Úrlausnir.is


Merkimiði - Félagsbú

Síað eftir merkimiðanum „Félagsbú“.
Sýna merkimiða.
ⓘ = Hlekkurinn inniheldur nánari upplýsingar um efni merkimiðans.

Álit umboðsmanns Alþingis

Álit sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Álit umboðsmanns Alþingis nr. 2594/1998 dags. 30. desember 1999[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 26/1988 dags. 29. desember 1988[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 36/1988 dags. 8. júní 1989[HTML] [PDF]


Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Hrd. 1933:122 nr. 49/1932 (Vinargjöf) [PDF]
Ákveðin tegund gjafar.
Deilt um hvort K hefði yfirleitt átt það sem hún gaf eða ekki.
K hafði fest kaup á eign sem hún átti ekki alveg fyrir. Hún hafði fengið pening frá vini þeirra. Vinurinn tjáði að hann hefði gefið K peninginn án kvaða. Hann gaf yfirlýsingu um að hún ætti féð án þess að lánadrottnar M gætu farið í það.
Hæstiréttur túlkaði yfirlýsinguna þannig að vilji vinarins væri sá að K nyti fésins ein, og því teldist eignin séreign.

Hrd. 1934:801 nr. 1/1934 [PDF]


Hrd. 1935:79 nr. 21/1934 [PDF]


Hrd. 1939:500 nr. 62/1938 [PDF]


Hrd. 1939:559 nr. 103/1939 [PDF]


Hrd. 1943:282 nr. 116/1942 [PDF]


Hrd. 1945:388 nr. 1/1945 (Grundarstígur - Verðlaunagripir) [PDF]
Gripir voru merktir nafni M. M hélt því fram að þeir ættu að standa utan skipta. Dómstólar féllust ekki á það.

Hrd. 1947:293 nr. 76/1945 (Kostnaður við vegalagningu) [PDF]
Davíð, sem var aldraður, samdi um vegalagningu á/við jörð og varð kostnaður hennar nokkuð hár. Nágranninn ætlaði að leggja eitthvað í þetta. Verðmatið fór fram með mati tveggja dómkvaddra manna. Davíð var talinn hafa ekki gert sér grein fyrir því hversu fjárfrekar skuldbindingarnar voru sem hann gekk undir miðað við sína hagi og átti nágrannanum að hafa verið það ljóst. Samningurinn var ógiltur á grundvelli 1. mgr. 31. gr. samningalaganna með lögjöfnun.

Hrd. 1947:353 nr. 34/1947 [PDF]


Hrd. 1948:151 nr. 107/1947 [PDF]


Hrd. 1948:428 nr. 63/1948 (Ásvallagata 69 - Húseign byggingarsamvinnufélags) [PDF]


Hrd. 1951:278 kærumálið nr. 12/1951 [PDF]


Hrd. 1951:282 nr. 112/1950 (Dánargjöf eða ekki - Kaupmáli/lífsgjöf) [PDF]
Maður kvað á um í kaupmála að við andlát hans yrðu allar eignir hans yrðu að séreign konunnar. Hann átti jafnframt dóttur.

Í dómnum skipti máli hvað hann vissi um væntanlegt andlát sitt. Hann hafði greinst með krabbamein og var dauðvona.

Á þessum tíma var forsjárhyggju heilbrigðisstarfsmanna meiri og því var talið að manninum hefði verið illkunnugt um veikindi sín og hvenær yrði talið að hann myndi deyja af þeim.

Meirihluti Hæstaréttar taldi að um hefði verið um lífsgjöf að ræða. Minnihluti Hæstaréttar taldi þetta vera dánargjöf.

Hrd. 1951:288 nr. 28/1951 [PDF]


Hrd. 1951:484 nr. 81/1951 (Útlagning hlutabréfa) [PDF]
K vildi fá öll hlutabréfin og borga M mismuninn.
Hæstiréttur taldi að hvort ætti að halda sínum eigin hlutabréfum.

Hrd. 1952:41 nr. 119/1951 (Flókagata) [PDF]
Deilt var um hvort séreign í formi peninga hafi verið nýtt til kaupa á tiltekinni fasteign.

Hrd. 1952:523 nr. 69/1950 [PDF]


Hrd. 1952:629 nr. 82/1951 (Víðimelur) [PDF]
M og K bjuggu í tveggja hæða húsi með kjallara. M var þinglýstur eigandi íbúðanna og seldi þriðja aðila íbúðir á báðum hæðunum án samþykkis K, þar á meðal íbúðina sem þau tvö bjuggu í.
K fór í riftunarmál gagnvart þriðja aðilanum til að rifta sölunum á báðum íbúðunum. Hæstiréttur féllst á riftunina fyrir þær báðar, þrátt fyrir að hvorugt þeirra bjuggu í annarri þeirra.

Reifað var að umboðsmaður kaupandans hafi verið kunnugt um að bæði M og K bjuggu í annarri þeirra, og varð sú grandsemi hans til téðrar riftunar. Í síðari hjúskaparlögum skiptir þó grandleysi ekki máli.

Hrd. 1953:501 nr. 150/1952 [PDF]


Hrd. 1954:17 nr. 57/1952 (Framfærslueyrir) [PDF]


Hrd. 1954:35 nr. 48/1953 [PDF]


Hrd. 1954:114 nr. 7/1953 (Bergstaðastræti) [PDF]
Spurningin var um viðbót við hús.
K átti húsnæði en síðar hafði verið byggt við það.
Átti K þá allt húsnæðið eða eingöngu hluta þess?

Dómurinn er einnig til marks um að þó fasteign teljist séreign gerir það ekki innbú hennar sjálfkrafa að séreign. Haldið var því fram að séreign hafi verið notuð til að kaupa innbúið en það taldist ekki nægjanlega sannað.

Hrd. 1955:471 nr. 75/1953 (Málamyndagerningur) [PDF]


Hrd. 1956:627 nr. 110/1955 [PDF]


Hrd. 1956:645 nr. 87/1956 [PDF]


Hrd. 1958:486 nr. 167/1957 (Hús o.fl. á Akureyri - Bókasafn ekki „innanhúsgögn“) [PDF]
Verðmætt og sérstakt bókasafn var á heimili M og K. Það var ekki talið vera venjulegt innbú.

