Úrlausnir.is


Merkimiði - Atvinnufyrirtæki

Síað eftir merkimiðanum „Atvinnufyrirtæki“.
Sýna merkimiða.
ⓘ = Hlekkurinn inniheldur nánari upplýsingar um efni merkimiðans.

Álit umboðsmanns Alþingis

Álit sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Bréf umboðsmanns Alþingis nr. 10992/2021 dags. 31. mars 2021[HTML] [PDF]


Bréf umboðsmanns Alþingis nr. 11463/2021 dags. 21. janúar 2022[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 11711/2022 dags. 19. apríl 2023[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 2516/1998 dags. 31. ágúst 2000[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 2608/1998 dags. 27. janúar 2000[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 348/1990 dags. 25. nóvember 1991[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 4196/2004 (Hrefnukjöt)[HTML] [PDF]
Lög nr. 85/2000 fjölluðu um nýtingu sjávarafurða og þar kom fram að umhverfisráðherra færi með yfirstjórn en sjávarútvegsráðherra færi með málefni um nytjastofna sjávar. Fyrirtæki vildi flytja út hrefnukjöt til Kína og fékk leiðbeiningar um að leita til umhverfisráðherra þar sem í gildi væri samkomulag um framsal sjávarútvegsráðherra. Umboðsmaður taldi ráðherra ekki getað framselt valdinu.

Álit umboðsmanns Alþingis nr. 4225/2004 dags. 13. júlí 2006[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 4735/2006 (Viðhaldsskylda á götu)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 5035/2007 dags. 17. nóvember 2008 (ÁTVR - Ákvörðun útsöluverðs áfengis)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 9513/2017 dags. 19. desember 2018[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 9796/2018 dags. 1. apríl 2019[HTML] [PDF]


Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Hrd. 1931:325 nr. 32/1931 [PDF]


Hrd. 1932:441 nr. 93/1931 [PDF]


Hrd. 1932:879 nr. 182/1932 [PDF]


Hrd. 1933:236 nr. 6/1931 [PDF]


Hrd. 1933:478 nr. 79/1933 [PDF]


Hrd. 1935:332 nr. 137/1934 [PDF]


Hrd. 1937:296 nr. 80/1936 [PDF]


Hrd. 1937:597 nr. 43/1936 [PDF]


Hrd. 1938:630 nr. 49/1938 [PDF]


Hrd. 1939:146 nr. 123/1937 [PDF]


Hrd. 1939:456 nr. 86/1938 [PDF]


Hrd. 1940:375 kærumálið nr. 6/1940 [PDF]


Hrd. 1942:244 nr. 72/1942 [PDF]


Hrd. 1943:195 nr. 3/1943 [PDF]


Hrd. 1944:125 nr. 60/1943 [PDF]


Hrd. 1946:309 nr. 104/1945 (Tjarnarbíó) [PDF]


Hrd. 1946:314 nr. 38/1945 [PDF]


Hrd. 1946:433 nr. 19/1946 [PDF]


Hrd. 1947:304 nr. 134/1946 (Bókhaldsbrot) [PDF]


Hrd. 1951:96 nr. 16/1951 [PDF]


Hrd. 1951:432 nr. 94/1951 (Smásala) [PDF]


Hrd. 1951:445 nr. 161/1949 [PDF]


Hrd. 1951:484 nr. 81/1951 (Útlagning hlutabréfa) [PDF]
K vildi fá öll hlutabréfin og borga M mismuninn.
Hæstiréttur taldi að hvort ætti að halda sínum eigin hlutabréfum.

