. 186/2005 (Sauðlauksdalsflugvöllur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2245 nr. 501/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2261 nr. 11/2005 (Geislagata)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2315 nr. 216/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2332 nr. 499/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2382 nr. 498/2004^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2397 nr. 212/2005 (Vörubretti)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2403 nr. 222/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2422 nr. 226/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2469 nr. 36/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2503 nr. 20/2005 (Starfsleyfi álvers í Reyðarfirði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2596 nr. 97/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2612 nr. 50/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2674 nr. 42/2005 (Vörslufé)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2688 nr. 162/2005^[HTML] ^[PDF]
Pólskir ríkisborgarar voru grunaðir um að starfa án atvinnuleyfis. Þeir voru yfirheyrðir og ákærðir svo daginn eftir. Ekki kom fram í þingbók dómstólsins að þeim hafi verið kynntur réttur sinn til að íhuga sakarefnið áður en þeir tjáðu sig.

Hrd. 2005:2700 nr. 46/2005 (Byggingarleyfi kært eftir að kærufrestur rann út)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2734 nr. 234/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2816 nr. 333/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2825 nr. 339/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2848 nr. 266/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2900 nr. 320/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2925 nr. 312/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2962 nr. 340/2005 (Brekka - Ábúðarsamningur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2974 nr. 352/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2938 nr. 366/2005 (Grísará)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2945 nr. 377/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:2994 nr. 378/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3015 nr. 367/2005 (Skaftafell I og III í Öræfum - Óbyggðanefnd)^[HTML] ^[PDF]
Íslenska ríkið var stefnandi þjóðlendumáls og var dómkröfum þess beint að nokkrum jarðeigendum auk þess að það stefndi sjálfu sér sem eigenda sumra jarðanna sem undir voru í málinu. Hæstiréttur mat það svo að sami aðili gæti ekki stefnt sjálfum sér og vísaði frá þeim kröfum sem íslenska ríkið beindi gegn sér sjálfu.

Hrd. 2005:3084 nr. 319/2005 (Roðasalir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3090 nr. 365/2005 (Elliðahvammur II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3106 nr. 344/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3132 nr. 75/2005 (Húsasmiðjan gegn Stáliðjunni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3168 nr. 47/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3234 nr. 60/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3255 nr. 61/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3274 nr. 62/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3296 nr. 86/2005 (Fiskiskipið Valur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3315 nr. 87/2005 (Valur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3336 nr. 524/2004 (Fasteignasali - Umboðssvik)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3348 nr. 57/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3380 nr. 51/2005 (Kostnaður vegna skólagöngu fatlaðs barns)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3413 nr. 59/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3431 nr. 33/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3488 nr. 421/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3539 nr. 67/2005 (Sandsíli)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3555 nr. 141/2005 (Manndráp - Póstpoki)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3601 nr. 101/2005 (Vatnsendablettur I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3641 nr. 82/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3727 nr. 420/2005 (Baugur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3802 nr. 221/2005 (Spilda úr landi Ness II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3830 nr. 108/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3885 nr. 410/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:3936 nr. 122/2005 (Landssími Íslands)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4024 nr. 119/2005 (Útreikningur skaðabóta)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4042 nr. 148/2005 (Kynferðisbrot III)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4074 nr. 439/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4111 nr. 139/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4121 nr. 207/2005 (Gunnvör)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4131 nr. 213/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4183 nr. 450/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4204 nr. 147/2005 (Móar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4216 nr. 197/2005 (Frístundahús)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4256 nr. 164/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4285 nr. 172/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4377 nr. 194/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4407 nr. 463/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4430 nr. 244/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4438 nr. 204/2005 (Fegurðarsamkeppni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4453 nr. 157/2005 (Skilasvik)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4488 nr. 357/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4506 nr. 182/2005 (Héðinsfjarðargöng I)^[HTML] ^[PDF]
Vegagerðin bauð út verk á Evrópska efnahagssvæðinu um gerð Héðinsfjarðarganga. Lægsta boðið var sameiginlegt tilboð íslensks aðila og dansks aðila sem var 3,2% yfir kostnaðaráætlun. Fyrir tilkynningu úrslita útboðsins samþykkti ríkisstjórn Íslands að fresta verkinu um þrjú ár og nýtt útboð færi fram miðað við það. Í kjölfarið tilkynnti Vegagerðin öllum bjóðendum að öllum tilboðum hefði verið hafnað á grundvelli þensluástands í þjóðfélaginu og að stofnunin fengi ekki nægt fjármagn fyrir þessar framkvæmdir.

Aðilarnir er áttu lægsta boðið kærðu ákvörðunina til kærunefndar útboðsmála og taldi nefndin að ákvörðunin hefði verið ólögmæt og að hún væri skaðabótaskyld, þó án afstöðu til efndabóta. Þeir höfðuðu svo viðurkenningarmál fyrir dómstólum um skaðabætur. Hæstiréttur taldi að þó lagaheimild væri sannarlega til staðar um að hafna öllum tilboðum væri þó ekki hægt að beita þeirri heimild án þess að fyrir lægju bæði málefnalegar og rökstuddar ástæður. Hann taldi engar málefnalegar ástæður liggja fyrir þeirri ákvörðun. Nefndi hann þar að auki að á Vegagerðinni hefði legið sönnunarbyrðin um að ekki hefði verið samið við lægstbjóðendur en hún axlaði ekki þá sönnunarbyrði. Þar sem lægstbjóðendur hefðu boðið sem næmi hærri fjárhæð en kostnaðaráætlun hljóðaði upp á var talið að þeir hefðu sýnt fram á að þeir hefðu orðið fyrir tjóni. Var því viðurkennd bótaskylda íslenska ríkisins gagnvart lægstbjóðendum.

Hrd. 2005:4599 nr. 459/2005 (Álit um bótaskyldu - Opinber innkaup)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4604 nr. 480/2005 (Ný lögreglurannsókn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4641 nr. 250/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4673 nr. 191/2005^[HTML] ^[PDF]
Safnkrafa og svo krafist bóta vegna annars fjártjóns að tiltekinni upphæð án þess að það hafi verið rökstutt.

Hrd. 2005:4684 nr. 241/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4707 nr. 353/2005 (Myndlistarsýning)^[HTML] ^[PDF]
Listaverk sem ríkið fékk að láni voru til sýnis á Þingvöllum. Ríkið ákvað svo einhliða að hafa þau áfram án þess að afla heimildar. Svo eyðilögðust þau á því tímabili af óhappatilviljun. Íslenska ríkið var talið bera hlutlæga ábyrgð á því tjóni sökum casus mixtus cum culpa.

Hrd. 2005:4722 nr. 354/2005 (Listaverk - Myndlistarsýning)^[HTML] ^[PDF]
Listaverk sem ríkið fékk að láni voru til sýnis á Þingvöllum. Ríkið ákvað svo einhliða að hafa þau áfram án þess að afla heimildar. Svo eyðilögðust þau á því tímabili af óhappatilviljun. Íslenska ríkið var talið bera hlutlæga ábyrgð á því tjóni sökum casus mixtus cum culpa.

Hrd. 2005:4737 nr. 165/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4745 nr. 199/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4873 nr. 500/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4903 nr. 501/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:4940 nr. 175/2005 (Framkvæmdastjóri Jafnréttisstofu)^[HTML] ^[PDF]
V höfðaði skaðabótamál á hendur íslenska ríkinu vegna málsmeðferðar félagsmálaráðherra við starfslok hennar úr starfi framkvæmdastýru Jafnréttisstofu. V hafði lagt til að hún viki tímabundið úr starfi á meðan mál um ráðningu leikhússtjóra Leikfélags Akureyrar væri til meðferðar hjá dómstólum. Félagsmálaráðherra hafði látið hjá líða að fallast á þetta boð V.

Hæstiréttur taldi að ráðherra hefði átt að fallast á þetta boð þar sem í því hefði falist vægari valkostur en að víkja henni varanlega úr embættinu.

Hrd. 2005:4989 nr. 233/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:5217 nr. 315/2005 (Iðnaðarmálagjald)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:5237 nr. 208/2005 (Bætur frá Tryggingastofnun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2005:5264 nr. 235/2005 (Eurovision 1986-2003)^[HTML] ^[PDF]
Gunnlaugur Briem (GB) hafði lengi leikið inn á hljómdiska sem Dagur Group ehf. (DG) gaf svo út. Samningar um þann leik voru einvörðungu munnlegir en GB gaf út reikning í hvert sinn. DG hafði stundum endurútgefið tónlistina á ýmsum safndiskum án þess að GB hafi krafist frekari greiðslna fyrir endurútgáfurnar né gefið út reikninga vegna þeirra. Þegar DG gaf út safndisk með Eurovision lögum krafðist GB svo fjárhæðar fyrir endurútgáfuna, sem DG synjaði þar sem fyrirtækið taldi að um eingreiðslu væri að ræða.

Hæstiréttur taldi að GB hefði átt að tilgreina í upphafi hvort hann vildi áskilja sér endurgjald vegna endurútgáfu laganna. DG hefði því getað gert ráð fyrir því að ekki kæmi til greiðslu til GB vegna umrædds disks.

Hrd. 2006:106 nr. 374/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:119 nr. 375/2005 (Arkitektar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:167 nr. 326/2005 (Byggingaleyfi - Sunnuhvoll I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:293 nr. 252/2005 (Björgunarlaun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:465 nr. 337/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:519 nr. 321/2005 (Sundagarðar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:572 nr. 351/2005 (Leiguhúsnæði skóla)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:607 nr. 328/2005 (Vorsabær)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:745 nr. 376/2005 (Heimilisfræðikennari)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:787 nr. 387/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:805 nr. 355/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:843 nr. 393/2005 (Kasper ehf. - Ölgerðin)^[HTML] ^[PDF]
Kasper rak bar á Höfðabakka og átti Ölgerðin að ráða hljómsveitir til að spila á barnum. Ölgerðin taldi forsendur samningsins brostnar þar sem bjórsalan hefði ekki orðið eins mikil og búist var og vildi ekki lengur ráða hljómsveitir til að spila á barnum, og beitti fyrir sig orðalagi viðaukasamnings sem Hæstiréttur túlkaði sem skilyrði. Ölgerðin var sýknuð af kröfum Kaspers ehf.

Hrd. 2006:866 nr. 371/2005 (Síldeyjardómur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:903 nr. 392/2005 (Impregilo SpA)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1051 nr. 97/2006 (Bankareikningar lögmannsstofu)^[HTML] ^[PDF]
Viðskipti með stofnfjárbréf voru kærð. Lögregla leitaði til Fjármálaeftirlitsins um gagnaöflun og voru þau svo afhent lögreglunni. Deilt var um hvort lögreglan gæti nýtt atbeina annarra aðila til að afla fyrir sig gögn. Hæstiréttur taldi að slíkt væri heimilt.

Hrd. 2006:1080 nr. 415/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1112 nr. 417/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1149 nr. 384/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1176 nr. 441/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1230 nr. 136/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1234 nr. 139/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1257 nr. 440/2005 (Ásar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1278 nr. 443/2005 (Þverfell)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1296 nr. 406/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1309 nr. 343/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1364 nr. 445/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1427 nr. 508/2005 (Hnefahögg er leiddi til dauða)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1480 nr. 156/2006 (Frakkastígsreitur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1514 nr. 531/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1584 nr. 532/2005 (Framkvæmdastjóri Fjórðungssambands Vestfirðinga)^[HTML] ^[PDF]
Framkvæmdastjóri Fjórðungssambands Vestfirðinga varð uppvís að fjárdrætti í starfi. Talið var að hann væri opinber starfsmaður í skilningi 138. gr., sbr. 141. gr. a þeirra laga.

Hrd. 2006:1589 nr. 403/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1618 nr. 159/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1643 nr. 170/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1679 nr. 424/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1689 nr. 220/2005 (Tóbaksdómur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1776 nr. 462/2005 (Bann við að sýna tóbak)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1850 nr. 471/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1899 nr. 168/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1916 nr. 432/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1940 nr. 451/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:1975 nr. 438/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2032 nr. 196/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2056 nr. 200/2006 (Réttur til húsnæðis/útburður)^[HTML] ^[PDF]
Hjón bjuggu á jörð í eigu föður K. Þau höfðu aðstoðað við reksturinn og ákváðu þau svo að skilja. K vildi að M flyttu út þar sem faðir hennar hafi átt jörðina, en M neitaði því.
M hélt því fram að hann ætti einhvern ábúðarrétt. Héraðsdómur tók undir þau rök en Hæstiréttur var ósammála og taldi hana eiga rétt á að vera þar en ekki M. Samþykkt var beiðni K um útburð á M.

Hrd. 2006:2092 nr. 41/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2151 nr. 249/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2203 nr. 345/2005 (Fell)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2252 nr. 454/2005 (Ærfjall, fyrir landi Kvískerja í Öræfum - Þjóðlendumál)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2279 nr. 496/2005 (Fjall og Breiðármörk í Öræfum - Skeiðársandur (Skaftafell II))^[HTML] ^[PDF]
Íslenska ríkið lýsti yfir kröfu á hluta tiltekinna jarða. Dómurinn er sérstakur fyrir það að ekki væri um að ræða afréttir, heldur jarðir. Á þessu tímabili hafði verið hlýindaskeið og jöklar því hopað. Landamerkjabréfin voru gerð þegar jöklarnir höfðu skriðið fram megnið af landinu. Í mörg hundruð ár höfðu ekki verið nein raunveruleg afnot af því landi sem jöklarnir höfðu skriðið yfir. Síðar hopuðu jöklarnir eitthvað.

