Úrlausnir.is


Merkimiði - Hráefni

Síað eftir merkimiðanum „Hráefni“.
Sýna merkimiða.
ⓘ = Hlekkurinn inniheldur nánari upplýsingar um efni merkimiðans.

Álit umboðsmanns Alþingis

Álit sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Álit umboðsmanns Alþingis nr. 10260/2019 dags. 27. maí 2020[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 112/1989 dags. 15. febrúar 1990[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 170/1989 dags. 21. september 1990[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 1714/1996 (Skilyrði um að hörpudiskafli yrði unninn í tiltekinni vinnslustöð)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 1718/1996 dags. 29. apríl 1997[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 3456/2002 dags. 31. desember 2002[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 3835/2003 dags. 20. febrúar 2004 (Jurtextrakt)[HTML] [PDF]
Heilsuvara var seld í alkóhól-lausn til að verja gæði vörunnar.
Meðferðin var sú að Lyfjastofnun afgreiddi vöruna svo mætti selja hana í apótekum.
Lyfjastofnun var óheimilt að banna innflutning og dreifingu vörunnar á grundvelli áfengislaga þar sem slíkt væri ekki á hennar verksviði.

Álit umboðsmanns Alþingis nr. 4822/2006[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 5146/2007 (Úthlutun byggðakvóta)[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 5197/2007 (Úthlutun byggðakvóta)[HTML] [PDF]
Orðalagi var breytt þannig að í stað þess að úthlutað væri til byggðarlags var úthlutað til aðila innan þeirra.

Álit umboðsmanns Alþingis nr. 6070/2010 dags. 18. júlí 2011[HTML] [PDF]


Álit umboðsmanns Alþingis nr. 700/1992 dags. 19. nóvember 1992[HTML] [PDF]


Úrlausnir Hæstaréttar Íslands

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Hrd. 1925:179 nr. 70/1924 [PDF]


Hrd. 1933:411 nr. 59/1932 (Aðflutningsgjald á kakómassa) [PDF]
Heimild var fyrir því að leggja gjald á súkkulaði og kakóduft. Innflytjandi flytur inn kakómassa og lögðu yfirvöld gjaldið á vöruna á grundvelli lögjöfnunar. Hæstiréttur féllst ekki á að heimilt hefði verið að lögjafna gjaldið.

Hrd. 1937:140 nr. 84/1936 [PDF]


Hrd. 1941:282 nr. 53/1941 [PDF]


Hrd. 1947:227 nr. 132/1946 [PDF]


Hrd. 1947:370 nr. 11/1947 [PDF]


Hrd. 1953:423 nr. 154/1952 [PDF]


Hrd. 1956:206 nr. 30/1956 [PDF]


Hrd. 1957:280 nr. 51/1957 [PDF]


Hrd. 1957:564 nr. 173/1955 [PDF]


Hrd. 1959:145 nr. 215/1957 [PDF]


Hrd. 1960:149 nr. 92/1959 [PDF]


Hrd. 1961:481 nr. 39/1960 [PDF]


Hrd. 1963:286 nr. 129/1962 [PDF]


Hrd. 1964:296 nr. 132/1963 [PDF]


Hrd. 1965:537 nr. 57/1965 (Framtal til aðstöðugjalds) [PDF]


Hrd. 1965:552 nr. 101/1964 [PDF]


Hrd. 1968:597 nr. 75/1968 [PDF]


Hrd. 1968:1155 nr. 137/1968 (Félag íslenzkra kjötiðnaðarmanna) [PDF]


Hrd. 1969:5 nr. 59/1968 [PDF]


Hrd. 1969:26 nr. 202/1968 [PDF]


Hrd. 1969:393 nr. 118/1968 [PDF]


Hrd. 1969:798 nr. 88/1969 [PDF]


Hrd. 1969:1163 nr. 177/1968 [PDF]


Hrd. 1969:1443 nr. 194/1968 [PDF]


Hrd. 1970:933 nr. 188/1970 [PDF]


Hrd. 1970:1044 nr. 99/1970 [PDF]


Hrd. 1971:200 nr. 14/1971 [PDF]


Hrd. 1972:4 nr. 149/1970 [PDF]


Hrd. 1972:166 nr. 23/1972 [PDF]


Hrd. 1972:441 nr. 22/1972 [PDF]


Hrd. 1972:995 nr. 113/1971 [PDF]


Hrd. 1973:794 nr. 25/1973 [PDF]


Hrd. 1974:668 nr. 40/1973 [PDF]


Hrd. 1975:365 nr. 2/1974 [PDF]


Hrd. 1977:1113 nr. 132/1975 [PDF]


Hrd. 1978:344 nr. 47/1978 [PDF]


Hrd. 1980:1362 nr. 73/1978 [PDF]


