Úrlausnir.is


Merkimiði - Eignaraðild

Síað eftir merkimiðanum „Eignaraðild“.
Sýna merkimiða.
ⓘ = Hlekkurinn inniheldur nánari upplýsingar um efni merkimiðans.

Álit umboðsmanns Alþingis

Álit sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Álit umboðsmanns Alþingis nr. 10480/2020 dags. 11. nóvember 2020[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 1597/1995 dags. 27. nóvember 1996[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 1666/1996 (Gjald vegna geymslu skráningarmerkja)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 1926/1996 (Samgönguráðherra framselur vald ferðamálaráðs)[HTML] [PDF]
Umboðsmaður taldi ráðherra ekki geta skipað undirnefnd ferðamálaráðs er fékk síðan tiltekið vald, heldur yrði ráðið að gera það sjálft.

Álit umboðsmanns Alþingis nr. 1934/1996 dags. 3. janúar 1997[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 1970/1996 dags. 24. júní 1998[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 2131/1997 dags. 16. júní 1998[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 2236/1997 dags. 23. mars 1999[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 2440/1998 dags. 24. janúar 2001 (Landsvirkjun)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 2807/1999 (Skrifstofustörf - Innlausn á eignarhluta)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 3521/2002[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 4176/2004 dags. 30. desember 2004[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 4186/2004 dags. 24. október 2005 (Atvinnuleysistryggingar)[HTML] [PDF]
Bótaþegi var svipt rétti sínum til atvinnuleysisbóta á þeim grundvelli að hún hefði tekið að sér störf í fyrirtæki eiginmanns síns, og var hún krafin um endurgreiðslu bótanna. Breytingarlögum var ætlað að fjarlægja almenn skilyrði tiltekins lagabálks um ásetningsbrot og skilja eftir gáleysisbrot. Hins vegar láðist að breyta lagatextanum með hliðsjón af því að þeirri röksemd að ekki sé viljandi hægt að gera eitthvað af gáleysi.

Að mati umboðsmanns var því ekki hægt að beita þeim gagnvart ásetningsbrotum og þar sem háttsemin var skilgreind þannig í lögunum að hún gæti eingöngu átt við um ásetning, og því rúmaðist yfirlýst ætlan löggjafans í lögskýringargögnum ekki innan merkingar lagatextans sjálfs.

Álit umboðsmanns Alþingis nr. 4887/2006[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 4929/2007[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 5117/2007 dags. 31. desember 2008[HTML]


Bréf umboðsmanns Alþingis nr. 5117/2007 dags. 31. desember 2008[HTML] [PDF]


Bréf umboðsmanns Alþingis nr. 5117/2007 dags. 31. desember 2010[HTML] [PDF]


Bréf umboðsmanns Alþingis nr. 5117/2007 dags. 9. október 2007[HTML] [PDF]


Bréf umboðsmanns Alþingis nr. 5520/2008 dags. 31. desember 2010[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 5810/2009 dags. 17. nóvember 2010[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 91/1989 dags. 31. ágúst 1989[HTML] [PDF]


Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Hrd. 1969:1192 nr. 205/1968 [PDF]


Hrd. 1970:87 nr. 89/1969 [PDF]


Hrd. 1970:578 nr. 15/1970 [PDF]


Hrd. 1971:808 nr. 86/1971 [PDF]


Hrd. 1972:528 nr. 11/1972 [PDF]


Hrd. 1973:418 nr. 53/1973 [PDF]


Hrd. 1974:13 nr. 159/1973 [PDF]


Hrd. 1975:804 nr. 134/1973 [PDF]


Hrd. 1975:959 nr. 162/1974 [PDF]


Hrd. 1975:1071 nr. 65/1974 [PDF]


Hrd. 1976:1105 nr. 169/1974 (Garðakot) [PDF]


Hrd. 1977:153 nr. 30/1974 (Kirkjuvegur) [PDF]


Hrd. 1977:198 nr. 142/1975 [PDF]


Hrd. 1977:727 nr. 81/1977 [PDF]


Hrd. 1978:196 nr. 39/1976 [PDF]


Hrd. 1978:514 nr. 165/1976 [PDF]


Hrd. 1979:430 nr. 229/1976 (Báran h/f) [PDF]


Hrd. 1979:1121 nr. 9/1978 [PDF]


Hrd. 1979:1303 nr. 240/1977 [PDF]


Hrd. 1980:745 nr. 95/1977 [PDF]


Hrd. 1980:778 nr. 38/1978 [PDF]


Hrd. 1981:182 nr. 33/1978 (Mývatnsbotn) [PDF]
Greint var á um eignarhald á botni Mývatns og önnur verðmæti á botni Mývatns utan netlaga, og kröfðust landeigendur þeirra landa er lágu að Mývatni að þau teldust óskipt sameign þeirra allra. Fyrir héraði hófst málið með stefnu í júlímánuði 1974 sem að endingu varð að áðurgreindri kröfu. Ríkið höfðaði gagnsök sama mánuð sem að endingu varð sambærileg þeirra sem landeigendurnir gerðu, nema eignarhaldið færi til sín. Aukadómþing Þingeyjarsýslu dæmdi ríkinu í vil með gagnályktun á 1. tölul. 4. gr. vatnalaga nr. 15/1923 þar sem hinum málsaðilunum tókst ekki að sýna fram á að eignarrétturinn að Mývatnsbotni utan netlaga hefði stofnast með lögum eða með öðrum viðurkenndum hætti. Taldi hann í ljósi þessa að ríkið teldist réttmætur eigandi umrædds svæðis.