Hrd. 2006:2394 nr. 247/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2436 nr. 447/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2449 nr. 466/2005 (Garður)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2469 nr. 511/2005 (Fjarskiptamastur - Gullver)^[HTML] ^[PDF]
Ætlunin var að segja upp fjarskiptamastur á tiltekinn stað. Talið var að eignarnámsþolinn bæri sönnunarbyrðina um að rannsókn í undirbúningi ákvörðunar um eignarnám hefði verið ófullnægjandi.

Hrd. 2006:2513 nr. 502/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2531 nr. 34/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2631 nr. 534/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2650 nr. 210/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2681 nr. 259/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2698 nr. 107/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2705 nr. 36/2006 (Lífeyrir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2802 nr. 282/2006 (Radíó Reykjavík FM 104,5)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2818 nr. 273/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2851 nr. 248/2006 (Skattrannsókn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2872 nr. 517/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2894 nr. 8/2006 (Tómas Zoëga)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2931 nr. 28/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2964 nr. 548/2005 (Skipta börnum)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2977 nr. 262/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2988 nr. 313/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:2993 nr. 308/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3002 nr. 314/2006 (Ógilding kaupmála/104. gr. - Gjöf 3ja manns - Yfirlýsing eftir á)^[HTML] ^[PDF]
Dómurinn er til marks um það að séreignarkvöð á fyrirfram greiddum arfi verði að byggjast á yfirlýsingu þess efnis í erfðaskrá.

Hrd. 2006:3013 nr. 307/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3028 nr. 318/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3042 nr. 552/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3102 nr. 19/2006 (Hámarkslaunaviðmið)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3179 nr. 43/2006 (Hnúkur í Klofningshreppi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3189 nr. 7/2006 (Njálsgata)^[HTML] ^[PDF]
Hús byggt 1904 og keypt 2003. Húsið hafði verið endurgert að miklu leyti árið 1992. Margir gallar komu í ljós, þar á meðal í upplýsingaskyldu, en hitakerfið var ranglega sagt vera sérstakt Danfoss hitakerfi en var í sameign. Verðrýrnunin hefði verið 800 þúsund ef upplýsingarnar hefðu verið réttar og að auki voru aðrir gallar. Hæstiréttur lagði saman alla gallana við matið á gallaþröskuldinum, en héraðsdómur hafði skilið galla á upplýsingaskyldu frá öðrum.

Hrd. 2006:3243 nr. 338/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3304 nr. 398/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3340 nr. 352/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3375 nr. 379/2006 (Rekstur frísvæðis)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3382 nr. 393/2006 (Reynivellir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3393 nr. 337/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3422 nr. 351/2006 (Hyrna ehf. - Vaðlatún)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3433 nr. 403/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3447 nr. 434/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3476 nr. 354/2006 (Frávísun kröfuliða)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3507 nr. 456/2006 (Suðurhús - Lögbann)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3542 nr. 467/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3581 nr. 58/2006 (VÍS II)^[HTML] ^[PDF]
Ekki var fallist á með tjónþola að áætlun VÍS á vátryggingaskuld vegna slyss tjónþolans og færsla hennar í bótasjóð sinn hefði falið í sér viðurkenningu er hefði rofið fyrningu.

Hrd. 2006:3605 nr. 101/2006 (Kostnaður vegna umgengni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3623 nr. 496/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3649 nr. 72/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3674 nr. 63/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3735 nr. 76/2006 (Kostnaður/vinna)^[HTML] ^[PDF]
Stutt sambúð.
Viðurkennt að það hafi ekki verið fjárhagsleg samstaða.
K höfðaði málið því henni fannst henni hafa lagt fram meira.
Vill fá til baka það sem hún hafði lagt fram að ósekju í málið.
Málinu var vísað frá þar sem málatilbúnaður er of ruglingslegur þar sem K væri að rugla saman kröfugerð og röksemdum, ásamt því að forma dómkröfurnar of illa.

Hrd. 2006:3745 nr. 553/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3774 nr. 497/2005 (Hoffells-Lambatungur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3810 nr. 498/2005 (Stafafell - Lón í Hornafirði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3876 nr. 502/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3896 nr. 67/2006 (Þingvellir - Skjaldbreiður)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3939 nr. 85/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3963 nr. 133/2006 (Hrunaheiðar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:3994 nr. 81/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4041 nr. 117/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4087 nr. 93/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4128 nr. 503/2005^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4150 nr. 91/2006 (River Rafting - Fljótareiðin)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4161 nr. 55/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4189 nr. 285/2006 (Ferrari Enzo)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4201 nr. 151/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4214 nr. 528/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4236 nr. 92/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4289 nr. 54/2006 (Eyrarvegur 34 - Landsafl hf.)^[HTML] ^[PDF]
Fasteignasala gerði GG, fyrir hönd eigenda lóðarinnar E, kauptilboð í lóð GG. Síðar gerði GG gagntilboð fyrir sína hönd og annarra eigenda lóðarinnar og var það samþykkt. Hins vegar neitaði GG síðan að veita samþykki gagntilboðsins móttöku. Eigendur lóðarinnar stofnuðu síðan einkahlutafélag og afsöluðu lóð sinni til þess. Fyrir dómi var síðan krafist þess að viðurkennt yrði að með samþykkt gagntilboðsins hafi komist á bindandi kaupsamningur.

Hæstiréttur taldi að þar sem umboð hinna lóðareigendanna sem GG sagðist hafa þegar hann gerði gagntilboðið voru ekki skrifleg, uppfyllti það ekki skilyrði laga til þess að það gæti orðið bindandi þar sem það gæti ekki orðið skuldbindandi fyrir sameigendur hans. Umboðsmaðurinn var ekki sérfróður aðili og var því ekki talinn hafa mátt vita af þánýlegri lagabreytingu um að hin nauðsynlegu umboð yrðu að vera skrifleg. Kröfu um skaðabætur var synjað þar sem fulltrúum Landsafls hefði átt að gera sér ljóst að umboð GG hefði ekki verið fullnægjandi.

Hrd. 2006:4308 nr. 77/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4379 nr. 546/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4405 nr. 143/2006 (NorðurBragð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4425 nr. 122/2006 (Synjun Mosfellsbæjar á umsókn um byggingarleyfi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4483 nr. 174/2006 (Handveðsyfirlýsing)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4500 nr. 220/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4553 nr. 183/2006 (Festarfell)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4566 nr. 184/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4655 nr. 559/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4666 nr. 548/2006 (Atlantsskip)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 150/2006 [engin bls.] dags. 9. nóvember 2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4690 nr. 182/2006 (Festarfell)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4700 nr. 215/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4737 nr. 225/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4786 nr. 194/2006 (Svenni EA - Aflaheimildir)^[HTML] ^[PDF]
Seljandinn sá eftir að hafa selt bát á svo lágu verði og krafðist breytinga á kaupverði til hækkunar.

Hrd. 2006:4807 nr. 386/2006 (Hlíðarendi í Fljótshlíð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4828 nr. 547/2006 (Vilji hjóna - engin krafa)^[HTML] ^[PDF]
Málið var rekið af börnum M úr fyrra hjónabandi gagnvart börnum K úr fyrra hjónabandi. Sameiginleg börn M og K stóðu ekki að málinu.

K var í hjúskap við fyrrum eiginmann á meðan hluta af sambúð hennar og M stóð.
M og K höfðu gert kaupmála.
M og K dóu með stuttu millibili og í málinu reyndi hvort regla erfðaréttar um að hvorugt hjónanna myndi erfa hitt, ætti við eða ekki, þar sem M hafði ekki sótt um leyfi til setu í óskiptu búi þegar hann lést.

Eign hafði verið gerð að séreign K en hún hafði tekið breytingum.
Spurningin var hvort eignin hefði öll verið séreign K eða eingöngu að hluta.
Rekja þurfti sögu séreignarinnar.
Talið var að séreign K hefði verið að lágmarki 60%. Skera þurfti síðan út um stöðu hinna 40%. Niðurstaða Hæstaréttar var að þau hefðu verið að öllu leyti séreign K og fór því í dánarbú hennar.

Engin endurgjaldskrafa var höfð uppi í málinu.

Hrd. 2006:4846 nr. 309/2006 (Sjómannabætur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4859 nr. 234/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4891 nr. 195/2006 (Sendiráðsprestur í London)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4919 nr. 198/2006 (Vinnueftirlit ríkisins - Erlend kona slasast við að henda rusli í gám á lóð Ingvars Helgasonar hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4965 nr. 582/2006 (Hækkun kröfu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:4993 nr. 212/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5035 nr. 213/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5076 nr. 214/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5186 nr. 579/2006 (Verðmat á jörð)^[HTML] ^[PDF]
Hjón deildu um verðmat á jörð og K fer fram á verðmat en vill að miðað sé við tvö tímamörk. Biður fyrst um verðmat miðað við framlagningu umsóknar en síðan einnig um verðmat frá 2005 þegar óskað var opinberra skipta. Matið fer fram árið 2006.
Dómstóllinn segir að verðmatið eigi að miða við gangverð á þeim tíma sem verðmatið fór fram. Synjað var því dómkröfu K um verðmat á þeim dögum sem hún vildi miða við.

Hrd. 2006:5198 nr. 601/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5244 nr. 145/2006 (Bjartur í Vík ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5284 nr. 260/2006 (Skemmtistaður í Þingholtsstræti)^[HTML] ^[PDF]
Sjónarmið um að ölvað fólk sem er farið út úr veitingastaðnum sé á eigin ábyrgð en Hæstiréttur tók ekki undir það, heldur bæri ábyrgð innan skynsamlegra marka.

Hrd. 2006:5339 nr. 316/2006 (K vissi að það var ójafnt)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5347 nr. 94/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5370 nr. 286/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5403 nr. 160/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5413 nr. 410/2006 (Sveðja)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5504 nr. 323/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5584 nr. 340/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5607 nr. 312/2006 (Roðasalir - Aðfararveð - Samningsveð)^[HTML] ^[PDF]
Nauðungarsala gerð á helming tiltekinnar fasteignar. G krafðist viðurkenningar á að ganga inn í veðréttinn á þeim helmingi og féllst Hæstiréttur á það.

Hrd. 2006:5617 nr. 613/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5625 nr. 626/2006 (Starmýri 4-8)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5645 nr. 621/2006 (2 börn, opinber skipti)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur taldi að tilvist barna einna og sér skapaði rétt til opinberra skipta.

Hrd. 2006:5653 nr. 637/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5662 nr. 339/2006 (Saurbær)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5716 nr. 82/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5750 nr. 652/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2006:5758 nr. 670/2006^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 649/2006 dags. 4. janúar 2007 (Snæfellsbær)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 632/2006 dags. 16. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 650/2006 dags. 16. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 319/2006 dags. 18. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 355/2006 nr. 18. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 454/2006 nr. 18. janúar 2007 (Hellubrot - Gaf sig fram og var samvinnuþýður við lögreglu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 474/2005 nr. 18. janúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 661/2006 dags. 23. janúar 2007 (Skattahluti Baugsmálsins - Ríkislögreglustjóri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 181/2006 dags. 25. janúar 2007 (Baugur I)^[HTML] ^[PDF]
JÁ var ákærður fyrir brot á lögum um ársreikninga og reyndi þá á skýringu orðsins ‚lán‘. Í dómi Hæstaréttar kemur fram að til að fá úr um skorið hvort um væri að ræða refsiverða háttsemi eður ei þyrfti að skýra framangreint orð. Af þeim sökum var ekki hægt að túlka orðið víðtækar en af orðanna hljóðan þrátt fyrir lögskýringargögn bentu til þess að skýra ætti það með öðrum hætti.

Hrd. 395/2006 dags. 1. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 335/2006 dags. 8. febrúar 2007 (Íslenskar getraunir)^[HTML] ^[PDF]
Fótboltaleikur hafði verið ranglega skráður í leikskrá og keypti stefnandi miða í Lengjunni eftir að raunverulega leiknum var lokið. Hæstiréttur taldi að eðli leiksins væri slíkt að kaupandi miða ætti að giska á úrslit leikja áður en þeim er lokið, og sýknaði því Íslenskar getraunir af kröfu miðakaupanda um greiðslu vinningsfjársins umfram það sem hann lagði inn.

Ekki vísað til 32. gr. samningalaganna í dómnum þó byggt hafi verið á henni í málflutningi.

Hrd. 304/2006 dags. 8. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 389/2006 dags. 8. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 56/2007 dags. 13. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 120/2006 dags. 15. febrúar 2007 (Karl K. Karlsson - ÁTVR)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 358/2006 dags. 15. febrúar 2007 (Fersk ýsa)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 449/2006 dags. 22. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 241/2006 dags. 22. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 462/2006 dags. 22. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 85/2007 dags. 26. febrúar 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 278/2006 dags. 1. mars 2007 (Bubbi fallinn)^[HTML] ^[PDF]
Bubbi krafðist bóta frá bæði útgefanda og ritstjóra fjölmiðils þar sem hann taldi að umfjöllun fjölmiðilsins hafa vegið að friðhelgi einkalífs hans. Ábyrgðarkerfið sem lögin um prentrétt setti upp kvað á um að hægt væri að krefjast bóta frá útgefandanum eða ritstjóranum. Hæstiréttur túlkaði ákvæðið á þann veg að eingöngu væri hægt að krefjast bótanna frá öðrum þeirra en ekki báðum.