Hrd. 1981:182 nr. 33/1978 (Mývatnsbotn) [PDF]
Greint var á um eignarhald á botni Mývatns og önnur verðmæti á botni Mývatns utan netlaga, og kröfðust landeigendur þeirra landa er lágu að Mývatni að þau teldust óskipt sameign þeirra allra. Fyrir héraði hófst málið með stefnu í júlímánuði 1974 sem að endingu varð að áðurgreindri kröfu. Ríkið höfðaði gagnsök sama mánuð sem að endingu varð sambærileg þeirra sem landeigendurnir gerðu, nema eignarhaldið færi til sín. Aukadómþing Þingeyjarsýslu dæmdi ríkinu í vil með gagnályktun á 1. tölul. 4. gr. vatnalaga nr. 15/1923 þar sem hinum málsaðilunum tókst ekki að sýna fram á að eignarrétturinn að Mývatnsbotni utan netlaga hefði stofnast með lögum eða með öðrum viðurkenndum hætti. Taldi hann í ljósi þessa að ríkið teldist réttmætur eigandi umrædds svæðis.

Fyrir Hæstarétti var málinu vísað frá héraði hvað varðaði kröfur tveggja ábúenda þar sem jarðirnar voru í ríkiseigu, sökum þess að það væri andstætt meginreglum réttarfars um aðild að aðili hafi uppi kröfur gegn sjálfum sér. Litið var svo á að frávísun þeirra krafna leiddi ekki til frávísun málsins í heild.

Hæstiréttur leit svo á að fyrir gildistöku vatnalaganna hafi engin lagaákvæði kveðið beinlínis á um eignarrétt yfir botnum stöðuvatna. Í málinu höfðu áfrýjendur ekki getað sýnt fram á að eignarréttur hafi myndast með öðrum hætti yfir botni Mývatns utan netlaga er leiddi til skerðingar eignarréttinda með 4. gr. vatnalaganna. Var ríkið því sýknað af þeirri kröfu áfrýjenda.

Hvað kröfu ríkisins varðaði vísaði Hæstiréttur til þess að 4. gr. vatnalaganna kvað heldur ekki um að ríkið teldist eigandi Mývatnsbotns utan netlaga né þeirra verðmæta sem tilheyrðu því svæði. Aukinheldur hafi ríkið heldur ekki sýnt fram á í málinu að það hafi stofnað til eignarréttarins með öðrum hætti. Voru landeigendurnir því einnig sýknaðir af kröfum ríkisins. Hins vegar kom fram að handhafar ríkisvalds gætu í skjóli valdheimilda sinna ráðið meðferð og nýtingu botns Mývatns og botnsverðmæta utan netlaga.

Hrd. 1981:785 nr. 185/1978 [PDF]


Hrd. 1981:1449 nr. 30/1981 [PDF]


Hrd. 1984:296 nr. 60/1982 [PDF]


Hrd. 1985:30 nr. 68/1983 (Fiskvinnslan) [PDF]
Deilt var um hvort skilyrði undantekningar 4. gr. laga nr. 19/1979 hefðu verið til staðar. Launþegar héldu því fram að réttlætingar vinnuveitanda síns um slík óviðráðanleg atvik hefðu verið fyrirsláttur þar sem hann hefði verið í slæmri fjárhagsstöðu áður en meint atvik komu upp. Hæstiréttur lét vinnuveitandann njóta vafans og féllst því ekki á kröfu launþeganna í málinu.

Hrd. 1986:1318 nr. 169/1986 [PDF]


Hrd. 1988:116 nr. 331/1986 [PDF]


Hrd. 1988:862 nr. 160/1987 [PDF]


Hrd. 1991:883 nr. 45/1991 [PDF]


Hrd. 1991:1690 nr. 93/1989 (Jökull hf. - Sjávarafli) [PDF]


Hrd. 1992:865 nr. 249/1990 [PDF]


Hrd. 1992:1922 nr. 29/1991 [PDF]


Hrd. 1993:777 nr. 395/1989 (Salatpökkunarvél) [PDF]
Í kaupsamningi kom fram að salatpökkunar hefði ákveðna eiginleika um afkastagetu. Matsmaður mat svo vélina og komst að þeirri niðurstöðu að vélin hefði ekki nærrum því þá afkastagetu. Kaupandinn var talinn bera sönnunarbyrðina.

Hrd. 1993:854 nr. 254/1990 [PDF]


Hrd. 1993:1144 nr. 220/1990 [PDF]


Hrd. 1993:1785 nr. 306/1993 [PDF]


Hrd. 1994:190 nr. 401/1990 [PDF]


Hrd. 1994:901 nr. 34/1991 [PDF]


Hrd. 1994:2869 nr. 486/1994 [PDF]


Hrd. 1995:2467 nr. 446/1993 (Bjarkarhlíð) [PDF]


Hrd. 1995:2925 nr. 286/1993 [PDF]


Hrd. 1996:678 nr. 81/1996 [PDF]


Hrd. 1996:1143 nr. 498/1994 [PDF]


Hrd. 1996:1183 nr. 71/1995 [PDF]


Hrd. 1996:1314 nr. 173/1995 [PDF]


Hrd. 1996:2269 nr. 125/1995 (Hrognatunnur) [PDF]


Hrd. 1996:3331 nr. 378/1995 [PDF]


Hrd. 1996:4260 nr. 427/1995 (Jöfnunargjald á franskar kartöflur) [PDF]
Almenn lagaheimild var til staðar til að hækka jöfnunargjaldið á franskar kartöflur. Gjaldið var svo hækkað úr 40% í 190%. Ekki voru talin vera fyrir hendi réttlætanleg sjónarmið um að hækka gjaldið eins mikið og gert var. Íslenska ríkið gat ekki sýnt fram á að vandi við niðurgreiðslur og erlendir markaðir hafi verið sjónarmið sem íslenska ríkið hafi byggt á við beitingu þeirrar heimildar.

