Úrlausnir.is

Yfirlit

Hæstaréttardómar (1657)
Dómasafn Hæstaréttar (619)
Umboðsmaður Alþingis (450)
Stjórnartíðindi (465)
Dómasafn Félagsdóms (55)
Dómasafn Landsyfirréttar (4)
Alþingistíðindi (838)
Ársskýrslur umboðsmanns Alþingis (287)
EES-viðbætir við Stjórnartíðindi ESB (378)
Alþingi (5533)
Aðrir úrlausnaraðilar

• Áfrýjunarnefnd neytendamála (19)
• Endurupptökudómur (9)
• Félagsdómur (89)
• Fjarskiptastofa (1)
• Héraðsdómur Austurlands (85)
• Héraðsdómur Norðurlands eystra (66)
• Héraðsdómur Norðurlands vestra (17)
• Héraðsdómur Reykjaness (171)
• Héraðsdómur Reykjavíkur (1157)
• Héraðsdómur Suðurlands (69)
• Héraðsdómur Vestfjarða (20)
• Héraðsdómur Vesturlands (35)
• Kærunefnd barnaverndarmála (8)
• Kærunefnd greiðsluaðlögunarmála (5)
• Kærunefnd húsamála (154)
• Kærunefnd jafnréttismála (11)
• Kærunefnd útboðsmála (19)
• Kærunefnd útlendingamála (1431)
• Landsréttur (515)
• Landsyfirréttur (2)
• Mannréttindadómstóll Evrópu (1)
• Matsnefnd eignarnámsbóta (15)
• Nefnd um eftirlit með lögreglu (4)
• Óbyggðanefnd (48)
• Póst- og fjarskiptastofnun (10)
• Úrskurðarnefnd almannatrygginga (17)
• Úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða (37)
• Úrskurðarnefnd félagsþjónustu og húsnæðismála (8)
• Úrskurðarnefnd fjarskipta- og póstmála (15)
• Úrskurðarnefnd fæðingar- og foreldraorlofsmála (12)
• Úrskurðarnefnd um upplýsingamál (42)
• Úrskurðarnefnd velferðarmála (329)

Fara á yfirlit

Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Hrd. 1933:223 nr. 161/1932 (Papey) ^[PDF]

---

Hrd. 1935:273 nr. 147/1934 ^[PDF]

---

Hrd. 1936:30 nr. 11/1935 ^[PDF]

---

Hrd. 1938:660 nr. 100/1937 ^[PDF]

---

Hrd. 1947:31 kærumálið nr. 2/1947 ^[PDF]

---

Hrd. 1947:33 kærumálið nr. 3/1947 ^[PDF]

---

Hrd. 1949:214 nr. 146/1948 ^[PDF]

---

Hrd. 1953:246 nr. 24/1953 ^[PDF]

---

Hrd. 1953:318 nr. 123/1952 ^[PDF]

---

Hrd. 1953:511

---

Hrd. 1953:532 nr. 71/1953 ^[PDF]

---

Hrd. 1953:658 nr. 191/1952 ^[PDF]

---

Hrd. 1953:679 nr. 30/1953 ^[PDF]

---

Hrd. 1954:218 nr. 184/1953 (Fiskþvottakerið) ^[PDF]

---

Hrd. 1956:200 nr. 8/1954 ^[PDF]

---

Hrd. 1956:777 nr. 86/1956 ^[PDF]

---

Hrd. 1957:158 nr. 84/1956 ^[PDF]

---

Hrd. 1958:12 nr. 220/1957 ^[PDF]

---

Hrd. 1958:529 nr. 74/1958 ^[PDF]

---

Hrd. 1958:575 nr. 78/1958 ^[PDF]

---

Hrd. 1958:651 nr. 95/1957 (Þýsku börnin) ^[PDF]
Eftir Seinni heimstyrjöld komu margar þýskar konur til Íslands og byrjuðu að vinna út á landi. Ein þeirra eignaðist tvö börn með íslenskum manni í hjúskap með öðrum. Lagaákvæði kvað á um að íslensk lög ættu við um börn þegar móðirin væri íslenskur ríkisborgari. Þýska konan lést og féllst héraðsdómur á kröfu um að börnin færu til Þýskalands. Lögunum var breytt í rekstri málsins fyrir Hæstarétti þar sem reglan var orðuð með þeim hætti að íslensku lögin kvæðu á um búsetu móður á Íslandi.

---

Hrd. 1959:598 nr. 28/1959 (Fjármál hjóna - Tilboð í „þrotabú“) ^[PDF]

---

Hrd. 1959:731 nr. 206/1959 ^[PDF]

---

Hrd. 1960:541 nr. 157/1959 ^[PDF]

---

Hrd. 1960:718 nr. 116/1960 ^[PDF]

---

Hrd. 1961:219 nr. 106/1960 (Olís í Vestmannaeyjum) ^[PDF]

---

Hrd. 1961:359 nr. 223/1960 ^[PDF]

---

Hrd. 1961:613 nr. 130/1961 (Herstjórnandi varnarliðs Bandaríkjanna á Íslandi) ^[PDF]

---

Hrd. 1961:646 nr. 20/1959 ^[PDF]

---

Hrd. 1961:749 nr. 184/1960 ^[PDF]

---

Hrd. 1963:47 nr. 93/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1963:437 nr. 170/1962 ^[PDF]

---

Hrd. 1963:674 nr. 104/1962 (Ólöglegur innflutningur á vörum og gjaldeyrisskil) ^[PDF]

---

Hrd. 1966:40 nr. 79/1965 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:100 nr. 75/1964 ^[PDF]

---

Hrd. 1966:837 nr. 203/1966 ^[PDF]

---

Hrd. 1968:18 nr. 9/1967 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:65 nr. 172/1967 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:278 nr. 45/1967 ^[PDF]

---

Hrd. 1969:820 nr. 199/1968 (Eimskip I - Bruni í vöruskála - Borgarskálabruni) ^[PDF]
Sönnunarbyrði orsakar tjóns vegna bruna í vöruskála var talin liggja hjá Eimskip sem náði svo ekki að sýna fram á sök annars. Fallist var á kröfu tjónþola um greiðslu skaðabóta úr hendi Eimskips.

---

Hrd. 1969:845 nr. 56/1968 (Skipasmíðastöð KEA) ^[PDF]

---

Hrd. 1969:1070 nr. 115/1968 (Snorrastaðir) ^[PDF]

---

Hrd. 1970:87 nr. 89/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:178 nr. 49/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:244 nr. 214/1969 ^[PDF]

---

Hrd. 1970:544 nr. 207/1969 (Varnarliðsbifreið) ^[PDF]
Starfsmaður varnarliðsins hlaut tjón þegar bifreið vinnuveitanda hans valt vegna bilunar á stýrisbúnaði. Vinnuveitandinn vissi ekki af þessari bilun fyrr en atvikið varð.

---

Hrd. 1971:133 nr. 130/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:160 nr. 67/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:1200 nr. 70/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1971:1257 nr. 46/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:100 nr. 4/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:110 nr. 107/1971 (Ákvæði opins bréfs) ^[PDF]

---

Hrd. 1972:261 nr. 157/1970 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:657 nr. 116/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:798 nr. 104/1970 (Þverband sporðreisist) ^[PDF]
Starfsmaður fyrirtækis er stóð að húsbyggingu féll niður af vinnupalli þegar þverband er lá yfir vinnupallinn sporðreistist. Starfsmaðurinn höfðaði skaðabótamál á hendur fyrirtækinu sem réð hann og húsasmíðameistara sem það fyrirtæki réð í verkið. Fyrirtækið sjálft var sýknað af vinnuveitandaábyrgð en húsasmíðameistarinn var talinn hafa borið bótaábyrgð vegna smíði vinnupallanna.

---

Hrd. 1972:821 nr. 63/1971 ^[PDF]

---

Hrd. 1972:920 nr. 158/1971 (Skipun eða ráðning ríkisstarfsmanns - Kópavogshæli) ^[PDF]

---

Hrd. 1973:12 nr. 6/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:1017 nr. 57/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1973:1037 nr. 27/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:356 nr. 83/1973 (Bogadómur) ^[PDF]

---

Hrd. 1974:660 nr. 94/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:707 nr. 51/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:962 nr. 84/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1974:1170 nr. 128/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:30 nr. 111/1974 (Þjórsártungur) ^[PDF]

---

Hrd. 1975:283 nr. 185/1973 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:459 nr. 87/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1975:578 nr. 56/1974 (Lögbann á sjónvarpsþátt) ^[PDF]
‚Maður er nefndur‘ var þáttur sem fluttur hafði verið um árabil fluttur í útvarpinu. Fyrirsvarsmenn RÚV höfðu tekið ákvörðun um að taka tiltekinn þátt af dagskrá og byggðu ættingjar eins viðfangsefnisins á því að þar lægi fyrir gild ákvörðun. Þátturinn var fluttur samt sem áður og leit Hæstiréttur svo á að fyrirsvarsmennirnir höfðu ekki tekið ákvörðun sem hefði verið bindandi fyrir RÚV sökum starfssviðs síns.

---

Hrd. 1975:1071 nr. 65/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:197 nr. 125/1974 ^[PDF]

---

Hrd. 1976:345 nr. 102/1974 (Dvergabakki 24) ^[PDF]

---

Hrd. 1976:399 nr. 61/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1977:32 nr. 103/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1977:334 nr. 158/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1977:511 nr. 74/1977 ^[PDF]

---

Hrd. 1977:567 nr. 45/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1977:798 nr. 18/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1977:844 nr. 58/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1977:972 nr. 199/1974 (Uppsögn slökkviliðsmanns) ^[PDF]
Málið er dæmi um löghelgan venju þar sem hún telst sanngjörn, réttlát og haganleg.

---

Hrd. 1978:78 nr. 13/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:447 nr. 50/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:693 nr. 175/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:877 nr. 116/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1978:1060 nr. 205/1976 (Kárastaðir) ^[PDF]

---

Hrd. 1979:21 nr. 206/1976 ^[PDF]

---

Hrd. 1979:1077 nr. 63/1975 ^[PDF]

---

Hrd. 1979:1157 nr. 173/1978 (Umgengnisréttur eftir óvígða sambúð) ^[PDF]

---

Hrd. 1979:1346 nr. 213/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1068 nr. 30/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1091 nr. 51/1977 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1225 nr. 191/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1239 nr. 35/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1455 nr. 58/1978 (Gröf) ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1692 nr. 127/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1754 nr. 197/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1980:1797 nr. 124/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:303 nr. 98/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:430 nr. 209/1979 (Rannsóknarlögreglumaður í Keflavík) ^[PDF]
Fulltrúi sýslumanns tók þátt í atburðarás lögreglumanns um að koma fyrir bjór í farangursgeymslu bifreiðar og almennir borgarar fengnir til að plata bílstjórann til að skutla bjór milli sveitarfélaga. Bílstjórinn var svo handtekinn fyrir smygl á bjór og úrskurðaður í gæsluvarðhald.

---

Hrd. 1981:610 nr. 156/1977 (Ísborg) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:834 nr. 198/1978 (Bæjarlögmaður) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1060 nr. 126/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1113 nr. 156/1978 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1183 nr. 154/1979 (Leigubílstjóri) ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1229 nr. 62/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1981:1584 nr. 199/1978 (Landmannaafréttardómur síðari) ^[PDF]
Íslenska ríkið hóf mál fyrir aukadómþingi Rangárvallasýslu árið 1975 með eignardómsstefnu þar sem krafist var viðurkenningar á beinum eignarrétti ríkisins á Landmannaafrétti. Tilefnið var ágreiningur um réttarstöðu afréttanna vegna virkjanaframkvæmda hins opinbera við Tungnaá og Þórisvatn. Ríkið taldi sig ávallt hafa átt svæðið án þess að formleg staðfesting hafi verið á þeim rétti, en tók þó fram að það viðurkenndi þegar áunninn upprekstrarréttindi og önnur afréttarnot annarra aðila reist á lögum og venjum.

Meiri hluti aukadómþingsins féllst á kröfu íslenska ríkisins. Sératkvæði eins dómandans hljóðaði upp á sýknu af þeirri kröfu.

Meiri hluti Hæstaréttar taldi að málsvörn áfrýjenda um að þeir ættu landið en ekki ríkið hefði þegar verið tekin fyrir og dæmd í öðru máli málsaðilanna, hrd. Landmannaafréttur I. Enginn áfrýjenda gat sýnt fram á að þeir hafi haft neinn rýmri rétt til afréttanna en málsaðilar téðs máls Hæstaréttar. Annar málatilbúnaður og gögn var síðan ekki sinnt ýmist vegna vanreifunar eða vegna óskýrleika.

Þrátt fyrir þetta taldi meiri hlutinn sig bæran til að leysa úr viðurkenningarkröfu ríkisins um að það ætti beinan eignarrétt á Landmannaafrétti. Gat hann þess að Alþingi hafi ekki sett lög um þetta efni sem hefði verið eðlileg leið. Meiri hlutinn féllst ekki á þann málatilbúnað að íslenska ríkið hafi átt svæðið frá stofnun allsherjarríkisins né að beinn eignarréttur hafi stofnast með lögum eða öðrum hætti eins og eignarhefð. Tilvísanir íslenska ríkisins í námulög, vatnalög og eldri lög um nýbýli voru ekki talin duga að þessu leyti. Meiri hlutinn taldi að bærir handhafar ríkisvalds gætu sett reglur í skjóli valdheimilda sinna um meðferð og nýtingu landsvæðisins. Með hliðsjón af þessu taldi meirihlutinn að ekki væri unnt að taka kröfu íslenska ríkisins til greina.

Sératkvæði tveggja manna minni hluta Hæstaréttar voru um hið andstæða á þeim forsendum að í meginatriðum um þegar hefði verið leyst úr þeim hluta málsins fyrir Hæstarétti er varðaði veiðirétt og vatnsföll á sama svæði af hálfu sömu aðila, án þess að málatilbúnaðurinn hafi verið til þess fallinn að aðgreina það fordæmi né lögð fram ný gögn er gæfu tilefni til annarrar niðurstöðu.

---

Hrd. 1982:546 nr. 106/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:613 nr. 27/1979 (Alviðrumálið - Landvernd) ^[PDF]

---

Hrd. 1982:730 nr. 210/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:740 nr. 211/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:1354 nr. 150/1979 ^[PDF]

---

Hrd. 1982:1665 nr. 133/1980 (Kig-Ind AS) ^[PDF]

---

Hrd. 1982:1890 nr. 26/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:145 nr. 59/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:574 nr. 54/1981 (Nýr ráðningarsamningur ríkisstarfsmanns) ^[PDF]

---

Hrd. 1983:701 nr. 267/1981 (Anna í Ámundakoti II) ^[PDF]

---

Hrd. 1983:898 nr. 188/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:947 nr. 235/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1036 nr. 145/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1280 nr. 230/1980 (Endurgreiðsla meðlags) ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1458 nr. 205/1980 (Vörumerkjaréttur) ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1559 nr. 247/1980 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1718 nr. 121/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1754 nr. 121/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:1905 nr. 271/1981 ^[PDF]

---

Hrd. 1983:2134 nr. 225/1981 (Skilningur á kaupmála) ^[PDF]
K og M deildu um gildi kaupmála sem þau gerðu sín á milli.

M hélt því fram að K hefði allt frumkvæðið og séð um fjármálin. Hún hefði heimtað að kaupmálinn yrði gerður og eignirnar væru hennar séreignir. Hún hefði ákveðið að skilja við M skömmu eftir skráningu kaupmálans. M taldi að K hefði ætlað sér að skilja við hann um leið og hann samþykkti kaupmálann.
K var með 75% örorkumat og lága greindarvísitölu og því ekki í stöðu til að þvinga kaupmálanum í gegn. M taldi sig einnig að kaupmálinn kæmi einvörðungu til framkvæmda í tilfelli andláts annars þeirra en ekki vegna skilnaðar.

Ólíkt héraðsdómi taldi Hæstiréttur að ekki ætti að ógilda kaupmálann.

---

Hrd. 1984:775 nr. 88/1982 (Starfsmannavegabréf) ^[PDF]
P krafði ríkissjóð um bætur fyrir ólögmæta handtöku þar sem hún hafði einungis framvísað starfsmannavegabréfi í stað gestavegabréfs. Handtakan var réttlætt með vísun í reglugerð settra með heimild í eldri lögum er giltu þá. Þau lög voru síðar afnumin með tilkomu laga um notkun nafnskírteina og talið að þá hafi grundvöllur reglugerðarinnar brostið. Krafa P um skaðabætur var því samþykkt.

---

Hrd. 1984:1063 nr. 132/1984 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:431 nr. 191/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:479 nr. 124/1984 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:563 nr. 205/1982 (Gámur á þilfari) ^[PDF]

---

Hrd. 1985:692 nr. 116/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1985:1218 nr. 127/1985 (Ólögmæt meðferð fundins fjár I) ^[PDF]

---

Hrd. 1985:1465 nr. 238/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:367 nr. 61/1984 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:742 nr. 121/1985 (Sigurfari SH 105) ^[PDF]

---

Hrd. 1986:822 nr. 198/1983 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:993 nr. 160/1984 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1141 nr. 10/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1349 nr. 17/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1455 nr. 279/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1551 nr. 39/1986 (Flóagaflstorfan) ^[PDF]

---

Hrd. 1986:1626 nr. 180/1985 (Ásgarður) ^[PDF]
Hjón áttu jörðina Ásgarð og ráðstöfuðu til tveggja félagasamtaka með kvöðum.

Sveitarfélagið kemur við andlát þeirra og neytir forkaupsréttar sbr. lagaheimild.

Átti að deila út andvirðinu til félagasamtakanna eða ekki? Sökum brostinna forsenda fengu þau hvorki jörðina né fjármunina.

---

Hrd. 1987:310 nr. 198/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:473 nr. 95/1986 (Valdsmaður - Fjárhæð meðlags) ^[PDF]

---

Hrd. 1987:560 nr. 174/1985 (Ísafoldarprentsmiðja) ^[PDF]

---

Hrd. 1987:664 nr. 327/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:693 nr. 201/1986 (Heimir) ^[PDF]

---

Hrd. 1987:788 nr. 199/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:830 nr. 200/1985 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:1093 nr. 57/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:1119 nr. 47/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:1253 nr. 224/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:1273 nr. 258/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:1505 nr. 297/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:1582 nr. 230/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:1706 nr. 241/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1987:1735 nr. 331/1987 (Hafskip) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:29 nr. 338/1986 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:43 nr. 167/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:358 nr. 226/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:518 nr. 153/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:831 nr. 264/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:862 nr. 160/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1260 nr. 337/1988 (Óljós en búið að efna) ^[PDF]

---

Hrd. 1988:1307 nr. 116/1987 (Barborðið) ^[PDF]

---

Hrd. 1989:293 nr. 39/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:553 nr. 15/1988 (Laufásvegur) ^[PDF]
Einn eigandinn var ólögráða en hafði samþykkt veðsetningu fyrir sitt leyti. Því var veðsetning hans hluta ógild.

---

Hrd. 1989:745 nr. 127/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:1022 nr. 29/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:1108 nr. 29/1988 (Gjaldskrá fyrir talsíma til útlanda) ^[PDF]

---

Hrd. 1989:1205 nr. 333/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:1250 nr. 381/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:1458 nr. 43/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:1473 nr. 34/1988 (Tækjasalan) ^[PDF]

---

Hrd. 1989:1603 nr. 466/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1989:1627 nr. 252/1989 (Áfengiskaup hæstaréttardómara) ^[PDF]
Forseti Hæstaréttar var sakaður um að hafa misnotað hlunnindi sem handhafi forsetavalds með því að kaupa mikið magn áfengis á kostnaðarverði, þ.e. án áfengisgjalds, með lagaheimild sem þá var til staðar. Forseti Íslands veitti forseta Hæstaréttar lausn um stundarsakir og svo höfðað dómsmál um lausn til frambúðar. Settur Hæstiréttur í málinu taldi að skortur á hámarki í lagaheimildinni skipti ekki máli og með þessu athæfi hefði hæstaréttardómarinn rýrt það almenna traust sem hann átti að njóta og staðfesti þar af leiðandi varanlega lausn hans úr embættinu.

---

Hrd. 1990:39 nr. 14/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:92 nr. 31/1990 (Hæfi héraðsdómara - Gæsluvarðhaldsúrskurður I - Aðskilnaðardómur V) ^[PDF]

---

Hrd. 1990:128 nr. 258/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:182 nr. 438/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:214 nr. 87/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:266 nr. 460/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:452 nr. 283/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:506 nr. 235/1988 (Breiðabakki) ^[PDF]

---

Hrd. 1990:972 nr. 263/1987 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:1176 nr. 87/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:1276 nr. 251/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:1637 nr. 443/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:1659 nr. 29/1989 (Leigukaupasamningur) ^[PDF]

---

Hrd. 1990:1667 nr. 354/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:334 nr. 80/1989 (Borgartún) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:367 nr. 210/1990 (Lánskjaravísitala) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:827 nr. 21/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:925 nr. 273/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1592 nr. 453/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1704 nr. 215/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1991:1807 nr. 283/1990 (Lífeyrissjóður leigubílstjóra) ^[PDF]

---

Hrd. 1991:2078 nr. 425/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:111 nr. 143/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:225 nr. 305/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:458 nr. 409/1990 (Steinull) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:515 nr. 93/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:651 nr. 489/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:671 nr. 490/1989 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:997 nr. 221/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1209 nr. 30/1990 (Sumarbústaður) ^[PDF]

---

Hrd. 1992:1412 nr. 475/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:2293 nr. 345/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1992:2302 nr. 280/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:226 nr. 360/1992 (Svipting umgengnisréttar) ^[PDF]

---

Hrd. 1993:373 nr. 164/1990 (Málamyndaskuld) ^[PDF]
Hjónin höfðu búið í íbúð sem afi M átti og leigði þeim hana. Afinn seldi íbúðina og þau keyptu sér aðra. Óljóst var hvort afinn hafi látið þau fá peninga að gjöf eða láni.

K flytur út og um mánuði eftir að þau ákváðu að skilja útbjó M skuldabréf þar sem hann stillti því þannig upp að hann skrifaði undir skuldabréf þar sem hann skuldaði afanum peninga, og skrifaði M einn undir þau. M vildi stilla því upp að skuldirnar væru sín megin svo K ætti minna tilkall til eignanna. Afinn sagðist ekki myndi rukka eitt eða neitt og leit ekki svo á að honum hefði verið skuldað neitt. K vildi meina að skuldirnar væru til málamynda og tóku dómstólar undir það.

