Úrlausnir.is

Yfirlit

Hæstaréttardómar (729)
Dómasafn Hæstaréttar (19)
Umboðsmaður Alþingis (313)
Stjórnartíðindi (355)
Dómasafn Félagsdóms (4)
Dómasafn Landsyfirréttar (1)
Alþingistíðindi (427)
Ársskýrslur umboðsmanns Alþingis (135)
EES-viðbætir við Stjórnartíðindi ESB (3220)
Alþingi (9504)
Aðrir úrlausnaraðilar

• Áfrýjunarnefnd í kærumálum háskólanema (5)
• Áfrýjunarnefnd neytendamála (26)
• Áfrýjunarnefnd samkeppnismála (29)
• Endurupptökudómur (3)
• Endurupptökunefnd (7)
• Félagsdómur (52)
• Fjarskiptastofa (11)
• Héraðsdómur Austurlands (19)
• Héraðsdómur Norðurlands eystra (35)
• Héraðsdómur Norðurlands vestra (11)
• Héraðsdómur Reykjaness (154)
• Héraðsdómur Reykjavíkur (955)
• Héraðsdómur Suðurlands (38)
• Héraðsdómur Vestfjarða (7)
• Héraðsdómur Vesturlands (25)
• Kærunefnd barnaverndarmála (3)
• Kærunefnd greiðsluaðlögunarmála (82)
• Kærunefnd húsamála (47)
• Kærunefnd jafnréttismála (53)
• Kærunefnd lausafjár- og þjónustukaupa (26)
• Kærunefnd útboðsmála (149)
• Kærunefnd útlendingamála (2022)
• Kærunefnd vöru- og þjónustukaupa (10)
• Landsréttur (414)
• Mannanafnanefnd (5)
• Mannréttindadómstóll Evrópu (3)
• Matsnefnd eignarnámsbóta (20)
• Málskotsnefnd Lánasjóðs íslenskra námsmanna (77)
• Málskotsnefnd Menntasjóðs námsmanna (6)
• Nefnd vegna lausnar um stundarsakir (4)
• Óbyggðanefnd (27)
• Póst- og fjarskiptastofnun (84)
• Ríkistollanefnd (13)
• Samkeppniseftirlitið (138)
• Samkeppnisráð (19)
• Samkeppnisstofnun (1)
• Tollstjóri (7)
• Úrskurðarnefnd almannatrygginga (15)
• Úrskurðarnefnd atvinnuleysistrygginga og vinnumarkaðsaðgerða (33)
• Úrskurðarnefnd félagsþjónustu og húsnæðismála (43)
• Úrskurðarnefnd fjarskipta- og póstmála (19)
• Úrskurðarnefnd fæðingar- og foreldraorlofsmála (68)
• Úrskurðarnefnd hollustuhátta og mengunarvarna (7)
• Úrskurðarnefnd skipulags- og byggingarmála (22)
• Úrskurðarnefnd umhverfis- og auðlindamála (209)
• Úrskurðarnefnd um leiðréttingu verðtryggðra fasteignaveðlána (49)
• Úrskurðarnefnd um upplýsingamál (33)
• Úrskurðarnefnd velferðarmála (413)
• Yfirskattanefnd (213)

Fara á yfirlit

Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Hrd. 1985:59 nr. 222/1982 ^[PDF]

---

Hrd. 1990:75 nr. 330/1988 ^[PDF]

---

Hrd. 1994:1937 nr. 2/1992 ^[PDF]

---

Hrd. 1995:3269 nr. 202/1994 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2737 nr. 195/1995 ^[PDF]

---

Hrd. 1996:2766 nr. 379/1995 (Kaldrananeshreppur) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3002 nr. 221/1995 (Fullvirðisréttur og greiðslumark í landbúnaði - Greiðslumark I - Fosshólar) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:3962 nr. 286/1996 (Lyfjalög - Lyfsöluleyfi) ^[PDF]

---

Hrd. 1996:4171 nr. 423/1996 ^[PDF]

---

Hrd. 1997:3600 nr. 134/1997 (Fóstureyðing) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:128 nr. 98/1997 (Landsbankinn) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:187 nr. 113/1997 ^[PDF]

---

Hrd. 1998:829 nr. 78/1998 (Yfirskattanefnd - Frávísun) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:1376 nr. 280/1997 (Húsnæðisstofnun) ^[PDF]

---

Hrd. 1998:3460 nr. 50/1998 (Lyfjaeftirlitsgjald I) ^[PDF]
Lyfsala var gert að greiða Lyfjaeftirliti ríkisins eftirlitsgjald sem skilgreint var í reglugerð sem tiltekið hlutfall „veltu og/eða umfangi eftirlitsskyldrar starfsemi“. Hæstiréttur taldi að skýra hefði lagaákvæðið á þann hátt að um væri að ræða heimild til þess að leggja á þjónustugjald og ekki voru færð viðhlítandi rök af hálfu stjórnvalda fyrir því að veltan ein og sér endurspeglaði þörfina á eftirliti með einstökum lyfjabúðum. Eftirlitsgjaldið sem lagt var á með reglugerðinni var ekki talið standast kröfur 40. og 77. gr. stjórnarskrárinnar.

---

Hrd. 1998:4533 nr. 224/1998 ^[PDF]

---

Hrd. 1999:231 nr. 222/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:390 nr. 177/1998 (Blindur nemandi við HÍ)^{[HTML] [PDF]}
Blindur nemandi sótti um og fékk inngöngu í HÍ. Síðar hrökklaðist nemandinn úr námi vegna skorts á aðgengi að kennsluefni sem hann gæti nýtt sér. Hæstiréttur túlkaði skyldur HÍ gagnvart nemandanum í ljósi ákvæða MSE um jafnræði og réttar til menntunar.

---

Hrd. 1999:654 nr. 278/1998 (Framleiðsluréttur á mjólk)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:686 nr. 279/1998 (Framleiðsluréttur á mjólk)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:802 nr. 247/1998 (Svæðisskrifstofa málefna fatlaðra)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1360 nr. 340/1998^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1999:1916 nr. 426/1998 (Hnefaleikar - Hnefaleikabann)^{[HTML] [PDF]}
Í málinu var ákært fyrir brot á lögum um bann við hnefaleikum, nr. 92/1956, og báru ákærðu það fyrir sig að lögin hefðu fallið úr gildi fyrir notkunarleysi. Einnig báru þeir fyrir sig að bannið næði ekki yfir þá háttsemi þeir voru sakaðir um þar sem þeir hafi stundað áhugamannahnefaleika sem hefði ekki sömu hættueiginleika og þeir hnefaleikar sem voru stundaðir þegar bannið var sett á. Hæstiréttur féllst ekki á þessar málsvarnir og taldi að lögin hefðu ekki fallið brott sökum notkunarleysis né vera andstæð jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar.

---

Hrd. 2000:132 nr. 311/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:571 nr. 356/1999 (Matsreglur ríkisskattstjóra)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:683 nr. 380/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:1534 nr. 12/2000 (Vatneyrardómur)^{[HTML] [PDF]}
Skipstjóri, ásamt öðrum aðila, voru ákærðir fyrir brot gegn ýmsum lögum fyrir að hafa haldið til botnvörpuveiða án nokkurra aflaheimilda til veiðanna. Báðir viðurkenndu að hafa enga aflaheimild en sögðu að lagaskyldan um aflaheimild bryti í bága við stjórnarskrárvarin réttindi þeirra.

Meirihluti Hæstaréttar féllst ekki á þá málsvörn og beitti samræmisskýringu á milli 65. og 75. gr. stjórnarskrárinnar. Talið var að löggjafinn hafi almenna heimild til að takmarka frelsi manna til að stunda fiskveiðar í atvinnuskyni, en yrði þá að gæta jafnræðis. Takmarkanir á leyfilegum heildarafla verði að vera nauðsynlegar og þær yrðu að vera reistar á efnislegum mælikvarða (málefnalegum sjónarmiðum) svo jafnræðis sé gætt. Þá nefndi Hæstiréttur að þó slíkt mat væri á valdi löggjafans væri það samt hlutverk dómstóla að leysa úr því hvort lögin sem reist væru á því mati samræmdust grundvallarreglum stjórnarskrárinnar. Hæstiréttur taldi að umrædd takmörkun hefði verið reist á málefnalegum sjónarmiðum.

Í dómnum var vísað til desemberdómsins um stjórn fiskveiða og skýrt frá því að í þeim dómi hafði ekki verið tekin frekari afstaða til þess hvort viðurkenna átti rétt málsaðilans á úthlutun aflaheimilda. Með framangreindu hafnaði Hæstiréttur málsástæðum þeirra ákærðu um að umrætt mál hefði skorið úr um stjórnskipulegt gildi 7. gr. laga um stjórn fiskveiða.

---

Hrd. 2000:1621 nr. 15/2000 (Stjörnugrís I)^{[HTML] [PDF]}
Of víðtækt framsal til ráðherra um hvort framkvæmdir þyrftu að fara í mat á umhverfisáhrifum.

---

Hrd. 2000:1658 nr. 291/1999^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2131 nr. 486/1999 (Dómnefnd um lektorsstarf)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:2909 nr. 179/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3239 nr. 178/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:3252 nr. 157/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2000:4122 nr. 153/2000 (Kauphóll)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:84 nr. 172/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:946 nr. 359/2000 (Laxalind)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:1497 nr. 373/2000^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:2028 nr. 113/2001 (Stjörnugrís II - Hæfi ráðherra)^{[HTML] [PDF]}
Stjörnugrís hf. (S) leitaði til heilbrigðisnefndar um fyrirhugaða stækkun svínabús í samræmi við nýsett lög um umhverfismat. Við meðferð málsins aflaði heilbrigðisnefndin skriflegs álits umhverfisráðuneytisins um hvort henni væri heimilt að gefa út starfsleyfi samkvæmt eldri lögunum eða hvort það yrði að gefa út samkvæmt nýju lögunum þar sem krafist væri mats á umhverfisáhrifum. Ráðuneytið leit svo á að nýju lögin ættu að gilda. S kærði niðurstöðuna til umhverfisráðherra og krafðist ógildingar á ákvörðun heilbrigðisnefndarinnar og krafðist þess að bæði umhverfisráðherra og allt starfsfólk ráðuneytisins viki sæti í málinu.

Hæstiréttur taldi að umhverfisráðherra hefði verið vanhæfur til meðferðar málsins á æðra stjórnsýslustigi þar sem álitið sem heilbrigðisnefndin aflaði frá ráðuneytinu hafi verið skrifað í umboði ráðherra og þar af leiðandi falið í sér afstöðu ráðherra sjálfs, óháð því hvort ráðherrann sjálfur hafi kveðið upp úrskurðinn eða starfsmenn þeir sem undirrituðu bréfið.

---

Hrd. 2001:2547 nr. 40/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:3151 nr. 160/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4134 nr. 182/2001 (Skíði í Austurríki)^{[HTML] [PDF]}
Árekstur var í skíðabrekku. Skoðaðar voru alþjóðlegar reglur skíðasambandsins um það hver væri í rétti og hver í órétti.

