Úrlausnir Hæstaréttar Íslands
Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.
Hrd. 608/2007 dags. 12. júní 2008 (Tengsl við föður og stjúpu - M vildi sameiginlega forsjá)[HTML] [PDF]1. mgr. 46. gr. barnalaga, nr. 76/2003 2. mgr. 34. gr. barnalaga, nr. 76/2003 2. mgr. 55. gr. barnalaga, nr. 76/2003 34. gr. barnalaga, nr. 76/2003 44. gr. barnalaga, nr. 76/2003 46. gr. barnalaga, nr. 76/2003 4. mgr. 34. gr. barnalaga, nr. 76/2003 55. gr. barnalaga, nr. 76/2003 Aðbúnaður Afleiðingar Almannatryggingar Astmi Áfrýjendur Áfrýjun dóma Ákvarðanir Álitsgerðir Barnalög, nr. 76/2003 Börn Dómarar Dómgreind Dómkröfur Dómsátt Dómsættir Dómtökur Dómþing Einfalt meðlag Einkamál Einstaklingar Endurrit Faðir Félagsþjónustur Fjölskyldur Flutningar Foreldrar Forföll Forsjá barns Gagnaðilar Greiðslur Grunnskólar Gögn Hagsmunir Hálfsystkini Heimili Héraðsdómarar Héraðsdómur Reykjaness Héraðsdómur Reykjavíkur Hjón Hjúskapur ⓘ Húsnæði Innheimta Íbúðarhúsnæði Kennarar Kröfur Leigjendur Lyf Lögheimili Lögmenn Maki Matsgerðir Matsmenn Málavextir Málskostnaður Meðlag Menntun Móðir Óskráð sambúð Óvinnufærni Óvígð sambúð ⓘ Próf Reykjavíkurborg Réttaráhrif Ríkissjóður Sambúð ⓘ Sambúðarslit Sameiginleg forsjá barns Samkeppni Samræmi Sjúkdómar Skólaganga Skýrslugjöf Slys Stefnandi (dómsmál) Stjúpbarn Stjúpforeldrar Stjúpmóðir Styrkir Systkini Sýslumaður Sök Tryggingastofnun ríkisins Umgengni Umgengnisréttur Upplýsingar Velferð Venjur Viðtöl Yfirlýsingar Þingfestingar Þóknanir
Hrd. 24/2008 dags. 19. júní 2008[HTML] [PDF]2. mgr. 55. gr. barnalaga, nr. 76/2003 55. gr. barnalaga, nr. 76/2003 Áfrýjendur Áfrýjunarfrestir Áfrýjunarstefnur Barnalög, nr. 76/2003 Börn Dómstig Einfalt meðlag Flutningar Forsjá barns Forsjármál Greiðslur Hæstaréttardómar Kröfur Lögmenn Málshöfðanir Málskostnaður Meðlag Ríkissjóður Umgengni Varnaraðilar Þóknanir
Hrd. 687/2013 dags. 13. febrúar 2014 (Afneita barni)[HTML] [PDF]K og M hófu sambúð haustið 2000 eftir að K flutti til Íslands. Þau gengu í hjúskap árið 2001. Þau eignuðust síðan barnið A árið 2004. K átti fyrir barnið B sem býr hjá K. Þau skildu að borði og sæng árið 2009 og voru ásátt um sameiginlega forsjá beggja á A, að lögheimili A yrði hjá K, og að M myndi greiða K einfalt meðlag.
Ágreiningur kom upp fljótlega eftir skilnaðinn um umgengni A við M og krafðist M úrskurðar sýslumanns og krafðist viku/viku umgengni en K vildi eingöngu umgengni aðra hvora helgi. Sýslumaður kvað upp úrskurð sem fór ákveðna millileið.
M höfðaði mál gegn K þar sem hann krafðist fullrar forsjár barnsins A, að henni yrði gert að greiða honum einfalt meðlag frá dómsuppkvaðningu og að inntak umgengnisréttar yrði ákveðið með dómi.
K gerði einnig kröfu um fulla forsjá og að M yrði áfram gert að greiða henni einfalt meðlag.
M kvað sig hafa rökstuddan grun um ofbeldi sem A yrði fyrir á heimili K, og vísaði til þess að A hafi sagt honum frá tveimur atvikum. Kærasti K átti að hafa ýtt A upp við vegg og skammað A, á meðan K hafi fylgst með en ekkert aðhafst. K sagðist kannast við það atvik en lýst með öðrum hætti. Síðan hafi K átt að hafa rassskellt A með inniskó. K neitaði staðfastlega að það hafi átt sér stað, en viðurkenndi að hafa einu sinni rassskellt B með þeim hætti, en hún hafi einsett sér það að láta slíkt aldrei gerast aftur.