Fyrir Hæstarétti var málinu vísað frá héraði hvað varðaði kröfur tveggja ábúenda þar sem jarðirnar voru í ríkiseigu, sökum þess að það væri andstætt meginreglum réttarfars um aðild að aðili hafi uppi kröfur gegn sjálfum sér. Litið var svo á að frávísun þeirra krafna leiddi ekki til frávísun málsins í heild.

Hæstiréttur leit svo á að fyrir gildistöku vatnalaganna hafi engin lagaákvæði kveðið beinlínis á um eignarrétt yfir botnum stöðuvatna. Í málinu höfðu áfrýjendur ekki getað sýnt fram á að eignarréttur hafi myndast með öðrum hætti yfir botni Mývatns utan netlaga er leiddi til skerðingar eignarréttinda með 4. gr. vatnalaganna. Var ríkið því sýknað af þeirri kröfu áfrýjenda.

Hvað kröfu ríkisins varðaði vísaði Hæstiréttur til þess að 4. gr. vatnalaganna kvað heldur ekki um að ríkið teldist eigandi Mývatnsbotns utan netlaga né þeirra verðmæta sem tilheyrðu því svæði. Aukinheldur hafi ríkið heldur ekki sýnt fram á í málinu að það hafi stofnað til eignarréttarins með öðrum hætti. Voru landeigendurnir því einnig sýknaðir af kröfum ríkisins. Hins vegar kom fram að handhafar ríkisvalds gætu í skjóli valdheimilda sinna ráðið meðferð og nýtingu botns Mývatns og botnsverðmæta utan netlaga.

Hrd. 1981:359 nr. 83/1979 [PDF]


Hrd. 1982:281 nr. 222/1980 [PDF]


Hrd. 1982:546 nr. 106/1979 [PDF]


Hrd. 1982:995 nr. 254/1981 [PDF]


Hrd. 1982:1045 nr. 16/1980 (Hjónagarðar) [PDF]


Hrd. 1982:1538 nr. 142/1979 [PDF]


Hrd. 1983:85 nr. 185/1981 [PDF]


Hrd. 1983:421 nr. 171/1980 [PDF]


Hrd. 1983:643 nr. 53/1981 (Marc Aurel) [PDF]


Hrd. 1983:923 nr. 243/1980 [PDF]


Hrd. 1983:936 nr. 244/1980 [PDF]


Hrd. 1984:290 nr. 31/1984 [PDF]


Hrd. 1984:735 nr. 35/1983 [PDF]


Hrd. 1984:943 nr. 153/1982 (Bifreiðastöð Steindórs sf.) [PDF]
Gert var samkomulag um að fjölskylda manns hans fengi leyfið hans eftir að hann lést. Þegar fjölskyldan vildi framselja leyfið var það talið hafa farið út fyrir leyfileg mörk. Talið var að skilyrðið með leyfinu hafi verið heimil.

Hrd. 1985:116 nr. 193/1983 [PDF]


Hrd. 1985:235 nr. 223/1982 [PDF]


Hrd. 1985:419 nr. 145/1984 [PDF]


Hrd. 1985:587 nr. 172/1982 [PDF]


Hrd. 1986:59 nr. 229/1983 [PDF]


Hrd. 1986:742 nr. 121/1985 (Sigurfari SH 105) [PDF]


Hrd. 1986:1095 nr. 99/1985 [PDF]


Hrd. 1986:1141 nr. 10/1986 [PDF]


Hrd. 1986:1396 nr. 98/1985 [PDF]


Hrd. 1987:734 nr. 106/1986 [PDF]


Hrd. 1987:1563 nr. 25/1987 [PDF]


Hrd. 1988:98 nr. 56/1987 [PDF]


Hrd. 1989:239 nr. 218/1987 (Vífilfell) [PDF]
Systkini eiga stór fyrirtæki, meðal annars Vífilfell. Þau voru misvirk í stjórn en einn bróðirinn er að reka það. Ein systirin fær heilasjúkdóm og fer í margar geislameðferðir. Augljóst var að hún hafði hlotið alvarlegan skaða. Síðan gerði hún erfðaskrá þar sem hún arfleiddi einn bróður sinn að sínum hlut.

Læknarnir voru mjög misvísandi um hvort hún væri hæf til að gera erfðaskrá. Ekkert læknisvottorð var til fyrir þann dag sem hún gerði erfðaskrána.

Allir sammála um að aðgerðirnar gerðar á K hefðu valdið einhverri andlegri skerðingu í kjölfarið. Þurfti þá að meta áhrif skerðingarinnar á hæfi hennar til að gera erfðaskrá á þeim tíma sem hún var undirrituð/samþykkt.

