Úrlausnir.is


Merkimiði - Dómstörf

Síað eftir merkimiðanum „Dómstörf“.
Sýna merkimiða.
ⓘ = Hlekkurinn inniheldur nánari upplýsingar um efni merkimiðans.

Álit umboðsmanns Alþingis

Álit sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Bréf umboðsmanns Alþingis nr. 11438/2021 dags. 28. febrúar 2022[HTML] [PDF]


Bréf umboðsmanns Alþingis nr. 11453/2022 dags. 7. júlí 2022[HTML] [PDF]


Bréf umboðsmanns Alþingis nr. 12448/2023 dags. 22. nóvember 2023[HTML] [PDF]


Bréf umboðsmanns Alþingis nr. 12449/2023 dags. 22. nóvember 2023[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 3796/2003 dags. 10. október 2003[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 3882/2003 dags. 3. maí 2004 (Dómaraskipun)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 3909/2003 dags. 3. maí 2004 (Dómaraskipun)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 3980/2003 dags. 3. maí 2004 (Dómaraskipun)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 5220/2008 dags. 30. desember 2008 (Skipun héraðsdómara)[HTML] [PDF]
Sonur Davíðs Oddssonar, ÞD, sótti um dómaraembætti og fjallað um málið í nefnd. Nefndin raðaði ÞD ekki hátt. Settur dómsmálaráðherra í málinu fór yfir gögnin og tók ákvörðun. Ráðherra taldi að þekking á sviði þjóðaréttar væri umsækjanda ekki til tekna og skipaði því ÞD. UA taldi að það mat hefði ekki verið forsvaranlegt.

Álit umboðsmanns Alþingis nr. 5230/2008 dags. 30. desember 2008 (Skipun héraðsdómara)[HTML] [PDF]
Sonur Davíðs Oddssonar, ÞD, sótti um dómaraembætti og fjallað um málið í nefnd. Nefndin raðaði ÞD ekki hátt. Settur dómsmálaráðherra í málinu fór yfir gögnin og tók ákvörðun. Ráðherra taldi að þekking á sviði þjóðaréttar væri umsækjanda ekki til tekna og skipaði því ÞD. UA taldi að það mat hefði ekki verið forsvaranlegt.

Álit umboðsmanns Alþingis nr. 82/1989 dags. 4. október 1991 (Lífeyrissjóður starfsmanna ríkisins)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 9629/2018 dags. 28. september 2020[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. F79/2018 dags. 21. október 2021[HTML] [PDF]


Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Hrd. 1922:241 nr. 20/1921 [PDF]


Hrd. 1922:332 nr. 19/1922 [PDF]


Hrd. 1947:245 nr. 93/1946 [PDF]


Hrd. 1952:596 nr. 27/1952 [PDF]


Hrd. 1953:36 kærumálið nr. 27/1952 (Ákært fyrir brot á viðskipta- og gjaldeyrisslöggjöf) [PDF]


Hrd. 1953:594 nr. 80/1953 [PDF]


Hrd. 1954:684 kærumálið nr. 25/1954 [PDF]


Hrd. 1956:1 nr. 193/1953 [PDF]


Hrd. 1958:561 nr. 89/1958 (Skilnaðurinn) [PDF]


Hrd. 1960:380 nr. 143/1957 [PDF]


Hrd. 1962:823 nr. 59/1962 [PDF]


Hrd. 1969:1201 nr. 128/1968 [PDF]


Hrd. 1975:713 nr. 182/1973 (Ársgömul bifreið) [PDF]


Hrd. 1975:1077 nr. 168/1975 [PDF]


Hrd. 1976:164 nr. 180/1974 [PDF]


Hrd. 1976:563 nr. 196/1974 [PDF]


Hrd. 1978:678 nr. 81/1976 [PDF]


Hrd. 1978:1207 nr. 200/1978 [PDF]


Hrd. 1981:430 nr. 209/1979 (Rannsóknarlögreglumaður í Keflavík) [PDF]
Fulltrúi sýslumanns tók þátt í atburðarás lögreglumanns um að koma fyrir bjór í farangursgeymslu bifreiðar og almennir borgarar fengnir til að plata bílstjórann til að skutla bjór milli sveitarfélaga. Bílstjórinn var svo handtekinn fyrir smygl á bjór og úrskurðaður í gæsluvarðhald.