Hrd. 1952:283 nr. 137/1951 [PDF]


Hrd. 1952:434 nr. 80/1952 (Stóreignaskattur) [PDF]


Hrd. 1952:572 nr. 133/1951 [PDF]


Hrd. 1953:142 nr. 190/1952 (Skattlagning félaga) [PDF]


Hrd. 1953:658 nr. 191/1952 [PDF]


Hrd. 1954:73 nr. 5/1953 (Stóreignaskattur og fjárhagskerfið) [PDF]


Hrd. 1954:474 nr. 89/1953 [PDF]


Hrd. 1954:547 kærumálið nr. 20/1954 [PDF]


Hrd. 1955:215 nr. 42/1955 [PDF]


Hrd. 1956:161 nr. 106/1955 (Setberg) [PDF]


Hrd. 1958:296 nr. 5/1958 [PDF]


Hrd. 1958:741 nr. 72/1958 [PDF]


Hrd. 1958:744 nr. 73/1958 [PDF]


Hrd. 1959:168 nr. 117/1957 [PDF]


Hrd. 1960:672 nr. 36/1959 [PDF]


Hrd. 1961:359 nr. 223/1960 [PDF]


Hrd. 1962:453 nr. 57/1962 [PDF]


Hrd. 1964:687 nr. 79/1964 [PDF]


Hrd. 1964:936 nr. 108/1963 [PDF]


Hrd. 1964:942 nr. 109/1963 [PDF]


Hrd. 1964:948 nr. 110/1963 [PDF]


Hrd. 1964:954 nr. 111/1963 [PDF]


Hrd. 1965:417 nr. 114/1964 [PDF]


Hrd. 1965:773 nr. 20/1965 [PDF]


Hrd. 1966:795 nr. 26/1966 [PDF]


Hrd. 1966:801 nr. 27/1966 [PDF]


Hrd. 1966:808 nr. 28/1966 [PDF]


Hrd 1967:951 nr. 60/1967 (Aðstöðugjald) [PDF]


Hrd. 1967:1014 nr. 120/1967 [PDF]


Hrd. 1967:1021 nr. 121/1967 [PDF]


Hrd. 1967:1029 nr. 122/1967 [PDF]


Hrd. 1968:110 nr. 256/1966 [PDF]


Hrd. 1969:1025 nr. 71/1969 (Flugmaður - Byssa - Hatur) [PDF]


Hrd. 1970:29 nr. 209/1969 [PDF]


Hrd. 1970:613 nr. 101/1970 [PDF]


Hrd. 1971:670 nr. 33/1971 [PDF]


Hrd. 1974:163 nr. 44/1972 [PDF]


Hrd. 1974:890 nr. 8/1973 [PDF]


Hrd. 1974:1170 nr. 128/1973 [PDF]


Hrd. 1978:1302 nr. 2/1977 [PDF]


Hrd. 1979:580 nr. 123/1977 [PDF]


Hrd. 1979:640 nr. 107/1979 [PDF]


Hrd. 1980:1126 nr. 204/1979 [PDF]


Hrd. 1980:1146 nr. 205/1979 [PDF]


Hrd. 1983:574 nr. 54/1981 (Nýr ráðningarsamningur ríkisstarfsmanns) [PDF]


Hrd. 1983:1179 nr. 66/1981 (Vestmannaeyjar) [PDF]


Hrd. 1986:1095 nr. 99/1985 [PDF]


Hrd. 1986:1236 nr. 76/1985 [PDF]


Hrd. 1986:1396 nr. 98/1985 [PDF]


Hrd. 1986:1657 nr. 120/1985 (Endurveiting kennarastöðu) [PDF]


Hrd. 1987:972 nr. 12/1986 (Kjarnaborvél) [PDF]


Hrd. 1989:239 nr. 218/1987 (Vífilfell) [PDF]
Systkini eiga stór fyrirtæki, meðal annars Vífilfell. Þau voru misvirk í stjórn en einn bróðirinn er að reka það. Ein systirin fær heilasjúkdóm og fer í margar geislameðferðir. Augljóst var að hún hafði hlotið alvarlegan skaða. Síðan gerði hún erfðaskrá þar sem hún arfleiddi einn bróður sinn að sínum hlut.

Læknarnir voru mjög misvísandi um hvort hún væri hæf til að gera erfðaskrá. Ekkert læknisvottorð var til fyrir þann dag sem hún gerði erfðaskrána.