Hrd. 438/2006 dags. 1. mars 2007 (Sinfóníuhljómsveit Íslands)^[HTML] ^[PDF]
Reynt var á hvort stjórnsýslulögin ættu við. Starfsmanni hljómsveitarinnar hafði verið sagt upp þar sem hann stæði sig ekki nógu vel í starfi, og var ekki veittur andmælaréttur. Hæstiréttur taldi að hljómsveitin teldist ekki ríkisstofnun en hins vegar ættu stjórnsýslulögin við. Hún væri stjórnvald sökum þess að hún væri í eigu opinberra aðila og rekin fyrir almannafé.

Hrd. 562/2006 dags. 1. mars 2007 (Hnífstunga í síðu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 442/2006 dags. 1. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 105/2007 dags. 5. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 97/2007 dags. 5. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 437/2006 dags. 8. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 345/2006 dags. 8. mars 2007 (Kaupþing banki hf. - Skattaupplýsingar)^[HTML] ^[PDF]
Ríkisskattstjóri óskaði eftir ítarlegum upplýsingum um stóran hóp aðila hjá Kaupþing banka en var synjað. Hæstiréttur taldi að afhending upplýsinganna ætti að fara fram og vísaði til þess að tilgangurinn með lagaheimildinni hefði verið málefnalegur og beiting ríkisskattstjóra hafi verið í samræmi við meðalhófsreglu stjórnsýslulaganna.

Hrd. 445/2006 dags. 8. mars 2007 (Þjóðhildarstígur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 333/2006 dags. 8. mars 2007 (Glitnir banki hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 424/2006 dags. 8. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 325/2006 dags. 8. mars 2007 (Landsbanki Íslands hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 117/2007 dags. 14. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 455/2006 dags. 15. mars 2007 (Skattfrelsi Orkuveitu Reykjavíkur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 425/2006 dags. 15. mars 2007 (Kambasel 69-85)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 92/2007 dags. 16. mars 2007 (Olíusamráðsdómur - Forstjórar olíufélaga)^[HTML] ^[PDF]
Forstjórar olíufélaga voru ákærðir. Álitið var að skilin á milli rannsóknar samkeppnisyfirvalda og sakamálarannsóknar lögreglu. Ákærunni var vísað frá dómi þar sem fyrrnefnda rannsóknin var framkvæmd á þeim grundvelli að ákærðu voru neyddir að lögum til að fella á sig sök, sem notað var svo gegn þeim í síðarnefndu rannsókninni. Hæstiréttur taldi þetta leiða til þess að rannsóknin var ónýt að öllu leyti.

Hrd. 485/2006 dags. 22. mars 2007 (Slys í Suðurveri)^[HTML] ^[PDF]
Vinnuveitandinn útvegaði vörurnar og fór tjónþolinn, sem var starfsmaður hans, á milli verslana til að dreifa þeim. Vinnuveitandi tjónþola var sýknaður af kröfu tjónþola sökum þess að hann hafði ekkert um að segja um verslunarhúsnæðið í þeirri verslun þar sem tjónið átti sér stað.

Hrd. 289/2006 dags. 22. mars 2007 (Landskiptagerð - Grjóteyri)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 466/2006 dags. 22. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 481/2006 dags. 22. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 138/2007 dags. 22. mars 2007 (Landspildan)^[HTML] ^[PDF]
Settar voru þrjár jafnstæðar dómkröfur þar sem að í einni þeirra var krafist tiltekinnar beitingar ákvæðis erfðafestusamnings en í annarri þeirra krafist ógildingar þess ákvæðis. Þótti það vera ódómtækt.

Hrd. 498/2006 dags. 29. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 516/2006 dags. 29. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 433/2006 dags. 29. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 178/2007 dags. 30. mars 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 555/2006 dags. 2. apríl 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 192/2006 dags. 2. apríl 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 190/2007 dags. 11. apríl 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 191/2007 dags. 11. apríl 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 519/2006 dags. 26. apríl 2007 (Umgengnisréttur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 551/2006 dags. 26. apríl 2007 (Þrándarstaðir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 517/2006 dags. 26. apríl 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 543/2006 dags. 3. maí 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 326/2006 dags. 3. maí 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 647/2006 dags. 10. maí 2007 (Salmann Tamimi gegn Landspítala-háskólasjúkrahúsi - Uppsögn ríkisstarfsmanns)^[HTML] ^[PDF]
Ríkisstarfsmanni var sagt upp vegna útskiptingar á tölvukerfum og fór hann í mál. Hæstiréttur nefndi að það skipti máli í hvaða starf viðkomandi var ráðinn og ef starfi er skipt út fyrir annað þurfi að kanna hvort finna megi önnur störf innan stjórnvaldsins sem starfsmaðurinn er hæfur til að gegna. Talið var að uppsögnin hafi verið ólögmæt.

Hrd. 429/2006 dags. 10. maí 2007 (Skemmtibáturinn Harpa)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 545/2006 dags. 10. maí 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 571/2006 dags. 16. maí 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 258/2007 dags. 22. maí 2007 (Kjarvalsmálverk)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 590/2006 dags. 24. maí 2007 (Öryrkjabandalag Íslands - Loforð ráðherra um hækkun örorkulífeyris)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 598/2006 dags. 24. maí 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 574/2006 dags. 24. maí 2007 (Innlausn eigna á jörð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 573/2006 dags. 24. maí 2007 (Innlausn eigna á jörð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 450/2006 dags. 24. maí 2007 (Pizza-Pizza)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 575/2006 dags. 24. maí 2007 (Innlausn eigna á jörð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 602/2006 dags. 31. maí 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 635/2006 dags. 31. maí 2007 (Fannborg)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 4/2007 dags. 31. maí 2007 (Höskuldsstaðir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 254/2007 dags. 1. júní 2007 (Baugsmál I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 281/2007 dags. 6. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 282/2007 dags. 6. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 518/2006 dags. 7. júní 2007 (FL-Group)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 419/2006 dags. 7. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 591/2006 dags. 7. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 22/2007 dags. 14. júní 2007 (Þórsmörk og Goðaland)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 580/2006 dags. 14. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 655/2006 dags. 14. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 658/2006 dags. 14. júní 2007 (Sætún)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 311/2006 dags. 14. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 648/2006 dags. 14. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 614/2006 dags. 18. júní 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 377/2007 dags. 8. ágúst 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 389/2007 dags. 10. ágúst 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 359/2007 dags. 10. ágúst 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 323/2007 dags. 15. ágúst 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 396/2007 dags. 23. ágúst 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 369/2007 dags. 27. ágúst 2007 (Ekki ósanngjarnt, skipti í heild)^[HTML] ^[PDF]
Hreinræktað dæmi um dóm um hvort lífeyrisréttindin eigi að vera utan eða innan skipta.

Hrd. 357/2007 dags. 27. ágúst 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 388/2007 dags. 27. ágúst 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 451/2007 dags. 7. september 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 32/2007 dags. 13. september 2007 (Landsbanki Íslands hf. - Launaútreikningur)^[HTML] ^[PDF]
Mistök leiddu til of hárrar launagreiðslu og þremur árum síðar var krafist endurgreiðslu fyrir því ofgreidda. Hæstiréttur vísaði til þess að meginregla gilti um rétt skuldara til slíkrar endurkröfu sem á væru undantekningar. Í því sambandi nefndi hann að launagreiðandanum hefði átt að vera mistökin ljós, þar sem hann var banki, og var endurkröfunni því synjað.

Hrd. 460/2007 dags. 19. september 2007 (Hluti fasteignar - Ísland og Þýskaland)^[HTML] ^[PDF]
M var Íslendingar og K Þjóðverji.
Gerðu hjúskaparsamning, eins og það var kallað, á Þýskalandi.
Í honum var ákvæði um aðskilinn fjárhag og yfirlýsing um að allt varðandi þeirra hjúskap skyldi lúta þýskum reglum.
Slitu samvistum og M kemur hingað til lands og kaupir íbúð.
Þau taka síðan aftur samvistum. Íbúðin seld og keypt önnur eign.
Þau gera kaupmála á Íslandi. Á honum er kveðið á um að fasteign væri séreign M og allt sem kæmi í hennar stað.
Þau skilja síðan og reka dómsmál á Íslandi um skiptingu fasteignanna.
Deildu um það hvort fasteignin væri öll eða að hluta séreign M.
Hvorugt kemur með mótbárur að þetta tiltekna mál sé rekið á Íslandi né krefjast þess að einhver hluti málsins sé rekið á öðru landi eða færi eftir reglum erlendra ríkja.
Niðurstaðan var sérkennileg en héraðsdómur kvað á um að M ætti 59% hluta.
M mistókst að reyna á það hvort eignin væri séreign hans eða ekki þar sem hann hafði ekki kært úrskurð héraðsdóms fyrir sitt leyti.
Dómstólar tóku ekki afstöðu til þeirra 41% sem eftir voru þar sem þeim hluta var vísað frá.
K reyndi hvorki að útskýra hjúskaparsaminginn né þýskar réttarreglur.

Hrd. 523/2006 dags. 20. september 2007 (Starfsmannaleigur - Impregilo SpA)^[HTML] ^[PDF]
Spurt var um hver ætti að skila skattinum. Fyrirætlað í lögskýringargögnum en kom ekki fram í lagatextanum, og því ekki hægt að byggja á lagaákvæðinu.

Hrd. 70/2007 dags. 20. september 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 479/2007 dags. 25. september 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 182/2007 dags. 27. september 2007 (Leyfi til námuvinnslu á hafsbotni - Björgun)^[HTML] ^[PDF]
Árið 1990 fékk félagið Björgun opinbert leyfi til að vinna efni á hafsbotni til 30 ára. Árið 2000 öðluðust svo gildi lög um eignarrétt íslenska ríkisins á hafsbotninum er fólu í sér breytingar á skilyrðum til að fá útgefin eins leyfi og Björgun hafði undir höndum. Með lögunum var almennt orðað bráðabirgðaákvæði um að þáverandi handhafar slíkra leyfa skyldu halda þeim í 5 ár eftir gildistöku laganna.

Árið 2004 fékk svo Björgun tilkynningu um að leyfið þeirra myndi renna út á næsta ári. Félagið sótti þá um endurnýjun á leyfinu til Skipulagsstofnunar en var þá tilkynnt að leyfið þeirra yrði háð mati á umhverfisáhrifum. Björgun var ekki sátt með það.

Hæstiréttur tók undir með Björgun að um væri að ræða skerðingu á eignarréttindum og atvinnuréttindum, ásamt því að lagabreytingin hefði verið sérlega íþyngjandi gagnvart félaginu. Þó var ekki fallist á bótaskyldu þar sem hann taldi að uppfyllt hefðu verið skilyrði um almenningsþörf og ríkir almannahagsmunir væru fyrir því að vernda hafsbotninn. Þá vísaði hann til þess að grundvöllur lagasetningarinnar hefði verið umhverfisvernd og framkvæmd þjóðréttarskuldbindinga íslenska ríkisins. Þessi sjónarmið hefðu meira vægi en eignarréttindi Björgunar á leyfinu en skerðingin væri ekki það mikil að hún stofnaði til bótaskyldu af hendi íslenska ríkisins.

Hrd. 9/2007 dags. 27. september 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 37/2007 dags. 4. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 99/2007 dags. 11. október 2007 (Skaftártunguafréttur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 491/2006 dags. 11. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 619/2006 dags. 18. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 525/2007 dags. 18. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 79/2007 dags. 18. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 47/2007 dags. 18. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 12/2007 dags. 18. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 107/2007 dags. 18. október 2007 (Netþjónn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 552/2007 dags. 23. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 553/2007 dags. 23. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 109/2007 dags. 25. október 2007 (Þjóðkirkjan og önnur trúfélög - Ásatrúarfélagið)^[HTML] ^[PDF]
Í þessu máli reyndi á í fyrsta skipti á þau forréttindi sem Þjóðkirkjan fær umfram önnur trúfélög. Ásatrúarfélagið stefndi ríkinu á þeim forsendum að aukin fjárframlög ríkisins til Þjóðkirkjunnar miðað við önnur trúfélög fælu í sér ólögmæta mismunun.

Hæstiréttur mat það svo að þær auknu skyldur sem ríkið setur á Þjóðkirkjuna leiddu til þess að hún og Ásatrúarfélagið væru ekki í sambærilegri stöðu og því væri ekki um mismunun að ræða.

