Úrlausnir.is


Merkimiði - 20. gr. laga um vátryggingarsamninga, nr. 20/1954

Síað eftir merkimiðanum „20. gr. laga um vátryggingarsamninga, nr. 20/1954“.
Sýna merkimiða.
ⓘ = Hlekkurinn inniheldur nánari upplýsingar um efni merkimiðans.

Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Hrd. 1966:262 nr. 24/1965 [PDF]


Hrd. 1968:1146 nr. 46/1968 (Ölvaður maður kastaði sér til sunds) [PDF]


Hrd. 1972:734 nr. 105/1971 [PDF]


Hrd. 1975:713 nr. 182/1973 (Ársgömul bifreið) [PDF]


Hrd. 1977:343 nr. 37/1975 (Botnvörpungur losnaði frá bryggju) [PDF]


Hrd. 1978:884 nr. 146/1976 [PDF]


Hrd. 1982:1354 nr. 150/1979 [PDF]


Hrd. 1983:316 nr. 53/1979 [PDF]


Hrd. 1995:2249 nr. 209/1993 [PDF]


Hrd. 1995:2703 nr. 325/1993 [PDF]


Hrd. 1996:3049 nr. 122/1995 [PDF]


Hrd. 2000:4182 nr. 226/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:564 nr. 357/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:574 nr. 360/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:1047 nr. 397/2000 (Mímisbar)[HTML] [PDF]
Maður var á bar og með glas í hendi. Svo bregður hann sér frá og félagi hann stendur við glasið. Hann bað félaga sinn um að færa sig, sem hinn neitar. Félaginn slær hann og maðurinn slær félagann með glasi. Vátryggingafélagið synjaði um bætur þar sem um er að ræða handalögmál.

Deilt var um hvort undanþága í skilmálum slysatryggingar hefði leitt til þess að vátryggingafélag þyrfti ekki að greiða út bætur vegna tiltekins tjóns sökum atviks sem félagið taldi falla undir handalögmál. Hæstiréttur taldi að um handalögmál hefði verið um að ræða og féll það því undir undantekninguna. Taldi hann jafnframt að aðilum hafði verið heimilt að undanskilja handalögmál í skilmálunum á grundvelli þess að samningsfrelsi aðilanna heimilaði þeim að þrengja gildissvið vátrygginga með þeim hætti sem var gert í þessu tilviki.

Hrd. 2003:742 nr. 401/2002 (Átök á veitingastað)[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:2705 nr. 28/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:2727 nr. 51/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:4674 nr. 297/2003 (Tryggingamiðstöðin - Brjósklostrygging)[HTML] [PDF]
Í dómnum vísar Hæstiréttur til viðurkenndrar meginreglu um að aðilum vátryggingarsamnings sé frjálst að semja um efni hans. Hins vegar taldi Hæstiréttur að ekki væri ósanngjarnt að skýra undanþágu í samræmi við sambærilegar undanþágur í erlendum vátryggingarsamningum.

Í málinu var haldið því fram að undanþáguákvæðið væri ósanngjarnt á grundvelli 36. gr. samningalaga en Hæstiréttur hafnaði því.

Hrd. 2004:2753 nr. 93/2004[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:260 nr. 336/2005[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:5696 nr. 263/2006 (Kona undir áfengisáhrifum ók á steinvegg)[HTML] [PDF]


Hrd. 104/2006 dags. 18. janúar 2007 (Málsástæðan um gáleysi)[HTML] [PDF]


Hrd. 501/2006 dags. 15. mars 2007[HTML] [PDF]


Hrd. 170/2008 dags. 4. desember 2008[HTML] [PDF]


Hrd. 487/2009 dags. 21. apríl 2010[HTML] [PDF]


Aðrar úrlausnir

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-6323/2005 dags. 16. mars 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-6601/2005 dags. 15. maí 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4417/2005 dags. 18. maí 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3594/2007 dags. 11. mars 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-9093/2008 dags. 30. mars 2009[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-8675/2008 dags. 11. maí 2010[HTML]