Allir sammála um að aðgerðirnar gerðar á K hefðu valdið einhverri andlegri skerðingu í kjölfarið. Þurfti þá að meta áhrif skerðingarinnar á hæfi hennar til að gera erfðaskrá á þeim tíma sem hún var undirrituð/samþykkt.

Vottorðið var svolítið gallað. Fulltrúi sýslumanns í Reykjavík hafði notað sama textann á vottorðið árum saman, eða jafnvel áratugum saman. Hæstiréttur leit á að það væri gallað en það kæmi ekki að sök.

Hæstiréttur klofnaði og taldi meirihlutinn hana hæfa en minnihlutinn ekki. Hún var talin hafa skilið það nógu vel um hversu mikið virði væri að ræða.

Hrd. 1990:1103 nr. 189/1990 (Sjónvarpsstjóri Stöðvar 2) [PDF]


Hrd. 1991:615 nr. 98/1990 (Gatnagerðargjald) [PDF]


Hrd. 1991:936 nr. 19/1991 [PDF]


Hrd. 1992:1356 nr. 331/1992 [PDF]


Hrd. 1993:1304 nr. 185/1993 (Bifreiðaskoðun Íslands) [PDF]


Hrd. 1994:728 nr. 101/1992 [PDF]


Hrd. 1994:758 nr. 10/1994 (Skattfrjáls jöfnunarhlutabréf) [PDF]


Hrd. 1994:2814 nr. 324/1991 [PDF]


Hrd. 1995:408 nr. 122/1992 (Gallerí Borg) [PDF]


Hrd. 1995:976 nr. 375/1992 (Esjuberg - Efnistaka) [PDF]


Hrd. 1995:1257 nr. 371/1993 [PDF]


Hrd. 1996:320 nr. 383/1994 (Umfang máls) [PDF]


Hrd. 1996:419 nr. 106/1995 [PDF]


Hrd. 1996:4248 nr. 432/1995 (Verkfræðistofa) [PDF]


Hrd. 1997:157 nr. 60/1996 [PDF]


Hrd. 1997:208 nr. 233/1995 [PDF]


Hrd. 1998:106 nr. 155/1997 (Hafnað bágri heilsu M) [PDF]


Hrd. 1998:1426 nr. 298/1997 (Héraðsdómari) [PDF]


Hrd. 1998:3438 nr. 30/1998 (Bókbær) [PDF]


Hrd. 1998:3664 nr. 414/1997 [PDF]


Hrd. 1998:4533 nr. 224/1998 [PDF]


Hrd. 1999:2056 nr. 336/1998[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:468 357/1999 (Starfslokasamningur starfsmanns við Landsbanka Íslands)[HTML] [PDF]
Landsbankinn, sem þá var í ríkiseigu, sagði upp starfsmanni. Gerðu aðilar sín á milli starfslokasamning þar sem fram kom að um væri að ræða endanlegt uppgjör og hvorugur aðili ætti kröfu á hinn.

Hæstiréttur tók undir með héraðsdómi að um ekki hefði verið ólögmæt nauðung að ræða þar sem efni samningsins kvað á um betri hagsmuni fyrir stefnanda heldur en ef honum hefði verið sagt upp. Hins vegar ógilti Hæstiréttur nokkur ákvæði samningsins á grundvelli 36. gr. samningalaga, nr. 7/1936, þar sem þau fólu í sér afsal á greiðslum sem starfsmaðurinn hefði ella hlotið við niðurlagningu starfs síns. Bankastjórn hefði með því hlunnfarið starfsmanninn og við samningsgerðina naut starfsmaðurinn ekki aðstoðar lögmanns.

Hrd. 2000:2574 nr. 260/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:2922 nr. 124/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:3252 nr. 157/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:4334 nr. 317/2002 (Opinn gluggi í iðnaðarhverfi)[HTML] [PDF]
Lausafjár- og rekstrarstöðvunartrygging og eignatrygging. Reksturinn var fluttur frá Laugaveginum yfir í iðnaðarhverfi og var brotist inn stuttu eftir flutninginn.