Hrd. 1997:712 nr. 233/1996 [PDF]


Hrd. 1997:2446 nr. 136/1997 (Virðisaukaskattur) [PDF]


Hrd. 1997:2470 nr. 458/1996 [PDF]


Hrd. 1997:3704 nr. 494/1997 (Útgerðarmaður) [PDF]
Pro se mál. Málinu var vísað frá dómi vegna misbrests við að aðgreina sakarefnið og ódómhæfrar dómkröfu.

Hrd. 1998:207 nr. 331/1996 [PDF]


Hrd. 1998:490 nr. 193/1997 [PDF]


Hrd. 1998:1870 nr. 331/1997 [PDF]


Hrd. 1998:3460 nr. 50/1998 (Lyfjaeftirlitsgjald I) [PDF]
Lyfsala var gert að greiða Lyfjaeftirliti ríkisins eftirlitsgjald sem skilgreint var í reglugerð sem tiltekið hlutfall „veltu og/eða umfangi eftirlitsskyldrar starfsemi“. Hæstiréttur taldi að skýra hefði lagaákvæðið á þann hátt að um væri að ræða heimild til þess að leggja á þjónustugjald og ekki voru færð viðhlítandi rök af hálfu stjórnvalda fyrir því að veltan ein og sér endurspeglaði þörfina á eftirliti með einstökum lyfjabúðum. Eftirlitsgjaldið sem lagt var á með reglugerðinni var ekki talið standast kröfur 40. og 77. gr. stjórnarskrárinnar.

Hrd. 1998:3517 nr. 67/1998 [PDF]


Hrd. 1998:3992 nr. 110/1998 (Efnalaugin Hreinar línur) [PDF]
Eigandi efnalaugarinnar fékk milligöngumann (fyrirtækjasala) til að selja hana. Kaupandinn gerði tilboð upp á 5 milljónir en fyrirtækjasalinn hafði metið það á 4,8 milljónir. Seljandinn var talinn hafa vitað að kaupandinn hafi verið í rangri trú um verðmat fyrirtækisins og gat því ekki byggt á samningnum.

Hrd. 1999:957 nr. 275/1998[HTML] [PDF]


Hrd. 1999:3475 nr. 188/1999[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:1183 nr. 359/1999 (Jöfnunargjald - Sama sakarefni)[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:2488 nr. 54/2000 (Rækjukaup)[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:3814 nr. 215/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2000:3995 nr. 160/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:178 nr. 202/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:410 nr. 343/2000 (Rækjufarmur)[HTML] [PDF]
Veitt frjáls trygging til vátryggingartaka á skipaafgreiðslu á Ísafirði.

Tiltekin tjón voru undanþegin vátryggingunni. Aðilinn var ósáttur við undanþáguákvæðið og vildi fá því breytt, og urðu mikil bréfasamskipti milli hans og tryggingafélagsins. Tryggingafélagið féllst að lokum á einhverja rýmkun tryggingarinnar.

Gámur með frosnum rækjum bilar og leiðir til skemmda á rækjunni. Tryggingafélagið synjaði greiðslu bóta þar sem það taldi að rýmkunin hefði eingöngu átt við út- og uppskipun. Hæstiréttur taldi ákvæðið hafa verið óskýrt og ef félagið ætlaði að gera þessa takmörkun fyrst verið væri að útvíkka aðalskilmálana að gera það skýrt, og þyrfti því að bera hallan af þeim óskýrleika. Í þeim tilgangi horfði Hæstiréttur meðal til bréfasamskiptanna sem fóru fram vegna útvíkkunarinnar.

Hrd. 2001:1647 nr. 132/2001 (Toppfiskur ehf.)[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:1804 nr. 369/2000[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:2139 nr. 135/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2001:4576 nr. 234/2001 (Slys í fiskkari)[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:428 nr. 334/2001 (Sápugerðin Frigg II)[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:1687 nr. 428/2001[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:2775 nr. 159/2002 (Hótel Loftleiðir)[HTML] [PDF]


Hrd. 2002:3686 nr. 167/2002 (ASÍ-dómur - Lagasetning á sjómannaverkfall)[HTML] [PDF]
Í málinu var deilt um lagasetningu á verkföll og verkbönn ýmissa félaga innan Sjómannasambands Íslands og Farmanna- og fiskimannasambands Íslands, og eru þau félög innan ASÍ. ASÍ stefndi ríkinu og Samtökum atvinnulífsins til að fá úr skorið um lögmæti lagasetningarinnar. Hæstiréttur staðfesti dóm héraðsdóms með vísan til forsendna hans.