---

Hrd. 2001:4237 nr. 393/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2001:4559 nr. 204/2001 (Lífeyrissjóður sjómanna V)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:774 nr. 38/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1922 nr. 434/2001^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:1994 nr. 26/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2855 nr. 310/2002^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:2943 nr. 18/2002 (Skuldabréf)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3066 nr. 121/2002 (Sýslumaður á Keflavíkurflugvelli)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3373 nr. 157/2002 (Sorpförgun fyrir Varnarliðið)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3392 nr. 236/2002 (Guðlaugur Magnússon sf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3612 nr. 190/2002 (Hoffell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2002:3686 nr. 167/2002 (ASÍ-dómur - Lagasetning á sjómannaverkfall)^{[HTML] [PDF]}
Í málinu var deilt um lagasetningu á verkföll og verkbönn ýmissa félaga innan Sjómannasambands Íslands og Farmanna- og fiskimannasambands Íslands, og eru þau félög innan ASÍ. ASÍ stefndi ríkinu og Samtökum atvinnulífsins til að fá úr skorið um lögmæti lagasetningarinnar. Hæstiréttur staðfesti dóm héraðsdóms með vísan til forsendna hans.

Megindeilurnar byggðust á því að með setningu laganna væri vegið að samningsfrelsi þeirra og verkfallsrétti sem nyti verndar 74. gr. stjórnarskrárinnar, sbr. 11. gr. MSE. Þá snerust þær einnig um að lögin hefðu einnig náð yfir aðildarfélög sem höfðu ekki tekið þátt í umræddum aðgerðum. Að auki var vísað til jafnræðisreglu 65. gr. stjórnarskrárinnar þar sem eitt aðildarfélaga Samtaka atvinnulífsins hafði gert kjarasamning við Vélstjórafélag Íslands um mörg atriði nátengd deilumálunum sem gerðardómur skyldi líta til.

Litið var til þess að með sérstakri upptalningu á stéttarfélögum í 74. gr. yrðu gerðar ríkari kröfur til takmarkana á réttindum þeirra. Hins vegar var ákvæðið ekki túlkað með þeim hætti að löggjafanum væri óheimilt að setja lög sem stöðvuðu vinnustöðvanir tímabundið. Við setningu laganna hafði verkfallið þá staðið í sex vikur og taldi löggjafinn að ef ekkert væri gert hefði það neikvæð áhrif á almannahagsmuni. Ekki voru talin efni til þess að hnekkja því mati löggjafans.

Lagasetningin kvað á um að gerðardómur myndi ákvarða kjör allra aðildarfélaganna og jafnframt þeirra sem ekki höfðu tekið þátt í umræddum aðgerðum. Í greinargerð viðurkenndi íslenska ríkið að það hefði ekki verið ætlun laganna að þau næðu jafnframt yfir félög sem hvorki væru í verkfalli né verkbanni við gildistöku laganna. Gerðardómur taldi sig samt knúinn til þess að ákvarða einnig kjör þeirra sökum lagafyrirmælanna og takmarkaðs valdsviðs. Dómur héraðsdóms, með vísan til 1. mgr. 74. gr. stjórnarskrárinnar, taldi að almannaheill hafi ekki krafist svo víðtæks gildissviðs og var því dæmt að umrætt bann laganna næði ekki yfir þau né ákvörðun gerðardómsins.

Dómsorð:
Fallist er á kröfu stefnanda að því leyti, að viðurkennt er að Verkalýðsfélagi Snæfellsbæjar, Verkalýðsfélaginu Stjörnunni í Grundarfirði og Verkalýðsfélagi Stykkishólms sé, þrátt fyrir ákvæði l. gr., 2. gr., og 3. gr. laga nr. 34/2001, heimilt að efna til verkfalls og að ákvörðun gerðardóms samkvæmt sömu lögum ráði ekki kjörum fiskimanna í þessum félögum.
Stefndu, íslenska ríkið og Samtök atvinnulífsins, skulu að öðru leyti vera sýknir af kröfum stefnanda, Alþýðusambands Íslands, í máli þessu.
Málskostnaður fellur niður.

---

Hrd. 2003:422 nr. 400/2002 (Byggingarsamvinnufélag I)^{[HTML] [PDF]}
Fjölbýlishús var reist af Samtökum aldraðra, sem voru byggingarsamvinnufélag. Í samþykktum félagsins var í 17. gr. var kveðið á um forkaupsrétt félagsins á íbúðum ásamt kvöðum um hámarkssöluverð íbúðanna. VG átti íbúð í fjölbýlishúsinu en lést svo. VJ keypti íbúðina af dánarbúinu og féll byggingarsamvinnufélagið frá forkaupsréttinum. Á íbúðinni lá fyrir þinglýst sem kvöð á hana yfirlýsingu um að íbúðin skyldi aldrei seld né afhent til afnota öðrum en þeim sem væru orðnir 63 ára að aldri og félagar í Samtökum aldraðra, en ekkert minnst á hámarkssöluverð.

Hæstiréttur taldi að áskilnaður samþykktanna um hámarkssöluverðið yrði ekki beitt gagnvart aðila sem eigi var kunnugt um skuldbindinguna að þeim tíma liðnum sem lögin áskildu. Þá var VJ ekki meðlimur í Samtökum aldraðra og ekki sannað að henni hefði verið kunnugt um það skilyrði samþykktanna.

---

Hrd. 2003:913 nr. 462/2002 (Læknaráð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:934 nr. 381/2002 (Snjóflóðahætta - Hnífsdalur)^{[HTML] [PDF]}
A byggði hús í Hnífsdal í lóð sem hann fékk úthlutaðri árið 1982 og flutti lögheimili sitt þangað árið 1985. Síðar sama ár voru sett lög er kváðu á um gerð snjóflóðahættumats. Slíkt var var gert og mat á þessu svæði staðfest árið 1992, og samkvæmt því var hús A á hættusvæði. Árið 1995 var sett inn heimild í lögin fyrir sveitarstjórnir til að gera tillögu um að kaupa eða flytja eignir á hættusvæðum teldist það hagkvæmara en aðrar varnaraðgerðir ofanflóðasjóðs. Í lögunum var nánar kveðið á um þau viðmið sem ákvarðanir úr greiðslum úr sjóðnum ættu að fara eftir.

Sveitarfélagið gerði kaupsamning við A um kaup á eign hans árið 1996 eftir að tveir lögmenn höfðu metið eignina að beiðni sveitarfélagsins. A og sambýliskona hans settu fyrirvara í kaupsamninginn um endurskoðun kaupverðsins þar sem þau teldu það ekki samræmast ákvæðum stjórnarskrár um friðhelgi eignarréttarins né jafnræðisreglu hennar. Árið 1998 var gefið út fyrirvaralaust afsal fyrir eigninni og flutti A brott úr sveitarfélaginu.

A taldi að eignarréttarákvæði stjórnarskrárinnar fæli í sér að hann hefði átt að fá því sem jafngilti brunabótamati fyrir fasteignina enda hefði hann fengið þá upphæð ef hús hans hefði farist í snjóflóði eða meinað að búa í eigninni sökum snjóflóðahættu. Sveitarfélagið taldi að brunabótamat væri undantekning sem ætti ekki við í þessu máli og að þar sem A flutti brott reyndi ekki á verð á eins eða sambærilegri eign innan sveitarfélagsins, og þar að auki hefði engin sambærileg eign verið til staðar fyrir hann í sveitarfélaginu.

Hæstiréttur nefndi að þótt svo vandað hús hefði ekki verið fáanlegt á þessum tíma voru samt sem áður til sölu sem virtust vera af álíka stærð og gerð. Þá taldi hann að markaðsverð ætti að teljast fullt verð nema sérstaklega stæði á, og nefndi að slíkt hefði komið til greina af A hefði ekki átt kost á að kaupa sambærilega eign innan sveitarfélagsins né byggja nýtt hús fyrir sig og fjölskyldu sína, og því neyðst til að flytja á brott. A þurfti að bera hallan af því að hafa ekki sýnt fram á að slíkar sérstakar aðstæður ættu við í málinu. Staðfesti Hæstiréttur því hinn áfrýjaða sýknudóm.

---

Hrd. 2003:1486 nr. 429/2002 (Hlíðartún)^{[HTML] [PDF]}
Galli að gluggar héldu ekki vindi og gólfið væri sigið. Í matsgerð kom fram að ekki hefði verið unnt að finna sambærilegt hús á markaði. Afslátturinn var dæmdur að álitum.

---

Hrd. 2003:2045 nr. 477/2002 (Bókadómur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2850 nr. 256/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:2989 nr. 472/2002 (Dóttir héraðsdómara)^{[HTML] [PDF]}
Héraðsdómur var ómerktur þar sem dóttir héraðsdómara og sonur eins vitnisins voru í hjúskap.

---

Hrd. 2003:3239 nr. 23/2003 (Sýking í hælbeini)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:3323 nr. 144/2003 (Skattskyld hlunnindi)^{[HTML] [PDF]}
Eftir hlutafélagavæðingu ríkisbanka var ákveðið að hækka hlutafé annars þeirra með því að bjóða starfsmönnum sínum að kaupa hlutabréf í honum á lægra gengi en almenningi bauðst stuttu síðar þegar bréfin voru seld opinberlega. Skattayfirvöld túlkuðu verðmuninn sem skattskyld hlunnindi og færðu hann til tekna starfsmannsins. Starfsmaðurinn krafðist ógildingar úrskurðar yfirskattanefndar sem staðfesti ákvörðun skattayfirvalda.

Hæstiréttur staðfesti héraðsdóm með vísan til röksemda hans. Héraðsdómur taldi að túlka ætti ákvæði laga um tekju- og eignaskatt um hvað teljist til skattskyldra tekna með rúmum hætti og sýknaði því íslenska ríkið af kröfum starfsmannsins.

---

Hrd. 2003:3633 nr. 388/2003 (British Tobacco)^{[HTML] [PDF]}
Sett voru lög sem höfðu meðal annars þau áhrif að ekki hefði mátt hafa tóbak sýnilegt gagnvart almenningi. Tóbaksframleiðandi fór í mál gegn íslenska ríkinu þar sem það taldi lögin andstæð hagsmunum sínum vegna minni sölu. Héraðsdómur taldi framleiðandann skorta lögvarða hagsmuni þar sem ÁTVR væri seljandi tóbaks en ekki framleiðandinn. Hæstiréttur var ekki sammála því mati héraðsdóms og taldi tóbaksframleiðandann hafa lögvarða hagsmuni um úrlausn dómkröfunnar.

---

Hrd. 2003:4153 nr. 151/2003 (Gagnagrunnur á heilbrigðissviði)^{[HTML] [PDF]}
Á grundvelli skyldna í 1. mgr. 71. gr. stjórnarskrárinnar var ekki talið fullnægjandi framkvæmd yfirlýsts markmiðs laga er heimiluðu söfnun ópersónugreinanlegra upplýsinga í gagnagrunn á heilbrigðissviði, að kveða á um ýmiss konar eftirlit með gerð og starfrækslu gagnagrunns opinberra stofnana og nefnda án þess að þær hafi ákveðin og lögmælt viðmið að styðjast í störfum sínum. Þá nægði heldur ekki að fela ráðherra að kveða á um skilmála í rekstrarleyfi né fela öðrum handhöfum opinbers valds að setja eða samþykkja verklagsreglur þess efnis.

---

Hrd. 2003:4300 nr. 438/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2003:4547 nr. 447/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:139 nr. 344/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:171 nr. 280/2003 (Kárahnjúkavirkjun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:446 nr. 239/2003 (Kennari í námsleyfi - Greiðslur úr námsleyfasjóði)^{[HTML] [PDF]}
Stjórn námsleyfasjóðs var óheimilt að beita nýjum reglum um úthlutun námsleyfa afturvirkt á ákvarðanir sem þegar höfðu verið teknar.