Hrd. 1958:561 nr. 89/1958 (Skilnaðurinn) [PDF]


Hrd. 1958:696 nr. 149/1958 [PDF]


Hrd. 1959:73 nr. 159/1956 (Melgerði) [PDF]
Skuldheimtumenn M vildu taka ákveðna fasteign í eigu K. Hæstiréttur taldi að skuldheimtumennirnir hefðu ekki fært neinar sönnur á að eignin sé sameign þeirra beggja, hvað þá hjúskapareign M. Kröfunni var því hafnað.

Hrd. 1959:482 nr. 89/1959 [PDF]


Hrd. 1959:484 nr. 90/1959 [PDF]


Hrd. 1959:489 nr. 80/1958 [PDF]


Hrd. 1959:598 nr. 28/1959 (Fjármál hjóna - Tilboð í „þrotabú“) [PDF]


Hrd. 1959:634 nr. 42/1959 (Skattaskuldir, sönnun) [PDF]
Hjón að rífast innbyrðis. Ekkert deilt um staðgreiðslu skatta árið sem þau voru að skilja. M hélt því fram að hann hefði greitt skattaskuldir K langt aftur í tímann. M krafðist þess að K myndi greiða honum skuldina og því myndi skuldin koma inn í skiptin. Þeirri kröfu var hafnað.
Ekkert tíðkast á þeim tíma að vera með kvittanir vegna greiðslu skulda innbyrðis.

Hrd. 1959:775 nr. 114/1959 [PDF]


Hrd. 1960:738 nr. 118/1960 [PDF]


Hrd. 1961:451 nr. 135/1959 [PDF]


Hrd. 1961:839 nr. 52/1961 (Skuld vegna bifreiðar) [PDF]
Lán var veitt til M vegna bifreiðakaupa. Lánið féll síðan á hann.
Skuldheimtumenn reyndu að ganga að þeim báðum til innheimtu kröfunnar.
Í héraði var rakið að M hefði verið að kaupa bílinn til atvinnureksturs og því ætlað að afla tekna fyrir félagsbúið. Skuldin væri því sameiginleg.
Hæstiréttur var ósammála og taldi bílinn vera hjúskapareign M og að skuldheimtumönnum hefði ekki tekist að sanna að K hefði tekið að sér ábyrgð á skuldinni.

Hrd. 1961:844 nr. 125/1961 [PDF]


Hrd. 1962:95 nr. 3/1962 [PDF]


Hrd. 1962:376 nr. 187/1961 [PDF]


Hrd. 1962:381 nr. 186/1961 [PDF]


Hrd. 1962:387 nr. 188/1961 [PDF]


Hrd. 1962:415 nr. 90/1961 [PDF]


Hrd. 1962:916 nr. 184/1962 [PDF]


Hrd. 1963:437 nr. 170/1962 [PDF]


Hrd. 1964:122 nr. 96/1962 [PDF]


Hrd. 1964:179 nr. 16/1963 [PDF]
Einstaklingur var ósáttur við landskiptingu og skrifaði harðorða grein í blöð. Landskiptagjörðin var felld úr gildi.

Hrd. 1964:649 nr. 146/1963 [PDF]


Hrd. 1964:843 nr. 106/1964 (Ráðsmannskaup - Ráðskonulaun III) [PDF]


Hrd. 1965:372 nr. 66/1965 [PDF]


Hrd. 1965:746 nr. 81/1965 [PDF]


Hrd. 1965:766 nr. 177/1965 (Digranesvegur - Áfrýjunarleyfi) [PDF]


Hrd. 1965:889 nr. 82/1965 [PDF]


Hrd. 1966:591 nr. 80/1965 (Skattkrafa) [PDF]


Hrd. 1967:631 nr. 210/1966 [PDF]


Hrd. 1967:846 nr. 87/1967 [PDF]


Hrd. 1967:910 nr. 155/1967 (Margrétarhús) [PDF]


Hrd. 1967:1144 nr. 20/1966 (Stimpilgjald) [PDF]


Hrd. 1968:407 nr. 174/1967 [PDF]


Hrd. 1968:422 nr. 110/1967 (Vatnsendi I) [PDF]


Hrd. 1968:428 nr. 33/1967 (Hjónavígsla) [PDF]


Hrd. 1968:784 nr. 121/1968 [PDF]


Hrd. 1968:1136 nr. 147/1968 (Hátún) [PDF]


Hrd. 1969:110 nr. 184/1967 [PDF]


Hrd. 1969:464 nr. 53/1969 [PDF]


Hrd. 1969:505 nr. 70/1969 [PDF]


Hrd. 1969:780 nr. 99/1968 (Vatnsendi 2) [PDF]
Skiptaráðandi dánarbús SKLH lýsti því yfir að MSH skyldi fá afhent umráð og afhent fasteignarinnar Vatnsenda með því sem henni fylgdi og fylgja bæri samkvæmt ákvæðum erfðaskrárinnar, að geymdum rétti þeirra sem kynnu að hafa löglegt tilkall til afnota eða annarra réttinda á jörðinni eða hluta hennar.
Ekkja SKLH skaut ákvörðun skiptaráðandans til Hæstaréttar. Krafan var ekki tekin til greina þar sem henni fylgdu engin haldbær rök. Að auki var haldið því fram að erfðaskrá MEH hefði verið fölsuð. Ákvörðun skiptaráðandans var því staðfest.