Tryggingafélagið neitaði greiðslu þar sem gluggi í um tveggja metra hæð var skilinn eftir opinn yfir heila helgi. Fallist var á synjun félagsins um að greiða bætur.

Hrd. 2003:1532 nr. 426/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:2045 nr. 477/2002 (Bókadómur)[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:2507 nr. 548/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:3515 nr. 157/2003 (Húftryggingarbætur vegna Bjarma VE)[HTML] [PDF]
Í húftryggingu var tekið sérstaklega fram að tryggingin félli niður við eigandaskipti. Skömmu eftir eigendaskipti sökk báturinn og fórust tveir með. Fallist var á synjun um greiðslu bóta.

Veðhafi höfðaði svo annað mál í kjölfar þessa dóms er leiddi til Hrd. 2005:4338 nr. 209/2005 (Krafa um bæturnar á grundvelli meðábyrgðar).

Hrd. 2003:3885 nr. 312/2003 (Frjáls fjölmiðlun)[HTML] [PDF]
Kaupandi neitaði að greiða eftirstöðvar í hlutabréfakaupum þar sem verðmæti félagsins væri lægra en það sem var uppgefið. Síðar fór félagið í gjaldþrot. Hæstiréttur leit svo á að um væri að ræða gölluð kaup og ákvarðaði að kaupandinn hefði átt að greiða það sem hann hafði þegar greitt og eftirstöðvarnar sem hann neitaði að greiða yrðu felldar niður.

Hrd. 2004:171 nr. 280/2003 (Kárahnjúkavirkjun)[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:4285 nr. 422/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:1096 nr. 389/2004 (Bernhard - Ofgreitt fé)[HTML] [PDF]
Hæstiréttur taldi að aðili er ofgreiddi ætti ekki rétt á dráttarvöxtum frá því ofgreiðslan átti sér stað.

Hrd. 2005:1534 nr. 474/2004 (Frístundabyggð - Sumarhús - Bláskógabyggð)[HTML] [PDF]
Krafist var viðurkenningar á því að hjón ásamt börnum þeirra ættu lögheimili að tilteknu húsi á svæði sem sveitarfélagið hafði skipulagt sem frístundabyggð. Hagstofan hafði synjað þeim um þá skráningu.

Hæstiréttur taldi að sóknaraðilar ættu rétt á að ráða búsetu sinni sbr. 4. mgr. 66. gr. stjórnarskrárinnar og lægju ekki fyrir haldbærar lagaheimildir til að takmarka rétt sóknaraðilanna til að skrá lögheimili þeirra á húsið í frístundabyggðinni. Þar sem sóknaraðilarnir höfðu fasta búsetu í húsinu í samræmi við 2. mgr. 1. gr. laga um lögheimili og 1. mgr. ákvæðisins yrði skýrt á þann veg að lögheimili væri sá staður sem maður hefði fasta búsetu, var krafa sóknaraðila tekin til greina.

Niðurstaðan er talin óvenjuleg að því leyti að í stað þess að eingöngu ómerkja synjunina sjálfa var jafnframt tekin ný ákvörðun í hennar stað.

Hrd. 2005:2857 nr. 269/2005[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:3106 nr. 344/2005[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:4338 nr. 209/2005 (Krafa um bæturnar á grundvelli meðábyrgðar)[HTML] [PDF]
Eftir Hrd. 2003:3515 nr. 157/2003 (Húftryggingarbætur vegna Bjarma VE) fór veðhafi í mál til að sækja bæturnar. Hið sama átti við í þessu máli hvað varðaði skilmála tryggingarinnar um niðurfall við eigandaskipti.