---

Hrd. 2004:540 nr. 234/2003 (Starfsmaður á Sólheimum)^{[HTML] [PDF]}
Vistmaður á sambýli réðst á starfsmann en starfsmaðurinn vildi sækja bætur vegna árásarinnar. Gerð var lagaleg krafa um framlagningu kæru en starfsmaðurinn vildi það ekki. Honum var því synjað af bætur af hálfu bótanefndar og sótt hann því dómsmál til að fá ákvörðuninni hnekkt. Eftir höfðun málsins var fjarlægð áðurnefnd lagaleg krafa um kæru og í framhaldinu var dómkrafa starfsmannsins um ógildingu ákvörðunarinnar samþykkt.

---

Hrd. 2004:791 nr. 301/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:822 nr. 244/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:879 nr. 347/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:1293 nr. 275/2003 (Niðurlagning stöðu - Prófessor við læknadeild)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2134 nr. 4/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2220 nr. 296/2003^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:2888 nr. 7/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3232 nr. 8/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:3691 nr. 174/2004 (Atlantsskip)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4545 nr. 178/2004 (Brjóstaminnkun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2004:4764 nr. 209/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:36 nr. 517/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:122 nr. 258/2004 (Félagsráðgjafi - Tæknifræðingur - Deildarstjóri)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:378 nr. 273/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:470 nr. 344/2004 (Djúpiklettur - Yfirtaka löndunar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:551 nr. 334/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:631 nr. 369/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:893 nr. 244/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1072 nr. 386/2004 (Byggingarvinna)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1507 nr. 453/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1861 nr. 496/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1870 nr. 475/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:1906 nr. 367/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2130 nr. 365/2004^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2432 nr. 44/2005 (Óðinsgata)^{[HTML] [PDF]}
Uppgefin stærð á íbúð var 45 m² í skrám Fasteignamats ríkisins og söluyfirliti fasteignasölunnar en var svo í raun 34,2 m². Ef tekið hefði verið tillit til hlutdeildar í sameign hefði hún orðið 35,74 m². Staðfesti Hæstiréttur því rétt kaupanda til afsláttar af kaupverðinu.

---

Hrd. 2005:2503 nr. 20/2005 (Starfsleyfi álvers í Reyðarfirði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:2925 nr. 312/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3168 nr. 47/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3394 nr. 66/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3641 nr. 82/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:3830 nr. 108/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4111 nr. 139/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4581 nr. 358/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4745 nr. 199/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2005:4940 nr. 175/2005 (Framkvæmdastjóri Jafnréttisstofu)^{[HTML] [PDF]}
V höfðaði skaðabótamál á hendur íslenska ríkinu vegna málsmeðferðar félagsmálaráðherra við starfslok hennar úr starfi framkvæmdastýru Jafnréttisstofu. V hafði lagt til að hún viki tímabundið úr starfi á meðan mál um ráðningu leikhússtjóra Leikfélags Akureyrar væri til meðferðar hjá dómstólum. Félagsmálaráðherra hafði látið hjá líða að fallast á þetta boð V.

Hæstiréttur taldi að ráðherra hefði átt að fallast á þetta boð þar sem í því hefði falist vægari valkostur en að víkja henni varanlega úr embættinu.

---

Hrd. 2006:465 nr. 337/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:657 nr. 382/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:717 nr. 380/2005 (deCode)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:745 nr. 376/2005 (Heimilisfræðikennari)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:843 nr. 393/2005 (Kasper ehf. - Ölgerðin)^{[HTML] [PDF]}
Kasper rak bar á Höfðabakka og átti Ölgerðin að ráða hljómsveitir til að spila á barnum. Ölgerðin taldi forsendur samningsins brostnar þar sem bjórsalan hefði ekki orðið eins mikil og búist var og vildi ekki lengur ráða hljómsveitir til að spila á barnum, og beitti fyrir sig orðalagi viðaukasamnings sem Hæstiréttur túlkaði sem skilyrði. Ölgerðin var sýknuð af kröfum Kaspers ehf.

---

Hrd. 2006:866 nr. 371/2005 (Síldeyjardómur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1149 nr. 384/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1278 nr. 443/2005 (Þverfell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1455 nr. 129/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1679 nr. 424/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1689 nr. 220/2005 (Tóbaksdómur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:1916 nr. 432/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2032 nr. 196/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2101 nr. 505/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2160 nr. 475/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2203 nr. 345/2005 (Fell)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2436 nr. 447/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:2513 nr. 502/2005^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:3712 nr. 26/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4467 nr. 14/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4666 nr. 548/2006 (Atlantsskip)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4700 nr. 215/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:4737 nr. 225/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 2006:5370 nr. 286/2006^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 650/2006 dags. 16. janúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 243/2006 dags. 1. febrúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 241/2006 dags. 22. febrúar 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 315/2006 dags. 8. mars 2007 (Glútaraldehýð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 501/2006 dags. 15. mars 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 396/2006 dags. 22. mars 2007 (Líftrygging)^{[HTML] [PDF]}
Maðurinn gaf ekki upp að hann væri með kransæðasjúkdóm og vátryggingafélagið neitaði að greiða líftrygginguna þegar á reyndi.

---

Hrd. 630/2006 dags. 26. apríl 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 218/2007 dags. 8. maí 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 227/2007 dags. 16. maí 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 598/2006 dags. 24. maí 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 518/2006 dags. 7. júní 2007 (FL-Group)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 655/2006 dags. 14. júní 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 634/2006 dags. 14. júní 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 648/2006 dags. 14. júní 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 323/2007 dags. 15. ágúst 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 131/2007 dags. 13. september 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 523/2006 dags. 20. september 2007 (Starfsmannaleigur - Impregilo SpA)^{[HTML] [PDF]}
Spurt var um hver ætti að skila skattinum. Fyrirætlað í lögskýringargögnum en kom ekki fram í lagatextanum, og því ekki hægt að byggja á lagaákvæðinu.

---

Hrd. 15/2007 dags. 20. september 2007 (Trésmiðja Snorra Hjaltasonar hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 74/2007 dags. 27. september 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 99/2007 dags. 11. október 2007 (Skaftártunguafréttur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 107/2007 dags. 18. október 2007 (Netþjónn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 548/2007 dags. 31. október 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 7/2007 dags. 8. nóvember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 569/2007 dags. 12. nóvember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 44/2007 dags. 22. nóvember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 201/2007 dags. 6. desember 2007^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 153/2007 dags. 13. desember 2007 (Flugslys í Hvalfirði)^{[HTML] [PDF]}
Flugkennari losnaði undan bótaskyldu.

---

Hrd. 286/2007 dags. 17. janúar 2008 (Lífeyrissjóður starfsmanna Reykjavíkurborgar)^{[HTML] [PDF]}
Hæstiréttur taldi að ákvæði stjórnsýslulaga giltu ekki um Lífeyrissjóð starfsmanna Reykjavíkurborgar þar sem um hann giltu ákvæði laga nr. 129/1997 um skyldutryggingu lífeyrisréttinda og starfsemi lífeyrissjóða. Þá gat Hæstiréttur þess að engin sérákvæði væru í lögum sem giltu um starfsemi sjóðsins sem gerði hann frábrugðinn öðrum lífeyrissjóðum, og breytti sú staðreynd ekki því mati þó svo að samþykktir sjóðsins kvæðu á um að eigendur hans teldust vera Reykjavíkurborg og sjóðfélagar, og að hinn fyrrnefndi skipaði þrjá stjórnarmenn í fimm manna stjórn sjóðsins og Starfsmannafélag Reykjavíkurborgar tvo.

---

Hrd. 89/2007 dags. 17. janúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 262/2007 dags. 24. janúar 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 142/2007 dags. 7. febrúar 2008 (Olíusamráð - Reykjavíkurborg)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 143/2007 dags. 7. febrúar 2008 (Olíusamráð - Strætó bs.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 61/2008 dags. 22. febrúar 2008^{[HTML] [PDF]}
Maður fann eftirfararbúnað í bifreið sinni og krafðist þess að þeirri rannsóknaraðgerð yrði hætt. Lögmaður mannsins bað um gögn málsins eftir að málinu lauk fyrir Hæstarétti. Hæstiréttur taldi að lögmaðurinn hefði ekki verið við slíkur eftir dómsuppsögu fyrir Hæstarétti. Við það hafi lokið skipun lögmannsins sem verjanda sakbornings og hafði hann ekki réttarstöðu sem slíkur.

---

Hrd. 221/2007 dags. 13. mars 2008 (Höfundaréttur)^{[HTML] [PDF]}
Í útgáfu ævisögu Halldórs Laxness voru fjölmargar tilvitnanir sem taldar voru brjóta gegn höfundarétti. Hæstiréttur taldi að málshöfðunarfrestur til að hafa uppi refsikröfu í einkamáli hefði verið liðinn og var þeim kröfulið vísað sjálfkrafa frá héraðsdómi.

---

Hrd. 442/2007 dags. 13. mars 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 443/2007 dags. 13. mars 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 449/2007 dags. 18. mars 2008 (VÍS III)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 248/2007 dags. 10. apríl 2008 (Iveco bátavél)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 257/2008 dags. 26. maí 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 559/2007 dags. 12. júní 2008 (Öndvegisréttir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 264/2008 dags. 18. júní 2008 (Vestfjarðarvegur - Fuglaverndarfélag Íslands)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 430/2007 dags. 18. september 2008 (Hjúkrunarfræðingur á geðsviði)^{[HTML] [PDF]}
X starfaði sem hjúkrunarfræðingur á geðsviði Landspítala Íslands ásamt hjúkrunarfræðingnum Y. Y sakaði X um kynferðislega áreitni utan vinnustaðar og lýsti því yfir að hann væri tilbúinn til þess að færa sig milli deilda.

Yfirmenn X ákváðu að færa X milli deilda gegn vilja hennar vegna ágreiningsins sem ríkti meðal þeirra tveggja og að ágreiningurinn truflaði starfsemina. Landspítalinn hélt því fram að um væri að ræða ákvörðun á grundvelli stjórnunarréttar vinnuveitenda og því ættu reglur stjórnsýsluréttarins ekki við.

Hæstiréttur taldi að ákvörðunin hefði slík áhrif á æru X, réttindi hennar og réttarstöðu hennar að öðru leyti, að hún teldist vera stjórnvaldsákvörðun. Fallist var á kröfu X um ógildingu þeirrar ákvörðunar Landspítalans um að flytja hana úr starfi milli deilda og greiðslu miskabóta.

---

Hrd. 550/2006 dags. 18. september 2008 (Faxaflóahafnir)^{[HTML] [PDF]}
Aðili taldi að Faxaflóahöfnum hafi verið óheimilt að setja áfenga og óáfenga drykki í mismunandi gjaldflokka vörugjalds hafnarinnar og höfðaði mál á grundvelli meints brots á jafnræðisreglu 11. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 og 65. gr. stjórnarskrárinnar.

Hæstiréttur leit svo á að áfengar og óáfengar drykkjarvörur væru eðlisólíkar og því ekki um sambærilegar vörur að ræða, og hafnaði því þeirri málsástæðu.