---

Hrd. 1993:1519 nr. 283/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1775 nr. 92/1990 (Dánarbússkipti á Ísafirði) ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1919 nr. 299/1993 (Haldsréttur) ^[PDF]

---

Hrd. 1993:1984 nr. 187/1990 ^[PDF]

---

Hrd. 1993:2307 nr. 272/1991 (Syðribrú) ^[PDF]

---

Hrd. 1993:2360 nr. 49/1992 (Krani) ^[PDF]
Krani sem kaupandi keypti var enn í höndum seljanda en seljandinn seldi hann svo til annars kaupanda. Fyrri kaupandinn vildi brigða kranann til sín frá síðari kaupandanum með vísan til 14. kapítula kaupabálks Jónsbókar. Hæstiréttur féllst á það.

---

Hrd. 1994:221 nr. 47/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:236 nr. 384/1991 (Opel Kadett) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:436 nr. 58/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:590 nr. 244/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:657 nr. 452/1990 (Skaðatrygging - Nesfiskur) ^[PDF]
Bruni var í frystihúsi þar sem vátryggjandi geymdi frystar sjávarafurðir ásamt bókhaldsgögnum. Kveðið á um í tryggingu að vátryggingartakinn ætti mánaðarlega að upplýsa um birgðastöðuna og verðmæti þeirra. Vátryggingartakinn misskildi það og trassaði skylduna. Þær birgðir voru því ekki tilkynntar og því tók vátryggingin ekki til þeirra.

---

Hrd. 1994:855 nr. 152/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:872 nr. 168/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:891 nr. 214/1991 (Grund í Skorradal) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:959 nr. 523/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1001 nr. 347/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1117 nr. 173/1991 (Kaupþing) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1379 nr. 261/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1541 nr. 263/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1553 nr. 288/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1577 nr. 379/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1656 nr. 325/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1817 nr. 390/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1855 nr. 175/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1906 nr. 357/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2127 nr. 53/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2127 nr. 7/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2356 nr. 355/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2497 nr. 285/1991 (Haldlagning myndbandsspóla) ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2664 nr. 318/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2678 nr. 319/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2717 nr. 75/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:2814 nr. 324/1991 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:648 nr. 238/1993 (Flugslys) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1231 nr. 282/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1347 nr. 41/1993 (Niðurlagning stöðu) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1389 nr. 163/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1436 nr. 432/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1499 nr. 446/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1553 nr. 336/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1658 nr. 445/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1777 nr. 384/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:1940 nr. 237/1995 (Stóru-Vogaskóli) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2101 nr. 362/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2372 nr. 345/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2383 nr. 398/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2630 nr. 368/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2744 nr. 504/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2879 nr. 382/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2941 nr. 500/1993 (Árlax) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2958 nr. 8/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:2972 nr. 9/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:3059 nr. 52/1995 (Tannsmiðir) ^[PDF]

---

Hrd. 1995:3153 nr. 375/1993 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:126 nr. 401/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:139 nr. 365/1994 (Hjólaskófla) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:229 nr. 224/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:313 nr. 333/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:401 nr. 257/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:522 nr. 416/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:780 nr. 74/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:790 nr. 264/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:851 nr. 75/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:858 nr. 309/1994 (Grafarvogssókn) ^[PDF]
Þrotabú verktakafyrirtækis höfðaði mál gegn Grafarvogssókn og tryggingafélagi og setti fram dómkröfur sínar þannig að Grafarvogssókn bæri að greiða sér fjárhæð og tryggingafélagið yrði að þola dóm í málinu á hendur sókninni.

Hæstiréttur taldi að þar sem engri dómkröfu hefði verið beint að tryggingafélaginu né því stefnt til réttargæslu í málinu, væri rétt að vísa málsókninni gagnvart því ex officio frá héraðsdómi.

---

Hrd. 1996:1070 nr. 312/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1123 nr. 90/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1152 nr. 281/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1334 nr. 142/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1356 nr. 118/1996 (Skandia) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:1542 nr. 137/1995 (Tígulgosinn hf.) ^[PDF]
Kaupsamningur hafði verið stofnaður í nafni óstofnaðs félags. Dómsmál var svo höfðað vegna samningsins á hendur því. Málinu var vísað frá þar sem málið var höfðað gegn hinu óstofnaða félagi en ekki þess stofnaða enda hafði hið síðarnefnda félag tekið við skyldum fyrrnefnda félagsins og að greiðslan hafði á stofndeginum ekki enn fallið í gjalddaga.

---

Hrd. 1996:1673 nr. 231/1994 (Lóðamörk) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2023 nr. 218/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2187 nr. 225/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2245 nr. 26/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2269 nr. 125/1995 (Hrognatunnur) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2466 nr. 216/1995 (Staða skulda við fasteignasölu) ^[PDF]
Kaupendur fóru í bótamál gegn seljendum og fasteignasala. Kaupendurnir voru upplýstir um veðskuld sem þeir tóku svo yfir, og þær uppreiknaðar. Fjárhagsstaða seljandanna var slæm á þeim tíma og lágu fyrir aðrar veðskuldir sem seljendur ætluðu að aflétta en gerðu svo ekki.

Fasteignin var svo seld á nauðungaruppboði. Fasteignasalinn var talinn hafa skapað sér bótaábyrgð með því að hafa ekki látið vita af hinum veðskuldunum með hliðsjón af slæmri fjárhagsstöðu seljendanna en svo tókst ekki að sanna tjónið.

---

Hrd. 1996:2561 nr. 242/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2584 nr. 187/1995 (Skylduaðild að lífeyrissjóðum) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2598 nr. 490/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2626 nr. 102/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2641 nr. 103/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2701 nr. 57/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2707 nr. 58/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2776 nr. 230/1995 (Veiðileyfissvipting) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2928 nr. 261/1995 (Hlutabréf) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3002 nr. 221/1995 (Fullvirðisréttur og greiðslumark í landbúnaði - Greiðslumark I - Fosshólar) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3169 nr. 307/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3331 nr. 378/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3417 nr. 90/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3628 nr. 278/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3710 nr. 424/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3760 nr. 431/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3781 nr. 80/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3920 nr. 270/1996 (Siglufjarðarapótek) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3962 nr. 286/1996 (Lyfjalög - Lyfsöluleyfi) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:65 nr. 277/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:144 nr. 111/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:315 nr. 61/1996 (Snjóblásari) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:525 nr. 44/1997 (Berjarimi) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:602 nr. 88/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:617 nr. 177/1996 (Drangavík) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:841 nr. 285/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:864 nr. 219/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1024 nr. 26/1997 (Drap systur sína en átti ekki erfðarétt) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1162 nr. 66/1996 (Auðkúluheiði) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1409 nr. 287/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1499 nr. 447/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1509 nr. 448/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1693 nr. 351/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1704 nr. 350/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:1948 nr. 196/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2041 nr. 250/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2155 nr. 300/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2252 nr. 321/1997 (Fljótasel, húsaleiga, tímamark, skipti á milli hjóna) ^[PDF]
M og K höfðu slitið samvistum og K flutti út.
K vildi meina að M hefði verið skuldbundinn til að greiða húsaleigu vegna leigu á húsnæðinu sem K flutti í. Þeirri kröfu var hafnað á þeim grundvelli að maki gæti einvörðungu skuldbundið hinn á meðan samvistum stendur.

M var eini þinglýsti eigandi fasteignar. K hélt því fram að hún ætti hluta í henni.
Framlögin til fasteignarinnar voru rakin.
Þinglýsing eignarinnar réð ekki úrslitum, þó hún hafi verið talin gefa sterkar vísbendingar.
Strangt í þessum dómi að eingöngu sé farið í peningana og eignarhlutföll í þessari fasteign og fyrri fasteignum sem þau höfðu átt, en ekki einnig farið í önnur framlög K.
K var talin hafa 25% eignarhlutdeild.

---

Hrd. 1997:2397 nr. 364/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2513 nr. 440/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2816 nr. 157/1997 (Tæknifrjóvgun) ^[PDF]
Kona fer í tæknifrjóvgun en hafði ekki skriflegt samþykki mannsins. Maðurinn taldi sig ekki vita að konan væri að fara í tæknifrjóvgun og sagðist hafa lagst gegn tæknifrjóvguninni, og vildi því ekki gangast við að vera faðir barnanna, en sá vitnisburður var talinn ótrúverðugur.

Maðurinn var dæmdur faðir barnsins þrátt fyrir skýrt lagaákvæði um að fyrir þurfi að liggja skriflegt samþykki M sökum þátttöku hans í ferlinu.

---

Hrd. 1997:2862 nr. 2/1997 (Inntak hf.) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2939 nr. 427/1996 (Baughús - Viðskeyting vegna framkvæmda) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:2956 nr. 22/1997 (Skotvopn) ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3012 nr. 28/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3124 nr. 433/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3152 nr. 34/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3318 nr. 447/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3480 nr. 252/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3672 nr. 101/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3683 nr. 203/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:9 nr. 506/1997 (Dánarbússkipti I) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:18 nr. 520/1997 (Félag íslenskra stórkaupmanna) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:28 nr. 503/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:36 nr. 5/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:41 nr. 6/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:49 nr. 521/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:255 nr. 223/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:347 nr. 13/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:374 nr. 7/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:455 nr. 37/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:500 nr. 208/1997 (Barnsburðarleyfi) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:708 nr. 237/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:750 nr. 359/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:859 nr. 299/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:867 nr. 345/1997 (Ferðaskrifstofan Vilborg) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1042 nr. 103/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1050 nr. 86/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1337 nr. 133/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1426 nr. 298/1997 (Héraðsdómari) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1496 nr. 463/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1762 nr. 281/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2220 nr. 295/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2390 nr. 478/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2467 nr. 123/1998 (Umgengnistálmanir) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2690 nr. 274/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:2930 nr. 36/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3058 nr. 386/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3194 nr. 453/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3335 nr. 398/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3349 nr. 422/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3538 nr. 202/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3551 nr. 203/1998 (Lyfjaverslun ríkisins) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3563 nr. 204/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3575 nr. 205/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3587 nr. 206/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3631 nr. 66/1998 (Kambahraun) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3682 nr. 53/1998 (Slökkviliðsmenn) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3745 nr. 99/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3781 nr. 93/1998 (Viðbótarálagning) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3844 nr. 102/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3857 nr. 151/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3957 nr. 150/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4109 nr. 157/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4232 nr. 190/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4262 nr. 167/1998 (Ferðaþjónusta á Breiðamerkursandi - Jökulsárlón) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:4433 nr. 207/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1999:139 nr. 269/1998 (Starfslok)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:151 nr. 210/1998 (Áhættutaka farþega ölvaðs ökumanns - Áhættutaka II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:280 nr. 338/1998 (Áfrýjunarstefna - Rangur framburður)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:617 nr. 315/1998 (Loðnumjöl)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:724 nr. 379/1998 (Akraneskaupstaður)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:973 nr. 343/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1080 nr. 254/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1096 nr. 255/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1112 nr. 256/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1467 nr. 290/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1551 nr. 318/1998 (Meðferðarheimili)^{[HTML] [PDF]}
Líta mátti til sjónarmiða um ásakanir um ölvun og kynferðislega áreitni gagnvart forstöðumanni þegar tekin var ákvörðun um að synja um framlengingu á samningi.

---

Hrd. 1999:1823 nr. 293/1998 (Árbók Akureyrar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2076 nr. 266/1998 (Háskólabíó)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2095 nr. 460/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2105 nr. 393/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2119 nr. 508/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2202 nr. 93/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2261 nr. 487/1998 (Stjórnarmaður í hlutafélagi - Búlandstindur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2282 nr. 502/1998 (Hávöxtunarfélagið)^{[HTML] [PDF]}
Starfsmaður verðbréfafyrirtækis gerði mistök við kaup á skuldabréfi fyrir viðskiptavin sem leiddi til tjóns fyrir viðskiptavininn, sem það krafðist síðan vátryggjanda sinn um fjárhæð er samsvaraði sinna eigin bóta til viðskiptavinarins. Verðbréfafyrirtækið bar það fyrir sig að það væri viðskiptavinur í skilningi laga um verðbréfaviðskipti og verðbréfasjóði og því næði starfsábyrgðartrygging þess til mistaka starfsmannsins.

Hæstiréttur mat það svo að orðalag og efnisskipan laganna bæri það ekki með sér að verðbréfafyrirtækið teldist sem viðskiptavinur í þeim skilningi, og synjaði því kröfu þess.

---

Hrd. 1999:2446 nr. 178/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2558 nr. 210/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:2777 nr. 40/1999 (Krýsuvík og Stóri Nýibær)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3132 nr. 239/1999 (Kynfaðernismál)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3335 nr. 431/1998 (Háfur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3373 nr. 251/1999 (Ytri-Langamýri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3386 nr. 65/1999 (Good Morning America)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3504 nr. 53/1999 (Biðlaunaréttur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3514 nr. 85/1999 (Biðlaunaréttur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3582 nr. 87/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:3780 nr. 64/1999 (Bára Siguróladóttir - Búnaðarmálasjóðsgjald II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4035 nr. 161/1999 (Málverk)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4234 nr. 223/1999 (Niðurlagning stöðu - Ótímabundinn starfsmaður hjá RÚV - Biðlaun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4429 nr. 169/1998 (Fagtún)^[HTML]
Hæstaréttarúrskurður sem kveðinn var upp í málinu: Hrú. 1998:2608 nr. 169/1998 (Fagtún)^ⓘ

Verktakafyrirtæki bauð í framkvæmdir til að byggja Borgarholtsskóla. Fyrirtækið varð aðalverktaki er naut svo liðsinnis undirverktakann Fagtún er átti að sjá um þakeiningar. Þær voru smíðaðar í Noregi. Samningur milli byggingarnefndar skólans og verktakafyrirtækisins hljóðaði hins vegar upp á að þakeiningarnar yrðu smíðaðar á Íslandi. Fagtún var svo komið út úr verkinu af þeim sökum en það stefndi svo íslenska ríkinu ásamt fleirum til greiðslu skaðabóta. EFTA-dómstóllinn var spurður hvort slíkt samningsákvæði stæðist EES-samninginn en mat dómstólsins var að það bryti gegn 11. gr. hans.

Fagtún byggði bótakröfu sína á skaðabótum utan samninga og EES-reglunum en íslenska ríkið benti á að ekkert samningssamband væri milli Fagtúns og bygginganefndar Borgarholtsskóla. Hæstiréttur tók undir að samningsákvæðið, sem sett var eftir að útboðið fór fram, færi gegn EES-samningnum. Þá nefndi rétturinn að þar sem Fagtún var hrundið frá verkinu á grundvelli ólögmæts samningsákvæðis hefði byggingarnefndin valdið Fagtúni tjóni með saknæmum hætti er það bæri bótaábyrgð á. Hæstiréttur féllst á bótalið Fagtúns um að það ætti að fá bætt missis hagnaðar. Bótafjárhæðin tók mið af því að litið var á framlagða reikninga en þó lagt til grundvallar að þeir voru ekki unnir af óvilhöllum matsmönnum og fjárhæðin því dæmd að álitum.

---

Hrd. 1999:4504 nr. 224/1999 (Skólavörðustígur - Gagnkvæmur forkaupsréttur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4523 nr. 226/1999 (Hafnarstræti 20)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4583 nr. 192/1999 (SÁÁ)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4769 nr. 195/1999 (Lífeyrissjóður sjómanna - Kjartan Ásmundsson)^{[HTML] [PDF]}
Á sumum prófum hefur verið ranglega vísað til ártals dómsins sem 1994.

K var stýrimaður á skipi árið 1978 þegar hann varð fyrir slysi við sjómennsku. Hann fékk 100% örorkumat er kom að fyrri störfum. Varanleg almenn örorka var metin sem 25%.

Á þeim tíma sem slysið var voru viðmið örorku á þann veg að hún var metin með hliðsjón af því starfi sem viðkomandi gegndi á þeim tíma. Árið 1992 voru sett lög sem breyttu því mati þannig að eingöngu væri byggt á hæfi til almennra starfa og til að eiga rétt á greiðslum frá L yrði almenna örorkan að vera a.m.k. 35%. Við þessa breytingu missti K rétt sinn til greiðslu lífeyris úr sjóðum L.

Í málinu hélt K því fram að lífeyrisréttur sinn nyti verndar 72. gr. stjórnarskrárinnar og þyrfti að byggja á skýrri lagaheimild. L vísaði til hallarekstur sjóðsins og því hefði L óskað eftir lagabreytingum sem varð síðan af.

Hæstiréttur taldi að málefnalegar forsendur hefðu legið að baki skerðingunum og að breytingin hefði verið almenn og tók til allra sem nutu eða gátu notið örorkulífeyris úr sjóðnum. Lagabreytingin kvað á um fimm ára aðlögunarfrest sem gilti jafnt um alla sjóðfélaga. Sýknaði því Hæstiréttur Lífeyrissjóðinn og íslenska ríkið af kröfum K.

K skaut síðan málinu til Mannréttindadómstóls Evrópu (umsókn nr. 60669/00) sem dæmdi honum síðan í hag.

---

Hrd. 1999:4820 nr. 267/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:4956 nr. 296/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:38 nr. 502/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:236 nr. 7/2000 (Stóri-Núpur II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:383 nr. 277/1999 (Uppsögn lektors í spænsku við HÍ)^{[HTML] [PDF]}
Samkvæmt reglum er giltu á þeim tíma þurfti staðfestingu ráðherra til að ráða starfsfólk. Óheimilt var að segja upp lektornum án staðfestingar ráðherra þar sem ráðherra kom að staðfestingu ráðningar hans.

---

Hrd. 2000:447 nr. 371/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:468 357/1999 (Starfslokasamningur starfsmanns við Landsbanka Íslands)^{[HTML] [PDF]}
Landsbankinn, sem þá var í ríkiseigu, sagði upp starfsmanni. Gerðu aðilar sín á milli starfslokasamning þar sem fram kom að um væri að ræða endanlegt uppgjör og hvorugur aðili ætti kröfu á hinn.

Hæstiréttur tók undir með héraðsdómi að um ekki hefði verið ólögmæt nauðung að ræða þar sem efni samningsins kvað á um betri hagsmuni fyrir stefnanda heldur en ef honum hefði verið sagt upp. Hins vegar ógilti Hæstiréttur nokkur ákvæði samningsins á grundvelli 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936, þar sem þau fólu í sér afsal á greiðslum sem starfsmaðurinn hefði ella hlotið við niðurlagningu starfs síns. Bankastjórn hefði með því hlunnfarið starfsmanninn og við samningsgerðina naut starfsmaðurinn ekki aðstoðar lögmanns.

---

Hrd. 2000:500 nr. 14/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:617 nr. 327/1999 (Afturköllun flugumferðarstjóraskírteinis)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:663 nr. 37/2000 (Tvöfalt dánarbú)^{[HTML] [PDF]}
Hjón hér á landi ættleiddu dreng árið 1962. Altalað um að maðurinn gæti ekki eignast barn. Árið 2006 verður maðurinn mikið veikur og leggst á spítala. Þá kemur kona frá Bretlandi ásamt dreng og segist vera konan hans á Bretlandi og að drengurinn sé sonur mannsins. Svo deyr maðurinn. Við skipti dánarbús mannsins brást hinn ættleiddi illa við þegar drengnum frá Bretlandi var teflt fram sem erfingja.

Drengurinn frá Bretlandi nefndi að maðurinn hefði viðurkennt faðernið og þurfti þá að fara í eldri reglur og mátað við. Samtímaheimildirnar voru fátæklegar. Hæstiréttur taldi of óskýrt og gat ekki viðurkennt faðernisviðurkenninguna.

Ættleiddi sonurinn krafðist mannerfðafræðilegrar rannsóknar í stað þess að krefjast þess að skortur á faðernisviðurkenningu yrði til þess að málið félli á því.

---

Hrd. 2000:670 nr. 434/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:712 nr. 369/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:886 nr. 429/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:931 nr. 71/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1040 nr. 6/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1056 nr. 378/1999 (Landsbanki Íslands)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1072 nr. 377/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1211 nr. 329/1999 (Jöfnunargjald)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1297 nr. 490/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1322 nr. 407/1999 (Brúnir og Tjarnir - Jarðasala I)^{[HTML] [PDF]}
Íslenska ríkið seldi tilteknar jarðir til S án auglýsingar. Þ var ekki sáttur við það og sóttist eftir ógildingu sölunnar og útgáfu afsalsins til S. Hæstiréttur nefndi að ákvarðanir stjórnvalda um ráðstafanir á eignum ríkisins gilti meðal annars jafnræðisregla stjórnsýsluréttarins er myndi leiða til þess að auglýsa skyldi fyrirætlaðar sölur á eignum ríkisins til að veita öllum borgurum sama tækifæri til að gera kauptilboð. Hins vegar taldi rétturinn málsástæður í þessu máli ekki nægar ástæður til þess að ógilda gerningana.

---

Hrd. 2000:1658 nr. 291/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1693 nr. 5/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1722 nr. 40/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1932 nr. 133/2000 dags. 18. maí 2000 (Uppsögn læknaprófessors)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1942 nr. 45/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1970 nr. 190/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2073 nr. 33/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2174 nr. 69/2000 (Skilyrði fyrir kindakjöt og mjólk - Greiðslumark II)^{[HTML] [PDF]}
Greiðslukerfi í landbúnaði var breytt og höfðaði sauðfjárbóndi einn mál þar sem verið væri að hygla kúabændum við þær breytingar.

Hæstiréttur féllst ekki á að í því fælist óheimil mismunun í skilningi jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar þar sem löggjafanum hafi ekki verið skylt að láta sömu lagareglur gilda um allar greinar landbúnaðar. Þá hafi þeir breytingar sem áttu sér stað verið gerðar í lögmætum tilgangi, til þess fallnar að ná fram ákveðnum markmiðum í sauðfjárrækt og náðu til allra er stunduðu hana.

---

Hrd. 2000:2224 nr. 16/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2367 nr. 52/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2562 nr. 253/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2566 nr. 258/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2633 nr. 282/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2648 nr. 334/2000 (Húsasmiðjan)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2946 nr. 91/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3019 nr. 198/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3495 nr. 196/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3697 nr. 407/2000 (Aðgangur fjölmiðla að réttarhöldum máls)^{[HTML] [PDF]}
Í málinu voru teknar fyrir tvær ákærur, ein þeirra fjallaði um nauðgun og fyrir morð. Réttarhöld vegna morðmála voru venjulega opin en þeim var lokað í heild sökum ákærunnar um nauðgun. Fréttamaður kærði lokunarúrskurðinn til Hæstaréttar sem staðfesti úrskurðinn meðal annars vegna náinna tengsla ákæruefnanna.