Hrd. 1969:782 nr. 117/1968 [PDF]


Hrd. 1969:1113 nr. 171/1969 [PDF]


Hrd. 1969:1481 nr. 238/1969 [PDF]


Hrd. 1970:365 nr. 65/1970 [PDF]


Hrd. 1970:578 nr. 15/1970 [PDF]


Hrd. 1970:710 nr. 135/1970 [PDF]


Hrd. 1970:719 nr. 66/1970 [PDF]


Hrd. 1970:762 nr. 179/1970 [PDF]


Hrd. 1970:908 nr. 100/1970 [PDF]


Hrd. 1971:419 nr. 225/1970 [PDF]


Hrd. 1972:544 nr. 110/1971 (Jöfnunarhlutabréf) [PDF]


Hrd. 1972:1040 nr. 109/1972 [PDF]


Hrd. 1973:39 nr. 21/1972 [PDF]


Hrd. 1973:137 nr. 34/1973 [PDF]


Hrd. 1973:505 nr. 82/1973 [PDF]


Hrd. 1973:513 nr. 52/1972 [PDF]


Hrd. 1973:907 nr. 94/1972 [PDF]


Hrd. 1974:186 nr. 176/1970 [PDF]


Hrd. 1974:1015 nr. 192/1974 [PDF]


Hrd. 1975:73 nr. 101/1973 [PDF]


Hrd. 1975:283 nr. 185/1973 [PDF]


Hrd. 1975:959 nr. 162/1974 [PDF]


Hrd. 1976:560 nr. 120/1976 [PDF]


Hrd. 1976:735 nr. 163/1976 [PDF]


Hrd. 1976:941 nr. 213/1976 [PDF]


Hrd. 1977:752 nr. 69/1976 (USA, 2 hjónabönd) [PDF]


Hrd. 1978:653 nr. 12/1976 [PDF]


Hrd. 1978:819 nr. 114/1978 [PDF]


Hrd. 1978:1225 nr. 138/1978 [PDF]


Hrd. 1979:310 nr. 59/1977 (Arður til framfærslu) [PDF]


Hrd. 1979:1346 nr. 213/1979 [PDF]


Hrd. 1979:1384 nr. 44/1978 (Vesturberg - Gjöf fósturmóður til K) [PDF]
K sagði að íbúðin hefði verið gjöf en M sagði að íbúðin hefði verið gefin þeim báðum. Skiptir máli hverjum sé gefið og að það sé skýrt.
Gefandi nefndi ekki að gjöfin væri séreign.
Það var talið að M hafi lagt nógu mikið í íbúðina.
Ekki fallist á skáskipti.

Hrd. 1980:827 nr. 41/1980 (Búskipti) [PDF]


Hrd. 1980:833 nr. 28/1980 (Anna í Ámundakoti) [PDF]


Hrd. 1980:943 nr. 50/1980 [PDF]


Hrd. 1980:992 nr. 53/1980 (Fyrirfram samþykki sonar) [PDF]
Talið var þurfa samþykki sonarins vegna setu í óskiptu búi.
Ekki var hægt að byggja á fyrirfram samþykki sonarins í þessu tilviki.

Hrd. 1980:1065 nr. 63/1980 [PDF]


Hrd. 1980:1451 nr. 93/1980 (Skiptum lokið, hafnað kröfu um skipti) [PDF]
Hjón fengu skilnað að borði og sæng á grundvelli fjárskiptasamnings. Sækja um lögskilnað seinna og vilja breyta samningnum. Greitt hafði verið fyrir skuld samkvæmt samningnum með skuldabréfi en Hæstiréttur taldi það ekki fullnægjandi.

Beðið var um opinber skipti en ekki fallist á það.

Hrd. 1980:1455 nr. 58/1978 (Gröf) [PDF]


Hrd. 1981:128 nr. 6/1978 (Skipti fólks í óvígðri sambúð - Ráðskonukaup) [PDF]


Hrd. 1981:884 nr. 44/1979 [PDF]


Hrd. 1981:1138 nr. 191/1981 [PDF]


Hrd. 1982:1107 nr. 5/1980 [PDF]


Hrd. 1983:63 nr. 2/1983 (Skiptum ekki lokið) [PDF]


Hrd. 1983:89 nr. 50/1981 [PDF]


Hrd. 1983:233 nr. 123/1982 (Kaplaskjólsvegur) [PDF]


Hrd. 1983:316 nr. 53/1979 [PDF]


Hrd. 1983:701 nr. 267/1981 (Anna í Ámundakoti II) [PDF]


Hrd. 1983:1226 nr. 83/1983 [PDF]


Hrd. 1983:2134 nr. 225/1981 (Skilningur á kaupmála) [PDF]
K og M deildu um gildi kaupmála sem þau gerðu sín á milli.

M hélt því fram að K hefði allt frumkvæðið og séð um fjármálin. Hún hefði heimtað að kaupmálinn yrði gerður og eignirnar væru hennar séreignir. Hún hefði ákveðið að skilja við M skömmu eftir skráningu kaupmálans. M taldi að K hefði ætlað sér að skilja við hann um leið og hann samþykkti kaupmálann.
K var með 75% örorkumat og lága greindarvísitölu og því ekki í stöðu til að þvinga kaupmálanum í gegn. M taldi sig einnig að kaupmálinn kæmi einvörðungu til framkvæmda í tilfelli andláts annars þeirra en ekki vegna skilnaðar.

Ólíkt héraðsdómi taldi Hæstiréttur að ekki ætti að ógilda kaupmálann.

Hrd. 1983:2219 nr. 190/1983 [PDF]


Hrd. 1984:133 nr. 119/1982 (lögskiln. jan.´78 – samn. maí´80 – málshöfðun maí´81) [PDF]


Hrd. 1984:165 nr. 93/1982 (Andlegt ástand) [PDF]
M sagðist hafa verið miður sín og að K hefði beitt sig þvingunum. Það var ekki talið sannað.

Hrd. 1984:256 nr. 217/1982 [PDF]


Hrd. 1984:361 nr. 95/1982 [PDF]


Hrd. 1984:1311 nr. 225/1984 (Fósturdóttir) [PDF]


Hrd. 1985:322 nr. 9/1985 (Rauðilækur með 2 ár) [PDF]


Hrd. 1985:599 nr. 100/1985 [PDF]


Hrd. 1986:1022 nr. 37/1985 (Þórsgata - Skattlagning á sölugróða) [PDF]


Hrd. 1986:1455 nr. 279/1986 [PDF]


Hrd. 1986:1464 nr. 280/1986 [PDF]


Hrd. 1987:1400 nr. 291/1986 (Munnleg arfleiðsla) [PDF]
M fær slæmt krabbamein og var lagður inn á spítala. M var talinn hafa gert sér grein fyrir því að hann væri að fara að deyja. Hann gerði erfðaskrá til hagsbóta fyrir sambýliskonu sína til þrjátíu ára.