Megindeilurnar byggðust á því að með setningu laganna væri vegið að samningsfrelsi þeirra og verkfallsrétti sem nyti verndar 74. gr. stjórnarskrárinnar, sbr. 11. gr. MSE. Þá snerust þær einnig um að lögin hefðu einnig náð yfir aðildarfélög sem höfðu ekki tekið þátt í umræddum aðgerðum. Að auki var vísað til jafnræðisreglu 65. gr. stjórnarskrárinnar þar sem eitt aðildarfélaga Samtaka atvinnulífsins hafði gert kjarasamning við Vélstjórafélag Íslands um mörg atriði nátengd deilumálunum sem gerðardómur skyldi líta til.

Litið var til þess að með sérstakri upptalningu á stéttarfélögum í 74. gr. yrðu gerðar ríkari kröfur til takmarkana á réttindum þeirra. Hins vegar var ákvæðið ekki túlkað með þeim hætti að löggjafanum væri óheimilt að setja lög sem stöðvuðu vinnustöðvanir tímabundið. Við setningu laganna hafði verkfallið þá staðið í sex vikur og taldi löggjafinn að ef ekkert væri gert hefði það neikvæð áhrif á almannahagsmuni. Ekki voru talin efni til þess að hnekkja því mati löggjafans.

Lagasetningin kvað á um að gerðardómur myndi ákvarða kjör allra aðildarfélaganna og jafnframt þeirra sem ekki höfðu tekið þátt í umræddum aðgerðum. Í greinargerð viðurkenndi íslenska ríkið að það hefði ekki verið ætlun laganna að þau næðu jafnframt yfir félög sem hvorki væru í verkfalli né verkbanni við gildistöku laganna. Gerðardómur taldi sig samt knúinn til þess að ákvarða einnig kjör þeirra sökum lagafyrirmælanna og takmarkaðs valdsviðs. Dómur héraðsdóms, með vísan til 1. mgr. 74. gr. stjórnarskrárinnar, taldi að almannaheill hafi ekki krafist svo víðtæks gildissviðs og var því dæmt að umrætt bann laganna næði ekki yfir þau né ákvörðun gerðardómsins.

Dómsorð:
Fallist er á kröfu stefnanda að því leyti, að viðurkennt er að Verkalýðsfélagi Snæfellsbæjar, Verkalýðsfélaginu Stjörnunni í Grundarfirði og Verkalýðsfélagi Stykkishólms sé, þrátt fyrir ákvæði l. gr., 2. gr., og 3. gr. laga nr. 34/2001, heimilt að efna til verkfalls og að ákvörðun gerðardóms samkvæmt sömu lögum ráði ekki kjörum fiskimanna í þessum félögum.
Stefndu, íslenska ríkið og Samtök atvinnulífsins, skulu að öðru leyti vera sýknir af kröfum stefnanda, Alþýðusambands Íslands, í máli þessu.
Málskostnaður fellur niður.

Hrd. 2002:4098 nr. 530/2002 (Betri Pizzur ehf. gegn Papa John ́s International Inc.)[HTML] [PDF]
Ekki var fallist á að ákvæði í sérleyfissamningi um að tiltekinn breskur gerðardómur færi með lögsögu ágreinings um tiltekin atriði samningsins fæli í sér skerðingu á aðgengi að dómstólum. Var því haldið fram að hinn mikli kostnaður er fælist í meðferð mála við þann dómstól jafnaði til afsals á aðgengi að óhlutdrægum og óvilhöllum dómstóli til lausnar ágreiningsins.

Dómstólar nefndu að stefnanda málsins, Betri Pizzur ehf., hefði mátt gera sér grein fyrir kostnaðarlegum afleiðingum gerðardómsmeðferðar ef á reyndi og ósannað að hinn stefndi hefði átt að veita stefnanda sérstakar upplýsingar um þetta. Ástæðan fyrir því að stefnandinn hafi fallist á gerðardómsmeðferð var ekki talin hafa verið vegna lakari samningsstöðu hans. Þá var ekki fallist á málsástæður um svik, óheiðarleika né ósanngirni í tengslum við samningsgerðina né síðar. Var því málinu vísað frá dómi.

Hrd. 2003:294 nr. 6/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:1500 nr. 338/2002 (Tollvörður - Bótaskylda vegna rangrar frávikningar)[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:1532 nr. 426/2002[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:2180 nr. 20/2003 (Þórsnes)[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:2899 nr. 287/2003 (Þrotabú Netverks ehf.)[HTML] [PDF]


Hrd. 2003:3298 nr. 303/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2004:308 nr. 158/2003[HTML] [PDF]


Hrd. 2005:960 nr. 380/2004 (GlaxoSmithKline - Lyf - Lamictal)[HTML] [PDF]
Aukaverkun á lyfi, sem ekki var listuð, varð til þess að neytandi varð 75% öryrki.