Hrd. 146/2007 dags. 25. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 58/2007 dags. 25. október 2007 (Klettháls)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 554/2007 dags. 31. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 548/2007 dags. 31. október 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 594/2006 dags. 1. nóvember 2007 (Brekkuás)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 148/2007 dags. 1. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 272/2007 dags. 1. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 571/2007 dags. 5. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 574/2007 dags. 5. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 572/2007 dags. 5. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 573/2007 dags. 5. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 560/2007 dags. 6. nóvember 2007 (Vatnsendi 4)^[HTML] ^[PDF]
Krafist var ógildingar á erfðaskrá MEH þar sem veigamikil brot höfðu verið á framkvæmd ákvæða hennar og brostnar forsendur um gildi hennar. Þeim málatilbúnaði var hafnað þar sem hún hefði verið lögð til grundvallar skipta á þremur dánarbúum og andmælum við skipti á dánarbúi MEH hefði verið hafnað á sínum tíma, og leiðir til að krefjast ógildingar höfðu ekki verið fullnýttar þá. Málinu var því vísað frá.

Hrd. 579/2007 dags. 6. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 145/2007 dags. 8. nóvember 2007 (Kirkjubæjarskólalóð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 7/2007 dags. 8. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 163/2007 dags. 8. nóvember 2007 (Pétursbúð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 159/2007 dags. 8. nóvember 2007 (Orkuveita)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 580/2007 dags. 8. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 184/2007 dags. 15. nóvember 2007 (Sandgerðisslys)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 489/2006 dags. 15. nóvember 2007 (Þorragata 5, 7 og 9)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 566/2007 dags. 15. nóvember 2007 (Dómkvaðning matsmanna)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 597/2007 dags. 15. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 151/2007 dags. 15. nóvember 2007 (Unnarsholtskot - Gjafir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 114/2007 dags. 15. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 599/2007 dags. 15. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 598/2007 dags. 15. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 603/2007 dags. 16. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 602/2007 dags. 16. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 601/2007 dags. 16. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 600/2007 dags. 16. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 44/2007 dags. 22. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 235/2007 dags. 22. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 19/2007 dags. 22. nóvember 2007 (Strandasel)^[HTML] ^[PDF]
Fasteign byggð 1977 og keypt 2004. Gallinn var í halla gólfs í sólstofu sem byggð hafði verið árið 1992. Gallinn var ekki nógu mikill til að uppfylla lagakröfur um gallaþröskuld, og hann var talinn það augljós að undantekning um vanrækslu á upplýsingaskyldu var ekki talin eiga við.

Hrd. 581/2007 dags. 22. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 215/2007 dags. 29. nóvember 2007 (Drukknun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 381/2007 dags. 29. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 189/2007 dags. 29. nóvember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 612/2007 dags. 5. desember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 160/2007 dags. 6. desember 2007 (Fótarmissir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 201/2007 dags. 6. desember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 632/2007 dags. 10. desember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 626/2007 dags. 10. desember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 611/2007 dags. 10. desember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 153/2007 dags. 13. desember 2007 (Flugslys í Hvalfirði)^[HTML] ^[PDF]
Flugkennari losnaði undan bótaskyldu.

Hrd. 152/2007 dags. 13. desember 2007 (Landspilda úr Teigstorfu, á Þveráraurum)^[HTML] ^[PDF]
Aðilar kröfðust viðurkenningar á því að hefð hefði unnist á landspildu innan girðingar lands þeirra. Girðingin hafi átt að hafa verið reist fyrir 1960. Lögð hafði verið fram landskiptabeiðni áður en hefðun væri fullnuð, með vitneskju aðilanna sem kröfðust viðurkenningarinnar, og því hefðu þeir ekki getað hafa talið hafa eignast landspilduna á grundvelli hefðunar.

Hrd. 196/2007 dags. 13. desember 2007 (Auto Ísland ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 241/2007 dags. 13. desember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 169/2007 dags. 13. desember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 154/2007 dags. 20. desember 2007^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 240/2007 dags. 20. desember 2007 (Örorkulífeyrir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 208/2007 dags. 20. desember 2007 (Stangarhylur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 177/2007 dags. 20. desember 2007 (BB & synir ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 195/2007 dags. 17. janúar 2008 (Umferðarslys - Sjálfsmorð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 286/2007 dags. 17. janúar 2008 (Lífeyrissjóður starfsmanna Reykjavíkurborgar)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur taldi að ákvæði stjórnsýslulaga giltu ekki um Lífeyrissjóð starfsmanna Reykjavíkurborgar þar sem um hann giltu ákvæði laga nr. 129/1997 um skyldutryggingu lífeyrisréttinda og starfsemi lífeyrissjóða. Þá gat Hæstiréttur þess að engin sérákvæði væru í lögum sem giltu um starfsemi sjóðsins sem gerði hann frábrugðinn öðrum lífeyrissjóðum, og breytti sú staðreynd ekki því mati þó svo að samþykktir sjóðsins kvæðu á um að eigendur hans teldust vera Reykjavíkurborg og sjóðfélagar, og að hinn fyrrnefndi skipaði þrjá stjórnarmenn í fimm manna stjórn sjóðsins og Starfsmannafélag Reykjavíkurborgar tvo.

Hrd. 229/2007 dags. 17. janúar 2008 (Saxhóll)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 245/2007 dags. 17. janúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 89/2007 dags. 17. janúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 31/2008 dags. 23. janúar 2008 (Galtalækjarskógur)^[HTML] ^[PDF]
Ekki var tekið fram hver spildan var sem var leigð.

Hrd. 9/2008 dags. 23. janúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 128/2007 dags. 24. janúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 181/2007 dags. 24. janúar 2008 (Álftarós)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 262/2007 dags. 24. janúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 224/2007 dags. 31. janúar 2008 (Fiskhausar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 226/2007 dags. 31. janúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 158/2007 dags. 31. janúar 2008 (Vopnað rán)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 36/2008 dags. 31. janúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 618/2006 dags. 7. febrúar 2008 (Leikskólakennari)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 187/2007 dags. 7. febrúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 21/2008 dags. 8. febrúar 2008 (Ríkislögreglustjóri - Skattrannsóknarstjóri - Skattur)^[HTML] ^[PDF]
Klofinn dómur.
Rannsókn á stóru og umfangsmiklu máli leiddi til uppgötvana um vantalinn skatt. Lögreglan hafði sent skattayfirvöldum til útreiknings á ætluðum skattaundanskotum. Niðurstaða skattayfirvalda hljóðaði eingöngu upp á tvo einstaklinga en ekki hinn þriðja, en sá þriðji hafði ítrekað synjað um afhendingu gagna. Lögreglan taldi að hinn þriðji ætti að hljóta sömu meðferð og krafðist húsleitarheimildar hjá dómstólum.

Í þessu máli vissi aðgerðarþoli og skattrannsóknarstjóri af beiðninni og kærði hinn síðarnefndi úrskurðinn.

Hrd. 38/2008 dags. 8. febrúar 2008 (Eftirfararbúnaður á bifreið)^[HTML] ^[PDF]
Sakborningur fann eftirfararbúnað í bifreið sinni og krafði hann dómara um að þeirri aðgerð yrði hætt. Dómari féllst á kröfuna.

Hrd. 10/2008 dags. 12. febrúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 68/2008 dags. 12. febrúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 252/2007 dags. 14. febrúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 645/2006 dags. 21. febrúar 2008 (Jarðefni - Gangadómar - Reyðarfjarðargöng)^[HTML] ^[PDF]
Snerist um borun jarðganga um Almannaskarð, og Reyðarfjarðar og Fáskrúðsfjarðar. Eignarnám var gert í fjöllunum. Vegagerðin nýtti jarðefnið til að leggja vegi og deilt var um hvort eignarnámið hafi náð yfir jarðefnanýtingu. Hæstiréttur taldi að jarðefnið væri hluti fjallsins en efnatakan var svo dýr að hún hefði ekki verið arðbær, og því hefði jarðefnið ekki verðgildi gagnvart jarðeigandanum.

Hrd. 644/2006 dags. 21. febrúar 2008 (Jarðefni - Gangadómar - Almannaskarðsgöng I)^[HTML] ^[PDF]
Snerist um borun jarðganga um Almannaskarð, og Reyðarfjarðar og Fáskrúðsfjarðar. Eignarnám var gert í fjöllunum. Vegagerðin nýtti jarðefnið til að leggja vegi og deilt var um hvort eignarnámið hafi náð yfir jarðefnanýtingu. Hæstiréttur taldi að jarðefnið væri hluti fjallsins en efnatakan var svo dýr að hún hefði ekki verið arðbær, og því hefði jarðefnið ekki verðgildi gagnvart jarðeigandanum.

Hrd. 326/2007 dags. 21. febrúar 2008 (Hafrót - Fiskútflutningur)^[HTML] ^[PDF]
Hafrót flytur út fisk til Þýskalands í eigin nafni en fyrir Torfnes. Torfnesi voru veittar ýmsar lánafyrirgreiðslur. Hafrót gerir ýmsar athugasemdir við þýska félaginu þar sem greiðslurnar voru lægri en kostnaður Hafrótar. Ekki var talið að þýska félagið gæti skuldajafnað skuldina við Torfnesi þar sem um hefði verið að ræða umsýsluviðskipti, ólíkt umboðsviðskiptum.

Hrd. 223/2007 dags. 21. febrúar 2008 (Innbú)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 238/2007 dags. 21. febrúar 2008 (Opel Vectra)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 60/2008 dags. 25. febrúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 306/2007 dags. 28. febrúar 2008 (Kjarval)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 259/2007 dags. 28. febrúar 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 220/2007 dags. 28. febrúar 2008 (Áfengisvandi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 104/2008 dags. 4. mars 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 324/2007 dags. 6. mars 2008 (Afvöxtun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 289/2007 dags. 6. mars 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 353/2007 dags. 6. mars 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 332/2007 dags. 6. mars 2008 (Jurtaríki)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 288/2007 dags. 6. mars 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 124/2008 dags. 7. mars 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 384/2007 dags. 13. mars 2008 (Ekki leiðbeint - Vankunnátta um helmingaskipti)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 221/2007 dags. 13. mars 2008 (Höfundaréttur)^[HTML] ^[PDF]
Í útgáfu ævisögu Halldórs Laxness voru fjölmargar tilvitnanir sem taldar voru brjóta gegn höfundarétti. Hæstiréttur taldi að málshöfðunarfrestur til að hafa uppi refsikröfu í einkamáli hefði verið liðinn og var þeim kröfulið vísað sjálfkrafa frá héraðsdómi.

Hrd. 318/2007 dags. 13. mars 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 518/2007 dags. 13. mars 2008 (Svæfingalæknir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 434/2007 dags. 13. mars 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 200/2007 dags. 13. mars 2008 (Óvígð sambúð - Fjárskipti)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 293/2007 dags. 13. mars 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 114/2008 dags. 14. mars 2008 (Hringvegur um Hornafjörð)^[HTML] ^[PDF]
Landeigendur sem voru ekki aðilar máls á ákveðnu stjórnsýslustigi voru samt sem áður taldir geta orðið aðilar að dómsmáli á grundvelli lögvarinna hagsmuna um úrlausnarefnið.

Hrd. 301/2007 dags. 18. mars 2008 (Elliðahvammur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 145/2008 dags. 7. apríl 2008 (Tröllaborgir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 558/2007 dags. 10. apríl 2008 (Ummæli yfirmanns Samkeppnisstofnunar)^[HTML] ^[PDF]
Forstjórinn mætti á fund kúabónda og hraunaði yfir fundarmenn.
Hæstiréttur taldi það ekki hafa leitt til vanhæfis í því tilviki.

Hrd. 370/2007 dags. 10. apríl 2008 (Umferðarslys)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 248/2007 dags. 10. apríl 2008 (Iveco bátavél)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 146/2008 dags. 11. apríl 2008 (SMÁÍS - 365 miðlar ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 155/2008 dags. 16. apríl 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 189/2008 dags. 16. apríl 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 188/2008 dags. 16. apríl 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 473/2007 dags. 17. apríl 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 489/2007 dags. 17. apríl 2008 (Haukalind)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 444/2007 dags. 17. apríl 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 398/2007 dags. 17. apríl 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 196/2008 dags. 18. apríl 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 198/2008 dags. 22. apríl 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 431/2007 dags. 23. apríl 2008 (Mikil og góð tengsl)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 418/2007 dags. 23. apríl 2008 (Teigarás - Akrar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 366/2007 dags. 23. apríl 2008 (Portus - Tónlistarhúsið Harpan)^[HTML] ^[PDF]
Tveir aðilar sem höfðu ekki verið valdir til að fá sérleyfi til byggingar, eign og rekstur tónlistar- og ráðstefnuhúsið Hörpuna, kröfðust afrits af samkomulags sem Austurhöfn-TR ehf., fyrirtæki stofnað af íslenska ríkinu og Reykjavíkurborg, gerði við Portus ehf. Þeirri beiðni var synjað af hálfu Ríkiskaupa og Reykjavíkurborgar og var henni skotið til úrskurðarnefndar upplýsingamála sem féllst svo á beiðnina.

Hæstiréttur hafnaði málsástæðu um að samningurinn félli utan við gildissvið upplýsingalaga og vísaði þar á meðal að í þeim lögum hefði ekki verið neinn áskilnaður um ákvörðun er varðaði rétt eða skyldu manna. Þá var einnig getið þess í dómnum að Ríkiskaup sáu um þau innkaup sem voru aðdragandi samningins auk þess að hann var undirritaður af fulltrúum íslenska ríkisins og Reykjavíkurborgar. Ljóst var að Ríkiskaup og Reykjavíkurborg höfðu haft samninginn undir höndum vegna verkefna þeirra á sviði stjórnsýslu.

