Úrlausnir.is


Merkimiði - t-liður 1. mgr. 192. gr. laga um meðferð sakamála, nr. 88/2008

Síað eftir merkimiðanum „t-liður 1. mgr. 192. gr. laga um meðferð sakamála, nr. 88/2008“.
Sýna merkimiða.
ⓘ = Hlekkurinn inniheldur nánari upplýsingar um efni merkimiðans.

Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Hrd. 207/2009 dags. 12. maí 2009 (Saksóknari)[HTML] [PDF]
Aðkoma saksóknara að rannsókn máls varð ekki til þess að hann hafi orðið vanhæfur til að sækja málið.

Hrd. 666/2009 dags. 26. nóvember 2009[HTML] [PDF]


Hrd. 59/2010 dags. 5. febrúar 2010[HTML] [PDF]


Hrd. 155/2010 dags. 19. apríl 2010 (Ákæruvald lögreglustjóra vegna brota gegn 106. gr. hgl.)[HTML] [PDF]


Hrd. 206/2010 dags. 23. apríl 2010[HTML] [PDF]


Hrd. 179/2010 dags. 26. apríl 2010[HTML] [PDF]


Hrd. 371/2010 dags. 22. september 2010 (Skattálag - Ne bis in idem I)[HTML] [PDF]
A, B, C, og D voru ákærð fyrir skattalagabrot. Fyrir héraðsdómi var málinu vísað frá að hluta en ákæruvaldið kærði þann úrskurð til Hæstaréttar. Þau ákærðu héldu því fram að þau myndu annars þurfa að þola tvöfalda refsingu þar sem skattayfirvöld höfðu þá þegar beitt refsingu í formi skattaálags.

Hæstiréttur vísaði til 2. gr. laganna um mannréttindasáttmála Evrópu um að dómar MDE væru ekki bindandi að landsrétti. Þrátt fyrir að innlendir dómstólar litu til dóma MDE við úrlausn mála hjá þeim væri það samt sem áður hlutverk löggjafans að gera nauðsynlegar breytingar á landsrétti til að efna þær þjóðréttarlegu skuldbindingar. Þá vísaði Hæstiréttur til þess að dómaframkvæmd MDE hvað úrlausnarefnið varðaði væri misvísandi. MDE hafi í sinni dómaframkvæmd hafnað því að 4. gr. 7. viðaukans yrði metin á þann hátt að mögulegt væri að fjalla um endurákvörðun skatta og beitingu álags í sitt hvoru málinu. Sökum þessarar óvissu vildi Hæstiréttur ekki slá því á föstu að um brot væri að ræða á MSE fyrr en það væri skýrt að íslensk lög færu í bága við hann að þessu leyti.

Úrskurðurinn var felldur úr gildi og lagt fyrir héraðsdóm að taka málið til efnismeðferðar.

Hrd. 583/2010 dags. 12. október 2010[HTML] [PDF]


Hrd. 140/2011 dags. 14. mars 2011[HTML] [PDF]
Ágreiningur var um hvort lögreglustjóra hefði verið heimilt að gefa út ákæru í því máli þar sem ákærða þótti málið ekki nógu undirbúið af hálfu ákæruvaldsins. Hæstiréttur leit svo á að það væri ekki dómstóla að endurmeta ákvörðun handhafa ákæruvaldsins um það hvort gefa skuli út ákæru eða ekki.

Hrd. 446/2011 dags. 25. júlí 2011 (Refsikröfu vantaði)[HTML] [PDF]


Hrd. 578/2011 dags. 26. október 2011[HTML] [PDF]


Hrd. 703/2012 dags. 10. desember 2012 (Al-Thani)[HTML] [PDF]


Hrd. 652/2013 dags. 11. október 2013[HTML] [PDF]
Ákæra var gefin út gagnvart stelpu varðandi fjársvik. Hún bauð manni vændisþjónustu gegn greiðslu. Þau hittust en hún hrifsar peninginn af manninum og hleypur í burtu. Vændiskaupandinn gat ekki vænst réttarverndar.

Hrd. 796/2013 dags. 14. janúar 2014[HTML] [PDF]


Hrd. 206/2014 dags. 4. apríl 2014[HTML] [PDF]


Hrd. 673/2014 dags. 17. október 2014 (Niðurfelling saksóknar)[HTML] [PDF]


Hrd. 710/2014 dags. 11. nóvember 2014 (Ákæru vísað frá)[HTML] [PDF]
M sat í óskiptu búi.

Hann spreðaði kyrfilega. Hann millifærði milljónir til kvenna í Ghana. Hann hafði fengið bætur vegna jarðskjálftans á Suðurlandi með því skilyrði að hann lagaði húsið, en hann gerði það ekki. Þegar búinu var svo skipt var það svo eignalaust.

Gerð var skaðabótakrafa í sakamáli. Hæstaréttur taldi skorta á heimfærslu við umboðssvik og fjárdrátt.

Hrd. 844/2014 dags. 9. janúar 2015[HTML] [PDF]


Hrd. 19/2015 dags. 21. janúar 2015[HTML] [PDF]


Hrd. 155/2016 dags. 7. mars 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 253/2016 dags. 7. apríl 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 728/2016 dags. 1. nóvember 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 749/2017 dags. 1. desember 2017[HTML] [PDF]