Móðir hans og systkini fóru í mál til að ógilda erfðaskrána.

Gögn voru til úr tækjum spítalans og af þeim mátti ekki sjá að hann hefði verið óhæfur til að gera hana.

Hrd. 1987:1575 nr. 237/1987 [PDF]


Hrd. 1987:1735 nr. 331/1987 (Hafskip) [PDF]


Hrd. 1988:316 nr. 31/1988 [PDF]


Hrd. 1988:449 nr. 216/1987 [PDF]


Hrd. 1988:474 nr. 34/1987 (Hallaði á K á marga vísu) [PDF]


Hrd. 1988:618 nr. 125/1988 [PDF]


Hrd. 1988:848 nr. 223/1987 (Þrotabú Heimis hf.) [PDF]
Maður greiddi kröfu og var talinn hafa öðlast veð sem var fyrir henni.

Hrd. 1988:1049 nr. 169/1987 [PDF]


Hrd. 1988:1260 nr. 337/1988 (Óljós en búið að efna) [PDF]


Hrd. 1988:1432 nr. 305/1988 (Helmingaskipti - Skammvinnur hjúskapur) [PDF]


Hrd. 1989:380 nr. 369/1987 („Gjöf“ á bifreið) [PDF]


Hrd. 1989:553 nr. 15/1988 (Laufásvegur) [PDF]
Einn eigandinn var ólögráða en hafði samþykkt veðsetningu fyrir sitt leyti. Því var veðsetning hans hluta ógild.

Hrd. 1989:754 nr. 360/1987 [PDF]


Hrd. 1989:1228 nr. 295/1989 [PDF]


Hrd. 1990:409 nr. 219/1988 [PDF]


Hrd. 1990:1064 nr. 42/1989 [PDF]


Hrd. 1990:1581 nr. 22/1989 (36 ár, sameignir) [PDF]
M og K höfðu verið í sambúð í 36 ár.
Þau deildu aðallega um skiptingu á tveimur fasteignum, andvirði bifreiðar, bankainnstæðum og verðbréfum. Dómstólar mátu svo að framangreindar eignir skyldu skiptast að jöfnu en tóku þó ekki afstöðu til útlagningar né hvor aðilinn ætti tilkall til þess að leysa einstakar eignir til sín.
Sumar aðrar eignir mat hann svo að annar aðilinn ætti að eiga þær að fullu.

Hrd. 1991:1571 nr. 414/1988 (Skólavörðustígur - Gjöf foreldra til K) [PDF]
Búið að selja íbúðina á uppboði áður en dómur féll.
* Fjallar um gjafir

Hrd. 1991:1592 nr. 453/1989 [PDF]


Hrd. 1991:1820 nr. 437/1991 [PDF]


Hrd. 1991:2063 nr. 488/1991 [PDF]


Hrd. 1992:8 nr. 497/1989 [PDF]


Hrd. 1992:800 nr. 218/1989 [PDF]


Hrd. 1992:1259 nr. 247/1992 [PDF]


Hrd. 1992:1440 nr. 395/1990 [PDF]


Hrd. 1992:1445 nr. 396/1990 [PDF]


Hrd. 1992:1453 nr. 82/1992 [PDF]


Hrd. 1992:1557 nr. 354/1992 (Helmingaskiptaregla laga nr. 60/1972 - Stóragerði) [PDF]
Athuga þarf fordæmisgildi dómsins sökum tiltekinna breytinga sem urðu með gildistöku hjúskaparlaga nr. 31/1993.

M og K slitu samvistum og tók M margar sjálfstæðar ákvarðanir um öflun eigna. Hann vildi halda eignunum utan skipta en Hæstiréttur taldi það ekki eiga við þar sem M var ekki að koma með þær inn í búið.

Hrd. 1992:1762 nr. 361/1992 (Jónína og Benjamín) [PDF]


Hrd. 1992:1926 nr. 317/1992 [PDF]


Hrd. 1992:2339 nr. 70/1992 [PDF]


Hrd. 1993:311 nr. 272/1990 (Íbúð, innstæður og bíll) [PDF]


Hrd. 1993:373 nr. 164/1990 (Málamyndaskuld) [PDF]
Hjónin höfðu búið í íbúð sem afi M átti og leigði þeim hana. Afinn seldi íbúðina og þau keyptu sér aðra. Óljóst var hvort afinn hafi látið þau fá peninga að gjöf eða láni.

K flytur út og um mánuði eftir að þau ákváðu að skilja útbjó M skuldabréf þar sem hann stillti því þannig upp að hann skrifaði undir skuldabréf þar sem hann skuldaði afanum peninga, og skrifaði M einn undir þau. M vildi stilla því upp að skuldirnar væru sín megin svo K ætti minna tilkall til eignanna. Afinn sagðist ekki myndi rukka eitt eða neitt og leit ekki svo á að honum hefði verið skuldað neitt. K vildi meina að skuldirnar væru til málamynda og tóku dómstólar undir það.

Hrd. 1993:404 nr. 195/1990 [PDF]


Hrd. 1993:1282 nr. 119/1990 [PDF]


Hrd. 1994:221 nr. 47/1994 [PDF]


Hrd. 1994:526 nr. 377/1991 (Jörðin Hagavík) [PDF]
Foreldrar M skiptu jörðinni Hagavík milli M og systkina hans með ósk um að hún yrði skilgreind sem séreign í hjúskap. M og systkini hans skiptu síðar jörðinni upp í þrjá hluta sem endaði á því að M fékk stærri hlut. Þessa viðbót greiddi M til systkina sinna með hjúskapareign, en þó er látið liggja milli hluta hvort um hefði verið að ræða hjúskapareign M eða K, eða jafnvel beggja.