Vottorðið var svolítið gallað. Fulltrúi sýslumanns í Reykjavík hafði notað sama textann á vottorðið árum saman, eða jafnvel áratugum saman. Hæstiréttur leit á að það væri gallað en það kæmi ekki að sök.

Hæstiréttur klofnaði og taldi meirihlutinn hana hæfa en minnihlutinn ekki. Hún var talin hafa skilið það nógu vel um hversu mikið virði væri að ræða.

Hrd. 1989:852 nr. 318/1987 [PDF]


Hrd. 1990:452 nr. 283/1988 [PDF]


Hrd. 1990:972 nr. 263/1987 [PDF]


Hrd. 1991:118 nr. 265/1987 (Foss- og vatnsréttindi Orkubús Vestfjarða - Fornjótsdómurinn) [PDF]


Hrd. 1991:1236 nr. 482/1990 [PDF]


Hrd. 1991:1817 nr. 432/1991 [PDF]


Hrd. 1992:483 nr. 259/1990 [PDF]


Hrd. 1992:886 nr. 321/1989 [PDF]


Hrd. 1992:1498 nr. 323/1991 [PDF]


Hrd. 1992:1531 nr. 498/1991 [PDF]


Hrd. 1992:1692 nr. 253/1992 (Suðurlandsbraut) [PDF]


Hrd. 1992:1695 nr. 254/1992 (Suðurlandsbraut) [PDF]


Hrd. 1993:404 nr. 195/1990 [PDF]


Hrd. 1993:623 nr. 355/1990 [PDF]


Hrd. 1993:1455 nr. 273/1993 [PDF]


Hrd. 1993:2011 nr. 340/1990 [PDF]


Hrd. 1993:2147 nr. 313/1990 [PDF]


Hrd. 1994:526 nr. 377/1991 (Jörðin Hagavík) [PDF]
Foreldrar M skiptu jörðinni Hagavík milli M og systkina hans með ósk um að hún yrði skilgreind sem séreign í hjúskap. M og systkini hans skiptu síðar jörðinni upp í þrjá hluta sem endaði á því að M fékk stærri hlut. Þessa viðbót greiddi M til systkina sinna með hjúskapareign, en þó er látið liggja milli hluta hvort um hefði verið að ræða hjúskapareign M eða K, eða jafnvel beggja.

Deilt var um í málinu hvort viðbótin teldist séreign M eða ekki. Hæstiréttur taldi að viðbótin teldist séreign M þar sem ekki væri hægt að skipta henni frekar upp en K ætti kröfu á endurgjald þar sem greitt var fyrir viðbótina með hjúskapareign.

K bar sönnunarbyrðina á því að sýna fram á að M ætti ekki viðbótina að séreign. Henni tókst það ekki.

Hrd. 1994:1906 nr. 357/1992 [PDF]


Hrd. 1994:2241 nr. 359/1991 [PDF]


Hrd. 1994:2717 nr. 75/1992 [PDF]


Hrd. 1994:2814 nr. 324/1991 [PDF]


Hrd. 1995:710 nr. 132/1994 [PDF]


Hrd. 1995:1075 nr. 269/1992 (Klausturhólar) [PDF]


Hrd. 1995:1412 nr. 37/1994 [PDF]


Hrd. 1995:1646 nr. 316/1992 (Öryggisþjónustan Vari) [PDF]


Hrd. 1995:1952 nr. 268/1995 [PDF]


Hrd. 1995:2208 nr. 483/1993 (Félagsútgerðin) [PDF]
Tvær feðgar, G og S, áttu saman bát sem gerður var út til fiskveiða. G var skipstjóri bátsins og talinn eiga 60% í bátnum, og S 40%. Rekstur útgerðarinnar var allur á nafni G. G slasaðist við vinnu sína um borð og fékk greidd forfallalaun. G og S kröfðu síðan Tryggingastofnun ríkisins um endurgreiðslu forfallalaunanna.

Hæstiréttur sýknaði Tryggingastofnun af kröfum feðganna á þeim grundvelli að G sem skipverji gæti ekki öðlast lögvarða kröfu gagnvart sjálfum sér sem útgerðarmanni, enda gæti enginn átt kröfurétt á hendur sjálfum sér.

Hrd. 1995:2847 nr. 382/1993 [PDF]


Hrd. 1996:301 nr. 342/1994 (Radíóbúðin) [PDF]


Hrd. 1996:812 nr. 119/1994 [PDF]


Hrd. 1996:1163 nr. 100/1994 (Eimskip - Fiskfarmur - Haldsréttur) [PDF]


Hrd. 1996:2237 nr. 280/1995 [PDF]


Hrd. 1996:2786 nr. 276/1995 (Langholtsvegur) [PDF]


Hrd. 1996:3049 nr. 122/1995 [PDF]


Hrd. 1996:4248 nr. 432/1995 (Verkfræðistofa) [PDF]


Hrd. 1997:1323 nr. 210/1996 [PDF]


Hrd. 1997:2805 nr. 269/1996 (Jón E. Jakobsson I) [PDF]
Dómurinn er til marks um að allsherjarveð í öllum skuldum útgefanda við tiltekinn aðila, hverju nafni sem þær nefnist, teljist fullnægjandi lýsing skulda í tryggingarbréfi.