Hrd. 425/2007 dags. 23. apríl 2008 (Ósæmileg ummæli í stefnu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 228/2008 dags. 29. apríl 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 195/2008 dags. 29. apríl 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 411/2007 dags. 30. apríl 2008 (Sálfræðingafélagið)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 379/2007 dags. 8. maí 2008 (Sala á Íslenskum aðalverktökum hf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 446/2007 dags. 8. maí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 450/2007 dags. 8. maí 2008 (Hópbílaleigan I)^[HTML] ^[PDF]
Aðili var lægstbjóðandi í akstur á tveimur tilteknum svæðum. Samt sem áður var tilboði hans hafnað á grundvelli fjárhagslegrar getu og tæknilegs hæfis sem voru ekki tiltekin sérstaklega í útboðsgögnum. Fyrir Hæstarétti var viðurkenndur réttur hans til skaðabóta.

Hrd. 426/2007 dags. 8. maí 2008 (Hringrás)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 445/2007 dags. 8. maí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 82/2008 dags. 8. maí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 194/2008 dags. 8. maí 2008 (Istorrent I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 252/2008 dags. 19. maí 2008 (Sambúðarfólk)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 269/2008 dags. 26. maí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 257/2008 dags. 26. maí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 546/2007 dags. 29. maí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 385/2007 dags. 5. júní 2008 (Baugsmál II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 290/2008 dags. 6. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 291/2008 dags. 6. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 302/2008 dags. 11. júní 2008 (Garðabær)^[HTML] ^[PDF]
K var skrifuð fyrir eign en M taldi sig eiga hlutdeild.
M var talinn hafa lagt fram of lítið til að það skapaði hlutdeild.
Hæstiréttur nefnir að M hefði ekki lagt fram kröfu um endurgreiðslu vegna vinnu við eignina.

Hrd. 467/2007 dags. 12. júní 2008 (Aldraður maður og sala báts - Ingvar ÍS 770)^[HTML] ^[PDF]
Ekkert kom fram í málinu um andlega annmarka seljandans. Vitni sögðu líka að seljandinn hafi vitað af því að söluverð bátsins var lægra en virði hans. Þá var litið til þess að um tvö ár voru liðin frá sölunni og þar til formleg krafa um hærra verð var borin fram. Hæstiréttur hafnaði því að breyta kaupsamningnum til hækkunar kaupverðs þar sem ekki væru uppfyllt skilyrði 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936.

Hrd. 556/2007 dags. 12. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 264/2008 dags. 18. júní 2008 (Vestfjarðarvegur - Fuglaverndarfélag Íslands)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 549/2007 dags. 19. júní 2008 (Iceland Express)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 613/2007 dags. 19. júní 2008 (Haukagil)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 397/2007 dags. 19. júní 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 325/2008 dags. 26. júní 2008 (Litli-Hvammur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 330/2008 dags. 26. júní 2008 (Innkeyrsla)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 399/2008 dags. 30. júlí 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 368/2008 dags. 1. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 404/2008 dags. 2. september 2008 (Arnórsstaðir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 446/2008 dags. 2. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 417/2008 dags. 2. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 464/2008 dags. 4. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 344/2008 dags. 5. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 358/2008 dags. 5. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 430/2007 dags. 18. september 2008 (Hjúkrunarfræðingur á geðsviði)^[HTML] ^[PDF]
X starfaði sem hjúkrunarfræðingur á geðsviði Landspítala Íslands ásamt hjúkrunarfræðingnum Y. Y sakaði X um kynferðislega áreitni utan vinnustaðar og lýsti því yfir að hann væri tilbúinn til þess að færa sig milli deilda.

Yfirmenn X ákváðu að færa X milli deilda gegn vilja hennar vegna ágreiningsins sem ríkti meðal þeirra tveggja og að ágreiningurinn truflaði starfsemina. Landspítalinn hélt því fram að um væri að ræða ákvörðun á grundvelli stjórnunarréttar vinnuveitenda og því ættu reglur stjórnsýsluréttarins ekki við.

Hæstiréttur taldi að ákvörðunin hefði slík áhrif á æru X, réttindi hennar og réttarstöðu hennar að öðru leyti, að hún teldist vera stjórnvaldsákvörðun. Fallist var á kröfu X um ógildingu þeirrar ákvörðunar Landspítalans um að flytja hana úr starfi milli deilda og greiðslu miskabóta.

Hrd. 468/2008 dags. 18. september 2008 (Hof)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 1/2008 dags. 18. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 614/2007 dags. 18. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 550/2006 dags. 18. september 2008 (Faxaflóahafnir)^[HTML] ^[PDF]
Aðili taldi að Faxaflóahöfnum hafi verið óheimilt að setja áfenga og óáfenga drykki í mismunandi gjaldflokka vörugjalds hafnarinnar og höfðaði mál á grundvelli meints brots á jafnræðisreglu 11. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 og 65. gr. stjórnarskrárinnar.

Hæstiréttur leit svo á að áfengar og óáfengar drykkjarvörur væru eðlisólíkar og því ekki um sambærilegar vörur að ræða, og hafnaði því þeirri málsástæðu.

Hrd. 487/2007 dags. 18. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 604/2007 dags. 25. september 2008 (Búvélar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 591/2007 dags. 25. september 2008 (Hraði, slitnir hjólbarðar, stilla útvarp)^[HTML] ^[PDF]
Ökumaður var að skipta um rás í útvarpinu og var að keyra yfir hámarkshraða. Það var ekki talið vera stórfellt gáleysi en taldist þó vera einfalt gáleysi. Ekki var talið sannað að slit hjólbarðanna ein og sér hefðu valdið slysinu.

Hrd. 484/2007 dags. 25. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 523/2007 dags. 25. september 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 610/2007 dags. 2. október 2008 (Sólheimatorfa)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 596/2007 dags. 2. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 630/2007 dags. 2. október 2008 (Fiskmarkaður Suðurnesja)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 640/2007 dags. 2. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 550/2007 dags. 2. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 619/2007 dags. 2. október 2008 (Veiðifélag Norðurár í Skagafirði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 514/2008 dags. 3. október 2008 (Valitor)^[HTML] ^[PDF]
Skattyfirvöld vildu upplýsingar um alla sem áttu erlend greiðslukort með tiltekinni heimild. Meiri hluti Hæstaréttar taldi lagaákvæðið vera nógu skýrt.

Hrd. 637/2007 dags. 9. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 14/2008 dags. 9. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 56/2008 dags. 16. október 2008 (Bætur vegna hrd. 52/2004)^[HTML] ^[PDF]
K fékk miskabætur vegna brottvísunar hans er var felld úr gildi með Hrd. 2004:2760 nr. 52/2004 (Brottvísun útlendings - Hættulegur hagsmunum almennings)^ⓘ.

Hrd. 231/2008 dags. 16. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 78/2008 dags. 16. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 106/2008 dags. 16. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 555/2008 dags. 21. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 491/2007 dags. 23. október 2008 (Áfengisauglýsingabann II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 609/2007 dags. 23. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 585/2007 dags. 23. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 584/2007 dags. 23. október 2008 (Kompás)^[HTML] ^[PDF]
Þáttastjórnendur þóttust vera ungar stúlkur settu upp fundi með ákærðu og höfðu svo samband við lögregluna. Hæstiréttur taldi að gögnin hefðu ekki slíkt sönnunargildi að þau dygðu til að sakfella þá, m.a. var ekki útilokað að ákærðu hefðu verið að mæta á öðrum forsendum.

Hrd. 545/2008 dags. 23. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 140/2008 dags. 30. október 2008 (Tengsl umfram stöðugleika)^[HTML] ^[PDF]
Framhald af: Hrd. 427/2007 dags. 24. ágúst 2007 (Stöðugleiki)^ⓘ

K og M kynntust árið 1997 og tóku stuttu síðar upp sambúð. Þau eignuðust tvö börn saman, A árið 1998 og B árið 2001. Sambúð þeirra lauk árið 2003. Þau tvö gerðu samkomulag um sameiginlega forsjá barnanna tveggja, en A myndi eiga lögheimili hjá K og B hjá M. Samkomulagið var staðfest af sýslumanni sama ár.

Börnin bjuggu síðan vikulega til skiptist hjá hvoru foreldrinu. Vorið 2006 óskaði K eftir því að lögheimili beggja barnanna yrðu færð til hennar en eftir sáttameðferðina var ákveðið að lögheimilisfyrirkomulagið yrði óbreytt. K vildi flytja inn til annars manns ári síðar en ekki náðust sættir milli hennar og M um flutning barnanna. Hún fór svo í þetta forsjármál.

Hún krafðist bráðabirgðaúrskurðar um að hún fengi óskipta forsjá barnanna, sem var svo hafnað af héraðsdómi með úrskurði en hins vegar var fallist á til bráðabirgða að lögheimili barnanna yrði hjá henni á meðan málarekstri stæði. M skaut bráðabirgðaúrskurðinum til Hæstaréttar, er varð að máli nr. 427/2007, en þar var staðfest synjun héraðsdóms um bráðabirgðaforsjá en felldur úr gildi sá hluti úrskurðarins um að lögheimili beggja barnanna yrði hjá K.

K gerði dómkröfu um að fyrra samkomulag hennar við M yrði fellt úr gildi og henni falið óskipt forsjá barnanna A og B, og ákveðið í dómnum hvernig umgengninni við M yrði háttað. Einnig krafðist hún einfalds meðlags frá M með hvoru barninu.

M gerði sambærilegar forsjárkröfur gagnvart K, og umgengni eins og lýst var nánar í stefnu.
Fyrir héraðsdómi gaf matsmaður skýrslu og lýsti þeirri skoðun sinni að eldra barnið hefði lýst skýrum vilja til að vera hjá móður, en eldra barnið hefði ekki viljað taka afstöðu. Matsmaðurinn taldi drengina vera mjög tengda.

Fyrir Hæstarétti var lögð fram ný matsgerð sem gerð var eftir dómsuppsögu í héraði. Samkvæmt henni voru til staðar jákvæð tengsl barnsins A við foreldra sína, en mun sterkari í garð móður sinnar. Afstaða barnsins A teldist skýr og afdráttarlaus á þá vegu að hann vilji búa hjá móður sinni og fara í umgengni til föður síns. Því var ekki talið að breytingar á búsetu hefðu neikvæð áhrif.

Tengsl barnsins B við foreldra sína voru jákvæð og einnig jákvæð í garð stjúpföður en neikvæð gagnvart stjúpmóður. Hins vegar voru ekki næg gögn til þess að fá fram afstöðu hans til búsetu.

Hæstiréttur taldi með hliðsjón af þessu að K skyldi fara með óskipta forsjá barnanna A og B. M skyldi greiða einfalt meðlag með hvoru barnanna, og rækja umgengni við þau.

Hrd. 70/2008 dags. 30. október 2008 (Kostnaður vegna málsmeðferðar í Landbúnaðarráðuneytinu - Varnargarður í Hvítá III - Blöndal)^[HTML] ^[PDF]
Ekki algengt að slík bótaskylda sé dæmd. Hæstiréttur taldi að mistökin á stjórnsýslustigi hefðu verið svo mikil að háttsemin teldist saknæm og ólögmæt og bæri ríkið því bótaskyldu vegna kostnaðar aðilanna vegna meðferð málsins á stjórnsýslustigi.

Hrd. 75/2008 dags. 30. október 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 55/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Bumbuslagur)^[HTML] ^[PDF]
Ekki litið svo á að bumbuslagurinn hafi falið í sér stórfellt gáleysi.

Hrd. 143/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Áfengisauglýsing II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 32/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Viðbygging ofan á hús - Suðurhús - Brottflutningur I)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 115/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Lyngberg)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 54/2008 dags. 6. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 566/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Skálmholtshraun í Flóahreppi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 121/2008 dags. 6. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 591/2008 dags. 7. nóvember 2008 (Lambhagi - Jafnaskarð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 28/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 584/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 113/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 587/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 586/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 583/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 582/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 585/2008 dags. 13. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 602/2008 dags. 17. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]
Aðfinnslur voru gerðar við greinargerð ákæruvaldsins sem var það ítarleg að hún var talin jafna við skriflega málsmeðferð.

Hrd. 600/2008 dags. 17. nóvember 2008 (Ístak - E. Pihl & Søn A.S.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 187/2008 dags. 20. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 151/2008 dags. 20. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 57/2008 dags. 20. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 203/2008 dags. 27. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 611/2008 dags. 27. nóvember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 622/2008 dags. 4. desember 2008 (Séreign barna)^[HTML] ^[PDF]
Gerð var erfðaskrá þar sem tilgreint var að hvert barn fengi tiltekinn arfshluta og nefnt að hvert þeirra bæri að gera hana að séreign. Orðalagið var talið vera yfirlýsing en ekki kvöð.

Í Hrd. 1994:526 nr. 377/1991 (Jörðin Hagavík)^ⓘ var eignin gerð að séreign í kaupmála en svo var ekki í þessu máli.
Lögmaðurinn sem ritaði erfðaskrána taldi að vilji arfleifanda hefði verið sá að eignin yrði séreign.