Deilt var um í málinu hvort viðbótin teldist séreign M eða ekki. Hæstiréttur taldi að viðbótin teldist séreign M þar sem ekki væri hægt að skipta henni frekar upp en K ætti kröfu á endurgjald þar sem greitt var fyrir viðbótina með hjúskapareign.

K bar sönnunarbyrðina á því að sýna fram á að M ætti ekki viðbótina að séreign. Henni tókst það ekki.

Hrd. 1994:606 nr. 189/1993 (Reykjavíkurvegur, riftun, ábyrgð f. barn) [PDF]


Hrd. 1994:1316 nr. 187/1994 [PDF]


Hrd. 1994:1541 nr. 263/1994 [PDF]


Hrd. 1994:1949 nr. 28/1992 (Haffjarðará) [PDF]


Hrd. 1994:2384 nr. 334/1991 [PDF]


Hrd. 1995:2383 nr. 398/1993 [PDF]


Hrd. 1996:2907 nr. 412/1994 [PDF]


Hrd. 1996:3439 nr. 405/1996 (Dánarbú) [PDF]


Hrd. 1997:232 nr. 23/1997 (Grindavík II - 20 ár) [PDF]


Hrd. 1997:1269 nr. 222/1996 (Félagsbúið Stekkum) [PDF]


Hrd. 1997:2792 nr. 274/1996 (Laugarvellir) [PDF]


Hrd. 1997:3137 nr. 434/1997 (Krókur í Kjalarneshreppi II) [PDF]


Hrd. 1998:106 nr. 155/1997 (Hafnað bágri heilsu M) [PDF]


Hrd. 1998:1694 nr. 153/1998 [PDF]


Hrd. 1998:1917 nr. 409/1997 [PDF]


Hrd. 1998:3844 nr. 102/1998 [PDF]


Hrd. 1998:4450 nr. 463/1998 [PDF]


Hrd. 1998:4483 nr. 466/1998 [PDF]


Hrd. 1999:338 nr. 8/1999 (Lindalax)[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:1384 nr. 94/1999 (Nautgripir)[HTML] [PDF]
Þau voru sammála um að viðmiðunardagur skipta yrði settur á dag fyrsta skiptafundarins.

Deilt var um verðmat á nautgripabúi. Opinber skipti höfðu farið fram en M hafði umráð búsins. K hafði flutt annað.
Nautgripirnir höfðu verið listaðir upp. Ekki fyrr en tveimur árum síðar kemur í ljós að innan við helmingurinn af þeim væri til staðar. M nefndi að um væri að ræða eðlilegan rekstur og sum þeirra höfðu drepist.
Skiptastjórinn benti á að M væri óheimilt að ráðstafa nautgripunum án síns samþykkis og að umráðafólki eigna sem falla undir opinber skipti er skylt að fara vel með þær. M var þá gert að rekja örlög hvers nauts og höfðu þá sum þeirra drepist. Kom þá í ljós að M hafði selt naut úr búinu en á óeðlilega lágu verði.

Hrd. 1999:2985 nr. 257/1999[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:3373 nr. 251/1999 (Ytri-Langamýri)[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:1322 nr. 407/1999 (Brúnir og Tjarnir - Jarðasala I)[HTML] [PDF]
Íslenska ríkið seldi tilteknar jarðir til S án auglýsingar. Þ var ekki sáttur við það og sóttist eftir ógildingu sölunnar og útgáfu afsalsins til S. Hæstiréttur nefndi að ákvarðanir stjórnvalda um ráðstafanir á eignum ríkisins gilti meðal annars jafnræðisregla stjórnsýsluréttarins er myndi leiða til þess að auglýsa skyldi fyrirætlaðar sölur á eignum ríkisins til að veita öllum borgurum sama tækifæri til að gera kauptilboð. Hins vegar taldi rétturinn málsástæður í þessu máli ekki nægar ástæður til þess að ógilda gerningana.

Hrd. 2000:1980 nr. 192/2000 (Helmingaskiptaregla laga nr. 31/1993)[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:2366 nr. 65/2001 (Ytri-Langamýri)[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:1729 nr. 200/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:2583 nr. 324/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:2614 nr. 325/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:527 nr. 30/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:2120 nr. 170/2003 (Hamraborg, 3 ár)[HTML] [PDF]
K hafði keypt fasteign á meðan hjúskap varði en eftir samvistarslit.
K og M höfðu slitið samvistum þegar K kaupir íbúð. K vildi halda íbúðinni utan skipta þrátt fyrir að hún hafði keypt íbúðina fyrir viðmiðunardag skipta. Litið var á samstöðu hjónanna og séð að ekki hafi verið mikil fjárhagsleg samstaða meðal þeirra. Talið var sanngjarnt að K mætti halda henni utan skipta.

Hrd. 2003:4130 nr. 419/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:4141 nr. 245/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:3072 nr. 267/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:3125 nr. 323/2004 (Fyrirtaka hjá sýslumanni)[HTML] [PDF]
Ekki var sátt um viðmiðunardag skipta. K keypti fasteign stuttu eftir og vildi að fasteignin yrði utan skipta.

K vildi meina að hún hefði mætt til að óska skilnaðs en sýslumaður bókaði að hún hafði eingöngu sóst eftir ráðleggingu. K yrði að sæta því að þetta hefði verið bókað svo.

Framhald þessarar atburðarásar: Hrd. 395/2007 dags. 22. ágúst 2007 (Eignir, skuldir, útlagning)

Hrd. 2004:3156 nr. 283/2004 (Erfðaskrá - orðalag - til erfingja beggja)[HTML] [PDF]
Erfðaskrá frá 1965.
Makinn var gerður að einkaerfingi en síðan stóð að arfur langlífari makans færi eftir ákvæðum erfðalaga.