Hrd. 1998:106 nr. 155/1997 (Hafnað bágri heilsu M) [PDF]


Hrd. 1998:121 nr. 4/1997 (Lóð í Keflavík - Þrotabú) [PDF]
Snerist um lóð þar sem M og K ætluðu að byggja hús.
M fékk úthlutað lóð en nokkrum árum síðar færði M helminginn yfir á K.
M varð gjaldþrota og yfirfærslunni rift þannig að M taldist eiga hana alla.

Hrd. 1998:1042 nr. 103/1998 [PDF]


Hrd. 1998:1209 nr. 225/1997 (Mb. Freyr) [PDF]
Verið að selja krókabát. Síðar voru sett lög sem hækkuðu verðmæti bátsins. Seljandinn taldi sig hafa átt að fá meira fyrir bátinn og bar fyrir sig að hann hafi verið ungur og óreyndur. Talið að hann hefði getað ráðfært sig við föður sinn.

Þessi dómur er umdeildur þar sem Hæstiréttur nefndi að seljandinn hefði getað gert hitt eða þetta.

Hrd. 1998:4262 nr. 167/1998 (Ferðaþjónusta á Breiðamerkursandi - Jökulsárlón) [PDF]


Hrd. 1998:4374 nr. 122/1998 [PDF]


Hrd. 1998:4457 nr. 464/1998 [PDF]


Hrd. 1999:1794 nr. 272/1998 (Selvogsgrunn)[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:2202 nr. 93/1999[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:2282 nr. 502/1998 (Hávöxtunarfélagið)[HTML] [PDF]
Starfsmaður verðbréfafyrirtækis gerði mistök við kaup á skuldabréfi fyrir viðskiptavin sem leiddi til tjóns fyrir viðskiptavininn, sem það krafðist síðan vátryggjanda sinn um fjárhæð er samsvaraði sinna eigin bóta til viðskiptavinarins. Verðbréfafyrirtækið bar það fyrir sig að það væri viðskiptavinur í skilningi laga um verðbréfaviðskipti og verðbréfasjóði og því næði starfsábyrgðartrygging þess til mistaka starfsmannsins.

Hæstiréttur mat það svo að orðalag og efnisskipan laganna bæri það ekki með sér að verðbréfafyrirtækið teldist sem viðskiptavinur í þeim skilningi, og synjaði því kröfu þess.

Hrd. 1999:2362 nr. 513/1998[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:2910 nr. 263/1999[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:3018 nr. 315/1999 (Mýrarhús, Krókur og Neðri-Lág - Landskipti)[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:3109 nr. 282/1999[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:3633 nr. 242/1999[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:4523 nr. 226/1999 (Hafnarstræti 20)[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:4647 nr. 459/1999 (Dýraspítali Watsons)[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:4677 nr. 454/1999[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:55 nr. 497/1999[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:897 nr. 310/1999 (Lækur)[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:1845 nr. 476/1999[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:2946 nr. 91/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:3284 nr. 240/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:3467 nr. 143/2000 (Brunabótafélagið)[HTML] [PDF]
Fyrirkomulag var um að félagsmenn í tryggingafélagi myndu eingöngu fá tilbaka það sem þeir lögðu í félagið ef því yrði slitið.
Félagsmaður lést og erfingjar hans kröfðust þess að fá hans hlut í félaginu, en var synjað um það.
Hæstiréttur taldi að eignarhluturinn hefði ekki erfst og hefði fallið til félagsins sjálfs við andlátið.

Hrd. 2001:993 nr. 280/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:2458 nr. 209/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:2505 nr. 17/2001 (Lánasýslan)[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:3111 nr. 138/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:3873 nr. 161/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:1176 nr. 354/2001 (Söltunarfélag Dalvíkur)[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:1729 nr. 200/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:2631 nr. 316/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:4217 nr. 174/2002 (Grundartangahöfn)[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:3836 nr. 184/2003 (Hlutafjárloforð)[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:4075 nr. 78/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:4647 nr. 159/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:555 nr. 218/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:1129 nr. 37/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:1224 nr. 360/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:1523 nr. 413/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:2448 nr. 482/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:2660 nr. 60/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:3232 nr. 8/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:3796 nr. 48/2004 (Biskupstungur - Framaafréttur - Úthlíð)[HTML] [PDF]
Íslenska ríkið stefndi í héraði nánar tilgreindum aðilum til ógildingar á tilteknum hluta úrskurðar óbyggðanefndar er fjallaði um tiltekin mörk milli eignarlands og þjóðlenda. Gagnsakarmál voru höfðuð af tveim stefndu í málinu.

Niðurstaða héraðsdóms var staðfesting úrskurðar óbyggðanefndar að öllu leyti nema að landið í kringum Hagafell, eins og það var afmarkað í úrskurðinum, teldist afréttur Bláskógabyggðar. Öðrum kröfum gagnstefnenda var vísað frá dómi.