Hrd. 181/2008 dags. 4. desember 2008 (Lóðarúthlutun í Kópavogi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 152/2008 dags. 4. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 645/2008 dags. 4. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 640/2008 dags. 8. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 632/2008 dags. 9. desember 2008 (Innsetning - Vilji)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 101/2008 dags. 11. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 34/2008 dags. 11. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 210/2008 dags. 11. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 209/2008 dags. 11. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 128/2008 dags. 18. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 232/2008 dags. 18. desember 2008 (Miðhraun)^[HTML] ^[PDF]
M ehf. krafðist staðfestingar lögbanns við því að M sf. stæði fyrir eða efndi til losunar og urðunar jarðvegsúrgangs á sameignarland þeirra beggja þar sem þær athafnir hefðu ekki verið samþykktar af hálfu M ehf.

Niðurstaða fyrri deilna aðilanna um eignarhald landsins hafði verið sú að landið væri óskipt sameign þeirra beggja. Hefðbundin nýting sameignarlandsins hafði verið sem beitarland en M sf. hafði stundað á því sauðfjárbúskap og fiskvinnslu. Aðilar höfðu í sameiningu reynt að sporna við uppblæstri á mel sameignarlandsins með því að auka fótfestu jarðvegar. M sf. hefði borið hey í rofabörð og M ehf. dreift áburði og fræjum á svæðið.

M ehf. hélt því fram að M sf. hefði flutt á svæðið fiskúrgang til dreifingar á svæðinu en M sf. hélt því fram að um væri að ræða mold og lífræn efni, þar á meðal fiskslor, sem blönduð væru á staðnum svo þau gætu brotnað niður í tiltekinn tíma. Ýmsir opinberir aðilar skoðuðu málið og sá enginn þeirra tilefni til neikvæðra athugasemda.

Hæstiréttur taldi að athæfið sem krafist var lögbanns gegn hefði verið eðlileg ráðstöfun á landinu í ljósi tilgangs þeirra beggja um heftun landeyðingar og endurheimtun staðbundins gróðurs, og því hefði ekki verið sýnt fram á að M ehf. hefði orðið fyrir tjóni sökum þessa. Var því synjað um staðfestingu lögbannsins.

Hrd. 671/2008 dags. 18. desember 2008 (Teigsskógur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 147/2008 dags. 18. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 204/2008 dags. 18. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 138/2008 dags. 18. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 427/2008 dags. 18. desember 2008^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 673/2008 dags. 14. janúar 2009 (Vatnsendablettur - Vallakór)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 668/2008 dags. 16. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 19/2008 dags. 22. janúar 2009 (Fasteignir Vesturbyggðar ehf.)^[HTML] ^[PDF]
Stjórnin vildi reka framkvæmdastjórann og taldi hann að ekki hefði verið rétt staðið að uppsögninni þar sem stjórnin hefði ekki gætt stjórnsýslulaganna við það ferli. Hæstiréttur taldi að um einkaréttarlegt félag væri að ræða en ekki stjórnvald. Þó félaginu væri falin verkefni stjórnvalda að einhverju leyti er stjórnsýslulög giltu um, þá giltu þau ekki um starfsmannahald félagsins. Hins vegar þurfti að líta til þess að í ráðningarsamningnum við framkvæmdastjórann hafði stjórn félagsins samið um víðtækari rétt framkvæmdastjórans er kæmi að uppsögn hans þannig að hann átti rétt á bótum vegna uppsagnarinnar.

Hrd. 239/2008 dags. 22. janúar 2009 (Framhaldsskólakennari)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 246/2008 dags. 22. janúar 2009 (Vatnsendablettur II - Eignarnám)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 248/2008 dags. 22. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 247/2008 dags. 22. janúar 2009 (Markleysa - Vatnsendi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 199/2008 dags. 22. janúar 2009 (Kaupás)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 279/2008 dags. 29. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 329/2008 dags. 29. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 255/2008 dags. 29. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 321/2008 dags. 29. janúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 29/2009 dags. 30. janúar 2009 (Skattahluti Baugsmálsins)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 318/2008 dags. 5. febrúar 2009 (Fæðingarorlof)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 307/2008 dags. 5. febrúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 224/2008 dags. 5. febrúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2/2009 dags. 6. febrúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 15/2009 dags. 10. febrúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 390/2008 dags. 12. febrúar 2009 (Golfkúla)^[HTML] ^[PDF]
GÓ krafðist viðurkenningar á skaðabótaskyldu GG þar sem hinn síðarnefndi sló golfkúlu sem lenti í hægra auga GÓ. Hæstiréttur féllst á þær forsendur héraðsdóms um viðhorf um vægara sakarmat við golfiðkun og um íþrótta almennt, en féllst þó ekki á að þau leiddu til þess að sök legðist ekki á GG. Litið var til þess að GÓ hefði verið staddur nánast beint í skotlínu GG og að GÓ hlyti að hafa séð GG þegar hann sló í kúluna. Ekki var fallist á að sjónarmið GG um áhættutöku leiddu til þess að hann væri ekki gerður bótaábyrgur fyrir tjóni GÓ. Var því GG talinn bera fébótaábyrgð á tjóninu. GÓ var látinn bera helming tjónsins þar sem hann hafði ekki uppfyllt nægilega aðgæslukröfur sem honum hafi verið gerðar.

Hrd. 46/2009 dags. 13. febrúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 320/2008 dags. 19. febrúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 551/2008 dags. 19. febrúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 369/2008 dags. 26. febrúar 2009 (Meðlag/viðbótarmeðlag)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur taldi í þessu máli að munur væri á grunnmeðlag og viðbótarmeðlagið. Hann hafði dæmt að ekki mætti greiða einfalt meðlag í eingreiðslu (sbr. Hrd. 2000:3526 nr. 135/2000 (Fjárskipti og meðlag)^ⓘ) en hins vegar mætti gera slíkt við viðbótarmeðlagið.

Hrd. 402/2008 dags. 26. febrúar 2009 (Fosshótel - Barónsstígur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 395/2008 dags. 26. febrúar 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 75/2009 dags. 2. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 84/2009 dags. 4. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 326/2008 dags. 5. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 412/2008 dags. 5. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 460/2008 dags. 5. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 481/2008 dags. 5. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 208/2008 dags. 5. mars 2009 (Lónsbraut - Milliloft)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 80/2009 dags. 9. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 353/2008 dags. 12. mars 2009 (Hælisumsókn - Hælisleitandi frá Máritaníu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 391/2008 dags. 12. mars 2009 (Glitur ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 363/2008 dags. 19. mars 2009 (Slys í jarðgöngum eftir sprengingu)^[HTML] ^[PDF]
Synjað um hlutlæga ábyrgð á grundvelli þess að ekki væri um lögfesta heimild fyrir henni. Dæmd var bótaskylda á grundvelli sakarreglunnar.

Hrd. 425/2008 dags. 19. mars 2009 (Vegagerðin og eignarnám - Brekka í Núpasveit)^[HTML] ^[PDF]
Vegagerðin vildi leggja þjóðveg og valdi leið er myndi krefjast eignarnáms jarðarinnar Brekku í Núpasveit. Í þeim tilgangi fékk Vegagerðin framkvæmdaleyfi frá sveitarfélaginu og krafðist umrædds eignarnáms, er eigendur jarðarinnar voru ekki sáttir með. Yfirlýstur tilgangur þeirrar tilteknu leiðar væri að stytta akstursvegalengdir milli þéttbýliskjarna og þar af leiðandi stuðla að myndun eins þjónustusvæðis. Nokkrir möguleikar voru fyrir hendi og voru valkostirnir sendir til úrskurðar hjá Skipulagsstofnun og við málsmeðferð hennar leitaði hún umsagnar sveitarfélagsins. Hún taldi þrjár leiðir koma helst til greina (nr. 140, 141, og 150) en taldi þá leið sem málið snýst um (nr. 141) vera þá álitlegustu. Fornleifavernd ríkisins ritaði til Skipulagsstofnunar í tilefni úrskurðsins og taldi hina völdu leið þrengja mjög að fornminjum á svæðinu og leið nr. 150 vera ákjósanlegri.

Eigendurnir kærðu úrskurð Skipulagsstofnunar til ráðherra og færðu í kæru sinni rök fyrir leið nr. 150 og tefldu því einnig fram að hægt væri að nýta jarðir sem íslenska ríkið ætti þá þegar. Ábúendurnir kærðu þá einnig úrskurð Skipulagsstofnunar þar sem andmælt væri vali á leið nr. 150. Ráðherra taldi ekki ástæðu til annars en að staðfesta hinn kærða úrskurð en þó með skilyrðum eftir því hvaða leið yrði valin.

Fyrir héraðsdómi kröfðust eigendurnir ógildingar á eignarnáminu og framkvæmdaleyfinu. Í héraði voru málsúrslit þau að bæði Vegagerðin og sveitarfélagið voru sýknuð af téðum kröfum eigendanna.

Hæstiréttur sýknaði sveitarfélagið af kröfu um ógildingu framkvæmdaleyfisins þar sem ekki fundust annmarkar í stjórnsýslumeðferð málsins er réttlætti það, en hann ógilti hins vegar eignarnámið á þeim forsendum að Vegagerðin gat ekki sýnt fram á að leið nr. 141 hafi verið betri en hinar, þar á meðal á grundvelli óstuddra yfirlýsinga um kostnaðarauka ef leið nr. 150 yrði valin í staðinn. Þær jarðir sem leið 150 hefði legið um voru allar í eign ríkisins og því leitt til vægari aðgerða gagnvart almenningi en hinar leiðirnar.

Hrd. 470/2008 dags. 19. mars 2009 (Bæjarlind)^[HTML] ^[PDF]
Ekki hafði verið tilgreint í tilkynningu til forkaupsréttarhafa á hvaða verði hver eignarhluti væri verðlagður. Leiddi það til þess að forkaupsréttarhafinn gæti beitt fyrir sér að greiða það verð sem væri í stærðarhlutfalli eignarinnar af heildarsölunni.

Hrd. 419/2008 dags. 19. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 379/2008 dags. 19. mars 2009 (Lindargata 33)^[HTML] ^[PDF]
Synjað var um skaðabætur vegna leigu á öðru húsnæði á meðan endurbætur færu fram á þeim grundvelli að saknæm háttsemi gagnaðilans var ekki sönnuð, þrátt fyrir að fallist hafði verið á skaðabætur vegna beins tjóns.

Hrd. 478/2008 dags. 19. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 448/2008 dags. 19. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 218/2008 dags. 19. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 91/2009 dags. 23. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 114/2009 dags. 23. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 83/2009 dags. 24. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 263/2008 dags. 26. mars 2009 (Stúlka með Asperger heilkenni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 526/2008 dags. 26. mars 2009 (Frjálsi Fjárfestingarbankinn)^[HTML] ^[PDF]
Verktakafyrirtækið Flott hús var að reisa sjö hús. Gerðir voru tveir samningar við Frjálsa Fjárfestingarbankann. Hinn fyrrnefndi veitti hinum síðarnefnda heimild með yfirlýsingu um að greiða tilteknar greiðslur beint til Húsasmiðjunnar. Húsasmiðjan var ekki talin hafa sjálfstæðan rétt til að krefjast efnda né yrði yfirlýsingin túlkuð með slíkum hætti.

Hrd. 467/2008 dags. 26. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 605/2008 dags. 26. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 138/2009 dags. 27. mars 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 134/2009 dags. 2. apríl 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 116/2009 dags. 3. apríl 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 444/2008 dags. 7. apríl 2009 (Sumarhús af sameiginlegri lóð - Miðengi - Sunnuhvoll II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 536/2008 dags. 7. apríl 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 168/2009 dags. 9. apríl 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 157/2009 dags. 24. apríl 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 451/2008 dags. 30. apríl 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 445/2008 dags. 6. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 437/2008 dags. 6. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 187/2009 dags. 6. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 163/2009 dags. 8. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 171/2009 dags. 8. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 200/2009 dags. 8. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 225/2009 dags. 12. maí 2009 (Blóðtaka án úrskurðar eða samþykki)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 530/2008 dags. 14. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 479/2008 dags. 14. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 562/2008 dags. 14. maí 2009 (Vatnsréttindi Þjórsár - Landsvirkjun - Skálmholtshraun)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 565/2008 dags. 14. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 439/2008 dags. 20. maí 2009 (Yfirmatsgerð)^[HTML] ^[PDF]
Hæstiréttur taldi að þar sem yfirmatsgerðin hafi verið samhljóða undirmatinu leit hann svo á að með því hefði tjónið verið sannað.

Hrd. 443/2008 dags. 20. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 476/2008 dags. 20. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 210/2009 dags. 27. maí 2009 (Heiðmörk)^[HTML] ^[PDF]
Skógræktarfélagið fer í mál við Kópavogsbæ þar sem Reykjavíkurborg ætti landið.
Dómurinn er til marks um að tré sem er fast við landareignina er hluti af fasteigninni en þegar það hefur verið tekið upp er það lausafé.
Hæstiréttur taldi að Kópavogsbær bæri skaðabótaábyrgð.