---

Hrd. 2000:3757 nr. 151/2000 (Uppsögn vagnstjóra hjá Strætó)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3799 nr. 207/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3995 nr. 160/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:4036 nr. 201/2000 (Kæra um kynferðisbrot)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:4108 nr. 197/2000 (Dragavegur - Vanheimild)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:4170 nr. 284/2000 (Fjallalind)^{[HTML] [PDF]}
Kröfu tjónvalds um lækkun á bótakröfu tjónþola var synjað, en forsendur þeirrar kröfu voru þær að tjónþoli hefði átt að takmarka tjón sitt með því að vanefna samninginn fyrir sitt leyti.

---

Hrd. 2000:4306 nr. 285/2000 (Gripið og greitt I)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:4403 nr. 156/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:57 nr. 311/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:333 nr. 294/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:658 nr. 367/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:891 nr. 50/2001 (Fimleikafélag Hafnarfjarðar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1023 nr. 269/2000 (2 klst. gæsla)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1188 nr. 354/2000 (Tolleftirlit með bókasendingum)^{[HTML] [PDF]}
Hæstiréttur taldi að sú framkvæmd að opna allar fyrirvaralaust og án samþykkis viðtakenda póstsendinga til þess að finna reikninga í pökkum, væri óheimil. Tollyfirvöld sýndu ekki fram á að það hefði verið nauðsynlegt.

---

Hrd. 2001:1296 nr. 353/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1329 nr. 99/2001 (Frískir menn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1398 nr. 390/2000 (Jarðasala II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1483 nr. 326/2000 (Snæbjörg ÓF-4)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1647 nr. 132/2001 (Toppfiskur ehf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1756 nr. 146/2001 (Haffærnisskírteini)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1772 nr. 136/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1837 nr. 155/2001 (Faðernisviðurkenning - Málshöfðunarfrestur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1885 nr. 25/2001 (Sýslumannsflutningur - Tilflutningur í starfi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2008 nr. 2/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2028 nr. 113/2001 (Stjörnugrís II - Hæfi ráðherra)^{[HTML] [PDF]}
Stjörnugrís hf. (S) leitaði til heilbrigðisnefndar um fyrirhugaða stækkun svínabús í samræmi við nýsett lög um umhverfismat. Við meðferð málsins aflaði heilbrigðisnefndin skriflegs álits umhverfisráðuneytisins um hvort henni væri heimilt að gefa út starfsleyfi samkvæmt eldri lögunum eða hvort það yrði að gefa út samkvæmt nýju lögunum þar sem krafist væri mats á umhverfisáhrifum. Ráðuneytið leit svo á að nýju lögin ættu að gilda. S kærði niðurstöðuna til umhverfisráðherra og krafðist ógildingar á ákvörðun heilbrigðisnefndarinnar og krafðist þess að bæði umhverfisráðherra og allt starfsfólk ráðuneytisins viki sæti í málinu.

Hæstiréttur taldi að umhverfisráðherra hefði verið vanhæfur til meðferðar málsins á æðra stjórnsýslustigi þar sem álitið sem heilbrigðisnefndin aflaði frá ráðuneytinu hafi verið skrifað í umboði ráðherra og þar af leiðandi falið í sér afstöðu ráðherra sjálfs, óháð því hvort ráðherrann sjálfur hafi kveðið upp úrskurðinn eða starfsmenn þeir sem undirrituðu bréfið.

---

Hrd. 2001:2091 nr. 24/2001 (Hefnd vegna framburðar - 18 ára fangelsi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2245 nr. 67/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2292 nr. 451/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2411 nr. 121/2001 (Manndráp - Dýna)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2494 nr. 68/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2505 nr. 17/2001 (Lánasýslan)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2666 nr. 256/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2701 nr. 222/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2746 nr. 268/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2858 nr. 316/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2873 nr. 325/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2901 nr. 117/2001 (Kaupskylda sveitarstjórnar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3025 nr. 3/2001 (Eystrasalt)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3309 nr. 380/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3451 nr. 129/2001 (Slys í Vestfjarðagöngum - Áhættutaka III - Farþegi í bifreið)^{[HTML] [PDF]}
Tímamótadómur þar sem breytt var frá fyrri fordæmum um að farþegar missi bótarétt þegar þeir fá sér far með ölvuðum ökumönnum þar sem um hefði verið að ræða áhættutöku, og talið að farþegar undir slíkum kringumstæðum beri í staðinn meðábyrgð á tjóninu.

---

Hrd. 2001:3690 nr. 404/2001 (Fölsun föður)^{[HTML] [PDF]}
Fjárnám framkvæmt á grundvelli skuldabréfs. Það var ógilt fyrir héraðsdómi en fyrir Hæstarétti voru lögð fram gögn með viðurkenningu viðkomandi á að hafa falsað undirritunina. Hæstiréttur ógilti fjárnámið þar sem kominn var réttmætur vafi á því að skuldbindingin hefði verið gild.

---

Hrd. 2001:3699 nr. 405/2001 (Fölsun föður)^{[HTML] [PDF]}
Fjárnám framkvæmt á grundvelli skuldabréfs. Það var ógilt fyrir héraðsdómi en fyrir Hæstarétti voru lögð fram gögn með viðurkenningu viðkomandi á að hafa falsað undirritunina. Hæstiréttur ógilti fjárnámið þar sem kominn var réttmætur vafi á því að skuldbindingin hefði verið gild.

---

Hrd. 2001:3914 nr. 396/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4097 nr. 398/2001 (Global Refund á Íslandi)^{[HTML] [PDF]}
Samningsákvæði um samkeppnisbann kvað á um að það gilti „for hele Skandinavien“ (á allri Skandinavíu) og snerist ágreiningurinn um hvort Ísland væri innifalið í þeirri skilgreiningu. Hæstiréttur féllst ekki á að það gilti á Íslandi.

---

Hrd. 2001:4126 nr. 423/2001 (Mismunun vegna sjómannaafsláttar - frávísun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4319 nr. 195/2001 (Hópuppsagnir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4330 nr. 196/2001 (Kaupfélag Þingeyinga)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4341 nr. 197/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4350 nr. 198/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4359 nr. 199/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4495 nr. 265/2001 (VÍS I)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4559 nr. 204/2001 (Lífeyrissjóður sjómanna V)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4629 nr. 442/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4712 nr. 186/2001 (Svalbakur ÞH)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4722 nr. 187/2001 (Svalbakur ÞH)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4732 nr. 188/2001 (Svalbakur ÞH)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4743 nr. 189/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4754 nr. 190/2001 (Ráðningarsamningur - Skipverji)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4766 nr. 191/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:84 nr. 14/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:243 nr. 5/2002^[HTML]

---

Hrd. 2002:329 nr. 45/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:358 nr. 330/2001 (Hópbifreið ekið yfir einbreiða brú)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:553 nr. 57/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:717 nr. 11/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:884 nr. 335/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:960 nr. 30/2002 (Erfðaskrá en ekki til erfingja beggja)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1006 nr. 243/2001 (Farmbréf - Flutningur á báti - Vextir)^{[HTML] [PDF]}
Í farmbréfi var tekið fram að bætur bæru enga vexti fram að dómsuppsögu. Hæstiréttur taldi skilmála í farmbréfi standast þrátt fyrir að viðskiptavinurinn bar fyrir ósanngjörn skilmálaákvæði. Hæstiréttur miðaði upphafstíma vaxta við dómsuppsögu í héraði.

---

Hrd. 2002:1037 nr. 366/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1108 nr. 116/2002 (Lyfjaverslun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1277 nr. 153/2002 (Amfetamín ekki refsivert)^{[HTML] [PDF]}
Verjandi taldi að tiltekin amfetamíntegund sem sakborningur var sakaður um að hafa haft undir höndum væri ekki refsiverð þar sem hún var ekki tilgreind í reglugerð, og þar af leiðandi væri ekki tilefni fyrir því að sakborningur væri í gæsluvarðhald. Kröfu sakbornings var vísað frá héraðsdómi en Hæstiréttur leit svo á að beiting lögreglu á ákvæði laga um meðferð sakamála um hvort rétt væri að leysa sakborning úr haldi væri málefni sem héraðsdómi bæri að leysa úr á þessu stigi máls ef eftir því væri leitað.

---

Hrd. 2002:1372 nr. 394/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1578 nr. 189/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1729 nr. 200/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2114 nr. 445/2001 (Vörugámar)^{[HTML] [PDF]}
Flytjandi vörugáma hélt því fram að venja hefði myndast um að í viðskipti milli síns og gagnaðilans um að hinn síðarnefndi leitaði til tiltekins verktaka um að flytja gámana til sín frá flytjandanum, en Hæstiréttur taldi það ósannað og yrði því ekki beitt í málinu gegn andmælum gagnaðilans.

---

Hrd. 2002:2241 nr. 231/2002 (Kárahnjúkavirkjun)^{[HTML] [PDF]}
Aðilar sem nutu rýmkaðrar aðilar á stjórnsýslustigi gátu ekki notið hennar fyrir dómstólum þar sem löggjöf sem aðilarnir nýttu til að eiga aðild að stjórnsýslumálinu sjálfu var afmörkuð við stjórnsýslumálsmeðferð en náði ekki til meðferðar dómsmála vegna þeirra. Fyrir dómi varð því að meta lögvörðu hagsmunina á grundvelli almennra reglna, en stefnendur málsins í héraði voru ekki taldir njóta lögvarinna hagsmuna til að fá leyst úr þeim tilteknu dómkröfum sem þeir lögðu fram.

---

Hrd. 2002:2507 nr. 356/2002 (Bandaríki Norður-Ameríku)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2710 nr. 78/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2775 nr. 159/2002 (Hótel Loftleiðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2901 nr. 92/2002 (Tilfærslur í starfi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3066 nr. 121/2002 (Sýslumaður á Keflavíkurflugvelli)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3153 nr. 165/2002 (Bónusvideó)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3210 nr. 294/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3234 nr. 213/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3295 nr. 144/2002 (Eignarhaldsfélag Hörpu hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3373 nr. 157/2002 (Sorpförgun fyrir Varnarliðið)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3409 nr. 110/2002 (Hrísrimi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3555 nr. 240/2002 (Óþarfar málalengingar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3623 nr. 233/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3733 nr. 495/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3948 nr. 500/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3959 nr. 268/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:4098 nr. 530/2002 (Betri Pizzur ehf. gegn Papa John ́s International Inc.)^{[HTML] [PDF]}
Ekki var fallist á að ákvæði í sérleyfissamningi um að tiltekinn breskur gerðardómur færi með lögsögu ágreinings um tiltekin atriði samningsins fæli í sér skerðingu á aðgengi að dómstólum. Var því haldið fram að hinn mikli kostnaður er fælist í meðferð mála við þann dómstól jafnaði til afsals á aðgengi að óhlutdrægum og óvilhöllum dómstóli til lausnar ágreiningsins.

Dómstólar nefndu að stefnanda málsins, Betri Pizzur ehf., hefði mátt gera sér grein fyrir kostnaðarlegum afleiðingum gerðardómsmeðferðar ef á reyndi og ósannað að hinn stefndi hefði átt að veita stefnanda sérstakar upplýsingar um þetta. Ástæðan fyrir því að stefnandinn hafi fallist á gerðardómsmeðferð var ekki talin hafa verið vegna lakari samningsstöðu hans. Þá var ekki fallist á málsástæður um svik, óheiðarleika né ósanngirni í tengslum við samningsgerðina né síðar. Var því málinu vísað frá dómi.

---

Hrd. 2002:4183 nr. 250/2002 (Fiskveiðibrot)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:4363 nr. 277/2002 (Tækja-Tækni)^{[HTML] [PDF]}
Kostnaður vegna gagnaöflunar gagnvart stjórnvöldum var ekki viðurkenndur sem tjón þar sem ekki lá fyrir að það þurfti að úthýsa þeirri vinnu til utanaðkomandi aðila.

---

Hrd. 2002:4379 nr. 292/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:83 nr. 334/2002 (Elliðavatn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:303 nr. 301/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:329 nr. 414/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:567 nr. 384/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:673 nr. 568/2002 (Kárahnjúkamál II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:718 nr. 421/2002 (Knattspyrnumót)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:730 nr. 349/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:761 nr. 403/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:784 nr. 542/2002 (Einkadans)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:934 nr. 381/2002 (Snjóflóðahætta - Hnífsdalur)^{[HTML] [PDF]}
A byggði hús í Hnífsdal í lóð sem hann fékk úthlutaðri árið 1982 og flutti lögheimili sitt þangað árið 1985. Síðar sama ár voru sett lög er kváðu á um gerð snjóflóðahættumats. Slíkt var var gert og mat á þessu svæði staðfest árið 1992, og samkvæmt því var hús A á hættusvæði. Árið 1995 var sett inn heimild í lögin fyrir sveitarstjórnir til að gera tillögu um að kaupa eða flytja eignir á hættusvæðum teldist það hagkvæmara en aðrar varnaraðgerðir ofanflóðasjóðs. Í lögunum var nánar kveðið á um þau viðmið sem ákvarðanir úr greiðslum úr sjóðnum ættu að fara eftir.

Sveitarfélagið gerði kaupsamning við A um kaup á eign hans árið 1996 eftir að tveir lögmenn höfðu metið eignina að beiðni sveitarfélagsins. A og sambýliskona hans settu fyrirvara í kaupsamninginn um endurskoðun kaupverðsins þar sem þau teldu það ekki samræmast ákvæðum stjórnarskrár um friðhelgi eignarréttarins né jafnræðisreglu hennar. Árið 1998 var gefið út fyrirvaralaust afsal fyrir eigninni og flutti A brott úr sveitarfélaginu.

A taldi að eignarréttarákvæði stjórnarskrárinnar fæli í sér að hann hefði átt að fá því sem jafngilti brunabótamati fyrir fasteignina enda hefði hann fengið þá upphæð ef hús hans hefði farist í snjóflóði eða meinað að búa í eigninni sökum snjóflóðahættu. Sveitarfélagið taldi að brunabótamat væri undantekning sem ætti ekki við í þessu máli og að þar sem A flutti brott reyndi ekki á verð á eins eða sambærilegri eign innan sveitarfélagsins, og þar að auki hefði engin sambærileg eign verið til staðar fyrir hann í sveitarfélaginu.

Hæstiréttur nefndi að þótt svo vandað hús hefði ekki verið fáanlegt á þessum tíma voru samt sem áður til sölu sem virtust vera af álíka stærð og gerð. Þá taldi hann að markaðsverð ætti að teljast fullt verð nema sérstaklega stæði á, og nefndi að slíkt hefði komið til greina af A hefði ekki átt kost á að kaupa sambærilega eign innan sveitarfélagsins né byggja nýtt hús fyrir sig og fjölskyldu sína, og því neyðst til að flytja á brott. A þurfti að bera hallan af því að hafa ekki sýnt fram á að slíkar sérstakar aðstæður ættu við í málinu. Staðfesti Hæstiréttur því hinn áfrýjaða sýknudóm.

---

Hrd. 2003:1004 nr. 71/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1888 nr. 150/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1904 nr. 435/2002 (Umferðarmiðstöð á Selfossi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:1918 nr. 413/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2170 nr. 510/2002 (Framhaldsskólakennari - Bakari)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2313 nr. 168/2003 (Kaupréttur að jörð - Stóri-Klofi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2459 nr. 557/2002 (Brian Tracy)^{[HTML] [PDF]}
Sigurður gerð samning við Fannýju um námskeiðshald á Brian Tracy námskeiði. Erlendu aðilarnir neita að afhenda kennsluefnið vegna skuldar Fannýjar við þá. Fanný stefndi Sigurði vegna vanefnda þar sem hann hélt eftir greiðslu.

Hæstiréttur taldi Sigurð hafa verið rétt að halda eftir greiðslum vegna atvika sem áttu við um Fannýju, og sýknaði hann því af kröfum hennar.

---

Hrd. 2003:2477 nr. 68/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2791 nr. 268/2003^{[HTML] [PDF]}
Í máli þessu var tekin til úrlausnar krafa ákæruvaldsins um framlengingu á gæsluvarðhaldi yfir hermanni.

Hermaður bandaríkjahers er vann við herstöðina á Keflavíkurflugvelli var sakaður um tilraun til manndráps í Reykjavík. Hann var handtekinn af lögreglu og svo úrskurðaður í gæsluvarðhald. Varnarliðið óskaði þess við utanríkisráðuneytið að því yrði fengin lögsaga yfir meðferð málsins yfir hermanninum sem ráðuneytið vildi fallast á, sem sendi svo beiðni um flutning þess frá ríkissaksóknara. Ríkissaksóknari synjaði hins vegar beiðninni og taldi embætti sitt hafa lögsöguna. Hæstiréttur staðfesti þann skilning.

---

Hrd. 2003:2836 nr. 246/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2842 nr. 252/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2955 nr. 327/2003 (Íslenskur markaður hf.)^[HTML]

---

Hrd. 2003:3298 nr. 303/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3323 nr. 144/2003 (Skattskyld hlunnindi)^{[HTML] [PDF]}
Eftir hlutafélagavæðingu ríkisbanka var ákveðið að hækka hlutafé annars þeirra með því að bjóða starfsmönnum sínum að kaupa hlutabréf í honum á lægra gengi en almenningi bauðst stuttu síðar þegar bréfin voru seld opinberlega. Skattayfirvöld túlkuðu verðmuninn sem skattskyld hlunnindi og færðu hann til tekna starfsmannsins. Starfsmaðurinn krafðist ógildingar úrskurðar yfirskattanefndar sem staðfesti ákvörðun skattayfirvalda.

Hæstiréttur staðfesti héraðsdóm með vísan til röksemda hans. Héraðsdómur taldi að túlka ætti ákvæði laga um tekju- og eignaskatt um hvað teljist til skattskyldra tekna með rúmum hætti og sýknaði því íslenska ríkið af kröfum starfsmannsins.

---

Hrd. 2003:3355 nr. 46/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3411 nr. 549/2002 (Öryrkjadómur II)^{[HTML] [PDF]}
Eftir uppkvaðningu fyrri öryrkjadómsins, hrd. Öryrkjadómur I (2000:4480), samþykkti Alþingi lög er kváðu á um skerðingar kröfuréttinda er Hæstiréttur staðfesti í þeim dómi á þann veg að kröfur vegna tiltekins tímabils teldust fyrndar og kröfur vegna annars tiltekins tímabils voru lækkaðar.

Öryrki er varð fyrir skerðingu vegna laganna höfðaði dómsmál á þeim grundvelli þess að viðkomandi ætti að fá fullar bætur. Hæstiréttur tók undir og áréttaði að kröfuréttur hefði stofnast með fyrrnefndum dómi Hæstaréttar sem mætti ekki skerða með afturvirkum og íþyngjandi hætti.

---

Hrd. 2003:3524 nr. 154/2003 (Reykjamelur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3855 nr. 210/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3910 nr. 102/2003 (Hafnarstræti 17)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3928 nr. 106/2003 (Kristín HF 12)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3977 nr. 422/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4141 nr. 245/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4202 nr. 217/2003 (Veiðireynsla)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4492 nr. 449/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4498 nr. 450/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4504 nr. 451/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4510 nr. 452/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4516 nr. 453/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4522 nr. 454/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4547 nr. 447/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:38 nr. 264/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:79 nr. 2/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:121 nr. 201/2003 (Kaldasel)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:273 nr. 227/2003 (Nathan & Olsen ehf.)^{[HTML] [PDF]}
Gerð var áreiðanleikakönnun vegna kaupa á fyrirtæki og benti hún á ýmsa ágalla. Í kjölfarið var samið um afslátt af kaupverðinu. Nokkrum mánuðum eftir afhendingu komst kaupandinn að því að ástandið hjá fyrirtækinu hefði verið enn verra. Hæstiréttur taldi kaupandann ekki geta borið þetta fyrir sig gagnvart seljandanum þótt áreiðanleikakönnunin hafi ekki gefið rétta mynd af stöðunni.

---

Hrd. 2004:397 nr. 481/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:432 nr. 237/2003^{[HTML] [PDF]}
F krafðist bóta vegna ólögmætrar handtöku en sú handtaka hafði verið reist á almennum grunsemdum um fíkniefnamisferli, studdum sögusögnum og vitneskju um brotaferil hans, en hún var ekki heldur reist á rannsókn á neinu tilteknu broti. Hæstiréttur féllst á að handtakan hefði verið ólögmæt og féllst á bótakröfu F gegn íslenska ríkinu.

---

Hrd. 2004:540 nr. 234/2003 (Starfsmaður á Sólheimum)^{[HTML] [PDF]}
Vistmaður á sambýli réðst á starfsmann en starfsmaðurinn vildi sækja bætur vegna árásarinnar. Gerð var lagaleg krafa um framlagningu kæru en starfsmaðurinn vildi það ekki. Honum var því synjað af bætur af hálfu bótanefndar og sótt hann því dómsmál til að fá ákvörðuninni hnekkt. Eftir höfðun málsins var fjarlægð áðurnefnd lagaleg krafa um kæru og í framhaldinu var dómkrafa starfsmannsins um ógildingu ákvörðunarinnar samþykkt.

---

Hrd. 2004:555 nr. 218/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:584 nr. 490/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:615 nr. 337/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:624 nr. 338/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:640 nr. 265/2003 (Sleipnir - Forgangsréttarákvæði í kjarasamningi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:656 nr. 266/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:879 nr. 347/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1159 nr. 342/2003 (Skagstrendingur hf.)^{[HTML] [PDF]}
Útgerðarfélag sagði starfsmanni upp og starfsmaðurinn stefndi því þar sem hann taldi að uppsögnin ætti að vera í samræmi við ákvæði laga um réttindi og skyldur starfsmanna ríkisins. Hæstiréttur synjaði ósk hans um lögjöfnun á þeim grundvelli að ríkisstarfsmenn njóti slíkra réttinda í skiptum fyrir lægri laun en gengur og gerist á almennum markaði.

---

Hrd. 2004:1293 nr. 275/2003 (Niðurlagning stöðu - Prófessor við læknadeild)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1336 nr. 374/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1392 nr. 355/2003 (Samvistarslitin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1533 nr. 354/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1658 nr. 434/2003 (Guðrún Gísladóttir KE-15)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1872 nr. 128/2004 (Meðalganga - Forsjá 2)^{[HTML] [PDF]}
Meðalgöngu eiginkonu málsaðila í forsjármáli var synjað meðal annars á þeim grundvelli að réttur hennar til lögbundinnar forsjár skv. barnalögum var bundinn við að eiginmaður hennar færi með forsjá barnsins. Hún var af þeim sökum ekki talin hafa nógu sjálfstæða hagsmuni af úrlausn málsins.

---

Hrd. 2004:2184 nr. 370/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2194 nr. 5/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2268 nr. 159/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2294 nr. 40/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2336 nr. 15/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2354 nr. 477/2003 (Handtaka án tilefnis)^{[HTML] [PDF]}
Lögreglumaður á vakt hugðist fara í sjoppu til að kaupa snarl. Kúnni fór að abbast upp á hann með því að taka mynd af lögreglumanninum að borða og handtók lögreglumaðurinn kúnnann. Honum var vikið úr starfi og hann svo sakfelldur.

