Úrlausnir.is


Merkimiði - 48. gr. laga um meðferð einkamála, nr. 91/1991

Síað eftir merkimiðanum „48. gr. laga um meðferð einkamála, nr. 91/1991“.
Sýna merkimiða.
ⓘ = Hlekkurinn inniheldur nánari upplýsingar um efni merkimiðans.

Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Hrd. 1994:319 nr. 74/1994 [PDF]


Hrd. 1997:2535 nr. 392/1997 [PDF]


Hrd. 1997:3776 nr. 325/1996 (Starfsuppsögn) [PDF]


Hrd. 1997:3786 nr. 326/1996 [PDF]


Hrd. 1998:1682 nr. 175/1998 [PDF]


Hrd. 1998:1917 nr. 409/1997 [PDF]


Hrd. 1999:2446 nr. 178/1999[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:2449 nr. 179/1999 (Dreifing)[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:1772 nr. 136/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:5064 nr. 521/2005[HTML] [PDF]


Hrd. 323/2009 dags. 21. ágúst 2009[HTML] [PDF]


Hrd. 403/2012 dags. 10. ágúst 2012[HTML] [PDF]


Hrd. 21/2016 dags. 6. október 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 92/2016 dags. 10. nóvember 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 245/2017 dags. 10. maí 2017[HTML] [PDF]


Aðrar úrlausnir

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4248/2011 dags. 11. apríl 2012[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. X-566/2012 dags. 23. apríl 2013[HTML]


Dómur Héraðsdóms Austurlands í máli nr. E-64/2013 dags. 18. mars 2014[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1177/2015 dags. 15. október 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3485/2014 dags. 6. nóvember 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-5215/2013 dags. 22. desember 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1552/2016 dags. 10. febrúar 2017[HTML]


Lrú. 775/2018 dags. 3. desember 2018[HTML]


Lrd. 554/2018 dags. 1. febrúar 2019 (Lok sáttameðferðar o.fl.)[HTML]
Málskotsbeiðni til að áfrýja dómi Landsréttar var hafnað með ákvörðun Hæstaréttar nr. 2019-89 þann 18. mars 2019.

Leitað eftir sáttameðferð.
K sagði í símtali að það væri enginn möguleiki á sátt. M var ósammála og þá vísaði sýslumaður málinu frá.

Þar var um að ræða samskipti umgengnisforeldris við barn sitt gegnum Skype.

Fyrir héraði er móðirin stefnandi en faðir hinn stefndi. Hún gerði kröfu um forsjá eingöngu hjá henni, til umgengni og til meðlags. Krafa var lögð fram í héraði um kostnað vegna umgengni en henni var vísað frá sem of seint fram kominni.

Í kröfugerð í héraði er ítarleg útlistun til lengri tíma hvernig umgengni eigi að vera hagað, skipt eftir tímabilum. Í niðurstöðu héraðsdóm var umgengnin ekki skilgreint svo ítarlega.

Fyrir Landsrétti bætti faðirinn við kröfu um að sáttameðferðin fyrir sýslumanni uppfyllti ekki skilyrði barnalaga. Landsréttur tók afstöðu til kröfunnar þar sem dómstólum bæri af sjálfsdáðum að gæta þess. Hann synjaði frávísunarkröfunni efnislega.

Landsréttur fjallaði um fjárhagslega stöðu beggja og taldi að þau ættu að bera kostnaðinn að jöfnu, þrátt fyrir að grundvelli þeirrar kröfu hafi verið vísað frá í héraði sem of seint fram kominni.

Lrú. 156/2021 dags. 19. mars 2021[HTML]


Lrú. 358/2021 dags. 9. september 2021[HTML]