Hæstiréttur staðfesti héraðsdóm, að hluta til með vísan til forsendna hans. Í dómnum rekur Hæstiréttur niðurstöðu hrd. Landmannaafréttur I og II, markmið laga þjóðlendulaga, og III. kafla laganna um setningu og hlutverk óbyggðanefndar. Fyrsta landsvæðið sem nefndin fjallaði um var norðanverð Árnessýsla sem hún gerði í sjö málum. Málið sem var skotið til dómstóla var eitt þeirra.

Hæstiréttur taldi greina þurfti, í ljósi þjóðlendulaganna, á milli þjóðlendna og ríkisjarða þar sem íslenska ríkið ætti ekki beinan eignarrétt að svæðum er teljast til þjóðlendna. Sérstaða þjóðlendna væri sú að um væri að ræða forræði yfir tilteknum heimildum á landi sem enginn gæti sannað eignarrétt sinn að.

Fyrir dómi hélt íslenska ríkið því fram að óbyggðanefnd hafi hafnað málatilbúnaði íslenska ríkisins um að nánar afmörkuð landsvæði teldust til þjóðlenda en án þess að taka afstöðu til þess hvaða aðilar teldust vera handhafar eignarréttinda innan þess. Taldi íslenska ríkið því rétt að krefjast endurskoðunar á þeim hluta úrskurðarins þar sem óbyggðanefnd á að hafa lagt alla sönnunarbyrðina á íslenska ríkið um að ekki sé um eignarland að ræða.

Til stuðnings máli sínu vísaði ríkið meðal annars til landamerkjalaga nr. 5/1882 en þar hafi fyrst verið kveðið á um skyldu til jarðeigenda um að gera landamerkjabréf fyrir jarðir sínar. Þau bréf hafi verið einhliða samin og því ekki tæk sem sönnun á eignarhaldi og þar að auki merki um að jarðeigendur hafi í einhverjum tilvikum verið að eigna sér eigandalaust land. Um mörk landsvæða í slíkum landamerkjabréfum sé um að ræða samning milli hlutaðeigandi aðila sem sé ríkinu óviðkomandi. Þá væri heldur ekki hægt að líta svo á að athugasemdalausar þinglýsingar landamerkjabréfa hafi falið í sér viðurkenningu ríkisins á efni þeirra, hvort sem það hafi verið með athöfn eða athafnaleysi.

Af hálfu stefndu í málinu var þeim málflutningi ríkisins andmælt á þeim forsendum að landamerki hvað aðliggjandi jarðir ræðir séu samkomulag þeirra eigenda og að íslenska ríkið ætti að bera sönnunarbyrðina fyrir því að hin þinglýstu jarðamerki væru röng. Séu lagðar fram ríkari kröfur um eignarheimildir myndi það leiða til meira ónæðis og kostnaðar en gagnvart öðrum landeigendum, ásamt því að leiða til óvissu um eignarréttinn. Athugasemdalaus þinglýsing hafi þar að auki falið í sér réttmætar væntingar þinglýsenda.

Hæstiréttur taldi að þinglýsing landamerkjabréfa væri ekki óyggjandi sönnun á mörkum lands heldur þyrfti að meta hvert bréf sérstaklega. Þar leit hann meðal annars á það hvort eigendur aðliggjandi jarða hafi samþykkt mörkin og hvort ágreiningur hefði verið borinn upp. Þá voru aðrar heimildir og gögn jafnan metin samhliða. Með hliðsjón af þessu mati var ekki fallist á kröfu íslenska ríkisins um ógildingu úrskurðar óbyggðanefndar.


Hrd. 2004:4394 nr. 151/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:5078 nr. 294/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:514 nr. 41/2005 (3 ár + fjárhagsleg samstaða - Eignir við upphaf óvígðrar sambúðar)[HTML] [PDF]
Sést mjög vel hvenær sambúðin hófst, hjúskapur stofnast, og sagan að öðru leyti.
Samvistarslit verða og flytur annað þeirra út úr eigninni. Það sem flutti út krefur hitt um húsaleigu þar sem hún er arður.

Hrd. 2005:613 nr. 370/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:3569 nr. 123/2005[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:572 nr. 351/2005 (Leiguhúsnæði skóla)[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:944 nr. 96/2006[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:3288 nr. 353/2006 (Frávísun)[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:3745 nr. 553/2005[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:4013 nr. 60/2006[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:4289 nr. 54/2006 (Eyrarvegur 34 - Landsafl hf.)[HTML] [PDF]
Fasteignasala gerði GG, fyrir hönd eigenda lóðarinnar E, kauptilboð í lóð GG. Síðar gerði GG gagntilboð fyrir sína hönd og annarra eigenda lóðarinnar og var það samþykkt. Hins vegar neitaði GG síðan að veita samþykki gagntilboðsins móttöku. Eigendur lóðarinnar stofnuðu síðan einkahlutafélag og afsöluðu lóð sinni til þess. Fyrir dómi var síðan krafist þess að viðurkennt yrði að með samþykkt gagntilboðsins hafi komist á bindandi kaupsamningur.