Hrd. 2005:2841 nr. 261/2005 (Eignaleysi / Ekki skipti á skuldum)[HTML] [PDF]
K óskaði skilnaðarleyfis og kom með yfirlýsingu um eignaleysi. Leyfið var gefið út.
Svo kom M og sagðist vera ósáttur og krafðist opinberra skipta. Hann viðurkenndi að ekki væru eignir en vildi krefjast slíkra skipta til að vita hvernig skuldum M yrði skipt, þó engar væru eignirnar. Hann taldi sig ekki eiga að bera einan ábyrgð á þeim.
Í héraði var litið svo á að þar sem lánin höfðu verið tekin á tíma hjúskaparins í þágu þeirra beggja, og því ættu þau bæði að greiða þau. Héraðsdómur taldi ósanngjarnt að hann bæri einn ábyrgð á skuldunum og því ættu opinberu skiptin að fara fram.
Hæstiréttur segir að ekki skipti máli hvenær lánin voru tekin, þar sem opinber skipti væru eingöngu til þess að ákvarða um tilkall til eigna, og því ekki hægt að leysa úr þeim með opinberum skiptum. Beiðninni var því hafnað.

Hrd. 2005:2962 nr. 340/2005 (Brekka - Ábúðarsamningur)[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:3802 nr. 221/2005 (Spilda úr landi Ness II)[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:944 nr. 96/2006[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:2449 nr. 466/2005 (Garður)[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:5645 nr. 621/2006 (2 börn, opinber skipti)[HTML] [PDF]
Hæstiréttur taldi að tilvist barna einna og sér skapaði rétt til opinberra skipta.

Hrd. 344/2006 dags. 22. febrúar 2007 (Straumnes)[HTML] [PDF]
Snýr að reglu 20. kapítúla Kaupabálkar Jónsbókar um rétt til að slíta sameign.

Hrd. 304/2007 dags. 12. júní 2007 (3 ár ekki skammur tími, hafnað)[HTML] [PDF]


Hrd. 369/2007 dags. 27. ágúst 2007 (Ekki ósanngjarnt, skipti í heild)[HTML] [PDF]
Hreinræktað dæmi um dóm um hvort lífeyrisréttindin eigi að vera utan eða innan skipta.

Hrd. 560/2007 dags. 6. nóvember 2007 (Vatnsendi 4)[HTML] [PDF]
Krafist var ógildingar á erfðaskrá MEH þar sem veigamikil brot höfðu verið á framkvæmd ákvæða hennar og brostnar forsendur um gildi hennar. Þeim málatilbúnaði var hafnað þar sem hún hefði verið lögð til grundvallar skipta á þremur dánarbúum og andmælum við skipti á dánarbúi MEH hefði verið hafnað á sínum tíma, og leiðir til að krefjast ógildingar höfðu ekki verið fullnýttar þá. Málinu var því vísað frá.

Hrd. 384/2007 dags. 13. mars 2008 (Ekki leiðbeint - Vankunnátta um helmingaskipti)[HTML] [PDF]


Hrd. 252/2008 dags. 19. maí 2008 (Sambúðarfólk)[HTML] [PDF]


Hrd. 394/2008 dags. 10. september 2008[HTML] [PDF]


Hrd. 652/2007 dags. 25. september 2008 (Bjarkarland)[HTML] [PDF]


Hrd. 23/2008 dags. 9. október 2008 (Jörðin Brakandi)[HTML] [PDF]
Jörðin var seld einu barnanna fyrir nokkuð lítið fé miðað við virði hennar. Barnið hafði búið á jörðinni og sá um rekstur hennar.

Hrd. 129/2008 dags. 30. október 2008[HTML] [PDF]


Hrd. 622/2008 dags. 4. desember 2008 (Séreign barna)[HTML] [PDF]
Gerð var erfðaskrá þar sem tilgreint var að hvert barn fengi tiltekinn arfshluta og nefnt að hvert þeirra bæri að gera hana að séreign. Orðalagið var talið vera yfirlýsing en ekki kvöð.

Í Hrd. 1994:526 nr. 377/1991 (Jörðin Hagavík) var eignin gerð að séreign í kaupmála en svo var ekki í þessu máli.
Lögmaðurinn sem ritaði erfðaskrána taldi að vilji arfleifanda hefði verið sá að eignin yrði séreign.

Hrd. 668/2008 dags. 16. janúar 2009[HTML] [PDF]


Hrd. 33/2009 dags. 2. febrúar 2009 (Hjónin að Bæ)[HTML] [PDF]


Hrd. 693/2008 dags. 8. október 2009[HTML] [PDF]


Hrd. 599/2009 dags. 13. nóvember 2009[HTML] [PDF]


Hrd. 704/2009 dags. 16. desember 2009[HTML] [PDF]


Hrd. 35/2010 dags. 3. febrúar 2010 (Lambeyrar I)[HTML] [PDF]
Skjali var vísað frá þinglýsingu þar sem fasteignin hafði ekki verið stofnuð í fasteignabók.

Hrd. 175/2010 dags. 20. apríl 2010 (Skilnaður f. dómi)[HTML] [PDF]


Hrd. 209/2010 dags. 5. maí 2010[HTML] [PDF]


Hrd. 684/2010 dags. 16. febrúar 2011[HTML] [PDF]


Hrd. 375/2011 dags. 24. ágúst 2011 (Vatnsendi 5)[HTML] [PDF]
Talið var að í ljósi þess að ekki hefði verið sýnt fram á að skiptum á dánarbúi SKLH væri lokið með formlegum hætti, að fallast yrði á kröfu sóknaraðila um skipun skiptastjóra yfir því búi.

Hrd. 517/2011 dags. 23. september 2011[HTML] [PDF]


Hrd. 553/2011 dags. 28. október 2011[HTML] [PDF]


Hrd. 33/2011 dags. 3. nóvember 2011[HTML] [PDF]


Hrd. 579/2011 dags. 7. nóvember 2011[HTML] [PDF]


Hrd. 56/2012 dags. 24. febrúar 2012 (Hlutabréf/peningar)[HTML] [PDF]
Kaupmáli lá fyrir um að hlutabréfaeign M yrði séreign.
Andvirðið hafði verið lagt inn á reikning en hann notaður afar frjálslega. Tekið var út af honum í ýmsum tilgangi.
Talið var að orðið hafi verið slík samblöndun að séreignin hafi horfið.