Hrd. 1982:1424 nr. 189/1982 [PDF]


Hrd. 1983:1374 nr. 216/1981 (Mb. Særún) [PDF]
Aðili fer með skjöl til þinglýsingar.
Bátur í Vestmannaeyjum.
Fasteignir í Hafnarfirði.
Kyrrsetningargerð varðandi bát.
Átt að afhenda kyrrsetningargerð í röngu umdæmi og “þinglýsir henni”. Gerðin fékk því ekki réttarvernd.

Hrd. 1984:1063 nr. 132/1984 [PDF]


Hrd. 1988:302 nr. 24/1987 (Heitt vatn frá gróðurhúsi) [PDF]


Hrd. 1989:1627 nr. 252/1989 (Áfengiskaup hæstaréttardómara) [PDF]
Forseti Hæstaréttar var sakaður um að hafa misnotað hlunnindi sem handhafi forsetavalds með því að kaupa mikið magn áfengis á kostnaðarverði, þ.e. án áfengisgjalds, með lagaheimild sem þá var til staðar. Forseti Íslands veitti forseta Hæstaréttar lausn um stundarsakir og svo höfðað dómsmál um lausn til frambúðar. Settur Hæstiréttur í málinu taldi að skortur á hámarki í lagaheimildinni skipti ekki máli og með þessu athæfi hefði hæstaréttardómarinn rýrt það almenna traust sem hann átti að njóta og staðfesti þar af leiðandi varanlega lausn hans úr embættinu.

Hrd. 1990:2 nr. 120/1989 (Aðskilnaðardómur III) [PDF]
G var sakaður um skjalafals auk þess að hafa ranglega látið skrifa vörur á fyrirtæki án heimildar. Málið var rekið á dómþingi sakadóms Árnessýslu og dæmdi dómarafulltrúi í málinu en hann starfaði á ábyrgð sýslumanns. Samkvæmt skjölunum var málið rannsakað af lögreglunni í Árnessýslu og ekki séð að dómarafulltrúinn hafi haft önnur afskipti af málinu en þau að senda málið til fyrirsagnar ríkissaksóknara.

Hæstiréttur rakti forsögu þess að fyrirkomulagið hafi áður verið talist standast stjórnarskrá með vísan til 2. gr. hennar þar sem 61. gr. hennar gerði ráð fyrir því að dómendur geti haft umboðsstörf á hendi. Þessi dómsúrlausn er þekkt fyrir það að Hæstiréttur hvarf frá þessari löngu dómaframkvæmd án þess að viðeigandi lagabreytingar höfðu átt sér stað. Ný lög um aðskilnað dómsvalds og umboðsvalds í héraði höfðu verið sett en áttu ekki að taka gildi fyrr en 1. júlí 1992, meira en tveimur árum eftir að þessi dómur væri kveðinn upp.

Þau atriði sem Hæstiréttur sagði að líta ætti á í málinu (bein tilvitnun úr dómnum):
* Í stjórnarskrá lýðveldisins er byggt á þeirri meginreglu, að ríkisvaldið sé þríþætt og að sérstakir dómarar fari með dómsvaldið.
* Þær sérstöku sögulegu og landfræðilegu aðstæður, sem bjuggu því að baki, að sömu menn fara utan Reykjavíkur oftsinnis bæði með stjórnsýslu og dómstörf, hafa nú minni þýðingu en fyrr, meðal annars vegna greiðari samgangna en áður var.
* Alþingi hefur sett lög um aðskilnað dómsvalds og umboðsvalds í héraði, sem taka eigi gildi 1. júlí 1992.
* Ísland hefur að þjóðarétti skuldbundið sig til að virða mannréttindasáttmála Evrópu.
* Mannréttindanefnd Evrópu hefur einróma ályktað, að málsmeðferðin í máli Jóns Kristinssonar, sem fyrr er lýst, hafi ekki verið í samræmi við 6. gr. 1. mgr. mannréttindasáttmálans.
* Ríkisstjórn Íslands hefur, eftir að fyrrgreindu máli var skotið til Mannréttindadómstóls Evrópu, gert sátt við Jón Kristinsson, svo og annan mann sem kært hefur svipað málefni með þeim hætti sem lýst hefur verið.
* Í 36. gr. 7. tl. laga nr. 85/1936 um meðferð einkamála í héraði segir meðal annars, að dómari skuli víkja úr dómarasæti, ef hætta er á því, „að hann fái ekki litið óhlutdrægt á málavöxtu“. Þessu ákvæði ber einnig að beita um opinber mál samkvæmt 15. gr. 2. mgr. laga nr. 74/1974 um meðferð opinberra mála.
* Í máli þessu er ekkert komið fram, sem bendir til þess, að dómarafulltrúinn, sem kvað upp héraðsdóminn, hafi litið hlutdrægt á málavöxtu. Hins vegar verður að fallast á það með Mannréttindanefnd Evrópu, að almennt verði ekki talin næg trygging fyrir óhlutdrægni í dómstörfum, þegar sami maður vinnur bæði að þeim og lögreglustjórn.