Hæstiréttur taldi að þar sem umboð hinna lóðareigendanna sem GG sagðist hafa þegar hann gerði gagntilboðið voru ekki skrifleg, uppfyllti það ekki skilyrði laga til þess að það gæti orðið bindandi þar sem það gæti ekki orðið skuldbindandi fyrir sameigendur hans. Umboðsmaðurinn var ekki sérfróður aðili og var því ekki talinn hafa mátt vita af þánýlegri lagabreytingu um að hin nauðsynlegu umboð yrðu að vera skrifleg. Kröfu um skaðabætur var synjað þar sem fulltrúum Landsafls hefði átt að gera sér ljóst að umboð GG hefði ekki verið fullnægjandi.

Hrd. 2006:4767 nr. 221/2006 (Hlutafélag)[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:5575 nr. 180/2006 (Þverfell)[HTML] [PDF]


Hrd. 254/2007 dags. 1. júní 2007 (Baugsmál I)[HTML] [PDF]


Hrd. 282/2007 dags. 6. júní 2007[HTML] [PDF]


Hrd. 22/2007 dags. 14. júní 2007 (Þórsmörk og Goðaland)[HTML] [PDF]


Hrd. 25/2007 dags. 14. júní 2007[HTML] [PDF]


Hrd. 580/2006 dags. 14. júní 2007[HTML] [PDF]


Hrd. 27/2007 dags. 4. október 2007 (Tindfjallajökull - Grænafjall - Þjóðlenda)[HTML] [PDF]


Hrd. 385/2007 dags. 5. júní 2008 (Baugsmál II)[HTML] [PDF]


Hrd. 596/2007 dags. 2. október 2008[HTML] [PDF]


Hrd. 129/2008 dags. 30. október 2008[HTML] [PDF]


Hrd. 148/2008 dags. 22. janúar 2009[HTML] [PDF]


Hrd. 406/2008 dags. 26. febrúar 2009[HTML] [PDF]


Hrd. 604/2008 dags. 18. júní 2009 (Vanhæfur dómari)[HTML] [PDF]
P krafðist frekari bóta í kjölfar niðurstöðunnar í Dómur MDE Pétur Thór Sigurðsson gegn Íslandi dags. 10. apríl 2003 (39731/98).

Hæstiréttur féllst á að íslenska ríkið bæri bótaábyrgð en P sýndi ekki fram á að niðurstaða málsins hefði verið önnur ef annar dómari hefði komið í stað þess dómara sem álitinn var vanhæfur. Taldi hann því að P hefði ekki sýnt fram á að hann ætti rétt á frekari bótum en MDE hafði dæmt P til handa.

Hrd. 562/2009 dags. 22. október 2009[HTML] [PDF]


Hrd. 685/2008 dags. 29. október 2009 (Afréttur Seltjarnarness hins forna - Lyklafell)[HTML] [PDF]


Hrd. 570/2009 dags. 6. maí 2010 (Hugtakið sala - Síðumúli)[HTML] [PDF]


Hrd. 451/2009 dags. 20. maí 2010 (Rekstrarstjóri)[HTML] [PDF]


Hrd. 452/2009 dags. 20. maí 2010 (Framkvæmdastjóri)[HTML] [PDF]


Hrd. 467/2009 dags. 20. maí 2010[HTML] [PDF]


Hrd. 489/2009 dags. 3. júní 2010[HTML] [PDF]


Hrd. 13/2010 dags. 21. október 2010[HTML] [PDF]


Hrd. 647/2010 dags. 16. desember 2010[HTML] [PDF]


Hrd. 724/2009 dags. 1. júní 2011[HTML] [PDF]


Hrd. 674/2010 dags. 9. júní 2011[HTML] [PDF]


Hrd. 470/2010 dags. 17. nóvember 2011[HTML] [PDF]


Hrd. 262/2011 dags. 8. desember 2011[HTML] [PDF]


Hrd. 418/2011 dags. 26. janúar 2012 (Framkvæmdastjóri til málamynda)[HTML] [PDF]


Hrd. 447/2011 dags. 27. janúar 2012[HTML] [PDF]


Hrd. 279/2011 dags. 17. febrúar 2012[HTML] [PDF]


Hrd. 554/2011 dags. 14. júní 2012 (Tjörvastaðir)[HTML] [PDF]


Hrd. 457/2011 dags. 11. október 2012 (Krýsuvík)[HTML] [PDF]
Deilur um landamerki um Stóru Vatnsleysu og Krýsuvíkur. Sem sagt hvaða landamerki ættu að gilda og landamerki Krýsuvíkar var talið gilda, en um hundrað árum síðar komu aðrir aðilar sem sögðu að eigendur Krýsuvíkur á þeim tíma hefðu ekki verið raunverulegir eigendur. Hæstiréttur vísaði til gildi þinglýstra skjala þar til annað kæmi í ljós.