Hrd. 2006:2894 nr. 8/2006 (Tómas Zoëga)[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:3939 nr. 85/2006[HTML] [PDF]


Hrd. 304/2007 dags. 12. júní 2007 (3 ár ekki skammur tími, hafnað)[HTML] [PDF]


Hrd. 556/2007 dags. 12. júní 2008[HTML] [PDF]


Hrd. 550/2006 dags. 18. september 2008 (Faxaflóahafnir)[HTML] [PDF]
Aðili taldi að Faxaflóahöfnum hafi verið óheimilt að setja áfenga og óáfenga drykki í mismunandi gjaldflokka vörugjalds hafnarinnar og höfðaði mál á grundvelli meints brots á jafnræðisreglu 11. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 og 65. gr. stjórnarskrárinnar.

Hæstiréttur leit svo á að áfengar og óáfengar drykkjarvörur væru eðlisólíkar og því ekki um sambærilegar vörur að ræða, og hafnaði því þeirri málsástæðu.

Hrd. 19/2008 dags. 22. janúar 2009 (Fasteignir Vesturbyggðar ehf.)[HTML] [PDF]
Stjórnin vildi reka framkvæmdastjórann og taldi hann að ekki hefði verið rétt staðið að uppsögninni þar sem stjórnin hefði ekki gætt stjórnsýslulaganna við það ferli. Hæstiréttur taldi að um einkaréttarlegt félag væri að ræða en ekki stjórnvald. Þó félaginu væri falin verkefni stjórnvalda að einhverju leyti er stjórnsýslulög giltu um, þá giltu þau ekki um starfsmannahald félagsins. Hins vegar þurfti að líta til þess að í ráðningarsamningnum við framkvæmdastjórann hafði stjórn félagsins samið um víðtækari rétt framkvæmdastjórans er kæmi að uppsögn hans þannig að hann átti rétt á bótum vegna uppsagnarinnar.

Hrd. 475/2008 dags. 30. apríl 2009[HTML] [PDF]


Hrd. 24/2011 dags. 14. mars 2011[HTML] [PDF]
Aðili setti tvær vélar að veði og seldi síðan tækin án þess að geta um veðin. Veðhafarnir sóttu síðan að veðinu sem kaupandinn andmælti. Hæstiréttur taldi að kaupandinn hafi sýnt af sér gáleysi með því að athuga ekki hvort áhvílandi veð væru á tækinu, einkum í ljósi þess að hann var fjármálafyrirtæki. Hann taldi hins vegar að háttsemi seljanda við kaupin hafi verið svo andstæð góðri trú og heiðarleika að það leiddi til þess að gáleysi kaupanda fæli ekki í sér brottfall bótaábyrgðar seljanda.

Hrd. 340/2011 dags. 28. október 2011 (Neyðarlögin - FSCS)[HTML] [PDF]
Við hrun fjármálamarkaðarins árið 2008 voru sett svokölluð neyðarlög (nr. 125/2008). Í 6. gr. laganna var bætt við nýju ákvæði í lög um fjármálafyrirtæki er kvað á að „[v]ið skipti á búi fjármálafyrirtækis njóta kröfur vegna innstæðna, samkvæmt lögum um innstæðutryggingar og tryggingakerfi fyrir fjárfesta, rétthæðar skv. 1. mgr. 112. gr. laga um gjaldþrotaskipti o.fl.“. Þetta olli ósáttum við slitameðferð Landsbanka Íslands hf. og fór það fyrir dóm.

Einn kröfuhafinn, breskur tryggingarsjóður fyrir viðskiptavini viðurkenndra fjármálafyrirtækja (FSCS), krafðist viðurkenningar á kröfu sem slitastjórnin hafði samþykkt sem forgangskröfu. Aðrir kröfuhafar voru ekki sáttir og báru upp ágreining sinn við slitastjórnina. Slitastjórnin vísaði ágreiningnum til héraðsdóms.