Hrd. 2005:3539 nr. 67/2005 (Sandsíli)[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:657 nr. 382/2005[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:1112 nr. 417/2005[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:2513 nr. 502/2005[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:2556 nr. 520/2005 (Aðfangaeftirlitið)[HTML] [PDF]
Rukkað var þjónustugjald fyrir svokallað aðfangaeftirlit. Reynt á hvort það mátti leggja gjaldið og hvort rækja mætti eftirlitið. Brotið var bæði á formreglu og heimildarreglu lögmætisreglunnar.

Hrd. 2006:3179 nr. 43/2006 (Hnúkur í Klofningshreppi)[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:3888 nr. 70/2006[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:4101 nr. 153/2006[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:4566 nr. 184/2006[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:4666 nr. 548/2006 (Atlantsskip)[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:5134 nr. 222/2006 (Jökull)[HTML] [PDF]


Hrd. 2006:5377 nr. 147/2006 (Framleiðsla á hættulegu fíkniefni)[HTML] [PDF]


Hrd. 325/2006 dags. 8. mars 2007 (Landsbanki Íslands hf.)[HTML] [PDF]


Hrd. 333/2006 dags. 8. mars 2007 (Glitnir banki hf.)[HTML] [PDF]


Hrd. 345/2006 dags. 8. mars 2007 (Kaupþing banki hf. - Skattaupplýsingar)[HTML] [PDF]
Ríkisskattstjóri óskaði eftir ítarlegum upplýsingum um stóran hóp aðila hjá Kaupþing banka en var synjað. Hæstiréttur taldi að afhending upplýsinganna ætti að fara fram og vísaði til þess að tilgangurinn með lagaheimildinni hefði verið málefnalegur og beiting ríkisskattstjóra hafi verið í samræmi við meðalhófsreglu stjórnsýslulaganna.

Hrd. 629/2006 dags. 16. maí 2007[HTML] [PDF]


Hrd. 281/2007 dags. 6. júní 2007[HTML] [PDF]


Hrd. 224/2007 dags. 31. janúar 2008 (Fiskhausar)[HTML] [PDF]


Hrd. 187/2007 dags. 7. febrúar 2008[HTML] [PDF]


Hrd. 230/2007 dags. 14. febrúar 2008 (Kross - Ný-fiskur)[HTML] [PDF]
Krafist var andvirði fisks sem var landað á tilteknu tímabili. Kross fór í málið gegn loforðsgjafanum (Ný-fiski). Hæstiréttur taldi að samningurinn bæri með sér að Kross hefði átt sjálfstæðan rétt til efnda þótt því fyrirtæki hefði ekki verið tilkynnt um tilvist samningsins.

Hrd. 461/2007 dags. 17. apríl 2008[HTML] [PDF]


Hrd. 559/2007 dags. 12. júní 2008 (Öndvegisréttir)[HTML] [PDF]


Hrd. 550/2006 dags. 18. september 2008 (Faxaflóahafnir)[HTML] [PDF]
Aðili taldi að Faxaflóahöfnum hafi verið óheimilt að setja áfenga og óáfenga drykki í mismunandi gjaldflokka vörugjalds hafnarinnar og höfðaði mál á grundvelli meints brots á jafnræðisreglu 11. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 og 65. gr. stjórnarskrárinnar.

Hæstiréttur leit svo á að áfengar og óáfengar drykkjarvörur væru eðlisólíkar og því ekki um sambærilegar vörur að ræða, og hafnaði því þeirri málsástæðu.

Hrd. 630/2007 dags. 2. október 2008 (Fiskmarkaður Suðurnesja)[HTML] [PDF]


Hrd. 491/2007 dags. 23. október 2008 (Áfengisauglýsingabann II)[HTML] [PDF]


Hrd. 149/2008 dags. 22. janúar 2009[HTML] [PDF]


Hrd. 279/2008 dags. 29. janúar 2009[HTML] [PDF]


Hrd. 312/2008 dags. 29. janúar 2009[HTML] [PDF]


Hrd. 437/2008 dags. 6. maí 2009[HTML] [PDF]


Hrd. 41/2009 dags. 1. október 2009[HTML] [PDF]


Hrd. 618/2009 dags. 4. febrúar 2010 (Framleiðsla fíkniefna)[HTML] [PDF]


Hrd. 529/2010 dags. 24. mars 2011 (Samskip - Tali ehf.)[HTML] [PDF]


Hrd. 102/2011 dags. 3. nóvember 2011[HTML] [PDF]


Hrd. 116/2011 dags. 1. desember 2011 (Vélar og verkfæri ehf.)[HTML] [PDF]
Vélar og verkfæri kærði ákvörðun Samkeppniseftirlitsins til áfrýjunarnefndar, sem taldi svo að endurskilgreina þyrfti svo markaðinn. Hæstiréttur taldi að ákvörðun lægra setta stjórnvaldsins raknaði með ógildingu hins æðra.