Hrd. 133/2012 dags. 20. apríl 2012 (Ofgreitt/endurgreiðsla)[HTML] [PDF]
Fjallar um hið endanlega uppgjör.
Erfingjarnir fengu meira en sinn hlut.
Erfingjarnir áttu að endurgreiða það sem var umfram þeirra hlut.
Orðalag um að ákvæði erfðalaga stæðu því ekki fyrir vegi.

Hrd. 337/2012 dags. 5. júní 2012 (Ófjárráða)[HTML] [PDF]
K sat í óskiptu búi með stjúpbörnum sínum. Hún átti síðan einnig son sem hún var náin.

K hafði veitt syni sínum allsherjarumboð til að sjá um sín mál. Einhverjar áhyggjur voru með þær ráðstafanir og kröfðust stjúpdætur hennar þess að hún yrði svipt fjárræði sökum elliglapa. Fallist var á þá beiðni þrátt fyrir að hún hafi ekki verið spurð.

K var ósátt við þessi málalok og gerði hún, með hjálp sonar síns, erfðaskrá til að minnka hlut dætra henna í arfinum og til hagsbóta fyrir son sinn. Hún biður hann um að hjálpa sér og lætur undirbúa drög. Hann biður sýslumann um að koma til að votta. Sýslumaður synjaði um vottun erfðaskrár þar sem hann taldi hana ekki hæfa sökum skorts á lögræði, án leyfis lögráðamanns hennar. Lögráðamaðurinn synjaði um þá beiðni án þess að hitta K.

Niðurstaða dómstóla var að erfðaskráin væri ógild. Hæstiréttur minntist sérstaklega á að lögræði væri ekki skilyrði til að gera erfðaskrá.

Hrd. 638/2011 dags. 7. júní 2012[HTML] [PDF]


Hrd. 661/2012 dags. 2. nóvember 2012[HTML] [PDF]


Hrd. 524/2012 dags. 14. febrúar 2013 (Uppsalir)[HTML] [PDF]


Hrd. 701/2012 dags. 3. maí 2013 (Vatnsendi 6)[HTML] [PDF]
Greint var á um staðsetningu beins eignarréttar að jörðinni Vatnsenda, þ.e. hvort hann hefði í raun færst frá dánarbúi SKLH til MSH eða hvort hann væri enn í dánarbúinu. Hæstiréttur taldi að um hið síðarnefnda væri að ræða.

Hrd. 674/2013 dags. 4. nóvember 2013 (Skilnaðarleyfi / andlát)[HTML] [PDF]
M hafði óskað skilnaðar að borði og sæng og óskaði opinberra skipta. M lést hins vegar rétt fyrir fyrsta skiptafundinn er varð til þess að skiptaferlinu var lokað. Börn M andmæltu og kröfðust þess að sýslumaður myndi gefa út leyfi til skilnaðar að borði og sæng miðað við daginn sem lögmaður K afhenti sýslumanni með úrskurð héraðsdóms um opinber skipti. Sýslumaður synjaði beiðninni.

Niðurstaða málsins var sú að fallist var á kröfu K um opinber skipti þar sem hún gæti lagt fram slíka kröfu sem maki M, þar sem skilnaðarleyfið hafði ekki verið gefið út fyrir andlátið.

Hrd. 6/2014 dags. 28. janúar 2014 (M flutti eignir í búið - Málverk)[HTML] [PDF]
M og K hófu sambúð áramótin 2004 og 2005 og gengu í hjónaband árið 2005. Þau slitu samvistum 2012 þar sem K vildi meina að M hefði beitt henni ofbeldi á síðari árum samvista þeirra og því hafi K flúið af sameiginlegu heimili þeirra.

M krafðist skáskipta en K krafðist helmingaskipta auk þess að K krafðist þess að tilteknum myndverkum yrði haldið utan skipta. K hélt því fram að málverkin væru eign foreldra hennar sem hefðu lánað henni þau, en dómstólar töldu þá yfirlýsingu ótrúverðuga. M gerði ekki kröfu um málverkin.

Í úrskurði héraðsdóms er vísað til þess að krafa K um að öll lífeyrisréttindi M komi til skipta sé ekki í formi fjárkröfu og engin tilraun gerð til þess að afmarka þau, og var henni því vísað frá dómi. Í dómi Hæstaréttar var sérstaklega vísað til sambærilegra sjónarmiða og í úrskurði héraðsdóms og bætt um betur að því leyti að nefna sérstaklega að ekki væri byggt á því að í þessu tilliti gætu séreignarlífeyrissparnaður M lotið sérstökum reglum og ekki afmarkaður sérstaklega í málatilbúnaði K. Var hún því látin bera hallan af því.

Hrd. 62/2014 dags. 5. febrúar 2014[HTML] [PDF]


Hrd. 751/2014 dags. 5. mars 2015 (Vatnsendi 8)[HTML] [PDF]
Litið var svo á að ákvörðun skiptastjóra dánarbús MSH um að úthluta beinum eignarrétti jarðarinnar Vatnsenda til ÞH væri ógild þar sem MSH hefði fengið jörðina afhenta til umráða og afnota, þar sem hinn beini eignarréttur hefði ekki verið til staðar á þeim tíma. Hæstiréttur leit svo á að þau réttindi gætu aldrei gengið til baka til dánarbúsins, óháð því hvort það sé vegna brostinna forsendna fyrir erfðaskránni, andláts MSH né brot ÞH á erfðaskránni, en í síðastnefnda tilvikinu myndi jörðin ganga til næsta rétthafa frekar en aftur til dánarbúsins.

Hrd. 215/2015 dags. 13. apríl 2015[HTML] [PDF]


Hrd. 409/2015 dags. 17. ágúst 2015 (Margar fasteignir)[HTML] [PDF]
K sagðist hafa fengið föðurarf og hafði hún fjárfest honum í fasteign(um).
Kaupmáli hafði verið gerður um að sá arfur væri séreign.
K gat ekki rakið sögu séreignarinnar, heldur reiknaði út verðmæti hennar en Hæstiréttur taldi það ekki vera nóg.
Kröfugerð K var einnig ófullnægjandi.