---

Hrd. 2004:2527 nr. 157/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2537 nr. 39/2004 (Neyðarlínan)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2578 nr. 27/2004 (Mismunandi flokkar bótaþega samkvæmt almannatryggingalögum)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2632 nr. 162/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2760 nr. 52/2004 (Brottvísun útlendings - Hættulegur hagsmunum almennings)^{[HTML] [PDF]}
K kom til Íslands frá Litháen og var með dvalarleyfi. Dvalarleyfið var síðan afturkallað þar sem útlendingaeftirlitið hefði komist á snoðir um ákæru fyrir glæp í heimalandi sínu en síðan dæmdur sekur en verið ósakhæfur, og að útlendingaeftirlitið efaðist um réttmæti útskriftar hans. Hann var síðan útskrifaður sem heilbrigður og fer síðar til Íslands. Greint var á um það hvort heimilt hefði verið að afturkalla það, meðal annars á þeim forsendum að málið hefði ekki verið rannsakað nægilega.

Hæstiréttur felldi úr gildi afturköllunina á dvalarleyfi K og þar af leiðandi grundvöll brottvísunarinnar. Í síðara máli Hrd. 56/2008 dags. 16. október 2008 (Bætur vegna hrd. 52/2004)^ⓘ fékk K miskabætur vegna brottvísunarinnar.

---

Hrd. 2004:2835 nr. 12/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2861 nr. 75/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3029 nr. 324/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3103 nr. 288/2004 (Flugvél)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3132 nr. 333/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3312 nr. 87/2004 (Sjálfstæður dómur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3411 nr. 385/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3474 nr. 33/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3649 nr. 104/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3660 nr. 105/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3670 nr. 106/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3691 nr. 174/2004 (Atlantsskip)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3796 nr. 48/2004 (Biskupstungur - Framaafréttur - Úthlíð)^{[HTML] [PDF]}
Íslenska ríkið stefndi í héraði nánar tilgreindum aðilum til ógildingar á tilteknum hluta úrskurðar óbyggðanefndar er fjallaði um tiltekin mörk milli eignarlands og þjóðlenda. Gagnsakarmál voru höfðuð af tveim stefndu í málinu.

Niðurstaða héraðsdóms var staðfesting úrskurðar óbyggðanefndar að öllu leyti nema að landið í kringum Hagafell, eins og það var afmarkað í úrskurðinum, teldist afréttur Bláskógabyggðar. Öðrum kröfum gagnstefnenda var vísað frá dómi.

Hæstiréttur staðfesti héraðsdóm, að hluta til með vísan til forsendna hans. Í dómnum rekur Hæstiréttur niðurstöðu hrd. Landmannaafréttur I og II, markmið laga þjóðlendulaga, og III. kafla laganna um setningu og hlutverk óbyggðanefndar. Fyrsta landsvæðið sem nefndin fjallaði um var norðanverð Árnessýsla sem hún gerði í sjö málum. Málið sem var skotið til dómstóla var eitt þeirra.

Hæstiréttur taldi greina þurfti, í ljósi þjóðlendulaganna, á milli þjóðlendna og ríkisjarða þar sem íslenska ríkið ætti ekki beinan eignarrétt að svæðum er teljast til þjóðlendna. Sérstaða þjóðlendna væri sú að um væri að ræða forræði yfir tilteknum heimildum á landi sem enginn gæti sannað eignarrétt sinn að.

Fyrir dómi hélt íslenska ríkið því fram að óbyggðanefnd hafi hafnað málatilbúnaði íslenska ríkisins um að nánar afmörkuð landsvæði teldust til þjóðlenda en án þess að taka afstöðu til þess hvaða aðilar teldust vera handhafar eignarréttinda innan þess. Taldi íslenska ríkið því rétt að krefjast endurskoðunar á þeim hluta úrskurðarins þar sem óbyggðanefnd á að hafa lagt alla sönnunarbyrðina á íslenska ríkið um að ekki sé um eignarland að ræða.

Til stuðnings máli sínu vísaði ríkið meðal annars til landamerkjalaga nr. 5/1882 en þar hafi fyrst verið kveðið á um skyldu til jarðeigenda um að gera landamerkjabréf fyrir jarðir sínar. Þau bréf hafi verið einhliða samin og því ekki tæk sem sönnun á eignarhaldi og þar að auki merki um að jarðeigendur hafi í einhverjum tilvikum verið að eigna sér eigandalaust land. Um mörk landsvæða í slíkum landamerkjabréfum sé um að ræða samning milli hlutaðeigandi aðila sem sé ríkinu óviðkomandi. Þá væri heldur ekki hægt að líta svo á að athugasemdalausar þinglýsingar landamerkjabréfa hafi falið í sér viðurkenningu ríkisins á efni þeirra, hvort sem það hafi verið með athöfn eða athafnaleysi.

Af hálfu stefndu í málinu var þeim málflutningi ríkisins andmælt á þeim forsendum að landamerki hvað aðliggjandi jarðir ræðir séu samkomulag þeirra eigenda og að íslenska ríkið ætti að bera sönnunarbyrðina fyrir því að hin þinglýstu jarðamerki væru röng. Séu lagðar fram ríkari kröfur um eignarheimildir myndi það leiða til meira ónæðis og kostnaðar en gagnvart öðrum landeigendum, ásamt því að leiða til óvissu um eignarréttinn. Athugasemdalaus þinglýsing hafi þar að auki falið í sér réttmætar væntingar þinglýsenda.

Hæstiréttur taldi að þinglýsing landamerkjabréfa væri ekki óyggjandi sönnun á mörkum lands heldur þyrfti að meta hvert bréf sérstaklega. Þar leit hann meðal annars á það hvort eigendur aðliggjandi jarða hafi samþykkt mörkin og hvort ágreiningur hefði verið borinn upp. Þá voru aðrar heimildir og gögn jafnan metin samhliða. Með hliðsjón af þessu mati var ekki fallist á kröfu íslenska ríkisins um ógildingu úrskurðar óbyggðanefndar.

---

Hrd. 2004:4070 nr. 412/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4134 nr. 194/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4282 nr. 447/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4285 nr. 422/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4355 nr. 221/2004 (Loðnuvinnslan)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4632 nr. 218/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4681 nr. 470/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4806 nr. 444/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4953 nr. 489/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:5078 nr. 294/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:64 nr. 10/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:109 nr. 14/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:150 nr. 301/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:268 nr. 514/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:293 nr. 32/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:470 nr. 344/2004 (Djúpiklettur - Yfirtaka löndunar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:787 nr. 375/2004 (Fréttablaðið - Blaðamaður)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:833 nr. 400/2004 (Melabraut)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:864 nr. 394/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:943 nr. 92/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1043 nr. 404/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1237 nr. 349/2004 (Þjórsártún)^{[HTML] [PDF]}
Vegagerðin sóttist eftir eignarnámi á spildu úr landi Þjórsártúns vegna lagningu vegar yfir Þjórsá. Eignarnámið sjálft studdi við ákvæði þágildandi vegalaga er kvað á um skyldu landareigenda til að láta af hendi land vegna vegalagningar. Síðar sendi hún inn beiðni um að matsnefnd eignarnámsbóta mæti hæfilega eignarnámsbætur og beiðni um snemmbær umráð hins eignarnumda sem nefndin heimilaði. Hún mat síðan eignarnámið með þremur matsliðum.

Þegar K leitaði eftir greiðslum eignarnámsbótanna kvað Vegagerðin að hún ætlaði eingöngu að hlíta úrskurðinum hvað varðaði einn matsliðinn og tilkynnti að hún ætlaði að fara fram á dómkvaðningu matsmanna. K andmælti þar sem hún taldi Vegagerðina bundna af úrskurði matsnefndarinnar og að matsgerð þeirrar nefndar sé réttari en matsgerð dómkvaddra matsmanna. Vegagerðin hélt því fram að lögin kvæðu á um heimild dómstóla um úrlausn ágreinings um fjárhæðir og því heimilt að kveða dómkvadda matsmenn.

Hinir dómkvöddu matsmenn komust að annari niðurstöðu en matsnefnd eignarnámsbóta og lækkuðu stórlega virði spildunnar. Héraðsdómur féllst á kröfu K um að farið yrði eftir úrskurði matsnefndar eignarnámsbóta þar sem mati matsnefndarinnar hefði ekki verið hnekkt.

Hæstiréttur tók undir með héraðsdómi að heimilt hefði verið að leggja ágreininginn undir dómstóla en hins vegar væru úrskurðir matsnefndarinnar ekki sjálfkrafa réttari en matsgerðir dómkvaddra matsmanna heldur yrði að meta það í hverju tilviki. Í þessu tilviki hefði úrskurður matsnefndarinnar verið lítið rökstuddur á meðan matsgerð hinna dómkvöddu manna væri ítarlegri, og því ætti að byggja á hinu síðarnefnda. Þá gekk hann lengra og dæmdi K lægri fjárhæð en matsgerð dómkvöddu mannana hljóðaði upp á þar sem hvorki matsnefndin né dómkvöddu mennirnir hafi rökstutt almenna verðrýrnun sem á að hafa orðið á landinu meðfram veginum með fullnægjandi hætti, né hafi K sýnt fram á hana með öðrum hætti í málinu.

---

Hrd. 2005:1415 nr. 113/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1433 nr. 121/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1787 nr. 120/2005 (Hafnarstræti 20)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1961 nr. 146/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2096 nr. 163/2005 (Sparisjóður Hafnarfjarðar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2221 nr. 203/2005 (Brautarholt V)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2327 nr. 511/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2368 nr. 23/2005 (Niðurlagning stöðu)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2403 nr. 222/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2469 nr. 36/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2493 nr. 29/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2503 nr. 20/2005 (Starfsleyfi álvers í Reyðarfirði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2567 nr. 217/2005 (Hólar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2700 nr. 46/2005 (Byggingarleyfi kært eftir að kærufrestur rann út)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2848 nr. 266/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2861 nr. 277/2005 (Hnoðrahöll ehf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2891 nr. 282/2005 (Bjarni VE-66)^{[HTML] [PDF]}
Fiskiskip og aflaheimildir þess voru settar að veði og síðan fórst skipið og í kjölfarið var útgerðin tekin til gjaldþrotaskipta. Tryggingarfélag bátsins var svo sýknað af kröfu um greiðslu vátryggingabóta fyrir Hæstarétti. Skiptastjórinn seldi svo aflaheimildirnar og rann andvirði þeirra í þrotabúið.

Veðhafinn krafði þrotabú útgerðarinnar um að krafan nyti stöðu veðkröfu sökum aflaheimildanna og synjaði þrotabúið því. Reynt var á gildi þeirrar synjunar fyrir dómi og var hún svo staðfest þar með vísan til lagaákvæðis um að aflaheimildir gætu ekki verið sjálfstætt andlag veðréttar.

---

Hrd. 2005:2974 nr. 352/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2945 nr. 377/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3015 nr. 367/2005 (Skaftafell I og III í Öræfum - Óbyggðanefnd)^{[HTML] [PDF]}
Íslenska ríkið var stefnandi þjóðlendumáls og var dómkröfum þess beint að nokkrum jarðeigendum auk þess að það stefndi sjálfu sér sem eigenda sumra jarðanna sem undir voru í málinu. Hæstiréttur mat það svo að sami aðili gæti ekki stefnt sjálfum sér og vísaði frá þeim kröfum sem íslenska ríkið beindi gegn sér sjálfu.

---

Hrd. 2005:3431 nr. 33/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3549 nr. 79/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3569 nr. 123/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3601 nr. 101/2005 (Vatnsendablettur I)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3665 nr. 105/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3714 nr. 429/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3885 nr. 410/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4111 nr. 139/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4121 nr. 207/2005 (Gunnvör)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4191 nr. 184/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4199 nr. 185/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4334 nr. 457/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4338 nr. 209/2005 (Krafa um bæturnar á grundvelli meðábyrgðar)^{[HTML] [PDF]}
Eftir Hrd. 2003:3515 nr. 157/2003 (Húftryggingarbætur vegna Bjarma VE)^ⓘ fór veðhafi í mál til að sækja bæturnar. Hið sama átti við í þessu máli hvað varðaði skilmála tryggingarinnar um niðurfall við eigandaskipti.

---

Hrd. 2005:4377 nr. 194/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4389 nr. 154/2005 (Sæfari)^{[HTML] [PDF]}
Aðili seldi alla hluti sína í einkahlutafélagi og rifti svo kaupsamningnum daginn eftir gjalddaga. Hæstiréttur taldi vanefndina svo óverulega miðað við hagsmuni seljanda á þessum tímapunkti að ekki hefði verið nægt tilefni til að rifta kaupsamningnum þótt kaupandinn hefði verið í vanskilum með alla peningagreiðsluna. Hagsmunir seljandans voru taldir nægilega tryggðir með dráttarvöxtum.

---

Hrd. 2005:4407 nr. 463/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4453 nr. 157/2005 (Skilasvik)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4604 nr. 480/2005 (Ný lögreglurannsókn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4707 nr. 353/2005 (Myndlistarsýning)^{[HTML] [PDF]}
Listaverk sem ríkið fékk að láni voru til sýnis á Þingvöllum. Ríkið ákvað svo einhliða að hafa þau áfram án þess að afla heimildar. Svo eyðilögðust þau á því tímabili af óhappatilviljun. Íslenska ríkið var talið bera hlutlæga ábyrgð á því tjóni sökum casus mixtus cum culpa.

---

Hrd. 2005:4722 nr. 354/2005 (Listaverk - Myndlistarsýning)^{[HTML] [PDF]}
Listaverk sem ríkið fékk að láni voru til sýnis á Þingvöllum. Ríkið ákvað svo einhliða að hafa þau áfram án þess að afla heimildar. Svo eyðilögðust þau á því tímabili af óhappatilviljun. Íslenska ríkið var talið bera hlutlæga ábyrgð á því tjóni sökum casus mixtus cum culpa.

---

Hrd. 2005:4745 nr. 199/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4795 nr. 255/2005 (Iceland Seafood International)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4807 nr. 256/2005 (Iceland Seafood International)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4897 nr. 499/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:5118 nr. 289/2005 (Ísland DMC - Ferðaskrifstofa Akureyrar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:5171 nr. 292/2005 (Sóleyjarimi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4 nr. 3/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:119 nr. 375/2005 (Arkitektar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:138 nr. 156/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:156 nr. 313/2005 (Tjónamat og skoðun - Alþjóðleg miðlun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:431 nr. 25/2006 (Jeep Grand Cherokee)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:805 nr. 355/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:866 nr. 371/2005 (Síldeyjardómur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1020 nr. 411/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1047 nr. 115/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1211 nr. 108/2006 (Austurvegur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1326 nr. 360/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1354 nr. 433/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1589 nr. 403/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1689 nr. 220/2005 (Tóbaksdómur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1776 nr. 462/2005 (Bann við að sýna tóbak)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1899 nr. 168/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2032 nr. 196/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2252 nr. 454/2005 (Ærfjall, fyrir landi Kvískerja í Öræfum - Þjóðlendumál)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2279 nr. 496/2005 (Fjall og Breiðármörk í Öræfum - Skeiðársandur (Skaftafell II))^{[HTML] [PDF]}
Íslenska ríkið lýsti yfir kröfu á hluta tiltekinna jarða. Dómurinn er sérstakur fyrir það að ekki væri um að ræða afréttir, heldur jarðir. Á þessu tímabili hafði verið hlýindaskeið og jöklar því hopað. Landamerkjabréfin voru gerð þegar jöklarnir höfðu skriðið fram megnið af landinu. Í mörg hundruð ár höfðu ekki verið nein raunveruleg afnot af því landi sem jöklarnir höfðu skriðið yfir. Síðar hopuðu jöklarnir eitthvað.

---

Hrd. 2006:2449 nr. 466/2005 (Garður)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2894 nr. 8/2006 (Tómas Zoëga)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3382 nr. 393/2006 (Reynivellir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3412 nr. 350/2006 (Grænagata)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3507 nr. 456/2006 (Suðurhús - Lögbann)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3581 nr. 58/2006 (VÍS II)^{[HTML] [PDF]}
Ekki var fallist á með tjónþola að áætlun VÍS á vátryggingaskuld vegna slyss tjónþolans og færsla hennar í bótasjóð sinn hefði falið í sér viðurkenningu er hefði rofið fyrningu.

---

Hrd. 2006:3669 nr. 114/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3774 nr. 497/2005 (Hoffells-Lambatungur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3810 nr. 498/2005 (Stafafell - Lón í Hornafirði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4041 nr. 117/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4052 nr. 111/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4128 nr. 503/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4214 nr. 528/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4425 nr. 122/2006 (Synjun Mosfellsbæjar á umsókn um byggingarleyfi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4553 nr. 183/2006 (Festarfell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4690 nr. 182/2006 (Festarfell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5134 nr. 222/2006 (Jökull)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5176 nr. 597/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5179 nr. 596/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5356 nr. 267/2006 (Impregilo SpA)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5504 nr. 323/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5584 nr. 340/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5625 nr. 626/2006 (Starmýri 4-8)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5662 nr. 339/2006 (Saurbær)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 650/2006 dags. 16. janúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 6/2007 dags. 18. janúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 661/2006 dags. 23. janúar 2007 (Skattahluti Baugsmálsins - Ríkislögreglustjóri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 120/2006 dags. 15. febrúar 2007 (Karl K. Karlsson - ÁTVR)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 241/2006 dags. 22. febrúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 100/2007 dags. 28. febrúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 438/2006 dags. 1. mars 2007 (Sinfóníuhljómsveit Íslands)^{[HTML] [PDF]}
Reynt var á hvort stjórnsýslulögin ættu við. Starfsmanni hljómsveitarinnar hafði verið sagt upp þar sem hann stæði sig ekki nógu vel í starfi, og var ekki veittur andmælaréttur. Hæstiréttur taldi að hljómsveitin teldist ekki ríkisstofnun en hins vegar ættu stjórnsýslulögin við. Hún væri stjórnvald sökum þess að hún væri í eigu opinberra aðila og rekin fyrir almannafé.

---

Hrd. 424/2006 dags. 8. mars 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 117/2007 dags. 14. mars 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 425/2006 dags. 15. mars 2007 (Kambasel 69-85)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 92/2007 dags. 16. mars 2007 (Olíusamráðsdómur - Forstjórar olíufélaga)^{[HTML] [PDF]}
Forstjórar olíufélaga voru ákærðir. Álitið var að skilin á milli rannsóknar samkeppnisyfirvalda og sakamálarannsóknar lögreglu. Ákærunni var vísað frá dómi þar sem fyrrnefnda rannsóknin var framkvæmd á þeim grundvelli að ákærðu voru neyddir að lögum til að fella á sig sök, sem notað var svo gegn þeim í síðarnefndu rannsókninni. Hæstiréttur taldi þetta leiða til þess að rannsóknin var ónýt að öllu leyti.

---

Hrd. 498/2006 dags. 29. mars 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 516/2006 dags. 29. mars 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 510/2006 dags. 29. mars 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 524/2006 dags. 29. mars 2007 (Innnes ehf. )^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 615/2006 dags. 29. mars 2007 (Birtingarvottorð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 199/2007 dags. 23. apríl 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 198/2007 dags. 23. apríl 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 429/2006 dags. 10. maí 2007 (Skemmtibáturinn Harpa)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 588/2006 dags. 10. maí 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 450/2006 dags. 24. maí 2007 (Pizza-Pizza)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 254/2007 dags. 1. júní 2007 (Baugsmál I)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 282/2007 dags. 6. júní 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 294/2007 dags. 8. júní 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 580/2006 dags. 14. júní 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 5/2007 dags. 14. júní 2007 (Lögreglumaður - Túlkun kjarasamnings)^{[HTML] [PDF]}
Árið 2004 hafði fallið dómur er staðfesti skilning stéttarfélagsins á túlkun samningsins. Íslenska ríkið leiðrétti í samræmi við þann dóm en greiddi enga dráttarvexti. Lögreglumaður setti fram viðurkenningarkröfu um að íslenska ríkið myndi greiða dráttarvexti af vangoldnum launum hans. Hæstiréttur mat svo að dráttarvextir hefðu átt að greiðast frá gjalddaga hver mánaðarmót af þeirri upphæð sem vangreidd var. Þó lögfræðilegur vafi hafi verið á túlkun viðkomandi kjarasamningsákvæðis var niðurstaðan samt sem áður sú að skilningur íslenska ríkisins laut lægra haldi og gat ekki skýlt sér bak við vanþekkingu sína.

---

Hrd. 614/2006 dags. 18. júní 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 377/2007 dags. 8. ágúst 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 414/2007 dags. 27. ágúst 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 317/2007 dags. 10. september 2007 (Hótel Valhöll)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 460/2007 dags. 19. september 2007 (Hluti fasteignar - Ísland og Þýskaland)^{[HTML] [PDF]}
M var Íslendingar og K Þjóðverji.
Gerðu hjúskaparsamning, eins og það var kallað, á Þýskalandi.
Í honum var ákvæði um aðskilinn fjárhag og yfirlýsing um að allt varðandi þeirra hjúskap skyldi lúta þýskum reglum.
Slitu samvistum og M kemur hingað til lands og kaupir íbúð.
Þau taka síðan aftur samvistum. Íbúðin seld og keypt önnur eign.
Þau gera kaupmála á Íslandi. Á honum er kveðið á um að fasteign væri séreign M og allt sem kæmi í hennar stað.
Þau skilja síðan og reka dómsmál á Íslandi um skiptingu fasteignanna.
Deildu um það hvort fasteignin væri öll eða að hluta séreign M.
Hvorugt kemur með mótbárur að þetta tiltekna mál sé rekið á Íslandi né krefjast þess að einhver hluti málsins sé rekið á öðru landi eða færi eftir reglum erlendra ríkja.
Niðurstaðan var sérkennileg en héraðsdómur kvað á um að M ætti 59% hluta.
M mistókst að reyna á það hvort eignin væri séreign hans eða ekki þar sem hann hafði ekki kært úrskurð héraðsdóms fyrir sitt leyti.
Dómstólar tóku ekki afstöðu til þeirra 41% sem eftir voru þar sem þeim hluta var vísað frá.
K reyndi hvorki að útskýra hjúskaparsaminginn né þýskar réttarreglur.

---

Hrd. 523/2006 dags. 20. september 2007 (Starfsmannaleigur - Impregilo SpA)^{[HTML] [PDF]}
Spurt var um hver ætti að skila skattinum. Fyrirætlað í lögskýringargögnum en kom ekki fram í lagatextanum, og því ekki hægt að byggja á lagaákvæðinu.