Hrd. 359/2011 dags. 10. maí 2012 (Endurvigtanir félagi til hagsbóta)[HTML] [PDF]


Hrd. 689/2011 dags. 14. júní 2012[HTML] [PDF]


Hrd. 233/2011 dags. 18. október 2012 (Kárahnjúkavirkjun)[HTML] [PDF]
Samið var um árið 2005 um framsal vatnsréttinda á vatnasvæði Kárahnjúkavirkjunar sem reisa átti á svæðinu og að réttarstaðan samkvæmt samningnum yrði að öllu leyti jafngild eignarnámi þeirra réttinda. Á grundvelli samningsins var skipuð sérstök matsnefnd sem ákveða ætti umfang og verðmæti þeirra réttinda. Sumir landeigendanna voru sáttir við niðurstöðuna en margir þeirra ekki.

Hópur landeigenda fór í dómsmál til að hnekkja niðurstöðu nefndarinnar hvað varðaði verðmæti réttindanna, og vísuðu til matsgerðar tveggja dómkvaddra matsmanna. Töldu þeir að nefndin hefði beitt rangri aðferðafræði og því hefðu bæturnar verið alltof lágar.

Hæstiréttur nefndi að þar sem fallréttindi væru afar sérstök þyrfti að beita afbrigðum frá hinum hefðbundnu aðferðum við mat á eignarnámsbótum enda lítill eða enginn virkur markaður fyrir nýtingu slíkra réttinda hér á landi. Hann féllst á aðferðafræðina sem matsnefndin beitti þar sem hún var í samræmi við gildandi réttarframkvæmd í viðlíka málum. Þá þyrfti einnig að hafa í huga þær miklu fjárfestingar er fælust í leit og vinnslu á þeirri orkuauðlind, markað fyrir orkuna, og fleiri atriði. Þó féllst hann á með héraðsdómi að við hæfi væri að hækka þær bætur sem landeigendur áttu að fá samkvæmt matsnefndinni.

Hrd. 177/2012 dags. 29. nóvember 2012 (Krókabátur og kvótaálag - Vinnslustöðin)[HTML] [PDF]


Hrd. 709/2012 dags. 10. desember 2012[HTML] [PDF]


Hrd. 587/2012 dags. 28. febrúar 2013 (Hrísalundur)[HTML] [PDF]
Ágreiningur var um hvort leigutaka væri skylt að greiða uppsagnarfrest eftir að eldsvoði kom upp í hinu leigða iðnaðarhúsnæði. Leigusalinn hélt því fram að vanræksla leigutakans á gæta ítrustu varúðar við afnot húsnæðisins hafi valdið þeim eldsvoða sem upp kom. Leigutakinn hélt því hins vegar fram á að rafmagnsleysi dagana á undan hefði valdið skammhlaupi í rafmagnstækjum og tjónið því óhappatilviljun en ekki saknæm háttsemi hans sjálfs. Hæstiréttur taldi það hafa verið nægilega sýnt fram á téða óhappatilviljun og sýknaði því leigutakann af þeirri kröfu leigusalans.

Hrd. 315/2013 dags. 27. maí 2013[HTML] [PDF]


Hrd. 170/2013 dags. 10. október 2013[HTML] [PDF]


Hrd. 258/2013 dags. 17. október 2013[HTML] [PDF]


Hrd. 626/2013 dags. 27. febrúar 2014 (Stiginn í mjölhúsinu)[HTML] [PDF]
Starfsmaður sem hafði starfað lengi hjá fyrirtæki var beðinn um að þrífa mjölhús. Hann ætlaði að klifra upp stigann og festa hann þegar hann væri kominn upp á hann. Á leiðinni upp slasaðist starfsmaðurinn.

Hæstiréttur féllst ekki á með héraðsdómi að beita reglunni um stórfellt gáleysi.

Hrd. 524/2014 dags. 29. ágúst 2014[HTML] [PDF]


Hrd. 111/2014 dags. 9. október 2014 (Vífilfell)[HTML] [PDF]
Deilt var um hvort kolsýrðir drykkir teldust til vatnsdrykkja og taldi Vífillfell það ekki nógu vel rannsakað. Fyrir Hæstarétti byrjaði Samkeppniseftirlitið að koma með nýjar málsástæður og málsgögn. Hæstiréttur taldi að ekki væri horft á gögn sem voru ekki til fyrir.

Hrd. 602/2014 dags. 19. mars 2015 (Þorsklifur)[HTML] [PDF]
Æ rifti samstarfssamningi sínum við J er kvað á um framleiðslu og dreifingu á niðursoðinni þorsklifur, er gerður var til fimm ára. J höfðaði svo í kjölfarið viðurkenningarmál gegn Æ. Forsenda riftunarinnar var sú að Æ hafi komist að því að J hefði farið í samkeppnisrekstur á tímabilinu. Í samningnum voru engin samkeppnishamlandi ákvæði en Hæstiréttur taldi að Æ hafi verið rétt að rifta samningnum þar sem samkeppnisrekstur J hefði verið ósamrýmanlegur tillits- og trúnaðarskyldum hans. J var ekki talinn hafa sannað að vitneskja Æ um hinn væntanlega rekstur hafi legið fyrir við samningsgerðina.