Hæstiréttur viðurkenndi kröfu FSCS um að krafa þeirra skyldi sett í hærri forgang við skipti búsins. Við úrlausnina þurfti Hæstiréttur að meta stjórnskipulegt gildi 6. gr. laga nr. 125/2008. Þar mat hann svo á að aðstæður fjármálamarkaðarins væru slíkar að bæði stjórnvöld og Alþingi töldu ókleift að endurfjármagna bankana með fé úr ríkissjóði svo þeir gætu starfað áfram. Að auki stefndu önnur stærri fjármálafyrirtæki í óefni og var staða þeirra tæp. Með hliðsjón af „þeim mikla og fordæmalausa vanda, sem við var að etja, og þeim skýru markmiðum sem stefnt var að, verður við úrlausn um lögmæti ákvarðana löggjafans að játa honum ríku svigrúmi við mat á því hvaða leiðir skyldu farnar til að bregðast við því flókna og hættulega ástandi sem upp var komið“.

Þegar kom að mögulegu tjóni sóknaraðila vegna lagabreytinganna var litið til þess að Landsbankinn hafði þegar á þessu stigi höfðað nokkur skaðabótamál og riftunarmál en óljóst væri um árangur þeirra málsókna þegar dómurinn var kveðinn upp og því ókleift að vita á þeim tíma hve mikið myndi fást greitt af þeim þegar uppi væri staðið.

Rök Hæstaréttar varðandi breytingar á rétthæð krafna voru í grunni séð þau að allt frá 1974 hafi komið ítrekað fram í löggjöf breytingar á ákvæðum laga um skipun krafna í réttindaröð á þann veg að forgangskröfur hafi verið ýmist rýmkaðar eða þrengdar, sem hefur áhrif á stöðu annarra krafna í hag eða óhag. Með hliðsjón af þessu var ekki fallist á málatilbúnað sóknaraðila um að þeir hafi haft réttmætar væntingar til þess að reglunum yrði ekki breytt þeim í óhag.

Kröfuhafar komu á framfæri málatilbúnaði um að löggjöfin fæli í sér afturvirkar skerðingar á réttindum þeirra. Hæstiréttur mat málatilbúnaðinn á þann veg að breytingarnar sem löggjöfin fól í sér giltu um skipti almennt sem hæfust eftir gildistöku laganna. Löggjöfin mælti ekki fyrir um breytingar á skipan skipta sem væru þegar hafin eða væri þegar lokið. Af þeirri ástæðu hafnaði hann þeirri málsástæðu kröfuhafanna.

Hrd. 693/2010 dags. 3. nóvember 2011[HTML] [PDF]


Hrd. 183/2012 dags. 29. nóvember 2012[HTML] [PDF]


Hrd. 184/2012 dags. 29. nóvember 2012[HTML] [PDF]


Hrd. 153/2012 dags. 6. desember 2012[HTML] [PDF]


Hrd. 352/2012 dags. 31. janúar 2013 (LSR - Lífeyrissjóður starfsmanna ríkisins)[HTML] [PDF]


Hrd. 711/2012 dags. 23. apríl 2013[HTML] [PDF]


Hrd. 85/2013 dags. 6. júní 2013[HTML] [PDF]


Hrd. 302/2013 dags. 7. nóvember 2013 (Vinnulyftur ehf. / KPMG)[HTML] [PDF]
KPMG var með milligöngu um sölu á fyrirtæki en gætti ekki nægilega vel að hagsmunum seljandans. Sérfræðingur frá KPMG var látinn bera ⅔ hluta bótaskyldunnar á grundvelli sérfræðiábyrgðar en viðskiptavinurinn restina sökum skorts á varkárni.

Hrd. 396/2013 dags. 28. nóvember 2013 (Orkuveita Reykjavíkur - Vatnsgjald I)[HTML] [PDF]


Hrd. 397/2013 dags. 28. nóvember 2013 (Vatnsgjald II)[HTML] [PDF]
Lagaákvæði í vatnsveitulögum gerði ráð fyrir því að innheimt væri vatnsgjald af öllum fasteignum þar sem vatn gátu notið. Hæstiréttur taldi að orðalagið vera slíkt að óheimilt væri að heimta vatnsgjaldið vegna tímabils áður en búið væri að tengja vatnið.