---

Hrd. 640/2007 dags. 2. október 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 672/2007 dags. 23. október 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 580/2008 dags. 6. nóvember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 623/2008 dags. 2. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 181/2008 dags. 4. desember 2008 (Lóðarúthlutun í Kópavogi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 152/2008 dags. 4. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 284/2008 dags. 11. desember 2008 (Ferðaþjónusta fatlaðra)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 128/2008 dags. 18. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 671/2008 dags. 18. desember 2008 (Teigsskógur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 147/2008 dags. 18. desember 2008^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 318/2008 dags. 5. febrúar 2009 (Fæðingarorlof)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 390/2008 dags. 12. febrúar 2009 (Golfkúla)^{[HTML] [PDF]}
GÓ krafðist viðurkenningar á skaðabótaskyldu GG þar sem hinn síðarnefndi sló golfkúlu sem lenti í hægra auga GÓ. Hæstiréttur féllst á þær forsendur héraðsdóms um viðhorf um vægara sakarmat við golfiðkun og um íþrótta almennt, en féllst þó ekki á að þau leiddu til þess að sök legðist ekki á GG. Litið var til þess að GÓ hefði verið staddur nánast beint í skotlínu GG og að GÓ hlyti að hafa séð GG þegar hann sló í kúluna. Ekki var fallist á að sjónarmið GG um áhættutöku leiddu til þess að hann væri ekki gerður bótaábyrgur fyrir tjóni GÓ. Var því GG talinn bera fébótaábyrgð á tjóninu. GÓ var látinn bera helming tjónsins þar sem hann hafði ekki uppfyllt nægilega aðgæslukröfur sem honum hafi verið gerðar.

---

Hrd. 379/2008 dags. 19. mars 2009 (Lindargata 33)^{[HTML] [PDF]}
Synjað var um skaðabætur vegna leigu á öðru húsnæði á meðan endurbætur færu fram á þeim grundvelli að saknæm háttsemi gagnaðilans var ekki sönnuð, þrátt fyrir að fallist hafði verið á skaðabætur vegna beins tjóns.

---

Hrd. 218/2008 dags. 19. mars 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 451/2008 dags. 30. apríl 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 564/2008 dags. 6. maí 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 609/2008 dags. 6. maí 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 549/2008 dags. 6. maí 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 479/2008 dags. 14. maí 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 575/2008 dags. 28. maí 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 604/2008 dags. 18. júní 2009 (Vanhæfur dómari)^{[HTML] [PDF]}
P krafðist frekari bóta í kjölfar niðurstöðunnar í Dómur MDE Pétur Thór Sigurðsson gegn Íslandi dags. 10. apríl 2003 (39731/98)^ⓘ.

Hæstiréttur féllst á að íslenska ríkið bæri bótaábyrgð en P sýndi ekki fram á að niðurstaða málsins hefði verið önnur ef annar dómari hefði komið í stað þess dómara sem álitinn var vanhæfur. Taldi hann því að P hefði ekki sýnt fram á að hann ætti rétt á frekari bótum en MDE hafði dæmt P til handa.

---

Hrd. 41/2009 dags. 1. október 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 228/2009 dags. 29. október 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 37/2009 dags. 5. nóvember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 583/2009 dags. 6. nóvember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 133/2009 dags. 12. nóvember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 95/2009 dags. 26. nóvember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 132/2009 dags. 26. nóvember 2009^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 121/2009 dags. 3. desember 2009 (Elínarmálið - Elín-ÞH)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 665/2008 dags. 17. desember 2009 (Gildi lífeyrissjóður)^{[HTML] [PDF]}
Á þeim tíma þurfti ráðherra að staðfesta samþykktir lífeyrissjóða væru réttar (þ.e. færu að lögum og reglur, jafnræði, eignarrétt, og þvíumlíkt). Í stjórn sjóðsins sat ráðuneytisstjóri fjármálaráðuneytisins og kom ráðuneytisstjórinn ekki að málinu innan ráðuneytisins og vék því ekki af fundi þegar ráðherra undirritaði breytinguna. Hæstiréttur taldi að ráðuneytisstjórinn hefði ekki verið vanhæfur.

---

Hrd. 137/2009 dags. 14. janúar 2010 (Task)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 230/2009 dags. 21. janúar 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 164/2009 dags. 21. janúar 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 88/2009 dags. 4. febrúar 2010 (Arðskrá Veiðifélags Miðfirðinga)^{[HTML] [PDF]}
Arði var úthlutað eftir aðskrá. Þegar arðskrá er metin er horft til fjölda atriða. Hæstiréttur taldi sér óheimilt að endurskoða þetta nema hvað varðar ómálefnanleg sjónarmið.

---

Hrd. 334/2009 dags. 25. febrúar 2010 (Landspilda nr. 381 á Vatnsenda)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 370/2009 dags. 11. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 441/2009 dags. 18. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 444/2009 dags. 25. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 443/2009 dags. 25. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 445/2009 dags. 25. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 265/2009 dags. 30. mars 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 192/2010 dags. 20. apríl 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 560/2009 dags. 29. apríl 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 399/2009 dags. 6. maí 2010 (Skuggahverfi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 245/2009 dags. 6. maí 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 471/2009 dags. 27. maí 2010 (Innheimtufyrirtæki)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 153/2010 dags. 16. júní 2010 (Lýsing - Gengislánadómur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 347/2010 dags. 16. júní 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 408/2010 dags. 20. ágúst 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 420/2010 dags. 23. ágúst 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 471/2010 dags. 16. september 2010 (Vextir gengistryggðs láns)^{[HTML] [PDF]}
Lán bundið gengi tveggja erlendra gjaldmiðla. Ágreiningur var um hvaða vexti skuldari ætti að greiða í ljósi þess að gengislán voru dæmd hafa verið ólögmæt. Hæstiréttur leit svo á að þetta lán hefði verið óverðtryggt þar sem ekki var um það samið. Með því hefðu vextir einnig verið kipptir úr sambandi og því bæri lánið almenna vexti sbr. 4. gr. laga um vexti og verðtryggingu, nr. 38/2001.

---

Hrd. 371/2010 dags. 22. september 2010 (Skattálag - Ne bis in idem I)^{[HTML] [PDF]}
A, B, C, og D voru ákærð fyrir skattalagabrot. Fyrir héraðsdómi var málinu vísað frá að hluta en ákæruvaldið kærði þann úrskurð til Hæstaréttar. Þau ákærðu héldu því fram að þau myndu annars þurfa að þola tvöfalda refsingu þar sem skattayfirvöld höfðu þá þegar beitt refsingu í formi skattaálags.

Hæstiréttur vísaði til 2. gr. laganna um mannréttindasáttmála Evrópu um að dómar MDE væru ekki bindandi að landsrétti. Þrátt fyrir að innlendir dómstólar litu til dóma MDE við úrlausn mála hjá þeim væri það samt sem áður hlutverk löggjafans að gera nauðsynlegar breytingar á landsrétti til að efna þær þjóðréttarlegu skuldbindingar. Þá vísaði Hæstiréttur til þess að dómaframkvæmd MDE hvað úrlausnarefnið varðaði væri misvísandi. MDE hafi í sinni dómaframkvæmd hafnað því að 4. gr. 7. viðaukans yrði metin á þann hátt að mögulegt væri að fjalla um endurákvörðun skatta og beitingu álags í sitt hvoru málinu. Sökum þessarar óvissu vildi Hæstiréttur ekki slá því á föstu að um brot væri að ræða á MSE fyrr en það væri skýrt að íslensk lög færu í bága við hann að þessu leyti.

Úrskurðurinn var felldur úr gildi og lagt fyrir héraðsdóm að taka málið til efnismeðferðar.

---

Hrd. 610/2009 dags. 23. september 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 516/2009 dags. 30. september 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 708/2009 dags. 4. nóvember 2010 (Óttarsstaðir - Straumsbúið o.fl.)^{[HTML] [PDF]}
Ætlað tjón vegna umhverfismengunar. Tjónþoli taldi að hann ætti rétt á bótum þar sem hann mætti ekki nota landið til að reisa íbúðarhús.

---

Hrd. 323/2010 dags. 4. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 100/2010 dags. 18. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 188/2010 dags. 18. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 113/2010 dags. 25. nóvember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 714/2009 dags. 2. desember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 256/2010 dags. 21. desember 2010^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 212/2010 dags. 20. janúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 698/2010 dags. 21. janúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 672/2010 dags. 26. janúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 718/2010 dags. 4. febrúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 399/2010 dags. 10. febrúar 2011 (Veikindi og neysla)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 77/2010 dags. 10. febrúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 22/2011 dags. 18. febrúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 8/2011 dags. 25. febrúar 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 472/2010 dags. 3. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 341/2010 dags. 10. mars 2011 (Meðgöngueitrun)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 517/2010 dags. 10. mars 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 529/2010 dags. 24. mars 2011 (Samskip - Tali ehf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 52/2010 dags. 24. mars 2011 (Markaðsmisnotkun - Exista)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 626/2010 dags. 31. mars 2011 (Ummæli yfirmanns eftirlitssviðs RSK)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 187/2011 dags. 11. apríl 2011 (HOB-vín)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 412/2010 dags. 14. apríl 2011 (Bótaábyrgð ráðherra vegna dómaraskipunar)^{[HTML] [PDF]}
Sérstök dómnefnd hafði farið yfir umsóknir um skipun í embætti héraðsdómara og flokkaði þrjá efstu umsækjendurna sem hæfustu. Aðili sem raðaðist í 5. sæti í röð dómnefndarinnar hafði verið aðstoðarmaður dómsmálaráðherra er fór með skipunarvaldið. Ad hoc ráðherra var svo settur yfir málið og vék frá niðurstöðu dómnefndarinnar með því að skipa þann aðila.

Einn af þeim sem dómnefndin hafði sett í flokk hæfustu fór svo í bótamál gegn ríkinu og ad hoc ráðherrann sjálfan. Hæstiréttur sýknaði aðila af kröfunni um fjárhagstjón þar sem umsækjandinn hafði ekki sannað að hann hefði hlotið stöðuna þótt ákvörðun ad hoc ráðherrans hefði verið í samræmi við niðurstöðu dómnefndarinnar. Hins vegar taldi Hæstiréttur að bæði ad hoc ráðherrann og íslenska ríkið bæru sameiginlega miskabótaábyrgð með því að fara framhjá honum á listanum og velja umsækjanda sem var neðar á lista dómnefndarinnar.

---

Hrd. 508/2010 dags. 19. apríl 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 381/2010 dags. 19. apríl 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 191/2011 dags. 17. maí 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 700/2009 dags. 26. maí 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 257/2010 dags. 26. maí 2011 (Ístak)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 320/2011 dags. 30. maí 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 155/2011 dags. 9. júní 2011 (Motormax)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 333/2011 dags. 21. júní 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 402/2011 dags. 2. september 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 455/2011 dags. 2. september 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 664/2010 dags. 6. október 2011 (Spónarplata)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 276/2011 dags. 28. október 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 277/2011 dags. 28. október 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 566/2011 dags. 3. nóvember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 162/2011 dags. 24. nóvember 2011 (Úthlutun lóðar í Kópavogi)^{[HTML] [PDF]}
Jafnræðisreglunnar var ekki gætt um þá einstaklinga sem hlut áttu að máli. Játa varð þeim er stýrðu úthlutuninni eitthvað svigrúm en þó að gættum 11. gr. stjórnsýslulaga og meginreglum stjórnsýsluréttarins.

---

Hrd. 427/2011 dags. 24. nóvember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 226/2011 dags. 1. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 116/2011 dags. 1. desember 2011 (Vélar og verkfæri ehf.)^{[HTML] [PDF]}
Vélar og verkfæri kærði ákvörðun Samkeppniseftirlitsins til áfrýjunarnefndar, sem taldi svo að endurskilgreina þyrfti svo markaðinn. Hæstiréttur taldi að ákvörðun lægra setta stjórnvaldsins raknaði með ógildingu hins æðra.

