Úrlausnir.is


Merkimiði - Innbústryggingar

Síað eftir merkimiðanum „Innbústryggingar“.
Sýna merkimiða.
ⓘ = Hlekkurinn inniheldur nánari upplýsingar um efni merkimiðans.

Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Hrd. 1992:225 nr. 305/1991 [PDF]


Hrd. 1997:2440 nr. 385/1996 (Þjófnaður úr húsi í Vogunum) [PDF]
Maður átti hús og ákvað að leigja húsið og geyma allt innbúið í háaloftinu. Maðurinn fékk síðan fréttir af því að “fólk með fortíð og takmarkaða framtíð” fór að venja komur sínar í háaloftið. Hann gerði samt sem áður engar ráðstafanir til að passa upp á innbúið. Svo fór að hluta af innbúinu var stolið. Vátryggingarfélagið bar fyrir sig vanrækslu á varúðarreglu að koma ekki mununum fyrir annars staðar.

Hrd. 1999:1407 nr. 420/1998[HTML] [PDF]
Aðili átti hús og tryggði innbúið. Trygging upp á 4 milljónir. Flytur síðan til Spánar og leigir húsið. Síðan leigir hann öðrum aðila eftir það. Síðar byrja vandræði með vandræðagemsa sem rækja komur sínar til leigutakans. Síðan óskar vátryggingartakinn eftir hækkun á innbústryggingunni.

Síðan hverfur allt innbúið og það ónýtt. Vátryggingarfélagið synjaði kröfu vátryggingartakans þar sem hann upplýsti félagið ekki um þessa auknu áhættu sem hann vissi um á þeim tíma.

Hrd. 2001:2810 nr. 295/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:637 nr. 252/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:3920 nr. 149/2005[HTML] [PDF]


Hrd. 474/2006 dags. 8. mars 2007 (Þjófavarnarkerfi ekki virkt)[HTML] [PDF]


Hrd. 250/2012 dags. 6. desember 2012[HTML] [PDF]


Hrd. 6/2014 dags. 28. janúar 2014 (M flutti eignir í búið - Málverk)[HTML] [PDF]
M og K hófu sambúð áramótin 2004 og 2005 og gengu í hjónaband árið 2005. Þau slitu samvistum 2012 þar sem K vildi meina að M hefði beitt henni ofbeldi á síðari árum samvista þeirra og því hafi K flúið af sameiginlegu heimili þeirra.

M krafðist skáskipta en K krafðist helmingaskipta auk þess að K krafðist þess að tilteknum myndverkum yrði haldið utan skipta. K hélt því fram að málverkin væru eign foreldra hennar sem hefðu lánað henni þau, en dómstólar töldu þá yfirlýsingu ótrúverðuga. M gerði ekki kröfu um málverkin.

Í úrskurði héraðsdóms er vísað til þess að krafa K um að öll lífeyrisréttindi M komi til skipta sé ekki í formi fjárkröfu og engin tilraun gerð til þess að afmarka þau, og var henni því vísað frá dómi. Í dómi Hæstaréttar var sérstaklega vísað til sambærilegra sjónarmiða og í úrskurði héraðsdóms og bætt um betur að því leyti að nefna sérstaklega að ekki væri byggt á því að í þessu tilliti gætu séreignarlífeyrissparnaður M lotið sérstökum reglum og ekki afmarkaður sérstaklega í málatilbúnaði K. Var hún því látin bera hallan af því.

Hrd. 2/2021 dags. 12. maí 2021[HTML] [PDF]


Aðrar úrlausnir

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-96/2006 dags. 12. júní 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. S-448/2006 dags. 27. júní 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-7179/2007 dags. 14. maí 2008[HTML]


Úrskurður úrskurðarnefndar í vátryggingamálum, nr. 179/2010 (Innbrotið)
TIlkynnt var í innbrot í geymslur.

Í skilmálum Heimilisverndar um innbústryggingu varðandi innbrot í læsta íbúð stendur að það þurfi að fylgja lögregluskýrsla. Slíkar skýrslur voru lagðar fram ásamt yfirlit frá fagmanni sem skoðaði læsingarnar er kvað á um að átt hafi verið við þær. Reynt var á hvar sönnunarbyrðin væri og túlkun vátryggingarskilmálanna. Verksummerkin voru ekki talin hafa nægt til að sýna fram á að varúðarreglan hafi verið brotin.

Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-7479/2010 dags. 15. júní 2011[HTML]


Úrskurður úrskurðarnefndar í vátryggingamálum, nr. 87/2012 (Innbústrygging í vanskilum)
Félagið taldi sig hafa sent tilkynningu um niðurfellinguna. Í tilkynningunni kom fram að félagið myndi annaðhvort að fella trygginguna niður eða senda hana í lögfræðiinnheimtu. Það var ekki talið nægilega skýrt svo niðurfellingin teldist gilt. Félagið var því talið bótaskylt.

Úrskurður úrskurðarnefndar í vátryggingamálum, nr. 129/2012 (Gömul blæðing í heila)
Maður keypti líf- og sjúkratryggingu. Þegar hann reyndi að sækja um bætur kom í ljós að hann hefði ekki látið vita af blæðingu í heila sem átti sér stað fyrir samningsgerð. Þetta var talið óverulegt og félagið þurfti því að greiða bæturnar.

Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-410/2012 dags. 7. mars 2013[HTML]


Úrskurður úrskurðarnefndar í vátryggingamálum, nr. 44/2015 (Bakpoka með ljósmyndaáhöldum stolið)


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4279/2014 dags. 29. maí 2015[HTML]


Úrskurður úrskurðarnefndar í vátryggingamálum, nr. 384/2018 (Skemmdir á reiðhnakki)
Hestamaður fór í reiðtúr með vinum sínum og notaði eigin hnakk. Hesturinn datt og hnakkurinn skemmdist. Hann vildi fá það bætt. Samkvæmt nánari túlkun á skilmálunum taldi úrskurðarnefndin að skemmdirnar á hnakknum féllu undir undanþáguákvæði í þeim, og var því talið að samningurinn næði ekki yfir þær.

Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-994/2018 dags. 6. febrúar 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3620/2018 dags. 5. júní 2019[HTML]


Lrd. 161/2019 dags. 8. nóvember 2019[HTML]
Tjónþolinn var á snjósleða í Eyrarfjalli ofan Skutulsfjörð með félögum sínum. Hann lenti í snjóflóði og slasast illa við það. Hann var með frítímaslysatryggingu og sækir í hana. Hann fékk synjun á þeim grundvelli að atburðurinn væri ekki bættur vegna undanþágu í skilmálum.

Hann fékk bæturnar þar sem hann var talinn hafa valdið snjóflóðinu sjálfir með því að keyra sleðann á svæðinu. Samkvæmt orðalagi skilmálanna væru snjóflóð eingöngu undanskilin ef þau væru vegna náttúruhamfara. Á grundvelli andskýringarreglunnar var vátryggingafélagið látið bera hallan af því.

Lrd. 452/2019 dags. 30. október 2020 (Geymslur)[HTML]
Bruni átti sér stað í húsnæði fyrirtækis sem það nýtti til að leigja út geymslurými. Orsök brunans var bruni í nærliggjandi húsi sem barst svo yfir á téða fasteign, og ekki litið svo á að einhver sök hefði legið fyrir. Leigutakar gerðu kröfu á hendur leigusalanum um skaðabætur og miskabætur fyrir tjónið sem þau urðu fyrir.

Leyst var úr álitaefni hvort tiltekinn samningur teldist vera leigusamningur er félli undir gildissvið þjónustukaupalaga eða væri leigusamningur. Þurfti að fá úrlausn um þetta þar sem lög um þjónustukaup kváðu á um að seljandi þjónustu bæri ábyrgð á hlut sem væri í sinni vörslu, en ella hefðu eigendur verðmætanna sem í geymslunum voru borið þá áhættu.

Landsréttur leit svo á að geymslusamningurinn væri leigusamningur þar sem geymsla í skilningi þjónustukaupalaga næði yfir það að þjónustuveitandinn væri að geyma tiltekinn hlut, vitandi hver hluturinn væri, en ekki yfir tilvik þar sem mögulegt var að færa hluti inn og út að vild án aðkomu þjónustuveitandans. Áhættan hefði því verið borin af eigendum hlutanna en ekki leigusalanum. Varð niðurstaðan því sú að fyrirtækið var sýknað af bótakröfunum.

Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1426/2020 dags. 8. febrúar 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-242/2022 dags. 23. september 2022[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-5683/2021 dags. 23. nóvember 2022[HTML]


Lrd. 598/2022 dags. 17. nóvember 2023[HTML]


Lrd. 807/2022 dags. 1. mars 2024[HTML]