Með hliðsjón af þessu leit Hæstiréttur svo á að skýra beri ætti tilvitnuð ákvæði einkamálalaga og sakamálalaga á þann hátt að sýslumanninum og dómarafulltrúanum hefði borið að víkja sæti í málinu. Hinn áfrýjaði dómur var felldur úr gildi og öll málsmeðferðin fyrir sakadómi, og lagt fyrir sakadóminn að taka málið aftur til löglegrar meðferðar og dómsálagningar.

Hrd. 1990:662 nr. 185/1990 [PDF]


Hrd. 1990:1631 nr. 440/1990 [PDF]


Hrd. 1991:1186 nr. 97/1989 (Þungaskattur) [PDF]


Hrd. 1991:1679 nr. 431/1990 [PDF]


Hrd. 1992:379 nr. 60/1992 [PDF]


Hrd. 1992:532 nr. 141/1989 [PDF]


Hrd. 1992:691 nr. 350/1989 [PDF]


Hrd. 1992:1658 nr. 232/1992 [PDF]


Hrd. 1993:56 nr. 21/1993 [PDF]


Hrd. 1993:961 nr. 57/1991 [PDF]


Hrd. 1993:1378 nr. 253/1993 (Hrísbrú) [PDF]


Hrd. 1993:2040 nr. 143/1993 [PDF]


Hrd. 1994:748 nr. 300/1991 (Einangrunarvistin - Agaviðurlög í fangelsi) [PDF]
Lög kváðu á um að beiting agaviðurlaga með setningu fanga í einangrun teldist ekki til afplánunartímans, og lengdi því refsinguna. Hæstiréttur taldi það andstætt 2. gr. stjórnarskrárinnar að gera slíkt án dóms. Fallist var því á skaðabótakröfu fangans.

Hrd. 1994:1536 nr. 284/1994 [PDF]


Hrd. 1995:745 nr. 13/1995 [PDF]


Hrd. 1995:1319 nr. 73/1993 [PDF]


Hrd. 1995:1444 nr. 103/1994 (Dómarafulltrúi - Aðskilnaðardómur VI) [PDF]


Hrd. 1995:1518 nr. 135/1994 [PDF]


Hrd. 1995:1570 nr. 62/1995 [PDF]


Hrd. 1995:1817 nr. 407/1994 [PDF]


Hrd. 1996:1108 nr. 98/1996 [PDF]


Hrd. 1996:1663 nr. 65/1996 [PDF]


Hrd. 1996:1998 nr. 151/1996 (Gæsluvarðhaldsúrskurður II) [PDF]


Hrd. 1996:4293 nr. 459/1996 [PDF]


Hrd. 1997:3150 nr. 243/1997 (Fyrirtæki meðdómsmanns til rannsóknar) [PDF]


Hrd. 1998:2528 nr. 418/1997 (Sjálfstæði dómarafulltrúa og 6. gr. MSE) [PDF]
Mál hafði verið dæmt af dómarafulltrúa í héraði sem var svo talin vera andstæð stjórnarskrá. Málsaðilinn höfðaði skaðabótamál vegna aukins málskostnaðar og var fallist á bótaskyldu vegna þessa, þrátt fyrir að slíkt fyrirkomulag hafi tíðkast lengi vel.