---

Hrd. 134/2011 dags. 8. desember 2011 (Ferliverk á FSA)^{[HTML] [PDF]}
Sjúklingur hlaut líkamstjón í hnéaðgerð sem framkvæmd var á sjúkrahúsinu. Hæstiréttur taldi að um hefði verið um verksamning að ræða, og sneri héraðsdómi við. Sjúkrahúsið var því ekki talið bera ábyrgð á saknæmri háttsemi læknisins á grundvelli vinnuveitandaábyrgðar.

---

Hrd. 619/2011 dags. 8. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 137/2011 dags. 15. desember 2011 (Kársnessókn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 210/2011 dags. 20. desember 2011^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 15/2012 dags. 30. janúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 220/2011 dags. 2. febrúar 2012 (Aðalgata Stykkishólmsbæjar - Gullver)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 271/2011 dags. 2. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 269/2011 dags. 2. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 205/2011 dags. 9. febrúar 2012 (Icelandair – Lækkun sektar vegna samkeppnislagabrota)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 405/2011 dags. 9. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 78/2012 dags. 13. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 72/2011 dags. 23. febrúar 2012 (Valitor/Borgun - Upplýsingar um kreditkortanotkun)^{[HTML] [PDF]}
Valitor á að boðið viðskiptavinum Borgunar upp á ókeypis notkun á posum hjá þeim. Borgun veitti upplýsingar sem Samkeppniseftirlitið þurrkaði út að hluta áður en þær voru afhentar Valitor. Dómstólar töldu að Samkeppniseftirlitið hefði átt að framkvæma mat á hagsmunum einstaklinganna sem komu á framfæri ábendingum.

Valitor gerði kröfu um ógildingu á ákvörðunar áfrýjunarnefndar samkeppnismála og einnig ógildingu á ákvörðun Samkeppniseftirlitsins. Hæstiréttur taldi að ekki þyrfti að krefjast ógildingar á ákvörðun lægra setta stjórnvaldsins.

---

Hrd. 525/2011 dags. 23. febrúar 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 389/2011 dags. 8. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 113/2012 dags. 12. mars 2012 (Norðurklöpp)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 103/2012 dags. 12. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 522/2011 dags. 22. mars 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 623/2011 dags. 22. mars 2012 (Líkamshiti)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 519/2011 dags. 26. apríl 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 550/2011 dags. 26. apríl 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 672/2011 dags. 10. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 491/2011 dags. 16. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 593/2011 dags. 16. maí 2012 (Fjármálaeftirlitið)^{[HTML] [PDF]}
Fjármálaeftirlitið taldi að aðildar féllu undir a-lið reglugerðarákvæðis. Fyrir dómi taldi það að aðilinn félli undir b-lið þess.

---

Hrd. 527/2011 dags. 16. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 652/2011 dags. 24. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 315/2012 dags. 29. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 598/2011 dags. 31. maí 2012 (Atvinnusjúkdómur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 568/2011 dags. 31. maí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 367/2012 dags. 6. júní 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 613/2011 dags. 7. júní 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 563/2011 dags. 14. júní 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 46/2012 dags. 19. júní 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 509/2012 dags. 31. júlí 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 455/2012 dags. 23. ágúst 2012 (Alnus)^{[HTML] [PDF]}
Alus og Gamli Glitnir.
Glitnir seldi ýmis bréf og kaupverðið lánað af Glitni.
Alnus lenti í mínus vegna þeirra.
Haldið fram minniháttar nauðung og vísað til þess að bankastjóri Glitnis hefði hringt í framkvæmdarstjóra Alnusar að næturlagi og fengið hann til að ganga að samningum, og þyrfti að greiða um 90 milljónir ef hann kjaftaði frá samningaviðræðunum.
Nauðungin átti að hafa falist í því að ef ekki hefði verið gengið að uppgjörssamningnum myndu öll lán félagsins við bankann verða gjaldfelld.
Hæstiréttur taldi að ekki hefði verið um nauðung að ræða, m.a. vegna þess að Glitnir hefði eingöngu beitt lögmætum aðferðum.

---

Hrd. 505/2012 dags. 27. ágúst 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 401/2012 dags. 3. september 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 416/2011 dags. 20. september 2012 (Íslenskir aðalverktakar hf. - NCC International AS - Héðinsfjarðargöng II)^{[HTML] [PDF]}
Framhald af atburðarásinni í Hrd. 2005:4506 nr. 182/2005 (Héðinsfjarðargöng I)^ⓘ en eftir þau málalok náðust ekki sættir um bætur. Var þá sett fram bótakrafa studd með matsgerð dómkvaddra matsmanna. Þar sem verkið hafði verið unnið var hægt að taka mið af því, en þar spilaði inn í að verkið reyndist flóknara en áður sýndist.

---

Hrd. 38/2012 dags. 20. september 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 88/2012 dags. 20. september 2012 (Stefna sem málsástæða)^{[HTML] [PDF]}
Hæstiréttur gerði aðfinnslur um að héraðsdómari hafi tekið upp í dóminn langar orðréttar lýsingar úr stefnum og úr fræðiritum.

---

Hrd. 116/2012 dags. 4. október 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 233/2011 dags. 18. október 2012 (Kárahnjúkavirkjun)^{[HTML] [PDF]}
Samið var um árið 2005 um framsal vatnsréttinda á vatnasvæði Kárahnjúkavirkjunar sem reisa átti á svæðinu og að réttarstaðan samkvæmt samningnum yrði að öllu leyti jafngild eignarnámi þeirra réttinda. Á grundvelli samningsins var skipuð sérstök matsnefnd sem ákveða ætti umfang og verðmæti þeirra réttinda. Sumir landeigendanna voru sáttir við niðurstöðuna en margir þeirra ekki.

Hópur landeigenda fór í dómsmál til að hnekkja niðurstöðu nefndarinnar hvað varðaði verðmæti réttindanna, og vísuðu til matsgerðar tveggja dómkvaddra matsmanna. Töldu þeir að nefndin hefði beitt rangri aðferðafræði og því hefðu bæturnar verið alltof lágar.

Hæstiréttur nefndi að þar sem fallréttindi væru afar sérstök þyrfti að beita afbrigðum frá hinum hefðbundnu aðferðum við mat á eignarnámsbótum enda lítill eða enginn virkur markaður fyrir nýtingu slíkra réttinda hér á landi. Hann féllst á aðferðafræðina sem matsnefndin beitti þar sem hún var í samræmi við gildandi réttarframkvæmd í viðlíka málum. Þá þyrfti einnig að hafa í huga þær miklu fjárfestingar er fælust í leit og vinnslu á þeirri orkuauðlind, markað fyrir orkuna, og fleiri atriði. Þó féllst hann á með héraðsdómi að við hæfi væri að hækka þær bætur sem landeigendur áttu að fá samkvæmt matsnefndinni.

---

Hrd. 6/2012 dags. 25. október 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 257/2012 dags. 25. október 2012 (Kynferðisbrot - Trúnaðartraust vegna fjölskyldubanda)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 624/2012 dags. 26. október 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 313/2012 dags. 1. nóvember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 277/2012 dags. 8. nóvember 2012 (Stjörnugríssamruni)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 650/2012 dags. 14. nóvember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 137/2012 dags. 22. nóvember 2012 (Suðurhús - Brottflutningur II)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 264/2012 dags. 29. nóvember 2012 (Café Amsterdam)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 177/2012 dags. 29. nóvember 2012 (Krókabátur og kvótaálag - Vinnslustöðin)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 278/2012 dags. 29. nóvember 2012 (Barnsdráp)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 673/2012 dags. 30. nóvember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 250/2012 dags. 6. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 256/2012 dags. 13. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 374/2012 dags. 19. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 240/2012 dags. 19. desember 2012^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 724/2012 dags. 10. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 169/2011 dags. 17. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 424/2012 dags. 17. janúar 2013 (Grenitrén í Kópavogi)^{[HTML] [PDF]}
Krafa var sett fram um að grenitré yrði fjarlægt eða til vara að tréð yrði stytt. Hæstiréttur var í vafa hvernig hefði átt að framkvæma varakröfuna.

Dómurinn er til marks um það almenna viðmið að viðkvæmni fólks nýtur ekki sérstakrar verndar.

---

Hrd. 292/2012 dags. 31. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 437/2012 dags. 31. janúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 521/2012 dags. 31. janúar 2013 (Hells Angels - Líkamsárás o.fl.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 532/2012 dags. 21. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 538/2012 dags. 28. febrúar 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 587/2012 dags. 28. febrúar 2013 (Hrísalundur)^{[HTML] [PDF]}
Ágreiningur var um hvort leigutaka væri skylt að greiða uppsagnarfrest eftir að eldsvoði kom upp í hinu leigða iðnaðarhúsnæði. Leigusalinn hélt því fram að vanræksla leigutakans á gæta ítrustu varúðar við afnot húsnæðisins hafi valdið þeim eldsvoða sem upp kom. Leigutakinn hélt því hins vegar fram á að rafmagnsleysi dagana á undan hefði valdið skammhlaupi í rafmagnstækjum og tjónið því óhappatilviljun en ekki saknæm háttsemi hans sjálfs. Hæstiréttur taldi það hafa verið nægilega sýnt fram á téða óhappatilviljun og sýknaði því leigutakann af þeirri kröfu leigusalans.

---

Hrd. 116/2013 dags. 1. mars 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 561/2012 dags. 7. mars 2013 (Dráttarvél lagt í myrkri á röngum helmingi)^{[HTML] [PDF]}
Maður lenti í alvarlegu líkamstjóni þegar bifreið ók á hann á þjóðvegi nr. 1 á Suðurlandi. Maðurinn stöðvaði dráttarvél og lagði henni á öfugan vegarhelming og fyrir aftan annan bíl. Ljós voru á dráttarvélinni. Tjónvaldurinn hélt að dráttarvélin væri að keyra í sömu akstursátt.

Hæstiréttur taldi í ljósi atvika að ekki ætti að skerða bæturnar þar sem bæði tjónvaldur og tjónþoli sýndu af sér stórfellt gáleysi.

---

Hrd. 588/2012 dags. 7. mars 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 355/2012 dags. 14. mars 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 579/2012 dags. 21. mars 2013 (Húsaleiga eftir nauðungarsölu)^{[HTML] [PDF]}
Hjón bjuggu í húsi og lentu í greiðsluvandræðum. Húsið var síðan selt á nauðungaruppboði. Þau fengu að búa áfram í húsinu.
M hafði verið í samskiptum við bankann og gekk frá því samkomulagi.
Bankinn vildi koma þeim út þar sem þau höfðu ekki greitt húsaleiguna.
K hélt því fram að hún væri ekki skuldbundin og því ekki hægt að ganga að henni, en því var hafnað. K bar því sameiginlega ábyrgð með M á greiðslu húsaleigunnar til bankans.

---

Hrd. 652/2012 dags. 26. mars 2013 (Smyrill)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 601/2012 dags. 26. mars 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 743/2012 dags. 18. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 711/2012 dags. 23. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 695/2012 dags. 24. apríl 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 332/2013 dags. 28. maí 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 52/2013 dags. 30. maí 2013 (Stjórnvaldssekt)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 50/2013 dags. 30. maí 2013 (Plastiðjan)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 347/2013 dags. 5. júní 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 85/2013 dags. 6. júní 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 58/2013 dags. 6. júní 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 55/2013 dags. 6. júní 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 61/2013 dags. 13. júní 2013 (Bótaréttur og búsetuskilyrði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 435/2013 dags. 9. september 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 601/2013 dags. 17. september 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 437/2013 dags. 20. september 2013 (Skútuvogur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 493/2013 dags. 23. september 2013 (Afleiðusamningur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 553/2013 dags. 24. september 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 178/2013 dags. 3. október 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 142/2013 dags. 3. október 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 586/2013 dags. 15. október 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 191/2012 dags. 17. október 2013 (Frávísun norsks ríkisborgara)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 366/2013 dags. 17. október 2013 (Kærunefnd útboðsmála)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 405/2013 dags. 24. október 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 237/2013 dags. 7. nóvember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 337/2013 dags. 14. nóvember 2013 (Reynir Finndal)^{[HTML] [PDF]}
Fallist var á kröfu um viðbótargreiðslu þar sem eingöngu hefði verið greitt einu sinni af láninu.