Hrd. 731/2014 dags. 4. júní 2015[HTML] [PDF]


Hrd. 194/2015 dags. 19. nóvember 2015 (Miðhraun 14)[HTML] [PDF]


Hrd. 298/2015 dags. 4. febrúar 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 69/2016 dags. 9. febrúar 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 393/2015 dags. 11. febrúar 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 424/2015 dags. 18. febrúar 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 425/2015 dags. 18. febrúar 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 426/2015 dags. 18. febrúar 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 784/2016 dags. 15. desember 2016[HTML] [PDF]


Hrd. 563/2016 dags. 18. maí 2017 (Kjötbökumálið)[HTML] [PDF]
Matvælastofnun hafði keypt eina pakkningu af kjötbökum til rannsóknar og fann ekkert nautakjöt í bökunni. Fyrirtækið var beitt viðurlögum og birti Matvælastofnun tilkynningu um það á vefsíðu sinni.

Fyrirtækið fór í mál. Hæstiréttur vísaði til þess að með reglugerð var búið að ákveða að heilbrigðiseftirlitið hefði þurft að birta slíkar upplýsingar og brast því Matvælastofnun heimild til þess.

Hrd. 625/2016 dags. 21. september 2017[HTML] [PDF]


Hrd. 804/2016 dags. 25. janúar 2018 (Lóð við Reykjaneshöfn)[HTML] [PDF]


Hrd. 170/2017 dags. 27. mars 2018 (Eyrartröð)[HTML] [PDF]


Hrd. 501/2017 dags. 24. maí 2018[HTML] [PDF]


Hrd. 747/2017 dags. 21. júní 2018[HTML] [PDF]


Hrd. 26/2020 dags. 4. mars 2021[HTML] [PDF]


Aðrar úrlausnir

Úrlausnir sem hafa þennan merkimiða. Athugið að taka ekki þessum lista sem tæmandi.

Dómur Félagsdóms 1956:113 í máli nr. 5/1955


Dómur Félagsdóms 1969:105 í máli nr. 7/1968


Dómur Félagsdóms 1975:255 í máli nr. 4/1975


Dómur Félagsdóms 1981:230 í máli nr. 2/1981


Dómur Félagsdóms 1984:88 í máli nr. 11/1984


Dómur Félagsdóms 1995:394 í máli nr. 11/1995


Dómur Félagsdóms 1995:402 í máli nr. 17/1995


Dómur Félagsdóms 1996:692 í máli nr. 14/1996


Dómur Félagsdóms 1997:10 í máli nr. 15/1996


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4727/2005 dags. 30. mars 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4751/2005 dags. 30. mars 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4966/2005 dags. 30. mars 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. S-632/2005 dags. 25. apríl 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands vestra í máli nr. E-71/2005 dags. 9. maí 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-7757/2005 dags. 16. maí 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1770/2005 dags. 12. september 2006[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4295/2004 dags. 29. september 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1888/2006 dags. 10. nóvember 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-395/2006 dags. 8. desember 2006[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-615/2006 dags. 30. janúar 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2349/2006 dags. 2. febrúar 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-1235/2006 dags. 23. mars 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-292/2006 dags. 25. apríl 2007[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Austurlands í máli nr. E-32/2005 dags. 27. apríl 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-550/2006 dags. 31. maí 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. S-338/2006 dags. 4. júní 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Vesturlands í máli nr. E-3/2007 dags. 19. júní 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Suðurlands í máli nr. E-140/2006 dags. 25. júlí 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Vestfjarða í máli nr. E-142/2006 dags. 31. ágúst 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Suðurlands í máli nr. S-367/2007 dags. 9. nóvember 2007[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4499/2007 dags. 30. janúar 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Austurlands í máli nr. E-186/2007 dags. 14. febrúar 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-786/2007 dags. 20. febrúar 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Austurlands í máli nr. E-175/2007 dags. 23. apríl 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4868/2007 dags. 9. maí 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1857/2008 dags. 28. október 2008[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-1489/2008 dags. 20. febrúar 2009[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. S-597/2009 dags. 28. september 2009[HTML]


Úrskurður úrskurðarnefndar um upplýsingamál nr. A-321/2009 (Salmonellusýkingar)


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1872/2007 dags. 9. júní 2010[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-12453/2009 dags. 23. júní 2010[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. S-464/2010 dags. 9. desember 2010[HTML]


Dómur Héraðsdóms Austurlands í máli nr. E-1/2008 dags. 25. janúar 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. S-295/2010 dags. 11. apríl 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-1933/2010 dags. 11. maí 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4759/2010 dags. 20. desember 2011[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-204/2011 dags. 12. júní 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4877/2011 dags. 17. september 2012[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. X-165/2011 dags. 5. október 2012[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-7305/2010 dags. 10. janúar 2013[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-81/2012 dags. 22. janúar 2013[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-20/2013 dags. 21. febrúar 2013[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-823/2011 dags. 17. maí 2013[HTML]