Hrd. 628/2012 dags. 12. október 2012[HTML] [PDF]


Hrd. 669/2012 dags. 30. nóvember 2012[HTML] [PDF]


Hrd. 331/2013 dags. 28. maí 2013[HTML] [PDF]


Hrd. 54/2013 dags. 30. maí 2013[HTML] [PDF]


Hrd. 617/2012 dags. 10. október 2013 (Land á Hellisheiði)[HTML] [PDF]


Hrd. 367/2013 dags. 28. nóvember 2013 (Aztiq Pharma)[HTML] [PDF]


Hrd. 193/2013 dags. 12. desember 2013[HTML] [PDF]


Hrd. 206/2014 dags. 4. apríl 2014[HTML] [PDF]


Hrd. 787/2013 dags. 12. júní 2014[HTML] [PDF]


Hrd. 376/2014 dags. 4. desember 2014[HTML] [PDF]


Hrd. 751/2014 dags. 5. mars 2015 (Vatnsendi 8)[HTML] [PDF]
Litið var svo á að ákvörðun skiptastjóra dánarbús MSH um að úthluta beinum eignarrétti jarðarinnar Vatnsenda til ÞH væri ógild þar sem MSH hefði fengið jörðina afhenta til umráða og afnota, þar sem hinn beini eignarréttur hefði ekki verið til staðar á þeim tíma. Hæstiréttur leit svo á að þau réttindi gætu aldrei gengið til baka til dánarbúsins, óháð því hvort það sé vegna brostinna forsendna fyrir erfðaskránni, andláts MSH né brot ÞH á erfðaskránni, en í síðastnefnda tilvikinu myndi jörðin ganga til næsta rétthafa frekar en aftur til dánarbúsins.

Hrd. 413/2015 dags. 17. ágúst 2015[HTML] [PDF]


Hrd. 419/2015 dags. 28. apríl 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 225/2016 dags. 29. apríl 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 235/2016 dags. 2. maí 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 263/2016 dags. 9. maí 2016 (Félagsstofnun stúdenta)[HTML] [PDF]


Hrd. 511/2016 dags. 15. september 2016 (Skipta jafnt eignum þeirra - Sameign eftir 16 ár)[HTML] [PDF]
M hafði staðið í miklum verðbréfaviðskiptum og hafði miklar tekjur.
K hafði sáralitlar tekjur en sá um börn.
K fékk fyrirfram greiddan arf og arð, alls um 30 milljónir. Hann rann inn í bú þeirra.
M hafði unnið í fyrirtæki í eigu fjölskyldu K og fékk góð laun þar.
Þau voru talin vera sameigendur alls þess sem M hafði eignast.

Hrd. 676/2015 dags. 13. október 2016 (Vörulager)[HTML] [PDF]
Ósannað var verðmæti vörulagers þar sem málsaðilinn lét hjá líða að afla sönnunargagna því til sönnunar.

Hrd. 558/2016 dags. 18. október 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 44/2016 dags. 17. nóvember 2016 (Ice Lagoon)[HTML] [PDF]


Hrd. 218/2016 dags. 15. desember 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 862/2016 dags. 16. nóvember 2017 (Staðarmörk Reykjavíkur)[HTML] [PDF]


Hrd. 830/2016 dags. 14. desember 2017[HTML] [PDF]


Hrd. 321/2017 dags. 3. maí 2018[HTML] [PDF]


Hrd. 472/2017 dags. 31. maí 2018[HTML] [PDF]


Hrd. 275/2017 dags. 25. október 2018 (Jarðhitaréttindi í Skútustaðahreppi)[HTML] [PDF]


Hrd. 811/2017 dags. 22. nóvember 2018[HTML] [PDF]


Hrd. 36/2020 dags. 28. janúar 2021[HTML] [PDF]


Hrd. 32/2021 dags. 9. febrúar 2022[HTML]


Aðrar úrlausnir

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Dómur Félagsdóms 1973:112 í máli nr. 6/1973


Dómur Félagsdóms 1987:182 í máli nr. 4/1987


Dómur Héraðsdóms Suðurlands í máli nr. E-285/2005 dags. 3. apríl 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Austurlands í máli nr. S-66/2006 dags. 13. júní 2006[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-514/2006 dags. 30. júní 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Suðurlands í máli nr. E-490/2005 dags. 17. október 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Suðurlands í máli nr. E-493/2005 dags. 17. október 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-7595/2005 dags. 7. nóvember 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-7348/2005 dags. 15. desember 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-508/2006 dags. 19. desember 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-5149/2006 dags. 3. apríl 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-1992/2006 dags. 26. apríl 2007[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Austurlands í máli nr. E-34/2005 dags. 27. apríl 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-514/2006 dags. 3. maí 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-2299/2006 dags. 5. júní 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-514/2006 dags. 28. júní 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-400/2006 dags. 2. október 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Suðurlands í máli nr. S-259/2007 dags. 26. nóvember 2007[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-2278/2007 dags. 1. febrúar 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Austurlands í máli nr. E-185/2007 dags. 14. febrúar 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-5900/2007 dags. 27. febrúar 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-183/2007 dags. 20. maí 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-6639/2007 dags. 29. maí 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-515/2007 dags. 2. júlí 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-256/2008 dags. 26. september 2008[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-953/2008 dags. 17. desember 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-1489/2008 dags. 20. febrúar 2009[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3252/2009 dags. 3. apríl 2009[HTML]