Hrd. 719/2013 dags. 28. janúar 2014 (Einkabankaþjónusta - Sala hlutabréfa)[HTML] [PDF]


Hrd. 144/2014 dags. 6. mars 2014 (Félag fasteignasala)[HTML] [PDF]


Hrd. 179/2014 dags. 1. apríl 2014 (VG Investment A/S)[HTML] [PDF]


Hrd. 114/2014 dags. 25. september 2014 (Faris)[HTML] [PDF]
Tæp þrjú ár liðu þangað til krafist var leiðréttingar og var það talið of langur tími, einkum í ljósi þess að sá er krafðist viðbótargreiðslunnar var bókhaldsskylt atvinnufyrirtæki.

Hrd. 326/2014 dags. 22. desember 2014 (Notkun fjárhagslegra upplýsinga í hefndarskyni)[HTML] [PDF]


Hrd. 587/2014 dags. 7. maí 2015[HTML] [PDF]


Hrd. 588/2014 dags. 7. maí 2015 (Einelti af hálfu slökkviliðsstjóra)[HTML] [PDF]


Hrd. 846/2014 dags. 1. október 2015[HTML] [PDF]


Hrd. 478/2014 dags. 3. desember 2015[HTML] [PDF]


Hrd. 272/2015 dags. 4. febrúar 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 277/2015 dags. 4. febrúar 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 278/2015 dags. 4. febrúar 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 273/2015 dags. 2. febrúar 2017[HTML] [PDF]


Hrd. 213/2016 dags. 23. mars 2017[HTML] [PDF]


Hrd. 446/2017 dags. 28. ágúst 2017[HTML] [PDF]


Hrd. 611/2017 dags. 7. júní 2018 (Perlan RE sökk)[HTML] [PDF]


Hrd. 7/2019 dags. 31. maí 2019 (Áreiðanleikakönnun)[HTML] [PDF]
Einkahlutafélag lét fjármálafyrirtæki gera áreiðanleikakönnun og taldi hinn síðarnefnda hafa gert hana illa.

Engar skráðar reglur lágu fyrir um framkvæmd áreiðanleikakannana en litið var til fyrirheita sem fjármálafyrirtækið gaf út. Ekki var talið hafa verið til staðar gáleysi af hálfu fjármálafyrirtækisins fyrir að hafa ekki skoðað fleiri atriði en það hefði sjálft talið upp.

Hrd. 9/2019 dags. 5. júní 2019[HTML] [PDF]


Hrd. 24/2019 dags. 6. júní 2019[HTML] [PDF]


Hrd. 22/2019 dags. 20. nóvember 2019[HTML] [PDF]


Hrd. 23/2020 dags. 11. febrúar 2021[HTML] [PDF]


Hrd. 34/2019 dags. 12. mars 2021[HTML] [PDF]


Hrd. 35/2019 dags. 12. mars 2021 (Markaðsmisnotkun - Landsbankinn)[HTML] [PDF]


Hrd. 35/2020 dags. 22. júní 2022[HTML]


Aðrar úrlausnir

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Dómur Félagsdóms 1961:16 í máli nr. 8/1961


Dómur Félagsdóms 1966:1 í máli nr. 5/1965


Dómur Félagsdóms 1975:241 í máli nr. 3/1975


Dómur Félagsdóms 1979:121 í máli nr. 4/1978


Dómur Félagsdóms 1987:182 í máli nr. 4/1987


Dómur Félagsdóms 1989:269 í máli nr. 2/1989


Dómur Félagsdóms 1992:506 í máli nr. 2/1992


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-1611/2005 dags. 31. mars 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-7757/2005 dags. 16. maí 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-2304/2005 dags. 21. febrúar 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-2305/2005 dags. 21. febrúar 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-2306/2005 dags. 21. febrúar 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-2307/2005 dags. 21. febrúar 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-2308/2005 dags. 21. febrúar 2007[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. Q-5/2007 dags. 11. maí 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-2237/2006 dags. 19. júní 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Vestfjarða í máli nr. E-59/2007 dags. 12. október 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-5903/2007 dags. 4. júní 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-8319/2007 dags. 10. júlí 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-6342/2007 dags. 5. desember 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-3009/2008 dags. 13. maí 2009[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-948/2008 dags. 18. desember 2009[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-5780/2009 dags. 15. september 2010[HTML]