Dómur Héraðsdóms Vestfjarða í máli nr. S-61/2012 dags. 4. júní 2013[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2565/2012 dags. 30. september 2013[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4397/2012 dags. 13. nóvember 2013[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1410/2012 dags. 18. nóvember 2013[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. S-729/2013 dags. 13. desember 2013[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. S-987/2013 dags. 28. febrúar 2014[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. X-2/2013 dags. 2. júlí 2014[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1919/2013 dags. 18. september 2014[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4594/2013 dags. 27. október 2014[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-512/2014 dags. 25. nóvember 2014[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-218/2012 dags. 28. janúar 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2585/2014 dags. 11. maí 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4438/2014 dags. 11. maí 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4547/2014 dags. 11. maí 2015[HTML]


Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4973/2014 dags. 29. maí 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-1268/2014 dags. 2. júní 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. S-648/2014 dags. 3. júní 2015[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-288/2015 dags. 6. maí 2016[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2478/2015 dags. 2. júní 2016[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-435/2014 dags. 15. júní 2016[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. S-45/2015 dags. 22. júlí 2016[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-1291/2015 dags. 19. október 2016[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-171/2016 dags. 22. desember 2016[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-982/2015 dags. 19. janúar 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-556/2016 dags. 23. mars 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2888/2016 dags. 12. maí 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4226/2015 dags. 16. júní 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-580/2016 dags. 13. október 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-187/2017 dags. 14. nóvember 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-188/2017 dags. 14. nóvember 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-495/2017 dags. 14. nóvember 2017[HTML]


Dómur Héraðsdóms Suðurlands í máli nr. E-143/2017 dags. 15. janúar 2018[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2532/2016 dags. 12. mars 2018[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1402/2017 dags. 23. mars 2018[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1142/2017 dags. 23. apríl 2018[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-2925/2016 dags. 25. apríl 2018[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1247/2017 dags. 16. maí 2018[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1613/2017 dags. 29. maí 2018[HTML]


Dómur Héraðsdóms Vestfjarða í máli nr. E-42/2017 dags. 28. nóvember 2018[HTML]


Lrd. 155/2018 dags. 14. desember 2018[HTML]


Lrd. 343/2018 dags. 14. desember 2018 (Sumarbörn)[HTML]
Manneskja var ráðin til að klippa kvikmyndina Sumarbörn og átti að fá greiddar þrjár milljónir fyrir það. Framleiðandi kvikmyndarinnar taldi að verkið væri að ganga alltof hægt og leitar til annarra klippara. Landsréttur taldi að upprunalegi klipparinn ætti rétt á helmingi upphæðarinnar þar sem verkinu hafði ekki verið lokið.

Lrd. 483/2018 dags. 15. febrúar 2019[HTML]


Lrd. 583/2018 dags. 22. febrúar 2019 (Tölvustýrð flökunarvél)[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-118/2018 dags. 24. apríl 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-975/2018 dags. 8. maí 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-3091/2018 dags. 22. maí 2019[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands eystra í máli nr. E-198/2018 dags. 1. júlí 2019[HTML]


Lrú. 858/2019 dags. 27. febrúar 2020[HTML]


Lrd. 354/2019 dags. 13. mars 2020[HTML]


Lrd. 409/2019 dags. 13. mars 2020[HTML]


Lrd. 516/2018 dags. 27. mars 2020[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-901/2019 dags. 3. júlí 2020[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-1540/2020 dags. 11. desember 2020[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-6329/2019 dags. 12. janúar 2021[HTML]


Lrd. 484/2020 dags. 12. mars 2021[HTML]


Lrd. 872/2019 dags. 12. mars 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-607/2020 dags. 31. mars 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. S-3508/2020 dags. 9. apríl 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-7483/2020 dags. 1. júní 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-5633/2020 dags. 13. október 2021[HTML]


Dómur Héraðsdóms Norðurlands vestra í máli nr. E-194/2020 dags. 1. febrúar 2022[HTML]


Lrd. 300/2021 dags. 10. júní 2022[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-1810/2021 dags. 20. júní 2022[HTML]


Lrd. 328/2021 dags. 4. nóvember 2022[HTML]


Úrskurður Endurupptökudóms í máli nr. 20/2022 dags. 23. janúar 2023[HTML]


Lrd. 663/2021 dags. 24. febrúar 2023[HTML]


Lrd. 290/2022 dags. 23. júní 2023[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-4045/2021 dags. 7. júlí 2023[HTML]


Lrd. 245/2022 dags. 15. september 2023[HTML]


Lrd. 459/2022 dags. 3. nóvember 2023[HTML]


Lrd. 392/2022 dags. 10. nóvember 2023[HTML]


Lrd. 393/2022 dags. 10. nóvember 2023[HTML]


Lrd. 395/2022 dags. 10. nóvember 2023[HTML]


Úrskurður Endurupptökudóms í máli nr. 11/2023 dags. 20. desember 2023[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-1683/2022 dags. 15. janúar 2024[HTML]


Dómur Héraðsdóms Reykjaness í máli nr. E-2423/2022 dags. 21. mars 2024[HTML]