---

Hrd. 61/2007 dags. 11. október 2007 (Jakob Valgeir ehf. - Vélstjóri)^{[HTML] [PDF]}
Í kjarasamningum hafði í langan tíma verið ákvæði er kvað á um að skipverji skyldi greiða útgerðarmanni jafngildi launa á fullum uppsagnarfresti ef hann færi fyrirvaralaust úr starfi án lögmætra ástæðna, óháð því hvort sannanlegt tjón hefði hlotist af eður ei né hvort upphæð þess væri jöfn eða hærri en sú fjárhæð. Taldi Hæstiréttur að kjarasamningsákvæðið hefði mörg einkenni févítis. Ákvæði þar að lútandi var síðar lögfest en í stað fulls uppsagnarfrests var kveðið á um hálfan uppsagnarfrest. Með hliðsjón af þessari forsögu var lagaákvæðið skýrt eftir orðanna hljóðan.

---

Hrd. 99/2007 dags. 11. október 2007 (Skaftártunguafréttur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 109/2007 dags. 25. október 2007 (Þjóðkirkjan og önnur trúfélög - Ásatrúarfélagið)^{[HTML] [PDF]}
Í þessu máli reyndi á í fyrsta skipti á þau forréttindi sem Þjóðkirkjan fær umfram önnur trúfélög. Ásatrúarfélagið stefndi ríkinu á þeim forsendum að aukin fjárframlög ríkisins til Þjóðkirkjunnar miðað við önnur trúfélög fælu í sér ólögmæta mismunun.

Hæstiréttur mat það svo að þær auknu skyldur sem ríkið setur á Þjóðkirkjuna leiddu til þess að hún og Ásatrúarfélagið væru ekki í sambærilegri stöðu og því væri ekki um mismunun að ræða.

---

Hrd. 68/2007 dags. 25. október 2007 (Sparisjóður Vestmannaeyja)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 554/2007 dags. 31. október 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 548/2007 dags. 31. október 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 148/2007 dags. 1. nóvember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 560/2007 dags. 6. nóvember 2007 (Vatnsendi 4)^{[HTML] [PDF]}
Krafist var ógildingar á erfðaskrá MEH þar sem veigamikil brot höfðu verið á framkvæmd ákvæða hennar og brostnar forsendur um gildi hennar. Þeim málatilbúnaði var hafnað þar sem hún hefði verið lögð til grundvallar skipta á þremur dánarbúum og andmælum við skipti á dánarbúi MEH hefði verið hafnað á sínum tíma, og leiðir til að krefjast ógildingar höfðu ekki verið fullnýttar þá. Málinu var því vísað frá.

---

Hrd. 7/2007 dags. 8. nóvember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 575/2007 dags. 13. nóvember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 489/2006 dags. 15. nóvember 2007 (Þorragata 5, 7 og 9)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 127/2007 dags. 22. nóvember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 157/2007 dags. 29. nóvember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 612/2007 dags. 5. desember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 201/2007 dags. 6. desember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 374/2007 dags. 6. desember 2007 (Hnífstunga í brjóstkassa)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 153/2007 dags. 13. desember 2007 (Flugslys í Hvalfirði)^{[HTML] [PDF]}
Flugkennari losnaði undan bótaskyldu.

---

Hrd. 239/2007 dags. 20. desember 2007 (Berufjarðará)^{[HTML] [PDF]}
Spildu var skipt úr jörð en ekki var vikið að vatni eða veiðiréttar. Eigendurnir töldu sig hafa óskiptan veiðirétt í sameign við hinn hluta jarðarinnar. Hæstiréttur féllst ekki á það.

---

Hrd. 31/2008 dags. 23. janúar 2008 (Galtalækjarskógur)^{[HTML] [PDF]}
Ekki var tekið fram hver spildan var sem var leigð.

---

Hrd. 181/2007 dags. 24. janúar 2008 (Álftarós)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 262/2007 dags. 24. janúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 187/2007 dags. 7. febrúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 61/2008 dags. 22. febrúar 2008^{[HTML] [PDF]}
Maður fann eftirfararbúnað í bifreið sinni og krafðist þess að þeirri rannsóknaraðgerð yrði hætt. Lögmaður mannsins bað um gögn málsins eftir að málinu lauk fyrir Hæstarétti. Hæstiréttur taldi að lögmaðurinn hefði ekki verið við slíkur eftir dómsuppsögu fyrir Hæstarétti. Við það hafi lokið skipun lögmannsins sem verjanda sakbornings og hafði hann ekki réttarstöðu sem slíkur.

---

Hrd. 306/2007 dags. 28. febrúar 2008 (Kjarval)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 413/2007 dags. 28. febrúar 2008 (Stigið á höfuð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 289/2007 dags. 6. mars 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 517/2007 dags. 6. mars 2008 (Þjófnaður)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 384/2007 dags. 13. mars 2008 (Ekki leiðbeint - Vankunnátta um helmingaskipti)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 518/2007 dags. 13. mars 2008 (Svæfingalæknir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 30/2008 dags. 13. mars 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 114/2008 dags. 14. mars 2008 (Hringvegur um Hornafjörð)^{[HTML] [PDF]}
Landeigendur sem voru ekki aðilar máls á ákveðnu stjórnsýslustigi voru samt sem áður taldir geta orðið aðilar að dómsmáli á grundvelli lögvarinna hagsmuna um úrlausnarefnið.

---

Hrd. 301/2007 dags. 18. mars 2008 (Elliðahvammur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 330/2007 dags. 18. mars 2008 (Þorsklifur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 248/2007 dags. 10. apríl 2008 (Iveco bátavél)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 196/2008 dags. 18. apríl 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 557/2007 dags. 23. apríl 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 195/2008 dags. 29. apríl 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 446/2007 dags. 8. maí 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 445/2007 dags. 8. maí 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 207/2008 dags. 8. maí 2008 (Ákvörðun ríkissaksóknara um niðurfellingu rannsóknar)^{[HTML] [PDF]}
Barn hafði dáið með voveiflegum hætti og málið var svo fellt niður. Sú niðurfelling var kærð til ríkissaksóknara sem staðfesti niðurstöðuna. Foreldrarnir fóru í dómsmál og kröfðust ógildingar niðurfellingarinnar. Hæstiréttur klofnaði og taldi meiri hlutinn sig ekki geta endurskoðað ákvarðanir ríkissaksóknara og vísaði málinu því frá. Minni hlutinn taldi það leiða af 70. gr. stjórnarskrárinnar að hægt væri að fá endurskoðun dómstóla á slíkum ákvörðunum.

---

Hrd. 458/2007 dags. 15. maí 2008 (Sýkt blóð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 385/2007 dags. 5. júní 2008 (Baugsmál II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 340/2007 dags. 5. júní 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 338/2007 dags. 5. júní 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 335/2007 dags. 5. júní 2008 (A. Karlsson)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 123/2008 dags. 5. júní 2008 (Árás á lögreglumann)^{[HTML] [PDF]}
Ekki var gætt að því að kalla til túlk við rannsókn sakamáls og var af þeim orsökum refsing hins ákærða milduð úr 10 mánaða óskilorðsbundnu fangelsi í héraði niður í 8 í Hæstarétti og þar af 5 skilorðsbundnir.

---

Hrd. 404/2008 dags. 2. september 2008 (Arnórsstaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 420/2008 dags. 5. september 2008^{[HTML] [PDF]}
Dómara bar að gefa verjanda kost á að reifa um tiltekið atriði þótt enga nauðsyn bæri til að efna til munnlegs málflutnings af því tilefni.

---

Hrd. 500/2008 dags. 16. september 2008 (Borgarstjóri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 430/2007 dags. 18. september 2008 (Hjúkrunarfræðingur á geðsviði)^{[HTML] [PDF]}
X starfaði sem hjúkrunarfræðingur á geðsviði Landspítala Íslands ásamt hjúkrunarfræðingnum Y. Y sakaði X um kynferðislega áreitni utan vinnustaðar og lýsti því yfir að hann væri tilbúinn til þess að færa sig milli deilda.

Yfirmenn X ákváðu að færa X milli deilda gegn vilja hennar vegna ágreiningsins sem ríkti meðal þeirra tveggja og að ágreiningurinn truflaði starfsemina. Landspítalinn hélt því fram að um væri að ræða ákvörðun á grundvelli stjórnunarréttar vinnuveitenda og því ættu reglur stjórnsýsluréttarins ekki við.

Hæstiréttur taldi að ákvörðunin hefði slík áhrif á æru X, réttindi hennar og réttarstöðu hennar að öðru leyti, að hún teldist vera stjórnvaldsákvörðun. Fallist var á kröfu X um ógildingu þeirrar ákvörðunar Landspítalans um að flytja hana úr starfi milli deilda og greiðslu miskabóta.

---

Hrd. 523/2007 dags. 25. september 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 512/2008 dags. 29. september 2008^{[HTML] [PDF]}
Sakborningur í skattamáli óskaði eftir skipun annars tiltekins verjanda við hlið þáverandi verjanda. Hæstiréttur taldi að ekki hefði verið heimilt að skipa þann tiltekna verjanda þar sem það gat komið til greina að taka skýrslu af honum við meðferð málsins.

---

Hrd. 596/2007 dags. 2. október 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 550/2007 dags. 2. október 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 73/2008 dags. 16. október 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 70/2008 dags. 30. október 2008 (Kostnaður vegna málsmeðferðar í Landbúnaðarráðuneytinu - Varnargarður í Hvítá III - Blöndal)^{[HTML] [PDF]}
Ekki algengt að slík bótaskylda sé dæmd. Hæstiréttur taldi að mistökin á stjórnsýslustigi hefðu verið svo mikil að háttsemin teldist saknæm og ólögmæt og bæri ríkið því bótaskyldu vegna kostnaðar aðilanna vegna meðferð málsins á stjórnsýslustigi.

---

Hrd. 566/2008 dags. 6. nóvember 2008 (Skálmholtshraun í Flóahreppi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 591/2008 dags. 7. nóvember 2008 (Lambhagi - Jafnaskarð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 28/2008 dags. 13. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 187/2008 dags. 20. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 57/2008 dags. 20. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 193/2008 dags. 27. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 634/2008 dags. 2. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 622/2008 dags. 4. desember 2008 (Séreign barna)^{[HTML] [PDF]}
Gerð var erfðaskrá þar sem tilgreint var að hvert barn fengi tiltekinn arfshluta og nefnt að hvert þeirra bæri að gera hana að séreign. Orðalagið var talið vera yfirlýsing en ekki kvöð.

Í Hrd. 1994:526 nr. 377/1991 (Jörðin Hagavík)^ⓘ var eignin gerð að séreign í kaupmála en svo var ekki í þessu máli.
Lögmaðurinn sem ritaði erfðaskrána taldi að vilji arfleifanda hefði verið sá að eignin yrði séreign.

---

Hrd. 383/2008 dags. 4. desember 2008 (Hótel Saga)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 645/2008 dags. 4. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 101/2008 dags. 11. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 209/2008 dags. 11. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 240/2008 dags. 18. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 147/2008 dags. 18. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 427/2008 dags. 18. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 687/2008 dags. 23. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 248/2008 dags. 22. janúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 148/2008 dags. 22. janúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 149/2008 dags. 22. janúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 247/2008 dags. 22. janúar 2009 (Markleysa - Vatnsendi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 3/2009 dags. 28. janúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 266/2008 dags. 5. febrúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 318/2008 dags. 5. febrúar 2009 (Fæðingarorlof)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2/2009 dags. 6. febrúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 15/2009 dags. 10. febrúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 249/2008 dags. 19. febrúar 2009 (Afsal sumarbústaðar)^{[HTML] [PDF]}
Frumkvæðið kom frá seljandanum og hafði hann einnig frumkvæði á kaupverðinu. Seljandinn nýtti margra ára gamalt verðmat og lagt til grundvallar að hún var öðrum háð og var sjónskert. Munurinn var um þrefaldur. Samningurinn var ógiltur á grundvelli misneytingar.

---

Hrd. 320/2008 dags. 19. febrúar 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 460/2008 dags. 5. mars 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 353/2008 dags. 12. mars 2009 (Hælisumsókn - Hælisleitandi frá Máritaníu)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 456/2008 dags. 12. mars 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 470/2008 dags. 19. mars 2009 (Bæjarlind)^{[HTML] [PDF]}
Ekki hafði verið tilgreint í tilkynningu til forkaupsréttarhafa á hvaða verði hver eignarhluti væri verðlagður. Leiddi það til þess að forkaupsréttarhafinn gæti beitt fyrir sér að greiða það verð sem væri í stærðarhlutfalli eignarinnar af heildarsölunni.

---

Hrd. 416/2008 dags. 19. mars 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 445/2008 dags. 6. maí 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 630/2008 dags. 6. maí 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 495/2008 dags. 6. maí 2009 (Neðristígur 11)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 207/2009 dags. 12. maí 2009 (Saksóknari)^{[HTML] [PDF]}
Aðkoma saksóknara að rannsókn máls varð ekki til þess að hann hafi orðið vanhæfur til að sækja málið.

---

Hrd. 562/2008 dags. 14. maí 2009 (Vatnsréttindi Þjórsár - Landsvirkjun - Skálmholtshraun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 210/2009 dags. 27. maí 2009 (Heiðmörk)^{[HTML] [PDF]}
Skógræktarfélagið fer í mál við Kópavogsbæ þar sem Reykjavíkurborg ætti landið.
Dómurinn er til marks um að tré sem er fast við landareignina er hluti af fasteigninni en þegar það hefur verið tekið upp er það lausafé.
Hæstiréttur taldi að Kópavogsbær bæri skaðabótaábyrgð.

---

Hrd. 309/2009 dags. 9. júní 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 311/2009 dags. 9. júní 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 310/2009 dags. 10. júní 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 646/2008 dags. 18. júní 2009 (Bruni á Bolungarvík)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 425/2009 dags. 5. ágúst 2009 (Brottnám frá USA)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 396/2009 dags. 21. ágúst 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 497/2009 dags. 21. september 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 495/2009 dags. 21. september 2009^{[HTML] [PDF]}
Verjendur óskuðu eftir afriti af upptökum af yfirheyrslum en því var synjað. Hæstiréttur taldi að ekki ætti að túlka hugtakið skjöl þannig að þau nái yfir hljóð- og myndbandsupptökur.

---

Hrd. 496/2009 dags. 21. september 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 102/2009 dags. 24. september 2009 (Brú á Jökuldal)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 472/2009 dags. 13. október 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 581/2009 dags. 13. október 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 25/2009 dags. 15. október 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 22/2009 dags. 22. október 2009 (Vegalagning í Nesjum í Hornafirði - Hornafjarðarfljót)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 685/2008 dags. 29. október 2009 (Afréttur Seltjarnarness hins forna - Lyklafell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 133/2009 dags. 12. nóvember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 590/2009 dags. 16. nóvember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 122/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Arnórsstaðapartur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 120/2009 dags. 19. nóvember 2009 (Arnórsstaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 126/2009 dags. 19. nóvember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 69/2009 dags. 19. nóvember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 95/2009 dags. 26. nóvember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 121/2009 dags. 3. desember 2009 (Elínarmálið - Elín-ÞH)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 699/2009 dags. 16. desember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 676/2009 dags. 16. desember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 665/2008 dags. 17. desember 2009 (Gildi lífeyrissjóður)^{[HTML] [PDF]}
Á þeim tíma þurfti ráðherra að staðfesta samþykktir lífeyrissjóða væru réttar (þ.e. færu að lögum og reglur, jafnræði, eignarrétt, og þvíumlíkt). Í stjórn sjóðsins sat ráðuneytisstjóri fjármálaráðuneytisins og kom ráðuneytisstjórinn ekki að málinu innan ráðuneytisins og vék því ekki af fundi þegar ráðherra undirritaði breytinguna. Hæstiréttur taldi að ráðuneytisstjórinn hefði ekki verið vanhæfur.

---

Hrd. 760/2009 dags. 23. desember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 166/2009 dags. 14. janúar 2010 (Starfsmannaleiga)^{[HTML] [PDF]}
Fyrirtækið S var ráðið til að setja upp loftræstikerfi í Flugstöð Leifs Eiríkssonar á árinu 2000. S fékk portúgalska fyrirtækið M sem undirverktaka sem myndi útvega þjónustu starfsmanna. Fyrirtækið M sæi síðan um launagreiðslur til starfsmannanna sem það útvegaði. Skattstjórinn taldi að umræddir starfsmenn fyrirtækisins M bæru skattskyldu hér á landi og því bæri S að halda eftir staðgreiðslu af launum þeirra.

Hæstiréttur taldi að fyrirtækið M væri launagreiðandinn en ekki S. Tvísköttunarsamningur milli Íslands og Portúgals hafði verið undirritaður var 2. ágúst 1999 og var gildistaka hans auglýst af utanríkisráðuneytinu 31. maí 2002, en hann var ekki auglýstur í C-deild Stjórnartíðinda fyrr en 18. desember 2003. Mat Hæstiréttur því sem svo að hin takmarkaða skattskylda M hefði fallið niður frá ársbyrjun 2003 þó birtingu hans hafi skort á þeim tíma. Úrskurður skattstjóra var því ógiltur.

---

Hrd. 759/2009 dags. 20. janúar 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 237/2009 dags. 4. febrúar 2010 (Skálabrekka)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 214/2009 dags. 11. febrúar 2010 (Istorrent II)^{[HTML] [PDF]}
Reyndi á því hvort milligönguaðilinn bæri ábyrgð á efninu. Eingöngu væri verið að útvega fjarskiptanet. Talið að þetta ætti ekki við þar sem þjónustan væri gagngert í ólöglegum tilgangi.

---

Hrd. 340/2009 dags. 18. febrúar 2010 (Vélsleði)^{[HTML] [PDF]}
Ekki var fallist á bótaábyrgð þar sem ökumaður vélsleðans notaði ekki hlífðarhjálm þrátt fyrir lagafyrirmæli þar um. Auk þess var tjónþolinn sjálfur ökumaður sleðans en reglan um hlutlæga ábyrgð nær ekki til tjóns sem ökumaðurinn veldur sjálfum sér.

---

Hrd. 104/2009 dags. 18. febrúar 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 334/2009 dags. 25. febrúar 2010 (Landspilda nr. 381 á Vatnsenda)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 211/2009 dags. 4. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 108/2010 dags. 8. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 378/2009 dags. 18. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 149/2010 dags. 24. mars 2010 (Moderna Finance AB)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 126/2010 dags. 25. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 169/2010 dags. 25. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 442/2009 dags. 30. mars 2010 (Arion banki hf. - Lundur rekstrarfélag - Viðbótartrygging)^{[HTML] [PDF]}
Í gjaldmiðla- og vaxtaskiptasamningi var sett krafa um að viðskiptamaður setti viðbótartryggingu fyrir viðskiptunum við ákveðnar aðstæður. Skilmálarnir um skilgreiningu á tryggingaþörf samningsins voru óljósir að því marki hverjar skyldur viðskiptamannsins voru að því marki og var semjandi skilmálanna látinn bera hallann af óskýrleika orðalagsins enda var ekki úr því bætt með kynningu eða á annan hátt.

---

Hrd. 201/2010 dags. 13. apríl 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 163/2010 dags. 16. apríl 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 162/2010 dags. 16. apríl 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 449/2009 dags. 12. maí 2010 (Umferðarslys á Arnarnesvegi - Sjúkrakostnaður)^{[HTML] [PDF]}
Kveðið á um að eingöngu sá er varð fyrir tjóninu geti krafist bótanna.

---

Hrd. 459/2009 dags. 20. maí 2010 (Bakkastaðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 467/2009 dags. 20. maí 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 620/2009 dags. 20. maí 2010 (Hótel Borg)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 452/2009 dags. 20. maí 2010 (Framkvæmdastjóri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 471/2009 dags. 27. maí 2010 (Innheimtufyrirtæki)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 532/2009 dags. 27. maí 2010 (Dýragarðurinn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 266/2010 dags. 14. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 364/2010 dags. 18. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 363/2010 dags. 18. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 356/2010 dags. 18. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 358/2010 dags. 18. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 365/2010 dags. 18. júní 2010 (Vændiskaupamál - Lokun þinghalds)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 360/2010 dags. 18. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 357/2010 dags. 18. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 361/2010 dags. 18. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 355/2010 dags. 18. júní 2010 (Talskona Feministafélags Íslands)^{[HTML] [PDF]}
Ákærði var sakaður um vændiskaup og var úrskurðað um að málið yrði lokað. Blaðamaður og talskona Feministafélags Íslands kærði úrskurðinn til Hæstaréttar sem borgari, blaðamaður og talskona Femínistafélags Íslands. Hæstiréttur taldi að kærandi úrskurðarins ætti ekki lögvarða hagsmuni af kærunni þar sem hún væri að láta sig málið varða sem almennur borgari sem hefði áhuga á að fylgjast með málinu og vísaði kærumálinu því frá Hæstarétti.

---

Hrd. 362/2010 dags. 18. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 359/2010 dags. 18. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 391/2010 dags. 13. ágúst 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 384/2010 dags. 13. ágúst 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 419/2010 dags. 20. ágúst 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 415/2010 dags. 23. ágúst 2010 (Hólmsheiði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 459/2010 dags. 24. ágúst 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 460/2010 dags. 24. ágúst 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 462/2010 dags. 16. september 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 554/2009 dags. 30. september 2010 (Hof í Skagafirði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 178/2010 dags. 30. september 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 379/2009 dags. 7. október 2010 (Heiðarmúli)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 29/2010 dags. 7. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 684/2009 dags. 14. október 2010 (Þjóðhátíðarlundur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 615/2009 dags. 14. október 2010 (Hælisumsókn - Hælisleitandi frá Íran)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 779/2009 dags. 14. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 725/2009 dags. 14. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 702/2009 dags. 21. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 116/2010 dags. 21. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 18/2010 dags. 21. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 289/2010 dags. 28. október 2010 (Bolungarvík - Sjómaður sofnar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 34/2010 dags. 28. október 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 708/2009 dags. 4. nóvember 2010 (Óttarsstaðir - Straumsbúið o.fl.)^{[HTML] [PDF]}
Ætlað tjón vegna umhverfismengunar. Tjónþoli taldi að hann ætti rétt á bótum þar sem hann mætti ekki nota landið til að reisa íbúðarhús.

---

Hrd. 262/2010 dags. 8. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 600/2010 dags. 16. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 770/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 726/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 736/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 731/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 742/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 738/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 732/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 730/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 741/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 727/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 729/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 739/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 743/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 735/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 737/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 734/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 728/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 733/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 715/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 740/2009 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 620/2010 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 495/2010 dags. 2. desember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 79/2010 dags. 9. desember 2010 (Biðskýlið Njarðvík - Skaðsemisábyrgð og EES tilskipun - Sælgætisúði)^{[HTML] [PDF]}
Framleiðendur og dreifingaraðilar voru álitnir bótaskyldir gagnvart stúlku sem lenti í tjóni vegna sælgætisúða.