Hrd. 67/2009 dags. 28. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 575/2008 dags. 28. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 520/2008 dags. 28. maí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 150/2008 dags. 4. júní 2009 (Bergþórshvoll)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 519/2008 dags. 4. júní 2009 (Prestbakki 11-21)^[HTML] ^[PDF]
Í málinu reyndi á fyrirkomulagið hvað varðaði raðhús. Nýr eigandi kom inn og taldi að fjöleignarhúsalögin giltu. Hæstiréttur vísaði til 5. mgr. 46. gr. er gilti um allt annað og beitti ákvæðinu með þeim hætti að sýknað var um kröfu um að eigendur allra raðhúsanna yrðu að taka þátt í hlutfalli viðhaldskostnaðar sem hinn nýi eigandi krafðist af hinum.

Hrd. 666/2008 dags. 11. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 532/2008 dags. 11. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 174/2009 dags. 12. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 284/2009 dags. 15. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 270/2009 dags. 16. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 652/2008 dags. 18. júní 2009 (Ritalín)^[HTML] ^[PDF]
Dæmi um talsverða þróun aðstæðna á meðan dómsmeðferð stendur.
Deilt var um forsjá en eingöngu hvort barnið ætti að taka ritalín eða ekki.
Barnið var hjá föður sínum en í móðir þess með umgengni. Móðirin vildi að barnið tæki ritalín en faðirinn ekki.
Fyrir héraðsdómi réð neitun föðursins um að barnið tæki ritalín úrslitum varðandi forsjána, og fékk faðirinn hana ekki. Eftir dómsuppsögu í héraðsdómi skipti faðirinn um skoðun og leyfði barninu að taka lyfið. Hann gaf út yfirlýsingu þess efnis.
Hæstiréttur vísaði til þess að aðstæður hefðu gjörbreyst og dæmdi föðurnum forsjána.

Hrd. 604/2008 dags. 18. júní 2009 (Vanhæfur dómari)^[HTML] ^[PDF]
P krafðist frekari bóta í kjölfar niðurstöðunnar í Dómur MDE Pétur Thór Sigurðsson gegn Íslandi dags. 10. apríl 2003 (39731/98)^ⓘ.

Hæstiréttur féllst á að íslenska ríkið bæri bótaábyrgð en P sýndi ekki fram á að niðurstaða málsins hefði verið önnur ef annar dómari hefði komið í stað þess dómara sem álitinn var vanhæfur. Taldi hann því að P hefði ekki sýnt fram á að hann ætti rétt á frekari bótum en MDE hafði dæmt P til handa.

Hrd. 646/2008 dags. 18. júní 2009 (Bruni á Bolungarvík)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 528/2008 dags. 18. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 667/2008 dags. 18. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 669/2008 dags. 18. júní 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 363/2009 dags. 3. júlí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 361/2009 dags. 8. júlí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 380/2009 dags. 13. júlí 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 425/2009 dags. 5. ágúst 2009 (Brottnám frá USA)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 439/2009 dags. 13. ágúst 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 414/2009 dags. 21. ágúst 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 408/2009 dags. 25. ágúst 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 481/2009 dags. 31. ágúst 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 18/2009 dags. 17. september 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 628/2008 dags. 17. september 2009 (Tryggingastofnun ríkisins)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 153/2009 dags. 17. september 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 497/2009 dags. 21. september 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 495/2009 dags. 21. september 2009^[HTML] ^[PDF]
Verjendur óskuðu eftir afriti af upptökum af yfirheyrslum en því var synjað. Hæstiréttur taldi að ekki ætti að túlka hugtakið skjöl þannig að þau nái yfir hljóð- og myndbandsupptökur.

Hrd. 496/2009 dags. 21. september 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 536/2009 dags. 22. september 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 24/2009 dags. 24. september 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 686/2008 dags. 24. september 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 102/2009 dags. 24. september 2009 (Brú á Jökuldal)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 596/2008 dags. 24. september 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 525/2009 dags. 28. september 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 696/2008 dags. 1. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 41/2009 dags. 1. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 53/2009 dags. 1. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 39/2009 dags. 8. október 2009 (Berghóll)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 693/2008 dags. 8. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 345/2008 dags. 8. október 2009 (Jarðgöng 3 - Almannaskarðsgöng II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 472/2009 dags. 13. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 44/2009 dags. 15. október 2009 (Svipting ökuréttar)^[HTML] ^[PDF]
Tjónþoli var að ósekju sviptur ökurétti en Hæstiréttur féllst ekki á bætur vegna þess.

Hrd. 25/2009 dags. 15. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 552/2008 dags. 15. október 2009 (Veiðiréttur í Apavatni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 553/2008 dags. 15. október 2009 (Veiðiréttur í Apavatni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 64/2009 dags. 22. október 2009 (Langamýri - Eignarhlutföll - Lán)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 94/2009 dags. 22. október 2009 (Eignir, sjálftaka)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 22/2009 dags. 22. október 2009 (Vegalagning í Nesjum í Hornafirði - Hornafjarðarfljót)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 589/2009 dags. 22. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 544/2009 dags. 23. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 593/2009 dags. 23. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 572/2009 dags. 23. október 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 685/2008 dags. 29. október 2009 (Afréttur Seltjarnarness hins forna - Lyklafell)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 98/2009 dags. 5. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 583/2009 dags. 6. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 594/2009 dags. 11. nóvember 2009 (Fimm erfðaskrár)^[HTML] ^[PDF]
Ástæðan fyrir þeirri fimmtu var að einhver komst að því að sú fjórða hefði verið vottuð með ófullnægjandi hætti.

Vottar vissu ekki að um væri að ræða erfðaskrá og vottuðu heldur ekki um andlegt hæfi arfleifanda. Olli því að sönnunarbyrðinni var snúið við.

Hrd. 135/2009 dags. 12. nóvember 2009 (Jing Zhang gegn Sigríði Jónu Jónsdóttur og Magnúsi Ásgeirssyni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 487/2008 dags. 12. nóvember 2009 (4 líkamsárásir gegn fyrrverandi sambýliskonu og tveimur börnum hennar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 107/2009 dags. 12. nóvember 2009 (Troja trésmiðja - Matsgerð um ökuhraða)^[HTML] ^[PDF]
Einhliða skýrslu var aflað um atriði án þess að gagnaðili fékk færi á að koma að eigin hagsmunum og sjónarmiðum. Var hún af þeim ástæðum ekki talin hafa þýðingu í málinu.

Hrd. 133/2009 dags. 12. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 611/2009 dags. 13. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 122/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Arnórsstaðapartur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 120/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Arnórsstaðir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 69/2009 dags. 19. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 95/2009 dags. 26. nóvember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 662/2009 dags. 1. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 303/2009 dags. 3. desember 2009 (Eitt barn af fjórum)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 121/2009 dags. 3. desember 2009 (Elínarmálið - Elín-ÞH)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 201/2009 dags. 10. desember 2009 (Arnarhraun 2)^[HTML] ^[PDF]
Kaupandi íbúðar hélt fram að íbúðin væri gölluð og hélt eftir lokagreiðslunni. Hæstiréttur leit svo á að kaupanda hefði verið óheimilt að halda eftir þeirri greiðslu þar sem galli hefði ekki verið til staðar.

Hrd. 664/2009 dags. 10. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 103/2009 dags. 10. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 663/2009 dags. 10. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 688/2009 dags. 15. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 699/2009 dags. 16. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 703/2009 dags. 16. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 698/2009 dags. 17. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 665/2008 dags. 17. desember 2009 (Gildi lífeyrissjóður)^[HTML] ^[PDF]
Á þeim tíma þurfti ráðherra að staðfesta samþykktir lífeyrissjóða væru réttar (þ.e. færu að lögum og reglur, jafnræði, eignarrétt, og þvíumlíkt). Í stjórn sjóðsins sat ráðuneytisstjóri fjármálaráðuneytisins og kom ráðuneytisstjórinn ekki að málinu innan ráðuneytisins og vék því ekki af fundi þegar ráðherra undirritaði breytinguna. Hæstiréttur taldi að ráðuneytisstjórinn hefði ekki verið vanhæfur.

Hrd. 162/2009 dags. 17. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 147/2009 dags. 21. desember 2009^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 166/2009 dags. 14. janúar 2010 (Starfsmannaleiga)^[HTML] ^[PDF]
Fyrirtækið S var ráðið til að setja upp loftræstikerfi í Flugstöð Leifs Eiríkssonar á árinu 2000. S fékk portúgalska fyrirtækið M sem undirverktaka sem myndi útvega þjónustu starfsmanna. Fyrirtækið M sæi síðan um launagreiðslur til starfsmannanna sem það útvegaði. Skattstjórinn taldi að umræddir starfsmenn fyrirtækisins M bæru skattskyldu hér á landi og því bæri S að halda eftir staðgreiðslu af launum þeirra.

Hæstiréttur taldi að fyrirtækið M væri launagreiðandinn en ekki S. Tvísköttunarsamningur milli Íslands og Portúgals hafði verið undirritaður var 2. ágúst 1999 og var gildistaka hans auglýst af utanríkisráðuneytinu 31. maí 2002, en hann var ekki auglýstur í C-deild Stjórnartíðinda fyrr en 18. desember 2003. Mat Hæstiréttur því sem svo að hin takmarkaða skattskylda M hefði fallið niður frá ársbyrjun 2003 þó birtingu hans hafi skort á þeim tíma. Úrskurður skattstjóra var því ógiltur.

Hrd. 137/2009 dags. 14. janúar 2010 (Task)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 721/2009 dags. 20. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 769/2009 dags. 20. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 230/2009 dags. 21. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 224/2009 dags. 21. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 148/2009 dags. 21. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 164/2009 dags. 21. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 38/2010 dags. 26. janúar 2010 (Fulltrúi lögreglustjóra)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 222/2009 dags. 28. janúar 2010 (Ósamþykktur fyrirvari við greiðslu til Arion banka)^[HTML] ^[PDF]
Stefnandi setti fyrirvara í uppgjör við greiðslu veðkröfu um endurheimta hluta hennar. Hæstiréttur taldi að eðli fyrirvarans væri slíkur að í honum fólst nýtt tilboð. Þar sem stefndi hafði ekki samþykkt tilboðið væri hann ekki bundinn af því.

Hrd. 143/2009 dags. 28. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 277/2009 dags. 28. janúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 15/2010 dags. 3. febrúar 2010 (Fjármálaeftirlitið / Baldur Guðlaugsson - Innherjaupplýsingar)^[HTML] ^[PDF]
Maður var til rannsóknar hjá Fjármálaeftirlitinu fyrir innherjasvik. Málið var svo fellt niður að gefnum skýringum mannsins, en sú niðurfelling af bundin einhverjum skilyrðum. Málið var svo tekið aftur upp og vildi maðurinn meina að skilyrðið hafi verið ógilt. Hæstiréttur féllst ekki á málatilbúnað mannsins að þessu leyti þar sem ákvörðunin hafi verið til þess fallin að ná markmiði rannsóknarinnar.

Hrd. 88/2009 dags. 4. febrúar 2010 (Arðskrá Veiðifélags Miðfirðinga)^[HTML] ^[PDF]
Arði var úthlutað eftir aðskrá. Þegar arðskrá er metin er horft til fjölda atriða. Hæstiréttur taldi sér óheimilt að endurskoða þetta nema hvað varðar ómálefnanleg sjónarmið.

Hrd. 241/2009 dags. 4. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 281/2009 dags. 4. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 17/2010 dags. 10. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 214/2009 dags. 11. febrúar 2010 (Istorrent II)^[HTML] ^[PDF]
Reyndi á því hvort milligönguaðilinn bæri ábyrgð á efninu. Eingöngu væri verið að útvega fjarskiptanet. Talið að þetta ætti ekki við þar sem þjónustan væri gagngert í ólöglegum tilgangi.

Hrd. 340/2009 dags. 18. febrúar 2010 (Vélsleði)^[HTML] ^[PDF]
Ekki var fallist á bótaábyrgð þar sem ökumaður vélsleðans notaði ekki hlífðarhjálm þrátt fyrir lagafyrirmæli þar um. Auk þess var tjónþolinn sjálfur ökumaður sleðans en reglan um hlutlæga ábyrgð nær ekki til tjóns sem ökumaðurinn veldur sjálfum sér.

Hrd. 104/2009 dags. 18. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 169/2009 dags. 18. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 127/2009 dags. 18. febrúar 2010 (Klingenberg og Cochran ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 68/2010 dags. 19. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 81/2010 dags. 19. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 288/2009 dags. 25. febrúar 2010 (Runnið á þilfari)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 330/2009 dags. 25. febrúar 2010 (Endurkrafa bótanefndar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 351/2009 dags. 25. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 257/2009 dags. 25. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 334/2009 dags. 25. febrúar 2010 (Landspilda nr. 381 á Vatnsenda)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 142/2009 dags. 25. febrúar 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 109/2010 dags. 26. febrúar 2010 (Framsal til Brasilíu)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 290/2009 dags. 4. mars 2010 (Úrskurður ráðuneytis)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 336/2009 dags. 4. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 411/2009 dags. 4. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 211/2009 dags. 4. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 335/2009 dags. 4. mars 2010 (Hið íslenska gáfumannafélag ehf.)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 246/2009 dags. 4. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 136/2010 dags. 9. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 124/2010 dags. 10. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 125/2010 dags. 10. mars 2010 (Einsleg vitnaleiðsla)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 123/2010 dags. 10. mars 2010 (Vitni í einrúmi)^[HTML] ^[PDF]
Ágreiningur var um hvort leiða mætti vitni sem yrði nafnlaust gagnvart gagnaðila. Hæstiréttur taldi að í því fælist mismunun þar sem þá yrði gagnaðilanum ekki gert kleift að gagnspyrja vitnið.