Barnavernd skoðaði aðstæður í ljósi framangreindra atvika ásamt fleiri sem upptalin voru í dómnum. Niðurstaðan var sú að ekki væri tilefni til frekari afskipta miðað við fyrirliggjandi gögn.
Héraðsdómur taldi að þau atvik sem M lýsti fælu ekki í sér ofbeldi og hefðu einar og sér ekki áhrif á niðurstöðu forsjárdeilu þeirra beggja. Þá lægju engin gögn fyrir í málinu sem styddu fullyrðingar M um að A liði illa hjá K. Í matsgerð dómkvadds matsmann kom fram að forsjárhæfni bæði K og M væri mjög góð.
Héraðsdómur taldi í ljósi heildstæðs mats á málavöxtum leiði til þess að K ætti að fara með fulla forsjá með A, og telur upp þrjú atriði sem vegi þyngst:
* Að í fyrsta lagi hafi A búið alla ævi hjá móður sinni og að B búi þar einnig, ásamt því að A gangi vel í skólanum og hafi sterk félagsleg tengsl.
* Í öðru lagi að M sé líklegri en K til að hindra eða takmarka umgengni A við hitt foreldrið sem fengi ekki forsjána. K hafði lýst því að hún sé jákvæð fyrir aukinni umgengni M við A, og hún hafði ekki áður hindrað umgengni í samræmi við úrskurð sýslumanns. M hafi aftur á móti sett fram hugmyndir um takmarkaðri umgengni K við A. M taldi það ekki mikilvægt að A kynntist heimalandi og tungumáli K, en dómkvaddur matsmaður taldi það mikilvægt.
* Í þriðja lagi var K talin vera hæfari uppalanda að ýmsu leyti þó þau bæði séu almennt hæf til að ala upp A. Persónulegir eiginleikar K væru taldir öflugri og uppbyggilegri en hjá M. Þá taldi héraðsdómur að M hefði stöðvað umgengni A við K á veikum forsendum mestallt sumarið árið 2012. M hafði einnig lýst því yfir að ef hann fengi ekki forsjána myndi hann slíta öll tengsl við A, en óljóst var hvort um væri að ræða hótun sem M myndi ekki standa við eða raunverulegan ásetning þegar yfirlýsingin var gefin, en með henni taldi héraðsdómur felast í því að M hefði skort alvarlegt innsæi í þarfir A. Matsmaður hafði lýst því fyrir dómi að slíkar aðgerðir myndu valda barninu verulegu og alvarlegu tjóni.
Héraðsdómur taldi ekki tilefni til að breyta fyrirkomulagi umgenginnar út frá gildandi úrskurði sýslumanns, en ekkert væri því til fyrirstöðu að auka við hana ef K og M kæmu sér saman um það.
Hæstiréttur staðfesti dóm héraðsdóms með vísan til forsendna hans.
130. gr. laga um meðferð einkamála, nr. 91/1991 1. mgr. 130. gr. laga um meðferð einkamála, nr. 91/1991 2. mgr. 34. gr. barnalaga, nr. 76/2003 32. gr. barnalaga, nr. 76/2003 34. gr. barnalaga, nr. 76/2003 37. gr. barnalaga, nr. 76/2003 37. gr. breytingarlaga nr. 61/2012 43. gr. barnalaga, nr. 76/2003 55. gr. barnalaga, nr. 76/2003 Aðalmeðferð Aðbúnaður Aðför Ábyrgð Áfrýjendur Ákvarðanir Árekstrar Ásetningur Átök Barnalög, nr. 76/2003 Barnaverndaryfirvöld Börn Dómarar Dómkröfur Dómkvaddir matsmenn Dómstólar Dómtökur Einfalt meðlag Einkamál Einstaklingar Embætti Faðir Foreldrar Forsjá barns Fyrirvarar Greiðslur Grunnskólar Gögn Hagsmunir Heimili Héraðsdómarar Héraðsdómur Reykjavíkur Hjúskapur ⓘ Hótanir Húsnæði Kaffihús Kennarar Kröfur Lagarök