---

Hrd. 128/2010 dags. 9. desember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 76/2010 dags. 9. desember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 284/2010 dags. 16. desember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 308/2010 dags. 20. janúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 685/2010 dags. 26. janúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 683/2010 dags. 26. janúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 349/2010 dags. 27. janúar 2011 (Húftrygging - Markaðsverð bifreiðar)^{[HTML] [PDF]}
Álitaefni um hvað teldist vera markaðsverð bifreiðar sem eigandinn hafði flutt sjálfur inn. Eigandinn keyrði á steinvegg og skemmdi hana. Bíllinn var ekki til sölu hér á landi. Eigandinn vildi fá fjárhæð er samsvaraði kostnaði bíls af þeirri tegund við innflutning frá Þýskalandi. Hæstiréttur féllst á það sjónarmið.

---

Hrd. 387/2010 dags. 10. febrúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 229/2010 dags. 10. febrúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 603/2010 dags. 14. febrúar 2011 (Tölvu-Pósturinn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 427/2010 dags. 17. febrúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 22/2011 dags. 18. febrúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 453/2010 dags. 24. febrúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 425/2010 dags. 24. febrúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 444/2010 dags. 3. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 457/2010 dags. 3. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 714/2010 dags. 4. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 713/2010 dags. 4. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 109/2011 dags. 7. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 52/2011 dags. 9. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 517/2010 dags. 10. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 42/2011 dags. 10. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 140/2011 dags. 14. mars 2011^{[HTML] [PDF]}
Ágreiningur var um hvort lögreglustjóra hefði verið heimilt að gefa út ákæru í því máli þar sem ákærða þótti málið ekki nógu undirbúið af hálfu ákæruvaldsins. Hæstiréttur leit svo á að það væri ekki dómstóla að endurmeta ákvörðun handhafa ákæruvaldsins um það hvort gefa skuli út ákæru eða ekki.

---

Hrd. 85/2011 dags. 29. mars 2011 (Aðalstræti II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 96/2011 dags. 29. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 386/2010 dags. 31. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 381/2010 dags. 19. apríl 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 463/2010 dags. 19. apríl 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 178/2011 dags. 28. apríl 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 473/2010 dags. 12. maí 2011 (Réttur til að skila úthlutaðri lóð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 474/2010 dags. 12. maí 2011 (Réttur til að skila úthlutaðri lóð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 475/2010 dags. 12. maí 2011 (Réttur til að skila úthlutaðri lóð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 219/2011 dags. 24. maí 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 302/2011 dags. 27. maí 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 304/2011 dags. 27. maí 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 232/2011 dags. 30. maí 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 216/2011 dags. 7. júní 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 18/2011 dags. 9. júní 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 326/2011 dags. 14. júní 2011 (Sjóður 9)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 289/2011 dags. 15. júní 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 667/2010 dags. 16. júní 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 328/2011 dags. 20. júní 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 546/2010 dags. 21. júní 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 334/2011 dags. 21. júní 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 462/2011 dags. 12. ágúst 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 450/2011 dags. 2. september 2011 (Urðarhvarf)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 448/2011 dags. 6. september 2011 (Endurkaup fasteignar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 294/2010 dags. 22. september 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 398/2011 dags. 12. október 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 415/2011 dags. 18. október 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 721/2010 dags. 20. október 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 706/2010 dags. 20. október 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 282/2011 dags. 20. október 2011 (Þrotabú AB 258)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 578/2011 dags. 26. október 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 340/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin - FSCS)^{[HTML] [PDF]}
Við hrun fjármálamarkaðarins árið 2008 voru sett svokölluð neyðarlög (nr. 125/2008). Í 6. gr. laganna var bætt við nýju ákvæði í lög um fjármálafyrirtæki er kvað á að „[v]ið skipti á búi fjármálafyrirtækis njóta kröfur vegna innstæðna, samkvæmt lögum um innstæðutryggingar og tryggingakerfi fyrir fjárfesta, rétthæðar skv. 1. mgr. 112. gr. laga um gjaldþrotaskipti o.fl.“. Þetta olli ósáttum við slitameðferð Landsbanka Íslands hf. og fór það fyrir dóm.

Einn kröfuhafinn, breskur tryggingarsjóður fyrir viðskiptavini viðurkenndra fjármálafyrirtækja (FSCS), krafðist viðurkenningar á kröfu sem slitastjórnin hafði samþykkt sem forgangskröfu. Aðrir kröfuhafar voru ekki sáttir og báru upp ágreining sinn við slitastjórnina. Slitastjórnin vísaði ágreiningnum til héraðsdóms.

Hæstiréttur viðurkenndi kröfu FSCS um að krafa þeirra skyldi sett í hærri forgang við skipti búsins. Við úrlausnina þurfti Hæstiréttur að meta stjórnskipulegt gildi 6. gr. laga nr. 125/2008. Þar mat hann svo á að aðstæður fjármálamarkaðarins væru slíkar að bæði stjórnvöld og Alþingi töldu ókleift að endurfjármagna bankana með fé úr ríkissjóði svo þeir gætu starfað áfram. Að auki stefndu önnur stærri fjármálafyrirtæki í óefni og var staða þeirra tæp. Með hliðsjón af „þeim mikla og fordæmalausa vanda, sem við var að etja, og þeim skýru markmiðum sem stefnt var að, verður við úrlausn um lögmæti ákvarðana löggjafans að játa honum ríku svigrúmi við mat á því hvaða leiðir skyldu farnar til að bregðast við því flókna og hættulega ástandi sem upp var komið“.

Þegar kom að mögulegu tjóni sóknaraðila vegna lagabreytinganna var litið til þess að Landsbankinn hafði þegar á þessu stigi höfðað nokkur skaðabótamál og riftunarmál en óljóst væri um árangur þeirra málsókna þegar dómurinn var kveðinn upp og því ókleift að vita á þeim tíma hve mikið myndi fást greitt af þeim þegar uppi væri staðið.

Rök Hæstaréttar varðandi breytingar á rétthæð krafna voru í grunni séð þau að allt frá 1974 hafi komið ítrekað fram í löggjöf breytingar á ákvæðum laga um skipun krafna í réttindaröð á þann veg að forgangskröfur hafi verið ýmist rýmkaðar eða þrengdar, sem hefur áhrif á stöðu annarra krafna í hag eða óhag. Með hliðsjón af þessu var ekki fallist á málatilbúnað sóknaraðila um að þeir hafi haft réttmætar væntingar til þess að reglunum yrði ekki breytt þeim í óhag.

Kröfuhafar komu á framfæri málatilbúnaði um að löggjöfin fæli í sér afturvirkar skerðingar á réttindum þeirra. Hæstiréttur mat málatilbúnaðinn á þann veg að breytingarnar sem löggjöfin fól í sér giltu um skipti almennt sem hæfust eftir gildistöku laganna. Löggjöfin mælti ekki fyrir um breytingar á skipan skipta sem væru þegar hafin eða væri þegar lokið. Af þeirri ástæðu hafnaði hann þeirri málsástæðu kröfuhafanna.

---

Hrd. 313/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 312/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 341/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 301/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 300/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 314/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 310/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 311/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 648/2010 dags. 10. nóvember 2011 (Fiskislóð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 470/2010 dags. 17. nóvember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 194/2011 dags. 17. nóvember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 608/2011 dags. 23. nóvember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 441/2011 dags. 28. nóvember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 226/2011 dags. 1. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 597/2011 dags. 2. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 614/2011 dags. 7. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 258/2011 dags. 8. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 262/2011 dags. 8. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 260/2011 dags. 8. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 629/2011 dags. 14. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 318/2011 dags. 15. desember 2011 (Ferð úr landi)^{[HTML] [PDF]}
M sóttist eftir að fara með barnið úr landi til umgengni.
K kvað á um að ekki mætti fara með barnið úr landi án hennar samþykkis.

---

Hrd. 637/2011 dags. 16. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 656/2011 dags. 19. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 210/2011 dags. 20. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 700/2011 dags. 12. janúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 668/2011 dags. 17. janúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 84/2011 dags. 26. janúar 2012 (Jakob Traustason)^{[HTML] [PDF]}
Verðmæti spildu jókst eftir undirritun samnings.
Hæstiréttur féllst ekki á svik.
Tíminn sem leið milli undirritunar skjalanna tveggja var einn þáttur þess að ekki hefði verið hægt að byggja á óheiðarleika við ógildingu þar sem þær gátu aflað sér upplýsinga í millitíðinni.

---

Hrd. 175/2011 dags. 26. janúar 2012 (HH o.fl. gegn íslenska ríkinu)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 62/2012 dags. 31. janúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 68/2012 dags. 8. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 205/2011 dags. 9. febrúar 2012 (Icelandair – Lækkun sektar vegna samkeppnislagabrota)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 600/2011 dags. 15. febrúar 2012 (Gengisdómur - Elvira)^{[HTML] [PDF]}
Gengistryggð lán höfðu áður verið dæmd ólögmæt af Hæstarétti og í kjölfarið voru samþykkt lög sem kváðu á um að slík lán ættu að bera seðlabankavexti í stað hinna ólögmætu vaxta. Bankarnir fóru þá að endurreikna vexti slíkra lána í samræmi við hin nýju lög.

Hæstiréttur kvað á um að „[m]eð almennum lögum [væri] ekki unnt með svo íþyngjandi hætti sem á reyndi í málinu, að hrófla með afturvirkum hætti við réttarreglum um efni skuldbindinga og greiðslur skulda frá því sem gilti þegar til þeirra var stofnað og af þeim greitt“. Braut þetta því í bága við 72. gr. stjórnarskrárinnar.

Lántakendur hefðu í góðri trú greitt af þessum lánum. Hins vegar lá fyrir misskilningur um efni laganna. Litið var til þess að lánveitandinn var stórt fjármálafyrirtæki og þyrfti að bera áhættuna af þessu. Hann gæti því ekki endurreiknað greiðslurnar aftur í tímann en gæti gert það til framtíðar.

---

Hrd. 384/2011 dags. 16. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 279/2011 dags. 17. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 82/2012 dags. 20. febrúar 2012 (Dittó)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 72/2011 dags. 23. febrúar 2012 (Valitor/Borgun - Upplýsingar um kreditkortanotkun)^{[HTML] [PDF]}
Valitor á að boðið viðskiptavinum Borgunar upp á ókeypis notkun á posum hjá þeim. Borgun veitti upplýsingar sem Samkeppniseftirlitið þurrkaði út að hluta áður en þær voru afhentar Valitor. Dómstólar töldu að Samkeppniseftirlitið hefði átt að framkvæma mat á hagsmunum einstaklinganna sem komu á framfæri ábendingum.

Valitor gerði kröfu um ógildingu á ákvörðunar áfrýjunarnefndar samkeppnismála og einnig ógildingu á ákvörðun Samkeppniseftirlitsins. Hæstiréttur taldi að ekki þyrfti að krefjast ógildingar á ákvörðun lægra setta stjórnvaldsins.

---

Hrd. 495/2011 dags. 1. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 492/2011 dags. 8. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 113/2012 dags. 12. mars 2012 (Norðurklöpp)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 115/2012 dags. 13. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 506/2011 dags. 22. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 106/2012 dags. 23. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 307/2011 dags. 29. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 150/2012 dags. 30. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 205/2012 dags. 12. apríl 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 270/2012 dags. 25. apríl 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 550/2011 dags. 26. apríl 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 231/2012 dags. 27. apríl 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 266/2012 dags. 30. apríl 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 248/2012 dags. 3. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 272/2012 dags. 7. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 293/2012 dags. 8. maí 2012 (Haldlagning á bankainnstæðu)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 518/2011 dags. 10. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 230/2012 dags. 18. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 156/2011 dags. 24. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 326/2012 dags. 24. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 316/2012 dags. 25. maí 2012 (Úrskurðarnefnd raforkumála)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 404/2011 dags. 31. maí 2012 (Ráðstöfun byggingarréttar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 369/2011 dags. 31. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 391/2011 dags. 31. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 535/2011 dags. 7. júní 2012 (Skil á lóð til Reykjavíkurborgar)^{[HTML] [PDF]}
Dómurinn er dæmi um réttarframkvæmd þar sem krafist er þess að hver sem vill bera fyrir sig venju þurfi að leiða tilvist og efni hennar í ljós. Í málinu tókst ekki að sýna fram á að það hafi verið venjuhelguð framkvæmd að hægt væri að skila lóðum til Reykjavíkurborgar með einhliða gjörningi lóðarhafa og fengið endurgreiðslu á lóðargjöldum.

---

Hrd. 376/2012 dags. 11. júní 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 655/2011 dags. 14. júní 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 32/2012 dags. 19. júní 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 551/2012 dags. 27. ágúst 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 506/2012 dags. 6. september 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 584/2012 dags. 6. september 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 645/2011 dags. 20. september 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 75/2012 dags. 27. september 2012 (Sala verslunar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 635/2012 dags. 8. október 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 552/2012 dags. 9. október 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 703/2011 dags. 11. október 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 121/2012 dags. 11. október 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 233/2011 dags. 18. október 2012 (Kárahnjúkavirkjun)^{[HTML] [PDF]}
Samið var um árið 2005 um framsal vatnsréttinda á vatnasvæði Kárahnjúkavirkjunar sem reisa átti á svæðinu og að réttarstaðan samkvæmt samningnum yrði að öllu leyti jafngild eignarnámi þeirra réttinda. Á grundvelli samningsins var skipuð sérstök matsnefnd sem ákveða ætti umfang og verðmæti þeirra réttinda. Sumir landeigendanna voru sáttir við niðurstöðuna en margir þeirra ekki.

Hópur landeigenda fór í dómsmál til að hnekkja niðurstöðu nefndarinnar hvað varðaði verðmæti réttindanna, og vísuðu til matsgerðar tveggja dómkvaddra matsmanna. Töldu þeir að nefndin hefði beitt rangri aðferðafræði og því hefðu bæturnar verið alltof lágar.

Hæstiréttur nefndi að þar sem fallréttindi væru afar sérstök þyrfti að beita afbrigðum frá hinum hefðbundnu aðferðum við mat á eignarnámsbótum enda lítill eða enginn virkur markaður fyrir nýtingu slíkra réttinda hér á landi. Hann féllst á aðferðafræðina sem matsnefndin beitti þar sem hún var í samræmi við gildandi réttarframkvæmd í viðlíka málum. Þá þyrfti einnig að hafa í huga þær miklu fjárfestingar er fælust í leit og vinnslu á þeirri orkuauðlind, markað fyrir orkuna, og fleiri atriði. Þó féllst hann á með héraðsdómi að við hæfi væri að hækka þær bætur sem landeigendur áttu að fá samkvæmt matsnefndinni.

---

Hrd. 19/2012 dags. 25. október 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 176/2012 dags. 25. október 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 354/2012 dags. 1. nóvember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 313/2012 dags. 1. nóvember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 619/2012 dags. 5. nóvember 2012 (þb. Baugs gegn stjórnendatryggjendum)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 60/2012 dags. 15. nóvember 2012 (Húsfélag við Hverfisgötu - Hverfisgata 68a)^{[HTML] [PDF]}
Húsfélag fór í mál við H, sem var einn íbúa hússins, með kröfu um að hún myndi selja íbúð sína eða flytja úr henni sökum þess að hún geymdi mikið magn af rusli í íbúðinni og sameigninni. H bar fram þá málsástæðu að brottrekstur hennar bryti í bága við stjórnarskrárvarins réttar hennar um friðhelgi eignarréttarins.

Hæstiréttur féllst á kröfu húsfélagsins þar sem aðgerðirnar uppfylltu þau skilyrði sem stjórnarskráin gerir, þá einkum skilyrðið um almannaþörf og meðalhóf, og að sérstakt mat hafi farið fram á þessu. Lagastoð væri svo uppfyllt með 55. gr. laga um fjöleignarhús. Þá þyrfti jafnframt að virða friðhelgi eignarréttar hinna íbúðareigenda innan fjöleignarhússins en á því hefði verið brotið vegna verðrýrnunar er athæfi H hefði falið í sér. Óvissan um að hægt yrði að fá endurgjald vegna viðgerða hinna á kostnað H, þrátt fyrir lögveð, var of mikil að sú leið teldist raunhæf.

Með þeirri leið að H geti annaðhvort sjálf séð um sölu eignarinnar eða knúið væri á um uppboð samkvæmt lögum um nauðungarsölu, taldi Hæstiréttur að með því væri nægilega tryggt að H fengi fullt verð fyrir íbúðina í skilningi eignarréttarákvæðis stjórnarskrárinnar.

---

Hrd. 330/2012 dags. 15. nóvember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 430/2012 dags. 15. nóvember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 175/2012 dags. 15. nóvember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 431/2012 dags. 15. nóvember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 699/2012 dags. 30. nóvember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 669/2012 dags. 30. nóvember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 708/2012 dags. 6. desember 2012 (Uppheimar ehf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 703/2012 dags. 10. desember 2012 (Al-Thani)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 362/2012 dags. 13. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 236/2012 dags. 19. desember 2012 (Starfslok fangavarðar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 308/2012 dags. 19. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 733/2012 dags. 9. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 424/2012 dags. 17. janúar 2013 (Grenitrén í Kópavogi)^{[HTML] [PDF]}
Krafa var sett fram um að grenitré yrði fjarlægt eða til vara að tréð yrði stytt. Hæstiréttur var í vafa hvernig hefði átt að framkvæma varakröfuna.

Dómurinn er til marks um það almenna viðmið að viðkvæmni fólks nýtur ekki sérstakrar verndar.

---

Hrd. 400/2012 dags. 17. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 351/2012 dags. 17. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 752/2012 dags. 21. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 280/2012 dags. 24. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 253/2012 dags. 24. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 25/2013 dags. 30. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 378/2012 dags. 31. janúar 2013 (Framlag/lán/gjöf?)^{[HTML] [PDF]}
M hafði óumdeilanlega lagt fram framlög til að kaupa eign. Eignin var svo keypt á nafni K.
M hélt því fram að skráning eignarinnar á K hefði verið málamyndagerningur.
M tókst ekki að forma málsástæður nógu vel í héraði og því voru kröfurnar settar fram með of óljósum hætti. Reyndi að laga þetta fyrir Hæstarétti en gerður afturreka með það.

M hélt því bæði fram að skráning K fyrir fasteigninni hefði verið af hagkvæmisástæðum ásamt því að hann hefði veitt henni lán til kaupanna. M tryggði sér ekki sönnun á slíkri lánveitingu, sérstaklega á þeim grundvelli að K væri þinglýstur eigandi beggja fasteigna og að þau hefðu aðskilinn fjárhag. M gerði ekki viðhlýtandi grein fyrir grundvelli kröfu um greiðslu úr hendi K vegna óréttmætrar auðgunar né með hvaða hætti hann kynni að eiga slíka kröfu á hendur henni á grundvelli almennra skaðabótareglna. Nefndi Hæstiréttur að sú ráðstöfun M að afhenda K fjármuni til kaupa á hvorri eign fyrir sig en gera engar ráðstafanir til að verða sér úti um gögn til að sýna fram á slíkt, rynni stoðum undir fullyrðingu K að um gjöf væri að ræða af hans hálfu til hennar.

---

Hrd. 352/2012 dags. 31. janúar 2013 (LSR - Lífeyrissjóður starfsmanna ríkisins)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 437/2012 dags. 31. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 162/2012 dags. 31. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 12/2013 dags. 1. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 59/2013 dags. 6. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 384/2012 dags. 7. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 390/2012 dags. 14. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}
Glitnir tók stjórnendaábyrgðatryggingar hjá TM. TM endurtryggði svo áhættuna hjá bresku vátryggingafélagi með öðrum skilmálum. Glitnir fékk framlengingu. Ef tiltekin skilyrðu væru uppfyllt gilti 72ja mánaða tilkynningartími.

Erlenda félagið dekkaði eingöngu tilkynningar vegna atburða á tilteknu tímabili er tilkynntar voru innan ákveðins frestar.

Degi fyrir lok frestarins óskaði starfsmaður Glitnis að endurnýja trygginguna og ef það væri ekki hægt að kaupa viðbótartímabil. TM svaraði að þau þyrftu tiltekin gögn til að meta það. Glitnir sendi ekki umsóknina né umbeðnar fjárhagsupplýsingar. Í lok júní 2009 kemur tölvupóstur frá Glitni um að þau séu búin að kaupa tryggingu annars staðar.

Einhverju síðar gerði Glitnir kröfur í trygginguna. Byggt var á hluta A3 þar sem þau töldu að TM hefði neitað. TM byggði á því að neitun hefði ekki átt sér stað þar sem eingöngu hefði verið beðið um gögn og þar að auki hafi Glitnir ekki greitt gjaldið sem hefði átt að greiða fyrir viðbótarverndina.

---

Hrd. 484/2012 dags. 14. febrúar 2013 (Ferjubakki)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 532/2012 dags. 21. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 560/2012 dags. 21. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}
Kaupanda fasteignar var játað svigrúm til að halda eftir meiru en sem nam gallakröfu sinni, þ.e. fyrir matskostnaði dómskvadds matsmanns og lögmannskostnaði fyrir tiltekið tímabil. Það sem var umfram var kaupanda gert að greiða seljanda með dráttarvöxtum.

---

Hrd. 17/2013 dags. 25. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 53/2013 dags. 27. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}
Kaupþing keypti tryggingu í London og spurt hvort þurfti að stefna öllum tryggjendunum eða einum. Hæstiréttur taldi að hið síðarnefnda ætti við.

---

Hrd. 89/2013 dags. 27. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 534/2012 dags. 28. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 418/2012 dags. 28. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 570/2012 dags. 28. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 569/2012 dags. 7. mars 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 115/2013 dags. 8. mars 2013 (Skotæfingasvæði)^{[HTML] [PDF]}
Þar sagði Hæstiréttur í fyrsta skipti að óþarfi hafi verið að stefna sveitarfélaginu, en áður hafði ekki verið gerð athugasemd við það að sleppa þeim.

---

Hrd. 127/2013 dags. 12. mars 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 641/2012 dags. 21. mars 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 601/2012 dags. 26. mars 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 203/2013 dags. 9. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 209/2013 dags. 11. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 196/2013 dags. 15. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 166/2013 dags. 16. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 222/2013 dags. 17. apríl 2013 (Latibær II)^{[HTML] [PDF]}
Reynt hafði verið á samskonar fjárfestingar í fyrri Latabæjardómnum sem var svo vísað til í þessum dómi.