---

Hrd. 377/2013 dags. 21. nóvember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 376/2013 dags. 28. nóvember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 193/2013 dags. 12. desember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 517/2013 dags. 17. desember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 445/2013 dags. 17. desember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 518/2013 dags. 17. desember 2013^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 661/2013 dags. 16. janúar 2014 (Gísli)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 14/2014 dags. 20. janúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 563/2013 dags. 23. janúar 2014 (Sparisjóður Keflavíkur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 425/2013 dags. 23. janúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 719/2013 dags. 28. janúar 2014 (Einkabankaþjónusta - Sala hlutabréfa)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 670/2013 dags. 30. janúar 2014 (JPY)^{[HTML] [PDF]}
Ágreiningur um hvort réttilega hefði verið bundið við gengi erlends gjaldmiðils. Lánsfjárhæðin samkvæmt skuldabréfi var tilgreind vera í japönskum jenum og að óheimilt væri að breyta upphæðinni yfir í íslenskar krónur. Tryggingarbréf var gefið út þar sem tiltekin var hámarksfjárhæð í japönskum jenum eða jafnvirði annarrar fjárhæðar í íslenskum krónum.

Í dómi Hæstiréttur var ekki fallist á með útgefanda tryggingarbréfsins að hámarkið væri bundið við upphæðina í íslenskum krónum og því fallist á að heimilt hafði verið að binda það við gengi japanska yensins.

---

Hrd. 544/2013 dags. 30. janúar 2014 (Hótel Húsavík)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 596/2013 dags. 13. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 88/2013 dags. 13. febrúar 2014 (Umboðssvik - Vafningur - Milestone)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 106/2014 dags. 20. febrúar 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 638/2013 dags. 13. mars 2014 (Lýsing hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 676/2013 dags. 13. mars 2014 (Fossatún)^{[HTML] [PDF]}
Heimild veiðifélags Grímsár í Borgarfirði til að nota hús til leigu fyrir ferðamenn á veturna. Í 2 km fjarlægð frá veiðihúsinu var fólk að reka gististöðuna Fossatún og hafði það fólk aðild að veiðifélaginu og voru ósátt við þessa ráðstöfun. Hæstiréttur fjallaði um heimildir félagsins til þessa og nefndi að þar sem lögum um lax- og silungsveiði sleppti ætti að beita ólögfestu reglunum og einnig lögum um fjöleignarhús.

---

Hrd. 161/2014 dags. 13. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 157/2014 dags. 13. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 171/2014 dags. 19. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 632/2013 dags. 20. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 678/2013 dags. 20. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 773/2013 dags. 20. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 750/2013 dags. 27. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 207/2014 dags. 31. mars 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 717/2013 dags. 3. apríl 2014 (Lýsing hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 534/2013 dags. 3. apríl 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 209/2014 dags. 8. apríl 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 726/2013 dags. 10. apríl 2014 (Auðlegðarskattur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 802/2013 dags. 10. apríl 2014 (Landspildur á Vatnsendabletti)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 242/2014 dags. 29. apríl 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 241/2014 dags. 29. apríl 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 713/2013 dags. 15. maí 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 777/2013 dags. 22. maí 2014 (Kojuslys)^{[HTML] [PDF]}
Talið var að tjónþoli hafi orðið að sæta meðábyrgð að 1/3 hluta þar sem hann hafi ekki gætt sín nægilega.

---

Hrd. 352/2014 dags. 3. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 373/2014 dags. 5. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 669/2013 dags. 12. júní 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 532/2014 dags. 18. ágúst 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 432/2014 dags. 25. ágúst 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 561/2014 dags. 4. september 2014 (Hljómalindarreitur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 472/2014 dags. 10. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 11/2014 dags. 11. september 2014 (Toppfiskur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 90/2014 dags. 11. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 64/2014 dags. 18. september 2014 (Eineilti af hálfu skólastjóra)^{[HTML] [PDF]}
Einelti af hálfu skólastjóra gagnvart kennara. Ekki talið að um vinnuveitandaábyrgð væri að ræða.

---

Hrd. 47/2014 dags. 18. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 142/2014 dags. 18. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 360/2013 dags. 18. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 557/2014 dags. 22. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 556/2014 dags. 22. september 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 75/2014 dags. 25. september 2014 (Uppsögn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 149/2014 dags. 9. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 111/2014 dags. 9. október 2014 (Vífilfell)^{[HTML] [PDF]}
Deilt var um hvort kolsýrðir drykkir teldust til vatnsdrykkja og taldi Vífillfell það ekki nógu vel rannsakað. Fyrir Hæstarétti byrjaði Samkeppniseftirlitið að koma með nýjar málsástæður og málsgögn. Hæstiréttur taldi að ekki væri horft á gögn sem voru ekki til fyrir.

---

Hrd. 152/2014 dags. 9. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 659/2014 dags. 23. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 222/2014 dags. 30. október 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 687/2014 dags. 3. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 686/2014 dags. 3. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 319/2014 dags. 13. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 93/2014 dags. 27. nóvember 2014 (Silfurtúnsreitur í Garðabæ - Goðatún)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 112/2014 dags. 27. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 538/2014 dags. 27. nóvember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 430/2014 dags. 4. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 29/2014 dags. 4. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 376/2014 dags. 4. desember 2014^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 92/2014 dags. 18. desember 2014 (Bær)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 844/2014 dags. 9. janúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 140/2014 dags. 22. janúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 394/2014 dags. 5. febrúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 87/2015 dags. 11. febrúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 85/2014 dags. 12. febrúar 2015 („Burðardýr“)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 489/2014 dags. 19. febrúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 423/2014 dags. 19. febrúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 482/2014 dags. 26. febrúar 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 378/2014 dags. 26. febrúar 2015 (Skiptasamningur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 121/2015 dags. 4. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 515/2014 dags. 5. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 625/2014 dags. 5. mars 2015 (Eyjólfur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 516/2014 dags. 5. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 413/2014 dags. 5. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 631/2014 dags. 12. mars 2015 (Endurgreiðsla virðisaukaskatts)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 474/2014 dags. 12. mars 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 675/2014 dags. 22. apríl 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 655/2014 dags. 30. apríl 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 588/2014 dags. 7. maí 2015 (Einelti af hálfu slökkviliðsstjóra)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 587/2014 dags. 7. maí 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 835/2014 dags. 7. maí 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 160/2015 dags. 13. maí 2015 (Verðtrygging)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 53/2015 dags. 13. maí 2015 (Umráðataka vegna Suðurnesjalínu 2)^{[HTML] [PDF]}
Ágreiningur var um úrskurð matsnefnd eignarnámsbóta vegna snemmbærrar umráðasviptingu landspilda fimm jarða vegna lagningu Suðurnesjalínu 2. Ráðherra hafði áður orðið við beiðni Landsnets um heimild til eignarnáms þessa lands, með vísan til almannaþarfar.

Hæstiréttur taldi að ekki dugði að vísa eingöngu til þeirra almennu sjónarmiða um nauðsyn eignarnámsheimildarinnar, heldur þyrfti einnig að færa fram rök fyrir matsnefndinni að snemmbær umráðasvipting skv. 14. gr. laga um framkvæmd eignarnáms, nr. 11/1973, væri nauðsynleg. Þar sem slík rök voru ekki flutt fyrir matsnefndinni brast henni lagaskilyrði til að verða við þeirri beiðni, og þar af leiðandi var sá úrskurður hennar felldur úr gildi.

---

Hrd. 65/2015 dags. 13. maí 2015 (Gróf kynferðisbrot)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 791/2014 dags. 21. maí 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 284/2015 dags. 27. maí 2015 (Ógilding á launaákvörðun Kjararáðs)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 599/2014 dags. 11. júní 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 848/2014 dags. 18. júní 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 467/2015 dags. 13. ágúst 2015 (Verkfallsmál)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 431/2015 dags. 24. ágúst 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 84/2015 dags. 24. september 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 180/2015 dags. 24. september 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 553/2015 dags. 30. september 2015 (Berlice ehf. - Þorsteinn Hjaltested - Afleiðutengd skuldabréf)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 647/2015 dags. 1. október 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 114/2015 dags. 1. október 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 132/2015 dags. 1. október 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 456/2014 dags. 8. október 2015 (Imon ehf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 189/2015 dags. 8. október 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 164/2015 dags. 8. október 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 116/2015 dags. 15. október 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 195/2015 dags. 15. október 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 115/2015 dags. 29. október 2015 (Söfnunarsjóður lífeyrisréttinda)^{[HTML] [PDF]}
Fjallar um mörk stjórnvalds og einkaréttarlegs lögaðila.
Umboðsmaður hafði í mörg ár byggt á því að þar sem Söfnunarsjóðinn ynni á grundvelli sérlaga félli sjóðurinn undir eftirlit umboðsmanns. Hæstiréttur var ósammála þar sem sjóðurinn starfaði einnig samkvæmt hinum almennu lögum um lífeyrissjóði.

---

Hrd. 198/2015 dags. 12. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 359/2015 dags. 19. nóvember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 134/2015 dags. 10. desember 2015 (Parlogis)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 82/2015 dags. 17. desember 2015^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 304/2015 dags. 17. desember 2015 (Skeifan)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 303/2015 dags. 17. desember 2015 (Skeifan)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 324/2015 dags. 14. janúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 158/2015 dags. 14. janúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 318/2015 dags. 21. janúar 2016 (Tollkvóti)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 319/2015 dags. 21. janúar 2016 (Tollkvóti)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 193/2015 dags. 21. janúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 317/2015 dags. 21. janúar 2016 (Aðföng - Tollkvóti)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 811/2015 dags. 25. janúar 2016 (24 ára sambúð - Helmingaskipti)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 462/2015 dags. 28. janúar 2016 (Eyrarhóll)^{[HTML] [PDF]}
Rækjuveiðar voru kvótasettar en síðan var kvótinn afnuminn af stjórnvöldum. Nokkrum árum síðar voru rækjuveiðar aftur kvótasettar. Aðili er hafði áður fengið kvóta til rækjuveiða vildi aftur kvóta en fékk ekki þar sem hann uppfyllti ekki skilyrði laganna. Hæstiréttur taldi aðferðina málefnalega og synjaði kröfu hans. Aðilinn gæti hins vegar keypt kvóta.

---

Hrd. 461/2015 dags. 28. janúar 2016 (Halldór fiskvinnsla)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 12/2016 dags. 3. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 278/2015 dags. 4. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 842/2014 dags. 4. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}
Verið var að rannsaka meinta markaðsmisnotkun banka í rannsókn á efnahagshruninu 2008. Hæstiréttur mat svo á að hlustun á síma sakbornings í kjölfar skýrslutöku, þar sem hann neitaði að tjá sig um sakargiftir, hefði verið umfram meðalhóf. Líta ætti því framhjá þeim upptökum.