Hrd. 1998:2908 nr. 394/1998 (Vanhæfi héraðsdómara) [PDF]


Hrd. 1999:2988 nr. 270/1999[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:3280 nr. 373/1999[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:1228 nr. 82/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:3268 nr. 158/2000 (Sýslumaður)[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:1343 nr. 107/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:1744 nr. 124/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:1885 nr. 25/2001 (Sýslumannsflutningur - Tilflutningur í starfi)[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:3248 nr. 468/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:3587 nr. 487/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:4950 nr. 476/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:3348 nr. 57/2005[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:1351 nr. 132/2006[HTML] [PDF]


Hrd. 429/2006 dags. 10. maí 2007 (Skemmtibáturinn Harpa)[HTML] [PDF]


Hrd. 602/2006 dags. 31. maí 2007[HTML] [PDF]


Hrd. 419/2006 dags. 7. júní 2007[HTML] [PDF]


Hrd. 188/2008 dags. 16. apríl 2008[HTML] [PDF]


Hrd. 189/2008 dags. 16. apríl 2008[HTML] [PDF]


Hrd. 366/2007 dags. 23. apríl 2008 (Portus - Tónlistarhúsið Harpan)[HTML] [PDF]
Tveir aðilar sem höfðu ekki verið valdir til að fá sérleyfi til byggingar, eign og rekstur tónlistar- og ráðstefnuhúsið Hörpuna, kröfðust afrits af samkomulags sem Austurhöfn-TR ehf., fyrirtæki stofnað af íslenska ríkinu og Reykjavíkurborg, gerði við Portus ehf. Þeirri beiðni var synjað af hálfu Ríkiskaupa og Reykjavíkurborgar og var henni skotið til úrskurðarnefndar upplýsingamála sem féllst svo á beiðnina.

Hæstiréttur hafnaði málsástæðu um að samningurinn félli utan við gildissvið upplýsingalaga og vísaði þar á meðal að í þeim lögum hefði ekki verið neinn áskilnaður um ákvörðun er varðaði rétt eða skyldu manna. Þá var einnig getið þess í dómnum að Ríkiskaup sáu um þau innkaup sem voru aðdragandi samningins auk þess að hann var undirritaður af fulltrúum íslenska ríkisins og Reykjavíkurborgar. Ljóst var að Ríkiskaup og Reykjavíkurborg höfðu haft samninginn undir höndum vegna verkefna þeirra á sviði stjórnsýslu.

Hrd. 387/2008 dags. 8. september 2008[HTML] [PDF]


Hrd. 299/2009 dags. 11. mars 2010[HTML] [PDF]


Hrd. 781/2009 dags. 14. október 2010 (Matsmaður VÍS)[HTML] [PDF]
Sérfróður meðdómsmaður, sem var læknir, hafði gert margar matsgerðir fyrir einn aðila málsins áður fyrr. Hæstiréttur taldi að hann hefði átt að víkja úr sæti á grundvelli þess mikla viðskiptasambands sem þar væri á milli.

Hrd. 474/2011 dags. 6. september 2011[HTML] [PDF]


Hrd. 577/2011 dags. 9. nóvember 2011[HTML] [PDF]


Hrd. 655/2013 dags. 6. febrúar 2014[HTML] [PDF]


Hrd. 675/2014 dags. 22. apríl 2015[HTML] [PDF]


Hrd. 576/2015 dags. 16. september 2015[HTML] [PDF]
Dómstjóri var vanhæfur og skipaði annan dómara til að fara með málið. Það var ekki talið vera til þess fallið að gera þann dómara vanhæfan af þeim sökum.

Hrd. 42/2016 dags. 22. janúar 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 523/2015 dags. 22. mars 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 711/2015 dags. 22. mars 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 783/2016 dags. 28. nóvember 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 792/2016 dags. 28. nóvember 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 793/2016 dags. 28. nóvember 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 336/2017 dags. 12. júní 2017[HTML] [PDF]


Hrd. 451/2017 dags. 31. júlí 2017 (Landsréttur)[HTML] [PDF]


Hrd. 452/2017 dags. 31. júlí 2017 (Landsréttur)[HTML] [PDF]


Hrd. 591/2017 dags. 19. desember 2017 (Skipun landsréttardómara)[HTML] [PDF]


Hrd. 592/2017 dags. 19. desember 2017 (Skipun landsréttardómara)[HTML] [PDF]


Hrd. 5/2018 dags. 8. mars 2018[HTML] [PDF]


Hrd. 287/2017 dags. 26. apríl 2018[HTML] [PDF]