Dómur Héraðsdóms Austurlands í máli nr. E-136/2008 dags. 20. apríl 2009[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-7532/2008 dags. 30. apríl 2009[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-5370/2008 dags. 29. maí 2009[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-5689/2008 dags. 29. maí 2009[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-5364/2008 dags. 8. júlí 2009[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3100/2008 dags. 11. september 2009[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-2008/2008 dags. 3. nóvember 2009[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4551/2009 dags. 25. nóvember 2009[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands vestra í máli nr. E-28/2010 dags. 24. júní 2010[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-8494/2009 dags. 8. september 2010[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-336/2010 dags. 25. október 2010[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Suðurlands í máli nr. E-199/2010 dags. 3. nóvember 2010[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-485/2010 dags. 8. desember 2010[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-1433/2010 dags. 1. febrúar 2011[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. X-38/2010 dags. 7. febrúar 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-31/2010 dags. 11. febrúar 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-1282/2009 dags. 30. júní 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Suðurlands í máli nr. E-199/2010 dags. 18. júlí 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2889/2011 dags. 3. júlí 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2821/2011 dags. 19. september 2012[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. S-407/2012 dags. 2. nóvember 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-874/2012 dags. 7. desember 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. S-407/2012 dags. 11. mars 2013[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. X-572/2012 dags. 18. apríl 2013[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1289/2012 dags. 29. maí 2013[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3403/2012 dags. 16. október 2013[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1952/2012 dags. 7. mars 2014[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. Q-8/2014 dags. 6. nóvember 2014[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1516/2014 dags. 25. mars 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-109/2014 dags. 6. maí 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1152/2014 dags. 6. maí 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-264/2015 dags. 22. desember 2015[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3540/2015 dags. 9. mars 2016[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4390/2014 dags. 21. mars 2016[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-5075/2014 dags. 5. ágúst 2016[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. T-2/2014 dags. 31. ágúst 2016[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. S-103/2016 dags. 4. nóvember 2016[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-669/2015 dags. 30. mars 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. S-526/2015 dags. 2. júní 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1105/2017 dags. 20. nóvember 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-852/2016 dags. 18. desember 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-424/2017 dags. 16. maí 2018[HTML]


Lrú. 451/2018 dags. 8. júní 2018[HTML]


Lrd. 64/2018 dags. 23. nóvember 2018[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3085/2015 dags. 31. janúar 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-444/2018 dags. 15. febrúar 2019[HTML]


Lrd. 488/2018 dags. 1. mars 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4055/2017 dags. 28. mars 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Vestfjarða í máli nr. E-17/2018 dags. 16. apríl 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1023/2017 dags. 20. maí 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-1170/2018 dags. 13. júní 2019[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. X-18/2018 dags. 19. júní 2019[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. X-9/2019 dags. 23. ágúst 2019[HTML]


Lrú. 509/2019 dags. 29. ágúst 2019[HTML]


Lrd. 787/2018 dags. 4. október 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2985/2018 dags. 18. október 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-313/2019 dags. 29. nóvember 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3963/2018 dags. 6. desember 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-910/2018 dags. 20. desember 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-1197/2018 dags. 29. janúar 2020[HTML]


Lrd. 334/2019 dags. 21. febrúar 2020[HTML]


Lrd. 291/2019 dags. 7. apríl 2020[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Vesturlands í máli nr. Q-218/2019 dags. 28. apríl 2020[HTML]


Lrú. 299/2020 dags. 24. júní 2020[HTML]


Lrú. 410/2020 dags. 7. október 2020[HTML]


Lrd. 322/2019 dags. 16. október 2020[HTML]


Lrd. 440/2019 dags. 16. október 2020[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1215/2020 dags. 19. nóvember 2020[HTML]


Lrú. 889/2019 dags. 11. desember 2020[HTML]


Lrd. 215/2019 dags. 26. mars 2021[HTML]


Lrú. 120/2021 dags. 26. mars 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1889/2020 dags. 8. apríl 2021[HTML]


Lrd. 29/2020 dags. 14. maí 2021[HTML]


Lrd. 105/2020 dags. 21. maí 2021


Lrd. 105/2020 dags. 1. október 2021[HTML]


Lrú. 598/2021 dags. 22. desember 2021[HTML]


Lrd. 452/2020 dags. 1. apríl 2022[HTML]


Lrd. 286/2021 dags. 24. júní 2022[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-459/2021 dags. 23. september 2022[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-708/2022 dags. 28. september 2022[HTML]


Lrd. 432/2021 dags. 4. nóvember 2022[HTML]


Lrú. 616/2022 dags. 10. janúar 2023[HTML]


Lrú. 739/2022 dags. 20. janúar 2023[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2985/2022 dags. 2. mars 2023[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-518/2018 dags. 7. júlí 2023[HTML]


Lrd. 191/2023 dags. 20. október 2023[HTML]


Lrd. 461/2022 dags. 27. október 2023[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-708/2022 dags. 7. nóvember 2023[HTML]


Lrd. 642/2022 dags. 15. desember 2023[HTML]


Lrd. 497/2022 dags. 16. febrúar 2024[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3701/2023 dags. 12. mars 2024[HTML]