---

Hrd. 272/2015 dags. 4. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 381/2015 dags. 4. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 277/2015 dags. 4. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 757/2015 dags. 4. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 326/2015 dags. 11. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 253/2015 dags. 11. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 391/2015 dags. 18. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 383/2015 dags. 18. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 560/2015 dags. 18. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 416/2015 dags. 18. febrúar 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 477/2015 dags. 25. febrúar 2016 (Harpa-tónlistarhús)^{[HTML] [PDF]}
Harpa kvartaði undan háum fasteignagjöldum. Snerist um það hvort að aðferðin sem beitt væri við fasteignamatið væri rétt. Harpa taldi aðferðina ranga og fór með sigur á hólmi í málinu.

---

Hrd. 781/2014 dags. 10. mars 2016 (Kaupréttarfélög)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 468/2015 dags. 10. mars 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 331/2015 dags. 10. mars 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 529/2015 dags. 17. mars 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 410/2015 dags. 17. mars 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 162/2016 dags. 18. mars 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 163/2016 dags. 18. mars 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 478/2015 dags. 22. mars 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 677/2015 dags. 14. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 617/2015 dags. 14. apríl 2016 (Drómi)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 575/2015 dags. 14. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 113/2015 dags. 28. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 74/2015 dags. 28. apríl 2016 (Milestone - Endurskoðendur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 454/2015 dags. 28. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 591/2015 dags. 28. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 579/2015 dags. 28. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 419/2015 dags. 28. apríl 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 130/2016 dags. 4. maí 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 265/2016 dags. 9. maí 2016 (Félagsstofnun stúdenta)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 261/2016 dags. 9. maí 2016 (Kaupþing - Félagsstofnun stúdenta)^{[HTML] [PDF]}
Kaupþing tók að sér fjárfestingar fyrir hönd Félagsstofnun stúdenta en efnahagshrunið 2008 leiddi til mikillar verðrýrnunar. Skv. matsgerð höfðu sumar þeirra leitt til tjóns þrátt fyrir að Kaupþing hefði haldið sig innan fjárfestingarstefnu sinnar. Því var ekki talið sýnt að vanefndin hefði leitt til tjónsins.

---

Hrd. 541/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)^{[HTML] [PDF]}
Ógilt eignarnám er framkvæmt var vegna raforkuvirkis.

---

Hrd. 547/2015 dags. 12. maí 2016 (Krikaskóli í Mosfellsbæ)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 546/2015 dags. 12. maí 2016 (Krikaskóli í Mosfellsbæ)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 545/2015 dags. 12. maí 2016 (Krikaskóli í Mosfellsbæ)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 544/2015 dags. 12. maí 2016 (Krikaskóli í Mosfellsbæ)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 543/2015 dags. 12. maí 2016 (Krikaskóli í Mosfellsbæ)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 542/2015 dags. 12. maí 2016 (Krikaskóli í Mosfellsbæ)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 512/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 511/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)^{[HTML] [PDF]}
Landsnet ákvað að láta setja upp háspennulínur í lofti milli Hafnarfjarðar og Reykjanesbæjar árið 2008 í þeim tilgangi að styrkja afhendingaröryggi raforku á Suðurnesjum. Fyrir var Suðurnesjalína 1 sem var á hámarksnýtingu og eina línan þar á milli. Línan myndu þá fara um tugi jarða, þar á meðal jörð Sveitarfélagsins Voga. Ráðherra ákvað árið 2014 að heimila Landsneti ótímabundið eignarnám á tilteknum svæðum í þeim tilgangi.

Sveitarfélagið taldi að ekki hefðu verið uppfyllt skilyrði um almenningsþörf og meðalhóf sökum þess að ráðherrann sinnti ekki rannsóknarskyldu sinni áður en hann veitti heimildina, að samráðsskyldan gagnvart sér hafi verið brotin, og að brotið hafi verið gegn andmælareglunni. Íslenska ríkið andmælti þeim málatilbúnaði þar sem hann hafi boðað til kynningarfunda um málið og að tillögur Landsnets hafi farið í gegnum viðeigandi ferli hjá Skipulagsstofnun og Orkustofnun.

Meiri hluti Hæstaréttar tók undir með sveitarfélaginu að þeir möguleikar að grafa háspennulínuna ofan í jörð hafi ekki verið skoðaðir nógu vel af hálfu Landsnets. Þá hafi eignarnámsþolarnir andmælt tillögunum á sínum tíma og bent á raunhæfa kosti þess að grafa þær í staðinn ofan í jörð. Þrátt fyrir þetta hafi Landsnet ekki farið í neitt mat á þeim möguleika og vísað í staðinn til almennra sjónarmiða um kosti og galla jarðstrengja. Ráðherra hafi þrátt fyrir að málið hafi verið í þessum búningi látið hjá líða að láta rannsaka þann valkost betur. Með hliðsjón af því sem kom fram féllst meiri hluti Hæstaréttar á ógildingu ákvörðunar ráðherra um heimild til eignarnáms. Minni hluti Hæstaréttar taldi að ekki væru efni til að fallast á ógildingarkröfuna.

---

Hrd. 513/2015 dags. 12. maí 2016 (Suðurnesjalína 2)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 595/2015 dags. 2. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 531/2015 dags. 2. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 268/2016 dags. 9. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 728/2015 dags. 16. júní 2016 (Húsaleigubætur vegna leigu íbúðar af ÖBÍ)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 810/2015 dags. 16. júní 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 540/2015 dags. 16. júní 2016 (Laugarásvegur 62 - Matsgerð)^{[HTML] [PDF]}
Miklar yfirlýsingar fóru fram í fasteignaauglýsingu, sem sem að fasteign hefði verið endurbyggð frá grunni, en raunin var að stór hluti hennar var upprunalegur.

Hæstiréttur nefndi að með afdráttarlausum yfirlýsingum sé seljandi ekki eingöngu að ábyrgjast réttmæti upplýsinganna heldur einnig ábyrgjast gæði verksins. Reynist þær upplýsingar ekki sannar þurfi seljandinn að skila þeirri verðmætaaukningu aftur til kaupandans.

---

Hrd. 789/2015 dags. 15. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 709/2015 dags. 15. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 88/2016 dags. 22. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 45/2016 dags. 29. september 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 623/2016 dags. 12. október 2016 (Vaxtaendurskoðun)^{[HTML] [PDF]}
Vísað var til að sökum þess að engin fyrirmæli voru í nýju lögunum um lagaskil þeirra og eldri laganna bæri að leysa úr ágreiningi um skyldur er stofnaðar voru í tíð eldri laga á grundvelli eldri laganna en ekki þeirra nýrri. Skipti þá engu þótt skyldurnar hafi að einhverju leyti verið ítarlegri skilgreindar í nýju lögunum en þeim eldri.

Í þessu máli var ágreiningur um skyldu lánveitenda um upplýsingagjöf um vexti við gerð lánssamnings að því leyti að bankinn tilgreindi ekki við hvaða aðstæður óbreytilegir vextir myndu breytast. Staðfesti Hæstiréttur því niðurstöðu Neytendastofu og áfrýjunarnefndar neytendamála um að bankinn hefði brotið eldri lögin að þessu leyti.

---

Hrd. 676/2015 dags. 13. október 2016 (Vörulager)^{[HTML] [PDF]}
Ósannað var verðmæti vörulagers þar sem málsaðilinn lét hjá líða að afla sönnunargagna því til sönnunar.

---

Hrd. 796/2015 dags. 13. október 2016 (Suðurnesjalína 2 - Leyfi Orkustofnunar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 749/2015 dags. 13. október 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 34/2016 dags. 13. október 2016 (Þorbjörn hf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 94/2016 dags. 20. október 2016 (Hitaveita Egilsstaða og Fella ehf. og Fljótsdalshérað gegn Lánasjóði sveitarfélaga ohf.)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 84/2016 dags. 20. október 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 144/2016 dags. 3. nóvember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 558/2015 dags. 10. nóvember 2016 (Rangar sakargiftir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 556/2016 dags. 10. nóvember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 841/2015 dags. 17. nóvember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 188/2016 dags. 17. nóvember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 739/2016 dags. 22. nóvember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 135/2016 dags. 24. nóvember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 80/2016 dags. 1. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 412/2016 dags. 1. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 762/2016 dags. 13. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 769/2016 dags. 14. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 449/2016 dags. 15. desember 2016 (Ómerking/heimvísun)^{[HTML] [PDF]}
Hæstiréttur ómerkti úrskurð/dóm héraðsdóms.

Mamman flutti til útlanda með barnið fljótlega eftir uppkvaðningu niðurstöðu héraðsdóms og Hæstiréttur ómerkti á þeim grundvelli að aðstæður hefðu breyst svo mikið.

Niðurstaða héraðsdóms byggði mikið á matsgerð um hæfi foreldra.

Hafnað skýrt í héraðsdómi að dæma sameiginlega forsjá.

K var talin miklu hæfari en M til að sjá um barnið samkvæmt matsgerð.

Ekki minnst á í héraðsdómi að það væri forsenda úrskurðarins að hún myndi halda sig hér á landi, en Hæstiréttur vísaði til slíkra forsenda samt sem áður.

K fór í tvö fjölmiðlaviðtöl, annað þeirra nafnlaust og hitt þeirra undir fullu nafni. Hún nefndi að hann hefði sakaferil að baki. M dreifði kynlífsmyndum af henni á yfirmenn hennar og vinnufélaga.

M tilkynnti K til barnaverndaryfirvalda um að hún væri óhæf móðir.

---

Hrd. 660/2016 dags. 15. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 214/2016 dags. 15. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 784/2016 dags. 15. desember 2016^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 826/2016 dags. 12. janúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 254/2016 dags. 19. janúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 278/2016 dags. 26. janúar 2017 (Umboðsmaður skuldara)^{[HTML] [PDF]}
Starfsmaður umboðsmanns skuldara skipti sér af þremur málum fyrrverandi eiginmanns síns. Hæstiréttur taldi að veita hefði átt starfsmanninum áminningu þar sem afskiptin voru ekki það alvarleg að þau réttlættu fyrirvaralausa brottvikningu úr starfi.

---

Hrd. 260/2016 dags. 26. janúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 273/2015 dags. 2. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 378/2016 dags. 2. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 242/2016 dags. 2. febrúar 2017 (Innnes ehf. I)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 312/2016 dags. 2. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 358/2016 dags. 2. febrúar 2017 (Lækjarsmári 7)^{[HTML] [PDF]}
Dómurinn er til marks um það að gallaþröskuldur laga um fasteignakaup eigi ekki við þegar seljandi vanrækir upplýsingaskyldu sína. Kaupanda var því dæmdur afsláttur af kaupverði.

---

Hrd. 241/2016 dags. 2. febrúar 2017 (Dalsnes)^{[HTML] [PDF]}
Krafan um viðbótargreiðslu samsvaraði 15% af tekjum eins árs hjá lántaka og 10% af eigin fé hans. Fallist var á hana.