Dómur Félagsdóms í máli nr. F-6/2011 dags. 27. júní 2011


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-12433/2009 dags. 21. desember 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-12434/2009 dags. 21. desember 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-7596/2010 dags. 23. janúar 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2170/2011 dags. 24. febrúar 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2380/2011 dags. 6. nóvember 2012[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. X-137/2011 dags. 9. nóvember 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2084/2012 dags. 12. mars 2013[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2168/2012 dags. 12. mars 2013[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. X-137/2011 dags. 1. nóvember 2013[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. X-64/2012 dags. 4. febrúar 2014[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2624/2013 dags. 13. febrúar 2014[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1040/2013 dags. 18. mars 2014[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-160/2013 dags. 18. júní 2014[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-189/2013 dags. 19. júní 2014[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-645/2013 dags. 23. júní 2014[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-917/2014 dags. 18. desember 2014[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3002/2013 dags. 19. janúar 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3291/2013 dags. 19. janúar 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3292/2013 dags. 19. janúar 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-821/2014 dags. 18. febrúar 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2248/2014 dags. 25. janúar 2016[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-772/2016 dags. 23. júní 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3401/2016 dags. 12. júlí 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Vestfjarða í máli nr. E-16/2017 dags. 10. nóvember 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2578/2016 dags. 29. janúar 2018[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-1040/2016 dags. 17. apríl 2018[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-723/2018 dags. 25. október 2018[HTML]


Lrd. 219/2018 dags. 2. nóvember 2018[HTML]


Lrd. 377/2018 dags. 30. nóvember 2018[HTML]


Lrd. 409/2018 dags. 8. mars 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-998/2018 dags. 30. apríl 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2190/2019 dags. 17. febrúar 2020[HTML]


Lrd. 856/2018 dags. 27. mars 2020[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4860/2019 dags. 16. júlí 2020[HTML]


Lrú. 665/2020 dags. 7. janúar 2021[HTML]


Lrd. 371/2019 dags. 19. febrúar 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-2261/2020 dags. 16. mars 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2187/2020 dags. 24. mars 2021[HTML]


Lrd. 148/2020 dags. 26. mars 2021[HTML]


Lrd. 17/2020 dags. 26. mars 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3543/2020 dags. 21. apríl 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-92/2021 dags. 19. maí 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-6078/2020 dags. 27. september 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-5633/2020 dags. 13. október 2021[HTML]


Lrú. 691/2021 dags. 6. janúar 2022[HTML]


Lrú. 729/2021 dags. 11. janúar 2022[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-2261/2020 dags. 16. mars 2022[HTML]


Lrd. 265/2021 dags. 8. apríl 2022[HTML]


Lrd. 296/2021 dags. 7. október 2022[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-496/2022 dags. 4. nóvember 2022[HTML]


Lrd. 546/2021 dags. 9. desember 2022[HTML]


Lrd. 724/2021 dags. 3. febrúar 2023[HTML]


Lrd. 663/2021 dags. 24. febrúar 2023[HTML]


Lrd. 744/2021 dags. 17. mars 2023[HTML]


Lrd. 178/2022 dags. 31. mars 2023[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3922/2021 dags. 4. maí 2023[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Suðurlands í máli nr. K-376/2023 dags. 7. júlí 2023[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3278/2023 dags. 29. september 2023[HTML]


Lrú. 676/2023 dags. 25. október 2023[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3278/2023 dags. 12. desember 2023[HTML]