Landspítalinn Leyfi Lyf Lögheimili Lögmannsþóknun Lögmenn Lög um breytingu á barnalögum, nr. 76/2003, með síðari breytingum (forsjá og umgengni), nr. 61/2012 Lög um meðferð einkamála (eml.), nr. 91/1991 Matsgerðir Matsmenn Málsástæður Málshöfðanir Málskostnaður Málsmeðferðir Meðlag Meginreglur Móðir Námsráðgjafar Ofbeldi Rannsóknir Ríkissjóður Rökstuðningur Sambúð ⓘ Sameiginleg forsjá barns Samningar Samræmi Samþykki Sérfræðingar Sjónarmið Skilnaður ⓘ Skilnaður að borði og sæng ⓘ Skólaganga Skólastjórar Skýrslugjöf Skýrslutökur Starfsfólk Stefnandi (dómsmál) Stjórnendur Systkini Sýkna Sýslumaður Sök Tjón Tryggingastofnun ríkisins Umgengni Umgengnisréttur Úrskurðir Úrskurðir sýslumanna Varnarþing Vegabréf Veggur Velferð Viðtöl Virðisaukaskattur XXI. kafli laga um meðferð einkamála, nr. 91/1991 Yfirlýsingar Þóknanir
Hrd. 526/2014 dags. 5. febrúar 2015 (Tómlæti - Viðbótarmeðlag)[HTML] [PDF]130. gr. laga um meðferð einkamála, nr. 91/1991 15. kafli laga um aðför, nr. 90/1989 1. mgr. 55. gr. barnalaga, nr. 76/2003 1. mgr. 56. gr. barnalaga, nr. 76/2003 1. mgr. 63. gr. barnalaga, nr. 76/2003 25. gr. laga um meðferð einkamála, nr. 91/1991 2. mgr. 25. gr. laga um meðferð einkamála, nr. 91/1991 2. mgr. 63. gr. barnalaga, nr. 76/2003 3. mgr. 130. gr. laga um meðferð einkamála, nr. 91/1991 55. gr. barnalaga, nr. 76/2003 56. gr. barnalaga, nr. 76/2003 63. gr. barnalaga, nr. 76/2003 92. gr. laga um aðför, nr. 90/1989 Aðalkröfur Aðalmeðferð Aðfararhæfi Aðför Athafnaleysi Athafnir Áfrýjendur Ákvarðanir Átök Barnalífeyrir Barnalög, nr. 76/2003 Barnaréttur ⓘ Bátar Bifreiðar Börn Dómkröfur Dómsátt Dómstólar Dómsættir Dómtökur Efndir Eignir Einfalt meðlag Einkamál Embætti Endurgreiðslur Faðir Fjárhæðir Fjárkröfur Fjármunir Fjárnám Fjárskipti ⓘ Foreldrar Forsjármál Frávísun mála frá dómi Frumkvæðisréttur ⓘ Fyrirtaka Fyrningar Gjalddagar Greiðslur Greiðsluskylda Gögn Hafnir Háttsemi Héraðsdómarar Héraðsdómur Reykjaness Hrd. 369/2008 dags. 26. febrúar 2009 (Meðlag/viðbótarmeðlag) ⓘ Hæstaréttardómar Hæstaréttardómarar Innheimta Kröfugerðir Kröfur Kröfuréttindi Kröfuréttur Lagaskylda Laun Leyfi Lyf Lögheimili Lögmenn Lögræði Lög um aðför, nr. 90/1989 Lög um fyrning skulda og annarra kröfuréttinda, nr. 14/1905 Lög um fyrningu kröfuréttinda, nr. 150/2007 Lög um meðferð einkamála (eml.), nr. 91/1991 Málatilbúnaður Málsaðilar Málsástæður Málshöfðanir Málskostnaður Meðlag Meðlagsskylda Meginreglur Móðir Mótmæli Munnlegir samningar Opinberar stofnanir Ólögfestar meginreglur Ómöguleiki Reiðhjól Reikningar Réttaráhrif Réttarvernd Réttindi Sambúð ⓘ Sambúðarslit Sambúðartími Sameiginleg forsjá barns Samningar Samningaréttur Samningsgerð Samræmi Sjónarmið Sjúkraþjálfun Skoðanir Skuldajöfnuður Skuldbindingar Skuldir Skyldur Stefnandi (dómsmál) Stjórnsýsla Sveitarfélög Sýkna Sýslumaður Sök Sönnunarbyrði Tekjur Tómlæti Tómlætisáhrif Tölvupóstar Umgengni Úrskurðir Útgjöld Varakröfur Verðmæti Viðbótarmeðlag XV. kafli laga um aðför, nr. 90/1989