Hrd. 299/2009 dags. 11. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 454/2009 dags. 11. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 370/2009 dags. 11. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 138/2010 dags. 12. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 320/2009 dags. 18. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 360/2009 dags. 18. mars 2010 (Umferðarlys II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 573/2009 dags. 18. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 378/2009 dags. 18. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 441/2009 dags. 18. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 129/2010 dags. 19. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 132/2010 dags. 23. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 84/2010 dags. 24. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 386/2009 dags. 25. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 430/2009 dags. 25. mars 2010 (Ný gögn fyrir Hæstarétti)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 486/2009 dags. 25. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 490/2009 dags. 25. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 404/2009 dags. 25. mars 2010 (Mýrar á Fljótsdalshéraði - Fljótsdalslína 3 og 4)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 409/2009 dags. 25. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 172/2010 dags. 25. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 169/2010 dags. 25. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 265/2009 dags. 30. mars 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 163/2010 dags. 16. apríl 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 162/2010 dags. 16. apríl 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 437/2009 dags. 21. apríl 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 232/2010 dags. 28. apríl 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 407/2009 dags. 29. apríl 2010 (Stofnfjárbréf)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 560/2009 dags. 29. apríl 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 215/2010 dags. 29. apríl 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 182/2010 dags. 30. apríl 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 747/2009 dags. 6. maí 2010 (Skráning, framlög)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 244/2009 dags. 6. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 399/2009 dags. 6. maí 2010 (Skuggahverfi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 528/2009 dags. 6. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 527/2009 dags. 6. maí 2010 (Safamýri 31)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 245/2009 dags. 6. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 205/2010 dags. 7. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 449/2009 dags. 12. maí 2010 (Umferðarslys á Arnarnesvegi - Sjúkrakostnaður)^[HTML] ^[PDF]
Kveðið á um að eingöngu sá er varð fyrir tjóninu geti krafist bótanna.

Hrd. 503/2009 dags. 12. maí 2010 (Bátur sökk - Leki við rafgeyma og dælur slógu út)^[HTML] ^[PDF]
Smábátur var vátryggður og í samningnum kveðið á um að skipið þyrfti að vera fullkomlega haffært. Síðan kom leki og hann sökk. Ljóst að einhver leki var á bátum sem eigandanum var kunnugt um. Einnig voru rafgeymar hafðir á gólfi. Þegar báturinn lak slógu rafgeymarnir út og urðu þeir óvirkir, er leiddi til þess að báturinn sökk. Hæstiréttur taldi að varúðarregla hefði verið brotin en í þessu tilviki voru þær ekki felldar alveg niður en þær skertar um helming.

Hrd. 217/2010 dags. 17. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 617/2009 dags. 20. maí 2010 (Sambúð - Vatnsendi)^[HTML] ^[PDF]
Andlag samnings varð verðmeira eftir samningsgerð og samningi breytt þannig að greiða yrði viðbótarfjárhæð.

Hrd. 467/2009 dags. 20. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 338/2009 dags. 20. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 301/2010 dags. 21. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 268/2010 dags. 21. maí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 471/2009 dags. 27. maí 2010 (Innheimtufyrirtæki)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 563/2009 dags. 27. maí 2010 (Unnarholtskot II)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 184/2010 dags. 2. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 198/2009 dags. 3. júní 2010 (Ölfus- og Selvogsafréttur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 612/2009 dags. 3. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 184/2009 dags. 3. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 518/2009 dags. 3. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 43/2010 dags. 3. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 646/2009 dags. 10. júní 2010 (Laugardalslaug)^[HTML] ^[PDF]
Maður stingur sér í öllu afli ofan í grynnri enda sundlaugar og verður fyrir tjóni, með 100% örorku. Á skilti við laugina stóð D-0,96. Maðurinn var af erlendu bergi brotinn og skildi ekki merkinguna. Meðábyrgðin í þessu máli hafði samt verið augljós undir venjulegum kringumstæðum.
Litið til þess að Reykjavíkurborg væri stór aðili sem nyti ýmislegra fjárhagslegra réttinda og vátryggingar.

Hrd. 494/2009 dags. 10. júní 2010 (Ketilsstaðir)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 501/2009 dags. 10. júní 2010 (Fyrirspurn um byggingarleyfi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 576/2009 dags. 10. júní 2010 (Bíllyklum stolið úr íbúðarhúsi á Þórshöfn)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 266/2010 dags. 14. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 307/2010 dags. 15. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 340/2010 dags. 16. júní 2010 (Uppgröftur líks)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 44/2010 dags. 16. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 347/2010 dags. 16. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 327/2010 dags. 16. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 354/2010 dags. 16. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 318/2010 dags. 16. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 382/2010 dags. 18. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 331/2010 dags. 18. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 372/2010 dags. 21. júní 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 436/2010 dags. 19. júlí 2010 (Aðalskipulag Flóahrepps - Urriðafossvirkjun - Flýtimeðferð)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 447/2010 dags. 19. júlí 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 454/2010 dags. 29. júlí 2010 (Tálmun/aðför)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 352/2010 dags. 13. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 379/2010 dags. 13. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 384/2010 dags. 13. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 435/2010 dags. 20. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 418/2010 dags. 20. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 434/2010 dags. 20. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 420/2010 dags. 23. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 415/2010 dags. 23. ágúst 2010 (Hólmsheiði)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 416/2010 dags. 24. ágúst 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 468/2010 dags. 31. ágúst 2010 (Barnaspítali Hringsins)^[HTML] ^[PDF]
Í erfðaskrá var Barnaspítali Hringsins arfleiddur að eignum en enginn slíkur aðili var lögformlega til. Hins vegar var til kvenfélag sem hét Hringurinn og það rak barnaspítalasjóð. Kvenfélagið Hringurinn og Landspítalinn gerðu bæði tilkall til arfisins. Reynt var að finna út hver vilji arfleifanda var. Landspítalinn fékk arfinn.

Kvenfélagið sýndi m.a. bréfsefnið frá þeim til að reyna að sýna fram á að sjóðurinn þeirra væri þekktur sem slíkur, en án árangurs. Barn arfleifanda hafði verið lagt inn á deild Landspítalans en ekki hafði verið sýnt fram á nein tengsl við kvenfélagið.

Hrd. 483/2010 dags. 6. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 484/2010 dags. 6. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 648/2009 dags. 16. september 2010 (Starfslokasamningur framkvæmdastjóra FÍS)^[HTML] ^[PDF]
Andrés vann sem framkvæmdarstjóri Félags Íslenskra Stórkaupmanna (FÍS) en gerði svo starfslokasamning. Í þeim samningi stóð að hann ynni ekki hjá þeim út uppsagnarfrestinn jafnvel þótt hann ynni annars staðar. Síðan var Andrés ráðinn hjá samkeppnisaðila FÍS. Félagið var ósátt og neitaði um frekari launagreiðslur. Andrés höfðaði svo málið til að innheimta ógreiddu launin.

Fyrir dómi bar FÍS fyrir brostnar forsendur en ekki var fallist á þá málsvörn. Hæstiréttur taldi að ákvæðið hafi verið skýrt og ef félagið teldi sig hafa ætlað að banna honum að vinna í keppinauti, þá hefði það hæglega getað sett slíkt ákvæði inn í samninginn.

Hrd. 471/2010 dags. 16. september 2010 (Vextir gengistryggðs láns)^[HTML] ^[PDF]
Lán bundið gengi tveggja erlendra gjaldmiðla. Ágreiningur var um hvaða vexti skuldari ætti að greiða í ljósi þess að gengislán voru dæmd hafa verið ólögmæt. Hæstiréttur leit svo á að þetta lán hefði verið óverðtryggt þar sem ekki var um það samið. Með því hefðu vextir einnig verið kipptir úr sambandi og því bæri lánið almenna vexti sbr. 4. gr. laga um vexti og verðtryggingu, nr. 38/2001.

Hrd. 473/2009 dags. 16. september 2010 (Krepputunga)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 462/2010 dags. 16. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 532/2010 dags. 20. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 371/2010 dags. 22. september 2010 (Skattálag - Ne bis in idem I)^[HTML] ^[PDF]
A, B, C, og D voru ákærð fyrir skattalagabrot. Fyrir héraðsdómi var málinu vísað frá að hluta en ákæruvaldið kærði þann úrskurð til Hæstaréttar. Þau ákærðu héldu því fram að þau myndu annars þurfa að þola tvöfalda refsingu þar sem skattayfirvöld höfðu þá þegar beitt refsingu í formi skattaálags.

Hæstiréttur vísaði til 2. gr. laganna um mannréttindasáttmála Evrópu um að dómar MDE væru ekki bindandi að landsrétti. Þrátt fyrir að innlendir dómstólar litu til dóma MDE við úrlausn mála hjá þeim væri það samt sem áður hlutverk löggjafans að gera nauðsynlegar breytingar á landsrétti til að efna þær þjóðréttarlegu skuldbindingar. Þá vísaði Hæstiréttur til þess að dómaframkvæmd MDE hvað úrlausnarefnið varðaði væri misvísandi. MDE hafi í sinni dómaframkvæmd hafnað því að 4. gr. 7. viðaukans yrði metin á þann hátt að mögulegt væri að fjalla um endurákvörðun skatta og beitingu álags í sitt hvoru málinu. Sökum þessarar óvissu vildi Hæstiréttur ekki slá því á föstu að um brot væri að ræða á MSE fyrr en það væri skýrt að íslensk lög færu í bága við hann að þessu leyti.

Úrskurðurinn var felldur úr gildi og lagt fyrir héraðsdóm að taka málið til efnismeðferðar.

Hrd. 610/2009 dags. 23. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 516/2009 dags. 30. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 683/2009 dags. 30. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 501/2010 dags. 30. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 178/2010 dags. 30. september 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 524/2009 dags. 7. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 722/2009 dags. 7. október 2010 (Hvammur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 379/2009 dags. 7. október 2010 (Heiðarmúli)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 723/2009 dags. 7. október 2010 (Laxárdalur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 748/2009 dags. 7. október 2010 (Vatnsendi, Svalbarðshreppi)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 749/2009 dags. 7. október 2010 (Þverfellsland)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 470/2009 dags. 7. október 2010^[HTML] ^[PDF]
Afhendingardráttur var til staðar af hálfu seljanda og héldi kaupendur eftir eigin greiðslum á meðan honum stóð. Frumkvæðisskylda var lögð á kaupendur fasteignar á þeirri stundu sem fasteignin var afhent og þurftu þeir því að greiða dráttarvexti frá afhendingardegi og þar til þeir létu greiðslu sína af hendi.

Hrd. 546/2009 dags. 7. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 517/2009 dags. 7. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 750/2009 dags. 7. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 488/2010 dags. 12. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 489/2010 dags. 12. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 490/2010 dags. 12. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 684/2009 dags. 14. október 2010 (Þjóðhátíðarlundur)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 706/2009 dags. 14. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 615/2009 dags. 14. október 2010 (Hælisumsókn - Hælisleitandi frá Íran)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 779/2009 dags. 14. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 659/2009 dags. 14. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 28/2010 dags. 14. október 2010 (Fjölskyldunefnd)^[HTML] ^[PDF]
Forsjá barns var komin til fjölskyldunefndar og ekki var búið að skipa því lögráðamann. Talið var því að skort hafi heimild til að áfrýja fyrir hönd þess.

Hrd. 591/2010 dags. 15. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 504/2008 dags. 18. október 2010 (Víkurver)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 584/2010 dags. 18. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 559/2009 dags. 21. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 702/2009 dags. 21. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 713/2009 dags. 21. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 592/2010 dags. 21. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 607/2010 dags. 26. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 2/2010 dags. 28. október 2010 (Löngun til að dæma - Vilji barna til viku/viku umgengni)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 289/2010 dags. 28. október 2010 (Bolungarvík - Sjómaður sofnar)^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 204/2010 dags. 28. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 612/2010 dags. 28. október 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 614/2010 dags. 1. nóvember 2010^[HTML] ^[PDF]
Sakborningur var sakaður um að hafa myndað ungar stúlkur í búningsklefa í sundi og krafðist verjandi hans að fá afrit af þessum myndum. Hæstiréttur staðfesti synjun lögreglu á þeirri beiðni sökum brýnna einkahagsmuna stúlknanna.

Hrd. 708/2009 dags. 4. nóvember 2010 (Óttarsstaðir - Straumsbúið o.fl.)^[HTML] ^[PDF]
Ætlað tjón vegna umhverfismengunar. Tjónþoli taldi að hann ætti rétt á bótum þar sem hann mætti ekki nota landið til að reisa íbúðarhús.

Hrd. 665/2009 dags. 4. nóvember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 601/2010 dags. 5. nóvember 2010^[HTML] ^[PDF]

Hrd. 262/2010 dags. 8. nóvember 2010^[HTML] ^[PDF]

Merkimiði - Sjónarmið

Yfirlit

Úrlausnir Hæstaréttar Íslands