Hrd. 10/2018 dags. 24. maí 2018 (Umferðarlagabrot)[HTML] [PDF]


Hrd. 6/2018 dags. 30. maí 2018[HTML] [PDF]


Hrd. 14/2019 dags. 26. mars 2019[HTML] [PDF]


Hrd. 24/2019 dags. 6. júní 2019[HTML] [PDF]


Hrd. 31/2020 dags. 9. desember 2020[HTML] [PDF]


Hrd. 32/2020 dags. 9. desember 2020[HTML] [PDF]


Hrd. 20/2020 dags. 10. desember 2020[HTML] [PDF]


Hrd. 21/2020 dags. 10. desember 2020[HTML] [PDF]


Hrd. 9/2020 dags. 5. febrúar 2021[HTML] [PDF]


Hrd. 22/2020 dags. 11. febrúar 2021[HTML] [PDF]


Hrd. 23/2020 dags. 11. febrúar 2021[HTML] [PDF]


Hrd. 20/2021 dags. 18. maí 2021[HTML] [PDF]


Hrd. 28/2022 dags. 7. desember 2022[HTML]


Hrd. 50/2022 dags. 31. maí 2023[HTML]


Hrd. 49/2023 dags. 23. nóvember 2023[HTML]


Aðrar úrlausnir

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Úrskurður Félagsdóms 1979:111 í máli nr. 4/1978


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-793/2005 dags. 12. júní 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1939/2006 dags. 19. desember 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-7407/2006 dags. 27. apríl 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. S-132/2009 dags. 16. nóvember 2009[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. S-133/2009 dags. 17. nóvember 2009[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1922/2017 dags. 7. júlí 2017[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2014/2017 dags. 7. júlí 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1922/2017 dags. 15. september 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2014/2017 dags. 15. september 2017[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2043/2017 dags. 11. desember 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3339/2017 dags. 21. júní 2018[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-415/2018 dags. 25. október 2018[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-723/2018 dags. 25. október 2018[HTML]


Dómur Héraðsdóms Suðurlands í máli nr. E-61/2017 dags. 18. desember 2018[HTML]


Lrd. 589/2018 dags. 22. febrúar 2019[HTML]


Lrú. 442/2019 dags. 28. júní 2019[HTML]


Lrd. 373/2019 dags. 11. október 2019[HTML]


Lrú. 39/2019 dags. 29. nóvember 2019[HTML]


Lrd. 26/2019 dags. 6. mars 2020[HTML]


Lrd. 856/2018 dags. 27. mars 2020[HTML]


Lrd. 857/2018 dags. 27. mars 2020[HTML]


Lrú. 122/2020 dags. 16. apríl 2020[HTML]


Lrú. 273/2020 dags. 6. maí 2020[HTML]


Lrd. 532/2019 dags. 30. október 2020[HTML]


Lrd. 745/2019 dags. 20. nóvember 2020[HTML]


Lrú. 111/2020 dags. 7. maí 2021[HTML]


Lrú. 138/2020 dags. 7. maí 2021[HTML]


Lrú. 282/2021 dags. 19. maí 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-7989/2020 dags. 21. júní 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Vestfjarða í máli nr. E-169/2020 dags. 26. júlí 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1217/2020 dags. 27. júlí 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Vestfjarða í máli nr. S-202/2020 dags. 6. ágúst 2021[HTML]


Lrú. 637/2021 dags. 8. desember 2021[HTML]


Lrú. 699/2021 dags. 20. desember 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1085/2020 dags. 22. desember 2021[HTML]


Úrskurður Endurupptökudóms í máli nr. 15/2021 dags. 11. janúar 2022[HTML]


Úrskurður Endurupptökudóms í máli nr. 2/2021 dags. 11. janúar 2022[HTML]


Lrú. 364/2021 dags. 29. apríl 2022[HTML]


Lrd. 475/2021 dags. 24. júní 2022[HTML]


Lrú. 457/2022 dags. 24. ágúst 2022[HTML]


Lrd. 538/2021 dags. 29. september 2022[HTML]


Lrú. 567/2022 dags. 7. október 2022[HTML]


Lrd. 537/2021 dags. 4. nóvember 2022[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4146/2022 dags. 24. mars 2023[HTML]


Lrd. 37/2022 dags. 12. maí 2023[HTML]


Lrú. 636/2022 dags. 16. febrúar 2024[HTML]