---

Hrd. 453/2016 dags. 9. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 223/2016 dags. 9. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 319/2016 dags. 9. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 577/2016 dags. 16. febrúar 2017 (Eldur á dekkjaverkstæði)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 593/2016 dags. 16. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 363/2016 dags. 23. febrúar 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 460/2016 dags. 2. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 387/2016 dags. 2. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 46/2017 dags. 8. mars 2017 (Ofgreitt/hafnað endurgreiðslu)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 64/2017 dags. 13. mars 2017 (Þjóðskjalasafn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 483/2016 dags. 30. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 489/2016 dags. 30. mars 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 494/2016 dags. 30. mars 2017 (Birtingur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 504/2016 dags. 6. apríl 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 389/2016 dags. 6. apríl 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 544/2016 dags. 11. apríl 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 596/2016 dags. 18. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 391/2016 dags. 24. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 498/2016 dags. 24. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 258/2017 dags. 30. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 285/2017 dags. 30. maí 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 768/2016 dags. 1. júní 2017 (Ferðaþjónusta fatlaðra)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 485/2016 dags. 1. júní 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 636/2016 dags. 1. júní 2017 (Of mikið burðarþol hjólbarða)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 239/2017 dags. 1. júní 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 604/2016 dags. 8. júní 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 607/2016 dags. 15. júní 2017 (Jón Óskar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 176/2017 dags. 15. júní 2017 (Gróf brot gegn barnsmóður - Hálstak)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 193/2017 dags. 15. júní 2017 (Kröflulína 4 og 5)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 396/2017 dags. 26. júní 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 400/2017 dags. 28. ágúst 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 656/2016 dags. 21. september 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 619/2016 dags. 21. september 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 283/2016 dags. 21. september 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 93/2017 dags. 28. september 2017 (Djúpidalur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 24/2017 dags. 28. september 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 635/2016 dags. 12. október 2017 (Reynivellir)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 730/2016 dags. 2. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 439/2016 dags. 2. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 644/2016 dags. 2. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 645/2016 dags. 2. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 20/2017 dags. 9. nóvember 2017 (Byggingarsamvinnufélag II)^{[HTML] [PDF]}
Hér er um að ræða sama fjöleignarhús og í Hrd. 2003:422 nr. 400/2002 (Byggingarsamvinnufélag I)^ⓘ nema verklaginu hafði verið breytt þannig að kaupendur gengust undir sérstaka skuldbindingu um hámarkssöluverð með umsókn um félagsaðild, ásamt því að kvaðirnar voru tíundaðar í kauptilboði í íbúðina og í kaupsamningi. Hæstiréttur taldi það hafa verið fullnægjandi þannig að erfingjar dánarbús eiganda íbúðarinnar voru bundnir af þeim.

---

Hrd. 136/2017 dags. 9. nóvember 2017 (Á og Skarð á Skarðströnd)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 464/2017 dags. 9. nóvember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 862/2016 dags. 16. nóvember 2017 (Staðarmörk Reykjavíkur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 718/2016 dags. 7. desember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 763/2017 dags. 13. desember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 710/2017 dags. 13. desember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 830/2016 dags. 14. desember 2017^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 591/2017 dags. 19. desember 2017 (Skipun landsréttardómara)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 592/2017 dags. 19. desember 2017 (Skipun landsréttardómara)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 804/2017 dags. 11. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 832/2016 dags. 18. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 740/2016 dags. 18. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 683/2016 dags. 25. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 4/2017 dags. 25. janúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 514/2017 dags. 1. febrúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 796/2016 dags. 15. febrúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 71/2017 dags. 22. febrúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 49/2017 dags. 22. febrúar 2018 (Goðatún)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 70/2017 dags. 22. febrúar 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 107/2017 dags. 1. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 158/2017 dags. 1. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 814/2016 dags. 15. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 217/2017 dags. 15. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 170/2017 dags. 27. mars 2018 (Eyrartröð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 305/2017 dags. 27. mars 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 493/2017 dags. 20. apríl 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 438/2017 dags. 20. apríl 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 738/2017 dags. 26. apríl 2018 (Byggingarfulltrúi starfsmaður og undirmaður aðalhönnuðar og hönnunarstjóra mannvirkisins)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 287/2017 dags. 26. apríl 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 739/2017 dags. 26. apríl 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 367/2017 dags. 3. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 445/2017 dags. 24. maí 2018 (Slysatrygging - Dagpeningar)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 14/2018 dags. 30. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 583/2017 dags. 31. maí 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 423/2017 dags. 31. maí 2018 (Vinnuslys)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 552/2017 dags. 7. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 557/2017 dags. 7. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 584/2017 dags. 7. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 585/2017 dags. 7. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 267/2017 dags. 14. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 582/2017 dags. 14. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 792/2017 dags. 21. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 747/2017 dags. 21. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 829/2017 dags. 26. júní 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 760/2017 dags. 20. september 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 495/2017 dags. 20. september 2018 (Hagaflöt 20)^{[HTML] [PDF]}
Fasteign var keypt á 71 milljón króna. Kaupandi taldi hana verulega gallaða og aflaði sér matsgerðar um þá. Samkvæmt henni námu gallarnir alls 3,2 milljónum (4,5% af kaupverðinu). Kaupandi bar fyrir sig að seljandi hefði bakað sér sök vegna vanrækslu upplýsingaskyldu sinnar.

Hæstiréttur féllst ekki á hina meintu vanrækslu upplýsingarskyldunnar og taldi að gallarnir væru ekki nógu miklar til að heimila riftun án hinnar meintu sakar. Hins vegar féllst hann á skaðabótakröfu kaupandans upp á 1,1 milljón króna.

---

Hrd. 638/2017 dags. 27. september 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 639/2017 dags. 27. september 2018 (Gjaldeyriseftirlit Seðlabankans)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 614/2017 dags. 11. október 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 190/2017 dags. 18. október 2018 (LÍN og sjálfskuldarábyrgð)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 849/2017 dags. 18. október 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 249/2017 dags. 18. október 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 106/2017 dags. 25. október 2018 (aðgengi fatlaðs einstaklings að fasteignum á vegum sveitarfélags)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 812/2017 dags. 25. október 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 463/2017 dags. 8. nóvember 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 811/2017 dags. 22. nóvember 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 508/2017 dags. 6. desember 2018 (Huginn - Úthlutun aflaheimilda í makríl)^{[HTML] [PDF]}
Í lögum um veiðar fyrir utan lögsögu íslenska ríkisins er kveðið á um að ef samfelld veiðireynsla liggur fyrir mætti úthluta með tilteknum hætti.

---

Hrd. 509/2017 dags. 6. desember 2018^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 18/2018 dags. 16. janúar 2019 (Álag á skattstofna og ábyrgð maka - Ekki ábyrgð á álagi)^{[HTML] [PDF]}
K var rukkuð um vangoldna skatta M og lætur reyna á allt í málinu. Meðal annars að verið sé að rukka K um bæði skattinn og álagið. Álagið er refsing og því ætti hún ekki að bera ábyrgð á því.

Hæsturéttur vísaði í dómaframkvæmd MSE og þar var búið að kveða á um að skattaálög séu refsikennd viðurlög. Löggjafinn hafði ekki orðað það nógu skýrt að makinn bæri ábyrgð á greiðslu álagsins og þurfti K því ekki að greiða skattinn þar sem bæði skatturinn og álagið voru saman í dómkröfu.

---

Hrd. 26/2018 dags. 27. febrúar 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 12/2019 dags. 19. mars 2019 (Tekjutengdar greiðslur)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 34/2018 dags. 14. maí 2019 (Jöfnunarsjóður sveitarfélaga - Tekjustofnum sveitarfélaga breytt með reglugerð)^{[HTML] [PDF]}
Gerð var breyting á lögum og með reglugerð var kveðið á um að sum sveitarfélög fengju ekki jöfnunargjöldin lengur. Sveitarfélagið var ekki sátt og fer fram á það við dómi að íslenska ríkið greiði þeim samsvarandi upphæð og ef niðurfellingin hefði ekki orðið.

Hæstiréttur klofnaði í niðurstöðu sinni. Meiri hlutinn taldi að hér væri um að ræða of víðtækt framsal valds og féllst því á kröfu sveitarfélagsins. Ágreiningurinn milli meiri og minni hluta virðist felast í því hversu strangar kröfur þarf að gera til slíks framsals.

---

Hrd. 26/2019 dags. 18. september 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 45/2019 dags. 15. október 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 21/2019 dags. 30. október 2019^{[HTML] [PDF]}
F skilaði inn umsókn um leyfi til að taka barn í fóstur. Barnaverndarstofa synjaði umsókninni án þess að bjóða henni að taka námskeið þar sem hæfi hennar yrði metið, á þeim grundvelli að það væri tilhæfulaust sökum ástands hennar. Hæstiréttur taldi að synjun umsóknar F á þessu stigi hefði verið brot á rannsóknarreglu stjórnsýsluréttarins.

---

Hrd. 40/2019 dags. 16. desember 2019^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 1/2020 dags. 31. mars 2020 (Náttúruvernd 2 málsóknarfélag)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 50/2019 dags. 4. maí 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 51/2019 dags. 4. maí 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 11/2020 dags. 13. maí 2020 (Selfoss - Brenna)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 52/2019 dags. 25. maí 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 39/2019 dags. 4. júní 2020 (Norðurturninn)^{[HTML] [PDF]}
Um er að ræða áfrýjun á Lrd. 647/2018 dags. 7. júní 2019 (Norðurturninn)^ⓘ þar sem komist var að þeirri niðurstöðu að hinn áfrýjaði dómur skyldi verða óraskaður.

---

Hrd. 3/2020 dags. 16. júní 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 10/2020 dags. 24. september 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 13/2020 dags. 8. október 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 25/2020 dags. 17. desember 2020^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 42/2019 dags. 7. janúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 17/2020 dags. 4. febrúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 18/2020 dags. 4. febrúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 9/2020 dags. 5. febrúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 27/2020 dags. 11. febrúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 23/2020 dags. 11. febrúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 22/2020 dags. 11. febrúar 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 26/2020 dags. 4. mars 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 34/2019 dags. 12. mars 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 35/2019 dags. 12. mars 2021 (Markaðsmisnotkun - Landsbankinn)^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 29/2020 dags. 25. mars 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 5/2021 dags. 3. júní 2021^{[HTML] [PDF]}

---

Hrd. 30/2021 dags. 9. desember 2021^[HTML]

---

Hrd. 38/2021 dags. 9. febrúar 2022^[HTML]

---

Hrd. 46/2021 dags. 2. mars 2022^[HTML]

---

Hrd. 43/2021 dags. 30. mars 2022^[HTML]

---

Hrd. 50/2021 dags. 4. maí 2022^[HTML]

---

Hrd. 35/2020 dags. 22. júní 2022^[HTML]

---

Hrd. 17/2022 dags. 2. nóvember 2022^[HTML]

---

Hrd. 16/2022 dags. 2. nóvember 2022^[HTML]

---

Hrd. 15/2022 dags. 2. nóvember 2022^[HTML]

---

Hrd. 22/2022 dags. 2. nóvember 2022^[HTML]

---

Hrd. 35/2022 dags. 14. desember 2022^[HTML]

---

Hrd. 40/2022 dags. 1. mars 2023^[HTML]

---

Hrd. 48/2022 dags. 29. mars 2023^[HTML]

---

Hrd. 5/2023 dags. 28. júní 2023^[HTML]

---

Hrd. 9/2023 dags. 25. október 2023^[HTML]

---

Hrd. 17/2023 dags. 1. nóvember 2023^[HTML]

---

Hrd. 16/2023 dags. 1. nóvember 2023^[HTML]

---

Hrd. 39/2023 dags. 22. desember 2023^[HTML]

---

Hrd. 19/2023 dags. 22. desember 2023^[HTML]

---

Hrd. 23/2023 dags. 27. mars 2024^[HTML]

---

Hrd. 22/2023 dags. 27. mars 2024^[HTML]

---

Hrd. 21/2023 dags. 27. mars 2024^[HTML]

---

Hrd. 20/2023 dags. 27. mars 2024^[HTML]

---

Hrd. 1/2024 dags. 27. mars 2024^[HTML]

---

Hrd. 57/2023 dags. 2. maí 2024^[HTML]

---

Hrd. 2/2024 dags. 5. júní 2024^[HTML]

---

Hrd. 41/2023 dags. 26. júní 2024^[HTML]

---