Hrd. 299/2015 dags. 10. desember 2015 (Girðing)[HTML] [PDF]
Ágreiningur var um hvort skylda lægi á íslenska ríkinu eða kirkjumálasjóði til að greiða kostnað við að koma aftur upp girðingu. Hæstiréttur dæmdi í öðru máli árið 2014 að íslenska ríkinu bæri ekki að taka þátt í þeim kostnaði. Í þessu máli taldi hann að fyrningarfrestur þeirrar kröfu hefði ekki hafist fyrr en að gengnum fyrrnefndum dómi réttarins því það var ekki fyrr en þá sem tjónþoli gat vitað hver bæri hina lagalegu ábyrgð.

Hrd. 121/2016 dags. 16. mars 2016 (Vatnsendi 10)[HTML] [PDF]
Hæstiréttur felldi úr gildi úrskurð héraðsdóms um frávísun máls er sneri að því hvort Kópavogsbær hafi greitt réttum aðila þær eignarnámsbætur sem ÞH fékk. Hæstiréttur taldi þýðingarmest í málinu að fyrir liggi eðli og umfang þeirra óbeinu eignarréttinda sem hvíla á jörðinni. Héraðsdómi var gert að taka málið til efnismeðferðar.

Hrd. 408/2016 dags. 16. júní 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 455/2016 dags. 7. september 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 850/2016 dags. 17. janúar 2017[HTML] [PDF]


Hrd. 390/2016 dags. 16. mars 2017[HTML] [PDF]


Hrd. 195/2017 dags. 22. febrúar 2018 (Vitneskja um ójafna hluti)[HTML] [PDF]


Hrd. 32/2019 dags. 9. október 2019 (Hótel Esja)[HTML] [PDF]
Eigandi eignar setti hömlur á hvaða atvinnustarfsemi mætti reka á tiltekinni húseign við Hallarmúla.

Hrd. 36/2020 dags. 28. janúar 2021[HTML] [PDF]


Aðrar úrlausnir

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Lyrd. 1899:91 í máli nr. 26/1899 [PDF]


Lyrd. 1917:93 í máli nr. 65/1916 [PDF]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-288/2005 dags. 31. mars 2006[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. D-22/2006 dags. 15. nóvember 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Suðurlands í máli nr. S-221/2006 dags. 22. nóvember 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-425/2006 dags. 18. apríl 2007[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. Q-5/2007 dags. 11. maí 2007[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. Q-8/2007 dags. 17. júlí 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Suðurlands í máli nr. E-14/2007 dags. 25. júlí 2007[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-562/2007 dags. 5. október 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-626/2006 dags. 25. október 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-5900/2007 dags. 27. febrúar 2008[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. Q-15/2007 dags. 9. apríl 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Vestfjarða í máli nr. E-172/2007 dags. 23. október 2008[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. Q-19/2007 dags. 23. október 2008[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. Q-8/2008 dags. 19. nóvember 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-400/2007 dags. 18. desember 2008[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. D-27/2008 dags. 29. september 2009[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. A-361/2008 dags. 2. nóvember 2009[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. Q-5/2009 dags. 17. nóvember 2009[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Vesturlands í máli nr. Q-1/2009 dags. 2. mars 2010[HTML]


Dómur Héraðsdóms Vestfjarða í máli nr. E-211/2009 dags. 15. október 2010[HTML]


Dómur Héraðsdóms Vestfjarða í máli nr. E-60/2010 dags. 28. október 2010[HTML]


Dómur Héraðsdóms Vesturlands í máli nr. E-204/2010 dags. 17. maí 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Vesturlands í máli nr. E-205/2010 dags. 17. maí 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-645/2011 dags. 10. júní 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Suðurlands í máli nr. E-602/2010 dags. 6. júlí 2011[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Vesturlands í máli nr. Q-1/2011 dags. 9. september 2011[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. Q-1/2011 dags. 3. janúar 2012[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. Q-3/2011 dags. 9. febrúar 2012[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. Q-5/2011 dags. 27. apríl 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Austurlands í máli nr. E-25/2011 dags. 7. maí 2012[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. X-452/2011 dags. 5. október 2012[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. Q-1/2012 dags. 16. nóvember 2012[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. X-10/2013 dags. 6. janúar 2014[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. Q-8/2014 dags. 6. nóvember 2014[HTML]


Dómur Héraðsdóms Suðurlands í máli nr. E-90/2014 dags. 10. apríl 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-41/2014 dags. 13. maí 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2363/2014 dags. 24. september 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Vesturlands í máli nr. E-48/2013 dags. 24. febrúar 2016[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. Y-2/2015 dags. 10. maí 2016[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. Q-14/2015 dags. 13. maí 2016[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. Y-2/2015 dags. 5. desember 2016[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-153/2016 dags. 8. febrúar 2017[HTML]


Lrú. 916/2018 dags. 17. janúar 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1763/2018 dags. 28. mars 2019[HTML]


Lrú. 178/2019 dags. 10. apríl 2019[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Austurlands í máli nr. Q-1/2018 dags. 27. júní 2019[HTML]


Lrú. 553/2019 dags. 30. september 2019[HTML]


Lrú. 571/2019 dags. 9. október 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Suðurlands í máli nr. E-177/2018 dags. 17. febrúar 2020[HTML]


Lrú. 637/2020 dags. 9. desember 2020[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-1362/2014 dags. 22. desember 2020[HTML]


Lrd. 152/2020 dags. 7. maí 2021[HTML]


Lrd. 207/2020 dags. 18. júní 2021[HTML]


Lrú. 489/2021 dags. 6. september 2021[HTML]


Lrú. 787/2021 dags. 21. janúar 2022[HTML]


Lrd. 36/2021 dags. 3. júní 2022[HTML]


Lrú. 375/2022 dags. 11. nóvember 2022[HTML]


Lrd. 685/2021 dags. 20. janúar 2023[HTML]