---

Hrd. 179/2013 dags. 18. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 695/2012 dags. 24. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 190/2013 dags. 24. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 268/2013 dags. 30. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 290/2013 dags. 7. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 283/2013 dags. 14. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 596/2012 dags. 16. maí 2013 (Deka Bank Deutsche Girozentrale gegn íslenska ríkinu)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 758/2012 dags. 23. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 43/2013 dags. 23. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 315/2013 dags. 27. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 52/2013 dags. 30. maí 2013 (Stjórnvaldssekt)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 50/2013 dags. 30. maí 2013 (Plastiðjan)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 45/2013 dags. 30. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 54/2013 dags. 30. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 328/2013 dags. 31. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 327/2013 dags. 31. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 352/2013 dags. 5. júní 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 347/2013 dags. 5. júní 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 85/2013 dags. 6. júní 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 694/2012 dags. 6. júní 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 121/2013 dags. 13. júní 2013 (Uppsögn hjúkrunarfræðings vegna ávirðinga)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 61/2013 dags. 13. júní 2013 (Bótaréttur og búsetuskilyrði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 363/2013 dags. 18. júní 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 697/2012 dags. 19. júní 2013 (Þvingun - Framburður leiddi til ákæru)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 106/2013 dags. 19. júní 2013 (Húsasmíðanemi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 98/2013 dags. 19. júní 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 383/2013 dags. 19. júní 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 460/2013 dags. 12. júlí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 459/2013 dags. 12. júlí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 484/2013 dags. 25. júlí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 428/2013 dags. 26. ágúst 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 426/2013 dags. 26. ágúst 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 556/2013 dags. 28. ágúst 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 557/2013 dags. 6. september 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 441/2013 dags. 10. september 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 454/2013 dags. 12. september 2013 (Bank Pekao S.A. Centrala)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 494/2013 dags. 19. september 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 499/2013 dags. 19. september 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 490/2013 dags. 23. september 2013 (Endurfjármögnunarsamningur Giftar)^{[HTML] [PDF]}
Loforðsgjafinn var Kaupþing og móttakandi Gift, og þriðji aðilinn SPRON verðbréf ehf. Kaupþing hafði tekið að sér að greiða skuldir Giftar til tiltekins þriðja aðila. Deilt var um hvort SPRON ætti beinan rétt til efnda á þeim samningi. Svo var ekki að mati Hæstaréttar.

---

Hrd. 452/2013 dags. 24. september 2013 (Faðerni lá þegar fyrir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 109/2013 dags. 26. september 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 589/2013 dags. 4. október 2013 (TIF)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 476/2013 dags. 14. október 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 191/2012 dags. 17. október 2013 (Frávísun norsks ríkisborgara)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 303/2013 dags. 17. október 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 405/2013 dags. 24. október 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 552/2013 dags. 28. október 2013 (Commerzbank II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 654/2013 dags. 1. nóvember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 302/2013 dags. 7. nóvember 2013 (Vinnulyftur ehf. / KPMG)^{[HTML] [PDF]}
KPMG var með milligöngu um sölu á fyrirtæki en gætti ekki nægilega vel að hagsmunum seljandans. Sérfræðingur frá KPMG var látinn bera ⅔ hluta bótaskyldunnar á grundvelli sérfræðiábyrgðar en viðskiptavinurinn restina sökum skorts á varkárni.

---

Hrd. 368/2013 dags. 7. nóvember 2013 (Stoðir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 381/2013 dags. 14. nóvember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 348/2013 dags. 21. nóvember 2013 (Yfirdráttarlán)^{[HTML] [PDF]}
Skuldarar greiddu miðað við gengisbindingu sem stóðst svo ekki.

---

Hrd. 740/2013 dags. 6. desember 2013 (Vatnsendi 7)^{[HTML] [PDF]}
Í máli þessu var deilt um það hvort réttur aðila til lands hefði verið beinn eða óbeinn eignarréttur að landinu. Hæstiréttur taldi að um hefði verið að ræða óbeinan eignarrétt og því ætti að leiðrétta þinglýsingabækur.

---

Hrd. 752/2013 dags. 6. desember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 753/2013 dags. 11. desember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 354/2013 dags. 12. desember 2013 (Fjallalind)^{[HTML] [PDF]}
Veðsetningin var talin ógild þar sem K ritaði eingöngu í reitinn fyrir samþykki maka þinglýsts eiganda fyrir veðsetningu eignarhluta M. Ekkert í gögnum málsins studdi það að K hefði einnig verið að veðsetja sinn eignarhluta. K var samt talin bundin af sölunni þar sem hún neytti ekki viðeigandi úrræða laga um nauðungarsölu, og þess getið að hún gæti átt rétt á bótum vegna nauðungarsölunnar.

---

Hrd. 193/2013 dags. 12. desember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 463/2013 dags. 12. desember 2013 (Hagar)^{[HTML] [PDF]}
Hagar var nokkuð stórt fyrirtæki og var lántaki stórs gengisláns. Lánveitandi krafðist mikillar viðbótargreiðslu.

Hæstiréttur leit svo á að um væri að ræða lán til fjárfestinga sem var sérstaklega sniðið að því. Auk þess myndi viðbótargreiðslan ekki leiða til mikils óhagræðis fyrir lántaka. Fallist var því á viðbótargreiðsluna.

---

Hrd. 445/2013 dags. 17. desember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 816/2013 dags. 8. janúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 509/2013 dags. 16. janúar 2014 (Afleiðusamningur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 814/2013 dags. 22. janúar 2014 (Norræn handtökuskipun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 529/2013 dags. 23. janúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 531/2013 dags. 23. janúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 719/2013 dags. 28. janúar 2014 (Einkabankaþjónusta - Sala hlutabréfa)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 545/2013 dags. 30. janúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 799/2013 dags. 31. janúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 62/2014 dags. 5. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 805/2013 dags. 10. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 481/2013 dags. 13. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}
Þrír stjórnendur sóttu í trygginguna þar sem Glitnir hefði sótt mál gegn þeim í New York. Málskostnaðurinn væri að hrannast upp og töldu þeir að tryggingin ætti að dekka hann.

TM byggði á að frumkvæði þess sem hættir skipti máli en slíkt ætti ekki við í máli þeirra þar sem slitastjórn tók við. Málið féll á því að 72ja mánaða tímabilið ætti ekki við þar sem Glitnir hafði sagst hafa fengið aðra tryggingu.

---

Hrd. 72/2014 dags. 13. febrúar 2014 (Glitnir banki - LBI)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 88/2013 dags. 13. febrúar 2014 (Umboðssvik - Vafningur - Milestone)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 598/2013 dags. 13. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 612/2013 dags. 13. febrúar 2014 (Tungufell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 80/2014 dags. 19. febrúar 2014 (Lánssamningur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 99/2014 dags. 20. febrúar 2014 (Hjúkrunarheimilið Eir)^{[HTML] [PDF]}
Eir er sjálfseignarstofnun. Skv. lögunum sem hjúkrunarheimilið starfaði eftir voru takmarkanir á sölu og veðsetningu, þ.e. að afla þurfi samþykkis tiltekinna aðila.

Eir veðsetti margar öryggisíbúðir án þess að samþykkin lágu fyrir og voru þau þinglýst. Mál var höfðað um gildi þinglýsingarinnar. Hæstiréttur taldi að um hefði verið að ræða mistök við þinglýsingu að ræða en málinu var vísað frá þar sem skorti lögvarða hagsmuni.

---

Hrd. 625/2013 dags. 20. febrúar 2014 (Hættulegur vélavagn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 643/2013 dags. 27. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 32/2014 dags. 12. mars 2014 (Maki sviptur fjárræði - Sameiginleg erfðaskrá)^{[HTML] [PDF]}
Hjón gerðu sameiginlega og gagnkvæma erfðaskrá árið 1986 sem hvorugt mátti breyta án samþykkis hins. Gríðarlegir fjármunir voru undir og þau áttu þrjú börn.

Maðurinn missti völdin í fyrirtækinu og fékk eftirlaunasamning. Sá samningur var síðan ógiltur. Maðurinn var síðan lagður inn á sjúkrahús með heilabilun.

Konan krafðist ógildingar sökum brostinna forsendna. Ekki var fallist á það.

---

Hrd. 638/2013 dags. 13. mars 2014 (Lýsing hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 676/2013 dags. 13. mars 2014 (Fossatún)^{[HTML] [PDF]}
Heimild veiðifélags Grímsár í Borgarfirði til að nota hús til leigu fyrir ferðamenn á veturna. Í 2 km fjarlægð frá veiðihúsinu var fólk að reka gististöðuna Fossatún og hafði það fólk aðild að veiðifélaginu og voru ósátt við þessa ráðstöfun. Hæstiréttur fjallaði um heimildir félagsins til þessa og nefndi að þar sem lögum um lax- og silungsveiði sleppti ætti að beita ólögfestu reglunum og einnig lögum um fjöleignarhús.

---

Hrd. 161/2014 dags. 13. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 188/2014 dags. 19. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 171/2014 dags. 19. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 175/2014 dags. 24. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 200/2014 dags. 26. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 199/2014 dags. 26. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 207/2014 dags. 31. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 178/2014 dags. 1. apríl 2014 (Blikanes - VG Investment A/S)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 179/2014 dags. 1. apríl 2014 (VG Investment A/S)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 180/2014 dags. 1. apríl 2014 (VG Investment A/S)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 181/2014 dags. 1. apríl 2014 (VG Investment A/S)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 717/2013 dags. 3. apríl 2014 (Lýsing hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 267/2014 dags. 29. apríl 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 227/2014 dags. 30. apríl 2014 (Búseturéttur - Drekavogur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 246/2014 dags. 5. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 276/2014 dags. 12. maí 2014 (Aresbank S.A.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 288/2014 dags. 12. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 278/2014 dags. 12. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 277/2014 dags. 12. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 760/2013 dags. 22. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 286/2014 dags. 22. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 287/2014 dags. 23. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 818/2013 dags. 28. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 37/2014 dags. 28. maí 2014 (Réttarfarssekt - Al Thani-málið)^{[HTML] [PDF]}
Verjendur voru í ágreiningi við dómara. Dómari þurfti að fara frá málinu vegna heilsu og kom nýr dómari. Verjendurnir sögðu sig frá máli stuttu fyrir aðalmeðferð og lagði dómari á þá sekt án þess að þeir fengju tækifæri til að tjá sig um það. Hæstiréttur taldi það ekki leiða til réttarspjalla og ekki brjóta í bága við meginregluna um réttláta málsmeðferð enda gátu þeir andmælt þessum réttarfarssektum fyrir Hæstarétti.

Dómurinn var kærður til MDE sem gerði engar athugasemdir, bæði í neðri deild og efri deild.

---

Hrd. 363/2014 dags. 4. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 696/2013 dags. 5. júní 2014 (Dyravarsla - Ellefan)^{[HTML] [PDF]}
Dyravörður hafði synjað R inngöngu á veitingastað með ýtingum hans og annars dyravarðar. Um 15 mínútum eftir þau samskipti, þegar R hafi verið kominn nokkurn spöl frá veitingastaðnum, hafi dyraverðirnir ráðist á hann. Ekki var fallist á kröfu R um skaðabætur frá vinnuveitendum dyravarðanna á grundvelli vinnuveitandaábyrgðar þar sem framferði dyravarðanna var of fjarri starfsskyldum þeirra.

---

Hrd. 373/2014 dags. 5. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 13/2014 dags. 12. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 362/2014 dags. 13. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 353/2014 dags. 16. júní 2014 (Wow air)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 201/2014 dags. 18. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 408/2014 dags. 24. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 438/2014 dags. 10. júlí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 460/2014 dags. 18. ágúst 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 519/2014 dags. 25. ágúst 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 469/2014 dags. 25. ágúst 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 452/2014 dags. 25. ágúst 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 449/2014 dags. 25. ágúst 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 524/2014 dags. 29. ágúst 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 539/2014 dags. 4. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 562/2014 dags. 9. september 2014 (Heiðarvegur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 11/2014 dags. 11. september 2014 (Toppfiskur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 591/2014 dags. 17. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 78/2014 dags. 18. september 2014 (Eigin áhætta vátryggðs)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 91/2014 dags. 18. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 557/2014 dags. 22. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 556/2014 dags. 22. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 92/2013 dags. 2. október 2014 (Atli Gunnarsson)^{[HTML] [PDF]}
Synjað var skaðabótakröfu vegna ætlaðra mistaka við lagasetningu þar sem ekki var talið að meint mistök hafi verið nógu bersýnileg og alvarleg til að dæma bætur.

---

Hrd. 79/2014 dags. 2. október 2014 (Intrum - Hampiðjan hf.)^{[HTML] [PDF]}
Starfsmaður innheimtufyrirtækis vanrækti að innheimta kröfu þannig að hún fyrndist.

---

Hrd. 154/2014 dags. 2. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 197/2014 dags. 2. október 2014 (Farmgjald)^{[HTML] [PDF]}
Seljandi þjónustunnar var íslenskt fyrirtæki með höfuðstöðvar í Reykjavík en kaupandi hennar var sænskur lögaðili með varnarþing í Malmö í Svíþjóð. Þjónustan fólst í því að seljandinn flutti farm með skipi frá Þýskalandi til Reykjavíkur og þaðan landleiðina til Þingeyrar. Kaupandinn var ekki sáttur við reikning seljandans þar sem farmgjaldið væri hærra en hann taldi umsamið.

Seljandinn höfðaði svo dómsmál fyrir Héraðsdómi Reykjavíkur til innheimtu reikningsins og kaupandinn krafðist frávísunar á grundvelli þess að Lúganósamningsins komi í veg fyrir rekstur málsins á Íslandi. Hæstiréttur taldi að viðskiptin féll undir þann samning og að hann væri fullnægjandi réttarheimild til að virkja ákvæði í samningi málsaðilanna um að íslensk lög giltu um hann og að deilumál sem kynnu að rísa um hann yrðu úrskurðuð af íslenskum dómstólum. Leit rétturinn svo á að þar sem höfuðstöðvar seljandans væru í Reykjavík og að þetta væri flutningastarfsemi með kaupskipum hefði seljandanum verið réttilega heimilt að höfða það fyrir Héraðsdómi Reykjavíkur þar sem ekki skipti máli hvort þjónustan hafi verið þegin í þeirri þinghá þar sem starfstöðin væri.

---

Hrd. 648/2014 dags. 13. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 279/2014 dags. 16. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 232/2014 dags. 30. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 698/2014 dags. 4. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 82/2014 dags. 6. nóvember 2014 (Grimsborgir II - Ásborgir)^{[HTML] [PDF]}
Aðili keypti af sveitarfélagi tvær byggingarlóðir í landi og ætlaði að koma þar upp íbúðarbyggð. Fáeinum árum eftir kaupin uppgötvar kaupandinn umræður um það hvort skilgreina ætti svæðið einnig sem atvinnusvæði, og svo verður af því. Hæstiréttur taldi að seljandinn hefði brotið á samningsskyldum sínum með saknæmum hætti með þeirri endurskilgreiningu. Þetta var talið vera eftirfarandi vanefnd á kaupsamningi þeirra.

---

Hrd. 176/2014 dags. 6. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 700/2014 dags. 6. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 202/2014 dags. 6. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 301/2014 dags. 13. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 214/2014 dags. 20. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 195/2014 dags. 20. nóvember 2014 (Exista)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 792/2013 dags. 27. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 236/2014 dags. 4. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 430/2014 dags. 4. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 783/2014 dags. 9. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 215/2014 dags. 18. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 825/2014 dags. 18. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 826/2014 dags. 18. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 326/2014 dags. 22. desember 2014 (Notkun fjárhagslegra upplýsinga í hefndarskyni)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 849/2014 dags. 7. janúar 2015 (Krafa um útburð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 389/2014 dags. 15. janúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 364/2014 dags. 15. janúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 397/2014 dags. 5. febrúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 464/2014 dags. 12. febrúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 404/2014 dags. 12. febrúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 105/2015 dags. 17. febrúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 95/2015 dags. 18. febrúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 489/2014 dags. 19. febrúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 129/2015 dags. 2. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 121/2015 dags. 4. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 625/2014 dags. 5. mars 2015 (Eyjólfur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 216/2014 dags. 12. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 583/2014 dags. 26. mars 2015 (Hjarðarhagi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 274/2014 dags. 26. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 219/2015 dags. 27. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 218/2015 dags. 27. mars 2015 (Kröfuhafar Glitnis hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 682/2014 dags. 31. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 487/2014 dags. 31. mars 2015 (Verjandi mætti ekki í þinghöld)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 228/2015 dags. 17. apríl 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 251/2015 dags. 21. apríl 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 250/2015 dags. 21. apríl 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 285/2015 dags. 5. maí 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 678/2014 dags. 13. maí 2015 (Niðurlagning stöðu)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 53/2015 dags. 13. maí 2015 (Umráðataka vegna Suðurnesjalínu 2)^{[HTML] [PDF]}
Ágreiningur var um úrskurð matsnefnd eignarnámsbóta vegna snemmbærrar umráðasviptingu landspilda fimm jarða vegna lagningu Suðurnesjalínu 2. Ráðherra hafði áður orðið við beiðni Landsnets um heimild til eignarnáms þessa lands, með vísan til almannaþarfar.

Hæstiréttur taldi að ekki dugði að vísa eingöngu til þeirra almennu sjónarmiða um nauðsyn eignarnámsheimildarinnar, heldur þyrfti einnig að færa fram rök fyrir matsnefndinni að snemmbær umráðasvipting skv. 14. gr. laga um framkvæmd eignarnáms, nr. 11/1973, væri nauðsynleg. Þar sem slík rök voru ekki flutt fyrir matsnefndinni brast henni lagaskilyrði til að verða við þeirri beiðni, og þar af leiðandi var sá úrskurður hennar felldur úr gildi.

---

Hrd. 820/2014 dags. 28. maí 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 619/2014 dags. 28. maí 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 550/2014 dags. 11. júní 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 674/2014 dags. 11. júní 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 665/2014 dags. 11. júní 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 795/2014 dags. 18. júní 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 394/2015 dags. 12. ágúst 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 459/2015 dags. 13. ágúst 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 505/2015 dags. 27. ágúst 2015 (Ísland Express ehf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 533/2015 dags. 7. september 2015 (Karl Steingrímsson gegn Þrotabúi Vindasúla)^{[HTML] [PDF]}
Sóknaraðili krafðist afhendingu gagna sem voru í vörslum skiptastjóra þrotabús sem búið var að ljúka skiptum á. Þrotabúið var því ekki talið hæft til að eiga aðild að dómsmáli.

---

Hrd. 460/2015 dags. 7. september 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 28/2015 dags. 10. september 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 517/2015 dags. 11. september 2015 (Mál eftir ættleiðingu I)^{[HTML] [PDF]}
Búið að slaka aðeins á þeirri ströngu kröfu að móðir þyrfti að hafa sagt að viðkomandi aðili væri faðirinn. Hins vegar ekki bakkað alla leið.

Skylt er að leiða nægar líkur á því að tiltekinn aðili hafi haft samfarir við móðurina á getnaðartíma barnsins.

Minnst á ljósmyndir er sýni fram á að barnið sé líkt meintum föður sínum.

---

Hrd. 518/2015 dags. 11. september 2015 (Mál eftir ættleiðingu II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 61/2015 dags. 17. september 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 553/2015 dags. 30. september 2015 (Berlice ehf. - Þorsteinn Hjaltested - Afleiðutengd skuldabréf)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 665/2015 dags. 7. október 2015^{[HTML] [PDF]}
Greint var á hvort foreldrar einstaklings er lést við slys gætu talist brotaþolar. Hæstiréttur taldi að gagnályktun frá 1. mgr. 39. gr. laga um meðferð sakamála, nr. 88/2008, leiddi til þess að einstaklingar í þeirri stöðu gætu ekki talist vera brotaþolar.

---

Hrd. 22/2015 dags. 8. október 2015 (Þjóðskrá - Skráning og mat vatnsréttinda - Jökulsá á Dal)^{[HTML] [PDF]}
Sveitarfélagið tók upp á því að vatnsréttindi yrðu skráð sérstaklega en það vildi Landsvirkjun ekki. Fallist var á sjónarmið sveitarfélagsins á stjórnsýslustigi. Landsvirkjun hélt því fram að það hefði ekki verið gert með þessum hætti. Ekki var talið að komin hefði verið á stjórnsýsluframkvæmd hvað þetta varðaði.

---

Hrd. 127/2015 dags. 15. október 2015 (Dyrhólaey)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 173/2015 dags. 5. nóvember 2015 (Hestamannafélagið Funi - Reiðvegur)^{[HTML] [PDF]}
A krafðist ógildingar á ákvörðun ráðherra um að heimila Hestamannafélagsinu Funa að gera eignarnám í hluta lands í eigu A og nýta andlag eignarnámsins til lagningar reiðstígs.

Fyrir lágu tvær mögulegar leiðir sem reiðstígurinn hefði farið, þar sem önnur myndi liggja um austanverða Eyjafjarðará er myndi þvera Munkaþverá og hinn valkosturinn var að leggja hann um vestanverða Eyjafjarðará án þess að þvera Munkaþverá. Ráðherra valdi fyrrnefndu leiðina með rökstuðningi um aukið umferðaröryggi gagnvart bílaumferð er leiddi síður til þess að hestar myndu fælast, og því lægi fyrir almenningsþörf.

Hæstiréttur tók almennt undir mat ráðherra um almenningsþörfina en taldi hins vegar að ekki hefði nægilega verið gætt að meðalhófi, meðal annars sökum þess takmarkaða hóps er myndi ferðast um stíginn og að stígurinn yrði í einkaeigu. Þá nefndi hann að hinn valkosturinn hefði ekki verið nógu vel rannsakaður og borinn saman við hagsmuni eignarnámsþolans. Féllst Hæstiréttur því á kröfuna um ógildingu ákvörðunar ráðherra.

---

Hrd. 226/2015 dags. 5. nóvember 2015 (Sértæk skuldaaðlögun á Gnoðarvogi 60)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 756/2015 dags. 10. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 715/2015 dags. 11. nóvember 2015 (Ekki breytt lögheimili til bráðabirgða)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 718/2015 dags. 12. nóvember 2015 (Safn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 194/2015 dags. 19. nóvember 2015 (Miðhraun 14)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 146/2015 dags. 19. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 147/2015 dags. 19. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 783/2015 dags. 20. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 243/2015 dags. 26. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 759/2015 dags. 26. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 478/2014 dags. 3. desember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 297/2015 dags. 10. desember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 292/2015 dags. 17. desember 2015 (Lánasjóður sveitarfélaga II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 290/2015 dags. 17. desember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 346/2015 dags. 17. desember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 4/2016 dags. 5. janúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 246/2015 dags. 21. janúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 193/2015 dags. 21. janúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 462/2015 dags. 28. janúar 2016 (Eyrarhóll)^{[HTML] [PDF]}
Rækjuveiðar voru kvótasettar en síðan var kvótinn afnuminn af stjórnvöldum. Nokkrum árum síðar voru rækjuveiðar aftur kvótasettar. Aðili er hafði áður fengið kvóta til rækjuveiða vildi aftur kvóta en fékk ekki þar sem hann uppfyllti ekki skilyrði laganna. Hæstiréttur taldi aðferðina málefnalega og synjaði kröfu hans. Aðilinn gæti hins vegar keypt kvóta.

---

Hrd. 278/2015 dags. 4. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 842/2014 dags. 4. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}
Verið var að rannsaka meinta markaðsmisnotkun banka í rannsókn á efnahagshruninu 2008. Hæstiréttur mat svo á að hlustun á síma sakbornings í kjölfar skýrslutöku, þar sem hann neitaði að tjá sig um sakargiftir, hefði verið umfram meðalhóf. Líta ætti því framhjá þeim upptökum.

---

Hrd. 272/2015 dags. 4. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 277/2015 dags. 4. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 757/2015 dags. 4. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 396/2015 dags. 11. febrúar 2016 (Snorri í Betel)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 305/2015 dags. 11. febrúar 2016 (Gjaldtaka í Reykjahlíð)^{[HTML] [PDF]}
Eigendur nokkurra lögbýla að Hverum við Námafjall og Leirhnúk stofnuðu einkahlutafélag L um tilteknar ráðstafanir á Reykjahlíð, sem var í sérstakri sameign þeirra allra. Eigendur nokkurra af þeim jörðum, er áttu samtals næstum 30% hluta af sameigninni, kröfðust staðfestingar á lögbanni gegn innheimtu L á aðgangsgjaldi að Hverum við Námafjall og Leirhnúk.

Hæstiréttur leit svo á að gjaldtakan hefði verið meiriháttar breyting á nýtingu landsins og því þurft að byggjast á ótvíræðu samþykki allra sameigenda. Ekki hafði mátt sjá að ótvírætt samþykki allra sameigenda hefði legið fyrir enda mátti ekki sjá á samþykktum L að eigendur sérstöku sameignarinnar hefðu afsalað þeim rétti til þess með ótvíræðum hætti, né tekið undir málatilbúnað L um að téðir eigendur hefðu samþykkt gjaldtökuna á vettvangi félagsins. Skorti því L heimild til gjaldtökunnar og lögbannið því staðfest.

---

Hrd. 157/2015 dags. 11. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 333/2015 dags. 11. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 325/2015 dags. 11. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 383/2015 dags. 18. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 560/2015 dags. 18. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 451/2015 dags. 3. mars 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 392/2015 dags. 10. mars 2016 (Sturlureykir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 781/2014 dags. 10. mars 2016 (Kaupréttarfélög)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 468/2015 dags. 10. mars 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 436/2015 dags. 10. mars 2016 (Bætur frá Tryggingastofnun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 231/2016 dags. 6. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 677/2015 dags. 14. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 419/2015 dags. 28. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 223/2015 dags. 28. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 615/2015 dags. 28. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 225/2016 dags. 29. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 271/2016 dags. 2. maí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 585/2015 dags. 4. maí 2016 (Kostnaður vegna málsmeðferðar fyrir Tryggingastofnun ríkisins)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 130/2016 dags. 4. maí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 541/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)^{[HTML] [PDF]}
Ógilt eignarnám er framkvæmt var vegna raforkuvirkis.

---

Hrd. 512/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 511/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)^{[HTML] [PDF]}
Landsnet ákvað að láta setja upp háspennulínur í lofti milli Hafnarfjarðar og Reykjanesbæjar árið 2008 í þeim tilgangi að styrkja afhendingaröryggi raforku á Suðurnesjum. Fyrir var Suðurnesjalína 1 sem var á hámarksnýtingu og eina línan þar á milli. Línan myndu þá fara um tugi jarða, þar á meðal jörð Sveitarfélagsins Voga. Ráðherra ákvað árið 2014 að heimila Landsneti ótímabundið eignarnám á tilteknum svæðum í þeim tilgangi.

Sveitarfélagið taldi að ekki hefðu verið uppfyllt skilyrði um almenningsþörf og meðalhóf sökum þess að ráðherrann sinnti ekki rannsóknarskyldu sinni áður en hann veitti heimildina, að samráðsskyldan gagnvart sér hafi verið brotin, og að brotið hafi verið gegn andmælareglunni. Íslenska ríkið andmælti þeim málatilbúnaði þar sem hann hafi boðað til kynningarfunda um málið og að tillögur Landsnets hafi farið í gegnum viðeigandi ferli hjá Skipulagsstofnun og Orkustofnun.

Meiri hluti Hæstaréttar tók undir með sveitarfélaginu að þeir möguleikar að grafa háspennulínuna ofan í jörð hafi ekki verið skoðaðir nógu vel af hálfu Landsnets. Þá hafi eignarnámsþolarnir andmælt tillögunum á sínum tíma og bent á raunhæfa kosti þess að grafa þær í staðinn ofan í jörð. Þrátt fyrir þetta hafi Landsnet ekki farið í neitt mat á þeim möguleika og vísað í staðinn til almennra sjónarmiða um kosti og galla jarðstrengja. Ráðherra hafi þrátt fyrir að málið hafi verið í þessum búningi látið hjá líða að láta rannsaka þann valkost betur. Með hliðsjón af því sem kom fram féllst meiri hluti Hæstaréttar á ógildingu ákvörðunar ráðherra um heimild til eignarnáms. Minni hluti Hæstaréttar taldi að ekki væru efni til að fallast á ógildingarkröfuna.

---

Hrd. 513/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 535/2015 dags. 19. maí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 330/2016 dags. 30. maí 2016 (Aðili flutti mál sitt sjálfur)^{[HTML] [PDF]}
Máli var vísað frá í héraði og ekki var upplýst að dómarinn hefði fullnægt leiðbeiningarskyldunni. Frávísunin var felld úr gildi og héraðsdómi gert að taka það til löglegrar meðferðar að nýju.

---

Hrd. 324/2016 dags. 31. maí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 637/2015 dags. 2. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 638/2015 dags. 2. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 643/2015 dags. 2. júní 2016 (Laugar í Súgandafirði)^{[HTML] [PDF]}
Sveitarfélag keypti jarðhita af bónda og ætlaði að nota jarðhitann fyrir hitaveitu. Hæstiréttur leyfði þessu að ágangast þar sem þetta væri í hag almennings og ekki í andstöðu við tilgang laganna.

---

Hrd. 531/2015 dags. 2. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 705/2015 dags. 2. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 322/2015 dags. 9. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 661/2015 dags. 9. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 323/2015 dags. 9. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 580/2015 dags. 9. júní 2016 (Gildi krafna)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 192/2016 dags. 9. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 341/2016 dags. 14. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 810/2015 dags. 16. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 408/2016 dags. 16. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 523/2016 dags. 26. júlí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 491/2016 dags. 24. ágúst 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 475/2016 dags. 31. ágúst 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 789/2015 dags. 15. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 691/2015 dags. 15. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 66/2016 dags. 15. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 744/2015 dags. 22. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 35/2016 dags. 29. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 30/2016 dags. 29. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 670/2016 dags. 3. október 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 64/2016 dags. 6. október 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 658/2016 dags. 12. október 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 749/2015 dags. 13. október 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 34/2016 dags. 13. október 2016 (Þorbjörn hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 855/2015 dags. 20. október 2016 (SPB)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 665/2016 dags. 26. október 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 15/2016 dags. 27. október 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 117/2016 dags. 27. október 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 73/2016 dags. 10. nóvember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 95/2016 dags. 24. nóvember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 783/2016 dags. 28. nóvember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 793/2016 dags. 28. nóvember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 792/2016 dags. 28. nóvember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 760/2016 dags. 29. nóvember 2016 (Landspilda í Vopnafirði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 360/2015 dags. 1. desember 2016 (Júlíus Þór Sigurþórsson o.fl. - Verðsamráð - Einbeittur brotavilji)^{[HTML] [PDF]}
Margir voru ákærðir vegna ólögmæts samráðs á markaði. Meðákærðir voru viðstaddir þegar aðrir ákærðir gáfu skýrslu. Talið var að ákærðu hefðu ekki átt að hlýða á framburð meðákærðu áður en þeir sjálfir væru búnir að gefa sína skýrslu.

---

Hrd. 80/2016 dags. 1. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 762/2016 dags. 13. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 218/2016 dags. 15. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 214/2016 dags. 15. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 776/2016 dags. 16. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 838/2016 dags. 17. janúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 839/2016 dags. 17. janúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 36/2017 dags. 18. janúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 254/2016 dags. 19. janúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 270/2016 dags. 19. janúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 278/2016 dags. 26. janúar 2017 (Umboðsmaður skuldara)^{[HTML] [PDF]}
Starfsmaður umboðsmanns skuldara skipti sér af þremur málum fyrrverandi eiginmanns síns. Hæstiréttur taldi að veita hefði átt starfsmanninum áminningu þar sem afskiptin voru ekki það alvarleg að þau réttlættu fyrirvaralausa brottvikningu úr starfi.

---

Hrd. 331/2016 dags. 26. janúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 312/2016 dags. 2. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 382/2016 dags. 9. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 381/2016 dags. 9. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 15/2017 dags. 15. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 575/2016 dags. 16. febrúar 2017 (Framkvæmdaleyfi vegna Suðurnesjalínu 2)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 103/2017 dags. 16. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 113/2017 dags. 21. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 809/2015 dags. 23. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 424/2016 dags. 23. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 447/2016 dags. 23. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 138/2017 dags. 6. mars 2017^{[HTML] [PDF]}
Lögreglumaður lá undir grun um misbeitingu á valdi sínu og var málið svo fellt niður. Ríkissaksóknari ógilti niðurfellinguna og öðlaðist tilnefning verjandans sjálfkrafa aftur gildi við það.

---

Hrd. 345/2016 dags. 16. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 146/2017 dags. 20. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 367/2016 dags. 30. mars 2017 (Staðgöngumæðrun)^{[HTML] [PDF]}
Lesbíur fóru til Bandaríkjanna sem höfðu samið við staðgöngumóður um að ganga með barn. Dómstóll í Bandaríkjunum gaf út úrskurð um að lesbíurnar væru foreldrar barnsins.

Þær komu aftur til Íslands og krefjast skráningar barnsins í þjóðskrá. Þjóðskrá Íslands spyr um uppruna barnsins og þær gefa upp fyrirkomulagið um staðgöngumæðrun. Þjóðskrá Íslands synjar um skráninguna og þær kærðu ákvörðunina til ráðuneytisins. Þar fór ákvörðunin til dómstóla sem endaði með synjun Hæstaréttar.

Barnið var sett í forsjá barnaverndaryfirvalda sem settu það í fóstur, þar var því ráðstafað í fóstur hjá lesbíunum sökum tengsla við barnið.

---

Hrd. 566/2016 dags. 30. mars 2017 (Á eyrunum)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 461/2016 dags. 30. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 489/2016 dags. 30. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 504/2016 dags. 6. apríl 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 492/2016 dags. 6. apríl 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 189/2017 dags. 25. apríl 2017 (Hamarshjáleiga)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 197/2017 dags. 25. apríl 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 250/2017 dags. 11. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 196/2017 dags. 16. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 709/2016 dags. 18. maí 2017 (Styrkleiki fíkniefna)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 596/2016 dags. 18. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 570/2016 dags. 18. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 585/2016 dags. 24. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 501/2016 dags. 1. júní 2017 (Tímabil atvinnuleysisbóta)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 90/2016 dags. 1. júní 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 277/2017 dags. 7. júní 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 672/2016 dags. 15. júní 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 334/2017 dags. 21. júní 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 480/2017 dags. 27. júlí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 451/2017 dags. 31. júlí 2017 (Landsréttur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 452/2017 dags. 31. júlí 2017 (Landsréttur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 432/2017 dags. 2. ágúst 2017 (Aðild Landverndar - Kröflulína 4)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 389/2017 dags. 21. ágúst 2017 (Útburður úr félagslegu húsnæði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 474/2017 dags. 21. ágúst 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 447/2017 dags. 22. ágúst 2017 (Málsóknarfélag hluthafa Landsbanka Íslands)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 449/2017 dags. 22. ágúst 2017 (Málsóknarfélag hluthafa Landsbanka Íslands III)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 448/2017 dags. 22. ágúst 2017 (Málsóknarfélag hluthafa Landsbanka Íslands II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 539/2017 dags. 31. ágúst 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 572/2016 dags. 21. september 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 790/2016 dags. 5. október 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 616/2017 dags. 11. október 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 554/2017 dags. 11. október 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 555/2017 dags. 11. október 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 633/2017 dags. 24. október 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 780/2016 dags. 9. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 686/2017 dags. 9. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 862/2016 dags. 16. nóvember 2017 (Staðarmörk Reykjavíkur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 718/2017 dags. 16. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 668/2017 dags. 21. nóvember 2017 (Orkuveita Reykjavíkur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 731/2017 dags. 24. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 696/2017 dags. 28. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 695/2017 dags. 28. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 717/2017 dags. 28. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 702/2017 dags. 29. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 655/2016 dags. 30. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 681/2016 dags. 7. desember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 718/2016 dags. 7. desember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 707/2017 dags. 12. desember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 490/2017 dags. 14. desember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 354/2017 dags. 14. desember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 415/2017 dags. 14. desember 2017 (Hatursorðræða)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 577/2017 dags. 14. desember 2017 (Hatursorðræða)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 711/2017 dags. 14. desember 2017 (Eignarnámsbætur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 591/2017 dags. 19. desember 2017 (Skipun landsréttardómara)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 592/2017 dags. 19. desember 2017 (Skipun landsréttardómara)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 10/2017 dags. 19. desember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 86/2017 dags. 19. desember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 856/2017 dags. 17. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 677/2016 dags. 18. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 776/2017 dags. 23. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 77/2017 dags. 8. febrúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 6/2017 dags. 15. febrúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 55/2017 dags. 22. febrúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 49/2017 dags. 22. febrúar 2018 (Goðatún)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 191/2017 dags. 8. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 172/2017 dags. 8. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 164/2017 dags. 8. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 149/2017 dags. 8. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 28/2017 dags. 15. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 261/2017 dags. 27. mars 2018 (Handveðsettir fjármálagerningar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 238/2017 dags. 20. apríl 2018 (Endurákvörðun virðisaukaskatts)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 23/2017 dags. 20. apríl 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 328/2017 dags. 20. apríl 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 438/2017 dags. 20. apríl 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 243/2017 dags. 26. apríl 2018 (Litli-Saurbær)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 237/2017 dags. 26. apríl 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 506/2016 dags. 3. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 418/2017 dags. 3. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 620/2017 dags. 3. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 424/2017 dags. 9. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 752/2017 dags. 17. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 613/2017 dags. 24. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 543/2017 dags. 24. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 14/2018 dags. 30. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 817/2017 dags. 31. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 491/2017 dags. 31. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 485/2017 dags. 31. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 8/2018 dags. 5. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 557/2017 dags. 7. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 7/2018 dags. 7. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 15/2018 dags. 13. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 351/2017 dags. 14. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 582/2017 dags. 14. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 647/2017 dags. 21. júní 2018 (Kálfaströnd)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 618/2017 dags. 21. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 626/2017 dags. 21. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 802/2017 dags. 21. júní 2018 (Sigurður Steinar gegn Verði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 853/2017 dags. 20. september 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 644/2017 dags. 20. september 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 160/2017 dags. 20. september 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 11/2018 dags. 20. september 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 590/2017 dags. 4. október 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 589/2017 dags. 4. október 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 816/2017 dags. 11. október 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 614/2017 dags. 11. október 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 812/2017 dags. 25. október 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 735/2017 dags. 1. nóvember 2018 (Fögrusalir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 492/2017 dags. 1. nóvember 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 373/2017 dags. 1. nóvember 2018 (Deloitte ehf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 855/2017 dags. 15. nóvember 2018 (Gerðakot)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 828/2017 dags. 15. nóvember 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 18/2018 dags. 16. janúar 2019 (Álag á skattstofna og ábyrgð maka - Ekki ábyrgð á álagi)^{[HTML] [PDF]}
K var rukkuð um vangoldna skatta M og lætur reyna á allt í málinu. Meðal annars að verið sé að rukka K um bæði skattinn og álagið. Álagið er refsing og því ætti hún ekki að bera ábyrgð á því.

Hæsturéttur vísaði í dómaframkvæmd MSE og þar var búið að kveða á um að skattaálög séu refsikennd viðurlög. Löggjafinn hafði ekki orðað það nógu skýrt að makinn bæri ábyrgð á greiðslu álagsins og þurfti K því ekki að greiða skattinn þar sem bæði skatturinn og álagið voru saman í dómkröfu.

---

Hrd. 27/2018 dags. 6. mars 2019 (Hjúkrunarfræðingur)^{[HTML] [PDF]}
Hæstiréttur taldi að ekki væri hægt að beita hlutlægri ábyrgð við mat á bótakröfu vegna rannsóknar á meintu manndrápi af gáleysi við vinnu sína, sem viðkomandi var sýknaður fyrir dómi.

---

Hrd. 29/2018 dags. 22. mars 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 12/2018 dags. 21. maí 2019 (Endurupptaka - Skattur - Ne bis in idem)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 15/2019 dags. 21. maí 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 7/2019 dags. 31. maí 2019 (Áreiðanleikakönnun)^{[HTML] [PDF]}
Einkahlutafélag lét fjármálafyrirtæki gera áreiðanleikakönnun og taldi hinn síðarnefnda hafa gert hana illa.

Engar skráðar reglur lágu fyrir um framkvæmd áreiðanleikakannana en litið var til fyrirheita sem fjármálafyrirtækið gaf út. Ekki var talið hafa verið til staðar gáleysi af hálfu fjármálafyrirtækisins fyrir að hafa ekki skoðað fleiri atriði en það hefði sjálft talið upp.

---

Hrd. 5/2019 dags. 4. júní 2019 (Vogun)^{[HTML] [PDF]}
Í málinn var deilt um hvaða dag ætti að telja sem stofndag skaðabótakröfu enda skipti það máli upp á það hvort krafan ætti að teljast fyrnd. Krafan beindist að fyrrum hluthafa í Landsbankanum fyrir efnahagshrunið 2008 af hálfu annarra hluthafa. Meðal ágreiningsefna málsins var hvort fyrningartíminn færi eftir eldri, er giltu út árið 2007, eða nýrri fyrningarlögum er tóku við. Hæstiréttur mat það svo að í þeim tilvikum þar sem atvikin höfðu átt sér stað árið 2007 færi fyrningarfresturinn eftir eldri lögunum, þrátt fyrir að tjónið hefði ekki uppgötvast fyrr en löngu síðar. Öðrum ágreiningsefnum var vísað til lægri dómstiga til nýrrar meðferðar.

Dómurinn er einnig til marks um að Hæstiréttur lítur til kenninga fræðimanna.

---

Hrd. 6/2019 dags. 4. júní 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 9/2019 dags. 5. júní 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 20/2019 dags. 12. júní 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 29/2019 dags. 27. júní 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 33/2019 dags. 29. ágúst 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 32/2019 dags. 9. október 2019 (Hótel Esja)^{[HTML] [PDF]}
Eigandi eignar setti hömlur á hvaða atvinnustarfsemi mætti reka á tiltekinni húseign við Hallarmúla.

---

Hrd. 47/2019 dags. 18. nóvember 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 22/2019 dags. 20. nóvember 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1/2020 dags. 31. mars 2020 (Náttúruvernd 2 málsóknarfélag)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 51/2019 dags. 4. maí 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 52/2019 dags. 25. maí 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 56/2019 dags. 8. júní 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 4/2020 dags. 23. júní 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 10/2020 dags. 24. september 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 19/2020 dags. 29. október 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 42/2019 dags. 7. janúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 6/2021 dags. 9. febrúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 23/2020 dags. 11. febrúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 13/2021 dags. 25. febrúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 34/2019 dags. 12. mars 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 35/2019 dags. 12. mars 2021 (Markaðsmisnotkun - Landsbankinn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 29/2020 dags. 25. mars 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2/2021 dags. 12. maí 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 5/2021 dags. 3. júní 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 12/2021 dags. 16. júní 2021 (Þynging vegna nauðgunarbrots)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 18/2021 dags. 3. nóvember 2021^[HTML]

---

Hrd. 27/2021 dags. 18. nóvember 2021^[HTML]

---

Hrd. 32/2021 dags. 9. febrúar 2022^[HTML]

---

Hrd. 46/2021 dags. 2. mars 2022^[HTML]

---

Hrd. 12/2022 dags. 10. mars 2022^[HTML]

---

Hrd. 35/2021 dags. 13. apríl 2022^[HTML]

---

Hrd. 25/2022 dags. 9. maí 2022^[HTML]

---

Hrd. 26/2022 dags. 1. júní 2022^[HTML]

---

Hrd. 53/2021 dags. 1. júní 2022^[HTML]

---

Hrd. 39/2022 dags. 22. september 2022^[HTML]

---

Hrd. 20/2022 dags. 26. október 2022^[HTML]

---

Hrd. 17/2022 dags. 2. nóvember 2022^[HTML]

---

Hrd. 16/2022 dags. 2. nóvember 2022^[HTML]

---

Hrd. 15/2022 dags. 2. nóvember 2022^[HTML]

---

Hrd. 18/2022 dags. 9. nóvember 2022^[HTML]

---

Hrd. 30/2022 dags. 30. nóvember 2022^[HTML]

---

Hrd. 34/2022 dags. 21. desember 2022^[HTML]

---

Hrd. 40/2022 dags. 1. mars 2023^[HTML]

---

Hrd. 48/2022 dags. 29. mars 2023^[HTML]

---

Hrd. 44/2022 dags. 19. apríl 2023^[HTML]

---

Hrd. 10/2023 dags. 6. júní 2023^[HTML]

---

Hrd. 26/2023 dags. 28. júní 2023^[HTML]

---

Hrd. 5/2023 dags. 28. júní 2023^[HTML]

---

Hrd. 18/2023 dags. 22. desember 2023^[HTML]

---

Hrd. 30/2023 dags. 6. mars 2024^[HTML]

---

Hrd. 27/2023 dags. 13. mars 2024^[HTML]

---

Hrd. 23/2023 dags. 27. mars 2024^[HTML]

---

Hrd. 22/2023 dags. 27. mars 2024^[HTML]

---

Hrd. 21/2023 dags. 27. mars 2024^[HTML]

---

Hrd. 20/2023 dags. 27. mars 2024^[HTML]

---

Hrd. 44/2023 dags. 17. apríl 2024^[HTML]

---

Hrd. 34/2023 dags. 6. maí 2024^[HTML]

---

Hrd. 47/2023 dags. 12. júní 2024^[HTML]

---

Hrd. 20/2024 dags. 12. júní 2024^[HTML]

---